Omów sposoby, w jakich artyści renesansu nawiązywali w swoich dziełach do sztuki antyku.

W swojej pracy scharakteryzuj trzy dzieła sztuki renesansowej potwierdzające inspiracje antykiem, a
przy tym reprezentujące dwie różne dyscypliny artystyczne.

Powszechnym jest, by w kontekście renesansu używać zamiennie terminu „odrodzenie”.

Nazwa ta przyjęła się nie bez powodu - poprzednią epokę, średniowiecze, charakteryzowały przede
wszystkim zabobony, zacofanie i bigoterie, co wyraźnie dostrzegli ludzie renesansu, określając ten
czas jako okres upadku kultury, który nic po sobie wartościowego nie zostawił. Zaczęto wtedy
poszukiwania nad doskonałością sztuki, którą odnaleziono w antyku. Wkrótce stał on się punktem
odniesienia dla artysty.
Harmonia, równowaga środków wyrazu i symetria. Te podstawowe cechy sztuki
podyktowane według antycznego kanonu piękna przenikły do sztuki renesansu, stając się sygnaturą
nowej epoki. W rzeźbie pojawiają się formy przedstawienia charakterystyczne dla sztuki starożytnej,
takie jak przedstawienie nagiej postaci ludzkiej, portretowe popiersie, posąg konny. Popularne stają
się odwołania do mitologii, z której czerpał również sam Michał Anioł. Jego ponad dwu metrowe
dzieło „Bachus” jest bezpośrednim odwołaniem do mitologicznego boga wina i płodności;
przedstawia w realistyczny sposób upojonego młodzieńca, trzymającego w prawej ręce kielich oraz
towarzyszącego mu Satyra, skrytego za jego lewą nogą.
Najpopularniejszą jednak rzeźbą artysty jest niewątpliwie słynny „Dawid”. Praca ukazująca
króla Izraela w chwili przed walką określana jest mianem najznakomitszego dzieła zarówno epoki
renesansu, jak i wszech czasów. Zgodnie z ideałami klasycznej sztuki Michał Anioł dążył do
najwierniejszego oddania szczegółów anatomicznych. Postać o doskonałych proporcjach ukazana jest
w kontrapoście, który polegał na ustawieniu ciała tak, aby ciężar ciała spoczywał na jednej nodze i na
zrównoważeniu tej postawy lekkim wygięciem tułowia i ramienia w stronę odwrotną. Takie ułożenie
zapewnia wrażenie swobody kształtu. Warto wspomnieć o bezpośrednim wzorze dla Michała Anioła
– rzymskiej kopii greckiej rzeźby autorstwa Polikleta „Doryforos”.
Styl architektury renesansu również dążył do osiągnięcia umiaru i zrównoważonej
kompozycji. Budowle często wznoszono na planie centralnym, a ich fasady były proste i przejrzyste, z
minimalną liczbą zdobień. Elementy i porządki architektoniczne a także ornamentyka były
wzorowane na budowlach starożytnych. Przykładem renesansowej konstrukcji jest Villa Rotonda koło
Vicenzy, zaprojektowana przez Andrea Palladio około 1550r. Rezydencja usytuowana jest na
niewielkim wzniesieniu, na planie kwadratu, w centrum którego znajduje się sala na planie koła. Ów
sala centralna jest w istocie rotundą nakrytą kopułą, wzorowaną na kopule wieńczącej rzymski
Panteon. Architektura willi jest prosta i elegancka. Do prostej fasady z jednym oknem dostawiony jest
portyk, popularny w budownictwie starożytnego Rzymu. W jej centrum znajduje się szereg sześciu
kolumn o porządku jońskim - z głowicami w formie wolut, które dźwigają belkowanie zwieńczone
klasycznym tympanonem. Całość projektu jest symetryczna i doskonale wyważona.
Artyści renesansowi na różne sposoby nawiązywali w swoich dziełach do sztuki antyku.
Inspiracja starożytnością obecna jest w wielu dziedzinach sztuki tej epoki, a sztuka antyczna zachwyca
swoją ponadczasowością po dziś dzień.