Procedury podatkowe ćw. 22.

02

Pojęcie i rodzaje procedur podatkowych

2 metody wszczęscia postepowania

Z urzędu i na mocy decyzji

Podkreslić trzeba, że nie każde działanie organu administracji publicznej kierowane do

określonego podmiotu adresata dokonywanie jest w ramach procedur podatkowych.
Niektóre z nich mieszcza się w pojęciu czynności materialno-technicznych.

Pojęcie ,,procedury podatkowej ‘’:

Procedury podatkowe stanowią instrukcję zawierającą normy zachowań, które powinny być
wdrożone oraz stosowane w prowadzonej działalności gospodarczej. Wprowadzenie
procedur podatkowych jest szczególnie istotne z perspektywy przedsiębiorców. – z
internetu.

Termin ,,procedura’’ nie jest pojęciem języka prawnego. W języku potocznym przez pojęcie
to rozumie się unormowany przepisami, zwyczaj sposób prowadzenia, załatwienia jakiejś
sprawy; tok, tryb, przebieg czegoś.

Jest to więc zbiór szczegółowych instrukcji dotyczących sposobu wykonywania serii

czynności, realizowanych często lub systematycznie.

Chodzi tutaj o zestawienie działań, jakie należy podjąć i wykonywać w określonej kolejności i
formie, aby osiągnąć zamierzony skutek. Procedura z reguły stanowi więc sekwencję działań
człowieka lub zespołu ludzi zaangażowanych w realizacje jakiegoś zadania.

Postępowanie to jedno z procedur podatkowych.

Zaprezentowanie koncepcji terminu ,,procedury podatkowe’’ skłania na wstępie także do

zastanowienia się nad istotą, celami i funkcja procedur w prawie.
Jedną z kategorii procedur prawnych są niewątpliwie procedury administracyjne, a w wśród
nich procedury podatkowe. Procedury te (podatkowe) posiadają pewne istotne cechy
charakterystyczne, pozwalające na wyodrębnienie ich z ogólnego postępowania
administracyjnego (jurysdykcyjnego postępowania administracyjnego).

Za koniecznością wyłączania procedur podatkowych (w szczególności postępowania

podatkowego) z ogólnego postepowania administracyjnego, a tym samym ukształtowania się
samodzielnych, specyficznych procedur, przemawia wiele argumentów.

W języku prawniczym termin ,,procedura’ bywa równoważony terminem postępowanie.

Według B. Brzezińskiego i W. Nykiela słowo ,,procedura’’ oznacza sformalizowany ciag

działań (czynności) organów władzy publicznej (sądy, organy administracji rzadowej lub
samorządowej) oraz podmiotów, do których działa te się odnoszą, zmierzających – w
ramach posiadanych przez te organy kompetencji – do osiągnięcia celu tych działań jakim
jest podjęcie prawnie znaczącego aktu władztwa publicznego.

Celem tym może być na przykład rozstrzygnięcie sporu, określenie w sposób prawnie
wiążący sytuacji prawnej (prawa lub obowiązków konkretnego podmiotu) lub stwierdzenie
istniejącego stanu faktycznego.

Procedury stanowią więc zorganizowany ciąg działań według określonego układu czynności
następujących kolejno aż do końcowego efektu dokonania w zależności od regulacji prawnej
czynności prawnych lub czynności faktycznych.

Zarówno stanowienie prawa, jak i jego stosowanie odbywają się w toku ciągu
zorganizowanego działania. Zorganizowany ciąg działań to ciąg podejmowania czynności
prawnych i faktycznych, z których każda ma określone miejsce i skutek w tym działaniu.

Zorganizowany ciąg działań odpowiada pojęciu ,,proces’’ rozumianemu jako ścisły związek
regularnie następujących po sobie stadiów rozwoju, które składają się na jeden cykl.

Terminu ,,procedura można używać w znaczeniu szerokim i wąskim.

W znaczeniu szerokim ,,procedura’’ oznacza tryb dokonywania prawnych czynności

konwencjonalnych, a więc zarówno przewidzianych prawem tryb dokonywania prawnych
czynności konwencjonalnych, a więc zarówno

Ćw. 7.03

Zakres terminu procedury podatkowe

Analiza ustawodawstwa podatkowego jednoznacznie pozwala wyodrębnić cztery procedury

podatkowe: postępowanie podatkowe, czynności sprawdzające, kontrolę podatkową oraz
kontrolę celno-skarbową. Ich cechą wspólną jest to, że mają na celu zapewnić prawidłową
realizację zobowiązań podatkowych. Niemniej wymagają one wyraźnego rozgraniczenia.

Wymienine procedury podatkowe można podzielić dwie podstawowe kategorie:

1) Podatkową procedurę jurysdykcyjną (postępowanie podatkowe);

2) Podatkowe procedury kontrolne, do których zalicza się:
A) czynności sprawdzające,
B) kontrolę podatkową,
C) kontrolę celno-skarbową.
Rodzaje procedur podatkowych i ich podstawy prawne

Zobowiązania podatkowe
Art. 21. [Sposoby powstania zobowiązania podatkowego]
§ 1.
Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:
1) zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania;
2) doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.
§ 2. Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia
deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w § 1 pkt 1, podatek
wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z zastrzeżeniem § 3.
§ 3. Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo
ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył
deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji,
albo powstałego zobowiązania nie wykazano, organ podatkowy wydaje decyzję, w której
określa wysokość zobowiązania podatkowego.
§ 3a. Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że w złożonej
deklaracji wykazano nieprawidłową kwotę zwrotu podatku lub kwotę podatku naliczonego
przeniesionego do rozliczenia lub kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w
rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług do odliczenia w następnych okresach
rozliczeniowych, w deklaracji nie wykazano tych kwot albo podatnik nie złożył deklaracji,
mimo ciążącego na nim obowiązku, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa
prawidłową wysokość zwrotu podatku lub nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do
odliczenia w następnych okresach rozliczeniowych.
§ 4. Przepisy § 3 i art. 53a stosuje się odpowiednio, gdy podatnik lub inny podmiot jest
obowiązany do zapłaty podatku, zaliczki na podatek lub raty podatku bez złożenia deklaracji,
a obowiązku tego nie wykonał w całości lub w części.
§ 5. Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia
deklaracji, wysokość zobowiązania podatkowego, o którym mowa w § 1 pkt 2, ustala się
zgodnie z danymi zawartymi w deklaracji, chyba że przepisy szczególne przewidują inny
sposób ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego albo w toku postępowania
podatkowego stwierdzono, że dane zawarte w deklaracji, mogące mieć wpływ na wysokość
zobowiązania podatkowego, są niezgodne ze stanem faktycznym.

Art. 165. [Postanowienie o wszczęciu postępowania podatkowego] wszczęcie postępowania

na wniosek i z urzędu
§ 1. Postępowanie podatkowe wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu.
§ 2. Wszczęcie postępowania z urzędu następuje w formie postanowienia.
§ 3. Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi
podatkowemu, z zastrzeżeniem art. 165a.
§ 3a. O wszczęciu postępowania na wniosek jednej ze stron organ podatkowy zawiadamia
wszystkie pozostałe osoby będące stroną w sprawie.
§ 3b. Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony wniesione na adres do doręczeń
elektronicznych jest dzień wystawienia dowodu otrzymania, o którym mowa w art. 41 ustawy
z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych.
§ 4. Datą wszczęcia postępowania z urzędu jest dzień doręczenia stronie postanowienia o
wszczęciu postępowania.
§ 5. Przepisów § 2 i § 4 nie stosuje się do postępowania w sprawie:
1) ustalenia zobowiązań podatkowych, które zgodnie z odrębnymi przepisami ustalane są
corocznie, jeżeli stan faktyczny, na podstawie którego ustalono wysokość zobowiązania
podatkowego za poprzedni okres, nie uległ zmianie;
2) umorzenia zaległości podatkowych w przypadkach, o których mowa w art. 67d § 1;
3) nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności;
4) zabezpieczenia;
5) zaliczenia wpłaty, nadpłaty lub zwrotu podatku;
6) wstrzymania wykonania decyzji;
7) wygaśnięcia decyzji.
§ 6. (uchylony).
§ 7. Organ podatkowy nie wydaje postanowienia o wszczęciu postępowania w przypadku
złożenia:
1) zeznania podatkowego przez podatników podatku od spadków i darowizn;
2) informacji przez podatników podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku
leśnego;
3) deklaracji do wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od dochodów z działów
specjalnych produkcji rolnej przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych;
4) informacji o schemacie podatkowym.
§ 8. W przypadkach wymienionych w § 7 za datę wszczęcia postępowania przyjmuje się
odpowiednio datę złożenia zeznania, deklaracji lub informacji.
§ 9. Organ podatkowy przekazuje informacje, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2
rozporządzenia 2016/679, przy pierwszej czynności skierowanej do strony, chyba że strona
posiada te informacje, a ich zakres lub treść nie uległy zmianie.

Art. 165a. [Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania podatkowego]

§ 1. Gdy żądanie, o którym mowa w art. 165, zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną
lub z jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ podatkowy
wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. Przepis art. 165 § 9 stosuje się
odpowiednio.
§ 2. Na postanowienie, o którym mowa w § 1, służy zażalenie.
Art. 155. [Wezwanie w postępowaniu podatkowym]
§ 1. Organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań,
przedłożenia dokumentów lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika
lub na piśmie, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia
sprawy.
§ 1a. Organ podatkowy obowiązany jest dołożyć starań, aby zadośćuczynienie wezwaniu nie
było uciążliwe.
§ 2. Jeżeli osoba wezwana nie może stawić się z powodu choroby, kalectwa lub innej ważnej
przyczyny, organ podatkowy może przyjąć wyjaśnienie lub zeznanie albo dokonać czynności
w miejscu pobytu tej osoby.

Art. 159. [Treść wezwania w postępowaniu podatkowym]

§ 1. W wezwaniu należy wskazać:
1) nazwę i adres organu podatkowego;
2) imię i nazwisko osoby wzywanej;
3) w jakiej sprawie i w jakim charakterze oraz w jakim celu osoba ta zostaje wezwana;
4) czy osoba wezwana powinna stawić się osobiście lub przez pełnomocnika, czy też może
złożyć wyjaśnienie lub zeznanie na piśmie;
4a) (uchylony);
5) termin, do którego żądanie powinno być spełnione, albo dzień, godzinę i miejsce
zgłoszenia się osoby wzywanej lub jej pełnomocnika;
6) skutki prawne niezastosowania się do wezwania.
§ 1a. W przypadku wzywania strony na przesłuchanie w wezwaniu należy również
poinformować o prawie odmowy wyrażenia zgody na przesłuchanie i o związanej z tym
możliwości niestawienia się na wezwanie.
§ 1b. Wezwanie zawiera również informacje, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2
rozporządzenia 2016/679, chyba że wezwany posiada te informacje, a ich zakres lub treść nie
uległy zmianie.
§ 2. Wezwanie powinno być podpisane przez pracownika organu podatkowego, z podaniem
jego imienia, nazwiska i stanowiska służbowego.

Art. 200. [Termin do wypowiedzenia się w sprawie materiału dowodowego]

§ 1. Przed wydaniem decyzji organ podatkowy wyznacza stronie siedmiodniowy termin do
wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.
§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się:
1) w przypadkach przewidzianych w art. 123 § 2 oraz w art. 165 § 5;
2) w sprawach zabezpieczenia i zastawu skarbowego;
3) w przypadku przewidzianym w art. 165 § 7, jeżeli decyzja ma zostać wydana wyłącznie na
podstawie danych zawartych w złożonym zeznaniu, złożonej informacji lub deklaracji.
§ 3. Przed wydaniem decyzji z zastosowaniem art. 119a lub środków ograniczających
umowne korzyści Szef Krajowej Administracji Skarbowej wyznacza stronie
czternastodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego,
przedstawiając ocenę prawną sprawy, w tym kwotę korzyści podatkowej, i pouczając o
prawie skorygowania deklaracji.
§ 4. Jeżeli po doręczeniu zawiadomienia, o którym mowa w § 3, organ podatkowy zmienił
ocenę prawną sprawy lub wysokość korzyści podatkowej, a strona nie skorzystała skutecznie
z uprawnienia określonego w art. 81b § 1a w zakresie cofnięcia skutków unikania
opodatkowania, organ podatkowy ponownie doręcza wskazane zawiadomienie,
uwzględniając zmienioną ocenę prawną.
§ 5. Przepisu § 3 nie stosuje się, jeżeli w wyniku doręczenia zawiadomienia stronie nie
przysługiwałoby uprawnienie wskazane w art. 81b § 1a.

Art. 210. [Treść decyzji podatkowej]

§ 1. Decyzja zawiera:
1) oznaczenie organu podatkowego;
2) datę jej wydania;
3) oznaczenie strony;
4) powołanie podstawy prawnej;
5) rozstrzygnięcie;
6) uzasadnienie faktyczne i prawne;
7) pouczenie o trybie odwoławczym - jeżeli od decyzji służy odwołanie;
8) podpis osoby upoważnionej, z podaniem jej imienia i nazwiska oraz stanowiska
służbowego.
§ 1a. Decyzja w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od
nieruchomości, podatku rolnym lub podatku leśnym, w tym w formie łącznego zobowiązania
pieniężnego, sporządzana z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, może zamiast
podpisu własnoręcznego osoby upoważnionej do jej wydania, zawierać podpis mechanicznie
odtwarzany tej osoby lub nadruk imienia i nazwiska wraz ze stanowiskiem służbowym osoby
upoważnionej do jej wydania.
§ 2. Decyzja, w stosunku do której może zostać wniesiona skarga do sądu
administracyjnego, zawiera pouczenie o możliwości wniesienia skargi.
§ 2a. Decyzja nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji zawiera również pouczenie o
odpowiedzialności karnej za usunięcie, ukrycie, zbycie, darowanie, zniszczenie, rzeczywiste
lub pozorne obciążenie albo uszkodzenie składników majątku strony, mające na celu
udaremnienie zabezpieczenia lub egzekucji obowiązku wynikającego z tej decyzji.
§ 2b. W decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a lub środków ograniczających umowne
korzyści organ podatkowy wskazuje także wysokość zobowiązania podatkowego, nadpłaty,
zwrotu podatku, straty podatkowej, niepobranego lub pobranego a niewpłaconego przez
płatnika podatku ustaloną albo określoną w związku z zastosowaniem tych przepisów lub
tych środków.
§ 2c. Decyzja organu podatkowego w sprawie, w której Rada wydała negatywną opinię,
zawiera ustosunkowanie się do tej opinii.
§ 3. Przepisy prawa podatkowego mogą określać także inne składniki, które powinna
zawierać decyzja.
§ 4. Uzasadnienie faktyczne decyzji zawiera w szczególności wskazanie faktów, które
organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę, oraz przyczyn, dla których
innym dowodom odmówił wiarygodności, uzasadnienie prawne zaś zawiera wyjaśnienie
podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa.
§ 5. Można odstąpić od uzasadnienia decyzji, gdy uwzględnia ona w całości żądanie strony.
Nie dotyczy to decyzji wydanej na skutek odwołania bądź na podstawie której przyznano
ulgę w zapłacie podatku.

160 165 a nie można łączyć

Art. 123. [Zasada czynnego udziału stron w postępowaniu podatkowym]

§ 1. Organy podatkowe obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium
postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych
dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.
§ 2. Organ podatkowy może odstąpić od zasady przewidzianej w § 1, jeżeli w wyniku
postępowania wszczętego na wniosek strony ma zostać wydana decyzja w całości
uwzględniająca wniosek strony, oraz w przypadkach, o których mowa w art. 200 § 2 pkt 2.

Zawiadomienie na podstawie art. 200 par. 1 op .

Art. 207 – decyzja przed 1 instancji

Art. 233 – decyzja 2 instancji

Metody Wszczęcie postępowania: z mocy prawa i z urzędu

Dzień doręczenia, na żadanie strony

Art. 173.1

Treść protokołów
Właściwość organów podatkowych – to kompetencja organu podatkowego do rozpatrzenia i
roztrzygnięcia określonego rodzaju spraw podatkowych
WŁAŚCIWOŚĆ ORGANU PODATKOWEGO WG ŹRÓDŁA
REGULACJI:
- USTAWOWA –wynikająca wprost
z przepisów prawa podatkowego
- DELEGACYJNA – wynikająca z delegacji, a to ze względu na przekazanie danej sprawy czy
czynności procesowej jednemu organowi przez drugi organ podatkowy –WYŁĄCZENIE
ORGANU – ART.131 O.p.
Zdolność prawna organu podatkowego – to zespół przesłanek decydujących o zdolności do
podejmowania czynności procesowych w postępowaniu ppdatkowym

Dwa ujęcia kompetencji op

Kompetencja satytczna jako instytucja wyłączona z całości porządku prawnego. Wyłącznie to

może dotyczyć określonej kategorii organow czy też konkretnego organu.

Kompetencja dynamiczna

Cechy kompetencji:

-Zawsze regulują ją przepisy prawa

- jest ona równoznaczna

Organy podatkowe mają władczość w zakresie wydawania decyzji, nie jest to uprawnieniem
a wyłącznie obowiązkiem.

Kompetencje organu podatkowego stanowi swoiste sprzężenie uprawniania u obowiązku.

Rodzaje właściwości
- rzeczowa kompetencja do załatwienia określonego sprawy rodzaju. Upoważnienie danego
organu do zajmowania się określoną kategorią spraw. 16. O.p
Art. 16 Ordynacji podatkowej
Właściwość rzeczową organów podatkowych ustala się według przepisów określających
zakres ich Działania np. ustawa o opłacie skarbowej.
-Właściwość rzeczowa organu nie zawsze obejmuje wszystkie aspekty związane z
danym podatkiem. Zgodnie z ustawą o dochodach jednostek samorządy terytorialnego w
zakresie udzielania ulg podatkowych, umarzania, rozkładania na raty I odraczania
terminów płatności należności z tytułu podatków i opłat stanowiących dochody jednostek
samorządu terytorialnego, a także zwalniania z obowiązku pobrania bądź ograniczenia
poboru tych należności właściwym organem jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). W
przypadku pobieranych przez urząd skarbowy podatków i opłat stanowiących w całości
dochody jednostek samorządu terytorialnego naczelnik tego urzędu može umarzać,
odraczać termin zapłaty lub rozkładać na raty należności oraz zwalniać płatnika z
obowiązku pobrania bądź ograniczać pobór należności, ale wyłącznie za zgodą
przewodniczącego zarządu jednostek samorządu terytorialnego.-

art. 15. Op § 2. Właściwość rzeczowa i miejscowa jest ustalana z uwzględnieniem

również zakresu zadań i
terytorialnego zasięgu działania organów podatkowych, określonych na podstawie
odrębnych
przepisów.
- miejscowa – rostrzyganie spraw na określonym terytorium 17 op
Art. 17 Ordynacji podatkowej
§ 1. Jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów
podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika,
płatnika, inkasenta lub podmiotu
wymienionego w art. 133 § 2.
§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia,właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach niektórych
zobowiązań podatkowych lub poszczególnych kategorii podatników, płatników lub
inkasentów w sposób odmienny niż określony w §
1, uwzględniając w szczególności posiadanie miejsca zamieszkania lub siedziby za granicą,
miejsce uzyskiwania dochodów oraz miejsce położenia przedmiotu opodatkowania.

Jeśli chodzi o spółkę egzekwuje się podatek np. tam gdzie jest jej siedziba w przypadku
wspólników wedle ich wyboru, jeżeli organ podatkowy nie jest właściwy dla żadnych
wspólników, organ wybiera osobę, która jest wpisana 1 w umowie.

-instancyjna – upoważnienie organu do załatwienia spraw w 1 instancji 13. Op

Decyzja wydana przez organ niewłaściwy jest podstawa so stwierdzenia nieważności decyzji
Wada decyzji art. 247 par 1 pkt 1 op
Art. 170 i 171

- funkcyjna (funkcjonalna) upoważnieni organu do podejmowania różnorodnych czynności

procesowych związanych z postępowaniem prowadzonym przez inne organy podatkowe, z
reguły niższego stopnia.

Art. 209. [Współdziałania organów administracji publicznej przy wydawaniu decyzji

podatkowych]
§ 1. Jeżeli przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ, w
tym wyrażenia opinii lub zgody albo wyrażenia stanowiska w innej formie, decyzję wydaje się
po zajęciu stanowiska przez ten organ.
§ 2. Organ podatkowy załatwiający sprawę, zwracając się do innego organu o zajęcie
stanowiska, zawiadamia o tym stronę.
§ 3. Organ, do którego zwrócono się o zajęcie stanowiska, obowiązany jest przedstawić je
niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia o
zajęcie stanowiska.
§ 4. Organ obowiązany do zajęcia stanowiska może w razie potrzeby przeprowadzić
postępowanie wyjaśniające.
§ 5. Zajęcie stanowiska przez ten organ następuje w drodze postanowienia, na które służy
zażalenie, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.
§ 6. W przypadku braku stanowiska w terminie określonym w § 3 stosuje się odpowiednio
przepisy art. 139-142.
Ustalenie właściwości organów podatkowych
Właściwość organu podatkowego oznacza zdolność prawną do prowadzenia spraw z zakresu
prawa podatkowego.

W praktyce podatnik, który nie przestrzega właściwości rzeczowej miejscowej i instancyjnej,

jedynym skutkiem jest gra na czas jakieś ewentualne opóźnienie.

Cele i funkcje Krajowej Administracji Skarbowej zawarte sa w preambule :

Uznając doniosłość konstytucyjnego obowiązku ponoszenia ciężarów
i świadczeń publicznych, w szczególności podatków i należności celnych, troszcząc
się o bezpieczeństwo finansowe Rzeczypospolitej Polskiej oraz chroniąc bez-
pieczeństwo obszaru celnego Unii Europejskiej, w celu zapewnienia nowoczesnego
i przyjaznego wykonywania obowiązków podatkowych i celnych, a także
efektywnego poboru danin publicznych, uchwala się, co następuje:

Definicja KAS:

Art. 2. 1. Do zadań KAS należy:

1) realizacja dochodów z podatków, opłat oraz niepodatkowych należności
budżetowych, jak również innych należności, na podstawie odrębnych
przepisów, z wyjątkiem podatków i należności budżetowych, w zakresie których
właściwe są inne organy;
2) realizacja dochodów z należności celnych oraz innych opłat związanych
z przywozem i wywozem towarów;
3) realizacja polityki celnej wynikającej z członkostwa w unii celnej Unii
Europejskiej;
4) obejmowanie towarów procedurami celnymi i regulowanie sytuacji towarów
związanych z przywozem i wywozem towarów;
5) zapewnienie obsługi i wsparcia podatnika i płatnika w prawidłowym
wykonywaniu obowiązków podatkowych oraz obsługi i wsparcia przedsiębiorcy
w prawidłowym wykonywaniu obowiązków celnych;
6) wykonywanie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych oraz
wykonywanie zabezpieczenia należności pieniężnych;
7) prowadzenie działalności informacyjnej i edukacyjnej w zakresie przepisów
prawa podatkowego i celnego;
8) wykonywanie audytu, czynności audytowych i urzędowego sprawdzenia;………

Źró≥dła prawa konstytucja art. 84

Art. 216 konsty
Art. 217 konsty

Zasady ogólne prawa podatkowego, dotychczasowo to było zrobione,

Wniosek o ulge
Art. 67. A umorzenie zaległości.

Art. 169 OP

Zasady ogólne

W postępowaniach podatkowych urzędy powinny:

 działać zgodnie z prawem (zasada praworządności)

 prowadzić sprawę sprawiedliwie (zasada pogłębiania zaufania do administracji
publicznej)
 wyjaśnić stan faktyczny i załatwić sprawę (zasada prawdy obiektywnej)
 zapewnić czynny udział stronom i uczestnikom
 wyjaśniać stronom swoje decyzje (zasada przekonywania)
 działać sprawnie i szybko (zasada szybkości i prostoty postępowania)
 załatwiać sprawy w formie pisemnej lub elektronicznej (zasada pisemności)
 od decyzji urzędu można się odwołać do urzędu wyższego szczebla (zasada
dwuinstancyjności)
 jeśli od decyzji nie można się odwołać, jest ostateczna (zasada trwałości decyzji
ostatecznych)
 postępowania powinny być jawne wyłącznie dla stron (zasada ograniczonej jawności)

od art. 120 do art. 129 O.P

Art. 222. Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać

zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem
odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Art. 121. § 1. Postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób

budzący zaufanie do organów podatkowych.
§ 2. Organy podatkowe w postępowaniu podatkowym obowiązane są
udzielać niezbędnych informacji i wyjaśnień o przepisach prawa podatkowego
pozostających w związku z przedmiotem tego postępowania.

Na mocy prawa i na mocy doręczenia decyzji

Zasada udzielania informacji prawnej stronom (art. 121 par 2 OP)

Należy dodać, że analizowana zasada nie ma zastosowania w toku czynności sprawdzających

oraz w postępowaniu kontrolnym. Są to odrębne postępowania, regulowane przepisami działu
V i IV o.p

Zasada prawdy obiektywnej 122 o.p

Istota zasady prawdy obiektywnej polega ona na tym, że organ podatkowy ma obowiązek
podjęcia z urzędu wszelkich działań, które doprowadzą do dokładnego wyjaśnienia
wszystkich okoliczności faktycznych rozpoznawanej sprawy podatkowej.

Zasada czynnego udziału stron (art. 123 o.p.)

Zasada przekonywania (art. 124 o.p)

Zasada wnikliwości, szybkości i prostoty potępowania (art. 125 o.p)

Zasada pisemności art. 126 o.p

Zasada dwuinstancyjności. Art. 127 o.p.

Tryby nadzwyczajne art. 228 op

Naruszenie zasady dwuinstaczyjnosci postępowania mogą umorzyć sprawę.

Zasada trwałości decyzji ostatecznych art. 128 op

Zasada jawności wewnętrznej 129 op.

Wszczęcie postepowania

Źródłem upraweniania do wszczęcia postepowania jest przepis z prawa materialnego, który

określa uprawnienia lub obowiązki, które mają być przedmiotem konkretyzacji w toku
postepowania

Wnisienie rozpoczyna faze wstępną w której organ bada….

art. 59 op