Professional Documents
Culture Documents
Unite7
Unite7
DOSYASI
Kullanılan Yöntem ve
Teknikler AİLE EĞİTİMİ
• Aile Eğitimi Etkinlik Prof. Dr. Oğuzhan
Dosyasındaki İletişim Araçları
ve Özellikleri SEVİM
• Aile Eğitimi Etkinlik
Dosyasına Yönelik
Değerlendirme
işlevini kavrayabilecek,
• Aile eğitimi etkinliklerinde
kullanılan yöntem ve teknikleri
öğrenebilecek,
• Aile eğitimi etkinlik dosyasındaki
iletişim araçları hakkında bilgi
sahibi olabileceksiniz.
ÜNİTE
© Bu ünitenin tüm yayın hakları Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi’ne aittir. Yazılı izin alınmadan
7
ünitenin tümünün veya bir kısmının elektronik, mekanik ya da fotokopi yoluyla basımı, yayımı, çoğaltımı ve
dağıtımı yapılamaz.
Aile Eğitimi Etkinlik Dosyası
Rol oynama
Konuşan resimler
Akvaryum
İstasyon
Balık kılçığı
Kartopu
Kullanılan Yöntem ve
Teknikler
Beyin fırtınası
Ağaç diyagramı
Yoklama kâğıtları
AİLE EĞİTİMİ ETKİNLİK DOSYASI
Konuşma halkası
Kavram haritası
Sıcak sandalye
İnrernet
Duyuru panoları
Haber mektupları
Kitapçıklar
Okul ziyaretleri
Portfolyo dosyaları
İletişim Araçları ve
Özellikleri
Toplantılar
Yazışmalar
Bülten
Dilek kutuları
Fotoğraflar
GİRİŞ
Teknoloji ve bilgi çağı olarak adlandırılan günümüz dünyasında toplumun
varlığını sağlıklı bir şekilde sürdürebilmesi, aile temelinde bireysel gelişimin yeni
nesil ihtiyaçlara ne kadar cevap verebildiğine bağlıdır. Bu nedenle günümüzde
bireysel eğitim kadar aile eğitimi de önemli bir konu hâline gelmektedir.
Aile bireyin düşünce dünyasıdır. Çağımızda bireysel ihtiyaçlara göre eğitim
ön plana çıkarken bu ihtiyaçlar doğrultusunda ailenin etkisi de gittikçe
artmaktadır. Çünkü bireyin öğrenme ve gelişme koşullarının önemli bir kısmı
aileye bağlıdır.
Bireysel ve toplumsal gelişimin ana unsurlarından biri olan aile, anne baba
ve çocuklardan oluşan maddi manevi sosyal bir kurumdur. Aile, birey ile toplum
arasında köprü görevi görmektedir. Aile, kişinin beslenme, bakım, sevgi, duygusal
ve psikolojik gelişimini, kültürel değerlerini edinmesini ve sağlıklı bir ruh hâline
sahip olmasını sağlayan ilk ortamdır. Aile, bireyler arasındaki ilişkileri psikososyal
yönden geliştirme rolünü üstlenmenin yanı sıra bireyin kendine güvenmesini,
sosyal kimlik ve roller edinmesini de sağlamaktadır.
Geçmişten günümüze önemini kaybetmeyen sosyal bir kurum olan ailenin,
bilgi çağındaki gelişmelere bağlı olarak bazı görevlerini yerine getirmede sorunlar
Aile eğitimi yaşadığı görülmektedir. Bunun temel nedeni bilgi ve teknolojinin sürekli ve kısa
programlarıyla anne
süre içerisinde hızla değişmesi ve insanların bu hıza ayak uyduramamasıdır. Bilgi
babalara, çocuk
yetiştirme ve gelişimini ve teknolojideki bu hızlı değişmeler, çağın taleplerine cevap verebilen aile
sağlıklı bir şekilde eğitimini bir ihtiyaç hâline getirmiştir.
sürdürme konularında Aile eğitimi, çağın ihtiyaçlarına uygun olarak geliştirilmiş eğitim programları
destek verilmektedir.
aracılığıyla gerçekleştirilmektedir. Bu aile eğitimi programlarıyla anne babalara,
çocuk yetiştirme ve gelişimini sağlıklı bir şekilde sürdürme konularında destek
verilmektedir. Dünyanın hızlı bir şekilde değişmesi, anne babaların eğitim
ihtiyaçlarının çeşitlenmesine yol açmıştır. Bu bağlamda aile eğitiminin birincil
görevi; çocukların sosyal, bilişsel, duygusal ve ruhsal olarak gelişmelerinin her
aşamasında ailenin gereken çağdaş bilgi ve becerilerle donanmasını sağlamaktır.
Aile eğitiminin diğer bir önemli görevi ise yakın çevre, okul ve diğer toplumsal
kurumlar gibi çocuk gelişimi üzerinde etkili olan paydaşlarla ortak hedefler
geliştirilmesi konusunda aileyi aktif rol alması için teşvik etmektir.
Aile eğitimi yalnızca anne babayı kapsamamakta, aynı zamanda ailenin
bütün bireylerinin eğitimini de içine almaktadır. Anne babalar kendi
sorumluluklarının bilincine vararak eksik oldukları konuları da bu eğitimler
sayesinde tamamlamaya çalışmaktadırlar. Ailenin diğer fertleri ise aile eğitimlerine
katılarak kendi konum ve yaşlarına göre sorumluluklar almaktadırlar. Diğer eğitim
kurumlarında olduğu gibi aile eğitiminde de bir program, bu programın amaçları
ve kazanımları bulunmaktadır.
Rol oynama
Rol oynama, grup içerisinde, insanlar arasındaki ilişkinin bir benzeri
yaratılmaya çalışılarak öğrenme ortamının sağlanmasıdır. Rol oynama
yönteminde bir konu, problem, fikir ya da durum bir grup karşısında
canlandırılmaktır. Grup üyeleri sadece tartışmak ya da dinlemek yerine olayın nasıl
oluştuğunu izleyerek konunun ayrıntısına inerler. Rol oynama özellikle bir sorunu
ortaya koymak veya grup üyelerinin bir duruma karşı duyarlılığını artırmak
amacıyla kullanılabilmektedir. Rol oynama tekniğinin etkili olabilmesi için
etkinliğin, grup üyelerinin birbirlerini tanıdıktan sonra kullanılması gerekir
(Küçükahmet, 2002; Çekmecelioğlu, 2010).
Konuşan resimler
Yaratıcı öğrenme etkinlikleri bağlamında, görsel algıyı temel alan bu
yöntemde grubun resim ya da karikatürler üzerinde düşünce üretmeleri ve sorun
çözmeleri hedeflenmektedir. Bu teknik uygulanmadan önce eğitimcinin konu veya
tartışılmasını istediği durumla ilgili resim, karikatür ya da görsel materyalleri
önceden hazırlaması gerekir. Eğitimci hazırladığı materyalleri grup üyelerine birer
birer dağıtır ve grup üyeleri doğru veya yanlışları tartışırlar (Erginer, 2004).
Akvaryum
Akvaryum tekniğinde amaç, grup üyelerinin görüşlerini almaktır. Eğitimci,
tekniği uygularken eğitim ortamının uygun bir yerine çember çizip çemberin
Rol oynama tekniğinin içerisine sandalye koymaktadır. Gönüllü bir grup üyesi çemberin içerisindeki
etkili olabilmesi için sandalyeye oturarak konu hakkında görüş ve düşüncelerini ifade etmelidir. Diğer
grup üyelerinin grup üyeleri çemberin dışında not alarak konuşmacıyı dinlemelidirler. Eğitimci
birbirlerini tanıdıktan akvaryum tekniğinde tartışmayı yapılandırmak ve sürdürmek amacıyla önceden
sonra kullanılması
soru listesi hazırlamalıdır. Konuşacak kişiler bu liste doğrultusunda konuyla ilgili
gerekir.
görüş ve düşüncelerini anlatabilmektedirler. Grubun her üyesine konuşma fırsatı
verildikten sonra gruba tartışmanın özeti yapılmalıdır. Akvaryum tekniğinde
gruplar kendi içerisinde bölünerek daha küçük tartışma grupları oluşturabilir.
Gruplar 15 ile 20 dakika arasında tartışmalı ve grubun başkanı/ temsilcisi grubun
fikirlerini diğer gruplara açıklamalıdır (Güven, 2011).
İstasyon
İstasyon tekniği, grup üyelerinin uygulamanın her aşamasında, bir önceki
grubun yaptığı uygulamaya katkı sunarak bunu bir adım ileri götürmeyi, böylece
her durakta yarım kalan işi tamamlamayı amaçlayan bir yöntemdir. İstasyon
yönteminde üç ayrı masa bulunmakta ve masalar istasyon olarak
adlandırılmaktadır. Bu istasyonlar, “öykü”, “afiş”, ve “slogan” şeklinde
gruplandırıldığı gibi farklı isimlerle de oluşturulabilir. Yöntem uygulanmadan önce
grupların hangi konu üzerlerinde çalışacakları ve istasyon şefleri belirlenmelidir.
İstasyon şefleri bulundukları istasyondaki çalışmaları gözlemektedirler. Çalışmanın
her aşamasında 10 dakika süre verilmektedir. İlk 10 dakikalık sürede çalışma
başlatılmaktadır. İkinci 10 dakikalık sürede grupların yer değiştirmeleri istenerek
diğer istasyondaki çalışmaya devam etmeleri beklenir. Üçüncü 10 dakikalık sürede
gruplar tekrar yer değiştirerek diğer grubun çalışmasını tamamlamaktadırlar.
Çalışma sonunda ortaya çıkan ürün üzerinde tartışma yapılmaktadır (Gözütok,
2006).
Balık kılçığı
Bu teknikle sorunların analitik bir yaklaşımla göz önüne serilmesi ve bu
doğrultuda fikir üretilmesi amaçlanmaktadır. Yöntem uygulanırken öncelikle bir
sorun belirlenir ve sorunu ortaya çıkaracak nedenler kareler içerisine yazılarak ana
gövdeye bağlanmaktadır. Alt kılçıklarda sorunun çözümü için seçenekler
üretilmektedir. Uygulama sırasında beyin fırtınası tekniğinin kullanılması, sorunun
çözümü için farklı seçeneklerin artmasını ve uygulamayı daha nitelikli hâle
getirmeyi sağlar. Balık kılçığı yöntemi, grup üyelerinin sorun çözme ve yaratıcılık
becerilerini geliştirmekle birlikte sınıflandırma, gruplandırma, ögelere ayırma ve
kavramsal becerilerin gelişmesine de katkı sağlamaktadır (Küçükler, 2002; Erginer
2004).
Şekil 7.1. Balık Kılçığı Diyagramı
Balık kılçığı,
katılımcıların sorun
çözme ve yaratıcılık
becerilerini
geliştirmekle birlikte
sınıflandırma,
gruplandırma, ögelere
ayırma ve kavramsal
becerilerin gelişmesine
yardımcı olur. Kartopu
Çalışma sürecinde bir konu hakkında sonuca ulaşmak ve uzlaşmaya varmak
amacıyla kullanılan bir yöntemdir. Kartopu tekniğinde grup lideri tarafından konu
belirlenerek katılımcıların tek başlarına düşünmeleri ve görüşlerini bir kâğıda
yazmaları sağlanmaktadır. Görüşlerin yazılımı tamamlanınca katılımcılar ikili
gruplara ayrılarak yazdıkları düşünceler üzerinde tartışarak ortak bir noktada
buluşurlar. İkili grup çalışması sonunda, gruplar dörtlü, sekizli olarak tartışmaya
devam eder. Tartışma sonuçları diğer gruplarla paylaşılır. Her grubun sunumu
tamamlanınca konu hakkında genel bir oturum yapılarak çalışma sonlandırılır.
Kartopu tekniğinin özelliği, çalışma gruplarının giderek büyümesidir (Gülseven,
2009; Tok, 2009).
Beyin fırtınası
Ağaç diyagramı
eğitimci/ eğitmen Beyin fırtınası tekniği grup üyelerinin aktif katılımı ve belirlenen konu
tarafından belirlenen üzerinde ayrıntılı düşünmelerini sağlayan bir grup çalışmasıdır. Beyin fırtınası,
amaca yönelik belirli bir sürede, herhangi bir konu ya da probleme yönelik çözüm aramak için
izlenmesi gereken konu hakkında olabildiğince farklı fikirler üretmek için kullanılan bir tekniktir. Bu
bütün yolları sistematik teknikte önemli olan grup üyelerinin hiçbir kısıtlama hissetmeden fikirlerini
bir şekilde gösteren
kolayca ifade etmelerini sağlamaktır (Çekmecelioğlu, 2010).
grafiksel bir tekniktir.
Ağaç diyagramı
Ağaç diyagramı; gerçekleştirilmek istenen uygulamada ortaya çıkabilecek
sorunları ve bunların etkilerini en aza indirebilmek için neler yapılabileceğini
Yoklama kâğıtları
Grup üyelerinin göz önünde bulundurmaları gereken konuya yönelik eğitimci
tarafından hazırlanan formlardır. Grup üyeleri arasında seçilen gönüllü bir kişinin
belirlenen konu üzerinde konuşması ve grup üyelerinin form üzerinde işaret
koyarak değerlendirme yapması beklenmektedir. Yoklama formları, tartışmayı
güçlendirmek, asıl sebepleri araştırmak, bir çözümün veya iyileştirmenin
sonuçlarını ölçmek amacıyla kullanılmaktadır. Yoklama formları çalışmaya
Konuşma halkası
Konuşma halkası tekniği, grup üyeleri arasındaki fikir ayrılıklarını ortaya
koyma ve farklı görüşlere saygı duyma becerilerini geliştirmeye yönelik bir
tekniktir. Grup içerisinde güven ve saygı atmosferi sağlayarak grup üyeleri
arasındaki ilişkileri geliştirmeyi amaçlamaktadır. Konuşma halkası tekniğinde
eğitimci/eğitmen tarafından konu ile ilgili öykü, canlandırma, resim, olay vb.
durumlar gruba sunularak grup üyelerinin tartışması istenmektedir. Konuşma
halkası yöntemi uygulanmadan önce simge belirlenmesine, simgenin
konuşmacının elinde olmasına, grup üyelerinin birbirlerini görebilecek şekilde
halka oluşturarak oturma düzeninin hazırlanmasına dikkat edilmelidir. Tartışma
esnasında grup üyelerinin sıra ile söz alarak konu üzerinde fikirlerini söylemeleri
ve konuşmacının sözünün kesilmemesine özen gösterilmeye çalışılmalıdır
(Gözütok, 2006).
Kavram haritası
Kavramlar arasındaki ilişkinin genelden özele doğru ele alınarak
görselleştirilmesiyle somut verilerin sunulmasını hedefleyen görsel ve örgütsel bir
tekniktir. Grup üyelerinin fikir üretmek, karmaşık yapıları netleştirmek ve önceki
Konuşma halkası bilgileri ile yeni bilgileri arasında anlamlı bağlantı kurmalarını sağlamayı
tekniği, grup üyeleri amaçlamaktadır. Kavramların nasıl algılandığı ve sentezlendiği, ön kavramlar ve
arasındaki fikir alternatif kavramlar belirlenerek birbirine bağlanır. Haritanın değişik bölümleri
ayrılıklarını ortaya arasında çapraz bağlar kurulabilir (Tok, 2009; Tokdemir, 2010).
koyma ve farklı
görüşlere saygı duyma Şekil 7.3. Kavram Haritası Örneği
becerilerini geliştirmeye
yönelik bir tekniktir.
Sıcak sandalye
Görüşme, tartışma, soru sorma, danışma ve yaratıcığın geliştirilmesinde
kullanılan tekniktir. Uygulama kırmızı ve yeşil koltuk olmak üzere iki şekilde
yapılabilmektedir. Kırmızı koltuk, grup üyelerinin uzman kişiye sorular yönelterek
konuyu tartışabilmelerine; yeşil koltuk ise grup üyelerinin birbirlerini
tanılamalarını sağlamak, yaratıcı özelliklerini keşfetmelerine yardımcı olmak
amacıyla kullanılır. Aile eğitiminde grup üyelerinin birbirlerini tanımalarının yanı
sıra bir konu hakkında grubun diğer üyelerinin tartışmasını sağlamak amacıyla
kullanılmaktadır. Sıcak sandalye tekniğinde grup üyelerinden biri belirlenen bir
konu ile ilgili konuşma yaparken diğerleri konuşmacıya konu ile ilgili sorular
sorarak tartışırlar (Erginer, 2004: 310-311 ).
İnternet
Günümüzde internetin çok geniş ağlarla insanlara sağladığı büyük
imkânlardan aile eğitimi konusunda da yararlanılmalıdır. Mekânın insan
haberleşmesine koyduğu sınırları ortadan kaldıran internet aracılığıyla okul ile aile
arasında güçlü iletişim ağları kurulabilir, çocuğun gelişimi hakkında aileler
bilgilendirilebilir, aileden alınan geri bildirimler ile anne babaların, çocuklarının
gelişimiyle ilgili farkındalıkları artırılabilir. Fakat internet üzerinden yapılan tüm
bilgilendirmelerde gizliliğe hassasiyet gösterilmesi gerekmektedir.
Duyuru panoları
Duyuru panolarının ailelerin okul etkinlikleriyle ilgili olarak
bilgilendirmesinde önemli bir yeri vardır. Aileler çocuklarını okula bıraktıklarında
ya da almaya geldiklerinde okulun görünür yerlerinde sergilenen bu panolara
bakarak planlanan etkinlikler hakkında bilgi alabilir, tamamlanmış etkinliklerle ilgili
resim, yazı veya görselleri inceleyebilir, sınıf içi etkinliklerin nasıl yapıldığıyla ilgili
meraklarını giderebilirler. Burada önemli olan duyuru panolarının anne babaların
kolayca fark edebilecekleri yerlere konulması ve bu panolardaki bilgilerin güncel
olmasıdır.
Duyuru panolarında okul ve sınıf hakkında haberlere, öğretmenin hazırladığı
özel notlara, acil telefon numaralarına, güncel bazı bilgilere, çocukların etkinlik
örneklerine, etkinlik fotoğraflarına yer verilir (Tezel Şahin ve Özyürek 2010: 87;
Temel vd. 2010: 331; Aydoğan, 2010: 116). Aile eğitimi etkinlik dosyasında duyuru
panolarıyla ilgili bilgilerin taslak hâli olmalıdır. Okullardaki duyuru panolarının aile
eğitimi etkinlik dosyasında yer alması, aile bireyleri için önem arz etmektedir.
Haber mektupları
Okul ile aile arasındaki iletişim kanallarından biri de haber mektuplarıdır.
Öğretmen tarafından hazırlanan bu mektup ile okluda yapılacak etkinlikler
hakkında aileler bilgilendirilerek çocuğun okul dışında da sağlıklı bir gelişim
gösterebilmesi için aileye destek verilmeye çalışılır. Haber mektuplarında
bulunması gereken özellikler şu şekilde sıralanabilir:
Sınıfta yapılacak etkinliklerde gerekli olan materyaller, bu mektuplarla
ailelerden istenebilir.
Öğretmenler ailelere haber mektupları göndererek onları okulda yapılacak
etkinliklere davet edebilirler.
Haber mektuplarında kullanılan görseller etkinlik ile ilgili öz ve dikkat
çekici şekilde düzenlenmelidir.
Haber mektupları
Haber mektupları öğretmenden aileye iletildiği gibi aileden öğretmene de
ailelerin kendilerini
iletilebilir. Burada önemli olan gönderilen haber mektuplarının ailelere
değerli hissetmelerini
sağlar. ulaşıp ulaşmadığının takip edilmesidir.
Haber mektuplarında kullanılan dil ve üsluba dikkat edilmelidir.
Haber mektupları ailelerin kendilerini değerli hissetmelerini sağlamaktadır
(Tezel Şahin ve Özyürek, 2010). Aile eğitimi etkinlik dosyasında, okul ve aile
arasında iletişimin sağlanmasında haber mektubunun önemli bir yeri vardır.
Kitapçıklar
Ailelerin okul ve çocuk hakkında bilgilendirilmelerinde kullanılan araçlardan
biri de kitapçıklardır. Eğitim kurumları çocuğun okulda geçen bir günü ya da
gelişim aşamalarını gösteren kitapçıklar hazırlayarak ailelerin çocuğun gelişimi
hakkında bilgi edinmesini sağlamaktadır. Bu kitapçıkların hazırlanması sürecinde
çocuklardan da destek alınabilir. Kitapçıklar hazırlanırken ailelerin bulunduğu
sosyoekonomik ortam, kültürel çevre, ilgi ve isteklerinin de göz önünde
bulundurulması, bu kitapçıkların etkisini artırmada önemli niteliklerdir.
Kitapçıklar, anne babaların günlük hayatlarında kullanabileceği ve ev
ortamında çocuğun gelişimine katkıda bulunabileceği, çocuk eğitimi ile ilgili yeni
bilgi ve gelişmeleri izleyebilecekleri, çocuklarının okulda yaptığı çalışmalardan
haberdar olabilecekleri pratik bilgiler içermektedir. Kitapçıkların içeriği ve türü
kullanım amacına göre farklılık gösterebilmektedir. Her çocuğa özgü bireysel
kitapçıklar hazırlanabileceği gibi bütün sınıfı ilgilendiren konularda da kitapçıklar
hazırlanabilir (Temel, 2001: 345; Aydoğan 2010: 118). Aile eğitim dosyasındaki
kitapçıkların anne babanın, çocuğun duygu ve düşünce dünyasına uygun olması
gerekmektedir.
Okul ziyaretleri
Hem anne babaların, çocuklarının okul ortamındaki durumlarını
gözlemlemeleri hem de öğretmenlerin aile ile çocuk arasındaki iletişimi
incelemeleri açısından okul ziyaretleri oldukça önemlidir. Planlanan zaman
Okul ziyaretlerinde dilimlerinde anne babaların okula yaptıkları ziyaretler çocukların kendilerini yalnız
önemli olan hususlar, hissetmelerinin önüne geçer. Aynı zamanda bu ziyaretlerle ebeveynler okul
ziyaretlerin belirlenen ortamını ve öğretmenlerin çocuklara davranışlarını doğrudan inceleme fırsatı
zamanlarda yapılması
bulurlar. Okul ziyaretlerinde önemli olan hususlar, ziyaretlerin belirlenen
ve ailelerin bu
ziyaretlere katılım zamanlarda yapılması ve ailelerin bu ziyaretlere katılım sağlamalarıdır. Bu konuda
sağlamalarıdır. hem okul yönetiminin hem de öğretmenlerin aileleri teşvik edici uygulamalar
geliştirmeleri gerekir (MEB, 2013). Aile eğitimi etkinliklerine yönelik okul
ziyaretlerinde dikkat edilmesi gerekenler belirtilmeli ve buna yönelik bir takvim
oluşturulmalıdır. Bundan hem aile hem de aile eğitimcisi haberdar olmalıdır.
Okul ziyaretlerine hem annelerin hem de babaların katılımları sağlanmalıdır.
Çünkü çalışan insanların ziyareti zordur denilmesi düzenli aralıklarla okulu ziyaret
etmeleri zordur. Bu nedenle babaların da katılım sağlayabilmeleri için uygun
zamanları tespit edilip okul ziyaretleri öyle planlamalıdır. Özel günlerde de okul
ziyaretleri planlanabilir. Bunlar; aile çocuk kahvaltısı, tohum ekme, şiir okuma,
kardeşler günü, büyükanne/ büyükbaba günü vb. olabilir. Özel ziyaret günleri,
anne babalar ve çocuklar için birlikte daha fazla zaman geçirme, kendilerini değerli
hissetme ve paylaşımda bulunma fırsatı sunmaktadır (Temel vd. 2010: 349; Tezel,
Şahin ve Özyürek 2010).
Portfolyo dosyaları
Portfolyo, çocuğun tüm gelişim kayıtları, yapılan gözlemler kayıtlar ve
yaptığı etkinlikleri kapsayan geniş bir gelişim takip dosyasıdır. Portfolyo dosyaları
Gözlem kayıtları,
Görüşme kayıtları,
Kontrol listeleri,
Dereceli ölçekler,
Test verileri,
Bilgi formları,
Raporlar,
Öğretmenin gözlem ve görüşleri,
Çocuğun çalışma örnekleri yer almalıdır (Tuğrul, 2003; Temel vd. 2010).
Çocuğun okul sürecinde yapmış olduğu tüm etkinlikler bu dosyaya tarih
düşülerek kaydedilmeli, tutulan tüm kayıtlar çocuğun sonraki öğretim
aşamalarında kullanılmak üzere ilgili mercilerle paylaşılmalı, hatta bunların bir
örneklerinin de ailelere gönderilmesi gerekmektedir. Böylece hem öğretmenler
hem de aileler çocuğun gelişimini yakından takip ederek gerekli zamanlarda
müdahale etme şansı bulurlar.
Aile etkinlik dosyasındaki portfolyosunda bulunması gereken özellikler ile
aile eğitimi etkinliklerinin uygulanması esnasındaki durumların dikkate alınması
gerekir.
Toplantılar
Portfolyo, çocuğun tüm Toplantılar ailelerle öğretmenlerin bir araya gelerek çocuğun gelişimi
gelişim kayıtları, yapılan hakkında bilgi alışverişinde bulundukları önemli zaman dilimleridir. Bu tür
gözlemler kayıtlar ve toplantılar belirli bir takvime bağlı olarak yıl içerisinde uygun zamanlarda
yaptığı etkinlikleri
gerçekleştirilmelidir. Toplantı tarihinden önce anne babalar toplantı yeri, zamanı
kapsayan geniş bir
gelişim takip dosyasıdır. ve gündemi hakkında bilgilendirilmelidir. Yapılan toplantılarda çocuk ile ilgili
toplanan veriler ailelerle paylaşılarak teyit edilmeye çalışılmalıdır. Ailelerin
çocuğun gelişimiyle ilgili gözlemleri not edilmeli, bir sonraki toplantı için yeni bir
gündem maddesi olmalıdır. Toplantılar her dönem yapılmak üzere senede en az iki
defa yapılmalıdır. Dönem başında yapılan toplantılar ailelerle tanışma fırsatını
sağlarken bu toplantılarda okul aile iş birliğinin önemi ve aile eğitimi kapsamında
yapılan çalışmaların neler olduğu, amaçlar ve program anne-babalara
anlatılmalıdır. Daha sonraki toplantılarda ise yapılan uygulamalarda hedeflere ne
kadar ulaşıldığı hakkında bilgi verilmelidir. Son toplantıda ise değerlendirme
Yazışmalar
Ailelerle öğretmenler arasındaki bilgi paylaşımının sağlandığı araçlardan biri
de yazışmalardır. Yazışmalar önceden hem velinin hem de öğretmenin birlikte
karar verdikleri bir mesaj kutusu üzerinden gerçekleştirilirken teknolojinin
gelişmesiyle birlikte artık internet üzerinden hızlıca ve topluca
gerçekleştirilebilmektedir. Bu yazışmalar ile çocuğun gelişimi ile ilgili tespit edilen
hususlar ailelere e-posta yoluyla iletilir. Öğretmenler yazışmalarda belirli bir
yazışma adresi kullanmalı, her iletişimde farklı bir e-posta adresi kullanmamalıdır.
Dikkat edilmesi gereken diğer bir husus ise ailelerle yapılan yazışmaların bir
örneğinin çıktısı alınarak aile eğitimi etkinlik dosyasına konulmalıdır. Yazılı iletişim
kurulurken önemsenmesi gereken nokta yazıların iyi nitelikte olmasıdır. Yazışma
notları, kısa ve anlaşılır bir dille yazılmalı, metin ve dil bilgisi hataları olmamasına
özen gösterilmelidir. Karşılıklı yazışmalarda öğretmenin veya ebeveynin adı soyadı
ve yazışmanın tarihi yazılarak dosyalanmalıdır. Yazışmalarda dikkat edilmesi
gereken en önemli husus gizliliktir (Ömeroğlu ve Can Yaşar 2005; Temel vd. 2010;
Aydoğan, 2010). Aile etkinlik dosyasında bu gibi özelliklere dikkat edilmesine özen
gösterilmelidir.
Bülten
Bültenler, anne babalar ile öğretmenler arasında bilgi paylaşımının
sağlandığı araçlardan biridir. Bültenler haftalık, aylık veya dönemlik olarak
çıkarılabilir. Bu bültenlerde ailelere evde yapabilecekleri etkinlik önerilerinde
bulunabilir, çocukların okulda yapmış olduğu etkinlikler hakkında resimlerle
Bültenler çocuk sayısı zenginleştirilmiş bilgiler verilebilir, okulda yapılan gezi, gözlem, araştırma ve
dikkate alınarak
deneylerle ilgili ebeveynlerin merakları giderilebilir. Bültenler çocuk sayısı dikkate
basılmalı ve mümkünse
ebeveynlere elden alınarak basılmalı ve mümkünse ebeveynlere elden teslim edilmelidir (MEB, 2013).
teslim edilmelidir. Aile eğitimi etkinlik dosyasında nelerin bülten olarak verileceği açıklanmalıdır. Bu
bültenlerden de aileler ve aile eğiticisi haberdar edilmelidir.
önünde yapılmamasına dikkat edilmelidir (Aral vd., 2002, Arabacı, 2003, Temel
vd., 2010).
Dilek kutuları
Ailelerin kurum, kurum hizmetleri, eğitim programı ve çocuklarıyla ilgili her
konuda görüş ve düşüncelerini, isteklerini, arzularını, öneri ve eleştirilerini
yazmaları için kurumun uygun bir yerine dilek kutusu konur. Dilek kutusundaki
yazılar belli aralıklarla değerlendirilmeli, ebeveynlerin görüşlerine değer
verilmelidir (Kuzu, 2006; Temel vd. 2010; Aydoğan 2010).
Ailelerin kurum hizmetleri, eğitim etkinlikleri, çocuklarıyla ilgili özel ya da
Fotoğraflar ve gözlemledikleri konularla ilgili isteklerini, öneri veya şikâyetlerini okul yönetimine
aktivitelerin yazılı iletebilmek için kullanabilecekleri dilek kutuları, okulların uygun yerlerine konur.
açıklamaları
Ebeveynlerin okul yönetimiyle paylaştıkları bu değerlendirmeler düzenli aralıklarla
eklendiğinde,
çocukların öğrenim incelenmeli ve kesinlikle ailelerin talepleri dikkate alınmalıdır. Ailelerin okul
durumu ve sınıftaki yönteminden bulundukları bu talepler, aile eğitimi etkinlik dosyasında da
yaşamları hakkında belirtilmelidir.
aileler daha fazla bilgi
sahibi olmaktadırlar. Fotoğraflar
Okul ile aile arasındaki iletişimde kullanılan materyallerden biri de
fotoğraflardır. Fotoğraf paylaşımı anlık olabildiği gibi bir dönem özetini sunacak
mahiyette bir akışa da sahip olabilir. Fotoğraflar şu niteliklere sahip olabilir:
DEĞERLENDİRME SORULARI
I. Ailenin çocuk gelişimiyle ilgili konularda donanımlı olmasını sağlamak
II. Çocuk gelişimiyle ilgili etkinliklerde pasif davranan aileleri ilgili
kurumlara bildirmek
III. Çocuk gelişimi üzerinde etkili olan paydaşlarla ortak hedefler
geliştirilmesi konusunda aileyi teşvik etmek
1. Aile eğitiminin görevleriyle ilgili yukarıdaki bilgilerden hangisi ya da
hangileri doğrudur?
a) Yalnız I
b) Yalnız III
c) I ve III
d) II ve III
e) I, II ve III
Sekiz kişilik bir aile eğitimi etkinliğinde aile içi iletişimle ilgili sorunlarla ilgili
olarak katılımcıların görüşlerini bireysel olarak bir kâğıda yazmaları istenir.
Sonra katılımcılardan ikili gruplar oluşturarak yazmış oldukları bu
düşünceleri birbirleriyle paylaşmaları beklenir. İkili gruplar görüşlerini
birbirleriyle paylaştıktan sonra dörtlü gruplar oluşturarak görüşler yeniden
paylaşılır. Son olarak ise genel bir oturum düzenlenerek etkinlik
tamamlanır.
6. Paragrafta anlatılan etkinlikte kullanılan teknik aşağıdakilerden hangisidir?
a) Akvaryum
b) Kartopu
c) Beyin fırtınası
d) Ağaç diyagramı
e) Balık kılçığı
Cevap Anahtarı
1.c, 2.e, 3.d, 4.a, 5.e, 6.b, 7.a, 8.d, 9.c, 10.e
YARARLANILAN KAYNAKLAR
Alpaydın, Y. (2011). Eğitici el kitabı / Aile eğitim programı. Ankara: T.C. Aile ve
Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü
Yayınları.
Arabacı, N. (2003). Okul öncesi eğitim kurumlarında sınıf içi etkinliklere katılan ve
katılmayan annelerin okul öncesi eğitim hakkındaki bilgilerinin incelenmesi.
Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
Aral, N., Kandır, A. ve Can Y. M. (2002). Okulöncesi eğitim ve okul öncesi eğitim
programı. ( 2. Baskı), İstanbul: YA-PA Yayınları.
Aydoğan, Y. (2010). Okul öncesi eğitim programlarında aile katılımı. T. Güler (Ed.)
Anne-baba eğitimi (ss.104-140). Ankara: Pegem A Akademi.
Çekmecelioğlu, E. (2010). Aile eğitimi programlarının planlanması, uygulanması ve
değerlendirilmesi. Z.F. Temel (Ed.). Aile eğitimi ve erken çocukluk
eğitiminde aile katılımı (ss.159-217). Çalışmaları. Ankara: Anı Yayıncılık.
Erginer, E. (2004). Öğretimi programlama uygulama ve değerlendirme. Ankara:
PegemA Akademi.
Gözütok, D. (2006). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Ekinoks Eğitim
Danışmanlık Hizmetleri.
Gülseven, Ö. (2009). Takım çalışması ve problem çözme teknikleri.
http://www.tkgm.gov.tr/turkce/dosyalar/dfer%5cicerikdetaydh286.ppt^56
8,1 adresinden 16.07.2019 tarihinde alınmıştır.
Güven, G. (2011). Farklı eğitim modelleri kullanılarak uygulanan aile eğitim ve aile
katılım programlarının okul öncesi öğretmenlerinin uygulamalarına ve
ebeveynlerin görüşlerine etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora
tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Köksal Eğmez, F.C. (2008). Okul öncesi eğitim kurumlarında ailenin eğitime
katılımı/ Kocaeli’nde beş anaokulunda yapılan araştırma. Yayımlanmamış
yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Kuzu, N. (2006). Okul öncesi eğitim kurumlarında uygulanan aile katılım
çalışmalarının anne davranışları üzerindeki ve annelerin okul öncesi eğitime
yönelik görüşlerine ilişkin etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek
lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Küçükahmet, L. (2002). Öğretimde Planlama Ve Değerlendirme. Ankara: Nobel
Yayınları.
Küçükler, H. (2002). Toplam kalite yönetimi iyileştirme takım lideri yetiştirme
semineri. İstanbul Valiliği Milli Eğitim Müdürlüğü.
MEB Komisyon, (2013). Okul öncesi okul programı ve bütünleştirilmiş aile eğitimi
destek rehberi (OBADER). Ankara: MEB Temel Eğitim Genel Müdürlüğü.
Ömeroğlu, E., Can Yaşar, M. (2005). Okul öncesi eğitim kurumlarında ailenin
eğitime katılımı. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi,
<http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/sayi62/omeroglu adresinden 17.07.
2019 tarihinde alınmıştır.
Temel, Z. F. (2001). Okul öncesi eğitimde aile katılımı. Gazi üniversitesi anaokulu-
anasınıfı öğretmen el kitabı. İstanbul:Ya-Pa Yayınları.
Temel, Z. F., Aksoy, A., ve Kurtulmuş, Z. (2010). Erken çocukluk eğitiminde aile
katılım çalışmaları. Z. F. Temel (Ed). Aile Eğitimi ve Erken Çocukluk
Eğitiminde Aile Katılımı Çalışmaları (ss. 328-357). Ankara: Anı Yayıncılık.
Tezel Şahin F. ve Özyürek A. (2010). Anne baba eğitimi ve okul öncesinde aile
katılımı. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Tok, T.N. (2009). Etkili öğretim için yöntem ve teknikler. A. Doğanay (Ed.) Öğretim
ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegam Akademi.
Tokdemir, (2010). Yöntem ve teknikler
http://www.bursateftis.com/index2.php?option=com_docman&gid=25&ta
sk=doc_vie w&Itemid=1 16.07.2019 tarihinde alınmıştır.
Tuğrul, B. (2003). Çocuğu tanıma ve değerlendirme. M. Sevinç (Ed). Erken
çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar (s. 380-391). İstanbul:
Morpa Kültür Yayınları.
Ural, O. (2013). Dünden bugüne aile eğitimi. F. Temel (Ed.). Aile eğitimi ve erken
çocukluk eğitiminde aile katılım çalışmaları (s. 50-67). Ankara: Anı Yayıncılık.