1.

Łatwopalność Wodór w stanie gazowym jest bardzo łatwopalny, co skutkowałoby

dużą ilością wypadków takich jak wybuch sterowców napełnionych wodorem.
obrona: Wybuch sterowca Hindenburg wypełnionego wodorem w roku 1937. Stacja paliw
wodorowowych w Norwegii: w jednej z norweskich stajci doszło do wycieku wodoru
podczas tankowania. Obyło się bez strat ale incydennt i tak podkreślił wyzwania
związamge z bezpieczeństwem wodoru.

Produkcja wodoru: W dzisiejszcych czasach najczęściej stosowaną metodą produkcji

wodoru jest reforming parowego gazu ziemnego.
Reakcja ta wykorzystuje parę wodną do rozdzielenia gazu ziemnego na wodór i tlenek
węgla IV CO2, co znacznie obniża korzyści środowiskowe. Wyprodukowanie kilograma
wodoru emituje 10 kg CO2

Skomplikowana infrastruktura: Wodór ma niższą gęstość energetyczną niż tradycyjne

paliwa, co oznacza, że wymaga większych zbiorników i bardziej zaawansowanej
infrastruktury do składowania, transportu i dystrybucji. To może stanowić wyzwanie
w zakresie kosztów i skomplikowania systemu.

Problemy z magazynowaniem: Wodór jest trudny do przechowywania ze względu na swoją

małą masę cząsteczkową. Wymaga zaawansowanych technologii, aby zapobiec wyciekowi,
co może zwiększać koszty magazynowania i ryzyko bezpieczeństwa.

Aby przechowywać wodór w sposób bezpieczny i skuteczny, konieczne jest utrzymywanie

go pod wysokim ciśnieniem lub bardzo niską temperaturą.

Koszty produkcji i zużycia energii: Produkcja wodoru i jego przechowywanie są

kosztowne zarówno pod względem energii, jak i finansów. Wydajność energetyczna
procesów związanych z produkcją wodoru może być niższa niż w przypadku innych
technologii, co zmniejsza korzyści ekologiczne.