JAMES CLAVELL

Bu kitap daha önce

Yayınevimizde TOHUM
adıyla yayımlanmıştı.

MEŞHUR R O M A N L A R : 19 / Ş O G U N / Yayın H a k k ı ( C o p y r i g h t ) :
J a m e s C l a v e l l / K e s i m Telif H a k l a r ı A j a n s ı / 1976 / K a p a k : O r a i
O r h o n / B i r i n c i B a s k ı : Ş u b a t 1 9 7 6 / İ k i n c i B a s k ı : Mayıs 1 9 8 1 /
Dizgi — Baskı : Altın K i t a p l a r B a s ı m e v i
James Clavell

Soğun
(Shogun)

Dilimize Çeviren :

GÜLTEN SUVEREN
 GİRİŞ

Fırtınanın ş i d d e t i n i h i s s e d i y o r d u a d a m . Ü ç g ü n i ç i n d e k a ­
raya e r i ş e m e z l e r s e ö l ü p g i d e c e k l e r i n i d e b i l i y o r d u . B u s e f e r d e
ç o k i n s a n k a y b e t t i k , d i y e d ü ş ü n d ü . Ölü bir f i l o n u n b a ş kılavu¬
z u y u m b e n . Beş g e m i d e n s a d e c e b i r i k a l d ı . . . B u g e m i n i n yüz
yedi kişilik p e r s o n e l i n d e n de s a d e c e y i r m i sekiz kişi. İçlerinden
d e yalnız o n u y ü r ü y e b i l e c e k h a l d e . D i ğ e r l e r i ö l m e k ü z e r e . K a p ­
tanımız d a b u n l a r ı n a r a s ı n d a . Y i y e c e k b i t t i . S u d a ö y l e sayılır.
Kalan s u a c ı v e p i s . . .
Adamın adı B l a c k t h o r n e ' d u . O sırada iskele t a r a f ı n d a göz­
c ü l ü k e d e n dilsiz S a l o m o n dışında g ü v e r t e d e y a p a y a l n ı z d ı . Eras¬
m u s a d ı n d a k i , iki y ü z a l t m ı ş t o n l u k t i c a r e t - s a v a ş g e m i s i ü ç
d i r e k l i y d i v e y i r m i t o p l a d o n a t ı l m ı ş t ı . Yeni D ü n y a d a k i d ü ş m a n ¬
ları k o v a l a m a k i ç i n y o l l a n a n ilk k u v v e t t e n g e r i y e k a l a n t e k ge¬
m i y d i . S e f e r e d ö r t y ü z d o k s a n altı g ö n ü l l ü k a t ı l m ı ş t ı . İki kılavuz,
bir g ü v e r t e s u b a y ı İngiliz d ı ş ı n d a , h e p s i H o l l a n d a l ı y d ı . O n l a r a
Yeni D ü n y a d a k i İ s p a n y o l v e P o r t e k i z t o p r a k l a r ı n ı y a ğ m a e d i p
y a k m a l a r ı , t i c a r e t l e r i n e a ğ ı r d a r b e i n d i r m e l e r i e m r e d i l m i ş t i . De-
rJzciler, P a s i f i k ' t e H o l l a n d a ' n ı n e g e m e n l i ğ i n i s a ğ l a m a k için ken¬
d i l e r i n e ü s l e r k u r a c a k v e ü ç yıl i ç i n d e d e v a t a n a d ö n e c e k l e r d i .
P r o t e s t a n H o l l a n d a kırk y ı l d a n d a h a uzun b i r s ü r e d i r Ka¬
t o l i k İspanya'yla savaştaydı. İspanyol İ m p a r a t o r l u ğ u n u n hâlâ
b i r p a r ç a s ı sayılan H o l l a n d a , n e f r e t e t t i ğ i İ s p a n y o l e f e n d i l e r i n i n
b o y u n d u r u ğ u n d a n k u r t u l m a y a ç a l ı ş ı y o r d u . H o l l a n d a ' n ı n t e k müt¬
t e f i k i d e y e t m i ş yıl k a d a r ö n c e R o m a ' d a k i P a p a l ı ğ a k a f a t u t a ¬
r a k P r o t e s t a n o l a n İ n g i l t e r e ' y d i . Yirmi yıldır I s p a n y o l l a r l a sava¬
ş a n İ n g i l t e r e , o n yıldır d a a ç ı k a ç ı k H o l l a n d a l ı l a r l a b i r l e ş m i ş t i .
G e m i y a n a y a t a r k e n f ı r t ı n a d a ş i d d e t l e n d i . Y e l k e n l e r iyice
k ü ç ü l t ü l m ü ş t ü , ama rüzgâr ve met gemiyi karanlık ufuklara
d o ğ r u s ü r ü k l ü y o r d u . B l a c k t h o r n s kendi k e n d i n e , «Orada fırtına
 8

d e v a m e d i y o r , » d e d i . «Gok d a k a y a var. Ü s t e l i k b i l i n m e y e n b i r
d e n i z . İyi. B ü t ü n ö m r ü m c e d e n i z e k a f a t u t t u m v e h e p k a z a n d ı m .
Yine d e k a z a n a c a ğ ı m . »
M a c e l l a n B o ğ a z ı n d a n ilk g e ç e n İngiliz k ı l a v u z u y d u . Evet,
oradan geçen ve namussuz Portekizlilerle alçak İspanyollardan
s o n r a , b u A s y a s u l a r ı n a g i r e n ilk kılavuz k a p t a n d ı . B u denizler¬
de ilk İ n g i l i z . . .
Yine r ü z g â r ı k o k l a d ı , c i v a r d a k a r a y o k t u . G ö z l e r i y l e o k y a ¬
n u s u a r a ş t ı r d ı . Deniz i y i c e k a b a r m ı ş v e p i s , k u r ş u n i bir r e n k
a l m ı ş t ı . S a n c a k t a r a f ı n d a y i n e d ö k ü n t ü l ü k a y a l a r ı g ö r d ü . Bir ay¬
dan beri bu kayalar onları t e h d i t ediyor, ama karaya benzer bir
ş e y g ö z ü k m ü y o r d u . B u o k y a n u s s o n s u z , d i y e d ü ş ü n d ü . İyi... sa¬
na da b u n u ö ğ r e t t i l e r z a t e n . Bilinmeyen denizlerde yelken aça¬
c a k ve oraların haritalarını çıkarıp vatanına d ö n e c e k s i n . Vata­
n ı m d a n u z a k l a ş a l ı n e k a d a r o l d u ? Bir yıl, o n bir a y v e iki g ü n . . .
B l a c k t h o r n e a ç l ı k t a n b i t k i n h a l d e y d i . Ağzı v e v ü c u d u i s -
k o r b ü t y ü z ü n d e n s ı z l ı y o r d u . K e n d i s i n i z o r l a y a r a k p u s u l a y a ba¬
kıp r o t a y ı h e s a p l a m a y a ç a l ı ş t ı . Rotayı defterine geçirdikten
sonra okyanusun bu bölümünde güvende olacaktı. Kendisi gü¬
v e n d e o l u n c a , g e m i s i de öyle sayılırdı. B ö y l e c e J a p o n y a ' y ı da
bulabilirdi.
«Elime g e ç e c e k s e r v e t i a l d ı k t a n s o n r a Batıya y e l k e n a ç ı p
v a t a n ı m a d ö n e c e ğ i m . D ü n y a y ı d o l a ş a n ilk İngiliz kılavuz k a p t a n
b e n o l a c a ğ ı m . A s l a . O ğ l u m u n başı ü z e r i n e y e m i n e d e r i m ! »
Yüzünü y a k a n r ü z g â r u y a n ı k k a l m a s ı n ı s a ğ l ı y o r d u . O a r a
u y u m a k b u d a l a l ı k o l u r d u . Ç ü n k ü b u u y k u d a n bir d a h a ' u y a n ı l a -
mazdı. T u t u l a n sırt kaslarını r a h a t l a t m a k için g e r i n d i ve peleri¬
n i n e d a h a d a sıkı s a r ı l d ı . S o n r a s a b ı r l a y e r i n e o t u r u p k a r a n ı n
g ö z ü k m e s i için d u a y a b a ş l a d ı .
«Aşağıya i n , kılavuz. İ s t e r s e n b u v a r d i y a d a b e n kalırım.»
M e r d i v e n d e n çıkan ü ç ü n c ü kaptan Hendrik'in yüzü yorgunluk¬
t a n kül g i b i o l m u ş , g ö z l e r i ç u k u r l a ş m ı ş t ı . A d a m p a r m a k l ı k l a r a
d a y a n a r a k ö ğ ü r d ü , «Hollanda'dan ayrıldığım g ü n e lanetler ol¬
sun.»
«İkinci k a p t a n n e r e d e , H e n d r i k ? »
«Ranzasında. Bir d a h a d a o r a d a n kalkabileceğini sanmı¬
yorum.»
 9

«Ya süvarimiz?»
H e n d r i k t ü k ü r ü r g i b i k o n u ş t u , «Yiyecek v e s u i s t e y e r e k in¬
liyor. K e n d i s i n e bir p i l i ç kızartıp g ü m ü ş t e p s i y e k o y a r a k bir ş i ş e
k o n y a k l a g e t i r e c e ğ i m i s ö y l e d i m . » H e n d r i k bir k ü f ü r s a l l a d ı .
«Dilini t u t ! »
«Öyle y a p a c a ğ ı m , kılavuz. Fakat s ü v a r i k u r t l a n m ı ş bir ah¬
mak ve o n u n yüzünden hepimiz öleceğiz.»
«Aşağıya i n . Ş a f a k v a k t i gelirsin.»

H e n d r i k g ü ç bela d i ğ e r i s k e m l e y e ç ö k t ü , «Aşağısı ö l ü m
kokuyor. İtirazın y o k s a b u v a r d i y a y ı a l a y ı m . R o t a m ı z nedir?»
«Rüzgâr bizi n e r e y e g ö t ü r ü r s e . »
«Söz v e r d i ğ i n kara nerede? Japonya nerede?»
«İleride.»
«Daima i l e r i d e . Bize b i l i n m e y e n y e r l e r e g i t m e m i z için e¬
mir verildi. A m a şimdiye d e k güven içinde evimize d ö n m e m i z
g e r e k i r d i . Karınlarımız d a d o y m u ş olacaktı.»
«Ya a ş a ğ ı y a i n , ya d i l i n i tut.»
H e n d r i k s o m u r t a r a k uzun b o y l u , s a k a l l ı a d a m a b a k m a k t a n
v a z g e ç t i . «Neredeyiz?» d i y e s o r m a y ı i s t i y o r d u . «Senin gizli ro¬
t a d e f t e r i n i n e d e n g ö r e m i y o r u m s a n k i ? » Fakat b ö y l e s o r u l a r
b i r kılavuza, ö z e l l i k l e o n a s o r u l a m a z d ı . A m a y i n e d e , d i y e d ü ¬
ş ü n d ü . Hollanda'dan ayrıldığım zamanki kadar s a ğ l a m ve g ü ç l ü
o l s a y d ı m , o z a m a n b e k l e m e z d i m . Ş u g r i mavi g ö z l e r i n i b i r y u m ¬
rukta patlatır, yüzündeki o çıldırtıcı hafif gülüşü siler
ve seni h a k k e t t i ğ i n c e h e n n e m e g ö n d e r i r d i m . Sonra da kıla¬
v u z k a p t a n b e n o l u r d u m . B ö y l e c e g e m i y i bir y a b a n c ı d e ğ i l , bir
H o l l a n d a l ı y ö n e t i r v e sırlarımız d a bizde k a l ı r d ı . Ç ü n k ü kısa sü¬
re s o n r a siz İ n g i l i z l e r l e s a v a ş a g i r e c e ğ i z . Biz de aynı ş e y i isti¬
y o r u z . Denize v e dolayısıyla b ü t ü n t i c a r e t y o l l a r ı n a e g e m e n o l ¬
m a k , Yeni Dünyayı y ö n e t i m i m i z e a l m a k v e İspanya'yı b o ğ m a k . . .

H e n d r i k b i r d e n , «Belki d e J a p o n y a d i y e b i r y e r yok,» d e y i ¬
verdi.
«Var. Kuzey e n l e m l e r i n d e n o t u z l a kırk a r a s ı n d a . A r t ı k dili¬
ni t u t ya da a ş a ğ ı y a in.»
H e n d r i k , «Aşağıda ö l ü m var, kılavuz,» d i y e s ö y l e n e r e k göz¬
lerini ileriye d i k i p daldı.
 10

B l a c k t h o r n e i s k e m l e s i n d e k ı m ı l d a n d ı . V ü c u d u her z a m a n ¬
k i n d e n d a h a f a z l a acı v e r i y o r d u . Pek ç o ğ u n d a n d a h a t a l i h l i s i n ,
d i y e d ü ş ü n d ü . H e n d r i k ' d e n d e t a l i h l i s i n . Yok, t a l i h l i d e ğ i l d i k k a t ¬
li. Diğerleri u y a n m a r a ğ m e n meyvalarmı ç a b u c a k yiyip bitirir¬
ken s e n b u n l a r ı s a k l a d ı n . O n u n için d e ö t e k i l e r k a n a m a g e ç i r i ¬
yor, b a r s a k l a n b e r b a t , gözleri acı veriyor ve dişleri d ö k ü l ü y o r ,
a m a b u n a karşılık s e n i n i s k o r b ü t ü n hafif. Bu adamlar neden
ders almıyorlar?
Süvari dahil gemidekilerin hepsinin kendisinden k o r k t u ğ u n u
b i l i y o r d u . Ç o ğ u k e n d i s i n d e n n e f r e t e t m e k t e y d i . Fakat b u ela do¬
ğ a l sayılırdı. Ç ü n k ü d e n i z d e g e m i y e k u m a n d a e d e n k ı l a v u z d u .
Rotayı çizip gemiyi y ö n e t e n , onları limandan limana g ö t ü r e n
k e n d i s i y d i . S e f e r l e r t e h l i k e l i y d i , ç ü n k ü e l d e b u l u n a n p e k a z sey¬
r ü s e f e r h a r i t a s ı işe y a r a m a y a c a k k a d a r b e l i r s i z d i . H e m e n l e m ¬
leri s a p t a m a y a d a o l a n a k y o k t u . İngiliz, H o l l a n d a l ı v e Fransız
denizcilerin kendi denizlerinin s e y r ü s e f e r haritaları vardı. Fakat
dünyanın büyük b ö l ü m ü n d e sadece Portekizlilerle İspanyollar
d o l a ş ı y o r l a r d ı . B u iki ü l k e d e r o t a d e f t e r l e r i n i ç o k gizli t u t u y o r ¬
d u . M a g a l l e n Boğazını d a , Ü m i t B u r n u n u d a P o r t e k i z l i l e r b u l ¬
muşlardı. Böylece Portekizlilerle İspanyollar, Asya'nın deniz
y o l l a r ı n ı b i r e r u l u s a l s e r v e t g i b i k o r u y o r d u . H o l l a n d a l ı v e İngiliz
düşmanları da bu s e y r ü s e f e r haritalarının peşindeydiler.
N e v a r k i , b ö y l e bir h a r i t a y a a n c a k o n u ç i z e n kılavuz güve¬
n e b i l i r d i . Ç ü n k ü bunlar kopya e d i l i r k e n ve dilden dile ç e v r i l i r k e n
her z a m a n h a t a l a r y a p ı l ı r d ı . Bazen b u h a t a l a r kasıtlıydı. B u ne¬
d e n l e d e o d e n i z l e r d e hiç o l m a z s a b i r kez d o l a ş m a m ı ş o l a n b i r
kılavuz k a p t a n b u h a r i t a l a r d a n e m i n o l a m a z d ı .
Fırtına b i r d e n d a h a ş i d d e t l e n m i ş t i . B l a c k t h o r n e g ü r s e s i y l e ,
«Herkes güverteye!» diye bağırdı.
H e n d r i k o n u n s e s i y l e k e n d i s i n e g e l d i . O l a n c a s e s i y l e hay¬
k ı r m a y a b a ş l a d ı . «Kaybolduk!»
«Mürettebatı güverteye topla. Namussuz! Uyuyordun!»
B l a c k t h o r n e o n u i t e r e k d ü m e n e sarıldı v e b ü t ü n g ü c ü y l e i s k e l e ¬
ye d o ğ r u kırdı. Dalgalar g ü v e r t e y i ıslatıyordu. T e k n e karaya
ç a r p m ı ş gibi birden sarsıldı, sonra d o ğ r u l d u . O sırada Vinck
v e b a ş k a b i r a d a m k o ş a r a k g ü v e r t e y e çıkıp d ü m e n i t u t a b i l m e s i
için B l a c k t h o r e ' n a y a r d ı m a g e l d i l e r . V i n c k b i r d e n , «Tam k a r ş ı -
 11

da kaya var!» d i y e h a y k ı r d ı .
B l a c k t h o r n e v e d i ğ e r a d a m d ü m e n i s a n c a ğ a d o ğ r u kırdılar.
G e m i bir a n d u r u r g i b i o l d u . S o n r a k a y a l a r ı n g e m i n i n yanına
ç a r p t ı ğ ı n ı d u y d u l a r . Fakat ç a r p m a h a f i f t i v e k a y a n ı n s i v r i u c u
p a r ç a l a n d ı . G e m i d e k i l e r r a h a t bir s o l u k aldılar.
Ş i d d e t l i bir y a ğ m u r b a ş l a m ı ş t ı . G e m i , g i r i ş i n d e bir g i r d a p
o l a n b i r b o ğ a z a d a l d ı . V i n c k v e ö t e k i g e m i c i y e l k e n l e r i kısalt¬
m a y a g i t m i ş l e r d i . B l a c k t h o r n e b ü t ü n ç a b a s ı n a karşın d ü m e n i
d o ğ r u l t a m ı y o r d u . Yardım i s t e y e r e k h a y k ı r d ı y s a d a s e s i n i d u y a n
o l m a d ı . Y a n d a k i k a y a l q r a ç a r p a n d a l g a l a r d ö n ü p g e m i y e saldı¬
rıyorlardı. Gemi g i r d a b a kapılmış, suyun dibine ç e k i l i r g i b i y d i .
B l a c k t h o r n e b i r d e n h i d d e t l e k ü k r e d i . «Fırtınanızın belasını
v e r s i n ! Ellerimizi g e m i m d e n çekin!»
Dümen tekrar dönerek Blackthorne'u fırlatmaya kalktı.
B u r u n bir k a y a y a ç a r p t ı v e p a r ç a l a n ı r k e n d o n a n ı m ı n bir kısmı¬
n ı d a b i r l i k t e g ö t ü r d ü . S o n r a t e k n e d ü z e l d i v e bir yay g i b i b ü ¬
k ü l e n b a ş d i r e k ç a t ı r d a y a r a k kırıldı. G ü v e r t e d e k i a d a m l a r bal¬
talarla hemen donanıma saldırdılar. Kırılan d i r e ğ i n h a l a t l a r ı n ı
k e s t i l e r . Kırılan d i r e k y a n d a n d e n i z e g i d e r k e n , h a l a t l a r a takıl¬
mış b i r g e m i c i y i d e s ü r ü k l e d i . A d a m h a y k ı r d ı y s a d a d i ğ e r l e r i
y a p a b i l e c e k l e r i b i r şey o l m a d ı ğ ı için s a d e c e s u y a g i d e n d i r e ğ e
v e a r k a d a ş l a r ı n a b a k t ı l a r . D i r e k g e m i n i n y a n ı n d a a d a m l a bir¬
k a ç kez s u y u n y ü z ü n e ç ı k t ı , s o n r a k a y b o l d u .
V i n c k v e d i ğ e r l e r i b a ş l a r ı n ı ç e v i r i n c e , d e l i g i b i f ı r t ı n a y a ka¬
f a t u t a n B l a c k t h o r n e ' u g ö r d ü l e r : Haç ç ı k a r a r a k d u a y a başla¬
dılar. Denize d ü ş m e m e k için sımsıkı t u t u n m u ş l a r d ı , bazıları kor¬
k u d a n a ğ l ı y o r d u . G e ç i t g e n i ş l e r g i b i o l d u v e g e m i bir a n a ğ ı r l a ş -
t ı . A m a s o n r a b i r d e n y i n e d a r a l d ı g e ç i t . İki t a r a f t a k o r k u n ç s a r p
kayalar vardı. B l a c k t h o r n e hâlâ d ü m e n l e s a v a ş ı y o r d u . G ü c ü
g i t t i k ç e a z a l m a k t a y d ı . G ö z l e r i n i karşıya d i k m e y e ç a l ı ş t ı , f a k a t
etrafı bulanık görüyor, renkler ve şekiller birbirine karışıyordu.
G e m i d a r b o ğ a z d a sıkışmıştı. T a m o s ı r a d a k a r i n a s ı d i p t e k i ça¬
m u r l u k a y a l a r a s ü r ü n d ü . B u ç a r p m a g e m i n i n başını ç e v i r d i . Dü¬
men birden d ö n d ü , sonra denizle rüzgâr da yardıma ç eldiler ve
tekneyi boğazın g e r i s i n d e k i koya g ö t ü r d ü l e r .
 BİRİNCİ B Ö L Ü M

B i a c k t h o r n e b i r d e n u y a n d ı . Bir a n d ü ş g ö r d ü ğ ü n ü s a n m ı ş t ı .
Çünkü karadaydı ve bulunduğu oda da inanılacak gibi değildi.
Bu ç o k küçük ve temiz odanın zemini hasırlarla kaplanmıştı.
Kendisi kalın bir ö r t ü n ü n ü s t ü n d e y a t ı y o r d u . Üstüne de b a ş k a
bir örtü ö r t ü l m ü ş t ü . Tavan cilâlı sedir ağacındandı. Duvarlar da
öyle. Duvar aralarındaki d i k d ö r t g e n biçimi açıklıklara şeffaf ol­
m a y a n k â ğ ı t l a r g e r i l m i ş t i ; b u n l a r ışığı h o ş b i r b i ç i m d e l o ş l a ş t ı r ı -
y o r d u . Yanında da k ü ç ü k t a s l a r ı n d u r d u ğ u kırmızı bir t e p s i var­
d ı . B u n l a r d a n b i r i n d e k i p i ş i r i l m i ş s o ğ u k s e b z e y d i . Adam baha­
rattı s e b z e l e r i t a d ı n ı f a r k e t m e d e n y u t t u . Ö b ü r t a s t a b a l ı k ç o r b a ­
sı vardı. Biackthorne bunu da bitirdi. Bir başka tastaysa buğday
veya arpa unundan bir b u l a m a ç vardı. Bunu da eliyle ytyiverdi.
T e s t i d e k i s u y u n tadı da bir g a r i p t i . Sıcak ve acımsı s u y u k a n a
kana içti.
Sonra duvardaki haçı farketti.
Dehşetle, burası bir İspanyol ya da Portekizlinin evi m i , d i ­
ye düşündü. Japonya'ya mı geldim? Yoksa Çin'de miyim?
Duvarın bir b ö l ü m ü kayarak açıldı. Orta yaşlı, yuvarlak yüz­
lü, tıknaz bir kadın kapının yanında d i z ç ö k e r e k g ü l ü m s e d i . Cil­
di altın rengi, çekik gözleri ve dikkatle tepeye toplanmış saç­
ları s i m s i y a h t ı . Gri ipek bir e n t a r i , kisa b e y a z ç o r a p l a r g i y m i ş ,
beline kalın m o r bir k u ş a k t a k m ı ş t ı .
K a d ı n , « G o f s t a ı j i n s a m c g o - k i b u n w o fkcgcs desu k o ? » d e d i .
Adamın boş gözlerle bakması karşısında durdu ve sorusunu tek­
rarladı.
B i a c k t h o r n e atıldı. «Burası J a p o n y a mı? Çin mi?»
Kadın boş gözlerle o n u süzdü ve sonra yine adamın anla-
 — 13 —

madiği bir şeyler mırıldandı. B i a c k t h o r n e a n c a k o zaman çıplak

o l d u ğ u n u farketti. Elbiseleri görünürlerde y o k t u . İşaretle giyin­
m e k istediğini anlattı. Sonra yemek kâselerini gösterdi. Kadın
onun hâlâ aç o l d u ğ u n u anladı.

G ü l ü m s e y e r e k eğilip s e l a m verdi ve kapıyı k a p a t t ı .

Biackthorne bitkin bitkin yatarak kafasını toplamaya ç a ­
lıştı. « D e m i r a t t ı ğ ı m ı h a t ı r l ı y o r u m . B a n a V i n c k y a r d ı m e t t i g a l i ­
b a . Bir koya girmiştik. Dalgaların sahile çarptığını d u y u y o r d u k ,
f a k a t her şey g ü v e n d e y d i . S a h i l d e ışıklar vardı. S o n r a k a m a ­
rama indim ve etraf simsiyah oldu. Başka bir şey anımsamıyo­
r u m . K a r a n l ı k t a ı ş ı k l a r b e l i r d i v e y a b a n c ı s e s l e r d u y d u m . Ben-
ö n c e İngilizce, sonra Portekizce k o n u ş t u m galiba. Yerlilerden
biri de P o r t e k i z c e k o n u ş u y o r d u . Yoksa Portekizli m i y d i ? Hayır,
yerliydi sanırım. Ondan sonra beni taşıyıp buraya getirdiler
herhalde.»
Y ü k s e k s e s l e , «Bu k a d a r y u m u ş a k v e s ı c a k g e l e n b u y a ­
t a k olsa gerek,» dedi. «Şimdiye kadar hiç ipek y a t a k t a y a t m a ­
mıştım.» Bitkinliği galip g e l d i ğ i için y i n e u y u y a k a l d ı .
Uyandığında t o p r a k kâselerde yine yiyecek vardı. Giyim
eşyalarını da dikkatle katlayıp yanına koymuşlardı. Hepsi yıkan­
mış ve b ü y ü k bir özenle dikilip y a m a n m ı ş t ı .
Fakat bıçağıyla anahtarları y o k t u .
Hemen bir bıçak ya da t a b a n c a bulmalıyım, diye d ü ş ü n d ü .
Gözleri yine h a ç a g i t t i . Ö m r ü b o y u n c a kılavuz k a p t a n l a r l a
g e m i c i l e r i n Portekiz'in d o ğ u d a k i gizli i m p a r a t o r l u ğ u n u n zen­
ginliklerinden sözettiklerine bağlamışlardı. Orada altın, d e m i r
kadar ucuz, zümrüt, yakut, pırlanta ve zafirler de bir sahildeki
çakıltaşları kadar boldu.

Yerlilerin Katolik oldukları d o ğ r u y s a , diye d ü ş ü n d ü . Bir an

önce silâhlanıp Ercsrmrs'un toplarından birinin arkasına geç­
m e m yerinde olacak.
Yemekleri yutup giyindi. Ayağa kalkınca sendeleyerek dur­
d u . Her z a m a n sallanan g e m i d e n ayrılıp sahile çıkınca böyle
olurdu. Çizmeleri yoktu. Kapıya giderken yine yalpaladı ve d o ğ ­
r u l m a y a çalışırken eli i n c e d u v a r a g e l d i . İnce tahtalar onun
ağırlığını ç e k e c e k gibi d e ğ i l d i . T a h t a l a r p a r ç a l a n d ı ve kâğıt da
yırtıldı. B i a c k t h o r n e d o ğ r u l d u . K o r i d o r d a k i kadın kendisine d e h ­
şetle bakıyordu.
Bu tertemiz odayı böyle altüst ettiği için sıkılarak, «Özür
dilerim. Çizmelerim nerede?» dedi.
Kadın yine boş gözlerle bakıyordu. Az sonra koşarcasına
g i d e r e k b a ş k a bir kapıyı a ç t ı . G e l m e s i için a d a m a işaret e t t i .
Konuşmalar ve akarsuyun sesi yankılanıyordu. B i a c k t h o r n e ka­
pıdan g e ç i n c e kendisini boş sayılacak b a ş k a bir o d a d a b u l d u .
O r a d a n bir v e r a n d a y a çıkılıyor ve b i r k a ç b a s a m a k l a e t r a f ı n d a
yüksek duvarı olan küçük bir bahçeye iniliyordu. Bu ana kapının
ö n ü n d e i k i y a ş l ı k a d ı n , kırmızı e n t a r i l e r giymiş üç ç o c u k ve
bahçıvan o l d u ğ u belli o l a n , elinde tırmık t u t a n bir a d a m vardı.
Hepsi de birden ç o k c i d d i bir tavırla s e l a m verdiler ve başla­
rını e ğ e r e k ö y l e c e k a l d ı l a r .
B i a c k t h o r n e o ana dek böyle bir b a h ç e g ö r m e m i ş t i . K ü ç ü k
bir çağlayan, bir a k a r s u , minik bir köprü, özenle düzenlenmiş
çakıllı b a h ç e yolları, kayalar, çiçekler ve fidanlar. Ne kadar te­
miz, diye d ü ş ü n d ü . Ne kadar düzenli.
S o n r a s ı c a k g ü n e ş t e sırtını bir d i r e ğ e d a y a y a r a k o t u r d u .
S a d e c e kalçalarına bir bez s a r m ı ş yaşlı bahçıvanın t e r t e m i z
bahçede çalışmasını seyretmeye koyuldu. Acaba süvari sağ
mıydı? Kaç g ü n u y u m u ş t u . Uyanıp y e m e k yediğini ve t e k r a r
uykuya daldığını hatırlıyordu.
Birbirinin ardından koşan çocuklara bakarken bahçıvanın
çıplaklığından utandı. Çünkü a d a m eğilince ya da çömelince her
tarafı gözüküyordu. Çocukların bunu farketmez gibi davran­
malarına da şaşmıştı. Duvarın üstünden diğer evlerin yassı taş
veya ot kaplı damlarını g ö r ü y o r d u . U y u m a k istiyordu, a m a ken­
disini zorlayarak kalkıp b a h ç e kapısına g i t t i . Bahçıvan g ü l ü m ­
seyip eğildi ve s e l a m verdi. Sonra kapıyı a ç m a y a koştu. Yine
eğilerek selam verdi.
Köy d o ğ u y a b a k a n yarım ay b i ç i m i n d e k i limanın kıyısınday-
d ı . B l a c k t h o r n e ' u n o g ü n e d e k g ö r m e d i ğ i t i p t e iki y ü z k a d a r e v
sahile d o ğ r u inen d a ğ a yaslanmıştı. Rıhtım t a ş döşeliydi ve g e ­
milerin y a k l a ş m a s ı için t a ş bir iskele vardı. Erkeklerle kadınlar
balık temizliyor, ağ ö r ü y o r l a r d ı . Kuzeyde eşsiz bir t e k n e yapıl­
maktaydı.
 — 15 —

Limanda da aynı biçimde pek çok tekne vardı. E r c s m u s da

sahilden on beş m e t r e kadar ileriye, epey derin suya d e m i r l e m i ş ­
ti. Baştan üç halat atılmıştı. B i a c k t h o r n e , kim yaptı b u n u / d i y e
d ü ş ü n d ü . Geminin etrafını yabancı tekneler almıştı. Erasnuıs'da
da yabancılar vardı. Kendi personeli neredeydi acaba?
Çevreyi i n c e l e r k e n b i r d e n p e k ç o k k i m s e n i n kendisini sey­
retmekte olduğunu gördü. Adamlar onun farkettiğini anlayınca
saygıyla eğilerek selam verdiler. Biackthorne da çaresiz karşı­
lık v e r d i . B u i n s a n l a r r e n k r e n k k e l e b e k l e r i a n d ı r ı y o r l a r d ı . F a ­
k a t b i r g a r i p l i k v a r d ı . B i r d e n d u r u m u a n l a d ı . A d a m l a r d a si'iah
y o k t u . N e b i r kılıç, n e d e a t e ş l i s i l a h g ö r m ü ş t ü .
O sırada başı traşlı, s a d e c e tepesinde biraz saç bırakılmış
olan adamı g ö r ü n c e , büyük bir korkuya kapıldı. Rahibin İspan­
yol ya da Portekizli olduğu belliydi. Cüppesi t u r u n c u y d u a m a
k e m e r i n e taktığı tespih ve haçı t a n ı m a m a y a olanak y o k t u . Yü­
zünden de düşmanlığı o k u n u y o r d u zaten. Rahip demirli Era$-
m u s ' o b i r g ö z a t t ı . B i a c k t h o r n e a d a m ı n d a h a i n c e , hızlı v e ye­
ni tipteki ticaret — savaş gemisinin Hollanda veya İngiltere'ye
ait olduğunu anladığını da hissetti. Rahibin yanında siyah saçlı,
siyah gözlü on kadar yerli vardı. Aralarından biri p a r m a k ara­
sından g e ç e n sandaletleri dışında rahip gibi giyinmişti. Diğer­
leri r e n k renk entariler, bol p a n t o l o n l a r g i y m i ş l e r d i a m a hiçbiri
silahlı değildi.
Biackthorne vakit varken kaçmayı istedi. Fakat ne bunu
y a p a c a k g ü c ü , n e d e s a k l a n a c a k bir yeri vardı. B o y u , iriliği v e
gözlerinin rengi yüzünden bu dünyanın yabancısıydı. Duvara da­
yanarak bekledi.
«O bir Hollanda korsan gemisi. Sen dinsiz bir Hollandalı­
s ı n . K o r s a n s ı n . T a n r ı s a n a acısın!» d e d i r a h i p .
«Biz k o r s a n d e ğ i l i z . D ü ş m a n l a r ı m ı z b i r y a n a , d a i m a b a r ı ş ­
sever tüccarlarız. Ben o g e m i n i n kılavuzuyum. Ya sen kimsin?»
«Peder S e b a s t i o . B u r a y a nasıl geldin?»
« R ü z g â r b i z i b u s a h i l e a t t ı . B u r a s ı n e r e s i ? J a p o n y a mı?»
Rahip sabırsızlıkla s ö y l e n d i . «Evet, J a p o n y a . Nippon.» S o n r a
d ö n e r e k yanındaki a d a m l a r ı n en yaşlısıyla J a p o n c a k o n u ş m a y a
başladı. Güçlükle k o n u ş u r k e n eliyle B l a c k t h o r n e ' u işaret edi­
y o r d u . A d a m l a r ı n hepsi de şaşırdılar. Biri kendisini k o r u m a k is-
 — 16 —

ter gibi haç çıkardı.

«Hollandalılar dinsiz, asi ve korsandır. Adın ne?»
«Burası bir Portekiz s ö m ü r g e s i mi?»
Rahibin kanlı gözleri pek s e r t t i . «Köyün reisi gerekli yere
senden sözetmiş. Günahların seni yakaladı sonunda. Adamları­
nın g e r i k a l a n ı n e r e d e ? »
«Fırtına bizi b u r a y a a t t ı . Yiyecek, su ve g e m i m i z i o n a r a c a k
z a m a n a ihtiyacımız var. O z a m a n g i d e c e ğ i z . Her şeyin bedelini
ödeyebiliriz...»
«Adamların nerede?»
«Bilmiyorum. Herhalde gemideler.»
Rahip yine köyün reisini sorguya çekti. Sonra Blackthor-
ne'a d ö n d ü . «Burada suçluları ç a r m ı h a gererler, kılavuz. Öle­
c e k s i n . Daiimyo yanında samuray'larıyla geliyor. Tanrı sana acı­
sın.»
«Dcsimyo d a n e ? »
«Feodal bir derebeyi. Bütün bu bölge ona aittir. Buraya na­
sıl g e l d i n ? »
«Ya s o m i u r o y ? »
«Savaşçı... A s k e r . . . S a v a ş ç ı l a r sınıfının üyeleri.» Rahibin
hiddeti gittikçe artıyordu. «Nereden geldin, kimsin?»
Biackthorne onu şaşırtmak için, «Lehçeni tanıyamadım,»
dedi. «İspanyol musun?»
«Portekizliyim. Sana Portekiz'den Peder Sebastio o l d u ğ u ­
m u s ö y l e d i m . B ö y l e iyi P o r t e k i z c e y i n e r e d e n ö ğ r e n d i n s e n ? »
B i a c k t h o r n e o n u n d a m a r ı n a b a s t ı . «Fakat İspanya'yla Por­
tekiz aynı ülke artık. Sizi aynı kral yönetiyor.»
«Biz d e ğ i ş i k ü l k e l e r i n insanlarıyız. K e n d i b a y r a ğ ı m ı z ı d a l g a ­
landırıyoruz. Denizaşırı t o p r a k l a r ı m ı z t ü m ü y l e ayrı. Evet, ayrı.
K r a l Philip ü l k e m i çaldığı sırada b u n a razı oldu.» R a h i p S e b a s ­
t i o h i d d e t i n e g ü ç l ü k l e e n g e l o l d u . « Y i r m i yıl ö n c e z o r k u l l a n a r a k
ü l k e m i ele g e ç i r d i . Ş i m d i Kral Philip'in o ğ l u bizi y ö n e t i y o r a m a
o da g e r ç e k kralımız değil. Yakında kendi kralımıza kavuşaca­
ğız yine. S ö y l e d i ğ i m gibi ben İspanyol d e ğ i l , Portekizliyim. Ciz­
vit mezhebindenim.»
« A m a n , o n l a r d a n biri! Bir Cizvit!»
«Evet, T a n r ı r u h u n a acısın.» R a h i p h i d d e t l e J a p o n c a b i r
şeyier söyledi ve a d a m l a r B i a c k t h o r n e ' u n üstüne yürüdüler.
Biackthorne gerileyerek duvara dayandı ve adamlardan birine
bir y u m r u k attı ama diğerleri başına üşüştüler.
«Nenigcto da?»
Birden gürültü kesildi.
Genç a d a m on adım_ötedeydi. Dar pantolon, tahta ayakka­
b ı v e bir k i m o n o g i y m i ş t i . K e m e r i n e d e kınlı iki kılıç t a k ı l ı y d ı .
Biri d a h a ç o k h a n ç e r e b e n z i y o r d u . Diğeri uzun ve h a f i f ç e kıvrık
e l a n ç i f t taraflı bir kılıçtı. A d a m elini kayıtsız bir tavırla bu kı­
lıcın k a b z a s ı n a d a y a m ı ş t ı . D a h a s e r t sesle sordu. «Nanigato
da?» Kimse cevap v e r m e y i n c e ses yükseldi. « N A N İ G O T O DA?»
J a p o n l a r d i z ü s t ü ç ö k e r e k b a ş l a r ı n ı y e r e s ü r d ü l e r . Y a l n ı z ra­
hip ayakta kaldı. Selam verip güçlükle durumu anlatmaya
çalıştı a m a genç a d a m o n u n sözünü keserek köyün reisine
işaret, etti. «Mura?»
M u r a başını k a l d ı r m a d a n a n l a t m a y a başladı. B i r k a ç kez
B l a c k t h o r n e ' u ve bir kez g e m i y i iki kez de rahibi işaret e t t i .
Silahlı a d a m k ü s t a h bir tavırla" M u r a ' y ı s o r g u y a ç e k t i k t e n s o n r a
bir şeyler söyledi. Sonra k ü ç ü m s e y e n bir tavırla elini r a h i b e
d o ğ r u splladı. K ö y ü n reisi rahibe bir şey s o r d u . Rahip kıpkırmızı
kesildi.
B l a c k t h o r n e ' d a n bir baş kısa, yakışıklı yüzü ç i ç e k b o z u ğ u ve
bir hayli de genç olan a d a m dikkatle yabancıya b a k ı y o r d u .
« O n u s h i i t t a i d o k o k a r a k i t a n e d a ? D c ı k o rtc k u r t i n o m o n a d a ? »
Rahip, «Kasigi Omi San, nereden geldiğini ve milliyetini
soruyor,» diye sözlerini çevirdi.
Biackthorne endişeyle sordu. «Mr. O m i s a n d c i m y o mu?»
«Hayır. K e n d i s i s a m u r a y . B u k ö y ü n y ö n e t i m i o n a v e r i l m i ş t i r .
S o y a d ı K a s i g i , adı O m i . Bizde d a i m a s o y a d l a r ı ö n c e söylenir.
'San' da saygıdeğer anlamına gelir. Nezaket g ö s t e r m e k için
bu bütün isimlere eklenir. Burada terbiyesizliğe dayanamazlar.
Ç a b u k c e v a p ver!»
« A m s t e r d a m ' d a n g e l i y o r u m . İngilizim.»
Rahip Sebastio şaşkınlığını gizleyemedi. S a m u r a y ' a , «İngi­
liz,» d e d i . « İ n g i l t e r e . » S o n r a a n l a t m a y a b a ş l a d ı . A n c a k O m i s a -

Şogun F : 2
 — 18 —

hırsızlıkla o n u n s ö z ü n ü k e s e r e k bir şeyler h o m u r d a n d ı .

«Omi San başkanlarının sen olup olmadığını soruyor. Köy
reisine göre sadece birkaç dinsiz sağ olup onlar da ağır hastay­
mış. Süvariniz var mı?»
B i a c k t h o r n e karaya çıktıkları için süvarinin emrinde o l m a ­
sı gerektiğini bilmekle birlikte, «Onların başkanı benim,» diye
c e v a p v e r d i . « B e n e m i r veriyoTum.»" S ü v a r i S p i l l b e r g e n ' i n s a ğ ­
l a m ve sağlıklıyken bile kimseye e m r e d e m e d i ğ i n i bildiği için
böyle konuşmuştu.
S a m u r a y yine bir şeyler söyledi. «Omi San, lider o l d u ğ u n
için k ö y d e serbestçe; dolaşabileceğini söylüyor. Efendisi, yani
d o î r r y o gelene kadar her istediğini yapabileceksin. A n c a k , si­
zin için dcıimyo k a r a r verecek. O z a m a n a k a d a r köy reisinin
evinde misafir olacaksın ama köyden ayrılmaya kalkmayacak­
sın. Anlıyor musun?»
«Evet. Yalnız m ü r e t t e b a t ı m nerede?»
Rahip S e b a s t i o rıhtımın o r a d a bazı evleri işaret e t t i . O m i ' -
n i n k a r a n v e s a b ı r s ı z l ı ğ ı y ü z ü n d e n e n d i ş e l e n d i ğ i b e l l i y d i . «İş­
te! Ö z g ü r l ü ğ ü n ü n tadını çıkar korsan! K ö t ü l ü ğ ü n ü n cezasını...»
O m i Blackthorne'a d ö n d ü . «VVckcrimusu ka?
«Sana 'Anlıyor m u s u n ? ' diyor.»
« J a p o n c a 'Evet' nasıl d e n i l i y o r ? »
Rahip, s a m u r a y a b a k t ı . «VVakarimusu.»
O m i k ü ç ü m s e y e n bir tavırla elini s a l l a y a r a k onları savdı.
Herkes yerlere kadar eğildi. Sadece bir a d a m kasıtla selam ver­
meden doğruldu.
Ö l d ü r ü c ü kılıç i n a n ı l m a z b i r hızla h a r e k e t e t t i ; a d a m ı n k a ­
fası omuzlarından uçmuştu. Kanlar toprağa yayılırken başsız
b e d e n bir kaç kez sarsılıp h a r e k e t s i z kaldı. Rahip d a y a n a m a y a ­
r a k b i r a d ı m g e r i l e d i . S o k a k t a k i m s e kılını b i l e k ı m ı l d a t m a m ı ş t ı .
Başlarını e ğ m i ş öylece duruyorlardı. Biackthorne dehşetten do­
na kalmıştı.
O m i kayıtsız bir tavırla ayağını cesedin üstüne dayadı.
Gitmeleri için işaret etti. «Ikinasai!»
A d a m l a r yine yerlere kadar selam verip uzaklaştılar. Rahip
uzun bir süre bekledikten sonra ayrıldı. Omi gözlerini kısarak o-
n u izledi. Sonra B l a c k t h o r n e ' u süzdü. B i a c k t h o r n e geri geri gitti
 — 19 —

ve epey uzaklaşınca da köşeyi dönüp kaçtı.

O m i kahkahalarla g ü l ü y o r d u . G ü l m e s i sona erince de kı­
lıcını i k i e l i y l e t u t a r a k c e s e d i k ü ç ü k p a r ç a l a r a a y ı r m a y a b a ş l a ­
dı.

B i a c k t h o r n e k ö y r e i s i n i n e v i n e d ö n ü n c e k e n d i s i n i y i n e ilk
kaldığı o d a y a aldılar. Burasını d u v a r d a k i h a ç t a n tanımıştı. Köy
reisi o n u n yanına g e l e r e k , «Burası b e n i m evim,» d e d i . «Adım
Mura.» Güçlükle anlaşılan bir Portekizce k o n u ş u y o r d u .
«Mura San. Benim adım da Biackthorne.»
«Anlayamadım...»
«Adım. Biackthorne.»
M u r a kendisine zor gelen bu adı b i r k a ç kez s ö y l e m e y i
denedi. Sonunda vazgeçerek karşısındaki devi seyretmeye baş­
ladı. Rahip S e b a s t i o ve yıllarca ö n c e gelen ö b ü r p e d e r d e n baş­
ka hiç b a r b a r g ö r m e m i ş t i . Fakat, diye d ü ş ü n ü y o r d u . Rahipler
koyu renk saçlı, siyah gözlü ve orta boylu. A m a bu a d a m uzun
boylu. Saçları ve sakalı altın gibi, gözleri de mavi. Ne acayip!
Ben b ü t ü n insanların siyah gözlü, siyah saçlı olduklarını sanır­
d ı m . Biz ö y l e y i z . Ç i n l i l e r d e ö y l e . H e m Ç i n b ü t ü n d ü n y a d e m e k
değil mi? Peki neden Rahip Sebastio bu a d a m d a n bu k a d a r
nefret ediyor? Ş e y t a n a taptığı için mi? S a n m a m , ç ü n k ü Rahip
S e b a s t i o i s t e s e o ş e y t a n ı u z a k l a ş t ı r ı v e r i r . O iyi p e d e r i h i ç b u
kadar hiddetli g ö r m e m i ş t i m . Asla! Çok garip! Sarı saç ve mavi
göz şeytanın işareti mi acaba?
M u r a ona bakarken kendisini gemide baygın bulup evine
getirdiğini hatırladı. O n u n b a ş k a n o l d u ğ u n u anlamış ve özel iti­
na görmesi gerektiğine karar vermişti. Adamı yatağın üstüne
yatırıp epey merakla soymuşlardı.
M u r a ' n ı n annesi Saiko, «Özel parçaları ç o k etkileyici nen?»
demişti. «Acaba dikleştiği zaman ne kadar olur?»
M u r a , «Kocaman,» diye c e v a p vermiş, annesi, karısı, dost­
ları, hizmetkârları ve d o k t o r g ü l ü ş m ü ş l e r d i ,
M u r a ' n ı n k a r ı s ı N i j i d e , « K a d ı n l a r ı d a o n l a r g i b i iyi g e l i ş m i ş
olmalı,» diye d ü ş ü n c e s i n i açıklamıştı.
'Ama M u r a ' n ı n a n n e s i g e l i n i n e ç a t m ı ş t ı . « S a ç m a l a m a kı-
 — 20 —

z ı m . P e k ç o k ç a y h a n e kızı o n a u y m a k i ç i n m e m n u n l u k l a g e r e ­
ken şeyi yaparlar.» Sonra hayretle başını sallamıştı. «Ömrüm­
de onun gibi birini daha g ö r m e d i m . Çok tuhaf değil mi? Nen?»
O
B l a c k t h o r n e ' u silip t e m i z l e m i ş l e r f a k a t a d a m k o m a d a n çık­
m a m ı ş t ı . D o k t o r u y a n a n a k a d a r o n u n bir banyoya girmesini
uygun bulmamıştı. «Mura San, bu barbarın törelerini bilmiyo­
ruz. Ö z ü r d i l e r i m a m a bir h a t a y a p ı p kendisini öldürebiliriz. O-
n u n g ü c ü n ü n s o n u n a g e l d i ğ i belli. Biraz sabırlı olmalıyız.»
M u r a d a , «Ya b a ş ı n d a k i b i t l e r n e o l a c a k ? » d i y e s o r m u ş t u .
«Şimdilik kalacak. Anladığıma göre bütün barbarlar bitliy-
miş. O n u n için sabır tavsiye edeceğim.»
M u r a ' n ı n k a r ı s ı d a a t ı l m ı ş t ı . «Hiç o l m a z s a b a ş ı n ı y ı k a y a -
m a z mıyız? Ç o k d i k k a t l i davranırız. B ö y l e c e h e m b a r b a r a yar­
d ı m eder, h e m de evimizi temiz tutarız.»
Mura'nın anası da kesin k o n u ş m u ş t u . «Doğru. Saçlarını
y ı k a y ı n . F a k a t o r g a n ı n ı n s e r t l e ş t i ğ i z a m a n n e k a d a r iri o l d u ğ u ­
nu bilmeyi isterdim doğrusu!»
M u r a Hıristiyan olmuştu. Bu barbarı evine aldıktan sonra
da hem rahibe, hem de Omi San'a haber göndermişti. Böylece
köyü de korumuştu. Omi San pek çok samuray gibi Zen Bu­
d i s t m e s h e b i n d e n d i v e ö l ü m ü a r a y a n , g u r u r l u b i r s a v a ş ç ı y a uy­
g u n dindi bu. O m i San r a h i p l e r d e n de hiç h o ş l a n m ı y o r d u üstelik.
M u r a , O m i San tatsızlık çıkaracaktır, diye düşündü. Bu
y e t i ş m i y c r m u ş gibi bizim D a l m y c da geliyor.
M u r a n e z a m a n O m i ' n i n a m c a s ı o l a n İzu D a i m y o ' s u K a s i g i
Yabu'yu düşünse endişelenirdi. Bu adamın hainliği ve kötülüğü
ün salmıştı. O k ö y d e k i l e r i n h a k k ı o l a n tahılı ve balıkları bile el­
l e r i n d e n alır v e a d a l e t s i z y ö n e t i m i y l e h e r k e s i e z e r d i . M u r a k e n d i
k e n d i n e «Savaş çıkınca,» dedi. «Yabu hangi tarafı t u t a c a k ?
L o r d İ s h i d c ' y u m u , L o r d T o r a n a g a ' y ı mı? B u iki d e v i n p e n ç e l e r i
a r a s ı n d a s ı k ı ş t ı k biz.»
T o r a n a g a büyük ve ünlü bir generaldi. Kwanto bölgesinin
-sahibi o l a n T o r a n a g a s e k i z e y a l e t e d e h ü k m e d i y o r d u . K u z e y d e

(*) Neh : Japonca «değil m i ? » anlamına geliyor.

 — 21 —

o n u n sözü g e ç e r d i ve d o ğ u d a k i orduların k o m u t a n ı da yine oy­

d u . Buna karşılık İshido, O s a k a Ş a t o s u n u n lordu, K o r e fatihi,
Vârisin koruyucusu, Batı Ordularının komutanıydı. Kuzeyde b ü ­
yük T a k a i d o yolu Toranaga'nın başkenti olan Yedo'ytı Japo ny a'­
nın b a ş k e n t i O s a k a ' y a b a ğ l ı y o r d u . O s a k a a y n ı z a m a n d a İ s h i d o ' -
n u n d a b a ş k e n t i y d i . İki t a r a f ı n o r d u l a r ı o y o l d a k a r ş ı l a ş a c a k l a r ­
dı.
Peki savaşı kim kazanacaktı?
Hiç kimse.
Çünkü savaş bütün imparatorluğu kaplayacak, bölgeler
b ö l g e l e r l e , köyler k ö y l e r l e s a v a ş a c a k t ı . S a d e c e s o n o n yıldır
d u r g u n d u o r t a l ı k . T a r i h t e i l k k e z s o n o n yıl b a r ı ş h ü k ü m s ü r m ü ş
ve savaş olmamıştı.
M u r a , ben de barıştan hoşlarıtnaya başlamıştım, diye dü­
ş ü n d ü . Fakat barışı getiren a d a m öldü. Ö n c e s a m u r a y , sonra
general, daha sonra büyük general ve sonunda Taiko, yani Ja­
p o n y a ' n ı n ' K o r u y u c u L o r d u ' o l a n o k ö y l ü a s k e r ö l e l i b i r yıl v a r .
Yedi yaşındaki oğlu da bu büyük güce sahip olamayacak kadar
k ü ç ü k . O n u n için de o ç o c u k da bizler gibi bir o y u n c a k . Dev­
lerin elinde bir oyuncak. Savaştan k a ç m a y a olanak yok. T a i k o
bile sevgili o ğ l u n u , hanedanını, mirasını ya da i m p a r a t o r l u ğ u n u
koruyamazdı... Belki de böyle olması gerekiyor. Taiko ülkedeki
kargaşayı bastırdı, barış yaptı. Ülkedeki t ü m dcrimyo'lara sanki
birer köylüymüş gibi baş eğdirdi. Hepsinin topraklarını isteğine
g ö r e ayarladı. Kimini yükseltti, kimini o r t a d a n kaldırdı. Ve sonra
kendisi de öldü. O cüceler arasında bir devdi. A m a belki de b ü ­
tün yaptıklarının ve büyüklüğünün de onunla birlikte ölmesi da­
h a d o ğ r u . İ n s a n r ü z g â r a k a p ı l ı p g i d e n b i r g o n c a s a y ı l m a z rnı?
G e r i y e kalan Tanrıların t o p r a k l a r ı , d a ğ l a r , denizler ve yıldızlar
değil midir?.. H e p i m i z k a p a n a sıkıştık. Yakında s a v a ş ç ı k a c a ğ ı
da d o ğ r u . Bizim ne tarafta döğüşeceğimize sadece Yabu karar
verecek.
Mura bu düşüncelerden kurtularak karşısındaki barbar
k o r s a n a b a k t ı . «Başımıza bela olması için g ö n d e r i l e n bir şey­
tansın sen. Geldiğinden beri de yalnızca tatsızlık çıktı. Neden
başka bir köyü s e ç m e d i n sanki?»
Blacktfıorne'un uykusu vardı ama bu adamla dost olmak
istiyordu. O n u n için zorla g ü l ü m s e y e r e k haçı işaret etti. «Siz:
Hıristiyan mısınız?»
M u r a b a ş ı n ı s a l l a d ı . «Evet.»
«Ben de Hıristiyanım.»
«Rahip, 'Hayır, o Hıristiyan d e ğ i l ' dedi.»
«Katolik değilim a m a Hıristiyanım.»
Fakat Mura durumu anlayamadı, Biackthorne da uğraşma­
sına r a ğ m e n a n l a t a m a d ı . « D o i m y o n e z a m a n g e l e c e k ? » diye s o r ­
du sonunda.
«Ah, d d i m y c » M u r a o m u z silkti. «Daimyo istediği z a m a n
gelir. Uyuyun. Ö n c e temizlenin. Lütfen.»
«Ne?»
«Temizlik. Banyo. Lütfen.»
«Anlamıyorum.»
Mura ona yaklaşıp tiksintiyle b u r n u n u b u r u ş t u r d u . «Pis
koku. Kötü. Bütün Portekizliler gibi. Banyo...»
B i a c k t h o r n e h i d d e t l e n d i . «Ben istediğim z a m a n yıkanırım;
ve kokmuyorum. Herkes banyonun tehlikeli o l d u ğ u n u bilir. İ s ­
hal o l m a m ı mı istiyorsun? Ben bu kadar aptal mıyım? Haydi:
c e h e n n e m o l . U y u y a c a ğ ı m artık.»
Barbarın hiddetine şaşan Mura, «Banyo,» diye e m r e t t i .
Böyle hiddet g ö s t e r m e k k a d a r b ü y ü k bir terbiyesizlik o l a m a z d ı .
H e m b a r b a r pis k o k u y o r d u . Ayrıca üç g ü n d ü r de d o ğ r u dürüst:
yıkanmamıştı. Ç a y h a n e d e k i kızlar bile ç o k büyük para karşılığın­
da onun yatağına girmeye yanaşmazlardı doğrusu. Bu yaban­
cılar ne k ö t ü , diye d ü ş ü n d ü . Ş a ş ı l a c a k şey! Ne pis h u y l a n var!
A m a neyse... M a d e m senden s o r u m l u y u m . Sana g ö r g ü kural­
ları ö ğ r e t i l e c e k . Bir insan gibi y ı k a n a c a k s ı n ve a n n e m de i s t e d i ­
ği şeyi öğrenecek. Sesini yükseltti. «Banyo!»
B i a c k t h o r n e gitmesi için eliyle işaret ederek h o m u r d a n d ı .
«Seni p a r a l a m a d a n d e f o l buradan!»
Bir a n sessizlik o l d u . S o n r a ü ç J a p o n e r k e ğ i y l e kadını M u ­
ra'nın arkasında belirdi. M u r a kısaca d u r u m u açıklayarak ke­
sinlikle konuştu. «Banyo. Lütfen.»
«Bas!»
M u r a üzerine d o ğ r u ilerleyince B i a c k t h o r n e onun canını
y a k m a k istemediği için sadece kolunu itmeye yeltendi. A m a
 — 23 —

s o n r a b ü y ü k bir c a n acısıyla bağırdı. Nasıl o l d u y s a M u r a elinin

yanıyla vurmuştu. Blackthorne'un kolu inme inmiş gibi aşağı
sarktı. Yeniden büyük bir hiddetle saldıracak oldu. A m a oda
fırıl fırıl d ö n d ü v e k e n d i s i n i y e r d e b u l d u . B u k e z o a c ı v e r e n ,
felç inmiş gibi hareketsiz bırakan acı sırtındaydı ve kımıldaya-
mıyordu. «Amanın...» Kalkmaya çalıştı a n c a k dizleri bükülüver-
di. Sonra M u r a küçük fakat d e m i r gibi sert parmağıyla Black-
horne'un b o y n u n d a bir sinir merkezine d o k u n d u . İnanılmaz bir
acı d u y d u a d a m . «Aman Tanrım...»
«Banyo? Lütfen?»
B i a c k t h o r n e can acısıyla, «Tanrım,.. Tanrım,» diye inledi.
B u k a d a r u f a k t e f e k bîr a d a m ı n k e n d i s i n i bir a n d a a c i z d u r u m a
düşürmesine de çok şaşmıştı.
M u r a y ı l l a r ö n c e j u d o v e k a r e t e s a n a t ı y l a b i r l i k t e kılıç v e
mızrakla dövüşmesini de öğrenmişti. O zamanlar kendisi bir
savaşçıydı ve d a h a sonra da T a i k o için savaşmıştı. O devirlerde
köylüler samuray, samuraylar köylü olabiliyordu. M u r a dalgın
dalgın yerdeki adama bakarak, garip, diye düşündü. Taiko başa
gelir gelmez köylülerin s a v a ş m a k t a n vazgeçmelerini emretti. Bi­
ze silahları hemen bırakmamızı söyledi. Ondan sonra da impara-
t o r i u ğ u m u z d a k i herkesin yaşamını etkileyen d e ğ i ş m e z kast sis­
temini koydu. Samuraylardan sonra köylüler geliyor. Bunları
s a n a t ç ı l a r , t ü c c a r l a r , t o p l u m dışı k i m s e l e r , h a y d u t l a r izliyor. En
a l t t a da e t a var. İnsan sayılmayan, cesetlerle ilgilenen, deri ta­
baklayan, ölü hayvanlarla meşgul olan, cellatlık yapan eto'lar.
Barbarlar bu kast sistemine alınmayacak kadar aşağılıklar ta­
biî.
Yerde yatmış bir ç o c u k gibi inleyen Blackthorne'a b a k a r a k
onun böyle gurursuz davranabilmesinden utandı. Yerlere kadar
e ğ i l i p s e l â m v e r d i . « L ü t f e n b e n i b a ğ ı ş l a y ı n , K a p t a n San.» B i r
y a n d a n d a d ü ş ü n ü y o r d u . «Evet, ç o k ü z g ü n ü m , a m a b u n u y a p ­
m a m g e r e k t i . Evimi a l t ü s t ettiniz. Karım bir kapıyı o n a r t m a k
z o r u n d a kaldı. B ö y l e t e r b i y e s i z l i k e t m e n i z e izin v e r e m e z d i m .
E v i m d e a r z u l a r ı m a karşı g e l m e n i z e de razı o l a m a m tabiî. Bu
sizin iyiliğiniz için. Ne yazık ki, b a r b a r l a r g u r u r denilen şeyi bil­
m e z l e r . O n u n için d e ü z ü l m e z l e r . Yalnız r a h i p l e r ö y l e d e ğ i l . O n ­
lar da pis kokuyorlar a m a onları Tanrı seçmiş. O n u n için de
 — 24 —

h e p s i g u r u r l u . Siz... siz h e m y a l a n c ı , h e m d e korsansınız. H i ç

şerefiniz yok. Ne tuhaf! Bir de Hıristiyan o l d u ğ u n u z u iddia e d i ­
yorsunuz! B u n u n da size y a r a n o l m a y a c a k . Bizim D c î m y o Hı-
ristiyanlardan da, b a r b a r l a r d a n da nefret eder. M e c b u r kalın­
c a o n l a r a k a t l a n ı r a n c a k . F a k a t siz n e b i r P o r t e k i z l i , n e d e b i r
Çinlisiniz. Yasalarımız sizi k o r u m u y o r d e ğ i l m i ? O n u n için ö l e ­
ceksiniz ya da hiç olmazsa sakatlanacaksınız. Ne olursa o l s u n ,
temizlenmenizi sağlamak benim görevimdir.»
M u r a hâlâ s e r s e m olan B l a c k t h o r n e ' u n evden çıkarılıp
b a h ç e d e k i h a m a m a g ö t ü r ü l m e s i için adamlarına yardım etti.
Kadınlar da onların peşisıra geliyordu.

« D ö i m y o , izu L o r d u K o s i g i Y a b u , n e r e d e n g e l d i ğ i n i b i l m e k
istiyor. B u r a y a nasıl g e l d i n ve n e r e l e r d e korsanlık ettin?» Ko­
nuşan Rahip Sebastio'ydu.
S a b a h hava açık ve sıcaktı. B i a c k t h o r n e köy alanındaki:
p l a t f o r m u n ö n ü n d e diz ç ö k m ü ş t ü . Başı hâlâ yediği d a r b e d e n d o ­
layı a ğ r ı y o r d u . A m a k e n d i k e n d i n e , s a k i n o l v e k a f a n ı çalıştır,,
dedi. Bu Cizvit papazı sana d ü ş m a n . Başka çevirmen de yok.
Sonra sesini yükseltti. «Önce daimyo'ya savaşta o l d u ğ u m u z u . . .
Düşman olduğumuzu söyle. İngiltere ve Hollanda'nın İspanya
ve Portekizle savaştığını anlat.»
«Sana gerçekleri değiştirmeye k a l k m a m a n ı tavsiye e d e r i m .
Pis H o l l a n d a l ı a s i l l e r i n u y d u r m a l a r ı b u n l a r . H o l l a n d a b ü y ü k İs­
p a n y o l İ m p a r a t o r l u ğ u n u n k ü ç ü k bir parçasıdır.»
«İngiltere s a v a ş t a ve...» B i a c k t h o r n e k o n u ş m a y a d e v a m et­
medi, çünkü rahip onu dinlemeden bildiği gibi çevirmeye baş­
lamıştı.
Kısa b o y l u , t ı k n a z , o t o r i t e r b i r t i p o l a n d t t i m y o p l a t f o r m d a y ­
dı. A y a k l a r ı n ı altına alıp r a h a t r a h a t diz ç ö k ü p o t u r m u ş t u . Ge­
risinde d ö r t adamı vardı. O n l a r d a n biri de Kasigi Omi'ydi. Ya-
 — 25 —

ni yeğeni ve k u l u y d u adamın. İpek k i m o n o l a r ve bunların üstü­

n e d e b e l l e r i sıkı o t u r a n , o m u z l a n g e n i ş v e k o l a l ı s ü s l ü c e k e t ­
ler g i y m i ş l e r d i . H e p s i n i n d e kılıcı v a r d ı .
M u r a t o p r a ğ ı n ü s t ü n e ç ö k m ü ş t ü . K ö y d e n bir tek o vardı.
Ö t e k i i z l e y i c i l e r d a i m y o ' y l a g e l e n elli s a m u r a y d ı . O n l a r d a s ı r a
sıra d i z i l m i ş , s e s s i z s e d a s ı z o t u r u y o r l a r d ı . G e m i n i n p e r s o n e l i
B l a c k t h o r n e ' u n arkasındaydı. D a i m y o ' n u n karşısına çıkarıldık­
ları z a m a n B i a c k t h o r n e h e p s i y l e b i r l i k t e e ğ i l i p s e l â m v e r m i ş t i .
Ama bu yeterli olmamıştı. Samuraylar hepsini dizüstü itmiş ve
köylülere özgü şekiide başlarını t o p r a ğ a sürmüşlerdi. Biackt­
horne karşı k o y m a y a kalkmış ve rahibe kendi geleneklerinin
böyle olmadığını anlatması için bağırmıştı. Başına yediği mızrak
sapı y ü z ü n d e n y e r e yıkıldı tabiî. A d a m l a r ı b i r d e n s a l d ı r m a k için
doğrulacak oldular, fakat Biackthorne kendisini toplamış ve d u ­
rup eğilmeleri için haykırmıştı. Neyse adamlar itaat ettiler.
Biackthorne daha sonra bir iskemle istedi. Rahip Japonların
i s k e m l e k u l l a n m a d ı k l a r ı n ı ve ü l k e d e hiç i s k e m l e b u l u n m a d ı ğ ı n ı
söyledi sert bir dille.
Biackthorne daimyo'yla konuşan rahibe baktı. Onun anlat­
tıklarına dair bir i p u c u a r ı y o r d u . S o n r a , d a i m y o ' n u n yüzünden
m e r h a m e t s i z l i ğ i o k u n u y o r , diye d ü ş ü n d ü . N a m u s s u z u n biri o l d u ­
ğ u n d a n e m i n i m . . . Rahibin J a p o n c a s ı da akıcı değil. Döimyo si­
n i r l e n m e y e başladı. Peki d a i m y c da Katolik mi? Cizvit pek say­
gılı k o n u ş u y o r v e d u r m a d a n t e r l i y o r . D a i m y o ' n u n K a t o l i k o l m a ­
dığından e m i n i m . Hoş öyle olsa da, olmasa da bana yararı yok.
Bu k ö t ü ruhlu s e r s e r i d e n nasıl y a r a r l a n a b i l i r i m ? Rahibin y a l a n ­
c ı o l d u ğ u n u nasıl b e l i r t e b i l i r i m ? O n u t u z a ğ a d ü ş ü n m e l i y i m .
« D a i m y c , s o r u l a r ı n a a c e l e c e v a p v e r m e n i istiyor.»
«Evet, tabiî, özür d i l e r i m . A d ı m J o h n B i a c k t h o r n e . İngiiizim.
H o l l a n d a d o n a n m a s ı n ı n b a ş k ı l a v u z k a p t a n ı y ı m . Biz A m s t e r d a m
u m a n ı n a bağlıyız.»
«Donanma mı? Ne d o n a n m a s ı ? Yalan s ö y l ü y o r s u n . D o n a n ­
ma yok. N e d e n bir İngiliz H o l l a n d a gemisine kılavuz k a p t a n
olmuş?»
B i a c k t h o r n e birden kumar o y n a m a y a karar verdi. Sesi sert­
leşip yükseldi. «Hemen sözlerimi çevir, ey anasız köpek. Ben
buraya doimyo'yla konuşmaya geldim. Seninle konuşacak de-
 — 26 —

ğ i l i m . L o r d d o j m y o ' y a söyle.» B i a c k t h o r n e p l a t f o r m d a n t a r a ­
fa d ö n e r e k kasıtla yerlere kadar eğilip s e l a m verdi. Bir y a n d a n
da endişeden soğuk soğuk terlemeye başlamıştı.
Rahip Sebastio gördüğü eğitim sayesinde korsanın haka­
retleri karşısında kayıtsız k a l a b i l e c e k g ü ç t e y d i . H e m korsanın
kendisini daimyo'nun karşısında küçültmek istediğini de anla­
mıştı. F a k a t ilk kez şaşırdı rahip. İngiliz veya H o l l a n d a g e m i l e ­
rinin Asya'ya gelebileceklerine ihtimal verememişti. Sadece
D r a k e d e n i l e n o ş e y t a n l a r ı n şeytanı İngiliz, Pasifik'e ç ı k a b i l m i ş ­
ti. A m a o bile buralara gelememişti. Bu yollar gizliydi ve baş­
kalarınca bilinmiyordu.
D a i m y o ' n u n , «Lütfen korsanın dediğini anlat,» diye e m ­
rettiğini duydu.
Rahip Sebastio kendini toplayarak daha sakin konuşma­
ya b a ş l a d ı . B i a c k t h o r n e d i k k a t l e dinliyor ve bir şeyler a n l a m a ­
ya çalışıyordu.
«Buraya nasıl geldin?» dedi Rahip S e b a s t i o .
« M a c e l l a n G e ç i d i n d e n g e l d i m . Orası b u r a d a n yüz otuz altı
g ü n ötede. Dcimyo'ya söyle...»
«Yalan s ö y l ü y o r s u n . M a c e l l a n Boğazı gizlidir. S e n A f r i k a
ye Hindistan yolundan geldin. Sonunda doğruyu söyleyeceksin.
Y o k s a z o r l a k o n u ş t u r u r u z seni.»
«Evet, o y o l g i z l i y d i , a m a P o r t e k i z l i b i z e b u g e ç i d i n h a r i t a s ı n ı
s a t t ı . Y a n i s e n i n k i l e r d e n b i r i b i r a z a l t ı n i ç i n b u işi y a p t ı . Ş i m d i
foütün İngiliz ve H o l l a n d a s a v a ş g e m i l e r i o g e ç i d i biliyorlar. Şu
a n d a y i r m i İngiliz s a v a ş g e m i s i M a n i l l a ' y a saldırıyor. İ m p a r a t o r ­
luğun mahvoldu.»
«Yalan s ö y l ü y o r s u n ! Tanrı seni de o pis ağzını da mahvet­
sin!»
D a i m y o sabırsız sabırsız söylendi. «Âno m o n o wo nemi o
moshlt te oru?»
Rahip telaşla Macellan ve Manilla'dan sözetmeye başladı
a m a B i a c k t h o r n e d a i m y o v e a d a m l a r ı n ı n d u r u m u p e k iyi a n l a ­
yamadıklarını sezdi. Yabu, bu davadan sıkılmaya başlamıştı.
L i m a n a b a k ı y o r d u . O m i ' n i n gizli h a b e r i n i a l d ı ğ ı n d a n beri o g e m i
aklından çıkmıyordu. Yine bu armağanın tanrılardan gelip g e l ­
mediğini düşündü.
 — 27 —

O sabah ç a m u r içinde ve yorgun argın gelir gelmez, «Gemi­

deki yüke baktın mı Omi San?» diye sormuştu.
« H a y ı r , l o r d u m . Siz g e l e n e k a d a r g e m i y i m ü h ü r l ü t u t m a ­
yı uygun buldum. Fakat ambarlar sandık ve balya dolu. Doğru
davrandığım umarım. Bütün anahtarlar burada. Onlara el koy­
dum.»
«İyi.» Y a b u , T o r a n a g a ' n ı n b a ş k e n t i o l a n y ü z m i l u z a k t a k i
Yedo'dan gizlice ve hayatını tehlikeye a t a r a k gelmişti. Bir an
ö n c e de geri d ö n m e k z o r u n d a y d ı tabiî. Y o l c u l u k atla ve t a h t a r a -
v a n l a iki g ü n s ü r m ü ş t ü . « H e m e n g e m i y e g i d e c e ğ i m . »
O m i g ü l m ü ş t ü . «Yabancıları görmelisiniz, l o r d u m . İnanıla­
c a k gibi değiller. Ç o ğ u n u n gözleri Siyam kedilerininki gibi ma­
vi. Altın r e n g i s a ç l a r ı var. F a k a t işin en iyisi, k o r s a n olmaları.»
Omi, amcasına rahibin bu korsanlar hakkındaki sözlerini nakle­
d i n c e Y a b u ' n u n h e y e c a n ı üç misli artmıştı. F a k a t sabırsızlığını
engelleyerek, gidip geminin m ü h r ü n ü kıracak yerde, yıkanıp
üstünü değişmiş ve barbarların karşısına getirilmelerini buyur­
muştu.
Rahibin b o z u k J a p o n c a s ı n ı g ü ç l ü k l e anlayabildiği için s i ­
nirlenen Yabu ç o k sert bir sesle konuştu. «Sen, rahip... Korsan
n e d e n s a n a bu k a d a r kızıyor?»
«O kötü. Korsan. Şeytana tapıyor.»
Y a b u s o l u n d a o t u r a n y e ğ e n i O m i ' y e d o ğ r u e ğ i l d i . «Ne d e ­
diğini anlayabiliyor m u s u n , y e ğ e n i m ? Yalan mı söylüyor der­
sin?»
' «Bilmiyorum, lordum. Barbarların neye inandıklarını kim
bilir? Rahip korsanın şeytana taptığını sanıyor. Tabiî bunların
hepsi de saçma.»
Yabu rahibe döndü. Ondan tiksiniyordu; adamı oracıkta
çarmıha g e r d i t m e y i ve bütün Hıristiyanlığı kendi bölgesinden
silivermeyi istedi. Kendisi gibi ö b ü r daimyo'ların da bölgelerin­
de t a m yetkileri vardı. Ama yine de hepsi Taiko'nun vasiyetna­
mesi gereğince, oğlunun çocukluğu devresinde yönetime geçen
askeri cunta, yani Naipler Meclisinin erhrindeydiler. Taiko'nun
sağlığında k o y d u ğ u yasalara uyuluyordu hâlâ. Taiko Portekizli
barbarların korunmaları ve dinlerine ilişilmemeleri, hatta onla­
rın d i n l e r i n i y a y m a l a r ı n a da m a n t ı k ö l ç ü l e r i i ç i n d e izin v e r i l m e s i -
 — 28 —

ni uygun g ö r e n bir yasa çıkarmıştı. «Rahip! Ç a b u k o i ! Korsan

başka ne dedi? Acele et! Dilini mi yuttun?»
«Korsan kötü şeyler söylüyor. Başka korsan gemileri...
Başka gemiler Manilla'daymış...»
«Omi San o n u n neden sözeîtiğini anlayabildin mi?»
«Hayır, l o r d u m . L e h ç e s i ç o k k ö t ü . G ü ç l ü k l e a n l a ş ı l ı y o r . M a -
nilla'da başka korsan gemileri o l d u ğ u n u anlatıyor galiba.»
«Manilla nerede?»
«Doğuda. G ü n l e r c e uzakta.»
« B u r a y a k o r s a n g e m i s i g e l i r s e o n l a r ı iyi k a r ş ı l a r ı z . »
«Sizi a n l a y a m ı y o r u m , e f e n d i m . »
«Ziyanı yok.» Y a b u ' n u n s a b r ı taşmıştı. Yabancıların ö l d ü ­
r ü l m e s i n e k a r a r v e r m i ş t i z a t e n v e b u fikir h o ş u n a g i t m i ş t i . Na­
sıl o l s a b u b a r b a r l a r T a i k o ' n u n y a s a s ı n d a s ö z e d i l e n ' P o r t e k i z l i
B a r b a r l a r ' değillerdi. Kendisini bildi bileli b a r b a r l a r ı n k o k u s u n ­
dan, pisliğinden, et yemelerinden, budalaca dinlerinden, .küstah­
lık v e t e r b i y e s i z l i k l e r i n d e n î i k s i n m i ş t i . A y r ı c a h e r J a p o n g i b i o
da b a r b a r l a r a m u h t a ç o l d u ğ u için utanıyordu. Çin ve J a p o n y a
arasında yüzyıllardır düşmanlık vardı. Çin ticarete yanaşmı­
y o r d u . J a p o n y a ' n ı n sıcak ve n e m l i yazını dayanılır hale g e t i r e ­
b i l m e k için Çinlilerin ipek kumaşlarına ihtiyaç vardı. Daha ö n ­
celeri bu k a ç a k kumaşlar ç o k pahalıya s a t ı l m ı ş t ı . A l t m ı ş yıî
ö n c e de barbarlar gelmişti. Peking'deki Çin İmparatoru onlara
Çin'in güneyindeki M a k a o ' d a k ü ç ü k bir üs vermişti. Gümüşe
karşılık ipek s a t m a y a da razı o l m u ş t u . J a p o n y a ' d a ç o k bol g ü ­
m ü ş v a r d ı . K ı s a s ü r e s o n r a t i c a r e t h ı z l a n m ı ş t ı . İki ü l k e d e , a r a ­
daki Portekizliler de zengin olmuştu. Onların rahipleri de tica­
ret için gerekliydiler. T i c a r e t geliştikçe bu Cizvit rahiplerine da­
h a fazla ihtiyaç o l u y o r d u . A r t ı k yıllık t i c a r e t ç o k b ü y ü k t ü v e b u
her samurayın hayatını etkiliyordu. Bu yüzden de barbarlara ve
onların dinlerine ses çıkarılmıyordu. Yoksa barbarlar gidebilir
ve ticaret de sona erebiiirdi.

Bu a r a d a bazı dairnyo'lar da Hıristiyanlığı kabul e t m i ş l e r d i .

Yabu, evet, diye düşündü. Rahiplerle Portekizlilere dayanma­
mız gerekiyor. Fakat bu altın rengi saçlı, mavi gözlü yeni barbar­
lara dayanmamıza gerek yok. Çok heyecanlanmıştı. Artık bir
barbarın işkence s o n u n d a nasıl ö l d ü ğ ü n ü g ö r e c e k t i . O n bir b a r -
 — 29 —

bar vardı. On birini de ayrı şekilde sınayacaktı. Başkalarının

acısının kendisine neden zevk verdiğini hiç d ü ş ü n m e m i ş t i . Sa­
d e c e bunun böyle o l d u ğ u n u biliyordu. O n u n için de bu zevkini
yerine getirecekti.
Yabu, «Portekizlilere ait olmayan bu korsan gemisine el
konulacak,» dedi. «Bütün korsanları...» Birden ağzı açık kaldı.
Korsanların elebaşısının rahibin üstüne atılarak kemerlndeki
tahta haçı çekip kopardığını g ö r m ü ş t ü . Barbar haçı parçalaya­
rak yere atıp o l a n c a sesiyle bir şeyler bağırdı.
M u h a f ı z l a r k ı l ı ç l a r ı n ı ç e k i p i l e r i y e ç ı k ı n c a d a k o r s a n Ya-
bu'ya d o ğ r u dönerek saygıyla eğildi.
«Durun! Onu öldürmeyin!» Yabu karşısında birinin böyle
kabalık e d e b i l m e s i n e ç o k ş a ş m ı ş t ı . «Bu b a r b a r l a r i n a n ı l a c a k
gibi değil!»
«Haklısınız.» O m i ' n i n k a f a s ı n d a b u o l a y ı n n e d e n l e r i y l e i l g i l i
sorular belirmişti.
Rahip yere ç ö k m ü ş haçın parçalarına bakıyordu. Onun tit­
reyen ellerle p a r ç a l a n a n tahtaları topladığını gördüler. Yabu,
« O m i San,» d e d i . « Ö n c e g e m i y e g i t m e k i s t i y o r u m . O n d a n s o n r a
başlayacağız.» İşkencenin kendisine verdiği zevki d ü ş ü n ü n c e
sesi b o ğ u k l a ş t ı . «Sıranın s o n u n d a k i şu u f a k t e f e k , kırmızı s a ç ­
lı adamla b a ş l a m a k istiyorum.»
O m i ona d o ğ r u eğilerek sesini hafifletti. «Beni bağışlayın,
a m a şimdiye k a d a r böyle bir ş e / olmamıştı. Haç onların kutsal
sembolü değil mi? Onlar rahiplerine daima saygıyla davran­
mazlar mı? Yani bizim Hıristiyanlarımız gibi? Rahiplerin onla­
rın ü s t ü n d e b ü y ü k y e t k i l e r i y o k mu?»
«Ne d e m e k istediğini açıkla.»
« H e p i m i z P o r t e k i z l i l e r d e n n e f r e t e d i y o r u z . Yalnız a r a m ı z ­
daki Hıristiyanlar onları tutuyor. Belki de barbarların ölüleri
d e ğ i l , dirileri sizin için d a h a d e ğ e r l i olur.»
«Nasıl?»
« H ı r i s t i y a n i a r a ' k a r ş ı bu a d a m l a r . Belki de akıllı birisi onla­
rın n e f r e t i n d e n , d i n s i z l i ğ i n d e n y a r a r l a n ı r . B u n u l e h i m i z e k u l ­
lanır. Nasıl olsa sizin malınız bu b a r b a r l a r . O n l a r a istediğinizi
yapabilirsiniz. Neh?»
Yabu, evet, diye d ü ş ü n d ü . Onların acı çekmelerini istiyo-
 — S û ­

rum, Fakat bunu istediğim zaman yaptırırım. Omi'yi dinlemeli­

y i m . O akıllı. A c a b a kendisine g ü v e n e b i l i r m i y i m ? B u n u söy­
l e m e k t e g i z i i b i r a m a c ı m ı v a r ? İyi d ü ş ü n e y i m .
Y e ğ e n i n i n e n n e f r e t ettiğe d ü ş m a n ı n ı n adını söylediğini
d u y d u . «İkawa J i k k y u Hıristiyan.» Ishodo'nun yakını ve m ü t t e ­
f i k i y d i b u a d a m . I s h i d o ' n u n b a t ı sınırını k o r u y o r d u . « O p i s r a ­
h i b i n e v i o r a d a d e ğ i l m i ? B e l k i b u b a r b a r l a r İkavva'nın b ö l g e ­
sini ele g e ç i r m e n i z için bir yol bulmanızı sağlarlar. Belki Ishi­
d o ' n u n . . . H a t t a L o r d T o r a n a g a ' n ı n b ö l g e l e r i n i ele g e ç i r e b i l i r s i ­
niz.»
Yabu yeğeninin yüzünü inceledi. Onun ne düşündüğünü
anlamak istiyordu. Sonra gözleri gemiye gitti. Artık bunu tan­
rıların y o l l a d ı ğ ı n d a n k u ş k u s u k a l m a m ı ş t ı . Evet... F a k a t bu bir
a r m a ğ a n mıydı, y o k s a bir bela mı?
Y a b u k e n d i k l a n ı n ı n g ü v e n i n i d ü ş ü n e r e k z e v k i n i b a ş k a za­
m a n a b ı r a k t ı . «'Doğru. F a k a t ö n c e o k o r s a n l a r a h a d l e r i n i b i l d i r .
Özellikle şunu söyle. Bu g e c e içlerinden biri ölecek. A m a ele­
başıları değil.»

Yabu sıcak' hamamda otururken hayatından pek m e m n u n ­

d u . G e m i d e k i serveti g ö r m ü ş t ü . İşte b u s e r v e t ona d ü ş l e r i n d e
b i l e g ö r e m e y e c e ğ i b i r g ü ç v e r m i ş t i . « H e r ş e y i n y a r ı n kıyıya ç ı ­
karılmasını istiyorum,» demişti. «Tüfekleri yine sandıklarına ko­
y u n . Ö b ü r l e r i n i a ğ l a r ya da bezlerle sarıp gizleyin.»
Beş yüz tüfek, diye d ü ş ü n ü y o r d u . Toranaga'nın sekiz eya-
l e t i n d e k i n d e n ç o k daha fazla k u r ş u n ve b a r u t u m var. Ayrıca
yirmi t o p ve beş bin gülle. Sandıklar dolusu alevli oklar. Hepsi
d e e n iyi c i n s A v r u p a m a l ı . S i l â h l a r ı n a s ı l k u l l a n a c a ğ ı n ı d a b i l i ­
yordu.
Fakat bunları hangi tarafa karşı kullanmalıydı. Toranaga'yı
mı tutmalıydı, Ishido'yu mu? Yoksa bekleyip sonunda kendisi
mi başa geçmeliydi?
Yabu, «Mura,» demişti. «Bu iş gizli kalacak. Yoksa bütün
 — 31 —

k ö y ü o r t a d a n kaldırırım.»
«Bizden t e k söz çıkmaz, l o r d u m . Ben k ö y ü m adına k o n u ­
şabilirim. Fakat yol ve diğer köyler k o n u s u n d a bir şey d i y e m e m .
Casusların n e r e d e o l d u ğ u n u k i m bilir?»
Yabu daha sonra kasa gibi kullanılan kamaraya geçmişti.
Orada korsanların y a ğ m a etmiş olduklarını sandığı gümüş ve
altın kupalar, ş a m d a n l a r ve yirmi bin g ü m ü ş İspanyol parası b u l ­
muştu.
Yabu banyoda kımıldandı ve yüzüyle boynundaki terleri
küçük bir beyaz havluyla sildi. Parfümlü sıcak suya daha da
g ö m ü l d ü . K e n d i k e n d i n e , «Üç g ü n ö n c e biri sana bunları söyle­
seydi inanılmaz yalanlar u y d u r d u ğ u için dilini kesip kendisine
y u t t u r u r d u m . » d e d i . . . Ü ç g ü n ö n c e T o r a n a g a ' n ı n b a ş k e n t i Ye-
do'daydı.

O m i ' n i n h a b e r i hava k a r a r ı r k e n g e l d i . G e m i y l e h e m e n iigi-

lenilmesi gerekiyordu. Neyse ki T o r a n a g a o sırada General Lord
îshido'yla son kez karşılaşmak üzere Osaka'ya gitmiş, Yabu
ve t ü m d o s t dcıimyo'ları da kendisi d ö n e n e kadar b a ş k e n t i n d e
kalmaları için davet e t m i ş t i . Böyle bir daveti r e d d e t m e k ç o k
kötü sonuçlar doğururdu. Yabu ve öteki daimyc'lar kendileriy­
le ailelerinin Toranaga'nın konuşmanın yapılacağı Osaka'daki
düşmanının g i r i l e m e y e n kalesinden sağ salim d ö n e b i l m e s i için
birer tutsak sayılacaklarını biliyorlardı. Toranaga Naipler Mecli­
sinin başkanıydı. Taiko ölüm döşeğindeyken imparatorluğun yö­
netimini oğlu Yaemon b ü y ü y ü p idareyi ele alana kadar Torana-
ga'ya bırakmıştı. Yaemon henüz yedi yaşındaydı. Mecliste beş
naip vardı ve hepsi de tanınmış cksimyo'lardı. Fakat içlerinde
yalnız T o r a n a g a ve Ishido g ü ç l ü y d ü .
Y a b u h a b e r i a l ı n c a A n j i r o ' y a g i t m e y i v e b u n u n l a ilgili t e h l i ­
keleri uzun uzun d ü ş ü n d ü . O n d a n s o n r a da karısıyla en sevdiği
metresini çağırttı. Bir e r k e ğ i n istediği k a d a r metresi ama s a d e c e
bir tek eşi olabilirdi.
«Yeğenim O m i bir b a r b a r g e m i s i n i n Anjiro'da sahile yaklaş­
tığını gizlice h a b e r verdi.»
Karısı h e y e c a n l a s o r d u «Kara g e m i l e r d e n biri mi?» Bu
 — 32 —

kara gemiler m u s o n rüzgârları sırasında Nagazaki'yle M a c a o

arasında işleyen ve inanılmayacak kadar değerli mal taşıyan
ticaret gemileriydi.
«Hayır, f a k a t b u n d a da d e ğ e r l i şeyler bulunabilir. Sen has­
talanıp yattığımı ve rahatsız edilmemem' gerektiğini söylersin.
Ben beş gün sonra dönerim.»
Karısı, «Bu ç o k tehlikeli,» diye u y a r d ı . ' «Lord Toranaga
k a l m a m ı z ' i ç i n özellikle emir verdi. Onun yine İshodo'yla anla­
şacağından eminim. Kendisi gücendirilmemesi gerekecek kadar
g ü ç l ü . Her yerde c a s u s l a r var. T o r a n a g a geri gelir ve seni b u l a ­
mazsa yanlış b i r - a n l a m çıkaracaktır.»
Metresi de ekledi. «Doğru. Lütfen beni bağışlayın ama eşi­
nizi d i n l e m e l i s i n i z . Kendisi haklı. L o r d T o r a n a g a sırf bir bar­
bar g e m i s i n e b a k m a k için s ö z ü n d e n çıktığınıza asla i n a n m a y a ­
caktır. Lütfen yerinize başkasını gönderin.»
« F a k a t bu r a s g e l e bir b a r b a r g e m i s i d e ğ i l . Portekiz g e m i s i
de d e ğ i l . Beni dinleyin. O m i y a b a n c ı bir y e r d e n g e l d i k l e r i n i söy­
lüyor. A d a m l a r b i l i n m e y e n b i r dil k o n u ş u y o r l a r m ı ş , m a v i g ö z ­
lü, altın saçlıymışlar.»
K a r ı s ı , « O m i S a n çıldırmış,» d i y e m ı r ı l d a n d ı . «Ya d a f a z l a
sake içmiş.»
«Bu o n u n d a , s e n i n d e ş a k a e d e m e y e c e ğ i n k a d a r ö n e m l i b i r
konu.»
Karısı eğilip s e l a m v e r e r e k özür diledi. Yabu'dan on y a ş
b ü y ü k o l a n b u , u f a k t e f e k , zayıf kadın r a h m i k u r u y a n a k a d a r
h e r yıl b i r ç o c u k d o ğ u r m u ş t u . S e k i z ç o c u k t a n b e ş i d e e r k e k t i .
Üçü savaşçı olmuş ve Cinlilerle savaşırken cesurca ölmüşlerdi.
Biri B u d i s t rahibiydi. On d o k u z u n d a k i k ü ç ü k o ğ l u n u da hiç sev­
miyordu Yabu.
Yabu'nun ölen annesinden sonra tek korktuğu ve değer
verdiği kadın da Lady Yuriko'ya'u, Kadın tekrar özür diledi.
«Peki, O m i San g e m i d e k i y ü k e b a k m ı ş mı?»
«Hayır, b a k m a m ı ş , Y u r i k o S a n . G e m i y i h e m e n m ü h ü r l e t m i ş .
H e m bu savaş g e m i s i y m i ş . G ü v e r t e s i n d e yirmi t o p varmış.»
«O halde hemen birinin gitmesi gerek. Lütfen Mizuno'yu
y o l l a . K a r d e ş i n k u r n a z v e akıllıdır. G i t m e m e n i r i c a e d i y o r u m . »
« M i z u n o zayıftır, üstelik k e n d i s i n e güvenilmez.»
 — 33 —

Kadın sert sert, «Öyleyse s e p p u k u yapmasını e m r e t ve bu

¡si b i t i r , » d i y e s ö y l e n d i . Bazen 'Harakiri' de denilen s e p p u k u ,
barsakları deşerek kutsal bir intihar e t m e yöntemiydi. Bir s a m u ­
ray g ü n a h ya da hatasından k u r t u l a b i l m e k için a n c a k bu o n u r l u
yolu seçebilirdi. Erkek ve kadın bütün samuraylar daha ç o c u k ­
luklarında s e p p u k u yapmayı ve bu intihara yardımcı olmayı ö ğ ­
renirlerdi. Kadınlar bıçakla boğazlarını keserek seppuku. yapar­
lardı.
Yabu mırıldandı. «Şimdi olmaz. Daha sonra. T o r a n a g a eş
ve metreslerin de burada kalmasını emretmeseydi seni gönde­
rirdim. Ama bu çok tehlikeli. Kendim gitmeliyim. Yuriko San,
hazinemin boş olduğunu söyleyen sensin. Z u k i m o t o köylülerim­
den a z a m i v e r g i y i aldığımızı b e l i r t t i . D a h a ç o k at, s i l a h ve sa-
m u r a y a İhtiyacım var. Belki de şu g e m i s a y e s i n d e bunları elde
ederim.»'
«Lord Toranaga'nın emri kesindi. Geri d ö n ü p de...»
«Eğer geri dönebilirse. B e n c e T o r a n a g a tuzağa d ü ş t ü . Lord
İshido'nun yalnız O s a k a Ş a t o s u ç e v r e s i n d e s e k s e n bin s a m u ­
ray ı var. T o r a n a g a bir çılgın gibi d a v r a n a r a k s a d e c e b i r k a ç yüz
adamıyla gitti oraya.»
Kadın Toranaga'ya g ü v e n i y o r d u : «O boş yere canını tehli­
k e y e a t m a y a c a k k a d a r akıllıdır,» d e d i .
«Ben ishido o l s a m ve T o r a n c g a ' y ı ele g e ç i r s e m h e m e n öl­
dürürdüm.»
«Evet,» d i y e c e v a p v e r d i Y u r i k o , « F a k a t v e l i a h t ı n a n n e s i
Toranaga dönene kadar Yedo'da tutsak. Kadın sağ salim Osa­
ka'ya d ö n e n e k a d a r G e n e r a l L o r s İshido, T o r a n a g a ' y a ilişemez.»
«Öyle de olsa Toranaga'yı öldürürdüm. Lady Ochiba'nın
yaşaması veya ölmesi önemli değil. Veliaht Osaka'da güvende.
T o r a n a g a ö l ü n c e veliahtın soyu da rahat edecektir. Veliaht için
tek tehlike Toranaga. Çünkü Naipler Meclisinde g ü c ü n ü kulla­
nıp ç o c u ğ u ö l d ü r e r e k T a i k o ' n u n yerine g e ç e b i l e c e k bir o var.»
«Ama Lord İshido da diğer üç naibi etkileyip Toranaga'yı
s u ç l u çıkarabilir. Bu da Toranaga'nın sonu olur, nah?»
«Evet, İshido bunu yapmak isterdi a m a şimdilik olanaksız.

Soğun — F : 3
 — 34 —

T o r a n a g a da bu ara bir şey yapamaz. T a i k o beş naibi b ü y ü k

dikkatle seçmiş. Hepsi de birbirlerinden nefret ediyorlar. Onun
i ç i n d e b i r k o n u d a f i k i r b i r l i ğ i n e v a r m a l a r ı n a o l a n a k yok.» G e r ­
çekten de beş büyük dalmyo naip olmadan önce ölüm yatağın­
daki Taiko'ya, oğluna ve soyuna daima sadık kalacaklarına dair
yemin etmişler, Taiko'nun oğlu on beş yaşına gelip idareyi eline
alana kadar da meclisin aynı şekilde çalışacağını kabul etmiş­
lerdi.
« F a k a t b i r g ü n d ö r t n a i p b e ş i n c i y e k a r ş ı b i r l e ş e b i l i r . Kıs­
k a n ç l ı k , k o r k u y a d a h ı r s b u n a yol a ç a b i l i r . O d ö r d ü T a i k o ' n u n
emirlerini hiçe sayıp savaş çıkarabilirler nen?»
«Bu k ü ç ü k bir savaş olacak hanımım. Beşinci ezilecek ve
topraklarını da kazananlar bölüşecekler. Sonra onlar beşinci
naibi seçecekler. A r a d a n zaman geçince yine d ö r d ü birleşip
beşinciye saldıracak. Taiko bunu planlamıştı zaten. Benim tek
d e r d i m bu kez kimin kazanacağını bilmek. İshido m u , T o r a n a ­
ga mı?»
«Toranaga'yı yalnız bırakacaklar.»
«Neden?»
«Ötekiler ondan ç o k korkuyorlar. Çünkü hepsi de Torana­
ga'nın için için S h o g u n olmayı istediğini biliyorlar. T o r a n a g a
i s t e d i ğ i k a d a r y a l a n l a s ı n , g e r ç e k bu.»
Üstün Askeri Diktatör anlamına gelen Shogun, Japonya'­
da bir ölümlünün elde edebileceği en üstün mevkiydi. Bu mev-
kiye s a d e c e bir tek cfaimyo erişebilirdi. Kyoto'da İ m p a r a t o r l u k
ailesiyle âdeta sürgünde gibi oturan Gökyüzünün Kutsal Oğlu
Prens bu rütbeyi a n c a k bir J a p o n a verebilirdi.
S h o g u n sıfatıyla birlikte kesin g ü ç de veriliyordu, i m p a ­
rator bunu kendi mühürüyle onaylıyor ve Shogun, imparator
adına ülkeyi y ö n e t i y o r d u . Tanrısal bir g ü ç t ü bu. O n u n için de
S h o g u n ' a b a ş k a l d ı r m a y a k a l k a n b i r d-'iirryo t a h t a k a r ş ı g e l m i ş
s a y ı l ı y o r v e h e m e n t o p l u m dışı e d i l i p t o p r a k l a r ı n a e l k o n u l u y o r ­
du. Kutsal haklara göre bütün topraklar İmparatorundu ve onun
idaresi kayıtsız şartsız k a b u l ediiirdi. A m a aslında altı yüzyıldan
beri tahtın arkasındaki güçler ülkeyi yönetmekteydi.
Altı yüzyıl ö n c e en ünlü s a m u r a y aileleri olan M i n o w a r a ,
F u j i m o t o ve T a k a s h i m a tahta çıkması g e r e k e n ayrı ayrı k i m -
 — 35 —

seleri desteklemiş ve ülkeyi iç savaşa sürüklemişlerdi. Altmış

,'¡1 s o n r a d a M i n o v v a r a a i l e s i , T a k a s h i m a v e F u j i m o t o ' y u y e n ­
mişti. O g ü n d e n bu y a n a Minovvara S h o g u n ' l a r ı ülkeyi y ö n e t m e ­
ye başlamış ve Shogun'luğu kendi soylarına mal etmişlerdi.
H a t t a kızlarını d a i m p a r a t o r a i l e s i n e v e r m e y e b a ş l a m ı ş l a r d ı .
İmparator ve hanedan Kyoto'daki yüksek duvarlı sarayda âdeta
hapistiler. G e n e l l i k l e para sıkıntısı ç e k e n İ m p a r a t o r ve h a n e ­
dan güzel yazı y a z m a k , r e s i m , f e l s e f e ve şiir gibi k o n u l a r l a ilgi­
leniyorlardı.
Gökyüzünün Oğlunu etkilemek kolaydı. Bütün topraklar o-
nundu a m a hiç geliri y o k t u . A n c a k d c i m y o ' l a r ve s a m u r a y l a r ı n
vergi hakkı ve gelirleri vardı. Bu yüzden İ m p a r a t o r ailesi Sho-
gun'un gönlünden kopan ve Meclisin uygun göreceği parayla
g e ç i n i y o r d u . S h o g u n ' l a r d a n p e k azı c ö m e r t t i . H a t t a b a z ı İ m p a ­
ratorlar yiyecek alabilmek için imzalarını s a t m a k zorunda bile
kalmışlardı. Ooğu z a m a n t a ç g i y m e töreni için para b u l u n a m ı ­
yordu.
Sonunda Minovvara Shogun'ları güçlerini yitirmişler, Ta­
kashima ve Fujimoto soyundan gelenler idareyi ellerine almış­
lardı. İç savaşlar yüzyıllarca kesilmeden s ü r m ü ş , İmparator
da cteimyo'ların elinde o y u n c a k o l m u ş t u . Şimdi S h o g u n yoktu
J a p o n y a ' d a . F a k a t g ü ç l ü b i r cîaimyc d ü ş m a n l a r ı n ı y e n e r e k İ m ­
paratorun kendisini Shogun yapmasını sağlayabilirdi.
Shogun'Iuk en güçlü rnevkiydi. Buna karşın Shogun'u da
yerinden atarak onun g ü c ü n ü ortadan kaldırma olanağı vardı.
Son yüzyıl b o y u n c a hiçbir öciimyc S h o g u n o l a m a m ı ş t ı . T a i k o b ü ­
yük güç elde etmiş ve Shogun olmayı arzulamıştı. Ne var ki
d o ğ u ş t a n köylü o l d u ğ u için kendisine bu mevki verilmemişti. İm­
parator ona 'Baş Danışman' payesini uygun g ö r m ü ş t ü ancak.
T a i k o ölünce de bu isim oğlu Yaomon'a geçmişti. A m a törelere
göre a n c a k bir Minovvara, Takashima ya da Fujimoto, S h o g u n
olabilirdi.
T o r a n a g a , Minovvara s o y u n d a n geliyordu. Yabu da T a k a s ­
hima ailesinin bir kolundan geldiğini kanıtlamıştı. Kendisi başa
geçecek olursa bundan yararlanabilirdi.
Y a b u , «Öyle,» d e d i . « T o r a n a g a , S h o g u n o l m a y ı i s t i y o r t a b i î .
A n c a k asla başaramayacak. Öbür naipler ondan korkuyor ve
 — 36 —

nefret ediyorlar. Taiko'nun planladığı gibi diğer dördü Torana­

ga'nın icabına bakacaktır.» Eğilip d i k k a t l e karısını s ü z d ü . «Sen
Toranaga'nın İshido'ya yenileceğini mi söylüyorsun?»
«Onu yalnız b ı r a k a c a k l a r a m a s o n u n d a T o r a n a g a ' n ı n kay­
bedeceğini hiç sanmıyorum. Lütfen Toranaga'ya karşı gelme.
Omi San çok önemli olduğunu söylese de gemiyi g ö r m e k için
Anjiro'ya gitme.»
F a k a t Yabu o g e c e y a n ı n d a elli a d a m ı y l a u s u l c a Y e d o ' d a n
ayrıldı.

Ş i m d i a k l ı n d a n h a y a l i n d e n b i l e g e ç i r m e d i ğ i b i r s e r v e t e ka­
v u ş m u ş t u . Ertesi g ü n güneş b a t a r k e n silahlar ve paralar gizlice
yola çıkarılacaktı. Yirmi bin g ü m ü ş ü nasıl harcayacaktı? Şato­
yu o n a r t a b i l i r i m , diye d ü ş ü n d ü . T o p l a r için özei atlar alırım. Ca­
susluk örgütünü de genişletirim. Ya İkawa Jikkyu ne olacak?
A c a b a bin g ü m ü ş verip aşçıyı k a n d ı r a r a k İkawa J i k k y u ' y u ze-
hirietebilir miyim? Bu bol bol yeter. Hatta beş yüz g ü m ü ş e bile
olur. -
Taş duvardaki küçük pencereden öğleden sonra güneşi sü­
z ü l ü y o r d u . Dış d u v a r ı n y a n ı n d a y a k ı l a n a t e ş s a y e s i n d e O m i ' n i n
evindeki hamamın suyu pek sıcaktı. Köye ve limana bakan k ü ­
ç ü k b i r t e p e y e y a p ı l m ı ş t ı ev. Y ü k s e k b a h ç e d u v a r l a r ı n ı n ç e v r e l e ­
diği bahçe düzenli, huzurlu ve değerliydi.
H a m a m ı n kapısı açıldı. Kör bir a d a m eğilip selam verdi.
«Kasigi. Omi San gönderdi beni, efendim. Adım Suwo. M a s ö ­
r ü m . » Ç o k u z u n b o y l u , s ı s k a a d a m ı n y ü z ü kırış k ı r ı ş t ı . S a ğ so­
k a ğ ı n d a k i d e r i n y a r a izini v e k a f a t a s ı n d a k i yarığı g ö r ü y o r d u .
B i r kılıç d a r b e s i b u n a y o l a ç m ı ş , d i y e d ü ş ü n d ü Y a b u . A c a ­
ba kendisi bir z a m a n l a r s a m u r a y mıydı? Kimin adamıydı? Ca­
sus olabilir miydi?
Y a b u b a n y o d a n ç ı k a r a k t a ş b a n k a u z a n d ı . Yaşlı a d a m o n u
kurulayarak ellerine, k o k u l u y a ğ l a r - s ü r d ü ve d e i m y o ' n u n boy-
nuyla sırtındaki kasları ovmaya başladı.
Güçlü parmaklar hareket ederken Yabu'nun yorgunluğu da
geçti. M a s ö r ü n parmakları şaşılacak kadar ustaydı. Yabu bir
s ü r e s o n r a , «İyi,» d e d i . « Ç o k iyi.»
 — 37 —

«Teşekkür ederim Yabu Sama,» S a m t ı lord anlamına geli­

yordu. Üstün biriyle k o n u ş u r k e n bu söz kullanılırdı.
«Omi San'a uzun süreden beri mi hizmet ediyorsun?»
«Üç yıl o l d u e f e n d i m . K e n d i s i b u i h t i y a r a ç o k iyi d a v r a n ı ­
yor.» .
«Ya o n d a n ö n c e ? »
«Köy köy dolaşırdım.» Sovvo'nun sesi de elleri gibi yatıştı­
rıcıydı. D a i m y o ' n u n k o n u ş m a k i s t e d i ğ i n i a n l a m ı ş , yeni s o r u l a r
bekliyor, gerek duyguları gerek p a r m a k l a n , bu a d a m d a n çekin­
mesi g e r e k t i ğ i n i , o n u n tehlikeli ve h e m e n p a t l a m a y a hazır bir
t i p o l d u ğ u n u s ö y l ü y o r d u . Y a b u S a m a ' n ı n k ı r k y a ş l a r ı n d a , iyi b i r
b i n i c i v e f e v k a l a d e kılıç k u l l a n a n b i r i o l d u ğ u n u s e z m i ş t i . N e v a r
k i , k a r a c i ğ e r i b o z u k t u v e Y a b u S a m a i k i yıl i ç i n d e s e k s g ü c ü ­
n ü a r t t ı r a n i l â ç l a r y ü z ü n d e n b e l k i d e ö l e c e k t i . «Yaşınıza g ö r e
ç o k güçlüsünüz, Yabu Sama.»
«Sen de öyle. Kaç yaşındasın Suwo?»
Yaşlı a d a m g ü l d ü y s e d e p a r m a k l a r ı çalışmayı sürdürdü.
«Kendi dünyamın en yaşlı adamıyım. B ü t ü n tanıdıklarım öidü.
Sekseninden fazla o l d u ğ u m u sanıyorum. Lord Toranaga'nın b ü ­
yükbabası Lord Yoshi Chikidata'nın yanında çalıştım. O z a m a n
klanın toprakları bu köyden b ü y ü k değildi. O ö l d ü r ü l d ü ğ ü g ü n
de kamptaydım.»
V ü c u d u iyice g e v ş e m i ş o l a n Yabu b ü y ü k bir d i k k a t l e d i n l e n ­
meye başladı.
«Korkunç bir gündü Yabu Sama. Kaç yaşındaydım t a m bil­
m i y o r u m a m a sesim kalmlaşmamıştı. Katil de onun en güçlü
m ü t t e f i k i n i n o ğ l u O b a t a H î r o ' y d u . M u r a s a m a kılıcının b i r d a r ­
besiyle lordun başını g ö v d e s i n d e n ayırıverdi. Z a t e n o g ü n d e n
sonra M u r a s a m a kılıçlarının Yoshi klanına u ğ u r s u z geldiği söy­
l e n t i s i çıktı.»
B e n d e d e b i r M u r a s a m a kılıcı o l d u ğ u i ç i n m i b u n l a r ı söy­
lüyor, d i y e d ü ş ü n d ü Yabu. Pek ç o k k i m s e b u kılıca s a h i p o l d u ­
ğ u m u biliyor. Yoksa kendisi ö n e m l i bir g ü n ü hatırlayan yaşlı
bir a d a m mı? Sanki hikâyeyle ilgilenmiyoı m u ş gibi bir sesle
s o r d u . « T o r a n a g a ' n ı n b ü y ü k b a b a s ı nasıl bir adamdı?»
«Uzun boyluydu, Yabu Sama. Sizden daha uzun ve b e n ta­
nıdığım z a m a n da ç o k zayıftı. Ö l d ü ğ ü g ü n de yirmi beş yaşın-
 — 38 —

daydı. Evliydi ve bir de o ğ l u o l m u ş t u . Biri O b o t a Hiro'nun ak­

lını ç e l m i ş , l o r d u m u z u n b a b a s ı n ı ö l d ü r m e k n i y e t i n d e o l d u ğ u n u
s ö y l e m i ş t i . G e r ç e k a n l a ş ı l ı n c a g e n ç O b a t a b u işi sırf b a b a s ı n a
d u y d u ğ u saygı y ü z ü n d e n yaptığını söyledi ve klanımıza yaptığı
h a k a r e t i ö d e m e k i ç i n s e p p u k u ' y a izin v e r i l m e s i n i i s t e d i . O n a
izin verildi. Karnını yardı ve bir e r k e k gibi ö l d ü . Yardımcısı o l a n
b i z d e n biri de bir d a r b e d e başını ayırdı b e d e n i n d e n . Daha s o n ­
r a b a b a s ı g e l i p o ğ l u n u n b a ş ı y l a M u r a s a m a kılıcını g ö t ü r d ü . »
Y a b u , «Yalan s ö y l ü y o r s u n ! » d i y e ç ı k ı ş a r a k b i r d e n d ö n d ü .
K ö r a d a m t a ş k e s i l m i ş t i . « O b a t a ' n ı n ö l ü m ü n d e n s o n r a o kılıç
kırılıp o r t a d a n kaldırıldı.»
«Hayır, Y a b u S a m a . E f s a n e ö y l e d i y o r a m a b e n b a b a s ı n ı n
g e l i p o ğ l u n u n b a ş ı y l a kıılıcı a l d ı ğ ı n ı g ö r d ü m . K i m b u k a d a r g ü ­
ze! bir s a n a t eserini m a h v e t m e k ister. Bu g ü n a h sayılırdı. B a b a ­
sı a l d ı kılıcı.»
« P e k i kılıcı n e y a p t ı ? »
« K i m i kılıcı d e n i z e a t t ı ğ ı n ı , ç ü n k ü L o r d C h i k i t a d a ' y ı k a r ­
d e ş g i b i s e v d i ğ i n i s ö y l e d i . K i m i y s e a d a m ı n kılıcı g ö m d ü ğ ü n ü v e
L o r d Chikitada'nın t o r u n u Yoshi Tcrana'yı beklediğini iddia et­
ti.»
Yabu t e k r a r yatınca m a s ö r o v m a y a d e v a m etti. Yabu kı­
lıcın ö y k ü s ü n ü d u y u n c a d a h a h e y e c a n l a n m ı ş t ı , Bir g ü n b e l k i
ç o k g ü ç l ü o l u r v e kılıcı T o r a n a g a ' n ı n ö n ü n d e t a k a r ı m , d i y e d ü ­
ş ü n d ü . O z a m a n k e n d i s i n e kılıcımın h i k â y e s i n i de anlatırım. Se­
sini yükseltti. «Sonra ne oldu?»
« Ç o k k ö t ü z a m a n l a r g e ç i r d i k . O yıl k u r a k l ı k c i d u . E f e n d i m
ölmüştü ve ben de renin oldum.» Ronin toprağı veya efendisi
olmayan köylü asker ya da samuraylara denirdi. Onlar onurları­
nı ya da efendilerini yitirdiklerinden ülkede d u r m a d a n dolaşır
ve başka bir lord kendilerini yanma alana dek geçinmeye çalı­
şırlardı. Bir r o n i n ' i n yeni iş bulması da çok zordu. «Epey dolaş­
t ı m , s o n u n d a b i r B u d i s t t a p ı n a ğ ı n d a b e k ç i l i k g ö r e v i b u l d u m . Ya­
r ı m yıl t a p ı n a k l a ç e v r e s i n d e k i t a r l a l a r ı k o r u d u m . B i r g ü n b i z e
b a s k ı n y a p t ı l a r . B e n i ö l ü s a n ı p b ı r a k m ı ş l a r . Bazı k e ş i ş l e r b e n i
b u l u p y a r a l a r ı m ı iyi e t t i l e r . F a k a t y e n i d e n g ö r m e m i s a ğ l a y a m a ­
dılar. O z a m a n beni kör bir keşişin yanına v e r m i ş l e r d i . O m a s a j
yapmasını ve parmak uçlarımla görmesini öğretti bana. Artık
 — 39 —

p a r m a k u ç l a r ı m l a g ö z l e r i m d e n ç o k d a h a iyi g ö r e b i l d i ğ i m i s a n ı ­
yorum.»
Yabu u y k u y a dalmıştı. S u w o , nasıl h i k â y e m i b e ğ e n d i n m i ,
Yabu S a m a , diye d ü ş ü n d ü . «Hepsi d o ğ r u a m a bir şeyi söyle­
m e d i m . Manastır senin batı sınırındaydı. O keşişin adı da Su'ydu.
D ü ş m a n ı n Ikavva J i k k y u ' n u n d a y ı s ı . S e n i n b o y n u n u k o l a y l ı k l a
k o p a r a b i l i r i m . B ö y l e c e O m i San'a d a iyilik e t m i ş o l u r u m . K ö y
de senden kurtulur. Böylece patronumun armağanına küçük
bir k a r ş ı l ı k v e r m i ş o l u r u m . B u n u ş i m d i m i y a p a y ı m , y o k s a d a ­
ha s o n r a mı?

Barbarlar mahzene kapatılmış ve içlerinden biri işkence

için seçilip g ö t ü r ü l m ü ş t ü . B l a c k t h o r n e ' u n d ö v ü ş m e y e k a l k m a ­
sının d a y a r a r ı o l m a m ı ş t ı ,
Yabu, Omi'nin evinin iç b a h ç e s i n d e diz ç ö k m ü ş oturuyor,
a y ışığının a y d ı n l a t t ı ğ ı ç i ç e k l i a ğ a c a b a k ı y o r d u . H a f i f r ü z g â r d a
bir y a p r a k d ü ş t ü . Yabu dikkatini kayaların arasından çıkan bu
bodur a ğ a c a v e r e b i l m e k için iradesini kullanıyordu. Ç ü n k ü ku­
lakları o acı dolu çığlıklardaydı.
Evde o t u r a n Omi'nin annesi k o r k u dolu bir sesle, «Efendi­
miz b u r a d a ne kadar kalacak, O m i San?» diye fısıldadı,
«Bilmiyorum.»
«Ne z a m a n sona erecek bu korkunç çığlıklar?»
O m i , «Bilmiyorum,» diye tekrarladı.
E v i n i k i n c i iyi o d a s ı n d a k i p a r a v a n ı n a r k a s ı n d a o t u r u y o r l a r ­
d ı . E n iyi o d a Y a b u ' y a v e r i l m i ş t i . O d a l a r ı n i k i s i d e b a h ç e y e
bakmaktaydı.
Kadın titriyordu. «Uyumak istiyorum. Fakat bu gürültüde
u y u m a y a i m k â n yok.»
O m i , « B i l m i y o r u m , » d i y e m ı r ı l d a n d ı . «Sabırlı o l , a n n e . S e s ­
ler n e r e d e y s e kesilir. L o r d Yabu yarın Yedo'ya d ö n e c e k : L ü t f e n
 — 40 —

s a b ı r l ı ol.» A m a O m i i ş k e n c e n i n ş a f a ğ a k a d a r d e v a m e d e c e ğ i n i
biliyordu. Böyle planlanmıştı.
O m i d ü ş ü n m e y e çalıştı. A m c a s ı bu çığlıkları dinleyerek d ü ­
şünebiliyordu. O n u n g i b i y a p m a y a çalıştı f a k a t bir feryat yine
irkilmesine yol açtı. Yapamıyorum, diye d ü ş ü n d ü . Henüz ya­
p a m ı y o r u m . N e g ü c ü m , n e d e k o n t r o l ü m var.
Yabu'nun yüzünü kolaylıkla görebiliyordu. Daimyo'nun çeh­
resinde tuhaf bir ifade belirmişti, Gevşek dudakları bükülmüş,
salyaları hafifçe akıyordu. Sanki kendisine hiç d o k u n m a d a n
o r g a z m a e r i ş m i ş y a d a e r i ş m e k ü z e r e y d i . B u n a o l a n a k v a r mıy­
dı?
A m c a s ı n ı ilk kez böyle g ö r ü y o r d u O m i . Ç ü n k ü kendisi k l a n ­
da pek ö n e m s i z biriydi. Yirmi bir yaşındaki O m i üç e r k e k karde­
şin en k ü ç ü ğ ü y d ü ve b a b a s ı M i z u n o ' n u n da altı e r k e k kardeşi
vardı. Yabu en b ü y ü k kardeş ve Kasigi Klanının da başkanıydı.
Babası ondan sonra geliyordu.
Yaşlı kadın yakınır g i b i s ö y l e n d i . «Aşağılık karın n e r e d e ?
Sırtımı ve omuzlarımı ovmasını istiyorum.»
«Babasını ziyarete gittiğini hatırlamıyor m u s u n a n n e ? Ba­
bası ç o k hasta. Bırakın da omuzlarınızı ben ovayım.»
«Hayır, b a n a h i z m e t ç i m i y o l l a . K a r ı n ç e k d ü ş ü n c e s i z , Bir­
k a ç g ü n b e k l e m e l i y d i . Sırf Y e d o ' d a n s e n i g ö r m e k i ç i n b ü r o y a
g e l d i m . İki h a f t a y o l l a r d a k a l d ı m . G e l d i ğ i m i n h a f t a s ı n d a d a g i t ­
t i . B e k l e m e l i y d i ! Kendisi bir işe y a r a m a z bir yaratık z a t e n !
Baban onunla evlenmeni sağlamakla çok büyük hata yaptı. Ar­
tık o r a d a kalmasını söyle ve kendisini boşa. Sırtımı bile d o ğ r u
dürüst ovamıyor!»
O m i karısı M i d o r i ' y i hatırlayınca heyecanlandı. Kadın ne
kadar güzel, yumuşak, şefkatli ve zekiydi. Konuşması tatlı, mü­
ziği İzu'daki bir kortezanınki kadar eşsizdi.
A m c a s ı n ı n g e l m e s i n d e n ö n c e karısını e v d e n uzaklaştırmış-
t ı O m i . D a i m y o k e n d i izni o l m a d ı k ç a k a r ı s ı n a d o k u n a m a z d ı t a ­
biî. O z a m a n O m i , y a s a l a r a s ı ğ ı n ı p ş e r e f i n i k o r u m a k i ç i n a m c a ­
sını ö l d ü r e b i l i r d i . F a k a t Y e d o ' d a e v l e n d i ğ i z a m a n Y a b u ' n u n k a ­
rısına nasıl baktığını f a r k e t m i ş ve a m c a s ı n ı rahatsız e d e c e k ya
da s ı k a c a k bir d u r u m a e n g e l o l m a k için karısını uzaklaştırmıştı.
O m i , «Klku San'ı çağırayım,» dedi. Öbür odada g e n ç ço-
 — 41 —

c u k l a birlikte Yabu'ya hizmetle görevli olan geyşayı kasdediyor-

du.
«Oh, neyse, bana o masaj yapabilir.»
Omi ö b ü r odaya g e ç t i . Yatak hazırdı; alta ve üste örtülen
futon denilen kapitone ince şiltelerden ibaretti. Kiku selam
verip g ü l ü m s e m e y e çalıştı ve. evin annesini o v m a y a çalışmak­
la m u t l u l u k duyacağını belirtti. Kadının yüzü iyice s o l m u ş t u ve
Omi feryatların onu da etkilediğini anladı. Çocuk korkusunu
göstermemeye çalışıyordu.
«Lütfen Kiku San, lütfen sabırlı olun. B u n u Yabu S a m a em­
retti, nen? Yapılacak bir şey yok. Yakında bitecektir.»
« D a y a n ı l a c a k gibi d e ğ i l , O m i San.»
O m i kadının annesinin, ensesini ovan ellerini s e y r e d i y o r d u .
K i k u , ç o k güzel ve ufak tefektî. Cildi ç o k y u m u ş a k , âdeta şef­
faftı. Genellikle neşe doluydu ama böyle çığlıklar yankılanırken
o n u n neşelenmesine olanak var mıydı?
Birden f e r y a t l a r kesildi. O m i San ağzını yarı açmış, her se­
s i d u y m a k i s t e r g i b i d i n l i y o r d u . B i r y a n d a n - d a b a h ç e d e k i Ya­
bu'ya b a k m a k t a y d ı . S o n u n d a Yabu, «Omi San!» diye seslendi.
O m i g i d i p a m c a s ı n ı n ö n ü n d e e ğ i l d i . «Evet, l o r d u m ? »
«Git n e o l d u ğ u n u a n l a . »
O m i güzel b a h ç e d e n g e ç e r e k dışarıya çıktı. O g e c e köyde
d e r i n bir sessizlik h ü k ü m s ü r m e k t e y d i . Kimse d u r u m d a n hoş­
nut değildi. Omi kendisini karşılamaya gelen M ura'yi g ö r d ü .
K ö y ü n r e i s i e ğ i l i p s e l a m v e r d i . «İyi g e c e l e r , O m i S a m a . G e m i
yarın ö ğ l e y e k a d a r b o ş a l t ı l a c a k . H e r k e s çalışıyor.»
«Barbar öldü mü?»
«Bilmiyorum Omi Sama. Hemen gidip öğrenirim.»
«Benimle gelebilirsin.»
M u r a genç adamın yarım adım gerisinden yürürken Yabu'­
nun köylülere üstesinden gelemeyecekleri ağır vergiler koyma­
sını d ü ş ü n ü y o r d u . B i r l i k t e r ı h t ı m ı n k ö ş e s i n i d ö n d ü l e r . O m i d u ­
rakladı ve Mura'ya çekilmesini işaret etti. Köyün reisi minnet­
le geriledi. Köylülerin balina yağı ç ı k a r m a k için kullandıkları ko­
c a m a n kazana yaklaştı Omi. Barbar omuzlarına kadar kaynar
suya g ö m ü l m ü ş t ü . Yüzü m o r d u , dudakları gerilip küflü dişleri
ortaya çıkmıştı.
 — 42 —

«Barbar öldü mü, Zukimoto?»

« H a y ı r , O m i S a n . Y i n e bayıldı.»
Gemiciyi t a v u k gibi iyice bağladıktan sonra kazana koy­
m u ş , altına ateş yakmışlardı. Omi yüzünü b u r u ş t u r d u . Ne işken­
ce eden için, ne acı ç e k e n için onurlu bir d u r u m d u bu. Ö l ü m ü n
saygınlığı yok o l u y o r d u böylece. Saygınlık olmayınca da ö l ü ­
m ü n ne değeri kalırdı?
Z u k i m o t o adamın pişmiş bacaklarını bir sopayla d ü r t t ü .
«Biraz s o n r a kendisine gelir. Bu k a d a r d a y a n m a s ı n a h a y r e t et­
t i m . Bizlere benzemiyorlar sanırım. Ne ilginç değil mi?»
O m i a d a m d a n t i k s i n d i . «Hayır.»
Z u k i m o t o hemen kendisini toplayarak eğilip selam verdi.
«Bir şey d e m e k i s t e m e d i m , O m i S a n . Bir şeyi kasdetmedim.»
«Tabiî. L o r d Y a b u s e n d e n m e m n u n k a l d ı . A t e ş i b ö y l e a z a r
azar y a k m a k ustalık isteyen bir iş olmalı.»
« Ç o k iyisiniz, O m i San.»
« B u işi d a h a ö n c e d e y a p t ı n m ı ? »
«Böylesini değil. Fakat Lord Yabu işlerini g ö r m e m i isteye­
r e k b e n i o n u r l a n d ı r ı r . B e n d e o n u m e m n u n e t m e y e çalışırım.»
«Adamın ne kadar dayanacağını soruyor.»
«Dikkatli d a v r a n ı r s a m ş a f a ğ a k a d a r dayanır.»
Omi düşünceli düşünceli kazana bakıp döndü. Sahilden ge­
çerek alana çıktı. Samurayiarın hepsi kalkarak onu selamladı­
lar. Biri g ü l e r e k m a h z e n i n k a p a ğ ı n ı işaret e t t i . «Hepsi s a k i n ­
ler. Ö n c e b a ğ r ı ş m a l a r o l d u a m a s o n r a s u s t u l a r . D a h a s o n r a
ikisi ç o c u k gibi inlemeye başladı. Uzun süredir de sesleri çık­
mıyor.»
Omi geri dönerek barbarın gözleri açılana dek bekledi.
S o n r a yine çığlıklar yankılanırken a m c a s ı n ı n y a n m a gitti ve iş­
kencenin şafağa kadar devam edeceğini bildirdi,
Yabu, «Barbarın gözlerine baktın mı?» diye s o r d u .
«Evet, Y a b u Sama.»
O m i d a i m y o ' n u n iki a d ı m g e r i s i n d e e ğ i l m i ş t i . Y a b u h a r e ­
k e t s i z d u r u y o r , a y ışığı k i m o n o s u n u a y d ı n l a t ı y o r d u . «Peki...
ne gördün?»
«Çılgınlık... Hiç öyle gözler g ö r m e d i m . . Sınırsız korku.»
Ağaçtan üç yaprak düştü.
 — 43 —

«Onunla ilgili bir şiir söyle.»

O m i kafasını çalıştırmaya gayret etti. Daha başarılı o l m a ­
yı arzulayarak mırıldandı:

«Gözleri
Cehennemin sonuydu sanki
Bütün ccısını
A ç ı k l ı y o r d u bu gözier.»

Çığlıklar daha hafiflemişti.

Yabu bir an sonra mırıldandı.

«O ocintn
Derinliklere, büyük derinliklere
E r i ş m e s i n e izin verirsen
Sen de onlarla birleşir, dilsiz olursun.»

Omi o güzel gecede bu sözieri uzun uzun d ü ş ü n d ü .

Ç ı ğ l ı k l a r k e s i l i n c e Y a b u u z u n b i r s ü r e a y ı ş ı ğ ı n d a b i r hey­
kel gibi kaldı. K i k u h e m e n ö b ü r o d a y a k o ş t u . K o r k u s u n u g ö s ­
t e r m e m e y e ç a l ı ş a r a k gözyaşlarını s i l i y o r d u . İçin için endişeli
olmakla birlikte büyük güven duyarmış gibi çocuğa gülümsedi.
S o n r a Y a b u k a p ı d a b e l i r d i . Kılıcını ç ı k a r m a s ı n a y a r d ı m e t ­
ti Kiku. T e r d e n sırılsıklam o l m u ş k i m o n o s u n u ve kasık bağın/
üstünden aldı. A d a m ı kurulayıp tertemiz bir k i m o n o giydire­
rek kuşağını bağladı. Yabu pencereye gitti, düş görüyor gibi dal­
gın dalgın b a k m a k t a olan aya baktı. Kiku korku d u y m a d a n d u ­
ruyordu. K o r k a c a k ne vardı? O bir erkek, kendisi de bir ka­
dındı. Her t ü r l ü z e v k v e r m e k için e ğ i t i l m i ş bir kadın. A m a o n a
acı vermesini ya da acıya katlanmasını ö ğ r e t m e m i ş l e r d i . Bazı
 — 44 —

k o r t e z a n l a r bir d e r e c e y e kadar b u n u yapıyorlardı g e r ç e k t e n .

A m a K i k u g e y ş a d ü n y a s ı n ı n b i r i n c i sınıf h a n ı m e f e n d i s i y d i . B u
da k ü ç ü m s e n m e y e c e k bir onur sayılırdı.
Sonunda Yabu dönüp ona ve çocuğa baktı.
On beş yaşındaki ç o c u k oralı bir balıkçının oğluydu. Ken­
disi ç e v r e d e k i bir m a n a s t ı r d a kitapları r e s i m l e y e n bir k e ş i ş i n
yardımcısıydı. Ayrıca k a d ı n l a r d a n zevk a l m a y a n e r k e k l e r e hiz­
met edip para kazanmaktan da hoşlanıyordu çocuk.
Yabu ona işaret etti. Çocuk itaatle yaklaştı. Artık korku­
s u n d a n sıyrıldığı için yabancısı olmadığı bir incelikle k i m o n o s u ­
nu ç ı k a r d ı . B u n u n altına kasık bağı t a k m a m ı ş bir kadın e t e ğ i
giymişti. V ü c u d u tüysüz ve yuvarlak hatlıydı.
Y a b u kadına da işaret e t t i . Kiku ç o k zarif bir hareketle
belindeki kuşağı çözüp yere bıraktı. İncecik iç eteği ortaya
çıktı. Yabu şilteye uzandı ve onun e m r i n e uyan kadınla ç o c u k
d a İki y a n ı n a y a t t ı l a r . A d a m o n l a r ı n e l l e r i n i a l a r a k v ü c u d u n a d a ­
yadı. Yüzü bir m a s k e biçimini almıştı ve gittikçe acele ediyor­
du. Titreyerek büyük bir şiddetle haykırdı sonunda. Gözleri ka­
palı, hareketsiz yatıyor ve kesik kesik s o l u y o r d u . Sonra bir­
den döndü ve uykuya daldı.
Ç o c u k hayretle kaşını kaldırıp fısıldadı. «Beceriksizlik mi
ettik, Kiku San? Yani her şey ç o k ç a b u k oldu da...»
« O n u n her istediğini yaptık.»
Birlikte Yabu'yu usulca kurulayıp üstüne örtüyü örttüler.
Esnemesine güçlükle engel olan ç o c u k da yorgun argın yattı. .
«Sen de uyuşana.»
Kiku da diğer-şilteye geçerek uzandı. Çok yorgun olmak­
la birlikte uyumasına olanak olmadığım da biliyordu. Sabırla
böyle yatmış beklerken kendisini zorlayarak güzel şeyler düşün­
m e y e ç a l ı ş ı y o r d u . İlk ö ğ r e t m e n i , « K a f a n ı k e n d i h a i i n e b ı r a k ı r ­
san kötü şeyler düşünürsün,» demişti. «Dünyada en kolay olanı
da kötü şey düşünmektir. Bunu u n u t m a , ç o c u ğ u m . Gayret etme­
l i v e iyi ş e y l e r i d ü ş ü n m e l i s i n . D i s i p l i n v e e ğ i t i m b u d u r i ş t e . 0 -
nun için kafanı terbiye et. Parfümleri, ipekleri, p e n c e r e y e vu­
ran yağmur damlalarını, şafağın huzurunu düşün. O zaman
fazla u ğ r a ş m a n a g e r e k kalmaz. M e s l e ğ i m i z de değer kazanır,
geyşa dünyasına onur getirirsin.»
 — 45 —

Kiku kendisine zevk verecek olan hamamı düşünmeye b a ş ­

ladı. B ö y l e c e g e c e n i n y o r g u n l u ğ u g i d e c e k t i . Suvvo'nun yatıştı­
rıcı, huzur veren ellerini anımsadı. Geri d ö n ü n c e M a m a S a n
G y o k o ve ö b ü r kızlarla tatlı tatlı d e d i k o d u yapıp g ü l e c e k t i . S o n r a
o g e c e giyeceği kimonoyu hatırladı. Bu aynı renk saç kurdele­
leri olan altın üstüne yeşil çiçekli i p e k t e n yapılmıştı. H a m a m d a n
sonra saçlarını yaptıracaktı. Gece kazandığı parayla p a t r o n u
G y o k o San'a olan b o r c u n u n bir kısmını ö d e y e b i l e c e k t i . Sonra-
tefeci aracıyla köyde çiftçi olan babasına da biraz para yolla­
yacaktı. Kendisine de biraz para kalacaktı tabii. En sonunda do
aşığını g ö r e c e k t i .
Hayat ç o k güzel, diye düşündü.
Fakat yine de o çığlıkları u n u t m a k zordu. Olanaksızdı. Di­
ğer kızlar d a kendisi k a d a r m u t s u z o l a c a k l a r d ı . Zavallı G y o k o
S a n ! «Ama zararı yok. Yarın hepimiz A n j i r o ' d c n ayınlıp M i s h i -
ma'daki güzel çay bahçemize gideceğiz. Mishima İzu'nun en
b ü y ü k k e n t i . H a y a t o r a d a işte.»
Sabah olmuştu, y a t a k t a n usulca kalkıp giyindi ve saçlarını
düzeltti. Hiç g ü r ü l t ü e t m e d e n o r a d a n ayrıldı. Verandanın ö n ü n ­
de duran samuray onu görünce eğilip saygıyla selam v e r d i .
H i z m e t ç i s i d e o r a d a b e k l i y o r d u . «Günaydın, K i k u San.»
«Günaydın.» Kiku s a n d a l e t l e r i n i giyip kırmızı ş e m s i y e s i n i
açtı ve b a h ç e d e n çıkıp ç a y h a n e y e g i d e n yolda ilerledi. H i z m e t ç i ­
si de peşisıra geliyordu.
M u r a s a y g ı y l a e ğ i l e r e k , « G ü n a y d ı n K i k u San,» d i y e s e s ­
lendi. A d a m evinin verandasında o t u r m u ş dinleniyor ve J a p o n ­
ya'nın açık yeşil renkli çayını içiyordu. Annesi de ona h i z m e t
e t m e k t e y d i . Kadın da o ğ l u n u taklit etti. «Günaydın, Kiku San.»
« G ü n a y d ı n , M u r a S a n . G ü n a y d ı n , S a i k o S a n . Sizi ç o k iyi
gördüm.»
M u r a ' n ı n a n n e s i y o r g u n g ö z l e r i n i K i k u ' y a d i k t i , «Sen n a s ı l ­
s ı n ? N e k o r k u n ç b i r g e c e y d i ! L ü t f e n b i z i m l e ç a y iç. R e n g i n p e k
soluk, çocuğum.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m a m a l ü t f e n b e n i b a ğ ı ş l a y ı n . Eve d ö n m e m
gerekiyor. Bana büyük onur verdiniz. Belki daha sonra.»
«Tabiî, K i k u S a n . B u r a d a o l m a k l a k ö y ü m ü z ü o n u r l a n d ı r ı ­
yorsun.»
 K i k u gülümseyerek onların meraklı bakışlarını g ö r m e z d e n
geldi ve daha da m e m n u n kalmaları için sanki alt taraflarında
sızı v a r m ı ş g i b i y ü r ü m e y e b a ş l a d ı . B a ş ı n ı e ğ i p y ü z ü n ü b u r u ş t u ­
rurken haberin köye hemen yayılacağını düşünüyordu.
Mura'nın annesi üzgün üzgün içini ç e k t i . «Ah, zavallı, za­
vallı ç o c u k ! Çok da güzel n e n ? Ne yazık! Ç o k korkunç!»
V e r a n d a y a çıkan M u r a ' n ı n karısı m e r a k l a s o r d u . « K o r k u n ç
olan nedir, Saiko San?»
« Z a v a l l ı kızın a c ı s ı n ı g ö r m e d i n m i ? G i z l e m e k i ç i n b ü y ü k
« e s a r e t gösteriyordu d o ğ r u s u . Zavallı daha on yedisinde ve bü­
t ü n bunlara dayanıyor.»
M u r a k u r u bir sesle, «On sekiz,» d e d i .
H i z m e t ç i l e r d e n biri de heyecanla söze karıştı. «Neye d a y a ­
nıyor, hanımcığım?»
Yaşlı kadın etrafına b a k ı p h e r k e s i n d i n l e d i ğ i kanısına va­
r ı n c a f ı s ı l d a d ı . « D u y d u ğ u m a g ö r e . . . Kız... Kız ü ç a y i ş e y a r a -
mayacakmış.»
«Oh, yok! Zavallı Kiku San! Fakat neden?»
«Adam dişlerini kullanmış. Bunu güvenilir yerden duy­
dum.»
«Oh!»
«Aynı z a m a n d a o e r k e k ç o c u ğ u d a i s t e t m i ş . P e k i , n e d e n
hanımım...»
«Haydi, haydi işinizin başına g i d i n . Ey işe y a r a m a z l a r ! Bu
sözler sizlere g ö r e değil. Efendinizle konuşacağım.» Kadın
M u r a ' n ı n karısı dahil hepsini v e r a n d a d a n kovup zevkle çayını
yudumlamaya başladı.
Sessizliği M u r a b o z d u . «Dişleriyle mi?»
«Evet, dişleriyle. Söylentilere g ö r e , kendisi k ü ç ü k k e n bir
e j d e r h a tarafından k o r k u t u l d u ğ u için çığlıklar organının k o c a ­
m a n olmasını s a ğ l ı y o r m u ş . K ü ç ü k k e n nasıl k o r k t u ğ u n u ha­
t ı r l a m a k için de odada bir erkek ç o c u k b u l u n d u r u r m u ş . Aslında
ç o c u k , sadece y a t m a k için tabii.. Böylece kendini yoruyor. Öte
y a n d a n da zavallı kızcağızın ısırmadık tarafını bırakmamış.»
M u r a içini ç e k e r e k d ü ş ü n d ü . Kiku San'ın canı yandığı bel­
liydi. «Acaba titiiıryo gerçekten dişlerini mi kulanıyor? Ne t u ­
h a f ! » A d a m k a l k ı p a l a n a d o ğ r u g i d e r k e n , k e n d i k e n d i n e , «Bir
 _ 4 7 —

geceyi Lady Kiku'yla geçirmeyi çok isterdim doğrusu,» dedi.

«Hangi erkek bunu istemez sanki? Acaba Omi San kadının
m a m a Sanı'na kaç p a r a verdi? iki K o k u m u ? Yoksa g e c e d e b e ş
k c k u mu alıyor? Hoş, Kiku San buna değer r e h ? Söylentilere
g ö r e k e n d i s i n d e n iki k a t y a ş l ı k a d ı n l a r d a n ç o k d a h a t e c r ü b e -
liymiş... Ah ne.zevk... Ben yanında olsaydım...» -
Alandan geçerek cenaze yerine doğru gitti. Orada bir a-
teş yakılmıştı. Biraz sonra Omi de arkasında Z i k o m c t o ve d ö r t
a d a m l a ç ı k a g e l d i . K e f e n e sarılı, â d e t a e k l e m l e r i k a l m a m ı ş c e ­
sedi ateşin üstüne bıraktılar. Sonra arkadaşlarının yaşamas*
için ölen a d a m a saygılarını g ö s t e r m e k üzere hepsi eğilerek s e ­
lam verdiler.

Biackthorne yukarıdan yankılanan ayak seslerini d u y d u .

S o n r a m a h z e n i n k a p a ğ ı a ç ı l d ı v e y a n ı n d a iki s a m u r a y l a r a h i p
göründü.
R a h i p , «Kılavuz,» d e d i . « Y u k a r ı y a g e l m e n e m r e d i l d i . Y a l n ı z
geleceksin.»
Daha çok bir ç u k u r u andıran mahzendekilerin gözleri B l a c k -
thorne'a takılıp kaldı.
«Benden ne istiyorlar?»
Rahip Sebastio ciddi ciddi konuştu. «Bilmiyorum, a m a h e ­
men yukarıya çıkmalısın.»
Biackthorne çaresi olmadığını biliyordu, işkenceyle ö l d ü ­
rülen gemiciyi merak etmişti. «Pieterzoon'a ne oldu?»
Rahip anlatınca Biackthorne Portekizce bilmeyenlere d u r u ­
mu nakletti. Mahzendekiler dehşetle fısıldaşmaya başladılar.
«Tanrı ona acısın. Zavallı a d a m . Zavallı adam.»
Rahip b ü y ü k bir ü z ü n t ü y l e . «Çok üzgünüm,» diye m ı r ı l d a n ­
dı. «Yapabileceğim bir şey y o k t u . O n u suya soktukları an ne
beni, ne de başkasını tanıyordu. Aklını kaybetmişti sanırım.
O n u kutsayıp k u r t u l m a s ı için dua ettim.» Haç çıkardı. «Hepiniz
 — 48 —

b u d i n s i z l i k t e n v a z g e ç e r e k T a n r ı n ı n y o l u n d a y ü r ü m e l i s i n i z . Kı­
l a v u z , y u k a r ı y a gel.»
Diğerleri korkuyor ve Blackthorne'u bırakmayı istemiyorlar­
d ı . Fakat bir s a m u r a y elindeki mızrağı uzattı. Böylece yukarıya
çıkmaya kalkacakları öldüreceğini belirtiyordu.
Biackthorne arkasına b a k m a d a n yürüyüp aşağıya indirilen
m e r d i v e n d e n çıktı. A m a dışarıda birden güneş gözlerini kamaş­
tırdı. Dizleri b ü k ü l d ü ğ ü için y e r e yıkıldı. K i m s e ona y a r d ı m et
medi.
O m i bir yanda duruyordu. Rahiple M u r a da dört samurayın
h e m e n yakımndaydılar. Bazı k ö y l ü l e r u z a k t a n s e y r e t t i i e r s e de
sonra arkalarını döndüler.
B i a c k t h o r n e , « T a n r ı m b a n a g ü ç ver,» d i y e d u a e d i y o r d u .
«Ayağa kalkmalı ve güçlüymüşüm gibi davranmalıyım. Kork­
t u ğ u m b e l l i o l m a m a l ı . N e o l u r b a n a y a r d ı m et.»
'Dişlerini s ı k a r a k g ü ç bela d o ğ r u l u p kalktı. S e n d e l e y e r e k
O m i ' y e , « B e n d e n n e i s t i y o r s u n , ç i ç e k b o z u ğ u piç!» d i y e b a ğ ı r d ı
v e s o n r a r a h i b e d ö n d ü . «Bu piçe söyle. Ü l k e m d e b e n d e d a i m -
y o ' y u m . Kendisiyle bir a l ı p v e r e m e d i ğ i m y o k . Bizi b ı r a k m a z s a
s o n u n u n iyi o l m a y a c a ğ ı n ı a n l a t . B e n t i a i r n y o ' y ı ı m . s i r W i l l i a m
Mickelhaven'in vârisiyim. Belki kendisi de bu arada ölüp gitmiş­
tir. Söyle ona!»
Rahip Sebastio da o gece büyük azap çekmiş, ancak gün­
düz o z a m a n a dek tatmadığı bir huzura k a v u ş m u ş t u . Artık T a n ­
rının kendisini bu dinsiz korsandan koruyacağına da inanıyordu.
J a p o n c a konuşmaya başladı. «Korsan kendi ülkesinde lord ol­
d u ğ u n u s ö y l ü y o r . » O m i ' n i n c e v a b ı n ı d i n l e d i . «Orni S a n ü l k e n d e
k r a l d a o l s a n k e n d i s i n e vız g e l e c e ğ i n i b i l d i r d i . B u r a d a L o r d Ya­
b u ' n u n e l i n d e s i n . . . S e n v e b ü t ü n a d a m l a r ı n d a öyle.»
« K e n d i s i n e a d i bir k ö p e k o l d u ğ u n u söyle.»
« O n a h a k a r e t e t m e m e n iyi o l u r . »
O m i yine konuşmaya başlamıştı.
Orni San y ı k a n a b i l e c e ğ i m , sana y i y e c e k ve içecek verilece­
ğini söyledi. Doğru dürüst davranırsan b i r ' d a h a o çukura atıi-
mayacaksın.»
«Ya adamlarım?»
Rahip Omi'ye s o r d u . «Onlar m a h z e n d e kalacaklar.»
 — 49 —

«Canı c e h e n n e m e ! » B i a c k t h o r n e d ö n e r e k m e r d i v e n e g i t t i
a m a iki s a m u r a y o n a e n g e l o l u p B l a c k t h o r n e ' u kolaylıkla t u t t u ­
lar,
Omi önce rahiple sonra adamlarıyla konuştu. Biackthorne
serbest bırakılınca az kalsın yere kapaklanıyordu.
«Omi San, emirlere uymazsan adamlarından birinin d a h a
kazana atılacağını söylüyor. Bol odun ve su varmış!»
B i a c k t h o r n e ç a r e s i z o l d u ğ u n u i y i c e a n l a d ı . «Ne y a p m a m ı i s ­
tiyor?»
«Omi San itaat etmeni arzu ediyor. Denileni y a p a c a k s ı n ,
O isterse tezek bile yiyeceksin.»
«Ona c e h e n n e m e gitmesini söyle. Onun da bütün ülkesinin
de üstüne ederim. Daimyo'su da buna dahil. Haydi bunları ken­
disine söyle.»
«Dediklerini yapmanı tavsiye ede...»
«Haydi sözlerimi o n a anlat.»
« P e k â l â , a m a u y a n m a d ı ğ ı m ı s ö y l e m e , kılavuz!»
O m i r a h i b i n s ö z l e r i n i d i n l e r k e n kılıcı t u t a n e l i n i n ü s t ü g e ­
rildi. A d a m l a r ı da rahatsız rahatsız kımıldandılar. Bütün g ö z ­
ler B l a c k t h o m e ' a d i k i l m i ş t i .
S o n r a O m i h a f i f s e s l e e m i r v e r d i . İki s a m u r a y m a h z e n e
gidip Croocq adındaki genci yakaladılar. Sürükleyerek kazanın
yanına g ö t ü r d ü l e r . Sıkıca bağladıkları genci su dolu k a z a n a
attılar. C r o o c q dehşetten ölecek haldeydi. Sonra odunları t u t u ş ­
turdular.
Biackthorne korkudan gözleri yuvalarından uğramış b a ­
ğıran, a m a sesi çıkmayan gence bakıyordu. Bu insanlar için
y a ş a m ı n hiç değeri yok, diye d ü ş ü n d ü , C r o o c q ' u h a ş l a y a c a k l a ­
rından da eminim.
B i a c k t h o r n e , «Ona söyle dursun,» d e d i .
«Omi San emirlere boyun eğip eğmeyeceğini soruyor.»
«Evet, kabul ediyorum.»
«Omi San doğrudan doğruya kendisine cevap vermeni isti­
yor. J a p o n c a evet 'hai'dir. Emirleri dinleyecek misin?»
«Hai.»

Şogun — F : 4
 — 50 —

A t e ş s u y u ısıtmaya başlamıştı. G e n ç acı bir sesle inledi.

A t e ş e o d u n attılar.
«Omi San hemen yere yatmanı emrediyor.»
Biackthorne denileni yaptı.
«Omi San kendisine hakaret ettiğini söylüyor. Oysa ona
h a k a r e t e t m e n için de bir neden y o k m u ş . Bir barbar o l d u ğ u n
ve bir şey bilmediği niçin seni şimdilik ö l d ü r t m e y e c e k . Fakat
t e r b i y e edilmeni sağlayacak. Anlıyor musun?»
«Hoi.»
Biackthorne Omi'ye bakıyordu. Tüm adamlarının yaşamı
o n u n elindeydi. A m a bu şeytanın verdiği sözü tutacağını da kim
iddia edebilirdi? O m i ' n i n k i m o n o s u n u kaldırıp kasık b a ğ m ı çe­
kerek penisini çıkardığını g ö r d ü . Adamın yüzüne işeyeceğini
s a n m ı ş t ı . F a k a t O m i o n u n sırtını ıslattı. B i a c k t h o r n e k e n d i k e n ­
d i n e , « B u g ü n ü u n u t m a y a c a ğ ı m , » diye y e m i n e t t i . «Bir y o l u n u b u ­
l u p bunu Omi'ye ödeteceğim.»
«Okiro.»
Rahip, «Ayağa kalkmanı söylüyor,» dedi Blackthorne'a.
B i a c k t h o r n e ayağa kalktı. Başı zonkluyor, gözlerini Omi'-
d e n alamıyordu. Omi de onu süzmekteydi.
«Mura'yla gidecek ve onun emirlerini dinleyeceksin.»
«Hci,» B i a c k t h o r n e , O m i ' n i n ü s t ü n e a t l a y ı p b i r a n d a g ö z ­
lerini oymayı aklından geçirdi. «Genç ne olacak?»
Rahip sözleri çevirdi. O m i kazana baktı. Su henüz kayna­
m a m ıştı. G e n ç b a y ı l m a k l a b i r l i k t e b i r z a r a r g ö r m e m i ş t i . « O n u
k a z a n d a n çıkarın,» diye e m r e t t i . « G e r e k i y o r s a bir d o k t o r ç a ğ ı ­
rın.»
O m i , B l a c k t h o r n e ' u n gidip gencin kalbini dinlemesini sey­
r e t t i k t e n sonra mırıldandı. «Genç dışarıda kalabilir. Başları e-
mirleri dinler, genç de denilenleri yaparsa yarın bir arkadaşları
d a h a ç u k u r d a n çıkarılacak. Her g ü n biri çıkarılacak. Belki bir­
k a ç ı b i r d e n ç ı k a r ı l a c a k . B u o n u n e m i r l e r i d i n l e m e s i n e bağlı.»
Rahip bu sözleri çevirince O m i b a r b a r ı n «Hai» d e d i ğ i n i
d u y d u ve gözlerindeki o kan donduran hiddetin kaybolduğunu
g ö r d ü . A c a b a onunla biraz daha oynasaydım ne yapardı, diye
d ü ş ü n d ü . D u y g u l a r ı bu kadar belli e t m e k b ü y ü k saflık. Sesini
y ü k s e l t t i . «Rahip o n a söyle... B u n d a n böyle adı A n j i n . . . Bu, kı-
 — 51 —

l a v u z d e m e k , n e n ? D i l i m i z d e k i s e s l e r l e o n u n asıl a d ı n ı s ö y l e ­
memiz olanaksız. Bunun bir hakaret olmadığını kendisine a n l a t
Ş i m d i l i k h o ş ç a k a l , Anjin.»
Hepsi Omi'yi saygıyla selamladılar. Genç a d a m m e y d a n ­
dan iyice uzaklaştıktan ve çevresinde kimse olmadığını a n l a ­
dıktan sonra güldü. Barbarların başkanını bu denli çabuk e v c i l ­
l e ş t i r m e k n e h o ş t u . O n a nasıl e g e m e n o l a c a ğ ı n ı ç a b u c a k s e z i -
vermişti işte!

Yabu, «Neden yüzüne işemedin?» diye sordu.

«Önce öyle y a p a c a k t ı m , l o r d u m . Fakat kılavuz t a m a n l a ­
mıyla tehlikeli, bir hayvan. Bizde bir insanın yüzüne d o k u n m a k
en b ü y ü k hakarettir, n e n ? O n u n için böyle bir şey y a p a r s a m
k e n d i s i n i t u t a m a y a c a ğ ı n ı d ü ş ü n d ü m . Sırtını ı s l a t m a m y e t e r l i
oldu.»
Omi'nin evinin verandasında ipek yastıkların üstünde o t u ­
ruyorlardı. Yabu Omi'nin annesinin s u n d u ğ u çayı içiyordu. «Be­
ni ç o k e t k i l e d i n , O m i S a n . O l a ğ a n ü s t ü bir mantığın var. Üstelik;
b u işi p l a n l a m a n ç o k b a ş a r ı i ı o l d u . »
«Çok iyisiniz e f e n d i m . Aslında daha ç o k g a y r e t g ö s t e r m e ­
liydim.»
O m i San'm annesi söze karıştı. «O barbarın tümüyle boyun
eğdiğinden emin misin?»
O m i durakladı. «Şimdilik itaat ediyor a m a bir an ö n c e d i l i ­
mizi ö ğ r e n m e s i gerekiyor. Bu sizin için ç o k ö n e m l i , e f e n d i m .
Belki diğerlerinin emirlere uyması için birkaçını daha ö l d ü r m e n i z
g e r e k e c e k f a k a t b u a r a d a b u b a r b a r nasıl d a v r a n m a s ı g e r e k ­
tiğini öğrenecektir. Onunla doğrudan doğruya konuşabilecek
duruma gelince bütün bilgisinden yararlanabilirsiniz. Yabu
Sama. Rahibin dediği doğruysa o gemiyi on bin ri'lik yoldan
getirmiş. Bu da ne denli becerikli olduğunu gösterir.»
Yabu g ü l d ü . «Sen de çok beceriklisin. Seni bu hayvanların
b a ş ı n a g e t i r i y o r u m . İ n s a n e ğ i t e n , O m i San!»
O m i de onunla güldü. «Gayret e d e c e ğ i m , lordum.»
« T o p r a k l a r d a n aldığın geliri beşyüz, k o k u ' d a n üç bin ko-
ku'ya çıkardım. Artık yirmi ri'lik topraklara hükmedeceksin.»
 — 52 —

B i r r i a ş a ğ ı y u k a r ı b i r m i l k a d a r d ı . « S e v g i m i n d e l i l i o l a r a k Ye-
d o ' y a d ö n ü n c e s a n a i k i a t , y i r m i i p e k k i m o n o , b i r z ı r h , iki kılıç
ve yanına alacağın yedi yüz samuraya yetecek kadar silah yol­
layacağım. Savaş başlayınca da hemen yanıma gelecek ve benim
hs';ovr i t e ' m o l a c a k s ı n . » Y a b u ' n u n c ö m e r t l i ğ i t u t m u ş t u . H a t e m o -
t a L\r . ' ~ i m y o ' n u n ö z e l a d a m ı y d ı v e o n u n y a n ı n a s i l a h l a r ı n ı ü s ­
t ü n d e n çıkarmadan girebilirdi.
Yabu yeğeninden m e m n u n d u ve kendisini dinlemiş, yeniden
d o ğ m u ş gibi hissediyordu. O işkencenin de çok yararlı deneyim
•okluğunu d ü ş ü n m e k t e y d i . Hayatın tanımlanamayan gençliğini
b ö y l e c e bir kez defa tatmıştı.
O m i , «Gemiyi ne yapmamı istiyorsunuz. Yabu Sama?» diye
•sordu.
«Burada g ü v e n d e o l s u n . B u n d a n da sen s o r u m l u s u n tabiî.
Z u k i m o t o Nagazaki'deki bir t ü c c a r a gemiyi Portekizlilere sat­
m a s ı için bir m e k t u p gönderdi. Portekizliler gelip gemiyi ala­
caklardır.»
O m i durakladı. «Gemiyi sakiasaydınız efendim. Rahip bu­
n u n bir savaş gemisi olduğunu söyledi. Savaş başlayınca böyle
bir gemi...»
«Bizim savaşımız k a r a d a o l a c a k . Deniz, t ü c c a r l a r , pis t e ­
feciler, korsanlar ve balıkçılara yarar.» Yabu a y a ğ a kalkıp bir
s a m u r a y ı n atının dizginini t u t t u ğ u b a h ç e kapısına d o ğ r u y ü ­
r ü d ü . Sonra durup denize baktı ve bakışları dondu.
O m i o n u n bakışlarını izledi.
Bir gemi burnu dönüyordu. Çok kürekli Japon gemilerin­
d e n bîriydi. Bu kürekler yardımıyla büyük tekne rüzgârdan, met
ve cezirden etkilenmeden yol alıyordu. Baş direkte de Torana­
ga'nın bayrağı dalgalanıyordu.

Sagami ve Kozuke eyaletlerinin lordu, Toranaga'nın en

güvendiği general, danışman ve ordularının başkomutanı olan
 — 53 —

T o d a Hira M a t s u iskeleden t e k başına inerek rıhtıma çıktı. Bir

J a p o n için uzun boylu sayılırdı. Boyu bir s e k s e n d e n biraz kı­
saydı. Altmış yedi yaşındaki bu çok güçlü adamın geniş çene­
leri bir b u l d o ğ u n k i n i andırıyordu. Askeri k i m o n o s u kahverengiy­
di ve bu sade k i m o n o d a Toranaga'nın a r m a s ı olan iç içe g e ç ­
me üç b a m b u işareti vardı. Zırhının g ö ğ ü s parçasını ve kolluk­
l a r ı m t a k m ı ş t ı . S a d e c e k ı s a kılıcı b e l i n d e y d i . Ö l d ü r m e k i ç i n k u l ­
l a n d ı ğ ı ö t e k i kılıcı e l i n d e t a ş ı y o r d u v e h e r a n k ı n ı n d a n sıyırıp
l o r d u n u k o r u m a k için ö l d ü r m e y e hazırdı. On beş yaşından beri
böyle d a v r a n m a y a alışıktı T o d a Hiro M a t s u .
H i ç k i m s e , h a t t a T a i k o b i l e o n u d e ğ i ş t i r e m e m i ş t i . B i r yıl
önce Taiko ölünce adam Toranaga'nın emrine girmişti. Torana­
ga ona S a g a m i ve Kozuke'yi, yan; sekiz eyaletinden ikisinin yö­
netimini vermişti. Ayrıca yılda beş bin k o k u bağlamış ve a d a m ı
kendi haline bırakmıştı, Hiro Datsu öldürmekte çok ustaydı.
B ü t ü n köylüler, kadın, e r k e k , ç o c u k , sahile dizilip diz ç ö k ­
m ü ş bekliyorlardı. Samuraylar onların önünde sıralanmışlardı.
Yabu da adamlarıyla en baştaydı.
Yabu bir kadın ya da zayıf bir e r k e k olsaydı o r a d a g ö ğ s ü n ü
yumruklar, inleyip saçlarını yolarak ağlardı. Bu bir rastlantı sa­
yılamazdı. Ünlü T o d a Hiro Matsu'nın o gün gelmesi Yabu'yu
kendi evinden birinin ya da Omi'nin adamlarından birinin, bir
köylünün ele verdiğini açıklıyordu. İtaatsizlik ettiği sırada yaka­
lanmıştı. Bir d ü ş m a n g e m i y l e ilgilenmesinden yararlanmıştı.
Hiro M a t s u ' n u n , «Ah, Yabu Sama,» dediğini ve kendi için
k o n u l m u ş hasırın ü s t ü n d e diz ç ö k e r e k selamına karşılık v e r d i ğ i ­
ni farkeîti. Fakat Hiro M a t s u gerektiği kadar eğilmemişti. Bu da
d u r u m u n tehlikeli olduğunu gösteriyordu. Sonra generalin to­
puklarının üstüne o t u r d u ğ u n u gördü. Ona 'Demir Yumruk' di­
y e isim t a k m ı ş l a r d ı . Yalnız T o r a n a g a y a d a o n u n ü ç d a n ı ş m a n ı
Toranaga bayrağını direğe ç e k m e hakkına sahiptiler. Neden
T o r a n a g a bu kadar önemli bir generali yollamıştı sanki?
«Yoksul k ö y l e r i m d e n birine g e l m e k l e b a n a o n u r - v e r m e k ­
tesiniz, Hiro Matsu Sama,» dedi.
«Efendim buraya gelmemi emretti.» Hiro M a t s u serîiiğiyle
t a n ı n m ı ş t ı . O n u n y a l a n d o l a n l a işi y o k t u . S a d e c e l o r d u n a g ü v e ­
nirdi bu adam.
 — 54

Y a b u , «Bizi s e v i n d i r d i n i z v e o n u r l a n d ı r d ı n ı z , » d i y e m ı r ı l d a n ­
dı. «O b a r b a r g e m i s i y ü z ü n d e n h e m e n Yedo'dan ayrılıp b u r a y a
geldim.»
«Lord Toranaga kendisi Osaka'dan dönene kadar bütün
d o s t dcıimyo'ları Yedo'da b e k l e m e y e davet etmişti.»
« L o r d u m u z n a s ı l l a r ? K e n d i s i n i n h e r b a k ı m d a n iyi o l d u ğ u n u
umarım.»
«Lord Toranaga Yedo'daki kendi şatosuna ne denli ç a b u k
d ö n e r s e o k a d a r iyi o l a c a k . B i r a n ö n c e İ s h i d o ' y l a a n l a ş m a z l ı ğ ı ­
mızın o r t a y a ç ı k m a s ı , ordularımızı t o p l a y ı p O s a k a ' y a g i d e r e k o
şatoyu yakıp yerle bir etmemiz uygun olacak sanırım. O n d a n
uzak kaldığım için hiç de rahat değilim. Taika Osaka Ş a t o s u n u
yaptırırken e r i ş i l e m e y e c e k bir yer olmasını istedi. İ m p a r a t o r l u ­
ğumuzun en büyük şatosu bu. Hendekleri, köprüleri, daha kü­
ç ü k kaleleri, kuleleri olan şatonun içinde seksen bin askerlik
yer vardı. Bu ş a t o n u n b u l u n d u ğ u dev kentin duvarlarının dışında
d a V e l i a h t Y a e m o n ' a ç o k b a ğ l ı , iyi s i l a h l a n m ı ş , iyi e ğ i t i l m i ş b a ş ­
ka o r d u l a r bulunuyor. Ishido'nun eline d ü ş m e k l e çılgınlık e d e c e ­
ğini kendisine belki bin kez söyledim!»
«Lord Toranaga'nın oraya gitmesi gerekiyordu. Taiko Na­
i p l e r M e c l i s i n i n y ı l d a iki d e f a O s a k a Ş a t o s u n d a t o p l a n m a s ı n ı
v a s i y e t e t m i ş t i . D i ğ e r c ! c i m y e ' I a r ı n d a iki k e z a i l e l e r i y l e ş a t o y a
g i d i p v e ü a h t ı z i y a r e t e t m e l e r i z o r u n l u ğ u v a r . H e r yıl b ö y l e c e h e ­
pimiz savunmasız kalıyor ve kontrol ediliyoruz. Lord Torana­
ga gitmeseydi kendisi vatan haini sayılacaktı, nen?»
«Hainlik mi? K i m e karşı?» Hiro M a t s u daha da kızardı.
«İshido efendimizi t e k başına bırakmaya çalışıyor. Dinle, as­
lında b e n î m e l i m d e olsa h e m e n İshido'yu ö l d ü r ü r d ü m . » G e n e r a l
f a r k ı n a v a r m a d a n s o l e l i n d e t u t t u ğ u kılıcının kınını e v i r i p ç e v i ­
r i y o r d u . K u c a ğ ı n a bıraktığı s a ğ eli nasırlı ve k a b a y d ı . E r a s m u s ' a
baktı. «Bunun topları nerede?»
« G ü v e n l i ğ i d ü ş ü n e r e k kıyıya g e t i r t t i m . T o r a n a g a S a m a İs­
hido'yla yine anlaşacak mı acaba?»
«Ben ayrıldığımda Osaka sakindi. Meclis üç gün s o n r a t o p ­
lanacaktı.»
«Açıkça düşündüklerini ortaya koyacaklar mı acaba?»
«Ben açık açık düşmanlığımı belirtirdim. Ama efendim?
 — 55 —

O a r z u e d e r s e uzlaşır.» H i r o M a t s u , Y a b u ' y a b a k t ı . « E f e n d i m
t ü m d o s t dairrtyo'ların kendisini Yedo'da b e k l e m e l e r i n i e m r e t ­
t i . Burası Yedo değil.»
«Evet a m a bu g e m i y l e h e m e n i l g i l e n m e k g e r e k t i ğ i n i d ü ş ü n ­
düm.»
«Buna g e r e k y o k t u , Yabu San. Daha tedbirli olmalıydın.
E f e n d i m i z d e n h a b e r s i z h i ç b i r ş e y o l m a z . K e n d i s i işi i n c e l e m e k
için birini yollardı. Sonunda da beni yolladı zaten. Ne zaman­
d a n beri buradasın?»
«Bir g ü n bir g e c e oldu.»
«Yedo'dan da iki g ü n d e g e l d i n değil mi?»
«Evet.»
«Çok ç a b u k gelmişsin. Seni k u t l a m a k gerek.»
Yabu, z a m a n k a z a n m a k için çaresiz, nasıl yola çıktığını an­
l a t m a y a k o y u l d u . Bir y a n d a n d a , c a s u s k i m a c a b a , diye d ü ş ü n ü ­
y o r d u . T o r a n a g a h a b e r i nasıl oldu d a b e n i m k a d a r ç a b u k aldı?
K e n t t e n ayrıldığımı Toranaga'ya kim söyledi? Hiro M a t s u ' y u na­
sıl kandırabilirim?
O n u n sözlerini dinleyen Hiro M a t s u anlamlı bir tavırla ko­
n u ş t u . «Lord T o r a n a g a g e m i y e ve içindekilere el koydu.»
H e r k e s d e h ş e t l e s u s t u . B u r a s ı Y a b u ' y a a i t İzu t o p r a k l a r ı y ­
d ı . Toranaga'nın burada hiç hakkı y o k t u . Hiro M a t s u ' n u n da
e m i r v e r m e y e hakkı y o k t u . Yani Yabu ö l d ü r e c e k veya ö l d ü r ü ­
lecekti. Artık karar vermesi gerektiğini anlamıştı Yabu. Gemiyi
vermeyi reddederse D e m i r Yumruk, Hiro M a t s u ' y u ö l d ü r m e s i
gerekecekti. Çünkü gemiyi almadan gitmeye yanaşmazdı bu a-
d a m . R ı h t ı m d a k i g e m i d e e n s e ç m e l e r i n d e n b e l k i ikiyüz elli s a ­
muray vardı. Onların da ölmesi gerekecekti. Onları sahile davet
e d i p kandırır ve Anjiro'da ö l d ü r ü r d ü . Fakat o z a m a n T o r a n a g a ,
Izu'ya o r d u l a r ı n d a n birini yollardı. İshido yardımına g e l m e z s e ne
y a p a r d ı ? İshido a k r o b a s i y d i ; İzu'yu da i s t i y o r d u . Bu d u r u m d a
yardım eder miydi hiç? Hiro Matsu'yu öldürmek Toranaga'nın
Izu'ya s a l d ı r m a s ı n a n e d e n o l a c a k , b ö y l e c e İshido da işe karışa­
c a k ve savaş İzu'da b a ş l a y a c a k t ı .
Y a b u ' n u n eli güzel M u r a s a m a kılıcındaydı. Bir an ö n c e sa­
vaşmaya başlamak istiyordu. Herhalde Toranaga'ya gemideki
s i l a h l a n d a s ö y l e m i ş l e r d i . A m a h a b e r nasıl b ö y l e ç a b u k ulaşır-
 — 56 —

dı? H a b e r c i g ü v e r c i n l e r kullanılmıştı! Tek c e v a p bu olabilirdi.

Neden kendisinin böyle bir örgütü yoktu. Suç Zukimoto'daydı.
Bunu onun düşünmesi gerekirdi.
Yabu s o n u n d a kararını v e r d i . «Lord T o r a n a g a g e m i y e el ko­
yamaz çünkü bu kendisine a r m a ğ a n edilmiştir. Bu konuda bir
de m e k t u p yazdırdım. Öyle değil mi Zukimoto?»
«Evet, efendim.»
Yabu doğal tavırla k o n u ş a b i l d i ğ i n e sevinmişti. «Lord T o ­
ranaga isterse gemiye el koyduğunu düşünebilir ama aslında
bu bir armağan.»
«Efendim adına sana teşekkür ederim.» Hiro M a t s u yine
T o r a n a g a ' n ı n ileri g ö r ü ş l ü l ü ğ ü n e şaştı. Efendisi b ö y l e o l a c a ­
ğını v e s a v a ş ı l m a y a c a ğ ı m t a h m i n e t m i ş t i . H i r o M a t s u k e n d i s i ­
ni z o r l a y a r a k nazik bir tavırla s e l a m v e r d i . İçin için bu iki yüz­
lülüğe kızıyordu. «Lord T o r a n a g a bu cömertliğinden ç o k m e m ­
nun kalacaktır.»
Yabu o n u g ö z e t l i y o r d u . «Portekiz g e m i s i değil.»
«Evet, b u n u d u y d u k . »
• «Korsan gemisi.»
G e n e r a l i n g ö z l e r i n i n kısıldığını g ö r d ü . «Ha?»
Yabu rahibin anlattıklarını tekrarlarken, d e m e k sen de b u ­
nu biliniyordun, diye düşünüyordu. Demek Toranaga da benim
d u y d u ğ u m haberi almış. A m a gemideki malları biliyorsan o za­
man casus ya O m i , ya bir samuray ya da bir köylü. Sesini
yükseltti. «Gemide bol k u m a ş var. Biraz da değerli eşya. T ü f e k ,
barut, kurşun...»
Hiro M a t s u durakladı. «Kumaşlar Çin ipeği mi?»
« H a y ı r H i r o M a t s u San.» İ k i s i d e e ş i t c i ö l m y o s a y ı l ı y o r l a r ­
dı. A m a Yabu c ö m e r t l i k e d i p gemiyi verdiği için s a m a yerine
s a n s ö z ü n ü k u l l a n a c a k k a d a r k e n d i n d e n e m i n d i . Yaşlı a d a m ı n
bunu farkettiğini sezince daha da m e m n u n oldu. «Kumaşlar ka­
lın v e a ğ ı r . İ ş i m i z e y a r a y a c a k c i n s t e n d e ğ i l . İşe y a r a r h e r ş e y i
karaya çıkarttırdım.»
«İyi. B u n l a r ı l ü t f e n g e m i m e y ü k l e t . »
Yabu bayılacak gibi o l d u . «Şimdi mi?»
«Evet. Ü z g ü n ü m a m a h e m e n O s a k a ' y a d ö n m e k i s t e d i ğ i m i
anlamışsındır sanırım. Eşyaları barbarın gemisine yüklet. Üç g ü n
 — 57 —

sonra tekneler gelip bunu çekerek Yedo'ya götürecekler. Tüfek,

barut ve kurşuna gelince...» Hiro M a t s u kurulan tuzağı hisse­
derek hemen sustu.

T o r a n a g a , « T e k n e n d e b e ş yüz t ü f e ğ e y e r var,» d e m i ş t i .
«Barut ve y i r m i bin g ü m ü ş ü de g e m i y e alırsın. T o p l a r güverte­
de, kumaş a m b a r d a kalsın. Bırak Yabu konuşsun ve emirleri
versin. Ona düşünecek zaman bırakma. Fakat sinirlenip sabır­
sızlık d a e t m e . Y a b u ' y a i h t i y a c ı m v a r , a m a o s i l â h l a r l a g e m i y î
de istiyorum. Yükü kesin olarak bilip bilmediğini ahlamak için
s a n a t u z a k k u r a c a k t ı r . D i k k a t l i ol.»
Hiro M a t s u bu gerekli oyunları o y n a m a g ü c ü olmadığı için
kendi kendisine küfretti. «Geminin yükü konusunda bana bilgi
ver. Kaç t ü f e k var? Başka ne mal çıktı? Para altın mı, g ü ­
m ü ş m ü ? K ü l ç e v a r mı?»
Y a b u l i s t e y i g e t i r m e s i i ç i n Z u k i m o t o ' y a e m i r v e r d i . «Yor­
guna benziyorsunuz, Hiro M a t s u San. Biraz çay içmez misin?
Sizin için u y g u n olan yerler ayrıldı. Hamamlar- sana layık de­
ğil a m a biraz rahatlarsın.» *
«Teşekkür ederim. Çok düşüncelisin. Çay ve banyo,mükem­
mel olur. A m a önce gemi buraya geldiğinden beri olanlardan
s ö z et.»

Yabu geyşa ve ç o c u k dışında her şeyi anlattı.

H i r o M a t s u , «Kaç k o r s a n kaldı?» diye s o r d u .
O m i c e v a p verdi. «Elebaşlarıyla birlikte on kişi. Reisleri
M u r a ' n ı n e v i n d e kalıyor.»
«Çukurdan çıkarılınca a d a m ö n c e ne yaptı?»
M u r a hemen, «Önce hamama gitti, efendim» dedi. «Şimdi
de bir ölü gibi uyuyor.»
H i r o M a t s u O m i ' y e b a k t ı . «Her şeyi ç a b u k ö ğ r e n i y o r g a l i ­
ba. Onları eğitebilecek miyiz?»
«Hayır. P e k s a n m ı y o r u m H i r o M a t s u S a m a . »
«Bir d ü ş m a n ı n çişini sırtından t e m i z l e m e n e o l a n a k y o k t u r
d e ğ i l m i ? B a r b a r l a r ç o k g a r i p d o ğ r u s u ? » Y a b u ' y a b a k t ı . «Ger­
minin yüklenmesiyle kim ilgilenecek?»
«Yeğenim O m i San.»
«İyi, O m i S a n , h a v a k a r a r m a d a n y o l a ç ı k m a k i s t i y o r u m .
 — 58 —

Kaptanım sana yardım edecektir. Üç ç u b u k sonunda her şey

hazır olmalı.» Sözü edilen t ü t s ü çubuklarıydı. Bunların her biri
bir saatte yanardı.
«Evet, efendim.»
H i r o M a t s u s a n k i a k l ı n a o a n d a g e l m i ş gibi k o n u ş t u . «Ne­
den benimle Osaka'ya gelmiyorsun, Tabu San? Lord Toranaga
t ü m bu armağanları senin elinden almaktan zevk duyacaktır.
R i c a e d e c e ğ i m . Y e r i m i z var.» T o r a n a g a ' n ı n e m r e t t i ğ i g i b i Ya­
b u ' n u n itirazlarına s e s ç ı k a r m a d ı . S o n r a , «Israr e d i y o r u m , » de­
d i . «Lord T o r a n a g a adına ısrar e d i y o r u m . Bu c ö m e r t l i ğ i n i a r m a -
ğanlandırmak gerek.»

Yabu minnetle kabul etmekten başka çare olmadığını bi­

liyor ve başımla topraklarımı alarak mı armağanlandıracak,
diye d ü ş ü n ü y o r d u . «Teşekkür ederim. O n u r duyarım,» dedi.
«Bu a r a d a k o r s a n l a r ı n reisini d e g e m i m e yollayın. Lord
T o r a n a g a onu g ö r m e k istiyor. Kalanları ne isterseniz öyle ya­
parsınız artık. Fakat sen y o k k e n o barbarların Efendimin malı
olduğunu hatırlasınlar lütfen. Efendim istediği zaman o dokuz
a d a m s a p a s a ğ l a m olmalı.»

Blackthorne'u Mura'nın evinden alan Omi ve dört samu­

r a y t e p e d e n i n e r e k d e n i z kıyısına d o ğ r u g i t t i l e r . B i a c k t h o r n e
k e n d i s i n e ne yapacaklarını d ü ş ü n ü y o r d u . Yine o ç u k u r a mı a t a ­
caklardı? O m i daha bir g ü n önce denileni yaparsa kendilerine
ilişilmeyeceğim söylememiş miydi? Üstelik öbür adamların da
çukurdan çıkarılabileceklerini belirtmişti.
Biackthorne kendisini bir gün öncekinden d a h a iyi h i s s e ­
diyordu. Banyo, uyku ve taze yiyeceklerin yardımıyla biraz ken­
dine g e l m i ş t i . Bir ay böyle rahat e t m e k l e g ü c ü n e kavuşup bir
mil koşabilir, yüzebilir v e g e m i s i n i ele g e ç i r i p o r a d a n k a ç a b i ­
lirdi. Aşağıya indikleri sırada yanında dört adamın beklediği
perdeli t a h t a r a v a n ı g ö r d ü l e r . O a n d a y a n d a k i b a h ç e kapısı açıl­
d ı . T a h t a r a v a n a b i n e c e k kız d ı ş a r ı ç ı k ı y o r d u . O m i o n u g ö r ü r g ö r ­
mez durdu.
 — 59 —

Biackthorne da soluğunu tutarak durdu.

G e n ç bir hizmetçi hanımının başına yeşil bir şemsiyeyi t u t ­
m a k i ç i n k o ş t u . Kız ş e f t a l i r e n g i b i r k i m o n o g i y m i ş , a l t ı n b i r k u ­
şak takmıştı. P a r m a k arasından g e ç e n sandallları da sarı y a l ­
d ı z l ı y d ı . O m i s e l a m v e r i n c e kız d a e ğ i l d i v e k o n u ş m a y a b a ş l a d ı ­
lar. O m i ' n i n o k ü s t a h h a l i k a l m a m ı ş t ı . Biackthorne kendisine
bakmalarından hakkında konuştuklarını sezdi. Ne yapacağını
b i l e m i y o r d u . O n u n için d e d u r u p sabırla b e k l e d i . Kızın t e m i z ­
l i ğ i n e , g ü z e l l i ğ i n e h a y r a n o l m u ş t u . A c a b a kız O m i ' n i n s e v g i l i s i
m i , d i y e d ü ş ü n d ü . Y o k s a k a r ı s ı m ı ? B u k a d a r e ş s i z bir y a r a t ı k
buralarda ne arıyor?
O m i k o n u ş m a y ı bitirdi ve s e l a m verip d ö n e r e k y ü r ü d ü . Kı­
zın p a r f ü m ü h â l â B l a c k t h o r n e ' u n b u r n u n d a y d ı . S o n r a Ercssmus'u
g ö r d ü v e o a n d a kızı u n u t t u . T o p l a r n e r e y e g i t m i ş t i ? O m i ' y e k e n ­
d i g e m i s i n e g i r m e k i s t e d i ğ i n i i ş a r e t l e a n l a t m a y a ç a l ı ş t ı a m a Ja-
p o n izin v e r m e d i . Y ü r ü y e r e k d a h a i l e r i d e r ı h t ı m a y a n a ş m ı ş o l a n
gemiye yaklaştılar. Teknenin önünde samuraylar toplanmıştı.
Uzun boylu, yaşlı bir a d a m onlardan uzakta d u r u y o r d u . D c i m y o
Yabu'nun g ö s t e r d i ğ i s a y g ı d a n o n u n ç o k ü s t ü n biri o l d u ğ u n u sez­
di Biackthorne.
O m i y e r l e r e k a d a r eğildi. Yaşlı a d a m o n a h a f i f ç e e ğ i l m e k l e
karşılık v e r e r e k B l a c k t h o r n e ' a d ö n d ü . İngiliz de elinden g e l d i ­
ğ i n c e zarif bir tavırla eğilerek ellerini rıhtıma dayadı. Nazik
nazik, « K c n n i c h i w a , sema,» dedi.
Yaşlı a d a m h a f i f ç e e ğ i l i p karşılık v e r d i . S o n r a Yabu, yaşlı
a d a m ve Omi bir şeyi tartışmaya başladılar. Yabu, Mura'ya bir
şeyler söyledi. M u r a da t e k n e y i işaret e t t i . «Anjin San. L ü t f e n
oraya.»
Biackthorne bir tutsak gemisine gönderileceğini sanarak
paniğe kapıldı. «Neden? Oraya gidemem!»
O m i ' n i n emriyle d ö r t s a n m u r a y ü s t ü n e atıldılar. M u r a d a
bir iple ellerini b a ğ l a d ı .
B i a c k t h o r n e , «Allanın belaları!» diye haykırıyordu. «O t u t s a k
gemisine binecek değilim!»
«Adamı rahat bırakın! Hey aşağılık maymunlar, serseriyi
bırakın. Kiniiru, n e n ? Kılavuz o m u ? Anjin ka?»
Biackthorne kulaklarına inanamadı. Bu Portekizce sözleri
 — 60 —

g e m i n i n g ü v e r t e s i n d e n biri bağırmıştı. Sonra iskeleden inen

kendisi kadar boyiu, kendi yaşında, siyah gözlü ve saçlı ada­
mı g ö r d ü . Gemici kılığındaki adamın belinde tabancalar, ya­
n ı n d a d a k ı s a b i r kılıç v a r d ı . B o y n u n a h a ç t a k m ı ş , b a s m a b i r
k a s k e t g e ç i r m i ş t i . N e ş e l i n e ş e l i g ü l e r e k , «Şu H o l l a n d a g e m i s i ­
nin kılavuz kaptanı s e n misin?» diye s o r d u .
«Evet.»
«İyi. i y i . B e n d e b u g e m i n i n k ı l a v u z u V a s c o R o d r i g u e s ' i m . »
Yaşlı a d a m a d ö n e r e k «Toda Sama,» d i y e bir şeyler söyledi.
B u n u n üzerine Hiro M a t s u bir emir verdi ve samuraylar Blackt-
horne'u bıraktılar. M u r a da ellerini ç ö z d ü .
«Böylesi d a h a iyi. Dinle kılavuz, Bu a d a m kraldan farksız­
dır. K e n d i s i n e s e n d e n s o r u n l u o l a c a ğ ı m ı söyledim.» Eğilip H i ­
r o M a t s u ' y u s e l a m l a d ı . «Sen d e n a m u s s u z s a m a ' y a s e l a m ver.»
B i a c k t h o r n e r ü y a d a g i b i denileni y a p t ı . R o d r i g u e s sırıttı. «Ja­
p o n gibi s e l a m v e r i y o r s u n . G e r ç e k t e n kılavuz m u s u n ? »
«Evet»
«Kertenkele'nin enlem derecesi nedir?»
«Kuzey kırk d o k u z derece... Güney ve güneybatıdaki ka­
yalara da d i k k a t e t m e k gerekir.»
«Aman sen g e r ç e k t e n kılavuz kaptansın!» Rodrigues m e m ­
nunlukla o n u n elini sıktı. «Haydi g e m i y e gel. B ü t ü n kılavuzların
s e v d i ğ i y i y e c e k l e r , k o n y a k , r o m v e ş a r a p v a r . G e m i y e b i r kıla­
vuz k a p t a n alacağımı d u y u n c a epey s e v i n m i ş t i m . Yıllardır ger­
ç e k bir kılavuz kaptanla k o n u ş m a d ı m . Haydi gel. M a l a c c a ' d a n
nasıl g e ç e b i l d i n ? Bizim H i n t O k y a n u s u n d a k i kuvvetlerden na­
sıl k a ç t ı n ? K i m i n r o t a d e f t e r i n i ç a l d ı n ? »
«Beni nereye g ö t ü r ü y o r s u n ? »
«Osaka'ya. B ü y ü k L o r d Cellat seni g ö r m e k istiyor.»
B i a c k t h o r n e yine p a n i ğ e kapıldı. «Kim?»
«Toranaga! Sekiz eyaletin sahibi! Her ne cehennemdeyse
onlar! Japonya'nın baş dûlmyo'su. Daimyo bir kral ya da dere­
beyi gibidir a m a bu daha üstünü. Hepsi de despottur!»
«Benden ne istiyor?»
«Bilmiyorum a m a bu yüzden buraya geldik. T o r a n a g a se­
ni g ö r m e k istiyorsa mutlaka görür. Onun peşinde bu çekik göz­
lü fanatiklerden bir milyon tane olduğu söyleniyor. Hem hepsi
 — 61 —

d e o n u n a r z u s u ü z e r i n e ö l m e y e hazır! T o r a n a g a g e m i n i n kı­
lavuzunu ve i ç i n d e k i m a l l a r ı istedi. Evet kılavuz, g e m i n d e ne
varsa el kondu. Neyse bunları sonra konuşuruz. Haydi gemiye
gel.»
Biackthorne yukarıya çıkınca, zincire vurulmuş tutsak gö-
remeyerek şaşırdı. «Ben bir tutsak gemisine geldiğimi sanmış­
tım.»
«Japonya da böyle şeyler olmaz. Madenlerde bile olmaz.
B u n l a r samuray, kürekçiler. İhtiyarın özel askerleri. Onlar ka­
d a r iyi k ü r e k ç i v e s a v a ş ç ı d a g ö r m e m i ş s i n d i r . »
B i a c k t h o r n e yüz m e t r e kadar ileride demirli olan Eras-
mus'a bakıyordu. « G e m i m e g i t m e m e o l a n a k yok rnu? Giyecek­
lerim orada. Bana giyeceklerimi vermediler. Gemiyi mühürle­
diler zaten. Rica etsem...»
Portekizli tekneye bakıyordu. «Doğrusu geminin biçimi
güzel. Şimdiye dek bu tip bir t e k n e g ö r m e m i ş t i m . Herhalde ç o k
hızlı a m a y ö n e t m e k d e g ü ç o l m a l ı . » B l a c k t h o r n e ' a b a k t ı . «Eş­
yalarını hemen toplayabilir misin?»
«Evet.» B i a c k t h o r n e g ö z l e r i n d e b e l i r e n u m u d u g ö s t e r m e y e
çalıştı.
«Bir ş a r t ı m var, kılavuz. Bir y e r i n e silah s a k l a m a y a filan
k a l k m a . Bana kılavuz o l a r a k söz ver. O m a y m u n l a r a s e n d e n
s o r u m l u olacağımı s ö y l e d i m . Bir n u m a r a y a p a r s a n kılavuz da
olsan kafanı uçururum.»
«Kılavuz o l a r a k sana söz v e r i y o r u m . Tanrı İspanyolların da
belâsını versin.»
R o d r i g u e s g ü l e r e k heyecanla o n u n sırtına v u r d u . «Senden
h o ş l a n m a y a b a ş l a d ı m İngiliz. Yalnız bu a d a m l a r d a n bir şey is-
t e y e m e m . Ş u r a d a bak, k ü ç ü k bir kayık var. H e m e n atla. Sana
g e l m e n i s ö y l e d i ğ i m a n d a g e r i dön.»
Biackthorne hemen güverteden geçerek küçük Japon ka­
yığına yaklaştı. A r k a s ı n d a n y a n k ı l a n a n hiddetli sesleri d u y u n ­
ca da tüyleri diken diken oldu,-çünkü g e m i silahlı samuraylarla
doluydu.
«Haydi Anjin San ç a b u k o l . Atla!» B i a c k t h o r n e atlayıp kıça
geçtiği sırada Rodrigues'in de kendisini izlediğini g ö r d ü . A d a m
kürekleri kaparak ayakta çekmeye başladı.
 — 62 —

İki s a m u r a y g e m i n i n başına k o ş t u . İkisi de oklarını hazır­

l a y a r a k beklediler. K a p t a n s a m u r a y ise g e r i d ö n m e l e r i için s e s ­
leniyordu.
B i a c k t h o r n e , « K a p t a n ç o k kızdı,» d e d i . « B a ş ı n d e r d e g i r ­
mez ya?»
« Z a m a n ı n d a d ö n m e z s e k b e l k i o i h t i y a r T o d a kızar. A t e ş e t ­
m e y e hazırlanan v a r mı?»
«Biri y a y ı n ı ç e k m e y e h a z ı r l a n ı y o r . A m a d u r b a ş k a s ı o n a
yaklaştı. Bir şeyler söyledi. Gelen g e m i c i ona g ü v e r t e d e k i bir
şeyi gösteriyor.»
«Sorun y o k korkma.» Rodrigues kürek ç e k m e y e devam et­
ti.
B i a c k t h o r n e , «Nasıl s a m u r a y o l u n u y o r ? » d i y e s o r d u .
«Öyle d o ğ m a k gerekiyor. A m a t e p e d e k i ctoimyo'lardan e n
alttaki piyadelere kadar cins cins s a m u r a y var. Eskiden d u r u m
A v r u p a ' d a k i gibiymiş. Köyler asker, a s k e r l e r köylü olabilir­
miş. Kimi köylüler ç o k yüksek mevkilere dek çıkmışlar. Taiko
da onlardan biriydi...»
«O da kim?»
«Japonya'nın yönetimini elinde tutan, devrin en büyük ka­
t i l i . B i r g ü n s a n a o n d a n s ö z e d e r i m . B i r yıl ö n c e . Ş i m d i c e h e n ­
n e m d e yanıyordur.» Rodríguez denize t ü k ü r d ü . «Ama artık sa­
m u r a y o l a b i l m e k için öyle d o ğ m a k g e r e k . Yani b u n u a i l e d e n
alacaksın. Japonların atalarına, aileye, rütbeye ne kadar ö n e m
v e r d i k l e r i n i b i l e m e z s i n . B a k O m i o ş e y t a n Y a b u ' y a n a s ı l yılışı­
yor, ikisi birden de T o d a Sama'nın ö n ü n d e yerlere yüz s ü r ü ­
yorlar. Bu ülkede de Hindistan'daki gibi kast sistemi var. Baş­
ta samuraylar geliyor. Ondan sonra önemli olanlar köylüler.
Yalnız o n l a r t o p r a k s a h i b i o l a b i l i y o r l a r . N e v a r k i y e t i ş t i r d i k l e r i
her şey samurayların malı. Sadece samuraylar silah taşıyabili­
yorlar. Samuray o l m a y a n birinin bir s a m u r a y a saldırması b ü ­
y ü k s u ç ve b u n u n cezası da ö l ü m . Adın nedir, İngiliz?»
«Biackthorne. John Biackthorne.»
P o r t e k i z l i k a y ı ğ ı E r a s m u s ' a y a k l a ş t ı r d ı , s o n r a ipi g ü v e r t e y e
b a ğ l a d ı . «Sen g i t , a m a k o n u ş m a y ı b a n a bırak.»
Güvertede dört samuray vardı. Birlikte merdivene doğru
gittiler. S a m u r a y l a r d a n biri onları d u r d u r d u . J a p o n c a , «Özür
 — 63 —

d i l e r i m , yasak,» dedi.
R o d r i g u e s oralı o l m a d ı . Eliyle m ü h ü r ü işaret e t t i . «Bu T o ­
da H i r o M a t s u Sama'nın mı?»
S a m u r a y b a ş ı n ı s a l l a d ı . «Hayır. K a s i g i Yabu Sama'nın
mühürü.»
«Ya? D e m e k Y a b u S a m a ? B e n i T o d a H i r o M a t s u S a m a
g ö n d e r d i . Neh?» Kapıdaki m ü h ü r ü k o p a r a r a k elini de belin­
deki silaha attı. Silahlarına d a v r a n m a k üzere olan samuray-
lara bakan Portekizli sert sert, «Toranaga Sama!» diye bağıra­
rak öbür gemideki bayrağı işaret etti.

O anda J a p o n l a r silahlarını bırakıp doğruldular. Yerlere

k a d a r eğilerek özürler dilediler. Rodrigues fısıldadı. « T a m a m ,
o l d u . Haydi ç a b u k aşağıya inelim.»
Alt güverteye geldikleri sırada Biackthorne mırıldandı.
« A m a n Tanrım! Rodrigues her z a m a n böyle mi yapıyorsun?»
Portekizli alnındaki terleri sildi. «Ender olarak böyle bir
ş e y e kalkışırım-. K e ş k e b u i ş e h i ç k a l k ı ş m a s a y d ı m . »
B i a c k t h o r n e y a n a d a y a n d ı . «Biri m i d e m e t e k m e a t m ı ş g i b i
oldum.»
«Tek ç a r e m i z b u y d u , o ğ l u m . Kral gibi d a v r a n m a n gerek.
A m a yine de bir samurayın ne yapacağını bilemezsin.»
«Toda Hiro M a t s u , Toranaga'nın başdanışmanıdır. O n u n
için ç a r e s i z razı oldular.»
« T o r a n a g a nasıl biri?»
«Bu u z u n h i k â y e , İngiliz. Haydi kamarana gidelim.»

Biackthorne öne düştü ve kıçtaki kamaraya girdiler. O-

rada ne defter, ne giyim eşyası ne bir alet, ne de bir tüy ka­
lem vardı. Her şeyi alıp g ö t ü r m ü ş l e r d i . Rodrigues k o r k u n ç bir
h i d d e t e kapılan ingilizi izliyordu. «Her şeyi g ö t ü r m ü ş n a m u s ­
suzlar!»
«Ne u m u y o r s u n y a n i ? »
« B i l m e m . B u m ü h ü r l e r i g ö r ü n c e s a n d ı m ki...» G i d i p s a n ­
dığını şiddetle kapattı.
R o d r í g u e z , « N e r d e o n l a r ? » dîye s o r d u .
«Ne?»
«Seyrüsefer haritaların. Haritaların nerede?»
 — 64 —

Biackthorne ona bakakaldı.

«Hiçbir kılavuz k a p t a n g i y i m eşyasını d ü ş ü n e r e k üzülmez,
Sen b u r a y a rota d e f t e r i n i a l m a y a geldin. Öyle değil mi?»
«Evet.»
«O halde neden böyle şaşırdın İngiliz? N e d e n seninle g e l ­
d i ğ i m i sanıyorsun? Paçavralarını t o p l a m a k için mi? Sana her
türlü giyim eşyası verebilirim. A m a seyrüsefer haritaların ne­
rede?»
«Oniarı sandığıma killtlemiştim. Almışlar.»
«Sana i n a n m ı y o r u m . T a m iki saat a r a d ı m ve onları bula­
m a d ı m . H a r i t a l a r ı iyi s a k l a m ı ş s ı n . »
«Ne?»
«Neden bu kadar şaştın, İngiliz? Osaka'dan rota defterle­
rine b a k m a k için g e l d i m tabii.»
«Demek sen daha önce bu gemiye girdin?»
R o d r i g u e s sabırsız sabırsız s ö y l e n d i . « A m a n ! İki üç s a a t
ö n c e Hiro Matsu'yla buradaydım. Çevreye bir göz a t m a k isti­
yordu. Kendisi o mühürleri kopardı. Sonra buranın daimyo'su
gemiyi yeniden mühürletti. Çabuk ol, vakit geçiyor.»
«Hepsi çalınmış. Bütün haritalarım! Rotalarım! Özellikle
bu seferin rotaları...» Birden durdu.
«Portekiz dilindeydi tabiî. Haydi İngiliz söyle. Öyle o l m a ­
sı gerek.»
«Evet, Portekizce olanı da gitmiş.» Bir y a n d a n da, k e n ­
dimi toplamalıyım, diye d ü ş ü n ü y o r d u . Bunları kim aldı? J a ­
ponlar mı? Yoksa haritalarımı rahibe mi verdiler? O rota def­
terleri ve haritalar olmazsa vatanıma d ö n e m e m . . . Yok bu
doğru değil. Dikkatli davranırsan, talih de yardım ederse ge­
r i d ö n e b i l i r s i n . O h , T a n r ı m b a n a y a r d ı m et!»
Rodrigues o n u d i k k a t l e inceliyordu. «Senin hesabına üzül­
d ü m , İngiliz,» d e d i m ı r ı l d a n a r a k . « N e l e r h i s s e t t i ğ i n i b i l i y o r u m .
Biz k e z d e b e n i m b a ş ı m a g e l d i y d i . H e m hırsız d a b i r İ n g i l i z d i .
Gemisi .batsın, c e h e n n e m d e yansın! Haydi geri dönelim.»

Kiku gülerek başını salladı. «Yok Omi San, rica ederim.

 — 65 —

Daha fazla sake vermeyin. Yoksa saçlarınız düşecek. Ben de

d ü ş e c e ğ i m . Sonra halim ne olur?»
«Ben de seninle biriikîe d ü ş e r i m . Birlikte c e n n e t t e yata­
rız.» B a ş ı i ç k i d e n d ö n e n O m i p e k m u t l u y d u .
« A h , a m a b e n h o r l a r ı m . H o r l a y a n , s a r h o ş b i r kızla y a t m a ­
nıza o l a n a k v a r mı? B u n d a n hiç z e v k alamazsınız. O h , O m i
S a m a , s i z e ç o k d a h a i y i s i layık.» Y ü k s ü k g i b i m i n i k , i n c e b i r
porselen kaba sıcak içkiyi koyarak ikram etti.
O m i bunu kabul e d e r e k içkinin sıcaklığının ve y u m u ş a k
tadının zevkini çıkardı. «Bir g ü n daha b u r a d a k a l m a n için se­
n i k a n d ı r m a k l a iyi e t t i m , n e h ? Ç o k g ü z e l s i n K i k u S a n . »
«Siz d e g ü z e l s i n i z v e b u b a n a z e v k v e r i y o r . » K i k u ' n u n g ö z ­
l e r i pırıl pırıl p a r l ı y o r d u . M e y d a n ı n c i v a r ı n d a k i ç a y h a n e n i n e n
iyi odasındaydıiar. Genç kadın ö n ü n d e k i alçak siyah lake m a ­
sada duran tastan pirinç alması için ona yardım e t m e k istedi.
F a k a t O m i b a ş ı n ı s a l l a d ı . «Hayır, t e ş e k k ü r e d e r i m . »
«Sizin g i b i g ü ç l ü bir e r k e k d a h a ç o k y e m e k yemeli.»
«Sağoi, doydum.»
O m i genç kadına bir şey ikram etmedi. Çünkü tatiı sirke­
de turşu haline getirilmiş minik turp ve ince kesilmiş salata­
lık d i l i m l e r i n d e n o l u ş a n s a l a t a y ı b i l e y e m e m i ş t i K i k u . M a s a d a
p i r i n ç t o p a k l a r ı n ı n ü s t ü n e dizili i n c e kıyılmış ç i ğ balık, ç o r b a ,
soya salçası dökülmüş taze sebze ve haşlanmış pirinç vardı.
Genç kadın hafifçe el çırpınca ara kapı özel hizmetçisi ta­
rafından açıldı. «Evet, hanımım?»
«Suisen bunların hepsini al, sake ve taze çay getir. Ve
meyva. Sake geçen seferkinden daha sıcak olsun. Çabuk ol
işe yaramaz yaratık.» Sert sesle konuşmaya gayret etmişti.
Suisen on dört yaşında, yumuşakbaşlı, iyiniyetli, yardım­
s e v e r bir g e y ş a y d ı , iki yıldır K i k u ' n u n y a n ı n d a y d ı . O n u n e ğ i t i ­
minden de Kiku sorumluydu.
Kiku o anda yemeği ç o k arzuladığı bembeyaz haşlanmış
pirinçten gözlerini zorla ayırdı. Kendi açlığını u n u t m a y a çalıştı.
Buraya gelmeden önce yemek yedin, diye düşündü. Sonra da
yersin. Kibar hanımların iştahı olmamalıdır. Ö ğ r e t m e n i ö y l e

Şogun — F : 5
ö ğ r e t m i ş t i . Konukların bol bol yiyip içmeleri g e r e k i y o r d u a m a
g e y ş a l a r ı n öyle d e ğ i l d i . Hele k o n u k l a r ı n y a n ı n d a hiç y e m e m e ­
liydiler. D u r m a d a n ağızlarına y e m e k a t a r l a r s a nasıl konuşur,
konuklarını eğlendirir, samisen çalar ya da dans edebilirlerdi?
Kiku, Suisen'in hareketlerine d i k k a t e d i p o n u n ustalığını
ö l ç e r k e n Orni'yi eğlendirip g ü l d ü r e n ö y k ü l e r a n l a t m a y a b a ş l a ­
dı. Sonra t a b a k t a n küçük bir portakal alarak uzun tırnaklarıy­
la soydu. Dilimler bir çiçek, kabuklar da yaprakları gibi d u r u ­
yordu.
«Bir p o r t a k a l i s t e r m i s i n i z , O m i S a n ? »
G e n ç a d a m ö n c e , «Bu güzelliği o r t a d a n kaldıramam,» d i ­
y e c e k t i . Fakat bu yeterli bir söz sayılamazdı. K i k u ' n u n y e t e ­
nekleri karşısında başı d ö n m ü ş t ü . Onu ve adını b i l m e d i ğ i m
ö ğ r e t m e n i n i nasıl ö v e b i l i r i m , diye d ü ş ü n d ü . Onun parmak­
larını s e y r e d e r e k e r i ş t i ğ i m bu m u t l u l u ğ a nasıl bir karşılık vere­
bilirim?
Çiçeği eline alarak birbirinden eşit uzaklıklardaki dilimle­
ri kopararak yedi. Böylece ortaya yeni bir çiçek çıktı. Yine
d ö r t dilim' k o p a r a r a k ü ç ü n c ü bir ç i ç e k y a r a t t ı . Biraz b e k l e y i p
b i r d i l i m d a h a k o p a r d ı . M ö y l e c e y a iniz ü ç d i l i m d e n o l u ş m u ş b i r
g o n c a kaldı.
O m i bir dilimi daha y e d i k t e n sonra birini de o v u c u n a ala­
rak Kiku'yo uzattı. «Bunu yemelisin. Ç ü n k ü bu s o n d a n bir ö n ­
ceki ve sana armağanım.»
Kiku meyvayı alıp ağzına a t a r a k ö m r ü n d e daha tatlı bir
portakal yemediğini söyledi.
Omi içinde bir dilim kalan çiçek biçimi kabukları sağ o v u ­
c u n a k o y d u . S o n d e r e c e c i d d i b i r t a v ı r l a k o n u ş t u . «Bu d a t a n ­
rılara a r m a ğ a n ı m . Bir daha o v u c u n d a n o l m a d ı k ç a bu m e y v a ­
yı yemeyeceğime yemin ediyorum.»
«Oh, b u k a d a r ı fazla O m i S a m a . Sizi b u y e m i n i n i z d e n kur­
tarıyorum. Bu Sake şişelerinde yaşayan ruhun etkisiyle söylenen
b i r söz!»
«Kurtarılmayı reddediyorum,»
Birlikte çok mutluydular.
K i k u , «Suisen,» d e d i . «Artık bizi yalnız bırak.»
« N a s ı l i s t e r s e n i z , h a n ı m ı m . » G e n ç kız ö b ü r o d a y a giderek
 — 67 —

ince kapitone şiltelerin kusursuz olup olmadığına baktı. A ş k

araçları ve sevgi boncuklarının hemen el altında olmasına ö-
zen gösterdi. Çiçeklere bir göz attj. Sonra rahat bir soluk alıp
o t u r a r a k leylak rengi yelpazesiyle yüzünü yelpazeleyip m e m ­
nun memnun beklemeye başladı.
Öbür odada Kiku uzun saplı samiseni almıştı. Ö n c e çal­
m a y a başladı. Sonra güzel sesi odayı d o l d u r d u . Genç kadın
tatlı tatlı iç ç e k e r e k karşılık g ö r m e y e n aşk, m u t l u l u k ve m u t ­
s u z l u k l a ilgili b i r şarkıyı s ö y l ü y o r d u .

«Hanımım?» S u i s e n bu hafif fısıltının hiç k i m s e y i u y a n d ı -

ramayacağını biliyordu.
« E v e t ? » K i k u ' n u n fısıltısı d a ç o k h a f i f t i .
«Omi San'ın karısı d ö n d ü . Tahtırevanı biraz ö n c e evine
g i d e n yoldan geçti.»
Kiku, Omi'ye baktı. Genç adam boynunu üstü kapitone
t a h t a yastığa dayamış, kollarını k a v u ş t u r m u ş u y u y o r d u . Güç­
lü v ü c u d u n d a bir tek iz bile y o k t u . Altın renkli teni gergin ve
parlaktı. Kiku onu uyandırmadan okşadı. Sonra usulca örtü­
nün altından kayarak kimonolarını topladı.
Suisen saçlarını t a r a r k e n Kiku da makyajını tazeledi. Ha­
nımla hizmetçisi sessiz sedasız koridordan, verandadan geçe­
rek b a h ç e y e ve o r a d a n da alana çıktılar. Ağır ağır tepeye
tırmandılar.
Omi'nin tepedeki evine gelince Kiku kapıya yaklaşmadı.
Hizmetçisi giderek ön kapının yakınındaki verandaya çıktı.
Kapıya v u r u p bekledi. Bir an sonra bir hizmetçi belirdi ve ba­
ş ı n ı s a l l a y ı p g ö z d e n k a y b o l d u . K ı s a s ü r e s o n r a g e l e r e k e n iyi
o d a n m kapısını Kiku'ya açtı.
Omi'nin annesinin yatağı bozulmamıştı- Kadın çiçeklerin
yerleştirilmiş olduğu küçük cumbanın yakınında dimdik oturu­
y o r d u . O m i ' n i n karısı M i d o r i de karşısındaydı.
K i k u yaşlı kadının karşısında diz ç ö k t ü . S o n r a O m i ' n i n
k a r ı s ı n ı s e l a m l a d ı . İki k a d ı n a r a s ı n d a k i g e r i l i m i h i s s e d e r e k k e n ­
di kendine, «Neden kaynanalarla gelinlerin arası böyle o l u ­
yor?» d e d i . « Z a m a n l a gelinler kaynana o l m u y o r l a r mı? Ne-
 — 68 —

den kaynana hep gelinini azarlıyor ve onun yaşamını c e h e n ­

n e m ediyor? Gelin de neden zamanı gelince aynı şeyleri yapı­
yor? Kimse bu durumdan ders almıyor mu?»
«Sizi r a h a t s ı z e t t i ğ i m i ç i n ü z g ü n ü m , e f e n d i m . »
Y a ş l ı k a d ı n , « E v i m i z e h o ş g e l d i n , K i k u San,» d e d i . «Bir
tatsızlık olmadığını umarım.»
«Yok hayır, s a d e c e o ğ l u n u z u u y a n d ı r m a m ı isteyip i s t e m e ­
diğinizi b i l m i y o r d u m . Size s o r m a y ı uygun buldum.» D ö n ü p M l -
dori'ye hafifçe selam verdi. Bu genç kadını çok beğeniyordu.
«Midori San d ö n d ü ğ ü için bunu düşündüm.»
Y a ş l ı k a d ı n m ı r ı l d a n d ı . « Ç o k iyi v e ç o k d ü ş ü n c e l i s i n , K i k u
S a n . Hayır, o ğ l u m u r a h a t bırak.»
«Nasıl i s t e r s e n i z . Sizi rahatsız e t t i ğ i m için özür d i l e r i m
ama sormayı uygun buldum. Yolculuğunuzun kötü geçmediği­
n i u m a r ı m , M i d o r i San.»
M i d o r i , «Çok ü z g ü n ü m a m a kötü bir yolculuktu,» diye ya­
nıt v e r d i . «Geri d ö n d ü ğ ü m e s e v i n d i m ve u z a k t a kaldığım süre­
c e ç o k s ı k ı l d ı m . K o c a m iyi m i ? »
«Evet, ç o k iyi. B u g e c e ç o k g ü l d ü , m u t l u y a b e n z i y o r d u .
Az yiyip içti ve derîn uyuyor.»
Yaşlı kadın b i r d e n atıldı. « B u r a d a n g i t m e m e l i y d i n . B u r a ­
da sana ihtiyaç vardı.» S e s i n d e n zehir a k ı y o r d u . «Belki de hiç
ihtiyaç yok. Her zaman orada kalsaydın. Belki de evimize pis
çamaşırlarınla birlikte k ö t ü bir ruh da getirdin.»
M i d o r i sabırlı sabırlı k o n u ş t u . «Bunu asla y a p a m a m , e f e n ­
d i m . Adınıza k ü ç ü k bir leke s ü r m e k t e n s e ölmeyi y e ğ l e r i m . Ne
o l u r b u r a d a k a l a m a d ı ğ ı m için benî bağışlayın.»
«O şeytan gemisi geldiğinden beri başımız dertte. Çok kö­
t ü . Sana ihtiyaç olduğu sırada neredeydin? Mishima'da dedi­
kodu yapıp d u r m a d a n karnını d o y u r u y o r ye sake içiyordun.»
«Oraya v a r m a d a n bir g ü n ö n c e b a b a m öldü, efendim.»
«Hıh,. b a b a n ı n ö l ü m d ö ş e ğ i n e y e t i ş m e k n e z a k e t i n i b i l e
gösteremedin demek. Bizim evimizden ne kadar çabuk gider­
sen o denli rahat edeceğiz. Çay istiyorum. Burada konuğumuz
v a r ve s e n o n a bir şey i k r a m e t m e y i bile aklından g e ç i r e m i y o r -
sun!»
«Kendisi gelir gelmez çayı söyledim.»
 «Ama çay hemen gelmedi!»
Kapı açılarak bir hizmetçi çay ve kurabiye getirdi. Midori
hizmetçiye küfürler yağdıran kayınvaldesine çay verdi önce.
Yaşlı kadın dişsizliğine a l d ı r m a d a n k u r a b i y e y i y e m e y e k o y u l ­
d u . Çayı da ağzını ş a p ı r d a t a r a k i ç i y o r d u . «Hizmetçiyi bağışla,
Kiku San. Bu çay tatsız. Tatsız! Üstelik ç o k sıcak. Bu evde baş­
ka bir ş e y u m m a y a o l a n a k y o k sanırım.»
Midori s o ğ u t m a k için kendi çayını üfledi, «Lütfen bunu
için.»
Yaşlı kadın hiddetle gelininin çayını kabul etti. «Neden bu­
nu daha önce düşünmedin?»
K i k u g i t m e k için izin i s t e y i n c e k a d ı n y i n e s ö y l e n d i . «İşte
çay kötüydü ve k o n u ğ u m u z rahatsız oldu.»
« O h , ç a y b a n a ç o k iyi g e l d i , e f e n d i m . Y a l n ı z b i r a z y o r g u ­
n u m . İzin v e r i r s e n i z g i d e y i m . B e l k i y a r ı n s i z i y e n i d e n g ö r m e ­
m e d e izin v e r i r s i n i z . S i z i n l e k o n u ş m a k ç o k b ü y ü k b i r zevk.»
Yaşlı kadın bu sözler üzerine y u m u ş a d i ve K i k u , M i d o r i ' n i n
peşirısa verandadan geçerek bahçeye çıktı.
M i d o r i o n u n g ü z e l l i ğ i n e h a y r a n o l a r a k k o l u n u t u t t u , «Ki­
k u S a n , ç o k d ü ş ü n c e l i s i n i z d o ğ r u s u , Ç o k iyisiniz. T e ş e k k ü r e d e ­
rim.»
Kiku eve bir göz atarak titredi. «Kendisi hep böyle midir?»
«Bugün yine de çok nazikti! Omi ve oğlum oimasa bura­
dan gidip saçlarımı kestirir ve rahibe olurum. Fakat O m i ve
o ğ l u m h e r ş e y e d e ğ e r . » M i d o r i ü z g ü n ü z g ü n g ü l ü m s e d i . «A-
ma o n u dinlememeye ahştım artık. Neyse bunlar önemli de­
ğ i l . Sîz b u r a d a n g i t t i ğ i m d e n b e r i o l a n l a r ı a n l a t ı n . »
Kiku'nun telaşla eve gelmesinin nedeni de buydu zaten.
Ç ü n k ü annesiyle karısının Omi'yl rahatsız e t m e k istemeyecek­
lerini biliyordu. S a d e c e güzel Lady M i d o r i ' y e b ü t ü n olanları a n ­
latmak niyetindeydi. Böylece kadın da kendisi gibi Kasigi Omi'-
yi elinden geldiği kadar k o r u r d u . O d a d a Yabu'yla olanları ve
duyduğu dedikoduları da anlattı.
M i d o r i g e n ç kadını kucakladı. «Teşekkür e d e r i m . Ç o k iyi­
s i n i z , K i k u S a n . Ç o k iyisiniz.» M i d o r i h e n ü z o n y e d i s i n d e y d i .
 8

«Ne dersin, İngiliz?»

«Yarın g ü n e ş b a t m a d a n ö n c e fırtına ç ı k a c a k . »
V a k i t ö ğ l e y e y a k l a ş ı y o r d u v e kıç g ü v e r t e d e y d i l e r . G ö k y ü z ü
bulutlarla kaplanmıştı. Yolculuklarının ikinci günüydü.
«Gemi senin olsaydı ne y a p a r d ı n , İngiliz?»
«En y a k ı n k a r a d a n n e k a d a r u z a k t a y ı z ? »
«Dört, beş s a a t ötedeyiz. Fakat k a ç m a m ı z bize y a r ı m g ü n e
mal olur. Bu da işime gelmez. Başka ne yapabilirsin? Aslında
b u t i p t e k n e l e r l e kıyıyı i z l e m e k g e r e k i r . B ö y l e c e i n s a n g ü v e n ­
d e olur. A m a b u ç o k z a m a n alıyor. Z a m a n d a bizim için ç o k
önemli. Toranaga gemiyi Anjiro'ya g ö t ü r ü p getirmemi istedi.
Ç o k ç a b u k dönersem bana ayrıca para vermeyi vaat etti. Ken­
di kılavuzlarından biri de bu y o l c u l u ğ u kolaylıkla yapardı. Fakat
Toda kadar önemli bir daimyo'yu getirip götürmekten korktu­
lar o n l a r . J a p o n l a r a s l ı n d a d e n i z c i d e ğ i l l e r . Kıyıları i z l e m e k
koşuluyla o l d u k ç a korsan ve savaşçılar. A m a derin denizler­
den ödleri patlıyor. İhtiyar T a i k o Japonların zaten b i r k a ç t a n e
o l a n b ü y ü k g e m i l e r i n d e de Portekizli kılavuz k a p t a n l a r b u l u n ­
ması için bir yasa çıkardıydı.»
«Bunu neden yaptı?»
«Belki b i r i ona akıl vermişti.»
«Kim?»
«Senin ç a l ı n a n r o t a d e f t e r i n . P o r t e k i z c e olanı. K i m i n d i o?»
«Bilmiyorum. Üstünde isim ya da imza yoktu.»
«Nereden aldın?»
«Hollanda Doğu Hindistan Şirketinin baş tüccarından.»
«O nereden almış?»
Biackthorne omuz silkti.
Rodrigues'in k a h k a h a s ı n d a neşe y o k t u . «Bunu b a n a açık­
layacağını u m m u y o r d u m zaten. Fakat çalıp satanın sonsuzluğa
kadar cehennemde yanacağını umarım!»
«Sen T o r a n a g a ' n ı n y a n ı n d a m ı ç a l ı ş ı y o r s u n , R o d r i g u e s ? »
«Hayır. B u işi s ı r f T o r a n a g a ' y ı m e m n u n e t m e k i ç i n ü s t ü m e
 — 71

aldım. Kaptanım beni g ö n d e r d i . B e n i m kılavuz o l d u ğ u m . . . »

B i r d e n s u s t u . « S e n i n d ü ş m a n o l d u ğ u n u u n u t u y o r u m , İngiliz.»
«Portekizle İngiltere yüzyıllardır dosttu.»
« A m a artık öyle d e ğ i l . Aşağıya in, İngiliz. Y o r g u n s u n . B e n
de öyle. Yorgun insanlar da hata yaparlar. Dinlenince güver­
t e y e gel.»

B i a c k t h o r n e aşağıya inerek kılavuz kaptanın k a m a r a s ı n a

g i r d i , ranzaya uzandı. Kılavuzun o s e f e r için kullandığı r o t a
d e f t e r i duvara çakılı olan masanın ü s t ü n d e y d i . Deri kaplı def­
ter kullanılmaktan epey eskimişti fakat Biackthorne kapağını
bile a ç m a d ı .
Daha önce adama, «Bunu neden buraya bırakıyorsun?»
diye s o r m u ş t u .
«Bırakmasam arayacaksın. Fakat defter burada dururken
i z i n s i z d e ğ i l o k u m a k , d o k u n m a z s ı n b i l e . Ç ü n k ü s e n hırsız bir
t ü c c a r ya da asker değil, bir kılavuz kaptansın.»
«Bunu okuyacağım. Sen de okurdun.»
«İzinsiz o l m a z , İngiliz. B u n u h i ç b i r kılavuz y a p m a z . B e n
bile yapmam.»
B i a c k t h o r n e deftere bir an b a k t ı k t a n sonra gözlerini ka­
pattı ve derin bir uykuya daldı. Uyanınca bir an nerede oldu­
ğunu anlayamadı. Sırtüstü yatarak eşi Felicty, oğlu T u d o r ve
evini d ü ş ü n m e y e başladı.

G ü v e r t e y e çıktığı z a m a n gözleri u y k u s u z l u k t a n kızarmış

olan Rodrigues iskemlede oturuyordu. D ü m e n d e d e yine iki
Japon gemicisi vardı.
«Senin yerine bu vardiyayı alabilir miyim?»
«Kendini nasıl h i s s e d i y o r s u n , İngiliz?»
« D i n l e n d i m , V a r d i y a y ı a l a y ı m mı?» R o d r i g u e s ' i n k e n d i s i ­
ni tarttığını hissetti. «Rüzgâr d e ğ i ş i r s e seni uyandırırım.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m , İngiliz. Evet, biraz u y u y a c a ğ ı m . Rotayı
b ö y l e b ı r a k . B u r n u d ö n ü n c e b a t ı y a d ö r t d e r e c e kır. O n d a n s o n ­
r a k i n d e d e b a t ı y a a l t ı d e r e c e kır d ü m e n i . D ü m e n c i l e r e p u s u l a ­
da yeni rotayı g ö s t e r m e n gerek. W a k o r í m o s u ka?
B i a c k t h o r n e g ü l d ü , «Hcfi. H a y d i a ş a ğ ı i n , k ı l a v u z . R a n z a n
ç o k rahat.»
 — 72 —

• A m a V a s c o R o d r i g u e s aşağıya inmedi. Pelerinine sıkıca

sarılarak iskemleye g ö m ü l d ü . Yarım s a a t sonra bir an uyanıp
rotayı değiştirmelerini k o n t r o l etti ve yine daldı. Bir ara rüzgâr
d ö n ü n c e yine kalktı ama tehlike olmadığını g ö r ü n c e tekrar
uyudu.
Hiro M a t s u ve Yabu s a b a h g ü v e r t e y e çıktılar. Biackthor­
ne g e m i y i yönettiği için adamların şaşırdıklarını sezdi, A n c a k
bir şey söylemediler. Kendi aralarında konuşup biraz sonra da
aşağıya indiler.

Rodrigues öğleye d o ğ r u iskemleden kalkıp kuzeydoğuya

bakarak rüzgârı kokladı. Birden dikkat kesilmişti.
«Gemi senin olsa ne y a p a r d ı n , İngiliz?»
«Kıyının n e r e d e o l d u ğ u n u b i l s e m d o ğ r u o r a y a k a ç a r d ı m .
Bir fırtına patlayacak, bu t e k n e fazla suya dayanamaz.»
Rodrigues mırıldandı. «Tai f u n olamaz...»
«Ne?»
«Tai f u n . , . B u n l a r k o r k u n ç rüzgârlardır. Şimdiye d e k g ö r
d ü ğ ü n en b e r b a t fırtınalar. Fakat henüz t a i f u n m e v s i m i n d e de­
ğiliz.»

Rodrigues başını salladı, «Düşmanın tai fun değil a m a yi­

ne de hava patlayacak. Senin sözünü dinleyeceğim. Kuzeyba­
tıya d ü m e n kıracağım.» Yeni rotaya g ö r e d ü m e n i kırarken, Rod­
r i g u e s k ü p e ş t e y e g i d e r e k k a p t a n a bağırdı. «İsogi K a p t a n San.
WtiikGrfma-sıı k o ? »
«fsogrhai!»
«Bu ne d e m e k ? 'Acele et' mi?»
Rodrigues g ü l d ü . «Biraz J a p o n c a ö ğ r e n m e n i n bir zararı
yok. İsogi ' A c e l e et' d e m e k t i r , İngiliz. On s ö z c ü k bilirsen bu
serserilere her istediğini yaptırabilirsin. Artık aşağıya gidip bi­
raz y e m e k hazırlayayım.»
«Yemek de mi yapıyorsun?»
«Japonya'da b ü t ü n uygar insanlar yemek pişirirler ya da
bu m a y m u n l a r d a n birine yemek pişirmesini öğretirler. Veya
a ç l ı k t a n ölürler. Ç ü n k ü b u r a d a k i l e r ç i ğ balık, tatlı s i r k e d e bek­
letilmiş ç i ğ sebze yerler.» R o d r i g u e s aşağıya inerek sandığının
kilidine b a k t ı , Buraya t a k m ı ş o l d u ğ u bir t e l saç hâlâ yerinde
 — 73 —

d u r u y o r d u . Rota defterinin kabinin üstüne bıraktığı saç parça­

sı da yerli yerindeydi.
Sandığının kilidini a ç a r a k gizli rota defterini çıkardı. En
yakın karanın haritasına baktı. Sonra gözlerine üstü m ü h ü r l ü
paket ilişti. Rahip Sebastio b u n u Anjiro'dan ayrılmadan ö n c e
vermişti.
Kendi kendine, «Acaba ingilizin rota defterleri, haritaları
b u n d a mı?» diye s o r d u . Paketi elinde t a r t a r k e n a ç m a y ı p e k
istiyordu. Biackthorne ona Hollanda gemilerinin Macellan Bo­
ğazını g e ç i p g e l d i k l e r i n i s ö y l e m i ş ve b a ş k a bir şey a n l a t m a ­
mıştı. «Acaba bunlar o n u n rota defterleri mi? Öyleyse bun­
ların rahiplere ne y a r a r ı ' o l u r ? »
Rodrigues istemeye istemeye paketi yerine bıraktı. Rahip
S e b a s t i o b u n a n e d e n P e d e r A l v i t o ' y a y o l l u y o r d u ? Y ı l l a r c a Ta­
iko'nun çevirmenliğini y a p a n , t i c a r e t işlerini yöneten Alvito'-
nun dclmyo'ların ç o ğ u n u n üstünde nüfuzu vardı. Nagasaki'yîe
Osaka arasında mekik dokuyordu. Hem istediği z a m a n Taiko'-
yu görebilen tek Avrupalıydı. Bu son derece zeki adam kusur­
suz J a p o n c a k o n u ş u y o r d u ve ülkedekiler konusunda Asya'da
yaşayanların hepsinden daha bilgiliydi. Şimdi de Naipler Mec­
lisiyle iş yapan en etkin a r a b u l u c u y d u . Özellikle İshido ve To­
ranaga üstünde çok etkisi vardı.
Rodrigues yüksek sesle, «Neden d u r m a d a n rahipleri d ü ­
ş ü n ü y o r s u n ? » d i y e s o r d u . «Bu y ü z d e n sinirlendiğini b i l i y o r s u n !
H ı r i s t i y a n s m a m a Rahip Alvito bile seni endişelendiriyor. Bu
p a k e t t e rota defterleri varsa, sonunda hepsi Hıristiyan olan
tíclmyo'lardan birinin eline g e ç e c e k t i r . Yani İshido veya To­
ranaga'ya verilecek. Belki de benim kaptanım alacak bunları.
Yoksa İspanyolların yararlanması için Roma'ya mı yollayacak­
lar? Peki neden Rahip Alvito? Rahip S e b a s t i o bunu başka bir
cizvite v e r m e m i söyleyebilirdi.»
R o d r i g u e s d u r a k l a d ı . «Hem T o r a n a g a n e d e n İngilizi isti­
y o r ? İçin için B l a c k î h o r n e ' u ö l d ü r m e m g e r e k t i ğ i n i b i l i y o r u m , O
d ü ş m a n ve dinsiz. B u n d a n b a ş k a İngilizin hepimiz için tehlikeli
olacağını da hissediyorum. Neden böyle d ü ş ü n ü y o r u m ? Kendi­
s i k ı l a v u z v e o l a ğ a n ü s t ü b i r k a p t a n . G ü ç l ü . Z e k i , İyi b i r a d a m .
Endişelenecek bir şey yok. O h a l d e neden k o r k u y o r u m ? Ken-
 — 74 —

dişinden ç o k hoşlandım a m a bir an önce ö l d ü r m e m i n yararlı

olacağına da inanıyordum. Bunda öfkenin rolü yok. Sadece
kendimizi k o r u m a k için b u n u y c p m a m g e r e k l i . O n d a n k o r k u ­
y o r u m . İşi T a n r ı y a b ı r a k a c a ğ ı m . F ı r t ı n a g e l i y o r v e ç o k d a b e r ­
b a t bir fırtına. Tanrı belamı versin! Neden her şeyi kolaylıkla
çözümlemesini bilemiyorum?»

Fırtına g ü n e ş b a t m a d a n patladı ve onları açık denizin o r t a ­

sında yakaladı. Kara on mi! uzaktaydı. Sığınmaya çalıştıkları
koy t a m karşılarmdaydı. Çevresinde kayalık filan da y o k t u . A m a
on mil on mildi ve y a ğ m u r l u gelen fırtınada deniz k a b a r m a k ­
taydı.
Rüzgâr kuzeydoğudan, yani geminin sancak tarafından
esiyordu. Kuzeydoğu rotasını izledikleri için rüzgârı sürekli
y a n d a n alıyorlardı. Geminin derinliği azdı; d u r g u n sular için
yapılmıştı. Kürek çekenler cesur ve güçlüydü ama bu havada
kürek çekmek de çok zordu.
B i a c k t h o r n e , «Kürekleri içeriye alıp rüzgâra kendimizi bı­
rakmalıyız!» diye haykırdı.
«Belki, a m a henüz d e ğ i l ! Cojorte'ların n e r e d e , ingiliz?»
«Gerekli yerlerinde ve orada kalmalarını istiyorum.»
İki a d a m d a t e k n e y i r ü z g â r a k a r ş ı ç e v i r i r l e r s e f ı r t ı n a y l a
başa çıkamayacaklarını biliyorlardı. Bu rüzgâr onları açıkla­
ra atacaktı. Önünden kaçmayı denerlerse de o limana erişeme­
y e c e k ve belki bin mil öteye d ü ş e c e k l e r d i .
A m a henüz güverteyi su basmamıştı. Aşın yüklü olan ge­
m i n i n s u y a ç o k g ö m ü l m e s i iki k ı l a v u z u n d a h o ş u n a g i t m i y o r d u .
Rodrigues fırtına p a t l a m a d a n ö n c e ö n l e m i n i almış ve her şeyi
bağlattırmıştı.- Herkes fırtınanın çıkacağını ö ğ r e n m i ş t i böylece.
Hiro M a t s u ve Yabu bir süre aşağıda kalıp sonra güverteye
çıkacaklarını söylemişlerdi. Rodrigues omuz silkerek açık açık,
«Bu ç o k t e h l i k e l i olur,» d e m i ş t i . A d a m l a r ı n d u r u m u anladıkla­
rından emindi.
«Ne yapacaklar?» diye s o r m u ş t u Biackthorne.
«Kim bilir, İngiliz? F a k a t k o r k u d a n a ğ l a m a y a c a k l a r ı n d a n
 — 75 —

emin olabilirsin.»
Ana güvertenin ortasındaki kürekçiler canla başla çalışı­
y o r l a r d ı . G e n e l l i k l e h e r k ü r e k t e iki a d a m o l u r d u . A m a R o d r i g u e s
b i r k ü r e ğ e ü ç a d a m k o n m a s ı n ı e m r e t m i ş t i . G ü v e n l i v e hızlı y o l
a l m a k için bu şarttı. Bu kürekçiler yorulunca yerlerini a l m a k
için a ş a ğ ı d a b a ş k a l a r ı b e k l i y o r l a r d ı . G e m i d u r m a d a n yol alı­
y o r d u a m a deniz her an daha kabarıyor ve t e k n e yalpaya d ü ­
ş ü y o r d u . Sonra dalgalar birden azdı ve kürekçilerin başında
emir veren gemici şaşaladı.
Biackthome'la Rodrigues aynı a n d a haykırdılar. «Başa
dikkat!» Gemi yana yattı ve yirmi kürek suya b a t a c a k yerde
havada kaldı. Dalgalar iskele y ö n ü n d e n vurarak güverteyi sı­
rılsıklam etmişti.
Rodrigues emir verdi. «Başa git. K ü r e k l e r i n yarısını içeri­
y e a l s ı n l a r . Ç a b u k ol!»

Biackthorne iple bağlı olmazsa denize düşebileceğini bi­

liyordu. Ama kürekleri güverteye almak gerekti. Yoksa bata­
c a k l a r d ı . K e n d i s i n i d ü m e n d o l a b ı n a b a ğ l a y a n ipi ç ö z e r e k a y a k ­
larının altında o y n a y a n k a y g a n g ü v e r t e d e güçlükle ilerledi.
Birden dalga vurunca yana kaydı. Küreklerini kurtarmaya ça­
lışan v e iplerini ç ı k a r m ı ş olan b i r k a ç kişi o n u n ü s t ü n e d ü ş t ü .
Bu a r a d a bir g e m i c i de denize u ç t u . B i a c k t h o r n e g ü ç l ü k l e kü­
peşteyi yakaladı. Bir a d a m ayaklarının dibine devrilmişti.
B i a c k t h o r n e o n u n kalkmasına y a r d ı m e t t i . Kıça bakınca Rod-
rigues'in dümeni bırakmış olduğunu görerek küfrü bastı. Rod­
rigues işaret ediyor, elini sallıyor, haykırıyordu. A m a fırtınada
sesi d u y u l m u y o r d u . Biackthorne rotalarının değişmiş olduğunu
f c r k e t t i . Artık rüzgârın içine girmiş gibiydiler. Rodrigues'in bu­
nu kasıtla yaptığı belliydi.

Akıllılık etti, diye d ü ş ü n d ü B i a c k t h o r n e . B ö y l e c e k e n d i m i ­

zi toplayacak kadar zaman bulacağız. Fakat namussuz bana
haber vermeliydi. Boş yere c a n k a y m e t m e s i n i hiç s e v m e m .
D u r u m u anladığını belirtmek için kılavuza el sallayıp d ö n ­
dü ve kürekçileri yerlerine yerleştirmeye koyuldu. Baştaki çift
k ü r e k dışında hepsi d u r m u ş t u . Bu yüzden de rüzgârın içindey­
diler. B i a c k t h o r n e işaret e d i p b a ğ ı r a r a k küreklerin bir kısmını
 — 76 —

g ü v e r t e y e ç e k t i r d i . Diğer k ü r e k l e r d e k i a d a m l a r ı n sayısını da iki

katına çıkardı. S o n r a kıça g i t t i . A d a m l a r ı n ç o ğ u n u deniz tut­
m u ş t u a m a hepsi de sebatlıydılar ve emir a l m a k için yerlerin­
de bekiyorlardı.
Koya daha yaklaşmışlardı, a n c a k bir milyon mil ö t e d e gibi
görünüyordu. Kuzeydoğuda hava kapkaranlıktı. Yağmur onları
kırbaçlıyor, fırtına daha da kuvvetleniyordu. B i a c k t h o r n e Ercs-
rnus'da olsaydı endişe etmezdi. Kolaylıkla limana girerlerdi.
Kendi gemisi sert havaya göre yapılmıştı. Bu tekne öyle değil­
di.
«Ne d ü ş ü n ü y o r s u n , İngiliz?»
B i a c k t h o r n e r ü z g â r d a , «Ne d ü ş ü n ü r s e m d ü ş ü n e y i m kendi
bildiğini yapacaksın!» diye haykırdı. «Tekne bu kadar su.almaya
d a y a n a m a y a c a k . T a ş gibi d i b e g i d e c e ğ i z . G e l e c e k kez b a ş a g i t ­
t i ğ i m d e g e m i y i r ü z g â r a d o ğ r u s ü r e c e ğ i n i h a b e r ver. Daha d a
iyisi b e n ipimi b a ğ l a y a n a k a d a r o n u r ü z g â r d a n y a n a çevir.
Böylece ikimiz de limana s a ğ salim erişebiliriz.»
«Buna Tanrı n e d e n o l d u , İngiliz. Bir d a l g a t e k n e n i n kıçın­
d a n y u r d u v e b i r d e n d ö n m e s i n e yol açtı.»
«O sırada az kalsın denize gidiyordum.»
«Gördüm.»
B i a c k t h o r n e dalgalara bakıyordu. «Bu rotayı korursak asla
k o y a giremeyiz. Karanın bir v e y a iki m i l açığından geçeriz,»
«Rüzgâra dalmak istedim. Sonra zamanı gelince gemiyi
kıyıya d o ğ r u ç e v i r i r i z . Y ü z m e s i n i b i l i r m i s i n ? »
«Evet.»
«İyi. B e n h i ç b i r z a m a n ö ğ r e n e m e d i m . İ n s a n ı n a ğ ı r a ğ ı r
öimesindense ç a b u c a k boğulması daha iyidir değil mi?» Rodri­
g u e s i s t e m e m e k l e birlikte t i t r e d i . «Tanrı beni s u d a n bir mezar­
dan korusun!»
« G e m i y i h a f i f l e t . Y ü k ü at.»
«Toda bunu asla kabul etmez. O y ü k ü g ö t ü r m e k zorunda.
Y o k s a ö l m e y i y e ğ t u t a r . » R o d r i g u e s b e l i n d e k i ipi ç ö z e r e k e m i n
adımlarla başa gitti ve planını k a p t a n a anlattı. O sırada Hiro
M a t s u ve Yabu da g ü v e r t e y e çıktılar. K a p t a n planı o n l a r a nak­
l e t t i . İki a d a m ı n d a r e n g i s o l u k t u a m a d i m d i k d u r u y o r l a r d ı . Yağ­
murdan pek g ö z ü k m e y e n - k a r a y a doğru bakıp omuz sîlktikten
 — 77 —

s o n r a aşağıya indiler. Rodrigues d ö n d ü . «Haydi. Kıça g e ç , İngi­

liz. D ü m e n i a l . İ ş a r e t v e r d i ğ i m z a m a n k u z e y b a t ı y a k ı r a c a k s ı n
d ü m e n i . S a k ı n d u r a k l a m a v e o r o t a y ı izle.»
«Olur.»
«Emirlerimi bekleyecek ve bunlara göre davranacaksın d e ­
ğil mi?»
«Dümene g e ç m e m i istiyor musun, istemiyor musun?»
R o d r i g u e s k a p a n a sıkıştığını hissetti, «Sana g ü v e n m e k z o ­
r u n d a y ı m İngiliz. A n c a k b u n u hiç d e i s t e m i y o r u m . » B l a c k t h o r ­
ne'un aklından geçenleri o k u d u ğ u n u anlayarak düşüncesini d e ­
ğ i ş t i r i p e k l e d i . «Hey, k ü s t a h k o r s a n ! T a n r ı y a n ı n d a olsun.»
B l a c k e t h o r n e m i n n e t l e ona baktı. «Senin de İspanyol!»
«Tüm ispanyollar yerin dibine batsın. Yaşasın Portekiz!»

Koya sığındılar a m a fırtına sırasında Rodrigues ip k o p t u ğ u

için denize u ç t u .
Gemi kurtulmak üzereyken kuzeyden korkunç bir d a l g a
geldi. Bu arada Japon kaptanı da yitirmişlerdi. Blackethorne su­
ların Rodrigues'i s ü r ü k l e d i ğ i n i g ö r ü n c e ona t a h t a d a n yapılmış
bir c a n simidi attı. Portekizli b u n u y a k a l a m a y a çalıştıysa da
s u l a r k e n d i s i n i alıp g ö t ü r d ü . B i a c k t h o r n e s o n kez R o d r i g u e s ' i n
k o l u n u v e y a k a l a d ı ğ ı kırık k ü r e ğ i g ö r e b i l d i . G e m i d e n a t l a y a b i l i r ,
y ü z ü p k ı l a v u z u n y a n ı n a g i d e b i l i r d i a m a ilk g ö r e v i g e m i y e k a r ­
şıydı. Ve g e m i t e h l i k e d e y d i .
O n u n için Rodrigeus'e arkasını d ö n d ü . Dalga bazı k ü r e k -
çileri de sürüklemişti. Başkaları onların yerlerini almaya çalı­
şıyordu. Kürekçilerin başındaki a d a m yüksek sesle yine sayma­
ya başladı. B i a c k t h o r n e de s ö z c ü ğ ü anımsayarak, < İsogilii!» d i ­
ye haykırdı. Sonra olanca gücüyle d ü m e n e yaslandı. Onun ba­
ğırmasından yüreklenen kürekçiler canlandılar, önce denize
karşı koydular, daha sonra da onu yendiler.
G e m i y a v a ş y a v a ş s a k i n s u l a r a g i r d i . Fırtına s ü r ü y o r d u a m a
g e r i d e k a l m ı ş t ı . « S a n c a k d e m i r i n i atın.»
Kimse onun sözlerini anlamıyordu ama gemiciler onun ne
istediğini biliyorlardı. H e m e n koştular ve d e m i r atıldı. S o n r a
 — 78 —

iskele demirini de attırdı. Gemi güvendeydi artık.

Biackthorne yağmurdan güçlükle görülen karaya baktı.
Portekizlinin rota defterleri aşağıda, diye d ü ş ü n ü y o r d u . Gemiyi
O s a k a ' y a g ö t ü r e b i l i r i m . H a t t a Dir n u m a r a y a p ı p A n j i r o ' y a d a
d ö n e b i l i r i m . A m a ç o k bitkindi; d ü ş ü n e c e k hali y o k t u .
Biackthorne ikinci kaptana işaret etti. A d a m baştan çı­
k ı p k o ş a r c a s ı n a g e l d i . İki d ü m e n c i b i t k i n l i k t e n y e r e y ı ğ ı l m ı ş t ı .
Kürekçilerin de cesetlerden farkı yoktu. Hepsi de küreklerin
ü s t ü n e yığılıp k a l m ı ş t ı . Ö t e k i l e r y o r g u n a r g ı n a ş a ğ ı d a n ç ı k a r a k
yardıma geldiler. Bitkin d ü ş m ü ş Hiro M a t s u ve Yabu'nun da g ü ­
v e r t e y e ç ı k m a s ı n a y a r d ı m e d i l d i . A m a iki d a l m y o d a g ü v e r t e y e
ayak basar basmaz dimdik durdular.
Biackthorne ikinci kaptana döndü. Sözlerinin anlaşılmaya­
cağını bilmesine r a ğ m e n konuştu. Ses t o n u n d a n ve g ü l ü ş ü n d e n
a d a m ı n ne d e m e k istediğini anlayacağını biliyordu. «Çok başa­
rılıydın. A r t ı k sen K a p t a n San'sın. A n l a d ı n mı? V V a k c r i m a s u ?
S e n ! K a p t a n San!»
A d a m ona hayretle baktı. Sonra büyük bir memnunlukla
e ğ i l e r e k s e l a m v e r d i . «VVakarimG-su, A n j i n S a n . »
« D i n l e K a p t a n S a n . A d a m l a r a y i y e c e k v e i ç e c e k ver.» B i a c k ­
t h o r n e i ş a r e t l e r l e i s t e d i ğ i n i a n l a t t ı . «Bu g e c e b u r a d a k a l a c a ­
ğız.»
Yeni k a p t a n h e m e n d ö n e r e k emirler v e r m e y e başladı. A-
d a m l a r ona itaat e t m e k için koşuştular. Yeni k a p t a n g u r u r l a
d ö n e r e k g e m i n i n kıçına b a k t ı . K e ş k e senin b a r b a r dilini bilsey­
d i m , diye düşünüyordu mutlulukla. O zaman gemiyi ve Lordumuz
Hiro M a t s u ' n u n hayatını kurtardığın için sana t e ş e k k ü r edebilir­
d i m . Belki bir korsansın a m a b ü y ü k bir denizcisin. Sen kılavuz­
ken hayatım pahasına da olsa sana itaat edeceğim.»
Sonra barbara bakarak, «Şimdi ne y a p m a m ı istiyorsunuz?»
diye sordu.
«Bir kayık indirin.» Kayığı h e m e n i n d i r i p g e m i c i l e r i de içine
doldurdular.
Biackthorne da yana gitti. Aşağıya atlayacağı sırada sert
bir ses kendisine engel oldu. Hiro M a t s u ve Yabu yanında be­
l i r m i ş t i . Yaşlı a d a m ı n o m u z l a r ı v e b o y n u d a r b e l e r d e n ç ü r ü k i ç i n ­
d e k a l m ı ş t ı a m a u z u n kılıcı y i n e d e e l i n d e y d i . Y a b u ' n u n d a b u r n u
 .— 7 9 —

k a n ı y o r d u . Bir m e n d i l l e kanı d i n d i r m e y e ç a l ı ş m a k t a y d ı . Yaşiı a -

d a m kılıcıyla kayığı i ş a r e t e d e r e k y i n e s e r t s e r t bir ş e y l e r s ö y ­
ledi.
B i a c k t h o r n e e l i y l e g ü n e y kıyıları g ö s t e r d i . « R o d r i g u e s S a n
orada. Gidip bakacağım.»
«İye!» T e h l i k e y ü z ü n d e n o n a izin v e r m e y i i s t e m i y o r d u H i r o
Matsu.

Biackthorne yine de küpeştenin üstünden atlamaya yelten­

di. Hiro M a t s u şaşırmıştı. Korsanın Rodrigues San'ı a r a m a y ı
istemesine hak veriyordu. Fakat bu ç o k tehlikeliydi. Lord To­
ranaga barbarı sağ getirmesini emretmişti. Bunu yapmak zo­
rundaydı ama adamın kayığa binmeye kararlı olduğu da bel­
liydi. Fırtına sırasında bu b a r b a r ı n g ü v e r t e d e denizle k o r k u n ç
bir k o m i gibi b o ğ u ş t u ğ u n u g ö r m ü ş , o z a m a n b ü t ü n bu b a r b a r ­
ları k a r a y a ç ı k a r ı p hesaplarını g ö r m e k g e r e k t i ğ i n i d ü ş ü n m ü ş ­
t ü . Çünkü denizde hepsi de bu barbarların elindeydiler. Korsanın
sabırsızlandığını d a g ö r ü y o r d u . K e n d i k e n d i n e , «Ne k a d a r k a ­
balar,» d e d i . «Fakat yine de s a n a t e ş e k k ü r e t m e l i y i m , b a r b a r .
Gemiyi bu koya senin sokabildiğini söylediler. Hatta Rodrigues
bile cesaretini k a y b e d i p gemiyi açık denize g ö t ü r m e y e kalkmış.
Bunu yapsaydık mutlaka batardık ve ben de efendimin arzusu­
nu yerine giteremezdim. Ah, Buda çok yorgunum! Keşke bir
h a m a m a girip bir gün yatıp dinlenebilseydlm. Bu kadınca saç­
m a d ü ş ü n c e l e r d e n v a z g e ç ! S e n a l t m ı ş yıla y a k ı n d ı r a c ı ç e k i ­
y o r s u n . B i r e r k e k i ç i n a c ı n e d i r k i ? A c ı y ı g i z l e y e b i l m e k d e er­
kekliktir! Yüz kez ölebilirdin. Böyle sağ kalıp efendini k o r u y a ­
c a k d u r u m d a o l d u ğ u n i ç i n B u d a ' y a t e ş e k k ü r et.»

Y e n i k a p t a n a b a k t ı . «Bizi O s a k a ' y a k a d a r g ö t ü r e b i l e c e k
misin?»
«Kıyıyı i z l e y e r e k g i d e r s e k e v e t . F a k a t b e n b u s u l a r ı b i l m i ­
yorum, güvende olacağımızı da s a n m a m . Gemide denizi bilen
bir t e k bu kılavuz var, e f e n d i m . B a n a kalırsa karaya çıkıp at ve
tahtırevanla gitmeniz daha doğru.»
Hiro Matsu dudak büktü. Bunu yapamazdı. O dağ yolla­
rında t ü r l ü d ü ş m a n l a r olabilirdi. O s d k a ' y d varabilmek için
barbarın yardımına gerek olduğunu anladı.
 — 80 —

O sırada Yabu yanına sokuldu. «Bir ş e y s ö y l e b i i i r m i ­

yim, Hiro Matsu San?»
Yaşlı a d a m s ö y l e n d i . «Tabiî, tabiî.»
«Osaka'ya e r i ş e b i l m e k İçin bu kılavuza ihtiyacımız var.
O n u karaya yollayalım ve yanına kendi adamlarımızı katıp
kendisini koruyalım. Hava k a r a r m a d a n geri dönmesini emre­
d e l i m , izniniz varsa karaya çıkacakların başında b e n o l a c a ğ ı m !
O s a k a ' y a b u k o r s a n o l m a d a n g i d e r s e k ç o k u t a n a c a ğ ı m için ken­
d i m i ö l d ü r m e k zorunda kalacağım zaten.»
Hiro M a t s u , Yabu'nun böyle tehlikeye atılmasına şaşmak­
la birlikte sakin sakin başını salladı. Sonra aşağıya indi.
Biackthorne, Yabu'nun da kendisiyle karaya çıkacağını an­
layınca heyecanlandı. «Pieterzoon'un ölümünü, adamlarımı, o
ç u k u r u , o çığlıkları, Omi'yi u n u t m a d ı m . Kendini kolla namus­
suz!»

Ç a b u c a k karaya çıkıp kıyıdaki bir t e p e y e tırmandılar. Yağ­

m u r dinmiş, a m a fırtına sürüyordu. Aşağıda kalan u ç u r u m en
az altmış metre, vardı. Biackthorne yanındaki samurayların ken­
disini korumaya çalıştıklarının farkında değildi. Kaçmaması
için böyle davrandıklarını sanıyordu. Rüzgâra karşı giderlerken
Yabu'nun bacaklarının kaslı ve g ü ç l ü o l d u ğ u n u f a r k e t t i . İçin için
adamın ayağının kaymasını ve u ç u r u m d a n yuvarlanmasını isti­
yordu. Acaba aşağıdaki kayaların üstüne düştüğü zaman o da
haykırır mıydı?
Gözlerini güçlükle Yabu'dan ayırarak aşağıdaki kayaları
araştırmaya başladı. Deniz kayalara ç a r p a r a k k ö p ü r ü y o r d u . Bu
türlü o y u k ve m a ğ a r a bulunan sahilde kılavuzu bulabilmenin
ç o k zor o l d u ğ u n u anlamıştı. Yarım mil g i t t i k t e n sonra Yabu
yüzündeki yağmur damlalarını silerek Blackthorne'a baktı ve
g e r i d ö n m e l e r i n i işaret e t t i , İngiliz de başını s a l l a y a r a k y ü r ü -
 — 81 —

dü. Dönüş yolunun yansına geldikleri sırada da Rodrigues'i gör­

düler.
Kılavuz k a p t a n ı h e m e n d a l g a l a r ı n o r a d a iki kayanın a r a ­
sına sıkışmıştı. S u l a r bacaklarını ıslatıyordu. Bir kolu g e r i y e
g i t m i ş t i . Ö b ü r e l i y l e h â l â s ı k ı s ı k ı kırık k ü r e ğ i t u t u y o r d u .
Rodrigues'in yanına inmek için yirmi metre y ü k s e k l i ğ i n d e ­
ki inanılmayacak kadar sarp uçurumu aşmak gerekti. Yabu'ya
kılavuzu gösterdikten sonra kenara yaklaşacak oldu. A m a o
anda Yabu ve s a m u r a y l a r kendisini sıkıca yakalayıp geri ç e k ­
tiler. O z a m a n B i a c k t h o r n e J a p o n l a r ı n kendisini k o r u m a y a ç a ­
lıştıklarını anladı. «Beni n e d e n k o r u m a y a çalışıyorlar? T o r a n a ­
ga yüzünden mi? Yoksa gemiyi götürebilecek kimse olmadığı
için mi? Şu a n d a yaşlı tfcimyo'yu d a , bu n a m u s s u z u da e t k i l e ­
y e c e k d u r u m d a y ı m . B u n d a n nasıl y a r a r l a n a b i l i r i m ? »
Adamlara teşekkür etti ve Yabu'ya döndü. Aşağıya ine­
rek Rodrigues'i kurtarması gerektiğini işaretlerle anlattı. Git­
mek istediğini belirtti. Fakat Yabu ona engel oldu.
Bir samuray u ç u r u m d a n İnmeye kalkışınca da Yabu hemen
geri gelmesini emretti. Sonra ayaklarındaki parmak arasından
g e ç m e sandalları çıkardı. K e m e r i n d e n kılıçlarını ç e k e r e k e m i n
bir yere bıraktı. «Kılıçlarıma da, b a r b a r a da d i k k a t edin. O n ­
l a r d a n - b i r i n e bir ş e y o l u r s a sizi kılıçlarınızın üstüne oturtu­
rum.»
Samurayların başı olan Takashi, «Lütfen benim i n m e m e
izin v e r i n , Y a b u Sama,» d e d i . «Yaralanırsanız ya da k a y b o l u r -
sanız...»
«Yani b e n i m y a p a m a y a c a ğ ı m işi k e n d i n i n b a ş a r a c a ğ ı n ı m ı
sanıyorsun?»
«Hayır, e f e n d i m . N e m ü n a s e b e t . . . »
«¡yi.»
«O halde lütfen ipleri bekleyin. Size bir şey olursa k e n d i m i
a s l a b a ğ ı ş l a m a m . » Kısa b o y l u , u z u n s a k a l l ı T a k a s h i t ı k n a z b i r
erkekti.
Yabu ipleri beklemenin d o ğ r u olacağını biliyordu. A m a
barbara bakınca fikrini değiştirdi. O adam kendisine kafa t u -

Şogun — F : 6
 — 82 —

tuyordu. Zaten bu yüzden buraya geldim, diye d ü ş ü n d ü . Sen

g e r ç e k t e n pek safsın, Anjin San. Omi haklıymış.
Yabu dalgalardan sırılsıklam olan k i m o n o s u n u çıkararak
s a d e c e kasık bağıyla kaldı. A y a k l a r ı n d a k i altı kalın ç o r a p a-
yakkabılarıyla uçurumun kenarında durdu. Bu çorap ayakka­
bılar aşağıya inmesini daha kolaylaştıracaktı. Ömrü boyunca
gördüğü samuray eğitimi bedeninin. çevik ve güçlü olmasını
sağlamıştı. Geceki fırtına sırasında bir ara B l a c k t h o r n e ' a g ö ­
z ü k m e d e n güverteye çıkıp kürek de çekmişti. Aşağının pis ha­
v a s ı n d a n ve d u y d u ğ u m i d e bulantısından t i k s i n m i ş , temiz ha­
vada ölmenin daha doğru olacağına karar vermişti.

O s o ğ u k t a diğerleriyle kürek ç e k e r k e n kılavuzları seyret­

m i ş ve denizde, bu iki a d a m ı n e l i n d e olduklarını da iyice anla­
mıştı. Kendisi nasıl d ö r t n a l a g i d e n bir at ü s t ü n d e kayıtsızsa
İki a d a m ı n da kalkıp i n e n ıslak g ü v e r t e d e o denli r a h a t o l d u k ­
larını g ö r m ü ş t ü . G e m i d e k i h i ç b i r J a p o n onlarla boy ö l ç ü ş e m e z -
d i . Ne öyle yetenekleri, ne cesaretleri ne bilgileri vardı, O za­
m a n aklına bir şey g e l d i . M o d e r n b a r b a r g e m i l e r i n i s a m u r a y ­
lar yönetecekti; üstelik kendi samurayları...
Yabu, «Üç b a r b a r g e m i m olsa Y e d o v e O s a k a a r a s ı n d a k i
suları rahat rahat kontrol ederim,» diye d ü ş ü n m ü ş t ü . «Böylece
bütün pirinç ve ipek elimden geçer. Toranaga ve Ishido'ya
a r a b u l u c u l u k edebilirim. Hiç olmazsa oniarın arasındaki denge­
yi sağlarım. Hiçbir d a i m y o şimdiye dek denize el atmadı. Hiç­
birinin gemisi ya da kılavuz kaptanları yok. Sadece b e n . . . Ge­
m i m i geri alabilirsem kılavuz da yetiştiririm. Bu barbarı T o r a n a ­
ga'nın elinden alabilirsem tabiî. O z a m a n kendisi adamlarımı
e ğ i t i r ve b a n a da g e m i y a p a r . F a k a t o n a nasıl b o y u n e ğ d i r e b i -
iirim? O karanlık çukurda bile cesaretini yitirmedi. Omi onu
yalnız b ı r a k m a m a m ı n yararlı olduğunu söylemişti. Omi çok
kurnaz. Neyse, Omi hakkında daha sonra karar vereceğim.»

Yabu u ç u r u m u n k e n a r ı n d a d u r a r a k s o n kez g e r i y e b a k ­
t ı . «Ah A n j i n S a n , ö l ü m e g i t t i ğ i m i , beni t u z a ğ a d ü ş ü r d ü ğ ü n ü sa­
n ı y o r s u n . A m a b e n d a ğ l a r d a b ü y ü d ü m . Biz J a p o n l a r zevk v e
g u r u r y ü z ü n d e n d a ğ l a r a t ı r m a n ı r ı z . B u işi d e n e y e c e ğ i m . Ö l ü r ­
s e m d e hiç ö n e m i yok. Fakat y a ş a r s a m s e n d e n d a h a ü s t ü n
 — 83 —

o l d u ğ u m u anlayacaksın. Bir de kılavuzu geri g e t i r i r s e m b a n o

borçlu olacaksın.» ,
Y a b u b ü y ü k bir ustalıkla i n m e y e b a ş l a d ı . Yarı yola g e l d i ğ i
sırada ayağı kayınca tırnaklarını topraklara g ö m d ü , a m a s o n ­
ra dengesini kaybetti. Çevik bir hareketle v ü c u d u n u b ü k m ü ş ­
tü ve altı m e t r e kadar aşağıya ayaklarının üstüne d ü ş t ü . Bu
düşmeyi izleyebilecek taş y a ğ m u r u n d a n k o r u n m a k için k a n a y a n
elleriyle başını k o r u m a y a çalışıyordu. A m a taş g e l m e d i . Y a b u
d o ğ r u l d u . Bir bileği b u r k u l m u ş t u . K o r k u n ç bir acı b a c a ğ ı n d a n
yükselip içine işledi. Terlemeye başladı. El ve ayak p a r m a k l a ­
rı k a n ı y o r d u , ne de olsa bu kadarı b e k l e n i r d i tabiî.
«Canın yanmıyor. Acı d u y m u y o r s u n . B a r b a r s a n a bakıyor.
Dik dur.» Bir d a l g a kayalara ç a r p ı n c a Y a b u ıslandı ve b ö y l e c e
k e n d i s i n i t o p l a d ı . U s u l u s u ! i l e r l e y e r e k k ı l a v u z a y a k l a ş t ı . Bir­
den onun ölmemiş olduğunu anladı. Bundan emin o l d u k t a n
sonra yere oturdu. Dalgalar vücuduna çarpıyor, tuzlar yarala­
rını y a k ı y o r d u . « O n u n ö l ü m ü , d i r i m i o l m a s ı gerek? Hangisi
d a h a iyi o l u r ? »
Kararını vererek kalkıp haykırdı. «Takashi San, kılavuz
s a ğ ! G e m i y e gidip bir sedyeyle d o k t o r getirin.»
Sonra barbarın kendisine bir şeyler söylediğini ve denizi
i ş a r e t e t t i ğ i n i g ö r d ü . Y a b u k e n d i k e n d i n e , «Ne d e m e k i s t i y o r ? »
d i y e s o r d u . « B u k ı l a v u z s a ğ k a l m a l ı . B ö y l e c e iki k ı l a v u z k a p ­
tanım olabilir. Bu adamları k a n d ı r m a k için ne y a p m a l ı y ı m ?
A c a b a Hıristiyan o l d u ğ u m u iddia etsem bana yaklaşırlar mı?
Bu d u r u m d a Omi ne yapardı? Omi çok zeki. Ben ölürsem kla­
nın b a ş ı n a b a b a s ı n ı n g e ç e c e ğ i n i b i l i y o r . O ğ l u m ç o k b e c e r i k s i z .
Babası ölünce de Omi daimyo olacak. Onu daha sonra düşüne­
ceğim.»
Birden gözleri denize ilişti. Barbarın işaretini anlamıştı.
M e t b a ş l a m ı ş t ı v e d e n i z hızla k a b a r ı y o r d u . T a k a s h i ' n i n h e m e n
kayıkla g e l i p ipleri g e t i r m e s i n e o l a n a k y o k t u . U ç u r u m a d a tır-
m a n a m a z d ı . Yüzemezdi ve sal gibi k u l l a n a c a ğ ı bir şey de yok­
tu.
Kaçamam, diye düşündü. Ölüme m a h k û m oldum. Ken­
dimi hazırlamalıyım. Bu Karma. Arkasına dayanıp rahat otura­
rak son anlarının zevkini çıkarmaya karar verdi. Törelere g ö -
f e yaşamının s o n şiirini tasarlamaiıydı. Talihli o l d u ğ u n a inanı­
yordu. Rahat rahat düşünecek kadar zamanı vardı.
Biackthorne duruma bir çare düşünüyordu. Fakat uçuru­
m u n kenarındaki samuraylar sakindiler. Onun böyle çırpınma­
sına h a y r e t l e b a k ı y o r l a r d ı . K u r t u l u ş ç a r e s i o l m a d ı ğ ı n a v e Ya­
b u ' n u n tatlı bir ö l üm e hazırlandığına inanıyorlardı. O n u n ye­
rinde olsalar kendileri de aynı şeyi yaparlardı kuşkusuz.
B i a c k t h o r n e , «İp!» d i y e h a y k ı r d ı . «İp b u l u n ! H e y K a s i g i Ya­
b u ! Vazgeçme! Sadece -korkaklar vazgeçer! Sen erkek misîn,
k o y u n mu?» Bir taş a l a r a k adamın üstüne attı a m a suya g i t t i .
S a m u r a y l a r h i d d e t l e h a m u r d a n d ı l a r . «İp... ip.» B i r d e n g ö z ü
Yabu'nun k i m o n o s u n a ilişti. Parçalamaya başladı. Samuraylara,
«Haydi, ip yapın» diye emrederek kendi gömleğini de çıkardı.
Japonlar kuşaklarını açıp kimonolorını çıkardılar, Black-
thorne'u taklit ederek ipek parçalarını birbirine d ü ğ ü m l e m e y e
b a ş l a d ı l a r . S o n r a B i a c k t h o r n e u ç u r u m u n k e n a r ı n a y a k l a ş t ı . Ya­
bu suyun yakınında hareketsiz duruyordu. Çekip kayalara çı­
k a r d ı ğ ı R o d r i g u e s d e ayaklarının d i b i n d e y d i . İngiliz o l a n c a se­
siyle, «Kasigi Yabu Sama!» diye bağırdı.
Samuraylar doğruldular. Aşağıya b a k a r a k aralarında ko­
nuştular. Hepsi de Yabu'yu ve onun biraz yukarısında kalan
çıkıntıyı g ö r m ü ş t ü . Yabu o r a y a b a s a r a k ipe t u t u n u p çıkabile­
c e k t i . Hepsi bir ağızdan haykırmaya başladılar, f a k a t Yabu'nun
u m u r u n d a değildi. Sonunda biri bir şeyler söyledi. Ötekiler baş­
larını sallayıp eğildiler. K o n u ş a n a d a m da selam verdi. Sonra
k o r k u n ç bir sesle, «Bcrsaiiili!» diye haykırarak kendisini u ç u ­
r u m d a n ölümün kucağına attı. A n c a k o zaman Yabu kendisine
g e l e r e k birden d ö n d ü ve denizin kıyısından uzaklaştı.
B i a c k t h o r n e şaşırmıştı. B u n l a r nasıl insanlar, diye d ü ş ü n ü ­
y o r d u . O a d a m c e s u r m u y d u , y o k s a deli mi? Y a ş a m a k t a n vaz­
g e ç e n bir adamın dikkatini çekebilmek için insan kendi canına
kıyabilir miydi?
Yabu'nun sendeleyerek d ö n d ü ğ ü n ü g ö r d ü . Rodrigues'i bı­
rakıp yukarıya çıkacaktı. Kendi kendine, «Ben de o l s a m öyle
yapardım,» dedi Biackthorne. A m a Yabu kılavuzu çekip u ç u r u ­
m u n dibine g ö t ü r d ü . O r a d a k i çıkıntıyı g ö r m ü ş , g ü ç l ü k l e Rodri­
gues'i b u n u n üstüne çıkarıp yatırmıştı.
 — 85 —

S a m u r a y l a r i p e k t e n ipi uzatırlarken c e s a r e t v e r m e k ister

g i b i bağrışarak beklediler. B i a c k t h o r n e d u y d u ğ u nefrete kar­
şın Y a b u ' n u n c e s a r e t i n e h a y r a n o l m u ş t u . D a l g a l a r belki altı kez
a d a m ı n ü s t ü n ü ö r t t ü . İki k e z R o d r i g u e s e l l e r i n d e n k a y d ı . F a k a t
her s e f e r i n d e Yabu o n u geri ç e k i p başını da s u l a r d a n kurtar­
m a y a çalıştı. Ben o l s a m v a z g e ç e r d i m , diye d ü ş ü n d ü Biackthor­
ne. Yabu bu cesareti nereden buluyorsun? Sen şeytanın oğlu
m u s u n ? Hepiniz öyle misiniz? A m a n Tanrım! Bu namussuza
hayranım ve kendisinden iğreniyorum.
Yabu bir saat öyle tutunarak bekledi ve Rodrigues'i de
bırakmadı. Sonunda Takashi iplerle d ö n d ü . Bir beşik yapıp
sallandırdılar ve Rodrigues'i h e m e n yukarıya aldılar. Bir dok­
tor Rodrigues'in yaralarına pis k o k u l u otları sardı ve a n c a k
ondan sonra Yabu yukarıya çekildi.
D c i m y o yardım istemediğini belirtti ve doktora Rodrigues'-
le ilgilenmesini işaret etti. Sonra oturup bekleme/e başladı.
B l a c k e t h o r n e o n a b a k ı y o r d u . Y a b u o n u n bakışını h i s s e t t i . İki
a d a m göz göze geldiler.
Biackthorne sonunda Rodrigues'i işaret etti. «Onun haya­
tını k u r t a r d ı ğ ı n ı z i ç i n t e ş e k k ü r e d e r i m . T e ş e k k ü r e d e r i m , Y a ­
bu San.» E ğ i l i p s e l a m v e r d i . « C e s a r e t i n d e n d o l a y ı s e n i s e ­
lamlıyorum, orospu çocuğu!»
Yabu da ciddi ciddi onu selamladı, ama içinden gülüyordu.

10

O s a k a y o l c u l u ğ u o l a y s ı z g e ç t i v e h e m e n ilk g e c e R o d r i g u e s
k e n d i s i n e g e l d i . B i a c k t h o r n e , «Yaranı ve kırılan b a c a ğ ı n ı sar­
dılar,» d e d i .
Rodrigues'in acı dolu gözleri îngilize dikilmişti. «Buraya
nasıl geldim? Denize d ü ş t ü ğ ü m ü anımsıyorum.» B i a c k t h o r n e d u ­
r u m u a n l a t ı n c a d a k ü f r ü b a s t ı . «Bu kez d e s a n a h a y a t ı m ı b o r ç -
fuyum, Allah belanı versin! Ah bacağım!» Rodrigues'in gözleri
 — 86 —

yaşardı. B i a c k t h o r n e acısını h a f i f l e t m e k için ona bir kupa r o m

verdi. Fırtına yavaşladığı için de g e c e b o y u n c a kılavuza b a k a ­
bildi. Doktor da birkaç defa gelerek Rodrigues'e sıcak ilâçlar
içirip alnına sıcak havlular koydu ve lombozları açtı. Doktor çı­
kar çıkmaz da Biackthorne lombozları kapattı. Çünkü herkes
havanın hastalık getirdiğini bilirdi. Rodrigues gibi hasta biri­
nin sımsıkı kapalı bir k a m a r a d a y a t m a s ı g e r e k i r d i .
S o n u n d a d o k t o r ona bağırıp lombozların açık kalması için
de bir samurayı nöbetçi dikti.
Biackthorne şafakta güverteye çıktı. Hiro M a t s u ve Yabu
o r a d a y d ı l a r , i n g i l i z b i r s a r a y l ı g i b i s e l a m v e r d i . « K o n n i c i wro?
Osaka?»
J a p o n l a r da eğildiler. Hiro M a t s u konuştu. «Osaka. Haif
A n j i n San.»
Biackthorne elinde olmadan Yabu'ya gülümsedi. A d a m da
ona gülerek karşılık verip topallaya topallaya uzaklaştı. Biack­
t h o r n e , «Bir ş e y t a n ve katil o l m a k l a birlikte eşsiz bir adam,»
dedi içinden.
G e m i y i O s a k a limanına B i a c k t h o r n e s o k t u . Bir J a p o n kıla­
vuzu gelerek gemiyi iskeleye g ö t ü r m e k için g ö r e v l e n d i r i l i n c e
Biackthorne da memnunlukla aşağıya uyumaya gitti.
Sırtüstü uzandığı sırada Rodrigues'in kendisine baktığını
f a r k e t t i . «Nasılsın?»
« B a c a ğ ı m yanıyor, k a f a m çatlıyor, ağzımın içi b e r b a t , a m a
y i n e d e iyi s a y ı l ı r ı m . » S o n r a b i r d e n g ü l d ü v e g ö z l e r i m a s a n ı n ü s ­
tündeki açık rota defteriyle sandığa gitti. «Sandığım açılmış.
Bunun anahtarını sana v e r d i m mi?»
« H a y ı r , ü s t ü n ü a r a y ı p a l d ı m . İlk g e c e s a n a d o ğ r u o l a n s e ­
yir haritalarını istediğimi söyledim.»
«Haklısın. H a t ı r l a m ı y o r u m a m a haklısın. Dînle İngiliz, O-
saka'da hangi cizvite V a s c o Rodrigues'i s o r a r s a n sor, seni he­
men bana getirirler. Beni görmeye gel. O zaman rota defterle­
r i m i n kopyasını da çıkarırsın.»
«Teşekkürler. Rotaların bir kısmını kopya ettim. Kalanını
da dikkatle okudum.»
R o d r i g u e s İ s p a n y o l c a , «Ananı...» d e d i .
«Bende seninkini...»
 — 87 —

Rodrigues yine Portekizce konuşmaya başladı, «İspanyol­

ca konuşunca kusacak gibi oluyorum ama hiçbir dilde bu ka­
d a r iyi k ü f r e d i l e m e z . S a n d ı k t a b i r p a k e t v a r . L ü t f e n o n u b a n a
ver.» İ n g i l i z i n v e r d i ğ i m ü h ü r l e r i b o z u l m a m ı ş p a k e t e b a k t ı . S o n ­
ra düşüncesini değiştirerek bunu kaba battaniyesinin altına
s o k t u . «Ah İngiliz, h a y a t ç o k g a r i p . Tanrının yardımıyla bir d i n ­
sizle bir J a p o n beni k u r t a r d ı . O aşağılığı buraya g ö n d e r de ken­
d i s i n e t e ş e k k ü r e d e y i m bari.»
«Şimdi mi?»
«Yok d a h a sonra.»
B i a c k t h o r n e kalkıp bir l o m b o z a y a k l a ş t ı . «Ben d ü n y a n ı n
en büyük kentini Londra sanırdım. Meğer Osaka'nın yanında
L o n d r a bir kasaba k a d a r kalıyormuş.»
« J a p o n l a r ı n b ö y l e bir d ü z i n e ş e h i r l e r i var. İ m p a r a t o r l u ğ u n
e n b ü y ü k kenti o l a n . K y o t c , O s a k a ' n ı n iki katıdır. O n d a n s o n ­
ra T o r a n a g a ' n ı n b a ş k e n t i Y e d o geliyor. O r a y a hiç g i t m e d i m .
Rahip Alvito dahil hiçbir rahip de orasını g ö r m e d i sanırım. To­
ranaga bu kente kimseyi sokmuyor. Sana Rahip Alvito'dan
söz ettim mi? O n a Tsukku San, yani 'Bay Çevirmen' diyorlar.
Kendisi Taiko'nun çevirmeniydi. Şimdi de Naipler Meclisinin
r e s m i ç e v i r m e n i sayılıyor. J a p o n c a s ı kusursuzdur. Ayrıca bu
a d a m l a r h a k k ı n d a d a ç o k şey bilir.» B i r d e n b a c a ğ ı y ü z ü n d e n i n ­
ledi. «İngiliz, b a c a ğ ı m ne d u r u m d a ? Bir y e r i m d e n k a n sızıyor
mu?»
«Hayır, s a d e c e b a c a ğ ı n ve o m z u n d a n yaralanmışsın. B a c a ­
ğ ı n k ı r ı l m ı ş t ı . D o k t o r b u n u iyi s a r d ı . B i r h a f t a s o n r a k e n d i n e
g e l m e y e başlarsın,»

Portekizli titredi. «Boğulurken aklımda yalnızca gözlerimi

yiyecek yengeçler vardı. Onları içimde hissettim. Bu ü ç ü n c ü
d e f a s u y a d ü ş m e m , İngiliz.»
«Beni d ö r t kez g e m i m l e batırdılar. Üç s e f e r i n d e İspanyol­
l a r y a p t ı b u işi...»

K a m a r a kapısı açılarak kaptan gözüktü. Selam vererek

B l a c k t h o r n e ' u dışarıya çağırdı. B i a c k t h o r n e ayağa kalktı. «Ba­
na hiç b o r c u n yok, Rodrigues. U m u t s u z d u r u m d a y k e n bana yar­
d ı m ettin. Bunun için t e ş e k k ü r ederim. Seninle ödeştik.»
 — 88 —

«Belki, a m a b e n i dinle, İngiliz. B o r c u m u n bir b ö l ü m ü n ü söz­

lerimle ö d e m e y e çalışacağım. J a p o n l a r ı n altı yüzlü ve üç kalp­
l i o l d u k l a r ı n ı u n u t m a . O n l a r i ç y ü z l e r i n i d a i m a g i z l e r l e r . İnanıl­
m a y a c a k k a d a r da haindirler. S o n r a gel beni gör.»
«Olur. Şansın açık o l s u n , İspanyol!»
R o d r i g u e s ö n c e bir k ü f ü r salladı. «Neyse yine de Tanrı s e ­
ninle olsun.»
B i a c k t h o r n e ona g ü l ü m s e y e r e k d ö n ü p g ü v e r t e y e çıktı v e
gördükleri karşısında bir an kafası d u r a c a k gibi oldu. O s a k a
inanılmayacak kadar büyüktü ve karınca sürüsü gibi insanlar­
la doluydu. Hele kente h â k i m olan şato eşsizdi. T o r a n a g a ora­
da olmalı, diye d ü ş ü n ü r k e n v ü c u d u n u n buz gibi o l d u ğ u n u his­
setti.
O n u kapalı bir tahtırevana bindirerek b ü y ü k bir eve gö­
türdüler. Orada yıkandı. Yine balık çorbası, çiğ ve buğulanmış
balık, sirkeli çiğ sebze ve bir t a s pirinçle karnını d o y u r d u a m a
c a n ı e t , e k m e k , t e r e y a ğ , t a v u k , y u m u r t a v e b i r a i s t i y o r d u . Er­
tesi g ü n bir hizmetçi Rodrigues'in vermiş olduğu yeni yıkanmış
elbiseyi getirdi. Giyinince de ayaklarına altı kalın ç o r a p l a r ı g e ­
çirmesine yardım etti. Çizmeleri yok olmuştu. Bunun yerine dı­
şarıda bir ç i f t p a r m a k arasından g e ç m e sandal duruyordu.
Kadın ö n c e sandalları sonra perdeli tahtırevanı İşaret etti. Bu­
nun etrafında s a m u r a y l a r bekliyordu. Onların başı h e m e n b i n ­
mesini söyledi. Yola çıktılar. Perdeleri kapalı tahtırevan a n c a k
uzun süre sonra durdu. Biackthorne y ü k s e k sesle, «Korkma­
yacaksın,» diyerek aşağı indi.
Ş a t o n u n d e v taş kapısı ö n ü n d e y d i . Dokuz m e t r e y ü k s e k l i ­
ğindeki duvara takılmış olan d e m i r kapı açıktı. Geride uzun bir
tahta köprü hendeğin üstünü örtmekteydi. Daha arkada çok
yüksek duvar ve büyük ana kapı görülüyordu.
Her yanda yüzlerce samuray vardı. Hepsi de koyu gri ki­
monolar giymişlerdi. Göğüs, kol ve sırtlarında mavi, iç içe geç­
me beş daireden oluşan armalar vardı.
«Anjin San!»
H i r o M a t s u açık bir t a h t ı r e v a n d a d i m d i k o t u r u y o r d u . Çev­
r e s i n d e k i elli s a m u r a y g i b i o n u n k i m o n o s u d a k a h v e r e n g i v e
kemeri de siyahtı. Onların kimonolarında da böyle beş işaret
 — 89 —

vardı a m a b u n l a r kırmızıydı. B i a c k t h o r n e T o r a n a g a ' n ı n g e m i n i n

direğinde dalgalanan bayrağında bu işareti görmüştü.
B i a c k t h o r n e a d a m ı n g ö r k e m l i hali karşısında farkına var­
madan eğilerek selam verdi. Hiro M a t s u da ciddi ciddi o n u se­
lamladı. Sonra peşinden gelmesini işaret etti. Biackthorne şa­
toya bakakalmıştı. Ömründe bu kadar büyük ve görkemli bir
yer daha g ö r m e m i ş t i . Şatonun hendeklerini bile aşmaya ola­
nak y o k t u . Sonra gözleri gri kimonolu samuraylara takıldı.
Griler kahverengilere d ü ş m a n mıydı? Aralarında bir gerginlik
var gibiydi.

Sonunda tahtırevan durdu ve Hiro Matsu indi. Demirle

desteklenmiş büyük bir tahta kapıya d o ğ r u yürüdü. Bu kapı
diğerlerinin tersine kahverengi kimonolular tarafından korunu­
yordu. Üstelik Hiro Matsu'yu görünce pek sevinmişlerdi. Griler
d ö n ü p uzaklaştılar. B i a c k t h o r n e kahverengilerin onlara kötü
k ö t ü baktıklarını da f a r k e t t i . Kapı açıldı ye İngiliz yaşlı a d a m ı n
peşisıra içeriye girdi. Diğerleri onları izlememişti. İç avluyu da
yine kahverengi kimonolular koruyordu. Bahçeyi de öyle. Bah­
çeyi geçip kaleye gelince Hiro M a t s u sandallarını çıkardı ve
Biackthorne da onu taklit etti,
Koridor tertemiz saz örtülerle kaplanmıştı. Sonra dönen
merdivenlerden çıkıp başka koridorlardan geçtiler. Her yerde
kahverengin muhafızlar vardı. Sonunda en üst kata geldiler.
Kent ve liman çok aşağılarda kalıyordu.
Koridor elli adım ileride sona erdi. Biackthorne ağzının
acılığını h i s s e d i y o r d u . K e n d i kendine, «Üzülme,» dedi. «Ne ya­
pacağını biliyorsun.»

Son kapıyı başlarında çok g e n ç bir subay bulunan bir g r u p

s a m u r a y k o r u y o r d u . Hepsi de kılıçlarının kabzalarını s a ğ elle­
riyle t u t a r a k y a k l a ş a n iki a d a m a baktılar. Hiro M a t s u onlarrn
hazır b e k l e d i k l e r i n i g ö r ü n c e r a h a t l a d ı . B u muhafızların h e p s i n i
kendi eliyle seçmişti. Şatodan nefret ediyor ve düşmanının e-
i i n e d ü ş t ü ğ ü i ç i n T o r a n a g a ' n ı n t e h l i k e d e o l d u ğ u n u düşünüyor-»
du. Toranaga'yı k o r u m a k için muhafızları ve parolayı değiştir­
miş, b u r a d a n ayrılması için yalvarmıştı, a m a hiç yararı o l m a ­
mıştı.
 — 90 —

Samuraylara beş adım kala durdu a d a m .

**

11

N ö b e t ç i subayı on yedi yaşındaki Yoshi Naga ç o k aksi ve

tehlikeli bir gençti. «Günaydın, efendim. Hoşgeldiniz,» dedi.
«Teşekkür ederim. Lord. Toranaga beni bekliyordu.»
«Evet.» H i r o M a t s u b e k l e n m e s e b i l e N a g a o n u i ç e r i y e a l ı r ­
dı. Toda Hiro Matsu gece ya da gündüz, haber vermeden To­
ranaga'nın yanına girebilen üç kişiden biriydi,
N a g a , «Barbarın ü s t ü n ü arayın,» d i y e e m i r verdi. T o r a n a ­
ga'nın metreslerinden birinden olma beşinci oğluydu ve baba­
sını d a m ü t h i ş s e v i y o r d u g e n ç . B i a c k t h o r n e ses ç ı k a r m a d ı . A r a ­
ma bitince N a g a işaret etti ve diğerleri y a n a çekildiler. Kapıyı
Naga açtı.
H i r o D a t s u ç o k b ü y ü k k o n u k o d a s ı n a g i r i n c e k a p ı n ı n he­
m e n ö n ü n d e eğildi. Silahlarını ö n ü n e bıraktı. Ellerini yere d a ­
yayarak öylece kaldı. Dikkatle b a k a n Naga, Blackthorne'a da
aynını yapmasını işaret etti.
Toranaga karşıda bir t e k yastığın üstünde oturuyordu. Bir
şahinin kırılan kanadını o n a r m a k l a meşguldü. Kimse Hiro
Matsu'ya ve onun yanında yere eğilen Blackthorne'a bakma­
dı. Fakat Biackthorne öğrendiği şekilde selam verdikten son­
ra geçip bağdaş kurarak oturdu ve gözlerini de Toranaga'ya
dikti.
B ü t ü n g ö z l e r İngilize ç e v r i l d i . K a p ı d a k i N a g a kılıcına sarıl­
d ı . H i r o M a t s u ' n u n b a ş ı y e r d e y d i a m a o a r a d a kılıcını k a p m ı ş ­
tı bile.
Biackthorne ç o k rahatsız olmuş ama yapacağını yapmış­
tı ve beklemekten başka çaresi de yoktu. Rodrigues ona Ja­
ponların yanında kral gibi davranmak gerektiğini söylemişti ya
işte o da öyle d a v r a n ı y o r d u .
Toranaga bdşını ağır ağır kaldırdı. Biackthorne ona ba-
 — 9 1 -

karken Rodrigues'in Japonlar konusunda söylediklerim yeni­

den hatırladı. Bütün anlattıkları özellikler bu a d a m d a toplan­
mış gibiydi. Alnından a k a n terlerin yanaklarından süzüldüğünü
hissetti. Her şeye karşın, kendisini zorlayarak mavi gözlerini
adama dikti.
T o r a n a g a da son derece sakin bakıyordu. Gözleri müthiş
etkileyiciydi. Sonra yine başını eğerek yaralı şahinle ilgilenme­
ye başladı. Odadaki gerilim kayboldu.
Kvvanto L o r d u , sekiz eyaletin y ö n e t i c i s i , Yoshi klanının b a ­
şı, D o ğ u Orduları Komutanı, Naipler Meclisi Başkanı, Yoshi To­
r a n a g a k o c a m a n g ö b e k l i , iri b u r u n l u , kısa b o y l u bir a d a m d ı .
K a ş l a r ı g ü r v e s i y a h , s a k a l ı , bıyığı s e y r e k v e k ı r d ı . Elli s e k izin­
deki a d a m yaşına göre çok güçlüydü. Çok sade olan kahve­
r e n g i k i m o n o s u n a p a m u k l u bir k u ş a k t a k m ı ş t ı . Oysa kılıçlarının
yeryüzünde bir eşi daha y o k t u .
A d a m b ü y ü k bir s e v g i y l e k u ş u o k ş a y a r a k , «İşte e s k i s i g i ­
bi b ü t ü n oldun güzelim,» dedi. «Haftaya onunla avlanacağım.»
Kuşu t u t m a k t a olan yaşlı samuray selam verip ayrıldı.
T o r a n a g a k a p ı n ı n ö n ü n d e k i iki a d a m a b a k t ı . « H o ş g e l d i n .
D e m i r Y u m r u k . S e n i g ö r d ü ğ ü m e m e m n u n oldum 1 . D e m e k ü n l ü
b a r b a r ı n bu.»
«Evet, lordum.»
Hiro M a t s u törelere göre silahlarını bırakarak yaklaşacak
o l d u f a k a t T o r a n a g a kılıçlarını birlikte g e t i r m e s i n d e ısrar et­
t i . «Kılıçların elinde o l m a z s a k e n d i m i r a h a t hissetmem.»
Hiro Matsu teşekkür ederek beş adım geriye oturdu. M u ­
hafızların ö n ü n d e Hiro M a t s u ' n u n en sevdiği t o r u n u n u n koca­
sı Usagi duruyordu. Ona hafifçe selam verdi. Genç g ö r ü l d ü ğ ü
için onur duyarak sevinip eğildi. Onu resmen evlat edinmeli­
yim, diye düşündü Hiro M a t s u . En sevdiği torununu ve g e ç e n
yıl k e n d i s i n e a r m a ğ a n e d i l e n ilk t o r u n u n u n ç o c u ğ u n u h a t ı r ­
lamıştı.
T o r a n a g a i l g i y l e , «Sırtın n a s ı l ? » d i y e s o r d u .
« T e ş e k k ü r e d e r i m , iyi l o r d u m . F a k a t o g e m i d e n i n i p k a r a ­
ya çıktığıma sevindiğimi de söylemeliyim.»
«Duyduğuma göre boş zamanlarında seni oyalayan yeni bir
oyuncak bulmuşsun.»
 — 92 —

Yaşiı a d a m g ü l d ü . «Boş v a k t i m o l m a d ı ğ ı n ı s ö y l e m e l i y i m ,
l o r d u m . Yıllardır k e n d i m i bu kadar sağlıklı hissetmemiştim.»
T o r a n a g a da o n u n l a g ü l d ü . «Öyleyse o kadını a r m a ğ a n l a n -
dıralım. Sağlığın benim için önemli. Ona teşekkürlerimi yollaya­
bilir miyim?»
« A h T o r a n a g a S a m a , ç o k iyisiniz,» H i r o M a t s u b i r d e n c i d ­
dileşti. sBu eşekarısı kovanından bir an önce ayrılmakla hepi­
m i z i b i r d e n a r m a ğ a n l a n d ı r a b i l i r s i n i z , e f e n d i m . Yedo'da sizi k o ­
ruyacak adamlarınızın olduğu şatonuza gidebilirsiniz. Burada
ç ı p l a k sayılırız. İ s h i d o her an...»
«Naipler Meclisi toplantısı biter bitmez buradan ayrılaca­
ğım.» D ö n e r e k g ö l g e d e o t u r a n ince yüzlü Portekizliye işaret et­
t i . « D o s t u m , ş i m d i b e n i m için ç e v i r m e n l i k y a p a r mısın?»
«Tabiî, e f e n d i m . » T e p e s i n d e b i r a z s a ç bırakılmış, başı ka­
bak rahip yaklaşıp Japonlar gibi incelikle selam verdi. Bu par­
lak siyah gözlü ince a d a m pek huzurluydu. Giydiği bol kimono
ve altı kalın ç o r a p ayakkabılar da ona yakışmıştı. Belinde bir
t e s p i h l e altın bir h a ç asılıydı. H i r o M a t s u ' y u da bir eşit gibi se­
lamladıktan sonra nazik bir tavırla Blackthorne'a d ö n d ü . «Ben
Cizvit M e z h e b i n d e n M a r t i n A l v i t o ' y u m , kılavuz k a p t a n , İspan­
yolca, Portekizce ya da Latince konuşabilirsiniz. Lord Torana­
g a ç e v i r m e n l i k y a p m a m ı istedi.»
« Ö n c e kendisine d ü ş m a n o l d u ğ u m u z u söyleyin.»
«Tabiî. Ş i m d i b a ş l ı y o r u z , k ı l a v u z k a p t a n . Lord Torana­
ga'nın her dediğini sözlerini kesmeden dinleyin lütfen. Sonra
c e v a p verin.»
«Bunun ne y a r a n var? Size g ü v e n m i y o r u m . »
Rahip Aivito hemen onun sözlerini Toranaga'ya çevirdi.
Toranaga'nın kaşları çatıldı. Blakthorne, dikkatli olmalıyım, di­
ye düşündü. Bu adam bana oyun oynayacak. Doğru çevirmese
b i l e T o r a n a g a ' n ı n ü s t ü n d e iyi b i r e t k i b ı r a k m a l ı y ı m .
Rahip ona baktı. «Ben Naipler Meclisinin resmi çevirmeni­
yim. General Lord T o r a n a g a ve General Lord İshido'ya yıllardır
çevirmenlik y a p m a k t a y ı m . J a p o n y a k o n u s u n d a bilgisi o l m a y a n
Rahip Sebastio da değilim. Ailesi sizin kuvvetleriniz t a r a f ı n d a n
Hollanda'da öldürülen Rahip S e b a s t i o ne yazık ki birden g e ç ­
mişi anımsayıp mantıklı davranmayı unutmuş. Onu bağışlayaca-
 — 93 —

ğınızt v e m e r h a m e t g ö s t e r e c e ğ i n i z i u m a r ı m . J a p o n c a d ü ş m a n
T i k i ' dir. İsterseniz bu kelimeyi kullanabilirsiniz. Beni işaret
e d i p bu sözü söylerseniz, Lord T o r a n a g a d u r u m u anlar. Sizin
d ü ş m a n ı m z ı m , J o h n B i a c k t h o r n e a m a katiliniz değilim. Nasıl
olsa kendi ö l ü m ü n ü z e neden olacaksınız.»
Rahip Alvito durumu anlatınca Toranaga, «Neden kimseye
k ö t ü l ü k e t m e y e n d o s t u m v e ç e v i r m e n i m T s u k k u San'ın d ü ş m a ­
nısın?» diye s o r d u .
«Ülkelerimiz savaşta olduğu için düşmanız.»
«Ya! S e n h a n g i ü l k e d e n s i n ? »
«İngiltere.»
«Neresi orası?»
«Bir a d a d a k i krallık.»
«Portekiz'le ne z a m a n d a n beri savaştasınız?»
«Portekiz, ispanya'nın yönetimine geçtiğinden beri. Yirmi
y ı l ö n c e İ s p a n y a P o r t e k i z ' i z a p t e t t i . A s l ı n d a biz ispanyollarla
s a v a ş t a y ı z . T a m o t u z y ı l d ı r d u r u m böyle*»
Toronaga şaşırmıştı. Biackthorne onun sakin sakin otu­
r a n Rahip Alvito'ya baktığını g ö r d ü . «Portekiz İspanya'nın bir
parçası mı yani?»
«Evet, Lord T o r a n a g a . B u y r u k alan bir ülke. İspanyollar
Portekiz'i ele geçirdiler ve ş i m d i kralları o ülkeyi de yönetiyor.»
«Neden İspanya ve Portekiz'le savaştasınız?»
«Çünkü İspanyollar yeryüzünü ele g e ç i r m e y e çalışıyorlar.
Biz İngilizler ve dostlarımız Hollandalılar onların emrine g i r m e ­
y i i s t e m i y o r u z . S o n r a d i n i m i z ayrı.»
«Ha, d e m e k bir din savaşı? Dininiz nedir?»
«Biz Hıristiyanız. Kilisemiz...»
«Portekiz ve ispanyollar da Hıristiyandır. Dininin değişik
o l d u ğ u n u söyledin. Dinin nedir?»
«Bende Hıristiyanım. Yalnız iki ayrı Hıristiyan m e z h e b i var.
K a t o l i k l i k ve Protestanlık. İngilizler Protestandır.»
«Yani İ s a ' n ı n T a n r ı o l d u ğ u n a i n a n ı y o r m u s u n ? »
B i a c k t h o r n e d i k k a t l e , «Ben s a d e c e Tanrıya inanıyorum,»
dîye yanıtladı. Bu sözleri yüzünden Katoliklerin kendisini a f o ­
roz edeceklerini de biliyordu.
«Filonda kaç g e m i vardı?»
 — 94 —

«Beş.»
«Sen b a ş k ı l a v u z m u y d u n ? »
«Evet.»
«Ötekiler ne oldu?»
B i a c k t h o r n e d i k k a t l e y a l a n s ö y l e m e y i s ü r d ü r d ü , «Bir fır­
tınada birbirimizi kaybettik. Onlara ne olduğunu bilmiyorum.»
«Gemiler İngilizlerin miydi?»
«Hayır, H o l l a n d a g e m i l e r i y d i , efendim.»
«Neden bir İngiliz'i H o l l a n d a g e m i l e r i n i n başına geçirmiş­
ler?»
«Bu d o ğ a l bir şey e f e n d i m . Hollandalılarla dostuz üstelik
daha tecrübeliyiz.»
«Peki n e d e n seni s e ç t i l e r ? N e d e n g e m i l e r i n i s e n i n y ö n e t ­
meni istediler?»
« A n n e m H o l l a n d a l ı o l d u ğ u v e b u d i l i iyi b i l d i ğ i m i ç i n s a n ı ­
rım. Ben her şeyden ö n c e bir kılavuz k a p t a n ı m , e f e n d i m . Ş i m d i ­
ye dek bu sulara bir Hollanda ya da İngiliz g e m i s i açılmamış­
t ı . Biz J a p o n y a ' y a t i c a r e t y a p m a y a g e l d i k . B u a r a d a d ü ş m a n l a ­
rımızla s a v a ş m a m ı z için de izin almıştık tabii.»
«Ah, düşmanların da burada. Şimdi onlarla burada sava­
ş a c a k mısın?»
« B a n a i l i ş e c e k o l u r l a r s a evet.»
T o r a n a g a sinirli sinirli kımıldandı. «Denizde ya da kendi
ülkende ne y a p a c a ğ ı n yalnız seni ilgilendirir. Oysa burada ya­
bancılar için bir t e k yasa vardır. Tatsızlık ya da kavga ç ı k a r a n
h e m e n ö l d ü r ü l ü r . A n l a d ı n mı?»
« F a k a t biz s a d e c e b a r ı ş i ç i n d e t i c a r e t e g e l d i k . »
«Demek sen sadece paralı askersin?»
B i a c k t h o r n e J a p o n u n d ü ş m a n l ı ğ ı n ı hissetti a m a nedenin»
anlayamadı.
«Bizde â d e t böyledir. T o r a n a g a Sama.»
Toranaga Hiro Matsu'yla konuşmaya başladı. Biackthorne
ikisinin yüzünden de tiksintilerini okuyordu. Maddeci olduğu
için mi sinirlenmişlerdi acaba? Fakat kötülük bunun neresin-
d e y d i . H e r k e s yaptığı işe karşılık para a l a m a z mıydı? İ n s a n
para k a z a n m a z s a nasıl yaşayabilirdi?
T o r a n a g a birden, «Buraya barış içinde ticarete geldiğini
 — 95 —

söyledin,» dedi. «O halde neden o kadar t o p , tüfek ve barut ta­

şıyordun?»
«İspanyol ve Portekizli düşmanlarımız çok g ü ç l ü , efendim.
Kendimizi korumamız gerekiyordu.»
«Yani o silahların s a v u n m a için o l d u ğ u n u mu s ö y l ü y o r s u n ?
«Hayır. B u n l a r ı y a l n ı z s a v u n m a i ç i n d e ğ i l d ü ş m a n l a r ı m ı z a
saldırmak için de kullanıyoruz. Biz silah da satarız. Yeryüzünün
e n iyi s i l a h l a r ı n ı y a p ı y o r u z . »
«Korsan nedir?»
« Y a s a dışı b i r i n s a n . K e n d i k a z a n c ı i ç i n ö l d ü r e n , s o y a n ,
y a ğ m a e d e n biri.»
«Bu da p a r a k a z a n m a y a kalkan biriyle aynı şey demektir.
S e n de öyle değil misin? Bir k o r s a n ve k o r s a n l a r ı n elebaşısı!»
«Hayır efendim.»
« T s u k k u S a n H o l l a n d a ' n ı n b i r k a ç yıl ö n c e s i n e k a d a r İs­
panya'nın idaresinde olduğunu söylüyor. Bu doğru mu?»
«Evet.»
«Öyleyse d o s t u n u z H o l l a n d a l ı l a r yasal krallarına b a ş kal­
dırmışlar. Buna isyan denilmez mi?»
« F a k a t o n l a r ı h a k l ı ç ı k a r a n ö n e m l i n e d e n l e r var.»
«Bir krala başkaldırıldığı z a m a n haklı n e d e n b u l u n a m a z . »
« K a z a n ı r s a n ı z h a k l ı sayılırsınız.»

Toranaga dikkatle ona baktı. Sonra katılarak gülmeye baş­

l a d ı . O a r a d a H i r o M a t s u ' y a da bir ş e y l e r s ö y l e d i . Yaşlı a d a m
başını salladı.
«Yabancı. Evet, t e k haklı nedeni söyledin.» Birden ciddi­
l e ş t i . «Peki k a z a n a b i l e c e k misiniz?»
«Hai.»
O sırada s a l o n u n kapısı açıldı ve N a g a , «Lord İshido sizi
g ö r m e k istiyor, efendim,» diye haber verdi. «Kendisi burada...
koridorda.»

T o r a n a g a adamlarına e m i r verdi. «Hepiniz yerlerinize g i ­

din.» A d a m l a r o a n d a itaat e d e r e k yüzleri kapıya d ö n ü k , y e r e
o t u r d u l a r . E l i n d e kılıcı o l a n H i r o M a t s u d a o n l a r ı n b a ş ı n d a y d ı .
«Naga San, Lord İshido'ya kendisini görmekten her zaman
m e m n u n o l a c a ğ ı m ı z ı s ö y l e . İ ç e r i y e g i r m e s i n i r i c a et.»
 — 96 —

Uzun boylu a d a m içeriye girdi. Peşindeki gri kimonolu on

samuray kapının ağzında bağdaş kurarak oturdular.
Toranaga'nın törelere t a m uyan selamına İshido da ciddi­
yetle karşılık verdi.
Rahip Alvito o anda orada b u l u n d u ğ u için Tanrıya ş ü k r e t t i ,
B u iki g ü ç l ü a d a m ı n a r a s ı n d a k i k a v g a i m p a r a t o r l u ğ u v e J a p o n -
ya'daki Katolik kilisesini etkileyecek, böylece kilise de kimi des­
t e k l e m e s i gerektiğine karar verecekti. İshido Zen Budisttî ve
Hıristiyanlar! hiç sevmiyordu. Toranaga da Zen Budistti a m a
Hırisîiyanlara açık açık dostluk gösteriyordu. Hıristiyan d a i m y o ' -
iarın ç o ğ u İshido'yu d e s t e k l i y o r d u buna karşın. Ç ü n k ü T o r a n a ­
ga'nın Ishido'nun yetkisini o r t a d a n kaldırdığı an yönetimi eline
a l a c a ğ ı n d a n k o r k m a k t a y d ı l a r . B u n a karşılık T o r a n a g a ölürse,
Katolik Kilisesi ç o k d a h a g ü ç l e n e c e k t i .
Toranaga yerinden kalkarak kendisini koruyan adamların
o r t a s ı n d a d u r d u . Eliyle t e k yastığı işaret e d e r e k , «Hoş geldiniz,
Lord İshido. Rahat etmenizi dilerim,» dedi.
«Hayır, t e ş e k k ü r e d e r i m , L o r d T o r a n a g a . » Toranaga'a'an
bir yaş genç olan İshido, ince, e s m e r ve ç o k sertti. Çok eski
düşmandılar. İshido'nun Osaka şatosunda ve çevrede seksen
bin samurayı vardı. Çünkü kendisi garnizon komutanıydı ve ve­
liahtın muhafızlarının da başıydı. Batıdaki orduların k o m u t a n ı ,
Kore fatihi, Naipler Meclisi üyesi olan İshido, bir zamanlar da
Taiko'nun başkomutanıydı.
«Hayır, t e ş e k k ü r e d e r i m . Siz r a h a t s ı z k e n b e n r a h a t ede­
m e m . Bir g ü n yastığınızı a l a c a ğ ı m . A n c a k b u g ü n değil.»
Kahverengiler bu imayı duyunca hiddetlendiler. Fakat To­
ranaga pek nazikti. «Tam zamanında geldiniz. Ben de barbarla
konuşmamı bitirmek üzereydim. Tsukku San, lütfen barbara
a y a ğ a kalkmasını söyle.»
Rahip denileni yaparken İshido'nun düşmanlığını t ü m şid­
detiyle hissetti. İshido sadece Hıristiyanlardan nefret etmekle
kalmıyor, Avrupalıları da istemiyor ve İmparatorluğun kapıları­
nın o n l a r a k a p a t ı l m a s ı n ı a r z u l u y o r d u .
İshido tiksintiyle Blackthorne'a baktı. «Onun çirkin oldu­
ğunu duymuştum. Fakat bu kadar çirkin olabileceği aklıma gel­
memişti. Kendisinin korsan olduğunu söylüyorlar. Doğru mu?»
 — 97 —

« B u n d a n k u ş k u d u y u l a b i l i r m i ? A y r ı c a y a l a n c ı da.»
«O halde kendisini öldürmeden yarım gün bana vermenizi
r i c a e d e c e ğ i m . V e l i a h t o n u ö n c e c a n l ı g ö r e r e k e ğ l e n e b i l i r . » İs­
h i d o k a b a k a b a g ü l d ü . «Ya d a k e n d i s i n e a y ı g i b i o y n a m a s ı n ı
öğretmeli. O zaman onu bütün İmparatorlukta 'Doğunun Aca­
yip Yaratığı' diye gösterebilirsiniz.» Biackthorne d o ğ u denizin­
den gelmişti. İshido gerçekten doğu eyaletlerini yöneten Tora­
naga'nın acayip bir yaratık olduğunu ima etmekteydi.
Toranaga bu sövgüyü anlamamış gibi gülümsemekle yetin­
d i . « Ç o k neşeli bir insansınız, L o r d İshido. Yalnız b a r b a r ı n bir
an ö n c e ortadan kaldırılmasının uygun olduğunu düşünüyorum'.
Ç o k küstah, terbiyesiz ve işe y a r a m a z bir yaratık. Naga San,
o n u birkaç adamla hapishaneye yolla. Adi suçluların yanına
k o y s u n l a r . T s u k k u S a n , b a r b a r a a d a m l a r ı izlemesini söyle.»
« K ı l a v u z k a p t a n , b u a d a m l a r ı izleyin.»
«Nereye gidiyorum?»
R a h i p A l v i t o d u r a k l a d ı . «Sizi t u t u k l u y o r l a r . »
«Ne k a d a r s ü r e hapis k a l a c a ğ ı m ? »
«Bilemiyorum, o ğ l u m . L o r d T o r a n a g a k a r a r v e r i n c e y e dek.»

12

Toranaga aslında barbarla bir süre k o n u ş m a k niyetindeydi,

a m a çaresiz onun arkasından bakıp daha önemli olan İshido'nun
sorunuyla ilgilenmeye karar verdi. Toranaga rahibi de savma-
maya karar vermişti. İshido'nun bu yüzden daha sinirleneceğini
b i l i y o r d u . Fakat rahibin bazı şeyler bilmesi tehlikeli olabilirdi. O
g ü n e dek rahibe güvenmişti hep. A m a barbarla konuşurken ra­
hibin z a m a n z a m a n d u r a k l a m a s ı n a bir a n l a m v e r e m e m i ş t i .
İshido kasıtla geleneksel n e z a k e t kurallarını bir yana bıra­
k a r a k k o n u y a g e ç t i . « N a i p l e r M e c l i s i y l e ilgili kararınızı t e k r a r

Şogun —- F : 7
 — 98 —

sormam gerekiyor.»
«O halde ben de t e k r a r l a y a y ı m . Naipler M e c l i s i başkan?
olarak bir c e v a p gerektiğine inanmıyorum. Birkaç küçük aile
ilişkisi k u r d u m . B u n l a r önemsiz. Bir c e v a b a da g e r e k yok.»
« O ğ l u n u z N a g a S a n ' ı L o r d M a s a m u n e ' n i n kızıyla e v l e n d i r ­
diniz. Torunlarınızdan birini de Lord Zataki'nin o ğ l u ve v â r i s i n e
verdiniz. Başka bir t o r u n u n u z u da Lord Kiyama'nın oğluyla ev­
lendirdiniz. Bütün bu evlilikler feodal İcralarımızı ya da yakın
akrabalarını ilgilendiriyor. O n u n için de ö n e m s i z sayılmaz ve
e f e n d i m i z i n b u y r u k l a r ı n a d a aykırıdır.»

« E f e n d i m i z T a i k o ö l e l i b i r yıl o i d u . E v e t , o n u n ö l ü m ü n e ç o k
üzülüyorum. Kendisinin sağ olmasını ve İmparatorluğun kaderi­
ni korumasını isterdim.» T o r a n a g a böylece tatlı tatlı adamı i ğ ­
neliyordu. «Oğlumun bacanağı sağ oisaydı, bu aile ilişkilerin­
d e n m e m n u n kalırdı. O sadece kendi s o y u n u tehlikeye s o k a c a k
evlilikleri yasakladı. Ben onun soyunu ya da yeğenim Yaemon'u
t e h d i t e t m i y o r u m . Kvvanto L o r d u o l a r a k h a y a t ı m d a n m e m n u n u m .
D a h a fazla t o p r a k da istemiyorum. Komşularımla barış içinde
yaşıyorum ve bu barışın devamını arzu e t m e k t e y i m . Buda üze­
r i n e y e m i n e d e r i m k i , b u b a r ı ş ı ilk b o z a c a k d a b e n o l m a y a c a ­
ğım.»
«Peki s a v a ş a c a k mısınız?»
«Akıllı b i r a d a m k ö t ü l ü k l e r e karşı hazırlanır, n e h ? İ t e r e -
y a i e t t e k ö t ü insanlar var. Bazıları da y ü k s e k y e r l e r d e . İkimiz de
i n s a n l a r ı n k a l p l e r i n d e k i s o n s u z k ö t ü l ü ğ ü b i l i y o r u z . T a i k o bir­
leşmemizi vasiyet etmişti, ama ülke benim doğumla senin ba­
tına ayrıldı. Naipler M e c l i s i de ayrıldı. D c i m y o ' l a r birbirleriyle
g e ç i n e m i y o r l a r . Bir meclis, değil bir i m p a r a t o r l u ğ u , kurtların
kemlrdiği bir k ö y ü bile y ö n e t e m e z . T a i k o ' n u n o ğ l u n u n y ö n e t i m i
ele a l a c a k yaşa gelmesini b e k l i y o r u m . O r t a y a bir Kvvampaku
ç ı k m a s ı ç o k iyi o l a c a k . »

İ s h i d o a n l a m l ı a n l a m l ı s ö y l e n d i , «Ya d a b i r Ş o g u n . »
«Kvvampaku, Şogun veya Taiko... Hepsinin g ü c ü de aynı­
dır. A s l ı n d a b i r r ü t b e n i n n e d e ğ e r i v a r ? Ö n e m l i o l a n ı g ü ç t ü r .
Sen bir general, bir lord ve hatta Naipler Meclisinin de üyesi-
s i n . S e k i z yıl s o n r a y e ğ e n i m K v v a m p a k u olacak. O güne dek
 — 99 —

biz beş Naip o n u n adına ülkeyi yöneteceğiz. Efendimizin vasiye­

ti böyleydi.»
«Evet. K e n d i s i n a i p l e r i n b u a r a d a r e h i n almamalarını da
ş a r t k o ş m u ş t u . Veliahtın annesi Lady Ochiba, Yedo'da sizin şa­
tonuzda tutsak. Böylece burada kendi güvenliğinizi sağladığınızı
düşünüyorsunuz. Bu da vasiyetnameyi dinlememek demektir.
Oysa bütün naipler gibi onun emirlerini dinlemeyi kabul etmiş
ye o belgeyi de kendi kanınızla imzalamıştınız.»
T o r a n a g a , içini ç e k t i . «Lady O c h i b a d o ğ u r m a k üzere o l a n
t e k k a r d e ş i n i , z i y a r e t e g i t t i . O n u n kız k a r d e ş i b e n i m o ğ l u m v e
v â r i s i m l e e v l i . B e n b u r a d a o l d u ğ u m z a m a n l a r o ğ l u m u n y e r i Ye-
do'dadır. Bir ablanın kardeşini b ö y l e bir z a m a n d a ziyaret e t m e ­
sinden daha d o ğ a l ne oiabiiir? Belki de güzel bir e r k e k t o r u n u m
olur, rteh?»
«Veliahtın annesi İ m p a r a t o r l u ğ u n en ö n e m l i hanımıdır. Ken­
disinin alışmadığı bir kentte kalmaması gerek. Meclis onun b u ­
g ü n evine d ö n m e s i n i e m r e t m e n i z i istiyor.»
.^Toranaga bu tuzağa düşemedi. «Lady Ochiba rehin değil­
dir ve o n u n için de benim e m r i m d e olamaz.»
«O halde başka türlü açıklayayım. Meclis kendisinin hemen
O s a k a ' y a g e l m e s i n i istiyor.»
«Bunu arzu edenler kimler?»
«Ben... Lord Sugiyama. Lord Onlsho ve Lord Kiyama. Hem
k e n d i s i O s a k a ' y a d ö n e n e k a d a r b u r a d a b e k l e m e y i h e p i m i z ka­
b u l ettik. İşte imzalarımız.»
Toranaga çok hiddetlenmişti. O güne kadar meclisi yönet­
m i ş ve oyların ikiye üç o l a r a k ayrılmasını sağlamıştı. A m a İshi-
do'yu bire dört oyla yenememişti. Bunu İshido da yapamamıştı.
B i r e d ö r t yalnız k a l m a k f e l â k e t d e m e k t i . O n o s h i neden kendisini
b ı r a k m ı ş t ı ? Ya K i y a m a ? İkisi de aslında İ s h i d o ' n u n d ü ş m a n ı y d ı .
İ s h i d o onları nasıl ele g e ç i r m i ş t i ?
ishido d ü ş m a n ı n ı yıktığını anlamıştı. Zaferinin t a m o l m a ­
sı için bir tek hareket kalmıştı. Onishi'yle birlikte yaptıkları pla­
n ı u y g u l a d ı . «Biz n a i p l e r , e f e n d i m i z i n g ü c ü n e s a h i p ç ı k ı p v e l i ­
aht! öldürmeyi planlayan kimselerin işlerini bitirmeye karar
verdik. Hainler ö l ü m e m a h k û m edilecekler, adi suçlular gibi so­
k a k l a r d a teşhir edileceklerdir. İster adi s o y d a n gelsin, ister soy-
 — 100

lu olsunlar... F u j i m o t o , T a k a s h i m a ve hatta Minovvara soyu bile

bu akibetten kurtulamayacaktır!»
Toranaga'nın samurayları hiddetle içlerini çektiler. Soylu
ailelere böyle hakaret etmek düşünülemeyecek bir şeydi. Hi-
ra Matsu'nun torununun kocası Usagı, hiddetle morararak kı­
lıcını ç e k i p a y a ğ a f ı r l a d ı . İ s h i d o ' y u ö l d ü r e c e k t i .
İshido bu darbeyi bekliyordu. Onun için de kendisini sa­
v u n m a y a kalkmadı. O n u bir T o r a n a g a samurayı öldürürse, b ü t ü n
Osaka garnizonu Toranaga'ya saldırabilirdi. Toranaga öldürülün­
ce oğlu da Lady Ochiba'yı o r t a d a n kaldırırdı. Geriye kalan naip­
ler Yoshi klanını y o k e t m e k için h a r e k e t e g e ç e r l e r d i . B ö y l e c e
veliahtın durumu sağlamlaşırdı. ishido da Taiko'ya vermiş ol­
duğu sözü tutmuş olurdu.
F a k a t d a r b e i n m e d i . U s h i d o s o n a n d a a k l ı n ı Hasına t o p l a ­
y a r a k k ı l ı c ı n ı t i t r e y e n p a r m a k l a r l a kınına s o k t u . Ü z ü n t ü y l e y e r e
eğildi. «Beni bağışlayın, L o r d T o r a n a g a . Böyle hakaretleri d u y ­
manıza katlanamadım. Özür diler ve hemen seppuku y a p m a k
için izin v e r m e n i z i rica e d e r i m . Ç ü n k ü b u u t a n ç l a y a ş a m a m a
o l a n a k yok.»
T o r a n a g a k ı m ı l d a n m a m ı ş a m a b u d a r b e y i ö n l e m e y e hazır­
lanmıştı. Hiro M a t s u ve diğerlerinin de hazır beklediklerini bili­
yordu. İshido'nun neden öyle hakaret edip damarına bastığının
da farkındaydı. İçinden, «Bu h a k a r e t l e r i s a n a ç o k b ü y ü k faiziy­
le iade e d e c e ğ i m , İshido,» d e d i .
Sonra yere diz ç ö k m ü ş g e n c e baktı. «Lord İshido'nun bana
h a k a r e t e t m e y e kalktığını nasıl ima e d e b i l i r s i n ? S e n i ilgilen­
d i r m e y e n bir k o n u ş m a y ı nasıl d i n l e r s i n ? Hayır, s e p p u k u y a p ­
m a n a izin v e r m e y e c e ğ i m . B u g ü n a d i bir s u ç l u g i b i ö l d ü r ü l e c e k ­
s i n . Kılıcın kırılacak v e e t e k ö y ü n e g ö m ü l e c e k s i n . Başın bir so­
paya takılacak ve altına, 'Bu a d a m yanlışlıkla s a m u r a y o l m u ş ­
t u . İsmi silinmiştir,' yazılacak. H e r k e s b a k ı p gülecek.»
Usagi güçlükle kendisini tutuyordu. Yüzünden terler akar­
ken utancı ona azap veriyordu. Sakin gözükmeye çalışarak To­
ranaga'ya selam verdi ve bu akibeti kabul etti.
H i r o M a t s u y a k l a ş ı p t o r u n u n u n kocasının b e l i n d e k i iki kı­
lıcı ç e k e r e k a l d ı . « L o r d T o r a n a g a , i z i n v e r i r s e n i z e m i r l e r i n i z i
ben yerine getireceğim.»
 — 101 —

T o r a n a g a başını salladı.
Genç son defa selam verdi ve kalkacak oldu. Fakat Hiro
M a t s u o n u yere itti. «Samuraylar yürür. Bir d e erkekler. A m o
sen ikisi de değilsin. Sen s ü r ü n e r e k ö l ü m ü n e gideceksin.»
Usagi sessiz sedasız itaat etti.
Salondakiler gencin iradesi ve cesaretine hayran kalmışlar­
dı. K e n d i k e n d i l e r i n e m e m n u n m e m n u n , « O y i n e d e bir s a m u ­
ray olarak öiecek,» dediler.

13

O gece Toranaga kolay kolay uyuyamadı. Kafasında türlü

soru vardı. Bu arada aklı barbara takılmıştı. O d o ğ r u mu söylü­
y o r d u a c a b a ? « B u b i r i ş a r e t m i ? B a r u t f ı ç ı s ı n ı t u t u ş t u r a c a k kı­
vılcım b e n i m k c r m e ' m d a v a r mı?»
K o r m s Japonların benimsediği Hintçe bir sözcüktü. Budist
felsefesine göre bir insanın daha ö n c e k i hayatı, dünyadaki ö m ­
r ü n ü e t k i l e r d i . E s k i y a ş a m ı n d a iyi i ş l e r g ö r m ü ş s e t e k r a r d ü n y a ­
ya geldiği z a m a n daha rahat koşullarla karşılaşırdı. Bir insan bu
gözyaşları dürfyasına p e k ç o k kez g e l i p b i r ç o k ö m ü r b o y u n c a
acı çekmesini öğrenerek sonunda kusursuz olur, Ninranti'ya
g i d e r d i , Nirvcntı, Kusursuz Rahatın Yeriydi. Oraya giden de, bir
daha d o ğ m a azabını ç e k m e z d i . Yaşam ne denli güzel ve ne ka­
dar da hüzünlüydü. İnsan ne g e ç m i ş i , ne de geleceği biliyor,
s a d e c e sonsuz bir şimdide yaşıyordu.
B i r d e n ç o k h a f i f s e s i d u y d u . Kılıcını hazırladı. Her g e c e
yattığı odayı, muhafızlarını ve parolayı değiştiriyordu. Bekleyen
katillere karşı bu önlemleri a l m a k t a y d ı . Sonra Hiro M a t s u ' n u n
sesini ve parolayı duydu. «Gerçek ortadaysa kendi iç evrenine
b a k m a m a y a ne gerek var?»
T o r a n a g a , «Ya g e r ç e k g i z l i y s e ? » d i y e s o r d u .
Hiro Matsu, «Doğru,» cevabını v e r d i . « K u ş k u s u z öyle.»
«İçeri gel.»
 — 102

T o r a n a g a d a n ı ş m a n ı n ı g ö r ü n c e kılıcını b ı r a k t ı . «Otur.»
«Uyumadığınızı a n l a d ı m . Bir şeye ihtiyacınız olabileceğini
düşündüm.»
«Hayır, t e ş e k k ü r ederim.» ' T o r a n a g a yaşlı a d a m ı n g ö z l e ­
rinin etrafındaki derinleşmiş çizgileri farketti. «Geldiğine m e m ­
n u n o l d u m , eski dost.»
«Bir şeyiniz y o k s a g i d e y i m . Sizi rahatsız e t t i ğ i m için ü z g ü ­
n ü m , lordum.»
«Hayır, L ü t f e n g e l . B u r a d a o l m a n a m e m n u n u m . O t u r . »
Yaşlı a d a m , sırtı d i m d i k kapının içine o t u r d u . Bir s ü r e s o n ­
ra da, «O deli k o n u s u n d a verdiğiniz emirler yerine geldi,» dedi.
«Teşekkür ederim.»
«Karısı... Bu kararı d u y u n c a . . . T o r u n u m kendisini ö l d ü r e ­
r e k k o c a s ı n ı n p e ş i s ı r a B ü y ü k B o ş l u ğ a g i t m e k i ç i n b e n d e n izin
i s t e d i . F a k a t r e d d e t t i m v e s i z d e n izin a l m a k g e r e k t i ğ i n i b e l i r t ­
tim.» H i r o M a t s u ' n u n içi kan a ğ l ı y o r d u . «Hayat ne korkunç!»
«Doğru hareket etmişsin.»
« H a y a t ı m ı s o n a e r d i r m e k i ç i n s i z d e n r e s m i izin i s t i y o r u m .
T o r u n u m u n kocası sizin hayatınızı tehlikeye attı f a k a t k a b a h a t
b e n d e y d i . O n u n k u s u r u n u d a h a ö n c e f a r k e t m e l i y d i m . Size hiz­
met edemedim.»
«Seppuku yapamazsın.»
«Rica e d e r i m . B u n u s i z d e n istiyorum.»
«Hayır. S a n a d i r i o l a r a k i h t i y a c ı m var.»
«Size i t a a t e d e c e ğ i m , a m a b e n i b a ğ ı ş l a m a n ı z ı d i l i y o r u m . »
«Bunu kabul ettim.»
T o r a n a g a bir süre sonra, «Barbara ne dersin?» diye sor­
du.
« S ö y l e n e c e k ç o k şey var. B u g ü n b a r b a r ı b e k l e m e s e y d i n i z ,
s a b a h erkenden kaçardınız ve Ishido da bunları yapamazdı.
Artık ona savaş a ç m a k t a n başka çaremiz yok. Bu şatodan kaçıp
Yedo'ya dönebilirsek tabiî. Sonra Anjin San'ın denizde fevka­
lade o l d u ğ u n u g ö r d ü m . Denizi yönetiyordu âdeta. Fakat o n u an­
l a y a m ı y o r u m . B ö y l e bir a d a m nasıl b a ş k a s ı n ı n sırtını k i r l e t m e ­
s i n e izin v e r i r ? N e d e n Y a b u ' n u n y a p t ı k l a r ı n d a n s o n r a o n u n h a ­
yatını k u r t a r d ı ? S o n r a dini y ü z ü n d e n d ü ş m a n kabul e t t i ğ i Por­
tekizli R o d r i g o ' y u k u r t a r m a k için neden gitti? Bunlar kafamı
 —103 —

karıştırıyor.» H i r o M a t s u k o n u ş t u ğ u n a m e m n u n d u . B ö y l e c e actsı
hafifliyordu.

Hafifçe iç kapıya vuruldu. «Tora Chan?»

T o r a n a g a bu özel sesi ve özel tatlı sözü her d u y u ş u n d a
yaptığı g i b i g ü l ü m s e d i . «Evet Kiri S a n ? »
«Siz v e k o n u ğ u n u z a ç a y g e t i r m e c e s a r e t i n d e b u l u n d u m .
İçeriye gelebilir miyim?»
«Evet.»
İki e r k e k d e o n u n s e l a m ı n a k a r ş ı l ı k v e r d i . T o r a n a g a ' n ı n
metreslerinin en yaşlısı olan Kiri, yani K i r i t s u b o noh T o s h i k o ,
elli ü ç ü n d e ve iyice t o m b u l d u . Saçları kırlaşmış, beli kalınlaş­
mıştı, a m a yüzü s c n s u z bir neşeyle parlıyordu. «Gecenin bu sa­
atinde uyanık olmanız d o ğ r u değil, Tora Chan! Sabah olacak
ve siz de ş a h i n l e r i n i z l e t e p e y e gedeceksiniz, değil mi?»
«Evet, Kiri Chan.» T o r a n a g a sevgiyle o n u n kalçasını o k ş a ­
dı.
« L ü t f e n . B a n a ' K i r i C h a n ' d e m e y i n ! » K i r i g ü l ü y o r d u . «Yaşlı
bir kadınım ve saygıya ihtiyacım var. Zaten diğer hanımlarınız
beni yeteri kadar uğraştırıyorlar. 'Lütfen Kiritsubo Toshikl San'
deyin bana, lordum.»
« G ö r ü y o r s u n y a , H i r o M a t s u . Y i r m i yıl s o n r a hâlâ bana
h ü k m e t m e y e çalışıyor.»
« Ö z ü r d i l e r i m , a m a o t u z yılı g e ç t i T o r a S a m a ve siz de o
g ü n k ü kadar söz dinliyorsunuz ancak.»
T o r a n a g a yıllar ö n c e bu kocası ö l m ü ş kadını metres ola­
rak almıştı. Toranaga yirmi dördündeyken gelen on dokuzunda-
k i K i r i , e v i d a i m a ç o k iyi y ö n e t m i ş t i . Ç o k b e c e r i k l i ve zeki bir
kadındı. Hâlâ da evin idaresi ona aitti.

T o r a n a g a o n u n ş i ş m a n o l m a s ı n a hiç aldırmıyordu ama,

« Ş i ş m a n l a m a y a başladın,» diye takıldı.
«Lord T o r a n a g a , L o r d Tora'nın ö n ü n d e b u n u bana nasıl
söylersiniz? Oh, çok üzgünüm. Seppuku y a p m a m gerek... Ya da
hiç olmazsa başımı traş e d i p rahibe olmalıyım. Oysa ben ken­
dimi ç o k g e n ç ve ince sanıyordum.» Bir kahkaha attı. «Aslında
k o c a m a n bîr k a l ç a m o l d u ğ u n u k a b u l e d i y o r u m , a m a n e y a p a ­
b i l i r i m ? Y e m e k y e m e y i s e v i y o r u m . B u B u d a ' y l a kmtm'mm s o -
 — 104

r u n u , n©h?» K a d ı n ç a y l a r ı v e r d i k t e n s o n r a ç ı k t ı .

Çaylarını i ç e r l e r k e n H i r o M a t s u dalgın dalgın e s k i kılıcı­

n ı n kınını t u t t u . « I s h i d o ' y a k a r ş ı h a r e k e t e g e ç m e l i s i n i z . B ö y l e ­
c e d a i m y o ' l a r t a r a f t u t m a k z o r u n d a kalırlar. S o n u n d a biz ka­
zanırız. Siz de m e c l i s i dağıtır ve Ş o g u n olursunuz.»

T o r a n a g a s e r t sert, «Bu şerefi istemiyorum,» d i y e çıkış­

tı. «Bunu kaç kez söylemeliyim?»
«Bağışlayın, e f e n d i m . Biliyorum, a m a J a p o n y a için böylesi
iyi o l a c a k . »
«Bu hainlik olur.»
«Kime karşı, l o r d u m ? Taiko'ya karşı mı? O ö l d ü . Vasiyet­
n a m e s i n e karşı mı? O bir kâğıt parçası. Yaemon adlı ç o c u ğ a
karşı mı? Y a e m o n bir g e n e r a l i n hakkını yiyip o n u n vârislerini
o r t a d a n kaldıran bir köylünün oğlu.»
«Naiplerden biri olsan, bunu uygun g ö r ü r müsün?»
«Hayır. F a k a t b e n n a i p d e ğ i l i m v e b u n a d a m e m n u n u m .
S a d e c e s i z i n a d a m ı n ı z ı m . B i r yıl ö n c e s i z i seçtim ve bunu da
kendi arzumla yaptım.»

T o r a n a g a o ana d e k b u n u n nedenini sormamıştı. «Niçin?»

« Ç ü n k ü siz b i r e r k e k s i n i z . Ç ü n k ü b i r Minovvara'sınız. Ç ü n ­
kü u y g u n o l a n şeyi y a p ı y o r s u n u z . Biz bir k o m i t e t a r a f ı n d a n yö­
netilenleyiz. Bize bir lider gerek. B e ş naipten hangisini seçebi­
l i r d i m ? L o r d O n o s h i a k ı l l ı b i r a d a m v e iyi b i r g e n e r a l d i r . F a k a t
kendisi Hıristiyan, sakat ve etleri c ü z z a m d a n öyle ç ü r ü m ü ş ki,
d a h a elli adım u z a k t a n kokuyor. Lord S u g i y a m a ülkenin en zen­
g i n dctimyo'su. Ailesi de sizinki kadar eski. Fakat o general ve
eski bir dost. A m a o da Hıristiyan, Oysa bu tanrılar ülkesinde
y e t e r i n c e tanrımız var. Küstahlık e d i p bir tanrıya t a p m a k a n l a m ­
sız. I s h i d o i s e k ö t ü n i y e t l i , b i r k ö y l ü n ü n p i s l i ğ i . O n u ö l d ü r m e m e ­
m i n t e k n e d e n i d e T a i k o ' n u n k ö p e ğ i olmasıydı.» A d a m ı n yaşlı
y ü z ü n d e b i r g ü l ü ş b e l i r d i . « G ö r ü y o r s u n u z y a , Yoshî T o r a n a g a
n o h Minovvara, bana s e ç m e hakkı vermediniz.»

«Ya ö ğ ü t l e r i n i d i n l e m e z s e m ? Ya Ishido d a h i l N a i p l e r M e c ­
lisini kandırır ve Yaemon'ı başa geçirirsem?»
«Siz n e y a p a r s a n ı z o u y g u n d u r . F a k a t b ü t ü n n a i p l e r ö l m e -
 — 105 —

nizi istiyorlar. Gerçek bu işte. Ben h e m e n savaşa girmemizi

t a v s i y e e d e r i m . O n l a r sizi yalnız b ı r a k m a d a n ya da ö l d ü r m e d e n
harekete g e ç m e k gerek.»
T o r a n a g a yeni planını a d a m ı n a a ç m a k t a bir zarar g ö r m e ­
di. «Ishido'nun annesinin Nagoya'daki t o r u n u n u ziyarete git­
t i ğ i n i d ü n gizlice h a b e r aldım.» N o g a y a t a r a f s ı z b ü y ü k bir k e n t ­
t i . «Yaşlı h a n ı m ı b i r r a h i p k i r a z ç i ç e k l e r i n i g ö r m e s i i ç i n t a p ı ­
nağa davet etmeli.»
«Hemen. Şimdi güvercinlerle haber yollayacağım.» Ora­
d a k i Johli Tapınağının üç şeyi ünlüydü. Kiraz ağaçlarının g ö l ­
gelediği bahçe yolları, savaşa düşkün Zen Budist keşişleri ve
onların açık açık T o r a n a g a ' y a bağlı olmaları. T o r a n a g a yıllar
ö n c e o tapınağı yaptırmış ve o g ü n d e n sonra da bütün masraf­
ları ü s t ü n e almıştı. « O n u d a v e t e d e c e k l e r . K e n d i s i n i n d i n l e n m e k
için b i r k a ç g ü n orada kalacağından da eminim.»
Hiro Matsu ayağa kalkarak omuzlarını gerdi. «Torunum
Fujiko'ya kendisini ö l d ü r m e iznini v e r e y i m mi?»
« T o r u n u n a y a r a r s ı z ö l ü m l e r d e n h o ş l a n m a d ı ğ ı m ı s ö y l e . İzin
vermiyorum.»
Hiro Matsu çıkacağı sırada sordu. «Barbar hapishanede ne
kadar dayanabilir dersin?»
Y a ş l ı a d a m d ö n m e d i . «Bu n e k a d a r iyi b i r s a v a ş ç ı o l d u ğ u ­
na bağlı.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m . İyi g e c e l e r , H i r o M a t s u . »

14

B l a c k t h o r n e için hapishane bir cehennemden farksızdı.

M a h k û m l a r ı n hepsi çıplaktı. İçeriye atılan kimsenin önce el­
bisesi alınıyordu. Bir m a ş r a p a b u l a m a ç için herkes birbiriyle d ö ­
vüşüyordu. Fakat Blackthorne ömrünü gemilerde geçirmiş ve
türlü kavgalara girişmişti. O n u n için de yenilmek niyetinde d e ­
ğildi. Bu yüzden de bir Japonla k o r k u n ç bir dövüş oldu arala-
 — 106 —

n n d a . A m a İngiliz s o n u n d a kazandı. Başını ç e v i r i n c e de g i t t i ğ i ­

ni sandığı bulamaçlı suyu köşeye sığınmış bir adamın kendisine
uzattığını g ö r d ü . T e ş e k k ü r ederek maşrapayı aldı.
Konuşabileceği kimse yoktu. A m a bir süre sonra hücrenin
ö b ü r tarafından gelen Latince duayı duyarak şaşırdı. S o n r a
ö l e n m a h k û m l a r d a n b i r i n i k u t s a m a k t a o l a n y ü z ü kırış kırış, s ı s ­
k a Avrupalıyı g ö r d ü . A d a m d a aynı a n d a o n u f a r k e t m i ş t i . Hay­
r e t l e , « A m a n T a n r ı m ! » d e d i . «Sen g e r ç e k t e n y a ş ı y o r m u s u n ?
Yoksa bir hayal misin?»
Blackthorne, İspanyolca cevap verdi. «Hayalet falan d e ğ i ­
lim. Sen kimsin?»
Yaşlı a d a m d i ğ e r m a h k û m l a r ı n a r a s ı n d a n k e n d i s i n e y o l a -
ç a r a k y a k l a ş t ı . «Ben R a h i p O o m i n g o ' y u m . F r a n s i s c a n m e z h e ­
binden Rahip Demingo.»

Oradakiler açılınca rahip Blackthorne'un yanına o t u r d u .

Yanaklarından y a ş l a r s ü z ü l ü y o r d u . «Ah dualarıma c e v a p veril­
d i ! Sizin bir hayal o l d u ğ u n u z u sandım. H e m de k ö t ü bir ruh.
B u r a d a o n l a r ı ç o k g ö r d ü m . . . B u l o ş l u k t a g ö r m e k ç o k zor. G ö z ­
lerim de ç o k y o r g u n . Buraya geleli ne kadar oldu?»
«Dün. Ya siz?»
« B i l m i y o r u m . B e n i b u r a y a b i n b e ş y ü z d o k s a n s e k i z yılının
e y l ü l ü n d e attılar.»
« Ş i m d i m a y ı s . . . B i n a l t ı yüz.»
«Bin a l t ı y ü z m ü ? » R a h i p y e r i n d e n f ı r l a d ı . « B e n i m l e g e l i n ,
oğlum.» Blackthorne yerini kaybetmeyi istemiyordu, ama ç a ­
resiz rahibin peşisıra g i t t i . On adım sonra başını çevirdi. Yeri­
ni ç o k t a n kapmışlardı. İlerleyerek karşı köşeye geldi. O r a d a
inanılmayacak bir şey, yani boş bir yer vardı. Ufak tefek bir
a d a m ı n y a t a c a ğ ı kadar bir yere hasır serilmişti. Yan tarafa da
birkaç tencere ve kâse konulmuştu.

Rahip Domingo, Japonların arasından oraya geçti ve Black-

horne'a da işaret etti. M a h k û m l a r ses ç ı k a r m a d a n İngilize yol
verdiler.
«Bunlar benim s ü r ü m . Burada pek çok kişinin Hıristiyan
olmasını sağladım.» İçini ç e k t i . « Y o r g u n u m . . . Ç o k y o r g u n u m . . .
Ben...» Devam e d e m e y e r e k uykuya daldı.
 — 107 —

Hava kararınca tekrar yiyecek geldi. Blackthorne, yerin­

den kalkacak oldu, a m a yakındaki bir J a p o n oturmasını işaret
etti ve ona ağzına kadar dolu bir kâse getirdi. Başka biri de ra­
hibe usul usul d o k u n u p kendisini uyandırdı ve y e m e k verdi.
R a h i p e p e y ı s r a r d a n s o n r a b i r a z y e m e k y e m e y e razı o l d u .
Sonra B l a c k t h o m e ' u n yanına oturarak konuşmaya başladı. E-
liyle b i t k i n b i t k i n karşı t a r a f ı i ş a r e t e t t i . « S ü r ü m d e n biri sizin
' A n j i n ' d e d i ğ i n i z i d u y m u ş . Siz kılavuz k a p t a n mısınız?»
«Evet.»
«Burada sizden başkaları da var mı?»
Blackthorne kusursuz Ispanyolcasından yararlanıyordu.
«Hayır, i l k d e f a A s y a ' y a g e l i y o r u m . . . S i z n e d e n b u r a d a s ı n ı z ? »
«Beni buraya cizvit rahipleri s o k t u , o ğ l u m . Onlar pis ya­
lanlarıyla beni buraya attırdılar.» Keşiş ani bir kuşkuyla o n u
süzdü. «Geminiz Portekizlilere mi aitti? Tanrının ö n ü n d e d o ğ r u
söyleyin!»
«Hayır, Tanrının ö n ü n d e y e m i n e d e r i m . G e m i m P o r t e k i z l i ­
lere ait değildi.»
«Oh ç o k teşekkür ederim. Beni bağışlayın. Korkarım ben
yaşlı, aptal ve hastalıklıyım. D e m e k İspanyol gemisiyle geldi­
niz? A h , a m a dilimi t e k r a r k o n u ş a b i l m e k n e k a d a r zevkli. Ge­
m i n i z b i z i m k i g i b i k a z a y a m ı u ğ r a d ı ? H e r h a l d e A s y a ' y ı iyi b i l ­
miyorsunuz?»
«Hayır.»
«Öyleyse b u r a d a aciz bir ç o c u k gibisiniz. A n l a t a c a k ç o k
şey var. Cizvitlerin b u r a d a t i c a r e t yaptıklarını, silah, kaçırdıkla­
rını, t e f e c i l i k e t t i k l e r i n i biliyor m u y d u n u z ? O n l a r Çin'le o l a n b ü ­
t ü n i p e k t i c a r e t i n i e l l e r i n d e t u t u y o r l a r . O n l a r ı n h e r yıl k i k a r a g e ­
misi t a m bir milyon altın getiriyor. Cizvitler Papayı zorlayarak
Asya'da kendilerine t a m yetki verilmesini sağladılar. B u r a d a
d i ğ e r mezhepler yasaktır. Cizvitler kendilerini d ü ş ü n e r e k altın
alıp satarlar. J a p o n y a ' y a gizlice silah s o k u p Hıristiyan yaptık­
ları soyluları s a v a ş a t e ş v i k ederler. Onların y ü z ü n d e n ben bu­
raya d ü ş t ü m ve yirmi altı rahip de ö l d ü r ü l d ü . A s l ı n d a köylü
o l d u ğ u m için d u r u m u a n l a y a m a y a c a ğ ı m ı sandılar. A m a o k u ­
m a m v e y a z m a m var.» B i r d e n h e y e c a n l a n a r a k L a t i n c e İ s p a n ­
yolca anlamsız şeyler söylemeye başladı.
 — 108 —

Blackthorne rahibin söylediklerini merak etmişti. Neyse

Rahip Domingo, biraz sonra kendisini toplayarak Blackthorne'a
baktı. «Özür dilerim.» Azabını d i n d i r m e k için elini g ö ğ s ü n e b a s ­
tırdı. «Ne d i y o r d u n u z ? G e m i m i z k a r a y a m ı o t u r m u ş t u ? »

Blackthorne, «Öyle oldu. Peder, 'Teşekkür ederim' nasıl

denir?» diye sordu.
«Domo. Bazen de A r i g a t o denilir.»
Blackthorne kendisine yemek vermiş olan adama baktı.
«Domo.»
A d a m utandı, g ü l ü m s e y e r e k başını eğdi.
Rahip, «Dün geldiniz değil mi?» dedi. «Peki sizi neden b u ­
raya attılar?»
«Biz k a r a y a ç ı k t ı ğ ı m ı z d a s a h i l d e b i r Cizvit papazı vardı.
N e y s e b e n i b ı r a k a l ı m . 'Sizi n e d e n s u ç l a d ı l a r . ' G e m i n i z e n e o l ­
du?»
«Ben büyük Şaft Felipe kaiyonuyla geldim. Gemimizde bol
baharat, g ü m ü ş ve altın vardı. Baharatımız bir b u ç u k milyon
p e s o d e ğ e r i n d e y d i . B ü y ü k b i r f ı r t ı n a b i z i S h i k o k u kıyısına a t t ı .
Oraya çıktık. Y ü k ü m ü z ü de b o ş a l t m a y a başladık. A m a ü ç ü n c ü
g ü n h a b e r g e l d i . B ü t ü n m a l ı m ı z a T a i k o e l k o y m u ş t u v e biz k o r ­
s a n sayılıyorduk.» Birden s u s t u .
Ansızın büyük h ü c r e n i n kapısı açıldı. Muhafızlar bir üste­
d e n isimleri o k u m a y a başladı. Adları o k u n a n a d a m l a r ağır ağır
kapıdan çıktılar. Biri rahibin ö n ü n d e eğilip t a k d i s o l d u k t a n s o n ­
ra gitti ve kapı da kapandı.

Blackthorne, «Onları idam mı edecekler?» diye s o r d u .

«Evet. Ö l ü m o n l a r ı k a p ı n ı n d ı ş ı n d a b e k l i y o r . T a n r ı o n l a r a
acısın.»
«Bu a d a m l a r ne y a p m ı ş l a r ? »
«Yasaları ç i ğ n e m i ş l e r . J a p o n l a r b a s i t insanlardır. H e m ç o k
da serttirler. Onların bir tek cezası vardır. O da ölümdür. Ya
çarmıha gererler, ya boğarlar, ya kafasını keserler. Yangın
çıkaranlarsa yakılarak öldürülürler.»
«Peki ya h a p s e d i i e n l e r ? Ö r n e ğ i n siz buradasınız...»
Rahip içini ç e k t i . «Bir g ü n beni d e d i ğ e r l e r i g i b i g ö t ü r e c e k ­
ler.» S o n r a y i n e u z a n a r a k u y k u y a d a l d ı İ s p a n y o l . Ç o k b i t k i n o l -
 — 109

v
d u ğ u belliydi. U y k u s u n d a kaşınıyor ve kendi k e n d i n e bir ş e y l e r
mırıldanıyordu.
Yaşlı a d a m u y a n ı n c a B l a c k t h o r n e fırsatı k a ç ı r m a d ı . « O A l ­
lanın belası Cizvitlerin sizin gibi bir d i n a d a m ı n ı bu pis d e l i ğ e
nasıl attırdıklarını anlatacaktınız.»
«Anlatacak fazla bir şey yok. T a i k o ' n u n a d a m l a r ı gelip a l ­
tın, g ü m ü ş ve mallarımızı alınca kaptan başkente gidip itiraza
karar verdi. Mallarımıza el konması için neden y o k t u . Biz İ s p a n ­
ya kralı ve dünyanın en g ü ç l ü i m p a r a t o r l u ğ u n u n hizmetkârları
değil miydik? Dost değil miydik? Taiko İspanyol olan Manila'yla
d o ğ r u d a n d o ğ r u y a alış veriş e t m e k istediğini b i l d i r m i ş v e P o r t e ­
kizlilerin tekeline s o n v e r m e k İstememiş miydi? Bu el k o y m a
bir hata olmalıydı.
«Ben de biraz J a p o n c a bildiğim için kaptanımızla g i t t i m .
Cizvitlerden Rahip M a r t i n Aivito adında biri bizim adımıza k o ­
nuşmayı önerme cüretini gösterdi. Bu büyük küstahlıktı. Bizim
elçimiz, ispanya'dan gelen elçimiz, Başrahip Braganza, kent­
teydi. B e ş yıldır b a ş k e n t Kyoto'da kalıyordu kendisi. Taiko,.
Manila'daki valimize başvurarak Fransizkan rahipleriyle bir el­
çinin Japonya'ya gönderilmesini İstemişti. Bu yüzden Başra­
hip Braganza gelmişti.
«Epey b e k l e d i k t e n s o n r a Takio'yu g ö r m e y i başardık. K e n ­
disi u f a k tefek, ç o k çirkin bir a d a m d ı . Mallarımızla1 bir g e m i
istedik. Kaptanımız geminin parasını ödeyeceğimizi de bildirdi.
T a i k o bizi savdı. Biz d e K y o t o ' d a k i m a n a s t ı r a g i d e r e k o n u n ka­
rarını b e k l e m e y e başladık. Bu a r a d a aylar g e ç t i ve J a p o n y a ' d e k i
dinsizlerle ilgilendik. Onları dine davet ettik. Bir g ü n . . . O c a k
ayında b i r g ü n b ü t ü n F r a n s i s k a n r a h i p l e r i n i y a r g ı c ı n ö n ü n e g ö ­
t ü r d ü l e r . T a i k o bizi yasalarını ç i ğ n e m e k l e s u ç l u y o r d u . Kırk ü ç ü ­
müzü birden ö l ü m e m a h k û m ettiler. Kiliselerimiz yıkılacak, b ü t ü n
mallarımıza el konacaktı. A m a Cizvitlere ilişilmedi. Bunu s a d e c e
Fransiskanlara yaptılar. Cizvitier bize iftira e t m i ş t i . Taiko'ya b i ­
zim Japonya'yı işgale geldiğimiz, sahillere yerleşeceğimizi s ö y ­
l e m i ş l e r d i . O Cizvitler y o k s u l m u ş g i b i n u m a r a y a p a r v e d i n d a r
g ö z ü k ü r l e r , a m a ö t e yandan k r a l l a r g i b i karınlarını d o y u r u r v &
büyük servetler elde ederler.
«Bizim mezhebimizi kabul etmiş olan Dcıimyo T a d a o y a r -
 — 110 —

d ı m a çalıştı, ama bunun da bir yararı olmadı. Böylece içimiz­

d e n y i r m i altısını i d a m ettiler. S ü r ü m ü z ü dağıtıp kilisemizi ve
h a s t a n e m i z i kapattılar. Sonra bizi y ü r ü y e y ü r ü y e K y o t o ' d a n
O s a k a ' y a getirdiler. Bazılarımızın kulaklarını kestiler ve biz­
leri adi suçlular gibi s o k a k l a r d a teşhir ettiler. Aylar s o n r a bu
h ü c r e y e k o n u l d u k . Ü ç g ü n s o n r a o iki a r k a d a ş ı m ı d a m u h a f ı z ­
lar çağırdılar. Geriye bir tek ben kaldım. Burada sabırla bekle­
m e k ç o k zor.»

Yaşlı keşiş gözlerini k a p a t ı p d u a e d i p a ğ l a y a r a k u y k u y a

daldı.
Ertesi g ü n d a h a s a k i n d i B l a c k t h o r n e . D e h ş e t i n i n yerini da­
yanabileceği bir korku almıştı. İradesini kullanarak sakin kal­
m a y a kararlıydı. O gün yaşlı keşişten birkaç J a p o n c a sözcük
ö ğ r e n d i . S o n r a , « D ü n Portekizlilerin g e m i l e r i n d e n söz ettiniz,»
d e d i . «Bu g e m i l e r nasıl ş e y l e r ? Siz b u n l a r d a n birini g ö r d ü n ü z
mü?»
« D ü n y a n ı n e n b ü y ü k g e m i l e r i . İki b i n t o n a y a k ı n . B u n l a r ı
k u l l a n m a k için en az iki yüz kişilik m ü r e t t e b a t gerekiyor. Yol­
cu da alırsa g e m i y e t a m bin kişi binebiliyor.»
«Kaç t o p u var?»
«Üç g ü v e r t e d e , y i r m i , o t u z t o p oluyor.»
İhtiyar keşişin J a p o n y a konusunda ç o k bilgisi vardı. Black­
thorne ona türlü şeyler soruyor ve rahip de memnunlukla ce­
v a p v e r i y o r d u . B ö y l e c e İngiliz o r a d a y a ş a y a n l a r h a k k ı n d a epey
şey öğrendi.

D ö r d ü n c ü gün de o n u n ismini çağırdılar.

«Anjin San!»
Blackthorne hücreyi kaplayan derin sessizlikte ayağa kalk­
tı. Rahip hemen, «Günah çıkarın, oğium,» diye atıldı. «Vakit
kaybetmeyelim.»
Blackthorne ona Katolik olmadığını söylememişti. Şaşkın­
lığından İngilizce bir şeyler mırıldandı. Keşiş onun Hollanda d i ­
l i n d e ya da A l m a n c a bir şeyler söylediğini sanarak bileğini ya­
kaladı v e t o p a i l a y a t o p a l l a y a birlikte geldi. « Ç a b u k sizi t a k d i s
etmeliyim.» Demir kapıya yaklaşıyorlardı. Rahip inanılmaz bir
güçle yakalamıştı Blackthorne'u.
 — 111

Blackthorne güçlükle kolunu kurtararak boğuk bir sesle

mırıldandı. «Tanrı sizinle o l s u n , peder.»
Kapı arkasından kapandı.
Hava serin ve çok temizdi. Blackthorne, avlu kapısından
çıkar çıkmaz k o ş a r a k k a ç m a y a niyetliydi. O n a temiz bir kasık
bağı, kaba bir k i m o n o ve sandal verdiler. Sonra s a m u r a y l a r e t ­
rafını aldı ve b i r l i k t e y ü r ü d ü l e r . Kapının o r a y a insanlar birik­
mişti. Bir a d a m ı çarmıha g e r m i ş l e r d i bile. Haç havaya kaldı­
rılmıştı. Diğer çarmıhların yanında da ellerinde uzun kargıla­
rı olan etc'lar bekliyordu.
B l a c k t h o m e ' u n ayakları geri geri gidiyordu. Ama s a m u ­
r a y l a r o n u i t e r e k a v l u d a n ç ı k a r d ı l a r . B l a c k t h o r n e ilk kılıcı, k a p ­
m a k için hazırlandıysa d a buna g e r e k kalmadı. S a m u r a y l a r o n u
idam alanından uzaklaştırarak bir s o k a ğ a saptılar.
Blackthorne yeniden doğduğunu hissetti. Adamların a n l a ­
mayacaklarını bilmekle birlikte İngilizce, «Nereye gidiyoruz?»
diye sordu.
Bir süre böyle heyecanla k o n u ş t u k t a n sonra samurayların
hepsinin gri kimonolu olduklarını farketti. Demek onlar Ishö-
do'nun adamlarıydı. Rahip Alvito'dan Toranaga'ya meydan
o k u y a n a d a m ı n adını ö ğ r e n m i ş t i . S o n r a , İshido b e n d e n n e is­
tiyor, diye düşündü.
B l a c k t h o r n e ve samuraylar döne döne giden geniş bir y o l ­
da ilerliyorlardı artık. O r a d a hiç d ü k k â n y o k t u . Evler yan y a n a
sıralanmıştı. Bunların yüksek bahçe duvarları ve kendi arazileri
vardı. Sokak da inanılmayacak kadar temizdi. Bu temizliğe ç o k
şaşıyordu ingiliz. Çünkü Londra, İngiltere'nin ve Avrupa'nın
bütün kentlerinin sokakları pislikten geçilmiyordu. Sokaklarda
insan ve hayvan pislikleri birbirine karışıyordu.
Fakat O s a k a b a m b a ş k a y d ı . Bunu nasıl başarıyorlar, d i y e
d ü ş ü n d ü . N e p i s l i k d e l i k l e r i , n e y ı ğ ı l m ı ş a t p i s l i k l e r i , n e çöp-
ne de b a ş k a bir şey var. S a d e c e sıkıştırılmış ve s ü p ü r ü l m ü ş
tertemiz topraklar.
Rastladıkları kimseler eğilerek saygıyla selam veriyorlar­
dı. Kentin bu tarafında hiç kahverengi kimonolu s a m u r a y y o k ­
t u . Sonra d ü k k â n l a r bulunan bir sokağa saptılar ve birden.
B l a c k t h o m e ' u n dizleri bükülüverdi. Ellerinin ü s t ü n e d ü ş t ü .
 Samuraylar o n u n kalkmasına yardım ettiler, fakat hare­
k e t e d e c e k h a l d e d e ğ i l d i . « G ö m e n nîssai, c'ozo g ö m o t s u . » d e ­
d i . B u , «Özür dilerim. Lütfen bekleyin,» anlamına geliyordu.
K r a m p giren bacağını ovarken kendisine bu sözleri öğreten
Keşiş Domingo'ya dua ediyordu.
«Ah! S o c'ssu, A n j i n S a n . W r v k « i n ı w s u ) » d i y e n b i r s a m u r a y
kısa ve s e r t bir e m i r verdi. A d a m l a r d a n biri k o ş a r c a s ı n a uzak­
laştı. Biraz sonra t e k y o l c u taşıyan bir açık tahtıravanla gel­
d i . Yarı çıplak d ö r t a d a m b u n u t a ş ı m a k t a y d ı . B l a c k t h o r n e ' u b u ­
n u n i ç i n e y e r l e ş t i r i p yine yola çıktılar. İngiliz, biraz d i n l e n i p g ü ­
c ü m ü t o p l a m a m gerek, diye düşünüyordu. Hem yıkanmam ve
yemek yemem de gerek. Gerçek yemek.

Yoldan geçip bir o r m a n a saptılar. O sırada bir d ö n e m e ç t e n

o t u z d a n fazla gri kimonolu çıktı. Onlar da yaklaşıp diğer g r u ­
bu selamladıktan sonra Blackthcrne'a baktılar. Bunu birtakım
s o r u l a r ve c e v a p l a r izledi. Fakat a d a m l a r t a m ayrılacakları sı­
r a d a i k i n c i g r u b u n b a ş ı n d a k i k i m s e s a k i n s a k i n kılıcını ç e k e r e k
B l a c k t h o m e ' u n yanındaki samurayların subayının kafasını u ç u -
ruverdi. Bunun ardından da ikinci grup birinciye saldırdı. Bu
saldırı öyle ç a b u k ve plânlı o l m u ş t u ki, on gri k i m o n o l u h e m e n
h e m e n a y n ı a n d a ö l d ü l e r . H i ç b i r i kılıcını ç e k e c e k v a k i t b u l a m a ­
mıştı.
Tahtırevancılar korkuyla alınlarını yere d a y a m ı ş bekliyor­
lardı. Kimsenin Blackthorne'a baktığı yoktu. Baştaki tıknaz,
g ö b e k l i s a m u r a y a d a m l a r ı n ı y o l u n iki y a n ı n a yolladı. D i ğ e r l e r i
ö l e n l e r i n kılıçlarını t o p l u y o r l a r d ı . S o n r a a d a m bir b u y r u k da­
ha verdi ve hepsi de gri kimonolarını çıkardılar. Alttan parça
p a r ç a olmuş eski, püskü kimonolar çıktı. Hepsi de boyunlarına
takılı maskeleri yüzlerine çektiler. A d a m l a r d a n biri gri kimono­
ları alıp o r m a n d a k a y b o l d u .

Blackthorne onların haydut olduklarına karar vermişti.

Y o k s a m a s k e takmazlardı. Giden g ö z c ü l e r d e n biri k i m o n o s u n u
d e ğ i ş t i r m i ş olarak geldi ve elini sallayıp gözden k a y b o l d u . Di­
ğerleri h e m e n B l a c k t h o m e ' u n etrafını aldılar. Haydutların reisi
tahtıravancılara baktı. Dört a d a m hain bir e f e n d i n i n köpekleri
g i b i titreşerek başlarını iyice t o p r a ğ a gömdüler,
 Sonra haydutların reisi gürleyerek bir b u y r u k verdi. D ö r t
a d a m i n a n a m a y a r a k başlarım kaldırdılar. Aynı b u y r u k t e k r a r ­
lanınca tahtırevancılar kalkıp yerlere kadar selam verip gerile­
diler, sonra koşa koşa kaçtılar.
Haydut aşağılayıcı bir tavırla güldü ve Blackthorne'a ken­
te doğru yürümesini işaret etti. Kaçmaya olanak olmadığı için
ç a r e s i z o n l a r l a g i t t i İngiliz.
A n c a k o r m a n ı n kenarına gelince durdular. İleriden g ü r ü l ­
tüler yankılanıyordu. Otuz kadar samuray dönemeçten çıktı.
Bir b ö l ü m ü gri, bir kısmı k a h v e r e n g i k i m o n o l u y d u . Kahverengiler
ö n d e n gidiyorlardı ve liderleri de bir tahtırevandaydı. Peşlerin­
d e d e b i r k a ç y ü k b e y g i r i v a r d ı . İki g r u p d a b i r d e n d u r d u . K a v ­
ga başlayacaktı anlaşılan. Haydutların başkanı hiddetle ortaya
çıkarak Blackthorne'u gösterip samuraylara bağırdı. Sonra
kılıcını h a v a y a k a l d ı r a r a k h a y k ı r d ı . Ö b ü r g r u b a ö n ü n d e n ç e ­
k i l m e l e r i n i s ö y l ü y o r d u g a l i b a . D i ğ e r h a y d u t l a r d a kılıçlarını ç e k ­
tiler. Bir an bir şey olmadı. Sonra Biackthorne, tahtırevandaki
a d a m ı n i n d i ğ i n i g ö r d ü v e o n u h e m e n t a n ı d ı . K a s i g l Y a b u ' y d ı . Ya-
b u h i d d e t l e h a y d u t l a r ı n b a ş k a n ı n a h a y k ı r d ı . A m a a d a m kılıcını
şiddetle s a l l a m a k l a yetindi. B u n u n üzerine Yabu da sert bir buy­
ruk verdi ve bir savaş çığlığı atıp hafifçe topallayarak saldırdı.
A d a m l a r ı da o n u izlediler. Griler de pek uzakta değildi.
Neyse haydutlar birden dönerek o r m a n a kaçıp gözden kay­
boldular. Kahverengi ve gri kimonoluiar da Blackthorne'un ya­
nına koştular. Bir b ö l ü m ü haydutların peşinden o r m a n a d a l ­
dı. Yabu kesin buyruklar verip topallayarak döndü. Soluk solu­
ğ a , «So desti, A n j i n san,» d e d i .
B i a c k t h o r n e d a , «Ya,» « V a y » g i b i a n l a m l a r ı o l a n a y n ı s ö z ­
l e r i t e k r a r l a d ı . « S o Ğ&su, K a s i g o Y a b u San.» E l i y l e h a y d u t l a r ı n
kaçtığı tarafı işaret etti. «Domo.» Sonra kendisiyle eşit birinin
k a r ş ı s ı n d a y m ı ş g i b i s e l a m v e r d i . « T s u y a k u g a i m a s u kof?» « B i r
ç e v i r m e n i n i z var mı?» diye s o r m u ş t u .
Bu sözler Yabu'yu etkiledi. Keşke bir çevirmenim olsaydı,
diye düşünüyordu. Toranaga'yla karşılaştığın zaman ne o l d u ğ u ­
nu bilmek isterdim, Anjin San. Sana neler sordu ve silahlar,

Şogun — F : 8
 —114 —

toplar, köy, gemi konusunda neler söyledin?.-Böylece T o r a n a -

ga'nın kafasından geçenleri anlayabilirim. Ö zaman bugün ken­
disine neler söylemem gerektiğine karar verebilirim. Ama şimdi
a c i z i m . A h , T o r a n a g a , başının d e r t t e o l d u ğ u n u biliyor m u s u n ?
Ishido'nun g ü c ü gittikçe artıyor. Daha Lord Onoshi'nin k ö t ü l ü ğ ü ,
n ü ö ğ r e n m e d i n sanırım. Ishido, gizlice k e n d i s i n e k a t ı l a c a k olur­
s a m b a n a Ikavva J i k k y u ' n u n b a ş ı y l a t o p r a k l a r ı n ı v e r e c e ğ i n i d e
söyledi. Bunu duydun m u ? Neden Anjin San'ı ö l d ü r ü l m e s i için
hapishaneye yolladm? Neden Ishido onu hapisten çıkarmaya
kalktı? Neden haydutlar fidye a l m a k için onu kaçırtmaya kalk­
tılar. H e m fidyeyi k i m d e n a l a c a k l a r d ı ? S o n r a A n j i n San neden
hâlâ sağ? Haydutlar isteseler onun başını uçuruverirlerdi...
Yabu içini ç e k t i . «Evet kılavuz, şu a n d a güvenilir bir çevir­
m e n için bin k o k u verirdim.» Sonra B l a c k t h o r n e ' u n y ü z ü n d e k i
d e r i n çizgileri farketti. Bu çizgiler yeniydi. «Çok aç kalmışa ben­
ziyor. Tıpkı vahşi bir köpeği andırıyor. A m a s ü r ü d e n biri değil.
Sürünün başındaki köpek, nen?»
Yabu kendi kendine, «Senin e f e n d i n olacağım,» dedi. «Ba­
na gemiler yapacak, adamlarımı eğiteceksin. Toranaga'yı da
bir yolunu bulup idare etmem gerek. Bunu yapamazsam da zi­
y a n ı yok. G e l e c e k h a y a t ı m d a d a h a hazırlıklı olurum.»
Y a b u y ü k s e k s e s l e , «İyi k ö p e k , » d i y e b a ğ ı r a r a k İ n g i l i z e g ü ­
lümsedi. «Sana sert bir el, birkaç kemik ve biraz da kırbaç g e ­
rek, ö n c e yıkan... Seni Lord Toranaga'ya teslim edeceğim. Çok
pis k o k u y o r s u n , lord kılavuz!»
B l a c k t h o m e bu sözleri anlamadı, ama adamın dostluk g ö s ­
terdiğini sezerek gülümsedi. «VVckcrimasen... Anlamıyorum..»
Y a b u d a ona g ü l ü m s e d i . «Hal, A n j i n San.»

15

Lord Toranaga, «Benim m a h k û m u m u b e n i m bölgemden çı­

k a r m a d a n önce bana sormanız çok daha doğru olurdu sanırım,
l o r d Ishido,» d i y o r d u ,
 — 115 —

«Barbar adi suçluların atıldığı h a p i s h a n e d e y d i . O n u n i ç i n

de kendisiyle artık ilgilenmediğinizi d ü ş ü n d ü m . Oradan çıkar­
m a z d ı m . S i z i n ö z e l i ş l e r i n i z e k a r ı ş m a y ı a s l a i s t e m e m t a b i i . » Is­
hido sakin g ö r ü n ü y o r a m a için için k ö p ü r ü y o r d u . Bir tuzağa d ü ­
ş ü r ü l d ü ğ ü için hata yaptığının farkındaydı. Ö n c e T o r a n a g a ' y a
sorması gerektiğini biliyor, nezaket kuralları bunu g e r e k t i r i y o r d u .
A m a barbar elinde olsaydı buna da aldırmazdı. T o r a n a g a iste­
yecek olursa arzu ettiği zaman barbarı geri verirdi. Fakat bazı
adamlarının yolu kesilmiş ve tuzağa düşürülüp öldürülmüşlerdi.
Ondan sonra da D a i m y c Yabu'yla Toranaga'nın adamları b a r b a r ı
ele g e ç i r m i ş l e r d i . Bu yüzden zor d u r u m d a kalmıştı. Oysa aslın­
da o Toranaga'yı bu d u r u m a düşürmeyi u m m u ş t u . «Tekrar özür
dilerim.»
Toranaga, Hiro Matsu'ya baktı. İkisine de bu özür d i ­
leme, müzik kadar tatlı gelmişti. Bu yüzden Ishido'nun k a n
kustuğunu biliyorlardı. Büyük konuşma salonundaydılar. Önce­
d e n a n l a ş a n iki d ü ş m a n yanlarına s a d e c e g ü v e n d i k l e r i b e ş e r
muhafız almışlardı. Geri kalanlar dışarıda bekliyordu. Yabu da
dışarıdaydı. Barbarı temizliyorlardı. Toranaga hayatından m e m ­
nun kalarak, iyi, diye d ü ş ü n d ü . S o n r a Yabu'yla biraz d a h a e ğ ­
lenmeyi, sanki o bir balıkmış gibi oltayla yemlemeyi düşündü.
Hiro Matsu'ya Yabu'yu geri göndermesini söyleyerek İshido'ya
d ö n d ü . «Tabiî özür dilemenizi k a b u l e d i y o r u m . N e y s e bir z a r a r
gelmemiş.»
«O halde ortaya çıkacak hale gelir gelmez barbarı, vellahta
takdim edebilir miyim?»
«Kendisiyle işim biter bitmez yollayacağım.»
«Bunun ne zaman olacağını sorabilir miyim? Veliaht ken­
disini bu sabah bekliyordu.»
«Bu konuda ikimizin de endişelenmesine g e r e k yok, n e h ?
Y a e m o n yedi yaşında. Yedi yaşında bir ç o c u k s a b r e t m e s i n i bilir
sanırım. Sabır bir tür disiplindir ve tek/arlayarak öğrenilir. Öyle
değil mi? Bu anlaşmazlığı kendim açıklayacağım. Bu sabah ona
bir yüzme dersi daha vereceğim.»
«Ya?»
« E v e t . S i z d e y ü z m e y i ö ğ r e n m e l i s i n i z , L o r d İ s h i d o . İyi b i r
egzersizdir ve savaş sırasında da ç o k işe yarar. Bütün s a m u -
 — 116 —

r a y l a r ı m yüzmeyi bilirler. Hepsinin bu sanatı ö ğ r e n m e l e r i n i iste­

rim.»
« B e n i m k i l e r z a m a n l a r ı n ı o k v e kılıç t a l i m i , a t a b i n m e v e ni­
şancılıkla geçirirler.»
«Benimkiler de b u n l a r a şiir, g ü z e l yazı, ç i ç e k y e r l e ş t i r m e ,
ç a y tereni gibi şeyler ekliyorlar. Çünkü bir samuray savaş sa­
natında başarılı o l a b i l m e k için barış sanatlarını da ö ğ r e n m e k
zorundadır.»
I s h i d o k e n d i y a z ı s ı n ı n k ö t ü v e e ğ i t i m i n i n d e sınırlı o l d u ğ u ­
nu acı acı hissederek konuştu. «Adamlarımdan ç o ğ u bu sanat­
l a r d a başarılıdırlar. Zaten s a m u r a y l a r savaş için yaratılmışlar­
dır. B u d a yeter. B ö y l e c e e f e n d i m i z i n v a s i y e t n a m e s i n e u y m u ş
" oluruz.»
«Yaemon'un y ü z m e dersi A t saatinde.» G ü n v e g e c e altı
k ı s m a b ö l ü n m ü ş t ü . G ü n , sabah beşte Tavşan Saatiyle başlıyor­
d u . Yedide Ejderha s a a t i , d o k u z d a Yılan saati g e l i y o r d u . B u n u
A t , Keçi, Horoz, K ö p e k , Y a b a n D o m u z u , Fare ve Ö k ü z izliyor­
d u . G ü n sabahın 3'ünden 5'ine k a d a r s ü r e n Kaplan'la b i t i y o r d u .
«Derse gelmeyi ister misiniz?»
«Teşekkür ederim. Huylarımdan vazgeçemeyecek kadar
yaşlıyım.» İshido'nun s e s i n d e n h u y s u z l u ğ u belliydi.
«Duyduğuma göre samuraylarınızın subayına seppuku yap­
m a s ı buyurulmuş.»
«Tabiî. O h a y d u t l a r ı n y a k a l a n m a l a r ı g e r e k i r d i . H i ç o l m a z ­
sa onlardan biri tutuklanmalıydı. O zaman diğerlerini de bulur­
duk.»
«Bu aşağılık yaratıkların ş a t o yakınına g e l m e l e r i n e şaştım.»
«Bunu kabul e d i y o r u m . Belki de b a r b a r onları tarif ede­
bilir.»
T o r a n a g a , «Bir b a r b a r neyi bilebilir?» d i y e g ü l d ü , «O hay­
dutlar aslında ronin'di değil mi? Adamlarınızın arasında ç o k
rorsînvar. Onları sorguya ç e k m e k yararlı sonuç verebilir. Nen?»
«Her y e r d e s o r u ş t u r m a l a r yapılıyor.» İ s h i d o düşmanının
ronJn k o n u s u n d a k i a l a y ı n ı a n l a m a z l ı k t a n gelmişti. Efendisiz
kalmış, âdeta t o p l u m d a n atılmış binlerce renin ishido'nun veli­
a h t ve annesi adına kendilerini yanına alacağını fısıldaması üze­
rine başkente doluşmuşlardı. İshido bunun olağanüstü bir d ü -
 — 117 —

şünce olduğunu biliyordu. Böylece binlerce tecrübeli samuray

b u l m u ş t u . Hem ronin'ler de ellerine böyle bir fırsat daha geç­
meyeceğini bildikleri için sadık k a l m a k zorundaydılar.- Ayrıca
ülkede haydutların artması da önlenmişti. Ç ü n k ü remin o l m a k
f e l a k e t i n e u ğ r a y a n bîr s a m u r a y o n d a n s o n r a a n c a k k e ş i ş l i k y a
da haydutluk ederek hayatını kazanabilirdi.
İshido b ü y ü k bir kinle k o n u ş t u . «Bu baskının a n l a y a m a d ı ­
ğ ı m ç o k yanı var. N e d e n h a y d u t l a r f i d y e a l m a k için o b a r b a ­
rı kaçırmışlar? Kentte ondan çok daha önemli türlü insan var.
Haydutlar fidye istediklerini söyleyerek bağırıyorlarmış. B u ­
nu kimden alacaklardı? Hem barbarın ne değeri var? Ayrıca o
sırada Lord Yabu'nun bazı adamlarınızla o civarda olması da
İlginç.»
«Öyle. Yabu'yıı çağırttığım için o sırada oradaydı. H e m si­
zin adamlarınız da oradaymış. Öneriniz üzerine anlaşmazlıkları
g i d e r m e k için adamlarınızı samuraylarımın peşine takmanıza
izin v e r m e d i m mi?»
« S o n r a o h a y d u t l a r ı n K o r e l i l e r g i b i d a v r a n ı p ilk s a m u r a y l a r ı
h e m e n ö l d ü r m e l e r i de g a r i p . Ç ü n k ü ikinci kez s a v a ş a c a k yer­
de kaçmışlar. H e m onlar neden barbarı alıp dağlara sığınmadı­
lar? Çek garip. Neyse yirmi bin a d a m ı m a ormanları taramalarını
emrettim.»
Toranaga, İshido'nun haydutları bahane ederek civardaki
a d a m l a r ı n ı n sayısını arttırdığını a n l a m ı ş t ı . Yirmi d e d i ğ i n e g ö r e
elli bin kişi getiriyor, diye d ü ş ü n d ü . Kapanı k u r d u . F a k a t n e ­
d e n bu k a d a r ç a b u k ? Yine kim kalleşlik etti? Neden İshido
kendisinden bu kadar emin?
İshido yelpazesini kapatarak yenine s o k t u . «Ha a k l ı m a
g e l m i ş k e n . . . Bu ö n e m l i işte. A n n e m i n J o h j i manastırını ziyare­
te gittiğini duydum.»
«Ya? Kiraz ç i ç e k l e r i n i n m e v s i m i g e ç m e d i m i ? »
«Öyle a m a a n n e m onları g ö r m e y i istediğine g ö r e bir şey
denilemez. Yaşlılara bir şey söylenmez. Onlar bildikleri gibi dav­
r a n ı r l a r . N e h ? S a ğ l ı ğ ı p e k iyi d e ğ i l v e b u y ü z d e n e n d i ş e l e n i ­
y o r u m . Ç o k ç a b u k s o ğ u k alıyor. Dikkatli o l m a s ı gerek.»
«Benim a n n e m de öyle. Yaşlıların sağlıklarını ö n e m s e m e l e r i
gerekli.» T o r a n a g a o sırada manastırın b a ş r a h i b i n e yaşlı k a d ı -
 — ne­
nin sağlığıyla ç o k ilgilenmesi için haber yollamayı düşünüyor­
du. Kadın manastırda ölürse d u r u m ç o k kötüye giderdi. Tora­
n a g a , İ m p a r a t o r l u k t a rezil o l u r d u . B ü t ü n d a i m y o ' l a r o n u n b u
g ü ç sağlayacak satranç oyununda düşmanının annesi olan aciz,
yaşlı bir kadından yararlanmaya kalktığını duyarlardı. Aslında
rehine a l m a k için tehlikeli bir o y u n d u .
İshido büyük saygı beslediği annesinin Toranaga'nın Na-
goya'daki tapınağına hapsedildiğini duyunca hiddetten deliye
d ö n m ü ş t ü . H e m e n b a ş k e ş i ş e gizli bir h a b e r g i t m i ş , yaşlı kadı­
na ilişilirse T o r a n a g a ' n ı n ele g e ç e b i l e c e k t e k oğlu olan Naga'-
nın c ü z z a m l ı l a r k ö y ü n e k a p a t ı l a c a ğ ı b e l i r t i l m i ş t i . İshido a n n e s i
yirmi dört saat içinde bırakılmazsa İmparatorluğu tutuşturup ya­
kacağını açıklamıştı. Nazik nazik, «Sayın anneniz nasıl, L o r d
Toranaga?» diye sordu.
Toranaga hem annesini anımsayarak memnun oldu, hem
de İshido'nun hiddeti yüzünden sevinerek mutlulukla gülümse­
d i . « T e ş e k k ü r e d e r i m , ç o k iyi. Y e t m i ş d ö r d ü n d e biri için ç o k
sağlıklı d o ğ r u s u . O n u n yaşına gelince kendisi kadar g ü ç i ü ola­
cağımı umarım.»
İ s h i d o i ç i n d e n , «Elli s e k i z i n d e s i n a m a e l l i d o k u z a b a s a m a -
yacaksın. Toranaga,» diye söz verdi. Sonra nazik nazik d e v a m
e t t i . «Lütfen kendisine uzun ve mutlu bir y a ş a m dilediğimi söy­
l e y i n . Z a r i f b i r t a v ı r l a s e l a m v e r d i , s o n r a asıl m u t l u l u ğ u n u z o r ­
l a g i z l e y e r e k k o n u ş t u . « O h , asıl s ö y l e m e k i s t e d i ğ i m ö n e m l i s o ­
run başkaydı. Son naipler toplantısı ertelendi. Bu g e c e g ü n
batarken toplanamıyoruz. Lord Kiyama hastalandı. Lord Su-
giyama ve Lord Onoshi toplantıyı ertelememizi kabul ettiler.
Ben de öyle. Böyle ö n e m l i işler söz k o n u s u y k e n böyle bir e r t e ­
l e m e n i n ü z e r i n d e d u r u l m a z tabiî. İşte l o r d l a r da bu kararı i m ­
zaladılar.»
T o r a n a g a için için k ö p ü r ü y o r d u . «Vah vah. Lord Kiyama'ya
kendi doktorumu göndereceğim.»
«Bundan ç o k m e m n u n kalacağından eminim. Fakat öze!
doktoru ziyaretçileri yasaklamış. Hastalık bulaşıcı olabilir.
Nen?»
«Ne hastalığıymış bu?»
«Bilmiyorum, lordum. Bana böyle söylediler. D o k t o r u Hı-
 — 119 —

ristiyan. Bir Hıristiyan daimyo'ya da yine Hıristiyan bir d o k t o r

rahip bakar tabii. Bizim doktorlarımız bu kadar önemli bir
d ü i r n y o ' y a layık değil.» İshido a l a y e d i y o r d u .
T o r a n a g a , Hıristiyan bir d o k t o r l a anlaşmasına olanak o l m a ­
dığını b i l i y o r d u . D o k t o r bir cizvitti v e o n u n a l e y h i n d e b u l u n m a k
ya da kendisiyle uğraşmak bütün Hıristiyan dalmyo'ların düş­
m a n l ı ğ ı n a yol a ç a b i l i r d i . Yalnız kalmıştı. T e k y a p a b i l e c e ğ i 'Kı­
zıl U f u k ' a d l ı p l a n ı u y g u l a m a k t ı . K e s i n b i r t a r i h v e r m e y i u y g u n
g ö r d ü . «Lord Kiyama'yı ö b ü r g ü n ziyaret edeceğim.»
«Fakat hastalık? O s a k a ' d a y k e n size bir şey olursa k e n d i ­
m i asla b a ğ ı ş l a m a m l o r d u m . Siz k o n u ğ u m s u n u z . »
«Beni ö l d ü r e c e k hastalık henüz yaratılmamış, Lord İshido.
B u k o n u d a içiniz r a h a t e t s i n . Falcının sözlerini u n u t t u n u z m u ? »
A l t ı yıl ö n c e J a p o n , K o r e , Ç i n s a v a ş ı n ı h a l l e t m e k i ç i n Ç i n
elçiliğinden bir g r u p gelmişti ve aralarında da ünlü bir falcı var­
dı. İnanılmayacak kadar lüks ziyafetlerinden birinde Taiko, bu
faicıya bazı d a n ı ş m a n l a r ı n ı n nasıl ö l e c e k l e r i n i s o r m u ş t u . Falcı,
İshido'nun bir hastalığa y a k a l a n m a d a n , ayaklarını sıkıca t o p ­
r a ğ a b a s a r a k yaşlı bir a d a m o l a r a k ö l e c e ğ i n i s ö y l e m i ş t i . O n u n
g ü n ü n ü n en ünlü insanı olacağını da belirtmişti. Toranaga
o r t a y a ş ı n d a e l i n d e kılıcıyla ö l e c e k t i . Fakat Taiko yaşlanıp
h e r k e s t e n saygı g ö r e r e k y a t a ğ ı n d a ö l e c e k ve kendisini izleye­
c e k sağlıklı bir e r k e k ç o c u k bırakacaktı. O sırada ç o c u k s u z
olan Taiko bu sözlerden m e m n u n kalmış ve Çin İmparatorunun
kendisiyle barış y a p m a y a yanaşmamasına kızmakla birlikte el­
çileri öldürecek yerde sağ salim geri göndermişti.
İ s h i d o d a b u k e h a n e t i ç o k iyi a n ı m s ı y o r d u . « H a y ı r , L o r d
T o r a n a g a , u n u t m a d ı m . Fakat bulaşıcı hastalıklar insanı rahat­
sız e d e r . O ğ l u n u z N o b u r i g i b i f r e n g i y e y a k a l a n a b i l i r s i n i z y a d a
Lord Onoshi gibi bir cüzzamlı olabilirsiniz.»
T o r a n a g a bir an dengesini yitirir gibi o l d u . Bu iki hastalığın
yaptıklarını biliyordu. En büyük oğlu Noburu on yedisindeyken
bu hastalığa yakalanmıştı. Yüzünü iyice t a h r i p eden f a k a t ken­
disini ö l d ü r m e y e n b u hastalığa ç a r e b u l m a k için J a p o n , Çinli,
Koreli ve Hıristiyan doktorlar çok uğraşmışlardı. Toranaga, ç o k
güçlenirsem bu hastalığın da çaresini bulurum belki, diye d ü ­
ş ü n d ü . Zavallı N o b u r u . Bu hastalık g e r ç e k t e n kadınlardan mı
 —120 —

g e ç i y o r ? Peki kadınlar b u n u nereden alıyorlar? Çaresi nedir?

Zavallı Noburu bu hastalığa y a k a l a n m a s a y d m benim vârisim
o l a c a k t ı n . S e n o l a ğ a n ü s t ü b i r a s k e r , iyi b i r y ö n e t i c i v e ç o k z e k i ­
sin. Böyle bir felakete uğradığın için daha ö n c e k i hayatlarında
ç o k k ö t ü şeyler yapmış olmalısın.»
İshido ayrıldıktan sonra T o r a n a g a danışmanına baktı. «Ne
dersin?»
Hiro M a t s u , «Artık kalsanız da, gitseniz de farketmez,» d e ­
d i . «Felâketle karşı karşıyayız. Ç ü n k ü size kalleşlik edip yalnız
bıraktılar. Toplantı bir haftadan ö n c e yapılmayacaktır. Bu a r a ­
da İshido da bütün güçlerini Osaka çevresinde toplayacaktır.
Yedo'da Lady Ochiba'ya ne olursa olsun kaçamayacaksınız.
İshido sizi ele g e ç i r m e k için o n u f e d a e t m e y e razı. H e m d ö r t
n a i p t o p l a n t ı d a sizi s u ç l a y ı p a l e y h i n i z e k a r a r a l a c a k l a r . B u r a ­
d a n gitseniz bile yine de İshido'nun istediği k a r a r l a n ç ı k a r a c a k ­
lar. B u n l a r a karşı g e l e m e z s i n i z . M e c l i s b a ş k a n ı o l a r a k k a r a r ­
lara uyacağınıza y e m i n ettiniz.»
«Doğru.»
Hiro Matsu'nun endişesi artıyordu. «Ne yapacaksınız?»
T o r a n a g a b e k l e n m e y e n bir neşeyle c e v a p verdi. «Önce y ü ­
zeceğim, sonra da barbarı göreceğim.»

*
**
Kadın Toranaga'nın ş a t o d a k i özel bahçesinden sessiz seda­
sız g e ç e r e k i s f e n d a n a ğ a ç l a r ı n ı n a r a s ı n d a k i g ü z e l k ü ç ü k e v e
doğru gitti. Kimonosu ve kuşağı son derece sadeydi, ama an­
c a k usta bir Çinli terzinin d i k e b i l e c e ğ i bu giysi o denli de şıktı.
Saçlarını kabartıp tepesine toplamış ve g ü m ü ş firketelerle tut­
t u r m u ş t u . Renkli bir şemsiye beyaz cildini k o r u y o r d u . Bir elliden
fazla değildi boyu. Fakat v ü c u d u biçimliydi. Boynundaki ince
altın zincire yine altın bir haç asılmıştı.
Kiri k ü ç ü k evin verandasında bekliyordu. Yaklaşan kadı­
n a b a k a r a k , «Her g ü n d a h a g e n ç l e ş i p g ü z e l i e ş i y o r s u n T o d a M a -
r i k o San,» d e d i v e kıskançlık d u y m a d a n o n u n s e l a m ı n a k a r ş ı ­
lık v e r d i .
M a r i k o gülümsedi. «Söylediğin keşke d o ğ r u olsaydı, Klrit-
 —121 —

s u b o San.» B i r y a s t ı ğ ı n ü s t ü n e a i z ç ö k e r e k e t e k l e r i n i z a r i f b i r
şekilde topladı.
« D o ğ r u o l d u ğ u n a i n a n . S o n n e z a m a n k a r ş ı l a ş t ı k ? İ k i yıl
ö n c e m i ? O n a l t ı y ı l d ı r h i ç d e ğ i ş m e d i n . A n ı m s ı y o r m u s u n ? İlk
kez Lord Goroda'nın ziyafetinde karşılaşmıştık. S e n yeni evlen­
miştin ve on dördündeydin.»
« E v e t , ç o k iyi a n ı m s ı y o r u m . » G e n ç k a d ı n ü z ü n t ü y l e d ü ş ü n ­
dü: O gün ağabeyim babamın diktatör Goroda'yı öldürerek inti­
kamını alacağını fısıldamıştı bana. Oh, b u n u u n u t m a m a o l a n a k
var mı? O k o r k u n ç olaylar böyle başladı. Ben olacakları kimseye
açıklamadım. Ne kocama, ne de diktatör Goroda'nın sa­
dık a d a m ı olan k a y ı n p e d e r i m Hiro M a t s u ' y a d u r u m u b i l d i r d i m .
Diktatörün en büyük generallerinden birinin böyle bir suikastı
planladığını h a b e r v e r m e d i m . B ö y l e c e l o r d u m a , k o c a m a v e evli­
liğim dolayısiyla ait o l d u ğ u m ailesine karşı görevimi yapmadım.
Oh, Modonna bu günahımı bağışla...
Kiri g ü l d ü . «Neden senin v ü c u d u n a ve güzel saçlarına sa­
hip değilim? Neden senin gibi zarif yürümesini bilmiyorum. Bu­
nun cevabı da basit. Ç ü n k ü ç o k y e m e k yiyorum!»
«Bunun ne önemi var? Lord T o r a n a g a daima size değer
veriyor. N e n ? O n u n için de m u t l u s u n u z : Akıllı, sıcak ve neşeli
bir insansınız.»
Kiri, «Bol y e m e k y i y i p yine d e i n c e kalmayı v e b e ğ e n i l m e ­
yi isterdim,» diye cevap verdi. «Fakat s e n . . . Sen m u t l u değil
misin?»
«Ben Lord Buntaro'nun çaldığı bir sazım. K o c a m mutluy-
sa, ben de m u t l u sayılırım tabiî. O n u n zevki, b e n i m z e v k i m ­
dir.»
Kiri altın rengi ipekten yapılmış yelpazesini sallarken ken­
d i k e n d i n e , «Bu güzellik, z e k â , c e s a r e t v e b i l g i n e r a ğ m e n s e n i n
yerinde olmadığıma memnunum, Mariko,» diyordu. «Hayır o
ç i r k i n , k a b a , k ü s t a h , n e f r e t e d i l e c e k a d a m l a , d e ğ i l o n y e d i yıl*
bir g ü n bile evli k a l a m a z d ı m . O babası H i r o M a t s u ' d a n ne k a d a r
farklı! Hiro M a t s u fevkalâde bir erkek. Fakat B u n t a r o ? Baba­
ların b ö y l e k o r k u n ç oğulları nasıl o l u y o r ? Yıllardır bu k ö t ü dav­
ranışlara, o f e l â k e t l e r e nasıl d a y a n d ı n ? Bunların y ü z ü n d e ve
ruhunda iz bırakmamasına şaşmak gerek.»
 — 122 —

Kiri s o r d u . «Oğlun nasıl, Toda B u n t a r o M a r i k o San?»

«Çok g ü z e l . İnanır mısınız S a r u j i o n b e ş i n e g e l d i . U z u n
b o y l u ve g ü ç l ü . Tıpkı babası gibi, Lord Hiro M a t s u oğluna ken­
di topraklarını verdi. Onun kiminle evleneceğini biliyor musu­
nuz?»
«Hayır. K i m i n l e e v l e n e c e k ? »
« L o r d K i y a m a ' n ı n t o r u n u y l a . L o r d T o r a n a g a b u n u ç o k iyi
d ü ş ü n d ü . A i l e m i z i ç i n iyi b i r e v l i l i k . Y a l n ı z kızın o ğ l u m l a d a ­
ha ç o k ilgilenmesini isterdim...» M a r i k o biraz da çekinerek gül­
d ü . «Daha şimdiden bir kayınvalde gibi k o n u ş u y o r u m . Oysa kay­
nanam o l m a d ı ğ ı i ç i n d e t a l i h l i s a y ı l ı r ı m . K o c a m b u r a y a g e l m e ­
mi e m r e t t i . Lord T o r a n a g a beni g ö r m e k istemiş.»
«Evet, k e n d i s i n e ç e v i r m e n l i k y a p m a n ı istiyor.»
M a r i k o şaşırdı. «Kiminle konuşacak?»
«Yeni b a r b a r l a . »
« F a k a t R a h i p T s u k k u S a n y o k m u ? H a s t a f a l a n mı?»
Kiri yelpazesini salladı. «Lord T o r a n a g a ' n ı n ilk k o n u ş m a ­
daki gibi o rahibi isteyecek yerde seni çağırtmasının nedenini
b i l e m e y e c e ğ i m , M a r i k o S a n . Paraları biz saklar, m a s r a f l a r ı e d e r ,
h i z m e t ç i l e r i yetiştirir, y i y e c e k ve ev eşyalarını alır... h a t t a l o r d -
larımızın kılıklarını bile d ü ş ü n ü r ü z . B u n a karşılık bize bir şeyi
açıklamazlar, değil mi?»
«Bu y ü z d e n s e z m e g ü c ü m ü z d e n y a r a r l a n ı y o r u z sanırım.»
Kiri d o s t l u k l a o n u s ü z d ü . «Belki. Yalnız bu iş ç o k gizli. O-
n u n için b u t o p l a n t ı k o n u s u n d a k i m s e y e bir şey s ö y l e m e y e c e ğ i ­
ne yemin etmelisin. Hıristiyan Tanrının üstüne yemin etmelisin.»
M a r i k o r a h a t s ı z o l m u ş t u . «Tabiî.» K i r i ' n i n o n u , k o c a s ı n a ,
kayınbabasına ya da g ü n a h çıkaran rahibe bir şey s ö y l e m e m e s i
için uyardığını anlamıştı. Lordu olarak Toranaga, kocasından
d a h a ö n e m l i y d i . O n u n için de bazı şeyleri kocasından gizleme­
ye hakkı vardı. Fakat g ü n a h çıkardığı rahip ne olacaktı? Ona
bir şey söylememesi olur muydu? Yine istememekle birlikte si­
y a s i bir entrikaya karıştığını hissetti. Yine Fujimoto s o y u n d a n
geldiğine pişman oldu. Portekizce ve Latince bildiğine de piş­
mandı. Keşke d o ğ m a s a y d ı m , diye d ü ş ü n d ü . A m a o z a m a n o ğ ­
lumu hiç g ö r m e y e c e k t i m . İsanın d i n i n i v e S o n s u z Hayatı d a
bilmeyecektim. Bu senin karma'n .. Sadece karma.
 — 123 —

Başını kaldırdı. «Pekâlâ Kiri San. Tanrımın ü s t ü n e y e m i n

e d i y o r u m . B u g ü n ya da başka bir z a m a n l o r d u m u n ç e v i r t e c e ğ i
sözleri kimseye açıklamayacağım.»
«Bu a r a d a d u y g u l a r ı n a d a k a p ı l m a m a n g e r e k . B u y e n i bar­
bar a c a y i p şeyler söylüyor ve l o r d u m da seni özel bir nedenle
seçti sanırım. Ayrıca bir şey rica e d e c e ğ i m . Haçını k i m o n u n u n
altına gizler misin lütfen, M a r i k o San?»
M a r i k o k o r u r g i b i e l i n i h a ç a attı'. «Fakat Lord Toranaga
dinimi d e ğ i ş t i r m e m e itiraz e t m e d i . Klanımın reisi olan Lord
H i r o M a t s u d a ö y l e . . . K o c a m d a b u n u t a k m a m a izin v e r d i . »
«Evet, a m a h a ç l a r o b a r b a r ı ç i l e d e n ç ı k a r ı y o r . L o r d T o r a ­
naga da onun kızmasını değil yatıştırılmasın! istiyor.»

B l a c k t h o r n e ö m r ü n d e o kadar ufak tefek ve biçimli bir

kadın daha g ö r m e m i ş t i . «Kcnnichi Wa, Toranaga Sama.» dedi.
Toranaga'nın yanında oturmuş hayretle kendisine bakan küçük
ç o c u k l a onun arkasındaki şişman kadını da selamladı. Hepsi
de k ü ç ü k evin verandasındaydılar. Bembeyaz kumların ü s t ü n e
yapılmış olan bu ev aslında kutsal çay töreleri için kullanılıyor­
du. A m a tenha yerde olduğu için bazen buralarda buluşmalar
ve konuşmalar da oluyordu.
Blackthorne kimonosunu toplayarak onların önünde ve bi­
raz aşağıda kalan kumların ü s t ü n e k o n u l m u ş yastığa yerleşti.
«Gömen, nasoi, Toranaga Sama, Tsuyoku go Imcsu ko?»
M a r i k o kusursuz sayılacak bir Portekizciyle, «Çevirmeniniz
b e n i m , senyor,» dedi. «Ama galiba J a p o n c a konuşuyorsunuz.»
Rahip A l v i t o ' y u b e k l e y e n İngiliz şaşırdı. «Hayır, s e n y o r i t a ,
s a d e c e bir b i r k a ç s ö z c ü k biliyorum.»
«Acaba Latince konuşmayı mı yeğlerdiniz?»
« H a n g i s i n i i s t e r s e n i z , s e n y o r i t a . » B l a c k t h o r n e b ü t ü n iyi
eğitim g ö r m ü ş insanlar gibi Latince o k u y u p yazıyor ve k o n u - .
s u y o r d u . Ç ü n k ü u y g a r d ü n y a d a t e k bilim dili L a t i n c e sayılıyor­
du.
Bu kadın kimdi? Bu kusursuz Portekizceyi nereden öğren­
mişti?
«O halde Portekizce konuşacağız. Efendim bu birkaç söz-
 — 124 —

c ü ğ ü nerede öğrendiğinizi soruyor.»

«Hapishanede bir Fransiskan keşişi vardı, senyorita. Ken­
d i s i b a n a işe y a r a r b i r k a ç s ö z c ü k öğretti.» Bir y a n d a n d a g e n ç
kadına bakıyor ve onu bir tek elimle havaya kaldırabilirim, di­
y e d ü ş ü n ü y o r d u . İki e l i m i b e l i m e d o l a r s a m p a r m a k l a r ı m b i r b i r i n e
değer. Kaç yaşında? Ç o k güzel. A c a b a evli mi? Fakat y ü z ü ğ ü
yok. Saçındaki g ü m ü ş tokalardan başka bir ziynet eşyası da
t a k m a m ı ş . A m» şişmanda da m ü c e v h e r yok. Peki o şişman To­
r a n a g a ' n ı n karısı mı? Yoksa ç o c u ğ u n dadısı mı? Ç o c u k T o r a ­
naga'nın oğlu olabilir mi? Yoksa t o r u n u mu? Rahip D o m i n g o ,
Japonların bir karıları, f a k a t istedikleri kadar resmi metresleri
olabileceğini söylediydi. Bu çevirmen Toranaga'nın metresi mi?
B ö y l e bir kadınla y a t m a k nasıl o l u r ? O n u e z m e k t e n k o r k a r ı m .
Yok, o n a bir şey olmaz. İngiltere'de de ufak tefek kadınlar var,
ama onun gibi değil.

Dimdik oturan ç o c u k ufak tefekti ve siyah saçları arkada

bağlanmıştı. Pek meraklı .olduğu da belliydi. Blackthorne d ü -
ş ü n e m e d e n o n a göz kırptı. Ç o c u k zıpladı, sonra gülerek M a -
riko'nun sözünü kesti. Hepsi de şımartır gibi onu dinlediler ve
susturmadılar. Ç o c u k s u s u n c a T o r a n a g a bir şey s o r d u .
«Lord T o r a n a g a b u n u n e d e n yaptığınızı ö ğ r e n m e k istiyor.»
«Oh, s a d e c e ç o c u ğ u e ğ l e n d i r m e k için. O da ü l k e m d e k i g i b i
bir çocuk. Çocuklara göz kırparsanız genellikle gülerler. Oğ­
l u m d a o n u n yaşlarında olmalı. O ğ l u m yedisinde.»
«Veliaht d a yedisinde.» M a r i k o bir a n d u r d u k t a n s o n r a İngi-
lizin sözlerini aktardı.
«Veliaht mı? Yani kendisi Lord Toranaga'nın t e k o ğ l u m u ? »
«Lord Toranaga bu ara sadece sorulara cevap vermenizi
rica ediyor. Sabırlı olursanız daha sonra istediklerinizi öğrene­
c e ğ i n i z i s a n ı y o r u m , A n j i n San.»
«Tabiî.»
«Teşekkür ederim. Lordum başka çocuğumuz olup olma­
dığını soruyor.»
«Bir k ı z ı m v a r . B e n İ n g i l t e r e ' d e n a y r ı l m a d a n ö n c e d o ğ d u .
İki yaşında vardır şimdi.»
«Bir e ş i n i z m i v a r , y o k s a d a h a f a z l a m ı ? »
 — 125 —

«Bir, İ s p a n y o l v e P o r t e k i z l i l e r g i b i b i z d e t e k e ş alırız v e
resmi metresimiz de yoktur.»
«O ilk karınız m ı , s e n y o r ? »
«Evet.»
«Kaç yaşındasınız?»
« O t u z altı.»
«İngiltere'de nerede oturuyorsunuz?»
«Londra yakınında k ü ç ü k bir limanda.»
«Lordum hangi dilleri k o n u ş t u ğ u n u z u soruyor?»
«İngilizce, Portekizce, İspanyolca, Hollandaca ve Latince.»
M a r i k o kaşlarını çattı. «Hollandacayı dinsizler konuşuyor­
lar değil mi? A l m a n c a da öyle...»
Blackthorne dikkatli davrandı. «Hollanda ve Almanya Ka­
t o l i k olmayan ülkelerdir.»
«Bağışlayın, a m a bu dinsiz cnlamına gelmez mi?»
«Hayır, s e n y o r i t a . Hıristiyanlık iki ayrı kısma b ö l ü n m ü ş t ü r .
Bunlar da Katolik ve Protestanlıktır. Japonya'daki Hıristiyan­
lar Katolik. Şu sıralarda iki mezhep birbirlerine düşman.»
Kadının şaşırdığını ve sözleri a n l a m a y a n T o r a n a g a ' n ı n sabırsız­
landığını hissetti.
«Siz P r o t e s t a n H ı r i s t i y a n m ı s ı n ı z ? »
«Evet.»
« K a t o l i k Hıristiyanlar sizin d ü ş m a n l a r ı n ı z mı?»
«Çoğu beni dinsiz v e d ü ş m a n k a b u l eder.»
Kadın durakladı ve az sonra Toranaga'ya bakarak konuş­
m a y a başladı. T o r a n a g a kadını uzun uzun s o r g u y a ç e k t i . So­
n u n d a M a r i k o , B l a c k t h o r n e ' a d ö n d ü . « L o r d u m sizinle ilgili her
şeyi bilmeyi istiyor. Ülkenizi, kraliçenizi, daha önceki yönetici­
lerinizi, örf, â d e t ve tarihinizi. Bu arada yaşadığınız dünyayı da
anlatın. Gemileriniz, silahlarınız, yiyecekleriniz, ticaretiniz..., Sa­
vaşlarınız... E f e n d i m h e p s i n i b i l m e k istiyor.»
«Önce senyorita, k u s u r s u z Portekizceniz dolayısıyla sizi
t e b r i k ederim.»
Kadının yelpazesi hafifçe sallandı. «Teşekkür ederim.»
«Peki n e r e d e n b a ş l a y a y ı m ? »
Kadın s o r u n c a T o r a n a g a ' n ı n kişilik sahibi y ü z ü n d e bir g ü ­
l ü ş belirdi. « L o r d u m en başından başlamanızı istiyor.»
 — 126 —

B l a c k t h o r n e d u r a k l a d ı . B u n u nasıl y a p a b i l i r d i ? A m a s o n ­
r a a k l ı n a b i r ş e y g e l d i . «En iyisi s i z e d ü n y a n ı n b i r h a r i t a s ı n ı ç i ­
zeyim, senyorita. Bunu ister misin? Bildiğim kadar dünyayı
çizmeye çalışacağım.»
M a r i k o bu sözleri çevirince Toranaga'nın gözleri ilgiyle
parladı. «Efendim, 'Evet' diyor. Kâğıt g e t i r t e c e k . . . »
«Teşekkür ederim, fakat şimdilik bu yeter. Daha sonra ba­
na kâğıt verirseniz ç o k daha düzgün bir harita çizmeye g a y r e t
ederim.» Blackthorne yastıktan kalkarak yere çömeldi ve par­
mağıyla beyaz kumların üstünde dünya haritasını tersine çiz­
m e y e b a ş l a d ı . B ö y l e c e b a k a n l a r ç o k d a h a iyi a n l a y a c a k l a r d ı .
Kuzey Amerika'nın ü s t ü n d e fazla d u r m a d ı . Güney A m e r i k a ' d a
da Peru'yla sahili belirtti. A f r i k a ve Asya'yı d i k k a t l e çizdi. «Biz
s a d e c e s a h i l l e r i b i l i y o r u z . A m e r i k a , A f r i k a v e A s y a ' n ı n içi b i z i m
için esrarlı yerler.»
M a r i k o daha rahatlıkla a n l a t ı y o r d u ve İngiliz ilgilerinin a r t ­
m a k t a olduğunun farkındaydı. Ç o c u k kımıldayıp biraz yaklaştı.
«Veliaht haritanın neresinde o l d u ğ u m u z u bilmeyi istiyor.»
«Burada. Şurası Çin olacak sanırım. Sahilde ne kadar u-
zakta olduğumuzu bilemiyorum, işte şuradan buraya gelebilmek
i ç i n t a m i k i yıl d e n i z d e y o l a l d ı m . » T o r a n a g a v e ş i ş m a n k a d ı n
iyice g ö r e b i l m e k için başlarını uzattılar.
«Veliaht haritanızda ülkemizin neden o kadar küçük yer
kapladığını soruyor?»
«Bu ö l ç ü l e r e g ö r e k ü ç ü l t ü l m ü ş bir h a r i t a , s e n y o r i t a . B a k ı n ,
ş u r a d a k i Yeni D ü n y a d a n M e k s i k a ' y a kadar üç bin mil. B u r a d a
Y e d o ' y a k a d a r d a a ş a ğ ı y u k a r ı ü ç y ü z mil.»
Bir sessizlik oldu. J a p o n l a r aralarında konuştular.
«Lord T o r a n a g a , J a p o n y a ' y a nasıl geldiğinizi g ö s t e r m e n i ­
zi istiyor.»
«Şuradan. Şu Macellan Boğazı ya da geçidi... Güney A m e ­
r i k a ' n ı n t a m u c u n d a . B u r a y a s e k s e n yıl ö n c e g e ç i d i b u l a n P o r ­
tekizlinin adı verilmiş. O zamandan beri de İspanyollarla Por­
tekizliler y o l u d a i m a gizli t u t t u l a r . B u r a d a n ilk g e ç e n y a b a n c ı ­
lar biz olduk. Onların gizli bir rotalarını elde e t t i m . Bunlar bir
c i n s h a r i t a sayılır. F a k a t r ü z g â r l a r a l e y h i m i z e o l d u ğ u i ç i n y i n e
de oradan g e ç m e k için altı ay b e k l e m e m gerekti.»
 — 127 —

Kadın sözleri çevirince T o r a n a g a inanmayan gözlerle bak­

tı, «Efendim yanıldığınızı söylüyor. B ü t ü n bar... yani bütün
Portekizliler g ü n e y d e n gelirler. T e k yolları budur.»
«Evet, d o ğ r u . Portekizliler o yolu d a h a u y g u n g ö r ü r l e r .
Çünkü Afrika, Hindistan sahillerinde ve Adalarda pek çok ka­
leleri vardır. O r a d a n k u m a n y a alır ve kışları da y i n e o r a l a r a
sığınıp beklerler. Ayrıca savaş gemileri olan kalyonlar oralar­
da devriye gezer ve böylece bu yollardan başkalarının yararlan­
masına engel olurlar. Bizim için M a c e l l a n Boğazından g e ç m e k
daha kolay oldu. Yoksa o d ü ş m a n Portekiz kalelerinin ö n ü n d e n
g e ç m e y e k a l k a c a k t ı k v e bizi b a t ı r a c a k l a r d ı . L ü t f e n Lord T o r a -
naga'ya bunlardan ç o ğ u n u n yerini bildiğimi söyleyin. Hem o ka­
lelerin ç o ğ u n d a p a r a y l a t u t u l m u ş J a p o n a s k e r l e r i var. H a p i s ­
hanede bana bu bilgileri veren rahip İspanyoldu ve Portekizliler­
le Cizvitlere düşmandı.»
B l a c k t h o r n e kadının yüzünün değiştiğini f a r k e t t i . Sözleri
aktarılınca Toranaga'nın çehresi de değişiverdi.
«Japon askerleri mi? Yani s c m u r a y mı?»
« O n l a r a 'KcrJn' d e m e k d a h a d o ğ r u s a n ı r ı m . »
«Gizli bir h a r i t a d a n söz ettiniz. E f e n d i m b u n u nasıl e l e
geçirdiğinizi soruyor.»
«Hindistan'ın Portekizlilere ait olan Goa bölgesinin Katolik
b a ş r a h i b i n i n yanında Pieter S u y d e r h o f adlı bir Hollandalı sek­
r e t e r vardı. Portekizliler bu bölgeyi zorla ele g e ç i r m e y e çalışı­
yorlar. O n u n için b a ş r a h i b e t ü r l ü gizli belgeler g e l i y o r d u . Suy­
d e r h o f yıllar s o n r a bazı h a r i t a l a r ı k o p y a e t m e y i b a ş a r d ı . B u n ­
lar M a c e l l a n Boğazından Goa yoluyla Japonya'ya giden yolu
g ö s t e r i y o r d u . Bu haritayı kullandım. A n c a k g e m i d e kalan hari­
talarım kayboldu. Bunlar b e n i m için önemli. Lord T o r a n a g a için
d e değerli olabilir.»
« E f e n d i m h a r i t a l a r ı arattığını söylüyor. L ü t f e n d e v a m edin.»
«Suyderhof Hollanda'ya dönünce haritaları D o ğ u Hindis­
t a n Ş i r k e t i n e sattı.»
Kadın onu soğuk s o ğ u k süzdü. «O adam para alan bir ca­
sus muydu?»
«Haritalar için ona para verildi. Hollanda bir cumhuriyet­
t i r ve orada soyluluk payesi yoktur. Bir insan sadece a r m a ğ a n -
 — 128 —

Sandırılır. H e m ü l k e m l e m ü t t e f i k i m i z H o l l a n d a y ı l l a r d ı r İ s p a n ­
ya ve Portekiz'le savaştalar. O n u n için d ü ş m a n l a r ı n sırlarını
ö ğ r e n m e k ç o k önemlidir.»

Toranaga kadın konuşurken gözlerini haritadan ayırma-

mıştı. Yüzü ifadesizdi. M a r i k o , «Efendim,» dedi. «Haritayı kâğı­
da çizmenizi istiyor. Portekiz üslerini ve her b i r i n d e k a ç remin
olduğunu da belirteceksiniz.»
T o r a n a g a kılavuzla d o ğ r u d a n d o ğ r u y a konuşamadığına
ü z ü l ü y o r d u . M a r i k o t e k r a r Ingilize d ö n d ü . «Efendim neden
kuzeye geldiğinizi soruyor.»
«Ben bir g e m i n i n kılavuz kaptanıydım. Kuzeydoğuda bir
geçit bulmaya çalışıyorduk, senyorita.»
M a r i k o b i r d e n , «Ben senhorita,» d e ğ i l i m d i y e mırıldandı.
«Evliyim.»
« Ö z ü r d i l e r i m . . . Y e t m i ş yıl ö n c e İ s p a n y a v e P o r t e k i z b i r a n ­
l a ş m a imzaladılar. Yeni b u l u n a c a k t o p r a k l a r ı aralarında pay-
e d e c e k l e r d i . Sizin dünyanız Portekiz'in payına d ü ş t ü . O n u n için
d e ülkeniz, L o r d T o r a n a g a , siz, h e r k e s , b u ş a t o v e i ç i n d e k i h e r
şey Portekiz'e verildi.»
« R i c a e d e r i m , A n j i n S a n . B u ç o k s a ç m a b i r şey.»
«Buna inanmayacağınızı biliyordum. A m a doğru.»

Kadın sözleri nakledince Lord Toranaga aşağı gören bir

tavırla güldü. «Lord Toranaga bunun, gökyüzünü kendisiyle
Çin İmparatoru arasında b ö l m e k t e n farksız olduğunu söylüyor.»
«Lütfen Lord Toranaga'ya söyleyin. D u r u m hiç de öyle de­
ğil.» Ç o k ihtiyatlı d a v r a n m a s ı g e r e k t i ğ i n i a n l a m ı ş t ı . «Onlar r e s m i
a n l a ş m a yaptılar. Katolik o l m a y a n ülkeleri böylece bölüştüler.
D o ğ u d a her şey Portekiz'in, batıdaysa İspanya'nın. 1500'de B r e ­
zilya bulundu. Şimdi oranın sahibi Portekiz. O r a d a k i yerlileri
öldürdüler, tapınakları ve m a d e n l e r i s o y u p altın ve g ü m ü ş l e r i
alarak zengin oldular. Amerika'nın kalan kısmı da Ispanyalıla-
n n . M e k s i k a , Peru ve diğer yerler. İspanyollar Inka uygarlığını
o r t a d a n kaldırdılar, yüz b i n l e r c e İnsanı t u t s a k aldılar. T o p r a k l a r ı
zapteden kimselerin aralarını açtılar. Şimdi İspanya, İnka'lardan
y a ğ m a edilen g ü m ü ş ve altın sayesinde dünyanın en zengin ül­
kesi. Portekiz'se Asya'ya sahip ç ı k m a y a çalışıyor. Papa da
 — 129 —

onları destekliyor. Söylediğim gibi, Çin'den Afrika'ya kadar oian

t o p r a k l a n kendilerinin sayıyorlar.»
M a r i k o birden ciddileşmiş, B l a c k t h o r n e ' u n neyi k a s t d e t t i -
ğini anlamıştı. T o r a n a g a da öyle. «Efendim, düşmanlarınızı çe­
kiştirdiğinizi ve kafasını z e h i r l e m e y e çalıştığınızı söylüyor.»
«Anlattıklarım doğrudur.»
Toranaga da, Mariko kadar şaşırmıştı. «Sen ne dersin Kiri
San?» diye srodu.
«Bu a d a m s ö y l e d i k l e r i n e i n a n ı y o r . F a k a t b u n u n a s ı l k a ­
nıtlaman?»
T o r a n a g a , « S e n nasıl k a n ı t l a r d ı n , M a r i k o S a n ? » d e d i . M a -
riko'nun şaşırıp üzülmesinden rahatsız o l m u ş , f a k a t ç e v i r m e n
olarak onu kullanmayı kabul ettiğine de sevinmişti.
«Rahip Tsukku San'a sorarım. Ondan sonra da güvenilir
bir a d a m ı d ü n y a y ı d o l a ş m a y a y o l l a r ı m . Belki A n j i n San'la.»
Kiri söze karıştı. «Rahip bu sözleri d e s t e k l e m e z s e , bu, An­
jin S a n ' ı n y e r i n e b i r ç e v i r m e n a r a r k e n o n a M a r i k o ' y u t e k l i f et­
tiğine memnundu kadın. Mariko San'a güvenebileceklerini bi­
liyordu. H e m y e m i n ettiği için o Hıristiyan şeytanlarına da bir
şeyi anlatmazdı.
O sırada gözleri yaklaşan yaşlıca bir kadına takıldı. B u ­
dist rahibelerinin k a p ü ş o n l u c ü p p e s i n i giymiş kadının yanında
dört gri kîmonolu vardı. A d a m l a r durdular ve s a d e c e kadın
yaklaştı.

16

Hepsi saygıyla eğilip selam verdiler. Toranaga barbarın

da onları taklit ettiğini ve merakla bakmadığını görerek, An­
jin San her şeyi ç a b u k öğreniyor, diye d ü ş ü n d ü . Kafasında bel­
ki on bin soru vardı. Fakat disiplinli bir insan o l d u ğ u için b u n -

Şogun. — F : 9
 — 130 —

lan bir y a n a bırakarak o anki tehlikeyle ilgilenmeye karar verdi.

Kiri kalkıp yaşlı kadına bir yastık v e r m i ş , sonra o n u n ya­
nına ç ö m e l m i ş t i . Kadın da onları selamlayarak, «Teşekkür
e d e r i m , H i r i t s u b o San,» d e d i . G e l e n i n a d ı Y o d o k o ' y d u v e T a i k o ' -
nun dul eşi olan kadın Budist rahibeliğini s e ç m i ş t i . Gözlerini
kısarak Blackthorne'a bakıp mırıldandı. «O bir b a r b a r mı?
Gözlerim gittikçe bozuluyor. Tsukku San değil. Nen?»
T o r a n a g a c e v a p v e r d i . «Hayır, b u y e n i b a r b a r . »
Yodoko dönerek Yaemon'a baktı ve onu yeni farketmiş gibi
bir tavır takındı. «Oh, o ğ l u m ! D e m e k b u r a d a s ı n ! Ben d e s e n i arı­
yordum.» Saygıyla selam verdi.
Y a e m o n da g ü l e r e k bu selama karşılık verdi. «Teşekkür
e d e r i m , b ü y ü k a n a . Oh, barbarı duyacaktınız. Bize harita çizdi
ve türlü şeyler anlattı.»

Yaşlı kadın d u d a k b ü k t ü . «Barbarları s e v m e m . B u r a y a gel-

m e s e l e r ç o k d a h a iyi e d e r l e r . B a b a n L o r d T a i k o o n l a r a n a s ı l
d a y a n ı r d ı b i l m e m ? F a k a t o b i r e r k e k t i v e s e n d e e r k e k s i n . Er­
k e k l e r i n k a d ı n l a r d a n d a h a fazia sabırları vardır tabiî.» S e v g i y l e
ç o c u ğ a sarıldı. «Buraya neden geldim biliyor m u s u n ? K w a m -
p a k u ' y u ç a ğ ı r m a y a ! G ü n k ü K v v a m p a k u y e m e ğ e d e , yazı d e r s i n e
de g e ç kalmış!»
«Yazı d e r s l e r i n d e n n e f r e t e d i y o r u m . B e n y ü z m e y e g i d e c e ­
ğim!»
T o r a n a g a g ü l ü m s e d i . «Bir l i d e r i n iyi y a z ı y a z m a s ı g e r e k i r ,
Y o e m o n S o m a . K v v a m p u k u ' n u n d a h e r k e s t e n d a h a iyi y a z m a s ı
g e r e k i r . Y o k s a İ m p a r a t o r a ya da b ü y ü k ctaimyo'lara nasıl m e k ­
t u p yazabilir? Bir lider y a n m d a k i l e r d e n daima daha üstün o l ­
malı ve zor gelen pek ç o k şeyi başarmalıdır.»
« E v e t , K v v a m p a k u o l m a k ç o k zor.» Y a e m o n b ü y ü k bir a d a m
gibi kaş ç a t t ı . «O halde d e r s l e r i m e çalışmalıyım.»

H e p s i d e veliahtla g u r u r l a n d ı l a r . Y a d o k o , «Çok akıllısın o ğ ­

lum,» d e d i .
«Evet, b ü y ü k a n n e . A n n e m i n d e d i ğ i gibi ben d e b a b a m k a d a r
akıllıyım. A n n e m ne z a m a n buraya d ö n e c e k ? »
Y o d o k o y a n g ö z l e T o r a n a g a ' y a b a k t ı . «Yakında.»
T o r a n a g a d a , « Ç o k kısa s ü r e i ç i n d e g e l e c e ğ i n i u m a r i m , »
 —131 —

diye ekledi. Ç o c u ğ u a l m a k için Yodoko'yu İshido'nun g ö n d e r ­

diğini biliyordu.
Y o d o k o içini ç e k t i . « O ğ l u m d a n s o r u m l u o l m a k ç o k zor.
L a d y Ö c h i b a ' n m O s a k a ' y a dönmesi çok iyi olacak. O zaman
ben d e tapmağa g i d e r i m , n e f t ? L a d y O c h i b a n a s ı l ? L a d y G e n j i -
ko nasıl?»
« İ k i s i n i n s a ğ l ı ğ ı d a ç o k iyi.» T o r a n a g a i ç i n i ç i n g ü l ü y o r d u .
D o k u z yıl ö n c e T a i k o b e k l e n m e d i k b i r y a k ı n l ı k g ö s t e r e r e k T o r a -
naga'dan ç o k sevdiği resmi metresi Lady Ochiba'nın kardeşi
Lady Genjiko'yla evlenmesini istemişti. «Böylece ailelerimiz
t a m anlamıyla birleşir, nen?» demişti.
Taiko'yla bu yakınlığı istemişti. T o r a n a g a . Fakat O c h i b a ' ­
nın k e n d i s i n d e n n e f r e t e t t i ğ i n i b i l i y o r d u . H e m O c h i b a ' n ı n kar*
deşi, karısı olursa T a i k o ' n u n ü s t ü n d e b ü y ü k nüfuz e l d e e d e c e k ­
t i . A m a T o r a n a g a onu o ğ l u n a alırsa idarenin d a i m a kendisinde
kalacağını d ü ş ü n m ü ş t ü . Bütün g ü c ü n ü ve zekâsını kullanarak,
Sudara ve Genjiko'nun evlenmesini sağlamıştı. Genjiko saye­
sinde kendisini Lady O c h i b a ' d a n k o r u y o r d u . Ç ü n k ü O c h i b a kar­
deşine çok düşkündü.
«Gelinimin d o ğ u m sancıları henüz başlamamış... Oysa dün
başlaması bekleniyordu. Tehlike olmadığına göre Lady Ochiba
oradan hemen ayrılacaktır.»
«Üç kızdan s o n r a G e n j i k o ' n u n size bir e r k e k t o r u n vere­
ceğini umarım. B u n u n için dua edeceğim.»
T o r a n a g a , kadının soyu için bir t e h l i k e o l u ş t u r m a k l a ' bir­
likte o n u n k e n d i s i n d e n d a i m a hoşlandığını d a b i l i y o r d u . «Teşek­
kür ederim.»
«Duyduğuma göre Lady Sazuko'nun da ç o c u ğ u olacakmış.»
«Evet, ç o k talihliyim.» Son r e s m i m e t r e s i n i a n ı m s a y a n T o ­
ranaga o n u n gençliğini, g ü c ü n ü ve sıcaklığını d ü ş ü n e r e k m e m ­
nun oldu. Bir oğlu olacağını u m u y o r d u . S a z u k o ç o k sağlıklı ve
g e n ç o l d u ğ u n a g ö r e bir e r k e k ç o c u ğ u r a h a t r a h a t d o ğ u r a b i l i r ­
di.
«Buda s e n i . t a k d i s etmiş.» Yodoko ani bir hasete kapıldı.
T o r a n a g a ' n ı n y a ş a y a n d ö r t o ğ l u , b e ş kızı v e b e ş kız t o r u n u o l ­
ması haksızlıktı. Şimdi Sazuko da d o ğ u r a c a k t ı . H e m T o r a n a g a
hâlâ güçlüydü ve evinde pek çok resmi metresi vardı. Daha ç o k
 — 132 —

oğullars o l u r d u . A m a o n u n b ü t ü n u m u d u b u yedi y a ş ı n d a k i ço­

cukta toplanmıştı. Bu Lady Ochiba kadar kendi oğluydu. A m a
başlangıçta Lady Ochiba'yı ne kadar kıskanmıştı...
Yaemon, «Gidip derslerimi yapabilir miyim, büyükana?»
diye sordu.
«Tabiî. Haydi gidelim.» Kiri kadının k a l k m a s ı n a y a r d ı m e t t i
ve Y a e m o n ö n d e n k o ş t u . Gri k i m o n o l u l a r onu bekliyorlardı.
İçlerinden biri h e m e n o n u t u t u p sevgiyle o m z u n a aldı. Yaşlı
kadın doğruldu. «Benimle biraz yürür müsünüz, Lord T o r a n a ­
g a ? D a y a n a c a k g ü ç l ü bir kola ihtiyacım var.»
Toranaga b e k l e n m e d i k bir çeviklikle ayağa fırladı. Kadın
o n u n k o l u n a g i r d i y s e de d a y a n m a d ı . «Evet g ü ç l ü bir kola ihti­
y a c ı m var. Y a e m o n da öyle. A y n ı şeye ülkenin de g e r e k s i n i m i
var.»
«Size d a i m a h i z m e t e t m e y e hazırım.»
Diğerlerinden uzaklaşınca kadın hafif sesle konuştu. «Tek
naip olmalı ve idareyi elinize almalısınız. Y a e m o n g e r e k e n ya­
şa gelene kadar ülkeyi yönetmelisiniz.»
«İstesem bile T c i k o ' n u n vasiyetnamesi buna engel oluyor.
Z a t e n i s t e d i ğ i m de y o k . Ben t e k başıma idareyi ele almayı hiç
bir z a m a n arzu etmedim.»
Kadın Taiko'nun ona yıllarca ö n c e yaptığı gibi içtenlikle
h i t a p e t t i . « T o r a C h a n , a r a m ı z d a p e k a z sır var. İ s t e s e n i z b u n u
yapabilirsiniz. Lady Ochiba'ya ben cevap veririm, ömrünüz
boyunca yönetim sizde olsun. Şogun olun ve Yaemon'u da tek
vârisiniz yapın. O da sizden sonra Şogun olsun. Lady Ochiba
ve o n u n büyükbabası G o r o d a dolayısıyla Yaemon'un soyu Fu-
jimoto'ya dayanıyor.»
T o r a n a g a o n a b a k a k a i d ı . «.Daimyc'ların b ö y l e bir şeyi ka­
bul edeceklerini" mi sanıyorsunuz? Ya da İmparatorumuz bu
rütbeyi v e r m e y e yanaşır mı?»
«Hayır. S a d e c e Y a e m o n i ç i n b u n a razı o l m a z l a r . A m a ö n c e
siz Ş o g u n o l u r v e ç o c u ğ u d a e v l a t edinirseniz, h e p s i n i k a n d ı ­
rırsınız. L a d y O c h i b a v e b e n d e s i z i d e s t e k l e r i z . İ s h i d o v e d i ­
ğ e r l e r i n i idare edebilirsiniz. Z a t e n d a i m a b u n u yaptınız. Duy­
d u ğ u m savaş söylentilerinden korkuyorum, Tora Chan. Savaş
b a ş l a r s a d a i m a s ü r e r v e Y a e m o n ' u d a o r t a d a n kaldırır.»
 — 133 —

«Evet b u n a b e n d e i n a n ı y o r u m . S a v a ş başlarsa sona e r m e ­

yecektir.»
«O halde y ö n e t i m i alın! Ne isterseniz yapın! Y a o m e n de­
ğerli bir ç o c u k . O n u sevdiğinizi biliyorum. Babası gibi kafalı ve
siz yol g ö s t e r i r s e n i z h e p i m i z k a z a n ç l ı çıkarız. K e n d i s i mirası­
nı ele g e ç i r m e l i . A ç ı k açık desteklemezseniz onu m a h v e d e c e k ­
ler.»
Toranaga, «Kendisini destekliyorum,» diye cevap verdi.
«Her b a k ı m d a n bu böyle. Ölen eşiniz Taiko'yla böyle anlaşmış­
tık zaten.»
«Teşekkür ederim.» C ü p p e s i n e sıkıca sarılarak biraz dik-
teşti. «Dinleyin. Ben s a ğ k e n ne veliaht, ne de Lady O c h i b a size
karşı gelemezler. Önerdiğim şeyi d ü ş ü n e c e k misiniz?»
«Ölen e f e n d i m b u n a engel oluyor. Ne vasiyetnameye, ne
meclis başkanı olarak verdiğim söze karşı gelemem.»
Sessiz sedasız yürüdüler. Sonra T o d o k o içini ç e k t i . «Neden
onu eş olarak almıyorsun?»
T o r a n a g a d u r a k l a d ı . «Ochiba'yı mı?»
«Neden o l m a s ı n ? Kendisi siyasi a ç ı d a n size ç o k u y g u n bir
e ş . Ü s t e l i k g ü z e l , g e n ç , e n iyi k a n d a n , y a r ı F u j i m o t o y a r ı M i -
novvara, h e m ç o k d a n e ş e l i v e c a n l ı , A r t ı k r e s m i b i r e ş i n i z y o k .
N e d e n o l m a s ı n ? B ö y l e c e işler düzelir ve İ m p a r a t o r l u k p a r ç a ­
lanmaz. H e m O c h i b a ' d a n oğullarınız da olur. Y a o m e n sizden
s o n r a Ş o g u n o l u r . O n u d i ğ e r o ğ u l l a r ı n ı z izler. N e d e n L a d y O c -
hiba'yla evlenmiyorsunuz?»
T o r a n a g a , ç ü n k ü o bir t a n r ı ç a n ı n yüz ve v ü c u d u n a s a h i p
bir y a b a n kedisi, hain bir k a p l a n , diye düşündü.' Kendisini bir
irnparatoriçe sanıyor ve öyle davranıyor. Yatakta ona asla g ü ­
venilmez. İnsanı o k ş a r k e n gözlerine bir dikiş iğnesi de batıra-
bilir. O n u n l a i s i m d e k a l a c a k bir evlilik bile y a p a m a m . B u n u o
da asla istemez. Onu istemememin çok nedeni var ve bunlar­
dan en s o n u n c u s u da bana d u y d u ğ u nefret. On bir yıldan beri
b e n i m m a h v o l m a m için çalışıyor. Daha on y e d i s i n d e y k e n beni
o r t a d a n kaldırmaya kalktı. Tıpkı yazın o l g u n bir şeftalisine b e n ­
z i y o r d u , a m a içi ç e l i k t i . O n b e ş y a ş ı n d a T a i k o ' n u n m e t r e s i o l u r
olmaz adamı etkisine aldı. Sonra Taiko'dan çocuk doğurması...
T a i k o s o n u n d a bir mucize sayesinde ç o c u ğ a kavuştu. Fakat
 — 134 —

T a i k o ' n u n yüzlerce kadınla ilgisi oldu. Her yaşta, her k a s t t a n

kadınla ilişki k u r d u . F u j i m o t o p r e n s e s l e r i n d e n d ö r d ü n c ü sınıf
geyşalara kadar pek çok kadınla yattı. Fakat hiçbiri Taiko'dan
g e b e kalmadı. Buna karşılık T a i k o ' n u n savdığı, boşadığı veya
başkasıyla evlendirdiği kadınların ç o ğ u n u n ç o c u k l a r ı oldu. Tai-
k o e l l i ü ç ü n d e y k e n L a d y O c h i b a o n a cılız, h a s t a l ı k l ı b i r ç o c u k
v e r d i a m a b e b e k kısa s ü r e s o n r a ö l d ü . T a i k o k e d e r d e n d e l i y e
d ö n e r e k kadını değil kendisini s u ç l a d ı . S o n r a O c h i b a d ö r t yıl
s o n r a t e k r a r d o ğ u r d u . B u s e f e r k i ç o k sağlıklı bir ç o c u k o l d u .
T a i k o o n a , 'Eşsiz O c h i b a ' d i y o r d u . . .
«Yaemon'un babası Taiko mu değil mi? Ah, gerçeği bile­
bilmek için ç o k şey verirdim. Gerçeği bilemeyeceğiz. A m a şu
ya da bu şekilde g e r ç e ğ i kanıtlayacak deliller için neler ver­
m e z d i m . Her k o n u d a akıllı o l a n T a i k o ' n u n O c h i b a v e Y a e m o n
konusunda aptallaşması tuhaf. Bütün kadınların içinde oğlunun
anasının Ochiba olması da garip. Ochiba'nın babası, üvey ba­
bası ve annesi Taiko yüzünden öldü. A c a b a Ochiba başka bir
erkekle yatıp onun t o h u m u n u aldıktan sonra adamı ortadan
k a l d ı r m a k k u r n a z l ı ğ ı n ı g ö s t e r e b i l d i m i ? B u n u bir d e ğ i l iki d e f a
yapabildi mi? O bu kadar kötü olabilir mi? A h , tabiî!... Ochiba'y-
la evlenmek mi? Asla...
Y o d o k o , «Siz b i r e r k e k s i n i z , T o r a C h a n , » d e d i . « B ö y l e b i r
kadını kolaylıkla idare edersiniz. İ m p a r a t o r l u k t a o n u idare e d e ­
b i l e c e k b i r siz v a r s ı n ı z , n e h ! S o n u ç t a o b i r k a d ı n d ı r . S i z i n i ç i n
değerli bir eş olurdu.»

17

Gecenin en karanlık saatinde duvarı aşan katil bahçeye at­

ladı. V ü c u d u n a y a p ı ş a n siyah bir elbise g i y m i ş t i . Altı kalın ç o ­
rapları da siyahtı ve siyah bir maskeyle k a p ü ş o n , yüzüyle başı­
nı gizliyordu. Ufak tefek a d a m ses çıkarmadan iç kalenin d u ­
v a r ı n a y a k l a ş t ı . Elli m e t r e ö t e d e iki k a h v e r e n g i k i m o n o l u k a -
 — 135 —

p:yı k o r u m a k t a y d ı l a r . A d a m u s t a l ı k l a ü s t ü n e k u m a ş k a p l a n m ı ş
çengeli yukarıya attı. İpek ip takılı ç e n g e l taşın arasına g e ç e ­
rek kaldı ve a d a m ç a b u c a k y u k a r ı y a t ı r m a n ı p iki taşın arasın­
dan girerek gözden kayboldu.
L a m b a l a r ı n y a n d ı ğ ı k o r i d o r loş v e s e s s i z d i . A d a m g ö l g e
g i b i s ü z ü l e r e k b i r dış k a p ı y ı a ç t ı . B a ş k a k a h v e r e n g i k i m o n o l u l a r
devriye gezerken a d a m duvara yapışıp bekledi. Sonra koridor­
d a ilerledi. U ç t a k i kapıyı b i r s a m u r a y k o r u y o r d u . B a ğ d a ş k u r m u ş
d i m d i k o t u r a n muhafız e s n e d i . Bir an gözleri k a p a n d ı . İşte o
sırada katil hiç ses ç ı k a r m a d a n saldırdı. Elindeki ipek iple bir
ilmek y a p a r a k muhafızın b o y n u n a g e ç i r i p sıktı. S a m u r a y ipi gev­
ş e t m e y e çalıştı a m a omuzları arasına s a p l a n a n bir bıçak hare­
ketsiz kalmasına yetti.
A d a m ziyaretçi odasının kapısını sessiz sedasız açtı. Usul­
ca etrafına bakındı. Cesedi ç e k i p içeriye aldı. Sonra karşı ta­
r a f t a k i iç k a p ı l a r d a n s o l d a k i n e y a k l a ş t ı . Kıvrık bıçağını s a ğ
eline alarak kapıya usulca v u r d u ve «İmparator Ahirakavva'nın
zamanında...» diye parolayı söyledi.
Öbür t a r a f t a n bir bıçağın kınından çekilirken çıkardığı ses
y a n k ı l a n d ı v e c e v a p g e l d i . « . . . E n r a k u j i a d ı n d a a k ı l l ı b i r adam-
yaşıyordu...»
« K e n d i s i ilk o t u z k u r a l ı y a z m ı ş t ı . L o r d T o r a n a g a ' y a a c e l e
haber getirdim.»
K a p ı a ç ı l ı r a ç ı l m a z k a t i l s a l d ı r d ı . B ı ç a ğ ı n ı ilk s a m u r a y ı n
gırtlağına sapladı. Sonra bıçak çıktı ve ikinci samurayın boğa­
zına g i r d i , i k i a d a m d a a y a k t a ö l d ü . Katil o n l a r ı t u t a r a k sessiz
sedasız yere yatırdı.
Sonra iç koridorda ilerledi. Burası pek loştu. Sonra bir ka­
pı açıldı ve a d a m ağır ağır d ö n d ü .
On m e t r e ö t e d e k i Kiri ağzını a ç m ı ş o n a b a k ı y o r d u . Kadının
elinde bir t e p s i vardı.
Katil t e p s i d e k i t e m i z iki f i n c a n l a , d o k u n u l m a m ı ş y i y e c e k ­
leri ve buharı çıkan çaydanlığı g ö r d ü . S o n r a tepsi yere d ü ş t ü
v e k a d ı n ı n eli k u ş a ğ ı n a g i t t i . E l i n d e b i r h a n ç e r b e l i r m i ş t i . D u ­
dakları oynuyor, ama sesi çıkmıyordu. Katil o sırada köşeye
erişmişti. En u ç t a k i kapı açıldı ve gözlerinden uyku a k a n bir
s a m u r a y hayretle dışarıya baktı.
 —136 —

Katil ona d o ğ r u koştu ve kâğıt kaplı kapıya saldırdı. Kâğıdı

yırtarak içeriye daldığı sırada Kiri de haykırarak tehlikeyi haber
v e r d i . A d a m k a r a n l ı k t a k o ş a r a k b i r dış s a l o n d a n g e ç t i . G ü r ü l t ü l e r
b a ş l a m ı ş t ı a m a o s a ğ d a k i kapıyı b u l u p açtı ve y e r d e k i k a p i t o n e
şiltenin üstünde yatan a d a m a saldırdı. Fakat kıskaç gibi bir el
kolunu yakaladı. Katil bıçağı t u t a n k o l u n u k u r t a r m a k için u ğ r a ­
şıyordu. Sonunda kurtulup bıçakla saldırdı, ama isabet ettireme­
di. Bıçak şilteye geldi. Bu kez d o ğ r u l a r a k bıçağını kaldırıp a-
y a k t a d u r a n a d a m ı ö l d ü r m e k için atıldı. F a k a t a d a m b e k l e n m e ­
dik bir çeviklikle d ö n d ü ve sert bir ayak kasıklarına g ö m ü l d ü .
Kurban kendini güvene a l m a k için k a ç a r k e n katil can acısından
iki b ü k l ü m o l d u .
S a m u r a y l a r ellerinde fenerlerle kapıya gelmişlerdi. S a d e c e
k a s ı k b a ğ ı n ı t a k m ı ş , s a ç l a r ı k a r m a k a r ı ş ı k N a g a , e l i n d e kılıcı
B l a c k t h o r n e ' l a k a t i l i n a r a s ı n a z ı p l a d ı . « T e s l i m ol!»
Katil bir kere bıçağını kaldırarak, «Namu Butsu...» diye d i ­
ye bağırdı. Bu «Buda adına,» a n l a m ı n a g e l i y o r d u . S o n r a bıçağı
k e n d i ç e n e s i n i n a l t ı n a s a p l a d ı . K a n fışkırtınca k a t i l d i z ü s t ü ç ö k ­
t ü . N a g a b i r kılıç d a r b e s i y l e o n u n k a f a s ı n ı u ç u r d u .
O sessizlikte Naga kesik kafayı kaldırarak yüzünden mas­
keyi sıyırdı. Göz k a p a k l a r ı hâlâ titriyor, t e p e d e k i ö r g ü s a m u r a y -
larınkîni a n d ı r ı y o r d u . « O n u t a n ı y a n v a r mı?»
Kimse cevap vermedi. Naga bu yüze î ü k ü r ü p kafayı hiddet­
le adamlardan birine attı. Sonra siyah elbiseyi sıyırarak katilin
sağ kolunda aradığını buldu. Özel Buda işareti olan d ö v m e kol­
tuk altındaydı.
«Bu nöbetin subayı kim?»
«Benim, lordum.»
Naga onun üstüne atlarken diğerleri dağıldılar. Subay bu
k o r k u n ç kılıç d a r b e s i n d e n k a ç ı n m a y a y e i î e n m e d i . B a ş ı y l a b i r ­
likte o m z u ve bir kolu aynı anda kesildi.
N a g a e m r e t t i . «Bu n ö b e t t e k i s a m u r a y l a r i ç a v l u y a t o p l a n ­
sınlar.» O s ı r a d a e l i n d e h a n ç e r l e i ç e r i y e g i r e n Kiri'yi g ö r e r e k
sustu.
Kadın önce cesede, sonra Biackthorne'a baktı, «Anjin San
yaralanmadı ya?»
Naga yaklaşıp onun üstündeki uyku kimonosunu çekerek
 —137 —

s o r u s o r u n c a B l a c k t h o m e d u r u m u a n l a d ı . « B i r ş e y i m yok.»
N a g a , «İyi,» d i y e s ö y l e n d i . « Y a r a l a n m a m ı ş a b e n z i y o r , K i r i t -
s u b o San.»
N a g a , «İyi,» d i y e s ö y l e n d i . « Y a r a l a n m a m ı ş a b e n z i y o r , K i -
r i t s u b o San.»
Kiri, «Katilde B u d a d ö v m e s i vardı değil mi?» d e d i .
«Evet, Lady K i r i t s u b o . »
«Şeytanlar... şeytanlar.»
Naga kadına selam verip şaşkın duran s a m u r a y l a r d a n biri­
ne d ö n d ü . «Peşimden gel ve kafayı getir!» Babasına d u r u m u
nasıl a n l a t a c a ğ ı n ı d ü ş ü n e r e k y ü r ü d ü . Bir y a n d a n da babasını
k o r u d u ğ u için Tanrıya t e ş e k k ü r e d i y o r d u .

T o r a n a g a k ı s a c a , «Bir r o n i n ' d i , » d e d i . « O n u n k i n i o l d u ğ u ­
nu asla a n l a y a m a z s ı n , Hiro M a t s u San.»
«Fakat b u n d a n İshido s o r u m l u . Bunu y a p a c a k kadar o n u r ­
s u z , n e n ? R i c a e d e r i m izin v e r i n d e a s k e r l e r i m i z i ç a ğ ı r a y ı m . B u
işi bîr a n ö n c e b i t i r e l i m . »
«Hiro M a t s u San, görevlerini yapamadıkları için bu nöbet­
teki bütün muhafızların rütbelerini indireceksin. Sepukku yap­
maları da yasak. Bu utançla yaşayacaklar. Ölen muhafızları da
ayaklarından sürükletip şatodan çıkararak idam yerine yollat.
K ö p e k l e r o n l a r ı n l e ş l e r i n i yesin,»
S o n r a o ğ l u n a b a k t ı . D a h a ö n c e J o h j i M a n a s t ı r ı n d a n İshi-
d o ' n u n Naga'ya kötülük e t m e k niyetinde o l d u ğ u n u belirten ha­
ber gelmişti. Toranaga oğlunu hemen iç koridora aldırmış, bu
a r a d a Kiri ve Lady S o z u k o dahil b ü t ü n ailesinin kaldığı yer­
lere muhafızlar koymuştu. Başrahip, İshido'nun annesinin çok
hastalandığını ve kendisini bir an ö n c e bırakmanın ç o k uygun
olacağını da bildiriyordu.
T o r a n a g a acı ve s o ğ u k bir sesle k o n u ş t u . «Naga San, bu
katilin içeriye girmesinden sen de aynı derecede sorumlusun.
N ö b e t t e olan ya da o l m a y a n her s a m u r a y s o r u m l u . Gelirinin ya­
rısını c e z a o l a r a k a l ı y o r u m . »
Genç, kafasını kurtarmasına şaşarak mırıldandı. «Efendim,
 —138 —

lütfen benim rütbemi de indirin. Bu utançla yaşayamam. Bu

başarısızlığımdan dolayı sadece hakareti hakkettim, lordum.»
«Böyle bir şey isteseydim hemen yapardım. Şimdi Yedo'yo
h a r e k e t e d e c e k s i n . Y a n m a y i r m i a d a m alıp a ğ a b e y i n i n y a n ı n a
g i d e c e k s i n ! Y o l l a r d a h i ç v a k i t k a y b e t m e y e c e k s i n . Git!» Y ü z ü
bembeyaz olan Naga, selam verip uzaklaştı. Toranaga' Hiro
M a t s u ' y a da sert davrandı. «Muhafızlarımı d ö r t katına çıkar. Bu
g ü n v e yarınki ş a h i n avımı iptal et. N a i p l e r toplantısının e r t e s i
g ü n ü O s a k a ' d a n ayrılacağım. B ü t ü n hazırlıkları y a p a c a k s ı n . O
ana dek burada kalacağım. Davet edilmeyen kimseyle de ko­
nuşmayacağım.»
Hiddetle elini sallayarak herkesi savdı. «Hiro M a t s u , s e n
kal.»
O d a boşaldı. Hiro M a t s u utancının gizli kalacağını d ü ş ü ­
nerek teselli buluyordu. Çünkü muhafızların komutanı olarak
e n s o r u m l u k e n d i s i y d i . « H i ç b i r m a z e r e t i m y o k , l o r d u m . Hiç.»
T o r a n a g a d ü ş ü n c e y e dalmıştı ve hiddetli de değildi. «Gizli
Buda ö r g ü t ü n e iş v e r m e k istesen onları nasıl b u l u r s u n ? O n ­
lara nasıl yaklaşırsın?»
«Bilmiyorum, lordum.»
«Bunu kim bilebilir?»
«Kasigi Yabu.»
T o r a n a g a , «Onu ş a f a k v a k t i b u r a y a getir,» diye emretti,
«Kendisinin bu işten s o r u m l u olduğunu mu düşünüyorsu­
nuz?»
Toranaga cevap vermeyerek düşünceye daldı. Sonunda yaş­
lı asker bu sessizliğe d a y a n a m a d ı . «Rica e d e r i m l o r d u m , bıra­
kın g ö z l e r i n i z i n ö n ü n d e n ç e k i l e y i m . B u b a ş a r ı s ı z l ı ğ ı m ı z d a n ç o k
u t a n ı y o r u m ve...»
T o r a n a g a , «Böyle bir suikastı ö n l e m e k hemen h e m e n o l a ­
naksızdır,» d e d i .
«Fakat onu yakınınızda değil dışarıda yakalamalıydık.»
«Bunu kabul ediyorum, ama seni sorumlu tutmuyorum.»
«Ama ben kendimi sorumlu sayıyorum. Sonra s ö y l e m e m
gereken bir şey var, lordum. Ç ü n k ü Yedo'ya dönene kadar g ü ­
venliğinizden ben sorumluyum. Size suikast yapmaya kalkacak­
lar. C a s u s l a r ı m ı z I s h i d o ' n u n k u v v e t l e r i n i t o p l a d ı ğ ı n ı d a h a b e r
 — 139 —

veriyorlar. Bu g e c e Lord O n o s h i bir adamıyla Kyushu'daki ka­

lelerini g ü ç l e n d i r i y o r m u ş . » Yaşlı a s k e r , T o r a n a g a ' n ı n g ü v e n l i ğ i n ­
den çok endişedeydi.
«Kendisiyle karşılaştığım z a m a n bunu sorarım.»

H i r o M a t s u ' n u n t a h a m m ü l ü k a l m a m ı ş t ı . «Sizi h i ç a n l a y a m ı ­
y o r u m . Her şeyi budalaca t e h l i k e y e attığınızı söylemeliyim.
Evet, b u d a l a c a . B u n u s ö y l e d i ğ i m için k a f a m ı alsanız da u m u ­
r u m d a değil. K i y a m a ve Onoshi, Ishido'yla birlikte oy kullanır­
l a r s a siz s u ç l u b u l u n a c a k s ı n ı z . A r t ı k ö l m ü ş s a y ı l ı r s ı n ı z . . . B u r a ­
ya g e l m e k l e her şeyi t e h l i k e y e attınız ve kaybettiniz! O l a n a k
v a r k e n k a ç m a y a bakın. Hiç o l m a z s a başınız omuzlarınızın ü s t ü n ­
d e kalır!»
«Henüz tehlikede değilim.»
«Nasıl olur...»
T o r a n a g a , «Aslında bir katil bana yaklaşamaz,» diye diret­
t i . «Bu iyi h a z ı r l a n m ı ş o l a n k a t i l b i l e ö y l e . K e n d i s i h e m y o l u ,
hem parolayı biliyormuş. Kiri San onun parolayı söylediğini
d u y m u ş . O n u n için katil kaldığım odayı da biliyordu sanırım.
Avı ben d e ğ i l d i m . Hendisi Anjin San'ı istiyordu.»
«O barbarı mı?»
Toranaga barbarın sabah açıkladığı o akla hayale gelmez
şeylerden sonra böyle bir d u r u m olacağını t a h m i n etmişti. Biri
için Anjin San'ın tehlikeli olduğu anlaşılıyordu. Fakat Torana­
ga düşmanlarının bu kadar çabuk harekete geçeceklerini san-
mamıştı. Anjin san'ın k o n u ş t u ğ u n u hangi casus haber vermiş­
ti? Kiri ve M a r i k o San'dan k u ş k u l a n m ı y o r d u . Fakat b a h ç e y e
gizlenen biri onları dinlemiş olabilirdi.
«Anjin San'ın muhafızlarını on k a t m a çıkar. Kendisi benim
i ç i n on bin insan değerinde.»

Lady Y o d o k o g i t t i k t e n s o n r a T o r a n a g a , İngilizi t e k r a r sor­

guya ç e k m e y i d ü ş ü n m ü ş t ü . Fakat adamın bitkin halini görerek
heyecanını bastırmış ve ertesi günü konuşacaklarını söylemiş­
t i . K i r i 'yi d e A n j i n S a n ' a ç o k iyi b a k m a s ı , g e r e k i y o r s a d o k t o r
çağırması ve hatta isterse barbar yemeği bile vermesi için u-
y a r m ı ş t ı . K a d ı n a g i z l i c e , « O n u g ü ç l e n d i r e c e k h e r ş e y i yap,» d e ­
m i ş t i . «Kafası d a , v ü c u d u d a s a ğ l a m olmalı.»
 — 140 —

Sonra Anjin San yaşlı rahibin hapishaneden çıkarılmasını

rica etmiş ve onun hasta olduğunu söylemişti. Toranaga, bunu
düşüneceğini söyleyerek kendisine t e ş e k k ü r eden Anjin San'ı
savmıştı. Oysa daha ö n c e d e n keşişi almaları için hapishaneye
samurayları göndermişti.
Toranaga uzun süreden beri Portekizlilere düşman olan o
İspanyol keşişini biliyordu. Rahibi oraya Taiko attırmıştı. Tora-
naga'nın da Osaka'a'aki kimseler üzerinde hakkı y o k t u . Bu yüz­
den İshido'ya barbarın değersiz o l d u ğ u n u söyleyerek hapisha­
neye yollamıştı. Orada casusları vardı. Anjin San'ın yaşlı rahip­
le konuşacağını u m m u ş t u . G e r ç e k t e n de casusları ikisinin dost
olduklarını haber vermişlerdi. Toranaga, böylece keşişin bildik­
lerini ö ğ r e n m e y i tasarlamıştı.
Fakat sonra Ishido, Anjin San'ı kaçırmaya kalkmıştı. Böy­
le bir şeyi b e k l e y e n T o r a n a g a da h e m e n h a r e k e t e g e ç m i ş t i . Gri
kimonolulara yapılacak baskını Hiro Matsu'yla planlarlarken ne
kadar eğlenmişlerdi. O haydut kılığındaki a d a m l a r en s e ç m e
k e n d i s a m u r a y l a r ı y d ı . Ü s t e l i k b u a r a d a Y a b u ' y u işe k a r ı ş t ı r ı p
küçük d ü ş ü r m ü ş l e r ' v e İshido'yia da eğlenmişlerdi.
H e r ş e y o g ü n e k a d a r iyi g i t m i ş t i .
A m a rahibi getirmeye giden s a m u r a y geri gelerek, «Keşiş
ölmüş,» diye haber getirmişti. «Onu almaya gittim, ama ö l m ü ş ­
tü, Lord Toranaga. Diğer mahkûmlar onun birden düşüp öldü­
ğ ü n ü s ö y l e d i l e r . K a f a s ı n ı m ı , t a m a m ı n ı rnı i s t e d i ğ i n i z i b i l m i y o r ­
d u m . O n u n için kafasını k e s m e d e n c e s e d i alıp g e l d i m . H a p i s t e k i -
lerden bazıları o n u n ö ğ r e n c i l e r i olduklarını söyleyerek c e s e d i
v e r m e m e y e kalktılar. B u n u n üzerine b i r k a ç kişiyi ö l d ü r e r e k c e ­
sedi alıp g e l d i m . Ç o k pis k o k u y o r ve bit i ç i n d e . . . avluda d u r u ­
yor, lordum.»
• T o r a n a g a kendi kendine, «Keşiş neden öldü?» diye sor­
d u . Sonra Hiro M a t s u ' n u n kendisine baktığını g ö r d ü . «Evet?»
«Kılavuzun ö l ü m ü n ü kimin istediğini sordum.»
«Hıristiyanlar.»

Kasigi Yabu, Hiro M a t s u ' n u n peşisıra koridorda giderken

ş a f a k vakti kendisini zinde hissediyordu. Denizden esen hafif
 — 141 —

rüzgar, onun kendi yeri olan Mishima'yı andırıyordu. Sonunda

Toranaga'yı g ö r e c e ğ i için m e m n u n d u . Yıkanıp d i k k a t l e giyinmiş,
karısına ve a n n e s i n e m e k t u p l a r yazmıştı. K o n u ş m a n ı n aleyhin­
de gidebileceğini düşünerek mektuba son vasiyetnamesini de
e k l e m i ş t i . O g ü n ü n l ü M a r a s a m a kılıcını t a k m ı ş t ı .
Bir k o r i d o r u d ö n d ü l e r ve H i r o M a t s u b e k l e n m e d i k bir şey
y a p a r a k o r a d a k i bir kapıyı açtı. T a ş b a s a m a k l a r ı çıktılar. Ci­
varda fazla muhafız o l d u ğ u n u g ö r e n Yabu tehlikeyi sezdi. Yu­
karıya g e l i n c e muhafızlar d e m i r kapıyı açtılar. Kalenin ü s t ü n e
çıkmışlardı. Yabu, Hiro Matsu'ya beni aşağı atması mı söylen­
di, diye düşündü. Yoksa atlamam mı emredilecek? A m a kendi
kendine bunları sorarken korkmuyordu.
Toranaga'nın orada olduğunu g ö r ü n c e şaşırdı. Üstelik To­
r a n a g a a y a ğ a kalkıp o n u h a y a l i n d e n biie g e ç i r m e d i ğ i bir saygıy­
la karşıladı. Sonuçta Lord Toranaga sekiz eyaletin yöneticisiy­
d i . O y s a k e n d i s i s a d e c e !zu L o r d u y d u . Ç o k s ü s l ü g i y i n m i ş p e k
de güzel o l m a y a n bir g e n ç kadın da o n u saygıyla selamladı.
Adı S a z u k o olan bu kadın T o r a n a g a ' n ı n yedinci ve en g e n ç
m e t r e s i y d i . Yedi aylık da h a m i l e y d i .
«Seni g ö r d ü ğ ü m e ç o k s e v i n d i m , K a s i g i Y a b u S a n . Seni b u
k a d a r b e k l e t t i ğ i m için özür dilerim.»
Yabu lordun kafasını almaya karar verdiğinden emin ol­
du. Evrensel törelere göre a n c a k insanın ö l ü m ü n ü planlayan
b i r d ü ş m a n b u k a d a r n a z i k d a v r a n a b i l i r d i . Y a b u iki kılıcını d a
çıkararak dikkatle taşların üstüne bıraktı. Sonra silahların ya­
n ı n d a n u z a k l a ş t ı r ı l ı p ş e r e f y e r i n e o t u r t u l m a s ı n a izin v e r d i .
«Güneşin doğmasını seyretmenin zevkli olacağını d ü ş ü n ­
d ü m , Y a b u S a n . B u r a d a n g ö r ü n ü m ş a h e s e r , neh?»
«Evet, ç o k g ü z e l . B u g ü z e l l i ğ i s i z i n l e p a y l a ş a b i l d i ğ i m i ç i n
onur duyuyorum.»
« B u L a d y S a z u k o . B u d a m ü t t e f i k i m Uzi L o r d u ü n l ü K a ­
s i g i Y a b u . K e n d i s i o h a z i n e g e m i s i y l e b a r b a r ı b a n a g e t i r e n da>
imyc.»
K a d ı n s a y g ı y l a s e l a m v e r d i , s o n r a ilk f i n c a n ç a y ı Y a b u ' y a
ikram etti. Fakat Yabu da nazik nazik bunu reddederek çayın
Toranaga'ya verilmesinde diretti. Ama sonunda Toranaga'nın
arzusuna uyarak çayı aldı. Hiro M a t s u ikinci fincanı kabul etti.
 — 142 —

K a b a eliyle bunu güçlükle t u t u y o r d u . Diğer elinin parmakla­

rıyla d a k u c a ğ ı n a b ı r a k t ı ğ ı kılıca d o k u n u y o r d u . T o r a n a g a d a
ü ç ü n c ü fincanı k a b u l etti. Çayını y u d u m l a d ı v e birlikte d o ğ a y a
dalarak güneşin doğuşunu seyrettiler.
Biraz sonra g e n ç kadın saygıyla selam vererek uzaklaştı.
Y a b u m u h a f ı z l a r ı n da g i t t i ğ i n i g ö r ü n c e şaşırdı. Üçü yalnız k a l ­
mışlardı.
«Hediyeni alınca çok m e m n u n o l d u m , Yabu San. Gemiyi ve
i ç i n d e k i her şeyi b a n a v e r m e k l e b ü y ü k c ö m e r t l i k ettin.»
Y a b u ' y u g ü n e ş i n d o ğ u ş u f a z l a e t k i l e m i ş t i . « N e m v a r s a si­
zindir.» Bir y a n d a n da fazla v a k t i o l m a d ı ğ ı n a ü z ü l ü y o r d u . T o ­
r a n a g a kendisini ö l d ü r m e d e n böyle g ö r k e m l i bir g ö r ü n ü m ü sey­
r e t t i r m e k l e ne b ü y ü k incelik g ö s t e r m i ş t i . «Bu ş a f a k için size
teşekkür ederim.»
T o r a n a g a , «Evet,» d i y e m ı r ı l d a n d ı . « B u b e n i m d i v e s a n a
verdim. Bunun da senin hediyen gibi zevk vermesine memnun
oldum.»
Bir sessizlik o l d u . S o n r a T o r a n a g a s o r d u . «Yabu S a n . B u d a
örgütü konusunda ne biliyorsun?»
«Pek ç o k k i m s e n i n b i l d i ğ i n i . O n l a r o n k i ş i l i k g i z l i b i r ö r g ü t .
Daha d o ğ r u s u bir bölgede on kişiden fazla üyeleri b u l u n m u ­
yor. Ö r g ü t t e kadın ve e r k e k l e r var. Hepsi de S o n s u z Sevgiyi,
D a ğ ı t a n Lord B u d a ' y a kutsal ve gizli y e m i n l e r l e bağlılar. Ö m ü r ­
lerini bir t e k cinayeti m ü k e m m e l şekilde işleyebilmek için ç a ­
lışmakla geçiriyorlar. Sadece liderlerinden emir alınca öldürü­
yorlar. Seçilen erkek, kadın veya ç o c u ğ u ö l d ü r e m e y e n üye he­
m e n k e n d i c a n ı n a kıyıyor. O n l a r d i n l e r i n e bağlı f a n a t i k l e r . B u ­
radan gidince doğru Buda'ya kavuşacaklarını sanıyorlar. Şim­
diye kadar hiçbiri sağ yakalanmadı.» Yabu, Toranaga'ya suikast
yapılmaya kalkıldığını biliyordu. Bunu b ü t ü n O s a k a d u y m u ş t u
zaten.
« O n l a r ı t u t m a k i s t e s e n b u işi n a s ı l y a p a r s ı n ? »
«Üç y e r d e a r z u m u fısıldarım. Heinan M a n a s t ı r ı n a , A m i d a
Tapınağının kapısına ve Johji Manastırına g i d e r i m . On g ü n için­
de uygun bir müşteri olduğunuza karar verilmişse aracılar ka­
nalıyla sizinle t e m a s a geçerler. Ç o k gizli d a v r a n d ı k l a r ı için k e n ­
dilerini yakalamaya olanak yoktur. O n u n c u gün de öldürülecek
 — 143 —

kimseye g ö r e belirli m i k t a r d a g ü m ü ş para isterler. Söylentiye

göre içlerinden s a d e c e biri cinayeti işlemeye kalkarmış ve ba-
şarılt o l u r s a k a t i l t a p ı n a ğ a d ö n e r e k b ü y ü k t ö r e n l e i n t i h a r e d e r ­
miş.»
«O halde yapılan saldırı için kimin para verdiğini anlaya­
mayacağımızdan eminsin.»
«Evet.»
«Tekrar denerler mi dersin?»
«Belki. O n l a r s a d e c e bir kez için t u t u l u r l a r . F a k a t g ü v e n ­
lik ö n l e m l e r i n i a r t t ı r m a k l a iyi e d e r s i n i z . H e m k a d ı n l a r a d a d i k -
kan edin. Bu kadınların zehir, bıçak ve ip k u l l a n m a k t a usta ol­
d u ğ u söylenir.»
«Onlara hiç b a ş v u r d u n mu?»
«Hayır.»
«Ama baban b u n u yaptıydı, değil mi?»
«Pek e m i n d e ğ i l i m . T a i k o ' n u n o n l a r l a t e m a s a g e ç m e s i i ç i n
b a b a m a emir verdiğini söyledilerdi.»
«Saldırı başarılı o l d u m u y d u ? »
«Taiko'nun yaptığı her şey başarılıydı.»
Yabu arkasında bir şey hissederek muhafızların usulca
geldiklerini d ü ş ü n d ü . Kılıçlarıyla a r a s ı n d a k i uzaklığı ö l ç ü y o r d u .
Kendi kendine, « T o r a n a g a ' y ı ö l d ü r m e y e k a l k a y ı m mı?» d i y e
sordu. «Buna karar vermiştim ama şimdi bilemiyorum. Değiş­
tim, ama neden?»
Toranaga, «Benim kafam için onlara ne ödersin?» dedi.
«Bu işi y a p m a m i ç i n A s y a ' d a b e n i b a ş t a n ç ı k a r a b i l e c e k k a ­
d a r g ü m ü ş yok.»
«Başkası ne öderdi?»
« Y i r m i b i n k c k u . . . Elli b i n . . . Y ü z b i n . . . B i l e m i y o r u m . »
«Şogun olabilmek için yüz bin k o k u verir miydin? Senin so­
yun Takashima'ya kadar gidiyor, neh?»
Yabu g u r u r l a , «Bir şey vermezdim,» d e d i . «Para pisliktir,
kadınların o y u n c a ğ ı ya da pis t ü c c a r l a r a layık bir şeydir. A m a
bir günlük Şogun'luk için hayatımı, karımın, a n n e m i n tek o ğ l u m
dışında bütün akrabalarımla İzu'daki samuraylarımın, eşlerinin,
çocuklarının hayatlarını verirdim. Fakat bunun olanaksızlığını
biliyorum.»
 — 144 —

«Peki sekiz e y a l e t için ne verirsin?»

«Karım, a n n e m ve o ğ l u m u n hayatı dışında d e m i n saydıkla­
rımın hepsini.»
«Ya S u r u g a E y a l e t i i ç i n ? »
Y a b u a ş a ğ ı g ö r e n b i r t a v ı r l a s ö y l e n d i . «Bir ş e y vermez­
d i m , Ikavva J i y y u k u b i r ş e y e d e ğ m e z . B u ö m r ü m i ç i n d e o n u n
başını o l a m a z s a m , bir daha gelişimde b u n u yapacağım.»
«Ya o n u s a n a v e r e c e k o l u r s a m ? S u r a g a v e b e l k i o n d a n
sonraki eyaleti d e . . . Yani Totomi'yL Ne dersin?»
Yabu birden bu kedi fare o y u n u n d a n sıkılıverdi. «Başımı al­
maya karar verdiniz, Lord T o r a n a g a . Pekâlâ hazırım. Bu şafak
için size t e ş e k k ü r e d e r i m . Fakat bu k a d a r büyük bir inceliği
f a z l a k o n u ş m a y l a b e r b a t e t m e y i i s t e m i y o r u m . B u işi b i t i r e l i m . »
T o r a n a g a , « K a f a n ı a l m a y a k a r a r v e r m e d i m , T a b u San,» d i ­
y e c e v a p v e r d i . «Bu d a aklına n e r e d e n g e l d i ? Bir d ü ş m a n k u ­
l a k l a r ı n a z e h i r m i a k ı t t ı ? Ö r n e ğ i n İ s h i d o ? S e n s e v d i ğ i m bir
m ü t t e f i k i m değil misin? Senin d ü ş m a n olduğunu d ü ş ü n s e m
muhafızlarım o l m a d a n burada ağırlar mıyım sanıyorsun?»
Y a b u a ğ ı r a ğ ı r d ö n d ü . A r k a s ı n d a k ı l ı ç l a r ı n ı k a l d ı r m ı ş sa­
muraylar göreceğini sanıyordu. A m a orada kimse y o k t u . Yine
Toranaga'ya baktı. «Anlayamıyorum.»
«Gizli k o n u ş m a m ı z için seni b u r a y a g e t i r t t i m . H e m ş a f a ğ ı
g ö r m e n i i s t e d i m . B u s a v a ş ı k a y b e t m e z s e m İzu, S u r a g a v e T o -
tomi'yi yönetmeyi ister misin?»
Y a b u b i r d e n u m u t l a n d ı . «Evet, ç o k isterim.»
«Beni e m r i n d e b u l u n d u ğ u n l o r d o l a r a k k a b u l eder m i s i n ? »
Y a b u h i ç d u r a k l a m a d ı . « A s l a ! Bir m ü t t e f i k o l a r a k e v e t . L i ­
derim olarak evet. Sizden daima küçük o l d u ğ u m u kabul ediyo­
r u m . Hayatımı ve her şeyimi sizin u ğ r u n u z a verebilirim. A m a
İzi b e n i m d i r . İzu d c r J m y o ' s u y u m b e n . İzu ü z e r i n d e k i g ü c ü m ü d e
kimseye vermem. Babama bu konuda yemin ettim. Taiko da
aileden gelen bu toprakların önce babama, sonra bana kalaca­
ğını k a b u l e t t i . T a i k o , I z u ' n u n b e n i m v e s o y u m d a n g e l e c e k k i m ­
selerin olacağını onayladı. Emrine girdiğim tek lord oydu ve o-
nun vârisi ülkeyi yönetebilecek yaşa gelene kadar kimsenin
emrine g i r m e y e c e ğ i m e de yemin ettim.»
H i r o M a t s u kılıcını e l i n d e h a f i f ç e d ö n d ü r e r e k d ü ş ü n ü y o r d u :
 — 145 —

T o r a n a g a n e d e n b u işi b i t i r m e m e i z i n v e r m i y o r . B ö y l e k a r a r l a ş ­
tırdık. N e d e n b u y o r u c u k o n u ş m a l a r a girişti? Her y e r i m ağrıyor
ve uyumak istiyorum.
T o r a n a g a kasıklarını kaşıdı. «İshido sana ne teklif etti?»
«Sizin b a ş ı n ı z u ç t u ğ u a n J i k k y u ' n u n k a f a s ı n ı v e t o p r a k l a r ı ­
nı.»
«Neye karşılık?»
«Savaş b a ş l a y ı n c a o n u d e s t e k l e y i p sizin g ü n e y sınırınıza
saldırmam için...»
«Bunu kabul ettin mi?»
« B e n i b u n d a n d a h a iyi t a n ı y o r s u n u z . »
Toranaga'nın İshido'nun evindeki casusları anlaşmanın
yapıldığını fısıldamışlardı. Bu a r a d a Toranaga'nın üç o ğ l u n u n ,
Noburu, Sudara ve Naga'nın öldürülmesine de karar verilmişti.
Yabu o anda Toranaga'yı aşağı görüyor, onun kararsızlığıyla
alay e d i y o r d u . H e m T o r a n a g a ' n ı n o n u n yardımına ihtiyacı var­
dı. Sonunda bu düşmanı yenecekti. Fakat o ara ne yapmalıydı?
S o n u n d a k u m a r o y n a m a y a k a r a r v e r d i . «Sizin için ç o k d e ğ e r l i
olabilirim. Tek naip olmanıza yardım edebilirim.»
«Neden Tek Naip olmayı isteyeyim?»
«İshido saldırdığı zaman kendisini yenmenize yardım ede­
bilirim.» S o n r a o t ü f e k l e r l e ilgili planını a n l a t t ı .
Hiro M a t s u patladı. «Beş yüz t ü f e k l i s a m u r a y mı? Bu k ö t ü
bir p l a n . İ ğ r e n ç ! Biz b a ş l a r s a k d ü ş m a n l a r ı m ı z d a a y n ı ş e k i l d e
k a r ş ı l ı k v e r e c e k t i r . B u g e l e c e ğ i o l m a y a n v e o n u r s u z b i r iş.»
Y a b u , «Biz y a k l a ş a n s a v a ş ı v e L o r d T o r a n a g a ' n ı n g ü v e n l i ­
ğini d ü ş ü n m ü y o r muyuz, Lord Hiro M a t s u ? » diye s o r d u . «Onun
için Lord Toranaga'nın b ü y ü k bir savaşı kazanması yeterli ola­
cak. Böylece bütün düşmanlarının başını alacak.»
T o r a n a g a , s o r d u , «ishido bu planına ne dedi?»
« K e n d i s i y l e b u n u k o n u ş m a d ı m . Siz İ s h i d o g i b i b i r k ö y l ü d e ­
ğilsiniz. Bana bu şafağı verdiniz. İ m p a r a t o r l u ğ u n en akıllı, en
t e c r ü b e l i liderisiniz.»
T o r a n a g a asıl n e d e n i a n l a m a y a ç a l ı ş ı y o r d u . A c a b a Y a b u
bu planı g e r ç e k t e n İshîdo'ya s ö y l e m e m i ş miydi? «Böyle bir sa-

Şogun — F : 10
 — 146 —

v a ş t a a d a m l a r ı n y a r ı s ı b e n i m , y a r ı s ı s e n i n o l a c a k tabiî.»
«Kabul. Ben onları idare ederim. Fakat Anjin San'a ihtiya­
cım var. O a d a m l a r ı m ı t o p ç u o l a r a k yetiştirmeli.»
«Kabul.» T o r a n a g a bir y a n d a n da, bu planların hepsi saç­
m a , d i y e d ü ş ü n ü y o r d u . B u a r a 'Kızıl G ö k y ü z ü ' p l a n ı m ı u y g u l a m a ­
lı ve kuvvetlerimin başına geçerek Kyoto'ya saldırmafıyım. Yüz
b i n kişiyle b u n u n on misli g ü c ü y e n m e m gerekiyor. Yabu'ya
baktı. «Kim çevirmenlik edecek? H e p Toda M a r i k o San'ı görev-
lendiremem.»
«Sadece bir kaç hafta, efendim. Barbarın dilimizi ö ğ r e n ­
mesini s a ğ l a y a c a ğ ı m . Bize beş veya altı ay yeterli olacaktır...»
H i r o M a t s u s ö y l e n d i . «Altı g ü n ü m ü z k a l d ı y s a t a l i h l i s a y ı ­
lırız! Ü n l ü c a s u s ö r g ü t ü n ç a l ı ş m ı y o r m u , Y a b u S a n ? İ s h i d o k u v ­
vetlerini toplamıyor mu? Onoshi kuvvetlerini yığmıyor mu? Bu­
r a y a kıstırılmadık mı?»
Y a b u , « H a b e r l e r b u n u gösteriyor,» d i y e c e v a p v e r d i . «Altı
g ü n ü m ü z kaldıysa b u k a r m c ' d ı r . F a k a t sizin b u r a y a sıkışıp kal­
m a y a c a k v e zamansız s a v a ş a g i r m e y e c e k k a d a r akıllı o l d u ğ u ­
nuzdan eminim.»
T o r a n a g a o n u s ü z d ü . «Planını u y g u l a s a m beni lider o l a r a k
kabul edecek misin?»
«Tabiî.»
«Yabu S a n , bu iş gizli t u t u l m a l ı . İki, üç g ü n s o n r a b u r a d a n
ayrılmalısınız.»
«Silahlar ve barbarla birlikte mi, T o r a n a g a S a m a ? »
«Evet. G e m i y l e g i d e c e k s i n . » H i r o M a t s u ' y a d ö n d ü . « T e k n e ­
yi hazırlat.»
«Yüzünden hoşnutsuzluğu o k u n a n yaşlı a d a m mırıldandı.
« T e k n e hazır, s i l a h l a r v e b a r u t h â l â a m b a r l a r d a . »
Y a b u , «Her şeyi kazandım!» diye b a ğ ı r m a y ı i s t i y o r d u . «Si­
lahları da, Anjin San'ı da aldım. Altı ayım var. İshido bu ara
Toranaga'yı öldürse bile her şey b e n i m . A h , Buda ben denize
açılana k a d a r T o r a n a g a ' y ı koru.»
Yabu gidince Hiro M a t s u hiddetle Toranaga'ya döndü.
«Kötü bir şey yaptınız. Bu pazarlıktan utandım. Ö ğ ü t l e r i m i n işe
y a r a m a m a s ı n d a n u t a n d ı m . Artık işinize y a r a m a d ı ğ ı m ı a n l ı y o r u m
v e ç o k y o r g u n u m . O pis, k ü ç ü k d a i m y o sizi bir k u k i a g i b i e l i n d e
 — 147 —

o y n a t t ı . H a t t a k a r ş ı n ı z d a o M u r a s a m a kılıcını t a k m a y a b i l e c e ­
s a r e t etti.»
«Farkındayım.»
«Tanrılar sizi b ü y ü l e d i s a n ı r ı m , l o r d u m . B ö y l e bir h a k a ­
reti görmezliğe geldiniz. Hepimizin ö n ü n d e İshido'nun açık açık
size h a k a r e t e t m e s i n e razı o l d u n u z . A d a m l a r ı m l a sizi k o r u m a m a
engel o l d u n u z . Bir s a m u r a y hanımı olan t o r u n u m a 1 seppukd
hakkını reddettiniz. Meclisteki g ü c ü n ü z ü kaybettiniz.» Hiddet­
t e n t i t r i y o r d u . «Size s o r u s o r u y o r , b a ğ ı r ı p h a k a r e t e d i y o r u m v e
b a n a b a k m a k l a y e t i n i y o r s u n u z . Y a siz ç ı l d ı r d ı n ı z y a b e n . S e p -
p u k u y a p m a iznini i s t i y o r u m ! B a n a b u h u z u r u v e r m e z s e n i z b a ş ı ­
mı traş eder bir keşiş o l u r u m . Bırakın beni gideyim.»
«Hiçbirini y a p m a y a c a k s ı n . B a n a b a r b a r r a h i b i çağır.» S o n ­
ra birden güldü Toranaga.

18

Rahip Martin Atvito hafifçe kapıya vurdu.

«Girin.»
Asya'nın ziyaretçi Rahibi Carlo dell'Aqua, yani Cizvitlerin
e n ö n e m l i s i , dolayısıyla d a A s y a ' d a k i e n g ü ç l ü a d a m ı aynı za­
manda en uzun boylu keşişti. Bir seksen yedi boyundaki adamın
cüppesi t u r u n c u , haçı pek güzeldi. Napoli'de d o ğ m u ş t u ; altmış
bir yaşındaydı.
«Ah, M a r t i n , gel, gel. Şarap içer misin? İngilizi g ö r d ü n
mü?»
«Hayır, e k s e l a n s . S a d e c e T o r a n a g a ' y ı g ö r d ü m . »
« D u r u m kötü galiba.»
«Evet.»
«Ne kadar kötü?» Bunu soran şöminenin yanındaki deri kol­
t u k t a k u r u m l a o t u r a n Nal d e l T r a t o ' n u n başkaptanıydı. O yılki
kara geminin süvarisi, otuzunu geçmiş, ince, sert bir adamdı.
«Çok k ö t ü , b a ş k a p t a n . T o r a n a g a b u yılki t i c a r e t i n b e k l e y e -
 — 148 —

b i l e c e ğ i n i söyledi.»
Kaptan Ferriera, «Ticaret de, ben de bekleyemeyiz,» diye
c e v a p v e r d i . «Bu belli bir şey. Cezirie y o l a çıkacağım.»
«Liman İzinleriniz yok. K o r k a r ı m b e k l e m e k z o r u n d a kala­
caksınız.»

Ferriera k ü f r ü bastı. «Her şeyin aylar ö n c e halledildiğini

sanıyordum. Macao'ya gidip kara gemiyi hazırlamam şart. Şu­
b a t t a bir m i l y o n d u k a altını d e ğ e r i n d e Çin ipeği satın aldık.
Ayrıca yanımızda en az yirmi sekiz bin kilo Çin altını olacak.
B ü t ü n M a c a o ' l u tüccarların,. rahiplerin ve sizin paranız bu işe
bağlandı.»
R a h i p A l v i t o , « Ü z g ü n ü m b a ş k a p t a n , » d i y e m ı r ı l d a n d ı . «Fa­
kat Toranaga Naipler Meclisi başkanıdır, İzin o n d a n alınır.
K e n d i s i b u y ı l k i t i c a r e t v e g e m i n i z i n izin k â ğ ı t l a r ı n d a n s ö z e t ­
m e d i . S a d e c e s u i k a s t l a r d a n hoşlanmadığını söyledi.»
Del!'Aqua durakladı. «Toranaga neden söz ediyor, M a r t i n .
Bu bir b a h a n e mi? Bizim suikastla ne ilgimiz var?»
«Toranaga d ü n g e c e kendisini değil, ingilizi öldürmeye,
kalktıklarını sanıyor. Ayrıca hapishanede de böyle bir şeye kal­
kışılmış.» A l v i t o g ö z l e r i n i k a p t a n d a n a y ı r m ı y o r d u .

Ferriera, «Beni mi suçluyorsunuz, peder?» diye çıkıştı.

«Osaka şatosunda suikasta mı kalkışmışım? Ben Japonya'­
y a ilk k e z g e l i y o r u m . »
«Ama d u r u m u bildiğinizi inkâr etmiyorsunuz, değil mi?»
Ferriera soğuk bir sesle konuştu. «O dinsiz ne.denli ç a b u k
ö l ü r s e o k a d a r iyi. H o l l a n d a l ı l a r l a İ n g i l i z l e r p i s l i k l e r i n i A s y a ' y a
y a y m a y a başlarlarsa başımız derde girer.»
Alvito içini ç e k t i . «Başımız d e r t t e z a t e n . T o r a n a g a , Por­
tekiz'in Çin ticaretini tekelinde t u t m a k l a b ü y ü k para kazandı­
ğını I n g i l i z d e n ö ğ r e n d i ğ i n i s ö y l e d i . C i n d e n a l d ı ğ ı m ı z i p e k l e r i ç o k
yüksek fiyatla sattığımızı belirtti. Ekselans, kendisi sizden bu
m a l l a r ı n alım ve satım fiyatlarını g ö s t e r e n bir liste istiyor.»
A s l ı n d a a s k e r o l a n F e r r e r i a a t ı l d ı . «Bu k ü s t a h i s t e ğ i r e d ­
d e d e c e k s i n i z tabiî.»
«Çok zor.»
«Öyleyse u y d u r m a bir rapor hazırlarsınız.»
 — 149 —

D e l i ' A q u a içini ç e k t i . «Bu d a g ü v e n ü s t ü n e k u r u l m u ş ilişki­

lerimiz! tehlikeye sokar.»
«Bir J a p o n ' a güvenilir mi? Ne m ü n a s e b e t . Kazancımız gizli
kalmalı. Tanrının belası dinsiz!»
Alvita anlamlı anlamlı Dell'Aqua'ya baktı. «İşin k ö t ü s ü
B i a c k t h o r n e işlerimizi ç o k iyi biliyor.»
Ferriera bu bakışı g ö r m e m e z l i k t e n g e l d i , a m a için için o n ­
ların b i l d i k l e r i n i ö ğ r e n m e y i d e i s t i y o r d u , « J a p o n b a ş k a n e d e ­
di?»
«Toranaga yarın öğleye kadar kendisine bir dünya harita­
sı hazırlamamı, üstünde İspanyol ve Portekizlilerin paylaştıkları
yerleri g ö s t e r m e m i istedi. H e m b u a n l a ş m a l a r ı o n a y l a y a n Pa-
pa'ların adlarını da istiyor. Üç g ü n i ç i n d e Yeni Dünyayı ele ge­
ç i r d i ğ i m i z y e r l e r l e ilgili yazılı b i r r a p o r bekliyor. Yeni Dünyayı
yağma edip İspanya ve Portekiz'e götürdüğümüz g ü m ü ş ve al­
tının miktarını ö ğ r e n m e y i arzu ediyor. Bu arada bir kâğıttan
Mallaca'yla Gao arasındaki (islerimizin adlarını o k u d u . Bunların
hepsi de doğruydu. Buralarda ne kadar paralı J a p o n askeri b u ­
l u n d u r d u ğ u m u z u sordu.»
Defl'Agua ve Ferriera şaşırdılar. A s k e r haykırdı. «Bunu red­
d e t m e k zorundasınız!»
Dell'Agua içini çekti. «Töranaga'nın isteğini reddedemez­
s i n . Siz b u r a y a y e n i g e l d i n i z , b a ş k a p t a n . S o r u m l a r ı m ı z ı b i l m i ­
yorsunuz. T o r a n a g a ve Ishido bizi k o r u m a z s a Hıristiyan olan
dcsimyo'iann ü s t ü n d e k i g ü c ü m ü z ü k a y b e d e r i z . N a g a s a k i ' y i d e ,
elli yıldır e l d e e t t i ğ i m i z h e r şeyi d e yitiririz.»
Kaptan h o m u r d a n d ı . «Bu lngilizin tehlikeli bir korsan oldu­
ğ u n u ve. karşılaşacağı kimseleri etkileyeceğini daha baştan söy­
ledim. O n u n için kendisinin bir an ö n c e o r t a d a n kaldırılması
g e r e k t i ğ i n i b e l i r t t i m . Siz d e aynı şeyleri b a ş k a t ü r l ü ifade e t t i ­
n i z , e k s e l a n s . P e d e r A l v i t o d a ö y l e . İki g ü n ö n c e O n o s h i v e K i -
y a m a ' y l a y a p t ı ğ ı m ı z k o n u ş m a d a d a a y n ı k o n u a ç ı l m a d ı mı?»
«Fakat,,,»
«Beni bağışlayın peder, a m a b a z e n Tanrının işlerini asker­
lerin g ö r m e s i gerekir. O fırtınada bir 'kaza' yapmadığı için Rod-
rigues'e ç o k kızdım. Üstelik o ş e y t a n lngilizin işine bakın! A p ­
tal Rodrigues bir de ona hayatını b o r ç l u o l d u ğ u n u iddia ederek
 — 150 —

m i n n e t d u y u y o r . O y s a İngiliz strf o n u n g ü v e n i n i k a z a n m a k için

b u n u m a r a y ı y a p m ı ş olmalı.»
Alvito şarabını yudumladı. «Torancga, Blackthorne'u h e m e n
Izu'ya g ö n d e r e c e ğ i n i s ö y l e d i . G e m i y l e g i d e c e k m i ş . »
«İyi. Ö y l e y s e b ü t ü n m ü r e t t a b a t ı n f e c i b i r f ı r t ı n a d a k a y b o l a ­
caklarını söyleyebilirim.»
A l v i t o b u z g i b i b i r s e s l e , «Ne y a z ı k k i , b u o l m a z , b a ş k a p -
t a n , » d i y e c e v a p v e r d i . «Size T o r a n a g a ' n i s ö z l e r i n i t e k r a r l a y a ­
c a ğ ı m : 'Kılavuz kaptanın yanında muhafız'ar b u l u n a c a k . Başına
bir şey gelirse d u r u m u iyice araştıracağın . Bundan bir Hıristi­
yan s o r u m l u y s a veya katilin Hıristiyanların u z a k t a n ilgisi bile
varsa o zaman yasaları değiştirteceğim. Bütün Hıristiyanlar
b u r a d a n atılacaklar. İşte böyle.»
Dell'Aqua içini ç e k t i . «Tanrı korusun.»
F e r r i e r a , «Blöf,» d i y e a l a y e t t i .
«Hayır, yanılıyorsunuz, b a ş k a p t a n . Toranaga Macbravelli
k a d a r akılı ve A t i l l a k a d a r da acımasızdır. îngii'ze bir ş e y o l u r ­
sa h e m e n bizi suçlayacaklardır.»
F e r r i e r a , « O h a l d e s o r u n u k ö k ü n d e n h a l l e d ' n . » d e d i . «To~
ranaga'yı o r t a d a n kaldırın. Aynı şeyi Hindistan, M a l a y a , Bra-
zilya, Peru, M e k s i k a ve Afrika'da yaptık. Hıristiyan rfaimyo'lar-
d a n b i r i n d e n y a r a r l a n ı r , T o r a n a g a ' y ı o r t a d a n kaldırırız. B e n
K i y a m a ' y a y a n a ş ı r ı m . R a h i p A l v i t o , siz ç e v i r m e n l i k y a p a r s a ­
nız...»
DeII'Aqua, bezgin bir tavırla onun sözünü kesti. « J a p o n l a ­
rı Hintliler ya da İnka yerlileriyle karşılaştıramazsını:*. H e m bu
ülkenin iç işlerine karışmamanızı sizden resmen istiyorum, b a ş ­
kaptan.»
Ferriera öfkelenmişti. «Ben kralımın düşmanlarını yeketmek-
le g ö r e v l i y i m . İngiliz de böyle bir d ü ş m a n . Bir asalak, bir k o r s a n
ve dinsiz. Onu o r t a d a n kaldırmayı istersem bu s a d e c e beni il­
g i l e n d i r i r . B u yıl k a r a g e m i n i n b a ş k a p t a n ı benim. Dolayısıyla
M a c a o valisi sayılıyorum. Canım isterse Toranaga'yı da başka­
larını d a o r t a d a n k a l d ı r ı r ı m . »
« B ö y l e c e b ü t ü n H ı r i s t i y a n l a r ı n ü l k e d e n a t ı l m a s ı n a yo* a -
çarsınız. D a r m y e ' l a r bizi atıp Katolikliği ortadan kaldırırlarsa
kara gemilerin gelmeyeceğini d ü ş ü n ü y o r l a r . Bize bu y ü z d e n
 — 151 —

t a h a m m ü i ediyorlar. Japonca bildiğimiz ve ticaret işlerinde ara­

b u l u c u l u k e t t i ğ i m i z için bize biraz d e ğ e r veriyorlar. A m a bizi
a t a r l a r s a bir y o l u n u b u l u p t i c a r e t e d e v a m edeceklerdir.»
Ferriera söylendi. «Zaten bu zor durumlara düşmemize de
b e n c i l r a h i p l e r y o l a ç ı y o r l a r . P a p a ' d a n izin a l ı y o r l a r v e b i z l e r i
istedikleri limanlara gönderiyorlar. Tehlikelere aldırmadan iste­
dikleri cîcimyo'larla iş görüyorlar.»
«Kendinizi unutuyorsunuz, başkaptan!»
«Geçen yılki k a r a g e m i n i n sizin isteğiniz ü z e r i n e b o ş ye­
re bekletildiğini ve fırtına m e v s i m i n d e yola çıkarak M a l a k a yö­
r e s i n d e k a y b o l d u ğ u n u u n u t m a d ı m . G e m i d e iki yüz t o n altın, b e ş
y ü z bin d u k a altını d e ğ e r i n d e g ü m ü ş vardı. Bu f e l a k e t b u r a d a n
Gao'ya kadar herkesi ç o k zor duruma soktu.»
«O sırada Taiko ö l m ü ş t ü ve iç siyaset yüzünden bunu yap­
m a k zorundaydık.»
B a ş k a p t a n , «Bu a d a m l a r ı n ruhlarını k u r t a r m a y a çalışabi­
l i r s i n i z , » d i y e s ö y l e n d i . « F a k a t biz J a p o n l a r ı n g ü m ü ş ü s a y e s i n ­
de güçlenmekteyiz. Bu seferlerden korkunç kazanç sağlıyoruz.
Böylece Asya'daki İmparatorluğumuzu koruyoruz. Kalelerimiz,
üslerimiz, misyonlarımız bu sayede besleniyor. Bu kazanç ke­
silirse d u r u m k ö t ü olur. Portekiz ve İtalyan Hıristiyanlığı mı, yok­
sa J a p o n Hıristiyanlığı mı?»
D e l I ' A q u a a d a m a k ö t ü k ö t ü b a k t ı . « S o n kez s ö y l ü y o r u m .
Buradaki siyasete karışmayacaksınız.»
«Bana engel o l m a y a kalktığınıza g ö r e , o dinsiz ya da T o r a ­
naga konusunda ne yapmayı düşünüyorsunuz?»
Del!'Aqua tartışmayı kazandığını sanarak arkasına yaslan­
d ı . «Şu a n d a b i l m i y o r u m . F a k a t T o r a n a g a ' y ı o r t a d a n k a l d ı r m a k
saçma. Kendisi bizden hoşlanıyor ve ticaretimize de yardım
ediyor. 3 ö y ! e c e sizin kazancınız da artıyor.»
Ferriera, «Sizin kazancınız da öyle,» diye a n ı m s a t t ı .
«Bizim kazancımızın Tanrının işleri için harcandığını bili­
yorsunuz. Haydi Ferriera, böyle kavga etmeyelim. Sizin ö ğ ü t ve
bilginize ihtiyacımız var. F a k a t T o r a n a g a ' n ı n bizim için g e r e k l i
o l d u ğ u n a da inanmalısınız.»
«Öyleyse neden Kiyama ve Onoshi'yi destekliyorsunuz?
Onlar İshido'yla Toranaga'ya karşı birleşmediler mi? Neden ken-
 — 152 —

d i l e r i n e b u n u y a p m a m a l a r ı n ı s ö y i e m e d i n i z ? N e d e n o n l a r ı Hıris­
tiyanlıktan atmakla tehdit etmediniz? Neyse, kara geminin'
vaktinde Macao'dan hareket ederek Nagasaki'ye gidecek. Sa­
d e c e bîr h a f t a b e k l e y e b i l i r i m . » S e s i n d e g i z l i o l a n ş e y iki r a h i ­
b i n t ü y l e r i n i ü r p e r t t i . « O d i n s i z i e l i m e g e ç i r m e y i i s t e r d i m . Böy­
lece gerçeği ondan zorla öğrenirdim. O filo meselesi doğru m u ?
Gerçeği bilmem gerek. Dünyanın en büyük gemilerinden, birine
k o m u t a e d e c e ğ i m . G e m i y ü k d o l u v e ağır. Yanımda k o r u y u c u
başka t e k n e l e r de o l m a y a c a k . Eğer bir savaş gemisi ya da
E r a s m u s bizi açık d e n i z d e y a k a l a r s a y a n d ı k demektir.» Şarabını
b i t i r d i . « B l a c k t h o r n e ' u Izu'ya ne g ü n y o l l u y o r l a r ? »

Alvito durakladı. «Naipler dört gün sonra toplanacaklar.

Herhalde ingiliz de o n d a n sonra gönderilecektir.»
Ferriera ayağa kalktı. «Gemime d ö n m e m gerek. Benimle
y e m e k y e r m i s i n i z ? G ü n e ş b a t a r k e n , . . İyi b i r t a v u ğ u m , sığır b u - '
d u , M a d e r i a şarabı, hatta taze e k m e k var.»
DeH'Aqua biraz neşelenir gibi o l d u . «Çok iyisiniz. Lezzetli
bir y e m e k y e m e k harika olacak.»

A l v i t o d a e k l e d i . « T o r a n a g a ' d a n h a b e r alır a l m a z size u l a ş ­

tıracağım, başkaptan.»
«İyi, b e n d e o z a m a n b u t e k n e y l e g i d e r v e k a r a g e m i y i g e ­
tiririm.»
K a p t a n çıkınca Alvito, «Lord Toranaga'yı hiç böyle gör­
memiştim,» diye mırıldandı. «Japonya'yı ele g e ç i r m e y e ç a l ı ş t ı ­
ğımızı nasıl ö ğ r e n m i ş ? O Tanrının belası İngiliz bu bilgileri n e ­
reden almış?»
«Peki ç e v i r m e n kimmiş?»
Rahip Alvito, M a r i k o ' n u n vaftiz adını kullandı. «Lady Maria.»
«Bunu T o r a n a g a mı söyledi?»
«Hayır, e k s e l a n s . F a k a t ş a t o y a g i t t i ğ i biliniyor ve Ingiiizle
birlikte g ö r ü l m ü ş . O n u n için h e m e n Lady Maria'yı b u l d u m .
Sanki bir rastlantıymış gibi o n u n karşısına çıktım. Kendisi her
z a m a n k i gibi saygılı ve dindardı. Fakat s o r u s o r m a y a kalkınca,
' i m p a r a t o r l u k işleri gizli tutulmalıdır, değil mi, peder,' dedi.
'Herhalde Portekiz'de de öyledir.'»
«Onun günahını çıkaran rahip sensin.»
 — 153 —

«Ama kadın bir şey söylemiyor. Kendisine k o n u ş m a m a s ı

i ç i n y e m i n e t t i r m i ş o l a c a k l a r . Ç o k iyi b i r H ı r i s t i y a n , f a k a t b u
i ş d e b i z i d e ğ i l T o r a n a g a ' y ı d i n l e y e c e ğ i n d e n k o r k u y o r u m , Ek­
selans. Bu a r a d a T o r a n a g a , İngilizin k a y b o l a n rota defterlerini
de soruyor.»
Deli'Aqua doğruldu. «Pekâlâ. Hemen Toranaga'ya git ve
o rota d e f t e r l e r i n i ver. Bunların b i z e gizlice g ö n d e r i l d i ğ i n i söy­
le. H e m b u d e f t e r l e r d e n İ n g i l i z i n b i r k o r s a n v e hırsız o l d u ğ u
da anlaşılıyor. T o r a n a g a ' y a g e r ç e ğ i söyle. Defterleri M u r a ' n ı n
Rahip Sebastio'ya verdiğini ve o n u n da bize yolladığını açıkla.
Bu pakedi yeni açtığımızı ekle. Bu a r a d a güvercinle M u r a ' y a
haber yollayıp d u r u m u da bildirelim.»

19

Güneş b a t m a k üzereydi ve Rahip Alvito elinde rota defter-

leriyle hâlâ ziyaretçi s a l o n u n d a bekliyordu. İçinden, «Blackt-
h o r n e ' u n belasını versin,» dedi.
Toranaga k e n d i s i n i ilk k e z bekletiyordu. Yıllardan beri
T a i k o d a h i l ilk d e f a b i r d a i m y o ' y u b e k l i y o r d u . T a i k o c a h i l o l ­
makla birlikte ç o k zeki bir a d a m d ı ve siyasi bilgisi de fazlaydı.
Alvito bu yüzden memnunlukla onun ayaklan dibinde oturup
kendisine türlü şeyler öğretmiş ve bu arada Japonlar hakkında
pek ç o k şeyi öğrenmişti. Sonunda Taiko'nun güvendiği dört
kişiden biri olmayı başarmıştı. Taiko'nun hazine dairesini gö­
rebilen tek yabancı da kendisiydi.
Ş a t o n u n y e d i k a t y ü k s e k l i ğ i n d e k i k u l e s i ç o k iyi k o r u n u y o r d u .
D ö r d ü n c ü katta kapıları demirden yapılmış yedi oda vardı. Bü­
tün o d a l a r altın külçeler ve sandıklarla altın paralarla d o l u y d u .
Daha üst kattaki odalardaysa gümüşler durmaktaydı. Altıncı
katta da eşsiz ipekler, porselenler, kılıçlar ve zırhlar k o r u n u y o r ­
du. Bunlar İmparatorluğun hazinesiydi. Alvito, bu hazine en az
elli m i l y o n d u k a altını eder, diye d ü ş ü n d ü . B ü t ü n İspanyol İ m -
 — 154 —

p a r a t o r l u ğ u , P o r t e k i z İ m p a r a t o r l u ğ u ve A v r u p a ' n ı n bir yıllık g e ­

lirinden ç o k daha fazla eder bunlar. Dünyada kimse bu kadar
zengin olamaz. Osaka Ş a t o s u salt bu hazineyi k o r u m a k için
yapılmış. Bu paranın yüzde biriyle her kente bir katedral, her
kasabaya bir kilise yapabilirdik.
T a i k o , g ü c e bayılan bir insandı. Altını da insanlar ü s t ü n d e
g ü ç kazanabildiği için sevmişti. B u h a z i n e o n a l t ı yıl s ü r e n
kayıtsız şartsız y ö n e t i m i sırasında toplanmıştı. Taiko, J a p o n
t o p r a k l a r ı n ı n d ö r t t e b i r i n e s a h i p o l m u ş t u . Yıllık g e l i r i b e ş m i l ­
yon k c k u ' d a n fazlaydı. Japonya'nın lordu sayıldığı için bütün
toprakların gelirinin de sahibi sayılmıştı. Fakat kimseye vergi
koymamıştı. Bununla birlikte bütün d»imyo'lar, samuraylar, köy­
l ü l e r , s a n a t ç ı l a r , t ü c c a r l a r , h a y d u t l a r , t o p l u m dışı e d i l m i ş k i m ­
s e l e r , b a r b a r l a r , h a t t a e t a ' l a r b i l e o n a h e r yıl g e r e k l i vergiyi
vermişler, kendi güvenliklerini a n c a k böyle koruyabilmişlerdi.
Alvito, hazine burada güvende, diye düşündü. Yaemon da
yaşı gelince Toranaga ya da Ishido'ya r a ğ m e n yönetimi eline
alacaktır.
A l v i t o , T a i k o ' n u n ö l d ü ğ ü g e c e y i ç o k iyi h a t ı r l ı y o r d u . O n u
T a i k o d a v e t e t m i ş ve Y o d o k o Sama'yla birlikte a d a m m başın­
da beklemişlerdi. Resmi metresi ve vârisin annesi Lady Ochiba
d a o r a d a y d ı . T a i k o ö l ü n c e , A l v i t o o n u n için kısa bir d u a o k u ­
muş, f a k a t T a i k o Katolikliği kabul etmediği için onu takdis ede­
memişti.
Alvito, Taiko'ya hayran o l d u ğ u için üzgün üzgün, «Tanrı­
nın Krallığını kaybettin zavallı adam,» diye mırıldanmıştı.
L a d y O c h i b a o z a m a n b e k l e m e d i ğ i bir şeyi s ö y l e m i ş t i . «Si­
zin tanrının Krallığı bir barbarın arka deliğindeyse ne olacak?»
«Ne?» A l v i t o k u l a k l a r ı n a i n a n a m a m ı ş v e k a d ı n ı n s e s i n d e k i
kötülükten irkilmişti. Lady Ochiba'yı Taiko resmi metres ola­
r a k aldığı g ü n d e n , yani on iki yıldan beri t a n ı y o r d u . Kadın d a i ­
ma y u m u ş a k b a ş l ı ve terbiyeli d a v r a n m ı ş , ağzını açıp tek söz
söylememiş ve hep güiümsemişti. Ama artık...
«Sizin T a n r ı n ı z ı n Krallığının bir barbarın arka deliğinde
olabileceğini söyledim.»
« T a n r ı m sizi bağışlasın! Efendiniz öleli b i r k a ç s a n i y e o l ­
du...»
 — 155 —

«Efendim öldü ve böylece onun üstündeki etkiniz de bitti.

N e n ? Sizi b u r a d a istiyordu. Bu da o n u n hakkıydı. F a k a t k e n d i ­
si artık B ü y ü k Boşluğa gitti ve buyruk veremiyor. Artık buy­
rukları b e n v e r i y o r u m . Rahip, leş gibi k o k u y o r s u n u z ve d a i m a
da koktunuz. Pisliğiniz havayı bozuyor! Şimdi ş a t o m d a n çıkıp
g i d i n ve bizi k e d e r i m i z l e b a ş b a ş a bırakın.»
L a m b a n ı n ışığı L a d y O c h i b a ' n ı n y ü z ü n e v u r u y o r d u . J a p o n ­
ya'nın en güzel kadınlarından biriydi. Alvito onun kötülüğü
karşısında farkına v a r m a d a n haç çıkardı.
Kadının g ü l ü ş ü buz gibiydi. «Gidin rahip. Bir d a h a da gel­
m e y i n . G ü n l e r i n i z sayılı!»

Toranaga etrafında muhafızlarıyla kapıda duruyordu.

R a h i p A l v i t o e ğ i l i p s e l a m v e r i r k e n g e ç m i ş i n a n ı l a r ı n d a n sıy-
rılabildi ancak. Yüzünden ve sırtından terler akıyordu. «Davet
edilmeden g e l d i ğ i m için özür dilerim... Hayallere dalmışım. Bü­
t ü n ö m r ü m b u r a d a g e ç m i ş gibi aeliyor bana.»
« B u r a d a k a l d ı ğ ı n ı z y i r m i d c ~ t yıl i ç i n d e ç o k ş e y l e r o l d u d e ­
ğil m i , eski dost?»
«Evet efendim.»
«Goroda başa geçti ve öldürüldü. Taiko yükseldi ve öldü.
Ve şimdi?»
«Her şey Sonsuz'un elinde.» A l v i t o h e m Tanrı, h e m Buda
anlamına gelen sözü kullanmıştı.
«Ne L o r d G o r o d a , n e d e L o r d T a i k o , t a n r ı l a r a y a d a S o n -
suz'a inanırlardı. Demek beni görmeyi istediniz, T s u k k u San?»
«Evet, s o r u n u n d a v e t edilmeden gelecek kadar önemli ol­
d u ğ u n u düşündüm.» Alvito, Blackthorne'un rota defterlerini çı­
k a r a r a k yere bıraktı ve Dell'Aqua'nın uygun g ö r d ü ğ ü sözleri söy­
ledi. T o r a n a g a ' n ı n yüz hatları s e r t l e ş i n c e de m e m n u n oldu.
«Demek bunlar barbarın korsanlığını kanıtlıyor?»
«Evet e f e n d i m . B u n l a r d a kesin b u y r u k l a r da var. 'Gerekir­
se zorla karaya çıkın ve b u l u n d u ğ u n u z yerlere yerleşin,' d i y e
yazılı. İ s t e r s e n i z b u n l a r ı d i l i n i z e ç e v i r e b i l i r i m . »
T o r a n a g a , «Hepsini h e m e n dilimize çevirin,» diye e m r e t t i .
 — 156 —

«Bir şey d a h a var, e f e n d i m . Peder De!i'Aqua b u n u da bil­

menizi istedi. Kara gemi hemen yola çıkacak.»
«iyi. P e k i k a r a g e m i n i n v a k t i n d e n e r k e n g e l e c e ğ i n d e n e -
min misiniz?»
A l v i t o k e s i n l i k l e k o n u ş t u . «Evet.» Bir y a n d a n d a ö y l e o l m a ­
s ı İçin d u a e d i y o r d u . « F ı r t ı n a v e d e n i z k o n u s u n d a b i r ş e y s ö y ­
lenemez, fakat gemi M a c a o ' d a n erken kalkacak.»
«O halde gerekli izinleri g ü n e ş b a t m a d a n alacaksın. Başka
bir şey var mı? Naipler toplantısından üç g ü n s o n r a t e k r a r ko­
nuşmamız gerekebilir.»
« H a y ı r , e f e n d i m . T e ş e k k ü r e d e r i m . S o n s u z ' u n siz? d a i m a
k o r u m a s ı için dua edeceğim.» Alvito eğilip selam verdi ve sa­
vılmayı bekledi. A m a T o r a n a g a onun yerine muhafızlarını savdı.
A l v i t o ilk k e z b i r â a i m y o ' y u y a l n ı z g ö r ü y o r d u . T o r a n a g a ,
«Gelin,» d i y e m ı r ı l d a n d ı . « Y a n ı m a o t u r u n . »
Alvito hiçbir zaman o yüksek yere davet edilmemişti. Bu
bir güven belirtisi miydi, ölüm fermanı mı?
Toranaga, «Savaş geliyor,» dedi.
«Evet.» A l v i t o d a ç ı k a c a k s a v a ş ı n s o n a e r m e y e c e ğ i n i d ü ­
şünüyordu.
«Hıristiyan Lord lan Onoshi ve Kiyama t u h a f şekilde arzu­
l a n m a karşı geldiler. Onlar ve diğer Hıristiyan daimyo'larla ilgi­
li söylentiler var. İ m p a r a t o r l u k ikiye a y n i d ı . B e n i m t a r a f t a r l a ­
rım ve İshido'yu tutanlar. Hıristiyanlar hangi tarafı destekliyor­
lar?»
«Biz b a r ı ş t a n y a n a y ı z . H ı r i s t i y a n l ı k b i r s i y a s i i d e o l o j i d e ­
ğil bir dindir, efendim.»
«Ziyaretçi Peder b u r a d a k i kilisenin başıymış. Kendisi Pa­
pa adına konuşabilirmiş.»
«Siyasetinize karışmamız yasaktır, efendim.»
T c r a n a g a ' n ı n s e s i s e r t l e ş t i . « İ s h i d o ' n u n s i z e iyi d a v r a n a ­
cağını mı s a n ı y o r s u n u z ? O dininizin a l e y h i n d e . O y s a b e n siz­
l e r e d a i m a iyi d a v r a n d ı m , İ s h i d o , T a i k o ' n u n e s k i y a s a l a r ı n d a n
yararlanıp bütün barbarlara ülkeyi kapatmak niyetinde. A m a
ben ticaretin daha da genişlemesini istiyorum.»
«Hıristiyan tfaimyo'ları biz idare etmiyoruz.»
«Eski dost, K i y a m a ve O n o s h i , İshido'yia birleşip bana c e p -
 — 157 —

he alırlarsa diğer Hıristiyan öaimyo'ların da onları izleyeceğini

biliyoruz. O z a m a n savaş ç ı k a c a k ve herkes kaybedecek. Bizler
de, b a r b a r l a r da, Hıristiyan Kilisesi de. A m a Hıristiyan d ö f m y o ' -
i a r ş i m d i a ç ı k a ç ı k b e n i m t a r a f ı m ı t u t a r l a r s a s a v a ş o l m a z . Is-
hido'nun hırsına e n g e l olabiliriz. O s a v a ş m a y a k a l k a c a k olsa
bile m e c l i s b a ş k a m k e n d i s i n i eziverir.»
A l v i t o b o ğ a z ı n a g e ç e n i l m e ğ i n s ı k t ı ğ ı n ı h i s s e t t i , «Biz b u r a ­
ya Tanrının sözünü yaymaya geldik, efendim. Siyasetinize ka­
rışanlayız.»
«Kısa s ü r e i ç i n d e h e r k e s i n t a r a f s e ç m e s i g e r e k e c e k , T s u k -
ku San.»
Alvito bu tehdidi ş i d d e t l e hissetti, «Daima size hizmet et­
meye hazırım, efendim.»
«Kaybedersem benimle ölecek misiniz? Sadık bir yandaş
o l a r a k p e ş i m sıra g e l e c e k misiniz? Ö l m e y e hazır mısın?»
«Hayatım da, ö l ü m ü m de Tanrının elindedir, efendim.»
T o r a n a g a b i r d e n r a h i b e d o ğ r u e ğ i l d i . «Lideriniz b u Hıris­
t i y a n d a i m y o ' l a r a e m i r v e r m e l i . E m i r v e r m e l i ! I s h i d o h e m sîze,
hem onlara kalleşlik edecektir. Onun içyüzünü bilirim. Lady
Ochiba da öyle. D a h a şimdiden veliaht! aleyhinize kışkırtmıyor
mu?»
A i v i t o , «Evet,.» d i y e b a ğ ı r m a y ı i s t i y o r d u . F a k a t O n o s h i v e
Kiyama gizlice İshido'yla anlaşmışlardı. Vârisin öğretmenlerin­
den birinin Hıristiyan olacağına dair bir kâğıt imzalamışlardı.
«Ziyaretçi Peder onlara emir veremez efendim. Siyasetinize böy­
le karışmak bağışlanmaz bir suç olur.»
«Onoshi ve Kiyama kırk g ü n içinde d e d i k l e r i m i yapsınlar.
O z a m a n o pis r a h i p l e r i n de J a p o n y a ' y a g e l m e l e r i n i M e c l i s
başkanı olarak yasaklayacağım.»
'_ « N e ? » '
« S a d e c e sîz v e s i z i n r a h i p l e r i n i z J a p o n y a ' y a g i r e b i l e c e k l e r .
O yalın ayaklı, uzun saçlı, siyah c ü p p e l i , pis rahipleri istemi­
y o r u m . H a t t a ş i m d i b u r a d a olanların kafalarını da size v e r e b i ­
lirim.»
A i v i t o ç o k İhtiyatlı d a v r a n m a s ı gerektiğini b i l i y o r d u , f a k a t
Toranaga'nın teklifi de geri çevrilmeyecek kadar iyiydi. İmpa­
ratorlukta Cizvitlerden başka rahipler olamayacaktı. Böylece
 — 158 —

kilise g ü v e n l e g e l i ş e c e k t i . Bu p a h a biçilmez bir şeydi! Papa

bile b u n u sağlayamazdı... Kiyama ve O n o s h i kendisini a ç ı k ç a
destekleyince Toranaga, İshido'yu ezer ve Meclisi de idare­
sine alırdı.
Rahip Alvito, Toranaga'nın bu kadar açık konuşabileceğini
hiç d ü ş ü n m e m i ş t i . Ya da bu kadar fazla şey vaat edebileceği ak­
lına g e l m e m i ş t i . A c a b a O n o s h i v e K i y a m a ' n ı n d ü ş ü n c e l e r i n i d e ­
ğ i ş t i r e b i l i r m i y d i ? İki l o r d b i r b i r l e r i n d e n n e f r e t e d i y o r d u . İ s h i -
do'ya kalleşlik etmeleri için ne y a p m a k gerekti?
«Size c e v a p v e r m e y e veya b u k o n u d a k o n u ş m a y a h a k k ı m
y o k e f e n d i m , neh?»
«Oğlum Naga'nın da Hıristiyanlıkla ilgilendiğini duydum.»
Toranaga tehdit mi ediyordu, yoksa oğlu Naga'nın Hıristi­
yanlığı k a b u l e t m e s i n e razı o l a c a ğ ı n ı mı a ç ı k l ı y o r d u ? Bu ne b ü ­
y ü k bir başarı olurdu. Alvito birden Toranaga'nın ç o k zor d u ­
r u m d a o l d u ğ u n u anladı. Sevinçle, k a p a n a kısılmış, diye d ü ş ü n ­
d ü . O n u n için bizimle a n l a ş m a y a çalışıyor. S o n u n d a g ü c ü n Hı­
ristiyan dttimyo'larda o l d u ğ u n u da itiraf etti. Ne istersek ya­
pacak!
Kasıtla rota defterlerine baktı. Toragana'nın bunları ala­
rak yeninin içine soktuğunu da g ö r d ü .
T o r a n a g a bezgin ve y o r g u n bir sesle konuştu. «Ah, evet
Tsukku San. Ş i m d i d e bu barbar korsan var... Ülkenizin d ü ş m a ­
nı. Yakında o n u n gibi pek ç o k b a r b a r b u r a y a g e l e c e k değil m i ?
O n l a r ı b u r a d a n k o v m a k d a , k e n d i l e r i n e iyi d a v r a n m a k d a d ü ş ü ­
nülebilir.»
Rahip Alvito o a n d a her şeyi kazandığını anladı. A c a b a
ondan Yedo'da ya da Osaka şatosu içinde bir katedral yaptır­
m a s ı i ç i n izin i s t e y e y i m m i ? d i y e d ü ş ü n d ü . Teklif edilenden
fazlasını istememeliyiz. Ah, şu a n d a anlaşabilseydim. İş s a d e c e
bana kalsaydı, bu kumara hemen girerdim. Onoshi ve Kiyama
istediklerimi yapmazlarsa kendilerini hemen afaroz ederdim.
İki k i ş i y e k a r ş ı l ı k o n b i n , y ü z b i n , b i r m i l y o n H ı r i s t i y a n . F a k a t
b e n h a b e r c i y i m ve bir şeyi h a l l e d e m e m . . .
«Yardıma ihtiyacım var, T s u k k u San. Bunu şimdi istiyo­
rum.»
«Elimden geleni y a p a c a ğ ı m , T o r a n a g a Sama. Size söz veri-
 —159 —

yorum.»
O z a m a n T o r a n a g a k e s i n l i k l e k o n u ş t u . «Kırk g ü n b e k l e y e ­
c e ğ i m . S a d e c e kırk gün.»
Alvito eğilip selam verdi. Toranaga'nın da o güne dek
yapmadığı şekilde yerlere kadar eğildiğini gördü. Sanki Taiko'-
nun önünde eziliyordu Toranaga. Rahip titreyerek kalktı ve dı­
şarıya çıkar ç ı k m a z da telaşla y ü r ü m e y e başladı.
T o r a n a g a a ş a ğ ı d a b a h ç e d e n g e ç e n C i z v i t p a p a z ı n ı izler­
ken gülmeye başladı.

20

Kiri hava k a r a r d ı k t a n s o n r a p e ş i n d e iki h i z m e t ç i y l e aşa­

ğıya indi. O l d u k ç a endişeliydi. B a h ç e d e k i k ü ç ü k e v i n yanında
bekleyen kapalı tahtırevana doğru gitti. Seyahat k i m o n o s u n u n
üstüne ç o k bol bir pelerin almıştı; dolayısıyla daha da şişman
duruyordu. Çok geniş kenarlı şapkasının kurdelelerini çenesinin
altında bağlamıştı.
Hamileliği iyice ilerlemiş olan Lady Sazuko onu sabırla
verandada bekliyordu. Mariko da yakınındaydı. Blackthorne
ileride d e m i r l i kapıya d a y a n m ı ş d u r u y o r d u . İngiliz de k a h v e r e n ­
gi bir k i m o n o , altı kalın ç o r a p l a r ve s a v a ş sandalları g i y m i ş t i .
Kapının dışındaki ön avluda iyice silahlanmış altmış s a m u r a y
sıraya, d i z i l m i ş t i . H e r ü ç ü n c ü a d a m ı n e l i n d e b i r m e ş a l e v a r d ı .
Bu adamların başında Yabu, Mariko'nun kocası Buntaro'yla ko­
n u ş u y o r d u . B u n î a r o kısa b o y l u , tıknaz, â d e t a b o y u n s u z bir er­
k e k t i . İkisi de zırh g i y m i ş l e r ve o m u z l a r ı n a ok t o r b a l a r ı n ı t a k ­
mışlardı. B u n t a r o ' n u n kafasında b o y n u z l u bir savaş başlığı var­
dı. Hamallar ve tahîıravancılar türlü türlü sandıkların yanına
çömelmlşlerdi.
K i r i v e r a n d a y a ç ı k t ı . «Bu s o ğ u k t a b e k l e m e m e l i s i n , S a z u k o
San. Hastalanacaksın! Ç o c u ğ u n u düşünmelisin artık! Bu b a h a r
g e c e l e r i p e k r u t u b e t l i olur.»
 — 160 —

«Üşümüyorum, Kiri San. Gece ç o k güzel, b a n a zevk veri­

yor.»
«Her şey y o l u n d a mı?»
«Oh, evet her şey yolunda.»
«Keşke gitmesem. Gitmekten nefret ediyorum.»

M a r i k o o n l a r a katılarak yatıştırıcı bir tavırla k o n u ş t u . «Böy­

le e n d i ş e l e n e c e k bir şey yok.» Kiri'ninki gibi geniş kenarlı bir
ş a p k a g i y m i ş t i . «Yedo'ya d ö n m e k t e n memnun kalacaksınız.
Efendimiz de birkaç gün sonra gelecek.»
«Yarının n e g e t i r e c e ğ i n i k i m b i l i r , M a r i k o San,»
«Yarın T a n r ı n ı n e l i n d e d i r . »
«Yabu, B u n t a r o ' d a n b ü y ü k o l d u ğ u için kafilenin de reisiy­
di. Kiri'nin geldiğini görerek d ö n ü p yaklaştı, Buntaro da onun
peşisıra g e l d i . Kiri h e y e c a n l a s e l a m v e r d i . «Oh L o r d Yabu...
Lord B u n t a r o . Sizi b e k l e t t i ğ i m için ö z ü r d i l e r i m . Lord T o r a n a ­
ga aşağıya inecekti, ama son anda vazgeçti. 'Hemen gidin,' de­
di. Beni bağışlayacağınızı umarım.»
«Özür d i l e m e y e g e r e k yok.» Yabu bir a n ö n c e ş a t o d a n ç ı ­
kıp O s a k a ' d a n a y r ı l a r a k Izu'ya d ö n m e y i i s t i y o r d u . B a ş ı n ı v e r ­
meden yanında barbar ve silahlarla gideceğine hâlâ inanamı-
y o r d u . M i s h i m a ' d a her şeyin hazır olması için Y e d o ' d a k i karı­
sına g ü v e r c i n h a b e r yollamıştı. A n j i r o ' d a k i Omi'ye de haber
g i t m i ş t i . «Hazır m ı s ı n ı z ? »
Kiri'nin gözlerinde yaşlar parladı. «Biraz soluk alayım. On­
dan sonra tahtıravana binerim. Keşke gitmeseydim!» Etrafına
bakınınca B l a c k t h o r n e ' u g ö r d ü . «Anjin S a n ' d a n kim s o r u m l u ?
Gemiye gidene kadar yani?»

B u n t a r o sinirli sinirli söylendi. «Kendisine karımın tahtıre­

vanının yanında y ü r ü m e s i n i e m r e t t i m . Karım onu kontrol ede­
m e z s e b e n e d e r i m artık.»
«Muhafızlar!»
Bu ses ön avludan gelmişti. Buntaro ve Yabu demirli kapı­
d a n çıktılar h e m e n . S a m u r a y l a r da onların peşisıra gitti. İshi-
d o a r k a s ı n d a iki yüz gri k i m o n o l u y l a y a k l a ş a r a k kapının ö n ü n ­
de durdu.
İ s h i d o n e z a k e t l e e ğ i l d i . «İyi b i r g e c e , L o r d Yabu.»
 — 161 —

«Sîze d e , L o r d İ s h i d o . »
İshido, B u n t a r o ' y a s o ğ u k bir s e l a m verdi ve aynı karşılığı
aldı. İkisi de T a i k o ' n u n sevdiği g e n e r a l l e r d e n d i . B u n t a r o , Ko­
re'de bir alayın başında d ö v ü ş m ü ş t ü . O r d u k o m u t a n ı da İshido'-
y d u . İki a d a m b i r b i r i n i v a t a n h a i n l i ğ i y l e s u ç l u y o r d u . A n c a k T a i - *
ko'nun buyruğu sayesinde kan dökülmesi önlenebilmişti.
İshido kahverengi k i m o n o l u askerlere, Blackthorne'a ve
iç avludaki üç kadınla diğer tahtırevana baktı. Yine Yabu'yu
süzdü. «Duruma bakan Lady Kiritsubo'yıı geçirdiğimizi değil,
s a v a ş a g i r d i ğ i m i z i sanır.»
« K a t i l y ü z ü n d e n l o r d u m u z d i k k a t l i o l m a n ı m ı z ı istedi.»
Fakat sözünü biîiremeden B u n t a r o , İshido'nun karşısına
d i k i l i v e r d i . «Biz d a i m a s a v a ş a hazırız. B e l k i b u k e z g e r ç e k e r ­
keklerin karşısında d ö v ü ş m e k fırsatını elde edeceksiniz.»
Y a b u h e m e n a r a y a g i r d i . K o r e ' d e b u l u n m u ş t u v e iki t a r a ­
fın d a h a k l ı o l d u ğ u n u , ayrıca o n l a r a g ü v e n i l e m e y e c e ğ i n i biti­
yordu. Şatoya kapatılmalarına neden olacak bir çatışmayı ö n ­
lemeliydi. «Bu g e c e değil, B u n t a r o S a n . B u g e c e d o s t l a r arasın-
daytz.»
«Dostlar mı? Bu g ü b r e l i k t e mi?» B u n t a r o yere t ü k ü r d ü .
Gri k i m o n o l u l a r d a n b i r i n i n eli kılıcına g i t t i . O n u o n k a h v e ­
r e n g i n i z l e d i . Elli g r i l i b i r d e n b i r b i r l e r i n d e n u z a k l a ş t ı l a r . İ s h i d o ' ­
nun buyruğunu bekliyorlardı.
O sırada b a h ç e n i n g ö l g e l e r i n d e n çıkan H i r o M a t s u kının­
d a n y a r ı ç e k m i ş o l d u ğ u kılıcıyla y a k l a ş t ı . S a k i n s a k i n , « İ n s a n
bazen g ü b r e yığınlarının içinde de dostlarını bulur,» diye mı­
rıldandı. B ü t ü n s a m u r a y l a r ellerini kılıçlarından uzaklaştırdılar.
«Bu ş a t o d a p e k ç o k d o s t u m u z var. O s o k a ' d a da öyle. Evet, Lor­
d u m u z T o r a n a g a bize böyle söylüyor.» Gözlerinde kan d ö k m e
arzusunu g ö r d ü ğ ü tek oğlunun önünde bir kaya gibi durdu.
Sonra Buntaro'nun gözlerinin içine baktı. «Öyle değil mi, o ğ ­
lum?»
B u n t a r o büyük bir ç a b a h a r c a y a r a k başını salladı ve ge­
riledi. A m a hâlâ b a h ç e yolunu kapatmaktaydı.
H i r o M a t s u , İ s h i d o ' y a d ö n d ü . «Sizi b u g e c e b e k l e m i y o r d u k ,

Şogun — F : 11
 —162 —

İ s h i d o San.»
«Lady Kritsubo'ya saygılarımı sunmaya g e l m i ş t i m . Birkaç
dakika öncesine kadar kimsenin gideceğinden haberim yoktu.
«Yoksa o ğ l u m haklı mı? Dostlar arasında olmadığımızı dü­
ş ü n ü p e n d i ş e l e n m e m i z m i g e r e k i y o r ? Y o k s a biz r e h i n e m i y i z ? »
«Hayır, f a k a t ziyareti sırasında L o r d T o r a n a g a ' y l a a n l a ş ­
mıştık. Ö n e m l i kimselerin gitmeleri bir g ü n önceden bildirile­
cekti. Böylece ben de g e r e k e n saygıyı gösterebilecektim.»
« L o r d T o r a n a g a b i r d e n k a r a r v e r d i . H a n ı m l a r ı n d a n b i r i n i Ye-
d o ' y a y o l l a m a s ı n ı n sizi r a h a t s ı z e d e c e k k a d a r ö n e m l i o l m a d ı ­
ğını d ü ş ü n d ü . E v e t , L o r d T o r a n a g a k e n d i y o l h a z ı r l ı k l a r ı n ı y a p ı ­
y o r artık.»
«Bunun g ü n ü n e karar verildi mi?»
«Evet, N a i p l e r M e c l i s i t o p l a n t ı s ı s o n a e r d i ğ i g ü n g i d e c e k . »
İshido ilerledi. Özel muhafızı olan griler de o n u izlediler.
Fakat birden hepsi d u r d u . B u n t a r o yayına bir ok t a k m ı ş t ı . «Gri­
lerin bu kapıdan g e ç m e s i yasaktır. Protokola göre böyle yapıl­
ması gerek.»
«Ben O s a k a Ş a t o s u n u n valisi ve veliahtın muhafızlarının
komutanıyım! İstediğim yere g i r m e y e h a k k ı m vardır!»
Yine d u r u m u Hiro M a t s u düzeltti. «Doğru, her yere g i t m e ­
y e h a k k ı n ı z v a r . F a k a t p e ş i n i z sıra o k a p ı d a n s a d e c e b e ş m u h a ­
fızınız g e ç e b i l i r . E f e n d i m b u r a d a o l d u ğ u s ü r e c e b ö y l e y a p ı l m a ­
sına k a r a r verilmişti.»
«Beş veya elli a r a s ı n d a bir f a r k y o k t u r . Bu h a k a r e t . . . »
« H a k a r e t mi? O ğ l u m böyle bir şey y a p m a d ı . S a d e c e l o r d u ­
n u n b u y r u k l a r ı n ı y e r i n e g e t i r i y o r . B e ş a d a m ! B e ş ! » A r k a s ı n ı İs-
hido'ya d ö n e r e k oğluna baktı. «Lord ishido, Lady Kritsubo'ya
saygılarını s u n a r a k bize o n u r v e r m e k istiyor.»
B u a r a d a y a ş l ı a d a m ı n kılıcı k ı n ı n d a n o n s a n t i m k a d a r ç ı k ­
mıştı. Kimse o n u n saldıracak olursa İshido'yu mu keseceğini,
yoksa oku çevirirse oğlunun kafasını mı götüreceğini bilmiyor­
du. Herkes babayla oğulun sevişmediğinin farkındaydı. Sadece
birbirlerinin sertliğine saygı duymaktaydılar. «Haydi oğlum, veli­
ahtın Muhafızlarının komutanına ne diyorsun?»
B u n t a r o ' n u n y ü z ü n d e n terler a k ı y o r d u . Bir a n s o n r a y a n a
ç e k i l e r e k yayını g e v ş e t t i , a m a ok hâlâ takılı d u r u y o r d u .
 — 163 —

İshido, B u n t a r o ' n u n eşsiz bir nişancı o l d u ğ u n u biliyordu.

O anda buyruk verir, babayla oğul dahil orada herkesi m e m n u n ­
lukla öldürebilirdi. Fakat T o r a n a g a yerine onlarla çatışmaya
kalkmanın aptallık olacağını da biliyordu. Belki savaş başlayınca
Hiro M a t s u , Toranaga'yı bırakıp kendi yanına geçebilirdi. Lady
Oshiba zamanı gelince ihtiyar Demir Y u mru ğa yanaşacağını
söylemişti. Kadın onun asla veliahtı t e r k e t m e y e c e ğ i n d e n e m i n ­
di.
İshoda yanında Hiro M a t s u ve Yabu, arkasında beş griyle
b a h ç e y e g i r d i . N a z i k nazik K i r i t s u b o ' y u s e l a m l a y ı p hatırını sor­
d u . Sonra y a p a c a k başka bir şey kalmadığından emin olarak
d ö n d ü ve adamlarıyla b a h ç e d e n çıktı.
Hiro M a t s u derin bir soluk aldı. «Artık yola çıkın. Yabu
S a n . Bu pirinç k u r d u sizi fazla rahatsız e d e m e y e c e k . »
«Evet, hemen.»
Kiri alnındaki terleri sildi. «Kötü bir r u h , Efendimiz hesabı-
na korkuyorum.» Birden ağlamaya başladı.
Hiro M a t s u o n u teselliye çalıştı. «Lord T o r a n a g a ' y a bir za­
rar g e l m e y e c e ğ i n e söz v e r i y o r u m . Artık gitmelisiniz!»
Kiri h ı ç k ı r a r a k ş a p k a s ı n ı n kalın t ü l ü n ü aşağıya i n d i r d i . «Oh.
T a b u S a m a , lütfen Lady Sazuko'yu içeriye kadar g ö t ü r ü r m ü ­
sünüz?»
«Tabiî.»
Lady Sazuko telaşla selam verip döndü. Yabu da peşin­
deydi. Kadın koşarcasına merdiveni çıkarken ayağı kaydı ve
düştü.
Kiri, «Bebek!» diye haykırdı. «Ona bir şey o l d u mu?»
Bütün gözler yerdeki kadına gitmişti. M a r i k o yardıma ko­
ş a r k e n Yabu o n u k u c a k l a y ı p kaldırdı. O sırada Kiri de şeffaf
perdeli t a h t ı r e v a n a girip o t u r d u . Kalın peçesini y ü z ü n e indir­
mişti. M a r i k o , zavallı kadın, diye d ü ş ü n d ü . O n u n yerinde o l s a m
l o r d u m d a n ayrılmaktan aynı derecede korkardım.
B l a c k t h o r n e y a k l a ş a n M a r i k o ' y a , «Ne o l u y o r ? » d i y e s o r ­
du.
«Rica e d e r i m , A n j i n S a n . Bir şey yok.» G e n ç kadın da t a h ­
tırevanına bindi ve Yabu yola çıkma emrini verdi.
İngiliz, M a r i k o ' n u n tahtırevanının yanında y ü r ü y o r d u . A m a
 — 164 —

en ö n d e k i tahtırevanı gözetlemekteydi. Gizlemek istemekle bir­

likte ç o k şaşırmıştı. Ç ü n k ü Kiritsubo bağırdığı z a m a n herkes
düşen kadına bakmıştı. Fakat Blackthorne'un gözleri Kiritsu-
b o ' y a g i t m i ş t i . S o n r a o n u n i n a n ı l m a z b i r hızla k ü ç ü k e v e d a l d ı ­
ğını g ö r m ü ş t ü . B i r a n s o n r a d a e v d e n ç ı k ı p g e r i g e l e r e k t a h t ı r a -
vana g i r m i ş ve perdeleri kapatmıştı. İşte o sırada g ö z göze gel­
mişlerdi.
Tahtırevana binen Kiritsubo değil Toranaga'ydı.

21

Küçük kortej her köprüde, her kapıda durduruluyor ve

kâğıtlara tekrar bakılıyordu. Her seferinde onlgrın yanma gri
kimonolulardan yeni bir grubu takıyorlardı. Muhafızların k o m u ­
tanı, baştaki tahtırevana yaklaştığı zaman da Blackthorne çok
heyecanlanıyordu. Ama subay içeride yüzünü örtmüş ağlayan
kadını g ö r e r e k selam verip uzaklaşıyordu.
B l a c k t h o r n e , bu o y u n u kimler biliyor, diye d ü ş ü n d ü . Kor­
kuya kapılmış hizmetçiler biliyorlardı. Lady Sazuko da öyle.
Ya Mariko? Sanmıyorum. Yabu? Toranaga ona güvenebilir
mi? O boyunsuz, m a n y a k B u n t a r o ? Pek ihtimal v e r m i y o r u m .
Peki Toranaga neden kaçıyordu? Şatonun içinde daha g ü ­
vende değil miydi? M a r i k o San, «Yoruldunuz m u , Anjin San?»
diye s o r d u . «İsterseniz b e n y ü r ü r ü m . Siz t a h t ı r e v a n a binin.»
«Hayır, r a h a t ı m . A m a ş u a n d a s a ğ s a l i m g e m i d e o l m a y ı ar­
zu ediyorum.» Pek ç o k gri k i m o n o l u a s k e r i n yanından g e ç t i ­
ler. S o n u n d a b i r k ö ş e y i d ö n d ü l e r . Ö n l e r i n d e s o n h e n d e k v e k ö p ­
rü vardı. Orada yanan meşaleler geceyi iyice aydınlatmaktay­
dı.
O sırada İshido gölgelerden çıktı.
K a h v e r e n g i l e r d e o n u a y n ı a n d a g ö r d ü l e r . D ü ş m a n l ı k l a ha­
murdandılar. Buntaro neredeyse Blackthorne'un yanından atla­
yıp b a ş a koşacaktı.
 — 165 —

B l a c k t h o r n e söylendi. «Bu n a m u s s u z kasmıyor.»

«Senyor? ö z ü r dilerim ne dediniz, senyor?»
«İshido kocanızın h e m e n hiddetlenmesine neden oluyor g a ­
liba?»
Kadın cevap vermedi.
Ya bu d u r m u ş t u . Hiç oralı o l m a d a n elindeki kâğıdı kapıyı
k o r u y a n s u b a y a v e r e r e k İ s h i d o ' y o y a k l a ş t ı . «Sizi t e k r a r g ö r e ­
ceğimi sanmıyordum. Muhafızlarınız çok usta doğrusu.»
İshido, Buntaro'ya ve onun gerisindeki perdeleri kapalı
tahtıravana bakıyordu.
B u n t a r o t e h d i t l e silahlarını salladı. «Geniş iznimize bir k e ­
re b a k ı l m a s ı y e t e r l i y d i sanırım. Biz neyiz?... D ü ş m a n mı? D o ğ ­
r u s u h a k a r e t bu.»
«Asla h a k a r e t d ü ş ü n ü l m e d i , B u n t a r o San. O katil yüzün­
den güvenlik önlemlerini arttırdım.» İshido bir y a n d a n , a c a b a
B u n t a r o ' n u n g i t m e s i n e izin v e r e y i m m i , d i y e d ü ş ü n ü y o r d u . Yok­
sa Onoshi ve Kiyama'nın istediği gibi onu tutuklayayım mı?
Zaten yakında kafası mızrağa takılacak. M a r i k o gibi eşsiz bir
güzelin böyle bir gorilden ayrılmayıp oturmasına ş a ş m a k ge­
rek.
S u b a y g e l e r e k her şeyin y o l u n d a o l d u ğ u n u bildirdi. «Artık
izin k â ğ ı d ı g ö s t e r m e n i z e g e r e k y o k . »
«İyi.» Y a b u , İ s h i d o ' y a d ö n d ü . « K ı s a s ü r e s o n r a g ö r ü ş ü r ü z . »
İshido yeninin içinden bir p a r ş ö m e n çıkardı. «Lady Kiritsu-
bo'dan b u n u Yedo'daki yeğenime götürmesini rica edecektim.»
Y e d o elini u z a t t ı . «Tabii.»
«Rahatsız olmayın, Yabu San. B u n u kendisinden rica ede­
ceğim.» İshido tahtıravana doğru gitti.
Hizmetçiler hemen onu önlediler. Asa elini uzattı. «Bunu
ben alabilir miyim, lordum?»
«Hayır.»
Fakat hizmetçiler İshido'yu ve oradakileri şaşırtan bir şey
yaptılar. A d a m ı n ö n ü n d e n çekilmediler.
B u n t a r o o l a n c a sesiyle, «Çekilin!» d i y e g ü r l e d i .
Kızlar korkuyla yana kaçtılar. İshido da tahtırevanın per­
desine yaklaştı. «Kiritsubo San, bu mektubu Yedo'ya g ö t ü r m e k
lütfunda bulunur musunuz?»
 — 166 —

B a ş ı n ı e ğ m i ş a ğ l a y a n k a d ı n , h a f i f s e s l e , «Evet,» d e d i .
« T e ş e k k ü r ederim.» İ s h i d o sarılı kâğıdı p e r d e y e d o ğ r u u-
zattı.»
Hıçkırıklar kesildi. B l a c k t h o r n e , Toranaga'nın kapana sı­
kıştığını a n l a m ı ş t ı . N e z a k e t T o r a n a g a ' n ı n kâğıdı almasını g e r e k ­
t i r i y o r d u . Elini u z a t ı r s a d u r u m o r t a y a ç ı k a c a k t ı .
Herkes elin uzanmasını bekledi.
İshido ilerleyip perdeyi çektiği an B l a c k t h o r n e bir n a r a
atarak deli gibi zıplayıp t e p i n m e y e başladı. İshido ve diğerleri
hayretle ona döndüler.
T o r a n a g a bir an Ishido'nun arkasında iyice g ö z ü k t ü . T o ­
ranaga'nın perdeyi kapamasına kadar g e ç e n o uzun anda Blac­
kthorne Yabu'nun adamı tanıdığını anladı. M a r i k o da d u r u m u
fark etmişti. Buntaro belki bunun farkındaydı. Samuraylar da
öyle.
B l a c k t h o r n e b i r d e n saldırıp p a r ş ö m e n i k a p a r a k perdenin
arasından içeriye attı ve dönerek, «Ülkemde bir insanın adi
biri gibi m e k t u p vermesi uğursuzluk getirir,» diye bağırdı.
B u b e k l e n m e d i k b i r o l a y d ı . İ s h i d o kılıcını ç e k e n e k a d a r İn­
g i l i z o n u n ö n ü n d e e ğ i l i p e ğ i l i p k a l k t ı . İ s h i d o kılıcını s a l l a y a c a ­
ğı- s ı r a d a B l a c k t h o r n e , M a r i k o ' y l a g ö z g ö z e g e l d i . « T a n r ı a ş k ı n a
yardım edin. Talihsizlik... Uğursuzluk...»
M a r i k o b a ğ ı r ı n c a kılıç a d a m ı n b o y n u n u n h e m e n y a n ı n d a
d u r d u . M a r i k o telaşla Blackthorne'un sözlerini nakletti. İshido
kılıcını i n d i r d i . K a d ı n a s e r t s e r t b i r ş e y l e r söyledikten sonra
Blackthorne'un yüzüne elinin tersiyle şiddetle bir tokat attı.
B l a c k t h o r n e o anda çıldırdı. K o c a m a n y u m r u k l a r ı m sıkarak
J a p o n u n üstüne saldırdı.
Y a b u ç e v i k d a v r a n ı p I s h i d o ' n u n kılıçlı k o l u n u y a k a l a m a -
saydı, Blackthorne'un kafası toprakların üstünde yuvarlanacak-
tı. Buntaro da Ishido'nun gırtlağını sıkmaya çalışan İngllizi
yakaladı. Ancak dört samuray onu güçlükle ishido'dan ayırabil­
di.
Yabu, Ishido'yu yatıştırmak için elinden geleni yapıyor, a ğ ­
lamaklı olan M a r i k o da barbarın sadece Ishido'yu korumaya ça­
lıştığını t e k r a r l ı y o r d u . B ü y ü k p r e n s s a n d ı ğ ı İ s h i d o ' y a k ö t ü l ü k
g e l m e s i n i i s t e m e d i ğ i n i a n l a t ı y o r d u . «Bizde o l d u ğ u g i b i o n l a r d a
 — 167 —

da yüze v u r m a k en büyük hakaretmiş. O budala barbar kendi

ülkesinde d c i m y o ' y m u ş ve size yardım e t m e y e çalışıyordu, lor­
dum.»
İshido söylenerek yerde yatan Blackthorne'u tekmeledi.
Ingilizin etrafını grili a s k e r l e r almıştı. H e p s i de kılıçlarını ç e k ­
mişlerdi, ama henüz ölen yoktu. Blackthorne kendisine gelince
onlarla b o ğ u ş a c a k y e r d e , şarkı söyleyip o y n a m a y a başladı. Ra­
hip Domingo, Japonya'da herkesin deliliğe kami'lerin neden ol­
duğuna inandıklarını söylemişti. Bu kötü ruh kimin içine girer­
se o çıldırırdı. H e m deliler asla s o r u m l u sayılmıyorlardı ve bazı
ö z e l h a k l a r ı d a v a r d ı . O n u n i ç i n B l a c k t h o r n e zıp z ı p z ı p l a y a r a k
bir y a n d a n da, «Yardım et Mariko,» diye şarkı söylüyordu.
« . . . T a n r ı aşkına y a r d ı m e t . . . 'Daha fazla d a y a n a m a y a c a ğ ı m . »
M a r i k o onun yaptığı numarayı anlayarak hemen haykırdh
«Çıldırdı... Bir k e m i o n u zaptetti!»
Toranaga'yı g ö r d ü ğ ü için henüz şaşkınlıktan kurtulama­
yan ve Ingilizin rol yapıp yapmadığını b i l e m e y e n Yabu da başı­
n ı s a l l a d ı . «Evet.»
Blackthorne dans ederek oradan uzaklaşıp köprüye d o ğ r u
gitti. M a r i k o da peşindeydi. Griler ok ve yaylarını kaldırdılar.
O anda Yabu canlandı. «Onu ö l d ü r m e k istiyorsanız, bırakın
b u n b e n y a p a y ı m , İ s h i d o S a m a . Bir g e n e r a l k e n d i e l l e r i y l e b i r
deliyi ö l d ü r m e z . B u n u b a ş k a l a r ı n a yaptırır.» İshido'ya y a k l a ş ı p
sesini hafifletti. «Onu sağ bırakın. D e l i r m e s i n e sizin tokadınız
neden o l d u ! M a r i k o San'ın dediği gibi o da kendi ülkesinde bir
daimyo. Hem onu sağ bırakın. Sağ kalması bizim için ç o k yarar­
lı.»
İ s h i d o , Y a b u ' n u n y ü z ü n d e n d o ğ r u s ö y l e d i ğ i n i a n l a d ı . Ya­
yını i n d i r d i , « P e k â l â , a m a b i r g ü n o n u s a ğ o l a r a k i s t e y e c e ğ i m .
Onu topuklarından başaşağı asacağım.»
Yabu y u t k u n u p s e l a m verdi ve k o r t e j i n ilerlemesi için eliy­
l e b i r i ş a r e t y a p t ı . İ s h i d o ' n u n t a h t ı r e v a n ı v e K i r i t s u b o ' y u hatır­
layacağından korkuyordu.
B u n t a r o da saygılı bir tavır t a k ı n a r a k kahverengilerin ba­
şında ilerledi. T o r a n a g a ' n ı n bir karni gibi aralarında belirdiğini
görünce soru sormayı düşünmemişti. Lordunun tehlikede ve
savunmasız olduğunu biliyordu, ishido'nun Anjin San ve M a -
 — 168 —

riko'ya baktığını g ö r d ü , a m a yine de onu saygıyla selamlaya­

rak tahtıravanın arkasına geçti. Böylece savaş başlarsa vücudu
oklara siper olacaktı.
Neyse şato kapısından çıkıp alandan g e ç e r e k bir o r m a n a
girdiler. Blackthorne ancak şatodan görülmeyen bu ağaçlığa
gelince bayıldı.

22

«Anjin S a n ! A n j i n San!»
B i r a z k e n d i s i n e g e l e n İ n g i l i z , M a r i k o ' n u n v e r d i ğ i s a k e y i iç­
ti. Tahtırevanın önünde ve gerisinde griler vardı. Fakat kah­
verengiler Buntaro'nun emri üzerine kapalı tahtıravanın etra­
fını a l m ı ş l a r d ı .
Genç kadın Blackethorne'un soru soracağını anlayarak te­
laşla atıldı. «Artık güvendesiniz, Anjin San. Üzülmenize g e r e k
yok. Anlıyor m u s u n u z ? Bir kriz geçirdiniz. Etrafınıza bakın. Ar­
tık güvendesiniz!»
B l a c k e t h o r n e denileni yaparak grileri ve onların subayını
g ö r ü n c e d u r u m u anladı. Sake sayesinde g ü c ü n ü biraz t o p l a ­
mıştı. «Özür d i l e r i m , s e n y o r a . Paniğe kapıldım galiba. Yaşlanıyo­
rum. Portekizce k o n u ş m a k y o r u c u değil mi?» Latinceye g e ç t i .
«Anlıyor musunuz?»
«Tabii.»
«Bu dil d a h a mı kolay?»
M a r i k a o n u n d i k k a t l i d a v r a n m a s ı g e r e k t i ğ i n i anladığını se­
z e r e k r a h a t l a m ı ş t ı . «Belki.» Ü l k e d e o n d a n b a ş k a L a t i n c e v e
P o r t e k i z c e bilen k a d ı n y o k t u . «Her iki dil d e zor. H e r ikisinin d e
t e h l i k e l e r i var.»
«Bu t e h l i k e l e r i b a ş k a k i m l e r b i l i y o r ? »
«Hocam ve başımızdaki kimse.»
«Emin misiniz?»
«Öyle.»
 169 —

Grilerin subayı rahatsız rahatsız kımıldanarak Mariko'ya

bir ş e y l e r s ö y l e d i .
«Hâlâ tehlikeli olup olmadığınızı soruyor. El ve ayaklarını­
zı b a ğ l a m a k g e r e k i p g e r e k m e d i ğ i n i a n l a m a k istiyor. Buna ge­
rek kalmadığını, krizi atlattığınızı söyledim.»
B l a c k t h o r n e h e m e n P o r t e k i z c e y e başladı. «Evet, sık sık
böyle kriz g e ç i r i y o r u m . Biri y ü z ü m e v u r u r s a çıldırıyorum. Özür
dilerim. Kriz sırasında olanları da hatırlamıyorum.» Subayın
dikkatle dudaklarına baktığını g ö r d ü . İçinden, «Yakaladım seni
namussuz,» dedi. «Portekizce bildiğinden eminim.»
Bir hizmetçi tahtırevanın kapalı perdelerine d o ğ r u eğildi,
sonra M a r i k o ' n u n yanına geldi. «Hanımım delinin yola d e v a m
e d e c e k kadar iyileşip iyileşmediğini soruyor. Bu delinin yap­
tıkları hanımımı daha da üzdü. Fakat deliliklere s d e c e tanrıla­
rın n e d e n o l d u ğ u n u b i l d i ğ i i ç i n g e m i y e b i n e r b i n m e z k e n d i s i n e
ilâç verecek. Ayrıca o n u n iyileşmesi için d u a ediyor.»
M a r i k o bu sözleri aktardı.
B l a c k t h o r n e a y a k t a s a l l a n ı y o r d u , «Evet, ş i m d i iyiyim.»
Yabu bağırarak bir emir verdi.
«Yabu S a n , t a h t ı r e v a n a b i n m e n i z i istiyor.» M a r i k o g ü l ü m ­
seyerek o n u n itirazına engel o l d u . «Ben g ü ç l ü y ü m , hiç üzülme-
melisiniz. İsterseniz yanınızda y ü r ü r ü m ve konuşuruz.»
Blackthorne tahtırevana bindirilmesine yardım edilmesine
ses çıkarmadı. Yine yola koyuldular. Grilerin subayı uzaklaşın­
ca k a d ı n a L a t i n c e fısıldadı. «O a s k e r P o r t e k i z dilini biliyor.»
M a r i k o da aynı şekilde c e v a p verdi. «Öyle. Biraz da Latince
biliyor sanırım. Açıkçası siz cesur bir erkeksiniz. O n u kurtardı­
ğınız i ç i n s i z e t e ş e k k ü r e d e r i m . »
«Siz b e n d e n d e c e s u r s u n u z . »
«Hayır, s a d e c e T a n n b u a r a b e n i b u r a y a y o l l a d ı v e y a r a r l ı
o l m a m ı sağladı. Size t e ş e k k ü r e d e r i m . Sizin sayenizde o o k l a r
yaylarından fırlamadı.»
«Hayır, asıl c e s u r o l a n sizsiniz. C e s u r v e güzel.»
M a r i k o bir süre sessiz sedasız yürüdü. Şimdiye kadar kim­
se bana güzel olduğumu söylemedi, diye düşünüyordu. Sesini
y ü k s e l t t i . «Ne c e s u r u m , n e d e g ü z e l . Kılıçlar güzeldir. O n u r g ü ­
zeldir.»
 — 170 —

« C e s a r e t d e g ü z e l d i r v e sizde b u n d a n bol bol var.»

M a r i k o c e v a p v e r m e d i . Bir e r k e k aynı z a m a n d a bu k a d a r
cesur ve aptai, yumuşak ve çok hain, çok cana yakın ve iğrenç
olabilir miydi? Anjin San, o numarayı yapıp lordunu İshido'nun
e l i n d e n k u r t a r m a k l a b ü y ü k akıllılık e t m i ş t i . H e m T o r a n a g a ö y l e
kaçtığı için ne zekiydi! Kendi kendine, «Dikkatli ol, Mariko,» de­
d i . «Bu y a b a n c ı y ı d e ğ i l T o r a n a g a ' y ı d ü ş ü n . O n u n k ö t ü l ü k l e r i n i
h a t ı r l a v e i ç i n d e k i a l ı ş m a d ı ğ ı n s ı c a k l ı ğ a e n g e l ol.»
Tekrar adama dönerek Portekizce konuştu. «Latince ç o k
z o r b i r dil.»
«Okulda mı öğrendiniz?»
«Hayır, A n j i n S a n . E v l e n d i k t e n s o n r a uzun s ü r e k u z e y d e o-
turdum. Hizmetçiler ve köylülerden başka kimse yoktu orada.
E l i m e P o r t e k i z c e v e L a t i n c e g r a m e r k i t a p l a r ı g e ç t i . Dil ö ğ r e n e ­
rek v a k t i m i hoşça g e ç i r d i m . Bu b a k ı m d a n talihliyim.»
«Kocanız neredeydi?»
«Savaşta,»
P o r t e k î z c e n i z k u s u r s u z . L a î i n c e n i z d e b e n i m k i n d e n iyi s e n -
yora.»
« Ç o k t a t l ı k o n u ş u y o r s u n u z , A n j i n San.»
B l a c k t h o r n e , Latince, «Çok zeki ve güzelsiniz,» d e r k e n bir
yandan da, aklımı başıma toplamalıyım, diye d ü ş ü n ü y o r d u .
M a r i k o da kendi kendine, «Şimdiye kadar kimse güzel o l ­
d u ğ u m u söylemedi,» diye tekrarladı. «Keşke d o ğ r u olsaydı.
Ingilize b a k t ı . «Burada b a ş k a s ı n a ait bir kadınla i l g i l e n m e k d o ğ ­
ru değildir. Kurallarımız ç o k serttir. Ö r n e ğ i n evli bir kadın, ka­
pısı k a p a l ı b i r o d a d a b i r e r k e k l e k o n u ş u r k e n b u l u n u r s a k o c a s ı ,
babası veya ağabeysi onu hemen öldürme hakkına sahiptir.»
« A m a b u h a k s ı z l ı k v e b a r b a r c a b i r iş.» S o n r a k ı r d ı ğ ı p o t a
üzüldü.
Fakat Mariko bu hakarete memnun olmuştu. Böylece o bü­
y ü l ü h a v a b o z u l m u ş t u . «Biz kendimizi çok uygar buluyoruz,
Anjin San. Yasalarımız çok adildir. Bunlar kadınları korur. Bir
kadının görevi s a d e c e eşine karşıdır. Sabırlı olun. Bizim ne ka­
dar u y g a r ve ileri o l d u ğ u m u z u anlayacaksınız. T o p l u m d a kadın­
ların bir yeri, e r k e k l e r i n ayrı bir yeri vardır. Bir e r k e ğ i n bir sefer­
de s a d e c e bir eşi olabilir. A m a pek ç o k resmi m e t r e s alabilir.
 — 171 —

Anladığım kadarıyla, bizim kadınlarımız i s p a n y o l ve Portekiz ha­

nımlarından ç o k d a h a özgür. Biz istediğimiz z a m a n istediğimiz
yere gidebiliriz. A r z u e d e r s e k k o c a l a r ı m ı z d a n ayrılır ve onları
boşarız. Ayrıca evlenmeyi de reddedebiliriz. Kendi mal ve p a r a ­
mız v a r d ı r . İ s t e r s e k ç o k g ü ç l ü o l a b i l i r i z . E v i n i z d e p a r a i ş l e r i n i z e
kim bakar?»
«Ben b a k a r ı m tabii.»
«Burada para işlerine e r k e k l e r i n eşleri bakar. S a m u r a y için
paranın hiç d e ğ e r i y o k t u r . G e r ç e k bir e r k e k için bu ç o k aşağı
görülen bir şeydir. Hocamın b ü t ü n işlerini ben hallederim. Bü­
t ü n k a r a r l a r ı da o verir. Ben s a d e c e o n u n arzularını y e r i n e ge­
tirir ve hesapları öderim. Böylece o lorduna karşı olan görevi­
ni, y a n i t e k g ö r e v i n i y a p m a k için s e r b e s t kalır. Evet, A n j i n S a n ,
k ı n a m a d a n ö n c e sabırlı olmalısınız.»

Blackthorne şaşırmıştı. «Buradaki töreler çok saçma.

G e r ç e k b i r e r k e k i ç i n p a r a n ı n d e ğ e r i y o k m u ş ! İlk k o n u ş m a m ı z ­
da paradan sözettiğim zaman Toranaga'nın beni neden aşağı
g ö r d ü ğ ü n ü şimdi anlıyorum. Neyse şimdi Toranaga hayatını
bana borçlu. Herkes de bunu biliyor. Böylece o n d a n yararlana­
bilirim. Bu kadın da lordunun hayatını kurtardığım için bana te­
ş e k k ü r e t m e d i mi?»

M a r i k o k o n u ş u y o r d u . «Evet bizi a n l a m a n ı z zor. D ü n y a m ı z

s i z i n k i n d e n ç o k farklı,» T o r a n a g a ' n ı n tahtırevanını o k a r a n l ı k t a
hayal meyal s e ç i y o r d u . Lordu k u r t u l d u ğ u için Tanrıya ş ü k r e ­
d i y o r d u . B a r b a r a kendilerini nasıl anlatabilir, cesareti y ü z ü n d e n
o n u nasıl t e b r i k edebilirdi? T o r a n a g a b a r b a r a J a p o n l a r ı anlat­
m a s ı n ı b u y u r m u ş t u . F a k a t b u n u n a s ı l y a p a c a k t ı ? «Size b i r h i ­
kâye anlatmak istiyorum, Anjin San. Ben küçükken b a b a m Go-
r o d a adlı bir c'cimyo'nun g e n e r a l i y d i . O z a m a n l a r G o r o d a b ü ­
y ü k d i k t a t ö r olmamıştı ve hâlâ g ü ç k a z a n m a k için uğraşıyordu.
Babam Goroda'yla onun önemli adamlarını ziyafete davet etti.
F a k a t böyle bir ziyafet için g e r e k l i y i y e c e k l e r i , s a k e y i ve otura­
c a k hasırlan a l a c a k para bulunmadığından haberi bile y o k t u .
A n n e m i n idare bilmediğini sanmamalısınız. Babamın bütün geli­
ri dört bin samurayının bakımına gidiyordu. Ailem, yani a n n e m ,
babamın resmi metresleri, ağabeylerim, kardeşlerim ve ben
 — 172 —

yiyecek yemeği güçlükle bulabiliyorduk. Ama bunun ne önemi

vardı? B a b a m l a adamlarının atları, s i l a h l a n en iyi c i n s t i ve l o r d -
larına g e r e k e n ş e k i l d e h i z m e t e d i y o r l a r d ı .
«Evet, o ziyafet için y e t e r i n c e para y o k t u . O n u n için annem'
Kyoto'daki perukçulara giderek saçlarını sattı. Annemin kalça­
larına k a d a r inen, s i m s i y a h g ü r saçları vardı. Peruk y a p a n l a r
saçları k e s i p aldılar. A n n e m e de ucuz bir t a k m a saç verdiler.
A n n e m , babamın şerefini k o r u m a k için g e r e k e n her şeyi satın
aldı. Ç ü n k ü hesapları g ö r m e k a n n e m i n göreviydi. Böylece g ö r e ­
vini yaptı. Bizim için g ö r e v ç o k önemlidir.»
«Babanız d u r u m u ö ğ r e n i n c e ne dedi?»
«Teşekkür etmekten başka ne yapabilirdi? Parayı bulmak,
b a b a m ı n şerefini k o r u m a k annemin göreviydi.»
«Anneniz babanızı çok seviyormuş demek.»
«Sevmek Hıristiyanlara özgü bir düşünce, bir ideal. Bizde
sizin kasdettiğiniz a n l a m d a b i r ' s e v g i ' s ö z c ü ğ ü yoktur. Görev,
sadakat, şeref, saygı, arzu sözcük ve düşünleri bizler için ye­
terlidir.» O n a b a k a r k e n i s t e m e m e k l e birlikte T o r a n a g a ' y ı kur­
tardıkları an geldi aklına yine.
Etrafta kimse olmadığını anlayınca s o r d u . «Neden yaptınız
bu işi?»
«Bilmiyorum. Belki...» Toranaga'yı çaresiz gördüğü için
böyle davranmış olabilirdi. Durumu kendisinden başka bilen ol­
madığı için böyle bir kumara kalkışmıştı belki de. Birden, ölmeyi
istemiyorum, diye düşündü. Bana gemimi ve özgürlüğümü an­
cak T o r a n a g a verebilir. Fakat y a p m a m a m g e r e k e n işlere kal­
kışıyorum. İkiyüzlülük etmiyor m u y u m ? Onlara bir şey borçlu
değilim. Bir m a h k û m u m ben. G e m i m i ve y ü k l e r i m i çaldılar. A-
damlarımdan birini de öldürdüler. Onlar dinsiz... Daha doğrusu
bir b ö l ü m ü dinsiz, bir kısmı da Katolik. Dinsizlerle Katoliklere
bir b o r c u m yok. A m a bu kadınla yatmayı isterdim. Zaten bu
y ü z d e n kendisini ö v ü y o r u m . Bu kadın o g o r i l l e nasıl e v l e n m i ş ?
Mariko'ya bakarak tatlı bir sesle konuştu. «Senyora, anne­
niz eşsiz bir kadınmış. Yaptığı şey b u n u gösteriyor.»
«Evet. Kendisi bu s a y e d e d a i m a y a ş a y a c a k . Ş i m d i o bir ef­
sane. A n n e m de b a b a m gibi samuraydı.»
«Ben sadece erkeklerin samuray olduklannı sanıyordum.»
 — 173 —

« O h , y o k , A n i i n S a n . K a d ı n l a r d a s a m u r a y o l a b i l i r l e r . Ya­
ni lordiarına karşı s o r u m l u olan savaşçılardır. A n n e m g e r ç e k
bir samtıraydı ve b a b a m a karşı olan görevlerini her şeyden üs­
tün tutardı.»
«Anneniz yaşıyor mu?»
«Hayır. N e a n n e m , n e b a b a m , n e k a r d e ş l e r i m v a r . S o y u m ­
dan bir t e k kalan benim.»
«Bir f e l a k e t m i o l d u ? »
M a r i k o birden yorulduğunu hissetti. Latince ve Portekizce
konuşmaktan bezdim, diye düşündü. Öğretmenlik etmekten de
sıkıldım. Ben ö ğ r e t m e n değilim. S a d e c e görevini bilen ve s a ­
kin bir hayat sürmeyi isteyen bir kadınım. Bu erkeğin beni et­
kileyen sıcaklığını i s t e m i y o r u m . Beni şaşırtıyor. O n u g ö r m e y i
bile istemiyorum.
«Bir bakıma f e l a k e t t i , Anjin S a n . Bir g ü n size b u n u a n l a ­
tırım.» A d ı m l a r ı n ı s ı k l a ş t ı r a r a k ö b ü r t a h t ı r e v a n a y a k l a ş t ı . İki h i z ­
metçi endişeli endişeli gülümsediler.
Son o, «Daha ne kadar gideceğiz, M a r i k o San?» diye sordu.
M a r i k o o n u y a t ı ş t ı r m a y a çalıştı. «Fazla g i d e c e ğ i m i z i s a n ­
mıyorum.»
Grilerin subayı M a r i k o ' y a yaklaştı. «Yoruidunuzsa size bir
tahtırevan bulalım, Lady Toda.»
«Hayır, t e ş e k k ü r e d e r i m . » K a d ı n k a s t e n a ğ ı r l a ş a r a k o n u
Toranaga'nın yanından uzaklaştırdı.
«Bu b a r b a r Hıristiyan o l d u ğ u n u iddia e d i y o r m u ş galiba.»
«Bizim b i l d i ğ i m i z g i b i bir Hıristiyan d e ğ i l . Siz Hıriltiyan m ı ­
sınız?»
A d a m , « E f e n d i m L o r d K i y a m a ' d ı r , » d i y e c e v a p v e r d i . «Ken­
disi Hıristiyandır. Dolayısıyla ben de Hıristiyanım.»
«Kendisini iyi t a n ı m a k ş e r e f i n e e r i ş t i m . T o r u n l a r ı n d a n b i r i n i
o ğ l u m l a n i ş a n l a y a r a k k o c a m a b ü y ü k o n u r verdi.»
«Evet, b i l i y o r u m , L a d y T o d a . »
«Lord K i y a m a biraz d a h a iyi m i ? D o k t o r l a r z i y a r e t ç i k a b u l
e t m e s i n i y a s a k l a m ı ş l a r d ı sanırım.»
«Kendisini bir haftadır g ö r m e d i m . Hastalığının Cin frengisi
olabileceğini söylüyorlar. Tanrı efendimi korusun.»
M a r i k o , « S u t r a r s o m n e s i n m e r a ı Dei.» d i y e m ı r ı l d a n d ı . « H e -
 — 174 —

pimiz Tanrının elindeyiz.»

Subay hiç düşünmeden, «ite, amen,» diyerek bu tuzağa
düştü.
Blackthorne de bu sözleri d u y m u ş t u . Subayın Mariko'ya
h i d d e t l e bir şeyler s ö y l e d i ğ i n i d e farketti. Hemen tahtırevan­
d a n inip onlara yaklaştı. «Latince bildiğinize g ö r e biraz benimle
konuşmanızı rica e d e c e ğ i m . Bu b ü y ü k bir lütuf olur.»
«Evet, d i l i n i b i l i y o r u m y a b a n c ı . »
«Bu b e n i m dilim değil. Kiliseyle d ü n y a d a k i b ü t ü n e ğ i t i m
g ö r m ü ş kimselerin dili. Latinceyi nereden öğrendin?»
Asker, ç o c u k k e n Lord Kiyama'nın kendisini zorla M a c a o ' -
daki din okuluna yollamasını anımsamışîı. «Şimdi d o ğ r u d a n
d o ğ r u y a k o n u ş u y o r u z , y a b a n c ı . L a d y T o d a ' y a 'Siz b e n d e n c e ­
sursunuz' d e m e k l e neyi kasdettiniz?»
«Şu a n d a u n u t t u m . Kimbilir o sırada ne d ü ş ü n ü y o r d u m . »
«Halin ç o k garip. Kapıda çılgına dönmüştün, ama şimdi
pek sakinsin.»
«Tanrının yardımıyla iyileştim.»
S u b a y bu kadar kolay t u z a ğ a d ü ş t ü ğ ü için ç o k hiddetliy­
di. Efendisi Lord Kiyama ona kadının ç o k zeki o l d u ğ u n u söy­
lemiş ve dikkatli davranması için de uyarmıştı. «Onun sözleri­
ni d i k k a t l e dinle,» d e m i ş t i . «O k o r s a n da şeytanın y a v r u s u . B a s ­
kın a n ı n d a k o r s a n ı temizle.»
K a r a n l ı k g e c e d e o k l a r y a ğ m a y a b a ş l a d ı v e b u n l a r ı n ilki
subayın boynuna saplandı. A d a m yere düşerken son olarak
baskının o sokakta yapılmaması gerektiğini düşünebildi. Bu çok
daha ileride rıhtımda olacaktı ve korsanı temizleyeceklerdi.
B a ş k a b i r o k h i z m e t ç i l e r d e n A s a ' n ı n b e l i n e s a p l a n d ı . Kız
haykırırken tahtırevancılar yüklerini yere bırakarak karanlıkta
kaçıp gözden kayboldular. Blackthorne yere yatıp yuvarlanarak
siper alacak bir şey a r a r k e n M a r i k o ' y u da çekti. Griler ve kah­
v e r e n g i l e r e t r a f a dağılmışlardı. M a r i k o ' n u n bir a n ö n c e d u r d u ­
ğ u y e r e b i r o k s a p l a n d ı . İki t a h t ı r e v a n d a o k y a ğ m u r u n a t u t u l ­
muştu. Buntaro, Toranaga'nın tahtırevanını kendi vücuduyla
korumaya çalışmaktaydı. Sonra bu ok y a ğ m u r u başladığı gibi
b i r d e n b i t t i . B u n t a r o k o ş a r a k tahtırevanın p e r d e l e r i n i a ç t ı . iki
ok Toranaga'nın yanına ve g ö ğ s ü n e saplanmıştı, ama durumu
 —175 —

tehlikeli değildi. A d a m k i m o n o s u n u n altına g i y m i ş o l d u ğ u zırha

saplanan oklan çekip çıkardı. Sonra geniş kenarlı şapkasıyla
peruğunu da üstünden attı. Buntaro karanlıklarda düşmanları
a r a r k e n T o r a n a g a d a y a s t ı ğ ı n a l t ı n d a n kılıcını a l a r a k t a h t ı r e v a n ­
dan atladı.
M a r i k o , T o r a n a g a ' y a yardım e t m e k için k a l k a c a k o l d u , a m a
İngiliz o n u g e r i ç e k t i . Ç ü n k ü y i n e t a h t ı r e v a n l a r a o k l a r y a ğ m a y a
b a ş l a m ı ş t ı . B u n l a r iki k a h v e r e n g i l l y l e b i r g r i k i m o n o l u s a r n u -
rayı ö l d ü r d ü l e r . B a ş k a bir ok B l a c k t h o r n e ' u n yanağını sıyırdı.
S o n r a Yabu bir nara atıp işaret e d e r e k saldırdı. D a m l a r d a n b i ­
rinin üstündeki adamları hayal meyal seçebiliyorlardı. Nedense
d u r m a d a n tahtırevanlara nişan alıyorlardı. Buntaro ve diğer
samuraylar Toranaga'nın ö n ü n e s i p e r oldular. Bir a d a m ö l d ü .
Bir o k o m z u n a g i r i n c e B u n t o r a a c ı y l a i n l e d i .
Gruptaki kahverengiler de, griler de saldıranların peşindey­
diler artık. A m a baskın yapanları yakalayamayacaklarını biliyor­
lardı. B l a c k t h o r n e a y a ğ a k a l k a r a k elini M a r i k o ' y a uzattı.
Mariko, «Teşekkür ederim,» diyerek hemen Toranaga'nın
yanına koştu. Grilerin onu görmesine engel o l m a k istiyordu.
B u n t a r o da tahtırevanların yakınındaki alevleri söndürmeleri için
adamlara bağırıyordu.
Grilerden biri, «Toranaga!» dedi. Sesi hafif çıkmıştı, a m a
h e r k e s b u n u d u y d u . M e ş a l a l e r i n t i t r e k ışığında terle karışmış
boyalar Toranaga'nın yüzünün k o m i k gözükmesine yol açıyordu.
Grilerden biri telaşla selam verdi. Efendisinin düşmanının
kale duvarlarının dışında serbest olması inanılacak gibi değil,
d i . «Siz b u r a d a b e k l e y e c e k s i n i z , L o r d T o r a n a g a . » B i r a d a m ı n a
s e s l e n d i . « H e m e n d u r u m u L o r d Ishido'ya bildir.»
T o r a n a g a sakindi. «Şunu durdur.»
B u n t a r o a r k a a r k a y a iki o k attı v e a d a m yere yıkılarak ö l ­
dü.
B u n u n ü z e r i n e g r i l i s u b a y kılıcını ç e k e r e k b i r s a v a ş n a r a s ı
patlatıp Toranaga'ya saldıracak oldu. Fakat B u n t a r o hazırdı
ve bu saldırıya engel oldu. Aynı anda kahverengilerle griler bir­
birlerine girdiler. S o k a k t a kıyamet k o p u y o r d u . O sırada bir g r i ­
li, k a l a b a l ı k t a n s ı y r ı l a r a k T o r a n a g a ' y a s a l d ı r d ı . A m a M a r i k o o r a ­
d a n bir meşale k a p a r a k koştu ve bunu askerin yüzüne v u r d u .
 176 —

Bımtaro kendisine saldıran adamı ikiye biçtikten sonra ikin­

ci adamı da, sonra Toranaga'ya erişmeye çalışan üçüncüsünü
de öldürdü.
D ö r t grili bir a r a d a B l a c k t h o r n e ' a saldırdılar. İngiliz o n l a r ı
g ö r m ü ş t ü , a m a s a v u n m a s ı z d ı . O a n d a Y a b u ' y l a bîr k a h v e r e n g i n
asker araya g i r e r e k deli gibi d ö v ü ş m e y e başladılar. Böylece sal­
dırganları püskürtebildiler. Tabu birini ö l d ü r ü p birini de sakatla­
d ı . O s ı r a d a d ö r t k a h v e r e n g i n a s k e r d e g e l i p k a l a n iki g r i l i n i n
hesabını gördüler. Yabu ve yaralı asker hiç d u r a k l a m a d a n To-
ranaga'yı k o r u m a k için yine ortaya atıldılar. B l a c k t h o r n e da
o r a d a n b i r kılıç k a p a r a k T o r a n a g a ' n ı n y a n ı n a g i t t i . T o r a n a g a
b u g ü r ü l t ü d e kılıcını ç e k m e m i ş , t e k b a ş ı n a ö y l e d u r u y o r d u .
Grililer cesaretle dövüşüyorlardı, a m a kahverengililer o n ­
lara e n g e l oldular ve bu a r a d a B u n t a r o ikisini v u r d u . Kalanlar
yardım istemek için kaçtılar.

23

İssız s o k a k l a r d a n d o l a ş a r a k r ı h t ı m a , g e m i y e g i t m e y e ç a t ı ş ­
tılar. On kişi kalmışlardı. T o r a n a g a b a ş t a y d ı . Yabu, B l a c k t h o r ­
ne, M a r i k o ve altı s a m u r a y o n u n peşindeydi. Daha ö n c e karar­
laştırdığı gibi, tahtırevanlar ve eşyalar B u n t a r o ' n u n emrindeki
diğer askerlerle belirli yoldan gönderilmişti. Böylece Buntaro
saldırabilecek kimseleri önleyecekti. Toranaga tehlikede ol­
d u ğ u n u biliyor, f a k a t aldırmıyordu. Her şey istediğim gibi git­
t i , diye düşünüyordu. Hayat ne kadar ilginç! Kılavuz, Kiri'yle
yer değiştirdiğimi g ö r d ü ğ ü zaman bunun kötü bir işaret olduğu­
nu sanmıştım! Sonra hayatımı o kılavuz kurtardı ve deli r o l ü n ü
d e f e v k a l â d e y a p t ı . B ö y l e c e I s h i d o ' n u n e l i n d e n k a ç a b i l d i k . İs-
hido'nun ön avluya çıkabileceği hiç aklıma gelmemişti. Bu ha­
taydı d o ğ r u s u . îshido neden o r a y a g e l d i ? Kendisi ihtiyattı bir
e r k e k değildir. Ona T a d o k o mu akıl verdi? Yoksa Kiyama veya
Onoshi mi?
 — 177 —

K a ç m a y ı iyi a k ı l e t m i ş t i . İ s h i d o , Y e d o ' d a r e h i n e t u t u l a n L a d y
Ochiba'yı feda edebilir ve kendisini şatoda t u t m a k için de diğer
naiplere türlü şeyler vaat edebilirdi. Böylece kendisi suçlu bulu­
nup hüküm giyebilirdi.
T o r a n a g a b u o y u n a b i r g e c e Önce k a r a r v e r e r e k Hiro M a t -
su'yu çağırtmıştı. N e d e n k a ç m a s ı gerektiğini anlatınca da yaşlı
a s k e r i , «Kaçsanız bile n a i p l e r sizi a r k a n ı z d a n s u ç l a y a c a k l a r d ı r , »
demişti. «Bu durumda da seppuku y a p m a k t a n başka çareniz
kalmayacak.»
«Doğru. Dördü aleyhimde oy kullanırsa Naipler Meclisi baş­
kanı olarak b u n u y a p m a m gerek. Fakat...» Yeninden, b ü k ü l m ü ş
bir p a r ş ö m e n ç ı k a r m ı ş t ı . «İşte M e c l i s d e n istifa e t t i ğ i m i b i l d i r e n
b e l g e . H a ç t ı ğ ı m a n l a ş ı l ı n c a b u n u İshido'ya v e r i r s i n artık.»
«Ne?»
«istifa e d i n c e o başkanlık y e m i n i beni b a ğ l a y a m a z . N e n ?
T a i k o i s t i f a m ı y a s a k l a m a m ı ş t ı d e ğ i l m i ? B u n u d a İ s h i d o ' y a ver.»
M e c l i s başkanının resmi m ü h ü r ü n ü d e H i r o M a t s u ' y a teslim et­
mişti.
«Fakat t e k başınıza k a l a c a k s ı n ı z artık. Sizi m a h v e d e c e k ­
ler.»
«Yanılıyorsun. Taiko'nun v a s i y e t n a m e s i n e g ö r e b e ş naip o l ­
ması gerek. O n u n için de d ö r d ü yeni bir naip s e ç m e k z o r u n d a ­
lar. İ s h i d o , K i y a m a , O n o s h i v e S u g î y a m a ' n ı n b u k o n u d a a n l a ş ­
maları g e r e k i y o r değil mi? İşte o d ö r d ü asla u y u ş a m a y a c a k l a r -
dır. B u e s k i d ü ş m a n l a r ı n h e p s i d e k e n d i a d a m ı n ı n n a i p o l m a s ı n ı
isteyecektir.»
Hiro M a t s u h e y e c a n l a n m ı ş t ı . «Ah Yoshi T o r a n a g a , siz e ş ­
sizsiniz! Ü l k e d e sizin k a d a r akıllı b i r a d a m d a h a b u l u n a m a z ! »
Toranaga düşüncelerinden kurtularak bir köşeyi döndü.
Orada eski bir b a h ç e kapışma v u r d u . V u r u ş u şifreliydi ve kapı
hemen açıldı. Bir s a m u r a y yerlere kadar eğildi. «Buyrun?»
« A d a m l a r ı n ı a l v e p e ş i m d e n gel.»
«Memnunlukla geleceğiz.» A d a m kahverengi üniformayı
g i y m e m i ş t i . S ı r t ı n d a k i ronîn-'lere ö z g ü e s k i p ü s k ü bir k i m o n o
vardı. Ama aslında o Toranaga'nın tehlikeyi düşünerek usulca

Şogun — F : 12
 — 178 —

Osaka'ya s o k t u ğ u s e ç m e adamlarından biriydi. On beş a d a m

h e m e n T o r a n a g a ' n m peşine takıldı. Bir başkası da diğer gizli
g r u p l a r a d u r u m u h a b e r v e r m e k i ç i n k o ş t u . Kısa s ü r e s o n r a T o ­
r a n a g a ' n m y a n ı n d a elli s e ç m e s a m u r a y v a r d ı . A y r ı c a y ü z s a m u ­
ray da o n u a r k a d a n koruyordu. İhtiyacı olursa şafakta bin as­
keri daha gelecekti.

T o r a n a g a ambarın gölgesine sığınarak gemiye ve rıhtıma

baktı. Yabu ve bir samuray yanında bekliyordu. Diğerleri geçi­
d i n g e r i s i n d e t o p l a n m ı ş l a r d ı . Yüz k a d a r grili g e m i n i n h e m e n ya­
kınında hazır d u r u y o r l a r d ı . K ü r e k l e r t e k n e y e alınmıştı ve i ç e r i ­
de de pek çok gemici ve savaşçı olduğu belliydi.
T o r a n a g a h a f i f s e s l e , « B u n l a r b i z i m m i , o n l a r ı n mı?» d i y e
sordu.
Yabu mırıldandı. «Bunu a n l a y a m a y a c a k k a d a r uzaktayız.»
S a m u r a y da fısıldadı. «İzninizle h e m e n aldıracağım.»
Yabu, «Bunu yapmamanızı tavsiye ederim,» dedi. «Gemide
bizimkilerin olup olmadığını bilmiyoruz. Ayrıca civarda bin
grili gizlenmiş de olabilir. Denize açılabilmek için şimdiden on
m i s l i f a z l a a d a m a i h t i y a c ı m ı z var.»
S a m u r a y d i r e t t i . «Biraz sonra Lord İshido d u r u m u ö ğ r e n e ­
c e k zaten, O zaman Osaka düşmanlarımızla dolacak. Geride yüz
elli a d a m ı m var. O n l a r bize yeter.»
Yabu bu kanıda d e ğ i l d i . « G e m i c i l e r i m i z k ü r e k l e r d e hazır
değillerse kocamayız. Ö n c e grileri b u r a d a n uzaklaştıracak bir
olay çıkarmalıyız. Böylece gizlenenler de ortaya çıkarlar.»
T o r a n a g a , «Nasıl bir olay?» diye s o r d u .
«Yolda y a n g ı n çıkarın.»
S a m u r a y d e h ş e t e k a p ı l d ı . «Bu o l a n a k s ı z ! » Y a n g ı n ç ı k a r a n
ve ailesi herkesin içinde diri diri yakılarak cezalandırılırdı. Bi­
na yapılırken s a d e c e tahta ve kâğıt kullanıldığı için ülkede y a n ­
g ı n d a n ç o k k o r k u l u y o r d u . «Yolda y a n g ı n ç ı k a r a m a y ı z ! B u r a ­
da bir milyon insan yaşıyor, Yabu San. Osaka'yı yakamayız.»
«Senin için hangisi ö n e m l i ? Birkaç sokağı tutuşturmak
m ı ? E f e n d i n i n m a h v o l m a s ı mı?»
 — 179 —

S a m u r a y Toranaga'ya d ö n d ü . «İstediğiniz her şeyi yaparım

efendim. Bunu yapmamı mı istiyorsunuz?»

Toranaga, Yabu'ya baktı. D c i m y o aşağı gören bir tavırla,

k e n t i i ş a r e t e t t i . «İki yıl ö n c e k e n t i n y a r ı s ı y a n d ı y d ı . Ş i m d i ş u
h a l e b a k ı n . B e ş yıl ö n c e b ü y ü k y a n g ı n o l d u . O r a d a s a d e c e t ü c ­
c a r l a r , d ü k k â n c ı l a r , s a n a t ç ı l a r v e etö'lar v a r . B u d a ö n e m l i d e ­
ğil.»
Toranaga bu arada rüzgâra bakmıştı. Şiddetli olmayan
rüzgâr yangının yayılmasına yardım etmeyecekti. A m a rüzgâr
birden ş i d d e t l e n i r s e b ü t ü n k e n t yanıp kül o l a c a k t ı . S a d e c e ş a t o
kalacaktı. «Ah, diye d ü ş ü n d ü . Ş a t o n u n yanacağını bilsem hiç
düşünmezdim.
D ö n ü p diğerlerinin yanına g i t t i . «Mariko San, kılavuzla altı
samurayı a l a r a k g e m i y e git. Paniğe kapılmış gibi rol yap. Gri­
lere saldırıya uğradığımızı, ronin'ier ya da haydutların saldır­
dığını s ö y l e . K i r i t s u b o ' n u n y a r a l ı v e y a ö l m e k üzere olduğunu
da belirt bu a r a d a . Onları inandırırsan mesele kalmaz.»
«Ook iyi a n l ı y o r u m , e f e n d i m . »
« G e m i g ü v e n d e y s e v e b i z i m a d a m l a r ı m ı z f a z l a y s a b i z e işa­
r e t ver. M e r d i v e n e y a k l a ş v e o r a d a y a l a n d a n bayıl.» T o r a n a g a ,
Blackthorne'a baktı. «Ona ne yapacağını anlat, a m a bayılacağı­
nı söyleme.» D ö n e r e k altı s a m u r a y a özel buyruklar verdi.
B l a c k t h o r n e kadının söylediklerini dinledi ve sinirlenmemek
için de kendisini t u t t u . «Lütfen Lord Toranaga'ya bu planın
size g ö r e olmadığını açıklayın. B u r a d a kalmalısınız. Her şey
yolundaysa ben işaret veririm.»

M a r i k o k e s i n l i k l e , « B u n u y a p a m a m , A n j i n San,» d i y e c e v a p
verdi. «Efendimin buyruklarına karşı g e l e m e m . Onun her d ü ­
şündüğü kusursuzdur.»
B l a c k t h o r n e tartışmanın yararsız o l d u ğ u n u anladı. Bu in­
sanlar katır kadar inatçı ve son d e r e c e de küstahtı. A m a kadı­
nı da, erkeği de ne kadar cesurdu!
B a s k ı n s ı r a s ı n d a k a d ı n ı n e l i n d e u z u n kılıçla d ö v ü ş t ü ğ ü n ü
g ö r m ü ş t ü . M a r i k o saldıran adamı bir h a m l e d e uzaklaştırmış ve
kocası Buntaro da onu öldürüvermişti. Mariko'nun kimonosu
kan içinde kalmıştı ve yüzü de toz içindeydi. Rıhtıma koşarlar-
 — 180 —

ken de, «Böyle d ö v ü ş m e y i nereden öğrendiniz?» d i y e s o r m u ş ­

tu.
K a d ı n o n a kayıtsızlıkla c e v a p v e r e r e k kalın kuşağının içi­
ne gizlediği bıçağı göstermişti. «Samuray hanımlarına ç o k kü­
ç ü k yaşta kendi şereflerini ve lordlarınm hayatlarını koruma­
ları öğretilir.»
B l a c k t h o r n e t e k r a r kadına baktı. «Gemi g ü v e n d e y s e bir
işaret vermemiz gerekecek.»
M a r i k o bu sözleri nakletti. Sonra, «Lord T o r a n a g a b u n u
a s k e r l e r i m i z d e n birinin y a p a c a ğ ı n ı söylüyor,» diye karşılık ver­
d i . «Hazır mısınız, A n j i n S a n ? Gidiyoruz.»
Genç kadın birden koştu ve geminin önündeki açıklığa çı­
kınca da griler etraflarını aiıverdiler. M a r i k o telaşla onlara bir
şeyler a n l a t m a y a başladı. B l a c k t h o r n e da Hollanda dilinde, Por­
tekizce ve İngilizce bir şeyler söyleyerek büsbütün gürültü çı­
kardı.
Neyse grilerin başı g e m i y e y a k l a ş a r a k bağıra çağıra bir
b u y r u k verdi ve h e m e n yüzden fazla s a m u r a y iskeleden indi.
A d a m gemiyi koruması için on sumarayı orada bırakıp diğer­
lerini Mariko'nun işaret ettiği tarafa yolladı.
M a r i k o ve İngiliz g e m i y e çıktılar, O sırada k a p t a n yakla­
ş a r a k «İyi g e c e l e r , A n j i n S a n ! » d i y e gülümsedi. O, fırtından
sonra Blackthorne'un kaptan yaptığı denizciydi. Blackthorne'u
g ö r d ü ğ ü n e sevindiği de belliydi.
B l a c k t h o r n e o n u n s e l a m ı n a karşılık v e r d i k t e n s o n r a Marr-
ko'ya fısıldadı. «Aşağıda griler olup olmadığını anlamaya b a ­
kın.»
A m a kadın bir şey söyleyemeden k a p t a n haykırdı ve g e m i ­
d e k i bütün gemiciler Blackthorne'u saygıyla selamladılar. Sade­
ce s a m u r a y l a r onlara katılmamıştı. M a r i k o , «Kaptan, fırtına
sırasında g e m i y i kurtardığınızı söylüyor. A n j i n San» dedi. «Bi­
ze bu fırtınadan hiç sözetmediniz.»
« A n l a t a c a k bîr ş e y y o k t u . B u d a ö y l e b i r f ı r t ı n a y d ı i ş t e . L ü t ­
fen kaptana t e ş e k k ü r edin ve g e m i y e tekrar bindiğim için mut­
lu o l d u ğ u m u söyleyin. Sesini hafifletti. «Bu arada aşağıda gri­
ler olup olmadığını da anlayın.» M a r i k o denilenleri yaptı. S o n ­
ra, «Kaptanın g r i l e r d e n haberi yok,» diye fısıldadı.
 B l a c k e t h o r n e sahile bîr göz a t t ı . B u n t a r o ya da kuzeyden
gelecek olan kuvvetler ortada yoktu.
M a r i k o da geminin güvende olup olmadığını düşünmektey­
d i . Sonunda kararını vererek iskeleye d o ğ r u gitti ve o r a d a ya­
landan bayıldı.
B l a c k e t h o r n e gafil avlanmıştı. Kadının başının şiddetle
t a h t a l a r a çarptığını g ö r d ü . Gemiciler koşuştular. O sırada rıh­
tımda beliren grilerle güvertede kiler de geldiler. Blackthorne
kadın kucağına alarak başa doğru götürdü.
« B i r a z s u g e t i r i n . M i z u . . . mizu... H â l ?
«Ah, M i z u , A n j i n San.» Bir a d a m k o ş a r a k u z a k l a ş t ı . O sı­
r a d a bîri d e h ş e t l e b a ğ ı r d ı .

Sahilde T o r a n a g a ' n ı n r e n i n kıîığındaki o t u z s a m u r a y ı g e ­

çitten çıkmıştı. Gemiyi terketmek üzere olan griler döndüler.
Bir buyruk verildi ve yaylar gerildi. Aşağıdaki bütün gri ve
k a h v e r e n g i k i m o n o i u s a m u r a y l a r kılıçlarını ç e k e r e k rıhtıma sal­
dırdılar.
R o l ü n ü iyi b i l e n b i r k a h v e r e n g i l i h e m e n , « H a y d u t l a r ! » d i y e
h a y k ı r d ı . G ü v e r t e d e k i iki k a h v e r e n g i l i a y r ı l d ı v e b i r i b a ş a , b i r i
kıça koştu. Aşağıdaki d ö r t kahverengili de grilerin arasına gir­
di.
T o r a n a g a ' n ı n ronin k ı î ı ğ ı n d a k i s a m u r a y l a r ı s a l d ı r d ı l a r . B i r
ok bir grinin g ö ğ s ü n e saplandı. Aynı anda baştaki kahverengili
h e m e n oradaki bir griliyi öldürüverdi. A m a a l t güvertede gri­
lerin sayısı fazlaydı ve kahverengiler onlarla başa ç ı k a c a k d u ­
rumda değillerdi. Yine de olanca güçleriyle dövüşüyorlardı.

Grilerin güvertedeki k o m u t a m olan iriyarı, bir sakallı bir

s a m u r a y , «Hainleri öldürün!» diye saldırarak Blackthorne'la
M a r i k o ' n u n karşısına d i k i l d i . N e y s e İngilize ilk b a s k ı n d a n s o n ­
ra bıçak verilmişti. Blackethorne bunu savurdu. Bıçak grilinin
b o y n u n a g ö m ü l d ü . F a k a t a d a m ı n yerini kılıçlarını ç e k m i ş iki
gri aldı. Blackthorne'un da oradan kaçmasına olanak yoktu.
Ç ü n k ü g ö v d e s i y l e M a r i k o ' y a s i p e r o l u y o r d u . B i r kılıç b o ğ a z ı n a
sürülür gibi oldu. Biackthorne yana doğru zıplarken, Mariko'­
nun birden canlandığım gördü. Kadın kendisini samurayın ba­
caklarına attı. Dengesinîkaybeden muhafız yere yıkılırken, ka-
d m z ı p l a y a r a k ö l e n g r i l i n i n kılıcını k a p ı p ş i d d e t l e s a l l a d ı . F a k a t
m u h a f ı z o n d a n ç o k d a h a g ü ç l ü y d ü tabiî. B l a c k t h o r n e d a b u
arada ikinci bıçağını a d a m a d o ğ r u savurdu. Bıçak s a m u r a y ı n
sırtına saplandı. A m a a d a m hâlâ y o k t a y d ı . M a r i k o u m u t s u z u-
m u t s u z grili a s k e r i n y ü z ü n e b a k a r k e n , a r k a d a n atılan bir o k
adamı devirdi. Cesetler arka arkaya güverteye yığılıyordu.
B l a c k t h o r n e de o n l a r d a n birinin altında kaldı. Uzun bir s ü r e
sonra biri üstündeki cesetleri alarak onun ayağa kalkmasına
y a r d ı m e t t i . İngiliz y ü z ü n d e k i kanları ş i l i n c e M a r i k o ' n u n g ü v e r ­
t e d e yattığını g ö r d ü . Etrafına samuraylar toplanmıştı. B l a c k t h o r ­
ne ona y a k l a ş m a y ı istedi, a m a dizleri b ü k ü l d ü ğ ü için t e k r a r y e r e
yığıldı.

24

«Anjin San?»
Blackethorne derin bir uykudan uyanarak kendisine geldi-
«Hksi?»
«Size y i y e c e k v e ç a y g e t i r d i k . »
İngiliz, bir an n e r e d e o l d u ğ u n u a n ı m s a y a m a d ı . S o n r a aklı
başına geldi. Griferle savaştıktan sonra gemiyi ele geçirmişler­
di. Ondan sonra da kendisi tekneye kaptanlık ederek Osaka
limanından sağ salim çıkmasını sağlamıştı. Şimdi sahile yakın
bir yerde demirliydiler ve deniz de sakindi.
M a r i k o ' n u n ve elinde tepsi o l a n bir h i z m e t ç i n i n yaklaştığını
gördü. «Kendisi de Anjiru'dan Osaka'ya geldiği zamanki gibi
kılavuz k a p t a n ranzasında yatıyordu.
Uzun uzun gerinip M a r i k o ' n u n uzattığı fincanı aldı. «Teşek­
kür e d e r i m . Ç o k lezzetli. K o l u n u z nasıl oldu?»
M a r i k o k o l u n u b ü k t ü . «İyi.» M a r i k o s a m u r a y l a r ı n ç a r p ı ş ­
maları sırasında yaralanmıştı.
« B l a c k t h o r n e t e k r a r g e r i n e r e k l o m b o z d a n dışarıya baktı..
«Neredeyiz.»
 — 183 —

«Totorm. e y a l e t i n i n sahiline yakınız, L o r d T o r a n a g a yüz­

m e y i v e k ü r e k ç i l e r i d i n l e n d i r m e y i istedi. Yarın A n j i r o d a o l a c a ­
ğız.»
«Fakat b u olanaksız. V a k i t ö ğ l e y e geliyor. Biz ş a f a ğ a d o ğ ­
r u O s a k a ' d a n ayrıldık.»
« 0 ö n c e k i g ü n d ü , A n j i n S a n . Siz b i r b u ç u k g ü n d ü r u y u y o r ­
sunuz. Lord T o r a n a g a size ilişmememizi söyledi. A m a yemek­
t e n sonra y ü z m e n i n sizi c a n l a n d ı r a c a ğ ı n a inanıyor.»
İki k â s e d o l u s u p i r i n ç l e , k ö m ü r d e k ı z a r t ı l m ı ş v e ü s t l e r i n e
fasulye turşusundan salça yapılmış balıktan oluşuyordu yemek.
D e m e k otuz altı saat u y u m u ş t u . Genç kadının güzel yüzüne
b a k a n Blackthorne, birden o gece rıhtımda olanları anımsadı.
B u n t a r o rıhtıma g e ç y e t i ş m i ş ve etrafın grilerle sarılı o l d u ğ u n u
g ö r m ü ş t ü . A d a m bir hayli d ö v ü ş m ü ş ve s a m u r a y l a r d a n birkaçını
da öldürmüştü. Sonra denize atlayıp yüzerek gemiye çıkmaya
çalışacak yerde, ta rıhtımın ö b ü r u c u n a gidip başlığını, ok ve
yayını, zırhını ç ı k a r a r a k y e r e b ı r a k m ı ş t ı . O n d a n s o n r a d a u z u n
kılıcı i l e r i y e b ı r a k m ı ş v e d i ğ e r i n i yanına a l m ı ş t ı . Beline k a d a r
s o y u n d u k t a n sonra da eşyalarıyla silahlarını alarak suya atmış
ve Toranaga'nın b u l u n d u ğ u tarafa b a k a r a k saygıyla s e l a m ver­
mişti.
Sonra dua eder gibi diz ç ö k ü p öyle hareketsiz kalmıştı.
B l a c k t h o r n e , «Ne b e k l i y o r ? » d i y e mırıldanmıştı. « N e d e n
suya atlayıp yüzmüyor?»
Bir kadına yaslanan M a r i k o yakınında d u r u y o r d u . «Kocam
s e p p u k u y a p m a y a hazırlanıyor.»
B l a c k t h o r n e kolunda kanlı bir sargı olan kadını a y a k t a g ö ­
r ü n c e m e m n u n o l m u ş t u . «Ah, M a r i k o San ç o k sevindim...» S o n ­
ra o n u n ne dediğini anlamıştı. « S e p p u k u m u ? Yani kendisini mi
ö l d ü r e c e k ? Fakat neden? Buraya gelebilir. Yüzme bilmese bile
rıhtımın yanındaki küreğe t u t u n a r a k tekneye çıkabilir.
« K o c a m iyi y ü z m e b i l i r . L o r d T o r a n a g a ' n ı n b ü t ü n a d a m ­
ları y ü z m e bilirler. L o r d u m u z b u k o n u d a diretir. F a k a t k o c a m
y ü z m e m e y e k a r a r verdi.»
«Tanrı aşkına n e d e n ? »
O sırada rıhtımdan çığlıklar gelmişti. Daha fazla sayıda
grili kahverengilere saldırmıştı. Geminin hemen ilerisinde sa-
 — 184 —

vaş oluyordu. Buntaro onlarm gerisinde kalmaktaydı. Blackthor­

ne kadına, «Kendisine yüzmesini söyleyin!» dedi.
«Bunu y a p m a z , Anjin S a n . O ö l ü m e hazırlanıyor.»
« M a d e m ö l m e k istiyor, o halde neden o adamların yardı­
mına g i t m i y o r ? Nasıl olsa ölecek... Bir e r k e k gibi s a v a ş a r a k ö l ­
m e s i d a h a d o ğ r u o l m a z mı?»
«Kocam^ o r a d a ele geçebilir. Y ü z e c e k o l u r s a d a k e n d i s i n i
yakalayabilirler. Düşmanları onu rasgele insanların önüne çı­
karıp teşhir ederler... Kendisini küçük düşürecek korkunç şey­
ler yapabilirler. Bir s a m u r a y y a k a l a n d ı k t a n sonra s a m u r a y ola­
rak kalamaz. O n u n için k o c a m da bir erkeğin, bir s a m u r a y m
yapması g e r e k e n şeyi d ü ş ü n d ü . Bir s a m u r a y yakarıyla ölür. T a ­
nıkların ö n ü n d e şerefiyle ö l m e k o n u n hakkı ve görevidir.»
M a r i k o San'ın yaslandığı g e n ç kadın b a r b a r d a n hiç h o ş l a n ­
mamış, bu duygusunu saklamaya gerek görmeden konuşmuş­
t u . «Ne diyor, M a r i k o San?» M a r i k o ' d a n bir b a ş uzun olan ka­
dın, on d o k u z yaşında ve kalın k e m i k l i y d i . M a r i k o ' n u n y e ğ e n i
o l a n Usaki Fujiko aynı z a m a n d a Hiro M a t s u ' n u n en sevdiği t o ­
r u n u y d u . «Ne k o r k u n ç a d a m . O n a nasıl d a y a n ı y o r s u n ? İ ğ r e n ç ,
neh?»
«O efendimizin hayatını kurtardı. O n u n cesareti olmasaydı
Lord Toranaga yakalanacaktı....»

Blackthorne bu olayı d ü ş ü n m e k t e n vazgeçerek g ü l ü m s e d i .

«Teşekkür ederim. Yüzmek isterim doğrusu.»
M a r i k o e l i y l e m a s a y ı i ş a r e t e t t i . « O r a d a d i ş t o z u , d i ş fır­
ç a s ı v e h a v l u l a r v a r . » S o n r a L a t i n c e e k l e d i , «Sizi iyi g ö r d ü ğ ü m e
sevindim. Çok cesur olduğunuzu da söylemeliyim.»
Bir a n göz g ö z e geldiler. S o n r a M a r i k o nazik nazik s e l a m
verdi. Hizmetçi de onu t a k l i t etti ve k a m a r a d a n çıktılar.
B l a c k t h c r n e kendi kendine, «Bu kadını düşünme,» diye e m ­
r e t t i . « T o r a n a g a v e A n j i r o ' y u d ü ş ü n s e n d a h a iyi e d e r s i n . N e d e n
yarın Anijro'ya u ğ r u y o r u z ? Yabu'yu g e m i d e n i n d i r m e k için mi?
D o ğ r u s u b u iyi o l u r . F a k a t O m i , A n j i r o ' d a . O m i n e o l a c a k ? »
Blackthorne yemeğini yedikten sonra güverteye çıktı.
Aşağı y u k a r ı h e r k e s çıplaktı. Bazıları kurulanıyor, bazıları g ü ­
neş banyosu yapıyordu. Birkaçı da tekneden denize atlamak-
 — 185 —

taydı. Denizde sa mu raylarla gemiciler küçük ç o c u k l a r gibi oy­

nuyor ve yüzüyorlardı.
« K a n r U c h i wct, A n j i n San.»
c K o m i c h i w a , T o r a n a g a Sama,» diye c e v a p v e r d i İngiliz.
T o r a n a g a d e n i z e i n d i r i l e n i s k e l e d e n ç ı k m ı ş t ı . Eliyle kar­
nındaki ve omuzlarındaki su damlalarını siliyordu.
T o r a n a g a denize baktıktan sonra çevirmenlik yapması için
Mariko'yu çağırdı. Genç kadın belinden hafifçe bağlamış oldu­
ğ u beyaz, s a d e bir k i m o n o g i y m i ş t i . Başını d a kırmızı bir ş e m s i ­
yeyle k o r u y o r d u . «Toranaga S a m a suyun insanı çok canlandır­
dığını s ö y l ü y o r . . . Y ü z m e n i z i rica ediyor.»
T o r a n a g a küpeşteye d a y a n m ı ş bir havluyla kurulanıyordu.
B l a c k t h o r n e karnı dışında adamın v ü c u d u n u n son d e r e c e kaslı
ve gergin olduğunu farketti. M a r i k o ' d a n rahatsız olarak g ö m ­
leğini, p a n t o l o n u n u çıkardı ve çırılçıplak kaldı sonunda.
« L o r d T o r a n a g a b ü t ü n İ n g i l i z l e r i n s i z i n g i b i kıllı o l u p o l m a ­
dıklarını soruyor. Tüyleriniz hep böyle açık renk mi?»

B l a c k t h o r n e , «Bazıları öyledir,» diye c e v a p verdi.

« B i z i m e r k e k l e r i m i z i n g ö ğ ü s v e o m u z l a r ı n d a s i z i n k i g i b i kıl
y o k t u r . L o r d u m ç o k iyi g e l i ş m i ş b i r v ü c u d u n u z o l d u ğ u n u s ö y l ü ­
yor.»
« K e n d i v ü c u d u d a ö y l e . L ü t f e n o n a t e ş e k k ü r edin.» B l a c ­
k t h o r n e iskelenin yanına d o ğ r u y ü r ü d ü . M a r i k o ' d a n başka Fu-
jiko'nun da kendisini seyrettiğinin farkındaydı. Böyle çıplak do­
l a ş m a k t a n s ı k ı l a r a k b i r d e n s u y a d a l d ı . Ç o k iyi d a l m ı ş t ı . S e r i n
sular ona zevk verdi. Denizin k u m l u dibi sadece üç kulaç öte­
deydi. Biraz suyun dibinden gittikten sonra yukarıya çıktı ve
kulaç atarak yüzmeye başladı. Gidip kayalıklı kıyıya uzandı.
Dört samuray da onunla birlikte yüzmüşlerdi ve el sallayıp Blac-
kthorne'a gülümsediler. Daha sonra yüzerek geri dönerken a-
damlar yine onun peşindeydiler. Toranaga da hâlâ onu seyret­
mekteydi.

Güverteye çıkınca elbisesinin ortada olmadığını gördü. Fu-

j i k o , M a r i k o v e iki h i z m e t ç i h â l â o r a d a y d ı . H i z m e t ç i l e r d e n b i r i
saygıyla eğilerek g ü l ü n ç sayılacak kadar k ü ç ü k bir havlu u-
zattı. Blackthorne arkasını dönerek kurulanmaya başladı. Ken-
 — 186 —

d i k e n d i n e , « S a k i n oi,» d i y o r d u . « K a r ı n F e l i c i t y ' l e k i l i t l i b i r b i r o -
dada çırılçıplak kalmaya aldırmıyorsun. Sadece burada...: bu
kadın sana baktığı için sıkılıyorsun, N e d e n ? Onların çıplaklığa
a l d ı r d ı k l a r ı y o k . B u d a ç o k a k l a y a k ı n b i r iş. Japonya'dasın.
Onlar gibi davranmalısın.»
M a r i k o , « L o r d T o r a n a g a ç o k iyi y ü z d ü ğ ü n ü z ü s ö y l e d i , » d i ­
ye gülümsedi. «Kendisine bu tarz yüzmeyi öğretir misiniz? Hem
s u y a a t l a y ı ş ı n ı z d a b a ş k a t ü r l ü . B u n u h i ç g ö r m e m i ş t i k . Biz z ı p ­
layıp k e n d i m i z i s u y a atarız. L o r d u m b u n u nasıl yaptığınızı d a
bilmeyi istiyor.»
«Şimdi mi?»
«Evet, lütfen.»
Bir hizmetçi B l a c k t h o r n e ' a p a m u k l u bir k i m o n o tutuyor­
d u . İngiliz b u n u g i y i p kuşağını b a ğ l a d ı . G i y i n i n c e r a h a t l a y a r a k
nasıl dalınacağını g ö s t e r d i . Başı kolların altına a l a r a k v ü c u d u
g e r m e k g e r e k t i ğ i n i a n l a t t ı . «Yalnız k a r ı n ü s t ü d ü ş m e m e l i s i n i z . »
T o r a n a g a d i k k a t l e dinledi ve o n u s e y r e t t i . Bazı s o r u l a r sor­
d u . S o n r a m e m n u n k a l d ı ğ ı n ı b e l i r t t i . «İyi. A n i a d ı m sanırım.»
Doğru merdivenin oraya gitti ve Blackthorne engel olamadan
a d a m kendisini karınüstü suya bıraktı. Bu ç o k can yakan bir
şeydi. Kimse gülmedi. T o r a n a g a güverteye çıkarak t e k r a r dene­
di. Yine karınüstü düştü. Diğer s a m u r a y i a r da onun k a d a r ba­
şarısızdılar.
B l a c k t h o r n e , «Bu k o l a y d e ğ i l d i r , » d i y e a n l a t t ı . « B e n d e u -
zun süre sonra ö ğ r e n e b i l d i m . Şimdi dinlenelim. B u n u yarın de­
neriz.»
«Lord T o r a n a g a yarının yarın o l d u ğ u n u söylüyor. 'Dalma­
sını b u g ü n ö ğ r e n m e l i y i m , ' d i y o r . »
B l a c k t h o r n e k i m o n o s u n u ç ı k a r a r a k nasıl dalınacağını tek­
rar g ö s t e r d i . T o r a n a g a altı kez denediyse de yine de başarılı
olamadı. B l a c k t h o r n e sonunda güverteye çıktığında yüzücüle­
rin arasında çırılçıplak d u r a n M a r i k o ' y u g ö r d ü . O da kendisini
denize atmaya hazırlanıyordu. B o y n u n a ince zincirle k ü ç ü k bir
h a ç t a k m ı ş olan kadının v ü c u d u eşsizdi d o ğ r u s u . «Biraz d u ­
r u n , M a r i k o S a n . D a h a a ş a ğ ı d a n a t l a m a y ı d e n e y i n . İlk k e z ö y ­
le y a p m a k gerekir.»
«Peki, A n j i n San.»
 — 187 —

G e n ç kadın İngilizin d u r d u ğ u m e r d i v e n e yaklaştı. B l a c k t ­

horne o n u belinden t u t a r a k ö n e d o ğ r u e ğ i l m e s i n i sağladı. Böy­
lece M a r i k o ' n u n atlayışı fena olmadı,
B u kez T o r a n a g a aşağıya inerek d e n e d i . O n u yine M a r i k o
izledi. Kadına d o k u n m a k B l a c k t h o r n e ' u h e y e c a n l a n d ı r m ı ş t ı . Se­
rinlemek için kendisini suya attı. Sonra koşup başta durdu ve
onlara suya b a ş ü z e r i nasıl d a l a c a k l a r ı n ı g ö s t e r d i . Ç ü n k ü T o r a ­
n a g a ' n ı n b a ş a r ı y a e r i ş m e s i n i n g e r e k l i o l d u ğ u n u a n l a m ı ş t ı . «Fa­
k a t v ü c u t k a z ı k g i b i o l a c a k , h a i ? B i r kılıç g i b i . O z a m a n b u n u
b a ş a r ı r s ı n ı z . » B l a c k t h o r n e s o n d e r e c e z a r i f bir h a r e k e t l e s u y a
daldı.
Birkaç s a m u r a y yaklaştı, a m a T o r a n a g a eliyle onlara ç e ­
kilmelerini işaret etti. Karınüstü d ü ş m e k t e n g ö ğ s ü ve midesi
kıpkırmızı kesilmişti. Sonra B l a c k t h o r n e ' u n g ö s t e r d i ğ i şekilde
daldı. Atlayışı pek zarif sayılmazdı, a m a ö n c e başıyla suları yar­
dı. T o r a n a g a b u n u daha başarılı şekilde tekrarladı. Diğerleri de
onu taklit ettiler. Sonra M a r i k o denedi.
Blackthorne onun dimdik küçük göğüslerine, incecik beli­
ne, düz karnına ve biçimli bacaklarına baktı. Kadın ellerini ba­
şının ü s t ü n e k a l d ı r d ı v e b i r o k g i b i s u y a d a l d ı . F a k a t o n u B l a c -
k t h o r n e ' d a n b a ş k a f a r k e d e n d e o l m a d ı . İngiliz, a m a n T a n r ı m ,
ne şaheser kadın, diye düşünüyordu.

T o r a n a g a g ü n e ş b a t a r k e n B l a c k t h o r n e ' u ç a ğ ı r t t ı . Kıç t a ­
raftaki temiz kapitone şiltelerin üstüne o t u r m u ş t u adam. Kömür
ateşinde yakılan tütsülerin kokusu mis gibiydi. Sivrisineklere
engel o l m a k için yakıyorlardı bu tütsüleri. A d a m tiril tiril bir
k i m o n o ve o m u z l a r ı ç o k g e n i ş olan bir c e k e t g i y m i ş t i . O haliy­
l e i n s a n ı e t k i l i y o r d u . . Y a b u _da ö y l e r e s m i g i y i n m i ş t i . M a r i k o
da onların yanında oturuyordu. Yirmi samuray sessiz sedasız
nöbet beklemekteydiler.
«Sake, A n j i n S a n ? »
« D o m o , T o r a n a g a S a m a . » B l a c k t h o r n e e ğ i l e r e k k ü ç ü k ka­
dehi aldı ve Toranaga'nın şerefine içti. Hemen kadehini yeniden
doldurdular. Blackthorne'a giydiği kahverengi kimono kendi el­
biselerinden çok daha rahat gelmişti.
 — 188 —

« L o r d T o r a n a g a b u g e c e b u r a d a k a l a c a ğ ı m ı z ı s ö y l e d i . Ya­
rın A n j i r o ' y a v a r a c a ğ ı z . K e n d i s i ü l k e n i z l e i l g i l i b i l g i i s t i y o r . O n a
ülkenizin bir ada o l d u ğ u n u söylemiştiniz.»
«Evet, sizinki g i b i bir ada.»
«Bunu korumak zor oluyor herhalde?»
« B i z i m d o n a n m a m ı z v a r . B u s a y e d e k o r u n u y o r u z , Çin s i z e
bu kadar yakınken donanma kurmamanıza şaştım doğrusu.»
T o r a n a g a ve Yabu kadının aktardığı bu sözler üzerine ara­
larında uzun uzun konuştular.
S o n u n d a T o r a n a g a kadın aracılığıyla bir s o r u s o r d u . «De­
nizlerinizi k o r u m a k için k a ç g e m i y e ihtiyacınız oluyor. A n j i n
San?»
«Tam o l a r a k b i l e m i y o r u m , f a k a t Kraliçenin yüz elli g e m i s i
var. B u n l a r s a d e c e s a v a ş için yapılmış.»
«Efendim Kraliçenizin yılda kaç g e m i yaptırdığını soruyor.»
« D ü n y a n ı n e n hızlı g e m i l e r i n d e n y i r m i , o t u z t a n e . . . A m a
gemileri t ü c c a r l a r yapıyor, sonra Kraliçeye satıyorlar.»
«Burada böyle bir gemi yapabilir misiniz?»
«Evet m a r a n g o z , ç e v i r m e n v e g e r e k l i m a l z e m e o l u r s a g e ­
miyi yapabilirim. A m a önce daha küçük bir gemi y a p m a m ge­
r e k . İlk o l a r a k b u işe g i r i ş i y o r u m . Eğer L o r d T o r a n a g a b ü y ü k
savaş gemileri istiyorsa bunları İngiltere'de de yaptırabilir. Bu
gemileri onun istediği gibi donatır ve silahları da yerleştirirler.»
M a r i k o sözleri aktarınca Toranaga'nın da, Yabu'nun da il­
g i s i a r t t ı . «Bizim d e n i z c i l e r i m i z i n b ö y l e bir g e m i y i kullanıp k u l ­
lanamayacaklarını soruyor.»
«Kullanabilirler tabiî. Fakat ö n c e o n l a r a b u n u ö ğ r e t m e k
g e r e k . B i r k u r s a ç ı l ı r . B i r k a ç yıl s o n r a d a k e n d i d o n a n m a n ı z a
s a h i p olursunuz. M o d e r n bir filo, eşi o l m a y a n bir filo!»
«Yabu S a n n e d e m e k İstediğinizi soruyor.»
«Bu f i l o d a k i - g e m i l e r Ispanyottannkinden de, Portekizlilerin-
kihden de üstün olur.»
Bir sessizlik oldu. Toranaga bu sözlerden heyecanlanmıştı,
ama bunu gizlemeye çalışıyordu.
«Efendim b u n u n g e r ç e k t e n olup olamayacağını soruyor.»
«Olur tabii.»
«Bu iş ne k a d a r s ü r e r ? »
 — 189 —

«Vatanıma d ö n m e m iki yı! t u t a r . G e m i y a d a g e m i l e r i yap­

m a k d a b i r o k a d a r z a m a n alır. İki y ı l d a d a d ö n e r i z . M a s r a f ı n y a ­
rısı p e ş i n v e r i l i r . Y a r ı s ı d a g e m i l e r t e s l i m a l ı n ı n c a . »
T o r a n a g a düşünceli düşünceli Yabu'yla k o n u ş m a y a başla­
dı. Kadın da sözleri ç e v i r m i y o r d u . İngiliz onların d ü ş ü n c e l e r i n i
ö ğ r e n m e y i ç o k istiyordu, a m a s o r m am as ı gerektiğinin de far­
kındaydı. S o n u n d a M a r i k o , «Anjin San,» d e d i . «Kaç g e m i y l e y o ­
la ç ı k a b i l i r s i n i z ? »
«Her sefer b e ş e r g e m i g e t i r m e k u y g u n olur. Fırtına veya
İspanyol ya da Portekiz saldırıları y ü z ü n d e n her kez bir g e m i
kaybedebilirsiniz. Onlar savaş gemilerine sahip olmanızı engel­
l e m e k i ç i n e l l e r i n d e n g e l e n i y a p a c a k l a r d ı r . O n yıl i ç i n d e L o r d
T o r a n a g a ' n ı n y i r m i g e m i s i o l a b i l i r . B u a r a d a ilk g e m i l e r l e m a ­
rangozlar, gemiciler, kaptanlar, t o p ç u l a r da gelir. Böylece b u n ­
l a r d a n d a y a r a r l a n ı r s ı n ı z . O n , o n b e ş yıl i ç i n d e L o r d T o r a n a g a ' ­
nın k e n d i s u l a r ı n ı r a h a t l ı k l a k o r u y a c a ğ ı o t u z s a v a ş g e m i s i o l a ­
bilir.» B l a c k t h o r n e ç o k h e y e c a n l a n m ı ş t ı . . B u i ş o l u r s a İ n g i l t e ­
re'ye dönebilirdi. H e m İngiltere bu sayede ç o k para kazanır
ve kendi gemilerini de Japon denizine yollardı.
«Efendim dilimizi konuşamadığınıza üzülüyor. Doğrudan
d o ğ r u y a l o r d u m l a k o n u ş m a n ı z ç o k d a h a iyi o l u r d u tabiî.»
«Sözlüğünüz v a r m ı , M a r i k o S a n ? S o n r a dil bilgisi kitabı.
Bunlar Portekizce - J a p o n c a veya Lâtince - J a p o n c a da olabi­
lir. L o r d T o r a n a g a k i t a p l a r ı b u l m a m a y a r d ı m ' e d e r s e d i l i n i z i ö ğ ­
r e n m e y e çalışırım.»
«Cizvitlerin böyle kitapları o l d u ğ u n u sanıyorum.» M a r i k o ,
T o r a n a g a v e Y a b u ' y a d ö n e r e k b i r ş e y l e r s ö y l e d i . İki J a p o n ' u n
d a g ö z l e r i p a r l a d ı v e y ü z l e r i t a t l ı b i r e r g ü l ü ş l e a y d ı n l a n d ı . «E-
f e n d i m size y a r d ı m edileceğini söyledi, San.»
Toranaga işaret edince kenarda oturan Fujiko, Blackthor­
ne ve Yabu'ya tekrar sake verdi. Toranaga ve M a r i k o sadece
ç a y i ç i y o r l a r d ı . T o r a n a g a kısa s ü r e s o n r a a y a ğ a k a l k t ı . « B e n
y a t m a y a gidiyorum. Şafakla yola çıkacağız.» Herkes Torana-
ga'un peşisıra aşağıya indi. Güvertede bir tek B l a c k t h o r n e kal­
dı.
 Ertesi s a b a h ş a f a k l a yola çıktılar. Öğieüzeri T o t o m i ve Izo
a r a s ı n d a k a l a n İti b u r n u n a g e l d i l e r . R ü z g â r h a f i f , h a v a y u m u ­
şaktı. A m a sonra sahilden uğursuz bir h o m u r t u yükseldi. Bü­
tün kürekler durdu.
Blackthorne, «Ne oluyor...?» diyerek öylece kaldı. Gözlerini
kıyıya d i k m i ş t i . B i r d e n t e p e l e r i n y a r ı l d ı ğ ı n ı v e b e l k i b i r m i l y o n
t o n ağırlığında kayaların denize yuvarlandığını g ö r d ü . Bir d a l ­
ga tekneyi hafifçe sarstı. Sular karışıp kabarır gibi o l d u . T o p ­
rak kayması d u r d u , a m a o h o m u r t u bu kez daha uzaktan y a n ­
kılanıyordu.
Blackthorne, «Bu nedir?» diye sordu.
M a r i k o şaşırdı, «Sadece bir d e p r e m . Sizde yer sarsıntısı
olmuyor mu?»
«Hayır. Ş i m d i y e k a d a r h i ç d e p r e m g ö r m e m i ş t i m . »
«Oh, bizde sık sık d e p r e m olur, A n j i n S a n . Bu ö n e m s i z ,
hafif bir yer sarsıntısıydı. Böyle k ü ç ü k bir d e p r e m g ö r d ü ğ ü n ü z
için talihlisiniz.»
«Bütün dünya sarsılır gibiydi. Karşıdaki b ü t ü n tepeler sal-
lanırmış gibi geldi bana.»
«Sallandı tabiî, A n j i n San. Karada o l d u ğ u n u z z a m a n bu
ç o k k o r k u n ç bir şeydir. H e m d e p r e m i n n e z a m a n o l a c a ğ ı d d
belli değildir. Sarsıntılar dalgalar halinde gelirler. Bazen yan­
lamasına, bazen aşağıdan yukarıya doğru olur depremler. Bazen
hafif bir yer sarsıntısı olur ve bir g ü n s o n r a b u n u ç o k b ü y ü k
b i r d e p r e m izler. Y a n i n e o l a c a ğ ı b i l i n m e z . »
«Bu s i z i n i ç i n d o ğ a l m ı s a y ı l ı y o r ? Y a n i h e r yıl d e p r e m o l u r
mu?»
«Oh, evet. Tanrıların Toprakları sayılan bu ülkede daima
d e p r e m olur. Yangınlar, sel ve fırtına da ö y l e . . . Tai f u n d e n i l e n
o dev fırtınalar.» Birden gözleri yaşardı. «Belki de hayatı bu
yüzden bu kadar fazla seviyoruz, Anjin San. Yaşamı sevmemiz
gerekiyor. Ö l ü m , hava, deniz ve toprağımızın bir bölümü. Bu
Göz yaşları Ülkesinde ö l ü m ü n bize miras o l d u ğ u n u bilmemiz g e ­
r e k i y o r , A n j i n San.»
 İKİNCİ BÖLÜM

25

« H e r ş e y i n hazır o l d u ğ u n d a n e m i n m i s i n , M u r a ? »
«Evet, O m i S a n , E m i r l e r i n i z i n h e p s i n i y e r i n e g e t i r d i k . İgu-
r a s h i S a n ' ı n e m i r l e r i n i d e öyle.»
Yabu'nun başyaverinin gözleri uykusuzluktan kanlanmıştı.
İ g u r a s h i a d ı n d a k i a d a m h u y s u z h u y s u z s ö y l e n d i . «Bir a k s i l i k ç ı k ­
mamalı. Yoksa güneş battığında köye yeni bir başkan bulmak
gerekir.»
A y m ş e k i l d e b i t k i n d ü ş m ü ş o l a n k ö y l ü l e r i n diz ç ö k m ü ş o l ­
d u ğ u r ı h t ı m ı n ö n ü n d e d u r u y o r l a r d ı . K a d ı n , e r k e k v e ç o c u k l a r ge­
m i n i n g e l m e s i n i b e k l i y o r d u . H e r k e s en iyi kılığını g i y m i ş , b ü t ü n
köy süpürülüp temizlenmişti.
O m i amcasının emri geldiğinden beri köydeki herkesi işe
koşup d u r m a d a n çalıştırmıştı. Kısa süre önce de İgurashi ona
bir sırrı a ç m ı ş , büyük d a i m y o Toranaga'nın da Yabu'yla gelece­
ğini s ö y l e m i ş t i . O m i de bunun üzerine fazla masraf ettiğine
bayağı m e m n u n o l m u ş t u . «Böyle endişe e t m e n i z e gerek yok,
İgurashi San. Bu topraklar b e n i m y ö n e t i m i m ve s o r u m l u l u ğ u m ­
da sayılıyor.»
İ g u r a s h i b i r e l i ş a r e t i y l e M u r a ' y ı s a v d ı . « Ö y l e . Siz s o r u m ­
lusunuz, fakat bir aksilik olduğu zaman efendimizi hiç g ö r m e ­
diniz. Bir t e r s l i k olursa e f e n d i m , b ü t ü n topraklarınızı birer g ü b ­
re yığınına çevirip gidecektir.»
Omi'nin korkusu y o k t u . Kendisinin elinden gelen her şeyi
y a p m ı ş v e k o n t r o l d a e t m i ş t i . Bir b o z u k l u k o l u r s a , a r t ı k b u
k a r m a sayılırdı. Heyecanla, bir aksilik olmayacak, diye düşün­
d ü . Bu hazırlıklar için beş yüz k o k u h a r c a n m ı ş t ı . Karısı M i d o r i ' -
 — 192 —

nin bu kadar para harcamalarını teklif e t m e s i n e çok şaşmıştı

O m i . F a k a t k a d ı n , «Bu p a r a L o r d Y a b u ' n u n s a n a v e r d i ğ i o n u r u n
y a n ı n d a b i r h i ç kalır,» d e m i ş t i . « S o n r a L o r d T o r a n a g a d a g e ­
lecek. Kimbîlir ne fevkalade fırsatlarla karşılaşacaksın.» Omi gu­
rurla karısının haklı olduğunu d ü ş ü n d ü . Ziyaretçileri ağırlamak
için iki ev y a p m ı ş l a r d ı . Bunlardan biri t e p e d e y d i ve etrafında
b a m b u d a n d u v a r ı v a r d ı . Buna ' K a l e d u v a r ı ' d a d e n e b i l i r d i . B u
büyük evi y a p m a k için üç yüz kişi ç a l ı ş m ı ş t ı . D i ğ e r i y s e O m i ' n î n
o t u r d u ğ u y e r i n b i r a z a ş a ğ ı s ı n d a v e daha k ü ç ü k t ü . M u r a , h e r h a l ­
de Omi oraya taşınır ve kendi evini de amcası Yabu'ya verir,
diye düşündü.
Birden köylülerden biri parmağını kaldırarak haykırdı.
«Bakın!»
Gemi burnu dönüyordu.

Fujiko y o l c u l u k sırasında Toranaga'nın kaldığı büyük kama­

rada ü z ü n t ü y l e adamın ö n ü n d e e ğ i l m i ş t i . İkisi yalnızdılar.
Genç kadın, «Yalvarırım efendim,» d e d i . «Ne olur bu cezayı
kaldırın.»
«Bu c e z a d e ğ i l b i r b u y r u k . »
«Buna i t a a t e d e c e ğ i m t a b i i . A m a y a p m a m a o l a n a k y o k . . . »
Toranaga birden s i n i r l e n d i . «Yapmana olanak mı yok? Ne
c ü r e t l e tartışıyorsun? Sana kılavuzun r e s m i m e t r e s i olacağını
söyledim. Benimle tartışma küstahlığını mı gösteriyorsun?»
Fujiko telaşla atıldı. «Bütün, kalbimle özür d i l e r i m , efen­
d i m . B e n t a r t ı ş m a k i s t e m e d i m . S a d e c e b u i ş i arzu e t t i ğ i n i z ş e ­
kilde yapamayacağımı b e l i r t t i m . Bunu anlamanızı rica edece­
ğ i m . Beni bağışlayın e f e n d i m , ama m u t l u o l m a m a veya m u t l u y -
m u ş u m g i b i r o l y a p m a m a o l a n a k yok.» Başını y e r e e ğ d i . Sep-
puku y a p m a m a izin v e r m e n i z için yalvarıyorum.»
«Daha önce d e s ö y l e d i m . A n l a m s ı z ö l ü m l e r i uygun g ö r m ü ­
y o r u m . Senden yararlanacağım.»
«Ne olur, e f e n d i m . . . Ö l m e y i i s t i y o r u m . Size y a l v a r ı y o r u m .
Kocamla oğluma kavuşmayı istiyorum.»
Toranaga'nın sesi bir k ı r b a ç g i b i s a k l a d ı . «Sana bu şerefi
 — 193 —
vermeyi r e d d e t t i m , Henüz bunu haketmiş değilsin. H e m büyük­
baban Lord Hiro M a t s u en eski arkadaşım olduğu için bu ter­
biyesizce sözlerine de ş i m d i y e dek dayandım. Bu kadar a n l a m ­
sızlık y e t e r , kadın. A h m a k bir k ö y l ü g i b i h a r e k e t e t m e k t e n
vazgeç.»
«Saçlarımı k e s e r e k rahibe o l m a m a izin v e r m e n i z için yal­
v a r ı y o r u m . Buda...»
«Hayır, sana bir e m i r v e r d i m ! Buna itaat et!»
Yüzü allak bullak olan kadın ona b a k t ı . «İtaat mı?»
«Sana e m i r v e r d i m . A i l e n i v e g ö r e v l e r i n i u n u t u y o r s u n . Sen­
den hiç hoşnut d e ğ i l i m ! Haydi g i t hazırlan!»
« Ö l m e y i i s t i y o r u m . Ne olur izin v e r i n . . . Onlara katılayım,
efendim.»
«Kocan yanlışlıkla samuray olarak d o ğ m u ş t u . Onda bozuk­
luk vardı. Ç o c u ğ u n d a da bu bozukluk olacaktı. O budala az k a l ­
sın beni mahvediyordu! Onlara mı katılacaksın? Ne saçma i ş !
Seppuku yapman yasaklandı. Haydi şimdi git!»
Fakat genç kadın y e r i n d e n kımıldamadı.
«Belki seni eta'ya g ö n d e r m e m daha doğru olur. Onların
evlerinden birine yollamaiıyım. Böylece terbiyeli olman gerek­
t i ğ i n i ve g ö r e v i n i anlarsın.»
Kadının v ü c u d u d e h ş e t l e sarsıldı. Fakat sonra kendisini t o p ­
layarak. «Hiç olmazsa onlar Japon olurlardı,» diye fısıldadı.
«Senin l o r d u n u m . Buyurduğum gibi davranacaksın.»
Fujiko durakladı, sonra omuz s i l k t i . «Evet l o r d u m . T e r b i ­
yesizliğim için özür dilerim.» Avuçlarını kapitone şilteye da­
yayarak y e r l e r e kadar e ğ i l i p s e l a m v e r d i . Fakat için i ç i n ikna
o l m a m ı ş t ı ve ne yapacağını da biliyordu. «Efendim, sizin raha­
t ı n ı z ı k a ç ı r d ı ğ ı m i ç i n ö z ü r d i l e r i m . Siz h a k l ı s ı n ı z v e b e n h a t a l ı ­
yım.» Kalkıp kamaranın kapısına d o ğ r u g i t t i .
Toranaga, «İstediğini verirsem,» diye sordu. «Karşılığında
arzu e t t i ğ i m şeyi bütün gayretinle yapacak mısın?»
Genç k a d m ağır ağır d ö n d ü . «Ne kadar s ü r e için?»
«Bîr yıl.»
Fujiko ağır ağır kapının t o k m a ğ ı n a uzandı.
«Yarım yıl.»
F u j i k o ' n u n e l i d u r d u . T i t r e y e r e k kapıya y a s l a n d ı . «Evet. T e -
Şogun — F : 13
 — 194 —

şekkür ederim, efendim, Çok teşekkür ederim.»

Toranaga ayağa kalkarak kapıya g i d i n c e açıp e ğ i l d i ve ar­
kasından da kapattı. Ondan sonra ağlamaya başladı.
Fujiko bir samuraydı.

Toranaga hayatından m e m n u n d u . İstediğini pek canı sıkıl­

m a d a n elde e t m i ş t i . Genç kadına fazla d i r e t s e y d i onun b a ş k a l ­
dırmasına ve izinsiz canına kıymasına yol açacaktı. Fakat ş i m d i
lordunu m e m n u n e t m e k için elinden geleni yapacaktı. Hem dış
g ö r ü n ü ş t e onun m u t l u olması da ş a r t t ı . Altı ay kılavuzun r e s m i
metresliğini yapacaktı. Bu da yeterli bir süreydi.
Sonra Yabu'nun s a m u r a y l a n n ı n kıyıya t o p l a n m ı ş o l d u ğ u n u
görünce neşesi kaçtı.
Y a b u , « i z u ' y a h o ş g e i d i n i z , L o r d T o r a n a g a , » d e d i . «Size e ş ­
lik e t m e l e r i için birkaç adamımı buraya çağırttım.»
«İyi.»
Tekne henüz kıyıdan iki yüz m e t r e kadar açıktaydı. Om i.
îgurashi ve rıhtımdaki kapitone şilteleri rahatlıkla görebiliyor­
lardı.
Yabu, «Osaka'da konuştuğumuz her şeyi yaptırdım,» diye
d e v a m e t t i . « N e d e n b i r k a ç g ü n b u r a d a k a l m ı y o r s u n u z ? Bana o n u r
verirsiniz ve burada kalmanız çok da yararlı olur. Tüfekliler alayı
için s e ç e c e ğ i m iki yüz elli adamı görür ve komutanlarıyla da
konuşursunuz.»
«Bu b a n a b ü y ü k z e v k v e r i r , a m a h e m e n Y e d o ' y a g i t m e m
g e r e k i y o r , Y a b u San.»
«İki v e y a ü ç g ü n . Rica e t s e m ? H e m b i r k a ç g ü n e n d î ş e l e ­
rinizi u n u t m a k size iyi g e l i r . Neh?»
Toranaga umutsuzlukla bir çare düşünüyordu. Orada sade­
ce elli muhafızla kalmak akla yakın değildi. Tümüyle Yabu'nun
elinde olacaktı ve bu Osaka'dakî d u r u m u n d a n daha da k ö t ü y d ü .
Hiç olmazsa İshido'nun ne yapacağını kestirmek olasıydı. A m a
Y a b u ? K e n d i k e n d i n e , «Yabu b i r k ö p e k b a l ı ğ ı k a d a r a c ı m a s ı z ­
dır,» d e d i . « K ö p e k b a l ı k l a r ı y l a d a o y u n o l m a z . O n l a r ı n s u l a r ı n d a
g e z i n m e m e k gerekir. Yabu'yla Osaka'da yaptığım anlaşmanın bir
 — 195 —

değeri yok. Hele Yabu, İshido'dan daha fazla ş e y l e r koparaca­

ğına inanırsa d u r u m daha da kötü olur. Başımı bir t e p s i y e koyup
İshido'ya götürdü mü, durumunu çok sağlamlaştırabilir. Onu öl­
düreyim m i , yoksa sahiie mi çıkayım? Bunlardan birini s e ç m e m
gerek.»
G ü l ü m s e d i . «Çok iyisin, ama Yedo'ya g i t m e m gerek.»
«Lütfen d i r e t m e m e izin v e r i n , Toranaga S a m a . Bu c i v a r d a
f e v k a l a d e bir ev var. A d a m l a r ı m l a ş a h i n i m i alıp d a i m a ava çı­
karım. Osaka'da kapandıktan sonra biraz avlanmak zevkli olur,
değil mi?»
«Evet, b u g ü n a v l a n m a k z e v k l i o l u r d u , a m a n e y a z ı k k i ş a ­
hinlerimi kaybettim.»
«Nasıl olur? Hiro Matsu onları Yedo'ya getirecek, değil
mi?»
«Biz O s a k a ' d a n u z a k l a ş ı r u z a k l a ş m a z ş a h i n l e r i m i s a l ı v e r ­
m e s i n i s ö y l e d i m . Onlar Yedo'ya g e t i r i l e n e kadar e ğ i t i l d i k l e r i n i
unuturlardı. Belirli kurallarımdan biri de budur: Sadece kendi
y e t i ş t i r d i ğ i m şahinlerle avlanırım. Onların başka efendileri o l ­
masına da izin v e r m e m . İnsan bu y ü z d e n ç o k hata yapabilir.»
«İyi b i r k u r a l . D i ğ e r l e r i n i d e d u y m a y ı i s t e r i m . B e l k i b u g e ­
c e y e m e k t e anlatırsınız.»
Toranaga acı acı. bu köpekbalığına i h t i y a c ı m var, d i y e dü­
ş ü n d ü . Onu henüz ö l d ü r m e m e k gerek.
Gemi demir attı, sonra iskeie v e r i l d i . Rıhtıma t o p l a n m ı ş
s a m u r a y l a r bir ağızdan, «Kasigi!» d i y e bağırdılar. «Kasigi!» Sa-
m u r a y l a r aynı anda y e r e e ğ i l i p s e l a m v e r d i l e r .
Yabu onların selamını alarak Toranaga'ya döndü. «Haydi sa­
hile kaçalım.»
Toranaga t o p l a n m ı ş s a m u r a y l a r a , s e c d e eden k ö y l ü l e r e bak­
t ı . Kendi k e n d i n e , «Kâhin e l i m d e kılıç ö l e c e ğ i m i s ö y l e m i ş t i , »
d e d i . «Burada m ı ö l e c e ğ i m ? Fakat kâhinin s ö z l e r i n e g ö r e ö n c e
adımın Osaka duvarlarına yazılması gerekiyor.»
Bu düşünceleri bir yana bıraktı. İskelenin başında bir i m ­
parator haşmetiyle bağırarak elli samurayını çağırdı. Artık ken­
disi gibi kahverengi kimonolar giymiş olan adamlarına, «Hemen
yola ç ı k m a k i ç i n hazırlık yapın,» d e d i . « M a r i k o San, üç g ü n
A n j i r o ' d a k a l a c a k s ı n . F u j i k o S a n ' l a k ı l a v u z u alıp b e n i a l a n d a b e k -
 — 196 —

leyin.» Sonra sahile bir göz attı ve Yabu'nun h a y r e t l i bakışları

arasında sesini daha da s e r t l e ş t i r d i . «Şimdi Yabu San, k u v v e t ­
lerinizi teftiş edeceğim!»
Taiko dışında hiçbir general Toranaga kadar savaş kazan­
m a m ı ş , aklıyla ün yapmamıştı. Onu görenler şaşırdılar. İsmi
a ğ ı z d a n ağıza d o l a ş t ı . A d a m l a r ı n h a y r e t v e h a y r a n l ı ğ ı T o r a n a -
ga'nın hoşuna g i t m i ş t i . Yabu'nun peşisıra geldiğini bilmekle bir­
likte dönüp bakmadı.
Y a l a n d a n b i r n e z a k e t l e , « A h İ g u r a s h i S a n ! » d e d i . «Sizi g ö r ­
düğüme m e m n u n oldum. Gelin adamları birlikte t e f t i ş edelim.»
«Başüstüne lordum.»
«Siz d e K a s i g i O m i S a n o l a c a k s ı n ı z . B a b a n ı z e s k i b i r s a v a ş
a r k a d a ş ı m d ı r . Siz d e a r k a m d a n g e l i n . »
«Teşekkür e d e r i m , lordum.» Omi'nin bu iltifat üzerine gu­
rurla göğsü kabardı.
T o r a n a g a hızlı hızlı y ü r ü m e y e b a ş l a d ı . B ö y l e c e Y a b u ' y l a ö z e l
olarak konuşamayacaktı. Kafasını kullanmakla hayatını koruya­
b i l e c e ğ i n i n f a r k ı n d a y d ı . «Bizimle Odavvara'da d ö v ü ş m e m i ş m i y ­
d i n i z , İ g u r a s h i San?» A s l ı n d a s a m u r a y ı n g ö z ü n ü o s a v a ş t a k a y ­
bettiğini biliyordu tabii.
«Evet, e f e n d i m . Bu ş e r e f e e r i ş t i m . Lord Yabu'nun y a n ı n d a
sağ kanatta çarpıştım.»
«Savaşın en h a r e k e t l i o l d u ğ u y e r d e y d i n i z yani. Size ve e f e n ­
dinize çok teşekkür borçluyum.»
«Düşmanı ezdik, l o r d u m . Sadece g ö r e v i m i z i yapıyorduk.»
İgurashi aslında Toranaga'dan n e f r e t e d i y o r d u , ama savaştığı
anımsandığı ve kendisine teşekkür edildiği için de gururlandı.
İlk alayın ö n ü n e g e l m i ş l e r d i . Toranaga'nın y ü k s e k sesi h e r
t a r a f t a n d u y u l d u . «Evet sîz v e İ z u ' n u n e r k e k l e r i b i z e ç o k y a r ­
d ı m ettiniz. Belki de sizler olmasaydınız Kvvanto'yu alamaya­
c a k t ı m ! Ne d e r s i n , Yabu Sama?» Durup böyle Yabu'ya i l t i f a t
edince adam da şaşaladı. Kendisine 'Sama' denilmesini haket-
t i ğ i n e inanıyordu, ama bunu Toranaga'dan b e k l e m e m i ş t i .
Toranaga ilerledi. Zaman zaman tanıdığı adamların önünde
d u r u y o r ve onlara i s i m l e r i y l e hitap edip bir iki söz s ö y l ü y o r d u .
O n u n olağanüstü bir özelliği vardı. K o n u ş t u ğ u adam o anda g e ­
n e r a l i n s a d e c e k e n d i s i y l e i l g i l e n m i ş olduğuna inanıyordu. Tora-
 — 197 —

naga ö m r ü b o y u n c a yaptığı şeyi t e k r a r l a m a k t a y d ı . İradesiyle

adamian etkisi altına alıyordu.
Son samurayın da önünden g e ç t i k l e r i sırada Yabu, İguras­
h i v e O m i b i t k i n d ü ş m ü ş l e r d i . F a k a t T o r a n a g a ç o k c a n l ı y d ı . Ya­
bu engel olamadan adam gidip herkesin kendisini görebileceği
b i r y e r d e d u r d u . « İ z u ' n u n s a m u r a y l a r ı . D o s t u m v e m ü t t e f i k i m Ka­
sigi Yabu Sama'nın savaşçıları! Burada o l d u ğ u m için onur duy­
m a k t a y ı m . İzu'nun g ü c ü n ü n bir kısmını, büyük m ü t t e f i k i m i n g ü ­
cünün birazını g ö r e b i l d i ğ i m için onur d u y u y o r u m . Dinle samu-
ray! İ m p a r a t o r l u k ü s t ü n d e kara b u l u t l a r b e l i r i y o r ! Hazır o l m a l ı
ve Taiko'nun mirasını korumalıyız!» Kollarını havaya kaldırarak
bir savaş narası a t t ı . «Kasigi!» Sonra inanılmayacak bir şey ya­
parak eğilip selam v e r d i .
Hepsi ona bakakaldılar. Sonra alaylardan 'Toranaga!' narası
t e k r a r y a n k ı l a n d ı . S a m u r a y l a r d a s a y g ı y l a o n u s e l a m l a d ı l a r . Ya­
bu bile o an heyecana kapılarak y e r l e r e kadar e ğ i l d i .
D a h a Y a b u d o ğ r u l a m a d a n T o r a n a g a h ı z l a t e p e d e n i n d i . Ya­
b u , « O n u n l a g i t , O m i San,» d i y e e m r e t t i . T o r a n a g a ' n ı n p e ş i n ­
den koşması hoş g ö z ü k m e y e c e k t i . O m i gidince Yabu, igurashi'-
ye d ö n d ü . «Yedo'dan ne haber var?»
« E ş i n i z Y u r i k o , Kvvanto'da a s k e r l e r i n d u r m a d a n t o p l a n d ı k ­
larını b i l d i r d i . Bu gizli gizli o l u y o r m u ş . Lady Y u r i k o , Toranaga'­
nın s a v a ş a h a z ı r l a n d ı ğ ı n ı s a n ı y o r . A n i b i r h ü c u m . . . B e l k i d e T o ­
ranaga, Osaka'ya saldıracakmış.»
«Ya İ s h i d o ? »
«Biz a y r ı l ı r k e n b i r y e n i l i k y o k t u . T o r a n a g a ' n ı n k a ç m a s ı y l a
ilgili bir şey de duymadık. A m a bu beş gün önceydi. Dün eşi­
niz Y a d o ' d a n b i r g ü v e r c i n g ö n d e r d i . »
« A h , d e m e k Z u k i m o t o h a b e r l e ş m e s e r v i s i n i k u r d u ha?»
«Evet, e f e n d i m . ' T o r a n a g a , e f e n d i m i z l e bîr g e m i y e b i n e r e k
Osaka'dan kaçtı,' diye haber geldi. 'Onları Anjiro'da karşılamak
i ç i n hazırlık yapınız.' Bunun üzerine g e r e k siz, g e r e k m i s a f i r i n i z
için kalacak yer düşündük.»
«İyi. Başka haber var mı?»
İ g u r a s h i , d u r a k l a d ı . « B u r a d a b i z h e r ş e y e hazırız. F a k a t b u
sabah Osaka'dan anlayamadığımız bir şifre geldi. Toranaga'nın
naiplerin başkanlığından istifa ettiği bildirildi.»
 — 198 —

«Olamaz! Bunu neden yapsın?»

« B i l m i y o r u m . Bu h a b e r e bir a n l a m v e r e m e d i m . Fakat haber
doğru o l m a l ı . O kaynaktan ş i m d i y e kadar hiç yanlış haber al­
madık.»
« L a d y S a z u k o ' d a n m ı ? » T o r a n a g a ' n ı n e n g e n ç m e t r e s i Ya­
bu'nun casuslarından biriydi.
İ g u r a s h i b a ş ı n ı s a l l a d ı . «Evet, f a k a t b u n a b i r a n l a m v e r e ­
m e d i m . Şimdi diğer naipler kendisini suçlayacaklar, değil mi?
O n u n ö l d ü r ü l m e s i n i i s t e y e c e k l e r . Fakat nasıl? Bu konuda bir
t e k söylenti bile d u y m a d ı m . Toranaga da kendiliğinden asla is­
t i f a e t m e z d i ! Haklısın, bu çılgınlık. İstifa e t t i y s e her şeyi kay­
betti demektir.»
Y a b u t e p e d e n i n e r e k M a r i k o v e B a r b a r a d o ğ r u g i d e n To-
ranaga'ya şaşkın şaşkın baktı. M a r i k o yaklaştı ve Toranaga ace­
le acele b i r şeyler s ö y l e y e r e k kadına bir p a r ş ö m e n v e r d i . Acaba
o p a r ş ö m e n d e ne yazılıydı? Toranaga y i n e ne oyunlar o y n u y o r ,
d i y e d ü ş ü n d ü . K e ş k e karım Y u r i k o burada o l u p bana y a r d ı m et­
seydi...
Toranaga rıhtıma inince gemiye g i r m e y e r e k durdu. Kozunu
orada pay e d e c e k t i . Kaçamazdı, çünkü henüz bir şey halledil­
m e m i ş t i . Y a b u ' n u n y a n ı n d a î g u r a s h i ' y l e y a k l a ş t ı ğ ı n ı g ö r d ü . Ya­
b u ' n u n s a k i n h a l i n d e n b i r ş e y l e r d u y d u ğ u b e l l i y d i . «Evet Y a b u
San?»
«Birkaç gün kalacaksınız d e ğ i l m i , Lord Toranaga?»
«Hemen g i t m e m uygun olur.»
«Osaka'dan üzücü bir haber aldım. Naipler m e c l i s i n d e n is­
tifa etmişsiniz.»
«Evet, i s t i f a e t t i m . »
«O halde kendinizi öldürdünüz, amacınızı y o k e t t i n i z , m ü t t e ­
f i k l e r i n i z i , d o s t l a r ı n ı z ı m a h v e t t i n i z ! İzu'yıı g ö m d ü n ü z v e b e n i d e
öldürdünüz!»
«Naipler Meclisi isterse bu topraklar üstündeki hakkını
elinden alabilir. Bu doğru.»
Yabu duygularına engel olmaya çalıştı. «Terbiyesizliğimden
dolayı özür d i l e r i m . Bu inanılmaz t u t u m u n u z . . . Evet özür d i l e ­
rim.» D u y g u l a n açıklamak hatalı ve k ü ç ü l t ü c ü y d ü . «O halde b u ­
rada kalmanız daha d o ğ r u , Lord Toranaga.»
 — 199 —

«Hayır, h e m e n ayrılmayı uygun görüyorum.»

«Burada veya Yedo'da olmasının ne farkı var? N a i p l e r i n
b u y r u ğ u h e m e n g e l e c e k t i r . Bir an önce s e p p u k u y a p m a y ı iste­
yeceğinizi t a h m i n e d i y o r u m . Vakarla... Huzur içinde. Sizin t a ­
nığınız o l m a k b a n a o n u r v e r e c e k t i r . »
«Teşekkür e d e r i m , ama henüz bir buyruk g e l m e d i . Onun
için başım y e r i n d e kalacak.»
«Bir i k i g ü n ü n n e ö n e m i v a r ? B u y r u ğ u n g e l e c e ğ i b e l l i . H e r
t ü r l ü ö n l e m i a l a c a ğ ı m . B u k u s u r s u z o l a c a k . Bana g ü v e n e b i l i r ­
siniz.»
«Teşekkür e d e r i m . Kafamı neden istediğini anlıyorum.»
«Benim kafam da tehlikede. Sizinkini İshido'ya gönderir-
s e m veya bunu alıp g ö t ü r e r e k k e n d i s i n d e n özür d i l e r s e m b e l k i
onu k a n d ı r a b i l i r i m . Fakat bundan da k u ş k u m var. Neh?»
«Korkarım kafamın sana bir yararı olmayacak.»
«Ben de bu kanıdayım, a m a bir d e n e m e y e değer.» Yabu
ş i d d e t l e y e r e t ü k ü r d ü . Bu kadar aptallık edip o alçağın e m r i n e
girdiğim için ölümü hakettim, diye düşünüyordu.
«İshido kafanı almakta hiç t e r e d d ü t e t m e y e c e k t i r . A m a da­
ha ö n c e İzu'yu alacaktır.»
«Beni böyle kandırmaya çalışmayın. Ne olacağını biliyo­
rum.»
Toranaga, Yabu'nun böyle şaşırmasından pek zevk almıştı.
«Seni k a n d ı r m ı y o r u m , d o s t u m . Sadece İshido başta o l u n c a s e n
k a y b e d e c e k s i n . Ç ü n k ü o n u n a k r a b a s ı İkavva J i k k y u , İ z u ' y u i s t i ­
y o r . Neh? F a k a t Y a b u S a n , İ s h i d o ' n u n e l i n d e o g ü ç y o k . » D o s t ­
ça bir tavır takınarak neden istifa ettiğini anlattı.
Y a b u k u l a k l a r ı n a i n a n a m a d ı . «Yani M e c l i s a c i z k a l d ı ! »
«Şimdilik M e c l i s yok. Beşinci üyeyi seçene kadar bir Mec­
lis olmayacak.» Toranaga g ü l ü m s e d i . «Düşün, Yabu San, A r t ı k
her z a m a n k i n d e n daha g ü ç l ü y ü m . Neh? İshido da, J i k k y u da bu
ara k i m s e y e i l i ş e m e z l e r . O t ü f e k l i l e r i y e t i ş t i r e c e k b o l v a k t i n
olacak. Suruga ve Totomi eline geçebilecek. Birkaç ay sonra
İshido'nun akrabalarını başlarını kazıklara t a k ı l m ı ş olarak g ö r e ­
c e k s i n . Yeni topraklarında gururla dolaşacaksın.» Birden sesini
y ü k s e l t e r e k bağırdı. «İgurashi San!» Beş yüz kişi onun s e s i n i
duydu.
 — 200 —

İ g u r a s h i k o ş a r a k g e l d i . T o r a n a g a , «Elli k i ş i l i k b i r o n u r k ı ­
tası getir!» diye e m r e t t i . O ara Yabu'nun d ü ş ü n m e s i n i ve akla
yakın b i r diğer olasılığı bulmasını i s t e m i y o r d u . Evet, İshido o
ara acizdi, ama Toranaga'nın kafasını alır almaz da g ü ç l e n i r d i .
Bu Yabu'ya da y a r a r d ı . Daha da iyisi Yabu, Toranaga'yı bağla­
yıp Osaka şatosunun kapısına g ö t ü r e c e k olursa kendisine K w a n -
to eyaleti verilirdi.
Önünde samuraylar sıralanınca, Toranaga yüksek sesle ko­
n u ş t u . «Bugünü anmak için şu kılıcı bir d o s t l u k hediyesi ola­
rak kabul e d e c e ğ i n i u m a r ı m , Yabu Sama.» Uzun kılıcını iki eliy­
le tutarak uzattı.
Yabu bir rüyada gibi bu kılıcı aldı. Buna paha b i ç i l e m e z -
d i . Minovvara a i l e s i n d e n k a l m a bu kılıç, b ü t ü n ü l k e d e ün yap­
m ı ş t ı . Kılıç on beş yıldır da Toranaga'daydı. Taiko en ö n e m l i
d a i m y o ' l a r ı n ö n ü n d e bu kılıcı Toranaga'ya armağan e t m i ş t i .
Yabu kılıcı b ü y ü k bir saygıyla t u t u y o r d u . Sonunda, «Söylen­
diği kadar keskin mi?» diye sordu.
«Evet.»
«Bana ç o k b ü y ü k b i r o n u r v e r i y o r s u n u z . B u a r m a ğ a n ı n ı z ı
asia u n u t m a y a c a ğ ı m . » Yabu e ğ i l e r e k s e l a m v e r d i . Bu a r m a ğ a n ­
dan dolayı ülkede Toranaga'dan sonra en çok k e n d i s i n i n sayı­
lacağını da b i l i y o r d u .
Toranaga da onu s e l a m l a d ı ve bir zarar g ö r m e d e n g e m i n i n
iskelesine çıktı. Sakin sakin yürümek için bütün iradesini kul­
l a n ı y o r d u . Yabu'nun a ç g ö z l ü l ü ğ ü yüzünden b i r k a ç dakika daha
öyle büyülenip kalacağını u m m a k t a y d ı .
G ü v e r t e y e ayak basar basmaz da, «Demir alın!» diye e m ­
r e t t i . Sonra kıyıya doğru dönerek neşeli neşeli el salladı.
B i r i s e s s i z l i ğ i b o z a r a k o n u n adını b a ğ ı r d ı . D i ğ e r l e r i o n u iz­
ledi. Lordlarının böyle onurlandırılmasma sevinen samuraylar
olanca sesleriyle haykırıyorlardı. K ü r e k ç i l e r yerlerindeîerdi. He­
m e n küreklere sarıldılar ve tekne hareket e t t i .
«Kaptan, hemen Yedo'ya gidelim!»
«Emredersiniz, efendim.»
T o r a n a g a u z a k l a ş t ı ğ ı s a h i l e s o n kez b a k t ı . B i r t e h l i k e b e k ­
ler g i b i y d i . Yabu hâlâ e l i n d e kılıç, şaşkın şaşkın d u r u y o r d u .
M a r i k o ve Fujiko diğer kadınlarla birlikte tentenin altındaydı.
 — 201 —

A n j i n San d a b e k l e m e s i n i s ö y l e d i ğ i y e r d e , y a n i a l a n ı n y a n ı n ­
da dimdik duruyordu. Halinden pek hiddetli olduğu da belliydi.
Göz g ö z e g e l d i l e r . T o r a n a g a g ü l ü m s e y e r e k e l s a l l a d ı . İ n g i l i z d e
ona soğuk soğuk karşılık v e r d i . Bu da Toranaga'yı pek eğlen­
dirdi.

B l a c k t h o r n e , k a s v e t l i kasvetli kadına y a k l a ş t ı . «Toranaga

S a m a ne zaman d ö n e c e k , M a r i k o San?»
« B i l m i y o r u m , A n j i n San.»
«Yedo'ya nasıl gidebiliriz?»
«Burada kalacağız. Daha d o ğ r u s u ben üç gün kalacağım.
Sonra Yedo'ya g i t m e m emredildi.»
«Denizden mi gideceksiniz?»
«Hayır, karadan.»
«Ya b e n ? »
«Siz b u r a d a kalacaksınız,•>
«Neden?»
«Dilimizi öğrenmek istediğinizi söylediniz. H e m burada ya­
pacağınız işler var.»
«Nasıl işler?»
« B i l m i y o r u m . Özür d i l e r i m . . . Bunları Lord Yabu size anla­
tır. Efendim beni üç gün ç e v i r m e n l i k y a p m a m için burada bı­
raktı.»
Blackthorne çok endişelenmişti. Silahları belindeydi, ama
barut ve kurşunu kalmamıştı. Bıçakları da kamarada bırakmıştı.
«Neden burada kalacağımızı söylemediniz?» diye s o r d u .
«Neden sadece sahile çıkmamı söylediniz?»
M a r i k o , «Sizin de burada kalacağınızı b i l m i y o r d u m , » d i y e
mırıldandı. «Bunu Lord Toranaga bir dakika önce alanda haber
verdi.»
«O halde neden bana s ö y l e m e d i ? N e d e n kendisi b e n i m l e
konuşmadı?»
«Bilmiyorum.»
«Sözde ben Yedo'ya g i d e c e k t i m . A d a m l a r ı m orada. Gemim
orada. Onlar ne olacak?»
«Efendim burada kalmanız gerektiğini söyledi.»
 «Ne kadar sürer?»
« B u n u b a n a s ö y l e m e d i , A n j i n S a n . B e l k i L o r d Y a b u bilir..
Lütfen sabırlı olun.»
Blackthorne g e m i n i n kıçında d u r m u ş sahili seyreden Tora-
naga'yı g ö r e b i l i y o r d u . «Kendisi burada kalacağımı daha önce­
den biliyordu sanırım. Öyle değil mi?»
M a r i k o cevap v e r m e d i . İnsanların düşündükleri şeyleri yük­
s e k sesle s ö y l e m e l e r i ç o c u k l u k t u . Hem Toranaga o kapana k ı ­
sılmamak için ne olağanüstü bir numara yapmıştı.
Fakat henüz gerni fazla u z a k l a ş m a m ı ş t ı . Okların g ü v e r t e y e
isabet e t m e s i olasıydı. M a r i k o bîr şey o l m a m a s ı için dua edi­
yordu.
Blackthorne, «Doğru değil mi?» diye soruyordu. «Doğru de­
ğil mi?»
«Ne? O h , bağışlayın, A n j i n San. B i l e m i y o r u m . Sadece Lord
Toranaga'nın ç o k akıllı o l d u ğ u n u s ö y l e y e b i l i r i m . O n u n kadar akıl­
l ı b î r a d a m d a h a y o k t u r . D ü ş ü n d ü ğ ü b i r n e d e n v a r d ı t a b i î . Bu­
nun çok iyi bir neden olduğuna inanabilirsiniz.» B l a c k t h o r n e ' u n
mavi gözlerine ve sert hatlı yüzüne baktı. Onun olanları anla­
mamış olduğunu sezdi. «Lütfen sabırlı olun, A n j i n San. Korka­
c a k b i r ş e y y o k . Sîz L o r d T o r a n a g a ' n ı n d e ğ e r v e r d i ğ i b i r u y r u ­
ğusunuz...»
« K o r k t u ğ u m yok, M a r i k o San. Sadece satranç tahtasında
bir piyon gibi oradan oraya i t i l m e k t e n bıktım. H e m ben k i m ­
senin uyruğu da değilim.»
« Y a r d ı m c ı s ö z ü d a h a u y g u n m u ? B i r i t a r a f ı n d a n ö z e l bil­
iş için t u t u l a n bir insana ne denilir?» O sırada Yabu'nun yüzü­
nün m o s m o r olduğunu gördü.
Yabu olanca s e s i y l e , «Silahlar!» diye haykırdı. «Silahlar ge­
m i d e kaldı!»
Lady M a r i k o ona a l d ı r m a d ı . «Rica e d e r i m , Lord Yabu. S i ­
lahlar için endişelenmenize hiç gerek yok. Lord Toranaga a c e l e
e t t i ğ i için sizden özür d i l e m e m i i s t e d i . A m a o r t a k çıkarınızı
düşünerek Yedo'da yapması gereken işler varmış. Ayrıca g e m i ­
yi h e m e n geri yollayacağını da b e l i r t t i . Silahlar da g e m i d e ola­
cak. H e m size fazla barut da g ö n d e r e c e k m i ş . Sonra kendisin­
den istediğiniz iki yüz elli adam g e l e c e k . Beş, altı gün sonra
 — 203 —

hepsi burada olacaklar.»

«Ne?»
M a r i k o , Toranaga'nın söylediği gibi her şeyi sabırlı sabırlı
t e k r a r anlattı. Yabu d u r u m u anlayınca da k i m o n o s u n u n y e n i n ­
den sarılı bir parşömen çıkardı. «Efendim bunu okumanızı r i ­
ca ediyor. Bu A n j i n San'la ilgili.» Kibar bir tavırla p a r ş ö m e n i
adama uzattı.
Fakat Yabu bunu alacak y e r d e uzaklaşmakta olan t e k n e y e
baktı. İyice açılmıştı ve g i t t i k ç e de hızlanıyordu. Yani ona ateş
e t m e k olanaksızdı artık. Yabu m e m n u n m e m n u n , bunun ne öne­
mi var, d i y e d ü ş ü n d ü . Silahları çabucak geri alacağım. H e m İs-
h i d o ' n u n tuzağından k u r t u l d u m . Toranaga'nın en ünlü kılıcı da
b e n i m o l d u . Yakında ü l k e m d e k i d a i m y o ' l a r doğu ordularıyla il­
gili d u r u m u m u anlayacaklar. Toranaga'dan sonra benim geldiği­
mi öğrenecekler.
Yabu p a r ş ö m e n i alarak a ç t ı . Sonra A n j i n San'a bir göz a t t ı .
On adım ötede duran Blackthorne birden tüylerinin diken d i ­
ken o l d u ğ u n u h i s s e t t i ve farkına v a r m a d a n eli silahına g i t t i . Son­
r a ıV'ariko'nun t a t l ı s e s i n i i ş i t t i . « A n j i n S a n , l ü t f e n b u r a y a g e ­
lir misiniz?» A m a bu ses bile İngilizi y a t ı ş t ı r a m a d ı .
B l a c k t h o r n e g e l i n c e Yabu başını p a r ş ö m e n d e n kaldırarak
dost bir tavırla onu s e l a m l a d ı . Sonra kâğıdı M a r i k o ' y a v e r d i .
Kısaca bir ş e y l e r s ö y l e d i . Genç kadın da kâğıdı saygıyla Black-
t h o r n e ' a v e r d i . İngiliz p a r ş ö m e n i alıp hiç anlayamadığı ş e k i l ­
lere baktı.
«Lord Yabu köye h o ş g e l d i ğ i n i z i s ö y l ü y o r . Bu b e l g e y i Lord
Toranaga imzalamış, A n j i n San. Bu kâğıt sizde kalacak. Kendi­
si size ender rastlanan bir onur v e r m i ş . Lord Toranaga sizi
h a t a m o t o y a p m ı ş . Yani o n u n özel g ö r e v l i l e r i n d e n b i r i s i n i z . K e n ­
disi d a i m a sizi koruyacak, A n j i n San. Lord Yabu bunları kabul
ediyor t a b i i . Daha sonra diğer haklarınızı da anlatacağım. Lord
T o r a n a g a s i z e a y d a y i r m i koku d a a y l ı k b a ğ l a m ı ş . . . »
Yabu elini sallayarak kadının sözünü k e s t i . Uzun uzun bir
ş e y l e r a n l a t t ı . M a r i k o onun s ö z l e r i n i ç e v i r d i . « Y a b u San b u r a ­
ya g e l m e n i z d e n m e m n u n kaldığını söylüyor. Burada rahat ede­
c e ğ i n i z i u m u y o r . Size bir e v sağlanacak v e ö ğ r e t m e n l e r b u l u ­
nacak. Lütfen Japoncayı çabuk ö ğ r e n m e y e bakın. Bu gece size
 — 204 —

bazı s o r u l a r soracak ve özel bir i ş d e n s ö z e d e c e k m i ş . »

Y a b u , « A n l ı y o r m u s u n u z , A n j i n San?» d i y e s o r d u ,
«Hai, Yabu San, Domo.»
Yabu s a m u r a y l a r ı savarak ö n ü n d e hâlâ s e c d e eden köylü­
lere baktı, Toranaga'nm kılıcını Blackthorne'a d o ğ r u sallayarak
bir şeyler söyledi. Köylüler korkuyla t i t r e d i l e r . M u r a birkaç kez,
«Hai,» d i y e t e k r a r l a d ı . Y a b u , B l a c k t h o r n e ' u s e l a m l a d ı k t a n s o n ­
ra arkasına bakmadan uzaklaştı.
«Ne o l u y o r , M a r i k o San?»
« L o r d Y a b u o n l a r a s i z i n k e n d i s i n i n o n u r k o n u ğ u , L o r d To­
ranaga'nm da değerli adamı olduğunuzu söyledi. Buraya dilimizi
ö ğ r e n m e y e geldiğinizi açıkladı. Herkes size yardım edecek. A l t ı
ay içinde dilimizi iyice öğrenmezseniz köyü yakacağını, erkek,
kadiri ve ç o c u k herkesi çarmıha gereceğini söyledi.»

26

B l a c k t h o r n e k e n d i s i n e v e r i l e n e v e g i r d i . Bir h i z m e t ç i a ç ı k
kapılardan birinden çıkarak yerlere kadar eğildi. «Konbanwa,
A n j i n San.»
«Konbanvva.» B i r e l i ş a r e t i y l e kızı s a v d ı .
Bir ipek hışırtısı o l d u . Fujiko yanında M a r i k o ' y l a evden
çıktı.
«Çay i s t e r m i s i n i z , A n j i n San. Veya sake. Su da sıcak.»
Mariko endişeli bir tavırla güldü. Adamın gözlerindeki bakıştan
rahatsız o l m u ş t u .
« S a k e . E v e t ö n c e s a k e r i c a e d e c e ğ i m , M a r i k o San.»
M a r i k o bir şeyler söyleyince Fujiko tekrar eve g i r d i .
«Oturun A n j i n San. Y o r u l m u ş olacaksınız.»
«Teşekkür ederi
Blackthorne verandanın basamağına oturdu ve sandallarını
ç ı k a r m a d ı . F u j i k o i k i s ü r a h i s a k e v e b i r f i n c a n l a g e l d i . Black­
t h o r n e sunulan içkiyi t a t m a d a n y u t t u . Bunu i k i n c i , ü ç ü n c ü f i n -
 — 205 —

canlar izledi,
iki kadın pencerenin aralığından onu seyrediyorlardı. Fuji­
ko telaşlanarak, «Nesi var?» diye s o r d u .
«Lord Yabu'nun k ö y l ü l e r i k e s e c e ğ i n i s ö y l e m e s i n e üzüldü.»
«Neden buna aldırıyor sanki? Kendisini tehdit eden yok
k i . . . Hayatı t e h l i k e y e g i r e n o değil ki...»
«Barbarlar bizden farklı, Fujiko San. Ö r n e ğ i n , A n j i n San„
köylülerin samuraylardan farklı olmadığını düşünüyor. Hatta ken­
disi için belki onlar samuraylardan daha da üstün.»
F u j i k o s i n i r l i s i n i r l i g ü l d ü . « N e s a ç m a . Neh? B i r k ö y l ü n a s ı l '
samurayla eşit olur?» Tiksintiyle dudaklarını b ü k m ü ş t ü .
«Kasigî Yabu San da a h m a k . Bir barbar d i l i m i z i y a r ı m yılda
nasıl öğrenebilir? O barbar Tsukku San dilimizi ancak y i r m i y ı l ­
da öğrendi, değil mi? Hem doğru dürüst Japonca konuşabilen
de bir o barbar.» Genç kadının yüzünden h i d d e t i o k u n u y o r d u .
«Şuna bakın, M a r i k o San. Ne kadar ç i r k i n . . . Yabancı bir c a n a ­
var. Barbarlardan nefret e d e r i m . A m a işin garibi, bu kapıdan
içeriye girer girmez kendisi l o r d u m ve e f e n d i m olacak.»
M a r i k o San y e ğ e n i n e b i r d e n n e d e n f i k i r d e ğ i ş t i r d i ğ i n i sor­
mayı i s t e m i ş t i . «Neden bu sabah intiharı d ü ş ü n ü r k e n , ş i m d i A n -
jan San'a h i z m e t e t m e y e ve Lord Toranaga'yı d i n l e m e y e razı­
sın? Lord Toranaga f i k r î n i d e ğ i ş t i r m e n i ç i n ne s ö y l e d i . Fu­
jiko?»
F a k a t M a r i k o b ö y l e ş e y l e r i n s o r u l m a y a c a ğ ı n ı b i l i y o r d u . Fu­
j i k o bir ş e y a n l a m a y a c a k t ı . Kızı, a n n e s i ç o k iyi y e t i ş t i r m i ş t i .
O n u n a n n e s i B u n t a r o ' n u n kız k a r d e ş i v e H i r o M a t s u ' n u n d a k ı ­
zıydı...
Mariko durmadan sake içen adama baktı. Dördüncü, be­
şinci sürahiler de boşalmıştı. A m a adamda sarhoşluk belirtisi
yoktu.
Sonunda Fujiko, «Lütfen A n j i n San'dan özür dileyin,» d e d i .
«Evde sake k a l m a d ı . K ö y d e n sake a l m a s ı için bir h i z m e t ç i gön­
derdim.»
Mariko durumu Blackthorne'a anlattı. A d a m , «İçkinin gel­
mesi ne kadar sürer?» diye s o r d u .
«Uzun s ü r m e z . İsterseniz ş i m d i banyo y a p m . Ben sakeyi
gelir gelmez gönderirim.»
 — 206 —

«Toranaga a y r ı l m a d a n p l a n ı m d a n söz e t t i mi?»

«Hayır bir şey s ö y l e m e d i . Sizin için e l i m i z d e n geleni ya­
pacağız.»
«Kitap, kâğıt ve k a l e m l e r e i h t i y a c ı m var.»
«Lord Toranaga size bir g r a m e r kitabı g ö n d e r e c e ğ i n i söy­
ledi.»
«Kitap ne zaman gelir?»
« B i l m i y o r u m , ama ben üç gün b u r a d a y ı m . Belki size yar­
d ı m ı m dokunur. Fujiko San da size y a r d ı m için burada.» M u t l u
bîr tavırla g ü l d ü . « K e n d i s i n i size r e s m i m e t r e s olarak v e r d i k ­
lerini s ö y l e m e k l e onur d u y a r ı m ve...»
«Neee?»
«Lord Toranaga kendisine sizin resmi metresiniz olup ol­
v
mayacağınızı s o r d u . O da...»
«Fakat ben kabul e t m e d i m . »
«Anlayamadım!»
«Onu i s t e m i y o r u m . Resmi m e t r e s olarak ya da başka şe­
kilde istemiyorum. Kendisini çirkin buluyorum.»
M a r i k o ona bakakaldı. «Fakat b u n u n r e s m i m e t r e s l e ne i l ­
gisi var?»
«Kendisine gitmesini söyleyin.»
«Fakat A n j i n San, b ö y l e r e d d e d e m e z s i n i z ! Bu Lord Tora-
naga'ya da, Fujiko San'a da, h e r k e s e de h a k a r e t e t m e k d e m e k ­
tir!- O , s i z e n e z a r a r v e r d i ? H i ç U s a g i F u j i k o . . . »
B l a c k t h o r n e ' u n s e r t s e s i e t r a f t a y a n k ı l a n d ı . «Beni d i n l e y i n !
Ona hemen g i t m e s i n i söyleyin!»
Mariko onu yatıştırmaya çalıştı. «Sinirlenmekte, kızmakta
haklısınız, A n j i n San, ama...»
B l a c k t h o r n e buz g i b i b i r s e s l e o n u n s ö z ü n ü k e s t i . « K ı z m a ­
d ı m . . . Siz b e n i m b i r k u k l a o l m a d ı ğ ı m ı k a f a n ı z a s o k a m ı y o r m u ­
sunuz? B u kadını i s t e m i y o r u m . G e m i m l e p e r s o n e l i m i i s t i y o r u m .
Hepsi bu kadar. Burada altı ay kalacak d e ğ i l i m ve t ö r e l e r i n i z ­
den de n e f r e t e d i y o r u m . Bir adamın sırf Japonca ö ğ r e n m e m i
s a ğ l a m a k için bir köyü ö l ü m e m a h k û m e t m e s i akıl almaz bir
ş e y ! Bu t u t s a k l ı k t a n daha da k ö t ü . . . Hele o işi bana s o r m a d a n
kararlaştırmak korkunç bir hakaret!»
Mariko şaşırmıştı. Çirkinliğin resmi metreslikle ne ilgisi
 — 207

vardı? H e m Fujiko ç i r k i n de d e ğ i l d i . Bu adam nasıl böyle d ü ­

şüncesiz olabiliyordu? Sonra Lord Toranaga'nın buyrukları gel­
di aklına: «Mariko San, Yabu'ya buradan ayrılabilmek için kı­
lıcımı v e r e c e ğ i m . Onun ayrılmama engel olmamasını sağlaya­
caksın. Sonra A n j i n S a n ı n Anjiro'ya yerleşip sessiz sedasız
oturması için gerekeni yapacaksın.»
«Elimden geleni yapacağım, l o r d u m . Fakat k o r k a r ı m A n j i n
San beni şaşırtacak...»
«Ona b i r ş a h i n m i ş gibi d a v r a n . Ben b i r şahini iki g ü n d e
e h l i l e ş t i r i r i m . S e n i n ü ç g ü n ü n var.»
Genç kadın Blackthorne'a baktı. Hiddetlenince bir şahine
benziyordu g e r ç e k t e n . «Haklısınız. Kabul e d i y o r u m . Size i s t e ­
m e d i ğ i n i z ş e y l e r i yaptılar. Kızmaya hakkınız var. Lord Torana­
ga bu konuda fikrinizi sormalıydı, ama kendisi sizin törelerinizi
b i l m i y o r . İtiraz edebileceğiniz onun aklına bile g e l m e d i . Ç o k
sevdiği bir samuray gibi size iltifat e t t i . H e m sizi h a t a m o t o yap­
t ı . Bu âdeta akrabalık sayılır. B ü t ü n Kvvanto'da ancak bin hata­
m o t o vardır. Lady Fujiko d a size y a r d ı m e t m e y e çalışıyor. O n u n
r e s m i m e t r e s olması bir onur sayılır...»
«Neden?»
«Kısa s ü r e ö n c e d u l k a l d ı . H e n ü z o n d o k u z y a ş ı n d a . Z a v a l l ı ­
cık kocasını ve oğlunu kaybetti. Sizin resmi metresiniz olmak
ona yeni bir hayat verecek.»
«Kocasıyla oğluna ne oldu?»
Mariko bir an durakladı. «Öldürüldüler, Anjin San. Fujiko
San'ın kocası az kalsın Lord Toranaga'nın ö l ü m ü n e neden olu­
yordu. Lütfen...»
«Yani o n l a r ı T o r a n a g a m ı ö l d ü r t t ü ? »
«Evet, a m a o h a k l ı y d ı , A n j i n S a n . F u j i k o S a n ' a s o r u n . K e n ­
disi de bunu kabui edecektir.»
«Çocuk kaç yaşındaydı?»
« B i r k a ç a y l ı k t ı , A n j i n San.»
«Toranaga babasının s u ç u y ü z ü n d e n bebeği de ö l d ü r t t ü ,
ha?..»
«Evet, b i z d e â d e t b ö y l e d i r . L ü t f e n s a b ı r l ı o l u n . Bazı k o n u ­
larda özgür değiliz. Gelenek ve göreneklerimiz sizinkilerden
f a r k l ı d ı r . Y a s a l a r a g ö r e biz l o r d u m u z a a i t i z . Y i n e y a s a l a r a g ö r e
 — 208

bir erkek, çocuklarını, eşini ve resmi metresleriyle hizmetçi­

lerini öldürebilir.»
«O halde siz katil bir ulussunuz. Toranaga e m r e t s e ç o c u k ­
larınızı öldürür müydünüz?»
«Evet. Bir t e k o ğ l u m var, a m a b u n u y a p a r d ı m s a n ı r ı m . B u
benim görevim.»
«Tanrı s i z l e r i b a ğ ı ş l a s ı n . »
M a r i k o , «Tanrı b i z i a n l ı y o r , A n j i n San,» d i y e c e v a p v e r d i .
«Özür d i l e r i m , her ş e y i g e r e k t i ğ i gibi a n l a t a m ı y o r u m . Z a t e n s i ­
zi de anlayamıyorum, A n j i n San. Belki ikimiz de sabır gösterir­
s e k ç o k şey ö ğ r e n e b i l i r i z . Ö r n e ğ i n Lady F u j i k o ' y u a l a l ı m . K e n ­
disi resmi metresiniz olarak evinizi ve hizmetçilerinizi idare ede­
cektir. Kendisinden hoşlanmıyorsanız yatmanıza ihtiyaç yok.
K e n d i s i nazik d a v r a n m a y ı h a k e t m e k t e d i r , ama i s t e r s e n i z b u n u
da yapmayabilirsiniz.»
«Yani k e n d i s i n e i s t e d i ğ i m g i b i d a v r a n a b i l e c e k m i y i m ? »
«Evet.»
«Onunla yatıp yatmamakta da serbest miyim?»
«Tabii. İsterseniz vücudunuzun ihtiyaçlarını sağlamak için
beğeneceğiniz birini de bulacaktır. Ya da bu işe hiç karışmaya­
caktır.»
«İstersem onu kovabilir, evden atabilir miyim?»
«Sizi r a h a t s ı z e d e r s e , e v e t . »
«O zaman kendisi ne yapar?»
«Bu u t a n ç l a a i l e s i n i n e v i n e d ö n e r . A i l e o n u g e r i a l ı p a l m a ­
m a k t a s e r b e s t t i r . A m a Lady Fujiko g i b i b i r i b ö y l e bir utanca
dayanmaktansa k e n d i s i n i ö l d ü r m e y i y e ğ l e r . . . O, g e r ç e k bir sa-
muraydır. Samuraylar lordlardan izin almadıkça intihar edemez­
l e r . Ö r n e ğ i n , b e n L o r d T o r a n a g a v e e ş i m i n izni o l m a d ı k ç a k e n ­
d i m i ö l d ü r e m e m . Lord Toranaga, Fujiko San'a intihar e t m e s i için
izin v e r m e d i . K e n d i s i n i e v d e n atarsanız t o p l u m dışı sayıla­
caktır.»
«Neden? A i l e s i neden onu geri almıyor?»
M a r i k o i ç i n i ç e k t i . «Size k a r ş ı o l a n g ö r e v i n i b a ş a r a m a d ı ğ ı
için utanacaktır. Kendisi şimdi sizin resmî metresiniz. Lord
Toranaga bunu b u y u r d u ve o da kabul e t t i . Siz bir evin e f e n d i -
sisiniz artık.»
 — 209 —
«Öyle mi?»
«Evet, A n j i n S a n , t ü r l ü h a k l a r ı n ı z v a r . B i r h a t a m o t o o l a r a k
d a i m a i t i b a r g ö r e c e k s i n i z . Lord Toranaga size y i r m i k o k u da ay­
lık b a ğ l a m ı ş . B u k a d a r p a r a y l a b i r s a m u r a y h e m k e n d i s i n i g e ­
ç i n d i r i r , h e m iki s a m u r a y ı daha g i y d i r i p d o y u r u r ve onlara ge­
r e k l i s i l a h l a r l a a t l a r ı alır. B u p a r a o n a t a m b i r y ı l y e t e r . F a k a t
sizin bunları yapmanıza gerek yok. Fujiko'yu bir insan olarak
d ü ş ü n m e n i z i rica e d e c e ğ i m . K e n d i s i iyi bir kadındır. Ç i r k i n l i ­
ğini u n u t u n . O, değerli bir m e t r e s olacaktır. Burada kalmasına
izin v e r i n . M e r h a m e t l i o l u n . O n u kabul e d i n , sonra yasalarımıza
göre öldürün.»
«Demek tek çare öldürmek?»
«Hayır, A n j i n San. Fakat hayat ve ö l ü m aynı ş e y d i r . Kim-
bilir belki canını almakla Fujiko San'a büyük bir iyilik edersiniz.
Yasa size bu hakkı v e r i y o r . Onu t o p l u m dışı e t m e k de yine sizin
hakkınızdır.»
B l a c k t h o r n e n e f r e t l e k a d ı n a b a k t ı . Bir y a n d a n d a b u nef­
reti sırasında onun sakin güzelliğine hayrandı. «Nedensiz yere
ö l m e k aptallıktır.»
Mariko eğilerek merhametle onun koluna dokundu. «Anjin
San, köyü de u n u t u n . O altı ay geçene kadar bir m i l y o n şey
olabilir. Deniz kabarır, bir d e p r e m olur, geminizi alır g i d e r s i ­
niz veya Yabu ölür. Ya da h e p i m i z ölürüz. Tanrının sorunlarını
Tanrıya, karma'yı da karma'ya bırakın. Şu güneşin batışına ba­
kın. Ne güzel, Neh? Bu güneşin batışını görüyorsunuz. A m a
yarın yok. Sadece ş i m d i var. Lütfen bakın. Ne kadar güzel ve
bir daha sonsuzluğa dek güneşin bugünkü batışını g ö r e m e y e ­
ceksiniz. Kendinizi bunda kaybedin. Doğayla bir olun ve k e n d i ­
nizin, benim ya da köyün karma'sını düşünerek üzülmeyin.»
Kadının huzurlu hali ve sözleri B l a c k t h o m e ' u e t k i l e m i ş t i .
Batıya d o ğ r u b a k t ı . M o r , kırmızı ve siyah renkler ufka yayılı­
y o r d u . Gözden kaybolana dek güneşi s e y r e t t i .
Sonra, «Keşke r e s m i m e t r e s i m siz olsaydınız,» d e d i .
«Ben Lord Buntaro'ya a i t i m . O ölene kadar bir ş e y düşün­
m e m e ya da d ü ş ü n d ü k l e r i m i s ö y l e m e m e olanak yok.»
B l a c k t h o r n e , karma, dîye d ü ş ü n d ü . Karma'yı kabul e d i y o r
m u y u m ? Gece ne kadar güzel. Bu kadın da öyle ve başkasına
Şogrun —' F : 14
 — 210 —

.ait. E v e t ç o k g ü z e ! v e a k ı l l ı . T a n r ı n ı n s o r u n l a r ı n ı T a n r ı y a , k a r m a ' y ı
da karma'ya bırak. Buraya davetsiz g e l d i n . Şimdi onların e l i n -
desin.
O sırada ayak seslerini duyarak başını kaldırdı. Başların­
da Omi bulunan yirmi samuray ellerinde meşalelerle tepeye
çıkıyorlardı.

«Çok üzgünüm A n j i n San, fakat Omi San kendisine silahla­

rınızı vermenizi emrediyor.»
«Ona c e h e n n e m e g i t m e s i n i söyleyin.»
« B u n u s ö y l e y e m e m , A n j i n San.»
Blackthorne eli belindeki silahta, hâlâ verandanın basama­
ğında o t u r u y o r d u . On samuray Omi'nin peşi sıra bahçeye gir­
m i ş t i . Kalanı d a tahtırevanın yanında b e k l i y o r d u . O m i g e l i r g e l ­
mez Fujiko San h e m e n e v d e n çıkıp B l a c k t h o r n e ' u n arkasında
d u r m u ş t u . Genç kadının yüzü bembeyazdı. «Lord Toranaga s i ­
l a h l a r ı m a hiç itiraz e t m e d i . G ü n l e r c e onunla Yabu San'ın ya­
nında böyle silahlı dolaştım.»
M a r i k o e n d i ş e l i e n d i ş e l i m ı r ı l d a n d ı , «Evet, A n j i n S a n , f a k a t
O m i San'm s ö y l e d i ğ i d o ğ r u . Bir d a i m y o ' n u n y a n m a üstünüzde
silahla g i d e m e z s i n i z . Buna alınmamalısınız. Yabu San sizin dos­
tunuz. Burada onun konuğusunuz.»
« O m i San'a s i l a h l a r ı m ı v e r m e y e c e ğ i m i söyleyin.» Kadın ses
ç ı k a r m a y ı n c a İ n g i l i z ' i n t e p e s i a t t ı . «İyo, O m i S a n . V V a k a r i m a s u -
îca? İ y e ! »
O m i San'm yüz hatları gerildi ve h e m e n bir buyruk v e r d i .
İki samuray ilerleyince Blackthorne belindeki tabancaları çek­
t i . İ k i n a m l u d a O m i ' n i n y ü z ü n e ç e v r i l d i ğ i i ç i n s a m u r a y l a r dur­
dular.
M a r i k o araya g i r m e y e ç a l ı ş t ı . «Rica e d e r i m , A n j i n San. Ç o k
t e h l i k e l i b i r i ş y a p ı y o r s u n u z . Siz h a t a m o t o ' s u n u z . B ö y l e c e k o ­
runuyorsunuz. H e m Lord Yabu'nun konuğusunuz.»
«Omi San'a s ö y l e y i n , adamlarından biri yaklaşacak o l u r s a
beynini dağıtırım.»
O m i San nezaketle k o n u ş t u . «Silahlarınızı bana v e r m e n i z i
size son defa emrediyorum.»
 — 211 —

«İye.»
« N e d e n s i l a h l a r ı n ı z ı b u r a d a b ı r a k m ı y o r s u n u z ? K i m s e bura­
lara dokunmaz...»
«Beni aptal mı sanıyorsunuz?»
« O h a l d e s i l a h l a r ı Fujiko" S a n ' a v e r i n . »
« O n e y a p a b i l i r ? K i m o l s a s i l a h l a r ı o n u n e l i n d e n alır. O z a ­
man savunmasız kalırım.»
Mariko'nun sesi sertleşti. «Neden dinlemiyorsunuz, Anjin
San? Fujiko San sizin r e s m i m e t r e s i n i z . Emir v e r i r s e n i z s i l a h ­
ları hayatı pahasına k o r u y a c a k t ı r . O n u n g ö r e v i b u . Bir daha
t e k r a r l a m a y a c a ğ ı m , ama Toda noh Usagi Fujiko bir samuraydır.»
Blackthorne birden kendisini topladı. «Mariko San, l ü t f e n
Fujiko San'a s ö z l e r i m i t e k r a r l a y ı n . Silahlarımı ona v e r e c e ğ i m .
Benden başkasının s i l a h l a r a d o k u n m a s ı n a izin v e r m e y e c e k . »
M a r i k o s ö z l e r i a k t a r ı n c a a r k a s ı n d a n F u j i k o ' n u n , «Hai,» d e ­
diğini duydu.
« W a k a r i m a s u k a , F u j i k o San?»
K a d ı n e n d i ş e l i , t i z b i r s e s l e , « W a k a r i m a s u , A n j i n San,» d i ­
ye cevap verdi.
« M a r i k o San, ş i m d i O m i San'a k e n d i s i y l e g i d e c e ğ i m i de
söyleyin l ü t f e n . Bir anlaşmazlık o l d u ğ u için üzgünüm.»
Blackthorne gerileyip döndü. Alnında ter taneleri beliren
Fujiko silahları aldı. İngiliz, O m i ' y e baktı. «Gidelim mi?»
O m i , F u j i k o ' y a b i r ş e y l e r s ö y l e y e r e k e l l e r i n i u z a t t ı . Kısa b i r
b u y r u k v e r d i . İki s a m u r a y k a d ı n a d o ğ r u g i t t i l e r . A y n ı a n d a F u ­
j i k o silahın b i r i n i kuşağına s o k t u ve d i ğ e r i n i iki e l i y l e t u t a r a k
namluyu O m i ' n i n yüzüne doğru ç e v i r d i . Parmağını taktığı t e t i k
hafifçe oynadı. «Ugoku na! Dozo!»
Samuraylar itaat ederek durdular.
O m i h i d d e t l e ve acele acele b i r ş e y l e r s ö y l e d i . Kadın o n u
d i n l e d i , a m a s i l a h ı i n d i r m e d i . S o n u n d a d a , « H a y ı r , O m i San,»
d e d i . «Özür dilerim.»
Kadının t e t i ğ i çekeceğine kuşku y o k t u . Blackthorne bile b u ­
nu anlamıştı. O m i adamlarına sert-bir buyruk verdi. Samuraylar
g e r i l e d i l e r . Kadın silahı i n d i r d i , ama hâlâ a t e ş e t m e y e hazırdı.
B l a c k t h o r n e , «Ne dedi?» d i y e s o r d u .
«Bu o l a y ı Y a b ı ı S a n ' a a n l a t a c a ğ ı n ı s ö y l e d i . »
 « İ y i . A y n ı ş e y i b e n i m d e y a p a c a ğ ı m ı s ö y l e y i n l ü t f e n . » Ka­
dına d ö n d ü . « D o m o , Fuji ko San.»
Kapıya doğru g i d e c e ğ i sırada Fujiko s e s l e n d i . Blackthorne
döndü. Fujiko eğilmiş selam veriyor ve Mariko'ya bir şeyler
söylüyordu.
«Ne var?»
« L ü t f e n s a b ı r l ı o l u n , A n j i n San.»
Fujiko seslenince evden bir hizmetçi çıktı. Elinde iki sa­
nı u ray kılıcı v a r d ı , Fujiko bunları saygıyla alıp s e l a m v e r e r e k
Blackthorne'a uzattı.
Mar iko , «Resmi metresiniz bir h a t a m o t o ' n u n samuraylara
ö z g ü ç i f t kılıcı t a k m a s ı g e r e k t i ğ i n i söylüyor,» d e d i . «Bunda da
haklı. Bu sizin göreviniz. Yabu San'ı kılıçsız ziyaret e t m e n i z say­
gısızlık olur. Kendi kılıçlarınızı alana kadar bu değersiz ş e y l e r i
kullanmanızı rica ediyor.»
B l a c k t h o r n e ö n c e M a r i k o ' y a , s o n r a F u j i k o ' y a b a k t ı . «Yani
b e n samuray mıyım? Lord Toranaga beni samuray mı yaptı?»
« B i l m i y o r u m . A n j i n San. Fakat s a m u r a y o l m a d a n da hata-
m o t o ' l a r ı n d a i m a kılıç t a k m a hakları vardır. H a t t a Lord Torana­
g a nın yanında bile silahlarını çıkarmazlar. Ç ü n k ü h a t a m o t o t a m
anlamıyla güvenilen bir muhafız sayılır. H e m sadece bir hata­
m o t o i s t e d i ğ i an l o r d u n u n yanına izin a l m a d a n g i r e b i l i r . »
B l a c k t h o r n e hançeri andıran kısa kılıcı alarak kuşağına sok­
t u . Uzunu da tıpkı O m i gibi t a k t ı . O zaman kendisini biraz daha
güçlü h i s s e t t i . Sakin bir tavırla, «Arigato gozimashita, Fujiko
San,» d e d i .
Kadın gözlerini yere dikerek hafif sesle cevap verdi ve M a ­
riko bunları aktardı. «Fujiko San, dilimizi gereken şekilde ö ğ r e n ­
meniz gerektiğini bildiği için konuşmaya cesaret ediyor. 'Domo'-
nun y e t e r l i olacağını söylüyor. Bir erkek için bu yeter. Diğer­
leri kadınlar tarafından kullanılan fazla nazik sözler.»
« H a i , D o m o , W a k a r i m a s u , F u j i k o San.» B l a c k t h o r n e k a d ı n a
i l k kez anlayan g ö z l e r l e b a k t ı . A l n ı n d a k i t e r t a n e l e r i n i g ö r d ü .
«Lütfen resmi metresime söyleyin. Bu durumda arigato gozle-
m e s h i t a sözlerinin gereksiz bir nezaket olduğunu kabul e t m i ­
yorum.»
 Yabu t e k r a r kılıçlara baktı. Blackthorne bağdaş k u r m u ş ,
onur yerinde o t u r u y o r d u . M a r i k o ve İgurashi de onun iki yanın-
daydılar. Kalenin büyük odasında bulunuyorlardı.
O m i sözlerini b i t i r i n c e Yabu omuz s i l k t i . «Anjin San'ı ve
malını k o r u m a k r e s m i m e t r e s i n g ö r e v i d i r t a b i i . Ş i m d i kılıç t a k ­
m a y a da hakkı var. Evet, işi iyi idare e d e m e m i ş s i n . Sana A n j i n
San'ın bîr onur k o n u ğ u o l d u ğ u n u s ö y l e d i m . K e n d i s i n d e n özür
dile.»
O m i h e m e n ayağa kalkıp B l a c k t h o r n e ' u n ö n ü n d e e ğ i l d i .
« H a t a m d a n d o l a y ı ö z ü r d i l e r i m , A n j i n San.» M a r i k o ' n u n bar­
barın bunu kabul e t t i ğ i n i söylediğini d u y d u . Sakin sakin g i d i p
yine yerine oturdu. A m a için için kaynıyordu. Artık tek düşün­
düğü Yabu'yu ö l d ü r m e k t i . Düşünülemeyecek bir şeyi yapmaya
karar v e r m i ş t i . Lordunu ve klanının reisini ö l d ü r e c e k t i . A m a b u ­
nu barbara özür d i l e m e k zorunda bırakıldığı için de yapmaya­
c a k t ı . Bu konuda Yabu haklıydı. Yabu silahların alınmasını i s ­
t e m i ş t i , fakat kendisi budalalık e t m i ş t i . Örneğin, barbar ayrı­
lınca bunları usulca evden ç a l a b i l i r l e r d i .
A n j i n San s i l a h l a r ı r e s m i m e t r e s i n e v e r m e k l e d o ğ r u y a p ­
m ı ş t ı . Kadın da d o ğ r u hareket e t m i ş t i . Kadının t e t i ğ i ç e k m e y e
kararlı olduğunu da anlamıştı. Usagi Fujiko'nun ölmeyi istediği
ve bunun nedeni h e r k e s ç e b i l i n i y o r d u . O m i de o gün daha ö n c e
Yabu'yu ö l d ü r m e y e karar v e r m e m i ş olsaydı, c e s a r e t l e öne ç ı ­
kar v e v u r u l u r d u . Böylece kendisi o n u r l u şekilde ö l ü r d ü . A d a m ­
ları d a F u j i k o S a n ' d a n s i l a h l a r ı z o r l a a l ı r l a r d ı . K a d ı n d a ö l ü m e
m a h k û m e d i l i r d i . O m i onuruyla ö l ü r d ü . Kadın da ö y l e . Bu ö y k ü
de yüzyıllar boyunca anlatılırdı.
Hayır, O m i ' n î n amcasını ö l d ü r m e kararının bu özür d i l e m e y ­
le ilgisi y o k t u . Sadece Yabu, O m i ' n î n annesiyle karısını b i r e r
köylü gibi güneşte saatlerce herkesin önünde bekletmiş ve böy­
lece hakaret e t m i ş t i . Ondan sonra da kendileriyle konuşmaya
gerek görmeden yine birer köylü gibi savmıştı. Yabu annesiyle
karısını kaleye çağırmaya da gerek g ö r m e m i ş t i . Omi'nîn bir k o k u
harcayıp yaptırttığı yemekleri yemeye de gelmemişti. Amcası­
nın babasını öldürteceği söylentiler arasındaydı. Onun için Omî
kararını v e r m i ş t i . Yabu'yu ö l d ü r e c e k t i . Fakat o zaman bağlana­
cağı bir lordu olmayacaktı. Acaba Jkawa Jikkyu'ya mı başvur-
 — 214 —

s a m , diye düşünüyordu. Yoksa doğrudan doğruya Toranaga'ya

mı gitsem? Acaba Toranaga çalışmama karşılık istediklerimi ve­
rir mi?
O gün öğleden sonra Yabu, İgurashi, O m i ve dört komuta­
nını ç a ğ ı r m ı ş , beş yüz s a m u r a y m t ü f e k ç i olarak y e t i ş t i r i l e c e ğ i n i
açıklamıştı.
O m i h e m e n gizlice yüz s a m u r a y m adanın öbür tarafında e ğ i ­
t i l m e s i n i t e k l i f e t m i ş t i . Bu y e d e k kuvvet aynı zamanda Torana-
ga'nın kendilerine kalleşlik etmesini de önleyebilirdi.
İgurashi de, «Toranaga'nm adamlarının başında k i m olacak?»
diye sormuştu.
Y a b u d u d a k b ü k m ü ş t ü . «Bu ö n e m l i d e ğ i l . O n u n y a n ı n a b e ş
y a r d ı m c ı v e r i r i m . G e r e k i r s e a d a m l a r ı m k o m u t a n ı n boğazını ke-
siverirler. Zamanı gelince onu ve diğer yabancıları öldürmek
i ç i n , 'Erik A ğ a c ı ' adlı ş i f r e y i kullanacağız. İgurashi San, y a r ı n
o adamları seçeceksin. Her birini ben göreceğim ve ş i m d i l i k
hiçbiri silahlı alayımla ilgili düşüncelerimi bilmeyecek.»
O m i ö ç a l a c a ğ ı n ı d ü ş ü n ü p z e v k l e Y a b u ' y u s e y r e d i y o r d u ar­
tık. Fakat bunu iyi p l a n l a m a l ı y d ı . B ö y l e c e babası ya da bir a m c a ­
sı klanı ve İzu'yu y ö n e t e b i l i r d i .
Yabu, M a r i k o aracılığıyla istediklerini ingilize anlattı. Black­
t h o r n e hapishanede kaldığı sırada rahip Domingo'dan Japonların
savaş merakını ö ğ r e n m i ş t i . Onun için de Yabu'ya adamlarına
t ü f e k l e ateş e t m e l e r i n i ve savaş sanatını öğreteceğini s ö y l e d i .
Y a b u s e v i n e r e k , «Bu b i l g i l e r , y a r a r l ı o l u r s a , » d e d i . « A n j i n S a n ' -
ın yıllık g e l i r i n i beş yüz k o k u ' y a ç ı k a r a c a ğ ı m ı s ö y l e y i n , Lady
Mariko.»
Fakat Blackthorne oralı o l m a d ı . «Kendisine t e ş e k k ü r e d i n .
Ben sadece köyle ilgili kararını geri almasını i s t i y o r u m . Bir de
beş ay sonra g e m i m l e p e r s o n e l i m bana verilmeli.»
M a r i k o San m ı r ı l d a n d ı . «Anjin San, rica e d e r i m . O n u n l a
böyle bir tüccar gibi pazarlık edemezsiniz.»
« L ü t f e n siz s ö y l e y i n . O n u r l u b i r k o n u k v e k e n d i s i n e b o r ç l u
bir yardımcı olarak bunu istiyorum.»
Yabu sözleri duyunca kaşlarını çattı ve bir şeyler s ö y l e n d i .
«Yabu S a n k ö y ü n ö n e m s i z o l d u ğ u n u s ö y l ü y o r . O n l a r a a l ­
dırmamanızı diliyor. Geminizi de yakında alacağınızdan e m i n .
 Yedo'ya vardığım an bu arzunuzu Lord Toranaga'ya açıklaya­
cağım.»
«Lord Yabu'dan özür d i l e y i n . Fakat köyle ilgili kararı kal-
dırmazsa ben bu utançla yaşayamam.»
M a r i k o ' n u n rengi s o l d u . «Nee?»
«Bu g ü n a h l a y a ş a y a m a m . B u n a d a y a n a m a m . A l d ı ğ ı m d i n t e r ­
biyesine aykırı b u . H e m e n intihar ederim.»
«İntihar mı?»
«Evet, buna karar v e r d i m . »
Y a b u s ö z e k a r ı ş t ı . « N a ja, M a r i k o S a n ? »
Genç kadın çekine çekine B l a c k t h o m e ' u n sözlerini aktar­
dı. Yabu d u r u m l a çok i l g i l e n d i . «Sözlerinde i ç t e n mi dersiniz?»
« B i l m i y o r u m . . . e f e n d i m . . . B i l e m i y o r u m . . . C i d d i y e benzi­
yor.»
« O m i San s e n n e d e r s i n ? »
«İntihar Hıristiyanların inançlarına aykırıdır. Onlar bir sa­
muray gibi canlarına kıymazlar.»
«İgurashi San. Sen ne dersin?»
«Blöf yapıyor. H e m o H ı r i s t i y a n da d e ğ i l . Biliyorsunuz ilk
gün rahibe ne yaptı. Sonra o genci kurtarmak için de O m i San'm
k e n d i s i n e ağır h a k a r e t e t m e s i n e razı o l d u . »
Yabu o gün ve geceyi anımsayarak m e m n u n m e m n u n g ü ­
l ü m s e d i . «Evet, k a b u l e d i y o r u m . O H ı r i s t i y a n d e ğ i l M a r i k o San.»
«Afedersiniz anlayamadım. Rahibe ne oldu?»
Y a b u İlk g ü n o l a n l a r ı a n l a t ı n c a k a d ı n h a ç ı n y e r e a t ı l ı p k ı r ı l ­
masından çok fena o l d u . İgurashi de e k l e d i . «Haçı parçalayıp
yere a t t ı . Bu blöf e f e n d i m . Gururunu o kadar düşünüyorsa O m i
S a n ' m ü s t ü n e i ş e m e s i n e n a s ı l razı o l d u ? »
«Nee?» Mariko şaşırmıştı. «Anlayamadım?»
Y a b u , O m i ' y e b a k t ı . « O l a n l a r ı anlat.»
O m i olayı açıklayınca M a r i k o t i k s i n d i , ama duygularını y ü ­
zünden a n l a m a k g ü ç t ü . «Daha s o n r a A n j i n San iyice k ö p e k l e ş t i ,
M a r i k o S a n . Silahları o l m a d ı ğ ı zaman k o r k u y o r zaten.»
Yabu sakesini y u d u m l a d ı . «Kendisine s ö y l e y i n , M a r i k o San.
intihar, H ı r i s t i y a n Tanrıya karşı g e l m e k t i r . Bunu nasıl yapa-
' bilir?»
«Anjin San, sizden utanarak özür diliyor, fakat Tanrıya karşı
 216 —

g e l m e k sayılsa da intihar edeceğini s ö y l ü y o r . B u v i c d a n aza­

bına katlanamayacağını söylüyor. Japonya'da bir hatamoto ol­
duğuna göre bizim törelerimize uyacağını belirtiyor.»
«Barbarların hakları yoktur.»
Mariko, «Lord Toranaga kendisini hatamoto yaptı,» diye
karşılık v e r d i . «Onun için de intihar e t m e y e hakkı var. Neh?»
«Nasıl intihar e d e c e k m i ş . Kendisine soruverin.»
B l a c k t h o r n e cevap v e r e c e k y e r d e ucu ç o k s i v r i , kısa kılıcı
çıkararak önüne bıraktı.
İgurashi sadece, «Blöf yapıyor,» d e d i . «Bir barbarın uygar
bir insan gibi davrandığını kim duymuş?»
Y a b u k a ş l a r ı n ı ç a t t ı . K a l b i h e y e c a n d a n hızlı hızlı a t m a y a
başlamıştı. «Kendisi cesur bir adam, İgurashi San. H e m de aca­
yip!» Bu işin sonunu g ö r m e y i , barbarın cesaretini ölçmeyi isti­
yordu. Büyük bir zevke kapılmıştı. Zorla kendisini toplayarak
b o ğ u k b i r s e s l e s o r d u . «Sen n e d e r s i n , O m i S a n ? »
«Biraz f e d a k â r l ı k y a p a b i l i r s i n i z s a n ı r ı m , efendim. Anjin
San'a köylüleri ö l d ü r m e y e c e ğ i n i z i s ö y l e y i n . Fakat bu kararınızı
k ö y d e k i l e r e açıklamamasını da isteyin. Kendi Tanrısı üzerine y e ­
m i n etsin.»
«Fakat o, H ı r i s t i y a n da d e ğ i l . Bu y e m i n k e n d i s i n i nasıl b a ğ ­
lar?»
« O n u n b i r t ü r H ı r i s t i y a n o l d u ğ u n a i n a n ı y o r u m , e f e n d i m . Sa­
dece o siyah cüppeli rahiplerden hoşlanmıyor. H e m beş ay için­
de dilimizi öğreneceğine de y e m i n e t m e l i . Kendisi epey zeki
ve beş ay içinde bunu öğrenecektir. Böylece sizin onurunuz kur­
t u l a c a k t ı r . E ğ e r v a r s a . . . o n u n o n u r u d a k u r t u l a c a k t ı r . Bîr ş e y
k a y b e t m e y e c e k ve her şeyi kazanacaksınız.»
«Onun kendisini öldüreceğine inanıyor musun?»
«Evet.»
« M a r i k o San?»
« B i l e m i y o r u m . Bu konuda size f i k i r v e r e m e y e c e ğ i m için
üzgünüm. Birkaç saat önce onun intihar etmeyeceğini söyle­
y e b i l i r d i m . . . Fakat b u g ü n O m i San'ı g ö r e l i beri değişti.» Kadın,
A n j i n S a n ' ı ç o k i y i a n l a m a s ı g e r e k t i ğ i n i d ü ş ü n ü y o r d u . Bir a n
o n u anlar gibi oluyor, ama sonra şaşırıyordu. Bir an adamdan
 — 217

hoşlanıyor, sonra nefret ediyordu. Bunların nedenini de b i l e m i ­

yordu.
B l a c k t h o m e ' u n azap d o l u g ö z l e r i u z a k t a b i r n o k t a y a d i k i l ­
m i ş t i . Alnında da ter tanecikleri b e l i r m i ş t i . Yabu, korktuğu için
m i , diye düşündü. Blöfünü göreceğimiz için mi korkuyor? Blöf
mü yapıyor?

« M a r i k o San.» Y a b u ' n u n ağzı b i r d e n k u r u d u . « A n j i n S a n ' a

kararımı d e ğ i ş t i r m e y e c e ğ i m i söyleyin.»
M a r i k o ' n u n sesi pek h a f i f t i . «Anjin San, ne yazık k i , Yabu
San f i k r i n i d e ğ i ş t i r m i y o r . »

B l a c k t h o r n e b u s ö z l e r i d u y d u y s a d a ü z ü l m e d i . O ana d e k
kendisini böyle g ü ç l ü ve huzurlu h i s s e t m e m i ş t i . Beklerken on­
ları d i n l e m e m i ş t i b i l e . H e r ş e y i n T a n r ı y a k a l d ı ğ ı n ı d ü ş ü n ü y o r d u .
M a r i k o ona Japonya'da yaşayabilmesi için kendi t ö r e l e r i n e uy­
masını s ö y l e m i ş t i .

Karar d e ğ i ş m e m i ş t i .
«O halde ö l m e m gerekiyor. Bundan k o r k m a m gerek, ama
k o r k m u y o r u m . Neden? Bunu b i l e m i y o r u m . Belki de ö l ü m kor­
kusunu k a y b e t t i m . Hayatla ö l ü m aynı şey... K a r m a ' y ı k a r m a ' y a
bırakmalı.»
G ö z l e r i h a n ç e r i a n d ı r a n k ü ç ü k k ı l ı c a i l i ş t i . İyi b i r h a y a t ı m
o l d u , d i y e d ü ş ü n d ü . S o n r a Y a b u ' y a b a k t ı . «VVarimasu,» d e d i , a m a
sanki bu sözleri başkası s ö y l e m i ş t i .
Kimse kımıldamadı.
Sağ e l i y l e hançeri aldı. Sol eli d e b u n u t u t t u . U c u n u t a m
k a l b i n i n ü s t ü n e d a y a d ı . R u h u s o n s u z s e s s i z l i ğ i a r ı y o r d u . Eli ş a ş ­
madan hançeri hedefine doğru itti.

Omi ona engel olmak için hazırlanmıştı, ama B l a c k t h o m e ' ­

un böyle şiddetle ve birden hareket edebileceği aklına g e l m e ­
m i ş t i . O m i eliyle h a n ç e r i n ç e l i ğ i n i yakaladı ve o anda avcu ke­
silerek kanlar akmaya başladı. Blackthome'un elinden hançeri
a l a b i l m e k için olanca g ü c ü y l e u ğ r a ş ı y o r d u . İgurashi de ona yar­
dım etti ve ikisi birlikte bu darbeyi önlediler. Blackthome'un
kalbinin t a m ü s t ü n d e bıçağın ucunun g i r d i ğ i y e r d e n kan akı­
yordu.
 — 218 —

Mariko ve Yabu yerlerinden kımıldamamışlardı.

Y a b u , « O n a e m r e t , M a r i k o San,» d e d i . « H a y ı r , r i c a e t . O m i
San'ın ö n e r d i k l e r i n i yapsın. Bu arada y e m i n e t m e y i de unut­
masın.»

B i a c k t h o r n e ö l ü m ü n e ş i ğ i n d e n ağır a ğ ı r d ö n d ü . O d a d a k i l e -
re de, bıçağa da çok uzaklardan ve anlamayarak baktı. Sonra
birden olanları anımsadı, ama kendisini diri değil ölü sanıyordu.

« A n j i n San? A n j i n San?»
Kadının dudaklarının oynadığını g ö r d ü , ama b ü t ü n d u y u m ­
ları yağan y a ğ m u r ve esen rüzgâra y ö n e l m i ş t i .
«Evet?» K e n d i s e s i de uzaktan g e l i y o r d u . Fakat y a ğ m u r u n
kokusunu alıyor, havadaki deniz tuzunu tadıyordu. Hayretle ken­
d i k e n d i n e , «Sağım,» d e d i . « S a ğ ı m v e d ı ş a r ı d a y a ğ m u r y a ğ ı ­
yor. Kuzeyden de rüzgâr e s i y o r . Ö l m e m i ş i m . Sağım!» ~\

Diğerleri sessiz sedasız ve sabırla oturuyor, böylece onun

c e s a r e t i n i ö v ü y o r l a r d ı . Japonya'da hiç k i m s e böyle bir ş e y gör­
m e m i ş t i . Hepsi de kendi kendine A n j i n San'ın artık ne yapa­
cağını s o r m a k t a y d ı . Kendi kendine kalkıp gidebilecek m i y d i ?
Y o k s a r u h u o n u b ı r a k a c a k m ı y d ı ? O n u n y e r i n d e o l s a m n a s ı l dav­
ranırdım, diye düşünüyordu hepsi.

Bir h i z m e t ç i s e s s i z sedasız g e l e r e k O m i ' n i n kanayan elini

s a r d ı . Z a m a n zaman M a r i k o onun adını s ö y l ü y o r d u . Sonra Black-
thorne'un gözleri görmeye, kulakları duymaya başladı.
« A n j i n San?»
«Hai?» O anda inanılmayacak derecede bitkindi.

Mariko, Omi'nin önerdiklerini söyledi. İngiiizin bunları an­

laması için birkaç defa tekrarladı.
Biackthorne son gücünü toplamış, zaferin zevkini tadıyor­
d u . «Onun sözü kadar b e n i m k i de y e t e r l i . Fakat i s t e d i ğ i i ç i n
Tanrının üzerine y e m i n e d i y o r u m . Yabu San da sözlerini t u t a ­
cağına dair kendi Tanrısının üzerine y e m i n etsin.»
«Lord Yabu, Buda üzerine y e m i n ettiğini söylüyor.»
 — 219 —

Blackthorne y e m i n d e n sonra . v e r i l e n çayı aldı. O zamana

kadar çay kendisine böyle lezzetli g e l m e m i ş t i . Gözlerinin kes­
kinliğine şaşarak yağmur damlalarına baktı. «Yağmur ne güzel,
değil mi?»

Kadın onun duygularının ö l ü m l e buluşmaya g i t m e m i ş bîri­

nin erişemeyeceği bir yükseklikte olduğunu sezmişti. A d a m b i ­
linmeyen bir karma yüzünden olan mucize sayesinde geri gel­
m i ş t i . « E v e t . N e d e n b i r a z d i n l e n m i y o r s u n u z , A n j i n San? L o r d
Yabu yarın konuşacağınızı söylüyor.»
«İyi o l u r . T e ş e k k ü r e d e r i m . »
«Ayağa kalkabilecek misiniz?»
«Öyle sanıyorum.»
«Yabu San b i r t a h t ı r e v a n i s t e y i p i s t e m e d i ğ i n i z i s o r u y o r . »
Blackthorne bunu düşündü. Sonra yürüyebileceğine karar
v e r d i . Uzanıp kısa kılıcı alarak kınına s o k t u . «Bağışlayın,» d i y e
mırıldandı.

« Ü z ü l m e m e l i s i n i z , A n j i n San. Bu g e c e siz y e n i d e n d o ğ d u ­
n u z . B u y e p y e n i b i r hayat.» M a r i k o o n u n h e s a b ı n a g u r u r l a n a r a k
k o n u ş m u ş t u . «Pek a z k i m s e y e g e r i d ö n m e o l a n a ğ ı v e r i l i r . B ü ­
y ü k c e s a r e t g ö s t e r d i ğ i n i z i b i l i y o r u z . Pek ç o k e r k e k b u d u r u m ­
d a n s o n r a a y a ğ a k a l k a c a k g ü c ü b i l e b u l a m a z . Size y a r d ı m e d e ­
bilir miyim?»

«Hayır, t e ş e k k ü r ederim.»
«Yardım ş e r e f s i z l i k d e ğ i l d i r . Size y a r d ı m e t m e k l e ben onur
kazanacağım.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m , a m a ö n c e g ü c ü m ü b i r d e n e y e c e ğ i m . » Fa­
kat h e m e n kalkamadı. Önce ellerine dayanıp dizüstü d u r d u . Son­
ra sendeledi ve az kalsın düşüyordu. Sonunda kalktı.

Yabu eğilip selam verdi. Mariko, Omi ve İgurashî de onu

taklit ettiler.
Blackthorne önce sarhoş gibi birkaç adım attı. Bir s ü t u n u
tutarak durdu, ama tekrar yürüdü. Sallanıyordu, fakat bir erkek
gibi t e k başına gidiyordu ve bir eli de kılıcındaydı.
 220 —

Yabu s a k e y i başına d i k t i . K o n u ş a c a k hale g e l i n c e d e M a r i -

ko'ya, «Lütfen onun peşinden gidin,» d e d i . Kadın çıkınca İgu-
rashi'ye d ö n d ü . «Budala t e z e k yığını!»

İgurashi h e m e n p i ş m a n l ı k l a alnını yere dayadı.

« B l ö f d e d i n d i h a ! A p t a l l ı ğ ı n y ü z ü n d e n e ş s i z b i r h a z i n e y i kay­
bedecektim.»
«Evet, e f e n d i m h a k l ı s ı n ı z . H e m e n c a n ı m a k ı y m a m a i z i n v e r ­
menizi dilerim.»

«Bu s e n i n i ç i n ç o k i y i s a y ı l ı r . H a y d i g i t s e n i ç a ğ ı r a n a k a ­
dar ahırda o t u r A p t a l atlarla u y u . Sen de at kafalı bir ahmak­
sın zaten!»
«Efendim... Özür d i l e r i m efendim!»
« D e f o l ! Silahların başına Om i San g e ç e c e k artık. B l ö f m ü ş ,
bir de blöf dedi. Neden yanımda hep budalalar var?»
Omi ses çıkarmadı, ama içinden gülüyordu.
«Fakat sen aptal d e ğ i l s i n , O m i San. Bugünden i t i b a r e n ida­
re e t t i ğ i n t o p r a k l a r iki katına çıkarıldı. G e l e c e k yıl da altı b i n
k o k u alacaksın.»

O m i s a y g ı y l a e ğ i l d i . İ ç i n d e n , «Yabu ö l ü m ü h a k e t t i , » d i y o r ­
d u . «Onu İdare e t m e k ç o k kolay.» Sonra m ı r ı l d a n d ı . «Ben b ö y l e
b i r şeye layık d e ğ i l i m , e f e n d i m . Sadece g ö r e v i m i yaptım.»
«Evet, f a k a t s a d a k a t v e g ö r e v a r m a ğ a n l a n d ı r ı l m a h d ı r . »
O m i d o ğ r u l d u . «Savaş ne kadar sonra başlayacak, e f e n d i m ? »
«Bu y ı l . B e l k i a l t ı a y s o n r a . N e d e n s o r d u n ? »
«Lady M a r i k o ' n u n burada üç g ü n d e n fazla kalması daha
doğru olur sanırım. Böylece kendinizi korursunuz.»

«Ha? N e d e n ? »
«Anjin San'la ancak o n u n aracılığıyla konuşabiliyoruz. A n ­
j i n San o n beş g ü n d e y i r m i adamımızı y e t i ş t i r i r . Y i r m i adamımız
da yüz kişiyi eğitir. Böylece kalanları da eğitiriz. Ondan sonra
A n j i n San'ın ö l m e s i veya sağ kalması da bizi ilgilendirmez. H e m
Toda M a r i k o sayesinde Hiro M a t s u , Buntaro ve klanını e t k i l e ­
meyebiliriz. Hatta Toranaga'yı bile etkileyebiliriz.»
« M a r i k o S a n ' l a i l g i l i y a z ı y ı h e m e n hazırla.»
O m i kayıtsızca ekledi. «Annem bugün Yedo'dan haber al-
m t ş e f e n d i m . L a d y G e n j i k o , T o r a n a g a ' y a i l k e r k e k t o r u n u n u ver­
miş.»
Yabu hemen dikkat kesildi. Toranaga'nın t o r u n u ! Acaba o
t o r u n aracıyla Toranaga yola getirilebilir miydi? Bu torun saye­
s i n d e Toranaga'nın s o y u d e v a m e d e c e k t i . Bebeği nasıl kaçıra­
b i l i r d i ? «Ya O c h i b a ? » d i y e s o r d u . «Lady O c h i b a n e r e d e ? »

«Kendisi üç gün önce yanındakiîerle Yedo'dan ayrılmış.

Şimdi İshido'nun topraklarında güvendedir.»

Yabu, Ochiba ve kardeşi Genjiko'yu düşündü. İmparatorlu­

ğun en cazibeli kadını ve v e l i a h t ı n annesi olan Lady O c h i b a ,
g ü z e l , s i n s i v e a c ı m a s ı z b i r i y d i . Buna k a r ş ı l ı k k ü ç ü k k a r d e ş i
G e n j i k o , y a s s ı s u r a t l ı , ç i r k i n b i r y a r a t ı k t ı . İki k a r d e ş b i r b i r l e r i n i
çok seviyorlardı. Fakat Ochiba, Toranaga ve soyundan nefret e d i ­
y o r d u . G e n j i k o da, Taiko ve oğlu Yaemon'dan hiç hoşlanmıyor­
du. Yıllardır pek çok daimyo'nun yaptığı gibi Yabu da kendi ken­
d i n e , « O c h i b a ' n ı n o ğ l u n u n b a b a s ı g e r ç e k t e n T a i k o m u y d u ? » dî­
ye s o r d u . «Bunu b i l e b i l m e k için neler v e r m e z d i m . O kadına sa­
hip olmak için neler vermezdim.»

Y a b u g e r i n d i v e k e n d i s i n e u z a t ı l a n s a k e y i a l d ı . « D e m e k ya­
r ı m ayda a s k e r l e r e ğ i t i l i r d i y o r s u n ! Ö y l e y s e M a r i k o San en az
o n b e ş g ü n b u r a d a k a l m a l ı , O m i San.» B o z u k d i ş l e r i n i g ö s t e ­
r e r e k g ü l d ü . « V a k t i g e l i n c e biz d e A n j i n S a n ' a b i r d e r s v e r e c e ­
ğiz. Ona doğru seppuku yapmasını ö ğ r e t m e k gerek. İşte bunu
s e y r e t m e k z e v k l i o l u r d u . S e n h a k l ı s ı n . . . O b a r b a r ı n g ü n l e r i sa­
yılı.»

27

On iki gün s o n r a a k ş a m ü z e r i n e d o ğ r u Osaka'dan bir k u r y e

g e l d i . A d a m ı n yanında on s a m u r a y vardı ve ağızları k ö p û k i e n -
rniş atlar ölecek haldeydiler. Mızrakların uçlarına güçlü Naip-
 — 222 —

!er M e c l i s i n i n f o r s u t a k ı l ı y d ı . İ s h i d o ' n u n k o m u t a n l a r ı n d a n b i r i
o l a n k u r y e y ü k s e k r ü t b e l i , zayıf, s e r t b i r s a m u r a y d ı . A d ı N e b a -
ra Jozen olan adam acımasızlığıyla ün y a p m ı ş t ı . Gri k i m o n o s u
yırtılmış ve çamur içinde kalmıştı. Gözleri uykusuzluktan kan-
lanmıştı. Terbiyesiz bir tavırla yiyecek ve içecekleri reddederek
hemen Yabu'yu g ö r m e k istediğini söyledi.

«Bu h a l i m i a f e d i n , Y a b u S a n , f a k a t i ş i m a c e l e . E f e n d i m ö n ­
ce neden kendi askerlerinizle birlikte Toranaga'nın samurayla-
n n ı da eğittiğinizi sordu.»
Yabu bu t e r b i y e s i z l i k karşısında kızardıysa da kendini
t u t t u . Jozen'in belirli buyruklar aldığı b e l l i y d i . Bu t e r b i y e s i z l i ğ i
de lordunun çok güçlendiğini b e l i r t i y o r d u . Ayrıca bu gizli işin
duyulması, yani civarda bir casus olması da Yabu'yu sarsmıştı.

Kalenin verandasında oturuyorlardı. O m i , Yabu'nun arkasın-

daydı. Birkaç gün önce bağışlanan İgurashi de Jozen'in yakının-
daydı. Özel muhafızlar onları k o r u m a k t a y d ı . Jozen d e v a m e t t i .
«Efendim neden Toranaga'nın oğlu Naga'nın ikinci komutan o l ­
d u ğ u n u da s o r u y o r . H e m neyin ikinci k o m u t a n ı ? Sonra Lord Is-
hido büyük bir nezaketle Toranaga'nın oğlunun burada olması­
nın nedenini soruyor. Bu, kendisini çok i l g i l e n d i r m e k t e . Evet,
m ü t t e f i k l e r i n i n yaptığı her şey e f e n d i m i ilgilendiriyor. Başka
ö n e m l i bir s o r u n daha var. N a i p l e r M e c l i s i y e n i ayın ilk g ü n ü n ­
de toplanıyor. Sadakat yemininizi tazelemeniz için sizi de Osa-
ka'ya davet ettiler.»

Yabu'nun y ü r e ğ i ağzına g e l d i . « A n l a d ı ğ ı m a g ö r e Toranaga

Sama istifa etmiş.»
«Öyle, Yabu San, f a k a t onun y e r i n e Lord İto T e r u z u m i ge­
çecek. Efendim de yeni Naipler M e c l i s i başkanı olacak.»

Yabu paniğe kapılmıştı. Toranaga dört naibin beşincisi k o ­

nusunda asla uyuşamayacaklarını s ö y l e m i ş t i . İto Teruzumi, Ne-
gato bölgesinden önemsiz bir daimyo'ydu, ama soylu Fuzimoto'-
ya dayanıyordu. Onun için de naipliğe kabul e d i l i r d i . Fakat k e n ­
disi kukla gibi oynatılacak, yeteneksiz bir adamdı. Yabu düşüne­
c e k zaman kazanmaya ç a l ı ş t ı . «Bu d a v e t i a l m a k l a o n u r duyarım.»
«Efendim h e m e n yola çıkmak isteyeceğinizi d ü ş ü n d ü . Böy-
 — 223 —

l e c e r e s m i t o p l a n t ı sırasında Osaka"da o l u r s u n u z . Bütün d a i m -

y o ' l a r a da aynı d a v e t i n yapıldığını size s ö y l e m e m i buyurdu.»
Y a b u s a k i n g ö z ü k m e y e ç a l ı ş ı y o r d u , «Bu r e s m i t o p l a n t ı d a , b u ­
l u n m a k büyük bir onur olacak.»
«İyi. İşte bu da Lord Teruzumî'nin naipliğini onaylayan bel­
g e n i n bir kopyası.»

Yabu sarılı p a r ş ö m e n i t i t r e y e n ellerle alarak açtı. Bütün

naipler, yani İshido, Kiyama, Onosbi, Sugiyama bu belgeyi i m ­
zalamışlardı. A y r ı c a Taiko'nun karısı Lady Yodoko da imzasını
a t m ı ş t ı . J o z e n d e v a m e t t i . «Bu k o p y a y ı İvvari, M i k a v v a , T o t o m i ,
S u g u r a , İzu v e Kvvanto l o r d l a r m a y o l l a d ı l a r . » B e l g e d e o n b i r g ü n
ö n c e k i t a r i h v a r d ı , «ivvari, M i k a v v a , S u g u r a v e T o t o m i L o r d l a r ı
b u d a v e t i kabul e t t i l e r . İşte onların m ü h ü r l e r i d e ş u r a d a . Lis­
t e m d e sizden başka b i r i daha var. S o n u n c u olan Lord Toranaga.»
«Lütfen efendinize teşekkür edin ve kendisini tebrik e t m e k
için sabırsızlandığımı söyleyin.»
«İyi. Bunu yazmanız gerekiyor.»
« P e k â l â . A k ş a m y e m e ğ i n d e n s o n r a y a z a r ı m , J o z e n San.»
Jozen, «O halde biraz dinleneyim,» d i y e mırıldandı. «Fakat
izninizle güneş batarken buraya geleceğim.» Yabu'nun her tür­
lü davetini reddederek çıktı.

Yalnız kalınca Yabu'nun yüzü h i d d e t t e n allak bullak o l d u .

«Beni k i m ele v e r d i ? K i m ? O c a s u s nerede?»
Rengi kül g i b i olan İgurashi muhafızlar» u z a k l a ş t ı r d ı . «Ca­
sus Yedo'da olmalı e f e n d i m . Burada güvenlik eksiksiz.»
Yabu n e r e d e y s e ü s t ü n ü başını paralayacaktı. «Beni ele ver­
d i l e r . Yalnız k a l d ı k . İzu v e K w a n t o ' y u y a l n ı z b ı r a k t ı l a r . İ s h i d o
kazandı.»
O m i h e m e n a t ı l d ı . « D a h a y i r m i g ü n ü n ü z v a r , e f e n d i m . He­
m e n Lord Toranaga'ya bir haber yollayın...»
Yabu tıslar gibi k o n u ş t u . «Budala! Toranaga d u r u m u b i l i ­
yor t a b i i . Benim bir casusuma karşılık onun elli casusu var.
Beni bu kapana kıstırıp bıraktı.»
O m i k o r k u s u z d u . « S a n m ı y o r u m , e f e n d i m . İvvari, M i k a v v a ,
Totomi ve Sugura onun düşmanıdır. Belki de kendisi henüz du­
r u m u d u y m a d ı . Ona h e m e n haber yollayın. M e c l i s i n topianama-
 — 224 —

ması için İto Teruzumi'yi ya da naiplerden birini h e m e n öidürt-

sün.»
Y a b u ' n u n ağzı a ç ı k k a l d ı . « N e ? »
«İsterseniz beni g ö n d e r i n . Veya İgurashi San'ı. Lord İto ölür­
s e , İ s h i d o y i n e ç a r e s i z kalır.»

Yabu şaşkın şaşkın, «Çıldırdın mı sen?» diye mırıldandı.

«Ne dediğinin farkında mısın?»
«Efendim, biraz sabır g ö s t e r m e n i z i rica e d e c e ğ i m . A n j i n San
s i z e e ş s i z b i l g i l e r v e r d i . N e h ? Biz b u n l a r ı h a y a l b i l e e t m e m i ş t i k .
Şimdi Toranaga da bunları sizin haberlerinizden ve oğlunun gizli
yolladığı haberlerden dolayı biliyor. Vakit kazanırsak beş yüz
t ü f e k ç i m i z l e gizlice eğittiğiniz üç yüz t ü f e k l i samuray sayesinde
ç o k b ü y ü k b i r g ü ç k a z a n ı r s ı n ı z . A m a a n c a k b i r kez b a ş a r ı e l d e
edersiniz. D ü ş m a n sizin t ü f e k kullandığınızı g ö r ü n c e h e m e n akıl­
lanıp aynı ş e y i yapar. A m a ilk savaşı da k a y b e d e r . İşte bu savaş
sayesinde Toranaga zafer elde edebilir.»

«İshido'nun savaşmaya ihtiyacı yok. Yirmi gün sonra İmpa­

rator tarafından Naipler M e c l i s i başkanlığı onaylanacak.»
«İshido bir köylüdür. Bir köylü oğludur. Yalancıdır ve sa­
v a ş t a da arkadaşlarını bırakıp kaçar.»
Yabu, O m i ' n i n yüzüne bakakaldı. «Sen ne d e d i ğ i n i n f a r k ı n -
da mısın?»

«Kore'de bunu y a p t ı . Ben de o r a d a y d ı m . D u r u m u babam da

g ö r d ü , b e n d e g ö r d ü m . İshido, B u n t a r o San'ı t e k başına b ı r a ­
karak k a ç t ı . O, sadece hain bir köylüdür. Taiko'nun k ö p e ğ i ! Köy­
lülere güvenemezsiniz. A m a Toranaga bir Minovvara. Ona güve­
nebilirsiniz. Sadece Toranaga'nın çıkarlarını düşünmenizi ö ğ ü t ­
lerim.»

Yabu inanmaz g i b i başını s a l l a d ı . «Sağır mısın? N e b e r a J o ­

zen'in sözlerini duymadın mı? İshido kazandı. M e c l i s y i r m i gün
sonra eski y e t k i s i n e kavuşacak.»
«Belki...»
«İto ö l d ü r ü l s e b i l e . . . Bunu nasıl yaparsın? Olanaksız.»
«Deneyebilirim, ama vaktinde yapmama olanak yok. Bu işi
y i r m i günde sadece Toranaga başarabilir.» O m i kendisini t e n -
 — 225 —

iikeye attığını b i l i y o r d u . «Bunu d ü ş ü n m e n i z i rica edeceğim.»

Y a b u y ü z ü n d e k i t e r l e r i s i l d i . «Bu d a v e t t e n . s o n r a g i t m e z ­
s e m , b e n i d e , k l a n ı m d a k i l e r i ele ö l d ü r ü r l e r . B u n a s e n d e d a h i l ­
s i n . O a l a y ı e ğ i t m e k i ç i n i k i aya i h t i y a c ı m v a r . T o r a n a g a ' y l a b e n
d i ğ e r l e r i n i yenemeyiz. Hayır, yanılıyorsun. İshido'yu destekle­
m e m gerek.»
O m i , «Daha o n g ü n O s a k a ' y a g i t m e n i z e g e r e k y o k , » d e d i .
« T o r a n a g a ' y a h e m e n N e b e r a J o z e n ' i h a b e r v e r i n . B ö y l e c e İzu v e
K a s i g i k l a n ı n ı k o r u r s u n u z . Size y a l v a r ı y o r u m . İ s h i d o s i z e k a l l e ş ­
lik edecek ve her şeyinizi elinizden alacaktır. İkawa J i k k y u o n u n
a k r a b a s ı . Neh?»
İ g u r a s h i , b a ğ ı r d ı . «Fakat J o z e n n e o l a c a k ? Y a s i l a h l a r ? A s ­
kerleri e ğ i t m e m i z ? O, bu gece her şeyi görüp ö ğ r e n m e y i iste­
yecektir!»
«Her şeyi onlara anlatın. Bütün planlarınızı açın.»
İ g u r a s h i ş i d d e t l e i t i r a z e t t i . «Jozen n e y a p t ı ğ ı n ı z ı a n l a r a n ­
lamaz e f e n d i s i n e haber v e r e c e k t i r , i s h i d o da planlarımızı çala­
c a k t ı r . Biz d e m a h v o l a c a ğ ı z . »
« H a y ı r , o n u n p e ş i n e t a k ı l ı r v e u y g u n b i r y e r d e k e n d i s i n i öl­
dürürüz.»
«Sus! Bu sözler sadece çılgınlık!»
O m i azan işitince başını e ğ d i . «O halde s e p p u k u y a p m a ­
m a izin v e r i n , e f e n d i m . Fakat ö n c e izin v e r i n d e s ö z l e r i m i b i t i ­
r e y i m . Sizi k o r u m a y a ç a l ı ş m a z s a m g ö r e v i m i y a p m a m ı ş s a y ı l ı r ı m . »
«Sözlerini bitir!»
«Şimdilik bir Naipler M e c l i s i yok. Onun için küstah ve ter­
biyesiz Jozen'le adamlarını resmen koruyan bir m e c l i s de yok.
M e c l i s o l m a d ı ğ ı n a g ö r e , s i z e b u y r u k d a v e r e m e z l e r . Ş u anda o r ­
tada m e c l i s yokken, bu buyruğa sadece İshido'nun m ü t t e f i k l e r i
b o y u n e ğ e c e k t i r . İvvari, M i k a v v a , T o t o m i v e S u g u r a l o r d l a r ı İs­
hido'nun akrabaları değil mi? Bu tehdide kulak asmamalısınız.
Toranaga ş i m d i y e kadar h i ç b i r savaşta y e n i l m e m i ş t i r . Toranaga
gemilerimiz olmasını, ticaret yapmamızı uygun görüyor. İshido
bunları i s t e m i y o r . Toranaga o barbarın g e m i l e r i n i buraya getirt­
m e k n i y e t i n d e . K e n d i s i n e b u n u siz t e k l i f e t t i n i z . A m a İ s h i d o k a -

Şogun — F : 15
 — 226 —

zanırsa îzu'yu akrabası i k a w a J i k k y u ' y a v e r e c e k t i r . O y s a Tora-

naga k a z a n ı n c a J i k k y u ' n u n t o p r a k l a r ı s i z i n o l a c a k . Siz T o r a n a -
ga'nın baş m ü t t e f i k i s i n i z . Kılıcını size v e r m e d i m i ? Silahların
k o n t r o l ü n ü size bırakmadı mı? Bu silahlar d ü ş m a n ı şaşırtıp ye­
neceğinizi açıklamıyor mu? Köylü İshido size ne verdi? Terbi­
yesiz r o o n i n samuraylarını size hakaret e t m e l e r i için y o l l u y o r !
Sadece Toranaga Minowara'yi seçebilirsiniz. Onunla birlik ol­
malısınız.» S e l a m v e r i p s e s s i z ' s e d a s ı z b e k l e d i .

Yabu, İgurashi'ye baktı. «Sen ne diyorsun?»

İ g u r a s h i ' n i n y ü z ü n d e n e n d i ş e s i o k u n u y o r d u . «Ben d e O m i
San g i b i d ü ş ü n ü y o r u m , e f e n d i m . Yalnız h a b e r c i l e r i ö l d ü r m e k t e h ­
likeli olabilir...» Bîrden d u r d u . «Güvercinler! Jozen'in katırları­
n a iki k a f e s g ü v e r c i n y ü k l e n m i ş t i ! »

O m i , «Bu g e c e g ü v e r c i n l e r i zehirleriz,» diye atıldı.

Yabu, «İgurashi,» dedi. «Jozen'i gözetlemeleri için adam­
ları hemen yolla. Bugün güvercin yollayıp yollamadığını anla­
sınlar.»

O m i de ekledi. «Bütün şahinlerimizle avcılarımızı da hemen

doğuya yollasanız iyi olur.»

İgurashi birden d u r d u . «Omi San, aklıma bir şey g e l d i .

Jikkyu ve Lord İshido konusundaki sözleriniz doğru. A m a Ne­
den Jozen'le uğraşacakmışız? Neden ona bilgi v e r e l i m ? Neden
hepsini bir an önce öldürmüyoruz sanki?»

« Ç o k d o ğ r u . S i z i n p l a n ı n ı z b e n i m k i n d e n d a h a f e v k a l â d e , İgu­
rashi San.»

Yabu, «Belki İshido'yla pazarlık edebilirim,» diye mırıldan­

dı. Bu kapandan k u r t u l m a k için bir yol arıyordu. «Dediğin gibi
on g ü n ü m var. j o z e n ' i nasıl ortadan kaldıracağız?»
O m i b a ş ı n ı s a l l a d ı . « H e m e n L o r d T o r a n a g a ' y a d u r u m u ha­
b e r v e r i n . O , L o r d İ t o ' n u n o r t a d a n k a l d ı r ı l m a s ı g e r e k t i ğ i n i an­
lar. B u a r a d a N a g a ' d a n y a r a r l a n ı p J o z e n ' i d e t e m i z l e y e b i l i r i z . »
 — 227 —

Hava kararırken Blackthorne ve Mariko, peşlerinde diğer

atlılarla b a h ç e kapısına geldiler, ikisi de y o r u l m u ş t u . Uşaklar
gelip atları aldılar. B l a c k t h o r n e o l d u k ç a anlaşılır bir J a p o n ­
ca'yla adamları savdı ve her zamanki gibi gururla verandada
bekleyen Fujiko'yu selamdı.

K a d ı n B l a c k t h o r n e ' u n a r t ı k a l ı ş t ı ğ ı , «Size ç a y v e r e b i l i r m i ­
yim, Anjin San?» sorusunu sordu.
E r k e k d e her z a m a n k i g i b i c e v a p v e r d i . «Hayır, ö n c e b a n ­
yo y a p a c a ğ ı m . Sonra biraz sake ve yemek.» Kadını saygıyla
selamlayarak bahçeden dolaşıp arka taraftaki h a m a m a gitti.

Banyonun sıcak suyunda biraz y o r g u n l u ğ u g e ç e r gibi o l d u .

Burada ç o k işim var, diye d ü ş ü n ü y o r d u . A n c a k banyoda b i r k a ç
d a k i k a yalnız k a l a b i l i y o r u m . Pek ç o k şey ö ğ r e n d i m . B u n l a r ı d a
M a r i k o ' y a b o r ç l u y u m . M a r i k o ' n u n b u r a d a k a l m a s ı ç o k iyi o l ­
du.
Biraz sonra b a n y o n u n kapısı açılarak M a r i k o içeriye girdi.
«Anjin San?»
«Hcıi, M a r i k o S a n ? »
Kadın e ğ i l i p s e i a m v e r d i v e J a p o n c a , «Yabu S a n b u g e c e
sizi g ö r m e y i istemiyor,» d e d i .

İ n g i l i z b a ş ı n ı s a l l a d ı . «İyi. D e m e , » S o n r a g ü l ü m s e d i . «Bili­
y o r m u s u n u z , b u r a y a g e l e l i b e r i ilk kez b ö y l e s e r b e s t k a l ı y o ­
rum.»
Genç kadın da güldü. «Senyor Kılavuz K a p t a n B l a c k t h o r -
n e , b e n d e b u r a y a g e l d i ğ i m d e n b e r i ilk d e f a b ö y l e i z i n l i y i m . »

Erkek bir k a h k a h a attı. M a r i k o saçlarını k o r u m a k için ba­

ş ı n a k a l ı n b i r h a v l u s a r m ı ş , ü s t ü n e d e k a l ı n p a m u k l u d a n b i r ki­
m o n o g i y m i ş t i . Genellikle S u w o , Ingilize masaj y a p a r k e n o k ü ­
vete giriyordu. Hatta bazan Fuziko'yla birlikte gelip küvete gir­
dikleri de oluyordu.
B l a c k t h o r n e sıcak s u d a n ç ı k m a y a yeltendi. « B a n y o y u size
bırakayım.»
«Yok, y o k s i z i r a h a t s ı z e t m e k i s t e m e m . »
«O h a l d e b u n u b e n i m l e paylaşın. Su ç o k güzel.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m . Ü s t ü m d e k i t e r v e t o z u b i r a n ö n c e at-
 — 228 —

mayı istiyorum.» Kimonosunu çıkararak küçük tabureye otur­

du ve bir hizmetçi hemen onun v ü c u d u n u s a b u n l a m a y a başladı.
B l a c k t h o r n e g e n ç k a d ı n ı ilk k e z ç ı p l a k o l a r a k d e n i z e g i r ­
diği gün g ö r m ü ş ve çok heyecanlanmıştı. Fakat artık onun çıp­
laklığı a d a m ı e t k i l e m i y o r d u . J a p o n l a r a ö z g ü şekilde bir J a p o n
evinde yaşamak onun böyle şeylere alışmasına yo! açmıştı.
M a r i k o , «Bundan daha doğal ne olabilir Anjin San?» de­
mişti. «Vücutlar doğaldır. Erkeklerle kadınlar arasındaki fark­
l a r d a ö y l e sayılır.»
B l a c k t h o r n e küvetten çıkarak uzun banka uzandı ve k e n ­
disini m a s ö r Suvvo'nun ellerine t e r k e t t i . Yarın p e k ç o k şey ola­
bilir, diye d ü ş ü n ü y o r d u . A m a b u g ü n onların kurallarına u y a c a ­
ğım.

Jozen'in kafası iyice karışmıştı. Yabu, Omi ve İgurashi'nin

açık açık anlattığı savaş taktikleri onu sersemletmiş!!. Sadece
alayın ikinci komutanı ve baş düşmanının oğlu olan N a g a , a ğ ­
zın; a ç ı p b i r ş e y s ö y l e m e m i ş t i .
J o z e n , «Şaşılacak iş, Y a b u Sama,» d i y e t e k r a r l a d ı . «Böyle
gizli gizli çalışmanızın nedenini şimdi anlıyorum. Efendim de
b u n u a n l a y a c a k t ı r . Akıllılık etmişsiniz d o ğ r u s u . N a g a San, b ü ­
t ü n g e c e hiç sesiniz ç ı k m a d ı . Bu yeni s t r a t e j i k o n u s u n d a ne dü­
ş ü n d ü ğ ü n ü z ü ö ğ r e n m e y i isterim.»
«Babam savaşla ilgili b ü t ü n olasılıkların d ü ş ü n ü l m e s i n i is­
t e r , J o z e n San.»
« A m a sizin d ü ş ü n c e n i z nedir?»
«Ben buraya buyruk almak, görmek, dinlemek, ö ğ r e n m e k
ve d e n e m e k için gönderildim. Düşüncelerimi a ç ı k l a m a m isten­
medi. Bu konuda Yabu Sama, Omi San veya b a b a m fikir yürüte­
bilir.»
«Fakat bu gece herkes rahat rahat konuşuyor. Saklanacak
n e v a r ? H e p i m i z d o s t u z , n e h ? 3 u k a d a r ü n l ü bîr b a b a n ı n ü n l ü
oğlu da düşüncelerini açıklamalıdır.»
N a g a buz gibi bakışlarla Jozen'i süzdü. «Düşüncemi sor­
d u n u z , e f e n d i m . B e n b u işi t i k s i n d i r i c i buluyorum. Atalarımız
 — 229

kiminle savaştıklarını, kimi yendiklerini daima bilmişlerdir. Bu

bushdo'dur. Gerçek samuraylar böyle savaşırlar. Daha üstün
elan e r k e k kazanır. N e h ? F a k a t ş i m d i ? Ş i m d i , d e ğ e r i n i z i l o r d u ­
nuza n a s ı l k a n ı t l a r s ı n ı z ? K u r ş u n s ı k m a k s a d e c e b u d a l a l ı k t ı r .
Kahramanlık bunun neresinde? Samuray geleneğimize karşı
patlayıcı silahlar. Barbarlar da, köylüler de böyle dövüşürler.
Birkaç deli köylü yeterince silahla pek çok samurayı öldürebilir!
Evet, k ö y l ü l e r bizi ö l d ü r e b i l i r l e r . H a t t a b a b a m ı n y e r i n e o t u r ­
m a k i s t e y e n L o r d İ s h i d o d a b u işi y a p a b i l i r . »
Jozen sinirlendi. «Lord ishido babanızın topraklarını iste­
m i y o r . O s a d e c e i m p a r a t o r l u ğ u s a h i b i o l a n veliahttı k o r u m a k is-
;iyor. H e m Lord T a i k o da bir z a m a n l a r k ö y l ü y d ü . L o r d u m is-
:iido d a ö y l e . B e n d e k ö y l ü v e r e n m ' d i m . »
N a g a k a v g a e t m e k i s t e m i y o r d u . Kılıç v e b a l t a k u l l a n m a k ­
ta çok usta olan Jozen'le takışmak niyetinde değildi. Hatta ağ­
zını a ç t ı ğ ı n a d a p i ş m a n d ı . « K o n u ş t u ğ u m i ç i n ö z ü r d i l e r i m . S i z i
i'ahatsız e t t i y s e m b e n i b a ğ ı ş l a y ı n , Y a b u S a m a v e O m i San.»
Yabu araya girdi. «Özür dileyecek bir şey yok. Bu liderler
arasında bir k o n u ş m a . Neh?»
Jozen doğruldu. «Lordum Ishido'ya haber g ö n d e r m e m ge­
rek.»
Yabu bu anı b e k l e m i ş gibi h e m e n y e n i n d e n kıvrılmış bir
parşömen çıkardı. «Burada yaptığımız bütün çalışmaların ra­
poru bu. Lord ishido eğitime son vermemizi istediği an her şey
d u r a c a k tabiî.»
J o z e n p a r ş ö m e n i a l d ı . «Ya L o r d T o r a n a g a ? O n e d i y o r ? »
G ö z l e r i Nag'a'ya g i t t i . F a k a t g e n ç b i r ş e y d e m e d e n p a r ş ö m e n e
bakıyordu.
Y a b u , « O n u n f i k r i n i d e s o r a c a k s ı n ı z n a s ı l olsa,» d i y e c e v a p
verdi. «Herhalde yarın Yedo'ya hareket edeceksiniz. Yoksa bir
saldırı g ö r m e y i ister iniydiniz?»
«Bir saldırı s e y r e t m e y i isterim doğrusu.» J o z e n y a r d ı m ­
cısına d ö n e r e k p a r ş ö m e n i verdi. « M a s u m o t o , b u n u L o r d İshi-
d o ' y a g ö t ü r . H e m e n y o l a çık.»
«Peki J o z e n San.»
Yabu da İgurashi'ye baktı. «Kendisine at ve muhafız ve­
rin.»
 — 230 —

J o z e n g e r i n e r e k e s n e d i . «Çok y o r u l m u ş u m . O s a k a b u r a d a n
ç o k u z a k tabiî.»
Y a b u g ü l ü m s e d i . «Öyle.»
« O g e c e s i z e s a l d ı r a n h a y d u t l a r ı a n ı m s a d ı n ı z mı?»
«Tabiî.»
«İşte o g e c e t a m d ö r t y ü z e l l i s i n i ö l d ü r d ü k . H e m b a z ı l a r ı
Lord Toranaga'nın üniformasını giymişlerdi.»
«Rorun'lerrn şerefi yoktur.»
Bir z a m a n l a r r o n i n o l d u ğ u için hâlâ utanç d u y a n Jozen si­
n i r l e n d i . «Bazı r o r t i n ' l e r v a k a r l ı d ı r . B a z ı l a r ı d a b i z i m g r i l e r i n ü n i ­
formalarını giymişlerdi. A m a hiçbiri k a ç a m a d ı . Hepsi öldü.»
«Ya B u n t a r o S a n ? »
«Hayır...» A ğ z ı n d a n b u söz kaçtığı için pişmandı, ama
ç a r e s i z d e v a m e t t i . «Hayır, k e s i n l i k l e b i l m i y o r u z . B a ş ı e l i m i z e
g e ç m e d i . Belki de onu yakalayıp doğramışlardır.»
N a g a nazik nazik, «Lord T o d o Hiro M a t s u nasıl?» dedi.
«İhtiyar Demir Y u m r u k her z a m a n k i gibi g ü ç l ü ve aksi.
K e n d i s i b i r k a ç g ü n ö n c e b a b a n ı z ı n a d a m l a r ı y l a k e n t t e n ayrıldı.»
«Ya b a b a m ı n a i l e s i ? »
«Lady Kiritsubo ve Lady Sazuko'nun efendimin yanında kal­
maları istenmiş. Bir d o k t o r h a n ı m e f e n d i y e bir ay d i n l e n m e s i n i
söylemiş. Ç o c u k beklediği için bu ara yola çıkması d o ğ r u değil­
miş.»
N a g a endişelenerek, «Önemli bir şey olmadığını umarım,»
dedi.
«Hayır, N a g a San.» J o z e n yine Yabu'ya b a k t ı . «Lord T o r a -
naga'ya g e l d i ğ i m i haber verdiniz değil mi?»
«Evet.»
«Bir h a b e r c i g ü v e r c i n i n h a v a d a d a i r e l e r ç i z i p k u z e y e d o ğ ­
r u u ç t u ğ u n u g ö r d ü m de.»
« E v e t a r t ı k b ö y l e g ü v e r c i n l e r i m var.» Y a b u b u a r a d a J o -
zen'in güvercinlerini de gözetlediklerini ve bunların dağların
o r a d a ş a h i n l e r t a r a f ı n d a n yere indirildiklerini s ö y l e m e d i tabiî.
Hem şifreyi de çözmüşlerdi. Jozen, 'Haberlerin hepsi doğru,' d i ­
ye yazmıştı. 'Yabu, N a g a , Omi ve b a r b a r burada.'
 — 231 —

«İyi g e c e l e r , F u j i k o San.»
«İyi g e c e l e r A n j i n S a n . »
Kapı arkasından kapandı. Blackthorne kimonosuyla kasık
bağını çıkararak daha ince bir y a t a k k i m o n o s u giydi. Cibinliğin
altına g i r e r e k yattı. Kandili de s ö n d ü r d ü . Etraf karanlıktı artık.
Dalgaların sesini d u y a b i l i y o r d u . Fazla s a k e içtiği için biraz ser-
s e m l e m i ş t i . Z a m a n z a m a n a ş a ğ ı d a k i k ö y d e bir k ö p e k h a v l ı y o r ­
d u . Bir köpek a l s a m , diye d ü ş ü n d ü . Evdeki G r c g adlı köpeğini
anımsadı.

O sırada ince kapı yana d o ğ r u kaydı ve B l a c k t h o r n e da

yastığın altındaki silahını ç e k e r e k hazırlandı. Sonra hafif ipek
hışırtısını v e p a r f ü m ü d u y d u .
« A n j i n S a n ? » Fısıltı v a a t d o l u y d u .
Erkek g ö r m e y e çalışarak karanlıklara bakıp, «Hci?» diye
mırlıdandı.
A t a k sesleri yaklaştı. Sonra kadın eğilip cibinliği kaldırdı
ve Blackthorne'a sokuldu. Onun elini t u t a r a k ö n c e göğsüne,
sonra dudaklarına götürdü.
« M a r i k o San?»

O a n d a p a r m a k l a r k a r a n l ı k t a d u d a k l a r ı n a d o k u n d u v e ko­
nuşmamasını belirtti. Blackthorne atıldıkları büyük tehlikeyi
a n l a y a r a k başını salladı. Kadının incecik bileklerini t u t a r a k d u ­
daklarıyla okşadı. Zifiri karanlıkta diğer elini kaldırarak kadı­
nın y ü z ü n d e d o l a ş t ı r d ı . K a d ı n d a o n u n p a r m a k l a r ı n ı t e k e r t e k e r
ö p t ü . A ç t ı ğ ı s a ç l a r ı b e l i n e k a d a r i n m i ş t i . B l a c k t h o r n e ' n u n el­
leri a ş a ğ ı y a kaydı. İncecik i p e ğ i n altında b a ş k a bir şey y o k t u .
Kadının tadı da eşsizdi. B l a c k t h o r n e ' u n dili o n u n d i ş l e r i n e
d o k u n d u . Sonra kulaklarında gezindi. Kadın k i m o n o s u n u çıka­
rarak yana attı. Solukları daha sıklaşmıştı şimdi. Daha da yak­
laşıp s o k u l a r a k ö r t ü y ü kafalarına ç e k t i . S o n r a elleri ve d u d a k ­
larıyla e r k e ğ i s e v m e y e başladı. B l a c k t h o r n e ' u n tanıdığı kadın­
lardan ç o k daha y u m u ş a k , ihtiraslı ve tecrübeliydi.
 28

Blackthorne şafakta uyandığı z a m a n yalnızdı. Önce rüya

görmüş olduğunu sandı. Fakat o parfümü d u y u y o r d u hâlâ. O
zaman bunun bir düş olmadığını anladı.
Usulca kapıya v u r u l d u ve bir h i z m e t ç i kapıyı açınca Fujl-
k o e l i n d e ç a y , p i r i n ç v e ç ö r e k b u l u n a n t e p s i y l e o d a y a g i r d i . Er­
kek ona teşekkür etti. Sabah kahvaltısını daima Fujiko getirir­
di. Cibinliği açar ve e r k e k karnını d o y u r u r k e n de öylece bekler­
di.
Blackthorne çayı yudumlarken, acaba Fujiko dün gece
olanları biliyor m u , diye d ü ş ü n d ü . Sonra anlaşılabilecek bir J â -
poncayla kadınla biraz konuştu.
Dışarıdan M a r i k o ' n u n , «Fujiko San?» diye seslendiğini duy­
du.
«Hai, M a r i k o S a n ? » F u j i k o g i d i p kapıyı hafifçe araladş.
Blackthorne konuşmaları anlamıyordu.
Kimsenin durumu bilmediğini umarım, diye düşündü. Bu­
n u n a r a m ı z d a b i r sır o l a r a k k a l m a s ı n ı i s t i y o r u m . H a t t a b i r d ü ş
olması daha da doğruydu.

Kalkarak giyindi ve o sırada Fujiko San da gelerek onun

kuşağını düzeltti. O d a d a n çıkınca da kılıçlarım v e r d i . Bunları
takmak Blackthorne'a saçma gelmiyordu a r t ı k . B u iki kılıç
Fujiko'ya babasından kalmıştı.. A d a m Kore'deki kanlı bir sa­
vaşta kazanmıştı kılıçları. B l a c k t h o r n e v e r a n d a y a ç ı k a r a k par­
m a k arasından g e ç e n sandallarını giydi. B a h ç e kapısının arka­
sında atlar ve s a m u r a y biniciler bekliyordu. M a r i k o da oraday­
d ı . G e n ç k a d ı n a t m a b i n m i ş t i b i l e . A ç ı k y e ş i l i p e k p a n t o l o n üze­
rine açık sarı bir pelerin giymişti. Başındaki geniş kenarlı şap­
kanın kurdeleleri de sarıydı. Elinde de eldivenleri vardı. Hava
kapalı o l d u ğ u için eyere bir y a ğ m u r şemsiyesi takılmıştı,

E r k e k c i d d i c i d d i , « O h a y o , » d e d i . « O h a y o , M a r i k o San.>-
« O h a y o , A n j i n San. Nasılsınız?»
B l a c k t h o r n e t e ş e k k ü r etti. Kadın aralarında bir şey g e ç -
 — 233 —

tiğine dair k ü ç ü k bir imada bile bulunmamıştı. A m a e r k e k de

böyle bir şey b e k l e m i y o r d u zaten. D u r u m u n ne k a d a r tehlikeli
o l d u ğ u n u biliyordu. O anda kadının p a r f ü m ü n ü d u y d u . Herke­
sin içinde onu öpmeyi arzuladı.

B l a c k t h o r n e yola çıkınca s a m u r a y l a r a önden gitmelerini

işaret etti ve Latince konuşmaya başladı. «Mariko, çok güzel­
sin ve seni seviyorum.»

«Teşekkür ederim. Fakat dün g e c e fazla sake içtiğim için

k a f a m ı n İçi h i ç d e g ü z e l d e ğ i l . H e m s e v m e k H ı r i s t î y a n l a r a ö z g ü
b i r söz.»
«Sen güzelsin ve Hıristiyansın. Sake de seni etkileyemez.»
« B u y a l a n i ç i n t e ş e k k ü r e d e r i m , A n j i n San.»
«Hayır. A s ı l b e n i m t e ş e k k ü r e t m e m g e r e k . »
«Ya? N e d e n ? »
«Asla ' N e d e n ? ' d e m e . S a n a e n i ç t e n d u y g u l a r ı m l a t e ş e k k ü r
ederim.»
M a r i k o , «Bugün çok mutlusunuz,» diye mırıldandı. «Çok
iyi. F a k a t n e d e n ? »
«Senin yüzünden. Bunun nedenini biliyorsun.»
« B e n b i r ş e y b i l m i y o r u m , A n j i n San.»
Erkek, «Hiçbir şey bilmiyor musun?» diye takıldı.
«Hayır.»

B l a c k t h o r n e şaşırdı. Yalnızdılar ve g ü v e n d e y d i l e r . «Ah b e n

b u d a l a y ı m . İhtiyatlı d a v r a n m a n ı n akıllılık olduğunu unuttum.
S a d e c e yalnız o l d u ğ u m u z için b u n d a n söz e t m e k istemiştim.»
« B i l m e c e g i b i k o n u ş u y o r s u n u z . Sizi a n l a y a m ı y o r u m . »

B l a c k t h o r n e yine şaşırdı. «Bundan sözeîmeyi istemiyor

musunuz?»
«Neden, Anjin San?»
«Gece ,olanlardan.»
«Gece h i z m e t ç i m K o i yanınızdayken kapınızın ö n ü n d e n g e ç ­
tim.»
«Neee?»
« R e s m i m e t r e s i n i z l e b e n kızın sizi m e m n u n e d e c e k b i r a r ­
m a ğ a n o l d u ğ u n u d ü ş ü n d ü k . Sizi m e m n u n e t t i , değil mi?»
 — 234 —

Blackthorne kendisini toplamaya çalışıyordu. M a r i k o ' n u n

hizmetçisi hanımının boyundaydı. Daha da g e n ç t i , a m a ne o n u n
gibi beyaz, ne de ö y l e g ü z e l d i . Evet, o d a zifiri karanlıktı ve şo­
keden de sersemlemişti, fakat gelen hizmetçi değildi.
P o r t e k i z c e k o n u ş t u . « B u n a o l a n a k yok.»
«Olanaksız olan nedir, senyor?»
Atlılar uzakta olmadığı için yine Latince k o n u ş m a y a b a ş ­
ladı. «Ne o l u r b e n i m l e alay e t m e . K i m s e bizi d u y a m a z . Ben b i r
varlığı ve p a r f ü m ü farkedebilirim.»
«Gelenin b e n o l d u ğ u m u m u s a n ı y o r s u n u z ? Hayır, d e ğ i l i m
Anjin San. Bu bana şeref verirdi... Bunu ne kadar istesem de,...
hayır, o l a m a z , A n j i n S a n . G e c e " y a n ı n ı z d a k i b e n d e ğ i l d i m . H i z ­
metçim Koi'ydi. Onur duyardım. Fakat ben başka bir a d a m a
aitim.»
«Evet a m a o h i z m e t ç i n değildi.» Hiddetine engel oldu.
« M a d e m öyle istiyorsun...»
Kadın yatıştıran bir sesle k o n u ş t u . «Gelen hizmetçimdi.
Anjin San. Ona parfümümü sürdük ve konuşmamasını emret­
t i k . B i r a n b i l e o n u b e n s a n a c a ğ ı n ı z a k l ı m ı z a g e l m e d i ! Sizi k a n ­
d ı r m a k i s t e m e d i k . S a d e c e y a t m a k t a n s ö z e t m e k t e n sıkıldığınızı
bildiğimiz için rahatınızı s a ğ l a m a y a çalıştık.» M a s u m g ö z l e r l e
a d a m a b a k t ı . «Kız s i z e z e v k v e r d i m i , A n j i n S a n ? Siz o n a ç o k
zevk vermişsiniz.»
« Ö n e m l i b i r ş e y l e İlgili ş a k a l a r b a z e n t a t s ı z k a ç a r . »
«Önemli şeyler d a i m a ciddi olarak karşılanır. Fakat g e c e
b i r e r k e ğ i n y a n ı n d a k a l a n bîr k a d ı n ö n e m l i d e ğ i l d i r . »
«Seni ö n e m s i z kabul e d e m e m . »
«Teşekkür ederim. Ben de aynı şeyi söyleyebilirim. F a k a t
g e c e bir erkekle bir kadının bir arada kalması ö n e m l i değildir.
Bu kadından e r k e ğ e bir armağandır. Bazen de erkekten kadı­
na. B a ş k a bir şey değil.»
«Asla mı?»
«Bazen. F a k a t y a t a k l a ilgili bu iş dolayısıyla bu k a d a r c i d ­
dileşmeniz d o ğ r u değil.»
«Öyle. mi?»
«Bu ü l k e d e s a d e c e b i r e r k e k l e bir k a d ı n y a s a l a r a k a r ş ı g e ­
l e r e k b i r l e ş î r l e r s e b u ö n e m l i sayılır.»
 — 235 —

B l a c k t h o r n e onun inkârının nedenini sonunda anlayarak

dizginleri çekti. «Sen haklısın ve ben ç o k hatalıyım. K o n u ş m a ­
m a m gerekirdi. Özür dilerim.»
« N e d e n ö z ü r d i l i y o r s u n u z ? S ö y l e y i n A n j i n S a n . Kızın b o y ­
nunda bir haç var mıydı?
«Hayır.»
«Ben bunu daima t a k a r ı m . Daima.»
B l a c k t h o r n e f a r k ı n a v a r m a d a n P o r t e k i z c e , «Bir h a ç ç ı k a ­
r ı l a b i l i r , » d e d i . «Bu b i r ş e y i k a n ı t l a m a z . B i r p a r f ü m g i b i b u d a
ö d ü n ç verilebilir.»
«Bana g e r ç e ğ i söyleyin. O kadını g ö r d ü n ü z m ü ? G e r ç e k t e n
gördünüz mü?»
«Tabiî g ö r d ü m . »
«Gece hava kapalıydı ve ay da y o k t u . Lütfen d o ğ r u söyle­
yin, Anjin San. D ü ş ü n ü n ? Kadını g ö r d ü n ü z mü?»
B l a c k t h o r n e hiddetle, g ö r d ü m tabiî, diye düşünüyordu.
S o n r a k e n d i s i n e kızdı. K a h r e t s i n , k a d ı n ı g ö r m e d i n . İ y i c e i ç m i ş ­
tin. O hizmetçi de olabilirdi, a m a sen M a r i k o o l d u ğ u n u biliyor­
dun. Ç ü n k ü Mariko'yu istiyordun. M a r i k o ' y u hayâl ettin. Onun
da aynı şekilde seni istediğine inandın. Sen bir budalasın. Al­
lanın belası bir budalasın.
«Aslında hayır. Özür d i l e m e l i y i m . Nasıl ö z ü r d i l e y e b i l i r d i m
acaba?»
Kadın s a k i n s a k i n , «Özür d i l e y e c e k bir şey yok,» diye ce­
v a p v e r d i . «Size p e k ç o k k e z b i r e r k e ğ i n h a t a l ı d a o l s a ö z ü r
d i l e m e y e c e ğ i n i s ö y l e d i m . S i z y a n ı l m a d ı n ı z . » G ö z l e r i n i n içi g ü l ü ­
y o r d u . « H i z m e t ç i m d e n ö z ü r d i l e m e n i z e g e r e k yok.»
«O h a l d e M a r i k o S a n . . . C a n ı m her i s t e y i ş i n d e o h i z m e t ç i ­
yi çağırabilir miyim?»
«Tabiî. A m a akıllı b i r a d a m b u n u y a p m a z . »
« N e d e n ? G e l e c e k kez düş kırıklığına mı u ğ r a r ı m ? »
«Belki.»
«Fakat bir hizmetçiye sahip o l u p bu konuda bir şey söyle­
m e m e k bana zor geliyor.»
«Yatmak v ü c u t l a ilgili bir zevktir. Bir şey s ö y l e m e y e g e r e k
yoktur.»
«Fakat bir h i z m e t ç i y e güzel o l d u ğ u n u nasıl söyleyebilirim?
O n u s e v d i ğ i m i nasıl a n l a t a b i l i r i m ? Beni m u t l u e t t i ğ i n i nasıl a-
çıktayabilirim?»
«Bir h i z m e t ç i b ö y l e s e v i l e m e z . B u r a d a b u o l a m a z , A n j i n
S a n . Böyle bir ihtiras bir eşe veya resmi m e t r e s e karşı da d u -
yulamaz. A n c a k Kiku San gibi ç o k güzel olan ve bu duyguyu
h a k k e d e n bir geyşa sevilebilir.»
«O kadını n e r e d e bulabilirim?»
« K ö y d e . S i z e a r a c ı l ı k y a p m a k b a n a o n u r verir.»
«Aman T a n r ı m ! Bu sözlerinde içtensin!»
«Tabiî. B i r e r k e k h e r t ü r l ü i h t i r a s a g e r e k s i n m e d u y a r . B e ­
delini verebilirseniz o hanımla sevişmeye değer.»
«Ne d e m e k b u ? »
«Kadın ç o k pahalıdır.»
«Aşk satın alınmaz. O tip bir şeye değmez. Aşkın fiyatı yok­
tur.»
M a r i k o g ü l ü m s e d i . «Yatmanın d a i m a bir bedeli vardır. Da­
ima. Bunun para olması da şart değildir, Anjin San. Fakat bir
erkek yatmanın bedelini şu veya bu şekilde öder. Gerçek aşk
r u h l a r ı n a n l a ş m a s ı d ı r . Biz b u n a g ö r e v d i y o r u z . B u n u n i ç i n s ö z ­
lere g e r e k yoktur. Ruhlar belki sadece a r m a ğ a n olarak ö l ü m ü
isteyebilir.»
«Yanılıyorsun. Keşke sana dünyayı o l d u ğ u gibi gösterebil-
seydim.»
«Dünyayı b i l i y o r u m . Her z a m a n nasıl olacağını da biliyo­
r u m . Siz o aşağılık h i z m e t ç i y i yine istiyor m u s u n u z ? »
«Evet... İstediğimi biliyorsunuz...»
M a r i k o neşeli neşeli güldü. «O halde hizmetçiyi güneş ba­
tınca size getireceğiz. Fujiko ve ben getireceğiz!»
«Allah kahretsin! Bunu da yaparsanız yani!» Dayanamayıp
kadınla beraber güldü.
«Ah Anjin San, güldüğünüzü g ö r m e k ne kadar hoş. Anji-
ro'ya d ö n d ü ğ ü n ü z d e n beri ç o k değiştiniz.»
«Hayır fazla d e ğ i l . F a k a t d ü n g e c e bir d ü ş g ö r d ü m . Kusur­
suzdu.»
«Olamaz. Bazen g ü n e ş i n batışı ya da ayın d o ğ u ş u kusursuz
olabilir ancak.»
«Seni hiç anlayamıyorum.»
 — 237 —

M a r i k o d ö n e r e k o n a b a k t ı . «Bir k e r e bir e r k e k d a h a b a n a ,
'Sizi a n i a y a m ı y o r u m T ' d e d i y d i . K o c a m d a , 'Bağışlayın l o r d u m , '
diye cevap verdi. 'Onu kimse anlayamaz. Ne babası, ne tanrı­
lar, n e y a p t ı ğ ı b a r b a r T a n r ı , n e d e a n n e s i ö h u a n l a y a b i l i r . ' »
«Bunu söyleyen T o r a n a g a mıydı? Lord Toranaga?»
«Hayır, A n j i n S a n , T a i k o ' y d u . L o r d T o r a n a g a b e n i a n l a r .
O her şeyi anlar.»
« B e n i d e a n l a r mı?»
«Sizi ç o k iyi a n l ı y o r ? »
«Kendisi savaşı kazanacak mı dersiniz?»
«Evet.»
«Peki, b a n a g e m i m i v e r e c e k mi?»
K a d ı n ı n c i d d i h a l i b i r d e n k a y b o l d u . «Hayır. Ç ü n k ü A n j i r o ' -
da o hizmetçiyle fazla y a t m a k t a n haliniz kalmayacak. Lord
T o r a n a g a geminize d ö n ü p bizleri bırakmanızı söylediği z a m a n
bile gidemeyeceksiniz.»
« H e p b ö y l e s i n . B i r a n c i d d i . Bir a n a l a y c ı . »
«Size g e r ç e k l e r i g ö s t e r m e k için b a ş k a t ü r l ü c e v a p verile­
mezdi, Anjin San. Fakat bizlerden ayrılmadan ö n c e Lady Ki-
k-u'yu g ö r m e l i s i n i z . O b ü y ü k i h t i r a s a d e ğ e r . G ü z e l v e y e t e n e k ­
lidir. İ s t e r s e n i z , d e d i ğ i m g i b i a r a c ı l ı k e d e b i l i r i m . B ö y l e ö z e l
bir eğlence istediğiniz z a m a n resmi metresinize d u r u m u bana
açmasını söyleyin.»
«Neden Fujiko San'a söyleyeyim?»
«Çünkü sizin zevk almanızı s a ğ l a m a k onun görevidir. Biz
hayatın b a s i t l e ş m e s i n d e n hoşlanırız. E r k e k l e r ve kadınlar yat­
mayı o l d u ğ u gibi kabul ederler. Bu hayatın önemli bir parçası
sayılır. F a k a t b i r e r k e k l e k a d ı n a r a s ı n d a d a h a ö n e m l i ş e y l e r v a r ­
dır. S a y g ı , G ö r e v . H a t t a s i z i n s ö z ü n ü e t t i ğ i n i z s e v g i . F u j i k o s i z i
seviyor.»
«Hayır, sevmiyor!»
«Sizin i ç i n h a y a t ı n ı v e r e b i l i r . V e r e b i l e c e ğ i daha fazla bir
şey var mı?»
Blackthorne sonunda güçlükle gözlerini ondan ayırabildi.
?Demek s ö y l e n e c e k bir şey y o k ? Yani aramızda...»
«Hayır. B ö y l e s i d o ğ r u . »
«Ya k a b u l e t m e z s e m ? »
 — 233 —

«Kabul e t m e k zorundasınız. Buradasınız,- B u r a s ı sizin evi­

niz.» .„-—-

Yabu o g ü n k ü saldırı gösterisi- sırasında Ishido'nun a d a m ­

larını ö l d ü r m e y i u y g u n b u l m u ş t u . Bir s ü n g ü h ü c u m u sırasında
Nebera Jozen yaralanri' Samuray ne kadar korkak olduğunu o
a n d a o r t a y a k o y a r a k y a l v a r m a y a , kendisini b a ğ ı ş l a m a l a r ı için
ağlamaya başladı. Fakat Naga ve yanındakiler ona acımadılar.
Ö n c e J o z e n ' i n k a ç m a s ı n a izin v e r i l d i , s o n r a k a h k a h a l a r a r a s ı n ­
da tekrar tekrar süngülendi. Sonra yine koşturuldu ve bacakla­
rından yaralandı. Sonunda Jozen'in sürüne sürüne uzaklaşma­
sına razı o l u n d u , a m a b u n u n a r k a s ı n d a n d a b a r s a k l a r ı d e ş i l ­
di.
A n c a k öteki samuraylar Jozen gibi olmadıklarını kanıtla­
d ı l a r . H e p s i d e s ı r a y l a y e r e diz ç ö k e r e k k ı s a k ı l ı ç l a r ı y l a k a r ı n ­
larını d e ş t i l e r . N a g a v e a d a m l a r ı o n l a r a a s l a i l i ş m e d i v e v a k t i
g e l i n c e t a n ı k l a r b i r e r kılıç d a r b e s i y l e a r k a d a ş l a r ı n ı n b a ş l a r ı n ı
aldılar.
E n s o n s a m u r a y y e r e diz ç ö k t ü . O n u n t a n ı k l ı ğ ı n ı y a p a c a k
kimse kalmamıştı. Çok da gençti. Korkudan parmakları titriyor­
d u . İki d e f a a r k a d a ş l a r ı n a k a r ş ı g ö r e v i n i y a p m ı ş v e o n l a r ı n faz­
la acı ç e k m e m e l e r i ve k o r k u y a kapılarak u t a n m a m a l a r ı için b i ­
rer d a r b e d e başlarını almıştı. Bir sefer de en sevdiği a r k a d a ­
şının bir s a m u r a y g i b i ö l m e s i n i b e k l e m i ş t i . Ü s t e l i k o d a h a ö m ­
ründe hiç kimseyi ö l d ü r m e m i ş t i .
G e n ç kendi kısa kılıcına b a k t ı , s o n r a karnını a ç a r a k c e ­
saret b u l a b i l m e k için dua etti. Gözlerinde yaşlar b i r i k m i ş t i , a m a
yüzü gülümserken d o n m u ş bir maskeyi andırıyordu. Kuşağını
a ç a r a k kısa k ı l ı c ı n k a b z a s ı n a s a r d ı . B ö y l e c e d a r b e y i d a h a k o ­
lay i n d i r e c e k t i . B u g e n ç g ö r e v i n i iyi y a p m ı ş o l d u ğ u i ç i n N a g a
subayına işaret etti.
Samuray gelip selam vererek kendisini tanıttı. «Osaragi
N a m p o . Lord T o r a n a g a ' n ı n D o k u z u n c u Alay K o m u t a n ı . Sizin ta­
nığınız o l m a k b a n a . o n u r v e r e c e k . »
Genç de, «İkomo Tadeo,» diye c e v a p verdi. «Lord Ishido'­
n u n u y r u ğ u o l a n bir s u b a y . T e ş e k k ü r e d e r i m . Sizi t a n ı ğ ı m o l a -
 — 239 —

rak kabul e l m e k j e onur duyarım.»

Gencin ö l ü m ü ' ç a b u k ^ a c ı s ı z ve şerefli oldu.
S o n r a b a ş l a r t o p l a n d ı . '5ün1ar-4sJaid_o'ya y o l l a n a c a k t ı . D a h a
sonra Jozon kendisine g e l e r e k h a y k ı r m a y a ^ b a ş l a d ı . Elleriyle
deşilmiş barsaklarını itmeye çalışıyordu. Onu köyden gelen kö­
peklere bıraktılar.

29

Jozen'le adamlarının ölümünden cn gün sonra At Saatinde,

yani sabahın onunda, üç gemi Anjiro b u r n u n u d ö n d ü . Gemiler
asker doluydu. Toranaga, yanında Buntaro'yla karaya çıktı.
T o r a n a g a h e m e n , «Önce beş yüz s a m u r a y ı h katıldığı bir
s a l d ı r ı y ı g ö r m e k i s t i y o r u m , Y a b u San,» d e d i .
«Gösteri y a r m a k a l a m a z mı? Böylece hazırlanacak v a k i t
bulurum.» Yabu, Toranaga'nın böyle birden çıkagelmesine pek
sinirlenmişti. Casuslarının kendisine durumları vaktinde haber
v e r e m e m e l e r i n e ç o k içerliyordu. A n c a k yanına bir muhafız ala­
rak sahile inecek zamanı bulabilmişti,
«Hayır!»
Y a b u h i d d e t i n i g i z l e d i , « l g u r a s h i , b u işle i l g i l e n ! »
Sonra birden Toranaga'nın gelmiş olmasına sevindi. Osa-
ka'ya davet edildiğinden b u yana o n g ü n g e ç m i ş t i . Kendisi 0 -
mi'nin ö ğ ü d ü n ü dinleyerek beklemeyi uygun bulmuştu. Ve işte
T o r a n a g a d a g e l m i ş t i . «Son h a b e r i n i z i d ü n aldık, T o r a n a g a Sa­
m a . Siz O s a k a ' y a g i t m e m e y e k a r a r l ı m ı s ı n ı z ? »
«Ya s e n ? »
«Ben lider o l a r a k sizi s e ç t i m . Sizin kararınızı b e k l i y o r d u m
tabii.»
« K a r a r ı m ç o k k o l a y , Y a b u S a m a . A m a s e n i n k i zor. O r a y a
gidecek olursan naipler Jczen ve adamlarını temizlettiğin için
seni parçalayacaklardır. İshido da çok hiddetlenmiş. Bunda da
haklı. Neh?»
 — 240 —

« B u n u N a g a S a n ' ı n y a p m a s ı iyi o l d u değjl--rnT? Y o k s a s e ­

nin y a p m a n g e r e k e c e k t i . N a g a Sao!j-^aTfa s o n r a t a r t ı ş a c a ğ ı z .
Neyse t a l i m alanına j^©fkeTf~seninle biraz konuşalım. Vakit
k a y b e t m e n i n - a n t ö n ı T yok.» T o r a n a g a p e ş i n d e m u h a f ı z l a r ı y l a hız­
l ı hızlı y ü r ü m e y e b a ş l a d ı . « E v e t , g ü ç d u r u m d a s ı n , e s k i d o s t .
O r a y a g i d e c e k o l u r s a n kafanı d a , Izu'yu da k a y b e d e c e k s i n . Bu
a r a d a Kasigi kianını da t e m i z l e y e c e k l e r tabiî. K a l a c a k o l u r s a n
Naipler Meclisi yine aynı şeyi isteyecektir.» Yabu'ya baktı. «Son
defa Anjiro'dayken bana öğütledlğini yap istersen. Senin tanı­
ğın o l m a k bana zevk verir. Belki kafanı g ö t ü r ü r s e m , Ishido'nun
neşesi de yerine gelir.»
« K a f a m ı n İ s h i d o i ç i n b i r d e ğ e r i yok.»
«Aynı k a n ı d a d e ğ i l i m . »

B u n t a r o onlara yaklaştı. «Özür dilerim, e f e n d i m . Adamların

nerede konaklamasını istiyorsunuz?»
« T e p e d e k i d ü z l ü k t e . O r a y a k a m p k u r u n , iki yüz m u h a f ı z
b e n i m l e k a l e d e k a l a c a k . İşleri a y a r l a d ı k t a n s o n r a y a n ı m a g e l .
Bu talimi görmeni istiyorum.»

Buntaro uzaklaşınca Yabu, «Kamp kurup burada mı kala­

caksınız?» diye sordu.
«Hayır s a d e c e k e n d i a d a m l a r ı m . O h ü c u m d u y d u ğ u m k a ­
dar iyiyse beşer yüz s a m u r a y d a n o l u ş m u ş d o k u z saldırı birliği'
daha kuracağız.»
«Ne?»
«Sana s e ç m e bin s a m u r a y daha g e t i r d i m , Diğer bini de sen
bulacaksın.»
«Fakat yeterince t ü f e k yok ve »
«Özür dilerim, a m a yanılıyorsun. Bin t ü f e k l e bol kurşun ve
b a r u t g e t i r d i m . Bir hafta sonra diğer silahlar da bin a d a m ı m l a
gelecek.»
«Yani d o k u z s a l d ı n b i r l i ğ i m i z m i o l a c a k ? »
«Evet. B i r t e k a l a y . B u n a d a B u n t a r o k o m u t a e d e c e k . »
«Komutanlığı benim y a p m a m daha uygun sanırım...»
«Fakat Meclisin birkaç gün sonra toplanacağını unutuyor­
s u n . O s a k a ' y a g i d e c e k s e n alaya nasıl k o m u t a e d e r s i n ? G i t m e k
i ç i n h a z ı r l ı ğ ı m y a p t ı n mı?»
 Y a b u ^ d u r d u . «Müttefikiz. Sizin lider o l d u ğ u n u z u kabul et­
t i m ve s ö z ü m ü ae--tiittum. Ş i m d i planınızın ne o l d u ğ u n u s o r u ­
yorum. Savaşa giriyor müyuzr-gjımjyor muyuz?»
«Daha k i m s e bana savaş açmadî7>r~— _
Y a b u o a n d a n e p a h a s ı n a o l u r s a o l s u n Y o s h i m i t o kılıcını
ç e k e r e k Toranaga'nın kanını t o p r a ğ a akıtmayı istedi. Torana­
ga'nın muhafızlarının soluklarını ensesinde d u y u y o r d u , a m a bir
şeye aldıracak hali y o k t u . «O M e c l i s sizin de ö l ü m fermanınız
değil mi? Bunu kendiniz söylemiştiniz. Onlar toplandılar mı,
kararlarını kabul etmek zorundasınız. Nen?
«Doğru.» T o r a n a g a muhafızlarına g e r i ç e k i l m e s i n i i ş a r e t
e d e r e k kılıcına d a y a n ı p d u r d u .
«O halde kararınız nedir? Ne y a p m a y ı teklif ediyorsunuz?
Osaka'ya gidecek misiniz?»
«Tabiî.»
«Ne zaman?»
«Ne z a m a n c a n ı m isterse.»
«Yani i s h i d o ' y u . m e m n u n e t t i ğ i z a m a n değil.»
«Sadece canımın istediği zaman.»
Y a b u , «Bizi y a l n ı z b ı r a k a c a k l a r , » d i y e y a k ı n d ı . « B u s a l d ı r ı
alayımız da olsa b ü t ü n Japonya'yla savaşamayız. H e m on
g ü n d e h a z ı r l a n m a m ı z a d a o l a n a k yok.»
«Evet.»
«O halde planınız nedir?»
«Jozen ve N a g a San arasında neler oldu?»
Yabu s a d e c e Naga'yı Omi'nin kışkırtmasını gizleyerek her
şeyi anlattı.
«Peki b a r b a r ı m nasıl? A n j i n S a n nasıl d a v r a n ı y o r ? »
«İyi. Ç o k iyi.» Y a b u b a r b a r ı n ilk g e c e s e p p u k u y a p m a y a
kalkmasını ve b u n d a n nasıl yararlandığını a k t a r d ı .
T o r a n a g a , «Akıllılık etmişsin,» diye mırıldandı. « O n u n s e p -
p u k u y a k a l k ı ş a c a ğ ı hiç aklıma g e l m e z d i . Ç o k ilginç.»
Yabu sabırsızlanmaya başlamıştı. «Lord İto'nun naip ola­
cağına dair haber yolladım. Bunu daha ö n c e d e n biliyor m u y d u ­
nuz?»

Şogun — F : 16
 — 242 —

«Bazı s ö y l e n t i l e r d u y m u ş t u m . L o r d İ t a , t a m j s b i d o ' n u n i s ­
t e d i ğ i g i b i a c i z biri.» .
«Onun o y u sizi m a h v e d e c e k r » - " " ^
«Bir M e c l i s o i u r s a ^ d b i î . »
« A h , ö y l e y s e b i r p l a n ı n ı z var.»
«Daima planım veya planlarım vardır. Bunu bilmiyor muy­
d u n ? Fakat senin planın nedir, m ü t t e f i k i m ? Ayrılmak istiyor­
s a n ayrıl. K a l m a k i s t i y o r s a n kal. Birini seç!» T o r a n a g a y o l u n a
devam etti.

M a r i k o , T o r a n a g a ' y a sık yazıyla d o l u b i r p a r ş ö m e n u z a t ­

t ı . A d a m , « H e p s i b u k a d a r mı?» d i y e s o r d u .
«Evet, lordum.» G e n ç kadın g e m i n i n pis h a v a s ı n d a n sı­
k ı l m ı ş t ı . «Her g e c e o g ü n o l a n l a r ı k a y d e t t i m . Siz g i d e l i beri
o l a n l a r ı n h e p s i n i y a z d ı m sayılır.»
«İyi. B u n u b a ş k a s ı o k u d u m u ? »
«Hiç kimseye g ö s t e r m e d i m . » S e r i n l e m e k için yelpazesini
kullandı. «Anjin San'ın resmi metresi ve hizmetçiler yazdığımı
g ö r d ü l e r , a m a kâğıdı d a i m a kilitledim.»
«Kararın nedir?»
M a r i k o duraklayarak kapalı kamara kapısına ve lomboza
baktı.
«Gemide sadece adamlarım' var ve alt güverteler de boş,
M a r i k o San.»
«Evet, l o r d u m . F a k a t A n j i n S a n b i r g e m i d e sır s a k l a n m a ­
y a c a ğ ı n ı söylediydi.» Bir a n d ü ş ü n d ü k t e n s o n r a g ü v e n l e d e v a m
etti. «Tüfekli alay bir tek savaşı kazanabilir. Barbarlar t ü f e k
ve t o p l a r l a k a r a y a ç ı k a r l a r s a bizi m a h v e d e b i l i r l e r . O n u n için
b a r b a r l a r d a n b i r d o n a n m a almalısınız. Anjin San'ın bilgisi sizin
için çok değerli oldu. A n c a k bunu başkaları d u y m a m a l ı . Kötü
ellerde bu bilgi sizin için ç o k t e h l i k e l i olur.»
«Bunları başka kimler biliyor?»
«Yabu San epey bilgili, f a k a t O m i San daha fazlasını bili­
yor. Onun sezme g ü c ü de fazla zaten. İgurashi San, Naga San
ve savaşçılar stratejiyi biliyorlar. A m a inceliklerin farkında de­
ğiller. H i ç b i r i A n j i n San g i b i bu işin siyasi y ö n ü n ü b i l e m i y o r .
 — 243 —

İ ç l e r i n d e d u r u m u e n iyi a n l a y a n d a b e n i m . Yalnız A n j i n S a n ' ı n

bilgi hazinesi ç o k geniş ve belleği de kusursuz. Sabrederseniz
size b ü t ü n gelenek, g ö r e n e k v e tehlikeleriyle d ü n y a n ı n d o ğ r u
bir r e s m i n i ç i z e b i l i r . E ğ e r d o ğ r u s ö y l ü y o r s a , tabiî.»
«Doğru söylüyor mu?»
«Buna inanıyorum.»
«Yabu k o n u s u n d a k i d ü ş ü n c e n nedir?»
«Yabu San g ö z ü bir şeyi g ö r m e y e n , h i d d e t d ü ş k ü n ü bir
a d a m . Kendi ç ı k a r ı n d a n b a ş k a bir şey d ü ş ü n m ü y o r . Görev, sa­
dakat, töre gibi şeylerin o n u n için anlamı yok. Z a m a n z a m a n
ç o k sinsi oluyor. Kendisi m ü t t e f i k veya d ü ş m a n olarak aynı de­
r e c e d e tehlikeli.»
«Övülecek yetenekler. Aleyhinde ne söylenebilir?»
«Kötü bir y ö n e t i c i . Köylülerinin elinde silah olsa h e m e n
isyan ederler.»
«Neden?»
«Çok ağır vergiler koyuyor. Yasadışı vergiler. Pirinç, b a ­
lık v e d i ğ e r ü r ü n l e r i n y ü z d e y e t m i ş b e ş i n i a l ı y o r . İ z u ' d a a k l a
g e l e b i l e c e k her şeye v e r g i koymuş.»
«Onu ya da v e r g i m e m u r u n u Kvvanto'da g ö r e v l e n d i r s e m , fe­
na olmayacak galiba. Neyse, burada yaptıkları kendisini ilgilen­
dirir. Köylüleri de silah b u l a m a y a c a k . O n u n için endişelenecek
bir şey yok. Burasını g e r e k i r s e bir üst olarak kullanabilirim.»
«Fakat lordum, yasalara göre en yüksek vergi yüzde alt­
mıştır.»
«Öyle. Bu yasayı T a i k o çıkarmıştı, a m a o ö l d ü . Başka?»
«Yabu San az y e m e k yiyor. Sağlıklı gibi g ö z ü k ü y o r , a m a
masör Suwo onun karaciğerinin bozuk olduğunu düşünüyor.
A y r ı c a b a z ı g a r i p a l ı ş k a n l ı k l a r ı v e z e v k l e r i d e var.»
«Ne?»
Kadın ona çığlıklar gecesini anlattı.
«Bunu kimden duydun?»
«Suvvo a n l a t t ı . A y r ı c a O m i S a n ' ı n a n n e s i v e karısı.»
«Yabu'nun babası da düşmanlarını kaynar suya attırırdı.
B u n l a r b o ş u n a vakit k a y b e t m e k . . . Ya y e ğ e n i Omi.»
«Çok zeki. Ancasına ç o k sadık. Becerikli ve kafalı bir a-
dam.»
 - — 244 —

«Omî'nin ailesi?»
«Annesi, O m i San'ın eşi Midori'ye g e r e k e n şekilde sert dav­
ranıyor. M i d o r i bir s a m u r a y . M ü ş f i k , g ü ç l ü v e ç o k iyi. Hepsi d e
Y a b u S a n ' a sadıklar; O m ! San'ın r e s m i m e t r e s i y o k . F a k a t Izu'-
un en ünlü geyşası, Kiku aşağı yukarı metresi gibi... Omi San,
o n u n anlaşmasını satın olabilse kendisini evine getirirdi sanı­
rım.»
«İstersem Yabu'nun aleyhine çalışarak bana yardım eder
mi?»
Kadın bir an d ü ş ü n d ü . «Sanmıyorum, e f e n d i m . A m c a s ı n a
sadık.»
«Naga?»
« T a m bîr s a m u r a y . J o z e n S a n v e a d a m l a r ı n ı n s i z i n i ç i n ç o k
tehlikeli olacağını hemen anlayarak haber gönderilene kadar
onları oyaladı. Tüfek alayından nefret etmekle birlikte askerle­
rin kusursuz o l m a s ı için her g ü n t a l i m yapıyor.»
«Yabu'nun kuklası o l m a k l a ç o k aptallık e t m i ş sanırım.»
M a r i k o kimonosunun eteğini düzelterek ses çıkarmadı.
T o r a n a g a y e l p a z e l e n i y o r d u . «Ya A n j i n S a n ? »
M a r i k o b u s o r u y u b e k l i y o r d u . S ö y l e y e c e ğ i b ü t ü n hazırla­
dığı sözler o anda kafasından çıkıverdi.
«Eee?»
«Yazdıklarım o n u n kişiliğini açıklıyor. Bazı b a k ı m l a r d a n o n u
a n l a m a y a o i a n a k yok. Eğitimiyle s o y u n d a n aldığı özelliklerin
bizlerle o r t a k bir yanı y o k tabiî. K e n d i s i n i a n l a y a m a d ı m . Ö n c e ­
leri huylarını a n l a r gibi o l d u m . F a k a t s e p p u k u y a p m a y a kalk­
t ı ğ ı g e c e d e n b e r i ç o k d e ğ i ş t i . » O m i ' n i n d i r e t m e s i ü z e r i n e Ya­
b u ' n u n nasıl söz v e r d i ğ i n i de a n l a t t ı .
«Ah d e m e k ona O m i e n g e l o l d u ? Y a b u San değil hal»
«Evet.»
«Yabu, O m i ' n i n ö ğ ü d ü n ü mü dinledi?»
«öyle, efendim.»
«Demek akıl hocası O m i . İlginç. Anjin San, Yabu'nun sö­
zünü tutmayacağını biliyor mu?»
«Hayır. S ö z ü n ü t u t a c a ğ ı n a inanıyor.»
Toranaga güldü. «Çocukluk.»
«Peki resmi metresi nasıl?»
 — 245 —

Mariko bütün bildiklerini anlattı.

«İyi.» T o r a n a g a p l a n ı n ı n iyi s o n u ç v e r m e s i n d e n m e m n u n
o l m u ş t u . «Silah k o n u s u n d a d a iyi h a r e k e t e t m i ş . O n u e ğ i t m e n i
s ö y l e m i ş t i m . J a p o n c a s ı nasıl?»
« H i ç f e n a d e ğ i l . V a k t i g e l i n c e d i l i m i z i iyi k o n u ş a c a k . İyi
bir öğrenci, efendim.»
«Yatak işi?»
M a r i k o h e m e n , «Hizmetçilerden biriyle,» diye c e v a p verdi,
«Kadını kendisi mi seçti?»
«Hayır, r e s m i m e t r e s i kadını o n a yolladı.»
«Peki?»
«Anladığıma g ö r e iki t a r a f da m e m n u n kalmış.»
«Demek kadın zorluk ç e k m e m i ş ? »
«Hayır, lordum.»
«Bari ölçüleri uygun muymuş?»
«Kız, ' O h ö y l e , ' d e d i . ' Ç o k b o l , ' d e y i m i n i k u l l a n d ı . »
«Güzel. Hiç o l m a z s a b u n d a k o r m a ' s ı iyi. Pek ç o k e r k e ğ i n
bu derdi vardır. Yabu öyle. Kiyama d a . . . K ü ç ü k oklar. K ü ç ü k
b i r o k l a d o ğ m a k t a l i h s i z l i k t i r . H e m d e ç o k . . . Evet.» Y e l p a z e s i n i
k a p a t t ı . «Ya s e n , M a r i k o S a n ? S e n n a s ı l s ı n ? »
«Teşekkür ederim. Çok memnunum. Lady Genjiko ve çocuk
nasıl?»
T o r a n a g a , «İkisi de sağlıklı ve güçlü,» diye s ö y l e n d i . S o n r a
d i k k a t l e kadını süzdü, «İstediğim gibi h a r e k e t e t m i ş s i n , M a r i ­
k o S a n . L ü t f e n e s k i s i g i b i d e v a m et.»
«Teşekkür e d e r i m , e f e n d i m . Yalnız A n j i n San'a bir sözlükle
bir dil bilgisi kitabı gerekli.»
«Tsukku San'dan bunları istettim. Kendisi yakında kitap­
larla b u r a y a gelecektir.» S o n r a kodını t e k r a r s ü z d ü . «Kocanı da
b e r a b e r getirdiğimiz için talihliyiz. Nen?»
Mariko durakladı. «Onun kaçabileceği aklımdan geçme­
m i ş t i . Her g ü n kendisi İçin dua e d i p t ü t s ü yaptım.» B u n t a r o o
s a b a h karısına nasıl k u r t u l d u ğ u n u a n l a t m ı ş t ı . T o r a n a g a ' n ı n s e n
a n d a yetişen s a m u r a y l a r ı o n u n kıyıdan uzaklaşarak dağlara sı­
ğınmasını sağlamışlardı. B u n t a r o ve .adamları h a y d u t kılığına
girip dağlardan atlarla g e ç m i ş ve Yedo'ya inmişlerdi. «Bu bir
mucize sayılabilir doğrusu.»
 — 246 —

T o r a n a g a yine sarılı p a r ş ö m e n i aldı. «Bunu o k u m a m g e ­

rek. T e ş e k k ü r e d e r i m , M a r i k o S a n . İ ş l e r i iyi b a ş a r m ı ş s ı n . L ü t ­
f e n A n j i n San'ı ş a f a k t a kaleye getir.»
«Lordum, artık efendim geldiğine göre...»
«Kocan orada kalmanı ve çevirmenliğe devam etmeni ka­
bul etti. Bu ara Anjin San'ia ilgileneceksin.»
«Fakat e f e n d i m için ev açmalıyım. Ona, hizmetçiler ve bir
ev gerekecek.»
«Bu a r a b u n l a r z a m a n v e p a r a h a r c a m a k t a n b a ş k a b i r ş e y
sayılmaz. Kendisi askerlerinin yanında veya Anjin San'ın evinde
o t u r a c a k . Artık hangisini isterse.» Kadının sinirlendiğini f a r k -
e t t i . « N e n ja?»
«Yerim e f e n d i m i n yanında olmalıdır. Ona hizmet etmeli­
yim.»
«Yerin b e n i m arzu e t t i ğ i m t a r a f t a olacaktır. N e h ? »
«Evet. L ü t f e n b e n i b a ğ ı ş l a y ı n . Tabiî.»
«Öyle.»
Mariko çıkınca a d a m dikkatle parşömeni okumaya başla­
dı. '

Atlar b a h ç e kapısının ö n ü n d e d u r d u . B u n t a r o h a y v a n d a n
atlayarak adamlarını savdı. Yanında özel muhafızıyla b a h ç e d e n
g e ç t i . K o c a m a n yayı elindeydi, ok kesesini de sırtına t a k m ı ş ­
tı. Fujiko ve hizmetçisi onu g ö r ü n c e büyük bir nefret duymak­
la birlikte saygıyla s e l a m verdiler. F u j i k o ' n u n dayısı birden ba­
ğırmasına ya da kavga çıkarmasına neden olan, başa çıkılmaz,
korkunç hiddetiyle ün yapmıştı. Çoğu zaman hizmetçileriyle
kadınları bu yüzden acı çekerlerdi. «Lütfen içeriye b u y r u n , d a ­
y ı . Bizi h e m e n z i y a r e t e t t i ğ i n i z i ç i n n e k a d a r i y i s i n i z . E f e n d i m i
görmeyi mi istiyordunuz acaba?»
«Ah, kendisini rahatsız e t m e Fujiko S a n . 'Daha ö n c e g e l e ­
c e ğ i m i b i l d i r e n b i r h a b e r c i y o l l a m a d ı ğ ı n ı i ç i n ö z ü r d i l e r i m . Fa­
kat Lord Toranaga zaman zaman buradaki h a m a m d a n yarar­
l a n m a m a v e e v d e k a l m a m a izin v e r i l e b i l e c e ğ i n i s ö y l e d i . A c a b a
izin v e r i p v e r m e y e c e ğ i n i A n j i n S a n ' a s o r a r m ı s ı n ? »
 — 247 —

G e n ç k a d ı n h e r z a m a n k i g i b i n a z i k t i . «Tabiî.» B i r y a n d a n
da dayısı B u n t a r o ' n u n evde kalmasını hiç a r z u e t m i y o r d u . «An­
jin S a n ' ı n o n u r d u y a c a ğ ı n d a n e m i n i m , d a y ı . B e k l e r k e n s i z e ç a y
v e y a sake sunabilir miyim?»
«Teşekkür e d e r i m . S a k e isterim.»
Hizmetçi Nigatsu verandaya ipek bir yastık koyup sakeyi
g e t i r m e k için koştu. B u n t a r o yayıyla oklarını muhafızına verip
t o z l u s a n d a l l a r ı n ı ç ı k a r d ı v e v e r a n d a y a g e ç i p u z u n kılıcını d a
b e l i n d e n ç e k t i . B a ğ d a ş k u r u p o t u r a r a k kılıcı d i z l e r i n e d a y a d ı .
« K a r ı m n e r e d e ? A n j i n S a n ' l a mı?»
«Hayır, B u n t a r o S a m a . . . K e n d i s i n e k a l e y i g i t m e s i b u y u r u l -
du.»
«Buyuruldu mu? Kim buyurdu? Kasigi Yabu mu?»
«Oh, hayır L o r d u m u z T o r a n a g a . . . »
B u n t a r o , «Oh, Lord Toranaga,» d i y e r e k s a k i n l e ş t i . S o n r a
kaleye baktı. Yabu'nun bayrağının yanında Toranaga'nınki dal­
galanıyordu.
«Kendisini çağırtmamı ister misiniz?»
«Hayır.» D i k k a t l e kız k a r d e ş i n i n kızına b a k t ı . « B ö y l e y e t e ­
nekli bir karım o l d u ğ u için talihliyim. Nen?»
«Evet, e f e n d i m . Talihlisiniz. Kendisi A n j i n San'ın bilgisini
dilimize çevirmekte büyük başarı gösterdi.» Fujiko'nun dayısın­
d a n ö d ü k o p u y o r d u . B u n t a r o d a h a o n altı y a ş ı n d a y k e n , baba­
sı Hiro M a t s u savaşa gittiği sırada annesinin onu aldattığını
ileri s ü r e r e k kadını ö l d ü r m ü ş t ü . A n n e s i H i r o M a t s u ' n u n ö n e m ­
s i z r e s m i m e t r e s l e r i n d e n b i r i y d i . D a h a s o n r a d a ilk k a r ı s ı n d a n
o l a n o ğ l u n u h a k a r e t e t t i ğ i iddiasıyla ö l d ü r m ü ş v e kadını d a ai­
lesine geri vermişti. Kadıncağız bu utanca dayanamayarak ca­
nına kıymıştı. B u n t a r o ' n u n resmi metreslerine ve Mariko'ya
yapmadığı kalmamıştır Kore'de korkaklık ettiğini söyleyerek
Fujiko'nun babasıyla k o r k u n ç bir k a v g a y a girişmiş ve o n u Ta-
îko'nun yanında küçük düşürmüştü. Taiko da adamdan hemen
başını traş edip keşiş olmasını istemişti. Adamcağız kendi u-
tancı yüzünden hastalanıp ölmüştü.
Fujiko sakin gözükebilmek için bütün iradesini kullanıyor­
d u . «Düşmanın elinden kaçtığınızı d u y u n c a ç o k gururlandık.»
Sake gelince Buntaro hemen içmeye başladı. Fujiko da gidip
 — 248 —

A n j i n San'ı bularak durumu anlattı ve Buntaro'nun evde

k a l m a s ı i ç i n izin i s t e d i . B l a c k t h o r n e s i n i r l e n e r e k , « N e d e n b u r a ­
da kalıyor?» diye s o r d u .
Fujiko özür dileyerek Buntaro'yu reddetmelerine olanak o l ­
madığını anlattı, s o n r a ü z g ü n ü z g ü n dayısının yanına d ö n d ü .
« E f e n d i m sizi b u r a d a g ö r m e k l e o n u r d u y a c a ğ ı n ı s ö y l ü y o r . O n u n
evi sizin evinizdir.»
B u n t a r o sakesini bitirdi. «Omi San'a karşı geldiğini d u y u n ­
ca seninle gururlandım. Doğru davranmışsın. Lord Hiro M a t s u
da gururlanırdı.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m , dayı, a m a ben r a s g e l e bir g ö r e v i y a p ­
tım.» R e s m i bir t a v ı r l a s e l a m v e r d i . « E f e n d i m a r z u e d e r s e n i z
sizinle şimdi k o n u ş m a şerefine e r i ş m e k istiyordu.»
B u n t a r o da resmi tavırla karşılık verdi. «Lütfen kendisine
t e ş e k k ü r e t , a m a ö n c e y ı k a n a b i l i r m i y i m ? İzin v e r i r s e k e n d i s i ­
ni kerim d ö n d ü ğ ü zaman göreyim.»

30

Blackthorne bahçede bekliyordu. Toranaga'nın vermiş o l ­

d u ğ u k a h v e r e n g i k i m o n o y u g i y m i ş v e kılıçlarını d a beline t a k ­
mıştı. T a b a n c a s ı kuşağının içinde gizliydi. Fujiko'nun ve d a h a
sonra hizmetçilerin anlattıklarından, Buntaro'yu resmi şekilde
karşılaması gerektiğini anlamıştı. Çünkü Buntaro önemli bir
general ve h a t a m o t o ' y d u . O n u n için h e m e n yıkanıp ü s t ü n ü d e -
- ğişmiş ve hazırlanan yere g i t m i ş t i .
Kocası döneli beri M a r i k o da değişmişti. Neşesi ve canlı­
lığı k a l m a m ı ş a b e n z i y o r d u . B l a c k t h o r n e o n u n a d a m d a n h o ş l a n ­
madığını biliyordu. Onun ölmesini mi istiyordum, diye d ü ş ü n ­
d ü . Hayır. O h a l d e n e d e n s i l a h ı k u ş a ğ ı m a s a k l a d ı m ? K e n d i m i
suçlu mu hissediyorum? Mariko'yla yattığımı sandım. Bu da
onunla yatmak anlamına gelmez mi?
M a r i k o ' n u n e v d e n b a h ç e y e çıktığını g ö r d ü . İriyarı B u n t a r o ' ­
nun peşisıra giden kadın tıpkı p o r s e l e n d e n yapılmış bir minya-
 — 249 —

türe benziyordu. Fujiko ve hizmetçiler de onun yanındaydı.

Blackthorne eğilip selam verdi. «Yokoso aide kudesareta,
B u n t a r o S a n . Evime hoş geldiniz, B u n t a r o San.»
Hepsi eğildi. B u n t a r o ve M a r i k o o n u n karşısındaki yastık­
lara oturdular. Fujiko da adamın arkasındaki yastığa geçti.
Uşakla hizmetçi çay ve sake getirdiler. Buntaro da, Blackthorne
da sake istediler.
«Domo, Anjin San. tkcga d c s u ka?»
«ti. İ k c g a d e s u k o ? »
B u n t a r o , «İyi,» d e d i , « ü a p o n c a y ı ç o k g ü z e l k o n u ş m a y a b a ş -
îamışsımz.»
F a k a t kısa s ü r e s o n r a B l a c k t h o r n e a d a m ı n s ö z l e r i n i a n ­
l a m a m a y a b a ş l a d ı . B u n t a r o hızlı hızlı k o n u ş u y o r d u v e s e s i d e
boğuktu. «Affedersiniz, M a r i k o San. Anlayamadım.»
« K o c a m O s a k a ' d a n kaçtığımız g e c e kürekle kendisine yar­
dıma çalıştığınız için t e ş e k k ü r ediyor.»
«Bir şey d e ğ i l . Kocanız bir z a r a r g ö r m e d e n kaçtığı için ç o k
m e m n u n oldum. Buradaki alayın başına g e ç e c e ğ i n e çok sevin­
dim. Tabii kendisinin burada kalmasından da çok m e m n u n ola­
cağım.»
« D o m o , A n j i n S a n . K o c a m s a l d ı r ı p l a n ı n ı p e k b e ğ e n m i ş . Fa­
kat kendisi d a i m a ok ve yayını taşıyacağını, bunlarla t ü f e k t e n
d a h a hızlı v e d a h a k o l a y l ı k l a ö l d ü r e b i l e c e ğ i n i s ö y l ü y o r . »
«Yarın isterse k e n d i s i y l e d ü e l l o y a p a b i l i r i m . B a k a l ı m h o ş u ­
na gidecek mi?»
«Özür dilerim, Anjin San, ama kaybedersiniz. Bunu dene­
memenizi öğütleyebilir miyim?»
B l a c k t h o r n e a d a m ı n k e n d i s i n e v e M a r i k o ' y a b a k t ı ğ ı n ı gör­
müştü. «Teşekkür ederim, Mariko San. Onun ok atmasını gör­
meyi istediğimi söyleyin.»
« K o c a m ok atmasını bilip bilmediğinizi soruyor.»
« E v e t a m a iyi o k ç u d e ğ i l i m . A v r u p a ' d a b u n u n z a m a n ı g e ç ­
t i . S a d e c e k u r g u l u o k l a r kaldı.» B u n u n ü z e r i n e B u n t a r o k a r ı s ı
aracılığıyla onu uzun uzun sorguya çekti.
Sonunda Mariko, «Buntaro Sama, yarın a d a m yollarsa on­
lara b u k u r g u l u o k l a r ı nasıl y a p a c a k l a r ı n ı g ö s t e r i p g ö s t e r m e ­
yeceğinizi soruyor,» dedi.
 — 250 —

«Bunun için k a t r a n gerekli. Katranı n e r e d e n bulabiliriz?»

«Bilmiyorum.» M a r i k o ona katran k o n u s u n d a türlü şeyler
s o r d u k t a n s o n r a k o c a s ı y l a k o n u ş t u . « B u n t a r o S a m a b u n u Lora'
T o r a n a g a ' y l a k o n u ş a c a ğ ı n ı söylüyor. Belki K w a n t o ' d a bîr yer­
de k a t r a n vardır.»

A k ş a m y e m e ğ i n d e de savaşlardan konuştular. B u n t a r o , İn-

gilize g i r m i ş o l d u ğ u savaşları s o r u y o r d u . Bir y a n d a n da b ü y ü k
bir dikkatle o n u süzmekteydi. Ayrıca B u n t a r o âdetlere uyarak
sakeyi ve ç o r b a y ı i ç e r k e n ağzını şapırdatıyordu. Bu da B l a c k t -
horne'un sinirlerine d o k u n m a y a başlamıştı. M a r i k o kocasıyla
neşeli neşeli k o n u ş u y o r d u , a m a a d a m s a d e c e h o m u r d a n a r a k
c e v a p v e r m e k t e y d i . Fujiko da Buntaro'yu m e m n u n e t m e k için
konuşuyordu. Blackthorne bu istenmeyen konuğa dayanması
g e r e k t i ğ i n i ç o k iyi b i l i y o r d u .
Blackthorne, «Buntaro Sama'ya s ö y l e y i n lütfen.» d e d i .
« Ü l k e m d e o n u r konuklarına k a d e h kaldırırlar.» Z o r l a g ü l ü m s e y e ­
rek sake fincanını kaldırdı. «Uzun ö m ü r ve m u t l u l u k dilerim!»
Buntaro, Mariko'nun anlattıklarını dinledi. Sonra başını
sallayıp fincanını kaldırarak dişlerini sıktı ve g ü l d ü . S a k e y i de
bir y u d u m d a içti.
B l a c k t h o r n e arka arkaya kadeh kaldırıyordu artık. Fakat
beşinci sefer Buntaro içmedi. Dolu fincanı bırakarak küçük
gözlerini Blackthorne'e dikti. Sonra dışarıda birine seslendi.
H e m e n ara kapı yana kaydı ve b e k l e m e k t e olan muhafızı ona
k o c a m a n yayıyla ok torbasını verdi. B u n t a r o bunları a l a r a k
Blackthorne'a âdeta şiddetle bir şeyler söyledi.
«Kocam... K o c a m ok atmasını görmeyi istediğinizi söyle­
d i , Anjin San. Kendisi yarının ç o k uzakta o l d u ğ u n u düşünüyor.
Ş i m d i z a m a n u y g u n m u ş . Evinizin b a h ç e kapısı Anjin S a n . . . O r a ­
da hangi direği seçiyorsunuz?»

Blackthorne, «Anlayamıyorum,» diye mırıldandı. «Bahçe

kapısı en az otuz m e t r e uzaktaydı. H e m sağ t a r a f t a k i yağlı
kâğıt kaplı kapı yüzünden o taraf hiç g ö z ü k m ü y o r d u .
Kadın telaşlıydı. «Sağ d i r e k m i , sol d i r e k mi?»
B l a c k t h o r n e â d e t a b ü y ü l e n m i ş t i . «Soldaki direk.»
M a r i k o , «Hidöri,» d e d i .
 — 251 —

B u n t a r o hemen yaya bir ok taktı ve yerinden kalkmadan

yayı g e r e r e k o k u gözü hizasına getirdi. Sonra b ü y ü k bir ince­
likle yayı ç e k t i . Ok M a r i k o ' n u n yüzüne d o ğ r u geldi. G e ç e r k e n
hafifçe saçlarına dokundu ve kâğıttan duvarı delerek gözden
k a y b o l d u . D a h a ilki h a v a d a u ç a r k e n i k i n c i o k y a y a t a k ı l d ı . B u ­
nu bir diğeri izledi. Her ok M a r i k o ' y u d e l e c e k gibi fırlıyor ve
g e ç i y o r d u . Kadın her z a m a n k i gibi sakin ve hareketsiz o t u r m a k ­
taydı.
Dördüncü ve sonuncu ok da gözden kayboldu. Buntaro içi­
n i ç e k e r e k k e n d i n i t o p l a d ı . Yayını d i z l e r i n e d a y a d ı . M a r i k o v e
Fujiko rahat birer soluk alarak adamı övdüler. B u n t a r o başını
salladı ve hafifçe eğilip selam verdi. Sonra hepsi Blackthorne'a
baktılar. İngiliz â d e t a b ü y ü l ü bir şey g ö r d ü ğ ü n ü n f a r k ı n d a y d ı .
Bütün oklar kâğıttaki aynı delikten çıkmıştı.
« K o c a m , gidip bakmanızı rica ediyor.»
B l a c k t h o r n e heyecanını yenmeye çalıştı. «Buna gerek yok.
Okların hedefi bulduğundan eminim.»
« K o c a m e m i n olmanızı istiyor. Lütfen Anjin San. Kendisine
şeref vereceksiniz.»
«Peki. L ü t f e n kocanızı s e y r e t m e k t e n b ü y ü k zevk aldığımı
söyler misiniz?»
Kadın sözleri tekrarlayınca B u n t a r o resmi bir tavırla eğil­
di.
« K o c a m t e k başınıza g i d i p o k l a r a bakmanızı rica ediyor.»
«Neden?»
«Vurmuşsa bunu göreceksiniz. A m a oklar hedefi bulma- -
m ı ş s a b u n u d a y a l n ı z g ö r m e l i s i n i z . B ö y l e c e n e siz, n e d e o u t a ­
nır.»
«Ya vuramamışsa?»
«Buna olanak yok. Fakat bizim törelerimize göre böyle
olanaksız koşullar altında önemli olanı o k ç u n u n hedefi vurması
değil, hareketlerinin zarifliği, oturarak yay çekmesi ve kaybet­
m e y a d a k a z a n m a k o n u s u n d a k i kayıtsızlığıdır.»
Oklar sol t a r a f t a k i direğin ortasına birer santim arayla
saplanmıştı. B l a c k t h o r n e eve bakınca otuz metre ötedeki kâğıt
d u v a r d a k i d e l i k t e n s ı z a n ışığı g ö r d ü . B ö y l e v u r m a k o l a n a k s ı z ,
diye d ü ş ü n d ü . B u n t a r o o t u r d u ğ u yerden ne bahçeyi, ne kapı-
yi görebiliyordu. H e m g e c e de kapkaranlık. Bir eliyle bir o k u
yerinden çıkarmaya çalıştı, ama çelik iyice derine g ö m ü l m ü ş t ü .
O sırada muhafız da kendisini s e y r e d i y o r d u .

Muhafız yardım etmeye kalktı, ama Blackthorne reddede­

rek eve döndü. «Mariko San, lütfen resmi metresime söyleyin.
O okların d a i m a o d i r e k t e kalmasını i s t i y o r u m . B ö y l e c e her za­
m a n usta bir o k ç u y u a n a c a ğ ı m . Böyle ok a t m a hiç g ö r m e d i m . »
Buntaro'nun önünde eğildi.
« T e ş e k k ü r e d e r i m , A n j i n San.» K a d ı n s ö z l e r i a k t a r ı n c a B u n -
tora da bu iltifattan dolayı teşekkür etti.
B l a c k t h o r n e , «Sake!» d i y e e m i r v e r d i .
Sürekli içiyorlardı. Buntaro artık aldırmadan, durmadan
fincanını kaldırıyordu. Bir ara M a r i k o ' n u n kocasına bir şeyler
söylediğini g ö r d ü . Sonra samurayın yüzü tiksintiyle allak bul­
lak oldu. B l a c k t h o r n e gözlerini kaçırana kadar da a d a m o n u n
baktığını sezdi. D a y a n a m a y a r a k kadına, «Nesi var?» diye sor­
d u . «Ne s ö y l ü y o r ? »
« O h , a f f e d e r s i n i z A n j i n S a n . K o c a m karınızı v e r e s m i m e t ­
resinizi s o r u y o r d u . Kendisi Osaka'dan ayrıldığımızdan beri ne­
ler o l d u ğ u n u a n l a m a k istiyor.» B i r d e n sesinin t o n u değişti. «Si­
zinle ve düşüncelerinizle ç o k ilgileniyor.»
«Ben de kocanızla ve düşünceleriyle ç o k ilgileniyorum. Si­
zinle nasıl tanıştı? Ne z a m a n evlendiniz?» B u n t a r o sert serî
bir şeyler söyleyerek sözlerini kesti.
M a r i k o h e m e n İngiliz'in sözlerini çevirdi. B u n t a r o uzanıp
iki çay fincanına s a k e d o l d u r d u ve birini B l a c k t h o r n e ' a uzattı.
Küçük fincanları kaldırmaları için de kadınlara işaret etti.
M a r i k o oradan başka çay fincanları alarak doldurdu. Biri­
ni Fujiko'ya verdi, iki kadın içkilerini yudumladılar. Buntaro
yine homurdanarak konuştu. Mariko'nun gülüşü yüzünde don­
du. Fujiko da rahatsız olduğunu g ö s t e r m e m e y e çalışıyordu.

Buntaro birden, «İmci» diye emretti.

Fujiko telaşla araya girecek oldu, ama a d a m bir bakışla
onu susturdu. F u j i k o , « G ö m e n . ncsGi,» d i y e f ı s ı l d a y a r a k ö z ü r
diledi. «Oozo g ö m e n nosci.»
«Ne dedi, M a r i k o San?»
 — 253 —

Fakat kadın Blackthorne'u duymamışa benziyordu. «Dozo

g ö m e n nasai, Buntaro Sama.»
Kocasının yüzü k ı p k ı r m ı z ı o l d u . «İMA!»
«Affedersiniz, Anjin San, ama k o c a m sorularınıza cevap
v e r m e m i e m r e t t i . Yani size k e n d i m d e n s ö z e d e c e ğ i m . Kendisine
aile meselelerinin g e c e g e ç vakit konuşulmasının u y g u n olma­
yacağını söyledim. Fakat buyruk verdi. Lütfen sabırlı olun.»
Sakeden bir y u d u m aldı. Saçlarını tepesine toplamıştı, fakat
yüzüne bıraktığı birkaç p e r ç e m Fujiko'nun yelpazesi yüzün­
den hafif hafif sallanıyordu. Sonra sakeyi bitirip fincanı bırak­
t ı . « B e n i m kızlık a d ı m A k e c h i ' d i r . B e n k a t i l l o r d Akechî Jin-
s a l ' n i n kızıyım. B a b a m h a i n l i k e d e r e k l o r d u o l a n D i k t a t ö r G o r o -
dd'yı öldürdü.»
«Amaç Tanrım! Bunu neden yaptı?» .
«Neden, ne olursa olsun yeterli sayılmazdı. B a b a m dün­
yanın en kötü s u ç u n u işledi. Böylece kanım kirlendi. O ğ l u m u n
k a n ı d a öyle.»
«Peki b ö y l e b ü y ü k bir lord ö l d ü r ü l d ü k t e n s o n r a sizi nasıl
s a ğ bıraktılar?» : ;
« K o c a m b a n a o n u r verdi...»
Buntaro yine aksi aksi konuştu ve kadın özür dileyerek
B l a c k t h o r n e ' u n s o r d u ğ u şeyi aktardı. B u n t a r o aşağılayıcı bir
tavırla elini sallayarak sözlerine d e v a m etmesini işaret etti.
G e n ç k a d ı n a y n ı y u m u ş a k v e n a z i k t a v ı r l a k o n u ş t u . «Ko­
c a m beni uzaklaştırarak o n u r verdi. S e p p u k u y a p m a k için yal­
vardım, ama benden bu hakkı esirgedi. Seppuku'ya sadece o
v e y a L o r d T o r a n a g a izin verebilir. O hainliğin yıldönümlerin­
d e d a i m a b u izni i s t i y o r u m . F a k a t k o c a m akıllı o l d u ğ u için b u ­
nu hep reddediyor. K o c a m her g ü n , heran bana şeref veriyor,
A n j i n San. O n u n y e r i n d e o l s a y d ı m b e n i m k a d a r aşağılık biriy­
l e k o n u ş a m a z d ı m bile.»
Osaka'dan kaçarlarken kadının söylediklerini anımsadı
Blackthorne. «Demek bu yüzden... Bu felaket yüzünden ailede
sizden başkası kalmadı...»
«Haî, A n j i n S a n . O n l a r i ç i n b u b i r f e l a k e t o l m a d ı . Babam
ve ailesi s o n r a d a n T a i k o olan general Nakamura tarafından
d a ğ d a sıkıştırıldılar. F a k a t b a b a m o n l a r a y a r d ı m e d e c e k v a k t i
b u l d u . D ö r t a ğ a b e y i m , ü ç kız k a r d e ş i m , a n n e m . . . A n n e m v e b a ­
bamın iki resmi m e t r e s i . . . B a b a m onların ölmelerine yardım
etti. Sonra kendisi seppuku yaptı. Çünkü babam samu'raydı.
H e p s i d e s a m u r a y d ı . H e p s i c e s a r e t l e b a b a m ı n ö n ü n d e diz ç ö k ­
tüler. B a b a m teker teker onları ö l d ü r d ü . Hepsi de şerefleriyle
ö l d ü l e r . B a b a m ı n iki k a r d e ş i v e b i r d a y ı m d a b u h a i n l i ğ e k a r ı ş ­
mışlardı. Onlar da d a ğ d a sarıldılar. Onlar da şerefleriyle ö l d ü .
Düşmanın nefretini ve tiksintisini uyandıracak bir A k e c h i kal­
m a d ı . S a d e c e b e n . . . Beni a f f e d i n A n j i n S a n . A s ı l d ü ş m a n l a r b a ­
bam, amcalarım ve dayımdı. Bu düşmanlardan sadece ben
kaldım. O k o r k u n ç hainliğin canlı bir tanığıyım. O z a m a n . Kyo-
to'da oturuyorduk. B a b a m ö l d ü ğ ü sırada da oradaydım. Baba­
mın baş kaldırması ve hainliği s a d e c e on üç gün sürdü. Fakat
o a d a l a r d a insanlar y a ş a d ı k ç a A k e c h i adı lanetle anılacaktır.»
« B u i ş o l d u ğ u z a m a n k a ç yıllık e v l i y d i n i z ? »
« E v l e n e l i s a d e c e i k i a y v e ü ç g ü n o l m u ş t u , A n j i n San.»
«Demek on beş yaşındaydınız.»
«Evet k o c a m g e r e k e n şekilde beni b o ş a m a y a veya a t m a y a
y a n a ş m a y a r a k şereflendirdi. Beni Kuzeyde bir köye gönderdi­
ler. S h o n o i e y a l e t i n d e k i o k ö y ç o k s o ğ u k t u , A n j i n San.»
«Orada ne k a d a r kaldınız?» '
« S e k i z yıl. B u a ş a ğ ı y u k a r ı o n a l t ı yıl ö n c e k i b i r o l a y , An­
jin San...»
B u n t a r o sert bir sesle o n u n sözünü kesti.
« B e n i a f f e d i n A n j i n S a n . K o c a m b i r h a i n i n kızı o l d u ğ u m u
söylememi yeterli buluyor. Uzun anlatmalara gerek olmadığını
belirtiyor. Lütfen kocamın kabalığını bağışlayın ve yerin kulağı
olduğunu söylediğimi de unutmayın. Şimdi k o c a m buradan git­
m e m i e m r e t t i . O b u r a d a n a y r ı l a n a v e y a s ı z a n a k a d a r siz y e r i ­
nizden kalkamazsınız. Sakın o n u n işine karışmayın.» Fujiko'yu
selamladı.
Mariko, Buntaro'ya da selam verdikten sonra gitti. Sade­
ce p a r f ü m ü n ü n odaya sinmiş olan kokusu kaldı.
B u n t a r o , «Sake,» d i y e r e k p i s p i s g ü l d ü .
Fujiko hemen fincanları doldurdu. Kafası iyice karışan
B l a c k t h o r n e m ı r ı l d a n d ı , «Sağlığınıza.»
Bir s a a t t e n d a h a uzun süre B u n t a r o ' n u n şerefine içti. Ba-
 — 255 —

sının döndüğünü hissediyordu. Sonunda Buntaro yere dev­

r i l e r e k k ı r ı l a n ç a y f i n c a n l a r ı n ı n a r a s ı n d a , sızıp k a l d ı . M u h a f ı z
Mariko'yla gelerek efendisini kaldırdı ve hizmetkârların1 da yar­
dımıyla Buntaro'yu M a r i k o ' n u n odasına* götürdüler. Fujiko,
Blackthorne'a bakıyordu. Hizmetçiler gelip ortalığı toparlarlar­
k e n , B l a c k t h o r n e da s e n d e l e y e s e n d e l e y e verandaya çıktı. Res­
mi metresi de peşindeydi. Temiz hava içini yıkar gibi o l m u ş t u .
V e r a n d a y a o t u r a r a k karanlıklara baktı. Fujiko da gelip arka­
s ı n d a d i z ç ö k t ü . « G ö m e n masat, A n j i n San,» diye fısıldayarak
evi işaret etti. «Anlıyorsunuz değil mi?»
«Anlıyorum.» Kadının k o r k t u ğ u n u sezerek ş e f k a t l e saçla­
rını o k ş a d ı .
«Ârigcıto, a r i g a t o , A n j i n Sama.» K a d ı n t e ş e k k ü r e d i y o r d u .
Blackthorne güçlükle Japonca sözleri bulabildi. «Haydi
artık yatın. Ben yüzmeye gideceğim.»
«Hai, A n j i n Sama.» K a d ı n d ö n e r e k s e s l e n i n c e iki u ş a k ko­
ş a r a k g e l d i l e r . İkisi d e iyi y ü z m e b i l e n g e n ç k ö y l ü l e r d i .
B l a c k t h o r n e itiraz e t m e d i . O g e c e itirazın anlamsız o l a c a ­
ğını b i l i y o r d u .
Y a n s a r h o ş t e p e d e n i n e r k e n , «Hiç o l m a z s a o n u sızdırdım,»
d i y e s ö y l e n d i . «Bu g e c e k a d ı n ı n c a n ı n ı y a k a m a z . »

B l a c k t h o r n e bir saat yüzünce kendisine geldi. Geri d ö n ­

düğünde F u j i k o b i r i b r i k y e n i d e m l e n m i ş çayla* v e r a n d a d a ! o n u
b e k l i y o r d u . A d a m biraz ç a y i ç t i k t e n sonra1 o d a s ı n a g i t t i v e he­
men uyuyakaldı.
A m a Buntaro'nun hiddeti, sert sesiyle uyandı. Sağ eliyle
daima şiltenin altında sakladığı tabancayı yakalamıştı. Birden
uyandığı için kalbi deli gibi çarpıyordu.
Buntaro sustu ve M a r i k o konuşmaya başladı. Blackthorne
b i r k a ç k e l i m e d u y a b i l d i . K a d ı n n a z i k n a z i k r i c a e d i y o r d u , Yal-
vordığı, inleyip ağladığı y o k t u . Her z a m a n k i gibi nazikti. Yine
Buntaro patladı.
B l a c k t h o r n e dinlememeye çalıştı. M a r i k o , «İşimize karış­
mayın,» d e m i ş t i v e o a k ı l l ı y d ı . K e n d i s i n i n h i ç h a k k ı y o k t u . B ü -
 — 256 —

t ü n h a k l a r B u n t a r o ' y o v e r i l m i ş t i . K a d ı n b i r g e c e y e m e k t e , «An­
j i n Son,» d e m i ş t i . «Yerin k u l a ğ ı v a r d ı r . H e r y e r d e i n s a n ı d i n l e ­
yen kulaklar bulunur. Bizlere ç o c u k l u ğ u m u z d a n itibaren kendi
içimize g ö m ü l m e m i z öğretilir. Ardında yaşadığımız aşılmaz d u ­
varlar yaratmasını öğreniriz. Bunları yapamazsak çıldırır ve
birbirimizi öldürürdük, Anjin San. Bizim gülüşümüz, nezaketi­
m i z , t ö r e n l e r i m i z , i l g i m i z s i z i a l d a t m a s ı n . Biz k e n d i i ç i m i z e k a ­
panıp kaybolmayı arzu ederiz. Arkasına gizlendiğimiz şeylere
de 'Sekiz katlı duvar' deriz. Bu 'Sekiz katlı duvar'ı, u n u t m a ­
yın.»
B a n t a r o h i d d e t l e t ı s l a r k e n B l a c k t h o r n e 'Sekiz k a t l ı d u v a r ' ı
a n ı m s a m a y a ç a l ı ş t ı . «Bu . k a d ı n ı t a n ı m ı y o r u m . Aslında onun
hakkında bir şey de b i l m i y o r u m . A d a m ı da öyle. Tüfeklileri dü­
şün, Evini d ü ş ü n . T o r a n a g a ' y ı veya Omi'yi düşün...»
Fakat indirilen tokat kafasında yankılandı. Sonra Mariko'
n u n sesi yansıdı. B u n u ikinci d a r b e izledi v e B l a c k t h o r n e b i r d e n
aycığa k a l k a r a k k â ğ ı t k a p l ı k a p ı y ı a ç t ı . M u h a f ı z Mariko'nun
odasının önünde durmuş, kendisine kötü kötü bakıyordu.
Blackthorne samurayın üstüne atılmaya hazırlanırken
koridorun sonundaki kapı açılarak saçları dağılmış, uyku ki­
m o n o s u g i y m i ş Fujiko g ö r ü n d ü . Yırtılan kumaşın sesi veya to-
katın şaklaması o n u hiç etkilememişe benziyordu. Muhafıza
n e z a k e t l e s e l a m verip iki e r k e ğ i n arasında d u r d u . S o n r a Blac-
kthorne'un önünde eğildi ve odasına dönmesi için işaret etti.
İngiliz s a m u r a y ı n h ü c u m a hazır o l d u ğ u n u g ö r m ü ş t ü ve silahın­
da da s a d e c e bir k u r ş u n vardı. Fujiko o n u n peşisıra gelip kâ­
ğıt kaplı kapıyı ö r t t ü ve k o r k u y l a p a r m a ğ ı n ı dudaklarına gö­
türdü.
Blackthorne bir anda paralayabileceği ara duvara bak­
m a k t a y d ı . Bir darbeyi izleyen inilti kanın başına çıkmasına yol
açmıştı. Davranacak oldu. ,
F u j i k o d e h ş e t l e t i t r e d i , «İye!»
B l a c k t h o r n e o n u y a n a d o ğ r u ç e k t i . A m a k a d ı n , «İye, iye.»
diye yaivarıyordu. Sonra adama bir an beklemesini işaret ede­
r e k k o ş t u v e u z u n kılıcı t u t u p k ı n ı n d a n ç ı k a r a r a k a l d ı . Artık
efendisinin peşisıra duvarı parçalayıp içeriye g i r m e y e hazırdı.
O a n d a bir t o k a t ı n sesi y a n k ı l a n d ı . B u n u sert sözler izledi ve
 — 257 —

o d a n ı n d i ğ e r kapısı a ç ı l a r a k o n l a r ı n g ö r e m e d i ğ i B u n t a r o , pe­
şinde muhafızıyla uzaklaştı. Evde bir an sessizlik o l d u . B u n u
ç a r p a n b a h ç e kapısının g ü r ü l t ü s ü bozdu.
Blackthorne hemen kapıya koştu. Fujiko ona engel olmak
istediyse de a d a m o n u eliyle iterek y a n o d a y a girdi.
ıMariko hâlâ odanın bir köşesinde diz ç ö k m ü ş d u r u y o r d u .
Yanağı m o s m o r o l m u ş , saçları karışmış, k i m o n o s u parçalan­
mıştı. Kalça ve sırtında da ç ü r ü k ve bereler vardı.
B l a c k t h o r n e onu yerden kaldırmak için koştu. Fakat k a ­
dın b a ğ ı r d ı . « L ü t f e n b u r a d a n g i d i n A n j i n San!»
Kadının ağzının köşesinden sızan k a n ı g ö r e n adam' dur­
du. «Aman Tanrım! Çok kötü durumda...»
«Size k a r ı ş m a m a n ı z ı s ö y l e d i m . L ü t f e n g i d i n . » Ş a k i n s e s i
gözlerindeki şiddeti yalanlıyordu. Sonra kapıda duran Fujiko'
yu görerek bir şeyler söyledi. Fujiko itaatle Blackthorne'u ko­
l u n d a n t u t u p g ö t ü r e c e k o l d u , ama; a d a m o n u n elinden k u r t u l ­
d u . « H a y ı r ! İye!»
M a r i k o , «Burada olmanız rahatımı kaçırıyor ve beni utan­
dırıyor,» d i y e mırıldandı.
«Yardım e t m e k i s t i y o r u m . Beni anlıyor musunuz?»
«Bu işe h a k k ı n ı z o l m a d ı ğ ı n ı n f a r k ı n d a ' d e ğ i l m i s i n i z ? Bu
bir e r k e k l e k a r ı s ı a r a s ı n d a ö z e l b i r k a v g a . »
«Ama size v u r m a y a hakkı yok...»
«Neden dinlemiyorsunuz, Anjin San? İsterse beni döverek
öldürebilir. B u n a hakkı var ve keşke beni dövüp öldürse! B u n a
razıyım. O z a m a n bu u t a n c a k a t l a n m a m a gerek kalmazdı. Bu
utançla yaşamamım kolay olduğunu mu sanıyorsunuz? Size
s ö y l e d i ğ i m i d u y m a d ı n ı z m ı ? B e n A k e c h i J i n s c i ' n i n kızıyım!»
« B u n d a n e s u ç u n u z v a r ? Siz b i r ş e y y a p m a m ı ş s ı n ı z ki!»
«Babamın kızıyım v e suçluyum.» 'Mariko susacaktı, ama
başını kaldırıp e r k e ğ i n g ö z l e r i n d e k i m e r h a m e t , ilgi ve sevgiyi
g ö r ü n c e d a y a n a m a d ı . « B u g e c e s u ç b e n d e o l d u , A n j i n S a n . İs­
tediği gibi ağlayıp özür diieseydim, korkup, büzülseydim, ken­
disine iltifatlar etseydim, arzuladığı gibi bacaklarımı o n a açıp
k o r k a r m ı ş g i b i bîr t a v ı r t a k ı n s a y d ı m , g ö r e v i m o l a n b ü t ü n k a -

Şogun —• F: 17
 — 258 —

d ı n c a şeyleri y a p s a y d ı m o elimde bir ç o c u k gibi olurdu. Fakat

bunları ycpamam.»
«Neden?» •
«Böyle öç alıyorum. O hainlikten sonra beni sağ bıraktığı
için ö ç a l ı y o r u m . Beni sekiz yıl u z a ğ a y o l l a y ı p s a ğ bıraktığı i ç i n .
H a y a t a d ö n m e m i e m r e d i p b e n i s a ğ b ı r a k t ı ğ ı için.» Azapla* o t u ­
rarak yırtılmış k i m o n o s u n a sarılmaya çalıştı. «Kendimi bir
d a h a o n a v e r e c e k d e ğ i l i m . K e n d i s i n i ilk g ö r d ü ğ ü m a n nefret
e t m e k l e b i r l i k t e , bir z a m a n l a r b u n u İ s t e y e r e k y a p m ı ş t ı m . »

«O halde neden onunla evlendiniz? Buradaki kadınların

reddetme hakları olduğunu ve istemezlerse evlenmediklerini
söylemiştiniz,»
« L o r d G o r o d a v e b a b a m ı m e m n u n e t m e k i ç i n o n u n l a ev­
lendim. O z a m a n çok gençtim ve Goroda'yı bilmiyordum. A m a
gerçeği bilmek isterseniz söyleyeyim; Goroda kadar hain ve
iğrenç bir insan d a h a doğmamıştır! O b a b a m ı n hainliğe kalk­
masına neden oldu. O olmasaydı şimdi hepimiz şerefimizle ya­
şayacaktık. Goroda'nın sonsuzluğa kadar cehennemde kalması
için dua ediyorum.» C a n acısını g i d e r m e k için h a f i f ç e kımılda­
dı. «Kocamla aramızda nefretten b a ş k a bir şey yok. Bu da b i ­
z i m ' k a r m a ' m ı z . Ö l ü m e g i t m e m e izin v e r m e s i o n u n i ç i n ç o k k o ­
lay olurdu.»
« N e d e n sizi b ı r a k m ı y o r ? B o ş a m ı y o r ? Ya da istediğinize r a ­
zı olmuyor?»
«Çünkü o bir erkek.» C a n acısıyla y ü z ü n ü buruşturunca
B l a c k t h o r n e y e r e diz ç ö k ü p o n u kollarına aldı. Kadın k e n d i s i n e
h â k i m olmaya çalışarak o n u itti. Fujiko kapıda d u r m u ş ifade­
siz g ö z l e r l e b a k ı y o r d u .

M a r i k o g ö z l e r i n e g i r e n saçları b i t k i n bir tavırla itti. S o r u so­

rar gibi baktı adama. Neden Anjin San'm kcrmc'sına kavuş­
m a s ı n a e n g e l oluyorum*, diye d ü ş ü n ü y o r d u , O b i z i m d ü n y a m ı z ­
d a n değil. Buntaro kendisini kolaylıkla öldürebilir. Şimdiye ka­
d a r Toranaga sayesinde böyle korundu. Yabu, O m i veya Bunta­
r o k ü ç ü k b i r ş e y y ü z ü n d e n s i n i r l e n i p o n u ö l d ü r e b i l i r l e r . Zaten*
buraya* g e l d i ğ i n d e n b e r i b a ş ı m ı z a d e r t a ç t ı , Neh? B i l d i k l e r i de
öyle. N a g a haklı. Anjin San susturulmazsa dünyamızı mahvede-
 — 259 —

bilir. Ya B u n t a r o gerçeği öğrenirse? Yo da Toratnaga... Yatma-

vs...
İlk g e c e F u j i k o , « S e n ç ı l d ı r d ı n m ı ? » d e m i ş t i .
«Hayır.»
«O h a l d e neden hizmetçinin* y e r i n e geçiyorsun?»
« S a k e , e ğ l e n c e v e m e r a k y ü z ü n d e n , F u j i k o San.» [Mariko
böylece gerçeği gizlemişti. Adamın kendisini heyecanlandırdığı­
nı, o n u istediğini ve ö m r ü n d e bir âşığı olmadığını s ö y l e m e m i ş t i .
Böylece a d a m ı n odasına g i t m i ş ve çok mutlu o l m u ş t u . Bir
g ü n ö n c e g e m i g e l d i ğ i n d e F u j i k o ona* g i z l i c e , « K o c a n ı n s a ğ o l ­
d u ğ u n u buseydin, onun odasına gider miydin?» diye sormuştu.
M a r i k o d a , «Hayır. N e m ü n a s e b e t , » d i y e y a l a n s ö y l e m i ş t i .
«Fakat şimdi B u n t a r o S a m a ' y a söyleyeceksin. Neti? Yani
A n j i n San'la yattığını anlatacaksın değil mi?»
«Bunu neden yapayım?»
«Böyle bir planın o l d u ğ u n u sanmıştım. B u n t a r o S a m a ' y o
bunu u y g u n z a m a n d a s ö y l e r s e n b i r d e n ç o k h i d d e t l e n i r v e s e n i
o anda öldürür. Böylece sen de arzuna k a v u ş m u ş olursun.»
«Hayır, F u j i k o S o n , o b e n i a s l a ö l d ü r m e z . L o r d T o r o n a g a '
d e n izin a l ı r s a b e n i ete'ya y o l l a r . A m a b e n i ö l d ü r m e z . »
«Lütfen Buntaro Sama d u r u m d a n şüphelenirse bana ha­
ber ver. Resmi m e t r e s o l d u ğ u m için A n j i n San'ı k o r u m a k g ö r e ­
vimdir.»
B l a c k t h o r n e , «Ondan korkmuyorum,» diye tekrarlıyordu.
« B i l i y o r u m , » M a r i k o g e r ç e k t e n b ü y ü k a c ı ç e k i y o r d u . «Fa­
k a t l ü t f e n b e n i d ü ş ü n e r e k o n d a n k o r k m a y a ' çalışın.»
B l a c k t h o r n e d ö n ü p kapıya gitti.

Buntaro kendisini köye giden yolun yüz metre ötesindeki

açıklıkta bekliyordu. Muhafızı da yanındaydı. Blackthorne ada­
m ı n g e v ş e k ç e t u t t u ğ u yayı, belindeki kılıçlarını ve muhafızın
kılıçlarını g ö r d ü . B u n t a r o hafif hafif s a l l a n ı y o r d u v e b u d a o n a
b i r a z u m u t v e r d i . B e l k i a d a m iyi n i ş a n a l a m a z d ı v e o arada
kendisi ona sokulabilirdi. Civarda siper alabileceği bir şey de
y o k t u . B l a c k t h o r n e b u n a d a a l d ı r m a y a r a k iki silahın e m n i y e t
mandallarını açıp ilerledi,
 — 260 —

O hiddeti arasında, s a k l a n m a y a ne gerek var, diye d ü ş ü ­

n ü y o r d u . Aynı a n d a iki s a m u r a y karşısında dayanamayacağı­
nı ve o uzun menzilli o k d a n k a ç a m a y a c a ğ ı n ı da b i l i y o r d u . Ay­
rıca onların işlerine karışmaya da hiç hakkı yoktu. Daha a t e ş
edecek kadar yakiaşamadan Buntaro'nun yerlere kadar eğildi­
ğini g ö r d ü . Muhafızı da o n u taklit etti. B l a c k t h o r n e bir t u z a ğ o
düşeceğini sezerek durdu. Buntaro'nun dizüsîü çöküp yayını
bir kenara b ı r a k a r a k avuçlarını da t o p r a ğ a dayadığını âdeta bir
d ü ş t e gibi g ö r d ü . Tıpkı l o r d u n u s e l a m l a y a n bir köylü gibi dav­
ranıyordu adam. Muhafızı da onu taklit etti.
Blackthorne şaşkın şaşkın onlara yaklaştı. Gözlerinin
kendisini kandırmadığından emindi. Yaklaştı, a m a B u n t a r o ye­
rinden kımıldamadı. G e l e n e ğ e g ö r e kendisinin de aynı ş e k i l d e
y e r e y a t a r a k karşılık v e r m e s i g e r e k i y o r d u . Ç ü n k ü aşağı y u k a r ı
eşit sayılıyorlardı.
B l a c k t h o r n e iki t e t i ğ i d e ç e k m e y e h a z ı r l a n a r a k haykırdı.
«Ayağa kalk namussuz!»
F a k a t B u n t a r o bir şey y a p m a d ı . Ö y l e başını e ğ m i ş , a v u ç l a ­
rını y e r e d a y a m ı ş d u r u y o r d u . K i m o n o s u n u n s ı r t ı t e r d e n sırılsık­
lamdı.
B l a c k t h o r n e , « N a n ja?» d e d i . « N e v a r ? » s ö z ü b u n d a n d a h a
h a k a r e t dolu bir şekilde sorulamazdı. B u n t a r o ' y u kızdırmak v©
ayağa kalkmasını sağlamak istiyordu. Fakat Buntaro kızacak
y e r d e pişmanlıkla bir şeyler mırıldanmaya başladı. B l a c k t h o r n e
d a çaresiz, e l i n d e silahlarıyla diz ç ö k m e k z o r u n d a kaldı. B u n ­
t a r o hep aynı sözleri t e k r a r l ı y o r ve k e n d i s i n d e n af diliyordu,
İngilizin h i d d e t i g e ç m e y e başlamıştı. Çaresiz, J a p o n c a , «Ziyanı
yok,» d e d i . Bir y a n d a n da bazen s a m u r a y l a r ı n ö z ü r d i l e d i k t e n
sonra birden saldırdıklarını düşünüyordu.
Fakat Buntaro'nun bütün amacının özür dilemek olduğunu
da anladı. B u n t a r o s o n u n d a başını kaldırıp o n a baktı ve d o ğ ­
rulup o t u r d u . «Arigotc A r i g o t o , Anjin Sama.» Bağışlandığı i ç i h
teşekkür etmekteydi.
B l a c k t h o r n e o a n d a b u n u n n e d e n i n i d ü ş ü n e b i l d i : Hatamoto
o l d u ğ u m için herhalde. Bir k o n u k olan B u n t a r o e v i m i n a h e n ­
gini bozdu. Evimde karısıyla açık açık k a v g a ederek bana dd
h a k a r e t e t m i ş o l d u . O n u n için hatalı v e istese d e istemese d e
 — 261 —

özür d i l e m e s i g e r e k t i , S a m u r a y ! a r d a 'böyle özür d i l e m e k zorum­

la. F a k a t a d a m ı n b u k a d a r i ç m e s i n e v e s a r h o ş o l m a s ı n a d a b e n
yo! a ç m a d ı m mı?»
B l c c k t h o r n e , «Sake,» d e d i . « S h i g e t e g © « a f . Sertçe!»
Kabahatin sakede olduğunu belirtmişti. Buntaro eğilerek
o n a t e k r a r t e ş e k k ü r e t t i . B l a c k t h o r n e da. k a r ş ı l ı k v e r d i k t e n s o n ­
ra yerden kalktı. Buntaro dönüp sendeleye sendefeye uzaklaştı.
Blackthorne onların arkasından bakarken Buntaro'nun gerçek­
ten g ö z ü k t ü ğ ü kadar sarhoş olup olmadığını düşünüyordu.
Sonra evine doğru yürüdü.
Fujiko yine verandada d u r m u ş nazik nazik g ü l ü m s ü y o r d u .
A d a m onu selamlarken kendi kendine, «Acaba şu anda kafan­
dan neler geçiyor?» dedi. M a r i k o ' n u n kapısı kapalıydı ve ö n ü n ­
de de bir h i z m e t ç i v a r d ı . «fvlariko San?»
«Evet A n j i n San?»
B e k l e d i y s e d e k a p ı a ç ı l m a d ı , «Nasılsınız?»
«İyiyim.» K a d ı n b i t k i n b i r s e s l e d e v a m e t t i , « F u j i k o San-,
Yabu San ve Lord Toranaga'ya bugün çevirmenlik yapamayd-
c a ğ ı m ı , h a s t a l a n d ı ğ ı m ı b i l d i r e n bir h a b e r yolladı.»
«Bir d o k t o r a g ö z ü k m e l i s i n i z . »
« T e ş e k k ü r e d e r i m , a m a S u w o b a n a y e t e r l i o l u r . O n u ça-
ğırttım. Sadece... belimi incitmişim. Bir ş e y i m yok. B e n i m i ç i n
üzülmeyin.»
E r k e k kısa bir sessizlikten s o n r a , « B u n t a r o ö z ü r diledi,»
dedi.
«Evet, F u j i k o b a h ç e k a p ı s ı n d a n s e y r e t m i ş . K o c a m i m ö z ü r
dilemesini kabul ettiğiniz için size minnettarım;. Beni de affe­
din. Böyle ahenginizi bozmamalıydık. Hele k o n u ş m a m büyük
terbiyesizlik oldu. O kavgaya da ben yol a ç t ı m . L ü t f e n bağışa
layın.»
Birden dayanamayarak içtenlikle konuştu. «Dayak yediğini
için mi?»
«Kocama itaat etmeyi unuttuğum için... Onun rahat ra­
hat uyumasına yardımcı olmadığım için. K o c a m a ve ev sahibi­
m e k a r ş ı g ö r e v l e r i m i y e r i n e g e t i r e m e d i ğ i m için.»
«Yapabileceğim bir şey yok mu?»
«Hayır, t e ş e k k ü r e d e r i m A n j i n S a n . S a d e c e b u g ü n r a h a t -
 — 262 —

sızım.»
Fakat B i a c k t h o r n e kadını t a m sekiz g ü n g ö r e m e d i .

31

T o r a n a g a , Anjin San neden silahlarını alarak B u n t a r o ' n u n

peşinden gitmiş, diye düşünüyordu. Mariko'nun yüzünden ta­
bii F a k a t o n l a r yattılar mı? B u n u y a p m a k için e l l e r i n e çok
f ı r s a t g e ç t i . B a n a k a l ı r s a y a t t ı l a r . M a r i k o ilk g ü n , ' ç o k b o l , ' d e -
d l y d i . İyi. O n l a r ı n y a t m a l a r ı n d a b i r k ö t ü l ü k yok. Yalnız b u n u n
d a i m a g i z l i k a l m a s ı ş a r t . B u n t a r o ' n u n ö l d ü ğ ü s a n ı l ı y o r d u . Fa­
k a t A n j i n S a n d a b a ş k a s ı n a a l t b i r k a d ı n y ü z ü n d e n p e k ç o k şe­
yi tehlikeye atacak kadar aptal. Ortada aynı derecede güzel,
u f a k tefek, k i b a r veya bayağı b i n l e r c e ö z g ü r kadın var. O tıp­
kı a p t a l , kıskanç bir b a r b a r gibi davrandı. Rodrigues Anjin de
ö y l e y a p m a d ı m ı y d ı ? A ş a ğ ı t a b a k a d a n b i r t ü c c a r ı n kızı y ü z ü n ­
den b a ş k a bir barbarla kendi törelerine göre düello etti. Onu
ö l d ü r d ü k t e n s o n r a kızı aldı.
T o r a n a g a , «Anjin S a n henüz e ğ i t i l m e m i ş bir ş a h i n e benzi­
yor,» d e d i . « O n u n B u n t a r o ' y a s a l d ı r m a s ı n a e n g e l o l a c a ğ ı m . O
b u d a l a g e r e k l i b a n a . İkisi y a t m ı ş v e y a y a t m a m ı ş o l a b i l i r , a m a
bunu Buntaro'nun düşünemeyeceğini umarım. O z a m a n he­
men Buntaro'yu öldürtmem gerekecek. Çünkü kimse o n u n An­
jin S a n ve M a r i k o San'ı ö l d ü r m e s i n e engel olamaz. Oysa o n l a ­
ra B u n t a r o ' d a n d a h a fazla ihtiyacım var. Y o k s a Buntaro'yu
ş i m d i d e n o r t a d a n k a l d ı r t s a m mı?»
T o r a n a g a , B u n t a r o ' n u n ayılır a y ı l m a z k e n d i s i n i görmeye
gelmesini istedi. «Kendi çıkarlarını ne hakla benimkilerden da­
ha önemli görebilirsin!» diye azarladı adamı. «Mariko San ne
kadar süre çevirmenlik yapamayacak?»
«Doktor birkaç gün dedi. Bütün bu tatsızlıklar için özür
dilerim, efendim.»
«Karına daha yirmi gün ihtiyacım olduğunu söyledim. Bu­
nu unuttun mu?»
 «Hayır. Beni affedin.»
«Karın seni slmirlendirirse kabaetlerine birkaç t a k a t at­
m a k y e t e r d e a r t a r bile. Kadınları z a m a n z a m a n böyle d ö v m e k
gerekir, a m a fazlası kabalıktır. Sen bencilliğin y ü z ü n d e n ken­
dini u n u t t u n ve aptal bir köylü gibi davrandın, O olmayınca 1 .
Anjin San'lo konuşamıyorum.»
«Evet, b i l i y o r u m l o r d u m . Ö z ü r d i l e r i m . Ona ilk kez vur­
d u m . Bazen beni aileden çıkarıyor. O k a d a r kızıyorum kî, g ö ­
z ü m bir şey görmüyor.»
«O halde neden kendisini b o ş a m ı y o r s u n ? Va do ytmınctori
uzaklaştirmiyorsun? Veya öldürmüyorsun? Kendisin© gerek­
sinme kalmadığı zaman o n a boğazını kesmesini buyurabilirsin;
değil mi?»
Buntaro, «Bunu yapamam,» diye c e v a p verdi. «Yapamam.
O n u ilk g ö r d ü ğ ü m a n i s t e d i m . Evlendiğimiz z a m a n kendisi bir
erkeğin arzu edebileceği her şeydi. Büyük bir lütuftu benîm
için... O zaman ülkedeki bütün datmyo'ların o n u istediğini
anımsayacaksınız! S o n r a . . . sonra o pis k a t l i a m d a n s o n r a ken­
d i s i n i k o r u y a b i l m e k i ç i n y a n ı m d a n u z a k l a ş t ı r d ı m . Sırf o n u n g ü ­
veni için k e n d i s i n d e n t i k s i n m i ş i m gibi bir tavır t a k ı n d ı m . Yıllar
s o n r a T a i k o o n u geri g e t i r m e m i s ö y l e d i . O z a m a n b e n i dahaı
da heyecanlandırdı. Açıkçası onun borçlu olduğunu sanıyordum.
Kadınların hoşlandığı şiir ve ç i ç e k gibi şeylere ö n e m vermem*
b e n . S a d e c e b i r e r k e k g i b i o n a s a h i p oldum*. A m a ; o * d e ğ i ş m i ş ­
t i . E s k i s i k a d a r s a d ı k t ı , f a k a t b u z g i b i y d i . Daima* ö l m e y i i s t i ­
y o r , k e n d i s i n i ö l d ü r m e m i s ö y l ü y o r d u . C o k i s t e m e m e karşın* o n u
ö l d ü r e m i y o r u m . H a k k e t m e k l e b i r l i k t e A k e c h i J i n s a l ' n i n * kızını
öldüremiyorum...»

T o r a n a g a adamın bitkin düşene kadar öyle konuşmasına

izin v e r d i . S o n r a , « B e n n e y a p ı l m a s ı g e r e k t i ğ i n e k a r a r v e r e n e
kadar M a n k o ' y a yaklaşmayacaksın,» diye emrederek Bunta­
ro'yu savdı. Kendi d o k t o r u n u da genç kadına gönderdi. Neyse
haber iyiydi. M a r i k o San'ın v ü c u d u berelenmiş a m a iç o r g a n ­
ları z a r a r g ö r m e m i ş t i .
Toranaga kendi güvenliğini düşünerek çevresindekilere
daha fazla baskı y a p m a y a karar verdi. Z a m a n g e ç i y o r d u ve*
k e n d i s i n e hainlik edeceklerini de biliyordu. O n u n için M a r i k o '
 — 264 —

yu Omi'nin evine yolladı, kadının evde oturmasını ve Anjin San'o

h i ç g ö z ü k m e m e s i n i istedi. S o n r a Anjin San'ı çağırttı. Kolaylık­
t a k o n u ş a m a d ı k l a n i ç i n d e y a l a n d a n h i d d e t l e n e r e k a d a m ı he­
m e n savdı. Talimler de fazlalaştırıldı. N a g a ' y a da Anjin San'ı
yormasını, bitkin düşürmesini buyurdu. Fakat oğlu bunu boşa-
ramadf. A n j i n San o n d a n çok daha dayanıklıydı.

T o r a n a g a g e l d i ğ i n i n i k i n c i g ü n ü , «Yabu S a n , n e y e k a r a r
verdin?» diye sormuştu.
«Siz g i d e n e k a d a r O s a k a ' y a a y a k b a s m a y a c a ğ ı m , e f e n d i m .
B ü t ü n İzu'daki güçlerini harekete geçirdim.»
«İshido seni suçlayacaktır.»
« B e n d e n ö n c e sizi s u ç l a y a c a k t ı r , e f e n d i m , K w a n î o d ü ş e r ­
s e , İzu d a d ü ş e r . S i z i n l e a n l a ş t ı m . S i z i n y a n ı n ı z d a y ı m . K a s i g i '
ler verdikleri sözleri tutarlar.»
T o r a n a g a , « M ü t t e f i k i m o l d u ğ u n için gurur duyuyorum,»
d i y e r e k u y g u n bir söz e t m i ş t i . Yabu'ya yine istediğini yaptıra­
bildiği için d e m e m n u n o l m u ş t u . Ertesi g ü n Yabu adamlarını
toplamış, onların önünde durup Toranaga'ya bakmış ve yere
eğilip uyruğu olmak istediğini söylemişti.
T o r a n a g a da, «Beni feodal lordun olarak kabul ediyor mu­
sun?» diye sormuştu.
«Evet, I z u ' m ı n b ü t ü n e r k e k l e r i d e b u n u k a b u l ediyorlar.
L o r d u m , lütfen şu a r m a ğ a n ı sadık bir adamınızın anısı o l a r a k
k a b u l e d i n . » Y a b u k e n d i M u r a s a m a kılıcını v e r m i ş t i . « B u , b ü ­
y ü k b a b a n ı z ı ö l d ü r e n kılıç.»
Toranaga önce buna inanamamıştı. Fakat olay sırasında
henüz p e k g e n ç yaşta1 olan S u w o da çağrılmış ve yaşlı adam.
g u r u r l a , «Doğru, lordum,» demişti, «Kimse O b a t a ' n m babasının
kılıcı kırdığını veya denize attığını g ö r m e d i . Bir s a m u r a y o l a ­
rak büyükbabanız Lord Chikitada'ya hizmet ettim. Öldüğü gü­
ne kadar onun emrindeydim, O gün orada oiduğuna yemin
ederim.»

T o r a n a g a kılıcı a l m ı ş v e e l i n d e k i n l e t i t r e d i ğ i n i d e h i s s e d e r
gibi olmuştu. Sonra Murasama kılıçları bizden n e d e n n e f r e t
ediyorlar, diye d ü ş ü n m ü ş t ü . O n l a r d a n biri b ü y ü k b a b a m ı öldür­
d ü . Biri altı y a ş ı n d a y k e n az kalsın k o l u m u k e s i y o r d u . O kazayı
 — 265 —

k i m s e a ç ı k l a y a m a dr. Ü ç ü n c ü s ü y s e y e n i d o ğ a n o ğ l u m u n t a ş ı m
uçurdu.
Y a b u o n u n duygularını anlamış gibi k o n u ş m u ş t u . «Böyle
k i r l e n m i ş b i r k ı l ı c ı n d ü n y a d a k a l m a s ı n a * izin v e r m e m e l i . Neh?
B u n u g ö t ü r ü p d e n i z e a t a y ı m . B ö y l e c e hiç o l m a z s a b u kılıç sizi
ve soyunuzdan gelenleri tehdit etmesin.»
T o r a n a g a , Y a b u kılıcı d e n i z e a t t ı k t a n sonra* r a h a t b i r s o ­
luk almıştı. Sonra Yabu'ya teşekkür ederek köylülere yüzde alt­
mış vergi koymasını, lordlarından da yüzde kırk vergi almasını
s ö y l e m i ş t i . İzu'yu da yine Yabu'ya v e r m i ş t i . F a k a t artık İzu
a s l ı n d a T o r a n a g a ' n ı n d i , İ s t e d i ğ i an* o r a y ı g e r i a l a b i l i r d i .

I * *

32

Toranaga adamının tutup getirdiği haberci güvercinine

b a k t ı . K u ş u n iki a y a ğ ı n a d a m i n i k b i r e r m a d e n i s i l i n d i r t a k ı l ı y d ı .
T o r a n a g a e l l e r i n i n t i t r e m e m e s i İçin k e n d i n i z o r l a d ı . B i r t e k s i ­
lindir genellikle yeterliydi. D e m e k o r t a d a ç o k önemli bir d u r u m
vardı. Silindirleri çıkararak pencereye yaklaştı ve üstlerindeki
m i n i k m ü h ü r l e r e b a k t ı . Kîri'nin gizli m ü h ü r ü n ü tanımıştı. N a g a
ve diğerleri heyecanla kendisine bakıyorlardı. Fakat bir şey söy­
lemedi. Kapıya muhafızları dikerek iç odaya g e ç t i . 'Mühürleri
kırdı. İncecik d ö r t kâğıttaki yazılar pek k ü ç ü k t ü . Şifreyi ç ö z m e k
de epey z a m a n aldı. S o n u n d a b u n u t a m a m l a y ı n c a haberi ba­
şından sonuna k a d a r iki d e f a o k u d u . S o n r a d ü ş ü n m e y e b a ş ­
ladı.
«Naga! Naga San!»
O ğ l u k o ş a k o ş a g e l d i . «Evet, b a b a ? »
«Şafaktan bir saat sonra Yabu San ve baş danışmanlarını
düzlüğe topla. Buntaro ve en yüksek rütbeli üç subayımız da
gelsin. Sonra M a r i k o San... Mariko San bize çay sunabilir. A n ­
jin San da k a m p t a o l m a l ı . M u h a f ı z l a r elli metre uzağımızda
olsunlar.»
 — 266 —

« T a m a m , baba.» Naga dayanamayarak sordu. «Savaş çı­

kıyor d e ğ i l mi?»
Toranaga'ya kalede bu havayı y a y a c a k biri gerekliydi.
Onun için böyle sabırsızlanarak disiplinlere u y m a y a n oğlunu
a z a r l a m a d ı . «Evet. F a k a t . . . s a v a ş a n c a k b e n i m koşullarıma
göre olacak.»
N a g a kapıyı k a p a t a r a k koştu. T o r a n a g a o n u n yüzünden
veya halinden bir şey sezilmeyeceğim biliyordu. Fakat heyecan­
la yürümesini ve gözlerindeki ateşi hiçbir şey gizleyemezdi.
B ö y l e c e s ö y l e n t i l e r A n j i r o ' y a y a y ı l a c a k ve İzu'da duyulacaktı.
Ateşi dikkatle körükierse bu söylenti çok uzaklara kadar gide­
cekti.
Toranaga tekrar Kiri'nin m e k t u b u n u o k u d u ;
' E f e n d i m i z , sağlıklı ve g ü v e n d e o l m a n ı z için B u d a ' y a dua;
e d i y o r u m . B u s o n h a b e r c i g ü v e r c i n i m i z . B u d a ' n ı n o n u size y o l ­
layacağını umarım. Alçaklar dün gece kümesi tutuşturarak bü­
t ü n güvercinleri öldürdüler. Sadece hasta olduğu için kendisi­
ne o d a m d a baktığım bu kuş kurtuldu.
' D ü n s a b a h planlandığı gibi L o r d S u g i y a m a istifa e t t i . Fa­
k a t k e n d i s i k a ç a m a d ı . İ s h i d o ' n u n rc-nin'leri o n u O s a k a e t e k l e ­
rinde yakaladılar. Ne yazık ki, Lord Sugiyama'nın ailesinden
bazı kimseler de o r a d a yakalandı. Onu kendi adamlarından bi­
rinin ele verdiğini d u y d u m . Söylentilere göre ishido, Sugiya-
ma'yla a n l a ş m a y a çalışmış. Lord Sugiyama'nın istifasını M e c ­
lis t o p l a n t ı s ı n d a n s o n r a y a bırakmasını ve b ö y l e c e sizin s u ç l a n ­
manızı istemiş. Bu karşılık k e n d i s i n e K w a n t o eyaletini ver­
meyi t e k l i f e t m i ş . S u g i y a m a size k ö t ü l ü k e t m e y i k a b u l e t m e ­
miş. Bunun üzerine Sugiyama'nın önünde önce çocuklarına
s o n r a r e s m i m e t r e s i n e i ş k e n c e e t m i ş l e r . F a k a t o y i n e d e siz­
den vazgeçmemiş. Sonunda hepsini çok kötü ölümlere terket-
mişler. Sugiyama'nın ö l ü m ü en fecisiymiş,
'Bu kötülükleri gören yok tabii. Sadece söylentiler dolaşı­
y o r , a m a b u n l a r a i n a n ı y o r u m , İ s h i d o işle i l g i s i o l d u ğ u n u i n k â r
etti. Katilleri yakalatacağına da yemin etti. İshido önce Sugi­
yama'nın istifa e t m e d i ğ i n i ve o n u n için de M e c l i s i n t o p l a n a c a ­
ğını s ö y l e d i . S u g i y a m a ' n ı n istifasının k o p y e l e r i n i diğer naip­
l e r e y a n i K i y a m c , İti v e O n o s h i ' y e y o l l a t t ı m . Birini de açık
 — 267 —

açık ishido'ya gönderdim. Dört kopyayı da ddimyo'lartn o k u m a ­

sı için v e r d i m . (Fazla kopye g e r e k e c e ğ i n i d ü ş ü n m e k l e ç o k akıl­
lılık e t m i ş i n i z . T o r a C h a n . ) O n u n i ç i n S u g i y a m a ' y l a p l a n l a d ı ğ ı ­
nız g i b i , y a s a l a r a g ö r e N a i p l e r M e c l i s i y o k . B u n d a t a m başarı
elde ettiniz.
İ y i haber: Lord M o g a m i , ailesi ve samuraylanyia sağ sa­
lim kentten çıktı. Kendisi açık açık müttefikiniz o l d u ğ u n u söy­
lüyor. Böylece kuzey kanadınızın gerisi g ü v e n d e . Yine ıMaeda,
Kukushima, Aseno, İkeda ve O k i d u r a lordları d ü n g e c e usulca
Osaka'dan kaçtılar, Hıristiyan Lord O d a da öyle.
'Kötü haber: M a e d o , İkeda ve Oda'yla bir düzine önemli
d a l m y o ' n u n aileleri k a ç a m a d ı . O n l a r v e elli k a d a r k ü ç ü k lord
burada rehine olarak tutuluyorlar.
'Kötü haber: Dün üvey kardeşiniz Shinano Lordu Zataki,
Veliaht Yaemon'u desteklediğini bildirdi ve sizi Sugiyama'yla
birleşip Naipler Meclisini ortadan kaldırmakta suçladı. O n u n
İçin k u z e y d o ğ u sınırınızda Z a t a k i v e elli bin f a n a t i k a d a m ı bir
tehlike oluşturabilir.
'Kötü haber: Aşağı yukarı her c B i m y o İ m p a r a t o r u n d a v e t i n i
kabul etti.
'Kötü haber: Eski arkadaşlarınızdan ç o ğ u kendilerine plan­
larınız! a ç m a d ı ğ ı n ı z i ç i n k ı z m ı ş l a r , O n l a r d a n b i r i d e e s k i d o s ­
tunuz büyük Lord Shimazu. Kendisi İmparatorun b ü t ü n . l o r d -
îara Y a e m o n ' u n ö n ü n d e e ğ i l m e l e r i i ç i n b u y r u k v e r m e s i g e r e k ­
tiğini söylüyormuş,
'Kötü haber: Lady O c h i b a , büyük ustalıkla ağını örüyor,
tarafsızlara t o p r a k ve rütbe vaat ediyor. T o r a Chan, ne yazık
ki, kendisi sizden yana değil. Onun değerli bir d ü ş m a n o l d u ğ u ­
nu söylemeliyim. Sadece Lady Yodoko sakin olmamızı söylü­
yor, a m a o n u dinleyen yok. L a d y O c h i b a t e k başınıza ve g ü ç ­
s ü z k a l d ı ğ ı n ı z ı d ü ş ü n e r e k h e m e n s a v a ş a ç m a k i s t i y o r . Ç o k üz­
g ü n ü m l o r d u m , a m a sizi y a l n ı z b ı r a k t ı l a r v e e l e v e r d i l e r s a n ı ­
rım.
'Daha da k ö t ü s ü Kıyama ve Onishi de size karşı birleştiler.
S u g i y a m a ' y l a sizin Naipler Meclisini o r t a d a n k a l d ı r m a y a kalk­
tığınızı i l e r i s ü r ü y o r ! - : . T a i k o ' n u n y a s a l a r ı n ı ç i ğ n e m e y e kal­
kanların başlcrının h e m e n ezilmesi g e r e k t i ğ i n i söylüyorlar. Ra-
 — 268 —

h i p T s u k k u S a n b e ş g ü n ö n c e g i z l i c e O s a k a ' d a n a y r ı l m ı ş . Fa­
k a t o n u n Yedc'ya* m ı , y o k s a k a r a g e m i n i n b e k l e n d i ğ i N a g a s a -
ki'ye mi gittiği bilinmiyor.
'Söylenti, dedikodu ve sezme g ü c ü m e dayanarak hemen
fikir v e r m e k t e n hoşlanmadığımı bilirsiniz. Fakat vakit az ve
belki bir d a h a size h a b e r y o l l a y a m a y a c a ğ ı m . Pek ç o k aile bu­
r a y a kapatıldı. İshîdo onları asla bırakmayacaktır. Bu rehineler
sizin için b ü y ü k t e h l i k e o l u ş t u r u y o r l a r . Ç ü n k ü p e k azı L o r d S u -
g i y a m a gibi görevine d ü ş k ü n ve cesurdur. Pek ç o ğ u o rehine­
ler y ü z ü n d e n İshido'yu d i n l e m e k z o r u n d a k a l a c a k t ı r . K i y a m a v e
Onishi size d ü ş m a n . Lord Zateki de size d ü ş m a n . Bu d u r u m d a
b i r a n ö n c e Kızıl G ö k y ü z ü ' n ü i l a n e d e r e k K y o t o ' y a s a l d ı r m a n ı z
uygun olur sanırım.'
Kiri d a h a s o n r a L a d y S a z u k o v e d i ğ e r özel konularla: ilgili
şeyleri yazmıştı.

T o r a n a g a s a b a h ö z e l b ö l ü m l e r dışında* b ü t ü n mektubu
o k u d u . O k u m a y ı bitirince hepsi de hayretle ona, sonra birbir­
lerine baktılar. Sadece haberlere değil, Toranaga'nın böyle
kendilerine durumu açıklamasına da şaşmışlardı.
Hepsi Toranaga'nın çevresinde yarım daire olup o t u r m u ş ­
lardı. M u h a f ı z l a r elli m e t r e u z a k t a y d ı ve başkalarının gelip o n ­
ları d i n l e m e l e r i n e e n g e l o l u y o r d u .
T o r a n a g a , « Ö ğ ü t e i h t i y a c ı m var,» dedi. Danışmanlarım
Yedo'da. Bu iş acele. Onların yerine fikir vermenizi istiyorum.
Ne olacak ve ne yapmalıyım? Yabu San?»
- Yabu d e h ş e t e kapılmıştı. Her yol felakete gider gibiydi.
« E f e n d i m b u 'Kızıl G ö k y ü z ü ' n e d i r ? »
«Bu s o n s a v a ş planımın gizli adı. B ü t ü n g ü ç l e r i m l e b î r d e n
Kyoto'ya saldıracağım. Oradakileri şaşırtıp başkenti saran kö­
tü güçleri yeneceğim. İmparatoru, kendisini kandırmakta olan
İshido ve diğerlerinin elinden kurtaracağım.» Toranaga onla­
rın k e n d i s i n e h a y r e t l e baktıklarını g ö r d ü . Yıllardan beri pek
ç o k ö n e m l i ş a t o v e b ö l g e y e gizli gizli y e r l e ş t i r d i ğ i ü s t ü n s a m u -
r a y l a n n d a n sözetmedi. Bu p l a n için gerekli şaşkınlığı da işte
bu samurayların birden başkaldırmaları sağlayacaktı.
 — 269 —

Yabu bu planı b e g e n m e m i ş t k - J i Ü v e y k a r d e ş i n i z Z a t a k i Sam

d ü ş m a n l a birlik olmuş! Kendisi kuzey yolunuzu kapıyor. S h i -
nano'da dövüşmeniz gerekecek. Orası dağlık bölgedir ve insan­
ları d o f a n a t i k d e n i l e c e k k a d a r e f e n d i l e r i n e sadıktırlar. O d a ğ ­
l a r d a sizi parçalarlar.»
Yabu, Omi'ye baktı. Ondan fikir sormak istiyordu. Z a t e n
O m i ' y e u y u p İzu'yu T o r a n a g a ' n ı n e m r i n e vererek o n u n u y r u ğ u
olmayı kabul etmişti. Oni a n c a k bu şekilde Toranaga^nın tuza­
ğından kurtulabileceklerini söylemişti.
Y a b u , « H e r t a r a f t a n y o l u n u z u k e s t i l e r , » d e d i . «Sizi y a l n ı z
bıraktılar.»
Toranaga sordu. «Başka ç a r e yok mu?»
O m i , « A f f e d e r s i n i z , lordum!,» d i y e m ı r ı l d ü n d ı . «Bu : s a f c h n -
ya ne k a d a r z a m a n d a hazırlanılabiiir?»
« H e r ş e y hazır.»
Y a b u , «İzu d a hazır, e f e n d i m , » d i y e b a ğ ı r d ı . «Sizin y ü z b i n
askeriniz... B e n i m on altı bin a d a m ı m ve tüfekli birliğimiz.
Bunlar yeter mi?»
«Hayır, b u p l a n a g ö r e d a h a f a z l a k u v v e t k u l l a n a r a k b i r d e n
saldırmak gerek.»
N a g a d a a t ı l d ı . «Biz k a z a n a c a ğ ı z ! K a z a n a c a ğ ı z ! »
, K o m u t a n l a r savaşa girecekleri için rahatlayarak başların*
salladılar. Sadece Omi ses çıkarmadı.
T o r a n a g a , B u n t a r o ' y a b a k t ı . «Eee?»
«Lordum, benden fikir sormayın lütfen. Ben ve adamlarım
sizin u y g u n g ö r d ü ğ ü n ü z ü yaparız. B e n i m görevim* budur. Dü­
ş ü n c e m i n size bir d e ğ e r i o l a m a z , ç ü n k ü b e n s a d e c e sizin ka­
rarınıza uyarım.»
« G e n e l l i k l e b u n u k a b u l e d e r d i m , ama* b u g ü n o l m a z ! »
«O halde savaşalım. Yabu San haklı. Kyoto'ya gidelim,
B e k l e m e k t e n bıktım.»
«Omi San?»
«Yabu S a m a haklı, e f e n d i m . İ s h i d o y a k ı n d a bir Naipler
M e c l i s i k u r a c a k . B u y e n i m e c l i s sizi s u ç l u b u l a c a k , f a k a t b ö y l e
bir kararın bir değeri de olmayacaktır.»
T o r a n a g a , «Neden?» diye s o r d u , Herkes Omi'ye d ö n m ü ş t ü .
«İshido k ö t ü bir insan. N e n ? Ona h i z m e t e t m e y i k a b u l l e -
 — 270 —

nen d a i m y o ' I o r d a k ö t ü . F a k a t -kendisi L o r d S u g i y a m a ' y ı ö l d ü r ­

m e k l e çok b ü y ü k b i r h a t a y a p t ı . B u k ö t ü c i n a y e t l e r d o l a y ı s ı y l a
sfaimyo'lar her zaman İshido'dan kuşkulanacaklardır. Onun
için ç o ğ u da M e c l i s i n buyruklarını dinlemeyecektir. Bir süre
i ç i n güvendesiniz.»
«Ne k a d a r bir süre?»
«Yağmurlar geliyor. Bunlar iki ay kadar sürer ve bize de
y a r d ı m c ı o l a c a k t ı r . Y a ğ m u r l a r s o n a e r i n c e İ s h i d o sizi sıkıştır­
m a k i ç i n İ k a w a J i k k y u v e L o r d Zataikî'yi a y n ı anda yollaya­
caktır. Kendi ordusuyla da onları T o k o i d o yolundan destekle­
y e c e k t i r . F a k a t s i z v e Y a b u S a m a K v v a t o ' y l a İzu g e ç i t l e r i n i t u ­
t a c a k g ü c e sahipsiniz. B u n u atlatırsanız L o r d İshido ikinci de­
f o b ö y l e b ü y ü k b i r s a l d ı r ı d a b u l u n a m a z . Siz v e L o r d Y a b u ya­
v a ş y a v a ş dağların! a r k a s ı n d a n d o l a ş a r a k ülkeyi ele g e ç i r e b i ­
lirsiniz.»
«Bu ne z a m a n olur?»
«Çocuklarınızın zamanlında, lordum.»
Y a b u o n u a ş a ğ ı g ö r e n b i r t a v ı r l a k o n u ş t u . «Yani s a v u n m a
savaşı yapmamızı mı söylüyorsun?»
«Bence dağların arkasında güvendesiniz. Toranaga Sama,
b a ş k a m ü t t e f i k l e r b u l a n a k a d a r b e k l e m e l i s i n i z . O g e ç i t l e r i nasıl
•olsa t u t a r s ı n ı z . O n u n i ç i n ş i m d i b ü t ü n g ü c ü m ü z ü k u l l a n m a m a l ı
ve sabretmeliyiz. Bu arada güvenlik önlemlerini de arttırmalı-
yız. K i m s e g i z l i b i r l i ğ i m i z i h a b e r a l m a m a l ı . »
T o r a n a g a onu süzdükten sonra oğluna baktı. Gencin heye­
canını g ö r ü y o r d u . O n u avının ü s t ü n e saldırtmanın zamanıydı.
«Naga San?»
Naga büyük c o ş k u y l a konuştu. «Omi San'm sözleri doğ­
r u . F a k a t ben o iki ay içinde m ü t t e f i k l e r bulmanızı ve y a ğ m u r ­
lar d i n e r d i n m e z de saldırmanızı salık veririm.»
«Yani O m i S a n ' ı n d ü ş ü n d ü ğ ü g i b i u z u n b i r s a v a ş ı u y g u n
görmüyor musun?»
«Hayır. F a k a t b u . . . » N a g a s u s t u .
«Haydi, N a g a San. Açık konuşl»
«Şey e f e n d i m . . . B u Ş o g u n o l m a n ı z i ç i n h a r i k a b i r f ı r s a t
s a y ı l m a z m ı ? K y o t o ' y a ele g e ç i r i n c e M e c l i s i d a ğ ı t ı r v e İ m p a ­
r a t o r a b a ş v u r a r a k sizi Ş o g u n y a p m a s ı n ı i s t e r s i n i z . B u s i z i n
 — 271 —

i ç i n d e , ü l k e i ç i n d e iyi o l u r . U z u n b i r s a v a ş ü l k e y i y ı p r a n d ı r ı r .
Lord T o r a n a g a Ş o g u n olmalıdır. İ m p a r a t o r l u ğ u Lord Y a e m o n ' a
t e s l i m edebilmesi için ö n c e güvenliği s a ğ l a m a s ı gerekiyor. Böy­
le bir fırsat daha çıkmayacak...» Genç uzun süredir d ü ş ü n d ü k ­
lerini söylediği için k o r k m a k l a birlikte bir y a n d a n da m e m n u n ­
du.
T o r a n a g a içini ç e k t i . «Ben h i ç b i r z a m a n Şogun olmayı
İstemedim. B u n u k a ç kez s ö y l e m e m g e r e k ? Ben Y a e m o n ' u v e
Taiko'nun vasiyetnamesini destekliyorum.» Teker teker hepsi­
ne baktı. Sonunda gözlerini Naga'ya dikti. Genç irkildi. A m a
a d a m ı n sesi y u m u ş a k t ı . «Gençliğin ve h e y e c a n ı n y ü z ü n d e n se­
ni a f f e d i y o r u m . A m a ne yazık ki, s e n d e n çok d a h a b ü y ü k ve
akıllı kimseler b u n u n amacım! o l d u ğ u n u sanıyorlar. Ş o g u n ol­
m a k i s t e m i y o r u m . S a d e c e b u s a ç m a i ş l e r i h a l l e d i p L o r d Yae-
mon'un yönetimi eline almasını sağlayacağım.»

S a v a ş planlarını t a r t ı ş m a k bir saatlerini aldı. H a t t a o a n a

dek d e n e n m e m i ş bir şeyi, y a ğ m u r m e v s i m i n d e savaşı bile tar­
tıştılar. S o n r a T o r a n a g a onları s a v a r a k s a d e c e M a r i k o ' y u ya­
nında t u t t u . N a g a ' y a da A n j i n San'ı çağırmasını söyledi. İçle­
rinde t e k değerli olanı Omi, diye d ü ş ü n ü y o r d u . A c a b a o ne y a ­
pacağımı sezdi mi?
«Mariko San, lütfen o geyşanın anlaşmasının kaç para
o l d u ğ u n u usulca anlayıver.»
Kadın gözlerini kırpıştırdı. «Kiku San'ın anlaşması mı,
efendim?»
«Evet. B u g e c e b u n u n l a ilgilen.» S a k i n s a k i n k a d ı n ı s ü z d ü .
«Bunu k e n d i m için değil s u b a y l a r ı m d a n biri için alabilirim.»
«Fiyat b u n u satın alacak k i m s e y e bağlıdır sanırım, lordum.»
«Bundan e m i n i m . A m a bir fiyata karar kilin. Samurayın
a d ı s ö y l e n i n c e o kız i s t e r s e i t i r a z d a e d e b i l i r . F a k a t M a m a S a n
s a h i b i n e s ö y l e . Kızın s e ç t i ğ i m - e r k e ğ e İ t i r a z e d e c e k k a d a r k a ­
b a o l d u ğ u n u d a s a n m ı y o r u m . A y r ı c a ş u n u d a M a m a San'a- s ö y ­
l e : K i k u , s a d e c e M i s h i m a ' d a b i r i n c i sınıf b i r g e y ş a d ı r . Yedo,.
Osaka veya Kyoto'da öyle sayılmaz. O n u n için Osako, Y e d o ve-
ya Kyoto fiyatı -depr4vi}snima~lTyâtına göre p a r a vereceğim.»
«Evet, haklısınız e f e n d i m . »
Toranaga m e m n u n memnun, o n a baktı. Mariko üstünde
b a m b u desenleri olan açık yeşil bir k i m o n o giymiş, koyu yeşil
bir kuşak bağlamıştı. Şemsiyesi de t u r u n c u y d u . Geniş kenarlı
ş a p k a n ı n a l t ı n a t o p l a d ı ğ ı g ü r s i y a h s a ç l a r ı , m a v i m s i b i r ışıkla
parlıyordu. T o r a n a g a , M a r i k o ' y u g e n ç kızken Diktatör G o r o d a
dahil" pek ç o k kimsenin istemiş o l d u ğ u n u anımsadı. Hatta he­
nüz Taiko olmayan general Nakamurra da kızı k e n d i s i n e v e r ­
mesi için d i k t a t ö r e yalvarmıştı.' Toranaga, B u n t a r o ölmüş olsay­
d ı , diye d ü ş ü n d ü . M a r i k o resmi m e t r e s l e r i m d e n biri olmayı ka­
bul eder miydi? Daima tecrübeli kadınları, dulları ve boşanmaş
eşleri beğenirdi Toranaga. Fakat onların çok güzel, çok akıllı,
çok genç veya çok soylu olmalarını da İstemezdi. Çünkü bu
tipler insanın başına dert açarlardı.

T o r a n a g a kendi k e n d i n e g ü l d ü . «Ona böyle bir şeyi asla

teklif e t m e y e c e ğ i m . Ç ü n k ü yaşının uygun olması dışında o n d a
r e s m i b i r m e t r e s t e i s t e m e d i ğ i m h e r ş e y var.»
«Şimdi d e senin d ü ş ü n c e n i ö ğ r e n m e y i istiyorum, M a r i k o
San.»
Genç kadın sanki hiçbir derdi y o k m u ş ve Toranaga'yla
da eşltmiş gibi neşeli bir tavırla cevap verdi. «Önce Lord Za-
taki'yle gizlice anlaşmalısınız. Ya bunu biliyorsunuz ya da
üvey kardeşinizle sırf İshido'yu k a n d ı r m a k için y a l a n d a n bo­
z u ş t u n u z . A y r ı c a s i z a s l a ö n c e s a l d ı r m a y a c a k s ı n ı z . Kızıl G ö k -
yüzü'nü açıklamanız da buradakileri oyalamak içindi. Bu da
İshido'nun aklını karıştıracaktır. Ç ü n k ü b u r a d a k i ve Yedo'daki
c a s u s l a r ı s i z i n p l a n ı n ı z ı o n a h a b e r v e r e c e k l e r d i r . B u a r a d a siz iki
a y d a müttefikler bulacak ve İshido'nun koalisyonuna da son
vereceksiniz. Ayrıca onu Osaka Ş a t o s u n d a n çıkarmalısınız. Bu­
nu yapamazsanız o kazanacaktır. Daha d o ğ r u s u hiç olmazsa
siz Şcgun'İuğu kaybedersiniz.»

T o r a n a g a ' n ı n n e ş e l i h a l i k a l m a d ı . «Bu k o n u d a d ü ş ü n c e m i
d a h a ö n c e söyledim.»
M a r i k o , neşeli ve m u t l u y d u . «Lütfen beni bağışlayın ve bi­
r a z s a b ı r l ı o l u n , l o r d u m . B e n N a g a S a n ' ı n h a k l ı o l d u ğ u n a İna-
 — 273 —

n i y o r u m . S i z Şög^mrMaimaksLmz^ Y o k s a ; İmparatorluğa efe, M î -

rccwara'yo da gereken çekikte hizrneTBtmsmişkayıtırsınız.»
«Böyle bir şey s ö y l e m e y e nasıl c e s a r e t ediyorsun!»
M a r i k o a d a m ı n h i d d e t i n e d e a l d ı r m a d ı . «Size L a d y O c h i -
ba'yla e v l e n m e n i z i salık v e r i r i m . Y a e m o n ' u n y ö n e t i m i ele a l m a ­
s ı n a d a h a s e k i z yıl v a r . B u d o b i r s o n s u z l u k s a y ı l a b i l i r . İ n s a n
değil sekiz yılda, sekiz a y d a ne o l a c a ğ ı n ı bilemez.»
«Bütün a i l e n sekiz g ü n d e d ü n y a y ü z ü n d e n silinebilir!»
«Evet, l o r d u m . F a k a t b u n u n s i z l e , g ö r e v i n i z l e v e ülkeyle
bir ilgisi y o k , N a g a S a n haklı. G ü ç v e r e b i l m e k i ç i n ö n c e g ü c e
s a h i p o l m a k gerekir.» S o n r a alaylı bir ciddilikle ekledi. «Sadık
d a n ı ş m a n ı n ı z s e p u k k u y a p a b i l i r m i a r t ı k ? Yoksa 1 b u n u daha
sonraya mı bırakayım?» Birden bayılma taklidi yaptı kadın.
T o r a n a g a o n u n inanılmaz küstahlığı karşısında ağzı açık
kalmıştı. A m a sonra kahkahalarla gülerek yerleri yumrukladı.
K o n u ş a c a k h a l e g e l i n c e d e , «Seni a s l a a n l a y a m a y a c a ğ ı m , M a ­
riko San:» dedi.
«Ah, f a k a t anlıyorsunuz, e f e n d i m . B u sadık uyruğunuzun
g ü l d ü r m e s i n e izin verdiniz. S ö y l e m e s i g e r e k e n şeyleri a ç ı k l a ­
masını kabul ettiniz. Küstahlığımı da affediniz.»
Toranaga, dostlukla gülümsedi. «Neden affedecekmişim?
Neden?»
Kadın, «Rahibeler yüzünden,» diye karşılık verdi.
«Ah, onlar!» A d a m birden ciddileşti.
«İşte bu y ü z d e n O s a k a ' y a gitmeliyim.»
T o r a n a g a , «Evet,» d i y e m ı r ı l d a n d ı . « B i l i y o r u m . »

•*

33

Blackthorn© günlerdir Moriko'yu g ö r m e m i ş t i . Birkaç kez

Omi'nin e v i n e k a d a r g i t m e y i d ü ş ü n m ü ş , s o n r a b u n u k e n d i s i n e
y e d i r e m e m i ş t i . F u j i k o s ı k sık k a d ı n ı z i y a r e t e g i d i y o r d u , ama
o n u n d a b i r şey s ö y l e d i ğ i y o k t u . S o n u n d a B l a c k t h o r n e , N a g a

Şogun — F: 18
 — 274 —

tarafından Toranaga'nın cturdı^^düzlüğ^gotürü\ünce genç

kadını görebitdt. ~~~~~
T o r a m a g o ' n ı n i ş a r e t i ü z e r i n e b a ğ d a ş k u r a r a k a d a m ı n kar­
şısına g e ç t i . K a d ı n a b a k m a y ı istiyor, o n u n y a n ı n d a olduğuna
seviniyordu. O sırada Mariko'nun savaştan sözettiğini anladı.
K a d ı n y a k ı n d a savaş çıkacağını s ö y l ü y o r d u , «Ben b u r a d a n g i ­
diyorum., A n j i n S a n , Siz de b e n i m l e g e l e c e k s i n i z . Ben O s a k a ' d o
k a l a c a ğ ı m . F a k a t s i z g e m i n i z i s a v a ş i ç i n h a z ı r l a m a k ü z e r e Ye-
do'yc gideceksiniz...» A m a sözleri yarım kaldı.
B i r d e n e t r a f a inanılmaz bir sessizlik ç ö k t ü .
Sonra yer sarsılmaya başladı.
Biackthorne'a ciğerleri patlayacakmış gibi geldi. Benliği­
n i n her hücresi paniğe kapılmış haykırıyordu sanki. Ayağa
"kalkmaya çalıştı, a m a b a ş a r a m a d ı . Muhafızların da aynı şekil­
de çaresiz kaldıklarını g ö r d ü . Toranaga'yla M a r i k o el ve ayak­
larıyla yerlere tutunmaya çalışmaktaydılar, O korkunç ses h e m
topraklardan, hem gökyüzünden geliyordu. Neredeyse kulakla­
rının zarları p a t l a y a c a k t ı . B l a c k t h o r n e ö ğ ü r m e y e b a ş l a d ı . Tit­
reyen, topraklara yapışmış, durmadan öğürüyordu.
Kuzeydeki dağdan kayan toprak ve taşlar aşağıdaki vadi­
ye indi. S o m u ray kampının yarısı o r t a d a n kalktı. Blackthorne
ellerinin üstünde doğruldu.
Birden sarsıntı kesildi.
T o p r a k eskisi gibi sağlam ve hareketsizdi. Adamın elleri,
dizleri ve v ü c u d u kontrol edilmeyecek şekilde titriyordu. O t u ­
rup soluk a l m a y a çalıştı.
Fakat o anda yine yerden homurtular yükseldi. İkinci dep­
r e m başlamıştı. Hem bu çok d a h a şiddetliydi. Sonra1 düzlüğün
ilerisinde yerin yarıldığını f a r k e t t i . Çatlak g i t t i k ç e d a h a geniş­
l e y e r e k i n a n ı l m a z b i r hızla o n l a r a y a k l a ş t ı . B i r m e t r e i l e r i d e n
g e ç i p yoluna devam etti. Blackthorne sağlam toprak olması
gereken yerde uçuruma benzeyen çatlağın ağzında sallanan
Toranaga; ve M a r i k o ' y a i n a n a m a y a n gözlerle baktı. Sonra To-
ranaga'nın; bu yarığa d ü ş t ü ğ ü n ü g ö r d ü . Bu bir k â b u s t a n fark­
sızdı. O a n d a s e r s e m l i k t e n k u r t u l a r a k s a ğ eliyle T o r a n a g a ' n m
kuşağını yakaladı. Yer rüzgâra t u t u l m u ş bir y a p r a k gibi t i t r i ­
yordu.
 — 275 —

Yarık o n beş m e t r o derinliğinde, sekiz m e t r e genişliğinde

vardı ve ö l ü m kokuyordu. Çamur ve taşlar yukarıdan yağıyor,
Toranaga'yı beraber g ö t ü r m e y e çalışıyordu. Blackthorne eliyle
ayağıyla tutunabileceği bir yer arıyor, kendisine yardım etme­
s i i ç i n T o r a n a g a ' y a * b a ğ ı r ı y o r d u . S o n u n d a y a r ı sersem* h a l d e k i
T o r a n a g a ayaklarını yarığın yanına dayayabildi ve B l a c k t h o r n e
da o n u sürükleyerek dışarıya çıkardı.
Birden bütün homurtular durdu ve yer sarsılması da kesil­
di.
M u h a f ı z l a r kalkıp Toramağa'nım y a n ı n a k o ş a c a k oldular,,
ama a d a m bir b u y r u k l a onlara engel oldu. Beklemelerini söy­
ledi.
Blackthorne da yerde oturmuş, otlara doladığı tırnaklan
kırılmış, k a n a y a n p a r m a k l a r ı n a b a k ı y o r d u . «Ne z a m a n g ü v e n ­
de olacağız?»
Mariko cevap vermedi. Yerdeki çatlak onu büyülemişti
s a n k i . Y ü z ü ç a m u r i ç i n d e k a l m ı ş , k i m o n o s u y ı r t ı l m ı ş t ı . İki s a n ­
dalı da a y a ğ ı n d a n çıkmıştı. Şemsiyesi de k a y b o l m u ş t u . Blackt­
horne ayağa kalkarak onu çatlağın yanından uzaklaştırıp yere
o t u r t t u . S o n r a T o r a n a g a ' y a b a k t ı . « İ k a y a d e s u ket?»
Toranaga k o n u ş a c a k halde değildi. Göğsü körük gibi kal­
kıp k a l k ı p i n i y o r d u . Kolları ve b a c a k l a r ı y a r a bere içindeydi.
Eliyle işaret e t t i . O n u y u t m a y a k a l k a n ç a t l a k artık iyice d a r a l ­
mıştı.
B l a c k t h o r n e o m u z s i l k t i . «Karmcî.»
Toranaga yüksek sesle geğirdi. S o n r a t ü k ü r d ü ve t e k r a r
geğirdi. O n d a n sonra parmağıyla o çatlağı işaret ederek k ü ­
fürler yağdırmaya başladı. Blackthorne her sözü anlamıyordu
a m a a d a m ı n bela o k u d u ğ u n u a n l a m ı ş t ı . «KarrrjG'nın d a belasını
v e r s i n . D e p r e m i n d e , y e r d e k i ç a t l a ğ ı n da. Kılıcımı k a y b e t t i m .
O n u n d a belasını versin!»
B l a c k t h o r n e sağ o l d u ğ u için birden neşelenerek g ü l m e y e
başladı. Bir an s o n r a Toranaga da kahkahalar a t m a y a koyul­
d u . Onların neşesi Mariko'ya da geçti.
Muhafızlar yerlerinden kımıldamadan Toranaga'nın buy­
ruk vermesini bekliyorlardı. Doğuda Yabu, Omi ve Buntaro di­
ğ e r m u h a f ı z l a r l a b i r y a r ı ğ ı n yanında* duruyorlardı. İgurashr
 — 276 —

'kaybolmuş, toprak onu yutmuştu.

B l a o k t h o r n e birden ç o k huzurlu ve m u t l u o l d u ğ u n u hisset­
ti. Artık gururla samuray olduğunu düşünüyordu. Yado'ya
gemisine, savaşa gidecekti. Toranaga'ya sormak istediği pek
ç o k soru vardı, ama o da kendi düşüncelerine dalmıştı. Onu
. rahatsız e t m e n i n anlamı y o k t u . Sırtüstü yatıp g ö k y ü z ü n e baktı.
Toronogo'mn birden ciddi konuştuğunu duydu. «Dom», An-
. |in S a n . N e h ? D o m e . »
«Rica e d e r i m . Bir şey değil b u s a d e c e görev,» diye Japon­
ca cevap verdi Blackthorne. Sonra kadına baktı. «Mariko San,
l ü t f e n b e n i m y e r i m e a ç ı k l a r mısınız? Artık karmş d e d i ğ i n i z za­
m a n ne d e m e k istediğinizi biliyorum. Her şey çok d a h a berrak,
B e l k i d e b u k a d a r k o r k m a k z i h n i m i açtı.»
Kadın bu sözleri aktarınca' T o r a n a g a başını salladı.
« L o r d T o r a n a g a ! m e m n u n k a l d ı . A n j i n S a n . Kcırmc; b i l g i n i n
'başlangıcıdır. O n d a n sonra sabır gelir. Sabır çok önemlidir.
G ü ç l ü olanlar sabredebilenlerdir, Anjin San. Sabır yedi d u y g u n u ­
za engel o l m a k d e m e k t i r . Bu d u y g u l a r da nefret, hayranlık, ne­
şe, endişe, hiddet, üzüntü ve korkudur. Bu yedi d u y g u y a kapıl­
m a z , s a b r e d e r s e n i z kısa s ü r e s o n r a S o n s u z l u k l a u y u m s a ğ l a r s ı ­
nız.»
«Bunlara inanıyor musunuz, M a r i k o San?»
«Evet. S a b ı r l ı o l m a y a d a ç a l ı ş ı y o r u m , a m a b u ç o k zor.»
B l a c k t h o r n e y e r i n d e n k a l k a r a k ilerledi. Yarığın yanında
d u r a r a k elini b u n u n içine s o k t u . Biraz uğraşınca aradığını bul­
d u . E l i n d e F u j i k o ' n u n kılıcı v a r d ı . N e y s e ü s t ü t o p r a k l a n m ı ş ı ç i ­
z i l m i ş k ı n d a n ç ı k m a m ı ş t ı kılıç. T o r a n a g a ' n ı n ö n ü n d e e ğ i l e r e k
b i r s a m u r a y g i b i k ı l ı c ı s u n d u . « D o z o T o r a n a g a S a m a , Kmu- sa­
murca m s a m u r a ! , n e h ? » ' R i c a e d e r i m L o r d T o r a n a g a , ' d e m i ş ­
t i . 'Bir s a m u r a y d a n diğerine. Öyle değil m i ? '
« D o m o , A n j i n San.» K w a n t o L o r d u b u kılıcı k a b u l e d e r e k
kuşağına s o k t u . S o n r a gülümseyerek eğilip Blackthorne'un o m ­
z u n a vurdu. «Tomo, neh?» 'Dostuz değil mi?'
«Domo.» B l a c k t h o r n e başını çevirdi ve birden y ü z ü n d e n gü­
lüşü siliniverdi. Köyün olduğu yer d u m a n d a n görülmüyordu.
H e m e n g i d i p F u j i k o ' y a b a k m a k için T o r a n a g a ' d a n izin istedi.
«Toranaga S a m a gidebileceğinizi söylüyor. Kendisini bu
 — 277 —

a k ş a m y e m e ğ i n d e kalede göreceğiz. Sizinle k o n u ş m a k istediği

şeyler varmış.»
Blackthorne köye döndü. Burası altüst olmuş, yol bile bo­
z u l m u ş t u . Yer yer evler yanıyor, köylüler su taşıyorlardı. O m i '
n i n evi bir y a n a yatmıştı. Kendi e v i y s e kül o l m u ş t u .

34

F u j i k o y a r a l a n m ı ş , h i z m e t ç i s i N i g a t s u ö l m ü ş t ü . İlk s a r s ı n ­
tıda' e v i n o r t a d a d i r e k l e r i ç ö k m ü ş v e m u t f a k t a k i a t e ş l e r e t r a f a
dağılıvermişti. Fujiko'yla Nigatsu düşen kirişlerden birinin al­
t ı n d a k a l m ı ş l a r d ı . H i z m e t ç i kız y a n a r a k ö l m ü ş t ü . F u j i k o ' y u ç e ­
kip kurtarmışlardı. Diğer hizmetçi ve uşaklar yaralanıp berelen­
mekle birlikte sağdılar. Hepsi de Blackthorne'u sapasağlam
g ö r ü n c e pek sevindiler.
Fujiko evden kurtarılmış, bahçe duvarının yanına serilmiş
b i r ş i l t e y e y a t ı r ı l m ı ş t ı . Yarı b a y g ı n d ı k a d ı n . A m a B l a c k t h o r n e ' u
k a r ş ı s ı n d a g ö r ü n c e a z k a l s ı n a ğ l a y a c a k t ı . B i t k i n b i r s e s l e , «Ya­
r a l a n m a d ı ğ ı n ı z i ç i n B u d a ' y a ş ü k ü r l e r o l s u n , A n j i n San,» d e d i .
Kadının bacakları ve kalçaları fena yanmıştı. Doktor çay
ve diğer bitki sularına batırılmış bezleri o n u n b a c a k l a r ı n a sa­
r a r a k acısını h a f i f l e t m e y e çalışıyordu.
Blackthorne daha sonra doktora kadının d u r u m u n u sordu.
A d a m , Lady Fujiko'nun g e n ç v e g ü ç l ü o l d u ğ u n u , o n u n için d e
iyileşeceğini söyledi.
Blackthorne zarar görmemiş olan bahçe kapısında durdu.
Buntaro'nun okları hâlâ soldaki d i r e ğ e saplıydı. Dalgın bir t a ­
vırla bunlardan birine d o k u n a r a k üzgün üzgün, Karma, diye
düşündü. Onun yanması da karma,
Fujiko'nun yanına giderek hizmetçilerden birine çay ge­
tirmesini söyledi. Kadının çayı içmesine yardım etti. S o n r a o
u y u y a n a v e y a u y u m a t a k l i d i y a p a n a k a d a r da; e l i n i t u t t u . U ş a k ­
ları e v d e n k u r t a r a b i l d i k l e r i şeyleri bir y a n a yığmış, b i r k a ç k ö y ­
l ü n ü n yardımıyla g e ç i c i bir barınak y a p m a y a çalışıyorlardı. Da-
 — 278 —

n o sonra: yeni e v i yapılana k a d a r Biackthorne'la Fujiko'nun

k a l e d e k a l a c a k l a r ı n a : d a i r h a b e r g e t i r d i b i r s a m u r a y . İki d e t a h ­
tırevan getirilmişti. Blackthorne genç kadını usulca kaldırıp
b u n l a r d a n birine yatırdı ve diğerini de savarak yürüyeceğini
söyledi. Y a ğ m u r başlamıştı, a m a a l d ı r m a d a n ilerledi.

Bir a r a başını kaldırınca k a r ş ı d a duran Omi'yi gördü.

A d a m yeni ütülenmiş k i m o n o s u n u n üstüne pirinç samanından
yapılmış y a ğ m u r l u ğ u n u giymişti. Sivri tepeli b a m b u şapkası y e ­
ni yıkanmış saçlarını yarı yarıya örtüyordu.
O m i hâlâ d u m a n ı t ü t e n yıkıntıları işaret etti. «Kerrna, A n j i n
San.»
«Öyle.» B l a c k t h o r n e y ü z ü n d e k i y a ğ m u r d a m l a l a r ı n ı s i l d i .
O m i evini işaret etti. « H a m a m ı m a bir şey o l m a d ı . Kullan­
mayı ister miydiniz?»
B l a o k t h o r n e t e ş e k k ü r ederek Omi'min peşisıra b a h ç e yo­
lunda ilerledi. M u r a ' n ı n başkanlığındaki u ş a k ve köylüler, evi
daha şimdiden onarmaya başlamışlardı. Omi işaretler ve basit
kelimelerle uşakların yangını vaktinde söndürdüklerini anlattı.
B l a c k t h o r n e ' u n evi de eskisi gibi o l a c a k t ı . « B u n u n İçin bir haf­
t a g e r e k , A n j i n S a n . Ü z ü l m e y i n . F u j i k o S a n iyi b i r idarecidir.
Kendisi masrafları Mura'yla halleder ve eviniz eskisinden d a h a
d a iyi o l u r . »
Omi hamama bakan adamlarına seslendi. Uşaklar hemen
İngiliz! g ö t ü r ü p bir duvarı ç a t l a m ı ş h a m a m a soktular. Burası
o n u n eski banyosundan çok daha lükstü. Blackthorne soyunup
k ü ç ü k tabureye o t u r d u . Uşaklar onu sabunlayıp yıkadılar, s o n ­
ra kaynar suya girdi. O anda b ü t ü n dertleri uçup gitti.
«Fujiko iyileşecek. Ben talihli bir adamım. Toranaga'yı
kurtardığım için talihliyim. D e p r e m d e bana bir şey olmadığı için
talihliyim.»
O m i daha s o n r a B l a c k t h o r n e ' u aksi suratlı, dişsiz bir kadın
o l a n annesiyle tanıştırdı. İngiliz, Mariko'dan öğrendiklerini
a n ı m s a y ı p yaşlı k a d ı n ı n hatırını s o r d u . O m i ' n i n a n n e s i kıkır k ı ­
kır g ü l ü p ağzını ş a p l a t t ı . S o n r a y a n t a r a f a b a k a r a k k a ş l a r ı n !
 — 279 —

ç a t t ı . «Çabuk ol! A n j i n S a n çayını sıcak istiyor.»

Çayları getiren hizmetçinin yaranda duran genç kadın
Blackthorne'un soluğunu kesti. Sonra anımsadı onu. İlk k e z
köy alanından geçerken Omi'nin yanında gördüğü kadın değil
miydi o?
O m i a k s i b i r s e s l e k o n u ş t u . «Bu d a k a r ı m . »
K a d ı n y e r i n i a l ı p e ğ i l e r e k s e l a m v e r i n c e B l a c k t h o r n e , «Ba­
na o n u r verdiniz,» d e d i .
Omi'nin annesi homurdandı. «Onun tembelliğini bağışlayın.
Çayınız sıcak mı bari?»
« T e ş e k k ü r e d e r i m . Ç a y ı m ç o k lezzetli.» Y a ş l ı k a d ı n ı n g e l i n i ­
n i n adını s ö y l e m e d i ğ i n i f a r k e t m i ş t i . F a k a t b u n a d a şaşmadı,
M a r i k o ona Japon toplumunda kayınvaldelerin üstün durumu­
nu anlatmıştı.

Blackthorne çenesinden çaylar akan yaşlı kadına bakar­

ken, o n u n gelini üstünde büyük nüfuzu olduğunu düşündü. Bu
kocakarı isterse gelinini öldürtebilir, boşatır veya kovabilirdi.
A m a evin reisi o l a n o ğ l u n u n da bunları k a b u l e t m e s i g e r e k i y o r ­
d u tabiî. O m i b u kadının her d e d i ğ i n i y a p a c a ğ a benziyordu.
M idari son d e r e c e güzeldi. Gür siyah saçları oval yüzünü çer-
ç e v r e l i y o r d u . H a t t a M a r i k o ' d a n d a g ü z e l d i . F a k a t onda* M a r i k o '
nun ateşi ve g ü c ü yoktu,
O m i ve annesi Blackthorne'un y e m e ğ e kalması için diret­
tiler. A m a , o, «Özür dilerim,» diye c e v a p verdi. «Aç d e ğ i l i m . Bu
g e c e Lord Toranaga'yia yemek y e m e m gerekiyor.»
Yaşlı k a d ı n h e y e c a n l a n d ı , «Oh s o d e s t i ! O n u n h a y a t ı n ı k u r ­
t a r m ı ş s ı n ı z . Biz o n u n u y r u k l a r ı o l a r a k ç o k m ü t e ş e k k i r i z . »
«Bir ş e y d e ğ i l . B e n g ö r e v i m i y a p t ı m . »
«Her şeyi yaptınız, A n j i n San. O m i San ve L o r d Yabu da
hepimiz gibi size t e ş e k k ü r borçlular.»

O sırada dışarıdan nal sesleri geldi. Bir g r u p atlı e v i n y a ­

kınında durdu. Naga eyerden atlayarak bahçeye girdi. B ü t ü n
k ö y l ü l e r işi b ı r a k a r a k d i z ü s t ü ç ö k t ü l e r . N a g a o n l a r a d e v a m e t ­
meleri için bir işaret y a p t ı ,
«Sizi r a h a t s ı z e t t i ğ i m i ç i n ö z ü r dilerim, Omi San. Fakat
beni Lord Toranaga gönderdi.»
 — 280 —

«Rica e d e r i m . Beni rahatsız e t m i y o r s u n u z . L ü t f e n bize ka­

tılın.» M i d o r i d e h e m e n k e n d i y a s t ı ğ ı n ı g e n c e v e r e r e k y e r l e r e
k a d a r eğildi. «Cay mı, s a k e mi, Naga Sama?»
N a g a o t u r d u . «İkisini d e i s t e m e m . T e ş e k k ü r e d e r i m . S u s a ­
madım.»
Naga'nın acelesi olduğu belliydi, a m a Omi yine de gereken
bütün sözleri söyledi. Sonunda g ö r g ü kurallarının gerektirdiği
s ö z l e r b i t i n c e , « N a g a San,» d e d i , « L o r d T o r a n a g a i ç i n y a p a b i ­
l e c e ğ i m b i r ş e y v a r mı?»
«Kendisi b u a k ş a m y e m e k t e n s o n r a sizi g ö r m e y i istiyor.
B ü t ü n subayların katılacağı bir toplantı yapılacak.»
«Bundan şeref duyarım.»
«Anjin San, babamı kurtardığınız için size t e ş e k k ü r e t m e k
isterim.» G e n ç m e m n u n l u k l a o n a baktı. «İsterseniz b e n i m l e ge­
lebilirsiniz.»
« T a b i i . B u b a n a z e v k verir.»
Yine selamlar verildi ve hepsi eğildiler. Blackthorne da bir
a t a bindi. Kaleye doğru giderken Omi'yi düşünüyordu. Omi ken­
disiyle d o s t olmayı istiyordu. B a n y o d a n s o n r a sırtına giydiği
k i m o n o y u bile o vermişti. Fakat o yaptıklarından s o n r a . . . Blac­
k t h o r n e kendi kendine, «Asla o n u unutmadım,» d e d i . «Fakat
aslındaı b u d a k a r m a değil m i y d i ? Ben d e O m i ' n i n y e r i n d e o l ­
saydım aynı şeyi y a p m a z mıydım?»
Kaleye yaklaştıkları sırada, Naga atının dizginlerini çekti.
«Anjin San?»
«Hol.»
«Lord Toranaga'yı kurtardığınız için size b ü t ü n kalbimle
teşekkür etmek istiyorum. Dostunuz o l m a m a izin verin...»
Blackthorne'un anlayamadığı sözler söyledi.
«Özür dilerim. A n l a y a m a d ı m . Korite iru mu?»
«Ah b e n ö z ü r d i l e r i m . B u . . . b u ' b o r ç ' d e m e k t i r . S a d e c e si­
ze 'borçlu o l d u ğ u m u söyledim.»
«Bu b e n i m g ö r e v i m d i , nen?»
«Evet. Ö y l e d e o l s a size bir h a y a t b o r ç l u y u m . »

«Toranaga Sama topların barutu ve güllelerin tekrar ge-

 — 281 —

m i n i z e k o n d u ğ u n u s ö y l ü y o r , D e n i z e açı l o b i I m e n i z i ç i n n e k a d ö r
hazırlık y a p m a n ı z gerekiyor?»
« B u g e m i n i n d u r u m u n a b a ğ l ı . G e m i y e iyi b a k m ı ş l a r s a s o ­
r u n yok.»
« G e m i iyi d u r u m d a y m ı ş . Y e d o l i m a n ı n a ç e k i n c e iyi bakıl­
m a s ı i ç i n emir v e r i l m i ş . G e m i n i n iyi d u r u m d a o l d u ğ u n u k a b u l -
e d e r s e k s a v a ş i ç i n n e k a d a r z a m a n d a hazırlonabilirsirMZ?»

Blackthorne'un kaibi deli gibi ç a r p m a y a başladı, «Kiminle

savaşacağım, M a r i k o San?»
«Efendim kiminle savaşmayı istediğinizi soruyor.»
B l a c k t h o r n e günlerdir gizli g i z l i t a s a r l a d ı ğ ı ş e y i o a n To-,
r a n a g a ' y a a ç m a k l a k a z a n ç l ı ç ı k a b i l e c e ğ i n i d ü ş ü n d ü , H e m o gün
T o r a n a g a ' n ı n hayatını kurtardığı için kendisine bazı h a k l a r ta­
n ı n a c a ğ ı n ı u m u y o r d u . « B u yıl k i k a r a g e m i y l e . »
M a r i k o şaşırdı. «Nee?»
« K a r a gemiyle. L o r d T o r a n a g a b a n a izin v e r s i n . Gerisini
ben hallederim. G e m i m ve biraz da yardımla... o n u n b ü t ü n y ü ­
k ü n ü b ü t ü n i p e k l e r i , g ü m ü ş v e a l t ı n l a r ı bölüşürüz.»

M a r i k o güldü, a m a T o r a n a g a kaşlarını çattı.

«Efendim, dost bir ulusa savaş açmanın bağışlanmaz bir
h a t a o l d u ğ u n u söylüyor. Portekizliler J a p o n y a için gerekli.»
« E v e t , b u a n d a öyle. F a k a t a s l ı n d a o n l a r b e n i m k a d a r L o r d
Toranaga'nın da düşmanları. Zaten onların yaptıkları hizmet­
l e r i n ç o k d a h a i y i s i n i y a r ı f i y a t ı n a biz d e y a p a b i l i r i z . »
«Efendim, 'Belki,' diyor. Fakat Çin'in sizinle t i c a r e t yapa­
cağına inanmıyor. İngilizler ve Hollandalılar şimdilik Asya'da
güçlü d e ğ i l l e r v e bizim d e v a m l ı i p e ğ e i h t i y a c ı m ı z var.»
« K e n d i s i h a k l ı t a b i i . A m a b i r , i k i yıl s o n r a h e r ş e y d e ğ i ş e ­
cek. O vakit Lord Toranaga bana inanacak. Başka bir teklifte
bulunayım, B e n zaten Portekiz'le savaştayım. Karadan üç mil
ö t e s i u l u s l a r a r a s ı s u l a r sayılır. G e m i y i o r a d a y a k a l a r v e i s t e d i ­
ğim limana götürerek satabilirim. Kendi gemim' ve personelim­
le bu ç o k kolay olur. Birkaç hafta veya bir ay k a r a gemiyle
içindekileri Yedo'ya getirebilirim. Bunu Yedo'do satabilirim. Ge­
m i n i n y a n d e ğ e r i l i m a n v e r g i s i sayılır.»
«Lord T o r a n a g a szinle düşmanınız arasındaki şeylerin ken-
 — 282 —

'dişini i l g i l e n d i r m e d i ğ i n i söylüyor. Deniz h e r k e s e aittir. Fakat

bu topraklar bizim ve burada geçerli yasalar çiğnenemez.»
Blaokthorne tehlikeli bir konuya girdiğinin farkındaydı.
A m a altıncı duyusu ona t a m zamanında hareket ettiğini söylü­
y o r d u . T o r a n a g a b u y e m i y u t a c a k t ı . «Bu s a d e c e b i r t e k l i f t i . B a ­
na kiminle s a v a ş m a k istediğimi sordu. Beni affedin, a m a bazen
g e l e c e k l e ilgili planlar y a p m a k yararlıdır. Lord Toranaga'nın
ç ı k o r l o n n ı k e n d i çıkarlarım sayıyorum.»

'Mariko sözleri çevirince T o r a n a g a h o m u r d a n a r a k bir şey­

ler s ö y l e d i ,
«Lord T o r a n a g a akla yakın ö n e r i l e r e d e ğ e r verir. F a k a t bu
d ü ş ü n c e s a ç m a . A s l ı n d a ç ı k a r l a r ı n ı z a y r ı , f a k a t a y n ı d a olsa*
d o k u z adam., i ç i n d e b i n k i ş i b u l u n a n k o c a b i r g e m i y e n a s ı l s a l -
idırabilir?»
«Bu iş i ç i n yeni personel g e r e k e c e k tabii, M a r i k o San, Sek­
s e n ya* da* d o k s a n a d a m . E ğ i t i l m i ş d e n i z c i v e t o p ç u l a r . O n l a r ı
N a g a z o k i ' d e b u l a c a ğ ı m . P o r t e k i z g e m i l e r i n d e n alının.» K a d ı n ı n
dehşetle içini çekmesini duymazlıktan geldi. «O gemilerde bir­
k a ç Fransız, İngiliz, A l m a n veya Hollandalı bulunabilir, Onların
ç o ğ u da asidir. Ya da gemiye zorla bindirilmişlerdir. Nagasaki'
ye k a d a r g ü v e n l e gidebilirsem, biraz da g ü m ü ş veya altınım
o l u r s a her şey hallolur. D ü ş m a n d o n a n m a l a r ı n d a d a i m a hazır
p a r a y ı g ö r ü n c e t a r a f d e ğ i ş t i r e n g e m i c i l e r vardır.»
«Efendim, bir saldırıda böyle leş yiyen kargaya güvenme­
nin delilik olacağını söylüyor.»

Biackthorne, «Kabul ediyorum,» diye cevap verdi, «Fakat

g e m i y e d o l d u r m a m g e r e k e n p e r s o n e l e i h t i y a c ı m , var.»
«Efendim samurayla bizim denizcileri, t o p ç u ve gemici ola­
rak yetiştirmenin m ü m k ü n o l u p olmadığını soruyor.»
« B u n u y a p m a k k o l a y . F a k a t a y l a r alır. O n l a r g e l e c e k y ı l a
m u t l a k a h a z ı r o l u r l a r . A m a b u yıl k i k a r a g e m i y e y e t i ş e m e y i z . »
« L o r d T o r a n a g a P o r t e k i z l i l e r i n k a r a g e m i s i n e b u yıl v e y a
d a h a s o n r a saldırmak niyetinde olmadığını belirtiyor. 'Onlar
d ü ş m a n ı m değil,' diyor. 'Kendileriyle savaşta değilim.'»
«Biliyorum. Onlarla savaşta olan benim. Lütfen beni affe­
din. B u s a d e c e bir k o n u ş m a . Fakat L o r d T o r a n a g a kendisine
 — 283 —

hizmet etmemi istiyorsa, gemiye koyacak adamlar b u l m a m ge­

rekiyor.»
Kalede Toranaga'nın b a h ç e y e b a k a n özel dairesindeydiler.
Kale d e p r e m d e n hiç z a r a r g ö r m e m i ş t i . Gece ıslak ve d u r g u n d a .
Yakılan tütsülerin dumanı sivrisinekleri k o v m a k ister gibi ağıf
ağ.r y ü k s e l i y o r d u .
«Efendim geminizle şimdiki personelinizi alıp Nagazaki'ye
gidip gidemeyeceğinizi soruyor. O r a d a istediğiniz diğer a d a m ­
ları b u l a b i l e c e k m i s i n i z ? »
«Kayır, b u ç o k t e h l i k e l i olur. G ü ç s ü z o l d u ğ u m i ç i n Porte­
k i z l i l e r b e n i h e m e n y a k a l a r l a r . Ö n c e a d a m l a r ı b u l u p Yedo'ya
g e t i r m e m daha doğru olur. Gemide t a m personel ve silah olur­
s a b u s u l a r d a h i ç b i r d ü ş m a n b a r o ilişemez.»
« L o r d T o r a n a g a doksan* a d a m l a k a r a g e m i y i ele g e ç i r e b i ­
leceğinize inanmıyor.»
« O n d a n d a h a hızlı g i d e r v e k e n d i s i n i b a t ı r ı r ı m . B u n u E r a s -
ıraıs'la y a p a b i l i r i m . B u n l a r h e p d ü ş ü n c e , Mariko San. A m a
d ü ş m a n a s a l d ı r m a m a izin v e r i l i r s e m e t l e b i r l i k t e N a g a z a k i ' y e
giderim. Kara gemi orada limandaysa ona savaş bayraktarımı
g ö s t e r i r v e y o l u n u k e s m e k için açıkta: d u r u r u m . G e m i n i n t i c a ­
retini bitirmesini beklerim. Sonra rüzgâr limandan uzaklaşma­
ya uygun olunca, sanki kumanyaya ihtiyacım varmış gibi Na­
g a z a k i ' y e y a k l a ş ı r ı m . O n u n l i m a n d a n k a ç m a s ı n a İzin v e r i r i m .
S o n r a g e m i y i b i r k a ç mil u z a k t a yakalarım:. G e m i n i n s ü r a t i v e
t o p l a r ı m s a y e s i n d e işi h a l l e d e r i m . O t e s l i m : b a y r a ğ ı n ı ç e k i n c e
de tekneye kendi adamlarımdan! birkaçını bindirir ve Yedo'ya
g e t i r i r i m . G e m i d e d ö r t y ü z t o n a y a k ı n altın k ü l ç e o l m a s ı gerek.»
«Fakat k a p t a n yenilirse neden size teslim: o l s u n ? Siz e r i -
ş e m e d e n o g e m i s i n i batırır.»
İngiliz, «Genellikle k a p t a n l a r l a a n l a ş m a y a varılır. D e n i z c i ­
lerin hayatlarını bağışlar, biraz para v e r i p en yakın l i m a n a çı­
karırsanız hiçbiri karşı koymaz,» d i y e c e k t i , a m a kendisini tut­
t u . «Ama bu kez karşımda Rodrigues olacak ve o n u n ne yapa­
cağını biliyorum.» Planını a ç ı k l a m a m a y a k a r a r v e r e r e k , k o n u ş ­
t u . «Denizdeki s a v a ş l a r d a k i a d e t l e r i m i z d e n biri böyledir, işte.
B o ş y e r e c a n kaybı olmasını İstemeyiz.»
«Affedersiniz, Anjin San. Lord Toranaga bunun iğrenç bir
 — 284 —

adet olduğunu söylüyor. Kendi gemileri olsa o l s o teslim olmaya­

cağını belirtiyor.»
M a r i k o çayını y u d u m l a d ı k t a n sonra k o n u ş m a y a d e v a m et­
t i . «Ya g e m i h e n ü z l i m a n a g i r m e m i ş s e ? »
«O z a m a n açıkta doiaşır ve suları tararım. Ç o k yüklü o l d u ­
ğ u i ç i n o n u y a k a l a m a k d a h a d a kolaylaşır. Fakat o n u Yedo'ya
g e t i r m e k zorlaşır. Gemi ne z a m a n limana girecekmiş?»
« L o r d u m b u n u bilmiyor. B e l k i o t u z g ü n İçinde. B u yılki g e ­
mi erken gelecekmiş.»,
Blackthorne ödülü elde etmesinin an meselesi olduğunu
seziyordu. «O z a m a n g e m i n i n y o l u kesilir. Kendisini mevsim
s o n u e l e g e ç i r i r i m . Y a d a b i r g e c e kıyıya b a s k ı n y a p a r v e g e ­
miyi zaptederim,»
«Bu k ı y ı l a r ı m ı z a s a l d ı r m a k o l u r . L o r d T o r a n a g a , k e n d i s i d a ­
hil hiçbir «faimyo'nun J a p o n topraklarında yabancıların başka
ülkeden gelen kimselere saldırmalarına izin vermeceyeğini
söylüyor. Bu ancak İmparatorluğumuzun düşmanlarına yapıla­
bilir. Savaşçı ve personel istiyorsanız bunları Kyushu'dan b u ­
labileceğinizi de açıklıyor. J a p o n c a bilen biri K y u s h u ' d o bol
w a k o bulabilir.»
«VVako m u , M a r i k o S a n ? »
«Oh ö z ü r d i l e r i m . Biz k o r s a n l a r a wako deriz, Anjin San.
K y u s h u y ö r e s i n d e sayısız k o r s a n v a r d ı . F a k a t Taiko onların
ç o ğ u n u ortadan kaldırdı. A m a yine de zaman zaman orada kor­
s a n l a r a rastlanıyor. W a k o , yüzyıllarla Çin sahillerini kasıp ka­
v u r m u ş . Z a t e n Çin onların y ü z ü n d e n limanlarını bize kapattı.»
Sözlerini T o r a n a g a ' y a a k t a r d ı k t a n sonra, «Lordum,» diye de­
v a m e t t i . «Karaya s a l d ı r m a n ı z a asla izin v e r m e y e c e k . Fakat
Kraliçenizin düşmanlarını açık denizlerde yakalayıp istediğinizi
yapabilirsiniz tabii. Burası. Tanrıların Topraklarıdır. Size önce
d e s ö y l e d i ğ i g i b i sabırlı olmalısınız.»
«Evet, o n u n s ö y l e d i ğ i g i b i s a b ı r l ı o l m a y a ç a l ı ş a c a ğ ı m . S a ­
d e c e d ü ş m a n a saldırmak istedim. Onların Lord Toranaga'nın
da d ü ş m a n ı olduklarına bütün kalbimle inanıyorum.»
«Portekizliler L o r d Toranaga'ya! sizin d ü ş m a n o l d u ğ u n u z u
söylemişler. Tsukku S a n ve Ziyaretçi Rahip bundan eminler-
miş.»
 ^-285 —

« P e k i k a r o g e m i y i a ç ı k d e n i z d e y a k a l a y ı p i n g i l i z -boyrcfğı-
îii ç e k e r e k Yedo'ya getirirsem, ne olur? Bunu ve içindekileri
o r a d a s a t m a m a izin v e r i r misiniz?»
«Lord T o r a n a g a b u n u n şartlara bağlı o l d u ğ u n u söylüyor.»
«Savaş çıkarsa L o r d Toranaga'nın d ü ş m a n l a r ı n a bütün
1
g ü c ü m l e s a l d ı r m a m a izin verilecek mi?»

«Lordum b u n u n bir hatcımoto'nun görevi o l d u ğ u n u söylü­

y o r . Bir h a t o m c l o d a d a i m a o n u n buyruklarını dinler v e l o r d u ­
ma hizmet eder, Anjin San. Soracağınız b a ş k a bir şey var mı?
Bir s o m u r a y ve h a t e m o t o olduğunuzu hiç bir z a m a n u n u t m a m a -
iısınız.»
«Evet, b a n a v e r i l e n b u b ü y ü k o n u r u b i l i y o r u m . Yalnız b i r
s a m u r a y ı n n a s ı l b o r ç a l a b i l e c e ğ i n i ö ğ r e n e b i l i r miyim., M a r i k o
San?»
« B i r s a r r a f t a n t a b i i , A n j i n S a n . Pis b i r t e f e c i t ü c c a r d a n . »
Bu sözleri Toranaga'ya a k t a r d ı «Neden, paraya* ihtiyacınız
var?»
« Y e d o ' d a d a t e f e c i l e r v a r mı?»
«Evet. B u işi r e s m i m e t r e s i n i z e s o r s a n ı z . K e n d i s i s i z e y a r ­
d ı m edebilir. Bu o n u n görevleri arasındadır.»
«Fakat F u j i k o S a n rahatsız. Siz y a k ı n d a y o l a çıkacağımızı
söylediniz.»
«Evet, y a r ı n g i d i y o r u z . »
M a r i k o y i n e T o r a n a g a ' y i a k o n u ş t u . «Lordum*, F u j i k o S a n ' ı
gemiyle göndereceğini söylüyor. Neden b o r ç a l m a k istediğinizi
soruyor?»
«Lord T o r a n a g a ' y a hizmet edebilmem* için yeni bir perso­
nelim olması gerekiyor. Gidip Nagazaki'den denizci bulacağım.»
«Efendim Yedo'ya vardığınızda size c e v a p verecek.»
«Deme, T o r a n a g a Sama. M a r i k o San, ben Yedo'da nereye
g i d e c e ğ i m ? Bana yol gösterecek biri o l a c a k mı?»'
« O h , b ö y l e ş e y l e r i ç i n ü z ü l m e m e l i s i n i z , A n j i n S a n . Siz L o r d
T o r a n a g a ' n ı n h a t o m c t o ' l a r ı r ı d a n birisiniz.»

Toranaga o ğ l u n u çağırdı. S o n r a d o s t ç a bir tavırla konuş­

t u . «Anjin San, N a g a San'la gidin. Kendisi size kalacağınız yeri
gösterecek.»
 — 286 —

İngiliz s e l a m v e r i p çıktıktan s o n r a T o r a n a g a , Mariko'ya

d ö n d ü , «Ne d ü ş ü n ü y o r s u n ? »
«Bu a d a m Cizvitlere ve Portekizlilere düşman. İsterseniz
onları temizlemek için Anjin San'dan yararlanabilirsiniz, İkincisi
de o n u n amacı hâlâ para. Anladığım kadarıyla barbarlar sade­
ce para sayesinde güce sahip olabiliyorlarmış. Kendisi savaşın
hayat ve hayatın da ölüm demek olduğunu anlayamıyor.»
«Sen değerli bir danışmansın. Katolik o l u p da düşmanın!
fikirlerini d i n l e m e k zor değil mi?»
«Evet. F a k a t m a d a l y o n u n iki t a r a f ı n ı d a g ö r m e k gerek,
Anjin San'ın söylediklerinin ç o ğ u n u n d o ğ r u olduğu anlaşıldı,
İsponyollarla Portekizlilerin dünyayı bölüştükleri, rahiplerin
silah kaçırdıkları d o ğ r u y m u ş . Sadakatimden kuşku d u y m a m a ­
lısınız, e f e n d i m . D u r u r n ç o k z o r d a o l s a d a i m a s i z e k a r ş ı g ö r e v ­
lerimi yerine getireceğim.»
« T e ş e k k ü r ederim*. A n j i n S a n ' ı n s ö y l e d i k l e r i ç o k ilginçti.
Evet, s a n a t e ş e k k ü r e d e r i m , M a r i k o S a n . Değerli bir d a n ı ş m a n ­
sın. B u n t a r o ' d a n b o ş a n m a n için e m i r v e r e y i m mi?»
«Efendim?»
«Ne d i y o r s u n ? » ,
, R u h u , «Ah, bağımsızlığa k a v u ş m a k ne zevkli olacak,» d i ­
y o r d u . Ö t e y a n d a n mantığı o n u «Kendine gel M a r i k o . Kim oldu­
ğ u n u u n u t m a . 'Sevgi'nin bir barbar sözü o l d u ğ u n u unutma!» di­
ye uyarmaktaydı.
T o r a n a g a bu d e r i n sessizlikte o n u seyrediyordu. Evet o
bir şahin, diye d ü ş ü n ü y o r d u . Fakat o n u hangi a v a karşı kullan­
malıyım?
M a r i k o s o n u n d a m ı r ı l d a n d ı . «Hayır, l o r d u m . T e ş e k k ü r e d e ­
r i m , a m a hayır.»
«Anjin S a n , a c a y i p bir a d a m , nen? Kafası hayallerle d o l u .
O n u n sözlerini ciddiye almamalıyız. Portekizlilere ya da kara
gemiye saldıracağını sanması saçma.»
M a r i k o durakladı. «Bence b u n l a r olabilir.»
T o r a n a g a kesinlikle, «Ben k a b u l e t m i y o r u m , » d i y e c e v a p
verdi. «Fakat A n j i n San'Ia savaş gemisini dengeyi sağlamak
için diğerlerine karşı kullanmak düşünülebilir. Omi'nin dediği
gibi b u a r a b a r b a r l a r d a n bazı şeyleri ö ğ r e n m e m i z gerek. T o p -
 — 287 —

l o n t ı d ö d a b u l u n u p ç e v i r m e n l i k y a p a c a k s ı n . T e ş e k k ü r ederimi,
M a r i k o S a n . B u g e c e K i k u ' n u n a n l a ş m a s ı n ı satın almaik için
ç a y h a n e y e g i d e r k e n Anjin San'ı da götür. Resmi m e t r e s i n e ge­
r e k e n hazırlıkları y a p m a s ı n ı da söyle. A n j i n San'ı armağanian-
dırmaiıyız, « e h ? »
«Hal.»
M a r i k o ç ı k a c a ğ ı sırada: t e k r a r k o n u ş t u a d a m , «İshido'ylaı
aramdaki iş halledilince boşanmamı sağlayacağım.»

Y ü z elli s u b a y s ı r a l a n m ı ş b e k l i y o r l a r d ı . Y a b u , O m i v e B u n ­
t a r o en öndeydiler. Mariko yan tarafta, Blackthorne'un yanın­
da d u r u y o r d u , T o r a n a g a muhofıztorıyla gelerek onların karşısı-
sına yerleştirilmiş olan tek ipek yastığa o t u r d u . Yine onlara
savaş planını anlattı. Fakat b u n u n pek b ü y ü k b ö l ü m ü n ü ken­
d i s i n e ö z g ü n e d e n l e r l e g i z l e m e y i u y g u n b u l m u ş t u . Toranaga>,
«Saldırı alayı g e m i y l e Yedo'ya gidecek,» diye s ö z l e r i n e d e v a m
e t t i . «Toda B u n t a r o S a n alay komutanıdır. Kasigi O m i S a n d a
i k i n c i k o m u t a n . L o r d Y a b u , siz d e İzu d a s e f e r b e r l i k i l a n e d e ­
ceksiniz. Altı bin askeri sınıra yığacaksınız. Böylece İkawa
Jlkkyu'nun yolumuzu kesmesini önleyeceğiz. Yağmurlar durun­
ca İshldo, Kvvanto'ya saldıracaktır...»
Omi, Yabu ve B u n t a r o aslında Toranaga'nın y a ğ m u r mev­
s i m i n d e saldırıya girişeceğini biliyorlardı. Bu bilgiyi gizli t u t ­
masının ç o k u y g u n o l d u ğ u n u d ü ş ü n d ü l e r O m i , o y a ğ m u r l u mev­
simde Shinano dağlarında savaşmalarının büyük olaylara yol
a ç a c a ğ ı n ı d ü ş ü n ü r k e n pek heyecanlıydı. Bu aslında çılgınlıktı,
1
a m a y a p a b i l e c e k l e r i başka, bir şey de yoktu . Kendisi ikinci ko­
mutanlığa yükselmişti. Buna sevinmekle birlikte yine de çılgın­
lık, d i y e d ü ş ü n d ü . T o r a n a g a k u z e y y o l u n d a z a f e r e e r i ş e b i l e ­
c e ğ i n e nasıl i n a n a b i l i y o r ?
Toranaga'yı dinlemekten vazgeçerek yine intikam mesele­
sini d ü ş ü n d ü . S a v a ş sırasında Yabu'nun ölmesini sağlayabilirdi.
Savaş sırasında...
Sonra T o r a n a g a ' n ı n «Bugün az kalsın ölüyordum,» dedi­
ğ i n i d u y d u . «Anjin S a n b e n i t o p r a k t a n ç e k i p çıkardı. Kendisi
 — 288 —

İkinci, h a t t a belki de ü ç ü n c ü kez hayatımı kurtarıyor. Hayatı­

mın, klanımın geleceği yanında bir değeri yoktur. Uyrukların
g ö r e v l e r i n e karşılık a r m a ğ a n istememeleri b u s h i c o ' d u r . Fakat
b i f e o d a l l o r d u n d a z a m a n z a m a n ö d ü l v e r m e s i g ö r e v i sayılır.»
H e r k e s heyecanla bağırırken T o r a n a g a e m r e t t i . «Anjin S a n ,
b u r a y a otur! M a r i k o San sen de şuraya!»
O m i uzun boylu a d a m ı n g i d i p Toranaga'nın g ö s t e r d i ğ i yer­
de diz çökmesini kıskançlıkla seyretti. Toranaga'nın yanınday­
d ı b a r b a r v e o r a d a k i l e r i n hepsi d e k e ş k e T o r a n a g a ' y ı biz kur­
tarmış olsaydık, diye düşünmekteydiler.
«Anjin San'a Yedo'nun güneyindeki Yokohotna balıkçı kö­
yünün civarındaki topraklar verilmiştir. Kendisi oradan yılda
i k i b i n k o k u a l a c a k t ı r . İki y ü z s a m u r a y y e t i ş t i r m e y e h a k k a z a n ­
mıştır. Kendisi Yoshi T o r a n a g a noh C i h i k i t a d a Minovvara'nın
bir hatarnoto'su ve samurayı olarak gereken haklara da sahip­
tir. B u n l a r d a n başka Anjin San'a on at, yirmi kimono, uyrukla­
rının h e p s i n e y e t e c e k s a v a ş s i l a h l a r ı y l a ' K v v a n t o b a ş a m i r a l i v e
kılavuzu rütbesi de verilmiştir.» T o r a n a g a , M a r i k o sözlerini çe­
v i r e n e k a d a r b e k l e d i ve s o n r a seslendi. «Naga San!»
N a g a h e m e n i p e ğ e sarılı p a k e d i b a b a s ı n a g e t i r d i . T o r a n a ­
ga ipeği açtı. İçinden biri kısa, biri uzun o l m a k üzere aynı bi­
ç i m d e i k i kılıç ç ı k t ı , « T o p r a ğ ı n k ı l ı ç l a r ı m ı y u t t u ğ u n u g ö r e n v e
s i l a h s ı z k a l d ı ğ ı m ı a n l a y a n A n j i n S a n , o y a r ı k t a n k e n d i kılıcını
b u l u p çıkardı. B a n a verdi. Anjin San, ben de karşılık olarak
bunları veriyorum. Bunlar ünlü usta Yoriya tarafından yapılmış­
tır. K ı l ı ç l a r ı n s a m u r a y ı n r u h u o l d u ğ u n u u n u t m a m a l ı s ı n . S a m u ­
ray ın b u n u unutması ya da kılıçları k a y b e t m e s i asla affedile­
mez.»
A d a m l a r ı n bağırmaları ve gizli hasetleri arasında Black-
t h o r n e kılıçları alıp g e r e k e n şekilde e ğ i l d i , s e l a m v e r d i . S o n r a
kılıçları kuşağına takıp t e k r a r . e ğ i l d i . « T e ş e k k ü r e d e r i m , Tora-
n a S a m a . Bana ç o k b ü y ü k o n u r verdiniz.»

**
 35

M a r i k o , «Kiku San'ın bu g e c e s e r b e s t olup olmadığını sor­

m a m istendi,» d e d i .
M a m a San G y o k o b ü y ü k bir nezaketle eğildi. «Oh ö z ü r di­
lerim, Lady Toda, ama bilemiyorum. A c a b a şerefli müşterimiz
L a d y Kiku'yu b ü t ü n g e c e mi, y o k s a s a d e c e bir süre için isti­
yordu?»
M a m a S a n ellisini g e ç m i ş , uzun b o y l u , şık bir kadındı. Gü­
l ü ş ü p e k t a t l ı y d ı . F a k a t ç o k f a z l a sa'ke i ç i y o r d u , k a l b i sanki
bir h e s a p d e f t e r i y d i v e bir g ü m ü ş p a r a n ı n k o k u s u n u elli r i öte­
den alabilirdi.
İki k a d ı n T o r a n a g a ' n ı n ö z e l d a i r e s i n i n y a n ı n d a k i h a s ı r d ö ­
şeli odadaydılar. Burası M a r i k o ' y a ayrılmıştı ve iç kalenin çev­
relediği k ü ç ü k bir b a h ç e s i vardı.
M a r i k o nazik nazik karşılık verdi. «Bu konuda sadece
m ü ş t e r i k a r a r verebilir. Herhalde şimdi b ü t ü n olasılıkları içe­
r e n b i r a n l a ş m a y a v a r m a k u y g u n olur.»
«Çok özür dilerim. Lady Kiku'yu isteyen pek çok, Lady
Toda. O n u n için boş olup olmadığını bilmiyorum.»
«Oh, tabii. A n j i r o da böyle y e t e n e k l i bir hanım o l d u ğ u için
t a l i h l i sayılırız.» M a r i k o , A n j i r o k e l i m e s i n i n üstüne basmıştı.
Ayağına gidecek yerde onu kaleye çağırtmış, kadın da kasıtla
e p e y g e ç g e l m i ş t i , M a r i k o b ö y l e iyi b i r h a s ı m l a ç e k i ş e c e ğ i i ç i n
memnundu.
M a m a San, «İnsanın çevresinin huzurlu olması ç o k ö n e m ­
li,» d i y e m ı r ı l d a n d ı , « M ü ş t e r i b i z e ç a y h a n e d e m i ş e r e f v e r e c e k ?
Yoksa Kiku San'ın kendisini b u r a d a ziyaret etmesini mi ister?
K i k u S a n b o ş s a tabii.»
M a r i k o bir a n d ü ş ü n d ü . «Çayhanede.»
M a m a San, «Kiku San'ı bulabilirsem,» dedi. «Acaba beş
k o b o n u y g u n m u d u r ? » Bir k o b o n o n sekiz g r a m ağırlığında al­
tındı ve üç kokuluk pirince bedeldi.
M a r i k o b i r a n d u r d u . B e ş kcfecrn ç o k f a z l a y d ı . Bu ancak

Şogun — F : 10
 — 290 —

Y e d o ' n u n ç o k ü n l ü b i r i n c i sınıf g e y ş a l a r ı n a v e r i l e c e k p a r a y d ı ,
K i k u i ç i n y a r ı m kobcm f a z l a b i l e s a y ı l ı r d ı . M a r i k o b u k a d ı n l a r ı n
fiyatlarını biliyordu, çünkü Buntaro zaman z a m a n onlara gidi­
yordu. H a t t a birinin anlaşmasını da satın almıştı. Masrafları
d a M a r i k o ö d e d i ğ i için b u a n l a ş m a kendisine yollanmıştı ta­
bii Ş o k e s i n i i ç e n G y o k o ' y a b i r g ö z a t t ı .
«Belki b i r kebem. Eğer bunu u y g u n bulursanız o z a m a n a n ­
laşmasını k a ç a satacağınızı k o n u ş m a k isterim.»
«Kiku S a n ' ı n a n l a ş m a s ı mı!»
«Evet. S a k e ? »
«Teşekkür ederim, evet. O n u n kontratı. Bu başka bir ko­
nu. Beş bin koku.»
«Bu olanaksız!»
G y o k o , «Doğru,» d i y e k a b u l e t t i . «Fakat K i k u San b e n i m
k ı z ı m sayılır. O b e n i m k ı z ı m . . . H a t t a k ı z ı m d a n d a h a i l e r i . K e n ­
d i s i n i a l t ı y a ş ı n d a a t a r a k e ğ i t t i m : . K i m s e o n u n k a d a r iyi şarkı
s ö y l e y i p s a m i s e n ç a i a m a z . O n u b i r yıl Y e d o ' d a u y g u n m ü ş t e r i ­
lerle bırakın. Kendisi İmparatorluğun bütün geyşalarıyla boy
ö l ç ü ş e c e k d u r u m a gelecektir. B ö y l e bir çiçek için beş bin k o k u
k ü ç ü k bir para. Beni a f f e d i n , a m a o n u s a t m a y ı hiç d ü ş ü n m e m i ş ­
t i m . Kendisi yeni o n sekizine g i r d i . Hayır, o n u n anlaşmasını
s ö y l e d i ğ i m [fiyata bile satamayaeağıın. K ü ç ü k Kiku Chan'ımı
kayıp mı edeceğim?» Gözlerinden yaşlar akıyordu.
M a r i k o o n u n y a l a n d a n a ğ l a m a s ı n a izin v e r e r e k sık sık f i n ­
canını d o l d u r d u . Bir y a n d a n da o a n l a ş m a n ı n kaç p a r a edece­
ğini d ü ş ü n m e k t e y d i . Beş bin koku büyük c ö m e r t l i k sayılırdı.
H e m bu i ş d e fiyat bir erkeğin heyecanına bağlıydı. Lord Torana-
ga'da da hiç heyecanlı bir hal y o k t u . Kadını kimin için satın
alıyordu? Onu Omi'ye mi verecekti? Sonunda belki a m a Tora-
naga ö n c e güzel geyşayı Anjin San'a a r m a ğ a n etmeyi d ü ş ü n ü ­
yordu.
Lady Gyoko, «Güzelimin anlaşmasını satmayı düşünmek
b i l e b e n i ç o k üzdü,» d i y e i n l i y o r d u . «Evet, b i r a z s a k e d a h a i ç e ­
yim. Teşekkür ederim.» Hemen kadehi başına dikip tekrar dol­
d u r u l m a s ı i ç i n u z a t t ı . « B u g e c e i ç i n iki k o b o n d i y e l i m m i ? S i z i n
gibi soylu bir hanımefendiyi m e m n u n e t m e k için a n c a k b u n u
yapabilirim.»
 — 291 —

«Bir, B u n u k a b u l e d e r s e n i z g e c e ç a y h a n e d e s i z i n l e a n l a ş ­
mayı konuşuruz.» Eliyle yan t a r a f ı işaret etti. «Devlet işlerini
k o n u ş u y o r l a r . L o r d T o r a n a g a . . . A n l ı y o r s u n u z , G y o k o San.»
« O h t a b i i L a d y T o d a . » K a d ı n a y a ğ a k a l k t ı . «Bir b u ç u k k o -
ban.» Böyle ü z g ü n g ö z ü k e b i l d i ğ i için t a n r ı l a r a ş ü k r e d i y o r d u .
Bir b u ç u k k o b c n Lady Kiku'nun her z a m a n kazandığının üç
m.sliydi. Fakat d a h a ö n e m l i olanı, d o n u n d a J a p o n y a ' n ı n çok
ileri g e l e n s o y l u k i m s e l e r i n i n K i b u Ş o n ' l a i l g i l e n m e l e r i y d i . « L a d y
T o d a , m e r h a m e t i n i z e sığınırım. Bir b u ç u k kabam. L ü t f e n yıllar­
la giydirilip, karınları doyurulması ve eğitilmesi gereken öbür
çocuklarımı d ü ş ü n ü n . H e m onlar K i k u . S a n kadar eşsiz de ola­
mayacaklar.»
«Size y a r ı n b i r a l t ı n k o b a n v e r i l e c e k . N e n ? »
Gyoko küçük porselen sürahiyi alarak fincanları doldur­
du. Birini Mariko'ya verdi. Kendi sakesini yutup fincanı tekrar
d o l d u r d u v e b u n u i ç e r k e n d e a z k a l s ı n b o ğ u l u y o r d u . «Bir k o ­
bon.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m . Ç o k iyi v e d ü ş ü n c e l i s i n i z . » M a r i k o S a n
sakesini y u d u m l a d ı . «Anjin San'la ben biraz s o n r a ç a y h a n e y e
geleceğiz.»
«Ha? Kim dediniz?»
«Biraz s o n r a Anjin San'la geleceğiz. Ben onun sözlerini
çevireceğim.»

K i k u d e h ş e t l e , « O b a r b a r mı?» d e d i .
«O barbar! Engel olmazsak da hemen gelecek. Yanında do
dünyanın en hain, en açgözlü cadısı olacak. Ah, bir d a h a sefe­
r e o n u n o n b e ş i n c i sınıf b i r s o k a k k a d ı n ı n d a n d o ğ m a s ı n ı d i l e ­
rim.»
K i k u k o r k m a k l a b i r l i k t e d a y a n a m a y a r a k g ü l d ü . «Oh Ma­
ma San bu kadar üzülme! O ç o k hoş bir hanıma benziyordu.
S o n r a bir k o b o n . D o ğ r u s u fevkalade pazarlık etmişsiniz! H e m
bol v a k t i m i z var. Ö n c e biraz s a k e içip kendinizi toplayın.»
G y o k o b o ğ u l a c a k g i b i y d i . «Evet, m ü ş t e r i A n j i n San,» K i k u
kadını yelpazelerken k ü ç ü k yardımcı Hana da tatlı kokulu bit­
kileri burnuna d o ğ r u t u t u y o r d u . «Önce Lord B u n t a r o veya Lord
 — 292 —

T o r a n a g a h e s a b ı m pazarlık ettiğini sandım. Anjin San'dan söz

e d i n c e n e d e n o n u n resmi m e t r e s i n i n b u işle i l g i l e n m e d i ğ i n i sor­
d u m . Lady Fujiko'un bacaklarının yandığını ve çok hastalan­
dığını söyledi. 'Sizinle k o n u ş m a m için b a n a L o r d Toranaga
b u y r u k v e r d i , ' dedi.»
«Oh, o h ! B u b ü y ü k lorda h i z m e t e d e c e ğ i m için ç o k t a l i h l i ­
yim doğrusu!»
«Kafamızı kullanırsak b u n u yapacaksın ç o c u ğ u m . Fakat
o barbar! Diğer müşterilerin ne d ü ş ü n e c e k ? Ne diyecekler?
L a d y Toda'yo i ş i n o f u p o l m a d ı ğ ı n ı b i l m e d i ğ i m i s ö y l e d i m , O n u n
için istersen bu teklifi reddedebilirsin.»
«Müşteriler ne diyebilirler? Lord Toranaga buyruk vermiş.
Y a p ı l a c a k b i r ş e y y o k . N e n ? » K i k u e n d i ş e s i n i g i z l e d i . «Yalnız
iyi d ü ş ü n m e l i y i z . B u . k u m a r ı o y n a y a l ı m . O n u k a b u l e d e l i m . S o ­
nuçta kendisi samuray, hotamcto ve Lord Toranaga'nın değer
v e r d i ğ i bir adamı.»
G y o k o , K i k u ' n u n g ü z e l saçlarını o k ş a d ı . «Oh çocuğum,
s a n a t e ş e k k ü r e d e r i m . T e ş e k k ü r e d e r i m . Çok akıllısın. Bıraka­
lım bizi ziyaret etsin. A m a d u r u m u b i l s e y d i m o b a r b a r a m i r a l
için iki misli p a r a isterdim.»
« Z a t e n i k i m i s l i a l ı y o r u z , M a m a San.» K a d ı n ı n e l i n i o k ş a ­
dı. « Ü z ü l m e y i n . B ö y l e c e t a l i h i n i z açılıyor.»
Kadın, Ako'nun getirdiği sakeden dört fincanı a r k a a r k a ­
y a i ç t i k t e n s o n r a biraz r a h a t l a r gibi o l d u . «Bu g e c e k u s u r s u z
olmalı: Lord Toranaga buyurduğuna göre öyle olması gerekir.
Anjin San'a önem vermeseydi bunu buyurmazdı neh? H e m A n ­
j i n S a n b i r d c i m y o ' c i a n f a r k s ı z . K e n d i s i n e y ı l d a iki b i n k o k u b a ğ ­
lanmış! Dinle Kiku San! Lady Todc barbarın kötü dilinden an­
lıyor. O n u n i ç i n k e n d i s i n e A n j i n S a n ' ı n h o ş u n a g i d e c e k h i k â y e l e ­
ri, dansları, pozisyonları filan s o r d u m . Fakat Lady Toda b a n a bir
şey s ö y l e m e d i ! Dillerini biliyor, a m a b a r b a r l a r ı n huyları hakkın­
da hiç fikrim yokmuş. Sadece adamın erkek çocuklardan hoş­
landığını sanmadığını söyledi. Ayrıca barbar bir kere de evdeki
bir hizmetçiyle ilgilenmiş.»
« H i z m e t ç i y i b u r a y a ç a ğ ı r m a y a v a k t i m i z v a r mı?»
«Gidip o n u k e n d i m b u l d u m . Bir aylık v e r m e y i v a a d e t m e m
bile i ş e y a r a m a d ı . B u d a l a kız a ğ z ı n ı a ç m a d ı . »
 — 293 —

« B a r i kızın eli a y a ğ ı d ü z g ü n m ü y d ü ? »
« E v e t , e ğ i t i l m e m i ş b i r a m a t ö r o l a r a k f e n a s a y ı l m a z . Kız
efendisinin ateşli, f a k a t ağır olmadığını söyledi. Ç o k bilinen
p o z i s y o n d a bol bol yatmış. H e m k c r m a o r g a n b a k ı m ı n d a n o n a
çok c ö m e r t davranmış.»"
« B u k a d a r b i l g i n i n p e k y a r a r ı o l m a z , M a m a San.»
«Biliyorum. O n u n için en iyisi her şeyi hazırlamak, N e h ? »
«Çok dikkatli olmalıyım. Kendisiyle k o n u ş m a y a c a ğ ı m için
onu eğlendirmek zor olacak.»
«Lady T o d a size ç e v i r m e n l i k yapacak.»
«Ah Lady T o d a ne k a d a r iyi. B u n u n - ç o k y a r d ı m ı o l a c a k ,
a m a yine de aynı şey sayılmaz.»
« D o ğ r u , d o ğ r u . Sake ver, A k o . . . İçkiyi zarif doldur ç o c u ­
ğ u m . A m a s e n b i r i n c i sınıf g e y ş a s ı n , K i k u S a n . A r t ı k b i r ş e y ­
ler d ü ş ü n e c e k s i n . B a r b a r a m i r a l b u g ü n L o r d T o r a n a g a ' n ı n h a ­
yatını kurtarmış. L o r d u m u z ona d e ğ e r veriyor. Geleceğimiz se­
nin elinde! Çok başarılı o l a c a ğ ı n d a n e m i n i m . A k o ! Şilteler k u ­
sursuz olmalı. Her şey kusursuz, eksiksiz olmalı. Çiçeklere
bak... Hayır ç i ç e k l e r i ben y e r l e ş t i r i r i m . A ş ç ı . . . Aşçı nerede?»
K i k u ' n u n - d i z i n i o k ş a d ı . «Altın k i m o n o n u g i y . B u g e c e L a d y T o -
d a ' y ı i y i c e e t k i l e m e l i y i z . » Eve d ü z e n v e r m e k i ç i n h e r k e s k o ş u ş ­
t u r m a y a b a ş l a d ı . B ü t ü n kızlar, y a r d ı m c ı l a r v e h i z m e t ç i l e r n e ­
şeyle çalışmaya koyuldular... Hepsi de evlerinin açılan şansına
seviniyor, gururlanıyordu.

B l a c k t h o r n e kadına b a k a r a k , « A m a n Tanrım!» diye mırıl­

dandı.
M a r i k o adamın m e m n u n kaldığını g ö r e r e k sevindi. «Bu Ki­
k u . San.»
Genç kadın ipekleri hışırdatarak odaya girip eğildi ve
Blackthorne'un anlayamadığı bir şeyler söyledi.
« H o ş g e l d i n i z d i y o r . Eve o n u r v e r d i ğ i n i z i s ö y l ü y o r . »
«Deme»
Kiku, «Sake, Anjin San?» diye s o r d u .
Erkek o n u n biçimli ellerinin zarif hareketlerini seyrediyor­
du. Fincanı inanılmayacak bir incelikle uzattı. Kiku.
 — 294 —

M a r i k o , k a l e d e n a y r ı l d ı k l a r ı z a m a n , «Bir J a p o n g i b i d a v ­
ranacağınıza söz veriyor musunuz?» diye s o r m u ş t u . Kadın t a h ­
tırevandaydı ve Blackthorne da onun yanında yürüyordu. Ön­
de ve arkada meşaleli adamlar vardı ve on samuray da muha­
fız o l a r a k o n l a r a e ş l i k e t m e k t e y d i .
«Her şeyden ö n c e unutmalısınız. Sadece bu gecenin size
zevk vereceğini düşüneceksiniz.»
Blackthorne kaleden ayrılmadan önce Fujiko'yu ziyaret
etmişti. Kadın ona verilen şereften dolayı ç o k gururlanmıştı.
Çayhaneye gideceğine de çok memnun olduğunu söylemişti.
H a s t a l a n d ı ğ ı v e b u işle i l g i l e n e m e d i ğ i i ç i n d e ö z ü r l e r d i l e m i ş t i .
Gyoko ve hizmetçiler onları saygıyla çayhanenin bahçe ka­
pısında karşılamışlar ve içeriye almışlardı.
« B u G y o k o S a n . K e n d i s i b u r a n ı n M a m a San'ı.»
Gyoko adamı saygıyla selamladıktan sonra hemen uzak­
laşmıştı. Blackthorne da Mariko'ya g ü l ü m s e m i ş t i . Bir ç o c u k
gibi merakla her şeyi incelemeye başlamıştı kadın. «Oh Anjin
San, daima bu evlerden birinin içini görmeyi istemiştim. Erkek­
ler ne t a l i h l i ! Ne güzel değil m i ? G y o k o S a n usta bir m a r a n ­
goz bulup duvarları kaplatmış olacak. Şu tahtaların cinsine ba­
k ı n . A h s i z i n l e g e l m e m e izin v e r d i ğ i n i z i ç i n ç o k i y i s i n i z . . . Ş u '
çiçeklere bakın... Ne harika yerleştirilmişler... Ah, bahçeye ba­
kın!»
B l a c k t h o r n e o d a d a bir hizmetçi o l d u ğ u ve yan kapı açık
bırakıldığı İçin h e m m e m n u n o l m u ş , h e m d e ç o k ü z ü l m ü ş t ü . B u ­
rada bile M a r i k o ' r i u n o n u n l a t e k başına bir o d a d a kalması ç o k
tehlikeli olurdu.
D a y a n a m a y a r a k içtenlikle L a t i n c e k o n u ş m u ş t u . «Çok g ü ­
zelsin.»
K a d ı n d a ilk o l a r a k a y n ı ş e k i l d e k a r ş ı l ı k v e r m i ş t i . « S e n d e
öyle. Seninle g u r u r l a n ı y o r u m , amiral.»
Birbirlerine b a k a r a k g ü l ü m s e m i ş l e r d i . Kadın, «Senin hesa­
bına m u t l u y u m , » diye mırıldanmıştı.
«Neden?»
«Bizim eski bir âdetimiz vardır, Anjin San. Başkasına ait
olan bir hanım bir erkekle ilgilenir ve ona y a s a k bir şeyi ver­
meye de kalkabilir. O zaman kadın kendi yerini başkasının al-
 — 295 —

masını sağlar. Bu bir a r m a ğ a n d ı r . . . Yani kadın bulabileceği en

iyi g e y ş a y ı o e r k e ğ e s u n a r . »
«Bir h a n ı m i l g i l e n i r s e d e d i n . . . Y a n i b u s e v g i a n l a m ı n a m ı
geliyor?»
«Evet, a m a s a d e c e b u g e c e . »
«Neden sadece bu gece, Mariko San?»
«Çünkü bu gece büyülü ve seni istiyorum.»
O sırada Kiku da kapıdan girmişti. Anjin San o n u n uzat­
tığı sakeyi alarak, «Hanımın ç o k güzel o l d u ğ u n u nasıl söyleye­
bilirim?» diye sordu.
M a r i k o ' n u n öğrettiği sözleri tekrarlayınca da Kiku neşeli
neşeli güldü ve adamı selamladı.
«Kiku San senin için şarkı söyleyip dans etmesini isteyip
istemediğinizi soruyor.»
«Sen h a n g i s i n i i s t e r s i n . »
«Bu hanım buraya senin zevk a l m a n için getirildi s a m u r a y .
B e n i m için değil.»
«Ya s e n ? S e n d e b e n i m z e v k i m i ç i n g e l m e d i n m i ? »
«Şu h a l d e l ü t f e n k e n d i s i n d e n ş a r k ı s ö y l e m e s i n i iste.»
Kiku elini çırpınca A k o samisen'i g e t i r d i . Bu üç telli, uzun
saz, bir gitarı a n d ı r ı y o r d u . K i k u , «Lady Toda,» diye mırıldan­
dı. «Lütfen saygıdeğer k o n u ğ u m u z a söyleyin. Ö n c e Y u s u f ç u ğ u n
Şarkısıyla başlayacağım.»
«Kiku San, bu gece bana ' M a r i k o San' derseniz şeref duya­
rım.»
« B a n a ç o k iyi d a v r a n ı y o r s u n u z , m a d a m . B e n i b a ğ ı ş l a y ı n .
Böyle bir terbiyesizlik yapamam.»
«Rica e d e c e ğ i m . . . »
« M a d e m b u sizi m e m n u n e d e c e k . » Kiku'nun gülüşü pek
güzeldi. « T e ş e k k ü r e d e r i m , M a r i k o Sama.»
Kiku bir tele d o k u n d u . K o n u k l a r b a h ç e kapısından, g e ç i p
onun dünyasına girdikleri andan itibaren Kiku onları inceleme­
y e k o y u l m u ş t u . A d a m ı nasıl m e m n u n e d e c e ğ i n i , Lady Toda'yı
nasıl e t k i l e y e c e ğ i n i a n l a m a k istemişti. F a k a t b u d u r u m u hiç
beklememişti d o ğ r u s u . Anjin San, Lady Toda'yı arzu ediyordu
ve u y g a r bir e r k e k g i b i b u n u g i z l e m e y e ç a l ı ş m a k t a y d ı . Buna da
ş a ş m a m a k gerekti. Çünkü Lady T o d a çok güze! ve yetenekliydi.
 — 296 —

Daha da ö n e m l i s i e r k e k l e s a d e c e o k o n u ş a b i l i y o r d u . Kadını asıl

şaşırtan Lady Toda'nın da onu aynı şekilde, hatta daha fazla
arzu etmesiydi.
Barbar s a m u r a y ve katil Akechi J i n s a n i ' n i n " s o y l u kızı,
L o r d B u n t a r o ' n u n k a r ı s ı l a d y s a m u r a y . . . Z a v a l l ı a d a m v e za­
vallı kadın. Halleri ç o k acıklıydı. B u n u n s o n u n u n da bir f e l â k e t
olacağı da belliydi.
K i k u ç a l m a y a d e v a m e t t i , a m a kısa s ü r e sonra Mariko
San'ın müzikten ç o k hoşlanmasına karşılık Anjin San'ın ilgilen­
m e d i ğ i n i a n l a d ı . H e m a d a m sırtını r a h a t l a t m a y a ç a l ı ş ı y o r d u .
K i k u h e m e n s a m i s e n ' i b ı r a k a r a k k a l k t ı . « L ü t f e n , izin v e r i n . » E -
ğilip barbarın omuzlarını o v m a y a k o y u l d u . «Boynunuzun ağrısı
kısa s ü r e s o n r a g e ç e c e k . F a z l a o t u r m a k t a n b ö y l e b o y n u n u z t u ­
tulmuş.»
Kiku'nun p a r m a k l a n hemen erkeğin zevk alacağı n o k t a l a n
bulmuştu.
« Ç o k iyi m a s a j y a p ı y o r s u n u z . S i z i n y a n ı n ı z d a S u w o n e r e ­
d e y s e işe y a r a m a y a c a k . »
«Ah, t e ş e k k ü r e d e r i m , M a r i k o San. Anjin San'ın o m u z l a n
çok geniş. Acaba bana yardım eder misiniz? Ben sağ o m u z u n u
o v a r k e n siz de sol o m u z u n u ovarsınız, Ö z ü r d i l e r i m . Ellerim p e k
g ü ç l ü değil.»

Mariko bunu kabul ederek denileni yaptı. Kiku, Mariko'-

nun parmaklarının altında adamın kaslarının gerildiğini hisse­
d e r e k g i z l i c e g ü l ü m s e d i . B u işi a k ı l e t t i ğ i n e m e m n u n d u . A r t ı k
müşteri onun bilgisi ve yeteneği sayesinde zevk alıyordu.
« D a h a iyi m i s i n i z , A n j i n S a n ? »
«Oh ç o k iyiyim. Teşekkür ederim.»
«Bir ş e y d e ğ i l . B u z e v k b a n a a i t . F a k a t L a d y T o d a ' n ı n e l ­
leri b e n i m k i l e r d e n ç o k d a h a usta.» Kiku onların g i z l e m e y e ç a ­
lıştıkları ihtirasın f a r k ı n d a y d ı . «Şimdi biraz da yemek.» Bu da
hemen geldi.

K i k u g u r u r l a k o n u ş t u . « S i z i n i ç i n h a z ı r l a t t ı k , A n j i n San.»
Kapta k ü ç ü k k ü ç ü k kesilip açık a t e ş t e kızartılmış ve üstüne so­
ya salçası d ö k ü l m ü ş bir s ü l ü n vardı.
A d a m b u n d a n b i r p a r ç a a l a r a k , « Ç o k lezzetli,» d e d i .
 — 297 —

K i k u t a h t a ç u b u k l a r l a bir p a r ç a a l a r a k ağzına a t t ı v e zevk­

l e y e d i . «İyi, n e h ? »
«İyi d e ğ i l , f e v k a l â d e , K i k u San.»
«Lütfen biraz daha yiyin, Anjin San. Çok var.» K i k u bir
parça daha aldı.
M a r i k o yalnız kalınca, «Şimdiye k a d a r hiç et y e m e m i ş t i n i z
değil mi, Kibu San?» diye sordu.
«Bir süre o n u e ğ l e n d i r e b i l m e k için e l i m d e n geleni y a p m a k
b e n i m g ö r e v i m . Öyle değil mi?»
«Bir h a n ı m ı n b u k a d a r b e c e r i k l i o l a b i l e c e ğ i n i h i ç b i l m i y o r ­
dum. Artık daima geyşa dünyası olması gerektiğini, erkeklerin
ç o k t a l i h l i v e k e n d i m i n d e y e t e n e k s i z o l d u ğ u m u iyi a n l ı y o r u m . »
« O h , biz b u i l t i f a t a l â y ı k d e ğ i l i z , M a r i k o S a m a . Biz g e ç i c i ,
anlık zevk v e r m e k için buradayız.»
«Sizi ç o k t a k d i r e t t i ğ i m i b e l i r t m e k i s t e d i m . K a r d e ş i m o l ­
manızı arzu ederdim.»
• Kiku e ğ i l e r e k s e l a m verdi. «Ben bu ş e r e f e layık değilim.»
A r a l a r ı n d a bir yakınlık o l m u ş t u . «Burası ç o k gizli bir yerdir.
Herkese güvenilebilir ve meraklı gözler de yoktur, insan karan­
lık i s t e r s e b a h ç e d e k i z e v k o d a s ı ç o k k a r a n l ı k t ı r . H e m k a r a n l ı k ­
lar b ü t ü n sırları gizlerler.»
D ü ş ü n m e k için z a m a n a ihtiyacı olan M a r i k o mırıldandı,
«Bir sırrı s a k l a m a k i ç i n i n s a n ı n t e k b a ş ı n a k a l m a s ı v e t a m ö ğ l e
üzeri bunu kör bir kuyuya fısıldaması gerekir.»
«Kardeşler arasında kuyulara gerek yoktur. Hizmetçimi
ş a f a k v a k t i n e k a d a r s a v d ı m . Z e v k odamız ç o k gizli bir yerdir.»
«Orada kendisiyle yalnız kalmalısınız.»
« B e n d a i m a y a l n ı z k a l a b i l i r i m . Dcilmc.»
«Bana ç o k iyisiniz, Kiku C h a n . Ç o k düşüncelisiniz.»
«Bu b ü y ü l ü b i r g e ç e , n e h ? Ç o k d a özel.»
«Büyülü bir g e c e d e ne olacağını k i m bilebilir? Her şey ka­
r a n l ı k l a r ı n i ç i n d e kalır.»
M a r i k o ü z g ü n ü z g ü n başını s a l l a y a r a k ş e f k a t l e K i k u ' n u n
o m z u n a d o k u n d u . «Evet, f a k a t A n j i n S a n için b u g e c e d e sizin
olmanız her şey demektir.»
K i k u d i r e t m e d i . «Ben A n j i n San'a bir a r m a ğ a n mıyım?
Kendisi beni istemedi değil mi?»
 — 298 —

«Sizi d a h a ö n c e g ö r m ü ş . »
«Fakat kendisi beni bir kez g ö r d ü , M a r i k o San. O g e m i y e
giderken Omi San'ia benîm yanımdan geçti.»
«Oh, Anjin San o z a m a n Omi San'ın yanında M i d o r i San'ı
g ö r d ü ğ ü n ü s ö y l e m i ş t i . D e m e k tahtırevanın y a n ı n d a k i sizainiz!»
«Evet, o a l a n d a k i b e n d i m . A n j i n S a n g e ç e r k e n b a n a ' K o n -
n i c h i w a , ' d e d i y d i . A m a b u n u a n ı m s a y a m a z tabiî. B u e s k i b i r
hayatı sırasında oldu, neh?»
«Oh, y o k kendisi yeşil şemsiyeii güzel kadını anımsıyor.
Ö m r ü n d e o n u n kadar güzel bir kadın daha görmediğini söyledi.
B u n u b i r k a ç defa anlattı b a n a . Evet, öyle bir g ü n d e başınızda
ş e m s i y e y l e s i z i M i d o r i S a n ' a b e n z e t m e k olası.»

Kiku anımsadığı için m e m n u n o l m u ş t u . «Şemsiyem d e n i r

yeşiliydi,» d i y e r e k f i n c a n l a r a s a k e d o l d u r d u .
«O z a m a n Anjin San nasıldı? Çok mu farklıydı. O çığlıklar
gecesi korkunçtu herhalde.»
«Evet, öyleydi. Kendisi daha yaşlıydı ve y ü z ü n ü n derisi g e ­
rilmiş gibiydi, abla. Size böyle diyebildiğim için ne kadar şeref
d u y d u ğ u m u bilemezsiniz. Bu gece sadece bir zevk gecesi. Ar­
tık c i d d i şeyleri bırakmalıyız, neh?»
«Doğru. Lütfen beni affedin.»
«Şimdi bana biraz akıl verir misiniz lütfen.»
Mariko dostlukla konuştu. «Evet»
«Bu y a t a k işinde o n u n ülkesindekiler bazı g e r e ç l e r i v e y a
p o z i s y o n l a r ı y e ğ l i y o r l a r m ı a c a b a ? B u k o n u d a bir b i l g i n i z v a r
mı?»

M a r i k o sakin d a v r a n a b i l m e k için b ü t ü n iradesini kullandı.

«Böyle bir şey b i l m i y o r u m . Anjin S a n da y a t a k k o n u s u n d a ç o k
duyarlıdır.»
« A c a b a ağzını a r a y a m a z mıyız?»
«Bir y a b a n c ı y a b ö y l e s o r u l a r s o r a m a z s ı n ı z s a n ı r ı m . H e l e
Anjin San'a asla. Sonra b e n . . . özür dilerim, a m a h c r i g a t a dışın­
da o g e r e ç l e r i b i l m i y o r u m . »
«Ah!» K i k u y i n e s e z g i l e r i n d e n y a r a r l a n d ı . « B u n l a r ı g ö r m e ­
yi ister misiniz? Bunları size g ö s t e r i r k e n kendisi de o r a d a b u l u ­
nursa soru sormaya da gerek kalmaz değil mi?»
 — 239 —

M a r i k o d u r a k l a d ı . F a k a t m e r a k ı mantığını y e n m i ş t i . «Bu
e ğ l e n c e l i bir ş e k i l d e yapılabilirse...»
Blackthorne'un yaklaştığını duydular. Kiku hemen kendi­
sini karşılayarak sake sundu. M a r i k o da kendi içkisini yuttu.
Kiku'nun düşüncelerini okumasından rahatsız olmuştu.
Bir süre k o n u ş u p e ğ l e n d i k t e n sonra Kiku zamanın uygun
olduğunu düşünerek onlara bahçeyi ve zevk odalarını g ö s t e r m e ­
y i ö n e r d i . M e ş a l e l e r i n ışığında y e r l e r d e k i y a ğ m u r t a n e l e r i pa-
r ı l d ı y o r d u . B a h ç e y o l u m i n i k bir g ö l v e ç a ğ l a y a n ı n y a n ı n d a n g e ­
ç i y o r d u . Y o l u n s o n u n d a b a m b u l a r ı n a r a s ı n d a k ü ç ü k , ıssız b i r
e v v a r d ı . V e r a n d a y a d ö r t b a s a m a k l a ç ı k ı l ı y o r d u . B u iki o d a k
evde her şey zevkli ve pahalıydı.
M a r i k o , « N e k a d a r g ü z e l , K i k u San,» d e d i .
«Mishima'daki çayhane çok daha güzeldir, M a r i k o San.
Lütfen rahat edin. Anjin San, burasını beğendiniz mi?»
«Evet, ç o k beğendim.»
Kiku onun sake yüzünden biraz sersemlediğini, ama hâlâ
M a r i k o ' y l a ilgilendiğini anladı. Bir an onları b a ş b a ş a bırakıp
o r a d a n uzaklaşmayı istedi. Fakat bu kurallara karşı gelmekti.
Hem bu hareketiyle bir kötülük yapmış olacaktı. Çünkü M a r i -
ko'nun artık hiçbir şeye aldırmayacak halde olduğunu da an­
l a m ı ş t ı . Hayır, d i y e d ü ş ü n d ü . G e l e c e ğ i m için ç o k yararlı ol­
sa da M a r i k o San'ı böyle bir hataya zorlamamalıyım. Kendisine
ö n e r d i m , a m a iradesini kullandı v e r e d d e t t i . Akıllılık e t t i d o ğ r u ­
s u . Onlar sevişiyorlar mı? B i l e m i y o r u m . Bu onların k e r m e s i .
Kiku öne d o ğ r u eğilerek g ü l d ü . «Dinleyin abla, lütfen An-
|in S a n ' a b u r a d a b a z ı y a t a k g e r e ç l e r i o l d u ğ u n u s ö y l e y i n . Ü l k e ­
sinde de bunlar var mı acaba?»
«Kendisi 'Hayır' diyor, Kiku San, Böyle şeyleri hiç d u y m a ­
mış.»
«Oh, bunları g ö r m e y i ister mi? Gereçler^ ö b ü r o d a d a . He­
m e n getirebilirim. Bunlar ç o k heyecan vericidir.»
«Bunları g ö r m e y i ister misin, Anjin San? Kiku bunların çok
'Komik' olduğunu söylüyor.» Kasıtla sözü değiştirmişti.
«Neden olmasın?» Kadınların p a r f ü m ü ve dişiliği adamın
b e n l i ğ i n i e t k i l e m i ş , s e s i n i n b o ğ u k l a ş m a s ı n a y o l açmıştı,. « S i z . . .
Siz y a t m a k için g e r e ç l e r mi kullanıyorsunuz?»
 — 300-

«Kiku San bazen kullandığını söylüyor, Anjin San. Biz

' B u l u t l a r ve Y a ğ m u r ' ânını d a i m a u z a t m a y a çalışırız. Ç ü n k ü o
k ı s a a n d a b i z ö l ü m l ü l e r i n t a n r ı l a r a k a v u ş t u ğ u n a inanırız.» M a -
riko dikkatle a d a m a baktı. «Onun için bunu m ü m k ü n o l d u ğ u ka-
dan u z a t m a k önemlidir. Bu âdeta bir görev sayılabilir, neh?»
«Evet.»
«Sake ister misin, A n j i n San?»
Mariko yelpazesini sallıyordu. «Bulutlar ve Yağmur ya da
diğer adıyla 'Ateş ve Tufan' t a m anlamıyla Japonlara özgüdür.
Yatak işinde J a p o n gibi davranmak çok önemlidir.»
N e y s e a d a m b i r d e n g ü l e r e k k a d ı n ı n i ç i n i r a h a t l a t t ı . «Evet..
B e n d e b i r J a p o n g i b i d ü ş ü n ü y o r u m , M a r i k o San.»
Kiku ipek astarlı b ü y ü k bir mahfazayla d ö n d ü . Kapağını a-
ç a r a k fudisinden yapılmış, büyük boy bir penis çıkardı. O n ­
dan sonra daha yumuşak, lastiğe benzer bir şeyden yapılmış
b i r p e n i s d a h a a l d ı . K a y ı t s ı z b i r t a v ı r l a b u n l a r ı bir y a n a b ı r a k ­
tı.
M a r i k o gözlerini diğer şeylere d i k m i ş t i ve kayıtsızlıkla k o ­
n u ş t u . « B u n l a r s a d e c e r a s g e l e h a r i g c t o ' l a r , A n j i n San.»
B l a c k t h o r n e ne d e m e s i g e r e k t i ğ i n i bilemediği için mırıldan­
dı. «Öyle m i ? A m a n ! »
«Fakat s a d e c e rasgele bir h a r i g a t a , Anjin San, Mutlaka
kadınlarınızda b u n l a r d a n vardır.»
«Ne m ü n a s e b e t ! » N e ş e l i d a v r a n m a s ı g e r e k t i ğ i n i a n ı m s a y ı p
sakinleşti. «Hayır yok.»
M a r i k o b u n a i n a n a m a d ı v e d u r u m u K i k u ' y a s ö y l e d i . İki k a ­
dın da b u n a ç o k şaştılar. Kiku uzun uzun bir şeyler a n l a t t ı .
«Kiku San b u n u n çok garip o l d u ğ u n u söylüyor. Ben de ay­
nı kanıdayım, Anjin San, Burada her kadın r a h a t l a m a k için
bunu kullanır. Yoksa bir e r k e k gibi s e r b e s t o l a m a y a n bir k a ­
dın nasıl sağlığını k o r u y a b i l i r ? Ş a k a e t m e d i ğ i n d e n e m i n m i s i n .
Anjin San?»
«Hayır. B i z i m k a d ı n l a r ı m ı z d a b u n l a r d a n y o k . A m a n . . . »
« B u n l a r o l m a z s a h a y a t ç o k g ü ç l e ş i r . Biz d e b i r s ö z v a r d ı r ,
Harigcıîe bir e r k e k t e n d a h a ü s t ü n d ü r . Ç ü n k ü b u o n u n k ö t ü o l ­
m a y a n , y a n i s a d e c e e n iyi t a r a f ı n ı t e m s i l e d e r . N e h ? A y r ı c a b u
d a h a iyidir. Ç ü n k ü h e r e r k e k h c r i g a t a gibi yeterli değildir. H e m
 — 301 —

bunlar sadıktır. Bir e r k e k gibi insandan bıkmazlar. Sonra b u n ­

lar s e r t veya y u m u ş a k d a olabilir. U n u t m a A n j i n S a n , neşeli,,
olacağına söz verdin!»
B l a c k t h o r n e b i r d e n g ü l d ü . « H a k l ı s ı n ! » Bir h a r i g c t a ' y ı a l ı p
ıslık ç a l a r a k i n c e l e d i . « N e d i y o r d u n ö ğ r e t m e n San? Sert mi
olur?»
M a r i k o n e ş e l i n e ş e l i c e v a p v e r d i . « E v e t h c r i g a t o ' l a r ı n er­
keklerden daha fazla direnci vardır. Her kadının ateşli e r k e k ­
lere s a h i p o l m a t a l i h i n e e r i ş t i ğ i n i d e s a n m a y ı n . B ö y l e bir g e - .
reç o l m a z s a n o r m a l bir kadının v ü c u d u kısa s ü r e i ç i n d e zehir­
lenir. B u d a u y u m u n u b o z a r v e e t r a f ı n d a k i l e r i n h u z u r u n u k a ­
çırır. K a d ı n l a r , e r k e k l e r g i b i ö z g ü r d e ğ i l , Neh? D ü n y a h a k l ı o l a ­
rak e r k e k l e r e ait. Neh?»
«Evet v e hayır.» B l a c k t h o r n e g ü l ü m s e d i .
«Özür d i l e r i m , sizin kadınlarınıza a c ı y o r u m . O n l a r da biz-
ler g i b i o l m a l ı l a r . Ü l k e n i z e d ö n ü n c e o n l a r ı b u k o n u d a e ğ i t m e l i ­
sin, Anjin San. Her Kraliçene de söyle. Kendisi anlayacaktır.
Biz y a t a k i ş l e r i n d e ç o k m a k u l d a v r a n ı r ı z . »
B l a c k t h o r n e h c r i g a i c ' y ı bir kenara bıraktı. «Olur, b u n u
Majesteye söylerim. Başka ne var?»
Kiku kalın, s a ğ l a m bir ipek ipliğe aralıklı olarak dizilmiş
iri v e y u v a r l a k d ö r t b e y a z y e ş i m b o n c u k ç ı k a r d ı . M a r i k o o n u n
anlattıklarını d i n l e r k e n gözleri g i t t i k ç e irileşti. İyice şaşırmış
o l d u ğ u belliydi. Kiku s u s u n c a , «Ah so desu!» dedi. «Anjin S a n ,
bunlara k e n e m i - shîrju d e n i l i y o r m u ş . Yani Zevk İncileri. Er­
kek veya kadın bunları kullanabilirmiş. Bu b o n c u k l a r d i k k a t l e
arka yola yerleştiriliyor ve Bulutlar ve Yağmur anında boncuk­
lar t e k e r t e k e r ç e k i l e r e k ç ı k a n l ı y o r m u ş . »
«Ne?»
«Evet.» M a r i k o b o n c u k l a r ı o n u n ö n ü n d e k i y a s t ı ğ a b ı r a k t ı .
«Lady Kiku zamanı ayarlamanın ç o k önemli o l d u ğ u n u söylü­
yor. H e m birlikte d a i m a . . . bir... yağlı bir m e r h e m kullanılıyor­
muş. K e n d i s i Z e v k İncilerinin pek ç o k b o y l a r ı o l d u ğ u n u ve uy­
gun şekilde kullanılırsa fevkalâde sonuç verdiğini belirtiyor.»
A d a m katıla katıla g ü l e r e k ingilizce bir k ü f ü r salladı. Ko­
n u ş a b i l e c e k hale gelince de, « S o n u c u n öyle o l a c a ğ ı n d a n e m i ­
nim-,» d e d i .
 K i k u t e c r ü b e n i n iyi s o n u ç v e r m e s i n d e n m e m n u n d u . D a h a
s o n r a o n l a r a b i r h i r n i t s u - k a w a g ö s t e r d i . «Gizli C i l t d e n i l e n b u
g e r e ç bir zevk halkasıdır. E r k e k b u n u t a t a r ve t ü k e n d i ğ i za­
m a n bile organını dik tutabilir. Kuku San erkeğin zevkin do­
r u ğ u n u aştıktan sonra da b u n u n l a kadını m e m n u n edebilece­
ğini söylüyor.»
D a h a s o n r a a d a m a b i r h i r o - gumfaî g ö s t e r i l d i . B i r b i t k i n i n
k u r u t u l m u ş , i n c e s a p l a r ı ı s l a t ı l ı p 'Eşsiz Y e r e s a r ı l ı y o r d u . B ö y l e ­
c e oranın g ü ç l ü o l m a s ı s a ğ l a n ı y o r d u . S o n r a t ü r l ü ilaç vardı.
Heyecan veren veya heyecanı arttıran ilaçlar... Sonra İslatan,
şişiren ya da güçlendiren türlü merhemler.
Kiku daha sonra erkeklerin takacağı fildişi, lastik ve ipek
h a l k a l a r ı ç ı k a r d ı . B u n l a r ı n d i k e n l i l e r i , ü s t ü n e a t kılı t a k ı l m ı ş ­
l a r ı , h a t t a m i n i k ç ı n g ı r a k l ı l a r ı bile- v a r d ı .
«Kiku San bunların en ç e k i n g e n kadını bile coşturacağını
-söylüyor.»
Blackthorne, aslında senin coşmanı isterdim, diye - dü­
ş ü n d ü . «Ama bunları erkekler takıyor. Neh?»
M a r i k o ona baktı. «Kadın ne denli heyecanlanırsa e r k e k
o k a d a r z e v k alır. N e h ? T a b i î b i r k a d ı n a z e v k v e r m e k d e e r k e ­
ğin görevidir. A d a m ufak, zarif, yaşlı veya y o r g u n da olsa b u n ­
lar sayesinde yine kadına zevk verebilir.»
«Bunları kullandın mı, M a r i k o San?»
«Hayır, A n j i n S a n . B u n l a r ı d a h a ö n c e h i ç g ö r m e m i ş t i m . . .
Eşler zevk için değil ç o c u k d o ğ u r m a k ve eve b a k m a k için se­
çilirler.»
«Yani eşler zevk a l m a y ı u m m a z l a r mı?»
«Hayır. Z e v k G e y ş a D ü n y a s ı h a n ı m l a r ı içindir.» M a r i k o
sözlerini Kiku'ya a k t a r d ı . S o n r a , «Kiku San,» d e d i . «Sizin ül­
kenizde de d u r u m u n aynı o l d u ğ u n u sandığını söylüyor. Yani
erkeğin görevi kadına zevk vermektir. Kadın da erkeğe zevk
vererek görevini yapar.»
«Lütfen k e n d i s i n e söyle. Hiç de öyle d e ğ i l . T a m tersi. Bize
vücutlarnımızdan, yatmaktan ve çıplaklıktan utanmamızı öğ­
rettiklerini lütfen kendisine anlat. Türlü b u d a l a c a şey ö ğ r e n ­
d i k . A n c a k buraya gelince gerçeği anladım. Şimdi biraz uygar
o l d u ğ u m için d u r u m u biliyorum.»
 — 303 —

Blackthorne birden kendisine bakıp sabırla bekleyen, ç o k

güzel, çok temiz kadınlarla çok az eşyayla döşenmiş bu b o ş
d e n e c e k pırıl pırıl o d a y ı İ n g i l t e r e ' d e k i e v i - v e a i l e s i y l e k a r ş ı l a ş -
- i r d i . İki y a t a k o d a l a r ı v e y e m e k y i y i p o t u r d u k l a r ı b î r o t u r m a
: d a i a n v a r d ı . Y e m e k d e o r a d a p i ş i r i l i y o r d u . Yaz v e y a kış e v e
ayaklarında çizmelerle dalıyor, ç a m u r a , pisliğe a l d ı r m ı y o r d u .
Üç, d ö r t köpek, ölen a ğ a b e y s i n i n ç o c u ğ u , kendi o ğ l u , karısı
ve hizmetçi o o d a d a oluyorlardı. Karısı Felicity ayda a n c a k
b i r kez y ı k a n a b i l i y o r d u . O n l a r a t e m i z l i ğ i n , a ç ı k h a v a n ı n , s u y u n
ö l d ü r e c e ğ i ö ğ r e t i l m i ş t i . Bit, pire, sinek, pislik ve hastalıkların
dünyada işlenen günahların cezası olduğu anlatılmıştı. Karısı
Felicity henüz yirmi dokuzdaydı. Fakat ağzında birkaç dişi
kalan k u r u m u ş , yüzü iyice kırışmış ve v a k t i n d e n ö n c e y a ş l a n ­
mış bir kadındı. Birden h i d d e t l e n e r e k , «Ne yazık!» d i y e ba­
ğırdı.
İki k a d ı n ı n m u t l u l u ğ u d a a y n ; a n d a s i l i n i v e r d i . «Nen: d e s i n
ka, Anjin San?»
«Özür d i l e r i m . . . siz ç o k t e m i z s i n i z v e biz p i s i z . . . Ç ü n k ü
yapılması g e r e k e n şeyleri b i l m i y o r u z ! Bizi d a i m a rahipler e ğ i t i ­
yorlar! Bütün okullar onların elinde. Daima Tanrı adına konuş­
tuklarını s ö y l ü y o r l a r ve bizi bu pisliklere s ü r ü k l ü y o r l a r ! »
Mariko onun böyle üzülmesinden duygulanmıştı. «Lütfen
ş i m d i b u n l a r ı d ü ş ü n m e , A n j i n S a n . Yarın...»
Kiku g ü i ü m s ü y o r d u , a m a kendisine kızmıştı. Dikkatli o l ­
m a n g e r e k i r d i , d i y e d ü ş ü n d ü . B u d a l a ! M a r i k o S a n s e n i uyardı!*
«Seni i s t i y o r u m . »
' «Senin o l d u ğ u m a inan, Anjin San. L ü t f e n kal ve bu g e c e
s e n i n o l d u ğ u m u bil.»
Blackthorne onun kalması için diretmedi.

Mariko gittikten sonra adam sırtüstü yatarak pencereden

g e c e y e b a k t ı . K i k u k ı m ı l d a m a d a n o n u n k a r ş ı s ı n d a diz ç ö k m ü ş
duruyordu. B a c a k l a r ı ' t u t u l m u ş t u ve uzanmayı istiyordu, ama
kımıldayıp adamın düşüncelerini bozmayı da arzu e t m i y o r d u .
A d a m u z u n s ü r e s o n r a g e r i n d i v e k a d ı n ı f a r k e t t i . Kalkıp-
yan odanın kapısını açtı. O r a d a şiltelerin yanında eğilen b i r
 — 304 —

hizmetçi y o k t u . Bu k ü ç ü k evde Kiku'yia yalnızdılar.

Blackthorne kimonosunu çıkarmaya yeltenince kadın yar­
dıma koştu. Erkek tümüyle s o y u n u p onun uzattığı ince ipek
yatak kimonosunu giydi.
S o n r a Kik-u d a s o y u n a r a k ş e f t a l i r e n g i g e c e k i m o n o s u n u
giydi. Başındaki süslü peruğu çıkararak saçlarını açtı. Laci­
v e r t ışıklı s i y a h s a ç l a r ç o k y u m u ş a k v e u z u n d u .
Sonra Kiku da soyunarak şeftali rengi gece kimonosunu
giydi. Başındaki süslü peruğu çıkararak saçlarını açtı. Lacivert
ışıklı s i y a h s a ç l a r ç o k y u m u ş a k v e u z u n d u .
Kadın cibinliğin dışında diz ç ö k t ü . «Dozo, Anjin San?»
Erkek t e ş e k k k ü r etti. «Domo.»
K i k u da," « D o m a a r i g o t o g o z i e m e s h i t c r » d i y e f ı s ı l d a d ı . C i b i n ­
liğin altına g i r e r e k e r k e ğ i n yanına yattı. M u m l a r ve yaş kan­
dilleri yanıyordu. Kadın ç o k güzel o l d u ğ u için bu ışıktan m e m ­
nundu Blackthorne.
O şiddetli arzusu kaybolmuştu. Seni istemiyorum, Kiku
San, diye d ü ş ü n d ü . Sen g ö r d ü ğ ü m en güzel kadınsın. Hatta
Midori San'dan da güzelsin. Şimdi seni arzu etmiyorum. Belki
daha sonra.

36

G y o k o , « T a b i i O m i San,» d e d i . « A n j i n S a n ' ı h e m e n ç a ğ ı r ­
t a c a ğ ı m . L ü t f e n b a n a izin v e r i n . » K a d ı n A k o ' y u ç a y g e t i r m e y e
yollayarak bahçeye çıktı. Omi'nin neden öyle acayip o l d u ğ u n u
d ü ş ü n ü y o r d u . Çok s o ğ u k , s e r t ve haşindi. S o n r a böyle adi bir
iş için bir s a m u r a y y o l l a y a c a k y e r d e n e d e n kendisi g e l m i ş t i ?
N e y s e g e c e iyi g e ç m i ş t i . L a d y T o d a a y r ı l d ı k t a n s o n r a K i k u b ü ­
tün sanatını göstermişti. Anjin San'la da sevişmişti.
Kadın m a h s u s g ü r ü l t ü ederek ilerledi. Sedir ağacı basa­
m a k l a r ı çıktı. «Anjin San, çok özür dilerim. F a k a t Lord T o r a -
n a g a sizi ç a ğ ı r t m ı ş . H e m e n k a l e y e g i t m e n i z i e m r e t m i ş . »
«Ah, peki. H e m e n g i d e c e ğ i m . » B a r b a r ı n dili ne a c a y i p t i .
 — 305 —

«Sizi r a h a t s ı z e t t i ğ i m i ç i n ö z ü r d i l e r i m , K i k u S a n ? »
«Evet, M a m a S a n ? » Bir an s o n r a ara kapı açıldı ve k i m o ­
nosuna sarılmış, saçları hoş şekilde dağılmış genç kadın ona
gülümsedi. «Günaydın Mania San. Güzel rüyalar gördünüz
mü?»
«Evet, t e ş e k k ü r e d e r i m . T a z e ç a y i s t e r m i s i n , K i k u S a n ? »
Kiku'nun g ü l ü ş ü siliniverdi. Bu G y o k o ' n u n her m ü ş t e r i n i n
ö n ü n d e s ö y l e y e b i l e c e ğ i gizli bir p a r o l a y d ı . 'Taze ç a y ' s ö z ü O-
mi San'ın çayhaneye geldiğini açıklıyordu. K i k i ; o z a m a n hikâ­
yesini, dansını veya şarkısını ç a b u c a k bitirip Omi San'ın yanına
gidebilirdi. Z a t e n Kiku pek ç o k m ü ş t e r i y i e ğ l e n d i r m e k l e birlik­
te, o n l a r d a n p e k azıyla, a n c a k y ü k s e k ü c r e t i ö d e y e n l e r l e ya­
tıyordu.
Kiku s o n u n d a mırıldandı. «Anjin San için çay isterim.»
Kısa s ü r e s o n r a A k o t e p s i y l e g e l i p ç a y l a r ı f i n c a n l a r a k o y ­
du. Kiku da B l a c k t h o r n e ' a fincanı kendi eliyle verdi. O n d a n
sonra da giyinmeye başladı. Biraz sonra Anjin San'ı s o k a k ka­
pısının ö n ü n e k a d a r g e ç i r m e s i g e r e k i y o r d u . K u r a l böyleydi.
H e m s a d e c e b i r i n c i sınıf g e y ş a l a r ı n b a h ç e k a p ı s ı n d a n ç ı k a r a k
konuk g e ç i r m e y e hakları vardı. Diğerleri b a h ç e d e kalmak zo­
rundaydılar. K o n u ğ u g e ç i r m e m e k büyük bir h a k a r e t o l u r d u .
F a k û t K i b u ilk k e z b u n u y a p m a y ı a r z u e t m i y o r d u .
O m i San'ın g ö z l e r i ö n ü n d e A n j i n San'ı nasıl g e ç i r i r i m , d i ­
ye d ü ş ü n m e k t e y d i . Peki b u n u n nedeni ne? Anjin San'ın b a r b a r
o l m a s ı mı? A m a b ü t ü n d ü n y a senin bir b a r b a r l a yattığını duy­
m a d ı mı? H e m b u a d a m bir s a m u r a y , h a t a m o t o v e Lord T o r a -
naga'nın gemilerinin amirali! O halde neden? Yoksa Omi San'­
ın Anjin San'a yaptığını d u y m a k beni utandırdı mı? Bunu g e c e
öğrendim ve utandım. Hepimizin de uyanması gerekir. Omi San
bunu yapmamalıydı. Anjin San'ı dağlamışlar sanki. Parmakla­
rım k i m o n o s u n u n ipeğinin altındaki bu d a ğ l a n m ı ş yeri hissetti
gibi. O m i San'ın utanması gerekir.
« B e n a r t ı k g i d i y o r u m , K i k u San.»
Kiku kararını verdi. «Birlikte gidelim.»
Adam onun yüzünü büyük bir şefkatle sert avuçlarının a-

Şogu.n — F : 20
 — 306 —

rasma alarak öptü. «Teşekkür ederim. Teşekkür etmeye yete­

c e k söz yok.»
«Asıl b e n s i z e t e ş e k k ü r e t m e l i y i m , A n j i n S a n ; H a y d i g i d e ­
lim.»
K i k u , A k o ' n u n s a ç l a r ı n ı d ü z e l t m e s i n e izin v e r d i . S a ç l a r ı n ı
a ç ı p omuzlarına bırakmıştı, Yeni k i m o n o n u n kuşağını bağladı
ve a d a m l a çıktı. Kendisi bir eş, resmi m e t r e s , evlat veya hiz­
m e t ç i olmadığı için geride kalmadı. Adamın yanında yürüyor­
du. Bu onun hakkıydı. Bekleme odasına geçtiler ve Biackthor­
n e kılıçlarını t a k t ı . K i k u o n u v e r a n d a y a çıkardı v e a d a m s a n ­
dallarını g i y e r k e n d e e ğ i l e r e k b e k i e d i . B u a r a d a G y o k o v e ev­
dekiler de adamı g e ç i r m e k için toplanmışlardı, Bahçe kapısı­
nın a r d ı n d a köy alanı v e d e n i z v a r d ı . O r a d a p e k ç o k s a m u r a y
dolaşıyordu. Buntaro da onların arasındaydı. Kiku baktıysa da
O m i ' y i g ö r e m e d i . A m a adamın kendisini bir yerden gözetledi­
ğinden de emindi.
Avluya g e ç e r l e r k e n genç kadın çok uzun boylu, erkeğin
y a n ı n d a i y i c e u f a k t e f e k d u r u y o r d u . İkisi d e O m i San'ı aynı
a n d a gördüler. A d a m kapının h e m e n yakımndaydı. B i a c k t h o r n e
d u r a r a k b i r d o s t g i b i s e l a m v e r d i . « G ü n a y d ı n O m i San,» B u
a r a d a O m i ve Kiku'nun arasındaki ilişkiden haberi bile y o k t u
tabiî.
« G ü n a y d ı n , A n j i n San.» O r n i ' n i n s e s i n a z i k t i , a m a s e l a m
v e r i r k e n f a z l a e ğ i l m e m i ş t i . S o n r a a d a m s i m s i y a h g ö z l e r i n i ka­
dına dikti. Kiku hafifçe gülümsedi. «Günaydın Omi San. Evimi­
ze şeref verdiniz.»
«Teşekkür ederim, Kiku San. Teşekkür ederim.»
Kiku onun soru sorar gibi kendisine baktığının farkındaydı.
ama kasıtla gözlerini yere dikti. Gyoko, hizmetçiler ve işi olma­
yan geyşalar verandadan seyrediyorlardı.
B i a c k t h o r n e , «Ben k a l e y e gidiyorum, Omi San,» d i y o r d u
«Her şey y o l u n d a mı?»
«Evet, L o r d T o r a n a g a sizi istedi.»
Kiku başını kaldırınca Orni'nin hâlâ kendisine b a k m a k t a
olduğunu gördü. Bunun üzerine Anjin San'a tatlı tatlı gülümse­
d i . İngiliz d e b u n a karşılık v e r d i , f a k a t Kiku'ya b u g ü l ü ş t e b i r
hüzün varmış gibi geldi. A d a m , «Özür dilerim, Kiku San, Omi
 — 307 —

San,» d e d i . « H e m e n g i t m e l i y i m . » F a k a t o y ü r ü y ü n c e K i k u d a
kendisini izledi. A l a n d a h e r k e s hareketsiz kaldı o a n . Kiku o
sessizlikte a d a m ı n d ö n d ü ğ ü n ü g ö r d ü v e bir a n kendisini k u ­
caklayacağını sanarak korktu. A m a neyse Anjin San bunu yap­
madı ve uygar bir erkek gibi öylece d u r u p bekledi.
Kiku b ü y ü k bir tatlılıkla g ü l ü m s e y e r e k eğildi. Orni'nin dik
dik kendisine baktığının da farkındaydı. «Teşekkür ederim A n ­
jin San.» A l a n d a k i l e r i ç l e r i n i ç e k t i l e r . « T e ş e k k ü r e d e r i m . L ü t f e n
bizi t e k r a r z i y a r e t e d i n . Y e n i d e n b u l u ş a n a k a d a r s a n i y e l e r i s a y a ­
cağım.»
A n j i n S â n k a y ı t s ı z bir t a v ı r l a , y a n i s a m u r a y l a r a ö z g ü ş e k i l d e
o n u selamlayarak y ü r ü d ü gitti. Alandakiler kadının böyle bek­
lemesine n e d e n o l a n A nj i n San'ın ç o k ü s t ü n bir e r k e k o l d u ğ u n u
düşünmekteydiler.
Omi de o sırada eve girmiş, Gyoko'yla konuşuyordu. «Bu
g e c e y e m e k ve e ğ l e n c e için Kiku San'ı istiyorum.»
G y o k o yerlere kadar eğilerek «Aman O m i Sama,» diye c e v a p
verdi. «Evime şeref veriyorsunuz.» Bir y a n d a n da Kiku'nun o
g e c e boş o l m a y a c a ğ ı n ı biliyordu tabiî.

T o r a n a g a , d e h ş e t e k a p ı l m ı ş t ı . «Üç b i n k o k u m u ? »
«Evet, efendim.» K a l e n i n özel v e r a n d a s ı n d a o t u r u y o r l a r d ı .
M a r i k o , d e v a m etti. «Çok ü z g ü n ü m , ama pazarlıkta kadın daha
fazla i n m e d i . Ş a f a ğ a k a d a r pazarlık e t t i m . B a n a işi d ü n g e c e
halletmemi söylemiştiniz.»
« F a k a t M a r i k o S a n ! Ü ç b i n k o k u ! B u t e f e c i l i k sayılır.»
« H a k l ı s ı n ı z e f e n d i m . Yalnız G y o k o k e n d i s i n i b i r ç u b u k l u k
z a m a n g ö r m e ş e r e f i n i lütfederseniz fiyatı beş yüz k o k u indirece­
ğini söyledi.»
«Yani M a m a S a n b e n i m l e k o n u ş m a k i ç i n b e ş y ü z k o k u ' d a n
vaz mı g e ç e c e k ? » Kuşkuyla baktı. «Neden?»
«Bana nedenini söylemedi e f e n d i m . Beş yüz k o k u inmesi
f e n a o l m a y a c a k . F a k a t f i y a t ı f a z l a i n d i r t e m e d i m . S i z işi d ü n h a l ­
letmemi buyurmuştunuz, fakat itaatsizlik ettim. Beni a f f e d e c e ğ i ­
nizi u m a r ı m . B u i ş i n k e s i n l e ş e b i l m e i ç i n ö n c e b u r a n ı n e n i l e r i
gelen hanımefendisi olan Lady Kasigi'yle, yani O m i San'ın an-
 — 308 —

nesiyle k o n u ş m a m gerektiğini söyledim,»

T o r a n a g a için için m e m n u n kalmıştı. B ö y l e c e isterse şeref­
sizlik e t m e d e n b u işten v a z g e ç e b i l e c e k t i . M a r i k o z e k i c e d a v r a ­
nıp ona bu o l a n a ğ ı v e r m i ş t i . T o r a n a g a ' n ı n para k o n u s u n d a tar­
t ı ş m a y a k a l k m a s ı d ü ş ü n ü l e m e y e c e k bir ş e y d i . A m a ü ç b i n k o k u !
« S e n c e kızın a n l a ş m a s ı b i n a i i e y i ü ç yıl d o y u r a c a k k a d a r p i r i n ç
eder mi?»
«Uygun e r k e k için buna d e ğ e r efendim.»
T o r a n a g a d i k k a t l e o n u s ü z d ü , «Ya? B a n a kızı v e o l a n l a r ı
anlat.»
M a r i k o , Kiku'nun kendisine yaptığı öneriyi, Anjin San'a kar­
şı olan duygularını ve a d a m ı n sevgisini gizleyerek her şeyi oldu­
ğ u gibi anlattı,
«İyi. Ç o k ç o k iyi. D e m e k Anjin S a n kızı ç o k m e m n u n
etmiş. Kiku San'ın kapıya çıkması bunu gösteriyor. H a r c a n a n
paraya değdi. Şimdi A n j i n San'ın ünü her yere yayılacak.»
B l a c k t h o r n e ' l a g u r u r l a n a n M a r i k o başını salladı. «Evet. Ki­
ku San eşi pek b u l u n m a y a c a k bir hanım, efendim.»
Toranaga, M a r i k o ' n u n anlaşma için üç bin k o k u vermeyi
u y g u n bulmasını da m e r a k e t m i ş t i . Aslında o a n l a ş m a için beş
y ü z k o k u yeterliydi. M a m a Sanlar ö m ü r l e r i boyunca beş yüz
k o k u ' y u kazanamazlardı. Hele onlardan birinin beş yüz k o k u in­
d i r i m y a p m a s ı . . . «Demek kadının bu paraya değeceğini s ö y l ü ­
yorsun. Buna pek inanamıyorum.»
«Uygun e r k e k için değer, e f e n d i m . F a k a t uygun e r k e ğ i n k i m
olacağını ben b i l e m e m tabii.»
Kapıya vuruldu.
«Evet?»
«Anjin S a n , dış kapıda, lordum.»
«Kendisini buraya getirin.»
Toranaga yelpazelendi. Usulca Mariko'yu gözetlemekteydi
v e A n j i n S a n ' ı n g e l d i ğ i n i d u y d u ğ u a n k a d ı n ı n y ü z ü n ü n n a s ı l ışık­
landığını da g ö r m ü ş t ü . Z a t e n kadını s ı n a m a k için Anjin San'ı
çağırttığını haber vermemişti.
Ş i m d i ne yapmalıyım, diye d ü ş ü n d ü . «Aynı planları uygu­
layacağım. A m a artık Buntaro, Omi San ve Anjin San'a eskisin­
d e n d a h a d a fazla ihtiyacım var. Hele M a r i k o . . . bana ç o k g e -
 — 309 —

rekli.
«Günaydın, T o r a n a g a Sama.»
B l a c k t h o r n e ' u n selamına karşılık verirken a d a m ı n tatlı t a t ­
lı Mariko'ya baktığını da farketti. Gerekli nezaket sözlerinden
s o n r a , « M a r i k o San,» d e d i . « A n j i n S a n ' a s ö y l e , k e n d i s i ş a f a k t a
benimle yola çıkacak. Sen de Osaka'ya kadar gideceksin.»

Kadın h a f i f ç e t i t r e d i . «Evet, lordum.»

B i a c k t h o r n e , «Ben d e O s a k a ' y a m ı gidiyorum, Toranaga
Sama?» diye sordu.
«Hayır A n j i n S a n . B e n bir iki g ü n S h u z e n j i kaplıcasında k a ­
l a c a ğ ı m . İkiniz de b e n i m l e g e l e c e k s i n i z . O seninle sınıra k a d a r
gidecek ve oradan Yedo'ya geçecek.»
B i a c k t h o r n e kadına heyecanla bir şey söylerken T o r a n a ­
ga dikkatle onları gözetliyordu,
«Affedersiniz Toranaga Sama, fakat Anjin San, birkaç gün
daha beni yanında bırakmanızı rica ediyor. Ben istediklerini an­
l a t ı r s a m g e m i işini d a h a ç a b u k h a l l e d e c e ğ i n i s ö y l ü y o r . S o n r a
arzu e d e r s e n i z sizin sahil g e m i l e r i n d e n birini alıp beni O s a k a ' y a
b ı r a k a c a k ve kendisi de Nagazaki'ye g e ç e c e k m i ş . Böylece za­
man kazanacağını belirtiyor.»
«Gemi konusunda henüz karar vermedim. Bunu kendisine
açıkla. F a k a t seninle ilgili isteğini d ü ş ü n e c e ğ i m . Kararımı ya­
rın ö ğ r e n e c e k s i n i z . H a , M a r i k o S a n , o n u n ş e c e r e s i n i i s t i y o r u m .
Yazıp s a n a v e r s i n . S e n b u n u ç e v i r i r s i n . Y e d o ' y a v a r d ı ğ ı m ı z d a
hazır olsun.»

M a r i k o d u r u m u anlatınca B i a c k t h o r n e hayretle, «Bunu ne­

den istiyor?» dedi.
Kadın ona bakakaldı. «Bütün samurayiarın ölüm ve doğum­
ları, t o p r a k l a r ı ve hakları kaybedilir, Anjin S a n . Böylece her şey
resmi kayıtlara geçirilir. Hatta e t a bile d o ğ u m , ö l ü m ve evlen­
meleri kaydettirmek zorundadır.»
T o r a n a g a , Mariko'ya d ö n d ü . «Lütfen hemen Lady Kasigi'y-
le de konuş. M a d e m sen o fiyatı uygun g ö r d ü n , Lady Kasigi de
kabul edecektir. Adi bir uşakla G y o k o denilen kadına haber
yolla. G ü n e ş b a t a r k e n burada olsun. Geyşayı da getirsin. Biz
k o n u ş u r k e n o da şarkı söyler, nen?»
 — 310 —

T o r a n a g a ikisini de yanından savarak arkasına yaslanıp

kendi kendine gülümsedi.

37

Yokose'ye geleli birkaç saat olmuştu. Toranaga'nın kale­

deki özel dairesindeydiler. K i k u ' n u n usta p a r m a k l a n tellerin üs­
tünde geziniyordu. Sonra şarkıya başladı kadın ve berrak sesi
gecede yankılandı. Verandaya ve arka bahçeye açılan b ü y ü k
salonda oturanlar büyülenmiş gibiydiler. Toranaga oradakilerin
neler d ü ş ü n d ü k l e r i n i s e z e r e k etrafına bir göz attı. Bir y a n ı n d a
Blackthorne ve Buntaro'nun arasında Mariko oturuyordu. D i ­
ğer tarafta da Yabu ve Omi yan yanaydılar. Kiku San veranda­
da onların karşısında ç ö m e l m i ş t i . T o r o n a g a , M a r i k o haklı, diye
d ü ş ü n d ü . Kadın bu paraya değer. Bu g e c e yine onu çağırtayım,
mı y o k s a yalnız mı u y u y a y ı m ? Bir g e c e ö n c e s i n i a n ı m s a y ı n c a
heyecanlandı...

Toranaga kaledeki özel dairesindeydi. «Demek beni gör­

mek istedi. Gyoko San?»
«Evet lordum.»
T o r a n a g a t ü t s ü ç u b u ğ u n u y a k t ı . « L ü t f e n anlat.»
G y o k o ' n u n s e l a m ı n a b i l e b a k m a m ı ş t ı . G ö z l e r i n i Kiku'danş
alamıyordu. Genç kadın yakından daha da güzeldi. Hem mesle­
ğinin zorlukları da yüzünde iz bırakmamıştı henüz. G y o k o ' n u n
g e n ç kadının ö n ü n d e konuşacağını anlayınca da şaştı. «Lütfen
biz k o n u ş u r k e n b i r a z s e m i s e n çal.»
G y o k o r e s m i b i r t a v ı r l a b a ş l a d ı . «Sayın l o r d u m , b a n a , e v i ­
me ve kızlarımdan biri olan Kiku San'a verdiğiniz şereften dola­
yı size t e ş e k k ü r etmeliyim.» T o r a n a g a , g e n ç kadının m ü z i ğ i n e
dalmıştı v e M a m a San'ı d a d i n l e m i y o r d u . A m a birden o n u n b i r
 — 311 —

sözü üzerine kendisine geidi.

Kadın, «Bizi kanadınızın altına alarak tarihin yönünü de­
ğiştiriniz,» demişti,
«Nasıl?»
« H e r z a m a n y a p t ı ğ ı n ı z ş e y l e r i y a p a r a k , s a y ı n l o r d u m . Ya­
ni kendinizden önce bütün İmparatorluğun geleceğini düşüne­
rek.»
Toranaga bu komik sayılacak kadar abartmalı söze karşı­
lık v e r m e d i . A r t ı k m ü z i ğ i d u y m a m a l ı y ı m , d i y e d ü ş ü n d ü . G y o k o ' y a
kızı g e t i r m e s i n i s ö y l e y e r e k t u z a ğ a d ü ş t ü m . S o n r a o n u n p a r f ü ­
m ü n ü koklayıp güzelliğine bakınca k a f a m karıştı. Hanımı k o n u ­
ş u r k e n o n u n böyle tatlı tatlı çalması da beni sersemletti. B u n ­
ların hepsi h a t a .
T o r a n a g a , «Açıkla bunu,» dedi İlgisizce.
«Bütün diğer sanatçıların kendi sokakları, kendi semtleri
var. Bize de kendi yerimiz verilmeli, l o r d u m . Yedo yeni bir kenttir.
Geyşa d ü n y a s ı için bize bir yer ayırmayı d ü ş ü n e b i l i r s i n i z b e l k i .
Bütün çayhaneleri etrafı duvarlarla çevrili bu bölgede toplarsı­
nız. B u n u n d ı ş ı n d a ç a y h a n e y e i z i n v e r m e z s i n i z . »
T o r a n a g a kadının ne d e m e k istediğini anlayınca durakla­
dı. Bu harika bir düşünceydi. Hatta daha ö n c e bunu düşüne­
m e m i ş o l d u ğ u n a kızdı. B ü t ü n ç a y h a n e l e r v e g e y ş a l a r bir s e m t ­
te toplanacaktı. O zaman hepsini gözetlemek, kontrol etmek,
vergiye bağlamak kolay olurdu. Aynı şekilde müşteriler de kont­
r o l e d i l e b i l i r d i . H e m b i r i n c i sınıf g e y ş a l a r ı n b ü y ü k e t k i l e r i o l d u ­
ğ u n u d a biliyordu. A m a y ü z ü n d e n d u y d u ğ u heyecanı belli e t m e ­
di. «Bunun ne y a r a n o l a c a k G y o k o San?»
«O zaman kendi loncamız olacak. Bu gerçek lonca bizim
korunmamızı sağlayacak ve hepimiz ona itaat edeceğiz. Hem
lonca fiyatları saptayıp standartları koruyacak. Böylece vergi
almamız da çok kolaylaşacak.»
«Ah vergiler... D o ğ r u yergi t o p l a m a k kolaylaşacak.»
Toranaga, kadına ayrılan z a m a n d a n ç o k daha uzun süre
sorguya ç e k t i . Onların dünyalarını, düşünce, umut ve korkularını
öğrendi. Öğrendikleri kendisini heyecanlandırdı. İleride yarar­
lanmak için bunları kafasına yerleştirerek Kiku'yu bahçeye yol­
ladı. «Gyoko San, bu gece onun kalmasını arzu e d i y o r u m . Canı
 — 312 —

isterse ve boşsa tabii. Lütfen kendisine sorar mısın? A m a

çok uzun süre semisen çaldı ve yoruldu. Onun için yorgunsa
kendisine hak veririm. Sorarsan müteşekkir kalacağım.» Gyo­
ko'ya içinde o n k o b a n b u l u n a n k ü ç ü k bir deri kese v e r d i . B u c ö ­
mertliğinden dolayı pişmandı, ama d u r u m u gereği bunu y a p m a k
z o r u n d a y d ı . «Belki bu y o r u c u geceyi b ö y l e c e biraz unutabilir­
siniz. H e m d ü ş ü n c e l e r i n d e n dolayı sana t e ş e k k ü r ederim.»
«Bizim görevimiz hizmet etmektir efendimiz.» Gyoko yu­
m u ş a k derinin içindeki paraları parmaklarıyla s a y m a m a k için
kendini t u t m a y a çalıştıysa da b a ş a r a m a d ı . «Teşekkür ederim,,
sayın l o r d u m . Şimdi gidip kendisine soracağım.» Sonra birden
b e k l e n m e d i k bir şey oldu ve kadının gözleri doldu. «Dinlediği­
niz v e n e z a k e t g ö s t e r d i ğ i n i z i ç i n l ü t f e n y a ş l ı , b a y a ğ ı bir k a d ı ­
nın t e ş e k k ü r l e r i n i k a b u l e d i n i z . S a d e c e v e r d i ğ i m i z b ü t ü n z e v k e
k a r ş ı l ı k t e k a r m a ğ a n ı n ı z g ö z y a ş ı n d a n b i r n e h i r d i r . A ç ı k ç a s ı lor­
d u m , bir kadının neler hissettiğini a n l a t m a k ç o k zordur... lütfen
beni affedin.»
«Dinle G y o k o S a n , a n l ı y o r u m . Ü z ü l m e . D e d i k l e r i n i d ü ş ü n e ­
c e ğ i m . İkiniz de b e n i m l e birlikte ş a f a k t a n s o n r a b u r a d a n ayrı­
lacaksınız. Yokose'da d a ğ l a r d a bir kaç g ü n kalmak zevkli bir
değişiklik olur. A n l a ş m a fiyatının da uygun bulunacağını s a n ı y o ­
rum.»
G y o k o gözyaşlarını silip eğilerek t e ş e k k ü r etti. Sonra g ü ­
v e n l i b i r s e s l e , «Bu a n l a ş m a n ı n h a n g i ş e r e f l i e r k e k i ç i n a l ı n a c a ­
ğını sorabilir miyim?»
«Yoshi T o r a n a g a noh Minovvara.»

O Yokose gecesinde Kiku San'ın müziğini dinlerken b ö y t e

d ü ş ü n c e l e r e d a l m ı ş t ı T o r a n a g a . Kızın a n l a ş m a s ı n ı k e n d i s i i ç i n
alacağını, söyleyince G y o k o ne şaşırmış, ne de yüzünde büyük
bir g u r u r belirmişti o an. En zeki ve kurnaz insanların bile
böyle kolaylıkla kanmaları ne garipti. Hepsi de genellikle sadece
aradıkları şeyleri g ö r m e y e çalışıyor ve bir düzeyin gerisine
b a k m a y a g e r e k g ö r m ü y o r l a r d ı . Ya da g e r ç e ğ i ihmal e d e r e k bu­
nun sadece bir görünüş olduğunu sanıyorlardı. Sonra dünya­
ları başlarına g e ç i y o r ve d i z ü s t ü ç ö k ü p karınlarını yarıyor, ya
 — 313 —

da boyunlarını kesiyorlardı. Saçlarını yolup üstlerini paralarlar­

ken kcurno'dan yakınıyor, tanrıları, lordlarını, kocalarını, a d a m ­
larını s u ç l u y o r l a r d ı . A m a a s l a k e n d i l e r i n i s u ç l a m a y ı d ü ş ü n e m i -
yorlardı.
Çok garipti doğrusu.
Yine konuklarına baktı. Hepsi de kendi gizli âlemlerine
dalmış, Kiku San'ı seyrediyorlardı. S a d e c e Anjin San sinirli si­
n i r l i k ı p ı r d a n ı y o r d u . T o r a n a g a , z i y a n ı y o k A n j i n San,» d i y e d ü ­
ş ü n d ü . B u s a d e c e u y g a r olmadığını g ö s t e r i r . Z a m a n l a her şeyi
öğreneceksin. Zaten itaat ettiğin sürece bunun da önemi yok.
Bu ara senin alınganlığın, hiddetin ve şiddetin gerekli bana.
«Evet, hepiniz buradasınız. O m i , Y a b u , Buntaro, Mariko,
K i k u S a n v e h a t t a G y o k o . B ü t ü n Izu ş a h i n l e r i m . . . H e p i n i z d e iyi
e ğ i t i l d i n i z v e hazırsınız. H ı r i s t i y a n r a h i p d ı ş ı n d a h e p i n i z b u r a ­
dasınız. Yakında senin sıran da g e l e c e k T s u k k u S a n . Ya da be­
nim sıram.»

38

T o r a n a g a uzun boylu rahibin açıklıktan geçerek yaklaştığı­

nı g ö r d ü . M e ş a l e l e r i n ışığında siyah sakalı a d a m ı n yüzü eski­
s i n d e n d a h a d a i n c e d u r u y o r d u . T u r u n c u c ü p p e s i pek şıktı v e
beline de tespitliyle haçını takmıştı.
Rahip Alvito on adım uzakta d u r a r a k saygıyla s e l a m ver­
di.
Toranaga platformda tek başına oturuyordu. Geride mu­
hafızları yarım daire o l m u ş bekliyorlardı. Sadece B i a c k t h o r n e
emredildiği gibi platforma dayanmış oturuyordu. Gözlerini de
rahibe dikmişti. Fakat Peder Alvito onu görmezlikten geldi.
R a h i p A l v i t o , «Sizi g ö r d ü ğ ü m e ç o k s e v i n d i m , l o r d u m . » d e ­
di.
« B e n d e sizi g ö r d ü ğ ü m e s e v i n d i m " ; T s u k k u San.» T o r a n a g a
rahibe p l a t f o r m u n ö n ü n d e k i hasırın ü s t ü n e yerleştirilmiş yastı-
 314 —

ğ a o t u r m a s ı n ı i ş a r e t e t t i . «Sizi g ö r m e y e l i e p e y o l d u . »
« E v e t , e f e n d i m . A n l a t ı l a c a k ç o k ş e y var.» R a h i p y a s t ı ğ ı n
platformda değil de yerde olmasına sinirlenmişti aslında. Ayrıca
B l a c k t h o r n e ' u n k u ş a ğ ı n d a k i s a m u r a y kılıçlarını d a g ö r m ü ş v e
a d a m ı n T o r a n a g a ' n ı n bu k a d a r yakınında, b ö y l e kayıtsız bir t a ­
vırla o t u r m a s ı n a da şaşmıştı. «Ziyaretçi R a h i p t e n . . . A m i r i m o l a n
r a h i p t e n size haber getirdim.»
«Teşekkür ederim.»
« A c a b a k ı l a v u z k a p t a n ı s e l a m l a m a m a izin v e r i r m i s i n i z ? »
T o r a n a g a i z i n v e r i n c e R a h i p A l v i t o , «Sizi t e b r i k e t m e m g e ­
r e k i y o r k ı l ı a v u z k a p t a n , » d e d i . «Kılıçlarınız s i z e y a k ı ş m ı ş . »
Blackthorne mırıldandı. «Teşekkür ederim, peder. Bunları
kullanmasını ö ğ r e n i y o r u m . Henüz pek başarılı değilim. Savaş­
m a m ' g e r e k i n c e t a b a n c a , p a l a v e y a t o p l a r a g ü v e n i y o r u m hâlâ.»
Rahip bu imayı anlamazlıktan geldi. «Lord Toranaga'nın
hayatını kurtardığınız için size t e ş e k k ü r e t m e m i z gerek.»
«Bunu size kim söyledi?»
A l i v i t o c e v a p v e r m e y e r e k T o r a n a g a ' y a d ö n d ü . J a p o n , «Ne
konuşuldu?» diyerek sessizliği bozdu.
«Kendisi d i n i m i n d ü ş m a n ı ve bir k o r s a n , a m a sizi k u r t a r d ı ­
ğına sevindim, e f e n d i m . Tanrının işleri gizemlidir. Kendisini sa­
m u r a y y a p a r a k b ü y ü k o n u r verdiniz.»
«Kendisi aynı z a m a n d a hatomoto.» Rahibin şaşkınlığını gö­
rerek için için eğlendi, «Sözlük getirdiniz mi?»
«Evet, l o r d u m . A y r ı c a G a o ' d a n b u r a y a k a d a r o l a n b a z ı P o r ­
tekiz üslerini gösteren haritaları da getirdim. Sözlük sandığım­
da. Bunun için birini yollayayım mı, yoksa kitabı daha sonra
kendisine mi vereyim?»
«Daha sonra kendisine verin. Raporu da getirdiniz mi? M a -
c a c ' d a n g e t i r i l e n silahlarla ilgili r a p o r u ? S o n r a üsierinizdeki p a ­
ralı J a p o n askerlerinin sayılarını açıklayan rapor?»
«Ziyaretçi Rahip her taraftan gerekli bilgileri istedi. Bu ra­
p o r l a r ı k e n d i s i hazırlıyor.»
«İyi. Ş i m d i A n j i n S a n ' ı n b e n i k u r t a r d ı ğ ı n ı n e r e d e n d u y d u ğ u ­
n u z u anlatın.»
« T o r a n a g a n o h Minovvara'nın b a ş ı n d a n g e ç e n her şey he­
m e n duyuluyor. Mishima'dan gelirken depremde toprağa gö-
 — 315 —

m ü l m e k t e n sizi Aitın B a r b a r ı n kurtardığını d u y d u k . Yanınızda

bir de hanım varmış. Herhalde Lady Mariko'ydu?»
T o r a n a g a b a ş ı n ı s a l l a d ı , «Evet, k e n d i s i d e b u r a d a . . . Yo-
k o s e ' d e . Yarın geleneklerimize g ö r e g ü n a h ç ı k a r t m a k istiyor.
Fakat b u n u n siyasetle ilgisi o l m a m a s ı gerek. Yani benden ve
b ü t ü n h a t a m o t o ' l a r ı m l a ilgili ş e y l e r d e n s ö z e t m e s i y a s a k . N e h ?
Kendisine de b u n u a n l a t t ı m zaten. Bana r a h i p t e n h a b e r mi ge­
tirmiştin?»
«Evet e f e n d i m i z . Yalnız bu gizli bir haber.»
Toranaga bunu düşünür gibi yaptı. Oysa daha önce An-
jin San'a ne d e m e s i , ne y a p m a s ı g e r e k t i ğ i k o n u s u n d a kesin e-
mirler v e r m i ş t i . «Pekâlâ,» B l a c k t h o m e ' a d ö n d ü . «Anjin S a n , g i ­
debilirsin. Daha sonra konuşuruz.»
B l a c k t h o r n e h e m e n eğildi. «Evet l o r d u m . Affedersiniz. Ka­
ra g e m i . . . N a g a z a k i ' y e geldi mi?»
T o r a n a g a , Anjin San'ın d o ğ a l k o n u ş m a s ı n d a n m e m n u n kal­
mıştı. «Ah, evet, t e ş e k k ü r e d e r i m . Eee, T s u k k u S a n , g e m i lima­
na girdi mi?».
A l v i t o B l a c k t h o r n e ' u n Japonoasını d u y u n c a şaşırmıştı. He­
l e o s o r u d a h a d a i r k i l m e s i n e y o l a ç t ı . «Evet, e f e n d i m . O n d ö r t
g ü n ö n c e geldi.»
T o r a n a g a , «Ah, on dört,» diye t e k r a r l a d ı . «Anlıyor m u s u n .
Anjin San?»
«Evet. T e ş e k k ü r ederim.»
«İyi. B a ş k a ş e y l e r v a r s a T s u k k u S a n ' a d a h a s o n r a s o r a r s ı n .
Neh?»
«Evet, l o r d u m . L ü t f e n b a n a izin v e r i n . » B l a c k t h o r n e k a l k ı p
. s e l a m verdi ve uzaklaştı.
T o r a n a g a o n u n arkasından baktı. «Bir k o r s a n o l a r a k . . . ç o k
ilginç bir a d a m d o ğ r u s u . Ş i m d i bana kara g e m i y i anlatın.»
«Gemi şimdiye kadar g ö r ü l e n d e n ç o k daha fazla ipek yük­
lü olarak geldi efendim.» Alvito hevesli g ö r ü n m e y e çalışıyordu.
« L o r d H a r i m a , Lorcl K i y a m a v e L o r d O n o s h i ' y l e a r a n ı z d a y a p ı ­
l a n a n l a ş m a h â l â y ü r ü r l ü k t e . G e l e c e k yıl b u v a k i t h a z i n e n i z d e
o n b i n l e r c e k o b c m f a z l a l ı k o l a c a k . İ p e k l e r e n iyi c i n s . K â t i b i n i ­
zin b a k m a s ı için bildirinin bir kopyasını g e t i r d i m . K a p t a n Ge­
neral Ferriera da size saygılarını s u n u y o r . Yakında sizi g ö r e c e -
 — 316 —

ğini umuyor. Zaten bu yüzden g e c i k t i m . Kaptan Ferriera her

şeyin kusursuz olması için beni acele Osaka'dan Nagazaki'ye
y o l l a d ı . O r a d a n a y r ı l a c a ğ ı m sırada sizin T e d o ' d a n İzu'ya g i t t i ­
ğ i n i z i d u y d u m . E n hızlı t e k n e l e r i m i z d e n b i r i y l e N i m a z u l i m a n ı ­
na geldim. Sonra atla yolumuza devam ettik. Mishima'da Lord
Z a t a k l ' y e r a s t l a d ı m v e k e n d i s i n e k a t ı l m a k için izin istedim.»
«Geminiz hâlâ N i m a z u ' d a mı?»
«Evet e f e n d i m . Beni o r a d a bekliyor.»
«İyi,» T o r a n a g a , M a r i k o ' y u O s a k a ' y a g e m i y l e g ö n d e r m e s i ­
nin daha uygun olup olmayacağını düşünüyordu. «Lütfen bildi­
riyi bu g e c e k â t i b i m e verin. Bu yılki g e m i y ü k ü için a n l a ş m a
yapıldı mı?»
«Evet, efendim.»
«İyi. Ş i m d i ö b ü r işe g e l e l i m . Ö n e m l i işe.»
«Size k ö t ü h a b e r g e t i r d i ğ i m i ç i n ü z g ü n ü m e f e n d i m , N e L o r d
K i y a m a , ne de L o r d O n o s h i , General İshido'dan v a z g e ç m e y e ya­
naşmıyorlar. B ü t ü n diretmelerimize r a ğ m e n sizin bayrağınızın
altında da toplanmıyorlar.»
Toranaga'nın sesi hafifledi ve hainleşti. «Ben diretmeden
d a h a fazlasını i s t e d i ğ i m i s ö y l e m i ş t i m . N e d e n o n l a r a b u y r u k ver­
mediniz?»
«Ziyaretçi rahibin de söylediği gibi biz bir•daimyo'ya buy­
ruk veremeyiz. Ç ü n k ü onlar b a ğ ı ş l a n m a y a c a k bir g ü n a h işleme­
diler.» A l v i t o , d e i l ' A q u a ' y l a k a r a r l a ş t ı r d ı k l a r ı g i b i kesinlikle k o ­
n u ş m u ş t u . Fakat kalbi deli gibi çarpıyordu. Çünkü getirdiği ha­
berler gerçekten kötüydü, Nagasaki'nin yasal sahibi olan Lord
Harı'ma, o n l a r a , g i z l i c e b ü y ü k s e r v e t i v e g ü c ü y l e L o r d İ s h i d o ' y u
destekleyeceğini söylemişti, «Beni affedin e f e n d i m . Ben...»
«Belki d e sizi a f f e t m e y e c e ğ i m , T s u k k u S a n . B u d a h a ö n c e
de söylenmişti. Artık herkesin bir tarafı seçmesi gerek.»
«Tabii sizden yanayız e f e n d i m . F a k a t L o r d H i y a m a ve L o r d
Onoshi'ye buyruk veremeyiz...»
«Neyseki ben kendi Hırlstiyanlanma buyruk verebilirim.»
«Efendim?»
«Anjin San'ı g e m i s i ve toplarıyla s e r b e s t bırakabilirim.»
«Ona d i k k a t e d i n , e f e n d i m . O kılavuz k a p t a n bir ş e y t a n g i ­
bi kurnaz. Fakat dinsiz ve korsan. Kendisine güvenilmez...»
 — 317 —

«Anjin San b u r a d a bir s a m u r a y ve h a t a m o t o . Belki denizde

korsandır. Eğer korsansa kendisi gidip diğer korsanları ve wa-
k o ' l a n b u l a c a k t ı r . Bir y a b a n c ı denize açılınca ne y a p a c a ğ ı sa­
dece kendisini ilgilendirir. Bizim siyasetimiz daima böyledir.
Nen?»
Alvito, kafasını çalıştırarak bir şeyler d ü ş ü n m e y e çabalı­
y o r d u . K i m s e İngilizin T o r a n a g a ' y a bu k a d a r y a k l a ş a b i l e c e ğ i n i
hesaplayamamıştı.
« O i k i H ı r i s t i y a n d s i m y o e l a l t ı n d a n a n l a ş m a y a d a razı d e ­
ğiller mi?»
« H a y ı r , e f e n d i m . H e r ç a r e y e b a ş v u r d u k . Biz...»
« U z l a ş m a , a n l a ş m a , ö d ü n g i b i b i r ş e y e y a n a ş m ı y o r l a r mı?»
«Hayır, e f e n d i m , h e r y o l u denedik.» A l v i t o t u z a ğ a d ü ş t ü ğ ü ­
nü anlamıştı ve u m u t s u z l u ğ u da belli o l u y o r d u . «Tek başıma ol­
s a y d ı m onları a f o r o z l a t e h d i t edebilirdim. A m a bağışlanmaz bir
g ü n a h işlemedikleri için de bunu yapamazdım. H e m bir kazanç
için tehdide kalkmak korkunç bir günahtır. Bu yüzden sonsuz­
luğa kadar lanetlenebilirim efendim.»
Toranaga, «O halde ben kaybedeceğim,» dedi. «Bunu bili­
yorsunuz değil mi? Onlar İshido'yla müttefik olarak kalırlarsa
bütün Hıristiyan tfcimyo'lar da kendilerine katılacaktır. O za­
m a n k a y b e d e c e ğ i m . Bir s a m u r a y ı m a karşılık yirmi s a m u r a y çı­
karacaklar.»
«Evet.»
«Planları nedir? Ne z a m a n b a n a saldıracaklar?»
«Bilmiyorum efendim.»
«Bilseydiniz bana söyler miydiniz?»
«Evet, e v e t tabiî.»
T o r a n a g a , hiç s a n m a m , diye d ü ş ü n e r e k gecenin karan­
lığına b a k t ı . İ ç i n d e b u l u n d u ğ u d u r u m d a n u t a n ı y o r d u . K e n d i s i n ­
den ö n c e Goroda ve Taiko'nun yaptığı gibi Hıristiyan rahipleri­
n e iyi y ü z g ö s t e r m e k z o r u n d a k a l m ı ş t ı . Ç ü n k ü r a h i p l e r s i n e k ­
lerin atlara yapışması gibi, Portekizli t ü c c a r l a r d a n asla ayrılmı­
yorlardı. Rahipleri olmayınca ticaret de kalmazdı. Kara gemi
İşinde onlar a r a b u l u c u l u k etmekteydiler. T o r a n a g a , Taiko'nun
bir ara rahipleri ortadan kaldırıp ticarete devam etmeyi dene­
d i ğ i n i d e b i l i y o r d u . İ k i yıl k a r a g e m i g e l m e m i ş t i . C a s u s l a r r a h i p -
 — 318 —

ierin başının zehirli bir k a r a ö r ü m c e k gibi M a c a o ' d a o t u r d u ğ u n u

ve ticareti yasaklayarak Taiko'yu cezalandırdığını haber ver­
mişlerdi. T a i k o ' n u n s o n u n d a yenileceğini biliyordu rahipler. Ger­
ç e k t e n d e ü ç ü n c ü yıl T a i k o b u k a ç ı n ı l m a z d u r u m a b a ş e ğ i p r a ­
hipleri geri çağırmıştı. .
Toranaga, rahiplerin oyununu biliyorum, diye düşündü.
Onlar ülkenin karışmasını istiyorlar. Sonunda Hıristiyan daimyo'-
lardan birini başa geçirmeyi umuyorlar. A m a hangisini, Kiya-
ma'yı mı, O n o s h i ' y i m i ? İkisi de N a g a s a k i ' d e k i L o r d Harima'-
dan yardım görüyorlar. Fakat sonunda kimin bayrağı yüksele­
cek? Herhalde Kimaya kazanacak. Çünkü Onoshi cüzzamlı ve
fazla ö m r ü de k a l m a d ı . Onların d ö r t yüz bin s a m u r a y ı var. Üs­
l e r i d e K y u s h u ' d a v e o a d a y a e r i ş e m e m . B u r a h i p l e r o n l a r ı kış­
kırtarak s o n u n d a istediklerini elde edecekler. Onlar ruhlarımıza
sahip olmayı arzu ediyorlar. Bu Tanrı'lar ülkesindeki insanları
yönetimlerine alacaklar. Böylece topraklarımızı ve her şeyimizi
e l e g e ç i r e c e k l e r . B u n u A n j i n S a n d a b e l k i e l l i k e z a n l a t t ı . . . Ye­
ni D ü n y a d a öyle yapmışlar. Bir kralı Hıristiyan y a p t ı k t a n s o n r a
kendi cinsinden kimselere karşı kullanmışlar. Böylece bütün t o p ­
rakları yutmuşlar.
«Bu b a r b a r r a h i p l e r i n b i z i m ü l k e m i z i e l e g e ç i r m e s i d e k o l a y ,
J a p o n y a ' d a k a ç r a h i p v a r . Elli m i a l t m ı ş m ı ? A m a g ü ç o n l a r d a .
H e m inanıyorlar. İnançları u ğ r u n a ö l m e y i de hazırlar. N a g a -
zaki'de T a i k o ' n u n deneyinin bir felaketle sonuçlandığını gör­
dük. O rahiplerden hiçbiri sözünden dönmedi. Taiko'nun yak­
tırdığı kiliseleri de on b i n l e r c e kişi g i d i p g ö r d ü . Böylece bu
a d a m l a r birer k a h r a m a n olup çıktılar. Hıristiyan rahipleri hâlâ
o olaydan yararlanıyorlar. Rahipler bana ilişemediler, ama bu
onların yollarına acımasızca devam etmelerine engel olamaz.
«'Demek K i y a m a ' y ı s e ç t i l e r . A c a b a p l a n l a r ı k e s i n l e ş t i m i ?
B ö y l e c e İ s h i d o ' y u Lady- O c h i b a ' y ı v e Y a e m o n ' u m u h a r c a y a c a k ­
lar? H a r i m a da gizlice o n l a r a katıldı mı? A n j i n San'ı h e m e n N a -
g a z a k i ' d e k i k a r a g e m i y e s a l d ı r t a y ı m mı? N e y a p a y ı m ? . H e r z a ­
m a n k i n d e n farklı bir şey y a p m a m a l ı y ı m . Sabırlı o l u p u y u m a r a ­
m a l ı y ı m . B ü t ü n e n d i ş e l e r i bîr y a n a b ı r a k a r a k y e n i b i r p l a n u y g u ­
lamalıyım.» B i r d e n u m u t s u z u m u t s u z bağırmak istedi. «Hangi
p l a n ı ? B i r p l a n ı m y o k ki!»
 — 319 —

Rahibe baktı. «O ikisinin d ü ş m a n d a n yana olmaları beni

üzüyor.»
«Emin olun elimizden geleni yaptık, efendim.» Alvito, o n u n
kaderini anlamış, acıyarak bakıyordu.
«Evet, b u n a i n a n ı y o r u m . Siz v e b a ş r a h i b i n i z s ö z ü n ü z ü t u t ­
tunuz. O n u n için ben d e s ö z ü m ü t u t a c a ğ ı m . Yado'da h e m e n bir
tapınak y a p m a y a başlayabilirsiniz. B u n u n için size yer ayrıldı.
Diğer r a h i p l e r i n ülkeye g i r m e s i n i e n g e l l e y e m e m , a m a hiç o l ­
mazsa onları kendi topraklarıma s o k m a m . Anjin San'a gelin­
ce...» Toranaga omuz silkti. «Bütün bunlar... k a r m a nen?»
Alvito, b e k l e n m e d i k anda böyle yakayı kurtardığı için şük­
r e d i y o r d u . G ü ç l ü k l e , « T e ş e k k ü r e d e r i m , lordum,» d i y e b i l d i . «Piş­
man olmayacağınızdan eminim. Düşmanlarınızın darmadağın ol­
maları, Cennetin armağanlarını almanız için dua edeceğim.»
«Sert s ö z l e r i m için özür d i l e r i m . H i d d e t l e öyle konuştum.»
Ağır ağır ayağa kalktı, «Naga San!»
G e n ç h e m e n k o ş t u . «Evet, baba.»
«Lady M a r i k o nerede?»
N a g a eliyle b a h ç e d e k i fenerler y a n a n k ü ç ü k evi işaret e t t i .
« O r a d a e f e n d i m . B u n t a r o S a n l a b e r a b e r . C h a n o yu'yu k e s e y i m
mi?» Cho no yu din törelerine uygun bir çay töreniydi.
«Hayır bu t ö r e n e k a r ı ş m a k d o ğ r u değildir. Omi ve Yabu
San nerede?»
N a g a nehrin ö b ü r kıyısındaki yayvan bir binayı işaret etti.
«Handaiar efendim.»
«Ya A n j i n S a n ? »
«Odasında efendim. Kendisini isteyebileceğinizi düşündüğü
için bekliyor.»
L o r d T o r a n a g a , «Hayır,» d i y e m ı r ı l d a n d ı . « K e n d i s i n i y a r ı n
görürüm.» Sonra y o r g u n sesle d e v a m etti. «Şimdi banyo ya­
p a c a ğ ı m . Ö n e m l i bir şey o l m a z s a beni ş a f a k v a k t i n e k a d a r ra­
hatsız etmesinler.»
Naga durup d u r u p üzgün üzgün babasının arkasından bak­
tı. Onu hiç böylesine bitkin g ö r m e m i ş t i . Belki de T s u k k u San
b a b a s ı n ı büyü ley ip b u h a l e s o k m u ş t u . A c a b a d u r u m u B u n t a r o
San'a a ç s a m mı, diye d ü ş ü n d ü .
 — 32C —

Sessiz ve huzurlu k ü ç ü k evde çay töreninin sonuna yaklaşı­

yorlardı. Porselen kavanoz, Cinlilerin T'ang devrinden kalma
eşsiz s a n a t eseriydi. B u n t a r o dikkatle b a m b u kaşığı alarak ç a y
törenine başladı. Belirli bir miktar yeşil renkli çayı kavanoza
d ö k t ü . Sonra o c a k t a duran demir ibriği alarak sıcak suyu kap­
t a k i çayla karıştırdı. Kulpsuz k a v a n o z u n karşısında diz ç ö k m ü ş
olan Mariko'ya uzatarak selam verdi. Kadın da eğilip selam ver­
d i v e b u y e ş i l sıvıya h a y r a n h a y r a n b a k t ı k t a n sonra üç y u d u m
içti. Sonra fincanı Buntaro'ya geri verdi. Buntaro yine çayı ha­
zırlayarak o n a uzattı, a m a M a r i k o t ö r e n g e r e ğ i n c e , b u kez o n u n
içmesinde diretti. Buntaro sonra üçüncü ve dördüncü fincanı
hazırladı. Fazlası nezaketle reddedildi. A d a m daha ö n c e gelip
burasını silip s ü p ü r m ü ş temizlemiş, toplamıştı. Küçük ev çok
temizdi. Zaten çay töreninde en önemli şey temizlik ve sonra
da sadelikti. Çay t ö r e n i n d e herkes eşit sayılırdı. En y ü k s e k
d o i m y o bile d a v e t edilen en aşağılık bir köylüyle eşit t u t u l u r ­
du.
Mariko kocasının yerleştirmiş olduğu çiçeğe bakıyordu. A-
d a m bir t e k beyaz y a b a n g ü l ü s e ç m i ş ve b u n u n yeşil y a p r a ğ ı n a
da bir d a m l a su k o n d u r m u ş t u . Ç i ç e ğ i kırmızı taşların üstüne
yerleştirmişti. B u n t a r o bu ç i ç e k l e , «Sonbahar geliyor,» d i y o r d u .
«Sonbahar geldiği için üzülmemelisin. Her şey ö l e c e k ve t o p r a k
uyuyacaktır. S a d e c e bu yaz gecesinde sonbaharın eşsiz serin
havasını tat. Yakında o damla da, gül de kaybolacak ve sadece
taşlar kalacak. Yakında seninle ben de kaybolacağız ve s a d e c e
o taşlar kalacak.»

Çay töreni ikisinin de huzur duymasını sağlamıştı. M a r i k o

hareketsiz duruyor ve bunun sona ermesini istemiyordu. Fakat
adamın bakışlarının gittikçe güçlendiğinin de farkındaydı. Cha
no yu bitmişti ve hayat tekrar başlıyordu.
M a r i k o b ü y ü k bîr h ü z n e kapılarak, «Törende ç o k başarılıy­
dın,» dedi.

Gözünde t o p l a n a n bir d a m l a yaş yanağından süzüldü. Bu

bir tek damla yaş adamın kalbini g ö ğ s ü n d e n koparıp s ö k t ü
sanki.
Bu b e k l e n m e d i k iltifattan şaşırarak k e k e l e d i . «Hayır... H a -
 — 321 —

yır... beni a f f e t . Başarılı olan sensin... Bu sıradan bir t ö r e n ­

di.»
Kadın o n u n sesindeki, içtenlikten duygulanmıştı. «Şimdi­
ye kadar g ö r d ü ğ ü m en güzel törendi.»
«Hayır, hayır. B e n i a f f e t . S ı r a d a n b i r t ö r e n d i a m a s e n i n s a ­
y e n d e güzel o l d u , M a r i k o San.»
«Benim için her şey k u s u r s u z d u ! Her şey. Ne yazık, b e n d e n
çok daha değerli kimseler bunu göremediler!» Gözleri fenerlerin
ışığında pırıldıyordu.
«Sen g ö r d ü n . B u d a h e r ş e y d e m e k t i r . B u s a d e c e s e n i n i ç i n ­
di. Başkaları anlamazdı.»

M a r i k o yanaklarındaki sıcak yaşları hissediyordu. Genel­

likle a ğ l a m a k t a n utanırdı, ama o anda aldırmıyordu. «Teşek­
k ü r e d e r i m . S a n a nasıl t e ş e k k ü r edebilirim?»
A d a m oradan küçük bir sap yabani kekik aldı. Titreyen
parmaklarını uzatarak kadının bir gözyaşını kekiğin yaprağına
aktardı. Kocaman elinde pek küçük duran kekiğe, sonra göz­
yaşına sessiz sedasız baktı. «Yaptığım... Yapılan her şey bu­
nun güzelliği karşısında yetersizdir. T e ş e k k ü r ederim.»

Yapraktaki gözyaşına bakıyordu. O c a k t a n bir kömür düş­

tü. Buntaro, duraksamadan maşayı alarak bunu yerine koydu.
İkisi de bir t e k gözyaşı s a y e s i n d e b i r l e ş i p tatlı bir hüzne kapıl­
mışlardı.
B u n t a r o daha sonra, «Görevlerimiz engel olmasaydı,» dedi.
«Ölümde benimle birleşmeni isterdim.»
«Memnunlukla seninle giderdim. Şimdi ölüme gidelim.»
«Bunu yapamayız, Lord Toranaga'ya karşı görevlerimiz
var.»
Kadın kuşağındaki şiş gibi ince bıçağı çıkararak saygıyla
y e r d e k i h a s ı r ı n ü s t ü n e k o y d u . « O h a l d e izin v e r d e b e n h a z ı r ­
lığı y a p a y ı m . »
«Bu g ö r e v l e r i m i z i b a ş a r a m a m ı z a n l a m ı n a gelir.»
«Olacağın önüne geçilmez. Seninle ben haberi değiştirenle­
yiz.»

Şogun — F : 21
 — 322 —

«Fakat e f e n d i m i z d e n ö n c e gidemeyiz. K e n d i s i n i n bir süre

d a h a b ü t ü n sadık u y r u k l a r ı n a ihtiyacı var. B e n i a f f e t , a m a sana
engel olmak zorundayım.»
«Bu g e c e g i t m e y i ç o k i s t e r d i m . H a z ı r ı m . D a h a d a ö n e m l i s i
ö b ü r t a r a f a g i t m e y i i s t i y o r u m . Evet r u h u m zevkle doluyor.»
Çekinerek g ü l d ü . «Bencillik e t t i ğ i m için beni bağışla. Görevimiz
k o n u s u n d a ç o k haklısın.»

İkisi d e k e s k i n b ı ç a ğ a b a k ı y o r l a r d ı . S o n r a a d a m b u s i h i r l i
havayı bozdu. «Neden Osaka'ya gidiyorsun, M a r i k o San?»
« O r a d a s a d e c e b e n i m y a p a b i l e c e ğ i m ş e y l e r var.»

A d a m s ö n m e k ü z e r e o l a n b i r k a n d i l i n ışığının g ö z y a ş ı n d a
renk renk yansımasına b a k t ı . «Nasıl şeyler?»
«Evimizin g e l e c e ğ i n i ilgilendiren şeyler ve bunları da b e n i m
y a p m a m gerekiyor.»
«O halde gitmelisin:» S o r u sorar gibi baktı Buntaro. «Fakat
t e k başına mı?»
«Evet. S a r u j i ' n i n e v l i l i ğ i i ç i n L o r d K i y a m a ' y l a aramızdaki
anlaşmaların kusursuz olmasını istiyorum. Para, d r a h o m a , t o p ­
raklar ve her şey... Sonra Lord Toranaga oğlumuzun toprakla­
rını a r t t ı r d ı . L o r d H i r o M a t s u v e L o r d T o r a n a g a b u n l a r ı k a y d e t ­
tirmemi istiyorlar. Evden s o r u m l u olan benim.»

A d a m a ğ ı r a ğ ı r , «Evet,» d i y e c e v a p v e r d i , « B u s e n i n g ö r e ­
vin. L o r d T o r a n a g a g i t m e n i istediğine g ö r e g i d e c e k s i n tabiî. Fa­
kat seni oraya alacaklarını pek sanmıyorum. Alsalar bile... ça­
buk geriye dönmelisin. Çok çabuk. Osaka'dan gerekenden bir
an fazla k a l m a k akıl kârı değildir.»

«Evet.»
«Denizden daha ç a b u k gidebilirsin. A m a sen daima deniz­
d e n n e f r e t ettin.»
«Hâlâ da t i k s i n i y o r u m . »
«Hemen gitmen mi gerekiyor?»
«İki h a f t a v e y a b i r a y ı n ö n e m i y o k s a n ı r ı m . »
«O zaman gitme tarihini Lord Toranaga'ya bırakalım. Lord
Toranaga'nın üvey kardeşi Lord Zataki buraya geliyor. B a b a m
haber göndermiş. Hem Lord Zataki hainlik ederek İshido'yu
 — 323 —

desteklemiş. Kendisini Lord Sugiyama'mn yerine naip seçmiş­

ler. O n u n g e l i p l o r d u m u z l a k o n u ş m a s ı s a v a ş ı n ç ı k m a s ı d e m e k ­
tir. Bu d u r u m d a g i t m e k ç o k tehlikeli.»
«Biliyorum. T e ş e k k ü r ederim.»

A d a m sözlerini bitirerek memnunlukla etrafına bakındı.

Iriyarı v ü c u d u n u n k ü ç ü k odayı kapladığını d ü ş ü n ü p ü z ü l m ü y o r ­
du artık. Bacağının kadının belinaen ve kollarının da o n u n boy­
nundan ç o k daha kalın olmasına da a l d ı r m a m a k t a y d ı . «Bura­
sı güzel bir odaymış. U m d u ğ u m d a n daha güzel. Burada kal­
m a k t a n z e v k a l d ı m . B ö y l e c e b i r v ü c u d u n s a d e c e ıssızlıkta b i r
kulübe o l d u ğ u n u tekrar anımsadım. B u r a d a olduğun için teşek­
kür e d e r i m . Yokose'ye geldiğine ç o k s e v i n d i m , M a r i k o San. Sen
olmasaydın b u r a d a bir ç a y töreni y a p m a z ve kendimi sonsuz­
lukla birleşmiş gibi hissedemezdim.»

Mariko çekine çekine Thang fincanını aldı. Aslında bu sü­

sü olmayan, sade bir küçük kavanozdu. Turuncumsu kahveren­
g i sır k a v a n o z u n d i b i n d e n b i r a z y u k a r ı d a k a l m ı ş t ı . B ö y l e c e d i p ­
teki ince beyazlık b u n u y a p a n sanatçının ustalığını ve kullandı­
ğı malzemeyi gizlememe arzusunu açıklıyordu. Buntaro bunu
Sen N a k a d a ' d a n almıştı. Yaşamış en ünlü çay ustası, kavanozu
y i r m i b i n kcku'ya s a t m ı ş t ı . « N e kadar güzel. Bu t ö r e n için ne
kadar uygun. Bu gece gerçek bir ustaydın, Buntaro San. Bana
büyük m u t l u l u k verdin.» H a f i f ç e ö n e d o ğ r u eğildi. «Her şey be­
n i m i ç i n k u s u r s u z d u . B a h ç e y i s ü s l e m i ş , k u s u r l a r ı ışık v e g ö l g e
s a n a t ı y l a g i z l e m i ş s i n . V e b u . . . » Ç a y k a b ı n a d o k u n d u . «Her ş e y
kusursuz. Hatta havluya yazdığın h a r f l e r bile. Ai... ş e f k a t . Bu
gece. b e n i m i ç i n ş e f k a t e n u y g u n söz.» Y i n e y a n a k l a r ı n d a n y a ş -
!
a r s ü z ü l d ü . Eliyle s i l d i . « L ü t f e n b e n i a f f e t . »

Buntaro böyle övülmekten utanarak eğildi. Bu duygusunu

g i z l e m e k i ç i n ç a y k a v a n o z u n u i p e k l i kılıfına g e ç i r d i , s o n r a k u -
".jsuna k o y u p d i k k a t l e k a d ı n ı n ö n ü n e b a n k t ı . « M a r i k o S a n , e ğ e r
e v i m i z i n p a r a s o r u n u v a r s a b u n u a l v e sat.»

«Asla!» B u n t a r o ' n u n u z u n y a y ı v e k ı l ı ç l a r ı n d a n b a ş k a ha­

yatta t e k d e ğ e r verdiği eşyası b u y d u . «Bu son s a t a c a ğ ı m şey
olacaktır.»
 — 324 —

«Lütfen beni bağışla. Fakat adamlarımı geçindirmek sorun

o l u y o r s a b u n u al.»
«Dikkatli davranınca hepsine y e t e c e k para var. Sonra en
iyi s i l a h l a r v e a t l a r . B u b a k ı m d a n e v i m i z g ü ç l ü d ü r . H a y ı r B u n ­
t a r o S a n , o T a n g senin.»

«Fazla v a k t i m i z kalmadı. Bunu kime bırakayım? Saruji'ye

mi?»
«Hayır, o ğ l u m u z b a b a s ı g i b i d e ğ e r l i b i r ç a y u s t a s ı o l a n a k a ­
dar bunu kullanamaz. Bunu Lora Toranaga'ya bırakmanı öğüt­
lerim. Kendisi buna değer. O ölmeden de oğlumuzun bu Tang'a
layık o l u p olmadığını anlar.»
«Lord Toranaga'nın kaybedeceğinden eminim. Ya kendisi
kıştan ö n c e ölürse?»
«Ne?»
« B u r a d a yalnızız. Y a l a n a k a l k ı ş m a d a n s a n a g e r ç e ğ i s ö y l e ­
yebilirim. Cay t ö r e n i n i n ö n e m l i bir a m a c ı da y a l a n l a r d a n uzak­
laşmak değil midir? Kiyama, Onishi ve Zataki'yle anlaşmazsa
kaybedecek.»
«Öyleyse vasiyetnameni yazdır ve Tang'ı İmparatorumuza
bırak. B u n u kabul e t m e s i n i rica et. Bu T a n g kutsallığı h a k k e t -
miştir.»
« E v e t , b u e n u y g u n u . » B ı ç a ğ a b a k t ı , sıkıntılı sıkıntılı e k l e ­
di. «Ah M a r i k o S a n , Lord T o r a n a g a için yapabileceğimiz bir şey
y o k . O n u n kcrrr.ri'sı y a z ı l m ı ş . K a z a n a c a k v e y a k a y b e d e c e k . A m a
k a z a n s a d a , k a y b e t s e d e b ü y ü k bîr k a t l i a m olacak.»
«Evet.»
A d a m üstünde gözyaşının durduğu yabani kekiğe baktı.
« B e n ö l m e d e n k a y b e d e r s e A n j i n S a n ' ı ö l d ü r e c e ğ i m . Y a c:a ö l -
m ü ş s e m adamlarımdan biri onu öldürecek.»

K a d ı n y a r ı k a r a n l ı k t a b i r h a y a l g i b i y d i . «Buru.-, n e d e n i n i
s o r m a m a izin v e r i r m i s i n ? »
«O sağ bırakılmaması gerekecek kadar tehlikeli. Düşünce­
leri, bilgisi tehlikeli. Daha şimdiden Lord Toranaga'yı büyüle­
di, nen?»
« L o r d T o r a n a g a o n u n b i l g i s i n d e n z e v k alıyor.»
«Lord T o r a n a g a ö l d ü ğ ü an Anjin San'ın ö l ü m fermanı da
 — 325 —

damgalanacak. A m a lordumuzun gözlerinin daha önce açılaca­

ğını umarım.» Kadına b a k t ı . «Sen de o n u n e t k i s i n d e misin?»
«O çok ilginç bir a d a m , f a k a t kafası bizlerden farklı... Bu
yüzden de z a m a n z a m a n kendisini a n l a m a y a o l a n a k yok.»
B u n t a r o , «Bir b a r b a r o l a r a k d o ğ m a k k o r k u n ç olmalı,» diye
mırıldandı.
«Evet.»
« L o r d T o r a n a g a o n u n e t k i s i n d e k a l d ı , s e n d e öyle.»
« A f f e d e r s i n , a m a b u d o ğ r u cieğil.»
«Geçen g e c e . . . Anjiro'daki c kötü gecede, bana karşı o n u n ­
la birleştiğini hissettim. Aslında bu kötü bir düşünceydi, ama
bunu hissettim.»
M a r i k o , gözlerini ona dikmişti. Bir lambanın alevi titredi,
s o n r a s ö n d ü . O d a d a s a d e c e b i r ışık k a l m ı ş t ı .
B u n t a r o gözlerini o n a d i k m i ş t i . Bir lambanın alevi titredi,
s o n r a s ö n d ü . O d a d a s a d e c e b i r ışık k a l m ı ş t ı .

B u n t a r o sakin sakin d e v a m etti, «Evet kendisinden o g e c e

nefret ettim. Onun ölmesini istedim. Senin ve Fujiko San'ın da
ölmenizi arzu e t t i m . Yayım, bazen yaptığı gibi, ö l d ü r m e m için
bana fısıldıyordu, Ertesi şafakta elinde o korkaklara özgü, pat­
layan silahlarla t e p e d e n indiğini g ö r ü n c e o k l a r ı m o n u n kanını
içmek için b a n a yalvardılar. F a k a t o n u ö l d ü r m e y i erteleyip ö-
zür diledim. Çünkü terbiyesizliğimden tikslnmiştim.» Yorgunlu­
ğu belli oluyordu artık. «Sen ve ben pek ç o k utanca katlanıyo­
ruz. N e n ? »
«Evet.»
«Onu öldürmemi istemiyor musun?»
Kadın, «Görevini yapmalısın,» diye cevap verdi. «Ben de dai­
ma kendi görevimi yapacağım.»
A d a m , «Bu g e c e handa kalacağız,» dedi,
«Evet.»

Sonra çay töreninin o g ü n e kadar yaptıklarının en kusur­

suzu o l d u ğ u n u a n ı m s a y a r a k d ü ş ü n c e s i n i değiştirdi. Kadının ver­
diği huzuru kendisiyle paylaşmaya çalıştı. «Hana git ve yatıp
uyu.» B ı ç a ğ ı g e r i v e r d i . « I s f e n d e n a ğ a ç l a r ı n ı n y a p r a k l a r ı k a l m a ­
dığı z a m a n . . , v e y a s e n O s a k a ' d a n d ö n d ü ğ ü n d e . . . t e k r a r b a ş l a -
 — 326 —

yacağız. Kan koca gibi yaşayacağız.»

«Evet, t e ş e k k ü r ederim.»
«Bunu kendi arzunla kabul ediyor m u s u n , M a r i k o San?»
«Evet, t e ş e k k ü r e d e r i m . »
«Tanrının ö n ü n d e kabul eder misin?»
«Evet.»
M a r i k o eğilip bıçağı aldı, kuşağının içine gizleyerek selam
verip o r a d a n ayrıldı.
Kadının a y a k sesleri d u y u l m a z o l d u . B u n t a r o hâlâ k o c a m a n
e l i n d e d u r a n y a b a n i k e k i ğ e b a k t ı . O g ö z y a ş ı m i n i k y a p r a ğ ı n üs­
t ü n d e d u r u y o r d u . Yabani kekiği son kalan ateşin ü s t ü n e bırakır­
k e n p a r m a k l a r ı t i t r i y o r d u . G ö z y a ş ı h a f i f bir c ı z ı r t ı y l a k a y b o l d u .
Sonra B u n t a r o o sessizlikte büyük bir acıyla a ğ l a m a y a baş­
ladı, Ç ü n k ü için için karısının kendisini Anjin San'la aldattığını
hissediyordu.

39

Keçi Saatinde kortej köprüden geçti. Lord Zataki ve a d a m ­

ları y o l c u l u k veya savaşı d ü ş ü n e r e k hafif g i y i n m i ş l e r d i . B u n a
k a r ş ı l ı k h e p s i d e t e p e d e n t ı r n a ğ a s i l a h l ı y d ı . Bir o l a y ç ı k m a s ı n ı
arzu eder gibiydiler.
Toranaga üvey kardeşini sakin sakin karşıladı. Ona plat­
formda yer verdi. Yabu, Omi, Buntaro yere oturmuş ve Torana-
ga'yı âdeta kuşatmışlardı, Zataki'nin dört savaş danışmanı da
arkastndaydı.
Uzun nezaket kurallarına uyulması gerekirdi yine. Sonra
Z a t a k i iki p a r ş ö m e n ç ı k a r a r a k uzattı. B u n l a r d a n biri naipliğini
o n a y l a y a n b e l g e y d i . Sapvvaga Z a t a k i , T o r a n a g a ' d a n uzun boy­
l u v e b e ş y a ş d a g e n ç t i . A ğ a b e y s i g i b i g e n i ş o m u z l u , İri b u r u n ­
luydu, ama daha i n c e y d i ve karnı da yoktu. Sakalı simsiyah,
çekik gözleri de birer çizgi gibiydi.
Etrafa birden derin bir sessizlik ç ö k t ü . Zataki'nin kendi
 — 327 —

a d a m l a r ı bile bu terbiyesizlikten utanmışlardı. 'Haber' y e r i n e

'Buyruk' d e m i ş ve Tcranaga'nın kurallara uyarak, «Sana nasıl
hizmet ederim?» diye sormasına bile olanak bırakmamıştı.

Naga önce Zataki'ye, sonra babasına baktı. Toranaga'nın

boynunun kızarması, hiddetlendiğini gösteriyordu. Fakat
adamın yüzü sakindi. Naga o n u n sakin sakin, «Özür dilerim,
b u y r u k mu?» dediğini d u y d u . «Kimden k a r d e ş i m ? Herhalde ha­
ber getirdin.»

Z a t a k i p a r ş ö m e n i a ç a r a k y ü k s e k v e s e r t .bir s e s l e o k u d u .
« İ m p a r a t o r u m u z G ö k y ü z ü n ü n O ğ l u G o IS!iji a d ı n a N a i p l e r M e c ­
lisi, Y c s h i T o r a n a g a n o h Mlnovvara'yı s e l a m l a r v e h u z u r u m u z d a
e ğ i l m e s i için kendisini h e m e n O s a k a ' y a d a v e t eder. Bu buy­
ruğumuzun red veya kabul edildiği hemen naiplerimizden Lord
Saivvaga Z a t a k i ' y e bildirilmelidir.»
Zataki p a r ş ö m e n i üvey ağabeysinin ö n ü n e bıraktı. «Bütün
mühürler gerçek. Kabul mü, red mi ediyorsun?»

Toranaga sadece platformdakilerle Omi ve Naga'nın duya­

bileceği hafif bir sesle s o r d u . «Bu terbiyesizliğinden dolayı ne­
den kafanı almıyorum?»
Zataki, «Çünkü ben annemin oğluyum,» diye cevap verdi.
«Öyleyse annem vakti gelmeden ölür.»
«Böyle devam edersen a n n e m seni koruyamaz.»
«Ne dedin?»
«Annemiz Takato'da.» Takato, Lord Zataki'nin eyaleti Shi-
nano'nun başkenti ve girilmesi olanaksız kaleslydi. «Annemin
c e s e s i s o n s u z l u ğ a k a d a r o r a d a kalır,»
«Blöf! Sen d e a n n e m e b e n i m k a d a r b ü y ü k saygı duyarsın.»
«Anneme saygım sonsuzdur, ağabey, ama senin ülkeye yap­
tıklarından nefret e d i y o r u m . Veliahtı o r t a d a n kaldırmak istiyor­
sun. Onun için Shinaha'yu sana kapatacağım. Ne pahasına
o l u r s a o l s u n k u z e y y o l u n u k e s e c e ğ i m . Kvvanto e m i n e l l e r e g e ­
çene kadar da buna devam edeceğim.»

«Yani s e n i n e l l e r i n e mi k a r d e ş i m ? »
«Emin ellere... A m a senin ellerine güvenmiyorum.»
«İshido'ya mı güveniyorsun?»
 — 328 —

«Kimseye güvenmiyorum. Bunu bana sen öğrettin.» Naipli­

ğini o n a y l a y a n p a r ş ö m e n i d e a ğ a b e y s i n i n ö n ü n e bıraktı. «Şim­
di senden resmi cevabını istiyorum.»
Herkes heyecanla nefesini tutarak bekledi. Toranaga bu
h a k a r e t l e r e nasıl karşılık v e r e c e k t i ?
Toranaga sakin sakin, «Osaka'ya gidip Meclisin arzusunu
yerine getireceğim,» diyerek eğildi.
Z a t a k i ' n i n y ü z ü h a y r e t t e n a l l a k b u l l a k o l d u . «Yani s e n b u
b u y r u ğ a u y a c a k m ı s ı n ? S e n . . . T o r a n a g a n o h Ninovvara... Sen...»
Üvey a ğ d b e y s i n i n böyle d a v r a n a c a ğ ı n ı hiç d ü ş ü n m e d i ğ i belliy­
di.
«Dînle.» T o r a n a g a ' n ı n u y u m l u s e s i b i r d e n e t r a f t a y a n k ı l a n ­
dı. «Naipler Meclisine itaat e t m e k gerekir! Hiçbir ti:;lrrryo'nun
ülkeyi parçalamaya hakkı yoktur. Önemli olan imparatorluktur.
B i r c M m y o başkaldırırsa d i ğ e r l e r i n i n görevi o n u ezmektir. Barışı
ilk bozanın ben o l m a y a c a ğ ı m a dair Taîko'ya yemin e t t i m . Ülke
k ö t ü ellerde olmakla birlikte yine de bunu yapacak değilim.
B a v e t i kabul ediyorum. Bugün yola çıkacağım.»

Her s a m u r a y efendilerinin bu ani karar değişikliğine bir

a n l a m v e r m e y e çalışıyordu. Hepsi d e e n i n d e s o n u n d a r e n i n ola­
caklarının farkındaydılar. Bu da insanın şerefini, gelirini, aile­
sini, geleceğini yitirmesi d e m e k t i .
Buntaro, Toranaga'ya son yolculuğunda eşlik edeceğini bi­
liyordu. Onun kaderini paylaşacak ve bütün ailesiyle ölecekti.
Ishido asla affedemeyeceği bir düşmandı. Hem kendi lordu böy­
le korkakça boyun eğince kim sağ kalmayı arzu ederdi? Bunta­
r o acı a c ı , k a r m c , diye d ü ş ü n d ü . B u d a b a n a g ü ç ver! K e n d i ha­
yatıma s o n v e r m e d e n ö n c e M a r i k o v e o ğ l u n u n canını a l m a m
g e r e k i y o r şimdi. Ne z a m a n ? Görevim bittiği ve lordumuz şeref­
le sonsuzluğa gittiği zaman, O savaş planlan filan uçup g i t t i . . .

N a g a ş a ş ı r m ı ş t ı . 'Kızıl G ö k y ü z ü ' o l m a y a c a k m ı y d ı ? O n u r l u
bir savaş y a p m a y a c a k l a r mıydı? S h i n a n o dağlarında veya Kyo-
to düzlüklerinde s a v a ş m a y a c a k l a r mıydı? Babasının bayrağını
kahramanca koruyarak ölüme gidemeyecek miydi? Düşmanla­
rın c e s e t l e r i n i ü s t ü s t e y ı ğ a m a y a c a k m ı y d ı ? H a t t a o p i s a t e ş l i s i ­
l a h l a r l a bile s a l d ı r a m a y a c a k mıydı? Hayır, hiçbiri o l m a y a c a k -
 — 329 —

îı. B e l k i d e t ö r e n s i z b i r s e p p u k u y a p m a s ı g e r e k e c e k v e b a ş ı a d i
insanların alay e t m e l e r i için kazığa takılacaktı. Yoshi ailesi
y e r y ü z ü n d e n silinecek, ç ü n k ü b ü t ü n aile ö l e c e k t i . Babası, bü­
t ü n a ğ a b e y l e r i , kız k a r d e ş l e r i , k u z e n l e r i , y e ğ e n l e r i , d a y ı l a r ı , h a ­
laları. Gözleri Zataki'ye takıldı. O n u n canını almayı istiyordu.

O m i büyük bir nefrete kapılmış, Toranaga'ya bakıyordu.

Efendim çıldırdı, diye d ü ş ü n m e k t e y d i . Bu kadar budala o l a ­
bilir mi? Yüz bin a d a m ı m ı z ve t ü f e k l i alayımız var, O s a k a civa­
r ı n d a d a e l l i b i n k i ş i ! Kızıl G ö k y ü z ü , ıssız b i r y e r d e k i p i s b i r m e ­
z a r d a n b i r m i l y o n k e z d a h a i y i d i r . B i r a n e l i kılıcına g i t t i . O a n -
aa zıplayıp T o r a n d g a ' n ı n başını aldığını ve naip Z a t a k i ' y e ver­
diğini d ü ş ü n d ü . Bu aşağılık oyun böyle sonuçlandırılabilirdi. On­
dan sonra da herkesin gözü önünde şerefiyle intihar ederdi. Za­
ten yaşamasının ne değeri vardı? Kiku'ya erişmesi olanaksızdı
artık. Hepsini k ü ç ü k düşüren ve satan T o r a n a g a o n u n anlaşma­
sını s a t ı n a l m ı ş t ı . E v i n d e d e h u z u r s u z d u . M i d o r i h e r g ü n a ğ l ı y o r ­
du. Sonra Yabu'dan da öç alamamıştı.

Yabu kendisinin de ailesinin de öleceğini anlayarak olanca

s e s i y l e h a y k ı r d ı . «Vaz m ı g e ç i y o r s u n u z ? S a v a ş a g i r m e y e c e k m i ­
siniz?»

O m i b i r d e n d a l g ı n l ı k t a n k u r t u l d u . İşte istediği fırsatı b u l ­

muştu. Aslında araya girip Yabu'nun Toranaga'ya kafa t u t m a ­
sını, ö n l e m e l i v e ö l ü m d e n k u r t u l m a s ı n ı s a ğ l a m a l ı y d ı . F a k a t k a ­
sıtla s u s a r a k b e k l e d i .
«Meclisin d a v e t i n i k a b u l e d i y o r u m . B u n u sen. de k a b u l e d e ­
ceksin.»
«Hayır ben...»
T o r a n a g a , «Ne?» diye s o r d u .
Yabu o anda tehlikeyi sezerek güçlükle devam edebildi.
3 e n . . . B e n . . . itaat e d e c e ğ i m tabii.»
Omi içinden küfrederek yine d ü ş ü n m e y e başladı. Torana-
ra'nın b e k l e n m e d i k şekilde teslim olması o n u deli e t m e k t e y d i .

T o r a n a g a , «İyi,» d i y e r e k Z a t a k i ' y e d ö n d ü , « K a r d e ş i m , b a ş -
-; bir şey yok...» G ö z ü n ü n ucuyla b a k ı n c a Naga'nın suratının
:eğlşmiş o l d u ğ u n u g ö r e r e k birden d ö n d ü . «Nagal?
 — 330 —

G e n ç heyecanla sıçradı, a m a neyse elini de kılıcından ç e k t i .

«E... Evet baba?» diye kekeleyebildi.
« G i t ! Yazı t a k ı m l a r ı m ı g e t i r ! » N a g a kılıç s a l i a y a m a y a c a k
k a d a r uzaklaşınca da rahat bir nefes aldı Toranaga. Böylece
Zataki'ye saldırılmasına engel olmuştu. Buntaro, Omi ve Yabu'-
ya baktı. Üçünün de budalaca bir hareket yapıp isyana ve ö l ü ­
me neden olmayacak kadar kendilerini topladıklarını farketmiş-
ti.
Tekrar Zataki'ye baktı. «Hemen kabul ettiğimi belirten ya­
zılı c e v a b ı m ı v e r e c e ğ i m . B ö y l e c e M e c l i s z i y a r e t i m i ç i n h a z ı r l a y a ­
caktır.» S o n r a sesini iyice a l ç a l t t ı . «izu'da g ü v e n d e s i n naip. Dı­
şında da güvendesin. A n n e m elinden kurtulana kadar güvende­
s i n . A n c a k o z a m a n k o n u ş a c a ğ ı z . T o p l a n t ı s o n a erdi.»
Z a t a k i o n u a ç ı k a ç ı k a ş a ğ ı g ö r d ü ğ ü n ü b e l i r t t i . «İyi, Z i y a r e t
ha! Yoshi T o r a n a g a noh Ninowara'nın bir g ü n Ishido'ya b o y u n
e ğ e c e ğ i n i g ö r e c e ğ i m i hiç d ü ş ü n m e m i ş t i m . Sen sadece...»
Toranaga, «Hangisi önemli kardeşim?» diye sordu. «Benim
s o y u m u n d e v a m ı m ı , İ m p a r a t o r l u ğ u n d e v a m ı mı?»

Toranaga yola çıkıyordu. Bütün samuraylar hazırlanmışlar­

dı. B u n t a r o şiddetle y a ğ a n y a ğ m u r a aldırmadan d ö n ü p hanın
kapısına g i t t i . « M a r i k o San!»
Kadın elinde t u r u n c u renkli yağlı kâğıt şemsiyesiyle yak­
laştı. «Evet e f e n d i m ? »
A d a m b a m b u şapkasının altından kadını süzdü, sonra ken­
dilerini v e r a n d a d a n seyreden B l a c k t h o r n e ' a baktı. «Ona söy­
le...» D u r d u . « S e n d e n o n u s o r u m l u t u t t u ğ u m u s ö y l e . »
«Evet, e f e n d i m . Fakat beni a f f e d i n . Aslında ben k e n d i m d e n
sorumluyum.»

B u n t a r o başını ç e v i r e r e k u z a k l a ş m a k t a olan alayının başı­

na baktı. Döndüğü vakit gözlerinden ıstırabı o k u n u y o r d u .
«Artık s e y r e d e c e ğ i m i z d ü ş e n y a p r a k l a r o l m a y a c a k , nen?»
«Bu T a n r ı n ı n e l i n d e , e f e n d i m . »
 — 331 —

B u n t a r o nefretle, «Hayır Lord T o r a n a g a ' n ı n elinde,» diye

söylendi.
Kadın şemsiyesinden a k a n damlalara eteklerine bulaşan ç a ­
murlara aldırmadan durmuş ona bakıyordu. Adam, «Scyonaro,»
dedi. «Seni O s a k a ' d a g ö r e n e kadar...»
Kadın şaşırdı. «Fakat sizi Y e d o ' d a g ö r m e y e c e k m i y i m ? L o r d
Tcranaga'yla orada olacaksınız. Aynı zamanda oraya varacağız,
reh?»
«Evet, a m a O s a k a ' d a b u l u ş u n c a y a d a s e n o r a d a n d ö n ü n c e
:ekrar hayata başlayacağız. Seni aslında o z a m a n g ö r e c e ğ i m ,
rsb?»
«Anlıyorum. Affedersiniz.»
B u n t a r o , « S c y c n c i r c , M a r i k o San,» d e d i .
« S r y c n c r c , efendim.» M a r i k o eğildi. A d a m ona karşılık
vererek ç a m u r l a r d a n g e ç i p atına gitti. Eyere atladığı gibi arka­
sına b a k m a d a n d ö r t n a l a u z a k l a ş t ı .
Kadın o n u s e y r e d i y o r d u , «Tanrı seninle olsun.»

Biackthcrne handaki odasına dönünce Rahip Alvito'yu gö­

rerek d u r a k l a d ı , s o n r a bir k ü f ü r salladı.
«Tanrı k ü f r ü n ü affetsin, kılavuz k a p t a n . Tanrı seni bağışla­
yıp g ö z l e r i n i a ç s ı n . S e n i n d ü ş m a n ı n d e ğ i l i m . B i r h e d i y e g e t i r ­
dim. Tanrıdan bir hediye, kılavuz kaptan.»
Blackthorne pakedi kuşkuyla alarak açtı. Sonra Portekiz-
Latin-Japon dillerindeki sözlük ve dil kuralları, kitabını g ö r ü n c e
h e y e c a n l a n d ı . B u n u n b i r , iki s a y f a s ı n a b a k t ı . B a s k ı o z a m a n a
kadar g ö r d ü k l e r i n d e n , ç o k daha iyiydi. Hele kitaptaki bilgiler
şaşılacak g i b i y d i . «Evet bu Tanrının bir a r m a ğ a n ı , a m a T o r a n a -
ga bana vermenizi söyledi.»
«Evet. U ç r a h i b i m i z b u n u h a z ı r l a m a k i ç i n y i r m i y e d i yıl u ğ ­
raştılar.»
«Bunu n e d e n bana v e r i y o r s u n u z ? T o r a n a g a ' n ı n isteğine uy­
m a m a k için bir n e d e n bulabilirdiniz. H e m b u ç o k d e ğ e r l i . Karşı­
lığında ne i s t i y o r s u n u z ? »
 — 332 —

«Bir şey istemiyoruz.»

B l a c k t h o m e kitabı elinde t a r t a r a k k u ş k u y l a s ö y l e n d i . «Size
inanmıyorum. Bu sayede sizinle eşit d u r u m a geleceğimi biliyor­
sunuz. Bu, b ü t ü n bilginizi bana veriyor. Böylece o n , hatta yirmi
yıl k a z a n a c a ğ ı m . Kısa s ü r e s o n r a s i z i n k a d a r iyi J a p o n c a k o n u ­
ş a c a ğ ı m . Altı a y s o n r a T o r a n a g a Sama'yla d o ğ r u d a n d o ğ r u y a
anlaşabileceğim.»
«Altı ayınız v a r s a . . . Belki.»
«Ne d e m e k istiyorsunuz?»
«Lord T o r a n a g a altı ay d o l m a d a n ö l m ü ş olacak.»
« N e d e n ? O n a nasıl bir h a b e r g e t i r d i n i z ? Sizinle k o n u ş t u k t a n
sonra gırtlağı paralanmış bir boğaya döndü.»
« G e t i r d i ğ i m h a b e r giziiydi. B e n s a d e c e bir e l ç i y i m . Yalnız
bildiğiniz gibi Osaka Lord Ishido'nun elinde. Toranaga Sama
o r a y a g i d i n c e h e r ş e y b i t e c e k . S i z i n i ç i n d e öyle.»

B l a c k t h o m e buz g i b i o l d u . «Benimle n e ilgisi var?»

«Kaderinizden kaçamazsınız, kılavuz k a p t a n . T o r a n a g a ' n ı n
Ishido'nun elinden kaçmasına yardım ettiniz. Ishido'ya saldır­
dınız. S o n r a g e m i y l e O s a k a l i m a n ı n d a n ç ı k ı p y i n e T o r a n a g a ' y ı
kurtardınız. Ne yazık ki, J a p o n c a k o n u ş m a n ı z ı n , kılıçlarınızın ya
da samuraylığınızın size bir yararı o l m a y a c a k . Hatta bunlar da­
ha da kötü. Sizden seppuku yapmanız istenecek ve reddedecek
olursanız...» Rahip y u m u ş a k sesle ekledi. «Daha ö n c e de söyle­
d i m . Onlar basit insanlardır.»

B l a c k t h o m e c e s a r e t l e c e v a p v e r d i . «Biz İ n g i l i z l e r d e b a s i t
insanlarız. Ö l d ü ğ ü m ü z z a m a n ölürüz. Fakat ondan ö n c e Tanrıya
güvenir ve barutumuzu da kuru tutarız. Korkmayın, benim de
b i r k a ç n u m a r a m var.»

B l a c k t h o m e daha sonra yainız kalarak verandaya çıkınca

Mariko'yu ve kocasını gördü. M a r i k o San, Buntaro gittikten
sonra o n u n yanına geldi. Ertesi sabah yola çıkacaklarını söyle­
di. «Kiku San ve Gyoko San de bizimle gelecekler. Sonra döne-
 — 333 —

rek endişeyle kendisine bakan G y o k o San'ı süzdü. «Dünyanın

her yerinde Marna Sanlar aynı sanırım.» Neşeli neşeli g ü l d ü ,
«Kadın parasını düşünüyor.»

B l a c k t h o r n e , «Lord T o r a n a g a bu d u r u m d a parayı...» dedi;

v e s u s t u . Fvlariko s a k i n s a k i n b e k l i y o r d u . E r k e k o n u n b a k ı ş l a r »
karşısında d a y a n a m a y a r a k d e v a m etti. «Rahip Alvito, L o r d T o -
ranaga'nın Osaka'ya g i d i n c e ö l e c e ğ i n i söyledi.»
M a r i k o ü z ü l m e k l e b i r l i k t e neşeli neşeli g ü l d ü . «Oh, e v e t A n ­
jin S a n , b u ç o k d o ğ r u . F a k a t O s a k a ç o k u z a k t a v e n e o l a c a ğ ı ­
n ı s a d e c e T a n r ı b i l i r . B i r ö n e r i m v a r , A n j i n S a n . Yol b o y u n c a b ü ­
tün sorunlarımızı unutalım.»
E r k e k L a t i n c e , «Sen,» d i y e m ı r ı l d a n d ı . « S e n i g ö r m e k n e
zevkli.»
« S e n i d e ö y l e . Yalnız y o l c u l u k s ı r a s ı n d a o iki k a d ı n ı n ö n ü n ­
de ç o k dikkatii davranmalıyız. Neh?»
«Bana güvenebilirsin.»
Bir s a m u r a y hanın kapısından g i r e r e k onları s e l a m l a d ı . Saç­
ları kırlaşmış, y ü z ü ç o p u r , o r t a yaşlı a d a m h a f i f ç e t o p a l l a y a r a k
y ü r ü y o r d u . «Sizi r a h a t s ı z e d i y o r u m , L a d y T o d a , Ş a f a k v a k t i y o ­
la çıkacağız değil mi?»
«Evet Yoshinaka San. A m a isterseniz öğleye kadar da k a ­
l a b i l i r i z . B o l b o l v a k t i m i z var.»
« E v e t . A r z u e t t i ğ i n i z g i b i ö ğ l e ü z e r i y o l a ç ı k a r ı z . İyi g e c e l e r
A n j i n S a n . İzin v e r i r s e n i z k e n d i m i t a n ı t a y ı m . B e n m u h a f ı z l a r ı n ı ­
zın k o m u t a n ı A k i r a Y o s h i n a k a ' y ı m . »

40

Mishima'ya dokuz g ü n d e gidebildiler ve her gecenin b i r

bölümünü de beraber geçirdiler. Yoshinaka farkına v a r m a d a n
o n l a r a y a r d ı m e t t i . A d a m her inanda o n l a r a b i t i ş i k o d a l a r s e ç i ­
yor ve, «İtiraz e t m e y e c e ğ i n i z i u m a r ı m Lady Toda,» d i y o r d u .
 — 334 —

«Böylece güvenliği s a ğ l a m a k daha kolaylaşıyor.» M a r i k o b u n u

k a b u l e d e r e k o r t a d a k i odaya yerleşiyordu. Kiku ve G y o k o bir
y a n d a k i , B l a c k t h o m e ' d a öbür yandaki odada kalıyorlardı. Kadın
gecenin karanlığında hizmetçisi Chimmoko'yu odasında bırakıp
Blackthorne'un yanma gidiyordu.
M a r i k o sonunda Gyoko, Kiku ve gruptaki bütün kadınla­
rın d u r u m u ö ğ r e n e c e k l e r i n i d e b i l i y o r d u . F a k a t b u n a d a a l d ı r ­
m ı y o r d u . Kendisi s a m u r a y d ı ve diğerleri değildi. Yani kendisi­
nin sözlerine inanılırdı. A n c a k yakalanırsa d u r u m d e ğ i ş i r d i . A m a
Y o s h i n a k a bile g e c e d a v e t e d i l m e d e n o n u n odasının kapısını a-
çamazdı. Herkes Blackthorne'un yatağını C h i m m o k o veya han­
d a n bir hizmetçiyle paylaştığını s a n m a k t a y d ı . B u d u r u m d a M a -
r i k o ' y u a n c a k k a d ı n l a r d a n b i r i e l e v e r e b i l i r d i . B ö y l e bîr ş e y i y a ­
p a c a k k a d ı n d a ç o k a c ı ç e k e r e k ö l d ü r ü l ü r d ü . S o n r a M a r i k o , is­
terse M i s h i m a veya Yedo'ya v a r m a d a n bütün kadınları bir ba­
haneyle öldürtebileceğinin de farkındaydı. Kendisine bu hak ve­
rilmişti. M a r i k o , Toranaga'nın bu ölümlere itiraz edeceğini de
sanmıyordu.
O n u n için M a r i k o kadınlardan k o r k m u y o r d u . S a d e c e Blackt-
horne, J a p o n değildi ve duygularını gizlemesini bilemiyordu.
Yüzünden, halinden veya gururundan durum sezilecekti. Mari­
ko, hem kendi hesabına değil, Blackthorne'u düşünerek kork­
maktaydı.
İlk g e c e , « S o n u n d a s e v m e n i n ne o l d u ğ u n u biliyorum,» diye
fısıldadı. Artık kendisini t ü m ü y l e aşka bıraktığı için de erke­
ğin tehlikeye g i r m e s i n d e n k o r k u y o r d u . «Seni s e v i y o r u m . Fakat
s e n i n h e s a b ı n a ç o k k o r k u y o r u m . » E r k e ğ e sarılmış, aşıkların dili
olan Latinceyi konuşuyordu.
«Seni s e v m e k l e m a h v e t t i m . Artık ikimiz de m a h v o l m u ş sa­
yılırız. S e n i m a h v e t t i m . B u d o ğ r u . » .
«Hayır, M a r i k o , b i r d e n b i r ş e y o l a c a k v e b u d u r u m d ü z e l e ­
cek.»
«Bu i ş e g i r i ş m e m e l i y d i m . Suç bende.»
« Y a l v a r ı r ı m ü z ü l m e . Kcrırcş k a r m a ' d ı r . »
M a r i k o sonunda' inanmış gibi davranarak erkeğin kollarında
eridi. Fakat Blackthorne'un kendi kendine kötülük edeceğinden
de emindi.
 — 335 —

Gecefer çok zevkliydi. Her biri eskisinden çok daha g ü z e l d i .

Gündüzler de M a r i k o için kolay, erkek için zordu. A d a m h a t a
y a p m a m a k için ç o k dikkatli d a v r a n m a k zorundaydı.
İlk g e c e d e n s o n r a a t l a r a b i n i p d i ğ e r l e r i n d e n b i r a z i l e r i d e
giderlerken Mariko, «Hata olmayacak,» d e d i . «Sen g ü ç l ü s ü n .
Sen samuraysın. Hata yapmayacaksın.»
«Peki Yedo'ya g i d i n c e ? »
. «Şimdi Yedo'yu d ü ş ü n m e . Seni seviyorum.»
«Ben de seni seviyorum.»
«O halde neden böyle üzgünsün?»
«Üzgün değilim. Böyle susmak azap veriyor. Aşkımı d a ğ l a ­
rın t e p e l e r i n e ç ı k ı p b a ğ ı r a r a k d u y u r m a k i s t e r d i m . »
İkisi d e k i m s e n i n d u r u m u f a r k e t m e d i ğ i n d e n e m i n d i .
A m a d a h a y o l c u l u ğ u n ilk g ü n ü n d e K i b u t a h t ı r e v a n l a r ı n d a
oturarak, «Onlara ne olacak, Gyoko San?» diye s o r d u .
«Felaket, Kiku S a n . G e l e c e k t e n bir şey u m a m a z l a r . A d a m
d u y g u l a r ı n ı iyi g i z l i y o r . F a k a t k a d ı n . . . k a d ı n ı n a ş k ı y ü z ü n d e n
o k u n u y o r . O n a b a k ! B i r g e n ç kız g i b i ! O h n e k a d a r b u d a l a ! »
« A m a ne k a d a r da güzel, n e n ? İnsanın böyle t a t m i n o l m a s ı
ne harika bir şey, nen?»
«Fakat öyle de olsa onların s o n u n u kimse için istemem.»
Kiku, «Yoshinaka onları yakalayınca ne yapacak?» diye
sordu.
« B e l k i y a k a l a m a z . Y a k a l a m a m a s ı i ç i n d u a e d e c e ğ i m . Er­
kekler çok budala oluyorlar. Buda'ya şükürler olsun kadınlarla
ilgili ş e y l e r i h i ç s e z m i y o r l a r ! Biz Y e d o ' d a k e n d i i ş i m i z e g i d e n e
k a d a r o n l a r ı n y a k a l a n m a y a c a k l a r ı n a d u a e d e l i m . Bizi b u i ş t e n
s o r u m l u b u l m a m a l a r ı için dua edelim.»
«Bir k a d ı n ı n b i r d e n b u k a d a r g ü z e l l e ş t i ğ i n i d e ilk k e z g ö r ü ­
yorum.»
«Ama B u n t a r o San'ın ö n ü n d e suçlandığı z a m a n kırılmış bir
kamelya gibi s a l a c a k t ı r o kadın. Kcırma'ları böyle. Y a p a b i l e c e ­
ğimiz bir şey yok.»
Yoshinaka, Kano nehrini izleyerek, onları handan hana g ö ­
türüyordu. Daima yolculuklarını erteleyecek nedenler çıkıyor
ama a d a m bunlara aldırmıyordu. Toranaga ona gizlice a c e l e
etmeye gerek olmadığını, onları yeni ayda Tedo'ya getirmesinin.
 — 336 —

u y g u n o l d u ğ u n u söylemişti. «Erken değil geç gelmelerini isti­

y o r u m , T c s h i n a k a S a n . A n l a d ı n mı?»
S a m u r a y d a , «Evet, efendimiz,» diye c e v a p v e r m i ş t i . Ş i m d i
d e b ö y l e g e c i k m e s i n i s a ğ l a y a n kcırri'ye ş ü k r e d i y o r d u . B ö y l e c e
v a k i t kazanıyordu. M i s h i n a ' d a Lord Hiro M a t s u ' y a veya Yedo'-
d a L o r d T o r a n a g a ' y a r a p o r v e r m e s i g e r e k e c e k t i . B u a r a d a gör­
m e y e d i k k a t ettiği şeyi değil, düşündüklerini mi söylemeliydi a-
c a b a ? K e n d i k e n d i n e , «Ayyyy,» d e d i . « M u t l a k a b e n y a n ı i ı y o r u m .
L a d y T o d a ' n ı n değil o b a r b a r l a , b a ş k a bir e r k e k l e de ilgisi ola­
maz!»
«Fakat g ö r m e k görevin değil mi? Kanıt bulmalısın. Onları
kapalı kapı arkasında yatarken yakalamalısın. Bunu yapmaz­
s a n seni suçlayacaklar, neh? Cok dikkatli davranıyorlar, ama
b u n u b a ş a r m a k da kolay. A m a a n c a k bir a h m a k g i d i p böyle bir
h a b e r i v e r e b i l i r . E n iyisi b u d a l a r o l ü y a p m a k d e ğ i l m i ? D u a e t
•de k i m s e o n l a r ı v e d o l a y ı s ı y l a s e n i e l e v e r m e s i n . K a d ı n ı n h a y a t ı
s o n a erecek. Hepimiz mahvolacağız. Onun için gözlerini başka
t a r a f a ç e v i r ve onları da k c r m a ' I a r ı n a bırak.»

41

General Toda Hiro M a t s u , M a r i k o ' n u n s u n d u ğ u gizli mek­

t u b u aldı. T o r a n a g a ' n ı n m ü h ü r l e r i n i kırdı. Lord T o r a n a g a kısaca
teslim olmaya karar verdiğini yazıyordu. Hiro Matsu'ya kendisi
g e l e n e k a d a r sının t u t m a s ı n ı v e Kvvanto'ya k i m s e y i s o k m a m a s ı ­
nı emrediyordu. Bu arada ishido veya doğudan gelecek haber­
cileri h e m e n g ö n d e r m e s i n i belirtiyordu. Ayrıca Anjin San'la ilgi­
li bazı şeyler de eklemişti.
Yaşlı asker, b e z g i n bezgin b u m e k t u b u ikinci kez o k u d u .
« Ş i m d i Y c k c s e ' d e L o r d T c r a n a g a ' y l a ilgili b u l d u ğ u n her şeyi
b a n a anlat.»
M a r i k o anlattı.
«Şimdi bana k e n d i d ü ş ü n c e s i n i söyle.»
Kadın yine denileni yaptı.
 « D e m e k o ğ l u m daha Lord Zataki'yle karşılaşma olmadarr
efendimin yenileceğini söyledi!»
«Evet, e f e n d i m . »
Kente egemen şato kulesinde derin bir sessizlik,oldu. H i r o
M a t s u ayağa kalkarak kalın duvardaki mazgal d e l i ğ i n e y a k l a ş t ı .
S ı r t ı v e e k l e m l e r i a ğ r ı y o r d u . U z u n k ı l ı c ı n ı d a g e v ş e k ç e tutmuş-»
t u . «Anlayamıyorum.»
«Efendim?»
« N e o ğ l u m u , n e e f e n d i m i a n l a y a b i l i y o r u m . Biz İ s h î d o ' n u r r
çıkaracağı orduları yarıp geçeriz. Bu t e s l i m olma kararı...»
Genç kadın zevkle yıldızlarla dolu gökyüzüne b a k ı y o r d u .
Yaşlı a d a m ona d ö n d ü . « S e n i ç o k i y i g ö r d ü m , M a r i k o S a n . E s k i ­
sinden daha da gençsin? Sırrın nedir?»
K a d ı n ı n b o ğ a z ı b i r d e n k u r u d u . «Bir s ı r r ı m y o k , e f e n d i m . »
Dünyasının parçalanmasını bekledi, ama o an geçti ve yaşlı a d a m
her şeyi gören gözlerini y i n e aşağıda kalan nehre d i k t i . « Ş i m d i
bana O s a k a ' d a n a y r ı l d ı ğ ı n a n d a n i t i b a r e n o l a n h e r ş e y i a n l a t . »
M a r i k o sözlerini bitirdiği zaman epey geç o l m u ş t u . A n j i n
San'la i l i ş k i s i dışında her şeyi a n l a t m ı ş t ı . A m a bu arada a d a m ­
dan h o ş l a n d ı ğ ı n ı d a d i k k a t l e a ç ı k l a m ı ş t ı . T o r a n a g a ' n ı n o n a d e ­
ğer verdiğini ve kendisinin de bilgili olmasından zevk aldığını
söylemişti.
Yaşlı adam ağrısını d i n d i r e b i l m e k için hâlâ d o l a ş ı y o r d u . A r ­
tık bu karara neden varıldığını da anlamıştı. Hiro M a t s u k e n d i
k e n d i n e , «Sağ o l d u ğ u m s ü r e c e b ö y l e b i r ş e y e i z i n v e r e m e m , »
d e d i . « B e n hâlâ b a ş k o m u t a n ı m . O n u n i ç i n d e e f e n d i m i n ş e r e f i n i
ve evini korumak benîm görevimdir. Hatta onu kendisinden de
korumak zorunda k o l a b i l i r i m . Onun için ona şöyle d e m e l i y i m :
D i n l e y i n e f e n d i m , beni a f f e d i n ama, bu s e f e r sizi d i n l e m e y e c e ­
ğ i m . B u kez g u r u r l a s i z e k a r ş ı g e l e c e ğ i m . G i d i p o ğ l u n u z L o r d
S u d a r a v e k a r ı s ı Lady G e n j i k o ' y u b u l a c a ğ ı m . O n l a r l a b i r l i k t e K ı ­
zıl G ö k y ü z ü ' n ü e m r e d e c e ğ i z . Y a ğ m u r l a r d i n i n c e s a v a ş b a ş l a y a ­
cak. Kvvanto'daki son e r k e k de düşmanın karşısında ölene k a d a r
sîzi Y e d o Ş a t o s u n d a g ü v e n d e t u t a c a ğ ı m . N e p a h a s ı n a o l u r s a o l ­
sun, siz ne d e r s e n i z deyin b u n u yapacağım.»

Şogun — F : 22
 42

Erasmus öğleüzeri g ü n e ş i n d e Yedo rıhtımında pırıl pırıl par­

lıyordu.
« A m a n Tanrımi Şuna bak M a r i k o ! Ö m r ü n d e bu kadar güzel
bir gemi gördün mü? Biçimine bak!»
G e m i yüz m e t r e ö t e d e k i e n g e l l e r i n arkasındaydı v e y e n i
halatlarla iskeleye bağlanmıştı. Erasmus yeni ziftlenip boyan­
m ı ş t ı . Fırtınada kırılan d i r e ğ i n i n y e r i n e ambardaki yedek takıl­
m ı ş t ı . «Yeni d e n i z e i n m i ş g i b i d u r u y o r , M a r i k o . Ş u t o p l a r a b a k !
Gençler çok çalışmışlar anlaşılan. Ne güzel, değil mi? Baccus,
Vinck ve diğerlerini g ö r m e k için sabırsızlanıyorum. Gemiyi böy-
ie bulacağım hiç aklıma g e l m e m i ş t i . A m a n ne güzel!»
M a r i k o g e m i y e değil ona b a k ı y o r d u . Kendisi u n u t u l m u ş , ye­
dini bu gemi almıştı.
K e n d i k e n d i n e , « Z i y a n ı yok,» d e d i . « Y o l c u l u ğ u m u z s o n a
erdi.»
O sabah son d e v r i y e l e r i n yanından g e ç e r e k Yedo'ya gel-
'mişlerdi. Yine yol kâğıtları kontrol edilmiş ve onları nezaketle
g e ç i r m i ş l e r d i , a m a b u kez o n l a r ı b i r o n u r m u h a f ı z ı b e k l i y o r d u .
«Bizi ş a t o y a g ö t ü r e c e k l e r , A n j i n S a n . S e n b u r a d a k a l . B u
•gece L o r d T o r a n a g a ' y ı g ö r e c e ğ i z . »
«İyi. O halde bol v a k t i m i z var. Dinle M a r i k o San. Rıhtım
i>ir m i l ö t e d e y m i ş . G e m i m de orada bir y e r d e . K o m u t a n Yoshi-
naka'ya bizi oraya g ö t ü r m e s i n i s ö y l e r m i s i n , lütfen?»
S a m u r a y ö n c e b u n a razı o l m a m ı ş , b ö y l e b i r e m i r a l m a d ı ğ ı ­
n ı s ö y l e m i ş t i . F a k a t B l a c k t h o r n e a d a m l a nazik, a m a k e s i n b i r
t a v ı r l a t a r t ı ş m ı ş t ı . S o n u n d a d a Y o s h i n a k a b u n a razı o l m u ş v e
k ı s a b i r s ü r e i ç i n g e m i y e b a k a b i l e c e ğ i n i b e l i r t m i ş t i . B ö y l e izin
v e r m e s i n i n n e d e n i d e A n j i n S a n ' ı n h a t a m o t o o l m a s ı , y a n i bazı
inaklara sahip bulunmasıydı.

îoranaga, Hiro Matsu'nun geliniyle yollamış olduğu par-

ş ö m e n i alarak tekrar o k u d u . M a r i k o onun elinin t i t r e d i ğ i n i
farketti.
A d a m sabırsız sabırsız ruloyu bir yana atarak, «Neden Ye-
do'ya gelmeyi istiyor?» diye söylendi.
« B i l m i y o r u m , l o r d u m . Özür d i l e r i m . Sadece size bu m e k ­
tubu v e r m e m i söyledi.»
«Yoshinaka yolda nasıldı?»
K a d ı n b u s o r u y u s a b ı r l a i k i n c i kez y a n ı t l a d ı . « Ç o k b e c e ­
r i k l i v e y e t e n e k l i b i r s a m u r a y . Bizi v a k t i n d e b u r a y a g e t i r d i . »
L o r d T o r a n a g a ' n m s o m u r t k a n h a l i k a d ı n ı ş a ş ı r t m ı ş t ı . N e ya­
pacağını b i l m i y o r d u . A d a m ı n e f s a n e l e ş m i ş iradesinin böyle k ı ­
rılması için aslında neden y o k t u . Belki de y e n i l m e k onu y ı k t ı ,
diye düşündü. O olmazsa hepimiz mahvolduk demektir. Oğlum
d a m a h v o l u r , Kvvanto d a k ı s a s ü r e s o n r a b a ş k a e l l e r e g e ç e r .
Adamın sıkıntısı Mariko'yu da e t k i l e m e y e başlamıştı. Zaten so­
kaklarda da şatoda da bu sıkıntılı havayı s e z m i ş t i . N e ş e s i , c a n ­
lılığı v e h a y a t d o l u l u ğ u y l a ü n l ü k e n t b i r d e n ö l m ü ş g i b i y d i .
Toranaga s ö y l e n d i . «Ben, Hıristiyanların bu t o p r a k l a r a ilk
g e l d i k l e r i yıl d o ğ m u ş u m . Hıristiyanlar o günden sonra bize ra­
h a t v e r m e d i l e r . Elli s e k i z y ı l s a d e c e t a t s ı z l ı k , N e h ? »
«Böyle sinirlenmenize üzüldüm, e f e n d i m . Acaba başka bîr
şey var mı? İzninizle...» Toranaga'nm ne d e m e k i s t e d i ğ i n i d ü ­
şünüyordu.
«Otur. Henüz sözlerimi bitirmedim.» Toranaga çıngırağı ça­
lınca kapı açıldı. «Buntaro San'ı yollayın.»
Buntaro içeriye g i r e r e k e ğ i l d i . Kaşları çatık, suratı asıktı.
Kendisini s e l a m l a y a n karısına aldırış b i l e e t m e d i . Kadın u y u ş ­
muş gibiydi.
«Buntaro San, en kısa zamanda beni karının yanında gör­
meyi îsterrİiştin, değil mi?»
«Evet, lordum.»
«Arzun nedir?»
Buntaro, «Anjin Samın başını almama izin vermenizi rica
ediyorum,» diye konuştu.
«Neden?»
«Beni bağışlayın... Fakat karıma bakışlarını b e ğ e n m i y o r u m .
B u n u . . . B u n u . . . i l k kez o n u n ö n ü n d e s i z e s ö y l e m e y i i s t e d i m .
 — 340 —

H e m k e n d i s i bana A n j i r o ' d a h a k a r e t e t t i . A r t ı k b u u t a n ç l a y a ş a ­
yamam.»
Toranaga donup kalmış olan M a r i k o ' y a baktı. «Karını ona
c e s a r e t vermekle mi sııçluyorsun?»
«Ben... Ben o n u n başını a l m a k için izin i s t i y o r u m , »
«Karını ona c e s a r e t v e r m e k l e mî s u ç l u y o r s u n ? S o r u m a ce­
vap ver!»
«Beni bağışlayın, e f e n d i m , Böyle bir ş e y d ü ş ü n s e y d i m aynı
z a m a n d a onun başını da a l m a m gerekirdi.» Buntaro gözlerini yer­
d e k i hasırlara dikmiş güçlükle konuşuyordu. «O barbar sürekli
d ü z e n i m i bozuyor. O n u n , sizin için de zararlı o l d u ğ u n u düşünü­
y o r u m . Kafasını a l m a m a izin v e r m e n i z için yalvarırım. Ya da
bırakın karımı yanıma alayım. Bu gece ikimiz b i r d e n size y o l u
a ç m a k için b i r l i k t e gideriz.»
«Buna ne d i y o r s u n , M a r i k o San?»
«Kendisi kocamdır. Vereceği kararlara u y m a m gerekir. A n ­
c a k siz karşı çıkarsanız d u r u m d e ğ i ş i r , e f e n d i m . Bu b e n i m gö­
revim.»
Toranaga kadına da, adama da baktı ve bîrden sesi sert­
l e ş t i . Bir an için y i n e b i l d i k l e r i eski Toranaga o l m u ş t u . « M a r i k o
San, üç gün içinde Osaka'ya hareket edeceksin. Benim için ora­
yı hazırlayacaksın. Beni orada b e k l e y e c e k s i n . Buntaro San, bu­
radan ayrıldığım zaman muhafızlarımın komutanı olarak benim­
le geleceksin. Biriniz benîm tanığım olduktan sonra sen ya da
b i r a d a m ı m A n j i n San'ın başını rızasıyla ya da rızasızca alabilir,
B u n t a r o San.»
B u n t a r o y u t k u n d u . « E f e n d i m . L ü t f e n Kızıl G ö k . . . »
«Dilini t u t ! K i m o l d u ğ u n u u n u t u y o r s u n ! Sana üç defa 'Ha­
yır5 d e d i m ! Gelecek sefere i s t e n m e d e n öğüt v e r i r s e n bir Yedo
ç ö p l ü ğ ü n d e karnını yararsın!»
B u n t a r o a l n ı n ı h a s ı r a d a y a d ı . «Özür d i l e r i m , l o r d u m . Ter­
b i y e s i z l i ğ i m d e n dolayı özür dilerim.»
M a r i k o da Toranaga'nm böyle kaba bir tavırla bağırmasın­
dan utanmıştı. Duygusunu gizlemek için eğildi. Toranaga bir an
s o n r a mırıldandı. «Hiddetimi bağışlayın. Buntaro San, tanığım
o l d u k t a n sonra bu işi y a p m a n a izin v e r i y o r u m ancak.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m e f e n d i m . Sizi s i n i r l e n d i r d i ğ i m i ç i n b e n î
 341 —

bağışlayın lütfen.»
«Size d a h a ö n c e b i r b i r i n i z l e a n l a ş m a n ı z i ç i n b u y r u k v e r m i ş ­
t i m . Bunu yaptınız mı?»
Buntaro da, M a r i k o da başlarını salladılar.
«İyi. M a r i k o San bu gece Köpek Saatinde A n j i n San'la ge­
leceksin. Artık gidebilirsin.»
Kadın s e l a m v e r e r e k odadan ç ı k t ı .
Toranaga dik dik Buntaro'ya baktı. «Söyle... Karını suçlu­
yor m u s u n ? »
Buntaro s o m u r t u y o r d u . «Beni... aldatması düşünülemeye­
c e k bîr ş e y . »
«Kabul ediyorum.» Toranaga pek y o r g u n a b e n z i y o r d u . «Ney­
se, A n j i n San'ın başını yakında alacaksın. Ş i m d i l i k onun başının
omuzlarının üstünde kalmasını istiyorum.»
«Teşekkür e d e r i m , e f e n d i m . Sizi s i n i r l e n d i r d i ğ i m için tek­
rar ö z ü r d i l e r i m . »
«Bunlar sinir bozan zamanlar. Kötü zamanlar.» Toranaga öne
eğildi. «Dinle, h e m e n M i s h i m a ' y a gidip birkaç gün babanın ye­
rini almanı i s t i y o r u m . Kendisi benimle konuşmak için buraya
g e l m e k üzere izin i s t e m i ş t i . B i l m e m n e s ö y l e y e c e k . . . N e y s e ,
Mîshima'da güveneceğim biri olmalı. Lütfen şafakta yola çıkar
m ı s ı n ? Yalnız T a k a t o y o l u n d a n g i d e c e k s i n ? »
«Efendim?»
Buntaro, Toranaga'nm sakin g ö z ü k m e k için çaba harcamak­
ta olduğunu gördü. Kendisini zorlamasına rağmen sesi titriyor­
d u . «Takato'daki anneme özel bir haber g ö t ü r e c e k s i n . K i m s e y e
oraya gideceğini s ö y l e m e . A m a kentten ayrılır ayrılmaz kuzeye
sap...»
«Anlıyorum.»
«Lord Zataki bu haberi v e r m e n e engel olmaya çalışabilir.
Bunu sadece annemin eline v e r e c e k s i n . Anlıyor musun? Sadece
ona. Yirmi adam al ve dörtnala oraya git. Lord Zataki'nîn seni
topraklarından geçirmesi için bir haberci güvercin gönderece­
ğim.»
« H a b e r yazılı m ı s ö z l ü m ü o l a c a k , efendim?»
«Yazılı.»
«Ya b u n u t e s l i m e d e m e z s e m ? »
 — 342 —

«Teslim e t m e l i s i n . Etmen gerekiyor. Bu yüzden seni seç­

t i m ! Fakat... b e n i m gibi sana da kalleşlik ederlerse... O zaman
intihar etmeden bu haberi ortadan kaldırırsın. Bu kötü haberi
d u y d u ğ u m a n A n j i n S a n ' ı n k a f a s ı n ı a l d ı r a c a ğ ı m . Bir a k s i l i k o l u r ­
sa karını ne yapayım?»
«Siz ö l m e d e n o n u d a g ö n d e r i n , e f e n d i m . K e n d i s i d e ğ e r l i b i r
tanığı hakkederse onur duyarım.»
«Karının onursuzca ö l m e y e c e ğ i n e söz v e r i y o r u m . Bununla
kendim ilgileneceğim. Lütfen haberi almak için şafakta gel. Bu­
nu sadece annemin eline vereceksin.»
Buntaro tekrar teşekkür etti ve Toranaga'nm korkusunu
böyle açığa v u r m a s ı n d a n utanarak ç ı k t ı .
Toranaga yalnız kalınca m e n d i l i n i çıkararak t e r i n i s i l d i .
Parmakları t i t r i y o r d u . Buna engel o l m a y a çalıştıysa da başara­
m a d ı . K o r k a k b i r b u d a l a r o l ü n ü o y n a y a b i l m e k i ç i n ç o k g ü ç har­
c a m ı ş t ı . Bir yandan da aldığı h a b e r l e r i n heyecanını bastırmak
için u ğ r a ş m ı ş t ı . Bu h a b e r l e r d o ğ r u m u y d u acaba?
Ochiba, diye düşündü. Demek kardeşimi dağlarından indir­
m e k için y e m olarak o cadıyı kullandılar. Fakat artık kardeşi­
min kadından çok daha fazlasını, K w a n t o ' d a n da daha fazlasını
istediği anlaşılıyor. Kendisi y ö n e t i m i ele geçirmeyi istiyor. O,
İshido'dan n e f r e t eder. H ı r i s t i y a n l a r d a n t i k s i n i r . Ş i m d i de İshi-
do'nun Ochiba'yı arzu e t t i ğ i n i duyarak kıskançlığa kapılmış, Bu
yüzden i s h i d o , Kiyama ve O n o s h i ' y l e arası açılacaktır. Çünkü as­
lında hain k a r d e ş i m Şogun olmayı i s t i y o r . Kendisi de bir M i ­
r i o w a r a . Yani s o y u Ş o g u n o l m a s ı n a u y g u n . A m a a r k a s ı n d a g e ­
r e k l i s a y ı d a a d a m y o k . V e y a Kvvanto y o k . D i ğ e r l e r i n i e l e g e ç i ­
r e b i l m e s i i ç i n , ö n c e Kvvanto'yu a l m a s ı , g e r e k .
Toranaga yeni öğrendiği şeyler sayesinde kardeşine oyna­
yabileceği oyunları düşünerek zevkle ellerini ovuşturdu. «Hem
K i y a m a ' y l a O n o s h i ' n i n arasını da a ç a b i l i r i m . Casusların İshi-
do'yla Onoshi'nin anlaştığını haber verdiler. İshido, Onoshi'nin
öldüğü gün Lord Kiyama'nm vatan hainliğiyle suçlanarak idam
edileceğine söz v e r m i ş . Onun toprakları da O n o s h i ' n i n oğluna
geçecekmiş.»
K a l k ı p p e n c e r e d e n b a k t ı . A y y ü z ü n d e n y ı l d ı z l a r p e k par-
l a m ı y o r l a r d ı . Y a ğ m u r bulutları da t o p l a n ı y o r d u . «Buda, b ü t ü n t a n -
 — 343

rılâr, ü v e y k a r d e ş i m i n b u y e m i y u t m a s ı n a izin v e r i n . . . D u y d u k ­
larım doğru olsun!»
O anda bir yıldız kaydı ye bu i s t e ğ i n tanrılar t a r a f ı n d a n ka­
bul e d i l d i ğ i n i açıkladı.
T o r a n a g a k e n d i k e n d i n e , « S a b ı r l ı ol,» d e d i . « S a d e c e g e r ­
çekleri düşün. Otur ve dikkatli düşün.»
Yaptığı rol yüzünden g e r ç e k t e n b i t k i n d ü ş m ü ş t ü . Ne sırla­
rını açtığı adamları, ne b i n l e r c e boşboğaz budala, ne de c a s u s ­
lar, o n u n n u m a r a y a p t ı ğ ı n ı a n l a y a m a m ı ş l a r d ı . Y o k o s e ' d e ü v e y
kardeşinden o parşömeni almasının idam fermanını imzalamak
olduğunu anlayarak y e n i l g i y i kabul e t m i ş gibi g ö z ü k m ü ş t ü . A s ­
lında v a k i t kazanmaya çalışıyordu. Bütün ö m r ü n c e yaptığı gibi
p a z a r l ı k , e r t e l e m e , u z l a ş m a p l a n l a r ı y l a m e ş g u l d ü . Bir y a n d a n d a
düşmanın can alacak bir noktasının ortaya çıkmasını bekliyor­
d u . O an hiç d ü ş ü n m e d e n ö l d ü r ü c ü darbeyi i n d i r e c e k t i .
Yokose'den beri ne avlanmış, ne gülmüş, ne yüzmüş, ne
dans e t m i ş , ne de kendisine çok zevk v e r e n Noh oyunlarını sey­
r e t m i ş t i . T a m t e r s i n e , h a y a t ı n ı n e n zor r o l ü n ü , y a l n ı z a d a m r o ­
l ü n ü o y n a m ı ş t ı . S ı k ı n t ı l ı , k a r a r s ı z , aciz v e b i t k i n g ö z ü k m e k n e
kadar da g ü ç t ü .
Masasına dönerek yazmaya başladı. Annesinden, kardeşiy­
le arasını bulmasını ve böylece klanın g e l e c e ğ i n i güven altına
almasını istiyordu. Annesi belirli önerilerle bunu sağlayabilirdi.
Ö n c e üvey k a r d e ş i n d e n Lady O c h i b a ' y l a e v l e n m e y i d ü ş ü n m e s i ­
n i r i c a e t t i . «... b e n i m k e n d i s i y l e e v l e n m e m d ü ş ü n ü l m e z b i r ş e y
t a b i i , k a r d e ş i m . Pek ç o k d a i m y o b e n i m h ı r s a k a p ı l a r a k b u i ş e
kalkıştığımı s ö y l e y e c e k t i r . A m a böyle bir e v l i l i k s e n i n için uy­
gundur. Böylece ülkedeki barış güvene girer. H e m Yaemon'un
ileride y ö n e t i m i eline almasını da sağlamış o l u r s u n . Sen mut­
laka d a h a f e v k a l a d e b i r e ş a l a b i l i r s i n . F a k a t Lady O c h i b a s e n ­
den daha üstün bir koca bulamaz. İmparatorluğun düşmanları
ortadan kaldırıldıktan ve ben Naipler M e c l i s i başkanı olarak ye­
r i m i aldıktan sonra bu eviiliği sağlamak için Gökyüzünün Oğlu'-
na başvuracağım. Ancak bu fedakârlık sayesinde de Taiko'ya
v e r d i ğ i m i z y e m i n i t u t a b i l e c e ğ i m i z d e n e m i n i m . İkincisi sana va­
tan haini Hıristiyan Lord Kiyama ve Onoshi'nin topraklarını da
vaat e d i y o r u m , ikisi barbar rahiplerle gizlice anlaşmışlar ve ya-
 — 344 —

kında Hıristiyan olmayan daimyo'larımızla savaşa girişecekler.

B a r b a r l a r o n l a r a a t e ş l i s i l a h v e r e r e k y a r d ı m e d e c e k . A y r ı c a sa­
na İshido'yia birleşen Kyushu Hıristiyanlarının topraklarını da
v e r e c e ğ i m . O köyden çıkan generalin ben ölünce naipleri yöne­
t e c e ğ i n i açık açık s ö y l e d i ğ i n i b i l i y o r m u s u n ? Kendisi daha s o n ­
ra Meclisi dağıtarak veliahtın annesiyle evlenmek niyetindedir.
Bu yazdıklarıma karşılık da s e n d e n h e m e n gizli bir anlaş­
m a i s t i y o r u m . O r d u l a r ı m ı n Shinano dağlarından g e ç m e s i n e izin
vereceksin. Sonra birlikte İshido'ya saldıracağız. Ordularımız
benim buyruğumda olacak ve saldırı zamanı da tarafımdan se­
ç i l e c e k . Sana n e k a d a r g ü v e n d i ğ i m i g ö s t e r m e k i ç i n d e o ğ l u m
S u d a r a , k a r ı s ı Lady G e n j i k o v e t e k e r k e k t o r u n u m o l a n ç o c u k ­
larını h e m e n Takato'ya y o l l u y o r u m . . . »
Toranaga parşömeni m ü h ü r l e r k e n , bu y e n i l m i ş bir adamın
i ş i d e ğ i l , d i y e d ü ş ü n ü y o r d u . Z a t a k i b u n u h e m e n a n l a y a c a k t ı r . Fa­
kat artık tuzağa y e m i k o y d u m . Tek y o l u m S h i n a n o ' n u n i ç i n d e n
geçiyor. Zataki sayesinde Osaka düzlüklerine i n e b i l i r i m . Peki,
Zataki'nin Ochiba'yı istediği doğru mu?»
S o n r a m e r d j v e n i t ı r m a n ı p ç a t ı y a ç ı k t ı . Bir h a b e r c i g ü v e r ­
cini s e ç i p , ayağına k ü ç ü k s i l i n d i r i t a k t ı . G ü v e r c i n i açık bir k u ­
t u y l a d a m a b ı r a k t ı . K u ş g ü n e ş i n i l k ı ş ı k l a r ı n ı g ö r ü r g ö r m e z uça­
caktı. Bunu annesine y o l l u y o r d u . Buntaro'nun kardeşinin toprak­
larından g e ç m e s i için izin i s t e m e k t e y d i .
Tekrar gözleri aşağıda kalan kente g i t t i . Batı u f k u n d a hafif
b i r ışık v a r d ı . R ı h t ı m ı n o r a d a b a r b a r ı n g e m i s i n i s a r a n m e ş a l e ­
leri s e ç e b i l i y o r d u . «İşte bu da bir silah olabilir,» d e d i . Ve yine
sırları d ü ş ü n m e y e başladı... Sonra içini ç e k t i . «Keşke Kiri bu­
rada olsaydı.»

M a r i k o cilalı metal aynanın önünde d u r u y o r d u . Elindeki in­

ce hançer, k a n d i l i n ışığında pırıl pırıl p a r l ı y o r d u . K e d e r l e , «Seni
kullanmalıyım,» dedi. Gözleri yaşlarla d o l m u ş t u . «İntiharın kor­
kunç b i r günah o l d u ğ u n u b i l i y o r u m . Fakat bu u t a n ç l a nasıl ya­
şayabilirim?»
Oda da ev gibi sessizdi. Yedo Şatosunun etrafında geniş
bir hendek ve daha i ç t e de kaim duvarlar vardı. Bu içte kalan
 — 345 —

b ö l ü m d e ancak çok sevilen ve güvenilen hatamoto'ların otur­

m a s ı n a izin v e r i l i y o r d u ,
M a r i k o ayak s e s l e r i n i d u y d u . Ön kapı - gıcırdayarak açıldı
ve h i z m e t k â r l a r e f e n d i l e r i n i karşılamak için koştular. Kadın he­
m e n b ı ç a ğ ı k u ş a ğ ı n ı n i ç i n e s o k a r a k g ö z y a ş l a r ı n ı s i l d i . Kısa s ü r e
sonra da kapısını açarak saygıyla e ğ i l d i .
Buntaro hiddetli hiddetli Toranaga'nın tekrar fikrini değiş­
tirdiğini ve kendisine Mishima'ya gitmesini buyurduğunu söy­
ledi. «Şafakta gideceğim...» Durup karısına baktı. «Neden ağ­
lıyorsun?»
« B e n i b a ğ ı ş l a y ı n e f e n d i m . S a d e c e b i r k a d ı n o l d u ğ u m v e ha­
yat bana zor g e l d i ğ i i ç i n a ğ l ı y o r u m . A y r ı c a Toranaga Sama'ya
üzüldüm.»
« O k ı r ı k b i r saz a r t ı k . B u n u s ö y l e m e k b e n i u t a n d ı r ı y o r . K o r ­
kunç, ama böyle o l d u . Savaşa g i r m e l i y d i k . İshido'nun pis y ü ­
zünün k a r m a ' m a g ü l m e s i n i g ö r m e k t e n s e savaşa g i r m e y i y e ğ ­
lerim.»
«Doğru. Keşke y a p a b i l e c e ğ i m bir şey olsaydı. Sake m i , çay
mı içersiniz?» Mariko çay törenindeki gibi senli benli konuş­
muyordu artık. Her zamanki gibi ö l ç ü l ü y d ü .
Buntaro dönerek koridorda bekleyen bir uşağa haykırdı.
«Çabuk sake getir!»
Buntaro odaya g i r i n c e M a r i k o kapıyı kapattı. «Lütfen üzül­
m e y i n , e f e n d i m . B a n y o hazır v e b e ğ e n d i ğ i n i z g e y ş a y ı d a ç a ­
ğırttım.»
Gözlerini kuleye d i k m i ş olan Buntaro patlamak üzereydi.
« M a d e m artık liderlik yapamayacak d u r u m d a , yerini Lord Su-
dara'ya bırakıp i s t i f a e t s i n . Lord Sudara o n u n oğlu ve r e s m i vâ­
risi. Neh?»
«Evet, e f e n d i m . »
«Daha da iyisi Z a t a k i ' n i n s ö y l e d i ğ i n i y a p s ı n . Yani s e p p u k u ,
O zaman Zataki ve orduları da bizimle birlikte dövüşürdü. Tü­
feklerle Koyoto'ya girebilirdik. Şimdi korkaklar gibi kaçıyoruz.
E f e n d i m h a k l a r ı n ı k a y b e t t i . Neh? Neh?» H i d d e t l e k a d ı n a d ö n d ü .
« B e n i b a ğ ı ş l a y ı n . B e n bîr ş e y s ö y l e y e m e m . O , b i z i m l o r d u ­
muz.»
«Sen d a i m a b u y r u k l a r ı d i n l e r s i n , d e ğ i l m l ? N e d e n h e p b ö y -
 — 346 —

l e s o ğ u k v e a c ı s ı n ? Ha?» A y n a y ı a l a r a k k a d ı n ı n y ü z ü n e d o ğ r u
kaldırdı, «Kendine bir bak!»
«Sizi h o ş n u t e d e m î y o r s a m b e n i b a ğ ı ş l a y ı n . » S e s i s a k i n d i v e
a y n a y a d e ğ i l a d a m a b a k ı y o r d u . «Sizi k ı z d ı r m a k i s t e m e d i m . »
Buntaro onu d i k k a t l e süzdükten sonra aynayı lake masa­
ya a t t ı . «Seni s u ç l a m a d ı m . Bunu... Bunu d ü ş ü n s e y d i m . . . hiç d u -
raklamazdım.»
M a r i k o b a ğ ı ş l a n m a y a c a k bîr ş e y y a p a r a k k a r ş ı l ı k v e r d i . «Ne­
d e n d u r a k l a m a z d ı n ı z , n e y a p a r d ı n ı z ? Benî ö l d ü r ü r m ü y d ü n ü z ,
y o k s a daha da fazla u t a n m a m için sağ mı bırakırdınız?»
Buntaro g ü r l e d i , «Seni d e ğ i l sadece onu s u ç l a d ı m ! »
M a r i k o da karşılık olarak, «Fakat ben sizi s u ç l u y o r u m ! » d i ­
ye haykırdı. «Beni suçladınız!»
«Dilini tut!»
«Beni l o r d u m u z u n ö n ü n d e k ü ç ü k d ü ş ü r d ü n ü z . Beni s u ç l a ­
dınız ve görevinizi de y a p m ı y o r s u n u z . K o r k u y o r s u n u z ! Korkak­
sınız!»
B u n t a r o ' n u n kılıcı kınından sıyrıldı. M a r i k o sonunda o n u n
kendisini k a y b e t m e s i n e neden olduğu için zevk d u y d u .
F a k a t k ı l ı ç h a v a d a k a l d ı . «Bana s ö z . . . söz v e r d i n . . . K e n d i
Tanrının üzerine söz v e r d i n . , , Osaka'da... B i r l i k t e ö l m e d e n ö n ­
c e . . . Bana s ö z ü n v a r v e b u n u t u t a c a k s ı n . »
Kadın damarına b a s m a k için tiz bir s e s l e g ü l d ü . «Oh, evet
b ü y ü k l o r d . Bir kez d a h a s i z i n y a s t ı ğ ı n ı z o l a c a ğ ı m . F a k a t s i z i
hiç de iyi karşılamayacağım.»
B u n t a r o iki e l i y l e t u t t u ğ u k ı l ı c ı k ö ş e d e k i b i r d i r e ğ e ş i d d e t ­
le v u r d u . Kılıç otuz s a n t i m kalınlığındaki i y i c e k u r u t u l m u ş sağ­
l a m tahtayı k e s i v e r d i . Buntaro kılıcını çıkarmak için ç e k t i , ama
bu, tahtaya İyice g i r m i ş t i . Öyle uğraşırken çelik kırıldı. Buntaro
bir küfür sallayarak kırık sapı ince duvara doğru savurdu ve
bir sarhoş gîbi kapıya g i t t i . Titreyen uşak, elinde tepsi ve sa-
keyle bekliyordu. Buntaro tepsiyi de bir vuruşta yere devirdi.
Uşak h e m e n y e r e d i z ç ö k ü p alnını hasırlara dayayarak d o n d u
kaldı.
Buntaro kırdığı kapıya dayandı bir an. «Osaka'ya kadar
bekle.»
Sendeleyerek evden çıkıp g i t t i .
 — 347 —

M a r i k o bîr s ü r e ö y l e b ü y ü l e n m i ş g i b i k a l d ı . S o n r a y ü z ü n e
biraz r e n k g e l d i . Sakin sakin aynasını alarak g ö r ü n t ü s ü n e b a k t ı ,
sonra boyanmaya devam etti.

Blackthorne yanında muhafızıyla merdivenleri ikişer ikişer

atlayarak çıktı. Kulenin merdivenîndeydiler ve ağırlık yapan kı­
lıçları da t e s l i m ettiği için m e m n u n d u . Bunları avludaki ilk mu­
hafızlara v e r m i ş t i . Kendisini nezaketle, fakat t e p e d e n tırnağa
kadar a r a m ı ş l a r d ı . M e ş a l e l e r m e r d i v e n l e r i v e sahanlıkları aydın­
latıyordu. İngiliz sonunda altıncı kata gelerek d u r d u . Bu kat da
d i ğ e r l e r i g i b i ç o k İyi k o r u n u y o r d u . Y a n ı n d a k i s a m u r a y d i p t e k i
d e m i r l i kapının önünde t o p l a ş m ı ş muhafızlara yaklaşarak s e l a m
verdi. Onlar da saygıyla eğildiler ve Blackthorne'a beklemesini
söylediler.
Geride kalmış olan M a r i k o da o sırada sahanlıkta belirdi
ve son b a s a m a k l a r ı ç ı k t ı . Biraz soluk soluğa g i b i y d i , ama onda
e r k e ğ i n o ana d e k g ö r m e m i ş o l d u ğ u a c a y i p b i r h u z u r v e k a y ı t ­
sızlık v a r d ı .
Erasmus'u gördüğü andan beri İngîlizin içi büyük bir sevinç­
l e d o l m u ş t u . G e m i s i n i ö y l e t e m i z , b a k ı m l ı v e hazır b u l a c a ğ ı n ı
u m m a m ı ş t ı . Yedo'ya gelirken ipek yelken yaptırması gerektiğini
d ü ş ü n m ü ş t ü . M a r i k o ona Japonya'da branda bezi olmadığını
söylemişti. O, yelkenleri yaptırıp gerekli diğer ihtiyaçları ta­
mamlar tamamlamaz Nagasaki'ye gidecekti.
Blackthorne'u Toranaga'nın yanına soktular. Lord Toranaga
kare b i ç i m i odanın karşı tarafında kat kat yayılmış olan hasır­
ların ü s t ü n d e o t u r u y o r d u . Tek başınaydı.
B l a c k t h o r n e avuçlarını y e r e dayayarak diz ç ö k t ü . «Konban-
w a , T o r a n a g a S a m a . İ k a g a d e s u ke?»
Toranaga daha zayıflamış ve y o r u l m u ş a benziyordu. Black­
thorne, onun karma'sı Erasmus'a ilişmeyecek, diye düşündü.
Tam t e r s i n e g e m i m onu kurtaracak.
B l a c k t h o r n e k i t a b ı alır a l m a z ç a l ı ş m a y a b a ş l a m ı ş v e M a ­
r i k o d a y o l b o y u n c a o n a y a r d ı m e t m i ş t i . A r t ı k b a s i t s ö z l e r i düz­
gün bir Japoncayla s ö y l e m e s i n i ö ğ r e n m i ş t i . Toranaga bu başa-
 — 34&

n s ı n d a n d o l a y ı o n u t e b r i k e d e r e k bazı s o r u l a r s o r d u . İ n g i l i z b ü ­
t ü n bunları rahatlıkla yanıtladı. A n c a k bir ara Toranaga daha
hızlı k o n u ş m a y a başladığı için s ö y l e d i k l e r i n i a n l a y a m a d ı . «Özür
d i l e r i m a n l a y a m a d ı m , T o r a n a g a S a m a . fviariko S a n , s o n k e i s u
beki umi ne demektir?»
« ' S e f e r e ç ı k m a y a hazır' a n l a m ı n a g e l i r , A n j i n San.»
«Ah, Domo.» Toranaga ona g e m i n i n sağlam olup olmadığı­
nı ve ne zaman yola ç ı k a b i l e c e ğ i n i s o r u y o r d u , «Yarım g ü n i ç i n ­
de gemiyi kontrol edebilirim, lordum.»
T o r a n a g a b i r a n d ü ş ü n d ü . «Yarın ö ğ l e d e n s o n r a K e ç i Sa­
a t i n d e g e l , benî g ö r . O z a m a n a d a m l a r ı n ı d a g ö r e b i l i r s i n . »
«Efendim?»
«Sana y a r ı n m ü r e t t e b a t ı n ı g ö r e c e ğ i n i s ö y l e d i m . İki y ü z sa­
m u r a y var.»
«Ah, çok teşekkür ederim.»
«İyi g e c e l e r , A n j i n San.»
«Bağışlayın l o r d u m , sizden saygıyla üç şey isteyebilir m i ­
yim?»
«Ne?»
« B i r i n c i s i , a d a m l a r ı m ı ş i m d i g ö r e b i l i r m i y i m ? B ö y l e c e va­
kit k a y b e t m e m . Lütfen?»
Toranaga kabul ederek samuraylardan birine Blackthorne'u
g ö t ü r m e s i için kısa bir b u y r u k v e r d i . «Yanma on muhafız al,
A n j i n San'ı oraya g ö t ü r ve sonra şatoya getir.» ingilize b a k t ı .
« B a ş k a A n j i n San?»
«Acaba sîzinle yalnız konuşabilir m i y i m ? Lütfen kabalığımı
bağışlayın.» Toranaga kadına d ö n e r e k onun ne i s t e d i ğ i n i s o r d u .
B l a c k t h o r n e h e y e c a n ı n ı g i z l e m e y e ç a l ı ş ı y o r d u . M a r i k o o n u n giz­
li bir şey konuşmak İstediğini ve bunu da kendisine açmadığını
söyledi.
T o r a n a g a , « P e k â l â , A n j i n San,» d i y e m ı r ı l d a n d ı . « L ü t f e n d ı ­
ş a r ı d a b e k l e , M a r i k o San.» K a d ı n s e l a m v e r i p a y r ı l ı n c a k a ş l a r ı n ı
ç a t t ı . «Evet?»
«Lord Harima'nın düşmanınız olmasına üzüldüm, efendim.»
Toranaga şaşırdı. Çünkü Lord Harima'nın İshido'yu destek­
lediğini ancak Yedo'ya gelince d u y m u ş t u , «Bunu nereden haber
aldın?»
 — 349 —

« G y o k o S a n , M i s h i m a ' d a d u y m u ş . Bize d e H a k o n e ' d e söy­

ledi.»
Toranaga casus olarak Gyoko'dan yararlanabileceğini düşü­
n ü y o r d u . «Pekâlâ, d e v a m e t . Lord H a r i m a ' y a ne o l m u ş ? »
«Lordum, biliyorsunuz g e m i m l e o kara g e m i y i çabucak ele
g e ç i r e b i l i r i m . Papazlar p a r a l a n g i d i n c e ç o k kızacaklardır. G e l e ­
c e k yıl d a k a r a g e m i g e l e m e z . B ö y l e c e p a p a z l a r ı n g ö z ü n ü kor­
k u t m u ş oluruz. H e m Lord Onoshi, Lord Kiyama ve Lord Hari-
ma'yı ele geçirirsiniz.»
Toranaga bir an düşündü. «Rahipler Hıristiyan daimyo'lara
emir verme güçleri olmadığını söylüyorlar.»
«Bu d o ğ r u d e ğ i l . Para r a h i p l e r i ç o k e t k i l i y o r . B u yıl v e g e l e ­
c e k yıl k a r a g e m i o l m a z s a o n l a r m a h v o l u r l a r . B u a r a d a s i z Kızı!
Gökyüzü'nü uygularken ben de Nagasaki'ye saldırırım. Kyushu
ve Hanshu arasındaki yolları top ateşine t u t a r ı m . Belki bu teh­
d i t düşmanın dost olmasını sağlar.»
«Hayır. R a h i p l e r t i c a r e t i k e s e r l e r . B e n r a h i p l e r l e , N a g a z a -
k i ' y î e v e y a k i m s e y l e s a v a ş t a d e ğ i l i m . Kızı! G ö k y ü z ü p l a n ı d a u y ­
gulanmayacak.»
«Hai.» B l a c k t h o r n e , J a p o n u n b u t a k t i ğ i i y i c e a n l a d ı ğ ı n ı b i ­
liyordu. Gerekirse savaşta kendisinden ve gemisinden yararla­
nırdı. Sadece sabırlı olması gerekiyordu.
«Anjin San, bunu n e d e n M a r i k o San'ın ö n ü n d e s ö y l e m e d i n ?
O n u n d u r u m u rahiplere açacağını mı düşündün?»
«Hayır, l o r d u m . Sadece savaş kadın işi d e ğ i l d i r . S o n u n c u
d i l e ğ i m , Toranaga Sama. Törelere g ö r e bazen h a t a m o t o ' l a r d i ­
lekte b u l u n a b i l i r l e r m i ş . Beni bağışlayın e f e n d i m . Acaba bir şey
isteyebilir miyim?»
T o r a n a g a ' n m y e l p a z e s i d u r d u . « D i l e ğ i n ne?»
«Siz i s t e r s e n i z b o ş a n m a k o l a y m ı ş . T o d o M a r i k o S a m a ' y ı e ş
olarak istiyorum.» Toranaga apışıp kaldı ve Blackthorne da fazla
ileri g i t t i ğ i n d e n k o r k t u . «Lütfen kabalığımı bağışlayın.»
T o r a n a g a k e n d i s i n i ç a b u c a k t o p l a d ı . « M a r i k o S a n b u n u ka­
bul ediyor mu?»
«Hayır, Toranaga Sama. Bu b e n i m s ı r r ı m , Bunu k i m s e y e s ö y ­
l e m e d i m . Sadece Lord Toranaga'ya s o r d u m . Çok gizli. M a r i k o
San b i l m i y o r . Sizi kızdırdımsa beni bağışlayın.»
 — 350 —

«Bir y a b a n c ı n ı n b ö y l e b i r i s t e k t e b u l u n m a s ı k ü s t a h l ı k t ı r .
D u y u l m a m ı ş bir iş! A m a sen h a t a m o t o olduğun İçin bunu d ü ­
ş ü n m e k zorundayım. Fakat bir daha bu işin sözünü e t m e y e c e k ­
s i n . Bunu yasaklıyorum. Ne kendisine, ne kocasına söyleyecek­
s i n . Anladın mı?»
Blackthorne iyice s e r s e m l e m i ş t i . «Afedersiniz?»
«Çok kötü bir d i l e k ve d ü ş ü n c e , A n j i n San. A n l a d ı n mı?»
«Evet l o r d u m , ç o k . . . »
«Fakat A n j i n San h a t a m o t o . O n u n için k ı z m ı y o r u m . Bunu d ü ­
ş ü n e c e ğ i m . Anladın mı?»
«Evet, t e ş e k k ü r e d e r i m . L ü t f e n k ö t ü J a p o n c a m ı a f e d i n . »
« A n j i n San, ne Buntaro San'a ne de M a r i k o San'a boşanma­
dan söz e t m e y e c e k s i n . A n l a d ı n mı?»
«Evet l o r d u m , a n l ı y o r u m . Sadece sırrı size a ç t ı m . Teşek­
kür e d e r i m . Kabalığımı bağışlayın l ü t f e n . Sabrınız için de t e ş e k ­
k ü r e d e r i m . » B l a c k t h o r n e t a m b i r s a m u r a y g i b i e ğ i l i p s e l a m ve­
rerek dışarıya çıktı. Koridordakiler merakla onu süzmekteydiler.
A d a m , M a r i k o San'ın k e n d i s i n i b e k l e d i ğ i n i g ö r d ü . Çok se­
v i n ç l i y d i ve başarısını onunla paylaşmayı i s t i y o r d u . A m a orası
kalabalıktı. Zaten kendisini personelinin kaldığı yere götürecek
olan s a m u r a y da oradaydı. İngiliz, kadınla biraz konuşup e r t e s i
günü görüşeceklerini söyleyerek muhafızının ardından gitti.

43

Samuray ileriyi gösterdi, «Barbarlar burada oturuyorlar,

A n j i n San.»
Blackthorne karanlıkta gözlerini kısarak baktı. «Nerede? Şu
evde m i ? Orada mı?»
«Evet, o r a s ı . G ö r d ü n ü z m ü ? »
Önlerinde yine bir mezbelelik uzanıyordu. Bunun arkası da
b a t a k l ı k t ı g a l i b a . Yüz m e t r e k a d a r i l e r i d e b u m e z b e l e l i ğ i n i ç i n ­
d e b ü y ü k bîr e v v a r d ı . N e h r i n g ü n e y d o ğ u s u n a g e l m i ş l e r d i . Y o l
 — 351 —

ç a m u r içindeydi ve her taraf ieş gibi k o k u y o r d u . Bataklık, çü­

r ü m ü ş deniz y o s u n u , p i s l i k k o k u s u n a , b i l d i ğ i f a k a t o anda çıka­
r a m a d ı ğ ı b a ş k a bîr k o k u d a h a k a r ı ş m a k t a y d ı . Y a n a ğ ı n a k o n a n
b i r b ö c e ğ i d a h a ö l d ü r e r e k , «Tıpkı c e z i r z a m a n ı B i l l i n g s g a t e g i b i
kokuyor,» diye mırıldandı. Vücudu t e r d e n yapış yapış o l m u ş t u .
Sonra kulağına hafif bir şarkı g e l d i . Biri Hollanda dilinde
b i r g e m i c i şarkısı s ö y l ü y o r d u . «Acaba V i n c k mi?» O anda her
şeyi unutarak heyecanla sese doğru g i t t i . Hamallar ellerindeki
meşalelerle onun yolunu aydınlatıyor, samuraylar arkadan ge­
liyorlardı.
Yaklaşınca t e k kat binanın yarı Japon yarı A v r u p a s t i l i n d e
olduğunu gördü. Ev yüksekçe bir zemine yapılmıştı ve çevre­
sinde y ü k s e k bir b a m b u duvar v a r d ı . A m a bahçe duvarında kapı
yoktu. Sadece bir delik gördü Blackthorne. Pencereleri Hollan­
d a s t i l i p a n j u r l a r k a p a t m ı ş t ı . Y e r y e r a r a s ı n d a n ışık s ı z ı y o r d u .
Ş a r k ı s e s l e r i v e b a ğ r ı ş m a l a r a r t t ı . A m a B l a c k t h o r n e h e n ü z ar­
k a d a ş l a r ı n ı n s e s i n i a l a m a m ı ş t ı . B a h ç e d e k i t a ş l a r a b a s a r a k ve­
randaya y a k l a ş t ı . Kapının yanına kısa bir d i r e k t a k ı l m ı ş ve ora­
da yapıldığı belli olan bir Hollanda bayrağı asılmıştı. A d a m bu­
na bakarken heyecanlandığını hissetti.
Ö n kapı b i r d e n a ç ı l d ı . Bir ışık v e r a n d a y ı a y d ı n l a t t ı . B a c c u s
Van Nekk sarhoş sarhoş sendeleyerek dışarıya çıktı. Gözleri
yarı kapalı, pantolonunun önünü açarak işedi.
Blackthorne, Hollanda dilinde seslendi. «Neden bir kova
kullanmıyorsun?»
«Ha?» V a n N e k k ş a ş k ı n ş a ş k ı n k a r a n l ı k l a r a v e k a r ş ı s ı n d a
samuraylarla duran Blackthorne'a baktı. «Aman Tanrım, samu­
raylar!» K e n d i s i n i g ü ç l ü k l e t o p l a y a r a k e ğ i l d i . « G ö m e n n a s a i , sa­
muray sama. Ey m a y m u n şamalar.» Doğrulup zorlukla gülümse­
d i . «Sandığımdan daha da s a r h o ş u m anlaşılan. Bu orospu ço­
c u ğ u n u n Hollanda dilinde k o n u ş t u ğ u n u sandım.» Dönüp kasık­
larını kaşıyarak kapıya g i t t i .
«İnsanın kendi yuvasını k i r l e t m e m e s i g e r e k t i ğ i n i b i l m i y o r
musun, Baccus?»
«Ne?» V a n N e k k t e l a ş l a d ö n e r e k k a r a n l ı k l a r a b a k t ı . B o ğ u -
* t u r g i b i , « K ı l a v u z ? » d i y e b i l d i . « S e n m i s i n , k ı l a v u z ? İyi g ö r e m i ­
y o r u m . Tanrı aşkına sen misin?»
 — 352

B l a c k t h o r n e g ü l d ü . Eski arkadaşı ö y l e şaşkındı k i ! «Evet

benim!» Sonra horgörülerini zorlukla gizleyen samuraylara dön­
dü. «Lütfen beni bekleyin.»
«Haî, A n j i n San.»
B l a c k t h o r n e i l e r l e y i n c e odadan sızan ışıkta bahçenin ç ö p
içinde olduğunu gördü. Tiksinerek tahta ayakkabılarını çıkarıp
basamakları çıktı. «Merhaba, Baccus. Hollanda'dan ayrıldığımız
z a m a n d a n d a h a ş i ş m a n s ı n , Neh?» S e v g i y l e a d a m ı n o m z u n a
vurdu.
« A m a n T a n r ı m ! G e r ç e k t e n s e n s i n . Biz u z u n s ü r e ö n c e ö l ­
d ü ğ ü n e karar v e r m i ş t i k . » Rüya g ö r m e d i ğ i n d e n e m i n o l m a k için
uzanarak Blackthorne'a dokundu. Van Nekk'in yanaklarından yaş­
lar s ü z ü l ü y o r d u . «Ah, kılavuz, s a r h o ş l u k t a n hayal g ö r d ü ğ ü m ü
sandım.»
Sevincinden ayılmış g i b i y d i . Önden g i d e r e k kapıyı i t t i , s o n ­
r a o g ü r ü l t ü d e ç a r p a r a k k a p a t t ı . « Ç o c u k l a r ! B a k ı n N o e l Baba b i ­
ze ne getirmiş?»
İçerdekiler birden sustular.
B l a c k t h o r n e ' u n gözleri bir an sonra ışığa a l ı ş t ı . İçerinin pis
havasında boğulacak g i b i y d i . Hepsinin k e n d i s i n e hayretle bak­
tıklarını gördü. Sonra o büyülü an geçti. Hepsi gelip Blackthor­
ne'un elini sıktılar, sırtını y u m r u k l a d ı l a r . «Kılavuz nerden gel­
d i n ? . . B i r i ç k i i ç ! . . A m a n , b u n a o l a n a k v a r m ı ? . . H e y ayı h e r i f
o i s k e m l e d e n kalk da Kılavuz Sama o t u r s u n . Çabuk içki verin...»
V i n c k haykırdı. «Teker t e k e r konuşun çocuklar!- İ s k e m l e y i
k ı l a v u z a v e r i n . Bir d e i ç k i ! E v e t , b e n d e k e n d i s i n i s a m u r a y s a n ­
dım...»
Biri Blackthorne'un eline tahta bir kupa t u t u ş t u r d u . A d a m
sallanan iskemleye oturunca, sorular tekrar başladı. Blackthor­
ne etrafına bakındı. M u m ve lambalar birkaç kaba i s k e m l e ve
masayı aydınlatıyordu. Kocaman bir sake fıçısı pis yerde duru­
y o r d u . M a s a n ı n b i r i k i r l i t a b a k d o l u y d u . Yarı k ı z a r t ı l m ı ş b i r e t
parçasına sinekler konup konup kalkıyordu.
Ü s t ü başı perişan altı kadın duvarın önünde sıralanmış k e n ­
disine selam veriyorlardı.
Aşçı Sonk, t o p ç u Johann Vinck, dilsiz Salamon, genç
Coocq, yelkenci Ginsel, baştüccar ve kâtip Baccus Van Nekk
 — 353 —

v e d i ğ e r t ü c c a r Jan R o p e r o r a d a y d ı .
Blackthorne, «Süvari nerede?» diye s o r d u .
«Öldü kılavuz. O ç u k u r d a n ç ı k m a d ı . Kaptanı Hıristiyanlara
özgü şekilde g ö m e c e k t i k , ama bırakmadılar. Cesedini yaktılar.»
Bir s e s s i z l i k o l d u . V a n N e k k , « İ ç k i n e d o k u n m a d ı n , kılavuz,»
dedi.
Blackthorne kupayı dudaklarına g ö t ü r e r e k içkiyi t a t t ı . Ku­
pa p i s t i ve az kalsın ö ğ ü r ü y o r d u . S e r t alkol boğazını k a v u r d u .
Y ı k a n m a m ı ş v ü c u t l a r ı n v e g i y i m e ş y a l a r ı n ı n p i s k o k u s u d a daya­
nılacak gibi d e ğ i l d i . Van Nekk, «İçki nasıl, kılavuz?» diye s o r d u .
« i y i , iyi.»
« İ ç k i y i b e n y a p ı y o r u m , kılavuz.» V a n N e k k p e k g u r u r l u y d u
ve d i ğ e r l e r i de g ü i ü m s ü y o r l a r d ı . «Fıçıyla y a p ı y o r u m . Pirinç, m e y ­
v e v e s u . Bir h a f t a d a y a n ı y o r b i r fıçı.» Ş i ş m a n a d a m m e m n u n
m e m n u n g ü l e r e k k a ş ı n d ı . « A s l ı n d a b i r yıl b e k l e t s e k d a h a g ü z e l
o l a c a k , a m a biz ç a b u k i ç i y o r u z . » B l a c k t h o r n e o n u n s e y r e k s a ç -
larındaki bitleri gördü.
V i n c k h a y k ı r d ı . «Seni kapıda g ö r ü n c e o m a y m u n l a r d a n bîri
sandım!»

Diğerleri bağırışırken Van Nekk konuştu. «Öyle! Bu Alla­

nın b e l a s ı k i m o n o l a r . Bir k a d ı n a d ö n m ü ş s ü n , k ı l a v u z . Y a d a y a n
e r k e ğ e ! Onların çoğu e ş c i n s e l ! Biri C o o c g ' u n p e ş i n d e y d i . Sana
d o ğ r u d ü r ü s t kılık gerek, kılavuz. Yedo'ya Erasmus'la geldik.
S e n i n s a n d ı ğ ı n ı d a k a r a y a ç ı k a r d ı k . Bir ş e y d e m e d i l e r . B ü t ü n g i ­
y i m eşyaların bunun içinde.»
Jan Roper pis pis s ı r ı t t ı . «Kılıçlar ve k i m o n o l a r . Tıpkı bir
dinsize d ö n m ü ş s ü n . Belki de artık o dinsizler gibi yaşamaktan
h o ş l a n ı y o r s u n , kılavuz.»
Blackthorne rahatsız o l m u ş t u . «Onların g i y s i l e r i b i z i m k i l e r ­
d e n daha serin ve rahat. Başka kılığım y o k t u ve bunları g i y m e ­
ye alıştım.»
« O n l a r g e r ç e k k ı l ı ç mı?»
«Evet, t a b i i . N e d e n s o r d u n ? »
Jan R o p e r ' i n k a ş l a r ı ç a t ı l d ı . « S i l a h t a ş ı m a m ı z a izin v e r m i ­
y o r l a r ! N e d e n sana izin v e r d i l e r ? Tıpkı d i n s i z b i r s a m u r a y

Şogun — F 23
 — 354 —

gibi...»
B l a c k t h o r n e zorlukla g ü l d ü . «Eskisi gibi insanı kınıyorsun.
N e y s e k ı l ı ç l a r ı s o n r a a n l a t ı r ı m . Bir a y i ç i n d e d e n i z e açılacağız.»
V i n c k h e y e c a n l a , « A m a n , » d i y e b a ğ ı r d ı . «Sahi m i , k ı l a v u z ? »
«Evet.»
Blackthorne alınlarını yere dayamış hareketsiz duran kadın­
ları işaret e t t i . «Kim bunlar?»
S o n k g ü l d ü . « B i z i m o r o s p u l a r . Bize ç o k u c u z a g e l i y o r l a r .
Y a n d a k i e v b u n l a r l a d o l u . H e m k ö y d e daha p e k ç o k k a d ı n var.»
C o o c q atıldı. «Koca popolu M a r y ' i dene, kılavuz. O, t a m
sana göre.»
F a k a t Jan R o p e r ' i n s e s i o n u b a s t ı r d ı . « K ı l a v u z b i z i m k a d ı n ­
lardan b i r i n i i s t e m i y o r . O n u n kendi m e t r e s l e r i var. Ö y l e değil
m i , kılavuz?»
A d a m l a r ı n g ö z l e r i p a r l a d ı . « D o ğ r u m u , kılavuz? Bize o n l a r ı
anlatsana.»
Blackthorne eliyle kadınları işaret e t t i . «Önce gizli konuş­
m a l ı y ı z . Bizi ne k a d a r az k i m s e d u y a r s a o d e n l i iyi.»
V i n c k k a d ı n l a r a i ş a r e t e t t i . « D e f o l u n , hai?»
Kadınlar eğilip özürler dileyerek çıktılar.
«Önce gemiyi görünce gözlerime inanamadığımı s ö y l e m e ­
l i y i m . Yaptığınız işten dolayı size t e ş e k k ü r e t m e m gerek.»
A d a m l a r mahcup mahcup b i r b i r l e r i n e baktılar. Van N e k k
s ı k ı l a s ı k ı l a k o n u ş t u . « B u n u biz y a p m a d ı k , k ı l a v u z . K r a l T o r a -
naga'nın adamları yaptı. Vinck onlara neler g e r e k t i ğ i n i g ö s t e r d i
ve o a d a m l a r ç a l ı ş t ı l a r . »
«Fakat o n l a r l a nasıl k o n u ş a b i l d i n i z ? »
«Samuraylardan biri Portekizce b i l i y o r d u . Sato Sama adın­
daki o samuray bizimle ilgileniyor. Vinck de on günde bir ge­
m i y e g i t t i . Bizler Erasmus'a ayak bile basmadık.»
Blackthorne, Vinck'e d ö n d ü . « D e v a m Johann.»
«Sato Sama bana g e m i y e ne o l d u ğ u n u s o r d u . Ona o n a r ı l ­
ması, tekneye raspa yapılması gerektiğini anlattım. Onlar da
g e m i y i onarıp iyice t e m i z l e d i l e r . Samurayların e m r i n d e yüzler­
ce adam durmadan çalıştı. Onlar gibi çalışan kimseleri görme-
m i ş s i n d i r , kılavuz!.. G e r ç e k t e n b u r a d a n g i d e b i l e c e ğ i m i z d e n e m i n
misin?»
 — 355

«Yelkenler nasıl?»
«İpekten bir t a k ı m yelken yaptılar. Brandadan daha da sağ­
l a m ! Bir t a k ı m d a y e d e ğ i m i z v a r . B i z i m y e l k e n l e r i ç ı k a r ı p eş­
lerini yapmaya çalıştılar. Toplar harika durumda. Barut ve gül­
l e m i z b o l . G e r e k i r s e b u g e c e c e z i r l e y o l a ç ı k a b i l i r i z bile.»
V a n N e k k a t ı l d ı . «Planın n e d i r , k ı l a v u z ? N e z a m a n g i d e ­
ceğiz?»
«Bir a y i ç i n d e . N e y s e b u n u s o n r a a n l a t a c a ğ ı m . M u h a f ı z l a ­
rınız v a r mı? İ s t e d i ğ i n i z z a m a n s e r b e s t ç e d o l a ş a b i l i y o r m u s u ­
nuz?»
V i n c k h e m e n , «Sadece köyde dolaşabiliyoruz,» diye cevap
v e r d i . «Yarım-mil güneybatımızda bir k ö p r ü var. Onu g e ç m e m i ­
z e i z i n y o k . O r a s ı d ı ş ı n d a i s t e d i ğ i m i z g i b i d o l a ş ı y o r u z . Fakat
e n g e l l e r i aşmamız yasak. Köyün etrafı bunlarla ç e v r i l i . Her on
g ü n d e b i r s a m u r a y g e l e r e k b i z e b a k ı y o r . Biz d ı ş a r ı y a s ı r a l a ­
n ı y o r u z , o n l a r d a bizi s a y ı y o r l a r . S o n r a b i z e ç u v a l l a r l a p i r i n ç v e
bakır para v e r i y o r l a r . Pirinci v e r i p y e r i n e et f i l a n alıyoruz. Bu­
rada h e r ş e y v a r v e k a d ı n l a r d a h e r d e d i ğ i m i z i y a p ı y o r l a r . . .
A m a b a ş l a n g ı ç t a b ö y l e d e ğ i l d i . Ö n c e bizi t a r l a n ı n o r t a s ı n d a kâ­
ğ ı t t a n b i r e v e y e r l e ş t i r d i l e r . N e i ç k i , n e d e y e m e k v a r d ı . Bir ge­
ce birimiz kandili devirdi ve kıyamet koptu. Onların bağırma­
larını d u y a c a k t ı n ! Ellerinde kovalarla ç ı k a g e l d i l e r . Bizlere çok
kızmışlardı. Ne kadar bağırdılar b i l s e n ! Sadece bir duvar yandı.
A m a belki yüz t a n e s i h a m a m b ö c e ğ i gibi eve d o l u ş t u . Ertesi g ü ­
n ü bizi r ı h t ı m c i v a r ı n d a b a ş k a b i r e v e g ö t ü r d ü l e r . O r a s ı d a ber­
b a t t ı . İ ç i m i z d e n s a d e c e J o h a n n ' m dolaşmasına izin v a r d ı . Ken­
d i s i b i r k a ç h a f t a s o n r a b u r a y ı b u l d u . . . B u n u s e n a n l a t s a n daha
iyi olur, Johann.»
Vinck gururla konuştu. «Baccus'un anlattığı gibi oldu, kı­
lavuz. S a t o S a m a ' y a b u r a y a t a ş ı n ı p t a ş ı n a m a y a c a ğ ı m ı z ı s o r d u m .
'Evet,' d e d i . G e n e l l i k l e k ü ç ü k k a y ı ğ a b i n i p b u c i v a r d a b a l ı k av­
l a n m a m a izin v e r i y o r l a r d ı . B u r n u m u n s a y e s i n d e b u r a y ı b u l d u m ,
Kan k o k u s u n u aldım!»
Blackthorne, «Mezbaha!» diye mırıldandı. «Mezbaha ve de­
ri tabaklama Birden rengi sarararak sustu.
«Ne var? Ne oldu?»
«Burası bir eta köyü.»
 — 356 —

Van N e k k , « E t a ' l a r ı n n e s i v a r ? » d i y e s o r d u .
«Anlamalıydım bunu. Adamlardan birini görseydim kısa
saçlarından anlardım. Neyse, hikâyene devam et, Vinck.»
Jan R o p e r a t ı l d ı . «Bir d a k i k a , V i n c k ! N e v a r , k ı l a v u z ? E t a ' -
lardan neden hoşlanmıyorsun?»
« S a d e c e J a p o n l a r o n l a r k o n u s u n d a bazı o l u m s u z d ü ş ü n c e - •
l e r e s a h i p . » S a k i n d a v r a n m a y a ç a l ı ş t ı . «Eta d e r i t a b a k l a r . . . y a ş ­
lanmış at ve öküzleri öldürür. Cesetlerle ilgilenir...»
« B u n u n n e s a k ı n c a s ı var, k ı l a v u z ? S e n d e b e l k i b i r d ü z i n e
g e m i c i y i kefene sarıp denize atarak g ö m d ü n . Hepimiz bunu yap­
t ı k , d e ğ i l m i ? D a i m a k e n d i h a y v a n l a r ı m ı z ı 'da k e n d i m i z k e s e r i z .
Bizim Cinsel de bu işi yapardı. Bunda ne k ö t ü l ü k var?»
«Hiç.» B l a c k t h o r n e a d a m l a r ı n ı n h a k l ı o i d u ğ u n u b i l i y o r , f a ­
kat yine de t i k s i n i y o r d u .
V i n c k h o m u r d a n d ı . «Eta'iar b u r a d a g ö r d ü ğ ü m ü z e n iyi d i n ­
s i z l e r . B u r a d a o l d u ğ u m u z i ç i n t a l i h l i y i z , k ı l a v u z . Bol b o l t a z e e t
b u l u y o r u z . H e m bizi r a h a t s ı z d a e t m i y o r l a r . »
«Kılavuz ö b ü r a l ç a k l a r ı n y a n ı n d a k a l d ı ğ ı i ç i n b i z i m n e k a d a r
rahat olduğumuzu bilmiyor...»

Blackthorne şatoya döner dönmez, yattığı yere gidecek yer­

de samuraya, «Banyoya g i r m e k istiyorum,» d e d i .
«Ah, anlıyorum. Çok düşüncelisiniz. Hamam şu tarafta, An­
jin San. Gece çok sıcak, değil mi? Pisleri g ö r m e y e g i t t i ğ i n i z i
d u y d u m . Evde k a l a n d i ğ e r k o n u k l a r böyle, d ü ş ü n c e l i d a v r a n d ı ­
ğınız i ç i n s i z e t e ş e k k ü r e d e c e k l e r d i r . Ben d e o n l a r a d ı n a s i z e
teşekkür ederim.»
B l a c k t h o r n e , "Pisler" s ö z ü y l e a d a m l a r ı m ı k a s t e d i y o r , d i y e
düşündü.
Neyse banyoda yıkanıp masaj da yaptırdıktan sonra rahat­
l a d ı . S o n r a o n a t e r t e m i z b i r k i m o n o g i y d i r d i l e r v e b a n y o n u n ya­
n ı n d a k i o d a y a a l d ı l a r . B i a c k t h o n e d e r i n d e r i n i ç i n i ç e k e r e k uzan­
dı. Gelen çayı içerek h i z m e t ç i y e o gece orada kalacağını ve
kendi yerine d ö n m e y e c e ğ i n i söyledi. Sonra d ü ş ü n m e y e başladı:
Sabırlı o l m a l ı , bu olayın u y u m u n u bozmasına izin v e r m e m e l i -
 — 357 —

s i n . O b u d a t a i a r b i r ş e y b i l m i y o r i a r . B i r z a m a n l a r s e n d e öy­
leydin. Ziyanı yok, onlara ö ğ r e t e b i l i r s i n . . . Şu anda y o r g u n s u n .
Fakat o n l a r a s l ı n d a c a h i l b u d a l a l a r m ı , y o k s a s e n k e n d i n i m i
kandırıyorsun?

44

T o r a n a g a , « G e m i hazır d e m e k ? » d i y e s o r d u . « H a t a y a p m ı ­
y o r s u n y a , A n j i n San?»
«Hayır, e f e n d i m . G e m i kusursuz.»
« G e m i i ç i n d a h a kaç a d a m a i h t i y a c ı n v a r ? » T o r a n a g a , M a -
r i k o ' y a d ö n d ü . « L ü t f e n s o r , g e m i y i i d a r e e t m e k i ç i n kaç k i ş i is­
tiyor?»
« A n j i n San g e m i n i n e n a z o t u z d e n i z c i v e y i r m i t o p ç u y l a
y o l a ç ı k a b i l e c e ğ i n i s ö y l ü y o r . G e m i n i n asıl p e r s o n e l i a ş ç ı v e t ü c ­
c a r l a r d a h i l yüz y e d i k i ş i y m i ş . B u s u l a r d a y o l a l m a k v e s a v a ş ­
mak için iki yüz s a m u r a y ı n y e t e r l i olacağını söylüyor.»
«Gereken öbür adamları Nagasaki'den alabileceğinden emin
mi?»
«Evet, l o r d u m . »
T o r a n a g a y ü z ü n ü b u r u ş t u r d u . «Paralı a s k e r l e r e a s l a g ü v e -
nemem.» Ayağa kalkarak sıkıntılı, sıkıntılı pencereden baktı.
Yağmurdan kent gözükmüyordu. Aylarca yağsın, diye düşündü.
Tanrılar, y e n i yıla kadar y a ğ m u r u n d e v a m e t m e s i n i s a ğ l a y ı n !
B u n t a r o k a r d e ş i m i n e z a m a n g ö r e c e k a c a b a ? Kadına d ö n d ü . « A n ­
j i n San'a s ö y l e , adamları yarın v e r e c e ğ i m . Bugün hava b e r b a t .
I s l a n m a n ı n hiç a n l a m ı y o k . O n a ş a t o d a b e k l e m e s i n i s ö y l e . Hazır
o l d u ğ u m zaman kendisini çağırtacağım. H e m seni beklemesine
d e g e r e k y o k , [ v l a r i k o S a n . G ü l e g ü l e A n j i n San.»
M a r i k o d e n i l e n i y a p t ı . T o r a n a g a d ö n m ü ş , y i n e k e n t e v e sa­
ğ a n a ğ a b a k ı y o r d u . Kapı A n j i n S a n ' ı n a r k a s ı n d a n k a p a n ı n c a To­
ranaga, «Neden kavga ettiniz?» diye s o r d u .
«Efendim?»
 Toranaga kadının sesinin hafifçe t i t r e d i ğ i n i f a r k e t m i ş t i .
«Buntaro San'la kavga ettiğinizi b i l i y o r u m tabii.»
«Beni b a ğ ı ş l a y ı n e f e n d i m . B u , b ü t ü n k a v g a l a r g i b i b a ş l a d ı .
Erkekler ve eşleri arasında böyle kavgalar olur, l o r d u m . Fakat
b u a r a d a b e n h a i n l i k e d e r e k k o c a m ı n d a m a r ı n a b a s t ı m . Suç b e n ­
d e y d i . B ö y l e z a m a n l a r d a i n s a n o l m a y a c a k ş e y l e r s ö y l ü y o r . Beni
bağışlayın.»
«Haydi, konuş. Nasıl o l m a y a c a k şeyler?» M a r i k o bir k ö ş e y e
k ı s ı l m ı ş c e y l a n d a n f a r k s ı z d ı . Y ü z ü b e m b e y a z k e s i l m i ş t i . Evle­
rinde bağırdıkları sözleri casusların Toranaga'ya y e t i ş t i r d i k l e r i ­
ni anlamıştı.
Aklında kalan her şeyi olduğu gibi anlattı. Sonra, «Kocam
hiddetli olduğu için öyle konuştu,» diye ekledi. «Onun sadık o l ­
duğunu b i l i y o r u m . Cezalandırılacak biri varsa o da b e n i m , efen­
d i m . Çünkü onun çıldırmasına neden oldum.»
« D e m e k o ğ l u m adına y e r i m d e n a y r ı l m a m ı i s t i y o r ! »
«Suç b e n d e e f e n d i m . İzin v e r i r s e n i z h e m e n O s a k a ' y a h a r e ­
ket edeyim.»
«Ben s ö y l e d i ğ i m zaman g i d e c e k s i n . H e m b u h a i n l i ğ i o r t a ­
ya ç ı k a r m a d ı k ç a k i m s e bir yere ayrılamaz.»
K a d ı n a d a m ı n s e r t h a l i n e b a k a r a k y i n e e ğ i l d i . «Evet e f e n ­
d i m . Beni bağışlayın. Suç bende.»
T o r a n a g a k ü ç ü k ç ı n g ı r a ğ ı ç a l d ı . _Kap.ı a ç ı l a r a k N a g a e ş i k t e
b e l i r d i . «Evet e f e n d i m ? »
« L o r d S u d a r a ' y l a Lady G e n j i k o ' n u n h e m e n b u r a y a g e l m e ­
lerini emret.»
«Başüstüne, efendim.» Naga g i t m e k için d ö n d ü .
«Dur! Sonra savaş divanımı topla. Yabu ve b ü t ü n y ü k s e k
rütbeli subaylarım g e l m e l i . Hepsi geceyarısı burada olacaklar.
H e m bu katı da b o ş a l t . Bütün muhafızlar da g i t s i n . Sudara'y'
al gel.»
«Peki e f e n d i m . » R e n g i u ç a n N a g a ç ı k a r a k k a p ı y ı k a p a t t ı .
Kısa s ü r e s o n r a d ı ş a r ı d a n a y a k s e s l e r i y a n k ı l a n d ı . T o r a ­
n a g a g i d i p k a p ı y ı a ç t ı . D ı ş a r ı s ı b o m b o ş t u . H e m e n k a p ı y ı çar­
parak kapatıp kilitledi. Sonra beklemeye başladı.
M a r i k o bütün c e s a r e t i n i t o p l a d ı . «Lordum ben bir h a t a m o t o -
y u m . Ş i m d i y e k a d a r s i z d e n b i r d i l e k t e b u l u n m a d ı m . Bir h a t a -
 — 359 —

m o t o olarak...»
T o r a n a g a s ö y l e n d i . « H a t a m o t o o l a r a k b i r ş e y d i l e m e n i is­
temiyorum.»
«O halde bir ö m ü r boyu dileği...»
«Ben bunu v e r e c e k bir eş değilim.»
«Bazen b i r u y r u k d a l o r d u n d a n . . . »
«Evet b a z e n , a m a ş i m d i d e ğ i l . D i l e k , i s t e k g i b i k o n u l a r d a
d i l i n i t u t . » Ö m ü r b o y u d i l e ğ i n i bîr k a d ı n e ş i n d e n , b i r e r k e k ev­
lat babasından ve bazen de bir e r k e k karısından i s t e r d i . Bu i s ­
t e k yerine getirilir ve o kimse ö m r ü boyunca başka dilekte bu­
lunamazdı. Töreler gereğince bu istek konusunda ne bir soru
sorulur, ne de bir daha bundan s ö z e d i l i r d i .
K a p ı y a h a f i f ç e v u r u l u n c a T o r a n a g a , «Aç,» d e d i .
M a r i k o s ö y l e n e n i y a p t ı v e S u d a r a p e ş i n d e Lady G e n j i k o v e
Naga'yla içeriye girdi.
«Naga S a n , b i r kat a ş a ğ ı y a i n v e e m r i m o l m a d ı k ç a k i m s e y i
yukarıya yollama.»
Naga dışarıya ç ı k t ı .
« M a r i k o San, kapıyı kapat ve şuraya otur.» Toranaga biraz
önünde ve diğerlerinin karşısında bir yeri işaret e t t i .
« İ k i n i z i d e b u r a y a ç o k ö n e m l i v e g i z l i a i l e m e s e l e l e r i n i ko­
nuşmak için çağırdım.»
Sudara'nın gözleri M a r i k o ' y a -gidince babası h o m u r d a n d ı .
«Kendisi bana g e r e k t i ğ i için burada.»
Sudara babasının h e p s i n e kaba davranmasından utanarak
m ı r ı l d a n d ı . «Baba. Sizi n e d e n g ü c e n d i r d i ğ i m i s o r a b i l i r m i y i m ? »
« G ü c e n m e m i ç i n b i r n e d e n v a r mı?»
«Hayır e f e n d i m . A n c a k sizi k o r u m a y a ç a l ı ş m a m ı v e b u d ü n ­
yadan ayrılmanızı e n g e l l e m e y e çabalamamı sıkıcı buluyorsanız
o başka.»
«Ya h a i n l i ğ e n e d i y e l i m ? K l a n d a b e n i m y e r i m i a l m a y a ha-
zırlanıyormuşsun!»
S u d a r a ' n ı n d a , Lady G e n j i k o ' n u n d a r e n g i s o l d u . « B u n u n e
d ü ş ü n d ü m , ne de yapmaya kalktım. A i l e m i z d e n hiç kimse de
b e n i m yanımda böyle bir konuda sözetme cesaretini göstere­
mez.»
Lady Genjiko da aynı kesinlikle e k l e d i . «Bu doğru, lordu-
 — 380 —

muz.»
Sudara. ç e k i k gözlü, ince dudaklı, hiç g ü l ü m s e m e y e n , so­
ğuk, gururlu bir adamdı. Yirmi d ö r t yaşında olmakla b i r l i k t e iyi
bir generaldi ve Toranaga'nın hayatta kalan beş oğlunun ikin-
cisiydi.
Kısa b o y l u b i r k a d ı n o l a n G e n j i k o k o c a s ı n d a n ü ç y a ş b ü ­
y ü k t ü ve d ö r t çocuk doğurduğu için iyice ş i ş m a n l a m ı ş t ı . Fakat
ablası Ochiba gibi g u r u r l u ve ailesine d ü ş k ü n d ü . Tıpkı babalan
Gorodş gibi o da aslında son derece acımasızdı. «Kocamı k i m
s u ç l u y o r s a o bir yalancıdır.»
T o r a n a g a , « M a r i k o San,» d e d i . « K o c a n ı n s ö z l e r i n i t e k r a r l a . »
- «Lordum Buntaro, efendimizin yerini oğlu Lord Sudara'ya
bırakmasının uygun olacağını söyledi:»
Sudara atıldı. «Hiçbir zaman böyle bir şeyi d ü ş ü n m e d i m ,
b a b a . Biz s a n a s a d ı ğ ı z v e . . . »
«Buntaro başkalarının da bu düşüncede olduğunu söyle­
miş.»
S u d a r a h i d d e t l e , « K i m ? » d i y e s o r d u . «Bunu s ö y l e y i n . O n ­
ları h e m e n ö l d ü r e c e ğ i m . »
«Bunu bana s e n . söyle!»
« B ö y l e b i r i n i b i l m i y o r u m , e f e n d i m . Y o k s a sîze h a b e r v e ­
rirdim.»
«Yani o n l a r ı h e m e n ö l d ü r m e z m i y d i n ? » .
«İlk b u y r u ğ u n u z s a b ı r d ı r . B e n h e r z a m a n sîzin b u y r u k l a ­
rınızı i z l e d i m . B e k l e r v e d u r u m u s i z e h a b e r v e r i r d i m . Eğer s i z i
s i n i r l e n d i r d i m s e s e p p u k u y a p m a m için izin v e r i n . H i d d e t i n i z i
h a k e t m e d i m . l o r d u m . H a i n l i k e t m e d i m . Bana k ı z m a n ı z a d a y a n a ­
mam.»
« D e m e k s a d a k a t l e b u y r u k l a r a u y u y o r s u n ha?»
«Evet, e f e n d i m . »
«İyi. O halde h e m e n git ve çocuklarını öldür.»
Sudara gözlerini babasından ayırarak karısına baktı. Kadın
hafifçe başını salladı. Bunu kabul e t t i ğ i n i b e l i r t i y o r d u .
Sudara, Toranaga'yı s e l a m l a d ı . Sıkıca kılıcının kabzasını ya­
kalamıştı. Kalkıp çıkarak kapıyı da usulca arkasından k a p a t t ı .
Odaya derin bir sessizlik ç ö k t ü . Genjiko, Mariko'ya bir baktık­
t a n ' s o n r a gözlerini yere dikti.
 — 361

Keçi Saati g e l m i ş t i . Çanlar çalmaya başladı. Sonra usulca

"kapıya v u r u l d u .
«Evet?»
Naga eşikte b e l i r d i . «Affedersiniz e f e n d i m . A ğ a b e y i m . . .
Lord Sudara tekrar yukarıya çıkmayı istiyor.»
«Bırak g e l s i n . S e n d e y e r i n e dön.»
S u d a r a i ç e r i y e g i r e r e k b a b a s ı n ı n ö n ü n d e diz ç ö k t ü . Y a ğ ­
murdan üstü ıslanmış, saçları yapışmıştı. Omuzları hafif hafif
t i t r i y o r d u . « Ç o c u k l a r ı m . . . ç o c u k l a r ı m ı siz zaten almışsınız, e f e n ­
dim.»
- G e n j i k o sallandı ve az kalsın y ü z ü s t ü d ü ş ü y o r d u . Fakat ken­
disini zorlayarak doğrulup kocasına baktı. «Onları... Onları öl­
dürmediniz mi?»
S u d a r a 'Hayır* d e r g i b i b a ş ı n ı s a l l a d ı . T o r a n a g a d a s e r t s e r t ,
«Çocukların b e n i m dairemde,» d i y e s ö y l e n d i . «Seni buraya ça-
ğ ı r t m a z d a n ö n c e Naga'nın annesine ç o c u k l a r ı alıp d a i r e m e ge­
t i r m e s i n i e m r e t t i m ; İkinizden d e e m i n o l m a m g e r e k i y o r d u . Kö­
tü zamanlarda kötü sınamalara gerek vardır.» Çıngırağı çaldı.
G e n j i k o g u r u r u n u k o r u m a y a ç a l ı ş a r a k s o r d u . «Yani... e m ­
rinizi geri mi alıyorsunuz?»
«Evet, e m r i m g e r i a l ı n d ı . V â r i s i m o l a r a k s e n i d e n e m e k zo­
rundaydım.»
Sudara aciz bir tavırla başını e ğ d i . «Teşekkür e d e r i m , t e ­
şekkür ederim, efendim.»
Kapı a ç ı l ı n c a T o r a n a g a , « T o r u n l a r ı m ı b u r a y a g e t i r i n , » d i y e
seslendi. Koyu renkler g i y m i ş dadılar kucaklarında çocuklarla
o d a y a g i r d i l e r . Kızlar d ö r t , ü ç v e i k i y a ş l a r ı n d a y d ı . B i r k a ç haf­
talık e r k e k ç o c u k da s ü t n i n e s i n î n kucağında u y u y o r d u . Kızlara
kırmızı kimonolar g i y d i r i l m i ş ve saçlarına da kırmızı kurdele­
ler t a k ı l m ı ş t ı . Dadılar saygıyla y e r l e r e kadar e ğ i l d i l e r . Çocuk­
lar d a o n l a r ı t a k l i t e t t i . A n c a k e n k ü ç ü k kızın e ğ i l m e s i i ç i n d a ­
dının yardımı g e r e k t i .
Toranaga da ciddi ciddi selamlarını aldı. Görevlerini yapan
k ı z l a r b ü y ü k b a b a l a r ı n ı k u c a k l a m a y a g i t t i l e r . S a d e c e e n Jcüçük
kız y a l p a l a y a r a k a n n e s i n i n k o l l a r ı n a k o ş t u .
 — 362 —

Yabu m e ş a l e l e r l e aydınlatılmış kulenin ön avlusunda dur­

d u . Vakit geceyarısına g e l i y o r d u . «Ah, Naga San, bunların ne­
deni nedir?»
«Bilmiyorum, lordum. Sadece herkes toplantı salonuna ça­
ğırıldı. Beni bağışlayın, f a k a t silahlarınızı burada bırakmanız g e ­
rekiyor.»
Y a b u b u d u y u l m a m ı ş h a k a r e t k a r ş ı s ı n d a k ı z a r d ı . «Siz...»
Sonra g e n c i n ve civardaki muhafızların kan donduran s i n i r l i l i ğ i n i
f a r k e d e r e k s u s t u . « K i m e m i r v e r d i , N a g a San?»
«Babam. Özür d i l e r i m , l o r d u m , toplantıya katılmak i s t e m i ­
y o r s a n ı z m e s e l e y o k . F a k a t o r a y a kıl IÇSIZ g i t m e n i z b u y u r u l d u .
Beni. b a ğ ı ş l a y ı n , a m a b a ş k a ç a r e m yok.»
Yabu b ü y ü k ana k a p ı n ı n y a n ı n d a y ı ğ ı l m ı ş s i l a h l a r ı d a g ö r ­
m ü ş t ü . R e d d e t m e y i d ü ş ü n d ü y s e de bunun çok t e h l i k e l i olaca­
ğını anladı. İ s t e m e y e i s t e m e y e kılıçlarını v e r e r e k i ç e r i y e g i r d i .
Çok büyük tahta direkli toplantı odasının zemini t a ş t ı .
Kısa s ü r e i ç i n d e e l l i b ü y ü k g e n e r a l , y i r m i ü ç d a n ı ş m a n v e
kuzey b ö l g e l e r i n d e n dost, küçük r ü t b e l i yedi d a i m y o salonda
toplandı.
Yan kapı a ç ı l a r a k T o r a n a g a i ç e r i y e g i r d i . S u d a r a d a p e ş i n ­
deydi. Herkes ciddi ciddi selam v e r d i . Toranaga eğildi, sonra
onların karşısına o t u r d u . Vârisi olan Sudara da babasının biraz
g e r i s i n d e y e r aldı. Naga i ç e r i y e g i r e r e k büyük kapıyı k a p a t t ı .
Sadece Toranaga'nın silahları vardı.
T o r a n a g a buz g i b i b i r s e s l e , «Bazılarınızın h a i n l i k t e n s ö z
e t t i ğ i , hainlik d ü ş ü n d ü ğ ü ve hainlik planladığı haberi geldi,» de­
di. Kimse ne cevap verdi, ne yerinden kımıldadı. Toranaga
adamları teker teker inceledi. Yine bir hareket olmadı.
Sonunda yedinci ordunun sertliğiyle ün yapmış komutanı
General K i y o s h i o k o n u ş t u . «Bu ' h a i n l i k ' t e n kastınızın ne oldu­
ğ u n u s o r m a m a izin v a r m ı a c a b a ? »
Toranaga bağırdı. «Feodal bir lordun bir b u y r u k ya da ka­
rarı konusunda f i k i r y ü r ü t m e k hainliktir.»
S a ç l a r ı k ı r l a ş m ı ş g e n e r a l i n s ı r t ı kazık k e s i l d i . « Ö y l e y s e b e n
hainlikle suçlanabilirim.»
« O h a l d e h e m e n g i t v e s e p p u k a yap.»
A s k e r gururla, «Bunu yapacağım, lordum,» diye cevap v e r -
 — 363 —

d i . «Fakat ö n c e s a d ı k s u b a y l a r ı n ı z v e d a n ı ş m a n l a r ı n ı z ö n ü n d e
konuşma hakkımı kullanmayı istiyorum.»
«Sen h e r h a k k ı n ı y i t i r d i n . » -
«Pekâlâ. O h a l d e b u n u ö l m e k ü z e r e o l a n b i r h a t a m o t o o l a r a k
d i l i y o r u m . . . Yirmi sekiz yıllık sadık g ö r e v i m e karşılık!»
«O h a l d e k ı s a k o n u ş . »
G e n e r a l K i y o s h i o buz g i b i b i r s e s l e , « Ö y l e y a p a c a ğ ı m , e f e n ­
dim,» diye karşılık v e r d i , «Önce şunu s ö y l e m e l i y i m : Osaka'ya
gidip o köylü İshido'nun önünde e ğ i l m e k her şeyden önce kendi
ş e r e f i n i z e ihanettir. Böylece ş e r e f i n i z e , klanınıza, sadık uyruk­
larınızın ş e r e f i n e , özel mirasınıza ve b u s h i d o ' y a ihanet ediyor­
s u n u z . İ k i n c i s i : Sizi b u i h a n e t l e s u ç l u y o r u m v e b u y ü z d e n lor­
dumuz olma hakkını k a y b e t t i ğ i n i z i s ö y l ü y o r u m . Ü ç ü n c ü s ü : He­
men Lord Sudara'ya yerinizi t e r k e d i n ve bu hayattan onurla
a y r ı l ı n . Y a d a başınızı t r a ş e d i p b i r m a n a s t ı r a ç e k i l i n . H a n g i ­
s i n i t e r c i h e d e r s e n i z artık.»
General s e r t bir tavırla s e l a m v e r e r e k dizüstü o t u r d u yi­
ne, inanılmaz bir şey g e r ç e k l e ş t i ğ i için herkes soluğunu t u t m u ş
bekliyordu.
B i r d e n T o r a n a g a h a y k ı r d ı . «Ne b e k l i y o r s u n ? »
G e n e r a l K i y o s h i o d a d i k d i k ona b a k t ı . « H i ç b i r ş e y b e k l e ­
m i y o r u m , e f e n d i m . L ü t f e n bana i z i n v e r i n . » O ğ l u d a a y a ğ a k a l ­
k a c a k o l u n c a a d a m e k l e d i . « H a y ı r . Sana b u r a d a k a l m a n e m r e ­
dildi!»
General, Toranaga'ya son bir defa selam v e r d i k t e n sonra
b ü y ü k bir vakarla y ü r ü y e r e k salondan çıktı. Birkaç kişi sinirli
s i n i r l i kımıldanacak o l d u . Fakat Toranaga'nın s e r t sesi yine o n ­
lara e g e m e n o l d u . «Hainliğini itiraf e t m e k isteyen başkası var
mı? Bushido'ya karşı g e l m e y e kalkan, feodal lordunu ihanetle
s u ç l a m a k cesaretini gösteren başkası var mı?»
Yaşlı d a n ı ş m a n İ s u m i s a k i n s a k i n , «Beni b a ğ ı ş l a y ı n e f e n ­
d i m , » d i y e m ı r ı l d a n d ı . «Fakat O s a k a ' y a g i d e c e k o l u r s a n ı z b u ,
atalarınıza ihanettir...» '
«Osaka'ya g i t t i ğ i m gün sen bu dünyadan ayrılacaksın.»
Kır s a ç l ı a d a m n e z a k e t l e e ğ i l d i . « P e k i , e f e n d i m . »
Toranaga acımasızca onları süzüyordu. İçerisi inanılmaya­
c a k kadar sıkıcı o l m u ş t u . Sonunda Sudara görevi ve s o r u m l u -
 — 364 —

iuğu olduğunu düşünerek dönüp selam verdi. «Affedersiniz e f e n ­

d i m , bir şey söyleyebilir miyim?»
«Ne s ö y l e y e c e k s i n ? »
«Beni bağışlayın, e f e n d i m . E m i r l e r i n i z e itaat e d e c e ğ i m i b i l i ­
yorsunuz. H e p i m i z itaat edeceğiz. Sadece sizin için en iyi...»
«En i y i s i b e n i m k a r a r ı m d ı r . V e r d i ğ i m k a r a r i y i d i r . »
S u d a r a ç a r e s i z e ğ i l e r e k s u s t u . T o r a n a g a hâlâ o n a b a k ı y o r ­
du. Bakışları da pek m e r h a m e t s i z d i . «Artık v â r i s i m değilsin.»
Sudara'mn rengi soldu. Sonra Toranaga salondaki g e r i l i m
dolu havayı parçaladı. «Ben feodal iordunuzum.»
Bir a n s e s s i z l i k t e b e k l e d i . S o n r a k a l k a r a k k ü s t a h b i r t a ­
vırla y ü r ü y ü p çıktı ve kapı arkasından kapandı.

„ 4 5

Toranaga şafaktan iki saat sonra g e l e n küçük kâğıdı a ç t ı .

A n n e s i n i n yolladığı haber pek kısaydı: 'Kardeşin kabul ediyor
oğlum. Durumu onaylayan mektup bugün elden yollanacaktır.
Lord Sudara ve ailesinin eyaleti ziyareti on gün içinde gerçek­
leşmelidir.'
Toranaga bitkin bitkin o t u r d u . G ü v e r c i n l e r t ü n e k l e r i n d e ka­
nat çırptıktan sonra tekrar yerlerine yerleştiler. Yağmur b u ­
l u t l a r ı t o p l a n m a k l a b i r l i k t e t a v a n a r a s m a s ü z ü l e n g ü n e ş ışınla­
rı parlaktı. A d a m gücünü toplayarak aşağıdaki dairesine indi.
«Naga San!»
«Evet, baba?»
«Hiro Matsu'yu buraya gönder. Ondan sonra da s e k r e t e r i ­
mi yolla.»
« B a ş ü s t ü n e baba.»
Yaşlı general h e m e n g e l d i . M e r d i v e n i t ı r m a n m a k t a n e k l e m ­
leri t u t u l m u ş t u . Yerlere kadar e ğ i l i r k e n , kılıcı her zamanki gibî
e l i n d e y d i . Yüzü de e s k i s i n d e n daha s e r t , daha yaşlı ve daha ka­
rarlıydı.
 «Hoşgeldin, eski dost.»
«Teşekkür ederim.» Hiro Matsıı başını kaldırarak baktı.
«Dünyanın dertlerinin izlerini yüzünüzde g ö r d ü ğ ü m için üzgü­
nüm.»
«Ben d e b u k a d a r h a i n l i k i ş i t i p g ö r d ü ğ ü m i ç i n ü z g ü n ü m . »
«Evet, i h a n e t ç o k k ö t ü b i r ş e y d i r . »
Toranaga yaşlı g ö z l e r i n kendisini ö l ç t ü ğ ü n ü farkettî. «Açık
açık konuşabilirsin.»
Yaşlı adam çok c i d d i y d i . « Ş i m d i y e kadar bunu y a p m a d ı ğ ı ­
mı gördünüz m ü , efendim? Sorum ş u : Osaka'ya gidip o tezek
yığınının önünde eğilecek misiniz?»
« Ş i m d i y e k a d a r b e n i m h e r h a n g i b i r k o n u d a k e s i n k a r a r ver­
d i ğ i m i gördün mü?»
Hiro M a t s u kaşlarını çattı, sonra sırtını rahatlatmak için
düşünceli bir tavırla doğruldu. «Daima sabırlı ve kararlı oldu­
ğunuzu ve hep kazandığınızı b i l i y o r u m . O n u n için sizi anlaya­
m ı y o r u m . Böyle v a z g e ç m e k size göre bir iş değil.»
« İ m p a r a t o r l u k b e n i m g e l e c e ğ i m d e n daha ö n e m l i , değil mi?»
«Hayır.»
«Taiko'nun v a s i y e t n a m e s i n e göre İshido ve diğer n a i p l e r
hâlâ y a s a l y ö n e t i c i l e r s a y ı l ı y o r l a r . »
«Ben Y o s h i T o r a n a g a n o h M i n o v v a r a ' n ı n u y r u ğ u y u m v e baş­
kasını da tanımam.»
.«İyi. Öbür gün Osaka'ya hareket e t m e m gerekiyor.»
«Bunu duydum.»
«Sen m u h a f ı z l a r ı m ı n k o m u t a n ı o l a c a k s ı n . B u n t a r o d a i k i n ­
ci komutan
Yaşlı general içini ç e k t i . «Bunu da b i l i y o r u m , e f e n d i m . Fa­
kat geri d ö n d ü ğ ü m ü z d e n beri generalleriniz ve danışmanlarınızla
konuştum. Onlar...»
«Evet, b i l i y o r u m . O n l a r n e d ü ş ü n ü y o r l a r ? »
«Yedo'dan ayrılmamanız gerektiğini, buyruklarınızın kısa
süre için dinlenmemesi gerektiğini düşünüyorlar.»
«Kimin tarafından?»
«Benim tarafımdan. Benîm buyruklarımla.»
«Onlar bunu mu i s t i y o r l a r ? Yoksa sen böyle mi karar ver­
din?»
 — 366 —

Hiro M a t s u kılıcını Toranaga' kınına bırakarak savun­

masız kaldı ve adam b a k t ı . «Lütfen beni bağışlayın, e f e n d i m .
Size n e y a p m a m g e r e k t i ğ i n i s o r u y o r u m . G ö r e v i m k o m u t a y ı e l i ­
me a l m a m ı ve g i t m e n i z e engel o l m a m ı s ö y l ü y o r . Bu da İshido'-
n u n b i r a n ö n c e bize s a l d ı r m a s ı n ı s a ğ l a y a c a k t ı r . Evet, biz kay­
bedeceğiz, ama t e k onurlu yol da budur.»
«Ama aptallık, Neh?»
Generalin kırlaşmış kaşları çatıldı. «Hayır, o n u r u m u z l a sa­
v a ş t a ö l e c e ğ i z . Kvvanto b i r s a v a ş g a n i m e t i s a y ı l a c a k f a k a t biz
y a ş a y ı p b u t o p r a k l a r ı n y e n i s a h i b i n i g ö r m e y e c e ğ i z hiç o l m a z s a ! »
«Yani ö b ü r g ü n O s a k a ' y a g i t m e m i z i e m r e d i n c e b a n a k a r ş ı
mı geleceksin?»
D e m i r Y u m r u k kısaca, «Sizden r e s m i olarak s o r u y o r u m ,
e f e n d i m , » d e d i . «Öbür gün Osaka'ya h a r e k e t e t t i ğ i n i z d e , yanı­
nızda b u l u n m a m ı m ı i s t i y o r s u n u z ? »
«Bütün danışmanlarım bunun aksini yapmamı salık verdik­
l e r i i ç i n o n l a r ı n v e s e n i n d ü ş ü n c e n i k a b u l e d e r e k g i t m e m i er­
teleyeceğim.»
H i r o M a t s u b ö y l e b i r ş e y i h i ç b e k l e m e m i ş t i . «Ya? Y a n i g i t ­
miyor musunuz?»
T o r a n a g a g ü l ü n c e y ü z ü n d e k i m a s k e s i d ü ş t ü . Eski T o r a n a -
ga'ydı artık. «Osaka'ya g i t m e y e hiç n i y e t i m y o k t u . Neden bu
budalalığı yapayım?»
«Ne?»
«Yokose'de sırf zaman kazanmak için kabul e d e r m i ş gibi
g ö z ü k t ü m . İshido bu y e m i y u t t u . Budala, birkaç hafta sonra beni
Osaka'da b e k l i y o r . Zataki de y e m i y e d i . Sen ve b ü t ü n cesur, sa­
d ı k a d a m l a r ı m d a b u n a i n a n d ı n ı z . B ö y l e c e k i m s e y e ö d ü n ver­
m e d e n bir ay kazandım ve İshido'yla pis m ü t t e f i k l e r i n i de bir­
birine d ü ş ü r d ü m . D u y d u ğ u m kadar hepsi de Kvvanto'yu i s t i y o r ­
larmış. Bu eyaleti Z a t a k i ' y e de söz v e r m i ş l e r . »
«Demek gitmek niyetinde değildiniz?» Hiro Matsu birden
d u r u m u anlayarak m e m n u n m e m n u n güldü. «Demek bu bir
oyundu!»
« T a b i i . H e r k e s i n i n a n m a s ı g e r e k i y o r d u . N e h ? Z a t a k i , her­
kes ve hatta sen. Yoksa casuslar d u r u m u İshido'ya haber ve­
r i r l e r d i . O da b i r an ö n c e b i z e s a l d ı r ı r d ı . »
 — 367

«Doğru... A h , lordum beni affedin. Budalayım... Kafamı kay­

betmeyi h a k e t t i m ! D e m e k onların hepsi de yalandı. Fakat... ya
General Kiyoshio?»
« K e n d i s i bana i h a n e t e t t i ğ i n i s ö y l e d i . H a i n g e n e r a l l e r e d e ­
ğil s a d e c e s a d ı k a d a m l a r a i h t i y a c ı m var.»
«Yalnızca n e y a p m a m g e r e k t i ğ i n i s ö y l e y i n . »
«Generallerime senin öğüdünü dinlediğimi söylersin. Ben
d e a y r ı l m a t a r i h i m i r e s m i o l a r a k y e d i g ü n e r t e l e r i m . Daha s o n ­
ra yeniden e r t e l e r i m . O s e f e r de hasta o l d u ğ u m u iddia ede­
r i m . B u işi b i r s e n b i l e c e k s i n . »
« S o n r a ? Kızıl G ö k y ü z ü p l a n ı m ı ? »
«İlk t a s a r l a d ı ğ ı m ı z ş e k i l d e d e ğ i l . Kızıl G ö k y ü z ü ' n ü s o n baş­
v u r u l a c a k p l a n o l a r a k d ü ş ü n m ü ş t ü k , N e h ? Yalnız İ s h i d o v e m ü t ­
t e f i k l e r i hâlâ ç o k g ü ç l ü l e r . S e n ş i m d i l i k g e n e r a l l e r i m i z a p t e d e -
ceksin, eski dost. İmparatorluk içinde gizli dost ve müttefik­
l e r i m v a r . . . H e r k a z a n d ı ğ ı m g ü n İ s h i d o ' n u n g ü c ü n ü kıracaktır.-
O m i ve İgurashi'nin sözleri d o ğ r u . İshido'nun ilk saldırısına kar­
şı koyabiliriz. Ondan sonra da b ü y ü k bir saldırı olmaz. Savaşır
v e d a ğ l a r ı n a r d ı n d a b e k l e r i z . V a k t i g e l i n c e d e Kızıl G ö k y ü z ü ! »
«Ah, o gün yakında gelsin!»
«Bakalım.»
« S o n r a b ü t ü n y ö n e t i m i e l i n i z e a l a c a k s ı n ı z d e ğ i l mî, e f e n ­
dim?»
«Son kez s ö y l ü y o r u m . Yasa b e l k i m a n t ı ğ ı a l t ü s t e d e b i l i r .
A m a m a n t ı k asla y a s a l a r a d o k u n m a z . B u y ü z d e n t o p l u m u m u z
p a r a m p a r ç a olur. Taiko'nun v a s i y e t n a m e s i yasadır.»
H i r o M a t s u e ğ i l e r e k b u n u k a b u l e t t i . «Pekâlâ e f e n d i m . Bir
daha b u n d a n s ö z e t m e y e c e ğ i m . L ü t f e n b e n i b a ğ ı ş l a y ı n . » Daya­
namayarak gülümsedi. «Şimdi ne yapmalıyım?»
«Bu e r t e l e m e i ş i n d e b e n i i k n a e t m i ş i n g i b i rol yapacaksın.
Sonra hepsini d e m i r yumruğunda tutacaksın.»
«Bu o y u n a n e k a d a r d e v a m e d e c e ğ i m ? »
«Bilmiyorum.»
«Kendime güvenemiyorum, efendim. İstememekle birlikte
bir hata y a p a b i l i r i m . Birkaç gün y ü z ü m d e k i s e v i n c i g i z l e y e b i l i ­
r i m . İ z n i n i z l e a ğ r ı l a r ı m d a y a n a m a y a c a k hal a l d ı ğ ı i ç i n y a t a ğ a y a t ­
mak zorunda k a l a b i l i r i m . Z i y a r e t ç i de kabul e t m e m . Neh?»
 «İyi. Bunu d ö r t gün sonra yap. Ş i m d i l i k acın yüzünden b e l l i
o l s u n . B u d a zor o l m a z s a n ı r ı m . »
« E f e n d i m , savaşın bu yıl başlayacağına m e m n u n u m . Gele­
cek yıl... yardım edecek durumda olmayabilirim.»
« S a ç m a ! O n a l t ı g ü n s o n r a Y e d o ' d a n O s a k a ' y a g i t m e k üze­
r e a y r ı l a c a ğ ı m . O z a m a n s e n i s t e m e y e i s t e m e y e razı o l a c a k s ı n
ve muhafızlarımın başında da sen bulunacaksın. Sadece s e n i n ­
le ben t e k r a r e r t e l e m e l e r olacağını bileceğiz ve daha sınırla­
rıma varmadan Yedo'ya döneceğiz.»
« S i z d e n k u ş k u l a n d ı ğ ı m i ç i n b e n i b a ğ ı ş l a y ı n , l o r d u m . Planla­
rınızı u y g u l a m a n ı z i ç i n s a ğ k a l m a m g e r e k m e s e y d i , b u u t a n ç l a
yaşayamazdım.»
«Utanman için bir neden yok, eski dost. Sen inanmasaydın
îshido ve Zataki bu numarayı h e m e n anlarlardı. Ha, Buntaro
Samı g ö r d ü ğ ü n zaman nasıldı?»
«Hiddetten k u d u r u y o r d u , e f e n d i m . G i r e b i l e c e ğ i bir savaş
ona iyi g e l e c e k t i r . »
«Beni i o r d l u k t a n a t m a k g e r e k t i ğ i n i s ö y l e d i mi?»
«Bana b ö y l e b i r ş e y s ö y l e s e y d i h e m e n b a ş ı n ı a l ı r d ı m . »
«Seni ü ç g ü n s o n r a ç a ğ ı r t a c a ğ ı m . S e n h e r g ü n b e n i g ö r m e ­
yi i s t e y e c e k s i n , ama o zamana kadar r e d d e d e c e ğ i m . »
«Evet, e f e n d i m . » Y a ş l ı g e n e r a l s a y g ı y l a e ğ i l d i . « L ü t f e n b u
y a ş l ı b u d a l a y ı b a ğ ı ş l a y ı n . H a y a t ı m a y e n i b i r a m a ç v e r d i n i z . Te­
şekkür ederim.» Tekrar selam verip çıktı.
Toranaga y e n i n i n içinden kâğıdı çıkararak haberi y e n i d e n
o k u d u . B ö y l e c e k u z e y y o l u a ç ı l a c a k v e İ s h i d o d a b u y ü z d e n za­
rar g ö r e c e k t i . H e m kazanma olasılığı da a r t ı y o r d u . Kâğıdı aleve
tutarak yaktı. M e m n u n memnun, yeni ordularımın komutanı kim
olmalı, diye düşündü.

M a r i k o öğleüzeri kulenin ön avlusundan g e ç t i . Toranaga'-

nın s e k r e t e r i onu ilk kattaki odalardan b i r i n d e b e k l i y o r d u . A d a m
b e z g i n b e z g i n , «Sizi ç a ğ ı r t t ı ğ ı m i ç i n ö z ü r d i l e r i m , Lady Toda,»
diye mırıldandı.
« R i c a e d e r i m , z e v k d u y d u m , Kavvanabi San.»
 Kavvanabi y ı l l a r d ı r T o r a n a g a ' n ı n s e k r e t e r l i ğ i n i y a p a n b a ş ı
t r a ş l ı , yaşlı bir samuraydı. Genellikle neşeli ve canlı olan adam
o gün ş a t o d a k i h e r k e s gibi şaşkındı. Kadına sarılı bir p a r ş ö m e n
u z a t t ı . «Bu O s a k a y o l c u l u ğ u i z n i n i z . Y a r ı n y o l a ç ı k a c a k v e o r a ­
ya m ü m k ü n olduğunca çabuk gideceksiniz.»
«Teşekkür ederim.» Kendi sesi kulaklarına bir tuhaf g e l d i .
« L o r d T o r a n a g a , Lady K i r i t s u b o v e L a d y K a t o ' y a g ö t ü r m e ­
niz i ç i n ö z e l m e k t u p l a r d a v e r e b i l i r . A y r ı c a L o r d İ s h i d o v e Lady
O c h i b a ' y a d a m e k t u p y a z ı l a c a k . B u n l a r hazır o l u r l a r s a y a r ı n ş a ­
f a k v a k t i sîze t e s l i m e d i l e c e k t i r . »
A d a m masasında duran sarılı p a r ş ö m e n l e r arasından d a m ­
galı o l a n b i r i n i s e ç t i . « L o r d T o r a n a g a , o ğ l u n u z u n g e l i r i n i n a r t ı ­
rılmasına karar v e r d i . Kendisi yılda on bin k o k u alacak.»
M a r i k o belgeyi alarak açıp r e s m i m ü h ü r l e r e baktı. Her şey
e k s i k s i z d i . Oğluna büyük onur v e r i l m i ş t i . Fakat M a r i k o m u t l u
d e ğ i l d i . İkisi de bu kâğıdın işe yaramaz olduğunu b i l i y o r l a r d ı
artık. Oğlunun hayatı bağışlanırsa kendisi ancak bir ronin ola­
c a k t ı . «Teşekkür e d e r i m . Lütfen Lord Toranaga'ya bize v e r d i ğ i
onur için teşekkür edin. Gitmeden kendisini görebilecek m i y i m
acaba?»

«Evet. B u r a d a n a y r ı l ı n c a b a r b a r ı n g e m i s i n e g i d e c e k s i n i z .
Kendisini orada bekleyeceksiniz.»
«Çev... Ç e v i r m e n l i k mi yapacağım?»
« K e n d i l e r i b i r ş e y s ö y l e m e d i . Ö y l e s a n ı r ı m , Lady Toda.»
S e k r e t e r e l i n d e k i kâğıda b a k t ı . « K o m u t a n Yoshinka da yanınız­
daki muhafızların başında olacak. Bu sizi m e m n u n e d e r s e tabii.»
« Y i n e o n u n y ö n e t i m i n d e o l m a k bana o n u r v e r e c e k . L o r d
T o r a n a g a ' n ı n nasıl o l d u ğ u n u s o r a b i l i r m i y i m ? »
«iyi g ö r ü n ü y o r , a m a o n u n g i b i h a r e k e t l i b i r i n s a n ı n b ö y l e
g ü n l e r c e kapanması d o ğ r u değil t a b i i . . . N e d i y e b i l i r i m ? » Çare­
siz bir tavırla e l l e r i n i açtı. «Sonunda b u g ü n Lord H i r o M a t s u ' y u
g ö r d ü ve y o l c u l u ğ u n u bir süre e r t e l e m e y i kabul e t t i . Lord H i r o
M a t s u g e l d i ğ i n e g ö r e . . . » A d a m s e s i n i h a f i f l e t t i . « B u n u s i z e giz­
l i c e s ö y l e y e b i l i r i m . . . » O s ı r a d a m a h m u z l a r ı n ı ş ı k ı r d a t a r a k Yabu
g i r d i o d a y a . « A h L o r d Y a b u , sizi g ö r d ü ğ ü m e ç o k m e m n u n o l -

Şogun —'F: 24
d u m . Lord Toranaga sizi bekliyor, e f e n d i m . Lütfen h e m e n yu­
k a r ı y a çıkın.»
A d a m uzaklaşınca M a r i k o s e k r e t e r e doğru e ğ i l d i . «Lord Hi­
ro Matsu konusunda ne diyordunuz?»
«Lord Buntaro burada olmadığı için bunu sadece size açık­
layabilirim. İhtiyar Demir Yumruk, lordumuzun yanından çıkınca
b i r s a a t k a d a r d i n l e n m e k z o r u n d a k a l d ı . Ç o k acı ç e k i y o r d u , Lady
Toda.»
«Oh, bu ara ona bir ş e y o l m a s ı ç o k kötü!»
«Evet. O o l m a z s a i s y a n ç ı k a r , N e h ? B u e r t e l e m e d e b i r ş e y i
h a l l e t m i y o r . Lord Sudara, General K i y o s h i o ' n u n tanıklığını yap­
t ı ğ ı n d a n b e r i e f e n d i m i z o n u n adını d u y m a y ı i s t e m i y o r . S a d e c e
Lord Hiro M a t s u onun yolculuğu e r t e l e m e s i n i sağlayabildi.»
S e k r e t e r i n y a n a k l a r ı n d a n y a ş l a r s ü z ü l ü y o r d u . «Ne o l u y o r , Lady
Toda? İradesini mi y i t i r d i ? »
M a r i k o inanmadan k o n u ş t u . «Hayır. Her şey yoluna gire­
c e k t i r . Bana s ö y l e d i ğ i n i z i ç i n m e m n u n o l d u m . G i t m e d e n L o r d
Hiro M a t s u ' y u g ö r m e y e çalışacağım.»
«Tanrı s i z i n l e o l s u n . . . »
Kadın şaşırdı. «Sizin H ı r i s t i y a n o l d u ğ u n u z u b i l m i y o r d u m ,
Kavvanabi S a n ! »
« D e ğ i l i m Lady Toda. A m a bunun sizin inancınız o l d u ğ u n u
biliyorum.»
Mariko endişeyle Hiro Matsu'yu düşünerek güneşe çıktı.
Bir yandan da b e k l e m e sona erdiği ve ertesi gün kaçabileceği'
için m e m n u n d u . Tahtırevanla kendisini bekleyen muhafızlara
doğru gitti.
« A h , Lady Toda.» G y o k o g ö l g e l e r d e n ç ı k a r a k o n u n y a n ı n a
yaklaştı.
M a r i k o ç a r e s i z d u r d u . « A h , g ü n a y d ı n , G y o k o S a n . Sizi g ö r ­
d ü ğ ü m e çok m e m n u n o l d u m . Herşeyîn yolunda olduğunu uma­
rım.»
« N e yazık k i , y o l u n d a d e ğ i l . Ç o k ü z g ü n ü m . L o r d u m u z b i ­
z i m l e hiç i l g i l e n m i y o r . Buraya g e l d i ğ i m i z d e n beri bizi ü ç ü n c ü
s ı n ı f b i r hana k a p a t t ı l a r . O y s a b e n s e k i z i n c i s ı n ı f b i r e r k e k g e y ­
şayı bile orada oturtmazdım.»
«Herhalde bir yanlışlık olmuştur.»
 «Âh, öyle olduğunu umarım. Sonunda bugün şatoya gelme­
m e İzin v e r d i l e r . S o n u n d a b ü y ü k l o r d u m u z u n ö n ü n d e e ğ i l e c e ­
ğ i m , Size b i r ş e y s ö y l e m e k i s t i y o r d u m . »
M a r i k o kanının donduğunu h i s s e t t i . Kadının halinden d u ­
r u m u s e z m i ş t i . «Evet?»
«Bir o ğ l u m v a r . O n u n s a m u r a y o l m a s ı n ı i s t i y o r u m . »
«Özür d i l e r i m . B u k o n u d a b e n n e y a p a b i l i r i m ? »
G y o k o ' n u n k a ş l a r ı ç a t ı l d ı . «Siz L o r d T o r a n a g a ' n ı n y a k ı n ı ­
sınız. H e m b a z e n b a ş k a l a r ı n a y a r d ı m e t m e k d e g e r e k l i o l a b i l i r . »
M a r i k o d u r a k l a d ı . T e h d i d i a n l a m ı ş t ı . «Bu k o n u d a s i z e y a r ­
d ı m e d e m e m O ğ l u n u z u n s a m u r a y o l m a s ı n ı d a i s t e m e y i n . Ya­
kında s a v a ş t a b ü t ü n s a m u r a y l a r ö l e c e k l e r . »
G y o k o , «Olsun,» diye m ı r ı l d a n d ı . «Onun da ç o c u k l a r ı var.
Bir g ü n o ğ u l l a r ı ö l e n b a b a l a r ı n ı n s a m u r a y o l d u ğ u n u s ö y l e y e r e k
övünürler.»
«Bu k o n u d a n e y a p a b i l e c e ğ i m i g e r ç e k t e n b i l e m i y o r u m . . . Bir
fırsatını b u l u r s a m belki lordumuza bundan söz e d e b i l i r i m . En
i y i s i b e n i b u g e c e g ö r m e y e g e l i n , G y o k o San.»
« Ç o k t e ş e k k ü r e d e r i m , b u g e c e g ö r ü ş ü r ü z , Lady Toda.»
Birbirlerini selamladılar. Samuraylar durumu anlamamışlar­
dı. Mariko tahtırevana girdikten sonra t i t r e m e y e başladı. Ora­
dan ayrılırken Gyoko arkasından bakıyordu.

Blackthorne, «Merhaba,» dedi.

«İyi g ü n l e r , A n j i n S a n . M u t l u g ö r ü n ü y o r s u n u z . »
« T e ş e k k ü r e d e r i m . Ç o k g ü z e l b i r k a d ı n ı g ö r d ü ğ ü m i ç i n böy­
le o l m a l ı . »
M a r i k o , «Ben d e t e ş e k k ü r e d e r i m , » d i y e c e v a p v e r d i . «Ge­
mi nasıl?»
« B i r i n c i sınıf. G e m i y i g e z m e y i i s t e r m i s i n i z ? »
«Buna izin v a r m ı ? B u r a d a L o r d T o r a n a g a ' y l a b u l u ş m a m
emredildi.»
«Evet. Biz d e k e n d i s i n i b e k l i y o r u z . » B l a c k t h o r n e d ö n e r e k
r ı h t ı m d a k i e n y ü k s e k r ü t b e l i s a m u r a y l a k o n u ş t u . «Ben Lady To-
da'yı oraya g ö t ü r ü y o r u m . G e m i y i g e z d i r e c e ğ i m . Lord Toranaga
g e l i n c e l ü t f e n bana haber v e r i n . Neh?»
 « N a s ı l i s t e r s e n i z , A n j i n San.»
B l a c k t h o r n e genç kadını g e m i y e çıkardı. Her t a r a f t a güven­
lik önlemleri artırılmıştı. Güvertede de pek çok samuray vardı.
Ö n c e kadını kıç g ü v e r t e y e g ö t ü r e r e k g u r u r l a , «Benim,» d e d i .
«Hepsi benim.»
« P e r s o n e l i n i z b u r a d a mı?»
« H a y ı r . . . O n l a r d a n k i m s e y o k , M a r i k o San.» Ç a b u c a k g ü ­
v e r t e y i gezdirip kadını aşağıya i n d i r d i . «Burası b ü y ü k kamara.»
K ı ç t a k i i u m b o z i a r r ı h t ı m a b a k ı y o r d u . K a p ı y ı k a p a t t ı . B a ş b a ş a kal­
mışlardı.
Kadın Latince konuşmaya başladı. «Burası senin kamaran
mı?»
B l a c k t h o r n e , 'Hayır' der gibi başını sallayarak ona baktı.
M a r i k o onun kollarının arasına g i r d i . Erkek onu sıkıca tutarak,
«Seni n e k a d a r ö z l e d i m b i l sen,» d i y e f ı s ı l d a d ı .
«Ben de seni özledim.»
« S a n a a n l a t a c a k ç o k ş e y i m v a r . S o r a c a k l a r ı m da.»
Mariko erkeğin kollarında korkuyla titredi. Gyoko ya da
b a ş k a b i r i o n l a r ı e l e v e r e b i l i r d i . «Sana s ö y l e y e c e k b i r ş e y i m
y o k . S e v d i ğ i m i s ö y l e y e b i l i r i m s a d e c e . B i r d e s e n i n h e s a b ı n a kor­
kuyorum.»
«Korkma, Mariko, sevgilim. Her şey yoluna girecek.»
«Ben de kendi k e n d i m e aynı ş e y l e r i s ö y l e m e y e çalışıyo­
r u m . Fakat bugün karma'yı ve Tanrının iradesini kabul e t m e k
ç o k güç.»
«Son k o n u ş t u ğ u m u z d a bana çok uzaktın. Buna Buntaro San
neden oldu, değil mi? Öyle değil mi?»
M a r i k o k ı s a c a , «Evet,» d i y e c e v a p v e r d i , « O v e T o r a n a g a ' ­
nın t e s l i m o l m a kararı. Bu ö y l e ş e r e f s i z ve yararsız bir iş k i . . .
B u n u y ü k s e k s e s l e s ö y l e y e b i l e c e ğ i m h i ç a k l ı m a g e l m e m i ş t i . Fa­
k a t s ö y l e y e c e ğ i m . » K o r u n m a k i s t e r g i b i e r k e ğ i n g ö ğ s ü n e yas­
landı.
«O, O s a k a ' y a g i d i n c e s e n i n d e s o n u n g e l e c e k , d e ğ i l m i ? »
«Evet. T o d a k l a n ı ç o k g ü ç l ü v e ö n e m l i d i r . N e o l u r s a o l s u n
beni sağ bırakmayacaklardır.»
« O h a l d e b e n i m l e g e l m e l i s i n . Kaçarız.»
«Özür d i l e r i m , ama k a ç m a k olanaksız.»
 — 373 —

« A n c a k Toranaga izin v e r i r s e k a ç a r s ı n , d e ğ i l mi?»

«Buna n e d e n izin v e r s i n ? »
Blackthorne hemen ona Toranaga'ya anlattıklarını aktardı,
'Yalnız e v l e n m e k , i z i n i s t e d i ğ i n d e n söz e t m e d i . «O, r a h i p l e ­
ri zorlayıp Kiyama ve Onoshi'ye Toranaga'yı d e s t e k l e t t i r m e k
olanağı var, Eğer kara g e m i y i a l m a m a izin v e r i r s e t a b i i . Bunu
yapabileceğimi de biliyorum.»
K a d ı n , «Evet,» d i y e m ı r ı l d a n d ı . T o r a n a g a ' n ı n b u n u k a b u l et­
m e m e s i k i l i s e n i n l e h i n e y d i t a b i i . A m a s o n r a y i n e p l a n ı kafa­
s ı n d a n g e ç i r d i v e b u n u n k u s u r s u z o l d u ğ u k a n ı s ı n a v a r d ı . «Bu
o l a b i l i r , A n j i n S a n . H a r i m a d a a r t ı k d ü ş m a n o l d u ğ u n a g ö r e , To­
r a n a g a S a m a ' n ı n t e s l i m o l a c a k y e r d e s a l d ı r m a m a s ı i ç i n b i r ne­
d e n yok.»
« L o r d K i y a m a v e y a L o r d O n o s h i y a d a i k i s i L o r d Torana­
ga'ya katılırlarsa durum değişir, değil mi?»
«Evet, Z a t a k i o n u d e s t e k l e r v e b i r a z d a v a k i t b u l u r s a i ş
değişir. A m a Zataki, Toranaga Sama'ya düşman.»
« D î n l e , o r a h i p l e r i t e m i z l e y e b i l i r i m . Ö z ü r d i l e r i m . O n l a r se­
nin r a h i p l e r i n , a m a b e n i m d ü ş m a n l a r ı m . Onlara Toranaga adına
•emredebilirim. Lord Toranaga'ya yardım e t m e m i z için sen de
bana yardımcı olur musun?»
Kad ın ona b a k t ı . «Nasıl?»
«Bana b u f ı r s a t ı v e r m e s i i ç i n o n u i k n a e t . B i r d e O s a k a ' y a
gitmeyi ertelesin.»
O s ı r a d a r ı h t ı m d a n n a l ş a k ı r t ı l a r ı v e s e s l e r y a n k ı l a n d ı . He­
men lumboza yaklaştılar. Samuraylar engellerden bîrini kaldırı­
y o r l a r d ı . Rahip A l v i t o atını m a h m u z l a y a r a k oradan g e ç t i .
Rahibin attan inip yeninden çıkardığı bir p a r ş ö m e n i ora­
daki başsamuraya verdiğini gördüler. Adam onu okurken Alvito
da gemiye baktı.
M a r i k o hafif bir sesle, «Resmi bir işle gelmiş,» diye mırıl­
dandı.
«Dinle M a r i k o San, ben kilisenin aleyhinde d e ğ i l i m . Kilise
k ö t ü d e ğ i l . Kötü olanlar rahipler. A l v i t o da aslında fanatik ol­
makla birlikte kötü sayılmaz. Onların kara gemilerini ellerin­
d e n alırsam, r a h i p l e r i n Lord Toranaga ö n ü n d e diz ç ö k e c e k l e r i n e
y e m i n e d e r i m . Portekiz ve İspanya'ya para g e r e k l i . Bizim için
 — 374 —

T o r a n a g a d a h a ö n e m l i . Bana y a r d ı m e d e r m i s i n ? »
«Evet, sana y a r d ı m e d e c e ğ i m , A n j i n Sari. F a k a t k i l i s e y e d e
kötülük edemem.»
«Senden sadece Toranaga'yia konuşmanı istiyorum.»
Uzaktan bir boru sesi d u y u l d u . Yine lumbozdan baktılar.
Herkes batıya d i k m i ş t i gözlerini. Şato tarafından etrafı samu-
raylarla ç e v r i l i bir tahtırevan g e l i y o r d u .
Kamara kapısı açılarak bir samuray, «Lütfen g e l i r m i s i n i z ,
A n j i n San,» d e d i .
Blackthorne önden giderek güverteye çıktı. Sonra Mariko'-
yu rıhtıma indirdi. Alvito'ya da soğuk soğuk selam verdi. Alvito
yalnızca M a r i k o ' y a nazik davrandı. «Merhaba M a r i k o San. Seni
gördüğüme memnun oldum.»
Kadın saygıyla e ğ i l d i . «Teşekkür e d e r i m , peder.»
«Tanrı s e n i t a k d i s e t s i n . »
«Teşekkür e d e r i m , peder.»
A l v i t o , B l a c k t h o r n e ' a d ö n d ü . «Ee, k ı l a v u z k a p t a n , g e m i n
nasıl?»
«Nasıl o l d u ğ u n u b i l d i ğ i n i z d e n eminim.»
A l v i t o , «Evet b i l i y o r u m , » d i y e c e v a p v e r e r e k E r a s m u s ' a
b a k t ı . Yüz h a t l a r ı g e r i l m i ş t i . «Bu g e m i P o r t e k i z ' e v e d i n i m i z e
karşı kullanılacaksa Tanrı onu da, içine b i n e c e k l e r i de lanet­
lesin!»
« N e d e n b u r a y a g e l d i n i z ? D a h a f a z l a z e h i r s a ç m a y a mı?»
A l v i t o , « H a y ı r k ı l a v u z k a p t a n , » d e d i . « B u r a d a L o r d Tora­
naga'yia b u l u ş m a m s ö y l e n d i . Nasıl beni gördüğünüz için rahat­
sızsanız, b e n d e sîzden a y n ı d e r e c e d e s ı k ı l m a k t a y ı m . »
«Bana r a h a t s ı z l ı k v e r m i y o r s u n u z , p e d e r . S a d e c e t e m s i l e t ­
tiğiniz k ö t ü l ü k t e n rahatsız olmaktayım.»
A l v i t o b i r d e n k ı z a r d ı . M a r i k o h e m e n a r a y a g i r d i . «Rica e d e ­
r i m . H e r k e s i n İ ç i n d e k a v g a e t m e k d o ğ r u d e ğ i l . İ k i n i z d e n d e da­
ha sakin olmanızı rica edeceğim.»
«Evet, b e n i a f f e t , M a r i k o San.» R a h i p A l v i t o d ö n e r e k y a k l a ­
ş a n p e r d e l i t a h t ı r e v a n a b a k t ı . Ü s t ü n d e T o r a n a g a ' n ı n f l a m a s ı var­
dı. Etrafını da samuraylar almıştı.
Tahtırevan d u r d u ve p e r d e l e r i açılıp, Yabu inince h e r k e s
şaşırdı. Bununla b i r l i k t e hepsi de eğilerek selamladılar. Yabu
 — 375 —

bu selamlara küstah küstah karşılık verdi.

Y a b u , « A h A n j i n San,» d e d i . « N a s ı l s ı n ı z ? »
«Teşekkür e d e r i m , e f e n d i m . Ya siz?»
« İ y i y i m , t e ş e k k ü r e d e r i m . Lord Toranaga hasta. Yerine be­
nim gelmemi istedi. Anlıyor musunuz?»
B l a c k t h o r n e , T o r a n a g a g e l m e d i ğ i i ç i n h a y a l k ı r ı k l ı ğ ı n ı giz­
l e m e y e ç a l ı ş t ı . «Evet, a n l ı y o r u m ! L o r d T o r a n a g a ' n ı n h a s t a l a n ­
masına üzüldüm.»
Yabu omuz s i l k t i . Sonra saygıyla M a r i k o ' n u n selamını aldı.
Alvito'yu görmezlikten gelerek bir an gemiye baktı. Sonra tu­
h a f t u h a f g ü l e r e k B l a c k t h o r n e ' a d ö n d ü . «So d e s u , A n j i n S a n .
Geminin son gördüğüm seferkinden farklı, Neh? Geminiz de
d e ğ i ş t i , siz de d e ğ i ş t i n i z . Her şey d e ğ i ş t i . . . Hatta dünyamız bile
d e ğ i ş t i ! Neh?»
Blackthorne bu sözleri t a m olarak anlamamıştı. Mariko bun­
l a r ı a k t a r ı n c a a d a m b a ş ı n ı s a l l a d ı . «Evet, ç o k d e ğ i ş t i . Y a b u
Sama.»
« A r t ı k siz b a r b a r d e ğ i l , s a m u r a y s ı n ı z . G e m i n i z d e ö y l e ,
Neh?»
Blackthorne adamın gülümseyen kaim dudaklarını, küstah
d u r u ş u n u s e y r e d e r k e n b i r d e n A n j i r o ' y a d ö n d ü o a n . K e n d i s i diz-
ç ö k m ü ş t ü , C r o o c q ' u kazana a t ı y o r l a r d ı . Pieterzoon'un f e r y a t l a r ı
kulaklarında yankılandı. Burnuna o çukurun pis kokusu geldi.
K a f a s ı n d a n b i r s e s , « B ü t ü n b u n l a r n e k a d a r g e r e k s i z ! » d i y e hay­
kırıyordu. «Hepimizin ç e k t i k l e r i gereksizdi. Bu yüzden arkadaş­
larım artık bir eta köyünde oturuyorlar. Bütün hepsi de senin
suçun!»
Mariko onun gözlerindeki anlatımdan çekinerek mırıldandı.
« A n j i n San bir ş e y i n i z y o k ya?»
Yabu da s ö y l e n d i . «Nesi var?»
Blackthorne yüzündeki n e f r e t i gizlemeye çalışarak başını
salladı. «Affedersiniz. Bir... bir şey değil. Uyuyamadım... Başım
b i r hoş.» T e h l i k e l i d u y g u l a r ı n ı g i z l e d i ğ i n i u m a r a k Y a b u ' n u n göz­
l e r i n e b a k t ı . « T o r a n a g a S a m a ' n ı n h a s t a o l m a s ı n a ü z ü l d ü m . Ça­
buk geçer, değil mi? Ciddi bir derdi olmadığını u m a r ı m , Yabu
Sama.»
«Yok, y o k , hayır.» Y a b u , e v e t d e r d i m i z ç o k c i d d i , d i y e dü-
 — 376 —

sunuyordu. S e n v e p i s g e m i n s a h i l l e r i m e g e l d i ğ i n d e n b e r i b a ­
ş ı m d e r t t e . İzu g i t t i , s i l a h l a r ı m g i t t i , ş e r e f i m g i t t i . Ş i m d i d e b i r
korkak yüzünden k a f a m g i d e c e k . Nazik nazik k o n u ş t u . «Hiç d e r t
yok, A n j i n S a n . T o r a n a g a S a m a , söz v e r d i ğ i g i b i a d a m l a r ı n ı z ı
s i z e t e s l i m e t m e m i i s t e d i . » G ö z l e r i A l v i t o ' y a i l i ş t i . «O, T s u k k ı t
S a n ! Siz n e d e n T o r a n a g a S a m a ' n ı n d ü ş m a n ı s ı n ı z ? »
« D ü ş m a n ı d e ğ i l i m , K a s i g i Y a b u Sama.»
«Ama sizin Hıristiyan d a i m y o ' l a r d ü ş m a n , Neh?»
«Beni bağışlayın e f e n d i m , fakat ben sadece bir rahibim..
G e r ç e k T a n r ı y a t a p a n l a r ı n s i y a s i g ö r ü ş l e r i n d e n biz r a h i p l e r i so­
r u m l u t u t m a m a k g e r e k . H e m biz o d a i m y o ' l a r ı i d a r e m i z e a l m ı ş
değiliz...»
«Bu ü l k e n i n g e r ç e k d i n i S h i n t o T a n r ı l a r ı n ı n d i n i d i r . T a o ' y u
ve Buda'yı da bu arada sayabiliriz.»
A l v i t o c e v a p v e r m e y i n c e , Y a b u aşağı g ö r e n b i r t a v ı r l a dö­
nerek bir e m i r verdi. Beraber gelen samuraylar h e m e n sıraya
d i z i l m e y e başladılar. H i ç b i r i n i n kılıcı y o k t u ve bazılarının da baş­
ları b a ğ l ı y d ı .
A l v i t o öne çıkarak s e l a m v e r d i . «Beni bağışlayacağınızı
u m a r ı m , ' e f e n d i m . Lord Toranaga'yt g ö r e c e k t i m . Kendisi g e l m e ­
yeceğine göre...»
Yabu, Toranaga'dan aldığı e m r e uyarak son d e r e c e kaba
hareket e t t i . «Lord Toranaga burada ç e v i r m e n l i k yapmanızı ve
A n j i n San'a s ö z l e r i m i aktarmanızı i s t e d i . G i t m e d e n Lord T o r a ­
naga'nın i s t e d i ğ i n i y a p m a y a bir İtirazınız y o k t u r sanırım.»
«Tabii, t a b i i , efendim.»
«İyi! M a r i k o San, bu arada Lord Toranaga, A n j i n San'ın söz­
l e r i n i n d o ğ r u ç e v r i l m e s i n i i s t e d i ğ i n i d e b e l i r t t i . B u n d a n s i z so­
rumlusunuz.» A l v i t o kızardıysa da iradesine hâkim oldu.
M a r i k o d a Y a b u ' d a n n e f r e t e d e r e k m ı r ı l d a n d ı . «Evet, e f e n ­
dim.»
Y a b u b a ğ ı r a r a k b i r e m i r v e r d i . İki s a m u r a y t a h t ı r e v a n a g i ­
d e r e k g e m i n i n ağır k a s a s ı n ı g ü ç l ü k l e t a ş ı y ı p g e t i r d i l e r . « T s u k k u
San, ş i m d i başlayın. D i n l e y i n A n j i n San, önce Lord Toranaga
bu sandığı size geri v e r m e m i i s t e d i . Bu sizin malınız, Neh?»
S a m u r a y l a r a b a ğ ı r d ı . «Açın.» K ü ç ü k m a d e n i s a n d ı k ağzına k a d a r
g ü m ü ş para d o l u y d u . « G e m i d e n alındığı gibi iade ediliyor.»
 — 377 —

«Teşekkür ederim.» Blackthorne gözlerine inanamıyordu.

Ç ü n k ü bu sayede istediği p e r s o n e l i peşin para v e r e r e k h e m e n
alabilirdi.
«Bu, g e m i n i n özel kamarasına konulacak, değil mi?»
«Evet, tabii.»
Yabu samuraylara g e m i y e çıkmalarını işaret e t t i . «İkincisi,»
d i y e d e v a m e t t i . « L o r d T o r a n a g a g i t m e k t e v e y a k a l m a k t a ser­
b e s t o l d u ğ u n u z u s ö y l e d i . T o p r a k l a r ı m ı z d a y k e n s a m u r a y v e hata-
m o t o ' s u n u z . S a m u r a y y a s a l a r ı n a b a ğ l ı s ı n ı z . K ı y ı l a r ı m ı z d a n uzak­
laşıp açık d e n i z e açılınca da yine barbar yasalarına t â b i s i n i z .
Ö m r ü n ü z b o y u n c a h i ç b i r izne g e r e k o l m a d a n L o r d T o r a n a g a ' n ı n
i d a r e s i n d e k i b ü t ü n limanlara g i r m e y e hakkınız var. Son olarak
d a ş u n u s ö y l e y e c e ğ i m . B u iki y ü z s a m u r a y s i z i n a d a m l a r ı n ı z d ı r .
L o r d T o r a n a g a s ö z v e r d i ğ i g i b i b u n l a r ı s i z e t e s l i m e t m e m i is­
tedi.»
Blackthorne inanamayarak s o r d u . « İ s t e d i ğ i m zaman bura­
dan ayrılabilir miyim?»
«Evet, A n j i n S a n . L o r d T o r a n a g a b u n u u y g u n b u l u y o r . »
Blackthorne, M a r i k o ' y a baktı, ama kadın gözlerini kaçırı-
y o r d u . O n u n i ç i n a d a m y i n e Y a b u ' y a d ö n d ü . «Yarın g i d e b i l i r
miyim?»
Y a b u , « İ s t e r s e n i z g i d e b i l i r s i n i z t a b i i , » d i y e c e v a p v e r d i . «Bu
adamlara gelince... Hepsi de r o n i n ' d i r ve sizin emirlerinize son­
s u z l u ğ a d e k b o y u n e ğ e c e k l e r i n e y e m i n e t t i l e r . H e p s i d e i y i sa­
vaşçıdır. Hiçbiri kanıtlanacak bir suç i ş l e m e m i ş t i r . Feodal lord-
tarı ö l d ü r ü l d ü ğ ü , ö l d ü ğ ü v e y a y e r i n d e n a t ı l d ı ğ ı i ç i n r o n i n o l ­
muşlardır. Ç oğu g e m i l e r d e w a k o olarak çarpışmıştır.» Yabu pis
p i s g ü l ü m s e d i . «Bazıları w a k o o l a b i l i r . VVako'yu a n l ı y o r m u s u ­
nuz?»
«Evet, e f e n d i m . K o r s a n d e m e k . »
Yabu tahtırevana d o ğ r u g i t t i . «Beni izleyin.»
Blackthorne, Mariko'ya baktı. «Gidebilirim. Duydunuz...»
«Evet.»
«Bu b i r d ü ş t e n f a r k s ı z . . . »
« A n j i n San!»
B l a c k t h o r n e i t a a t l e Y a b u ' n u n y a n m a k o ş t u . T a h t ı r e v a n ar­
t ı k bir p l a t f o r m görevi yapıyordu. Bir s e k r e t e r b u n u n ü s t ü n e
 — 378 —

s a r ı l ı p a r ş ö m e n l e r i n d u r d u ğ u a l ç a k -bir m a s a y ı y e r l e ş t i r m i ş t i .
Biraz i l e r i d e T o r a n a g a ' n m s a m u r a y l a r ı u z u n v e k ı s a k ı l ı ç l a r ı n ,
kalkan, balta, yay ve okların başında bekliyorlardı. Hamallar si­
l a h l a r ı d u r m a d a n k a t ı r l a r d a n alıp g e t i r i y o r l a r d ı . Y a b u , B l a c k t h o r -
ne'a yanma oturmasını işaret e t t i . Alvito'yu karşısına ve Mari-
ko'yu da öbür yanma aldı. Sekreter adları tek t e k o k u y o r d u .
H e r a d a m g e l i p b ü y ü k b i r s a y g ı y l a e ğ i l i y o r , a d ı n ı , s o y a d ı n ı açık­
lıyor, sadık kalacağına y e m i n ederek kendisine ait p a r ş ö m e n e
i m z a a t ı y o r v e s e k r e t e r i n t ö r e l e r e u y a r a k p a r m a ğ ı n a i ğ n e ba­
tırmasıyla çıkan bir damla kanla bu belgeyi m ü h ü r l ü y o r d u . Her
biri Blackthorne'un önünde son bir defa eğildikten sonra doğru
silahların yanına g i d i y o r l a r d ı . H e p s i n e ö n c e uzun, sonra kısa
k ı l ı ç l a r v e r i l i y o r d u . A d a m l a r b u n l a r ı s a y g ı y l a alıp d i k k a t l e i n ­
c e l i y o r , sonra g u r u r l a karışık vahşi bir s e v i n ç l e kuşaklarına so­
k u y o r l a r d ı . A d a m l a r a diğer silahlar ve bir savaş kalkanı verili­
yordu.
Rahip A l v i t o b u d u r u m d a n ç o k r a h a t s ı z o l m u ş t u . Y a b u d a
y a n gözle ona bakarak için için g ü l ü y o r d u . Toranaga'nm arzusu­
nu yerine getirmişti.

Yabu eve o gün geç d ö n e b i l d i . Hizmetkârlar onun t e r d e n

ı s l a n m ı ş g i y s i l e r i n i alıp y e n i ü t ü l e n m i ş , t e m i z b i r e v k i m o n o s u
v e r d i l e r . A y a k l a r ı n a d a t e m i z ç o r a p a y a k k a b ı l a r ı g e ç i r d i l e r . Ka­
rısı Y u r î k o o n u s e r i n v e r a n d a d a ç a y v e s a k e y l e b e k l i y o r d u .
« S a k e , Y a b u San?» K ı r s a ç l ı , u z u n b o y l u k a d ı n ı n u c u z , k o y u
r e n k k i m o n o s u c i l d i n i n b e y a z l ı ğ ı n ı daha b s l i r g i n l e ş t i r i y o r d u .
« T e ş e k k ü r e d e r i m , Y u r i k o San.» S ı c a k i ç k i y i b ü y ü k m i n n e t ­
le i ç t i . Kuruyan boğazına pek iyi g e l m i ş t i .
« D u y d u ğ u m a göre işler iyi gitmiş.»
Yabu g ü l d ü . «O rahibin hali bir â l e m d i ! O n u bu kadar hid­
detli g ö r m e m i ş t i m hiç! Bu da beni pek e ğ l e n d i r d i . H i d d e t i n d e n
a z k a l s ı n t ı k a n ı y o r d u . Y a m y a m ! O n l a r ı n h e p s i d e y a m y a m ! Ya­
zık, b u d ü n y a d a n a y r ı l m a d a n o n l a r ı o r t a d a n k a l d ı r m a m ı z a o l a ­
nak yok.»
« A n j i n San'ın bunu y a p a b i l e c e ğ i n i sanıyor musunuz?»
 — 379 —

«Bunu yapmaya çalışacak. Ö y l e on g e m i ve on A n j i n San'la

b u r a d a n K y u s h u ' y a k a d a r b ü t ü n d e n i z l e r e e g e m e n o l u r d u m . Sa­
d e c e o n u bana v e r s e l e r , K i y a m a , O n o s h i v e H a r i m a ' n ı n c a n ı n ı
y a k a r , J i k k y u ' y u m a h v e d e r v e İzu'yıı e l i m d e t u t a r d ı m ! T o r a n a ­
g a ' n m A n j i n S a n ' ı n g i t m e s i n e n e d e n izin v e r d i ğ i n i b i l e m i y o r u m .
Bu da b u d a l a c a b i r z a r a r ! »
Yuriko hizmetçileri savarak hafif sesle konuşmaya başladı.
«Lord Toranaga aslında ne istiyormuş?»

Yabu öne eğilerek fısıldadı, «Benim ordularının k o m u t a n ı

olmamı istiyor.»
Y u r i k o , «Bunu neden yapıyor?» diye s o r d u . « D e m i r Y u m r u k
ölüyor mu? H e m neden Lord Sudaro, Buntaro veya Lord Nobu-
ru'yu seçmiyor?»

« K i m b i l i r ! . . H e p s i n e s i n i r l e n m i ş , Neh? T o r a n a g a o k a d a r s ı k
fikir d e ğ i ş t i r m e y e başladı ki, kimse onun ne yapacağını bile­
miyor. Önce kendi yerine rıhtıma g i t m e m i istedi. Sonra Hiro
M a t s u ' n u n y a ş l a n m a s ı n d a n söz e t t i v e t ü f e k a l a y ı k o n u s u n d a
ne d ü ş ü n d ü ğ ü m ü sordu.»

« Y o k s a Kızıl G ö k y ü z ü p l a n ı n ı m ı u y g u l a y a c a k ? »
« O p l a n h e p hazır. A m a k e n d i s i n d e o c e s a r e t k a l m a d ı a r t ı k .
Bu iş için liderlik ve ustalığa ihtiyaç var. Toranaga bir zamanlar
bu yeteneklere sahipti. Kendisi o ünlü Minovvara'mn sadece bir
g ö l g e s i ş i m d i . O n u n b i t k i n h a l i n i g ö r ü n c e ş a ş ı r d ı m . Yazık, h a t a
yaptım. İshido'yla anlaşmalıydım.»

«Doğru s e ç i m yaptığınızdan eminim.»

«Ne?»
« Ö n c e b a n y o n u z u y a p ı n . S o n r a s i z e b i r a r m a ğ a n ı m var.»
«Ne armağanı?»
«Akşam y e m e ğ i n d e n sonra kardeşiniz Mizuno gelecek.»
Y a b u s i n i r l e n d i . «Bu a r m a ğ a n m ı ? O b u d a l a y l a ne y a p a ­
cağım?»
«Bir b u d a l a n ı n v e r e c e ğ i özel b i l g i v e y a h a b e r d e b i r d a n ı ş ­
manın ö ğ ü t l e r i kadar yararlı olabilir. Neh?»
 — 380 —

Y a b u ' n u n k a r d e ş i O m i ' n i n b a b a s ı o l a n K a s i g i M i z u n o , pat­

lak g ö z l ü , g e n i ş a l ı n l ı , s a ç l a r ı s e y r e l m i ş , u f a k t e f e k b i r a d a m d ı .
Taktığı kılıçlar ona y a k ı ş m ı y o r d u . Zaten bunları kullanmasını da
pek b i l m i y o r d u . Ok ve yayda da başarılı sayılmazdı.
M i z u n o e ğ i l i p Y a b u ' n u n h a t ı r ı n ı s o r d u k t a n s o n r a h e m e n ko­
nuya g e ç t i . «Bugün oğlumdan şifreli bir m e k t u p aldım, efen­
d i m . Lady Yuriko bunu size v e r m e m i söyledi.» Ş i f r e s i ç ö z ü l m ü ş
p a r ş ö m e n i Y a b u ' y a u z a t t ı . Y a b u y e ğ e n i n i n h a b e r i n i o k u d u : 'Ba­
ba, lütfen Lord Yabu'ya gizli olarak haber v e r i n . Lord Buntaro,
M i s h i m a ' y a g e l d i , ama k e n d i s i g i z l i c e Takato'dan g e ç m i ş . Bun­
t a r o , Takato'da üç gün kalarak Lord Zataki'yi iki defa ve onun
a n n e s i n i d e ü ç kez g ö r m ü ş . A y r ı c a H i r o M a t s u i h a n e t i g ö z e
a l a r a k g e r e k i r s e T o r a n a g a ' y ı Y e d o ' d a h a p s e d i p Kızıl G ö k y ü z ü ' n ü
i l a n e d e c e k m i ş . İkavva J i k k y u ' n u n s ı n ı r ı m ı z a s a l d ı r m a k ü z e r e
Suruga'da on bin kişi toplandığını gelen casuslar haber verdiler.
Lütfen Lord Yabu'ya saygılarımı sunun...' Mektubun gerisi
önemli değildi.
«Jikkyu ha! O şeytandan öç almadan ö l ü m ü m e gideceğim.»
Ufak t e f e k adam m ı r ı l d a n d ı . «Efendim, sizin planınızı aylar­
dan beri u y g u l a m a k için fırsat kolluyorduk. Uygun bir aşçının
e l i n e b e ş yüz g ü m ü ş v e r m e k l e İkavva J i k k y u ' n u n o r t a d a n k a l d ı ­
rılabileceğini söylemiştiniz. Anjiro köyünün başkanı olan Mura'-
nm bir kuzeni varmış. Onun kardeşi Suruga'nın en fevkalâde
aşçısıymış. Kendisinin bugün Jikkyu'nun evine kabul edildiğini
ö ğ r e n d i k ve ona iki yüz elli g ü m ü ş ü p e ş i n v e r d i k . Bütün b e d e l
sadece beş yüz gümüş...»
« B e n d e b u p a r a y o k ! O l a n a k s ı z ! Beş y ü z g ü m ü ş ü b e n n e r e ­
den bulayım? Ö y l e b o r ç t a y ı m k i , yüz g ü m ü ş bile b u l m a m a ola­
nak yok!»
«Affedersiniz e f e n d i m , fakat bu para ayrıldı bile. Barbarın
b ü t ü n parası o madeni sandıkta k a l m a d ı . Resmi ş e k i l d e sayıl­
m a d a n ö n c e b i n g ü m ü ş alındı.»
Y a b u ' n u n ağzı a ç ı k k a l d ı . « N a s ı l ? »
« O m i S a n , s i z i n adınıza b u n u e m r e t m i ş s a n ı r ı m . Para g i z l i c e
Lady Y u r i k o ' y a g e t i r i l m i ş ve sizi rahatsız e t m e d e n kendisinde-ı
izin alınmış.»
Yabu uzun süre d ü ş ü n d ü . «Bunu k i m e m r e t t i ? »
 — 381 —

«İzin a l d ı k t a n s o n r a b e n e m r e t t i m . »
«Teşekkür ederim, Mizuno San. Teşekkür e d e r i m , Yuriko
San.» Y a b u i k i s i n i d e s e l a m l a d ı . « D e m e k s o n u n d a J i k k y u ö l e c e k
ha!» K a r d e ş i n i n o m z u n a v u r d u . U f a k t e f e k a d a m ı n m e m n u n l u ğ u
â d e t a a c ı n a c a k g i b i y d i . « Ç o k i y i y a p m ı ş s ı n , k a r d e ş i m . Sana bir­
kaç t o p i p e k y o l l a y a c a ğ ı m . Ş i m d i r a p o r u n ö b ü r b ö l ü m ü n e g e l e ­
l i m . Senin düşüncen...» Karısının uyarır gibi baktığını g ö r ü n c e
lafı d e ğ i ş t i r d i . « H e r ş e y d e n ö n c e o ğ l u n O m i S a n ' ı n s a d ı k v e
olağanüstü yetenekli olduğu anlaşılıyor. Gelecek elimde olsa
onun i l e r l e m e s i n i s a ğ l a r ı m . . . Evet o y ü k s e l m e y i h a k e t t i , Neh?»
M u z i n o ç o k m e m n u n o l m u ş t u . Y a b u o n u n l a b i r a z d a h a ko­
nuşup iltifat ettikten sonra savdı.
Yuriko ç a y . i s t e d i . Başbaşa kaldıkları zaman adam, «Diğer
haberler ne anlama geliyor?» diye sordu.
Kadının heyecanı yüzünden o k u n u y o r d u artık. «Lütfen beni
bağışlayın e f e n d i m , fakat size y e n i bir şey s ö y l e m e k i s t i y o r u m ,
Toranaga hepimizi aptal yerine koyuyor. Kendisinin Osaka'ya git­
m e y e h i ç n i y e t i yok.»
«Saçma!»
«Size g e r ç e k l e r i a ç ı k l a y a y ı m , e f e n d i m . L o r d T o r a n a g a ' n m
g ü v e n d i ğ i adamı olan Buntaro San gizlice Zataki'ye g ö n d e r i l m i ş .
N e d e n ? O n u n y e n i b i r ö n e r i d e b u l u n d u ğ u b e l l i . Z a t a k i ' y i n e he-
v e s l e n d i r e b i l i r ? K w a n t o , H e r h a l d e L o r d T o r a n a g a o n a Kvvanto'-
yu önerdi. Zataki de onunla m ü t t e f i k olacak. Lord Toranaga tek­
rar N a i p l e r M e c l i s i b a ş k a n ı o l u n c a , K v v a n t o ' y u ü v e y k a r d e ş i n e
v e r e b i l i r , değil mi? Z a t a k i ' y i , İshido'ya ihanet e t m e s i için kan-
d ı r m ı ş s a s a v a ş ı k a z a n m a y a y a k l a ş m ı ş d e m e k t i r . B u a n l a ş m a na­
sıl s a ğ î a m i a ş t ı r ı l a b i l i r ? R e h i n e l e r l e ! L o r d S u d a r a , Lady G e n j i k o
ve ç o c u k l a r ı n ı n on gün içinde Takato'ya g i d e r e k saygıdeğer bü­
yükannelerini ziyaret edeceklerini duydum.»
«Hepsi mi gidiyor?»
«Sonra Lord Toranaga, A n j i n San'a g e m i s i n i v e r d i . Böylece
o n u n b a r b a r l a r ı n kara g e m i s i n e s a l d ı r m a s ı n ı i s t i y o r . K a r a g e m i
e l d e n g i d e r s e para d a o l m a z v e o r a h i p l e r i n b a ş ı d e r d e g i r e r .
K ı y a m a , O n o s h i v e d i ğ e r H ı r i s t i y a n daimyo'ları y ö n e t e n r a h i p l e r
aciz d u r u m d a kalırlar.»
Y a b u b a ğ ı r d ı . « T o r a n a g a a y n ı z a m a n d a Kızıl G ö k y ü z ü ' n ü d e
 — 332 —

uygulayacak.»
Y u r i k o m u t l u l u k l a , « A h , evet,» d i y e c e v a p v e r d i . « B u , To­
r a n a g a ' n m t u t u m u n u açıklamıyor m u ? O, her zamanki gibi bek­
l i y o r , v a k i t k a z a n ı y o r , h e r k e s i b i r b i r i n e d ü ş ü r ü y o r . S o n u n d a kar­
şı tarafı yenecek büyük güce de sahip olacak tabii.»
Y a b u k a l b i n i n hızlı hızlı a t t ı ğ ı n ı h i s s e d i y o r d u . «Yani biz g ü ­
vendeyiz demek?»
«Hayır, f a k a t k a y b e t m i ş d e d e ğ i l i z . »
«Ben n e y a p m a l ı y ı m ? »
«Efendim, Toranaga sizin farkettiğiniz bir şeyi u n u t m u ş .
T s u k k u San'ın h i d d e t l e n m e s i n e ö n e m v e r m e d i . A n j i n San'ı k o r u ­
manız gerekiyor. Günkü o rahipler kendisini ö l d ü r m e y e kalka­
c a k l a r d ı r . S o n r a A n j i n San'a y a r d ı m e d e r e k N a g a s a k i ' d e n per­
s o n e l a l m a s ı n ı s a ğ l a m a l ı s ı n ı z . Siz o l m a z s a n ı z b u n u asla b a ş a r a ­
maz. O ve g e m i s i olmazsa Nagasaki yakılamaz. Kiyama, Onos-
h i v e H a r i m a ' y l a p i s r a h i p l e r z a r a r g ö r e m e z l e r . B u a r a d a Za-
taki'nin desteklediği Toranaga, Shinano geçidinden Kyoto'ya
i n e c e k t i r . T ü f e k a l a y ı n ı n b a ş ı n d a d a sîz b u l u n a c a k s ı n ı z . »
« O h , ç o k h a k l ı s ı n , Y u r i k o . B ö y l e o l m a s ı g e r e k ! Ç o k akıl­
lısın.» D u r a k l a d ı . « T o r a n a g a ' y a g i d i p o y u n u a n l a d ı ğ ı m ı s ö y l e y e ­
m e m , Neh?»
«Fakat A n j i n S a n ' l a g i t m e k i ç i n izin i s t e r s i n i z . B i r b a h a n e
b u l u r u z e l b e t . G e l e c e k yıl T o r a n a g a , N a i p l e r M e c l i s i b a ş k a n ı o l a ­
c a k t ı r . Siz d e o n u n b a ş k o m u t a n ı o l a c a k s ı n ı z . »
Y a b u h a y a l l e r d e n s ı y r ı l d ı . «Yok, o g ü c ü e l i n e g e ç i r i r g e ç i r ­
mez benden seppuku y a p m a m ı isteyecektir.»
«Sîz ç o k d a h a ö n c e K v v a n t o ' y u a l a c a k s ı n ı z . »
Yabu gözlerini kırpıştırdı. «Nasıl?»
« T o r a n a g a ü v e y k a r d e ş i n e a s l a Kvvanto'yu v e r m e y e c e k t i r .
Zataki fazla g u r u r l u , çılgın bir adam, Neh? Savaşta da en önde
o l m a y ı i s t e y e c e k t i r . Bir kaza k u r ş u n u v e y a ona r a s t l a y a c a k b i r
o k işi h a l l e d e c e k t i r . T o r a n a g a , İ s h i d o ' y u y e n i n c e O s a k a ' y ı ala­
c a k t ı r . K u a n t o ' y u d a s i z e v e r e c e k t i r . Ç ü n k ü siz T o r a n a g a ' n m ak­
rabası değil güçlü bir daimyo'susunuz. Ş i m d i l i k kendisini bü­
t ü n gücünüzle d e s t e k l e m e l i s i n i z . Fakat D e m i r Y u m r u k gibi onun
b u y r u k l a r ı m k ö r ü k ö r ü n e k a b u l e t m e y e c e k s i n i z . A l a y ı siz yö­
n e t t i ğ i n i z e g ö r e z a m a n ı g e l i n c e t ü r l ü kazalar o l a b i l i r . T o r a n a -
 — 383 —

ga'nın d e s t e k l e n m e y e değer olduğunu unutmayın. O, bir Mino-

vvara'dır. İ s h i d o i s e h e m k ö y l ü , h e m b u d a l a d ı r . O , a k ı l l ı o l s a y d ı
çoktan savaşa girer ve Toranaga'yı yalnızken kıstınrdı.»
Y a b u n e ş e y l e y u m r u ğ u n u y e r e v u r d u . « D e m e k s o n u n d a sa­
vaş var! Ah onun içyüzünü anladığın için ne akıllısın! Toranaga
bunca zamandır tilki rolü yapıyordu, Neh?»
K a d ı n m e m n u n m e m n u n c e v a p v e r d i . «Evet.»

M a r î k o d a a y n ı ş a ş ı l a c a k s o n u c a v a r m ı ş t ı . T o r a n a g a ' n ı n nu­
m a r a yaptığına, gizli bir oyun oynadığına karar v e r m i ş t i . A n j i n
San'a g e m i s i n i , topları ve bağımsızlığını Tsukku San'ın ö n ü n d e
v e r m e s i bunu g ö s t e r i y o r d u . A n j i n San artık kara g e m i y e saldı­
r a c a k t ı . G e m i y i alıp r a h i p l e r i z o r l a y a c a k v e K i y a m a ' y l a O n o s -
hı'nin ishido'ya ihanet e t m e l e r i n i sağlayacaktı. Toranaga t e s l i m
o l m a y ı asla d ü ş ü n m e m i ş t i ! Bekleyip yüzlerce oyun oynamayı
uygun b u l m u ş t u . Toranaga her zamanki gibi kuklalarını oynatı­
yordu.
K a d ı n , T o r a n a g a i k i a y d a n e k a z a n d ı , d i y e d ü ş ü n d ü . Bile­
m i y o r u m . Sadece oğlumun yılda on bin koku'yıı alabileceğini,
yaşayıp, soyunu devam ettirebileceğini anladım. Böylece belki
babamın soyu da dünya yüzünden silinmeyecek.
«Hanımım?»
«Evet, C h i m m o k o ? »
« G y o k o San g e l d i . R a n d e v u s u o l d u ğ u n u s ö y l ü y o r . »
« A h , s a n a h a b e r v e r m e y i u n u t t u m . Ö n c e s a k e y i ısıt, s o n r a
kendisini buraya getir.»
Aynada makyajına ve saçlarına bakarak kendisini toplamaya
ç a l ı ş t ı . A y a k s e s l e r i y a k l a ş t ı , ara kapı a ç ı l d ı . G y o k o y e r l e r e ka­
d a r e ğ i l e r e k , « A h Lady Toda,» d e d i . « B e n i g ö r m e y i k a b u l e t t i ­
ğiniz için çok iyisiniz.»
Cnimmoko'nun sunduğu sakeyi içtiler.
Bir s ü r e h a v a d a n s u d a n k o n u ş t u k t a n s o n r a M a r i k o h i z m e t ­
çisini odadan çıkardı. «Üzgünüm Gyoko San, fakat efendimiz
rıhtıma gelmedi. Onun için kendisini g ö r e m e d i m . A m a ayrılma­
dan önce göreceğimi umuyorum.»
 — 384 —

«Evet, o n u n y e r i n e Y a b u S a n ' ı n r ı h t ı m a g i t t i ğ i n i d u y d u m . »
«Toranaga Sama'yı görünce istediğinizi söyleyeceğim,
a m a . . . söz v e r e m e m . »
«Evet, sîze i n a n ı y o r u m . I s r a r e d i l m e z s e b u i ş b a ş a r ı l a m a z . »
«Israr e d e c e k d u r u m d a d e ğ i l i m . »
« Ç o k ü z g ü n ü m , Lady Toda.»
M a r i k o fincanını bıraktı. «Demek k o n u ş m a y a karar ver­
diniz.»
Gyoko sert bir sesle, «Hakkınızdaki sırları fısıldayacak ol­
s a y d ı m , » d i y e h o m u r d a n d ı . « B u n u y ü z ü n ü z e s ö y l e r m i y d i m ? Be­
ni bu kadar saf mı sanıyorsunuz?»
« G i t s e n i z iyi o l u r s a n ı r ı m . Y a p a c a k ç o k i ş i m var.»
« B e n i m i ş i m d e ç o k Lady T o d a . L o r d T o r a n a g a b u g ü n b a n a
A n j i n Samla sizin hakkınızda ne b i l d i ğ i m i s o r d u . Aranızda hiç­
bir şey olmadığını s ö y l e d i m . 'Oh e f e n d i m , ' d e d i m . 'O pis söy­
lentileri ben de d u y d u m . O ğ l u m u n ve onun oğullarının üzerine
y e m i n e d e r i m . B ö y l e b i r ş e y i e n iyi a n l a y a c a k b e n i m t a b i i . B u n u n
k ö t ü bir d e d i k o d u olduğuna inanabilirsiniz, e f e n d i m . ' Evet Lady
T o d a , o r a d a f e v k a l â d e r o l y a p t ı m v e e f e n d i m i z b a n a inandı.»
G y o k o s a k e y i k a f a s ı n a d i k t i . S o n r a acı acı e k l e d i . « Ş i m d i k a n ı t
b u l u r s a h e p i m i z m a h v o l u r u z . A m a kanıt b u l m a k d a zor d e ğ i l .
Neh?»
«Nasıl?»
« A n j i n S a n ' a Ç i n i ş k e n c e s i y a p ı l a b i l i r . . . C h i m m o k o ' y a , ba­
na... Kiku San'a... Yosinaka'ya... özür d i l e r i m , ama size b i l e
aynı şeyler yapılabilir... Çin işkencesi.»
M a r i k o derin bir soluk aldı. «Neden böyle bir t e h l i k e y i gö­
ze aldığınızı s o r a b i l i r m i y i m ? »
« Ç ü n k ü bazı d u r u m l a r d a k a d ı n l a r e r k e k l e r e k a r ş ı b i r l e ş i p
b i r b i r l e r i n i savunmalıdırlar. H e m ben g ö z l e r i m l e bir ş e y gör­
m e d i m . Ç ü n k ü bana b i r k ö t ü l ü k y a p m a d ı n ı z . S i z d e n d e , A n j i n
S a n ' d a n d a h o ş l a n ı y o r u m . İ k i n i z i n d e k a r m a l a r ı n ı z o l d u ğ u n a ina­
n ı y o r u m . Ç ü n k ü ölünüz y e r i n e sizi diri bir d o s t olarak g ö r m e y i
yeğlerim.»
«Size i n a n m ı y o r u m . »
Gyoko hafifçe güldü. «Teşekkür ederim.» Kendisine hâkim
o l a r a k s a k i n s a k i n k o n u ş t u . «Pekâlâ, sîze a s ı l n e d e n i s ö y l e y e -
 — 385 —

y i m . Yardımınıza i h t i y a c ı m var. Ö m r ü m boyunca ilk kez saye­

nizde e l i m e bir fırsat g e ç t i . Bunu da kaçıracak değilim.» Alnını
yere dayayarak saygıyla eğildi. «Küstahlığımı bağışlayın, Lady
Toda. A m a bana yardım ederseniz daima sizi d e s t e k l e y e c e ğ i m . »
Sonra oturup kimonosunun eteklerini düzeltti ve s a k e s i n i b i ­
tirdi.

M a r i k o sakin sakin d ü ş ü n m e y e ç a l ı ş ı y o r d u . Sezgisi bu ka­

dına g ü v e n m e s i n i s ö y l ü y o r d u . Bir yandan da, G y o k o k e n d i s i n i
e l e v e r m e d i ğ i i ç i n m e m n u n d u . «Evet, s i z e y a r d ı m a ç a l ı ş a c a ğ ı m .
Bana z a m a n b ı r a k m a l ı s ı n ı z . »
«Size d a h a i y i b i r o l a n a k v e r e c e ğ i m . B i r g e r ç e ğ i a n l a t a c a ­
ğ ı m . Buda Ö r g ü t ü n ü biliyorsunuz, değil m i ? O k a t i l l e r i . . . »
«Onlara ne olmuş?»
«Osaka Şatosunda onlardan biri Toranaga Sama'ya d e ğ i l ,
A n j i n San'a s a i d ı r d ı y d ı , Lady T o d a . Lord Kiyama'nın b a ş s e k r e -
t e r i bunun için t a m iki bin k o k u ödemiş.»
«Kiyama mı? Fakat neden?»
«O, H ı r i s t i y a n v e A n j i n San d a d ü ş m a n ı , N e h ? Ş i m d i n e
olacak? A n j i n San b i r s a m u r a y v e g e m i s i n i d e aldı. A n j i n San
şatodan dışarıya çıkınca hayatı tehlikeye girecektir.»

M a r i k o d u y d u ğ u e n d i ş e y i g i z l e m e y e çalıştı. «Bunu Torana­

ga Sama'ya söylediniz mi?»
«Söyledim t a b i i . Hiç şaşırmadığını da açıklamalıyım. Bu da
ilginç, değil mi?»
«Belki siz yanıldınız.»

G y o k o d o ğ r u l d u . «Size s o n b i r s ı r v e r e y i m . A n j i n S a n ' ı n y a ­
nında Uraga Noh Tadamasa adlı bir s a m u r a y var. Kendisi iyi
Portekizce b i l i y o r . A n j i n San'a s ö y l e y i n , ona Nagasakİ'de asla
g ü v e n m e s i n . Çünkü o genç daima dayısı Lord Harima'ya bağ­
lıdır.»
«Böyle ş e y l e r i nereden ö ğ r e n i y o r s u n u z , G y o k o San?»
« E r k e k l e r s ı r l a r ı f ı s ı l d a m a i h t i y a c ı n ı d u y u y o r l a r , Lady T o d a .
Onların bizden farklı yanları da bu zaten. Sırlarını paylaşmayı
a r z u e d i y o r l a r . Biz k a d ı n l a r s ı r l a r ı g i z l e r v e b u n l a r d a n y a r a r l a n -
Şoğun — F: 25
 — 386 —

m a y a b a k a r ı z . B i r a z g ü m ü ş v e hazır b i r k u l a k . . . B u n l a r ı n i k i s i
d e b e n d e v a r . . . B ö y l e c e h e r ş e y k o l a y l a ş ı y o r . Evet, e r k e k l e r i n
s ı r l a r ı n ı p a y l a ş m a l a r ı g e r e k . B u y ü z d e n biz o n l a r d a n ü s t ü n ü z v e
erkekler daima elimizde olacaklardır.»

46

Şafaktan önceki karanlıkta yan kapılardan biri açıldı ve on

adam sessiz sedasız en içteki hendeğin ü s t ü n d e k i köprüden geç­
t i l e r . Hepsi de k o y u r e n k k i m o n o l a r , koni b i ç i m i şapkalar giy­
m i ş v e k ı l ı ç l a r ı n ı d a s ı k ı s ı k ı t u t m u ş l a r d ı . D e m i r p a r m a k l ı k ar­
k a l a r ı n d a n k a p a n d ı . N a g a , Y a b u , B l a c k t h o r n e , U r a g a N o h Tada-
m a s a ve altı s a m u r a y i l e r l e d i l e r . Naga en ö n d e y d i . Yabu da
onun yakınında. Genç onları yan yollardan geçirip merdivenler­
den çıkardı indirdi. Az kullanılan geçitlere soktu. Muhafızlarla
karşılaşınca da Naga g ü m ü ş t e n b i r işareti g ö s t e r d i . B ö y l e c e
g r u p s o r g u y a ç e k i l m e d e n ve rahatsız e d i l m e d e n yoluna d e v a m
e d e b i l d i . S o n u n d a g ü n e y k a p ı s ı n a e r i ş t i l e r . O r a d a b i r g r u p sa­
muray k e n d i l e r i n i b e k l i y o r d u . A d a m l a r sessiz sedasız Naga ve
diğerlerinin etrafını alıverdiler. Birlikte köprüye gittiler.
Erasmus'u koruyan samuraylara yaklaşınca muhafızlar du­
rup diğerlerine geçmeleri için işaret verdiler. Onları selamlaya­
rak karanlıklara karıştılar.
Naga, onları e n g e l l e r d e n de g e ç i r d i . G e m i n i n bağlı olduğu
rıhtıma h e m e n kabul e d i l d i l e r . Orada e s k i s i n d e n çok daha fazla
meşale ve muhafız vardı artık.
Yabu o zaman i d a r e y i e l i n e a l d ı . «Her şey hazır mı?»
B a ş s a m u r a y , «Evet, e f e n d i m , » d i y e c e v a p v e r d i .
«İyi. A n j i n San, anlıyor musunuz?»
« E v e t , t e ş e k k ü r e d e r i m , Y a b u San.»
«İyi. A c e l e edelim.»
B l a c k t h o r n e k e n d i satnuraylarının bir tarafa ç e k i l m i ş bek-
 — 387 —

iediğini g ö r d ü . Daha ö n c e kararlaştırıldığı gibi Uraga'yı onlara

y o l l a d ı . Sonra rıhtıma b a k t ı . Yabu ve Naga d e r i n bir k o n u ş m a y a
dalmıştı. Uraga adamlarına ne yapacaklarını anlatıyordu. Sonra
engeller tekrar kaldırıldı ve Baccus Van Nekk'le diğerleri en­
dişeli endişeli rıhtıma geldiler. Etraflarını da muhafızlar almıştı.
Blackthorne gemiye çıkıp başta durarak onlara seslendi.
«Hey, yukarıya gelin!»
A d a m l a r ı onu g ö r ü n c e biraz yatışır gibi oldular. G e m i y e ilk
ayak basan Vinck o l d u . Baccus en arkadan g e l i y o r d u . Hepsi de
hâlâ k o r k u y o r l a r d ı . Fakat h i ç b i r i Blackthorne'un bölgesi sayılan
kıç g ü v e r t e y e y a k l a ş m a d ı .
Baccus s o l u k soluğa s o r d u . «Ne oluyor, kılavuz?»
V i n c k de d i ğ e r l e r i y l e b i r l i k t e bağırdı. «Ne var, kılavuz? Tam
u y u r k e n k ı y a m e t k o p t u . Kapı b i r d e n açıldı ve bu m a y m u n l a r içe­
riye doldular.»
Blackthorne bir elini havaya kaldırdı. «Dinleyin!» A d a m l a r ı
susunca daha hafif s e s l e d e v a m e t t i . « E r a s m u s ' u alarak g ü v e n l i
bir limana götüreceğiz...»
Vinck endişeyle onun sözünü kesti. «Yeterince adamımız
yok, kılavuz!»
« D i n l e J o h a n n ! Bizi ç e k e c e k l e r . D i ğ e r g e m i n e r e d e y s e b u ­
raya gelecek. G i n s e l , başa. Halatı sen v e r e c e k s i n . Vinck, dü­
m e n e geç. Jan Roper ve Van N e k k baş v i n c i n yanında d u r u n .
S a l a m o n v e C r o o c q , s i z d e kıç v i n c i n y a n ı n a . S o n k , a ş a ğ ı y a g i t
ve kumanyalarımıza bak. Bulabilirsen herkese r o m ver. Haydi!»
J a n R o p e r , «Bir d a k i k a , kılavuz,» d e d i . « A c e l e m i z ne? H e m
nereye gidiyoruz? Sonra neden gidiyoruz?»
Blackthorne bu sorular yüzünden birden sinirlendiyse de,
o n l a r ı n d a d u r u m u b i l m e k h a k l a r ı o l d u ğ u n u d ü ş ü n d ü . O n l a r uy­
r u k y a d a e t a d e ğ i l l e r d i . P e r s o n e l i , g e m i a r k a d a ş l a r ı v e b i r ba­
kıma da ortakları sayılırlardı. «Fırtına m e v s i m i n i n başındayız.
B u b ü y ü k f ı r t ı n a l a r a Tai f u n d i y o r l a r . Y a t t ı ğ ı m ı z b u y e r g ü v e n l i
d e ğ i l . L i m a n ı n k a r ş ı s ı n d a b i r k a ç m i l g ü n e y d e e m i n k o y l a r var­
m ı ş . Orası Yokohama adlı bir k ö y ü n yakınında. Erasmus orada
güvende olacak ve bütün fırtınalardan da korunacak. Haydi!»
K i m s e k ı m ı l d a m a d ı . B u kez V a n Nekk, «Sadece birkaç mil
m i , kılavuz?» d i y e s o r d u .
 388 —

«Evet.»
«Öyleyse acelemiz nedir?»
B l a c k t h o r n e g e r ç e ğ i s ö y l e m e k n i y e t i n d e d e ğ i l d i . « L o r d To-
ranaga bunu ş i m d i y a p m a m ı kabul e t t i . Belki f i k r i n i değiştirir,
N e h ? Y o k o h a m a ' y a g e l i n c e . . . » Yabu a l t ı mu'nafızıyla g ü v e r t e y e
çıkınca adamları h e m e n dağılıverdiler.
Vinck boğulur gibi konuştu. «Aman Tanrım! O, Pieterzoon'u
kaynar suya attıran alçak!»
Yabu g ü l e r e k g e m i n i n ortasına doğru y ü r ü d ü . Kendisini t a ­
n ı y a n p e r s o n e l i n d e h ş e t e k a p ı l d ı ğ ı n d a n h a b e r i b i l e y o k t u . De­
nizi işaret e t t i . «Anjin San, bakın! Orada! Her şey kusursuz
Neh?»
Batıdaki karanlıklar arasından çıkan bir kalyon, dev bir
kırkayak gibi onlara doğru g e l i y o r d u .
Kısa s ü r e sonra baş halatları d i ğ e r g e m i n i n g ü v e r t e s i n e sı­
kıca bağlandı. B l a c k t h o r n e da her ş e y l e ayrı ayrı i l g i l e n d i . A n i
bir fırtına çıkarsa orada bile tehlikeye düşebileceklerini bili­
yordu.
S o n u n d a B l a c k t h o r n e , «Yola ç ı k a l ı m ! » d i y e b a ğ ı r d ı .
D i ğ e r k a p t a n e l s a l l a d ı v e t e k n e s i n i ağır a ğ ı r r ı h t ı m d a n uzak­
l a ş t ı r d ı . N a g a o g e m i d e , B i a c k t h o r n e ' u n d i ğ e r t a y f a l a r ı y l a bir­
l i k t e y d i . Y a b u d a B l a c k t h o r n e ' l a kıç g ü v e r t e d e o t u r u y o r d u . Ge­
mi hafifçe sarsılarak hareket edince personel birden neşelen­
d i , Ginset baş t a r a f ı n yanındaki k ü ç ü k p l a t f o r m d a n e ğ i l m i ş , kur­
şunlu iple derinliği ölçüyordu. Sonra bağırarak kulaçlan haber
v e r i y o r d u . Rıhtım epey uzakta kalmıştı.
«Tam i l e r i ! Y u k k u r i s e i ! Y o l k e s i n ! »
Ö b ü r k a p t a n h a y k ı r a r a k c e v a p v e r d i . « H a i , A n j i n San.» i k i
g e m i ağır a ğ ı r l i m a n d a n ç ı k ı y o r l a r d ı .
Yabu iyice denize açıldıktan sonra B l a c k t h o r n e ' u bir kenara
ç e k t i . Dikkatle konuşmaya başladı. «Anjin San, benim hayatımı
kurtarmıştınız.»
«Bu s a d e c e b i r g ö r e v d i . »
« H a y ı r , g ö r e v d e ğ i l d i . K a r m a neh? O z a m a n siz s a m u r a y v e ­
y a haiamoîo d e ğ i l d i n i z . B i r s a m u r a y o l a r a k s i z i n l e k o n u ş u y o ­
r u m . Siz d e s a m u r a y s ı n ı z . A r t ı k h e r ş e y e y e n i d e n b a ş l a y a l ı m .
Lütfen? Anlıyor musunuz?»
 389 —

«Evet, a n l ı y o r u m . »
«Bana i h t i y a c ı n ı z v a r , A n j i n S a n . Ben o l m a z s a m b a r b a r
vvako'ları b u l a m a z s ı n ı z . T e k b a ş ı n ı z a o n l a r ı e l i n i z e g e ç i r e m e z s i ­
niz. O n l a r ı b u l m a n ı z a y a r d ı m e d e c e ğ i m . Ş i m d i i k i m i z d e a y n ı
t a r a f t a , T o r a n a g a nın y a n ı n d a s a v a ş ı y o r u z , »
B i a c k t h o r n e öndeki g e m i y e , g ü v e r t e y e ve adamlarına göz
a t t ı k t a n s o n r a Y a h u ' y a b a k t ı . «Evet, a n l ı y o r u m . »
«Siz ' N e f r e t ' i . . . ' N e f r e t ' s ö z ü n ü d e a n l ı y o r m u s u n u z ? »
«Evet.»
«Nefretin nedeni korkudur. Sizden k o r k m u y o r u m . Benden
korkmanıza da neden yok. Sizin istediğinizi ben de arzu ediyo­
r u m . Burada yeni g e m i l e r i n i z olacak. Bu g e m i l e r i n kaptanı ola­
caksınız. Ö n c e kara g e m i y i ele g e ç i r e c e k s i n i z . A h , e v e t A n j i n
San...» B l a c k t h o m e ' u n y ü z ü n ü n s e v i n ç l e kızardığını g ö r m ü ş t ü .
«Lord Toranaga'yı kandıracağım. Benim savaşçı o l d u ğ u m u bili­
yorsunuz, Neh? Saldırıyı ben y ö n e t e c e ğ i m . Kara g e m i y i sizin
için ele g e ç i r e c e ğ i m . B i r l i k t e i k i m i z daha g ü ç l ü olacağız, Neh?»
" E v e t . D a h a f a z l a a d a m b u l a b i l i r m i y i z ? B e n i m i k i y ü z ada­
m ı m d a n daha f a z l a s ı n ı . . . »
« İ s t e r s e n i z iki b i n . . . b e ş b i n s a m u r a y l E n d i ş e n i z o l m a s ı n .
Siz g e m i y i i d a r e e d e c e k s i n i z , b e n d e savaşı.»
«Evet, ç o k u y g u n . T e ş e k k ü r e d e r i m . K a b u l e d i y o r u m , »
« İ y i , ç o k i y i A n j i n San.» Y a b u m e m n u n k a l m ı ş t ı . B a r b a r
kendisinden nefret etmekle birlikte bu anlaşmadan ikisinin de
y a r a r l a n a c a ğ ı n ı b i l i y o r d u . Y u r i k o y i n e ç o k a k ı l l ı o l d u ğ u n u kanıt­
lamıştı.
Y a b u o g e c e T o r a n a g a ' y ı g ö r e r e k b i r a n ö n c e O s a k a ' d a ha­
zırlık y a p m a k için k e n d i s i n e izin v e r m e s i n i d i l e m i ş t i . «Lütfen
beni bağışlayın, ama bu sorun çok ö n e m l i . Sonuçta orada b ü t ü n
hazırlıklarınızın istediğiniz gibi olması için y ü k s e k rütbeli bîri­
n e i h t i y a c ı n ı z v a r . İ s h i d o k ö y l ü d ü r v e t ö r e n l e r d e n b i r ş e y anla­
maz. Her şey kusursuz o l m a l ı . Yoksa oraya gitmezsiniz, Neh?
Hazırlık haftalar alabilir, Neh?»
Ondan sonra da tai fun mevsiminin geldiğini ve gemiyi ko­
r u m a k g e r e k t i ğ i n i s ö y l e m i ş t i . « H e m A n j i n San'ı d a k o r u m a m ye­
r i n d e o l u r s a n ı r ı m . » O anda a k l ı n a g e l m i ş g i b i e k l e m i ş t i . «En
uygunu A n j i n San'ı beraber g ö t ü r m e m . Osaka'da hazırlıkları ya-
 — 390 —

par, s o n r a N a g a s a k i ' y e g e ç e r i m . Orada y e n i barbarları alır v e

geri dönerek hazırlıkları tamamlarım.»
T o r a n a g a , « U y g u n b u l d u ğ u n h e r ş e y i y a p a b i l i r s i n , » d i y e ce­
vap v e r m i ş t i . «Kararları sana bırakıyorum, d o s t u m . Bunun ne
ö n e m i var? A r t ı k bir şeyin ö n e m i kalmadı. Neh?»
Yabu sonunda h a r e k e t e g e ç e b i l e c e ğ i için s e v i n m i ş t i . Fakat
Nağa'nın da birlikte geleceğini d ü ş ü n e m e m i ş t i hiç. Neyse bunun
ö n e m i y o k t u . H e m genci Yokohama'ya g ö t ü r m e k akıllılık o l u r d u .
Y a b u , A n j i n S a n ' ı s e y r e d i y o r d u . A d a m a y a k l a r ı n ı h a f i f ç e ayır­
mış, d i m d i k duruyor ve dalgaların etkisiyle hafif hafif sallanı­
y o r d u . Uzun boylu e r k e k t e k e n d i n d e n e m i n ve küstah bir hal
vardı. Karadakinden ne kadar farklıydı ş i m d i . Yabu da dikkat­
le onu gözetleyip taklit etmeye ve öyle durmaya başladı.
E v d e n a y r ı l m a d a n k a n s ı n a , « Y u r i k o San,» d i y e f ı s ı l d a m ı ş t ı .
«Denizlere e g e m e n o l m a k i s t i y o r u m . Lord amiral olmak istiyo­
r u m . Kvvanto'nun b ü t ü n g e l i r i n i O m i ' n i n planına harcayacağım.
Bu barbarı vatanına yollayıp başka gemiler aldıracağım. O m i de
onunla gidecek. Neh?»
K a r ı s ı d a m u t l u l u k l a c e v a p v e r m i ş t i . «Evet. O m i ' y e g ü v e n e ­
biliriz.»

Erasmus, Blackthorne'un o güne dek gördüğü en güzel li­

mana d e m i r l e d i . Giriş çok dar olduğu için burası dalga da almı­
yordu.
. Yedo'dan oraya gelene kadar bir olay ç ı k m a m ı ş t ı , ama epey
yorulmuşlardı. Blackthorne'un gözleri uykusuzluktan kanlanmış-
t ı . Tam m ü r e t t e b a t a i ş l e r i n i b ı r a k a b i l e c e k l e r i n i s ö y l e y e c e ğ i sı­
rada Uraga yanına g e l e r e k adamların arasında Hıristiyan bulu­
nup bulunmadığını anlamalarını istedi.
«Neden şimdi, Uraga San? Bu, yarına kadar bekleyemez
mi?»
«Hayır, e f e n d i m . Ö z ü r d i l e r i m . » U r a g a t o p l a n m ı ş s a m u r a y -
ların ö n ü n d e d u r m u ş , ona bakıyordu. Hollandalılar da kıç g ü v e r t e
k ü p e ş t e s i n e d a y a n m ı ş b e k l e m e k t e y d i l e r . «Bu i ş u z u n s ü r m e z .
Neh?»
 — 391 —

«Hepsi güvertede mi?»

«Evet e f e n d i m . »
B i a c k t h o m e k ü p e ş t e y e y a k l a ş a r a k J a p o n c a b a ğ ı r d ı . «İçiniz­
d e H ı r i s t i y a n v a r mı?» K i m s e d e n s e s ç ı k m a d ı . « H ı r i s t i y a n o l a n ­
ların buraya g e l m e s i n i e m r e d i y o r u m . » K i m s e kımıldamayınca
U r a g a ' y a d ö n d ü . « O n g ü v e r t e n ö b e t ç i s i d i k v e k a l a n l a r ı say.»
« İ z n i n i z l e , A n j i n San.» U r a g a k i m o n o s u n u n i ç i n d e n Y e d o ' -
dan satın aldığı boyalı bir ikona ç ı k a r d ı . Bunu y ü z ü s t ü g ü v e r t e y e
atarak üstüne bastı. B i a c k t h o m e da, personel de bu h a r e k e t t e n
r a h a t s ı z o l m u ş l a r d ı . S a d e c e Jan R o p e r a l d ı r m a d ı . U r a g a , «Lüt­
fen b ü t ü n adamlarınızdan aynı şeyi y a p m a s ı n ı isteyin,» d i y e mı­
rıldandı.
«Neden?»
« H ı r i s t i y a n l a r ! i y i b i l i r i m , e f e n d i m . Rica e d e r i m , b ü t ü n a d a m ­
ların bu g e c e bunu yapmaları önemli.»
B i a c k t h o m e i s t e m e y e i s t e m e y e razı o l d u . «Pekâlâ.» M ü r e t -
t a b a t a d ö n d ü . « İ s t e d i ğ i m ü z e r e h e p i n i z i n a y n ı ş e y i y a p m a n ı z uy­
gun görüldü.»
Samuraylar aralarında s ö y l e n i y o r l a r d ı . Biri sesini y ü k s e l t t i .
«Biz H ı r i s t i y a n o l m a d ı ğ ı m ı z ı s ö y l e d i k . N e h ? B a r b a r b i r t a n r ı n ı n
r e s m i n i n üstünde t e p i n m e k neyi kanıtlar?»
«Hıristiyanlar efendimizin düşmanı ve tehlikelidirler. Bunu
yapmamız, efendimizin güvenliği bakımından gerekli.»
Samuraylar teker teker denileni yaptılar. B i a c k t h o m e tik­
s i n e r e k bu işi s e y r e d i y o r d u . . .
V a n N e k k e n d i ş e l i e n d i ş e l i m ı r ı l d a n d ı . «Hiç d o ğ r u d e ğ i l . »
V i n c k kıç g ü v e r t e y e b a k t ı . « T a n r ı n ı n b e l a s ı n a m u s s u z l a r !
Hiç d ü ş ü n m e d e n gırtlağımızı k e s e b i l i r l e r . Onlara güvenebilece­
ğinden e m i n m i s i n , kılavuz kaptan?»
«Evet.»
Ginsel atıldı. «Hiçbir Katolik bunu yapmaz değil m i , Johann?
O , U r a g a S a m a d e n i l e n a d a m akıllı.»
Bu sıkıcı ve uzun bir i ş t i . B l a c k t h o r n e ' u n gözleri karaya git­
t i . Karaya çıkmak ve Toranaga'nın kendisine v e r d i ğ i topraklara
bakmak i s t i y o r d u . Toranaga'nın ona v e r d i ğ i topraklara Yokoha­
ma da dahildi. Aman Tanrım, diye düşündü. Dünyanın en büyük
limanlarından birinin sahibiyim.
 — 392 —

O s ı r a d a b i r d e n b i r s a m u r a y i k o n a n ı n y a n ı n d a n g e ç t i . Kılı­
c ı n ! ç ı k a r a r a k B l a c k t h o r n e ' a s a l d ı r d ı . İ r k i l e n b i r d ü z i n e k a d a r sa­
m u r a y c e s a r e t l e o n u n Önüne a t ı l d ı l a r v e B i a c k t h o m e d a t a b a n ­
casının emniyetini açarak döndü. Samuray birden durup hiddet­
le ulur gibi bir ses çıkararak Uraga'ya saldırdı. Fakat Uraga onun
elinden kurtulmayı başarabildi. Adam diğer samuraylarla bir an
deli gibi çarpıştıktan sonra kendisini yandan denize atıverdi.
Yüzebilen d ö r t s a m u r a y uzun kılıçlarını y e r e attılar. Kısa
kılıçları ağızlarına alarak o n u n p e ş i n d e n denize daldılar. Hollan­
d a l ı l a r v e d i ğ e r l e r i k ü p e ş t e y e d a y a n m ı ş o n l a r ı s e y r e d i y o r d u . Kı­
sa s ü r e s o n r a d ö r t baş s u y u n yüzüne ç ı k t ı . Aralarında boğazına
b ı ç a k s a p l a n m ı ş bîr c e s e t v a r d ı .
İ ç l e r i n d e n b i r i , «Özür d i l e r i z , A n j i n San!» d i y e b a ğ ı r d ı . «Ken­
di bıçağıyla öldürdük.»
H e r k e s g ü v e r t e y e d ö n ü n c e , B i a c k t h o m e e l i n d e k i silahla iko­
nayı i ş a r e t e t t i . «Bütün samuraylar... tekrar!» A d a m l a r ı itiraz
e t m e d e n d e n i l e n i y a p t ı l a r . A r a l a r ı n d a b a ş k a K a t o l i k o l m a d ı ğ ı an­
laşılıyordu. Uraga'nın ısrarı üzerine onu a r m a ğ a n l a n d ı r m a k için
k e n d i p e r s o n e l i n i d e a y n ı s ı n a m a y a t â b i t u t m a s ı g e r e k t i ğ i n i an­
ladı. Hollandalılar itiraza kalktılar.
B i a c k t h o m e , «Haydi!» diye gürledi. « Ç a b u k o l u n . Y o k s a ar­
kanıza t e k m e m i y e r s i n i z ! »
Van N e k k s ö y l e n d i . «Bunu s ö y l e m e n e gerek yok, kılavuz.
Biz p i s d i n s i z m a y m u n l a r d e ğ i l i z . »
«Onlar dinsiz, pis m a y m u n d e ğ i l , samuraydır!»
Hollandalılar ona bakakaldılar. Korkunun kamçıladığı hiddet
b e n l i k l e r i n i s a r m ı ş t ı . C i n s e l bağırdı. «Samuraylar dinsiz alçak­
lardır. Pieterzoon'u onlar öldürdüler!»
«Evet, f a k a t b u s a m u r a y l a r o l m a z s a v a t a n ı n ı z a d ö n e m e z s i ­
niz.»
B ü t ü n J a p o n l a r d u r u m u s e y r e d i y o r l a r d ı ; B l a c k t h o r n e ' u ko­
r u m a k ister gibi yaklaşmışlardı. Van Nekk arkadaşlarını yatış­
tırmaya çalıştı, «Tartışmayı bırakın. Hepimiz yorgun ve sinirli­
yiz. Kılavuz ne yaptığını b i l i y o r . Kendisi l i d e r i m i z . A r t ı k süva­
rimiz de o.»
Jan R o p e r , «Öyle,» d i y e h o m u r d a n d ı . «Fakat b i z e k a r ş ı o n ­
ların tarafını t u t m a y a hakkı yok! Onlar gibi g i y i n i p kılıç taktı-
 — 393 —

ğt ve dillerini konuşabildiği için bize e m r e d e m e z . Kendisi kralı­

mız d e ğ i l . Hepimiz yasalara bağlıyız. Kendisi İngiliz ve kural­
lara uyacağına dair de y e m i n e t t i y d i . Ö y l e değil m i , kılavuz?»
B i a c k t h o m e başını salladı. «Bizim sularımızda bizim yasa­
larımız geçer. Ç o k l u k bizdeyse idare de bizdedir. A m a ş i m d i du­
r u m ö y l e d e ğ i l . O n u n i ç i n h e m e n s i z e s ö y l e d i ğ i m i yapın.»
Adamlar söylenerek itaat ettiler.
«Sonk, r o m b u l a b i l d i n mi?»
«Bir d a m l a b i l e y o k ! »
«Köyden- buraya sake yoliatacağım.» Sonra Portekizce ekle­
d i . «Uraga San, sen b e n i m l e sahile g e l e c e k s i n . Bir muhafız al
yanına.» E l i y l e d e n i z e d a l a n d ö r t s a m u r a y ı i ş a r e t e t t i . «Siz d e
komutansınız artık. Anlaşıldı mı? Her birinizin e m r i n d e elli adam
olacak.»
«Haî, A n j i n San.»
İ ç l e r i n d e n yanağı y a r a l ı , uzun b o y l u , s a k i n halli b i r i n e adını
sordu.
«Nawa Chisato, lordum.»
«Bugün bütün g e m i ben dönene kadar senin emrinde.»
B i a c k t h o m e iskeleye g i t t i . Bir kayık aşağıya i n d i r i l m i ş t i .
Van N e k k e n d i ş e y l e , « N e r e y e g i d i y o r s u n , kılavuz?» d i y e s o r d u .
«Karaya çıkacağım.»
«iyi, hepimiz geliyoruz.»
A d a m l a r b i r b i r l e r i n i i t e r e k i s k e l e y e koşacak oldular. Biack­
t h o m e , «Yalnız g i d e c e ğ i m , » d e d i .
V a n N e k k b a ğ ı r d ı . «Tanrı a ş k ı n a , biz n e o l a c a ğ ı z ? Bizi b ı ­
r a k m a , k ı l a v u z . Biz...»
« B e k l e y i n ! Size i ç k i v e y i y e c e k g ö n d e r e c e ğ i m . »
Jan Roper sıkıntılı sıkıntılı s ö y l e n e r e k onun peşîsıra yürü­
dü. «Seninle g e l e c e ğ i m . Limana g i r d i ğ i m i z için s e r b e s t sayılı­
rız. H e m b e n d e s i l a h i s t i y o r u m . »
B i a c k t h o m e adama d o ğ r u d ö n ü n c e , belki on iki kılıç kının­
d a n s ı y r ı l d ı . S a m u r a y l a r Jan R o p e r ' i ö l d ü r m e y e h a z ı r l a n ı y o r l a r d ı .
«Bîr k e l i m e daha s ö y l e r s e n k e n d i n i ö l m ü ş bil.» U z u n b o y l u , za­
yıf t ü c c a r k ı z a r a r a k y e r i n d e k a l d ı . «Bu s a m u r a y l a r ı n y a n ı n d a d i ­
lini t u t m a y a bak. Başka ş e y l e r i bırak, sadece t e r b i y e s i z l i ğ i n y ü ­
zünden ben engel olamadan biri başını alıverir. Hepsi de alın-
 — 394 —

g a n d i r v e s e n i n y a n ı n d a b e n d e a l ı n g a n o l m a y a b a ş l a d ı m . Ge­
r e k t i ğ i zaman sizlere silah v e r i l e c e k t i r . A n l a ş ı l d ı mı?»
Jan Roper s o m u r t a r a k başını salladı ve g e r i l e d i . Samuray-
i a r hâlâ k ı l ı ç l a r ı e l l e r i n d e b e k l i y o r l a r d ı . F a k a t B l a c k t h o r n e o n ­
l a r ı y a t ı ş t ı r ı p p e r s o n e l i n e e l s ü r m e m e l e r i n i s ö y l e d i . «Ben b i r a z
sonra döneceğim.» İskeleden inip kayığa b i n d i . Draga ve başka
bir samuray peşindeydi.
Blackthorne gemiden uzaklaşınca Uraga'ya teşekkür e t t i .
Sonra kayığın kıçına y e r l e ş e r e k rahatça o t u r d u . Çok y o r u l m u ş ­
t u . K e n d i s i n i z o r l a y a r a k g ö z l e r i n i a ç ı p b a k ı n c a k ü p e ş t e y e da­
yanmış ona bakmakta olan Van Nekk ve diğerlerini gördü. On­
ları g e m i y e aldığına p i ş m a n d ı , ama başka çaresi olmadığını da
biliyordu. Onlar olmasa yolculuk tehlikeli geçebilirdi.
B l a c k t h o r n e d i ğ e r s a m u r a y ı n d a a n l a m a s ı i ç i n U r a g a ' y l a Ja­
ponca konuşmaya başladı. «O haini yakaladığın için t e ş e k k ü r
ederim.»
«Rica e d e r i m , g ö r e v i m d i . L ü t f e n t e ş e k k ü r e t m e y i n . »
«Evet b u s e n i n g ö r e v i n d i . F a k a t a r t ı k a l d ı ğ ı n p a r a y ı a r t ı r ı ­
y o r u m . Bundan böyle y i r m i değil yüz k o k u alacaksın.»
Uraga kızararak t e ş e k k ü r e t t i .

Gözlerini kapatarak bir gece önce olanları d ü ş ü n m e y e baş­

ladı. Gece güzel g e ç m i ş t i . Fujiko, Kiku'yu davet e t m i ş , sonra
Domuz Saatinde de M a r i k o g e l m i ş t i . Eğlenip gülmüşler ve sake
i ç m i ş l e r d i . A m a sonra M a r i k o bu tatlı havayı b o z u v e r m i ş t i . . .
« Ç o k ü z g ü n ü m , a m a b ü y ü k t e h l i k e d e s i n i z , A n j i n San.» Ka­
dın G y o k o ' n u n anlattıklarını a k t a r d ı . Uraga'ya da asla g ü v e n m e ­
m e s i n i s ö y l e d i . K i k u da, Fujiko da çok e n d i ş e l e n d i l e r .
Erkek, «Lütfen üzülmeyin,» dedi. «O adama dikkat edece­
ğimden emin olabilirsiniz.»
Daha sonra K i k u , Lord Toranaga'yı e ğ l e n d i r m e y e g i t t i . M a ­
r i k o b u kez d e , «Bu g e c e ' s a y a n o r a ' d e m e m g e r e k i y o r , » d i y e ­
rek adamın huzurunu kaçırdı. «Şafakla yola ç ı k ı y o r u m , A n j i n
San.»
«Buna gerek yok ki. A r t ı k her şey d e ğ i ş e b i l i r . Yarın Tora-
 — 395 —

naga'yı g ö r e c e ğ i m . O n d a n g i t m e iznini a l d ı m . O n u n için s e n i

Osaka'ya g ö t ü r e b i l i r i m . Bir sahil g e m i s i b u l a b i l i r i m . Nagasaki'-
de...»
« H a y ı r , A n j i n S a n , n e yazık kî, e m r e d i l e n ş e k i l d e g i t m e m
gerekiyor.»
Adamın bütün ısrarları boşuna oldu.
Fujiko'nun sessiz sedasız kendilerini s e y r e t t i ğ i n i n farkın­
d a y d ı . M a r i k o g i d e c e ğ i i ç i n k a l b i s ı z l ı y o r d u â d e t a . S o n u n d a Fu-
j i k o ' y a b a k t ı . K a d ı n b i r d a k i k a i z i n i s t e y e r e k o d a d a n ç ı k ı p ka­
pıyı da k a p a t t ı . Böylece yalnız kaldılar. F u jik o'nun g e r i döne­
m e y e c e ğ i n i , k ı s a b i r s ü r e g ü v e n d e o l d u k l a r ı n ı b i l i y o r l a r d ı . Se­
v i ş m e l e r i hırsla ve telaşlı o l d u . Sonra sesler duyuldu. Kendile­
rini güçlükle topladıkları sırada Fujiko yan kapıdan içeriye sü­
z ü l d ü . A z s o n r a d a ö b ü r Y a b u g i r d i i ç e r i y e . A d a m h e m e n v e giz­
lice oradan uzaklaşmaları için Toranaga'nm emrini yerine getir­
m i ş t i . «Yokohama'ya gideceğiz. Sonra Osaka'da kısa bir s ü r e
k a l a c a ğ ı z . O r a d a n N a g a s a k i ' y e g e ç e c e ğ i z v e y i n e Osaka'ya d ö ­
neceğiz. Adamlarınızın hemen g e m i y e gelmesi için emir verin.»
Blackthorne bu haber karşısında çok heyecanlandı. «Evet
Y a b u S a n . F a k a t M a r i k o S a n . . . M a r i k o S a n d a Osaka'ya g i d i y o r ,
Nen? Bizimle daha çabuk gider ve g ü v e n d e olur. Neh?»
«Özür d i l e r i m ama b i z i m gibi o da b u y r u k a l m ı ş . M a r i k o
San, lütfen durumu kendisine anlatın. Acele etmesini söyleyin.»
Blackthorne, Mariko veya Fujiko'yla başbaşa kalarak konuş­
ma olanağını da bulamadı. Sadece Yabu'nun önünde onlarla cid­
di ciddi v e d a l a ş t ı . Fakat nasıl olsa, Osaka'da b u l u ş a c a k l a r d ı .
M a r i k o usulca, «Çok kısa süre sonra,» d e m i ş t i .
Blackthorne geceyi düşünmekten vazgeçerek samuraylara
b a k t ı . G y o k o ' n u n M a r i k o ' y a s ö y l e d i k l e r i n i a n ı m s a d ı . Uraga'ya
g ü v e n m e m e s i konusunda uyarılmıştı. A m a Gyoko o genç adam
hakkında yanılmıştı. Acaba başka hangi konularda yanılmıştı
kadın?

*'*
 ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

47

O u z u n y o l c u l u k t a n , s o n r a y i n e O s a k a Iimanına- girdiler.
B l a c k t h o r n e ilk kez o l d u ğ u gibi bu b ü y ü k k e n t i n kendisini ez-
düğini h i s s e t t i . T c i f u r t s a h i l l e r e b i r a z z a r a r v e r m i ş t i , a m a y i n e
de bu dev kentte pek değişiklik yoktu.
Vinck o n u n yanında başta durarak, «Aman Tanrım!» diye
m ı r ı l d a n d ı . «Bir k e n t i n b u k a d a r b ü y ü k o l m a s ı n ı a k ı l a l m ı y o r .
A m s t e r d a m b u n u n y a n ı n d a s i n e k p i s l i ğ i g i b i kalır.»
Blackthorne, Yokohama'dan sadece Vinck'i getirmiş ve Eras-
mus'u güvenle limana bağlayıp Naga'nın emrine bıraktıktan son­
ra diğerlerini de Yedo'ya geri göndermişti. Dana o g e c e araların­
d a b i r k a v g a ç ı k m ı ş t ı . G e m i d e k i g ü m ü ş para^ B i a c k t h o r n e ' a d e ğ i l
şirkete aitti. Onun için de hepsinin malıydı. Para sayılınca b i n g ü ­
m ü ş ü n e k s i k o l d u ğ u anlaşılmıştı. O n d a n sonra: da Van N e k k ve
o n u destekleyen J a n Roper, Blackthorne'un yeni a d a m a l m a k için
f a z l a p a r a ' i s t e d i ğ i n i ileri s ü r m ü ş l e r d i . S o n u n d a ^ B l a c k t h o r n e p a r a ­
mın o n d a birimi o n l a r ı n a r a s ı n d a b ö l ü ş t ü r m ü ş v e h e p s i n i d e Y e d o '
ya yollamıştı.
Vinck dışında hiçbiri gemide kalmayı istememişti. Van Nekk,
«Neden o n u alıyorsun?» diye s o r m u ş t u .
« Ç ü n k ü o b i r d e n i z c i v e b e n i m d e y a r d ı m a i h t i y a c ı m var.»
Blackthorne onlardan kurtulduktan sonra Vinck'i eğitme­
ye başlamıştı. Yıllarca Blackthorne'un yönettiği gemilerde ça­
lışan V i n c k o n a ç o k g ü v e n m e k t e y d i . «Kılavuz, senin hatırın için
h e r g ü n yıkanırım,» d e m i ş t i . «Fakat o Allanın belası geceliği
g i y m e k t e n s e s ü r ü n m e y e razıyım.»
O g ü n d a h a s o n r a V i n c k ü s t ü n d e e s k i f a k a t temiz bir g ö m ­
lek, belimde h a n ç e r i n i t a k t ı ğ ı kalın k e m e r ve g ö ğ s ü n d e de bir
 — 387 —

Tabancayla y a r ı ç ı p l a k s u y u n . d e r i n l i ğ i n i ö l ç ü y o r d u .
«Şatoya g i t m e m i z e gerek yok, değil mi. kılavuz?»
«Hayır.»
«Aman... Oradan uzak kalmayı yeğlerim.»
B l a c k t h o r n e , « G ü n a y d ı n , » d i y e r e k başa- giden Yabu'nure
a r k a s ı n d a n 'baktı. V i n c k sesini a l ç a l t t ı . «Bu n a m u s s u z u g e b e r t ­
mek isterim doğrusu.» .
«Ben de Pieterzoon'u u n u t m u ş değilim.»
«Şimdi ne yapacağız?»
«Demir a t ı p b e k l e y e c e ğ i z . Y a b u ' n u n , k a r a d a b i r k a ç g ü n işi
var. B i z d e b e k l e y e c e ğ i z . T o r a m a g a i k a r a y a ç ı k m a m ı z i ç i n i z i n
k â ğ ı t l a r ı g ö n d e r e c e ğ i n i s ö y l e d i , a m a biz y i n e d e g e m i d e k a l a ­
cağız.»
Y a b u , V i n c k ' l n k u r ş u n l u ipi s a l l a n d ı r m a s ı n ı bir s ü r e s e y r e t ­
tikten s o n r a B l a c k t h o r n e ' u n yanına geldi. «Anjin San, isterseniz
bu tekneyi a l a r a k Nagasaki'ye gidebilirsiniz.»
. B l a c k t h o r n e bu y e m i y u t m a d ı . «Nasıl isterseniz.»
Yabu güldü. «Sizden hoşlanıyorum, A n j i n San. Fakat ne
y a z ı k k i , y a k ı n d a t e k başınıza' ö l e c e k s i n i z . N a g a s a k i sizin: i ç i n
çok kötü.»
«Osaka da k ö t ü . Her yer kötü.»
Yabu yine g ü l ü m s e d i . «Karma.» B l a c k t h o r n e da bu s ö z ü
pek b e ğ e n m i ş gibi davrandı.
Yol b o y u n c a h e p b u s ö z l e r t e k r a r l a n m ı ş t ı . B l a c k t h o r n e , Ya­
b u h a k k ı n d a p e k ç o k ş e y ö ğ r e n m i ş t i . A d a m d a n e s k i s i n d e n da^-
h a f a z l a n e f r e t e d i y o r , o n a h i ç g ü v e n e m i y o r a m a öte: y a n d a n
do o n a daha çok saygı duyuyordu. Karma'lanran birbiriyle i l g i ­
li olduğunu anlamıştı.
U r a g a d a , « Y a b u S a n h a k l ı , A n j i n San,» d e m i ş t i . « N a g a s o -
k i ' d e sizi a n c a k o k o r u y a b i l i r . B e n k o r u y a m a m . »
«Dayın L o r d H a r i m a y ü z ü n d e n mi?»
«Evet. B e n d e H ı r i s t i y a n d ı m v e b u dini r e d d e t t i m . Onun
i ç i n d a y ı m k ı z m ı ş t ı r . H o ş k e n d i s i d e ö y l e b i r H ı r i s t i y a n işte.»
«Ne d e m e k istiyorsun?»
« N a g a s a k i o n a aittir. N a g a s a k i , K y u s h u ' d a b ü y ü k bir li­
m a n d ı r . F a k a t e n iyi l i m a n d e ğ i l . D a y ı m b u n u b i l d i ğ i i ç i n t i c a ­
retten yararlanmak amacıyla, Hıristiyan oldu. Bütün uyrukları-
 — 398 —

na da Hıristiyan olmalarım buyurdu. Beni de Cizvit okuluna

g ö n d e r d i . Rahiplere iltifat eder, a m a bunu salt çıkart için yapı­
y o r . K a l b i s a d e c e J a p o n dur.»
« R a h i p l e r b u t ü r H ı r i s t i y a n l a r ı n f a r k ı n a v a r d ı l a r mı?»
«BiImıiyorum. O n l a r bize bir ş e y s ö y l e m e z l e r . Sır t u t m a y a
alışmışlardır. Sırları ö ğ r e n i r ve gizlerler. K i m s e y e de açıkla­
mazlar. Bu b a k ı m d a n Japonları andırıyorlar.»
« E n i y i s i s e n O s a k a ' d a k a l , U r a g a San.»
«Beni a f f e d i n e f e n d i m . Sizin e m r i n i z d e y i m v e N a g a s a k i ' y e
giderseniz ben de sizi izlemek zorundayım.»

B l a c k t h o r n e , Uraga'nın bilgisinden ç o k y a r a r l a n m a y a baş­

lamıştı. Buna karşılık g e n c e gemiyi y ö n e t m e s i n i öğretiyordu.
A y r ı c a Yabu'yla o n a topları nasıl kullanacaklarını d a g ö s t e r m i ş ­
ti.
B u r u n d a k i g ö z c ü n ü n bağırdığını d u y a r a k kendisine geldi.
J a p o n k a p t a n ileride yirmi kürekçinin o t u r d u ğ u zarif bir
tekneyi işaret ediyordu. Sancak tarafından yaklaşan teknede
Jshido'nun forsu vardı.
Blackthorne gemide herkesin telaşlandığını hissetti. «Ge­
l e n kim?»
Kaptan, «Henüz göremiyorum,» diye c e v a p verdi. «Özür
dilerim.»
T e k n e y a k l a ş ı n c a B l a c k t h o r n e kıçdaki t e n t e n i n altında; o t u ­
r a n , t ö r e n kılığı g i y m i ş y a ş l ı c a a d a m ı f a r k e t t i . Kılıç t a k m a m ı ş -
tı ve etrafında da İshido'nun gri kimonoları vardı,

Y a b u d o geleni a d a m d a n r a h a t s ı z o l m u ş t u . R e s m i z i y a r e t ç i
b u r u n d a k i en y ü k s e k yastığa yerleşip hal hatır s o r d u k t a n son­
r a , « M e c l i s İ m p a r a t o r u m u z adına sizi m e m n u n l u k l a ' karşılıyor,
K a s i g i Y a b u , » d e d i . N a i p l e r i n p r o t o k o l i ş l e r i n d e k a r ş ı l ı ğ ı n ı yal­
pan ufak tefek a d a m aslında yedinci derecede bir prensti ve
a d ı da Ogoki Takamoto'ydu. Görevi İmparatorla naipler arasın­
d a haber getirip g ö t ü r m e k t i . Yüzyıllardır J a p o n İ m p a r a t o r ai­
lesinin yaptığı gibi o da dişlerini siyaha boyamıştı.
«Teşekkür e d e r i m Prens Ogakî. Burada Lord Toranaga
a d ı n a bulunmak onurdur.» Yabu kendisine verilen ö n e m d e n do­
layı çok etkilenmişti.
 — 399r-

O g o k i k u r u bir sesle, « B u n d a n e m i n i m . A y r ı c a buraya k e n ­

di hesabınıza dö geldiniz, neh?» dedi.
«Tabii. L o r d T o r a n a g a n e z a m a n geliyor? Özür dilerim
Taî U m y ü z ü n d e n b e ş g ü n g e c i k t i m . O n u n i ç i n d e h i ç b i r h a b e r
alamadım.»
«Ah, e v e t t c i furt. Ne yazık ki, e f e n d i m i z henüz O d a w o r a ' y a
bile g e l m e d i . Devamlı g e c i k m e l e r o l d u . Galiba rahatsızlanmış.
Üzücü bir d u r u m , neh?»
Y a b u , T o r a n a g a ' n ı n s ı r r ı n ı b i l d i ğ i n e s e v i n e r e k s o r d u . «Oh,,
ciddi bir şey olmadığını umarım?»
«Yok, ö n e m l i ' d e ğ i l . L o r d İshido'munı a n l a d ı ğ ı n a ! g ö r e e f e n ­
diniz yarın Odavuara'ya e r i ş e c e k mis. Efendinizin: gelişi için h e r
t ü r l ü h a z ı r l ı k d a yapıldı.»
Yabu, «Bu hazırlıkları gözden' g e ç i r m e m e M e c l i s bir şey
d e m e z , n e h ? » d i y e s o r d u . «Bu t ö r e n i n M e c l i s i n o n u r u n a l a y ı k
olması gerek. Neh?»
«Hazırlanan t ö r e n Gökyüzünün O ğ l u İmparatorumuza bile
layık. B u k e z e f e n d i n i z i ç a ğ ı r a n d o o z a t e n . »
Y a b u ' n u n bütün; neşesi k a ç t ı . «Yani İ m p a r a t o r u m u z d a o r a ­
da mı olacak?»
« İ m p a r a t o r u m u z , naiplerim yalvarmalarını kabul ederek
M e c l i s d e hazır b u l u n a c a ğ ı n a söz verdi. B u a r a d a b ü t ü n b ü y ü k
cSaimyo'lar v e t a b i i L o r d T o r a n a g a d a o n u n ö n ü n d e e ğ i l e c e k l e r .
İ m p a r a t o r u m u z u n b a ş d a n ı ş m a n l a r ı n a böyle bir tören' için u ğ u r ­
l u bir g ü n s o r u l d u . B u ayın y i r m i ikisine k a r a r verildi.»
Y a b u , a p t a l l a ş m ı ş t ı . «Yani... O n d o k u z g ü m s o n r a m ı ? »
«Evet.» O g a k i k ü ç ü k b i r r u l o ç ı k a r d ı . « İ ş t e sizim törem d a ­
v e t i y e n i z d e b u r a d a , L o r d K a s i g i Yabu.»
Yabu om altı yapraklı krizantem' biçimindeki İmparatorluk
m ü h r ü n ü g ö r ü n c e ürktü. Hiç kimse, h a t t a Toronaga; bile b ö y l e
bir daveti reddedemezdi. Bütün topraklar İmparatorun sayıldı­
ğı i ç i n b ö y l e bir d a v e t i r e d d e t m e k açıkça isyan sayılırdı. O k i m ­
senin b ü t ü n topraklarına el konur ve İmparatorun adına naip­
ler h e m e n o n u n s e p p u k u y a p m a s ı n ı b u y u r u r l a r d ı . B ö y l e b i r d a ­
v e t k e s i n d i v e b u n a u y m a k da' ş a r t t ı .
Yabu kendisini t o p l a m a k için elinden geleni yapıyordu.
O g a k i i l g i y l e , « H a s t a mısınız?» d i y e s o r d u .
 — 400 —

Yabu kekeledi. «Şey... Ş e y b ö y l e bir ş e r e f i asla u m m a m ı ş ­

tım.»
«Haklısınız. G e n e r a l İshido, k a ç ı n ı l m a z a k ı b e t e b o y u n e ğ ­
mek için Lord Toranaga'nın Osaka'ya gelmeyi kabul ettiğini
Lord Zatoki'den duyar duymaz hemen İmparatorumuzun huzu­
runa çıktı. Gökyüzünün Oğlundan bu olayı varlıklarıyla onur­
landırmalarını diledi. Lütfen kısa süre içinde daveti kabul etti­
ğinizi' bildiren cevabınızı bana veriniz.»
Yabu neredeyse bayılacaktı. «Bunu h e m e n yapabilir mi­
yim?»
«Naiplerin bundan çok m e m n u n kalacaklarından eminim.»
Y a b u g ü ç b e l a yazı takımını istetti. Beyninde 'On d o k u z g ü n '
durmadan yankılanıyordu. Toranaga da ancak on dokuz gün
daha gecikebilirdi. Ondan sonra Osaka'da olması gerekecek­
t i . «Bu kısa z a m a n içinde N a g a s a k i ' y e g i d i p d ö n e b i l i r i m . Fa­
k a t kora gemiye saldıramam. Harima, Kiyama ve Onoshi'yie
H ı r i s t i y a n r a h i p l e r e b a s k ı d a b u l u n a m a m . Kızıl G ö k y ü z ü d e uy­
g u l a n a m a z . Toranagaı'nın bu planı bir h a y a l o l d u . . . T o r a n a g a
başarısızlığa uğradı. Bunun olacağını bilmeliydim. Ya Torana-
ga'ya güvenip planladığımız gibi Anjin San'a yardım e d e c e k ve
k a r a gemiyi daha ö n c e ele g e ç i r e c e ğ i m ya da İshido'ya gidip
b i l d i ğ i m her şeyi a n l a t a c a k v e h a y a t ı m l a İzu'yu k u r t a r m a y a çar
lışacağim. Hangisini yapmalıyım?»
O s ı r a d a O g a k i ' n i n , «Yarın L a d y O c h i b a ' n ı n d o ğ u m g ü n ü
dolayısıyla L o r d İshido sizi resmi bir t ö r e n e d a v e t ediyor,» d e ­
diğini d u y d u .

Yolculuktan pek y o r u l m u ş olan M a r i k o San ö n c e Kîri'yi,

sonra Lady Sazuko'yu kucakladı. Bebeği sevdi ve yine Kiri'ye
sarıldı. Hizmetçiler çay ve sake getirdiler.
S o n u n d a , Kiri el ç ı r p a r a k hizmetçilerini savdı. H e y e c a n ve
m u t l u l u k t a n bitkin d ü ş t ü ğ ü için ipek yastığına: ç ö k t ü . Kadın a n ­
cak üç fincan şokeden sonra kendisini toplayabildi.
«Oh, biraz k e n d i m e g e l d i m . Ah M a r i k o C h a n , d e m e k bura­
dasın?»
 «Evet, i ş t e k a r ş ı n ı z d a y ı m , K i r i San.»
Kiri ellerini k o c a m a n g ö b e ğ i n i n ü s t ü n d e k a v u ş t u r d u . «Oh
M a r i k o San, O s o k o ş a t o s u n u n dışından gelen d o s t bir yüz gör­
mek ne kadar zevkli»
S a z u k o d a M a r t k o ' y a s o k u l d u . «Evet, ö y l e . N e z a m a n d ı ­
şarıya çıkacak o l s a k gri kimonoiular karınca gibi başımıza ü ş ü ­
şüyorlar. Hiçbirimize M e c l i s t e n izin a l m a d ı k ç a d ı ş a r ı y a çıkıp
dolaşma hakkı tanınmıyor. Meclis de hiç toplanmıyor. Dok­
tor yolculuk edecek halde olmadığımı söylüyor. Oysa ben de,
b e b e k d e ç o k İyiyiz.»
Kiri o n u n s ö z ü n ü k e s t i . « Ö n c e e f e n d i m i z i n nasıl o l d u ğ u n u
söyle.»
M a r i k o , T o r a n a g a ' n ı n e m r e t t i ğ i şekilde c e v a p verdi. «Kara­
rını v e r d i . » G e r ç e ğ i a ç ı k l a y a m a d ı ğ ı i ç i n ü z g ü n d ü .
Kiri içini ç e k t i . « K a r m c k s r m a ' d ı r neh?»
Lady Sazuki, «Öyleyse... u m u t y o k demek?» diye mırıldan­
dı.
Kiri o n u n elini o k ş a d ı . «Kormo'ya ve L o r d Toranaga'nın
d ü n y a n ı n e n b ü y ü k , e n akıllı insanı o l d u ğ u n a i n a n , ç o c u ğ u m .
Bu k a d a r ı yeter. Gerisi hayaldir. M a r i k o C h o n bize verilecek
h a b e r i n v a r mı?»
« O h , a f f e d e r s i n i z . » M a r i k o k o l u n u n i ç i n d e n sarılı ü ç p a r ş ö ­
m e n çıkardı. «İkisi sizin Kiri C h o n ...Biri e f e n d i m i z d e n , d i ğ e r i
Hiro Matsu'dan. Bu da senin Sazuko, Efendimiz seni özlediğini
v e s o n o ğ l u n u g ö r m e y i a r z u e t t i ğ i n i s ö y l e m e m i d e istedi.»
Yanaklarından: yaşlar süzülen on yedi yaşındaki kadın par­
şömeni alarak özür dileyip o d a d a n kaçtı.
Kiri mektupları a ç m a d ı . « İ m p a r a t o r u m u z u n geleceğini de
biliyor musun?»
«Evet. O n d o k u z g ü n u z u n b i r z a m a n d e ğ i l , K i r i C h a n . »
«Ama bu süre içinde Yedo'ya gidilip dönülebilir. İnsan bir
savaşa girebilir, bir İ m p a r a t o r l u ğ u kaybedebilir.» Kiri h a f i f ç e g ü ­
lümsedi. «Ama istediği kadar yemek yiyemez. Neyse önümüz­
deki yirmi g ü n perhiz yapacak değilim. En eşsiz yiyecekler
ve...» B î r d e n d u r d u . « A h , b e n i b a ğ ı ş l a . B ö y l e g e v e z e l i k e d i y o -

Şogun — F : 26
 — 402 —

m m . Oysa s e n 'banyo yapıp ü s t ü n ü bile değiştirmedin. Bizim

evimizde mi kalacaksın?»
«Evet. L o r d İ s h i d o ' n u n i z n i n e g ö r e a n c a k b u r a d a kalabili­
r i m . Fakat beni pek hoş karşıladı doğrusu.»

K i r i k a ş l a r ı n ı ç a t t ı . « O n u c e h e n n e m d e b i l e iyi k a r ş ı l a y a c a k ­
larını sanmıyorum. Lord Sugiyama'nın ailesine işkence yapılma­
sını ve hepsinin ö l d ü r ü l m e s i n i o e m r e t t i . Fakat e l i m d e kanıt yok.
G e ç e n h a f t a d a Lord Oda'nın resmi metreslerinden biri h i z m e t ç i
kılığına girip çocuklarıyla k a ç m a k istedi. Nöbetçiler 'yanlışlıkla'
onları vurdular.»
«Ne korkunç!»
«İshido özürler diledi tabii. A m a kendisi veliahta; suikast
y a p a c a k l a r ı b a h a n e s i y l e b ö y l e sıkı d a v r a n a b i l i y o r . »
«Neden soylu 'hanımlar açık açık karşı çıkıp b u r a d a n ayrıl­
mıyorlar?»
«Meclis onlardan tören için gelecek eşlerini beklemelerini
istedi. Şatodaki güvenlik önlemleri inanılacak gibi değil. General
İ s h i d o ' d a n biz ve b i r k a ç samurayımız dışında h e r k e s korkuyor.
Hepimiz burada rehineyiz. O g ü n e kadar da rehine o l a r a k kala­
cağız.»
«İmparatorun gelmesi her şeyi kesinleştiriyor, neh?»
«Evet. G i t d i n l e n , M a r i k o C h o n , a m a b u g e c e b i z i m l e y e m e k
ye. Ha, s a n a bir haber. Senin ünlü b a r b a r h a t a m o t o bu sabah
Kasigi Yabu San'la limana demir atmış. Efendimizi koruduğu
i ç i n t a n r ı l a r o n d a n razı olsunlar. A n j i n San'ın hâlâ g e m i d e o l d u ­
ğ u n u da duydum.»

«Yabu San'a bir haber g ö n d e r m e m g e r e k i y o r / O n u n nerede

kaldığını biliyor musunuz?»
«Konuk evlerinden birinde. Bunu h e m e n anlar, sana söy­
l e r i m . Yarın g e c e Lady O c h l b a ' n m d o ğ u m g ü n ü dolayısıyla L o r d
İ s h i d o ' n u n d a v e t i var. Seni de ç a ğ ı r a c a k l a r t a b i i . A n j i n San'ın da
d a v e t edildiğini d u y d u m . Lady O c h i b a o n u m e r a k etmiş. Biliyor­
s u n veliaht kendisini! g ö r m ü ş t ü . Sen de barbarı ilk o r a d a g ö r m ü ş ­
t ü n değil mi?»
«Evet. D e m e k zavallı adamı yakaladıkları bir balina gibi
t e ş b ' r edecekler.»
 «Evet.» K i r i s a k i n s a k i n e k l e d i . « H o ş l a m s a k da, h o ş i a n m a h
sak d a hepimiz b u r a d a tutsağız, Manika Chan.»

48

Blackthorne yanında kendi yirmi şeref muhafızı ve b u n u n

on katı gri k i m o n o l u y i a ş a t o y a girdi. Toranaga'nın beş armalı
k a h v e r e n g i k i m o n o s u n u v e ilk d e f a o r e s m i k a l k ı k y a k a l ı m a n ­
toyu giymişti. Altın rengi dalgalı saçlarını dikkatle örüp a r k a d a
bağlamıştı. T o r a n a g a ' n ı n verdiği kılıçlar k u ş a ğ ı n d a n g ö z ü k ü y o r ­
du Ayaklarında parmak arasından g e ç m e sandallar vardı.
Osaka'daki her öaimyo, her general ve sam u ray T a i k o ' n u n
yaptırmış olduğu büyük salona davetliydiler o gece.
Y a b u o n a , « G e c e ş a t o d a kalırsınız,» d e m i ş t i . « L o r d T o r a n a -
ğ a ' y a ayrılan b ö l ü m d e . Ertesi g ü n d e N a g o s a k i ' y e gideriz.»
B l a c k t h o r n e d a s o r m u ş t u . « İ z n i m i z v a r mı?»
Y a b u h i d d e t l e b a ş ı n ı s a l l a m ı ş t ı . «Hayır. M i s h i m a ' y a g i d e r e k
Lord Hiro Matsu'yu, sonra Lord Sudara ve ailesini alacağımızı
s ö y l e y e c e ğ i z . A n l a d ı n ı z mı?»
«Evet.»
«Şimdi yatıp uyuyun, Anjin San. O l a c a k l a r ı d ü ş ü n ü p üzül­
meyin.»
«Anlıyorum, f a k a t b u g e c e n e o l a c a k ? Yani n e d e n b e n i ş a L
t o y a çağırıyorlar.»
Y a b u e k ş i e k ş i g ü l m ü ş t ü . «Sizi h e r k e s e g ö s t e r e c e k l e r . İs-
h i d o d a sizi t e k r a r g ö r m e y i i s t i y o r sanırım. Bir k o n u k o l d u ğ u n u z
için size ilişmeyeceklerdir.»
Gri kimonolular o n u d a h a ö n c e g ö r m ü ş o l d u ğ u Lord Tora­
naga'nın b ö l ü m ü n e götürdüler. Kiritsubo, Lady S a z u k o ve ç o ­
c u ğ u hâlâ orada oturuyorlardı. Toranaga'nın kalan samurayları
da onların yanındaydı. Blackthorne banyo yaptıktan sonra ken­
disi için yeni k i m o n o n u n hazırlanmış o l d u ğ u n u g ö r d ü .
« L a d y M a r i k o b u r a d a mı?»
 — 404 —

Hizmetçiler, «Hayır efendim,» d i y e karşılık verdiler,

«Kendisini n e r e d e bulabilirim, ö n e m l i bir haber getirdim.»
« B i l m i y o r u z , A n j i n S a n . Ö z ü r dileriz.»
Blackthorne giyinmesini bitirdikten sonra sözlüğüne baktı,
O gece kullanılması gerekebilecek bazı kelimeleri ezberledi.
.Sonra b a h ç e y e çıktı.
Şimdi de en içteki hendeğin üstündeki köprüden geçiyordu
i ş t e . E t r a f l a r ı n ı g r i k i m o n o l u i a n n a l d ı ğ ı b a ş k a k o n u k l a r d a ay­
nı y ö n e gidiyorlardı. Onların gizli gizli kendisine baktıklarının
forkındaydt.
S o n u n d a gri -kimonolular o n u ç o k b ü y ü k bir kapıdan soktu­
lar, s o n r a yalnız bıraktılar. Kendi a d a m l a r ı ve diğer s a m u r a y l a r
•bir y a n a t o p l a n d ı l a r . İ n g i l i z c e s a r e t l e b u i y i c e ışıklandırılmış
b ü y ü k salonda ilerledi.

Y ü k s e k t a v a n altın yaldızlıydı. Yine altın yaldızlı s ü t u n l a r

•tavan k i r i ş l e r i n i t u t u y o r d u . B e ş y ü z s a m u r a y v e h a n ı m ı o r a d a y ­
d ı . Kadınlar gökkuşağı gibi renk renk giysiler içindeydiler ve
p a r f ü m l e r i d u v a r l a r a takılı m i n i k b u h u r d a n l a r d a n y ü k s e l e n tüt­
sülerin k o k u s u n a karışıyordu, Blackthorne gözleriyle bu kalaba­
lıkta M a r i k o , Yabu veya d o s t bir yüz aradı. A m a kimseyi g ö r e ­
m e d i . Y a n t a r a f t a k o n u k l a r sıraya dizilmişti; d i p t e k i y ü k s e k plat­
f o r m u n ö n ü n d e eğilmek için sıra bekliyorlardı. Prens Ogaki Taka-
•mato o r a d a d u r u y o r d u , B l a c k t h o r n e o s ı r a d a î s h i d o ' y u d a g ö r d ü .
Uzun boylu, ince, küstah halli adamın yüzüne t o k a t attığı ânı
hatırladı birden. Sonra parmakları' onun boğazına dolanıvermiş-
•ti.
Lady O c h i b a p l a t f o r m d a yalnızdı. Kadın ipek bir y a s t ı k t a
r a h a t r a h a t o t u r u y o r d u . O k a d a r u z a k t a n bile k i m o n o s u n u n ipe­
ğ i n i n eşsiz o l d u ğ u belliydi. Simsiyah renkteki ender bulunan
ipek, altın iplikle d o k u n m u ş t u .

L a d y O c h i b a g e n ç kız s a n ı l a c a k k a d a r i n c e y d i . A ç ı k r e n k
c i l d i ışıklı g i b i d u r u y o r d u . B o y a d ı ğ ı k a v i s l i k a ş l a r ı n ı n a l t ı n d a iri
g ö z l e r i ç e k i k t i . S a ç ı n ı d a o r t a d a n a y ı r ı p b i r e r k a n a t g i b i iki t a ­
rafta kabartmıştı.
K o n a k l a r ağır ağır ilerliyorlardı. B l a c k t h o r n e y a n d a ışıkta
d u r u y o r ve herkesten az bir baş uzun olduğu için de dikka-
 — 405 —

:, çekiyordu. Bir k o n u ğ u n y o l u n d a n ç e k i l m e k i ç i n nazik nazik

gerilerken, Lady O c h i b a ' n m kendisine baktığını g ö r d ü . Sonra
ishido'ya d ö n d ü . B i r b i r l e r i n e bir şeyler s ö y l e d i l e r ve kadının yel­
pazesi sallandı. Gözleri yine o n a dikildi. Blackthorne rahatsız
olarak g ö z ü k m e m e k için bir d u v a r a y a k l a ş a c a k oldu. Fakat bir
g r i k i m o n o i u o n u n k o l u n u k e s e r e k n a z i k n a z i k , «Doza,» d e y i p
sırayı i ş a r e t e t t i .
B l a c k t h o r n e de çaresiz t e k r a r sıraya girdi.
Ö n ü n d e k i l e r o n u s e l a m l a d ı . B l a c k t h o r n e d a buna: k a r ş ı l ı k
verdi. S o n r a geridekiler de saygıyla eğildiler. O n l a r a da s e l a m
v e r d i . Kısa s ü r e i ç i n d e s a l o n d a s e s l e r k e s i l d i . H e r k e s o n a b a ­
kıyordu.
Önündeki erkek ve kadınlar sıkılarak y a n a çekildiler. Böy­
lece kendisiyle platform arasında k i m s e kalmadı. Blackthorne
bir a n k a s ı l d ı , s o n r a o k o r k u n ç s e s s i z l i k t e i l e r l e d i .
Platformun önüne gelince başkalarından gördüğü gibi eği­
lip k a d ı n ı s e l a m l a d ı . S o n r a İshido'ya s e l a m v e r d i . Kılıçlarının
k e m e r i n d e n çıkıp d ü ş e c e ğ i n i v e rezil olacağını d ü ş ü n e r e k ö d ü
patlamıştı. N e y s e her şey y o l u n d a gitti ve B l a c k t h o r n e geriledi.
L a d y O c h i b a , « L ü t f e n b e k l e y i n , A n j i n San,» d e d i .
A d a m b e k l e d i . K a d ı n ı n g ö z l e r i k a m a ş t ı r a n pırıltısı v e d i ş i l i ­
ği d a h a da a r t m ı ş gibiydi. Lady O c h i b a ' n m fazlasıyla dişi oldu­
ğ u n u hissetti Blackthorne.
«Dilimizi k o n u ş t u ğ u n u z u söylediler.» Sesi de son derece
cana yakındı.

B l a c k t h o r n e b i r a z ş a ş a l a y a r a k h e m e n a k l ı n a ilk g e l e n i s ö y ­
ledi. «Beni a f f e d i n , altes. N e yazık k i , k ı s a c ü m l e l e r y a p m a k zo­
r u n d a y ı m . Sizi a n l a m a k şerefine e r i ş e b i l m e k i ç i n de kısa sözler
söylemenizi dileyeceğim.» Hayatının cevaplarına bağlı o l d u ğ u n u n
farkındaydı. İçeridekilerin hepsi de onlara bakıyorlardı şimdi.
«Doğum gününüzü saygılarımla kutlamama' ve bin yıl daha
z e v k l e y a ş a m a n ı z ı d i l e m e m e i z n i n i z v a r mı?»

Lady O c h i b a çok etkilenmişti. «Bunlar basit sözler değil,

A n j i n San.»
«Beni bağışlayın, altes. Bunları söylemesini d ü n gece ö ğ ­
r e n d i m . » B l a c k t h o r n e , İ s h i d o ' y a , s o n r a y i n e k a d ı n a b a k t ı . «Sa-
 — 406 —

y r n L o r d İ s h i d o ' y u s e l a m l a m a m a izim v e r m e n i z i d i l e y e b i l i r mi­

yim?»
« E v e t , s i z e b u izin v e r i l d i . »
B l a c k t h o r n e b ü y ü k b i r n e z a k e t l e , «İyi g e c e l e r , l o r d g e n e ­
ral,» d e d i . « G e ç e n k a r ş ı l a ş m a m ı z d a ' b e n ç o k ç ı l g ı n d ı m . Ö z ü r d i ­
lerim.»
I s h i d o d o O n u n s e l a m ı n a k a r ş ı l ı k v e r d i . «Evet, ö y l e y d i n i z .
H e m ç o k d o terbiyesizdiniz. B u g e c e veya başka bir g e c e yine
b ö y l e delirmeyeceğinizi umarım.»
«O g e c e ç ı l g ı n d ı m . L ü t f e n b e n i a f f e d i n . »
«Böyle deliliğe b a r b a r l a r arasında ç e k sık rastlanıyormuş.
iNeh?»
Herkesin i ç i n d e bir k o n u ğ a b ö y l e kaba d a v r a n m a k ç o k k ö ­
t ü y d ü . B l a c k t h o r n e ' u n gözleri bir an Lady Ochiba'ya gidince,
o n u n da şaşırmış o l d u ğ u n u anladı. Bunun üzer.ne talihini dene­
m e y e k a r a r v e r d i . «Ah l o r d g e n e r a l , ç o k h a k l ı s ı n ı z . B a r b a r l a r
d a i m a çılgındır. A m a ben artık s a m u r a y ve h a ' o m o t o ' y u m . Bu
b e n i m için ç o k b ü y ü k bir şeref. Artık b a r b a r değilim.» Gemisi­
nin kıçında durduğu zamanlar gibi bağırmadan konuşmuş fakat
s a l o n d a h e r k e s e s e s i n i d u y u r m u ş t u . «Artık s a m u r a y l a r ı n t u t u m ­
larını v e biraz d a b u s h i d o b i l i y o r u m . Artık b a r b a r d e ğ i l i m . Lüt­
f e n beni bağışlayın.» S o n sözleri k e n d i n d e n emin bir tavırla ve
kafa tutar gibi söylemişti. Japonların erkeklik ve gurura değer
verdiklerini biliyordu.
İshido g ü l d ü . «Pekâlâ s a m u r a y Anjin San, özür dilemenizi
k a b u l e d i y o r u m . C e s a r e t i n i z k o n u s u n d a k i s ö y l e n t i l e r d o ğ r u . İyi.
Cok iyi. B u r a d a g ü v e n d e o l d u ğ u n u z u da söylemeliyim.» Gözleri
davetlilere gitti. Herkes onun ne d e m e k istediğini anlamıştı.
«Şatoda güvendesiniz.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m . Sizi b ö y l e rahatsız e t t i ğ i m için ö z ü r d i ­
lerim.»
«Rahatsızlık d e ğ i l . Siz önemlisiniz, n e n ? L o r d T o r a n a g a ' n ı n
1
y a n ı n d a özel yeriniz var. Ben asla u n u t m a m . B u n d a n korkma -
yın.»
Blackthorne, Lord İshido'ya tekrar teşekkür ederek Lady
O c h i b a ' y a d ö n d ü . « A l t e s , ü l k e m d e K r a l i ç e m i z v a r . Evet, ü l k e m i
bir kraliçe yönetiyor. Ülkemde soylu hanımlara d o ğ u m günü
 — 407

c - m a ğ a r a v e r i l i r h e p . H a t t a K r a l i ç e y e Pile.» Y e n i n i n içindeki
cepten b a h ç e d e n k e s m i ş o l d u ğ u p e m b e kamelyayı çıkardı. Ka-
c nın ö n ü n e b ı r a k t ı . B i r k ü s t a h l ı k e t m i ş o l m a k t a n k o r k u y o r d u .
Böyle a r m a ğ a n v e r m e k terbiyesiz!ikse beni affedin.»

Kadın ç i ç e ğ e b a k t ı . B e ş yüz kişi soluklarını t u t a r a k k a d ı n ı n

o a r b o r ı n n e z a k e t v e k a f a t u t m a s ı n a nasıl karşılık vereceğini
beklediler. A c a b a barbar kadını t u z a ğ a d ü ş ü r d ü ğ ü n ü n farkında
mıydı?
L a d y O c h i b a a ğ ı r a ğ ı r , « B e n b i r k r a l i ç e d e ğ i l i m . A n j i n Sam,»
dedi. «Sadece veliahtın annesi ve Lord Taiko'nun aa dul eşiyim.
Armağanınızı bir k r a l i ç e gibi kabul edemem!. Ç ü n k ü kraliçe de­
ğilim. Asla bir kraliçe o l a m a m . K r o l i ç e y m i ş gibi d a v r a n a m a m
ve zaten o l m a k da istemiyorum.» Sonraı s a l o n d a k i l e r e b a k a r a k
g ü l ü m s e d i . «Fakat d o ğ u m g ü n ü n ü k u t l a y a n bir hanım! o l a r a k
belki A n j i n San'ın a r m a ğ a n ı n ı k a b u l e t m e m e izin verirsiniz.»
Odadakiler alkışlamaya başladılar. Blackthorne eğilerek
selam verdi. Armağanın kabul edildiğini anlamıştı. Salondaki-
ler s e s s i z l e ş i n c e L a d y O c h i b a s e s l e n d i . « M a r i k o S a n , ö ğ r e n c i ­
n i z l e ö v ü n e b i l i r s i n i z , r?eh.»
M a r i k o y a n ı n d a ç o c u k s a y ı l a c a k bir g e n ç l e k o n u k l a r ı n ara­
sındaydı. Blackthorne, Kiritsubo ve Lady Sazuko'yu da farketti.
«İyi g e c e l e r , L a d y T o d a , » d e d i . S o n r a b a ş a r ı s ı y ü z ü n d e n s a r ­
h o ş o l d u ğ u i ç i n L a t i n c e e k l e d i . «Sizin v a r l ı ğ ı n ı z y ü z ü n d e n g e c e
d a h a d a güzel.»

Kadının y a n a k l a r ı kızardı ve Japonca' c e v a p v e r d i . «Teşek­

k ü r e d e r i m , A n j i n San.» M a r i k o p l a t f o r m a y a k l a ş t ı y s a d a g e n ç
geride kaldı. M a r i k o , Lady Ochiba'nım karşısında eğildi. «Benim
pek yardımım d o k u n m a d ı . O c h i b a Sama. Bunu Anjin S a n çalış­
masına ve Hıristiyan rahiplerin: kendisine verdiği kitaba: borç­
lu.»
O c h i b a b a ş ı n ı s a l l a d ı . «Ah o d i l k i t a b ı ! » Blackthorne'dan
b u n u k e n d i s i n e g ö s t e r m e s i n i i s t e d i . İ n g i l i z , M a r i k o ' n u n da; y a r ­
dımıyla kitabı açıkladı. Ochiba d a , İshido da âdeta: büyülenmiş­
lerdi. «Bundan bizde almalıyız, lord general. Lütfen bu kitaplar­
d a n yüz t a n e ısmarlayın. Bunlar sayesinde gençlerimiz kısa s ü ­
re içinde barbarca öğrenirler, neh?»
 — 408 —

«İyi b i r f i k i r , L a d y O c h i b a , K e n d i ç e v i r m e n l e r i m i z i n e d e n ­
l i ç a b u k y e ü ş t i r i r s e k o k a d a r iyi.» İ s h i d o g ü l d ü . «Hıristiyanlar
kendi tekellerini1 kendileri kaldıracaklar böylece, neti?»

Konuklarım önünde duran altmış yaşlarında, saçları iyice

kır b i r s a m u r a y , «Hıristiyanların hiçbir tekeli yoktur,» d i y e kar­
şılık v e r d i . «Biz H ı r i s t i y a n r a h i p l e r d e n ç e v i r m e n l i k y a p m a l a r ı n ı
istiyoruz, h a t t a bu k o n u d a ısrar ediyoruz, lord general. Ç ü n k ü
i k i t a r a f l ı k o n u ş a b i l e n v e y i n e iki t a r a f ı n g ü v e n e b i l e c e ğ i b i r o n ­
lar var. B u kuralı L o r d G o r o d a k o y d u , n e n ? S o n r a d a T a i k o d e ­
v a m ettirdi.»
«Tabii Lord K i y a m a . Ben Hıristiyan o l a n d ş t m y o v e samu-...
raylara saygısızlık e t m e k i s t e m e d i m . S a d e c e Hıristiyan rahiple­
rin tekelinden sözettim. Çin'le ticaretimizi Hıristiyan rahipler
k o n t r o l e t m e s e b i z i m i ç i n ç o k iyi o l u r . »
Kiyama, «Hiçbir z a m a n bir aldatma olmamıştır, lord gene­
ral,» d i y e ı s r a r e t t i . « F i y a t l a r u y g u n , t i c a r e t k o l a y v e r a h i p l e r
de s a d e c e k e n d i adamlarını kontrol ediyorlar.»
L a d y Ochibai a r a y a g i r d i . «Ah, Lord K i y a m a . Sözlerini d ü ­
z e l t t i ğ i n i z için L o r d İ s h i d o ' n u n omur d u y d u ğ u n d a n e m i n i m . Öy­
le değil mi, lord general? Lord Kiyama'nın öğütleri olmasa
Meclis ne yapardı?»
İ s h i d o m ı r ı l d a n d ı . «Tabii.»
Kiyama memnum kalarak resmi bir tavırla eğildi. O c h i b a
g e n c e b a k a r a k , «Sem n e d ü ş ü n ü y o r s u n S a r u j i S a n ? » d i y e s o r ­
d u . «Barbarların dilini öğrenmeyi ister misin?»
Ç o c u k kendisine bakılmasından sıkılarak kızardı. Yakışıklı
ve inceydi; on beş yaşından daha b ü y ü k m ü ş gibi davranma­
ya çalışıyordu, «Oh, bunu y a p m a m a gerek kalmayacağını u m a ­
rım, O c h i b a Sama. Fakat e m i r verilirse gayret ederim tabii,
Evet h e m d e o l a n c a g ü c ü m l e çalışırım.»

Çocuğum zekâsı gülüşlere yol açtı. Mariko San J a p o n c a ko­

n u ş a r a k g u r u r l a , « A n j i n San,» d e d i . « O ğ l u m S a r u j i . » B l a c k t h o r ­
n e b u a r a d a K i y a m a ' n ı n adını d u y m u ş v e e n d i ş e l e n m i ş t i , S a r u -
ji'yi e ğ i l e r e k s e l a m l a d ı . Ç o c u k d a b u n a r e s m i bir t a v ı r l a karşılık
verdi.
«Fevkalade bir erkek, nen? Böyle bir oğlunuz o l d u ğ u için
 — .409 —

talihlisiniz, M a r i k o Sama. Fakat bu kadar büyük bir oğlunuz

o l a b i l i r mi?»
O c h i b a , «Siz d a i m a b o y l a n a z i k m i s i n i z . A n j i n S a n ? » d i y e
sordu. «Hep böyle hoş şeyler mi söylersiniz?»
B l a c k t h o r n e b u iltifata c e v a p v e r i r k e n M a r i k o , L o r d Kiya­
ma'nın. o n a k ö t ü k ö t ü -baktığını g ö r d ü . « İ z i n v e r i r s e n i z s i z e A n ­
j i n San-'ı t a k d i m e d e y i m , L o r d K i y a m a . »
L o r d K i y a m a İ n g i l i z i n d ü z g ü n s e l a m ı n ı n e z a k e t l e a i d i , «Sir
zin Hıristiyan o l d u ğ u n u z u iddia ettiğinizi söylüyorlar.»
«Evet l o r d u m , f a k a t , b a ş k a mezheptenim.»
« S i z i n m e z h e b i n i z i , N a g a s a k i , K y u s h u v e y a H ı r i s t i y a n cfa-
Imyo'ların sahip oldukları t o p r a k l a r d a istemiyoruz.»
«Ben bir rahip d e ğ i l i m , sayın lord. Ben b u r a y a rahiplik et­
m e y e y a d a ö ğ r e t m e y e g e l m e d i m . S a d e c e t i c a r e t y a p m a y ı arzu;
ediyorum.»
«Sizin t i c a r e t i n i z i i s t e m i y o r u m . Sizi de t o p r a k l a r ı m d a iste-,
m i y o r u m . T o p r a k l a r ı m a g i r m e n i z y a s a k t ı r . Y o k s a sizi öldürtü-.
rüm. Anlıyor musunuz?»
B l a c k t h o r n e , «Evet,» d i y e c e v a p v e r d i . « A n l ı y o r u m . Çok
üzgünüm.»
«İyi.» K i y a m a k u r u m l a İ s h i d o ' y a d ö n d ü . «Bu mezhepteki
barbarları İmparatorluğumuza sokmamalıyız. Bunu Meclisin ge­
lecek toplantısında teklif edeceğim. Lord Toranaga'nın: bir ya­
b a n c ı y ı , ö z e l l i k l e b u a d a m ı s a m u r a y y a p m a k l a ] hata- e t t i ğ i n i a ç ı k
açık söylemek zorundayım.»
« B u n u n ne ö n e m i v a r ? Şimdiki' Kvvanto L o r d u n u n bütün' ha­
taları yakında düzelecektir. Neh?»
L o r d Kiyama, Ochiba'ya' g ü l ü m s e d i . K a d ı n d a n ç o k hoşlanır­
d ı . « L o r d T o r o n a g a iki g ü n s o n r a k e n d i sınırlarından ç ı k a c a k ­
mış. O g ü n naiplerin veliahtım ö n ü n d e e ğ i l m e s i n e izin v e r e c e ğ i ­
nizi umarım.»
«Veliaht b u n d a n o n u r duyacaktır, lordum. D a h a s o n r a siz
ve b u r a d a k i h e r k e s bir şiir y a r ı ş m a s ı n a katılırsınız belki, B e l k i
naipler jüri olurlar.»
Bu sözleri alkışlar izledi.
«Teşekkür ederim, a m a Prens Ogakt ve bazı hanımlarım
jüride o l m a l a r ı d a h a uygun.»
 — 410 —

« M o d e m ö y l e i s t i y o r s u n u z . . . S o r u n yok.»
«Bu y a r ı ş m a n ı n k o n u s u n e o l a c a k L a d y O c h i b a ? » K i y a m a
savaştaki cesurluğu kadar ozanlığıyla da ün yapmıştı.
Lady Ochiba hemen, «Mariko San, lütfen Lord Kiya ma'ya
s i z c e v a p v e r i n , » d i y e r e k b u işi ü s t ü n d e n a t t ı . Ç ü n k ü Mariko'
ram ü n l ü bir şair olmasına karşılık Lady O c h i b a ' n m bu k o n u d a
yeteneği yoktu.
M a r i k o işe başlama zamanı geldiğini anlayarak memnun
k a l d ı . B i r a n d ü ş ü n d ü . « Ş i i r i n k o n u s u b u g ü n l e i l g i l i o l m a l ı . İlk
s a t ı r d o : Y a p r a k s ı z bir d a l d a . . . »
O c h i b a ve diğerleri seçtiği konu dolayısıyla o n u tebrik etti­
ler. K i y a m a d o naziklesin işti. «Harika f a k a t sizinle yarışmak
i ç i n ç o k iyi o l m a n ı z g e r e k e c e k , M a r i k o San.»
«Beni affedeceğinizi umarım, lordum. Ben yarışmayaca­
ğım.»
K i y a m a g ü l d ü . «Yarışacaksınız tabii. İmparatorluğun en
iyi şai r e l e r i n d e n birisiniz! Yarışmaya katılmazsanız bu işin zev­
ki kalmaz.»
«Özür d i l e r i m e f e n d i m , a m a burada olmayacağım.»
O c h i b a atıldı. «Ne d e m e k istiyorsunuz, M a r i k o San?»
M a r i k o , «Beni a f f e d i n , Lady Ochiba,» d i y e c e v a p verdi.
«Fakat yarın Lady Kiritsubo ve Lady Sazuko'yla buradan ayrı-
fayooağım.»
îshido'nun gülüşü silindi. «Nereye gideceksiniz?»
«Lordumla buluşmam' gerekiyor.»
« L o r d Taramağa' b i r k a ç güm s o n r a b u r a d a o l a c a k . N e n ? »
« L a d y S a z u k o eşimi g ö r m e y e l i a y l a r v a r . L o r d T o r a n a g a 1 d a
s o n o ğ l u n u g ö r m e z e v k i n e erişemedi henüz. Lady K i r i t s u b o d a
bîzimte g e l e c e k tabii.»
İshido, «Yorgun olduğumuz belli, Lady Toda.» d i y e karşılık
V e r d i . « D a h a yemi g e l d i n i z . B ö y l e ö z e l b i r işi k o n u ş m a n ı n z a m a ­
n ı değil,» L a d y O c h i b a ' y a d ö n d ü . «İsterseniz k a l a n k o n u k l a r ı ­
n ı z l a ilgilenin.»
L a d y O c h i b a şaşırmıştı. «Tabii, tabii.» K o n u k l a r y i n e sı­
r a y a gircfiler. O s ı r a d a : M a r i k o t e k r a r s ö z e b a ş l a d ı . « T e ş e k k ü r
e d e r i m , lord g e n e r a l , a m a b u özel bir mesele değü. K o n u ş a c a k
bir şey de yok. Yarın hanımları a l a r a k lorduma saygılarımı sun-
 — 411 —

maya gideceğim.»
İshido buz gibi bir sesle, «Buraya G ö k y ü z ü n ü n O ğ l u n u n ve
naiplerin daveti üzerine geldiniz,» d e d i . « L ü t f e n sabırlı olun.
Lordunuz kısa süre s o n r a b u r a d a olacak.»
«Kabul e d i y o r u m , e f e n d i m . Fakat İ m p a r a t o r u n daveti ayrn
yirmi ikisinde. Bu davet benim veya başkalarının Osoka'da hap­
sedilmesini b u y u r m u y o r , d e ğ i l mi? Yoksa...»
«Nezaketinizi u n u t u y o r s u n u z , Lady Toda.»
«Beni a f f e d i n , böyle bir şeyi asla İstemem.» M a r i k o s a r a y
sekreteri Ogaki'ye döndü. «Lordum, İmparatorumuzun daveti­
yesi kendisi gelene kadar b u r a d a k a l m a m ı emrediyor mu?»
Prens Ogaki'nin gülüşü d o n d u . «Davet bu ayın yirmi ikisi
içindir. O gün b u r a d a olmanız gerekiyor.»
«Teşekkür ederim, lordum.» M a r i k o s e l a m vererek yine
p l a t f o r m a d ö n d ü . «O z a m a n burada' bulunmam: g e r e k i y o r m u ş ,
lord general, o n u n için yarın yola çıkacağım.»
«Rica e d e r i m , sabırlı o l u n Lady T o d a . N a i p l e r sizi karşıla­
dılar. H e m İ m p a r a t o r u m u z u n ziyareti i ç i n ç o k hazırlıklar y a p ­
mak gerekiyor. Örneğin Lady Ochiba...»
«Özür d i l e r i m , e f e n d i m . F a k a t l o r d u m u n e m r i d a i m a her
şeyden önemlidir. Yarın g i t m e m gerekiyor.»
«Yarın g i d e m e y e c e k s i n i z . L a d y O c h i b a ' n ı n y a r ı ş m a s ı n a k a ­
tılmanız sizden rica edildi. Hayır size yalvarıldı. Şimdi Lady...»
«Yani a r z u m a karşı g e l e r e k b u r a y a h a p i s m i e d i y o r s u n u z
beni?»
O c h i b a , « M a r i k o S a n , l ü t f e n ş i m d i b u m e s e l e y i bırak,» d i y e
mırıldandı.
«Özür dilerim, O c h i b a S a m a , a m a b e n b a s i t b i r insanım.
L o r d u m d a n emir aldığımı açık açık söyledim. B u n a itaat ede-
m e z s e m nedenini bilmek isterim. Lord general, ayın yirmi ikisi­
ne kadar burada hapis miyim? Öyleyse bunun için kim emir
verdi?»
İshido o n a boyun eğdirmek için ağır ağır k o n u ş t u . «Bura­
d a şerefli bir k o n u k s u n u z . L o r d u n u z u n y a k ı n d a b u r a d a o l a c a ğ ı ­
nı t e k r a r l ı y o r u m , Lady Toda.»
M a r i k o o n u n g ü c ü n ü h i s s e d e r e k k a r ş ı k o y d u . «Evet, a m a
özür dilerim. Sizden saygıyla ş u n u soracağım: On sekiz gürt
Osako fotosunda hapis mi edileceğim. Öyleyse bu emri kim-
verdi?»
İ s h i d o g ö z l e r i n i o n a d i k m i ş t i . «Hayır, h a p i s d e ğ i l s i n i z . »
«Teşekkür ederim, efendim. Böyle açık açık k o n u ş t u ğ u m
için beni affedin.» Salondaki kadınlardan ç o ğ u yanlarındaki ah­
baplarına d ö n m ü ş fısıldaşıyorlardı. Onlar da Osaka'da zorla
t u t u l m a k t a y d ı l a r . Ç o ğ u d a , L a d y T o d a g i d e b i l i r s e biz n e d e n g i t ­
meyelim, diye düşünmekteydi.
İshido b i r d e n b u fısıltıların kesilmesini s a ğ l a d ı . «Fakat böy­
le haddinizi bilmeden k o n u ş t u ğ u n u z için Naipler Meclisine baş­
vurarak arzunuzu reddetmenin görevim olduğunu düşünüyorum,
Lady T o d a . Böylece başkaları da sizin gibi bir hataya düşmez­
ler.»
ılvtoriko, « Ş e r e f d u y a r ı m , . e f e n d i m , » d i y e c e v a p y e r d i . «Fa­
k a t g ö r e v i m l o r d u m a karşıdır.»
İshido. «Naipler 'Meclisinin emrini dinlemeyi red mi ediyor­
sun?» dîye g ü r l e d i .
M a r i k o g u r u r l a k o n u ş t u , « H a y ı r e f e n d i m . F a k a t ' M e c l i s lor­
d u m a k a r ş ı o l a n g ö r e v i m i ö n l e r s e i ş d e ğ i ş i r . Bîr s a m u r a y ı n e n
ö n e m l i g ö r e v i l o r d u n a karşı olanıdır,»
«Naiplerle k o n u ş m a k için sabırla bekleyeceksiniz,»
«Özür d i l e r i m , a m a l o r d u m hanımlarına eşlik e t m e m i iste­
di.» Y e n i n d e n b i r s a r ı l ı p a r ş ö m e n ç ı k a r a r a k r e s m i bir tavırla
İshido'ya verdi.
A d a m m ü f t ü r ü k o p a r a r a k a ç ı p o k u d u . S o n r a başım kaldır­
d ı . «Öyle de olsa n a i p l e r i n k a r a r ı n ı bekleyeceksiniz.»
M a r i k o u m u t l a O c h i b a ' y a baktı, a m a kadının hoşnutsuzlu­
ğunu o k u d u yüzünden. Kiyama da oralı değildi.
«Rica e d e r i m , lord g e n e r a l . O r t a d a s a v a ş yok. L o r d u m d a
naiplerin e m r i n e uyuyor. On sekiz gün...»
«Bu m e s e l e kapandı,»
«Sözlerimi b i t i r m e nezaketini g ö s t e r d i ğ i n i z z a m a n bu me­
sele kapanacaktır, lord general. Ben ezilip geçilecek bir köylü
değilim. B e n Toda noh Buntaro noh Hiro Matsu'yum. Lord
A k e c h i Jinsai'nin kızıyım. S o y u m T a k a s h i m a ' y a kadar gider. Bin
y ı l d ı r s a m u r a y ı z b i z . Ben: n e t u t s a k , n e r e h i n e , n e d e h a p i s o l a ­
bilirim. İmparatorumuz ziyaret edene kadar, yani bu on sekiz
g ü n b i l d i ğ i m g i b i d o l a ş ı p istediğim: y e r e gideceğim'.»
«Efendimiz... T a i k o k ö y l ü y d ü . Pek ç o k s o m u r a y köylüdür.
H e r dtaflmyo g e ç m i ş t e b i r k ö y l ü y d ü . İlk T o k a s h - i m o b i l e ö y l e .
Herkes vaktiyle k ö y l ü y d ü . Beni dikkatle dinleyin. Naiplerin
emirlerini bekleyeceksiniz.»
«Hayır, ö z ü r d i l e r i m , g ö r e v i m l o r d u m a karşıdır.»
İ s h i d o h i d d e t l e n e r e k ona* d o ğ r u y ü r ü d ü .
O s ı r a d a k a p ı d a b i r h a r e k e t o l d u . G ö z l e r i y a ş l ı bîr h i z m e t ç i
k a l a b a l ı ğ ı n a r a s ı n d a n g e ç e r e k O c h i h a ' n ı m y a n ı n a k o ş t u . «Hanı­
msın,..» d i y e i n l e d i . « Y o d o k a S a m a . . . s i z i s o r u y o r . A c e l e e t m e ­
lisiniz. V e l i a h t d a orada...»
O c h i b a e n d î ş e y l e M o r i k o v e İ s h î d o ' y a , s o n r a da: k e n d i s i n i
süzmekte olan konuklarına baktı. Telaşla kalkarak salondan
çıktı,
İ s h i d o d u r a k l a d ı . «Sîzinle s o n r a : g ö r ü ş e c e ğ i m ' , M o r i k o San.»
t a d y Ochibo'nın peşisıra gitti.
A d a m çıkar ç ı k m a z fısıltılar t e k r a r başladı. Blackthorne
y a k l a ş a r a k , « M o r i k o San,» d e d i . « N e o l u y o r ? »
Genç kadın b o ş gözlerle hâlâ p l a t f o r m a bakıyordu. Kiya-
m a e l i n i k ı l ı c ı n ı n k a b z a s ı n d a n ç e k e r e k s e s l e n d i . « M o r i k o San!»
«Evet, e f e n d i m ? »
«Evinize d ö n m e n i z i tavsiye1 edebilir m i y i m ? Belki daha1 s a n ­
l a sîzinle k o n u ş m a m a izin verilir. Örneğin; D o m u z S a a t i n d e ? »
«Evet, e v e t , t a b i i . L ü t f e n b e n i a f f e d i n f a k a t . . . » ' D e v a m ' e d e ­
meyerek sustu.
« B u k ö t ü b i r g ü n d ü , M a r l k o S a n . T a n r ı sizi: k o r u s u n . » K ı y a ­
m a o n a a r k a s ı n ı d ö n e r e k k e n d i n d e n : e m i n -bir t a v ı r l a o d a d a k i l e ­
re seslendi. «Hepimizin evlerine dönerek beklemesi uygun olur
sanırım. Zamanı geldiyse Sonsuzluğun: Lady Yodoka'yu kolay­
l ı k v e ş e r e f l e a l a r a k h u z u r a k a v u ş t u r m a s ı i ç i n dua: e d e l i m . » Ya­
n ı n d a d o n m u ş g i b i d u r a n S a m j i'ye b a k t ı . «Sen b e n i m l e gel.»
S a r u j i o n u n peşisıra' y ü r ü d ü ama1 a n n e s i n i b ı r a k m a y ı i s t e m i y o r ,
ö t e yandan da o emri dinlemesi gerektiğini düşünüyordu.
M a r i k a salondakileri s e l a m l a d ı . Kiri endişeli endişeli b a k ı -
n a n Lady Sazuko'nun elini t u t t u ve M a r i k o ' n u n ardından gitti­
ler. Y a b u c a B l o c k t h o r n e ' u r » y a n ı n a ; g e l d i . B i r l i k t e giderlerken
kendilerinden başka Tcranagc üniforması giymiş erkek olmadı-
 — 414 —

ğının farkındo^dılar.
Dışarıda onları gri k i m o n o l u l a r b e k l i y o r d u .

Yabu b a ğ ı r m a y a başladı. «Tanrılar aşkına, neden böyle bir

işe kalkıştınız? Bu budalalık.»
«Özür dilerim.» M o r i k o , Y a b u ' n u n terbiyesizliğine kızmıştı
v e bir a n ö n c e o r a d a n g i t m e k i s t e m e s i n i n d e bir nedeni v a r d ı .
«Böyle oldu işte. Bilemiyorum. Lütfen beni affedin, Yabu
S a m a . L ü t f e n b e n i a f f e d i n , A n j i n San.»
Y a b u , «Bir f ı r t ı n a ç ı k a r d ı n ı z , » d i y e h o m u r d a n d ı . «Bu f ı r t ı ­
n a d a hepimiz ö l ü p gidebiliriz,»
« B e l k i , f a k a t bizi b u r a y a h a p s e t m e y e h a k l a r ı y o k . L o r d T o -
r a n a g a bana emir verdi...»
«Cigınca emirler. Lord Toranaga'nın kafasına şeytan yer­
leşmiş olacak. Özür dilemeli ve gerilemelisiniz. Bundan böyle
güvenlik önlemleri daha da arttıralacaktır. İshido b u r a d a n ayrıl­
mamızı s a ğ l a y a c a k o l a n izinleri iptal e t t i r e c e k t i r . Her işi m a h ­
vettiniz.» B i a c k t h o r n e ' a baktı. «Şimdi ne yapacağız?»
«Affedersiniz. Anlayamadım.»
Üçü, Mariko'nun şatonun son duvarı içinde kalan evine ye­
ni gelmişlerdi. Gri kimonolu samurayior onlara eşlik etmiş, son­
ra kadının kapısında n ö b e t b e k l e m e y e başlamışlardı. Kiri ve
Lady Sazuko kendi dairelerine geçmişlerdi. Onların kapılarında
da ' ş e r e f muhafızları vardı tabii. Mariko, Lord Kiyama'yla ko­
n u ş t u k t a n sonra1 onları g ö r e c e ğ i n e söz v e r m i ş t i .
S a z u k o n e r e d e y s e a ğ l a y a c a k t ı . «Fakat m u h a f ı z l a r sizi yanı­
m ı z a b ı r a k m a y a c a k l a r d ı r , M a r i k o San.»
' M a r i k o , «Hayır, h a y ı r , ü z ü l m e y i n , » d e m i ş t i . « Ş a t o içinde
yanımızda muhafızlar olması şartıyla rahat rahat dolaşabiliriz.»
«Size e n g e l o l a c a k l a r . A h n e d e n yaptınız...»
Kiri hiç k o r k m a d a n k o n u ş m u ş t u . « M a r i k o San haklı ç o c u ­
ğ u m . Bir ş e y d e ğ i ş m e d i . Seni kısa s ü r e s o n r a g ö r e c e ğ i z , M a r i ­
k o Chan.» Kiri i ç daireye g e ç i p k a h v e r e n g i k i m o n o l u l a r d e m i r l i
kapıyı kapayınca, M a r i k o do rahat bir soluk alarak Yabu ve
Blackthorne'Ia kendi dairesine dönmüştü.
İshido'yla uğraştığı sırada Blackthorne'un elini kuşağında-
 — 415 —

ki kısa kılıca attığını da anımsıyordu. Bu h a r e k e t kendisine c e ­

s a r e t v e r m i ş t i . Evet, A n j i n S a n , diye d ü ş ü n d ü . Bir t e k s a n a g ü ­
venebilirim. İhtiyacım o l d u ğ u an oradaydın.
Gözleri karşısında b a ğ d a ş k u r m u ş o t u r a n Yabu'ya: gitti.
Y a b u ' n u n : peşisıra; g e l e r e k k e n d i s i n i d e s t e k l e m e s i n e şaşmıştı.
Yabu'yu y u m u ş a t m a y a çalıştı. «Budalalığımı a f f e d i n , Yabu Sa­
ma.» S e s i n d e n p i ş m a n l ı ğ ı o k u n u y o r d u v e a ğ l a m a k l ı olmuştu.
«Siz h a k l ı s ı n ı z t a b i i . B e n s a d e c e b u d a l a b i r k a d ı n ı m . »
«Kabul ediyorum. İshido'ya kendi ininde kafa tutmak ap­
tallıktır, n e n ? »
«Evet ç o k ü z g ü n ü m . B e n i b a ğ ı ş l a y ı n . S i z e s a k e v e y a ç a y
ikram edebilir miyim?» M a r i k o el çırptı. İç k a p ı açılarak saçları
k a r ı ş m ı ş , a ğ l a m a k t a n g ö z l e r i ş i ş m i ş C h i m m a k o g ö z ü k t ü . «Ko­
n u k l a n m a ç a y v e s a k e getir. Yiyecek d e isterim!. H e m k e n d i n e
çeki d ü z e n ver. Ortaya' b ö y l e ç ı k m a y a nasıl c e s a r e t ediyorsun:.
Burasını ne sanıyorsun? Bir k ö y l ü n ü n kulübesi mi? Beni L o r d
Kasigi'nin ö n ü n d e utandırıyorsun.»
Chimmoko ağlayarak kaçtı.
«Özür d i l e r i m e f e n d i m . H i z m e t ç i n i n terbiyesizliğini affe­
din.»
«Ziyanı yok, n e n ? İshido ne o l a c a k ? A h , Lady T o d ü . . . Köy­
l ü l e r l e i l g i l i o l a n o k t a m h e d e f i n e v u r d u v e b ü y ü k lord* g e n e r a ­
lin f a z l a canını y a k t ı . B ü y ü k b i r d ü ş m a n kazandınız.»
«Böyle mi d ü ş ü n ü y o r s u n u z ? Ona h a k a r e t e t m e k niyetinde
değildim.»
«Kendisi k ö y l ü d ü r ve daima; da öyle kalacaktır. O n u n i ç i n
d e s a m u r a y l o r d a n n e f r e t eder.»
« B u n u b i l d i ğ i n i z i ç i n n e k a d a r akıllısınız, l o r d u m . B a n a d a
söylediğiniz için t e ş e k k ü r ederim.» M a r i k o başını e ğ e r e k y a l a n ­
d a n gözyaşlarını sildi. «Sizin g ü c ü n ü z o l d u ğ u için kendimi ne
k a d a r g ü v e n d e h i s s e t t i ğ i m i söyleyebilir m i y i m ? . . . Siz o l m a s a y ­
dınız o r a d a bayılırdım, L o r d Kasigi.»
Y a b u , b i r a z y a t ı ş ı r g i b i o l d u . K a d ı n ı n b ö y l e k o n u ş m a s ı Ya­
b u ' n u n kendisini ç o k ü s t ü n s a n m a s ı n a y o l a ç m ı ş t ı . Biraz son­
r a d a İ y i c e y u m u ş a d ı . M a r i k o , « A p t a l l ı ğ ı n ı A n j i n S a n ' a da! a n ­
l a t m a m a izin v e r i r misiniz?» diye mırıldandı.
«Pekâlâ...»
 — 416 —

Mariko minnetle eğilip selem verdikten sonra Blackthcrne'd

d ö n e r e k P o r t e k i z c e k o n u ş m a y a başladı. «Dinle, Anjin San.
Özür dilerim, a m a ö n c e b u huysuz adamı yatıştırmam gerekti.»
O n a olanları anlattı. S o n r a ekledi. «Lord Yabu da sizin fikrinizi
s o r u y o r . A p t a l l ı ğ ı m y ü z ü n d e n sizi d ü ş ü r d ü ğ ü m d u r u m d a n kur­
t u l m a k i ç i n ne yapmalıyız?»
B l a c k t h o r n e irkildi. «Şimdi anlıyorum, M a r i k o San. N i y e t i n
z a t e n b u y d u değil mi?»
«Evet, ö z ü r dilerim...»
Adamı dönerek geceye baktı. Bahçeyi çevreleyen taş duvar­
lara meşaleler takılmıştı. Bitkilerin yapraklarında su damlaları
titreşiyordu.
K a d ı n o n u n d ö n m e d e n , L â t i n c e «Sen,» d e d i ğ i n i d u y d u , «Se­
ninle özel olarak konuşmalıyım.»
«Evet, s e n i n l e k o n u ş m a y ı b e n d e istiyorum.» K e n d i s i n e g ü -
v e n e m e d i ğ i i ç i n Y o b u ' y a b a k m ı y o r d u k a d ı n . «Bu g e c e s e n i b u ­
lacağım.» S o n u n d a Yobu'ya d ö n d ü . «Anjin S a n da aptallığımı
kabul ediyor. Beni affedin.»
«Ama bunun ne yararı var artık?»
Kadın kayıtsız bir tavırla k o n u ş t u . «Anjin S a n , bu g e c e Ki-'
r i t s u b o S a n a g i d e c e ğ i m . K e n d i s i akıllıdır. Belki bir ç a r e d ü ş ü ­
nür.»
Y a b u kadının t ü y l e r i n i ü r p e r t e n bir k e s i n l i k l e , «Tek ç a r e
var,» d i y e s ö y l e n d i . «Yarın ö z ü r d i l e y e c e k v e k a l a c a k s ı n ı z . »

Kiyama t a m vaktinde geldi. M a r i k o onun yanında Saruji'yi

g ö r ü n c e ani b i r u m u t s u z l u ğ a 1 k a p ı l d ı . Kısa b i r s ü r e nazik n a z i k
k o n u ş t u k t a n sorara K i y a m a « Ş i m d i l ü t f e n a n l a t ı n , M a r i k o C h a n . »
dedi.
«Savaş yok, lordum. B u r a y a kapatılmamalıyız. Bize rehi-
neymişiz gibi davranamazlar. İstediğim y e r e gidebilirim.»
«Rehine o l m a k için s a v a ş a g e r e k o l m a d ı ğ ı n ı siz d e biliyor­
sunuz. Lady O e h i b a efendinizin güveni için Yedo'do tutuldu ve
kimse de s a v a ş t a değildi.»
Mariko adama baktı. «Özür d i l e r i m , a m a Lord İshido küs-
 — 417

tohlığıyla beni sinirlendirdi. Emir aldım, e f e n d i m . Kiri ve Lady

Sazuko'yu birkaç gün buradan alarak efendime götürmemde
b i r k ö t ü l ü k yok.»
«Bunun olanaksızlığını biliyorsunuz. Lord Toranaga da bu­
n u bilir.»
«Özür d i l e r i m , a m a e f e n d i m b a n a e m i r verdi. Bir s a m u r a y
efendisinin emirieri k o n u s u n d a soru sormaz.»
«Evet a m a b e n s o r a b i l i r i m . Ç ü n k ü b u n l a r s a ç m a . Efendi­
niz d e a s l a s a ç m a l a m a z , h a t a d a y a p m a z . H e m s i z i d e s o r g u ­
y a ç e k m e h a k k ı m o l d u ğ u n d a ısrar e d i y o r u m . Ö m r ü n ü z b o y u n ­
ca size d e ğ e r v e r d i m . H i r o M a t s u S a m a en eski arkadaşımdır.
B a b a n ı z d a h a y a t ı n ı n s o n o n d ö r t g ü n ü d ı ş ı n d a e n s e v d i ğ i m ar­
k a d a ş ı m v e ş e r e f l i m ü t t e f i k i m d i . Y a p a b i l e c e ğ i n i z iki ş e y v a r , M a ­
r i k o C h a n . Ya özür diler kalırsınız, ya g i t m e y e k a l k a r ve d u r d u ­
rulursunuz.»
«Özür d i l e r i m , kalamam.»
« B a n a b a k ı n ! » K a d ı n i t a a t e t t i . « B e n K i y a m a U-kon noh
O d a n a g a , Higo, S a t s u m a v e O s u m i L o r d u , J a p o n y a ' n ı n bir nai­
b i v e F u j i m o t o s o y u n d a n g e l e n bir s a m u r a y , J a p o n y a ' n ı n da
baş Hıristiyan d a i m y o ' s u y u m . Size kalmanızı söylüyorum.»
« ö z ü r dilerim. Feodal l o r d u m k a l m a m ı yasakladı.»
Lord Kiyama eliyle o n u n o ğ l u n u işaret etti. «Torunumla
Saruii'nin evliliği... Kendinizi böyle küçültürseniz bu evliliğe
izin veremem-.»
M a r i k o ' n u n kederi gözlerinden okunuyordu. «Anlıyorum,
lordum.» O ğ l u n u n u m u t s u z l u ğ u n u da fark etmişti, «Çok üzgü­
n ü m , Saruji, fakat görevimi yapmalıyım.»
S a r u j i d a y a n a m a d ı . « L ü t f e n b e n i a f f e d i n anne... f a k a t v e -
lianta karşı olan görevleriniz, Lord Toranaga'ya olan görev­
l e r i n i z d e n d a h a ö n e m l i değil mi? Veliaht bizim asıl lordumuz
neh?»
K a d ı n bir a n d ü ş ü n d ü . «Evet v e h a y ı r o ğ l u m . L o r d T o r a n a
g a ' n ı n ü z e r i m d e h a k l a r ı var. A m a v e l i a h t ı n yok.»
«Affedersiniz anne, anlayamadım. Veliaht bir emir verirse,
L o r d T o r a n a g a ' n ı n s ö z l e r i n i n d e ğ e r i k a l m a z d e ğ i l mi?»

Şogun — F : 27
 — 418 —

M o r i k o sesini çıkarmadı.
«Bu senin fikrin mi o ğ l u m ? Yoksa b u n u kafana başkası
mı soktu?»
Saruji kaşlarını ç a t a r a k a n ı m s a m a y a çalıştı. «Lord Kiya­
ma ve ziyaretçi başrahiple bunu konuşmuştuk. Hatırlamıyorum.
Belki ben böyle d ü ş ü n d ü m . Başrahip haklı o l d u ğ u m u söyledi
değil mi, efendim?»
«Kendisi ülkemizde yeliahtın Lord Toranaga'dan daha
önemli o l d u ğ u n u söyledi. Yasalara göre bu böyle. Lütfen oğlu­
n u z a c e v a p v e r i n , M a r i k o San.»
«Veliaht K w a m p a k u olsaydı, T a i k o gibi bu ülkenin yönetici­
si, s a y ı l ı r d ı . O z a m a n L o r d T o r a n a g a ' y ı d e ğ i l k e n d i s i n i d i n l e r ­
d i m . A m a Y a e m o n henüz ç o c u k sayılıyor. O n u n için d e yasa­
lar k e n d i s i n i ü l k e n i n y ö n e t i c i s i o l a r a k k a b u l e t m i y o r . B u s o r u ­
na cevap veriyor mu?»
Lord Kiyama, «Naipler Meclisinin emrini dinleyecek misi­
niz?» d e d i .
«Hayır e f e n d i m . Beni affedin.»
K i y a m a , «Saruji S a n , l ü t f e n beni dışarıda bekle,» d i y e e m ­
retti.
Saruji son derece üzüldüğü için güçlükle konuşabildi.
«Evet, e f e n d i m . L ü t f e n b a n a i z i n v e r i n , a n n e . »
«Tanrı- s o n s u z l u ğ a k a d a r s e n i n l e o l s u n , yavrum.»
Kiyama, «Buna ' A m i n ' d e m e k gerek,» diye mırıldandı.
«İyi g e c e l e r o ğ l u m . »
«İyi g e c e l e r a n n e . »
Yalnız k a l d ı k l a r ı z a m a n y a ş l ı a d a m söylendi. «Ziyaretçi
b a ş r a h i p ç o k endişeliydi.»
«Benim yüzümden mi, lordum?»
«Evet. K i l i s e y i , o b a r b a r ı v e b a r b a r ı n g e m i s i n i d ü ş ü n ü y o r .
Ö n c e b a n a o b a r b a r ı anlatın.»
«Eşsiz b i r a d a m . Ç o k g ü ç l ü v e a k ı l l ı . D e n i z d e gemisinin
a d e t a bir parçası oluyor... Cesaret bakımından ona erişebile­
c e k k i m s e yok.»
« B a n a o n u n g e m i s i n d e n v e a d a m l a r ı n d a n s ö z edin.»
M a r i k o olayları olduğu gibi aktardı.
«Lord T o r a n a g a ona neden gemisiyle birlikte para, s a m u -
 — 419 —

ray ve bağımsızlığını verdi?»

«Böylece Anjin San'ı düşmanlarının üstüne solduracak.
A n j i n San'ın d ü ş m a n l a r ı e f e n d i m i n de d ü ş m a n l a r ı zaten. Porte­
kizliler, o Portekizlilere akıl v e r e n rahipler, L o r d Hariına, L o r d
O n o s h i v e siz e f e n d i m . »
«Kilise L o r d T o r a n a g a ' n ı n d ü ş m a n ı değil ki! Rahipler d e
öyle.»
«Fakat e f e n d i m böyle düşünüyor. Rahiplerin de sizin gibi
Lord Ishido'yu d e s t e k l e d i ğ i n e inanıyor.»
«Ben veliahtı d e s t e k l i y o r u m . Kilisemizi m a h v e t m e k istedi­
ği için de efendimizin aleyhindeyim.»
«Özür d i l e r i m , a m a bu d o ğ r u değil. E f e n d i m lord g e n e r a l ­
d e n ç o k ü s t ü n d ü r . Siz y i r m i d e f a o n u n m ü t t e f i k i o l a r a k s a v a ş ­
tınız. K e n d i s i n e g ü v e n i l e c e ğ i n i b i l i y o r s u n u z . N e d e n o n u n d ü ş ­
manlarıyla birleşiyorsunuz? Lord Toranaga d a i m a ticaret ya­
pılmasını istedi. Lord general ve Lady O c h i b a gibi Hıristiyanlara
d ü ş m a n da değildir.»
«Beni a f f e d i n , M a r i k o San, f a k a t T a n r ı ö n ü n d e y e m i n ede­
rim ki, Lord T o r a n a g a aslında Hıristiyanlıktan nefret e t m e k t e ­
dir. Kendisi veliahtla Lady Ochiba'yı da o r t a d a n k a l d ı r m a k ni­
yetindedir. O sadece Ş o g u n o l m a k istiyor. Ş o g u n olmayı ta­
sarlıyor!»
«Buna i n a n a m a m , lordum.»
«Biliyorum, a m a bu haklı o l d u ğ u n u z a n l a m ı n a gelmez.» Bir
an kadını süzdü. «Anlattığınıza göre, A n j i n S a n ve g e m i s i kilise
İçin b ü y ü k bir t e h l i k e , n e h ? Kendisi k a r a g e m i y i ele g e ç i r i r s e
kilisemiz çok zarar görür.»
«Evet.»
« F a k a t siz h â l â kiliseye değil, o dinsize y a r d ı m a çalışıyor-
sıinuz. neh?»
«Evet, a m a artık rahiplerin bize her söylediklerinin d o ğ r u
olmadığını b i l i y o r u m . B u n u T s u k k u S a n d a i t i r a f etti.»
Lord Kiyama, «Ziyaretçi başrahip,» dedi. «Tsukku San'dan
bir h a b e r almış. Bana s ö y l e y e c e ğ i n i z bir şey varmış.»
«Bunu ancak yarın başrahibi gördükten sonra açıklayabi­
lirim.»
«Ziyaretçi başrahip bunu bana hemen anlatmanızı istedi.»
 — 420 —

M a r i k o başka çaresi olmadığını anladı. «Sadece Lord Onos-

h i ' n i n sizi z e h i r l e t m e y e h a z ı r l a n d ı ğ ı n ı ö ğ r e n d i m e f e n d i m . L o r d
Harf m a d a k e n d i s i n e y a r d ı m e d e c e k m i ş . B u n u L o r d H a r i m a ' n ı n
yeğeni Uraga'dan duyduk.»
Kiyama irkildi. Anjin San'ı ö l d ü r t m e k için g e m i y e b i r a d a m
g ö n d e r t m i ş t i . A m a g e ç e n s e f e r k i g i b i İ n g i l i z k u r t u l m u ş v e o ara­
da b i r k a ç a d a m ı hayatını k a y b e t m i ş t i . O s a m u r a y l a r d a n biri de
Uraga'ydt. Onoshi'nin s u ç u n u açıklayabilecek tek kişi ö l m ü ş t ü .
«Buna inanamam, M a r i k o San. Dikkatli davranacağım,
ama buna inanamam.»
«O halde bir şey s ö y l e y e y i m . Lord İshido'nun A n j i n San'ı
muhafızlarına k o r u t t u r m a s ı g a r i p değil mi?»
«Neden garip olsun?»
« T a n r ı e s i r g e s i n , siz ö l e c e k o l u r s a n ı z Lord Onoshi, Kyus-
hu'nun e n ileri g e l e n H ı r i s t i y a n ü s t m y o ' s u o l a c a k t ı r . L o r d G e ­
neral İshido, Onoshi'yi z a p t e d e b i i m e k için ne yapabilir? Hiç...
S a d e c e belki A n j i n San'ı o n u n ü s t ü n e yollar.»
K i y a m a m ı r ı l d a n d ı . «Olabilir.»
«Anjin San'ı korumasının tek nedeni var... O n u Portekizli­
lere ve dolayısıyla Kyushu'daki Hıristiyan d c i m y o ' l a r a karşı kul­
lanacak.»
«Olabilir.»
«Anjin San sizin için de, O n c s h i için de, İshido için de de­
ğerli olabilir. Cok bilgili. A n c a k o n u n bilgisi sayesinde barbar­
lardan hatta Portekizlilerden korunabiliriz.»
K i y a m a aşağı g ö r e n bir tavırla s ö y l e n d i . «İstediğimiz za­
m a n onları ezer atarız. Onlar bir a t t a k i s i n e k l e r d e n farksızdır­
lar.»
«Kilise kazanır ve ülke d u a e t t i ğ i m i z gibi Hıristiyan o l u r s a
ne yapacağız? Yasalarımız kalabilecek mi? B u s h l c o kalabilecek
mi? Hazırlıklı o l m a z s a k h i ç b i r şeyimizi k o r u y a m a y a c a ğ ı z . »
Adam cevap vermedi.
Kadın, «Yalvarırım, lordum,» diye mırıldandı. «Anjin San'a
d ü n y a n ı n b a ş k a yerlerinde neler o l d u ğ u n u sorun.»
«Bunu y a p a m a y a c a ğ ı m . O b a r b a r sizi b ü y ü l e m i ş , M a r i k o
San. Ben rahiplere i n a n ı y o r u m . Anjin San'ı Ş e y t a n yetiştirmiş.»
A y a ğ a kalktı. «Neyse ben gideyim. Bu bilgi için t e ş e k k ü r ede-
 — 421 —

rim.»
M a r i k o yeninden üstü mühürlü küçük bir rulo çıkardı. «Lord
T o r a n a g a b u n u s i z e v e r m e m i istedi.»
K i y a m a m ü h ü r l e r e b a k t ı . « İ ç i n d e n e yazılı o l d u ğ u n u b i l i y o r
musunuz, M a r i k o San?»
«Evet, y a k a l a n ı r s a m m e k t u b u o r t a d a n k a l d ı r m a m v e h a b e r i
ağızdan v e r m e m emredildi.»
K i y a m a m ü h ü r l e r i kırdı. T o r a n a g a aralarında: barış o l m a s ı
istediğini, veliahtı desteklediğini bildirerek Onoshi'nin planı
hakkında bilgi v e r i y o r d u . S o n r a , 'İshido'nun aranızdaki gizli a n ­
laşmaya ihanet ettiğine dair haber aldım,' diyordu. İshido
K v v a n t c ' y u sana. v e r e c e ğ i n i s ö y l e m i ş t i . A m a k e n d i s i ü v e y k a r ­
d e ş i m Z a t a k i ' y l e d e a n l a ş t ı . B a n a : i h a n e t e t m e s i şartıyla'. K w a n -
îo'yu ona vaat etti. Lütfen beni affet eski dost, a m a sana da
ela i h a n e t e t t i l e r . B e n ö l ü r ö l m e z s e n i n s o y u n d a , H ı r i s t i y a n k i ­
lisesi d e o r t a d a n kaldırılacaktır. Bunları d ü ş ü n m e n i rica e d e r i m .
K ı s a s ü r e s o n r a iyi n i y e t i m i n k a n ı t ı n ı da : g ö r e c e k s i n , '
Kiyama m e k t u b u tekrar o k u d u . Kadın da emredildiği gibi
o n u g ö z e t l i y o r d u . T o r a n a g a , « O n a d i k k a t l e b a k , ' M a r i k o San,»
d e m i ş t i . «İshido'yla Kvvanto k o n u s u n d a k i a n l a ş m a s ı n d a n e m i n
değilim. Bunun doğru olup olmadığını yüzünden anlayacaksın.
O n u n için m e k t u b u kendisine u y g u n z a m a n d a vermelisin.»
Kiyama'nın yüzünü gören kadın o haberin doğru olduğunu
anlamıştı.
Y a ş l ı c o i m y o b a ş ı n ı k a l d ı r d ı . « O n u n iyi n i y e t i n i n k a n ı t ı siz
misiniz? Yani o kurbanlık koyun?»
«Hayır, e f e n d i m . »
«Size i n a n m ı y o r u m . E f e n d i n i z e d e ö y l e . O n o s h i işi belki,
d o ğ r u . Fakat gerisi... Lord T o r a n a g a eskisi gibi g e r ç e k l e r e bal
v e z e h i r k a r ı ş t ı r ı y o r y i n e . K o r k a r ı m asıl s i z e i h a n e t e d i l d i , M a ­
r i k o San.»

49
«Öğleüzeri yola çıkacağız.»
« O l m a z , M a r i k o San.» S a z u k o ağlamaklı olmuştu.
 — 422 —

K i r i , «Evet,» d i y e b a ş ı n ı s a l l a d ı . « D e d i ğ i n g i b i , y a r ı n g i d e ­
ceğiz.»
M a r i k o kadına baktı. «Lord T o r a n a g a ' y a g ü v e r c i n l e haber
y o l l a y a c a ğ ı m . O l a n l a r ı y a z a c a ğ ı m . Ş a f a ğ ı n ilk ı ş ı k l a r ı y l a y o l a
çıkacak.' İshido'nun a d a m l a r ı yarın tatsızlık çıkarsa g ü v e r c i n l e ­
rimi de öldürmeye kalkışacaklardır. Göndermek istediğiniz bir
h a b e r v a r mı?»
K i r i , «Hayır,» d i y e c e v a p v e r d i , « G i t m e m i z e razı o l u r l a r s a
Osaka'daki bütün rehineler de şatodan ayrılmaya kalkacaklar­
dır. Ishido zor d u r u m d a k a l a c a k v e g ü c ü n ü k a y b e d e c e k t i r . B u ­
na asla razı olamaz.»
Mariko memnun memnun gülümsedi. «Evet. Ö y l e d e olsa
kendisi t u z a ğ a düştü.»

Kiri ona bakıyordu. «Efendimiz sekiz gün sonra b u r a d a

olacak, neh? Burada olması gerek. Gökyüzünün Oğlu gelece­
ğine göre efendimiz bunu yapmak zorunda. Neh?»
«Evet.»
Kiri kapının kapalı o l u p olmadığına b a k t ı k t a n sonra, «O
halde Gökyüzünün Oğlunu çağırma fikrini Lady Ochiba'mn ka­
fasına s o k m a m ı neden gizlice benden istedi?» diye s o r d u .
M a r i k o şaşırdı. «Bunu efendimiz mi istedi?»
«Evet, Y o k o s e ' d e L o r d Z a t a k i ' y i g ö r d ü k t e n s o n r a . E f e n d i ­
miz n e d e n kendi k e n d i s i n e t u z a k k u r s u n ? » İçini ç e k t i . «Bana
her şeyi a ç ı k l a m a d ı ğ ı n ı b i l i y o r u m , M a r i k o Chan.» Kadının sinir­
lendiğini anlayarak ekledi. «Ama efendim, gönderdiği haberde
sana çok güvendiğini belirtiyordu. A n c a k bu kafamda türlü so­
r u l a r b e l i r m e s i n e e n g e l o l a m a z tabii,»
M a r i k o a y a ğ a k a l k t ı . «Bu ş a f a ğ a k a d a r s i z i n l e b u r a d a k a ­
lacağım, Kiri San. A m a ö n c e Anjin San'la k o n u ş m a m gerek.»

Birlikte dışarıya çıktılar. Onları g ö r e n k a h v e r e n g i k i m o n o -

lular saygıyla eğilerek s e l a m veriyorlardı. Hepsinin de Mariko'
yla gururlandığı belliydi. A m a Anjin San'ın dairesinin ö n ü n e ge­
l i n c e g r i k i m o n o l u l a r ı g ö r e r e k ş a ş ı r d ı l a r . K i r i bir k a p ı y ı i ş a r e t
etti. Mariko, «Anjin San?» diye seslendi.
«Hai?» B i r k a p ı a ç ı l a r a k k a r ş ı l a r ı n d a Blackthome belirdi.
O d a d a : iki g r i k i m o n o l u d a h a v a r d ı .
 — 423 —

«Merhaba.» M a r i k o gri kımonolulora baktı. «Anjin San'la

öze! olarak k o n u ş m a m gerekiyor.»
M u h a f ı z l a r d a n biri, «Buyrun konuşun,» d i y e karşılık verdi.
«Ancak kendisini bırakmamızı Lord İshido e m r e t t i . Yoksa bizi
i d a m e d e c e ğ i n i söyledi.»
O gece nöbetçi olan Subay Yoshinaka da yaklaştı. «Beni
a f f e d i n , Lady T a d a , f a k a t Anjin San'ı k o r u m a k için g ö n d e r d i k ­
l e r i y i r m i m u h a f ı z ı k a b u l e t m e k z o r u n d a k a l d ı m . B u n u L o r d İs­
hidö özellikle istemiş.»
M a r i k o içeriye girdi ve o d a n ı n karşı t a r a f ı n d a k i hasırın üs­
tüne diz çökerek oturdu. Blackthorme de h e m e n onun karşısına
geçti. Kitsubo, Yoshinaka ve b ü t ü n muhafızlar kapının yanın­
da kalmışlardı.
Kadın hafif sesle, «Latince k o n u ş m a k d a h a emin,» d i y e mı­
rıldandı.
«Anlıyorum. Ki ya ma fy la ne oldu?»
«Seni seviyorum.»
«Sen...»
M a r i k o , «Seni ç o k özledim,» diye fısıldadı.
«Ben de seni. Nasıl yalnız kalabiliriz?»
«Bu g e c e olanaksız. Yarın g e c e olabilir. Bir p l a n ı m var.»
«Yarın m ı ? H a n i g i d e c e k t i n ? »
«Yarın b e n i d u r d u r m a y a k a l k a b i l i r l e r , A n j i n San.. Lütfen
üzülme. A m a ö b ü r gün hepimizi gitmek için serbest bırakacak­
lardır. Yarın g e c e b u r a d a k a l ı r s a m s e n i n l e olacağım.»
«Nasıl?»
«Bunu sorma. Kolay olacak.»
«İshido b e n i m d ü ş m a n ı m . Neden etrafıma bu kadar mu­
hafız koydu?»
«Seni k o r u m a k v e aynı z a m a n d a k a ç m a n ı ö n l e m e k i ç i n .
İshido seni kara gemi, Nagasaki, Lord Kiyama ve Lord Onoshı"
ye karşı k u l l a n m a y ı isteyebilir.»
« A y n ı ş e y i b e n d e d ü ş ü n d ü m . » D i k k a t l e k a d ı n a b a k t ı . «Ya-
bu bu işte yanılıyor. Sen aptal değilsin. Bu g e c e olanların hep­
si T o r a n a g a ' m n emirleri üzerine yapıldı.
'Mariko b r o k a r k i m o n o s u n u n bir kıvrımını düzeltti. «Evet,
b a n a e m i r l e r verdi.»
 — 424 —

«Sana kötülük etti. Sen s a d e c e o n u n k u r d u ğ u tuzak için

g e r e k l i bir y e m s i n . Ben d e öyle. Yabu d a öyle. T o r a n a g a bizleri
buraya kurbanlık olarak gönderdi.»
«Yanılıyorsun A n j i n S a n . Yanılıyorsun.»
' B l a c k t h o r n e , «Çok güzelsin ve seni seviyorum,» diye mı­
rıldandı. «Ama yalancısın.»
«Şimdiye kadar kimse bana bunu söylemedi.»
«Şimdiye k a d a r k i m s e 'Seni s e v i y o r u m ' da demedi.»
Kadın başını e ğ e r e k yelpazesine baktı. «Başka ş e y l e r d e n
söz edelim.»
« T o r a n a g a bizi h a r c a m a k l a ne kazanıyor?» Kadın c e v a p
v e r m e y i n c e ısrar e t t i . « M a r i k o S a n , b u n u s a n a s o r m a y a h a k k ı m
var. K o r k m u y o r u m . S a d e c e ne k a z a n a c a ğ ı n ı bilmeyi istiyorum.»
«Bilmiyorum.»
« A ş k ı n ı n v e T a n r ı n ı n ü z e r i n e y e m i n et.»
M a r i k o , L a t i n c e k o n u ş a r a k , «Sen de- mi?» diye yakındı.
«Hep s o r u m u soracaksın?»
«Sadece ikimizin hayatına da değer veriyorum. T c r o n a g a
ne kazanacak?»
K a d ı n ı n s e s i y ü k s e l d i . «Beni d i n l e . E v e t , o n a h i z m e t e t m e y i
ben seçtim ve aptal da değilim...»
«Lütfen dikkatli ol, M a r i k o San. Sesini alçaltmazsan büyük
aptallık edersin.»
«Özür dilerim. B u n u T o r a n a g a ' n ı n istediği gibi kasıtla ve
h e r k e s i n i ç i n d e y a p t ı m . Ç ü n k ü İ s h i d o b i r k ö y l ü d ü r v e bizi b ı r a k ­
ması gerekmektedir. Bu kafa tutma bütün soyluların önünde
oldu. Lady Ochiba, Lord Toranaga'ya gitmemizi uygun buluyor.
Kendisiyle konuştum.»
«Seni böyle h i d d e t l i g ö r m e y i i s t e m i y o r u m . »
H i d d e t i k a y b o l a n M a r i k o g ü l d ü . «Ah, s e n ! Haklısın. L ü t f e n
b e n i b a ğ ı ş l a . » B i r d e n n e ş e l e n i p k e n d i s i n i t o p l a m ı ş t ı . «Ah s e n i
ne kadar seviyorum. Bu gece seninle öyle gururlandım ki, az
kalsın hepsinin ö n ü n d e seni öpecektim.»
«İşte o z a m a n k ı y a m e t kopardı.»
«Yalnız k a l a b i i s e y d i k " i m d a t l a r ı n e v r e n d e ç ı n l a y a n a k a d a r
seni öperdim.»
«Teşekkür ederim ama sen oradasın, ben buradayım ve
 — 425 —

•aramızda b i r d ü n y a var.» B i r d e n c i d d i l e ş t i . « Ş i m d i n e o l a c a k ? »
«Sadece İshido'yu u t a n d ı r m a m gerektiğini biliyorum.»

50

M a r i k o güneşli yoldan kapıya doğru gidiyordu. Arkasında

da kahverengi kimonolu on muhafızı vardı. Kadın soluk yeşil
b i r k i m o n o , b e y a z e l d i v e n l e r , g e n i ş k e n a r l ı k o y u y e ş i l bir y o l c u ­
luk şapkası giymişti. Renk renk şemsiyesiyle kendisini güneş­
t e n k o r u y o r d u . C a d d e ç o k s e s s i z d i . G r i k i r n o m o l u l a r iki y a n a
sıralanmışlardı. Kadın, iç a v l u d a b e k l e y e n Kıri'yle S a z u k o ' y u
ve kale duvarının gerisindeki Anjin San'la Yabu'yu da görebili­
y o r d u . B l a c k t h o r n e ' u n y a n ı n d a d u r a n iki m u h a f ı z d ı ş ı n d a Yosi-
naka'nın emrindeki yirmi kahverengi kimonolu da resmi tören
k ı l ı k l a r ı n ı g i y m i ş l e r d i . G r i l e r i n t e r s i n e h i ç b i r i n i n zırhı y a d a y a y ı
y o k t u . Tek silahları kılıçlarıydı.
Kiyama kapının yanında kendi adamlarıyla duruyordu.
O n u n s a m u ray l a n g r i ü n i f o r m a l ı d e ğ i l d i .
M a r i k o , «İyi g ü n l e r , l o r d u m , » d e y i n c e a d a m e ğ i i i p s e l a m
v e r d i . Kadın d a k a p ı d a n g e ç t i . « M e r h a b a Kiri Chan, Sazuko
C h a n , İkiniz de p e k güzel o l m u ş s u n u z d o ğ r u s u . Her şey hazır
mı?»
İki k e d i n y a l a n c ı b i r n e ş e y l e c e v a p v e r d i l e r . «Evet.»
«İyi.» M a r i k o g e ç i p k e n d i a ç ı k t a h t ı r e v a n ı n a d i m d i k o t u r ­
d u . «Yosinaka San. L ü t f e n yola çıkalım.»
Komutan samuray hemen topallayarak yaklaşıp bağıra
bağıra emir verdi. Yirmi kahverengin ö n d e n y ü r ü d ü , Hamallar
M a r i k o ' n u n perdesiz tahtırevanını kaldırdılar. Kiri ve S a z u k o da
o n u n arkasındaydi. Genç kadın ç o c u ğ u n u da kucağına almıştı,
M a r i k o ' n u n tahtırevanı kapıdan çıkar çıkmaz grilerin ko­
mutanı yaklaştı. Kahverengililerle tahtırevanın arasına girdi.
Bunun üzerine muhafızlar da, hamallar da durdular. Komutan
Yoshinaka'ya, «Lütfen kâğıtlarınızı görebilir miyim?» dedi.
 — 426 —

O derin sessizlikte Yoshinoka'nın sesi yankılandı. «Özür

d i l e r i m , a m a b i z i m kâğıtlara ihtiyacımız yok.»
«Şatonun yöneticisi, veliahtın muhafızlarının komutanı,
Lord General İshido, Naipler Meclisinin de uygun g ö r d ü ğ ü bazı
y a s a l a r koydu.»
M a r i k o son d e r e c e resmi bir tavırla k o n u ş t u . «Ben T o d a
M a r i k o noh B u n t a r o ' y u m ve Feodal L o r d u m T o r a n a g a ' d a n ha­
nımlarını kendisinin y a n m a g ö t ü r m e k için e m i r aldım. Lütfen bı­
rakın gidelim,»
S a m u r a y gururla d u r d u . «Bunu memnunlukla yapardım, fa­
kat lordumuz kâğıtları olmayan kimsenin şatodan çıkarılmama­
sını e m r e t t i . »
M a r i k o , « K o m u t a n , » d e d i . «Adınız n e d i r ? »
«Sumiyori Danzejli. D ö r d ü n c ü Birlik Komutanıyım. S o y u m
da sizinki k a d a r eskidir.»
«Özür d i l e r i m k o m u t a n , a m a y o l u m d a n çekilmezseniz sizi
ö l d ü r t e c e ğ i m.»
«Kâğıtlarınız o l m a d ı k ç a geçemezsiniz.»
« L ü t f e n o n u ö l d ü r ü n Y o s h i n a k a San.»
Y o s h i n a k a h i ç d u r a k l a m a d a n ö n e a t ı l d ı v e kılıcı havada
y a r ı m d a i r e çizdi. D e n g e s i n i k a y b e d e n g r i l i n i n y a n ı n a g i r i p çık­
t ı kılıç. İ k i n c i v e d a h a s e r t o l a n d a r b e d e o n u n b a ş ı n ı a l ı v e r d i .
Grilinin kafası toprakta yuvarlandı.
Y o s h i n a k a kılıcını s i l e r e k k ı n ı n a k o y d u v e «Yola d e v a m ! »
d i y e e m r e t t i . M u h a f ı z l a r h e m e n hızlı hızlı y ü r ü m e y e b a ş l a d ı l a r .
O o n d a n e r d e n geldiği belli o l m a y a n bir ok Yoshinoka'nın g ö ğ ­
süne saplandı. Kortej yine d u r d u . Yoshinaka sessiz sedasız o k u
t u t u p ç e k m e y e çalıştı. S o n r a gözleri c a m l a ş a r a k y e r e yığıldı.
Kiri h a f i f ç e inledi. M a r i k o s a k i n o t u r u y o r , h e r k e s s o l u ğ u n u
tutmuş bekliyordu.
M a r i k o , « M i y a i K a z u k o San,» d i y e s e s l e n d i . « L ü t f e n i d a r e ­
y i s i z alınız.»
K a z u k o g e n ç , uzun boylu, ç o k g u r u r l u bir s o m u r a y d ı . He­
men Kiyama'nm yakınında duran kahverengililerin arasından
çıkarak Kiri ve Sazuko'nun tahtırevanlarının yanından geçti.
M a r i k o ' n u n yanında d u r a r a k saygıyla eğildi. «Lady Toda, te­
şekkür ederim.»
 — 427 —

K a z u k o ö n d e k i a d a m l a r a b a k a r a k haykırdı. «Haydi y ü r ü ­
yün!» Bazısı k o r k u y a kapılmış, bazısı çılgına d ö n m ü ş muhafız­
lar h e m e n e m r e uydular v e t e k r a r yola koyuldular. K a z u k o M a ­
riko'nun tahtırevanının yanında y ü r ü y o r d u . Sonra yüz metre
kadar ileride yana toplanmış samurayların arasından yirmisi
çıkıp yolun ortasında durdular. Yirmi kahverengin yürümeye
d e v a m ederek onlarla karşılıklı geldi ve biri sendelediği için yi­
ne durdular.
K a z u k o , « O n l a r ı y o l d a n atın!» d i y e b a ğ ı r d ı .
O a n d a b i r k a h v e r e n g i l i i l e r i y e a t ı l d ı v e d i ğ e r l e r i d e o n u iz­
l e d i l e r . Hızla v e a c ı m a s ı z c a 1 ö l d ü r ü y o r l a r d ı . F a k a t b i r g r i k i m o ­
nolu y e r e d ü ş ü n c e y a n d a b e k l e y e n l e r d e n biri h e m e n g e ç i p o n u n
yerini alıyordu. Daima eş kuvvetle dövüşüyorlardı. On beşe on
beş, sonra sekize sekiz kaldılar. Birkaç yaralı grili yerde de­
b e l e n i y o r d u . Sonra üç kahverengiliye karşı bir grili kaldı ve he­
m e n b a ş k a b i r g r i l i k o ş a r c a s ı n a g e l d i . Kısa s ü r e b i r e b i r k a l d ı ­
lar. S o n u n c u y a r a l ı v e ü s t ü b a ş ı k a n l a n m ı ş k a h v e r e n g i l i d ö r t
d ü e l l o d a n g a l i p çıkmıştı. Son grili o n u kolaylıkta' ö l d ü r e r e k c e ­
setlerin arasında tek başına durup Miyai Kazuko'ya baktı.
B ü t ü n kahverengi kimonolular ö l m ü ş t ü . Dört grili. yaralan­
mış, o n sekizi ö l d ü r ü l m ü ş t ü .
O d e r i n s e s s i z l i k l e kılıcını k ı n ı n d a n s ı y ı r a n K a z u k o i l e r i e d i .
M a r i k o , « D u r u n , » d e d i . « L ü t f e n d u r u n K a z u k o San,»
G e n ç a d a m d u r d u y s a d a gözlerini griliden a l a m ı y o r v e bir'
an ö n c e d ö v ü ş m e y i arzuluyordu. -Mariko tahtırevandan inerek
L o r d K i y a m a ' y a y a k l a ş t ı . «Size b u a d a m l a r ı y o l d a n ç e k m e n i z i
rica ediyorum.»
«Özür d i l e r i m T o d a S a m a , f a k a t ş a t o n u n emirleri yerine
getirilmelidir. Emirler yasalara uygundur, a m a isterseniz naip­
ten" t o p l a r v e b i r k a r a r ç ı k a r m a l a r ı i ç i n t e k l i f t e b u l u n a b i l i r i m . »
«Ben sa mu rayı m. Emirlerim belirli. B u s h i d o ' y a u y a r a k tö­
relerimize g ö r e d a v r a n m a m gerekiyor. Bir yasa mantığı altüst
edebilir f a k a t mantık asla yasalara karşı gelmemelidir. Bana
l o r d u m a i t a a t e t m e izni v e r i l m e z s e b u u t a n ç l a y a ş a y a m a m . »
«Hemen toplantı yaptıracağım.»
«Beni a f f e d i n , l o r d u m . Ne y a p a c a ğ ı n ı z s a d e c e sizi ilgilen­
dirir. Ben s a d e c e kendi e f e n d i m i n emirleriyle utancımı d ü ş ü n ü -
 — 428 —

yorum.» Kadın d ö n e r e k sessiz sedasız tahtırevanına d o ğ r u y ü ­

r ü d ü . « K a z u k o S a n , bizi ş a t o d a n çıkarmanızı e m r e d i y o r u m ! »
G e n ç s a m u r a y ilerledi. «Ben M i y a i K a z u k o , L o r d T o r a n a -
g a ' n u n ü ç ü n c ü o r d u s u n d a n bir yüzbaşı v e Serata s o y u n d a m m .
Lütfen ö n ü m d e n çekilin.»
«Ben L o r d G e n e r a l i s h i d o ' n u n o r d u s u n d a n Yüzbaşı Bıwo
Jiro. Hayatım değersizdir, a m a öyle de olsa geçemeyeceksiniz.»
Kazuko birden, «Toranagaaa!» diye bir savaş narası ata­
r a k s a l d ı r d ı . G r i k i m o n o l u iyi s a v a ş ç ı y d ı , a m a Kazuko- d a ö y l e y ­
d i . B i r b i r i n e ç a r p a n kılıçların, ş a k ı r t ı l a r ı y a n k ı l a n ı y o r , k i m s e y e ­
rinden kımıldamıyordu.
Kazuko kazanmakla birlikte ağır yaralanmıştı. Yerde yatan
d ü ş m a n ı n ı n yanında d u r u p s a ğ l a m k o l u n u havaya kaldırdı. Kı­
lıcını g ö k y ü z ü n e d o ğ r u ç e v i r e r e k z a f e r l e , « T o r a n a g a a a ! » d i y e
haykırdı. Fakat kimse onun zaferini aikışlayamadı. O kasvetli
anda böyle bir şeyin uygun olmayacağını biliyorlardı.

K a z u k o bir ayağını zorla öne attı. G ü ç l ü k l e y ü r ü m e y e çalı­

ş ı r k e n s e n d e l e d i . B o ğ u k b i r s e s l e , « B e n i izleyin,» d i y e emir
verdi.
Kimse onu öldüren okların nereden geldiğini görmedi. O
a n d a k a h v e r e n g i l i l e r k a d e r l e r i n e razı o l m a k t a n v a z g e ç e r e k K a -
zuko'ya edilen hakaret yüzünden birden hiddetlendiler. Genç
a d a m ölüyordu ve görevini yapmaya, onları şatodan çıkarmaya5
çalışarak ölecekken onu oklarla vurmuşlardı. Kohverengililerim
b a ş k a bir subayı yanında yirmi s a m u r a y l a ö n c ü l ü k e t m e k için
koşa k o ş a geldi. D i ğ e r kahverengililer de tahtırevanların çev­
resini aldılar.
S u b a y , «İleri!» d i y e g ü r l e d i . O y ü r ü y ü n c e s a m u r a y l a r d a
ardından gittiler. Hamallar uykuda gezer gibi tahtırevanları
kaldırıp c e s e t l e r e b a s m a m a y a çalışarak yürüdüler. S o n r a yüz
metre ileride yine yirmi grili belirdi. Hamallar d u r d u , o m a mu­
hafızlar d a h a hızlanmıştı.

Eski olay tekrarlandı ve yirmi kahverengili de ölene k a d a r

d ö v ü ş t ü l e r . B a ş k a bîr s u b a y p e ş i n d e y i r m i k a h v e r e n g i i i y i e y a k ­
laştı. A m a M a r i k o , «Durun,» d i y e e m r e d e r e k s o l u k bir yüzle
tahtırevandan indi. Şemsiyesini bir yana bırakarak Y o s h i n a k a -
 — 429 —

m n kılıcını a l d ı , k ı n ı n d a n ç ı k a r a r a k t e k b a ş ı n a İ l e r l e d i .
«Kim o l d u ğ u m u biliyorsunuz. L ü t f e n ö n ü m d e n çekilin.»
«Ben Altıncı Birlikten Yüzbaşı Kojima J a r u t o m o ' y u m . B e ­
ni a f f e d i n , f a k a t geçemezsiniz, Lady Toda.»
M a r i k o saldırdıysa da grili gerileyerek kendisini s a v u n m a k ­
la y e t i n d i . Oysa kadını kolaylıkla ö l d ü r e b i l i r d i . Samuray ağır
ağır geriliyor, f a k a t her adım için de kadını iyice u ğ r a ş t ı r ı y o r d u .
Diğerleri durakladıktan sonra M a r i k o ' n u n peşisıra gittiler. M a ­
riko grilinin savaşması için elinden geleni yapıyor, şiddetle sal­
dırıyordu. Fakat a d a m onun darbelerinden kaçınmakla yetinip
sadece kadının yorulmasını s a ğ l a m a y a d i k k a t ediyordu. Bunu
da kadına hakkı olan onuru vererek, nezaket ve vakarla yap­
maktaydı.

Bu a r a d a k a h v e r e n g i l i l e r de o n a y a r d ı m için y e t i ş m i ş l e r d i .
M a r i k o fazla dayanamayacağının farkındaydı. Hem muhafızlar­
d a n b i r i k a r ı ş a c a k c i s a h e p s i n i n bir a n d a ö l d ü r ü l e c e ğ i n e d e k u ş ­
k u y o k t u . «Durun!» d i y e e m i r verdi. H e r k e s d u r d u . M a r i k o sa­
vaştığı adamı hafifçe selamlayarak d ö n ü p d o ğ r u l d u ve d i m d i k
y ü r ü d ü . « Ö z ü r d i l e r i m . . . K i r i Sam.» G ö ğ s ü k ö r ü k g i b i k a l k ı p i n i ­
y o r d u . «Kısa b i r s ü r e i ç i n g e r i g i t m e m i z g e r e k i y o r . » M u h a f ı z l a ­
rının y a n ı n d a n g e ç i p i l e r l e r k e n y ü z ü n d e n t e r l e r a k ı y o r d u , K i y a -
rna'nın y a n ı n a g e l i n c e d u r u p eğilerek s e l a m v e r d i . «Bu a d a m l a r
görevimi y a p m a m a , lorduma itaat etmeme engel oldular. B e n
bu utançla y a ş a y a m a m , efendim. G ü n e ş batarken s e p p u k u ya­
pacağım. Sizden tanığım olmanızı rica ediyorum.»
«Hayır, b u n u y a p a m a z s ı n ı z . »
M a r i k o k o r k u s u z c a b a ğ ı r ı r k e n g ö z l e r i a t e ş s a ç ı y o r d u . «Fe­
o d a l l o r d u m u z u n e m r i n i d i n l e m e m i z e izin v e r i l m e z s e , g ü n e ş b a ­
tarken seppuku yapacağım.»

Selam vererek kapıya doğru yürüdü. Kiyama ve adamları

da saygıyla eğildiler. Sonra yoldakiler, kaledekiler ve pencere-
dekiler de onu saygıyla selamladılar. Kadın ağaçların arasında­
ki k ü ç ü k çay evine gitti. A n c a k o r a d a yalnız kalınca ölen a d a m ­
l a r i ç i n s e s s i z s e d a s ı z ağlama-ya b a ş l a d ı .
 — 430 —

51

M a r i k o kılıcı a l a r a k t e k b a ş ı n a ilerleyince, Blackthorne

kendisini aşağıya a t a r a k kadını k o r u m a k için griliye s a l d ı r m a k
i s t e m i ş , M a r i k o ö l m e d e n gri linin kafasını u ç a r m a y ı arzulamış-
t ı . Fakat h e r k e s g i b i o da bir şey y a p a m a m ı ş t ı . K o r k t u ğ u için
olmamıştı bu. Artık ö l m e k t e n k o r k m u y o r d u . Kadının cesareti
ona k o r k u n u n yararsızlığını g ö s t e r m i ş t i ve zaten köyde bıçağı
k a l b i n e s a p l a m a y a kalktığından beri ö l ü m e a l d ı r m ı y o r d u . Evet,
o gece bıçağı kalbine saplamayı arzu etmişti. O andan itibaren
de Mariko'nun söylediği gibi ö l ü m korkusu silinmişti.
Yoldaki cesetlere baktı. O griliyi M a r i k o için öldürebilir­
dim, diye düşündü. Belki başka birini, birkaçını ö l d ü r ü r d ü m .
Fakat karşıma daima bir yenisi çıkacaktı. B u n u n da bizim ka­
z a n m a m ı z a bir yararı o l m a y a c a k t ı . Ö l m e k t e n k o r k m u y o r u m . Sa­
d e c e o n u k o r u m a k için y a p a b i l e c e ğ i m bir şey o l m a m a s ı beni
üzüyor,
Grililer cesetleri kaldırıyorlardı artık. Grililer de, kahveren-
gililer de aynı şekilde saygıyla g ö t ü r ü i ü y o r l a r d ı .
Aşağıya inen merdivene d o ğ r u y ü r ü d ü .
«Anjin San, lütfen... Nereye gidiyorsunuz?»
Dönünce unutmuş olduğu onu koruyan ve gözaltında tu­
tan gr'lileri gördü. Komutanları kendisine bakıyordu. «Ah.özür
d i l e r i m . O r a y a g i d e c e ğ i m . » Eliyle ö n a v l u y u i ş a r e t e t t i .
K o m u t a n bir an d ü ş ü n d ü k t e n s o n r a istemeye istemeye ka­
b u l e t t i . « P e k i . L ü t f e n b e n i izleyin.»
Blackthorne ön avluya çıkınca k a h v e r e n g i l e r i n kendi gri­
lerine karşı d u y d u ğ u düşmanlığı hissetti. Yabu kapının yanın­
d a d u r m u ş , g e r i g e l e n a d a m l a r a b a k ı y o r d u . Kiri v e S a z u k o y e l ­
pazeleniyorlar, bir s ü t n i n e de bebeğe m e m e veriyordu. Veran­
danın gölgeli b ö l ü m e serilmiş olan örtülerin üstüne oturmuşlar­
d ı . H a m a l l a r e ş y a l a r v e k a t ı r l a r l a b i r k ö ş e y e b ü z ü l m ü ş l e r d i . İn­
giliz b a h ç e y e d o ğ r u g i d e c e k t i , a m a muhafızları başlarını s a l l a ­
d ı . « Ö z ü r d i l e r i z . B u a r a o r a s ı y a s a k , A n j i n San.»
Blackthorne, «Evet, tabii.» diyerek döndü. Yol boşalmaya
 — 431 —

başlamıştı. Fakat beş yüzden fazla gri! i hâlâ.kapının gerisinde

bağdaş kurmuş oturuyorlardı. Son kahverengin de kemerin al­
tından geçti.

Yabu, «Kapıyı kapatıp kol d e m i r i n i vurun!» d i y e s e s l e n d i .

S u b a y y a k l a ş t ı . «Özür d i l e r i m , Y a b a S a n , f a k a t L a d y T o d a
kapının açık bırakılmasını söyledi. Kapıyı herkese karşı k o r u y a ­
cağız fakat kanatlar açık kalacak.»
«Emin misin?»
S u b a y sinirlendi. O t u z u n u g e ç m i ş , çıkık çeneli, sakallı, b ı ­
yıklı, t e m i z p a k bir t i p t i . «Lütfen beni a f f e d i n . . . E m i n i m tabii.»
«Teşekkür ederim. Hakaret e t m e k için söylemedim... Bura­
d a k i en yüksek rütbeli subay s e n misin?»
«Lady Toda bana komutanlık o n u r u n u verdi. Fokat r ü t b e ­
c e siz b e n d e n y ü k s e k s i n i z t a b i i . »
« K o m u t a n b e n i m , a m a e m i r sende.»
«Teşekkür ederim, Yabu San. Fakat burada Lady Toda
e m i r v e r i y o r . Sîz e n y ü k s e k r ü t b e l i s u b a y s ı n ı z . İzin v e r i r s e n i z
sizin yanınızda o l m a k ş e r e f i n e erişeyim.»

Y o b u , «İzin v e r d i m , y ü z b a ş ı , » d i y e s ö y l e n d i . «Yalnız b u r a ­
da komutanın kimin elinde o l d u ğ u n u bilmek isterim. İsmini s ö y ­
le l ü t f e n . »
«Sumiyori Tabito.»
«İlk g r i i i n i n a d ı d a S u m i y o r i d e ğ i l m i y d i ? »
«Evet, Y a b u S a n . K e n d i s i kuzenimdi.»
«Hazır o l d u ğ u n z a m a n b ü t ü n s u b a y l a r ı b i r araya- t o p l a l ü t ­
fen, K o m u t a n Sumiyori.»
« T a b i i e f e n d i m . L a d y T o d a ' n ı n izniyle.»
Bir k a d ı n t o p a l l a y a t o p a l laya a v l u y a g i r i n c e ikisi de d ö n e ­
rek baktılar. Bastona d a y a n a r a k g ü ç l ü k l e yürüyen yaşlıca k a ­
dın bir s o m u raydı. H i z m e t ç i o n u n b e m b e y a z saçlı başını bir
şamsiyeyle k o r u y o r d u . Kadın d o ğ r u Krritsubo'nun yanına git­
ti.
C i d d i c i d d i , « K i r i t s u b o San,» d e d i . « B e n B a e d a E t s u y u m ,
Lord Baeda'nın annesiyim ve Lady Toda'yla aynı fikirdeyim..
«İzin v e r i r s e , k e n d i s i y l e b e k l e m e ş e r e f i n e e r i ş m e y i i s t i y o r u m . »
Kiri mırıldandı. «Lütfen o t u r u n . H o ş geldiniz.» Bir hizmetçi;
 — 432-

b i r y a s t ı k d a h a g e t i r d i v e iki h i z m e t ç i y a ş l ı h a n ı m ı n o t u r m a s ı ­
na yardım ettiler.
Lady Etsu i n l e m e m e k için kendisini t u t a r a k , «Oh ş i m d i
d a h a rahatım,» diye g ü l ü m s e d i . «Eklemlerim gün g e ç t i k ç e d a ­
ha kötüleşiyor.»
«Çay ister misiniz?»
« Ö n c e ç a y , s o n r a s a k e K i r i t s u b o S a n . B o l s a k e . B ö y l e he­
y e c a n i n s a n ı s u s a t ı y o r , neh?»
Diğer samuray hanımları da grililerin yanından geçerek
tatlı s e r i n l i k t e n y a r a r l a n m a k için avluya girdiler. B i r k a ç ı d u r a k ­
ladı, ü ç ü f i k r i n i d e ğ i ş t i r d i , a m a kısa s ü r e s o n r a v e r a n d a d a o n
d ö r t k a d ı n t o p l a n d ı . İkisi ç o c u k l a r ı n ı d a g e t i r m i ş t i .
G e n ç bir kadın k ü ç ü k o ğ l u n u n elini t u t u p ç e k i n e r e k , «Beni
a f f e d i n , » d i y e m ı r ı l d a n d ı . «Ben A c h i d o ' y u m . K i y a m a N a g a m a -
sa'nın eşiyim. Evime, kocamın yanına gitmeyi istiyorum. Bu­
r a d a b e k l e m e m i ç i n izin v e r i r m i s i n i z a c a b a ? »
«Fakat b u r a d a beklerseniz L o r d K i y a m a size ç o k kızacak-
tır.»
«Kiritsubo San, ne yazık b ü y ü k b a b a beni pek tanımıyor bi­
le. B e n ç o k ö n e m s i z b i r t o r u n u n k a r ı ş ı y ı m . O n u n a l d ı r m a y a c a ­
ğından eminim. Zaten aylardır k o c a m ı g ö r m e d i m ve ne diye­
c e k l e r i d e u m u r u m d a değil.»
L a d y E t s u « H o ş g e l d i n , ç o c u ğ u m , » d e d i . «Gel y a n ı m a c i u r .
O ğ l u n u n adı nedir? Ne güzel bir çocuk.»
Böylece kadınlar ahbaplığa başladılar. Kiri gözlerindeki
y a ş l a r ı s i l e r e k , «Ah b ö y l e s i d a h a iyi,» d i y e i ç i n i ç e k t i . « H a n ı m ­
lar, L a d y T o d a a d ı n a sîzi k a r ş ı l a y a b i l d i ğ i m i ç i n o n u r d u y m a k ­
t a y ı m . H e p i n i z a ç s ı n ı z m u h a k k a k . H e m b u işin i n s a n ı s u s a t t ı ğ ı ­
n ı s ö y l e m e k t e d e h a k l ı s ı n ı z , L a d y Etsu!» H i z m e t ç i l e r i n i y i y e c e k
v e i ç k i g e t i r m e l e r i i ç i n m u t f a ğ a g ö n d e r d i . Kısa s ü r e i ç i n d e h e p ­
si de neşeli neşeli k o n u ş a r a k kuşlar gibi şakımaya başladılar.
S u m i y o r i c i d d i c i d d i k o n u ş t u . «Bir e r k e ğ i n k a d ı n l a r ı a n l a ­
m a s ı n a o l a n a k v a r mı?»
Yabu başını salladı. «Olanaksız!»
«Bir a n k o r k u p a ğ l ı y o r l a r . . . s o n r a . . . L a d y M a r i k c ' n u n Y c s -
h i n a k a ' n ı n kılıcını a l d ı ğ ı n ı g ö r d ü ğ ü m z a m a n g u r u r d a n ö l e c e ğ i ­
mi sandım!»
 — 433 —

«Evet. Y a z ı k k i s o n g r i l i ü s t ü n b i r s a v a ş ç ı y d ı L a d y T o d a *
nın o n u ö l d ü r m e s i n i g ö r m e y i i s t e r d i m . O n d a n d a h a g ü ç s ü z ü n ü
rahatlıkla öldürürdü.»
Sumiyori sakalını sıvazladı. «O grilinin yerinde olsaydınız
ne yapardınız?»
«Kadını ö l d ü r ü r v e k a h v e r e n g i l i l e r i n üstüne saldırırdım.
Orada fazla kan döküldü. Kalenin üstündeki grililere saldırma­
mak için kendimi g ü ç tuttum.»
« B a z e n ö l d ü r m e k i y i d i r . İ n s a n a i h t i r a s l ı bir k a d ı n d a n d a h a
f a z l a z e v k verir.»
Yabu düşünceli bir tavırla kadınlara bakıyordu.
Sumiyoru mırıldandı. «Ben de aynı şeyi düşündüm.»
«Cevabin nedir?»
«Bir t e k c e v a p v a r ş i m d i . I s h i d o g i t m e m i z e izin v e r i r s e
sorun kalmaz. Eğer Lady Mariko'nun seppukusu boşa giderse
o zaman... bu hanımların sonsuzluğa gitmelerine yardım eder
ve ö l d ü r m e y e başlarız. Onlar yaşamayı istemeyeceklerdir.»
Y a b u , «Bazıları isteyebilir,» d e d i .
«Bu k o n u d a d a h a s o n r a k a r a r verirsiniz, Y a b u S a n . H e p s i
b u r a d a s e p p u k u y a p a r l a r s a e f e n d i m i z i n l e h i n e olur.»
«Evet.»
«Ondan sonra mazgallara adamlarımızı yerleştirir ve şa­
f a k v a k t i kapıları açarız. Ö ğ l e y e k a d a r savaşırız. Bu da yeter.
O n d a n sonra sağ kalanlar gelir ve şatonun bu b ö l ü m ü n ü yakar­
lar. O s ı r a d a s a ğ s a m b a n a t a n ı ğ ı m olma- ş e r e f i n i vereceğinizi
umarım.»
«Tabii.»
S u m i y o r i g ü l d ü . «Bu İ m p a r a t o r l u ğ u p a r ç a l a y a c a k t ı r , neh?
Bütün bu ölümler ve Lady Toda'nın seppukusu! Haber yangın
g i b i b i r d e n y a y ı l a c a k v e O s a k a ' y ı y i y e c e k t i r , neh? G ö k y ü z ü n ü n
Oğlu bu yüzden ziyaretini erteler mi dersiniz? Efendimizin pla­
nı bu mu acaba?»
«Bilmiyorum, Sumiyori San. Ben biraz kendi d a i r e m e gide­
c e ğ i m . H a n ı m l a r g e l i r g e l m e z b e n i çağır.» M e r d i v e n d e o t u r a n
B l a c k t h o r n e ' a y a k l a ş t ı . Usulca fısıldadı. «Dinle Anjin San. bel-

Şogun — F: 28
 — 434 —

ki bir p l a n ı m var. Gizli, rteh?»

«Anlıyorum.» Çanlar ç a l m a y a başladı. M a y m u n Saati gel­
mişti. Saat üçtü.
B l a c k t h o r n e , «Nasıl b i r plan?» d i y e s o r d u .
«Daha sonra konuşuruz. Buradan ayrılmayın ve kimseye
bir şey söylemeyin, nen?»
Yaba yanında on kahverengiliyle kapıdan çıktı. Yirmi gri-
1i de hemen onlara katılarak yoldan yürüdüler. Yabu'nun kaldı­
ğı konuk evi ilk köşeyi d ö n ü n c e oradaydı. Griler o n u n b a h ç e
kapısının dışında kaldılar, Yabu kahverengi!ilere b a h ç e d e bek­
lemelerini işaret ederek t e k başına içeriye girdi.

Ochiba, «Olanaksız, lord general,» dedi, «Onun gibi üstün

bir s o y l u h a n ı m ı n s e p p u k u y a p m a s ı n a izin v e r e m e z s i n i z , ö z ü r
d i l e r i m , a m a k a p a n a kısıldınız.»
L o r d Kiyarna: d a ç ı k ı ş t ı . « B e n d e a y n ı f i k i r d e y i m . »
İshido, «Saygılarımla d u r u m u belirteyim,» diye mırıldan­
dı. «Sözlerimin o kadın için b i r eta pisliği kadar bile değeri
yok.»
O c h i b a a d a m ı n b u k a b a l ı ğ ı n d a n t i k s i n m i ş î i . Kiyarna söy­
l e n d i . «Bu i ş i n a r k a s ı n d a T o r a n a g a v a r t a b i i . Ö z ü r d i l e r i m , a m a
sizi yine yendi. Fakat öyle de olsa Lady Toda'nın s e p p u k u yap­
m a s ı n a razı olamazsınız.»
«Neden?»
«özür dilerim lord general, seslerimizi yükseitmerneliyiz.»
O c h i b a sinirlenmişti. Kulenin ikinci katında Lady Yodoko'nun
yattığı odanın yanındaki holde konuşuyorlardı. «Hata sizdeydi
ve b u n u n bir çaresi olmalı.»
Kiyarna, «Onun planını uygulamasına razı olamazsınız,
lord general,» d i y e d e v a m etti. «Çünkü bu iş ş a t o d a k i her ka­
dını g a l e y a n a g e t i r e c e k t i r . »
İshido d i k dik a d a m a baktı. «Onlardan birkaçının kaza
sonucu vurulduğunu biliyorsunuz. A m a bu, kadınları hiç etkile­
m e d i . S a d e c e k a ç m a y a niyeti o l a n l a r caydılar.»
O c h i b a içini ç e k t i . «O b ü y ü k bir hataydı, lord general.»
«Kabul ediyorum. Fakat savaştayız. T o r a n a g a henüz eli-
 — 435 —

mize d ü ş m e d i , O elime g e ç e n e k a d a r veliaht da, siz de t e h l i k e ­

desiniz.»
O c h i b a , «Özür dilerim,» diye c e v a p verdi. «Kendimi d ü ş ü n ­
d ü ğ ü m yok. S a d e c e o ğ l u m için endişe e d i y o r u m . On sekiz g ü n
sonra b u r a d a olmaları gerekiyor. Onları bırakmanızı salık ve­
ririm.»
«Bu g e r e k s i z b i r t e h l i k e . K a d ı n ı n b u işi y a p a c a ğ ı n d a n e m i n
değiliz.»
Kiyarna aşağı g ö r e n bir tavırla, «Yapacaktır,» diye çıkış­
tı. Saygı d u y d u ğ u efendisi ve dostu Taiko'ntın bu çok lüks dai­
resinde İshido gibi vahşi birinin bulunmasına sinirleniyordu. «O
bir samuray!»
O c h i b a da atıldı. «Öyle. B e n de L o r d Kiyarna gibi d ü ş ü n ü ­
yorum. Mariko San dediğini yapacaktır. Sonra o kocakarı Etsu
var! Maeda'lar çok gururludurlar, neh?»
İshido bir p e n c e r e y e g i d i p dışarıya b a k t ı . «İsterlerse k e n ­
dilerini ateşe atıp gebersinler! Toda denilen kadın Hıristiyan,
neh? İntihar o n u n dinine aykırı değil mi? Önemli bir g ü n a h sa­
y ı l m a z mı?»
«Ya k a d ı n ı n s i l a h s ı z k a l ı r s a ? »
«Bunu nasıl yapacaksınız?»
«Kadını y a k a l a r ve h a p s e d e r i m . Yanına özel s e ç i l m i ş hiz­
m e t ç i l e r k o y a r ı m . T o r a n a g a sınırımızı g e ç e n e k a d a r o n u h a p ­
sederim.» İshido güldü. «O z a m a n ne isterse yapsın. Hatta ken­
disine y a r d ı m e t m e k t e n zevk bile duyarım.»
K i y a r n a , « O n u nasıl y a k a l a y a b i l i r s i n i z ? » d î y e s o r d u . « S e p ­
p u k u y a p a c a k veya bıçağını kullanacak vakit bulacaktır.»
«Belki. Fakat onun yakalanıp birkaç g ü n hapsedildiğini
düşünelim. Bu birkaç g ü n çok önemli değil mi? Zaten kadın da
T o r a n a g a s ı n ı r ı m ı z d a n g i r i p k e n d i s i n i m a h v e t m e d e n g i t m e k is­
temiyor mu?» '
L a d y O c h i b a , «Bu o l u r m u ? » d i y e s o r d u .
«Olabilir.»
Kiyarna d ü ş ü n ü y o r d u . «Toranaga'nın on sekiz gün içinde
b u r a d a olması gerekiyor. Kendisi sınırda a n c a k d ö r t gün d a h a
oyalanabilir. Lady Toda'yı bir h a f t a tutmanız yeterlidir.»
Ochiba, «Ya d a s o n s u z l u ğ a kadar,» dedi. «Toranaga o
 — 436 —

•denli g e c i k t i k i . . . b a z e n h i ç g e l m e y e c e ğ i n i s a n ı y o r u m . »
İ s h i d o g ü l d ü . «Yirmi i k i s i n e k a d a r v a k t i v a r . A h , L a d y O c ­
hiba, o fikriniz harikaydı doğrusu.»
O c h i b a g e c e uyumamıştı, a m a sesi yine pek tatlı ve ya­
t ı ş t ı r ı c ı y d ı . «Bu s i z i n f i k r i n i z d e ğ i l m i y d i , l o r d g e n e r a l ? Lord
Sudara ve kızkardeşim... Onlar Toranaga'nın yanındalar mı
şimdi?»
«Hayır, değiller. O n l a r g e m i y l e b u r a y a getirilecekler.»
O c h i b a , « K a r d e ş i m e d o k u n u l m a y a c a k , » diye çıkıştı. «Çocu­
ğ a d a öyle.»
«Onun ç o c u ğ u Toranaga'nın d o ğ r u d a n doğruya vârisi olu­
yor. Dolayısıyla 'Minovvara'Iarın v â r i s i , V e l i a h t a karşı o l a n g ö ­
revim yüzünden bunu belirtmem gerekiyor.»
«Kız k a r d e ş i m e v e o ğ l u n a d o k u n u l m a y a c a k . »
«Nasıl isterseniz.»
K a d ı n L o r d K i y a m a ' y a d ö n d ü . «iMariko S a n iyi bir Hıris­
t i y a n mıdır?»
A d a m h e m e n , « F e v k a l a d e bir Hıristiyan,» d i y e c e v a p ver­
d i , «Bunu intiharın günah olması yüzünden mi soruyorsunuz?
Kendisi de bunu kabul edecektir veya ruhu karanlıklarda kala­
caktır. Fakat bilmem...»
İshido hiç d ü ş ü n m e d e n konuştu. «0 zaman daha basit bir
ç a r e var. Hıristiyanların en y ü k s e k rahibine e m r e d i n . Kadına
İmparatorluğun yasal yöneticilerini rahatsız etmekten vazgeç­
mesini söylesin.»
K i y a r n a , « B a ş r a h i b i n e l i n d e b u g ü ç y o k t u r , » d i y e c e v a p ver­
di. S o n r a sesi daha da acılaştı. «Hem sizin haklı o l a r a k aley­
h i n d e b u l u n d u ğ u n u z g i b i , s i y a s e t i ş l e r i n e k a r ı ş m a k o l u r mu.»
İshido söylendi. «Bana kalırsa Hıristiyanlar s a d e c e çıkar­
ları o l d u ğ u z a m a n işlere karışıyorlar.»
İç kapı açılarak bir doktor karşılarında belirdi. Yorgun­
l u k t a n y a ş l a n m ı ş g i b i y d i a d a m . «Özür d i l e r i m , Lady Y o d o k o si­
zi istiyor.»
O c h i b o v ü c u d u n u s a r a n mavi k i m o n o s u n u n eteklerini za­
r a f e t l e s a l l a y a r a k u z a k l a ş ı p i ç k a p ı d a n g e ç t i . İki e r k e k d e o n u
s e y r e d i y o r d u . Sonra Kiyarna, «Lady Toda'nım y a k a l a n a c a ğ ı n ­
d a n emin misiniz?» diye s o r d u .
 İshido hâlâ kapıya bakıyordu. «Evet.»

I *

O c h i b a çok lüks olan yatak odasında şiltelerin yanında

çömeldi. Yodoko'nun yatağının etrafına sedef kakmalı, zarif
paravanlar konulmuştu. Yüzü daha da solmuş, bilekleri iyice
sıskalaşmış, el damarları kabarmış o l a n kadın uyur gibiydi. Oc­
hiba y a ş l a n m a n ı n ç o k a c ı o l d u ğ u n u d ü ş ü n d ü . Yaşlılık k a d ı n l a r
için ç o k k ö t ü y d ü . Erkekleri d e ğ i l , s a d e c e kadınları e t k i l i y o r d u
yaşlılık.
Y o d o k o ' n u n elini t u t t u .
K a d ı n o n u n k ü ç ü k i s m i n i f ı s ı l d a d ı . « O Cham?»
«Evet, L a d y Y o d o k o ? »
«Ah n e g ü z e l s i n . D a i m a d a g ü z e l d i n . » Elini k a l d ı r a r a k k a r
d i n i n g ü r saçlarını o k ş a d ı . Yaşlı kadını s e v e n O c h i b a b u h a r e ­
kete sinirlenmedi ve t a m tersine m e m n u n oldu. «Çok genç, g ü ­
zel ve m i s k o k u l u . T a i k o ne k a d a r talihliydi.»
«Sancınız var mı? Size bir şey v e r e b i l i r miyim?»
«Hayır. S a d e c e k o n u ş m a k istiyorum.» Ç u k u r a k a ç m ı ş g ö z ­
ler y i n e d e z e k i b a k ı ş l ı y d ı . « D i ğ e r l e r i n i sav.»
O c h i b a o d a d a k i l e r e ç ı k m a l a r ı için i ş a r e t e t t i . Yalnız kalın­
c a d a , «Evet, L a d y Y o d o k o ? » d i y e m ı r ı l d a n d ı .
«Dinle g ü z e l i m . Lord g e n e r a l i n o n u bırakmasını sağla.»
«Bunu y a p a m a m . O zaman bütün rehineler gider ve gü­
c ü m ü z ü kaybederiz. Naiplerin hepsi bu g ö r ü ş ü paylaşıyorlar.»
. Y o d o k o a ş a ğ ı g ö r e n bir tavırla k o n u ş t u . «Naipler! Lady
Toda'yı bırakmalısın. Yoksa başka soylu hanımlar da onun gibi
s e p p u k u yapacaklardır, İshidc'nun hatası yüzünden sen ve o ğ ­
lumuz zarar göreceksiniz.»
«Lord g e n e r a l veliahto sadık. T o r a n a g a öyle değil.»
«Özür d i l e r i m , a m a T o r a n a g a ' n ı n Ş o g u n o l m a y a k a r a r ver­
diğini ve o ğ l u m u z u ezeceğini düşünüyorum.»
« Y a n ı l ı y o r s u n . B u n u b e l k i b i n k e z s ö y l e d i . D i ğ e r cfeimyc-'lar
kendi çıkarlarını d ü ş ü n e r e k o ğ l u m u z d a n yararlanmaya çalışı­
yorlar. Toranaga, Toiko'nun en sevdiği generaliydi. Toranaga
d a i m a v e l i a h t a s a y g ı g ö s t e r d i . T o r a n a g a bir M i n o w o r a d i r . İshi-
 — 438 —

d o v e n a i p l e r i n s e n i k a n d ı r m a l a r ı n a izin v e r m e . H e p s i n i n k e n d i
k a r m a ' s ı , kendi sırları var. O C h a n , kadını neden bırakmıyor­
sun? Denizden gitmesini yasakla. Böylece sınırlarımızdan çıka­
maz. Y i n e g e n e r a l i n i n a ğ ı n d a kalır, n e n ? E t r a f ı n d a grililer b u l u ­
n u r . T a i k o v e y a T o r a n a g a g i b i d ü ş ü n m e y e çalış.»

O c h i b a ' n ı n s e s i y u m u ş a k t ı , « B u n u d a d ü ş ü n d ü k , L a d y Yo­
doko. Fakat şatonun dışında Toranaga'nın s a m u r a y l a n gizleni­
yor. O n l a r ı n k a ç kişi o l d u ğ u n u b i l m i y o r u z . H e m T o r a n a g a ' n ı n
m ü t t e f i k l e r i de var. Onların da k i m l e r olduklarını a n l a y a m a d ı k .
L a d y T o d a k a ç a b i l i r . O g i t t i m i , d i ğ e r l e r i d e k e n d i s i n i izler. B ö y ­
lece güvenliğimizi kaybederiz.»
«Oh k e ş k e L o r d T a i k o b u r a d a o l u p s a n a y o l g ö s t e r s e y d i . »
Kadın zorlukla soluk alıyordu.
«Size ç a y v e y a s a k e v e r e b i l i r m i y i m ? »
« L ü t f e n b i r a z çay.»
Ochiba'nın yardımıyla çayı içen yaşlı kadın, «Teşekkür
ederim, çocuğum,» diye mırıldandı. Sesi d a h a da hafiflemişti.
Ö l ü m e yaklaştığı belliydi. «Dinle ç o c u ğ u m . T o r a n a g a ' y a güven..
O n u n l a evlen ve s o y u n u n d e v a m ı için kendisiyle anlaş.»

O c h i b a ş a ş ı r d ı . «Yok... O l a m a z bu.»
« Y a e m o n , T o r a n a g a ' d a n s o n r a y ö n e t i m i e l i n e alır. O ğ l u ­
muzdan sonra da evliliğinin yeni meyvası başa geçer. O ğ l u m u ­
z u n o ğ u l l a r ı b u y e n i T o r a n a g a s o y u n a sadık' k a l a c a k l a r ı n a y e ­
m i n ederler.»
«Toranaga daima Taiko'dan nefret etti, Lady Yodoko. B u ­
nu biliyorsunuz. Bu tatsızlıkların n e d e n i hep T o r a n a g a . Yıllar­
dır öyle.»
«Ya s e n ? S e n i n k i b i r i n e n e d e m e l i ç o c u ğ u m ? »
«O d ü ş m a n . . . Bizim düşmanımız.»
« S e n i n d e iki d ü ş m a n ı n v a r , ç o c u ğ u m . K i b i r i n v e k o c a m ı z '
ayarında bir e r k e ğ e ihtiyaç d u y m a n . Lütfen sabırla beni dinle.
Genç, g ü z e l ' v e verimlisin. Bir k o c a y a ihtiyacın var. T o r a n a g a
s a n a layık. S e n d e o n a l a y ı k s ı n . Y a e m o n ' u t e k k o r u y a c a k d a
Toranaga'dır.»
« Ö z ü r d i l e r i m , a m a o n d a n n e f r e t e d i y o r u m , Y o d o k o Chan.»
«Pek ç o k k a d ı n . . . n e f r e t e t t i ğ i e r k e k l e r l e e v l e n i r . B u d a y a ş ü -
 — 439 —

k ü r l e r o l s u n ben b u azabı ç e k m e d i m , , . » Yaşlı k a d ı n hafifçe

g ü l ü m s e d i , «Nen?» i
«Evet.»
« L ü t f e n b u n u y a p a c a k mısın?»
«Düşüneceğim.»
Yaşlı kadın o n u n elini sıkıca t u t m a y a çalıştı. « T o r a n a g a '
y l a evleneceğine söz vermelisin. Böylece Taiko'nun soyunun
sonsuzluğa dek yaşayacağını bilerek Buda'ya gideceğim,»
Yanaklarından yaşlar süzülen Ochiba bu güçsüz eli sıkı
sıkı y a k a l a d ı .
Daha sonra kadının g ö z k a p a k l a n titredi. Hafif b i r sesle fı­
sıldadı, «Akechi M a r i k o ' y u bırakmaksın... T a i k o ' n u n o n u n ba­
basına... yaptıklarından dolayı kadının bizden intikam; a l m a s ı n a
olanak vermemelisin.»
O c h i b a ş a ş ı r d ı . «Ne?»
F a k a t kadın c e v a p v e l r m e d i ve v ü c u d u bir ıspazmozla sar­
sıldı. «Beni a f f e t , O Chan.»
«Affedecek bir şey yok, Lady Yodako.»
«Dinle... T o r a n a g a . . . k o n u s u n d a söz... ver... Ochiba Sa­
m a . . . B u ç o k ö n e m l i . . . K e n d i s i n e güvenebilirsin.» Yaşlı g ö z l e r
h e m yalvarıyor, h e m s ö z ü n ü kabul e t m e s i için o n u z o r l u y o r d u .
Ochiba itaat etmeyi istemiyordu. Fakat b u n u yapması ge­
rektiğini de biliyordu. Kadının A k e c h i M a r i k o konusunda: söy­
ledikleri kafasını karmakarışık etmişti, Taiko'nun belki on bin
kez yinelediği sözler kulaklarından gitmiyordu:. «Yodako Sa-
m a ' y a g ü v e n e b i l i r s i n O C h a n . Kendisi akıllıdır. B u n u u n u t m a .
Hayatını, o ğ l u m u z u n hayatını ve benim; bayatımı o n u n koruya-
cağım bilmelisin...»
Oc'nrba r a z ı o l a r a k , «Söz...» d e r k e n ; d u r d u .
Yadoko Sama ölmüştü.
O c h i b a o n u n elini d u d a k l a r ı n a g ö t ü r e r e k ö p t ü , sonra; kadı­
nın g ö z l e r i n i k a p a t t ı . O a n d a T a i k o ' n u n ö l ü m ü n ü d ü ş ü n ü y o r d u .
Y a k ı n d a n g ö r d ü ğ ü d i ğ e r ö l ü m d e k o c a s ı n m k i y d i . O kez Y a d o k o
eşlik hakkından yararlanarak adamın gözlerini kapatmıştı. O
z a m a n d a İshido v e Kiyama'nın y e r i n e dışarıda1 T o r a n a g a b e k ­
lemekteydi. Bu sahne kadının gözlerinin önünde canlandı...
**
 — 440 —

O c h i b a , «Neden Toranago'yı çağırttınız, efendim?» diye

s o r d u . «Dinlenmeniz gerek.»
«Öldüğüm zaman dinleneceğim, Chan. Henüz g ü c ü m var­
ken s o y u m l a ilgili s o r u n u halletmeliyim.»
Son derece canlı, sağlam ve etrafa güç saçan Toranaga
içeriye girdi ve d ö r d ü yanlız kaldılar. O c h i b a , Y o d o k o ve Tora­
n a g a , T a i k o adını alıp J a p o n y a ' n ı n lordu o l a n Nakamura'nın
ö l ü m döşeğinin başına toplanmış, onun emirlerini bekliyorlardı.
B i r m a y m u n u n k i n i a n d ı r a n y ü z ü kırış kırış o l a n T a k i o g ö z ­
l e r i n i T o r a n a g a ' y o d i k t i . «İşte T o r a S a n . . . a r t ı k ö l ü y o r u m . H i ç ­
t e n h i ç e g i d i y o r u m . F a k a t s e n s a ğ s ı n v e o ğ l u m aciz.»
« A c i z d e ğ i l e f e n d i m . B ü t ü n t i a i m y c ' l a r size o l d u ğ u g i b i o ğ ­
lunuza da saygı göstereceklerdir.»
T a i k o g ü l d ü . «Evet b u g ü n öyle. Ben s a ğ k e n , evet! F a k a t
Y a e m o n ' u n b e n d e n s o n r a y ö n e t i m i ele a l m a s ı i ç i n n e y a p m a l ı ­
yım?»
«Bir N a i p l e r M e c l i s i k u r u n , e f e n d i m . »
T a i k o d u d a k b ü k t ü . « N a i p l e r ! E n iyisi s e n i v â r i s t a y i n e d e ­
yim. Yaemon'un seni izleyecek değerde olup olmadığına k a r a r
v e r i r s i n a r t ı k . B i r e r k e ğ i n elli y e d i s i n d e o ğ l u o l m a s ı n a e n d e r
rastlanır. Altmış ü ç ü n d e de ö l m e k kötü. Özellikle Japonya'nın
lordııysan v e o ğ l u n d a n b a ş k a yakının yo'ksa d u r u m u n tehli­
kelidir. Keşke o ğ l u m olmasaydı. Japonya'yı sana bırakırdım.
B i r P o r t e k i z l i n i n b i t l e r i n d e n d a h a fazla; o ğ l u n var.»
«Kanma.»
A d a m dönerek Ocbibo'ya bakınca, genç kadın ona gülüm­
sedi. F a k a t a d a m g ü l m ü y o r d u . B i r t ü r l ü s o r a m a y a c a ğ ı s o r u var­
dı yine kafasında. Y a e m o n benim: o ğ l u m m u , diye d ü ş ü n m e k ­
teydi.
« K a r m a , O C h a n , neh?» A d a m ı n sesi y u m u ş a k t ı f a k a t O c ­
hiba o n u n belirli s o r u y u s o r a c a ğ ı n d a n k o r k a r a k a ğ l a m a y a b a ş ­
ladı.
Yaşlı a d a m , « G ö z y a ş l a r ı n a g e r e k y o k , O C h a n , » d i y e mı­
r ı l d a n d ı . « H a y a t s a d e c e r ü y a i ç i n d e bir r ü y a d ı r . » S o n r a b i r d e n
c a n l a n d ı . «Ah, e s k i d o s t n e y a ş a d ı k , n e h ? B ü t ü n o s a v a ş l a r ?
Seninle yamyana d ö v ü ş t ü k ve yenilmedik! Olanaksızı başardık,
neh?» Birlikte Gorada'nın varislerini yendik. Bunu ikimiz y a p -
 — 441 —

tık. B i r k ö y l ü v e b i r M i n o u v o r a ! » Y a ş l ı a d a m g ü l d ü . « D i n l e , b i r ­
k a ç yılım daha: olsaydı Çin'i de a l a c a k t ı m . O z a m a n s a n a iste­
diğin Japonya'yı v e r e c e k t i m . K e n d i m de istediğimi elde ede­
c e k t i m . E j d e r h a T a h t ı n a ç ı k a c a k t ı m . Bir k ö y l ü E j d e r h a T a h t ı n a
o n u r l a o t u r a b i l i r . Ç i n b u r a s ı g i b i d e ğ i l , neh?
«Çin'le J a p o n y a b i r b i r i n d e n farklı efendim.»
«Evet, Ç i n l i l e r a k ı l l ı . H e r h a n e d a n ı k u r a n k i m s e b i r k ö y l ü . »
Yine g ü l d ü . «Güçlü bir köylü. İşte o b e n i m , neh?» Gözleri par­
l ı y o r d u , « B e n i m l e s e n i y e n m e y e o l a n a k y o k t u . Biz h a y a t ı n a n ­
lamını biliyorduk, neh?»
«Evet.»
• «Bu nedir?»
T o r a n a g a , «Görev, disiplin ve ölüm,» diye c e v a p verdi.
Sıska a d a m birden sertleşti. «Naip olarak kimleri seçer­
din?»
«Lord Kiyama, İshido, Onoshi, Toda Hiro M a t s u ve Sugi-
yama»

T a i k o ' n u n yüzünde k ö t ü bir g ü l ü ş belirdi. «Benden s o n r a

İ m p a r a t o r l u ğ u n e n akıllı a d a m ı s e n s i n . E ş l e r i m e n e d e n o be­
şini seçtiğini anlat.»
«Çünkü birbirlerinden nefret - ediyorlar. Fakat bir araya
g e l i n c e ü l k e y i b i r l i k t e iyi y ö n e t i r l e r v e k a r ş ı l a r ı n d a k i l e r i d e e z e r ­
ler,»
«Seni de mi?»

«Hayır, b e n i d e ğ i l e f e n d i m , » T o r a n a g a ; O c h i b d ' y a ; b a k a r a k
k o n u ş m a s ı n a d e v a m etti. «Yaemon'un b a ş a geçebilmesi için do­
k u z yıl d a y a n m a n ı z g e r e k e c e k t i r . B u n u y a p a b i l m e k i ç i n e f e n d i m i ­
zin sağladığı barışı korumalısınız. Kiyama'yı s e ç t i m , ç ü n k ü k e n d i ­
s i e n b ü y ü k H ı r i s t i y a n d a i m y c , ü n l ü bir g e n e r a l v e ç o k s a d ı k b i r
uyruktur. S u g i y a m a da ülkenin en zengin daimya'sudur. Ailesi ç o k
eskidir ve kendisi Hıristiyanlardan nefret eder. Yaemon başa
geçerse kendisi çok kazançlı çıkacaktır. Onoshi'yi Kiyama'dan
nefret ettiği için uygun g ö r d ü m . O da Hıristiyan f a k a t cüzzam-
lıdır v e h a y a t a d ö r t e l l e s a r ı l ı y o r . Y i r m i yıl d a h a y a ş a y a c a k t ı r .
Herkesden ve özellikle İshido'dan çok nefret ediyor. İshido da
entrikaları ç a b u k sezer. Kendisi k ö y l ü d ü r ve eski s a m u r a y l a r -
 — 442 —

d a n nefret eder. Aynı z a m a n d a Hıristiyanların da aleyhinedir.

T a d a Hiro M a t s u ise d ü r ü s t , itaatli ve s a d ı k bir generaldir.
Onun kadar dürüst bir insan daha bulunamaz. Naipler Meclisi­
nin b a ş k a n ı da o olmalıdır.»
«Ya s e n ? »
«Ben b ü y ü k o ğ l u m N o b u r u ' y l o s e p p u k u y a p a c a ğ ı m . O ğ l u m
S u d a r a , L a d y O c h i b a ' n ı n kız k a r d e ş i y l e e v l i . O n u n i ç i n b i r t e h ­
like sayılmaz. Kendisi soyunuza sadık kalacağına y e m i n e t m e k
koşuluyla b e n d e n s o n r a Kvvanto'ya sahip olacaktır.
T o r a n a g a ' n m b ö y l e bir t e k l i f t e b u l u n m a s ı n a k i m s e şaş­
madı. Ç ü n k ü Taiko'da aynı şeyi d ü ş ü n m e k t e y d i . D o i m y o ' l c n n
i ç i n d e asıl t e h l i k e l i o l a n d a T o r a n a g a ' y d ı . K a d ı n efendisinin,
«O Chan, sen ne diyorsun?» diye sorduğunu duydu.
H e m e n cevap verdi. «Lord Toranaga bütün dediklerini
yapmalıdır. Yalnız b u a r a d a k a r d e ş i m i n S u d o r a ' d a n ayrılmasını
emrediniz. S u d a r a da seppuku yapmalıdır. Lord Noburu, Lord
T o r a n a g a ' n ı n vârisi o l a r a k M u s a s h i ve S h i m c o s a ' y ı almalıdır.
K w a n t o ' n u n kalanı da veliaht Yaemon'un olmalıdır. Bu konuda
b u g ü n e m i r v e r m e n i z u y g u n olur,»
«Yodoko Sama?»
Y o c l o k u k a d ı n ı ş a ş ı r t a n b i r ş e y s ö y l e d i . «Ah T o k i c h i , s i z e
b ü t ü n kalbimle bağlı o l d u ğ u m u biliyorsunuz. O Chan'ı da sevi­
y o r u m v e Y a e m o n d a k e n d i o ğ l u m sayılır. B e n T o r a n a g a ' y ı t e k
naip yapmanızı salık veririm.»
«Ne?»
«Onun ölmesi için emir verirseniz o ğ l u m u z u d a ö l d ü r m ü ş
olursunuz. S a d e c e Lord T o r a n a g a y e t e r i n c e usta ve ç o k se­
viliyor; h e m e n idareye s a h i p ç ı k a c a k k a d a r da akıllı. Y a e m o n ' u
reşit olana dek o n u n yanına veriniz. Lord T o r a n a g a ' y a o ğ l u m u ­
zu resmen evlat edinmesini emrediniz. Küçük Yaemon'u Lord
Toranaga yetiştirmeli ve kendisi Toranaga'dan sonra yönetimi
e l e almalı.»
O c h i b a , «Hayır bu olamaz,» d i y e itiraz etti h e m e n .
Taiko sordu. «Buna ne diyorsun, T o r a n a g a Son?»
«Saygılarımla r e d d e t m e k zorundayım, efendim. Seppuku
y a p a r a k s i z d e n ö n c e g i t m e m e izin v e r m e n i z i d i l e r i m »
«Tek n a i p olacaksın.»
 — 443 —

«Anlaştığımızdan beri asla emirlerinize karşı gelmedim.

Fakat bu emri reddederim.»
Ochiba, Taiko'nun odamı ortadan kaldırmayı istediğini bi­
l i y o r d u . H e m T a i k o a s l ı n d a b u n a k a r a r d a v e r m i ş t i . F a k a t ne­
dense birden fikrini değiştirerek Yodoko'nun söylediklerinin ço­
ğunu kabul etti. Toranaga'nın Naipler Meclisi başkanı olmasına
karar verdi.

Lady Ochiba kendisini toplayarak Toranaga oğluma sa­

dık k a l a c a ğ ı n a y e m i n e t m i ş t i , d i y e d ü ş ü n d ü . F a k a t ş i m d i h e ­
pimize tuzak kuruyor. Mariko'nun neden olduğu olayın arka­
sında da o var. T o r a n a g a ' y l a e v l e n m e k mi? Buda beni bu u t a n ç ­
tan korusun.
Utanç!
K e n d i k e n d i n e , « D o ğ r u o l a n h a n g i s i O c h i b a ? » d e d i . «Vak­
tiyle Taiko'dan ö n c e onu istedin, nen? Hatta Taiko zamanında
da istedin, n e n ? Y o d o k o akıllıydı. Kibirinin sana d ü ş m a n o l d u ­
ğ u n u söyledi. Bir k o c a y a da ihtiyacın var. N e d e n İshkfo'yu k a ­
bul e t m i y o r s u n ? Sana saygı gösteriyor. Seni istiyor ve bu m ü ­
cadeleyi kazanacak. O n u idare e t m e k de kolay olurdu. Fakat
o k a b a bir k ö y l ü ! L o r d u m u n anısına İshidb'yla saygısızlık e t m e k ­
t e n s e b i n ö m ü r b o y u h a r i g a t a k u l l a n m a y a : razı o l a b i l i r i m . K e n ­
dine dürüst davran Ochiba, Toranaga'yı düşün. Ondan gerçek­
t e n nefret ediyor m u s u n , yoksa seni o rüya g ü n ü n d e g ö r d ü ğ ü n ­
den mi korkmaktasın?»
B u o l a y a ş a ğ ı y u k a r ı s e k i z yıl k a d a r ö n c e g e ç m i ş t i . K y u s -
hu'da T a i k o ve Toranaga'yla avlanmaya çıkmıştı Ochiba. G r u p
geniş bir a l a n a yayılmıştı. Ochiba' d ö r t n a l a kendi ş a h i n i n i n ar­
d ı n d a n g i d e r e k d i ğ e r l e r i n d e n u z a k l a ş m ı ş t ı . İlk cılız, h a s t a l ı k l ı
o ğ l u ö l e l i iki yıl o l m u ş t u . B i r t ü r l ü d e ç a r e b u l a m ı y o r d u . O y s a
her t ü r l ü p o z i s y o n , n u m a r a , r e j i m , batıl inanç, iksir ve duayı
denemiş, lordunun çok arzu ettiği varisi vermeye çalışmıştı.
K ö y l ü y l e k a r ş ı l a ş m a l a r ı ç o k a n i o l m u ş t u . A d a m bir karni
g ö r m ü ş gibi ona bakakalmıştı, Ochiba da şaşırmıştı. Günkü
genç köylü tıpkı Taiko'ya benziyordu. Kafası ona bunun tanrı­
lardan bir a r m a ğ a n o l d u ğ u n u söylemiş ve kadın h e m e n atından
a t l a y a r a k a d a m ı n e l i n i t u t m u ş , o r m a n a d a l m ı ş t ı . O r a d a d a kız-
 — 444 —

gın bir k ö p e ğ e d ö n m ü ş t ü .
Olan her şey bir rüyayı andırmıştı. Hâlâ da o olayı b ü t ü n
canlılığıyla anımsıyordu. S o n r a köylüyü itmişti. A d a m daha se­
vişmek istiyordu fakat Ochiba ona küfretmiş ve tanrıların ken­
disini bir a ğ a ç y a p m a m a l a r ı n a ş ü k r e t m e s i n i söylemişti. Zavallı
cahil budala yere secde edip ona yalvarmaya başlamıştı. Oc-
hiba'nın bir k o m i o l d u ğ u n a inanmıştı. Ç ü n k ü b ö y l e güzel biri
k e n d i s i y l e t o p r a k l a r d a yuvarlanır mıydı hiç!
O c h i b a bitkinlikle atına binmiş ve oradan uzaklaşmıştı.
H e r ş e y i n bir rüya ve k ö y l ü n ü n de bir karni olup olmadığını d ü ­
ş ü n m e y e başlamıştı. O n u n bir karni olması için dua e d i y o r d u .
Böylece lordunun istediği ç o c u ğ u ona tanrılar vermiş olacaktı.
Ormanın öbür tarafında Lord Toranaga'nın kendisini bekledi­
ğini g ö r m ü ş t ü . Kadın d e h ş e t e k a p ı l a r a k k e n d i k e n d i n e . «Beni
gördü mü acaba?» demişti.

T o r a n a g a o n u s a y g ı y l a k a r ş ı l a m ı ş t ı . «Sizin için endişeleni­

yordum, Lady Ochiba.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m . B i r ş e y i m yok.»
«Fakat k i m o n o n u z yırtılmış. Sırtınızda ve saçlarınızda di­
k e n l e r var.»
«Atımdan d ü ş t ü m . Ö n e m l i bir şey değil.»
O gece de efendisiyle yatmış, dokuz ay sonra da Yaemon'
u doğurarak adamın çok mutlu olmasını sağlamıştı.
Ochiba, Yodoko'nun cesedine bakarak, «Yaemon'un baba­
s ı k o c a m ı z t a b i i , » d e d i . «İki ç o c u ğ u m u n b a b a s ı d a o . . . D i ğ e r i
bir düştü.»

L a d y O c h i b a k o n u ş m a s ı n a d e v a m e t t i . « T a i k o o n yıl d a h a
yaşasaydı ben Çin İmparatoriçesi o l a c a k t ı m . . . Fakat şimdi ya­
payalnızım. Size söz veremeden ölmeniz garip, Lady Yodoko.
Ş i m d i ne y a p m a l ı y ı m ? » S o n r a o akıllı kadının s ö z l e r i n i anımsa-
df, K e n d i s i n e T a i k o v e y a T o r a n a g a g i b i d ü ş ü n m e s i n i s ö y l e m i ş ­
ti.
Ochiba birden güçlendiğini hissederek o sessizlikte oturdu
ve soğukkanlılıkla düşünmeye başladı.
 — 445 —

C h i m m o k o derin sessizlikte bahçenin küçük kapısından çı­

karak B l a c k t h o r n e ' a yaklaşıp s e l a m verdi. «Anjin S a n , hanı­
m ı m sizi g ö r m e y i istiyor. Bir d a k i k a b e k l e r s e n i z sizi g ö t ü r e b i ­
lirim.»
«Pekâlâ.» B l a c k t h o r n e d e r i n d ü ş ü n c e l e r e d a l m ı ş t ı .
C h i m m o k o sonra Sumiyori'nin yanına gitti. «Lady Tada
her şeyi hazırlamanızı rica ediyor.»
«Bunun nerede yapılmasını istiyor?»
H.zmetçi kemerin ö n ü n ü işaret etti. «Orada efendim.»
Sumiyori şaşırdı. «Herkesin içinde mi olacak? Birkaç ta­
nıkla özel o l m a y a c a k mı? Herkesin g ö r m e s i n i mi istiyor?»
«Evet.»
«Fakat burada olacaksa... onun ...onun... Tanığı nere­
de?»
«Hanımım Lord Kiyama'nın kendisine onur vereceğini umu­
yor.»
«Ya L o r d K i y a m a b u n u y a p m a z s a ? »
« B i l m i y o r u m , e f e n d i m . Hanımım... b a n a bir şey s ö y l e m e ­
di.» S e l a m v e r e r e k a y r ı l ı p b u k e z d e v e r a n d a y a g i t t i . Y i n e s a y ­
gıyla e ğ i l d i . « K i r i t s u b o S a n , h a n ı m ı m kısa sûra s o n r a g e l e c e ­
ğini söyledi.»
« K e n d i s i iyi m i ? »
C h i m m o k o g u r u r l a , « O h , evet,» d i y e c e v a p v e r d i .
Kiri ve diğerleri de s a k i n d i arîik. «Kendisini s e l a m l a m a k
için diğer hanımların beklediğini biliyor mu?»
«Evet K i r i t s u b o S a n . Hanımım; b i r a z sonra; g e l e r e k h e p s i n e
a y r ı a y r ı t e ş e k k ü r ' e d e c e ğ i n i s ö y l e d i . L ü t f e n b a n a i z i n verin.»
Hepsi hizmetçinin gidip Blaökthorne'u çağırmasını seyret­
tiler. GriIiler de peşlerinden gelecekti, a m a C h i m m o k o hanımı­
nın o n l a r ı ç a ğ ı r m a d ı ğ ı n ı b e l i r t i n c e m u h a f ı z l a r d u r d u l a r v e İ n -
g i l i z i n y a l n ı z g i t m e s i n e razı o l d u l a r .
Küçük bahçe b a m b a ş k a bir dünyaya aitti sanki. Güneş
ağaçların tepelerini aydınlatıyor, kuşlar şakıyor ve su hafif bir
ses çıkararak nilüferlerle dolu küçük göle akıyordu. Blackthor­
ne yine de içindeki sıkıntıdan kurtulamadı.
Chimmoko durarak, küçük cha n o y u evini işaret etti.
B l a c k t h o r n e t e k başına ilerledi. Sandallarını çıkararak üç basa-
 — 446 —

m a ğ ı t ı r m a n d ı . Evin 'küçük kapısından g e ç e b i l m e k için de iki

büklüm olması gerekti.
M a r i k o k a p ı n ı n t a m k a r ş ı s ı n d a diz ç ö k m ü ş t ü . Makyajını
y a p m ı ş , d u d a k l a r ı n ı kırmızıya boyamıştı. Saçları d i k k a t l e t a r a n ­
mış ve sırtına kenarlarına açık yeşil ç e v r i l m i ş k o y u mavi bir
k i m o n o g i y m i ş t i . Başında da ince bir yeşil kurdele vardı.
Erkek, «Çok güzelsin,» dedi.
« S e n d e öyle.» H a f i f ç e g ü l ü m s e d i M a r i k o . « O o l a y ı i z l e m e k
z o r u n d a k a l a c a ğ ı n için ç o k özür dilerim.»
«Bu b e n i m görevimdi.»
K a d ı n , «Hayır,» d i y e c e v a p v e r d i . « G ö r e v d e ğ i l d i . B u k a d a r
adam öleceğini ummamıştım.»
«Karma.» B l a c k t h o r n e kendisini d ü ş ü n c e l e r d e n k u r t a r a r a k
J a p o n c a k o n u ş m a y a başladı. «İntiharını uzun süreden beri
planlıyordun, nen?»
«Hayatım hiçbir z a m a n benim değildi, Anjin San. Her za­
m a n feodal l o r d u m a aittir. O n d a n s o n r a k o c a m a . Yasalarımız
böyle.»
«Kötü b i r yasa.»
«Evet v e hayır.» B a ş ı n ı k a l d ı r a r a k a d a m a b a k t ı . « D e ğ i ş t i ­
rilemeyecek şeyler yüzünden kavga mı edeceğiz?»
«Hayır, b e n i a f f e t . »
M a r i k o , L a t i n c e , «Seni seviyorum,» d e d i .
«Evet, b u n u b i l i y o r u m a r t ı k . B e n d e s e n i s e v i y o r u m . F a k a t
a m a c ı n ö l ü m , M a r i k o San.»
«Yanılıyorsun sevgilim. A m a c ı m e f e n d i m i n hayatıdır. Ve
senin hayatın. Tanrı beni affetsin, f a k a t zaman zaman senin
h a y a t ı n o n u n k i n d e n d a h a d a ö n e m l i o l u y o r b e n i m için.»
«Artık h i ç b i r i m i z i n k a ç m a s ı n a o l a n a k yek.»
«Sabırlı ol, g ü n e ş d a h a batmadı.»
«Bu g ü n e ş e h i ç g ü v e n i m y o k , M a r i k o San.» U z a n ı p k a d ı n ı n
y ü z ü n e d o k u n d u . « G ö m e n nasai.»
« B u g e c e n i n G o n c a l a r H a n ı n d a k i g i b i o l a c a ğ ı n a s ö z ver­
dim.. Sabırlı d a v r a n m a l ı s ı n . İshido, L a d y O c h i b a ve d i ğ e r l e r i n i
iyi b i l i r i m . »
«Yani T o r a n a g a ' n ı n n e y a p t ı ğ ı n ı b i l d i ğ i n e i n a n a r a k k u m a r
. mı oynuyorsun?» Portekiz dilinde s o r m u ş t u bu soruyu.
 — 447 —

Kadir* y u m u ş a k l ı k l a k a r ş ı l ı k v e r d i . « B ö y l e s ı k ı n t ı l ı o l m a m a ­
lısın. B u g ü n ç o k kısa.»
«Özür d i l e r i m . Yine s e n haklısın. Sıkıntılı o l u n a c a k z a m a n
bile yok. Sana y a r d ı m için ne yapabilirim?»
«Yarın o l d u ğ u n a inanmalısın.»
Erkek bir an o n u n korkusunu sezdi. Uzanıp kolunu M a r i -
ko'nun omzuna doladı. Onu kendisine çekti, böylece bekleme­
nin dehşeti de kalmadı.

Ayak sesleri yaklaştı.

«Evet, C h i m m o k o ? »
«Vakit g e i d i , hanımım.»
« H e r ş e y h a z ı r mı?»
«Evet.»
«Beni nilüferli g ö l ü n yanında bekle.» A y a k sesleri uzak­
laştı. Mariko, Blackthorne'a d ö n e r e k o n u hafifçe ö p t ü . «Seni
seviyorum.»
« B e n d e seni.»
Kadın o n a s e l a m v e r e r e k e v d e n ç ı k t ı . B l a c k t h o r n e d a ar­
dından gitti.
M a r i k o nilüferli g ö l ü n yanında; d u r a r a k kuşağını a ç t ı ve ye­
r e bıraktı. C h i m m o k o d a mavi k i m o n o y u ç ı k a r m a s ı için ona
yardım etti. M a r i k o b u n u n altına Blackthorne'un o g ü n e d e k
g ö r d ü ğ ü en p a r l a k beyaz k i m o n o y u g i y m i ş t i . Bu r e s m i bir ölüm;
k i m c n o s u y d u . Kadın başındaki yeşil kurdeleyi de çıkararak at­
tı. Beyazlar içinde y ü r ü y ü p uzaklaştı. Blackthofne'a hiç bak­
mamıştı.

Bahçenin gerisinde bütün kahverengi!iler üç köşe alana

y e r l e ş t i r i l m i ş s e k i z h a s ı r ı n e t r a f ı n a s ı r a l a n m ı ş l a r d ı . Yaıbu, K i ­
ri ve hanımlar güneye bakan şeref yerinde oturuyorlardı. Yolda
da grililer sıraya girmişlerdi. Aralarında başka s o m u raylar ve
s a m u r a y eşleri vardı. Sumlyori. b i r i ş a r e t verince herkes eğil­
d i . M a r i k o da eğilerek o n l a r a karşılık verdi. B l a c k t h o r n e kapı­
nın yanında bekliyordu. Dört s a m u r a y gelerek hasırların üstüne
k ı r m ı z ı b i r ö r t ü s e r d i l e r . M a r i k o k ı r m ı z ı ö r t ü n ü n ortasına^ g i d e r e k
k ü ç ü k b e y a z y a s t ı ğ ı n g e r i s i n d e diz ç ö k ü p s a ğ e l i y l e b e l i n d e k i
beyaz kuşağın içinden çok ince uçlu bıçağı çıkardı, beyaz yas-
 — 448 —

tığın ü s t ü n e bıraktı, C h i m m o k o yaklaşıp yerlere k a d a r eğildi ve

kadına küçük, bembeyaz bir battaniyeyle bir kordon verdi. M a ­
riko hizmetçisinin yardımıyla kimonosunun eteklerini düzeltti.
Sonra battaniyeyi kordonla beline bağladı. Blackthorne ölüm
sırasında k i m o n o s u n u n eteğinin k a n l a n m a m a s ı için bunu y a p ­
tığını b i l i y o r d u .
M a r i k o sakin sakin ş a t o n u n kulesine baktı. Hazırdı artık.
G ü n e ş h â l â ü s t k a t ı a y d ı n l a t ı y o r , a l e v g i b i ışık d a m a v u r a r a k
gittikçe yükseliyordu. Sonra güneş birden kayboldu.
M a r i k o o kırmızı k a r e n i n içinde o t u r u r k e n öyle u f a k t e f e k
g ö r ü n ü y o r d u k i . . . Yola g ö l g e l e r inmiş ve h i z m e t k â r l a r m e ş a l e ­
leri y a k m a y a b a ş l a m ı ş l a r d ı . A d a m l a r i ş l e r i n i b i t i r i r b i t i r m e z g e l ­
dikleri gibi sessiz sedasız uzaklaştılar.
Kadın ö n e eğilerek bıçağı d ü z e l t t i ve s o n kez a r k a s ı n d a n
yol g ö z ü k e n büyük avlu kapısına baktı. A m a burası eskisi gibi
b o ş t u . Kadın, «Kasigi Yabu Sama!» diye seslendi.
«Evet, T o d a S a m a ? »
«Lord Kiyama'nın bana yardımı reddettiği anlaşılıyor. Lüt­
fen tanığım olursanız büyük onur duyarım.»

Y a b u , «Bu o n u r b a n a ait,» d i y e c e v a p v e r d i . E ğ i l i p s e l a m
v e r d i k t e n s o n r a k a l k t ı v e k a d ı n ı n g e r i s i n d e s o l d a d u r d u . Kılıcı
hafif bir ses ç ı k a r a r a k kınından sıyrıldı. Ayaklarını sıkıca y e r e
d a y a y ı p kılıcını iki e l i y l e k a l d ı r d ı . « B e n h a z ı r ı m , L a d y T o d a . »
«Lütfen ikinci kesiği y a p a n a k a d a r bekleyin.»
Kadının gözleri bıçaktaydı. Sağ eliyle haç çıkardıktan s o n ­
ra öne eğilerek hiç t i t r e m e d e n bıçağı aldı ve c i l a l a n m ı ş çeliği
t a t m a k ister gibi dudaklarına g ö t ü r d ü . Sonra bıçağı sıkıca t u ­
tarak boynunun soluna dayadı. O anda meşaleler yolu aydın­
lattı, ishido peşinde muhafızlarıyla geliyordu.

Kadın bıçağı kımıldatmadı.

Y a b u hâlâ v u r m a k i ç i n kasİGrıni g e r m i ş b e k l i y o r d u .
M a r i k o k e n d i s i n i zorlayarak b ı ç a ğ ı i n d i r d i . Eli t i t r i y o r d u a r ­
tık. Y a b u d a kılıcını kınına s o k a r a k a v u ç l a r ı n ı k i m o n o s u n a s ü ­
rüp kuruladı.
İshido kapının önündeydi. «Daha g ü n e ş batmadı, Lady To­
da. Ölmeyi bu kadar istiyor musunuz?»
 — 449 —

«Hayır, l o r d g e n e r a l . S a d e c e e f e n d i m e i t a a t e t m e y i i s t i ­
yorum.» Titremelerine engel o l m a k için ellerini kenetledi.
İshido'nun küstah kabalığı karşısında kahverengililer hid­
detle h o m u r d a n d ı l a r , Yabu d a o n u n ü s t ü n e a t l a m a y a ; hazırlar
nırken İshido konuştu. «Lady Ochiba, veliaht adına naiplerden
s i z i n için b i r d e ğ i ş i k l i k y a p m a m ı z ı r i c a e t t i . O n u n a r z u s u n u k a ­
b u l e t t i k . Y a r ı n ş a f a k l a y o l a ç ı k m a n ı z için; i z i n l e r b u r a d a . » E n
yakında d u r a n Sumlyori'mim eline t u t u ş t u r d u kâğıtları.
M a r i k o sözleri a n l a y a m a y a r a k kısık bir sesle konuştu.
«Efendim?»
«Yarın ş a f a k t a g i t m e k i ç i n s e r b e s t s i n i z . »
«Ya L a d y K i r s u b o v e L a d y S a z u k c ? »
« G ö r e v i n i z b u d e ğ i l m i y d i ? O n l a r ı m i z i n l e r i d e o r a d a . » İs­
h i d o a l a y l ı b i r t a v ı r l a g ü l d ü . « B ü t ü n a d a m l a r ı n ı z a ; d a izim v e r i l ­
di.»
Y a b u , « H e r . . . k e s e izin v e r i l i y o r m u ? » d i y e k e k e l e d i .
« E v e t , K a s i g o Y a b u Sam. S i z b u r a d a k i e m y ü k s e k r ü t b e l i
kimsesiniz, n e n ? Lütfem s e k r e t e r i m e b a ş v u r u n . Kendisi sizin
izinlerinizi de hazırlıyor. F a k a t konuklarımızım neden ayrılmak
İ s t e d i k l e r i n i d e a n l a y a m a d ı m . O n y e d i g ü n için; b u n a d e ğ m e z ,
men?»
Kalbi deli gibi ç a r p a n ve kendisine acı veren yaşlı Lady
E t s u d a M a r i k o ' n u n z a f e r i n i n d e r e c e s i n i ö l ç m e k i s t e d i . «Ya b e n ,
lord general? Ben de gidebilir miyim?»
« T a b i i L a d y •Maada. N e d e n d a v e t l i l e r i m i z i a r z u l a r ı n a k a r ­
şı g e l e r e k b u r a d a t u t a l ı m ? Biz gardiyan; mıyız? Ne m ü n a s e b e t ! »
Sesi b i r d e n b u z o l d u . «Gitmek istiyorsanız lütfem s e k r e t e r i m e
b a ş v u r u n . İ z i n l e r i n i z b i r v e y a iki g ü n i ç i n d e h a z ı r o l a c a k t ı r . G ü ­
venle y o l a çıkmanızı do sağlayacağız.» Diğerlerine b a k t ı . «Bü­
t ü n hanımlar v e s a m u r a y l a r d d g i t m e k i ç i n başvurabilirler. De­
d i ğ i m g i b i , o n y e d i güm v a r k e n g i t m e k b u d a l a l ı k t ı r . V e l i a h t ı n d a ­
vetine, Lady Ochiba'nım davetine, naiplerin davetine hakaret
sayılır bu d o ğ r u s u . . . » A c ı m a s ı z gözleri M a r i k o ' y a g i t t i . «Hele
onları s e p p u k u ' y i o t e h d i t hiç d o ğ r u değildir. Z a t e n soylu bir ha­
n ı m b u n u gizli o l a r a k yapmalı ve kendisini b ö y l e teşhir etme-

Şogun — F : 29
 — 450 —

m e i i d i r . Neh? B e n k a d ı n l a r ı n ö l m e s i n i a r z u e t m i y o r u m . S a d e c e
veliahtın d ü ş m a n l a r ı o r t a d a n kaldırılmalıdır. Fakat kadınlar da
o n u n düşmanlarıysa o z a m a n cesetlerine t ü k ü r m e y i d a h a uy­
gun bulurum.»
İshido dönerek gri kimonoluların başına bağırarak emir
v e r d i . B ü t ü n g r i filer s ı r a y a g i r e r e k a v l u d a n ç ı k t ı l a r .
Yabu ö l d ü r e m e d i ğ i için ü z g ü n d ü . Yine terli avuçlarını ki­
m o n o s u n a s i l e r e k , «Lady,» d i y e m ı r ı l d a n d ı . «Her ş e y b i t t i . . . S i z . . .
siz kazandınız. Kazandınız.»
« E v e t . . . evet.» G ü ç s ü z e l l e r i y l e b e y a z k o r d o n u çözmeye
çalıştı. C h i m m o k o hemen koşup düğümleri çözdü ve b a t t a n i ­
y e y i a i d i . Kırmızı ö r t ü d e n u z a k l a ş t ı . H e r k e s M a r i k o ' y u s e y r e d i ­
yor, o n u n y ü r ü y ü p y ü r ü y e m e y e c e ğ i n i m e r a k e d i y o r d u .
ıMariko a y a ğ a k a l k m a y a çalıştıysa da başaramadı, ikinci
d e n e m e s i d e başarılı o l m a d ı . Kiri d a y a n a m a y a r a k o n a yardım
i ç i n k a l k t ı . F a k a t Y a b u b a ş ı n ı s a l l a d ı . «Bu L a d y T o d a ' n ı n h a k k ı ­
dır.» K i r i b u n u n ü z e r i n e s o l u k a l m a y a b i l e c e s a r e t e d e m e y e r e k
oturdu.
Hâlâ kapının yanında d u r a n B l a c k t h o r n e , kararın değiş­
mesinden büyük zevk duyuyordu, Seppuku yapmaya zorlandığı
geceyi anımsamıştı. O gece başkalarından yardım istemeden
a y a ğ a kalkarak bir e r k e k gibi t e k başına evine d ö n m ü ş ve
bir s a m u r a y o l m u ş t u . Kadını seyrederken c e s a r e t g ö s t e r m e s i
gerektiği için hem sinirleniyor h e m de bunu anlayıp saygı d u ­
yuyordu.
S o n r a kadının ellerinin y i n e kırmızı ö r t ü y e g i t t i ğ i n i g ö r d ü .
M a r i k o avuçlarını yere dayayarak zorla kalktı. Sendeledi ve ne­
redeyse düşecekti, fakat sonra ayakları hareket etti. Sallana
sallana büyük kapıya doğru birkaç adım attı. Blackthorne o n u n
g e r e k e n i yaptığına, yeterince dayandığına ve cesaretini kanıt­
ladığına karar vererek ö n e çıktı ve M a r i k o ' y u t a m bayılacağı
sırada y a k a l a y a r a k kucağına aldı. Sonra kadını içeriye g ö t ü r d ü .
Kimse kımıldamadı ya da yolunu kesmeye kalkmadı.

S u m i y o r l o d a y a g i r i p kapıyı k a p a t a r a k esnedi. Geniş oda­

d a k i b ü t ü n k a p i t o n e şiltelerin örtüleri d a v e t eder gibi açılmıştı.
 — 451 —

«Her şey y o l u n d a efendim,» d i y e h a b e r verdi. «Lady T o d a da

uyuyor... Daha doğrusu hizmetçisi C h i m m o k o u y u d u ğ u n u söy­
ledi.» Ü s t ü n d e b i r k a n d i l i n y a n d ı ğ ı a l ç a k k o n s o l a g i d e r e k b i r
i b r i k t e n f i n c a n a s o ğ u k çay d o l d u r d u . B u n u n y a n ı n d a Yabu'nura
i s h i d o ' r a u n s e k r e t e r i n d e n a l ı p g e t i r d i ğ i izin k â ğ ı d ı v a r d ı .

Y a b u e s n e y e r e k g e r i n d i . «Ya A n j i n S a n ? »
«Son k o n t r o l ü m d e uyanıktı. Gece yarısı kendisini g ö r d ü m .
Şafağa kadar kendisiyle ilgilenmememi söyledi... Adetleri böy-
leymi-ş. S ö z l e r i n i n h e p s i n i d e a n l a y a m a d ı m y a ! A m a z i y a n ı y o k ,
neh? H e r t a r a f ı k o r u y o r u z . D i ğ e r h a n ı m l a r d a u y u y o r l a r . S a d e c e
Lady Kiritsubo ayakta.»
Y a b u y a t a k t a n , k a l k t ı . S a d e c e b i r k a s ı k b a ğ ı t a k m ı ş t ı . «Ne
yapıyor?»
«Pencerenin ö n ü n d e o t u r m u ş dışarıya bakıyor. Dışarıda da
görülecek bir şey yok. Kendisine biraz uyumasını söyledim. Na­
zik bir tavırla b a n a t e ş e k k ü r e t t i , a m a y e r i n d e n a y r ı l m a d ı . Ka­
dınlar, neh?»

Yabu giyinmeye başladı. «Dinlenmesi gerek. Bugün epey

yol olacağız.»
Sumiyori fincanı bıraktı. «Bunun bir oyun olduğunu dü­
şünüyorum.»
«Ne?»
« İ s h i d o bizi b ı r a k m a k n i y e t i n d e d e ğ i l . »
«imzalı izinlerimiz var. İşte hepsi b u r a d b , Bütün: a d a m l a ­
rımızın g i t m e s i n e i z i n v e r i l d i . H e r k e s i n : i ç i n d e : v e r d i ğ i s ö z d e n
nasıl d ö n e r ? Olanaksız, n e h ? »
« B i l m i y o r u m Y a b u S a n , ama: b a n a o y u n m u ş g i b i g e l i y o r . »
Yabu ağır ağır kuşağını b a ğ l a d ı . «Nasıl b i r o y u n ? »
«Bize b a s k ı n y a p a c a k l a r . »
« Ş a t o n u n d ı ş ı n a ç ı k ı n c a mı?»
S u m i y o r i başını salladı. «Öyle sanıyorum.»
«Buna c e s a r e t edemez.»
« E d e c e k t i r . Y a b a s k ı n y a p a c a k y a bizi g e c i k t i r e c e k . İ s h i -
do'mura L a d y T o d a , L a d y K i r i t s u b o , L a d y S a z u k o y a d a b e b e ğ i
bırakacağını hiç s a n m ı y o r u m . Hatta yaşlı Lady Etsu ve d i ğ e ­
rini de b ı r a k m a k istemeyecektir.»
 — 452 —

«Hayır, yanılıyorsun.» Y a b u kılıçlarını a l a r a k k u ş a ğ ı n a s o k ­

t u . İçinden de, «Senin g i b i d ü ş ü n ü y o r u m , » d i y o r d u . «Bir ş e y
hallolmadı. O kadın görevini başaramadı. Tam. seppuku ya­
p a c a k k e n geri d ö n d ü . Bizi v e k e n d i s i n i u t a n d ı r d ı . B u d a l a k a d ı n !
B e n d e karşı t a r a f l a a n l a ş m a k z o r u n d a k a l d ı m . Evet, baskın
o l a c o k . F a k a t sandığından farklı o l a c a k . Buna karşılık İshido'
nun b a ş d ü ş m a n ı T o r a n a g a ' n ı n kafası y e r e d ü ş ü n c e İzu'yu, b a r ­
barı ve gemiyi alacağım.»
Y a b u , S u m i y o r i ' y e y a k l a ş a r a k k a r a n l ı k t a bir şey ararmış
g i b i y a p t ı , s o n r a b i r d e n k ı s a kılıcını ç e k e r e k a d a m ı n a r k a s ı n a
g ö m d ü . Aynı a n d a ö b ü r eliyle s a m u r a y ı n ağzını k a p a t m ı ş , b a ­
ğırmasına engel olmuştu. Komutan o anda öldü. Yabu üstünün
lekelenmemesine d i k k a t ederek o n u şiltelerden birine yatırdı,
G ö r e n S u m i y o r i ' n i n u y u d u ğ u n u s a n a c a k t ı . S o n r a kısa kılıcınr
cesetten çekerek temizlemeye başladı. Sumiyori'nin durumu
sezmesi y ü z ü n d e n bu hesapta; olmayan cinayete sinirlenmişti.
Y a b u k ı s a kılıcı t e m i z l e y i p k u ş a ğ ı n a s o k t u , s o n r a S u m i y o ­
ri'nin ü s t ü n e ö r t ü y ü çekti. Bir havluyla y ü z ü n ü ve ellerini k u r u ­
ladı. Duygularına h a k i m o l a r a k kandili s ö n d ü r ü p kapıyı açtı.
İki k a h v e r e n g i n k o r i d o r u n b i r a z a ş a ğ ı s ı n d a b e k l i y o r d u . H e m e n
selam verdi adamlar.
Y a b u karanlıklara:, «Seni ş a f a k v a k t i k a l d ı r a c a ğ ı m , S u m i ­
y o r i San,» d e d i . S o n r a s a m u r a y l o r d a n b i r i n e b a k t ı . « B u r a d a n ö ­
bet tut. Kimse içeriye girmesin. Komutanı rahatsız etmemeliler.
Kendisi ç o k y o r g u n düştü.»
«Evet, e f e n d i m . »
Samuray yeni yerine geçti. Yabu da ö b ü r muhafızı alarak
birlikte bir k a t aşağıya indi. S o n u n d a e n d i p t e k i koridora g e l ­
di. Muhafızlar selam vererek onun koridor kapısından iç dai­
reye g e ç m e s i n e ses çıkarmadılar. Yabu g i d i p bir kapıya vur­
d u . Hafifçe, «Anjin San?» diye seslendi.
Cevap çıkmayınca ince kapıyı açtı. Oda boş ve karşı t a ­
raftaki kapı da aralıktı. O yana g i d i n c e elinde bir hançer o l a n
C h i m m o k o ' y l a karşılaştı. Hizmetçi yatağını kapının önüne ser­
mişti. «Affedersiniz efendim, uyuyakalmışım.» Fakat bıçağını
indirmedi.
« A n j i n Sara'ı a r ı y o r d u m . »
 «Kendisi hanımım, Lady Kiritsubo ye Lady Achiko'yto ko­
nuşuyor.»
« L ü t f e n k e n d i s i n i b i r d a k i k a g ö r m e k i s t e d i ğ i m i söyle.»
«Tabii efendim.» C h i m m o k o s a y g ı y l a Yabu'ya; ö b ü r o d a y ı
işaret etti. A d a m o d a y a girince de kapıyı çekip uzaklaştı. Bir
a n s o n r a a r a k a p ı y i n e a ç ı l d ı y e B l a c k t h o r n e i ç e r i y e g i r d i , «İyi
g e c e l e r , Y a b u San,»
«Sizi r a h a t s ı z e t t i ğ i m i ç i n ö z ü r d i l e r i m , A n j i n San, Sizi
g ö r m e k , her şeyin g ü v e n d e o l d u ğ u n u a n l a m a k istedim,»
« T e ş e k k ü r e d e r i m . E n d i ş e e d e c e k b i r ş e y yok.»
«Lady T o d a nasıl? H a s t a değil ya?»
« Ş i m d i i y i . Y o r g u n , a m a i y i . K ı s a s ü r e s o n r a ş a f a k söker-
cek, neh?» Birden: d u r d u . « B u g ü n p l a n d a n sözettiniz, Y a b u
San? Nasıl bir gizli plan?»
Y a b u o a r a b ö y l e sır v e r d i ğ i n e p i ş m a n o l d u . «Gizli d e ğ i l .
Siz y a n l ı ş anlamışsınız. S a d e c e û s a k a ' d a n k a ç m a n ı n z o r o l d u ­
ğ u n u ve gerekirse...» Yabu eliyle boğazını keser gibi yaptı.
«Gerekirse seppuku diyecektim.»
«Evet. Fakat artık iznimiz var, neh? Artık Osako'dön gi­
debiliriz.»
«Evet, kısa s ü r e s o n r a g i d e c e ğ i z . N a g a s a k i ' d e m o a d a m l a ­
rı a l a c a ğ ı z . »
«Evet.»
Yabu büyük bir dostlukla uzaklaştı. Blackthorne da o n u n
arkasından kapıyı k a p a t a r a k iç koridora, geçti. Kendi kapısın*
da aralık bıraktı. Chimmoko'nura yanından geçerek diğer o d a ­
ya; g i r d i . K a p i t o n e ş i l t e l e r e y a s l a n m ı ş o l a n M a r i k o e s k i s i n d e n
daha ufak tefek, d a h a ince ve daha güzel gözüküyordu. Kiri
bir y a s t ı ğ a diz ç ö k m ü ş t ü . A c h i k o d a b i r kenarda: kıvrılmış u y u ­
yordu.
M a r i k o , «Ne i s t i y o r m u ş , A n j i n San?» d e d i .
«Hepimizin g ü v e n d e o i u p olmadığımızı a n l a m a y ı istemiş.»
M a r i k o , Kiri'nin sözlerini d e ç e v i r d i . «Ona planı s o r u p sor­
madığını a n l a m a k istiyor.»
«Sordum, a m a sözü geçiştirdi. Belki de fikrini değiştirdi:
Belki b e n y e n i l i y o r u m . B u g ü n ö ğ l e d e n sonra; bir şey planlamış­
tı veya planlamaya hazırlanıyordu.
 — 454 —

«Bize i h a n e t e t m e k için mi?»

«Tabii. A m a b u n u nasıl y a p a c a ğ ı n ı bilmiyorum.»
A c h i k o u y k u s u n d a bir ş e y mırıldandı. Ö t e k i kadınlar hava
' k a r a r ı n c a k e n d i d a i r e l e r i n e g i t m i ş l e r d i . S a d e c e y a ş l ı L a d y Et-
ş u v e . b u g e n ç k a d ı n k a l m a k İçin izin i s t e m i ş l e r d i . L a d y E t s u d a
y o n o d a d a uyuyordu. O sırada şatodan ayrılmak isteyen yüz beş
kadının da sabah İshido'nun sekreterine başvuracakları d u y u l ­
m u ş t u . K i y a m a t o r u n u n u n karısı e l a n Ashiko'yu çağırtmıştı
h e m e n . F a k a t g e n ç k a d ı n M a r i k o ' d a n a y r ı l m a y ı r e d d e t m i ş t i . Dc;-
imyo do onu ailesinden atmış ve çocuğun kendisine verilme­
sini e m r e t m i ş t i . A c h i k o da çaresiz ç o c u ğ u n u yaşlı a d a m a yolla­
mıştı.

M a r i k o , B l a c k t h c r n e ' a b a k t ı , « H u z u r l u o l m a k n e i y i . r.eh?»
«Evet.» K a d ı n k e n d i n e g e l i p ö l m e m i ş o l d u ğ u n u a n l a y ı n c a
B İ a c k t b o r n e ' u n y a n ı n d a n a y r ı l m a y ı i s t e m e m i ş t i . Bir s a a t a d a ­
mın kollarında yatmıştı, .
«Sağ o l d u ğ u n i ç i n ç o k m u t l u y u m , M a r i k o . S e n i n ö l d ü ğ ü n ü ,
gördüm.»
« B e n d e ö l d ü ğ ü m ü s a n d ı m , i s h i d o ' n u n razı e l m a s ı n a h â l â
i n a n a m ı y o r u m . . . Oh kollarını v ü c u d u m a dolamanı ve gücünü
çok seviyorum.»
«Bugün Yoshinaka'nın kafa tuttuğu andan itibaren sadece
ö l ü m ü g ö r d ü m . Senin, benim, herkesin ö l ü m ü n ü . Bu planı epey
s ü r e ö n c e hazırladın neh?»
«Evet, d e p r e m o l d u ğ u g ü n , A n j i n S a n . L ü t f e n b e n i affet,
a m a seni korkutmayı istemiyordum. Anlayamayacağından endi­
şe e d i y o r d u m . Evet, o g ü n O s o k a ' d a k i r e h i n e l e r i ç ı k a r ı p getir­
menin k e r m - ' m olduğunu anladım. Lord Toranaga için bunu
sadece ben yapabilirdim. Şimdi bu oldu. Fakat ne kadar paha-
liııyia m a l o l d u , n e h ? T a n r ı b e n i b a ğ ı ş l a s ı n . »

D a h a sonra Kiri gelince birbirlerinden uzaklaşmak zorun­

da kalmışlardı.. Fakat ikisi için de b u n u n ö n e m i y o k t u , Bir g ü ­
lüş, b i r b a k ı ş yeterliydi.
Kiri k a l k a r a k pek dar olan p e n c e r e y e g i t t i . «Neredeyse şa­
fak sökecek.»
M a r i k o , «Evet,» d i y e c e v a p v e r d i . «Artık k a l k a y ı m . »
 «Biraz s o n r a , M a r i k o S a m a , L ü t f e n dinlen. G ü c ü n ü t o p l a ­
m a n gerek.» ••
«Keşke Lord T o r a n a g a b u r a d a olsaydı.»
«Evet.»
«Buradan ayrılamayacağımıza dair bir haber hazırladınız
mı?»
K i r i , «Evet M a r i k o S a m a , » d i y e c e v a p v e r d i , «Bir g ü v e r c i n
g ü n ü n ilk ı ş ı k l a r ı y l a g i d e c e k . L o r d T o r a n a g a s e n i n z a f e r i n i b u ­
gün duyacak. Seninle gururlanacak.»
«Kendisi haklı o l d u ğ u için ç o k mutluyum.»
K i r i , « S e n d e n v e o n d a n k u ş k u d u y d u ğ u m için,» d i y e m ı r ı l ­
dandı. Beni affet. İçin için o n d a n da kuşkulanmıştırm.»
Kiri p e n c e r e y e d ö n d ü . O a n d a , «Toranaga! yanılıyor,» d i y e
bağırmayı istiyordu. «Ne kadar kendimize güvenirsek güvene­
lim Osaka'dan ayrılamayacağız. Kalmamız bizim 1 karmû'mız,
Kaybetmez de onun kermc'sı.»

Yabu batı b ö l ü ğ ü n d e muhafızlar odasında, d u r d u . N ö b e t i

d e v r a l a c a k muhafızlar hazırdı. «Şimdi h e r k e s i denetleyeceğimi.»
«Evet, efendim.»
Peşinde bir sa mu rayla ana merdivene gitti. M e r d i v e n i n di­
b i n d e k i h o l d e d i ğ e r m u h a f ı z l a r b e k l i y o r l a r d ı . D ı ş a r ı d a döi ö n
a v l u ve b a h ç e vardı. Yabu oralara bir göz atınca; her şeyin yo­
l u n d a o l d u ğ u n u anladı. Geriye çtönerek yanındaki n ö b e t ç i y i şa­
ş ı r t a n bir şey yaptı. H i z m e t k â r l a r ı n d a i r e s i n e g i d e n m e r d i v e n ­
den indi. Uşaklar g ü ç l ü k l e u y a n a r a k alınlarını z e m i n i n t a ş l a r ı n a
dayayıp ö y l e c e kaldılar. Yabu onları f a r k e t m e d i bile. K a l e n i n
d a h a a ş a ğ ı l a r ı n a i n i y o r d u . Pek a z k u l l a n ı l a n k ü f k o k u l u k e m e r l i
koridorlardan geçti. Mahzene muhafız konulmamıştı. Çünkü
o r a d a k o r u n a c a k bir ş e y y o k t u . Kısa s ü r e s o n r a d ö n e r e k mer­
diveni çıkmaya başladılar.
Yabu birden d u r d u . «Neydi o?»
Kahverengin samuray durup dinledi ve öldü. Yabu kısarkı-
lıcınt t e m i z l e y e r e k c e s e d i k a r a n l ı k b i r k ö ş e y e s ü r ü k l e d i . S o n ­
ra pek d i k k a t i ç e k m e y e n , ü s t ü n d e ağır kol d e m i r l e r i b u l u n a n
 — 456 —

k ü ç ü k bir kapıya k o ş t u , İshido'nun aracısı ona bu kapıyı tarif

e t m i ş t i . Paslı s ü r g ü l e r i a ç m a k için e p e y u ğ r a ş t ı . S o n u n d a kapı
açıldı ve içeriye serin bir hava d o l d u . Bir mızrak boğazına da­
y a n a c a ğ ı sırada a d a m yana çekildi. Titreyen elini kaldırarak
s ö y l e n m i ş o l a n işareti y a p t ı . «Ben Kasigi Ycbu'yum,» d e d i .
Siyahlar giymiş, başı k a p ü ş o n l u , yüzü ö r t ü l ü , â d e t a görün­
mez sayılabilecek a d a m bir işaretle bunu anladığını belirtti, fa­
k a t hâlâ s a l d ı r m a k için mızrağını hazır t u t u y o r d u . Yabu itaatie
geriledi. Sonra a d a m koridorun ortasına kadar geldi. Uzun boy­
lu, yapılı a d a m ı n maskenin içinden çekik gözleri parlıyordu.
Ö l e n kabverengiliyi g ö r e r e k b i r el hareketiyle mızrağını savur­
d u . M ı z r a k c e s e d e b a t t ı . S o n r a a d a m u c u n a takılı z i n c i r d e n ya­
rarlanarak mızrağını geri ç e k t i .
Sonunda kendisine güven gelmiş olacak ki, karanlığa d o ğ ­
r u d ö n e r e k başını salladı. Aynı a n d a y i r m i a d a m içeriye girip
o merdivene saldırdılar. Kullanılmayan a r k a yoldan yukarıya
çıkacaklardı. Adamların ellerinde zincirli bıçaklar, kılıçlar ve
b a ş k a silahlar vardı. Siyah başlıklarının t a m ortasındaki kırmı­
z ı b e n e k d i k k a t i ç e k i y o r d u . İlk g r u b u b a ş k a l a r ı i z l e d i .
K ı r m ı z ı b e n e k l i h a y d u t l a r b a s a m a k l a r ı i k i ş e r i k i ş e r zıpla­
y a r a k çıktılar. Üst b a s a m a k t a durdular. Bir kapı yollarını kes­
mişti. Bir an ihtiyatla b e k l e d i k t e n s o n r a kapıyı a ç m a y a çalıştı­
lar, f a k a t kapı sıkışmıştı. Elinde bir u c u çengelli sivri, kısa bir
d e m i r ç u b u k olan biri yaklaştı. Demirin sivri tarafını a r a y a so­
k a r a k kapıyı açıverdi. K ü f l e n m i ş bir k o r i d o r d a n d a h a geçtiler.
S o n r a k i k ö ş e d e d u r d u l a r v e ilk a d a m e t r a f ı n a b a k t ı k t a n s o n r a
a r k a s ı n d a n g e l e n l e r e işaret etti. Karşıdaki gizli kapıyı ö r t e n ka­
l ı n t a h t a d a b i r c a s u s d e l i ğ i v a r d ı v e b u r a d a n ışık s ı z m a k t a y ­
d ı . İçlerinden biri yaklaşıp g ö z ü n ü o r a y a dayadı. B e k l e m e sa­
l o n u n u o r a d a n ö b e t t u t m a k t a o l a n iki g r i l i y l e i k i k a h v e r e n g i l i y i
g ö r d ü . A d a m l a r k o n u k l a r ı n kaldığı d a i r e n i n kapısını k o r u y o r l a r ­
d ı . Haydutlardan biri m a h z e n d e b a ş k a n d a n aldığı e m r i yerine
getirerek parmaklarıyla saniyeleri sayıyordu hâlâ.
M a h z e n d e de haydutların elebaşısı aynı şekilde p a r m a k ­
larını o y n a t a r a k saniyeleri s a y a r k e n gözlerini Yabu'dan ayırmı­
y o r d u . Y a b u d u r m u ş bekliyor ve k o r k u d a n pis pis terliyordu.
S o n u n d a p a r m a k l a r d u r d u v e a d a m y u m r u ğ u n u sıktı. K o r i d o r u
 — 457 —

i ş a r e t e t t i . Yabu b a ş ı n ı -sallayarak g e l d i ğ i y o l d a n d ö n e r e k a ğ ı r
a ğ ı r ilerledi. A r k a s ı n d a h a y d u t l a r ı n elebaşısı yine, «Bir... i k i . . .
üç,» d i y e s a y m a y a b a ş l a m ı ş t ı .
Y a b u atıldığı k o r k u n ç t e h l i k e n i n farkındaydı. Fakat baş­
k a çaresi; d e y o k t u . Kendisini z o r l a İshido'nun eline d ü ş ü r d ü ğ ü
için yine M a r i k o ' y a küfrü bastı. Anlaşmaya g ö r e yapması ge­
reken şeylerden b i r i de kapıyı açmasıydi.
Yabu o ara k u ş k u y l a İshido'nun a d a m ı n a , «Kapının g e r i ­
sinde ne var?» diye s o r m u ş t u .
«Dostlar. Onlara şu işareti yapıp parola o l a r a k da adını
söyleyeceksin.»
«O zaman beni öldürecekler, neh?»
«Hayır, Y a b u S a n s e n ç o k d e ğ e r l i s i n . S a d e c e o n l a r ı n i ç e r i ­
ye girmelerini sağlayacaksın.»
Yabu bunları kabul e t m i ş t i . F a k a t b i r mihiö'yia k a r ş ı l a ş a c a ­
ğı da aklına gelmemişti. Bunlar â d e t a efsaneleşmiş haydutlar­
dı. Para için her t ü r l ü s u ç u işlerlerdi. H e m sırlarını d a s a d e c e
a k r a b a l a r ı n a a ç a r l a r d ı . Y a n i runjcs'lar d a i m a a y n ı a i l e l e r d e n g e ­
lirdi. N i o j c için ö l d ü r m e y e karşılık para a l m a k t a n b a ş k a a m a ç
yoktu hayatta,
Yabu onların elebaşısından uzaklaşarak koridorda sakin
y ü r ü m e y e çalışırken y ü r e ğ i g ö ğ s ü n ü yırtıp ç ı k a c a k gibiydi. Kar­
şısında renin değil rönj-c'ları bulunca fena k o r k m u ş t u . Dehşet­
le İshido'nun çıldırmış o l d u ğ u n u d ü ş ü n ü y o r ve h e r an b i r mızrak
ya da ok yiyeceğini sanıyordu. N e y s e k ö ş e y i d ö n ü n c e b i r a z ra­
hatlayarak merdivenleri üçer üçer çıktı. Yukarıya gelince doğ­
ru hizmetkârların dairesine koştu.
Hizmetkârlar dairesinde tencere ve-kapları devirerek te­
l a ş l a , «Nir.icaaa!» d i y e h a y k ı r d ı . A n l a ş m a s ı n d a b u y o k t u . F a ­
k a t Y a b u b ö y l e c e kendisini k o r u m a k istiyor v e h u işle ilgisi o l ­
duğunun anlaşılmamasını sağlamaya çalışıyordu. İçerdeki ka­
dın ve e r k e k l e r dehşetle oraya buraya kaçıştılar. Kimi masala­
rın altlarına g i z l e n m e y e çalışıyordu. Yabu k o ş a r a k o r a d a n ge­
ç i p m e r d i v e n i t ı r m a n d ı v e a n a k o r i d o r a e r i ş t i ğ i a n kılıcını ç e k ­
m i ş ilk kahverengiIi m u h a f ı z l a r l a karşılaştı.
Yabu, «Alarm verin!» diye bağırdı. «Nmls.., H i z m e t k â r l a ­
r ı n a r a s ı n d a m r r k i var.»
 — 458 —

Bir s a m u r a y c e s a r e t l e m e r d i v e n i n başına k o ş a r a k durup

kılıcını k a l d ı r d ı . Y a b u d a a n a k a p ı d a n g e ç e r e k , « A l a r m v e r i n ! »
d i y e g ü r l e d i y i n e . «Bize s a l d ı r ı y o r l a r . » B u d a p l a n a d a h i l d i . N i n -
yıcî'lor b e k l e m e o d a s ı n ı n g i z l i k a p ı s ı n d a n s a l d ı r ı p M a r i k o ' y u k a ­
çıracakları sırada, Yabu da dışarıda s a m u r a y l a r ı böyle şaşırtıp
oyalayacaktı.

B i r s u b a y k o ş a r a k Y a b u ' n u n y a n ı n a g e l d i . «Ne o l u y o r ? »
« N i n j ö ! D ı ş a r ı d a v e h i z m e t ç i l e r i n a r a s ı n d a rlnja var, S u ­
miyori nerede?»
« B i l m i y o r u m . O d a s ı n d a oimaiı.»
B a ş k a samurayiar aşağıya koşarken Yabu yukarıya fırla­
d ı . O sırada m a h z e n d e k i ilk ninjc da h i z m e t ç i l e r i n arasına d a l ­
dı. H a y d u t l a r mızraklar ve kılıçlarla hizmetkârları öldürdüler.
Sonra a n a koridora! çıktılar. Burada kargaşalık ç ı k a r a c a k l a r ve
M a r i k o San'ı k a ç ı r a c a k l a r d ı .
A l ı n l a r ı n d a kırmızı b e n e k o l a n h a y d u t l a r hâlâ bekleme
o d a s ı n ı n gizli kapısının önündeydiler. Başkanları yine o c a s u s
deliğinden bakıyordu. Endişeli kahverengililerle B l a c k t h o r n e ' u n
gri!î m u h a f ı z l a r ı n ı n k o r i d o r u n d e m i r l i kapısını koruduklarını
g ö r d ü . A ş a ğ ı d a k ı y a m e t k o p u y o r , ninjci'lar üstlerine saldıran
k a h v e r e n g i l i l e r i k e s i y o r l a r d ı . Bir s ü r e s o n r a içerdeki grililerle
kanverengiliier daha fazla dayanamadılar. Adamlarını bekleme
o d a s ı n d a n çıkararak k o r i d o r u n dibindeki kapının ö n ü n d e yer­
leştirdiler. Böylece rrinja'Iann yolu açılmış o l u y o r d u . B a ş k a n yi­
ne delikten bakınca, bir kadınla uzun boylu b a r b a r ı n telaşla ka­
pıdan geçtiklerini gördü. Peşlerinde de başka kadınlar vardı.
Öldürme arzusu benliğini kaplayan rîicja dayanamayarak
işaret verdi ve kapıdan içeri daldılar.

Blackthorne onun geldiğini görerek kimonosunun içinden

tabancasını çıkarıp ateşledi. Adamın kafasının arkası uçtu ve
b ö y l e c e o an için saldırı d u r d u . Aynı a n d a grilerin komutanı
hiç d ü ş ü n m e d e n d ö n e r e k s a l d ı r d ı v e bir niHJc'nın k a f a s ı n ı k e s ­
ti. S o n r a d i ğ e r l e r i m u h a f ı z ı n ü s t ü n e ç u l l a n d ı l a r . A d a m Öldü,
a m a birkaç saniye B l a c k t h o r n e ' u n M a r i k o ' y u ö b ü r odaya ka­
çırıp kapıyı kapamasını sağladı. Ninjc'lar şiddetle saldırırlarken
de İngiliz k a p ı n ı n sol k o l d e m i r i n i v u r m a y ı başardı.
 — 459 —

İç kapıya şiddetle vurulurken Kiri, Sazuko, Lady Etsu,

Chimmoko ve Achiko koşarak edalardan fırladılar, Mariko
o l a n c a sesiyle, «Ntoföticac;!» d i y e h a y k ı r d ı .
Kiri o kargaşalıkta bağırdı, «Çabuk bu tarafa kaçın!»
Eteklerini t o p l a y a r a k ö n d e n k o ş t u . Kadınlardan ikisi de Lady
Etsu'ya y e r d i m e d e r e k o n u izlediler. B l a c k t h o r n e kapının sar­
sıldığını g ö r d ü . A d a m l a r k a p ı n ı n a r a s ı n a s i v r i u ç l u demirleri
s o k m a y a ç a l ı ş ı y o r l a r d ı . T c h t a l a r k ı r ı l ı y o r d u . B l a c k t h o r n e kılıç­
larıyla b a r u t u n u a l m a k için kendi o d a s ı n a k o ş t u .
•NîTıja'lar t e k l e m e o d a s ı n d a a l t ı k a h v e r e n g i ! ! v e g r i l i y i t e -
mizleyivermişlerdi. Ön t a r a f t a k i koridorda kalanları da o ta­
r a f a g e ç i r m i y o r l a r d ı . A m a b u a r a d a k e n d i l e r i d e i k i ö l ü iki y a ­
ralı v e r m i ş l e r d i .
O s ı r a d a o l a y y e r i n e g e l e n a s ı l b a ş k a n , « A c e l e edin,» d i y e
emir verip kardeşinin cesedini hiddetle tekmeledi. Kardeşinin
sabırsızlığı y ü z ü n d e n b u b e k l e n m e y e n h ü c u m u n başarısızlığa
uğradığını biliyordu.
Kapı zangır zangır sarsılırken B l a c k t h o r n e silahını d o l d u -
ruyordu.
M a r i k o i ç o d a l a r d a n b i r i n d e n , « A n j i n San!» d i y e b a ğ ı r d ı .
«Çabuk ol?»
Fakat B l a c k t h o r n e aldırmadı. Gidip namluyu kapının t a h ­
taları p a r ç a l a n m a k t a olan kısmına dayayarak tetiği çekti. Di­
ğ e r t a r a f t a n bir f e r y a t yankılandı ve kapıya saldıranlar d u r d u l a r .
B l a c k t h o r n e t e k r a r silahını d o l d u r u r k e n haydutlar b i r d e n
saldırdılar. Omuzlarıyla kapıya vuruyorlardı. Sürgülerden biri
yere düştü.
Kiki soluk soluğa iç k o r i d o r d a ilerliyordu. Diğerleri Lady
E t s u ' y u y a r ı s ü r ü k l e y e r e k g e l i y o r l a r d ı . S a z u k o a ğ l ı y o r d u . «Ne­
d e n k a ç ı y o r u z ? S a k l a n a b i l e c e ğ i m i z bir y e r yok!» Fakat Kiki
s e n d e l e y e r e k k o ş t u v e bîr o d a y a g i r i p k â ğ ı t l ı bîr d u v a r ı y a n a
ç e k t i . Taş duvara g ö m ü l ü , demirlerle d e s t e k l e n m i ş bir kapı or­
taya çıktı.
Kadın s o l u k soluğa k o n u ş t u . «Bu, e f e n d i m i z i n gizli barına­
ğıydı.» T a m i ç e r i y e g i r e c e ğ i s ı r a d a d u r a k l a d ı . « M a r i k o n e r e d e ? »
C h i m m o k o geri dönerek koştu.
B l c c k t h o r n e h â l â ilk k o r i d o r d a y d ı ve kapıda devrilmek
 — 460 —

üzereydi, a m a ö n ü n d e d u r a r a k tetiği çekti. Yine bir çığlık y a n ­

kılandı ve haydutlar bir an durdular. Kapı sarsılırken silahını
yeniden doldurmaya koyuldu.
« A n j i n San!» M a r i k o k o r i d o r u n ö b ü r u c u n d a durmuş, te­
laşla g e l m e s i n i işaret ediyordu. B l a c k t h o r n e silahtarını k a p a r a k
o n u n yanına k o ş t u ğ u sırada kapı da devrildi ve ftfnjs'iar saldır­
dılar, M a r i k o hızla k o ş u y o r d u a n c a k a y a ğ ı e t e ğ i n e t a k ı l a r a k ka­
paklandı ve Blackthorne onu kucakladığı gibi öbür odaya dal­
d ı . C h i m m o k o d a y a n l a r ı n a g e l d i . « Ç a b u k o l u n ! » Bir a n o n l a n iz­
ledi, s o n r a dönerek d u r d u hizmetçi.
Ninja'lar edaya dalınca C h i m m o k o elinde bıçağıyla ilk
a d a m ı n ü s t ü n e atıldı. Fakat haydut bu d a r b e d e n k u r t u l u p o n u
iterek devirdi ve Blacktfıorne'ia M a r i k o ' n u n peşinden koştu.
B l a c k t h o r n e s o n u n d a Kirl'yi v e diğerlerini g ö r d ü , M a r i k o '
y u itip b u o d a y a s o k a r a k d ö n d ü v e b i r elinde t a b a n c a , bir elin­
d e kılıcı C h i m m o k o ' y u b e k l e d i . F a k a t h i z m e t ç i n i n y e r i n e n i n -
İo'Iann yaklaştığını a n l a y ı n c a kapıyı ç a r p a r a k k a p a t t ı , D ü ş m a n ­
lar s a l d ı r a n a k a d a r da g ü ç l ü k l e sürgüleri itebildi.
Kaçabildikleri için Tanrıya şükrettikten sonra etrafına ba­
kındı. Bu kapının kolay kolay kırılamayacağını anlamıştı. M a ­
r i k o dizüstü ç ö k m ü ş s o l u k a l m a y a çalışıyordu. O d a d a altı hiz­
metçi, Achiko, Kiri, Sazuko ve bayılacak hale gelmiş olan Lady
Etsu vardı. T a ş duvarlı o d a k ü ç ü k t ü . Yan kapısından kalenin
içindeki k ü ç ü k bir v e r a n d a y a çıkılıyordu. G i d i p bir p e n c e r e d e n
baktı, Dışarıda grilîlerin ve diğer samurayiarın toplandığını gör­
d ü , fakat ninlc b ö l ü ğ ü zaptetmişti ve onları kapılardan içeriye
sokmuyordu.

Yabu geniş bir koridorda k o ş a r a k kaldığı odaya d o ğ r u g i ­

d i y o r d u . Köşeyi d ö n ü n c e k a y a r a k d u r d u . Muhafızlar şiddetli bir
n l n j a saldırısına karşılık v e r m e k için toplanıyorlardı. Yabu şa­
şırdı, h a y d u t l a r ı n s a d e c e a ş a ğ ı k a t t a k a l m a l a r ı g e r e k t i ğ i n i b i ­
liyordu. «Ne o l u y o r burada?»
Bir s a m u r a y s o l u k s o l u ğ a c e v a p verdi. «Her taraf nrnffi d o ­
lu. Bir bölümü1 dışarıdan çengel a t a r a k yukarıya tırmanmışlar.»
 461 —

Y a b u aldatıldığını ve kendisine saldırı planının t a m o l a r a k

anlatılmadığını anlayarak içinden küfrü bastı.
Y a b u , «Okçuları çağırın!» d i y e haykırdı. A d a m l a r b u e m r i
yerine getirmek için koştular.
«Neden saldırıyorlar? Hem neden bu k a d a r fazlalar?» Ko­
n u ş a n , y a n a ğ ı n d a k i y a r a d a n k a n l a r a k a n bir s a m u r a y d ı . A s l ı n ­
da dehşet s a ç a n ntrıjo'ların k ü ç ü k g r u p l a r halinde geldikleri ve
işlerini bitirince de h e m e n kaçıp gittikleri bilinen bir gerçekti.
Yabu,- « B i l m i y o r u m , » d i y e c e v a p v e r d i . K a h v e r e n g i İller h â ­
lâ kendilerini toplayamamışlardı ve şatonun o bölüğünde kı­
yamet kopuyordu.
S o m u ray bağırdı. « T o r a n a g a Sama< burada-: o l s a y d ı an­
lardım. İshido ffnja'ları o n u n üstüne saldırtabl lirdi. Burada k i m
v a r k i ? » B i r d e n a k l ı b a ş ı n a g e l d i . «Laıd'y T o d a i » Y a b u o n u s u s ­
t u r m a y a çalıştı, f a k a t g e n ç a d a m h e y e c a n l a haykırıyordu. «On­
lar L a d y T o d a ' n m peşindeler, Yabu S a n ! L a d y T a d o ' n ı n p e ş i n ­
d e l e r ! » E l i n d e k ı l ı c ı y l a d o ğ u b ö l ü ğ ü n e k o ş t u . Y a b u da' b i r a n d u ­
r a k l a d ı k t a n sonra* o n u n p e ş i n d e n g i t t i .
D o ğ u bölüğüne erişebilmek için nfeja'nın t u t t u ğ u o r t a d a k i
sahanlıktan geçmeleri gerekiyordu. Her yerde s a m u r a y i a r m ce­
setleri vardı. Saygı duydukları Lady Toda'nın tehlikede o l d u ğ u ­
nu düşünen adamlar heyecanla kordonu yarmak için atıldı­
lar, a m a h e p s i d e k e s i l d i . O n l a r ı a r k a d a ş l a r ı i z l e d i . H a b e r y a ­
yıldığı için k a h v e r e n g i l l i e r daha: b ü y ü k g ü ç l e d ö v ü ş m e y e b a ş ­
lamışlardı. Yabu kendisini güvene almaya: çabalayarak savcu-
ş ı y ö n e t m e k i ç i n k o ş t u . B i r lîircfa e l i n d e k i : ç u v a l ı a ç t ı v e f i t i l i
o l a n b i r s u k a b a ğ ı ç ı k a r d ı . Fitili d u v a r d a k i meşaleden tutuştu­
rarak s a m u r a y i a r m üstüne salladı kabağı. Kabak patlayarak et­
rafa a t e ş ve d u m a n saçtı. Bu d u m a n d a göz gözü görmediği için
aşağıdaki minia'lar da h e m e n yukarı çıkıverdiler.
Yabu, «Geri ç e k i l i p toplanın!» d i y e e m i r v e r e r e k a d a m l a r ı
o y a l a m a y a çalıştı. M a r i k o ' n u n yakalanarak aşağıdaki mahzene
götürüldüğünü sanmaktaydı. O sırada yukarıdaki kahverengili-
ler bir intihar saldırısına g e ç e r e k kendilerini h a y d u t l a r ı n ü s t ü ­
ne atıp k o r d o n u yardılar. Onlar öldü f a k a t Yabu'ya itaat etme­
y e n b a ş k a l a r ı saldırdı b u kez. N f n j a ' l a r a r k a a r k a y a b o m b a l a r ı
a t ı y o r l a r d ı . B u y ü z d e n p e r d e l e r h a s ı r l a r t u t u ş m u ş t u . İSİPnJa'iar-
 — 462 —

d o n biri d e birden d e v l e r i n içinde kaldı. Haykıran h a y d u t canlı

bir meşaleye d ö n m ü ş t ü . Sonra bir samurayın kimonosu tutuş­
t u v e a d a m k e n d i s i n i bir ninjc'nın ü s t ü n e attı. B ö y l e c e birlikte
y a n a r a k öldüler. Kahverengililer böyle saldırınca ninja'lar düz­
g ü n şekilde geri çekilip mahzene kaçtılar. Ondan sonra da do­
ğ u bÖl ü ğ ü n d e k i o d a y ı eie g e ç i r m e k i ç i n s a v a ş b a ş l a d ı ;

K ü ç ü k odadakller kapıya bakıyorlardı. Sonra dışarıdan

s e r t bir ses yankılandı. H i z m e t ç i l e r d e n ikisi h ı ç k ı r m a y a başla­
dılar.
B İ G c k t h o r n e , «Ne d i y o r l a r M a r i k o S a n ? » d i y e s o r d u .
M a r i k o k u r u y a n d u d a k l a r ı n ı yaladı. «Kapıyı açıp t e s l i m o l ­
mazsak bizi havaya uçuracaklarrnış... Bunu barutla yapabilir­
ler.» Elini k u ş a ğ ı n a a t t ı . « B ı ç a ğ ı m n e r e d e ? »
B ü t ü n kadınların elleri kuşaklarına gitti. Kiri'nin bıçağı
y o k t u . Sazuko, A c h i k o ve Lady Etsu da silahsızdılar. Blackt-
h o r n e ' u n t a b a n c a s ı v e u z u n kılıcı e l i n d e y d i . Kısa kılıcı k o ş a r ­
ken bir yerde düşmüştü.
B o ğ u k ses d a h a da hiddetlendi. Odadaki bütün gözler
Blackthorne'a gitti. Sadece Mariko ona bakmadı. Kendisine
kalleşlik edildiğini ve zamanının geldiğini anlamıştı.
M a r i k o g ö z ü n e d ü ş e n s a ç ı g e r i y e i t t i . «Kapıyı a ç ı p t e s l i m
olursak hepimizi bırakacaklarını söylüyor. Sadece rehin olarak
s e n i i s t i y o r l a r m ı ş , A n j i n San.»
Blackthorne kapıya gidecek olduysa da kadın onun önüne
d i k i l d i . «Hayır, A n j i n S a n , b u s a d e c e b i r o y u n . S e n i d e ğ i l b e n i ,
istiyorlar! Onlara inanma! Ben inanmıyorum!»
A d a m g ü l ü m s e y e r e k kapının sürgülerinden birine uzandı.
A y n ı a n d a k a d ı n o n u n kılıcının k a b z a s ı n a y a p ı ş t ı . B l a c k t h o r n e
e l i n i y a k a l a y ı n c a d a , «Seni değil beni istiyorlar!» diye t e k r a r l a d ı .
«Beni o n l a r a t e s l i m e d e m e z s i n . Bıçağım yok! Rica e d e r i m , A n ­
j i n San!» A d a m l a m ü c a d e l e y e k a l k t ı . F a k a t B l a c k t h o r n e o n u
t u t a r a k y a n a bıraktığı gibi üst s ü r g ü y ü ç e k t i ,
M a r i k o deli g i b i , «Beni e l l e r i n e d i r i o l a r a k g e ç i r m e k iste­
diklerimi a n l a m ı y o r m u s u n ? » diye haykırdı. «Beni yakalamak
 — 463 —

istiyorlar! ,0 z a m a n yaptıklarımın bir d e ğ e r i o l m a y a c a k . T o r a -

n a g a d a sınırı g e ç m e k z o r u n d a k a l a c a k ! B u n u n b i r o y u n o l d u ­
ğuna yemin ederim...»
A c h i k o da Mariko'ya sarılarak birlikte yalvarmaya başla­
d ı . A m a k a d ı n k a p ı n ı n a ç ı l m a s ı n ı i s t i y o r v e , «Ssogi, i s a g i , A n j i n
San,» d i y o r d u .
Blackthorne ortadaki sürgüyü de açtı.
«Tanrı a ş k ı n a b o ş y e r e ö l m e m i z e n e d e n o l m a ! Bana y a r ­
dım et! Yeminini anımsa!»
A d a m a n c a k o zaman gerçeği anlayarak telaşla sürgüleri
itti. Kapıya ş i d d e t l e v u r u l m a y a başladı. Biri k o r k u n ç bir s e s l e
bağırıyordu.
Kadınlar kaçıp karşı d u v a r a y a p ı ş a r a k kaldılar. M a r i k o da
onların peşinden koşarak, «Kapıdan uzaklaş!» diye haykırdı.
«Kapıyı p a t l a t a c a k l a r ! »
B l a c k t h o r n e h e m e n v e r a n d a y a a ç ı l a n k a p ı y a k o ş t u , «Onla­
rı o y a l a m a y a çalış, M a r i k o San. Neredeyse bizimkiler yetişecek­
lerdir.» P a s l a n m ı ş ü s t s ü r g ü y ü a ç m a y a ç a l ı ş t ı . M a r i k o da iç
kapıya giderek yalandan ninia'laro y a l v a r m a y a başladı. Yine
o s e r t s e s l e y a n k ı l a n d ı . M a r i k o da> d a b a : y ü k s e k s e s l e y a l v a r ­
maya koyuldu.
BİGckthorne sürgüyü bir türlü açamıyordu. Kadınlar ça­
resizce b a k a r l a r k e n n e y s e paslı s ü r g ü açıldı. B i a c k t h o r n e kılı­
cının kabzasıyla s o n u n c u s ü r g ü y e v u r u r k e n M a r i k o , s e s i bastır­
mak için bağırıyordu.
Dışarıda alnında kırmızı b e n e k olan b a ş k a n hiddetten de­
liye d ö n m ü ş t ü . B ö y l e gizli bir b a r ı n a k o l a c a ğ ı hiç a k l ı n a g e l m e ­
mişti. Kendisine M a r i k o ' y u yakalaması ve silahlarını alarak
mahzenin öbür tarafında bekleyen grililere teslim etmesi
emredilmişti. Vaktin geçtiğini biliyor, koridordan gelen şiddetli
boğuşmanın seslerini duyuyordu. Kardeşinin sabırsızlığı yü­
zünden bu d u r u m a düşmüşlerdi. Böyle bir kardeşi olması da
karma'ydı.
Elindeki m u m u n alevini beraberlerinde getirdikleri barut
fıçılarının fitillerine t u t m a d a n d u r a k l a d ı . O kapıyı a n c a k havar
ya u ç u r a r a k o d a y a girebileceklerdi. Fakat M a r i k o d e n i l e n ka­
d ı n o r a d a y d ı v e b u p a t l a m a h e p s i n i d e ö l d ü r e c e k t i . B ö y l e c e işi-
 — 464 —

m başaramamış sayılacaktı.
Bir a d a m ı k o ş a r a k yaklaşıp, «Çabuk ol!» d i y e fısıldadı.
«Onları d a h a fazla tutamayacağız!»

Başkan kararını vererek adamlarına siper almalarını em-

r e l t t i ve haykırdı. «Geri ç e k i l i n ! Kapıyı u ç u r u y o r u m ! »
Fitilleri t u t u ş t u r a r a k geriye zıpladı.
B l o c k t h o r n e da y a n d a k i v e r a n d a kapısını a ç m a y ı başar­
mıştı. İçeriye tatlı gece havası girdi. Kadınlar hemen veranda­
ya çıktılar. İhtiyar Lady Etsu y e r e d ü ş t ü y s e de a d a m o n u kal­
dırıp dışarıya itti. Sonra M a r i k o ' y u a l m a k için d ö n d ü .
Fakat M a r i k o demirli kapıya atılarak g ü ç l ü bir sesle, «Ben
T o d a M a r i k o b u iğrenç saldırıya itiraz ediyorum,» dedi, «Ve
ölümümle...»
B l a c k t h o r n e onu y a k a l a m a k için koştu a n c a k patlama o n u
bir y a n a savurdu ve menteşelerinden çıkan kapı da karşı d u ­
vara çarptı. Patlamanın etkisiyle verandadaki Kiri ve diğerleri
y e r e düştüler, a m a neyse o n l a r a bir şey olmamıştı. İçeriye d u ­
manla birlikte ninja'lar da doldu.
Başkanları hemen Mariko'nun yanında çömelirken diğer­
leri o n u k o r u m a k için y e l p a z e gibi açıldılar. A d a m kadının ö l ­
m e k ü z e r e o l d u ğ u n u g ö r e r e k , k a r m a , d i y e d ü ş ü n ü p a y a ğ a fır­
ladı. B l a c k t h o r n e yerde yarı baygın yatıyor, b u r n u n d a n kan sı­
zıyordu. B a ş k a n bir adım atıp d u r d u . A c h i k o e ş i k t e belirmişti.

N İn i/G k a d ı n ı g ö r ü r g ö r m e z t a n ı d ı . S o n r a B l a c k t h o r n e ' a
baktı. Tabancayla kapının öbür tarafından ateş eden bu kor­
kak, b i r adamını ö l d ü r m ü ş , birini d e yaralamıştı. T e k r a r A c h i k o '
ya b a k a r a k elini bıçağına attı ve o a n d a kadın deli gibi saldırdı.
H a y d u d u n bıçağı kadının sol g ö ğ s ü n e girdi ve yere d ü ş e r e k ha­
reketsiz kaldı A c h i k o . H a y d u t onun g ö ğ s ü n d e n bıçağını çıkar­
dı. Böylece verilen emrin son b ö l ü m ü n ü tamamlamıştı. Emir
-verenin İshldö olduğunu sanıyordu, a m a bu kanıtlanamazdı.
Başarısızlığa uğrarlar ve Lady Toda kendisini ö l d ü r ü r s e o n u n
b a ş ı n ı a l m a m a s ı s ö y l e n m i ş t i . B a r b a r a da- i l i ş m e y e c e k ve sa­
d e c e Kiyama Achiko'yu öldürecekti. Bunun nedenini bilmiyordu,
f a k a t emir verenler parayı ödemişlerdi ve o da kadının canını
almıştı.
 465 —

A d a m l a r ı n a i ş a r e t v e r d i . O n l a r d a n biri kıvrık b i r boynuzu'

d u d a k l a r ı n a g ö t ü r d ü ve tiz bir s e s şatoda: y a n k ı l a n d ı . Ninıja'la-
rın b a ş k a n ı y e r e z e h i r l i k ü ç ü k i ğ n e l i b i l y e l e r i a t t ı , s o n r a b o m ­
balar savrulup bunların dumanından yararlanarak oradan uzak­
laştılar. O n l a r kaçtığı sırada kahverengililer d u m a n l a r a r a s ı n d a
b e k l e m e o d a s ı n a daldılar. Bazıları o zehirli iğnelere basarak
oracıkta öldüler.
K ü ç ü k o d a d a B l o c k t h o r n e hırıltılı hırıltılı s o l u k a l ı y o r d u . K i ­
r i a y a ğ a k a l k a r a k s e n d e l e y e s e n d e l e y e y ü r ü d ü . K i m o n o s u yır­
t ı l m ı ş , e l l e r i k o l l a r ı b e r e l e n m i ş t i . A c h i k o ' y u g ö r ü n c e acıyla' b a ­
ğ ı r d ı . S o n r a M a r î k o ' y u f a r k e d e r e k o n u n y a n ı n d a ' diz ç ö k t ü . S a -
zuko ve birkaç hizmetçi de ayağa kalktılar. Sazuko'nun y ü z ü
ç ü r ü k İçindeydi v e bileği kırılmıştı. A c h i k o ' y u g ö r ü n c e d e h ş e t l e
inledi. A n c a k Kiri o n a b a k a r a k B l a c k t h o r n e ' u işaret edince,
genç kadın sendeleye sendeleye yaklaştı ve a d a m a yardıma
çalıştı. Hizmetçiler de a d a m ı n y a n ı n a koştular. B l a c k t h o r n e o n ­
lara t u t u n a r a k a y a ğ a k a l k m a y ı d e n e d i y s e d e t e k r a r yıkıldı. O d a ­
ya dalan kahverengililer durumu görünce dehşetle durakladı­
lar.
Kiri hâlâ dizüstü ç ö k m ü ş M a r i k o ' n u n y a n ı n d a d u r u y o r d u .
Bir s a m u r a y kadını k u c a k l a y a r a k kaldırdı. Diğerleri o n u n et­
rafını aldılar. Beti benzi s o l m u ş Yabu da askerleri iterek İçeri
girdi. A m a Blackthorne'un sağ olduğunu görünce endişesi ha­
fifledi.
«Bir d o k t o r ç a ğ ı r ı n ! » d i y e e m r e d e r e k ' M a r i k o ' n u n y a n ı n d a
diz ç ö k t ü . Kadın hâlâ sağdı, a n c a k her an ölüme yaklaşmak­
taydı. Yüzüne bir şey olmamış, f a k a t vücudu parçalanmıştı.
Yabu k i m o n o s u n u çıkararak kadının üstüne ö r t t ü .
Sonra Blackthorne'u kaldırıp arkasını duvara dayayarak
oturttu.
«Anjin S a n ! A n j i n San!»
B l a c k t h o r n e ş o k g e ç i r i y o r d u . Kulakları uğulduyor, gözleri:
p e k iyi g ö r e m i y o r d u . S o n r a b i r d e n e t r a f ı n ı f a r k e t t i . O d u m a n ı n
içinde Yabu'yu seçti. Kendisini gemide sanıyordu; Gemisi t e h ­
l i k e d e y d i v e o n a g e r e k v a r d ı . S o n u n d a g ö z l e r i ı M o r l ' k o ' y a Hişin-

Şogun — F : 30
 — 466 —

ce birden her şeyi anımsadı.

Güçlükle kalkınca Yabu da ona yardım etti, Sendeleyerek
kadına yaklaştı. M a r i k ö huzur içinde u y u y o r m u ş gibiydi. Güç­
lükle eğilerek k i m o n o y u ç e k t i , a m a sonra tekrar ö r t t ü . Kadının
n a b z ı p e k h a f i f t i . Kısa s ü r e s o n r a d a d u r d u .
O d a y a g i r e n bir d o k t o r bir şeyler s ö y l ü y o r d u . A n c a k Blac-
kthorne'un duymasına, anlamasına olanak yoktu. Sadece ölü­
m ü n M a r i k c ' y u aldığını biliyordu ve kendisi de ö l m ü ş t ü . S o n r a
b i r d e n g ö z l e r i n i n ö n ü n d e r e n k l i ışıklar ç a k t ı v e y e r e yığılıp k a l d ı .
Yabu, «Öldü mü?» diye s o r d u .
D o k t o r m ı r ı l d a n d ı . « D u r u m u p e k iyi d e ğ i l . İ ç k a n a m a o l a ­
bilir.»
O sırada bir s a m u r a y seslendiği için Yabu d ö n ü p k a l e n i n
içindeki v e r a n d a y a çıktı. İhtiyar Lady Etsu başını h i z m e t ç i s i n i n
k u c a ğ ı n a dayamış, o r a d a yatıyordu. Kadın g ü ç l ü k l e bakabildi!
Yabu'ya. «Kasigi Yabu San?»
« E v e t , L a d y Etsu.»
« B u r a d a k i e n y ü k s e k r ü t b e l i k i m s e siz m i s i n i z ? »
«Öyle.»
K a d ı n h i z m e t ç i s i n e , « L ü t f e n k a l k m a m a y a r d ı m et,» d e d i .
«Doktoru beklemelisiniz.»
«Beni kaldırmanı söyledim!»
Kalenin verandasının önündeki samuraylar, hizmetçisine
y a s l a n a n y a ş l ı k a d ı n ı s e y r e d i y o r l a r d ı . L a d y E t s u hırıltılı b i r s e s ­
le k o n u ş t u . «Dinleyin. Ben M a e d a Etsu'yum. N a g a t i , İwami ve
Aki'nin lordu Maeda Arinosi'nin eşiyim. Tcda Mariko Sama'nın
bu alçak ve kötü a d a m l a r tarafından y a k a l a n m a m a k için ken­
disini öldürdüğünü gördüm. Bu utanca dayanamayacağı için
hayatına son verdi... Achiko'nun da yakalanarak bu utanca
kotlanmaktansa ninia'ya saldırmayı uygun bulduğunu gözlerim­
le g ö r d ü m . Bu b a r b a r samurayın cesareti olmasaydı, Lady To-
da y a k a l a n a c a k ve k ü ç ü k d ü ş ü r ü l e c e k t i . Sağ kalan bizler o n a
ş ü k r a n borçluyuz. Lordlarımız, da bizi bu u t a n ç t a n kurtardığı
için o n a m i n n e t t a r kalacaklardır... Bu şerefsiz saldırıyı d ü z e n ­
lediği için lord general İshido'yu suçluyorum... Böylece kendi­
si Lady Ochiba ve veliahta da ihanet etti... Hem Lord İshido
o n l a r d a n b a ş k a Naipler Meclisine de ihanet etti. Hepinizin bu-
 — 467

na tanıklık etmesini istiyorum. Bu utançla y a ş a m a m a olanak

kalmadı.»
H i z m e t ç i s i a ğ l ı y o r d u . «Yok h a n ı m ı m ; b u n u yapmanıza...»
«Yanımdan çekil! Kasigi Yabu San, lütfen bana yardım;
e d i n ! Y a n ı m d a n g i t , kadın.»
Yabu p e k zayıf o l a n Lady Etsu'yu t u t a r a k h i z m e t ç i y e ç e ­
kilmesini emretti.
Lady Etsu'nun büyük acısı vardı ve zorlukla soluk alıyor­
du. «Bütün bunları kendi ölümünle doğrulayacağım,» diyerek
Yabu'ya baktı. «Tanığım olursanız o n u r duyarım. Lütfen beni
kale d u v a r ı n a çıkarın.»
«Yapmayın, L a d y Etsu. Ö l m e y e g e r e k yok.»
Kadın başını çevirerek u s u l c a ona; fısıldadı. «Zaten ö l ü ­
yorum, Yabu Sama. İçimde bir yer kanıyor... O p a t l a m a d a ol­
d u . . . L ü t f e n g ö r e v i m i y a p m a m a y a r d ı m e d i n . . . Y a ş l ı v e işe y a ­
r a m a z bir i n s a n ı m . C a n acısı d a y i r m i yıldır h a y a t arkadaşım.
Benim ö l ü m ü m ü n de efendimize yardım; etmesi gerek. Neh?»
Yaşlı g ö z l e r i n d e b i r pırıltı b e l i r m i ş t i . « N e h ? »
Yabu usulca onu kaldırarak duvarın üstüne yerleştirdi ve
gururla yanında bekledi. Kadının dik d u r m a s ı n a da yardım e d i ­
yordu. Aşağıda; avludakiler saygıyla kadını selamladılar,
Lady Etsu titrek b i r sesle, «Gerçeği söyledim,» dedi. «Bu­
nu ö l ü m ü m l e kanıtlıyorum.». Sonra gözlerini k a p a t a r a k k e n d i ­
sini bekleyen ölümün kucağına atladı.

I**

52
Naipler kulenin ikinci katındaki b ü y ü k o d a d a buluştular.
Toplantıya katılan Lady Ochiba pek endişeliydi.
L o r d K i y a m a tiz ve s e r t bir sesle çıkışıyordu. «Özür dile­
rim lord general, bu kanıda değilim, Lady Toda'nın seppuku-
suyta t o r u n u m u n eşinin cesaretini, Lady M a e d a ' n ı n tanıklığı ve
ölümünü böyle unutmaya kalkmak olmaz. Bu a r a d a Toranaga*
nın y ü z kırk y e d i s a m u r a y ı ö l d ü v e ş a t o n u n o b ö l ü m ü d e y a n ­
dı.»
Z a t a k i d e atıldı. «Ben d e b u fikirdeyim.» Kendisi bir s a b a h
 — 468 —

ö n c e Tokato'dan g e l m i ş ve Mariko'nun İshido'ya kafa tutması­

n ı d u y u n c a d a ç o k z e v k l e n m i ş t i . «Dün salık v e r d i ğ i m gibi k a d ı ­
nın g i t m e s i n e razı olsaydınız, b u g ü n b u g ü ç d u r u m d a k a l m a y a ­
caktık.»
i s h i d o ' n u n ağzı sert bir çizgiden farksızdı. «Durum sandığı­
nız k a d a r c i d d i değil.» O c h i b a o a n d a b a ş a r ı s ı z l ı ğ a u ğ r a d ı ğ ı v e
kendilerini g ü ç d u r u m d a bıraktığı için a d a m d a n nefret etti.
«Ni-nja p a r a p e ş i n d e y d i . »
K i y a ı n a , « H a z i n e o b a r b a r m ı y d ı ? » d i y e h o m u r d a n d ı . «Bir
b a r b a r i ç i n b ö y l e b ü y ü k b i r s a l d ı r ı y a g e ç e r l e r m i y d i hiç!»
Z a t a k i y a n ı n d a İto T e r u z u m i ' n i n d u r d u ğ u yaşlı c S i m y a ' y a
baktı. «Neden olmasın? O n u kaçırıp fidye alabilirlerdi? Na-
gasaki'deki Hıristiyanlar, o n u n ölüsü ya da dirisi için büyük pa­
ra verebilirler.»
K i y a m a s i n i r l e n d i . «Yani b u p i s s a l d ı r ı y ı Hıristiyanların
düzenlendiğini mi söylüyorsunuz?»
Zataki, «Bunun olabileceğini söyledim,» diye cevap verdi.
«Gerçekten.»
İshido zaten naipler arasındaki ilişkilerin pek nazik o l d u ­
ğ u n u biliyordu ve bu ara kavga yüzünden işlerin karışmasını
d a a r z u e t m i y o r d u . «Ama s a n m ı y o r u m . B e n c e nlnja p a r a pe­
şindeydi.» C a s u s l a r ı T o r a n a g a ' n ı n gizli barınağını Önceden ha­
b e r v e r m e d i k l e r i İçin z a t e n ç o k h i d d e t l i y d i .
G ö z l e r i k ö t ü k ö t ü p a r l a y a n İ t o a r a y a g i r d i , «Bu olasılık
a k l a y a k ı n v e uygun,» Kendisi u f a k t e f e k o r t a yaşlı bir a d a m d ı ,
d i ğ e r l e r i g i b i onu d a y a t a k t a n k a l d ı r m ı ş l a r d ı . F a k a t k e n d i s i h e ­
m e n giyinip süslü kılıçlarını t a k m ı ş t ı . Yüzü de bir kadın gibi bo­
y a l ı y d ı . « E v e t l o r d g e n e r a l , f a k a t b e l k i d e ınsnja o n u N a g a s a k i '
ye değil Yedo'yo g ö t ü r ü p p a r a alacaktı. O hâlâ Toranaga'nın
u ş a ğ ı değil mi?»
İshido bu ismi d u y u n c a m o r a r d ı . «Nlnja'dan. d e ğ i l , Lord T o -
romaga'don s ö z e t m e m i z d a h a u y g u n . Bu saldırıyı o emretmiş
d e o l a b i l i r , neh? K e n d i s i b ö y l e b i r i ş e k a l k ı ş a c a k k a d a r h a i n ­
dir.»
Z a t a k i , «Hayır,» d e d i . « O a s l a .nmja'dan yararlanmazdı.
İhanet edebilir, a m a böyle pisliğe el sürmez. Bunu ancak aşa­
ğılık kimseler ve barbarlar yapar. Lord Toranaga yapmaz.»
 — 469 —

Kiyama nefretle Zataki'ye baktı. «Portekizli dostlarımız

asla bu şekilde işimize karışmazlar! N e y s e şimdi bu saldırı ko­
n u s u n d a n e y a p a c a ğ ı z ? T o d a M a r i k o S a m a ç o k c e s u r , ç o k şe­
r e f l i v e g ö r e v i n e d ü ş k ü n b i r i n s a n d ı . A m a bizi b ö y l e t u z a ğ a d ü ­
ş ü r m e s i için de her şeyi L o r d T o r a n a g a planladı. Evet, k a p a n a
kısıldık.» K i y a m a , İ s h i d o ' y a b a k t ı . «Bu s a l d ı r ı y ı e m r e d e n k i m s e
d e b u d a l a n ı n b i r i y d i v e b i z e iyilik d e e t m e d i . »
ishido, dik dik Kiyama'ya b a k t ı . «Fakat, Toda. M a r i k o kar-
m c ' s ı s a y e s i n d e k a ç a c a k b i r y e r b u l d u . Biz d e b ö y l e c e k a p a n a
sıkışmamış olduk. Yoksa o alçaklar kadını yakalayacaklardı.»

Kiyama, «Onu yakalayamadıiar, lord general,» diye söy­

lendi. «Toda M a r i k o S a m a d o b i r t ü r s e p p u k u yaptı. Diğerleri
d e ö y l e . Ş i m d i h e r k e s i n g i t m e s i n e İzin v e r m e z s e k i t i r a z e d e n l e r
de şeppukuya kalkışacaklardır.»
«Ben bu kanıda d e ğ i l i m . H e r k e s T o r a n a g a sınırlarımıza g i ­
r e n e k a d a r b u r a d a kalmalıdır.»
İto g ü l ü m s e d i . « N e r e d e o g ü n l e r ! »
Zataki, «Onun gelmeyeceğini mi düşünüyorsunuz?» diye
sordu,
« B e n i m d ü ş ü n c e l e r i m i n bir d e ğ e r i y o k , L o r d Z a t a k i . Ya­
kında onun ne yapacağını anlayacağız. A m a bu da önemli de­
ğil. Veliaht mirasını a l a c a k s a Toranaga'nın ölmesi gerek. Bar­
bar öldü mü, lord general?»
İ s h i d o , «Hayır,» d i y e r e k K i y a m a ' y a baktı. «Bu ara ö y l e
cesur bir adamın ölmesi veya yaralanması d o ğ r u olmaz, neh?

Kiyama söylendi. «O bir bela. Ne denli ç a b u k ölürse o ka­

d a r iyi olur.»
«Hayır, k e n d i s i b i z i m i ç i n y a r a r l ı o l a b i l i r . B e n d e L o r d Z a ­
taki gibi d ü ş ü n ü y o r u m . Lord Toranaga aptal değildir. Torana­
ga'nın o n a böyle itibar etmesinin bir nedeni olmalı, neh?» Tek­
r a r k o n u y a d ö n d ü . «Bu o t u r u m u t a t i l edebiliriz artık. H e m e n
b u r c i n j a saldırısı k o n u s u n d a s o r u ş t u r m a y a p t ı r a c a ğ ı m . Gerçe­
ği öğrenebileceğimizi hiç sanmıyorum. Bu a r a d a herkesin gü­
v e n l i ğ i için b ü t ü n izin kartları iptal e d i l e c e k t i r tabii.»
C ü z z a m i ı O n o s h i , «Hayır!» d î y e b a ğ ı r d ı . N a i p odanın ta
karşı tarafında perdeleri kaim bir tahtırevanın içinde oturuyor-
 — 470 —

d ü . «Hayır, b u n u y a p a m a y a c a k s ı n ı z . H e r k e s i b ı r a k m a k z o r u n ­
dasınız.»
«Neden?»
Onoshi'nin sesi k o r k u s u z ve t e h d i t d o l u y d u . «Böyle y a p ­
mazsanız ülkenin e n c e s u r iki hanımına, L a d y K i y a m a A c h i k o
ve Lady Toda'ya h a k a r e t e t m i ş sayılacaksınız. Tanrı onların
ruhlarına acısın. Bu ahlâksızca iş ortaya çıkınca, veliahtla bizim
n e k a d a r z a r a r g ö r e c e ğ i m i z i d e s a d e c e T a n r ı bilir.»
O c h i b a b ü y ü k bir k o r k u y a kapıldı. T a i k o öleceği sırada
Onoshi ziyarete gelmişti. Muhafızlar silah gizleyebileceğim dü­
şünerek tahtırevanının perdelerini açmakta ısrar e t m i ş l e r d i .
O c h i b a perde açılınca onun burunsuz, kulaksız yarım kalmış
y ü z ü n ü , ç ı l g ı n b i r ışıkla p a r l a y a n g ö z l e r i n i , y a r ı m kolunu ve
kılıcını t u t a n s a ğ l a m ' s a ğ e l i n i g ö r m ü ş t ü . L a d y O c h i b a o ğ l u y l a
kendisinin c ü z z a m o y a k a l a n m a m a l a r ı için dua ediyordu. Ayrıca
bu toplantının da sona ermesini istiyordu. Böylece Toranaga
ve İshido k o n u s u n d a ne yapacağına karar verecekti.
Onoshi sözlerini sürdürdü. «Hem herkesi burada t u t m a k
için bu pis saldırıdan y a r a r l a n m a y a kalkarsanız, o z a m a n hiç­
birini b ı r a k m a k n i y e t i n d e olmadığınız da iyice anlaşılır. Söz
v e r d i k t e n s o n r a b u n u y a p m a n ı z sizi ç o k g ü ç d u r u m a d ü ş ü r ü r . »
İshido atıldı, «Onlara izin v e r m e m i z k o n u s u n d a b ü t ü n na­
ipler lehte oy kullandılar.»
«Özür d i l e r i m , M e c l i s s a d e c e Lady Ochiba'nın fevkalade
ö ğ ü d ü n e u y d u v e o n u n i ç i n k a d ı n ı n g i t m e s i n e izin v e r i l d i . B u
arada yolda kendisini erteleyecek nedenler bulunacaktı.»
«Yani izin v e r m e k l e h a t a : m ı y a p t ı k ? T o r a n a g a ' n ı n k a d ı n l a ­
rıyla T o d a M a r i k o b u r a d a t u t u l s a y d ı diğer hanımlar d a kalırlar
mıydı?»
«Bu k a d ı n l a r ı n b a ş ı n a g e l e n l e r y ü z ü n d e n Lord Toranaga
p l a n l a r ı n d a e n u f a k ' b i r d e ğ i ş i k l i k b i l e y a p m a y a c a k t ı r . Biz m ü t ­
t e f i k l e r i m i z i d ü ş ü n m e k z o r u n d a y ı z ! O nir.jc saldırısıyla üç s e p -
puku o l m a s a y d ı , T o r a n a g a ' n ı n bu planı başarısızlığa uğrardı.»
«Bunu kabul etmiyorum.»
«Sonuncusu da şu: Lady Etsu'nun herkesin içinde söyle­
diklerinden s o n r a o kadınları bırakmazsanız dfclmyo'lardan ço­
ğu o saldırıyı sizin düzenlediğinize inanacaklardır. H e p i m i z a y n ı
 — 471 — .

kaderi paylaşıyoruz. O z a m a n fazla gözyaşı dökebiliriz.»

« N i n j a ' y a g ü v e n e r e k h a r e k e t e t m e m e g e r e k yok.»

O n o s h i z e h i r l i bîr s e s l e , «Tabii,» d i y e c e v a p v e r d i . «Ben

de hini&'dan yararlanmaya k a l k m a m . Burada k i m s e bunu yap­
maz. Fakat ü l k e d e iki yüz altmış d ö r t d s l m y o o l d u ğ u n u size ha­
t ı r l a t m a k g ö r e v i m d i r . V e l i a h tın g ü ç l ü olabilmesi i ç i n iki y ü z
ctairoyo'nun koalisyonu gerek. Veliaht, ordular komutanının
böyle bir pis y ö n t e m : u y g u l a m a s ı n ı istemez. Hele saldırı b a ş a ­
rısız o l d u ğ u i ç i n b u d u r u m d a h a d a tatsız.»
«Yani s a l d ı r ı y ı b e n i m e m r e t t i ğ i m i m i s ö y l ü y o r s u n u z ? »
«Özür d i l e r i m . Ne m ü n a s e b e t . F a k a t k i m s e y i salıvermez­
seniz hakkınızda böyle düşüneceklerdir.»
«Aranızda saldırıyı b e n i m e m r e t t i ğ i m i d ü ş ü n e n var mı?»
Kimse açık açık ishidö'yu s u ç i a m a d ı . Ç ü n k ü o r t a d a kanıt yok­
t u . A d a m onlara bir şey s ö y l e m e m i ş t i . Hatta Kiyama ve Lady
O c h i b a ' y a bile s a d e c e imâlarda b u l u n m u ş t u . Fakat hepsi d u r u ­
mu biliyor ve başarısızlığa uğradığı için o n a m ü t h i ş kızıyorlar­
dı. Ne var ki, İshido, Osaka'nın sahibi, Taiko'nun hazînesinin
k c r u y u c u s u y d u . O n u n için kendisine ilişmek veya onu yerin­
den atmak olanaksızdı,
i s h i d o k e s i n l i k l e k o n u ş t u . «İyi. N i n f a p a r a p e ş i n d e y d i . İzin
kâğıtlarını oya koyacağız. Ben bunların iptal edilmesini istiyo­
rum.»
Z a t a k i , «Ben bu k a n ı d a değilim,» diye karşılık v e r d i . Bir
yandan da Ochîba'nm son derece cazibeli o l d u ğ u n u düşünmek­
teydi.
O n o s h i de mırıldandı. «Özür d i l e r i m . Ben de öneriyi r e d d e ­
diyorum.»
İto onların kendisine baktıklarını g ö r ü n c e kızardı. «Lord
Onoshi'nin fikrini kabul e t m e m gerek, f a k a t aynı zamanda...»

İshido sert sert, «Fikrinizi söyleyin,» dedi.

«Sizin haklı o l d u ğ u n u z u d ü ş ü n ü y o r u m , l o r d general.»
K i y a m a , «Özür dilerim,» diye s ö y l e n d i . «Ben aynı k a n ı d a
değilim.»
O n o s h i ' n i n s e s i o d a d a y a n k ı l a n d ı , «iyi! B u işi h a l l e t t i k . Fa­
kat başka önemli sorunlarımız olduğu konusundaki düşünce-
 — 472 —

lerinizi kabul e d i y o r u m , lord general. Lord Toranaga'nın ş i m d i

ne yapacağını bilmemiz gerek. Fikriniz nedir?»
İshido kaşlarını çatmış, Kiyama'yı süzüyordu. «Buna ne
cevap vereceksiniz?»
Kiyama kafasından bütün nefret, korku ve endişeleri ko­
varak kesin bir seçim y a p m a k gelmişti. M a r i k o ' n u n heyecanla
Onoshi'nin kendisini zehirleteceğini anlatışını anımsadı. Ishido'-
nun kendisine ihanet ettiğinden ve T o r a n a g a ' d a bunun kanıtı
bulunduğundan dem vurmuştu Mariko. Sonra barbarla gemisin­
d e n sözetmiş ve Toranaga ülkeyi idare ederse veliahtla kalesi­
nin güvende olacağını söylemişti. Bunlardan başka başrahip de
kara g e m i y i kaybederlerse bir felaket olacağını anlatmış ve en-
dişlerini açıklamıştı. Kendi kendine, «Zavallı Mariko,» d e d i . «Bu
k a d a r ç e k t i k t e n s o n r a t a k d i s b i l e e d i l e m e d e n ö l d ü n ! T a n r ı sa­
na acısın.»
İ s h i d o , «Ne c e v a p v e r i y o r s u n u z ? » d i y e t e k r a r l a d ı .
K i y a m a o n u s ü z d ü . «Kvvanto n e o l a c a k ? »
«Toranaga o r t a d a n kaldırılınca Kvvanto'nun naiplerden
birine verilmesini teklif edeceğim.»
«Hangi naibe?»
İ s h i d o s a k i n b i r t a v ı r l a , «Size,» d e d i k t e n s o n r a e k l e d i , «Ve­
ya belki de Shinana Lordu olan Zataki'ye.» Kiyama onun akıl-
lılılk e t t i ğ i n i d ü ş ü n d ü , Ç ü n k ü T o r a n a g a s a ğ k e n Z a t a k i ' y e ç o k
ihtiyaçları vardı. İshido bir ay ö n c e Zataki'nin Tcranaga'ya
karşı g e l m e k için'Kvvanto'yu istediğini de söylemişti zaten. Bir­
likte Ishido'nun ona bu eyaleti vaat etmesine karar vermiş-
m i ş i e r d i . B u b o ş b i r s ö z d ü , i k i s i d e ilk f ı r s a t t a Z a t a k i ' n i n ö l d ü ­
rülmesine ve topraklarının ailesinin elinden alınmasına karar
vermişlerdi,
Kiyama odada kimin kendisini tuttuğunu, kimin düşman
o l d u ğ u n u a n l a m a k için etrafına b a k ı n a r a k k o n u ş t u . «Aslında
ben bu şerefe layık değilim.»
O n o s h i h o ş n u t s u z l u ğ u n u g i z l e m e y e çalıştı. «Bu sözler ç o k
değerli ve ileride tartışmaya da değer, neh? Fakat gelecekte.
Kvvanto'nun şimdiki lordu ne y a p a c a k ? »
İshido yine Kiyama'ya baktı. «Eveet?»
Kiyama yüzünden bir şey belli o i m a m a k l a birlikte Zataki'-
 — 473 —

n i n d ü ş m a n l ı ğ ı n ! h i s s e t m i ş t i , İki k i ş i a l e y h i m d e , d i y e d ü ş ü n d ü .
İ t a daima- İ s h i d o ' y u d i n î e r . O n u n i ç i n i s h i d o s ö z ü n d e d u r u r s a
k a z a n a c a ğ ı m . A m a s ö z l e r i n d e içten, m i ? » Karşısındaki sert
yüzü süzerek düşüncelerini o k u m a y a çalışıyordu. Sonunda ka­
rarını v e r e r e k f i k r i n i açıkladı. « T o r a n a g a , asla O s a k a ' y a g e l m e ­
yecektir.»
İ s h i d o , «İyi,» d i y e c e v a p v e r d i . « O z a m a n y a l n ı z k a l ı r . Y a ­
saları ç i ğ n e d i ğ i için de s e p p u k u yapar. Z a t e n G ö k y ü z ü n ü n O ğ ­
l u n u n a ğ z ı n d a n o n u n s e p p u k u y a p m a s ı için bir m e k t u b u ha­
zırlattım bile. B u n a bir imza gerek. Böylece T o r a n a g a s o y u da
yer y ü z ü n d e n silinirler.»
«Evet. A n c a k G ö k y ü z ü n ü n O ğ l u O s a k a ' y a gelirse.»
«Ne?»
Kiyama, Ito'yu d ü ş m a n değil dost olarak kabul edip konuş­
t u . « B e n d e L o r d İto g i b i d ü ş ü n ü y o r u m . L o r d T o r a n a g a k a d a r
sinsi bir a d a m daha bulunamaz. Kendisi Gökyüzünün O ğ l u n u n
ziyaretini de e n g e l l e y e c e k k a d a r zekidir.»
«Olanaksız!»
Kiyama, Ishido'nun rahatsız olmasından zevk alarak de­
v a m e t t i . «Ya z i y a r e t e r t e l e n i r s e ? »
«Gökyüzünün Oğlu planlanan şekilde burada olacaktır.»
«Ya o l m a z s a ? »
«Size o n u n g e l e c e ğ i n i s ö y l ü y o r u m ! »
L a d y O c h i b a , « L o r d T o r a n a g a b u n u nasıl y a p a b i l i r ? » diye
sordu.
«Bilmiyorum. Fakat İmparatorumuz ziyaretini bir ay er­
telerse... Yapabileceğimiz bir şey yok. Lord Toranaga'nın ent­
r i k a d a u s t a o l d u ğ u n u h e p i m i z b i l i y o r u z , neh? K e n d i s i g e r e ­
kirse İ m p a r a t o r u m u z u n gelmesini bile geciktirebilir.»
Odada derin bir sessizlik oldu. Bu k o r k u n ç fikir ve dolayı­
sıyla o l a c a k l a r h e p s i n i e n d i ş e l e n d i r m i ş t i .
Ochiba herkesin yerine konuştu. «Beni affedin... Fakat
bu soruya ne cevap vereceksiniz?»
K i y a m a , «Savaş,» d e d i . « B u g ü n g i z l i c e a s k e r l e r i m i z i t o p ­
layacağız. Ziyaret ertelenene kadar bekleyeceğiz. O zaman To­
ranaga'nın i m p a r a t o r u da kandırdığını anlayacağız! Aynı gün
Kvvanto'ya saldıracağız. Yani y a ğ m u r l u m e v s i m d e ! »
 — 474 —

Birden yer sarsılmaya başladı.

D e p r e m h a f i f t i v e kısa s ü r d ü , a m a b ü t ü n k i r i ş l e r v e d i r e k ­
ler gıcırdıyordu.
O n u b a ş k a bir sarsıntı izledi. Bu d a h a g ü ç l ü y d ü ve taş
d u v a r d a bîr ç a t l a k b e l i r d i . S o n r a d e p r e m d u r d u v e t a v a n d a n
tozlar yağdı. Damdan kayan kiremitler gürültüyle ön avluya
düştü.
O c h i b a b a y ı l a c a k g i b i o l m u ş t u v e b a ş ı n ı n d ö n d ü ğ ü n ü his­
sediyordu, A c a b a b u g ü n kalıntıların altına . g ö m ü l m e k k c r m a m
da var mı, diye düşündü. Sarsılan yere tutunarak şatodaki,
kentteki, ve gemilerdeki insanlar gibi depremin daha şiddetle
devam etmesini bekledi.
F a k a t böyle bir şey olmadı. D e p r e m d u r d u . Hayat t e k r a r
başladı. Yaşama zevki benliklerini kapladı. Kahkahaları şato­
da yankılandı. Hepsi de o g ü n , o saatteki felaketi atlattığını bi­
liyordu,
İshido y a ş a m a k t a n b ü y ü k zevk a l a r a k , «Haydi oy verelim,»
d e d i . «Ben savaş a ç m a m ı z için oy kullanıyorum.»
«Bende öyle!»
«Bende öyle!»
«Bende öyle!»
«Bende öyle!»

Lady Ochiba ve Lord General İshido bahçede dolaşıyor­

lardı. Kadın, «Naiplerden bazıları Hıristiyanlık denilen s a ç m a ­
lığa i n a n ı y o r l a r , » d i y e m ı r ı l d a n d ı .
«Öyle. H ı r i s t i y a n l a r b i r k o v a n d a k i a r ı l a r g i b i bir a r a y a t o p ­
lanıyorlar.» İshido, ninjc'ya L o r d K i y a m a ' n ı n t o r u n u n u n karısını
o r t a d a n k a l d ı r m a s ı için Özellikle e m i r v e r m i ş t i . Achiko'nun
barbarı ö l d ü r m e k için Lord Kiyama tarafından Lady Toda'nın
yanına yollandığını sanmıştı. «Fakat yakında hepsini de temiz­
leyeceğim.»
« B u n u n a s ı l y a p a c a k s ı n ı z , l o r d g e n e r a l ? H e r Şey o n l a r ı n
yardımına bağlıyken b u n u nasıl baraşacaksınız?»
«Toranaga ölene kadar naiplerin hepsine türlü sözler ve-
 — 475 —

receğim. Ondan sonra hepsi birbirine saldıracaktır. Onları ayı­

racak, sonra idareyi elimize alacağız. Toranaga böyle yapmı­
yor mu? Lord T a i k o öyle y a p m a z mıydı? Kiyama, Kwanto'yu
istiyor, nen? Bu yüzden sözlerimi dinleyecektir. Eyaleti ileride
ona v e r e c e ğ i m i s ö y l e d i m . O n o s h i ? O delinin ne istediğini k i m s e
bilemez... Sadece ölmeden Toranaga'yla Kiyama'nın kafalarına
t ü k ü r m e y i arzu ediyor.»
«Ya L o r d K i y a m a , O n o s h i ' y s v e r d i ğ i n i z s ö z ü d u y a r s a ? K i ­
yama'nın bütün topraklarını ona vermeyi vaat ettiğinizi anlar­
sa? Sonra Kwanto'yu kendisine değil Zataki'ye vereceğinizi
öğrenirse?»
Ishido kadına baktı. «Bunların d ü ş m a n l a r tarafından yayı­
lan yalanlar o l d u ğ u n u s ö y l e r i m . O n o s h i , Kiyama'nın kafasını
istiyor. K i y a m a , K w a n t o ' y i ele g e ç i r m e y i a r z u ediyor. Z a t a k i de
öyle.»
«Ya siz, l o r d g e n e r a l . . . S i z n e i s t i y o r s u n u z ? »
«Önce veliahtın on beşine b a s a r a k y ö n e t i m i eline aldığını
görmeyi arzu e d i y o r u m . O güne kadar da sizinle o n u n g ü v e n d e
olmanızı i s t i y o r u m . B a ş k a bir şey yok.»
«Yok m u ? » ' -i j
«Hayır, L a d y Ochiba.» V
O c h î b a , y a l a n c ı , diye d ü ş ü n d ü . Bir ç i ç e k k o p a r a r a k k o k l a -
dı ve s o n r a b u n u a d a m a uzattı, «Ne g ü z e l , nen.»
Ishido ç i ç e ğ i aldı. «Evet, güzel. T e ş e k k ü r ederim.»
Bir süre yürüdüler. Kadın, «Kiritsubu San ve Lady S a z u k o
gittiler mi?» diye sordu.
«Hayir, yarın Lady Toda'nın cenaze t ö r e n i n d e n s o n r a g i ­
d e c e k l e r . Y a r ı n ç o k k i m s e a y r ı l ı y o r . B u d a k ö t ü tabiî.»
«Özür d i l e r i m , a m a b u n u n ö n e m i var mı? Nasıl olsa T o r a ­
naga Sama'nın buraya gelmeyeceğine karar verdik.»
«Öyle sanırım. Osaka Şatosu elimizde oldukça bu önemli
sayılmaz. Kiyama'nın salık verdiği gibi sabırlı olmalıyız. O g ü ­
ne k a d a r bekleyecek, sonra saldıracağız.»
«Neden bekliyorsunuz? Neden hemen saldırmıyorsunuz?»
« D c ı i m y o ' l a r ı t o p l a m a k v a k i t alır.»
«Toranaga'nın karşısına kaç kişi ç ı k a c a k ? »
«Üç yüz b i n . T o r a n a g a ' n ı n a s k e r l e r i n i n en az üç misli.»
 «Ya b e n i m g a r n i z o n u m ? »
«Seksen bin s e ç m e samurayı duvarların içinde bırakaca­
ğ ı m . Eiii b i n d e g e ç i t l e r i t u t a c a k . »
«Ya Z a t a k i ? »
«Sonunda o da T c r a n a g a ' y a ihanet edecektir.»
« L o r d S u d a r a , kız k a r d e ş i m v e ç o c u k l a r ı n ı n T a k o t o ' y u z i ­
yaret etmelerini garip bulmuyor musunuz?»
«Hayır. Z a t a k i ü v e y a ğ a b e y s i y l e y a l a n d a n b i r a n l a ş m a y a p ­
tı. Bu da bir numara. Zataki ona ihanet edecektir.»
Kadın tiksintiyle söylendi, «Bunu yapması gerek. Çünkü
i k i s i d e a y n ı k a n d a n . F a k a t k a r d e ş i m l e ç o c u k l a r ı n a bîr ş e y o l u r ­
sa çok üzülürüm.»
Ishido g ü l ü m s e d i . «Onlara bir şey o l m a y a c a k , Z a t a k i b e n ­
d e n , ç o k T o r a n a g a ' d a n nefret ediyor. Size saygı d u y u y o r ve
K w a n t o ' y u istiyor. Bu ş a t o bizim o l d u k ç a ve Kwanto'yu verebi­
l e c e k d u r u m d a y k e n k o r k a c a k bir şey yok.»
O c h i b a bir çiçek k o p a r a r a k burnuna g ö t ü r d ü . Bu tatlı ko­
kuyu içine ç e k e r e k o korkudan tümüyle kurtulmak istiyordu.
«Bu s a b a h e n d i ş e l i y d i m . K a ç m a y ı istiyordum. Sonra falcıyı
anımsadım.»
Ishido ani bir memnunlukla, «Ya,» d e d i . « B e n o n u u n u t ­
muştum.» Çinli elçilerle gelen falcı Taiko'nun yatağında öle­
ceğini ve sağlıklı bir erkek evlat bırakacağını söylemişti. Tora-
n a g a o r t a y a ş t a , kılıç e l i n d e ö l e c e k t i . D e v r i n i n e n ü n l ü g e n e ­
rali Ishido da ayaklarını sıkıca yere basarak ç o k yaşlanıp öle­
cekti. Lady Ochiba da etrafında İmparatorluğun en büyük soy-
lularıyla y a ş a y a c a k ve hayatı Osaka Şatosunda sona erecekti.
İshido, «Bunu unutmuştum,» diye tekrarladı. «Toranaga or­
ta yaşlı, neh?»
«Evet.» O c h i b a o n u n a n i a m î ı b a k ı ş ı k a r ş ı s ı n d a h e y e c a n l a n ­
d ı . O a n d a b i r e r k e k l e s e v i ş t i ğ i n i h a y a l e t t i v e içi e r i r g i b i o l d u .
H e m bu kez şerefli bir d o ğ u m y a p a c a k ve g e ç e n defaki gibi
ç o c u ğ u n nasıl olacağını d ü ş ü n e r e k e n d i ş e l e n m e y e c e k î i .
Gölgeli yolda ilerlerlerken, ne kadar budalasın, Ochiba,
diye d ü ş ü n d ü . Bu tatsız kâbusu unut. Hepsi kâbustu. H e m sen
bir erkeği düşünüyordun.
Ochiba birden İshido'nun yerine Toranaga'nın yanında
 — 477 —

olmayı istedi, Osaka Şatosunun, Taiko'nun hazinesinin sahibi

T o r a n a g a olmalıydı. Veliahtın k o r u y u c u s u , Batı Orduları Ko­
mutanı Toranaga olmalıydı. O zaman ortada bir sorun kalmaz­
dı. Birlikte ülkeye sahip olurlardı. Kendisi o anda bir bakışla
adamı yatağa davet ederdi ve yarın ya da öbür g ü n de evlenir­
lerdi. Gelecekte ne olursa olsun o g ü n huzura kavuşurdu.
Kendi k e n d i n e , «Hayalleri bırak, Ochiba,» d e d i . «Taiko ve­
y a T o r a n a g a g i b i g e r ç e k ç i ol.»
«Anjin San'ı ne yapacaksınız?»
Ishido güldü. «Onu koruyacağım. Gerekirse karo gemiyi
almasını sağlayacağım. Yine gerekirse barbarı Kiyama ve 0-
noshi'ye karşı kullanacağım. Onlar b a r b a r ı boğazlarına dayan­
m ı ş b i r kılıç s a n ı y o r l a r . »
«Veliahtın, T o r a n a g a ' y a karşı çıktığı bir s a t r a n ç o y u n u n d a
Anjin San'ın değeri nedir? Kendisi bir piyon m u ? Yoksa bir
vezir mi?»
Ishido hemen, «Ah, saygıdeğer Lady Ochiba,» diye c e v a p
v e r d i , ' « B ü y ü k o y u n d a o s a d e c e bir piyon. Fakat Veliahtın Hıris-
t i y a n l a r a k a r ş ı o l a n o y u n u n d a b i r , h a t t a iki k a l e s a y ı l a b i l i r . »
Kadın birden konuyu değiştirdi. «Söylentilere göre Anjin
San'la M a r i k o San yatmışlar.»
«Evet, b u n u b e n d e d u y d u m . G e r ç e ğ i öğrenmeyi istiyor
musunuz?»
«Hayır, hayır, b ö y l e b i r ş e y i n o l d u ğ u n u d ü ş ü n m e y e o l a n a k
yok,»
Ishido dikkatle onu süzüyordu. «Kadının şerefini mahvet­
m e m i z i n bir yararı olabilir mi? Onunla birlikte B u n t a r o San
da rezil olur!»
«Yok, l o r d g e n e r a l , b ö y l e b i r ş e y d ü ş ü n m e d i m . Z a t e n s a ­
v a ş t a B u n t a r o S a n v e L o r d H i r o Jvlatsu, T o r a n a g a ' n ı n y a n ı n d a
olmayabilirler.»
«Bu g e r ç e k mi?»
«Hayır, l o r d g e n e r a l , g e r ç e k d e ğ i l , a m a o l a b i l i r . »
«Belki siz bir ş e y yapabilirsiniz.»
«Sadece savaş boşlayınca onlardan veliahtt desteklemeleri­
ni isteyeceğim.» Birden s o r d u . «Veliahtın orduların başında o l ­
masını uygun buluyor musunuz?»
 — 478-^

«Orduların başında ben olacağım. Fakat veliaht da bizim­

le gelmedi. O z a m a n T o r a n a g a kazanamaz, T o r a n a g a bile veli­
ahtın bayrağına saldıramaz.»
«Veliahtın burada kalması daha d o ğ r u değil mi?... O n u n
hayatını tehlikeye atamayız. Toranaga'nın kolu da uzun, neh?»
«Evet, a m a T o r a n a g a o k a d a r g ü ç l ü d e ğ i l . H e m v e l i a h t ı n
bayrağı sayesinde bizim tarafın yasalara uyduğu da anlaşıla­
cak. Toranaga'yı tanırım. Sonunda yasalara uymak zorunda
kalacaktır. S a d e c e b u , kafasını bir kazığa t a k m a m ı z a yetecektir.
O ölür ölmez Hıristiyan kilisesini de ortadan kaldıracağım. On­
d a n sonra siz ve veliaht g ü v e n d e olacaksınız.»
O c h i b a g ö z l e r i n d e bir v a a t l e o n u n y ü z ü n e baktı, «Başarılı
ve güvenle geri d ö n m e n i z için dua edeceğim.»
A d a m ı n g ö ğ s ü sıkışır g i b i o l d u . N e k a d a r uzun s ü r e b e k ­
lemişti. Kadını anlayarak, «Teşekkür e d e r i m , Lady Ochiba,» de­
d i . « T e ş e k k ü r e d e r i m . Sizi m a h c u p e t m e y e c e ğ i m . »
Ochiba selam vererek döndü. Ne küstahlık, diye d ü ş ü n ­
mekteydi. Sanki bir köylüyü kocalığa kabul edebilirmişim gibi!
Şimdi, Toranaga'dan vazgeçsem mi acaba?

B l a c k t h c r n e birden kapının ağzında d u r a n Cizvit rahibi

g ö r e r e k irkildi, Rahip elinde tespih ve hacıyla eğilmiş kendisi­
ni selamlıyordu.
Başı ç o k ağrıyan B l a c k t h o r n e g ü ç l ü k l e , «Kimsiniz?» diye
sorabilirdi.
«Ben Peder Michael'im, senyor.» Siyah gözlerini İngilizden
ayıramıyordu.
B l a c k t h o r n e g i d i p kılıçlarını a l a r a k b e l i n e taktı. «Benden
ne istiyorsunuz?»
J a p o n r a h i p iyi P o r t e k i z c e k o n u ş u y o r d u . « B e n i L o r d K i y a ­
ma yolladı. Nasıl o l d u ğ u n u z u soruyor?»
B l a c k t h o r n e birden yalnız olduklarını anladı. «Muhafızlarım
nerede?»
«Hiç m u h a f ı z ı n ı z y o k , s e n y o r . »
« M u h a f ı z l a r ı m v a r t a b i î . Y i r m i grili.»
 — 479 —

«Ben g e l d i ğ i m d e kapıda kimse y o k t u , senyor. 0 sırada siz

uyuyordunuz.» M i c h a e i dışarısını işaret e t t i . «İsterseniz bu s a -
muraylara sorun.»
B l a c k t h o r n e , «Lütfen kapının ö n ü n d e n çekilin,» dedi,
« S i l a h l ı d e ğ i l i m , A n j i n San.»
«Öyle de olsa y a n ı m a g e l m e y i n . Rahipler s i n i r l e r i m e d o k u ­
nuyor.»
M i c h a e i a y a ğ a k a l k a r a k s a k i n s a k i n g e r i l e d i . Dışarıda iki
gril'ı d u r u y o r d u . O n l a r ı t a n ı y a m a y a n B l a c k t h o r n e m ı r ı l d a n d ı .
«İyi g ü n l e r . »
A d a m l a r s e l a m v e r m e d i . B i r i , «İyi g ü n l e r San,» d i y e m ı r ı l ­
dandı.
«Lütfen... Benim muhafızlarım nerede?»
«Bütün muhafızlar bu sabah Tavşan Saatinde çekildiler.»
Samuray seslenince uzun boylu bir görevli peşinde dört muha­
fızla g e l d i . « A h A n j i n S a n , g e m i n i z e g i t m e n i z i s ö y l e m e m i ç i n
b a n a e m i r v e r d i l e r , İ ş t e izin kâğıdınız.» A d a m y e n i n i n i ç i n d e n
ç ı k a r d ı ğ ı k â ğ ı d ı u z a t t ı . S o n r a a ş a ğ ı g ö r e n bir t a v ı r l a M i c h a e l ' i
i ş a r e t e t t i . «Bu a d a m s i z e r e h b e r l i k e d e c e k . »
«Lütfen... Hemen Lord lshido'yu g ö r m e m gerek. Çok ö-
nemli.» B l a c k t h o r n e t e h l i k e d e o l d u ğ u n u a n l a m ı ş t ı .
Görevli Michael'e d ö n e r e k âdeta hiddetle bir şeyler söyle­
d i , R a h i p o r a l ı o l m a y a r a k e ğ i l i p selam- v e r d i . « B i r a n ö n c e g e ­
m i n i z e d ö n m e n i z i i s t i y o r l a r m ı ş . L ü t f e n b e n i m l e gelin.»
Blackthorne öldürülebileceğini anlamıştı. «Lütfen... Muha­
fızlarım nerede?»
Samurayları.n başındaki a d a m , «Muhafızınız yok,» diye kar­
şılık v e r d i ,
«Lütfen g e m i m e a d a m yollayın. A d a m l a r ı m ı çağırtın.»
«Hayır. H e m e n g e m i n i z e g i d i n . G e m i n i z e g i d i n ! » S u b a y i y i ­
ce kabalaşmıştı ve önce Blackthorne'un selam vermesini bek­
liyordu.
İngiliz o a n d a bir k a r a b a s a n g ö r d ü ğ ü n ü sandı. S o n r a g ö z ­
lerinin önünde M a r i k o belirdi. Kadının k o r k u s u n u ve kendisine
öğrettiklerini anımsadı. Kaderi b e l l i y d i v e b i r karma'sı vardı.
Ölecekse şimdi gururuyla ölmeyi yeğleyecekti. Bu karan yüzün­
den birden sen derece küstahlaştı. «Ben John Blackthorne.
 — 480 —

Anjin San. Lord Toranaga'nm gemisinin amirali. Samuray ve

hatcmoto. Sen kimsin?»
S u b a y kızardı. «Lord İshido'nun garnizonundan yüzbaşı
Saigo Masakatsu.»
B l a e k t h o r n e a d a m ı n adını bile s ö y l e m e y e g e r e k g ö r m e d e n
kabalıkla sordu. «Ben h c t c m o t o ' y u m . S e n d e h c ı t c m o t o m u ­
sun?»
«Hayır, h c ı t c m c t o d e ğ i l i m . »
«Sen s a m u r a y mısın, ronin misin?» Bu sözler ağzından ş i d ­
detle çıkmıştı. Arkasında birileri olduğunu hissediyor, fakat al­
dırmıyordu. O anda şerefli bir ö l ü m e hazırlanmaktaydı. Saldırıl-
d ı ğ ı a n o d a kılıcıyla s a v a ş a c a k t ı .
Fakat karşısındaki a d a m ı n yerlere k a d a r eğilerek, «Beni
affedin,» diye mırıldandığını d u y u n c a şaşırdı. «Lütfen terbiye­
sizliğimi bağışlayın. Ben r c n u n ' d i m . Fakat Lord General İshido
bana ikinci bir fırsat verdi.» Sesi utanç doluydu.
Blaekthorne rüyada gibi öbür samuraylara baktı. Onların
v u r a c a ğ ı n ı s a n ı y o r ve k e n d i s i n i s a v u n m a y a hazırlanıyordu. Fa­
kat bütün samuraylar saygıyla eğildiler.
Bir an s o n r a İngiliz de o n l a r a h a f i f ç e eğilerek karşılık ver­
di. Sonra peşinde Michael'le ilerledi. Z a m a n z a m a n onu dur­
d u r u p izin k â ğ ı d ı n a b a k ı y o r l a r d ı . F a k a t kimse kendisiyle ilgi­
l e n m i y o r d u . B l a e k t h o r n e , L o r d I s h i d o ' y l a L a d y O c h i b a ' n ı n ne­
den kendisine değer vermekten vazgeçtiklerini düşünmeye ç a ­
lışıyordu.
Bir ara rahibin kendisini s ü z d ü ğ ü n ü f a r k e d e r e k , «Ne is­
tiyorsunuz?» diye sordu.
«Ah, s e n y o r , biraz ö n c e o s e r s e r i y i rezil e t m e k l e b a n a b ü ­
y ü k b i r i y i l i k e t t i n i z . O r o n i n u t a n d ı v e b u n u d a h a k k e t t i . Siz g e r ­
ç e k bir samuraysınız. Bushido'yu böyle aşağılamak hiç d o ğ r u
değil.»
«Siz d e ' s a m u r a y m ı s ı n ı z ? »
M i c h a e l , «Bu şerefe eriştim,» diye c e v a p verdi, «Babam
Lord Kiyama'nın kuzenidir.»
Güneşin batmasına belki üç s a a t vardı. Bir h e n d e ğ i g e ç e r ­
l e r k e n B l a e k t h o r n e , «Beni g e m i y e siz m i g ö t ü r e c e k s i n i z ? » d i y e
sordu.
 «Evet, bana böyle söylendi, senyor.»
«Kim söyledi?»
«Lord Kiyama ve ziyaretçi b a ş r a h i p söyledi, senyor.»
« L ü t f e n b a n a s e n y o r değil. A n j i n San d e y i n . Yabu San ne­
şede?»
« B i l m i y o r u m , A n j i n San.»
«Beni gemiye g ö t ü r e c e ğ i n i z d e n e m i n misiniz?»
«Evet. Sizi g e m i n i z e k a d a r g ö t ü r m e m . b a n a e m r e d i l d i , »
« B ö y l e iyi P o r t e k i z c e k o n u ş m a s ı n ı n e r e d e n ö ğ r e n d i n i z ? » .
«Başrahip d ö r d ü m ü z ü Roma'ycı g ö n d e r d i y d i , A n j i n S a n .
Ben on üç yaşındaydım. Uraga noh T a d a m a s a on ikisindeydi.»
«Ah, elemek U r a g a ' y ı t a n ı y o r s u n u z ? »

M i c h a e l ' i n g ö z l e r i h ü z ü n l e n d i . « K e n d i s i e n iyi a r k a d a ş ı m d ı .
Öldürüldüğünü duyunca çok üzüicüm.»
«Öldü mü?» Blaekthorne şaşırmıştı.
«Evet, k e n d i s i r a h i p t i , a m a k ı s a s ü r e ö n c e k i l i s e y i t e r k e t -
ti...»
«O halde o n u Hıristiyanlar öldürdü.»
«Hayır A n j i n S a n , s a d e c e k a t i l l e r . O n l a r d a c e z a l a r ı n ı ç e ­
keceklerdir. Bundan kuşkunuz olmasın.»
B l a e k t h o r n e bir an s o n r a , «Roma'yı nasıl b u l d u n u z ? » diye
sordu.
« N e f r e t e t t i m . H e p i m i z n e f r e t e t t i k . O n l a r ı n h e p s i e t a ! Gi­
d i p d ö n m e m i z t a m s e k i z yıl s ü r d ü . G e r i d ö n d ü ğ ü m e ç o k s e v i n ­
dim.»
«Ya k i l i s e v e r a h i p l e r ? »

M i c h a e l sakin sakin, «Onlardan da iğrendim,» diye cevap

verdi. «Rahiplerin ahlaksızlığı, metresleri, lüks düşkünlükleri,
açgözlülükleri beni şaşırttı. Fakat yine de bu ahlaksız adamla­
rın a r a s ı n d a T a n r ı y ı b u l d u m , A n j i n S a n . »
«Peki e n g i s i z y o n u d a g ö r d ü n ü z m ü ? »
«Cok k ö t ü şeyler g ö r d ü m . Pek az insan akıllı. C o ğ u g ü n a h ­
kâr ve d ü n y a d a Tanrı adına ç o k b ü y ü k s u ç l a r işleniyor.»
S o n h e n d e ğ i g e ç i n c e izin k â ğ ı d ı n ı a l d ı m u h a f ı z l a r . B l a c k t -

Şogun — F : 31
 — 482 —

h o r n e v e M i c h a e i hızlı hızlı y ü r ü m e y e d e v a m ettiler. «Gemide

ne olacak, peder?»
« B i l m i y o r u m , A n j i n San.»

Blackthorne'la J a p o n rahip rıhtım b o y u n c a ilerliyorlardı.

Bir g e m i c i şarkısı m ı r ı l d a n m a k t a olan B l a c k t h o r n e , M i c h a e l ' d a n
ç o k hoşlandığını d ü ş ü n ü y o r d u . J a p o n nazik, bilgili ve d ü r ü s t
t ü . Biraz sonra önlerine bir engel çıktığı için d ö n e r e k yola sap­
tılar ve İngiliz k e n d i s i n i Cizvitlerin binasının ö n ü n d e b u l d u . Ke­
merli kapıyı k o r u m a k t a olan t u r u n c u c ü p p e l i öğrencilerin k e n ­
disine düşman düşman baktıklarını da hissetti. Fakat adamlar
ona ilişmediler.
Başı yine z o n k l a m a y a başlamıştı ve Michaei da tahmin
ettiği gibi d o ğ r u binanın kapısına gitti. B l a c k t h o r n e silahlarını
t u t t u . K e n d i s i n i zorla İçeri s o k a n a k a d a r d ö v ü ş m e y e kararlıydı.
«Demek beni g e m i y e g ö t ü r ü y o r s u n ha?»
«Evet A n j i n San.» M i c h a e i ş a ş ı l a c a k b i r ş e y y a p a r a k o n a
kapının dışında beklemesini işaret etti. «Bir ş e y d e ğ i ş m e d i .
Sadece buradan geçerken ziyaretçi başrahip kendisine haber
v e r m e m i istedi. Özür d i l e r i m , a m a bir d a k i k a bekleyeceksiniz.»
Ş a ş ı r a n İngiliz b e k l e m e y e b a ş l a d ı . K e n d i s i n i Cizvitlerin
misyon binasına sokacaklarını sanmıştı. Yolun sonu buydu
ve işkenceden sonra kendisini kara geminin süvarisine vere­
ceklerdi herhalde. Biraz ileride Portekizlilerin küçük gemisi
d u r u y o r d u . Rodrigues ve Ferriera güvertedeydiler. Onun öte­
sinde de kendisini Osaka'ya getiren gemi vardı. Gemide Yabu
ve Vinck'i gördüğünü sanıyordu, ama emin değildi. Geminin
etrafını grili muhafızlar almışlardı.
Gözleri yine Ferriera ve R o d r i g u e s ' e g i t t i . İkisi de t e p e d e n
tırnağa silahlıydılar. Gemiciler de öyleydi. İskele tarafına bakar­
ken birden kanı d o n d u . Rıhtımın g e r i s i n d e k i t o p r a ğ a b ü y ü k b i r
kazık çakılmış ve dibine o d u n l a r yığılmıştı.
«Ah kılavuz k a p t a n , nasılsınız?» D e l i ' A q u a y a n ı n d a M i c -
h a e l ' l a k a p ı d a n ç ı k t ı . C i z v i t c ü p p e s i g i y m i ş a k s a k a l l ı r a h i p İn-
 — 483 —

cii'deki tipleri a n d ı r ı y o r d u . B l a c k t h o r n e , t a m anlamıyla bir e n - ,

gizisyoncu, diye düşündü. «Adamın kahverengi gözlerine bak­
tı. Bu gözlerindeki m e r h a m e t i g ö r ü n c e de şaştı. A m a aslında
b a ş r a h i b i n m e r h a m e t l e ilgisi o l a m a z d ı t a b i i .

M i d e s i n i n buiandığını hissederek, «Başrahip nasılsınız?»

diye mırıldandı. «Gidebilir miyiz?»
«Tabiî.»
B l a c k t h o r n e u m u t s u z l u k l a karışık bir k o r k u y a kapılarak,
d e m e k engizisyon gemide olacak, diye d ü ş ü n d ü . Keşke taban­
c a l a r ı m k u ş a ğ ı m a takılı olsaydı. O z a m a n ö n c e seni t e m i z l e r d i m ,
başrahip.
Dell'Aqua, Portekiz gemisine bakınca kaşları çatıldı. «Sen
burada kal, Michaei.»

M i c h a e i , « S a y o n a r a , A n j i n San,» d e d i . « T a n r ı s i z i n l e o l s u n . »
Blackthorne onu selamlayarak yürüdü. Samurayların ara­
s ı n d a n g e ç t i . A d a m l a r ı n saldırıp kılıçlarını a l a c a k l a r ı n ı sanıyor­
d u , ama kimse ona ilişmedi. Blackthorne birden durarak dönüp
seslendi. «Rahip Michaei!» Yanına gelen J a p o n a baktı. «Benim
s a m u r a y o l d u ğ u m u s ö y l e d i n i z . S i z d e n bir s a m u r a y olarak bir
ricada bulunacağım.»
«Nasıl bir rica?»
«Bir s a m u r a y g i b i ö l m e k i s t i y o r u m . »
«Fakat ölümünüz benim elimde değil, Anjin San. Bu, Tan­
r ı y a bağlı.»
«Evet. Yalnız sizden rica e d i y o r u m . » B l a c k t n o r n e eliyle
u z a k t a k i k a z ı ğ ı i ş a r e t e t t i . « B ö y l e ö l m e k ç o k pis.»

M i c h a e i ş a ş k ı n şaşkın b a k ı n c a kazığı f a r k e t t i . « A m a n T a n ­
rım!»
Önden giden Dell'Aqua, «Lütfen gelin, Kaptan B l a c k t h o r /
ne,» d i y e s e s l e n d i .

B l a c k t h o r n e telaşlı telaşlı d e v a m etti. «Samurayların ko­

mutanına d u r u m u anlatın. Burada yeteri kadar adamı olduğu
i ç i n d i r e t e b i l i r . L ü t f e n . . . b e n bir s a m u r a y ı m . O n l a r d a n b i r i b e ­
n i m tanığım olabilir.»
Michaei endişelenmişti. «Soracağım...» Gidip samurayla-
 — 484 —

rın komutanıyla hafif sesle ve telaşlı telaşlı k o n u ş m a y a başla­

dı.

B l a c k t h o r n e da d ö n e r e k kendisini b e k l e m e k t e o l a n DelI'A-
qua'nın yanına gitti. Ferriera'nın iskeleden indiğini görmüştü.
On adamı da rıhtıma çıkmışlar, tüfeklerine dayanarak bekliyor­
lardı. Kendisini bağlayıp y a k a c a k l a r ı kazık da biraz ilerideydi.

F e r r i e r a g ö z l e r i n i B l a c k t h o r n e ' a d i k e r e k , «İyi g e c e l e r s a ­
yın b a ş r a h i p , » d e d i . « D e m e k İ n g i l i z . . . »
«İyi g e c e l e r , g e n e r a l k a p t a n . » H i d d e t l e k a z ı ğ ı i ş a r e t e t t i .
«Bu s i z i n f i k r i n i z m i ? »
«Evet, e f e n d i m . »
«Adamlarınıza söyleyin hemen gemilerine dönsünler.»
«Bu a s k e r i bir karardır!»
«Geminize gidin!»
«Hayır.» F e r r i e r a t a b a n c a s ı n ı ç e k t i . «İşte İ n g i l i z , s o n u n d a
karşılaştık.»
«Bu b e n i h i ç d e m e m n u n e t m e d i . » B l a c k h o r n e d a kılıcını
ç e k m i ş t i . F a k a t k a b z a s ı kırıldığı i ç i n i k i e l i y l e t u t m a k z o r u n d a
kalıyordu.

Ferriera b o ğ u k bir sesle, «Bu g e c e c e h e n n e m d e m e m n u n

kalacaksın,» diye söylendi.
«Cesaretin olsaydı teke tek dövüşürdün. Ama sen erkek
değil sadece korkaksın!»
F e r r i e r a , «Kılıcını alın!» d i y e e m i r v e r i n c e , o n g e m i c i s ü n ­
gülerle o n u n üzerine saldırdı. B l c c k t h c r n e onlara karşı k o y m a ­
ya çalışırken Dell'Aqua birden kendisini t o p l a d ı . «Silahlarınızı
i n d i r i n . Tanrının ö n ü n d e size e m r e d i y o r u m ! »

Gemiciler şaşırmışlardı. Tüfekleri Blackthorne'a çevirmiş

d u r u y o r l a r d ı . İ n g i l i z d e kılıcını h a v a y a k a l d ı r ı p ö y l e c e k a l m ı ş t ı .
Dell'Aqua bağırdı. «Geri gidin. H a y v a n mısınız siz?»
F e r r i e r a , «Bu a d a m ı i s t i y o r u m , » d e d i .
« B i l i y o r u m v e o n u ele g e ç i l m e y e c e ğ i n i z i s i z e d a h a ö n c e
d e s ö y l e d i m ! Sağır mısınız? T a n r ı b a n a sabır v e r s i n ! A d a m l a ­
rınıza g e m i y e d ö n m e l e r i n i e m r e d i n ! »
«Size g e r i d ö n ü p g i t m e n i z i e m r e d i y o r u m ! »
 — 485 —

«Bana mı emir veriyorsunuz?»

«Evet. S i z e e m i r v e r i y o r u m ! B e n i M a c a o V a l i s i y a p t ı l a r .
Kaptan g e n e r a l i m artık. Portekiz'in Asya'daki en y ü k s e k rütbeli
subayıyım! Bu a d a m ü l k e m , kilise, kara g e m i ve M a c a o için bir
tehlikedir.»
«Tanrı ö n ü n d e k o n u ş u y o r u m . B u a d a m a ilişirseniz sizi d e ,
gemicilerinizi de afaroz ederim!» Dell'Aqua tüfeklilere doğru
dönünce adamlar çekinerek gerilediler.

Ferriera, «Hata yapıyorsunuz!» diye g ü r l e d i . «Bu a d a m t e h ­

likeli! Ben Asya'nın askeri komutanıyım...»
«Bu iş a s k e r i değil kiliseyi ilgilendirir.»
B l a c k t h o r n e iyice sersemlemişti. Kilisenin kendisini yaka­
cağını sanırken, başengizisyoncu onu korumaya çalışıyordu.
Bunların hepsi anlamsızdı.

F e r r i e r a h â l â h a y k ı r ı y o r d u . «Sizi u y a r ı y o r u m ! H a t a y a p m a k ­
tasınız ve d u r u m u Lizbon'a bildireceğim!»
«Bu a r a d a a d a m l a r ı n ı z a g e m i y e d ö n m e l e r i n i e m r e d i n , y o k ­
s a sizi k a r a g e m i n i n s ü v a r i l i ğ i n d e n d e atarım!»
«Bu g ü c e sahip değilsiniz!»
« H e m e n adamlarınıza g e m i y e d ö n m e l e r i n i ve İngilize iliş­
m e m e l e r i n i e m r e t m e z s e n i z sizi b u r a d a a f a r o z e d e c e ğ i m . A d a m ­
larınızı d a ö y l e . T a n r ı a d ı n a s i z i v e s i z e h i z m e t e d e n l e r i l a n e t l e ­
yeceğimi»
«Aman...» Ferriera sustu. Kendi hesabına k o r k m u y o r d u .
Ancak itaat etmezse gemicilerinin ç o ğ u n u n kendisini bırakıp
gideceklerini de anlamıştı. Bir an rahibi v u r m a y ı d ü ş ü n d ü , a m a
b u d a l â n e t l e m e y i o r t a d a n k a l d ı r m a z d ı . Ç a r e s i z r a z ı o l d u . «Pe­
kâlâ. Herkes g e m i y e dönsün.»

A d a m l a r rahibin gazabından kurtulduklarına sevinerek he­

m e n o r a d a n uzaklaştılar. B l a c k t h o r n e hâlâ şaşkın şaşkın bakı-
nıyordu.

DelI'Aqua etrafındaki g e r g i n havanın farkında o l m a k l a bir­

likte s a k i n d i . «Gidelim, kılavuz kaptan.»
B l a c k t h o r n e d u r u m a i n a n a m ı y o r d u . «Beni n e d e n bırakıyor­
sunuz?»
 Ferriera da atıldı. «Ben de a n l a y a m ı y o r u m . O hâlâ bizler
v e k i l i s e i ç i n bîr t e h l i k e d e ğ i l m i ? »

Dell'Aqua ona baktı. Karşısındaki küstah adama haddini bil­

d i r m e y i a r z u e d i y o r d u . A m a asıl t e h l i k e s a v a ş , d i y e d ü ş ü n d ü .
Toranaga'yı mı Ishido'yu mu seçeceğiz? Sen sorunlarımızın hiç­
birini anlayamıyorsun, Ferriera. Bu sabah Lord Kiyama bana
g e l e r e k , ' Ş i m d i l i k t a r a f s e ç m e y e c e ğ i m , ' d e d i . ' S a v a ş a k a d a r ka­
r a r ı m ı v e r e c e ğ i m . Yalnız b a r b a r ı n s a ğ k a l m a s ı n ı i s t i y o r u m . Ç ü n ­
kü o Lady M a r i k o ' n u n şerefini k o r u d u . . . Ç ü n k ü Anjin San bir
s a m u r a y . . . ' Evet başımızda t ü r l ü d e r t var...

Del!'Aqua k e n d i s i n i t o p l a d ı . «Kılavuz k a p t a n , sizi g e m i y e

götüreceğim.»
B l a c k t h o r n e , «Başım,» d i y e b i l d i . « B a ş ı m ç a t l ı y o r . . . G a l i b a
o patlama... Fakat neden beni bırakıyorsunuz?»
« Ç ü n k ü Lady M a r i a . . . Lady M a r i k o sizi k o r u m a m ı z ı iste­
di.»
«Ama n e d e n bu değil! Lady T o d a istediği için b u n u y a p ­
mazsınız.»

Ferriera, «Doğru!» diye bağırdı. «Sayın b a ş r a h i p , n e d e n

ona gerçeği söylemiyorsunuz?»
A m a Dell'Aqua durmadı. Blackthorne da onun peşinden gi­
d e r k e n d ö n e r e k s ö y l e n d i . « B u n u n a n l a m ı y o k . Sizi m a h v e d e c e ­
ğimi, Kara gemiyi alacağımı biliyorsunuz.»

Ferriera alaylı alaylı g ü l d ü . «Neyle, İngiliz? Artık g e m i n

yok!»
«Bu d o ğ r u d e ğ i l . »
Blackthorne başı zonklarken Ferriera'nın, «Gemin yandı
İngiliz!» d i y e b a ğ ı r d ı ğ ı n ı d u y d u . « O n u n i ç i n a r t ı k b e n i m g e m i m e
zarar veremezsin.»
 DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

56

Biackthorne sığ suda durarak g e m i s i n i n yanmış iskeletine

baktı. Direkler, güverteler, her şey g i t m i ş , geriye sadece omur­
ga kalmıştı.
Vinck sıkıntılı sıkıntılı, «Maymunlar onu karaya oturtmaya
çalışmışlar,» diye söylendi.
«Hayır, m e t t e k n e y i buraya atmış.»
«Tanrı a ş k ı n a , n e d e n b ö y l e s ö y l ü y o r s u n , k ı l a v u z ? A l l a h ı n
belası bir yangın çıksa ve sen de Allahın belası bir sahile yakın
olsan tekneyi oraya çekerek alevleri s ö n d ü r m e y e çalışırsın. Bu
namussuzlar bile bu işi biliyorlarmış.» V i n c k k u m l a r ı n ü s t ü n e
tükürdü. «Maymunlar. Gemiyi onlara bırakmayacaktın. Şimdi ne
yapacağız? Vatanımıza nasıl döneceğiz?»
Biackthorne onun sözlerini duymamaya çalışarak tekneye
b a k t ı . G e m i d e m i r y e r i n d e n birkaç yüz m e t r e ö t e d e , Y o k o h a m a
k ö y ü n ü n y a k ı n ı n d a k a r a y a o t u r m u ş t u . T ü f e k a l a y ı hâlâ s a h i l d e
ve t e p e l e r d e t a l i m yapıyordu. Hava güzeldi ve tatlı bir rüzgâr
e s m e k t e y d i . B u r n u n a b i r m i m o z a p a r f ü m ü g e l d i . K i r i v e Lady
S a z u k o ' n ü n d i ğ e r g e m i n i n b a ş t a r a f ı n d a k i t u r u n c u t e n t e l e r i al­
t ı n d a o t u r m u ş k o n u ş t u k l a r ı n ı g ö r ü y o r d u . P a r f ü m ü n o n l a r d a n ge­
l i p g e l m e d i ğ i n i d ü ş ü n d ü . S o n r a r ı h t ı m d a b i r aşağı b i r y u k a r ı do­
laşan ve ciddi ciddi konuşan Yabu'yla Naga'ya baktı. Onların
da k e n d i s i n e baktıklarını g ö r d ü . A d a m l a r ı n huzursuzluğunu his­
setti.
Sahil t e k n e s i iki saat önce burnu d ö n e r k e n Yabu, «Neden
g i d i p y a k ı n d a n b a k a c a k s ı n ı z , A n j i n San?» d e m i ş t i . « G e m i b i t t i ,
d e ğ i l m i ? H e r ş e y b i t t i . Y e d o ' y a g i d i n . S a v a ş a h a z ı r l a n ı n . Vak­
t i m i z kalmadı artık.»
 — 488 —

«Özür dilerim... Burada durmalıyız. Tekneye bakmalıyım.

Lütfen.»
«Yedo'ya g i d i n ! G e m i ö l d ü . Neh?»
«Siz i s t i y o r s a n ı z g i d i n . Ben y ü z e r i m . »
«Durun. Gemi yandı. Neh?»
«Lütfen bir süre d u r u n . Sonra Yedo'ya gideriz.»
S o n u n d a Y a b u razı o l m u ş v e l i m a n a g i r m i ş l e r d i . N a g a d a
onları karşılamıştı. «Çok ü z g ü n ü m , A n j i n San. Neh?» Gencin
gözleri uykusuzluktan iyice kanlanmıştı.
«Evet, ö y l e . N e o l d u a c a b a ? »
« B i l m i y o r u m . Burada d e ğ i l d i m . Birkaç gün önce M i s h i m a ' -
ya g i r m e m e m r e d i l d i . Geri d ö n d ü ğ ü m d e adamlar g e m i n i n dep­
r e m g e c e s i y a n d ı ğ ı n ı s ö y l e d i l e r . A n l ı y o r m u s u n u z , A n j i n San?»
«Evet, a n l ı y o r u m . L ü t f e n d e v a m e d i n . »
« D e p r e m h a f i f t i . A d a m l a r d a n bazıları d e n i z i n b i r d e n kabar­
dığını s ö y l ü y o r l a r . Bazılarıysa fırtına yüzünden büyük bir dalga­
nın g e l d i ğ i n i i l e r i s ü r ü y o r l a r . B i r t a i f u n ç ı k m ı ş . Tai f u n ' u an­
lıyorsunuz, değil mi?»
«Evet, l ü t f e n d e v a m e d i n . »
«Gece çok karanlıkmış. A l e v l e r b i r d e n etrafı s a r m ı ş . Güver­
tedeki yağ kandillerinin devrildiğini söylüyorlar. Her şey çabu­
cak t u t u ş m u ş . . . »
« G ü v e r t e d e k i a d a m l a r , N a g a San? N ö b e t ç i b ı r a k m ı ş t ı m .
Neh?»
«Ben b i r g ü n s o n r a g e l d i ğ i m d e b u s ı ğ y e r d e t e k n e h â l â
yanmaktaydı. Gemideki adamları ve geceki sahil muhafızlarını
biraraya t o p l a d ı m . Rapor v e r m e l e r i n i s ö y l e d i m . K i m s e ne oldu­
ğunu bilemiyor.» Naga'nın yüzü birden kararmıştı. « M ü m k ü n olan
her şeyi kurtarıp çıkarmalarını e m r e t t i m . Anlıyor musunuz?
Şimdi hepsi kampta.» Eliyle düzlüğü işaret e t m i ş t i . «Anlıyor mu­
s u n u z ? S o n r a h e p s i n i ö l d ü r t t ü m . D u r u m u L o r d T o r a n a g a ' y a ha­
ber v e r m e k için de hemen M i s h i m a ' y a döndüm.»
«Hepsini... Hepsini mi öldürttünüz?»
«Evet... G ö r e v l e r i n i yapamadılar.»
«Lord Toranaga ne diyor?»
«Çok kızdı. Kızmaya hakkı var. Neh? Seppuku yapmayı tek­
lif e t t i m . Lord Toranaga izin v e r m e d i . Ç o k h i d d e t l e n d i . A n j i n
San.» N a g a e l i y l e k a r a y ı i ş a r e t e t m i ş t i . « B ü t ü n a l a y s u ç l u s a y ı ­
lıyor, A n j i n San. Bütün k o m u t a n l a r da ö y l e . Hepsi M i s h i m a ' y a
g i t t i ve elli sekizi s e p p u k u yaptı.»
B l a c k t h o r n e bu sözleri d u y u n c a , «Beş bin v e y a elli b i n kişi
d e ö l s e g e m i m i n y e r i n i t u t a m a z ! » d i y e h a y k ı r m a y ı arzu e t m i ş t i .
«Çok k ö t ü . En iyisi b u g ü n Yedo'ya g i d i n . Yarın ya da öbür
gün savaş çıkacak. Çok üzgünüm.»
Blackthorne kendisini zorlayarak genci selamlamış, sonra
yalnız kalmak için ondan uzaklaşarak g e m i n i n iskeletine yaklaş­
m ı ş t ı . O korkunç hiddetini gizleyebilmek için iradesine güvene-
m i y o r d u artık. Yapabileceği bir şey y o k t u ve gerçeği de asla
ö ğ r e n e m e y e c e k t i . Hoş ö ğ r e n s e de g e m i s i g i t m i ş t i . Rahipler bir
çaresini b u l u p adamlarını kandırmış veya para y e d i r e r e k bu işi
yaptırmışlardı.
Şimdi geminin iskeletine bakarken bir tek düşüncesi vardı
kafasında. Mariko gerçeği görmüş ve Kiyama'ya veya rahiplere
f ı s ı l d a m ı ş t ı : « A n j i n San g e m i s i z k a l ı r s a k i l i s e y e z a r a r v e r e m e z .
O n u s a ğ b ı r a k m a n ı z ı v e s a d e c e g e m i s i n i o r t a d a n k a l d ı r m a n ı z ı is­
tiyorum...»
B l a c k t h o r n e kadının bu sözleri s ö y l e d i ğ i n i duyar g i b i y d i .
M a r i k o haklıydı. K a t o l i k l e r i n s o r u n u b ö y l e c e b a s i t ş e k i l d e hal­
l e d i l m i ş t i . A m a başkası d a aynı şeyi d ü ş ü n m ü ş o l a b i l i r d i . Sonra
d ö r t b i n a d a m ı b i r b i r i n d e n n a s ı l a y ı r a b i l m i ş l e r d i ? K i m e p a r a ye­
dirmişlerdi?
Kim? Ya da nasıl? Ö n e m l i d e ğ i l d i . Onlar kazanmışlardı.
T a n r ı bana y a r d ı m e t s i n , d i y e d ü ş ü n d ü . G e m i m o l m a y ı n c a
ö l m ü ş s a y ı l ı r ı m . T o r a n a g a ' y a v e s a v a ş ı n a y a r d ı m e d e m e m . Düş­
m a n l a r bizi y u t a c a k l a r .
Y ü k s e k s e s l e , « Z a v a l l ı g e m i , » d e d i , «Beni a f f e t . B ö y l e ge­
reksiz y e r e ö l m e k çok hazin. Oysa sen bu kadar mil yol al­
mıştın.»
V i n c k , «Ne?» d i y e s o r d u .
«Hiç.» İ ç i n d e n a y n ı ş e y l e r i t e k r a r l ı y o r d u . « Z a v a l l ı g e m i . Be­
n i a f f e t . Ben b u k o n u d a M a r i k o ' y l a d a b i r a n l a ş m a y a p m a d ı m .
Zavallı M a r i k o . Tanrım sen onu da bağışla.»
«Ne d e d i n , kılavuz?»
«Hiç. Yüksek sesle düşünüyordum.»
 — 490 —

« Ş i m d i biz b u m a y m u n l a r ı n a r a s ı n d a k a l d ı k . Ö m r ü m ü z ü o n ­
ların arasında mı geçireceğiz?»
«Evet.»
«Demek ö m r ü m ü z boyunca bu pis maymunların karşısında
secde edeceğiz. Hoş bu da ne kadar sürecek? Onlar durmadan
savaştan söz e d i y o r l a r , değil mi?»
«Evet.»
Vinck tir tir titriyordu. Blackthorne söylenecekleri tahmin
ederek hazırlandı. «Kabahat sende! Japonya'ya g i t m e m i z i sen
s ö y l e d i n . B u r a y a g e l e n e k a d a r kaç k i ş i ö l d ü ? S u ç s e n i n ! »
«Evet. Ç o k ü z g ü n ü m . S e n h a k l ı s ı n . »
« D e m e k ü z g ü n s ü n , k ı l a v u z ? V a t a n ı m ı z a n a s ı l d ö n e c e ğ i z ? İş­
t e A l l a n ı n b e l a s ı i ş i n d e b u . Bizi v a t a n ı m ı z a g ö t ü r e c e k s i n . B u n u
n a s ı l y a p a c a k s ı n ha?»
« B i l m i y o r u m . G e m i l e r i m i z d e n biri daha buraya gelecektir,
Johann. Beklememiz gerekiyor...»
« B e k l e m e k m i ? N e k a d a r b e k l e y e c e ğ i z ? Beş y ı l m ı , y i r m i
mi? A m a n Tanrım, o namussuzların savaşta olduklarını da sen
söyledin.» V i n c k o anda aklını k a y b e t t i . «Kafalarımızı kesip ka­
zıklara takacaklar ve kuşlar bizi y i y e c e k l e r . . . » Çılgın gibi gü­
lerken vücudu sarsılıyordu. Sonra eski gömleğinin içine attı eli­
ni. Blackthorne silahı g ö r m ü ş t ü . Vinck'i bir y u m r u k t a devirip si­
lahını a l m a k ç o k k o l a y d ı . A m a k e n d i s i n i s a v u n a c a k b i r ş e y y a p ­
madı. Vinck tabancayı onun yüzüne doğru sallayarak çılgınca
g ü l ü p e t r a f ı n d a zıplamaya başladı. B l a c k t h o r n e k o r k u s u z c a kur­
şunu b e k l i y o r d u . A m a V i n c k birden sahile d o ğ r u k o ş t u . Yüz
a d ı m k a d a r g i t t i k t e n s o n r a s ı r t ü s t ü s e r i l i p k a l d ı . K o l l a r ı n ı ba­
caklarını oynatıyor ve k ü f ü r l e r i sıralıyordu. Bir an sonra da yü­
züstü dönüp son bir çığlık atarak Blackthorne baktı ve öylece
d o n u p k a l d ı , Bunu b i r s e s s i z l i k i z l e d i .
Blackthorne yaklaşınca namlunun kendisine doğru çevril­
miş olduğunu gördü. Gözler çılgınca bir düşmanlıkla bakıyordu.
Dudaklar gerilip dişler ortaya çıkmıştı. Ölmüştü Vinck.
B l a c k t h o r n e o n u n g ö z l e r i n i k a p a t t ı . S o n r a e ğ i l i p c e s e d i om­
zuna vurarak geri d ö n d ü . Başlarında Y a b u ve Naga bulunan sa-
muraylar kendisine doğru koşuyorlardı.
« N e o l d u , A n j i n San?»
 — 491 —

«Çıldırdı.»
«Öyle mi? Ö l d ü mü?»
«Evet. ö n c e g ö m e c e ğ i z . S o n r a Y e d o ' y a g i d e c e ğ i z . O l u r m u ? »
«Hai.»
Biackthorne bir kürek i s t e t i p kendisini yalnız bırakmaları­
n ı r i c a e t t i . V i n c k ' i s a h i l i n h e m e n o r a d a g e m i n i n k a l ı n t ı s ı n a ba­
kan b i r t e p e y e g ö m d ü . M e z a r ı n b a ş ı n d a d u a e d i p o r a d a b u l d u ğ u
iki tahta parçasından yaptığı haçı da t o p r a ğ a s o k t u . Bu ö l ü m
d u a s ı n ı s ö y l e m e k ç o k k o l a y d ı . H o l l a n d a ' d a n a y r ı l d ı k l a r ı n d a n be­
r i s a d e c e k e n d i p e r s o n e l i i ç i n yüz d e f a b u d u a y ı o k u m u ş t u . G e r i ­
ye sadece Van Nekk ve genç C r o o c g kalmıştı. Diğerleri başka
g e m i l e r d e n g e l m i ş l e r d i . Beş g e m i v e d ö r t y ü z d o k s a n a l t ı a d a m .
Şimdi de Vinck g i t m i ş t i . Geriye yedi kişi kaldık, diye düşün­
d ü . H e m ne için? Dünyayı d o l a ş m a k için mi? Bunu ilk yapan
olabilmek için mi?
M e z a r a b a k t ı . «Bunu b i l e m i y o r u m . A m a artık bu da olma­
y a c a k zaten.»
Mezarı d ü z e l t t i k t e n sonra, «Sayanora, Johann,» diye mırıl­
d a n a r a k d e n i z e g i r d i v e y ü z m e y e b a ş l a d ı . Yabu v e N a g a ' y a ka­
raya b i r a d a m l a r ı n ı g ö m ü n c e b ö y l e y a p m a l a r ı g e r e k t i ğ i n i s ö y ­
l e m i ş t i . G e m i n i n ıskarmozuna t u t u n d u . T e k n e n i n ü s t ü n e kabuk­
lu deniz hayvanları yapışmaya başlamıştı bile. Gemi de kum­
lara g ö m ü l ü y o r d u . Y a k ı n d a d e n i z o n a s a h i p ç ı k a c a k v e o r t a d a
bir şey kalmayacaktı.
S a h i l e y ü z d ü . A d a m l a r ı n d a n bazıları y e n i ü t ü l e n m i ş g i y s i ­
lerle onu b e k l i y o r l a r d ı . Giyinip kılıçlarını kuşağına t a k t ı k t a n son­
r a g e r i d ö n d ü . G e m i y e g i r d i . Y a b u , Lady S a z u k o , K i r i v e Ja­
p o n k a p t a n o r a d a y d ı . H e r ş e y h a z ı r d ı . «Yabu S a n . İ m a Y e d o ka?»
F a k a t Yabu c e v a p v e r m e d i v e k i m s e d e o n u f a r k e t m e d i .
H e p s i k ö y e d o ğ r u g i d e n N a g a ' y a b a k ı y o r d u . K ı s a s ü r e ö n c e ha­
b e r c i b i r g ü v e r c i n g e l m i ş t i . Bir k u ş b a k ı c ı s ı b i r e v d e n ç ı k a r a k
Naga'yı k a r ş ı l a m a y a k o ş t u ve ona b i r s i l i n d i r v e r d i . Naga kâğıdı
ç ı k a r ı p m ü h ü r ü k ı r d ı v e o k u d u . « G e m i v e i ç i n d e k i l e r b e n ge­
lene kadar Yokohama'da kalsınlar? Altında Toranaga'nın imzası
vardı.
 — 492 —

A t l ı l a r g ü n e ş i n ilk ı ş ı k l a r ı n d a t e p e n i n y a n ı n d a b e l i r d i l e r .
Buntaro'nun idaresinde elli kişilik keşif koluydu gelen. Onları
sancakçılar izledi. Sonra Toranaga göründü. Arkasında da O m i ' -
n i n k o m u t a s ı n d a k i s a v a ş ç ı l a r v a r d ı . O n l a r ı n p e ş i n d e n Rahip A l -
v i t o T s u k k u San v e o n y a r d ı m c ı s ı g e l i y o r d u . E n g e r i d e d e k ü ç ü k
bir muhafız birliği bulunuyordu. Samurayların çoğunun eldiven­
lerinin üstüne şahinler k o n m u ş t u . Bütün samuraylar t e p e d e n tır­
nağa silahlıydılar ve b i n i c i l e r e özgü savaş zırhları g i y m i ş l e r d i .
Toranaga neşesine k a v u ş m u ş , g e n ç l e ş m i ş ve g ü ç l e n m i ş t i
artık. Naga'ya g e m i y i Yokohama'da durmasını emreden haberi
y o l l a y a l ı i k i b u ç u k g ü n o l m u ş t u . Ç o k d a hızlı g e l m i ş l e r , h e r y i r ­
m i r i d e b i r a t d e ğ i ş t i r m i ş l e r d i . B i r d u r a k t a hazır a t b u l a m a ­
mışlardı. Oraya bakan samuray h e m e n yerinden alınmış, g e l i r i
başkasına v e r i l m i ş ve kendisine seppuku yapması ya da başını
traş ederek rahip olması söylenmişti. Samuray ölümü s e ç m i ş t i .
Toranaga, o aptal d u r u m u önceden biliyordu, diye düşün­
d ü . B ü t ü n Kvvanto'da s e f e r b e r l i k i l a n e d i l d i . S a v a ş y a k l a ş ı y o r .
A m a yine de o adam ziyan o l m u ş sayılmaz. Onun hatası çabu­
cak topraklarımda duyulacaktır. Böylece boş yere g e c i k m e de
olmaz artık.
T o r a n a g a , y a p a c a ğ ı p e k ç o k ş e y o l d u ğ u n u n f a r k ı n d a y d ı . Ka­
fasında t ü r l ü plan ve tasarı vardı. «Dört gün sonra İmparato­
r u n O s a k a ' y ı ş e r e f l e n d i r m e s i g e r e k i y o r . Y a n i s e k i z i n c i ayın y i r -
m i i k i n c i g ü n ü . B u g ü n s a r a y l ı O g a k i T a k a m o t o r e s m i o l a r a k İs-
hido'yu ziyaret edecek ve Gökyüzünün O ğ l u ' n u n Osaka'yı ziya­
retinin rahatsızlık yüzünden ertelendiğini bildirecek.»
Bu e r t e l e m e y i ayarlamak çok kolay o l m u ş t u . Ogaki İmpa­
rator Go Shoko'nun soyundan gelen yedinci derece bir prens
olmakla birlikte bütün saraylılar gibi y o k s u l d u . Sarayın kendi
g e l i r i y o k t u . S a d e c e s a m u r a y l a r ı n g e l i r i o l a b i l i r d i . O n u n i ç i n To­
ranaga aracıları vasıtasıyla ve ç e k i n e çekine Ogaki'ye yılda on
bin koku bağlamış ve bunu istediği akrabalarına dağıtmasını di­
l e m i ş t i . K e n d i s i d e bîr M i n o v v a r a v e d o l a y ı s ı y l a G o S h o k o ' n u n
soyundan g e l d i ğ i için böyle bir h i z m e t y a p a b i l m e k t e n m u t l u o l ­
duğunu b e l i r t m i ş ve İmparatorun Osaka gibi kötü bir i k l i m d e
sağlığını koruyacağını, özellikle buna y i r m i ikisinde dikkat ede­
ceğini umduğunu belirtmişti.
 — 493 —

O g a k i ' n i n İ m p a r a t o r u k a n d ı r a c a ğ ı d a k e s i n d e ğ ü d i t a b i i . Fa­
va t Toranaga, Gökyüzünün O ğ l u ' n u n ya da onun danışmanlarının
;u ziyareti iptal için bir fırsat çıkmasına m e m n u n olacaklarını
c i l i y o r d u . i m p a r a t o r ü ç y ü z yıl i ç i n d e s a d e c e b i r k e r e K y a t o ' d a n
ayrılıp, T a i k o ' n u n d a v e t i ü z e r i n e O s a k a Ş a t o s u c i v a r ı n d a k i k i r a z
ç i ç e k l e r i n i g ö r m e y e g e l m i ş t i . O s ı r a d a a d a m d a K v v a m p a k u pa­
y e s i n i o ğ l u Y a e m o n ' a b ı r a k a r a k T a i k o adını a l m ı ş v e İ m p a r a t o r
i a bu k a r a r a m ü h r ü n ü b a s m a k z o r u n d a k a l m ı ş t ı .
Aslında Toranaga dahil hiçbir daîmyo saraydakılere böyle
bir t e k l i f t e b u l u n a m a z d ı . B u b i r h a k a r e t v e ü s t ü n b i r i n i n i ş i n e
k a r ı ş m a k s a y ı l ı r d ı . B ö y l e b i r h a r e k e t h e m e n i h a n e t o l a r a k ka­
bul e d i l i r d i . A m a T o r a n a g a n a s ı l o l s a M e c l i s i n k e n d i s i n i i h a n e t l e
suçladığını biliyordu.

«Yarın İ s h i d o v e m ü t t e f i k l e r i b a n a k a r ş ı ç ı k a c a k l a r . N e ka­
dar z a m a n ı m k a l d ı ? S a v a ş n e r e d e o l m a l ı ? Odavvara d a m ı ? Za­
fer zaman ve yere bağlıdır. Bunun savaşçı sayısıyla ilgisi y o k t u r .
Benden en az üç kat fazlalar. Neyse, ziyanı yok. İshido s o n u n d a
Osaka Ş a t o s u n d a n çıkıyor. M a r i k o bunu sağladı. Yönetimi ele
geçirmek için oynanan bu satrançta kraliçemi feda e t t i m . A m a
İshido da iki kale v e r d i . . . Fakat bu oyunda bir k r a l i ç e d e n daha
f a z l a s ı n ı k a y b e t t i m . Bir g e m i k a y b e t t i m . Bir p i y o n k r a l i ç e ola­
bilir, a m a . . . g e m i olamaz.»
Sonunda dönemeçten geçtiler ve Yokohama köyü gözüktü.
G e m i n i n k a l ı n t ı s ı h e m e n kıyıya y a k ı n d ı . T ü f e k l i b i r l i ğ i n k o n a k ­
ladığı d ü z l ü ğ ü d e g ö r e b i l i y o r d u . S ü v a r i l e r t ü f e k l e r i n i t a k m ı ş , at­
l a r ı n ı n ü s t ü n d e hazır b e k l i y o r l a r d ı . S a h i l i n y a k ı n ı n d a k i o n u r k ı ­
tası da hazırdı. Köyün eteklerinde köylüler onu selamlamak için
s ı r a sıra d i z i l i p d i z ü s t ü ç ö k m ü ş l e r d i . O n l a r ı n g e r i s i n d e d e g e m i
vardı. Denizciler kaptanlarıyla bekliyorlardı.

Toranaga e y e r i n i n ü s t ü n d e d ö n e r e k bir s a m u r a y ı çağırdı.

« B u n t a r o San ö n d e n g i t s i n , » d i y e e m r e t t i . « H e r ş e y i n g ü v e n l i k
i ç i n d e v e hazır o l u p o l m a d ı ğ ı n a b a k s ı n . S o n r a s e n k ö y e k o ş .
B a ş k a n l a r ı d ı ş ı n d a b ü t ü n k ö y l ü l e r i sav.»
«Emredersiniz, lordum.» Adam atını mafımuzlayarak uzak­
laştı.
Toranaga düzlüğe yaklaştığı için yüzleri de seçebiliyordu
 — 494 —

a r t ı k . A n j i n S a n , Y a b u , K i r i v e Lady S a z u k o ' y u görünce heyeca­

nı arttı.

B u n t a r o s ı r t ı n d a b ü y ü k yayı v e d o l u i k i o k t o r b a s ı y l e . d ö r t ­
nala i l e r l i y o r d u . P e ş i n d e d e a l t ı s a m u r a y v a r d ı . B i r d e n d ü z l ü ğ e
ç ı k t ı l a r . A d a m o anda B l a c k t h o r n e ' u g ö r d ü v e k a ş l a r ı daha d a
çatıldı. Sonra dizginleri ç e k e r e k ihtiyatla etrafına bakındı. Ala­
yın t a m ö n ü n d e ü s t ü n e t e n t e ç e k i l m i ş bir p l a t f o r m y a p ı l m ı ş t ı .
Orada bir t e k yastık d u r u y o r d u . Bundan daha ufak ve alçak
y e r d e d e K i r i v e Lady S a z u k o b e k l e m e k t e y d i . Y a b u e n y ü k s e k
r ü t b e l i s u b a y o l a r a k a l a y ı n b a ş ı n d a y d ı . N a g a s a ğ ı n d a , A n j i n San
d a o n u n s o l u n d a d u r u y o r l a r d ı . B u r a s ı n ı n g ü v e n l i o l d u ğ u anla­
ş ı l ı y o r d u . B u n t a r o a s k e r l e r e i l e r l e m e l e r i n i i ş a r e t e t t i . G ö z c ü bir­
liği dörtnala gidip atlarından atladı, sonra Toranaga'nın otura­
cağı y e r i n e t r a f ı n ı a l ı v e r d i . S o n u n d a T o r a n a g a d a d ü z l ü ğ e ç ı k t ı .
N a g a s a v a ş b a y r a ğ ı n ı h a v a y a k a l d ı r d ı . D ö r t b i n a d a m aynı an­
d a , «Toranagaaa,» d i y e h a y k ı r ı p e ğ i l d i l e r .
Fakat Toranaga bu selama karşılık v e r m e d i . O derin ses­
s i z l i k t e e t r a f ı n a b a k ı n d ı . B u n t a r o ' n u n u s u l u s u l A n j i n San'ı g ö ­
z e t l e d i ğ i n i g ö r d ü . Yabu k e n d i v e r d i ğ i k ı l ı c ı t a k m ı ş t ı , a m a p e k
e n d i ş e l i y d i . A n j i n San g e r e k e n ş e k i l d e s e l a m v e r d i f a k a t o n u n
d a k ı l ı c ı n ı n k a b z a s ı k ı r ı l m ı ş t ı . K i r i v e e n g e n ç r e s m i m e t r e s i ha­
sırların üstüne alınlarını dayamış e ğ i l i y o r l a r d ı . Gözlerinde bir
an y u m u ş a k bir anlatım b e l i r d i . Sonra m e m n u n kalmadığını gös­
t e r e r e k a l a y ı k ö t ü k ö t ü s ü z d ü . A s k e r l e r i hâlâ s e l a m v e r i y o r d u .
Doğrulan samurayların t i t r e d i k l e r i n i de h i s s e t t i . Atından çevik­
likle atlayarak, iyi, diye düşündü. İntikamımdan korkmaları çok
i y i . Bir s a m u r a y a t ı n ı a l a r a k g ö t ü r d ü . , . T o r a n a g a d a a r k a s ı n ı ala­
y a d ö n e r e k h a n ı m l a r ı n y a n ı n a g i t t i . « H o ş g e l d i n , K i r i San!»
Kadın m u t l u l u k l a t e k r a r e ğ i l d i . «Teşekkür e d e r i m , e f e n d i m .
Bir d a h a s i z i g ö r m e m u t l u l u ğ u n a e r i ş e c e ğ i m i h i ç s a n m ı y o r d u m . »
«Ben d e ö y l e . » T o r a n a g a b i r a n m e m n u n l u ğ u n u b e l l i e t t i .
Genç kadına bakarak, «Sazuko San, o ğ l u m nerede?» diye s o r d u .
Kadın, onun iltifatı karşısında çok sevindi. «Sütninesinin
yanında, efendim.»
«Lütfen çocuğumuzu getirmesi için birini gönder.»
 — 495 —

«Oh, izin v e r i r s e n i z o n u kendim getirebilir miyim, efen­

dim?»
«Evet, e v e t , m a d e m i s t i y o r s u n . » T o r a n a g a g ü l ü m s e y e r e k g i ­
den kadının arkasından b a k t ı . O anda Sazuko'dan çok hoşlan-
mıştı. Sonra yine Kiri'ye döndü. Ancak onun duyabileceği bir
sesle s o r d u . «Her şey yolunda mı?»
«Evet, e f e n d i m . Evet. Sizi b ö y l e g ü ç l ü g ö r m e k b e n i m u t l u
ediyor.»
«Zayıflamışsın, Kiri Chan ve e s k i s i n d e n ç o k daha gençsin.»
« A h , özür d i l e r i m , b u d o ğ r u d e ğ i l e f e n d i m , a m a t e ş e k k ü r
ederim. Teşekkür ederim.»
Toranaga ona bakarak g ü l d ü . «Olan neyse bu sana yaraş­
mış. Felaket... yalnızlık... t e r k e d i l m e k . . . sana yaraşmış. Seni
g ö r d ü ğ ü m e s e v i n d i m , K i r i Chan.»
«Teşekkür e d e r i m , e f e n d i m . Onun itaat ve fedakârlığının
O s a k a k a p ı l a r ı n ı a ç m a s ı n a ç o k m e m n u n o l d u m . Lady T o d a d a ba­
şarıya e r i ş t i ğ i n i bilseydi çok m u t l u olurdu.»
«Önce şu s e r s e r i l e r i n icabına b a k m a m gerekiyor. Ondan
sonra konuşuruz. Konuşacak çok şey var. Neh?»
«Oh, evet.» K i r i ' n i n g ö z l e r i p a r l a d ı . « G ö k y ü z ü n ü n O ğ l u g e -
c i k e c e k m i ş . Neh?»
«Bu a k ı l l ı l ı k o l u r . N e h ? »
«Lady O c h i b a ' d a n özel b i r h a b e r g e t i r d i m . »
«Ya? İ y i ! N e y s e b u n u n b e k l e m e s i g e r e k . » D u r d u . «Lady M a -
r i k o ş e r e f i y l e m i ö l d ü ? Y a n i bîr kaza v e y a hata o l m a d ı . B u n u
kendisi istedi, değil mi?»
«Mariko Sama ölümü s e ç t i . Seppuku yaptı. O, bunu yapma­
saydı kendisini ele v e r e c e k l e r d i . Oh, e f e n d i m o kötü günlerde
ç o k c e s u r d u . S o n r a A n j i n S a n ! O o l m a s a y d ı Lady Toda yaka­
lanıp k ü ç ü k d ü ş ü r ü l e c e k t i . H e p i m i z y a k a l a n ı p k ü ç ü k d ü ş ü r ü l e ­
cektik.»
« A h e v e t , ninja.» T o r a n a g a " n ı n g ö z l e r i buz g i b i o l m u ş t u . Ki­
ri dayanamayarak t i t r e d i , «ishido'nun cevap vermesi gereken
p e k ç o k ş e y var, K i r i C h a n . L ü t f e n bana i z i n ver.» G i d i p t e n t e ­
nin altındaki yastığa o t u r d u . Yine s e r t ve k o r k u n ç b i r hal a l m ı ş ­
t ı . Muhafızları hemen etrafını sardılar.
« O m i San!»
 — 496 —

«Evet, e f e n d i m ? » E s k i s i n d e n d a h a zayıf v e d a h a o l g u n g ö ­
rünen O m i öne çıkarak eğilip selam v e r d i .
«Lady K i r i t s u b o ' y u d a i r e s i n e g ö t ü r . B e n i m . d a i r e m i n d e uy­
gun o l m a s ı n a bak. Gece burada kalacağımr»
O m i s e l a m v e r i p a y r ı l d ı . T o r a n a g a b u ani p l a n d e ğ i ş i k l i ğ i ­
nin O m i ' y i şaşırtmadığını f a r k e t m i ş t i . İyi, diye d ü ş ü n d ü . Ya O m i
işleri ö ğ r e n m e y e başladı ya da casusları Sudara ve Hiro Mat-
su'yu buraya çağırdığımı ve yarına kadar buradan ayrılamaya­
cağımı haber verdiler.
Gözlerini alaya d i k t i . İşaret v e r i n c e Yabu öne çıkarak e ğ i l d i .
T o r a n a g a b u s e l a m a n a z i k b i r t a v ı r l a k a r ş ı l ı k v e r d i . «Yabu S a n ,
hoşgeldin.»
«Teşekkür e d e r i m , e f e n d i m . İshido'nun hainliğinden kurtul­
duğunuz için ne kadar m e m n u n o l d u ğ u m u s ö y l e y e b i l i r m i y i m ? »
« T e ş e k k ü r e d e r i m . S e n d e ö y l e . İ ş l e r O s a k a ' d a iyi g i t m e ­
di. Neh?»
«Hayır, e f e n d i m . Osaka'da g ü v e n l e geri ç e k i l i p hanımlarını­
zı, o ğ l u n u z u v e Lady T o d a ' y ı s a ğ s a i i m g e r i g e t i r e c e ğ i m i u m u ­
y o r d u m . A n j i n S a n ' ı d a ö y l e . N e yazık k i b i z e o r a d a d a , b u r a ­
da da ihanet ettiler.»
«Evet,» T o r a n a g a a ş a ğ ı d a d a l g a l a r ı n y a l a d ı ğ ı k a l ı n t ı y a bak­
t ı . Y ü z ü n d e n h i d d e t i o k u n u y o r d u . H e r k e s o n u n p a t l a m a s ı n ı bek­
ledi. A m a sakin sakin k o n u ş t u . «Karma, neh?» Evet. Karma, Yabu
San. Bu koşullar karşısında ne y a p a b i l i r s i n ? Hiç. Fakat ihmal
başka bir mesele. Alay dağıldıktan ve banyo yaptıktan sonra
o l a n h e r ş e y i a y r ı n t ı l a r ı y l a bana a n l a t m a n ı i s t i y o r u m . »
«Gökyüzünün Oğlu'nun Osaka'ya gitmeyeceği doğru mu?»
«Gökyüzünün Oğlu'nun ne yapacağına sadece kendisi karar
verebilir.»
Yabu r e s m i bir tavırla s o r d u . «Alayı dağıtmadan denetle­
mek ister misiniz?»
«Neden onlara bu şerefi verecek misim? Koşullar öyle de
olsa utanılacak duruma düştüklerini bilmiyor musun?»
«Evet, e f e n d i m . Ç o k ü z g ü n ü m . Feci.» Y a b u b o ş u n a Tora-
naga'nın kafasından geçenleri okumaya çalışıyordu.
Toranaga'nın yüzü karardı. Naga'ya ve onun arkasındaki di­
z i dizi a s k e r l e r e b a k t ı . « B ö y l e b i r i h m a l i h â l â a n l a y a m ı y o r u m !
 —• 497 —

O g e m i y e i h t i y a c ı m vardı.»
Naga t e l a ş l a n d ı . «Acaba t e k r a r s o r u ş t u r m a y a p m a m ı i s t e r
misiniz, efendim?»
«SoruşturmarTei^iksizdi, değil mi?»
«Evet, e f e n d i m . L ü t f e n a p t a l l ı ğ ı m ı b a ğ ı ş l a y ı n . »
«Senin s u ç u n yok. Sen burada d e ğ i l d i n . İdare de sende de­
ğildi.» Toranaga sabırsızlanarak Yabu'ya d ö n d ü . «O gece sahil
muhafızlarının, kamp muhafızlarının, güverte nöbetçilerinin ve
h a t t a k o m u t a n ı n İzu'lu o l m a s ı g a r i p v e k ö t ü . B u r a d a A n j i n San'-
ın birkaç ronirTi dışında sadece İzu'lu s a m u r a y l a r varmış.»
«Evet e f e n d i m a c a y i p , a m a k ö t ü d e ğ i l . S u b a y l a r ı s o r u m l u
t u t m a k l a çok haklısınız. Gelir gelmez ben de s o r u ş t u r m a yap­
t ı m , f a k a t yeni bir şey ö ğ r e n e m e d i m . Bunun k a r m a o l d u ğ u n u
kabul e d i y o r u m . O pis Hıristiyanlar da buna yardım ettiler.»
«Ah d e m e k sen sabotaj olduğuna inanıyorsun?»
«Bir k a n ı t y o k , e f e n d i m , f a k a t k a b a r a n b i r d e n i z v e b i r y a n ­
gın pek b a s i t b i r a ç ı k l a m a . Bir y a n g ı n ı s ö n d ü r e b i l i r l e r d i . T e k r a r
özür d i l e r i m . »
«Özür d i l e m e n i kabul e d i y o r u m , ama bana l ü t f e n bu g e m i ­
nin yerine bir başkasını nasıl koyacağımı anlat. O g e m i y e ihti­
y a c ı m vardı.»
Yabu m i d e s i n i n e k ş i d i ğ i n i h i s s e d i y o r d u . «Evet, e f e n d i m , bi­
l i y o r u m . Fakat A n j i n San y o k l a b i z e v a t a n ı n d a n d i ğ e r s a v a ş ge­
m i l e r i n i n g e l e c e ğ i n i de anlattı.»
«Ne k a d a r s ü r e s o n r a ? Bir yıl m ı ? O n y ı l m ı ? B e n i m o n g ü ­
n ü m b i l e yok.»
«Özür d i l e r i m . K e ş k e b u n u b i t e b i i s e y d i m . İ s t e r s e n i z k e n d i ­
sine sorun efendim.»
Toranaga ilk defa uzun boylu adama baktı. Blackthorne t e k
b a ş ı n a d u r u y o r d u v e y ü z ü n d e k i ışık d a k a y b o l m u ş t u . ' « A n j i n
San!»
«Evet, e f e n d i m . »
Toranaga aşağıdaki kalıntıyı işaret e t t i . «Kötü. Neh? Çok
k ö t ü . Neh?»
«Evet, ç o k k ö t ü e f e n d i m . »
«Diğer gemiler ne zaman gelecek?»
Şogun — F : 32
 — 498 —

«Buda ne zaman i s t e r s e , e f e n d i m . » -
«Bu g e c e k o n u ş a c a ğ ı z . S e n i ç a ğ ı r t a c a ğ ı m . G e m i y e - v e y a kö­
ye git. Osaka için teşekkür ederim.»
« G ö r e v i m d i . N e h ? F a k a t p e k az Jw^-ş€y y a p a b i l d i m . T o d a
M a r i k o S a m a h e r ş e y i n i v e r d i ; Ffer ş e y i T o r a n a g a S a m a i ç i n
verdi.»
«Evet.» T o r a n a g a o n u n s e l a m ı n ı c i d d i c i d d i a l d ı . A n j i n San
gideceği sırada d u r d u . Toranaga düzlüğün öbür ucuna baktı.
T s u k k u San v e y a r d ı m c ı l a r ı o r a d a a t l a r ı n d a n i n i y o r l a r d ı . M i s -
h i m a ' d a r a h i p l e k o n u ş m a y ı r e d d e t m i ş t i . A m a daha ö n c e k a s ı t l a
o n a g e m i n i n y a k ı l d ı ğ ı n ı d a h a b e r v e r m i ş t i . O s a k a ' d a n s o n u ç al­
mayı b e k l e m i ş t i . Ondan sonra rahibi buraya getirerek İngilizie
karşılaştırmaya karar v e r m i ş t i .
B l a c k t h o r n e ' u n rahibe d o ğ r u y ü r ü d ü ğ ü n ü g ö r d ü . «Hayır, An­
j i n San, Daha sonra. Ş i m d i köye git,» diye e m r e t t i .
«Fakat e f e n d i m , o a d a m g e m i m i y a k t ı . K e n d i s i d ü ş m a n ! »
« H a y ı r , ş i m d i g e m i y e g i t ! L ü t f e n ş i m d i git.» T o r a n a g a o
a n d a b i r ş a h i n i e ğ i t t i ğ i z a m a n k i n d e n daha f a z l a z e v k a l d ı . B l a c k -
t h o r n e ' u y ö n e t i m i n e a l m a l ı y d ı . A n j i n San b i r ş a h i n k a d a r v a h ­
ş i , tehlikeli ve ne yapacağı da belli değil, diye düşündü. Onda
b i l i n m e y e n bîr ö z e l l i k v a r . T a n ı d ı ğ ı m a d a m l a r d a n h i ç b i r i n e b e n ­
zemiyor.
«Evet L o r d T o r a n a g a , g i d i y o r u m . B e n i b a ğ ı ş l a y ı n . » Black-
thorne yüzündeki terleri silerek yürüdü.
Toranaga duyduğu zaferi belli e t m e d i . «Teşekkür e d e r i m ,
A n j i n San.» Ş i d d e t l i , g ü ç l ü v e ö l d ü r e c e k k a d a r h i d d e t l i a d a m ı n
itaatle y ü r ü m e s i n i s e y r e t t i ; işte iradesiyle ona hâkim o l m u ş t u .
S o n r a b i r d e n f i k r î n i d e ğ i ş t i r d i . O a n d a ö l d ü r ü c ü ş a h i n i ser­
b e s t b ı r a k m a y a k a r a r v e r d i . « A n j i n San!» d i y e s e s l e n d i . « İ s t i ­
y o r s a n oraya g i t . Tsukku San'ı ö l d ü r m e n i n d o ğ r u olmadığını dü­
ş ü n ü y o r u m . Fakat i s t i y o r s a n ö l d ü r e b i l i r s i n . A m a ö l d ü r m e m e k
daha doğru.» Bu sözleri dikkatle t e k r a r l a d ı .
«Hai.»
Toranaga düşmanlık dolu m a s m a v i gözlere baktı. Acaba bu
vahşi kuş avının ü s t ü n e atıldıktan s o n r a b e n i m e m r i m e u y u p
öldürmeden geri dönerek avcuna konacak m ı , diye düşündü.
Blackthorne d ö n e r e k Tsukku San'a d o ğ r u g i t t i . Orada bek-
 — 499 —

ieyen Buntaro, İngilizin yolundan ç e k i l d i . Zaten B l a c k t h o r n e ' u n

ahip d ı ş ı n d a k i m s e y i g ö r e c e k h a l i d e y o k t u .
T o r a n a g a , «Evet Yabu San,» d e d i . «Ne y a p a c a k d e r s i n ? »
« R a h i b P ^ y a k a l a y a b i l i r s e ö l d ü r e c e k t a b i i . Rahip d e ö l m e y i
naketti. Neh? Bütün Hıristiyanları ö l d ü r m e l i . Kanıtlayamıyorum,
ama b u s a b o t a j ı r a h i p l e r l e K i y a m a ' n ı n d ü z e n l e d i ğ i n d e n e m i n i m . »
« T s u k k u San'ı ö l d ü r e c e ğ i n e d a i r h a y a t ı n l a i d d i a y a g i r e b i l i r
misin?»
Yabu h e m e n , « H a y ı r , e f e n d i m , » d i y e c e v a p v e r d i . « B u n u y a ­
p a m a m . Sonuçta ikisi de barbar.»
« N a g a San?»
«Onun y e r i n d e o l s a m sizden izin aldığım için b ü t ü n rahip­
leri ö l d ü r ü r d ü m . K i m s e n i n b u kadar n e f r e t e t t i ğ i n i g ö r m e d i m .
Son iki g ü n d ü r A n j i n San d e l i y e d ö n d ü . K u m l a r d a y a t ı y o r v e y e ­
mek de y e m i y o r pek... Gemiyi doğanın ortadan kaldırdığını da
k a b u l e d e m e m . O r a h i p l e r b u i ş i n a r k a s ı n d a y d ı l a r , a m a b u n u ka­
n ı t l a m a m a d a o l a n a k yok.»
«Kararını söyle!»
«Gidişine bakın... Öldürecek... Öldüreceğini umarım.»
« B u n t a r o San?»
Eli y a y ı n d a o l a n B u n t a r o d ö n e r e k d u r d u . «Ona Tsukku San'ı
öldürmemesini öğütlediniz. Rahibin ö l m e s i n i istemiyorsunuz.
A n j i n San'ı ö l d ü r m e s i veya ö l d ü r m e m e s i beni ilgilendirmez.
Benim için önemli olan sizin arzunuzdur. Size itaatsizlik ederse
kendisini durdurabilir miyim? B u u z a k l ı k t a n b u n u k o l a y l ı k l a ya­
pabilirim.»
«Sadece yaralayacağından emin misin?»
«Hayır, efend
T o r a n a g a h a f i f ç e g ü l e r e k o h a v a y ı b o z d u . « A n j i n San o n u
ö l d ü r m e y e c e k . B a ğ ı r ı p ç a ğ ı r a c a k v e y a bîr y ı l a n g i b i t ı s l a y a r a k
k ı l ı c ı n ı s a l l a y a c a k . T s u k k u San d a k u t s a l g ö r e v i n i d ü ş ü n e r e k
b ü s b ü t ü n ş i ş i n i p k o r k u s u z c a d u r a c a k v e , 'Bu T a n r ı n ı n i ş i y d i , '
d i y e c e k . 'Sizin g e m i n i z e asla el s ü r m e d i m . ' Bunun üzerine An­
j i n San o n u n y a l a n c ı o l d u ğ u n u b a ğ ı r a c a k . T s u k k u San d a k e n ­
disini lanetleyecek. Birbirlerinden belki yirmi ömür boyu nefret
e d e c e k l e r , ama k i m s e ö l m e y e c e k . Hiç olmazsa bu ara ö l m e ­
yecek.»
 — 500 —

Naga h a y r e t l e s o r d u . «Bunu nereden b i l i y o r s u n u z , baba?»

«Kesinlikle b i l m i y o r u m , o ğ l u m . Fakat böyle olacak sanırım.
Ben daima ö n e m l i insanları i n c e l e r i m . Dostları da, d ü ş m a n l a r ı
da... Onları anlamak g e r e k i r . Her ikisini de i n c e l e d i m . İkisi de
b e n i m i ç i n ç o k ö n e m l i . N e h , Y a b u San?»
Y a b u ü r k m ü ş t ü . «Evet, e f e n d i m . »
N a g a a t ı l d ı . «Fakat b a b a , i k i s i d e k o r k a k d e ğ i l . Ş e r e f l e r i n i
koruyarak g e r i l e m e l e r i n e olanak var mı?»
« A n j i n San ü ç n e d e n d e n d o l a y ı ö l d ü r m e y e c e k t i r . B i r i n c i s i ,
T s u k k u San s i l a h s ı z v e e l l e r i y l e b i l e d ö v ü ş e m e y e c e k t i r . İ k i n c i s i ,
onlarca silahsız birini ö l d ü r m e k günahtır. Üçüncüsüyse öldür­
me zamanının g e l m e d i ğ i n e karar verdim.»
T o r a n a g a k u z e y e b a k ı y o r d u . İki a d a m b i r b i r i n e ç o k y a k l a ş ­
m ı ş t ı . Toranaga boş yere sabırsızlandığı için kendisine küfredi­
y o r d u . İki a d a m a d a hâlâ ç o k i h t i y a c ı v a r d ı . O n l a r ı t e h l i k e y e at­
m a m a s ı g e r e k t i . A n j i n San'ı sırf kendi zevki için b i r d e n s e r b e s t
bırakmıştı. Şimdi bu aptallığına kızıyordu. A m a karşılaşma tah­
m i n e t t i ğ i g i b i o l d u . İki a d a m kısa s ü r e ş i d d e t l e k a v g a e t t i l e r .
Toranaga rahatlayarak y e l p a z e l e n m e y e başladı. Biraz sonra A n ­
j i n San u z a k l a ş t ı v e T s u k k u San d a r e n k l i b i r k â ğ ı t m e n d i l l e a l ­
nını s i l d i .
N a g a h a y r a n k a l m ı ş t ı . « A m a n ! B a ş ı m ı z d a siz o l u n c a biz na­
sıl kaybederiz?»
Naga h e m e n uzaklaştı.
«Yabu S a n , s a ğ s a l i m g e l d i ğ i n e m e m n u n u m . A l a y ı d a ğ ı t . A k ­
şam y e m e ğ i n d e n sonra konuşuruz. Seni çağırtacağım.»
«Teşekkür e d e r i m , efendim.» Yabu s e l a m v e r e r e k g i t t i .
T o r a n a g a m u h a f ı z l a r ı n a d a b i r a z u z a k l a ş m a l a r ı n ı i ş a r e t et­
t i k t e n sonra Buntaro'yîa yalnız kaldı. Onu i n c e l e m e y e k o y u l d u .
Buntaro kendisine dik dik bakılan bir köpek gibi rahatsız olmuş­
t u . Sonunda buna dayanamayarak, «Efendim?» dedi.
«Bir a r a o n u n b a ş ı n ı i s t e m i ş t i n , N e h ? »
«Evet... evet, e f e n d i m . »
«Peki?»
« A n j l r o ' d a bana hakaret e t t i . Bu u t a n ç t a n hâlâ kurtularna-
dım.»
«Bu u t a n c ı u n u t m a n ı e m r e d i y o r u m . »
 501 —

«Peki e f e n d i m . F a k a t k a r ı m b e n i o n u n l a a l d a t t ı v e k e n d i s i
hayatta kaldıkça bunu u n u t a m a m . Kanıtım var. O n u n ö l m e s i n i
istiyorum. Ş i m d i . . . Artık gemisi de yok. Onun size ne yararı
var, efendim? Bunu ö m ü r boyu dileği olarak istiyorum.»
«Nasıl bir kanıt bu?»
« H e r k e s i ş i b i l i y o r . Y o k o s e ' d e n Y e d o ' y a g i d e r l e r k e n . . . Yos-
hinaka'yla k o n u ş t u m . Herkes biliyor.» Buntaro s o m u r t u y o r d u .
« Y o s h i n a k a k a r ı n l a o n u bîr a r a d a g ö r m ü ş m ü ? K a r ı n ı s u ç ­
ladı m ı ? »
« H a y ı r . . . F a k a t s ö y l e d i k l e r i . . . » B u n t a r o b a ş ı n ı k a l d ı r ı p azap­
la baktı. «Bunun y e t e r l i o l d u ğ u n u b i l i y o r u m . Bunu ö m ü r b o y u
d i l e ğ i olarak i s t i y o r u m . Ş i m d i y e kadar sizden bir şey i s t e m e d i m ,
Neh?»
«Ona s a ğ o l a r a k i h t i y a c ı m v a r . A n j i n San o l m a s a y d ı n i n j a
karını yakalayacak ve o n u , dolayısıyla seni rezil e d e c e k l e r d i .
Hem onun karınla ilişki kurup seni utandırmadığını da biliyo­
r u m . B e n i m d e k a n ı t l a r ı m var.»
«Nasıl olur?..»
«Dinle. Bunu sadece sana a ç ı y o r u m . Karına bunu yapaca­
ğ ı m a d a i r söz v e r m i ş t i m . K a r ı n d a n A n j i n S a n ' l a a h b a p o l m a s ı n ı
ben i s t e d i m . İkisi arkadaştılar. Bunu kabul e d i y o r u m . A n j i n San
karma hayrandı, ama asla seni utandıracak bir ş e y yapmadılar.
Anjîro'da o d e p r e m d e n önce karın, rehinelerin s e r b e s t bırakıl­
masını s a ğ l a m a k i ç i n Osaka'ya g i t m e y i t e k l i f e t t i . İshido'ya her­
k e s i n k a r ş ı s ı n d a k a f a t u t u p o l a y y a r a t a c a k , s o n r a s e p p u k u ya­
pacaktı. İşte o gün...»
«Demek bu önceden planlanmıştı?»
«Tabii. Aklını ne zaman basma toplayacaksın? O gün karma
senden boşanmasını emrettim.»
«Efendim?»
«Boşanmak... Bu söz açıkça g e r ç e ğ i b e l i r t m i y o r mu?» -
«Fakat...»
«Boşanmanızı - e m r e t t i m . Karın yıllardır seni çıldırtıyordu.
S e n d e y ı l l a r d ı r k e n d i s i n e k ö t ü d a v r a n ı y o r d u n . S a d e c e o n u n ne­
d i m e l e r i n e yaptığın yeter. Karına A n j i n San'ın sözlerini ç e v i r m e
si için ihtiyacım olduğunu s ö y l e m e d i m mi? A m a sen yine de
h i d d e t l e n i p onu dövdün. Açıkçası o sefer kadını az kalsın öldü-
 — 502 —

r ü y o r d u n , Neh?»
«Evet, i ü t f e n b e n i b a ğ ı ş l a y ı n . »
«Bu e v l i l i ğ e s o n v e r m e z a m a n ı g e l m i ş t i . K a r ı n a bunu e m ­
rettim.»
«Kendisi boşanmayı istedi mi?»
« H a y ı r . Ben k a r a r v e r i p e m r e t t i m . Fakat k a r ı n b u e m r i g e ­
ri a l m a m için bana yalvardı. R e d d e t t i m . Bunun üzerine karın
seni b ö y l e u t a n d ı r m a k t a n s a , b e n d e n izin a l m a d a n h e m e n sep-
puku yapacağını söyledi. Kendisine itaat e t m e s i için emir ver­
d i m . Kabule yanaşmadı.» Toranaga hiddetle devam e t t i . «Karın,
beni... yani feodal lordunu zorlayarak yasalara uygun e m r i m i
geri aldırttı. Bunun için ancak Osaka'dan sonra emir v e r m e m i
rica e t t i . İkimiz de Osaka'nın onun ö l ü m ü demek olduğunu b i l i ­
yorduk. Anlıyor musun?»
«Evet, b u n u a n l ı y o r u m . »
« O s a k a ' d a A n j i n San k a r ı n ı n , h a n ı m l a r ı m ı n v e e n k ü ç ü k o ğ ­
l u m u n ş e r e f i n i k u r t a r d ı . O o l m a s a y d ı ş i m d i hepsi Osaka'da ha­
p i s t i l e r . Ben d e ö l m ü ş t ü m y a d a İkavva J i k k y u ' n u n e l i n e d ü ş m ü ş ­
t ü m ve şimdi zincirlere v u r u l m u ş olacaktım.»
«Beni bağışlayın... fakat karım bunu neden yaptı? Benden
n e f r e t e d i y o r d u . Neden boşanmayı erteledi? Saruji'yi mi dü­
şündü?»
«Bunu s e n i n ş e r e f i n i k o r u m a k için y a p t ı . Karın görevini a n ­
lıyordu. Senin şerefin onun için son derece önemliydi. Hatta
ö l ü m ü n d e n s o n r a b i l e b u i ş i n ü ç ü m ü z ü n a r a s ı n d a k a l m a s ı n ı is­
t e d i . A n j i n San, oğlun veya k i m s e , hatta o Hıristiyan rahip b i l e
b u n u b i l m e y e c e k t i . K a r ı n a söz v e r d i m . »
Sonunda Buntaro d u r u m u iyice anladı ve Toranaga da onu
savarak kalkıp gerindi. Geldiğinden beri iyice y o r u l m u ş t u . Çok
susamış olduğu için muhafızının getirdiği soğuk çayı i ç t i . S o n ­
r a v ü c u d u n a y a p ı ş a n k i m o n o s u n u ç ı k a r a r a k y ü z d ü . S u ona ç o k
iyi g e l m i ş , canlanmasını s a ğ l a m ı ş t ı . Suyun ü s t ü n e s ı r t ü s t ü y a ­
t a r a k , a h M a r i k o , d i y e d ü ş ü n d ü . «Sen n e e ş s i z k a d ı n s ı n . K a d ı n ­
sın d i y o r u m . Ç ü n k ü sonsuzluğa kadar yaşayacağını b i l i y o r u m .
Hıristiyan C e n n e t i n d e Hıristiyan Tanrının yanında mısın? Böyle
olmadığını u m a r ı m . Bu büyük bir ziyan olur Ruhunun tekrar doğ­
mak için Buda'nın kırk günlük süresini b e k l e m e k t e olduğunu
 — 503 —

u m a r ı m . Ruhunun aileme g e l m e s i için dua e d i y o r u m . L ü t f e n . . .

Fakat erkek olarak değil yine bir kadın olarak dünyaya gel. Sen
olağanüstü bir kadınsın. Erkek g e l i r s e n yazık olur d o ğ r u s u .
Toranaga daha sonra denizden çıkarak d i n l e n m i ş olarak
k a m p a d ö n d ü . K e n d i s i i ç i n h e m e n o r a y a b i r e v y a p m ı ş l a r d ı . Sağ­
lam b a m b u d i r e k l e r , ot döşeli damı t u t u y o r d u . Kâğıt kaplı du­
varlar da yerlerine geçirilmiş, yerlere de hasırlar yayılmıştı.
M u h a f ı z l a r y e r l e r i n i a l m ı ş l a r d ı . K i r i , S a z u k o , h i z m e t ç i l e r v e aş­
çılar da eve y e r l e ş m i ş l e r d i .
T o r a n a g a i l k k e z o ğ l u n u g ö r d ü . Lady S a z u k o ö n e m l i i ş l e r e
engel olmaması g e r e k t i ğ i n i d ü ş ü n e c e k kadar nazikti. Onun için
d e i z i n v e r i l m e k l e b i r l i k t e k a d ı n , ç o c u ğ u n u alıp d ü z l ü ğ e g e t i r ­
memişti.
Toranaga ç o c u k t a n p e k m e m n u n kaldı. «Güzel b i r bebek,»
diye övünerek onu alışkanlığın verdiği rahatlıkla kollarında tut­
t u . «Sazuko, e s k i s i n d e n daha genç v e cazibeli o l m u ş s u n . Kısa
s ü r e sonra yine çocuk doğurmalısın. A n n e l i k sana yakışıyor.»
« O h , t e ş e k k ü r e d e r i m e f e n d i m . . . » Lady S a z u k o t e l a ş l a yak­
laşan Naga'yı g ö r e r e k bîrden s u s t u .
Naga gölgeli verandanın önünde durdu. «Affedersiniz, efen­
d i m . Osaka'dan gelen samurayları birarada mı göreceksiniz, yok­
sa tek tek mi?»
«Teker teker göreceğim.»
«Evet, e f e n d i m . Rahip Tsukku San da sizi g ö r m e k için izin
istiyor.»
. «Kısa süre sonra kendisini çağırtacağımı söyle.» Yine resmi
metresiyle k o n u ş m a y a başladı. Fakat kadın o n u n işleri olduğu­
nu anlayıp h e m e n izin i s t e y e r e k ayrıldı.
Toranaga adamları dikkatle sorguya ç e k t i . Zaman zaman bir
samurayı geri çağırtarak başkalarının anlattıklarının doğru olup
o l m a d ı ğ ı n ı a r a ş t ı r d ı . G ü n e ş b a t a r k e n d e o l a n l a r ı n i ç y ü z ü n ü an­
lamıştı. Çabucak yemeğini yedikten sonra Kiri'yi çağırttı ve mu­
hafızlarını da uzaklaştırdı.
« Ö n c e b a n a n e y a p t ı ğ ı n ı , n e g ö r d ü ğ ü n ü a n l a t , K i r i Chan.»
T o r a n a g a g ü n e ş b a t a n a d e k o n u d i n l e d i . Bazı s o r u l a r d a n
s o n r a içi rahat e t t i .
«Aman, Kiri Chan. Belayı güç atlatmışsınız.»
 — 504 —

Kiri ellerini kucağında k a v u ş t u r m u ş t u . «Öyle. Bütün b ü y ü k

v e k ü ç ü k t a n r ı l a r sîzi v e b i z i k o r u y o r l a r e f e n d i m . B e n i b a ğ ı ş ­
layın, ama s o n u ç t a n k u ş k u m v a r d ı . Tanrılar bizi korudular.»
«Bana Lady O c h i b a ' n ı n h a b e r i n i ver.»
«Lady O c h i b a , ' L ü t f e n L o r d T o r a n a g a ' y a s ö y l e y i n / d e d i .
'Keşke veliahtla olan anlaşmazlıklarını halletme çaresi bulun­
s a y d ı . V e l i a h t , T o r a n a g a S a m a ' y ı ç o k s e v e r . Kvvanto L o r d u o l a n
akrabasının ü s t ü n e ordularını y o l l a m a y ı i s t e m e d i ğ i n i de sık sık
tekrarlamıştır...»
«Demek böyle dedi!»
«Evet.»

«Lady O c h i b a d a , İ s h i d o d a , Y a e m o n b a n a k a r ş ı b a y r a k
açarsa kaybedeceğimi biliyorlar.» Toranaga nasırlı, kocaman
y u m r u ğ u y l a y e r e v u r d u . «Bu b i r n u m a r a d e ğ i l , g e r ç e k t e k l i f s e
Kyoto'nun yarısına vardım demektir.»
K i r i , «Evet,» d i y e c e v a p v e r d i .
«Peki b u n u n b e d e l i ne?»
« B i l m i y o r u m . K e n d i s i b a ş k a b i r ş e y s ö y l e m e d i e f e n d i m . Kız
k a r d e ş i n e yolladığı s e l a m l a r dışında b ü t ü n haber bundan ibaret.»
«Ochiba'ya sahip olmadığı neyi v e r e b i l i r i m ? Osaka onun.
H a z i n e o n u n . Ben Y a e m o n ' u d a i m a v e l i a h t o l a r a k k a b u l e t t i m .
Bu savaşa hiç g e r e k y o k t u . Ne o l u r s a olsun Y a e m o n sekiz yıl
s o n r a K v v a m p a k u a d ı n ı a l a r a k b ü t ü n ü l k e y e e g e m e n o l a c a k . Ka­
dına v e r i l e c e k başka bir şey de kalmadı.»
«Kendisi belki de evlenmeyi istiyordur.»

Toranaga, 'Hayır' der g i b i başını salladı. «Hayır, o kadın b e ­

n i m l e e v l e n m e y i asla i s t e m e z . Kendisi Taiko'ya beni ö l d ü r m e s i
i ç i n t a m d ö r t kez d i r e t t i . »
«Fakat b ö y l e c e o ğ l u n u n b a ş a g e ç m e s i n i s a ğ l a y a c a k t ı r . »
T o r a n a g a b a ş ı n ı k a l d ı r ı p aya b a k t ı , a m a hâlâ d u r u m u d ü ş ü ­
n ü y o r d u . Bir cevap bulamayınca bu m e s e l e y i bir yana bıraktı.
« O y i n e e s k i s i g i b i n u m a r a y a p ı y o r s a n ı r ı m . K i y a m a Sana b a r ­
barın g e m i s i n e sabotaj yapıldığını söyledi mi?»
«Hayır, e f e n d i m . »
T o r a n a g a , k a ş l a r ı n ı ç a t t ı . «Buna ş a ş t ı m i ş t e . Ç ü n k ü k e n ­
d i s i n i n i ş i b i l m e s i g e r e k . D u r u m u h a b e r alır a l m a z T s u k k u S a n ' a
 505 —

s ö y l e d i m . O da haberci güvercin yollamaya kalktı. A m a bunun­

la ancak onların b i l d i k l e r i n i k e s i n l e ş t i r e c e k t i bence.»
« H a i n l i k l e r i c e z a l a n d ı r ı l a c a k , d e ğ i l m i ? Buna n e d e n o l a n l a r
da, bu işi yapan budalalar da cezalandırılacak, Neh?»
«Biraz s a b r e d e r s e k o n l a r a r m a ğ a n l a r ı n ı a l a c a k l a r , K i r i C h a n .
Hıristiyan r a h i p l e r i n bundan 'Tanrının i ş i ; diye söz e t t i k l e r i n i
duydum.»

«Ne ikiyüzlülük! Budalalık. Neh?»

«Öyle, Kiri San. G ü v e n d e o l d u ğ u n için ne kadar s e v i n d i ğ i m i
t e k r a r l a m a l ı y ı m . Gece burada kalacağız. Ş i m d i bana izin v e r m e ­
ni rica edeceğim.»
«Evet, e f e n d i m . Ş i m d i b i r s o r u s o r a b i l i r m i y i m ? »
«Sorabilirsin.»
« İ s h i d o bizi n e d e n b ı r a k t ı ? »
«Bunun cevabını b i l e m i y o r u m , Kiri Chan. ishido bir hata
yaptı.»
Kadın selam v e r e r e k m e m n u n m e m n u n ayrıldı.

Toranaga geç saatlere kadar Yabu'yla k o n u ş t u . Onu t ü f e k

alayına general yaptığını s ö y l e d i . Sonra T o t o m i ve Şuraya eya­
l e t l e r i n i altr almaz da Yabu'ya v e r e c e ğ i n i b e l i r t e r e k kendisini
g i z l i g ü v e n l i k t o p l a n t ı s ı n a ç a ğ ı r d ı . «Bu a l a y b i z i m i ç i n h a y a t i
ö n e m t a ş ı y o r , Y a b u S a n . B u n u n e ğ i t i m i v e s t r a t e j i s i n d e n t e k so­
r u m l u sen olacaksın. A n j i n San'ın b i l g i s i n d e n de y a r a r l a n . Neh?»
«Evet, e f e n d i m . Size teşekkürlerimi sunarım.»

«Eşlerimi, o ğ l u m u ve A n j i n San'ı s a ğ s a l i m g e t i r e r e k bana

b ü y ü k b i r g ö r e v d e b u l u n d u n . O g e m i i ş i k ö t ü . K a r m a . B e l k i ya­
k ı n d a b a ş k a g e m i g e l i r . İyi g e c e l e r d o s t u m . »
Yabu çıkınca Toranaga çayını y u d u m l a d ı . Kendisini çok yor­
g u n h i s s e d i y o r d u . « N a g a San?»
«Efendim?»
« A n j i n San n e r e d e ? »
«Birkaç adamıyla geminin kalıntısının yanında.»
«Orada ne yapıyor?»
 — 506 —

«Yanmış gemiye bakıyor.» Naga babasının bakışlarından ra­

hatsız oldu. «Affedersiniz... Orada kalmaması mı gerekiyor,
efendim?»
« N e ? Y o k , y o k . . . T s u k k u San n e r e d e ? »
«Konuk evlerinden birinde.»
«Gidip kendisini getir.»
Toranaga birkaç dakika sonra gergin yüzü iyice ç i z g i l e n m i ş ,
uzun boylu, ince rahibin yaklaştığını gördü ve birden Yokose'yi
h a t ı r l a d ı . «Sabır ç o k ö n e m l i . Ö y l e d e ğ i l m i , T s u k k u San?»
«Evet, a m a b u n u n e d e n s ö y l e d i n i z e f e n d i m ? »
«Yokose'yi d ü ş ü n ü y o r d u m . O zaman her şey çok farklıydı.
Aradan da pek az süre geçti.»

« A h , e v e t . T a n r ı n ı n i ş i n e a k ı ! e r m e z , e f e n d i m . H â l â sınır­
larınızın içinde olmanıza ç o k m e m n u n u m . »
«Beni g ö r m e y i m i i s t e m i ş t i n ? » Toranaga için i ç i n r a h i b i n
dümdüz karnını ve t ü r l ü diller b i l m e s i n i kıskanıyordu.
«Sadece olanlar için özür dileyecektim.»
«Anjin San ne dedi?»
«Beni g e m i s i n i y a k m a k l a s u ç l a y a r a k t ü r l ü ş e y l e r söyledi.»
«Peki, g e m i y i sen mi yaktın?»
«Hayır, efendim.»
«Kim yaktı?»
«Bu T a n r ı n ı n i ş i y d i . F ı r t ı n a ç ı k t ı v e g e m i yandı.»
«Tanrının işi d e ğ i l d i . S e n , başka bir rahip ya da bir Hıris­
tiyan bu işe yardım e t m e d i mi yani?»

« O h , b e n i m y a r d ı m ı m o l d u . D u a e t t i m . H e p i m i z dua e t t i k .
O g e m i n i n Şeytanın bir aracı o l d u ğ u n a inanıyorduk. Bunu ç o k
k e z s ö y l e d i m . Siz b u k a n ı d a d e ğ i l d i n i z . F i k r i n i z e k a r ş ı g e l d i ğ i m
i ç i n özür d i l e r i m . Fakat Tanrı b ö y l e c e size y a r d ı m e t t i sanı­
rım.»
«Ya? N a s ı l ? »
«Ziyaretçi başrahip artık gemiyi düşünüp üzülmüyor. Ken­
disi Lord Kiyama ve Onoshi'yle ilgilenebilir.»
Toranaga k a b a l a ş t ı . «Bunları daha ö n c e de d u y d u m , Tsuk­
ku San. Başrahibinizin bana ne yardımı olabilir?»
A l v i t o , «Lütfen e f e n d i m , » d i y e m ı r ı l d a n d ı . «Tanrıya g ü v e n i r -
 — 507 —

seniz size y a r d ı m edecektir.»

«Bunu y a p ı y o r u m , ama Toranaga'ya daha çok g ü v e n i y o r u m .
3u arada İshido, Kiyama, Onoshi ve Zataki nin k u v v e t l e r i n i top­
ladıklarını da d u y d u m . Savaş alanında İshido, üç veya d ö r t yüz
bin kişiyle karşıma çıkacaktır.»
« B a ş r a h i b i m i z s î z i n l e o l a n a n l a ş m a s ı n a s a d ı k . Y o k o s e ' d e ba­
ş a r ı s ı z l ı ğ a u ğ r a d ı ğ ı m ı z ı h a b e r v e r m i ş t i m . F a k a t b u kez u m u t
olduğunu düşünüyorum.»
«Kılıçların karşısında umuttan yararlanamam.»
« F a k a t T a n r ı ş a r t l a r n e o l u r s a o l s u n kazanır.»

T o r a n a g a ' n ı n s e s i b i r a z daha s e r t l e ş t i . « H a n g i u m u t t a n s ö z
ediyorsunuz?»
«Tam o l a r a k b i l m i y o r u m , e f e n d i m . F a k a t İ s h i d o s i z e s a l d ı r ­
m a y a c a k m ı ? O n u n O s a k a Ş a t o s u n d a n ç ı k m a s ı T a n r ı n ı n işi de­
ğil midir?»
«Yani b u n u b a ş r a h i p m i s a ğ l a d ı ? »
«Yok, h a y ı r e f e n d i m . F a k a t b ö y l e o l a c a k . »
«Belki ishido f i k r i n i d e ğ i ş t i r i r ve Lord Kiyama'yı orduların
komutanı yapar. Kendisi Osaka'ya gizlenir ve Kiyama'yla veli-
ahtı karşıma çıkarır.» Birden e k l e d i . «Ziyaretçi b a ş r a h i b i n Osa-
k a ' d a n a y r ı l d ı ğ ı n ı d u y d u m . » T s u k k u S a n ' ı n e n d i ş e l e n d i ğ i n i gö­
r ü n c e d e m e m n u n k a l d ı . «Bu h a b e r M i s h i m a ' d a n a y r ı l a c a ğ ı m
sırada geldi.»
«Evet.» R a h i p i y i c e t e l a ş l a n m ı ş t s . « K e n d i s i Nagasaki'ye
gitti.»

«Toda M a r i k o S a m a i ç i n ö z e l c e n a z e t ö r e n i y a p m a y a m ı ? »
«Evet. A h e f e n d i m , siz h e r ş e y i b i l i y o r s u n u z . H e p i m i z s i z i n
elinizde birer oyuncağız.»
«Bu d o ğ r u d e ğ i l . H e m b o ş i l t i f a t l a r d a n d a h o ş l a n m a m . Bu­
nu u n u t t u n mu?»
«Hayır, e f e n d i m . L ü t f e n beni bağışlayın.» A l v i t o daha da en-
d î ş e l e n m i ş t î . «Bu t ö r e n e k a r ş ı m ı s ı n ı z ? »
«Bunun bence ö n e m i yok. Toda M a r i k o Sama çok özel bir
insandı. Onun yaptıklarını şerefle anmak gerekir.»
«Teşekkür ederim, efendim. Ziyaretçi başrahip çok mem­
nun kalacaktır. H e m o bu işe çok ö n e m veriyor.»
 508 —

«Tabii. Toda M a r i k o Sama b e n i m y a r d ı m c ı m d ı ve bir Hıris­

tiyan olarak kendisinin yaptıkları dikkati çekecektir. Diğer Hıris­
tiyanlar buna ö n e m v e r e c e k l e r d i r . Neh?»
Toranaga kendi kendine g ü l ü m s e d i . Bu arada Tsukku S a n ı n
ö l e n ö b ü r k a d ı n d a n , K ı y a m a A c h i k o ' d a n h i ç söz e t m e d i ğ i n i , o n u n
cesaretini övmediğini veya büyük törenle gömülmesini belirt­
m e d i ğ i n i d e f a r k e t m i ş t i . S e s i n i s e r t l e ş t i r d i . « D e m e k g e m i m e sa­
botaj yapılması için kimin emir verdiğini bilmiyorsun!»
«Hayır, e f e n d i m . Sadece dua e d e r e k b u n u diledik.»
«Pekâlâ T s u k k u S a n . H ı r i s t i y a n l a r ı n b a ş r a h i b i n i n ç a l ı ş m a l a ­
rının yakında sonuç v e r e c e ğ i n i u m a r ı m . Ş i m d i l ü t f e n bana çe­
v i r m e n l i k yapacaksın.» Rahibin düşmanlığını h e m e n hissederek
m ı r ı l d a n d ı . « K o r k a c a k b i r ş e y yok.»

«Ah, e f e n d i m , k e n d i s i n d e n k o r k m u y o r u m . Sadece o n u n ya­

kınında olmayı istemiyorum.»
T o r a n a g a a y a ğ a k a l k t ı . « A n j i n San'a s a y g ı g ö s t e r m e n i is­
t i y o r u m . Onun cesaretinden kimse kuşku duyamaz. Hem Mari­
k o S a m a ' n ı n h a y a t ı n ı p e k ç o k kez k u r t a r d ı . B u a n d a g e m i s i n i
k a y b e t t i ğ i i ç i n çılgına d ö n m e s i n e de hak v e r m e k gerek.»
«Evet, evet, özür dilerim.»

Toranaga meşaleli muhafızların aydınlattığı yolda ilerleye­

rek sahile indi. Sonra yan gözle rahibe bakarak, ah Tsukku San,
diye düşündü. Seni köşeye sıkıştırabilirim. Bu sabotajdan do­
layı sana f e n a ç a t a b i l i r i m . H ı r i s t i y a n l a r ı n bu s a b o t a j l a ilgisi ol­
madığını s ö y l ü y o r s u n . Bunu Kiyama, Harima veya O n o s h l ' n i n
de yaptırmadığını iddia e d e c e k s i n . Bundan e m i n i m . Fakat yine
de bu 'Tanrının İşi' d e ğ i l d i . Bu Toranaga'nın i ş i y d i . Evet, b ö y l e .
Belki, 'Neden?' diye soracaksın. Kiyama, akıllılık ederek Ma-
riko'nun götürdüğü mektuplardaki t e k l i f i m i r e d d e t t i . Ona içten
o l d u ğ u m u g ö s t e r e c e k bir kanıt v e r m e m g e r e k i y o r d u . K e n d i s i n e
Hıristiyanları dehşete düşüren g e m i y l e o barbardan başka ne
v e r e b i l i r d i m ? Sadece birini v e r m e k l e b i r l i k t e ikisini de kaybe­
d e c e ğ i m i sanıyordum. Bugün Osaka'da aracılarım Kiyama ve
başrahibenize bunun tarafımdan verilen bir armağan olduğunu
söyleyecekler. Böylece kilisenin değil sadece İshîdo'nun düş­
m a n ı o l d u ğ u m u a n l a t a c a k l a r . Bu da k a n ı t s a y ı l ı r , Neh?
 — 509 —

Sahile g e l m i ş l e r d i . Orada idam edilen samurayların kesik

b a ş l a r ı n ı n y a n ı n d a n g e ç e r l e r k e n , r a h i b i n k o r k u y l a haç ç ı k a r d ı ­
ğını f a r k e d e r e k , b a t ı ! i n a n ç l a r a s a h i p o l m a k b u d a l a l ı k , d i y e dü­
şündü.
Daha Toranaga yaklaşmadan A n j i n San'ın adamları ayağa
f ı r l a y a r a k e ğ i l d i l e r . A n j i n San o t u r m u ş d a l g ı n d a l g ı n d e n i z e ba­
kıyordu.
T o r a n a g a y u m u ş a k s e s l e , « A n j i n San,» d i y e s e s l e n d i .
A d a m dalgınlıktan k u r t u l a r a k ayağa k a l k t ı . « A f f e d e r s i n i z .
Konuşmak mı istiyordunuz?»

«Evet, l ü t f e n . İ y i c e a n l a ş m a k i ç i n T s u k k u S a n ' ı g e t i r d i m .
Anlıyorsun, değil mi? Her şeyi çabucak öğrenmeyi istiyorum.»
«Evet, e f e n d i m . »
« T s u k k u ' S a n , Hıristiyan Tanrının önünde y e m i n et. Burada
konuşulanları asla başkasına t e k r a r l a m a y a c a k s ı n . Bu bir günah
çıkarma gibi kutsal olacak. Neh?»
«Fakat e f e n d i m . . . »
«Ya b u n u y a p a r s ı n y a d a s e n i v e k i l i s e n i d e s t e k l e m e k t e n
vazgeçerim.»
«Peki, e f e n d i m . Tanrının önünde y e m i n ediyorum.»
«İyi. L ü t f e n k e n d i s i n e bu anlaşmamızı anlat.» Toranaga
k u m l a r ı n ü s t ü n e o t u r d u . R a h i p s ö z l e r i n i b i t i r i n c e , « L ü t f e n bana"
O s a k a ' d a o l a n l a r ı a n l a t , A n j i n San,» d e d i .

B l a c k t h o r n e a ğ ı r ağır b a ş l a d ı . Z a m a n z a m a n d u r a k l ı y o r d u ,
ama sonra heyecanlandı ve hızlandı. Rahip A l v i t o ona yetiş­
m e k t e güçlük ç e k i y o r d u . Toranaga zaman zaman devam e t m e s i
için c n a c e s a r e t v e r i y o r d u . Fakat asla sözünü k e s m i y o r d u .
Blackthorne, hikâyesini ancak şafakta b i t i r e b i l d i . Toranaga
olan her şeyi ö ğ r e n m i ş t i . A r t ı k rahibi bile f a r k e t m e y e n adama
sordu. «General kaptanın seni direğe bağlayıp yakmak istediğin­
d e n e m i n m i s i p , A n j i n San?»
«Evet. O , C i z v i t o l m a s a y d ı b u n u y a p a c a k t ı . O n u n i ç i n b e n
bir d i n s i z i m . A t e ş güya r u h u m u temizleyecekti.»
«Ziyaretçi başrahip neden seni korudu?»
« B i l e m i y o r u m . Bunun M a r i k o Sama'yla ilgisi vardı sanırım.
G e m i m olmayınca onlara i l i ş e m e m . Kendileri de bunu düşünmüş
 — 510 —

olacaklar, ama M a r i k o Sama onlara bunu nasıl yapacakları k o n u ­

sunda f i k i r v e r m i ş t i sanırım.»
«Nasıl f i k i r ? O g e m i y a k m a k o n u s u n d a ne b i l e b i l i r d i ? »
« B i l m i y o r u m . Ninja şatoya g i r d i . Belki Ninja buradaki adam­
ların arasından süzülüp g e m i y e de g i r m i ş t i r . G e m i m i yaktılar.
Lady Toda ö l d ü ğ ü g ü n b a ş r a h i p i e ş a t o d a k o n u ş t u . H a y a t ı m a kar­
ş ı l ı k ona E r a s m u s ' u nasıl y a k a c a ğ ı n ı s ö y l e d i s a n ı r ı m . Fakat ge­
m i m olmazsa hayatım da yok, efendim.»
«Yanılıyorsun, A n j i n San. Teşekkür e d e r i m , Tsukku San. Bu
çalışman, için t e ş e k k ü r e d e r i m . A r t ı k gidip biraz dinlen.»

«Teşekkür e d e r i m , efendim.» Alvito durakladı. «General

k a p t a n adına d a ö z ü r d i l e r i m . İ n s a n l a r g ü n a h k â r o l a r a k d o ğ a r l a r .
H ı r i s t i y a n o l m a k l a b i r l i k t e ç o ğ u d a b ö y l e g ü n a h k â r kalır.»
« G ü n a h k â r d o ğ a n l a r H ı r i s t i y a n l a r d ı r . Biz g ü n a h ı n n e o l d u ­
ğunu bilen uygar insanlarız. Öyle de olsa Tsukku San, general
kaptanınız hata e t m i ş . O n u n y e r i n d e o l s a y d ı m A n j i n San'ı e l e
g e ç i r d i k t e n s o n r a b ı r a k m a z d ı m . B u iyi b i r a s k e r i k a r a r o l u r d u .
Kendisi d i r e t m e d i ğ i n e pişman olacaktır. Başrahibiniz de öyle.»
«Bu s ö z l e r i ç e v i r m e m i i s t e r m i s i n i z ? »
« B u n u s a d e c e s a n a s ö y l e d i m . Y a r d ı m ı n i ç i n t e ş e k k ü r ede­
rim.» Toranaga rahibin selamına karşılık verip onu muhafızlarla
k a l d ı ğ ı e v e y o l l a d ı . S o n r a B l a c k t h o r n e ' a d ö n d ü . «Sen a p t a l v e
z a y ı f s ı n . Bir h a t a m o t o g i b i h a r e k e t e t m i y o r s u n . N e h ? »
«Efendim?»

Toranaga acımasız sözlerini y i n e l e d i . Sonra Blackthorne'un

ilgisini çektiğini anlayarak gemi kalıntısını işaret e t t i . «Bunun
ö n e m i y o k . D i n l e A n j i n San h a t a m o t o . N e h ? »
«Evet, a f f e d e r s i n i z . »
Toranaga bir muhafızına işaret ederek ondan m ü h ü r l ü b i r
r u l o a l d ı . «Bana bak A n j i n S a n . M a r i k o S a m a , Y e d o ' d a n a y r ı l ­
madan b a n a ' b u n u t e s l i m e t t i . Osaka'dan sonra sağ k a l ı r s a n . . .
Anlıyor m u s u n sağ kalırsan, bunu sana v e r m e m i istedi.»
Blackthorne uzatılan sarılı parşömeni alarak mühürlerini
kırdı.
 Toranaga, «Mektupta ne diyor, Anjin San?» diye sordu.
M a r i k o Latince yazmıştı:

'Seni seviyorum. Bu m e k t u b u o k u d u ğ u n z a m a n ben Osa-

ka'da ölmüş olacağım. Belki benim yüzümden gemin de yok
olacak. Dinim nedeniyle hayatımın en değerli şeyini feda etmek
zorundayım. Böylece kiliseyi k o r u y a c a ğ ı m . Fakat d a h a da ö-
nemlisi, b e n i m için h e r k e s d e n d a h a değerli, hatta Lord T o r a n a -
g a ' d a n d a h a d a d e ğ e r l i o l a n h a y a t ı n ı k o r u y a c a ğ ı m ' . S e ç m e k zo­
runda kaldım sevgilim: Sen veya g e m i n . Beni affet, a m a senin
için hayatı seçtim. Zaten sen olsan da olmasan da o gemi yok
edilecek. Gemiyi düşmanlarına vererek senin yaşamanı sağlaya­
c a ğ ı m . B u g e m i h i ç b i r ş e y d e ğ i l . B i r y e n i s i n i yap. B u n u y a p a ­
bilirsin. Sen hem gemileri yapmasını, hem idare etmesini ö ğ r e n ­
miştin, değil mi? Lord Toranaga'nın sana gerekli marangoz ve
d e m i r c i l e r i v e r e c e ğ i n d e n e m i n i m . K e n d i s i n i n sana v e g e m i l e r i n e
i h t i v c c ı var. V a s i y e t n a m e m d e gerekli parayı sana bıraktım.
B a ş k a bir g e m i yap ve yeni bir h a y a t kur, s e v g i l i m . Gelecek yıl-
ki kara g e m i y i ele g e ç i r ve s o n s u z l u ğ a k a d a r yaşa, Dinle sev­
gilim, Hıristiyan r u h u m seni bir Hıristiyan cennetinde görebilmek
i ç i n d u a e d i y o r . J a p o n o l a n hara'm d a g e l e c e k h a y a t ı m d a s e ­
ninle o l m a k ve seni m u t l u e d e c e k şeyleri y a p a b i l m e k için dua
ediyor. Beni bağışla... f a k a t senin hayatın ç o k önemli. Seni se­
viyorum.'
«Mektupta ne diyor, Anjin San?»
«Affedersiniz... M a r i k o Sama bu geminin gerekli olmadığını
söylüyor. Yeni g e m i y a p m a m ı istiyor...»

Blackthorne birden d a i m y o ' n u n ilgilendiğini farketti. He­

yecanla devam etti. «Toranaga Sama bana gemi yapan adamlar
verirse, neh? Bunu başarabilirim.» Hayalinde yeni gemisi şekil­
lenmeye başlamıştı. Bu, Erasmus'dan küçük olacaktı. Tersane­
de çalışmış, f a k a t tek başına bir gemi yapmamıştı. A m a bunu
b a ş a r a b i l e c e k t i . Fakat a n c a k d o k s a n t o n l u k bir g e m i yapabi­
leceğini sanıyordu. Sir Drake'in ünlü g e m i s i de bu ağırlıktaydı
ve çok dayanıklı olduğunu kanıtlamıştı. «Gemiye yirmi de t o p
koyarım. Bu yeter... Toplar... A m a n Tanrım!»
Telaşla Toranaga'ya döndü. «Büyük toplar burada, denizin
dibinde, neh? Onları h e m e n ç ı k a r m a k gerek!»
Toranaga adamlarına bir şeyler söyleyip yine Blackthorne'a
d ö n d ü . « S a m u r a y l a r kurtarılan her şeyin k a m p t a o l d u ğ u n u be­
lirttiler. Cezir zamanı suda ne varsa çıkarmışlar. Neden sor­
dun?»

Blakthorne sarhoş gibiydi. «Gemi yapabilirim. Büyük topları

da bulursam düşmanla savaşabilirim, Toranaga Sama, barut
bulabilir mi?»
«Evet. Kaç m a r a n g o z i s t i y o r s u n . İhtiyaçların neler?»
«Kırk m a r a n g o z v e d e m i r c i . K e r e s t e i ç i n m e ş e . B u r a d a m e ­
ş e v a r m ı ? S o n r a d e m i r , ç e l i k g e r e k . Bir d e m i r o c a ğ ı y a p a c a ­
ğ ı m . . . » B i r d e n İ n g i l i z c e k o n u ş t u ğ u n u a n l a d ı . « A f f e d e r s i n i z . İs­
teklerimi kâğıda yazacağım. Bana yardım edecek a d a m vere­
cek misiniz? Lütfen...»
«Adamı da, gereken parayı da hemen vereceğim. Gemiye
ihtiyacım var. Bunu ne k a d a r z a m a n d a yapabilirsin?»
« O m u r g a y ı y a p t ı k t a n altı a y s o n r a g e m i t a m a m . »
«Daha çabuk olmaz*mı?»
« H a y ı r , n e y a z ı k ki...»
«Daha sonra t e k r a r konuşuruz. M a r i k o S a m a b a ş k a ne d i ­
yor?»
«Fazla bir şey y o k e f e n d i m . G e m i y i b a t ı r m a k için d ü ş m a n a
y a r d ı m ettiği için de özür diliyor.»
«Hangi d ü ş m a n ? G e m i y i nasıl y a k m ı ş l a r ? »
«Bunları belirtmiyor, efendim. Mariko Sama s a y o n a r a d i ­
yor. S e p p u k u n u n Lord T o r a n a g a ' y a yardım e d e c e ğ i n i u m d u ğ u ­
nu belirtiyor.»
«Ah, e v e t ç o k y a r a r l ı o l d u , neh?»
«Evet.»

T o r a n a g a ona g ü l ü m s e d i . «Her şeyin düzeldiğine s e v i n d i m .

A n j i n S a n . M a r i k o S a m a haklı.» T o r a n a g a e l i y l e k a l ı n t ı y ı i ş a r e t
etti. «Bunun için üzülme! Yeni bir g e m i yop. S a v a ş g e m i s i , n e h ?
Anlıyor musun?»
«Anlıyorum.»
«O yeni gemi... Kara gemiyle savaşabilecek mi?»
«Evet.»
 513 —

-•Gelecek yılın k a r a g e m i s i y l e ? »
«Herhalde?»
«Ya a d a m l a r ? G e m i c i l e r . . . T o p ç u l a r ? »
«Ah, g e l e c e k yıla k a d a r a d a m l a r ı m ı t o p ç u o l a r a k y e t i ş t i r e ­
ceğim. Denizci o l a m a z l a r ama.»
«Kvvanto'dan da i s t e d i ğ i n g e m i c i l e r i alırsın.»
B l a c k t h o r n e g ü l ü m s e d i . « O z a m a n , g e l e c e k yıl. Y a s a v a ş ?
Savaş ne o l a c a k ? »
Toranaga o m u z silkti. «Savaş olsa da olmasa da sen ge­
miyi y a p . »
T o r a n a g a uzaklaşırken, ingiliz,, g e m i m i n adını 'Lady T o d a '
<oyacağım, diye düşünüyordu. Sonra mektubu tekrar okudu.

57

T o r a n a g a atının eyer kayışlarını k o n t r o l e d i y o r d u . Ustalık­

la dizini atın karnına dayayınca h a y v a n kaslarını gevşetiverdi.
T o r a n a g a da kayışları biraz daha sıkıştırdı.
O sırada Omi'nin yanında topallayan bir samurayla ahıra
girdiğini gördü. Genç samurayın yanağında Osaka'daki boğuş­
m a d a n k a l a n d e r i n b i r b ı ç a k izi v a r d ı .
T o r a n a g a onların selamlarına karşılık verdi. «Ah, O m i S a n ,
s ö z ü n ü e t t i ğ i n b u a d a m mı?»
«Evet, efendim.-.
Toranaga ikisini yana çekerek s a m u r a y a ustalıkla sorular
s o r d u . B u n u d a sırf O m i ' y e nazik d a v r a n m a k için y a p m ı ş t ı . A s ­
l ı n d a o s a m u r a y l a k o n u ş t u ğ u İlk g e c e s o n u c u a n l a m ı ş t ı . Z a t e n
Marîko'nun neler yazdığını bilmekle .birlikte Anjin San'a b u n u
s o r m a s ı d a sırf b i r n e z a k e t g ö s t e r i s i d e ğ i l m i y d i ?
Kadın Osaka'ya h a r e k e t e t m e d e n k o n u ş m u ş l a r d ı . Torana­
g a , « M e k t u b u l ü t f e n b i l d i ğ i n g i b i yaz, M a r i k o San,» d e m i ş t i .

Şogım —- F : 33
 — 514 —

«Yani o n u n g e m i s i n i d ü ş m a n a m ı v e r m e m g e r e k i y o r , e f e n ­
dim?»
Toranaga gözleri yaşlarla dolan kadına bakmıştı. «Sen
d u r u m u burada T s u k k u San'a ve Osaka'da da başrahiple Lord
Kiyama'ya fısıldayacaksın. Gemisi olmazsa Anjin San'ın onları
tehdit edemeyeceğini belirteceksin. Şimdi de söylediğim gibi,
A n j i n San'a bir m e k t u p yazacaksın.»
«O zaman onlar gemiyi yok edeceklerdir.»
«Bunu yapmaya çalışacaklar. Aslında onlar da d ü ş ü n ü p bu
s o n u c a v a r d ı l a r . O n u n i ç i n k i m s e y e b i r s ı r v e r m i y o r s u n , nen?»
«Onun gemisini koruyabilecek misiniz, efendim?»
«Gemiyi d ö r t bin s a m u r a y koruyacak.»
« F a k a t b u işi b a ş a r ı r l a r s a . . . Anjin San gemisi olmazsa
değersizdir. Onun hayatını bağışlamanızı dilerim.»
«Böyle bir dileğe g e r e k yok, M a r i k o San. Kendisinin g e m i l i
veya g e m i s i z b e n i m için d e ğ e r l i o l d u ğ u n u bil. A m a söz de ve­
r i y o r u m . H e m m e k t u b a d a yaz, g e m i s i batırılırsa bir y e n i s i n i
yapsın lütfen.»
«Ne?»
«Bana Anjin San'ın g e m i y a p a b i l e c e ğ i n i s ö y l e m i ş t i n , n e h ?
Ona marangoz ve demircileri verirsem bunu yapabilir neh?»
« O h , e v e t . N e k a d a r akıllısınız! K e n d i s i g e m i y a p m a s ı n ı iyi
bildiğini söylemişti.»
«Eminsin değil mi, Mariko San?»
«Evet efendim.»
«İyi.»
« O h a l d e siz d ö r t b i n s a m u r a y a r a ğ m e n H ı r i s t i y a n r a h i p ­
lerin gemiyi batırtacaklarından eminsiniz.»
«Evet. H ı r i s t i y a n l a r s e f e r e h a z ı r gemiyi batıracaklardır.
Anjin San'ı da s a ğ bırakmayı i s t e m e y e c e k l e r d i r . O n l a r için b ü ­
yük bir tehlike. G e m i n i n b a t a c a ğ ı belli. O n u n için Hıristiyanla­
rın a r z u l a r ı n a u y m a n ı n s a k ı n c a s ı y o k . F a k a t b u n u s a d e c e s e ­
ninle ben bileceğiz. Hem onun tek u m u d u da yeni bir gemi ya­
pabilmektir. Bu konuda ona sadece ben yardım edebilirim, O-
s a k a işini hallet. O n u n yeni bir g e m i y a p a c a ğ ı n a söz v e r i y o ­
rum.»
Toranaga, o şafak vakti ahırda yaralı s a m u r a y ve Omi'yi
 — 515 —

sözde dinlerken bunları düşünüyor ve bütün benliğiyle Mariko

için ü z ü l ü y o r d u . Hayat ç o k acı, diye d ü ş ü n d ü .
Samuray sözlerini bitirince ce mırıldandı. «Bana bunları
çınlattığın i ç i n t e ş e k k ü r e d e r i m , K o s a m i . İyi y a p t ı n . L ü t f e n i k i ­
niz d e b e n i m l e g e l i n . »
T o r o p a g a kısrağına atladı. Peşinde muhafızları, Omi ve Ko-
sami'yle ilerledi.
Düzlükteki k a m p a varınca d u r d u . Buntaro, Yabu, Hiro Mat-
su ve Sudara'nın yanında d u r u y o r d u . Hepsi lordlarını selamla­
dılar, T o r a n a g a n e ş e l i b i r t a v ı r l a , « G ü n a y d ı n , » d i y e r e k O m i ' y i
de k o n u ş m a l a r a katılması için yanına ç a ğ ı r d ı - v e d i ğ e r l e r i n i u-
zaklaştırdı.
«Söyle Hiro M a t s u S a n , e ğ i t i m nasıl g i d i y o r ? »
H e r z a m a n k i g i b i e l i n d e kılıcı o l a n y a ş l ı a d a m kaşlarını
çattı. «Bunun şerefsiz ve g e r e k s i z bir iş o l d u ğ u n u d ü ş ü n ü y o ­
rum. Böyle hainliğe gerek kalmadan İshido'yu mahvedebiliriz.»
Y a b u , « A f f e d e r s i n i z , H i r o M a t s u San,» d i y e a t ı l d ı . « B u t ü ­
fekler ve strateji olmazsa kaybederiz, Modern savaşı ancak
b ö y l e k a z a n m a o l a n a ğ ı m ı z var.» A t ı n d a n i n m e m i ş o l a n T o r a n a -
ga'ya baktı. «Gece J i k k y u ' n u n ö l d ü ğ ü n ü haber aldım.»
T o r a n a g a ş a ş ı r m ı ş g i b i bir t a v ı r t a k ı n d ı . A s l ı n d a b u h a b e r i
M i s h i m a ' d a n ayrılmadan almıştı. «Emin misin?»
«Evet, e f e n d i m . K e n d i s i b i r s ü r e d i r h a s t a y m ı ş . Habercim
o n u n iki g ü n ö n c e ö l d ü ğ ü n ü s ö y l e d i . V â r i s i d e o ğ l u H i k o j u . »
B u n t a r o aşağı gören bir tavırla söylendi. «O köpek yavru­
su mu?»
«Evet, o n u n s a d e c e bir k ö p e k y a v r u s u o l d u ğ u n u ben d e
kabul "ediyorum.» Yabu her z a m a n k i n d e n daha g ü ç l ü d u r u y o r ­
d u . « E f e n d i m , b ö y l e c e g ü n e y yolu da a ç ı l m a d ı mı? N e d e n he­
men Tokaido yolundan saldırmıyoruz? O ihtiyar şeytan öldü­
ğ ü n e g ö r e Izu g ü v e n d e . S u r u g a v e T o t o m i d e g ü ç s ü z kaldı.»
T o r o n a g a d ü ş ü n c e l i bir tavırla atından indi. Hiro M a t s u ' y a
hafif bir sesle, «Ne dersin?» diye s o r d u .
Yaşlı g e n e r a l h e m e n c e v a p v e r d i , « U t s u n o y a g e ç i d i n e k a ­
dar elan yolu ele g e ç i r i r s e k h e m e n T e n y r u ' y a ineriz. B ö y l e c e
İshido'nun karnını yararız. Zataki dağlarda k a l ı r v e biz d a h a
b ü y ü k g ü ç l e O s a k a ' y a s a l d ı r ı r ı z . Bizi y e n e m e z l e r . »
 — 516 —

Sudara mırıldandı, «ishido'nun ordularının başında Veliaht

o l d u ğ u s ü r e c e yenilebiliriz.»
H i r o M a t s u , «Ben bu kanıda değilim,» dedi.
Yabu da ekledi, «Ben de öyle. Özür dilerim.»
Buntaro, «Veliahtın bayrağına karşı geldiğimiz zaman ne
olacak, efendim?» diye sordu.
K i m s e bu s o r u y u böyle açık açık s o r m a m ı ş t ı . «Böyle bir şey
olursa ben kaybederim. Seppuku yaparım, Taiko'nun vasiyet­
namesini ve Veliahtın başa geçeceğini kabul edenler hemen gi­
dip Yaemon'dan af dilerler. Af dilemeyenlerin de şerefi kalmaz.
Neh?»
H e p s i b a ş l a r ı n ı s a l l a d ı l a r . T o r a n a g a e l i n d e k i işi b i t i r m e k
için Yabu'ya dönerek tatlı bir sesle k o n u ş m a y a başladı. « A m a
henüz savaş alanında değiliz. O n u n için planladığımız gibi de­
v a m edeceğiz. Evet, Yabu S a m a , artık g ü n e y yolu da açıldı.
Jikkyu neden ölmüş?»
«Hastalıktan.»
«Beş yüz k o k u ' l u k bir hastalıktan mı?»
Yabu güldü, ama içinden ateş saçıyordu. Toranaga onun
casus ö r g ü t ü n e de sızmıştı demek. «Öyle s a n ı y o r u m , e f e n d i m .
B u n u size k a r d e ş i m mi söyledi?» T o r a n a g a başını sallayarak
olayı diğerlerine de anlatmasını istedi. Yabu bu şeytani planı
b e ğ e n d i ğ i için m e m n u n l u k l a a n l a t m a y a başladı. Kardeşi Mizu-
n o ' n u n , A n j i n S a n ' d a n ç a l ı n a n p a r a y l a nasıl J i k k y u ' n u n evine
giren bir aşçıyı kandırdığını anlattı. M u t l u mutlu g ü l d ü . «Ucuz,
n e h ? Beş yüz k c k u ' y a karşılık g ü n e y yolu.»
Hiro M a t s u , Toranaga'ya b a k a r a k sert bir sesle k o n u ş t u .
« L ü t f e n a f f e d i n , a m a b e n c e bu i ğ r e n ç bir hikâye.»
T o r a n a g a , g ü l ü m s e d i . «Hainlik de bir savaş silahıdır, neh?»
«Ama bir s a m u r a y a yakışmaz.»
Yabu hiddetlendi. «Özür dilerim Lord Hiro Matsu. Haka­
ret etmediğinizi umarım.»
Toranaga sakindi. «Hakaret etmedi. Öyle değil mi Hiro
M a t s u San?»
Y a ş l ı g e n e r a l , «Hayır, e f e n d i m , » d i y e c e v a p v e r d i . « L ü t f e n
beni bağışlayın.»
T o r a n a g a , « Z e h i r l e m e k , hainlik, ihanet, s u i k a s t d a i m a sa-
 517 —

yaş s i l a h l a n o l m u ş t u r , eski dest,» diye d e v a m e t t i . «Jikkyu bir

b u d a l a v e d ü ş m a n d ı . G ü n e y y o l u İçin beş yüz k o k u bir ş e y s a ­
y ı l m a z . Y a b u S a m a b a n a iyi h i z m e t e t t i . Burada da, Osaka'da
d a . Weh, Y a b u S a n ? »
«Size d a i m a s a d a k a t l e h i z m e t e ç a l ı ş ı y o r u m , e f e n d i m . »
T o r a n a g a , « ö y l e y s e Hinja saldırısından ö n c e neden K o m u ­
tan S u m i y o r i ' y i ö l d ü r d ü ğ ü n ü açıkla,» diye e m r e t t i ,
Y a b u ' n u n y ü z ü d e ğ i ş m e d i . Y o s h i m o t o kılıcını t a k m ı ş t ı v e
eli h e r z a m a n k i g i b i k a b z a s ı n d a y d ı . « B u n u k i m s ö y l ü y o r ? B e ­
ni suçlayan kim, efendim?»
T o r a n a g a kırk m e t r e kadar ö t e k i bir g r u p k a h v e r e n g i n s a -
murayı işaret e t t i . «O a d a m ! Lütfen b u r a y a gel, K o s a m i San!»
Genç samuray attan inip topallaya topallaya yaklaştı ve selam
verdi.
Yabu k ö t ü kötü o n u süzdü. «Sen kimsin?»
«Lady Kiritsubo'nun muhafızlarına bağlı o n u n c u m a n g a d a n
Sokura Kosami'yim, efendim. Ninja'lar saldırdığı g e c e beni dai­
renizin ö n ü n d e nöbet beklemekle görevlendirmiştiniz.»
«Seni t a n ı m ı y o r u m . S a m i y o r i ' y i ö l d ü r d ü ğ ü m ü h a n g i c e s a ­
retle söylüyorsun?»
Genç geriler gibi oldu, ama Toranaga devam etmesini söy­
ledi.
K o ş a m i telaşla k o n u ş m a y a başladı. «Ninjo'larm saldırısın­
dan h e m e n önceydi, efendim. Kapıyı a ç a r a k Sumiyori San'a ba­
ğırdım. Fakat kendisi kımıldamadı. Oysa u y k u s u ç o k hafifti.»
Yabu, «Odaya girdin mi?» diye diretti. «Kendisini sarstın
mı?»
«Hayır, e f e n d i m , N i n j a o s ı r a d a s a l d ı r d ı . B i z h e m e n g e r i ç e ­
kildik ve fırsat bulunca da karşı saldırıya geçtik.»
Yabu, T o r a n a g a ' y a b a k t ı . «Sumiyori S a n iki g ü n g ö r e v d e
kalmıştı. Onun için bitkindi. Hepimiz bitkindik. Bu neyi kanıt­
lar?»
T o r a n a g a hâlâ nazikti. «Bir şeyi kanıtlamaz. F a k a t d a h a
sonra o n u n odasına gittin değil mi, Kosomi San?»
«Evet e f e n d i m , S u m i y o r i San son g ö r d ü ğ ü m gibi şiltenin üs­
t ü n d e yatıyordu. O d a d a hiçbir karışıklık olmamış ve kendisi
bıçaklanmıştı, efendim. O sırada bunu Ninja'nın yaptığını san-
 d ı m v e O m i S a n b e n i s o r g u y a ç e k e n e k a d a r d a b a ş k a bîr ş e y
düşünmedim.»
«Ah!» Y a b u g ö z l e r i n i y e ğ e n i n e d i k t i . G ö z l e r i y i e o n u ö l d ü r e ­
cekti neredeyse. «Demek onu sorguya çektin?»
O m i , «Evet, e f e n d i m , » d e d i . « L o r d T o r a n a g a b ü t ü n t a n ı k l a ­
rın s ö z l e r i n i t e k r a r i n c e l e m e m i i s t e d i . T a n ı ğ ı n s ö z l e r i n d e b i r t e k
acayiplik olduğunu anlayarak hemen efendime haber verdim.»
«Bir tek a c a y i p l i k m i ? Yani b a ş k a s ı da mı v a r ? »
«Lord Toranaga'nın emrine uyarak sağ kalan hizmetkârla­
rı da sorguya çektim, efendim. Cok üzgünüm, ama sağ kalan
iki u ş a k d a s i z i n k e n d i d a i r e l e r i n d e n bir s a m u r a y l a g e ç t i ğ i n i z i
.ve kısa s ü r e s o n r a ' N i n j a ! ' d i y e b a ğ ı r a r a k y a l n ı z d ö n d ü ğ ü n ü z ü
.söylediler. Sonra onlar... Ninic'lar h e m e n saldırıp zavallı a d a m ı
bir mızrakla ö l d ü r d ü l e r . O a r a d a beni de temizleyeceklerdi.
Ben geri çekilerek tehlikeyi haber verdim.»
Yabu, T o r a n a g a ' y a d ö n e r k e n s a l d ı r a c a k bir d u r u m a g e l m e ­
ye d i k k a t etti, «Bunu size anlattım z a t e n , e f e n d i m . Uşakların
b e n i m l e ne ilgisi var?»
T o r a n a g a , « D e v a m e t , O m i San,» d i y e m ı r ı l d a n d ı .
« Ö z ü r d i l e r i m , Y a b u S a m a , f o k a t iki u ş a k d a s i z i n z i n d a n ı n
g i z l i b i r k a p ı s ı n ı n s ü r g ü l e r i n i a ç t ı ğ ı n ı z ı g ö r m ü ş l e r . S o n r a İMinja'-
ya 'Ben Kosigi Yabu'yum,' dediğinizi de d u y m u ş l a r . İşte o a r a ­
da ikisi de saklanabilmişler.»
Y a b u ' n ı n eli h a f i f ç e k ı m ı l d a r k e n , S u d a r a k o r u m a k i ç i n L o r d
T o r a n a g a ' n ı n ö n ü n e a t l a d ı . A y n ı a n d a H i r o M a t s u ' n u n kılıcı d a
Yabu'nun b o y n u n a d o ğ r u indi.
Toranaga, «Dur!» diye emir verdi.
K o n t r o l ü e ş s i z o l a n H i r o M a t s u ' n u n kılıcı h a v a d a k a l d ı . Ya­
bu y e r i n d e n kımıldamamıştı. «Ben f e o d a l lorduna s a l d ı r a c a k
pis bir r e n i n m i y i m ? Ben Izu, S u r a g a ve T o t o m i L o r d u K a s i g i
Y a b u . N e h ? » T o r o n a g a ' y a b a k t ı . «Beni neyle suçluyorsunuz,
e f e n d i m ? Ninja'ya yardımla mı? S a ç m a ! Uşakların yalaniarının-
b e n i m l e ne ilgisi v a r ? Bu a d a m da kanıtlanamayan bir şey
söylüyor. Ona karşı k e n d i m i s a v u n m a m a da o l a n a k yok!»
T o r a n a g a , « D e l i l yok,» d e d i . «Delil y o k , Y a b u S a m a . A m a
bunları yaptığından e m i n i m . B ü t ü n toprakların elinden alındı.
L ü t f e n ö ğ l e d e n ö n c e k a r n ı n ı yar.»
 — 519 —

Bu karar kesindi. Yabu'nun ö m r ü b o y u n c a hazırladığı eş­

siz a n g e l m i ş t i . B ü t ü n b u n l a r k a r m a , d i y e d ü ş ü n ü y o r d u . Ya­
p a b i l e c e ğ i m bir şey de yok. Ya k a f a m ı alırlar, ya ş e r e f i m l e ö l ü ­
rüm. B ü t ü n uşaklar plan gereğince öldürülecekti. İkisinin y a ş a ­
ması da benim k a r m c ' m . Vekarlı elmalısın. Doğru dürüst d ü ­
şün.
Yabu klanının reisi o l a r a k k o n u ş t u . « E f e n d i m , beni.ele ver­
d i ğ i i ç i n y e ğ e n i m K a s i g i Orni S a n ' ı s u ç l a m ı y o r u m . K e n d i s i n i r e s ­
mi olarak vârisim tayin ediyorum.»
T o r a n a g a da herkes kadar şaşırmıştı. «Pekâlâ. Akıllıca dav­
randığını kabul e d i y o r u m . Yabu San, b u n d a n böyle bütün emir­
lerin b e n i m o n a y ı m a bağlıdır. B u n t a r o San s e p p u k u d a resmi ta­
nık o l a c a k . Y a b u S a n , i k i n c i o l a r a k kimi istiyorsun?»
« K a s i g i O m i San'ı.»
«Toranaga Omi'ye baktı. Genç adam eğilip selam verirken
r e n g i pek s o l u k t u . «Bu benîm için bir o n u r olacak.»
«iyi. Her şey ayarlandı.» T o r a n a g a atına atlayıp h e r k e s i n
selamına r a h a t bir tavırla karşılık verip o r a d a n uzaklaştı.
B u n t a r o , « B u işi n e r e d e y a p m a k i s t i y o r s u n u z , Y a b u S a m a ? »
diye sordu.
« B u r a d a , s a h i l d e . . . veya bir t e z e k yığınının ü s t ü n d e . B e n i m
i ç i n h e p s i b i r . T ö r e n kılığına d a i h t i y a c ı m y o k . Yalnız O m i S a n ,
iki d e f a k e s e n e k a d a r kılıcını s a l l a m a . »
«Evet, efendim.»
H i r o M a t s u , «İzninizle Y a b u San,» diye mrrıldandı. Ben de
tanık olmak istiyorum.»
«Yaşlı y ü r e ğ i n b u işe d a y a n a b i l e c e k m i ? »
General hiddetlenerek oğluna baktı. «Lütfen kendisi hazır,
olunca beni çağırt.»
Y a b u b i r a n d ü ş ü n d ü k t e n s o n r a kınlı Y o s h i m i t o kılıcını k u ­
ş a ğ ı n d a n çıkardı. « B u n t a r o S a n , bana bir iyilik eder misiniz?
B u n u l ü t f e n k e n d i s i n e v e r i r m i s i n i z ? Y a d a d a h a iyisi k e n d i s i n i
ç a ğ ı r ı n d a kılıcı b e n v e r e y i m . L ü t f e n o n u n l a k o n u ş a b i l m e m i ç i n
o k o k m u ş rahibi çağırtın.»
«Tabii. Başka neler istiyorsunuz?»
«Vasiyetnamemle ölüm şiirimi y a z m a m için kâğıt, mürek­
k e p v e b i r f ı r ç a . İki d e h a s ı r ö r t ü . Pis b i r k ö y l ü g i b i ' t o p r a ğ a
 — 520

diz ç ö k ü p canımı y a k m a m a g e r e k y o k değil mi?»

B u n t a r o uzaklaşınca, Yabu b a ğ d a ş kurup yere o t u r a r a k bir
o t l a d i ş l e r i n i k a r ı ş t ı r m a y a b a ş l a d ı , O m i o n u n kılıçla e r i ş e m e y e ­
ceği bir yere çömelmiş bekliyordu.
Y a b u , «Ahh,» d e d i . « B a ş a r ı y a " n e k a d a r y a k l a ş m ı ş t ı m . » H i d ­
detle ayaklarını uzatarak tepindi. «Ama K c r m a , K c r m a neh?»
Sonra güldü, «Fakat Omi San, mutlu ölüyorum, Jikkyu öldü ve
Son Nehri geçerken kendisini orada dişlerini gıcırdatarak bek­
ler g ö r ü p g ö z ü n e t ü k ü r e c e ğ i m . O tezek yığını i h t i y a r b u d a l a
Hiro M a t s u ! ! Yaşından söz e d i n c e ne hal aldığını g ö r d ü n m ü ?
S a m u r a y mı? Ben o n d a n ç o k daha s a m u r a y ı m ! O n a g ö s t e r e c e ­
ğ i m . İ ş a r e t v e r e n e k a d a r kılıcı i n d i r m e . »
«Evet, e f e n d i m , b u n u a n ı m s a y a c a ğ ı m . »
«Aileyi sen k u r t a r a c a k s ı n . Sen uyuz, yaşlı bir f a r e k a d a r
sinsisin. Izu'yu ve d a h a fazlasını alacaksın. Ö n e m l i olanı da
bu artık. Bu t o p r a k l a r ı oğulların için elinde t u t a c a k s ı n . T ü f e k ­
lerden de sen anlıyorsun zaten.» Yabu'nun gözleri O m i ' n i n t u t t u ­
ğ u kılıca i l i ş t i . « S a n a s a l d ı r a c a ğ ı m ı m ı s a n ı y o r s u n ? »
«Affedersiniz efendim. Bunu asla düşünmedim.»
B i r d e n kılıçlarını y e r e b ı r a k t ı . «İşte artık s a v u n m a s ı z ı m .
Dinle, son emirlerimi söyleyeceğim. O ğ l u m u evine alacaksın ve
o n d a n y a r a r l a n a c a k s ı n . S o n r a k a r ı m v e r e s m i m e t r e s l e r i m e iyi
k o c a l a r bul. Bana iyi h i z m e t ettikleri için onlara ç o k t e ş e k k ü r
et. Baban Mizuno da hemen s e p p u k u yapacak.»
«Bunun yerine başını t r a ş edip rahip o l m a s ı n a izin verir
misiniz acaba?»
«Hayır. O n a a s l a g ü v e n e m e z s i n , S ı r l a r ı m ı T o r a n a g a ' y a a n ­
l a t m ı ş ! S o n r a s a n a h e p e n g e l o l a c a k t ı r . A n n e n e g e l i n c e , . , » Pis
p i s g ü l d ü . « B a ş ı n ı t r a ş e d i p İzu d ı ş ı n d a b i r m a n a s t ı r d a r a h i b e
olacak. Böylece d u r m a d a n inleyip senin Kasigi'ierin işleriyle
ilgilenmene de engel olamayacaktır.»
«Bunlar yapılacak, efendim.»
«İyi. K o ş a m i v e o y a l a n c ı u ş a k l a r ı n b a n a i f t i r a a t t ı k l a r ı n ı
b i l i y o r s u n . O n l a r d a n i n t i k a m ı m ı a l a c a k s ı n . A c e l e e t m e . Yalnız
s e n ö l m e d e n ö n c e b u işi hallet.»
«Emrinize itaat edeceğim.»
« U n u t t u ğ u m bir şey var mı?»
 O m i e t r a f t a n d u y u i r n a m a i a n n a d i k k a t e d e r e k k o n u ş t u , «Ya
veliaht ne o l a c a k ? Savaşta ' karşımıza çıkarsa yenileceğiz,
neh? T ü f e k alayının başına geç. Kurşunları sıkarak bir yol aç
ve Toranaga ne derse desin onu öldür. Yaemon senin baş hede­
findir.»
«Ben de bu sonuca varmıştım. Teşekkür ederim.»
«İyi, a m a b u k a d a r b e k l e y e c e k y e r d e v e l i a h t ı n b a ş ı n a b e -
firii b i r p a r a k o y . N l n j c v e y a B u d a ö r g ü t ü y l e a n l a ş . »
Sesi titreyen O m i s o r d u . «Onları hasıl bulabilirim?»
« G y c k c . . . M a m a Sem, o n l a r l a n a s ı l i l i ş k i k u r a c a ğ ı n ı s a n a
söyler.»
«O mu?»
«Evet, f a k a t o k a d ı n a d i k k a t e t . G y o k o ' y a d o k u n m a ve
k e n d i s i n i d a i m a k o r u . O ç o k f a z l a sır b i l i r . »
«Parayı n e r e d e n b u l a c a ğ ı m ? »
«O senin sorunun.»
«Emrinize uyacağım.»
« 3 u a r a d a A n j i n S a n ' l a ç o k iyi d o s t o l m a y a ç a l ı ş . B i r g ü n
o n u n getireceği filoyu elde etmeye çabala. Toranaga, Anjin
San'ın gerçek değerini anlayamıyor. Denizlere açılmamız gerek.
Gemilerde Kasigi'ler olmalı. Kasigi'ler denize de sahip olmalı.
Bunu emrediyorum.»
O m i , «Oh, evet,» diye mırıldandı. «Bana g ü v e n i n . Bu o l a ­
cak.»
«İyi. S o n s ö z ü m d e ş u ; T o r a n a g a ' y a a s l a g ü v e n m e . »
Omi bütün benliğiyle cevap verdi. «İnanmayacağım efen­
dim. Zaten inanmamıştım ve asla inanmayacağım.»
Yabu derin bir s o l u k aldı. «Artık beni yalnız bırak. Ö l ü m
şiirimi d ü ş ü n m e m gerek.»
O m i gitti. İyice uzaklaşınca eğilip selam verdi. Sonra kendi
muhafızlarının yanına oturdu.

T o r a n a g a peşinde samuraylarıyla sahil yolunda ilerliyordu.

Birden aklına yeni bir şey g e l m i ş gibi seslendi. «Sudara! B u n d a n
sonraki handa dur. Kahvaltı etmek istiyorum.»
Yemek tam Toranaga'nın istediği gibi pişirilmişti. Torana-
 — 522 —

ga ön verandada bağdaş kurup bu basit köylü yemeğini b ü y ü k

bir iştahla yedi. Sonra oğlunu yanına istetti. «Lütfen sekrete­
r i m i ç a ğ ı r v e s e n d e gel.»
Sudara bu e m r e u y a r a k eski s a m u r a y ve rahip Kavvanabi'-
yle d ö n d ü . Sekreter h e m kâğıt, m ü r e k k e p ve fırçasını alıp otur­
d u . «Evet efendim?»
«Şunu yaz. Ben Ycshi T o r a n a g a neh M i n c w a r a o ğ l u m Yos-
hi Sudara n o h M i n o w a r a ' y ı yine varisliğime geçiriyor, bütün
haklarını, gelir ve topraklarını iade ediyorum.»
S u d a r a e ğ i l i p s e l a m v e r e r e k t e ş e k k ü r e t t i . Bir y a n d a n d a
kendi kendine, «Neden?» diyordu.
«Şimdi bütün buyruk, yasa ve vasiyetlerime uyacağına da
y e m i n et.»
Sudara denileni de yaptı. T o r a n a g a sessiz sedasız bekleyip
s e k r e t e r i n yazdığı yazıya imzasını attı, sonra m ü h ü r ü n ü bastı.
Sekreter çıkınca T o r a n a g a , Sudara'nın ifadesiz ince yüzü­
ne baktı. Birden bu kararını açıklayınca, Sudara'nın duyguları
y ü z ü n d e n de, ellerinden de belli olmamıştı. Ne sevinmiş, ne
minnet, ne gurur duymuş, ne de şaşırmıştı. Bu da Toranaga'yı
hüzünlendirmişti. Sonra, neden üzülüyorum, diye düşündü. Se­
nin gülen, hata y a p a n , bağıran, hiddetlenen, sevinen ve ç o k
kadını olan b a ş k a oğulların var. O n l a r n o r m a l oğulların. M i n o -
v v a r a ' l a r ı e l i n d e t u t a c a k . Kvvantc v e g ü c ü n ü d i ğ e r M i n o v v a r a ' -
lara g e ç i r e c e k . B e n i m gibi her şeyi hesaplayıp s o ğ u k k a n l ı dav­
ranacak...
S u d a r a , «Bir ş e y m i v a r e f e n d i m ? » d i y e s o r d u .
«Sen k e z s e n i n n e z a m a n g ü l d ü ğ ü n ü d ü ş ü n ü y o r d u m . »
«Gülmemi mi istiyorsunuz efendim?»
T o r a n a g a , «Hayır,» d e r g i b i b a ş ı n ı s a l l a d ı . D ü ş ü n d ü ğ ü i ş
i ç i n S u d a r a ' y ı ç o k iyi e ğ i t m i ş o l d u ğ u n u a n l ı y o r d u . « S a v a ş t a s a l ­
dırıyı k i m y ö n e t m e l i d e r s i n ? »
«Lord Hiro M a t s u d e r d i m . . . Fakat Yabu San haklıydı. A-
teşli silahlar dünyayı değiştirdi. Demir Yumruk bu yeni silah­
lardan anlamıyor.»
«Feki o halde kim?»
« K a s i g i Omi.»
«Neden?»
 — 523 —

«Omi San silahları biliyor. Ayrıca kendisi m o d e r n , cesur,

zeki ve ç o k sabırlı. Üstelik ç o k da tehlikeli. A m c a s ı n d a n ç o k
tehlikeli. Savaşı kazanırsanız ve kendisi sağ kalırsa onu S o n ­
suzluğa g ö n d e r e c e k bir b a h a n e bulmanızı salık veririm.»
« K a z a n ı r s a m mı?»
« O Kızıl G c k y ü z ü ' n ü n d a i m a s o n p l a n o l d u ğ u n u s ö y l e d i n i z ,
efendim. Tokaido da geri püskürtülürsek Zataki hemen dağlar­
dan inip bize saldıracaktır. O z a m a n t ü f e k l e r i n bize yararı o l ­
m a z . B u s o n p l a n . Siz d e s o n p l a n l a r ı a s l a s e v m e z s i n i z . »
«Peki, ya Anjin San k o n u s u n d a ne d ü ş ü n ü y o r s u n ? »
«Omi San ve Naga San'la aynı kanıdayım. Ona engel o l m a k
g e r e k . Diğer a d a m l a r önemsiz. Anjin San ç o k akıllı, ç o k cesur.
F a k a t c bir o y u n c a k . K e n d i s i s i z i t ı p k ı ş a h i n i n i z T e t s u - k o g i b i
eğlendiriyor ve onun için de değerli. A m a yine de bir oyuncak.»
Toranaga, «Fikirlerinden dolayı teşekkür ederim,» dedi.
«Saldırıya g e ç e r g e ç m e z sen Yedo'ya g i d i p e m i r l e r i m i bekleye­
ceksin.»
«Evet, e f e n d i m . »
« O h a l d e h e m e n M i s h i m a ' y a h a r e k e t et.»
Toranaga oğlu gidince bileğinde duran şahinin dikkatle
yola baktığını görerek d ö n d ü .

«Oh, Fujiko San, nasılsın bakalım?»

« T e ş e k k ü r e d e r i m , e f e n d i m . Ç o k iyiyim.» Kadın t e k r a r e ğ i ­
lip s e l a m verdi. «Anjin San'ın nasıl o l d u ğ u n u sorabilir m i y i m ?
Osaka yolculuğu çok kötü g e ç m i ş galiba.»
« A n j i n S a n ç o k iyi ş i m d i . »
«Oh, e f e n d i m , bana b u n d a n d a h a güzel bir h a b e r v e r e m e z ­
diniz.»
«İyi.» A d a m d ö n e r e k d i ğ e r t a h t ı r e v a n d a n i n e n K i k u ' y u s e ­
lamladı. Genç kadın hemen gelio selam v e r e r e k onu ne kadar
ö z l e d i ğ i n i a n l a t t ı . T o r a n a g a ' n ı n bir yığın d e r d i v a r d ı . F a k a t yine
de kadının şaşılacak güzelliği karşısında birden heyecanlandı
ve o an için her şeyi u n u t t u . S o n r a gözleri s o n t a h t ı r e v a n a git­
t i . K u r u b i r s e s l e k o n u ş t u . «Ah, G y c k o S a n , e p e y d i r g ö r ü ş e m e ­
dik.»
 « T e ş e k k ü r e d e r i m , e f e n d i m . Sizi t e k r a r g ö r m e ş e r e f i n e e r i ş ­
tiğim için yeniden d o ğ m u ş gibi oldum.»
T o r a n a g a , Kîku'ya bakıp mutluluk duyarak gülümsedi.
«Dinleyin, hepinizin b u r a d a kalması için her şeyi hazırlattım.
F u j i k o S a n , ş i m d i l ü t f e n b e n i m l e gel.»
T o r a n a g a g e n ç kadını bir k e n a r a g ö t ü r ü p ç a y i k r a m e t ­
t i , s o n r a k o n u y a g i r d i . «Yarım yıl ü z e r i n e a n l a ş m ı ş t ı k . Ö z ü r
dilerim, fakat bu kararından vazgeçip geçmeyeceğini öğrenme­
yi istiyorum.»
Fujiko'nun neşesi o anda kaçtı. Beni affedin efendim. Ben
o anlaşmayı Buda'mn ve ölen kocamla o ğ l u m u n ruhlarının ö-
nünde kabul ettim.»
«Anjin S a n ' d a n m e m n u n değil misin?»
«Onun resmi metresiyim. Kendisinin benden m e m n u n kal­
ması gerek.»
«Anjin San'ın seninle evlenmesi gerektiğini d ü ş ü n ü y o r d u m ,
Fujiko San. O z a m a n r e s m i m e t r e s olmazsın.»
«Bir s a m u r a y i k i l o r d a v e y a b i r k a d ı n i k i k o c a y a h i z m e t
e d e m e z e f e n d i m , B e n i m g ö r e v i m ö l e n k o c a m a karşıdır. B e n i
a f f e d i n . D e ğ i ş m e m e olanak yok.»
«Sabırla her şey hallolur. Kısa s ü r e s o n r a A n j i n San b i z i m
u s u l l e r i m i z e i y i c e a l ı ş a c a k ve...»
«Ah, e f e n d i m l ü t f e n b e n i yanlış a n l a m a y ı n . A n j i n San t a ­
nıdığım en o l a ğ a n ü s t ü ve en şefkatli erkek. Bana da b ü y ü k o n u r
verdi... Fakat beni bağışlayın. Görevim sadece k o c a m a karşı­
dır. B ö y l e o l m a s ı g e r e k i r , n e h ? O n a k a r ş ı o l a n g ö r e v i m i y a p ­
m a z s a m b u s h i c o n e işe y a r a r ? »
Toranaga, «Pekâlâ, Fujiko San,»'dîye mırıldandı. «Sana
s o r d u ğ u m için beni affet, f a k a t bu gerekliydi.» A d a m ne kızmış,
ne m e m n u n kalmıştı. Fujiko'ya söz verdiği z a m a n o n u n c a y m a ­
yacağını anlamıştı zaten. Resmî bir tavırla eğildi. «Şerefin ve
k o c a n a karşı olan görev d u y g u n d a n dolayı seni tebrik e d e :
r i m , Usagi Fujiko.» B ö y l e c e d ü n y a d a n silinen adı s ö y l e m i ş t i .
F u j i k o b ü y ü k m u t l u l u k d u y a r a k a ğ l a m a y a b a ş l a d ı . «Ah t e ­
şekkür ederim efendim.»
« D i n l e F u j i k o , o l a y d a n y i r m i g ü n ö n c e y o l a ç ı k a c a k s ı n . Ye-
do'ya doğru gideceksin. Bana ne olursa olsun bunu yapacaksın.
 — 525 —

Yolculuk sırasında ö l m e l i s i n v e b u bir kaza sanılmalı. N e h ? B u

i k i m i z i n a r a s ı n d a sır o l a r a k k a l a c a k . O g ü n e d e k A n j i n S a n ' ı n
evini yine sen idare edeceksin,»
«Oh, evet efendim.»
«Lütfen şimdi Gyoko'ya buraya gelmesini söyle. Seninle
g i t m e d e n ö n c e t e k r a r k o n u ş a c a ğ ı m . B a ş k a b i r s o r u n var.»
Fujiko eğilerek selâm verdi. «Evet e f e n d i m . Beni bu ha­
y a t t a n kurtardığınız için size müteşekkirim.»
T o r a ğ a , kadınlar ne t u h a f yaratıklar, diye d ü ş ü n d ü . «Bu­
kalemun gibi değişiveriyorlar. Bir an çirkin, sonra hoş, hatta
güzel oluyorlar.»
İ ç e r i y e g i r e n M a m a S a n ' a b a k t ı . «Gel G y o k o S a n . 3 a n a n e
haberler getirdin bakalım?»
G y o k o ' n u n makyajlı yüzü sakindi, a m a aslında çok k o r k u ­
yordu. Bu karşılaşma bir rastlantı değildi ve Toranaga da her
zamankinden daha tehlikeliydi.
«Şey s a d e c e İ s h i d o ' n u n O s a k a ş a t o s u n d a n a y r ı l d ı ğ ı n ı d u y ­
duk, e f e n d i m . N a i p l e r sizin yasaları çiğnediğinizi ve s u ç l u o l ­
d u ğ u n u z u ilan e t m i ş l e r . Ne k a d a r k ü s t a h l a r , efendim.»
«Ishlaö b a n a ne t a r a f t a n saldırmayı d ü ş ü n ü y o r dersin?»
Kadın çekine çekine cevap verdi. «Bilmiyorum, e f e n d i m .
F a k a t L o r d J i k k y u ö l d ü . O n u n i ç i n s i z e iki y ö n d e n s a l d ı r a c a k ­
lar sanırım. T c i k a d o y o l u n d a n v e L o r d Z a t a k i , L o r d İshido'yla
birleştiği için Shinano'dan,>r

Adamın gözleri düşünceliydi. «Senin bir o ğ l u n vardı d e ğ i l

mi?»
Gyoko, makyajının altında renginin solduğunu hissetti.
« E v e t e f e n d i m . K e n d i s i O d a v v a r a ' n m e n iyi t ü c c a r ı s a y ı l a b i l i r . »
«Ben de öyle d u y d u m . K e n d i s i n e bir iş vereceğim. Anjin
San bir gemi yapacak. Bunun bütün işçilerini ve malzemesini
b e n s a ğ l a y a c a ğ ı m . O n u n için h e s a p işine aklı başında birisinin
bakmasını istiyorum.»

G y o k o r a h a t bir nefes aldı ve neredeyse bayılacaktı. Ka­

dın A n j i n S a n ve Lady T c d a k o n u s u n d a k i yalanının anlaşıldığı­
nı ve Lord Toranaga'nın oğlunu öldüreceğini sanmıştı. «Qğ'u;~
geminin ç o k ucuz yapılmasını sağlayacaktır, e f e n d e
 « B e n u c u z d e ğ i l k u s u r s u z bir g e m i i s t i y o r u m . O ğ l u n A n j i n
San'ın e m r i n d e çalışacak ve kâhya görevi y a p a c a k . Eğer g e m i
Anjin San'ın istediği gibi olur ve t a m altı ay i ç i n d e b i t e r s e , o
z a m a n o ğ l u n u bir s a m u r a y yaparım.»
Kadın yerlere kadar eğildi. K o n u ş a c a k hali k a l m a m işti.
Sonra g ü ç l ü k l e , «Bu zavallı aptalı affedin efendim,» diyebildi.
«Teşekkür ederim. Teşekkür ederim.»
«Şimdi Kiku'ya gelelim. O n u n gibi yetenekli birinin kadın­
larla d o l u bir evde kalması d o ğ r u değil. Kendisi d a h a iyisine
layık.»
G y c k o yine telaşlandı. «Onun anlaşmasını s a t a c a k mısı­
nız?»
«Hayır. K e n d i s i pek az kadın b u l u n a n bir eve yerleşmeli.»
« F a k a t sizi z a m a n z a m a n , g ö r m e s i o n a y e t e r . D a h a iyi b i r
hayatı olabilir mi?»
T o r a n a g a kadının kendisine iltifatlar yağdırmasına ses çı­
k a r m a d ı . S o n u n d a , «Açık k o n u ş a c a ğ ı m , » d e d i . «Kendisinden
fazla h o ş l a n m a y a başladım. Bu y ü z d e n işimi ihmal e t m e m d o ğ ­
ru olmaz. Açıkçası kendisi benim için... fazla kusursuz... A m a
b u d a a r a m ı z d a b i r sır o l a r a k kalsın.»
G y c k o , b u s ö z l e r i y a l a n s a n a r a k asıl n e d e n i düşünmeye
k o y u l d u . «Evet e f e n d i m . O k i m s e K i k u ' n u n b e ğ e n e c e ğ i b i r i o -
lursa hiç o l m a z s a r a h a t ölürüm.»
T o r a n a g a m ı r ı l d a n d ı . «Altı a y s o n r a y e l k e n a ç a c a k g e m i y i
germesini dilerim.»
Gycko adamın neden kendisine böyle cömert davrandığını
d ü ş ü n ü y o r d u . Karşılığında ö d e n e c e k bedel ç o k yüksek olacaktı
kuşkusuz.
« F e o d a l I c r d u o l a n bancı i t a a t e d e c e ğ i i ç i n K i k u S d n ' ı a r -
m a ğ a n l a n d ı r a c a ğ ı m t a b i î . B u işi b a n a b ı r a k v e K i k u ' y a bir ş e y
söyleme.»
«Emredersiniz efendim.» Gyoko selam vererek çıktı.
Toranaga da yüzmeye gitti. Kuzeyde gökyüzü çok karan­
lıktı v e o r a d a y a ğ m u r y a ğ d ı ğ ı b e l l i y d i . Y o k o h a m a y ö n ü n d e n g e ­
len b i r g r u p atlıyı g ö r ü n c e d e n i z d e n ç ı k ı p h a n a d ö n d ü .
Omi atından atlayarak başın üstündeki örtüyü çıkardı.
«Lord Kasigi Yabu ö ğ i e d e n h e m e n ö n c e emrinize itaat etti, e f e n -
 — 527 —

cfiffi.» B a ş y e n i y ı k a n m ı ş , s a ç l a r t a r a n m ı ş t ı . K a f a y ı t e ş h i r i ç i n
kullanılan ve dibinde k ü ç ü k bir kaidesi olan bir kazığa takmış­
lardı.

T o r a n a g a ö m r ü n d e en az cn bin kez yaptığı g i b i bu d ü ş - -

inanını da inceledi. Her z a m a n o l d u ğ u gibi ö l d ü k t e n s o n r a yü­
z ü n ü n nasıl d u r a c a ğ ı n ı d ü ş ü n ü y o r d u . K e n d i s i n i ö l d ü r t e n i n s a n
bu yüzde dehşet, azap, hiddet veya korku görecek miydi?
Yoksa bunların hiçbiri o l m a y a c a k mıydı? Ya da vakar mı ola­
caktı? Yabu'nun yüzünden büyük bir gazap o k u n u y o r d u . Du­
d a k l a r ı g e r i l i p d i ş l e r i o r t a y a ç ı k m ı ş t ı . «İyi ö l d ü m ü ? »
«Şimdiye kadar g ö r d ü ğ ü m en kusursuz ölüm, efendim.
L o r d H i r o M a t s u d a a y n ı ş e y i s ö y l e d i . K a r n ı n ı İki d e f a y a r d ı ,
sonra boynunu kesti. Yardım istemedi ve ses de çıkarmadı.»
Omi ekledi, «Vasiyetnamesi de burada efendim.»
«Kafayı bir d a r b e d e mi aldın?»
«Evet e f e n d i m . A n j i n S a n ' d a n izin i s t e y e r e k L o r d Yabu'­
n u n kılıcını k u l l a n d ı m . »
« Y c s h c m i t o ' y u m u ? Y a b u ' y a v e r d i ğ i m kılıcı m ı ? B u n u A n ­
jin S a n ' a m ı h e d i y e e t t i ? »
«Evet, e f e n d i m . O n u n l a T s u k k u San aracılığıyla k o n u ş t u .
' A n j i n S a n , ' d e d i . ' B u kılıcı A n j i r o ' y a g e l m e n i z i k u t l a m a k ve o
k ü ç ü k b a r b a r ı n b a n a verdiği zevke t e ş e k k ü r e t m e k için s u n u ­
yorum.' Anjin San ö n c e bunu almayı istemedi, f a k a t Yabu rica
e t t i . ' B u g ü b r e y i y e n l e r d e n h i ç b i r i b ö y l e b i r kılıca l a y ı k d e ğ i l , '
dedi.»
T o r a n a g a o n u n kılıcı O m i ' y e b ı r a k a c a ğ ı n ı s a n d ı ğ ı i ç i n ş a ş ­
mıştı. «Sen arzuları nelerdi?»

O m i anlattı. B u n l a r v a s i y e t n a m e y e yazılıp B u n t a r o tara­

f ı n d a n c'a i m z a i a n m a s a y d ı , O m i k e n d i n d e n d e bir ş e y l e r e k l e y e ­
c e k t i tabiî. T o r a n a g a , « A m c a n ı n ö l ü r k e n gösterdiği cesareti
o n u r l a n d ı r m a k için son isteklerini k a b u l e d e c e ğ i m , » diye c e v a p
verdi. «Değiştirmeden hepsini yerine getireceğiz.» Genç adamı
sınıyordu.
«Evet e f e n d i m ! »
Toranaga çay getirttikten sonra epey düşündü ve Omi'ye,
«Pekâlâ, m a d e m kabul ediyorsun bu vasiyetnameyi onayladım.
 — 528 —

S a d ı k o l d u ğ u n için de seni t ü f e k alayının başına geçiriyorum.»

dedi.
Om! çok sevindi. «Teşekkür ederim efendim, ama ben bu
ş e r e f e layık değilim.»
«Kasigi klanının başı olarak kabul e d i y o r u m seni. B a ş k e n t i
M i s h i m a d a h i l izu e y a l e t i n i i d a r e n e v e r i y o r u m . Yılda o t u z bin
k o k u alacaksın.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m e f e n d i m . B e n b u o n u r a layık d e ğ i l i m . »
T o r a n a g a tatlı tatlı, «Layık o l m a y a bak,» diye karşılık ver­
d i . «Bu a r a d a g i z l i b i r h a b e r i m v a r . A n j i n S a n ' ı A n j i r o ' y d y o l l u ­
yorum. Kendisi orada gemi yapacak. Oradaki idareni Anjin
San'a bırakacaksın.»
«Evet, e f e n d i m . K e n d i s i n e o r a d a k i evimi d e verebilir m i ­
yim?»
«Evet, verebilirsin.» A s l ı n d a t o p r a k l a r ı n el d e ğ i ş t i r m e s i y -
i e i ç i n d e k i ev, t a r l a v e k ö y l ü l e r i n d e A n j i n S a n ' a g e ç e c e ğ i n i i k i ­
si de biliyordu. O sırada avludan Kiku'nun kahkahası yankı­
l a n d ı . İki a d a m d a h i z m e t ç ı s i y l e y e l p a z e a t m a o y u n u o y n a y a n
g e n ç kadına baktılar. Omi'nin aşkı gözlerinden o k u n u y o r d u .
S a k l a m a y a çalışmakla birlikte birden kadını g ö r ü n c e duyguları
ortaya çıkmıştı. Genç kadın onların baktığını g ö r e r e k e! sal­
ladı. T o r a n a g a da karşılık verdi ve Kiku yine oyuna d e v a m et­
t i . «Güzel, nen?»
Y ü z ü k ı z a r a n O m i m ı r ı l d a n d ı . «Evet.».
T o r a n a g a , Omi'nin kadına âşık o l d u ğ u n u bildiği için o n u n
anlaşmasını satın almıştı. Omi, Yabu'nun ortadan kalkmasına
y a r d ı m e d e c e k o l u r s a k a d ı n ı o n a v e r m e y i d ü ş ü n m ü ş t ü . O kısa
süre içinde Omi'den çok yararlanmıştı, Toranaga memnun
m e m n u n Omi'ye bakarak, evet seni ödüllendirmek gerek, diye
düşündü.
«Dinle O m i San. Savaş birkaç g ü n sonra başlayacak. Bana
s a d a k a t l e h i z m e t e t t i n . S a v a ş t a n s o n r a s e n i İzi L o r d u y a p a c a ­
ğ ı m . BCiirnyo o l a c a k s ı n v e s o y u n d a n g e l e c e k l e r d e I z u ' n u n s a h i ­
bi olacaklar.»
«Beni a f f e d i n e f e n d i m , a m a bu ş e re f e layık değilim.»
«Çok g e n ç s i n , a m a o l g u n bir insan gibi başarılısın. Tıpkı
-büyükbabana b e n z i y c r s u n . Kendisi de senin gibi akıllıydı, a m a
 529 —

hiç sabrı yoktu.» Yine Kîku'nun kahkahası yankılandı. Torana­

ga ona b a k a r a k karar vermeye çalıştı.
Omi, Toranaga'nın bu soruyu sormasını istediğini sezerek
mırıldandı. «Sabırdan kastınız nedir, efendim?»
Toranaga hâlâ hayran hayran genç kadına bakıyordu.
« S a b ı r k e n d i n e h â k i m o l a b i l m e n d i r . Y e d i d u y g u v a r d ı r , nen?
Sevinç, hiddet, endişe, hayranlık, üzüntü, korku ve nefret. Bir
insan bunlara kapılmazsa sabırlı demektir. Ben g e r e k t i ğ i k a d a r
g ü ç l ü o l m a y a b i l i r i m , a m a sabırlıyım. Bir liderin sabırlı o l m a ­
sı ş a r t t ı r . »
«Evet.»
«Örneğin şu hanımı al. Kendisi çok güzel ve ç o k kusursuz
olduğu için işlerimle'istediğim gibi ilgilenmemi engelliyor. O n u n
için kendisinin başka yere gitmesine karar verdim.»
«Fakat sizin bütün hanımlarınız...» Omi gereken nezaket
s ö z l e r i n i s ö y l e d i . İki a d a m d a b u n l a r ı n y a l a n o l d u ğ u n u b i l i y o r ­
lardı. Orni a d a m ı n Klku'yu kendisine v e r m e s i için b ü t ü n g ü c ü y ­
le dua e d i y o r d u , f a k a t bunu asla isteyemeyeceğini de biliyordu.
Toranaga, «Kabul ediyorum,» diye devam etti. «Fakat bü­
yük yetenekler uğruna fedakârlığa değer.» Hâlâ genç kadına
b a k ı y o r ve, ö z ü r d i l e r i m L a d y Kiku,» diye düşünüyordu. Seni ya­
nımdan ayırmam, hemen erişemeyeceğim bir yere yerleştirmem
gerek. G y o k o asla inanmadı, ama seni gerçekten fazla b e ğ e n ­
meye başlamıştım. Buna Omi, hatta sen de inanamazsın... Se­
sini yükseltti. «Kiku San'ın kendi evi ve kocası olmalı.»
«Zengin bir t ü c c a r ya da çiftçinin karısı o l m a s ı n d a n s a en
küçük samurayın resmî metresliği çok daha uygundur.»
«Bu kanıda değilim.»
O m i bu sözlerle her şeyin bittiğini anladı. Üzüntüye kapıla­
rak kendi kendine, «Karma,» dedi. «Bu üzüntüyü bir t a r a f a b ı ­
rak budala. Feodol lordun karar verdi ve bu mesele bitti. M i d o r i
m ü k e m m e l bir eştir. A n n e de rahibe olacak. Evinde kusursuz bir
uyum sağlanacaktır artık. Sonra ilk gemi A.njiro'da, yani be­
nim idare ettiğim eyalette, İzu'ya dahil topraklarda yapılacak.
Üzüntüyü bırak. Zaten hayat sadece üzüntüden ibaret. Kiku

Şogun — F : 34
 — 530 —

San'ın kendi k a r m a ' s ı var. Senin de öyie. L o r d Yabu da her

şeye üzülmenin ne kadar b ü y ü k budalalık o l d u ğ u n u kanıtladı.»
Omi kararını vererek Tcranaga'ya baktı. «Beni affedin
e f e n d i m . İyi d ü ş ü n e m e d i m . »
«istersen ayrılmadan kendisini selamlayabilirsin.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m , efendim.» O m i , Yabu'nun başını alarak
sardı. «Bunu g ö m m e m i mi, yoksa teşhir e t m e m i mi istersiniz?»
«Uzun bir kazığa g e ç i r t ve g e m i kalıntısının karşısına dik­
tir.»
«Başüstüne efendim.»
«Ölüm şiiri neydi?»
Omi okudu:

'Bulutlar
G ö k y ü z ü için s a d e c e bir bencine değil midir?
Hayat

S a d e c e ö l ü m d e n bir kaçış sayılmaz mı?'

Toranaga gülümsedi. «İlginç.»

O m i s e l a m v e r i p sarılı başı aldı. Dışarda b u n u s a m u r a y l a -
r ı n d a n b i r i n e u z a t t ı v e a v l u y a g e ç t i . R e s m i b i r t a v ı r l a . «Ah L a -
d y Kiku,» d e d i . «Sizi iyi v e m u t l u g ö r d ü ğ ü m e s e v i n d i m . »
«Lordumun yanındayım, Omi San. Kendisi güçlü ve m e m ­
n u n . Bu d u r u m d a nasıl m u t l u o l m a m ? »
«Scıyonara, L a d y Kiku.»
«Scş/cnara, O m i Sama.» G e n ç kadın d a h a ö n c e s e z e m e m i ş
o l d u ğ u kesin ayrılığı anlayarak eğildi. A d a m uzaklaşırken de
g ö z ü n d e n akan yaşı usulca sildi. Uzun boylu erkeğin, sert adım­
larla gidişine b a k a r k e n y ü k s e k sesle ağlayabilirdi. Kalbi p a r ç a ­
l a n ı y o r d u . S o n r a sık sık y i n e l e n e n o akıllı k i m s e l e r e ö z g ü söz­
l e r i a n ı m s a d ı . « N e d e n a ğ l ı y o r s u n y a v r u m ? Biz g e y ş a d ü n y a -
sındakiler s a d e c e o an için yaşarız. Kendimizi anın zevklerine
veririz. Bir ç e k i r g e n i n sesini d u y m a k , ayın b ü y ü m e s i n i seyret­
m e k , ş a r k ı l a r s ö y l e m e k , çay v e s a k e i ç m e k , p a r f ü m l e r i v e ipe­
ğ i n temasını bilmek, zevk için o k ş a m a k ne kadar hoştur. K i k u
C h a n , g e y ş a d ü n y a s ı n d a n o l d u ğ u n için ne k a d a r talihlisin. Bu
an için yaşa...»
 — 531 —

Kiku ikinci damlayı da sildi. Ağlamakla aptallık ediyordu.

Kendi kendine, «Artık ağlama!» diye e m r e t t i . «Çok talihlisin. En
ünlü c'aimyo'nun metresisin. Resmî m e t r e s değilsin, a m a ziyanı
yok. Nasıl olsa oğulların s a m u r c y o l a r a k d o ğ a c a k l a r . »

Omi kapıdan çıkınca atına atlayarak peşinde muhafızlarıy-

l a d ö r t n a l a i l e r l e d i . B u hız o n u c a n l a n d ı r ı y o r , a r ı n d ı r ı y o r d u . B i r
daha d ö n ü p Kiku San'a bakmamıştı. Buna gerek yoktu. Bütün
d u y d u ğ u aşkı, ihtirası ve hayranlığı kadının ayakları dibinde bı­
rakmıştı. Bir d a h a böyle bir ihtirası, bir e r k e k l e kadının r u h ­
larını b i r l e ş t i r e n o a t e ş i d u y a m a y a c a ğ ı n ı d a b i l i y o r d u . F a k a t
buna da ü z ü l m ü y o r d u . T a m tersine yeni eriştiği bir olgunlukla
d ü ş ü n m e k t e y d i . «Beni t u t s a k l ı k t a n kurtardığı için T o r a n a g a ' y a
t e ş e k k ü r borçluyum.-Artık beni b a ğ l a y a n bir şey yok. Ne b a b a m ,
ne a n n e m , ne de Kiku. Artık ben de sabırlı o l a b i l i r i m . Yirmi bir
y a ş ı n d a y ı m v e n e r e d e y s e Izu r i a i r n y o ' s u o l a c a ğ ı m . Ö n ü m d e d e
z a p t e d i l e c e k bir d ü n y a var.»

F u j i k o , «Evet, e f e n d i m ? » d i y o r d u .
«Buradan hemen Anjiro'ya gideceksin. Anjin San'ın yönet­
tiği toprakları değiştirmeye karar verdim. Anjiro ve köyün
y i r m i r i ç e v r e s i o n u n i d a r e s i n d e d i r . Yılda d ö r t b i n k o k u a l a c a k .
H e m e n git ve O m i San'ın evine yerleş. Kendisi o r a d a kalıp ya­
nan g e m i n i n yerine yenisini y a p a c a k . Sen de o n u n evini idare
edeceksin.»
«Ah, o n u n adına t e ş e k k ü r edebilir m i y i m , e f e n d i m ? Fakat
b e n i m ç o k a z v a k t i m kaldı.»
T o r a n a g a , «Evet,» d e d i . « O n a r e s m i b i r m e t r e s v e y a e ş
bulmalıyım, değil mi? Anjin San'ın m e m n u n olmasını istiyorum.
H a y a t ı n d a n m e m n u n b i r i n s a n iyi ç a l ı ş ı r . O n a e ş o l a r a k k i m i
uygun bulursun?» Bir an d u r d u . «Kiku San'a ne dersin?»
Fujiko ona b a k a k a l d ı . «Âh, affedersiniz e f e n d i m . Onu bı­
r a k a c a k mısınız?»
 — 532 —

«Belki bırakırım. Ne diyorsun?»

«Kiku San resmi o l m a y a n m e t r e s l i ğ e ç o k u y g u n d u r . K e n ­
d i s i ç o k akıllı ve güzel. F a k a t r a s g e l e bir e r k e ğ i n aklını b a ş ı n ­
d a n alır. H e m g e y ş a l a r e ş o l m a k i ç i n eğitilmezler... Onların
b a ş k a yetenekleri vardır. Bir samurayın evini idare e t m e k , m a s ­
r a f l a r d a n s o r u m l u o l m a k t ü m ü y l e a y r ı b i r iştir.»
«Kendisi bunları ö ğ r e n e m e z mi?»
Fujiko bir s ü r e d ü ş ü n d ü . «Anjin San'ın K i k u San'ı r e s m i
metres olarak alması daha doğru olur efendim.»
« T o d a îviariko S a m a o n u n i ç i n f e v k a l â d e bir eş olurdu,
Neh?»
Fujiko göz k ı r p m a d a n , «Ne o l a ğ a n ü s t ü bir fikir, efendim,»
d i y e k a r ş ı l ı k v e r d i . «İkisi d e b i r b i r l e r i n e b ü y ü k s a y g ı b e s l i y o r ­
l a r d ı tabiî.»
A d a m kuru bir sesle mırıldandı. «Öyle. Neyse, söyledikle­
rini düşüneceğim, Fujiko San. Kendisi on g ü n sonra Anjiro'da
olacak.»
« T e ş e k k ü r e d e r i m e f e n d i m . Yalnız A n j i n San'ın t o p r a k l a r ı n a
ito limanıyla Yokose kaplıcasını da katmanızı söyleyebilir mi­
yim acaba?»
«Neden?»
«Anjiro g e m i yapımı için k ü ç ü k gelebilir. Bir hc?tomoto'nun
d a ğ l a r d a sizi g e r e k e n ş e k i l d e a ğ ı r l a y a b i l e c e ğ i b i r y e r i o l m a l ı ­
dır.»
Toronaga dikkatle onu inceliyordu. Fujiko ne kadar yumu-
şakbaşlı ve itaatli bir kadına benziyordu. Ama aslında onun
bükülemeyeceğini biliyordu adam. Hem neden Yokose'yi istedi­
ğini de asla a n l a t m a y a c a k t ı . «Pekâlâ. Fikirlerin için t e ş e k k ü r
ederim.»
Genç kadın minnetle, «Teşekkür ederim, efendim,» diye
mırıldandı. Böylece efendisine kcrşı olan görevini yapmış ve
M a r i k o ' y a d a b o r c u n u ö d e m i ş t i . I t o ' n u n g e m i l e r e u y g u n b i r li­
man olduğunu biliyordu. MarikG da aşklarının Yokose'de baş­
ladığını s ö y l e m i ş t i .
M a r i k o , Yedo'ya gelince, «Çok talihliyim, Fujiko Chan,»
d e m i ş t i . «Bu y o l c u l u ğ u m u z bana yirmi ö m ü r b o y u n c a u m d u ğ u m ­
d a n ç o k d a h a fazla m u t l u l u k verdi.»
 «Kendisini Osaka'dcı k o r u m a n için yalvarırım, M a r i k o San.
Ne yazık ki, bizim gibi uygar d e ğ i l . Zavailı a d a m . O n u n nirva-
nası ö l ü m değil hayat.»
Fujiko, M a r i k o ' y u sevgiyle anarak, Anjin San'ı da başka­
sı değil M a r i k o San kurtardı, diye d ü ş ü n d ü . Ne Hıristiyan T a n ­
rı, n e b a ş k a t a n r ı l a r , n e A n j i n S a n ' ı n k e n d i s i , h a t t a n e d e T o r a -
:¡aga o n a y a r d ı m e d e b i l d i . S a d e c e M a r i k o . . . O n u T o d a M a r i k o
N o h A k e c h i Jinsai kurtardı. Ö l m e d e n ö n c e Yokose'de bir tapı­
nak yaptırtacağım. Osaka ve Yedo'da da birer tapınak yapıl­
masını vasiyet e d e c e ğ i m .
Fujiko s e l a m verip çıkınca T c r a n a g a h a f i f ç e s ö y l e n d i . «Ne
yazık, b u kadın h a y a t ı n a s o n v e r e c e k . O y s a k e n d i s i k a y b e d i l ­
m e m e s i g e r e k e c e k kadar değerli ve ç o k akıllı. Ito ve Yokose
mi? Ito'yu anlıyorum. Fakat neden Yokose? Kadın başka ne
düşünüyordu?»

Blackthorne, son defa, «Hiparüuuuuui» diye bağırdı. «Çe­

kin!»
Samuraylar batmış geminin omurgasına bağlanmış halat­
lara asıldılar. İngiliz t e k n e y i karaya ç ı k a r a r a k sağlam olan
şeylerden yararlanabileceğini, düşünüyordu. Sonra tepede du­
ran Rahip Alvito'yu gördü. Alvito'nun yüzü bitkindi, fakat dost­
lukla bakıyordu. B l a c k t h o r n e o n u n bu halini g ö r ü n c e daha da
k u ş k u l a n d ı , «İyi g ü n l e r . »
«İyi g ü n l e r , k ı l a v u z k a p t a n . B e n s a b a h a b u r a d a n a y r ı l ı y o ­
r u m . Sizinle konuşabilir miyim?»
«Evet.»
«Ne y a p m a y a ç a l ı ş ı y o r s u n u z ? O t e k n e y i m i y ü z d ü r e c e k s i ­
niz?»
«Evet.»
« K o r k a r ı m b u n u n size yararı o l m a y a c a k . »
«Zararı yok.»
«Gerçekten bir gemi yapabileceğinize inanıyor musunuz?»
B l a c k t h o r n e s a b ı r l ı s a b ı r l ı , «Evet.» d i y e c e v a p v e r d i . B i r
yandan da Alvito'nun ne düşündüğünü merak etmekteydi.
 — 534 —

Alvito dalgaların yaladığı omurgaya baktı. «Gitmeden ö n ­

ce M a r i k o San'ı kaybettiğiniz için neler hissettiğinizi b i l d i ğ i m i
s ö y l e y e c e k t i m . O s a k a ' y l a ilgili hikâyeniz beni ç o k ü z d ü . A m a
bir bakıma da huzur d u y d u m . M c r i k o San'ın fedakârlığının an­
lamını b i l i y o r u m . . . Size b a b a s ı n d a n . . . öbür f e l â k e t t e n sözetti
mi?»
«Biraz.»
«Ah o h a l d e siz d e d u r u m u a n l ı y o r s u n u z . J u scın K u b o ' y u
iyi t a n ı r d ı m . »
«Kim? Akechi Jinsai'yi mi söylüyorsunuz?»
«Ah affedersiniz evet. Kendisini bu isimle bilirler. Mariko
S a m a b u n u s i z e a n l a t m a d ı mı?»

«Hayır.»
«Taiko alay e d e r e k k e n d i s i n e bu adı v e r d i y d i . Ju s a n K ü b a ,
'On üç g ü n ü n Şagun'u' anlamına gelir. Başkaldırmasından a-
damlarıyla b i r l i k t e s e p p u k u yapmasına kadar olan süre sadece
on üç g ü n d ü . Kendisi f e v k a l â d e bir a d a m d ı , a m a bizlerden nef­
ret ederdi. Hıristiyan o l d u ğ u m u z için değil. Yabancı o l d u ğ u m u z
i ç i n b i z l e r i i s t e m e z d i . M a r i k o ' n u n sırf y ö n t e m l e r i m i z i ö ğ r e n e r e k
b i z i m a h v e t m e k i ç i n m i H ı r i s t i y a n o l d u ğ u n u d a sık sık d ü ş ü n ­
d ü m . A k e c h i ' l e r i n s o n u ç o k k ö t ü geldi. Zavallı M a r i k o . . . fakat:
yaptıkları sayesinde T o r a n a g a ' y ı kurtardı.» Rahip tespihine d o ­
k u n d u . «Kılavuz k a p t a n , g i t m e d e n ö n c e ö z ü r d e d i l e m e k iste­
d i m . . . B a ş r a h i b i n o r a d a o l u p sizi k u r t a r m a s ı n a d a s e v i n d i m . »

« G e m i m için de özür diliyor m u s u n u z ? »

«Hayır. Z a t e n b u işle i l g i m y o k t u . G e m i n i z i n gittiğine s e ­
vindim.»
«Ziyanı yok, peder. Yakında yenisini yapacağım.»
«Bununla kara gemiye mi saldıracaksınız?»
«Gemimle İngiltere'ye gideceğim ve kendimi herkese karşı
savunacağım.»
«Boşuna uğraşacaksınız!»
«Yani y i n e b i r ' T a n r ı n ı n i ş i ' m i o l a c a k ? »
«Evet. V e y a b i r s a b o t a j . »
« B ö y l e b i r ş e y o l u r s a y e n i bir g e m i y a p a c a ğ ı m . O n u d a
b a t ı r ı r l a r s a , y i n e y e n i s i n i y a p a c a ğ ı m . S o n u n d a bir g e m i y a p ı p
 — 535 —

ingiltere'ye gideceğim. Orada borç alacağım, dileneceğim ya

d a ç a l ı ş a c a ğ ı m , a m a s o n u n d a bir k o r s a n g e m i s i y l e b u r a y a d ö ­
neceğim.»

«Evet, b i l i y o r u m . O n u n için b u r a d a n asla a y r ı l a m a y a c a k s ı ­

nız, A n j i n S a n . F a z l a ş e y b i l i y o r s u n u z . B u n u k ö t ü n i y e t l e s ö y ­
l e m i y o r u m . Siz c e s u r b i r a d a m , f e v k a l â d e b i r d ü ş m a n s ı n ı z . S i ­
ze saygı d u y m a k g e r e k . Ve ben saygı duyuyorum. Aramızda ba­
rış o l m a l ı . Bu s a v a ş t a s a ğ kalırsak b i r b i r i m i z i sık sık g ö r e c e ­
ğiz.»
«Öyle mi?»
«Korkarım kaderlerimiz birbirine bağlı. M a r i k o San size
b u n u s ö y l e m e d i mi? B a n a anlattı.»
«Hayır, b u n u n s ö z ü n ü e t m e d i . K e n d i s i b a ş k a n e s ö y l e d i . »
«Sizin d o s t u n u z o l m a m ı ve k o r u m a m ı rica e t t i . Anjin San,
buraya damarınıza basmaya veya kavgaya gelmedim. Gitmeden
barışmayı istiyorum. Bunu Mariko Sama yüzünden istemekte­
yim.»
B l a c k t h o r n e bir an d ü ş ü n d ü . «Gemi yaptığım yere yaklaş­
m a m a n ı z ş a r t ı y l a b i r a n l a ş m a y a razıyım.»
«Kabul e d i y o r u m , kılavuz. Kabul e d i y o r u m . B e n d e n kork­
manız için bir neden yok. Öyleyse o n u n anısına saygı g ö s t e r e ­
rek bir a n l a ş m a yapalım.» Alvito elini uzattı. «Teşekkür ede­
rim.» B l a c k t h o r n e b u e l i s i k t i . «Sayonrarcı, A n j i n S a n . »
«Scycrîcırcî, T s u k k u S a n . L ü t f e n M a r i k o S a m a i ç i n k i l i s e n i z ­
d e bir m u m yakın.»
«Bunu yapacağım.»
Blackthorne giden adamın arkasından baktı. Ah, Mariko,
diye düşündü. Sana teşekkür ederim.

Kadının sesini d u y a r gibi o l d u . «Ne için, A n j i n San?»

«Hayat için sevgilim. Senin için...»
E r k e k g ü n d ü z v e g e c e l e r i sık sık o n u d ü ş ü n ü y o r , o n u n l a
konuşuyor, hayatını anlatıyordu. Kadının kendisine çok yakın
olduğunu hissediyordu. Hatta birkaç kez kadını arkasında
göreceğini umarak dönüp bakmıştı.
 — 536 —

Toranaga kampa yaklaştı.

B u g ü n b e n i m , diye d ü ş ü n d ü . Yarın s a v a ş a g i d i y o r u m . Fa­
k a t b u g ü n a i l e i ş l e r i m i y o l u n a k o y d u m . S a n k i K w a n t o v e İzu
v e s o y u m g ü v e n d e y m i ş , y a ş a y ı p b i r kışı d a h a g ö r e c e k m i ş i m ,
baharda zevkle avlanacakmışım gibi hareket ettim. Ah, bugün
çok güzel.
Dikkatli gözlerle etrafına bakarak bir tehlike aradı, a m a
g ö r e m e d i . A d a m l a r ı t ü f e k atışı y a p ı y o r l a r d ı . Btackthorne'un
kurtarılan topların yanında yere bağdaş kurup oturmuş, alçak
bir m a s a d a bir şeyler yazdığını da g ö r d ü . A d a m artık n o r m a l
bir insan gibi oturmasını öğrenmişti.
K e n d i k e n d i n e , « A h A n j i n .San,» d e d i . « S e n g e m i n i y a p a ­
caksın ve diğeri gibi bunu da y o k e d e c e ğ i m . Böylece benim için
geminden daha önemli olan Hıristiyanlar! m e m n u n edeceğim.
Vatandaşların gemilerle gelecekler. Kraliçenin anlaşmasını da
yine onlar getirecekler. Bunları sen y a p a m a y a c a k s ı n . Sana bu­
rada ihtiyacım var. Z a m a n ı g e l i n c e sana g e m i n i n e d e n y a k m a k
zorunda kaldığımı anlatacağım. O zaman aldırmayacaksın, ç ü n ­
kü seni ilgilendiren başka şeyler olacak. Sana söyleyecekleri­
min d o ğ r u olduğunu da anlayacaksın. Gemini veya hayatını kur­
t a r m a m gerekiyordu. Ben hayatını seçtim. Doğru hareket ettim,
neti? O n d a n s o n r a seninle o T a n r ı n ı n işi'ne güleceğiz. O h , g e ­
miye güvendiğim adamları daha önceden nöbetçi olarak dik­
mek ve bütün güverteye barut dökmelerini e m r e t m e k kolay ol­
d u . Ertesi gece de nöbetçiler değişti ve t e k ninjo karanlıkta bir
alevi g e m i n e attı. Gemin bir meşale gibi t u t u ş t u . Ne O m i ' n i n ,
ne de Yabu'nun bu s a b o t a j l a ilgisi vardı.
«Özür dilerim, a m a bu gerekliydi, A n j i n S a n . Senin haya­
tını k u r t a r d ı m . B u , g e m i n d e n d a h a d e ğ e r l i y d i t a b i î . B e l k i e l l i
kez seni öldürtmeyi d ü ş ü n d ü m f a k a t her seferinde b u n d a n ka­
çınmayı başardım. Böyle yapmaya devam edeceğimi umuyo­
r u m . Neden mi? Bugün gerçekleri açıklıyoruz, rceh? Çünkü be­
ni g ü l d ü r ü y o r s u n ve bir dosta ihtiyacım var. Kendi adamları­
mın arasından veya Portekizlilerden bir dost s e ç m e y e c e s a r e t
e d e m e m . Evet, sırlarımı yalnız k a l d ı ğ ı m d a n e m i n o l u n c a ö ğ l e -
üzeri bir kör kuyuya fısıldıyorum. Fakat bir dostc ihtiyacım
var. Bilgini de i s t i y o r u m . M a r i k o S a m a o k o n u d a da haklıydı.
 — 537 —

Sen g i t m e d e n bildiğin her şeyi ö ğ r e n m e l i y i m . Sana ikimizin de

bol vakti olduğunu söyledim,
«Bir g e m i y l e dünyayı nasıl dolaşabildiğini ve küçük bir
adada yaşayan bir ulusun k o c a m a n bir İmparatorluğu nasıl
y e n d i ğ i n i ö ğ r e n m e n i i s t i y o r u m . Belki bu s a y e d e biz de Çin'i y e ­
n e b i l i r i z h a ? S e n i ilk g ö r ü ş ü m d e , i s y a n ı h a k l ı ç ı k a r a c a k b i r n e ­
d e n o l m a d ı ğ ı n ı s ö y l e d i m . ' K a z a n m a k h a k l ı n e d e n sayılır,' d i y e
cevap verdin. A h , Anjin San işte o zaman seni k e n d i m e bağla­
dım. Kabul e d i y o r u m . Kazanırsan her şeyde haklısın. Kaybet­
mek aptallıktır.
«Sen k a y b e t m e y e c e k s i n , A n j i r o ' d a k i b ü y ü k topraklarında
güvende ve mutlu olacaksın. Balıkçı M u r a seni Hıristiyanlardan
koruyacak ve kendisine emrettiğim gibi Hıristiyanlara yanlış
bilgi v e r m e y e d e v a m e d e c e k . T s u k k u S a n n e saf. Hıristiyan d a
olsa bir adamımın senin rota defterlerini çalarak benden haber­
siz v e izinsiz r a h i p l e r e v e r e c e ğ i n i nasıl s a n d ı ? A h , M u r a , b a n a
o t u z yıldır s a d a k a t l e h i z m e t e t t i n . S e n d e a r m a ğ a n ı n ı a l a c a k ­
sın. Rahipler s e n i n aslında A k i r a T o n o m o t o adında bir s a m u r a y
ve b e n i m e m r i m üzerine casusluk, balıkçılık, köy başkanlığı y a ­
pan ve Hıristiyanlığı kabul eden bir a d a m ı m o l d u ğ u n u bilseler n©
yaparlardı. Apışıp kalırlardı, n e h ?
A n j i n S a n , s e n i n i ç i n ç o k iyi b i r g e l e c e k h a z ı r l a d ı m . K i k u
d u r u m u öğrenince, 'Ben bir barbarın metresi mi olacağım?'
diye i n l e m e y e b a ş l a d ı . 'Evet, bu ayın içinde,' diye c e v a p v e r d i m .
G y c k o ve ona tekrar gerçeği anlatmaya çalıştım. Sonra, 'Anjin
S a n ' ı n ilk o ğ l u d o ğ u n c a b i n k o k u a l a c a k s ı n , ' d e d i m . K i k u , ' N e . . .
ne dediniz?' diye sordu. Ona bu vaatimi tekrarladım ve samu-
r a y ı n s a m u r a y v e i k i kılıcın d a i k i kılıç o l d u ğ u n u s ö y l e d i m . O ğ u l ­
larının d a s a m u r a y o l a c a k l a r ı n ı e k l e d i m . ' K e n d i s i h a t a m o t o , e n
ö n e m l i y a r d ı m c ı l a r ı m d a n biri, g e m i l e r i m i n a m i r a l i . Yakın bir da­
nışman, hatta dostum,' dedim. Hâlâ duraklıyordu. 'Önce resmi
metresi olacaksın,' diye devam ettim. 'Fujiko San, Anjin San'ın
evlenmeyi istemediğini söyledi. Fakat ben evlenmesi gerektiğini
düşünüyorum. Hem neden seni almasın? Onu yeteri kadar m e m ­
nun eder ve bu arada gemisiyle ilgilenmesini de sağlarsan...
n e h ? Evet, karısı o l m a n ı d ü ş ü n ü y o r u m . ' B u n u n üzerine o intihar
edeceğini söyleyerek yakınan Kiku sevinçle b o y n u m a sarıldı.
 — 538 —

' S o n r a terbiyesizlik ettiğini söyleyerek geri çekilip beni selam­

ladı. Ah, kadınları m e m n u n e t m e k ne kadar kolay. Kiku iste­
d i k l e r i n i elde e t t i . G y o k o da öyle.»
T o r a n a g a adamını çağırıp daha yeni bir tavşanı p a r ç a l a ­
mış şahini verdi, doğanını aldı.
«Ah, M a r i k o bir d o ğ a n d ı .
« O n u n e k a d a r iyi a n ı m s ı y o r u m . O n u n O s a k a ' y a v e S o n ­
s u z l u ğ a g i t m e s i n i hiç i s t e m e z d i m . F a k a t bu g e r e k l i y d i . Rehine­
lerin serbest bırakılması g e r e k i y o r d u . Sadece benim ailemden
olanlar değil, hepsinin bırakılması gerekiyordu. Şimdi gizlice
b e n i m l e a n l a ş a n elli m ü t t e f i k i m d a h a var. S e n i n c e s a r e t i n , La-
• dy Etsu'nun cesareti ve fedakârlığı hepsini ve Maeda'ları da
b a n a b a ğ l a d ı . B ö y l e c e b a t ı s a h i l i t ü m ü y l e e l i m d e d e m e k t i r . İs-
h i d o ininden ç ı k m a k zorunda kaldı. Naipler ayrıldı. Ochiba ve
K i y a m a ' y ı da ele g e ç i r d i m . Bunları ve d a h a fazlasını y a p t ı n ,
Mariko. Bana zaman verdin. Ancak zaman sayesinde kapanlar
kurulur ve y e m l e r hazırlanır.
«Ah M a r i k o C h a n , e s k i r a k i b i m J u s a n Kubo'nun, hain
A k e c h i J i m s a i ' n l n kızı, u f a k t e f e k , i n c e c i k b i r k a d ı n o l a n s e n ,
babanın düşmanı ve katili Taiko'dan böyle büyük bir intikamı
b ö y l e o l a ğ a n ü s t ü şekilde ve b ü y ü k v a k a r l a nasıl a l a b i l d i n ? Tıp­
kı T e t s u - k o gibi sen de bir kez saldırdın ve aslında b e n i m düş­
manım elan bütün düşmanlarını mahvettin... Artık o l m a m a n ne
k a d a r ü z ü c ü . B ö y l e b i r s a d a k a t e iyi b i r k a r ş ı l ı k v e r m e k g e r e ­
kir.»
T o r a n a g a elinde etrafı süzen dişi doğanı son bir kere ok-
' s a d ı k t a n s o n r a o n u n g ö z b a ğ ı n ı ç ö z d ü . K u ş u h a v a y a d o ğ r u fır-
" lattı. Tetsu-ko'nun daireler çizerek gökyüzünde yükselmesini
' s e y r e t t i . «İşte T e t s u - k o ' n u n b a ğ ı m s ı z l ı ğ ı n ı - s a n a a r m a ğ a n e d i ­
y o r u m , M a r i k o San. Böylece bana olan sadakatine teşekkür
ediyorum.»
T o r a n a g a t e k r a r yeryüzündeki işlerini d ü ş ü n m e y e başladı.
«Ben Tokaido'dan değil kuzey yolundan saldıracağım. Fakat
b u a r a d a s a v a ş a g i r e n e k a d a r elli d e f a f i k i r d e ğ i ş t i r i r g i b i r o l
y a p a c a ğ ı m . Üvey k a r d e ş i m de b e n i m l e birlikte s a v a ş a c a k . Evet,
Zataki, Ishido'nun kendisine ihanet ettiğini ve Kiyama'yla an-
• lastiğini düşünecek. Kardeşim aptal değildir. Savaş sırasında
 — 539 —

K i y a m a d a t a r a f d e ğ i ş t i r e c e k t i r . O b u n u y a p ı n c a d a ilk i ş n e f r e t
ettiği rakibi Onoshi'ye saldıracaktır. O zaman tüfek alayıma
saldırıya g e ç m e s i n i e m r e d e c e ğ i m . Böylece kazanacağım. O h ,
e v e t k a z a n a c a ğ ı m . Ç ü n k ü O c h i b a akıllılık edecek ve veliaht!
hiçbir zaman savaş alanında karşıma çıkarmayacaktır. Bunu
yapacak d u r s a , özür dilerim ama oğlunu öldürmek zorunda ka­
lacağımı biliyor.»
T o r a n a g a k i m s e y e belli e t m e d e n g ü l ü m s e d i . «Kazandığım
a n K i y a m a ' y a OıYoshi'nin b ü t ü n t o p r a k l a r ı n ı v e r e c e ğ i m v e k e n ­
disini Saruji'yi v â r i s s e ç m e s i için d a v e t e d e c e ğ i m . Yeni N a i p l e r
Meclisinin başkanı o l d u ğ u m an Zataki'nin teklifini Lady Ochi-
ba'ya a ç a c a ğ ı m . Kadın onun bu küstahlığına çok kızacaktır.
Naipler ülkenin en ö n e m l i hanımını yatıştırmak için üzüle üzü-
i e ü v e y k a r d e ş i m i S o n s u z l u ğ a g i t m e y e d a v e t e d e c e k l e r d i r . Pe­
ki onun yerine kim naip olacak? Kasigi Omi. Kiyama da Omi'-
n i n avı o l a c a k . . . B u a k ı l l ı c a b i r h a r e k e t o l u r .
« Ç ü n k ü b ü t ü n Hıristiyanların lordu o l a n K i y a m a dinini ileri
sürmeye başlayacaktır. Oysa yasalarımıza göre, bu yasaktır.
O m i ve diğerleri bu yasalara uyulmasında direteceklerdir. Kiya­
ma g i d i n c e bir d a h a Hıristiyan bir naip s e ç t i r m e y e c e ğ i m . T a n ­
rıların t o p r a k l a r ı n ı t e h d i t eden bu a p t a l l a r a ö z g ü f a k a t tehlikeli
yabancı dini önleyeceğim... Ruhumuzu tehdit eden bu d i n i n si­
l i n m e s i g e r e k . Biz n a i p l e r A n j i n San'ın v a t a n d a ş l a r ı n ı n P o r t e k i z ­
l i l e r i n t i c a r e t i n i a l m a l a r ı i ç i n d e s t e k l e y e c e ğ i z . Kısa s ü r e i ç i n d e
de naipler bütün ticarete bakacak ve yabancılar Nagasaki'ye
k a p a t ı l a c a k . Muhafızların k o r u d u ğ u k ü ç ü k bir b ö l g e d e o t u r a b i ­
lecekler. Ülkemizi de onlara, silahlarına ve zehirlerine kapata­
cağım.
«Kazanınca y a p a c a ğ ı m ne ç o k şey var. Eğer k a z a n ı r s a m . . .
N e z a m a n k a z a n ı r s a m . . . Biz a n l a ş ı l m a s ı k o l a y i n s a n l a r ı z d o ğ ­
rusu.
«Böylece altın çağ başlayacak. Ochiba ve v e l i a h t ; Osaka'-
da şatoda saraylılar gibi şahane bir hayat sürecekler. Z a m a n
z a m a n onların ö n ü n d e e ğ i l e c e k ve O s a k a Şatosu dışında veliaht
a d ı n a ü l k e y i i d a r e y e d e v a m e d e c e ğ i z . Ü ç yıl i ç i n d e G ö k y ü z ü n ü n
oğlu, Meclisi d a ğ ı t m a m ı ve veliahtın yönetimi ele alacağı ç a ­
ğa kadar Ş c g u n e l m a m için beni davet edecek. Naipler b u n u
kabul e t m e m için ısrara başlayacaklar. İstemeye istemeye ka­
b u l e d e c e ğ i m . B i r v e y a i k i yıl İ ç i n d e Ş o g u n ' l u ğ u o ğ l u m S u d a r a ­
ya bırakıp istifa e d e c e ğ i m ve eskisi gibi g ü c ü m ü k o r u y a c a k ,
gözlerimi de Osaka Şatosundan ayırmayacağım. Sabırla bekle­
m e y e d e v a m e d e c e ğ i m . Bir g ü n içeride haksız yere o t u r m a k t a
o l a n iki kişi bir h a t a y a p a c a k ve b ö y l e c e g i d e c e k l e r . O s o k a ' Şa­
t o s u da gidecek. Bu, tıpkı rüya içindeki bir rüyaya benzeyecek.
Böylece bütün ömrümce düşündüğüm ve Taiko öldüğü andan
itibaren başladığım büyük oyunda gerçek ödülü kazanacağım.
Şogun'luğu ele geçireceğim.
«Bütün ö m r ü m c e bunu planladım ve bunun için savaştım.
Bu ülkenin tek vârisi sadece benim. Şogun olacağım, Benden
sonraki Şcgun'lar da benim t o h u m u m d a n gelecekler. Böylece
bir hanedan kurulmuş olacak.»
«Bütün bunlar M a r i k o ' S a n ve d o ğ u denizlerinden gelen ya­
bancı barbar sayesinde olabildi.
«Mariko San, büyük şerefle ölerek sonsuzluğa kadar yaşa­
m a k s e n i n k a r m a ' n d a yazılıydı. A n j i n San, d o s t u m , senin k a r ­
ma'n da bu ülkeden asla ayrılamayacağını gösteriyor. Benim
k ö r m a ' m d a d a Ş o g u n o l m a k var.»
Şahin Kogo adamın bileğine kanat çırpıp yerine yerleşerek
başını kaldırıp baktı, T o r a n a g a kuşa gülümsedi. «Böyle o l m a ­
yı kendim istemedim. Bu benim karma'm.»
 O yılın o n u n c u a y ı , yemi T a n r ı l a r ı n O l m a d ı ğ ı A y m yi<rmi b i -
rlnci günü ordular, Sekigahara cfcğîcrının yakmındcn geçen
kuzey y o l u n d a karşılaştılar. Hava ç o k k ö t ü y d ü . Sis b a s t ı ö n c e
» e b u n u t í a k o r l a kerışsk y a ğ m u r i z l e d i . T o r a n c g a a k ş a m ü z e r i
geç sentte savaşı kazandı ve katliam başladı. Kırk bin kişinin
başı kesildi.
i s h i d o ü ç g ü n sonra d i r i o l a r a k e l e g e ç t i . T o r o n o g a n a z i k
b i r tcıvırîci: k e n d i s i n e f a l c ı n ı n s ö z l e r i n i a n ı m s a t t ı k t a n s o n r a o n u
z i n c i r l e r e v u r d u r d u . A d a m ı h e r k e s i n s e y r e d e b i l m e s i i ç i n Osa 1 -
ka'ye yolladı. T o r e n a g ö , eîa'ya tía, Genera! L o r d İshitio'nun
ayaklarını sıkı sıkı yere b a s t ı r m a l a r ı için emir v e r c i . İstıido'yu
b o y n u m kadar toprağa gömdüler. T o r c n c g a gelen geçeni ülke­
nin en ünlü b o y n u n u b a m b u bir testereyle kesmesi için devet
etti. İshido üç g ü n dayanabildi ve çok yaşlanarak öldü.

SON