ΓΤΠ 50

Η ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΣΤΙΣ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ

4η ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

“Robin”

Κατερίνα Βαλτάρα

Α.Μ. : 152052

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2022
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ANIMATION ................................................................................................ 2
STORYBOARD .................................................................................................................... 3
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ................................................................................................ 7
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ...................................................................................................................... 8

1
 ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ANIMATION

Το θέμα για το animation έχει να κάνει με τη διαφορετικότητα και την

απόρριψή της από το οικογενειακό περιβάλλον. Ο ήρωας είναι ένα παιδί
του οποίου η οικογένεια ζει σε μια δασική περιοχή. Το παιδί απολαμβάνει
έναν ιδιαίτερο δεσμό με το δάσος και ως αποτέλεσμα, έχει αναπτύξει
ιδιαίτερες ικανότητες. Οι γονείς του, αντιλαμβανόμενοι την ιδιαιτερότητα του,
και ανήσυχοι για την ένταση του δεσμού, θέλουν να το στείλουν να ζήσει με
συγγενείς σε μια αστική περιοχή. Όταν το ανακοινώνουν στο παιδί, αυτό
φεύγει τρέχοντας από το σπίτι και αναζητά καταφύγιο στο αγαπημένο του
δάσος. Από την αλληλεπίδραση του με τα στοιχεία του δάσους και μπροστά
στο ενδεχόμενο να ζήσει μακριά από αυτό, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη
ζωή του ως άνθρωπος και να μεταμορφωθεί σε πουλί, αφήνοντας πίσω
τους δεσμούς του με την ανθρώπινη κοινωνία.

2
 STORYBOARD

Πλάνο 1α Πλάνο 1β Πλάνο 2

Μια πολύ θολή εικόνα γίνεται όλο και πιο καθαρή Ήχοι του δάσους και βήματα που πλησιάζουν Το παιδί πλησιάζει ένα μεγάλο δέντρο και αρχίζει
και αποκαλύπτει ένα φθινοπωρινό δάσος. γρήγορα. να το σκαρφαλώνει.

Υπάρχει ηρεμία, ακούγονται μόνο ήχοι του δάσους Τα πόδια του παιδιού που τρέχει περνάνε μπροστά (Ήχοι του δάσους συνεχίζονται)
(πουλιά, θρόισμα φύλλων, ελαφρύ αεράκι) από την κάμερα

Ξαφνικά ακούγεται μια πόρτα να κλείνει δυνατά,

μετά να ξανανοίγει και δυο γονείς φωνάζουν
“Robin, μη!”
“Έλα εδώ γρήγορα!”

3
Πλάνο 3 Πλάνο 4

Οι ήχοι του δάσους χαμηλώνουν λίγο. Σηκώνει το χέρι του και τρία μικρά πράσινα φωτάκια εμφανίζονται μπροστά
στην παλάμη του. Τα φωτάκια πετούν προς το σπασμένο κλαδί απέναντι από
Το παιδί έχει καθίσει σε μια φαρδιά διακλάδωση και κλαίει κρύβοντας το το παιδί και το επιδιορθώνουν.
πρόσωπο του. Τα “φωτάκια” συνοδεύονται από ήχους σαν το τρίξιμο της φωτιάς.

Βλαστοί του δέντρου το παρηγορούν και το χαϊδεύουν. Παιδί: “Θέλουν να με στείλουν στην πόλη”
Παιδί: “Δεν καταλαβαίνουν”
Έπειτα μία ριπή αέρα φέρνει φύλλα και ένα φτερό το οποίο προσγειώνεται στα
Το παιδί σηκώνει το κεφάλι του και προσέχει κάτι απέναντι του. πόδια του παιδιού

4
Πλάνο 5α Πλάνο 5β

Κοντινό στο φτερό και τα γυμνά πόδια του παιδιού. Το tilt καταλήγει σε κοντινό στα μάτια του παιδιού που κοιτά το φτερό με
αποφασιστικότητα.
Το παιδί σηκώνει το φτερό με το χέρι του μέχρι το ύψος του προσώπου του.
Tilt ακολουθώντας το χέρι του παιδιού. Οι ήχοι του δάσους χαμηλώνουν και ακούγεται πιο έντονα ο άνεμος.

5
Πλάνο 6α
Βλέπουμε αυτό που μέχρι τώρα έβλεπε το παιδί.
Μία λάμψη πράσινη σαν αστραπή φωτίζει για λίγο
τα κλαδιά. Μαζί με την “αστραπή” ακούγεται ξανά
ήχος σαν το τρίξιμο της φωτιάς.
Πλάνο 6β Πλάνο 7
Bird’s eye
Ένα πουλί εμφανίζεται να περνά μπροστά από τα
κλαδιά Η κάμερα κινείται πάνω από το δάσος και το σπίτι
του παιδιού, η εικόνα θολώνει μέχρι που δε
Ακούγεται το χτύπημα των φτερών. διακρίνουμε τι δείχνει. Παράλληλα μειώνονται οι
ήχου του δάσους και το μόνο που ακούμε είναι το
φτερούγισμα.

6
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

Robin: Το όνομα επιλέχθηκε όχι

μόνο γιατί είναι ουδέτερο ως προς
το φύλο αλλά και γιατί στα αγγλικά
σημαίνει κοκκινολαίμης.

Το παιδί είναι ντυμένο με απλά

ρούχα, σε γήινους τόνους. Φοράει
μενταγιόν και βραχιόλι φτιαγμένο
από υλικά που βρίσκει κανείς στο
δάσος.

Τα ρούχα του, όπως και το δέρμα

του είναι λερωμένα, όχι από
έλλειψη υγιεινής αλλά γιατί
περνάει όλη του την ημέρα στη
φύση.

Το παιδί δεν φοράει παπούτσια.

Αυτό τον διευκολύνει όταν
σκαρφαλώνει στα δέντρα, αλλά και
του επιτρέπει να έρχεται σε επαφή
με τη γη.

7
 ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ

Το animation είναι τοποθετημένο χρονικά στο φθινόπωρο για δύο λόγους. Αφενός, γιατί
όντας μεταξύ του καλοκαιριού, που θεωρείται η εποχή της χαράς, και του χειμώνα, που
θεωρείται η πιο δύσκολη εποχή, είναι σε αρμονία με την περίοδο που διανύει ο ήρωας, ο
οποίος χάνει την ανεμελιά και τη χαρά που του πρόσφερε το να μεγαλώνει μέσα στο δάσος
και μπροστά του απλώνεται το κρύο και απρόσωπο περιβάλλον της πόλης. Επιπλέον, η
ζεστασιά που αισθάνεται ο θεατής από τα φθινοπωρινά χρώματα των φύλλων έναντι του
κρύου καιρού, τον κάνουν να συναισθανθεί το καταφύγιο που βρίσκει ο ήρωας στο δάσος.
Με αυτή την ηρεμία και τα ζεστά χρώματα ξεκινά το animation.

Οι γονείς δεν εμφανίζονται αλλά συμμετέχουν στο animation καθώς οι πράξεις τους εκκινούν
τη δράση. Ο θυμός και η απόγνωση του παιδιού φανερώνονται από το δυνατό χτύπημα της
πόρτας, την απαξίωση των εντολών των γονιών, και το γρήγορο τρέξιμο μακριά από το
σπίτι.

Φτάνοντας στο δέντρο, το παιδί ανεβαίνει χωρίς δισταγμό και χωρίς να αναλογιστεί από που
θα ανέβει. Έτσι γίνεται προφανές ότι γνωρίζει καλά που πηγαίνει και ότι είναι κάτι που κάνει
συχνά. Αφού το παιδί ανέβει στο δέντρο και καθίσει, αρχίσει να εμφανίζεται η υπερφυσική
πλευρά του animation με μικρούς βλαστούς να λειτουργούν ως φροντιστής του παιδιού και
να το παρηγορούν. Η φράση του παιδιού “Δεν καταλαβαίνουν” επιβεβαιώνει την υποψία ότι
κάτι που του είπαν οι γονείς του το έσπρωξαν σε αυτό το ξέσπασμα. Και στη συνέχεια,
επεξηγείται και το τι ακριβώς του είπαν.

Η αγάπη και η φροντίδα του δάσους ανταποδίδεται από το παιδί, όταν αυτό φροντίζει να
θεραπεύσει το σπασμένο κλαδί του δέντρου. Παράλληλα, εγκαθίσταται το υπερφυσικό
στοιχείο στο animation, μιας και αποκαλύπτονται οι “μαγικές” ικανότητες του παιδιού. Η
άσκηση από το παιδί αυτών των ικανοτήτων συνδέεται με το πράσινο φως και τα ηχητικά
εφέ, καθώς και με τη θεραπευτική δράση. Ο φανταστικός διάλογος του παιδιού με το δάσος
συνεχίζεται και το λόγο παίρνει ο αέρας, ο οποίος έρχεται να προτείνει μια λύση στο
απελπισμένο παιδί, ακουμπώντας ένα φτερό μπροστά στα πόδια του.

Φυσικά το παιδί αντιλαμβάνεται αμέσως την πρόταση που κάνει ο αέρας και ανταποκρίνεται.
Δε βλέπουμε τη μεταμόρφωση του παιδιού αλλά την αντιλαμβανόμαστε με την πράσινη
λάμψη, τον ήχο και την εμφάνιση του πουλιού στο πλάνο. Το animation τελειώνει με τη νέα
οπτική του παιδιού, το οποίο πλέον είναι ελεύθερο να απολαμβάνει το δάσος. Το τεράστιο
πρόβλημα που είχε μέχρι πριν λίγο τώρα φαντάζει μικρό και μακρινό όπως το σπίτι του στο
τελευταίο πλάνο.