Ang kasaysayan ng Indonesia ay hinubog ng kanyang heograpikong

posisyon, likas na yaman, isang serye ng mga migrasyon at

pakikipag-ugnayan ng tao, mga digmaan at pananakop, gayundin ng
kalakalan, ekonomiya at pulitika. Ang Indonesia ay isang
archipelagic na bansa na may 17,000 hanggang 18,000 na mga isla
(8,844 ang pangalan at 922 ang permanenteng tinitirhan) na
umaabot sa kahabaan ng ekwador sa Timog Silangang Asya. Ang
estratehikong posisyon sa sea-lane ng bansa ay nagpaunlad ng inter-
isla at internasyonal na kalakalan; ang kalakalan ay simula nang
humubog sa kasaysayan ng Indonesia. Ang lugar ng Indonesia ay
pinaninirahan ng mga tao ng iba't ibang migrasyon, na lumilikha ng
pagkakaiba-iba ng mga kultura, etnisidad, at wika. Malaki ang
impluwensya ng mga anyong lupa at klima ng kapuluan sa
agrikultura at kalakalan, at sa pagbuo ng mga estado. Ang mga
hangganan ng estado ng Indonesia ay tumutugma sa mga hangganan
ng ika-20 siglo ng Dutch East Indies.

Ang mga fossilized na labi ng Homo erectus, na kilala bilang "Java

Man", at ang kanilang mga tool ay nagmumungkahi na ang
kapuluan ng Indonesia ay pinanahanan ng hindi bababa sa 1.5
milyong taon na ang nakalilipas. Ang mga Austronesian na mga tao,
na bumubuo sa karamihan ng modernong populasyon, ay inaakalang
nagmula sa Taiwan at dumating sa Indonesia noong mga 2000 BCE.
Mula noong ika-7 siglo CE, umunlad ang makapangyarihang
kaharian ng pandagat ng Srivijaya, na nagdala ng mga
impluwensyang Hindu at Budista. Ang agrikultural na Buddhist
Sailendra at Hindu Mataram dynasties ay sumunod na umunlad sa
panloob na Java. Ang huling makabuluhang kaharian na hindi
Muslim, ang Hindu Majapahit na kaharian, ay umunlad mula sa
huling bahagi ng ika-13 siglo, at ang impluwensya nito ay umabot
sa halos buong Indonesia. Ang pinakaunang katibayan ng mga
populasyong Islamisado sa Indonesia ay nagsimula noong ika-13
siglo sa hilagang Sumatra; unti-unting tinanggap ng ibang mga lugar
sa Indonesia ang Islam, na naging nangingibabaw na relihiyon sa
Java at Sumatra sa pagtatapos ng ika-16 na siglo.[1] Para sa
karamihan, ang Islam ay nakapatong at nahaluan ng mga umiiral na
impluwensyang pangkultura at relihiyon.
99

Binaklas ng pananakop ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig ng

Japan ang karamihan sa kolonyal na estado at ekonomiya ng Dutch.
Kasunod ng pagsuko ng mga Hapones noong Agosto 15, 1945, ang
mga pinunong nasyonalista ng Indonesia na sina Sukarno at Hatta
ay nagdeklara ng kalayaan na nag-udyok sa Pambansang
Rebolusyon ng Indonesia. Ang mga Dutch ay tumugon sa

X
pamamagitan ng pagbuo ng isang hukbo
ng halos dalawang daang libong tropa na tumalo sa mga
nasyonalistang Indonesian sa pamamagitan ng attrition warfare. Ang
matinding presyur mula sa Estados Unidos ay nagbanta na wakasan
ang tulong pinansyal para sa Netherlands at humantong sa pagkilala
sa soberanya ng Indonesia
 sa 1949 Dutch–Indonesian Round Table Conference. Ang
Indonesia ay naging isa sa mga nangungunang bansa ng kilusang
pagsasarili pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Sa
panahon ng Rebolusyong Indonesia at pagkatapos ng kalayaan ng
Indonesia, halos lahat ng mamamayang Dutch ay bumalik sa
Netherlands.

Noong 1962, ibinalik ng Dutch ang kanilang huling pag-aari Dutch

New Guinea (Western New Guinea) sa ilalim ng mga probisyon ng
New York Agreement.[8] Sa puntong iyon, ang kabuuan ng kolonya
ay hindi na umiral.