Tomek, Krzyś, Daniel i Gabriela Dzieciństwo Bolesław Prus (czyli Aleksander Głowacki) urodził się 20 sierpnia 1847 roku w Hrubieszowie. Został bardzo szybko osierocony przez rodziców - w wieku 3 lat zmarła mama, w wieku 9 lat ojciec, przez co wychowywała go babcia, a następnie ciocia. Los nie był mu łaskawy od samego dzieciństwa. Duży wpływ na jego zachowanie i losy edukacyjne miał jego brat - bo gdy miał 16 lat za jego namową wziął udział w powstaniu styczniowym. W roku 1857 Prus rozpoczął naukę w Powiatowej Szkole Realnej przy Gimnazjum Gubernialnym w Lublinie. W szkole lubelskiej Aleksander nie pozostał długo, ponieważ przeszedł pod opiekę starszego brata, który pracował jako nauczyciel historii i geografii w Siedlcach. Jako kilkunastolatek wziął udział w powstaniu styczniowym (1863), w którym doznał ciężkiej kontuzji głowy i nigdy już nie odzyskał pełni zdrowia. Kontuzja była zapewne przyczyną nękającego go przez resztę życia lęku przestrzeni. Po upadku powstania odbył karę więzienia w Lublinie. 30 czerwca 1866 roku Aleksander otrzymuje wreszcie świadectwo ukończenia gimnazjum w Lublinie (za nieprzeciętne postępy w matematyce otrzymał wyróżnienie). W ten sposób zakończył pierwszy etap swojego niełatwego życia. Studia Po wyjściu z więzienia ukończył liceum w Lublinie i rozpoczął studia w Szkole Głównej na wydziale matematyczno-fizycznym. W 1869 szkoła została zamknięta, a Głowacki nauki nie kontynuował. Szacunek dla wiedzy i zainteresowanie naukami ścisłymi wyniesione ze szkoły pozostały mu do końca życia, podobnie jak potrzeba samokształcenia. W liceum marzy, by wydostać się z rygorów szkoły średniej i rozpocząć studia na wyższej uczelni. Ciekawe jest jednak, że nie zamierza bynajmniej jechać do Warszawy, gdzie po latach starań i zabiegów otwarta został wreszcie wyższa uczelnia. Aleksandra nie pociąga atmosfera miasta, a wręcz odstrasza myśl o spotkaniu dawnych kolegów. Marzy więc o wyjeździe do Petersburga. Dziękuję za uwagę!