TEST NUMER 5 – STRUKTURY RYNKOWE

1. Jeżeli utarg krańcowy przewyższa koszt krańcowy, to przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne

produkuje zbyt mało z punktu widzenia maksymalizacji zysku całkowitego. (PRAWDA)

Przedsiębiorstwo na rynku konkurencji doskonałej maksymalizując zysk będzie produkować taką

ilość, aby utarg krańcowy równy cenie zrównał się z kosztem krańcowym.
• Dla różnego poziomu ceny oznacza to, że wybór wielkości produkcji będzie uwarunkowany
kosztem krańcowym.
• Czyli dla rynku konkurencji doskonałej krzywa podaży odpowiada rosnącemu odcinkowi krzywej
kosztu krańcowego powyżej ceny zamknięcia.

2. Cena zamknięcia to cena , poniżej której produkcja staje się nieopłacalna, ponieważ przychody ze
sprzedaży nie pokrywałyby kosztów zmiennych.

3. Krzywa podaży przedsiębiorstwa wolnokonkurencyjnego to rosnący odcinek krzywej utargu krańcowego.

4. W okresie długim przedsiębiorstwa wolnkonkurencyjne nie będą na stałe osiągać zysków nadzwyczajnych.

5. W okresie długim optimum ekonomiczne monopolu znajduje się w punkcie styczności krzywej utargu
przeciętnego z minimum długookresowego kosztu przeciętnego.

6. Produkty wytwarzane przez firmy działające w warunkach konkurencji monopolistycznej nie są

jednorodne.

7. Optimum ekonomiczne przedsiębiorstwa monopolistycznego jest osiągane przy wyższym poziomie

produkcji niż optimum technologiczne.

8. przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne ma ujemnie nachyloną krzywą popytu rynkowego na swoje

wyroby.

9. Przedsiębiorstwo monopolistyczne jest ograniczone w swoich decyzjach przez popyt rynkowy.

10. W warunkach wolnej konkurencji cena rośnie szybciej niż utarg przeciętny.

11. Przedsiębiorstwo monopolistyczne osiąga maksymalny utarg całkowity, gdy elastyczność cenowa popytu
na jego wyroby wynosi -1.

12.Konkurencja monopolistyczna cechuje się występowaniem barier wejścia dla nowych firm.

13. Gdyby monopolista ponosił stałe koszty krańcowe, to osiągnąłby maksymalny zysk całkowity, tak jak
przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne, w punkcie zrównania się ceny z kosztem krańcowym.

14. Różnicowanie cen przez linie lotnicze to przykład dyskryminacji cenowej I stopnia.

15. Monopol naturalny ma zagwarantowane zyski nadzwyczajne , ponieważ koszt przeciętny maleje wraz ze
wzrostem produkcji.

16. W optimum technologicznym przedsiębiorstwo osiąga najwyższy zysk jednostkowy.

17.Wzrost rynkowej ceny produktów w warunkach wolnej konkurencji prowadzi do wzrostu produkcji i zysku
całkowitego.

18.Po osiągnięciu optimum ekonomicznego przez przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne dalsze zwiększanie

produkcji staje sie nieopłacalne, ponieważ utarg przeciętny jest niższy niż koszt przeciętny.
19. Podstawowym źródłem zysku monopolowego jest wyższa produkcja w porównaniu z wolną konkurencją.

20. Celem kartelu jest ograniczenie konkurencji między firmami działającymi w danej branży.

21. Przedsiębiorstwa zrzeszone w koncernie tracą osobowość prawną.

22.Celem stosowania różnych cen dla różnych grup nabywców przez przedsiębiorstwo monopolistyczne jest
poprawa jego wizerunku w społeczeństwie.

23.Długookresowa równowaga firmy działającej w warunkach konkurencji monopolistycznej znajduje sie w

punkcie przecięcia krzywych długookresowego kosztu krańcowego i długookresowego utargu krańcowego.

24. Cechą syndykatu jest to, ze skupia przedsiębiorstwa należącego do różnych gałęzi przemysłu.

25. Im więcej firm wchodzi w skład porozumienia monopolistycznego, tym jest ona bardziej trwałe.