You are on page 1of 3

Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης

Ιεροκήρυκας Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

Κυριακή ΙΣΤ΄ Ματθαίου


( Ματθ. κε΄, 14 - 30 )

«Τραγική φιγούρα»

Στο σημερινό ευαγγελικό κείμενο ο Ματθαίος μας παρουσιάζει μία


παραβολή πολύ διδακτική την οποία χρησιμοποίησε ο Κύριος Ιησούς
Χριστός, τη γνωστή σε όλους παραβολή των ταλάντων.
Ο ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει, ότι ένας άρχοντας επιθύμησε
να ταξιδέψει σε κάποιο μακρινό μέρος, γι’αυτό το λόγο κάλεσε τους
υπηρέτες του, τους δούλους όπως χαρακτηριστικά γράφει και τους
μοίρασε τα υπάρχοντά του. Στον πρώτο υπηρέτη έδωσε πέντε τάλαντα,
στο δεύτερο έδωσε δύο τάλαντα και στον τρίτο ένα τάλαντο και έπειτα
αναχώρησε για το μακρινό του ταξίδι.
Μετά από καιρό, επέστρεψε στην οικία του και ζήτησε από τους
υπηρέτες να τον ενημερώσουν σχετικά με όσα τους είχε αναθέσει, αλλά
και για το πώς αξιοποίησαν τα τάλαντα που τους εμπιστεύτηκε με πολλή
αγάπη.
Ο δούλος που έλαβε τα πέντε τάλαντα εργάστηκε σκληρά και
κέρδισε άλλα πέντε τα οποία φανέρωσε και παρέδωσε στον κύριό του.
Με τον ίδιο τρόπο εργάστηκε και ο δεύτερος δούλος που είχε λάβει δύο
τάλαντα, με εντιμότητα και επιμονή, κέρδισε άλλα δύο τα οποία
επέστρεψε στον πλούσιο κύριό του κατά τη συνάντησή τους.
Ο κύριος των δούλων διαπίστωσε την έμπρακτη υπακοή, την
εργατικότητα, την αγάπη των υπηρετών του, γι’ αυτό τους αντάμειψε
κάνοντάς τους μετόχους πολλών δωρεών και ακόμη περισσοτέρων
χαρισμάτων. Δυστυχώς όμως, δε συνέβη το ίδιο με τον τρίτο υπηρέτη ο
οποίος αποδείχτηκε άνθρωπος οκνηρός, πονηρός και αχάριστος.
Ο τρίτος δούλος δεν αξιοποίησε τη δωρεά που είχε λάβει από τον
κύριό του. Δεν εργάστηκε ανάλογα ώστε να επαυξήσει το τάλαντό του το
οποίο έκρυψε στη γη. Έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει ακόμη και το
δωρεοδότη του τον οποίο χαρακτήρισε σκληρό και άδικο : «κύριε, ἔγνων
σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων
ὅθεν οὐ διεσκόρπισας· καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου
ἐν τῇ γῇ· ἴδε ἔχεις τὸ σόν».
Ο άρχοντας άκουσε με έκπληξη τα σκληρά λόγια του τρίτου
δούλου. Διαπίστωσε την πονηριά, την αχαριστία και την κακία του και
εξαιτίας αυτής της συμπεριφοράς αναγκάστηκε να γίνει αυστηρός,
γι’αυτό είπε στον υπηρέτη ότι το ελάχιστο που έπρεπε να πράξει ήταν να
καταθέσει το τάλαντο που του εμπιστεύτηκε στην τράπεζα και να του το
επιστρέψει μαζί με τον τόκο που θα λάμβανε από αυτήν την κατάθεση.
Ο υπηρέτης αποδείχθηκε τεμπέλης, πονηρός και αχάριστος,
γι’αυτό ο κύριος του πήρε το τάλαντο που του εμπιστεύτηκε και το
χάρισε σε έναν άξιο, εργατικό και έμπιστο άνθρωπο, σε εκείνον που είχε
τα δέκα τάλαντα.
Το αποτέλεσμα είναι τραγικό ...
Ο τρίτος δούλος απογυμνώθηκε από τα χαρίσματα και τις δωρεές
του άρχοντα εξαιτίας της αχαριστίας, της τεμπελιάς και της πονηριάς.
Μόνος του επέλεξε να απομακρυνθεί και να απομονωθεί, μακριά από την
οικία του κυρίου του.
Η παραβολή που ακούσαμε σήμερα είναι αρκετά διδακτική. Με
απλά λόγια μας λέει ότι όποιος είναι αχάριστος, οκνηρός και πονηρός,
δεν είναι ικανός να απολαύσει την αγάπη του Κυρίου και τη Βασιλεία
του Θεού.
Ο Θεός της αγάπης και της δικαιοσύνης έχει προικίσει όλους τους
ανθρώπους με ποικίλα χαρίσματα και δωρεές. Δεν έχει σημασία πόσα
έχουν δοθεί, αλλά πώς αξιοποίησε ο κάθε άνθρωπος ό,τι έλαβε από τον
Δημιουργό του. Η ύπαρξή μας, η λογική, οι ικανότητές μας, η επιστήμη,
η κτίση ολόκληρη, αποτελούν δωρεές του Θεού τις οποίες οφείλουμε να
διαφυλάξουμε και να αξιοποιήσουμε για το καλό μας.
Ο ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει στο κείμενό του, ότι οι δύο
υπηρέτες παρέμειναν πιστοί στον κύριό τους. Αναγνώρισαν την
εμπιστοσύνη και την ευεργεσία του άρχοντα, γι’αυτό εργάστηκαν τίμια
και διπλασίασαν τα τάλαντα που τους δάνεισε. Δεν εκμεταλλεύτηκαν την
απουσία του για να κρατήσουν κρυφά μέρος από το κέρδος της εργασίας
τους. Φανέρωσαν όσα χρήματα κέρδισαν και επέστρεψαν στον ιδιοκτήτη
ό,τι είχε συμφωνηθεί και αυτό αποδεικνύει την ειλικρίνεια και την
εντιμότητά τους. Άρα, έκαναν το καλύτερο για εκείνον που τους
εμπιστεύτηκε την περιουσία του.
Ο τρίτος υπηρέτης ήταν σκληρός, αχάριστος, ραδιούργος, αγενής,
άνθρωπος χωρίς αγάπη για τον ευεργέτη του και φοβερά αμετανόητος.
Ήταν και παρέμεινε δυστυχισμένος, προσωπικότητα προς αποφυγή,
μίζερος και ευθυνόφοβος.
Αγαπητοί μου ...
Ο Θεός έχει προικίσει τον καθένα από εμάς με διάφορα χαρίσματα
που έχουν σκοπό τη σωτηρία μας. Οφείλουμε λοιπόν να εργαστούμε και
να αξιοποιήσουμε ό,τι μας έχει δοθεί. Να επαυξήσουμε τα όποια τάλαντα
για το δικό μας καλό και όχι μόνο.
Εάν επιθυμούμε τη σωτηρία μας, ας φροντίσουμε να μην πάρουμε
τη ζωή μας λάθος, αλλά ... να αλλάξουμε τη ζωή προς το καλύτερο.
Γι’αυτό, ας προσέξουμε και ας εργαστούμε ανάλογα.
Ας αξιοποιήσουμε και ας επαυξήσουμε τις δωρεές της αγάπης Του.
Έτσι, δε θα μιμηθούμε την τραγική φιγούρα του τρίτου υπηρέτη,
ο οποίος εργάστηκε ... για την εξορία του.

You might also like