Charakterystyka Stasia Tarkowskiego

Głównym bohaterem książki pod tytułem: ,, W pustyni i w puszczy ``

jest czternastoletni Staś Tarkowski. Urodził się i wychował w Port-Saidzie. Jego
ojciec, inżynier Władysław Tarkowski pracował przy budowie Kanału
Sueskiego. Z pochodzenia był Polakiem. Przekazywał chłopcu informacje
o Polsce, a także nauczył języka polskiego i patriotyzmu. Matka, Francuzka
zmarła przy porodzie syna, dlatego Staś nie miał rodzeństwa, a cała opieka i
wychowanie spoczywała na ojcu.

Chłopiec miał jasne włosy i oczy koloru błękitnego. Był bardzo wysoki
i silny, o szczupłej budowie ciała, co wyróżniało go wśród rówieśników.
Odznaczał się dużą sprawnością fizyczną. Lubił jazdę konną oraz pływanie.
Otrzymał nawet tytuł jednego z najlepszych pływaków w Port-Saidzie.

Poza dobrą kondycją był również bardzo dobrym uczniem.

Świetnie znał się na geografii, która bardzo przydała mu się w czasie podróży.
Charakteryzował się również inteligencją i umiejętnością do języków.
Biegle mówił po angielsku i francusku. Potrafił także porozumieć się w języku
arabskim i ki-swahili.

Staś był wesoły, towarzyski oraz przyjacielski. Umiał nawiązywać

kontakty z ludźmi bez względu na rasę i pochodzenie. Przyjaźnił się z Arabami.
Był również bardzo troskliwy i opiekuńczy, przede wszystkim w stosunku do
Nel, którą traktował jak młodszą siostrę. Bardzo o nią dbał i często się dla niej
poświęcał. Nigdy nie zostawiał jej samej oraz zapewniał opiekę, jakiej
potrzebowała.

Wiele razy udowodnił, że jest wytrwały i odpowiedzialny.

W Omdurmanie żebrał i głodował, aby Nel miała co jeść. A gdy dziewczynka
zachorowała na febrę, chłopiec, nie zważając na niebezpieczeństwo, poszedł w
ciemności szukać leku, żeby mogła jak najszybciej wyzdrowieć. Oddał jej
również ostatnie krople wody.
Staś wiedział, jak zachować się w trudnych sytuacjach. Prawdziwą
odwagą i niezłomnością wykazał się podczas spotkania z Mahdim. Taktownie i
mądrze odmówił przyjęcia obcej religii, nie wypierając się tym samym swojej
wiary, mimo że mógł przypłacić za to własnym życiem.

To zaradny i sprytny chłopiec. Miał zainteresowania techniczne, dzięki

temu wpadł na pomysł, żeby zrobić papierowe latawce i wypuścić je z wiatrem,
z prośbą o pomoc. Dzięki temu doktor Clary i kapitan Glen odnaleźli dzieci na
pustyni i właśnie to uratowało im życie.

Staś oprócz tych wszystkich zalet miał również wady. Przede wszystkim
był zarozumiały i miał skłonność do przechwalania się. Przed Nel chciał
uchodzić za dorosłego i wszystko wiedzącego już o życiu. Często wymyślał
nieprawdopodobne sytuacje, w których mógł popisać się odwagą. Dopiero
porwanie, a później wędrówka po Afryce zmieniły jego charakter i zachowanie.
Zrozumiał, że jest małym chłopcem, który się boi. Z czasem jednak zdobywając
nowe doświadczenia, stał się mądrym i odpowiedzialnym, a zarazem
troskliwym młodzieńcem.

Moim zdaniem Staś Tarkowski to postać pozytywna i godna naśladowania.

Nigdy się nie poddawał i potrafił poradzić sobie w trudnej sytuacji. Mimo tak
młodego wieku podejmował dojrzałe decyzje i sam doprowadził do uratowania
siebie i Nel. Bardzo polubiłam tego bohatera. Daje przykład młodym ludziom
swoją odwagą, mądrością, a także ogromną troską o innych. Staś fantastycznie
został opisany w tej lekturze!