Życiorys

Przydomek
Gall Anonim konsekwentnie nazywał Bolesława II określeniem Szczodry (Largus) i
używał go wyraźnie jako przydomka, natomiast innych określeń, jak „śmiały” (audax),
„wojowniczy” (bellicosus) czy „dziki” (efferus) używał jako przymiotników (dopiero
w Kronice wielkopolskiej przybrały one postać przezwisk)[3]. Powstał on za życia
władcy lub wkrótce po jego śmierci. Uznaje się go za jedyny autentyczny przydomek
tego władcy[4] i jest stosowany w literaturze naukowej[5].

Sprawa właściwego przydomka króla Bolesława II wróciła niedawno w dyskusji

historycznej. Profesor Przemysław Wiszewski[6] udowadnia, że Gall Anonim użył
określenia „szczodry” jako szyderstwo. Kronikarz opisał tak Bolesława w anegdocie
dotyczącej tego, jak władca obsypał złotem i srebrem jednego z duchownych. Według
Wiszewskiego źle odczytywaliśmy puentę tej opowieści – obdarowany mężczyzna zmarł
od ciężaru kruszca, a cały tekst był ironicznym atakiem na Bolesława. W związku z
tym pojawiła się propozycja powrotu do używania przydomka „Śmiały”[potrzebny
przypis].

Bolesław II z określeniem Śmiały pojawia się po raz pierwszy w późnym Poczcie

królów polskich. Określenie to było traktowane przez historiografię XIX i XX wieku
jako przydomek[7]. Badacze wskazują, że epitet nadany kilka wieków po śmierci danej
osoby nie jest przydomkiem[4].50), jednak na zjeździe w Kwedlinburgu w 1054 zgodził
się płacić za niego Czechom coroczny trybut.dbicie w dokumencie znanym jako „Dagome
Iudex”.