Nonlinear Systems in Heat Transfer -

eBook PDF
Visit to download the full and correct content document:
https://ebooksecure.com/download/nonlinear-systems-in-heat-transfer-ebook-pdf/
Nonlinear Systems in Heat Transfer
Nonlinear Systems
in Heat Transfer
Mathematical Modeling and Analytical
Methods

Authored by

Davood Domairry Ganji

Department of Mechanical Engineering, Babol Noshirvani
University of Technology, Babol, Iran

Yaser Sabzehmeidani
School of Engineering, Taylor‘s University, Subang, Malaysia

Amin Sedighiamiri
Department of Mechanical Engineering, Babol Noshirvani
University of Technology, Babol, Iran
Elsevier
Radarweg 29, PO Box 211, 1000 AE Amsterdam, Netherlands
The Boulevard, Langford Lane, Kidlington, Oxford OX5 1GB, United Kingdom
50 Hampshire Street, 5th Floor, Cambridge, MA 02139, United States

Copyright r 2018 Elsevier Inc. All rights reserved.

No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or
mechanical, including photocopying, recording, or any information storage and retrieval system, without
permission in writing from the publisher. Details on how to seek permission, further information about the
Publisher’s permissions policies and our arrangements with organizations such as the Copyright Clearance
Center and the Copyright Licensing Agency, can be found at our website: www.elsevier.com/permissions.

This book and the individual contributions contained in it are protected under copyright by the Publisher
(other than as may be noted herein).

Notices
Knowledge and best practice in this field are constantly changing. As new research and experience broaden
our understanding, changes in research methods, professional practices, or medical treatment may become
necessary.

Practitioners and researchers must always rely on their own experience and knowledge in evaluating and
using any information, methods, compounds, or experiments described herein. In using such information or
methods they should be mindful of their own safety and the safety of others, including parties for whom they
have a professional responsibility.

To the fullest extent of the law, neither the Publisher nor the authors, contributors, or editors, assume any
liability for any injury and/or damage to persons or property as a matter of products liability, negligence or
otherwise, or from any use or operation of any methods, products, instructions, or ideas contained in the
material herein.

British Library Cataloguing-in-Publication Data

A catalogue record for this book is available from the British Library

Library of Congress Cataloging-in-Publication Data

A catalog record for this book is available from the Library of Congress

ISBN: 978-0-12-812024-8

For Information on all Elsevier publications

visit our website at https://www.elsevier.com/books-and-journals

Publisher: Joe Hayton

Acquisition Editor: Lisa Reading
Editorial Project Manager: Gabriela D. Capille
Production Project Manager: Sruthi Satheesh
Cover Designer: Mark Rogers

Typeset by MPS Limited, Chennai, India

List of Figures

Figure 2.1 Heat transfer by conduction through a plane wall 40

Figure 2.2 Schematic illustration of heat transfer by (A) forced 42
convection and (B) natural of free convection.
Ts . TN
Figure 2.3 The solution of two analytical approaches, VIM and 50
HPM, compared to the exact solution, at ε 5 0:4
Figure 2.4 The solution of two analytical approaches, VIM and 51
HPM, compared to the exact solution, at ε 5 0:6
Figure 2.5 The solution of two analytical approaches, VIM and 51
HPM, compared to the exact solution, at ε 5 0:8
Figure 2.6 Absolute errors of variational iteration and 52
homotopy perturbation methods at τ 5 0:5 as a
function of the small parameter ε
Figure 2.7 Solutions of the conventional perturbation and 53
homotopy perturbation methods at τ 5 1,
compared to the exact solution, as a function of the
small parameter ε
Figure 2.8 Solution of the 4th-order variational iteration 54
method (VIM), compared to the exact solution,
at ε 5 1
Figure 2.9 Solution of two analytical approaches, VIM and 60
HPM, compared to the exact solution, under
laminar flow conditions, i.e., ε 5 0:25
Figure 2.10 Solution of two analytical approaches, VIM and 61
HPM, compared to the exact solution, under
turbulent flow conditions, i.e., ε 5 0:3
Figure 2.11 Schematic illustration of one-dimensional heat 62
conduction through a plane slab
Figure 2.12 Solution of f ðηÞ approximated by the homotopy 72
perturbation method (HPM), compared to the
numerical method (NM)
Figure 2.13 Solution of f 0 ðηÞ approximated by the homotopy 73
perturbation method (HPM), compared to the
numerical method (NM)

vii
viii List of Figures

Figure 2.14 Solution of θðηÞ approximated by the homotopy 73

perturbation method (HPM), compared to the
numerical method (NM), at Pr 5 1
Figure 2.15 Solution of θðηÞ approximated by the homotopy 74
perturbation method (HPM), compared to the
numerical method (NM), at Pr 5 1:2
Figure 2.16 The exact solution of the porous media equation 80
obtained by VIM and HPM
Figure 2.17 The approximate solution of the cubically nonlinear 84
heat equation obtained by VIM and HPM
Figure 2.18 The comparison of the approximate solutions with 91
the exact solution, at β 5 0, ψ 5 0.5
Figure 2.19 The comparison of the results of the three methods 98
at ε 5 0:2 and N 5 0:1
Figure 2.20 The comparison of the results of the three methods 98
at ε 5 0:4 and N 5 0:1
Figure 2.21 The comparison of the results of the three methods 99
at ε 5 0:6 and N 5 0:1
Figure 2.22 The comparison of the fin efficiency for different 100
values of N
Figure 3.1 Heat transfer by thermal radiation between two 107
bodies
Figure 3.2 The approximate solution of two analytical 117
approaches, VIM and HPM, compared to the exact
solution at ε 5 0:4
Figure 3.3 The approximate solution of two analytical 117
approaches, VIM and HPM, compared to the exact
solution at ε 5 0:65
Figure 3.4 The approximate solution of two analytical 118
approaches, VIM and HPM, compared to the exact
solution at ε 5 0:85
Figure 3.5 Errors of VIM and HPM solutions at τ 5 0:5 as a 119
function of the dimensionless parameter ε
Figure 3.6 The approximate solution of HPM and VIM to the 128
heat transfer problem, compared to the exact
solution at ε1 5 0:4 and ε2 5 0:4
Figure 3.7 The approximate solution of HPM and VIM to the 129
heat transfer problem, compared to the exact
solution at ε1 5 0:8 and ε2 5 0:4
Figure 3.8 The approximate solution of HPM and VIM to the 129
heat transfer problem, compared to the exact
solution at ε1 5 0:4 and ε2 5 0:8
 List of Figures ix

Figure 3.9 Errors of HPM and VIM as a function of the 130

dimensionless parameter ε2 at τ 5 0:5 and ε1 5 0:4
Figure 3.10 Errors of HPM and VIM as a function of the 131
dimensionless parameter ε2 at τ 5 0:5 and ε1 5 0:8
Figure 3.11 Error (in %) of the conventional perturbation 131
method, compared to that of the homotopy
perturbation method at the initial time, when
ε5ε1 5 ε2
Figure 3.12 The comparison of the results of the fourth-order 135
VIM and the numerical solution
Figure 3.13 Geometry of a straight fin 136
Figure 3.14 Temperature distribution in convectiveradiative 147
conduction fins with variable thermal conductivity
at N 5 1
Figure 3.15 Variation of the fin efficiency with the thermo- 147
geometric fin parameter for different values of the
thermal conductivity parameter
Figure 3.16 Three term approximated solution, obtained by 148
HPM
Figure 3.17 Approximate solution obtained via the conventional 148
perturbation method
Figure 4.1 Geometry of the problem 159
Figure 4.2 Error of f ðηÞ and θðηÞ versus different orders of 170
approximation in HPM
Figure 4.3 The error of f ðηÞ and θðηÞ at different locations 171
between two plates versus η at S 5 0:5, Ec 5 0:1,
δ 5 1, φ 5 0:06 and Pr 5 6:2
Figure 4.4 Comparison between numerical (NM) and HPM 172
solutions for different values of effective parameters
Figure 4.5 Influence of the volume fraction of the 175
nanoparticles on the temperature profile at
Ec 5 0:5, δ 5 0:1, S 5 1 and Pr 5 6:2
Figure 4.6 Influence of the squeeze number on the 176
temperature profile at Ec 5 0:5, δ 5 0:1, φ 5 0:06
and Pr 5 6:2
Figure 4.7 The Nusselt number as a function of the volume 177
fraction of the nanoparticles at various squeeze
numbers
Figure 4.8 Effect of the Eckert number on the temperature 177
profile for various locations between the plates, at
δ 5 0:1, [ 5 0:06, S 5 1 and Pr 5 6:2
x List of Figures

Figure 4.9 Effect of δ on the temperature profile for various 178

locations between the plates, at φ 5 0:06, S 5 1,
Ec 5 0:4 and Pr 5 6:2
Figure 4.10 Effects of the squeeze number and the Eckert 178
number on the Nusselt number at φ 5 0:06, δ 5 0:1
and Pr 5 6:2
Figure 4.11 Effects of the squeeze number and δ on the Nusselt 179
number at φ 5 0:06, Ec 5 0:4 and Pr 5 6:2
Figure 4.12 Effects of δ and the Eckert number on the Nusselt 179
number at φ 5 0:06, S 5 1 and Pr 5 6:2
Figure 4.13 Comparison between results obtained via the 180
numerical solution and ADM at Pr 5 6:2 and
δ 5 0:1ðCu 2 WaterÞ
Figure 4.14 Comparison between results obtained via the 180
numerical solution and ADM at Pr 5 6:2 and
δ 5 0:1ðCu 2 WaterÞ
Figure 4.15 Effect of the squeeze number S on the velocity 182
profile of the nanofluid at φ 5 0:06
Figure 4.16 Effect of the squeeze number S on the skin friction 183
coefficient
Figure 4.17 Effect of the Eckert number on the temperature 184
profile at φ 5 0:06
Figure 4.18 Effect of the Eckert number on the Nusselt number 185
at various volume fractions
Figure 4.19 Temperature profile for different types of 186
nanoparticles at Ec 5 0:5, Pr 5 6:2, δ 5 0:1, S 5 1
and φ 5 0:06
Figure 4.20 Effect of different types of nanoparticles on the skin 186
friction coefficient at S 5 1
Figure 4.21 Effect of different types of nanoparticles on the 187
Nusselt number at Ec 5 0:5, Pr 5 6:2, δ 5 0:1, S 5 1
Figure 4.22 Schematic illustration of the heat transfer problem 188
Figure 4.23 Effect of the squeeze number on the velocity profile 196
at Ha 5 2
Figure 4.24 Effect of the Hartmann number on the velocity 196
profile at S 5 0:5
Figure 4.25 Effect of the squeeze number and Hartmann 197
number on the skin friction coefficient
Figure 4.26 Effect of the squeeze number on the temperature 198
profile at Ec 5 0:1, Nt 5 0:1, Nb 5 0:1, Sc 5 0:5 and
Pr 5 10
 List of Figures xi

Figure 4.27 Effect of the Hartmann number on the temperature 199

profile at Ec 5 0:1, Nt 5 0:1, Nb 5 0:1, Sc 5 0:5 and
Pr 5 10
Figure 4.28 Effect of the squeeze number and the Hartmann 199
number on the Nusselt number at Ec 5 0:1,
Nt 5 0:1, Nb 5 0:1, Sc 5 0:5 and Pr 5 10
Figure 4.29 Effect of the Eckert number on the temperature 200
profile at S 5 0:5, Nt 5 0:1, Nb 5 0:1, Sc 5 0:5,
Ha 5 1 and Pr 5 10
Figure 4.30 Effect of the Eckert number and the Hartmann 200
number on the Nusselt number at S 5 0:5, Nt 5 0:1,
Nb 5 0:1, Sc 5 0:5 and Pr 5 10
Figure 4.31 Effect of the squeeze number on the concentration 201
profile at Ha 5 1, Nt 5 0:1, Nb 5 0:1, Sc 5 0:5 and
Pr 5 10
Figure 4.32 Effect of the Hartmann number on the 202
concentration profile at S 5 0:5, Nt 5 0:1, Nb 5 0:1,
Sc 5 0:5 and Pr 5 10
Figure 4.33 Effect of the Eckert number on the concentration 202
profile at S 5 0:5, Nt 5 0:1, Nb 5 0:1, Sc 5 0:5 and
Pr 5 10
Figure 4.34 Effect of the Schmidt number on the concentration 203
profile at S 5 0:5, Nt 5 0:1, Nb 5 0:1, Ec 5 0:1 and
Pr 5 10
Figure 4.35 ADM solution for velocity in divergent channel for 213
α 5 2:5 ; Re 5 200
Figure 4.36 ADM solution for velocity in divergent channel for 214
α 5 5 ; Re 5 200 and φ 5 0
Figure 4.37 ADM solution for velocity in divergent channel for 214
α 5 7:5 ; Re 5 200 and φ 5 0
Figure 4.38 ADM solution for velocity in divergent channel for 215
α 5 5 ; Re 5 75 and φ 5 0
Figure 4.39 ADM solution for velocity in divergent channel for 215
α 5 5 ; Re 5 150 and φ 5 0
Figure 4.40 ADM solution for velocity in divergent channel for 216
α 5 5 ; Re 5 225 and φ 5 0
Figure 4.41 ADM solution for velocity in divergent channel for 217
α 5 5 ; Re 5 300 and φ 5 0
Figure 4.42 Effect of nanoparticle volume fraction on velocity 218
profiles for Cu-Water for α 5 5 ; Re 5 100
Figure 4.43 Effect of nanoparticle volume fraction on velocity 219
profiles for Cu-Water for α 5 5 ; Re 5 200
xii List of Figures

Figure 4.44 Effect of nanoparticle volume fraction on velocity 220

profiles for Cu-Water for α 5 2 ; Re 5 200
Figure 5.1 Dimensionless velocity profile with different values 234
 
of β and given m
Figure 5.2 Dimensionless velocity profile for different values of 235
 
m and given β
Figure 5.3 Average velocity over the cross section of the film 235
for given amounts of ψ
Figure 5.4 The approximate solution obtained by HPM and 265
VIM compared to that of the conventional
perturbation method at ε 5 0:2, a 5 1 and b 5 2
Figure 5.5 The approximate solution obtained by HPM and 265
VIM compared to that of the conventional
perturbation method at ε 5 0:4, a 5 1 and b 5 2
Figure 5.6 The approximate solution obtained by HPM and 266
VIM compared to that of the conventional
perturbation method at ε 5 0:6, a 5 1 and b 5 2
List of Tables

Table 2.1 The Results of HPM And NM Methods For f ðηÞ And 75
θðηÞ
Table 2.2 The Dimensionless Temperature Distribution at 91
β 5 0.0, ψ 5 0.5
Table 3.1 The Results of VIM and HPM Techniques and Their 120
Errors at τ 5 0:5
Table 3.2 Comparison of the Errors of the Conventional 132
Perturbation Method and the Homotopy Perturbation
Method at τ 5 0 and When ε1 6¼ ε2
Table 4.1 Thermo-Physical Properties of Water and 160
Nanoparticles
Table 4.2 Comparison Between Numerical (NM) and HPM 173
Solutions at S 5 0:5, Ec 5 0:1, δ 5 1, φ 5 0:06 and
Pr 5 6:2
Table 4.3 Comparison Between Numerical (NM) and HPM 174
Solutions at S 5 0:5, Ec 5 0:4, δ 5 1:5, φ 5 0:06 and
Pr 5 6:2
Table 4.4 Comparison Between the Results of the Solution of 181
the Numerical Method (NM) and That of ADM for
f ðηÞ and θðηÞ, at S 5 1, Pr 5 6:2, Ec 5 0:01,
φ 5 0:02ðCu 2 WaterÞ and δ 5 0:01
Table 4.5 Thermo-Physical Properties of Different Nanoparticles 185
Table 4.6 Comparison of 2 θ0 ð1Þ Obtained by HPM and the 195
Ones Obtained by Mustafa et al. [12] for Viscous
Fluid S 5 0:5 and δ 5 0:1
Table 4.7 Value of Constant β for Different α, Ha, Reynolds 211
Number
Table 4.8 Error Comparison for Numerical and ADM Method 212

xiii
 Chapter 1

Introduction to
Nonlinear Systems
and Solution
Methods

Chapter Outline
1.1 Nonlinear Differential Equations in
Science and Technology 2
1.2 Analytical Methods for Nonlinear
Equations 4
1.2.1 Homotopy Perturbation Method 6
1.2.2 Variational Iteration Method 13
1.2.3 Adomian Decomposition Method 20
References 29

ABSTRACT
Nonlinear differential or partial differential equa-
tions are widely employed in a wide range of
applied science and engineering fields to model and
understand the underlying mechanism of phenom-
ena deeply. Along with the rapid advancement in
nonlinear science, an increasing interest among
scientists and researchers has emerged to solve the
nonlinear problems and to find either the exact or
Nonlinear Systems in Heat Transfer. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/B978-0-12-812024-8.00001-1
© 2018 Elsevier Inc. All rights reserved. 1
2 Nonlinear Systems in Heat Transfer

the approximate solutions. Since differential or par-

tial differential equations governing complex real
world phenomena consist of different dependent
and independent variables and parameters related to
the physics of the system, it is preferred to solve
those equations analytically as a function of those
parameters. Some of the newly developed techni-
ques to approximate the solution of the nonlinear
equations are: homotopy perturbation method, vari-
ational iteration method, and the Adomian decom-
position method. This chapter gives a thorough
explanation of these analytical techniques and their
application through some illustrating examples.
Keywords: Differential equation; nonlinear
science; perturbation method; homotopy pertur-
bation method, variational iteration method

1.1 NONLINEAR DIFFERENTIAL

EQUATIONS IN SCIENCE AND
TECHNOLOGY
Most scientific problems and physical phe-
nomena in different fields of science and
engineering occur nonlinearly. Nonlinear
differential or partial differential equations
are widely employed to translate those phys-
ical problems into mathematical models,
which can be solved with regards to
imposed boundary or initial conditions.
Therefore, solving nonlinear equations is of
essential importance and the root of a lot of
studies in applied science and engineering,
since it leads the scientists and engineers to
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 3

understand the underlying mechanism of

phenomena deeply.
There are several nonlinear equations gov-
erning real world phenomena in a wide
range of engineering applications, including
fluid dynamics and mechanics and heat
transfer. Some examples are [1
3]:
Kolmogorov
Petrovskii
Piskunov equa-
tion, also referred to as a heat equation with a
nonlinear source, to model heat and mass
transfer; Burger’s equation to model problems
in gas dynamics; the nonlinear Klein
Gordon
equation to model physical phenomena such
as superconductivity, laser pulses in two-
phase media, etc.; and the nonlinear Laplace
equation to model heat transfer.
Along with the rapid advancement in nonlin-
ear science, an increasing interest among
scientists and researchers has emerged to
solve nonlinear problems and to find either
the exact or the approximate solutions.
Experimental methods, numerical methods,
and analytical methods are some ways to
tackle these problems. Obviously, numerical
techniques can be used to solve these kinds
of equations. However, it is very difficult
and time consuming to solve nonlinear pro-
blems numerically. Various numerical meth-
ods require iteration techniques to find the
solution, which are also sensitive to the ini-
tial solution, and it is very difficult to con-
verge on a solution in the case of strong
4 Nonlinear Systems in Heat Transfer

nonlinearity. Furthermore, the physical

meaning behind the problem is sometimes
lost during the numerical simulation proce-
dures. Since differential or partial differen-
tial equations governing complex real world
phenomena consist of different dependent
and independent variables and parameters
related to the physics of the system, it is
preferred that these equations be solved ana-
lytically as a function of those parameters.
One can easily see the effect of those para-
meters in the solution.

1.2 ANALYTICAL METHODS FOR

NONLINEAR EQUATIONS
Over many decades, several mathematicians,
scientists, and engineers have developed vari-
ous analytical procedures to obtain exact or
approximate solutions to linear and nonlinear
differential or partial differential equations.
The perturbation technique is one of the
popular methods, developed to find approxi-
mate analytical solutions and has been
applied to complex nonlinear engineering
problems [4,5]. This method provides the
most versatile tools available in nonlinear
analysis of engineering problems, but its
limitations hamper its application:
1. The perturbation method is based on assum-
ing a small parameter in the differential
equation governing the nonlinear physical
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 5

phenomena. This so-called small parameter

assumption limits the wide application of
perturbation techniques, since an over-
whelming majority of nonlinear problems,
especially those having strong nonlinearity,
have no small parameters at all.
2. The approximate solutions obtained by
the perturbation methods, in most cases,
are valid only for the small values of the
small parameter. The perturbation solu-
tions are generally uniformly valid as
long as a specific system parameter is
small. However, we cannot rely fully on
the approximations because there is no
criterion on which the small parameter
should exist. Thus, it is essential to check
the validity of the approximations numer-
ically and/or experimentally.
In order to overcome the difficulties of utili-
zation of the perturbation methods and the
need to have more robust and easy-to-use
techniques, much attention has been devoted
recently to develop new analytical methods
for solving complicated highly nonlinear
problems in different fields of science and
engineering, like vibration, heat transfer,
and fluid mechanics, etc. Some of the newly
developed techniques to approximate the
solution of the nonlinear equations are: the
homotopy perturbation method (HPM)
[6
12], variational iteration method
[13
17], and the Adomian decomposition
method (ADM) [18
20].
6 Nonlinear Systems in Heat Transfer

This book deals with recent progress in ana-

lytical techniques and illustrates their appli-
cations, especially in nonlinear heat transfer
systems. The methods are introduced and
explained through some examples without
going into rigorous fundamental mathemati-
cal details. It is attempted to focus more on
the application and utilization of the meth-
ods in practical engineering problems occur-
ring in the field of fluid and heat transfer.
The next section in this chapter gives a thor-
ough explanation of some of the analytical
techniques and their application by illustrating
some examples. Chapter two discusses some
fundamental examples in the conduction and
conductive field. Heat transfer and radiation
problems are discussed later in Chapter 3,
Radiation Heat Transfer, where some funda-
mental examples are presented and solved.
Chapter 4, Heat Transfer in Nanofluids, deals
with fin problems and efficiency. Finally, a
wide range of miscellaneous problems in heat
transfer and fluid mechanics are explained
and solved in the last chapter.

1.2.1 Homotopy Perturbation

Method
Homotopy perturbation method, also
referred to as HPM, was first proposed by
J.H. He [6
11]. This method does not
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 7

depend on a small parameter. Using homo-

topy technique in topology, a homotopy is
constructed with an embedding parameter
pA½0; 1, which is considered as a “small
parameter.” HPM was successfully validated
and applied to several nonlinear problems in
various engineering fields [21
25].
To illustrate the basic ideas of this method,
we consider the following equation:
AðuÞ 2 f ðrÞ 5 0; rAΩ; ð1:1Þ
with the boundary condition of:


@u
B u; 5 0; rAΓ; ð1:2Þ
@n
where A is a general differential operator, B
a boundary operator, f (r) a known analytical
function, and Γ is the boundary of the
domain Ω. A can be divided into two parts,
L and N, where L is linear and N is nonlin-
ear. Eq. (1.1) can therefore be rewritten as
follows:
LðuÞ 1 NðuÞ 2 f ðrÞ 5 0; rAΩ; ð1:3Þ

Homotopy perturbation structure is shown

as follows:
Hðν; pÞ 5 ð1 2 pÞ½LðνÞ 2 Lðu0 Þ
ð1:4Þ
1 p½AðνÞ 2 f ðrÞ 5 0

where,
8 Nonlinear Systems in Heat Transfer

νðr; pÞ: Ω 3 ½0; 1-R ð1:5Þ

In Eq. (1.4), pA½0; 1 is an embedding para-

meter and u0 is the first approximation that
satisfies the boundary condition. We can
assume that the solution of Eq. (1.4) can be
written as a power series in p, as following:
ν 5 ν 0 1 pν 1 1 p2 ν 2 1 ? ð1:6Þ
and the best approximation for solution is:
u 5 lim ν 5 ν 0 1 ν 1 1 ν 2 1 ? ð1:7Þ
p-1

The above convergence is discussed in [11].

1.2.1.1 Illustrative Example

In order to illustrate the application of HPM
further, this method will be applied to an
initial boundary value problem (IBVP) with
variable coefficients (such as heat-like equa-
tions) that can describe many physical pro-
blems in different fields of science and
engineering. A general heat-like equation
with variable coefficients, described by a
three-dimensional initial boundary value
problem, can be defined in the form of [26]:
ut 5 f ðx; y; zÞuxx 1 gðx; y; zÞuyy 1 hðx; y; zÞuzz
ð1:8Þ
0 , x , a; 0 , y , b; 0 , z , c; t . 0 ð1:9Þ
subject to the Neumann boundary conditions
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 9

ux ð0; y; z; tÞ 5 f1 ðy; z; tÞ; ux ða; y; z; tÞ 5 f2 ðy; z; tÞ

ð1:10Þ
uy ðx; 0; z; tÞ 5 g1 ðx; z; tÞ; uy ðx; b; z; tÞ 5 g2 ðx; z; tÞ
ð1:11Þ
uz ðx; y; 0; tÞ 5 h1 ðx; y; tÞ; uz ðx; y; c; tÞ 5 h2 ðx; y; tÞ
ð1:12Þ
and the initial condition of
uðx; y; z; 0Þ 5 Φðx; y; zÞ ð1:13Þ

Example 1:
For the sake of simplicity, let us first con-
sider a one-dimensional heat-like model:
1 2
ut 5 x uxx 0 , x , 1; t . 0; ð1:14Þ
2
subject to the boundary conditions of:
uð0; tÞ 5 0 uð1; tÞ 5 et ð1:15Þ
and the initial condition of:
uðx; 0Þ 5 x2 ð1:16Þ

First we construct the following homotopy

for Eq. (1.14):


1 2
ð1 2 pÞν t 1 p ν t 2 x ν xx 5 0 ð1:17Þ
2
10 Nonlinear Systems in Heat Transfer

Substituting ν from Eq. (1.6) into Eq. (1.17)

and rearranging based on powers of p-terms,
we have:
@ν 0
p0 : 50 ð1:18Þ
@t


@ν 1 1 2 @2 ν 0
p1 : 2 x 50 ð1:19Þ
@t 2 @x2


@ν 2 1 2 @2 ν 1
p2 : 2 x 50 ð1:20Þ
@t 2 @x2


@ν 3 1 2 @2 ν 2
p3 : 2 x 50 ð1:21Þ
@t 2 @x2


@ν 4 1 2 @2 ν 3
p4 : 2 x 50 ð1:22Þ
@t 2 @x2

Solving Eq. (1.18)
(1.22) subject to the

initial condition given by Eq. (1.16), we have:
ν 0 5 x2 ð1:23Þ

ν 1 5 x2 t ð1:24Þ
1 22
ν2 5 xt ð1:25Þ
2!
1 23
ν3 5 xt ð1:26Þ
3!
1 24
ν4 5 xt ð1:27Þ
4!
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 11

and when p-1, then we can obtain:

u 5 ν0 1 ν1 1 ν2 1 ν3 1 ν4


t 2
t 3
t 4 ð1:28Þ
5 x2 1 1 t 1 1 1
2! 3! 4!

More terms must be considered in Eq. (1.6)

for a more accurate answer. The exact solu-
tion of uðx; tÞ in a closed form is
uðx; tÞ 5 x2 et ð1:29Þ

Example 2:
Now, let us consider the three-dimensional
heat-like IBVP:
1 2
ut 5 x4 y4 z4 1 ðx uxx 1 y2 uyy 1 z2 uzz Þ
36
x . 0; y , 1; z , 1; t . 0;
ð1:30Þ
subject to the boundary conditions of:
uð0; y; z; tÞ 5 0 uð1; y; z; tÞ 5 y4 z4 ðet 2 1Þ
ð1:31Þ

uðx; 0; z; tÞ 5 0 uðx; 1; z; tÞ 5 x4 z4 ðet 2 1Þ

ð1:32Þ

uðx; y; 0; tÞ 5 0 uðx; y; 1; tÞ 5 x4 y4 ðet 2 1Þ

ð1:33Þ
12 Nonlinear Systems in Heat Transfer

and the initial condition of:

uðx; y; z; 0Þ 5 0 ð1:34Þ

To solve this problem, we construct the fol-

lowing homotopy for Eq. (1.30):


1 2
ð12pÞν t 1p ν t 2x y z 2 ðx ν xx 1y ν yy 1z ν zz Þ 5 0
4 4 4 2 2
36
ð1:35Þ

Substituting ν from Eq. (1.6) into Eq. (1.35)

and rearranging based on powers of p-terms,
we have:
@ν 0
50
p0 : ð1:36Þ
@t


2 
2 
2 
@ν 1 1 @ ν 0 @ ν 0 @ ν0
p1 : 2 x2 1 y2 1 z2
@t 36 @x 2 @y 2 @z2
2 x 4 y 4 z4 5 0
ð1:37Þ


2 
2 
2 
@ν 2 1 @ ν 1 @ ν 1 @ ν1
p2 : 2 x2 1y2 1z2 50
@t 36 @x 2 @y 2 @z2
ð1:38Þ


2 
2 
2 
@ν 3 1 @ ν 2 @ ν 2 @ ν2
p3 : 2 x2 1y2 1z2 50
@t 36 @x 2 @y 2 @z2
ð1:39Þ
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 13

2 
2 
2 
@ν 4 1 @ ν 3 @ ν 3 2 @ ν3
p4 : 2 x2 1y 2
1z 50
@t 36 @x2 @y2 @z2
ð1:40Þ

Solving Eq. (1.36)
(1.40) subject to the ini-

tial condition given by Eq. (1.34), we have:
ν0 5 0 ð1:41Þ
ν 1 5 x4 y4 z 4 t ð1:42Þ
1
ν 2 5 x4 y4 z4 t2 ð1:43Þ
2!
1
ν 3 5 x4 y4 z4 t3 ð1:44Þ
3!
1
ν 4 5 x4 y4 z4 t4 ð1:45Þ
4!
and when p-1, we can then obtain:
u 5 ν0 1 ν1 1 ν2 1 ν3 1 ν4


t2 t3 t4 ð1:46Þ
5x y z t1 1 1
4 4 4
2! 3! 4!

Therefore, the exact solution of uðx; y; z; tÞ in

a closed form is
uðx; y; z; tÞ 5 x4 y4 z4 ðet 2 1Þ ð1:47Þ

1.2.2 Variational Iteration Method

Variational iteration method (VIM) was first
proposed by He [13
17] and was
14 Nonlinear Systems in Heat Transfer

successfully applied to various linear and

nonlinear problems, such as autonomous
ordinary differential equations [13], nonlin-
ear fractional differential equations [27,28],
and other scientific areas [29
33].
In 1978, Inokuti et al. [34] proposed a gene-
ral Lagrange multiplier method to solve
nonlinear problems, which was first pro-
posed to solve problems in quantum
mechanics. The main feature of the method
is as follows: the solution of a mathematical
problem with linearization assumption is
used as initial approximation or trial-
function, and then a more highly precise
approximation at some special point can be
obtained. Consider the following general
nonlinear system:
Lu 1 Nu 5 gðtÞ ð1:48Þ
where L is a linear operator, N a nonlinear
operator, and gðtÞ an inhomogeneous term.
Assuming u0 ðtÞ is a solution of Lu 5 0. One
can write down an expression to correct the
value of some special point, for example at
t 5 1:
ð1
ucor ð1Þ 5 u0 ð1Þ 1 λðLu0 1 Nu0 2 gÞdt
0
ð1:49Þ
where λ is a general Lagrange multiplier
[13
17], which can be identified optimally
via the variational theory. The second term
on the right is called the correction. He
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 15

[13
17] has modified the above method into

an iteration method in the following way:
ð t0
un11 ðt0 Þ 5 un ðt0 Þ 1 λðLun 1 N u~n 2 gÞdt
0
ð1:50Þ
where u0 ðtÞ is an initial approximation with
possible unknowns, and u~n is considered as
a restricted variation [13
17], i.e., δu~n 5 0.
For arbitrary of x0 we can rewrite Eq. (1.50)
as follows:
ðt
un11 ðtÞ5un ðtÞ1 λðLun ðξÞ1N u~n ðξÞ2gðξÞÞdξ
0
ð1:51Þ

Eq. (1.51) is called a correction functional and

the subscript n indicates the n approximation.

1.2.2.1 Illustrative Example

To illustrate the application of VIM, two-
and three-dimensional heat-like initial
boundary value problems with variable coef-
ficients are considered here.
Example 1:
Consider the following two-dimensional
heat-like model
1
ut 5 ðy2 uxx 1 x2 uyy Þ x . 0; y , 1; t . 0;
2
ð1:52Þ
16 Nonlinear Systems in Heat Transfer

subject to the boundary conditions of:

ux ð0; y; tÞ 5 0 ux ð1; y; tÞ 5 2sinh t ð1:53Þ
uy ðx; 0; tÞ 5 0 uy ðx; 1; tÞ 5 2 cosht ð1:54Þ
and the initial condition of:
uðx; y; 0Þ 5 y2 ð1:55Þ

In order to solve Eq. (1.52) using VIM, we

construct a correction functional, as follows:
un11 ðx; y; tÞ 5 un ðx; y; tÞ
ðt  
1 2
1 λ unτ 2 ðy u~nxx 1 x2 u~nyy Þ dτ
0 2
ð1:56Þ
where δu~nxx and δu~nyy are considered as
restricted variations. Its stationary conditions
can be obtained, as follows:
λ0 ðτÞ 5 0 ð1:57Þ
1 1 λðτÞjτ5t 5 0 ð1:58Þ

The Lagrange multiplier can therefore be

simply identified as:
λ521 ð1:59Þ
and the following iteration formula can be
obtained:
un11 ðx; y; tÞ 5 un ðx; y; tÞ
ðt  
1 2
2 unτ 2 ðy u~nxx 1 x2 u~nyy Þ dτ
0 2
ð1:60Þ
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 17

We start with an initial approximation

u0 ðx; y; tÞ 5 uðx; y; 0Þ given by Eq. (1.55).
Using the above variational formula (1.60),
we can obtain the following result:
u1 ðx;y;tÞ 5 u0 ðx;y;tÞ
ðt  
1 2
2 u0τ 2 ðy u~0xx 1 x2 u~0yy Þ dτ
0 2
ð1:61Þ

Substituting u0 ðx; y; tÞ into Eq. (1.61) and

after some simplifications, we have:
u1 ðx; y; tÞ 5 y2 1 x2 t ð1:62Þ

Continuing in this manner, we can obtain

the other components, as follows:

2

t
u2 ðx; y; tÞ 5 y2 1 1 1 x2 t ð1:63Þ
2!

2

3

t t
u3 ðx; y; tÞ 5 y2 1 1 1 x2 t 1
2! 3!
ð1:64Þ

2 4

3

t t t
u4 ðx; y; tÞ 5 y2 1 1 1 1 x2 t 1
2! 4! 3!
ð1:65Þ

2 4

3 5

t t t t
u5 ðx;y;tÞ 5 y2 1 1 1 1 x2 t 1 1
2! 4! 3! 5!
ð1:66Þ
18 Nonlinear Systems in Heat Transfer

and so on. In the same manner the rest of

the components of the iteration formula
(1.60) can be obtained. Therefore, the exact
solution of uðx; y; tÞ in a closed form is
uðx; y; tÞ 5 x2 sinht 1 y2 cosht ð1:67Þ

Example 2:
Consider the following three-dimensional
heat-like model
1 2
ut 5x4 y4 z4 1ðx uxx 1y2 uyy 1z2 uzz Þ
36 ð1:68Þ
x.0; y,1; z,1; t.0;

subject to the boundary conditions:

uð0; y; z; tÞ 5 0 uð1; y; z; tÞ 5 y4 z4 ðet 2 1Þ ð1:69Þ

uðx; 0; z; tÞ 5 0 uðx; 1; z; tÞ 5 x4 z4 ðet 2 1Þ ð1:70Þ

uðx; y; 0; tÞ 5 0 uðx; y; 1; tÞ 5 x4 y4 ðet 2 1Þ ð1:71Þ

and the initial condition:
uðx; y; z; 0Þ 5 0 ð1:72Þ

To solve Eq. (1.68) using VIM, we construct

a correction functional that reads
un11 ðx; y; z; tÞ 5 un ðx; y; z; tÞ
ðt  
1
1 λ unτ 2 x4 y4 z4 2 ðx2 u~nxx 1 y2 u~nyy 1 z2 u~nzz Þ dτ
0 36
ð1:73Þ
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 19

where δu~nxx ; δu~nyy , and δu~nzz are considered

as restricted variations. Its stationary condi-
tions can be obtained, as follows:
λ0 ðτÞ 5 0 ð1:74Þ
1 1 λðτÞjτ5t 5 0 ð1:75Þ

The Lagrange multiplier can therefore be

simply identified as:
λ521 ð1:76Þ
and the following iteration formula can be
obtained:
un11 ðx; y; z; tÞ 5 un ðx; y; z; tÞ
ðt  
1 2
2 unτ 2 x y z 2 ðx u~nxx 1 y u~nyy 1 z u~nzz Þ dτ
4 4 4 2 2
0 36
ð1:77Þ

We start with an initial approximation, as

follows:
u0 ðx; y; z; tÞ 5 x4 y4 z4 t ð1:78Þ

With the initial approximation given by

Eq. (1.72), and using the above variational
formula (1.77), we can obtain:


t2
u1 ðx; y; z; tÞ 5 x y z t 1
4 4 4
ð1:79Þ
2!
20 Nonlinear Systems in Heat Transfer

Continuing in this manner, the other compo-

nents can be obtained, as follows:


t2 t3
u2 ðx; y; z; tÞ 5 x y z t 1 1
4 4 4
ð1:80Þ
2! 3!


t2 t3 t4
u3 ðx; y; z; tÞ 5 x y z t 1 1 1
4 4 4
2! 3! 4!
ð1:81Þ


t2 t3 t4 t5
u4 ðx; y; z; tÞ 5 x y z t 1 1 1 1
4 4 4
2! 3! 4! 5!
ð1:82Þ


t2 t3 t4 t5 t6
u5 ðx;y;z;tÞ5x y z t1 1 1 1 1
4 4 4
2! 3! 4! 5! 6!
ð1:83Þ
and so on. In the same manner the rest of
components of the iteration formula (1.77)
can be obtained. Therefore, the exact solu-
tion of uðx; y; z; tÞ in a closed form is
uðx; y; z; tÞ 5 x4 y4 z4 ðet 2 1Þ ð1:84Þ

1.2.3 Adomian Decomposition

Method
The Adomian decomposition method
(ADM) [35
42] is an effective, convenient,
and accurate method for finding analytical
solutions of both weakly and strongly
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 21

nonlinear problems. ADM is to split the

given equation into linear and nonlinear
parts, invert the highest-order derivative
operator contained in the linear operator in
both sides, calculate Adomian’s polyno-
mials, and finally find the successive terms
of the series solution by a recurrent relation
using Adomian’s polynomials [43,44].
Let us discuss a brief outline of the ADM.
For this, we consider a general nonlinear
equation in the form:
Lu 1 Ru 1 Nu 5 g ð1:85Þ
where L is the highest order derivative,
which is assumed to be easily invertible,
R the linear differential operator of less order
than L, Nu presents the nonlinear terms, and
g is the source term. Applying the inverse
operator L21 to the both sides of Eq. (1.85),
and using the given conditions we obtain:
u 5 f ðxÞ 2 L21 ðRuÞ 2 L21 ðNuÞ ð1:86Þ
where the function f ðxÞ represents the terms
arising from integration the source term
gðxÞ, using given conditions. For nonlinear
differential equations, the nonlinear operator
Nu 5 FðuÞ is represented by an infinite
series of the so-called Adomian polynomials
X
N
FðuÞ 5 Am ð1:87Þ
m50
22 Nonlinear Systems in Heat Transfer

The polynomials Am are generated for all

kinds of nonlinearity so that A0 depends
only on u0 , A1 depends on u0 and u1 , and so
on. The Adomian polynomials introduced
above show that the sum of subscripts of the
components of u for each term of Am is
equal to n [43].
The Adomian method defines the solution
uðxÞ by the series
X
N
u5 um ð1:88Þ
m50

In the case of FðuÞ, the infinite series is a

Taylor expansion about u0 , as follows:
ðu2 u0 Þ
FðuÞ5 Fðu0 Þ 1 F 0 ðu0 Þðu 2 u0 Þ1 Fvðu0 Þ
2!
ðu2u0 Þ2
1 Fwðu0 Þ 1?
3!
ð1:89Þ

By rewriting Eq. (1.88) as u 2 u0 5

u1 1 u2 1 u3 1 ?, substituting it into
Eq. (1.89) and then equating the two expres-
sions for FðuÞ found in Eq. (1.89) and
Eq. (1.87), defines formulas for the
Adomian polynomials in the form of
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 23

FðuÞ5A1 1A2 1?5Fðu0 Þ

0 ðu11u21?Þ2
1F ðu0 Þðu1 1u2 1?Þ1Fvðu0 Þ 1?
2!
ð1:90Þ

By equating terms in Eq. (1.90), the first

few Adomian’s polynomials A0 ; A1 ; A2 ; A3 ,
and A4 are given:
A0 5 Fðu0 Þ ð1:91Þ

A1 5 u1 F 0 ðu0 Þ ð1:92Þ
1 2
A2 5 u2 F 0 ðu0 Þ 1 u Fvðu0 Þ ð1:93Þ
2! 1
1 3
A3 5 u3 F 0 ðu0 Þ 1 u1 u2 Fvðu0 Þ 1
u Fwðu0 Þ
3! 1
ð1:94Þ


0 1 2
A4 5 u4 F ðu0 Þ 1 u 1 u1 u3 Fvðu0 Þ
2! 2
1 1
1 u21 u2 Fwðu0 Þ 1 u41 F ðivÞ ðu0 Þ
2! 4!
ð1:95Þ
^

Now that the Am are known, Eq. (1.87) can

be substituted in Eq. (1.86) to specify the
terms in the expansion for the solution of
Eq. (1.88).
24 Nonlinear Systems in Heat Transfer

1.2.3.1 Illustrative Example

To further demonstrate the application of
ADM, linear, and nonlinear Schrödinger
equations will be considered here. A
Schrödinger equation is a partial differential
equation that describes the time evolution of
a quantum system (like atoms, molecules,
and subatomic particles).
Let us consider the linear Schrödinger equa-
tion [45]
ut 1 iuxx 5 0; uðx; 0Þ 5 f ðxÞ; i2 5 2 1
ð1:96Þ
and the nonlinear Schrödinger equation [45]
iut 1 uxx 1 γ juj2 u 5 0; uðx; 0Þ 5 f ðxÞ; i2 5 2 1
ð1:97Þ

To illustrate the basic concepts of the

Adomian’s decomposition method for sol-
ving the linear Schrödinger equation, first
we rewrite it in the following operator form:
Lt uðx; tÞ 1 iLxx uðx; tÞ 5 0 ð1:98Þ
where the notations Lt 5 @t@ and Lxx 5 @x@ 2 .
2

Assuming Lt is invertible; hence the inverse

operator L21
t is given by
ðt
21
Lt 5 ð:Þdt ð1:99Þ
0
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 25

Operating with the inverse operator on both

sides of Eq. (1.98), we obtain:
uðx; tÞ 5 uðx; 0Þ 2 iL21
t ðLxx uðx; tÞÞ ð1:100Þ

The Adomian method defines the solution

uðx; tÞ by the decomposition series
X
N
uðx; tÞ 5 un ðx; tÞ ð1:101Þ
n50

Substituting Eq. (1.101) into Eq. (1.100)

yields
!!
XN XN
un ðx;tÞ5uðx;0Þ2iL21
t Lxx un ðx;tÞ
n50 n50
ð1:102Þ

To determine the components of un ðx; tÞ, the

ADM uses the recursive relation
u0 ðx; tÞ 5 uðx; 0Þ ð1:103Þ

un11 ðx; tÞ 5 2 iL21

t ðLxx un ðx; tÞÞ ð1:104Þ

With this relation, the components of un ðx; tÞ

are easily obtained. This leads to the solu-
tion in a series form. The solution in a
closed form follows immediately if an exact
solution exists.
26 Nonlinear Systems in Heat Transfer

Proceeding as before, for solving the nonlin-

ear Schrödinger equation by using ADM, we
rewrite it in the following operator form:
iLt uðx; tÞ 1 Lxx uðx; tÞ 1 γuðx; tÞ2 uðx; tÞ 5 0
ð1:105Þ

By using the inverse operators, we can write

Eq. (1.105) in the following form:
iuðx; tÞ 5 iuðx; 0Þ 2 L21
t ðLxx uðx; tÞÞ
ð1:106Þ
2 L21
t ðγuðx; tÞ uðx; tÞÞ 5 0
2

Substituting Eq. (1.101) into Eq. (1.106)

yields
!
X
N X
N
i un ðx; tÞ 5 iuðx; 0Þ 2 L21
t Lxx un ðx; tÞ
n50 n50

2 γL21
t ðAn Þ 5 0
ð1:107Þ

Using a recursive relation to determine the

components of un ðx; tÞ, we obtain:
u0 ðx; tÞ 5 uðx; 0Þ ð1:108Þ
iun11 ðx; tÞ 5 2 L21 21
t ðLxx un ðx; tÞÞ 2 γLt An
ð1:109Þ
where An are Adomian’s polynomials and
can be obtained as follow [43]:
A0 5 u20 u0 ð1:110Þ
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 27

A1 5 2u0 u1 u0 1 u20 u1 ð1:111Þ

A2 5 2u0 u2 u0 1 u21 u0 1 2u0 u1 u2 1 u20 u2

ð1:112Þ

A3 5 2u0 u3 u0 1 u21 u1 1 2u1 u2 u0 1 u20 u3

1 2u0 u2 u1 1 2u0 u1 u2
ð1:113Þ
^

Example 1:
We first consider the linear Schrödinger
equation
ut 1 iuxx 5 0 ð1:114Þ
subject to the initial condition of
uðx; 0Þ 5 e3ix ð1:115Þ

Considering Eq. (1.115), we can assume

u0 ðx; yÞ 5 e3ix as initial approximation. We
next use the recursive relation to obtain the
rest of components of un ðx; yÞ.
u1 ðx; tÞ 5 2 iL21
t ðLxx u0 ðx; tÞÞ 5 9ite
3ix

ð1:116Þ

ð9itÞ2 3ix
u2 ðx; tÞ 5 2 iL21
t ðLxx u1 ðx; tÞÞ 5 e
2!
ð1:117Þ
28 Nonlinear Systems in Heat Transfer

ð9itÞ3 3ix
u3 ðx; tÞ 5 2 iL21
t ðLxx u2 ðx; tÞÞ 5 e
3!
ð1:118Þ
and so on, in the same manner the rest of
components can be found. The solution in a
series form is given by


ð9itÞ2 ð9itÞ3
uðx; tÞ 5 e 3ix
1 1 9it 1 1 1?
2! 3!
ð1:119Þ

Therefore, the exact solution is

uðx; yÞ 5 e3iðx13tÞ ð1:120Þ

Example 2:
Let us then consider the nonlinear
Schrödinger equation
iut 1 uxx 1 2juj2 u 5 0 ð1:121Þ
subject to the initial condition of
uðx; 0Þ 5 eix ð1:122Þ

Considering the given initial condition, we

can assume u0 ðx; yÞ 5 eix as initial approxi-
mation. We next use the recursive relation
to obtain the rest of components of un ðx; yÞ.
u1 ðx; tÞ 5 iL21 21
t ðLxx u0 ðx; tÞÞ 1 iγLt A0 5 ite
ix

ð1:123Þ
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 29

ðitÞ2 ix
u2 ðx; tÞ 5 iL21 21
t ðLxx u1 ðx; tÞÞ 1 iγLt A1 5 e
2!
ð1:124Þ

ðitÞ3 ix
u3 ðx; tÞ 5 iL21 21
t ðLxx u2 ðx; tÞÞ 1 iγLt A2 5 e
3!
ð1:125Þ
and so on, in the same manner the rest of
components can be found. The solution in a
series form is given by


ðitÞ2 ðitÞ3
uðx; tÞ 5 e 1 1 it 1
ix
1 1?
2! 3!
ð1:126Þ

Therefore, the exact solution in closed form

will be:
uðx; tÞ 5 eiðx1tÞ ð1:127Þ

REFERENCES
[1] D.D. Ganji, E.M. Languri, Mathematical
Methods in Nonlinear Heat Transfer: A Semi-
Analytical Approach, Xlibris Corporation,
USA, 2010.
[2] R. Courant, D. Hilbert, Methods of mathemati-
cal physics, Differential Equations, Vol. 2,
Wiley-VCH, 1989.
[3] S.J. Farlow, Partial Differential Equations for
Scientists and Engineers, Dover Publications
Inc, 1993.
30 Nonlinear Systems in Heat Transfer

[4] J.R. Acton, P.T. Squire, Solving Equations

With Physical Understanding, Adam Hilger
Ltd, Boston, 1985.
[5] R. Bellman, Perturbation Techniques in
Mathematics, Physics and Engineering, Holt,
Reinhart and Winston, Inc, New York, 1964.
[6] J.H. He, Application of homotopy perturba-
tion method to nonlinear wave equations,
Chaos Solitons Fractals 26 (2005) 695
700.
[7] J.H. He, Homotopy perturbation method for
bifurcation of nonlinear problems, Int. J.
Nonlinear Sci. Numer. Simul. 6 (2005)
207
208.
[8] J.H. He, The homotopy perturbation method
for nonlinear oscillators with discontinuities,
Appl. Math. Comput. 151 (2004) 287
292.
[9] J.H. He, Homotopy perturbation method:
a new nonlinear analytical technique, Appl.
Math. Comput. 135 (2003) 73
79.
[10] J.H. He, Homotopy perturbation technique,
Comput. Methods Appl. Mech. Eng. 178
(1999) 257
262.
[11] J.H. He, A coupling method of a homotopy
technique and a perturbation technique for
non-linear problems, Int. J. Non-linear Mech.
35 (2000) 37
43.
[12] D.D. Ganji, A. Sadighi, Application of He’s
Homotopy-perturbation method to nonlinear
coupled systems of reaction-diffusion equa-
tions, Int. J. Nonlinear Sci. Numer. Simul. 7
(4) (2006) 413
420.
[13] J.H. He, Variational iteration method for
autonomous ordinary differential systems,
Appl. Math. Comput. 114 (2000) 115
123.
[14] J.H. He, Variational iteration method - a kind
of non-linear analytical technique: some
examples, Int. J. Non-linear Mech. 34 (1999)
699
708.
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 31

[15] J.H. He, Approximate analytical solution for

seepage flow with fractional derivatives in
porous media, Comput. Methods Appl. Mech.
Eng. 167 (1998) 57
68.
[16] J.H. He, Approximate solution of nonlinear
differential equations with convolution prod-
uct nonlinearities, Comput. Methods Appl.
Mech. Eng. 167 (1998) 69
73.
[17] J.H. He, X.H. Wu, Construction of solitary
solution and compacton-like solution by vari-
ational iteration method, Chaos Solitons
Fractals 29 (2006) 108
113.
[18] N. Shawagfeh, D. Kaya, Comparing numeri-
cal methods for the solutions of systems of
ordinary differential equations, Appl. Math.
Lett. 17 (2004) 323
328.
[19] G. Adomian, Solution of physical problems
by decomposition, Comput. Math. Appl. 27
(1994) 145
154.
[20] A.M. Wazwaz, Construction of solitary wave
solutions and rational solutions for the KdV
equation by Adomian decomposition method,
Chaos Solitons Fractals 12 (2001) 2283
2293.
[21] J.H. He, Homotopy perturbation method for
solving boundary value problems, Phys. Lett.
A 350 (2006) 87
88.
[22] D.D. Ganji, The application of He’s
homotopy-perturbation method to nonlinear
equations arising in heat transfer, Phys. Lett.
A 355 (2006) 337
341.
[23] D.D. Ganji, A. Rajabi, Assessment of
homotopy-perturbation and perturbation
methods in heat radiation equations, Int.
Commun. Heat Mass Transfer 33 (2006)
391
400.
[24] D.D. Ganji, M. Rafei, Solitary wave solutions
for a generalized Hirota
Satsuma coupled
32 Nonlinear Systems in Heat Transfer

KdV equation by homotopy perturbation

method, Phys. Lett. A 356 (2006) 131
137.
[25] M. Rafei, D.D. Ganji, Explicit solutions of
Helmholtz equation and fifth-order KdV
equation using homotopy perturbation
method, Int. J. Nonlinear Sci. Numer. Simul.
7 (2006) 321
329.
[26] A. Sadighi, D.D. Ganji, Explicit solution of
heat-like and wave-like equations by He’s
Variational Interation Method, Int. J. Logic
Based Intell. Syst. 1 (2007) 117
128.
[27] S. Momani, Z. Odibat, Numerical approach to
differential equations of fractional order, J.
Comput. Appl. Math. 207 (1) (2007) 96
110.
[28] S. Momani, Z. Odibat, Analytical approach to
linear fractional partial differential equations
arising in fluid mechanics, Phys. Lett. A, 355
(4-5) (2006) 271
279.
[29] D.D. Ganji, M.J. Hosseini, J. Shayegh, Some
nonlinear heat transfer equations solved by
three approximate methods, Int. Commun.
Heat Mass Transfer (2007) In Press.
[30] S.M. Varedi, M.J. Hosseini, M. Rahimi,
D.D. Ganji, He’s variational iteration method
for solving a semi-linear inverse parabolic
equation, Phys. Lett. A (2007) In Press,
Corrected Proof.
[31] H. Tari, D.D. Ganji, H. Babazadeh, The
application of He’s variational iteration
method to nonlinear equations arising in heat
transfer, Phys. Lett. A 363 (3) (2007)
213
217.
[32] M. Rafei, H. Daniali, D.D. Ganji, Variational
iteration method for solving the epidemic
model and the prey and predator problem,
Appl. Math. Comput. 186 (2) (2007)
1701
1709.
Introduction to Nonlinear Systems and Solution Methods Chapter | 1 33

[33] M. Rafei, D.D. Ganji, H. Daniali, H. Pashaei,

The variational iteration method for nonlinear
oscillators with discontinuities, J. Sound Vib.
(2007) In Press, Corrected Proof.
[34] M. Inokuti, et al., General use of the
Lagrange multiplier in nonlinear mathemati-
cal physics, in: S. Nemat-Nasser (Ed.),
Variational Method in the Mechanics of
Solids, Pergamon press, Oxford, 1978,
pp. 156
162.
[35] F.M. Allan, K. Al-khaled, An approximation
of the analytic solution of the shock wave
equation, J. Comput. Appl. Math. 192 (2006)
301
309.
[36] A.M. Wazwaz, Adomian decomposition
method for the reliable treatment of the
Bratu-type equations, Appl. Math. Comput.
166 (2005) 652
663.
[37] A.M. Wazwaz, A. Gorgius, Exact solutions
for heat-like and wave-like equations with
variable coefficients, Appl. Math. Comput.
149 (2004) 15
29.
[38] S.S. Ray, A numerical solution of the coupled
sine-Gordon equation using the modified
decomposition method, Appl. Math. Comput.
175 (2006) 1046
1054.
[39] D. Lesnic, Blow-up solutions obtained using
the decomposition method, Chaos Solitons
Fractals 28 (2006) 776
787.
[40] I. Hashim, M.S.M. Noorani, R. Ahmad,
S.A. Bakar, E.S. Ismail, A.M. Zakaria,
Accuracy of the Adomian decomposition
method applied to the Lorenz system, Chaos,
Solitons Fractals 28 (2006) 1149
1158.
[41] C. Arslanturk, A decomposition method for
fin efficiency of convective straight fins with
temperature-dependent thermal conductivity,
34 Nonlinear Systems in Heat Transfer

Int. Commun. Heat Mass Transfer 32 (2005)

831
841.
[42] M.H. Chang, A decomposition solution for
fins with temperature dependent surface heat
flux, Int. J. Heat Mass Transfer 48 (2005)
1819
1824.
[43] A.M. Wazwaz, A new algorithm for calculat-
ing Adomian polynomials for nonlinear
operators, Appl. Math. Comput. 111 (2000)
53
69.
[44] E. Babolian, S. Javadi, New method for cal-
culating Adomian polynomials, Appl. Math.
Comput. 153 (2004) 253
259.
[45] A. Sadighi, D.D. Ganji, Analytic treatment of
linear and nonlinear Schrödinger equations:
a study with homotopy-perturbation and
Adomian decomposition methods, Phys. Lett.
A 372 (2008) 465
469.
 Chapter 2

Conduction

Convection Heat
Transfer

Chapter Outline
2.1 Introduction to Heat Transfer 37
2.2 Heat Conduction 39
2.3 Heat Convection 41
2.4 Nonlinear Conduction
Convection Heat
Transfer Problems 43
2.4.1 Cooling of a Lumped System with
Variable Specific Heat 43
2.4.2 Cooling of a Lumped System with
Variable Heat Transfer Coefficient 55
2.4.3 Heat Conduction in a Slab with
Variable Thermal Conductivity 61
2.4.4 Forced Convection Over a
Horizontal Flat Plate 65
2.4.5 Porous Media Equation 72
2.4.6 Nonlinear Heat Equation with
Cubic Nonlinearity 79
2.4.7 Temperature Distribution in a
Straight Fin 83

Nonlinear Systems in Heat Transfer. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/B978-0-12-812024-8.00002-3

© 2018 Elsevier Inc. All rights reserved. 35
Another random document with
no related content on Scribd:
Doch wordt weder door vier districten gedragen naamlijk:

Zevenhooven, Mijdrecht, Wilnis, Uithoorn.

Amstelveen ¼
Ouderkerk ¼

Deeze sluis lag reeds in 1413: bij dezelve behoort de visscherij in het
Nieuwe diep.

De Diemerdammer sluis, anders genaamd, de Sluis van Claas

Jacobsz., in het jaar 1599 gemaakt, wordt voornaamlijk onderhouden
door Weesp.

Weesper Carspel (waar onder ’t Gein, de Gaasp en de Bijlemermeir

behooren,) Diemen, Abcoude, Nigtevegt, Overdiemen.

Oudtijds plagt hier nog een sluis te liggen, die men noemde de Kost
verloren sluis, doch van weinig nut zijnde, is zij gestopt en vernietigd.

REGEERING

Dezelve bestaat, volgends de conditie van verkoop, uit de Bailliuw van

Amstelland in het Crimineele; een Schout Civil.

Zeven Schepenen, die zo wel den eed aan de Bailliuw in het

Crimineele, als in het Civile aan den Ambachtsheer doen.

Zes Buurtmeesteren die over de gaêring en dorps omslagen zitten, en

een Secretaris.

De Bailliuw van Amstelland wordt geëligeerd door Hun Edele Groot

Mogenden, uit een drietal, dat Burgemeesteren der stad Amsteldam
overgeeven: Schepenen nomineeren in Januarij veertien persoonen,
den Gereformeerden Godsdienst toegedaan, en uit [10]dezelven kiest
de Ambachtsheer den 2 Februarij, zeven tot Schepenen: gemeenlijk
worden er twee, die het voorige jaar gediend hebben daar onder
gekozen, edoch volgends de koopconditien van de
Ambachtsheerlijkheid, staat zulks aan den Ambachtsheer: de Schout
en Secretaris wordt gesteld door Burgemeesteren der stad Amsteldam,
als Ambachtsheeren.

Buurtmeesteren kiezen op voorsz. datum, twaalf persoonen waar van

zes tot Buurtmeesteren, door den Ambachtsheer, verkozen worden:
somwijlen laat de Ambachtsheer één’, ook wel twee van het voorige
jaar aan blijven.

Een Hoog-Heemraad van Amstelland, wordt door den Ambachtsheer

gesteld, ’t geen gemeenlijk de Schout Civil is.

Schout en Schepenen hebben, als Heemraaden het recht om den

zeedijk te schouwen, en de binnenwegen te doen opmaaken, in welk
recht zij van tijd tot tijd zijn gemaintineerd, tegen de meening van de
zulken die hen daarin zochten te turbeeren: thans echter hangt er over
het opmaaken der binnenwegen, voor den Hove Provinciaal, een
proces, tusschen dit gerecht en poldermeesteren van de School- en
Hopmans-polders.

Nog heeft men een Dijk-Collegie onder de benaaming van Dijkgraaf en

Hogendijk-heemraaden van de Zeeburg en Diemerdijk, wier amt is,
den dijk die door Schout en Schepenen van Diemen geschouwd is,
nateschouwen, en te belaaken, en voords een directie te voeren over
het hout en ijzer van den beplaaten dijk, doch dit hout en ijzer is thans
weggenomen, en in deszelfs plaats zijn steenen gelegd: het Collegie
bestaat uit den Bailluw van Amstelland, als Dijkgraaf, den jongsten
Burgemeester der stad Amsteldam, één uit Muiden, Weesp, één uit
Weesper Carspel, één uit Loosdrecht, één uit Loenen, Kroonenburgs
gerecht, één uit het Sticht van Utrecht, één uit Kortenhoef, één uit
Breukelen gezeten in Johans Gerechte van Nienrode, één uit
Abcoude, en één uit Nichtevecht: dit Collegie is ad vitam, en heeft een’
Secretaris en Boden.

VOORRECHTEN.

In de eerste plaats heeft het Gerecht een privilegie van het schouwen
van den hoogen Zeeburg Diemerdijk, in gevolge diverse privilegiën. [11]

En om de beesten op dezelve weidende te schutten.

Het recht van de jagt is mede aan den kooper van deeze Heerlijkheid
gegeven; voords het recht van parate executie.

De kooper heeft de eigendom van de Diemerbrug, en het recht om van

alle schuiten enz. tol te vraagen.

Het Gerecht heeft privilegie van de Op- en In-gezetenen tot

onderhouding van het dorp, eenig geld te mogen vraagen, ’twelk
eertijds neusgeld genaamd word, doch nu volgends privilegie van
1755, dorps kosten heet. De Ingezetenen kunnen vonnis haalen te
Amsteldam, in gevolge ’t privilegie van Hertog Albrecht, de dato 15
Maart 1387 (1388.)

Het Gerecht heeft het voorrecht om de gevangenen te Amsteldam in

de boejen te laaten brengen, en die aldaar in de gewoonlijke
verhoorkamer te verhooren.

BEZIGHEDEN

Oudtijds bestond dezelve in schepen te maaken; er stond weleer een

kruidmakerij, op de plaats waar naderhand de traankokerij is geweest:
te Diemen woonden groote reders in de walvischvangst; er waren
wasbleeken, een wolwasserij: voords waren de opgezetenen voor het
grootste gedeelte karnmelksboeren en visschers, thans is de
landbouw, en groenboerswerk, hunne hoofdbezigheid.
De boeren brengen ’s morgens hun melk na de stad om ze aldaar
uitteventen.

GESCHIEDENISSEN

Diemen welk eerst aan den Bisschoplijken stoel van Utrecht, en daar
na aan de Graaven van Holland leenroerig was, werd weleer door
Heer Gysbrecht van Amstel bezeten, die in den jaare 1225 het
zelve, benevens Muiden en Weesp, met de tollen en visscherijen, voor
altijd van Bisschop Otto den Tweeden van Utrecht, voor dertig
ponden ’s Jaarlijks verkreeg, en even daarin, als in alle andere dorpen
van Amstelland, het gebied voerde; dan in den jaare 1296, mede deel
gehad hebbende aan den moord van Graaf Floris den Vyfden, en
deswegen buitenlands moest vlugten, werd Diemen met alle dorpen in
Amstelland, verbeurd [12]verklaard, en der Graaflijkheid van Holland
ingelijfd; waarin het tot den 18 October 1731 is gebleven, als wanneer
de stad Amsteldam het zelve voor een somma van ƒ 10300 van de
Staaten van Holland kocht en verleid op de Heer Gerrit Corver,
Heer van Velsen, Burgemeester der stad Amsteldam.

Diemen is zeer dikwijls door hooge watervloeden overstroomd, en

ongelukkig geworden.

Bij den Juliaans vloed, van 1164, werd deeze ban gantschlijk
overstroomd; de meeste bewooners werden met schuitjens van de
daken hunner huizen gehaald, terwijl een groot gedeelte door het
water werden verzwolgen.

1219 trof dit Ambacht het zelfde ongeluk, en honderden van menschen
verdronken.

1477, is het Land door een doorbraak in den dijk geïnundeerd, en

daarin verscheide waalen gespoeld.
1509 brak de dijk door, en Amsteldam leed bij deeze doorbraak zeer
veel.

1516 en 1530, brak de dijk weder en op verscheide plaatsen door,

waardoor het land onder water gezet werd.

1570 braken bij eenen sterken springvloed, uit het noordwesten,

dertien gaten in den Diemerdijk, zettende niet alleen gantsch Diemen,
maar ook gedeeltelijk Amsteldam onder.

Diemen is mede van tijd tot tijd zeer ongelukkig geworden door den
oorlog, zijnde het geheele Ambacht meermaals niet alleen door het
krijgsvolk afgeloopen, maar de opgezetenen ook geplunderd, en
geheel geruïneerd.

In het jaar 1572 werd door het staats krijgsvolk onder den Graave Van
der Mark, het dorp Diemen gedeeltelijk, met de kerk, afgebrand.

1573 verschanste Sonoi zig bij Jaaphannes op IJpersloot, en liet veele

der landerijen ruïneeren, om die schansen te maaken: stak eindelijk bij
Jaaphannes den dijk door: daar na werd hij uit zijn schans verdreven,
en een groot gedeelte huizen door het geschut en de vlammen
geruïneerd.

1576 werd Diemen mede door het krijgsvolk afgelopen, en het weinige
dat overbleef geroofd.

1610 was het water zo hoog, dat het over den dijk liep, Diemen
overstroomde, en alle de kelders te Amsteldam, tot aan [13]de
Warmoesstraat onder water zettede, terwijl een gat van eenige roeden
in den Diemerdijk scheurde.

1621 waaide al het paalwerk van den dijk omver, en het water liep als
een zee er over, en inundeerde het land.
1651 brak de Diemerdijk weder door, het water inundeerde Diemen, de
Diemermeir, en liep te Amsteldam tot aan den Dam: 1665, 1675 en
1682, werd Diemen weder overstroomd.

Diemen is tweemaal een prooi van het vuur geweest, de laatste keer in
1652, wanneer het Schoutshuis, benevens eenige huizen van
particulieren zijn afgebrand, deezen vuurnood heeft ook verscheide
privilegie-brieven verteerd.

1702 braken andermaal verscheide gaten in den dijk, en zettede het

land onder water.

1717 vloeide het water over den dijk, en inundeerde de polders.

In 1732 kwam er in het paalwerk ook het bekende gewormte, dat al het
zelve doorknaagde, en den dijk in het uiterste gevaar bragt.

Dikwijls na, en vóór deeze tijden zijn er hooge vloeden geweest, die
geheel het Ambacht dreigden ondertezetten, doch door God ’s
goedheid en door menschlijke hulp, werd het gevaar gekeerd; zo als
nog korts geleden in de hooge vloeden van 1790 en 1792.

1787 heeft het dorp eerst door de troepen van den Staat en naderhand
door den inval der Pruissen, voor welken het land geïnundeerd was,
veel geleden.

De ingezetenen van Diemen kunnen niet gezegd worden, de

Patriotsche partij 1 toegedaan geweest te zijn, ten minsten, veelen van
hun niet, het welk te besluiten is uit de ontmoetingen van hun thans
rustend Predikant, Bernardus Bosch, de beroemde dichter van het
alom geprezen Dichtstuk De Eigenbaat, desaangaande gehad
hebbende: hij was, om de inundatie [14]en de Pruissische troupen,
genoodzaakt zig naar Amsteldam te begeeven, gelijk zulks meer
andere Dorpleeraars hebben moeten doen; doch na het vertrek der
soldaaten voornoemd, ging hij weder na Diemen om te prediken, zijnde
zijn Wel-Eerw. de eerste der gewekene Buitenpredikanten, die dat
werk weder op zijne standplaats verrichtte: na het afloopen van den
dienst, is hij op eene zeer onheusche wijze aangevallen, ook door
zulken van zijne gemeente, die hem nog voor weinige dagen betuigd
hadden, dat ze veel zegen onder zijnen dienst genoten.

Allertreffendst zeker zijn de verdere lotgevallen van zijn Wel-Eerw. ten

opzichte van het jongstleden volksverschil, waardoor gantsch Nêerland
zulk een gevoeligen neep is toegebragt, dat het er nog werkelijke de
grievende naweën van gevoelt.

Na men zijn Wel-Eerw. van niet minder had getracht te beschuldigen,

dan dat hij de Obligatiën der kerke had laaten steelen, en na ook van
dien blaam gezuiverd te zijn geworden, had zijn Wel-Eerw. ijver
genoeg in zijnen moejelijken post, liefde genoeg voor zijne nu bijna
herderlooze kudde, en vertrouwen genoeg op zijnen God, om
andermaal zijn beroep te gaan waarneemen, ofschoon men zijn Wel-
Eerw. vooraf hadde doen weeten dat men hem, in gevalle hij zulks
dorst bestaan, ’t zeer euvel zoude afneemen; na het eindigen dier
leerrede, werd hij ook door eene groote menigte omringd, en met de
hevigste aandoeningen overladen—na te vergeefsch om bescherming
verzocht te hebben, vond zijn Wel-Eerw. niet ongepast geraden, zijn
beroep nederteleggen, ’t geen hem vergund werd met behoud van eer
—zijne vijanden waren hier mede niet voldaan, (hoe verre kan eene
domme opvatting, of de verleiding van anderen, een mensch niet
vervoeren!) men beschuldigde zijne Wel-Eerw. van landen
geïnundeerd te hebben, en zelf mede geëxerceerd te hebben; niet
tegenstaande zijn Wel-Eerw., wat de inundatie betreft, dezelve heeft
getracht te verhinderen, en nimmer zelf geëxerceerd heeft, ofschoon,
zijn Wel-Eerw. betuigd heeft, er sterk vóór geweest te zijn, op grond
dat de Souverain het exerceeren ten platten lande had bevolen, ’t was
derhalven den pligt van zijn Wel-Eerw. het oogmerk van zynen
Souverain te bevorderen; deeze laster is zelfs zoo verre gegaan dat
men een spotprent op zijn Wel-Eerw. in openbaaren [15]druk deed
uitgaan, waarop hij, naar ons voorstaat, als predikant en soldaat, op de
belagchelijkste, en lafste wijze wordt uitgebeeld; men wierp hem mede
in ’t openbaar een dichtjen naar ’t hoofd, van dezen inhoud,

Heraut der muiterij, in schijn van Gods gezant,

Zorg voor de zielen van uw boeren, enz.

’T gelust ons niet meer daar van uitteschrijven, gelijk wij ook van dit
punt der Historie van Diemen afstappen, oordeelende genoeg gezegd
te hebben, om te doen begrijpen hoedanig in de jongstledene
troubelen de zaaken desaangaande, aldaar stonden.

BIJZONDERHEDEN

Zijn op dit dorp niet voorhanden; ’t geen er te bezien valt, zijn alleenlijk
de gebouwen, hier voor beschreven: intusschen vergete men niet het
kerkhof rond te wandelen, om de Batavische en menschlievende
Jonkvrouw Catharina Amaria Best, die aldaar begraven ligt, in
zegening te gedenken: haar graf is kenbaar aan een blauwen zerk,
schuin liggende op een gemetselden voet: dat zij bij alle menschen
met erkentenis gedacht behoort te worden, is te bewijzen uit het geen
op haar zerk gelezen wordt: dus luidende:

Voor Jonkvrouw
CATHARINA MARIA BEST
Geboren den 16 Maart 1740,
overleden in Amsteldam
den 4 februarij 1782.
en begraven den 9 dito. [16]

Zij wier verheven geest,

Geduurende haar leven,
Den minsten sterfling stof
Tot klagen heeft gegeven,
Verkoos, op dat haar lijk
 Ook niemand nadeel gav’,
Van kerkelijken praal
Dit kerkhof tot haar graf.

Thans verdient ook in oogenschouw genomen te worden, de batterij

die men bezig is aan Diemerdam, te leggen, uit vrees, zeide men, van
een aanval der Franschen.

LOGEMENTEN

’T huis genaamd Zeeburg, aan den Diemer Zeedijk.

Vischlust, en Pampuszicht.
In Diemen ’t zogenaamde Rechthuis.
Aan Diemerbrug, ’t huis te Rust.
De Vergulde Wagen, en de Rijger.
Aan Diemerdam, ’t huis genaamd Diemerdam, nevens nog eenige
kleine tappers, zo te Diemen aan Diemerbrug als in Overdiemen.

REISGELEGENHEDEN

Men vaart geregeld met de Weesper en Muider schuiten, dagelijks, tot

aan de Diemerbrug, daar dezelve schuiten een weinig tijds vertoeven:
Diemen heeft ook een eigen schipper, die tweemaal ’s weeks,
maandag en vrijdag, visa versa vaart, bezorgende vrachtgoederen en
andere benodigdheden voor de Ingezetenen: nog vaart er ’s zondags
’s morgens ten 8 uure, een kerkschuit, van de Tolbrug in de Meir, na
Diemen, zo tot gemak voor de bewoonders van de Meir als andere
lieden die begeeren te Diemen in de kerk te gaan, vertrekken de zelve
schuiten wederom terug met het uitgaan van de kerk, en voor de
geene die begeeren te wandelen, gaat men door de Meir tot aan
Diemerbrug, of den Diemerdijk langs tot aan den afloop na Diemen,
waarna men in een quartier uurs op het dorp kan weezen. [1]
1 Onze geëerde Correspondent in deezen, zwijgt van de volgende omstandigheden
des dorps: wij hebben echter geloofd, om de volkomenheid onzes werks te
bevorderen, dezelven hier te moeten inlassen. ↑
[Inhoud]
 DE
DIEMER-
OF
WATERGRAFTS-MEIR.

Onder de aangenaame wandelingen waarmede het wereldberoemd

Amsteldam, in zijnen ommekring pronkt, behoort ongetwijfeld de
vermaaklijke Diemer- of Watergrafts-meir, te aanmerkelijker daar
dezelve door de hand der kunst, en door het taai geduld van den
noesten arbeid uit het water voordgebracht is; waarom zeker dichter
te recht zingt:

Waar de gladde vischjens zwierden

In het spieglend element,
En daar ’t taaje fuikjens cierden
Zijn nu kluitjens voor de lent.

De

LIGGING,

Deezer bekoorelijke plaats, kan gezegd worden te zijn, ten noorden

aan den Outewaaler polder, ten oosten, en gedeeltelijk ten zuiden
aan de banne van Diemen, en verder ten zuiden [2]aan de
Duivendrechtsche polder, in de banne van Ouderkerk; ten westen
wordt zij door den Amstelstroom afgescheiden van de rechtbanne
van Amstelveen—zo vermaaklijk als de Meir zelve is, zo vermaaklijk
zijn ook de wegen derwaards, van Amsteldam af; deezen zijn
naamlijk, een langs de rivier de Amstel voornoemd, tot op een vierde
uurs, of omtrent 400 roeden van de stads cingel, alwaar de
zogenaamde Schulpbrug ligt, en de ringdijk waarin de Meir besloten
is, zijn begin neemt; hetzelfde pad vervolgende, naamlijk langs den
Weesperweg, komt men aan het begin van den Kruisweg der Meir,
alwaar men derhalven ook daarin kan komen: de andere weg, die de
Oudewaaler weg geheten wordt, ligt op meer dan een vierde minder
ver van de stad af, naamlijk buiten de Muiderpoort, en is een zeer
vermaaklijke weg, aan wederzijde beplant met boomen; aan den
eenen kant is een genoegzaam breed pad voor de wandelaars door
een tweede rei boomen afgebakend, welk pad weleer zeer zindelijk
onderhouden werd met smids koolen; nog was in vroegere jaaren
tusschen gezegde boomen, eene heining van haagedoorn geplant,
die, vooral als zij bloeide, eene zeer aangenaame vertooning
maakte; ook waren de bestuurders der Meir tot zo verre daarmede
vooringenomen, (en niet zonder reden,) dat op zondag, en vooral op
hoogtijdsdagen, met naame hemelvaartsdag, een oppasser langs
dezelve ging, om, (wegens de bij zulks gelegenheid ongemeenen
toevloed van wandelaars,) alle baldaadigheden te voorkomen; doch
sedert is die cieraad der Meir geheel te niet gegaan, zo dat men
thans, dat hoogst te beklaagen is, niets meer van die haag ontmoet.
—Zie verder ons artijkel aanleg en grootte.

De grond van deeze droogmaak, is ongemeen vet en vruchtbaar,

men heeft er de schoonste wei- en warmoes-landen: de landen
liggen ter diepte van 14 voeten beneden het buitenwater, zo dat het
overige polderwater, ter hoogte van 15 voeten, moet worden
opgemalen: tot in den jaare 1743, geschiedde zulks met vier
watermolens, welken elkander het water toemaalden, doch ten
gemelden jaare, of daaromtrent, gaf zekere Anthonij [3]de Jong,
Koopman te Amsteldam, aan Dijkgraaf en Heemraaden van de Meir,
een middel aan de hand om het gezegde opmaalen te doen met
slechts twee molens, mits de schepladen uit dezelven te ligten, en
zijne nieuw uitgevondene en geoctrooieerde waterschijven in
derzelver plaatse te stellen, waarvan hij eene proef, ten zijnen koste,
aan bood: dit werd toegestaan, en na dat men, den gehelen winter
door dezelve in ’t werk gesteld, en aan de verwachting
beantwoordende bevonden had, besloot het collegie van Dijkgraaf
en Heemraaden, een beding met gemelden uitvinder, en zijnen
medestander Huibert Ketelaar, te maaken; om de Meir met twee
schijfmolens te bemaalen en droog te houden; waartoe hij in de
herfst van den jaare 1744, moest gereed weezen: deeze
overeenkomst heeft sedert, zelfs boven verwachting, aan het
oogmerk beantwoord; blijkens twee getuigschriften, een de dato 13
Mei des jaars 1745, en een van den 25 Mei 1747: „Beiden deeze
molens,” leezen wij, „op eenen behoorelijken afstand geschikt, doen
niet alleen het werk van de voorige vier molens; maar geraken ook
met den minsten wind aan den gang, en slaan het water met veel
gemak, uit, in den gemeenen boezem van Amstelland; zij blijven
zelfs in den hardsten vorst doormaalen, en zijn instaat de Meir,
vroegtijdig, van het overtollig water te ontlasten:” het gemak dat
deeze molens, behalven de vermindering van kosten, aanbrengen,
verdient, naar onze gedachte, alle mogelijke lof, en navolging.

NAAMSOORSPRONG.

Diemermeir wordt dit verrukkelijk oord genoemd, om dat het nabij

Diemen ligt; doch de oorsprong van den naam Watergraftsmeir is
geheel onzeker; wij zouden echter met sommigen eene bedenking
kunnen maaken over de mogelijkheid, of niet het water van deeze
Meir eerst bestaan heeft in een graft, die door de overstrooming tot
een Meir is aangegroeid, waardoor voor [4]den naam van
Watergrafts-meir, dat is de Meir, die weleer slechts een graft, een
watergraft was, eenen oorspronk zoude gevonden weezen. Hoe het
hier mede zij, dit is zeker dat de waterplas, vóór de bedijking, groot
genoeg geweest is, en ook diepte genoeg gehad heeft om met
oorlogschepen bevaren te kunnen worden: niet ten onpasse wordt
ten bewijze daarvan het volgende bijgebragt: „Omtrent den jaare
1508,” zegt men, „in den Gelderschen oorlog, die Hertog Karel
tegen de Hollanders voerde, na den dood van Filips van Oostenrijk,
verweerden zig die van Amsteldam, uit eene schans bij de IJpe-
sloot, weleer een buurt, daar het Nieuwe diep de landen sedert heeft
overstroomd; deeze schans werd gedekt door verscheidene
schepen, op het IJ, en één op de Diemer-Meir; waardoor de
Gelderschen genoodzaakt werden aftewijken—en dergelijk middel
van galeiën op de Meir,” vervolgt men, „met onderstand van schepen
op het IJ, verdreef ook, in den jaare 1573, het volk van Sonnoij, het
welk den Diemerdijk bemagtigd had, om Haarlem te verligten en
Amsteldam, ’t welk toen de Spaansche zijde hield, te benaauwen;
doch deeze benden werden zelven benaauwd, en een wakkere
tegenstand konde haar niet bevrijden van den hongersnood door het
missen van toevoer, waarom zij de opgeworpene schans bij IJpe-
sloot moesten verlaaten.”

AANLEG en GROOTTE.

De aanleg deezer Meir moet zekerlijk gebragt worden op den tijd

haarer bedijking, en droogmaaking: reeds vóór gezegde bedijking
was de plas een eigendom van Burgemeesteren van Amsteldam,
„die in den jaare 1624,” dus luidt de beschrijving desaangaande:
„met kennis en goedvinden van den Raad der stad, besloten deeze
Meir te bedijken, en tot land te maaken; waartoe zij, in den zelfden
jaare, octrooi van de Staaten van Holland en Westfriesland
verkregen, met vele vrijdommen, [5]die gemeenlijk bij dergelijke
onderneemingen worden vergund: dit octrooi werd in den jaare 1626
uitgebreid, door de vergunningen van de landen, kaden, wegen, als
anderszins, ’t welk tot de bedijking nodig was van de eigenaars te
mogen overneemen: volgends deeze octroojen, werd het werk der
bedijking en droogmaaking tot stand gebragt, en de Meir was droog
in den jaare 1629,” weshalven de aanleg van dit verrukkelijke oord
moet gesteld worden tusschen 1624 en 1629: Burgemeesteren van
Amsteldam verkochten ook aanstonds de drooggemaakte landen,
die naderhand, op de 31 julij des jaars 1631, gekaveld, en dus bij
kavelingen van tien morgen, aan de koopers toegedeeld werden; en
ten opzichte van die landen welken langs den ringmuur liggen, met
eene toegift van omtrent één morgen, voor het oude land, aan den
voorigen zoom van de Meir.

Wat de grootte van dit Amstels paradijs betreft, de dijk waarin

hetzelve begrepen is, gemeenlijk de ringdijk genaamd, heeft eenen
omtrek van 2500 roeden, en is rondsom, behalven aan den Amstel
en het Nieuwe-diep, omvangen van eene bekwaame ringsloot,
waarvan de visscherij aan de stad Amsteldam behoort, doch
Burgemeesteren van die stad, zijn gewoon dit recht aan Dijkgraaven
en Heemraaden der Meir, voor een zekere somme gelds in ’t jaar,
ten behoeve dier plaatse, in pacht te laaten, die dit water in
verscheidene parten weder aan visschers verhuuren.

Verder vinden wij wegens de grootte der Meir het volgende

aangetekend: „Bij het kavelen der landen in de Meir, werden 705
morgen lands uitgegeven; waarvan echter maar 662 morgen 301¾
roeden in de omslagen en gemeene lasten gelden: Burgemeesteren
behielden alleen 30 morgen ten behoeve der stad Amsteldam, en uit
dien hoofde het recht om als Hoofdingelanden zitting te hebben, tot
het hooren van de jaarlijksche rekeningen, en te helpen
beraadslaagen en besluiten over zaaken, die ’t Heemraadschap
betreffen.”

De aanleg is zeer regelmaatig geschiedt; de grond in zijn geheel is

kruiswijs doorsneden, met twee breede gemeene wegen,
[6]waardoor de Meir in vier deelen gedeeld wordt: de voornaamste
deezer doorsneden is de Middenweg, langs welke verscheidene
lantaarns, tot gerief van de bewooneren en de reizigers geplaatst
zijn; er staan ook lantaarns langs den Ringdijk van de Schulpbrug tot
aan het Rechthuis; de gezegde schoone breede laan, loopt van de
Outewaaler, of zogenaamde Tolbrug, naar de Hartsvelder of Diemer-
brug; gezegde Outewaaler-brug, draagt den naam van Tolbrug, om
dat op dezelve een tolhek staat, aan ’t welke voor ieder Rijtuigen,
een paard of hoornbeest, enz. dat er overgaat, iet moet betaald
worden. Voor de schaapen betaalt men geen tol.

De kruisweg, die den middenweg omtrent het midden doorsnijdt,

begint aan het zandpad over den grooten Duivendrechtschen polder,
en eindigt aan het Nieuwe-diep: beide deeze hoofdlaanen zijn
grootendeels met opgaande ijpen- en linde-boomen beplant, die een
schoon sieraad geeven, door de netheid waarmede zij onderhouden
worden; „Verscheidene laanen,” dus luidt eene beknopte
beschrijving deezer Meir, welke beschrijving echter veeleer nog te
flaauw is dan dat zij eene onwaarheid zoude bevatten;
„(Verscheidene laanen,) vermeerderen den luister deezer bedijking;
de Schagerlaan is eene der aanzienlijksten, en heeft eenen rijweg
naar de midden- en kruis-weg; zij strekt voor eene aangenaame
wandeling onder het lommer der net geschorene ijpen-boomen, ter
wederzijde van den weg, tot verlustiging van de wandelaaren die
hier in den zomer menigvuldig zijn; de andere der voornaamste
laanen die er gevonden worden zijn de Paauwenlaan, de Groene- of
Burghorst-laan, en de Klooster- of Schulp-laan, die echter geenen
doortogt hebben: alle deeze laanen en wegen, pronken met
aangenaame tuinen, en deftige lusthoven, waarvan veele der
landhuizen elkander in pracht trotseeren; ook wordt de
bekoorelijkheid vermeerderd door de verscheidenheid der gezichten
over de vruchtbaare weilanden, en net beplante moestuinen, terwijl
het oor in de lente gestreeld wordt, door ’t gezang der schelle
nachtegaalen, die in deeze oord bijzonder [7]haaren zetel verkozen
hebben.” Zegt dan de zoetvloejende Willink wel te veel, wanneer hij
van deeze Meir dus zingt:
 Zie hier het groene Diemermeir,
Met al zijn hoven, al zijn tuinen,
Hier over ’t veerijk veld, zo zeer
Verheft zijn hooggestegen kruinen;
Het ruime meir dat, prat en fier,
Zijn hollen boezem ziet ontslagen
Van ’t zeenat, dat, met woest getier,
Zijn ouden erfgrond zit te knaagen,
Door dijken veilig afgeweerd,
Op dat geen vloed zijn welvaart deert.

Verrukkend Meir, dat ieder wenkt

En nodigt op uw hofbanketten,
Waarmeê ge uw minnaars voedt en drenkt,
Zo mild en rijklijk voortezetten,
Gij lokt, gij trekt mij derwaards aan,
Om door uw breede en groene dreeven,
Naar uwe ruime maliebaan,
Langs veld en hoven heen te streeven,
Bij ’t klinken van het zoet geluid,
Van ’t nachtegaalen orgelfluit.

Aan iederen toegang tot de Meir, als ook aan het nieuwe diep en bij
de kruislaan, aan het zandpad of de weespervaart, is een wachthuis
geplaatst, tot verblijf der nachtwachten; voorheen werd door hen
ronde gedaan, doch dit is sinds verscheidene jaaren niet meer in
gebruik: er houden nu in ieder wachthuis twee man, en alzo tien
zamen post; in den zomer van negen uuren des avonds, en ’s
winters van half negen uuren, tot ’s morgens een half uur na het
openen der poorten te Amsteldam: voords is ieder nachtwacht met
een geladen geweer, een rondstok, en een hond gewapend. Er
wordt in de Meir ook een goede brandspuit onderhouden, ten
dienste van welke de inwooners verpligt zijn, ten ware zij voor het
ontslag van dien dienst betaalen. [8]

Het getal der huizen, waaronder met recht gezegd wordt, dat veele
deftige en aanzienlijke landhuizen behooren, werdt in den jaare 1730
bepaald, op 227; dit getal is merkelijk verminderd, om dat sinds
eenige jaaren verscheidene aanzienlijke buitenplaatsen gesloopt, en
tot wei- of warmoesiers-land gemaakt zijn: deeze huizen worden
bewoond, indien men er de gezinnen welken op de buitenplaatsen
den zomer komen doorbrengen, bij telt, door 250 huisgezinnen; de
eigenlijke bewooners der Meir, schat men op een tal van 500, de
dienstboden daaronder niet begrepen: deezen zijn nagenoeg voor
de helft den Gereformeerden Godsdienst toegedaan, die te Diemen
of te Amsteldam ter kerke gaan; de overige bewooners zijn van den
Roomschen Godsdienst, (uitgezonderd eenige weinige
Lutherschen,) behoorende voor een gedeelte onder Diemen, een
gedeelte te Amsteldam, en het overige onder de kerk op het
Hoedemaakerspad.

Het

WAPEN.

Dit is een zwaan in waterriet; op het lijf der zwaane is een gewoon
wapenschild, waarop de letters W. G. M. (Watergraftsmeir.)

GODSDIENSTIGE GEBOUWEN.

Onder dit artijkel kunnen wij voegelijk plaatsen het school, aldaar
aangelegd in den jaare 1786, toen, (op den 1sten Augustus) het
onderwijs begon: het staat aan den Ringdijk, niet verre van de
Schulpbrug, en is een allezins aan het oogmerk voldoend gebouw;
alle de kinderen uit de Meir worden aldaar ter schoole besteld, van
wat kerk de ouders ook mogen weezen; betaalende daarvoor niet
aan den Meester, die door de Regeering van de Meir op een
bepaald tractement aangesteld wordt, maar aan gemelde Regeering
zelve; ofschoon de Meester ook de vrijheid hebbe kinderen van
buiten het district der Meir in zijne school te ontvangen, na alvoorens
door de ouders derzelven, met Heeren [9]Gecommitteerden, (welke
ook regeringsleden zijn) dieswegen is gesproken, en als dan een
order-briefjen van dezelve aan hem wordt vertoond.

Alle jaaren word ook door de opgemelde Heeren in de school, een

examen met de kinderen gehouden, en eenige dagen na dat zulks is
afgelopen, gaan alle de kinderen onder het opzigt van den meester
twee aan twee naar het rechthuis op de zaal, alwaar als dan de
geheele Regering vergadert, benevens een aantal aanzienlijke
persoonen, welke ’s jaarlijks mildadig tot dit leerschool
contribueeren, en wordt als dan aan alle de aanweezende
persoonen den staat en balans van het school opengelegd, en
vervolgends aan de meestgevorderde kinderen eenige boeken tot
prijzen geschonken: de meester is ook verpligt de kinderen der
geallimenteerden en de weezen in zijn school te onderwijzen.

Een arm- of wees-huis, is in de Meir niet; de armen en weezen

worden bij de ingezetenen besteed; de laatsten echter draagen
geene onderscheidende, maar burger kleding.

WERELDLIJKE GEBOUWEN.

Het Rechthuis staat aan den hoek van den ringdijk, en de

middenweg; is een allezins aanzienlijk gebouw, in den jaare 1777
geheel nieuw, en vierkant, van gebakkene steenen opgehaald;
rondsom heeft het schuifraamen, en van vooren een bordes op
colommen rustende: het pronkt ook met een geëvenredigd torentjen,
met een slaande klok daarin; echter is in de kap van het gebouw een