rhdhdht3wt 3w3t 3wt3wt

Krzyk
Autor: Edvard Munch

Rok: 1893, 1895, 1910

Miejsce położenia: Muzeum Muncha w Oslo, Narodowa Galeria w Oslo, kolekcja prywatna

Styl: Ekspresjonizm

Inspiracja: “Szedłem ścieżką z dwojgiem przyjaciół – słońce miało się ku zachodowi – nagle niebo
wypełniła krwista czerwień – zatrzymałem się, czując wyczerpanie i oparłem się na barierce – nad
czarno-błękitnym fiordem było widać krew oraz języki ognia; – moi przyjaciele szli dalej, a ja stałem
tam i trząsłem się z wrażenia – poczułem nieskończony krzyk przepływający przez naturę”

Autor namalował aż cztery obrazy należące do cyklu, wykorzystując do nich różne techniki malarskie,
takie jak tempera, pastel czy olej. Wymiary obrazu wynoszą 83,5 cm x 66 cm. Kompozycja dzieła jest
asymetryczna, cała charakteryzuje się dużą dynamiką. Wydaje się, że obraz płynie, porusza się i
faluje. Wymowa obrazu opiera się głównie na środkach wyrazu malowanej postaci, kolorach i
prowadzeniu pędzla. Dominującym elementem jest tutaj niebo – złowieszcze i groźne, nienaturalnie
czerwone, jakby płonęło, a ogień miałby strawić istnienie ludzkie. Na pierwszym planie obrazu
widnieje osoba stojąca na moście, ma zdeformowaną twarz oraz ciało, jej twarz wykrzywia
groteskowy grymas. Choć krzyk jest niemy, przenika na wskroś.

Dzieło Muncha to jeden z najbardziej rozpoznawalnych obrazów na świecie i zarazem najdroższych,

budzi ogromne zainteresowanie. Jego dwa egzemplarze (z Narodowej Galerii i Muzeum Muncha)
padły łupem złodziei. Jeden odnalazł się po 3 miesiącach, inny po 2 latach.

Edvard malował ten obraz na zewnątrz.

2w3t2t w3tw3t wtw43r3