1.

Korozja – jest to proces niszczenia materiałów pod wpływem panujących w

otaczającym je środowisku warunków. Wyróżniamy dwa rodzaje korozji:
a) Korozja chemiczna – spowodowana jest reakcjami zachodzącymi na powierzchni
materiałów pod wpływem suchych gazów, np. tlenu, tlenków siarki i azotów oraz
cieczy nieprzewodzących prądu. Zachodzą one bez udziału wody. Bardziej dotkliwe
zniszczenia metali i ich wyrobów powoduje korozja z udziałem wody. W wyniku
reakcji żelaza (Fe) z tlenem i wodą, powstaje rdza – stanowi mieszaninę
Fe(OH)2,Fe(OH)3 oraz węglanów i tlenków żelaza. Nie chroni ona metalu przed
dalszym zniszczeniem, a wręcz prowadzi do szybszego rdzewienia głębszych warstw
materiału
b) Korozja elektrochemiczna – jest spowodowana przez reakcje redoks, które
zachodzą na granicy faz metal – roztwór elektrolitu. Prowadzą one do powstania
ogniw galwanicznych o schemacie :

Podczas tej korozji powstają mikroogniwa składające się z anod i katod, pod
warunkiem obecności elektrolitu jako nośnika jonów metali. Jego funkcję pełnią woda
i rozpuszczone w niej związki, np. tlenki siarki i azotu.
2. Korozja stali zachodzi szybciej w roztworach o odczynie kwasowym. Korozji
sprzyja również obecność jonów soli. Na szybkość korozji wpływa też:
- zmiana temperatury;
- zmiana ciśnienia;
- krystaliczna struktura materiału;
- obecność wody i pierwiastków chemicznych, np. tlenu;
- zanieczyszczenie środowiska przyrodniczego;

3. Sposoby zabezpieczenia przed korozją powierzchni metalowych i stalowych:

- metaliczne powłoki ochronne na powierzchni materiału, np. galwanizowane
(pokryte cienka warstwą metalu ) np. cynkiem lub chromem;
- powłoki ochronne w postaci farb, lakierów czy smoły;
- metale aktywnie chemiczne, np. cynk i magnez, o niższym potencjale od żelaza;
- inhibitory korozji, które powierzchniowo utleniają metale do zabezpieczających ich
tlenków.