Ukrzyżowanie – rodzaj kary śmierci stosowanej w starożytności m.in. przez
Persów, Rzymian, Fenicjan i Kartagińczyków, jako forma hańbiącej egzekucji na niewolnikach, buntownikach i innych osobach niebędących pełnoprawnymi obywatelami. Karę ukrzyżowania zniósł ostatecznie edykt Konstantyna Wielkiego w 337. Na czym polega ukrzyżowanie
Ofiary przybijano lub przywiązywano do leżącego na ziemi
krzyża, najczęściej za ręce i nogi, a następnie stawiano krzyż w dole wykopanym w ziemi. Jak czytamy u Hengela, w czasach Imperium Rzymskiego praktyką powszechną było przybijanie skazańca do krzyża za pomocą gwoździ – zarówno rąk, jak i stóp. Przywiązywanie więźnia jedynie za pomocą sznura było wyjątkiem. Pod stopami skazaniec zwykle miał niewielką platformę, na której mógł od czasu do czasu ulżyć ramionom. Ponieważ to na nich zwisał cały ciężar ciała, prowadziło to do zerwania mięśni przepony, skutkiem czego ofiara dusiła się. Każdy, kto uparcie trzymał się ziemskiego padołu, stojąc na platformie, miał miażdżone golenie za pomocą młota kowalskiego. Tak czy inaczej, prędzej czy później skazaniec konał na krzyżu. Ostatecznym odarciem ofiary z godności było pozostawienie zwłok na krzyżu, aby zgniły i stały się pożywieniem dla padlinożerców. Krzyż w kształcie †
Krzyż łaciński (Krzyż Prawdziwy, Święty Krzyż) – Poziome ramię jest krótsze i
znajduje się w górnej części belki pionowej. Belka pozioma symbolizuje podniesienie natury ludzkiej do uczestnictwa w życiu boskim. Według tradycji jest narzędziem tortur Chrystusa. Krzyż w kształcie X
Krzyż dziesiętny, ukośny (Krzyż świętego Andrzeja) – forma krzyża Χ, której
pochodzenie wiąże się z podaniem o ukrzyżowaniu w ten sposób Andrzeja Apostoła. Dwie belki skrzyżowane w formie litery X. będąca jednocześnie pierwszą literą greckiego słowa. Formę krzyża świętego Andrzeja mają znaki drogowe ustawiane przed przejazdami kolejowo-drogowymi. Umieszczany w herbach i na flagach rosyjskich często ma symbolizować wierność wobec państwa rosyjskiego. Występuje na monetach chrześcijańskich cesarzy rzymskich. Przykładem ukrzyżowanej osoby w ten sposób to Apostoł Andrzej. Krzyż w kształcie T
Krzyż św. Antoniego Pustelnika, Tau, belka pionowa złączona z poprzeczną
belką nałożoną na pionową. Belka pozioma oznacza strefę nieba, pionowa strefę wody. W starożytności był znakiem świętym, oznaczał centrum świata. Symbolizował siły słońca panującej nad wszystkim. Dla ludów staroamerykańskich był symbolem deszczu13. Nazywany jest także krzyżem św. Antoniego, ponieważ w ikonografii i chrześcijańskiej przedstawiany jest jako atrybut św. Antoniego Pustelnika. Krzyż w kształcie +
Krzyż grecki (krzyż klasyczny), gdzie belki są równej długości. To jeden z
najbardziej znanych symboli przedchrześcijańskich. Ramiona symbolizują cztery strony świata: belka pionowa obrazuje działanie łaski, pozioma przenikające działanie człowieka. Źródła