Professional Documents
Culture Documents
Ρ.Α.Πα. Ν. - Σ. Α.Φ.Ν.
(ε .α. α.κ. )
ν ι κ ο ύ ν !
ν ε ς μ α ς ρ ί α !
οι α γ ώ υ μ ε ι σ τ ο
ς γ ρ ά φ ο
μ’ α υ τ ο ύ
περιεχόμενα:
1979-2009 και συνεχίζουμε...
- δημοκρατικά δικαιώματα
- δεκέμβρης
- κινήματα πόλης
- διάλογος για την εκπαίδευση
- οικονομική κρίση
- εκλογές και κόμματα
- κωνσταντίνα κούνεβα
- νέοι δικηγόροι
- πολιτικές δυνάμεις
- νομική
- φυλακές
- μετανάστες
- γενέθλια http://rapan-safn.blogspot.com
της σύνταξης
Την ώρα που ανοίγεις αυτό το περιοδικό, ίσως να δυσκολεύεσαι να συγκεντρωθείς
γιατί σε συνεπαίρνει ο ρυθμός του νέου τραγουδιού της eurovision που ηχεί από
τα τραπεζάκια της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, ίσως να μην έχεις επιλέξει ακόμη ποιο από
τα άπειρα έντυπα που σου έχουν μοιραστεί να πρωτοδιαβάσεις, μερικά από τα οποία
περιέχουν …χρήσιμα θέματα όπως «τα πιο in μαγαζιά της νυχτερινής Αθήνας-μία
ευγενής προσφορά της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ», ίσως κάποιος από τους «πολιτικούς αρχηγούς» του
τόπου εμφανίζεται μετά συνοδείας και μουσικής στη σχολή… (κωστασγιωργοαλεξησαλεκα
και οι συμπαρομαρτούντες)
Παρ΄όλα αυτά, την ώρα που ανοίγεις αυτό το περιοδικό χιλιάδες εργαζόμενοι
απολύονται καθημερινά επωμιζόμενοι τα κόστη της οικονομικής κρίσης , οι ελαστικές
σχέσεις εργασίας διευρύνονται , το Υπουργείο Παιδείας προσπαθεί μέσω ενός στημένου
διαλόγου να εφαρμόσει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση πλήττοντας με άμεσο τρόπο την
καθημερινότητα και την εργασιακή προοπτική της φοιτητικής νεολαίας, η κυβέρνηση
εξαγγέλλει νέα κατασταλτικά μέτρα που αίρουν στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες,
το Άσυλο δέχεται μια στοχευμένη επίθεση… Είναι μία περίοδος που καθορίζεται από
τη διεθνή οικονομική κρίση και τη μεγάλη έκρηξη του δικού μας Δεκέμβρη.
Έτσι, μπορεί κάποιοι να προσπαθούν με κάθε τρόπο να διαμορφώσουν ενόψει
των φοιτητικών εκλογών μια εικόνα χαλαρότητας και ξέφρενης φοιτητικής ζωής,
εμείς όμως εμμένουμε σε μια προσπάθεια ψηλάφισης μιας νικηφόρας αντίληψης για
το σύλλογο και το φοιτητικό κίνημα. Επιμένουμε να αναδεικνύουμε τα πραγματικά
ζητήματα που αφορούν τη φοιτητική
μας καθημερινότητα, τη σχολή μας,
το εργασιακό μας μέλλον (ζητήματα
σχολής, εκπαιδευτικά ζητήματα,
εργασιακό μέλλον δικηγόρων), που
αφορούν τα μέτωπα της περιόδου
(οικονομική κρίση, καταστολή,
εργοδοτική τρομοκρατία), που
φωτίζουν ζητήματα τα οποία
κρύβονται στα ψιλά γράμματα των
ειδήσεων και αποκρύπτονται πίσω από
τα ιλλιουστρασιόν φυλλαδιάκια των
καθεστωτικών παρατάξεων (φυλακές,
μετανάστες). Ζητήματα που τελικά
αναδεικνύουν την αξία και τις νίκες
των συλλογικών αγώνων (εξέγερση
του Δεκέμβρη, φοιτητικό κίνημα,
κινήματα πόλης).
Απέναντι σε όσους επιχειρούν
να αποπολιτικοποιήσουν το Σύλλογο,
σε όσους απαξιώνουν τις συλλογικές
διαδικασίες, σε όσους διατείνονται
ότι η πολιτική παράγεται από στενά
κομματικά γραφεία μακριά από το
στοιχείο των μαζών, επιμένουμε στη
λογική της εμπλοκής και ενεργού
δράσης κάθε φοιτητή στα ζητήματα
που μας αφορούν, της συγκρότησης
μαζικών, συλλογικών αγώνων μας που
συντρίβουν τα κυρίαρχα σχέδια και
κατοχυρώνουν απτές νίκες…
“η χώρα κείται επί της
χειρουργικής κλίνης...”
Του Δεκέμβρη και της κρίσης…
μύρια μέτρα έπονται!
Όλο το προηγούμενο διάστημα εντόπιζαν τα αίτια της αστάθειας αυτής στον Από την επέκταση της κρίσης σε
κοινή συνισταμένη των τοποθετήσεων τρόπο με τον οποίο το αμερικάνικο μοντέλο
όλο τον κόσμο από την καπιταλιστική Κίνα
πολιτικών, κυβερνήσεων, μέσων διαχειρίζεται την οικονομία. Γινόταν μια
με το σφιχτό κεντρικό σχεδιασμό μέχρι
ενημέρωσης ήταν ότι ένα φάντασμα συντεταγμένη προσπάθεια οι ευθύνες νατην Ευρώπη με το «υγιές» επιχειρηματικό
πλανιέται πάνω από την υφήλιο : η οικονομική πέσουν στα λεγόμενα golden boys που με
μοντέλο –παρά τις εγχώριες διαβεβαιώσεις
κρίση. Σήμερα κανείς διαπιστώνει ότι την ακόρεστη φιλοδοξία τους προχωρούσαν
για θωρακισμένη οικονομία- μπορεί κανείς
το φάντασμα δεν είναι τέτοιο δηλαδή σε παρακινδυνευμένες επενδύσεις.
να διαπιστώσει πέρα από την αυξημένη
ένας φόβος , μια μελλοντική απειλή, αλά Ακούσαμε και ακούμε από αναλύσεις ‘για
διεθνοποίηση του κεφαλαίου (που οδηγεί
αντίθετα αποτελεί μια πραγματικότητα τα κακά και ανήθικα golden boys’ μέχρι και
παράλογα το πέταγμα μιας πεταλούδας
τόσο υπαρκτή όσο οι λέξεις απολύσεις, ότι ‘‘εάν γυναίκες , με τις ευαισθησίες που
στην Κίνα να ρίχνει την τιμή το δολαρίου-
κατασχέσεις ακινήτων, πτωχεύσεις διακρίνουν το ασθενές φύλο (sic!!!), εάν
όπως θα έλεγε περιγραφικά ένας σύγχρονος
εταιρειών και κρατών , που αποτελούν την golden girls δηλαδή, διαχειρίζονταν τον
οικονομολόγος) ότι η κρίση είναι δομική.
παγκόσμια ειδησεογραφία σε καθημερινό πλούτο δεν θα είχαμε φτάσει σε μια τέτοια Πηγάζει δηλαδή όχι από μια
επίπεδο. κατάσταση’’. Προσπαθούν να μας πείσουν
κακή διαχείριση φυσικών προσώπων ή
δηλαδή ότι ευθύνονται τα φυσικά πρόσωπα
άντε(!) ενός επιχειρηματικού μοντέλου
, οι διαχειριστές , και όχι ο ρόλος που αυτά
αλλά από τον ίδιο τον ανορθολογισμό του
ΜΥΘΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ καλούνται να παίξουν σε ένα καπιταλιστικό
καπιταλιστικού συστήματος που με βάση
ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ οικονομικό και πολιτικό σύστημα που την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ πλαισιωμένο από τη νεοφιλελεύθερη μπορεί –μέσω του χρηματοπιστωτικού τομέα
ιδεολογία ωθεί τους επιχειρηματίες και
κυρίως να δημιουργεί οικονομικές αξίες και
1 Η κρίση οφείλεται στη διαχείριση τους διευθυντές να κυνηγούν με κάθε υπερκέρδη από το μηδέν, διαιωνίζοντας
θυσία το μέγιστο ποσοστό κέρδους. παράλληλα την ίδια την εκμετάλλευση
Όταν η κρίση πρωτοξεκίνησε στις και την ανισότητα, μέχρι το παιχνίδι με
ΗΠΑ με τα τοξικά επενδυτικά προϊόντα 2 Η κρίση οφείλεται στο αμερικάνικο τις εικονικές αξίες να φτάσει στο όριό
υψηλού κινδύνου με βάση τα στεγαστικά επιχειρηματικό μοντέλο του και να έρθει η αστάθεια και η κρίση (
δάνεια, κυριαρχούσαν αναλύσεις που χαρακτηριστική είναι κυρίως η λειτουργία
των χρηματιστηρίων, όπου κατά τη διάρκεια Η οικονομική κρίση φαίνεται της χώρας που εργάζεται, αντιασφαλιστική
της πρόσφατης κρίσης σε μια μόνο μέρα να επηρεάζει και τις ευρωπαϊκές χώρες μεταρρύθμιση κλπ).
εξαφανίστηκαν δισεκατομμύρια αξίας , παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις ότι η Αυτές ακριβώς οι διαπιστώσεις
χωρίς η πλειοψηφία τους να καταλήξει σε ευρωπαϊκή οικονομία είναι θωρακισμένη. δείχνουν ότι η ΕΕ δεν είναι το σπίτι των
καμιά τσέπη- απλά εξαφανίζονται!). Παράλληλα αναδεικνύονται όλο και πιο λαών , αλλά αντίθετα μια ενότητα κρατών
έντονα οι αντιφάσεις της Ευρωπαϊκής με μοναδικό στόχο την ανάπτυξη κοινών
Βεβαίως τα παραπάνω δε σημαίνουν ότι θα Ένωσης. Οι ανταγωνισμοί στα πλαίσια των στρατηγικών για μεγαλύτερη κερδοφορία
επηρεαστούν όλες οι χώρες το ίδιο ή ότι κρατών της ΕΕ καλά κρατούν, τα μεγάλα των επιχειρήσεων και καλύτερο συντονισμό
θα καταρρεύσει σαν το σύστημα με την κράτη επιλέγουν τον προστατευτισμό σε στο χτύπημα των εργαζομένων και των
εκδήλωση της κρίσης ,αλλά θα μπορούσε τομείς της οικονομίας τους (πχ Γαλλία λαϊκών στρωμάτων.
κανείς να πει ότι οι επιμέρους κοινωνικοί – ενισχύσεις στην αυτοκινητοβιομηχανία)
σχηματισμοί θα νοιώσουν συντομότερα ενώ τα μικρότερα εμμονικά ζητούν ενιαίο 4 Νεοφιλελευθερισμός και κρατική
ή αργότερα, εντονότερα ή λιγότερο οικονομικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. παρέμβαση
(τουλάχιστον σε αυτή εδώ την πρώτη φάση Οι λεγόμενες «προβληματικές» οικονομίες
της κρίσης) τις συνέπειες της οικονομικής της ευρωζώνης –μεταξύ των οποίων και η Στην προσπάθεια ξεπεράσματος
αστάθειας, ανάλογα με τα ποιοτικά και Ελλάδα -πιέζουν να καταργηθεί το σύμφωνο της κρίσης του 73, από το τέλος της
ποσοτικά χαρακτηριστικά της εκάστοτε δημοσιονομικής σταθερότητας και να τους δεκαετίας του 70 έκαναν την εμφάνισή
οικονομίας. επιτραπεί να χρηματοδοτήσουν τομείς της τους και μέχρι το τέλος αυτής του 80
Αντιστοίχως τα περιθώρια για το οικονομίας( όπως έχει γίνει ήδη εδώ με το είχαν γίνει κυρίαρχα τα νεοφιλελεύθερα
ξεπέρασμα της κρίσης εξαρτώνται από τη πακέτο των 28 δις προς τις τράπεζες. ιδεολογήματα. Με κύριους εκφραστές τη
συνολική δύναμη (οικονομική, πολιτική, Έχουμε , δηλαδή το εξής Θάτσερ το Ρήγκαν και αφού υιοθετήθηκαν
στρατιωτική, ιδεολογική) των χωρών που παράδοξο η κυβερνήσεις τόσα χρόνια να από τη μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία
θα κλιθούν να την αντιμετωπίσουν . Έτσι ζητούν λιτότητα από τα λαϊκά στρώματα αυτές οι θεωρίες και οι πρακτικές ξόρκιζαν
γίνεται σαφές ότι κοινωνικοοικονομικοί για να πετύχουν το ευρωπαϊκό μέσο την κρατική παρέμβαση στην οικονομία
σχηματισμοί είτε με μικρή παραγωγική όρο που καθορίζεται από το σύμφωνο και προωθούσαν ιδιωτικοποιήσεις ενώ
βάση, δηλαδή με μεγαλύτερη ανάπτυξη δημοσιονομικής σταθερότητας , ενώ ακόμα προσπαθούσαν να αναιρέσουν τις
του τριτογενούς τομέα των υπηρεσιών είτε σήμερα να ζητούν επιπλέον «εγκράτεια» στοιχειώδεις λαϊκές κατακτήσεις. Σήμερα
με μικρή συνολική επιρροή στην παγκόσμια και κατάργηση του συμφώνου αυτού όλοι αυτοί οι οργανισμοί ,οι πολιτικοί
σκακιέρα θα χτυπηθούν και πρώτες και , για να καταστεί δυνατή η άνευ όρων φορείς και οι επιχειρήσεις επιζητούν τη
έντονα από τις συνέπειες της κρίσης. Για χρηματοδότηση των τραπεζών και των «μισητή» κρατική παρέμβαση εμμονικά για
παράδειγμα η Ισλανδία, με μικρή οικονομία βιομηχανιών. Φαίνεται, λοιπόν, ότι παρά τη σωτηρία και την ενίσχυσή τους. Είναι
ειδικευμένη , στα πλαίσια του διεθνούς τις αντιφάσεις στον τρόπο με τον οποίο σαφές ότι στην τωρινή συγκυρία η κρατική
καταμερισμού στον τομέα των υπηρεσιών κάθε κράτος της ΕΕ δέχεται και προσπαθεί ενίσχυση όλων αυτών των επιχειρήσεων
χρεοκόπησε με συνέπεια τεράστια κοινωνική να ανατάξει τις επιπτώσεις της κρίσης το μόνο που κάνει είναι να συμβάλει στην
έκρηξη στο εσωτερικό της. Αντίθετα η η επίθεση στον κόσμο της εργασίας κρατικοποίηση των ζημιών.
Κίνα με οικονομία έντονα εξαγωγική και και το προχώρημα της αναδιάρθρωσης
με ισχυρή παραγωγική βάση αν και ήταν ο σε όλα τα επίπεδα είναι ο στρατηγικός ΚΡΙΣΗ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ
μεγαλύτερος επενδυτής στις αμερικανικές δρόμος απ’ όπου περνά αυτό το ενιαίο
τοξικές ομολογίες , έχει επηρεαστεί σε ένα σχέδιο. Κοινή συνισταμένη επιτρόπων και 1 Συμπεράσματα σε διεθνές επίπεδο
βαθμό , αλλά μπορεί να διαχειρίζεται ακόμα κυβερνήσεων για αυτό το σχέδιο είναι η
την κρίση και μάλιστα συνεχίζει να αποτελεί ενίσχυση των μεγάλων βιομηχανιών και η Η κρίση γενικά αποτελεί μια
το μεγαλύτερο δανειστή της αμερικανικής συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων περίοδο που χαρακτηρίζεται από ευκαιρίες
οικονομίας. και των λαϊκών κατακτήσεων (εβδομάδα και κινδύνους για τους εμπλεκόμενους.
4ήμερης απασχόλησης με μειώσεις Αυτό συμβαίνει και σε παγκόσμιο
3 Το «σταθερό» ευρωπαϊκό μοντέλο και η μισθών, εφαρμογή οδηγίας Μπολκενσταιν, επίπεδο για τους επιμέρους κοινωνικούς
ΕΕ. που επιτρέπει την εργασία ευρωπαίου σχηματισμούς, πράγμα που επιφέρει όξυνση
υπηκόου μισθό κατώτερο από το βασικό των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και
συνεχείς ανακατατάξεις. Η αύξηση της από τα δωράκια των 28δις της κυβέρνησης κράτους για να τρομοκρατήσουν όσους
συνολικής δύναμης ενός κράτους ανάλογα στους τραπεζίτες. αντιστέκονται και να αναπαράξουν τη
με το κατά πόσο τα κράτη θα μπορέσουν Παράλληλα : συναίνεση μέσω του φόβου στα ευρεία
να αντιμετωπίσουν τόσο τις συνέπειες λαϊκά στρώματα.
τις κρίσης όσο και τις βαθύτερες αιτίες Στην εργασία Και στους εργασιακούς χώρους
της είναι στη ουσία το κίνητρο για 1 Αναμένεται εξίσωση των ορίων η καταπάτηση στοιχειωδών ελευθεριών
τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα κράτη. συνταξιοδότησης ανδρών-γυναικών προς οξύνεται -ενδεικτική είναι η ατιμώρητη
Αναδεικνύονται επίσης νέες περιφερειακής τα πάνω αναγκάζοντας χιλιάδες γυναίκες εργοδοτική επίθεση στην Κ Κούνεβα ενώ
ή παγκόσμιας εμβέλειας δυνάμεις όπως να παρατείνουν το χρόνο εργασίας τους αντιστοίχου βεληνεκούς είναι οδηγία Σανιδά
η Κίνα και η Ρωσία που όμως προς το κατά 10 και 15 χρόνια για την απαγόρευση κινητοποιήσεων στα
παρόν δε φαίνεται να έρχονται σε ευθεία 2 Επέκταση ελαστικών σχέσεων εργασίας JUMBO. Για το φοιτητικό και το ευρύτερο
σύγκρουση με τη χώρα που παραδοσιακά (πχ βλ οδηγία Μπολγκενστάιν) λαϊκό κίνημα η προσπάθεια για άρση του
– μετά το Β’ΠΠ- αποτελούσε και αποτελεί 3 Ιδιωτικοποιήσεις και άρση των κεκτημένων ασύλου αποτελεί πλήγμα καθώς μια από τις
τον ισχυρότερο κρίκο της ιμπεριαλιστικής των εργαζομένων στο Δημόσιο λειτουργίες του είναι να προστατεύει τους
αλυσίδας. 4 Αύξηση της ανεργίας αγώνες μας από την καταστολή.
Ωστόσο η άνοδος αριστερών
κυβερνήσεων στην «πίσω αυλή των ΗΠΑ», Στην εκπαίδευση αν και η Απ’ όλα τα παραπάνω γίνεται σαφές
στη λατινική Αμερική και η αδυναμία εξέγερση του Δεκέμβρη πέτυχε η ότι αυτό που αποκαλούν σχέδιο
διεξόδου από τον πόλεμο στο Ιράκ κυβέρνηση να αναστείλει την προώθηση εξόδου από τη κρίση στην ουσία δεν
αποτελούν επιπλέον προσκόμματα τόσο προγραμματισμένων μεταρρυθμίσεων (βλ είναι τίποτα παραπάνω από ΤΗΝ
στο οικονομικό όσο και στο ιδεολογικό ΚΕΣ) η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΖΗΜΙΩΝ ΚΑΙ
επίπεδο στην προσπάθεια επέκτασης , απαραίτητη για το ξεπέρασμα της κρίσης. ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ.
κερδοφόρας ανάπτυξης και διεξόδου από Οι φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006 και Μόνη απάντησή μας μπορούν να είναι
την κρίση συνολικά του ηγεμονικού πόλου του2007 έδειξαν ότι από τη μία οι φοιτητές οι μαζικοί και ανυποχώρητοι αγώνες
που ακολουθεί τις στρατηγικές των ΗΠΑ. και η νεολαία είναι το κομμάτι εκείνο της , ενάντια σε λογικές διαχείρισης και
Τόσο η επανανομιμοποίηση ελληνικής κοινωνίας που αποτελεί τον ενσωμάτωσης . Και αν αυτό φαντάζει
διεθνών ρυθμιστικών αρχών, όπως το αστάθμητο παράγοντα στα αντιδραστικά ουτοπικό η εξέγερση του Δεκέμβρη
ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα - που ένα σχέδια της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτό που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία
προηγούμενο διάστημα είχαν χάσει το επιβεβαιώθηκε και το Δεκέμβρη. έδειξε ότι η ιστορία δεν προχωρά
κύρος τους ,αφού με τις νεοφιλελεύθερες Παράλληλα η αγορά στο γραμμικά ,αλλά αντίθετα αποτελεί μια
συνταγές τους αποτέλεσαν τον κύριο όνομα της ανταγωνιστηκότητας και της συνέχεια από ασυνέχειες και τομές.
αποσταθεροποιητικό παράγοντα για πολλές επίτευξης υψηλών επιπέδων κερδοφορίας
οικονομίες και οδήγησαν πολλούς λαούς της ελληνικής οικονομίας ζητά την Στα βήματα του φοιτητικού
στην εξαθλίωση (πχ Αργεντινή) –, όσο και αναδιαμόρφωση του συλλογικού μοντέλου κινήματος του 2006 και του 2007,
η ανάπτυξη και παγίωση ιμπεριαλιστικών εργαζομένου στην κατεύθυνση ως των μεγαλειωδών εργατικών
ολοκληρώσεων (πχ ΕΕ) σε συνδυασμό με μελλοντικοί εργαζόμενοι να αποτελούν κινητοποιήσεων για το ασφαλιστικό,
την απουσία όμως ενός αντίπαλου προς φτηνό , ευέλικτο και πειθαρχημένο εργατικό στα αποτυπώματα του Δεκέμβρη με
τον καπιταλισμό πόλου που να λειτουργεί δυναμικό. Από τα παραπάνω γίνεται εμφανές μόνο οδηγό την επιδίωξη μας για ένα
κυρίως στο επίπεδο της αντίρροπης πως η κρίση μας αφορά και αυτοτελώς καλύτερο παρόν για ένα μέλλον με
ιδεολογίας -όπως ήταν η Σοβιετική Ένωση ως φοιτητές αφού την επόμενη περίοδο αξιοπρέπεια.
παλιότερα- δεν αφήνει τα περιθώρια σε αναμένεται ένταση της μεταρρυθμιστικής
αναλύσεις που βλέπουν γραμμικά την απόπειρας.
κρίση να ακολουθεί η κατάρρευση του Σ τ α
καπιταλισμού. Αντίθετα υπάρχει διέξοδος δ η μ ο κ ρ α τ ι κ ά
για τις δυνάμεις του κεφαλαίου και αυτή δ ι κ α ι ώ μ α τ α ,
είναι το προχώρημα της αναδιάρθρωσης σε ήδη γινόμαστε
όλους τους τομείς. μάρτυρες της
άρσης στοιχειωδών
2 Οικονομική κρίση και ελληνικός κοινωνικός ελευθεριών. Η
σχηματισμός κυβέρνηση φέρνει
στη βουλή χουντικά
Όπως αναφέρθηκε η Ελλάδα νομοσχέδια για την
ως οικονομία με μικρή παραγωγική βάση ποινικοποίηση της
είναι από τις χώρες που έχουν και σήμερα κουκούλας και την
ιδιαίτερα εμφανείς συνέπειες από τη περιύβριση αρχής ενώ
διεθνή οικονομική αστάθεια. Κυβέρνηση η αστυνομοκρατία
και αξιωματική αντιπολίτευση «μάχονται» και η καταστολή
στη βουλή και στα κανάλια για το ποιος οποιασδήποτε
έχει το καλύτερο σχέδιο εξόδου από την κινητοποίησης είναι
κρίση, ενώ οι συνέπειες της κρίσης δεν ο κανόνας. Φαίνεται
έχουν φανεί σε όλο τους το μεγαλείο. ότι αυτό είναι το
Είναι εμφανές ότι η στρατηγική τους είναι πραγματικό νόημα του
μία, παρά τις κορώνες του ΠΑΣΟΚ για νέο κοινωνικού διαλόγου
κοινωνικό συμβόλαιο και αναδιανομή του για τους κρατούντες
πλούτου: , ενώ τα μέτρα που
μας ετοιμάζουν
βάθεμα τις αναδιάρθρωσης σε είναι τόσο αντιλαϊκά
όλους τους τομείς και ενίσχυση με κάθε ώστε προϋποθέτουν
μέσο αυτών που δημιούργησαν το πρόβλημα την κατασταλτική
• των τραπεζών. Αυτό άλλωστε φαίνεται και θωράκιση του
εκλογές και κόμματα
Όταν οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης είναι πλέον ο βραχνάς που βαραίνει
τους εργαζομένους, όταν το Υπουργείο Παιδείας επαναδιαπραγματεύεται τους όρους
εφαρμογής των καταδικασμένων νόμων που χτυπούν την καθημερινότητα και την
εργασιακή προοπτική μας, όταν αίρονται στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα στο όνομα
της ησυχίας της τάξης και της ασφάλειας, υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν να θέσουν
το Σύλλογο σε συνθήκες προεκλογικού ύπνου…
Αυτοί που επιχειρούν να εξοβελίσουν την πολιτική από το πανεπιστήμιο
διοργανώνοντας πάρτυ, χάπενινγκς και εξόδους στα μπουζούκια , που μετατρέπουν
τη σχολή σε κλαμπ με υψηλά ντεσιμπέλ από Σάκη Ρουβά έως τον ύμνο της ΟΝΝΕΔ,
που αναπαράγουν τη λογική των πελατειακών σχέσεων στο φοιτητικό συνδικαλισμό με
σημειώσεις και υποκατάσταση της γραμματείας, που απαξιώνουν τις αμεσοδημοκρατικές
συλλογικές διαδικασίες διαλύοντας τις συνελεύσεις ή αποπολιτικοποιώντας τε με
γηπεδικές συμπεριφορές, αυτοί που τελικά εκπροσωπούν αυτούς που πολύ θα βολεύονταν
από μια κατάσταση απονέκρωσης στους φοιτητικούς Συλλόγους.
Είναι σαφές ότι και οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν μια μάχη καθαρά πολιτική
όπου αποτυπώνονται διακριτές και αντιτιθέμενες πολιτικές τοποθετήσεις στο εσωτερικό
του Συλλόγου. Ιδίως σε μια περίοδο τόσο οξυμμένης κοινωνικής πόλωσης, τόσων
ζητημάτων που αφορούν στον κόσμο της εκπαίδευσης και της εργασίας, σε μία περίοδο
μετά από την τεράστια κοινωνική έκρηξη του Δεκέμβρη που αναδιαμόρφωσε τους
όρους για το φοιτητικό σώμα και τη νεολαία εν γένει, οφείλουν να καταδικάζονται
σαφώς οι προσπάθειες απονέκρωσης του ιστορικού ρόλου του πανεπιστημίου ως χώρου
ιδεολογικής και πολιτικής ζύμωσης και διεκδίκησης.
Απέναντι σε όσους με μπιτάκια, παρτάκια, μπύρες και σημειώσεις προσπαθούν
να εξωραΐσουν τις πολιτικές επιλογές των πολιτικών τους φορέων, τις επιθέσεις στα
συμφέροντά μας και στο εργασιακό μας μέλλον, απαντάμε με τους μαζικούς νικηφόρους
αγώνες μας, γινόμαστε ο χειρότερος εφιάλτης τους…
Και μέσα σ’ όλα, δε μας έφτανε η… δημοκρατική φωνή της ΔΑΠ, στη
σχολή επιδιώκει να εγκατασταθεί και το ΦΟΣ, νεολαία του ΛΑΟΣ
με ακροδεξιά, φασιστικά και χρυσαυγίτικα στοιχεία, προσφιλή σε
Περίεργες συγκλίσεις… αντικείμενα όπως μαχαίρια, λοστάρια, χειροβομβίδες και λοιπά ωραία!
Είναι σαφές ότι κάτι τέτοιο οφείλει να αποτραπεί από το σύλλογο
Επίθεση στην Κ.Κούνεβα, προτού κρεμάσουμε στην είσοδο ταμπελίτσα:
επίθεση Χρυσαυγίτη σε
αγωνιστή φοιτητή, περιστολή ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ!
ασύλου, μείωση ποινής του
Χρυσαυγίτη δολοφόνου
Περίανδρου, συλλήψεις
διαδηλωτών και οξυμμένη
καταστολή….συχνά στις
διαδικασίες του Συλλόγου
μας τέθηκε το ζήτημα της
καταδίκης όλων αυτών. Αποτυπώματα του Δεκέμβρη στο σήμερα
Δεν στήριξαν: ΔΑΠ και ΠΚΣ! • Ο Δεκέμβρης της εξέγερσης πέρα από τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά που
Οσο και να μας ταλάνισε το ενέγραψε σε ευρεία τμήματα της νεολαίας και όσων εργάζονται με νέες σχέσεις εργασίας
ερώτημα της περίεργης αυτής και την αστάθεια στο κυβερνητικό κέντρο, ανέδειξε σαφώς και μια άλλη αντίληψη για τον
συστράτευσης μία απάντηση πολιτισμό και τη διαχείριση των ελεύθερων χώρων. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν
βρήκαμε: ό,τι δεν είναι στο τόσο οι κινητοποιήσεις για το πάρκο στην Κύπρου και Πατησίων και αυτό στη Ζωοδόχου
κόμμα, φτου κακά-μακρυά Πηγής και Ναβαρίνου, όσο και η κατάληψη λυρικής και η ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος
από μας-ας τους επιτίθενται οι info-café στου Ζωγράφου . Ενδεικτική για την παραπάνω διαπίστωση είναι και η μαζική
Χρυσαυγίτες και η αστυνομία- πλαισίωση τέτοιων κινήσεων από αγωνιστές και κατοίκους .
ούτως ή άλλως προβοκάτορες • Κατά τη διάρκεια των ριζοσπαστικών κινητοποιήσεων συγκροτήθηκε ομάδα
είναι! Πού οδεύομεν…. νομικής βοήθειας αποτελούμενη από πλειάδα δικηγόρων. Παρά τη στοχοποίηση τους
από το κράτος , όπως εκφράστηκε με συλλήψεις και αστυνομικές εισβολές σε σπίτια και
γραφεία συνεχίζουν να προσφέρουν στο κίνημα τις υπηρεσίες τους με την υπεράσπιση
των συλληφθέντων, με την παρουσία στις μάχες και με έντυπο υλικό για τα δικαιώματα
του διαδηλωτή.
εργοδοτική επίθεση στην Κ. Κούνεβα:
τα δικαιώματα των εργαζομένων στο στόχαστρο...
Η δολοφονική επίθεση με τομέα και που μέσα από το βάθεμα της μέσα από το ιδεολογικό προκάλυμμα της
βιτριόλι στη μετανάστρια καθαρίστρια εργασιακής αναδιάρθρθρωσης των «αποφυγής της...τεμπελιάς που επιφέρει
Κωνσταντίνα Κούνεβα δε συνιστά τυχαίο, εκσυγχρονιστικών και νεοφιλελεύθερων η μόνιμη και σταθερή εργασία» αλλά και
ούτε ατυχές περιστατικό. Διαγράφει μια πολιτικών τα τελευταία χρόνια δυσχεραίνει της «εξίσωσης» των συνθηκών εργασίας
υπαρκτή πραγματικότητα τρομοκρατίας με ταχείς ρυθμούς. Υπάρχουν τομείς και «διάλυσης των προνομιακών ομάδων-
και δυσμενών συνθηκών για το σύνολο των εργασίας όπου κυριαρχούν οι ελαστικές ρετιρέ» μέσα από τη συμπίεση των
εργαζομένων. Προεικονίζει τις επιδιώξεις σχέσεις, η ελαστικοποίηση του ωραρίου και δικαιωμάτων προς τα κάτω. Θεωρούνται
της εργοδοσίας για τους τρόπους αυτή η κατεύθυνση τείνει να παγιώνεται. δηλαδή δικαιώματα που κατοχυρώθηκαν
ξεπεράσματος της κρίσης. Ξεγυμνώνει Αίρονται, έτσι, εργασιακά κεκτημένα μέσα από τους αγώνες του εργατικού
τις τραμπούκικες, δολοφονικές πρακτικές όπως το 8ωρο, το κατοχυρωμένο και συνδικαλιστικού κινήματος ως
που χτυπούν όσους αντιστέκονται και σταθερό ωράριο, με αποτέλεσμα στο «προνόμια», τα οποία αίρονται στο όνομα
υπερασπίζονται αυτονότητα δικαιώματα, όνομα της «αυτορύθμισης του χρόνου της «εξίσωσης».
ανοίγει τους ασκούς του αιόλου για τις του εργαζομένου» οι εργαζόμενοι να Παράλληλα, χαρακτηριστική
δυνάμεις της εργασίας... εργάζονται στους χρόνους και στους είναι η τάση κατάργησης των Συλλογικών
Μετά την κρατική δολοφονία ρυθμούς που απαιτεί ο εργοδότης και Συμβάσεων Εργασίας έτσι ώστε να
του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης, μεταφέρεται το πεδίο της διεκδίκησης
τεράστια κοινωνική έκρηξη του Δεκέμβρη ενώ συνάμα να συμπαρασύρονται από τους συλλογικούς αγώνες των
μια σειρά από κρατικά και παρακρατικά μισθολογικές και εργατικές κατακτήσεις εργαζομένων σε αυτό της ατομικής
χτυπήματα ανέδειξαν την προσπάθεια χρόνων. Χαρακτηριστική η πρόταση διαπραγμάτευσης και «συνθηκολόγησης»
κατασταλτικής θωράκισης του κράτους Μίχαλου για εβδομάδα 4 εργάσιμων ημερών. με την εργοδοσία.
απέναντι στις κοινωνικές κινητοποιήσεις. Η ανεργία αυξάνεται αλματωδώς, γεγονός Κόμβος στη διαδικασία της
Στο έδαφος της οικονομικής κρίσης που αξιοποιείται για τη νομιμοποίηση αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων
και των επιπτώσεων που αυτή επιφέρει
στους εργαζομένους η κατεύθυνση
αυτή οξύνεται. Αποκορύφωμα στάθηκε
η επίθεση με βιτριόλι στη μετανάστρια
και συνδικαλίστρια στο χώρο των
καθαριστριών Κωνσταντίνα Κούνεβα, η
οποία αναπτύσσει ενεργό συνδικαλιστική
δράση σε ένα τομέα όπου οι ελαστικές
σχέσεις εργασίας, η επισφάλεια αλλά
και οι συνθήκες σκληρής εργοδοτικής
τρομοκρατίας αναβαθμίζονται και
οξύνονται.
Η επίθεση στην Κούνεβα
συνιστά ένα χτύπημα με πολλαπλό
πολιτικό συμβολισμό. Καταρχάς κινείται
στην κατεύθυνση της αναβάθμισης της
κρατικής καταστολής και των επιθέσεων
σε αγωνιστές, συνδέεται με το γεγονός
ότι οι μετανάστες συνιστούν ένα στρώμα
εργαζομένων σκληρά εκμεταλλευόμενο
που πρωταγωνιστεί το τελευταίο
διάστημα στους κοινωνικούς αγώνες,
γεγονός που ενεργοποιεί παρακρατικούς
μηχανισμούς, φασιστικά ιδεολογικά
στοιχεία και πρακτικές απέναντί τους
αλλά και δολοφονικά χτυπήματα από τις
αστυνομικές δυνάμεις.
Κυρίαρχα, όμως, η επίθεση και διεύρυνση των ελαστικών μορφών αποτελούν οι αντεργατικές ρυθμίσεις που
στην Κ.Κούνεβα έχει να κάνει με τη εργασίας αλλά και την καταρράκωση των επιφέρουν οι αλλαγές στο ασφαλιστικό
συνδικαλιστική της δράση αν μέσω της μισθολογικών και συνολικά εργασιακών σύστημα τα τελευταία χρόνια. Στο όνομα
οικονομικής κρίσης , αποτυπώνει μια σαφή διεκδικήσεων. της «συρρίκνωσης του δημόσιου χρέους»,
προσπάθεια προληπτικής αντιμετώπισης Οι ελαστικές σχέσεις συνιστούν επιχείρημα προκλητικό αν σκεφτεί κανείς
των κοινωνικών κινητοποιήσεων και πλέον καθεστώς στον ιδιωτικό τομές, ενώ την καταλήστευση των αποθεματικών των
εγγραφής του φόβου στα εργαζόμενα επιχειρείται η διεύρυνσή τους και στο ασφαλιστικών ταμείων από την κρατική
στρώματα. Δημόσιο που διατηρεί ακόμη κατακτήσεις μηχανή και τα συμφέροντα που αυτή
που στο παρελθόν αποτελούσαν εξυπηρετεί (χαρακτηριστικό το σκάνδαλο
Τι έρχεται στις σχέσεις αδιαπραγμάτευτα δικαιώματα του των ομολόγων), επιχειρείται η αναίρεση
εργασίας; εργαζόμενου. Ενδεικτική της προσπάθειας των ασφαλιστικών κεκτημένων. Μετά τους
Το ζήτημα αυτό αναδεικνύει τη αυτής είναι η αμφισβήτηση της νόμους Σιούφα και Γιαννίτση, το περσινό
συνολική κατάσταση που επικρατεί στις μονιμότητας των δημοσίών υπαλλήλων στο ψηφισμένο νομοσχέδιο Μαγγίνα, Πετραλιά,
σχέσεις εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό όνομα της «ανόδου της αποδοτικότητας», αναδιάρθρωσε το ασφαλιστικό σύστημα με
3 κυρίαρχα άξονες: την ενοποίηση των
Ταμείων και άρα την εξίσωση των όρων
εργασίας προς τα κάτω, την αύξηση
των ορίων συνταξιοδότησης και την
επέκταση της ιδιωτικής ασφάλισης,
επομένως συνολικά τη μετακύλιση του
κόστους ασφάλισης στους ίδιους τους
εργαζομένους.
Βασικός μοχλός προώθησης
των αναδιαρθρωτικών κινήσεων στο
τώρα είναι και οι ιδιωτικοποιήσεις και το
ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων
σε ιδιωτικούς φορείς (βλέπε ΟΤΕ, ΔΕΗ,
ΟΣΕ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ). Είναι προφανές
ότι οι ιδιωτικοποιήσεις σηματοδοτούν
και την αυτόματη δυσχέρανση των
σχέσεων εργασίας μεγάλου κομματιού
των εργαζομένων.
Η αναίρεση κατακτήσεων,
η ελαστικοποίηση της εργασίας, η
διαρκής επισφάλεια και ο φόβος της
ανεργίας διαμορφώνουν συνθήκες
σκληρής πειθάρχησης και πλήρους
συμμόρφωσης στις ανάγκες
από την επιτάχυνση της αναδιάρθρωσης την επίθεση στην Κούνεβα. Με
της εργοδοσίας και άρα κινούνται
και βίαιης αύξησης της παραγωγικότητας μαζικότατες κινητοποιήσεις, στο έδαφος
στην κατεύθυνση της αυξανόμενης
του εργαζομένου, ως το τέλος του που αφήνει ο Δεκέμβρης, το ανέδειξαν
παραγωγικότητας του εργαζομένου, την
χρόνου αναμένονται 160.000 απολύσεις, στις πραγματικές του διαστάσεις, ενώ
ίδια στιγμή που η «κοστολόγηση» της
οι ιδιωτικοποιήσεις αυξάνονται και πέτυχαν να σταματήσει το καθεστώς
εργασίας που παρέχει μειούται διαρκώς.
η ελαστική εργασία επιχειρείται να «σύγχρονης δουλείας» που επικρατεί με
Ο τομές των καθαριστριών αποτελεί ένα
αποτελέσει καθεστώς για το σύνολο των την επινοικίαση καθαριστριών στον ΗΣΑΠ,
μόνο παράδειγμα των συνθηκών φόβου,
εργαζομένων. Σαφής είναι η δυσχέρανση κατοχυρώνοντας μια πολύ απτή νίκη.
πειθάρχησης και εργοδοτικής καταστολής
των εργασιακών σχέσεων για τις γυναίκες Είναι αναγκαιότητα να συσταθούν
και τρομοκρατίας που επικρατούν συνολικά
εργαζόμενες, με ενδεικτικές τις ρυθμίσεις πρωτοβάθμια σωματεία σε τομείς που
στον ιδιωτικό τομέα. Είναι γεγονός ότι η
του νέου ασφαλιστικού νόμου αλλά και οι δεν υπάρχουν και να ενισχυθούν τα
συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων
ρυθμίσεις της ΕΕ για εξίσωση του ωραρίου υπάρχοντα ιδίως στον ιδιωτικό τομέα αλλά
–ιδίως των νέων- διαρκώς μειώνεται,
τους με τους άντρες στο 65ωρο. και να ανασυσταθούν οι συνδικαλιστικές
ενώ η συμμετοχή στις συνδικαλιστικές
πρακτικές και εμπειρία, να κατοχυρωθεί
οργανώσεις δεν ξεπερνά το 5%.
Μόνη απάντηση, οι μαζικοί αγώνες! η συνδικαλιστική ελευθερία καθώς και
Όλα αυτά διαγράφουν μια
Είναι σαφές ότι οι εργασιακές να μαζικοποιηθούν οι συνδικαλιστικές
ζοφερή πραγματικότητα για τις δυνάμεις
σχέσεις, τα δικαιώματα και η επίθεση που οργανώσεις, κυρίως από τους νέους
της εργασίας που οφείλει να αναταχθεί
δέχονται οφείλουν να ιδωθούν σε άμεση εργαζόμενους.
από το ίδιο το εργατικό και λαϊκό κίνημα,
σύνδεση με το δυσμενή συσχετισμό Η Γενική Απεργία στις 2 Απρίλη
ιδίως στο φόντο της κρίσης. Σε μια
δυνάμεων που έχει διαμορφωθεί για τις με τη μαζικότητα και τη δυναμική της
προσπάθεια να υπερκερασθεί αυτή μέσα
δυνάμεις της εργασίας, αφήνει προοπτικές. Ανοίγεται στο έδαφος
με την υποχώρηση και της κρίσης μια πραγματική ευκαιρία για
τον κατακερματισμό το εργατικό κίνημα να συναντηθεί ενιαία
του εργατικού στο δρόμο, να αντιτάξει απέναντι στους
κινήματος. Η ιστορία διαχωρισμούς που θέτει η στρατηγική των
έχει αποδείξει ότι κυβερνήσεων (παλιοί-νέοι εργαζόμενοι,
μόνο το δυναμικό και προνομιούχοι και μη), απέναντι στις
μαζικό εργατικό κίνημα ιδεολογικές περιχαρακώσεις, την
δύναται να κατοχυρώνει ενιαία έκφραση του εργατικού αγώνα
κεκτημένα για τον και να ξεπεράσει τη συνδικαλιστική
κόσμο της εργασίας. γραφειοκρατική ηγεσία. Να ανατάξει την
Πατώντας κατάσταση διάλυσης και κατακερματισμού,
στις παρακαταθήκες να συντρίψει την εργοδοτική τρομοκρατία,
των περσινών να υπερασπιστεί κεκτημένα και να κερδίσει
κινητοποιήσεων για νίκες για το λαϊκό παράγοντα.
το ασφαλιστικό, μια
πρώτη απάντηση ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ
ήταν η πρωτοβουλία ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
συντονισμού των Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
90 πρωτοβάθμιων ΜΟΝΗ!
σωματείων, στον
αντίποδα της
π ρ ο σ π ά θ ε ι α ς δημήτρης τσιλίκης
των κομματικών
μηχανισμών και των
ΜΜΕ να αποκρύψουν
εργασία και χαρά!
προχώρημα και απέναντι στην συνδικαλίστρια της ΠΕΚΟΠ
το βάθεμα των Κωνσταντίνα Κούνεβα αποτελεί την πιο
αναδιαρθρώσεων ακραία όψη εργοδοτικής τρομοκρατίας ,
που περνάει μέσα που αναδεικνύει παράλληλα ένα καθεστώς
από την ολοένα στυγνής εκμετάλλευσης, μαύρης και
Το «φάντασμα» της οικονομικής
και μεγαλύτερη ελαστικοποίηση και διάλυση ανασφάλιστης εργασίας που βιώνουν
κρίσης που πλανιόταν για καιρό φαίνεται
των εργασιακών σχέσεων, την ένταση χιλιάδες εργαζόμενοι. Η Κ. Κούνεβα είναι
ότι έχει πλέον «στοιχειώσει» για τα καλά
της εκμετάλλευσης και της πειθάρχησης ουσιαστικά θύμα της ίδιας κυβερνητικής
στην καθημερινότητα εκατομμυρίων
των εργαζόμενων, την άρση συλλογικών κι εργοδοτικής πολιτικής που από τη μια
εργαζόμενων επιβάλλοντας ταυτόχρονα
δικαιωμάτων που είχαν κατοχυρωθεί προς εγκαθιδρύει ένα καθεστώς σύγχρονου
τους χειρότερους όρους εργασιακού
όφελος των δυνάμεων της εργασίας. δουλεμπορίου στις εργασιακές σχέσεις
παρόντος και μέλλοντος. Οι νέες αυτές
Οι μαζικές απολύσεις εργαζόμενων, η και απ’ την άλλη δε διστάζει να καταφύγει
εξελίξεις έρχονται να προστεθούν σε ένα
ραγδαία αύξηση της ανεργίας, η διεύρυνση ακόμη και στην φυσική εξόντωση όσων
ήδη ασφυκτικό για την πλειοψηφία των
του καθεστώτος ελαστικής εργασίας έως αντιστέκονται και αγωνίζονται για την
εργαζόμενων στρωμάτων τοπίο, όπου η
του σημείου να τείνει να αποτελέσει την ανατροπή του.
παρατεταμένη λιτότητα, η ακρίβεια και η
κύρια μορφή απασχόλησης (βλ. προτάσεις
εργασιακή ανασφάλεια συμπιέζουν ολοένα
Μίχαλου για εβδομάδα των 4 εργάσιμων Τίποτα δεν πάει χαμένο…
και προς τα κάτω τις προσδοκίες τους
ημερών), η όξυνση της εργοδοτικής
για μία σταθερή και αξιοπρεπή εργασιακή
ασυδοσίας δεν αποτελούν απλά τα «φυσικά Οι μέρες του Δεκέμβρη που
προοπτική.
επακόλουθα» της οικονομικής κρίσης αλλά πήραν τον χαρακτήρα κοινωνικής έκρηξης,
Ενώ, λοιπόν, η οικονομική κρίση
τη μοναδική επιλογή που έχει η εργοδοσία συμπύκνωσαν με τον πιο εύγλωττο τρόπο
αποκτά μεγαλύτερο βάθος και διάρκεια, η
για να θωρακίσει τα συμφέροντά της και να την ασφυκτική πίεση που κατ’ εξοχήν η
κυβερνητική πολιτική οξύνει την επίθεσή
καταφέρει πλήγματα απέναντι σε θεμελιακά νεολαία και οι νέοι εργαζόμενοι υφίστανται
της απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας
συλλογικά κεκτημένα των εργαζόμενων, από την αναδιαρθρωτική πολιτική σε
προωθώντας μέτρα που συρρικνώνουν
όπως είναι οι συλλογικές συμβάσεις εκπαίδευση κι εργασία. Η αναφερόμενη
ή ακόμη και καταργούν στοιχειώδη
και τα ελάχιστα όρια προστασίας που και ως «γενιά των 700 ευρώ» δεν είναι
δικαιώματα και ιστορικά κεκτημένα του
κατοχυρώνονται με αυτές. τίποτε άλλο από τη γενιά τη δικιά μας,
ευρύτερου λαϊκού κινήματος, όπως είναι η
Στο φόντο αυτό της ανάδειξης που ενώ είναι «υπερ-οπλισμένη» από
μόνιμη και σταθερή εργασία. Είναι, δηλαδή,
…και εγένετο Δεκέμβρης… πρακτικές διεκδίκησης. Τον βλέπουμε στα Μια συγκεκριμένη, υπονομευτική για τις
αμφιθέατρα των Γενικών Συνελεύσεων, στις κινητοποιήσεις τακτική διαφαινόταν τα
Ο Δεκέμβρης, σαφέστατα, υπήρξε κινητοποιήσεις της αφγανικής κοινότητας τελευταία χρόνια. Είναι σαφείς οι επιλογές
μια τομή. Τομή για την ιστορία, για το λαϊκό στην Πάτρα, στις κινητοποιήσεις για την περιχαράκωσης και απομονωτισμού
κίνημα, για τους πολιτικούς σχηματισμούς, Κ.Κούνεβα, στα κινήματα πόλης και στα που ακολούθησε το ΚΚΕ και η ΠΚΣ στο
για τις επιλογές των κυβερνήσεων, για το πάρκα που ξαναγεμίζουν τις γειτονιές. Τον φοιτητικό κίνημα, προσπαθώντας με κάθε
μέλλον. Αφήνει ισχυρές αποτυπώσεις στο βλέπουμε στο πρόσωπο όλων εκείνων που τρόπο να αποφύγει το…συγχρωτισμό και
σήμερα, παρακαταθήκες. Το θέμα είναι έπαψαν να φοβούνται τον τρόμο και την τη «μόλυνση» των κομματικών δυνάμεων
κανείς να τις βλέπει. καταστολή. από το μαζικό φοιτητικό αγώνα με
Υπήρξε με αφορμή την κρατική Μπροστά σ΄ αυτή την έκρηξη αποτέλεσμα χωριστές πορείες, χωριστά
δολοφονία ενός 15χρονου παιδιού, η έκρηξη η κυβέρνηση χτύπησε με κάθε τρόπο, με πλαίσια και διασπαστική για το κίνημα
της λαϊκής οργής που συσσωρεύεται τα ΜΑΤ, τα ΜΜΕ, σε αγαστή συνεργασία λογική. Η ίδια λογική ακολουθείται και
στην ελληνική κοινωνία χρόνια τώρα από με το ΛΑΟΣ και τα φασιστοειδή που στο εργατικό κίνημα, αυτή της διάσπασης
τις ακολουθούμενες αναδιαρθρώσεις, η παρουσιάζονταν ως «οργισμένοι πολίτες». και διαχωρισμού των εργαζόμενων σε
βροντερή φωνή και έκφραση όλων εκείνων Σε σύμπλευση με την αξιωματική ξεπουλημένους ή μη –ήτοι αυτοί που είναι
των κοινωνικών στρωμάτων που στερούνται «αντιπολίτευση», το ΠΑΣΟΚ, που έσπευσε με το ΠΑΜΕ και αυτοί που δεν είναι-.αλλά
δυνατοτήτων πολιτικής έκφρασης. να απαιτήσει σε κλίμα «εθνικής ομοψυχίας» αυτό , από την καταγγελειολογία απέναντι
Μαθητές, φοιτητές, μετανάστες, νέοι την ωμή καταστολή και την επαναφορά στους αγωνιζόμενους και τα στήριξη του
εργαζόμενοι συναντήθηκαν ενωμένοι στην ομαλότητα, καταγγέλλοντας την κυβερνητικού δρόμου της ομαλότητας,
στους δρόμους υιοθετώντας ριζοσπαστικές κυβέρνηση ότι δεν ήταν αποτελεσματική όσο να το πει κανείς, είναι ένα προχώρημα!
πρακτικές σύγκρουσης με τον αυταρχισμό στην προσπάθεια να «καθαρίσει» τους Η προδοτική στάση της ανοιχτής
και την καταστολή, με τις επιλογές τους δρόμους από τους τρομοκράτες και τους καταδίκης προς τις κινητοποιήσεις, η
σε εκπαίδευση και εργασία. Ο Δεκέμβρης ταραξίες! Οι κυβερνητικοί, όμως, σύμμαχοι υιοθέτηση του λεξιλογίου και του ακραία
κίνησε απέναντί του τον κρατικό μηχανισμό δεν περιορίστηκαν εκεί… συντηρητικού πολιτικού λόγου της ΝΔ
και του ΛΑΟΣ περί «τρομοκρατών», άλλη η καταγγελία των πολιτικών πρακτικών πραγματική αντιπολίτευση, ο μόνος τρόπος
«πρακτόρων της CIA», «εγκληματιών του τους, η επίσπευση να δώσει «πιστοποιητικά νίκης του λαϊκού παράγοντα απέναντι στα
κοινού ποινικού δικαίου», «σωματεμπόρων νομιμοφροσύνης», μη στήριξης των σκοτεινά τους σχέδια είναι οι ανυποχώρητοι
και πρεζεμπόρων» και άλλοι χαρακτηρισμοί- «ταραξιών» αποτελεί μια ακραία αντιφατική συλλογικοί αγώνες, που συντρίβουν τον
αποκυήματα επιστημονικής φαντασίας το πολιτική στάση και αδυνατεί να συνδεθεί ατομισμό , υπερβαίνουν κάθε λογική
μόνο που έκαναν είναι να νομιμοποιούν με τα κινητοποιούμενα στρώματα και να περιχαράκωσης, συνδιαχείρισης και
και να ενισχύουν την κρατική κατεύθυνση χαράξει μια νικηφόρα στρατηγική για τους ήττας και μας φέρνουν σε καλύτερες
για κατασταλτική θωράκιση και ενίσχυση κοινωνικούς αγώνες. Οι πιέσεις που το θέσεις μάχης. Ακόμη και στο μικρόκοσμό
της φυσικής αστυνομικής βίας και του κράτος άσκησε στον ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας της σχολής, η νίκη του Συλλόγου μας
αυταρχισμού, με αποκορύφωμα τα το συχνά να συγκλίνει σε μια επιλογή απέναντι στις ρατσιστικές και φασιστικές
μέτρα Δένδια-Μαρκογιαννάκη. Έφτασε αποστασιοποίησης και καταδίκης των πρακτικές του Ρούσου αναδεικνύουν το
στο σημείο να υπερασπίζεται τα ΜΑΤ πρακτικών φτάνει τελικά σε τοποθετήσεις μονόδρομο των συλλογικών, μαζικών και
και τον ίδιο το δολοφόνο Κορκονέα ως πολιτικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που αδιαμεσολάβητων κινητοποιήσεων.
«παιδιά του λαού»!Έτσι τα συχγαρητήρια ζητούν την περιστολή και αναδιαμόρφωση Αυτή την εμπιστοσύνη στο συλλογικό
του Στυλιανίδη για τη μη πρόκληση της έννοιας του Ασύλου (κάτι που σε στοιχείο και τη δυναμική του επιχειρούμε
«προβλημάτων» στην εκπαίδευση, ήρθαν πολλά θυμίζει Νόμο-πλαίσιο). Τέτοιες να κρατούμε και μέσα από την πολιτική
να συμπληρώσουν τα διαπιστευτήρια του προτάσεις ενσωμάτωσης είναι και αυτές μας δραστηριοποίηση στο χώρο στης
Καραμανλή και του Καραντζαφέρη! Είναι περί «εκδημοκρατισμού» των σωμάτων σχολής. Επιλέγουμε το μοντέλο του
γεγονός ότι η ΠΚΣ το Δκέμβρη έκλεινε ασφαλείας, μιας «καλύτερης, ανθρώπινης, σχήματος, του ανοιχτού συσπειρωσιακού
τις σχολές για να μην πραγματοποιηθούν κοντά στον πολίτη αστυνομίας» που μορφώματος και όχι της κομματικής
οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητών (σ.σ. εμφυσά μια αντίληψη ότι οι βιαιότητες της παράταξης, προσπαθούμε να χαράζουμε
πρακτόρων της CIA!) με απόφαση της Κ.Ε. αστυνομίας συνίστανται σε διαχειριστικά και να παλεύουμε μια αντίληψη για το
της ΚΝΕ (Πάντειος, Φιλοσοφική)! λάθη ή σε κακόψυχους αστυνομικούς και σύλλογο και το κίνημα που να συνιστά
Επειδή όλοι αλλάζουν μέσα στις όχι στον αντικειμενικό ρόλο των δυνάμεων γραμμή μαζών, διαμορφωμένη από μαζικές
μεγάλες κσι οξυμμένες συνθήκες, βάσει καταστολής στον κρατικό μηχανισμό ανοιχτές διαδικασίες, από τον κάθε φοιτητή
των επιλογών τους αυτή η διαδικασία απέναντι στον «εσωτερικό εχθρό». του συλλόγου. Μια αντίληψη που δεν
έστρεψε το ΚΚΕ και την ΠΚΣ στην πιο δεξιά Και αυτή η στρατηγική της παράγεται από κλειστά κομματικά γραφεία
κατεύθυνση και αυτό αποτυπώνεται πλέον «διπλής βάρκας», σίγουρα, δεν είναι και «φωτίζει» το φοιτητικό σώμα, αλλά
εναργώς, π.χ. στην απόλυτη αποσιώπηση ουρανοκατέβατη. Συνιστά συνέχεια παράγεται από αυτό το ίδιο με την ενεργό
της εργοδοτικής επίθεσης με βιτριόλι στην επιλογών όπως η προτάσεις Αλαβάνου τοποθέτηση και δράση του, που στοχεύει
καθαρίστρια Κ.Κούνεβα, ακραία όψη της για αντινόμο-πλαίσιο (με διαγραφές στην ευρεία και ουσιαστική πολιτική
λογικής «ό,τι είναι εκτός κόμματος δεν είναι φοιτητών) η αντιπρόταση ασφαλιστικού εμπλοκή του Συλλόγου και όχι στην απλή
καθαρό, λαϊκό, αγωνιστικό, μακρυά από νομοσχεδίου με διάταξη για ενοποίηση των «προσυπογραφή» δοσμένων θέσεων.
μας κτλ…». Χαρακτηριστική η στάση της ταμείων! Οφείλεται στις οξείες αντιφάσεις Μια αντίληψη που τελικά απαντά
ΠΚΣ στο σύλλογό μας που, εχθρική προς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, υφαίνει με τρόπο πραγματικό και όχι απλώς
οποιαδήποτε άλλη αριστερή δύναμη, δε μια επικίνδυνη λογική που προσιδιάζει διακηρυκτικά στο ζήτημα της ενότητας της
διστάζει να δίνει συνελεύσεις στη ΔΑΠ, για σε «διάλογο», λογική συνδιαχείρισης αριστεράς, μιας ενότητας που παράγεται
ν’ αποφύγει το μίασμα του κοινού πλαισίου, και ενσωμάτωσης των διεκδικήσεων μέσα από την ανοιχτή διαπάλη απόψεων και
ενώ δε στηρίζει στοιχειώδεις πρωτοβουλίες του κινήματος στα κυρίαρχα σχέδια αντιλήψεων στις ανοιχτές διαδικασίες των
όπως οι καταγγελίες δολοφονικών και άρα ήττας. Κυρίαρχα συνιστά μια σχημάτων και μέσα από την κοινή πρακτική
επιθέσεων σε αγωνιστές από φασίστες της αντίληψη υποταγής των κινητοποιήσεων στο κίνημα.
Χρυσής Αυγής. Και μη χειρότερα… σε κοινοβουλευτικές σκοπιμότητες. Οι αγώνες μας, το φοιτητικό
Ένα είναι σίγουρο: ο κινηματισμός και ο κίνημα, ο Δεκέμβρης, οι μάχες, μικρές
Το μετέωρο βήμα ενός πελαργού! κυβερνητισμός δε συμβιβάζονται. ή μεγάλες, που δίνουμε σε καθημερινό
επίπεδο, έφεραν νίκες…
Οι οξυμμένες κινηματικές η αντιπολίτευση γίνεται στους δρόμους! Με πίστη στη συλλογική διεκδίκηση
διεργασίες ασκούν πιέσεις στις πολιτικές συνεχίζουμε, συντρίβουμε τα σχέδιά τους!
δυνάμεις που εμπλέκονται και οξύνουν τις Το φοιτητικό κίνημα με τις νίκες του
υπαρκτές αντιφάσεις τους. Είναι σαφές απέναντι στο Νόμο-πλαίσιο και τα ιδιωτικά
ότι, σε αντίθεση με τον άλλο πόλο της πανεπιστήμια μας έμαθε, ο δικός μας αναστασία σταυροπούλου
επίσημης αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε θέση Δεκέμβρης δείχνει το δρόμο. Η μοναδική
υπεράσπισης των κινητοποιήσεων. Έχει
όμως σημασία να αντιλαμβανόμαστε τις
διαστάσεις και τα χαρακτηριστικά των
κοινωνικών αγώνων. Το διαφοροποιητικό
στοιχείο του Δεκέμβρη ήταν η διάρθρωση
των κινητοποιούμενων στρωμάτων αλλά
και οι ριζοσπαστικές πολιτικές πρακτικές
λαϊκής αντιβίας που υιοθέτησαν, που
παρότι στοχοποιούνται από το κράτος
ως «τρομοκρατικές» και «τυφλή βία»,
ήταν πρακτικές μαζικές, του μαθητή, του
μετανάστη, του εργαζόμενου, του νεολαίου
που απέναντι στη βίαιη καθημερινή
καταπάτηση αυτονόητων δικαιωμάτων,
αμφισβητούν έμπρακτα την αυταρχική
συγκρότηση της κοινωνικής ζωής και τις
κυρίαρχες επιλογές.
Η στήριξη των κινητοποιήσεων από
τη μια, από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από την
μια θλιβερή ιστορία...
Μετά από μία εξοντωτική φορές που στις προφορικές εξετάσεις οι δικονομίες και συνθέσεις αγγίζουν ακόμα
εξεταστική περίοδο επιστρέψαμε και εξεταστές έχουν την τάση να μειώνουν τους και το 80%!!! Δεν πρόκειται για ένα τυχαίο
πάλι στα φοιτητικά αμφιθέατρα όπου φοιτητές στολίζοντάς τους με προσβλητικά φαινόμενο αλλά εντάσσεται στα πλαίσια
καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με σχόλια σχετικά με την προετοιμασία τους του καθηγητικού ρεβανσισμού μετά το
διάφορα παρατράγουδα... αποκαλώντας τους “άχρηστους”. Φυσικά φοιτητικό κίνημα των τριών τελευταίων
Κατά τη διάρκεια και αυτής της είδαμε για ακόμη μία φορά στο πρώτο έτος ετών.
εξεταστικής είδαμε για ακόμη μία φορά τη ένα κλιμάκιο να εξετάζεται προφορικά, Άλλο ένα φαινόμενο καθηγητικής
καθηγητική αυθαιρεσία να χτυπάει κόκκινο. πράγμα που είναι απαράδεκτο λόγω της αυθαιρεσίας αποτελεί και το γεγονός ότι στη
Πρόκειται ούτως ή άλλως για μια περίοδο ψυχολογικής πίεσης που ασκείται στους δική μας σχολή δεν έχουμε συγκεκριμένη
όπου οι σχολές είναι άδειες και οι σύλλογοι πρωτοετείς, που δεν έχουν ακόμα εμπειρία, ύλη πράγμα το οποίο εντάθηκε ακόμα
απονεκρωμένοι δυστυχώς λόγω των και λόγω της προσωπικής επαφής που έχει περισσότερο με την εφαρμογή της
εντατικοποιημένων ρυθμών, τους οποίους ο φοιτητής με το καθηγητή, ο οποίος μπορεί λίστας συγγραμμάτων. Πρόκειται για μια
βιώνουν οι φοιτητές κατά τη διάρκεια της ανενόχλητος να βαθμολογεί με κριτήριο διάταξη του Νόμου-πλαίσιο που συνολικά
εξεταστικής και συγκεκριμένα στη δική ποιοί φοιτητές παρακολουθούν το μάθημά το φοιτητικό κίνημα έχει καταδικάσει
μας σχολή όπου τα συγγράμματα αγγίζουν του και ποιοί όχι. και που έχει ως βασική στόχευση την
μέχρι και τις 2000 σελίδες σε ορισμένα Βέβαια είδαμε ότι οι συλλογικοί εντατικοποίηση και την πειθάρχηση του
μαθήματα, όπως η σύνθεση δημοσίου. αγώνες μπορούν να πετύχουν νίκες. Νίκη φοιτητικού σώματος, καθώς οι φοιτητές
Σε όλα αυτά έρχονται να αποτελεί το γεγονός ότι καταφέραμε με θα αναγκάζονται να παρακολουθούν όλο
προστεθούν οι απαράδεκτες συνθήκες παράσταση διαμαρτυρίας στη συνέλευση και περισσότερο τις παραδώσεις των
εξέτασης και επιτήρησης που αποτελούν του τμήματος των καθηγητών στην οποία μαθημάτων για να ξέρουν ποιό σύγγραμμα
σύνηθες φαινόμενο στη νομική σχολή με δε βρισκόταν καμία άλλη παράταξη να θέλει ο κάθε καθηγητής για το μάθημά του.
τους επιτηρητές να αντιμετωπίζουνε τους μην εξετάσει κανένα μάθημα ο καθηγητής Πέρα από αυτό η λίστα συγγραμμάτων
εξεταζόμενους φοιτητές ως υπόπτους Ρούσσος παρά τις διαθέσεις που είχε, χαώνει την ύλη των μαθημάτων και
αντιγραφής, να τους τακτοποιούν στις καθώς πρόκειται για ένα καθηγητή του αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην εξεταστική
θέσεις σαν μαθητούδια, ακόμη και να τους οποίου η προηγούμενη αντιδημοκρατική αφού οι φοιτητές εξετάζονται στο ίδιο
αλλάζουνε θέσεις, να ελέγχουνε κώδικες... συμπεριφορά ( ρατσιστική αντιμετώπιση μάθημα σε διαφορετικά θέματα λόγω των
και σα να μην έφταναν όλα αυτά (άκουσον φοιτητών, έλεγχος κοινωνικών φρονημάτων, διαφορετικών συγγραμμάτων που είχαν
άκουσον) βλέπουμε και το απαράδεκτο καταπάτηση του ασύλου με μπράβους επιλέξει π.χ ιστορία του δικαίου. Αξίζει να
φαινόμενο να μην αφήνουν τους φοιτητές στη σχολή) καταδικάστηκε τόσο από το αναφερθεί και το μπέρδεμα που έγινε στη
να πάνε στην τουαλέτα και όπως στην σύλλογο όσο και από τη συνέλευση του δήλωση μαθημάτων με τους φοιτητές να μη
ιστορία δικαίου να σημειώνουν πάνω στην τμήματος των καθηγητών. ξέρουν ποιό σύγγραμμα να επιλέξουν.
κόλλα ότι “ο συγκεκριμένος φοιτητής Όμως η καθηγητική αυθαιρεσία Φυσικά η αυθαιρεσία των
μετέβη στην τουαλέτα κατά τη διάρκεια δεν σταματάει εδώ, αφού σε κάθε καθηγητών δεν σταματάει εδώ αλλά και
της εξέτασης”. εξεταστική τα ποσοστά των κοψιμάτων τώρα που άνοιξαν οι σχολές βλέπουμε
Επιπλέον, δεν είναι λίγες οι σε μαθήματα όπως γενικό-ειδικό ποινικό, ορισμένους καθηγητές να δρουν
ανεξέλεγκτα και να κάνουν ότι μπορούν Το ίδιο το φοιτητικό κίνημα θα το μονόδρομο των συλλογικών
για να χάσουν οι φοιτητές τις ακαδημαϊκές υπερασπιστεί τις αμεσοδημοκρατικές κινητοποιήσεων για την κατοχύρωση νικών
ελευθερίες και τα κεκτημένα δικαιώματα διαδικασίες με τις οποίες συγκροτείται, και καλύτερων όρων σπουδών. Η μεγάλη
που έχουν μέσα στο πανεπιστήμιο και να αναπτύσσεται και πετυχαίνει νίκες. Οι νίκη που ο Σύλλογός μας πέτυχε απέναντι
μετατρέψουν τα αμφιθέατρα σε σχολικές ίδιοι οι φοιτητές με τις συλλογικές τους στο φασίστα Ρούσο ανέδειξε τελικά ότι
αίθουσες. Αυτό γίνεται εμφανές με διαδικασίες θα απαντήσουν ηχηρά μέσω απέναντι στην καθηγητική αυθαιρεσία,
πρακτικές όπως τεστάκια στη σύνθεση των γενικών συνελεύσεων τους σε όποιον απέναντι στην τρομοκρατία των αποβολών
δημοσίου και αποβολές φοιτητών από τα επιχειρεί να άρει τα κεκτημένα τους και και των μπράβων μόνη απάντηση είναι οι
αμφιθέατρα όπως στο δημόσιο διεθνές, να καταστείλει την δυνατότητα τους να μαζικές κινητοποιήσεις.
πρακτικές που αποτελούν κατάφορη διεκδικούν τα δικαιώματα τους!!! Απέναντι σε όσους θέλουν να μας
επίθεση στα υλικά συμφέροντα των Παρόλα αυτά βλέπουμε και αφαιρέσουν κεκτημένα δικαιώματα και
φοιτητών. δυνάμεις που θέλουν να λέγονται απέναντι σε όσους εθελοτυφλούν και
αριστερές και δυνάμεις του κινήματος επιδίδονται σε ψηφοθηρία εν όψει των
Και τη στιγμή που συμβαίνουν όλα όπως η ΠΚΣ μπροστά σε όλα τα παραπάνω επικείμενων εκλογών καλούμαστε όλοι οι
αυτά στη σχολή μας βλέπουμε καθαρά να να σιωπούν και να περιορίζονται στο φοιτητές να απαντήσουμε δυναμικά με
αναδεικνύεται το προεκλογικό κλίμα με τις μοίρασμα του Ριζοσπάστη στα αμφιθέατρα. συλλογικές διαδικασίες και με μαζικούς
καθεστωτικές παρατάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ Είναι απαράδεκτο δυνάμεις της αριστεράς αγώνες εξασφαλίζοντας ανθρώπινους
να φέρνουν στο προσκήνιο καταστατικά όπως η ΠΚΣ και το Δίκτυο μετά το ρυθμούς σπουδών και καλύτερες συνθήκες
για τη δήθεν εξυγίανση των διαδικασιών Δεκέμβρη, κατά τον οποίο η μαζικές φοίτησης.
του συλλόγου καταστατικά που στην συλλογικές διαδικασίες πρωταγωνίστησαν
πραγματικότητα θέτουν αναχώματα στη με τις μαζικές τους αποφάσεις στις
Ο κατάλογος θα μπορούσε
να συνεχιστεί και είναι αρκετά μακρύς.
Διανύουμε μια περίοδο όπου παρατηρούμε
καθημερινά μια ολοένα και εντονότερη
προσπάθεια από τη μεριά των κυβερνήσεων
να χτυπήσουν τα δημοκρατικά δικαιώματα
και τις λαικές ελευθερίες. Το κράτος
επιχειρεί να θωρακιστεί κατασταλτικά
ακριβώς γιατί ετοιμάζεται νέα και πιο
βαθιά εκμετάλλευση και επίθεση (και
ειδικά στο έδαφος της οικονομικής κρίσης)
στα δικαιώματά μας σε εκπαίδευση και
εργασία.
Αυτή η πολιτική –της όξυνσης της
επίθεσης σε όλα τα μέτωπα – διαπερνά
όλες τις εκφάνσεις της σύγχρονης όρους εργασίας και άρα…εμπόδια στην χτυπήματα.
πραγματικότητας, τα εργασιακά αυξανόμενη κερδοφορία του κεφαλαίου- Τα παραδείγματα σε σχέση με τη βάρβαρη
δικαιώματα και τις δημοκρατικές είναι απρόσιτη για τους περισσότερους. καθημερινότητα την οποία υφίστανται
ελευθερίες και φυσικά δε θα μπορούσε Χαρακτηριστική η κατάσταση τις Κυριακές οι μετανάστες είναι πολλά.. Από τα «
να αφήσει έξω την κοινωνική ομάδα των στην αρμόδια αρχή χορήγησης άδειας ατυχήματα» στην Πέτρου Ράλλη -όπου
μεταναστών. Οι μετανάστες, από τη παραμονής στην Πέτρου Ράλλη, όπου από όλως «τυχαίως» 2 μετανάστες έπεσαν σε
στιγμή που πατάνε το πόδι τους στην τους χιλιάδες που στοιβάζονται, ελάχιστοι ένα χαντάκι και σκοτωθήκαν..(!) – μέχρι
Ελλάδα , όχι μόνο δεν τους δίνεται πολιτικό τυγχάνουν αποδοχής, ενώ οι περισσότεροι τη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι στη
άσυλο αλλά βρίσκονται αντιμέτωποι με μια βιώνουν την πιο βάρβαρη αστυνομική βία, μετανάστρια συνδικαλίστρια Κ.Κούνεβα,
πραγματικότητα που τους καθιστά από τα με αποκορύφωμα συχνές δολοφονίες την επίθεση στο στέκι μεταναστών στα
πιο σκληρά εκμεταλλευόμενα κομμάτια με που μένουν το πολύ στα…ψιλά γράμματα Εξάρχεια( από τύχη δεν υπήρχαν νεκροί)..
σχεδόν ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα.. των ειδήσεων, τις περισσότερες φορές και τις επιθέσεις απέναντι σε μετανάστες
που τους παρουσιάζει ως «εγκληματίες» αποσιωπούνται. στον Άγιο Παντελεήμονα.
και υπεύθυνους για τα υψηλά ποσοστά Η μαύρη, ανασφάλιστη εργασία, η Η αλήθεια είναι ότι ο τεράστιος
ανεργίας στη χώρα και άρα αναπόφευκτα εξαθλίωση και η εκμετάλλευση έρχονται όγκος μεταναστών προέρχεται απ όλες
τους βάζει στο περιθώριο. να συμπληρωθούν από τα φασιστοειδή εκείνες τις χώρες που οι ιμπεριαλιστικές
Δεν είναι τυχαίο ότι οι μετανάστες και ακροδεξιά στοιχεία που και πάλι επιδιώξεις επιλέγουν να σπέρνουν
απότέλεσαν και κομμάτι το οποίο έκανε συγκαλυμμένα από το κράτος χτυπούν πολέμους με σκοπό τόσο την αύξηση
έντονη την εμφανισή του και κατά τη και δολοφονούν μετανάστες αλλά και των κερδών, που προέρχονται από
διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη. από τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης τις βιομηχανίες όπλων, όσο και τη
Βγήκαν στο δρόμο και υιοθέτησαν τους στους καταυλισμούς, χωρίς βασικά διασφάλιση της κυριαρχίας τους έναντι μη
ριζοσπαστικές πρακτικές ακριβώς γιατί είδη πρώτης ανάγκης και υγιεινής. ανεπτυγμένων κρατών.
βρήκαν τη δυνατότητα να εκφράσουν Χαρακτηριστική η περίπτωση της
εκείνη τη συσσωρευμένη οργή που αφγανικής κοινότητας στην Πάτρα, που οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ..
σχετίζεται με τη ζοφερή πραγματικότητα μετανάστες λόγω των άθλιων συνθηκών, ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ !
που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Αυτή τη της ρατσιστικής αντιμετώπισης από την
στιγμή οι μετανάστες βιώνουν με τον πιο τοπική κοινωνία και τις δολοφονίες και Εκτος από τη συμπαράσταση
έντονο τρόπο την κοινωνική εξαθλίωση τους προπηλακισμούς από την αστυνομία και την αλληλεγγύη μας είναι αναγκαία
και την εκμετάλλευση και χτυπιούνται και τους φασίστες το τελευταίο διάστημα η πάλη και ο κοινός αγώνας όλων των
τόσο από τους επίσημους πολιτικούς και μετά το Δεκέμβρη πληθαίνουν τις πληττόμενων κομματιών από όποια χώρα
φορείς , από το εργοδοτικό καθεστώς και κινητοποι΄ήσεις τους. Χαρακτηριστική και και αν προέρχονται για να απαιτήσουμε
την τρομοκρατία που αυτό σπέρνει, τους η περίπτωση του Αγ.Παντελεήμονα με την ίσα πολιτικά, εργασιακά και δημοκρατικά
κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς πλήρη σύμπραξη ΛΑΟΣ και Χρυσής Αυγής δικαιώματα για όλους ανεξαρτήτως
, τα ΜΜΕ αλλά και από τις ίδιες τις απέναντί τους. εθνικότητας και καταγωγής και να
τοπικές κοινωνίες όπου εμφανίζονται Ειδικά μάλιστα σε μια περίοδο κρίσης μπορέσουμε να απαντήσουμε στην
αρκετά έντονα στοιχεία ρατσιστικής όπου σπάνε οι κοινωνικές συμμαχίες αναβαθμισμένη επίθεση συνολικά στον
αντιμετώπισης. του κυβερνητικού κέντρου και υπάρχει κόσμο της εργασίας.
Είναι σαφές ότι συνιστούν ο κίνδυνος της εμφάνισης εκρηκτικών
το πιο εκμεταλλευόμενο κομμάτι των καταστάσεων , σε μια κοινωνία που
εργαζομένων, εφόσον εργάζονται βράζει,επιχειρείται να καλλιεργηθούν
μελίνα φαλάρα
με μεροκάματα πείνας και πάντα εχθρικά αντανακλαστικά απέναντι στα κατερίνα ζησούδη
Η Ρ.Α.Πα.Ν. – Σ.Α.Φ.Ν. γίνεται 30 ετών!!!
Το πανεπιστήμιο αποτελεί κατεξοχήν χώρο πολιτικοποίησης και κοινωνικοποίησης των φοιτητών, χώρο
ελεύθερης πολιτικής δράσης και ιδεολογικής ζύμωσης. Αυτό αποτυπώνεται και διασφαλίζεται και από το θεσμό
του Πανεπιστημιακού ασύλου, όπως αυτός κατοχυρώθηκε από τους μεγάλους φοιτητικούς και λαϊκούς αγώνες
από τη δεκαετία του ’30 και έπειτα. Η διαπάλη πολιτικών αντιλήψεων και ο ελεύθερος συνδικαλισμός έχει ως
αποτέλεσμα την έκρηξη σπουδαίων και νικηφόρων φοιτητικών κινημάτων και την κατοχύρωση των φοιτητικών
συμφερόντων.
Ιστορικά, έχουν διαμορφωθεί δυο ειδών τρόποι πολιτικής και συνδικαλιστικής παρέμβασης (άρα,
αντιστοίχως, δύο ειδών μορφώματα) στο ελληνικό πανεπιστήμιο:
� Από τη μια το μοντέλο « παράταξη » που λειτουργεί ως ιμάντας μεταβίβασης μιας συγκεκριμένης
και προκαθορισμένης κομματικής γραμμής και καθιστά τα μέλη των παρατάξεων απλά διεκπεραιωτές της,
συχνά χωρίς να έχουν καμία συμμετοχή στην διαμόρφωση της εκάστοτε αντίληψης, εκτός ίσως από τους
«υπεύθυνους» ή τους «επί κεφαλής» κ.λπ., διαχωρίζοντας έτσι τους συμμετέχοντες σε αυτούς που ασκούν τη
«διανοητική» εργασία και αυτούς που απλώς την υλοποιούν.
� Από την άλλη το μοντέλο του ανεξάρτητου σχήματος. Το Σχήμα συνιστά μια συλλογικότητα που έχει
ως στόχο να συσπειρώσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανένταχτους (μη οργανωμένο πολιτικά) φοιτητές
της σχολής και μέσα από ανοιχτές διαδικασίες-συνεδριάσεις («σχήματα»), να συζητήσει, να αντιπαρατεθεί, να
παράξει και να υλοποιήσει την πολιτική αντίληψή του.
Έτσι, επιτυγχάνεται διάχυση (και συμμετοχή στην) της πολιτικής σκέψης, του πολιτικού λόγου και διαλόγου και
της πολιτικής δράσης στο εσωτερικό της συλλογικότητας, αλλά και του ίδιου του φοιτητικού συλλόγου. Συνάμα,
ανοίγονται πολιτικά ερωτήματα στο Σύλλογο και διεξάγεται πολιτικός διάλογος επί των εκάστοτε επιδίκων σε
συνδυασμό με τη συλλογική δράση των φοιτητών για τα προβλήματά τους.
Τα πρώτα σχήματα στο ελληνικό πανεπιστήμιο δημιουργήθηκαν μέσα από τις κινηματικές διαδικασίες
του 1978-81, όταν μέσα από το μεγάλο αναβρασμό στα πανεπιστήμια (ενάντια στις μεταρρυθμίσεις στο
χώρο της εκπαίδευσης παρόμοιες με τον τωρινό νόμο- πλαίσιο ,γνωστές και ως «νόμος 815») ανένταχτοι
αγωνιστές και συλλογικότητες της ριζοσπαστικής αριστεράς συγκρότησαν τις Αριστερές Συσπειρώσεις
Φοιτητών (ΑΣΦ).
Αργότερα, μέσα από το πανεκπαιδευτικό κίνημα του ‘90- ‘91 (ενάντια στις διαγραφές φοιτητών, την
περιστολή του ασύλου, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την περικοπή των φοιτητικών παροχών) οι Αριστερές
Συσπειρώσεις Φοιτητών ενώθηκαν με το ρεύμα αγωνιστών που διασπάστηκε από την ΚΝΕ, μετά τη συντηρητική
στροφή της επίσημης αριστεράς με τη συγκυβέρνηση του ‘89 και δημιούργησαν τα σχήματα της Ενιαίας
Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης (ΕΑΑΚ).
Τα σχήματα της Ε.Α.Α.Κ. («τα ΕΑΑΚ») λειτουργούν στο πλαίσιο τους εκάστοτε κοινωνικού χώρου-
φοιτητικού συλλόγου (σχολή, τμήμα, ίδρυμα…), δρουν με αυτοτελείς πολιτικές διαδικασίες και παρεμβάσεις,
γι’ αυτό και κάθε σχήμα διατηρεί μια διακριτή ονομασία. Άλλωστε, το έντυπο υλικό, το περιεχόμενο και η
φυσιογνωμία της πολιτικής παρέμβασης κάθε σχήματος καθορίζοναι και αποφασίζονται από τις ιδιαίτερες
διαδικασίες και την κουβέντα στο εσωτερικό τους σχήματος αυτού.
Αξίζει να αναφερθεί ότι τα ονόματα, εν γένει, των σχημάτων προέκυψαν από μια, ακόμη και σε επίπεδο
συμβολισμού και σημειολογίας, διαφοροποίησή τους από το παραταξιακό μοντέλο. Αντανακλούν την ειρωνεία
και τον χλευασμό απέναντι σε λογικές σε λογικές περί «υπεύθυνης» πολιτικής παράταξης, διαχείρησης και στην
εικόνα του «ειδήμονα» συνδικαλιστή. Έτσι, αποτυπώνεται και η αποστροφή του κόσμου των σχολών απέναντι
στους «ειδικούς»της πολιτικής. Π.χ.: ΑΡ.Α.Χ.ΤΟ., Χ.Α.Μ.Α.Σ., Κ.ΑΡ.ΦΙ., Α.Χ.Μ.ΜΕΤ., Φ.Α.ΣΥ.Α.ΝΟΣ. κλπ. Τα σχήματα
συντονίζουν τη δράση τους μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες σε επίπεδο πόλης ή και πανελλαδικό,
όπου το κάθε σχήμα μεταφέρει την αντίληψη, την πείρα και τις αποφάσεις του.
Έτσι, το σχήμα στη Νομική, η Ριζοσπαστική Αριστερή Παρέμβαση Νομικού- Συσπείρωση Αριστερών
Φοιτητών Νομικού (Ρ.Α.Πα.Ν. - Σ.Α.Φ.Ν.) συγκροτήθηκε από το σχήμα των Α.Σ.Φ., τη Σ.Α.Φ.Ν., που υπάρχει
από το 1978 και το σχήμα της Ρ.Α.Πα.Ν. ( που προέκυψε από το κίνημα του ‘90), όταν τα δύο σχήματα ενώθηκαν
το ‘92. Το σχήμα μας συνέβαλε από τη γέννησή του (1978-79), και θα συνεχίσει συμβάλει, στην ανάπτυξη
φοιτητικών αγώνων (‘79-’80, ’83, ’87, ’90-’91, ’95, ’98, 2001, 2006-2007) και με αυτόν τον τρόπο κατόρθωσε να
εμπλέξει στο κίνημα ένα μεγάλο δυναμικό αγωνιστών.
Έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι τα σχήματα προήλθαν από κινηματικές διεργασίες, πράγμα που
θέτει ως κύριο στόχο τους τη συμβολή στην ανάπτυξη αγώνων για την προάσπιση των φοιτητικών κεκτημένων
και συμφερόντων. Παράλληλα θεωρούμε ότι ένα σχήμα οφείλει να ενισχύει στη συλλογική συνείδηση των
φοιτητών στοιχεία ιδεολογίας όπως η μαζική δράση, η έννοια της συλλογικότητας και των ασυμβίβαστων
αγώνων.
Συγκροτήθηκαν από τον κόσμο των κινημάτων ο οποίος συνειδητοποίησε ότι η υλοποίηση των
αιτημάτων του δεν μπορεί να επαφίεται σε πεφωτισμένες πρωτοπορίες (βλ. κομματικές παρατάξεις) αλλά
αντιθέτως η παραγωγή πολιτικής από τους ίδιους τους φοιτητές ξεπερνά κάθε είδους κομματική γραμμή και
μπορεί να πετυχαίνει νίκες.
Βασικό χαρακτηριστικό των σχημάτων είναι η ανεξαρτησία τους. Αυτό δε σημαίνει έλλειψη πολιτικής
αντίληψης και ιδεολογικής κατεύθυνσης, αλλά ότι είναι ανεξάρτητα από τους κρατικούς μηχανισμούς και την
κυρίαρχη ιδεολογία.
Είναι τοποθετημένα στην Αριστερά, γιατί όσοι συμμετέχουμε σε αυτά προτάσσουμε και επιλέγουμε τη
συλλογική διεκδίκηση απέναντι στα αδιέξοδα του ατομικού δρόμου.
Τα σχήματα αντιτίθενται στο συμβιβασμό και τη συνδιαχείριση με τις καθεστωτικές δυνάμεις των φοιτητικών
ζητημάτων. Αντίθετα, επιλέγουμε την αμφισβήτηση των «αγαστών» προθέσεων της εκάστοτε κυβέρνησης
και των πολιτικών της εκφραστών στους χώρους μας (ΔΑΠ,ΠΑΣΠ, συχνά καθηγητές) και προτάσσουμε τη
δυνατότητα των αγώνων να συγκροτούνται και να νικούν.
Παρεμβαίνουμε μέσα στο Σύλλογο αντιπαλεύοντας τα στοιχεία εκείνα που δυσχεραίνουν την
καθημερινότητα των φοιτητών και πλήττουν τα απτά τους συμφέροντα.
Γι’ αυτό και είτε μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις, είτε με παρεμβάσεις σε μαθήματα, είτε με παραστάσεις
διαμαρτυρίας σε Τμήματα και Συγκλήτους ερχόμαστε σε αντιπαράθεση στην πράξη με την καθηγητική
αυθαιρεσία, αμφισβητώντας το ρόλο του καθηγητή - αυθεντία, ο οποίος φέρει εξουσία πάνω στο φοιτητή.
Η Ρ.Α.Πα.Ν.- Σ.Α.Φ.Ν. όπως και όλα τα σχήματα της Ε.Α.Α.Κ., έχει ως κορυφαία διαδικασία την
οργανωμένη συζήτηση όσων συμμετέχουν, διαδικασία που αποκαλούμε: «σχήμα». Σε αυτό συμμετέχουν
ισότιμα, εκτός από τα μέλη του Σχήματος(νοούμενο ως μόρφωμα), ανένταχτοι φοιτητές του συλλόγου που
επιθυμούν να εμπλουτίσουν τον πολιτικό διάλογο που διεξάγεται.
Στα πλαίσια του σχήματος συζητούνται ζητήματα που αφορούν στη φοιτητική καθημερινότητα (π.χ.
μαζικά κοψίματα, καθηγητική αυθαιρεσία), στις εξελίξεις στο χώρο της εκπαίδευσης και στο βηματισμό του
φοιτητικού κινήματος (π.χ. νόμος- πλαίσιο, ιδιωτικά πανεπιστήμια).
Επιπλέον, καθώς θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να περιχαρακωνόμαστε στο μικρόκοσμο της σχολής
μας αλλά ότι το σχήμα δικαιοδοτείται να έχει λόγο και για ευρύτερα ζητήματα, συζητούνται και θέματα κεντρικού
πολιτικού σκηνικού.
Μετά τη διαπάλη όλων των αντιλήψεων που εκφράζονται λαμβάνοντας την ίδια βαρύτητα και χωρίς
τυπικές ή άτυπες ιεραρχίες, οι αποφάσεις παίρνονται με βάση τη σύνθεση των απόψεων, χωρίς λογικές
αποκλεισμού αντιλήψεων ή «βέτο», μέσα από ζωντανό πολιτικό διάλογο και όχι από γραφειοκρατικές
διαδικασίες.
Οι αποφάσεις υλοποιούνται συλλογικά και αμεσοδημοκρατικά σε όλα τα επίπεδα. Είναι βασικό στοιχείο
της φυσιογνωμίας των σχημάτων η απουσία ιεραρχιών και η αμφισβήτηση στην πράξη του διαχωρισμού
διανοητικής και χειρωνακτικής εργασίας, δηλαδή του διαχωρισμού που καθιστά άλλους καθοδηγητές και
άλλους αφισοκολλητές, πραγματικότητα που ισχύει στο σύνολο των υπόλοιπων μορφωμάτων στη σχολή.
Ενάντια στη λογική της «παράταξης», όπου η αντίληψη επιβάλλεται εμμέσως ή αμέσως από τον
αντίστοιχο κομματικό φορέα, τα σχήματα αποσκοπούν στην πολιτικοποίηση του συνόλου του κόσμου που
συσπειρώνουν, συνδέοντας την πολιτική με το συνδικαλισμό.
Γι’ αυτό και εμείς, ως Ρ.Α.Πα.Ν.- Σ.Α.Φ.Ν., καλούμε τον κάθε φοιτητή του Συλλόγου να συμμετάσχει στις
διαδικασίες, στην παραγωγή των κειμένων, καθώς και σε όλες τις παρεμβάσεις μας.
Η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της μέσα στο πανεπιστήμιο προσπαθούν να το μετατρέψουν σε ένα χώρο
όπου η πολιτική δεν έχει καμία θέση ή περιορίζεται σε πάρτυ, σημειώσεις και λοιπά απολίτικα μέσα. Παράλληλα
όμως επιδιώκει να εντείνει περισσότερο τους ρυθμούς σπουδών μας και να πειθαρχήσει το φοιτητικό σώμα
μέσα από νομοθετήματα όπως νόμος- πλαίσιο.
Απέναντι στην προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα δυσμενές για τις φοιτητικές κινητοποιήσεις κλίμα, τα
σχήματα αποτελούν πυρήνες πολιτικοποίησης και μπορούν να τροφοδοτήσουν φοιτητικούς αγώνες.
Άλλωστε το φοιτητικό σώμα αποτελούσε ανέκαθεν ένα από τα πιο ενεργά και δυναμικά κομμάτια της
κοινωνίας, κατοχυρώνει με τους αγώνες του κοινωνικά κεκτημένα και δικαιώματα. Τα σχήματα ως μορφώματα
που έχουν γεννηθεί μέσα από κινηματικές διαδικασίες, είναι απολύτως συνυφασμένα με τη συγκρότηση και
ανάπτυξη συλλογικών αγώνων.
Έτσι λοιπόν και το δικό μας σχήμα, 30 χρόνια τώρα, δεν έχει λείψει ποτέ από καμία μάχη,
διεκδικεί καλύτερους όρους φοίτησης, αναβαθμισμένη εργασιακή προοπτική και παλεύει ενάντια
σε κάθε προσπάθεια υπονόμευσης των κεκτημένων μας και στις εκάστοτε αντιδραστικές τομές στο
χώρο της εκπαίδευσης.
και να, τι θέλω τώρα να σας πω
μες στις Ινδίες, μέσα στην πόλη της Καλκούτας
φράξαν το δρόμο σ’ έναν άνθρωπο
αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε.
να, το λοιπόν, γιατί δεν καταδέχουμαι
να υψώσω το κεφάλι στ’ αστροφώτιστα διαστήματα
θα πείτε τ’ άστρα είναι μακρυά
κι η γη μας τόσο δα μικρή.
ε, το λοιπόν, ό,τι και να είναι τ’ άστρα
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο
είν’ ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει
είν ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε