Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ουράνιο τόξο που ξεκίνησε

ένα ταξίδι για να γνωρίσει τα παιδιά του 5ο νηπιαγωγείου

κουνουπιδιανών
Ξεκίνησε να απλώνει τα πρώτα του χρώματα στα πολύ ωραία πράγματα του
Αλέξανδρου, σε ένα βάζο που ήταν πάνω στο τραπέζι της κουζίνας και σιγά
σιγά προχώρησε σε όλο τα δωμάτια έφτασε μέχρι και την σόμπα που έκαιγε
η φωτιά. Ενθουσιάστηκε που ο Αλέξανδρος ήταν χαρούμενος.
Συνέχισε το ταξίδι του για να βρει την Μιχαέλα. Την είδε που ήταν
χαμογελαστή και ζωγράφισε με τα χρώματα του την καμινάδα της.
 Λίγο παραπέρα είδε την Αθηνά που ήταν στο κήπο του παππούς και της γιαγιά της
παρέα με τα λουλούδια και της κοτούλες, εκεί σκόρπισε τα χρώματα του το ουράνιο
τόξο μας κι ένα χαμόγελο φάνηκε στο πρόσωπο της Αθηνάς.
 Η Αργυρώ με την Μαρία με το σκυλάκι τους έπαιζαν στο κήπο τους το
ουράνιο τόξο άπλωσε τα χρώματα και ο κήπος τους πλημμύρισε με γέλια και
χαρούμενες φωνές
Ο Παύλος είδε το ουράνιο τόξο στο ουρανό δίπλα σε ένα συννεφάκι κι εκείνο μόλις
τον είδε έτρεξε κι έριξε τα χρώματα του στο παράθυρο και στα λουλούδια του,
Το ουράνιο τόξο σκόρπισε τα χρώματα του στο κήπο της Άννας κι
ένα πουλάκι πετούσε ανάμεσα στα χρώματα του. Η Άννα ήταν
πολύ χαρούμενη .
 Νάτη και η Μαριά στο κήπο της χαρούμενη στέλνει
καρδούλες στο ουράνιο τόξο για του δείξει την αγάπη της.
Η Δούκισσα έκανε κούνια στην αυλή της ,εκεί την βρήκε το ουράνιο
τόξο κι ένα γλυκό χαμόγελο φάνηκε στο πρόσωπο της όταν το είδε.
Σε όλη την παρεούλα μας έφτασε το ουράνιο τόξο άπλωσε τα
φωτεινά του χρώματα σκόρπισε χαμόγελα και πλημμύρισε τις
καρδούλες μας με χαρά κι έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς
καλύτερα.