Professional Documents
Culture Documents
Necmi Budayc
NDEKLER
1 VEKTR UZAYLARI ve MATRSLER ..................................................................................................... 5
1.1 KLD GEOMETRS VE VEKTRLER ............................................................................................ 5
1.2 BAZ VEKTRLER VE BOYUT ........................................................................................................ 9
1.3 VEKTRLERN ORTONORMAL BAZDAK FADELER: .................................................................. 11
1.4 ARPIM ............................................................................................................................... 12
1.5 VEKTR ALT-UZAYLARI ............................................................................................................ 14
1.6 NORMALZASYON .................................................................................................................. 14
1.7 LNEER LEMCLER ................................................................................................................. 14
1.8 MATRISLER .............................................................................................................................. 15
1.9 TERS MATRSLER VE TEKLLK ................................................................................................... 17
1.10 DETERMNANT ...................................................................................................................... 19
1.11 TRANSPOZ ve ADJONT MATRSLER: ...................................................................................... 21
1.12 MATRSLER VE ARPIM ...................................................................................................... 22
1.13 BR LNEER LEMC OLARAK MATRS ..................................................................................... 22
1.14 Z-VEKTRLER VE Z-DEERLER: .......................................................................................... 23
1.15 Z-DEERLERN AKIMASI DURUMU................................................................................... 27
1.16 BAZ DETRME ................................................................................................................... 29
1.17 VEKTR UZAYLARININ TENSR ARPIMI ............................................................................... 30
1.18 SONSUZ BOYUTLU VEKTR UZAYLARI: ................................................................................... 32
1.19 BR VEKTR OLARAK FONKSYON .......................................................................................... 33
1.20 FONKSYON UZAYINDA BAZ VEKTRLER .............................................................................. 34
1.21 FONKSYON UZAYINDA LEMCLER ....................................................................................... 35
2 KUANTUM MEKAN .................................................................................................................... 38
2.1 BR KARA KUTU OLARAK MKRO-EVREN................................................................................... 38
2.2 DALGA FONKSYONU: ............................................................................................................. 38
2.3 KUANTUM MEKANNN TEMEL LKELER: .............................................................................. 39
2.4 KUANTUM MEKANNN VEKTR UZAYI VE FZKSEL UZAY ..................................................... 40
2.5 K BOYUTLU VEKTR UZAYINDA KUANTUM MEKAN: SPN (1/2) ......................................... 41
2.6 NTER LEMCLER ................................................................................................................ 45
2.7 GZLENRLER VE LEMCLER ................................................................................................. 47
2.7.1 Konum:............................................................................................................................. 47
2.7.2 Momentum: ..................................................................................................................... 49
3
2.7.3 Enerji: ............................................................................................................................... 51
2.7.4 Asal momentum:............................................................................................................ 52
2.8 NORMALZE EDLEMEYEN Z-FONKSYONLAR ......................................................................... 54
2.9 SPERPOZSYON ..................................................................................................................... 55
2.10 DOLANIK DURUMLAR (ENTANGLEMENT) ............................................................................... 56
GR
Her fizik kuram matematiksel bir at zerine kuruludur. Bu yalnzca fiziin, niceliin iin iine
girdii her bilim gibi, saylar kullanmasndan kaynaklanmaz. Daha nemlisi, her fiziksel
kavramn matematiksel bir karl olmas gerekir. Uzay, zaman, konum, enerji, ktle, hz gibi
fiziksel terimlerin her birinin bir matematiksel temsili vardr. Kuramlar deitike bu temsiller
de deiir. rnein, klasik fizikte uzaydaki konum 3 boyutlu bir vektrle temsil edilirken
grelilik kuramnda ise, zaman ile birleerek 4 boyutlu bir vektrle temsil edilmeye balad.
Kuantum kuramna geldiimizde yepyeni bir matematiksel kurguyla karlayoruz: Konum,
momentum, enerji gibi kavramlara artk birer ilemci (operatr) karlk gelmektedir.
Bir fizik kuramn matematiksel yaps ok nemlidir. Kuram anlamann en iyi yollarndan biri
bu yapy zmlemektir. Bu yap, kuramn hem yaln bir tasvirini verir hem de ileyii ve
ngrleri konusunda kesin bilgi salar. ou zaman fiziksel kavramlar ve formller zerinde
younlap denklemler zmekle urarken, bu matematiksel yap gzden kaabilir. Bu
metinde Kuantum kuramnn matematiksel yaps zerinde duracaz.
Kuantum kuram lineer bir kuramdr. zerine kurulu olduu temel matematik ise lineer cebir
ve vektr uzaylardr. Birinci blmde vektr uzaylar konu edilerek kuantum kuram iin
gerekli matematiksel aralar ilenmektedir. kinci blmde ise, kuantum kuramnn temel
aksiyomlar verilerek birinci blmdeki matematiin kuantum kuramnda nasl kullanld
aklanmaktadr.
Metinde standart bir kuantum mekanii kitabnda yer almayan konulara arlk verilirken, bu
kitaplarda oka ilenen konulara (Shrdinger denkleminin zmleri vb.) fazlaca yer
verilmemitir. Ayrca bu metin standart kuantum mekaniinin temel ilkeleriyle ilgilidir.
Rlativistik kuantum mekanii metnin kapsam dndadr.
klidin nl paralel aksiyomuna gre, bir doruya dndaki bir noktadan yalnzca bir
paralel izilebilir. ki farkl noktadan izilen dorultular paralel iseler ayn yndedirler
diyebiliriz. Bylece bir noktadaki vektr, boyunu ve ynn koruyarak baka bir noktaya
tamak mmkn olur. klidin bu aksiyomunun geerli olduu uzaylarda vektrleri
tanmlamakta ve birbirleriyle toplamakta hibir sorun yoktur.
Ancak 18.yydan itibaren anlald ki, bu aksiyoma uymayan geometriler de mmkndr.
klid-d (non-Euclidean) geometrilerde bir noktaya dndaki bir noktadan birden fazla
paralel izilebilir veya hibir paralel izilemeyebilir. Bu durumda bir vektr baka bir
noktaya tamann doal bir yolu yoktur. klid d geometriler dz olmayan eri uzaylar
olarak dnebilirler. ekil 2 iki boyutlu bir eri uzay gstermektedir. Bu nedenle bu tr bir
geometriye sahip uzaylarda, uzayn tamamnda geerli olacak ekilde yn tanmlama olana
ortadan kalkar.
Demek ki vektrleri eri yzeyler zerinde deil, dzlemler zerinde tanmlamak gerekir. Tek
boyutta dzlem yerini bir doruya, 3 boyutta ise dz hacime brakr1.
Dz uzaylar vektrler iin uygun bir zemin olutursalar da vektrleri tanmlamann en
ekonomik yolu deildir. Matematiksel tanmlar, son derece kesin olmak zorundadrlar.
Vektrlerin iki temel zellii vardr: 1) Ynleri deimeden boylar uzatlp ksaltlabilir. 2) ki
vektr birbirleriyle toplamak mmkndr. te vektr uzaylarnn matematiksel tanm bu iki
zellik zerinden yaplr. Bu zelliklere sahip matematiksel yaplar birer vektr olarak
adlandrlr. Birinci zellik bir vektrn say ile arplabilecei anlamna gelir. Vektr bir
sayyla arptmzda dorultusu ayn kalr, yalnzca bykl etkilenir 2. Vektrlerden
oluan uzaylara da vektr uzay denir. klid d uzaylar ikinci zellie sahip olmadklarndan
vektr uzay deildirler.
Tanm: Bir vektr uzay, zerinde toplama ve say ile arpma ilemleri yaplabilen
vektrlerden oluan bir kmedir. yle ki, eleman olan vektrlerin, saylarla arplmas veya
birbirleriyle toplanmas sonucu elde edilen btn vektrler de bu vektr uzaynn bir
elemandr.
Eri hacimler, yani eri boyutlu uzaylar da vardr, ancak bunlar grsel olarak canlandrmak mmkn
deildir. Bu insan zihninin snrllndan kaynaklanr. Unutulmamaldr ki, insan zihni de evrim sonucunda
gelimitir. Her ne kadar inanlmaz bir karmakla ve mthi yeteneklere sahipse de mkemmel olmaktan ok
uzaktr
2
Say deyince imdilik gerel saylar kastediyoruz ama aslnda btn bu tanmlarmz karmak saylar iin de
geerlidir. Karmak vektr uzaylarn tanmladktan itibaren, saydan kastmz karmak saylar olacak.
vektrn dnelim. -1
ekil 3
, ,
(1.1)
eklinde N tane vektrn lineer
kombinasyonlar ise:
+
++
(1.2)
olur.
Tanmdan grlecei zere, vektrlerin btn lineer kombinasyonlar da ayn vektr uzaynn
bir elemandr.
Elimizde N tane vektr olsun. Bunlarn hibiri dierlerinin lineer kombinasyonu eklinde
yazlamyorsa, bu vektrler lineer bamszdr denir.
Lineer bamszlk nemli bir kavramdr. Vektrlerin lineer bamsz olmalar birbirlerinden
tretilemeyecekleri anlamna gelir. Eer lineer bamsz deillerse, en az biri dierlerinden
elde edilebilir; dolaysyla gereksizdir. rnein elinizde diyelim 4 bilinmeyenli 4 denklem
olsun. Bu denklemlerden biri dierlerinin toplam veya bir sayyla arplmasndan elde
edilebilirse bu denklem fazladan bir bilgi vermez. Aslnda elimizde 3 denklem var demektir.
Lineer bamsz olmama durumu buna karlk gelir.
3
Vektrleri italik kk harflerle, saylar normal harflerle, vektr uzaylarn ise kaln italik byk harflerle
gstereceiz. leride matrisleri tanmladmzda onlar da kaln normal harflerle gstereceiz.
imdi vektrlerin dier zellii olan byklk kavram zerinde duralm. Bir vektrn
byklne karar vermek iin vektr uzaynda bir lek belirlemek gerekir. Bir doru
paras sonsuz bir nokta denizidir. Herhangi iki noktas arasnda saylamaz sonsuzlukta nokta
bulunur. zerine bir lek koymadan iki nokta arasndaki mesafeden sz edilemez. Ayrca iki
vektrn birbirleriyle yapt ay belirlemek iin de matematiksel bir ara gerekir. rnein
iki vektrn birbirine dik olup olmadna karar vermek sanld kadar apak deildir.
Ne vektrlerin uzunluklar cetvel llebilir ne de dik olup olmadklar da gnye ile. Cetvel ve
gnye somut fiziksel aralardr. Somut fiziksel aralarla yaplan lmler olsa olsa
yaadmz fiziksel uzaya dair bilgiler verirler. Oysa matematik deneye deil manta dayanr.
Yaadmz fiziksel uzayla kendini snrlamaz; mantkla ina edilebilecek tm uzaylar
kefetmeyi konu edinir4.
Vektrlerin byklklerini ve aralarndaki ay lmeye olanak salayan matematiksel ara i
arpmdr (inner product). arpm iki vektr arasnda bir ilemdir ve skaler arpmn (veya
dier adyla nokta arpmn) genelletirilmi halidir. ki vektrn i arpm bir saydr. Bu say
bir gerel say olabilir veya daha genel olarak bir karmak say olabilir. Eer vektr uzaynda
tanml olan i arpm karmak say deerler alyorsa, vektr uzayna karmak vektr uzay,
yalnzca gerel say deerler alyorsa gerel vektr uzay denir. p ve q birer vektr olmak
zere i arpm
ile gsterilir. Kuantum mekanii karmak vektr uzaylar gerektirir, o
nedenle bu metin boyunca vektr uzay denildiinde karmak vektr uzaylar kastedilecektir.
Bir vektrn kendisiyle i arpm bykln karesini verir. Daha dorusu bir vektrn
bykl bu ekilde tanmlanr:
(1.3)
ki vektrn birbirine dik olduu da i arpmlarnn sfr olmasyla anlalr:
(1.4)
Genel olarak iki vektr arasndaki a
cos() =
(1.5)
eklinde tanmlanabilir.
arpm ile vektrlerin byklkleri ve diklikleri arasndaki banty yukardaki formllerle
vermi olsak da henz i arpm tanmlam deiliz. Bir vektr uzaynda deiik i arpmlar
tanmlamak olasdr; dolaysyla belli bir tek i arpm yoktur. ki vektr arasnda , sonucu bir
4
Ne ilgintir ki yine de, bilim tarihinde, tamamen mantkla kurulan matematiksel kavramlarn yaadmz
fiziksel uzayda bir karl olduunun sonradan aa kt bir ok rnek vardr.
say olan her ilem, eer aadaki koullar salyorsa bir i arpmdr. (
birer vektr, a
1.
(1.6)
2.
= a
(1.7)
3.
0;
4.
,
+
=0
(1.8)
p=0
(1.9)
Diferansiyel geometride i arpmn yerini metrik tensr alr. Metrik tensrler nc koula uymak zorunda
deildirler; vektrlerin kendi kendilerine dik veya byklklerinin negatif olabildii metrik tensrler tanmlamak
mmkndr. Grelilik kuramnda uzay-zamanlar zerinde tanmlanan metriklerbu trden metriklerdir. rnein,
uzay-zamanda Ik her zaman kendi kendine dik olan dorultularda hareket eder.
10
++
(1.10)
(1.11)
Bir vektrn sayyla arpmnn ve iki vektrn toplamnn ifadelerini ak olarak yazarsak:
(1.12)
11
vektr gzmzde canlandrmak mmkn olmasa da, formal olarak ok boyutlu vektrler
tanmlamak ok kolaydr:
(1.13)
,,
vektrleri, N boyutlu bir vektr uzay iin ortonormal baz vektrler olsun.
(1.14)
ile gsterilir:
(1.15)
12
=(
v=
++
(1.16)
+ . +
+
+ +
. +
+ +
v=
,,
(1.17)
) bazndaki ifadesi:
(1.18)
(1.19)
1.4. ARPIM
Vektrleri saylarla ifade ettikten sonra, i arpmlar ak ekilde yazmak artk mmkndr.
arpm koullarn (Denklem (1.6)-(1.8)) salayan farkl i arpmlar arasndan bir tanesi
daha zeldir ve zellikle fiizkte yaygn olarak kullanlr. Ortonormal bir bazda, p =
q=
(1.20)
veya daha ksa bir yazmla:
13
(1.21)
Vektrlerin gerel olmas durumunda bu i-arpm skaler arpma eit olur. Ayn zamanda,
bir vektr kendisiyle arpldnda Pisagor teoremini verir:
(1.22)
Pisagor teoremi, ancak i arpmn bu ekilde tanmland bir uzayda geerlidir. Gerek
fiziksel dnyada Pisagor teoreminin geerli olmas, fiziksel uzayda bu i arpm kullanmak
gerektiini gsterir. Ancak, klasik fizie gre Pisagor teoremi doru olsa da, genel grelilik
kuramna gre, ktleekim kuvveti uzay erilterek Pisagor teoreminde bir sapmaya yol aar.
Bu sapma dnya evresinde ok kk olduundan gzlemlemek ok zordur.
Standart kuantum mekaniinde geerli olan i arpm da (1.20) dir. Bu nedenle bu metin
boyunca i arpm deyince (1.20) kastedilecektir.
(1.20)nin geerli olduu gerel vektr uzaylarna klid uzay da denir.
rnek: ekildeki 2 boyutlu klid uzaynda her 4 vektr de birim uzunlukta ve
olsun.
ile
(1.5)e gre:
14
(1.23)
vektr vnin normalize edilmi halidir: v ile ayn dorultuda ve birim uzunluktadr.
15
Genel olarak, V bir vektr uzay, L bu vektr uzaynda bir lineer ilemci ise, her u, v V iin L
u koullar salar:
L [u] V
(1.24)
L [u +v ] = L [u] + L [v]
(1.25)
L [au] = a L [u]
(1.26)
Sonlu boyutlu vektr uzaylarnda lineer ilemciler matrislerle temsil edilirler. Bundan sonraki
birka blm matrislere ayracaz.
1.8. MATRISLER
Matrisi, dikdrtgen eklinde yerletirilmi saylar dizisi olarak tanmlayabiliriz. N tane satr ve
m tane stundan oluan matris (NxM) matris olarak adlandrlr:
Matrisin elemanlar karmak say deerli olabilir. Aksi belirtilmedike bundan sonra
yazdmz matrislerin elemanlarnn karmak say olduunu varsayacaz.
gsterimiyle dndmzde,
(1.27)
16
A+B =
(1.28)
Bir matrisle bir saynn arplmas demek, o saynn her elemanyla tek tek arplmas
anlamna gelir:
(1.29)
Matrislerin birbirleriyle arpm daha farkl bir ekilde tanmlanr. ncelikle iki matrisin
arplabilmesi iin birincinin stun says ile ikincinin satr says ayn olmaldr. Bir (N x M)
matris ile (M x K) matris arplabilir; ortaya kan matris ise bir (N x K) matristir.
A ( N x M), B (M x K) matris olmak zere AB yle tanmlanr:
rnek:, A =
, B=
(1.30)
olsun.
AB =
= 11 + 00 + 2(-2) = -3 ;
= 11 + 01 + 20 = 1
= 01 + (-1)0 + 1(-2) = -2 ;
= 01 + (-1)1 + 10 = -1
bulunur.
Bundan sonraki analizlerde bizi ilgilendiren matrisler yalnzca kare matrisler ve vektrler
olacak. Matris dediimizde (N x N) matrisi kastedeceiz; (N x 1) matrislerden ise vektr
olarak sz edeceiz.
17
Matris arpm birleme zelliine sahip olmakla birlikte deime zelliine sahip deildir. A,
B, C birer matris olmak zere,
(AB)C = A(BC)
(1.31)
AB = B A
(1.32)
eitlii her zaman doru deildir. Eer iki matris bu eitlii salyorlarsa sradeiimli
matrisler denir. (AB) (B A) matrisine bu iki matrisin sradeiimi denir ve yle gsterilir:
(1.33)
[A, B] = (AB) (B A)
Sradeiimli matrislerin sradeiimleri doal olarak sfrdr.
rnek : A =
, B=
(AB) (B A) =
(AC) (C A) =
(BC) (C B) =
=0
,C=
olsun.
, [A, C] =
dir.
I=
(1.34)
(1.35)
18
AB = I
(1.36)
eklinde gsterilir.
(1.37)
eklinde bir matris denkleminde, Xin zlebilmesi iin A matrisinin tekil olmamas gerekir.
Her iki taraf da soldan
ile arparsak
AX =
IX =
(1.38)
C
X=
(1.39)
Birim matris gibi, sfr matrisi ve sfr vektr de tanmlanabilir. Sfr matrisi 0, btn
elemanlar sfr olan matristir. Sfr vektr 0 da btn elemanlar sfr olan vektrdr.
; 0=
0=
(1.40)
(1.41)
Au = 0
(1.42)
A u =
u=0
(1.43)
(1.44)
19
A(u-v) = 0
uv=0
(1.45)
x=
(1.46)
(1.47)
(A - cI)X = 0
(1.48)
DETERMNANT
Bir matrisin tekil olmamas iin matrisi oluturan vektrlerin lineer bamsz olmas
gerektiini syledik. Bir matrisi oluturan vektrlerin lineer baml olup olmadn nasl
anlayabiliriz? Bu bilgiyi determinant ilemi verir. Bir matrisin determinant bir saydr ve
Det(A) ile gsterilir.
Matris tekil ise determinant sfr, deilse sfrdan farkldr.
Tekil bir (2 x2) matris dnelim:
A=
Matrisi oluturan vektrler lineer baml olacana gre,
gerekir. Bu nedenle
vektr
20
(1.49)
olduundan, matrisin tekil olmas iin
=
=0
(1.50)
olmaldr.
Bu ifade bir (2 x2) matrisin determinant olarak tanmlanr.
Det(A) =
(1.51)
(1.52)
olur. Vektrlerin dorultusu birbirlerinden ayrldka determinantn mutlak deeri artar, dik
olduklarnda maksimum olur.
(2 x 2) matrisler iin determinantn grece sade bir ifadesi olmasna ramen matrisin boyutu
arttka determinant hesab karmaklar. Determinant hesab iin nce bir matrisin
minorunu tanmlayalm. Minor, matristen bir satr ve bir stun eksilterek elde edilen
kltlm matrisin determinantdr. ninci satr ve minci stun eksiltildiyse, (n,m) minoru
denir
eklinde gsterilir.
(N x N) lik bir A matrisin determinant hesab iin nce matrisin stunlarndan
(vektrlerinden) biri seilir. Hangi stunun seildiinin bir nemi yoktur, determinant hep
ayn kar. Diyelim seilen knc stun olsun. Determinant forml yledir:
Det(A)=
rnek: A =
(1.53)
) = -3 ; M21 = det(
) = -2;
21
Det(A) = -4.
Determinant, bir matrisin tersini bulmak iin de kullanlr. Bir matrisin tersini bulmak iin
eitli yntemler olsa da, zellikle byk matrisler sz konusu olduunda basit bir yolu
yoktur. Determinant ve Minorlar kullanlarak, ters matrisin her bir eleman tek tek
hesaplanabilir.
1.11.
(1.54)
Bir matrisin transpoz'u satr ve stunlarn yer deitirilmesiyle elde edilir. Bir baka deyile
diagonal etrafnda ayna simetriine eittir. A matrisinin transpozu
A matrisinin n'inci satr ve m'inci stununa karlk gelen elemann
ile gsterilir.
ile gsterirsek :
(1.55)
(1.56)
Karmak say deerli matrislerde, bir matrisin elemanlarnn elenii alnarak elde edilen
matrise de elenik matris denir ve
ile gsterilir.
=
(1.57)
ile gsterilir6.
=
(1.58)
Adjointi kendisine eit olan matrislere kendine-adjoint veya fizikte daha yaygn adyla
Hermitik matrisler denir:
6
ile gsterilirler.
22
(1.59)
koulunu salyorsa Hermitik (veya kendine adjoint) matris ad verilir. Bu matrisler kuantum
mekaniinde ok nemli yer tutarlar.
Matrislerin arpmn adjointi de transpozda olduu gibidir:
1.12.
(1.60)
MATRSLER VE ARPIM
Vektrleri tek stundan oluan matrisler olarak dndmze gre vektrlerin birbirleriyle
arpmn da matris arpm eklinde yazmak en uygunudur. Yalnz iki matrisin arplabilmesi
iin birincinin stun says ile ikincinin satr saysnn eit olmas gerekir. ki vektr arasnda
dorudan matris arpm, her ikisi de (n x 1) olduklarndan, boyut uyumazl nedeniyle
yaplamaz. Ancak birinci vektrn adjointi alnrsa (1 x n) haline gelir ve boyut uyumazl
ortadan kalkar. stelik sonu (1.20) deki i arpm formlne eit olur.
p ve q iki vektr olmak zere i arpmlarnn matris arpm olarak ifadesi yledir
=
1.13.
(1.61)
Bir matrisle bir vektr arpldnda sonu yine bir vektrdr. Elbette arplabilmeleri iin
boyutlar ayn olmal, yani matris (N x N) ise vektr de N boyutlu olmal. yleyse matrisleri,
bir vektrden yeni bir vektr elde eden ilemciler olarak dnebiliriz. Bu ilemci ayn
zamanda lineerdir nk matris arpmnn zellii nedeniyle:
A(au)=a(Au)
(1.62)
A(u +v) = Au + Av
(1.63)
Sonlu boyutlu bir vektr uzaynda, lineer ilemciler matris olarak yazlabilirler. Ancak ileride
tanmlayacamz sonsuz boyutlu vektr uzaylarnda lineer ilemcileri matrisle eklinde ifade
etmek mmkn olmayabilir.
23
v =
v =
(1.64)
v =
(1.65)
Z-VEKTRLER VE Z-DEERLER:
Lineer ilemci, her vektr bir dier vektre eler. Acaba ilemci tarafndan yine kendine
elenen vektrler bulabilir miyiz? Bu sadece istisnai durumlarda mmkndr. Ancak ilemci
tarafndan tam olarak kendine olmasa da, kendisiyle ayn dorulta baka bir vektre elenen
zel vektrler mevcuttur. Bunlara ilemcinin z-vektrleri denir.
Yani, herhangi bir karmak say olmak zere
L [u+ = u
(1.66)
(1.67)
(1.68)
24
Au - Iu = 0
(A - I)u = 0
Det(A - I) = 0
(1.69)
Son satr, (A - I) matrisi tekil olaca iin determinatnn sfr olduunu ifade eder. Bu son
denkleme karakteristik denklem denir. Karakteristik denklemden zlebilir. (N x N)
matrisin karakteristik denklemi ninci dereceden bir polinom denklemidir ve N tane kk
vardr. Bu N tane nn her biri z-deer denkleminde yerine konarak karlk gelen zvektrler bulunur. Bunu yaparken, z-vektrn N tane eleman olduu halde, bizim elimizde
(n-1) tane denklem olacak. nk (A - I) matrisi tekil olduu iin, elimizdeki N denklemden
biri dierlerinin tekrarndan ibarettir. Bu nedenle z-deer denklemi, z-vektrleri tam
olarak belirlemez; bir katsayya kadar belirler. Bunun nedeni, bir z-vektrn herhangi bir
sayyla arpmnn da ayn z-deer denklemini salamasdr. Dolaysyla z-vektrlerin btn
katlar da birer z-vektrdr. Metnin bundan sonrasnda z-vektr dendiinde bunlar
arasndan yalnzca birim uzunlukta olan kastedeceiz.
Hermitik matrislerin z-vektrleri ve z-deerleri nemli zellikler gsterirler. Bu
matrislerde:
1. Kendileri karmak say deerli bile olsalar btn z-deerleri her zaman gereldir.
2. Farkl z-deerlere karlk gelen z-vektrleri her zaman birbirlerine diktir.
Bu iki zellii kantlayalm:
A bir hermitik matris olsun. Au = u eitliinde her iki tarafn adjointi alndnda:
elde edilir.
u =
Au =
u =
(1.70)
u = u
=
,
(1.71)
olsun.
=
arpmn tanm gerei, sol taraf ayn zamanda:
(1.72)
25
=
=
(1.73)
olduundan,
=
ve
(1.74)
=0
(1.75)
diktir.
(1.76)
Demek ki (Bu) vektr de Ann ayn z-deere karlk gelen bir z-vektrdr. Bu ancak
(Bu) vektr unun bir kat ise mmkn olacandan,
Bu = au
(1.77)
olur. Yani, u ayn zamanda Bnin de z-vektrdr. Ancak A ile Bnin uya karlk gelen zdeerleri ayn olmaz zorunda deildir.
u vektr hem Ann hem de Bnin bir z-vektr ise,
ABu = BAu
olaca kolayca grlr. Sradeiimli olmayan A, B matrisleri iin AB BA olduundan, bu
mmkn deildir. Dolaysyla sradeiimli olmayan matrislerin z-vektrleri ortak olamaz.
Bu ayn zamanda kuantum kuramndaki belirsizlik ilkesinin altnda yatan matematiksel
nedendir.
z-vektrleri ve z-deerleri biliniyorsa, matrisin kendisi bulunabilir. Yani ayn z-deer ve
z-vektrlere sahip birden fazla matris yoktur. Bir A matrisinin z-vektrleri , , , ,
26
z-deerleri de srasyla
,,
(1.79)
Dolaysyla
A=
(1.80)
olur.
rnek: z-vektrleri
ve
z-deerleri de
=1,
= 2 olan matrisi
bulalm:
V=
A=
N boyutlu vektr uzaynda, N tane baz vektre ihtiyacmz vard. (N x N) matrislerin de N tane zvektr olduuna gre, z-vektrleri baz vektrlere eit olan zel matrisler bulunabilir. Bu matrisleri
belirlemek iin z-deerleri ni de bilmek gerekir. z-deerler de baz vektrlerin numarasna eit olan
matrisi bulalm: Yani: =1, = 2, , = N. z-vektrler ise baz vektrlerdir:
(1.81)
27
n = 1, 2, ,N
(1.82)
N=
(1.83)
veya
= n
(1.84)
bulunur.
1.15.
Birim matris I nn z-vektrlerini ele aldmzda ilgin bir durumla karllarz: Her vektrn
birim vektrle arpm kendisi olduundan btn birim vektrler birer z-vektrdr. Oysa
imdiye dek N boyutlu bir matrisin yalnzca N tane z-vektr olduunu grmtk. stelik I
bir hermitik matris olduundan z-vektrlerinin birbirine dik olas gerek miyor muydu? Dik
vektrler lineer bamsz olduklarndan, N boyutlu bir uzayda birbirine dik en ok N tane
vektr bulunabilir. Peki nasl oluyor da birbirine dik olsun olmasn btn birim vektrler birim
matrisin birer z-vektr olabiliyorlar?
Bu sorunun yantnn ipular Hermitik matrisler iin sylediimiz Farkl z-deerlere karlk
gelen z-vektrleri her zaman birbirlerine diktir ifadesinde gizlidir. Yani ancak farkl zdeerlere karlk gelen z-vektrler birbirlerine diktirler. z-deerlerin akmas
durumunda diklik koulu ortadan kalkar
N boyutlu bir matrisin N tane z-deeri vard. Bu N adet z-deer, Ninci dereceden bir
denklem olan (1.69)un zmnden elde ediliyordu. Oysa (1.69) denkleminin baz kkleri
birbirleriyle akabilir. Bu durumda, akan z-deerlere karlk gelen z-vektrler
birbirlerine dik olmak zorunda deildir.
Normalde, herhangi iki z-deere iki tane z-vektr karlk gelecektir ve bu iki z-vektr iki
boyutlu bir alt-uzay gerecektir. Eer bu iki z-deer akrsa, gerdikleri uzay ayn kalr, ancak
bu alt-uzaydaki her birim vektr bir z-vektr olur. Genel olarak, m adet z-deer akrsa,
m boyutlu alt-uzayn eleman olan tm birim vektrler bu z-deerin birer z-vektr olurlar.
Bu alt uzaydaki tm vektrler, dier z-deerlerin z-vektrlerine diktir.
28
Birim matrise geri dnersek, (1.69) zldnde, birim matrisin z-deerlerinin akt ve
tm z-deerlerinin 1 olduu grlr. O nedenle btn birim vektrler birer z-vektrdr.
Bir baka rnek olarak, z-deerlerden ikisinin akt bir (3 x 3) hermitik matris dnelim:
1 = 2 3 olsun. z-vektrlere srasyla u1, u2 ve u3 dersek, u3n u1 ve u2 ye dik olacan
biliyoruz. Ancak u1 ve u2 arasnda byle bir art yok. u3e dik olan btn vektrler 2 boyutlu
bir alt-uzay olutururlar. Bu alt-uzayn tm birim vektrleri z-deeri 1 olan birer zvektrdr.
rnek:
A=
Det(A - I) = 0
(2-)((3-)2-1) = 0
1 = 2 =2; 3 = 4 ; u3 =
u1= u2 =
bulunur.
ekilde u3 e dik olan mavi renkli dzlem zerinde kalan her birim vektr 2 z-deerine
karlk gelen bir z-vektrdr.
u3
ekil 4
29
z-deerlerin akmas, z-vektr kmesinin birden genilemesine neden olur. N boyutlu bir
vektr uzaynda z-deerler akmyorken yalnzca N tane z vektr vardr, oysa herhangi
bir akma durumunda durumunda sonsuz tane z-vektr olur. Ancak z-deerlerin
akmad durumun aksine bunlar lineer bamsz deildir. Sonuta bu sonsuz z-vektr
arasndan birbirlerine lineer bamsz olan yine yalnzca N tanedir.
1.16.
BAZ DETRME
Ayn vektrn deiik bazlardaki yazmnn farkl olduunu biliyoruz. Bir vektrn herhangi
bir bazdaki ifadesini denklem (1.18) de vermitik. vektrnn kullanmakta olduumuz
bazdaki yazm
( ,
,,
1 ise,
adet baz vektr yanyana dizerek oluturulan matrise (baz deiim matrisi) U diyelim.
Denklem (1.18) U matris cinsinden u ekilde yazlabilir:
2
= U*
(1.85)
Yukardaki denklemin sa taraf aldnda her bir satrnn (1.18)in sa tarafndaki satrlara
eit olduu grlebilir.
Baz deitirildiinde vektrlerin byklkleri deimez:
=
(1.86)
Daha genel olarak, iki vektr arasndaki iliki baz deiiminden etkilenmez. Dolaysyla iki
vektrn i arpm da ayn kalr. w ikinci bir vektr olmak zere:
=
(1.87)
(1.88)
(1.89)
(1.90)
(1.91)
Grld gibi baz deiim matrislerinin tersleri her zaman adjointlerine eittir. Bu tr
matrislere niter matris denir.
30
Vektrlerin baz deiiminden nasl etkilendiklerini grdkten sonra (denklem (1.85)), imdi
matrislerin baz deiiminde nasl etkilendiklerini grelim. Bir matrisin birinci bazdaki yazm
A1 , ikinci bazdaki yazm A2 olsun. Eer bu matris v vektrn wya gnderiyorsa, bunun
birinci ve ikinci bazlardaki yazm:
(1.92)
(1.93)
1
1
U*
U*
(1.94)
1.17.
(1.95)
(1.96)
ki farkl vektr uzaynn birletirmenin bir yolu bu iki uzayn tensr arpm uzayn
oluturmaktr. H1 ve H2 iki vektr uzay ise, arpm uzay H1 H2 ile gsterilir. arpm uzaynn
her bir eleman, birinci ve ikinci uzaydan birer eleman ierir:
H1 H2,
H1,
H2)
(1.97)
arpm uzay da bir vektr uzay olduundan, eleman olan vektrleri ifade edebilmek iin
baz vektrleri tanmlamak gerekir. N boyutlu H1de seilen bir bazn vektrleri , , ,
olsun. Ayn ekilde M boyutlu H2de seilen bir bazn vektrleri
,,
olsun.
H1H2nin baz vektrleri, birinci eleman H1in baz vektrlerinden biri, ikinci eleman ise
H2nin baz vektrlerinden biri olacak ekilde tensr arpmlarndan oluur. Yani
eklindedir. H1H2nin NxM tane baz vektr vardr. Dolaysyla arpm uzayda herhangi bir
vektr bu baz vektrlerin lineer kombinasyonu olarak
31
(1.98)
biiminde ifade edilebilir. H1 veya H2de farkl bir baz seildiinde doal olarak H1H2nin
vektrleri yukardaki ifadeye gre yeni baz vektrler cinsinden yazlabilir.
arpm uzaylarda ilemciler de yine her iki uzaydaki ilemcilerin arpm eklinde tanmlanr.
A1 ve A2 srasyla H1 veya H2de tanml birer ilemci iseler, A1 A2 de H1H2 arpm
uzaynda tanml bir ilemcidir. A1 A2 ilemcisi, herhangi bir
vektrne u ekilde
etkir:
(A1 A2)(
= (A1
A2
(1.99)
A1 ilemcisini H1H2 uzayndaki bir vektre uygulamann yolu, ikinci uzaydaki birim ilemciyle
arpmn almaktr. Bu ekilde elde edilen A1 I2 ilemcisi arpm uzaydaki bir vektre
uygulandnda:
(A1 I2)(
= (A1
(I1 A2)(
(A2
(1.100)
Benzer ekilde:
)
(1.101)
(1.102)
Her ne kadar gzmzde canlandramasak da, 3'ten yksek boyutlu vektr uzaylar
tanmlayabileceimizi grdk: Tek yapmamz gereken, boyutlu uzayda her vektr iin 3
say gerekirken imdi N tane sayy yanyana getirmektir: ( , , ..., ) eklinde N tane say,
N boyutlu bir vektre karlk geliyordu. Aslna bakarsanz N'in sonlu olmas gibi bir
kstlamaya da gerek yok: Dizileri anmsayalm: a[n] eklinde gsterilen bir dizi, her doal say
n iin bir gerel saynn karlk geldii sonsuz tane saydan olumaktayd. Bu durumda her
diziyi sonsuz boyutlu bir vektr olarak dnebiliriz. Her pozitif tamsay n bir boyuta karlk
gelir. a[1], vektrn birinci boyuttaki bileeni, a*n+ ise ninci boyuttaki bileenidir.
32
2 boyutlu vektr:
N boyutlu vektr:
rnein a[n] =
dizisi,
Sonsuz boyutlu vektrleri tanmlarken dikkat edilmesi gereken nemli bir nokta, bu
vektrlerin sonsuz tane bileeni olduu iin byklnn sonsuza gidebilme olasldr.
rnein yukardaki a[n] =
1+(
)+(
)+(
dizisine karlk
gelen vektrn bykl sonlu deildir. Bykl sonlu olmayan vektrlerle almak bir
ok bakmdan sorunludur. rnein bykl sonlu olmayan 2 vektrn i arpm da sonlu
olmayabilir. Bu durumda vektrlerin herhangi bir bazda ifade edilmesi de mmkn olmaz
nk bunun iin kullandmz denklem (1.18) i arpmlardan oluur. Oysa vektrlerin baz
vektrler cinsinden ifade edilebilmesi elzemdir.
33
(1.103)
Sonsuz boyutlu uzay iin baz vektrlerin says da sonsuz olacaktr. Baz vektrlerin ifadesi,
aynen sonlu boyutta olduu gibi:
(1.104)
(1.105)
Doal saylar sonsuz olmakla birlikte sonsuzluun da dereceleri var. rnein, doal saylarn
sonsuzluu "saylabilir" bir sonsuzluk iken, gerel saylarn sonsuzluu "saylamaz" bir
sonsuzluktur.
Peki boyut says tamsaylar deil de gerel saylar kadar sonsuz olan vektrler de
tanmlayabilir miyiz? Evet... Bir nceki blmde, n bir doal say olmak zere her n bir boyuta
karlk geliyordu. Tek yapmamz gereken, doal say n yerine gerel say x koymak: Byle
dnnce x bir gerel say olmak zere, her xe bir say karlk gelmeli. Herhangi bir f(x)
fonksiyonu tam da bu deil midir?
Eksiksiz (complete) kompleks vektr uzaylarna Hilbert uzay denir. Bykl sonlu vektrlerden oluan her
vektr uzay eksiksizdir, dolaysyla da Hilbert uzaydr. Hilbert uzaynn ayrntlarna girmeyeceiz.
34
Bylece, her fonksiyon bir vektr olarak dnlebilir. Her gerel say x de bu vektrn bir
boyutuna karlk gelir. f(x) fonsiyonu byle bakldnda saylamaz sonsuzlukta boyuta sahip
bir vektrdr.
Peki f(x) eklindeki bu fonksiyon-vektrlerde i arpm nasl tanmlamak gerekir? Integralin
seri toplamlarnn limit hali olduunu gz nne alrsak, (1.83)deki toplama ileminin yerini
integrale brakacan tahmin edebiliriz:
=
olduuna gre, f(x) ve g(x) fonksiyonlarnn i arpmn
=
(1.106)
<
(1.107)
olan fonksiyonlar vektr uzaymzn bir eleman olacaktr. Bu koulu salayan fonksiyonlara
karesi entegre edilebilir (square integrable) da denir. Karesi entegre edilebilir fonksiyonlar
normalize edilebilir, yani 1e eit oalcak ekilde byklkleri ayarlanabilir. Normalize
edilebilir fonksiyonlardan oluan vektr uzay bir hilbert uzaydr.
(1.85)deki integralin sonlu olabilmesi iin x iin f(x) 0 olmaldr.
Kuantum mekaniinde dalga fonksiyonlarn bu ekilde birer vektr olarak ele alacaz.
Bykl sonlu olan kompleks deerli fonksiyonlardan oluan bir vektr uzaynda
alacaz. Daha nce grdmz sonlu boyutlu veya saylabilir sonsuzlukta boyuta sahip
vektr uzaylarndan ayrmak iin bu uzay ksaca fonksiyon uzay olarak adlandralm.
Fonksiyon uzaynda dier vektr uzaynda yaptmz analizleri yapabilmek iin bu uzayda da
baz vektrleri, lineer ilemcileri, bu ilemcilerin z-deer ve z-vektrlerini bulmamz
gerekiyor. Artk vektrler birer fonksiyon olduuna gre baz vektr ve z-vektr yerine baz
fonksiyon ve z-fonksiyon diyebiliriz.
1.20.
Vektr uzaylarnda baz vektrler (1.81) ile, veya sonsuz boyutta (1.104)- (1.105) ile ifade
ediliyordu. Fonksiyon uzaynda baz vektrleri bulmak iin, (1.104)n reel saylardaki
karln dnelim. Tamsay nin yerini reel say x almal. kinci baz vektr [n], ancak n = k
iin sfrdan farkl deere sahipti. Reel saylara bunu tercme edersek, knc baz fonksiyon
35
(x)in deeri x k iin hep sfr olmal. Bu kez artk k tamsay deil bir reel saydr, nk
fonksiyon uzaynda reel say kadar boyut olduundan, reel say kadar baz vektr olacaktr.
(1.104)den farkl olarak, x = k iin
(x) =
koullarn salayan bir fonksiyon bulmalyz. Dirac delta fonksiyonu (x-x0) byle bir
fonksiyondur:
(x-k) =
(1.108)
Baz vektrleri bulmu gibi grnyoruz, ancak burada bir eksik var; x = kda nasl bir sonsuza
gidi olduunu da tanmlamak gerek. Bu eksii (x-k)nin u zellii tamamlar:
(1.109)
Yani
1.21.
(1.110)
Sonlu boyutlu vektrler iin matrisler bir lineer ilemci grevi gryordu. Fonksiyon uzaynda
matris yazma olanamz yok. Matrislerin yerini tutacak lineer ilemciler bulmamz gerekiyor.
Lineer ilemcilerin salamas gereken koullar denklem (1.24)-(1.26)da tanmlanmt.
Fonksiyon uzayna H dersek, lineer ilemciler aadaki koullar salamallar:
f(x) H
L [f(x)] H
(1.111)
Dirac delta fonksiyonu aslnda matematiksel olarak bir fonksiyon tanmna tam olarak uymaz. Gevek anlamda
fonksiyon olarak adlandrlsa da, tam olarak sylemek gerekirse bir fonksiyon deil bir dalmdr.
36
(1.112)
L [af(x)] = aL [f(x)]
(1.113)
Bu koullar salayan deiik ilemciler bulmak mmkndr. rnein xin herhangi bir
fonksiyonu ile arpma ilemi bir lineer ilemcidir. A(x), xin bir fonksiyonu ise,
(1.114)
(1.115)
(1.116)
(1.117)
Trev ve integral lineer ilemlerdir. Bu nedenle foksiyonlar uzerinde trev alma ilemi de, bir
lineer ilemciye karlk gelir. Ancak her trev alma ilemi Hermitik bir ilemci deildir.
L [f(x)] = c f(x)
(1.118)
eklinde bir trev ilemcisini ele alalm. Bu ilemcinin hermitik olmas koulu
=
(1.119)
=
=
).
37
L [f(x)] = ia f(x)
(1.120)
==
Hermitik olmas iin c = -
38
2. KUANTUM MEKAN
2.1. BR KARA KUTU OLARAK MKRO-EVREN
Kuantum mekaniinin temel zellii, dorudan alglayamayacamz kadar kk nesneleri
konu edinmesidir. Atomlar, ne dorudan gzle grebiliriz, ne de hareketlerini izleyebiliriz.
Bu nedenle kuantum mekaniinin geerli olduu blge tam bir kara kutu gibidir. Bu kara
kutuya mikro-evren diyeceiz. Kuantum kuramnn yapmaya alt ey, deyim yerindeyse,
bu kara kutu dndan yaplan bir takm lmlerle, kutunun iindekiler hakknda bilgi sahibi
olmaya almaktan ibarettir. Mikro-evren hakknda elde ettiimiz btn veriler ancak bu
dolayl lmler sonucudur.
Ne yazk ki bu dolayl lmler bize arzu ettiimiz her bilgiyi veremiyor. O nedenle de klasik
fizikte kullandmz her kavramn kuantum kuramnda bir karln bulamamaktayz. Klasik
fizikte cisimler uzay-zamanda belli bir yrnge izlerler. Bunun sonucu olarak da her cismin,
herhangi bir anda konumu, hz, ivmesi, hacmi, momentumu, asal momentumu, enerjisi
vardr. Mikroevren kara kutusu ierisindeki cisimler iin ise ayn eyi syleyemiyoruz: Bu
zelliklerin bazlar atomlar iin hi tanml deildir, bazlar ise tek bana tanml olmakla
birlikte, bir dieriyle ayn anda tanmlanamamaktadr (mesela konum ve momentum gibi).
Kuantum kuramnda bir zelliin tanml olmas iin, kara kutu zerinde yaptmz deneylerle
lebilmemiz gerekiyor. Yoksa hi ulaamadmz ve hakknda hibir ey syleyemediimiz
bir zelliin varlndan sz etmek ok anlaml olmayabilir. Dahas, klasik fizikte var olan
btn zelliklerin kendilerini gzleyemesek bile mikro-evrende de var olduu varsaym
deney sonularyla elimektedir.
Mikro-evrende llebilen zelliklere, gzlemle ulalabilir olmalarndan yola karak
gzlenir (ing. observable) ad verilir. Konum, momentum, asal momentum, enerji gibi
zellikler, mikro-evrende de llebilir zelliklerdir, dolaysyla hepsi birer gzlenirdir. te
yandan klasik fizikte anlaml olan her zellii mikro-evrende gzlemek mmkn
olmamaktadr. Bunun tersine, mikro-evrende, klasik fizikte karl olmayan spin diye yeni
bir zellik tanmlayabilmekte ve lebilmekteyiz. Spin de bir gzlenirdir.
Kuantum mekanii yaparken, yalnzca gzlenirlerle alacaz. Gzlenir olmayan fiziksel
zelliklerle ilgilenmeyeceiz.
2.2. DALGA FONKSYONU:
Kara kutu iindeki atomlara dair bilmeyi umduumuz her eye ulaamadmz sylemitik.
Bu bilemediimiz eyler kuantum kuramnn yetersizliinden mi kaynaklanyor, yoksa mikroevrende bunlar zaten tanml m deiller tartmas, son yllarda yaplan deneylerle artk
39
10
Dalga fonksiyonu, durum vektrnn konum bazndaki ifadesi olarak daha dar bir anlamda da
kullanlmaktadr. Biz burada kullanlan bazdan bamsz olarak geni anlamyla kullanacaz.
40
A2. Her gzlenire, bu dalga fonksiyonlar zerinde ileyen Hermitik bir ilemci karlk
gelir.
A3. Bir kuantum sisteminde bir gzlenirin llmesi sonucunda elde edilecek deer ancak
o gzlenire ait ilemcinin z-deerlerinden biri olabilir.11
A4. Dalga fonksiyonu, her bir gzlenirin lm sonucunda hangi z-deerin kacana
dair bir olaslk dalm verir.
A5. Bu olaslk dalm yle bulunur: Gzlenirler hermitik ilemcilerle temsil
edildiinden, bu ilemcilerin z-vektrleri birbirine diktir ve Hilbert uzay iin bir baz
olutururlar. Dalga fonksiyonu bu baza gre ifade edilerek her z-vektre karlk
gelen katsaylar bulunur. Bu katsaynn mutlak deer karesi o z-vektre karlk gelen
z-deerin kma olasldr.
A6. Bir gzlenirin llmesi dalga fonksiyonunu deitirir: Yeni dalga fonksiyonu, llen
deer hangi z-deer ise, ona karlk gelen z-vektrdr.
Bir kuantum sisteminin zmek iin, ncelikle gzlenirlerinin ilemcileri yazlr (A2). Sonra bu
ilemcinin z-fonksiyonlar ve z-deerleri bulunur. En nemli basamak budur. Elde edilen
z-deerler, lm sonucunda elde edilmesi muhtemel deerlerdir (A3). z-fonksiyonlar ise
lm sonucunda yeni dalga fonksiyonunun ne olacan verir (A6). Daha sonra herhangi bir
dalga fonksiyonu bu z-fonksiyonlarn oluturduu baz da ifade edilir (A5). Bylece dalga
fonksiyonu bilinen bir sistemde, sz konusu gzlenirin lm sonucunda hangi z-deerin
kacana dair olaslk dalm bulunur (A4, A5). Kuantum kuram bu olaslklarda fazlasn
vermediinden, olaslk dalmn bulmak, gelebileceimiz son noktaya gelmek anlamna
gelir.
2.4. KUANTUM MEKANNN VEKTR UZAYI VE FZKSEL UZAY
Kuantum mekaniinde konum, momentum, asal momentum en yaygn kullanlan
gzlenirler arasndadr. Klasik fizikten biliyoruz ki, bunlar birer vektrel byklktr.
Rlativistik olmayan fizikte, fiziksel uzay, 3 boyutlu bir vektr uzay olarak ele alnr. Konum,
momentum, asal momentum gibi vektrel byklkler de bu uzayda birer vektrdrler.
Her birinin x, y, ve z bileenleri vardr.
Fiziksel uzay temsil eden bu boyutlu vektr uzay ile, kuantum mekaniinde kullandmz
vektr uzaylarn birbirlerine kartrmamak gerekir. Kuantum mekaniindeki vektr uzaylar
sonsuz boyutludur ve bu uzaydaki her bir vektr bir dalga fonksiyonuna karlk gelir. Dalga
fonksiyonu ise deney sonularna dair ihtimallerin bilgisini tar, fiziksel uzaydaki vektrlerle
bir ilgisi yoktur. Spin gibi baz gzlenirler sonlu boyutta uzaylarda allabilir. (rnein
elektron, proton, ntron gibi atomu oluturan paracklarn spini iin 2 boyutlu bir vektr
11
Blm 2.8de greceimiz gibi z-deerlerin ayrk olmamas durumunda bu aksiyomda bir dzeltmeye gitmek
gerekecek.
41
uzay yeterlidir. Bir sonraki blmde spin zerinden kuantum mekaniinin nasl ilediini
rnekleyeceiz.)
2.5. K BOYUTLU VEKTR UZAYINDA KUANTUM MEKAN: SPN
Kuantum mekaniinin en basit uygulamas spindir. Spin konusunu asal momentum
blmnde daha ayrntl olarak ele alacaz. imdilik, elektron, proton gibi spine sahip
paracklarn spin matrislerine kuantum mekaniinin yukardaki kurallarn uygulayacaz.
Spin bir tr asal momentumdur. Asal momentum dnme hareketinden kaynaklanr v 3
boyutlu fiziksel uzayda vektrel bir byklktr. Asal momentumun yn, dnme
eksenidir. Spin, vektr olmas nedeniyle x, y ve z bileenleri cinsinde ifade edilebilir:
S=
(2.1)
) ya da -(
) ve
) ya da -(
yazlmadan ksaca , ve (-) denir. Yani bir paracn spininin olduu sylendiinde
olduu anlamna gelir. Elektron, proton, ntron, ntrino gibi paracklar spinlidirler.
Spin 1 olan bir parack ise 3 deer alabilir: -, 0 ve (veya ksaca -1, 0 ve 1). rnein foton
spin 1 paracktr. Spin, teorik olarak 0 dahil tamsay veya buuklu pozitif deerler alabilir.
Bir spin paracn alabilecei alabilecei yalnzca 2 deer olmas, klasik fizikte hi
karlamadmz trden, kuantum kuramna zg bir durumdur. Aslnda kuantum kuramna
adn veren de bu kuantumluluk halidir. Klasik fizikte her ey bir sreklilik iindedir, oysa
kuantum kuramnda baz gzlenirler yalnzca ayrk(discete) deerler alabilmektedir. Spin
de bunlardan biridir.
Spin bileenleri
(2.2)
42
birini
yerine genellikle
ile alacaz.
(2.3)
nin z-vektrlerinin,
ve
iin:
u = u
u -
u = 0
(2.4)
det
=0
- 1 = 0; = 1
= 1,
= -1
= 1
(2.5)
Normalize edersek:
=
Benzer ekilde ikinci z-vektr
(2.6)
43
(2.7)
olarak bulunur.
Ayn ilemleri
ve
iin:
= 1,
= -1,
(2.8)
iin:
= 1,
=
(2.9)
= -1,
bulunur.
rnein, spin dalga fonksiyonu v =
=
v=
(2.10)
(2.11)
44
ve -1 kma olasl
dir. Bu dalga
fonksiyonuna sahip bir elektronun spininin x bileeni lldnde, sonu yzde elli ihtimalle
1, yzde elli ihtimalle -1 kacaktr.
A6ya gre, Eer lm sonucu 1 karsa, yeni dalga fonksiyonu =
, -1 karsa
olacaktr.
imdi x yerine y ynnde lm yaparsak ne olacana bakalm:
v=
=
v=
(2.12)
y ynnde spin lm de, aynen x ynnde olduu gibi, yzde elli 1, yzde elli -1 sonucu
verecektir.
Son olarak z ynnde lm yaparsak ne olacana bakalm:
v=
;
v=
(2.13)
= 1
demektir. x ve y ynndeki spinleri ise tam olarak belirsizdir; her iki olas deerin kma
olasl da yzde ellidir nk. Peki, z ynnde spinini lmeden nce x ynndeki spinini
lersek ne olur?
A6ye gre dalga fonksiyonu deiecektir; ya =
ya da
olacaktr. O zaman z
45
olacaktr. z lmnn
sonucu ise:
v=
;
v=
;
+
(2.14)
(2.15)
, adjoint ilemci olmak zere:
46
=
=
(2.16)
=I
Demek ki bir ilemcinin niter olmas iin adjointi ile tersi ayn olmaldr.
Aynen saylar gibi, ilemcilerinde fonksiyonlar hesaplanabilir. rnein bir ilemcinin karesi:
=
= [ [ ]]
(2.17)
anlamna gelir. An de benzer ekilde hesaplanr. Polinom olmayan fonksiyonlar iinse seri
almlarndan yararlanlabilir: rnein
=
(2.18)
(2.19)
elde edilir.
Her hermitik ilemci A iin
olduundan
nn tersi
=1=I
ayn zamanda
(2.20)
nn adjointidir. Dolaysyla
(2.21)
niterdir. niter ilemciler, A bir
(2.22)
47
(2.23)
(x), z-deerine karlk gelen z-
48
Bir paracn konumu lldnde, uzayn her noktas paracn bulunabilecei olas bir
yerdir; Konum, spinin aksine, kuantumlu bir yapya sahip deildir. Bu nedenle A3e gre,
her gerel say deeri alabilir. Demek ki konum ilemcisinin hem z-deerlerini hem de bu zdeerlere karlk gelen z-fonksiyonlarn biliyoruz. Denklem (1.84)de grdmz gibi, bu
bilgi sonlu boyutlu vektr uzaylarnda ilemciyi (matrisi) bulmak iin yeterliydi.
Denklem (1.114) ile verilen L [f(x)] = A(x) f(x) ilemcisinin z-vektrleri hesaplanrsa, Dirac
Delta fonksiyonu olduu bulunur. A(x) = x alndnda z-deerler btn reel say lar, z
fonksiyonlar da (2.23) olduu grlr. Dolaysyla konum ilemcisi
x[f(x)] = xf(x)
(2.24)
(2.25)
z[f(x,y,z)] = zf(x,y,z)
Bu ilemcinin birbirleriyle sradeiimli olduu aka grlebilir.
(Denklem (1.105)in fonksiyon uzayndaki karl dnlrse, yukarda bulunan sonula
rtr: (1.105)de sonlu boyutlu vektrler iin bu matrisin
= n
olduunu
bulmutuk.
+z
(2.26)
O() =
dx = ()
=
O() =
(2.27)
49
.
Kuantum mekanii Hilbert uzaynda fotmule edilmi olmasna, Hilbert uzay da normalize
edilebilir fonksiyonlardan olumu olmasna karn, konum ve momentum ilemcilerinin zfonksiyonlar Hilbert uzaynn birer eleman deildirler. Blm 2.8de ele alnacak olan bu
durum z-deerlerin ayrk olmamasyla ilgilidir.
2.7.2. Momentum:
Momentum paracn hareketini, yani uzaydaki konum deitirmesini temsil eder. Dalga
fonksiyonu (x) olan bir parack dnelim. Paracn konumunun a kadar kaydn
dnelim. Yeni dalga fonksiyonu (x+a) olacaktr. Byle bir teleme ilemi, fonksiyonlarn
altnda kalan alan ve birbirleriyle ilkilerini aynen korur. Dolaysyla niter bir ilemdir. Bu
telemeyi yapan ilemciyi bulmaya alalm:
U[(x)] = (x+a)
(2.28)
(x)
(x)
(2.30)
U=
bulunur. Denklem (2.22) gereince,
= iA olmal
(2.31)
Denklem (1.120)de trev ilemcisinin ancak katsays sanal bir say ise hermitik olacan
bulmutuk. Momentum ilemcisi uzaydaki bu telemeyi temsil ettiinden buradaki A
ilemcisine karlk gelir. Trevin nndeki sanal katsay da, kuantum kuramnn imzas
diyebileceimiz plank sabitidir:
50
Px = -i
(2.32)
Sa taraftaki iaretinin bir nemi yoktur; dier ilemcilerin tanm ona gre deitirilmek
kouluyla + da olabilirdi.
Ayn ilemler y ve z ynndeki telemeler iin yapldnda de momentum vektrnn y ve z
bileenlerinin ifadeleri elde edilir:
Py = -i
(2.33)
Pz = -i
(2.34)
+py + pz
(2.35)
= (x)
(2.36)
(2.37)
(2.38)
=
=
Grld gibi, (x) ile momentum uzayndaki alm katsaylar
dnmlerine karlk gelirler.
(2.39)
birbirlerinin Fourier
51
2.7.3. Enerji:
Momentum ilemcisi uzayda telemeler yaratarak paracn konumunu deitiriyordu.
Enerji ilemcisi de zamanda telemelere karlk gelir. Momentum ilemcisini bulurken izlene
admlar yinelenirse, Enerji ilemcisi iin benzer bir ifade bulunur; yalnzca konum deikeni
xin yerini zaman deikeni t alr:
H = i
(2.40)
imdiye dek ilemcilerinin her sistem iin sabit bir ifadesi olduunu grdk. zmek
istediimiz sistem ister bir atomun ekideinin etrafndaki elektron olsun, ister atomdan
ayrlp serbeste dolaan elektron olsun konum ve momentum ilemcileri ayndr. Peki bize
her durum iin deiik zmler elde etmemize neden olacak fark nerede? Bu farkl zmler
enerji ilemcisinin dier ilemciler cinsinden ifadesini veren bir ek denklemle Schrdinger
denklemi ile- elde edilecekler.
Klasik fizikte iki farkl sistemi birbirinden ayr klan eyin sisteme uygulanan kuvvetler
olduunu biliriz. Kuvvet potansiyel enerji yaratr. Dolaysyla enerji denklemi sistemden
sisteme deiir. Kuantum mekaniinde de Enerji, sisteme uygulanan kuvvete, dolaysyla da
sistemin potansiyel enerjisine gre deiir.
Genellikle kuvvetler zamana deil, yalnzca konuma baldrlar12. Bu kuvvetlerin yaratt
potansiyel enerji de konumun bir fonksiyonudur. Enerjinin korunumu ilkesini kullanarak bir
sistemin toplam enerjisini kinetik ve potansiyel enerjileri toplam olarak yazabiliriz:
H=
(2.41)
(2.42)
(-i
)(-i )
(2.43)
= -(
12
rnein ktleekim kuvveti, iki ktle arasndaki uzakla baldr. Kuvvetin zamanla deimesi,
zaman iinde ktlelerin konumlarnn deimesinden dolaydr.
52
elde ederiz.
Potansiyel enerjiyi U(x) ile gsterirsek:
= -(
+ U(x)
(2.44)
olur.
Denklem 2.36 ile birletirisek:
H = i = = -(
+ U(x)
(2.45)
+ U(x) (x)
(2.46)
(2.47)
J = -i
(2.48)
Kuantum mekaniinde iki tr asal momentum vardr: birincisi, klasik fizikte paracklarn
herhangi bir eksen etrafnda dnmesine karlk gelen orbital asal momentum( L) ve spin
(S). Toplam asal momentum bu ikisinin toplamdr.
J=L+S
(2.49)
53
Asal momentum da fiziksel uzayda vektrel bir niceliktir. Herhangi bir dnme hareketi, x, y
ve z eksenleri etrafndaki dnmeler cinsinden yazlabilir. Spine daha nce kabaca
deinmitik. imdi orbital asal momentuma bakalm.
Bir cismi z ekseni etrafnda d kadar dndrrseniz, x ve y dorultularnda
dx = -rsind = -yd
dy = rcosd = xd
(2.50)
(2.51)
bulunur. Orbital asal momentumun z bileeni:
Lz = -i
(2.52)
(2.54)
(2.55)
54
[Ly, Lz+ = i Lx
[Lz, Lx+ = i Ly
olduu grlebilir.
Lx, Ly ve Lz birbirleriyle sradeiimli olmasalar da, her biri
ile sradeiimlidir:
(2.56)
ile Lnin bileenlerinden
55
ve 1e eit olmaldr. Normalize edilemeyen bir fonksiyon olaslk dalm olamaz dolaysyla
da dalga fonksiyonu deildir.
Burada bir eliki var gibi grnebilir: A3e gre lm sonucunda sistemin dalga fonksiyonu
llen gzlenirin zfonksiyonlardan birine indirgeniyordu. Oysa konum ve momentum
ilemcilerinin zfonksiyonlar Hilbert uzaynn bir eleman olmadklarndan dalga fonksiyonu
artlarn yerine getirmiyorlar. O zaman rnein konum lm sonucunda sistemin dalga
fonksiyonu nedir? A3 geerli deil midir?
Bu durum z-deerlerin ayrk olmamasyla ilgilidir ve aslnda A3te bir dzeltmeyi gerekli
klar. z-deerler ayrk olmayp reel say srekliliinde olduunda, lm hassasiyeti
sorunuyla karlalr. nce bunu aklayalm: Tam anlamyla hassas bir lm yapmak sonsuz
basamakl bir hassasiyet gerektirir ki, bu da mmkn deildir. rnein bir elektronun belli
bir referans noktasna gre konumunun 8.2 nm olarak lldn varsayalm. Bu konumun
tam olarak 8.20000000000. nm. olduu anlamna gelmez. Daha hassas lmler mesela
8.21 nm olduunu gsterebilir. lm sonucu aslnda 8.2 nm etrafnda bir an erisidir. Daha
hassas her yeni lm bir veya birka basamak ekleyebilir, ama hibir zaman sonsuz
hassasiyette bir lm yaplamaz. Yani ideal bir konum lm yapmak mmkn deildir,
ideal olmayan lmler sonucunda da dalga fonksiyonu konum zfonksiyonuna indirgenmez,
onun yerine lm belirsizliinin sonucu olan an erisine dnr. Bu eri normalize
edilebilir ve dalga fonksiyonu Hilbert uzaynn bir elemandr. Ayn ey momentum iin de
geerlidir.
Normalize edilemeyen bu z-fonksiyonlar, dalga fonksiyonu olmasalar bile, baz vektrler
olarak vazgeilmez bir ilev grrler. Dalga fonksiyonu konum veya momentum baznda ifade
edildiinde bu baz vektrler cinsinden yazlm demektir. 15
z-deerleri ayrk olan gzlenirlerin z fonksiyonlar her zaman normalize edilebilir. Bu
durum, ayrk z-deer durumlarnda ideal lm yapmann mmkn olmasyla uyum
ierisindedir.
2.9. SPERPOZSYON
Dalga fonksiyonunun, genel halinde, sistemin z-fonksiyonlarnn toplam olarak yazldn
grdk (A5). Ayn zamanda, bir gzlenirin kesin deerini bilmenin ancak sistemin dalga
fonksiyonu o gzlenirin z fonksiyonlarndan biri ise mmkn olduunu da grdk (A3, A5,
A6). Bunu u ekilde yorumlamak mmkn: Yalnzca dalga fonksiyonu bir z-fonksiyon
olduunda o gzlenirin belli bir deere sahip olduu sylenebilir. rnein paracn belli bir
konumda olduunu sylemek ancak dalga fonksiyonu konum zfnksiyonlarndan birine
15
Dalga fonksiyonlar ile baz vektrler arasndaki bu ayrm vurgulamak iin, genellikle i arpm da birinci
konuma gelen vektrn Hilbert uzaynn bir eleman olma art aranmaz. Baz vektrler hep birinci konumda yer
alr. Bu metinde byle bir ayrm yapmayacaz
56
eitse szkonusu olabilir. Oysa genel olarak dalga fonksiyonu, tek bir z-fonksiyona eit
olmak yerine, deiik z-fonksiyonlarn bir toplam halindedir. O zaman paracn ayn anda
bir ok deere sahip olduu gibi bir durum ortaya kmaktadr. Buna sperpozisyon denir.
rnein, paracn konumu deiik konum z-fonksiyonlarnn bir toplam (sperpozisyonu)
olarak yazldnda, parack ayn anda bu konumlarn her birinde duruyormu gibi davranr.
nl ift yark deneyinde, paracn dalga fonksiyonu birinci ve ikinci delikten gemeye
karlk gelen iki z-fonksiyonun toplam olarak yazlabilir. Bunun sonucunda, sanki ayn anda
her iki delikten de geiyormu gibi kendisiyle giriim yapar.
Sperpozisyon, vektrlerin baz vektrlerin toplam cinsinden yazlabilmesinin doal bir
sonucudur. Baz vektrler herhangi bir gzlenirin z-fonksiyonlar olarak seildiinde, bu
toplama sperpozisyon ad verilir. Dalga fonksiyonu o gzlenirin deiik z fonksiyonlarnn
bir sperpozisyonudur. Ya da dier bir ifadeyle, o gzlenirin deeri, deiik z-fonksiyonlara
karlk gelen z-deerlerin hepsinin bir sperpozisyonu halindedir.
ki gzlenirin ilemcileri sradeiimli deilse, z fonksiyonlarnn ortak olmadn grdk.
Dalga fonksiyonu birinci gzlenirin bir z-fonksiyonu ise, ikinci gzlenirin z-fonksiyonlar
cinsinden yazldnda, tek bir z-fonksiyona eit olmayp, bir ok z-fonksiyonun toplam
halinde yazlacaktr. Yani sperpozisyon halinde olacaktr.
2.10.
ki paracktan oluan bir sistem dnelim. Tek tek ele alndnda her bir paraca ait dalga
fonksiyonlarnn oluturduu uzaylar V1 ve V2 olsun. Ne V1 ne de V2 iki paracktan oluan
sistemi incelemek iin yeterli deildir. rnein V1deki vektrler ikinci paraca dair herhangi
bir bilgi barndrmazken, V2 dekiler de birinci paraca kar ilgisizdir. Bu durumda blm
1.17de ele alnan V1 V2 eklindeki arpm vektr uzaylar uygun bir aratr.
rnek olarak blm 2.5de ele aldmz spini dnelim. Bir elektronun spini 2 boyutlu bir
vektr uzaynda ifade edilir. ki elektron olduunda 4 boyutlu bir vektr uzay gerekir. Bu 4
boyutlu vektr uzayn, her biri bir elektronun spinini temsil eden 2 tane 2 boyutlu uzayn
arpm uzayndan elde edebiliriz.
Birinci elektronun spin uzay V1 , ikicisinin ki de V2 olsun. (V1 V2) uzayn iki elektronlu
sistemin spini iin kullanacaz. Her iki elektron iin de, Sznin z-vektrlerini baz olarak
kullanalm. V1de bu bazdaki herhangi bir dalga fonksiyonu
57
birlikte dnldnde, her iki paraca ait dalga fonksiyonlar birletirilip, tensr arpm
olarak
,
olmak zere,
ve
(2.57)
ki parackl sistemin spin durumu, bu drt baz vektrn lineer kombinasyonu olarak ifade
edilir. rnein, sistemin dalga fonksiyonu (durum vektr)
(2.58)
ise, her iki paracn da spininin z bileeni olma olasl
olma olasl da
, birincinin , ikincinin -
Bir bileik sistemde, dalga fonksiyonu (2.57)deki baz vektrlerin herhangi birine eit olmayp,
bunlarn bir kombinasyonu eklinde olmasna dolanklk durumu denir.
lemcilerin de, vektrler gibi tensr arpm olarak tanmlandn Blm 1.17de grmtk:
Ksaca zetleyelim: rnein AB, A ilemcisinin birinci paraca, B ilemcisinin ise ikinci
paraca etkiyeceini gsterir.
AB(
(2.59)
Yalnzca birinci paraca etkiyen bir ilemci AI ile, yalnzca ikinci paraca etkiyen ilemci
ise IB ile gsterilir. I birim ilemci demektir ve etkidii vektr etkilemeden ayn brakr.
rnein yukardaki sistemde Sz1 i yani birici paracn z ynndeki spinini len ilemci
Sz1I , ikinci paracnkini len ise I Sz2 dir.
Dolank durumlarn sra d zelliklerini grmek iin dalga fonksiyonunun baz vektrler
cinsinden ifadesi
(2.60)
olan bir sistemi ele alalm. Bu sistemde Sz1 lm yaplsn.
Sz1I
Sz1I
(2.61)
58
[Sz1I
Sz1I
(2.62)
(2.63)
]
(2.64)
(2.64)deki birinci terim Sz1 lmnn sonucunun kmasna, ikinci terim ise - kmasna
karlk gelir. Sonu karsa lm sonras dalga fonksiyonu
olur. dalga fonksiyonunun
, - karsa
olmas ise deerine
sahip olduunu gsterir. Demek ki birinci paracn spin lmnn sonucu ikinci paracn
spinini belirlemektedir: kinci paracn spini, lm sonucu karsa -, - karsa
olacaktr.
Dolank durumdaki sistemde, paracklarn tek tek konumlar birbirlerinden ok uzak yerlerde
olabilir. Dolank olmalar uzayda birbirlerine dolanm olduklar anlamna gelmez. ou
zaman konumlar hakknda hi bir bilgimiz yoktur; baz durumlarda ise konumlar
birbirlerinden ok uzak olabilir. Buna ramen biri zerinde yaplan lm dierini annda (k
hz gibi bir snr da tanmadan) etkilemektedir. Bu paracklar uzaydaki konumlarndan
bamsz olarak, iki ayr parack deil, sanki tek bir btnm gibi davranrlar. Biri zerinde
lm yapld anda bu dolanklk durumu bozulur ve bamsz davranmaya balarlar.