Zle bliźniaki - technokracja i transhumanizm

Machine Translated by Google
Złe bliźniaki technokracji i

Transhumanizm
Patryk Wood
Spójne wydawnictwo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Prawa autorskie © 2022 autorstwa Patrick M. Wood
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Żadna część tej książki nie może być powielana w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy lub autora, z wyjątkiem przypadków dozwolonych przez
amerykańskie prawo autorskie.
Okładka książki autorstwa Diany
Opublikowany przez
Spójne wydawnictwo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Skrytka pocztowa 52247
Mesa, AZ 85208
Do ukochanej młodzieży świata, z której wielu zatraca się w ignorancji lub

zaprzeczeniu: niech zyskają zrozumienie i odwagę, aby wybrać przyszłość,
która podnosi wolność i wolność jako podstawowe wartości kultury i cywilizacji.
Książkę tę dedykuję szczególnie moim wnukom, którzy być może są
pierwszym pokoleniem, które dorasta w całkowicie technokratycznym i transludzkim świecie.
Tym, którzy wyczuwają, że coś jest rozpaczliwie nie tak ze światem, niech ta
książka zapewni wam punkt wyjścia do poskładania tego wszystkiego w całość.
Przedmowa
Wszędzie wokół mnie znajome twarze
Zmęczone miejsca, zmęczone twarze
Jasno i wcześnie na codzienne wyścigi
Idąc donikąd, zmierzając donikąd
A ich łzy napełniają ich szklanki
Żadnego wyrazu, żadnego wyrazu
Schowaj głowę, chcę utopić swój smutek
Nie jutro, nie jutro
– Roland Orzabal, Szalony świat
Piosenka „Mad World ” napisana przez Rolanda Orzabala i oryginalnie nagrana w 1983 roku
przez Tears with Fears w Anglii staje się coraz bardziej popularna, gdy współczesny świat
pozornie wymyka się spod kontroli. Na początku kwarantanny związanej z pandemią na
początku 2020 r. wokalista Tears with Fears Curt Smith i jego córka Diva stworzyli w domu
prostą wersję utworu „Mad World” i

opublikował to na YouTube. W ciągu dwóch lat od tego czasu zdobył ponad 8 milionów
wyświetleń i wciąż rośnie.
Dlaczego?
Ponieważ sztuka jest odzwierciedleniem kultury, „Szalony Świat” ujawnia
niewyrażalne uczucia pogrzebane głęboko w sercach i umysłach ludzi współczesnego
szalonego świata. Tekst w niecałych pięćdziesięciu słowach wydobywa emocje, które
zapewne czaiły się w nim od lat, szukając sposobu na ucieczkę z ust, ale z braku słów nie mogły.
Krótko mówiąc, „Mad World” jest realistycznym odzwierciedleniem beznadziejności
odczuwanej przez wielu, którzy wiedzą, że coś jest bardzo nie tak, ale po prostu nie
mogą tego pojąć. Karmieni stałą dietą wszechobecnej propagandy, ich pomieszane
myśli i wyolbrzymione emocje nie są w stanie przedstawić żadnego spójnego
wyjaśnienia tego, co się dzieje, kto za tym stoi, jak to robią i, co najważniejsze, dlaczego.
Jeśli to ty, drogi czytelniku, zaczerpnij trochę nadziei z tych stron, gdy próbuję
przedstawić niezbędne elementy, które dadzą ci jednolity pogląd na świat takim, jaki
jest dzisiaj i dokąd zmierza. To prawda, że obraz, który maluję, nie jest przyjemny, więc
możesz ulec pokusie, aby się odwrócić – zignorować to, co mówię. Jednak rozwiązania
nigdy nie mogą wynikać z niewiedzy. W całej historii było oczywiste, że nie można
walczyć z niewidzialnym i nierozpoznanym wrogiem.
Jak odkryjesz, dzisiejsi wrogowie ludzkości ukrywają się na widoku. Gdy je zobaczysz,
nie będziesz mógł ich odzobaczyć.
To trzecia książka, którą napisałam na temat technokracji i pierwsza, która formalnie
wprowadza temat transhumanizmu. Wkrótce dowiesz się dlaczego i w jaki sposób są
one ze sobą powiązane. Często nazywam je bliźniakami syjamskimi złączonymi w
biodrach i rzeczywiście tak jest. Są niezbędni i niezbędni dla wzajemnego rozwoju.
Jedno jest bezużyteczne bez drugiego, ale razem zamierzają przekształcić cały świat w
coś, czego ludzkość nigdy wcześniej nie widziała.

Technokracja to system gospodarczy zastępujący ekonomię wolnorynkową,
pierwotnie zaprojektowany przez naukowców i inżynierów w latach trzydziestych XX
wieku w najbardziej postępowej instytucji edukacyjnej tamtej epoki, Uniwersytecie
Columbia. Obecnie technokracja jest znana pod wieloma nazwami, między innymi
zrównoważony rozwój, kapitalizm interesariuszy, zielona gospodarka, inteligentny
wzrost i tak dalej. Wcześni technokraci zdefiniowali
technokrację w 1938 roku jako [. . .] nauka o inżynierii społecznej, naukowe działanie
całego mechanizmu społecznego mającego na celu produkcję i dystrybucję dóbr i usług
wśród całej populacji. [. . .] Po raz pierwszy w historii ludzkości zostanie to zrobione
jako problem naukowy, techniczny i inżynieryjny. [. . .] Nie będzie miejsca na politykę,
polityków, finanse i finansistów, oszustów i oszustów. [. . .]
Technokracja będzie dystrybuować za pomocą świadectwa dystrybucji dostępnego
każdemu obywatelowi od urodzenia do śmierci. — Technokrata, 1938
Technokracja proponuje wyeliminowanie własności prywatnej poprzez oddanie
wszystkich zasobów wspólnemu funduszowi zarządzanemu przez niewybranych,
nieodpowiedzialnych naukowców, inżynierów i techników (tj. technokratów), którzy
kontrolowaliby wszystkie aspekty ludzkiej egzystencji.
To nie przypadek, że tak zwany Wielki Reset Świata elitarnego Światowego Forum
Ekonomicznego (WEF) ma identyczny zakres i cel: „Nie będziesz posiadać niczego i
będziesz szczęśliwy”.
W czerwcu 2020 r. przewodniczący WEF Klaus Schwab przedstawił uzasadnienie

Świetny reset:
Blokady związane z pandemią COVID-19 mogą być stopniowo łagodzone, ale
niepokój o perspektywy społeczne i gospodarcze na świecie tylko się nasila. Mamy
powody do zmartwień: rozpoczął się już gwałtowny kryzys gospodarczy i grozi nam
najgorszy kryzys od lat trzydziestych XX wieku. Choć taki wynik jest prawdopodobny,
nie jest nieunikniony.

Aby osiągnąć lepszy wynik, świat musi działać wspólnie i szybko, aby zreformować
wszystkie aspekty naszych społeczeństw i gospodarek, od edukacji po umowy społeczne
i warunki pracy. Każdy kraj, od Stanów Zjednoczonych po Chiny, musi w tym uczestniczyć,
a każda branża, od ropy i gazu po technologię, musi zostać przekształcona. Krótko
mówiąc, potrzebujemy „Wielkiego Resetu” kapitalizmu.1 [Podkreślenie dodane.]
Schwab napisał dalej: „Istnieje wiele powodów, dla których warto przeprowadzić
Wielki Reset, ale najpilniejszym jest COVID-19”. Tutaj wyraźnie powiązał bodziec z
rozwiązaniem. Następnie jeszcze bardziej podkreślił swoją tezę:
Pandemia stwarza rzadką, ale wąską szansę na refleksję, przemyślenie na nowo i
zresetowanie naszego świata w celu stworzenia zdrowszej, bardziej sprawiedliwej i
dostatniej przyszłości.3 Termin
„wyobraź sobie na nowo” jest przerażający. Przywołuje to obrazy dziecięcej gry 52
Card Pickup, w której cała talia kart zostaje wyrzucona w powietrze, ląduje na podłodze
i zostaje losowo podniesiona przez przeciwnika.
„Reimagine” prowokuje także wiele oczywistych pytań, takich jak: Kto decyduje, kto
dokona tego reimagine? Jakie są podstawowe zasady? Czy ponowne wyobrażenie sobie
sprawy jest czystą spekulacją, czy też wynika z innych czynników? Jakie czynniki? Skąd
będziemy wiedzieć, że wynik będzie naprawdę dobry dla ogółu ludzkości, a
poszczególnych osób w szczególności?
Zwróć uwagę na subtelne rozszerzenie między wyrażeniami „wielki reset kapitalizmu”
w pierwszym cytowanym powyżej cytacie Schwaba i „resetem naszego świata” w
ostatnim. Kierunek, w jakim zmierza, wskazuje nam resztę jego ideologii Wielkiego
Resetu – reset samej ludzkości.
WEF w innym miejscu dobitnie pisze o transhumanizmie: Ewolucja
biologiczna zachodzi przez pokolenia. Wyobraźmy sobie jednak, że można by to
przyspieszyć, wykraczając poza stopniową zmianę pewnej kwestii przewidzianą przez Darwina
indywidualnego doświadczenia. O takich rzeczach marzą tak zwani „transhumaniści”.
Transhumanizm zaczął kojarzyć się różnym ludziom z różnymi rzeczami, od systemu wierzeń po
ruch kulturowy, od dziedziny nauki po technologiczną fantazję. Nie można uzyskać dyplomu z
transhumanizmu, ale można go subskrybować, inwestować w niego, badać jego aktorów i działać
zgodnie z jego założeniami.
Więc co to jest? Termin „transhumanizm” zyskał powszechną popularność w 1990 r., po jego
formalnej inauguracji przez Maxa More’a, dyrektora generalnego Fundacji Alcor Life Extension.
Odnosi się do optymistycznej wiary w poprawę kondycji ludzkiej poprzez technologię we wszystkich
jej postaciach. Jej zwolennicy wierzą w fundamentalną poprawę kondycji ludzkiej poprzez
stosowane rozumowanie i cielesne wykorzystanie nowych technologii.
Opiera się na przekonaniu, że ludzkość może i będzie udoskonalana dzięki dzisiejszej inżynierii
genetycznej i technologii informacyjnej, a także oczekiwanym postępom, takim jak bioinżynieria,
sztuczna inteligencja i nanotechnologia molekularna. Rezultatem jest ulepszona lub rozszerzona
wersja Homo sapiens, ale nadal zasadniczo ludzka.4
Ponieważ WEF promuje zarówno technokrację, jak i transhumanizm, doprowadziło mnie to do
obserwacji: „Technokracja ma się tak do struktury i funkcjonowania społeczeństwa, jak
transhumanizm do ludzi, którzy tam mieszkają”.
Odkąd bioinżynieryjny wirus został użyty do stworzenia czegoś, co nazywam Wielkim
Panika 2020 r. W styczniu 2020 r. Świat doświadczył przebiegłości,
o zimnym sercu szczerość niewybranego i nieodpowiedzialnego
technokratyczna/transhumanistyczna klika mówiąca nam, co musimy myśleć, czuć, mówić i robić.
Krótko mówiąc, jak mamy żyć.
Jak powiedziałem we wniosku mojej książki pt. Powstanie technokracji: trojan
Koń globalnej transformacji:
[. . .] jeśli dzisiejsi technokraci skrupulatnie pracują w kierunku naukowym

dyktatury i stosowania określonej strategii, aby to osiągnąć, czy nie pomyślałbyś, że
mają konkretną listę kryteriów, które muszą zostać spełnione, zanim będzie można
ogłosić „koniec gry”? Czy nie pomyślałbyś, że porównują taką listę z rzeczywistym
postępem, jaki czynią na świecie? Czy nie pomyślałbyś, że monitorują swoje postępy
i rozpoznają, kiedy lista się wypełni? Jeśli rozumiesz, o co mi chodzi, pozostają tylko
dwa pytania: kiedy nadejdzie ten dzień, czy technokraci będą mieli odwagę zamknąć
porządek starego świata i po prostu ogłosić „system” dyktatorem? Jeśli tak, ile czasu
zajmie im podjęcie działań?
Kiedy pisałem te słowa w 2015 roku, technokraci byli niebezpiecznie bliscy
nazwania „końca gry”. Po wydaniu w 2018 roku mojej drugiej książki, Technokracja:
twarda droga do porządku świata, byli jeszcze bliżej. Na początku 2020 r., wraz z
wypuszczeniem wirusa Covid-19, rzeczywiście wykazali „odwagę, aby zamknąć stary
porządek świata i po prostu ogłosić „system” dyktatorem”.
Gdy strach przed wirusem zdominował globalną psychikę, władze odpowiedzialne
za zdrowie publiczne zaczęły wdrażać politykę niszczenia gospodarczego,
politycznego i społecznego w prawie każdym kraju na świecie. Nakazali maski na
twarz, dystans społeczny, zamknięcie szkół, firm i kościołów, blokady, kwarantanny,
nieustanne testy, kontrolę temperatury i wiele innych. Globalny wpływ gospodarczy
miał charakter tektoniczny, niszcząc łańcuchy dostaw, powodując zapomnienie
małych przedsiębiorstw i powodując masowe bezrobocie.
Zniszczenie gospodarcze nie tylko zadziałało na korzyść technokratów. To było
rozdanie, w które grali!
Kiedy naukowcy i inżynierowie z Uniwersytetu Columbia w 1932 roku pierwotnie
skodyfikowali technokrację, uważano, że Wielki Kryzys reprezentuje śmierć
kapitalizmu i gospodarki wolnorynkowej. Ponadto, jako

systemu gospodarczego technokracja tak radykalnie różniła się od kapitalizmu, że
nawet przypadkowy obserwator doszedłby do wniosku, że oba systemy nie mogą
zajmować tej samej przestrzeni w tym samym czasie. Jeśli ten pierwszy miałby się
rozwinąć i ostatecznie dominować, ten drugi musiałby najpierw umrzeć.
Wraz z ogłoszeniem wyroku śmierci na kapitalizm powstało ogromne pokusa
nadużycia, która zwabiła innych aktorów gospodarczych do wskoczenia na modę w
celu wsparcia technokracji.
Końcowy rezultat tego pokusy nadużycia był doskonale widoczny podczas Wielkiej
Paniki w 2020 r. W tym samym czasie, gdy zadano śmiertelne ciosy światowej
gospodarce, WEF i jego globalistyczni kumple rozpoczęli masową kampanię
propagandową mającą na celu przekonanie świecie, że Wielki Reset jest nie tylko
pożądany, ale i konieczny.
W powyższym cytacie WEF kryje się dwuwyrazowa wskazówka: inżynieria
genetyczna. To zdanie powinno dać nam do myślenia, powinno skłonić nas do
zakwestionowania nowej klasy eksperymentalnych zastrzyków oferowanych w celu „leczenia”
COVID 19. Nie są to tradycyjne szczepionki w żadnym znaczeniu tego słowa, ale raczej
opierają się na mRNA (Messenger RNA) i DNA.
Napisałem obszernie w książkach i artykułach o technokracji i transhumanizmie
oraz o tym, jak technologia jest wykorzystywana do narzucania obu niczego
niepodejrzewającemu światu. Ta książka szczegółowo opisuje zachodzące głębokie
przemiany i wyjaśnia, w jaki sposób te głębokie przemiany wpływają na normalnych
ludzi. Na końcu książki omówimy rozwiązania — kilka możliwych sposobów odrzucenia
złych bliźniaków technokracji i

transhumanizm.
Nie ma wątpliwości, że nadszedł czas, aby uporać się z tymi zmieniającymi życie
kwestiami. Już teraz! Twoja przyszłość powinna należeć do Ciebie i tylko do Ciebie. Czy to?
Czy to będzie? Rozważ te pytania, badając ich przyszłość
„wymyślenie na nowo” dla nas!
1
Strona Światowego Forum Ekonomicznego. 3 czerwca 2020 r.
2
stronie internetowej WEF. 3 czerwca 2020 r.
3
stronie internetowej WEF. 3 czerwca 2020 r.
4
„Co to jest transhumanizm i jaki ma na ciebie wpływ.” Światowa Gospodarka
Strona forum. 10 kwietnia 2018 r.

Wstęp
B MIĘDZY 1955 A 1990 rokiem pisało wielu cenionych uczonych
obszernie i autorytatywnie na temat technokracji. Pod wieloma względami
rozstrzygnęli debatę na temat tego, czym jest technokracja, jakie są jej intencje, jak działa i
dlaczego należy ją całkowicie odrzucić jako model przyszłego świata. W świetle tego
decydującego wniosku jeden z uczonych ostrzegł w 1977 r., że technokracja rośnie w siłę w
stosunku do polityki.
Jakie to niefortunne, że tak niewielu ludzi dzisiaj tak mało interesuje się historią.
Gdyby byli skłonni wybrać mniej uczęszczaną drogę i zatrzymać się po drodze, aby zadać
choćby najmniejsze pytanie, szybko odkryliby, dlaczego znaleźliśmy się tu, gdzie jesteśmy,
kto nas tu przyprowadził i jak możemy wyjść. W swojej niewiedzy wyzywająco głoszą: „To nie
jest technokracja!” i zamiast tego upieraj się: „To jest

socjalizm!" lub „To jest komunizm!” lub „To jest faszyzm!”
Jak mówi stara, zużyta piła: „Nie możesz wiedzieć, co robisz
nie wiem." Zajmijmy się więc odkryciem prawdy.

Czym jest technokracja?
Zamiast odpowiadać od razu, chcę najpierw omówić technokrację
praktyków, których nazywa się „technokratami”. Być może już to zrobiłeś
słyszałeś to określenie w wiadomościach lub w swoim kręgu znajomych. Uczę się jak
rozpoznanie technokraty pomoże Ci znacznie szybciej zrozumieć technokrację,
bo łatwiej jest zrozumieć ludzi niż jest to ezoteryczna ideologia.
Najdokładniejsze badanie empiryczne dotyczące technokracji opublikowano w 1977 r
przez profesora Roberta Putnama z Uniwersytetu Michigan. Zatytułowany „Elita
Transformacja w zaawansowanych społeczeństwach przemysłowych: ocena empiryczna
teorii technokracji” – w artykule Putnama przedstawiono jego analizę
z około 100 wywiadów z wysokimi rangą urzędnikami krajowymi z
kilka narodów w Europie. „Dane z tego badania” – napisał – „są szczególnie
przydatne do oceny twierdzeń na temat mentalności technokratycznej.”[1] His
wywiady ujawniły sześć stereotypowych cech osobowości, postaw i świata
poglądów, które osobiście zweryfikowałem w ciągu piętnastu lat swojej pracy
studium technokracji i technokratów. Innymi słowy, są to obserwacje
tak samo aktualne dzisiaj, jak były w 1977 roku.
Putnam podsumował:
1. Przede wszystkim technokrata wierzy, że technologie muszą zastąpić politykę i
definiuje swoją rolę w kategoriach apolitycznych. Ma duże zaufanie do
możliwość rozwiązywania problemów społeczeństwa poprzez podejście naukowe. On jest
wolny od wszelkich politycznych powiązań.
2. Technokrata jest sceptyczny, a nawet wrogi wobec polityków i
polityczne instytucje. [. . .] [T]echnokraci są antypolityczni i anty-
demokratyczny.
3. Technokrata jest zasadniczo niechętny otwartości i równości demokracji

politycznej. Przekonany o swojej nieomylności technokrata doskonale radzi sobie
z zamkniętą polityką. [ . . .] Ma tendencję do autorytaryzmu i absolutyzmu
(„dyktatury technokratycznej”).
4. Technokrata wierzy, że konflikt społeczny i polityczny jest w najlepszym razie
błędny, a w najgorszym wymyślony. Technik, który wierzy, że osiągnął pełne
zrozumienie zagadnienia, jest zawsze zaskoczony i często zasmucony, gdy
napotyka sprzeciw wobec swoich teorii; nieuchronnie odczuwa pokusę, aby
przypisać to niewiedzy lub złej woli.
5. Technokrata odrzuca kryteria ideologiczne lub moralistyczne, woląc
debatować nad polityką w praktycznych, „pragmatycznych kategoriach”. Jest
pragmatykiem, wrogim ideologiom politycznym. Technokraci traktują argumenty
ideologiczne z protekcjonalną obojętnością, czasem z niecierpliwością i pogardą.
6. Technokrata jest mocno przywiązany do postępu technologicznego i
produktywności materialnej; mniej przejmuje się dystrybutywnymi kwestiami
sprawiedliwości społecznej. W trybie technokratycznym cele stały się po prostu
wydajnością i wydajnością.[2] [Podkreślenie dodane.]
Zauważ, że cztery z sześciu cech wyrażają wrogość wobec systemów i struktur
politycznych, wobec polityków i teorii politycznej. Współcześni technokraci nie
mają pożytku z polityki i polityków, chyba że mogą wykorzystać jedno lub oba do
osiągnięcia własnego programu. Historyczni technokraci czuli to samo, ale poszli
o krok dalej, gruntownie wtapiając swoją antypolitykę w ideologię technokracji.
Kiedy w 1932 roku na Uniwersytecie Columbia pierwotnie skodyfikowano

technokrację, Ameryka cierpiała z powodu Wielkiego Kryzysu. Historia nie pamięta
Henry'ego A. Portera, wczesnego technokraty, który napisał książkę Roosevelt i
technokracja z 1932 roku. Nawiasem mówiąc, choć Porter twierdził na
na stronie wprowadzającej, że był „znanym w całym kraju ekonomistą i analitykiem finansowym”,
nie mogłem znaleźć dla niego żadnego znaczącego wyróżnienia historycznego poza jego książką,
którą osobiście kupiłem w rzadkim księgarni. Największy u Portera
obawą było, czy Franklin D. Roosevelt zostanie wybrany i czy się odwróci
jego proponowany Nowy Ład w technokrację. W ten sposób zamyka książkę
mocne upomnienie:
To, że będziemy musieli przejść przez okres chaosu, jest nieuniknione. Zakres i dotkliwość
takiego okresu są całkowicie pod kontrolą narodu.
Konieczne będą radykalne i natychmiastowe zmiany zarówno w naszych systemach politycznych,
jak i gospodarczych. Można to najlepiej osiągnąć poprzez przekazanie najwyższej i nadzwyczajnej
władzy komuś, kto cieszy się zaufaniem i szacunkiem większości narodu amerykańskiego. Tym
człowiekiem jest FRANKLIN D. ROOSEVELT – któremu w nadchodzącym kryzysie należy przekazać
władzę dyktatorską.[3]
Nie trzeba dodawać, że Roosevelt nie podjął wyzwania Portera. I nic dziwnego:
Nowy prezydent zostałby wrzucony pod autobus jeszcze przed końcem
jego pierwszy rok urzędowania. Dlaczego? Bo był politykiem, a nie technokratą!
W swojej książce Porter z pewnością żartował sobie z Roosevelta, ale na własną szkodę
pozwolił, aby radykalna natura technokracji wyciekła z jej stron.
W swoim podsumowaniu napisał:
W każdym kryzysie narodowym należy zanurzyć indywidualizm; wszyscy musimy zjednoczyć
się na zasadzie równości. Z pewnością nie jesteśmy zbyt skrępowani, aby odważnie przystąpić do
skutecznej i niekonwencjonalnej odbudowy naszego bogactwa i zasobów.[4] [Podkreślenie
dodane.]
Ten język brzmi podejrzanie podobnie do niedawnego wezwania Światowego Forum
Ekonomicznego do „wielkiego resetu” światowego systemu gospodarczego, w którym „nie
będziesz posiadać niczego i będziesz szczęśliwy”, jeśli tylko poświęcisz swoją indywidualność dla
większego dobra. Nie, dziękuję!

Porter tak mocno wierzył, że technokracja może wyzwolić świat
jego bolączki Wielkiego Kryzysu, które z religijną gorliwością nałożył na propagandę:
Ewangelia technokracji rozprzestrzenia się w naszych szkołach, uniwersytetach i
kościołach. Wall Street wykazuje intensywne, ale zaniepokojone zainteresowanie i szepcze
się, że nawet Watykan uważnie śledzi postępy tego nowego dziecka naszych inżynierów-
naukowców.[5]
Technokracja „ewangelią”? Nawet Watykan tego przestrzega?[6] To musi być boskie,
prawda?
Ale och, jak Porter i jego technokratyczni kumple nienawidzili polityków. Byli pewni, że
technokracja zwycięży nad polityką. Nawet jeśli sukces następował powoli, mieli pod ręką
wymówkę: „Jest oczywiste, że jego nadejście zostanie opóźnione przez manewry polityczne
i szykany finansowe”.
Zapytacie, dlaczego robię tak wielką aferę z technokracją i technokratami, polityką i
politykami? Ponieważ musimy od początku ustalić, że współcześni technokraci toczą
obecnie totalną wojnę światową z państwami narodowymi – w szczególności z ich
strukturami politycznymi i wszystkimi ludźmi, którzy tymi strukturami zarządzają.
To technokraci, a nie politycy, wywołali w 2020 r. globalny stan zagrożenia zdrowia w
oparciu o wirusa SARS-Cov-2, który jest obecnie uznawany za naukowo zmodyfikowany.
To technokraci, a nie politycy, stworzyli politykę dotyczącą testów PCR, powszechnego
maskowania i dystansu społecznego; za zamykanie szkół i zamykanie miast, prowincji,
stanów i krajów. To technokraci, a nie politycy, opracowali naukowe rozwiązanie w postaci
zastrzyków na bazie mRNA, które ingerują w genetykę człowieka i układ odpornościowy.
To technokrata dr Anthony Fauci stał pewnie, ze skrzyżowanymi rękami i wysoko
uniesionym nosem, za prezydentem Donaldem Trumpem, a potem za nim

Prezydent Joe Biden i który, po skinieniu głowy przez każdego dyrektora naczelnego,
zorganizował ogólnokrajowe środki nadzwyczajne pomimo krzyków udręki obywateli w całych
Stanach Zjednoczonych. Ten sam scenariusz rozegrał się na całym świecie, w narodzie po
narodzie. Kto rządził: technokraci czy politycy?
Ponieważ jest to wojna globalna, należy odłożyć na bok winę na szczeblu krajowym lub
niższym. Innymi słowy, nie można winić Republikanów, Demokratów ani żadnego innego
organu politycznego na świecie. Technokracją w latach trzydziestych kierowali naukowcy i

ul
inżynierowie. Technokracja u 21 naukowców i stulecie nadal prowadzony
inżynierów. Technokraci dowolnej epoki posiadają całą osobowość

cechy, które Putnam wymienił powyżej.
Konkluzja jest taka, że przyszłym światem nie będą rządzić politycy ani inni przedstawiciele
narodu. Każdy parlament, Kongres i Zgromadzenie zostaną ostatecznie rozwiązane lub
wykastrowane, aby technokraci mogli zarządzać naukową dyktaturą, w której wszystko i
wszyscy są przez nich bezpośrednio kontrolowani.

Czym jest transhumanizm?
Tak jak technokrata wierzy w technokrację i ją wdraża, tak też robi:
transhumanista wierzy w transhumanizm lub jego aspekt i go wdraża.
W tej książce przyjrzymy się wielu odmianom transhumanizmu w późniejszym czasie
rozdział. Jeden z czołowych pionierów transhumanizmu, Nick Bostrom, jest profesorem
filozofii na Uniwersytecie Oksfordzkim. Odnotowuje to na swojej stronie internetowej
transhumanizm „promuje interdyscyplinarne podejście do zrozumienia i
oceny możliwości poprawy kondycji ludzkiej i
organizm ludzki otworzył się dzięki postępowi technologii.”
Bostrom kontynuuje,
Zwrócono uwagę na obie współczesne technologie, takie jak inżynieria genetyczna
i technologie informacyjne, a także przewidywane przyszłe, takie jak molekularne
nanotechnologia i sztuczna inteligencja. [ . . .]
Transhumaniści postrzegają naturę ludzką jako dzieło w toku, niedokończone
początku, że możemy nauczyć się przekształcać je w pożądany sposób. Obecne człowieczeństwo
nie musi być punktem końcowym ewolucji. Transhumaniści mają nadzieję, że do
odpowiedzialne korzystanie z nauki, technologii i innych racjonalnych środków
w końcu udaje im się stać postczłowiekiem, istotami o znacznie większych możliwościach
możliwości niż dzisiejsi ludzie.[7] [Podkreślenie dodane.]
Ogólnie rzecz biorąc, transhumaniści mają z tyłu głowy pojęcie
transludzie stają się w pewnym momencie w przyszłości postludźmi. Zatem,
bycie transczłowiekiem jest dziś postrzegane jako niezbędna droga do stawania się
postludzkie jutro. To subtelny, ale ważny punkt: słowo „trans”
wskazuje na przejście, natomiast słowo „post” wskazuje na dotarcie do finału

miejsce docelowe.
Tym, co stawia człowieka na drodze do transczłowieka, jest niezadowolenie z
obecnego stanu rzeczy. Według Bostroma ludzkość to po prostu „praca w toku,
niedopieczony początek”. Marchewka na patyku – mówi – polega na tym, że „możemy
nauczyć się kształtować na nowo w pożądany sposób”. Porównuje motyw dążenia do
transludzkiej kondycji do kobiety, która zgłasza się do chirurga plastycznego,
ponieważ jest niezadowolona ze swojej budowy ciała lub rysów twarzy: „Nie jestem
zadowolona z tego, jaka jestem, a lekarz mówi, że może mnie wyleczyć”.
Na swojej stronie internetowej Bostrom wspomina obecne technologie, takie jak
„inżynieria genetyczna” i „technologie informacyjne”, oraz przewidywane przyszłe
technologie, takie jak „nanotechnologia molekularna” i „sztuczna inteligencja”.
Wszystkie te słowa bezpośrednio odnoszą się do NBIC, będącego połączeniem
dyscyplin naukowych, takich jak nanotechnologia, biotechnologia, technologia
informacyjna i kognitywistyka. NBIC jest uważany za naukowe pole do doskonalenia
człowieka. Praktycznie każdy większy uniwersytet na świecie ma dziś wydział NBIC
lub przynajmniej grupę roboczą złożoną z interdyscyplinarnych inżynierów i

naukowców. Innymi słowy, NBIC to niemała sprawa.
Do tej pory powinieneś zauważyć pewne podobieństwa między technokratami i
transhumanistami. Technokraci postrzegają naukę i technologię jako odpowiedź na
poprawę i kontrolę społeczeństwa; transhumaniści postrzegają tę samą naukę i
technologię jako odpowiedź na poprawę i kontrolę kondycji ludzkiej. Obaj zostaną
znalezieni na tym samym naukowym placu zabaw. Technokraci mogą być bardziej
powściągliwi w zwróceniu uwagi na siebie, ponieważ boją się opinii publicznej, która
w przeszłości występowała przeciwko nim. (Nikt nie lubi, gdy odbiera się mu osobistą
autonomię lub pozwala na mikrozarządzanie i kontrolę przez innych.)
Transhumaniści mogą sobie pozwolić na znacznie większą otwartość i wokal,
ponieważ hakowanie ludzkiej kondycji brzmi bardziej osobiście, nie wspominając o ponętnej i
nęcący.
Przykłady transhumanistów
Prezesem jest Elon Musk, obecnie najbogatszy człowiek na planecie Ziemia
Tesla Motors i SpaceX oraz współzałożyciel Neuralink. Jego dziadek,
Dr Joshua Haldeman był krajowym przywódcą Technocracy, Inc. w Kanadzie
w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku. Oprócz technokratycznych korzeni Musk jest m.in
transhumanista, który dość głośno wyraża swoje zamiary w tej dziedzinie. On
w 2016 r. uruchomiła firmę Neuralink Corporation w celu opracowania komputera-mózgu
interfejs i zatrudnił czołowych neurologów, biochemików i inżynierów-robotów
ze społeczności akademickiej. Celem krótkoterminowym było zapewnienie leczenia
na poważne choroby mózgu, ale celem długoterminowym było ulepszenie człowieka.
[8] Dlaczego? Ponieważ Musk jest transhumanistą i technokratą.
Peter Thiel nawiązał kontakt z Elonem Muskiem, gdy stworzyli dochodowe
wersja PayPala z 2000 roku. Politycznie określany jako konserwatywny libertarianin,
Thiel był głównym zwolennikiem Donalda Trumpa w 2016 r. Jedna z firm współtworzyła
założona przez Thiela firma Palantir Technologies odegrała kluczową rolę w stworzeniu
niezwykle udana kampania w mediach społecznościowych na rzecz komitetu wyborczego Trumpa.
Pod tym względem łatwo jest uznać Thiela za technokratę, ale podobnie jak Musk nim jest
także transhumanista. Kiedyś powiedział TheWashington Post: „Zawsze tak było
to naprawdę silne poczucie, że śmierć była straszną, straszną rzeczą.”[9] Thiel ma
przekazane kilku organizacjom promującym przedłużanie życia. Dał
miliony na rzecz Fundacji Metuszelacha, Instytutu Seasteading i SENS
Research Foundation i inne organizacje zajmujące się przedłużaniem życia

wyniki.
Inni transhumaniści to założyciele Google, Sergey Brin i Larry
Page, który zainwestował ponad 1 miliard dolarów w Calico Labs – co jest jego szczególną misją
jest „rozwiązanie śmierci”[10] – a współzałożyciel Oracle, Larry Ellison, który to zrobił
przekazał miliony na badania nad przedłużaniem życia.
Innym jest Ray Kurzweil, szef inżynierii w Google i zdeklarowany transhumanista, który jest
współzałożycielem Uniwersytetu Singularity. W swojej książce The Singularity is Near: When
Humans Transcend Biology Kurzweil napisał: „Osobliwość będzie stanowić kulminację połączenia
naszego biologicznego myślenia i istnienia z naszą technologią, w wyniku czego powstanie świat,
który nadal będzie ludzki, ale który wykracza poza nasze biologiczne korzenie .”[11]
Jest też Klaus Schwab, założyciel i prezes World
Forum Ekonomiczne i autor książki The Fourth Industrial Revolution, opublikowanej w 2013 roku.
Według oficjalnej recenzji książki na stronie WEF:
Poprzednie rewolucje przemysłowe wyzwoliły ludzkość od władzy zwierząt, umożliwiły masową
produkcję i zapewniły możliwości cyfrowe miliardom ludzi. Czwarta rewolucja przemysłowa jest
jednak zasadniczo inna. Charakteryzuje się szeregiem nowych technologii, które łączą świat fizyczny,
cyfrowy i biologiczny, wpływając na wszystkie dyscypliny, gospodarki i gałęzie przemysłu, a nawet
stanowią wyzwanie dla koncepcji dotyczących tego, co to znaczy
bądź człowiekiem.
To i inne stwierdzenia Schwaba wyraźnie wskazują, że przemiana ludzkości z człowieka w
transludzką jest nieodłączną częścią jego tak zwanego Wielkiego
Resetowanie.
Miej oko na scjentyzm
Nie jest to miejsce na zagłębianie się w filozoficzne korzenie scjentyzmu, ale
Dość powiedzieć, że jest to propozycja religijna poszukująca odpowiedzi na pytanie:
wszechświata i natury człowieka wyłącznie poprzez naukę, kosztem
inne systemy wierzeń. Jeśli nauka jest uważana przez jej praktyków za boga, to musi tak być
być postrzeganym jako nieomylny. Inne źródła prawdy, takie jak Biblia, filozofia,
studia etyczne itp., mogą wybrać się na wycieczkę. Jak zobaczymy w następnym rozdziale, bardzo
niebezpieczna ideologia scjentyzmu jest wspólną płaszczyzną technokracji
i transhumanizm: oba czczą przy tym samym ołtarzu boga nauki.
Muszę jednak zaznaczyć, że technokraci i transhumaniści tego nie robią
przyznają, że są zwolennikami scjentyzmu. Większość sama się nazywa
ateiści, agnostycy czy humaniści. Scjentyzm jest w tym sensie niesamowicie zwodniczy
w stanie przekonać swoich zwolenników, że nie są naśladowcami. Zatem jest tak
ważne jest nie tylko obserwowanie tego, co robią, ale także słuchanie, co mówią .
Co więcej, głównie dlatego, że scjentyzm jest dwulicowy, ma tendencję do wykorzystywania nauki
w zwodniczy sposób, wymyślając pseudonaukowe wyjaśnienia, które brzmią jak
prawdziwą nauką, ale nią nie są.
W tej książce omówię wszystkie te terminy bardzo szczegółowo. Mam na celu
pokazać, że cały świat został porwany przez wąską grupę
ideologów i praktyków, którzy całkowicie oderwali się od ludzkości
i rzeczywiście, z rzeczywistością.
Jak czytać tę książkę
Celem tej książki nie jest przestraszyć cię, ale raczej obudzić i
wyposażyć cię. Zdaję sobie sprawę, jak trudne jest zrozumienie niektórych z tych tematów
w takim przypadku być może będziesz musiał ponownie przeczytać i trochę rozciągnąć swój mózg. Nie bądź
nie zniechęcaj się, jeśli tak się stanie, ale raczej kontynuuj – a poradzisz sobie!
Chcę teraz wyraźnie podkreślić, że nie jestem przeciwny technologii ani
nauka. Właściwie to kocham jedno i drugie. Kiedy technologia nam służy, może to być:
Cudowna rzecz. W zakresie, w jakim jest używany do kontrolowania nas, może to być jawne
zło. Dlatego nie powinniśmy odrzucać całej technologii tylko dlatego, że występują źli aktorzy
technokracji i transhumanizmu nadużywają go. Kiedy nauka jest prowadzona właściwie,
to też jest cudowna rzecz. Z drugiej strony, ilekroć się spotykamy
pseudonauki, nie powinniśmy się nad nią poważnie zastanawiać, chyba że ją odrzucimy
będąc fałszywym.
Jakiekolwiek rozwiązania, które mogą się pojawić, pozwolą nam odrzucić technokrację
a transhumanizm nie może działać, jeśli nie mamy głębi
zrozumienie obu. Mam więc nadzieję, że uda mi się przebrnąć przez tsunami
informacji zalewających nas i stanowią dla mnie solidną podstawę
czytelników, na których można się oprzeć. Na tym fundamencie możemy zbudować nasze rusztowanie
ułatwiają proces uznania i zrozumienia.
Nasze wysiłki mające na celu wprowadzenie zmian w polityce, które ugaszą technokrację i
transhumanizm może nie być możliwy do osiągnięcia, gdy zbliżymy się do tych złych bliźniaków
poziom globalny, poziom federalny, a nawet poziom stanowy lub prowincjonalny. W tym wypadku,
działania, które podejmujemy na poziomie lokalnym, mogą być naszą jedyną realną alternatywą. Mimo to ja
przewidywanie siły złych bliźniaków może w niektórych przypadkach okazać się nie do pokonania
sprawy.
Jednak, drogi czytelniku, nawet jeśli nie jesteś w stanie dotrzeć do lokalnych polityków,
przemówić im do wiadomości i wpłynąć na nich, możesz odrzucić technokrację i
transhumanizm w swoim życiu osobistym i podjąć konkretne działania, aby zabezpieczyć
siebie i swoją rodzinę przed nimi.

Opór nigdy nie jest daremny.
Przypisy
[1] Putnam, Robert. „Elitarna transformacja w zaawansowanych społeczeństwach przemysłowych”.
Porównawcze studia polityczne 10. 1977. Strony 285–387.
[2] Putnama. Strony 285–387.
[3] Porter, Henry A. Roosevelt i technokracja. (Los Angeles: Wetzel
Publishing Company, Inc. 1932). Strona 72.
[4] Portier. Strona 72.
[5] Portier. Strona 72.
[6] Uwaga: Dziś Watykan i papież Franciszek wypowiadają się otwarcie i stanowczo
wspieranie zrównoważonego rozwoju, zielonej gospodarki, naturalnego kapitalizmu,
Wielki Reset itp., Z których wszystkie są odpowiednikiem historycznej „Technokracji” (tzw
W oparciu o nazwę organizacji non-profit przez wiele lat litera „T” była pisana wielką literą
organizacja „Technocracy, Inc.”, która powstała w 1933 roku).
[7] Bostrom, Nacięcie. „Transhumanista Wartości.”
https://www.nickbostrom.com/ethics/values.html
[8] Urban, Tym. „Neuralink i magiczna przyszłość mózgu”.
WaitButWhy.com. 20 kwietnia 2017 r. Zarchiwizowane od oryginału i pobrane
NA Móc 4, 2017.
https://web.archive.org/web/20170504070817/https:/waitbutwhy.com/2017/0
4/neuralink.html
[9] Cha, Ariana Eunjung. „Wyprawa Petera Thiela w poszukiwaniu klucza do wieczności
życie." The Waszyngton Post. Kwiecień 3, 2015.
https://www.washingtonpost.com/business/on-leadership/peter-thiels-life-
cel-wydłużenie-naszego-czasu-na-ziemi/2015/04/03/b7a1779c-4814-11e4-
891d-713f052086a0_story.html
[10] Gabbat, Adam. „Czy dążenie Doliny Krzemowej do nieśmiertelności jest gorszym losem?
niż śmierć?” Opiekun. 23 lutego 2019 r.
https://www.theguardian.com/technology/2019/feb/22/silicon-valley-
nieśmiertelność-wlew krwi-terapia-genowa
[11] Sahota, Neil. „Człowiek 2.0 nadejdzie szybciej, niż myślisz. Will
Ewoluujesz wraz z duchem czasu?” Forbes. 1 października 2018 r.
https://www.forbes.com/sites/cognitiveworld/2018/10/01/human-2-0-is-
nadchodzi-szybciej-niż-myślisz-czy-ewoluujesz-z-czasem/?
sh=5aaa46224284
Spis treści
1. Konwergencja: nauka czy scjentyzm?
2. Technokracja: restrukturyzacja cywilizacji
3. Technokracja kiedyś i dziś
4. Geneza i postęp transhumanizmu
5. Wielki reset
6. Sieć sterowania
7. Nauka o inżynierii społecznej
8. Przejęcie całego materiału genetycznego
9. Kto w ogóle prowadzi ten pociąg?
10. Pojawia się jedna światowa religia
11. Cyfryzacja świata
12. Bitwa o świat
13. Wniosek
Bibliografia
Dodatek I – Kluczowe dokumenty transhumanistyczne
Dodatek II – Pytania i odpowiedzi biblijne
Inne książki Patricka Wooda
Podziękowanie
Rozdział pierwszy
Konwergencja: nauka czy scjentyzm?
F UTURYSTY ALVIN TOFFLER UTWORZYŁ określenie „szok przyszłości”
kiedy pracował w IBM w latach 60. Opisywał zjawisko „przeciążenia informacyjnego” i
niepokoju wywołanego „zbyt dużą zmianą w zbyt krótkim czasie”. [1] W 1970 roku wraz z żoną
Heidi opublikowali przełomową książkę na ten temat: Future Shock.
Ponieważ odkrycia naukowe postępują w coraz szybszym tempie, Toffler przewidział, że
nadejdzie czas, kiedy umysł zostanie przeciążony, nie będzie w stanie zrozumieć rzeczywistości,
jak wszystko działa, i ostatecznie zacznie postrzegać działanie technicznie udoskonalonego świata
jako
magia.
W 2019 roku Brytyjskie Towarzystwo Psychologiczne ponownie przyjrzało się pracy
Tofflera: Osoby przytłoczone psychicznie charakteryzują się zamętem, niepokojem, drażliwością
i wycofaniem się w apatię. Obecnie zaburzenia lękowe są najczęstszą chorobą psychiczną w
Stanach Zjednoczonych, na którą cierpi około 40 milionów dorosłych. Toffler przewidział, że ludzie
będą próbowali poradzić sobie z przyspieszonymi zmianami poprzez zaprzeczanie, specjalizację,
odwrót i uproszczenie.[2]
[Podkreślenie dodane.]
Gdyby istniały cztery i tylko cztery przymiotniki opisujące dzisiejsze objawy psychologiczne,
byłyby to zamęt, niepokój, drażliwość i apatia. Co więcej, kiedy widzimy, jak wszędzie działają
mechanizmy radzenia sobie w postaci zaprzeczenia, specjalizacji, odwrócenia i uproszczenia,
możemy w zrozumiały sposób stwierdzić, że „szok przyszłości” nadszedł z pełną mocą.
Toffler podsumował:
Musimy szukać zupełnie nowych sposobów zakotwiczenia się, ponieważ wszystkie stare
korzenie – religia, naród, społeczność, rodzina czy zawód – drżą teraz pod huraganowym
uderzeniem przyspieszającego ciągu.
Jako futurysta Toffler miał to ustalone. To, czego teraz doświadczamy, jest oczywistym
skutkiem. W dzisiejszych czasach widzimy duże rzesze ludzi chodzących we mgle, których
umiejętności krytycznego myślenia zostały zatarte przez szok „teraz” – kiedy wydaje się, że
wszystko dzieje się naraz – i chętnie poddający się wszelkiej sugestywnej propagandzie, która
przychodzi do ich mózgu.
W tym tkwi problem: kiedy przeciętni ludzie nie są w stanie zrozumieć, co się wokół nich
dzieje, ich ignorancja daje „szalonym naukowcom” licencję na swobodę działania – wymyślanie
i wdrażanie dowolnego schematu technologicznego, jaki chcą. Wskazówki od społeczeństwa
nie są możliwe, bo jak możesz kierować sprawami, których nie rozumiesz? Odpowiedzialność
nie jest możliwa,

ponieważ nie ma niezawodnej metody pomiaru przyczyny i skutku.
Od początku tysiąclecia naukowcy i ich nowe inicjatywy technologiczne działają w próżni
niezrozumienia, jeszcze bardziej zaostrzając zjawisko przyszłego szoku. W rezultacie bardzo
mały procent ludzkości, uważany za elitę naukową, osiągnął rodzaj intelektualnej dominacji
nad wszystkimi innymi. Ustalają zasady wykorzystania ich wynalazków i innowacji w
społeczeństwie. Tymczasem,
niedoinformowana opinia publiczna, coraz bardziej uwarunkowana na ślepą wiarę
we wszystko, co udaje „naukę”, nie ma innego wyjścia, jak tylko zgodzić się.
Gdyby elita technologiczna w swoim dążeniu do postępu naukowego przekroczyła
tradycyjne granice etyczne i moralne, można zobaczyć, jak grupa takich osób szybko
mogłaby nabrać cech sekty. Jej członkowie mogą być narażeni na niepożądane,
szkodliwe skutki, na które nigdy by się nie zgodzili, gdyby rozumieli pełne
konsekwencje.
Czy to możliwe, że ta sama elita technologiczna jest źródłem dzisiejszej
wszechobecnej propagandy głoszącej, że należy przestrzegać ich wersji „nauki”? Że
musimy podążać za danymi? Że „nauka jest rozstrzygnięta”?
Gdy tylko usuniemy tę propagandę, odkryjemy, że jesteśmy w stanie zrozumieć,
gdzie jesteśmy, jak się tu znaleźliśmy, kim są prozelityzm i co zamierzają zrobić światu
i miliardom ludzi, którzy
zająć to.
Nauka zbieżna
Termin „konwergencja” zwykle oznacza syntezę dwóch lub więcej
niepowiązane elementy w jeden element. Smartfon to na przykład:
konwergencja kilku różnych technologii, takich jak aparat fotograficzny, telefon komórkowy
telefon i przeglądarkę internetową.
W społecznościach akademickich i transhumanistycznych konwergencja odnosi się do:
połączenie czterech dyscyplin naukowych – mianowicie nanotechnologii,
Biotechnologia, technologia informacyjna i kognitywistyka, w skrócie NBIC,
w skrócie. Łącznie nazywa się je „konwergencją”.
W środowisku uniwersyteckim te kierunki studiów były pierwotnie oddzielnymi
wydziałami, które tylko sporadycznie współpracowały przy izolowanych projektach. Każda
dyscyplina skupiała się na odpowiedniej nauce teoretycznej. Jednak począwszy od około
2000 roku uniwersytety zaczęły tworzyć samodzielne wydziały i kursy nauk konwergentnych.
Zamiarem było wyjście poza naukę teoretyczną i skupienie się na zastosowaniu połączonych
dyscyplin w odniesieniu do ogółu społeczeństwa, a w szczególności do ludzi.

Posunięcie to oznaczało zmianę tektoniczną w filozofii edukacji. Na przykład w 2017 r.
Uniwersytet Północnej Karoliny uruchomił Instytut Nauk Konwergentnych – inicjatywę
mającą na celu „usuwanie barier, syntezę informacji i przekładanie badań na skutki”.
Federalna agencja National Science Foundation omawia konwergencję NBIC w
kategoriach pięciu platform aktywności człowieka: podstawowych narzędzi (cztery
dyscypliny konwergencji), platformy w skali Ziemi, platformy w skali społecznej, platformy
w skali ludzkiej i jakości życia . NSF stwierdza, że konwergencja jest realizowana w
powiązaniu z dziesięcioma teoriami, które obejmują jedność natury, ekosystem interakcji
międzyludzkich, wzrost gospodarczy i reakcję na problemy społeczne. Wreszcie mówi się,
że konwergencja kieruje się sześcioma ogólnymi zasadami:
1. Współzależność w przyrodzie i społeczeństwie
2. Ewolucyjne procesy zbieżności i dywergencji
3. Dedukcje systemowo-logiczne w decyzjach
4. Języki międzydziedzinowe wyższego poziomu
5. Konfluencja zasobów prowadząca do zmian systemowych (krzywa S)
6. Badania podstawowe inspirowane wizją dotyczące wyzwań długoterminowych[3]
Konwergencja stanowi zauważalną część szerszego trendu, w ramach którego instytucje
akademickie przekształcają się z ośrodków edukacyjnych w centra wpływu społecznego.
Na przykład Arizona State University twierdzi, że jest pionierem edukacji na temat
zrównoważonego rozwoju. Oferuje stopnie naukowe w zakresie zrównoważonego rozwoju
aż do poziomu doktora. Transformacja ASU rozpoczęła się w 2002 roku wraz z mianowaniem
dr Michaela M. Crow na jej prezesa. Skąd pochodziła wrona

Columbia University, jedna z najstarszych i najbardziej postępowych instytucji
edukacyjnych w Stanach Zjednoczonych. Jego biografia na stronie internetowej ASU brzmi:
Jako model „Nowego Uniwersytetu Amerykańskiego”, ASU jednocześnie wykazuje
wszechstronną doskonałość, inkluzywność reprezentatywną dla różnorodności
etnicznej i społeczno-gospodarczej Stanów Zjednoczonych oraz wynikający z tego
wpływ społeczny.[4] [Podkreślenie dodane.]
W swoich wystąpieniach publicznych Crow wyraźnie stwierdza, że ASU nie mierzy
się doskonałością akademicką (jak to miało miejsce przed 2002 rokiem), ale raczej
wielkością wpływu społecznego, jaki wywiera na świat. Jego książka z 2020 r., The Fifth
Wave: The Evolution of American Higher Education, mówi o szkołach, które
„przyspieszają zmiany społeczne”. Statut Crow's New American University stwierdza
dużą czcionką:
ASU jest wszechstronnym publicznym uniwersytetem badawczym, mierzonym nie
przez to, kogo wyklucza, ale kogo obejmuje i jak im się to udaje; postęp w badaniach i
odkrywaniu wartości publicznej; oraz przejęcie podstawowej odpowiedzialności za
gospodarczy, społeczny, kulturalny i ogólny stan społeczności, którym służy.
[5]Podkreślenie dodane.]
Co więcej, Crow i ASU eksportują swoją koncepcję „Nowego Uniwersytetu
Amerykańskiego” do innych instytucji edukacyjnych na całym świecie, co rozprzestrzeniło
się błyskawicznie. Wspomniana powyżej nauka konwergentna podąża za tym samym
tematem. Jej celem nie jest pogłębianie wiedzy teoretycznej, ale łączenie i stosowanie
technologii, które mogą zmienić świat i ludzi w nim żyjących.

Przejęcie ewolucji
Chociaż NBIC jest w znacznym stopniu skupiony na kształtowaniu świata fizycznego, tak właśnie jest
jeszcze bardziej zainteresowani żywymi istotami, które są ukształtowane przez ich genetykę
struktura, czyli DNA. Ten specyficzny aspekt NBIC osiągnął postęp
stopniowo w ciągu ostatnich trzydziestu lat wraz z modyfikacjami genetycznymi
bakterie, nasiona roślin uprawnych, trawy, owady, ryby i zwierzęta. Ingerowanie w naturę,
z samym życiem, może wyglądać łagodnie, zwłaszcza gdy obiecuje się, że przyniesie rezultaty
skorzystaj na ludzkości: wyeliminuj głód, popraw zdrowie ludzkie, uratuj
środowisko itp.
Ciemną stroną „nauki stosowanej” NBIC jest jednak to, że wiedza jej praktyków
Celem jest przejęcie kontroli nad ewolucją w celu kierowania i kontrolowania przyszłego życia na Ziemi.
Chociaż niemal jednomyślnie zaprzeczają inteligentnemu projektowi życia lub
inteligentnego projektanta (tj. Boga), naukowcy z NBIC twierdzą, że człowiek już to potrafi
wciel się w rolę inteligentnego projektanta i możesz kreować przyszłość według
jego własną wyobraźnię.
Czy to brzmi niedorzecznie? Czy jest to poza zasięgiem możliwości? Dobrze,
Pozwolę sobie przytoczyć kilka wypowiedzi znawców tematu, którzy tak nie uważają .
David Pearce, czołowa postać współczesnego transhumanizmu, ujmuje to bez ogródek:
Jeśli chcemy żyć w raju, będziemy musieli sami go zaprojektować. Jeśli my
pragniemy życia wiecznego, wówczas będziemy musieli przepisać nasz pełen błędów kod genetyczny i
stań się podobny do Boga.[6]
Artykuł Singularity Hub z 2016 r. Co się dzieje, gdy technologia przejmuje kontrolę
Ewolucja? mówi o przyszłości:
W ciągu kilku miliardów lat różnorodność życia rozkwitła
Ziemia poprzez proces doboru naturalnego. Potem, nie dawno
(względnie) ludzka inteligencja ewoluowała.

Po raz pierwszy jeden gatunek, Homo sapiens, mógł świadomie kontrolować swoje
przeznaczenie na tej planecie. Ludzie kształtują siebie, środowisko i inne gatunki od tysięcy lat.
Wkrótce będziemy mogli w pełni kontrolować także naszą biologię, przekraczając nasze
naturalne ograniczenia.
Inżynieria genetyczna i neurotechnologia to przykłady dziedzin kształtujących ewolucję
człowieka. Przejęcie kontroli nad ewolucją oznacza, że to, co kiedyś było powolnym,
przypadkowym procesem, będzie teraz wykładniczo szybsze. Wkrótce wyobrazimy sobie, jakim
gatunkiem chcemy być, a potem staniemy się tym, czym sobie wyobrażamy.
Inżynieria genetyczna, biotechnologia i neurotechnologia katalizują potężne przejście od
ewolucji biologicznej do cyfrowej, a ta ostatnia będzie wykładniczo szybsza i potężniejsza. Już
niedługo od nas będzie zależało, jaki kierunek wybierzemy.[7]
Inne znane czasopismo nadaje nazwę temu, co opisuje Singularity Hub

powyżej:
„Transhumanizm” to idea mówiąca, że ludzie powinni wyjść poza swój prąd
stan naturalny i ograniczenia wynikające z zastosowania technologii – że powinniśmy przyjąć
samokierującą ewolucję człowieka.[8]

Nie możemy pominąć wkładu Światowego Forum Ekonomicznego w tę kwestię
temat. WEF uczyniło transhumanizm częścią swojej doktryny Wielkiego Resetu. Przewiduje, że
nie tylko społeczeństwo, środowisko i systemy gospodarcze zostaną zrestrukturyzowane, ale
także że nowa ludzkość będzie cieszyć się owocami tego resetu:
Zatem głównym założeniem transhumanizmu jest to, że ewolucja biologiczna zostanie
ostatecznie pokonana przez postęp w technologiach genetycznych, nadających się do noszenia
i wszczepiania, które sztucznie przyspieszają proces ewolucyjny. [9]
Zrzesza prestiżową Europejską Akademię Religii i Społeczeństwa

transhumanizm aż do przejęcia ewolucji:
Transhumanizm jest ruchem filozoficznym propagującym pogląd, że
gatunek ludzki powinien przejąć kontrolę nad własną ewolucją dzięki technologiom
udoskonalającym człowieka, takim jak implanty mózgowe i nanotechnologia, która
odwraca proces starzenia się.[10]
Jak wyjaśniono w Przedmowie, temat transhumanizmu będzie głównym tematem tej
książki. Skąd wzięło się określenie „transczłowiek”? Zostało ono po raz pierwszy użyte w
1957 r. przez Juliana Huxleya, brata Aldousa Huxleya, który w 1932 r. napisał Nowy
wspaniały świat . Julian mówił o przejściu od naszej obecnej formy człowieczeństwa do
innej formy – stąd przedrostek „trans”. Julian wierzył, że kiedy transczłowiek dotrze na
drugą stronę, tak się stanie
„postczłowiek”.
Zniesienie człowieka
Na podstawie tego, co tu przeczytałeś do tej pory, możesz pomyśleć, że wszystko
te plany na przyszłość ludzkości powstały niedawno. Mimo wszystko,
Konwergencja NBIC to stosunkowo nowa koncepcja. „Porwanie ewolucji”
też brzmi jak nowatorskie zjawisko. I to dopiero w 2006 roku
futurysta Ray Kurzweil określił ilościowo swoją teorię osobliwości. Jeśli chodzi o
współczesną wersję ruchu transhumanistycznego można prześledzić po prostu
dwie dekady temu – na początku lat 90.
Nie dajcie się jednak zwieść. Cała ta koncepcja postępu naukowego jest starsza
niż wzgórza. Warzy się od początku Naukowego
Rewolucja w XVII wieku. Historyk XXI wieku i

uczony William Gilbert napisał:
Wyrażenie „rewolucja naukowa” jest terminem stosunkowo nowym
powszechnie używany do opisania wielkiego wybuchu aktywności w
badania natury fizycznej, które miały miejsce w XVI, XVII,
i XVIII w. Na początku pojawiły się ważne księgi
Kopernik w astronomii i Wesalius w anatomii, oba opublikowane w 1543 r.
W 1687 roku pojawienie się Principiów Newtona stanowiło swego rodzaju kulminację
wcześniejszych osiągnięć w astronomii i fizyce i stał się podstawą
przyszły rozwój w tych dziedzinach. Chociaż było dużo pracy
w starożytności i w średniowieczu, aby przygotować dla nich drogę
osiągnięć, jakości i wpływu odkryć naukowych w Europie w tym zakresie
przewyższa wszystko, co kiedykolwiek zrobiono w jakiejkolwiek części świata. W konsekwencji,
Tylko współczesną cywilizację europejską i zachodnią można w istocie nazwać tzw
cywilizacja naukowa. To znaczy, w żadnym innym czasie i miejscu poza
We współczesnym świecie zachodnim nauki przyrodnicze są tak głębokie i wszechobecne

wpływ na sposób życia i myślenia ludzi. Możemy nawet podzielić historię cywilizacji
zachodniej na fazę przednaukową i naukową. Jeśli przyjmiemy ten system
periodyzacji, wówczas rewolucja naukowa wyznacza moment, w którym nastąpiła
zmiana.[11] [Podkreślenie dodane.]
Choć opis Gilberta może brzmieć niewinnie, już podczas rewolucji naukowej
pojawiły się sygnały ostrzegawcze dotyczące tego, co miało nadejść.
Pisząc na początku lat 70. Gilbert proroczo wskazał na te znaki:
Rewolucja naukowa, zapoczątkowując współczesną erę naukową, wywarła
głęboki wpływ na wzorce myślenia. Umożliwiając coraz większą kontrolę nad siłami
fizycznymi, pomogło zaszczepić pewność, że ludzie mogą panować nad naturą dla
własnych celów. Dostarczając racjonalnych wyjaśnień zjawisk wcześniej
niewyjaśnionych, rewolucja naukowa pomogła przezwyciężyć przesądny strach
przed tajemniczymi siłami nadprzyrodzonymi i okultystycznymi. Z tego punktu
widzenia współczesne zainteresowanie magią i różnymi formami okultyzmu jest
długim krokiem wstecz. Rewolucja naukowa odegrała ważną rolę w promowaniu
zaufania do rozumu jako najbardziej niezawodnego przewodnika po sprawach
ludzkich. W pewnym stopniu to wywyższenie nauki i rozumu doprowadziło do
degradacji roszczeń sentymentów, emocji, sztuki, muzyki i religii. Celowo czy nie,
wzrost świadomości bardziej naukowej jest częściowo odpowiedzialny za
sekularyzację współczesnego świata. [Podkreślenie dodane.]
Umiejętność „panowania natury dla własnych celów” nie miała natychmiastowego
wpływu na całe społeczeństwo europejskie. Jednak zanim na scenę wkroczył
francuski filozof Henri de Saint-Simon (1760–1825), możliwości wydawały się
nieograniczone. Napisał w 1803 roku: „Naukowiec, moi drodzy, to człowiek, który
przewiduje; dzieje się tak dlatego, że nauka dostarcza środków pozwalających
przewidzieć, że będzie ona użyteczna, a naukowcy przewyższają wszystkich innych ludzi”[12].

Z perspektywy czasu Saint-Simon był uważany za ideologicznego „ojca założyciela”
scjentyzmu, technokracji i transhumanizmu. (W jego czasach terminy te pisano wielką literą,
ale zgodnie z duchem czasu używamy pisowni małymi literami.)
Wezwał do powołania kapłaństwa naukowców i inżynierów, aby przekazywali naukę masom.
Jego główny uczeń, August Comte, stał się ojcem społeczeństwa

nauki.
Na początku XX wieku w kotle debaty filozoficznej wirowały ożywione wymiany zdań na
temat marksizmu, komunizmu, pozytywizmu, progresywizmu, technokracji i scjentyzmu.
Scjentyzm, jako propozycja filozoficzna, okazał się szczególnie niepokojący, jak zobaczymy w
następnym rozdziale.
Scjentyzm to toksyczny klej spajający bliźniaki, technokrację i transhumanizm, które wspólnie
planują całkowitą przemianę społeczeństwa.
Brytyjski uczony CS Lewis wykładał i obszernie pisał na temat scjentyzmu. W swojej książce
The Abolition of Man z 1948 roku Lewis przewidział, gdzie jest scjentyzm
głowiasty:
Podbój Natury przez człowieka, jeśli spełnią się marzenia niektórych naukowych planistów,
będzie oznaczał panowanie kilkuset ludzi nad miliardami ludzi. [. . .] Każda nowa władza
zdobyta przez człowieka jest także władzą nad człowiekiem.[13]
Lewis argumentował, że gdy już rozpocznie się proces podboju natury, nie będzie ona
wędrować bez celu przez czas nieokreślony; raczej, doszedł do wniosku, że

wynik byłby definitywny i decydujący:
Końcowy etap nadchodzi, gdy Człowiek dzięki eugenice, warunkowaniu prenatalnemu oraz
edukacji i propagandzie opartej na doskonałej psychologii stosowanej uzyskał nad sobą pełną
kontrolę. Natura ludzka będzie ostatnią częścią

Natura poddaje się Człowiekowi. Wtedy bitwa zostanie wygrana. Będziemy mieć
„wziąłem nić życia z ręki Klotona” i odtąd będę mógł swobodnie czynić nasz gatunek tym,
czym chcemy [. . .] Moc człowieka do tworzenia

dla siebie, co mu się podoba, oznacza, jak widzieliśmy, moc niektórych ludzi do czynienia
innych ludzi tym, co im się podoba.
Podsumowując swoje założenia, CS Lewis zauważył: „Ostateczny podbój człowieka nastąpił
okazał się unicestwieniem człowieka”.
Mówił między wierszami: Kiedy scjentystyczni planiści kierują się jedynie własnymi pasjami
i przyjemnościami i są wolni od ograniczeń moralnych lub etycznych, wiatr w ich żaglach,
który wyznacza ich kurs, napędzany jest jedynie próżnymi wyobraźniami i impulsami
emocjonalnymi.
Lewis udokumentował zamierzony, przemyślany charakter scjentyzmu, czego
potwierdzeniem może być celowa dehumanizacja człowieka, która ma miejsce współcześnie.
On napisał:
Prawdziwym celem jest to, że jeśli człowiek zdecyduje się traktować siebie jak surowiec, to
nim będzie; nie surowiec, którym można manipulować, jak czule sobie wyobrażał, sam, ale
zwykły apetyt, to znaczy zwykła natura, w osobie jego odczłowieczonych Uwarunkowań. [. . .]
[Jesteśmy] zwykłą naturą, którą można ugniatać i kroić w nowe kształty dla przyjemności
mistrzów, którzy, zgodnie z hipotezą, nie muszą mieć żadnego motywu poza własnymi
„naturalnymi” impulsami. [15]
Utożsamianie scjentyzmu z nauką jest fatalnym błędem. Prawdziwa nauka bada świat
przyrody, stosując sprawdzoną metodę naukową polegającą na wielokrotnych eksperymentach
i walidacji. Dla porównania, scjentyzm to spekulacyjny, metafizyczny, odwrócony do góry
nogami światopogląd na temat natury wszechświata i stosunku człowieka do niego.
Pozostawiony bez kontroli scjentyzm, wyrażający się poprzez technokrację i transhumanizm,
zakończy się wraz z wyrugowaniem człowieka i

cywilizację, którą zbudował.
Współcześni ludzie są, co zrozumiałe, zdumieni błyskawicznymi odkryciami naukowymi i
postępem dokonującym się wokół nich z prędkością odrzutowca.
Tymczasem jednak byli całkowicie nieświadomi powstania

religia scjentyzmu z powiązanym z nią kapłaństwem naukowców i inżynierów. Opierając się
na współczesnej propagandzie mającej na celu oszukiwanie i manipulację, scjentyzm obiecuje
godność, żywność, schronienie, zdrowie, edukację, zatrudnienie i bezpieczeństwo. Przynosi
coś wręcz przeciwnego: znikomość, głód, bezdomność, choroby, analfabetyzm, bezrobocie,
niebezpieczeństwo.
Prawdziwa nauka zapewnia człowiekowi wymierne korzyści. Naukowiec jest drogą wiodącą
do pewnej zagłady człowieka.
Przypisy
[1]
Eltringham, Marek. „ Szok przyszłości: przesłanie z przeszłości, które definiuje
obecny." Wgląd. 16 maja 2022 r. https://workplaceinsight.net/future-shock-
wiadomość-przeszłość-opisuje-obecność
[2] Wilson, Bruce. „Szok powrotu do przyszłości”. Psycholog. kwiecień 2019.
https://thepsychologist.bps.org.uk/volume-32/april-2019/back-future-shock.
[3] Roco, Mihail C. „Postęp w konwergencji: podstawowe pojęcia i
Aplikacje." Prezentacja Narodowej Fundacji Nauki w RED
Kongres Convergencia, Meksyk. 17 sierpnia 2017 r.
[4] Biografia Michaela Crowa. Witryna internetowa Uniwersytetu Stanowego w Arizonie.
https://sustainability-innovation.asu.edu/person/michael-crow
[5] „Nowy Uniwersytet Amerykański: do roku 2025 i później”. Prezydenta
Strona, Arizona Państwo Uniwersytet strona internetowa.
https://president.asu.edu/sites/default/files/asu_charter_jan_2019_web_0.pdf
[6] Lomeña, Andrés. „Transhumanizm: Nick Bostrom i David Pearce
Porozmawiaj z Andrésem Lomeną. Magazyn Literal, wydanie 31.
https://literalmagazine.com/transhumanism-nick-bostrom-and-david-pearce-
porozmawiaj z-andresem-lomeną
[7] Bidshahri, Raya. „Co się stanie, gdy technologia przejmie kontrolę
Ewolucja?" Centrum Osobliwości. 20 grudnia 2016 r.
https://singularityhub.com/2016/12/20/what-happens-when-tech-takes-
kontrola-ewolucji
[8] Tomasz, Aleksander. „Superinteligencja i życie wieczne:
zwolennicy transhumanizmu podążają za nim ślepo w przyszłość elity.” The
Rozmowa. 31 lipca 2017 r. https://theconversation.com/super-intelligence-

i-życie-wieczne-transhumanizmy-wierne-podążaj-na-ślepo-w-przyszłość-na-
elita-78538
[9] Trippet, Dawid. „Co to jest transhumanizm i jaki ma na ciebie wpływ?”
Światowe Forum Ekonomiczne. 20 kwietnia 2018 r.
https://www.weforum.org/agenda/2018/04/transhumanism-advances-in-technology-
could-already-put-evolution-into-hyperdrive-but-should-they
[10] Peters, Timo. „Koronawirus i transludzka przyszłość”. USZY.
Styczeń 13, 2021.
https://europeanacademyofreligionandsociety.com/news/coronavirus-and-the-
transludzka przyszłość
[11] Gilbert, William. Renesans i Reformacja. (Lawrence, Kansas:
Carrie, 1998).
https://archive.org/details/RenaissanceAndReformationWilliamGilbert1997
[12] Saint-Simon, Henri de. Listy mieszkańca Genewy do swego
Współcześni (1803) w Myśli politycznej Saint-Simona (Oxford,
Anglia, Wielka Brytania: Oxford University Press, 1976).
[13] Lewis, CS Zniesienie człowieka. (Nowy Jork: Macmillan, 1947.)
Strona 58.
[14] Lewisa. Strona 58.

Rozdział drugi
Technokracja: restrukturyzacja cywilizacji
Jak możemy przeżyć ten powolny upadek?
Jak możemy żyć i temu zaprzeczać?
Ekstatyczne kłamstwa eksplodują w
naszych umysłach. Wiek technokracji — Sybreed, 2008
I BADAJĄ globalizację od 1975 roku i
technokracji od 2007 r. Mimo to, ku mojemu ciągłemu zdumieniu, każdego dnia
odkrywam nowe informacje, nowe subtelności i nowe spostrzeżenia na temat tych
równoległych ideologii. Chociaż technokracja jest istniejącym od kilkudziesięciu lat
narzędziem transformacji społecznej, w ostatnich latach szybko rozwija się tuż pod naszymi
nosami, a jednak wymyka się wykryciu przez wszystkich z wyjątkiem nielicznych.
Współczesna globalizacja, a co za tym idzie, technokracja, rozpoczęły się na dobre
wraz z założeniem Komisji Trójstronnej w 1973 roku przez Davida Rockefellera i
Zbigniewa Brzezińskiego. Deklarowanym celem organizacji było „wspieranie Nowego
Międzynarodowego Porządku Gospodarczego”. Liczba członków była początkowo ograniczona do 289

starannie wybrani członkowie z Ameryki Północnej (109), Japonii (74) i Europy (106). Byli wśród
nich prawnicy establishmentu, wysocy rangą politycy, wpływowi dziennikarze, naukowcy z
globalistycznych think tanków, międzynarodowi bankierzy i

naukowcy.
97 członków Trójstronnych ze Stanów Zjednoczonych całkowicie zdominowało Cartera

Administracja od 1975 do 1979. Prezydent Carter i Wiceprezydent
Walter Mondale był jednym z pierwszych członków. Podobnie Zbigniew Brzeziński, doradca
Cartera ds. bezpieczeństwa narodowego. W rzeczywistości wszyscy z wyjątkiem jednego
członka gabinetu Cartera należeli do Komisji. Oprócz Brzezińskiego jeszcze przed inauguracją
Cartera 20 stycznia 1977 r. ogłoszono szesnaście następujących nominacji:
Cyrus Vance – Sekretarz Stanu Harold
Brown – Sekretarz Obrony W. Michael
Blumenthal – Sekretarz Skarbu Andrew Young – Ambasador
przy ONZ Warren Christopher – Zastępca Sekretarza Stanu
Lucy Wilson Benson – Podsekretarz Stanu ds.
Bezpieczeństwa Richard Cooper – Podsekretarz Stanu ds. Gospodarczych Richard
Holbrooke – Podsekretarz Stanu ds. Planowania Polityki Sol Linowitz –
współnegocjator w sprawie Traktatu o Kanale Panamskim Gerald Smith –
Ambasador Generalny ds. Negocjacji w sprawie Energii Jądrowej Elliot
Richardson – Delegat ds. Prawa Morza Konferencja Richard Gardner – Ambasador
we Włoszech Anthony Solomon – Podsekretarz Skarbu ds. Monetarnych C.
Fred Bergsten – Zastępca Sekretarza Skarbu ds.
Międzynarodowych Paul Warnke – Dyrektor, Agencja Kontroli Zbrojeń i Rozbrojenia

Robert R. Bowie – Zastępca Dyrektora Wywiadu ds. Narodowych
Szacunki[1]
Pod koniec prezydentury Cartera nie mniej niż jedna trzecia członków Trójstronnej Stanów
Zjednoczonych zajmowała jedno lub więcej najwyższych stanowisk w jego administracji.
Takie czyste przeczesanie powinno wywołać wiele brwi, ale tak się nie stało.
Antony Sutton i ja daliśmy znać o sobie i natychmiast zostaliśmy oskarżeni o bycie
zwolennikami teorii spiskowych – jedynie za stwierdzenie oczywistości. Wyglądało to na
niewidzialny zamach stanu. Ale dlaczego? Chociaż w tamtym czasie ani Sutton, ani ja nie
zdawaliśmy sobie sprawy z historycznego ruchu technokratycznego, w pełni rozumieliśmy,
co się dzieje – a mianowicie, że celem jest „zatarcie rozdziału między „bogactwem prywatnym”
a „służbą publiczną” dla korzyści Trójstronnej: bogactwo publiczne ma na celu być
zorientowani na prywatne cele trójstronne.”[2]

Za „stożek ciszy” dziękujemy współzałożycielowi Davidowi Rockefellerowi
które obejmowały działalność Komisji przez co najmniej pierwsze dwadzieścia pięć lat jej
funkcjonowania. Pod koniec lat siedemdziesiątych i na początku osiemdziesiątych profesor
Sutton i ja rozpoczęliśmy badania początków Komisji, które opisaliśmy w dwóch książkach.
Za to, że odważyliśmy się nagłośnić nasze ustalenia, zostaliśmy na przemian zrzuceni na bok
jako lewicowi lub prawicowi ekstremiści – zawsze pozostając po umiarkowanym środku.
Nasza dokładność i zdrowy rozsądek zostały jednak potwierdzone, gdy David Rockefeller
przyznał w swojej autobiografii z 2002 roku „Wspomnienia”:
Jesteśmy wdzięczni „Washington Post”, „New York Times”, „Time Magazine” i innym
wspaniałym wydawnictwom, których dyrektorzy uczestniczyli w naszych spotkaniach i przez
prawie 40 lat dotrzymywali obietnicy dyskrecji. . . .
Niemożliwym byłoby opracowanie naszego planu dla świata, gdybyśmy w ciągu tych lat
wystawieni byli na światło dzienne.[3]
Do „innych wielkich publikacji” z tamtych czasów należało „ Chicago”.
Na czele stanęły Sun Times, Dow Jones, Media General, a nawet sieć telewizyjna CBS
przez Arthura R. Taylora. Zasadniczo utworzyli doraźny kartel medialny

decydował, co będzie wiadomością ogólnokrajową, a co nie .
Co za tym idzie, ich historie rozeszły się po całej prasie, radiu i telewizji na całym świecie.
Celowo unikali wszelkich wzmianek o istnieniu, członkostwie i działalności Komisji Trójstronnej.
Tak więc, gdy historycy za kolejne dwadzieścia pięć lat spojrzą wstecz na okres 1973–1993,
odkryją niedostatek historii na temat tej tajemniczej organizacji. Jednakże dzięki dogłębnym
badaniom i wyjątkowemu stypendium zmarłego profesora Antony’ego Suttona, on i ja byliśmy
w stanie dostarczyć brakującą dokumentację do książek, których jesteśmy współautorami,
Trilaterals Over Washington, tomy I i II.
Dziś większość znanych osób akceptuje sugestię, że nowoczesność
globalizację zapoczątkowała Komisja Trójstronna i jej notoryczny współzałożyciel David
Rockefeller. Rzeczywiście, nie tylko zgadzają się z tą twierdzeniem, ale uwielbiają go z tego
powodu nienawidzić. Rockefeller stał się wygodnym celem ich wrogości: był skryty,
konspiracyjny, obrzydliwie bogaty i superpotężny. Co gorsza, wtrącał się w każdą część
społeczeństwa, jaką tylko mógł. Podobnie postąpili jego prawi sługowie, równie pogardzani
Henry Kissinger, Robert McNamara i Zbigniew Brzeziński.
W rzeczywistości Rockefeller sam siebie obciążył i zademonstrował swoją ciemność

naturze, gdy wyznał w swoich Wspomnieniach:
Niektórzy nawet uważają, że jesteśmy częścią tajnej kliki działającej wbrew najlepszym
interesom Stanów Zjednoczonych, charakteryzując moją rodzinę i mnie jako „internacjonalistów”
i spiskujących z innymi na całym świecie w celu zbudowania bardziej zintegrowanej globalnej
struktury politycznej i gospodarczej – jednego świata , Jeśli będziesz. Jeśli taki jest zarzut,
jestem winny i jestem z tego dumny.[5]
Takie były dokładnie zarzuty, jakie Sutton i ja postawiliśmy Rockefellerowi w 1978 roku. W
rezultacie nasze książki znalazły się na czarnej liście największej księgarni świata
dzień, B. Dalton Booksellers. Za każdym razem, gdy pisaliśmy lub rozmawialiśmy
publicznie o Trójstronach, byliśmy cenzurowani i wyśmiewani. Nawet Hollywood pobiło
nas w jednym z odcinków serialu komediowego Barney Miller, w którym pojawił się
mężczyzna włamujący się do biur Komisji Trójstronnej w celu nakłonienia jej do
„przyznania się” do swojej misji Jednego Porządku Świata[6]. Inni bohaterowie skeczu
wyśmiewali zarówno mężczyznę, jak i jego „teorię spiskową” – jego upieranie się, że
Komisja Trójstronna knuje nic dobrego.
Podobnie wyśmiewam się, gdy mówię, że współczesna globalizacja i technokracja
mają wspólny cel, jakim jest przekształcenie tradycyjnego porządku gospodarczego
kapitalizmu i wolnych rynków w całkowicie nowy system gospodarczy, który jest
przeciwieństwem obu. Kiedy wyjaśniam, że ruch technokratyczny z lat trzydziestych XX
wieku odradza się właśnie teraz, w tym momencie, moje twierdzenie zostaje
natychmiast odrzucone. Ludzie często odrzucają nowe informacje, które nie pasują do
ich światopoglądu. Niemniej jednak zrozumienie związku pomiędzy dzisiejszą
globalizacją a dzisiejszą technokracją to jedyny sposób, w jaki możemy poprawnie
ustalić i zinterpretować współczesne wydarzenia.

Co zmieniło globalny krajobraz?

W 1970 roku David Rockefeller był prezesem Chase Manhattan Bank, wówczas trzeciego co do
wielkości banku na świecie. Z aktywami o wartości 22,2 miliarda dolarów był prawie na równi z
drugim co do wielkości bankiem, który miał aktywa o wartości 23,1 miliarda dolarów. Do roku 2010
po fuzji i przekształceniu się w JPMorgan Chase jego bank wspiął się na drugie miejsce z aktywami
o wartości 133 miliardów dolarów. Krótko mówiąc, David Rockefeller był na szczycie
globalnej bankowości i doskonale zdawał sobie sprawę ze wszystkich trendów monetarnych.
Kiedy w sierpniu prezydent Richard Nixon oddzielił złoto od dolara
15 grudnia 1971 r. dolar stał się walutą czysto fiducjarną. Innymi słowy, nie było
nie można było już wymienić na złoto i nie było nic wartościowego na jego poparcie. Ten
było wydarzeniem radykalnie zmieniającym się dla bankierów, ponieważ złoto nigdy nie mogłoby się stać
bezwartościowa, fiducjarna waluta z pewnością mogłaby. W rzeczywistości była to matematyka
pewność, że nadejdzie moment w przyszłości, kiedy waluty fiducjarne
cały świat poszedłby z dymem, potencjalnie pochłaniając całą bankowość
system w płomieniach. Zatem gromadzenie bogactwa w walutach fiducjarnych – pieniądzach
nic na to nie wskazywało – uznano to za daremne przedsięwzięcie.
Jeśli byłeś międzynarodowym bankierem i widziałeś ten charakter pisma na
ściana, co byś zrobił? Cóż, zacząłbyś myśleć o sposobach ochrony
twoje bogactwo. Ale jak mogłeś to zrobić, skoro pieniądze trzymane przez twój bank były
spadek wartości? Byłoby tylko jedno logiczne twierdzenie: bezpośrednio posiadać
i/lub kontrolować fizyczne zasoby świata. To wymagałoby
wyciśnięcie tych aktywów z rąk prywatnych i rządowych i przeniesienie ich
w ręce chciwych globalistów, takich jak David Rockefeller.

Użytkowanie gruntów
W tym samym roku (1973), w którym utworzono Komisję Trójstronną, The
Fundusz Rockefellers Brothers wydał książkę zatytułowaną The Use of Land. The
książka była wynikiem prac „Grupy zadaniowej ds. użytkowania gruntów i obszarów miejskich
Wzrostu”[7], który został zapoczątkowany latem 1972 r. przez Organizację Obywatelską
Komitet Doradczy ds. Jakości Środowiska. Komisja ta była
pierwotnie ustanowiony na mocy dekretu prezydenta w maju 1969 roku
Nixon wszedł do Białego Domu. Nixona, którego większość obserwatorów uważała za
„Człowiek Rockefellera” nie miał pojęcia, że Rockefellerowie wkrótce go wyrzucą
pod autobusem, kiedy w sierpniu incydent w Watergate zmusił go do rezygnacji
9 września 1974. Wiceprezydent Gerald Ford, znany również jako „człowiek Rockefellera”,
objął prezydenturę, a następnie przystąpił do mianowania Nelsona Rockefellera
(starszy brat Davida Rockefellera) na nowego wiceprezydenta.
Użytkowanie ziemi było niezwykle ważną, choć powszechnie ignorowaną książką.
Doprowadziło to do ogromnych zmian w polityce użytkowania gruntów w USA. To także utorowało drogę
globalnej polityki użytkowania gruntów, którą Organizacja Narodów Zjednoczonych włączyłaby do swojej polityki
Doktryny zrównoważonego rozwoju w latach 90.
Rockefellerowie przejęli[8] niegdyś uzasadnione środowisko
ruchu, ponieważ potrzebowali pretekstu do promowania zmian w użytkowaniu gruntów
polityki. Oto kilka cytatów na ten temat z książki The Use of Land:
Laurance S. Rockefeller [starszy brat Davida], ówczesny przewodniczący komisji,
postrzegał ruch ekologiczny jako siłę o wielkim wigorze i ekscytacji, która, gdyby
poszerzyła swoją wizję i skierowała swoją energię z równym zaangażowaniem na
problemy rozwoju obszarów miejskich, mogłaby osiągnąć imponujące rezultaty. (s. 1)
W przeciwieństwie do innych ruchów, ruch ekologiczny pozostanie. The

piękne jest to, że jest to pierwsza kwestia, która przekracza wszelkie granice – rasę, religię, klasę. Ziemia
to bardzo podstawowa rzecz. (s. 38)
Aby chronić krytyczne obszary środowiskowe i kulturowe, konieczne będzie nałożenie surowych
ograniczeń na użytkowanie gruntów prywatnych (s. 23)
Główną przeszkodą w skutecznej ochronie prywatnej otwartej przestrzeni jest rynek gruntów w obecnym
kształcie. (s. 21)
Rządy na wszystkich poziomach powinny aktywnie pozyskiwać datki na otwartą przestrzeń i ułatwiać
pracę odpowiedzialnym organizacjom prywatnym, takim jak Nature Conservancy. (s. 20)
Najlepszym jak dotąd mechanizmem regulacyjnym umożliwiającym ocenę rozwoju jest analiza wpływu
na środowisko. (s. 25)
Pozew obywatelski składający odwołanie od lokalnych decyzji regulacyjnych powinien być dopuszczony
przez każdego lokalnego mieszkańca lub organizację obywatelską w interesie publicznym, bez względu
na własność nieruchomości lub inne interesy finansowe. (s. 27)[9]
Nowoczesne polityki użytkowania gruntów, które można przypisać użytkowaniu gruntów
program obejmuje służebności konserwatorskie, masowe zmiany zagospodarowania przestrzennego obszarów miejskich i wiejskich
ziemi, rozbicie praw własności, przejmowanie własności prywatnej przez wybitnych
domeny, niekończące się procesy sądowe przeciwko właścicielom nieruchomości dotyczące ochrony środowiska
„przestępstwa” i wiele innych. Wszystkie te polityki przedostały się na scenę światową
kiedy Organizacja Narodów Zjednoczonych opracowała traktat Agenda 21 w 1992 r. na forum ONZ
Konferencja na temat Rozwoju Gospodarczego (UNCED) w Rio de Janeiro, Brazylia.
Agenda 21 zinstytucjonalizowała także wspomnianą wcześniej doktrynę zrównoważonego rozwoju
Rozwój, który opiera się na kontrolowaniu w pewnym sensie wszystkich zasobów globalnych
globalnego wspólnego zaufania zarządzanego przez Organizację Narodów Zjednoczonych.

Ostatecznym skutkiem zmiany polityki użytkowania gruntów było

wypchnięcie własności z własności prywatnej na własność lub kontrolę
instytucjonalną. Dzieje się to w USA i na całym świecie od pięćdziesięciu lat, a
w szczególnie szybkim tempie w ciągu ostatnich dwóch lub trzech lat.
Wykorzystanie technologii
W 1970 roku Zbigniew Brzeziński był stosunkowo młodym i mało znanym profesorem
nauk politycznych w School for International na Uniwersytecie Columbia oraz
Public Affairs, kiedy jego nowa książka Between Two Ages: America’s Role in the
Era Technetronic przyciągnęła uwagę Davida Rockefellera. Książka zaznaczona
sposób dla Rockefellera na zaspokojenie swojej żądzy akumulacji i sprawowania kontroli
nad fizycznymi zasobami świata.
Zanim przejdę do szczegółów, pozwólcie, że przedstawię krótkie tło na temat tej relacji
pomiędzy Columbią a Rockefellerami. Stali się towarzyszami łóżka przynajmniej tak
już w 1928 roku, kiedy stworzyli złożony układ nieruchomości
opuścił Kolumbię jako właściciel budynków Rockefeller Center i gruntu
na którym stoją budynki. Pieniądze z dzierżawy gruntu uzyskane z transakcji
finansował koszty funkcjonowania szkoły. To trwałe wyposażenie odkryto dopiero po złożeniu
przez Rockefeller Center wniosku o pożyczkę w wysokości 50 milionów dolarów
wybudować na tej nieruchomości kolejny budynek. Według „ The New York”.

Czasy:
Gdyby Rockefeller Center nie uzyskało zeszłej jesieni kredytu hipotecznego na kwotę 50 milionów dolarów
od konsorcjum banków na czele z Emigranckim Bankiem Oszczędnościowym, fakt
Własność Columbii mogła nigdy nie stać się publicznie znana.
Dzierżawa z 1928 r. zawierająca język nadający własność
budynków w Kolumbii nie znajduje się w aktach Urzędu Miejskiego. To wszystko jest
zarejestrowano memorandum wskazujące na istnienie takiej umowy najmu.
Ale Emigrancki Bank Oszczędnościowy miał również dostęp do pierwotnej umowy najmu
wszystkie odnowienia i zmiany, które miały miejsce w ciągu ostatnich 48 lat, oraz
przed udzieleniem ośrodka kredytu hipotecznego zwrócił się do Towarzystwa Gwarancji Tytułu,
problem związany z ubezpieczeniem tytułu własności, aby sprawdzić zapisy i złożyć raport na temat tego, kto był
właścicielem czego.[10]
Biorąc pod uwagę tak ścisły sojusz pomiędzy uniwersytetem a rodziną, nie
powinno dziwić, że książka Brzezińskiego zachwyciła Davida Rockefellera. Nie
powinno również dziwić, że książka ze słowem „technetronika” w tytule zawierałaby
nasiona współczesnej technokracji, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że Kolumbia była
historycznym rozsadnikiem tego nowego typu systemu gospodarczego, który
został zasiany na początku lat trzydziestych XX wieku przez niektórych z czołowych
profesorów inżynierii i nauk ścisłych w szkole. Wielu z tych pierwotnych
współpracowników wciąż było w pobliżu, aby opowiadać historie o powstaniu
technokracji młodym profesorom, takim jak Brzeziński.
Właśnie w okresie rozkwitu ruchu technokratycznego w Kolumbii został nagle
skażony poważnym skandalem. W 1932 roku odkryto, że czołowy rzecznik
technokracji, Howard Scott, fałszywie twierdził, że posiada stopień inżyniera. To
odkrycie spaliło ekstrawaganckiego prezydenta Columbii, Nicholasa Murraya
Butlera, który w skrócie zakazał całego projektu i wygnał go z kampusu. Chociaż
żaden profesor z Kolumbii, który pracował nad projektem technokracji, nie został
zwolniony, nie pozwolono im też od tego momentu rozmawiać o technokracji.
Brzeziński sprytnie ominął tę barierę, zastępując słowo „technokracja” swoim

własnym słowem „technetronika”. [11] Zauważ, że tytuł jego książki Between Two
Ages: America's Role in the Technetronic Era w rzeczywistości mówi o trzech
wiekach: poprzednim wieku , wiek obecny i wiek przyszły. W roku 1970 era
technetroniczna, zwana technokracją, nie rozkwitła jeszcze w pełni, ale autor
wyraźnie przewidywał, że wkrótce to nastąpi. W ten sposób, starannie oczyszczając
i przepakowując temat, który nie mógł być otwarcie omawiany w Columbii przez
prawie czterdzieści lat, Brzezinskiemu udało się uchwycić
Uwaga Davida Rockefellera. Rockefeller, jak pamiętamy, potrzebował
zupełnie nowy system gospodarczy, który miał zapewnić rozwój jego monopolistycznemu
imperium, a Brzeziński dostarczał mu doskonałej odpowiedzi. Napisał: „Współczesna Ameryka
znajduje się w fazie przechodzenia od epoki przemysłowej do ery technetronicznej”[12], a
później w książce napomknął o swoim początkowym planie dotyczącym

jak dokonać tego przejścia:
Zbliżająca się dwusetna rocznica Deklaracji Niepodległości mogłaby uzasadniać wezwanie
do zwołania krajowej konwencji konstytucyjnej w celu ponownego zbadania formalnych ram
instytucjonalnych kraju. Rok 1976 lub 1989 – dwusetna rocznica Konstytucji – mógłby posłużyć
jako odpowiednia data docelowa dla kulminacji dialogu narodowego na temat znaczenia
istniejących ustaleń, funkcjonowania procesu przedstawicielskiego oraz celowości naśladowania
różnych europejskich reform w zakresie regionalizacji oraz usprawnienie struktury
administracyjnej.[13]
W dzisiejszych czasach plan Brzezińskiego dotyczący całkowitej zmiany naszej konstytucyjnej
struktury brzmi niemal identycznie z koncepcją Światowego Forum Ekonomicznego dotyczącą
sposobu osiągnięcia Wielkiego Resetu: wyrzuć wszystko w powietrze, aby można było go
ponownie złożyć, gdy spadnie na ziemię. (Odbuduj lepiej, ktoś?)
Co więc miał na myśli Brzeziński, gdy w przenośni podrzucił w powietrze konstytucję Stanów
Zjednoczonych? Po zauważeniu, że „rozwój technologiczny gwarantuje, że współczesne
społeczeństwo będzie wymagało coraz większego planowania”, zasugerował, że „krajowa
koordynacja i uczestnictwo lokalne mogłyby w ten sposób zostać powiązane z nowymi
systemami koordynacji”, a następnie dodał: „Wypróbowano to już z powodzeniem przez
niektóre duże przedsiębiorstwa.”[14]
Ponownie, czy widzimy jego idee w dzisiejszym otoczeniu? Weź pod uwagę technokratyczne
podejście do prowadzenia biznesu stosowane przez takie firmy jak Amazon, Tesla, Google,
Microsoft, Facebook, Twitter itp. Czy pracownicy cieszą się wolnością osobistą? A może podlegają
możliwie najdrobniejszemu mikrozarządzaniu?
Należy zauważyć, że Brzeziński był zwolennikiem racjonalnego humanizmu, ale tylko wtedy,
gdy zmierzał on w stronę przyszłości nasyconej nauką – w kierunku „nowej perspektywy”, która,
jak zauważył, „wiąże się z rosnącym uznaniem, że ludzkiej skłonności do innowacji naukowych nie
da się powstrzymać .”[15]
Książka „ Między dwoma wiekami” Brzezińskiego była niewątpliwie złożona. Używał konstrukcji
i języka typowego dla naukowca z wieży z kości słoniowej. Czasami sprawiał wrażenie zagubionego
w nieistotności, ale innym razem przedstawiał swoją wizję krystalicznie przejrzyście...
dowcip:
Bardziej bezpośrednio powiązany z wpływem technologii, wiąże się ze stopniowym pojawianiem
się bardziej kontrolowanego i ukierunkowanego społeczeństwa. Takie społeczeństwo byłoby
zdominowane przez elitę, której roszczenia do władzy politycznej opierałyby się na rzekomo
najwyższej wiedzy naukowej. Nieskrępowana ograniczeniami tradycyjnych wartości liberalnych,
elita ta nie zawahałaby się osiągnąć swoich celów politycznych, stosując najnowsze, nowoczesne
techniki wpływania na zachowania społeczne i utrzymywania społeczeństwa pod ścisłym nadzorem
i kontrolą. W takich okolicznościach dynamika nauki i technologii kraju nie uległaby odwróceniu,
ale w rzeczywistości odbiłaby się na sytuacji, którą wykorzystuje.[16]
Zarówno Brzeziński, jak i Rockefeller byli pragmatykami. Sądząc po ich słowach i czynach,
wiemy, że postrzegali Amerykę jako najpotężniejszą siłę napędową gospodarczą na świecie.
Właśnie z tego powodu obrali za cel dominację administrację Jamesa Earla Cartera (1977–1981).
Ale ich cel nie był polityczny. Raczej starali się uzyskać pełną kontrolę nad strukturą gospodarczą,
polityką i działalnością Stanów Zjednoczonych. To kluczowy punkt, który należy zrozumieć.
Podkreśla to fakt, że David Rockefeller używał

systemy polityczne Stanów Zjednoczonych i innych krajów jako narzędzia restrukturyzacji
światowego systemu gospodarczego w celu przeniesienia aktywów fizycznych spod kontroli i
własności prywatnych obywateli i rządów krajowych w kierunku kontroli i własności 1%
najwyższego z 1%. To znaczy od hoi polloi do

elitarni członkowie Komisji Trójstronnej i im podobni.
To co mówię nie jest zwykłą spekulacją. W latach 1979 i 1980 profesor Sutton i ja odbyliśmy
szereg osobistych debat z niektórymi członkami Komisji Trójstronnej. W każdym przypadku,
gdy sugerowaliśmy, że próbują dokonać politycznego zamachu stanu, Trójstronni dobitnie
przypominali nam, że byli zainteresowani jedynie „wspieraniem nowego międzynarodowego
porządku gospodarczego”, a nie polityką samą w sobie. Ich odpowiedź zdezorientowała
Tony'ego i mnie, ponieważ członkowie Komisji Trójstronnej praktycznie przejęli władzę
wykonawczą rządu USA. Z perspektywy czasu widzę jednak, że to, co nam mówili, było
dosłowną prawdą. Jeśli bowiem Rockefeller i Brzeziński mieli odnieść sukces w stworzeniu
nowego porządku gospodarczego, musieli tego dokonać od wewnątrz istniejącego systemu
kapitalizmu i gospodarki wolnorynkowej.
Nie wierzysz mi? Zastanówmy się więc, co się stało, zaczynając od

1973 narodziny Komisji Trójstronnej:
Od 1973 do 2012 roku wszystkich siedmiu prezesów Banku Światowego było
mianowanych przez Prezydenta Stanów Zjednoczonych. Bank Światowy jest
prawdopodobnie jednym z największych motorów globalizacji gospodarczej w historii.
Spośród siedmiu, sześciu zostało mianowanych z szeregów Trójstronnej

Zamawiać.
Od 1974 r. Przedstawiciel Handlowy USA jest głównym negocjatorem i autorem umów i
traktatów o handlu zagranicznym. W latach 1974–2013 na tym stanowisku pracowało
jedynie dwanaście osób, przy czym aż dziewięć z nich było członkami Komisji Trójstronnej.
Od 1973 r. sekretarzami stanu USA są członkowie Komisji Trójstronnej: Henry Kissinger,
Cyrus Vance, Alexander Haig, George Schultz, Lawrence Eagleburger, Warren
Christopher, Madelyn Albright, Condoleezza Rice i Anthony Blinken.
Północnoamerykańska umowa o wolnym handlu (NAFTA), która według przewidywań
wywołała „gigantyczny, zasysający dźwięk płynący na południe”, została opracowana
przez Trójstronną Carlę A. Hills.
Uznanym autorem celów Zrównoważonego Rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych
jest Gro Harlem Brundtland, wybitna europejska członkini Komisji Trójstronnej.
Bez wątpienia Trójstrony zajmujące te miejsca władzy politycznej tak
odegrali kluczową rolę w tworzeniu poszukiwanej Nowej Międzynarodowej Gospodarki
Zamówienie. Rzeczywiście, maszerowali precyzyjnie, krok po kroku, aby to osiągnąć
cel. Być może teraz rozumiesz, dlaczego Rockefeller tak cenił swoje dzieło
partnerstwo z Brzezińskim, głównym strategiem, który wiedział, jak to zrobić

Marzenia Rockefellera się spełniają.
Brzeziński podsumował tę strategię w kilku miejscach w swojej książce:
[T] onpaństwo narodowe jako podstawowa jednostka zorganizowanego życia człowieka ma
przestały być główną siłą twórczą: banki międzynarodowe i
międzynarodowe korporacje działają i planują w odległych kategoriach
postęp koncepcji politycznych państwa narodowego.[17] [Podkreślenie dodane]
Z amerykańskiego punktu widzenia zmiany ważniejsze i obiecujące
w nadchodzących latach trzeba będzie zaangażować Europę Zachodnią i Japonię.[18]
W nadchodzących latach chiński rozwój prawdopodobnie będzie w coraz większym stopniu dzielić się
doświadczenia innych narodów w procesie modernizacji.[19]

Wszystkie te punkty przemawiały do Rockefellera i bezpośrednio doprowadziły do jego zaproszenia
Brzezińskiego współzałożycielem Komisji Trójstronnej.
Dla nich obojga najważniejsze było to, że planowaniem miały zająć się „międzynarodowe banki” (tj.
Rockefeller's Chase Manhattan) i „międzynarodowe korporacje”. Ich poleganie na tych globalnych
instytucjach podkreśla niechęć, jaką wszyscy członkowie Trójstronnej czuli wobec rządów państw
narodowych, w tym Ameryki. Trójstronni naprawdę nie byli zainteresowani systemem politycznym, a
jedynie wykorzystali go jako niezbędny środek do osiągnięcia z góry przyjętego wyniku: całkowitej
restrukturyzacji cywilizacji.
Przypisy
[1] Sutton, Antony C. i Wood, Patrick M., Trilaterals Over Washington,
Tom. I (Korporacja sierpniowa, 1978). P. 23.
[2] Tamże. P. 32.
[3] Rockefeller, David, David Rockefeller: Wspomnienia (Random House,
2002). P. 14.
[4] Tamże. P. 25.
[5] Tamże.
[6] Klip Barneya Millera, https://youtu.be/8q3aa_Q0lus.
[7] Reilly, William K., The Use of Land (Thomas Y. Crowell Company,
1973).
[8] Przejęcie ruchu ekologicznego przez fundacje i
elitarnych, takich jak członkowie Komisji Trójstronnej, pozostaje kwestią otwartą
zraniło wielu pierwotnych ekologów, którzy zostali wysiedleni
przypadające im stanowiska kierownicze.
[9] Tamże.
[10] Kaiser, Charles, „Prawdą jest, że Columbia jest właścicielem Rockefeller Center
Budynki też”, The New York Times, 21 marca 1976.
[11] Patrz https://www.merriam-webster.com/dictionary/technetronic.
[12] Brzeziński, Zbigniew, Między dwoma wiekami: rola Ameryki w
Era technetroniczna (Viking Press, 1970), s. 10-10. 77.
[13] Tamże. P. 258.
[14] Tamże. P. 260.
[15] Tamże. P. 271.
[16] Tamże. P. 253.
[17] Tamże. P. 5.
[ 1 8 ] Biję dp 2 9 3.
[19] Tamże. P. 280.

Rozdział trzeci
Technokracja kiedyś i dziś
Małe pudełka na zboczu wzgórza
Małe pudełka wykonane z lepkiego kleju
Małe pudełka na zboczu wzgórza
Małe pudełka takie same
Jest różowy i zielony
I niebieski i żółty
I wszystkie są zrobione z lepkiego kleju
I wszystkie wyglądają tak samo
— Malwina Reynolds (1900–1978)
R CZŁOWIEK TO BYŁ Uniwersytet Columbia, gdzie w 1932 r
projekt dla technokracji został pierwotnie stworzony przez wybitnych naukowców i
inżynierów. Grupa badawcza Technokracji, na której czele stał Howard Scott, znajdowała się
wówczas w piwnicy Hamilton Hall w Kolumbii. Pamiętać,
także Scott przyniósł uniwersytetowi hańbę i zawstydzenie

kiedy odkryto, że nie ma tytułu inżyniera, który podał w swoim CV. Doraźną eksmisją całego
projektu ze swojego kampusu na początku 1933 roku Columbia nieświadomie torowała
drogę do utworzenia Technocracy, Inc. rok później.
W Kolumbii znaleziono niewiele zachowanych dokumentów Grupy Badawczej
Technokracji. Może to wynikać częściowo z niepokoju, jaki odczuwali administratorzy w
związku z oszustwem Howarda Scotta – prawdopodobnie najbardziej obciążające dokumenty
wyrzucili do kosza – a częściowo dlatego, że roczny pobyt Scotta nie był wystarczającym
czasem, aby stworzyć zasób literatury naukowej, do której można byłoby zajrzeć wstecz. .
Jednak dokumenty, które Scott zabrał ze sobą z Grupy Badawczej Technokracji, zostały
zachowane. Spośród nich wyłoniła się Technocracy, Inc., organizacja, którą Scott i jego
jedyna pozostała kohorta, M. King Hubbert, byli współzałożycielami na początku 1934 roku.
Zamiast porzucić swoje wcześniejsze badania, dokładnie udokumentowali je w swoim
prawie 300-stronicowym Studium Technokracji Kurs.
[1] [Uwaga: Biorąc pod uwagę liczne odniesienia do przebiegu studiów, zamiast tworzyć
wiele przypisów, w tekście wstawię numery stron.]
W tym rozdziale porównany zostanie oryginalny tekst z Kursu Studiów Technokracji z
1934 r. z wydarzeniami współczesnymi, aby wykazać szokującą ciągłość idei, praktyk,
strategii i technik technokracji w ciągu ostatnich dziewięćdziesięciu lat. Choć niektórzy
technokraci nie zgodzili się ze mną, uważam, że Study Course został napisany przede
wszystkim przez Hubberta, młodego geologa i geofizyka, który dwadzieścia lat później
zyskał sławę jako twórca tzw. teorii szczytu ropy naftowej (znanej również jako Szczyt
Hubberta). Teza dotycząca szczytu ropy zakładała koniec nowych odkryć złóż ropy, a co za
tym idzie ogromne niedobory energii. Dziś niektórzy ekolodzy uważają Hubberta za „ojca
założyciela” swojego ruchu, mimo że jego teoria została od tego czasu obalona.
Zorientowani na inżynierię twórcy technokracji postrzegali całość

społeczeństwo jako jedną gigantyczną fabrykę, w której wszystkie komponenty muszą być
uruchamiane z całkowitą precyzją. W ich ogólnoświatowej fabryce wszystkie zasoby, w tym
praca ludzka, uważano za równe. Celem było zminimalizowanie nakładów i maksymalizacja
wydajności i wydajności, eliminując w ten sposób wszelkie marnotrawstwo. Każda podjęta
decyzja opierała się na jedynym celu, jakim jest osiągnięcie maksymalnej produktywności.
Technokraci wiedzieli, że przekładnie, paski i silniki są łatwe do zaprojektowania i
kontrolowania, ale nieprzewidywalni ludzie potrzebują inżynierii społecznej, aby zachować
zgodność z wielką wizją technokracji. We wstępie do ich kursu studiów bardzo jasno
stwierdzono, że „technokracja zajmuje się zjawiskami społecznymi w najszerszym tego słowa
znaczeniu; obejmuje to nie tylko działania ludzi, ale także wszystko, co bezpośrednio lub
pośrednio wpływa na ich działania” (str. x).
W rozdziale kursu zatytułowanym „Lekcja 21. Zwierzę ludzkie” autorzy doszli do wniosku, że
„praktycznie wszelka kontrola społeczna odbywa się poprzez mechanizm odruchu
warunkowego”, który „nie różni się od tego
psa, który słyszy metronom i wydziela ślinę.” Ustalili, że nawet ludzkimi zahamowaniami można
manipulować:
Jeśli zostaną zrobione wystarczająco młodo, można nauczyć ludzi, aby nie robili prawie
niczego pod słońcem. Można je warunkować tak, aby nie używały określonego języka, nie jadły
określonych potraw w określone dni, nie pracowały w określone dni, nie łączyły się w pary w
przypadku braku wypowiedzianych nad nimi ceremonialnych słów, nie włamywały się nawet do
sklepu spożywczego w celu zdobycia pożywienia choć być może nie jedli od wielu dni. (strona
193).
Rozdział „Zwierzę ludzkie” podsumował swoje teorie w następujący sposób:
1. Zwierzę ludzkie składa się z atomów chemicznych, które pochodzą
ze zwykłych nieorganicznych materiałów ziemi

2. Człowiek jest silnikiem pobierającym energię potencjalną w postaci związków chemicznych
zawartych w pożywieniu i zamieniającą tę energię potencjalną na ciepło, pracę i tkankę
ciała
3. Zwierzę ludzkie reaguje na środowisko zewnętrzne poprzez
mechanizm odruchu warunkowego
4. Istnieją podstawowe różnice fizjologiczne [. . .] pomiędzy różnymi istotami ludzkimi, co
obaliło wszelkie filozoficzne teorie równości, a co za tym idzie, każdą rządową teorię
demokracji
5. Ludzkie nawyki i instytucje społeczne mają tendencję do pozostawania stabilnymi lub nie
ulegają zmianom niezwykle powoli, z wyjątkiem przypadku szybkiej zmiany środowiska
zewnętrznego, zwłaszcza gdy ta ostatnia wpływa na podstawowe potrzeby biologiczne
(strona 210)
Rozdział kończy się omówieniem niezwykle ważnego punktu piątego: szybką zmianę można
osiągnąć poprzez wywrócenie do góry nogami „podstawowych potrzeb biologicznych”, takich
jak żywność, energia, finanse i zdrowie – których wycofanie spowoduje natychmiastową
niestabilność społeczną. Stabilność społeczna „powraca, gdy pojawia się nowy zestaw
kształtują się społeczne nawyki i zwyczaje, które są zgodne z nakazami
nowe środowisko w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb biologicznych.”
Od 2020 r. do połowy 2022 r., kiedy to piszę, świat został wywrócony do góry nogami wraz z
paradą wydarzeń związanych z inżynierią społeczną, których celem było stworzenie warunków
kontroli, które umożliwią Wielki Reset:
Panika związana z Covid-19, zastrzyki „szczepionek” mRNA, kryzys energetyczny, gwałtownie
rosnące ceny benzyny, inflacja, niedobory żywności i wody, kryzys mieszkaniowy, kryzys
finansowy itp. Wszystkie te wydarzenia zostały zapowiedziane przez pierwotnych technokratów,
którzy przewidzieli największe projekt inżynierii społecznej w historii:

Pozostawcie środowisko fizyczne w niezmienionym stanie lub tempo działania przemysłu
bez zmian, a wszelkie wysiłki zmierzające do zmiany podstawowych sposobów zachowania
ludzi będą w dużej mierze skazane na niepowodzenie; zmieniają bezpośrednie środowisko
fizyczne ludzi, a ich sposoby zachowania zmieniają się automatycznie (strona 243).
Podkreślam ten punkt, aby podkreślić niewiarygodnie niski pogląd na ludzkość, jaki mają
technokraci każdej epoki. Gdyby technokraci postawili na swoim, ludzie zostaliby zasadniczo
pozbawieni wolnej woli i zmuszeni do przestrzegania poleceń i żądań kilku autokratów
kontrolujących machinę
społeczeństwo.
Nietrudno docenić zwięzłą definicję słowa technokratów
technokracji, który ukazał się w magazynie The Technocrat w 1937 roku:
Technokracja to nauka o inżynierii społecznej, naukowe działanie całego mechanizmu
społecznego mającego na celu produkcję i dystrybucję towarów i usług wśród całej populacji.
[. . .] Po raz pierwszy w historii ludzkości zostanie to zrobione jako problem naukowy,
techniczny i inżynieryjny.[2]
Ich główną troską było zastosowanie „nauki o inżynierii społecznej” do tworzenia i
dystrybucji „towarów i usług”. Ponownie paski, koła pasowe, przekładnie i silniki zawsze są
zgodne z projektem swoich twórców. Problem: ludzie, którzy mają własne zdanie, nie zawsze
są posłuszni. Dlatego też kontrola nad ludzkim zachowaniem była jedyną przeszkodą w
stworzeniu doskonałej maszyny.
Dzisiejszy szalony pęd do tworzenia robotów zastępujących pracę ludzką jest całkowicie
logiczny dla współczesnych technokratów: roboty są doskonale kontrolowane i monitorowane,
mogą pracować dwadzieścia cztery godziny na dobę, nie narzekają ani nie strajkują.
Technokraci nie próbują ukrywać swojej całkowitej pogardy dla systemów
politycznych: nie będzie miejsca na politykę, polityków, finanse lub finansistów, rakiety i
oszustów. [. . .] Technokracja będzie rozpowszechniać za pomocą

świadectwo dystrybucji dostępne dla każdego obywatela od urodzenia aż do śmierci.
Technokracja usunie ze społeczeństwa każdą warstwę rządu.
Chociaż technokraci nienawidzili polityków za ich ignorancję i obstrukcjonizm, istniał
głębszy powód ich pogardy: ego technokratów było tak duże, że nie widzieli żadnego
powodu, aby angażować się w dyskurs publiczny na temat tego, co jest dobre, a co złe –
tego, co jest korzystne, a co szkodliwe. społeczeństwu. Mieli „naukę” i „nauka została
rozstrzygnięta”. Żadna inna dyskusja nie była konieczna.
Co więcej, argumentowali, nieefektywne jest marnowanie czasu na rozmowy o różnych
rzeczach, gdy wdrażanie może już być w toku.
Kurs studiów nad technokracją wymienił tylko siedem wymagań, które byłyby niezbędne
do stworzenia technokracji. Inżynierowie zazwyczaj skrupulatnie przygotowują „analizę
wymagań” przed rozpoczęciem nowego projektu. Musimy więc zwrócić szczególną uwagę
na te siedem wymagań:
1. Rejestruj w sposób ciągły 24 godziny na dobę całkowitą konwersję netto energii
2. Poprzez rejestrację energii przetworzonej i zużytej dokonać
możliwe zrównoważone obciążenie
3. Zapewnij ciągłą inwentaryzację całej produkcji i konsumpcji
4. Podaj konkretną rejestrację typu, rodzaju itp. wszystkich towarów i
usług, gdzie są produkowane i gdzie są wykorzystywane
5. Zapewnij szczegółową rejestrację spożycia każdej osoby, a także zapis i opis danej
osoby
6. Pozwól obywatelowi na jak najszerszą swobodę wyboru w korzystaniu z jego majątku
indywidualny udział w fizycznym bogactwie kontynentu
7. Rozdzielaj dobra i usługi każdemu członkowi populacji (str

232)
Jak wkrótce zobaczymy w tym rozdziale i później, współczesna globalizacja

ruch - dzisiejsza realizacja Technocracy, Inc. - podąża za tym
przepisowa formuła co do litery.
Omówmy teraz każde z wymagań bardziej szczegółowo:
1. Rejestruj w sposób ciągły 24 godziny na dobę całkowitą

konwersję netto energii
Kontrola nad energią zajęła centralne miejsce w technokracji lat trzydziestych XX wieku i nadal
zajmuje takie miejsce. „Konwersja energii” oznacza wytwarzanie użytecznej energii ze
zmagazynowanej energii, takiej jak węgiel, ropa naftowa lub gaz ziemny; podczas spalania tych
zasobów wytwarzana jest energia elektryczna. Energię przekształcają również elektrownie wodne i jądrowe.
Technokraci mieli dwa powody, aby śledzić energię użytkową: po pierwsze, była to podstawa do
wydawania „skryptu energetycznego” wszystkim obywatelom w celu kupna i sprzedaży towarów
i usług. Po drugie, przewidywał działalność gospodarczą, którą technokracja bezpośrednio
uzależnia od energii.
Obfitość dostępnej energii jest przekleństwem technokracji, ponieważ prowadziłaby do
niekontrolowanej działalności gospodarczej i marnowania zasobów naturalnych. Dlatego
dzisiejsza wojna z obfitymi źródłami energii: ropą naftową, gazem ziemnym, węglem, energią
jądrową i wodną ma na celu skierowanie klientów do alternatywnych – ale niewystarczających –
źródeł energii, takich jak energia słoneczna, wiatrowa lub wytwarzanie energii całkowitej.
2. Poprzez rejestrację energii przetworzonej i zużytej umożliwij

zbilansowanie obciążenia
Po określeniu ilości dostępnej energii należało ją przydzielić konsumentom i producentom, aby
ograniczyć produkcję i zużycie. Technokraci chcą kontroli zarówno nad produkcją, jak i
konsumpcją, aby móc zarządzać wszystkim zgodnie ze swoimi naukowymi formułami. Było to
prawdą wówczas i pozostaje prawdą także dzisiaj.
Nowoczesna inteligentna sieć z wszechobecnymi inteligentnymi licznikami obsługującymi Wi-
Fi w domach i firmach dokładnie spełnia te dwa pierwsze wymagania.
Koncepcja „sieci energetycznej” została po raz pierwszy ożywiona w 1999 r. przez Bonneville
Power Authority (BPA) w Portland w stanie Oregon. Ta agencja rządu federalnego miała historię
zatrudniania technokratów, sięgającą jej powstania w 1937 roku.
W 2009 r., podczas prezydentury Obamy, nazwę „sieci energetycznej” zmieniono na „Smart Grid”.
Administracja – kiedy masowa instalacja inteligentnych liczników w domach i
rozpoczęły się biznesy. Inteligentna sieć wyszła poza Stany Zjednoczone; była to globalna
inicjatywa mająca na celu objęcie całego świata nową technologią kontroli energii. [Uwaga:
obecnie zarówno inteligentna sieć, jak i inteligentny licznik, jako powszechnie znane, pisane są
małymi literami.]
Pierwotnym uzasadnieniem zastosowania inteligentnych liczników podłączonych
bezprzewodowo było ułatwienie przedsiębiorstwom energetycznym zdalnego odczytu zużycia
energii elektrycznej. Było to jednak całkowicie nieszczere uzasadnienie. Wiemy już, że z
nieznanego powodu jest to, że liczniki są w stanie identyfikować, łączyć się, monitorować i
raportować wykorzystanie każdego urządzenia zużywającego energię wewnątrz budynku. I nie
tylko to, ale mierniki mogą dosłownie sterować każdym urządzeniem poprzez zainstalowanie
przez producenta specjalnej płytki drukowanej przeznaczonej do tego celu. Obecnie prawie
niemożliwe jest, aby konsumenci kupili nowy kierunek studiów

urządzenie — klimatyzator, grzejnik, pralka, suszarka do ubrań, lodówka — którym nie
można sterować (a tym samym tymczasowo lub na stałe wyłączyć) za pomocą
inteligentnego licznika.
Na początku tego roku brytyjski dziennikarz poinformował, że z powodu niedoborów
energii w Europie Hiszpania „wydała nowy dekret rządowy, który ma zastosowanie do
całej gamy budynków użyteczności publicznej, a także sklepów, hoteli i innych miejsc,
[które] [ . . .] nie podnosić temperatury ogrzewania powyżej 19°C w okresie zimowym.”[3]
Osoby naruszające zasady mogą zostać ukarane grzywną do 600 000 euro (610 000
dolarów) za „poważne naruszenia”. Włochy, Wielka Brytania, Niemcy i Ukraina podjęły
podobne kroki w celu wprowadzenia ograniczeń energetycznych. Żadne z tych „przejęć
władzy”, że tak powiem, nie byłoby możliwe bez powszechnej instalacji inteligentnych
liczników w całej Europie.

Od samego początku technokraci mieli obsesję na punkcie agregowania ilości zapasów
w systemie gospodarczym od początku do końca. Przewidywali przechowywanie
zapasów w zakładach produkcyjnych do czasu, aż będą gotowe do dostarczenia
konsumentom i producentom. W ich idealnym systemie jedynie rzeczywiste zużycie
przez użytkowników końcowych spowodowałoby zmniejszenie zapasów.
Voila, ten idealny system został zrealizowany. Nazywa się to zarządzaniem łańcuchem
dostaw (SCM) i jest szeroko stosowane przez dzisiejsze korporacje. Ich celem jest
minimalizacja przechowywanych zapasów (wyeliminowanie nieefektywności) i
zapewnienie produkcji i konsumpcji „dokładnie na czas”.

4. Zapewnij szczegółową rejestrację typu, rodzaju itp. wszystkich towarów i

usług, miejsca ich wyprodukowania i wykorzystania
Ten szczegółowy poziom śledzenia danych prowadzi do konkretnych produktów i pozornie
przypisuje możliwy do śledzenia numer seryjny każdemu produktowi wyprodukowanemu,
wysłanemu i ostatecznie skonsumowanemu przez osoby fizyczne lub w ramach innych
procesów produkcyjnych. Takie szczegółowe śledzenie pozycji jest podstawową wartością
teorii i praktyki SCM.
Największym czynnikiem sprzyjającym technokracji jest Internet rzeczy (IoT), w którym
wszystkie podłączone urządzenia są połączone w sieć za pośrednictwem najnowszej
technologii bezprzewodowej 5G. W przemówieniu na konferencji prasowej w 2016 r. Tom
Wheeler, ówczesny przewodniczący Federalnej Komisji Łączności, powiedział o Internecie
Everything (jego imię na określenie IoT): „Jeśli coś da się połączyć, zostanie to połączone w
świecie 5G.”[4] Gromadzenie danych z miliardów czujników wbudowanych w IoT po raz
pierwszy w historii umożliwi zapewnić gromadzenie danych w czasie rzeczywistym. Z kolei
ten przepływ danych pobudzi algorytmy sztucznej inteligencji zaprojektowane do
kontrolowania społeczeństwa i jego mieszkańców.

5. Zapewnij szczegółową rejestrację spożycia każdej osoby, a

także zapis i opis danej osoby
Wymóg ten pociąga za sobą weryfikację zapasów z rzeczywistym zużyciem przez
każdego zweryfikowanego indywidualnego konsumenta. Pomysł jest taki, że jeśli
zidentyfikowana osoba kupi produkt, ale nie skonsumuje go natychmiast,
technokratyczni władcy mogliby podjąć działania, aby zapobiec marnotrawstwu tej
osoby w przyszłości. Kiedy już zrozumiemy, że technokracja ma na celu całkowite
wyeliminowanie własności prywatnej, oszczędności, spadków i całego majątku
osobistego, wówczas zrozumiemy, że tak zwane gromadzenie przedmiotów
konsumpcyjnych jest postrzegane jako nieuprawnione oszczędności.
Ale w jaki sposób wścibscy technokraci zbierają szczegółowe informacje na temat
wydatków i konsumpcji każdego konsumenta? Poprzez ciągłe monitorowanie i całkowity
nadzór – nie tylko inteligentnych liczników, jak wspomnieliśmy powyżej, ale każdego
ruchu każdego żyjącego, oddychającego ciała na planecie.
Rzeczywiście, nadzór i gromadzenie danych są dziś wszechobecne. Zdaniem
wścibskich technokratów nie ma czegoś takiego jak „wystarczająca” ilość danych.
Amerykańskie agencje wywiadowcze (Agencja Bezpieczeństwa Narodowego, Centralna
Agencja Wywiadowcza, Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego itp.) tworzą
ogromne krajowe bazy danych, które gromadzą dane w czasie rzeczywistym z każdego możliwego źr
Nadzór obejmuje dane biometryczne (tj. skany twarzy, DNA, tęczówki oka i głos),
komunikację (e-maile, rozmowy telefoniczne, SMS-y), transakcje finansowe, śledzenie
lokalizacji (wywiady geoprzestrzenne), media społecznościowe (posty, udostępnienia,
polubienia, połączenia) , dane psychograficzne (predyspozycje) i wiele innych.

6. Pozwólcie obywatelowi na jak najszerszą swobodę wyboru w korzystaniu z jego

indywidualnej części kontynentalnego bogactwa fizycznego
Musimy zrozumieć ten wymóg z perspektywy technokraty. Gdyby technokraci mieli
swoich drutherów, nie byłoby szerokiego wyboru towarów i usług, ponieważ nie byłoby
konkurencji między producentami.
Produkty byłyby projektowane i produkowane przez technokratów i według ich
wyłącznego uznania. Prawdziwym problemem jest tutaj łączna ilość „kontynentalnego
bogactwa fizycznego” i to, ile z niego zwykły Joe lub Jane zasługuje na konsumpcję.
Technokraci postrzegają wszystkich ludzi – z wyjątkiem nich samych – jak bydło na
paszy, istniejące tylko po to, by być tuczone odpowiednią dietą od urodzenia do śmierci,
chronione przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi, leczone medycznie w celu
uzyskania maksymalnej wydajności i ostatecznie przekształcone w źródło białka i
zysków dla swoich przełożonych.

7. Rozdzielaj dobra i usługi każdemu członkowi populacji
Kluczem do tego ostatniego wymogu jest żądanie technokratów, aby każdy
osoba w społeczeństwie będzie zmuszona do udziału w ich systemie. Wartości odstające nie miały mieć miejsca
wolno wtedy, ani nie wolno im dzisiaj. Chcesz dowodu? Spójrz na
motto „Zapewnienie, że nikt nie zostanie pozostawiony w tyle” w całej Organizacji Narodów Zjednoczonych
literatura dotycząca zrównoważonego rozwoju.[5] Innym słowem oznaczającym „zapewniać” jest
"gwarancja." Gwarancje globalistów przyjmują formę „mandatów”. (Przez
sposób „nikt ... pozostawione” zdanie niesamowicie przypomina USA
Ustawa Departamentu Edukacji „No Child Left Behind” z 2001 r.)
Ponieważ własność prywatna, a co za tym idzie, konkurencja, nie byłaby dozwolona,
istniałoby tylko jedno źródło powszechnie dystrybuowanych dóbr i
usługi. Punkt ten odnosi się do wymogów piątego i szóstego.
Ale jak dokładnie miałby działać ten system zamiatania? Cóż, technokraci
projektował i obsługiwał fabryki. Technokraci również kontrolowaliby wszystko
surowce wykorzystywane w fabrykach. Technokraci zmusiliby cię do pracy
ich fabryki. Technokraci zmusiliby cię również do skonsumowania produkcji
ich fabryki – na przykład żywność, jeśli chcesz przeżyć.
Technokraci przejęliby całkowitą kontrolę nad twoim zdrowiem. Technokraci tak
nie pozwala na posiadanie domu lub gruntu. Zamiast tego wynająłbyś mieszkanie w
wybudowany i będący ich własnością apartamentowiec. Technokraci by dali
otrzymujesz uniwersalny dochód podstawowy, który wygasa po zakończeniu przydziału
okresie, uniemożliwiając oszczędzanie na przyszłość. W rzeczywistości tak jest
dokładne wypełnienie proklamacji Światowego Forum Ekonomicznego, że „B
W roku 2030 nie będziecie nic posiadać i będziecie szczęśliwi.”[6] Czy widzisz to?
Ci pierwsi technokraci byli tak pewni, że utopia jest w ich zasięgu
że napisali,
Zatem dzisiaj, przy działaniu naszego mechanizmu technologicznego, środki
kontroli, które muszą i zostaną przyjęte, to te, które najbardziej odpowiadają
technologicznym wymaganiom operacyjnym tego mechanizmu (strona 219).
Podsumowując, te siedem wymagań opisuje feudalną, naukową dyktaturę (która
w rzeczywistości jest pseudonaukowa), w której ludzie są w zasadzie własnością i
są zarządzani od kołyski aż po grób przez technokratycznych władców.
Ale nie mylcie technokracji z marksizmem, socjalizmem, komunizmem czy
faszyzmem: to nie jest żadne z nich. Technokracja nie ma precedensu w historii ludzkości.
Nie da się go porównać z żadnym innym systemem. Weź to z pyska konia:
Taka organizacja nie ma pierwszeństwa w żadnej formie politycznej. Nie jest to
ani demokracja, ani arystokracja, plutokracja, dyktatura, ani żadna inna znana
forma polityczna, a wszystkie one są całkowicie nieodpowiednie i niekompetentne,
aby podołać temu zadaniu. Zamiast tego jest to technokracja budowana wraz z
liniami technologicznymi danego zadania (strona 241). [Podkreślenie dodane.]
Przewidywane wyniki
Według Kursu Studiów Technokracji, oczekiwanego i obiecanego
„produktami końcowymi” technokracji byłyby:
1. Wysoki standard fizyczny życia
2. \Wysoki standard zdrowia publicznego
3. Minimum niepotrzebnej pracy
4. Minimalne marnotrawstwo zasobów niewymiennych
5. System edukacyjny mający na celu bezkrytyczne kształcenie całego młodszego pokolenia
we wszystkich aspektach innych niż wrodzone zdolności – kontynentalny system
uwarunkowań ludzkich (strona 240)
Nic dziwnego, że wyniki te doskonale pokrywają się z wynikami niektórych ONZ
Cele zrównoważonego rozwoju przyjęte w Agendzie 2030 dla:
Konferencja na temat zrównoważonego rozwoju we wrześniu 2015 r.:
Cel nr 1 — Żadnego ubóstwa
Cel nr 3 — Dobre zdrowie i dobre samopoczucie (zwróć uwagę, że baner Celu nr 3 głosi:
„Zaszczep swoją rodzinę, aby ją chronić i poprawić zdrowie publiczne”)
Cel nr 8 — Godna praca i wzrost gospodarczy
Cel nr 12 — Odpowiedzialna konsumpcja i produkcja
Cel nr 4 — Wysoka jakość edukacji[7]
Kiedy Szczyt Ziemi ONZ w Rio de Janeiro w 1992 r
„Agenda na XXI wiek” – niewiele osób zdawało sobie sprawę, że Agenda 21 taka, jaka była
tak zwana, była mocno zakorzeniona w technokracji. Tego też nikt nie podejrzewał
nazwa technokracji będzie nadal zmieniana – to znaczy ukrywana –

wiele razy od tamtego czasu do teraz.
W 1970 roku Zbigniew Brzeziński nazwał technokrację „erą technetroniczną”.
W 1973 Komisja Trójstronna określiła technokrację jako „Nowy Międzynarodowy Porządek
Gospodarczy”. W 2015 Zgromadzenie Ogólne ONZ wybieliło technokrację dzięki wspomnianej
„Agendzie na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030”. Do 2022 r. Światowe Forum Ekonomiczne
sprzymierzone z ONZ pogrzebało termin „technokracja” pod górą sprytnych sloganów: „Nowy
Zielony Ład”, „Inteligentny wzrost”, „Lepsza odbudowa”, „Wielki reset”,
"Zielona ekonomia." Cały ten rebranding zdecydowanie utrudnił podążanie szlakiem
technokracji. Ale teraz, gdy ogólny obraz jest już pełny, dzięki ogólnoświatowemu przebudzeniu
wywołanemu fałszywą pandemią, technokracja nie może już ukrywać się pod atrakcyjnymi, a
nawet pilnie brzmiącymi nazwami.
Mówiliśmy tutaj o czymś więcej niż o remarketingu pseudonimu, który jego zwolennicy
chcą ukryć. Badaliśmy, w jaki sposób ludzie są „uwarunkowani” do akceptowania technokracji
– do jej powitania.
Opracowywaliśmy piąty „produkt końcowy” opisany w Kursie studiów nad technokracją -
powtarzając, „kontynentalny system uwarunkowań ludzkich”.
Wiąże się to z koncepcją kursu, którą cytowaliśmy znacznie wcześniej w tym rozdziale: „Jeśli
zajmą się odpowiednio młodzi ludzie, można ich uwarunkować, aby nie robili prawie niczego
pod słońcem”. Rzeczywiście nie jest zaskakujące, że współczesna edukacja to praktyka ciągłego
warunkowania – indoktrynacja, pranie mózgu – a nie prawdziwa edukacja.

O transporcie
Kurs studiów nad technokracją postrzegał istniejący system transportu jako
strasznie nieefektywne, ponieważ hordy kierowców albo posiadali, albo aspirowali do posiadania
pojazd. Tak więc po tym, jak technokraci oświadczyli, że „nie będzie żadnych samochodów
własnością prywatną” (s. 254), zamiast tego upoważnili Oddział Motoryzacyjny
Transportu w celu „zapewnienia sieci warsztatów w dogodnych dla wszystkich miejscach
w całym kraju, z którego można było wypożyczyć samochody o każdej porze dnia
ani w dzień, ani w nocy” (str. 254). Oczywiście dla żądnych danych technokratów „dokładnie
koszt energii na milę w transporcie samochodowym w całym kraju wynosi
znane przez cały czas” (s. 254).
Technokratyczna żądza wydajności miała zostać wyładowana na ludziach, którzy
wystarczyło, aby dostać się z punktu A do punktu B:
Jeżeli w czasie, gdy samochód nie był używany, był utrzymywany w odpowiednim stanie
stawka równa lub większa niż krajowy współczynnik obciążenia dla wszystkich samochodów osobowych,
opłata naliczana jest wyłącznie na podstawie przejechanych kilometrów.
Jeżeli współczynnik obciążenia samochodu podczas nieobecności ustala się na podstawie liczby
mil, jakie samochód przejechałby w tym czasie, gdyby był eksploatowany a
stawkę równą średniemu współczynnikowi obciążenia, opłata pobierana jest na podstawie art
liczbę mil, jaką samochód przejechałby w tym czasie, gdyby miał taką możliwość
eksploatowane z szybkością równą średniemu krajowemu współczynnikowi obciążenia samochodami
(strona 255).
W ten sposób odbierasz samochód, lecisz do miejsca docelowego, a kiedy już tam jesteś,
natychmiast sprawdź go ponownie. Jeśli pozostawisz samochód na biegu jałowym, zostaniesz obciążony opłatą
za kilometry, jakie mógł przejechać w tym czasie.
Podobnie Agenda 21 i Agenda na rzecz Zrównoważonego Rozwoju 2030
wzywać do wyeliminowania samochodów prywatnych i zamiast tego zdecydować się na korzystanie z napędu pieszego,
rowery, autobusy, pociągi, hulajnogi i wspólne przejazdy, takie jak Uber i Lyft.
Nawet polityki drogowe, takie jak „uspokojenie ulic” i „uspokajanie ruchu”, za
którymi stoi ONZ, mają na celu wypychanie ludzi z prywatnych pojazdów.
O rolnictwie
Technokraci mieli równie ponury pogląd na tradycyjne rolnictwo. Gleba,
twierdzili, „nie ma żadnego znaczenia, chyba że jest pojemnikiem na pokarmy roślinne i jako
podpora dla rosnącej rośliny.” Wierzyli, że rolnictwo jest „
najbardziej prymitywny i zacofany przemysł.” Odpowiedź technokratów na to
postrzegany ponury stan rzeczy był nauką – a raczej ich pokręconą wersją
nauki. Zaobserwowali, że „każdy inny pojemnik ma odpowiednie proporcje
pokarmy roślinne, stosowane w połączeniu z odpowiednim wsparciem dla rosnącej rośliny,
stanowiłaby alternatywę dla rolnictwa opartego na uprawie roli
gleba” (s. 257).
Niestety, mieli także czelność napisać: „Faktem pozostaje, że
zastosowanie metod technologicznych zrewolucjonizuje [rolnictwo].
gdzie obecne metody są w porównaniu z nimi naprawdę prymitywne” (str. 260). Jeśli to
stwierdzenie cię szokuje, rozważ ich ostateczne rozwiązanie:
Wszystkie obecne gospodarstwa i podziały gruntów zostałyby wyeliminowane. Rolnictwo
byłby tylko jednym działem szybkiego przemysłu chemicznego, który uległby przekształceniu
surowce gruntu w produkty użytkowe, które z kolei dostarczają gruntom
jego zapotrzebowania na nawozy i żywność roślinną. Prawdopodobnie ciągnące się przez kilkadziesiąt kilometrów odcinki
kwadrat zostałby przerobiony w jednostce. [Podkreślenie dodane.]
Wyjaśnia tę obsesyjną potrzebę kontrolowania przyrody i konsolidacji gałęzi przemysłu
wojna technokratów z gospodarstwami rodzinnymi tocząca się przez ostatnie osiemdziesiąt lat, a także
masowa akumulacja gruntów rolnych przez międzynarodowe korporacje w USA
i gdziekolwiek.
W rzeczywistości przyczyną tego były nagłe zwroty w polityce rolnej
przekształcenie państwa komunistycznego w technokrację. Chiński komunista
Program stworzył system produkcji żywności oparty na obszarach wiejskich, lokalnie

prowadził rolnictwo. Zmieniło się to w 2016 r., kiedy ogłoszono, że „chiński rząd
oświadczył, że planuje przenieść 100 milionów rolników, czyli około 12 procent
ludności wiejskiej, głównie do mniejszych miast z dużymi zapasami niesprzedanych
domów, i przekształcić małe gospodarstwa rolne w gospodarstw w większe
gospodarstwa.” Powtórzono, że „małe działki pozostawione przez mieszkańców wsi
mieszkających w miastach można przekształcić w większe gospodarstwa rolne
stosujące nowoczesne metody, aby zwiększyć konkurencyjność sektora rolnego”. [8]
Nie było mowy o wynagradzaniu rolników z pokolenia na pokolenie, którzy przez całe
życie nie zajmowali się niczym innym jak tylko rolnictwem.

O mieszkalnictwie
Budownictwo było kolejną uznaną branżą, którą odkryli pierwsi technokraci
nieefektywne i marnotrawne. „[Tak] wielki jest wpływ przyzwyczajenia na człowieka
zwierzę” – martwili się – „że odłączenie się staje się prawie niemożliwe
sam w sobie na tyle, aby obiektywnie spojrzeć na kwestię mieszkalnictwa.” Nawet
architekci nie uniknęli krytyki technokratów. „Problem projektowania
budować zgodnie z funkcjami, jakie mają pełnić” – mówią
narzekał, „wydaje się, że rzadko zdarzało się to architektom” (s. 261).
Rozwiązaniem technokratycznym było zaprojektowanie domów spełniających jeszcze podstawowe potrzeby
poniósł minimalne wydatki i wykorzystał możliwie najmniejszą ilość zasobów. Jedna droga do
osiągnięcia tych celów było zaoferowanie w całości jedynie kilku projektów domów
populacja. (Skoncentrowali się na populacji USA, ale ich formuła mogła być taka
stosowane na całym świecie.) Szybko stało się dla nich jasne, jakie jest najskuteczniejsze rozwiązanie:
Wymagania dotyczące niskich kosztów budowy wymagałyby, aby
obudowa musi być typu produkowanego fabrycznie, w którym mogą znajdować się poszczególne jednostki
okazało się zgodnie z harmonogramem produkcji ilościowej, gotowe do montażu. [. . .]
[T]tutaj byłaby ograniczona liczba modeli (strona 262).
Zaplanowali także każdy szczegół wnętrz domów. Meble byłyby
zaprojektowane w domu. Zaprojektowane zostanie oświetlenie pośrednie i ściemniane
dla optymalnych efektów fizjologicznych. W efekcie cały kontynent amerykański by to zrobił
mieszkają w maleńkich domach przypominających foremki do ciastek zbudowanych z tanich materiałów. Tam
nie byłoby piękna ani ekspresji artystycznej, ani wolności wyboru. Jeden
Nie mogę powstrzymać się od wniosku, że wynik takiego szalonego planu byłby taki
w ciągu dwudziestu lat stać się slumsami getta na całym kontynencie, jeśli nie na całym świecie.
O chrześcijaństwie
Technokracja była w dużym stopniu zależna od teorii ewolucyjnych Darwina
i odzwierciedlał ogólną krytykę Biblii, która toczyła się w pełnym toku
na początku XX wieku. Jak to ujęto w Kursie Technokracji , „obraz
nadprzyrodzoność człowieka i specjalnych stworzeń otrzymała ostateczny impuls, gdy:
w 1859 roku Karol Darwin wydał swoją książkę „O powstawaniu gatunków” (s. 184).
Technokraci wyraźnie wykluczyli biblijne chrześcijaństwo jako źródło prawdy.
Postrzegając Darwina jako nieomylnego, kpiąco napisali te zasady chrześcijańskie
zostały „przekazane przez prymitywnych i nieświadomych ludzi z przeszłości” (str
182). Rozumowali, że chrześcijaństwo zostało pokonane, że chrześcijanie zostali pokonani
„daleko od piedestału, na którym pierwotnie sobie wyobrażali
być” i że „w końcu musieli przyznać się do pokrewieństwa
z innymi członkami królestwa zwierząt” (strona 185).
Kurs studyjny nieco rozwinął te antychrześcijańskie nastroje
akapity później:
Można zauważyć, że najdrobniejsza sekcja anatomiczna nigdy nie miała miejsca
objawił cokolwiek, co odpowiadało „umysłowi”, „sumieniu” lub „woli”.
Powód tego nie jest trudny do znalezienia, jeśli weźmie się pod uwagę to wszystko
terminy zostały odziedziczone z ignoranckiej, barbarzyńskiej przeszłości i nigdy tak nie było
poddane naukowej analizie. Pamiętajmy o prawdziwym postępie naukowym
zawsze opiera się na korelacji obiektywnie obserwowalnych (widzieć, czuć,
słyszeć, smakować, wąchać itp.) (str. 186).
Technokraci przedstawili swój mroczny pogląd na ludzi w tym zamachu stanu:
Obserwując człowieka, po prostu postrzegamy przedmiot, który
wydaje różnorodne ruchy i dźwięki. To samo dotyczy jednak
kiedy obserwujemy psa lub samochód marki Ford (str. 186).

Mamy to. Dla autorów Kursu Studiów Technokracji chrześcijanie byli prymitywnymi,
ignorantami, bezmyślnymi, bezdusznymi istotami bez sumienia i wolnej woli – byli
jedynie materialnymi obiektami, które wykonywały bezsensowne ruchy i dźwięki.
Skąd ta surowa ocena? Ponieważ twórcy technokracji mieli zerową tolerancję dla
jakiegokolwiek systemu myślenia, który nie był zgodny z ich

własny.
Droga naprzód
Możesz zobaczyć, dlaczego Uniwersytet Columbia przeprowadził technokrację ze swojego kampusu w
1933 i dlaczego większość Amerykanów, którzy słyszeli o Technocracy, Inc., odrzuciła
w okresie swojej świetności w latach 30. i 40. XX wieku. Rzeczywiście, każdy, kto przejrzał
cały plan dystopijny zdał sobie sprawę, że wyeliminuje całą własność prywatną i
zdolność do gromadzenia bogactwa, sparaliżowałaby ludzką ambicję, kreatywność,
i pomysłowość, pozbawiłyby człowieka godności i wartości, jednym słowem
zniszczyć cywilizację ludzką.
Dziś jednak Amerykanie w większości nadal nie są świadomi istnienia
a tym bardziej niebezpieczeństwo technokracji. Na szczęście coraz większa liczba
Europejczycy budzą się i dostrzegają rosnące zagrożenie. Chociaż zjawisko
nie jest jeszcze powszechnie zrozumiany, artykuł z 2018 r. „Rząd technokratyczny i
Polityka Gospodarcza”, napisana przez profesora nadzwyczajnego na uniwersytecie w
Glasgow i opublikowane przez Oxford University Press, przynajmniej pyta prawicę
pytania:
Wzrost liczby nominacji technokratów na najwyższe stanowiska gospodarcze
portfele finansowe od Wielkiej Recesji w 2009 r., a nawet formacji
w pełni technokratycznych rządów w Europie, rodzi pytania dotyczące:
Rola technokratów i technokratycznych rządów w polityce gospodarczej w
demokracje. Kim są technokraci? Dlaczego są mianowani w pierwszym
miejsce? Jaki jest ich wpływ na politykę gospodarczą i wreszcie jaki jest ich wpływ
źródła wpływu polityki?[9][Podkreślenie dodane.]
Każdy, kto zadaje sobie takie pytania, powinien przeczytać tę książkę.

Przypisy
[1] Scott, Howard i in. Kurs Studiów Technokracji. (Nowy Jork:
Technokracja, Inc., 1934). https://technocracyinc.org/wp-
content/uploads/2015/07/Study-Course.pdf
[2] „Co to jest technokracja?” Technokrata, tom. 3, nr 4. Wrzesień
1937. https://archive.org/details/TheTechnocrat-
Wrzesień 1937/strona/n1/mode/2up
[3] Watson, Paul Joseph. „Hiszpania zakazuje opuszczania klimatyzacji poniżej
27°C.” Szczyt Aktualności. Sierpień 3, 2022.
https://summit.news/2022/08/03/spain-bans-air-condition-dropping-
poniżej -27c
[4] Przygotowane uwagi przewodniczącego FCC Toma Wheelera: „Przyszłość
Bezprzewodowość: wizja przywództwa Stanów Zjednoczonych w świecie 5G”. 20 czerwca 2016 r.
https://transition.fcc.gov/Daily_Releases/Daily_Business/2016/db0620/DOC-
339920A1.pdf
[5] „Zapewnienie, że nikt nie zostanie pozostawiony w tyle: w jaki sposób chronimy najbiedniejszych i
najbardziej narażonych na kryzys i umożliwić im realizację celów zrównoważonego rozwoju?”
Forum Polityczne Wysokiego Szczebla Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zrównoważonego Rozwoju. 6
Lipiec 2021.
https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/27871BN_HLPF_2
021_LNOB.pdf
[6] „8 prognoz dla świata na rok 2030.” Światowe Forum Ekonomiczne.
Youtube. https://youtu.be/Hx3DhoLFO4s
[7] „Czy znasz wszystkie 17 celów zrównoważonego rozwoju?” Departament Gospodarczy ONZ
i Spraw Społecznych. Zrównoważony rozwój. https://sdgs.un.org/goals

[8] „Chiny przeniosą 100 milionów rolników w ramach nacisku na urbanizację”. Dzisiaj
Online. Październik 22, 2016.
https://www.todayonline.com/chinaindia/china/china-relocate-100-million-farmers-
urbanisation-push
[9] Alexiadou, Despina. „Rząd technokratyczny i gospodarczy
Polityka." Wydawnictwo Uniwersytetu Oksfordzkiego. 24 maja 2018 r.
https://oxfordre.com/politics/view/10.1093/acrefore/9780190228637.001.0
001/akr-9780190228637-e-614
Rozdział czwarty
Geneza i postęp
Transhumanizm
Tak naprawdę hakujemy oprogramowanie życia.
Myślimy o tym jak o systemie operacyjnym. Więc jeśli
rzeczywiście mógłbyś to zmienić, gdybyś mógł
wprowadzić linię kodu lub zmienić linię kodu, okazałoby
się, że ma to głębokie konsekwencje dla wszystkiego. —
Tal Zaks, były dyrektor medyczny firmy Moderna
W KIEDY NADAŁEM TEJ książce Złe bliźniaki technokracji i
Transhumanizm, nie myślałem o tej parze słynnych braci, którzy, jak na ironię, są
blisko związani z tymi przeplatającymi się ideologiami. Mam tu oczywiście na myśli Aldousa
Huxleya, który dramatycznie zobrazował technokrację w swojej książce Brave New World z
1932 roku, oraz Juliana Huxleya, który dwadzieścia pięć lat później wprowadził do języka
angielskiego słowo „transhumanizm”.

leksykon.
W swojej książce New Bottles for New Wine z 1957 roku młodszy brat Julian napisał: Gatunek
ludzki może, jeśli chce, przekroczyć sam siebie — teraz tylko sporadycznie, jednostka tu w jeden
sposób, jednostka tam w inny, ale w całości, jako ludzkość. Potrzebujemy nazwy dla tego nowego
przekonania.
Być może transhumanizm posłuży: człowiekowi pozostającemu człowiekiem, ale przekraczającym
siebie, poprzez uświadomienie sobie nowych możliwości swojej ludzkiej natury i dla niej.[1]
Minęło kolejnych dwadzieścia pięć lat, zanim transhumanizm stał się realnym ruchem. Pierwsi
współcześni transhumaniści spotkali się formalnie na początku lat 80. XX wieku na Uniwersytecie
Kalifornijskim w Los Angeles i „szybko stali się centrum myślenia transhumanistycznego”. Nic
dziwnego, że od tego czasu transhumanizm stał się jedną z de facto ideologii Doliny Krzemowej.[2]
Futurysta Max More uważany jest za filozoficznego ojca współczesnego humanizmu. W eseju z
1994 roku More uściślił założenia współczesnego transhumanizmu w pilnych, jeśli nie surowych
słowach: Nigdy więcej bogów, nigdy więcej wiary, nigdy
więcej nieśmiałego powstrzymywania się. Wyrwijmy się z naszych starych form, naszej ignorancji,
naszych słabości i naszej śmiertelności. Przyszłość należy do postludzkości.[3]
We wszystkich swoich przemówieniach i literaturze transhumaniści dali jasno do zrozumienia,
że uważają transhumanizm jedynie za stan przejściowy – stan, który ostatecznie prowadzi do
posthumanizmu. Nazywają transhumanizm procesem, a posthumanizm celem. Wyobrażają sobie
maszyny, komputery i sztuczną inteligencję, które ostatecznie połączą się z człowiekiem. Przewidują,
że śmierć zostanie wyeliminowana, gdy człowiek osiągnie stan nieśmiertelności poprzez przesłanie
zawartości ludzkiego mózgu do „chmury”. Tam, mówią, człowiek zostanie ożywiony albo w innym
ciele, albo w awatarze, albo w nosie statku kosmicznego, aby
podróżować po wszechświecie.
More, który ma doktorat z filozofii, najwyraźniej się zatarł

z innymi naukowcami oraz naukowcami i inżynierami komputerowymi, co pozwoliło mu
uzyskać futurystyczny wgląd w nowo powstające technologie. We wspomnianym eseju z
1994 roku – tak, został napisany prawie dwie dekady temu – przewidywał:
Na progu nowego tysiąclecia pojawi się możliwość wykorzystania zmodyfikowanych
wirusów do zmiany struktury genetycznej dowolnej komórki, nawet dorosłej, zróżnicowanej
komórki. To da nam wszechobecną kontrolę nad naszą fizjologią i morfologią. Nanotechnologia
molekularna, wyłaniająca się i coraz bardziej finansowana technologia, powinna ostatecznie
dać nam praktycznie pełną kontrolę nad strukturą materii, umożliwiając nam zbudowanie
czegokolwiek, doskonale, atom po atomie. Będziemy mogli programować budowę obiektów
fizycznych (w tym naszych ciał) tak samo, jak robimy to teraz za pomocą oprogramowania.
Jednym z rezultatów będzie eliminacja starzenia się i większości mimowolnych zgonów.
Osiągnęliśmy dwa z trzech marzeń alchemików: przemieniliśmy żywioły i nauczyliśmy się
latać. Nieśmiertelność jest następna.[4] [Podkreślenie dodane.]
Skonstruowane wirusy zmieniające strukturę genetyczną? Pełna kontrola nad strukturą
materii? Nieśmiertelność? Czy była to wczesna wizja połączenia nanotechnologii,
biotechnologii, informatyki i kognitywistyki (NBIC) – rakiety wystrzelonej na Księżyc, która
wystrzeliłaby Ludzkość 2.0?
Kiedy pisano ten fragment, jego podobieństwo do powieści i filmów science fiction
spowodowało, że większość obserwatorów śmiała się z wczesnych transhumanistów, takich jak Max
Więcej.
Niewielu się teraz śmieje. W międzyczasie filozofia transhumanistyczna i nauki stosowane
NBIC rozprzestrzeniały się błyskawicznie w czołowych instytucjach akademickich na świecie i
wschodzących firmach biotechnologicznych.
Big Pharma jest wyraźnie zaangażowana w transhumanizm i NBIC od godz

co najmniej w 1992 r., kiedy w Rio de Janeiro zebrała się Konwencja ONZ o różnorodności biologicznej.
Do początku 2020 r. poczyniono wystarczające postępy, aby zastawić na całą ludzkość
pułapkę transludzką.
Pułapką był wirus SARS-CoV-2, który Big Pharma i przemysł biotechnologiczny
wykorzystały jako okazję do wprowadzenia nowej, rewolucyjnej technologii
„szczepionek” opartej na informacyjnym kwasie rybonukleinowym, czyli mRNA.
Przydałoby się małe wyjaśnienie. Bardziej znamy DNA niż RNA, więc zacznijmy od
DNA. Mówiąc wprost, DNA to kwas dezoksyrybonukleinowy, substancja występująca
we wszystkich żywych organizmach. Jest to dwuniciowy zestaw par zasad (adenina,
tymina, guanina i cytozyna), ułożony w kształcie skręconej helisy. Porządek par zasad
nazywa się genem, a zbiór genów nazywa się chromosomem. Ludzkie DNA składa się
z 23 par
chromosomów.
RNA to skrót od kwasu rybonukleinowego, czyli pojedynczej nici DNA zawierającej
instrukcje potrzebne do wytworzenia białek. mRNA, czyli informacyjny RNA, dostarcza
te plany do rybosomu w celu budowy i ułożenia aminokwasów budulcowych każdego
białka. Gdy białko zostanie pomyślnie utworzone, oryginalna nić mRNA po prostu się
rozpuszcza.
Jest to niekończący się proces zachodzący w organizmie. Generuje niezbędne białka

podtrzymać życie.
Jest to oczywiście bardzo złożony temat i mój opis taki nie jest
miał być kompletny.
Nowa „szczepionka” mRNA jest tworzona syntetycznie w laboratorium. Po
wstrzyknięciu ten sztuczny mRNA omija normalne procesy genetyczne i oszukuje
normalne komórki, aby wyprodukowały inny rodzaj białka zwany „białkiem
szczytowym”. Ponieważ białka kolców nie należą do twojego organizmu, pomysł jest
taki, że twoje ciało potraktuje je jako obcych najeźdźców i wytworzy przeciwciała przeciwko nim.
atakuj, odpychaj i niszcz je. Teoretycznie przeciwciała powinny się utrzymywać, dopóki
nie zaatakuje Cię prawdziwy wirus – i wtedy stanowią ochronę przed infekcją.
Aby stłumić rosnącą obawę opinii publicznej, że zastrzyki mRNA mogą w jakiś
sposób wpłynąć na nasze DNA, producenci zastrzyków mRNA, naukowcy, CDC, FDA i
inne władze odpowiedzialne za opiekę zdrowotną zjednoczyły się w stanowczym
zaprzeczeniu, jakoby coś takiego mogło kiedykolwiek mieć miejsce. Jednak ich
zaprzeczenia okazały się bezpodstawne, gdy 22 lutego 2022 r. Uniwersytet w Lund w
Szwecji opublikował badanie opisujące proces „odwrotnej transkrypcji”, w wyniku
którego obcy mRNA rzeczywiście może przedostać się z powrotem do DNA danej osoby. Według
badacze:
Nasze badanie jest pierwszym badaniem in vitro dotyczącym wpływu szczepionki
mRNA przeciwko Covid-19 BNT162b2 na linię komórkową ludzkiej wątroby.
Przedstawiamy dowody na szybkie wejście BNT162b2 do komórek i późniejszą
wewnątrzkomórkową odwrotną transkrypcję mRNA BNT162b2 do DNA.[5]

Kiedy transhumanizm spotkał się z technokracją
Konwencja ONZ o różnorodności biologicznej z 1992 r., o której wspominaliśmy
powyżej, odbyło się jednocześnie z konferencją Agenda 21, której
pełna nazwa brzmiała Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie Rozwoju Gospodarczego (UNCED).
Obydwa odbyły się w Rio de Janeiro i oba były sponsorowane przez Stany Zjednoczone
Program Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska (UNEP), Program Narodów Zjednoczonych ds. Edukacji,
Organizacja Naukowa i Kulturalna (UNESCO) oraz Unia Międzynarodowa
Ochrony Przyrody (IUCN).

ul
„Agenda 21” była skrótem od „Agenda 21”. wiek." Jego racja
d'être był zrównoważony rozwój, system gospodarczy oparty na zasobach
praktycznie nie do odróżnienia od historycznego ruchu Technocracy, Inc. [6]
Zarówno wtedy, jak i obecnie ONZ działała jako globalny agent, który to szerzył
zaraźliwą ideologią na całym świecie.
Według Międzynarodowego Instytutu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju
(IISD):
Zrównoważony rozwój definiowano na wiele sposobów, ale najczęściej
często cytowana definicja pochodzi z książki Our Common Future, znanej również jako
Raport Brundtlanda:
„Zrównoważony rozwój to rozwój odpowiadający potrzebom społeczeństwa
teraźniejszości, bez uszczerbku dla zdolności przyszłych pokoleń do zaspokojenia swoich potrzeb
własnych potrzeb.”[7]
Wspomniana przez IISD książka „ Nasza wspólna przyszłość” została opublikowana
1987 przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Stało się to planem konferencji w Rio
które ONZ sponsorowała pięć lat później. Jej autorką była Gro Harlem
Brundtland. Stąd jego nazwa – Raport Bruntlandta. Został wyprodukowany przez firmę
Światowa Komisja ds. Środowiska i Rozwoju (przemianowana na Komisję Brundtland), której
przewodniczyła.
Aby nie uważać Gro Brundtland za niezapomnianą, epizodyczną rolę w tym prawdziwym
dramacie, przyjrzyjmy się innym godnym uwagi funkcjom, które piastowała: norweska
minister środowiska (1974–1981); pierwsza kobieta, najmłodsza i trzyletnia premier
Norwegii (1981, 1986–89 i 1990–96); dyrektor generalny Światowej Organizacji Zdrowia
(1998–2003); oraz specjalny wysłannik ONZ ds. zmian klimatycznych (2007–2010). Przez całą
swoją karierę – najpierw jako lekarz, potem jako polityk, a wreszcie jako tzw. ekolog,
Brundtland była członkiem Trójstronnego
Zamawiać. Biorąc pod uwagę jej prestiż, słusznie, że ONZ okrzyknęła ją „matką
zrównoważonego rozwoju”. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę fatalne wady
zrównoważonego rozwoju, nic dziwnego, że jej ideologia wywraca świat do góry nogami od
chwili jej przyjęcia.
Na konferencji w Rio postawiono pytanie: Co można zrobić, aby ocalić Ziemię przed
nadmiernym rozwojem, który spowodował zanieczyszczenie, [rzekome] globalne ocieplenie,
wyczerpywanie się lasów deszczowych i inne szkody [rzeczywiste lub wyimaginowane] dla
środowiska?
Odpowiedź zawarta w Raporcie Brundtlanda? Więcej rozwoju! Tak, większy rozwój z
pewnością rozwiąże problemy, które większy rozwój już stworzył. co? Jak to? Najwyraźniej
poprzez wymazanie destrukcyjnych skutków wcześniejszego rozwoju! Warto zauważyć, że
ten dalszy rozwój może i musi zostać osiągnięty jedynie przez wcześniejszych deweloperów
– to znaczy przez tych samych aktorów, których chciwość już zniszczyła siedliska i splądrowała
narody.
Wierzcie lub nie, ale Brundtland przekonał członków ONZ, że ten tok rozumowania ma w
jakiś sposób sens i został przyjęty jako „program

st 21 stulecia” w 1992 r.
Jednak dwóch prawdziwych ekologów, którzy uczestniczyli w konferencji Agenda 21, Pratap
Chatterjee i Matthias Finger, przejrzało dym i lustra. W swojej książce The Earth Brokers,
opublikowanej dwa lata później, zauważyli, że „wolny handel i jego propagatorzy zaczęto
postrzegać jako rozwiązanie światowego kryzysu ekologicznego”[8].
Współautorzy Earth Brokers wyrazili się jasno:
Twierdzimy, że UNCED pobudził właśnie ten rodzaj rozwoju przemysłowego, który jest
destrukcyjny dla środowiska, planety i jej mieszkańców. Widzimy, jak w wyniku UNCED bogaci
staną się bogatsi, biedni biedniejsi, podczas gdy w tym procesie coraz większa część planety ulega
zniszczeniu. [9]
Ich prognozy nie mogły być bardziej trafne. Dziś bogaci zgarniają nowe miliardy, biedni
dosłownie żyją w namiotach, jeśli nie w rynsztokach, a cała planeta – od jej ekosystemów, przez
systemy społeczne, po
systemy gospodarcze – jest w strzępach.
Jak my się tu znaleźliśmy? zapytali Chatterjee i Finger. Doszli do wniosku: Ani
Brundtland, ani sekretariat, ani rządy nie przygotowały planów zbadania pułapek wolnego
handlu i rozwoju przemysłowego. Zamiast tego przygotowali konwencję dotyczącą „rozwoju”
wykorzystania różnorodności biologicznej poprzez patenty i biotechnologię[10]. [Podkreślenie
dodane.]
Pomimo tego, czym rzekomo był UNCED, jego prawdziwą misją było uchwycenie i wykorzystanie
różnorodności biologicznej wyłącznie dla dobra przemysłu biotechnologicznego.
Fakt ten został w dużej mierze przeoczony między 1992 r. a Wielką Paniką – błędnie nazwaną
pandemią – w 2020 r. Jednak w ciągu ostatnich dwóch lat nie można ignorować faktu, że globalne
przejęcie było, począwszy od konferencji w Rio, organizowane przez elementy tego samego
przemysłu biotechnologicznego.
Co naprawdę oznacza różnorodność biologiczna
Transhumanizm skrywa się w cieniu i wychodzi na światło dzienne
zaczyna się zarówno w głoszeniu, jak i praktyce, odkąd Julian Huxley po raz pierwszy napisał
to słowo w swoim zbiorze esejów z 1957 roku. Jak wszystko nowe i
zwłaszcza cokolwiek okultystycznego, transhumanizm nie jest łatwy do wykrycia, dopóki się go nie nauczymy
czego szukać. Przynajmniej tak było w moim przypadku, kiedy pierwszy raz o tym usłyszałem
transhumanizm kilka lat temu. Potem zacząłem widzieć transhumanistę
wszędzie, począwszy od raportu Brundtlanda z 1987 r. pt. Our Common

Przyszły:
Różnorodność gatunków jest niezbędna do normalnego funkcjonowania
ekosystemów i biosfery jako całości. Materiał genetyczny na wolności
gatunki wnoszą miliardy dolarów rocznie do światowej gospodarki
w postaci ulepszonych gatunków roślin uprawnych, nowych leków i leków oraz surowców
dla przemysłu.[11]
Specyficzny rozwój różnorodności biologicznej można znaleźć w jej rozdziale 6, pt.
Gatunki i ekosystemy: zasoby dla rozwoju, gdzie pisze:
Gatunki i ich materiał genetyczny będą odgrywać coraz większą rolę
rozwoju i wyłania się potężne uzasadnienie ekonomiczne, które wzmacnia ten pogląd
etyczne, estetyczne i naukowe uzasadnienie ich zachowania. Genetyka
zmienność i materiał plazmatyczny gatunków mają swój wkład
rolnictwo, medycyna i przemysł warte wiele miliardów dolarów rocznie.
[. . .] Jeśli narody mogą zapewnić przetrwanie gatunków, świat może spojrzeć
ku nowej i ulepszonej żywności, nowym lekom i lekom oraz nowemu surowcowi
materiały dla przemysłu.[12]
Dalej Brundtland wyraża opinię:

Ogromnym zasobom różnorodności biologicznej grozi wyginięcie w chwili, gdy nauka uczy się, jak
wykorzystywać zmienność genetyczną dzięki postępowi inżynierii genetycznej. [. . .] Byłaby to
rzeczywiście ponura ironia losu, gdybyśmy właśnie w chwili, gdy nowe techniki inżynierii genetycznej
zaczęły pozwalać nam wnikać w różnorodność życia i efektywniej wykorzystywać geny w celu poprawy
warunków życia człowieka, przyjrzeliśmy się i odkryliśmy, że ten skarb jest niestety wyczerpany.[13]
Rzeczywiście, autorzy The Earth Brokers odkryli, że pisemne oświadczenia Brundtlanda doskonale
pokrywają się z tym, co zaobserwowali podczas szczytu UNCED i Konwencji o różnorodności biologicznej.
W zeznaniach naocznych świadków zauważyli:
Konwencja w sposób dorozumiany utożsamia różnorodność życia – zwierząt i roślin – z
różnorodnością kodów genetycznych, dla których odczytuje się zasoby genetyczne. W ten sposób
różnorodność staje się czymś, czym współczesna nauka może manipulować.
Wreszcie konwencja promuje biotechnologię jako „niezbędną dla ochrony i zrównoważonego
użytkowania różnorodności biologicznej”[14].
Nie pozostawiając miejsca na wątpliwości co do celu ONZ, postanowili:
dmuchane oświadczenie:
Główną stawką podniesioną przez Konwencję o różnorodności biologicznej jest kwestia własności i
kontroli nad różnorodnością biologiczną. [. . .] [Główną troską była ochrona przemysłu farmaceutycznego
i wschodzącego przemysłu biotechnologicznego.
[15] [Podkreślenie dodane.]
Aby jeszcze bardziej wzmocnić swoje śmiałe twierdzenie, autorzy dodali: „[T]hej, napisali konwencję
dotyczącą „rozwoju” wykorzystania różnorodności biologicznej poprzez patenty i biotechnologię”[16].
Zwróćcie uwagę – i podkreślam ten punkt pogrubioną czcionką, kursywą i wielkimi literami – że
własność i kontrola nad genami nie była kwestią poboczną ani drugorzędną stawką Konwencji o
różnorodności biologicznej: była to GŁÓWNA STAWKA!
Chociaż oczekiwano, że konferencja UNCED wypełni luki pomiędzy nimi

Północy i Południa, wkrótce stało się jasne, że wszystko zostało całkowicie

zdominowane przez rozwinięte narody Północy. Jak wyjaśnił The Earth Brokers ,
wszystkie rozwiązania zostały dostarczone przez „zachodnią naukę, zachodnią
technologię, zachodnią informację, zachodnie szkolenia, zachodnie pieniądze i
zachodnie instytucje” [17].
Jest to spójne w dokumentach ONZ
Również w 1992 r., w tym samym roku, w którym odbyła się konferencja UNCED, UNEP i IUCN
opublikował książkę zatytułowaną Globalna strategia różnorodności biologicznej z podtytułem Wytyczne
w sprawie działań na rzecz oszczędzania, badania i wykorzystywania bogactwa biotycznego Ziemi w sposób zrównoważony i
Równie.[18] Jego tematyka odpowiadała celom UNCED
konferencji, zostały zaprezentowane starannie, aby wygrać zawody Trzeciego Świata
akceptacja, współpraca i uczestnictwo.
Na przykład strumień tantiem ze wszystkich nowych przewidywanych przychodów
przez przedsiębiorstwa biotechnologiczne zostało obiecane krajom pochodzenia. Ten
punkt ten został wyjaśniony w podtytule „Promowanie uznania wartości
lokalną wiedzę i zasoby genetyczne oraz potwierdzać prawa ludności lokalnej”,
w przypadku zauważenia obaw dotyczących praw własności intelektualnej (IPR):
Wszelkie umowy zbiorowe powinny odzwierciedlać koncepcję słusznej rekompensaty
i odpowiedzialności, a kodeksy postępowania powinny mieć zastosowanie do zasobów genetycznych
kolekcjonerów, antropologów lub innych badaczy badających ludność lokalną lub
zarządzanie zasobami lokalnymi. W niektórych przypadkach może być konieczne zawarcie umowy
zapewnić zwrot tantiem lub innych korzyści społecznościom lokalnym lub
jednostki.[19]
Globalna strategia różnorodności biologicznej zapewniła dalsze wsparcie dla rozwoju
krajach następującym stwierdzeniem: „Ponieważ biotechnologia zależy od różnorodności biologicznej
dla jego surowca wartość zasobów genetycznych będzie rosła wraz z rozwojem
przemysł.”[20] [Podkreślenie dodane.]
Czy byłbyś zszokowany obietnicami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju i równości złożonymi w
nie prowadzono księgi UNEP/IUCN? Stało się coś wręcz przeciwnego.
Na przykład Monsanto opracowało i opatentowało genetycznie zmodyfikowane rośliny uprawne
następnie zaczął zmuszać rolników do płacenia opłat licencyjnych za wykorzystanie nasion

— zamiast dawać im tantiemy z generowanych przychodów. Nagłówki takie jak „Monsanto znęca
się nad małymi rolnikami”, „Argentyńscy rolnicy zapłacą tantiemy firmom nasiennym” oraz „Jak
Monsanto napisało i złamało przepisy mające na celu
wejść do Indii” stało się powszechne.
Rzeczywiście, jest teraz oczywiste, że publikacje takie jak Globalna strategia różnorodności
biologicznej i kolejna seria raportów UNEP „Globalna ocena różnorodności biologicznej”,
opublikowanych po raz pierwszy w 1995 r., zostały napisane wyłącznie w jednym cynicznym celu:
aby zdobyć podpisy około 196 krajów świat. Te narody nie zdawały sobie sprawy, że podpisują się
pod fantazją. ONZ i jej niezliczone organizacje pozarządowe trzymają ich jako zakładników
traktatów i porozumień, które zatwierdzili, niezależnie od szkód i bólu, jakie traktaty i porozumienia
wyrządzają tym samym
te same narody.
Zmiana zasad gry: globalne ramy różnorodności biologicznej po roku 2020
W ten sam sposób, w jaki Agenda 21 została zaktualizowana do Agendy 2030 w 2015 r.,
Globalna Konwencja o różnorodności biologicznej jest obecnie udoskonalana do perspektywy okresu po 2020 r
Globalne ramy różnorodności biologicznej. Grupy robocze mają zajęcie od 2020 roku,
tworzenie różnych elementów, które trafią do szkieletu, który był
ma zostać ukończony pod koniec 2022 r.
Ponieważ biotechnologia i nauki genetyczne poczyniły postępy tak szybko
w ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat używane wcześniej określenie „zasoby genetyczne”
jest obecnie uznawany za nieodpowiedni i zastępowany „sekwencją cyfrową”.
informacja o zasobach genetycznych” (DSR). Według National Human

Instytut Badań nad Genomem:
Sekwencjonowanie DNA oznacza określenie kolejności czterech substancji chemicznych
elementy składowe – zwane „zasadami” – tworzące cząsteczkę DNA. The
sekwencja mówi naukowcom, jaki rodzaj informacji genetycznej jest przenoszony w:
konkretnego odcinka DNA. Na przykład naukowcy mogą używać sekwencji
informacje umożliwiające określenie, które odcinki DNA zawierają geny, a które
Rozciągnięcia zawierają instrukcje regulacyjne, włączające i wyłączające geny. Ponadto,
i co ważne, dane dotyczące sekwencji mogą uwydatnić zmiany w genie, które mogą
wywołać chorobę.
W podwójnej helisie DNA cztery zasady chemiczne zawsze łączą się z
tego samego partnera, tworząc „pary zasad”. Adenina (A) zawsze łączy się z tyminą
(T); cytozyna (C) zawsze łączy się w parę z guaniną (G). To połączenie jest podstawą
mechanizm, dzięki któremu cząsteczki DNA są kopiowane podczas podziału komórki, oraz
parowanie leży również u podstaw metod większości sekwencjonowania DNA
przeprowadzane są eksperymenty. Ludzki genom zawiera około 3 miliardów par zasad

które zawierają instrukcje dotyczące tworzenia i utrzymywania istoty ludzkiej. [21]
Wszystkie formy życia na Ziemi mają DNA, które można zsekwencjonować i wprowadzić do
komputera w celu przechowywania, wyszukiwania i analizy. Narodowy Instytut Badań nad
Genomem Ludzkim przewiduje również biologię syntetyczną, w której DNA zostanie
przeprojektowane w sposób, który nie występuje w naturze, ale w jakiś sposób przełoży się to na
„poprawę” i „dobrostan” środowiska.
Jak wynika z „Raportu otwartej grupy roboczej ds. post-
Globalne ramy różnorodności biologicznej na rok 2020 na trzecim posiedzeniu (część I)”, odbyło się
23 sierpnia – 3 września 2021 r.:
[Grupa robocza] dostrzega nierozerwalny związek pomiędzy zasobami genetycznymi a cyfrową
informacją o sekwencji zasobów genetycznych, a także zakres narzędzi bioinformatycznych w
projektowaniu i tworzeniu nowych cyfrowych informacji o sekwencji o elementach zasobów
genetycznych wytworzonych sztucznie; że cyfrowa informacja o sekwencji zasobów genetycznych
nie jest zasobami genetycznymi w rozumieniu Konwencji o różnorodności biologicznej (1992); że
dostęp do cyfrowych informacji o sekwencji zasobów genetycznych i ich wykorzystanie jest
przydatne w badaniach związanych z ochroną i zrównoważonym użytkowaniem różnorodności
biologicznej, bezpieczeństwem żywnościowym, zdrowiem i innymi ważnymi sektorami, w tym
zastosowaniami komercyjnymi prowadzącymi do powstania produktów komercyjnych. [22]
Co ciekawe, w innym punkcie tego samego raportu zauważono, że „każde podejście do
informacji o sekwencji cyfrowej w zasobach genetycznych powinno przewidywać specjalny status
patogenów o potencjale pandemicznym.” [23] [Podkreślenie dodane.]
Można argumentować, że wszelkie zmiany dokonane przez grupę roboczą – w słowach,
definicjach, znaczeniach i przyjętych podejściach – są w ogólnym schemacie rzeczy niewielkie. Ale
takie twierdzenie można łatwo obalić. Rozważ to zdanie

„Cyfrowa informacja o sekwencji zasobów genetycznych” została użyta 167 razy na wszystkich
167 stronach tego dokumentu. Najwyraźniej raport odzwierciedla radykalną zmianę. Jest
rzeczą oczywistą, że stanowi ona główną doktrynę. Jest oczywiste, że daje to przemysłowi
biotechnologicznemu doskonałą okazję do ingerencji we wszystkie systemy życia na Ziemi pod
przejrzystym pretekstem uczynienia ich bardziej „zrównoważonymi”.
Być może wciąż zastanawiasz się: dlaczego genetycy mieliby chcieć cyfrowego dostępu do
struktury DNA wszystkich żywych istot na Ziemi? Odpowiedź: Genetycy uważają, że całe DNA
ma potencjał do przeszczepiania pomiędzy gatunkami i podgatunkami:
Organizm transgeniczny lub genetycznie zmodyfikowany to taki, który został zmieniony w
wyniku technologii rekombinacji DNA, która obejmuje albo połączenie DNA z różnych
genomów, albo wprowadzenie obcego DNA do genomu.[24]
W cytowanym artykule
podsumowano: Cały przemysł biotechnologiczny opiera się na możliwości dodawania
nowych genów do komórek, roślin i zwierząt. W miarę jak naukowcy odkrywają nowe, ważne
białka i geny, technologie te będą w dalszym ciągu stanowić podstawę odkryć i postępu
medycyny przyszłych pokoleń.[25]
Twórcy szczepionek, tacy jak Pfizer, BioNTech i Moderna, korzystają z zastrzeżonych
„przepisów” na rekombinowane składniki do tworzenia odpowiednich „szczepionek” mRNA. Oni

nie zamierzają zdradzać szczegółów.
Wniosek
Technologia NBIC stała się Świętym Graalem transhumanizmu. Umiejętność
manipulowanie podstawowymi cegiełkami życia oznacza, że „przyszłość należy
do postludzkości”, aby powtórzyć tezę Maxa More’a.
Problem w tym, że transhumaniści nie zapytali nas, czy taką mamy przyszłość
chcieć. Gdyby tak zrobili, zlikwidowalibyśmy ich plac zabaw NBIC
i kopnął ich z powrotem do metafizycznego świata snów. Nasze uczucia odbijają się echem
uczucia renomowanego uczonego, który dobrze rozumie transhumanizm
wystarczy, aby zasugerować, że „transhumaniści to ostatnia grupa, jaką chciałbym
zobaczyć na żywo na zawsze.”[26]
Pomijając sentymenty, z tego rozdziału można wyciągnąć kilka wniosków
Dyskusja na temat transhumanizmu.
1. Transhumaniści uważają DNA za coś, co można wykorzystać i zmanipulować. Lekceważąc
suwerenność jednostki i projekt natury, eksperymentują ze sposobami wykorzystania
DNA bardziej efektywnie niż jest ono wykorzystywane w jego pierwotnym stanie.
2. Kiedy transhumaniści mówią o „różnorodności biologicznej”, tak naprawdę mają na myśli „genetyczną”.
zasoby."
3. „Zasoby genetyczne” z kolei odnoszą się do materiału genetycznego, który należy posiadać,
wykorzystywać i kontrolować poprzez inżynierię genetyczną przeprowadzaną przez
przemysł biotechnologiczny.
4. UNCED i Agenda 21 były w dużej mierze zasłoną dymną mającą zaciemnić sytuację
rzeczywistość wniosków od 1 do 3.
5. Trzeci Świat znów jest przygotowany na plądrowanie – tym razem w imię zrównoważonego
rozwoju i różnorodności biologicznej. Nagrodą grabieżców jest inżynieria genetyczna i
własność powstałej w ten sposób genetyki

produkty inżynieryjne.
6. Różnorodność biologiczna nie polega na ochronie gatunków, ale raczej na wykorzystaniu
gatunków jako źródła surowców dla przemysłu biotechnologicznego, którego misją
jest sekwencjonowanie DNA wszystkich żywych istot na Ziemi.
7. Po cyfrowym sekwencjonowaniu te żywe istoty umieszczane są w dostępnej na całym
świecie bazie danych, uznawane są za globalne wspólne dobro i udostępniane do
„licencjonowania” przez firmy biotechnologiczne.
Technokracja skrystalizowała się w 1932 roku, ale ma korzenie filozoficzne
już na początku XIX wieku.
Transhumanizm doszedł do głosu na początku lat 80. XX wieku, ale ma swoje korzenie
wracając do zapisanych początków ludzkości:
„Na pewno nie umrzecie” – powiedział wąż do kobiety. "Bóg wie
że gdy zjesz owoc z tego drzewa, dowiesz się rzeczy, których nigdy nie miałeś
znany wcześniej. Podobnie jak Bóg, będziesz w stanie odróżnić dobro

i zło” (Rodzaju 3:4–5).
Żadna z tych ideologii nie miała praktycznych strategii aż do pojawienia się
Zaawansowana technologia. Teraz obaj korzystają z tej technologii
przemieniaj ziemię i istoty, które odważą się na niej żyć.

Przypisy
[1] Huxley, Julian. „Transhumanizm”. Nowe butelki na nowe wino. (Londyn:
Chatto i Windus, 1957). Strona 17.
https://archive.org/details/NewBottlesForNewWine/page/n5/mode/2up
[2] Piesing, Marek. „Pigułka samobójcza” Doliny Krzemowej dla ludzkości.” UnHerd.
20 sierpnia 2018 r. https://unherd.com/2018/08/silicon-valleys-suicide-pill-

ludzkość.
[3] Więcej, Maks. „O stawaniu się postczłowiekiem”. Bezpłatne zapytanie. Wolny
Biblioteka. 22 września 1994. Dostęp: 20 sierpnia 2022.
https://www.thefreelibrary.com/On+becoming+posthuman.-a016378926
[4] Więcej.
[5] Aldén, Markus i in. „Wewnątrzkomórkowa odwrotna transkrypcja firmy Pfizer

Szczepionka mRNA BioNTech COVID-19 BNT162b2 in vitro w ludzkiej wątrobie
Linia komórkowa.” Aktualne problemy biologii molekularnej. MDPI. (Lund, Szwecja:
Uniwersytet w Lund, 2022). https://www.mdpi.com/1467-3045/44/3/73/pdf?

wersja=1645805899
[6] Wood, Patrick M. Powstanie technokracji: koń trojański globalności
Transformacja. (Wydawnictwo Spójne, 2015).
[7] Międzynarodowy Instytut Zrównoważonego Rozwoju (IISD).
https://www.iisd.org/mission-and-goals/sustainable-development
[8] Chatterjee, Prabat i Matthias Finger. Brokerzy Ziemi: Moc,
Polityka i rozwój świata (Londyn i Nowy Jork: Routledge, Taylor
i Francis Group, 1994). Strona 40.
[9] Chatterjee i Finger. Strona 40.
[10] Chatterjee i Finger. Tamże.

[11] Światowa Komisja ds. Środowiska i Rozwoju (WCED):
Przewodniczący Gro Harlem Brundtland, wiceprzewodniczący Mansour Khalid i in.
Nasza wspólna przyszłość. (Oxford, Anglia, Wielka Brytania: Oxford University Press,
1987). Strona 13.
[12] WCED. Strona 147.
[13] WCED. Strony 149–150.
[18] Instytut Zasobów Światowych (WRI), Światowa Unia Ochrony Przyrody
(IUCN), Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP). Światowy
Strategia różnorodności biologicznej: Przewodnik dla decydentów . (Waszyngton, DC: Świat
Instytut Zasobów, 1992). Strona 1.
[19] WRI, IUCN, UNEP. Strona 94.
[21] Narodowy Instytut Badań nad Genomem Człowieka. NIH. "Sekwencjonowanie DNA
Arkusz informacyjny.” https://www.genome.gov/about-genomics/fact-sheets/DNA-
Sequencing-Fact-Sheet
[22] Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), Konwencja ws
Biologiczna różnorodność. „Załącznik V, Sprawozdanie otwartej grupy roboczej
w sprawie globalnych ram różnorodności biologicznej na okres po roku 2020 na swoim trzecim posiedzeniu (część
I)." sierpień 23–wrzesień 3, 2021. Strony 161–162.
https://www.cbd.int/doc/c/187e/84cd/fd4f6bc8f301770a2481b8c8/wg2020-
03-05-pl.pdf
[23] UNEP. Strona 162.
[24] Módl się, Leslie. „Technologia rekombinacji DNA i zwierzęta transgeniczne”.

Edukacja przyrodnicza 1(1):51. 2008.
https://www.scribd.com/document/329054039/Leslie-Pray-Ph-D-2008-
Technologia rekombinacji DNA i zwierzęta transgeniczne
[25] Módlcie się.
[26] Fukuyama, Franciszek. „Transhumanizm”. Polityka zagraniczna. 23 października
2009. https://foreignpolicy.com/2009/10/23/transhumanism
Rozdział piąty
Wielki Reset
Pandemia stwarza rzadką, ale wąską szansę na refleksję,
przemyślenie na nowo,
i zresetuj nasz świat. — Klausa Schwaba
T WIELKI RESET TO złożony i dalekosiężny temat, w którym jest wszystko
zbyt często były źle rozumiane lub przedstawiane w niewłaściwy sposób. Narracja
globalistyczna twierdzi, że Wielki Reset jest nieunikniony, biorąc pod uwagę szybki postęp w
nauce, technologii i inżynierii, i że to się dzieje, musi nastąpić pomimo ludzkich prób interwencji
i zapobiegania mu. Globaliści twierdzą, że w wyniku Wielkiego Resetu prawie każdy aspekt
społeczeństwa, gospodarki, a nawet ludzkiej tożsamości zostanie zakłócony i na zawsze
zmieniony.
Często słyszy się o przełomowych technologiach, które mogą wywrócić do góry nogami
istniejące produkty, procesy, firmy i rynki. Często jednak pomija się fakt, że – jak zauważa
Harvard Business Review –
przełomowe innowacje zawsze miały swój początek w produktach z niższej półki lub na nowych rynkach
przyczółki.[1] Na przykład, kiedy po raz pierwszy pojawiły się drogie wózki napędzane
silnikiem, nie stanowiły one zagrożenia dla konia i powozy, których było dużo i było tanie.
Przełom nastąpił dopiero, gdy Ford Motor Company wyprodukował masowo Model T po
cenie, na którą ludzie mogli sobie pozwolić i którą chętnie płacili.
Następnie cała branża transportowa została całkowicie i trwale zakłócona.
Obecnie pierwotna teoria przełomowego przedsiębiorstwa cofnęła się i oznacza każdą
szokującą nową rzecz, którą można szybko wykorzystać, wypychając dużych konkurentów z
rynku. Tradycyjne mechanizmy kontroli i równowagi, które normalnie funkcjonują w systemie
gospodarczym wolnorynkowym, zostały rzucone na wiatr. Wynikający z tego szał karmienia
wzmocnił wiarę w nieuchronność Wielkiego Resetu, a także w doktrynę za nim stojącą.
Chociaż założyciel Światowego Forum Ekonomicznego Klaus Schwab wzywał już do
Wielkiego Resetu w 2015 r., WEF formalnie uruchomiło swoją Inicjatywę Wielkiego Resetu w
czerwcu 2020 r. w odpowiedzi na pandemię Covid-19. Oświadczenie inauguracyjne wygłosił
książę Karol (od września 2022 r. król Karol). W krótkim, ale dramatycznym filmie oświadczył,
że świat przyrody znajduje się w stanie kryzysu i że jest to pilnie potrzebne
RE:IMAGINE, RE:MYŚL, RE:WYNAJDŹ, RE:PROJEKT, RE:VIVE,
RE:FORM, RE:PRESENT, RE:BALANCE, RE:CREATE, RE:INVEST i
RE:URUCHOM całą planetę. Wszystkie te „RE: . . .” potrzeby, wyjaśnił książę Walii, wzywają do
RE:SET.[2] Zakończył swoje uwagi pilnym apelem: „Aby zabezpieczyć naszą przyszłość i
prosperować, musimy ewoluować nasz model gospodarczy. [. . .] Musimy umieścić naturę w
centrum naszego działania.
[. . .] Po prostu nie możemy marnować więcej czasu.
W niecałe dwie minuty książę Karol opisał to, co dziś uznajemy za Wielki Reset. Oczywiście
żadna z jego złych przepowiedni ani niejasnych…

brzmiące rozwiązania miały cokolwiek wspólnego z wirusem SARS-CoV-2 lub chorobą
o nazwie COVID-19 – rzekomą przyczyną globalnego kryzysu gospodarczego i
ekologicznego.
Jednak brak związku między pandemią a paniką WEF nie przeszkodził propagandzie
WEF. Bynajmniej. Jak głosi oświadczenie wstępne na stronie Great Reset Initiative:
Istnieje pilna potrzeba współpracy interesariuszy z całego
świata przy jednoczesnym zarządzaniu bezpośrednimi konsekwencjami kryzysu
Covid-19. Aby poprawić stan świata, Światowe Forum Ekonomiczne rozpoczyna
inicjatywę Wielki Reset. [. . .] Kryzys Covid-19 i spowodowane przez niego zakłócenia
polityczne, gospodarcze i społeczne zasadniczo zmieniają tradycyjny kontekst
podejmowania decyzji. Niespójności, niedociągnięcia i sprzeczności w wielu systemach
– od zdrowia i finansów po energię i edukację – są bardziej widoczne niż kiedykolwiek
w globalnym kontekście troski o życie, źródła utrzymania i planetę. Liderzy znajdują się
na historycznym rozdrożu, radząc sobie z krótkoterminową presją w obliczu niepewności
średnio- i długoterminowej.[3]
Model gospodarczy, o którym wspomniał książę Karol w filmie, można zrozumieć
jedynie z perspektywy celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów
Zjednoczonych (SDG), które opierają się na systemie gospodarczym opartym na
zasobach, mającym zastąpić kapitalizm i gospodarkę wolnorynkową. 3 lutego 2015 r.
carka ONZ ds. globalnego ocieplenia Christiana Figueres zorganizowała w Europie
konferencję prasową, podczas której wygłosiła wstrząsający

ogłoszenie:
Po raz pierwszy w historii ludzkości stawiamy sobie za zadanie celową, w określonym
czasie zmianę [sic!]

model rozwoju gospodarczego, który panuje od co najmniej 150 lat, od rewolucji przemysłowej.
[4]
Jednoznaczne wypowiedzenie przez ONZ wojny kapitalizmowi zostało bardzo przyjęte
wówczas niewiele uwagi, ale powinno być — z dwóch powodów.
Po pierwsze, wydarzyło się to w czasie, gdy Figueres był w trakcie organizowania w Paryżu
Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu w grudniu 2015 r. Konferencja
zgromadzi 196 krajów, których przedstawiciele podpiszą traktat zgadzający się na ograniczenie
globalnego ocieplenia – najlepiej do 1,5 stopnia Celsjusza (2,7 stopnia Fahrenheita) w
porównaniu z poziomem przedindustrialnym. To tak zwane Porozumienie paryskie było
pierwszym przypadkiem w historii, w którym wszystkie narody świata ustawiły się w kolejce,
aby na siłę karmić ich stałą dietą opartą na dogmacie zrównoważonego rozwoju. Sednem
dogmatu było to, że nic innego jak całkowita transformacja gospodarcza i społeczna nie
uratuje świata.[5]
Po drugie, dogmat zrównoważonego rozwoju opierał się na dwutorowym kłamstwie –
mianowicie na tym, że istniała potrzeba przebudowy całego systemu gospodarczego i że
potrzebę tę wywołało globalne ocieplenie (obecnie nazywane „zmianami klimatycznymi”).
Faktycznie nie było takiej potrzeby i takiego związku przyczynowego

pomiędzy dwoma.
W obu przypadkach – pozorów, że globalne ocieplenie stanowi zagrożenie w 2015 r. i
pozorów, że pandemia stanowi zagrożenie w 2020 r. – celem było zniszczenie kapitalizmu i
zastąpienie go zrównoważonym rozwojem, czyli technokracją. Samodeklarowany kryzys ONZ,
po którym pięć lat później nastąpił samodeklarowany kryzys WEF, popchnął zdezorientowaną
i przestraszoną ludność całego świata do podporządkowania się z góry przyjętemu programowi
globalistów. Nigdy nie zaproponowano żadnego innego programu ani „poprawki”. To była ich
droga albo autostrada.
Świat został oszukany przez dwie fałszywe obawy i jedno fałszywe rozwiązanie.
Dwa skrzydła tego samego ptaka
Jeśli zrównoważony rozwój może być reprezentowany przez ptaka, to jego dwa skrzydła
pozwolić ptakowi latać, są Organizacja Narodów Zjednoczonych i Światowe Forum Ekonomiczne.
Obie organizacje są ściśle powiązane na wszystkich poziomach. ONZ zapewnia
kraje posiadające wspólne ramy prawne na mocy traktatów, porozumień i
protokoły ustaleń. Tymczasem WEF steruje światem
społeczność ekonomiczna w stronę fałszywych rozwiązań wyimaginowanych problemów –
rozwiązań, które dławią kapitalizm i zapewniają masowe finansowanie działań klimatycznych
cele redukcyjne.
Oto przykład działania tej drugiej organizacji. W przygotowaniu
na posiedzenie Światowego Forum Ekonomicznego, które odbędzie się w maju 2022 r. w Davos w Szwajcarii
przeprowadził wywiady z sześcioma dyrektorami generalnymi największych światowych korporacji i poprosił ich o wyjaśnienia
w jaki sposób realizują cele w zakresie redukcji klimatu. Świadectwo
Christian Mumenthaler, dyrektor generalny giganta ubezpieczeniowego Swiss Re, pokazuje, jak to zrobić
firma osiąga następujące cele:
Swiss Re kontynuuje dekarbonizację swojej działalności ubezpieczeniowej. Zgodne z
naszej polisy dotyczącej ropy i gazu, nie zapewniamy już indywidualnej ochrony ubezpieczeniowej
najbardziej emisyjnych przedsiębiorstw i kontynuować wdrażanie fazy
z reasekuracji węgla energetycznego w krajach OECD do 2030 r. oraz w
reszta świata do 2040 r.
Jednak pomiar śladu węglowego umów ubezpieczeniowych pozostaje problemem
wyzwanie dla branży ubezpieczeniowej. Aby temu zaradzić, współtworzyliśmy firmę
Wspólnie zwołany przez ONZ Net-Zero Insurance Alliance (NZIA).
z kilkoma kolegami z naszej branży. Razem rozwijamy a
metodologia obliczania emisji dwutlenku węgla związanej z ubezpieczeniami

portfeli, które będą istotne w kierowaniu naszej działalności ubezpieczeniowej w stronę
działalności mniej emisyjnej.[6] [Podkreślenie dodane.]
Zatem Swiss Re odmawia współpracy z podejrzanymi „negatorami” globalnego ocieplenia,
którzy jej zdaniem emitują za dużo dwutlenku węgla. Ale kto decyduje, ile węgla jest za dużo?
Oczywiście, Organizacja Narodów Zjednoczonych i Sojusz Ubezpieczeniowy Net-Zero. Ich
decyzja potencjalnie wpływa na tysiące przedsiębiorstw emitujących emisję dwutlenku węgla,
które muszą płacić wyższe składki innym ubezpieczycielom, które nie są tak dyskryminujące.
Tymczasem znalezienie ubezpieczycieli przyjaznych emisji dwutlenku węgla będzie coraz
trudniejsze, ponieważ Swiss Re przekonał inne gigantyczne firmy ubezpieczeniowe do
przyłączenia się do NZIA.
Wcześniej mówiliśmy o Celach Zrównoważonego Rozwoju (SDG). Podczas konferencji
Agenda 2030 we wrześniu 2015 r. 193 kraje przyjęły łącznie 17 celów zrównoważonego
rozwoju. Wkrótce potem WEF utworzyło Radę Globalnej Przyszłości
Inwestycja SDG. Podobnie jak inne Rady Globalnej Przyszłości (GFC) WEF,
Council on SDG Investment pełni funkcję „funduszu mózgów” dla liderów z
rząd, przedsiębiorstwa i społeczeństwo obywatelskie [. . .] do „współpracy w kształtowaniu
programów”.
Kiedy czytasz oświadczenie Rady w sprawie misji SDG Investment,

Zwróć uwagę, jak podkreśla to rolę Swiss Re w dekarbonizacji przemysłu
planeta:
Pandemia Covid-19 zwiększyła wrażliwość globalnej architektury gospodarczej, pogłębiając
nierówności społeczne i gospodarcze. W ekosystemie po pandemii budowanie odpornych i
zrównoważonych społeczeństw będzie miało kluczowe znaczenie dla stabilności naszych
gospodarek, ale jak można realizować ten program w klimacie rosnącego zadłużenia i
rosnącej awersji do ryzyka? Globalna Rada Przyszłości ds. Inwestycji w SDG zbada, w jaki
sposób „ponownie połączyć punkty” między krajami, inwestorami prywatnymi i
instytucjonalnymi, darczyńcami i
podmiotom finansującym rozwój , aby odblokowały kapitał na dużą skalę w kierunku celów
zrównoważonego rozwoju i wykorzystały je jako ramy odbudowy umożliwiające przejście do
włączającej, odpornej i zrównoważonej przyszłości dla wszystkich[7]. [Podkreślenie dodane.]
Do ilu programów odnosi się ta deklaracja misji? Naturalnie, tylko jeden program. Ku
zaskoczeniu nikogo, musi to być bezpośrednio zgodne z celami Organizacji Narodów
Zjednoczonych. A w jaki sposób finansowany jest ten jednolity program? Poprzez ogromne
ilości odblokowanego kapitału przekierowanego wyłącznie i całkowicie na Cele Zrównoważonego
Rozwoju ONZ.
WEF używa fantazyjnego języka do opisania wszystkich swoich GFC, nazywając je zbiorowo
„wiodącą na świecie wielostronną i interdyscyplinarną siecią wiedzy, której celem jest
promowanie innowacyjnego myślenia w celu kształtowania bardziej odpornej, włączającej i
zrównoważonej przyszłości”.
Powinniśmy być pod wrażeniem ekskluzywnej koterii składającej się z 1000 członków GFC,
którzy służą wyłącznie za zaproszeniem. I my mamy być równie oszołomieni ich wzniosłą misją:
Członkowie Rady Global Future Council dostarczają strategicznych spostrzeżeń, dowodów
naukowych, przyszłych wskazówek i multidyscyplinarnego zrozumienia głównych problemów,
które będą kształtować świat po Covid-19 poprzez:
— Identyfikowanie i monitorowanie najnowszych trendów, badań naukowych i pionierskich
technologii o znacznym potencjale transformacji społeczeństw, branż i regionów
— Wnoszenie wiedzy specjalistycznej i wiedzy, dzielenie się kluczowymi wnioskami i
opracowywanie innowacyjnych pomysłów w celu „odbudowania lepszych” inicjatyw branżowych,
platform regionalnych i platform rozwiązań
— Zapewnienie decydentom ze środowiska biznesowego i rządowego narzędzia m.in
multidyscyplinarne zrozumienie implikacji strategicznych

— Pogłębienie zrozumienia czynników napędzających i umożliwiających Czwartą
Rewolucja przemysłowa i sposoby wykorzystania nowych technologii do rozwiązywania problemów
globalnych, regionalnych i branżowych
— Informowanie o inicjatywach strategicznych Światowego Forum Ekonomicznego poprzez
przekazywanie informacji zwrotnych na temat kierunku istniejących projektów, a także nowych obszarów
zainteresowania
— Zwiększanie świadomości społecznej w zakresie potencjalnych korzyści i zagrożeń z tym związanych
do najważniejszych przełomów[8] [Podkreślenie dodane.]
Czy tylko ja mam takie wrażenie, czy też Wy zastanawiacie się, skąd bierze się ta fala wysokiej retoryki?
Jeśli wydaje się to niespodziewane, to dlatego, że tak jest. przed
W 2019 r. nie było inicjatyw Wielkiego Resetu ani Odbudowy Lepszego.
Potem, na początku pandemii, pękły śluzy. W magiczny sposób para bohaterów, ONZ i WEF, powstała,
aby uratować świat przed utonięciem w przewidywanym zniszczeniu gospodarki wywołanym pandemią.
To jest przewidywane przez ONZ i WEF! Ich deklaracja, że kapitalizm i wolny rynek są prawie martwe, była
podstępem mającym na celu wymuszenie zrównoważonego rozwoju (technokracji) na łatwowiernej,
spanikowanej opinii publicznej.
Co ciekawe, ich podstęp przypomina spisek wymyślony przez założycieli pierwotnego ruchu
technokratycznego w latach trzydziestych XX wieku. Oni także przepowiadali pewny i szybki upadek
kapitalizmu. I zrobili wszystko, żeby tak się stało.
Aby wyjaśnić inne podobieństwo między technokracją lat 30. i 20. XX wieku, odwołam się do postaci z
rymowanek dla dzieci, Humpty'ego Dumpty'ego. Zarówno w oryginalnej, jak i współczesnej wersji
technokracji, gdy już ustalono, że wolny rynek, ekonomiczny odpowiednik Humpy'ego Dumpty'ego, radzi
sobie dobrze, siedząc na przysłowiowym murze i nie grozi mu upadek, technokraci zrobili to, co przyszło
im naturalnie im: Dali dobremu staremu Humpy Dumpty a

mocne pchnięcie. Nie mogli się doczekać, aż zobaczą, jak rozpada się na kawałki na kawałki
skały poniżej.
I właśnie to, moi przyjaciele, jest zaprogramowane w technokratycznym umyśle: pozbyć
się wszelkich przeszkód stojących mu na drodze. Tradycyjne systemy gospodarcze, społeczne
i polityczne, które blokują technokratyczny cel, jakim jest całkowita kontrola nad planetą i jej
mieszkańcami, muszą odejść.

ESG — środowisko, społeczeństwo, zarządzanie
Teraz, gdy rozumiemy akronim SDG, przedstawimy
powiązany akronim, ESG, co oznacza Environmental, Social, Governance.
Kanadyjska firma świadcząca usługi informacyjne ESG The Report mówi o obu przypadkach
akronimy:
[T] te dwa mogą być w rzeczywistości najbardziej wpływowymi akronimami w historii
nasz gatunek. A jeśli nigdy wcześniej o nich nie słyszałeś, nie martw się [,]
nie jesteś sam. Ale w ciągu niecałego pokolenia, jeśli będziemy mieli szczęście, każde dziecko
będą wiedzieć, co mają na myśli. SDG oznacza Cele Zrównoważonego Rozwoju
a ESG odnosi się do wymiernych i mierzalnych czynników, które reprezentują
zrównoważone praktyki. Innymi słowy, są kamieniem węgielnym
odpowiedzialność.[9]
Mam nieco ciemniejszy pogląd na ESG. Wolę myśleć o tym jak o złu
Pasierb kapitalizmu interesariuszy. Kapitalizm interesariuszy to biznes
teoria zarządzania, która powstała w 1932 roku, była popularna w latach pięćdziesiątych XX wieku
XX wieku i został ponownie spopularyzowany przez Klausa Schwaba, kiedy założył WEF
w 1971 r. Od 2019 r. kapitalizm interesariuszy przeżywa kolejny okres
odrodzenie się dzięki zarówno Okrągłemu Stołowi Biznesu, jak i WEF. Ten ostatni
zaktualizował swój Manifest z Davos w grudniu 2019 r., „aby wyraźniej to stwierdzić
przedsiębiorstwa muszą dbać o środowisko i przestrzegać praw człowieka
w swoich globalnych łańcuchach dostaw i dążyć do zrównoważonego udziałowca
zwroty, które nie poświęcają przyszłości na rzecz teraźniejszości”[10].
W przeciwieństwie do akcjonariuszy – instytucji lub osób fizycznych, które są właścicielami części społeczeństwa
spółkę poprzez posiadane akcje – udziałowcami mogą być pracownicy,
klienci, dostawcy, akcjonariusze, społeczności lokalne i społeczeństwo jako a
całość.[11] Chociaż zainteresowane strony mogą jedynie deklarować swój interes w a

firmie, mają przywilej mówienia kierownictwu, co może

lub nie może tego zrobić.
Dlaczego zatem nazywam ESG złym pasierbem kapitalizmu interesariuszy?
Z moich intensywnych badań doszedłem do wniosku, że ESG to w zasadzie oszustwo
związane z rankingami. ESG kieruje zatwierdzonymi przez interesariuszy inwestycjami
firmy w projekty zrównoważonego rozwoju, aby spełnić cele zrównoważonego rozwoju
ONZ. Trzyma inwestycje z dala od wszystkiego, co nie wchodzi w zakres tych celów
zrównoważonego rozwoju. Jedna z dużych agencji ratingowych ESG, MCSI, zgadza się z
moją definicją, choć z pewnością nie z moim stanowiskiem w tej sprawie. Według MCSI
ESG oznacza „uwzględnienie czynników środowiskowych, społecznych i związanych z
zarządzaniem, obok czynników finansowych, w procesie podejmowania decyzji inwestycyjnych”[12].
Tradycyjnie firmę ocenia się na podstawie jej wyników finansowych – zysków, aktywów,
udziału w rynku i tym podobnych – a wszystkie te czynniki są wymierne, a zatem
obiektywne. ESG ocenia jednak firmę według kryteriów subiektywnych, takich jak emisja
dwutlenku węgla, polityka zrównoważonego rozwoju i zgodność

z celami zrównoważonego rozwoju ONZ.
Różnica ta dotyczy nie tylko korporacji, ale także osób fizycznych.
Tradycyjnie dana osoba otrzymuje ocenę finansową na podstawie dochodów, majątku,
nawyków w zakresie spłaty zadłużenia itp., podczas gdy ESG ocenia osobę na podstawie
stylu życia, rodzaju prowadzonego samochodu, odbytych podróży, ilości i rodzaju
zakupów, wielkości domu oraz, co najważniejsze, zużycie energii i wody.
Chociaż koncepcja ESG, podobnie jak jej złej macochy, kapitalizmu interesariuszy, sięga
kilku dekad wstecz, została doładowana i rozszerzona przez WEF na początku pandemii
Covid-19. Podczas Szczytu Wpływu na Zrównoważony Rozwój, który odbył się we wrześniu
2020 r., wirtualne spotkanie zatytułowane „Wdrażanie ESG w zakresie ładu korporacyjnego”
zawierało to (źle sformułowane) oświadczenie Klausa Schwaba:

Ta praca jest częścią naszej inicjatywy Great Reset. [. . .] Mówimy o istotnej zmianie, która
ma miejsce, czyli przejściu z gospodarki opartej w większym stopniu na wartościach dla
akcjonariuszy do gospodarki, która w większym stopniu opiera się na odpowiedzialności
interesariuszy.[13]
Obecnie istnieje ponad 100 tzw. agencji ratingowych ESG. Należą do nich wspomniane
wcześniej MCSI Inc., a także S&P Global Ratings, Bloomberg LP, Thomson Reuters Corp. i CDP.
Możesz być pewien, że wszystko i wszyscy, którzy mogą zostać ocenieni, są oceniani przez te
agencje.
Każda agencja ma swoje własne kryteria i wskaźniki, więc oceny każdej z nich mogą się
radykalnie różnić.
ESG jest obecnie stosowane wszędzie. Na przykład w USA Komisja Papierów Wartościowych
i Giełd (SEC) zaproponowała nową zasadę ESG,

„Wzmocnienie i standaryzacja ujawniania informacji związanych z klimatem dla
Inwestorów”, co wymagałoby od dużych spółek wyższego szczebla wyodrębniania danych
dotyczących zgodności z przepisami ESG od swoich małych dostawców. Rolnicy i hodowcy,
mimo że nie są korporacjami, muszą przestrzegać przepisów, ponieważ wszystkie ich produkty
sprzedawane są większym podmiotom (producentom i dystrybutorom żywności) oraz ponieważ
kupują sprzęt od dużych firm, takich jak Deere & Company i Massey Ferguson. Jeżeli rolnicy i
hodowcy nie byliby w stanie spełnić wymogów ESG, ich umowy mogłyby zostać rozwiązane,
pozostawiając ich samych, ich uprawy i

bydło na mrozie.
Weźmy pod uwagę bank komercyjny, który ma miliard dolarów do pożyczenia. Być
„społecznie odpowiedzialny” i tym samym uzyskałby wysoki rating ESG, bank musiałby pożyczać
pieniądze tylko firmom i osobom fizycznym, które mają równie wysoki rating ESG. Osoby z
niskimi wynikami nie muszą aplikować.
Nazywanie ESG „transformacyjną”, jak to zwykli robić jej zwolennicy, jest okrutnym
sprzeniewierzeniem tego słowa, które na ogół ma pozytywne konotacje.

„Wrogie” i „oszpecające” mogą być bardziej odpowiednimi opisami ESG,

ponieważ powoduje to masową liczbę nieprawidłowych inwestycji i dezinwestycji,
a tym samym poważnie zakłóca istniejący system gospodarczy.
Kim jest Klaus Schwab?
Kim właściwie jest Klaus Schwab? Jego nazwisko zostało wymienione więcej razy w
ten rozdział niż rozdział jakiejkolwiek innej osoby. W skrócie Klaus Martin Schwab jest
Urodzony w Niemczech inżynier i ekonomista, założyciel i prezes firmy
Światowe Forum Ekonomiczne jako jego przewodniczący wykonawczy. WEF zbiera się
setki światowych elit w Davos w Szwajcarii co roku, aby omówić kwestie globalne
problemy ekonomiczne.
Na potrzeby mojej książki być może najbardziej znaczące stwierdzenie Schwaba
co zrobił, można znaleźć w jego artykule z 3 czerwca 2020 r. na stronie internetowej WEF „Teraz
to czas na „wielki reset”. Chociaż mówił poważnie
stanu światowej gospodarki, jego przesłanie nie mogło być nic innego
radosny:
Blokady związane z Covid-19 mogą być stopniowo łagodzone, ale niepokój związany z…
perspektywy społeczne i gospodarcze świata jedynie się pogłębiają. Tam jest dobrze
powód do zmartwień: gwałtowny kryzys gospodarczy już się rozpoczął, a my
może stanąć w obliczu najgorszego kryzysu od lat trzydziestych XX wieku. Ale podczas gdy ten wynik
jest prawdopodobne, nie jest to nieuniknione.
Aby osiągnąć lepszy wynik, świat musi działać wspólnie i szybko
zreformować wszystkie aspekty naszych społeczeństw i gospodarek, od edukacji po kwestie społeczne
umowy i warunki pracy. Każdy kraj, od Stanów Zjednoczonych po
Chiny muszą w tym uczestniczyć i każda branża, od ropy i gazu po technologię, musi to zrobić
przekształcony. Krótko mówiąc, potrzebujemy „Wielkiego Resetu” kapitalizmu.[14] [Podkreślenie
dodany.]
OK, rozumiemy o co ci chodzi, Klaus. Jeśli chcemy uniknąć najgorszego
depresji od lat trzydziestych XX wieku, musimy skorzystać z Twojej rady, aby działać „wspólnie i
szybko” we wdrażaniu „Wielkiego Resetu” kapitalizmu”.

Dla tych czytelników, którzy nie znają Klausa Schwaba, oto on w pigułce.
Przede wszystkim Schwab jest technokratą. Jego oficjalna biografia,
zawarte w jego książce „ Czwarta rewolucja przemysłowa” sugerują, że:
Profesor Klaus Schwab (1938, Ravensburg, Niemcy) jest założycielem i przewodniczącym
wykonawczym Światowego Forum Ekonomicznego. W 1971 roku opublikował Nowoczesne
zarządzanie przedsiębiorstwem w inżynierii mechanicznej. W tej książce argumentuje, że aby
osiągnąć długoterminowy wzrost i dobrobyt, firma musi służyć nie tylko akcjonariuszom, ale
wszystkim zainteresowanym stronom. Aby promować koncepcję interesariuszy, w tym samym
roku założył Światowe Forum Ekonomiczne.
Profesor Schwab posiada doktoraty z ekonomii (Uniwersytet we Fryburgu) i inżynierii
(Szwajcarski Federalny Instytut Technologii), a także uzyskał tytuł magistra w dziedzinie
administracji publicznej (MPA) w Kennedy School of Government na Uniwersytecie Harvarda. W
1972 roku, oprócz pełnienia roli lidera w Forum, został profesorem Uniwersytetu Genewskiego.
Od tego czasu otrzymał wiele wyróżnień międzynarodowych i krajowych, w tym 17 doktoratów
honoris causa. Jego najnowsze książki to Czwarta rewolucja przemysłowa (2016), światowy
bestseller przetłumaczony na 30 języków, oraz Kształtowanie przyszłości czwartej rewolucji
przemysłowej (2018).[15]
Po uzyskaniu doktoratu z inżynierii i ekonomii Schwab rozpoczął w 1965 roku studia
magisterskie na Uniwersytecie Harvarda, a jego wykłady i mentoring prowadził ówczesny
profesor rządu Henry Kissinger. Ponad pięćdziesiąt lat później, w wywiadzie przeprowadzonym
w 2016 roku w na wskroś technokratycznej szkole polityki publicznej Lee Kuan Yew w Singapurze,
Schwab wspominał trzy osoby w swojej karierze, które wywarły na niego trwały wpływ. Najbardziej
wpływowy: Henry Kissinger.[16]
Dzięki zainteresowaniu Kissingera rozwojem polityki międzynarodowej w Europie jego
protegowany Schwab miał okazję spotkać się z wieloma ekspertami w dziedzinie polityki amerykańskiej.
W 1971 r. Kissinger zwerbował Schwaba do założenia Europejskiego Forum Zarządzania,
przemianowanego w 1987 r. na Światowe Forum Ekonomiczne. W 1973 r. Kissinger stał się
kluczowym członkiem-założycielem Komisji Trójstronnej wraz z Davidem Rockefellerem i
Zbigniewem Brzezińskim. Choć nigdy nie został zaproszony przez Kissingera ani innych jej
członków do przyłączenia się do Komisji Trójstronnej, Schwab pozostaje jednak ważnym
sojusznikiem w pierwotnych i ciągłych wysiłkach Komisji na rzecz stworzenia „Nowego
Międzynarodowego Porządku Gospodarczego”.
Innym kluczowym agentem Trójstronnym, który nigdy nie został formalnym członkiem tej
dostojnej instytucji, był Maurice Strong. Najbardziej znany z bycia organizatorem Konferencji
Narodów Zjednoczonych w sprawie Środowiska i Rozwoju (znanej również jako Agenda 21),
która odbyła się w Rio de Janeiro w 1992 r., Strong służył także ONZ jako zastępca sekretarza
generalnego i sekretarz generalny Konferencji ds. praw człowieka Środowisko w Sztokholmie
(1972).
Jak się okazało, zarówno Strong, jak i Schwab okazali się bardziej wartościowi dla Komisji
Trójstronnej, ponieważ zrównali z nią swoje ścieżki kariery, a nie byli z nią bezpośrednio
związani. Jak to? Stawiam, że intensywne relacje, jakie każde z nich miało z systemem
gospodarczym ONZ dotyczącym zrównoważonego rozwoju, dały im znaczący wpływ na
politykę trójstronną
decyzje.
Wróćmy teraz do Schwaba. Powiedzieliśmy, że jest przede wszystkim technokratą.
Po drugie, jest transhumanistą. Omówiliśmy transhumanizm w Rozdziale 4, ale nie w
odniesieniu do Klausa Schwaba i jego Światowego Forum Ekonomicznego. Zatem to
Moich czytelników może zainteresować artykuł z 2018 r. „Co to jest transhumanizm i jaki ma
na ciebie wpływ?” na stronie internetowej WEF ujawniła niektóre przemyślenia Schwaba na
ten temat:
Głównym założeniem transhumanizmu jest zatem to, że ewolucja biologiczna zostanie w
końcu wyprzedzona przez postęp w dziedzinie genetycznych, nadających się do noszenia i

wszczepialne technologie, które sztucznie przyspieszają proces ewolucyjny.
Do chwili obecnej obszary wymagające poprawy obejmują naturalne starzenie
się (w tym, w przypadku zagorzałych zagorzałych, zaprzestanie „mimowolnej
śmierci”), a także zdolności fizyczne, intelektualne i psychiczne. Niektórzy wybitni
naukowcy, jak Hans Moravec i Raymond Kurzweil, opowiadają się nawet za stanem
postludzkim: zakończeniem zależności ludzkości od naszych wrodzonych ciał poprzez
przekształcenie „naszego wątłego ludzkiego ciała w wersji 1.0 w jego znacznie
trwalsze i sprawniejsze odpowiedniki w wersji 2.0”. [17]
Dwa lata wcześniej, w Czwartej rewolucji przemysłowej, Schwab zauważył, że
biologia syntetyczna „zapewni nam zdolność dostosowywania organizmów poprzez
pisanie DNA”[18]. Ponadto w tej samej książce napisał:
Możliwość edycji biologii można zastosować praktycznie do każdego typu
komórek, umożliwiając tworzenie genetycznie modyfikowanych roślin i zwierząt, a
także modyfikowanie komórek organizmów dorosłych, w tym człowieka.[19]

Wniosek
Wielki Reset należy postrzegać jako osiągnięcie dwuczęściowe. Pierwsza część to
restrukturyzacja gospodarcza świata. Druga część to restrukturyzacja
ludzi, którzy będą żyć w przyszłym, ekonomicznie zrestrukturyzowanym świecie.
Restrukturyzacja gospodarcza odnosi się do zrównoważonego rozwoju, czyli
odrodzenie technokracji lat 30. XX wieku. Końcowy wynik technokracji/zrównoważonego rozwoju
rozwój to dyktatura naukowa. Trudno o jakąkolwiek dyktaturę
Utopia, którą jej fanatyczni zwolennicy w szaleńczy sposób wyobrażają sobie i żarliwie opisują.
Restrukturyzacja człowieka oznacza genetyczne przejęcie ludzkiego genomu.
Końcowym rezultatem tej restrukturyzacji jest stworzenie Ludzkości 2.0
znany jako po prostu H+.
WEF przedstawia oba rezultaty – restrukturyzację gospodarczą i ludzką
restrukturyzacja – jako nieunikniona, nieunikniona. WEF przypomina mi Star
Futurystyczny Borg z Treka, który chłodno doradzał poszukującemu wolności Picardowi:
„Opór jest daremny”[20].
Od początku pandemii Covid-19 na początku 2020 r. WEF tak robi
dołożył wszelkich starań, aby w całym okresie przeprowadzić obie części Wielkiego Resetu
świat. Dla Schwaba była to sprawa niezwykle pilna. Jak zauważył w
niezapomniany post WEF: „Pandemia to rzadkie, ale wąskie okno
okazji do refleksji, ponownego wyobrażenia sobie i zresetowania naszego świata.”[21]
Zdając sobie sprawę, że aby przyspieszyć Wielki Reset, potrzebne jest ogromne finansowanie,
Schwab ma szybką ścieżkę ESG. Rzeczywiście, inwestycje ESG stały się
istne tsunami zieleni – zielone dolary i ekologia, przyjazna dla klimatu
projektowanie. Jego szybkie śledzenie ESG jest doskonale zgodne z retoryką ONZ:
Cele zrównoważonego rozwoju nie są osiągane. Sukces jest powstrzymywany przez poważne
ograniczenia finansowe, przed którymi stoją kraje rozwijające się: ograniczenia, które mają
sytuację poważnie pogorszyła pandemia Covid-19 i wojna na Ukrainie. Kluczem do osiągnięcia
celów zrównoważonego rozwoju, oprócz utrzymania pokoju i obniżenia napięć geopolitycznych,
jest posiadanie planu ich finansowania. Zostało to podkreślone przez Sekretarza Generalnego
Organizacji Narodów Zjednoczonych António Guterresa w jego odprawie dla Zgromadzenia
Ogólnego na temat głównych priorytetów na rok 2022: „[Musimy] przejść w tryb awaryjny,
aby zreformować światowe finanse.”[22] [Podkreślenie dodane.]
Do lipca 2021 r. globalne aktywa oparte na danych ESG osiągną co najmniej 35,3 biliona dolarów
niż jedna trzecia największych rynków aktywów na świecie.[23]
Ale pomimo nalegań Schwaba na natychmiastowe, hurtowe, tektoniczne-
Podobnie jak transformacja gospodarki i rasy ludzkiej, Wielkiego Resetu nie można dokonać
z dnia na dzień. Z konieczności jest to proces stopniowy. Stąd jego ruchomy cel: niegdyś
ul
Agenda 21 (odnosząca się do 21, obecnie Agendy 2030 (odnosząca się do wieku) i
ośmiu lat od teraz).
To powiedziawszy, Wielki Reset nie ma być wydarzeniem przyszłym, które tak się stanie
zaczyna się nagle, gdy ktoś naciśnie przycisk. Nie, proces ten jest już na zaawansowanym
etapie, o czym świadczą inwestycje w obszarze ESG, które utopiły już biliony dolarów
dostępnego kapitału w projekty dotyczące zrównoważonego rozwoju.
[1] Christensen, Raynor i in. „Co to jest przełomowa innowacja?” Harvardzie
Przegląd Biznesowy. Grudzień 2015. https://hbr.org/2015/12/what-is-disruptive-innovation
[2] Inicjatywa na rzecz
zrównoważonego rynku księcia Walii i świat
Forum Ekonomiczne rozpoczyna #TheGreatReset. Czerwiec 2020. YouTube.
https://youtu.be/hRPQqfwwuhU
[3] Światowe Forum Ekonomiczne. Szczyt dotyczący wpływu na zrównoważony rozwój:
Wielki Reset. 21–24 września 2020 r. https://www.weforum.org/great-

Resetowanie
[4] „Figueres: Po raz pierwszy światowa gospodarka ulega celowej transformacji”.
Komunikat prasowy Regionalnego Centrum Informacji ONZ ds
Zachodnia Europa. 3 lutego 2015 r.
[5] „Porozumienie paryskie”. Konwencja Ramowa Narodów Zjednoczonych

NA Klimat Zmiana. 2016.
https://unfccc.int/sites/default/files/resource/parisagreement_publication.pdf
[6] Broden, Jesper i Christian Mumenthaler oraz Gim Huay Neo. "Jak
czy firmy przyspieszają swoje zobowiązania do zerowej emisji netto? Udział ma 6 dyrektorów generalnych
ich strategie.” Światowe Forum Ekonomiczne. 19 maja 2022 r.
https://www.weforum.org/agenda/2022/05/how-are-companies-accelerating-their-
commitments-to-net-zero-5-ceos-share-their-strategies-52b79ad93c
[7] Rada Global Future ds. inwestycji w cele zrównoważonego rozwoju. Światowe Forum Ekonomiczne.
https://www.weforum.org/communities/gfc-on-sdg-investment
[8] Światowy Przyszły Rady. Światowe Forum Ekonomiczne.
https://www.weforum.org/communities/global-future-councils
[9] „Co to jest SDG i ESG?” Raport ESG.
https://www.esgthereport.com/what-is-sdg-and-esg
[10] „Czym jest kapitalizm interesariuszy? Jak to się ma do ESG.” ESG
Przedsiębiorstwo. https://www.esgenterprise.com/governance/what-is-stakeholder-
capitalism-relates-to-esg
[11] „Czym jest kapitalizm interesariuszy? Jak to się ma do ESG.”
[12] „ESG 101: Co to jest środowisko, społeczeństwo i zarządzanie?” MSCI
Inc. https://www.msci.com/esg-101-what-is-esg
[13] „Wdrażanie ESG w zakresie ładu korporacyjnego l Zrównoważony
Szczyt Rozwoju 2020.” Światowe Forum Ekonomiczne. Youtube.
https://youtu.be/f3ONOcZvC4g
[14] Schwab, Klaus. „Teraz nadszedł czas na «wielki reset»”. Światowa gospodarka
Forum. 3 czerwca 2020 r. https://www.weforum.org/agenda/2020/06/now-is-the-time-
for-a-great-reset
[15] Schwab, Klaus i Thierry Malleret. Covid-19: Wielki Reset.
(Szwajcaria: Światowe Forum Ekonomiczne, 2020).
[16] „[Sesja dialogu] Klaus Schwab: potrzebne jest globalne przywództwo w
Era czwartej rewolucji przemysłowej.” Szkoła Polityki Publicznej Lee Kuan Yew.
Coroczne spotkanie Światowego Forum Ekonomicznego 2016. YouTube.
https://youtu.be/HTmzbSFNK2c
[17] Trippet, Dawid. „Co to jest transhumanizm i jaki ma na ciebie wpływ?”
Forum WEF. 10 kwietnia 2018 r.
[18] Potknąłem się. Strona 24.
[19] Potknąłem się. Strona 25.
[20] „‚Opór jest daremny!’ Borg i Picard w Star Trek: Następny

Pokolenie 'To, co najlepsze z Obydwa Światy.” Youtube.
https://www.youtube.com/watch?v=TRjMJklb3xU
[21] Schwab, Klaus. „Teraz nadszedł czas na «wielki reset»”. Światowa gospodarka
Forum. 3 czerwca 2020 r. https://www.weforum.org/agenda/2020/06/now-is-the-time-
for-a-great-reset
[22] Organizacja Narodów Zjednoczonych. „Globalny plan finansowania zrównoważonego rozwoju
Cele rozwoju." https://dashboards.sdgindex.org/chapters/part-1-a-global-plan-to-
finance-the-sdgs
[23] Jessop, Szymon. „Zrównoważone inwestycje stanowią ponad jedną trzecią

z światowy aktywa." Reutera. Lipiec 19, 2021.
https://www.reuters.com/business/sustainable-business/sustainable-
investments-account-more-than-thhircie-global-assets-2021-07-18
Rozdział szósty
Siatka Kontroli
większość mężczyzn i kobiet dorośnie do „...
kocham ich służbę i nigdy o niej nie śnię
rewolucja." — Aldous Huxley, Nowy wspaniały
Świat
T
PÓŹNO ROSA KOIRE była liberalną demokratką, której badania nad
lokalne programy zagospodarowania przestrzennego i agencje zajmujące się przebudową
doprowadziły do tego, że przebiła zasłonę Agendy 21 Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej
Agendy 2030 oraz modelu gospodarczego zrównoważonego rozwoju. Książka Koire z 2011 r.
„ Behind the Green Mask: UN Agenda 21” zyskała międzynarodowe uznanie. We wstępie napisała:
„Pod maską zieleni nasze wolności obywatelskie są ograniczane, ograniczane i duszone w każdej
wiosce i wiosce. Plan jest narzucany lokalnie.”[1]
Podczas większości swoich prezentacji bezpośrednich lub wideo Koire pomagała swoim widzom
zajrzeć za zieloną maskę zrównoważonego rozwoju, którą

zdefiniowany w następujący sposób:
Jest to plan inwentaryzacji i kontroli. Inwentaryzacja i kontrola całej ziemi, całej wody,
wszystkich minerałów, wszystkich roślin, wszystkich zwierząt, całej konstrukcji, wszystkich
środków produkcji, całej żywności, całej energii, całej informacji i wszystkich ludzi na świecie.
[2]
Nikt tak zwięźle nie wyjaśnił zrównoważonego rozwoju!
We wcześniejszych rozdziałach mojej książki utożsamiliśmy zrównoważony rozwój z
technokracją. Omówiliśmy siedem wymagań technokracji wymienionych w Kursie studiów
nad technokracją opublikowanym w 1934 r. (patrz rozdział 3). Ale przydatne może być
ponowne ich przejrzenie tutaj:
1. Rejestruj w sposób ciągły 24 godziny na dobę całkowitą konwersję netto energii
2. Poprzez rejestrację energii przetworzonej i zużytej dokonać
możliwe zrównoważone obciążenie
4. Podaj konkretną rejestrację typu, rodzaju itp. wszystkich towarów i
usług, gdzie są produkowane i gdzie są wykorzystywane
5. Zapewnij szczegółową rejestrację spożycia każdej osoby, a także zapis i opis danej
osoby
6. Pozwól obywatelowi na jak najszerszą swobodę wyboru w korzystaniu z jego majątku
indywidualny udział w fizycznym bogactwie kontynentu
7. Rozdzielaj towary i usługi każdemu członkowi populacji[3]
Wszystkie siedem wymagań wskazuje na mikrozarządzanie przez technokratów
wszystkimi wejściami, wynikami, procesami i aktywami w gospodarce globalnej oraz ich
mikrozarządzanie wszystkimi ludźmi uczestniczącymi w systemie gospodarczym.
Mimo że te wymagania zostały napisane od góry do dołu, makro

perspektywy, mają one być wdrażane lokalnie. W rzeczywistości muszą być wdrażane lokalnie.
Dlaczego lokalnie? Bo tam żyjemy, pracujemy i bawimy się: lokalnie. Zatem to właśnie tam jesteśmy
kontrolowani. Szkoły mają charakter lokalny. Gazety i stacje radiowe są lokalne. Podobnie sądy i rady miejskie.
Inteligentne liczniki i inteligentna sieć mają charakter lokalny. Podobnie jest z monitoringiem
geoprzestrzennym i oprogramowaniem policji kryminalnej. Internet rzeczy (IoT) i Internet ciał (IoB) mają
charakter lokalny.
Podobnie jest z technologią inteligentnego miasta. Opieka zdrowotna – lepiej znana dziś jako „dyktatura
medyczna” – ma charakter lokalny. Podobnie muzea, kina i biblioteki.
Przepisy dotyczące zagospodarowania przestrzennego i wyceny nieruchomości mają charakter lokalny.
Możemy kupować produkty w Internecie i zamawiać je na odległość, ale nie możemy uniknąć życia w
lokalny.
Nic więc dziwnego, że najbardziej rozpowszechnione zastosowanie zrównoważonego rozwoju, czyli
technokracji, dotyczy społeczności lokalnych i regionalnych. Jeśli myślisz o krok przede mną, to już zrozumiałeś,
że jedyny skuteczny opór wobec technokracji musi nastąpić na
poziom lokalny.
Dla równowagi tego rozdziału przyjrzymy się niektórym nowym elementom technokratycznej kontroli,
które są ustawiane przeciwko nam w miejscach, w których żyjemy, pracujemy i bawimy się.
Inteligentne liczniki
W sierpniu 2022 roku dwadzieścia dwa tysiące mieszkańców Denver w Kolorado,
otrzymali na termostacie domowym komunikat informujący, że ich
dostawca energii elektrycznej zablokował je ze względu na „awarię energetyczną”.
Podczas blokady ich termostaty były ustawiane zdalnie – niektóre nawet na
osiemdziesiąt osiem stopni.[4]
Jak to się mogło stać, że przedsiębiorstwo użyteczności publicznej Xcel mogło się do nich zwrócić?
mieszkania prywatne i termostaty klimatyzatorów dowożone przeciwko
wola czy wiedza mieszkańców wnętrza?
Odpowiedzią jest 115 milionów[5] tak zwanych „inteligentnych liczników”.
instalowane w ciągu ostatnich dwunastu lat na zewnątrz domów, mieszkań i
miejsc prowadzenia działalności w całej Ameryce. To blisko siedemdziesiąt procent
penetrację rynku, który stale rośnie wykładniczo.
Inteligentne liczniki są uważane za „inteligentne” z dwóch głównych powodów. Po pierwsze, mogą
nawiązać dwukierunkową komunikację z dowolnym urządzeniem w budynku tj
wyposażony w specjalny obwód Wi-Fi. Po drugie, utrzymują ciągłość
Połączenie Wi-Fi z przedsiębiorstwem użyteczności publicznej. Zatem inteligentny licznik jest dwu-
sposób potok komunikacyjny pomiędzy centrum danych przedsiębiorstwa a każdym innym przedsiębiorstwem
urządzenie wewnętrzne w swoim obszarze usług.
W 2003 roku Departament Energii USA pod rządami George'a W. Busha
Administracja przygotowała raport „Grid 2030”, który przewidywał świetlaną przyszłość
dla inteligentnych liczników:
Możliwość monitorowania operacji w czasie rzeczywistym i wdrażania automatyzacji
algorytmów sterowania w odpowiedzi na zmieniające się warunki systemu jest sprawiedliwe
zaczęto stosować w elektryczności. Rozproszona inteligencja, w tym
„inteligentne” urządzenia, mogą napędzać wspólny rozwój w przyszłości

architekturę sieci telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych oraz określić, w jaki
sposób te systemy są obsługiwane i kontrolowane.[6]
Agenda Busha wzywała do „inteligentnych domów i urządzeń podłączonych do sieci”
do roku 2010. I rzeczywiście, wysiłki mające na celu objęcie Ameryki inteligentnymi
rozpoczęły się na dobre 8 stycznia 2010 r. Jak napisałem 3 marca licznikami
rok:
27 października 2009 r. administracja Obamy zaprezentowała inteligentną sieć
plan, przyznając 3,4 miliarda dolarów na 100 projektów inteligentnych sieci.
Zgodnie z komunikatem prasowym Departamentu Energii, w ramach nagród tych
zostanie zainstalowana:
ponad 850 czujników zwanych „jednostkami pomiaru fazorów” do monitorowania
całej sieci energetycznej w całym kraju
200 000 inteligentnych transformatorów
700 zautomatyzowanych podstacji (około 5 procent ogółu w kraju)
1 000 000 wyświetlaczy w domu
345 000 urządzeń do kontroli obciążenia w domach
To „rozruch” inteligentnych sieci w USA 8 stycznia 2010 r. prezydent Obama przedstawił
dodatkowy program finansowania federalnego o wartości 2,3 miliarda dolarów dla
„sektora wytwarzania energii” w ramach amerykańskiej ustawy o reinwestycji i odbudowie
o wartości 787 miliardów dolarów. Do czasu ogłoszenia Obamy przyznano już fundusze
183 projektom w 43 stanach.
Jednym z takich projektów na północnym zachodzie kieruje Battelle Memorial Institute,
obejmującym pięć stanów i skierowanym do 60 000 klientów. Projekt został faktycznie
opracowany przez Bonneville Power Administration (BPA), agencję federalną podlegającą
Departamentowi Energii. Ponieważ ubieganie się o fundusze federalne przez agencję
federalną jest wyraźnie nielegalne, BPA przekazało projekt firmie

Battelle, organizacji pozarządowej (NGO) o charakterze non-profit, która natychmiast otrzymała
178 milionów dolarów.
Warto zauważyć, że BPA przypisuje sobie początek koncepcji inteligentnych sieci na początku
lat 90. XX wieku, którą nazwano „siecią energetyczną”. Według komunikatu prasowego Battelle z
27 sierpnia 2009 r.: „W projekcie uwzględnionych
zostanie ponad 60 000 klientów korzystających z liczników w Idaho, Montanie, Oregonie,
Waszyngtonie i Wyoming. Wykorzystując technologie inteligentnych sieci, w ramach projektu
zostaną zaangażowane zasoby systemowe o mocy przekraczającej 112 megawatów, co stanowi
równowartość mocy wystarczającej do obsługi 86 000 gospodarstw domowych.
„W ramach proponowanej demonstracji zbadane zostaną zalety inteligentnych sieci na
niespotykanym dotąd obszarze geograficznym w pięciu stanach, obejmującym system elektryczny
od generacji do użytkownika końcowego i obejmującym wiele kluczowych funkcji przyszłej
inteligentnej sieci” – powiedział Mike Davis, wiceprezes Battelle. „Zamierzony wpływ tego projektu
będzie wykraczał daleko poza granice terytoriów tradycyjnych usług użyteczności publicznej,
pomagając w stworzeniu przyszłej sieci, która spełni pilne potrzeby lokalne, regionalne i krajowe”.
Battelle i BPA zamierzają ściśle ze sobą współpracować, ale istnieje oczywiste niejasności co do
tego, kto tak naprawdę kontroluje zarządzanie projektem w okresie testowym.
W dokumencie „Wyłącznie do użytku wewnętrznego” napisanym w sierpniu 2009 r. BPA oferuje
swoim partnerom punkty do dyskusji. Stwierdza, że „technologia inteligentnych sieci obejmuje
wszystko, od interaktywnych urządzeń w domach po inteligentne liczniki, automatykę podstacji i
czujniki na liniach przesyłowych.” [7] [Podkreślenie dodane.]
Co więcej, prywatne przedsiębiorstwo nie miało nic wspólnego z szalonym startem
inicjatywy inteligentnego licznika. Jak napisałem w tym samym artykule:
Inicjatywa Smart Grid została opracowana i sfinansowana przez rząd

agencje i organizacje pozarządowe. Koncepcja ta została wymyślona w latach 90. przez władze
Bonneville Power Authority Departamentu Energii. To laboratorium krajowe Departamentu
Energii Pacific Northwest wynalazło sterownik urządzenia przyjaznego dla sieci. To administracja
federalna zasypała sektor prywatny miliardami dolarów, aby rozpocząć ogólnokrajową
inicjatywę mającą na celu wdrożenie inteligentnych sieci w każdej społeczności.[8]
Pozwól, że połączę dla Ciebie kolejną kropkę. Laboratorium Pacific Northwest National
Laboratory opublikowało w 2019 r. krótki, nieformalny film zatytułowany „Kontroler urządzenia
przyjaznego dla sieci zamienia małe obciążenia w aktywa sieciowe”. Przedstawia kontroler
urządzeń przyjaznych sieci – w skrócie GFAC – który miał być instalowany w urządzeniach
gospodarstwa domowego i obwodach, takich jak ładowarki pojazdów elektrycznych. Oto
wybrany tekst (frazy kluczowe, a nie pełne zdania) z filmu:
Chip GFAC jest instalowany w popularnych urządzeniach gospodarstwa domowego – takich
jak podgrzewacze wody, klimatyzatory czy ładowarki pojazdów elektrycznych [. . .]
autonomicznie i natychmiastowo ograniczając zapotrzebowanie, aby umożliwić stabilizację
sieci [. . .] umożliwia operatorom mediów modulowanie obciążenia w celu osiągnięcia właściwej
częstotliwości pierwotnej.[9] [Podkreślenie dodane.]
Jeśli mieszkańcy Kolorado są zszokowani faktem, że długie ramię ich przedsiębiorstwa
użyteczności publicznej może sięgnąć do ich domów i sterować termostatem, poczekajcie, aż
odkryją, że nie mogą ładować pojazdów elektrycznych!
Oprócz wszystkich powyższych szczegółów, jednym z kluczowych elementów, który należy
dokładniej zbadać, jest to, że dane dotyczące zużycia energii są stale pobierane z naszego życia
prywatnego i sprzedawane oferentom, którzy zaoferują najwyższą cenę, którzy chcą dostępu
do nich do różnych celów. Dlaczego ekstrakcja danych stała się ogromnym rynkiem? Ponieważ
nasz profil energetyczny ujawnia ogromną ilość informacji o nas – o naszych nawykach,
zainstalowanych urządzeniach, naszych przychodzeniach i wyjazdach itp. Jeśli chcesz lepiej
zrozumieć ten punkt, przeczytaj przypis

Komunikat prasowy z 2022 r. „Sztuczna inteligencja zapewnia ogromne możliwości wykorzystania danych z inteligentnych
liczników”[10].
Kolejnym elementem, który należy wziąć pod uwagę, jest ryzyko dla zdrowia wynikające z narażenia na dodatkowe
ilości promieniowania z inteligentnych liczników. Dla niektórych, zwłaszcza tych o niskiej tolerancji na promieniowanie,
inteligentne liczniki mogą stanowić poważny problem. Rozmowa o konsekwencjach zdrowotnych i wynikającym z nich
strachu zdrowotnym stała się jednak nieproporcjonalna i wymazała równie poważne konsekwencje rosnącej
technokratycznej kontroli wszelkiej energii. Od początku konsekwentnie ostrzegałem przed tą technokratyczną tyranią,
ale bezskutecznie. Teraz świat dowiaduje się o inteligentnych licznikach na własnej skórze.
Wiele przedsiębiorstw użyteczności publicznej nadal umożliwia instalację staromodnego licznika analogowego z
obrotowymi tarczami, chociaż większość z nich pobiera za ten przywilej dodatkową miesięczną opłatę. Jednak inne
przedsiębiorstwa użyteczności publicznej zachowały się nieelastycznie, nakładając obowiązek instalowania inteligentnych
liczników bez możliwości rezygnacji.

Inteligentna sieć
Cel zrównoważonego rozwoju ONZ nr 7 ma na celu „znaczne zwiększenie”.
udziału energii odnawialnej w światowym miksie energetycznym” oraz „rozwiń
infrastrukturę i modernizację technologii w celu zapewnienia nowoczesnych i zrównoważonych dostaw
usług energetycznych” do 2030 r.[11] Doprowadziło to do koncepcji i rozwoju
lokalne, regionalne i krajowe inteligentne sieci w w pełni monitorowane i kontrolowane
globalna siatka. Prace nad tym wciąż trwają, ale widać wyraźny postęp.
Chociaż istnieje wiele sposobów wyjaśnienia „inteligentnej sieci”, ta definicja pochodzi z:
Gartner, Inc., jedna z największych organizacji zajmujących się badaniami biznesowymi na świecie,
mówi wszystko – w typowym technokratycznym języku:
Inteligentna sieć to wizja przyszłej infrastruktury dostarczania energii elektrycznej
co poprawia wydajność i odporność sieci, jednocześnie wzmacniając jej pozycję
konsumentów i zajęcie się kwestiami zrównoważonego rozwoju energetycznego. Aby zrobić siatkę
„inteligentniejsze” i zdolne do zaspokojenia potrzeby dekarbonizacji wytwarzania
źródeł energii i umożliwić użytkownikowi końcowemu efektywność energetyczną, przedsiębiorstwa użyteczności publicznej będą musiały się poprawić
obserwowalność i sterowalność ich sieci przy jednoczesnym ich przekształcaniu
w struktury geodezyjne, które przeplatają różnorodną rozproszoną energię
zasoby.[12]
Oczywiste jest, że inteligentne liczniki są centralnym i kluczowym elementem systemu
inteligentna sieć, ale definicja Gartnera zawiera krytyczną obserwację, że
grid ma stać się „inteligentniejszy”. Jak? Kierując się zrównoważonym rozwojem
w ramach Agendy Rozwoju istnieje potrzeba „dekarbonizacji” źródeł wytwarzania
energii elektrycznej i „przeplatać różne rozproszone źródła energii”.
Jak teraz widzimy, prawdziwym powodem powstania inteligentnych sieci i inteligentnych liczników jest to
dostosować i załatać alternatywne źródła energii, takie jak wiatr i
słoneczny. Zanim energia alternatywna stała się podręcznikiem, od którego należy się uwolnić
paliw zwęglonych, takich jak węgiel, ropa naftowa i gaz ziemny, sieć energetyczna działała dobrze. W przypadku
nadmiernego zapotrzebowania przedsiębiorstwa użyteczności publicznej zwiększałyby produkcję, aby zaspokoić
zapotrzebowanie. Obecnie, w przypadku nadmiernego zapotrzebowania, przedsiębiorstwa użyteczności publicznej
równoważą obciążenie, przenosząc je na odbiorców energii – nas.
Wzrost alternatywnego wytwarzania energii w połączeniu z wojną z tradycyjnymi paliwami, która
spowodowała odłączenie ogromnych ilości energii od sieci, spowodowała niedobory energii, których po
prostu nie można przezwyciężyć ani przeoczyć. Przy obecnym kursie kraje uprzemysłowione zmierzają ku
ogromnej katastrofie kolejowej.
Dlatego widzimy takie nagłówki:
„Lato pełne blackoutów? Wstrzymująca się sieć energetyczna naraża państwa na ryzyko”
(The Washington Post 22.06.2022)
„Amerykańskie lato pełne awarii” (The Wall Street Journal 27.05.22)
„Pośpiech w kierunku zielonej energii sprawił, że Stany Zjednoczone są „niesamowicie” podatne na
letnie przerwy w dostawie prądu” (Fox News, 4.07.22)
„Amerykańska sieć energetyczna nie jest w stanie spełnić swoich zobowiązań klimatycznych” (cena ropy z 1
września 2022 r.)
„W obliczu fali upałów Kalifornia prosi właścicieli pojazdów elektrycznych o ograniczenie
Ładowanie” (The New York Times, 2 września 2022 r.)
Gdyby energii było pod dostatkiem, nie byłoby potrzeby jej kontrolowania i alokacji. Jeśli jednak celem
technokratów jest przede wszystkim kontrola dystrybucji i zużycia energii, wówczas należy stworzyć
niedobór uzasadniający tę kontrolę. Zieloni radykałowie, podążając śladami celów zrównoważonego
rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych (SDG), z sukcesem rozpoczęli wojnę z tradycyjnymi źródłami
energii na rzecz alternatywnych źródeł energii, które są zawodne, drogie i destrukcyjne.

Nadzór
Panoptykon inwigilacji otacza nas ze wszystkich stron i szybko się rozwija
zintegrowane w kompleksowy system, który według niektórych przypomina
antagonistyczny „Skynet” przedstawiony w serii filmów Terminator . Ten
opis jest idealnie zgodny z trzema opisami technokracji
powyższe wymagania:
„3. Zapewnij ciągłą inwentaryzację całej produkcji i konsumpcji”;
„4. Należy podać konkretną rejestrację typu, rodzaju itp. wszystkich towarów i
usługi, gdzie są produkowane i gdzie są wykorzystywane”; I
„5. Zapewnij szczegółową rejestrację spożycia każdej osoby,
plus zapis i opis danej osoby.”
Ponieważ technokraci postrzegają społeczeństwo jako maszynę, monitorującą i
nadzór ma kluczowe znaczenie dla konserwacji i obsługi tej maszyny.
Podczas gdy oczekujesz, że Twój samochód będzie miał lampki ostrzegawcze silnika lub dym
alarmowy, który włączy się w przypadku wybuchu pożaru, technokraci nie zauważają, że ani jedno, ani drugie
poszczególni ludzie ani społeczeństwo jako całość nie są maszynami. Łączenie nas z
maszyn to fałszywe, niebezpieczne myślenie, które doprowadziło do wszechobecności

monitoring na całym świecie.
Dla technokratów nie ma czegoś takiego jak nadmierny nadzór. Kiedy oni
osiągnięcia jednego poziomu monitorowania, kolejnym krokiem jest podniesienie poziomu
powiększenie i zebrać jeszcze więcej danych. Ich uzależnienie od danych jest
niezniszczalny i nie do zatrzymania!
Doskonałym przykładem takiego uzależniającego zachowania jest Rekor Systems. The
firma początkowo stworzyła prosty czytnik tablic rejestracyjnych, który wymaga dużej
rozdzielczości zdjęcia przejeżdżającego samochodu, a następnie wykorzystuje optyczne rozpoznawanie znaków
do zarejestrowania tablicy rejestracyjnej. To był niezawodny produkt. Jednak dyrektor generalny Rekor
Robert Berman nie był zadowolony z odczytu samych tablic: „[Ponieważ nasza technologia
tak dobrze sprawdza się w rozpoznawaniu pojazdów, robimy więcej, identyfikujemy markę,
model, kolor, typ nadwozia, naklejki na zderzaki i szyby, wykrywamy rdzę, wgniecenia i
inne rzeczy, takie jak prędkość jazdy i kierunek pojazdu.”[13] Rekor tworzy obecnie
najlepszy panoptykon pojazdów.
Innym przykładem osoby uzależnionej od nadzoru jest Amazon oferujący usługę
głosową Alexa i wideodomofon Ring. Ten ostatni zaczynał od zwykłej osobistej kamery
bezpieczeństwa. Następnie dodano mikrofony, aby urządzenia Ring mogły odbierać lokalne
dźwięki. Cel Amazona dla Ring zmienił się gdzieś po drodze
sposób:
Consumer Reports ujawniło, że możliwości audio urządzenia Ring są potężniejsze, niż
ktokolwiek przewidywał, zbierając dźwięk na poziomie rozmowy z odległości do 25 stóp.
Ma to niepokojące konsekwencje dla osób, które codziennie chodzą, jeżdżą na rowerze, a
nawet przejeżdżają obok dziesiątek tych urządzeń, nie wiedząc, że ich rozmowy mogły
zostać przechwycone i nagrane. Firma nie zgodziła się również na wyeliminowanie
domyślnego ustawienia automatycznego nagrywania dźwięku.[14]
Co więcej, Amazon zdecydował się udostępnić policji sygnał audio i wideo z kamery
Ring, w niektórych przypadkach bez nakazu lub zgody władz
Właściciel pierścionka.
Inteligentne miasto
W 2012 roku ówczesny dyrektor generalny Ad-Tech Brad Berens ogłosił, że „cokolwiek to
można zdigitalizować, zostaną zdigitalizowane.” W lutym 2014 roku dyrektor generalny Deutsche
Telekom przewidział, że „wszystko, co da się połączyć, zostanie połączone”.
Oboje mieli rację. Ich postawa podsumowuje sposób myślenia stojący za
rozwój inteligentnych miast – a za akcesoriami do inteligentnych miast: połączone
czujniki, urządzenia ubieralne, implanty medyczne, Internet rzeczy, big data, sztuczna inteligencja
uczenia się i analizy.
Ogrom Internetu Rzeczy jest trudny do uchwycenia. Jedno cyberbezpieczeństwo
specjalista ds. zapobiegania zagrożeniom, DataProt, raportuje:
W 2021 roku aktywnych urządzeń IoT było ponad 10 miliardów i liczba ta rośnie o 21,5%
rocznie.
Szacuje się, że w 2030 roku liczba aktywnych urządzeń IoT przekroczy 25,4 miliarda.
Do 2025 r. z Internetem będzie łączyć się 152 200 urządzeń IoT na minutę.
Szacuje się, że globalne wydatki na IoT wyniosą 15 bilionów dolarów w ciągu sześciu lat
między 2019 a 2025 rokiem.
Oczekuje się, że do 2025 r. ilość danych generowanych przez urządzenia IoT osiągnie 73,1
ZB (zetabajtów).[15]
Obecnie tylko czterdzieści dwa procent amerykańskich miast korzysta z jakiejś miary
technologii inteligentnego miasta, ale odsetek ten rośnie. Często pierwszym sygnałem
wdrożeniem inteligentnego miasta jest instalacja cyfrowych słupów oświetleniowych z wbudowanymi oprawami
kamery monitorujące i mikrofony. W innych inteligentnych miastach pionierskie
produktami są czytniki tablic rejestracyjnych i czujniki uliczne monitorujące ruch uliczny.

Podłączenie fizycznych urządzeń sensorycznych nie jest trudne. Największym wyzwaniem dla technokraty
pozostaje radzenie sobie z niepołączonymi silosami danych.
To, co naprawdę sprawia, że inteligentne miasto jest „inteligentne”, to połączenie tych silosów danych w
centralną bazę danych, którą można analizować za pomocą wyrafinowanych algorytmów sztucznej inteligencji
w celu ułatwienia osiągnięcia pożądanego wyniku społecznego.
Problem integracji dodatkowo pogarsza szeroka gama urządzeń publicznych i prywatnych. Na przykład
miasto może zainstalować tablicę rejestracyjną
czytelnikom śledzenie poszczególnych pojazdów i karanie ich szyderczych kierowców. Ale co
o prywatnych smartfonach, które generują w czasie rzeczywistym ogromne ilości danych o lokalizacji?
„Inteligentną” odpowiedzią byłoby zakup przez gminę danych o lokalizacji telefonu komórkowego, a
następnie zintegrowanie tych danych ze swoim systemem śledzenia. Wyobraź sobie miasto budujące bazę
danych swoich mieszkańców, aby zebrać całą ich aktywność w Internecie, od wpisów w mediach
społecznościowych po historie wyszukiwania. Jeśli wydaje Ci się to naciągane, jesteś spóźniony. Tak naprawdę
istnieje co najmniej osiem firm, które mogą w tym pomóc miastom.
Podaje się, że jedynie 0,06% urządzeń, które można połączyć z Internetem, jest do niego faktycznie
podłączonych. Oznacza to, że docelowo podłączonych urządzeń będą biliony. Czy możliwe jest poprowadzenie
przewodów lub kabli do wszystkich tych niepodłączonych urządzeń? Ledwie. Ten surowy fakt powinien
odpowiednio wyjaśnić panikę związaną z łącznością bezprzewodową 5G, która oferuje połączenia w czasie
rzeczywistym i bardzo dużą przepustowość transmisji danych.
W. Edwards Deming (1900–1993) był klasycznym technokratą, posiadającym wyższe stopnie naukowe
zarówno w matematyce, jak i fizyce. Jako poszukiwany konsultant biznesowy miał ogromny wpływ na
odbudowę i sukces przemysłowej Japonii po II wojnie światowej. Deminga, który słynnie zauważył: „W Bogu
ufamy; wszyscy inni przynoszą dane” z pewnością byłby zagorzałym zwolennikiem technologii inteligentnych
miast.
Propaganda
Oxford English Dictionary definiuje propagandę jako „systematyczną”.
rozpowszechnianie informacji, np. w sposób stronniczy lub wprowadzający w błąd, w celu
promować sprawę polityczną lub punkt widzenia.”
Autorem tej definicji jest Edward Bernays, który wynalazł w 1928 roku
propagandę jako doktrynę intencjonalną i wyjaśnił ją w swoim nowatorskim traktacie,
Propaganda: „Jeśli zrozumiemy mechanizm i motywy działania grupy
umysłem, czy nie jest możliwe kontrolowanie i pułkowanie mas zgodnie z naszymi
zrobią to bez ich wiedzy?”[16]
W tej samej książce Bernays napisał również: „Niewidzialny rząd ma taką tendencję
skoncentrować się w rękach nielicznych ze względu na koszty
manipulowanie machiną społeczną, która kontroluje opinie i nawyki ludzi
masy.”[17]
Czy Bernays był ukrytym technokratą? A może nawet transhumanista? Ani nie jest
nieprawdopodobne, biorąc pod uwagę, że jego zrozumienie i stosowanie propagandy było utorowane
sposób, w jaki technokraci i transhumaniści mogą połączyć siły, aby opanować tę sztukę.
Czyniąc to, zawładnęli głównymi mechanizmami dystrybucji wiadomości —
w szczególności główne media, media społecznościowe i wyszukiwarki.
Powstała cała branża „weryfikatorów faktów”, która ma kwestionować każdą myśl
wbrew narracji technokratycznej/transhumanistycznej. Nic dziwnego, że wiele
cenzura związana z ich narracją dokonuje się automatycznie
przy ciągłym działaniu algorytmów Sztucznej Inteligencji. Jak my
nauczyliśmy się podczas pandemii Covid-19, algorytmy AI nie zapewniają
oznacza odwołanie się lub zaprotestowanie przeciwko ich bezosobowym decyzjom. Taki ludzki dotyk
byłoby katastrofalne dla umysłu technokraty, który jest uosobieniem tego zjawiska
efektywność!
Celem maszyny propagandowej jest oszukiwanie, manipulowanie i warunkowanie
swoich poddanych do przyjmowania stanowisk i działań, których w przeciwnym razie
nigdy by nie przyjęli. Doskonały przykład: podczas mocno propagandowej pandemii
połowa Ameryki utknęła w złudzeniach na temat noszenia masek, dystansu społecznego,
izolacji i wstrzykiwania eksperymentalnych leków, które rzekomo zawierają mRNA. Ich
reakcja na narrację o pandemii była dowodem na to, że propaganda jest jednym z
najbardziej przerażających narzędzi kontroli, jakie można sobie wyobrazić.
Bernays z pewnością dostrzegł siłę propagandy, gdy napisał: „Ci, którzy manipulują
tym niewidzialnym mechanizmem społeczeństwa, tworzą niewidzialny rząd, który jest
prawdziwą władzą rządzącą naszym krajem”. [18] Jego wniosek wskazuje, kto ma
prawdziwą władzę w Ameryce. Politycy chcieliby myśleć, że to oni napędzają sytuację i
wstrząsają nią, ale tak nie jest. Technokraci i transhumaniści w Dolinie Krzemowej i
poza nią; kierownictwo Wielkiej Farmy i przejęte przez nich organy regulacyjne; rosnące
szeregi globalnych elit, takich jak członkowie Światowego Forum Ekonomicznego –
wszyscy są faktycznymi kontrolerami społeczeństwa. Jeśli wierzymy inaczej, żywimy
pobożne życzenia lub, co bardziej prawdopodobne, jesteśmy pogrążeni w masowej
indoktrynacji za pomocą rządowego szkolnictwa.

Kapitalizm nadzoru
Termin ten ukuła emerytowana profesor Harvard Business School Shoshana Zuboff
„kapitalizm nadzoru” i wyjaśnił go w The Age of Surveillance
Kapitalizm: walka o przyszłość człowieka na nowej granicy władzy. W
w swojej doskonałej książce wyjaśnia, w jaki sposób Google był pionierem nadzoru
kapitalizmu na początku tego stulecia w ten sam sposób, w jaki Ford Motor Co.
był pionierem zautomatyzowanej linii montażowej na początku ubiegłego wieku – w
Dokładnie rok 1913. Kiedy Google odkrył wartość w „behavioural
nadwyżka” – czyli to, co pozostaje po zaspokojeniu potrzeb własnych użytkowników – to
wykorzystano kopalnię złota w zakresie analizy predykcyjnej. W rezultacie mógłby sprzedać swoje
prognozę przyszłych zachowań użytkowników dla kupujących, którzy chcą wykorzystać te dane
własne produkty i oferują je na sprzedaż. W ten sposób stało się nasze ludzkie zachowanie
surowiec wydobywany na produkty i usługi wytwarzane i sprzedawane przez
korporacje.
Zuboff pisze: „Nie wystarczy już automatyzować przepływ informacji
jeśli chodzi o to, naszym celem jest teraz automatyzacja.”[19] Oczywiście Google nie jest jedyny
winowajca. Inni giganci, w tym Facebook i Amazon, podjęli tę decyzję
Google odniósł sukces i dołączył w tym szeregu do spółki macierzystej Google, Alphabet Inc
niekontrolowany wyzysk człowieczeństwa.
Stąd trafna definicja Zuboffa, nazywająca ich „kapitalistami nadzoru”. Ona
zauważa, że „wiedzą o nas wszystko, podczas gdy ich działania tak
zaprojektowany tak, aby był dla nas niepoznawalny.” [20] Ponieważ kapitalizm inwigilacyjny taki jest
bezprecedensowe i pozbawione struktury prawnej ani ograniczeń, są jej praktycy
„popychana do bezprawia przez logikę własnego stworzenia”[21] ona
twierdzi.
Po tym, jak Google uprzedmiotowił swoich klientów, sprzedając przewidywalną pewność
co do przyszłego zachowania, wkrótce odkrył, że może równie łatwo manipulować ludzkimi
zachowaniami i kształtować je – zarówno obecne, jak i przyszłe. Tutaj naprawdę widzimy
zastosowany element kontroli.

Zuboff zauważa:
Jest to forma tyranii, która żywi się ludźmi, ale nie jest z ludzi. W surrealistycznym paradoksie
ten zamach stanu jest celebrowany jako „personalizacja”, chociaż kala, ignoruje, unieważnia i
wypiera wszystko, co osobiste w Tobie i we mnie. [. . .] [To] unicestwienie polityki.[22]
Podsumowując, kapitalizm inwigilacji ma naturę całkowicie technokratyczną. Jako taka jest
jawnie antyrządowa i antydemokratyczna, odrzucając wszelkie formy ekspresji politycznej
oraz wszelkie prawa i regulacje uchwalone, podpisane przez władzę wykonawczą i
egzekwowane przez sąd. Rzeczywiście, władza technokracji, jaką dzierży na całym świecie, jest
większa niż siła większości państw narodowych

łączny.
Wniosek
Technokraci/transhumaniści, którzy po cichu wznoszą siatkę kontroli
pod pretekstem, że to dla naszej wygody i przyjemności, nie jesteśmy zadowoleni
zastosować go tylko do bytów społecznych, takich jak kraje, stany, prowincje lub miasta.
Przeciwnie, jedynym sposobem, w jaki są usatysfakcjonowani, jest kontrolowanie zachowania
każdego człowieka. Osobiście. Indywidualnie. Całkowicie.
Bez przerwy.
Właściwie to nie do końca prawda. Poza próbą kontrolowania nas zewnętrznie —
nasze codzienne zachowania, ruchy, działania – technokraci i
transhumaniści pragną kontrolować nasze myśli. Osobiście. Indywidualnie.
Całkowicie. Bez przerwy.
Dla nich ostatnią przeszkodą jest nie tylko monitorowanie naszych myśli, ale faktycznie
zmienić sposób, w jaki myślimy, abyśmy doszli do tego, co z góry przyjęte
wnioski (oczywiście własne), bez konieczności stosowania dodatkowych środków zewnętrznych
kondycjonowanie.
Podsumowując wszystko co opisałem jest dokładnie zgodne z oryginałem
definicja technokracji:
Technokracja jest nauką o inżynierii społecznej, działaniem naukowym
całego społecznego mechanizmu produkcji i dystrybucji dóbr i usług
całej populacji. [. . .] Będzie tak po raz pierwszy w historii ludzkości
wykonane jako problem naukowy, techniczny i inżynieryjny. [. . .] Nie będzie
miejsce dla polityki, polityków, finansów lub finansistów, rakiet lub
Oszuści. [. . .] Technokracja będzie rozpowszechniać za pomocą certyfikatu
dystrybucja dostępna dla każdego obywatela od urodzenia aż do śmierci. [Podkreślenie dodane.]
Rosa Koire miała rację co do Agendy 21, Agendy 2030 i zrównoważonego rozwoju
rozwój. Rozumiała, że – jak od dawna twierdziłem – celem ONZ jest

przekształcenia planety to nic innego jak rozgrzana technokracja z lat trzydziestych
XX wieku: jest
to plan inwentaryzacji i kontroli. Inwentaryzacja i kontrola całej ziemi, całej wody,
wszystkich minerałów, wszystkich roślin, wszystkich zwierząt, całej konstrukcji,
wszystkich środków produkcji, całej żywności, całej energii, całej informacji i wszystkich
ludzi na świecie.[23]
Przypisy
[1] Koire, Rosa, Za zieloną maską: Agenda ONZ 21, The Post
Instytut Zrównoważonego Rozwoju, 2011, s. 2011 2.
[2] YouTube, „Wywiad z Rosą Koire: Ujawnienie Agendy ONZ 2030.”
https://youtu.be/3PrY7nFbwAY
[3] Hubbert, M. King i Scott, Howard, Kurs studiów nad technokracją
(Technokracja, Inc., 1934), s. 25. 232.

[4] ABC News Denver, „Tysiące klientów Xcel pozbawionych dostępu
termostaty podczas „awaryjnej sytuacji energetycznej”, 31 sierpnia 2022 r.
https://www.thedenverchannel.com/news/contact-denver7/thousands-of-xcel-
klienci-zablokowani-termostaty-w-czasie-awaryjnej-energii.
[5] Statista, „Liczba inteligentnych liczników elektrycznych zainstalowanych w Stanach Zjednoczonych
od 2007 do 2019 r., z prognozą od 2020 r. do 2021 r.”, kwiecień 2021 r.
https://www.statista.com/statistics/676472/number-of-smart-meter-
instalacje-w-stanach-stanach.
[6] Departament Energii USA, „Sieć 2030: krajowa wizja
Drugie 100 lat elektryczności”, 2003, s. 23. 24.
[7] Wood, Patrick, „Technokracja, inteligentna sieć i zielona gospodarka”,

Wolność zwolennicy, Marsz 3, 2010.
https://www.freedomadvocates.org/technocracy-smart-grid-green-economy
[8] Tamże.
[9] YouTube, „Kontroler urządzeń przyjaznych sieci zamienia małe obciążenia w
Aktywa sieciowe”, Pacific Northwest National Laboratory, 14 marca 2019 r.
https://youtu.be/2JIyRPCp35w .
[10] Cision PR Newswire, „Globalny raport dotyczący rynku inteligentnych liczników energii elektrycznej
2022: Rynek osiągnie 15,2 miliarda dolarów do 2026 r. — sztuczna inteligencja prezentuje ogromną wartość
Możliwości wykorzystania danych z inteligentnych liczników”, Research and Markets, 13 kwietnia,
2022.
[11] Organizacja Narodów Zjednoczonych, „Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz rozwoju
Zrównoważony 2030”.
https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/21252030%20Age
nda%20for%20Sustainable%20Development%20web.pdf Glosariusz, https://
[12] Gartnera Mądry Siatka.
www.gartner.com/en/information-technology/glossary/smart- siatka.
[13] YouTube, „Rekor Systems on AI-driven Technology for Roadways, Customer Demand and
Industry Landscape”, 30 lipca 2020 r . https://youtu.be/ceWhKYFgvbE.
[14] Electronic Frontier Foundation, „Ring ujawnia, że przekazują policji filmy bez zgody użytkownika
i nakazu”, 15 lipca 2022 r.
[15] DataProt, „Statystyki Internetu rzeczy na rok 2022”, 13 maja 2022 r. https://dataprot.net/
statistics/iot-statistics.
[16] Edward Bernays, Propaganda (Horace Liveright, 1928), s. 23-35. 47.
[17] Tamże.
[18] Tamże. P. 2.
[19] Zuboff, Shoshana, Wiek kapitalizmu nadzoru: walka o
a Human Future at the New Frontier of Power (Perseus Books, 2019), s. 10-10. 8.
[20] Tamże, s. 20.
11 [21] Tamże, s. 11. 105.
[22] Tamże, s. 22. 513
[23] YouTube, „Wywiad z Rosą Koire: Ujawnienie Agendy ONZ 2030.”
https://youtu.be/3PrY7nFbwAY.
Rozdział siódmy
Nauka o inżynierii społecznej
„Jesteśmy rządzeni, nasze umysły są kształtowane, nasze
gusta kształtowane, nasze idee sugerowane, w dużej mierze przez
mężczyzn, o których nigdy nie słyszeliśmy. – Edwarda
Bernaysa
S INŻYNIERIA OCIALNA TO celowe użycie propagandy i innych technik manipulacyjnych w celu
wpływania na postawy i zachowania społeczne na masową skalę w celu osiągnięcia rezultatów
określonych przez inżynierów społecznych.
Ponieważ technokracja pierwotnie określała się mianem „nauki o inżynierii społecznej”, nie
powinniśmy być zaskoczeni, że dzisiejsi technokraci i ich sojusznicy nadal ćwiczą tę mroczną umiejętność
w celu osiągnięcia własnych celów.
kończy się.
Podczas pandemii świat został opanowany przez inżynierów społecznych, którzy wydają się wymykać
się z muru. Ich ostrożnie

skonstruowaną propagandę, rozpowszechnianą bez przerwy przez cały dzień, każdego dnia,
przekonała wiele milionów przerażonych ludzi do noszenia masek na twarz, zachowywania
dystansu społecznego, zamykania się w domach, zamykania firm, zamykania szkół i wreszcie
posłusznie poddania się zastrzykom z niezatwierdzonymi przez FDA, eksperymentalnymi
zastrzykami mRNA.
Jak mogło do tego dojść? Czy świat zwariował? Zbadajmy.
W latach trzydziestych XX wieku zaczęły pojawiać się marzenia technokratów o inżynierii społecznej.
Podstawowe badania prowadził już Iwan Pawłow (1849–1936), rosyjski neurolog i fizjolog,
którego determinacją było odkrycie przyczyn ludzkich zachowań. Jego eksperymenty dotyczące
ślinienia się psów na widok jedzenia umożliwiły mu rozwinięcie dobrze znanej teorii
warunkowania klasycznego. Odkrył, że psa można zmusić do ślinienia się na sam widok
naczynia z jedzeniem, nawet jeśli nie ma w nim jedzenia. Inny eksperyment Pawłowa
spowodował, że psy śliniły się za każdym razem, gdy wchodził do nich karmnik
pokój.
Czy teoria warunkowania klasycznego ma zastosowanie także do ludzi? Oczywiście i działa
to w ten sposób: jeśli tata zawsze zakłada czapkę z daszkiem tuż przed zabraniem dziecka do
parku na zabawę, w końcu dziecko będzie przewidywać czas na zabawę za każdym razem, gdy
tata będzie nosił tę samą czapkę, niezależnie od ustawienia i

okoliczność.
Amerykański psycholog i behawiorysta BF Skinner (1904–1990) pojawił się na scenie nieco
później niż Pawłow. Skinner promował pogląd, że natura ludzka jest głównie produktem
środowiska człowieka. Twierdził jednak również, że natura ludzka kieruje się pewnymi prawami,
które, jeśli zostaną odkryte, można będzie wykorzystać
celem manipulacji i kontroli. W eksperymentach na szczurach opracował teorie pozytywnego i
negatywnego wzmocnienia, a także bezpośredniej kary w celu kontrolowania zachowania.
Teorie Skinnera na temat gryzoni zyskały popularność

tropił ludzi, kiedy zdał sobie sprawę, że „gatunek organizmu spowodował zaskakująco
niewielką różnicę”.[1] Jego książka z 1948 r., Walden Two, opisuje utopię, w której wolna
wola ludzkiego ducha lub duszy jest odrzucana i systematycznie zmieniana zmienne
środowiskowe kontrolują całe ludzkie zachowanie.
Zarówno Skinner, jak i Pawłow wyznawali mechanistyczny[2] światopogląd. Próbowali
zrozumieć ludzkie zachowanie poprzez proces badań naukowych. Ludzie, rozumowali, to
istoty przypadkowe, które rozwinęły się zgodnie z teorią Darwina dotyczącą przetrwania
najsilniejszych. Ich mechanistyczna filozofia doskonale pasuje do sposobu myślenia
wczesnych technokratów i stała się głównym tematem Kursu Studiów Technokracji
opublikowanego w 1934 roku.
Niebezpieczeństwo związane z tego typu myśleniem polega na tym, że sprowadza ono
ludzi do braku wolnej woli i ducha czy duszy, która pomogłaby im w dokonywaniu moralnych
i etycznych wyborów życiowych. Zamiast tego warunki zewnętrzne i bodźce są niezbędne
do uzyskania lepszego zachowania. Oczywiście technokraci argumentowali, że mogliby w
tym celu zastosować swoją „naukę o inżynierii społecznej”.
Ci pierwsi technokraci nie musieli pisać długich wykładów na temat obsługi maszyn i
fabryk ani budowy dróg i miast.
Tayloryzm[3] i teoria systemów[4] już to zrobiły – a technokraci byli przesiąknięci obiema
doktrynami. Tym, z czym technokraci nie mogli sobie poradzić, była natura ludzka. Odkryli,
że ludzie są znacznie mniej niezawodni niż fizyczne maszyny. Niemniej jednak, aby faktycznie
budować miasta i drogi oraz obsługiwać maszyny i fabryki, byli zmuszeni polegać na
zawodnych i nieprzewidywalnych ludziach.
Czy widzisz dylemat technokratów?
Ich zdaniem jedynym rozwiązaniem było przekształcenie człowieka w obraz maszyny i
zarządzanie nią jako taką. Tak naprawdę to ludzie byli najwięksi

przeszkody, na jakie napotykali technokraci, gdy próbowali kontrolować cokolwiek i wszystko
– czyli cały czas. Nie powinno więc być zaskoczeniem, że kiedy w 1937 r. wymyślili definicję
technokracji, ich zdolność do kontrolowania ludzkich zachowań została doceniona:
„Technokracja jest nauką o inżynierii społecznej”[5].
Widzimy, jak działają teorie behawioralne zarówno Pawłowa, jak i Skinnera
zapewnił zbawienie wczesnym technokratom. Bo jeśli ludźmi można sterować z zewnątrz, jak
fizycznymi maszynami, i jeśli tę dyscyplinę można przekształcić w „naukę”, to „nauka o inżynierii
społecznej” legalnie znajduje się w sterówce technokratów, prawda?
Tak, z wyjątkiem prostego faktu, że nauka o inżynierii ludzkich zachowań nie jest prawdziwą
nauką. To pseudonauka. Ludzi nie można „zaprojektować”. A nawet gdyby tak było, rozwój
zasad inżynierii społecznej jest draństwem prawdziwej metody naukowej, która zawsze tak
dobrze służyła autentycznym naukowcom, zarówno w przeszłości, jak i obecnie.
Być może pamiętasz, że pod koniec rozdziału 1 nazwaliśmy „scjentyzmem” „spekulacyjnym,
metafizycznym, odwróconym do góry nogami światopoglądem na temat natury wszechświata
i stosunku człowieka do niego”. Fakt, że „odwrócony do góry nogami” scjentyzm odgrywa tak
ogromną rolę w technokracji, potwierdza fakt, że inżynieria społeczna jest pseudonaukowa i
nigdy nie powinna być utożsamiana ze słowem

"nauka."
Wszelkie wysiłki zmierzające do stworzenia utopii za pomocą inżynierii społecznej
(przypomnijmy Walden Two Skinnera) zakończyły się fiaskiem. Marksiści, komuniści i socjaliści tak mają
próbowałem i nie udało się. Podobnie faszyści. Technokraci również jak dotąd ponieśli porażkę
i w końcu również poniesie porażkę. Jednakże w międzyczasie społeczeństwo zostaje zniszczone
przez pychę tych samowybranych inżynierów społecznych, którzy praktykują wypaczoną
pseudonaukę, która nigdy nie zadziała, ponieważ jest . . . nie naukowe.

Wybitny historyk Richard G. Olson, autor książki Science and Scientism
w XIX-wiecznej Europie zauważa w swoim wstępie subtelną zmianę w myśleniu, która
poprzedziła pierwotny ruch technokratyczny:
Nieustannie myślałem o tych wczesnych myślicielach, którzy starali się przenieść
spostrzeżenia, zwłaszcza metodologiczne, z nauk przyrodniczych do domeny społecznej
człowieka, jako angażujących się w scjentyzm – termin, który miałem na celu wskazać transfer
idei, praktyk, postaw i metodologii z kontekstu badań nad światem przyrody (który w założeniu
był niezależny od ludzkich potrzeb i oczekiwań) na badania nad człowiekiem i jego instytucjami
społecznymi, bez narzucania jakiejkolwiek oceny zasadności takiego zawłaszczenia.[6]
Dzisiejsi technokraci nadal praktykują scjentyzm, o czym świadczy wyraźna obecność
pseudonauki w każdej dziedzinie życia. Zamiast po drodze ulepszać społeczeństwo, scjentyzm
niezmiennie powoduje większy bałagan we wszystkim, czego się dotknie.
Wracając do kursu technokracji, możemy teraz zobaczyć, jak „nauka o inżynierii społecznej”
wpłynęła na umysł technokraty – zarówno

wtedy i teraz:
Daje nam to wskazówkę dotyczącą najbardziej podstawowej techniki kontroli społecznej,
jaka istnieje. Żaden inny pojedynczy element nie wywiera więcej niż niewielki procent wpływu
wywieranego przez bezpośrednie środowisko fizyczne na działalność istot ludzkich.
Pozostawcie środowisko fizyczne w niezmienionym stanie lub tempo działania przemysłu bez
zmian, a wszelkie wysiłki zmierzające do zmiany podstawowych sposobów zachowania ludzi
będą w dużej mierze skazane na niepowodzenie; zmieniają bezpośrednie środowisko fizyczne
ludzi, a ich sposoby zachowania zmieniają się automatycznie.[7]
Od czasu wprowadzenia tego kierunku studiów w 1934 r. istnieją technokraci

dążenie do doskonalenia niezawodnych metod kontroli społecznej. Poniżej przytoczymy A

mało takich metod.
Propaganda
Intelektualnym ojcem współczesnej propagandy był Edward L. Bernays (1891–1891).
1995), bratanek Zygmunta Freuda. Ukazała się jego przełomowa książka Propaganda
w 1928 r., w samą porę, aby technokraci włączyli ją do swojej nauki o społeczeństwie
zestaw narzędzi inżynierskich. Bernays zawsze był bezpośredni, co widać było na wstępie
rozdziału I swojej książki, Organizowanie chaosu:
Świadoma i inteligentna manipulacja zorganizowanymi nawykami i
opinie mas są ważnym elementem społeczeństwa demokratycznego. Te
którzy manipulują tym niewidzialnym mechanizmem społeczeństwa, stanowią niewidzialnego
rząd, który jest prawdziwą władzą rządzącą naszym krajem.[8]
Ostatnie stwierdzenie w jego książce było dokładnie takie same:
Propaganda nigdy nie wymrze. Inteligentni mężczyźni muszą zdawać sobie z tego sprawę
propaganda jest nowoczesnym narzędziem, dzięki któremu mogą walczyć o produktywność
kończy się i pomagają wydobyć porządek z chaosu.[9]
Produktywne zakończenia? Porządek z chaosu? O tym marzy technokrata
są zrobione z.
Służyło wszystko pomiędzy pierwszą a ostatnią stroną Propagandy
jako katalizator tego, co stałoby się ogromnym przemysłem przeznaczonym do tego celu
manipulować i kontrolować masy. Dziś ta trójka jest ze sobą powiązana, ale odrębna
częściami tej branży są „public relations” (lub reklama), „marketing” oraz
"reklama." Ich odpowiedni eksperci obracają rzeczywistość w różnych kierunkach
w celu promowania produktów, które przynoszą ogromne zyski. Bez PR
flacks, guru marketingu i autorzy tekstów reklamowych, w jaki sposób piwowar miałby sprzedawać mydliny?
z powodzeniem? Kto wymyśliłby idealną scenę: huczną imprezę przy basenie
z facetami z dużym brzuchem i blondynkami w bikini?

Bernays miał umysł technokraty i został w nich autorytatywnie opisany
warunki. Artykuł w czasopiśmie MIT doskonale oddaje jego osobowość:
Do końca życia (Bernays zmarł w 1995 r.) trzymał się mocno przekonania, że masy
potrzebują przywództwa i że przywództwo będzie pochodzić od nielicznej elity,
technokratycznej, która będzie kształtować rzeczywistość mas i w ten sposób tworzyć
lepsze społeczeństwo. społeczeństwo.[10]
Propaganda stała się tak wpływowym narzędziem, że środowisko akademickie
przyjęło ją i nauczało w szkołach dziennikarstwa, nauk społecznych, nauk politycznych,
marketingu i innych dyscyplin. Od czasu przełomowej pracy Bernaysa napisano
mnóstwo książek badających każdy aspekt tego, co czyni propagandę, cóż, propagandą.
W 2020 roku przejrzałem kilka podręczników uniwersyteckich poświęconych
propagandzie i ze zdziwieniem zobaczyłem w każdym z nich niezwykle podobne listy technik.
Poniżej podsumowałem najpopularniejsze techniki propagandowe, aby pokazać, w
jaki sposób temat został ujednolicony: Strach: Najpotężniejsza
emocja, strach przed stratą lub krzywdą fizyczną, otwiera umysł na akceptację
rozwiązań dostarczonych przez propagandystę —rozwiązania, które w innym przypadku
nie zostałyby zaakceptowane. Podstawą wszelkiej propagandy związanej z pandemią
była technika strachu.
Modowy trend: Twierdzono, że skoro wszyscy tak robią, Ty też powinieneś to zrobić.
Twierdzenie to często łączy się z innymi technikami propagandowymi. Rozpoznajesz
tę aż nazbyt znajomą zachętę: „Wszyscy decydują się na strzał, ponieważ jest to
bezpieczne i skuteczne; powinieneś wziąć

to też."
Układanie kart: Ta technika podkreśla wszystkie „dobre” informacje i pomija „złe”.
Innymi słowy, prezentowane są tylko fakty, które wspierają agendę propagandysty,
podczas gdy wszystko inne jest zamierzone

zduszony. Ta rażąca cenzura jest obecnie powszechna w mediach głównego nurtu, mediach
społecznościowych i wyszukiwarkach.
Zwykli ludzie: propagandysta sugeruje, że jest on zwykłym człowiekiem, takim jak ty,
mającym takie same marzenia i pragnienia, dlatego powinieneś wierzyć

jego.
Opinia: Osoba niezwiązana z produktem zaświadcza, że propaganda dotycząca produktu
jest prawdziwa i że można zaufać jej słowu. Często idealnym świadkiem jest sympatyczna i
wiarygodna gwiazda. Innym razem osoba składająca świadectwo jest „nikim”, który zostaje
wybrany, ponieważ sprawia wrażenie jednego z „zwykłych ludzi” opisanych powyżej.
Błyszczące ogólniki: Propagandę czasami akceptuje się bez zastrzeżeń po prostu dlatego,
że jej radykalne stwierdzenia nie dają się zdefiniować i często zawierają niejasne „słowa cnoty”.
Przykłady: „Ten program antydyskryminacyjny zapewni równość dla wszystkich” oraz „Dzięki
temu budżetowi utworzymy miliony zielonych miejsc pracy”.
Wyzwiska/odwracanie uwagi: Ataki ad hominem prowadzone przez propagandystę mogą
odwrócić negatywną uwagę od niego samego i skierować ją w stronę kogoś innego. Na
przykład siejący panikę związaną z globalnym ociepleniem Al Gore powiedział kiedyś groźnie:
„Osoby zaprzeczające zasłużyły na karę”. Dzisiejsi wyzwiska twierdzą, że w Ameryce panuje
„pandemia niezaszczepionych” i ich celem są ataki ad hominem na każdego, kto opiera się
dźgnięciu.
Transfer: technika ta przenosi prestiż organizacji na program lub produkt propagandysty,
nadając temu programowi lub produktowi ten sam stopień prestiżu. Ta taktyka propagandowa
wykorzystuje chęć organizacji do utrzymania swojej reputacji, podążania za tłumem,
przestrzegania zasad i podporządkowania się władzy. Spójrzcie, co się stało, gdy urzędnicy
zajmujący się zdrowiem publicznym i przywódcy polityczni przekonali pastorów w wielu USA
kościoły do promowania propagandy pandemicznej wśród swoich kongregacji.
Oczywiście członkowie kościoła chętnie stosowali się do wszelkich „środków ochrony”,
do których stosowania namawiali ich pastorzy.
Fałszywa analogia: Kiedy dwa pojęcia są ze sobą powiązane, mimo że nie mają
faktycznego związku przyczynowo-skutkowego, nazywa się to fałszywą analogią lub
fałszywą równoważnością. Oto próba: „Ludzie kwestionujący szczepionki są
antyszczepionkami. Mary nie chce przyjąć szczepionki na Covid.
Zatem Mary jest przeciwniczką szczepionek”.
Błąd albo-albo: myślenie „czarno-białe” oferuje tylko dwie możliwości, chociaż
mogą istnieć inne dopuszczalne odpowiedzi. Błąd „albo-albo” polaryzuje ludzi i
zmusza ich do zaakceptowania wyniku pożądanego przez propagatora błędu. Kto z
nas chce zgodzić się ze stwierdzeniem: „Albo jesteś za nauką, albo przeciw niej”,
skoro nasze rozumienie „nauki” jest sprzeczne z rozumieniem propagandysty?
Wadliwa przyczyna i skutek: technika ta sugeruje, że ponieważ A następuje po B,
A musi spowodować B. Na przykład (A) Joe popiera posiadanie broni i (B) mordercy
często używają broni do zabijania ludzi; dlatego Joe sam musi być mordercą – lub
przynajmniej fanem morderców.
Eufemizmy: nierzadko propagandyści używają słowa lub wyrażenia, które udaje,
że przekazuje prawdę, ale w rzeczywistości robi coś zupełnie odwrotnego. Jednym ze
środków retorycznych, których używają w tym celu, jest eufemizm, który „zastępuje
dokładny język, który może być obraźliwy, językiem bardziej zrozumiałym, aby
wzbudzić pozytywne skojarzenia” – jak to ujmuje The Propwatch Project.
Zatem eufemistyczne „fakty alternatywne” propagandysty w rzeczywistości oznaczają
„wręcz fałszywe lub wprowadzające w błąd twierdzenia”. Podobnie propagandowa
ONZ używa eufemizmu „zrównoważony rozwój”, aby ukryć swoje prawdziwe
technokratyczne intencje: „inżynieria społeczna” mas.

Naładowane słowa: związane z wyzwiskami, naładowane słowa są tym, czego propagandysta
używa do opisania całkowicie normalnych działań i zupełnie zwyczajnych okoliczności. Być
może pamiętacie skandaliczny, ekstremistyczny język, jakiego użył rząd USA, nazywając
rodziców, którzy słusznie protestują na zebraniach rad szkolnych, „krajowymi terrorystami”,
którzy dopuszczają się „nienawiści”

zbrodnie.”
Kozioł ofiarny: Po prostu odwieczna technika kozła ofiarnego przypisuje winę komuś, kto
nie jest stroną w czymś. Wystarczą dwa przykłady znalezienia kozła ofiarnego: (1) każda
administracja prezydencka zazwyczaj obwinia poprzednią administrację za obecne problemy
gospodarcze; (2) po zaoferowaniu społeczeństwu szczepionek przeciwko Covidowi za trwającą
pandemię obwiniano jedynie osoby niezaszczepione.
Logiczne rozłączenie: Światowe Forum Ekonomiczne słynie obecnie z kampanii reklamowej
„Nie będziesz posiadać niczego i będziesz szczęśliwy”. Cóż za typowy chwyt propagandowy,
twierdzenie, że szczęście jest wynikiem nieposiadania niczego, podczas gdy każdy wie z
doświadczenia, że takie stwierdzenie jest całkowicie nielogiczne i nieprawdziwe. Następstwem
absurdalnego twierdzenia WEF mogłoby równie dobrze być: „Bezdomni nic nie posiadają, więc
muszą być szczęśliwi”[11].
W tym momencie możesz pomyśleć, że ktokolwiek jest właścicielem mediów lub ma na nie
wpływ, mądrze byłoby zastosować te techniki propagandowe w różnych kombinacjach, aby
osiągnąć dowolny możliwy cel. Miałbyś rację. Smutna prawda jest taka, że właściciele mediów
i influencerzy już stosują tę strategię.

Smutniejsza prawda: to technokraci i ich transhumanistyczni bliźniacy
kontrolować wielkie media – to znaczy wszystkie dotychczasowe media drukowane, stacje
telewizyjne i radiowe oraz wszystkie media społecznościowe (np. Facebook, Twitter i YouTube)
w Ameryce.
Gdy już poznamy źródła propagandy i przeanalizujemy konkrety

technik, możemy wskazać rzeczywiste cele szerzenia propagandy.
Na przykład w latach 2020, 2021 i 2022 duże media wywołały nieprzerwane
tsunami propagandy nawołującej wszystkich do wstrzyknięcia mRNA COVID-19 w
celu walki z wirusem. Wkrótce odkryto, że zastrzyki są nieskuteczne, a w wielu
przypadkach szkodliwe. Okazuje się, że celem Wielkiej Farmacji i współwinnych
przechwyconych agencji – innymi słowy ich prawdziwym celem – nie było zapobieganie
zakażeniu, ale wprowadzenie nowej terapii medycznej. Terapia ta robi coś, czego nie
zrobiła dotąd żadna szczepionka: hakuje ludzki układ odpornościowy poprzez
sekwencje genetyczne wkomponowane w mRNA, ostatecznie edytując ludzki genom.
Nie żeby to byli propagandyści

kiedykolwiek wyszedłem i powiedziałem to samo!
Kiedy analizujemy propagandę „szczepionki” na Covid , staje się jasne, że jej
źródłem jest przemysł farmaceutyczny i biotechnologiczny, które są pod silnym
wpływem, jeśli nie zdominowane, przez transhumanistów i technokratów. Staje się
także oczywiste, że ich obietnice były w najlepszym wypadku nieszczere, a w
najgorszym wyraźnie fałszywe. Wielu jego odbiorców poważnie ucierpiało i odniosło
trwałe obrażenia lub zakończyło się śmiercią. Niezaprzeczalnie ustalono, że przyczyną
ich choroby lub śmierci była jedna lub więcej rund

Zastrzyk na Covid.
Czy możemy wyciągnąć naukę z tego niebezpiecznego – często śmiertelnego –
kłamstwa i zastosować ją w przyszłych starciach z propagandą? Tak. Nie tylko jedna
lekcja, ale wiele lekcji. Proponuję, abyśmy wszyscy zwrócili na to uwagę: za każdym
razem, gdy wykryjemy w grę propagandę, naszą odruchową reakcją powinno zawsze
być pytanie: „Jaki jest produkt sprzedawany nam przez propagandystów?” oraz „Co
według tych samych propagandystów zrobi dla nas ten produkt?” Niezmiennie produkt jest
faktycznie zaprojektowany, aby zrobić coś zupełnie innego niż wtyczka propagandystów
– coś znacznie gorszego.

Szturchnięcie
W 2008 roku Richard Thaler, profesor behawioralny na Uniwersytecie w Chicago
ekonomii, współautorem książki zatytułowanej The Nudge: Improving Decisions About
Zdrowie, bogactwo i szczęście. Jego „teoria szturchnięcia” została szybko podjęta
przez wiele rządów, korporacji i organizacji pozarządowych,
który zaczął używać go jako wpływowego narzędzia politycznego do manipulowania zachowaniem
pracowników, klientów i obywateli. Dziewięć lat później Thaler wygrał konkurs 2017
Nagroda Nobla w dziedzinie ekonomii za pracę nad psychologicznymi błędami w zachowaniu
ekonomia.[12]
Spójrzmy teraz oczami Henry’ego Farrella, który uczy polityki
nauki i spraw międzynarodowych na Uniwersytecie George’a Washingtona – w
wynik teorii szturchnięcia Thalera, prawda? W artykule Vox Farrell
przedstawia krytyczną analizę tego, co stało się znane jako „nudgeokracja” lub
praktyka szturchania. On pisze:
Rzeczywiście, istnieje wiele okoliczności, w których szturchnięcia są dobre
pomysł. Jednak moda na szturchokrację ma ukryte implikacje. Thaler i [współ-
autor Cass] Sunstein opisuje filozofię leżącą u podstaw szturchania jako
„libertariański paternalizm” – libertariański, ponieważ pozwala ludziom tworzyć
wyborów, jakich chcą, paternalistycznych, ponieważ zapewnia im to wybór ojca
ręka prowadząca. Za szturchaniem kryje się założenie, że tatuś wie
to, co najlepsze.
Dla Thalera i Sunsteina tata jest „architektem z wyboru” – wykwalifikowanym i
inteligentny technokrata, który korzysta z dobrych danych, dobrych nauk społecznych i własnych
inteligencję, aby dowiedzieć się, co ludzie naprawdę chcieliby robić, gdyby tylko chcieli
byli równie mądrzy i dobrze poinformowani, jak wybrany architekt.”

Farrell konkluduje, że szturchanie „jest rodzajem technokracji, która zakłada, że eksperci
będą wiedzieć, które wybory leżą w interesie zwykłych ludzi, lepiej niż oni sami. Może to być
prawdą w pewnych okolicznościach” – kontynuuje – „ale nie będzie to prawdą przez cały czas
nawet w większości przypadków, jeśli zwykli ludzie nie mają dobrych możliwości wyrażenia
swoich preferencji”.
Thaler i Sunstein najwyraźniej nie wierzą, że „zwykli ludzie”
Farrell opisuje, że wiedzą, jak „wyrażać swoje preferencje” – lub że nawet mają zdolność i
prawo do dokonywania własnych wyborów. Stąd:
Krótko mówiąc, naszym celem jest pomóc ludziom w dokonaniu wyborów, których
dokonaliby, gdyby poświęcili całą uwagę i posiadali pełną informację, nieograniczone
zdolności poznawcze i pełną samokontrolę.
Szturchnięcie, jak będziemy używać tego terminu, to dowolny aspekt architektury wyboru,
który zmienia zachowanie ludzi w przewidywalny sposób, nie zabraniając żadnych opcji ani
nie zmieniając znacząco ich bodźców ekonomicznych.[13]
Mechanizm szturchający, który kontroluje zachowanie ludzi, jest bardzo subtelny. Jak
wyjaśniają Thaler i Sunstein, „szturchnij architektów” – którzy pasują do mojego opisu

technokraci do T — najpierw określ, jaki jest najbardziej racjonalny wybór lub decyzja
powinien znaleźć się w danej sytuacji. Następnie projektują „szturchnięcie”, aby poprowadzić
cel bez jego świadomej wiedzy do określonego rezultatu.
Czyż nie jest to fascynujące, że Thaler i Sunstein wierzą, że oni i ich koledzy praktykujący
zawsze poświęcają całą uwagę, zawsze posiadają pełne informacje, zawsze mają
nieograniczone zdolności poznawcze i całkowitą samokontrolę. Dla kontrastu, uważają, że
reszta z nas ma ciągły niedobór uwagi, informacji, zdolności poznawczych i samokontroli.
Faktycznie, paternalizm.
Podobnie do standardowych technik propagandy, które wymieniliśmy powyżej, szturchanie
rozwinęło własne strategie wpływania na zachowanie – wśród nich

są dowód społeczny, kotwice numeryczne, ograniczenia opcji i konkurencja. Nie jest
konieczna znajomość wszystkich szczegółów tych technik szturchania, ale ważne jest , aby
zdać sobie sprawę, że szturchanie stało się wysoce rozwiniętą dyscypliną.
Choć nie lubię się do tego odnosić, wyszukiwarka Google stanowi dobry przykład
szturchania w działaniu. Gdy wpiszesz kilka liter, aby rozpocząć nowe wyszukiwanie,
zostanie wyświetlona dostosowana lista opcji do wpisywania z wyprzedzeniem, oferująca
sugestie jednym kliknięciem. Architekci szturchnięć Google wiedzą, że istnieje znacznie
większe prawdopodobieństwo, że wybierzesz jedną z ich ukończonych sugestii, niż
wpiszesz pierwotny pomysł wyszukiwania. Być może nie zdajesz sobie sprawy, że Google
prawdopodobnie zebrał już informacje o Twoich poprzednich wyszukiwaniach,
preferencjach, zakupach itp. Przedstawiane Ci opcje automatycznego typu są
dostosowywane na podstawie tych danych, aby nakłonić Cię do wybrania określonego miejsca docelowe
Chociaż Twoje dane mogą zostać wykorzystane do sprzedaży produktów, można je równie łatwo wykorzystać
do nakłonienia Cię do głosowania na określonych kandydatów politycznych.
Od czasu wybuchu pandemii Covid-19 na początku 2020 r. w rękach technokratów i ich
transhumanistycznych bliźniaków praktyka teorii szturchnięcia eksplodowała. Szturchnięcie
spowodowało, że ludzie posłusznie akceptują politykę zdrowia publicznego, taką jak
noszenie masek, dystans społeczny, praca z domu, i ostatecznie poddanie się
eksperymentalnym zastrzykom opartym na mRNA. W innych przypadkach, gdy samo
szturchanie nie załatwiło sprawy, wprowadzono bezpośrednie nakazy wymuszenia
zgodności.
Jedno z czasopism donosiło o skutkach szturchania w Wielkiej Brytanii podczas

2020–2022:
Ta polityka zachowań dała początek nowej formie technokratycznego zarządzania.
Następnie premier David Cameron nadał tej technokracji najbardziej wyraźną formę,
pomagając założyć Jednostkę Nudge w 2010 roku. Było to

którego zadaniem jest opracowywanie polityk, które mogłyby kształtować myśli,

wybory i działania ludzi. Jeśli chodzi o szturchańców, lepsze były podprogowe
techniki psychologiczne niż demokratyczna debata i argumentacja.[14]
W artykule czytamy dalej:

Rząd, który zastępuje wolną wolę obywateli własnymi preferencjami, jest
najwyraźniej rządem, który nie traktuje wolności poważnie. W efekcie szturchanie
pozwala ekspertom próbować kolonizować życie wewnętrzne ludzi i podejmować
próby podejmowania za nich decyzji.[15]
Kiedy sprytna, przebiegła sztuka szturchania i przebiegła, zwodnicza sztuka
propagandy są stosowane razem w celu osiągnięcia określonych rezultatów,
reprezentują one szczyt „nauki o inżynierii społecznej” technokracji. Nie oznacza
to, że nie ma innych dostępnych narzędzi, ale połączenie szturchania i propagandy
daje solidny efekt podwójnego nokautu.
Jaka jest zatem rola nowo spopularyzowanej „formacji masowej”?
Formacja masowa
Ile razy w ciągu ostatnich trzech lat słyszałeś pytanie: „Dlaczego
czy ludzie są aż tak łatwowierni?” Zwykle dalej opisują kierowcę, który jest sam
w samochodzie z zamkniętymi szybami i założoną maską na twarz – dla ochrony
przed wirusem, przed którym maska nie jest w stanie chronić.
Jedną z osób, która próbowała odpowiedzieć na to pytanie, jest Mattias Desmet, a
profesor psychologii klinicznej na Uniwersytecie w Gandawie w Belgii, praktykujący
psychoterapeuta psychoanalityczny i jeden z czołowych światowych ekspertów ds

totalitaryzm i formacja masowa.
Desmet opublikował swoją długo oczekiwaną książkę The Psychology of
Totalitaryzm, w czerwcu 2022 r. Przedstawia w nim swoją teorię powstawania mas,
temat, na który udzielał wywiadów i na który pisał artykuły –
przykuwając mu wiele uwagi – w ciągu ostatnich dwudziestu czterech miesięcy.
Według Desmeta „formacja masowa jest w istocie rodzajem grupy
hipnoza, która niszczy i okrada jednostki z etycznej samoświadomości
ich zdolność do krytycznego myślenia.” Zwraca uwagę, że dzisiejszy totalitaryzm jest
prowadzony nie przez kultowych dyktatorów, takich jak Józef Stalin czy Adolf Hitler, ale przez „nudnych
biurokraci i technokraci.”[16]
Trzeba przyznać, że Desmet trafnie wyjaśnia „narrację mechanistyczną”.
nauka, w której człowiek zostaje zredukowany do organizmu biologicznego” i staje się
„nieistotny produkt uboczny procesów mechanistycznych”[17]:
Człowiek może nie zdawać sobie z tego sprawy, ale jego człowieczeństwo tak naprawdę nie ma znaczenia
nic istotnego. Całe jego istnienie, jego tęsknota i pożądanie, jego romantyzm
lamenty i jego najbardziej powierzchowne potrzeby, jego radość i smutek, jego zwątpienie
i jego wybory, jego gniew i nierozsądek, jego przyjemność i jego
cierpienie, jego najgłębsza niechęć i najwyższe walory estetyczne, w

krótko mówiąc, cały dramat jego istnienia można ostatecznie sprowadzić do cząstek elementarnych,
które oddziałują zgodnie z prawami mechaniki.[18]
Na tym oczywiście polega istota zarówno technokracji, jak i transhumanizmu.
Desmet wierzy, że istnieją cztery jednoczesne warunki niezbędne, aby grupa uformowała się i
popadła w formację masową. Wszystkie osoby w tej grupie
musieć:
1. Doświadczyć braku więzi społecznych i izolacji
2. Postrzegaj życie jako pozbawione sensu i sensu
3. Miewasz ciągły niepokój (jesteś niespokojny, ale nie potrafisz określić dlaczego)
4. Miej swobodnie unoszącą się frustrację i agresję[19]
Kiedy te cztery warunki występują u jednostki, której następnie przedstawia się narrację
identyfikującą obiekt jej niepokoju, frustracji i agresji, jednostka ta jest podatna na popadnięcie w
formację masową. Dzięki temu może odzyskać zarówno sens życia, jak i więzi społeczne z osobami
o podobnych poglądach. Ten tymczasowy stan psychiczny zadowala go, ale jest niezwykle
niebezpieczny, ponieważ utracił zdolność krytycznego i niezależnego myślenia.
Teoria Desmeta dotycząca formowania się mas doskonale wyjaśnia wydarzenia takie jak masakra
w Jonestown w Gujanie w 1978 r., gdzie przywódca sekty Świątyni Ludu Jim Jones poprowadził 909
wyznawców do wypicia zaprawionej trucizną mikstury samobójczej, która doprowadziła ich
wszystkich do natychmiastowej i przedwczesnej śmierci.
Jednakże Desmet myli się w swojej odpowiedzi na pytanie, które dosadnie zadaje: „Czy
powinniśmy uważać tworzenie mas za wynik spisku?”
Desmet mówi nie. Zamiast tego, jego zdaniem, autorytarni przywódcy sami są wciągani w formację
masową, a następnie umacniają i utrwalają swoją sytuację. Sugeruje dalej:

Jako takie, w pewnym sensie, myślenie spiskowe – myślenie, które sprowadza
wszystkie wydarzenia na świecie do jednego wielkiego spisku – spełnia tę samą
funkcję, co formowanie mas. Podobnie jak w przypadku formowania się mas,
teoretyzowanie spiskowe napełnia ludzi pewnego rodzaju entuzjazmem. Niepokój,
złość i niezadowolenie kojarzone obecnie z kilkoma prostymi obrazami mentalnymi
przekształcają stan silnie negatywny w (objawowy) pozytywny .[20]
Najwyraźniej Desmet nie zastanowił się: kto w ogóle tworzy i rozpowszechnia
narrację, która powoduje powstawanie mas? Czy możliwe jest wykorzystanie technik
inżynierii społecznej do sztucznego stworzenia czterech warunków, które jego
zdaniem są niezbędne do spontanicznego powstawania masy? Czy inżynierowie
społeczni, którzy aktywnie próbowali oszukiwać i ujarzmiać ludzi, są bardziej winni
niż ofiary, które wprowadzają w stan formowania się mas?
Jako współautor dwóch książek na temat Globalistycznej Komisji Trójstronnej i
jedyny autor trzech książek na temat globalistycznego ruchu technokratycznego (ta
książka jest trzecią), śledzę proces globalizacji i sprawców tego procesu przez ostatnie
czterdzieści lat -pięć lat. W tym czasie zauważyłem, że z całą pewnością istnieją
postacie despotyczne, które spiskują wspólnie, aby opracować strategie prowadzące
do osiągnięcia określonych celów – celów, które są nieuniknione i ośmielę się
twierdzić, że celowo wymierzają wiele niewinnych ofiar.
Kiedy na przykład dyrektor Organizacji Narodów Zjednoczonych, Christiana
Figueres, stwierdziła, że ONZ zamierza obalić kapitalizm i gospodarkę wolnorynkową,

że stworzyła harmonogram, aby to osiągnąć, że ma ku temu środki i że
podejmowała natychmiastowe działania, aby rozpocząć proces – definiowała klasyczny
spisek. Czy Figueres można nazwać ofiarą formacji masowej? Jako ideolog tak. Ale
jako jeden z zahipnotyzowanych obiektów, z całą pewnością nie. Była bystrzym
współspiskowcem w globalistycznym spisku, po prostu i po prostu.
Przyznaję, że każdy dorosły, który ją ponosi, musi przyjąć na siebie częściową winę
popadł w formację masową. Setki mężczyzn i kobiet, którzy zginęli w
Przede wszystkim masakra Jonestown nie powinna była wpaść w pułapkę. (Oczywiście niewinne
dzieci, których rodzice wciągnęli je do sekty, są zwolnione od wszelkiej winy.) To powiedziawszy,
przyznaję, że był to przywódca ich sekty

sam, który przygotował koktajl zbiorowego samobójstwa i kazał im go wypić.
Jako psychoanalityk i badacz Desmet jest w stanie pojąć mechanikę związaną z tworzeniem
i utrwalaniem powstawania masy. Jest przenikliwym obserwatorem i objaśniaczem tematu.
Jego ostrzeżenia przed masą

formację należy wziąć sobie do serca.
Dlaczego? Ponieważ twórcami i utrwalaczami formacji masowej okazują się technokraci i
transhumaniści – ci sami, którzy całą swoją karierę poświęcili wdrażaniu i egzekwowaniu nauki
o inżynierii społecznej. Zatem, zdaniem tego autora, formacja masowa w rękach dzisiejszych
technokratów i transhumanistów jest tak samo niebezpieczna dla cywilizacji, jak
wynalezienie bomby atomowej.
Dowody, zwłaszcza od 2020 r., sugerują, że ci technokraci i transhumaniści w najszerszym
zakresie wykorzystują narzędzia inżynierii społecznej przeciwko reszcie świata. Spiskują, aby
wywołać najniebezpieczniejszy okres formowania się mas w historii ludzkości.

Przypisy
[1] BF Skinner, Zapis zbiorczy (Fundacja BF Skinnera, 1999), s. 10-10.

182.
[2] Definicja mechanizmu Britannica: „W filozofii mechanizm jest
dominująca forma materializmu, która utrzymuje, że zjawiska naturalne
można i należy wyjaśniać poprzez odniesienie do materii i ruchu oraz ich
prawa. Odrzucił pojęcie organizmów, ograniczając funkcje biologiczne do
procesy fizyczne i chemiczne, kładąc w ten sposób kres dualizmowi duch-ciało”.
https://www.britannica.com/topic/mechanism-philosophy.
[3] Definicja tayloryzmu zaproponowana przez Britannicę: „system naukowy
zarządzanie zalecane przez Freda W. Taylora. Zdaniem Taylora zadaniem
kierownictwo fabryki miało określić najlepszy sposób, w jaki pracownik może to zrobić
pracy, zapewnienia odpowiednich narzędzi i szkoleń oraz zapewnienia zachęt do pracy
dobry występ." https://www.britannica.com/science/Taylorism.
[4] Definicja teorii systemów Britannica (zwanej także systemami społecznymi).
teoria): „W naukach społecznych badanie społeczeństwa jako złożonego układu
elementy, w tym jednostki i ich przekonania, w odniesieniu do całości
(np. kraj).” https://www.britannica.com/topic/systems-theory.
[5] „Co to jest technokracja”, Technokrata, 1938.
[6] Richard C. Olson, Nauka i scjentyzm w XIX wieku
Europa, (University of Illinois Press, 2008), s. 15. 1.
[7] Op.cit., s. 13-12. 242–243.
[8] Edward Bernays, Propaganda (Horace Liveright, Inc., 1928), s. 10-10. 8.
[9] Ibidem, s. 25. 159.
[10] Gehl, Robert i Lawson, Sean, „Masters of Crowds: The Rise of

Masa Społeczny Inżynieria," Prasa MIT Czytelnik.
https://thereader.mitpress.mit.edu/masters-of-crowds-the-rise-of-mass-social-
Inżynieria.
[11] Wood, Patrick, „Demaskowanie propagandy: szczepionka dla wolności, prawdy i rozumu”,
Wiadomości i trendy w dziedzinie technokracji, 17 stycznia 2022 r. https://www.technocracy.news/
exposed-propaganda-the-vaccine-for -wolność-
prawda i rozum.
[12] Farrell, Henry, „Tegoroczny laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii wynalazł narzędzie,
które jest zarówno genialne, jak i niedemokratyczne”, Vox, 16 października 2017 r.
https://www.vox.com/the-big-idea/2017/10/16/16481836/nudges-thaler-nobel-economics-prize-
undemocratic-tool.
[13] Ibidem, s. 13. 9.
[14] Furedi, Frank, „W naszej demokracji nie ma miejsca na szturchnięcie”, spiked, 14 stycznia 2022 r.
https://www.spiked-online.com/2022/01/14/nudge-has-no- miejsce-w-naszej-demokracji [15] Tamże.
[16] Mattias Desmet, Psychologia totalitaryzmu (Chelsea Green
Wydawnictwo, 2022), s. 13-12. 2.
[17] Ibid., s. 17. 17.
[18] Ibidem, s. 23. 17.
[19] Tamże, s. 20. 94–96
[20] Tamże, s. 20. 128.

Rozdział ósmy
Przejęcie całego materiału genetycznego
„Właściwie hakujemy oprogramowanie życia”.

— Tal Zaks, były dyrektor medyczny,
Nowoczesny
W
HEN ALDOUS HUXLEY NAPISAŁ Nowy wspaniały świat w 1932 r., on
przedstawiał futurystyczne społeczeństwo, w którym ludzkie embriony

były „poddawane inżynierii genetycznej”[1], a następnie hodowane w sztucznych
łonach aż do osiągnięcia pełnego terminu porodu. Jednak w 1932 roku nie było
wiedzy na temat genetycznych elementów budulcowych ani tego, co powoduje, że
proces genomiczny przebiega. Minęło kolejne dwadzieścia jeden lat, zanim
naukowcy James Watson i Francis Crick odkryli i opisali strukturę kwasu
dezoksyrybonukleinowego (DNA) w formie skręconej drabiny, którą opisali jako
podwójną helisę. Wcześniej inni naukowcy dokonali pozornie niezwiązanych ze
sobą odkryć dotyczących DNA, ale Watson i Crick połączyli istniejące odkrycia,
dodali własne, a następnie wprawili świat naukowy w historyczny panik, aby nauczyć się manipu
[2]
Ważne wydarzenia i odkrycia innych naukowców zajmujących się genetyką szybko
następowało:
1958: Po raz pierwszy w probówce wytwarza się DNA
1962: Białko meduzy staje się narzędziem do obserwacji niewidzialnych komórek
procesy
1968: Odkrycie enzymów restrykcyjnych
1971: Enzymy restrykcyjne typu II stosowane do mapowania DNA
1971: Eksperyment polegający na składaniu genów toruje drogę rekombinacji DNA
1972: Skonstruowano pierwsze cząsteczki rekombinowanego DNA (rDNA).
1981: Stworzono pierwsze zwierzę transgeniczne
1982: Stworzono pierwszy genetycznie zmodyfikowany lek ludzki – syntetyczny

insulina
1983: Rozwój reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR)
1986: Zatwierdzono pierwszą rekombinowaną szczepionkę dla ludzi
1992: Konwencja o różnorodności biologicznej w Rio De Janeiro
1994: Odkrycie zasad CRISPR
1999: Pierwsza sekwencjonowanie ludzkiego chromosomu (zmapowane)
2003: Zsekwencjonowanie całego ludzkiego chromosomu (mapowanie) [3]
Zanim przejdziemy dalej, warto zapoznać się z koncepcją „rekombinowanego DNA” (rDNA),
której utworzenie w 1972 roku przypisuje się Paulowi Bergowi – choć on przypisuje to jednemu ze
swoich uczniów.[4] rDNA powstaje w wyniku połączenia sekwencji DNA z dwóch lub więcej różnych
gatunków organizmów. Na przykład insulinę syntetyczną wytwarza się poprzez wstawienie ludzkiego
genu odpowiedzialnego za stworzenie człowieka

insulinę w zwykłą bakterię, w wyniku czego powstały mikroorganizm zostaje oszukany i produkuje
insulinę ludzką. Ten kluczowy rodzaj manipulacji był możliwy dzięki obserwacji, że cały materiał
genetyczny żywych organizmów ma bardzo podobną podstawową strukturę. Terminy związane
z rDNA, takie jak cDNA, transgeniczny i syntetyczny, będą ważne do zrozumienia w dalszej części
tego rozdziału, gdy przyjrzymy się programowi Narodów Zjednoczonych mającego na celu
mapowanie i digitalizację wszystkich struktur DNA na świecie.
Jeśli jest to Twój pierwszy kontakt z mikroświatem genetyki, to, co do tej pory napisałem, z
pewnością brzmi dla Ciebie obco. A jego znaczenie jest prawdopodobnie trudne do zrozumienia.
Pozwólcie więc, że podzielę się innym przykładem, który może pomóc wyjaśnić znaczenie
inżynierii genetycznej i jej dalekosiężne implikacje.
W grudniu 2013 roku ogłoszono, że naukowcy z południowych Chin
Uniwersytet Rolniczy wszczepił gen świecącej w ciemności meduzy do zarodków świń. Zastępcza
świnia-matka urodziła następnie dziesięć prosiąt, których ciała świeciły w ciemności pod wpływem
czarnego światła.
W tym samym artykule wspomniano także o niedawnych eksperymentach, w wyniku których
powstały fluorescencyjne króliczki i żbiki. Przerażające, prawda?
Czy gen świecącej meduzy można wprowadzić do ludzkiego embrionu? Oczywiście i to z
łatwością. Ale czy powinno ? Ach, tu jest sęk. Genetyczne modyfikowanie człowieka w ten sposób
byłoby wyraźnym naruszeniem etyki lekarskiej.
(Nie żeby wyobrażanie sobie takich możliwości nie było zabawne. Pomyśl tylko: możesz wyłączyć
na noc światło elektryczne na szafce przy łóżku i służyć jako lampka do czytania!)
Prawo patentowe i DNA
W czerwcu 2013 r., sześć miesięcy przed wiadomością o świecących świniach, w USA
Sąd Najwyższy wydał ogromne orzeczenie w sprawie kwalifikowalności patentu człowieka
DNA. W orzeczeniu tym unieważniono patenty na naturalnie występującego człowieka
geny, nazywając je „produktem natury”, a zatem nie wynalazkiem człowieka.
Sąd orzekł:
Naturalnie występujący segment DNA jest wytworem natury, a nie patentem
kwalifikuje się tylko dlatego, że został wyizolowany, ale cDNA kwalifikuje się do opatentowania
ponieważ nie występuje naturalnie.[6]
Uzasadnienie sędziów dotyczące opatentowania komplementarnego DNA było proste, ale
z naciskiem: „cDNA nie można wyizolować z natury, lecz zamiast tego należy je stworzyć
w laboratorium.”[7] Podczas gdy DNA ma strukturę podwójnej helisy, cDNA ma tylko taką strukturę
jedna helisa. cDNA jest tworzone przy użyciu szablonu mRNA, ale zawiera tylko
te sekcje mRNA, które można „zakodować” lub zmodyfikować genetycznie; reszta to
odrzucona. Powstały cDNA można tak łatwo modyfikować, że firmy biotechnologiczne go budują
„Biblioteki” cDNA do wykorzystania w przyszłych zastosowaniach.
Ta decyzja w sprawie SCOTUS ma zastosowanie do wszystkich innych gatunków, które mają
Genom DNA. Wszystkie zasady i procesy mRNA, cDNA, RNA i
DNA odnosi się do nich w podobny sposób.
Należy teraz pamiętać, że Organizacja Narodów Zjednoczonych zaczęła ustalać kolejność i
digitalizować DNA wszystkich żyjących gatunków na Ziemi. Całe to naturalne DNA —
to znaczy DNA występujące tylko w organizmach żywych – pozostaje w domenie publicznej
i nie może być opatentowany. Jednakże, jak naukowcy w dowolnej części świata
pobierz i przeanalizuj te cyfrowe sekwencje, mogą okazać się niesamowite
sekwencje, które mogłyby pasować do ich własnych projektów cDNA i pozwalałyby im na to
tworzyć nowe i podlegające opatentowaniu produkty w domenie prywatnej.

Podsumowując, naturalnie występującego DNA nie można opatentować. Sztucznie
wytworzone DNA można opatentować, tworząc kopalnię złota dla posiadaczy patentów. W
miarę jak genetycy sekwencjonują i katalogują coraz więcej naturalnie występującego DNA,
uzyskują otwarty, bezpłatny i nieskrępowany dostęp do matki wszystkich zestawów erektorów

samego życia.
Najważniejsze pytanie brzmi: kto stworzył ten lukratywny program i kto się pod tym broni
najwięcej na tym zyskać? Pozostała część tego rozdziału obnaży wszelkie rekordy.
Komisja Trójstronna i Zrównoważony Rozwój
Aby jednak ujawnić ten zapis, musimy najpierw wrócić do pewnych szczegółów
w Rozdziale 4, „Geneza i postęp transhumanizmu”. Tak jak to zrobimy
pamiętajcie, Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie Środowiska i Rozwoju
(UNCED), powszechnie nazywany Szczytem Ziemi, odbył się w Rio de
Janeiro, Brazylia, od 3 czerwca do 14 czerwca 1992. To dwaj dobrze znani

ul
Wynikiem była Agenda 21 (skrót od „Agenda na 21”. Wiek")
oraz doktryna zrównoważonego rozwoju.
Przypomnijmy również z Rozdziału 4, że sama ONZ uznała porozumienie trójstronne

Członek Komisji Gro Harlem Brundtland jako „matka” zrównoważonego rozwoju
rozwój dzięki publikacji „Nasza wspólna przyszłość”. The
przełomowy raport był wynikiem działalności podorganizacji ONZ założonej w 1983 roku
i znana jako Światowa Komisja ds. Środowiska i Rozwoju
(WCED). Ponieważ Brundtland był przewodniczącym grupy zadaniowej WCED
organ ten stał się pieszczotliwie nazywany Komisją Brundtlanda.
Należy jednak zauważyć, że sekretarz Komisji Brundtland –
Za architekturę przypisuje się generałowi Jamesowi MacNeillowi, Kanadyjczykowi
i napisanie „Naszej wspólnej przyszłości”.
MacNeill był bliskim współpracownikiem Komisji Trójstronnej
dla niej w 1991 r. napisał kluczową książkę polityczną zatytułowaną Beyond Interdependent:
Powiązanie gospodarki światowej i ekologii Ziemi. To było w
Poza współzależnością – według jednego ze źródeł MacNeill „wyartykułował
dla Komisji Trójstronnej opcje polityczne dotyczące zrównoważonego rozwoju
pod względem „kształtowania globalnych rokowań”.”[8]
Przedmowę do książki Poza współzależnością napisał David
Rockefellera, który wówczas piastował stanowisko przewodniczącego ds. Ameryki Północnej

Komisji Trójstronnej. W oświadczeniu wstępnym swojej przedmowy Rockefeller wiąże dogmat
zrównoważonego rozwoju MacNeilla z Trójstronami
— i odwrotnie — w sposób nie budzący wątpliwości:
Wiodącym tematem raportów dla Komisji Trójstronnej, jak sformułowano w jednym z naszych
pierwszych raportów z 1974 r., było to, że „rosnąca współzależność i nieadekwatność obecnych form
współpracy to główne cechy współczesnego porządku międzynarodowego”. [ . . . ] Biorąc pod uwagę
„imperatyw wzrostu” widoczny w materialnym ubóstwie większości ludzkości, jedyną rozsądną
alternatywą jest „zrównoważony rozwój” – koncepcja, dla której rozwoju Jim MacNeill tak wiele zrobił
jako Sekretarz Generalny Komisji Brundtland w jej przełomowym raporcie z 1987 r. Nasza wspólna
przyszłość.[9]
Książka MacNeilla z 1991 r. przewidywała Szczyt Ziemi w Rio w 1992 r. Nic więc dziwnego, że główny
organizator i sekretarz generalny konferencji w Rio, Maurice Strong – kanadyjski rodak MacNeilla i
protegowany Rockefellera – napisał „Wprowadzenie do wykraczającej poza współzależność”.
Strong chwali w nim książkę za dostarczenie „najbardziej przekonującego argumentu przemawiającego
za taką reformą pod względem gospodarczym i środowiskowym, jaki czytałem”[10].
Nie jest również zaskoczeniem, że pokrewieństwo MacNeilla ze Strongiem wykraczało poza
podobieństwo poglądów w sprawie reform gospodarczych i ekologicznych. Byli tak zgodni, że MacNeill
został mianowany specjalnym doradcą Stronga podczas Szczytu Ziemi.
Ponadto MacNeill był zaangażowany w tworzenie i nadzorowanie Ecofund, organizacji non-profit z
siedzibą w Waszyngtonie, która zbierała specjalne datki od korporacji i fundacji na rzecz wydarzenia
Strong-led Rio.
Oprócz nieuniknionych osobistych powiązań Rockefellera, Stronga i MacNeilla, mamy powiązania
korporacyjne i globalistyczne cele, gdziekolwiek się zwrócimy w tej przestrzeni zrównoważonego
rozwoju. I widzimy rękę

Komisja Trójstronna manipulująca sznurkami tej marionetki obejmującej całą planetę

pokazywać.
Chcesz jeszcze jeden dowód? OK, proszę bardzo: Również siedzę w Brundtlandzie
Grupą zadaniową Komisji był członek Komisji Trójstronnej William
Ruckelshaus, pierwszy dyrektor Agencji Ochrony Środowiska (EPA). Choć był republikaninem,
Ruckelshaus był ekologiem – właściwie kimś, kogo można nazwać ekologiem
uprzemysłowionym, zasiadając w zarządach takich firm jak Cummins Engine, Monsanto,
Nordstrom i Weyerhaeuser.
Moim celem w nakreśleniu tych ścisłych relacji jest ustalenie, że zrównoważony rozwój i
jego otoczenie nie powstały w Organizacji Narodów Zjednoczonych, ale zamiast tego były
jedynym dziełem Komisji Trójstronnej.
To nie jest teoria spiskowa; jest to jasno przedstawione dla wszystkich, zarówno w powyższym tekście,
jak i w wielu innych miejscach, o których nie mam czasu ani miejsca, aby o tym wspomnieć.
Dlaczego więc ten fakt nie był oczywisty dla świata? Sugerowałbym, że dzieje się tak
dlatego, że bardzo niewiele osób, czy to polityków, prasy czy ogółu społeczeństwa, zechciało
dogłębnie przyjrzeć się temu tematowi. Gdyby tak było, dostrzegliby wszystkie kazirodcze
powiązania. Na początek dowiedzieliby się, że Komisja Trójstronna opublikowała książkę
MacNeilla Beyond Interdependent .
Nawet tylna okładka książki jasno ukazuje intencje Trójstronników: Poza
współzależnością pokazuje, że powiązanie światowej gospodarki i ekologii Ziemi jest nową
rzeczywistością stulecia. Opierając się na przełomowym raporcie Komisji Brundtlanda „Nasza
wspólna przyszłość”, książka stanowi rozszerzenie analizy Komisji [Trójstronnej] na temat
kwestii globalnych zmian i zmieniającej się międzynarodowej polityki ochrony środowiska.[11]
Dominują więc MacNeill, Brundtland i Ruckelshaus
Brundtland i kodyfikacja Komisji Trójstronnej

polityki zrównoważonego rozwoju na konferencję UNCED w 1992 r., zwaną Szczytem
Ziemi. Następnie Szczyt Ziemi rozpowszechnia tę politykę w każdym zakątku całej
planety.
Czysta teoria spiskowa? Spróbuj prawdziwego spisku.

Następstwa Rio
Spośród 196 narodów tworzących świat i Organizację Narodów Zjednoczonych w 1992 r., 178
kupiłem haczyk, żyłkę i ciężarek do propagandy zrównoważonego rozwoju. Oni
zgodnie podpisał traktat Agenda 21. I wszystko w prawdziwie technokratycznym stylu
próby wyrażania sprzeciwu zostały usunięte z akt.
Dwa lata później dwie z tych odmiennych dusz są współautorkami książki We
omówione w Rozdziale 4: Brokerzy Ziemi. Jednym z autorów był dziennikarz Pratap
Chatterjee, ówczesny redaktor naczelny Global Environmental Environmental Editor z siedzibą w Waszyngtonie
ogólnoświatowa agencja informacyjna Inter Press Service. Drugim był Matthias Finger,
profesor nadzwyczajny w Columbia University Teachers College w New

Yorku.
Finger i Chatterjee pojechali do Rio z otwartymi umysłami i dobrem
intencje. Mieli nadzieję, że coś znaczącego zmieni istniejące
polityki rozwoju gospodarczego. Później rozczarowana para przyznała
że konferencja „miała wady zarówno w koncepcji, jak i w wykonaniu” i że
„w rezultacie nowy porządek, który wyłania się po Rio de Janeiro
konferencja jest identyczna jak stara.”[12]
Zgadzam się z tą oceną. I całkowicie popieram ich książkę pt
w którym chcieli zdemaskować oszustwo. Dla początkujących:
W tej książce pokazujemy, jak UNCED promuje biznes i
przemysł, zrehabilitował państwa narodowe jako istotne podmioty i zniszczył zieloną strefę
ruch. Twierdzimy, że UNCED wzmocnił właśnie ten rodzaj
rozwój przemysłu, który jest destrukcyjny dla środowiska, planety i
jego mieszkańcy. Widzimy, jak w wyniku UNCED prawica się wzbogaci,
biedni biedniejsi, podczas gdy coraz większa część planety ulega zniszczeniu
proces.[13]
W rzeczywistości UNCED stworzyło szereg innych dokumentów oprócz traktatu Agendy
21. Należą do nich Ramowa Konwencja w sprawie zmian klimatu, Porozumienie w sprawie
zasad leśnictwa, Konwencja w sprawie pustynnienia oraz, co najważniejsze dla naszej
dyskusji, Konwencja o różnorodności biologicznej, czyli Konwencja o różnorodności
biologicznej.
Według Fingera i Chatterjee „konferencję na temat różnorodności biologicznej uznano
powszechnie za największy sukces całego procesu UNCED”[14].
„Największy sukces”? Chatterjee i Finger tak nie uważali. Przeciwnie,
zwrócili uwagę na sztuczkę Szczytu Ziemi, odważnie deklarując:
Ani Brundtland, ani sekretariat, ani rządy nie przygotowały planów zbadania pułapek
wolnego handlu i rozwoju przemysłowego. Zamiast tego napisali konwencję dotyczącą
„rozwoju” wykorzystania różnorodności biologicznej poprzez patenty i biotechnologię[15].
Patenty i biotechnologia? To nie jest definicja różnorodności biologicznej według twojej
babci.
Współautorzy kontynuowali:
Konwencja w sposób dorozumiany utożsamia różnorodność życia – zwierząt i roślin – z
różnorodnością kodów genetycznych, dla których odczytuje się zasoby genetyczne. W ten
sposób różnorodność staje się czymś, czym współczesna nauka może manipulować.
Wreszcie konwencja promuje biotechnologię jako „niezbędną dla ochrony i zrównoważonego
użytkowania różnorodności biologicznej”[16] [Podkreślenie dodane].
Następnie Chatterjee i Finger wypuścili przysłowiowego kota z worka:
Główną stawką podniesioną przez Konwencję o różnorodności biologicznej jest kwestia
własności i kontroli nad różnorodnością biologiczną. [. . .] [Główną troską była ochrona
przemysłu farmaceutycznego i wschodzącego przemysłu biotechnologicznego.
Należy zwrócić uwagę, że własność i kontrola nad genami nie była traktowana jako
kwestią poboczną lub postrzeganą jako drugorzędna stawka. To był GŁÓWNY PROBLEM i
GŁÓWNA STAWKA!
Należy również zauważyć, że głównymi aktorami był przemysł farmaceutyczny i wschodzący przemysł
biotechnologiczny. Zadaniem tych głównych aktorów jest posiadanie, wykorzystywanie i kontrolowanie zasobów
genetycznych poprzez inżynierię genetyczną wykonywaną przez firmy biotechnologiczne.
Przez prawie trzydzieści lat definicja „różnorodności biologicznej” przyjęta na Szczycie Ziemi była dobrze
rozumiana przez globalistów – i ich dwóch samotnych dysydentów – ale dla nas, zwykłych ludzi, była praktycznie
niewykryta, a nawet niezauważalna. To znaczy do czasu Wielkiej Paniki w 2020 roku. A potem nagle to, co
Trójstronnicy
i ich podobne rozumienie „różnorodności biologicznej” stało się dla nas aż nazbyt oczywiste i niemożliwe do
zignorowania.
Z perspektywy czasu można zauważyć trwające od kilkudziesięciu lat projekty globalistów dotyczące kontrolowania wszelkiego życia
formy są krystalicznie przejrzyste.
Nie musimy się już zastanawiać, dlaczego Monsanto stworzyło światowy monopol na genetycznie zmodyfikowane
nasiona, rości sobie prawo własności do wszystkiego, czego dotknie i wszędzie egzekwuje opłaty licencyjne za
każde wykiełkowane ziarno.
Nie musimy się już zastanawiać, dlaczego owady są genetycznie modyfikowane, co skłoniło sceptycznych
naukowców do napisania artykułów typu „Genetycznie zmodyfikowane owady mogą zakłócić międzynarodowy
handel żywnością”.
Nie musimy się już zastanawiać, dlaczego zwierzęta są modyfikowane genetycznie
— przetworzone na transgeniczne bydło, świnie i kozy.
Czy zatem można się dziwić, co firmy farmaceutyczne i biotechnologiczne robią z ludźmi? Rzeczywiście, dlaczego
mielibyśmy być przerażeni próbą Wielkiej Farmy wstrzyknięcia nam wszystkim eksperymentalnego leku
zawierającego syntetyczne, zmodyfikowane genowo mRNA, które powoduje wytwarzanie białek kolczastych w
naszym organizmie? (Indie

niedawno wypuścił porównywalną szczepionkę opartą na DNA, która pokonuje proces
mRNA.)
Szczególnie niepokojące jest to, że inżynieria genetyczna wszystkich form życia dzieje
się tuż pod naszymi nosami, a przez cały ten czas nasza uwaga była skupiona gdzie
indziej. Niezależnie od tego, co sobie wyobrażaliśmy jako kluczowe kwestie[18] Agendy
21 i Agendy 2030, a także Konwencji o różnorodności biologicznej i celów zrównoważonego
rozwoju (SDG), były to rzeczywiste problemy, to prawda, ale nigdy nie były GŁÓWNĄ
KWESTIĄ.
Raczej głównym problemem było i jest przejęcie całego materiału genetycznego

na ziemi.
Inaczej mówiąc: odkąd odkryto DNA, głównym celem technokratów i transhumanistów
było przejęcie całego materiału genetycznego na Ziemi. Dopiero pandemia doprowadziła
do całkowitego i przerażającego ujawnienia tego globalnego planu.
Jest całkowicie zrozumiałe, dlaczego cały ruch transhumanistyczny przeskoczył mem
dotyczący genetycznie zmodyfikowanego człowieka. Historycznie rzecz biorąc,
transhumanizm był po prostu „zagubioną w przestrzeni” metafizyczną filozofią, która
dążyła do przejęcia kontroli nad ewolucją człowieka, uniknięcia śmierci i osiągnięcia
nieśmiertelności. Dziś w końcu pojawił się święty Graal transhumanizmu: zhakuj ludzki
genom, aby stworzyć Człowieka 2.0.
Niestety, świętego Graala transhumanizmu poszukują współcześni rycerze Światowego
Forum Ekonomicznego, którzy postrzegają WEF jako wielkiego i jedynego zbawiciela
świata. W artykule Europejskiej Akademii Religii i Społeczeństwa ze stycznia 2021 r.
opisano transhumanistyczną wizję WEF w następujący sposób:
Podczas gdy większość ludzkości nadal znajduje się w środku kryzysu związanego z
koronawirusem, bardzo wpływowi członkowie Światowego Forum Ekonomicznego mają plan

co powinno być dalej. Nazywa się to „Wielkim Resetem” i przewiduje prawdziwie
„transhumanistyczną” przyszłość dla nas wszystkich.[19] [Podkreślenie dodane.]
Podsumowując, w 1992 r. na nowo zdefiniowano termin „różnorodność biologiczna” i
oznaczał manipulację kodami genetycznymi. Począwszy od tego roku na Uniwersytecie
UNCED, geny stały się czymś, co można eksploatować, konstruować i wykorzystywać w sposób
bardziej wydajny i zyskowny niż w stanie naturalnym.
Kiedy dowiedziałem się, jak wygląda to zafałszowanie różnorodności biologicznej, zacząłem
to dostrzegać we wszystkim, co czytałem, począwszy od raportu MacNeilla i Brundtlanda z
1987 r. pt. „Nasza wspólna przyszłość”:
Różnorodność gatunków jest niezbędna do normalnego funkcjonowania ekosystemów i
biosfery jako całości. Materiał genetyczny dzikich gatunków wnosi co roku miliardy dolarów
do światowej gospodarki w postaci ulepszonych gatunków roślin uprawnych, nowych leków i
leków oraz surowców dla przemysłu.”[20] [Podkreślenie dodane.]
Rozwój różnorodności biologicznej w określony sposób objawia się w nich
Rozdział 6, „Gatunki i ekosystemy: Zasoby rozwoju”:
Gatunki i ich materiał genetyczny obiecują odgrywać coraz większą rolę w rozwoju, a
wyłania się potężne uzasadnienie ekonomiczne wzmacniające etyczne, estetyczne i naukowe
argumenty za ich ochroną. Zmienność genetyczna i materiał zarodkowy gatunków wnoszą
wkład w rolnictwo, medycynę i przemysł wart wiele miliardów dolarów rocznie.
[. . .] Jeśli narody mogą zapewnić przetrwanie gatunków, świat może oczekiwać nowej i
ulepszonej żywności, nowych leków i leków oraz nowych surowców dla przemysłu.[21]
W dalszej części „Naszej wspólnej przyszłości” MacNeill uzasadnia:
Ogromnym zasobom różnorodności biologicznej grozi zaniknięcie w chwili, gdy nauka
uczy się, jak wykorzystywać zmienność genetyczną dzięki postępowi

inżynierii genetycznej. [. . .] Byłaby to rzeczywiście ponura ironia losu, gdybyśmy właśnie w chwili,
gdy nowe techniki inżynierii genetycznej zaczęły pozwalać nam wnikać w różnorodność życia i
efektywniej wykorzystywać geny w celu poprawy warunków życia człowieka, przyjrzeliśmy się i
odkryliśmy, że ten skarb jest niestety wyczerpany.[22] [Podkreślenie dodane.]
Przyjrzałem się także temu, jak oficjalne dokumenty ONZ traktują ten temat
różnorodności biologicznej.
W tym samym roku, w którym odbyła się konferencja UNCED w 1992 r., Światowy Instytut
Zasobów (WRI), Światowa Unia Ochrony Środowiska (IUCN) i Program Narodów Zjednoczonych ds.
Ochrony Środowiska (UNEP) opublikowały książkę dla decydentów zatytułowaną Globalna strategia
różnorodności biologicznej: wytyczne dotyczące działań mających na celu oszczędzanie, Studiuj i
wykorzystuj bogactwo biotyczne Ziemi w sposób zrównoważony i sprawiedliwy.[23]
W książce tej poruszano te same tematy, które pojawiły się w „Naszej wspólnej przyszłości”, ale
potraktowano je z wyjątkową wrażliwością, aby zapewnić udział Trzeciego Świata. Na przykład
obiecał, że wszystkie kraje pochodzenia otrzymają strumień dochodów z opłat licencyjnych z
przewidywanych nowych przychodów generowanych przez firmy biotechnologiczne.
Podobnie wyraziła zainteresowanie zapewnieniem poszanowania praw własności intelektualnej
(IPR). Podtytuł „Promuj uznanie wartości lokalnej wiedzy i zasobów genetycznych oraz potwierdzaj
prawa ludności lokalnej” zawiera wytyczne: Wszelkie umowy zbiorowe powinny odzwierciedlać
koncepcje sprawiedliwej
rekompensaty i odpowiedzialności, a kodeksy postępowania powinny mieć zastosowanie do
zasobów genetycznych kolekcjonerzy, antropolodzy lub inni badacze badający ludność lokalną lub
zarządzanie lokalnymi zasobami. W niektórych przypadkach mogą być potrzebne umowy w celu
zapewnienia zwrotu tantiem lub innych korzyści lokalnym społecznościom lub osobom.[24]
W innym miejscu kusi kraje bogate w zasoby zachęcającym stwierdzeniem:

„Ponieważ biotechnologia jest zależna od różnorodności biologicznej jako surowca,
wartość zasobów genetycznych będzie rosła wraz z przemysłem.”[25] [Podkreślenie dodane.]

Zmiana definicji: Globalne ramy różnorodności biologicznej po roku 2020
W ten sam sposób Agenda 21 z 1992 r. została zaktualizowana Agendą 2030
w 2015 r., podobnie jak obecnie obowiązująca Światowa Konwencja o różnorodności biologicznej z 1992 r
dopracowane w ramach globalnych ram różnorodności biologicznej po roku 2020. Od sierpnia
2019, otwarta grupa robocza była zajęta tworzeniem różnych
elementów ramowych, który ma się zakończyć w grudniu 2022 r.
Ponieważ biotechnologia i nauki genetyczne poczyniły postępy tak szybko
przez ostatnie dwadzieścia pięć lat używano niegdyś terminu „zasoby genetyczne”.
uznane za nieodpowiednie i odtąd zastępowane tym wyrażeniem
„cyfrowa informacja o sekwencji zasobów genetycznych”.
Narodowy Instytut Badań nad Genomem Człowieka opisuje koncepcję
„cyfrowe sekwencjonowanie” w ten sposób:
Sekwencjonowanie DNA oznacza określenie kolejności czterech substancji chemicznych
elementy składowe — zwane „zasadami” — tworzące cząsteczkę DNA. The
sekwencja mówi naukowcom, jaki rodzaj informacji genetycznej jest przenoszony w:
konkretnego odcinka DNA. Na przykład naukowcy mogą używać sekwencji
informacje umożliwiające określenie, które odcinki DNA zawierają geny, a które
Rozciągnięcia zawierają instrukcje regulacyjne, włączające i wyłączające geny. Ponadto,
i co ważne, dane dotyczące sekwencji mogą uwydatnić zmiany w genie, które mogą
wywołać chorobę.
W podwójnej helisie DNA cztery zasady chemiczne zawsze łączą się z
tego samego partnera, tworząc „pary zasad”. Adenina (A) zawsze łączy się z tyminą
(T); cytozyna (C) zawsze łączy się w parę z guaniną (G). To połączenie jest podstawą
mechanizm, dzięki któremu cząsteczki DNA są kopiowane podczas podziału komórki, oraz
parowanie leży również u podstaw metod większości sekwencjonowania DNA
przeprowadzane są eksperymenty. Ludzki genom zawiera około 3 miliardów par zasad

które zawierają instrukcje dotyczące tworzenia i utrzymywania istoty ludzkiej. [26]
Wszystkie formy życia na Ziemi mają DNA, które można zsekwencjonować i
wprowadzić do komputera w celu przechowywania, wyszukiwania i analizy. Biologia
syntetyczna również posiada DNA, które można zsekwencjonować – przeprojektować
w sposób, który nie występuje w naturze – rzekomo w trosce o „poprawę” i
„dobrostan” środowiska.
Kiedy już zapoznałem się z terminami stosowanymi w tej dziedzinie, byłem w
stanie zrozumieć gęsty i tajemniczy, ale wyraźnie konsekwentny Raport Otwartej
Grupy Roboczej ds. Globalnych Ram Różnorodności Biologicznej na okres po roku
2020, z jej trzeciego posiedzenia (23 sierpnia–3 września 2021):
[Grupa robocza] dostrzega nierozerwalny związek pomiędzy zasobami
genetycznymi a cyfrową informacją o sekwencji zasobów genetycznych, a także
zakres narzędzi bioinformatycznych w projektowaniu i tworzeniu nowych cyfrowych
informacji o sekwencji o elementach zasobów genetycznych wytworzonych sztucznie;
że cyfrowa informacja o sekwencji zasobów genetycznych nie jest zasobami
genetycznymi w rozumieniu Konwencji o różnorodności biologicznej (1992); że
dostęp do cyfrowych informacji o sekwencji zasobów genetycznych i ich wykorzystanie
jest przydatne w badaniach związanych z ochroną i zrównoważonym użytkowaniem
różnorodności biologicznej, bezpieczeństwem żywnościowym, zdrowiem i innymi
ważnymi sektorami, w tym zastosowaniami komercyjnymi prowadzącymi do

powstania produktów komercyjnych. [27]
Punkt raportu, który szczególnie przykuł moją uwagę – lub, że powiem,
zasygnalizował sygnał ostrzegawczy – brzmi: „[Każde] podejście do kwestii informacji
o sekwencji cyfrowej w zasobach genetycznych powinno uwzględniać specjalny
status patogenów o potencjale pandemicznym. ”[28] [Podkreślenie dodane.]
Błędem byłoby stwierdzenie, że zmiana definicji, znaczeń i

intencja słów jest sprawą trywialną. Nie, nie mówimy tutaj o drobnych szczegółach. Gdybyś
na przykład przeczytał cały dokument, zauważyłbyś, że wyrażenie „cyfrowa informacja o
sekwencji zasobów genetycznych” zostało użyte 167 razy na całych 167 stronach. To wielka
sprawa!
Zatem tak, globalne ramy różnorodności biologicznej na okres po 2020 r. to główna
doktryna i radykalna zmiana, która otwiera przed przemysłem biotechnologicznym szerokie
możliwości ingerencji we wszystkie systemy życia na Ziemi w celu uczynienia ich bardziej
„zrównoważonymi”. Co ważne, stanowi, że dosłownie wszystkie gatunki życia mają zostać
poddane cyfrowemu sekwencjonowaniu, umieszczone w bazie danych, uznane za wspólne
dobro globalne i udostępnione do „licencjonowania” przez firmy biotechnologiczne.

Krajowa Inicjatywa na rzecz Biotechnologii i Bioprodukcji

12 września 2022 r. prezydent Joe Biden podpisał oszałamiające rozporządzenie wykonawcze
Zamówienie zwane Krajową Inicjatywą Biotechnologii i Biomanufacturingu. (Jego
formalny tytuł brzmi: „Rozwój innowacji w biotechnologii i bioprodukcji”.
na rzecz zrównoważonej, bezpiecznej i chronionej amerykańskiej biogospodarki.”)
EO ma charakter prawdziwie tektoniczny, ponieważ łączy wszystkie agencje rządu federalnego
i nakazuje, aby „koordynowali podejście obejmujące cały rząd
postęp w biotechnologii i bioprodukcji [. . .], aby pomóc nam osiągnąć nasze
cele społeczne.”[29]
„Nasze cele społeczne”? Jakie „cele społeczne” proszę powiedzieć, Panie Prezydencie? To
wyrażenie zostało użyte nie mniej niż sześć razy. Sekcja 8 mówi nam, że „społeczeństwo
cele” zostały zidentyfikowane w Sekcji 3. Jednak po sprawdzeniu widzimy, że w Sekcji 3
tylko cele odnoszące się do siebie, które nakazują agencjom tworzenie raportów, którym muszą się podporządkować
wyższe poziomy. Na przykład sekcja 3 (v) stanowi, że jej celem jest „zajęcie się
cele społeczne określone w tej sekcji.”[30]
Ale jedyne cele wymienione w sekcji 3 (v) mają związek ze stworzeniem
raportów.
Sekcja 3(i) jest najwyraźniej jednym z celów tworzenia raportów:
Sekretarz Zdrowia i Opieki Społecznej (HHS), w porozumieniu z
szefowie odpowiednich agencji, określonych przez Sekretarza, powinni
złożyć raport oceniający sposób wykorzystania biotechnologii i bioprodukcji do
osiągnąć przełomy w medycynie, zmniejszyć ogólne obciążenie chorobami oraz
poprawić wyniki zdrowotne.[31] [Podkreślenie dodane.]
Jeśli „naszymi celami społecznymi” jest składanie raportów, to jakiego rodzaju raportami jesteśmy?
rozmawiać o? Cóż, sekcja 1 określa, że biotechnologia ma być stosowana w
obszarach takich jak „zdrowie, zmiany klimatyczne i energia, żywność i rolnictwo

innowacje, odporne łańcuchy dostaw i przekrojowy postęp naukowy”.
Oczywiście zatem raporty obejmowałyby te tematy.
Prawdziwy cel EO Bidena zawarty jest we wstępie. W świetle tego, o czym mówiliśmy w
tym rozdziale mojej książki, prawdziwy cel nie powinien być dla ciebie całkowitym
zaskoczeniem. Brzmi:
Musimy opracować technologie i techniki inżynierii genetycznej, aby móc pisać obwody
dla komórek i programować biologię w przewidywalny sposób w taki sam sposób, w jaki
piszemy oprogramowanie i programujemy komputery; uwolnić potencjał danych
biologicznych, w tym za pomocą narzędzi obliczeniowych i sztucznej inteligencji; oraz
rozwijać naukę dotyczącą zwiększania skali produkcji, jednocześnie zmniejszając
przeszkody utrudniające komercjalizację, tak aby innowacyjne technologie i produkty
mogły szybciej docierać na rynki[32]. [Podkreślenie dodane.]
We wstępie precyzuje się także, że inwestycje federalne mają zalać „klucz
obszary badawczo-rozwojowe biotechnologii i bioprodukcji.”
Czy EO wskazuje, jakie są te „kluczowe obszary badań i rozwoju”?

NIE.
Sekcja 3 (v) starannie łączy te nieznane cele z naszymi celami społecznymi

nakazuje dyrektorowi Narodowej Fundacji Nauki „złożyć
raport określający podstawowe cele badawcze o wysokim priorytecie i inspirowane
zastosowaniem, mające na celu postęp biotechnologii i bioprodukcji oraz realizację celów
społecznych określonych w tej sekcji.”[33]
Czy moi rodacy w Ameryce mają pomysł, że to wszystko jest nieskończone genetycznie?
modyfikacja zostanie opłacona ciężarówkami z pieniędzy podatników ?
Swoją drogą, kto będzie w stanie utrzymać nowe miejsca pracy powstałe w sektorze
biotechnologii? Czy jest wystarczająco dużo dobrze wyszkolonych, obeznanych z nauką i
wykwalifikowanych pracowników, aby obsadzić wszystkie stanowiska, które otwiera ten EO? Nigdy strach:
Sekcja 7(a), „Pracownicy zajmujący się biotechnologią i bioprodukcją”, rozwiązuje ten problem:
Rząd Stanów Zjednoczonych rozszerzy szkolenia i edukację
możliwości dla wszystkich Amerykanów w zakresie biotechnologii i bioprodukcji.[34]
Biorąc pod uwagę, że EO jest inicjatywą „całego rządu”, nie jest zaskoczeniem, że w aspekt
szkoleniowo-edukacyjny projektu zaangażowanych jest kilka agencji

schemat:
Aby wesprzeć ten cel, w ciągu 200 dni od daty niniejszego zarządzenia Sekretarz Handlu,
Sekretarz Pracy, Sekretarz Edukacji, APDP, dyrektor OSTP i dyrektor NSF sporządzą i
udostępnią publicznie planują koordynować i wykorzystywać odpowiednie federalne
programy edukacyjne i szkoleniowe, zalecając jednocześnie nowe wysiłki na rzecz promowania
interdyscyplinarnych programów edukacyjnych.[35]
Każdy znajdzie tu coś dla siebie — nawet podmioty międzynarodowe. Artykuł 12 nakazuje
Departamentowi Stanu angażowanie „partnerów międzynarodowych” wszelkiego rodzaju w celu
„zacieśnienia współpracy, w tym wspólnych projektów badawczych i wymian ekspertów, w zakresie
badań i rozwoju w dziedzinie biotechnologii, szczególnie w dziedzinie genomiki” oraz „pracy na rzecz
promowania otwartego dzielenia się danymi naukowymi, łącznie z danymi dotyczącymi sekwencji genetycznej.”
Aby teraz ani jeden obywatel USA nie miał choć odrobiny sceptycyzmu w stosunku do tej
ogromnej krajowej inwestycji w biotechnologię, EO rozwiewa wszelkie wątpliwości w

sekcja „Definicje”:
Termin „kluczowe obszary badań i rozwoju” obejmuje podstawowe badania i rozwój w
zakresie pojawiających się biotechnologii, w tym biologii inżynierskiej; inżynieria predykcyjna
złożonych systemów biologicznych, w tym projektowanie, budowanie, testowanie i
modelowanie całych żywych komórek, składników komórek lub układów komórkowych;
ilościowe i oparte na teorii multidyscyplinarne badania mające na celu maksymalizację
konwergencji z innymi technologiami wspomagającymi; i nauki regulacyjne,

w tym rozwój nowych informacji, kryteriów, narzędzi, modeli i podejść w celu
informowania i wspierania procesu podejmowania decyzji regulacyjnych. Te priorytety
badawczo-rozwojowe należy połączyć z postępami w modelowaniu predykcyjnym,
analizie danych, sztucznej inteligencji, bioinformatyce, wysokowydajnych i innych
zaawansowanych systemach obliczeniowych, metrologii i standardach opartych na
danych, a także innych technologiach wspierających nauki inne niż nauki przyrodnicze. Sekcja 13(i)[36]
Termin „nauki o życiu” oznacza wszystkie nauki, które badają lub wykorzystują żywe
organizmy, wirusy lub ich produkty, w tym wszystkie dyscypliny biologii i wszelkie
zastosowania nauk biologicznych (w tym biotechnologię, genomikę, proteomikę,
bioinformatykę oraz badania farmaceutyczne i biomedyczne oraz technikami), ale z
wyłączeniem badań naukowych związanych z materiałami radioaktywnymi lub
toksycznymi substancjami chemicznymi niepochodzącymi z biologii lub syntetycznymi
analogami toksyn. Sekcja 13 (p) [37]
Podsumowując, Narodowa Inicjatywa na rzecz Biotechnologii i Bioprodukcji Bidena
jest całkowitą kapitulacją rządu federalnego Stanów Zjednoczonych przed światowymi
siłami transhumanizmu: Big Pharma, graczami biotechnologicznymi i całą kliką
transhumanistów, którzy chcą stworzyć Ludzkość 2.0 poprzez zmianę struktury
genetycznej człowieka .
A teraz otrzeźwiające pytanie: czy dzisiejsi technokraci i transhumaniści są
zdeterminowani, aby stworzyć wyższą „rasę panów”? Wydawałoby się, że tak. Adolf Hitler
miał podobny plan w latach trzydziestych XX wieku, ale brakowało mu narzędzi do edycji
genetycznej, aby móc go pokojowo zrealizować. W związku z tym starał się oczyścić pulę
genową, przeprowadzając upiorną sterylizację i inne eksperymenty chirurgiczne na
każdym, kogo uważał za niegodnego lub niezdolnego do życia lub prokreacji.
Oczywiście ruch eugeniczny kwitł w Stanach Zjednoczonych jeszcze przed II wojną
światową. Do 1945 roku w Kalifornii eugenika była rutynowo praktykowana poprzez
sterylizację zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Ten pisarz został adoptowany

rodziny Wood po tym, jak moja adopcyjna matka została przymusowo

wysterylizowana w wieku 17 lat, ponieważ jej starszy brat był rzekomo
upośledzony umysłowo. W późniejszym okresie życia odkryto, że brat ten wcale
nie był upośledzony genetycznie, lecz raczej został pozbawiony tlenu, gdy
podczas porodu w pośladku owinięto mu pępowinę wokół szyi. Prawo
wspierające skandaliczny ruch eugeniczny w Kalifornii zostało uchylone dopiero w 1979 rok
Niestety, współczesny odpowiednik inżynierii genetycznej, maskowany
eufemizmem „różnorodność biologiczna”, jest niczym innym jak kontynuacją i
rozszerzeniem starego nauczania i praktyki eugeniki. Należy go rozpoznać jako
takiego, zanim wrzuci się go z powrotem w płomienie Hadesu, skąd przyszedł i
gdzie zasługuje na pozostanie.
Przypisy
[1] Kiedy pisano Nowy wspaniały świat , nie było czegoś takiego jak geny
Inżynieria. Dziś definiuje Narodowy Instytut Badań nad Genomem Człowieka
inżynieria genetyczna (zwana także modyfikacją genetyczną) jako proces wykorzystujący
technologie laboratoryjne mające na celu zmianę składu DNA organizmu. Ten
może obejmować zmianę pojedynczej pary zasad (AT lub CG) lub usunięcie regionu
DNA lub dodanie nowego segmentu DNA. Na przykład gen z jednego
gatunki można dodać do organizmu innego gatunku w celu wytworzenia a
pożądana cecha. Stosowana zarówno w badaniach, jak i przemyśle, inżynieria genetyczna ma
znalazło zastosowanie do produkcji leków przeciwnowotworowych, drożdży piwowarskich,
genetycznie modyfikowane rośliny i zwierzęta gospodarskie i nie tylko. Oto łatwy do-
zrozumieć słowniczek z warunki używany W Ten pole:
https://www.genome.gov/genetics-glossary/Genetic-Engineering.
[2] Crick, Francis. „Odkrycie podwójnej helisy, 1951–1953”. The
Franciszek Cricka Dokumenty tożsamości.
Krajowy Biblioteka z Medycyna.
https://profiles.nlm.nih.gov/spotlight/sc/feature/doublehelix
[3] „Historia inżynierii genetycznej i rozwój edycji genomu
Narzędzia." Synthego. https://www.synthego.com/learn/genome-engineering-
historia
[4] „Jak powstał pierwszy rekombinowany DNA, Paul Berg.” Zimna wiosna
Port Laboratorium. DNA Uczenie się Centrum.
https://dnalc.cshl.edu/view/15022-How-the-first-recombinant-DNA-was-
utworzono-Paul-Berg.html
[5] Opam, Kwame. „Naukowcy tworzą świecące w ciemności świnie za pomocą meduz
DNA.” The Skraj. Grudzień 30, 2013.
https://www.theverge.com/2013/12/30/5256732/scientists-create-glow-in-the-
dark-pigs-using-jellyfish-dna
[6] Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych. Stowarzyszenie Patologii Molekularnej przeciwko Myriad
Genetyka, Inc. Konspekt. Czerwiec 13, 2013.
https://www.law.cornell.edu/supremecourt/text/12-398
[7] Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych. Strona 10.
[8] Związek Stowarzyszeń Międzynarodowych. Encyklopedia problemów świata
—Informacje archiwalne. https://uia.org/archive/ency-trans-approaches-

com-11-1
[9] MacNeill, Jim i in. Poza współzależnością: zazębianie się
Gospodarka Światowa i Ekologia Ziemi. Komisja Trójstronna
opublikowanie. Oxford University Press, 1991. Tylna okładka książki.
[10] MacNeilla. Strona X.

[11] MacNeilla. Tylna okładka książki.
[12] Chatterjee, Pratap i Matthias Finger. Brokerzy Ziemi. Routledge.
29 września 1994. Strona 1.
[18] Agenda 21 wezwała do wprowadzenia rażącej polityki użytkowania gruntów, ograniczenia lub
eliminacja praw własności i programów środowiskowych, które były ze sobą sprzeczne
z kapitalizmem i gospodarką wolnorynkową. To właśnie oni, jak sądziliśmy, byli
Kluczowe problemy. Okazały się one drobnymi zakłóceniami w porównaniu z głównymi
problem opisany na tej stronie.
[19] „Koronawirus i transludzka przyszłość”. USZY. 13 stycznia 2021 r.

https://europeanacademyofreligionandsociety.com/news/coronavirus-and-the-
transludzka przyszłość
[20] MacNeill, James i Gro Harlem Brundtland i in. „Nasz wspólny
Przyszły." Wydawnictwo Uniwersytetu Oksfordzkiego. 21 maja 1987. Strona 13.
Uwaga: To, co zaczęło się jako raport Komisji Brundtlanda z 1983 r., stało się
książka w miękkiej oprawie opublikowana przez Światową Komisję ds. Środowiska i
Rozwój w 1987 roku.
[21] MacNeill i Brundtland. Strona 147.
[22] MacNeill i Brundtland. Strony 149–150.
[23] Instytut Zasobów Światowych (WRI), Światowa Unia Ochrony Przyrody
(IUCN), Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP). Światowy
Strategia różnorodności biologicznej: wytyczne dotyczące działań mających na celu ratowanie, badanie i użytkowanie Ziemi
Bogactwo biotyczne w sposób zrównoważony i sprawiedliwy. Instytut Zasobów Światowych.
29 lutego 1992. Strona 1.
[26] Narodowe Instytuty Zdrowia. Krajowe badania genomu człowieka
Instytut. https://www.genome.gov/about-genomics/fact-sheets/DNA-
Sequencing-Fact-Sheet
[27] Załącznik V, Sprawozdanie otwartej grupy roboczej ds. globalnych ram różnorodności
biologicznej po roku 2020 z jej trzeciego spotkania (część I). 23
sierpnia–3 Wrzesień 2021. Strona 161.
https://www.cbd.int/doc/c/187e/84cd/fd4f6bc8f301770a2481b8c8/wg2020-
03-05-pl.pdf
[28] Załącznik V. Strona 161.
[29] Biden, Prezydent Joe. Krajowa Biotechnologia i Bioprodukcja
Inicjatywa. Biały Dom. 12 września 2022 r. Sekcja 1.

[30] Bidena. Sekcja 3(v).
[31] Bidena. Sekcja 3(i).

[32] Bidena. Sekcja 1.
[33] Bidena. Sekcja 3(v).
[34] Bidena. Sekcja 7 lit. a).
[35] Bidena. Sekcja 7 lit. a).
[36] Bidena. Artykuł 13(i).
[37] Bidena. Artykuł 13(p).

Rozdział dziewiąty
Kto w ogóle prowadzi ten pociąg?
Jeśli wsiądziesz do złego pociągu, nie ma sensu

biegać korytarzem w drugim
kierunek. — Dietrich Bonhoeffer
T Oto dwa powszechne błędne przekonania utrzymywane przez tych, którzy

sprzeciwiać się globalizmowi. Pierwszym błędnym przekonaniem jest to,
że istnieje niewielki, możliwy do zidentyfikowania syndykat rodzin bankowych,
które od stuleci rządzą światem z niekontrolowaną, tyrańską władzą. Drugie
błędne przekonanie jest takie, że istnieje duża, labiryntowa sieć tajnych
stowarzyszeń, które za kulisami kierują światem z niekontrolowaną, tyrańską władzą.
„Oni” są sprawcami wszystkich naszych problemów, wbrew wyznawcom obu
błędnych przekonań. Kiedy podatki rosną, „oni” ponoszą wyłączną
odpowiedzialność. Kiedy giełda spada, winni są „oni”. Oczywiście nikt tak
naprawdę nie wie, kim „oni” są, dlatego kozłami ofiarnymi często staje się kilku
wygodnych figurantów, czy to osoby fizyczne, czy organizacje.
W zależności od ideologii politycznej i skłonności filozoficznych oskarżyciela kozłami
ofiarnymi mogą być Rothschildowie lub Rockefellerowie, panujący król lub królowa,
urzędujący prezydent Rosji lub USA, konserwatywna Fundacja Rodziny Kocha lub liberalna
Fundacja Carnegie. Niezależnie jednak od tego, którzy „oni” są kwestionowani, palec
oskarżyciela rzadko wskazuje na rzeczywistą strukturę władzy. Wielu członków klasy
rządzącej, którzy stanowią prawdziwą strukturę władzy, pozostaje ukrytych przed wzrokiem,
niewyszukanych – lub celowo ignorowanych – przez establishmentowe media informacyjne
i ortodoksyjnych historyków, a zatem nieujawnionych i nieznanych większości z nas.
Wszystkie te błędne przekonania są zrozumiałe choćby dlatego, że kiedykolwiek coś
pójdzie nie tak, my, ludzie, odczuwamy palącą potrzebę przypisania winy! Globaliści
wykorzystują to pragnienie i poprzez zręczne taktyki i bezczelne kłamstwa utrzymują nas
w skupieniu na fałszywych założeniach i szukaniu we wszystkich niewłaściwych miejscach.
Autor ten nigdy nie był na tyle głupi, aby oskarżyć wszystkie duże korporacje o winę
zapoczątkowania i utrwalenia globalizacji. Istnieje wiele dużych przedsiębiorstw, a nawet
niektóre banki i firmy inwestycyjne, na których czele stoją mężczyźni i kobiety o dobrych
obyczajach, etyce i dobrych sercach. To, że działalność firmy w jakiś sposób ociera się o
globalizm, nie oznacza, że jej kierownictwo czy pracownicy są w stanie ją pokonać

są złe.
Jednak każdy szczegół moich czterdziestu pięciu lat badań podkreślał fakt, że istnieje
stosunkowo niewielka, ale zróżnicowana grupa globalnych graczy, którzy przez wiele
dziesięcioleci byli głównymi planistami i inicjatorami globalizacji. Główną siłą napędową tej
„kliki” jest chciwość. Motywem drugorzędnym jest żądza władzy. Trzecią siłą, która napędza
wielu naukowców – którzy są niedocenianym kluczem do sukcesu globalizmu – jest
pragnienie profesjonalnych
uznanie, akceptacja i dotacje – wszystkie subtelne formy egoizmu i pożądania
moc.
Uznałem również za ważne uznanie, że większość rdzennych globalistów w pełni
rozumie, że ich cele, ambicje, programy i działania są egocentryczne i okrutnie
destrukcyjne dla ludzkości – dla wszystkich gatunków życia. Nie są oni tępi,
nieświadomi, źle poinformowani, naiwni czy mający dobre intencje.
Pozwolę sobie tu zatrzymać się, aby wyjaśnić, że tak zwana „elita” to nic innego
jak elitarnicy , którzy uważają się za znacznie lepszych pod każdym względem od
reszty rasy ludzkiej. W rzeczywistości są to oszukani snobowie, których działania
zdradzają, że są prawdziwymi śmieciami tej ziemi, a nie zbawicielami świata.
Te globalne elity, jak je nazwiemy, maszerują w trzech kolumnach: korporacyjnej,
politycznej i akademickiej. Każda kolumna jest istotna i jest zależna od pozostałych
dwóch kolumn. Dla przejrzystości te trzy nazwy pisane wielką literą będą używane
w tym rozdziale w celu opisania i rozróżnienia ich odpowiednich ról w dążeniu do
globalizacji i jednego rządu światowego.
Zwykle korporacja tworzy cele globalizacji. Aby je osiągnąć, Corporate zaprasza
fundacje do udzielania bezpośrednich dotacji uczelniom Academic, które z kolei
publikują badania i białe księgi, które są nastawione w sposób uzasadniający cele
korporacji. Następnie Political sprzedaje argumenty Academic opinii publicznej. Jeśli
to konieczne, Political zmienia prawo, aby dostosować się do Korporacji, to znaczy,
aby ułatwić Korporacji uzyskanie tego, czego chce.
Ważnym, pomocniczym graczem w grze globalizacyjnej są media informacyjne,
które nazwiemy prasą. Celem prasy jest tworzenie kanałów komunikacyjnych i
filtrowanie informacji pochodzących z korporacji, środowisk akademickich i
politycznych do opinii publicznej. Prasa nie jest czwartą kolumną. Jego rola jest
raczej refleksyjna niż sprawcza. To powiedziawszy, odkryjemy, że prasa jest zdominowana przez
członkowie działów korporacyjnych, politycznych i akademickich, którzy zasiadają w
różnych zarządach głównych organizacji prasowych.
A teraz wyobraźcie sobie dwa sąsiednie kraje, które kiedyś żyły ze sobą w pokoju.
Zrobią to Rosja i Ukraina. Następnie wyobraźmy sobie dwóch dowcipnisiów, nieznanych
sobie nawzajem i żyjących gdziekolwiek w dzisiejszym świecie zaawansowanych
technologii, którzy jednocześnie decydują się na zamieszczenie reklam w lokalnych
ukraińskich gazetach. Reklamy zapowiadają zbliżający się flash mob w określonym
miejscu na ukraińskiej wsi. To będzie wybuchowa akcja typu BYOW (przynieś własną
broń), ogłaszają reklamy dwóch dowcipnisiów. Nie będzie generałów, strategów
wojskowych, pułkowników odpowiedzialnych za brygady i dywizje. Każdy może przyjść i
walczyć w trybie każdy na każdego, aż wyłoni się zwycięzca i wtedy zostanie zwycięzcą
Weź wszystko.
Dokładnie tak globalne elity chcą, abyś myślał o bałaganie, w jakim znajduje się
obecnie świat. Twierdzą, że za zamieszaniem nie stoi żaden pojedynczy podmiot, czy to
naród, organizacja pozarządowa, partia polityczna czy wpływowa osoba. Twierdzą, że
chaos nie jest też wynikiem spisku przeprowadzonego przez połączone siły. To raczej
czysty zbieg okoliczności. Przypadkowy. Nieprzewidywalne.
Nieobliczalny.
Czy to prawda? Zdecydowanie nie! Jest oczywiste, że ktoś musi doprowadzać ten
pociąg do ruiny. Lub, bardziej logicznie, kilka osób połączyło siły, aby wyznaczyć kurs
kolizyjny pociągu.
Ale tu jest problem. Ilekroć ktoś z nas spekuluje na temat tego, kim może być ten ktoś
lub ta osoba , zostajemy napiętnowani jako „teoretycy spiskowi” jeszcze zanim skończymy
pierwsze zdanie. Ojej, jak sprytnie ze strony potencjalnych brokerów władzy użyli
obraźliwego określenia, które działa jak automatyczny mechanizm obronny, chroniąc ich
tożsamość.
Kimkolwiek „oni” są, „oni” chcą, abyśmy „teoretycy spiskowi” uwierzyli

że świat wymyka się spod kontroli bez nikogo na czele. Że światowa scena to po
prostu gigantyczna gra zręcznościowa typu pinball, w której piłki odbijają się losowo.
I że jesteśmy ignorantami, głupcami i szaleńcami, sugerując, że ktoś ma przebiegłe
plany przejęcia nad nami całkowitej kontroli.
Cóż, nie jesteśmy ignorantami, nie jesteśmy głupi i nie jesteśmy szaleni. Ten
rozdział ustali nasz zdrowy rozsądek. Do pewnego stopnia udowodni, że świat
prowadzony jest po torach kolejowych za sprawą mistrzów inżynierii („elity władzy”)
i, mówiąc językiem pociągu, konduktorów („operatorów”, którzy wdrażają plan
inżynierski dla miejsce docelowe pociągu).
W szczególności w tym rozdziale pokażemy, jak wykryć tożsamość zarówno elit,
jak i ich operatorów, jak ustalić ich działania i jak rozpoznać cechy każdego i
wszystkich sprawców globalistycznych zbrodni przeciwko ludzkości.
W tym celu przedstawię dwie niezawodne metody odkrywania: analizę narracyjną
i analizę sieciową.
Oto narracja
Bądźmy teraz detektywami poszukującymi narracji. Zanim zacznie się nasze polowanie, my
Musimy zrozumieć, że ktokolwiek kontroluje narrację, potencjalnie kontroluje
wszystko i wszystkich na świecie. Dlatego musimy najpierw ustalić
jaka jest narracja, a następnie odkryj, kto ją wymyślił. Kiedy wiemy
obu, będziemy blisko znalezienia rzeczywistych kontrolerów.
Merriam-Webster definiuje „narracja” w prosty i trafny sposób: „sposób
przedstawienie lub zrozumienie sytuacji lub serii wydarzeń, które odzwierciedlają i
promuje określony punkt widzenia lub zestaw wartości.”[1]
Istnieją różne rodzaje narracji. Osobiste narracje. Narracje fikcyjne.
Narracje historyczne. Narracje można opowiadać prozą lub poezją. My
powinien rozróżniać narracje od zwykłych opisów wydarzeń lub
stanów bytu, gdyż opis nie jest narracją. Żadne z nich nie jest proste
opowiadanie historii. Narracja może odnosić się do przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości
w niektórych przypadkach łączy punkty w czasie.
Dla naszych celów narracja zaczyna się od zestawu wartości i a
konkretny punkt widzenia. Stamtąd obraca zdarzenia, które mogą wystąpić lub takie
musi nastąpić. Zdarzenia te prowadzą do pożądanego lub oczekiwanego rezultatu. Różny
narracje wpływają na nas w mniejszym lub większym stopniu. Niektóre mają mniejsze znaczenie
i mają niewielki wpływ na społeczeństwo. Inne mają większy import i są większe
konsekwencje. Jeszcze inne mają gigantyczny – dosłownie ogólnoświatowy – zasięg. Jeden
narracja może być niczym więcej niż mrzonką, która nigdy nie jest równa
cokolwiek, podczas gdy inny może okazać się niezwykle skuteczny w napędzaniu społeczeństwa
wyniki.
Dlaczego narracje mają taką wewnętrzną siłę? Wierzę, że dzieje się tak dlatego, że oni
jak przerażające historie, mają na celu wzbudzić w nas strach i są nam opowiadane w naszych
bezbronne momenty. Narracje można również porównać do bajek opowiadanych
dzieciom na dobranoc, gdy są śpiące – nie w pełni rozbudzone ani czujne. Jest zatem
oczywiste, że możemy łatwo wciągnąć się w narrację, gdy nasze umiejętności
krytycznego myślenia są na niskim poziomie lub są w inny sposób ograniczone.
Pomocne może być podanie przykładu udanej narracji.
Powiedzmy, że chcesz kupić nowy samochód. Odwiedzasz salon samochodowy,
który sprzedaje marki i modele, które lubisz. Mówisz sprzedawcy, czego szukasz. Po
przeszkoleniu w sztuce manipulowania Twoimi emocjami – pragnieniami i marzeniami,
słabościami i zmartwieniami – fachowo tworzy dla Ciebie spersonalizowaną narrację.
Ta narracja ostatecznie zadecyduje o tym, czy kupisz od niego samochód, czy nie.
Z upiększonego, szczegółowego opisu sprzedawcy, dokładnie do jakiego samochodu
Cię kieruje, przywołujesz wizje radosnej jazdy nim podczas codziennych spraw lub
załadunku jego przestronnego bagażnika sprzętem kempingowym na rodzinne
wakacje. Czujesz się cnotliwy, jeśli chodzi o pieniądze, które zaoszczędzisz na benzynie
i emisję dwutlenku węgla, którą zmniejszysz.
Kiedy już pomoże Ci zaszczepić w Twoim umyśle te żywe obrazy, sprzedawca
przedstawia kroki, które należy wykonać, zanim staniesz się dumnym posiadaczem
tego idealnego samochodu: wybierz się na jazdę próbną, uzyskaj wstępnie zatwierdzony
kredyt, wpłać niewielką zaliczkę, zamówić spersonalizowane talerze i tak dalej.
Odhaczasz każdy krok jeden po drugim – najpierw mentalnie, potem fizycznie.
Urzeczony jego hipnotyczną narracją, opuszczasz parking, prowadząc nowy samochód
swoich marzeń. Sprzedawca, choć jest propagandystą, zasłużył na swoje

zamawiać.
Przejdźmy teraz od narracji osobistej do narracji globalnej. W 2022 roku Światowe
Forum Ekonomiczne (WEF) opublikowało książkę The Great Narrative autorstwa Klausa
Schwaba i Thierry'ego Mallereta (obaj członkowie Academic). W przedmowie

autorzy zapewniają czytelników: „[Nasze] poglądy i przekonania wynikają z naszych wartości
humanistycznych”. Następnie we wstępie wyjaśniają problem poruszony w swojej książce:
„Wyłania się teraz nowy świat, którego kontury zostaną w dużej mierze określone przez narracje,
które ewoluują, aby informować i konstruować drogę naprzód”.
Pod tym kwiecistym, niespecyficznym językiem autorzy zdają się mówić: „Zaprezentujemy
wam program, którego celem jest przekształcenie świata, jaki znacie. Aby nasze pomysły były
zrozumiałe i przekonały większość z Was do ich przyjęcia, utkamy jeden spójny, płynny
narracja."
Sugeruje to, że ich książka musi wyeliminować wszelkie narracje sprzeczne z jej „wielką
narracją”. Schwab i Malleret twierdzą, że te sprzeczne narracje przybierają formę „kłamstw,
dezinformacji, dezinformacji i
spiski.” Opracowują:
[N]arratywy zapewniają kontekst, w którym obserwowane przez nas fakty mogą być
interpretowane, rozumiane i na podstawie których można podjąć działania. [. . .] [Narracje]
„kształtują nasze postrzeganie, które z kolei kształtuje naszą rzeczywistość i ostatecznie
wpływa na nasze wybory i działania. [. . .] [T]hej, w ten sposób odnajdujemy sens życia.[2]
Jednym z aspektów „wielkiej narracji”, który współautorzy zwracają do komentarza,
jest globalne ocieplenie spowodowane przez człowieka. Twierdzą: „Nie ma wątpliwości,
że wpływ człowieka spowodował ocieplenie atmosfery, oceanów i lądów. Dane jasno to
pokazują.” NIE! Dane w żaden sposób „nie wyjaśniają tego”! Twierdzenie takie jest
niezgodne ze stanem faktycznym, a zatem nie da się go udowodnić. Udając, że jest
inaczej, Schwab i Malleret proponują rozwiązanie fałszywego problemu, który przytaczają, a mianowici
dekarbonizacja świata:
Nigdy nie będzie prawdziwej zachęty do dekarbonizacji bez ustalenia ceny za emisję
dwutlenku węgla na całym świecie. Bez tego rządy,

przedsiębiorstw, a konsumenci po prostu nie zmienią swoich zachowań pod względem
wielkości i skali, która ma znaczenie.[3]
Szacuje się, że gigantyczne przedsięwzięcie dekarbonizacji będzie kosztować ponad 300
bilionów dolarów, czyli około 38 000 dolarów na każdego mężczyznę, kobietę i dziecko na ziemi.
Co może wyjaśniać, a tym bardziej usprawiedliwiać, tak wygórowane wydatki? Schwab i Malleret
podają dwa preteksty:
Po pierwsze, przejście na globalną gospodarkę o zerowej emisji dwutlenku węgla będzie
wymagało wymiany większości części infrastruktury energetycznej. Po drugie, to z kolei będzie
wymagało opracowania nowych technologii usuwania węgla, które obecnie nie istnieją (lub
prawie) nie istnieją.[4]
Globalne ocieplenie, przemianowane na „zmiany klimatyczne”, to tylko jeden wycinek ich
Wielkiej Narracji. Ale WEF w nadchodzących latach będzie smarować ten kawałek warstwami
kłamstw, dlatego najlepiej zapamiętajmy jego główne elementy:
Istnieje tragiczna sytuacja (globalne ocieplenie), która wymaga natychmiastowych działań
Stosowanym systemem wartości autorów jest religia humanizmu[5]
Minimalna cena wydarzenia (dekarbonizacji) wynosi 300 bilionów dolarów i nie
uwzględnia to innych kosztownych posunięć technologicznych, które należy podjąć
Rezultatem jest zeroemisyjna gospodarka światowa
Aby stłumić wszelką antynarrację, ustanawia się samouruchamiającą się obronę

opór
Kiedy już zbudujemy tę lub jakąkolwiek inną narrację globalistyczną, jej zadaniem będzie
zdobycie autorytetu i zdobycie publiczności. Ponieważ prasa jest już zdominowana przez
korporacje – inicjatorów narracji – przyciągnięcie publiczności to bułka z masłem. Przesłanie
jest rozpowszechniane raz za razem, aż zostanie powszechnie znormalizowane w świadomości
publicznej. Tymczasem wiadomość

dostosowane do „graczy” Korporacji, którzy są częścią bonanzy wydatków wynoszącej
300 bilionów dolarów, jest jednoznaczne: zrób wszystko, aby wesprzeć narrację i nie rób
nic, co mogłoby jej zaszkodzić. W przypadku firm i polityków przesłanie brzmi: wydawaj,
wydawaj, wydawaj. Dla prasy i Big Tech komunikat brzmi: cenzor, cenzor, cenzor.
Światowe Forum Ekonomiczne liczy około 1000 członków, którzy reprezentują
największe korporacje na świecie. Ma także ścisłe, symbiotyczne stosunki z Organizacją
Narodów Zjednoczonych, a zatem z organizacjami pozarządowymi ONZ i machiną
masowej propagandy. W miarę rozwoju narracji WEF spontanicznie generuje ona
dziesiątki, jeśli nie setki, a nawet tysiące lokalnych inicjatyw. Wszystkie podążają za
większą narracją zmierzającą do wyznaczonego celu. Jeśli ktoś odstąpi od narracji, jego
niesubordynację można łatwo rozwiązać indywidualnie dla każdego przypadku.
Teraz podsumowałem, jak działają narracje. Główny wniosek jest taki, że ci, którzy w
pierwszej kolejności zlecają tworzenie narracji, są odpowiedzialni za całą aktywność w
strukturze downline. Bezpośrednie „sznurki” marionetkowe nie są konieczne.

Akademiccy liderzy w tworzeniu narracji
W załączniku do swojej książki Schwab i Malleret wymieniają pięćdziesiąt osób
współautorzy Wielkiej narracji. Postanowiłem je przeanalizować na podstawie
kilka prostych danych demograficznych.
Najpierw podzieliłem autorów na sześć kategorii: akademickie (74%),
Prasa (4%), finanse (4%), Think Tank (14%), polityka (2%) i
Niezależni (2%). Akademicy w przeważającej mierze generują narrację,
a następnie think tanki. Na szczycie tej piramidy znajdują się Schwab i Malleret,
którzy obaj lądują prosto w środowisku akademickim. W jakikolwiek sposób uczestniczy w tym tylko jeden współautor
związany z polityką, ale pochodzi z autokratycznego królestwa Zjednoczonych Emiratów Arabskich, więc on
nie liczy się. Zatem w rzeczywistości żaden ze współautorów nie zgłasza się ani nie posiada
żadnych zobowiązań wobec ludności świata, której przyszłość jest arogancka
decydować.
Następnie rozważyłem geograficzne rozmieszczenie grupy. Pięćdziesiątka
autorzy pochodzą z USA (57%), Wielkiej Brytanii (12%), Chin (14%), Rosji
(2%), Japonia (7%), Niemcy (2%), Indie (2%), Brazylia (2%) i Zjednoczone Emiraty Arabskie
(2%). Jak widać, po dominujących USA, największy wkład mają Chiny
do Wielkiej Opowieści. Dodaj do tej listy Schwab z Niemiec i Malleret

z Francji.
Moja analiza doprowadziła mnie do kilku interesujących spostrzeżeń. Schwab przedstawia się jako
zauważyłem, że jest wytrawnym internacjonalistą. Twierdzi, że osiągnął konsensus
wsparcie z czterech stron świata. Jednak zdecydowana większość wpływowych
naukowcy, którzy rozpowszechniają narrację Schwaba, mieszkają tylko w jednym kraju: w
Stany Zjednoczone. Co więcej, reprezentują one zaledwie dziewięć instytucji, a mianowicie:
Uniwersytet Pensylwanii; Uniwersytet Kalifornijski w San Diego; Uniwersytet
Kalifornii, Berkeley; Instytut Hoovera na Uniwersytecie Stanforda; Harvardzie

Uniwersytet; Uniwersytet Miejski w Nowym Jorku; Uniwersytet w Chicago; Princeton
Uniwersytet; Uniwersytet Columbia; Szkoła wyższa w Dartmouth; i Georgetown
Uniwersytet.
Schwab przechwala się, że wyobraża sobie świat na nowo, aby zabezpieczyć „przyszłość,
jakiej pragniemy”, jakby był ujmującym flecistą. Ale jego wpływ w prawdziwym świecie jest
tak wąski jak źdźbło trawy. Jak to się zatem dzieje, że uchodzi mu na sucho opowiadanie
tak wielu kłamstw i wyciąganie tak wielu bezpodstawnych założeń? To siła narracji, którą
Schwab snuje tak zręcznie, że skłania łatwo zahipnotyzowanych zwolenników do wsiadania
do jego globalistycznego pociągu.

Hierarchia narracji dużych i małych

Oprócz Wielkiej Schwaba i Mallereta istnieje wiele innych narracji
Narracja, która żyje i aktywnie działa we współczesnym świecie. Niektóre są
globalne, inne krajowe, regionalne lub lokalne. Niektóre narracje są publiczne
konsumpcja; inne są przeznaczone wyłącznie do użytku wewnętrznego, przez elity
sobie. Różne cele tych starannie skonstruowanych narracji są następujące
nigdy ze sobą nie kłócące się. Jeśli już, nakładają się na siebie, chociaż każdy służy
wyjątkowy cel. Kiedy już zrozumiemy, jak odróżnić
biegnąc narracje, możemy je oddzielić jak pszenicę od plew. Możemy zaoszczędzić
i przechowuj jedno, zwiąż i spal drugie.
Jak pokazałem powyżej, głównym źródłem narracji jest środowisko akademickie. To jest
wzór, który osobiście obserwuję od ponad czterdziestu pięciu lat. Gdy
najważniejsi członkowie Korporacji określają, co chcą wprowadzić lub osiągnąć,
natychmiast przekazują projekty „ekspertom” z Academic, którzy to zrobią
racjonalizować i uzasadniać decyzje i działania Korporacji.
Podobnie było w przypadku inauguracji Komisji Trójstronnej
1973. Jej wpływowi założyciele firmy natychmiast to ogłosili
miały służyć „współzależności” i „Nowemu Międzynarodowemu Porządkowi Gospodarczemu”.
stać się celami światowymi. W ciągu kilku tygodni artykuły naukowe na ten temat
Tematy te zaczęły pojawiać się w czasopismach globalistycznych. Trójstronne to przyjęły
„stypendium” – oraz powszechne „porozumienie” i „konsensus” wśród
autorów tych artykułów – jako dowód, że ich cele były słuszne. Rozmawiać
o samonapędzającym się kręgu! Ale nie dajcie się zwieść, decyzja nie
pochodzą z kolumny akademickiej Komisji. Pochodziło z Korporacji

kolumna.
Od tego czasu ten sam samoumacniający się, samogratulujący krąg rozpowszechnia
narrację za narracją, zarówno w powściągliwej Komisji Trójstronnej, jak i na bardzo
widocznym Światowym Forum Ekonomicznym. Na każdym corocznym spotkaniu tej
ostatniej, odbywającym się w Davos w Szwajcarii, możemy zaobserwować ten sam
schemat: gdy firma Academic położy intelektualne podwaliny pod narracje inicjowane
przez korporacje, wkraczają globaliści drugiego, trzeciego i czwartego szczebla i
domagają się swoich. uzasadnienie tworzenia narracji uzupełniających.
Nic dziwnego, że te pochodne narracje są zawsze powiązane z ich pochodzeniem WEF/
ONZ/trójstronnym. Na przykład Big Pharma i fałszywi ekolodzy (ci, którzy zachwalają
fałszywy kryzys klimatyczny) mają odrębne narracje, charakterystyczne odpowiednio
dla ich branży i ich ruchu, ale obaj wspierają szerszą narrację o globalizacji.
Oto sieć
Analiza sieciowa[6] jest stosunkowo nową dyscypliną, która po raz pierwszy pojawiła się w
Lata 50. Kiedy profesor Antony Sutton i ja napisaliśmy Trilaterals Over
Waszyngtonie od 1978 do 1981 roku, świetnie zastosowaliśmy analizę sieci
sukces około 300 członkom Komisji Trójstronnej. Podczas
w ramach tego procesu zebraliśmy staromodną pocztą tradycyjną setki rocznych przesyłek
raporty tworzone przez korporacje, firmy finansowe, fundacje i think
czołgi. Wydobyliśmy z nich nazwiska członków zarządu, powierników,
główni doradcy, kadra kierownicza wyższego szczebla itp., którzy byli również członkami
Komisja Trójstronna. Wiele z tych rocznych sprawozdań zawierało krótkie sprawozdania
szkice biograficzne, które z łatwością ujawniły inne bezpośrednie powiązania
zweryfikować.
Następnie stworzyliśmy tabelę zawierającą nazwiska członków Trójstronnych i
odpowiednich organizacji. Szukaliśmy przede wszystkim osób, które je posiadały
liczne skojarzenia. Na przykład, jeśli jeden Trójstronny był dyrektorem trzech lub
czterech dużych korporacji, uznaliśmy to za bardzo istotne. Ponadto, jeśli
dwóch Trójstronnych służyło w jednym lub kilku tych samych zarządach, to zdecydowanie
zasugerował, że odkryliśmy kluczowy węzeł w większej sieci.
Po zakończeniu wstępnego zestawienia nazw i ich podmiotów stowarzyszonych
organizacji, przestudiowaliśmy i udoskonaliliśmy naszą listę główną. Jednak uratowaliśmy
na bok, nazwiska Trójstronnych, którzy byli związani tylko z jednym
organizacja. W końcu, rozumowaliśmy, ich kręgi wpływów były ograniczone,
i szukaliśmy najszerszych influencerów.
Gdy posortowaliśmy nazwiska według organizacji, zaczął się wyłaniać szerszy obraz sytuacji.
Zauważyliśmy, że niewielka liczba Trójstronnych siedziała na wielu tablicach i a
większa liczba tylko na jednej lub dwóch planszach. Następnie zastosowaliśmy analizę krzyżową
aby zobaczyć, które organizacje mają wielu członków Trójstronnych. Choć żmudny i
czasochłonny, nasz projekt dostarczył cennych informacji na temat struktury władzy
Komisji Trójstronnej. Ponad czterdzieści lat później te spostrzeżenia są nadal aktualne.
W kolejnej fazie naszych badań przyjrzeliśmy się fundacjom „filantropijnym”
znajdującym się na naszej trójstronnej liście, które przyznawały duże granty
przedstawicielom środowiska akademickiego. Nie wymagaliśmy, aby odbiorcy tych
dotacji byli członkami Komisji Trójstronnej, chociaż niektórzy byli członkami. Ta „analiza
grantów” polegała po prostu na śledzeniu pieniędzy wypływających z fundacji, abyśmy
mogli zobaczyć, dokąd trafiają oraz jakiego rodzaju prace badawcze są finansowane i publikowane w fu
Żądanie firmy.
Ponownie, podobnie jak w przypadku naszej poprzedniej analizy, praca była żmudna,
ale pozwoliła uzyskać kluczowe informacje na temat operacji prania pieniędzy, które były
niezbędne, aby przekonać firmę Academic do wspierania pożądanej narracji korporacji.
Ten nieprzejrzysty trójkąt – środowisko akademickie, korporacyjne i fundacje – zawsze
zawierał element wiarygodnego zaprzeczenia. Oznacza to, że członkowie Trójstronnej
organizacji powiedzieliby, że ich zaangażowanie było przypadkowe, a nie przyczynowe;
że badania przeprowadzone przez Academic były wynikiem niezależnych poszukiwań
intelektualnych, a nie przeprowadzonych na polecenie Komisji; oraz że dotacje fundacji
były autonomiczne i nie podlegały kontroli członków zarządu. Oczywiście, te zaprzeczenia były czyste
nonsens.
Opisana tutaj metoda analizy sieci jest wprawdzie subiektywna, ale zastosowana
wobec szerokiego spektrum osób i organizacji pozwala uzyskać obiektywne spostrzeżenia.
Kiedy na przykład Sutton i ja wykorzystaliśmy analizę sieci do zbierania informacji i
napisania naszej książki Trilaterals Over Washington, wyniki były zadowalające. Udało
nam się całkowicie zdemaskować istnienie maszyny energetycznej i opisać jej działanie.
Najważniejsze, że my
wydobył na światło dzienne wewnętrzne sanktuarium Komisji Trójstronnej – głównych członków,
którzy kierowali całym jej planem globalizacji.
Pamiętajcie, że to było w latach 70. Do tego czasu nikt nie przeprowadził tzw
analiza sieciowa Komisji Trójstronnej. Nasza książka zrobiła furorę. Do tego stopnia, że została
zakazana w sieci księgarń B. Dalton. Dlaczego?
„Oni” nie cierpieli, gdy odkrywano ich w prawdziwym wydaniu, tak sądzę.
A teraz dajmy „nim” i kontrolowanym przez nich księgarniom powód do zakazania tej — mojej
najnowszej i ostatniej — książki.

Nowoczesna Komisja Trójstronna
Obecnie jest nim 131 z ponad 300 członków Komisji Trójstronnej
z Ameryki Północnej, większość z USA, a pozostała część z Kanady
i Meksyk. Oto podział według tych samych kategorii, które wybrałem, kiedy
analizując książkę Schwab/Malleret: Korporacyjna (47%), Akademicka (22%),
Polityczne (28%) i prasowe (10%). Jest oczywiste, że korporacja dominuje w stosunkach trójstronnych
członkostwo. Co ciekawe jednak, kierownictwo wykonawcze Północy
W skład amerykańskiej grupy wchodzi jeden naukowiec (Meghan O'Sullivan) i jeden
Rząd (Herminio Mendoza) i jedna prasa (Jeffrey Simpson).
Członkowie trójstronni zasiadają w wielu nakładających się na siebie zarządach i
stanowiska doradcze. Wystarczą dwa przykłady: Instytut Petersona, założony przez
Trójstronna Komisja Petera G. Petersona składa się z szesnastu członków Komisji
zarząd, a Rada Atlantycka ma dziewięciu członków zarządu, którzy są stronami trójstronnymi.
Połączenia te wzmacniają fakt, że firma jest na szczycie
słup totemu jest jednak ukryty za Academic i Press.
Sprytny podstęp korporacji ma na celu odwrócić naszą uwagę i skierować naszą uwagę
gdzie indziej – skuteczna technika magicznej sztuczki.

Jak finansowana jest nauka
W jakim kraju zlokalizowana jest większość aktywów filantropijnych? Ile z
majątek filantropijny w tym kraju jest rozdawany co roku? Odpowiedzi
raczej cię nie zaskoczy: amerykańskie aktywa i amerykańskie datki znacznie przewyższają tę kwotę
jakiegokolwiek innego kraju.
Poniższa tabela zawiera wszystkie źródła i rozmiary darowizn na cele filantropijne. To
pokazuje proporcjonalny wpływ dotacji pochodzących z USA. To
dodaje również znaczącej wagi wcześniej wspomnianemu odkryciu, że 57
przybywa procent autorów „ Wielkiej narracji” Klausa Schwaba
z zaledwie dziewięciu uniwersytetów w USA. Innymi słowy, finansowanie pochodzące ze Stanów
Zjednoczonych zwykle pozostaje w USA. Wydatki rzędu 80 miliardów dolarów
przez amerykańskie fundacje filantropijne stanowi 58 procent całkowitej kwoty darowizn
dziewięć najlepszych narodów świata. [7]

Niezależnie od tego, czy mówimy o członkach trójstronnych, czy o współpracownikach Schwab/Malleret
W książce większość osób oznaczonych jako „akademickie” pracuje na uniwersytetach. Ale
kilku z nich pracuje w organizacjach pozarządowych i think tankach
zamiast akademii. Globalistycznie myśląca Rada Stosunków Zagranicznych, for
na przykład nie jest uniwersytetem. Otrzymuje granty na pisanie prac uzasadniających
globalista się kończy. To samo dotyczy Instytutu Brookingsa, Atlantyku
Rady oraz Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych.

Rozbicie korporacji
W Ameryce Północnej jest sześćdziesięciu dwóch przedstawicieli korporacji
członkostwo w Komisji Trójstronnej. Spośród nich piętnaście, czyli 24 procent, to
z branży finansowej. Wszyscy pracują w firmach zarządzających aktywami…
mianowicie te trzynaście:
Stolica Shield Street
Rynki kapitałowe BMO
Międzynarodowe strategie kapitałowe
Rynki kapitałowe RBC
Instytut Inwestycyjny BlackRock
BlackRock, Inc.
Spółka holdingowa Graham
Inwestycje Ariela
Inwestycje O-Corp
Współpracownicy Bridgewatera
Przedsięwzięcia CFFI
Grupa Carlyle'a
Grupa UBS
Pewna perspektywa: dziesięciu największych na świecie zarządzających aktywami kontroluje ponad 44 dolary
bilion; cała siódemka z nich to amerykańskie firmy inwestycyjne.[8]
W branży finansowej banki, zarówno komercyjne, jak i inwestycyjne, są umiarkowanie
reprezentowane w Komisji Trójstronnej:
Bank of America (1 członek)

JP Morgan (3 członków)
Goldman Sachs (3 członków)
Bank Lazard Frères (1 członek)
Ich liczba jest dziś niewielka w porównaniu z rokiem 1980. To dlatego
w Komisji Trójstronnej nastąpiła dramatyczna zmiana: Centralna
banki zastąpiły w liczbie banki komercyjne i inwestycyjne
członkowie. Obecnie na giełdzie reprezentowanych jest nie mniej niż szesnaście banków centralnych
Komisja Trójstronna. Do nich zalicza się oczywiście Bank Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych
oraz Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS). Ten ostatni z siedzibą w
Bazylea w Szwajcarii jest bankiem centralnym wszystkich sześćdziesięciu trzech banków centralnych.
Wraz z pojawieniem się walut cyfrowych banku centralnego (CBDC), które
grozić przejęciem kontroli nad systemem finansowym na całym świecie, to prawda
powodu, że cały system banku centralnego w bardziej bezpośredni sposób potwierdza swoją władzę
i wywierać wpływ na te dni, zarówno w Komisji Trójstronnej, jak i gdzie indziej.
(Uwaga: należy pamiętać, że wszystkie banki centralne są prywatnymi korporacjami, których właścicielami są
duże banki i nie są własnością narodów, którym służą.)

Elity władzy kontra operatorzy

Jest rzeczą oczywistą, że wielu wpływowych ludzi zajmuje ważne miejsca w
sferę korporacyjną, polityczną i akademicką. Każda osoba w każdej sferze
odgrywa niezbędną rolę w większym planie. Ale jeśli powyższa dyskusja
nie ujawnia niczego więcej, to fakt, że dominującą grupą kontrolującą jest Korporacja
Politycznych i Akademickich oraz że w centrum znajduje się rozżarzony do białości rdzeń Korporacji
bankierzy.
Od czego zaczęlibyśmy poszukiwania inżynierów kierujących pojazdem
pociąg? Mam nadzieję, że do tej pory wyjaśniłem odpowiedź:
Banki centralne — Banki centralne reprezentują ogromną koncentrację światowego
pieniądza i posiadają technologie finansowe (fintech), które zrewolucjonizują światowy
system gospodarczy i finansowy.
Korporacje — członkowie Komisji Trójstronnej są w przeważającej mierze powiązani z
gigantycznymi globalnymi korporacjami — wśród nich Boeing, Intel, Google, Lockheed
Martin, Alibaba i Xerox, żeby wymienić tylko kilka.
Po zidentyfikowaniu danej osoby jako osoby będącej przedmiotem zainteresowania i rozmieszczeniu
go w odpowiedniej sferze, czy to korporacyjnej, akademickiej, politycznej czy prasowej,
Następnym krokiem jest odkrycie, na kogo dana osoba ma wpływ i na co jeszcze
organizacji, do których należy.
Weźmy na przykład obecnego dyrektora Bank for International
Osady, Agustín Carstens. Jest praktycznie niespotykanym bankierem centralnym
z Meksyku, a jednak jego decyzje mają teraz wpływ na każdy bank centralny – i
w istocie system finansowy na całym świecie. Moglibyśmy nazwać Carstensa wodzem
inżynier naszego pociągu. W związku z tym jest on osobą najbardziej odpowiedzialną
tworzenie i koordynacja systemu CBDC, na którym opiera się

technologii blockchain i ostatecznie stanie się scentralizowaną bazą danych wszystkich

transakcje.
Innym przykładem rozszerzonego wpływu jest działacz trójstronny Larry Fink, który
zarządza aktywami BlackRock o wartości prawie 10 bilionów dolarów i zatrudnia 18
000 pracowników w 85 biurach w 38 krajach. Powiedzieć, że Fink ma ogromny globalny
zasięg, to mało powiedziane.
Poszukując osób poruszających się i wstrząsających korporacjami, można wygodnie
patrzeć poza członkostwo w Komisji Trójstronnej. Zidentyfikuję kilku nieczłonków, abyś
mógł rozpocząć poszukiwania. Pierwsza piątka to elity władzy, których uważam za
„rdzeń”. Oznacza to, że należą do czołowych inżynierów kierujących pociągiem
globalistów. Ci trzej ostatni nie należą do podstawowego składu, ale są „operatorami”,
o których można powiedzieć, że pełnią w pociągu rolę konduktorów, wpływając na
ludzi i politykę na swój własny, niepowtarzalny sposób.
Bill Gates — Gates nie ma bezpośredniego związku z Komisją Trójstronną, ale jest
wpływowym członkiem Korporacji. Dzięki ogromnym darowiznom od Fundacji Billa i
Melindy Gatesów zyskał ogromny wpływ w przemyśle biotechnologicznym i
farmaceutycznym, a także w zielonych technologiach i edukacji.
Michael Crow — Crow, być może nieznane większości czytelników, pełni podwójną
rolę w środowisku korporacyjnym i akademickim. Jest rektorem Arizona State
University, stanowisko to piastuje od 2002 roku. Wcześniej był profesorem polityki
naukowej i technologicznej w Szkole Spraw Międzynarodowych i Publicznych na
Uniwersytecie Columbia. Co jednak ważniejsze, Crow jest prezesem zarządu In-Q-Tel,
firmy venture capital należącej do Centralnej Agencji Wywiadowczej. Pracując na ASU,
Crow przekształcił ją w organizację o wpływie społecznym, skupiającą się na celach i
programach ONZ w zakresie zrównoważonego rozwoju. Progresywny szablon Crow
zbudowany na ASU został przyjęty przez

setek ośrodków szkolnictwa wyższego na całym świecie. Korzystając ze środków podatników
stanu Arizona, stworzył w stanie pionierskie strefy inkubatorów zaawansowanych technologii,
przyjazne startupom. Te start-upy ostatecznie dają Crowowi pierwszeństwo w sprawie
obiecujących przedsięwzięć związanych z inwestycją In-Q-Tel. In-Q-Tel ma długą historię
przejmowania najlepszych wynalazków technologicznych dla CIA i innych agencji
wywiadowczych rządu federalnego.
Peter Thiel — zdeklarowany transhumanista i technokrata. Thiel ma
ogromny wpływ na szereg tematów globalistycznych. Był współzałożycielem PayPala, który
następnie sprzedał, i pierwszym zewnętrznym inwestorem w Facebooku, gdzie pozostaje
członkiem jego zarządu. Jego odnosząca sukcesy firma zajmująca się eksploracją danych,
Palantir, otrzymała pierwszy zastrzyk kapitału od spółki kapitału wysokiego ryzyka CIA, In-Q-
Tel.
Elon Musk — samozwańczy transhumanista i technokrata, taki jak Thiel,
Musk jest dzieckiem z plakatu Corporate. Jako seryjny przedsiębiorca przekształca świat w
elektryczny za pośrednictwem Tesla, Inc. i Tesla Energy. W 2016 roku był współzałożycielem
Neuralink w celu tworzenia interfejsów mózg-komputer. Kiedy w 2002 roku założył firmę
SpaceX zajmującą się eksploracją kosmosu, Musk miał nadzieję, że ostatecznie skolonizuje
Marsa. Od tego czasu SpaceX wystrzeliło ponad 3500 satelitów, tworząc sieć Starlink
zapewniającą mieszkańcom Ziemi szybki dostęp do technologii 5G. Starlink docelowo
zamierza wystrzelić aż 42 tys. satelitów.
Jeff Bezos — założyciel Amazona i właściciel The Washington Post. Bezos, podobnie jak
Musk, jest dzieckiem z plakatu korporacji. I podobnie jak Musk i Thiel,

Bezos jest zarówno technokratą, jak i transhumanistą. Inne odcienie piżma: Bezos
chce podbić przestrzeń kosmiczną i skolonizować Marsa wraz ze swoją firmą badawczą Blue
Origin. Jeszcze więcej „tam”: poprzez swoje Altos Labs, Bezosa

pragnie zapanować nad śmiercią.
Klaus Schwab — niezwiązany z rdzeniem. Schwab jest wpływowym technokratą i

transhumanista, ale jest także naukowcem. Kieruje Światową Organizacją Gospodarczą
Forum, które założył w 1971 roku za namową mentora i kolegi akademickiego Henry’ego Kissingera.
Chociaż WEF ma wielu członków należących do Korporacji, ich największą rolą jest płacenie pensji
Schwaba. Jak można było się zatem spodziewać, wszystkie wysiłki Schwaba były podejmowane na
żądanie firmy Corporate and Service
Zbiorowy.
Yuval Noah Harari — wersja niezwiązana z rdzeniem. Nie ma wątpliwości, że Harari jest zarówno
technokrata i transhumanista, a także akademik, podobnie jak Schwab. Jak
dlatego celem Harariego w WEF jest, podobnie jak wszystkich globalistów akademickich,
uzasadnienie polityki i działań globalistów korporacyjnych.
Justin Trudeau – inny niż core. Mówiąc prościej i wyraźnie, Trudeau należy do
Polityczny, ale dla korporacji to totalny kicz, marionetka na sznurku.
Ponownie celem umieszczenia tych osób w wykazie nie jest stworzenie wyczerpującej listy, ale
raczej pokazanie, jak wskazać innych inżynierów kierujących pociągiem i innych operatorów
pomagających pociągowi dotrzeć do miejsca przeznaczenia, gdzie, mamy nadzieję, ulegnie awarii i
płonąć – i znikać.
Wniosek
Odkryłem niezawodny i sprawdzony proces, który pomoże Ci odpowiedzieć na to pytanie
pytanie: „Kto w ogóle prowadzi ten pociąg?” Tak, jak powiedziałem, jest to nudne i
czasochłonne badania. Ale przy odrobinie cierpliwości może to przynieść satysfakcję. Jeśli ja
Przypuszczam, że miałem czas na przeanalizowanie całego spektrum graczy globalistycznych
że wymyślę dającą się obronić listę numerującą od 300 do 500.
Taka lista byłaby bogata w nazwiska bankierów, zwłaszcza centralnych
bankierów, ale obejmowałby także znaczną liczbę czołowych menedżerów korporacji
którzy doszli do wpływowych stanowisk i sprawiedliwego udziału w kupionych politykach
globaliści.
Taka lista byłaby również dynamiczna w tym sensie, że niektórzy gracze to zrobią
zawsze wypadajcie z niego, podczas gdy inni przyłączają się do niego lub wznoszą się w nim. Śmierć
jest czynnikiem dla starszych członków. Zostanie miliarderem w wieku 30 lat jest czynnikiem decydującym o tym
młodsi członkowie.
Tworząc własną listę prawdziwych kontrolerów globalizacji, ty
powinni testować i ponownie weryfikować swoje wnioski mniej więcej co roku. Nawet jeśli wybierzesz
aby nie tworzyć własnej listy, nadal możesz skorzystać z tych zasad, aby przeprowadzić kontrolę wyrywkową
na jakąkolwiek osobę.
Niektórzy z moich czytelników mogą nadal zastanawiać się, dlaczego ma to znaczenie, czy postępujemy poprawnie
zidentyfikować strony odpowiedzialne za globalizację i jej wielostronne ataki
na ludzkość. Odpowiedź kryje się w starożytnym traktacie wojskowym „ Sztuka wojny”
w którym legendarny chiński generał Sun Tzu napisał: „Wszystkie działania wojenne opierają się na
oszustwo." Oznacza to dla mnie, że musimy przejrzeć stanowisko globalistów
przebrania, tak jak rozszyfrowalibyśmy zwodnicze strategie wroga i
taktyka na wojnie. Bo, jak przepowiedział Sun Tzu: „Jeśli znasz wroga i wiesz
siebie, a twoje zwycięstwo nie będzie budziło wątpliwości.”

Nierozpoznanie lub niezrozumienie naszych globalistycznych wrogów doprowadzi do pewnych
pokonać. Dlatego zawsze, gdy masz okazję dotknąć jednego z nich
łajdaki, zróbcie to!

Przypisy
[1] Merriam-Webster Słownik. https://www.merriam-
webster.com/dictionary/narrative
[2] Schwab, Klaus i Thierry Malleret. Wielka narracja. (Forum
Wydawniczy. 2022). Przedmowa i wprowadzenie.
[3] Schwab i Malleret. Wersja na Kindle’a. 22%.
[4] Schwab i Malleret. 22%.
[5] Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Humanistów „Humanizm to
postępowa filozofia życia, która pozbawiona jest teizmu i innych zjawisk nadprzyrodzonych
przekonania, potwierdza naszą zdolność i odpowiedzialność do prowadzenia etycznego życia osobistego
spełnienie To aspirować Do the większy Dobry"
(https://americanhumanist.org/what-is-humanism/definition-of-humanism).
W sprawie Torcasco przeciwko Watkinsowi (1961) Sąd Najwyższy uznał humanizm za:
religia. Inne sprawy sądowe potwierdzają tę deklarację: Washington Ethical
Społeczeństwo przeciwko Dystryktowi Kolumbii, 101 Apelacja USA DC 371, 249 F 2. 127
(1957); Fellowship of Humanity V. Hrabstwo Alameda, 153 Cal. Aplikacja. 2
673, 315 s. 2. 394 (1957); Jaffre przeciwko Board of School comrs of Mobile
Hrabstwo, 554 F. Supp. 1104, 1129 n. 41 (1983); Zorach przeciwko Clausonowi, 343 USA
306, 314 (1952).
[6] Chiesi, AM „Analiza sieci”. Międzynarodowa organizacja Science Direct
Encyklopedia nauk społecznych i behawioralnych . 2001.
https://www.sciencedirect.com/topics/social-sciences/network-analytic
[7] McCarthy, Niall. „Tam, gdzie koncentrują się dolary filantropijne”.
Polityk. 7 maja 2018 r. https://www.statista.com/chart/13766/where-

filantropia-dolary-są-skoncentrowane
[8] Najlepsze na świecie firmy zarządzające aktywami. Oceny ADV.
https://www.advratings.com/top-asset-management-firms
Rozdział dziesiąty
Wyłania się jedna światowa religia
Nasza Konstytucja została stworzona wyłącznie dla
ludzi moralnych i religijnych. Jest całkowicie
nieadekwatny do rządów jakiegokolwiek innego kraju. – Johna Adamsa
D
O MASZ stary trójnożny stołek, który zbiera kurz? W takim razie,
weź piłę i odetnij dwa cale od jednej z jego nóg. Następnie odetnij cztery cale drugiej
nogi. Teraz spróbuj na nim usiąść. och! Właśnie uczyniłeś swój stolec dysfunkcyjnym,
bezużytecznym i bezwartościowym.
Rozumiesz, do czego zmierzam, używając tej analogii, prawda? Prawda, że intuicyjnie
widać, że dobrze funkcjonujące społeczeństwo jest jak przysłowiowy stołek z trzema nogami
jednakowej długości. Pierwszym etapem jest system gospodarczy, który działa. Drugą nogą
jest system polityczny, który angażuje obywateli i wspiera system gospodarczy. Trzecia noga
jest społecznym składnikiem społeczeństwa. Obejmuje elementy moralne i etyczne potrzebne
do utrzymania stołka w pozycji pionowej i zdrowej.

Część społeczna obejmuje zazwyczaj religie oparte na wierze. Zwykle zapewniają
wystarczającą powściągliwość osobistą i moralną, aby zapobiec rozpadowi całego
społeczeństwa. W tej społecznej nodze znajduje się także istotny element zaufania. Jeśli
obywatele nie ufają procesowi politycznemu i graczom ani systemowi gospodarczemu, w
którym żyją, odepchną się w ten sam sposób, w jaki układ odpornościowy atakuje trującą
substancję, która wdarła się do organizmu.
W takim stopniu, w jakim te trzy nogi będą ze sobą w równowadze, społeczeństwo to zrobi
funkcjonować w sposób rozsądny, wręcz harmonijny.

Nie ma dwóch identycznych społeczeństw na świecie. Każdy ma stołek, którego trzy
nogi „funkcjonują” na swój własny, niepowtarzalny sposób. W Chinach mamy wysoce rozwinięty
system gospodarczy, autorytarny system polityczny i oficjalną religię ateizmu, chociaż rząd
uznaje także buddyzm i taoizm. Dla kontrastu Indie mają gospodarkę rynkową, demokrację
parlamentarną i dominującą religię; osiemdziesiąt procent populacji praktykuje hinduizm.
Tymczasem Arabia Saudyjska jest monarchią o ścisłej kontroli rządu nad gospodarką i religią;
wolno praktykować jedynie islam. Ameryka ze swojej strony jest republiką konstytucyjną
opartą na wolnej przedsiębiorczości. Jego system religijny nie jest narzucony przez państwo,
ale jest silnie ukierunkowany na chrześcijaństwo. Opiera się także na judeo-chrześcijańskim
systemie wartości i moralności.
Tak więc, chociaż te cztery kraje znacznie się od siebie różnią, wszystkie wymyśliły, jak
sprawić, by wszystko działało, korzystając z własnej wersji trójnożnego stołka. To prawda,
niektóre stołki są mocno poobijane, a niektóre mają nierówne nogi, ale mimo to każde
społeczeństwo idzie do przodu.

Ameryka zaczęła dobrze
John Adams był jedną z najważniejszych i najbardziej wpływowych postaci wśród
Ojcowie założyciele Ameryki. Był współautorem Deklaracji
Niepodległość w 1776 roku i pełnił funkcję wiceprezydenta za Jerzego
Waszyngton, następnie prezydent od 1797 do 1801. Adams rozumiał
zasadę trzech nóg, czego dowodem jest jego trzecie „stan Unii”.
adres w 1799 roku:
Pochlebne perspektywy obfitości wynikające z pracy ludzi wg
lądem i morzem; niezależnie od dobrobytu naszego rozszerzonego handlu
przerwy spowodowane stanem wojowniczym dużej części świata;
powrót zdrowia, przemysłu i handlu do miast, które ostatnio istniały
dotknięty chorobą oraz różnorodne i nieocenione korzyści cywilne i społeczne
religijnymi, które, zabezpieczone pod naszymi szczęśliwymi ramami rządu, są
kontynuowaliśmy w nienaruszonym stanie, żądanie całego narodu amerykańskiego było szczere
dzięki życzliwemu Bóstwu za miłosierne dary Jego opatrzności.

[1]
Ta trzecia noga, często odrzucana jako nieistotna lub nieistotna, była w porządku
rozumiane przez wielkiego dwudziestowiecznego filozofa chrześcijańskiego CS Lewisa
(1898–1963). Wybrał słowo Tao[2], aby opisać „Prawo naturalne lub
Tradycyjna moralność lub pierwsze zasady rozumu praktycznego lub pierwsze
Frazesy”, które należą do szeregu możliwych systemów wartości. Z Tao on
stwierdził: „Jest to jedyne źródło wszelkich sądów wartościujących” i „jeśli zostanie odrzucone,
wszelka wartość zostaje odrzucona.” I dodał: „bunt nowych ideologii
przeciwko Tao jest buntem gałęzi przeciwko drzewu.”[3]
Doszedł do tego inny filozof chrześcijański, Francis Schaeffer (1912–1984).
zasadniczo ten sam wniosek, co Lewis, kiedy przewidział wynik

porzucenie „chrześcijańskiego konsensusu” we współczesnym społeczeństwie. Schaeffer
stwierdził, że ograniczenie moralne, które nałożyło się na ten konsensus, a które obecnie
zostało utracone, spowoduje próżnię. Ostrzegł, że próżnia ta zostanie wypełniona przez
autorytarną, technokratyczną elitę, która narzuca zewnętrzną formę przymusu
kontrolować zachowania ludzkie i społeczne.
Czy Schaeffer miał kiedykolwiek rację? Atak społeczny wywołany przez technokrację i
transhumanizm jest skierowany na wszystkie trzy nogi naszego społecznego stołka: polityczną,
ekonomiczną i duchową. Nic dziwnego, że zwłaszcza tkanka społeczna w Stanach Zjednoczonych
jest tak postrzępiona. Zaufanie Amerykanów do systemu politycznego jest najniższe w historii.
Wolnorynkowy system gospodarczy rozpada się, gdy technokracja wypiera jego podstawowe
zasady. Moralność judeo-chrześcijańska była bezlitośnie atakowana, wyśmiewana i
marginalizowana. Odrzucono wszystkie nauki moralne i ograniczenia związane z Biblią i innymi
pismami filozoficznymi. Autorytarna, technokratyczna elita, przed którą ostrzegał Schaeffer,
odważnie utwierdza swoją pozycję i mikrozarządza wszystkim na ziemi.
To, że obiekty tradycyjnego kultu zostały usunięte z naszego pola widzenia, nie oznacza, że
współczesny człowiek nie ma nic do oddawania czci. Jeśli historia coś nam pokazuje, to to, że
ludzkość zawsze wykazała się pomysłowością w znajdowaniu przedmiotów, które można było
idealizować, w tym skał, rzeźbionych posągów, obrazów, ikon, a nawet innych istot ludzkich.
Jednak w dzisiejszej rewolucji naukowej wszystkie te obiekty fizyczne są reliktami minionej
epoki. Czytaj dalej, aby zobaczyć, co mam na myśli.

Dataizm
Filozofia dataizmu została po raz pierwszy zaproponowana w 2013 roku przez Davida Brooksa w:
artykuł w New York Timesie :
Gdybyście poprosili mnie o opisanie wschodzącej filozofii tamtych czasów, powiedziałbym, że tak
data-izm. Mamy teraz możliwość gromadzenia ogromnych ilości danych. Ten
umiejętność wydaje się nieść ze sobą pewne założenia kulturowe – że wszystko
to, co można zmierzyć, należy zmierzyć; dane te są przejrzyste i
niezawodny obiektyw, który pozwala odfiltrować emocjonalność i ideologię; te dane
pomoże nam dokonać niezwykłych rzeczy — na przykład przepowiedzieć przyszłość.[4]
Pomysł najwyraźniej dojrzewał przez kilka lat, aż w końcu powstał
agresywnie podchwycony przez Yuvala Noaha Harariego, izraelskiego profesora historii
i główny doradca Światowego Forum Ekonomicznego.
W swojej książce Homo Deus: krótka historia jutra – opublikowanej w
Hebrajski w 2015 r. i angielski w 2016 r. Harari przedstawił dataizm jako nowość
forma religii, której doktryna i dyscyplina (moje słowa) nadają sens
życie. Jego podstawowa koncepcja jest taka, że materialny wszechświat składa się z i zależy
na przepływach danych. Zatem, aby dowiedzieć się więcej o wszechświecie, musimy sięgnąć
te dane i badać je, rozumieć, a nawet modyfikować, kiedy nam to odpowiada
cele. Pomysł, wyznawany zarówno przez Brooksa, jak i Harariego, że dane mogą być pomocne
„przepowiadać przyszłość” ma charakter czysto metafizyczny i wydaje się, że z niego wywodzi się
Dobrze znany argument Henriego de Saint-Simona, że naukowcy i inżynierowie
potrafi „przewidywać przyszłość”.
Technokracja i transhumanizm dobrze pasują do dataizmu. Obydwa
technokraci i transhumaniści żądni danych. Żaden poziom danych nie jest zbyt głęboki
je zwiedzać. W rzeczywistości jednym z ich wspólnych celów jest zebranie wszystkich danych
wszechświat, aby zrozumieć miejsce, cel, zasadę i proces

wszystkiego, od gwiazd, słońca i księżyca po cząsteczki subatomowe w ludzkim ciele.
Ale jaki jest sens zbierania najdrobniejszych informacji
istnieje? Wyjaśnienie Harariego celu dataizmu jest jednoznaczne:
Teraz następuje nowa zmiana. Tak jak boski autorytet został legitymizowany przez
mitologie religijne, a ludzki autorytet został legitymizowany przez ideologie humanistyczne,
tak guru zaawansowanych technologii i prorocy z Doliny Krzemowej tworzą nową
uniwersalną narrację, która legitymizuje autorytet algorytmów i Big Data.
To nowatorskie credo można nazwać „dataizmem”. W jego skrajnej formie zwolennicy
światopoglądu dataistycznego postrzegają cały wszechświat jako przepływ danych,
postrzegają organizmy jako niewiele więcej niż algorytmy biochemiczne i wierzą, że
kosmicznym powołaniem ludzkości jest stworzenie wszechobejmującego systemu
przetwarzania danych – a następnie połączenie się z to.[5][Podkreślenie dodane.]
Czy ma na myśli, że dosłownie połączymy nasze ciała i umysły z maszynami? Tak. W
pewnym sensie już jesteśmy ze sobą powiązani. Według Harariego wszyscy ludzie są
podłączeni do danych – do „małych chipów w gigantycznym systemie, którego nikt tak
naprawdę nie rozumie”.
A swoją drogą „nikt nie musi tego rozumieć” – pospiesznie dodaje Harari.
To znaczy nikt poza rządzącymi technokratami i transhumanistami, których misją jest
kontrolowanie świata! Jeśli chodzi o nas, zwykłych ludzi, nie musimy
zrozumieć, jak działa dataizm. Właściwie woleliby, żebyśmy o tym nie wiedzieli.
Tak czy inaczej, z pewnością i tak zostaniemy wciągnięci w dataizm. Jak twierdzi Harari
To:
Tak jak kapitaliści wolnorynkowi wierzą w niewidzialną rękę rynku, tak dataiści wierzą
w niewidzialną rękę przepływu danych. W miarę jak globalny system przetwarzania
danych staje się wszechwiedzący i wszechpotężny, połączenie z systemem staje się
źródłem wszelkiego znaczenia.[6]

Czy Twoje życie straciło sens? Jeśli tak, nie ma problemu! Po prostu podłącz swoje ciało i
umysł do globalnego systemu przetwarzania danych, a znajdziesz spełnienie, o jakim nawet
nie marzyłeś.[7]
To brzmi szalenie, ale oni są śmiertelnie poważni. Z tego powodu nikt z nas nie może
sobie pozwolić na nieświadomość dalekosiężnych zamiarów i skutków dataizmu. Więc

dowiedzmy się więcej od Harariego:
Dataiści uważają ponadto, że przy wystarczającej ilości danych biometrycznych i mocy
obliczeniowej ten wszechobejmujący system mógłby zrozumieć ludzi znacznie lepiej, niż my
sami. Kiedy to nastąpi, ludzie stracą swój autorytet, a praktyki humanistyczne, takie jak
demokratyczne wybory, staną się równie przestarzałe jak tańce deszczu i noże z krzemienia.
Warto w tym miejscu zauważyć, że tak jak humanizm zastąpił tradycyjną religię w XX
wieku, tak dataizm zastępuje humanizm w XXI wieku. Podczas gdy humanizm cenił ludzkie
doświadczenie, dataizm ceni surowość

dane.
Dokąd prowadzi nas dataizm? Harari proponuje: „Kiedy systemy Big Data poznają mnie
lepiej niż ja sam, władza przesunie się z ludzi na algorytmy. Big Data mogłoby następnie
wzmocnić Wielkiego Brata.”
Aha, więc to samo działo się przez ostatnie dwa lata, podczas tak zwanej pandemii, kiedy
urzędnicy zajmujący się zdrowiem publicznym, szpitale i firmy farmaceutyczne dostarczali
nam fałszywych danych, w tym fałszywych wyników testów PCR; objęli nas niebezpiecznymi
protokołami i zastrzelili toksycznymi terapiami zmieniającymi geny, które zbyt często kończyły
się obrażeniami i śmiercią; i – współwinny Big Tech – zablokował nam dostęp do prawdziwych,
naukowych danych i medycyny ratującej życie. Krótko mówiąc, Big Data już wzmocniło
Wielkiego Brata.
Komentując dalej zmianę władzy z człowieka na algorytm, Harari

pisze:
To już miało miejsce w medycynie. Najważniejsze decyzje medyczne w Twoim życiu
w coraz większym stopniu nie opierają się na Twoim poczuciu choroby lub dobrego
samopoczucia, ani nawet na świadomych przewidywaniach Twojego lekarza, ale na
obliczeniach komputerów, które znają Cię lepiej niż Ty sam.[9]
Młody, milenijny bloger i twórca stron internetowych, Reuben Rapose, postrzega tę
zmianę jako coś więcej niż tylko przemijającą modę. „[D] uczonych i intelektualistów” –
pisze Rapose – „dataizm obiecuje dostarczyć naukowego Świętego Graala, który umykał
nam przez wieki”. Opisuje tego Świętego Graala jako „jedną nadrzędną teorię, która
jednoczy wszystkie dyscypliny naukowe, od muzykologii, przez ekonomię, aż po
biologię”.
Powrót do trójnożnego stołka

Jeśli Tao (przypomnijmy CS Lewisa) i konsensus chrześcijański (przypomnijmy Francis
Schaeffera) i inne systemy ograniczeń moralnych wypierane są przez dataizm,
co się dzieje z pozostałymi dwoma nogami naszego stołka? Cóż, noga polityczna by to zrobiła
zostać całkowicie odpiłowane przez technokratów, którzy zamierzają usunąć tę warstwę
społeczeństwo. Tymczasem część gospodarcza szybko przesunęłaby się w stronę a
dyktaturę naukową, pod którą byłaby wszelka konsumpcja i produkcja
mikrozarządzane.
Następne pytanie dotyczy tego, czy te dwie pozostałe nogi mają charakter ekonomiczny
mikrozarządzanie i dataizm mogłyby być ze sobą kompatybilne
w celu utrzymania społeczeństwa. Być może mogą być. Ale czy A
stołek miał kiedyś tylko dwie nogi? Jeśli tak, to wcale nie jest to stołek. Zatem tym więcej
realistyczny scenariusz jest taki, że pomimo tego polityczna noga nie zostanie odcięta
najlepszych wysiłków technokratów – ale pozostanie i będzie z nim całkowicie niezgodne
pozostałe dwie nogi.
Rapose ze swojej strony uważa, że „w przyszłości dane będą o nas decydować
żyje inaczej niż jakakolwiek inna boska doktryna czy religia stworzona przez człowieka, jaką kiedykolwiek znaliśmy
znany." Zauważa: „Nie będziemy już studiować horoskopów [i]
znaków astrologicznych, zasięgnij porady świętych ksiąg i świętych ludzi, jeśli dataizm ma swoją drogę.
Innymi słowy, wszystkie przyszłe decyzje będą podejmowane w oparciu o zimne, twarde dane
sam. Podsumowanie Foxa:
Jeśli ludzkość rzeczywiście jest pojedynczym systemem przetwarzania danych, jaki jest jego wynik?
Dataiści powiedzieliby, że jego efektem będzie stworzenie czegoś nowego, a nawet więcej
wydajny system przetwarzania danych, zwany Internetem Wszechrzeczy. Raz to
misja zostanie wykonana, Homo sapiens zniknie. Dataizm nie jest żadnym z nich
liberalny ani humanista. Należy jednak podkreślić, że dataizm nim nie jest
antyhumanista. Nie ma to nic przeciwko ludzkim doświadczeniom. Po prostu nie uważa, że
są one same w sobie wartościowe. Podobnie jak kapitalizm, dataizm początkowo był
neutralną teorią naukową, ale obecnie przekształca się w religię, która twierdzi, że określa
dobro i zło.
Dla dataizmu ludzkie doświadczenia nie są święte, a Homo sapiens nie jest szczytem
stworzenia ani prekursorem jakiegoś przyszłego Homo Deus. Ludzie są jedynie narzędziami
do tworzenia Internetu Wszechrzeczy, który może ostatecznie rozprzestrzenić się z planety
Ziemia i objąć całą galaktykę, a nawet cały wszechświat.[11] [Podkreślenie dodane.]
Nieoczekiwanym zwrotem akcji jest to, że mem o technokracji/transhumanizmie,
wspierany przez nową religię dataizmu, wypiera tradycyjne struktury społeczne strukturą,
która nie będzie – i w istocie nie może – zachować żadnych pozorów

znanych towarzystw.
Które przypomina mi. W 2016 roku, gdy Harari podpisywał kopie Homo Deus, szef działu
projektowego Google X Nick Foster i współzałożyciel Near Future Laboratory David Murphy
pisali dziwne i przerażające dziewięciominutowe wideo zatytułowane The Selfish Ledger .
Miał być przeznaczony wyłącznie dla pracowników Google, ale w 2018 roku informator
ujawnił go portalowi The Verge, który z kolei upublicznił go. Według artykułu The Verge
napisanego w maju 2018 r.:
Film, udostępniony wewnętrznie Google, przedstawia przyszłość gromadzenia całkowitych
danych, w której Google pomaga nakłonić użytkowników do dostosowania się do ich celów,
drukuje spersonalizowane urządzenia w celu gromadzenia większej ilości danych, a nawet
kieruje zachowaniem całych populacji, aby rozwiązać globalne problemy, takie jak bieda i
choroby.[12]
Istotą Księgi Samolubnej jest to, że dane osób zebrane i zapisane w ciągu jednego
pokolenia mogą zostać przekazane osobom w kolejnych pokoleniach, o których gromadzi
się i przekazuje dalej jeszcze więcej danych

w dół. W pewnym momencie to nagromadzenie danych rzekomo doprowadziłoby do
odgórnej kontroli nad wszelkim zachowaniem wszystkich gatunków, wszędzie. Ostatnia
część filmu, „Sekwencjonowanie behawioralne”, wyjaśnia tę kwestię:
Gdy w sekwencjach behawioralnych zaczną pojawiać się wzorce, one również mogą stać
się celem. Można by skupić się na księdze, przenosząc ją z systemu, który nie tylko śledzi
nasze zachowanie, ale także wyznacza kierunek w kierunku pożądanego rezultatu.
Jesteśmy na samym początku naszej drogi zrozumienia w zakresie danych użytkowników.
Stosując naszą wiedzę z zakresu epigenetyki, dziedziczenia i mimetyki w tej dziedzinie, być
może będziemy w stanie dokonać mentalnego skoku w naszym rozumieniu, co może
zapewnić korzyści temu pokoleniu, przyszłym pokoleniom i gatunkowi jako całości.
Ach, dataizm. Każdy z nas w końcu odnajdzie sens swojego życia – po prostu łącząc się z
systemem. Dane powiedzą nam, co jest dobre, a co złe. Nie musimy podejmować żadnych
decyzji ani wyborów, ponieważ system robi to za nas. I nigdy się nie myli, bo zna nas lepiej
niż my
znamy siebie. „A co z wolną wolą?” możesz pytać. „Jakie to staromodne” – brzmi odpowiedź
Dataizmu.
Wracając do naszego trójnożnego (lub dwunożnego) stołka, wracamy jeszcze raz.
Niespodzianka: tam, dokąd zmierzają Google i Dataism, nie będzie potrzeby korzystania ze stołka
Wszystko.
W 1944 roku CS Lewis nie miał pojęcia o dataizmie, ale miał jasną wizję
końcowy rezultat próby podboju natury przez człowieka:
To nie tak, że są złymi ludźmi. Oni wcale nie są mężczyznami. Wychodząc poza Tao,
weszli w pustkę. Ich poddani nie są też koniecznie nieszczęśliwymi ludźmi. To wcale nie są
ludzie: to artefakty. Ostatecznym podbojem człowieka okazało się unicestwienie człowieka.
[14]Podkreślenie dodane.]
Gdzie złe bliźniaki technokracji i transhumanizmu ośmielają się wkroczyć

Ziemska gleba, zniesienie człowieka następuje tuż za nią.

Czy dataizm jest religią jednego świata?
Pojawiły się poważne spekulacje na temat tego, jak różne istnieją
systemy religijne świata mogą w jakiś sposób przekształcić się razem, tworząc
zjednoczona religia globalna. Rozważaliśmy już scjentyzm, humanizm,
i transhumanizm jako religie.
Kościół katolicki pod przewodnictwem papieża Franciszka jest w sumie
porozumienie z Organizacją Narodów Zjednoczonych, opowiadające się za jej zrównoważonym rozwojem
Cele (SDGs) i rozwój zielonej gospodarki (definiowanej jako niskoemisyjna,
zasobooszczędne i włączające społecznie). Franciszek jest również zdecydowany na połączenie
Kościół protestancki z powrotem do Kościoła katolickiego, skąd przyszedł.
Taki związek byłby gigantycznym krokiem w kierunku jednej światowej religii.
Większość głównych kościołów protestanckich idzie na kompromis i podąża za nimi
wszystko „zielone”. Wielu z nich otwarcie promuje dogmaty skrajnie lewicowe, m.in
dysforia płciowa i homoseksualizm.
Islam nie ma nic wspólnego ani z katolicyzmem, ani z protestantyzmem, ale
wspiera także cele zrównoważonego rozwoju ONZ. Przywódcy islamscy skupili się na tym
stał się światowym liderem technologii finansowych i tym samym pracuje
ściśle z instytucjami zachodnimi, takimi jak Bank Światowy i Międzynarodówka
Fundusz Walutowy i Bank Rozrachunków Międzynarodowych.
Choć może to zabrzmieć dziwnie, przynależność do niektórych religii jest podzielona
kwestia transhumanizmu, w której odłamowe grupy posunęły się tak daleko, że połknęły tę kwestię
aspekty programu transhumanistycznego, a nawet tworzą stowarzyszenia, których celem jest wspieranie
To.
Na przykład strona internetowa Mormońskiego Stowarzyszenia Transhumanistów podaje:
Wierzymy, że wśród nich znajduje się wiedza naukowa i siła technologiczna
środki przeznaczone przez Boga, aby umożliwić takie wywyższenie, łącznie z realizacją
różnorodne prorocze wizje przemienienia, nieśmiertelności, zmartwychwstania, odnowy
tego świata oraz odkrycia i stworzenia światów bez końca. [15]
Stowarzyszenie Chrześcijańskich Transhumanistów twierdzi, że „wykorzystuje naukę
i technologię, aby uczestniczyć w dziele Bożym w celu kultywowania życia i jego odnowy
kreacja."
Zasugerowano utworzenie Muzułmańskiego Stowarzyszenia Transhumanistów; to jeszcze nie koniec
ustalone.[16]
Jednak niezależnie od tego, ile kościołów bije w bębny na rzecz transhumanizmu,
uważam, że istniejące systemy religijne na świecie są po prostu zbyt różnorodne, aby
połączyć się w jedną, organicznie zjednoczoną religię.
Inaczej jest w przypadku dataizmu! Dataizm jest już organicznym wyrazem zarówno
technokracji, jak i transhumanizmu. Jest to szybko rosnący rozsadnik, który głęboko
zakorzenia się i owija ciasne wąsy wokół każdej kultury i kraju. Wkroczenie dataizmu nie
zależy od tego, czy w niego wierzysz, czy nie. W tym przypadku nie musisz nawet
wiedzieć, że istnieje. W miarę jak systemy danych na całym świecie będą się nadal
rozwijać i łączyć, w niedalekiej przyszłości nadejdzie dzień, w którym dataizm zostanie
rozpoznany i uznany za wszechogarniającą religię świata.

Przypisy
[1] Trzecie orędzie o stanie Unii Johna Adamsa. Wikiźródła.
https://en.wikisource.org/wiki/John_Adams%27_Third_State_of_the_Union_
Adres
[2] „Tao” to słowo wprowadzające w błąd w dzisiejszym języku, ponieważ jest to pojęcie
nie dotyczy już religii Wschodu. W czasie, gdy CS Lewis pisał „Tao”.
było bardziej akceptowalnym słowem, które po prostu odnosiło się do struktury moralnej
społeczeństwo.
[3] Lewis, CS Zniesienie człowieka. (Harper Collins, 1944). Strony 43–

44.
[4] Brooks, David. „Filozofia danych”. New York Timesa.
4 lutego 2013 r. https://www.nytimes.com/2013/02/05/opinion/brooks-the-
filozofia-danych.html
[5] Harari, Yuval Noe. „Yuval Noah Harari o Big Data, Google i
koniec darmowego będzie." „Financial Times”. 16 sierpnia 2016 r.
https://www.ft.com/content/50bb4830-6a4c-11e6-ae5b-a7cc5dd5a28c
[6] Harariego.
[7] Elon Musk już się o tym przekonał, o czym świadczy jego firma
Neuralink, który rozwija interfejsy mózg-komputer.
[8] Harariego.
[9] Harariego.
[10] Rapose, Ruben. „Jak dataizm rewolucjonizuje ideę

Indywidualny." W kierunku Dane Nauka. 15 Marca, 2021.
https://towardsdatascience.com/how-dataism-is-revolutionizing-the-idea-of-
the-indywidualny-no-fluff-74bda98ff5f8
[11] Lis.
[12] Savov, Vlad. „Samolubna księga Google to niepokojąca wizja
Inżynieria społeczna Doliny Krzemowej.” Krawędź. 17 maja 2018 r.
https://www.theverge.com/2018/5/17/17344250/google-x-selfish-ledger-video-data-
privacy
[13] Transkrypcja „The Selfish Ledger”. Recenzje VPN. 27 maja 2018 r.
https://vpnrevie.ws/selfish-ledger-transcript
[15] Mormońskie Stowarzyszenie Transhumanistów. https://transfigurizm.org
[16] Prisco, Giulio. „Muzułmanin i supermuzułmanin: w stronę islamu

transhumanizm?” Turinga Kościół. Luty 25, 2020.
https://turingchurch.net/muslim-and-supermuslim-toward-islamic-
transhumanizm-e2583dbdd759
Rozdział jedenasty
Cyfryzacja świata
Digitalizacja czegoś oznacza nagranie tego w formacie a

formacie, który będzie trwał wiecznie. — Edwarda
Snowdena
T JEDYNYM CELEM tych, którzy chcą digitalizować świat, może być
podsumować dwoma słowami: zbierać i kontrolować. Oznacza to, że zbierają dane z
obiektów w celu ich kontrolowania. Zawsze. Nigdy nie tracą z oczu tego jednomyślnego celu
ani nie odbiegają od niego.
Kiedy mówię „obiekty”, mam na myśli zarówno przedmioty nieożywione, jak i ożywione.
Przecież są jednym i tym samym w umyśle technokraty, dla którego zbieranie danych o
wszystkim i wszystkich, o wszystkim i wszystkich, jest nawykową praktyką i wręcz obsesją.
W 2015 roku całkowita ilość zdigitalizowanych danych na świecie wynosiła około 5,5
zettabajtów. Do 2025 roku globalna pamięć masowa przekroczy 200 zettabajtów. Obliczenia
te opierają się na wszystkim, co można zdigitalizować —

od baz danych po pliki audio i wideo — i które są przechowywane na dowolnej platformie — od
komputerów osobistych, przez farmy serwerów, aż po „chmurę”.
Jak duży jest zettabajt? Przekonaj się sam na tej liście pomiarów (w
porządek rosnący)[1]:
Większość dzisiejszych użytkowników komputerów swobodnie mówi w kategoriach gigabajtów i
terabajtów danych, ale jakakolwiek jednostka miary wykraczająca poza tę wydaje się niemożliwa do
wyobrażenia.
Oto kilka faktów, które mogą pomóc spojrzeć z odpowiedniej perspektywy na wyścig ku cyfryzacji
absolutnie wszystko pod słońcem:
— W pełni zdigitalizowana kopia samych drukowanych dokumentów przechowywanych w
Bibliotece Kongresu, największej bibliotece na świecie, wymagałaby około 250 terabajtów pojemności
przechowywania danych. Jeśli do materiałów drukowanych dodano materiały wideo i audio oraz inne
zasoby zwykle zdigitalizowane, Biblioteka Kongresu potrzebowałaby szacunkowo 8 petabajtów
pojemności przechowywania danych. Nie jest to przesadą, biorąc pod uwagę, że Biblioteka Kongresu
liczy prawie 110 osób

milionów pozycji w niemal każdym języku i formacie — wszystkie przechowywane na półkach z książkami
o długości 532 mil.
— W porównaniu z 8 petabajtami wymaganymi do przechowywania całej zawartości Biblioteki
Kongresu, zaledwie połowa jednego petabajta wystarczyłaby do przechowywania wszystkich danych
będących w posiadaniu bibliotek akademickich na wszystkich uniwersytetach w USA. (Uwaga:
biblioteki akademickie, zwane także bibliotekami badawczymi, różnią się od bibliotek publicznych.)
— Od początku zapisanej historii do początków XXI wieku potrzeba było stworzenia
ekwiwalentu zaledwie 5 eksabajtów informacji. Dla porównania, obecnie wygenerowanie 5
eksabajtów danych zajmuje zaledwie dwa dni. I oczywiście tempo cyfryzacji tylko przyspiesza.
[2]
— Dla tych z nas, którzy nie są w stanie pojąć rozmiarów jednego zettabajta i jednego
jottabajta, zapiszę je zerami: ta pierwsza to 1 000 000 000 000 000 000 000 bajtów (10
21) i to drugie Jest
1 000 000 000 000 000 000 000 000 bajtów (10 24).
Jakby te liczby nie były wystarczająco zdumiewające, weźmy pod uwagę, że rewolucja
cyfryzacyjna rozpoczęła się dopiero na początku XXI wieku.
Od tego czasu cyfryzacja postępuje wykładniczo. Wraz ze wzrostem pojemności pamięci
otwierają się nowe możliwości jeszcze większej cyfryzacji. Teraz, gdy mamy praktycznie
nieograniczoną przestrzeń dyskową, panuje szalona chęć digitalizacji wszystkiego na ziemi.
Na początku rewolucji cyfrowej nie można było sobie wyobrazić, a tym bardziej osiągnąć
nieograniczonej pojemności .
Z tymi wszystkimi cyfrowymi danymi wiążą się dwa problemy.
Po pierwsze, nie ma tradycyjnego oprogramowania, które pozwalałoby na analizę tak dużej
ilości danych. Problem ten napędza rynek systemów sztucznej inteligencji (AI), które mogą
pochłaniać ogromne ilości danych w celu znalezienia znaczenia, znaczenia i wyników.
Drugim problemem są ograniczenia prędkości transmisji. Dane są jedynie przydatne

kiedy można go przenieść z jednego miejsca na drugie. Szybkość transmisji zawsze była
ograniczona przez technologię, która często nie nadążała za tempem wzrostu ilości
przechowywanych danych. Terminem używanym do określenia danych zapisanych na dysku jest „silos”.
Silosy danych są wszędzie i tylko czekają na nową technologię transmisji

aby ich uwolnić.
Zwróć uwagę na to rozróżnienie: przechowywanie danych mierzy się w „bajtach”, czyli w
megabajtach i gigabajtach. Prędkości transmisji mierzone są w „bitach”, czyli w megabitach i
gigabitach. W jednym bajcie znajduje się osiem bitów. Tak więc, jeśli masz połączenie
internetowe, które może pobierać 320 megabitów na sekundę, w rzeczywistości otrzymujesz
tylko 40 megabajtów na sekundę (320/8 = 40). Ku swojej dyskredytacji, branża sprzętu
komputerowego celowo sprawiła, że przechowywanie danych w bajtach w porównaniu z
szybkością wyrażoną w bitach było mylące dla konsumentów.
Właśnie nadeszła nowa era szybkiej transmisji danych, która prawdopodobnie rozpocznie
się w ciągu dwudziestu czterech miesięcy. Grupa naukowców z Duńskiego Uniwersytetu
Technicznego (DTU) dokonała istotnego przełomu, który teoretycznie umożliwi transfer
internetowy z szybkością do 100 petabitów na sekundę. Powtarzam: 100 petabitów na
sekundę!
Badacze ci pomyślnie przetestowali już swój nowy układ optyczny przy szybkości 1,8
petabitów na sekundę. To mniej niż dwa procent teoretycznej prędkości transferu wynoszącej
100 Pbit/s. Jednak nawet przy tak stosunkowo „małej” prędkości testowej całe dane w
Bibliotece Kongresu można było przesłać dwukrotnie w ciągu jednej sekundy.
Nie trzeba dodawać, że każdemu technokracie, który słyszy „duży” i „szybki” w tym samym
zdaniu, ślinka leci na myśl o możliwości nowych zastosowań gromadzenia dużych zbiorów
danych w połączeniu z szybką transmisją. W dużej mierze niesamowicie szybka bezprzewodowa
transmisja danych w sieci 5G już zapoczątkowała cyfryzację wszystkiego – a przez „wszystko”
mam na myśli wszystko! To powiedziawszy, 5G jest wciąż w powijakach.

Cyfrowe sekwencjonowanie DNA
Jedna nowa inicjatywa, wspomniana w Rozdziale 6 jako Globalna inicjatywa po 2020 roku
Ramy różnorodności biologicznej proponują digitalizację DNA wszystkich gatunków
ziemi, pod etykietą „Cyfrowa informacja o sekwencji zasobów genetycznych”
(DSI). Powstałą bazę danych należy uważać za globalne źródło informacji
badaczom i genetykom do wykorzystania w swoich projektach edycji genów. Do
zebrać dane, profilerzy DNA będą pracować w zespołach we wszystkich krajach
skataloguj jak najwięcej gatunków w jak najkrótszym czasie.
Pomysł polega na sekwencjonowaniu DNA nie tylko od pojedynczego przedstawiciela a
określonego gatunku, ale od tak wielu przedstawicieli tego gatunku, ilu można znaleźć.
Dlaczego? Ponieważ istnieją różnice genetyczne w obrębie gatunku i porównania
różnice te są istotne przy określaniu cech i funkcji.
Naukowcy oszacowali, że może istnieć aż 8,7 miliona gatunków
zwierząt i roślin, ale istnieje tylko około 1,2 miliona
odkryto dotychczas.[3]
Obecnie na Ziemi żyje prawie 8 miliardów ludzi. Jednak inne gatunki w
królestwo zwierząt mogłoby z łatwością przekroczyć liczbę setek miliardów osobników.
Sekwencjonowanie DNA dowolnej pojedynczej żywej istoty, w tym pojedynczego człowieka,
tworzy zdigitalizowany plik zawierający około siedmiu gigabajtów. Zatem sekwencjonowanie
DNA wszystkich ludzi na planecie wymagałoby co najmniej jednego zettabajta.
Dodaj inne gatunki z umiarem, a otrzymasz największy
oznaczenie przechowywania danych: jottabajt. Jak pokazuje powyższy wykres,
Jottabajt jest 1024 razy większy niż zettabajt. (Nawiasem mówiąc, po
jottabajt — i poza schematem! — pojawia się brontbajt i gegobajt.)
Zatem ten pojedynczy projekt digitalizacji mógłby z łatwością wykraczać poza zettabajt
zakres.
Internet przedmiotów
Internet rzeczy (IoT) przypomina stworzoną przez człowieka, cyfrową wersję dżungli.
Podobnie jak dzikie zwierzęta i rośliny są ze sobą powiązane w jedną sieć życia w
dżungla, a zatem w IoT znajdują się wszelkiego rodzaju urządzenia cyfrowe, kamery i maszyny
rodzaje wzajemnie ze sobą powiązane, zarówno między sobą, jak i z całym Internetem. Tam są
kamery monitorujące i kamery bezpieczeństwa, czujniki uliczne i budynki
czujniki, inteligentne urządzenia zdrowotne (w tym urządzenia do noszenia i wszczepiania) oraz
inteligentne urządzenia miejskie, inteligentne liczniki i inteligentne urządzenia, inteligentne pojazdy i
drony, żeby wymienić tylko kilka rzeczy, które składają się na IoT.
Wiodąca firma analityczno-prognostyczna IDC Corporation (IDC),
przewiduje, że do 2025 r. podłączonych będzie 41,6 miliarda urządzeń IoT
Internetu, generując aż 79,4 zettabajtów danych rocznie. IDC
twierdzi, że obecny złożony roczny wzrost Internetu przedmiotów wynosi blisko 30
procent rocznie i nadal przyspiesza.[4]
David Reinsel, starszy wiceprezes Global DataSphere w IDC, zgadza się z tym
z moją oceną, że celem technokratów jest digitalizacja całego świata.

Reinsel zauważa:
Ludzkość dąży do cyfryzacji świata i jego rosnącej globalności
Rezultatem jest DataSphere. Świat wokół nas staje się coraz bardziej
„zczulony”, wnoszący nowy poziom inteligencji i porządku w życiu osobistym i osobistym
pozornie losowe środowiska i urządzenia Internetu rzeczy są
integralną część tego procesu.[5]
O IoT pisałem dość obszernie od jego powstania. uważam
jest porównywalna z siecią najmniejszych naczyń krwionośnych w organizmie.
Te naczynia włosowate, jak się je nazywa, dostarczają wszystkim potrzebnych składników odżywczych i tlenu
komórki organizmu, a także transportują CO2, który ma zostać usunięty przez

płuca. Tak jak organizm nie może żyć bez tego układu naczyń włosowatych, tak cyfrowy świat
nie może istnieć bez IoT.
Eksplozja liczby urządzeń podłączonych do Internetu Rzeczy jest w dużej mierze możliwa
dzięki technologii 5G – i to na dwa sposoby. Po pierwsze, sieć 5G, jako sieć bezprzewodowa,
charakteryzuje się absurdalnie dużą szybkością transmisji. Po drugie, 5G umożliwia
miniaturyzację tanich i energooszczędnych obwodów nadajników, co pozwala na osadzenie
komunikacji dwukierunkowej w najmniejszych urządzeniach. Przykłady obejmują inteligentne
zegarki, inteligentne liczniki, kamery monitorujące, czujniki budynków i zabezpieczenia

alarmy.
Transakcje finansowe
Szacuje się, że w 2020 r. miało miejsce około 726 miliardów indywidualnych transakcji finansowych
na całym świecie za pomocą cyfrowych technologii płatniczych, takich jak karty kredytowe lub debetowe oraz
smartfony. Szacuję, że w całym 2022 roku było ich około 20
miliardów transakcji finansowych wyłącznie na światowych akcjach, obligacjach i towarach
rynków i innych powiązanych umów. Te ogromne ilości rosną
znacznie ponad 10 procent rocznie.
Każda zakończona transakcja zazwyczaj obejmuje wiele zapisów w księdze. Dla
na przykład zakup karty kredytowej w sklepie wiąże się z udziałem banku klienta
konto bankowe sklepu i sam system bankowy, który musi
prześledź pieniądze od początku do końca.
Na przykład dom towarowy rejestruje szczegółowe informacje o każdym produkcie
zakupów klientów w celu prowadzenia ukierunkowanych kampanii marketingowych. Niektóre
duże sieci sklepów już korzystają z oprogramowania do rozpoznawania twarzy
klientów, gdy wchodzą do drzwi, aby można było otrzymać spersonalizowane kupony
tworzone natychmiast, aby nakłonić ich do pewnych dodatkowych zakupów. Tak
ofertę marketingową i wszystkie zakupy są rejestrowane.

Cyfrowe bliźniaki
Teraz opowiem o całkiem nowej koncepcji, zwanej cyfrowymi bliźniakami. Cyfrowe partnerstwo
jest możliwe dzięki splotowi cudów technologii — mianowicie
Internet rzeczy, ogromna dostępność pamięci masowej, natychmiastowe gromadzenie
danych oraz zaawansowane oprogramowanie do konceptualizacji oparte na sztucznych
inteligencja.
Bardzo ważne jest zrozumienie cyfrowego partnerstwa. Przeczytaj wyjaśnienia
poniżej, ostrożnie i powoli, aby w pełni zrozumieć konsekwencje tego
Nowa technologia.
Zacznijmy od definicji cyfrowego partnerstwa. Według IBM:
Cyfrowy bliźniak to wirtualna reprezentacja obiektu lub systemu, który się rozciąga
jego cykl życia jest aktualizowany na podstawie danych w czasie rzeczywistym i wykorzystuje symulację maszynową
uczenie się i rozumowanie pomagające w podejmowaniu decyzji.[6]
Dwóch pionierów cyfrowego partnerstwa, John Vickers z NASA i Michael
Grieves z Florida Institute of Technology opisał to cyfrowe partnerstwo
w swoim artykule z 2016 r. „Origins of the Digital Twin Concept”:
Założeniem leżącym u podstaw modelu było to, że każdy system składał się z dwóch
systemy fizyczne, system fizyczny, który istniał od zawsze, i nowy system wirtualny
który zawierał całą informację o systemie fizycznym. To oznaczało
że istniało lustrzane odbicie lub bliźniacze systemy pomiędzy tym, co istniało
przestrzeni rzeczywistej do tego, co istniało w przestrzeni wirtualnej i odwrotnie.[7]
Wiodący dostawca oprogramowania i usług cyfrowych bliźniaków, Resonai Inc.,
oferuje najłatwiejsze do zrozumienia wyjaśnienie w poście na blogu:
Cyfrowy bliźniak to wirtualna replika fizycznego obiektu lub procesu, która może to zrobić
aktualizuje się w czasie rzeczywistym.

Innymi słowy, istnieje obiekt rzeczywisty, obiekt wirtualny, a pomiędzy nimi przepływ danych
i informacji, co pozwala na ciągłą aktualizację i zdalną kontrolę.[8]
W innym miejscu tego samego bloga Resonai podaje następujące ważne wyjaśnienia:
Wystarczy spojrzeć na definicje cyfrowego bliźniaka, łatwo zauważyć, jak mogłoby się
wydawać, że „cyfrowy bliźniak” to inna nazwa symulacji. Różnią się jednak tym, że symulacja
pobiera zestaw danych i na ich podstawie ekstrapoluje, podczas gdy cyfrowy bliźniak wykorzystuje
stały przepływ informacji do aktualizacji w czasie rzeczywistym.
Cyfrowe bliźniaki różnią się także od modelowania informacji o budynku (BIM), które jest
[sic!] cyfrową reprezentacją obiektów, instalacji lub innych przestrzeni fizycznych. BIM to
zazwyczaj plany pięter 2D lub modele 3D i szkielety. Modele te są generowane, aby pomóc
projektantom, architektom i zarządcom budynków w wizualizacji, jak będzie wyglądać przestrzeń
na etapie projektowania lub gdy nie będzie ona fizycznie obecna na miejscu.
Cyfrowy bliźniak podobnie obejmuje model przestrzeni fizycznej, ale nie jest on statyczny.
Dane pochodzące z czujników lokalizacji fizycznej oznaczają, że model jest aktualizowany w
czasie rzeczywistym, dzięki czemu zawsze zawiera najbardziej aktualne informacje.[9]
Podsumowując, czego dowiedzieliśmy się do tej pory: cyfrowy bliźniak to wizualne
renderowanie oryginalnego fizycznego budynku w czasie rzeczywistym, ale stale aktualizowane
na podstawie danych generowanych przez wiele cenzorów działających w czasie rzeczywistym
wbudowanych w ten budynek. Co więcej, bliźniak ma odwrotne połączenie w czasie rzeczywistym
z fizycznym budynkiem, więc jeśli w bliźniaku zostaną wprowadzone zmiany, te same zmiany
zostaną wprowadzone w oryginalnym obiekcie.
Można sobie wyobrazić, że kiedy wynaleziono nowoczesną windę, była to luksus dodany do
kilku ekskluzywnych wielopiętrowych budynków. Ale to nie trwało długo

aby windy stały się wszechobecne w budynkach wielopiętrowych. Tak naprawdę, gdyby dziś
istniał wielopiętrowy budynek ze schodami, ale bez windy, nadawałby się do rozbiórki i
zastąpienia go nowoczesną konstrukcją.
Cóż, w podobny sposób cyfrowe partnerstwo na rzecz nowoczesnego zarządzania budynkami
kiedyś było rzadkie, ale przyjęło się i obecnie jest koniecznością, a nie luksusem.
Jeśli pojąłeś koncepcję modelu cyfrowego bliźniaka dla fizycznego budynku, możesz
przypuszczać, że kolejnym logicznym krokiem będą cyfrowe bliźniaki dla całych miast. Miałbyś
rację. Najnowszym trendem w technologii inteligentnych miast jest cyfrowe partnerstwo, które
rozprzestrzenia się na cały świat.
Na przykład Las Vegas przoduje w technologii cyfrowych bliźniaków.
Zdaniem dyrektora ds. innowacji w mieście, Michaela Sherwooda:
Cyfrowe bliźniaki szybko stają się niezbędne w zarządzaniu miastami. Teraz w Las Vegas
będziemy mieli cyfrowego bliźniaka na skalę miasta, który będzie sterowany przez środowisko
fizyczne i ostatecznie umożliwi nam kontrolowanie za jego pośrednictwem kluczowych systemów.
Zapewni nam to nowy poziom wglądu i kontroli, z korzyścią dla urbanistów, mieszkańców i firm.
Wyznaczamy punkt odniesienia dla miast na całym świecie, aby stały się inteligentniejsze,
wydajne, bezpieczniejsze i bardziej zrównoważone.[10]
Inne miasta, które chcą wdrożyć cyfrowe partnerstwo, to Phoenix w Nowym Jorku i
Chattanooga w stanie Tennessee. A właściwie setki gmin
na całym świecie zmierzają w tym kierunku.
W inteligentnym mieście sieć zainstalowanych czujników dostarczających dane cyfrowemu
bliźniakowi może być własnością publiczną lub prywatną. Inteligentne liczniki należą do
właścicieli domów lub wybranego przez nich przedsiębiorstwa użyteczności publicznej. Cenzorzy
budynków należą do właściciela budynku. Czujniki ruchu i kamery rozpoznające twarz są
własnością władz miejskich. Wszystkie dane w inteligentnym mieście można w czasie rzeczywistym
przesyłać z fizycznych budynków oraz urządzeń czujnikowych i systemów kamer do ich cyfrowego
bliźniaka.
Jak zostało wyjaśnione, użyteczność cyfrowego bliźniaka polega na jego kontroli nad
fizycznym bliźniakiem. Cyfrowego odpowiednika można używać do symulowania zmian w
fizycznym bliźniaku, zanim zostaną one wprowadzone do rzeczywistego świata.
Fala upałów? Można majstrować przy cyfrowym bliźniaku miasta, aby zobaczyć, co by się
stało, gdyby wszystkie termostaty klimatyzacji zostały podniesione o dwa stopnie. Niezbyt
dobry wynik? OK, zatem poeksperymentujmy z podnoszeniem temperatury tylko w domach
o powierzchni większej niż 1800 stóp kwadratowych, ale zostawmy budynki komercyjne i
mieszkalne w spokoju. Rzecz w tym, że niezależnie od tego, jaką temperaturę uznają cyfrowe
bliźniacze regulatory za dopuszczalną, można ją wdrożyć w wybranych obiektach fizycznych
w mieście za naciśnięciem jednego przycisku.
Nic dziwnego, że obecnie prowadzone są badania nad cyfrowym bliźniakiem w celu
wykorzystania go nie tylko w dużych miastach, ale w całych krajach. Dane z miast, stanów i
prowincji są wprowadzane do gigantycznego modelu zasilanego przez superkomputer i
zapewniającego najszybszą dostępną prędkość przesyłania danych.
Z przykrością muszę stwierdzić, że fanatycy cyfryzacji przybywają także po ludzkie ciało.
Te poręczne, eleganckie czujniki cyfrowe, od których jesteśmy „uzależnieni” – inteligentne
zegarki, smartfony, monitory kondycji i inne gadżety – nie wspominając o czujnikach
medycznych, takich jak inteligentne leki do spożycia i urządzenia testujące, wszystkie
wysyłają dane do technologii cyfrowych bliźniaków, która może modelować nasze ciała w czasie rzeczywisty
Analizowany przez algorytmy sztucznej inteligencji nasz cyfrowy bliźniak ujawnia o nas
więcej, niż sami o sobie wiemy. Im więcej jesteśmy „badani”, jeśli można tak powiedzieć, w
ten inwazyjny sposób, tym bardziej jesteśmy szturchani i namawiani do leczenia, zmiany
stylu życia, modyfikacji zachowania i tak dalej.
Cała ta technologia cyfrowych bliźniaków będzie wymagała ogromnych ilości mocy
obliczeniowej, a także gór przechowywania danych, które z łatwością mogą przekroczyć
zakres zettabajtów. Bez tej mocy i pamięci cyfrowe partnerstwo byłoby niemożliwe,
pozostawione światu pisarzy science fiction.

Waluta cyfrowa Banku Centralnego (CBDC)
Dzięki epoce cyfryzacji cyfrowa waluta banku centralnego (CBDC) jest
teraz możliwe. Światowy system banków centralnych, na którego czele stoi Bank ds
W Osiedlach Międzynarodowych zlokalizowanych w Bazylei w Szwajcarii panuje gorączka
rozwój globalnego systemu walutowego opartego na technologii blockchain.
CBDC ma całkowicie zastąpić nasz tradycyjny system cyfrowego fiatu
walutę, jak i gotówkę.
Początkowo jedynie sama infrastruktura bankowa przyjmie CBDC. Ale
ostatecznie rozprzestrzeni się na bankowość detaliczną. Klienci detaliczni w USA, np
na przykład, będzie mógł prowadzić bezpośredni rachunek w Rezerwie Federalnej
w celu przechowywania CBDC oraz kupna i sprzedaży przedmiotów. Przy każdej transakcji a
zostanie utworzony rekord blockchain (w tym szczegóły takie jak nazwa klienta,
numery kont, kwoty w dolarach itp.), a następnie zostaną przesłane z powrotem do
główna baza danych CBDC. Ostatecznie będą to miały emitujące banki centralne
wiedza o każdej transakcji w systemie gospodarczym, otwierająca drzwi do
pełną kontrolę nad systemem i wszystkimi, którzy są z nim związani,
dobrowolnie lub w ramach protestu.
Ilość danych generowanych przez CBDC będzie ogromna, znacznie przekraczająca
wszelkie inne rodzaje danych omówione w tym rozdziale.

Rola danych i AI
Duża wartość przechowywanych danych polega na ich wykorzystaniu do uczenia algorytmów sztucznej inteligencji
czas rzeczywisty. Uzasadnia się, że im większe zbiory danych, tym lepiej wyszkolona sztuczna inteligencja
program staje się. Podstawową rolą sztucznej inteligencji nie jest trenowanie na danych historycznych.
Przeciwnie, Świętym Graalem sztucznej inteligencji jest analiza faktycznego przepływu danych przychodzących
w czasie rzeczywistym, aby dowiedzieć się, co to oznacza, zanim w ogóle trafi na urządzenie pamięci masowej. The
poprzednie szkolenie daje kontekst analizie nowych danych przez sztuczną inteligencję i wszystko w temacie
czas rzeczywisty.
Ponieważ gromadzenie i przechowywanie danych rośnie wykładniczo, zapewnia to szerokie możliwości
możliwości, aby nowe algorytmy AI mogły wkroczyć i dowiedzieć się jeszcze więcej
inteligentnie, przyspieszając w ten sposób cykl rozwoju o rzędy wielkości.

Zrównoważony rozwój i cyfryzacja
Organizacja Narodów Zjednoczonych jest zaniepokojona niepowodzeniem we wdrażaniu
siedemnaście celów zrównoważonego rozwoju (SDG), które ustanowiła w 2015 r. Rzeczywiście,
narody świata bezmyślnie opowiadają się za celami zrównoważonego rozwoju, a następnie robią niewiele lub nic
tego, czego oczekuje od nich ONZ. Jak pokonać ich bezkompromisowość? Ty
zgadłem: cyfryzacja.
Ważna agencja ONZ, Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju
(UNDP) sponsoruje internetową platformę sieciową ukierunkowaną na cele zrównoważonego rozwoju. W
Marzec 2021, UNDP, we współpracy z pięcioma innymi organizacjami – m.in
wśród nich Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) i Niemcy
Agencja Środowiska – zainicjowała Koalicję na rzecz Cyfrowego Środowiska
Zrównoważony rozwój (KODY).
Chociaż istnieje znaczna ilość materiałów pisanych na temat KODÓW
które można przeczytać w internecie, przepisałem dla Was fragmenty wymownego filmu
w którym kilku jej przywódców opisuje cel i wizję koalicji.
Pierwszym mówcą, którego cytuję, jest Dirk Messner z niemieckiego środowiska ds. środowiska
Agencja:
Istnieją dwie główne przemiany, które charakteryzują naszą epokę
i nasze stulecie — z jednej strony transformacja w zakresie zrównoważonego rozwoju
z drugiej strony cyfrowe uczenie maszynowe oparte na sztucznej inteligencji
transformacji w kierunku nowej infrastruktury technicznej wszystkich naszych społeczeństw.
Jeśli spojrzymy na cele zrównoważonego rozwoju, zobaczymy, że w tym systemie celów zrównoważonego rozwoju,
o którym dyskutowaliśmy i na który zdecydowaliśmy się w 2015 roku, zaledwie sześć lat temu, nie ma
dynamice cyfrowej, nie ma transformacji cyfrowej, więc musimy się tego nauczyć
zbierz to razem. My, jako CODES, jako sojusz interesariuszy z
środowisko akademickie, organizacje międzynarodowe, aktorzy z sektora prywatnego,

organizacje pozarządowe – argumentujemy, że jeśli nie połączymy tych dwóch megatrendów, nie
osiągniemy zrównoważonego rozwoju w epoce cyfrowej.[11] [Podkreślenie dodane.]
Drugi mówca, którego cytuję, to David Jensen z UNEP: Jaka jest nasza
wizja? Jedną z wielkich wizji CODES jest pełne zintegrowanie zrównoważonego rozwoju
środowiskowego – danych, wartości i celów – bezpośrednio z kodeksami gospodarki cyfrowej. Oznacza
to platformy, aplikacje i algorytmy, które obecnie stanowią podstawę wszystkich transakcji cyfrowych
w gospodarce. Jeśli nam się to uda, możemy potencjalnie przyspieszyć i skalować produkty, zachowania
i styl życia zrównoważone środowiskowo do poziomu nigdy wcześniej nieosiągniętego w historii
ludzkości. Będzie to jednak wymagało aktywnej współpracy i zbiorowych działań na skalę planetarną i
właśnie to ma nadzieję osiągnąć CODES: współpraca między sektorem prywatnym, publicznym,
środowiskiem akademickim i społeczeństwem obywatelskim będzie zasadniczo konieczna, aby móc
realizować tę wielką wizję. [12] [Podkreślenie dodane.]
Jeśli działania CODES zakończą się sukcesem, dosłownie podwoją całą pojemność cyfrowych
nośników danych na naszej planecie.

Wniosek
Przeczytaj uważnie powyższy cytat jeszcze raz: CODES chce uwzględnić „wszystko”.
transakcje cyfrowe w gospodarce”, aby kształtować „zachowania i
stylu życia do poziomu nigdy wcześniej nieosiągniętego w historii ludzkości”.
Powtórzę: zawsze jest to jedyny cel digitalizacji: dane są gromadzone w określonej kolejności
do kontroli obiektu, z którego pobrano dane. Zawsze. Te
uzależnieni od digitalizacji, nigdy nie tracą z oczu ani nie odchodzą od tej jednomyślności
bramka.
Tak, powiedziałem to na początku tego rozdziału i powtórzę to na końcu.
Musimy bowiem pamiętać, że w zamyśle technokraty zbieramy dane
o czymkolwiek i kimkolwiek, o wszystkim i wszystkich, jest nawykiem
praktyką i wręcz obsesją.
Przyspieszenie cyfryzacji na świecie i skala
cyfryzacja świata to oszałamiające megatrendy. Szybki postęp w „dobrym”
technologia — moc obliczeniowa, sztuczna inteligencja i szybka transmisja danych — mają
zostało wykorzystane do wygenerowania zupełnie nowego „złego” paradygmatu technokratycznego
kontrola. Ponieważ postęp technologiczny nie wykazuje oznak spowolnienia,
kontrola technokratyczna, niestety, również nie wykazuje oznak spowolnienia.

Przypisy
[1] O co chodzi z 1024 zamiast 1000? Działanie komputera opiera się na
binarny, matematyka Base-2 zamiast Base-10. Postęp podwojenia, początek
z 2 wygląda następująco: 2, 4, 8, 16, 32, 64, 128, 256, 512, 1024. Jest ich 8
bity binarne w jednym bajcie, z których każdy może wynosić „0” lub „1”. Jeden bajt może
wyrażają maksymalnie 256 wartości dyskretnych.
[2] Vance, Jeff. „Omówienie analizy dużych zbiorów danych”. Dane. 25 czerwca
2013. https://www.datamation.com/applications/big-data-analytics-
przegląd.html
[3] Biblioteka zasobów National Geographic. „Bioróżnorodność”.
https://education.nationalgeographic.org/resource/biodiversity
[4] „41,6 miliarda urządzeń IoT będzie generować 79,4 zettabajtów danych w
2025.” Pomoc Internet

Bezpieczeństwo. Czerwiec 21, 2019.
https://www.helpnetsecurity.com/2019/06/21/connected-iot-devices-forecast
[5] Pomóż bezpieczeństwu sieci.
[6] Blog. „Czym są cyfrowe bliźniaki?” Resonai Inc., 21 grudnia 2021 r.
https://www.resonai.com/blog/what-are-digital-twins#what-are-digital-twin-
przypadków użycia
[7] Rezonuj na blogu.
[10] „Las Vegas przyspieszy transformację miast dzięki pierwszemu w historii IoT-
włączony cyfrowy bliźniak.” Komunikat prasowy Cityzenith. 12 października 2021 r.
https://cityzenith.com/post/las-vegas-to-accelerate-urban-transformation-
z pierwszym w historii cyfrowym bliźniakiem z obsługą Iot

[11] Transkrypcja z filmu na YouTube „CODES”.

https://youtu.be/DGeYcSZqUSU
[12] Film KODY.
Rozdział dwunasty
Bitwa o świat
Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której szczyt
będzie sięgał nieba, i zbudujemy

imię dla siebie. — Rodzaju 11:4
T ORYGINALNA HISTORIA O wieży Babel, w której wrzucono wszystkich ludzi
świat jako zgodny co do budowy wieży aż do nieba, być może w celu ściągnięcia Boga
z nieba i rozprawienia się z Nim na ziemi.
Jakiekolwiek były ich zamiary, okazało się to pobożnym życzeniem, gdyż sam Bóg rozbił
partię i rozproszył spiskowców. Jednak scena na współczesnej ziemi jest zupełnie inna. Dziś
niewielka grupa elit jest zgodna między sobą co do sposobu przekształcenia świata. Gdyby
taka elitarna grupa mogła teraz mówić wspólnym językiem i celem, powiedziałaby coś
takiego:
Rozprawiliśmy się z Bogiem, a on nie żyje. Zajmujemy się teraz sprawami dla własnej
przyjemności. Przekształcimy strukturę i funkcję świata, a potem my

zmieni Cię, aby dopasować się do naszego nowego świata. Będziemy nieśmiertelni,
wszechwiedzący i wszechmocni. Nie będziesz. Będziesz zasobami, których potrzebujemy, aby
zaprowadzić harmonię w naszym świecie. Nie obchodzi nas, czy ci się to podoba, czy nie,
ponieważ jesteś beznadziejnie uwięziony i nie masz mocy, aby nas powstrzymać.
Wstęp
Jak dotąd w tej książce pokazałem, że technokracja i transhumanizm są
łączy wspólne stanowisko filozoficzne zwane scjentyzmem.
Obydwa w równym stopniu korzystają z nauki konwergentnej (NBIC), aby zbudować
przyszłość oparta na pseudonauce. Technokracja zajmuje się transformacją
społeczeństwa w sposób zapewniający równowagę między konsumpcją ludzką a tym, co postrzegane
dostępność zasobów. Transhumanizm zajmuje się transformacją
indywidualny człowiek i jego stosunek do technokratycznie zarządzanego świata.
Można by zatem powiedzieć, że technokracja to architektura; transhumanizm jest
zgodność. Lub technokracja jest budynkiem; transhumaniści to tzw
najemcy. Lub, jeszcze bardziej precyzyjnie, technokracja jest kodeksem budowlanym dla
budowa nowego świata; Transhumanizm jest kodem konstrukcyjnym dla
ludzi, którzy tam będą mieszkać.
Ponieważ znaczna część ludności świata jest temu przeciwna, jeśli nie wprost
zbuntowani w obliczu tych drastycznych zmian – lub byliby, gdyby tak się stało
zrozumiał plan — technokraci i transhumaniści go odkryli
konieczne, aby rozpocząć wojnę z ludzkością i zmusić ją do uległości. To nowe
„Oś zła”, jeśli można tak powiedzieć, to współpraca w celu stworzenia wieloaspektowego zwycięstwa
strategię, zanim większość ludzi w ogóle zorientuje się, że doszło do celowej wojny
prowadzono przeciwko nim – i że już przegrali.
Wojny na przestrzeni dziejów zawsze toczyły się o terytorium i tak było
skutkowało ciągłymi wahaniami granic. Ta wojna nie jest inna, z wyjątkiem tego
jest o rząd wielkości większy niż jakakolwiek poprzedzająca ją wojna. Ta wojna ma na celu
usunąć wszystkie granice państw, zebrać całą ziemię publiczną i całą własność prywatną
i umieścić go w jednym globalnym wspólnym funduszu powierniczym zarządzanym (i najlepiej będącym własnością)
przez samych elit.

Ten nadrzędny cel widzimy już w 1970 roku, kiedy Zbigniew

Brzeziński napisał „ Między dwoma wiekami: rola Ameryki w technetronice”.
Era:
Państwo narodowe jako podstawowa jednostka zorganizowanego życia

człowieka przestało być główną siłą twórczą: międzynarodowe banki i
międzynarodowe korporacje działają i planują w sposób znacznie
wyprzedzający polityczne koncepcje państwa narodowego.[1]
Wielki Con
Kiedy elitarny David Rockefeller zaprosił Brzezińskiego, aby został współzałożycielem
Komisji Trójstronnej w 1973 r. Between Two Ages był intelektualistą
pożywieniem, które uzasadniało monopolistyczne marzenie Rockefellera o największej krainie
chwycić w historii. Oczywiście Rockefeller nie był sam w swoim dążeniu do podboju
świecie, o czym świadczą podobnie myślący kumple, których zaprosił do przyłączenia się do
Komisja Trójstronna.
Niemniej jednak korzeń drzewa genealogicznego Rockefellerów praktycznie napisał
przepis na to, jak ugotować dobry con. Jak powiedziałem o oryginalnym Rockefellerze w
moja książka Technokracja: trudna droga do porządku świata:
Doktor William Levingston był w rzeczywistości wędrownym sprzedawcą posiadającym fałszywe informacje
imienia, który stworzył miksturę olejku i środka przeczyszczającego i nazwał ją lekarstwem
na raka. Ponieważ rak był chorobą budzącą strach i zwykle śmiertelną, ludzie
kupiłbym i wypróbowałbym dosłownie wszystko, aby się wyleczyć. Wyjaśniłby to, gdyby jego
cudowne lekarstwo było wystarczająco silne, aby pokonać raka, to z całą pewnością tak się stanie
zajmij się także całą masą innych chorób! Kiedy William przybył do
nowym mieście, hipnotyzował i namawiał ludzi, aby kupili jego „cud”.
wyleczyć." Gdy tylko ktoś kwestionował jego fałszywe działanie, odjeżdżał
znacznie szybciej niż pierwotnie przybył. William rzeczywiście był oszustem i
oszust, ale jakimś cudem zawsze udawało mu się uniknąć aresztowania lub linczu. On
zmarł w 1906 r. w sędziwym wieku 95 lat. Podobno przechwalał się wcześniej:
„Oszukuję moich chłopców przy każdej możliwej okazji. Chcę, żeby były ostre.
Jednak nazwisko Levingstona było rzeczywiście oszustwem. Jego prawdziwe imię brzmiało
William Avery Rockefeller senior, a jednym z tych „bystrych” synów był John D.
Rockefellera, który wkrótce stał się najbogatszym człowiekiem w Ameryce i

dziadek Davida A. Rockefellera, założyciela Komisji Trójstronnej w 1973 r.[2]
To jest esencja dobrego oszustwa. Zdobądź atrakcyjnie wyglądający rekwizyt i wymyśl
twierdzenia na jego temat, których nikt nie będzie w stanie udowodnić ani obalić.
Dopasuj rekwizyt do najbardziej istotnych potrzeb ludzi i pobierz od nich pieniądze.
Kiedy pieniądze zaczną wysychać, kup nowy rekwizyt.
Nic dziwnego, że William Avery Rockefeller senior miał pseudonim „Diabeł

Rachunek."
Synteza nauki, scjentyzmu i zaawansowanej technologii była dobrodziejstwem dla
tłumu Rockefellerów, umożliwiając im „podwójne ułożenie” oszustwa. Innymi słowy,
mogliby uważać naukę za boga, a następnie mianować się arcykapłanami. Następnie
można było zmusić boga scjentyzmu udającego naukę do mówienia wszystkiego, czego
chcieli, podczas gdy jako arcykapłani mogli uniknąć wszelkich sprzeciwów, mówiąc po
prostu: „Nie obwiniajcie posłańca za wiadomość”. W każdym razie niewielu zwykłych
ludzi rozumiało naukę, a jeszcze mniej wiedziało, jak rozpoznać pseudonaukę, a tym
bardziej ją kwestionować.
Dziś bóg scjentyzmu mówi, że globalne ocieplenie spali ziemię, że tradycyjne źródła
energii muszą zostać zniszczone i że wszyscy musimy dostosować nasze działania do
zasad zrównoważonego rozwoju, czyli technokracji. Ten sam bóg każe także ograniczyć
zużycie zasobów, zaprzestać podróżowania poza granice naszego kraju, stanu, a nawet
miasta, chodzić do pracy pieszo lub na rowerze, mieszkać w małych domkach i jeść
robaki.
Bóg scjentyzmu, który wyprodukował SARS-CoV-2, powiedział: „Noś maskę”
„Dystans społeczny”, „Izoluj się”, „Nie chodź do kościoła”, „Nauka ma pierwszeństwo
przed konstytucją” oraz „Podejmij eksperymentalną terapię zastrzykami opartą na
mRNA, aby uratować swojego sąsiada”.
Każdy oszust ma pomysł, transakcję i wynik. Nie możemy przegrać

widząc prostotę trzyetapowego posunięcia, które wykonują ci oszuści
przeciwko nam.
Boisko może przybierać wiele form. Pozytywne propozycje obejmują siedemnaście celów
zrównoważonego rozwoju (SDG), a wśród nich eliminację ubóstwa, edukację dla wszystkich i
godną pracę. Negatywne oceny obejmują globalne ocieplenie

które spalą ziemię i niewidzialne wirusy, które zabiją miliony. Taki
Sugestie oparte na strachu namawiają nas do wysłuchania i zaakceptowania propozycji
transakcji oszusta.
Ale co to za proponowana transakcja? Cóż, jedyną transakcją, jaką nam zaoferowano, jest
posłuszne i bezkrytyczne przyjęcie siedemnastu świętych

Cele zrównoważonego rozwoju.
I jaki będzie rezultat przyjęcia przez nas tej oferty? Ma to na celu przekazanie wszystkich
naszych indywidualnych wyborów dotyczących produkcji i konsumpcji towarów i usług
Organizacji Narodów Zjednoczonych. Nigdy nie ma planu B, jest tylko plan A.
Czy zatem oszustwo zostało skonsumowane? Prawie. Dotarliśmy już do końca
gra oszustwa, a ludzkość jest niebezpiecznie blisko zaakceptowania jej bez dalszych pytań.
Polikryzys zagłady
W rozdziale 9, „Kto w ogóle prowadzi ten pociąg?”, pokazałem to
„Korporacje to dominująca grupa kontrolująca środowiska polityczne i akademickie

że gorącym rdzeniem Korporacji są bankierzy centralni.” Rzeczywiście jest
Korporacja, która decyduje o zakończeniu gry. Następnie zasypuje środowisko akademickie grantami
napisać białe księgi, aby uzasadnić tę końcową grę. Tymczasem Political służy jako
piesek do firmy. Politycy realizują politykę uzupełniającą, która tego dokona
prowadzić do gry końcowej.
Nietrudno zidentyfikować wiele punktów zapalnych wojny przeciwko ludzkości.
Patrząc zbiorowo, opisują dobrze zaaranżowaną strategię
globalistów do podboju świata i wprowadzenia go w Wielki Reset, czyli tzw
technokracja.
Kryzys energetyczny
O wojnie z tradycyjnymi formami energii, takimi jak ropa naftowa, mówiłem już
gaz i węgiel. Ten długoterminowy wysiłek osłabił globalną gospodarkę
systemu do punktu skrajnie kruchego. Alternatywne źródła energii, np
turbiny słoneczne i wiatrowe są całkowicie niewystarczające do zasilania świata
sposób, do jakiego przywykliśmy na Zachodzie.
Biorąc pod uwagę, że celowe, zaplanowane zniszczenie systemu energetycznego miało miejsce
zostały celowo zaostrzone przez wojnę na Ukrainie, nie jest to zaskoczeniem
sytuacja, która groziła pełnoprawnym światowym kryzysem energetycznym, obecnie się pogorszyła
w katastrofę tektoniczną. Po pierwsze, odcięcie dostaw gazu ziemnego do Rosji
w krajach europejskich wywołało ich natychmiastowy żal z powodu takiego stanu rzeczy
uzależniona od Rosji kosztem samowystarczalności energetycznej. Dla innego,
Amerykanie również ubolewają nad utratą niezależności energetycznej, podobnie jak w przypadku benzyny
ceny gwałtownie wzrosły w czasach administracji Bidena i ciężkiego oleju napędowego
pojawia się niedobór.
Wojna z tradycyjną energią trwa już od kilkudziesięciu lat. W roku 1979, obecnie
nieżyjący już profesor Antony C. Sutton opublikował książkę Energy: The Created Crisis. Jego
prorocze badania odkryły pierwotną przyczynę wojny energetycznej:
W wydaniu „Foreign Affairs” z października 1976 r. ten kwartalnik „Establishment”.
wyrocznię, która odzwierciedla elitarne myślenie i zamierzone działanie, znajdujemy artykuł
przez Amory'ego B. Lovinsa. Lovins nie jest słowem powszechnie używanym i prawie nie istnieje
zarysować świat wiedzy i idei. Jednak tylko dlatego
Jego forum są sprawy zagraniczne, pomysły Lovinsa stały się akceptowalne, cieszą się szerokim zainteresowaniem
zgłaszane i traktowane poważnie przez wysokich urzędników. Lovins jest inżynierem natychmiastowym.
Jego celem jest zastąpienie technologii „miękkiej” technologią twardą, czyli
wiatraki i panele słoneczne dla elektrowni oraz gaz syntetyczny

roślin, a wszystko to bez odrobiny analizy ekonomicznej i technicznej. W rzeczywistości Lovins
pisze tak, jakby analiza nie istniała. Komentator podsumował to bardzo dobrze:
„Większość teorii pana Lovinsa przypomina pewne idee stosowane przez…
Chińska Republika Ludowa w latach Wielkiego Skoku”.
Krótki fragment Lovinsa ujawni podejście: „Jeśli mnie zapytasz,
odkrycie źródła czystej, taniej i obfitej energii byłoby dla nas niemal katastrofalne ze
względu na to, co byśmy z nim zrobili…”[3] [Podkreślenie dodane]
O czym mówił fizyk Amory B. Lovins? Co „zrobilibyśmy” z czystą, tanią i występującą w
dużych ilościach energią? Horrory: Właściwie używalibyśmy go obficie! A to obfite
wykorzystanie, nie daj Boże, umożliwiłoby ekspansję gospodarczą, co z kolei doprowadziłoby
do większego zużycia zasobów i większej populacji, co jest przekleństwem dla fałszywych
ekologów, takich jak Lovins, którzy forsują fałszywy program dekarbonizacji i ignorują
prawdziwe zanieczyszczenie.
W 2014 roku Lovins napisał książkę zatytułowaną Reinventing Fire, która odzwierciedla
nie tylko jego własną filozofię, ale także filozofię leżącą u podstaw całej społeczności
zajmującej się zrównoważonym rozwojem:
Tak jak w latach pięćdziesiątych XIX wieku dostawcom oleju wielorybiego zabrakło klientów,
zanim zabrakło im wielorybów, tak ropa naftowa i węgiel stają się niekonkurencyjne nawet przy
niskich cenach, zanim staną się niedostępne nawet przy wysokich cenach.[4]
Żona Lovinsa, profesor Hunter Lovins, jest członkiem zarządu
Klubu Rzymskiego i jest chwalona na całym świecie przez globalistów za pionierstwo w
zakresie zrównoważonego rozwoju jeszcze przed zorganizowaniem konferencji Agenda 21
w 1992 r. Na przykład magazyn Time uznał ją za

Bohater milenijny dla planety w 2000 roku.
Od tego czasu gospodarka światowa jest narażona na duże ryzyko niestabilności

uprzemysłowiony świat zaczął przestawiać się na zawodną i kosztowną alternatywną energię.
Narody i społeczności zostały zwabione fałszywym poczuciem bezpieczeństwa. Wmawiano
im, że wszystko jest w porządku — to znaczy aż do tego roku, kiedy nagle przestały istnieć
staromodne, niezawodne i obfite źródła energii.

wyłączyć.
Wojna na Ukrainie
Przed fizyczną inwazją Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 r
była długa historia konfliktów i złożoności między obydwoma krajami.
W okresie poprzedzającym większość analityków antywojennych drapała się po głowie,
pytając, dlaczego zachodni politycy zdawali się prowokować Putina, jakby odważyli się
go do ataku. Początkowym i prostym celem Putina było szybkie zdobycie Kijowa i
wpłynąć na zmianę reżimu na Ukrainie. Wygląda na to, że zdecydowanie nie docenił
napotkał opór, a teraz wydaje się, że pogrzebał Rosję w...
wieloletnia, przewlekła wojna przypominająca zaangażowanie w Afganistanie.
Może istnieć dobry powód, aby dyplomacja poprzez rozmowy pokojowe zakończyła wojnę, to prawda
koszty, zabijanie i długoterminowe skutki dla niewinnych obywateli i świata
duży.
Dotychczas skutkiem wojny było postawienie trzech kluczowych kwestii egzystencjalnych
stół. Po pierwsze, energia: Rosja ma pod dostatkiem energii, podczas gdy Europa ma ją pod dostatkiem
bardzo mało. Po drugie, żywność: Rosja, będąca największym eksporterem pszenicy na świecie
świat ma pod dostatkiem żywności, podczas gdy Europa cierpi na niedostatek, i to do rzeczy
gdzie obecnie przewiduje się potencjalny głód w części tej Eurazji
subkontynent. Po trzecie, wojna nuklearna: użyteczna broń nuklearna Zachodu
blednie w porównaniu z Rosją i jest mało prawdopodobne, że w Europie czy USA

mógłby „wygrać” w konflikcie nuklearnym.
W całej Europie panuje wielka obawa, że konflikt na Ukrainie będzie się pogłębiał
i dosłownie wywołać III wojnę światową. To, czy tak się stanie, jest dla nas nieistotne
psychologiczny wpływ, jaki to zagrożenie wywiera na wielu obywateli
Państwa. Europejczycy dobrze pamiętają I i II wojnę światową
walczyli na własnej ziemi. Mają dobry powód do niepokoju.

Globalny kryzys żywnościowy
W całej historii głód w naturalny sposób następował po wojnie. Ale oprócz głodu
skutkiem ubocznym wojny jest zamierzone niszczenie żywności lub jej ograniczanie
skuteczną broń wojenną.
Tak jest w przypadku Ukrainy, gdzie wojna jest wykorzystywana jako broń
zakłócić równowagę światowej produkcji i dystrybucji żywności. Znany jako
„spichlerza Europy”, Ukraina jest jednym z trzech największych eksporterów zboża w kraju
świat. Ponad siedemdziesiąt procent jego masy gruntów to pierwszorzędne rolnictwo
grunty szczególnie nadające się do produkcji zbóż.[5] Z powodu wojny z
Eksport zboża z Rosji i Ukrainy spadnie w 2022 r. o 41,5 procent.[6] I od
Rosja jest głównym eksporterem nawozów, nic dziwnego, że Rosja
nagle odciął dostawy nawozów na Ukrainę, zmuszając rolników do ich zakupu
gdzie indziej i podbijają ceny w całej Europie. Globalna podaż
sieć przewożąca żywność i nawozy na całym świecie musiała zyskać na popularności
dostosowania mające na celu restrukturyzację w celu uzupełnienia niedoborów w różnych obszarach
obszarach geograficznych, wywierając dodatkową presję na ceny.
Wojenny szok dla stabilności żywnościowej został jednak poprzedzony:
szerszy i cichszy atak „kryzysu klimatycznego” na nawozy azotowe
naukowców, którzy oświadczyli, że produkt uboczny takich nawozów, a mianowicie
podtlenek azotu – jest destrukcyjnym gazem cieplarnianym. Dlatego twierdzili,
rządy muszą znacznie ograniczyć stosowanie przez rolników nawozów azotowych.
Atmosfera zawiera 78 procent azotu i jest niezbędna dla roślin
wzrostu, podobnie jak dwutlenek węgla. Ponieważ rośliny nie mogą bezpośrednio wchłaniać azotu
z atmosfery, należy go dodać do gleby w inny sposób, albo przez
środki naturalne lub jako nawóz. Zatem plony są bezpośrednio powiązane z
ilość użytecznego azotu w glebie.

Holandia jest drugim co do wielkości eksporterem żywności na świecie, po USA.[7] W maju
2022 r. działacze klimatyczni zrzeszeni w Organizacji Narodów Zjednoczonych i Unii
Europejskiej przekonali rząd Holandii, aby nakazał rolnikom ograniczenie stosowania nawozów
azotowych aż do 70% do 2030 r. Jeśli orzeczenie to zostanie wdrożone i egzekwowane, będzie
to miało druzgocące skutki wpływ na produkcję żywności i doprowadzi do bankructwa wielu
holenderskich hodowców bydła. W rezultacie buntują się za pomocą traktorkad – blokad dróg,
magazynów i sklepów spożywczych. Rząd otwarcie ujawnił swoją pogardę dla rolników, co
ujawniło wiele mediów:
Oznacza to, że wiele gospodarstw będzie musiało radykalnie się zmienić lub całkowicie
zamknąć. Haga przeznaczyła 25 miliardów euro na finansowanie technik redukcji azotu lub
wykup niektórych gospodarstw. „Szczerze mówiąc, nie wszyscy rolnicy mogą kontynuować
swoją działalność” – stwierdził w czerwcu rząd, wywołując oburzenie[8].
Holandia nie jest odosobnionym przypadkiem.
Kanada realizuje ten sam program: rząd
liberalny kontynuuje realizację wprowadzonego w grudniu 2020 r. celu, jakim jest
zmniejszenie do 2030 r. bezwzględnego poziomu emisji gazów cieplarnianych wynikających
ze stosowania nawozów o 30% w porównaniu z poziomem z 2020 r.
W szczególności ma na celu zmniejszenie emisji podtlenku azotu związanej ze stosowaniem
syntetycznych nawozów azotowych.[9] [Podkreślenie dodane.]
Zachodniokanadyjskie Stowarzyszenie Plantatorów Pszenicy stwierdziło w komunikacie
prasowym: W ciągu ostatnich kilku lat rolnicy ponieśli poważne szkody w wyniku podatku
od emisji dwutlenku węgla, przestojów w transporcie, podejmowania decyzji nieopartych na
nauce, a obecnie w związku z proponowaną 30-procentową redukcją [azotu ] emisje nawozów.
[10]
Kiedy i gdzie zaczęła się ta wojna z azotem? W październiku 2019 r. o

Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) był gospodarzem
konferencji na Sri Lance zatytułowanej „Rozpoczęcie globalnej kampanii ONZ na rzecz
zrównoważonego zarządzania azotem”. W deklaracji konferencyjnej wyraźnie stwierdzono,
że jej celem jest „opracowanie krajowych planów działania na rzecz zrównoważonej
gospodarki azotem, z ambicją zmniejszenia o połowę ilości odpadów azotowych do roku 2030”[11].
Najwyraźniej Sri Lanka przyjęła dawkę własnego leku i wdrożyła
zakaz stosowania nawozów. The Guardian tak donosił o powstałym chaosie:
Dla rolników ze Sri Lanki ich problemy zaczęły się w kwietniu ubiegłego roku [2021], kiedy
prezydent Gotabaya Rajapaksa, obecnie oskarżony o doprowadzenie kraju do ruiny
finansowej, wprowadził nagły zakaz stosowania nawozów chemicznych[12]. [Podkreślenie
dodane.]
Skończyło się jedzenie. Nastąpiły zamieszki. Protestujący pobili policję i spalili domy
trzydziestu ośmiu wysokich rangą polityków. Prezydent Rajapaksa był

zmuszony do pośpiesznej ucieczki na Malediwy.
Okazało się, że kłopoty Sri Lanki dopiero się zaczęły. Rok później, w 2022 r., krajowi
„skończyły się rezerwy, nie spłacił swoich zagranicznych obligacji i nie było go stać na import
podstawowych artykułów, takich jak żywność i paliwo”[13].
Ponieważ te drakońskie, choć całkowicie niepotrzebne, ograniczenia nawozów azotowych
obowiązywały w latach 2019–2022, światowe dostawy żywności były już osłabione do tego
stopnia, że szok żywnościowy, taki jak wojna na Ukrainie, miałby niszczycielski skutek. W
rezultacie fale w globalnym rolniczym łańcuchu żywnościowym zamieniły się w tsunami,
znacząco przyczyniając się do wojny z ludzkością.

Kryzys finansowy
Możemy podać sto jeden wskaźników finansowych i ekonomicznych
zbadać, a wszystkie wskazują na poważne problemy z gospodarką światową i,
w szczególności z systemem finansowym. Oszczędzę ci nudnej litanii i koniec
do pościgu. Nie chodzi o spowolnienie trendów gospodarczych, ale o brak płynności
wywołuje kryzysy. Mówiąc najprościej, płynność odnosi się do „jak szybko
inwestycję można sprzedać bez negatywnego wpływu na jej cenę.”[14] Akcje
i obligacje są uważane za stosunkowo płynne, podczas gdy nieruchomości, dzieła sztuki i prywatne
biznesy nie.
W ramach swojej polityki pieniężnej banki centralne kontrolują płynność poprzez łagodzenie polityki pieniężnej
lub ograniczanie kredytu i podaży pieniądza. Kiedy Rezerwa Federalna
wdrożyło luzowanie ilościowe (zwiększanie płynności) w okresie finansowym
kryzys lat 2007–2008, którego efektem był indeks Dow Jones Industrial Average
wzrosła ponad pięciokrotnie – z 6450 w grudniu 2008 r. do 36 679 w
Październik 2021.
Jednak od 15 marca 2022 r. Rezerwa Federalna zaczęła to robić
przeciwnie, odprowadzanie płynności z systemu finansowego za pomocą polityki pieniężnej
zwane zaostrzeniem ilościowym. Następnie została zmieniona stopa funduszy federalnych
wzrosła sześciokrotnie, z 0,25 proc. do 4 proc. do listopada 2022 r. W trakcie
w tym krótkim okresie oprocentowanie kredytów hipotecznych wzrosło do ponad 7 procent, wysyłając
rynek mieszkaniowy pogrążył się w wirtualnym załamaniu, gdy na giełdach nastąpiła bessa
terytorium. Ceny obligacji spadły o ponad 35 procent. Jeden oczekiwany
wynik: inflacja konsumencka tymczasowo podniosła ceny wszystkiego
wspierające życie ludzkie, od żywności, przez media, aż po artykuły gospodarstwa domowego.
Finanse Fed są destrukcyjne dla bogactwa. To naprawdę dotyka wszystkich Amerykanów
i namacalne sposoby. Rzeczywiście, CNBC szacuje, że amerykańscy konsumenci stracili

majątek osobisty o wartości od 9,5 biliona dolarów do 10 bilionów dolarów[15]. Dotknęło to
również bogatych: majątek osobisty Marka Zuckerberga spadł w 2022 r. o ponad 87 miliardów
dolarów. Majątek Elona Muska spadł o 66 miliardów dolarów. Jeff Bezos pożegnał się z ponad
90 milionami dolarów od lipca 2021 roku. Założyciele Google, Sergey Brin i Larry Page, stracili
między sobą 71 miliardów dolarów.[16]
Kiedy płynność zostanie zaprojektowana tak, aby spadać gwałtownie i poważnie, mogą
pojawić się wszelkiego rodzaju potencjalne kryzysy, które spowodują reakcje wyzwalające
włos. Pamiętaj, że płynność definiuje się jako „jak szybko można sprzedać inwestycję bez
negatywnego wpływu na jej cenę”. Zatem wraz ze spadkiem płynności zwiększa się czas
potrzebny na sprzedaż aktywów. Jeśli musisz coś szybko sprzedać, może się okazać, że nie ma
na to rynku, dopóki nie zostanie wyceniony znacznie niżej.
W Stanach Zjednoczonych ten wyraz wojny finansowej można złożyć jedynie u stóp naszego
własnego banku centralnego, Rezerwy Federalnej. A ponieważ inne kraje
banki centralne prowadzą tę samą politykę pieniężną, czego skutkiem jest globalny niedobór
płynności. Co wywoła globalną panikę finansową? Być może krach na giełdzie, niewypłacalność
długu publicznego lub duży łańcuch dostaw

zaszokować.
Ostateczny wynik globalnej paniki finansowej jest prawie pewny: zniszczenie systemu walut
fiducjarnych i wprowadzenie cyfrowych walut banku centralnego (CBDC). Jest to kluczowy cel
World Economic
Tak zwany Wielki Reset na forum.
Kryzys walutowy
Nie dajcie się zwieść, że dążenie do CDBC jest organizowane przez
Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) i jego sieć centrali krajowej
banków na całym świecie. Trzy lata temu dyrektor zarządzający BIS Agustín
Carstens ogłosił utworzenie centrum innowacji[17], które to zrobi
umożliwić bankom centralnym badanie technologii potrzebnej do wdrożenia CBDC i
powiązane technologie. Innovation Hub to tak naprawdę sieć z ośrodkami
zlokalizowane w Hongkongu, Singapurze, Szwajcarii, Londynie, Sztokholmie, Toronto,
Frankfurcie, Paryżu i Nowym Jorku.[18] Na dorocznym posiedzeniu MFW w 2020 r.

Carstens ujawnił:
Zamierzamy to zrobić w naszej analizie CBDC, w szczególności do ogólnego użytku
ustalić równoważność z gotówką, a jest tam ogromna różnica. Dla
np. w gotówce nie wiemy, kto np. używa stu-
banknot jednodolarowy. Dziś nie wiemy, kto płaci banknotem tysiąc peso.
Dziś kluczowa różnica w CBDC polega na tym, że bank centralny będzie miał
absolutną kontrolę nad zasadami i przepisami, które będą determinować użycie
ten wyraz odpowiedzialności banku centralnego. A także będziemy mieli
technologię, która to wymusza. Te dwie kwestie są niezwykle ważne i
to robi ogromną różnicę w odniesieniu do tego, czym jest gotówka.[19] [Podkreślenie
dodany.]
W nowszej prezentacji wygłoszonej na Światowym Szczycie Rządowym w 2022 r
Zjednoczonych Emiratów Arabskich dr Pippa Malmgren ujawniła dokładny plan. (Nawiasem mówiąc, ona jest
znajduje się w pierwszej piątce najpotężniejszych kobiet w finansach i ma swoją siedzibę
w londyńskim City). Malmgren zadał pytanie: „Czy jesteśmy gotowi na

nowy porządek świata?” Jej oświadczenie opiera się na komentarzu Carstensa:
Stoimy u progu dramatycznej zmiany, kiedy – i powiem to odważnie – porzucimy tradycyjny
system pieniężno-rachunkowy i wprowadzimy nowy. I nowa – nowa księgowość, którą nazywamy
blockchainem. [. . .] To znaczy cyfrowy. Oznacza to posiadanie niemal doskonałego zapisu każdej
pojedynczej transakcji zachodzącej w gospodarce, co da nam znacznie większą przejrzystość tego,
co się dzieje.
W połączeniu z globalnym wdrożeniem CBDC, banki centralne wymagają uniwersalnego
systemu identyfikacji dla każdego na ziemi. Taki system to dla nich jedyny możliwy sposób
dowiedzenia się, jak to ujął Carstens, „kto używa
banknot studolarowy”.
Tymczasem Światowe Forum Ekonomiczne Klausa Schwaba wypowiedziało się na ten temat,
wyrażając zaniepokojenie, że „pandemia Covid-19 przyspieszyła potrzebę identyfikacji i weryfikacji
tożsamości osób i organizacji w wielu różnych sektorach”. Sektory te obejmują zdrowie,
zatrudnienie, usługi finansowe, podróże, administrację, handel elektroniczny i gospodarkę gig. [21]
Sam BIS potwierdził, że „najbardziej obiecujący projekt CBDC będzie powiązany z tożsamością
cyfrową”[22].
W kontekście obecnej wojny finansowej z ludzkością CBDC w połączeniu z uniwersalną
tożsamością cyfrową są równoznaczne z łańcuchami niewolnictwa, które podbijające hordy nałożyły
na swoje pokonane ofiary w wojnach sprzed wieków. CBDC plus cyfrowe IDS zmuszą każdego
„zniewolonego” obywatela świata do wzorców wydatków zgodnych ze zrównoważonym rozwojem,
czyli technokracją. Konsekwencją nieprzestrzegania zasad jest to, że poniosą konsekwencje. W
końcu jest to wojna, w której agresor toleruje „nie”.
opór.
Kryzys zdrowotny
Najbardziej bezczelnym atakiem jest biologiczny atak SARS-CoV-2
ludzkość w historii. Nie dlatego, że sam wirus był tak szkodliwy, ale
odpowiedzią na to był miażdżący cios. W sumie miliardy obywateli w prawie
każdy kraj został zmuszony do poddania się mandatom, które były nie tylko bezużyteczne,
ale destrukcyjne dla zdrowia, bogactwa i dobrego samopoczucia. Maseczki na twarz nic nie dały
zatrzymać zarażenie; jeśli w ogóle, spowodowały chorobę i ból emocjonalny.
Kwarantanna i izolacja, również w większości niepotrzebne, były
porównywalne ze stanem wojennym. W Ameryce Karta Praw była praktycznie obowiązkowa
zawieszone – wypatrosz to. Nakazano zamknięcie kościołów. Publiczny
zakazano zgromadzeń. Rządy przestały odpowiadać na zarzuty
obywatele, aby zaprzestali wydawania tyrańskich nakazów.
Potem przyszły eksperymentalne zastrzyki mRNA, które przeprowadzono w pośpiechu
bez rygorystycznych i długich testów na ludziach, które są tradycyjnie przeprowadzane
wymagane (właściwie nakazane) przez Agencję ds. Żywności i Leków. z
miliardów „zaszczepionych” na całym świecie, wiele milionów ucierpiało
działania niepożądane, niektóre tak poważne, że powodują śmierć. Nawet ci, którzy wzięli
jeden lub więcej zastrzyków, ale jak dotąd nie doświadczyłem żadnych skutków ubocznych, które nadal występują
możliwe długotrwałe problemy zdrowotne.
Apelowali o to prawowici lekarze, naukowcy i uczeni w dziedzinie medycyny
urzędników rządowych o zaprzestanie stosowania tych eksperymentalnych leków. Ale zamiast być
uważani, są ignorowani, odrzucani, cofani, zwalniani i piętnowani jako
zwolenników teorii spiskowych lub zaprzeczających „szczepionkom”. Producenci mRNA
zastrzyków zdecydowanie dążą do dalszego pokrywania świata
populacji dodatkowymi „terapiami” opartymi na mRNA – koniec z oksymoronem
wszystkie oksymorony.
Skutkiem kryzysu pandemicznego, który rozpoczął się na początku 2020 r.,

była demoralizacja, zakłócenie i degradacja ogólnego zdrowia psychicznego,
duchowego i fizycznego jednostek na całym świecie. Ponadto wyrządził
poważne szkody w gospodarce światowej, globalnym łańcuchu dostaw i
światowym systemie finansowym. Podsumowując, kryzys wywołany przez
planistów pandemii był po prostu totalną wojną przeciwko ludzkości.
Kryzys imigracyjny
Są tylko dwa obszary na świecie, w których nielegalna imigracja jest głównym problemem
problem: Europa i Stany Zjednoczone. Dziwne, że nikt nie szuka
lepszą pracę lub więcej wolności, wkradając się do Chin, Rosji lub Argentyny.
Polityka dotycząca inwazji imigracyjnej nie jest przypadkowa ani chaotyczna. To jest
wyniku wykalkulowanego, długoterminowego spisku zainicjowanego pierwotnie przez Stany Zjednoczone
Narody.
Europa została celowo i znacząco zakłócona i przekształcona
w ostatnich latach w społeczeństwo wielokulturowe.
Po listopadzie południowa granica Ameryki została szeroko otwarta
Wybory prezydenta Joe Bidena w 2020 roku. Ten przemyślany plan był
kontynuacja programu ONZ mającego na celu ogólne osłabienie państw narodowych i
W szczególności USA.
W całej historii świata imigracja była wykorzystywana do podbojów i
przemieniać narody. Rozrzedza i rozbija kulturę, język, moralność
standardy. Niszczy rządy prawa zaatakowanego narodu jako najeźdźców
wprowadzać własne prawa i zwyczaje. Nawet małżeństwa mieszane, które tak często
skutki imigracji nieuchronnie powodują utratę tożsamości narodowej.
Krótko mówiąc, imigracja jest sprawdzonym i bardzo skutecznym elementem wojny.

Propaganda
Propaganda, cenzura i wojna idą w parze. Są to trzy groszki w strąku.
Narracja globalistyczna, która propaguje kłamstwa i ukrywa prawdę, to bycie
nadawany dzień i noc przez przechwycony i kontrolowany kompleks medialny.
Media alternatywne traktowane są jako nielegalne i podlegają wyparciu
biznesu z fałszywymi weryfikatorami faktów, destrukcyjnymi infiltratorami i wywiadem
agenci – często jeden i ten sam.
Świat nigdy wcześniej nie doświadczył tak trwałego, intensywnego,
kłamliwą propagandę. Problem polega oczywiście na tym, że wiele osób w to wierzy
kłamstwa i stać się chętnymi uczestnikami własnego schwytania przez siły
technokrację i transhumanizm.
Streszczenie
W tym rozdziale przedstawiłem krótki szkic wielostronnego ataku na
ludzkość przez złych bliźniaków technokracji i transhumanizmu. Ja mam
obejmował globalistów. . .
Wojna o energię
Wojna na Ukrainie
Wojna z jedzeniem
Wojna z kapitalizmem
Wojna z walutą
Wojna o zdrowie
Wojna z kulturą
Wojna z mediami
Zamach stanu, który rozpoczął się w styczniu 2020 r. wraz z pojawieniem się tzw
Zaprojektowana i zaaranżowana pandemia jeszcze się nie skończyła. Właściwie wojna trwa
ludzkość jest wciąż w powijakach. Jeśli nic nie zostanie zrobione, aby temu zapobiec, ataki nastąpią
zwiększenie częstotliwości i wzmocnienia.
Wielu odrzuci tę ocenę na własne ryzyko. Oni będą
zdumieni, gdy symboliczny nóż nagle wbija się w nie i przecina
własną wolność, swoją indywidualną suwerenność. „Nie otrzymaliśmy żadnego ostrzeżenia”
będą płakać.
Lub gdy kryzys finansowy wywróci świat bankowości do góry nogami i
niweczy wszelkie pozory prywatności finansowej. „To było takie nagłe” – będą płakać.
Lub gdy ich majątek osobisty zostanie skonfiskowany przez rząd bez
przyczyny i nie mogą jej odzyskać. „Nie zrozumiałem” – będą płakać.

Być może wtedy będą pamiętać, że czytali tę książkę lub słyszeli

wywiad na ten temat.
W wojnach tego rodzaju, które opisałem powyżej, katastrofy i przełomy wroga zawsze
spotykają nas nagle, zaskakując nas. Zanim nadejdzie kataklizm lub wróg, będzie już za późno
na walkę z nim.
Ameryka jest w dolinie decyzji. Amerykanie muszą szybko zdecydować, czy zaatakują tego
wroga, czy nie. Dla tych, którzy decydują się milczeć, ich
milczenie staje się zgodą.
Słowa Edmunda Burke’a (1729–1797) są dziś bardziej prorocze niż wtedy, gdy zostały
wypowiedziane po raz pierwszy: „Kiedy źli ludzie łączą się, dobrzy muszą się łączyć; w
przeciwnym razie padną jeden po drugim, będąc bezlitosną ofiarą w godnej pogardy
walce”[23].
Przypisy
[1] Brzeziński, Zbigniew. Między dwoma epokami: rola Ameryki w technologii
era netroniczna (Nowy Jork: Viking Press, 1973). Strona 246.
[2] Wood, Patryk. Technokracja: trudna droga do porządku światowego.
(Wydawnictwo Spójne, 2018). Strona 55.
[3] Sutton, Antony C. Energia: stworzony kryzys. (Books In Focus, Inc.,
1979). Strona 150.
[4] Lovins, Amory. Nowe wynalezienie ognia. RMI. 2000.
[5] Knox, Joanna. „Dlaczego Ukrainę nazywa się „spichlerzem Europy”?
Oto, co produkuje i eksportuje.” Rolnicze życie. 24 lutego 2022 r.
https://www.farminglife.com/country-and-farming/why-is-ukraine-known-as-
europejski spichlerz-oto-co-produkuje-i-eksportuje-3584361
[6] „Eksport zboża z Ukrainy spadł w tym sezonie o 41,5%, Ministerstwo
Mówi." Reuters za pośrednictwem udanego rolnictwa. 28 września 2022 r.
https://www.agriculture.com/markets/newswire/ukraine-grain-exports-down-
415-jak dotąd-w tym sezonie-ministerstwo-mówi
[7] McDonald, David. „Jak Holandia stała się światowa
Drugi co do wielkości eksporter żywności.” Medium za pośrednictwem The Global Millennial. 27 czerwca
2017. https://medium.com/the-global-millennial/how-the-netherlands-is-the-
drugi co do wielkości eksporter-żywności-c411b8fb14dd na świecie
[8] Joyner, Ella. „Holenderscy rolnicy wezwani do sortowania zanieczyszczeń lub sprzedaży”.
Fala niemiecka. 22 lipca 2022 r. https://www.dw.com/en/dutch-farmers-feel-
stoją w obliczu niemożliwego-ultimatum-zanieczyszczenia-posortuj-albo-sprzedaj/a-62460053
[9] Nadzieja, Legere. „Kanada wprowadza ograniczenia emisji nawozów”. Wizja
Czasy. 30 lipca 2022 r. https://www.visiontimes.com/2022/07/30/canada-
problemy-ograniczenia-emisji-nawozów.html
[10] Nadzieja.
[11] „Deklaracja z Kolombo w sprawie zrównoważonego zarządzania azotem”. Zjednoczony
Program Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska. 24 października 2019 r. Rozdział 3. Ust

3.2.
https://drive.google.com/file/d/15oxmxsoDSs8QCBFQbuWxugMfFdley_X6/
pogląd
[12] Ellis-Petersen, Hannah. „‚Trudno będzie znaleźć rolnika’: Sri
Lanka boryka się z pochopnym zakazem nawozów.” Opiekun. 20 kwietnia 2022 r.
https://www.theguardian.com/world/2022/apr/20/sri-lanka-fertiliser-ban-president-
rajapaksa-farmers-harvests-collapse
[13] Durden, Tyler. „Światowy rachunek za import żywności osiąga „alarmujący poziom”
Jako biedne kraje na krawędzi kryzysu”. ZeroHedge. 12 listopada 2022 r.
https://www.zerohedge.com/markets/global-food-import-bill-soars-alarming-level-poor-
countries-brink-crisis
[14] Zespół SPI. „Co to jest płynność?” Instytut Finansów Przedsiębiorstw.

Listopad 1, 2022.
https://corporatefinanceinstitute.com/resources/accounting/liquidity
[15] Frank, Robert. „Straty na giełdzie wymazują 9 bilionów dolarów
Amerykanów bogactwo." CNBC. Wrzesień 27, 2022.
https://www.cnbc.com/2022/09/27/stock-market-losses-wipe-out-9-trillion-
z-americans-wealth-.html
[16] Carpio, Jillian. „10 miliarderów, którzy stracili najwięcej pieniędzy w 2022 r.,
w rankingu.” MSN za pośrednictwem South China Morning Post. 6 listopada 2022 r.
https://www.msn.com/en-xl/lifestyle/other/10-miliarderów-kto-stracił-najwięcej-pieniędzy-
w-2022-ranked-from-elon-musk-s-twitter-buyout- and-bill-gates-filantropia-to-jeff-bezos-
spadająca-wartość-netto-z-amazon-i-mark-zuckerberg-s-meta-troubles/ar-AA13P6GY
[17] „BIS utworzy Innovation Hub dla banków centralnych.” Komunikat prasowy BIS.
30 czerwca 2019 r. https://www.bis.org/press/p190630a.htm
[18] „Centra Innowacji BIS”. Strona internetowa Centrów BIS Hub.

https://www.bis.org/about/bisih/locations.htm
[19] Carstens, Agustín. „Płatności transgraniczne – wizja dla
Przyszły." Doroczne spotkanie MFW. 19 października 2020 r.
https://meetings.imf.org/en/2020/Annual/Schedule/2020/10/19/imf-cross-border-
payments-a-wizja-for-the-future
[20] „Szczyt Rządu Światowego 2022: dr Pippa Malmgren opowiada o
Blockchain i waluty cyfrowe.” Marzec 2022. YouTube.
https://youtu.be/cvXdSvja-aI
[21] Przewodnik Światowego Forum Ekonomicznego. „Ekosystemy tożsamości cyfrowej:
Odblokowanie nowej wartości.” Wrzesień 2021. Strona 8.
https://www3.weforum.org/docs/WEF_Guide_Digital_Identity_Ecosystems_
2021.pdf
[22] Komunikat prasowy Banku Rozrachunków Międzynarodowych. "Bank centralny
waluty cyfrowe zwiastują nowy rozdział w systemie monetarnym.” 23 czerwca

2021. https://www.bis.org/press/p210623.htm
[23] Burke, Edmund. „Myśli o przyczynach obecnego niezadowolenia”.
(Londyn: J. Dodsley w Pall-Mall). 23 kwietnia 1770. Strona 106.

Rozdział trzynasty
Wniosek
Wolność raz utracona, zostaje utracona na zawsze. —
John Adams (1735–1826)
T JEGO KSIĄŻKA CELOWO PREZENTUJE widok z dużej wysokości
wiele złożonych tematów, aby dać czytelnikowi zrozumienie sił kształtujących
dzisiejszy świat. Niepotrzebne zagłębianie się w szczegóły i podążanie tropami królików
przyniosłoby efekt przeciwny do zamierzonego. Najważniejszy wniosek jest taki: ci, którzy
twierdzą, że są jedynymi projektantami naszej przyszłości, okradną nas ze wszystkich praw
do tej przyszłości i w tej przyszłości. Jeśli pozwolimy im ujść na sucho, ich zwycięstwo będzie
ostateczne i nie będzie już odwrotu.
Kiedy Aldous Huxley opublikował Nowy wspaniały świat w 1932 roku, opisał naukową
dyktaturę przypominającą technokrację. W jego książce wszystkie zasoby były starannie
zarządzane. Nie było własności prywatnej. Inżynieria genetyczna i warunkowanie wytworzyły
odpowiedni typ i liczbę ludzi do obsługi systemu.

W 1958 roku Huxley napisał kontynuację zatytułowaną Brave New World Revisited.
Mimo że był ekologiem i globalistą, niepokoiła go perspektywa dyktatury naukowej. Zakończył
Revisited , wyrażając swoje obawy w bezceremonialny sposób: „Wydaje się, że nie ma dobrego
powodu, dla którego całkowicie naukowa dyktatura miałaby zostać kiedykolwiek obalona.”[1]
W naukowej dyktaturze, takiej jak technokracja, nie ma miejsca na strukturę polityczną –
powiedzmy konstytucję – która mogłaby pozwolić obywatelom na zmianę tej struktury, jeśli
uznaliby to za stosowne. Pierwsi technokraci chcieli całkowicie usunąć warstwę polityczną
społeczeństwa, decydując się na mianowanie na stanowiska kierownicze technokratów, a nie
polityków.
Technokracja, jak ją pierwotnie pomyślano, również zniosła własność własności prywatnej.
Ludzie, którzy nie posiadają niczego, czy to ziemi, samochodów, złota czy broni, nie mieliby ani
środków, ani siły, ani prawa do obrony, gdyby zdecydowali się stawić opór. Raczej w systemie
uniwersalnego dochodu podstawowego (UBI) technokracji byliby zobowiązani wobec
technokracji i nie mieliby motywacji ani możliwości poprawy siebie lub swojej pozycji życiowej.
Urodziliby się w zinstytucjonalizowanej niewoli i umarliby w tej samej niewoli.
Wiemy teraz, że technokracja i transhumanizm są ze sobą powiązane jak bliźnięta syjamskie.
Są połączone w biodrze – nie wspominając o dłoni, sercu i głowie.
Transhumanizm stara się przekształcić ludzkość w taki sam sposób, w jaki technokracja
stara się przekształcić społeczeństwo. Działają jak jeden mąż i żadne z nich nie może
istnieć bez drugiego.
Gdyby David Rockefeller nie powołał Komisji Trójstronnej w 1973 r
promować Nowy Międzynarodowy Porządek Gospodarczy, brak Agendy 21 lub

Zrównoważony rozwój nie zostałby stworzony w 1992 r. ani Agenda 2030 zawierająca siedemnaście
celów zrównoważonego rozwoju (SDG) nie zostałaby stworzona przez Organizację Narodów
Zjednoczonych w 2015 r. Porozumienie paryskie z 2016 r. w sprawie globalnego ocieplenia nie
zostałoby uzgodnione i podpisane przez 195 krajów.
Wracając do wczesnych lat siedemdziesiątych, przypomnimy sobie, że globaliści Trójstronni i
ONZ dopiero zaczynali organizować grę w zaufanie, której celem było przejęcie dla siebie bogatych
zasobów całego świata. Mieliśmy wrażenie, że pożądali wyłącznie ziemi, drewna, minerałów i dzikiej
przyrody. Dopiero później odkryliśmy, że rozważali
my, ludzie, również jesteśmy zasobami.
Ponieważ żaden naród ani jednostka nigdy świadomie i dobrowolnie nie oddałaby swojego
bogactwa innemu, należało opracować skomplikowany plan mający na celu oszukanie ofiar
do dobrowolnego podążania za wizją globalistów. W ten sposób ONZ stworzyła fałszywe oszustwo
dotyczące globalnego ocieplenia, aby przestraszyć ludzi w kierunku Zrównoważonego Rozwoju,
czyli technokracji.
Kiedy w 2019 r. to oszustwo straciło impet, nasiliło się oszustwo związane z COVID
w 2020 r. w dół. Czy intencją oszustów było, aby przesadzić
reakcja na tę wymyśloną pandemię zabiłaby miliony ludzi i wyrządziłaby niewypowiedziane szkody
globalnej gospodarce? Jeśli tak, to im się udało. I podobnie jak to miało miejsce w przypadku
oszustwa związanego z globalnym ociepleniem, sprawili, że wyglądało na to, że jedynie
zrównoważony rozwój może uratować świat przed tym, co obecnie wiemy, że jest stosunkowo
nieszkodliwy wirus.
Co może nas uratować przed światowym kryzysem finansowym? Zrównoważony rozwój.
Co może nas uratować przed ogólnoświatową klęską głodu? Zrównoważony rozwój. Co może nas
uratować przed kryzysem energetycznym? Zrównoważony rozwój. Co może nas uratować przed
zapaścią ekologiczną? Zrównoważony rozwój. Czy widzisz obraz, jaki oszuści wymyślający SDG
podsuwają ci w twarz?
Transhumanizm oficjalnie połączył siły z technokracją w 1992 roku na pierwszym Szczycie
Ziemi. Z tego wyłoniła się Agenda 21. Szczyt ONZ w sprawie różnorodności biologicznej, który
odbył się w tym samym czasie, miał powiązany program: poddanie wszystkich żywych istot
modyfikacji genetycznej. Wtedy nie wiedzieliśmy, ale teraz wiemy, że ich plan modyfikacji
genetyki wszystkich żywych istot obejmuje również ludzi.
Wiemy też, że zarówno technokracja, jak i transhumanizm napędzane są przez scjentyzm,
który zastępuje Boga bogiem nauki – pokręconą wersją nauki. Scjentyzm jest złą religią, która
według CS Lewisa ostatecznie doprowadzi do wygnania człowieka. Kiedy tradycyjne wartości
zostaną całkowicie odrzucone, zauważył:
... jesteśmy zwykłą naturą, którą można ugniatać i kroić w nowe kształty dla
przyjemności mistrzów, którzy, zgodnie z hipotezą, nie muszą mieć żadnego motywu poza
własnymi „naturalnymi” impulsami.[2]
Lewis doszedł w zasadzie do tego samego wniosku co Huxley na temat trwałości dyktatury
naukowej, ale z innego punktu widzenia: „Jeśli eugenika będzie wystarczająco skuteczna” –
napisał Lewis – „nie będzie drugiego buntu [przeciwko naturze], ale wszystko będzie w
porządku”. pod Uwarunkowaniami, a Uwarunkowania pod nią, dopóki nie zajdzie księżyc, a
słońce nie ostygnie.”[3]
Francis Schaeffer przybył w to samo miejsce co Lewis i Huxley, podobnie jak ja
wyjaśniono w Wiadomościach i trendach technokratycznych w grudniu 2021 r.:
Doktor Francis Schaeffer był historykiem, filozofem chrześcijańskim i jednym z największych
myślicieli ubiegłego stulecia. W odcinku X (ostatnim odcinku) swojej serii wideo „Jak
powinniśmy wtedy żyć?” stwierdził, że społeczeństwo spada w moralną otchłań bez ustalonych
absolutów, które zapewniłyby formę i strukturę życia. Aby zastąpić tę niezbędną strukturę i
tym samym uniknąć

całkowity chaos społeczny, trafnie i wyraźnie przyznał, że takich absolutów dostarczać będzie
coraz bardziej autorytarna, technokratyczna elita.[4]
Nastroje Schaeffera przypominają mi cytat Wesleya J. Smitha
Instytut Odkryć. Smith napisał w „Wojnie z ludźmi”:
Następnie niektórzy samozwańczy „zwolennicy nauki” próbują skorumpować i przejąć
metodę naukową jako uzasadnienie błędnej filozofii znanej jako scjentyzm. Scjentyzm błędnie
twierdzi, że nauka może nie tylko powiedzieć nam, jak się rzeczy mają i jak działają, ale także
odróżnić dobro od zła.[5]
Ponieważ scjentyzm leży u podstaw technokracji i transhumanizmu, oba tak

zostało uwolnione od tradycyjnych wartości moralnych i etycznych – od „stałego”.
absoluty”, o których mówił Schaeffer. Obydwaj podzielają mechanistyczny światopogląd,
który zakłada, że wszystko – łącznie z człowiekiem – działa jak maszyna. Obaj wierzą, że jeśli
dowiemy się wystarczająco dużo o tej maszynie, stanie się ona przedmiotem ich
kontrola. Ich absolutna kontrola.
Ostatecznie ponieść porażkę
W końcu nie ma mowy o technokracji lub transhumanizmie
przetrwają lub osiągną swoje wywyższające się cele. To mogłoby brzmieć
dobra wiadomość, ale zawiera ostrzeżenie. Każdego dnia złe bliźniaki mają wolną rękę
aby realizować swoje utopijne programy, świat będzie cierpiał coraz bardziej
konsekwencje. Jeśli i kiedy bliźniacy zatrzymają się w miejscu, czy to w
w bliższej lub dalszej przyszłości, będziemy musieli ocenić skumulowane szkody, jakie poniosą
spowodowały, a następnie szukają nieautorytarnych, nietyrańskich sposobów ustawienia
świat na nowo — uwolnić go i siebie.
Jeśli jest jedna rzecz, której oba złe bliźniaki nienawidzą, to jest to nieprzestrzeganie ich
żądania. Planowana dyktatura naukowa nie może tolerować wartości odstających. To jest
dlaczego literatura ONZ jest pełna cukierkowych sformułowań, takich jak „nikt nie został”.
za” i uwodzicielskimi słowami, takimi jak „włączający”. Widzimy taką mentalność
udając, że troszczymy się o ludzkość, kiedy badamy popęd złych bliźniaków
tożsamość cyfrowa.
Identyfikator cyfrowy nie jest przeznaczony przede wszystkim dla świata uprzemysłowionego, co już jest
dobrze połączone i w większości zgodne. Nie, to jest dla wszystkich, którzy jeszcze tego nie zrobili
połączony. Dotyczy to nie tylko osób niepołączonych z biednymi obszarami wiejskimi
Ameryce, ale także niepołączonych w afrykańskich wioskach i Amazonii
Las deszczowy.
Czy dla złych bliźniaków niepołączony oznacza niezgodny? Nie można pomóc
ale wyciągnij taki wniosek. To oczywiste, że muszą zmieść całą ludzkość
do ich systemu, jeśli mają odnieść prawdziwy sukces. Zatem w stopniu odstającym
pozostają niepołączone, potencjalnie stanowią zagrożenie dla nowego świata bliźniaków
zamówienie.
Zrozumienie tego daje nam pierwszy solidny sposób przeciwstawienia się: nie przestrzegaj. I drugi
solidny środek oporu: milczenie jest zgodą,
nie wyrażaj zgody.
Nie oznacza to, że musisz zrezygnować ze wszystkich urządzeń elektronicznych, kont bankowych
i nowoczesnych udogodnień i rozpocząć życie pod mostem. To byłoby samobójcze. Rozważmy kilka
przykładów, jak nie przestrzegać i jednocześnie nie wyrzekać się wszystkiego, co jest przydatne w
twoim życiu.
Masz kartę kredytową/debetową? Globalny establishment bankowy chce stworzyć waluty
cyfrowe, które zastąpią gotówkę. Co powinieneś zrobić? Jeśli to możliwe, używaj gotówki
zamiast plastiku; zakupów za gotówkę nie można śledzić ani identyfikować. Aby utrzymać tę
gotówkę w obiegu, wydawaj ją codziennie.
Korzystaj z każdej okazji, aby powiedzieć każdemu kasjerowi — co za odpowiednie słowo! —
dlaczego dajesz im gotówkę i zachęcasz, aby robili to samo podczas zakupów. Zostaw napiwek
swoim kelnerom: uwielbiają nie czekać całymi dniami, aby otrzymać napiwek w formie
elektronicznej, ani tygodniami, aby otrzymać go w formie wypłaty.
Masz smartfona? Kup torbę Faradaya na swój telefon, dzięki której będziesz niewidoczny dla
śledzenia lub innego nadzoru. Znajdujący się w zapieczętowanym opakowaniu telefon nie
może odbierać ani wysyłać żadnych sygnałów. Torby Faradaya są niedrogie i jest kilku
producentów.
Masz inteligentny licznik? Kup klatkę Faradaya, która przekracza metr, blokując pole
elektromagnetyczne i promieniowanie 5G.
Masz w domu inne inteligentne urządzenia? Oznacza to, że takie rzeczy jak Alexa, Siri,
inteligentne urządzenia, inteligentne telewizory i kamery bezpieczeństwa. Jeśli są podłączone
do Internetu, odłącz je i zaprzestań ingerencji w Twoją prywatność.
Pamiętaj, że po podłączeniu urządzenia te mogą codziennie zbierać od Ciebie góry danych
osobowych.
Masz router Wi-Fi w domu lub pracy? Zamiast tego podłącz swoje urządzenia przewodowo i wyłącz
bezprzewodową część routera.
Masz e-mail? Nie korzystaj z żadnej bezpłatnej usługi poczty e-mail, takiej jak Gmail, która śledzi
wszystko, co robisz. Zamiast tego użyj ProtonMail, StartMail, Tutanota lub innej bezpiecznej usługi
e-mail. To prawda, że pobierają opłatę, ponieważ nie zbierają i nie sprzedają Twoich danych reszcie
świata, ale to niewielka cena za prywatność. Tutanota jest najtańszym z trzech, które wymieniłem.
Czy kazano ci nosić maskę na twarz lub przyjąć szczepionkę EUA? Nie! Tak, niezastosowanie się do
poleceń będzie Cię sporo kosztować – może tylko wygodę . Ale poczujesz się tak swobodnie, kiedy
spokojnie wyjaśnisz zleceniodawcom, dlaczego nie chcesz się zastosować.
Kupujesz rzeczy? Kupuj w lokalnych sklepach. I jeśli to możliwe, kupuj produkty wytwarzane
lokalnie lub uprawiane lokalnie. Jeśli nie jest to możliwe, kupuj przynajmniej produkty Made in
America.
Żyć we wspólnocie? Zaangażuj się i zajmij stanowisko. Zaangażowanie obywatelskie jest podstawą
republiki konstytucyjnej. Istnieją zarządy, komitety i fora publiczne, na których możesz wnosić
swój wkład i wpływać na lokalną politykę. Wypędzaj technokratyczne i transludzkie ideologie i
polityki oraz edukuj innych o niebezpieczeństwach, jakie stwarzają złe bliźniaki – zagrożeniach dla
zdrowia, pieniędzy i praw.
Lubisz być zdrowy? Weź odpowiedzialność za własne zdrowie, żądając szczerych odpowiedzi od
każdego pracownika służby zdrowia, z którym współpracujesz. Podejmuj własne, świadome
decyzje, zamiast akceptować propagandę.
Lubisz oglądać telewizję? Rozważ rezygnację z telewizji kablowej (która monitoruje wszystko, czego
słuchasz) i zamiast tego zainstaluj antenę telewizyjną, aby uzyskać kanały lokalne. Wiele dobrych
organizacji zajmujących się alternatywnymi wiadomościami oferuje bezpłatne transmisje na żywo i

nagrane kanały w Rumble, Brighteon i BitChute.
Lubisz jeździć po mieście? Jeśli masz smartfona, ale nie torbę Faradaya blokującą
śledzenie, zawsze przynajmniej wyłączaj Wi-Fi, aby telefon nie zbierał tożsamości z
otaczających urządzeń Wi-Fi. Jeśli nie potrzebujesz Bluetootha, również go wyłącz.
Lubisz chodzić do kościoła? Daj swojemu pastorowi egzemplarz tej książki, a
następnie szczegółowo z nim omów. Zachęć swojego pastora, aby podnosił
świadomość w swoim zborze na temat programu technokratycznego i transludzkiego.
Z pewnością nie jest to ostateczna ani wyczerpująca lista rzeczy, które możesz zrobić,
aby stać się bardziej odstającym od złych bliźniaków. Ale powinno to skłonić Cię do
myślenia we właściwym kierunku. Kontakt ze światem również nie jest propozycją typu
„wszystko albo nic”. Wszystko, co możesz zrobić, aby pozostać bliżej odległych terytoriów,
wytrąca ich z równowagi.

Wolność słowa i pierwsza poprawka
Karta Praw zawarta w Konstytucji Stanów Zjednoczonych zaczyna się od Pierwszej Poprawki:
Kongres nie będzie stanowił żadnego prawa dotyczącego ustanowienia religii lub
zakaz swobodnego ich wykonywania; lub ograniczające wolność słowa, lub
prasy; lub prawo ludu do pokojowego gromadzenia się i składania petycji
Rządu o naprawienie skarg.
Twórcy Karty Praw rozumieli, że prawa te mają być nadawane przez
Boga wszystkim ludziom, zamiast dawać jedni ludzie innym ludziom – w szczególności
przez niektórych mężczyzn zwanych „urzędnikami publicznymi” innym mężczyznom zwanym „obywateliami”. Zatem,
Pierwsza Poprawka zaczyna się od stwierdzenia: „Kongres nie będzie stanowił żadnego prawa. . . .”
Autorzy dokumentu rozumieli, że pięć elementów wymienionych w
Pierwsza Poprawka reprezentuje podstawę Ameryki:
1. Wolność praktykowania religii
2. Wolność słowa
3. Wolność prasy
4. Wolność zgromadzeń
5. Swoboda składania petycji do rządu
W 2018 r., kiedy zaczęły to robić media społecznościowe, takie jak Twitter i Facebook
deplatformować osoby i organizacje w skoordynowany sposób w zmowie,
Wiedziałem, że cenzura pogłębia się i szerzy jak gangrena
infekcja. Wcześniej większość cenzury miała formę tak zwanego cienia
zakaz, w przypadku którego algorytmy uniemożliwiają pojawienie się wpisu
zbyt wiele innych kanałów informacyjnych.
Przeczuwając, że nadchodzą bardzo trudne czasy, założyłem organizację non-profit w
W 2018 r. zatytułowano „Obywatele na rzecz wolności słowa” (CFFS)[6], aby bronić i wspierać
Pierwsza poprawka. Od tego czasu CFFS przyciągnął dziesiątki tysięcy osób

członkowie. Opracowaliśmy programy szkoleniowe, aby nauczyć ich, jak angażować
się lokalnie w dyskurs obywatelski, aby mogli zostać wysłuchani i mogli wprowadzać
zmiany w polityce tam, gdzie żyją. Umiejętność właściwego angażowania się w dyskurs
obywatelski to umiejętność wyuczona, którą dość łatwo opanować, ale wymaga
świadomości i praktyki.
W ciągu ostatnich czterech lat, od założenia CFFS, widziałem, jak cenzorzy i
weryfikatorzy faktów całkowicie poddali się kulturze anulowania. Ci, którzy wypowiadają
się przeciwko narracji globalistycznej, są praktycznie wymazani z istnienia. Usługi
finansowe, takie jak PayPal, połączyły siły, aby anulować operacje zbierania funduszy i
sprzedaży. Firmy oferujące usługi wsparcia internetowego, takie jak poczta elektroniczna
i hosting, rozwiązują umowy z klientami, którzy mają opinię, z którą się nie zgadzają, a
nawet gardzą.
Kiedy na początku 2020 r. celowo wzmogono panikę związaną z Covid-19, pełny atak
na Pierwszą Poprawkę stał się boleśnie jasny. Zamknięto kościoły. Usta zakryte
maskami. Dziennikarze, którzy faktycznie wykonywali swoją pracę, byli cenzurowani za
kwestionowanie tyrańskiej polityki. Zabraniano zgromadzeń publicznych, z wyjątkiem
bardzo małych grup.
Ćwicząc nieuginanie się, w CFFS nauczyliśmy się ważnego i skutecznego sposobu
przeciwstawiania się cenzurze: kiedy powiedziano ci, żebyś nie mówił o pewnych
rzeczach, mów o nich jeszcze więcej. Kiedy każą ci się zamknąć, mów jeszcze głośniej.
Kiedy powiedziano ci, żebyś nie chodził do kościoła, odprawiaj nabożeństwa jeszcze
częściej. Kiedy jesteście ignorowani przez legislatorów lub radnych miejskich,
protestujcie jeszcze bardziej energicznie.
Pozwól mi wyjaśnić dlaczego. Nasze milczenie przez ostatnie czterdzieści lat dało
złym bliźniakom swobodę szerzenia propagandy i realizowania swoich planów. Teraz
osiągnęło punkt, w którym dominują i zagrażają całej planecie. Jedynym sposobem na
odzyskanie naszych praw jest zaprzestanie milczenia. Mów głośniej.

Mówić otwarcie. Mów autorytatywnie. Mów przekonująco. Mów z ogniem w brzuchu. Iskra wolności
słowa w Ameryce musi najpierw stać się hałasem, potem hukiem, a potem wrzawą.
Odwaga jest zaraźliwa. Jednak nasza odwaga została celowo stłumiona przez ciągły atak
propagandy namawiającej nas do zaakceptowania i posłuszeństwa globalistycznej narracji o złych
bliźniakach.
Słynny kompozytor Oscar Hammerstein II zrozumiał znaczenie odwagi, pisząc wraz z Zygmuntem
tekst do „ Stout-Hearted Men”
Romberga w 1928 r.:
Daj mi kilku mężczyzn
Którzy są ludźmi o mocnym sercu
Którzy będą walczyć o prawo, które uwielbiają.
Zacznij od dziesięciu
Którzy są ludźmi o mocnym sercu
A wkrótce dam ci jeszcze dziesięć tysięcy.[7]
Ostatnie pytanie brzmi: czy zrobimy to, czy nie? Jeśli poniesiemy porażkę, droga przed nami
doprowadzi do dystopii i naukowej dyktatury. Jak ostrzegał Ojciec Założyciel John Adams, gdy
Konstytucja uświęcała dany przez Boga dar wolności: „Wolność raz utracona, zostaje utracona na
zawsze”. John Adams wiedział, o czym mówi.
Mam nadzieję, że ta książka nie wprawi Cię w depresję, ale raczej zachęci Cię do zajęcia
właściwego miejsca w świecie, dokładając wszelkich starań, aby położyć kres „złym bliźniakom
technokracji i transhumanizmu”.
Przypisy
[1] Huxley, Aldous. Ponowna wizyta w Nowym wspaniałym świecie. (Pierwsze wydanie w 1958 r.
Książka w miękkiej oprawie została opublikowana w 2006 roku przez Harper Perennial pod tytułem
1st Harper Perennial Modern Classics wyd., Nowy Jork.)
[2] Lewis, CS Zniesienie człowieka. (HarperCollins, 1944). Strona 73.
[4] Wood, premier „Akademickie wsparcie technokracji”. Wiadomości o technokracji
& Trendy. 22 grudnia 2021 r. https://www.technocracy.news/day-2-
akademickie wsparcie technokracji
[5] Smith, Wesley J. Wojna z ludźmi. (Wydawnictwo Instytutu Discovery,
2014). Strona 15.
[6] Zob. https://www.CitizensForFreeSpeech.org.
[7] Nelsona Wir śpiewanie Mocnego serca Mężczyźni.
https://www.lyricsondemand.com/n/nelsoneddylyrics/stoutheartedmenlyrics.
HTML
Bibliografia
A KIN, WILLIAM E. I William Ernest Akin. Technokracja i

Amerykański sen: ruch technokratów, 1900–1941. Uniwersytet im
Kalifornia Press, 1977.
Arendt, Hanna. Początki totalitaryzmu. 1968.

Arslanian, Henri i Fabrice Fischer. Przyszłość finansów: wpływ
Fintech, AI i Crypto w zakresie usług finansowych. Wiosna, 2019.
Bakera, Jamesa Calvina. Bank Rozliczeń Międzynarodowych: ewolucja i ocena.
Grupa wydawnicza Greenwood, 2002.
Becka, Glenna. Agenda 21: W cień. Simon i Schuster, 2015.
Bell, Daniel. Nadejście społeczeństwa postindustrialnego. Książki podstawowe, 1976.
Blewitt, John. Zrozumienie zrównoważonego rozwoju. Routledge, 2017.

Bradley, Brendan. Esg Inwestowanie dla opornych. John Wiley i synowie, 2021.
Breggin, Peter i Ginger Breggin. Covid-19 i globalne drapieżniki:
Jesteśmy ofiarą. 2021.
Brzezinski, Zbigniew, and Zbigniew K. Brzezinski. Between Two Ages:
Rola Ameryki w erze technetronicznej. Prasa Wikingów, 1976.
Burris, Beverly H. Technokracja w pracy. SUNY Press, 1993.
Câmara, Paulo i Filipe Morais. Podręcznik Palgrave'a Esg i

Ład Korporacyjny. Palgrave’a Macmillana, 2022.
Chishti, Susanne i Janos Barberis. Książka Fintech: Finanse
Podręcznik technologii dla inwestorów, przedsiębiorców i wizjonerów. John
Wiley i synowie, 2016.
Cohena, Bonnera. Zielona fala: ekologia i jej
Konsekwencje. 2006.
Colemana, Vernona. Gra końcowa: ukryty plan 21. Niezależnie
Opublikowano, 2021.
Collinsa, Paula Davida i Phillipa Darrella Collinsa. Dominacja dyktatury

naukowej: badanie autokracji epistemicznej od XIX do XXI wieku. Booksurge
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, 2006.
Cowburn, John SJ i Tim Patrick. Scjentyzm. Wydawcy Wipf & Stock,
2013.
Dargent, Eduardo. Technokracja i demokracja w Ameryce Łacińskiej.

Cambridge University Press, 2015.
Desmet, Mattias. Psychologia totalitaryzmu. Chelsea Green
Wydawnictwo, 2022.
DeWeese, Tom. Agenda 21: Bolesna transformacja Ameryki.

2018.
DeWeese, Tom. Agenda 21 i jak ją zatrzymać. 2019.

Dolan, Cristina i Diana Barrero Zalles. Przejrzystość w Esg i
Gospodarka o obiegu zamkniętym: wykorzystywanie możliwości dzięki danym. 2021.
Drexler, Eryk. Silniki stworzenia: nadchodząca era nanotechnologii.

Kotwica, 1987.
Drucker, Piotr. Społeczeństwo postkapitalistyczne. Routledge, 2012.
Einzig, Paweł. Bank Rozliczeń Międzynarodowych. Londyn, Macmillan,

1930.
Esmark, Anders. Nowa technokracja. Wydawnictwo Uniwersytetu Bristolskiego, 2020.
Fischer, Frank. Technokracja i polityka wiedzy specjalistycznej. SZAŁWIA
Publikacje, Incorporated, 1990.
Francuski, Duncan i Louis J. Kotzé. Cele zrównoważonego rozwoju:
Prawo, teoria i wdrażanie. Wydawnictwo Edwarda Elgara, 2018.
Friedman, Jeffrey. Władza bez wiedzy: krytyka technokracji.
Oxford University Press, USA, 2020.
Frodeman, Robert. Transhumanizm, natura i cele nauki: krytyka technonauki.
Routledge, 2019.
Fuller, R. Buckminster. Instrukcja obsługi statku kosmicznego Earth. Majątek R.

Buckminstera Fullera, 2008.
Fullera, Richarda Buckminstera. Buckminster Fuller do Dzieci Ziemi.
Książki Doubleday, 1972.
Fuller, S. Ludzkość 2.0: Co to znaczy być człowiekiem w przeszłości, teraźniejszości i
Przyszły. Springer, 2011.
Ganio-Mego, Joe. Sztuczna inteligencja i religia: matematyka
Podejście, religia, sztuczna inteligencja i ewolucja. Joe GANIO-MEGO, 101-01-01.
Geraci, Robert M. Apocalyptic Ai: Wizje nieba w robotyce, sztuczne
Inteligencja i wirtualna rzeczywistość. Oxford University Press, 2012.
Gupta, Pranay i T. Mandy Tham. Fintech: nowe DNA finansów
Usługi. Walter de Gruyter GmbH & Co KG,
Habermas, Jürgen. Pokusa technokracji. John Wiley i synowie, 2015.
Harari, Yuval Noah. Sapiens: krótka historia ludzkości. Harfiarka

Collinsa, 2015.
Harari, Yuval Noah. Homo Deus: krótka historia jutra.
HarperCollins, 2017.
Harari, Yuval Noah. Sapiens: historia graficzna: narodziny ludzkości (tom 1). HarperCollins,
2020.
Hawken, Paul, Amory Lovins i L. Hunter Lovins. Naturalny kapitalizm.
Mały, Brown, 2007.
Herberta, Dawida. Stać się Bogiem: Transhumanizm i poszukiwanie
Cybernetyczna nieśmiertelność. Międzynarodowe ministerstwa Sola Scriptura, 2014.
Hixson, JB Duch Antychrysta: gromadząca się chmura oszustwa.

2022.
Huberman, Jennifer. Transhumanizm: od przodków do awatarów.
Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, 2020.
Huxleya, Aldousa. Odważny nowy świat. Harpera Collinsa, 1998.
Huxleya, Aldousa. Powrót do Nowego wspaniałego świata: powieść. Harpera Collinsa,

2014.
Inc, Technokracja. Kurs Studiów Technokracji. Lekcje I. 1934.
Isly, Filip. Konstytucja Federacji Ziemi. 1977.
Kennedy, Robert F. Prawdziwy Anthony Fauci: Bill Gates, Big Pharma i
globalna wojna z demokracją i zdrowiem publicznym. Niebiański Konik, 2021.
Khanna, ust. Jak rządzić światem: wyznaczanie kursu do następnego
Renesans. Spółka Random House, 2011.
Khanna, ust. Connectografia: Mapowanie przyszłości globalnej
Cywilizacja. Losowy dom, 2016.
Khanna, ust. Technokracja w Ameryce: powstanie państwa informacyjnego. 2017.
Kissingera, Henry’ego A., Erica Schmidta i Daniela Huttenlochera. Wiek

w 2021 r.
Kleinberg, Benjamin i Benjamin S. Kleinberg. Społeczeństwo amerykańskie w epoce
postindustrialnej: technokracja, władza i koniec ideologii. Wydawnictwo Merrill, 1973.

Kłyczek, Jan Adam. Szkolny porządek świata: czaszka i kości, technokracja i
korporacyjna globalizacja edukacji. 2019.
Koire, Rosa. Za zieloną maską: Agenda 21. 2011.
Kraay, Klaas. Bóg i wieloświat: perspektywa naukowa, filozoficzna i teologiczna.
Routledge, 2014.
Kurzweil, Ray. Wiek maszyn duchowych: kiedy komputery przekraczają możliwości
Ludzka inteligencja. Pingwin, 2000.
Kurzweil, Ray. Osobliwość jest blisko: kiedy ludzie przekraczają granicę
Biologia. Pingwin, 2005.
Kurzweil, Ray. Jak stworzyć umysł: tajemnica ludzkiej myśli
Ujawnił. Pingwin, 2013.
Kurzweil, Ray. Osobliwość jest bliżej. Duży nadruk losowego domu,

2022.
Lainga, Grahama Allana. W stronę technokracji. 1933.
Lane, Justin E. Zrozumienie religii poprzez sztuczną inteligencję:
Więź i wiara. Wydawnictwo Bloomsbury, 2021.
Lewis, CS Zniesienie człowieka. Harper Collins, 2009.
Livingston, Dawid. Transhumanizm: historia niebezpiecznej idei.
Davida Livingstone’a, 2015.
Loeba, Harolda. Życie w technokracji: jak to może wyglądać. Syrakuzy
Wydawnictwo Uniwersyteckie, 1996.
Lovins, L. Hunter i Boyd Cohen. Kapitalizm klimatyczny: kapitalizm w
Wiek zmian klimatycznych. Hill i Wang, 2011.
Lowrey, Annie. Daj ludziom pieniądze: jak uniwersalny dochód podstawowy
położyłby kres ubóstwu, zrewolucjonizował pracę i zmienił świat. Korona,

2019.
Malleret, Thierry i Klaus Schwab. Covid-19: Wielki Reset. ISBN

Agencja Szwajcarska, 2020.
Manzoco, Roberto. Transhumanizm – inżynieria kondycji ludzkiej:
Historia, filozofia i stan obecny. Wiosna, 2019.
McDonough, Brian i Jessie Bustillos Morales. Uniwersalny dochód podstawowy.

2019.
Mercer, Calvin i Tracy J. Trothen. Religia i przyszłość technologiczna: wprowadzenie
do biohackingu, sztucznej inteligencji i transhumanizmu. Springerowa Natura, 2021.
Mercola, Joseph i Ronnie Cummins. Prawda o Covid-19: obnażanie wielkiego resetu,
blokad, paszportów szczepionkowych i nowej normalności. Wydawnictwo Chelsea Green,
2021.
Meynaud, Jean. Technokracja. Nowy Jork: Free Press, 1969.
Mikovits, Judy i Kent Heckenliively. Plaga korupcji: przywracanie wiary w obietnice
nauki. Simona i Schustera, 2021.
Morano, Marc. Wielki reset: globalne elity i permanentność
Izolacja. Simona i Schustera, 2022.
More, Max i Natasha Vita-More. Czytelnik transhumanistyczny: klasyczny
oraz współczesne eseje na temat nauki, technologii i filozofii przyszłości człowieka.
Johna Wileya i Synów, 2013.
Moreland, JP Scjentyzm i sekularyzm: nauka reagowania na a
Niebezpieczna ideologia. Krzyżówka, 2018.
Musser, Marek. Ekologia nazistowska: ofiara dębu judeochrześcijaństwa

Światopogląd w Holokauście. 2018.
Nakajima, Tadahiro, Shigeyuki Hamori, Xie He, Guizhou Liu, Wenting Zhang, Yulian
Zhang i Tiantian Liu.Esg Investment in the Global
Gospodarka. Springerowa Natura, 2021.
Narodów Zjednoczonych, Organizacji Narodów Zjednoczonych i Wydziału Narodów Zjednoczonych ds. Zrównoważonego Rozwoju
Rozwój. Agenda 21: Szczyt Ziemi: Program Działań Organizacji Narodów Zjednoczonych z
Rio. Niezależny Pub Createspace, 2013.
Nordangard, Jakub. Rockefeller: Kontrolowanie gry. Fundacja Pharos,

2019.
Olson, Ryszard. Nauka i religia, 1450-1900: od Kopernika do
Darwin. Grupa wydawnicza Greenwood, 2004.
Olson, Ryszard. Nauka i scjentyzm w XIX-wiecznej Europie.
Wydawnictwo Uniwersytetu Illinois, 2008.
Olson, Richard G. Scjentyzm i technokracja w XX wieku:
Dziedzictwo naukowego zarządzania. Książki Lexington, 2015.

Nasza wspólna przyszłość. 1992.
Portera, Henryka Alfreda. Roosevelt i technokracja. 1932.
Listonosz, Neil. Technopol: kapitulacja kultury technologii.
Rocznik, 1993.
Putt, Archibald. Prawo Putta i odnoszący sukcesy technokrata. Smithtown,
Nowy Jork: Exposition Press, 1981.
Putt, Archibald. Prawo Putta i odnoszący sukcesy technokrata: jak wygrać
Wiek Informacji. Johna Wileya i synów, 2006.
Radaelli, Claudio Maria. Technokracja w Unii Europejskiej. Routledge,

1999.
Rana, Fazale R. i Kenneth Richard Próbki. Człowiek 2.0: naukowy,
Filozoficzne i teologiczne perspektywy transhumanizmu. 2019.
Raymond, Allen. Co to jest technokracja. 1933.
Renneberg, Monika i Mark Walker. Nauka, technologia i narodowość
Socjalizm. Cambridge University Press, 2003.
Sachs, Jeffrey D. Wiek zrównoważonego rozwoju. Kolumbia
Wydawnictwo Uniwersyteckie, 2015.

Sanford, John C. Entropia genetyczna i tajemnica genomu. Iwan

Prasa, 2005.
Schneier, Bruce. Dane i Goliat: ukryte bitwy, w których możesz zdobyć swoje
Dane i kontrola nad swoim światem. WW Norton & Company, 2015.
Schwab, Klaus. Czwarta rewolucja przemysłowa. Waluta, 2017.
Schwab, Klaus. Kapitalizm interesariuszy: globalna gospodarka, która służy
postępowi, ludziom i planecie. John Wiley i synowie, 2021.
Schwaba, Klausa i Nicholasa Davisa. Kształtowanie przyszłości czwartej
Rewolucja przemysłowa. Waluta, 2018.
Scotta, Howarda. Wprowadzenie do technokracji. 1938.
Serap, Sisman-Ugur i Gulsun, Kurubacak. Podręcznik badań nt
Uczenie się w dobie transhumanizmu. IGI Globalne, 2019.
Shatzer, Jakub. Transhumanizm i obraz Boga: dzisiejsza technologia i przyszłość
chrześcijańskiego uczniostwa. Prasa InterVarsity,

2019.
Singh, Rajesh. Gatunek ludzki i nie tylko. BookPros, LLC, 2006.
Syriusz, RU i Jay Cornell. Transcendencja: encyklopedia dezinformacji o
transhumanizmie i osobliwości. Dezinformacja
Firma, 2015.
Smitha, Davida Livingstone’a. O nieludzkości: dehumanizacja i jak się jej przeciwstawić.
Wydawnictwo Uniwersytetu Oksfordzkiego, 2020.
Smith, Wesley J. Kultura śmierci: atak na etykę medyczną w
Ameryka (duży druk 16 pkt). PrzeczytajHowYouWant.com, 2010.
Smith, Wesley J. Wojna z ludźmi. Instytut Odkryć, 2014.
Smith, Wesley J. Kultura śmierci: wiek medycyny wyrządzającej szkody.

Książki Spotkań, 2016.
Sorel, Tom. Scjentyzm: filozofia i zauroczenie nauką.

Routledge, 2013.
Sorgner, Stefan Lorenz. O transhumanizmie. Prasa stanowa Penn, 2020.
Suttona i Wooda. Trójstronne nad Waszyngtonem, tomy I i II. Zgodny,

2015.
Taylora, Fredericka Winslowa. Zasady zarządzania naukowego.

1913.
Tegmark, Maks. Życie 3.0: Bycie człowiekiem w dobie sztucznej inteligencji.
Rocznik, 2017.
Teichrib, Karol. Gra Bogów: Świątynia Człowieka w epoce Re-

Zachwyt. 2018.
Thaker, Jason. Wiek sztucznej inteligencji: sztuczna inteligencja i przyszłość ludzkości.
Zondervana, 2020.
Williamsa, Richarda N. i Daniela N. Robinsona. Scjentyzm: nowy
Prawowierność. Wydawnictwo Bloomsbury, 2014.
Willis, Miki. Plandemic: niesamowita, prawdziwa historia o większości
Zakazany dokument w historii. Niebiański Konik, 2021.
Wood, Patrick M. Technokracja: koń trojański globalności

Transformacja. Spójne, 2015.
Wood, Patrick M. Technokracja: trudna droga do porządku światowego. Zgodny,

2018.
Wyatt, John i Stephen N. Williams. Robot cię teraz zobaczy: sztuczna inteligencja i
wiara chrześcijańska. SPCK, 2021.
Zuboff, Shoshana. W dobie inteligentnej maszyny: przyszłość pracy

i Moc. 1988.
Zuboff, Shoshana. Wiek kapitalizmu nadzoru: walka o a
Przyszłość człowieka na nowej granicy władzy. Sprawy Publiczne, 2019.

Dodatek I – Kluczowy transhumanista

Dokumenty
Deklaracja transhumanistyczna (2012)
1
. LUDZKOŚĆ MUSI być pod głębokim wpływem nauki i
technologii w przyszłości. Przewidujemy możliwość poszerzenia
potencjał ludzki poprzez przezwyciężenie starzenia się, braków poznawczych, mimowolnych
cierpienie i nasze zamknięcie na planecie Ziemia.
2. Uważamy, że potencjał ludzkości jest nadal w większości niewykorzystany. Tam są
możliwych scenariuszy, które prowadzą do cudownych i niezwykle wartościowych wydarzeń

ulepszonych warunków ludzkich.
3. Uznajemy, że ludzkość stoi w obliczu poważnych zagrożeń, zwłaszcza ze strony:
niewłaściwego wykorzystania nowych technologii. Możliwe są realistyczne scenariusze, które prowadzą
do utraty większości lub nawet całości tego, co uważamy za cenne. Niektóre z tych
scenariusze są drastyczne, inne subtelne. Chociaż wszelki postęp jest zmianą, nie
każda zmiana jest postępem.
4. Należy włożyć wysiłek badawczy w zrozumienie tych perspektyw.
Musimy dokładnie rozważyć, jak najlepiej zmniejszyć ryzyko i przyspieszyć
korzystne zastosowania. Potrzebujemy także forów, na których ludzie mogą konstruktywnie wyrażać swoje opinie
omówić, co można zrobić i porządek społeczny, w którym podejmowane są odpowiedzialne decyzje
można wdrożyć.
5. Ograniczanie zagrożeń wyginięciem człowieka i rozwój środków do tego celu
zachowanie życia i zdrowia, łagodzenie ciężkich cierpień i
poprawę ludzkiego przewidywania i mądrości należy traktować jako pilne priorytety
i hojnie finansowany.
6. W kształtowaniu polityki powinna kierować się odpowiedzialna i włączająca moralność
wizję, poważnie traktując zarówno szanse, jak i ryzyko, szanując autonomię
i praw jednostki, a także okazanie solidarności i troski o społeczeństwo

interesy i godność wszystkich ludzi na całym świecie. Musimy także wziąć pod uwagę naszą
moralną odpowiedzialność wobec pokoleń, które będą istnieć w przyszłości.
7. Opowiadamy się za dobrem wszystkich istot czujących, w tym ludzi, zwierząt innych niż
ludzie i wszelkich przyszłych sztucznych intelektów, zmodyfikowanych form życia lub innych
inteligencji, którym postęp technologiczny i naukowy może dać
wzrastać.
8. Jesteśmy zwolennikami wolności morfologicznej – prawa do modyfikowania i ulepszania
własnego ciała, poznania i emocji. Wolność ta obejmuje prawo do używania lub niestosowania
technik i technologii w celu przedłużenia życia, zachowania siebie poprzez krionikę, przesyłanie
plików i inne środki, a także do wyboru dalszych modyfikacji i ulepszeń.

Transhumanistyczna Karta Praw (wersja 3)
Preambuła
Tymczasem nauka i technologia radykalnie zmieniają obecnie człowieka
istoty i mogą także tworzyć przyszłe formy zaawansowanych istot rozumnych i czujących
życia, transhumaniści ustanawiają transhumanistyczną kartę praw
pomóc w prowadzeniu i wdrażaniu rozsądnych polityk w dążeniu do życia, wolności i bezpieczeństwa
osobą i szczęściem.
Artykuły
Artykuł I. Wszystkie czujące istoty są niniejszym uprawnione do ścigania każdego
praw wynikających z niniejszego dokumentu w stopniu, jaki uznają za pożądany –
w tym wcale. Wszystkie czujące istoty są uprawnione, w zakresie swoich możliwości
indywidualnych decyzji, do wszystkich praw i wolności w nim określonych
TRANSHUMANISTYCZNA KARTA PRAW, bez jakiegokolwiek rozróżnienia, np
jak rasa, kolor skóry, płeć, płeć, język, religia, poglądy polityczne lub inne,
pochodzenie narodowe, społeczne lub planetarne, majątek, urodzenie (w tym sposób).
urodzenie), pochodzenie biologiczne lub niebiologiczne lub inny status. Ponadto nie
rozróżnienia należy dokonać na podstawie kwestii politycznych, jurysdykcyjnych lub
status międzynarodowy kraju lub terytorium, do którego trafia czująca jednostka
należy, niezależnie od tego, czy jest niezależny, powierniczy, niesamorządny, czy też podlegający któremukolwiek
inne ograniczenie suwerenności. Korzystając ze swoich praw i wolności,
wszystkie czujące istoty będą podlegać jedynie takim ograniczeniom, jakie zostaną określone
przez prawo wyłącznie w celu zapewnienia należytego uznania i poszanowania
praw i wolności innych osób oraz spełniania słusznych wymagań
moralność, porządek publiczny i dobro ogólne w społeczeństwie demokratycznym,
które nie mogą podważać pokojowych prerogatyw jakiejkolwiek jednostki czującej

podmiot. Z tych praw i wolności nie można w żadnym przypadku korzystać sprzecznie z celami
i zasadami niniejszej TRANSHUMANISTYCZNEJ KARTY PRAW.

Artykuł II. Wyliczenie w niniejszej TRANSHUMANISTYCZNEJ KARTIE PRAW
niektórych praw nie może być interpretowane w sposób zaprzeczający lub dyskredytujący jakiekolwiek inne
prawa przysługujące czującym istotom.
Artykuł III. Wszystkim czującym istotom zostanie przyznany równy i całkowity dostęp do
wszelkich powszechnych praw do życia. Wszystkie czujące istoty są wolne i równe pod
względem godności i praw. Są obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec
siebie w duchu braterstwa (bez konieczności narzucania określonej płci lub sugerowania
jakiegoś szczególnego pochodzenia lub składu biologicznego lub niebiologicznego).
Artykuł IV. Czujące istoty mają prawo do uniwersalnych praw do położenia kresu
mimowolnemu cierpieniu, poprawy osobowości i osiągnięcia nieokreślonej długości życia
dzięki nauce i technologii. Prawo do położenia kresu mimowolnym cierpieniom nie odnosi się
do eutanazji, ale raczej do zastosowania technologii w celu wyeliminowania mimowolnego
cierpienia u jeszcze żyjących istot, umożliwiając jednocześnie ich dalsze życie o lepszej jakości
i długości.
Artykuł V. Nie powinny istnieć żadne przymusowe ograniczenia prawne blokujące dostęp
do przedłużania i przedłużania życia wszystkim czującym istotom. Ekspansja życia obejmuje
przedłużanie życia, ulepszenia zmysłów i inne technologiczne ulepszenia kondycji ludzkiej,
które można osiągnąć w przyszłości.
Artykuł VI. Mimowolne starzenie się należy klasyfikować jako chorobę. Wszystkie narody i
ich rządy będą aktywnie dążyć do radykalnego przedłużenia życia i poprawy zdrowia swoich
obywateli, oferując im technologie naukowe i medyczne umożliwiające przezwyciężenie
mimowolnego starzenia się.
Artykuł VII. Wszystkie czujące istoty powinny być beneficjentami systemu

uniwersalna opieka medyczna. System powszechnej opieki zdrowotnej nie wymaga
żadnych szczególnych środków, ram polityki, źródła ani metody płatności za świadczenie
opieki zdrowotnej. System powszechnej opieki zdrowotnej może być zapewniany
prywatnie, przez rządy lub w ramach ich połączenia, o ile w praktyce opieka zdrowotna
jest obfita, niedroga, dostępna i skuteczna w leczeniu chorób, gojeniu urazów i
wydłużaniu życia.
Artykuł VIII. Czujące istoty mają prawo do wolności prowadzenia badań, eksperymentów
i odkrywania życia, nauki, technologii, medycyny i sfer pozaziemskich w celu
przezwyciężenia biologicznych ograniczeń ludzkości. Takie eksperymenty nie będą
przeprowadzane na żadnej rozumnej istocie bez jej świadomej zgody. Czujące istoty
mają również prawo do wolności tworzenia cybernetycznych sztucznych narządów,
części biomechatronicznych, modyfikacji genetycznych, systemów, technologii i ulepszeń
w celu przedłużenia życia, wyeliminowania chorób i ulepszenia wszystkich czujących
form życia. Wszelkie tego typu dzieła, które wykazują mądrość, nie mogą być uważane
za własność i są chronione prawami przedstawionymi w niniejszym dokumencie.
Artykuł IX. Należy ustanowić zabezpieczenia prawne w celu ochrony wolnego wyboru
jednostki w dążeniu do pokojowej, opartej na konsensusie nauki o przedłużaniu życia,
poprawie zdrowia, modyfikacji ciała i ulepszaniu morfologicznym. Chociaż wszystkie
jednostki powinny mieć swobodę formułowania niezależnych opinii na temat wyżej
wymienionych celów, żadne wrogie punkty widzenia kulturowego, etnicznego czy
religijnego nie powinny być uprawnione do stosowania mocy prawa w celu podważenia
zabezpieczeń chroniących pokojowe, dobrowolne środki mające na celu maksymalizację
liczby ofiar śmiertelnych. godzin, jakie posiadają obywatele.
Artykuł X. Czujące istoty zgadzają się stać na straży wolności morfologicznej – prawa
do czynienia ze swoimi cechami fizycznymi lub inteligencją, co tylko się chce, o ile nie
szkodzi to innym.
Prawo to obejmuje prerogatywę czującej inteligencji do ustalenia z wyprzedzeniem przepisów
dotyczących postępowania z jej fizyczną manifestacją na wypadek, gdyby inteligencja ta weszła
w stan wegetatywny, nieświadomy lub podobnie nieaktywny, niezależnie od jakiejkolwiek
prawnej definicji śmierci. Na przykład pacjent krioniczny ma prawo z góry określić, że ciało
pacjenta zostanie poddane kriokonserwacji i przetrzymywane w określonych warunkach,
pomimo jakiejkolwiek prawnej definicji śmierci, która może mieć zastosowanie do pacjenta
poddawanego kriokonserwacji.
Wolność morfologiczna pociąga za sobą obowiązek traktowania wszystkich istot sapiens
jako jednostek, zamiast kategoryzowania ich na arbitralne podgrupy lub grupy demograficzne,
w tym jeszcze niezdefiniowane podkategorizacje, które mogą pojawić się jako mądrość
ewoluuje.
Jednakże właściwe korzystanie z wolności morfologicznej musi również zapewniać, że
jakakolwiek poprawa własnego „ja” nie będzie skutkować mimowolnymi krzywdami
wyrządzanymi innym. Co więcej, uznaje się również, że każda czująca jednostka ma swobodę
niemodyfikowania się bez narażania się na negatywne reperkusje polityczne, które obejmują
między innymi skutki prawne i/lub
skutki społeczno-gospodarcze.
Artykuł XI. Zmieniona, wzmocniona, cybernetyczna, transgeniczna, antropomorficzna lub
czująca istota będąca awatarem, niezależnie od tego, czy wywodzi się z nauki, czy jest przez nią
redagowana, składa się z technologii lub jest z nią połączona, ma prawo istnieć, tworzyć i
przyłączać się do neocywilizacji.
Artykuł XII. Wszystkie czujące istoty mają prawo do wolności reprodukcyjnej, w tym poprzez
nowatorskie środki, takie jak tworzenie klonów umysłów, dzieci samotnie wychowujące dzieci
lub życzliwa sztuczna inteligencja ogólna. Wszystkie czujące istoty, pełnoletnie i posiadające
pełne kompetencje, bez żadnych ograniczeń ze względu na rasę, narodowość, religię lub
pochodzenie, mają prawo do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny lub założenia rodziny
jako samotna głowa rodziny. Mają do tego prawo

równe prawa co do zawarcia małżeństwa, w trakcie małżeństwa i po jego rozwiązaniu.
Małżeństwo może zostać zawarte jedynie za dobrowolną i pełną zgodą przyszłych małżonków.
Wszystkie rodziny, w tym rodziny utworzone w wyniku nowatorskich środków, mają prawo do
ochrony ze strony społeczeństwa i państwa. Wszystkie czujące podmioty mają również prawo do
zapobiegania nieuprawnionemu powielaniu siebie, zarówno w kontekście fizycznym, jak i
cyfrowym. Należy uchwalić przepisy dotyczące prywatności i bezpieczeństwa, aby zapobiec
kradzieży i powielaniu DNA, danych lub innych informacji jakiejkolwiek osoby bez zgody tej osoby.
Artykuł XIII. Żadna czująca istota nie będzie poddawana arbitralnej ingerencji w jej prywatność,
rodzinę, dom lub korespondencję, ani atakom na jej lub jej honor i reputację. Każdy świadomy
podmiot ma prawo do ochrony prawnej przed tego rodzaju ingerencją lub atakami. Wszystkie
czujące istoty mają prawo do prywatności w odniesieniu do danych osobowych, materiału
genetycznego, ulepszeń cyfrowych, biograficznych, fizycznych i intelektualnych oraz świadomości.
Pomimo różnic między światem fizycznym i wirtualnym, równa ochrona prywatności powinna mieć
zastosowanie zarówno do środowiska fizycznego, jak i cyfrowego. Wszelkie dane, np. nagrania z
kamer bezpieczeństwa publicznego, zarchiwizowane bez zgody osoby(osób), o których(ych) dane
zostały zebrane i podlegające prawnemu zatrzymaniu, zostaną usunięte po okresie siedmiu (7) lat,
chyba że zażądano inaczej przez wspomnianą osobę(-y).
Artykuł XIV. Żadna czująca istota nie będzie poddana arbitralnemu aresztowaniu,
aresztu lub wygnania. Należy uchwalić przepisy dotyczące Sousveillance, aby zapewnić, że wszyscy
członkowie pokojowych społeczności czują się bezpiecznie, aby osiągnąć przejrzystość rządu i
zapewnić przeciwwagę dla każdego państwa inwigilowanego. Na przykład funkcjonariusze
organów ścigania w kontaktach ze społeczeństwem powinni mieć obowiązek noszenia kamer na
ciele lub podobnych urządzeń w sposób ciągły monitorujących ich działania.

Artykuł XV. Wszystkie czujące podmioty, z wyjątkiem jedynie tych przebywających
w areszcie, mają prawo do prywatnego dostępu do Internetu bez zakazu lub
obchodzenia takiego dostępu przez prywatne korporacje lub biurokrację rządową.
Artykuł XVI. Wszystkie czujące istoty są równe wobec prawa i mają prawo, bez
jakiejkolwiek dyskryminacji, do jednakowej ochrony prawnej. Wszystkie czujące istoty
mają prawo do równej ochrony przed jakąkolwiek dyskryminacją stanowiącą
naruszenie niniejszej TRANSHUMANISTYCZNEJ KARTY PRAW i przed jakimkolwiek
podżeganiem do takiej dyskryminacji. Wszystkie czujące podmioty należy chronić
przed dyskryminacją ze względu na ich formę fizyczną w kontekście transakcji
biznesowych i egzekwowania prawa.
Artykuł XVII. Wszystkie czujące istoty mają prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa
osobistego. Wszystkie czujące istoty mają prawo bronić się przed atakiem, zarówno
w świecie fizycznym, jak i wirtualnym.
Artykuł XVIII. Społeczeństwa teraźniejszości i przyszłości powinny zapewniać
wszystkim czującym istotom wystarczający podstawowy dostęp do bogactwa i
zasobów, aby utrzymać podstawowe wymagania egzystencji w cywilizowanym
społeczeństwie i funkcjonować jako podstawa dążenia do samodoskonalenia.
Obejmuje to prawo do stopy życiowej zapewniającej zdrowie i dobrobyt własny i
swojej rodziny, włączając w to żywność lub inne niezbędne źródła energii, odzież,
mieszkanie lub inne odpowiednie schronienie, opiekę medyczną lub inne niezbędne
utrzymanie fizyczne, niezbędne świadczenia socjalne usług oraz prawo do
bezpieczeństwa na wypadek niezamierzonego bezrobocia, choroby,
niepełnosprawności, utraty wsparcia rodziny, starości lub innego braku środków do
życia w okolicznościach niezależnych od czującej jednostki. Obecne i przyszłe
społeczeństwa powinny zadbać o to, aby ich członkowie nie żyli w ubóstwie wyłącznie
z powodu urodzenia się w niewłaściwych rodzicach. Wszystkie dzieci i inne niedawno stworzone cz
okoliczności ich powstania, korzystają z tej samej ochrony socjalnej. Każda świadoma
jednostka, jako członek społeczeństwa, ma prawo do zabezpieczenia społecznego i
jest uprawniona do realizacji, poprzez wysiłek narodowy i współpracę międzynarodową
oraz zgodnie z organizacją i zasobami każdego państwa, rozwoju gospodarczego,
społecznego i kulturalnego. prawa niezbędne dla jego godności i swobodnego
rozwoju jego osobowości.
Artykuł XIX. Niezależnie od tego, czy technologia ostatecznie zastąpi potrzebę pracy
czujących istot, wszystkie czujące istoty powinny być beneficjentami bezwarunkowego
uniwersalnego dochodu podstawowego, w ramach którego zapewniana jest ta sama
minimalna ilość pieniędzy lub innych zasobów niezależnie od życia czującej istoty
okoliczności, zawody lub inne źródła dochodu, aby zapewnić środki do zaspokojenia
podstawowych potrzeb egzystencji i wolności.
Artykuł XX. Obecne i przyszłe społeczeństwa powinny zapewnić systemy edukacji
dostępne dla wszystkich w dążeniu do wiedzy opartej na faktach w celu zwiększenia
bystrości intelektualnej; promować krytyczne myślenie i logikę; wspierać kreatywność;
stworzyć oświecony kolektyw; osiągnąć zdrowie; zapewnić nagrodę wolności dla
wszystkich czujących istot dla naszego potomstwa; i tworzyć nowe idee, znaczenia i wartości.
Wszystkie czujące istoty mają prawo do edukacji. Edukacja powinna być bezpłatna,
przynajmniej na poziomie podstawowym i podstawowym. Edukacja techniczna i
zawodowa będzie powszechnie dostępna, a szkolnictwo wyższe będzie jednakowo
dostępne dla wszystkich, zależnie od zasług. Edukacja ma na celu pełny rozwój
osobowości czującej istoty i wzmocnienie poszanowania praw i podstawowych
wolności wszystkich czujących istot. Będzie promować zrozumienie, tolerancję i
przyjaźń pomiędzy wszystkimi narodami, rasami, religiami i innymi świadomymi
grupami – biologicznymi, niebiologicznymi lub ich kombinacją – oraz będzie wspierać
utrzymanie
pokoju. Rodzice i inni twórcy czujących istot mają pierwszeństwo wyboru rodzaju edukacji,
która zostanie zapewniona ich dzieciom lub innym niedawno utworzonym czującym istotom,
które nie osiągnęły jeszcze wystarczającej dojrzałości, aby wybrać własną edukację.
Artykuł XXI. Wszystkie czujące istoty mają prawo przyłączyć swoją psychikę do zbiorowej
Noosfery w celu zachowania samoświadomości na zawsze.
Noosfera jest sferą ludzkiej myśli i obejmuje między innymi systemy intelektualne w dziedzinie
prawa, edukacji, filozofii, technologii, sztuki, kultury i przemysłu. Wszystkie czujące istoty
mają prawo uczestniczyć w Noosferze, korzystając z dowolnego sprzyjającego poziomu
technologii
do konstruktywnego uczestnictwa.
Artykuł XXII. Czujące istoty podejmą wszelkie rozsądne środki ostrożności, aby zapobiec
zagrożeniom egzystencjalnym, w tym między innymi nieuczciwej sztucznej inteligencji,
asteroidom, plagom, broni masowego rażenia, bioterroryzmowi, wojnie i globalnemu
ociepleniu.
Artykuł XXIII. Wszystkie narody i ich rządy podejmą wszelkie rozsądne środki, aby umożliwić
i sfinansować podróże kosmiczne, nie tylko ze względu na ducha przygody i zdobywanie
wiedzy poprzez eksplorację wszechświata, ale także jako ostateczne zabezpieczenie swoich
obywateli i transludzkości na wypadek, gdyby planeta Ziemia nie nadawała się do zamieszkania
lub została zniszczony.
Artykuł XXIV. Transhumaniści sprzeciwiają się postprawdzie kultury oszustwa. Wszystkie
rządy powinny mieć obowiązek podejmowania decyzji i przekazywania informacji w sposób
racjonalny i zgodny z faktami. Kłamanie dla korzyści politycznych lub celowe wzbudzanie
irracjonalnych obaw wśród ogółu społeczeństwa powinno pociągać za sobą surowe kary
polityczne dla urzędników, którzy angażują się w takie działania

takie zachowania.
Artykuł XXV. Żadna czująca istota nie będzie trzymana w niewoli lub mimowolnie
niewola; niewolnictwo i handel niewolnikami będą zakazane we wszelkich formach.
Artykuł XXVI. Żadna czująca istota nie będzie poddawana torturom ani traktowaniu
lub karom okrutnym, poniżającym, nieludzkim lub w inny sposób niegodnym odczuwania
i rozumu.
Artykuł XXVII. Każda czująca istota ma prawo do uznania wszędzie
jako osoba wobec prawa.
Artykuł XXVIII. Wszystkie indywidualne czujące istoty mają prawo do skutecznego
środka prawnego przed właściwymi trybunałami lokalnymi, krajowymi, międzynarodowymi
lub międzyplanetarnymi w przypadku czynów naruszających prawa podstawowe
przyznane im przez konstytucję, ustawę i/lub niniejszą TRANSHUMANISTYCZNĄ KARTĘ PRAW.
Artykuł XXIX. Wszystkie indywidualne czujące podmioty mają pełne prawo do
sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia sprawy przez niezależny i bezstronny sąd w
celu ustalenia ich indywidualnych praw i obowiązków oraz wszelkich postawionych im
zarzutów karnych.
Artykuł XXX. Wszystkie indywidualne czujące podmioty oskarżone o popełnienie
przestępstwa mają prawo być uważane za niewinne do czasu udowodnienia im winy
zgodnie z prawem w publicznym procesie, podczas którego indywidualnie miały
wszystkie gwarancje niezbędne do swojej obrony. Żadna czująca jednostka nie może
zostać uznana za winną popełnienia przestępstwa z powodu jakiegokolwiek działania lub
zaniechania, które nie stanowiło przestępstwa w świetle prawa krajowego lub
międzynarodowego w chwili jego popełnienia. Nie można także wymierzyć kary surowszej
niż ta, która obowiązywała w chwili popełnienia przestępstwa.
Artykuł XXXI. Wszystkie czujące istoty mają prawo do swobodnego przemieszczania
się i przebywania w granicach każdego państwa. Każda indywidualna czująca istota ma
prawo opuścić dowolny kraj, w tym swój własny, i powrócić do swojego kraju.
Artykuł XXXII. Wszystkie czujące istoty mają prawo szukać i cieszyć się tym
azyl w innych krajach przed prześladowaniami. Na to prawo nie można powoływać się w
przypadku ścigania rzeczywiście wynikającego z przestępstw o charakterze niepolitycznym lub
z czynów sprzecznych z celami i zasadami niniejszej TRANSHUMANISTYCZNEJ USTAWY
PRAWA.
Artykuł XXXIII. Wszystkie czujące istoty mają prawo do obywatelstwa. Żadna czująca istota
nie może zostać arbitralnie pozbawiona swojej narodowości ani odmówiona prawa do zmiany
swojej narodowości.
Artykuł XXXIV. Wszystkie czujące istoty mają prawo do posiadania własności samodzielnie,
jak również w powiązaniu z innymi. Nikt nie może być samowolnie pozbawiony swojej własności
lub jej własności.
Artykuł XXXV. Wszystkie czujące istoty mają prawo do wolności myśli, sumienia i religii; prawo
to obejmuje wolność zmiany religii lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania, samodzielnie
lub wspólnie z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii lub przekonań poprzez nauczanie,
praktykowanie, kult i obrzędy. Prawo to obejmuje również wolność do nie wyznawania religii
oraz do krytykowania jakichkolwiek praktyk lub przekonań religijnych lub odmowy angażowania
się w nie bez negatywnych konsekwencji prawnych.
Artykuł XXXVI. Wszystkie czujące istoty mają prawo do wolności opinii i wypowiedzi; prawo to
obejmuje wolność posiadania niezależnych poglądów oraz poszukiwania, otrzymywania i
rozpowszechniania informacji i idei wszelkimi środkami przekazu, bez względu na granice.
Artykuł XXXVII. Wszystkie czujące istoty mają prawo do wolności pokojowych zgromadzeń i
zrzeszania się. Żadna czująca istota nie może być zmuszona do przynależności
Stowarzyszenie.
Artykuł XXXVIII. Wszystkie czujące istoty mają prawo brać udział w rządzeniu swoimi krajami,
bezpośrednio lub za pośrednictwem swobodnie wybranych przedstawicieli. Wszystkie czujące
istoty mają prawo równego dostępu do społeczeństwa

służbę w swoich krajach. Wola tworzących je czujących istot będzie podstawą władzy
rządu; wola ta zostanie wyrażona w okresowych i prawdziwych wyborach, które będą
odbywać się w powszechnym i równym głosowaniu świadomych podmiotów i będą
odbywać się w głosowaniu tajnym lub w drodze równoważnych procedur wolnego
głosowania.
Artykuł XXXIX. Wszystkie czujące istoty mają prawo do pracy, do swobodnego wyboru
zatrudnienia oraz do sprawiedliwych i korzystnych warunków pracy, o ile zatrudnienie
jest oferowane lub uważane za ekonomicznie konieczne w najbliższym społeczeństwie
i współczesnej epoce czującej istoty. Wszystkie czujące istoty, które decydują się na
pracę, mają prawo do równej płacy za taką samą pracę. Wszystkie czujące podmioty,
które zdecydują się na pracę, mają prawo do godziwego i korzystnego wynagrodzenia,
zapewniającego sobie i swoim rodzinom egzystencję godną ludzkiej godności,
uzupełnionego w razie potrzeby innymi środkami zabezpieczenia społecznego, takimi
jak powszechny dochód podstawowy. Wszystkie czujące podmioty mają prawo do
tworzenia i przystępowania do związków zawodowych w celu ochrony swoich interesów;
jednakże żadna świadoma jednostka nie może być zmuszana do przyłączenia się do
związku zawodowego jako warunek zatrudnienia.
Artykuł XL. Wszystkie czujące jednostki mają prawo do odpoczynku i wypoczynku
proporcjonalnego do wymagań fizycznych tych świadomych jednostek w celu
utrzymania optymalnego zdrowia fizycznego i psychicznego, w tym do rozsądnego
ograniczenia godzin pracy i okresowych płatnych urlopów w społeczeństwach, w
których płatne zatrudnienie jest uważane za ekonomicznie konieczne.
Artykuł XLI. Wszystkie czujące istoty mają prawo swobodnie uczestniczyć w życiu
kulturalnym społeczności, cieszyć się sztuką oraz uczestniczyć w postępie naukowym i
płynących z niego korzyściach. Wszystkie czujące istoty mają prawo do ochrony
interesów moralnych i materialnych wynikających z jakiejkolwiek twórczości naukowej,
literackiej lub artystycznej, której są autorami.

Artykuł XLII. Wszystkie czujące istoty mają prawo do świadczeń społecznych i międzynarodowych
porządek, w którym prawa i wolności określone w niniejszej TRANSHUMANISTYCZNEJ KARTIE PRAW mogą
być w pełni realizowane.
Artykuł XLIII. Żadne z postanowień niniejszej TRANSHUMANISTYCZNEJ KARTY PRAW nie może być
interpretowane jako sugerujące jakiemukolwiek państwu, grupie lub świadomej jednostce jakiekolwiek
prawo do angażowania się w jakąkolwiek działalność lub dokonywanie jakichkolwiek czynów mających na
celu zniszczenie jakichkolwiek praw i wolności w niej określonych.

Manifest transhumanistyczny
Autorem manifestu była pionierka transhumanizmu Natasza
Vita-More, doktor w 1983 r., ale została zaktualizowana przez tego samego autora w 1998 r.
i 2008. Vita-More jest obecnie dyrektorem wykonawczym i prezesem
Humanity+, organizacja edukacyjna non-profit posiadająca status 501(c)(3) i profesor
studiów magisterskich i licencjackich na University of Advancing
Technologia. Manifest Transhumanizmu jest powszechnie uznawany za
autorytatywny i centralny dokument, który kieruje współczesnym transhumanem

ruch.
Manifest Transhumanistyczny stwierdza, że zarówno starzenie się, jak i śmierć są chorobą
które można przezwyciężyć poprzez zastosowanie zaawansowanej technologii genetycznej
inżynierii, w szczególności, do kondycji ludzkiej. Poniższy tekst przedstawia

wersja 4 wydana w 2020 roku.
Wizja wspólnego doceniania życia i celu

Ludzie tworzą teorie i powiązane z nimi opinie, które mogą powodować niezgodę i
powodujących podziały poprzez przeciwstawienie jednego przekonania drugiemu z fałszywymi założeniami i
sugerować jedną grupę jako bardziej lub mniej wartościową od innej na podstawie wieku,
płeć, rasa, wygląd, religia, przekonania oraz status polityczny i społeczny.
To zdanie nie dotyczy biologii czy ewolucji człowieka; chodzi o człowieka
potrzeba kontroli, która jest wywoływana przez strach, chciwość i niepewność. Ludzkość
potrzebuje zmiany — nowego spojrzenia, które pomoże nam stać się bardziej ludzkimi.
Tym czymś nowym jest transhumanizm – światopogląd, który poszukuje jakości
życie, które przynosi ciągły postęp, samotransformację, praktyczne
optymizm, wizjonerskie rozwiązania i krytyczne myślenie – transczłowiek.
Transczłowiek[ii] to organizm biologiczno-technologiczny, a
transformacja gatunku ludzkiego, która stale ewoluuje wraz z technologią.
Ewolucję tę rozumie się w obrębie paleontologii, archeologii,
biologii ewolucyjnej i antropologii. Jest to dalej badane i rozumiane
w dyskursie filozoficznym oraz badaniach społecznych i kulturowych. Jest to uświadamiane
i realizowany dzięki postępowi technologicznemu, który umożliwia ludziom
interakcja z komputerem, urządzenia przenośne i komunikacja skomputeryzowana
infrastruktury. Znajduje to potwierdzenie w naukach medycznych i naukowych
przełomowe osiągnięcia, które identyfikują mutacje genetyczne i docelowe choroby
badania i rozwój terapii genowych, których celem jest odwrócenie i przywrócenie
uszkodzenie komórek układu biologicznego. Na poziomie środowiskowym tak
doświadczeni w lotach kosmicznych przez astronautów przystosowujących się do zewnętrznych środowisk
ziemia. Na poziomie interaktywnym doświadcza się tego w spersonalizowanym awatarze
i wykorzystanie postaci w rzeczywistości wirtualnej, rzeczywistości rozszerzonej, grach wideo i
inne sztuczne środowiska.

Przedłużanie i rozszerzanie życia
Przedłużanie życia ma na celu zwiększenie maksymalnej długości życia człowieka.
Ekspansja życia oznacza wydłużanie czasu życia danej osoby i dywersyfikację materii, w
której zwiększa się możliwości i możliwości danej osoby. Dla ludzkiego życia długość czasu
ograniczona jest jednym stuleciem, a jego materia jest powiązana z biologią.
Aby dążyć do długowieczności, konieczne jest odkrycie widocznych i niewidzialnych
granic pomiędzy łączącymi się siłami, które zakłócają zdrowie i dobre samopoczucie.
Konieczne jest także aktywne rozwiązywanie problemów etycznych związanych z nauką i
technologią za pomocą rozsądnej obrony, aby chronić prawa człowieka, w tym wolność
morfologiczną.[iii]
Transhumanizm jest pierwszą filozofią i światopoglądem, która publicznie głosi potrzebę
wykorzenienia chorób oraz opowiada się za długowiecznością i ponadczasowym myśleniem.
Transhumaniści wnieśli swój wkład w idee, badania, rozwój i edukację na temat
długowieczności poprzez naukę, technologię i zwracali się do organów i grup zarządzających
w sprawie etycznego wykorzystania technologii, takich jak sztuczna inteligencja,
nanotechnologia i inżynieria genetyczna.
Transhumaniści są najsilniejszym na świecie orędownikiem pozytywnej przyszłości
zdrowie, dobre samopoczucie i dobrobyt każdego człowieka.
Wolałbym być transczłowiekiem niż cyborgiem.
Technologia transludzkiej transformacji wywodzi się z cybernetyki.
To tutaj integrują się pojęcia człowieka i maszyny, a komputer zaczyna wchodzić w interakcję
(Wiener 1950:163)[iv] z ludzkim ciałem i jego biologią, tworząc koncepcję cyborga. Często
dokonuje się porównań pomiędzy cyborgiem a transczłowiekiem, celowo lub nieświadomie.
Cyborg jest punktem końcowym integracji człowieka, maszyny i komputera; jednakże
transczłowiek jest ciągły

ewolucja człowieka. Ewolucja ta obejmuje połączenie organicznego człowieka,
postępu technologicznego w sztucznej inteligencji, nanomedycyny i terapii
genowych łagodzących choroby, urządzeń i protez oraz ulepszających biologię,
które stanowią dodatek do biologii, a także świadomość tożsamości osobistej jako
czynnika transformującego, telematycznego i rozszerzonego rozwija się dzięki nowym technolog
systemy komunikacji.
Cyborg, niezależnie od tego, jak wyrafinowane są augmentacje i implanty, czy
też pisemne eseje na ten temat, sformułowane przez profesorów Stevena Manna,
Kevina Warwicka czy Donnę Haraway,[v] muszą jeszcze zająć się kwestiami
przedłużania życia. Obszar ten najwyraźniej pokrywa się z transczłowiekiem jako
oczywisty rezultat ulepszonej osoby, która stara się przedłużyć życie i zaangażować
alternatywne opcje dla ciał percepcyjnych, poznawczych i fizycznych.
Problem rozmycia cyborga i transczłowieka (lub przyszłego postczłowieka)
proponuje trójstronne rozgraniczenie w
następujący sposób: „- dziedzina cybernetyki powołała cyborga do istnienia
poprzez relację pomiędzy człowiekiem a jego udoskonaleniem człowiek-maszyna
(Clynes i Kline 1960) [vi]” [do celów eksploracji kosmosu i nie przewidywał, że
biotechnologia, sztuczna inteligencja czy nanotechnologia stworzą adaptacyjnego,
ewolucyjnego człowieka – transczłowieka];
„- dziedzina filozofii przekształciła transczłowieka w kulturę jako etap przejściowy
ludzkiej transformacji i procesów regeneracyjnych oraz selektywnego wzmacniania,
częściej określana jako aktywista i odbiorca ludzkiego doskonalenia…(More 1990;
Bostrom 2005)[vii];
„- dziedzina science fiction wciągnęła postczłowieka w sztukę
(Pepperell 1995)[viii], obecnie bardziej dostosowane do sztucznej inteligencji ogólnej
i sztucznych platform „przesyłania” emulacji całego mózgu i/lub umysłów
niezależnych od podłoża (Sandberg i Koene 2009)[ix]”

Samo dodanie gadżetów do naszych ciał nie uczyni nas nowoczesnymi ani
ewoluującymi, podobnie jak zaprojektowanie nowych ciał i środowiska, w którym
będziemy mogli zamieszkać, bez transdyscyplinarnej strategii. Ciało ludzkie i jego
zróżnicowanie wymaga wzajemnego zapylenia pomysłów, aby wspierać przypuszczalne,
wielowymiarowe procesy rozwiązywania złożonych problemów maszyny i człowieka.
Ludzka percepcja splata procesy poznawcze i cielesne w celu przekazywania i
tłumaczenia informacji, których wzorce odzwierciedlają szereg molekularnych
aktywności biologicznych. Przyszłe wykorzystanie nanocząsteczek nanotechnologii
przez ludzi może działać w porozumieniu z biologią (Drexler 1987)[x]. Elementy montażu
molekularnego pozwolą na budowę nowych typów ciał, takich jak Platform Diverse
Body (Vita-More, 1997) (2013)[xi].
Poza: uprzedzenia społeczne, religijne i
polityczne Transhumanizm oferuje nowe filozoficzne podejście do kondycji ludzkiej,
jednocześnie rozwijając poprzedników, takich jak oświecenie, modernizm i
Renesans, postmodernizm.
Transhumanizm ceni potencjał ludzki, ale nie postrzega człowieka jako końcowego
etapu istnienia.
Transhumanizm akceptuje pewne, inkulturowane zachowania ludzkie, jako
występujące między typami ludzi, ale nie popiera koncepcji uniwersalnej natury ludzkiej.
W ten sposób transhumanizm nie uczestniczy w społecznych, religijnych lub politycznych
absolutach lub uprzedzeniach, które mają na celu ograniczanie i ograniczanie praw i
wolności ludzi. Zamiast powodować podziały w kwestii poglądów religijnych i
politycznych, transhumanizm dąży do metakoncentrowania się na zdrowej
długowieczności jako pozytywnym punkcie końcowym, a nie na drodze, którą podąża
każda osoba, aby się tam dostać. Aby wesprzeć ten punkt końcowy, transhumanizm
opowiada się za zwycięstwami prawnymi w dziedzinach medycznych, technologicznych
i naukowych, które pomogą w rozwoju badań i rozwoju nad długowiecznością, a także wolności osob
wybory życiowe. Aby osiągnąć pozytywny punkt końcowy, należy pobudzić większą
świadomość, co obejmuje ukierunkowane globalne wspieranie edukacji skupiającej się na
przyszłości ludzkości.
Transhumanizm uznaje wyjątkowość ludzi i potrzebę przezwyciężenia nieistotnych
uprzedzeń dotyczących wieku, rasy, płci, wyglądu, religii, przekonań oraz statusu politycznego
i społecznego, a także wspiera różnorodność płci, aby uwzględnić, a nie wykluczyć,
zwiększoną świadomość potencjalnej wielości płci i opcje seksualne. W tym procesie
przejściowym transczłowiek porzuca wyświechtane uprzedzenia i integruje nowe wartości i
metody na rzecz długowieczności – wydłużenie maksymalnej długości życia, poprawę biologii
i zwiększenie mentalności.
ostrość.
Poza śmiertelnością: Choroba starzenia pozostawia ludzi bezradnych, zamkniętych w
systemie choroby i śmierci, a nie w systemie opieki zdrowotnej i życia. Potrzebujemy nowych
technologii, nauki i struktur społecznych, które promują warunki pozytywne, a nie negatywne.
Poza niedoborem: Musimy poprawić jakość życia na całym świecie. W ekonomii obfitości
nie chodzi o to, ile; chodzi o to, jak dobra — jakość życia, która zapewnia podstawowe ludzkie
potrzeby, wolność, dobre samopoczucie oraz zwiększa możliwości i potencjał.
Więcej niż okrucieństwo: Dyskryminacja ludzi ze względu na płeć, wiek, rasę, płeć, wygląd,
religię, przekonania oraz status polityczny i społeczny ma charakter globalny, sprawdzalny i
powszechny. Czego społeczeństwo potrzebowałoby, aby przezwyciężyć błędne wyobrażenia
i uprzedzenia poznawcze? Przy obfitości współczucia dyskryminacja nie ma miejsca ani celu.
[xii]
Jestem architektem swojego istnienia. Moje życie odzwierciedla moją wizję i reprezentuje
moje wartości. Oddaje istotę mojej istoty – łącząc wyobraźnię i rozum, rzucając wyzwanie
wszelkim ograniczeniom.
Transhumanizm wymaga zwiększonej wrażliwości, aby odsłonić wielość dziedzin, które
jeszcze nie zostały odkryte i urzeczywistnione. Badamy, jak obecne i przyszłe technologie
wpływają na nasze zmysły, nasze funkcje poznawcze i życie. Nasza uwaga i zrozumienie
tych relacji stają się polami sztuki, gdy uczestniczymy w najbardziej bezpośrednich i
najważniejszych kwestiach dla transludzkości: przedłużaniu życia, zwiększaniu inteligencji i
kreatywności, odkrywaniu wszechświata.
Manifest Transhumanistyczny 1983 Jestem transczłowiekiem. W celu zintegrowania
kreatywności i rozsądku w celu samoświadomości i długowieczności – promowanej przez
wytrwałość, świadomej szans, świadomej ryzyka, wyczulonej na nowe odkrycia, otwartej na
wyzwania, ciągle zmieniającej się – staję się.
Transhumaniści wymyślają i projektują za pomocą technologii oraz współpracują z
kosmosem, działają w wielu rzeczywistościach, automorfizują umysł i ciało, tworzą,
wprowadzają innowacje i odkrywają. Trwale grawerujemy memy o długowieczności.
Jesteśmy neocybernetykami wykorzystującymi najwyższej klasy kreatywność, umiejętności
inżynieryjne, dane naukowe i zautomatyzowane narzędzia do tworzenia naszych wizji.
Transhumaniści zachęcają do eksperymentowania i postaw obfitości oraz podkreślają
nieskończone możliwości samotransformacji w miarę poszukiwania nowych wartości
niezbędnych do naszej samokreacji. Nie jesteśmy zainteresowani skupianiem się na
autodestrukcyjnym myśleniu czy entropii. Wyrafinowane emocje osiągamy poprzez
prowokacyjne myślenie przyszłościowe i techniki analityczne.
Każda osoba wpływa na zmiany społeczne i kulturowe: na to, jak żyjemy i kim jesteśmy.
Każda osoba tworzy poczucie siebie, autonomiczne, ale połączone z kontinuum kultury.
Sposób, w jaki realizujemy nasze intencje, jest kwestią selektywnego, indywidualnego
wyboru – czy będą one abstrakcyjne, czy konkretne, czy będą artefaktem, czy nieformą.
Nasze kryteria dotyczące sztuki pozostają otwarte i chętnie przyjmujemy interdyscyplinarne
innowacje.
Nasza wyjątkowa pomysłowość rozprzestrzeni się daleko w naczyniach włosowatych
społeczeństwa. Jesteśmy aktywnymi uczestnikami naszej własnej ewolucji. Kształtujemy
obraz tego, kim się stajemy (1983 v.2; 1998 v.2.).

Oryginalne referencje:
[i] More, Max (1990) Transhumanizm: w kierunku filozofii futurystycznej. W
Magazyn Extropy. Tom. 4, nr 1.
[ii] Vita-More, N. (1986-1995). [Uwaga: Badania nad historią
termin „transhumanizm” i „transhumanizm” uzupełniła Natasha Vita-
More i Winifred Drake Clark od końca lat 80. do połowy lat 90.: „Jako
historycznie użyto włoskiego czasownika „transumanare” lub „transumanar”.
po raz pierwszy przez Dantego Alighieri (1265-1321) w Boskiej Komedii. To
oznacza „wyjść poza ludzką kondycję i percepcję” oraz w języku angielskim

mogłoby oznaczać „transhumanizować” lub „transhumanizować”. O czym pisał TS Eliot
ryzyko związane z podróżą człowieka ku oświeceniu jako „proces poprzez
jakim jest człowiek transhumanizowany” (1950:147) w sztuce „Koktajl
Impreza” (1950). Rzeczywista koncepcja transczłowieka jako ewolucyjna
przejście zostało po raz pierwszy wyrażone w FM-2030 (f/k/a FM Esfandiary). Jego trylogia,
Optymizm pierwszy (1970), Up-wingers (1973) i Telesfery (1977) obejmują
jego unikalne pomysły na temat transczłowieka, z których niektóre zostały wspomniane w
ostatni rozdział Kobiety w roku 2000 (1974). Idee dotyczące ludzkości i
ewolucji zostały zbadane przez Juliana Huxleya w jego pismach na temat ewolucji
humanizm w książce Evolution: The Modern Synthesis (1942) i
zasugerował określenie transczłowiek na określenie „istoty wyższej, świadomej swojego potencjału”.
i jest w stanie nad tym pracować dzięki swojej wiedzy ”(Halacy 1965: 11).
Pierre Teilhard de Chardin nawiązał do transczłowieka w Przyszłości człowieka
(2004), a w 1966 r. FM-2030 (dawniej FM Esfandiary) nakreślili ewolucyjny
transludzką przyszłość, ucząc „Nowych koncepcji człowieka” w New
School for Social Research w Nowym Jorku. mowa o Abrahamie Maslowie
transhumans w Ku psychologii bytu (1968), także Robert Ettinger

o transludziach w Man in Superman (1972), autorka napisała „Manifest Transhuman” (1982), a
Damien Broderick omawia transczłowieka w powieści science fiction The Judas Mandala (1982),
a Natasha Vita-More w „ Manifest Transhumanizmu” (1983).[ii].
[iii] Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Morphological_freedom. [iv] Wiener,
Norbert. (1950) Ludzkie wykorzystanie istot ludzkich:
Cybernetyka. Nowy Jork: Da Capo Press, s. 101–111. x, 58, 95, 103, 134-135,
[v] Mann, Steve. (maj 1998) KOMPUTERY DO UBRANIA jako sposób na WZMOCNIENIE
OSOBISTEJ. Przemówienie programowe zatytułowane przedstawione podczas Międzynarodowej
Konferencji na temat komputerów przenośnych ICWC-98 w 1998 r., Fairfax w stanie Wirginia.
Warwick, Kevin. (2004) Ja, Cyborg. Champaign, Illinois: Uniwersytet Illinois
Naciśnij, s. 4.
Haraway, Donna. (1991) Simians, cyborgi i kobiety: odkrycie na nowo
natury. Nowy Jork: Routledge, s. 3–5, 149–181.
[vi] Clynes, Manfred E. i Kline, Nathan. S. (1960) Cyborgi i przestrzeń.
W Astronautics, American Rocket Society Inc, Nowy Jork, Nowy Jork, s. 26,
27, 29, 33.
[vii] Bostrom, Nick. (2005) Historia myśli transhumanistycznej. W Journal of Evolution and
Technology, tom. 14, nr 1. [viii] Pepperell, Robert. (1995)
Kondycja postludzka. Bristol, Wielka Brytania:

Intelekt.
[ix] Sandberg, Anders i Koene, Randal. (3 października 2009) Anders Sandberg i Randal
Koene o emulacji całego mózgu. W magazynie H+. http://hplusmagazine.com/2009/10/03/

Widzieć
singularity-summit-anders-
emulacja-całego mózgu Sandberga i Randala Keone/. [x] Drexler,
Eryk. (1987) Silniki stworzenia. Harpswell, ME: Anchor, s.
w, 4, 213.
[xi] Vita-More, Natasza. (marzec 2012) Ekspansja życia. Plymouth, Wielka Brytania.
Uniwersytet w Plymouth. https://pearl.plymouth.ac.uk/handle/10026.1/1182 [xi] .
(2013) Ciało według projektu. https://www.youtube.com/watch? v=vVG2MbpHd4o
[xii] Goertzel, B. i Vita-More, N. (2020). Szczyt H+ 2020.
https://humanityplus.org/projects/humanity-conferences/
Dodatek II – Pytania i odpowiedzi biblijne
B PONIEWAŻ CZĘSTO Otrzymuję pytania od czytelników dotyczące
do proroctw biblijnych warto powiązać nie tylko pytania, ale niektóre

odpowiedzi również.
Eschatologia jest gałęzią teologii zajmującą się przyszłymi i ostatecznymi wydarzeniami
dotyczącymi świata i ludzkości. Księga Objawienia w Nowym Testamencie jest jednym z
głównych tekstów Biblii, który traktuje niemal wyłącznie o sprawach przyszłych. Jak można
się było spodziewać, istnieje wiele fragmentów Nowego i Starego Testamentu nawiązujących
do Objawienia. W tym świetle należy pamiętać, że Biblia to pojedyncza księga zawierająca
sześćdziesiąt sześć rozdziałów, napisana przez 44 różnych autorów na przestrzeni 1600 lat.
Wielu chrześcijan wyczuwa, że siły zła wydają się wzmagać wszystko

dookoła świata. Słyszałem to także od niechrześcijan. Dany
treści tej książki, nie ma większych wątpliwości, że świat jest w zupełnie innym stanie niż
kiedykolwiek w przeszłości.
Szukając odpowiedzi w Biblii, najważniejsze jest zwracanie uwagi na każdy szczegół,
starannie odnosząc się do każdego szczegółu zarówno w kontekście tekstu, jak i całości Pisma
Świętego. Odpowiedzi poniżej są oparte na moich własnych

studiowanie i analiza proroctw biblijnych przez 45 lat. Możesz mieć inne

przemyślenia i wnioski.
Pytanie: Czy żyjemy w „czasach ostatecznych”?
W Dziejach Apostolskich 2:17a czytamy: „I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że
wylej ducha mojego na wszelkie ciało”. Jednak fragment mówi dalej
o znakach na niebie i na ziemi, które odpowiadają tylko wydarzeniom, które mają miejsce
w czasie Ucisku – czyli czasu 7 lat opisanego w Apokalipsie:
krew i ogień, słońce zamieniające się w ciemność, a księżyc czerwony. Wszystko to
dzieje się „zanim nadejdzie ten wielki i godny uwagi dzień Pański”. (Dzieje Apostolskie 2:18).
„Dzień Pański” jest szczegółowo opisany w 2 Piotra 3:10:
„Lecz dzień Pański nadejdzie jak złodziej w nocy; w którym
niebiosa przeminą z wielkim trzaskiem i żywioły stopią się
żar gorący, ziemia i dzieła na niej zostaną spalone
w górę."
Jest oczywiste, że nie doszliśmy do tego punktu i że w nim nie jesteśmy
siedmioletni okres ucisku tuż przed drugim przyjściem Chrystusa. Zatem,
czasy, w których żyjemy, nie są jeszcze „czasami ostatecznymi”, o których mówi Biblia.
Czy jesteśmy już blisko początku siedmioletniego okresu ucisku? Wiele
Chrześcijanie wierzą, że jesteśmy bardzo blisko. W tym sensie można by to lepiej powiedzieć
że „jesteśmy blisko czasów ostatecznych”.
Pytanie: Czy są to „Dni Noego”?

W Ewangelii Mateusza 24:36 czytamy: „Ale jakie były dni Noego , takie będzie i przyjście
Syna Człowieczego.” To pytanie jest ściśle powiązane z ostatnim. The
werset dalej mówi o sądzie świata:
Mateusza 24:38 Bo jak było w dniach przed potopem
jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia owego
Noe wszedł do arki,
39 I nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich; tak będzie
także przyjście Syna Człowieczego.
Cechy charakterystyczne „dni Noego” wydają się znajome – jedzenie, picie,
niemoralność seksualną - ale najgorsze dopiero nadejdzie i stanie się dopiero
świat wkracza w 7-letni okres ucisku. Potem społeczne i społeczne
konstrukcje ulegną całkowitemu zniszczeniu. Ten czas będzie naznaczony morderstwami,
kradzież, pijaństwo, nadużywanie narkotyków, niemoralność seksualna, okultyzm i bożek
cześć. Po prostu jeszcze nas tam nie ma.
Czy jednak zbliżamy się do tego okresu? Znów wielu chrześcijan

uwierz, że tak.
Pytanie: Czym jest „znak bestii”?
Powtórzę jeszcze raz: „znak bestii” widoczny jest jedynie w Objawieniu:
Objawienie 13:15 I miał moc ożywić posąg bestii,
aby obraz bestii zarówno przemówił, jak i spowodował, że aż tyle
nie oddadzą czci obrazowi bestii, powinni zostać zabici.
16 I sprawia, że wszyscy, mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy,
otrzymać znamię na prawą rękę lub na czoło:
17 I żeby nikt nie mógł kupić ni sprzedać, kto nie ma znaku, czyli imienia
bestii lub liczbę jej imienia.
Jest to najbardziej przerażająca perspektywa ze względu na to, co stwierdzono w

Objawienie 14:11:
A dym ich męki unosi się w górę na wieki wieków: i oni
nie mają odpoczynku we dnie i w nocy, którzy oddają cześć bestii i jej obrazowi, i
każdy, kto przyjmuje znamię jego imienia.
Nawet niechrześcijanie są zaniepokojeni „znakiem bestii”, czymkolwiek
tak jest i słusznie, ponieważ konsekwencje jego otrzymania rzeczywiście są
przerażające.
Znak ten jest zidentyfikowany w długim fragmencie Objawienia 13:
11 I widziałem inną bestię wychodzącą z ziemi; i miał dwa
rogi jak baranek, a mówił jak smok.
12 I wykonuje przed nim całą moc pierwszej bestii, i
sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej bestii,
którego śmiertelna rana została uleczona.
13 I czyni wielkie cuda, tak że sprawia, że spada ogień
niebo na ziemi w oczach ludzi,

14 I zwodzi mieszkańców ziemi cudami, które miał moc czynić w oczach

bestii; mówiąc do mieszkańców ziemi, aby uczynili posąg zwierzęciu, które
ma ranę od miecza, a żyje.
15 I miał władzę ożywić posąg bestii, aby obraz bestii przemówił i sprawił,
że wszyscy, którzy nie oddadzą czci obrazowi bestii, zostaną zabici.
16 I sprawia, że wszyscy, mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i

związania, aby otrzymać znamię na prawą rękę lub na czoło:
17 I żeby nikt nie mógł kupować ani sprzedawać, chyba że ma znamię, czyli
imię bestii lub liczbę jej imienia.
Po pierwsze, zauważcie, że są tu trzy byty: „bestia”, „obraz bestii” i „inna
bestia” z całą mocą pierwszej bestii. Uczeni identyfikują pierwszą bestię jako
Antychrysta, a trzecią jako fałszywego proroka.
Zatem to fałszywy prorok tworzy obraz Antychrysta. Ten obraz, czymkolwiek
by nie był, jest przedmiotem kultu wyznawców Antychrysta. Propozycja jest
jasna: oddajcie cześć obrazowi albo umrzyjcie.
Można to bezpośrednio porównać do historii z trzeciego rozdziału Księgi Daniela w
Starym Testamencie. Król Nabuchodonozor nakazał wznieść 90-metrowy złoty posąg na
równinie Dura w pobliżu Babilonu. Następnie wezwał wszystkich do odwiedzenia pomnika.
Kiedy zagrała muzyka, polecono „upaść i oddać pokłon złotemu posągowi”, a

jeśli odmówisz, „natychmiast zostaniesz wrzucony do rozpalonego pieca”.
Zatem istniały tylko dwie grupy: ci, którzy oddawali cześć i
tych, którzy zostali zabici.
W Objawieniu 13 ci, którzy chcą oddać cześć Antychrystowi, otrzymają

specjalną pieczęć na czole lub dłoni. Następnie, ponieważ są oddani
Antychrystowi, będą mogli uczestniczyć w jego
system gospodarczy, w którym można kupować i sprzedawać, aby przetrwać. Wszyscy,
którzy nie mają „znaku”, nie będą mogli kupować ani sprzedawać. Bez znaku będą
łatwo zidentyfikowani i zamiast tego otrzymają miecz.
Tekst ma jasne implikacje: cała kwestia
znaku jest nadal czasem przyszłym dla tego wieku i ma miejsce w połowie okresu
ucisku. Zatem nie jest możliwe dzisiaj otrzymanie takiego znaku, ponieważ nie jest on
jeszcze dostępny, ani też Antychryst nie był

ujawnił.
Nikt nie może przypadkowo otrzymać znaku. Jest to zamierzone oparte na
czcić Antychrysta.
Znak umożliwia identyfikację osobistą i umożliwia wiernym swobodne kupowanie i
sprzedawanie.
Nikt nie może wrócić, jeśli „należy” do Antychrysta.
Jedynymi, którzy w tym czasie odrzucą znak, będą ci, którzy zostali już zapieczętowani
przez samego Chrystusa. Szybko staną się męczennikami, gdy Antychryst będzie chciał
zniszczyć cały lud Boży.
W każdym razie nie ma powodu się obawiać, że dzisiaj jest jakaś pewna technologia
„znak bestii” i że jeśli go dotkniesz lub weźmiesz, będziesz skazany.

Pytanie: Czy niemożliwe jest zbawienie w okresie Ucisku?
Jest to zrozumiałe pytanie, ponieważ wielu chrześcijan ma przyjaciół, rodzinę i

bliskich, którzy jeszcze nie zobowiązali się do Chrystusa. Martwią się, że gdy
rozpocznie się 7-letni Ucisk, otworzą się drzwi do zbawienia
być zamkniętym na zawsze.
Nie o to chodzi.
W 7. rozdziale Objawienia Bóg pieczętuje i wysyła 144 000 świadków na

krańce ziemi, aby głosili ewangelię wszystkim, którzy chcą otrzymać zbawienie.
Zaraz potem owoc ich wysiłków widoczny jest w niebie w wersecie 9: 9. Potem
ujrzałem, a oto wielki tłum, którego nikt nie mógł zliczyć, ze wszystkich
narodów i plemion, i ludów, i języków, stali przed tronem i przed Barankiem,
odziani w białe szaty i z palmami w rękach;
Aby rozwiać wszelkie wątpliwości co do tego, kim jest ten wielki tłum, jeden z
pozostałych świętych w niebie wyjaśnił to wyraźnie: „To są ci, którzy wyszli z
wielkiego ucisku i wyprali swoje szaty, i wybielili je we krwi jagnię." (Obj. 9:14)
Kiedy Bóg przejmie główne zadanie świadczenia podczas Ucisku, nie pozostawi
kamienia obojętnym. Po pierwsze, jest 144 000
(rozdział 7), potem dwaj świadkowie w Jerozolimie przez 3,5 roku, a na koniec
trzej aniołowie zostają wysłani, aby okrążyć ziemię w środku nieba, aby głosić
„wieczną ewangelię” wszystkim, którzy pozostaną. (Obj. 14:6-9)
Tak więc, pośród sądu nad ziemią i mieszkańcami ziemi, Bożego
Łaska jest udzielana wszystkim, którzy uwierzą, aż do końca.
Pytanie: Mój kościół się „przebudził”. Co mogę zrobić?
Niestety, wielu chrześcijan zostało zmuszonych do opuszczenia kościołów, które się im kłaniały
nakazy związane z pandemią, takie jak noszenie maseczek, dystans społeczny, blokady,
zamknięcia na czas nieokreślony i polityka szczepień. Inne kościoły zwróciły się do
„zielone” polityki, takie jak Zrównoważony Rozwój, redukcja emisji dwutlenku węgla, Ekologia
Nowy Ład itp. Jeszcze inne kościoły popadły w takie przekonania i praktyki
z pewnością nie są biblijne. Od przywódców kościoła oczekuje się miłości
pasterstwo i zdrowe nauczanie, a nie odwrotnie.
Rozmawiałem z wieloma osobami na tym stanowisku, które znalazły kościół „w Internecie”
i pastorzy, którzy pozostali wierni swemu powołaniu. Problem w tym, że
że osobista społeczność z odległym kościołem nie jest możliwa.
List do Hebrajczyków 10:24-25 ukazuje znaczenie regularnych spotkań z innymi
Chrześcijanie:
24 I miejmy na uwadze siebie nawzajem, aby pobudzać do miłości i dobra
Pracuje:
25 Nie opuszczając wspólnych zgromadzeń, jak to jest w zwyczaju
niektóre są; ale napominajcie się wzajemnie, a tym bardziej, jak widzicie dzień
zbliżający się.
Wzajemne rozważanie, napominanie, rada, prowokowanie do miłości i dobra
prace itp. można wykonać jedynie w formie osobistego doświadczenia.
Jeśli jesteś na tej łodzi, rozważ założenie wspólnoty domowej lub studium Biblii
spotkać innych chrześcijan o podobnych poglądach. Nie musi być duży ani kosztowny
pieniądze. Ważne jest, aby po prostu zacząć, nawet jeśli ma się tylko trzech lub czterech
ludzie.
Pytanie: Czy proroctwa biblijne spełniają się dzisiaj?
To poważne pytanie, ale nie wystarczy proste „tak” lub „nie”.
Kiedy kontemplujesz wydarzenia i warunki przyszłego 7-latka
Okres ucisku, można łatwo zobaczyć, jak elementy prorocze
spełnienie się zbliża. Oto dobry przykład.
W Księdze Objawienia 13:15 czytamy na przykład: „I miał moc dać życie
obraz bestii, aby obraz bestii mówił i
spowodować, że tak wielu, jak nie chce oddać czci obrazowi bestii, powinno być
zabity." Obraz, który przemawia i zmusza ludzi do określonych zachowań
brzmi bardzo podobnie do sztucznej inteligencji (AI) w połączeniu z twarzą
możliwości rozpoznawania. Najwyraźniej ma również zdolność wywoływania
wytępianie ludzi, którzy nie mają „znamienia bestii”. Czy to może być
program do rozpoznawania twarzy? A może tęczówka, bicie serca lub wbudowane rozpoznawanie chipów?
Czy obraz może być hologramem lub może pojawiać się jednocześnie na całej Ziemi?
czas? Być może, ale mogą to być także prekursorzy przyszłej technologii
sprawi, że będą wyglądać na archaiczne. Przy obecnym postępie technologii w
niesamowite tempo, nie powinniśmy się temu dziwić.
Z drugiej strony nigdy nie widzieliśmy tak wielu rzeczy na raz
na globalną skalę.
Jeśli diabeł wie, że jego „czas” jest już blisko, nie mogę sobie wyobrazić, żeby to zrobił
nie chce zmarnować nawet jednej minuty po rozpoczęciu Ucisku na budowanie swojego
infrastrukturę do kontrolowania Ziemi. Moglibyśmy przypuszczać, że tak będzie
robi teraz wszystko, co w jego mocy, aby stworzyć tę infrastrukturę, tak aby
jest gotowy, aby przejąć władzę już pierwszego dnia, gdy rozpocznie się Ucisk.
Konkluzja jest następująca: czy możemy powiedzieć, że sztuczna inteligencja i identyfikatory cyfrowe są
spełnienie proroctw biblijnych? Nie. Czy mogą odegrać ważną rolę

podczas Ucisku, gdzie proroctwo wyraźnie się spełniło? Absolutnie tak!
Jeśli chodzi o „kupno i sprzedaż”, możemy z łatwością spojrzeć na waluty cyfrowe banku
centralnego jako ostateczny sposób kontrolowania wszelkiej działalności gospodarczej.
Jeśli obecny system monetarny/walutowy zostanie zniesiony na korzyść CBDC, wówczas
wszystkie zakupy i sprzedaż będą mogły być kontrolowane aż do zaangażowanych osób.
Sztuczna inteligencja odgrywa znaczącą rolę w obliczaniu wartości konsumenta, tak jak
robią to Chiny w swoim systemie oceny zdolności kredytowej. Powtórzmy raz jeszcze: taki
system finansowy nie jest bezpośrednim spełnieniem proroctw, ale z pewnością mógłby je poprzedzać.
Inne książki Patricka Wooda
Trilaterals Over Washington, tomy I i II (Patrick M. Wood i Antony C. Sutton, 1978–1980, Coherent
Publishing)
Powstanie technokracji: koń trojański globalnej transformacji (2015,
Spójne publikowanie)
Technokracja: trudna droga do porządku światowego (2018, wydawnictwo Coherent)
Globalizacja i tygiel globalnej bankowości (Coherent Publishing, 2018)
Więcej informacji i aktualizacji można znaleźć na stronie: https://www.Technocracy.News
Aby zapoznać się z treściami premium, zobacz: https//patrick.wood@substack.com
Informacje na temat aktywizmu na rzecz Wolnego Słowa można znaleźć na stronie: https://www.CitizensForFreeSpeech.org
Podziękowanie
Niniejsza książka jest zbiorczym rezultatem kilku prezentacji wygłoszonych dla

wybitnych środowisk, a także wielu rozmów ze współpracownikami i badaczami.
Moja redaktorka, doświadczona profesjonalistka, która pragnie zachować
anonimowość, rzuciła świeże spojrzenie na tematy technokracji i transhumanizmu
i namawiała mnie, żebym wyjaśniał tekst, aż nabierze dla niej sensu. Dzięki jej
pracy udało mi się dotrzymać harmonogramu, dzięki czemu mogłem sprostać tak
monumentalnemu wyzwaniu. Moja żona, która śledziła każdy akapit, wspierała
mnie każdego dnia, gdy znikałem w swoim „pokoju do pisania”, aby uniknąć rozpraszania uwag
Moi zwolennicy, którzy subskrybowali mój blog Substack, przekazali mi cenne uwagi po
opublikowaniu każdego rozdziału. One też działają. Do Was wszystkich pokorne „Dziękuję
Ty!"

Zle bliźniaki - technokracja i transhumanizm

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Zle bliźniaki - technokracja i transhumanizm

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Machine Translated by Google

Machine Translated by Google

Złe bliźniaki technokracji i

Spójne wydawnictwo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Prawa autorskie © 2022 autorstwa Patrick M. Wood

Wszelkie prawa zastrzeżone.

amerykańskie prawo autorskie.

Okładka książki autorstwa Diany

Spójne wydawnictwo spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Skrytka pocztowa 52247

Do ukochanej młodzieży świata, z której wielu zatraca się w ignorancji lub

Wszędzie wokół mnie znajome twarze

Zmęczone miejsca, zmęczone twarze

Jasno i wcześnie na codzienne wyścigi

Idąc donikąd, zmierzając donikąd

A ich łzy napełniają ich szklanki

Żadnego wyrazu, żadnego wyrazu

Schowaj głowę, chcę utopić swój smutek

Nie jutro, nie jutro

– Roland Orzabal, Szalony świat

pozornie wymyka się spod kontroli. Na początku kwarantanny związanej z pandemią na

prostą wersję utworu „Mad World” i

wyświetleń i wciąż rośnie.

Ponieważ sztuka jest odzwierciedleniem kultury, „Szalony Świat” ujawnia

niewyrażalne uczucia pogrzebane głęboko w sercach i umysłach ludzi współczesnego

szalonego świata. Tekst w niecałych pięćdziesięciu słowach wydobywa emocje, które

Krótko mówiąc, „Mad World” jest realistycznym odzwierciedleniem beznadziejności

myśli i wyolbrzymione emocje nie są w stanie przedstawić żadnego spójnego

walczyć z niewidzialnym i nierozpoznanym wrogiem.

nie będziesz mógł ich odzobaczyć.

To trzecia książka, którą napisałam na temat technokracji i pierwsza, która formalnie

wprowadza temat transhumanizmu. Wkrótce dowiesz się dlaczego i w jaki sposób są

one ze sobą powiązane. Często nazywam je bliźniakami syjamskimi złączonymi w

biodrach i rzeczywiście tak jest. Są niezbędni i niezbędni dla wzajemnego rozwoju.

coś, czego ludzkość nigdy wcześniej nie widziała.

Technokracja to system gospodarczy zastępujący ekonomię wolnorynkową,

pierwotnie zaprojektowany przez naukowców i inżynierów w latach trzydziestych XX

wieku w najbardziej postępowej instytucji edukacyjnej tamtej epoki, Uniwersytecie

zrównoważony rozwój, kapitalizm interesariuszy, zielona gospodarka, inteligentny

wzrost i tak dalej. Wcześni technokraci zdefiniowali

technokrację w 1938 roku jako [. . .] nauka o inżynierii społecznej, naukowe działanie

całego mechanizmu społecznego mającego na celu produkcję i dystrybucję dóbr i usług

wśród całej populacji. [. . .] Po raz pierwszy w historii ludzkości zostanie to zrobione

jako problem naukowy, techniczny i inżynieryjny. [. . .] Nie będzie miejsca na politykę,

polityków, finanse i finansistów, oszustów i oszustów. [. . .]

Technokracja będzie dystrybuować za pomocą świadectwa dystrybucji dostępnego

każdemu obywatelowi od urodzenia do śmierci. — Technokrata, 1938

Technokracja proponuje wyeliminowanie własności prywatnej poprzez oddanie

wszystkich zasobów wspólnemu funduszowi zarządzanemu przez niewybranych,

nieodpowiedzialnych naukowców, inżynierów i techników (tj. technokratów), którzy

kontrolowaliby wszystkie aspekty ludzkiej egzystencji.

Ekonomicznego (WEF) ma identyczny zakres i cel: „Nie będziesz posiadać niczego i

W czerwcu 2020 r. przewodniczący WEF Klaus Schwab przedstawił uzasadnienie

Blokady związane z pandemią COVID-19 mogą być stopniowo łagodzone, ale

niepokój o perspektywy społeczne i gospodarcze na świecie tylko się nasila. Mamy

nie jest nieunikniony.

wszystkie aspekty naszych społeczeństw i gospodarek, od edukacji po umowy społeczne

a każda branża, od ropy i gazu po technologię, musi zostać przekształcona. Krótko

mówiąc, potrzebujemy „Wielkiego Resetu” kapitalizmu.1 [Podkreślenie dodane.]

rozwiązaniem. Następnie jeszcze bardziej podkreślił swoją tezę:

Pandemia stwarza rzadką, ale wąską szansę na refleksję, przemyślenie na nowo i

zresetowanie naszego świata w celu stworzenia zdrowszej, bardziej sprawiedliwej i

dostatniej przyszłości.3 Termin

„wyobraź sobie na nowo” jest przerażający. Przywołuje to obrazy dziecięcej gry 52