Professional Documents
Culture Documents
Chłopiec Z Latawcem - Notatka
Chłopiec Z Latawcem - Notatka
przyjazn męska
etniczność I religia
doświadczenie imigracyjne
dzieci
miłość
uchodźcy
odwaga
srodki uzyte
strzelba Czechowa (każdy element historii musi być niezbędny, to zasada jak
najwcześniejszego wprowadzania do sceny szczegółu mocno rzucającego się w oczy
(aluzja))
paradoksy
oniryzm
transgresja
naturalizm
indoeuropejskiej:
ałtajskiej:
semito-chamickiej:
a) grupa semicka: Arabowie, Żydzi (praktycznie już ich w Afganistanie nie ma)
drawidyjskiej: Brahui’
Sunnizm – jeden z trzech głównych odłamów islamu wierny ortodoksyjnej tradycji Sunny,
uznający wszystkich kalifów do 1258 r. za prawowitych następców Mahometa. Stanowią oni 80–
90% wszystkich muzłumanów.
Szyizm – jeden z trzech głównych odłamów islamu, wierny tradycji Szyickiej, który uznaje
tylko imama Ali i jego potomków za prawowitych przywódców wspólnoty muzułmańskiej po
Mahomecie. Szyici stanowią około 10-20% wszystkich wyznawców islamu. Szyici również
kierują się dodatkowymi źródłami interpretacji religijnej, takimi jak hadisy przekazywane przez
Ahl al-Bayt, czyli rodzinę proroka Mahometa.
3. Talibowie: Talibowie, którzy wywodzą się głównie z pasztuńskiej większości sunnitów, byli
zaangażowani w brutalne prześladowania szyitów oraz innych mniejszości religijnych.
Konflikty między talibami a szyitami miały miejsce zarówno na tle religijnym, jak i
etnicznym.
Mimo formalnego zniesienia niewolnictwa przez króla Amanullaha Chana w 1923 roku,
prześladowania Hazarów trwają nadal. Aby wzmocnić siły przeciwko Hazarom, apelował do
zemsta rodowa
jedność Pasztunów
męstwo
duma
lojalność
paradoks:
W pokoju szpitalnym, po tym jak Baba zemdleje na targowisku ze starzyków, Amir
przypomina sobie, że Baba powiedział coś ważnego.
Baba powiedział: "W godzinie potrzeby, uwierz mi, nie ma nikogo, kogo bardziej chciałbyś
mieć u swego boku niż Pasztuna" (Hosseini 169).
To niezwykle ironicze, że Baba mówi to, gdyż zarówno on, jak i Hassan zawiedli swoich
najlepszych przyjaciół w ich godzinie potrzeby.
Baba miał romans z żoną Ali, nie był dla niego wsparciem, gdy Sanaubar opuściła Alego, i
nie przyznaje się do tego, że Hassan jest jego dzieckiem.
Amir stał w cieniu, gdy Hassan był gwałcony, i nie podjął żadnych działań w tej sprawie.
Baba twierdzi, że w razie potrzeby przydałby się Pasztun u boku, ale zarówno on, jak i Amir
nie byli tam dla swoich przyjaciół, gdy tego potrzebowali.
Assef wyzywa Amira na pojedynek, aby ten mógł przejąć opiekę nad Sohrabem, i Amir
zgadza się.
Podczas gdy Amir jest maltretowany przez Assefa, stwierdza: "Moje ciało było złamane -
dopiero później dowiedziałem się, jak bardzo - ale czułem się uleczony. Wreszcie uleczony"
To stwierdzenie jest ironiczne, ponieważ mówi, że czuje się uleczony, gdy jego ciało jest
maltretowane.
Później, w powieści, czytelnik i Amir zdają sobie sprawę, że Baba mówił o sobie
Baba ukradł brata Amirowi, tożsamość Hassana, honor Aliego i jego żonę.
oniryzm w utworze
Marzenia Amira są tym, co przypomina mu o jego przeszłości, która nadal go prześladuje,
dopóki nie naprawi swoich działań.
To tylko sen, Amir Agha, możesz zrobić wszystko! W każdym razie wszyscy krzyczą: "Wyjdź!
Wyjdź!" ale my po prostu pływamy w zimnej wodzie. Dotrzemy na środek jeziora i przestajemy
pływać. Biegniemy w stronę brzegu i machamy ludziom. Wyglądają małe jak mrówki, ale
słyszymy ich klaskanie. Teraz widzą. Nie ma tam potwora, tylko woda. Zmieniają nazwę jeziora
po tym i nazywają je "Jezioro Amira i Hassana - Władców Kabulu", i możemy pobierać opłaty
od ludzi za pływanie w nim.
Amir śni o przyszłości z żoną i dziećmi, jednak jego samolubne działania i zdrada wobec
Hassana nadal go prześladują w jego snach (zarówno podświadomie, jak i świadomie).
symbole
Latawiec - jednym z najważniejszych symboli w powieści. Stanowi on wolność, niewinność i
dzieciństwo. Dla głównego bohatera, Amira, latawiec jest symbolem marzeń i chwil szczęścia,
które były mu niedostępne w jego trudnym życiu w Afganistanie. Latawiec łączy również Amira
z jego przyjacielem, Hassanem, oraz z jego przeszłością.
Zielony - symbolizuje nadzieję i jest związany z religijnym kolorem islamu. Również w
zielonym można dostrzec wiele, na przykład gdy Amir przebywa w szpitalu po samobójstwie
Soharaba, lekarze nosili zielone stroje.
"Soraya i ja ubieramy się na zielono - kolor islamu, ale także kolor wiosny i nowych początków.”
Granat - jest owocem często obecnym w kulturze afgańskiej, w symbolice. W powieści owoc
granatu stanowi połączenie z afgańską tradycją i historią, odwołując się do korzeni i dziedzictwa
bohaterów.
Warga Hassana - Amir spędza większość swojego życia, próbując zapomnieć Hassana, ale
tylko wtedy, gdy otrzymuje fizyczne przypomnienie o swoim jedynym przyjacielu z dzieciństwa,
Amir może zaznać spokoju. Blizna, jaką Amir ma po pobiciu przez Assefa, symbolizuje jego
braterstwo z Hassanem. Amir ma teraz własną „zajęczą wargę” i fizycznie jest podobny do
swojego przyrodniego brata.
zdjęcia rodzinne - Baba miał dobre relacje z królem, oraz jest tam zdjęcie ślubne jego ojca z
matką uśmiechającą się. To ujawnia popularność Baby i demonstruje szczęście matki Amira
związane z byciem z Babą. Ostatnie zdjęcie to obraz Baby i Rahima Chana stojących na
zewnątrz domu, Baba trzyma Amira, ale Amir trzyma palec Rahima Chana. Ostatnie zdjęcie
ujawnia, że Amir ma bliższe i bardziej ojcowskie więzi z Rahim Khanem.
Zdolność wpływania na otaczający go świat jest kluczową cechą, którą Amir widzi u swojego
ojca, a wiele anegdot dotyczących Baby, które Amir opowiada w całej powieści, ma właśnie tę
cechę. W scenach, w których Baba demonstruje swoje wielkie zdolności, często widać, że Amir
nie jest w stanie spełnić życzeń ojca.
Jedyną rzeczą, której Amir czuje się pozbawiony, jest głęboka więź emocjonalna z Babą, za co
obwinia siebie. Uważa, że Baba wolałby, żeby Amir był bardziej do niego podobny i Baba
pociąga go do odpowiedzialności za zabicie jego matki, która zmarła podczas jego narodzin. W
rezultacie Amir zachowuje się zazdrośnie w stosunku do każdego, kto cieszy się uczuciem Baby
(Hassan).
brak:
matki (Amir, Hassan, Sohrab - częściowo)
ojca
żony (Baba)
akceptacji
bezpieczeństwa
przebaczenia
„Znałem twoją matkę, wiedziałeś o tym? Znałem ją naprawdę dobrze. Zabrałem ją od tyłu, nad
potok.”
bliski związek Amira i Hassana jako złożona i pełna niuansów przyjaźń, która wykracza poza
tradycyjne wyobrażenia o męskości.
ścisłe role i oczekiwania płciowe w społeczeństwie afgańskim są istotnym czynnikiem
wpływającym na zachowania bohaterów
Afgańczycy wykształcili kulturę, w której oczekuje się od nich, że będą bronić się i trzymać z
daleka każdego, kto spróbuje ich obalić (Amir, Asef)
kontrast w utworze:
przyjaźń a zdrada
Afghanistan a Ameryka
syn a ojciec
przemoc a odkupienie
wina a odkupienie
Gdy Baba ucieka do Stanów Zjednoczonych, kiedy nie ma już majątku, jego poczucie winy
maleje, a gdy Hassana nie ma w pobliżu, nie stara się w niewygodny sposób postępować z
Amirem. W rezultacie może bardziej otworzyć się na Amira i w ostatnich latach życia Baby
znacznie się do siebie zbliżają.
Baba szuka w synie cech typowo męskich - Amir jest przeciwieństwem tego (wycofuje się
przed innymi, nie walczy o swoje; to Hassan prędzej przyjmuje postawę Baby pomimo faktu ze
to on jest prześladowany)
Na wydarzeniu jeździeckim Amir widzi jeźdźca przygniecionego przez swojego konia, Amir
zakrywa oczy i zaczyna płakać; Amir także źle się czuje podczas jazdy samochodem, co Baba
uważa za słabość.