1.

Uzyskany przez badanego profil w MMPI-2 nie może być interpretowany. Badany udzielał mało
prawdopodobnych oraz niespójnych odpowiedzi. Wskazuje to na rosnący poziom przesady w
relacjonowaniu psychopatologii, wyolbrzymianie symptomów celem zaprezentowania się jako osoba
poważanie zaburzona. Nie można wykluczyć, że w jego przypadku obecna jest silna motywacja do
modyfikowania swojego wizerunku, która to pozostaje w związku z cechami osobowości. Biegli
rozpoznali u badanego cyt. „osobowość nieprawidłową (impulsywność podejmowanych działań,
ekstrawertyczne cechy osobowości, zwiększony niepokój, z gotowością do zachowań gwałtownych,
impulsywnych. Nie uznaje autorytetów. Występuje tendencja do swobodnego traktowania norm i
obyczajów społecznych, tendencja do przedstawiania siebie w korzystniejszym świetle niż jest to w
rzeczywistości, nie koryguje swoich błędów na podstawie doświadczenia życiowego i doznawanych
kar i niepowodzeń. Empatia deklaratywna”. Z powyższą charakterystyką wiążą się zazwyczaj
funkcjonalne zniekształcenia na przykład w postrzeganiu własnego udziału w relacjach
interpersonalnych rzutujące na nasilenie skłonności do odbarczania się od odpowiedzialności.

2.

Do badania osobowości użyto MINNESOCKIEGO WIELOWYMIAROWEGO INWENTARZA OSOBOWOŚCI

- MMPI 2. Konfiguracja skal kontrolnych wskazuje, że określony badaniem profil może być nietrafny i
niewiarygodny z uwagi na pozytywną autoprezentację związaną z minimalizowaniem
psychologicznych i behawioralnych trudności, prowadzących do niedoceniania problemów.

3.

Uzyskany przez badanego profil w MMPI - 2 nie wzbudza wątpliwości, jeśli chodzi o dalszą
interpretację wyników. Jest on przypuszczalnie trafny. Nie zaistniały przesłanki, by w przypadku
osadzonego mówić o wyolbrzymianiu symptomów czy nadużywaniu stwierdzeń mówiących o
objawach klinicznych. Zaprzecza on drobnym błędom i niedociągnięciom, do których większość ludzi
łatwo się przyznaje, prawdopodobnie z przekonania, że leży to w jego interesie. Podwyższone wyniki
badanego wskazują na nasiloną skłonność do lekceważenia przez niego społecznych standardów i
wartości. Charakterystyka jest zgodna z dotychczasowym stylem życia, w który wpisują się kłopoty z
prawem z powodu antyspołecznego zachowania. Można przypuszczać, że jego zasady moralne są
raczej luźne, a wartości etyczne zmienne. Uzyskany przez badanego kod jest powszechny u osób
nadużywających alkoholu lub innych substancji. Co więcej są to zazwyczaj osoby narcystyczne,
egoistyczne, względem siebie pobłażliwe. Nie umieją one odraczać gratyfikacji, często działają pod
wpływem impulsów nie biorąc pod uwagę ewentualnych konsekwencji. Nie uczą się na błędach. Nie
są one skłonne przyjąć odpowiedzialności za swoje zachowanie, racjonalizując mankamenty i
niepowodzenia oraz innym przypisujące winę. Ich tolerancja frustracji jest niska. Sprawiają wrażenie
humorzastych, drażliwych, zgryźliwych. Doświadczają silnych uczuć złości i wrogości, które znajdują
wyraz w wybuchach emocjonalnych. Osoby te są przeważnie ambitne i energiczne, ale też
nadaktywne i niecierpliwe. Często szukają stymulacji emocjonalnej i ekscytacji. W warunkach
społecznych mogą robić dobre pierwsze wrażenie. Jednak z powodu silnej koncentracji na sobie i
nieufności względem innych ludzi ich relacje są często powierzchowne i niesatysfakcjonujące. Wydaje
się, że nie są zdolne do tworzenia bliskich emocjonalnych więzi i trzymają innych na dystans. Pomimo
pozornej pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa osoby te są niedojrzałe, niepewne, zależne, ale
starają się temu zaprzeczać.
Takie odpowiedzi, jakich udzielił badany mogą wskazywać na to, iż postrzega on swój dom i sytuację w
rodzinie jako dość nieprzyjemne, pozbawione miłości, zrozumienia oraz wsparcia. Prawdopodobnie
nie znajduje przyjemności w codzienności. Z trudem jest mu się ustatkować. Raczej nie doświadcza on
lęku społecznego, wśród ludzi czuje się swobodnie, nie interesują go opinie, wartości i postawy
innych. Brak mu cierpliwości, łatwo popada w irytację. Czuje się ważną osobą i w obliczu stawianych
mu wymagań może doświadczać urazy.

4.

Wyniki uzyskane w teście osobowości MMPI-2 wskazują, że odpowiedzi były udzielano w sposób
spójny i konsekwentny. Analiza skal kontrolnych sugeruje, że utworzony profil może być nadmiernie
podwyższony, ale przypuszczalnie jest trafny. Z uwagi na prawdopodobieństwo pewnego
wyolbrzymiania symptomów, a jego narracja może mieć charakter ''wołania o pomoc'' w obliczu
realnych problemów psychologicznych. Interpretacja układu skal klinicznych może wskazywać na
zaburzenia somatoformiczne, lękowe lub mogą wskazywać na stany obniżenie nastroju. Powszechne
są skargi somatyczne, szczególnie dotyczące układu żołądkowo-jelitowego, i często jakaś oczywista
korzyść związana z tymi objawami. U osób z takim profilem osobowości mogą często pojawiać się
zaburzenia snu, dezorientacja, przygnębienie, poczucie bezradności i pesymizm. Prawdopodobnie
również badany żywi przekonanie, że życie jest stresujące, a sposobem radzenia sobie może być
nadużywanie alkoholu lub innych substancji. Można także postawić hipotezę, że badanemu stale
towarzyszy konflikt pomiędzy zależnością a pewnością siebie, co często sprzyja trzymaniu innych na
dystans. Często odczuwa zmęczenie, towarzyszy mu niski poziom energii. Może on natomiast całkiem
prawidłowo realizować role związane z podjęciem pracy czy też budowaniem związku partnerskiego,
aczkolwiek co do drogi zawodowej najprawdopodobniej nie jest on specjalnie nastawiony na
osiągnięcia i może z czasem być skłonny do unikania zbyt wysokiego ryzyka.

Dalsza analiza wskazuje, że badanemu może towarzyszyć pewne poczucie odrealnienia, trudności w
koncentracji uwagi i z pamięcią. Może mieć czasem poczucie, że ''traci rozum'', poprzez odczuwanie
dziwacznych doznać sensorycznych (jak sam mówi cyt.: ''palenie z tyłu głowy'' i inne). Jest
introwertywny, brak mu wiary w siebie. Ma ograniczony zakres zainteresowań. Odczuwa silny
niepokój. Co zgodne z obserwacją, zazwyczaj towarzyszy mu brak wglądu w źródła symptomów,
przesadnie rozbudowane fantazje, niezwykłe przekonania, społeczne wycofanie, brak
ukierunkowania, impulsywność.