ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ
……………………………………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………………………………
Στὴν 2η πρὸς τοὺς Κορινθίους (6, 1-10) Ἐπιστολή του, ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέει, πῶς
πρέπει νὰ ἀπαντοῦμε οἱ χριστιανοί, σὲ κάθε πειρασμό, πῶς πρέπει να
συμπεριφερόμαστε οἱ πιστοὶ σὲ κάθε κακὴ περίσταση:

Ἀδελφοί,
Συνεργοῦντες δὲ καὶ παρακα- Επειδή είμαστε συνεργάτες
λοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν του Θεού σας παρακαλούμε
τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς, να μην αφήσετε να παραπέ-
σει η χάρη που σας έδωσε ο
Θεός,
λέγει γάρ· καιρῷ δεκτῷ ἐπή- αφού η Γραφή λέει: «στον κα-
κουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σω- τάλληλο καιρό σε άκουσα κι
τηρίας ἐβοήθησά σοι· ἰδοὺ όταν σου δόθηκε η ευκαιρία
νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, να σωθείς, σε βοήθησα». Να!
ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας, λοιπόν, τώρα είναι ο κατάλ-
ληλος καιρός, τώρα είναι η ευ-
καιρία της σωτηρίας σου,
μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες κανέναν δεν θέλουμε να δυσ-
προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ κολέψουμε για να μην παρε-
διακονία, ξηγήσει το έργο μας,
ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστῶντες αντίθετα, με κάθε τρόπο επι-
ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν διώκουμε να υπηρετούμε το
ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, Θεό: κάνοντας πολύ υπομονή
ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχω- στις θλίψεις, στις δυσχέρειες,
ρίαις, στις στενοχώριες,
ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν πληγωμένοι, περιφρονημέ-
ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν νοι, αναστατωμένοι, εξουθε-
ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, νωμένοι, χωρίς ύπνο και τρο-
φή,
ἐν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν όμως, σας μιλάμε ειλικρινά,
μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ξέρουμε την αλήθεια, ανεχό-
ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, ἐν ἀγάπῃ μαστε με καλοσύνη και με τη
ἀνυποκρίτῳ,
 φώτιση του Αγίου Πνεύματος,
αγαπάμε ανυπόκριτα,
ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει κηρύσσουμε την αλήθεια και
Θεοῦ, διὰ τῶν ὅπλων τῆς με τη δύναμη του Θεού πα-
δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ λεύουμε δίκαια, άλλοτε επι-
ἀριστερῶν, θετικά κι άλλοτε αμυντικά,

διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δοκιμάζοντας άλλοτε δόξα κι

δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ὡς άλλοτε ατίμωση, άλλοτε δυσ-
πλάνοι καὶ ἀληθεῖς, φήμηση κι άλλοτε επαίνους.
Μας θεωρούν πλανεμένους κι
όμως εμείς λέμε την αλήθεια·

ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινω- μας αγνοούν κι όμως μας

σκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες γνωρίζουν· μας οδηγούν ως το
καὶ ἰδοὺ ζῶμεν, ὡς παιδευό- θάνατο κι όμως εμείς να! ζού-
μενοι καὶ μὴ θανατούμενοι, με· μας βασανίζουν αλλά δεν
πεθαίνουμε·

ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίρον- μας στενοχωρούν κι όμως ε-

τες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ
πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχον-
τες καὶ πάντα κατέχοντες.
μείς πάντα χαιρόμαστε· μας
στερούν πολλά κι όμως εμείς
κάνουμε τους άλλους πλού-
σιους· τίποτα δεν έχουμε κι
όμως εμείς, κατέχουμε τα
πάντα.

Ἀγαπητοί μου, κάποτε ρώτησαν τὸν Γρηγόριο τὸν Θεολόγο: «γιατί ἀντιτίθεσαι στοὺς
ρωμαϊκοὺς νόμους»; Κι ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Ἐπειδὴ ἐγώ καλλιεργῶ πνευματικὰ τοὺς
ἀνθρώπους, παλεύω νὰ τοὺς ἀνεβάσω ψηλότερα. Καὶ οἱ ρωμαϊκοὶ νόμοι, ἀντὶ νὰ μὲ
βοηθοῦν, μὲ δυσκολεύουν, κάνουν τὸ ἀντίθετο».
Ἡ Παναγία μας ἂς μᾶς φυλάξει ἀπὸ τὴν ἐκστρατεία ποὺ κινήσαμε οἱ Ἕλληνες ἐναντίον
μας.