T:Kompozycja utworu.

Przedmowa tłumacza
Przedmowa autora
Hymn na cześć dawnej Grecji (przykład synkretyzmu gatunkowego)
Apel do współczesnych greków aby walczyli o wolność bo to ich obowiązek: „Bowiem walka o wolność
gdy się raz zaczyna z ojca krwią spada z dziedzictwem na syna”
Opis przybijającego do brzegu statku piratów (funkcja niejasna prawdopodobnie informacja służy
budowaniu nastroju grozy i tajemniczości0
Opis cwałującego na czarnym koniu jeźdźca
Opis opuszczonego domostwa Hasana
Epizod mówiący o utopieniu się dziewczyny
Podróż Hassana, napad zbójców, śmierć emira
Scena w ogrodzie domu Baszy (posłaniec przynosi matce wieść o śmierci syna)
Fragment liryczny(opis grobu Hasana)
Fragment opowiadający o pobycie Giaura w klasztorze
*między poszczególnymi epizodami zawarte są fragmenty o charakterze lirycznym (liryka opisu,
egzotycznej natury Grecji, analiza stanu uczuć bohatera)

Miejsce akcji: wyspy jońskie Grecja

Czas wydarzeń: możemy go określić na podstawie informacji zawartych w przedmowie autora(tzn.
Wspomnianych wydarzeń historycznych w latach 1774-1779)
Czasu akcji nie sposób określić dokładnie, trudno ustalić w jakim czasie po śmierci ukochanej Giaur
wrócił i mszcząc się zabił Hasana, ostatni epizod w klasztorze rozgrywa się 6 lat po wspomnianych
wyżej wydarzeniach

Bohaterowie
Giaur - niewierny tak muzułmanie określali chrześcijan, nadaje tajemniczości, w powieści nazywany
jest też wenecjaninem, to chrześcijanin ubrany w strój albański nosi turban i prosty miecz
chrześcijański, w swym życiu kieruje się UCZUCIAMI, najważniejsza jest dla niego miłość do kobiety,
drugim silny uczuciem które motywuje jego działania jest zemsta
Leila - ukochana Giaura, to żona Hasana Gruzinka niezwykle piękna prawdopodobnie zauroczona
Giaurem przebiegła w ukrywaniu tych uczuć potrafi uśpić czujność męża który od dawna miał ją w
podejrzeniu.
Hasan - emir turecki

Bohater romantyczny - człowiek serca (uczuciowy, wrażliwy), tajemniczy, zbuntowany przeciwko

światu i jego prawom, skłócony ze światem jednocześnie rozdarty wewnętrznie kocha i nienawidzi,
samotny, indywidualista, człowiek tragiczny, nieszczęśliwie zakochany
Bohater bajroniczny to wykreowany przez Bajrona to rodzaj szlachetnego zbrodniarza(popełniającego
zło z pobudek etycznie wysokich) dumnie odwraca się od świata, wieczny wędrowiec kieruje się
swoim postępowaniem uczuciami ulega namiętnością i emocją( człowiek szalony), kochankowie
odnajdują się w świecie jako dusze bliźniacze, platoniczna, często od pierwszego wejrzenia ale zawsze
nieszczęśliwa

Różne zdania bez kontekstu:

Czasu wydarzeń osadzony w średniowieczu ulubionej epoce romantyków
Narrator nie unika ocen postępowania bohatera ale przyznaje się do swojej wiedzy