Professional Documents
Culture Documents
Wprowadzenie
Przeczytaj
Wirtualne laboratorium – I
Sprawdź się
Dla nauczyciela
Spalanie metali i niemetali w tlenie
Ważną właściwością tlenu jest zdolność do podtrzymywania palenia. Spalanie polega na gwałtownym
łączeniu się tlenu z różnymi substancjami, któremu towarzyszy wydzielanie się ciepła i światła. Aby
zapoczątkować ten proces, konieczne jest dostarczenie energii.
Źródło: dostępny w internecie: www.pixabay.com, domena publiczna.
Otrzymywanie tlenu
Kolejną metodą otrzymywania tlenu jest rozkład nadtlenku wodoru H2 O2 , który zachodzi
w temperaturze pokojowej. Proces ten przyspiesza udział katalizatora, którym może być
tlenek manganu(II), lub suszone drożdże, a nawet kawałek ziemniaka.
H2O2 katalizator
− → H2O + O2↑
Pierwiastki, takie jak: sód, wapń, magnez, glin oraz żelazo, spalają się w tlenie. Reakcje te
przebiegają gwałtowniej niż w powietrzu, ponieważ to właśnie w nim występuje tylko 21%
objetościowych tlenu.
W przypadku wapnia, magnezu czy glinu, odpowiedź jest jednoznaczna – powstają tlenki
tych metali, czyli CaO Al O
i 2 3:
2 Ca + O2 → 2 CaO
4 Al + 3 O2 → 2 Al2O3
W wyniku spalania magnezu w tlenie powstaje tlenek magnezu MgO. Reakcji tej towarzyszy
pojawienie się oślepiającego białego światła.
2 Mg + O2 → 2 MgO
Natomiast dla sodu i żelaza już nie. Żelazo może tworzyć tlenki na II i III stopniu utlenienia:
2 Fe + O2 → 2 FeO
4 Fe +3 O2 → 2 Fe2O3
W wyniku reakcji żelaza z tlenem otrzymuje się mieszaninę tlenków, czyli tlenek żelaza( , II
III) – magnetyt:
3 Fe + 2 O2 → FeO ⋅ Fe2O3 (lub Fe3O4)
A jak w reakcjach spalania zachowują się litowce? Lit, rozgrzany do temperatury 100°C,
reaguje z tlenem, w wyniku czego powstaje tlenek litu Li2 O:
4 Li + O2 → 2 Li2 O
Natomiast bardzo aktywny sód, w gwałtownej reakcji spalania, tworzy z tlenem nie tylko
tlenek Na2 O, ale przede wszystkim nadtlenek Na2 O2 , będący głównym produktem reakcji:
4 Na + O2 → 2 Na2 O
2 Na + O2 → Na2 O2
K2 O i nadtlenek K2 O2 .
Potas, podobnie jak sód, w reakcji z tlenem tworzy tlenek
W obecności odpowiedniej ilości tlenu, potas tworzy także ponadtlenek KO2 :
4 K + O2 → 2 K2 O
2 K + O2 → K2 O2
K + O2 → KO2
Zarówno chrom, jak i cynk są na powietrzu stabilnymi metalami. W wyniku reakcji z tlenem
ulegają pasywacji.
4 Cr + 3 O2 → 2 Cr2 O3
Rozdrobniony chrom ma właściwości piroforyczne – ma zdolność samozapłonu
w zetknięciu z tlenem powietrza.
2 Zn + O2 → 2 ZnO
Miedź, ogrzewana do przedziłu temperatur 600-1000°C, reaguje z tlenem z powietrza,
czego efektem jest powstawanie czarnego proszku – tlenku miedzi(II).
2 Cu + O2 → 2 CuO
Wszystkie wymienione tlenki są związkami jonowymi.
W przypadku pełnej dostępności tlenu, produktem reakcji jest tlenek węgla( IV):
C + O2 → CO2
W wyniku spalania węgla, przy niepełnym dostępie tlenu, powstaje toksyczny w działaniu
II
tlenek węgla( ) (czad):
2 C + O2 → CO
Fosfor czerwony energicznie spala się w tlenie, a produktem tej reakcji jest biały, stały
V
tlenek fosforu( ).
P4 + 5 O2 → P4 O10 ↑
Do spalenia krzemu w tlenie wymagana jest temperatura 400°C. W wyniku tej reakcji
IV
powstaje tlenek krzemu( ).
Si + O2 → SiO2
Siarka spala się w tlenie intensywnym, niebieskim płomieniem, w efekcie czego powstaje
IV
bezbarwny, duszący gaz – tlenek siarki( ). Aby uzyskać tlenek siarki na najwyższym VI
stopniu utlenienia, konieczne jest przeprowadzenie reakcji spalania z udziałem
katalizatora.
S8 + 8 O2 → 8 SO2 ↑
S + O2 → SO2 ↑
Pt
−
2 SO2 + O2 → 2 SO3
lub V2 O5
Azot jest pierwiastkiem mało aktywnym i bardzo trudno łączy się z tlenem. Ostatecznie
tworzy z nim kilka połączeń na stopniach utleniania od I do V: N2 O, NO, N2 O3 , NO2 , N2 O5
. W normalnych warunkach azot pozostaje gazem niepalnym, a do jego spalenia konieczne
jest użycie katalizatora i specjalnych warunków reakcji.
1. Ciekły tlen, który wprowadza się do reaktora z ciekłym fluorem w −196°C. Następnie
układ reakcyjny naświetla się promieniowaniem elektromagnetycznym o energii
3 MeV (megaelektronowoltów). Reakcja ta biegnie zgodnie z równaniem:
F2(c) + O2(c) → O2 F2 .
F2(g) + O2(g) → O2 F2 .
Mimo, że znanych jest wiele związków chloru z tlenem, nie powstają one w wyniku
bezpośredniego spalania chloru w tlenie.
Tlen tworzy związki z prawie wszystkimi pierwiastkami. Wyjątek stanowią gazy szlachetne
– pierwiastki należące do18. grupy układu okresowego, które nie spalają się w tlenie.
Wynika to z faktu, iż są one bierne chemicznie.
2 H2 + O2 → 2 H2 O
Ważne!
Tlen z większością pierwiastków tworzy tlenki. Wiele z nich może powstawać w reakcji
spalania w tlenie. Metale tworzą z tlenem zazwyczaj związki jonowe, które są ciałami
stałymi, natomiast niemetale w reakcji z tlenem tworzą związki kowalencyjne, występujące
we wszystkich trzech stanach skupienia.
Ciekawostka
LZ-129 Hindenburg – niemiecki sterowiec pasażerski, wypełniony wodorem
Ciekawostka
Słownik
tlenki
substancje chemiczne, których cząsteczki składają się z atomów tylko dwóch różnych
pierwiastków; związkami binarnymi są np. tlenki
Bibliografia
Atkins P., Jones L., Chemia ogólna, Warszawa 2004.
Hasssa R., Mrzigod A., Mrzigod J., Sułkowski., Chemia 2, Warszawa 2003.
Wirtualne laboratorium – I
Laboratorium 1
Przebieg doświadczenia:
1. Rozpal palnik.
2. Nabierz węgiel na łyżkę do spalań i umieść w płomieniu palnika.
3. Pozostałość po spalaniu wysyp na szkiełko zegarkowe.
4. Zapisz obserwacje.
5. Dla pozostałych próbek postępuj analogicznie. W przypadku drucika miedzianego
i wstążki magnezowej, zamiast łyżki do spalań wykorzystaj szczypce laboratoryjne.
Obserwacje:
Wyniki:
Wnioski:
Ciekawostka
Spalanie metali może być również prowadzone w czystym tlenie. Uzyskuje się go,
prowadząc rozkład termiczny manganianu( ) potasu VII
KMnO4 lub chloranu( ) potasu V
KClO3 . Inną reakcją może być też rozkład tlenku rtęci(II).
Powszechnie wykorzystywaną metodą otrzymywania tlenu jest rozkład nadtlenku
HO
wodoru 2 2 , który zachodzi już w temperaturze pokojowej. Proces ten może
II
przebiegać szybciej w obecności katalizatora – tlenku manganu( ), suszonych drożdży
czy kawałka ziemniaka.
H2 O2 katalizator
− → H2 O + O2 ↑
Przykładowy zestaw do otrzymywania i zbierania tlenu składa się z kolby stożkowej
z bocznym tubusem lub wężykiem, którego koniec umieszczony jest w probówce
wypełnionej wodą i umieszczonej w krystalnicy do góry dnem. Gaz, który wydziela się
w trakcie rozkładu, gromadzi się w probówce, wypychając przy tym wodę. Tak zebrany
czysty gaz może być wykorzystywany np. do reakcji spalania metali i niemetali.
Li2 O
Cr2 O3
BeO
CaO
N2 O3
P4 O10
CO
N2 O5
Ćwiczenie 2 輸
Przyporządkuj wzory poniższych tlenków do odpowiedniej grupy.
Al2 O3 P4 O10
Tlenki kowalencyjne
Ćwiczenie 3 輸
Czy reakcja spalania wodoru w tlenie jest reakcją utlenienia-redukcji? Odpowiedz i uzasadnij.
Odpowiedź:
Ćwiczenie 4 醙
Jaka objętość tlenu (w warunkach normalnych) jest potrzebna do spalenia 1,6 g siarki
w powietrzu bez dostępu katalizatora? Wybierz prawidłową odpowiedź.
1,12 cm
3
3
11,2 dm
3
2,4 dm
3
1,12 dm
Ćwiczenie 5 醙
Zmieszano 5,6 dm wodoru z taką samą objętością tlenu (w warunkach normalnych).
3
Następnie gazy spalono. Tlen użyto w nadmiarze i dlatego nie przereaguje on całkowicie.
Oblicz, ile gramów wody uzyskano. Zaznacz prawidłową odpowiedź.
9 g
5,6 g
4,5 g
2,25 g
Rozwiązanie oraz odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie
umieść je w wyznaczonym polu.
Ćwiczenie 6 醙
Niektóre tlenki wprowadzone do wody mogą tworzyć kwasy lub zasady. Uczeń zbadał
zachowanie tlenków wobec wody – umieścił w niej porcję tlenku, a następnie zbadał odczyn
powstałego roztworu. W oparciu o zabarwienie uniwersalnego papierka wskaźnikowego
napisz wzory kwasów lub wodorotlenków, które powstały na skutek wprowadzenia
wskazanych tlenków do wody.
Ćwiczenie 8
⏐
Oblicz całkowitą wydajność procesu, w trakcie którego przeprowadzono kolejno dwie reakcje,
uzyskując następujące wydajności:
S8 + 8 O2 → 8 SO2 ↑ ( 95%)
utlenienia
na
I
Tworzy się fluorek tlenu( ). Wyjątkowo, w związkach tlenu z fluorem tlen przyjmuje stopnie
難
Wyjaśnij, dlaczego stopnie utlenienia w tych związkach są inne niż w pozostałych związkach
tlenu.
Rozwiązanie oraz odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie
umieść je w wyznaczonym polu.
Scenariusz zajęć
Przedmiot: chemia
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony;
uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
4) pisze równania reakcji ilustrujące typowe właściwości chemiczne metali wobec: tlenu
(dla Na, Mg, Ca, Al, Zn, Fe, Cu), wody (dla Na, K, Mg, Ca), kwasów nieutleniających (dla Na
, K, Ca, Mg, Al, Zn, Fe, Mn, Cr), przewiduje i opisuje słownie przebieg reakcji
rozcieńczonych i stężonych roztworów kwasów: azotowego(V) i siarkowego(VI) z Al, Fe,
Cu, Ag.
Zakres rozszerzony
5) pisze równania reakcji ilustrujące typowe właściwości chemiczne metali wobec: tlenu
(dla Na, Mg, Ca, Al, Zn, Fe, Cu), wody (dla Na, K, Mg, Ca), kwasów nieutleniających (dla Na
, K, Ca, Mg, Al, Zn, Fe, Mn, Cr), rozcieńczonego i stężonego roztworu kwasu
azotowego(V) oraz stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI) (dla Al, Fe, Cu, Ag);
10) pisze równania reakcji ilustrujące typowe właściwości chemiczne niemetali, w tym
między innymi równania reakcji: wodoru z niemetalami (Cl2 , Br2 , O2 , N2 , S), chloru, bromu
i siarki z metalami (Na, K, Mg, Ca, Fe, Cu); chloru z wodą.
Cele operacyjne
Uczeń:
Strategie nauczania:
asocjacyjna;
problemowa.
dyskusja dydaktyczna;
analiza materiału źródłowego;
ćwiczenia uczniowskie;
eksperyment chemiczny;
wirtualne laboratorium;
technika zdań podsumowujących.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
1. Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel zadaje uczniom przykładowe pytanie: Jaka jest
różnica między spalaniem a utlenianiem? Przykłady.
2. Rozpoznanie wiedzy wyjściowej uczniów. Uczniowie starają się odpowiedzieć na
pytania: w jaki sposób przebiega spalanie innych niż węgiel wolnych pierwiastków?
Czy można spalić też żelazo?
3. Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele
lekcji, które uczniowie zapisują w portfolio.
4. Zasady BHP. Nauczyciel zapoznaje uczniów z kartami charakterystyk substancji, które
będą używane na lekcjach.
Faza realizacyjna:
Faza podsumowująca:
Praca domowa:
Materiały pomocnicze:
Instrukcja wykonania: