Professional Documents
Culture Documents
Zaczynając od tego czym jest logarytm, tak „na chłopski rozum”, jeśli mamy logarytm w
postaci:
log a b=c
To można powiedzieć że liczba c to potęga do której musimy podnieść liczbę a aby uzyskać b,
czyli we wzorku:
c
a =b
Oba wyrażenia są sobie równoważne.
Jeśli chcemy użyć „formalnej” definicji, to mówimy że mamy logarytm liczby dodatniej b przy
podstawie a, gdzie a jest dodatnie i różne od jedynki.
WAŻNE!
Trzeba pamiętać właśnie o tych własnościach logarytmu, że zarówno podstawa jak i liczba
logarytmowana muszą być dodatnie, a podstawa dodatkowo musi być różna od 1.
Pytanie brzmi, dlaczego tak jest? Logarytm to pewna funkcja i tak jak każda funkcja działa
dla pewnych liczb. Dla liczb ujemnych logarytm po prostu nie zawsze działa. Odwołując się
do naszej „chłopskiej” definicji, czy istnieje potęga do której możemy podnieść liczbę -2 aby
otrzymać 8? No nie. Tak samo jest na odwrót, nie ma takiej potęgi do której byśmy mogli
podnieść liczbę 2 żeby otrzymać -8. A co z tą jedynką w podstawie? Jedynka podniesiona
do jakiejkolwiek potęgi zawsze nam daje 1 więc ponownie funkcja nam się „psuje”.
Zapiszmy te własności jeszcze na „znaczkologii”
a> 0 ia ≠ 1i b> 0
Dodatkowe pojęcie, ważne bo może się taki zapis pojawić, więc warto wiedzieć żeby nie
panikować, jak logarytm nie ma napisanej podstawy to znaczy, że jest ona równa 10 i
mówimy że jest to logarytm dziesiętny
log b=log 10 b
4. Jeśli podniesiemy a liczbę do potęgi będącej logarytmem przy podstawie równej a to jest
to równe liczbie logarytmowanej
log a b
a =b
5. Zamiana podstawy logarytmu
log c b
log a b=
log c a
Formalna definicja:
Funkcją logarytmiczną o podstawie a (jak wiemy a musi być dodatnie i różne od 1) nazywamy
funkcję, którą można opisać wzorem y=log a x, gdzie x to zbiór liczb rzeczywistych dodatnich
(co wynika oczywiście z definicji logarytmu)
Na znaczkach:
a ∈ R +¿−{ 1} , x∈ R + ¿¿ ¿
Teraz przejdziemy do wykresów funkcji logarytmicznej, liczba mnoga jest nieprzypadkowa
ponieważ musimy rozważyć 2 przypadki.