Sztuka renesansu

Architektura

Architekturę epoki renesansu wyróżniały duże okna, półokrągłe łuki, złocone lub
miedziane kopuły, ozdobne krużganki, attyki, podcienia, szerokie budowle, dobrze
osadzone w linii poziomej, kolumny nawiązujące do epoki starożytnej – kapitele w
typowo greckim stylu.

Styl renesansowy w architekturze wyróżniał się przede wszystkim harmonią,

proporcjonalnością, nawiązywaniem do antycznych wzorów oraz umiarkowaniem w
stosowaniu linii i kształtu.

Malarstwo i rzeźba

Sztuka renesansowa zerwała z założeniami średniowiecza (ascetycznymi kształtami

ciała) i wyeksponowała piękno ludzkiego ciała. Renesans obnażył przed widzem
idealne kształty, urodę ciała człowieka i uczynił z nich tematy przewodnie swych
dzieł. Ponadto sztuka renesansowa wiele czerpała z antyku – artyści wykorzystywali
motywy biblijne i mitologiczne w swych dziełach, wykorzystywano elementy przyrody,
wprowadzono sceny z życia codziennego. W sztuce renesansowej pojawiły się także
postacie osób świeckich (autoportret). W renesansie nastąpiła laicyzacja sztuki,
ponieważ coraz większą przewagę zyskała tematyka świecka.

Artyści renesansowi i ich dzieła:

– Leonardo da Vinci – Gioconda lub Mona Lisa, Dama z łasiczką, Ostatnia wieczerza;
– Rafael Santi – Madonna Sykstyńska, Madonna ze szczygłem – malarz madonn (MB),
Szkoła ateńska;
– Tycjan – Święta Maria Magdalena, Chrystus z Magdaleną, Jan Chrzciciel;
– Michał Anioł – Pieta, Dawid, Mojżesz, freski;
– Sandro Botticelli – Narodziny Wenus;
– Antonio Correggio – Madonna ze św. Jerzym, Madonna ze św. Hieronimem;
– Pieter Bruegel – Upadek Ikara, Ślepcy.

Literatura renesansu
Wybrane gatunki literatury renesansu

Fraszka – wł. frasca – „gałązka”, „drobiazg”. Jest to krótki utwór wierszowany,

liryczny, przeważnie o żartobliwej treści, natomiast treści poważne poruszają
zwykle tematykę życia codziennego.

Pieśń – dłuższy utwór liryczny, wierszowany, posiadający stroficzną budowę,

wyróżniający się melodyjnością, wyrażający myśli i uczucia samego autora oraz
zawierający refleksje na różnorodne tematy. Twórcą pieśni był Horacy.

Hymn – utwór liryczny o patetycznym charakterze; zawiera pochwałę bóstwa, człowieka

lub jakichś zjawisk czy idei.

Tren – inaczej płacz, żal, lament; krótki utwór wierszowany, liryczny, wyraża ból i
smutek po stracie bliskiej osoby, ale także pochwałę zalet zmarłego. Tren jako
gatunek pochodzi z poezji funeralnej (żałobnej).ośrednio antropocentryzm, który
sytuuje człowieka w centrum wszechświata – inaczej niż popularny w średniowieczu
teocentryzm.