Problem: Czy można utrzymać równocześnie stosunkowo wysokie emerytury i stosunkowo niski wiek

emerytalny?

Według mnie nie można w Polsce lub krajach podobnych do niej na poziomie rozwoju gospodarki.
Biorąc pod uwagę czynniki demograficzne oraz obecną i prognozowaną na najbliższy czas kondycję
polskiej gospodarki, nie da się sprawić aby emerytury zostały utrzymane na wysokim poziomie płacy
oraz żeby utrzymany został niski wiek emerytalny. Starzenie się ludności, wydłużanie się długości
życia ludzi oraz stosunkowo niski współczynnik przyrostu naturalnego sprawiają, że nie ma kto
utrzymywać państwowej gospodarki. Na przestrzeni ostatnich lat zaobserwowany został znaczny
deficyt pracowników, głownie tych młodych spowodowany licznymi emigracjami oraz zwiększeniem
się oczekiwań co warunków pracy i wynagrodzenia. Z tych powodów sytuacja gospodarcza już na tą
chwilę nie jest najlepsza, więc trzeba sobie uświadomić co nastąpiłoby gdyby jeszcze mniej ludzi
pracowało na kraj. Często również zła sytuacja seniorów związana jest z ubóstwem oraz
wykluczeniem społecznym więc nawet niski wiek emerytalny nie pomógłby rozwiązać problemu z
jakim mierzy się gospodarka.

Jeśli chodzi jednak o kraje o dużym odsetku ludzi w wieku produkcyjnych, z „zapleczem finansowym”
i korzystną perspektywą na przyszłość da się to zrobić . Francja jest państwem w którym średnia
wartość emerytur wynosi 1650 euro miesięcznie oraz wiek emerytalny utrzymuje się na poziomie
ok.62 lat, tak samo jak we Włoszech z niedużą różnicą w wartości emerytury. Te dwa przykłady
pokazują nam, że da się otrzymywać wysokie wynagrodzenie i iść wcześnie na emeryturę . Trzeba
jednak dodać, że pomimo długo utrzymującej się korzystnej sytuacji we Francji niski wiek emerytalny
dał o sobie znać i na jego skutek pomniejszył się budżet kraju oraz pogorszyła się sytuacja na rynku
pracy co dowodzi również, że „raj emerytalny” nie może trwać wiecznie.