Professional Documents
Culture Documents
1) Biblia, w tym fragmenty Księgi Rodzaju, Księgi Hioba, Księgi Koheleta, Pieśni nad
Pieśniami, Księgi Psalmów, Apokalipsy wg św. Jana;
2) Jan Parandowski, Mitologia, część I Grecja;
3) Homer, Iliada (fragmenty), Odyseja (fragmenty);
4) Sofokles, Antygona;
5) Kwiatki świętego Franciszka z Asyżu (fragmenty);
6) Legenda o św. Aleksym (fragmenty);
7) Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią (fragmenty);
8) Pieśń o Rolandzie (fragmenty);
9) Gall Anonim, Kronika polska (fragmenty);
10) Dante Alighieri, Boska komedia (fragmenty);
11) Jan Kochanowski, tren IX, X, XI, XIX; Odprawa posłów greckich;
12) Piotr Skarga, Kazania sejmowe (fragmenty);
13) Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki (fragmenty);
14) William Szekspir, Makbet, Romeo i Julia;
15) Molier, Skąpiec;
16) Ignacy Krasicki, wybrane satyry;
17) Adam Mickiewicz, Oda do młodości; wybrane ballady, w tym Romantyczność;
Konrad Wallenrod; Dziady cz. III;
18) Juliusz Słowacki, Kordian,
19) Zygmunt Krasiński, Nie-Boska komedia;
20) Bolesław Prus, Lalka, Z legend dawnego Egiptu;
21) Eliza Orzeszkowa, Gloria victis;
22) Henryk Sienkiewicz, Potop;
23) Fiodor Dostojewski, Zbrodnia i kara;
24) Stanisław Wyspiański, Wesele;
25) Władysław Stanisław Reymont, Chłopi (tom I – Jesień);
26) Stefan Żeromski, Rozdziobią nas kruki, wrony…, Przedwiośnie;
27) Witold Gombrowicz, Ferdydurke (fragmenty);
28) Tadeusz Borowski, Proszę państwa do gazu, Ludzie, którzy szli;
29) Gustaw Herling-Grudziński, Inny świat;
30) Hanna Krall, Zdążyć przed Panem Bogiem;
31) Albert Camus, Dżuma;
32) George Orwell, Rok 1984;
33) Józef Mackiewicz, Droga donikąd (fragmenty);
34) Sławomir Mrożek, Tango;
35) Marek Nowakowski, Raport o stanie wojennym (wybrane opowiadanie), Górą
„Edek” (z tomu Prawo prerii);
36) Jacek Dukaj, Katedra (z tomu W kraju niewiernych);
37) Antoni Libera, Madame;
38) Andrzej Stasiuk, Miejsce (z tomu Opowieści galicyjskie);
39) Olga Tokarczuk, Profesor Andrews w Warszawie (z tomu Gra na wielu
bębenkach);
40) Ryszard Kapuściński, Podróże z Herodotem (fragmenty);
Tekst nr 2
W perspektywie psychologicznej twórczość bywa utożsamiana z procesami
myślenia twórczego. W tym przypadku pojęcie to zawęża się jedynie do sfery
poznawczej człowieka. Psychologowie poznawczy oraz zbliżeni do tej
orientacji psychologowie eksperymentalni określają twórczość jako aktywność
przynoszącą dotąd nieznane, a zarazem społecznie wartościowe, bądź jako
proces przynoszący wytwory nowe i użyteczne dla pewnej grupy osób w
pewnym czasie. Definicje te próbują określić zjawiska twórczości w sposób jak
najbardziej obiektywny, umożliwiający odróżnienie dzieła twórczego od
wytworów naśladowczych, odtwórczych, będących repliką. W związku z tym w
wielu określeniach zawarte są różnorodne kryteria weryfikowania twórczości.
Najczęściej są wymieniane następujące kryteria: nowość, użyteczność
i wartość społeczna, oryginalność, trafność.
Posługiwanie się tymi pozornie jasnymi kryteriami nie jest łatwe. Istnieją
uzasadnione, mające historyczne egzemplifikacje, obawy, iż stosowanie
kryterium nowości i wartości społecznej nie zapobiega należycie poważnym
omyłkom interpretacyjnym. Dzieła tak wybitnych twórców, jak Rembrandt, J. S,
Bach, J. F. Millet, czy odkrycia i wynalazki M. Kopernika, G. Bella, L. Pasteura
i Z. Freuda, zostały uznane za cenne i twórcze dopiero po upływie jakiegoś
czasu od chwili ich ogłoszenia. Nierzadko uznanie przychodziło po śmierci
twórcy. Podobnie zawodne jest kryterium oryginalności. To, co wydaje się
niecodzienne i pomysłowe jednej grupie odbiorców, np. młodzieży, może
budzić obawy i zastrzeżenia innej, np. dorosłych. Przykłady to moda, muzyka
młodzieżowa, film, humor.
Młodzi ludzie łatwo spostrzegają sprzeczność między postępowaniem ludzi
a głoszonymi przez nich poglądami, między teoria i praktyką, między nauką
a religią. Narastająca wiedza o świecie dostarcza im okazji do wyszukiwania
sprzeczności i niekonsekwencji, co ma bezpośredni związek ze skłonnością
do stawiania pytań, prowadzenia dyskusji i sporów, spekulacji myślowych i
tzw. filozofowania. Cechy te można wykorzystać na lekcjach twórczości do
kształtowania wrażliwości na problemy, rozwijania myślenia dedukcyjnego
i transformowania treści intelektualnych. Aktywność myślowa młodzieży
i zwiększająca się orientacja w różnych dziedzinach nauki, kultury i techniki
prowadzą do krystalizacji zainteresowań i coraz większej specjalizacji.
Źródło: Porządek i przygoda. Lekcje twórczości, Krzysztof J. Szmidt,
Warszawa 1996
Zad. 1. (0–1)
Wyjaśnij, w jaki sposób autorzy obu tekstów postrzegają zjawisko twórczości.
Uzasadnij swoje stanowisko.
……….…………………………………………………………………………………
………………...……….………………………………………………………………
…………………………….……..……….……………………………………………
……………………………………………….……..……….…………………………
…………………………………………………………………….…..……….………
………………………………………………………….……………………………….
.……….………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………
Zad. 2. (0–1)
2.1. W zdaniu „Sen jest prawdziwym inkubatorem twórczych pomysłów,
a zasypiając czy budząc się, mamy wielką szansę na przebłysk inspiracji”
zastąp rzeczownik inkubator określeniem synonimicznym.
Określenie synonimiczne:
Zad. 3. (0–2)
Andrzej Jagiełło-Rusinowski uważa, że „kreatywność wymaga gotowości do
podejmowania ryzyka i odwagi w przełamywaniu schematów”. Rozstrzygnij,
czy sąd ten znajduje potwierdzenie w tekście Krzysztofa J. Szmidta?
Odpowiedź uzasadnij.
……….…………………………………………………………………………………
………………...……….………………………………………………………………
…………………………….……..……….……………………………………………
……………………………………………….……..……….…………………………
…………………………………………………………………….…..……….………
………………………………………………………….……………………………….
.……….………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………
Zad. 4. (0-2)
Na podstawie obu tekstów wypisz po jednym zdaniu będącym:
a. Informacją:
………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………
b. Opinią:
………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………
Zad. 5. (0-2)
Jakie znaczenie dla rozumienia tekstu nr 1 ma użycie słownictwa
wartościującego? Uzasadnij swoją odpowiedź, podając odpowiednie
przykłady.
……….…………………………………………………………………………………
………………...……….………………………………………………………………
…………………………….……..……….……………………………………………
……………………………………………….……..……….…………………………
…………………………………………………………………….…..……….………
………………………………………………………….……………………………….
.……….………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………
Zad. 6. (0-1)
Czy można wzmocnić wypowiedź A. Jagiełło-Rusiłowskiego cytatem z artykułu
Krzysztofa J. Szmidta: „ Narastająca wiedza o świecie dostarcza im okazji do
wyszukiwania sprzeczności i niekonsekwencji, co ma bezpośredni związek ze
skłonnością do stawiania pytań, prowadzenia dyskusji i sporów, spekulacji
myślowych i tzw. Filozofowania”.? Uzasadnij swoją odpowiedź.
……….…………………………………………………………………………………
………………...……….………………………………………………………………
…………………………….……..……….……………………………………………
……………………………………………….……..……….…………………………
…………………………………………………………………….…..……….………
………………………………………………………….……………………………
.……….………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………
Zad. 7. (0–4)
Na podstawie obu tekstów zredaguj syntetyzującą notatkę na temat: czynniki
wpływające na rozwój twórczych zachowań. Twoja wypowiedź powinna liczyć
60–90 wyrazów.
Uwaga: w ocenie wypowiedzi będzie brana pod uwagę poprawność językowa,
ortograficzna i interpunkcyjna.
……….…………………………………………………………………………………
………………...……….………………………………………………………………
…………………………….……..……….……………………………………………
……………………………………………….……..……….…………………………
…………………………………………………………………….…..……….………
………………………………………………………….………………………………
.……….………………………………………………………………………….……
…………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………….…………………………
………………………………………………………………………...……….………
Część 2. Test historycznoliteracki
Zad. 1. (0-1)
Przeczytaj załączony fragment „Księgi Wyjścia”. Wpisz z tekstu dwa przykłady stylu
biblijnego i nazwij zastosowane środki językowe.
Gdy Mojżesz pasał owce swego teścia(…) doszedł do Góry Bożej Horeb. Wtedy
ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia ze środka krzewu. Mojżesz widział, jak
krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy Mojżesz powiedział do
siebie:<<Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew
się nie spala?>> Gdy zaś Pan ujrzał, że podchodzi, by się przyjrzeć, zawołał <Bóg do
niego ze środka krzewu: <<Mojżeszu, Mojżeszu>> On zaś odpowiedział: <<Oto
jestem>>. Rzekł mu Bóg: Nie zbliżaj się tu! Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na
którym stoisz jest ziemią świętą. Powiedział jeszcze Pan: Jestem Bogiem ojca twego,
Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Mojżesz zasłonił twarz, bał się
bowiem zwrócić oczy na Boga.
Zad.2 (0-2)
Zapoznaj się z załączonym wierszem Horacego:
Opanowany w godzinie klęski
i obcy szałom radości
takim pamiętaj być zawsze
na zgon skazany Deliuszu
Zad. 4. (0-1)
Wyjaśnij znaczenie związku frazeologicznego dantejskie sceny.
……….…………………………………………………………………………………………
………...……….………………………………………………………………………………
…………….……..……….……………………………………………………………………
Zad. 5. (0-1)
Rozstrzygnij, czy wiersz Daniela Naborowskiego ma związek ze światopoglądem
epoki, w której powstał. Uzasadnij odpowiedź.
Świat hołduje marności
I wszytkie ziemskie włości;
To na wieki nie minie,
Że marna marność słynie.
Miłujmy i żartujmy,
Żartujmy i miłujmy,
Lecz pobożnie, uczciwie,
A co czyste, właściwie.
Nad wszytko bać się Boga —
Tak fraszką śmierć i trwoga.
……….…………………………………………………………………………………………
………...……….………………………………………………………………………………
…………….……..……….……………………………………………………………………
……………………….……..……….…………………………………………………………
…………………………………….…..……….………………………………………………
………………………………………………………………………………………………....
Zad. 6. (0-1)
Zapoznaj się z Hymnem do miłości ojczyzny Ignacego Krasickiego.
Święta miłości kochanej ojczyzny,
Czują cię tylko umysły poczciwe!
Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,
Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe
.
Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,
Gnieździsz w umysłach rozkoszy prawdziwe,
Byle cię tylko wspomóc, byle wspierać,
Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.
Zad. 7. (0-2)
Zapoznaj się z fragmentem „Ody do młodości” i obrazem Francisco de Zurbarána pt.
„Zgładzenie hydry lernejskiej”.
Tekst 1.
Dzieckiem w kolebce kto łeb urwał Hydrze,
Ten młody zdusi Centaury,
Piekłu ofiarę wydrze,
Do nieba pójdzie po laury.
Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga;
Łam, czego rozum nie złamie:
Młodości! orla twych lotów potęga,
Jako piorun twoje ramię!
Tekst 2.
Zad.7.2. (0-1)
Odwołując się do przytoczonego fragmentu Ody do młodości Adama Mickiewicza
oraz własnej wiedzy, wskaż w utworze elementy stylu klasycystycznego.
……….…………………………………………………………………………………………
………...……….………………………………………………………………………………
…………….……..……….……………………………………………………………………
……………………….……..……….…………………………………………………………
…………………………………….…..……….………………………………………………
………………………………………………………………………………………………....
Zad. 8. (0-2)
Zad.8.1 (0-1)
Zapoznaj się z poniższym tekstem.
Adam Mickiewicz, „Konrad Wallenrod”
“Dovate adungue sapere, come sono due generazoni da combattere... bisogna essere volpe e
leone”
„Macie bowiem wiedzieć, że są dwa sposoby walczenia... trzeba być lisem i lwem”
Niccolo Machiavelli, „Książę"
A. mottem.
B. przypisem.
C. przedmową
D. dedykacją.
Zad.8.2.
Zapoznaj się z zamieszczonym niżej fragmentem tekstu.
Machiavelli rozgrzeszał z dwuznacznych moralnie decyzji księcia,
którego okoliczności zmusiły do zdrady, kłamstwa i podstępu.
Mickiewicz nie tworzy bohatera przyjmującego taką perspektywę.
Problematykę poematu skupia wokół zagadnienia niemożności pełnej
asymilacji makiawelizmu przez osobowość uformowaną w duchowej
atmosferze kultury rycerskiej. Wallenrod to rycerz chrześcijański
zmuszony do wyboru metod walki niezgodnych z etosem rycerskim.
Przeżywany przezeń konflikt norm moralnych ma charakter
doświadczenia tragicznego i współtworzy bardziej złożoną sytuację
duchową bohatera, w której tragizm przejawia się także i na innych
płaszczyznach. Decyzja o przedsięwzięciu tajnej misji pociąga za sobą
doświadczenie tragiczności w sferze życia prywatnego. Aby ocalić
ojczyznę, Wallenrod musi zniszczyć własne szczęście, musi też
zniszczyć szczęście kobiety, którą kocha [...]; [...] musi popełnić czyny
w jego odczuciu niemoralne [...], musi wybrać sposób walki, który
splami jego honor rycerski: musi dopuścić się kłamstwa i zbrodni.
Wybiera sposób działania nie mieszczący się w granicach
chrześcijańskiego etosu rycerskiego – niczym zamaskowany
skrytobójca zadaje wrogowi „cios w plecy”. [...] Wallenrod staje przed
koniecznością zabijania z ukrycia, działa z „zasłoniętą” twarzą – co jest
dla niego tym bardziej bolesne, że – jak się dowiadujemy – swój prestiż
zdobył przecież walcząc otwarcie w turniejach na dworach Europy.
Stefan Chwin, Wstęp do: Konrad Wallenrod.
Zad. 8.2. (0-1)
Określ, co jest istotą tragizmu Konrada Wallenroda, o którym pisze Stefan Chwin?
……….…………………………………………………………………………………………
………...……….………………………………………………………………………………
…………….……..……….……………………………………………………………………
……………………….……..……….…………………………………………………………
…………………………………….…..……….………………………………………………
………………………………………………………………………………………………....
Zad. 9 (0-1)
Przeczytaj poniższy fragment tekstu.
Dosadnymi określeniami najbardziej nasycony jest pełen humoru i melancholii
„Pamiętnik starego subiekta”, który stanowi estetyczny i nastrojowy kontrapunkt dla
dramatycznych i gorzkich zmagań wewnętrznych Wokulskiego. Jego językową
materią jest żywa, familiarna odmiana polszczyzny trzeciej ćwierci XIX w., w której
zdarzają się potknięcia i nieporadności, zdania są krótkie, a wyrazy silnie
nacechowane ekspresywnie. Tylko tu, poza drobnymi wyjątkami, do głosu dochodzą
plebejscy bohaterowie.
Małgorzata Szeja, „O języku i stylu Lalki Prusa”
Zad. 9.1 (0-1)
Sformułuj argument, którym uzasadnisz tezę, że język jest istotnym elementem
kreacji bohatera. W odpowiedzi odwołaj się do konkretnego przykładu z „Lalki” B.
Prusa.
……….…………………………………………………………………………………………
………...……….………………………………………………………………………………
…………….……..……….……………………………………………………………………
……………………….……..……….…………………………………………………………
…………………………………….…..……….………………………………………………
………………………………………………………………………………………………....
Zad.10. (0-2)
Zapoznaj się z załączonym fragmentem dramatu Wyspiańskiego:
Scena 19 Pan Młody, Rachel
RACHEL
Ensemble jak z feerii, z bajki,
ach, ta chata rozśpiewana,
jakby w niej słowiki dźwięczą,
i te stroje ukąpane tęczą,
PAN MŁODY
Ma pani słuszność, ćmy brzęczą
najwięcej wokoło świec;
gdzie błyska, muszą się zbiec.[…]
PAN MŁODY
Tak to czuję, tak to słyszę:
i ten spokój, i tę ciszę,
sady, strzechy, łąki, gaje,
orki, żniwa, słoty, maje.
Żyłem dotąd w takiej cieśni,
pośród murów szarej pleśni:
wszystko było szare, stare,
a tu naraz wszystko młode,
znalazłem żywą urodę,
więc wdecham to życie młode;
teraz patrzę się i patrzę
w ten lud krasy, kolorowy,
taki rześki, taki zdrowy -
choćby szorstki, choć surowy.
Wszystko dawne coraz bladsze,
ja to czuję, ja to słyszę,
kiedyś wszystko to napiszę;
teraz tak w powietrzu wiszę
w tej urodzie, w tym weselu;
lecę, jak mnie konie niosą -
od miesiąca chodzę boso,
od razu się czuję zdrowo,
chadzam boso, z gołą głową;
pod spód więcej nic nie wdziewam,
od razu się lepiej miewam.
Na podstawie fragmentu dramatu pt. „Wesele” Wyspiańskiego oraz wiedzy z całości
utworu wskaż przyczyny fascynacji Pana Młodego wsią.
Przyczyny fascynacji
……….…………………………………………………………………………………………
………...……….………………………………………………………………………………
…………….……..……….……………………………………………………………………
Przykłady
……….…………………………………………………………………………………………
………...……….………………………………………………………………………………
…………….……..……….……………………………………………………………………
Zad. 11. (0-1)
Przeczytaj poniższy fragment tekstu.
Epoka ta bowiem z niespotykaną dotychczas siłą wyraziła zagadnienie konwekcji i
spontaniczności, dopowiedziała wiele istotnych prawd do romantycznych opozycji:
jednostka i społeczeństwo, nieskrępowane indywiduum i normy społeczne. Dodajmy
do tego sprawy, o których sądzi się pochopnie, iż są wynalazkiem naszych czasów.
Chodzi o problematykę alienacyjną oraz kształtowanie się „cywilizacji mrowiska” w
środowisku zurbanizowanym, rolę masowych środków upowszechniania i
standaryzacji kultury.
Andrzej Z. Makowiecki, „Wokół modernizmu”, Warszawa 1985.
O jakiej epoce jest mowa w tekście Andrzeja Makowieckiego? Podaj nazwę tego
okresu w kulturze i uzasadnij swoją odpowiedź.
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Zad.12. (0-2)
Zapoznaj się z fragmentem „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego.
Trzeba było jednak iść na robotę do Gajowca. Cezary miał nadzieję, że „starego” nie
zastanie o tej porze w domu, więc można będzie spokojnie pracować, można będzie
doprowadzić do ładu imaginację sflaczałą. Jak za złość, Gajowiec sterczał w domu.
Ujrzawszy go Baryka, zamiast pożądanego uspokojenia sflaczałej imaginacji, poczuł
najpiekielniejszą zaciekłość. Ledwie przywitał się, rzekł z diabelską uciechą:
-Wracam z zebrania komunistów.
-Powinszować znajomości!
-A gdzież mam chodzić?
-Jak to-gdzie masz chodzić? Masz się uczyć medycyny.
-Ja teraz od komunistów pobieram lekcje wiedzy o Polsce.
-Uczył Piotr Marcina.
-Nie! – zawołał Cezary. – Nie! Gdyby nie oni, byłbym ciemny jak tabaka w rogu. Pan
także nie wiesz całej prawdy.
- Od was się jej dowiem!
- Tak! Moja umarła nie z biedy i nie z bicia, i nie z samych chorób, lecz z tęsknoty za
Polską. Mój ojciec…Mój ojciec i moja matka! A wy, wielkorządcy, coście zrobili z tego
utęsknienia umierających? Katownię! Biją! Biją na śmierć w więzieniach! Katują!
Policjant uzbrojony w narzędzia tortur – to jedyna ostoja Polski!
- Bluźnisz młodzieńcze!
- Nie bluźnię. Mówię prawdę. Jeślibym zaczął „bluźnić”, to już do pana nie wrócę.
Jeszcze raz wróciłem.
- Jeszcze raz? Pytam się, czemu nie dajecie ziemi ludziom bez ziemi?
- Nie mamy pieniędzy na wykup.
- Wykup! Nie stać was na złamanie magnaterii, która już raz pchnęła Polskę w
niewolę. Nie ma w was duszy Ludwika XI, żeby złamać szlachecką przemoc i
przemienić ten kraj w gminę ludzi pracowitych. Czemu gnębicie w imię Polski nie-
Polaków? Czemu tyle nędzy? Czemu każdy załamek muru utkany jest żebrakami?
Czemu tu dzieci zamiatają z ulic mokry pył węglowy, żeby się wśród tej okrutnej zimy
troszeczkę ogrzać?
Zad. 12.1. (0-1)
Scharakteryzuj istotę sporu pomiędzy Cezarym Baryką a Szymonem Gajowcem..
……….…………………………………………………………………………………………
………...……….………………………………………………………………………………
…………….……..……….……………………………………………………………………
……………………….……..……….…………………………………………………………
…………………………………….…..……….………………………………………………
………………………………………………………………………………………………....
Zad. 12.2. (0-1)
Określ, jakimi argumentami posługuje się w dyskusji Baryka? Uzasadnij swoją
wypowiedź.
……….…………………………………………………………………………………………
………...……….………………………………………………………………………………
…………….……..……….……………………………………………………………………
Zad 13. (0-1) Zapoznaj się z mottem „Innego świata” Gustawa
Herlinga-Grudzińskiego: „Tu otwierał się inny, odrębny świat, do niczego nie podobny
(…)”. W kontekście znajomości powieści wyjaśnij metaforyczny tytuł powieści.
……….…………………………………………………………………………………………
………...……….………………………………………………………………………………
…………….……..……….……………………………………………………………………
……………………….……..……….…………………………………………………………
…………………………………….…..……….………………………………………………
………………………………………………………………………………………………....
CZĘŚĆ 3.
Wypracowanie
TEMAT 1
TEMAT 2