1.

ABSTRAK
Didalam tugasan ini kumpulan kami mengambl tajuk EthnIc Conflic and Civil Society:
India and Beyond.
Di Dalam tugasan ini kumpulan kami akan mererangkan secara ringkas Artikel
dari Ashutosh Varshney :World Policts,Vol.53,No3(Ar.2001)pp.362-398 published by
John Hopkins University Press.
Analisis yang kami guna ialah Analisis Rabushka dan Shepsle. Ia akan dianalisis
kepada empat peringkat .Pertama melihat samaada wujud Intracommunal consensus
atau kata sepakat dalam kumpulan. Maksudnya terdapat satu tahap perpaduan atau
keeratan dalaman yang tinggi dalam kumpulan-kumpulan yang membentuk masyarakat
majmuk.
Kedua , wujudnya Intercommunal conflicy atau konflick antara kumpulan. Dalam
kumpulan-kumpulan ini pandangan satu kumpulan mengenai satu isu berlainan dengan
pandangan kumpulan lain. Perbezaan dan kencenderungan dari segi pandangan dan
aktiviti ini menghasilkan pegaduhan antara kumpulan kumpulan dala masyarakat
tersebut.
Ketiga adanya perceptual consensus atau kata sepkat tanggapan, ini bermakna
semua ahli politik dalam satu kumpulan etnik atau kaum memandang alternatif-alternatif
yang ada dari segi rangka tangapan yang sama.

2. PENERANGAN ARTIKEL
Artikel ini membahaskan kepada perkaitan antara Konflik Etnik dan Masyarakat
Civil di India mulai 1920an .Artikel dibahgi kepada beberapa bahagian. Bahagian
pertama lebih pada definasi Etnik,Konflik dan Masyarakat Sivil.
Dalam bahagian satu penulis di bahgian pertama lebih kepada abstrak
keseluruhan artikel beliau. Beliau menceritakan tentang rangkaian sivik ia
melihat perkaitan diantara Intraethnic dan interetnic dalam kehidupan rangkaian
masyarakat.Ia mempunyai peranan berbeza dalam konflik.
Artikel ini juga menerangkang bagaimana interetnik dalam kesatuan sivik
membangun di India. Kebanyakan persatuan ini tumbuh ketika 1920an dalam
era tranformasi mendapatkan kemerdekaan dari British di ketuai oleh Mahatma
Ghandi. Selepas 1920 an pergerak-pergerakan ini mempunyai dua matlamat
pertama matlamat politik mendapatkan kemderdekaan dari British dan kedua
tranformasi sosial di India. Mahatma Gandi menyatakan kemerdekaan akan
kosong jika kejahatan dalam strukur sosial masyarakat India masih ada. Ini
berlaku dalam dalam masyarakat India seperti sistem kasta, perpaduan HinduMuslim,kebajikan pekerja,wanita,puak-puak dan sebagainya. Mahasma Ghandi
telah berjaya meletakan asas-asa pergerakan masyarakat ini dengan jayannya
antara 1920an-1940an.

Artikel Pertama menjelaskan terma etnik, konflik etnik dan masyarakat awam. Bahagian
kedua mengenai bagaimana masyarakat awam ini kepada konflik etnik.Bahagian ketiga
kesimpulan bagaimana hujah-hujah penyelesaian kepada konflik etnik. Seksyen empat
pula bukti emperikal menyokong hujah-hujah tadi. Dan bahagian kelima pula
menerangkan ringkasan implikasi sebab sebab rumpun bangsa dan endogeneity.

Analisis Pertama :Pertubuhan Awam dan Konflik Etnik

Sistem politik akan menentukan kumpulan mana boleh diketengahkan ataupun tidak.
Interaksi melibatkan kewujudan sesebuah organisasi.

Walaupun begitu kumpulan

minoriti telah dilihat mempunyai sekatan dalam penyertaan mereka. Pada masa kini
aktiviti jalanan dilihat lebih menjadi pilihan dan dipandang serius berbanding pergerakan
organisasi yang lebih tersusun dalam sesebuah kumpulan.

Pertubuhan-pertubuhan

rasmi berkaitan social dan budaya mempunyai perbezaan antara Eropah dan Amerika
Utara.

Tradisi tidak memainkan peranan berbanding factor kekeluargaan.

Atas

kemajuan ekonomi juga membataskan seseorang itu mengambil bahagian dalam

kumpulan asal mereka berbanding hubungan sesama mereka yang mempunyai
hubungan secara langsung berkaitan ekonomi, politik, budaya dan sosial yang bukan
daripada kumpulan asal.
Pertubuhan awam adalah satu cabang baru bagi pengajian konflik etnik dan ini juga
dilihat sebagai penyebab kajian hubungan Hindu-Muslim.
Kepelbagaian etnik sebahagian kawasan masih mengekalkan keamanan dan
sebahagiannya lagi masih berlakunya unsur-unsur keganasan. Ini perlu ditangani dan
dilihat juga sebagai masalah nasional dalam sesebuah kawasan yang pelbagai etnik.

Secara logik dan pelbagai teori serta perdebatan yang diambil oleh kajian, ada
beberapa perkara dilihat sebagai penyebab pertelingkahan, antaranya;
a) Persaingan ekonomi antara kaum
b) Perbezaan parti politik berasaskan kaum
c) Pemisahan kejiranan antara kaum
Walaubagaimanapun ini adalah pandangan sesetengah pihak sahaja, mungkin
kesemua a, b dan c tersebut menjadi penyebab ataupun tidak. Kajian telah dijalankan
kepada pertelingkahan antara Hindu dan Muslim pada antara tahun 1950 hingga 1995.
Dalam satu kajian yang dibuat dalam sebuah kawasan antara tahun tersebut, majority
masyarakat India masih hidup dan hanya 3.6 peratus mati dalam pertelingkahanpertelingkahan Hindu-Muslim yang melibatkan dipelusuk kampung serta bandar di India
yang secara keseluruhan melibatkan 46 peratus kematian rakyat akibat daripada
rusuhan kaum. Jadual keseluruhan adalah seperti di bawah.

RUSUHAN HINDU-MUSLIM DI 28 BANDAR NEGARA INDIA

(1950 HINGGA 1995)

Minimum of

Minimum

Minimum

Minimum

Total

of20 Deaths

of25 Deaths

of50 Deaths

Deaths

in 4 Riots

in 5 Riots

in 10 Riots

1950-95

over 3 Five

over 4 Five

over 5 Five

Year Periodsc

Year Periodsd

Year Periodse

Bombay

Bombay

Bombay

Bombay

1,137

Ahmadabad

Ahmadabad

Ahmadabad

Ahmadabad

1,119

Hyderabad

Hyderabad

Hyderabad

Hyderabad

312

Meerut

Meerut

Meerut

Meerut

265

Aligarh

Aligarh

Aligarh

Aligarh

160

Jamshedpur

Jamshedpur

Jamshedpur

Jamshedpur

198

Bhiwandi

Bhiwandi

Bhiwandi

Bhiwandi

194

15 Deaths
in 3 Riots
over 2 Five
Year Periodsb

Surat

194

Moradabad

Moradabad

149

Baroda

Baroda

Baroda

Bhopal

Bhopal

Bhopal

Delhi

Delhi

Delhi

Kanpur

Kanpur

Kanpur

Calcutta

Calcutta

Calcutta

Jabalpur
Bangalore

Baroda

109
108

Delhi

93
81

Calcutta

63
59

Bangalore

Bangalore

56

Jalgaon

Jalgaon

Jalgaon

Sitamarhi

49
47

Indore

Indore

Indore

45

Varanasi

Varanasi

Varanasi

42

Allahabad

Allahabad

Allahabad

37

Nagpur

Nagpur

Nagpur

37

Jaipur

Jaipur

Aurangabad

Aurangabad

Aurangabad

30

Srinagar

Srinagar

Srinagar

30

32

Ranchi
Malegaon

29
Malegaon

23

Godhra

18

Merujuk kepada jadual diatas, kawasan rusuhan 8 negeri ia mewakili 18 peratus

populasi penduduk Bandar India, dan ini melihat 82 peratus penduduk Bandar di India
tidak terlibat dalam rusuhan kaum.

Kajian yang dijalankan memberi focus kepada

Bandar-bandar di India dan bukan negeri-negeri di India.

Untuk memahami punca keganasan ini kajian terarah kepada mekanisma tempatan
iaitu dengan memilih 6 buah Bandar iaitu 3 buah Bandar yang terlibat dengan
keganasan dan 3 buah Bandar yang harmoni dan digabungkan dengan setiap satu
berselang.
1. Aligarh dan Calicut - (kajian peratusan penduduk)
2. Hyderabad dan Lucknow (kajian Undang-undang Islam dan persamaan
budaya)
3. Ahmedabad dan Surat (Kajian keseluruhan)

Pasangan no. 1 dan no. 2 adalah daripada negeri sebelah utara dan selatan India dan
pasangan no. 3 adalah daripada negeri gujerat yang berkongsi sejarah, bahasa dan
budaya serta tidak bersifat perkauman. Keenam-enam Bandar ini membentuk lebih
dari 500,000 penduduk di India. Kajian statistic di setiap negeri dilihat amat penting
dimana kajian tertumpu kepada kelakuan politik masyarakat muslim dan saiz satu-satu
komuniti amat memainkan peranan.

Ramai ahli politik terutamanya wakil daripada

Hindu Nationalist Bharatiya Janaya Party (BJP) menganggap penduduk muslim tidak
setia kepada Negara dimana keputusan Pilihanraya melihat wakil muslim menang
sebanyak 197 kerusi daripada 545 kerusi Parlimen dan ini mewakili 20 peratus daripada
keseluruhan kerusi Parlimen dan hanya 30 peratus baki kerusi keseluruhan datang
daripada pelbagai parti.

Oleh sebab demikian pakatan daripada parti polilitk BJP

memainkan sentimen politik melampau menyatakan bahawa muslim akan mengawal

keseluruhan India dan ini menyebabkan konflik perkauman dan rusuhan di India. Parti
politik muslim juga bertelingkah berkaitan penduduk melalui statistik yang dikemukakan
oleh parti BJP berkaitan penduduk di Bandar melalui identiti dan politik. Ahli Sains
Sosial melihat perkara ini bahawa apabila parti politik wujud berasaskan agama, maka
pengundi akan memilih calon daripada agama mereka seterusnya menguntungkan
majoriti sesebuah komuniti itu. Sebagai contoh di India, jika majoriti sesebuah Bandar
adalah beragama Islam, maka mereka akan memilih parti politik Islam dan ia sebaliknya
tidak akan berlaku jika penduduk saling berkongsi kawasan dan mereka akan memilih
parti-parti politik yang dapat mewakili mereka.
Mekanisma Hubungan Sivik dan Konflik Etnik.
1. Promosi komunikasi antara ahli-ahli daripada berbeza komuniti agama.

Hubungan sivik akan memberi keamanan di tahap yang lebih baik.

Pusingan lantikan akan membuatkan ahli bersatu dan menggerakkan

sebarang pertubuhan secara bersama.

Menggambarkan sebarang pertubuhan amat penting dan diperlukan dan

bukan bersifat sementara.

Wujudkan jawatankuasa

penyertaan daripada keseluruhan komuniti.

Tiada kewujudan khabar angin.
Memberi penerangan semasa kepada pentadbir tempatan.
Mewujudkan komunikasi antara komuniti bagi mengekalkan keamanan.

keselamatan

bersama

antara

komuniti

dan

2. Mekanisma kedua adalah menyediakan keperluan ekonomi, budaya masingmasing dan keperluan sosial yang sama rata kepada semua etnik kaum dan ini
akan mengekalkan keharmonian dan mengelakkan pertelingkahan.

ANALISIS KEDUA :.BUKTI EMPERIKAL MENYOKONG HUJAH MENGENAI

MASYARAKAT AWAM
India adalah sebuah Negara yang merdeka dan juga mempunyai kepadatan
penduduk dan etnik yang banyak. India juga adalah sebuah negara demokrasi terbesar
di dunia. Perlembagaannya menyifatkan India sebuah negara republik demokratik yang
berdaulat, sosialis dan sekular. Pada separuh pertama abad ke-20, satu perjuangan
kemerdekaan peringkat kebangsaan dilancarkan oleh Kongres Kebangsaan India dan
pertubuhan politik yang lain. Berjuta-juta penunjuk perasaan di bawah pimpinan
Mahatma Gandhi menunjukkan komitmen kepada ahimsa atau tiada keganasan yang
terlibat dalam kempen penentangan awam beramai-ramai. Akhirnya pada 15 Ogos
1947 India telah mencapai kemerdekaan dari jajahan British. Pada 26 Januari 1950
pula, India menjadi sebuah negara republik selepas berpecah separuh wilayahnya yang

juga dikenali sekarang sebagai Pakistan dan pada masa yang sama satu
perlembagaan baru dikuatkuasakan.
Presiden adalah ketua Negara manakala perdana menteri adalah ketua
kerajaan. Kerajaan India terdiri daripada tiga cabang iaitu Perundangan, Eksekutif, dan
Kehakiman. Presiden di pilih melaui badan pemilih melalui proses penggal setiap lima
tahun sekali. Melalui presiden pula perdana menteri dilantik dan perdana menteri akan
melaksanakan kuasa-kuasa eksekutifnya bagi memimpin kerajaan yang di terajuinya.
Sejak mencapai kemerdekaan, India telah mengalami keganasan dan pemberontakan
di seluruh negara tidak terkecuali juga di Negeri Uttar Pradesh wilayah Calicut dan
Aligarh, namun masih mampu mengekalkan perpaduan dan demokrasinya. Menurut
bancian di India pada tahun 2001, Aligarh memiliki bilangan penduduk seramai 667,732
orang. Dari jumlah tersebut, kaum lelaki membentuk 53% dari jumlah keseluruhan
populasi dan wanita pula seramai 47%. Parti Bharatiya Janata (BJP) atau lebih dikenali
sebagai Parti Rakyat India diasaskan pada tahun 1980, merupakan sebuah parti politik
utama di India.
Parti Bharatiya Janata (BJP) ini ditubuhkan untuk mewakili masyarakat Hindu
dan Sikh dengan menyokong dasar sosial, ekonomi dan dasar luar yang cenderung
kepada semangat perkauman kebangsaan. Bersama-sama dengan parti lain, Parti
Bharatiya Janata (BJP) merupakan parti yang berkuasa dari tahun 1998 hingga ke
tahun 2004 dengan Atal Bihari Vajpayee sebagai Perdana Menteri dan Lal Krisna
Advani sebagai timbalannya. Parti ini adalah komponen terbesar dalam Pakatan
Demokrasi Kebangsaan yang juga pembangkang.

BUDAYA POLITIK DAN SOSIOLOSASI DI INDIA

Budaya Politik
Proses perdamaian kerap dilakukan tetapi mengapa kedua-dua bandar bertindak
balas begitu berbeza. Mengapa ahli-ahli politik dari pelbagai jenis boleh bekerjasama di
Calicut tetapi tidak dalam Aligarh. Kebanyakan dari mereka ahli-ahli politik daripada
Calicut yang bertahan untuk mendapat manfaat daripada polarisasi etnik Hindu-Islam
seperti nasionalis Hindu Parti Bharatiya Janata (BJP) yang mengelak bekerjasama
dalam usaha damai. Pemimpin Parti Bharatiya Janata (BJP) Calicut mengakui bahawa
polarisasi Hindu-Islam adalah bagus untuk kepentingan politik parti itu kerana ia akan
membawa jumlah undi yang lebih besar daripada penganut Hindu untuk mengundi Parti
Bharatiya Janata (BJP) dan bukannya pihak perkauman kerana kebanyakannya yang
berlaku pada masa kini. Tetapi beliau juga yakin bahawa keputusan untuk partinya
melakukan polarisasi secara sistematik adalah bukan langkah yang bijak kerana
mungkin akan dipersalahkan didalam mengekalkan keamanan. Walaubagaimanapun,
kumpulan-kumpulan radikal Islam ini akan melancarkan kempen keganasan, maka
sudah pastilah akan memberi manfaat kepada parti dan Parti Bharatiya Janata (BJP)
akan bertindak balas dalam pelbagai bentuk jenis proses peralihan.
Untuk memahami mengapa Parti Bharatiya Janata (BJP) tidak bersedia untuk
melibatkan diri dalam aktiviti polarisasi di Calicut, salah satu keperluan untuk meninjau
tekstur kehidupan masyarakat awam di sana ialah Integrasi di kalangan etnik Hindu-

Islam berjalan begitu lancar di Calicut dan ramai akan berhujah di negeri ini
bahawasanya secara keseluruhan polarisasi yang merupakan satu strategi yang amat
berisiko tinggi. Jika suatu pihak boleh dengan jelas dikaitkan dengan aktiviti
memusnahkan etnik Hindu-Islam yang telah berdekad untuk berdamai, terdapat
peluang yang baik ia akan diadili oleh rakyat. Sebaliknya adalah benar dalam Aligarh, di
mana kelemahan akan membuka ruang untuk ahli-ahli politik komunal membuat huru
hara.

Sosialisasi Politik
Sosialisasi politik India sangat berpengaruh dari sekolah yang diamalkan oleh
negara mereka. Sekolah merupakan kumpulan kedua, ia adalah posisi penting sebagai
agen sosialisasi politik yang dipelajari. Di sekolahlah pelajar mempelajari dari awal lagi
dengan lagu kebangsaan, dasar negara, pengenalan pemerintah dahulu sehingga
sekarang. Oleh sebab itu sistem pendidikan nasional yang tidak terlepas pandang dari
pantauan kerajaan India demi kepentingan negaranya. Media massa juga merupakan
agen sosialisasi politik yang memainkan peranan penting dalam negara dan tidak perlu
disebutkan lagi pengaruh media massa terhadap seorang individu. Media massa seperti
sistem audio secara visual, radio, surat khabar bercetak, dan internet yang berisikan
perilaku pemerintah atau parti politik dalam mempengaruhi warganegaranya. Media
massa juga mampu menguasai dalam perhatian individu itu sendiri oleh kerana tertarik
dengan sifat baik atau buruk pemeprintah tersebut.
Pertimbangkan pertama di bentuk yg terjadi setiap hari daripada penglibatan
rakyat di kedua-dua bandar-bandar. Menurut hasil kajian hampir 83 peratus daripada

orang-orang Hindu dan Muslim di Calicut sering makan bersama-sama dalam suasana
sosial hanya 54 peratus dalam Aligarh. Kira-kira 90 peratus daripada Hindu dan
keluarga Islam dalam laporan Calicut, anak-anak mereka bermain bersama-sama
dalam Aligarh. Orang-orang Hindu dan Muslim Calicut hanya bersosial lebih kerap dan
menikmati lebih banyak masa, sedangkan interaksi Hindu- Islam di Aligarh adalah amat
kurang. Statistik Aligarh mengenai semua interaksi ini akan menjadi jauh lebih rendah
jika kita hanya tertumpu kepada kawasan-kawasan perumahan setinggan. Kita lihat dari
kawasan-kawasan perumahan yang aman tetapi bersepadu beberapa bahawa politik
tidak dimusnahkan interaksi awam dalam semua bahagian bandar , sebagai
sebahagian daripada kawasan-kawasan perumahan telah berjaya mengekalkan jarak
mereka

dari

aliran

politik

hegemoni

di

bandar-bandar

lain.

Harus

diingat,

bagaimanapun, bahawa sebahagian besar daripada tindakbalas yang berumur enam

puluh dilaporkan bahawa kawasan kejiranan mereka di Aligarh telah lebih bersepadu
pada 1930-an dan 1940.

GERAKAN NASIONALISME DAN KELOMPOK KEPENTINGAN POLITIK DI INDIA

Organisasi politik di India tidak berfungsi dengan baik terutama sebahagian
besarnya adalah dari parti pemerintah sendiri yang tidak menyukai mereka. Namun
sebahagian besar warganegaranya dalam parti politik yang dikategorikan kepada besar,
kecil dan kelompok segera muncul bagi penubuhan organisasi politik negaranya.
Dalam pemilihan parti politik, parti politik perlu mencalonkan wakilnya dengan
mencari atau sokongan warganegara mereka secara bebas bagi perlantikan

pemerintah negara secara rasmi. Setiap negara memiliki tokoh pemerintah yang
bijaksana yang signifikan bagi menentukan peranan calon yang didominasikan dan
ditampilkan dengan surat bagi pembebasan suara kepada warganegaranya. Biasanya
calon parti kategori besar dengan secara rasmi dipilih dalam konteks parti atau primer,
sedangkan parti kecil dan kebebasan diperlukan bagi menyelesaikan proses cadangan
dan pelaksanaan.
Gerakan Pendidikan Santiniketan
Gerakan pendidikan di India disebut Santiniketan dan dipelopori oleh
Rabindranath Tagore. Rabindranath Tagore merupakan salah seorang ahl falsafah dan
sasterawan dari India yang memusatkan pembaruan masyarakat di bidang pendidikan
dan sastera. Lembaga yang dipimpin oleh Rabindranath Tagore berusaha menanamkan
rasa cinta terhadap tanah air, bangsa, dan kebudayaannya serta menyerap ilmu
pengetahuan dan teknologi dunia Barat.
Gerakan Theosofi
Gerakan Theosofi dipimpin oleh Annie Besant. Tujuan gerakan ini adalah untuk
menggali dan menghidupkan kembali nilai-nilai filsafat dan ajaran agama bangsa India
kuno. Dengan demikian, harga diri dan kebangsaan nasional India terhadap masa
lampaunya yang jaya, serta percaya diri terhadap masa depan yang lebih baik dapat
ditanamkan kembali.

Gerakan Sosial Ramakrishna dan Brahma Samaj

Gerakan sosial yang menandai kebangkitan nasionalisme di India ada dua, iaitu
Ramakrishna dan Brahma Samaj. Gerakan Ramakrishna mengusahakan pembaruan
masyarakat dan kesatuan agama. Ajaran ini akhirnya berkembang luas dibawah
pimpinan tokoh India yang bernama Vivek Ananda.
Gerakan sosial yang kedua adalah Brahma Samaj yang dipelopori oleh Ram
Mohan Roy pada tahun 1828. Brahma Samaj berusaha menghapus adat kolot yang
berlangsung di India, seperti penghapusan upacara Sati. Sati adalah suatu kebiasaan
yang berlangsung di India yang memaksa seorang janda untuk melakukan bunuh diri
dengan cara terjun ke dalam api tempat pembakaran jenazah suaminya sebagai
ungkapan belasungkawa. Selain itu, gerakan Brahma Samaj juga mengajarkan asas
persamaan pada semua agama dalam prinsip keesaan Tuhan.

SOSIOEKONOMI POLITIK CALICUT DAN ALIGARH INDIA

Pertimbangkan keadaan ekonomi di Calicut yang berdasarkan kepada
perdagangan barangan. Bandar dengan penduduk kira-kira tujuh ratus ribu pada tahun
1995, telah dikuasai oleh pedagang dan peniaga. Kira-kira seratus ribu orang
bergantung sebahagiannya atau keseluruhannya dalam perdagangan dan walaupun
jumlah yang tepat tidak boleh didapati, anggaran menunjukkan bahawa kota itu
mempunyai antara sepuluh dan dua belas ribu peniaga. Terdapat beberapa

Persekutuan Persatuan Peniaga (Vyapari Vyavasayi Ekopana Samithi) yang terdapat di

Calicut.
Pada tahun 1995 seramai sebelas daripada dua puluh enam persatuan
perdagangan berdaftar dengan persekutuan adalah beragama Hindu, Islam, (dan
Kristian). Ini persatuan enggan menyelaraskan dengan mana-mana parti politik tertentu
dalam ujian kerjasama pilihan raya. "Kami tidak mahu masuk politik kerana perpaduan
kita akan berpecah. Kami mempunyai perbahasan dalam persatuan kita, jadi konflik
dapat diselesaikan.." Selain itu, kedalaman penglibatan itu ialah seperti bahawa
transaksi ramai yang membuat kesimpulan tanpa sebarang kontrak rasmi. "Hubungan
sosial kami dengan ahli perniagaan Islam berasaskan kepada amanah.
Aligarh juga mempunyai persatuan peniaga (Vyapar Mandai). Di akhir 1980-an ia
mempunyai kira-kira enam ribu ahli. Pada tahun 1970an sebilangan besar yang
beragama Islam. Persatuan itu bagaimanapun mula melibatkan diri dalam perbalahan
sama ada ia harus menyokong dan bekerja untuk parti politik, hujah adalah bahawa
menyokong parti yang memihak kepada peniaga akan memberi manfaat kepada semua
daripada mereka. Pada 1980-an persatuan itu akhirnya berpecah kepada dua badan: a
"sekular" organisasi dan "nonsecular" satu, dengan puak nonsecular menyertai BJP
dan umat Islam beralih kepada puak"sekular" .
Tidak seperti Calicut berasaskan perdagangan, Aligarh juga mempunyai sektor
perindustrian yang penting dan merupakan antara pengeluar terbesar kunci di India.
Pembuatan kunci kebanyakannya kecil. Selain itu, unit yang berbeza khas di bahagian-

bahagian

yang

berbeza

daripada

proses

pembuatan.

Namun

Aligarh

tidak

membangunkan simbiosis ekonomi antara Hindu dan Islam.

ANALISIS KETIGA : Endogeneity dan Dasar falsafah

Sebelum kita menerima hujahan mengenai penglibatan sosial, dua persoalan
perlu diteliti. Pertama, bagaimana seseorang boleh yakin bahawa penyebab yang
mengalir ke arah yang lain? Adakah keganasan komuniti memusnahkan rangkaian
HinduMuslim yang sering berlaku di bandar-bandar rusuhan? Adakah kehadiran
rangkaian seperti mencegah keganasan daripada berlaku? Mungkin kita tidak ada kes
endogeneity di sini? Kedua proses pengesanan boleh yang terbaik menubuhkan jangka
pendek sebab musabab. Adalah berbeza daripada penyebab proksimat? Adakah
terdapat kuasa-kuasa sejarah yang menjelaskan daya hidup yang ketiadaan rangkaian
sosial. Apa yang muncul jika beralih bebas ubah analisis rangkaian sosial ke dalam
pembolehubah jangka pendek untuk memperjelaskan sejarah? Bandar Surat (Gujarat),
Bandar ketiga sejarah aman dalam projek itu, membantu kita menangani masalah
endogeneity dan menetapkan keutamaan jangka pendek rangkaian sosial. Di Gujarat
rusuhan teruk berlaku selepas kemusnahan masjid Ayodhya. Rusuhan terjadi hampir
tujuh puluh tahun. Sebahagian besar daripada rusuhan ini pada mulanya hanya terhad
kepada kawasan miskin yang berada di kawasan miskin dan setinggan dimana 192
kematian berlaku. Bandar lama, sebaliknya menyaksikan kebakaran dan kecurian tetapi

tiada kematian. Tertakluk kepada ransangan yang sama, rangkaian social wujud telebih
dulu menyumbang varians di dalam bandar. Gujarat mengalami peningkatan industri
dalam 20 tahun lalu dengan munculnya industri kecil dan sederhana. Di antara Bandar
yang mempunyai lebih dari 1 juta orang penduduk mencatatkan pertambahan
penduduk yang mendadak sejak 1980. Pendatang dari dalam dan luar negeri menetap
di kawasan miskin dan setinggan. Mereka bekerja dalam tempoh jangkama yang
panjang tanpa perlindungan undang-undang oleh Akta Kilang. Kebanyakan daripada
mereka kembali ke rumah hanya untuk tidur dan makan. Terdapat beberapa institusi
diwujudkn untk membina hubungan sosial.
Setelah masjid di Ayodhya runtuh pada Disember 1992, kawasan miskin adalah
tapak kekejaman dan keganasan. Di Bandar lama pula, sebagaimana sebelum ini ,
jawatankuasa perdamaian telah dibentuk . Persatuan-persatuan perniagaan Gujarat
yang anggotanya tinggal di Bandar boleh hidup bersama-sama. Masyarakat Hindu dan
Muslim hidup dalam kejiranan yang aman dan mengambil bahagian dalam perniagaan
serta kehidupan social. Oleh itu ketegangan social lebih rendah dan mereka dengan
sukarela mewujudkan jawatankuasa kejiranan bagi mengelak khabar angin serta
berhubung secara terus dengan pihak berkuasa tempatan. Hasilnya pentadbiran
tempatan lebih berkesan di Bandar lama berbanding kawasan setinggan industri
dimana rangkaian sosial hilang sepenuhnya dan penjenayah bebas melakukan
kekejaman dan keganasan
Dalam tempoh jangka panjang, adakah rangkaian sosial Hindu Muslim sentiasa
teguh di Bandar-bandar yang aman, tidak terarah kepada politik atau tidak mustahil
untuk menerima kejutan luaran? Penyelidikan sejarah menunjukkan hubungan dan

komunikasi setiap hari membentuk rangkaian social dalam jangka pendek dan jangka
sederhana tetapi dalam jangka panjang, terbentuk rangkaian komuniti parti politik. Pada
tahun 1920an transformasi telah berlaku di mana muncul gerakan politik muncul di India
di bawah pimpinan Mahatma Ghandi. Politik sebelum Ghandi hanya untuk golongan elit
sahaja dimana Parti Kongres sebuah kelab peguam yang membuat hujahan mengenai
perlembagaan untuk mendapat lebih banyak hak daripada penjajah British.
Ghandi merampas kuasa pergerakan pada tahun 1920 dan secara perlahanlahan merevolusikannya dengan berhujah bahawa British tidak mungkin akan memberi
kemerdekaan kepada India sehingga rakyat jelata terlibat secara langsung dalam
pergerakan politik Negara. Ghandi bercakap terdapat dua pertempuran yang berkait
rapat dengan kemerdekaan (Swaraj) iaitu pertama, terhadap musuh luar, kuasapenjajah
dan kedua, menentang musuh dalaman, keruntuhan sosial yang teruk. Beliau bukan
sahaja berminat untuk membebaskan India dari pejajahan tetapi juga dalam
mentranformasikan social di India, dengan alasan yang lama tidak bermakna tanpa
yang baru. Beliau mula menumpukan tiga objektif sosial iaitu perpaduan Hindu-Muslim,
pemansuhan hak kekebalan dan swadeshi (membeli India, memakai India, berfikir
India). Selepas itu, projek lain bertambah bagi tranformasi sosial iaitu kebajikan wanita,
kebajikan puak, kebajikan buruh, larangan dan sebagainya. Di antara tahun 1920-an
hingga 1940-an, tercipta sebilangan besar organisasi yang mempunyai berjuta-juta
pengikutnya. Pada zaman tersebut, gerakan kebangsaan telah bersekutu.
Organisasi terbesar pada masa tersebut iaitu Parti Kongres, telah mengetuai
pergerakan politik pengikut-pengikutnya seluruh India semasa tahun 1920-an. Hujah
mengenai pembinaan semula sosial juga mencipta set kedua organisasi iaitu agensi-

agensi sukarela. Parti Kongres menumpukan perjuangan politik manakala organisasi

menguruskan hal pendidikan, isu-isu wanita, kebajikan suku kaum dan hak
kekebalannya, berdikari serta pergerakan sutera yang dengan serta merta mengambil
berat antara satu sama lain megenai projek-projek sosial mereka.
Perintah sivik yang ada tidak sama di tempat-tempat yang berbeza. Pergerakan
ini mempunyai kejayaan yang besar dalam meletakkan perpaduan dalam kalangan
Hindu-Muslim di bandar-bandar di mana jurang perbezaan sudah tiada dalam politik
tempatan. Bandar-bandar India telah mempunyai pilihanraya untuk kerajaan tempatan
sejak tahun 1880-an lagi. Walaubagaimana pun masih terdapat jurang dalm politik
tempatan seperti system kasta dalam kalangan penganut Hindu dan pengikut SyiahSunni dalam kalangan penganut Islam. Maka Parti Kongres dan pekerja pada era
Ghandi mendapati ia lebih mudah untuk membawa Hindu dan umat Islam bersamasama dalam kehidupan sivik tempatan. Bagaimanapun, perbezaan Hindu-Muslim ini
adalah paksi dominan dalam politik tempatan dan gerakan kebangsaan tidak dapat
membina organisasi bersepadu dengan kejayaan yang sama. Walaupun pertubuhanpertubuhan ini masih awal dalam arena politik, namun mantap dalam kawasan mereka
kerana diturunkan kuasa oleh parti politik, bergantung bagaimana penyatuan
perkauman dan mula wujud tekanan yang berbeza dalam politik. Kesimpulannya,
peranan antara rangkaian sivik komuniti amat penting demi keamanan. Dari sudut
sejarah, telah wujud ruang di mana mereka telah membentuk politik massa yang
muncul di seluruh India pada tahun 1920-an.
Untuk masalah endogeneity, hujah ini mencadangkan dua kali ganda
kesimpulan. Jika

perspektif sejarah digunakan, ia ternyata peralihan transformasi

ideologi dalam politik negara di mana pada mulanya ingin menangani masalah
keruntuhan sosial bercambah menjadi perjuangan untuk kemerdekaaan adalah
berpunca daripada usaha organisasi yang sistematik. Dalam jangka pendek dan
sederhana organisasi sivik ini dimulakan oleh gerakan kebangsaan bertukar menjadi
tekanan akibat tingkah laku ahli-ahli politik. Memandangkan teras gerakan kebangsaan,
kekangan sivik mengenai politik adalah membina atau meruntuhkan jambatan antara
penganut Hindu dan Muslim adalah strategi utama ahli-ahli politik.

ANALISIS KESELURUHAN BERDASARKAN TEORI POLITIK MAJMUK

Disini analisis telah mengambil pendekatan pertama dalam bahagian dua bagi
memahami punca keganasan ini kajian terarah kepada mekanisma tempatan iaitu
dengan memilih 6 buah Bandar iaitu 3 buah Bandar yang terlibat dengan keganasan
dan 3 buah Bandar yang harmoni dan digabungkan dengan setiap satu berselang.
1. Aligarh dan Calicut - (kajian peratusan penduduk)
2. Hyderabad dan Lucknow (kajian Undang-undang Islam dan persamaan
budaya)
3. Ahmedabad dan Surat (Kajian keseluruhan)

Pasangan no. 1 dan no. 2 adalah daripada negeri sebelah utara dan selatan India dan
pasangan no. 3 adalah daripada negeri gujerat yang berkongsi sejarah, bahasa dan
budaya serta tidak bersifat perkauman.

Di sini kita boleh lihat Ahmedabad dan Surat berkongsi sejarah,bahasa dan budaya
serta tidak bersifat perkauman. Ia menepati garisan garisan permisah J.S Furnnivall
bagi Garisan Permisahan bercorak saling memmperkukuhkan.
Teras utama dalam analisis ini :a) Persaingan ekonomi antara kaum
b) Perbezaan parti politik berasaskan kaum
c) Pemisahan kejiranan antara kaum
Jelas ketiga tiga ini memenuhi keteria masyarakat majmuk oleh gars-garis permisah J.S
Funivall. Selain itu Kami telah Memilih analisis Clifford Geertz tentang Masyarakat
Majmuk Geertz,C(1963)The Integrative Revolution:Primodial Sentiments and Civil
Politics in the New States ,in Clifford Geertz(ed)Oled Societies and New States: The
Quest for Modernity in Asia and Africa pp.105-157.
Analisis menggunakan pedekatan Clifford Geertz merupakan pendekatan paling
sesuai dengan Negara india ini. Pertama

Pertalian primodial-Pertalian yang

berasaskan pekara yang wujud semulajadi seperti kaum , bahasa, adat resam dan
sebagainya.
Di Sini jelas Masyarakat di India secara semulajadi berkongsi kaum yang sama namun
mereka membezakan berasaskan Agama. Dan Masyarakat India sangat hormat
dengan agama ini jelas banyak Agama lahir di India seperti Hindu, Buddha dan Singh.
Apa yang menaraik apa yang berlaku di Calicut dimana mereka berkongsi sektor
ekonomi dimana berkongsi kek ekonomi berdasarkankan keyakinan dan ikatan yang
terjalin sejak dahulu.Malahan mereka berkongsi syarikat diatas keyakinan semangat
yang dbentuk sekeian lama.

Namun bergitu pekara sebaliknya berlaku di Aligarh. Pada lewat 1980 mereka telah
berpecah kepada organisasi sekluar dan bukan sekular .Ia menjadi jurang permisah
antara Islam dan Hindu. Indusri ekonomi kunci di Aligarh tidak membangun bersamasama seperti di Calicut. Hal ini menjadi jurang permisah diantara sesama ushawan
malahan menjadi parah hingga ke pekerja.
Kedua mengikut Geertz : rasa tidak puas hati berasaskan pertalian primordial
merupakan punca masalah utama Masyarakat Majmuk di Negara baru Merdeka.
Pertalian primodial sebagai pertama ialah Asas ikatan dikalangan ahli-ahli kumpulan
mengikut keturunan,budaya ,bahasa dan sebagainya kedua Asas utama kesetian dan
ketaatan. Di Sini kita boleh lihat di Calculat dimana empunyai ikatan diantara kaum
yang jelas walaupun berlainan agama Ia menghalang parti politik perkauman .ia
membantu kepada garis silang melintang berbanding dibandar lain seperti Aligart.
Garisan saling memperkukuh yang lemah dimana mereka terdedah kepada permainan
politik perkauman oleh BJP.
Ketiga ketegangan atau konflk antara kumpulan berlaku disebabkan persaingan
mempertahankan kepentingan masing-masing berasaskan pertalian primodial
Ia jelas bagaimana .kawasan yang mojoriti islam akan menyokong calon islam tetapi
akan berbeza kawasan yang bukan dominan.
Selain itu terdapat empat kategori yang ditekankan oleh Rabushka Sheplse pertama
ialah persaingan seimbang ,kedua kumpulan majoriti yang dominan,ketiga ialah
kumpulan minoriti yang dominan dan keempat ialah fragmentasi.

Selain itu kami dapati beberapa analisis yang menarik iaitu dua kesimpulan yang dapat
diperhatikan iaitu pertama dalam masyarakat awam dan kedua dlam konflik etnik
adalah teratur.

Dari analisis Robert Putnam ( seperti yang dianalisis penulis artikel)

telah menggunakan istilah modal sosial untuk rangkaian sivik manakala penulis
menggunakan istilah rangkaian penglibatan berbeza dengan Putnam dalam dua cara.
Pertama, tumpuan penulis adalah mengenai hubungan antara etnik dan sivik sesuatu
kumpulan etnik sendiri. Organisasi perkauman dan etnik, memberi tumpuan kepada
agama tunggal atau kumpulan etnik sahaja, boleh dilihat menjana kepercayaan yang
tinggi dalam kalangan ahli-ahli mereka. Mengikut definisi Putnam, jika meraka adalah
pelbagai dan banyak, mereka boleh mencapai satu tahap yang tinggi dalam modal
sosial.

Walaubagaimanapun, dalam kajian penulis, pertubuhan-pertubuhan bukan

sahaja sering tidak berupaya untuk mencegah rusuhan Hindu-Muslim tetapi juga
dikaitkan dengan peningkatan keganasan perkauman. Keganasan etnik berlaku bukan
sama ada kehidupan etnik atau modal sosial tetapi sama ada wujud hubungan social
dan sivik merentasi kumpulan etnik. Rangkaian yang radikal wujud apabila berbeza
kepercayaan berdasarkan antara etnik, tidak dalam kumpulan etnik itu sendiri.
Kedua, manakala penglibatan sivik pada Putnam adalah termasuk interaksi
rasmi dan tidak rasmi di antara idividu dan keluarga, perbezaan di antara dua bentuk ini
juga perlu diambil perhatian. Untuk keamanan etnik, penglibatan setiap hari antara
kumpulan-kumpulan etnik boleh menjadi lebih baik daripada tiada interaksi langsung,
tetapi ia berbeza secara kualitatif dalam menganjurkan acara yang lebih rasmi.
Penglibatan antara etnik setiap hari mungkin cukup untuk mengekalkan keamanan
pada skala kecil ( kampung atau bandar kecil) tetapi tidak ada pengganti untuk

persatuan antara etnik dalam penempatan yang lebih besar (bandar dan metropolitan).
Saiz mengurangkan keberkesanan interaksi tidak formal dan tertumpu pada persatuan
rasmi yang ekslusif.
Kami juga mendapati penemuan penulis juga mempunyai implikasi kepada
penulisan mengenai konflik etnik. Walaupun statistik mengikut pecahan gender pada
penyebaran tempatan atau serantau dalam keganasan etnik belum dikumpulkan secara
sistematik untuk banyak negara, dengan data yang ada, perbandingan boleh dibuat
perbandingan dengan Amerika Syarikat atau Ireland Utara menunjukkan secara kasar
pola yang sama besar wujud di India. Pada keseluruhannya,keganasan etnik
cenderung tertumpu di dalam negara atau serantau tidak mengira bentuk georafi dan
keluasan negara. Kebanyakan dalam negara yang mengalami masalah etnik jarang
berlaku perang saudara : kita cenderung untuk membuat tanggapan membesarbesarkan keganasan etnik, berkaitan dengan keganasan yang selalu menarik perhatian
media dan tidak kepada kesinambungan kehidupan yang tenang. Ia menjadi kebiasaan
mempunyai secebis keganasan berbanding dengan keamanan yang terbentang luas.
Jika kita menyiasat secara sistematik hubungan antara masyarakat awam dan
konflik etnik, kita mempunyai peluang yang baik untuk mendapatkan teori yang boleh
menerangkan variasi tempatan atau serantau. Walaupun rangkaian masyarakat boleh
dibina di peringkat kebangsaan dan antarabangsa dalam era elektronik ini, hakikatnya
ialah ramai orang mengalami kehidupan sivik atau masyarakat

dalam negara.

Persatuan perniagaan atau kesatuan pekerja juga boleh menyatukan seluruh unit
tempatan dan perniagaan atau pemimpin buruh yang juga mempunyai operasi di arena
kebangsaan, tetapi kebanyakan masa ahli perniagaan dan pekerja yang menjadi ahli

pertubuhan menjalani kehidupan setempat dalam negara. Bentuk rangkaian tempatan

ini, sama ada boleh membawa etnik masyarakat bersama-sama atau sebahagian
daripada mereka, sama ada interaksi berkumpulan atau tidak formal , adalah pemboleh
ubah yang mempunyai potensi untuk menjelaskan corak yang boleh diperhatikan
daripada keganasan dan keamanan.
Walaupun penyelidikan tidak dilakukan, beberapa tanda kukuh yang berpotensi
sudah ada. Beberapa kajian yang sedia ada pasca-1969 keganasan Katolik-Protestan
di Ireland Utara telah diuruskan dengan pelbagai cara dalam menentang keganasan.
John Darby, sebagai contoh, telah mengkaji tiga masyarakat tempatan di Greater
Belfast Kileen/Banduff, Upper Ashbourne Estates dan Dunville. Ketiga-tiga komuniti
telah bercampur populasi, tetapi dua yang pertama telah melihat banyak keganasan
sejak akhir 1960-an manakala yang ketiga hidup tenang. Darby mendapati bahawa
gereja, sekolah dan parti politik telah diasingkan untuk ketiga-tiga komuniti tetapi di
Dunville mempunyai beberapa cirri-ciri yang tidak dikongsi oleh dua tempat yang lain.
Berbeza dengan kumpulan-kumpulan sukarela diasingkan dalam dua komuniti yang
pertama, Dunville telah menyatukan kelab kebajikan dan semua kelab sukan. Terdapat
juga yang kuat dan campuran kelab ibu tunggal. Keputusan ini konsisten dengan
penemuan di India.
Kajian keganasan kaum di Amerika Syarikat juga penting tetapi dengan cara
yang berbeza dan potensi yang mencabar. Sepanjang pengetahuan penulis, ada teori
yang baik muncul dari kajian ini yang boleh menerangkan peringkat variasi bandar
dalam keganasan kaum di tahun 1960-an. Kenapa rusuhan di Newark (New Jersey),
Detroit (Michigan) dan Los Angeles(California) bertukar menjadi ganas? Sepatutnya

bandar-bandar selatan, walaupun politik terlibat, tidak mempunyai rusuhan. Kajian

menunjukkan bahawa ketidaksamaan ekonomi antara orang Amerika Afrika dan
Amerika putih menjelaskan masa mahupun lokasi rusuhan, tetapi tiada alternatif
penjelasan yang tegas telah disediakan.
hujahnya munasabah sama seperti

Hasil kerja Lieberson dan Silvermans

hujah penulis di India. Mereka menekankan

integrasi tempatan, terutamanya Afrika Amerika mengambil bahagian dalam kerajaan

tempatan. Sepanjang pengetahuan penulis, tiada pakar menjalankan kajian sama ada
persatuan sivik kesatuan sekerja, gereja, PIBG dan sebagainya mempunyai perpaduan
perkauman yang pada kesuluruhannya di bandar-bandar yang aman.
Jika tiada kajian dibuat, maka terdapat potensi inovatif hubungan kaum di
Amerika dalam erti kata perbandingan. Mungkin perlu perbezaan awal dalam teori ini
iaitu pertama, masyarakat berbilang etnik yag mempunyai sejarah penyertaan sivik
yang diasingkan (kesatuan, gereja-gereja, sekolah, persatuan perniagaan dan
sebagainya), sebagai contoh Amerika Syarikat dan Afrika Selatan dan kedua kehidupan
masyarakat pelbagai etnik di mana kumpulan etnik mengetuai penyertaan sivik sebagai
contoh, India dan Sri Langka. Antara bangsa atau kaum, penglibatan sivik boleh
menjana keamanan tetapi dengan ketiadaan perbandingan penyertaan sivik kulit hitam
dan kulit putih di negara-negara seperti Amerika Syarikat, tidak mungkin terdapat manamana sejarah yang melihat ruang di mana keadaan sebenar mekanisma yang
membawa keamanan dalam sejarah dan suasana sosial yang berbeza.
Jika kita berfikir tentang perbezaan di atas lagi, ia sebenarnya boleh menjadi
lebih tepat untuk menyatakan bahawa kumpulan-kumpulan, bukan masyarakat secara
keseluruhannya, mempunyai sejarah pengasingan. Di India, parti-parti politik, kesatuan,

persatuan perniagaan, kelab filem dan agensi-agensi sukarela adalah daripada

kumpulan etnik yang besar dan kasta yang tinggi. Dari segi sejarah, tidak ada kumpulan
yang kasta tinggi dan rendah boleh datang bersama-sama.

Begitu juga Protestan,

Katolik dan Yahudi yang akhirnya dapat bersama-sama di Amerika Syarikat tetapi tidak
pada orang kulit hitam dan kulit putih. Self policing mekanisme keamanan yang
dicadangkan oleh Fearon dan Laitin, mungkin sesuai dengan konsep pengasingan ini.
Istilah kemajuan dalam artikel ini, bermakna polisi sesuatu etnik sendiri atau antara
perkauman. Jika dilaksanakan oleh orang tua, persatuan etnik atau pertubuhan sivik
seperti gereja untuk kulit hitam, polisi sesuatu kumpulan etnik mungkin membawa
keputusan yang sama seperti di India. Penyelidikan di setiap negara perlu mengambil
berat kemungkinan altrnatif yang ada. Masih banyak yang perlu kita pelajari.

1. BIBLIOGRAFI

2. Asghar Ali Engineer (1992) India Muslims In Contemporary Multireligius

Society dalam Douglas Allen et al (ed), Religion and Political Conflict in South
Asia: India,Pakistan and Sri Langka.Westport,CT : Greenwood Press.
3. Asghar Ali Engineer, Nehrus Concept of Secularism
http://www.hvk.org/articles/0497/0079html
4. Asghar Ali Engineer, Communal Riots2002,http://www.mnet.fr/aaindex/2002/engineerjan03/html
5. Aziz Ahmad (1969),An Inttelectual Histoy of Islam In India. Edinburgh : Edinburgh
University Press.

6. Aziz Ahmad (1969),An Inttelectual History of Islam in India.Edinburgh:Edinburgh

University Pres.

7. Boloji.Com, Islam in Modern India ,http:www.indianest.com/history/018.htm

8. Chandra,Bipan ( 1979), Natinalism and Colonialism in Modern India,New Delhi : Orient
Longman Limited.

9. The integrative revolution: primordial sentiments and politics in the new states, in:
10. Clifford Geertz (ed.): Old societies and new states: the quest for modernity in Asia and
11. Africa. New-York/N.Y./USA 1963: The Free Press of Glencoe & London/UK 1963:
12. Collier-Macmillan, pp. 105-157

13. Hari Singh (2011),Ideologi Dunia Ketiga,USM,PPJJ Pulau Pinang

14. Kamus Dwibahasa Bahasa Inggeris-Bahasa Maalaysia (1979). Kuala Lumpur: Dewan
Bahasa dan Pustaka

15. Robert D.Baird (1976), Religion and the Secular: Categories for Religios Conflict and
Social Conflict in South Asia.Leiden,Netherlands : Brill

16. .K.S Singh (1995) ,People of India : Introduction , dipetik oleh K.N Panikkar
dalam Outsider as Enemy:Politics of Rewariting History in India:,
http://www.stanford.edu/group/sia/Events/Panikkar speech,27 Feburari 2003
17. Das, N.K. (2006)"Cultural Diversity, Religious Syncretism and People of India: An
Anthropological Interpretation"
18. Krishna Reddy (2003). Indian History. New Delhi: Tata McGraw Hill. m/s. p.
A107.
19. History : Indian Freedom Struggle (1857-1947)". National Informatics Centre
(NIC).
20.