PROJEKT

Lënda: Gjuhë shqipe

Punoi: Santiago Braholli
Klasa: XI B
Tema e projektit:
Normat drejtshkrimore dhe zbatimi i saj

Qëllimi i projektit:
- - Të mësojmë si të përdorim drejt shumësin e emrave. - Të aftësohemi
në shkrimin e fjalëve njëshe, ndaras dhe atyre me vijë në mes. -Me anë
të njohurive teorike të arrijmë në kryerjen e një veprimtarie që është
drejtshkrimi i gjuhës shqipe, më saktësisht shumësi i emrave dhe fjalët
që shkruhen njësh, ndaras ose me një vijë në mes.

Shkrimi në shumës me -ë i emrave më -ant, -at, -az, -ent, -id, -it, -ont,
kur shënojnë frymorë.

Shkrimi në shumës me -e i emrave më -ant, -at, -az, -ent, -id, -it, -ont,
kur nuk shënojnë frymorë.

Shkrimi në shumës me -e i emrave më -azh, -ezh, -ël, -im, -ion, -(i)um, -

ozh, -us.

Shkrimi në shumës me -a i disa emrave si bërryla, cepa etj.

Shkrimi në shumës me -e i disa emrave si djepe, kryqe etj.

Shkrimi në shumës njësoj si në njëjës i emrave mashkullorë më -ës, -

ues e -yes.
Përdorimi në shumës i trajtës së gjinisë femërore të mbiemrave që
përcaktojnë emra mashkullorë me shumësin më -e (dete të thella).

Përdorimi në shumës i trajtës së gjinisë mashkullore të mbiemrave që

përcaktojnë emra me temë më -r, të cilët formojnë shumësin me
mbaresën -a (emra të përveçëm).

Përdorimi në shumës i trajtës së gjinisë femërore të mbiemrave që

përcaktojnë emra mashkullorë e asnjanës me shumësin më -ra (ujëra
të ftohta). [§ 43]

Shkrimi me fundoren -qe i shumësit të emrave me -llëk.

Shkrimi i fjaleve njesh, ndaras dhe me vije ne mes

Topic 4
Shkrimi njësh i të gjitha atyre njësive që nga pikëpamja leksikore
përbëjnë një fjalë të vetme.

Shkrimi ndaras i të gjitha atyre njësive që janë pjesë të një togfjalëshi,

të një lokucioni ose të një emërtimi të përbërë.

Shkrimi njësh i fjalëve me parashtesa.

Shkrimi njësh i fjalëve të përbëra me lidhje përcaktore ndërmjet

gjymtyrëve të tyre.

Shkrimi me vizë midis tyre i pjesëve të njërës gjymtyrë të një fjale të

përbërë, kur ato pjesë lidhen midis tyre me lidhëzat e ose a

Shënimi me vizë i gjymtyrës së dytë të përbashkët të dy a më shumë

fjalëve të përbëra të bashkërenditura, kur për arsye shkurtimi, ajo
shkruhet vetëm te fjala e fundit.