Chopin

W 1817 w parafialnym zakładzie typograficznym kościoła Nawiedzenia Najświętszej Marii

Panny na Nowym Mieście w Warszawie ukazał się pierwszy wydany drukiem utwór Chopina – polonez
w tonacji g-moll wydany pod tytułem Polonoise pour le Piano-Forte Dédiée à Son Excellence
Mademoiselle la Comtesse Victoire Skarbek faite par Frédéric Chopin Musicien âgé de huit ans. Z tego
samego roku pochodzą wydany pośmiertnie polonez B-dur oraz Marsz wojskowy, którego pierwodruk
zaginął. O dedykacji pierwszego wydanego utworu Fryderyka siostrze młodego hrabiego Skarbka może
świadczyć to, iż sam Skarbek prawdopodobnie pokrył koszty druku kompozycji (niewiele wcześniej
powrócił on ze studiów za granicą oraz objął stanowisko profesora ekonomii
politycznej na Uniwersytecie Warszawskim). W styczniu 1822 w tomie X „Pamiętnika Warszawskiego”
ukazała się pierwsza dłuższa wzmianka na temat Chopina, opisująca go m.in. jako „prawdziwego
geniusza muzycznego”:
Nie tylko bowiem z łatwością największą i smakiem nadzwyczajnym wygrywa sztuki
najtrudniejsze na fortepianie, ale nadto jest już kompozytorem kilku tańców i wariacji, nad
którymi znawcy muzyki dziwić się nie przestają, a nade wszystko zważając na wiek
dziecinny autora. Gdyby młodzieniec ten urodził się w Niemczech lub we Francji,
ściągnąłby już zapewne uwagę na siebie wszystkich społeczeństw; niechże wzmianka
niniejsza służy za wskazówkę, że i na naszej ziemi powstają geniusze, tylko że brak
głośnych wiadomości ukrywa je przed publicznością[11].