Stargard, dnia ….01.2017r.

(Miejscowość) (data)

ZATWIERDZAM
DOWÓDCA 3 BATALIONU PIECHOTY ZMOTORYZOWANEJ
(pełna nazwa stanowiska służbowego)

(stopień, imię i nazwisko, podpis)

PLAN – KONSPEKT
do przeprowadzenia zajęć ze Szkolenia Inż. – Sap.
z 3 kpzmot w dniu 24.01.2017r.

I. TEMAT: T 18 Budowa, rozpoznanie i pokonywanie zapór inżynieryjnych

II. CELE ZAJĘĆ:

– Doskonalić:
Znajomość klasyfikacji min;
Znajomość rodzajów i zastosowania podstawowych min przeciwpancernych i przeciwpiechotnych;
– Doskonalić:
Znajomość sposobu ustawiania pojedynczej miny;
Znajomość sposobu zakładania grupy min;
Umiejętność sporządzania dokumentacji grupy min przez dowódców.

OCZEKIWANY STAN KOŃCOWY

Żołnierze pododdziału znają podstawowe miny oraz potrafią ustawić grupę min w osłonie stanowiska oporu

III. FORMA: Zajęcia praktyczne

IV. CZAS: 7x45 min
V. MIEJSCE: PĆT
VI. ZAGADNIENIA:
1. Rozbudowa punktu oporu
2. Rozpoznanie zapory inż.
3. Pokonywanie zapór inż
VII. WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE:
1. Kierownikiem zajęć jest dowódca plutonu;dopuszcza się prowadzenie zajęc przez dowódce drużyny
jako kierownika zajęć
2. W czasie prowadzenia zajęć skoncentrować się na zasadniczych problemach, a łatwiejszy materiał
polecić słuchaczom przestudiować samodzielnie w ramach nauki własnej.
3. Podać literaturę zasadniczą i zalecaną, z jakiej mogą korzystać szkoleni w czasie przygotowania się do
zajęć.
4. Podczas prowadzenia zajęć kontrolować, czy temat jest rozumiany przez szkolonych. Ponadto w celu
sprawdzenia stopnia opanowania materiałów trakcie zadawać pytania.
5. Na zakończenie zajęć pozostawić 5 minut na ewentualne pytania szkolonych, na które udzielić
wyczerpujących odpowiedzi.
6. Po udzieleniu odpowiedzi na pytania podsumować zajęcia, podając, na co szkoleni powinni zwrócić
szczególną uwagę podczas przygotowania do zajęć.

VIII. LITERATURA:
1. Poradnik szeregowego zawodowego oraz szeregowego Narodowych Sił Rezerwowych, Warszawa
2011, DWLąd. Wewn. 191/2011.
2. Budny L., Ciura M., Lewicki St., Oznakowanie stref niebezpiecznych, WSO-TK wewn.170/2000,
Wrocław 2000Praca zbiorowa.
3. NO-02-A027 : 2009, Zapory minowe: zasady zakładania, oznakowania sporządzania planów oraz
składania meldunków.
 4. „Środki minowania i rozminowania, Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych SG WP, Inż. 414/78, Warszawa
1978.
5. Budowa i pokonywanie zapór inżynieryjnych, Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych SG WP, Inż. 570/93,
Warszawa 1993.
6. NO-02-A043 : 2009, Wojska inżynieryjne: rozpoznanie, rozminowanie i oczyszczanie terenów z
przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych -wymagania.

IX. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO – TECHNICZNE

1. Literatura.
2. Środki piśmiennicze.
3. Miny
4. Taśmy minerskie
5. MZM

X. ORGANIZACJA ZAJĘĆ:

CZĘŚĆ WSTĘPNA
CZAS: 10’
PROWADZI: dowódca

TEMAT: Rozbudowa punktu oporu

CZAS: 100 min.
PROWADZI: dowódca

TEMAT: Rozpoznanie zapory inż.

CZAS: 100 min.
PROWADZI: dowódca

TEMAT: Pokonywanie zapór inż

CZAS: 100 min.
PROWADZI: dowódca

CZĘŚĆ KOŃCOWA
CZAS: 5’
PROWADZI: dowódca

XI. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

Bezpieczeństwo zapewnia się przez właściwą organizację strzelań, ścisłe przestrzeganie postanowień
programu i zasad bezpieczeństwa ustalonych w instrukcjach dla ośrodków szkolenia poligonowego (pasów
taktycznych i strzelnic garnizonowych).
Dla każdego obiektu szkoleniowego opracowuje się instrukcję określającą zasady bezpieczeństwa
dostosowaną do miejscowych warunków oraz uwzględniając zasady zawarte
w programie strzelań. Powinna ona znajdować się na stanowisku dowodzenia kierownika strzelania. Jej
postanowienia obowiązują wszystkich żołnierzy biorących udział w strzelaniu (wraz z osobami kontrolującymi).
Kategorycznie zabrania się kierowania strzelaninami i ich obsługiwania przez osoby funkcyjne
nie znające swoich obowiązków, zasad bezpieczeństwa
oraz warunków strzelań. Wszystkie osoby funkcyjne i ćwiczący żołnierze są zobowiązani do
przestrzegania zasad bezpieczeństwa.
 Przed każdym strzelaniem (ćwiczeniem) dowódcy pododdziałów zapoznają żołnierzy
ze szczegółowymi zasadami bezpieczeństwa obowiązującymi na danym obiekcie szkoleniowym oraz zasadami
postępowania w przypadku wystąpienia (wykrycia) niewypałów i niewybuchów amunicji bojowej i ćwiczebnej
(pocisków, granatów, materiału wybuchowego, spłonek, zapalników, środków trujących, itp.).
Teren strzelnicy (obiektu szkoleniowego) przed strzelaniem należy sprawdzić
pod względem wymogów instrukcji programu strzelań (ćwiczeń taktycznych) i usunąć z niego osoby
postronne, zwierzęta i zbędny sprzęt.
Sposób poruszania się po strzelnicy (obiekcie) określa kierownik strzelania
przed rozpoczęciem zajęć.
Każdy kierownik zajęć (instruktor szkolenia) przed rozpoczęciem szkolenia na punkcie nauczania
zapoznaje żołnierzy z szczegółowymi warunkami bezpieczeństwa.

XII. INNE (DODATKOWE):

Nie występują.

XIII. WPROWADZENIE W SYTUACJĘ TAKTYCZNĄ:

wkleić Przeciwnik kończy realizacje przedsięwzięć mających na celu odtworzenie zdolności bojowej wojsk.
Zintensyfikowano proces uzupełniania poniesionych strat w UiSW oraz w stanie osobowym. Pod pozorem
uzupełniania środków materiałowych dla sił przegrupowywane są kolejne oddziały i pododdziały w rejon sporny.
Pododdziały przeciwnika prowadzą intensywne szkolenie zgrywające na okupowanych terenach.
Przeprowadzono szereg ćwiczeń z wojskami, w ramach których doskonali się zgrywanie systemów walki WLąd.
szczebla batalion - pułk z jednoczesnym współdziałaniem z siłami powietrznymi i marynarką wojenną oraz
wojskami aeromobilnymi.
Pododdziały rozpoznania kończą odtwarzanie zdolności bojowej i za około dwa tygodnie mogą być gotowe do
prowadzenia rozpoznania. Przeciwnik prawdopodobnie poprzez działanie lokalnych ekstremistów i grup
terrorystycznych wspieranych i finansowanych przez przeciwnika zamierza spowodować wzrost niepokojów i
niezadowolenia społecznego, co spowoduje zwiększenie ilości incydentów o charakterze terrorystycznym
destabilizując sytuację wewnętrzną w rejonie Pomorza Zachodniego i doprowadzi do wkroczenia wojsk
przeciwnika na sporne terytorium; Grupy Dywersyjno Rozpoznawcze (GDR) prowadzą aktywne działania
związane z penetracją kluczowych obiektów i urządzeń infrastruktury miejskiej, a w szczególności: węzłów
kolejowych, drogowych i łączności, mostów, tuneli, portów lotniczych i morskich, a także budynków
użyteczności publicznej i urządzeń zbiorowego zaopatrywania w wodę.
Z informacji rozpoznawczych wynika, że na obszarze prawdopodobnie działa około 5-8 GDR w składzie 5-6
osób, wyposażonych w MW, broń przeciwpancerną i maszynową oraz środki do skażenia wody.
Na kierunku przemieszczenia 3kpzmot należy liczyć się z oddziaływaniem 2-3 GDR.

XIV. PRZEBIEG ZAJĘĆ

Część wstępna (10 min):
- przyjęcie meldunku
- sprawdzenie obecności;
- podanie tematu i celu zajęć;
- przypomnienie warunków bezpieczeństwa, /jeśli są wymagane/.

Część główna (160 min):

CZYNNOŚCI
ZAGADNIENIA
Lp
I CZAS KIEROWNIKA ĆWICZĄCYCH
Prowadzi zagadnienie zgodnie z
Zadają pytania.
Rozbudowa fortyfikacyjna literaturą, ze szczególnym
1. Słuchają
100 uwzględnieniem Poradnika
szeregowego zawodowego
2. Rozpoznanie zapory inż Prowadzi zagadnienie zgodnie z Wykonują
 literaturą, ze szczególnym czynności
100 uwzględnieniem Poradnika praktycznie
szeregowego zawodowego
Prowadzi zagadnienie zgodnie z Wykonują
Pokonywanie zapory inż literaturą, ze szczególnym czynności
3.
100 uwzględnieniem Budowa i pokonywanie praktycznie
zapór inżynieryjnych, s.45 - 51

Część końcowa (5 min):

- zakończenie zajęć;
- omówienie zajęć;
- ocena przygotowania uczestników;
- udzielanie odpowiedzi na pytania;
- postawienie zadań;
- udzielenie instruktażu do kolejnych zajęć.

ZAŁĄCZNIKI: 1.Organizacja pracy drużyny podczas zakładania przeciwpancernej grupy min

2 .Organizacja pracy drużyny podczas wykonywania przejścia w klasycznym polu minowym

sposobem ręcznym
3. Organizacja pracy drużyny podczas rozminowania drogi

OSIĄGNIĘCIE CELÓW SZKOLENIOWYCH

......................................................................................................................................................................
............................................................................................................................

OSIĄGNIECIE STANU KOŃCOWEGO

......................................................................................................................................................................
............................................................................................................................

OPRACOWAŁ:
dowódca 3kpzmot
(nazwa stanowiska służbowego)
kpt. Bartosz SMOTER
(stopień, imię i nazwisko, podpis)
1.Organizacja pracy drużyny podczas zakładania przeciwpancernej grupy min

Drużynę w składzie 1+ 6 dzieli się na trzy zastępy:

— zastęp pierwszy (nr l i 2) pod nadzorem dowódcy drużyny oznakowuje chorągiewkami (wiechami) granice grupy min, przygotowuje i
rozwija taśmę minerską według przyjętego schematu minowania oraz oznakowuje białymi chorągiewkami miejsca ustawiania min według
wskazań dowódcy drużyny;
— zastęp drugi (nr 3 i 4) i trzeci (nr 5 i 6) w pierwszym etapie donoszą miny, rozkładają je w oznakowanych miejscach, a następnie
przystępują do kopania dołków i ustawiają w nich miny;
— nr 2 pierwszego zastępu zwija taśmę po rozłożeniu min, mierzy odległości i azymuty od dozorów do granic grupy min, a po zakończeniu
minowania zdejmuje oznakowania;
— nr l pierwszego zastępu uzbraja i maskuje miny, rozpoczynając czynność od poprzedniego skraju grupy min;
— dowódca drużyny kieruje pracą zastępów, kontroluje jakość wykonywanych prac i przygotowuje dane do „Meldunku o założeniu
grupy min".
ZAGADNIENIE 2

1.Organizacja pracy drużyny podczas wykonywania przejścia w klasycznym polu minowym sposobem ręcznym

Drużynę dzieli się na trzy zastępy po dwóch żołnierzy i rozwija w szyk przedstawiony na rys. 168.
W przodzie porusza się zastęp pierwszy (nr l i 2), którego każdy numer ciągnie ze sobą zaczepioną do pasa biało-czarną taśmę minerską
(długość 20 m). Za nimi występem w prawo i lewo w odległości 15—20 m poruszają się zastęp drugi (nr 3 i 4) i trzeci (nr 5 i 6), orientując się
według taśm minerskich zastępu pierwszego. Między żołnierzami w zastępach utrzymuje się odległość 1,5 m. Nr 3 drugiego zastępu i nr 6
trzeciego rozwijają taśmy minerskie 100 m. Wykryte miny oznakowuje się chorągiewkami czerwonymi (w nocy białymi).
Po zakończeniu wykrywania min na całą głębokość, wyznaczeni
żołnierze oznakowują przejście znakami jednostronnymi i drużyna wycofuje się na rubież wyjściową wzdłuż taśm minerskich. Na przejściu
pozostaje dowódca drużyny z jednym żołnierzem i przystępuje do kolejnego ściągania min kotwiczkami minerskimi (z bezpiecznej
odległości 15—20 m).
 Po ściągnięciu min z miejsca ustawienia, dowódca drużyny organizuje wyjście żołnierzy na wykonane przejścia w celu usunięcia min
poza granice przejścia oraz jego sprawdzenia. Po usunięciu min ściąga się taśmy i sprawdza również oznakowanie przejścia.

1. Organizacja pracy drużyny podczas rozminowania drogi

Drużynę do rozminowania korony drogi dzieli na dwa zastępy.

Zastęp pierwszy w składzie czterech żołnierzy (nr l, 2, 3, 4) przesuwa się występem w prawo (w lewo) w odległości 15—20 m od siebie,
rozpoznając całą szerokość drogi (każdy sprawdza pas szerokości 1,5 m).
Po wykryciu min żołnierze oznakowują je czerwonymi chorągiewkami, a granice rozpoznanych pasów przez poszczególnych
żołnierzy białymi chorągiewkami, kładąc je na drodze w odległości 10—15 m. Żołnierz, idący na czele, kładzie chorągiewki na
granicy
rozpoznawanego przez siebie pasa. Każdy następny żołnierz, po dojściu do chorągiewki ustawionej przez poprzednika, przekładają na
granice swojego pasa.
Zastęp drugi (nr 5 i 6) porusza się w tyle ugrupowania w odległości 30—50 m od zastępu pierwszego. Usuwają oni wykryte miny z drogi
kotwiczkami i oznakowują rozminowany pas. Jeżeli usunięcie min z drogi jest niemożliwe, wysadza się je na rozkaz i w czasie ustalonym
przez dowódcę pododdziału kierującego rozminowaniem danego odcinka drogi.
Dowódca drużyny porusza się w środku ugrupowania drużyny i kieruje jej działaniem.