Allahu Teâlâ’nın kitabı Kur’an-ı Kerim; tertil, tahkik, hadr, tahfif, hemzeli ve

hemzesiz, uzatarak, kısaltarak, harfi açık veya birleştirerek, imale yaparak ve kalın
telaffuz etmek üzere okunur.

Kuran-ı Kerimi tilavet eden kari hızlı okumanın yanı sıra harflerin telaffuzunu
tashih etmek ve harflerin yerinden çıkmasına imkân vermek anlamında olan hadr ve
hezreme usullerini ancak çokça sevap kazanmak için kullanır. Zira okuduğu her bir
harfe karşılık on sevap alır. Bu da hemzeleri muşta ile vurmaksızın, medleri
germeksizin, şeddeleri çiğnemeksizin, işba’ı da tekellüfsüz bir şekilde yerine
getirmeyi bilmesinden sonra olur.

Buraya kadar söylediklerim lügat ilminin kuralları ve kıraat ve eda ilminde

uzman olanların bize aktardıkları bilgiler doğrultusunda tecvidin anlamı ve tertil ve
tahkikin hakikati idi. Burada naklettiklerimizi doğrulayacak ve dediklerimizi riayet
etmeğe teşvik edecek bazı hadisler zikredeceğiz Allah’ın izniyle.

Onlar bu şekilde:

İbni abbastan rivayet edilir, “ ‫ ”َو َر ِّتِل اْلُقْر ٰا َن َتْر ۪ت يۜاًل‬ayetinin tefsirinde “onu vazıh
ve aşikâr bir şekilde söyle” buyurmuştur.

Mücahid aynı ayetin tefsirinde, “acele etmeyerek yavaş yavaş oku” buyurdu.

Mücahitten yine başka bir rivayette “‫ ”ِلَتْقَر َاُه َع َلى الَّناِس َع ٰل ى ُم ْك ٍث‬ayetini “teenni
ve vakar üzere” şeklinde tefsir etmiştir.

Ebul Esved el Kuraşi rivayet ediyor, Resulullah aleyhisselam Kuran tilavet

ederken açık seçik ve tertil üzere okurdu.

Hafsa validemiz buyurmuştur, Resulullah’ı nafile namazlarında oturarak

namaz kıldığına asla şahit olmadım ta ki vefatından bir yıl öncesine kadar. O süreçte
oturarak nafile namazlarını kılar ve kurandan bir sureyi tertil üzere okurdu ve
kıraatteki teennisi sebebiyle okuduğu sure, ayetleri daha çok olan başka sureden daha
uzun sürerdi.

Ümmü Seleme validemiz Resulullah’ın kıraatını “her bir harfi tam açık idi”
şeklinde tavsif etti.