Professional Documents
Culture Documents
1
MSc. Valdrin Haxhiu
1.2.1 Funksioni
Në Figura 1.1 janë paraqitur funksionet bazë që një kompjuter është në gjendje t’i kryejë.
Ambienti i punës
Aparati për
lëvizjen e të
dhënave
Mekanizmi i
kontrollit
2
MSc. Valdrin Haxhiu
Kompjuteri duhet të jetë patjetër në gjendje të përpunojë të dhëna. Të dhënat mund të jenë
të formave të ndryshme dhe rangu i kërkesave për përpunim mund të jetë i gjerë.
Është poashtu esenciale që një kompjuter t’i ruaj të dhënat. Në rastet kur kompjuteri është
duke i përpunuar të dhënat, kompjuteri duhet të jetë patjetër në gjendje t’i ruaj pjesët e të
dhënave mbi të cilat punon në momentin e caktuar kohorë. Kompjuteri kryen edhe funksionin e
ruajtjes së përkohshme dhe afatgjate të të dhënave. Fajllat e të dhënave ruhen në kompjuter për
t’u përdorur dhe ndryshuar më vonë.
Kompjuteri duhet të jetë patjetër në gjendje të lëviz të dhënat në mes tij dhe ambientit rreth
tij. Ambienti i punës i kompjuterit përbëhet nga pajisje që shërbejnë si burim ose destinacion i të
dhënave. Në rastin kur të dhënat pranohen ose dorëzohen te një pajisje që është e lidhur
drejtpërdrejt me kompjuterin, procesi njihet si hyrje/dalje (input/output – I/O) dhe pajisja njihet
si pajisje periferike (peripheral). Në rastet kur të dhënat barten në distanca të gjata, te apo prej
pajisjeve në largësi, atëherë procesi njihet si komunikim me të dhëna (data communications).
Duhet të ekzistojë kontrolli i këtyre tre funksioneve. Ky kontroll ushtrohet nga programuesit
të cilët i ofrojnë instruksione kompjuterit. Brenda kompjuterit, një njësi kontrolluese menaxhon
burimet (resurset) e kompjuterit dhe orkestron performancën e pjesëve funksionale të tij si
përgjigje ndaj atyre instruksioneve.
Figura 1.2 paraqet katër operacionet e mundshme që mund të kryejë një kompjuter.
Kompjuteri mund të funksionojë si një pajisje për bartjen e të dhënave (Figura 1.2a), duke bartur
të dhënat nga një pajisje periferike ose lidhje komunikimi te një tjetër. Mund poashtu të
funksionojë si një pajisje për ruajtjen e të dhënave (Figura 1.2b), të dhënat transferohen nga
ambienti i jashtëm në memorien e kompjuterit (leximi) dhe anasjelltas (shkrimi). Dy diagramet e
fundit paraqesin operacionet që përfshijnë përpunimin e të dhënave, në të dhënat brenda në
memorie (Figura 1.2c) ose gjatë rrugës në mes të memories dhe ambientit të jashtëm (Figura
1.2d).
1.2.2 Struktura
Figura 1.3 është vizatimi i mundshëm më i thjeshtë për një kompjuter. Kompjuteri bashkëvepron
në një mënyrë me ambientin e tij të jashtëm. Në përgjithësi, të gjitha lidhjet e tij me ambientin e
jashtëm mund të ndahen si pajisje periferike dhe lidhje komunikimi.
3
MSc. Valdrin Haxhiu
Lëvizja
Lëvizja
Kontrolli
Kontrolli
Ruajtja Përpunimi
Ruajtja Përpunimi
(a) (b)
Lëvizja Lëvizja
Kontrolli Kontrolli
(c) (d)
4
MSc. Valdrin Haxhiu
Li
e
dh
rik
je
ife
te
er
tp
ko
m
je
jis
un
Pa
ik
im
it
KOMPJUTERI
Ruajtja
Përpunimi
Mund të ketë një numër të caktuar të pjesëve që lidhen në mes veti përmes basit të sistemit. Më
herët ka qenë e zakonshme që një sistem kompjuterik të ketë vetëm një procesor. Në vitet e
fundit kompjuterët kanë më shumë se një procesor. Pjesa më interesante dhe në disa mënyra më
komplekse e kompjuterit është procesori.
Në Figura 1.4 janë paraqitur grupet kryesore të pjesëve të kompjuterit. Pjesët kryesore
strukturore të procesorit janë:
Njësia kontrolluese (control unit): Kontrollon punën e procesorit dhe të tërë kompjuterit.
Njësia aritmetikore dhe logjike (arithmetic and logic unit - ALU): Kryen funksionet e
përpunimit të të dhënave nga kompjuteri.
5
MSc. Valdrin Haxhiu
Hyrje/Dalja
Memoria punuese
Procesori
Basi i sistemit
Basi i brendshëm
Logjika sekuenciale
Regjistrat e njësisë
kontrolluese dhe
dekoduesit
Memoria
kontrolluese
6
MSc. Valdrin Haxhiu
Profesori i inxhinierisë elektrike, John Mauchly dhe njëri nga studentët e tij, John Eckert,
propozuan ndërtimin e një kompjuteri me qëllim të përgjithshëm (general-purpose) duke
përdorur llampat me vakum për aplikimet në laboratorin e kërkimeve balistike. Në vitin 1943
ushtria amerikane pranoi propozimin dhe puna për ndërtimin e ENIAC filloi. Makina e ndërtuar
ishtë shumë e madhe, peshonte 30000 kilogramë, zinte një hapësirë prej 150 metra katrorë dhe
përmbante më shumë se 18000 llampa me vakum. Gjatë punës konsumonte 140 kilowat rrymë
elektrike. Ishte shumë më i shpejt se çdo kompjuter elektromekanik, në gjendje të bënte 5000
veprime të mbledhjes për një sekondë.
Kompjuteri ENIAC ishte një makinë decimale e jo binare. Paraqitja e numrave dhe
veprimet aritmetikore bëheshin në sistemin numerik decimal. Memoria e tij përbëhej nga 20
akumulatorë (vende për ruajtje), secili prej tyre ishte në gjendje të mbante një numër decimal 20
shifrorë. Një unazë e ndërtuar prej 10 llampave me vakum paraqiste vetëm një shifër. Mangësia
kryesore e kompjuterit ENIAC ishte që ai duhej të programohej në mënyrë mekanike duke
vendosur komutatorët (switches) dhe duke vendosur e larguar kabllotë.
ENIAC ishte përfunduar në vitin 1946, shumë vonë për t’u përdorur gjatë luftës. Detyra e
parë e tij ishin llogaritjet komplekse për të ndihmuar studimin e fizibilitetit të bombës me
hidrogjen. Përdorimi i ENIAC për një punë tjetër nga ajo për të cilën ishte ndërtuar, tregoi se
ishte një kompjuter që mund të përdorej për shumë qëllime. ENIAC u përdor nën menaxhimin e
laboratorit për kërkime balistike deri në vitin 1955, në atë vit u bë ç’montimi i tij.
7
MSc. Valdrin Haxhiu
Makina Von Neumann Puna për futjen dhe ndryshimin e programeve për ENIAC ishte tepër e
mundimshme. Supozojmë se një program do të mund të paraqitej në një formë të përshtatshme
për ruajtje në memorie pranë të dhënave. Në ato raste kompjuteri do të mund t’i merrte
instruksionet duke i lexuar ato nga memoria dhe një program do të mund të vendosej dhe
ndryshohej duke i vendosur vlerat në pjesën e caktuar të memories.
Në vitin 1946, von Neumann dhe kolegët e tij filluan dizajnimin e kompjuterit të ri me
program të ruajtur, i njohur si kompjuteri IAS, në institutin për studime të avancuara në
Princeton (Princeton Institute for Advanced Studies). Kompjuteri IAS, edhe pse nuk ishte
kompletuar deri në vitin 1952, është prototipi i të gjithë kompjuterëve të mëvonshëm me qëllim
të përgjithshëm.
Njësia
aritmetikore -
logjike
(CA)
Memoria
punuese (M) Pajisjet I/O
(I,O)
Njësia për
kontrollimin e
programit
(CC)
8
MSc. Valdrin Haxhiu
Një memorie punuese ose kryesore (main memory), që ruan të dhënat dhe instruksionet
Një njësi aritmetikore dhe logjike (arithmetic and logic unit – ALU) në gjendje të
punojë mbi të dhëna binare
Një njësi kontrolluese, e cila interpreton instruksionet në memorie dhe i ekzekuton ato
Pajisjet hyrëse/dalëse (input/output – I/O) të kontrolluara nga njësia kontrolluese
Struktura e kompjuterit IAS është përshkruar në një propozim të mëhershëm nga von
Neumann, propozimi përmban edhe këtë pjesë:
2.2 E para: Meqë pajisja parasegjithash është një llogaritës, më së shpeshti duhet të
kryejë operacionet themelore aritmetikore. Operacioni i mbledhjes, zbritjes, shumëzimit
dhe pjestimit. Është e kuptueshme që duhet të ketë organe të specializuara për këto
operacione. Për këtë punë duhet të ekzistojë pjesa specifike CA (shikoni Figura 2.1 ).
2.3 E dyta: Kontrolli logjik i pajisjes më së miri mund të bëhet nga një organ qendror i
kontrollit, pjesa CC (shikoni Figura 2.1). Kjo pjesë duhet jetë në gjendje të merret me
instruksione të ndryshme.
2.4 E treta: Çdo pajisje që merret me llogaritje duhet të ketë patjetër sasi të
mjaftueshme të memories (pjesa M në Figura 2.1).
2.5 E katërta: Pajisja duhet të ketë patjetër organet për bartjen e të dhënave nga
ambienti i jashtëm te pjesët C dhe M. Këto organe formojnë pjesën e hyrjes përmes
pjesës I (shikoni Figura 2.1).
2.6 E pesta: Pajisja duhet të ketë patjetër organet për bartjen e të dhënave nga pjesët C
dhe M në ambientin e jashtëm. Këto organe formojnë pjesën e daljes përmes pjesës O
(shikoni Figura 2.1).
9
MSc. Valdrin Haxhiu
10
MSc. Valdrin Haxhiu
Referenca
Materiali është marrë nga kapitulli 1 (faqe 6) dhe kapitulli 2 (faqe 16) i librit Computer
Organization and Architecture Designing for Performance të autorit William Stallings.
11