Professional Documents
Culture Documents
HDWY Soft
HDWY Soft
This is a work of fiction. The characters, organizations and events portrayed in this story are
only products of the authors imagination. Any resemblance to an actual incident is purely
coincidental.
No part of this story may be reproduced, distributed or transmitted without the authors consent.
PROLOGUE.
You were beside me when I needed someone to lean on. I was there by her side when you needed me.
Despite all the pain I gave you, you still managed to stay. Despite all of your love, I still managed to choose her.
Ngayon, mulat ka na sa katotohanan and you decided to let go of me. Ngayon, bulag pa rin ako, so I just let you
let go of me.
I used to be sure with what I really feel. Now I don't know anymore.
Who would have thought that I will doubt everything I believed in...
1.
"Barbie, I love you. Will you be my girlfriend?" sabi ko, habang nakaluhod.
We are here sa rooftop. Inayos ko tong lugar na ito to serve as the perfect place for the most important happening in
my life.
After I said those words, she just stared at the flowers. Hindi sya nagsasalita.
"Daniel... I'm sorry. Hindi kita mahal..." she said while looking in my eyes.
I was stunned with what I heard. Akala ko mahal nya rin ako.
Her words stabbed like knife. Ang sakit marinig yun mula sa isang taong sobrang mahal na mahal mo.
I am Daniel Padilla. A guy who was left heart broken by a girl named Barbie Forteza.
A guy who gave his heart to a girl who doesn't love him in return.
A guy who's still willing to love that girl despite everything.
And finally,
A guy who's ready to do everything just to get the girl of his dreams.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
LESTER'S POV
I'm Lester Giri. One of Daniel's bestfriends. I am aware of what happened to him the other day. Kaya nga willing kami
ng tropa na gawin ang lahat para bumalik na sa dati yung mokong na yun e.
Pano ba naman, laging ang tamlay tamlay. Nagiging basagulero na at pasaway. Nawala na yung Daniel na
masayahin at in love na inlove.
"Pst! Tol! Ano bang ipapagawa natin dyan kay pareng Daniel?" tanong ni Seth. Andito kasi kami ngayon sa band
room, currently planning our "Operation Daniel".
"Whatt? Natuturuan ba ang puso? ARAY!" Pano binato ba naman ni Kats ng bote ng mineral water.
"Tol corny mo! Hahaha" sabi ni Kats. Corny nga naman ni Seth. Hahaha.
"Yup. Anong gusto mo, magmukmok nalang lagi yang bro natin?" sabi ko.
Patuloy lang kami sa pag-uusap kung anong gagawin namin para mapatibok na ulit tong puso ng kaibigan namin.
Biglang may pumasok sa room. Kala namin kung sino, si JC at Daniel lang pala.
Si JC, ngiting ngiti. Si Daniel, wala. Pokerface pa rin. It's time para isagawa na ang plano.
"Loko. Joke lang yun. Tara magrace! Dala nyo naman mga kotse nyo diba?" Sabi ko.
"Oo. Game. Miss ko na rin yun e! Tara! Kuya! Sama ka!" sigaw ni JC kay Daniel. Magkapatid kasi sila. Bale, lil bro
ni Daniel si JC.
"Nah. Pass muna ako. Kayo nalang." sabi nya while strumming his guitar.
"Asus. Wag KJ. Walang KJ sa tropa natin. Dali na uy." Pagpupumilit ni Kats.
We proceed sa racetrack. While waiting for our cars, binrief ko muna sila sa rules ng game na to.
"Alright guys. This isn't just an ordinary game. Ang matatalo dito will have to be punished." Syempre, kasama
to sa briliiant plan.
"We'll know later." sabi ko, with a smile on my face. Sorry Daniel, pero para rin sayo to.
Dumating na yung mga car namin. Bago kami sumakay, nagngitian muna kami nina Seth at Kats. Alam na! Hahaha.
Oo, may ginawa kaming masama para makasiguradong si Daniel ang makakatikim ng malupit na parusa.
Ilang segundo nalang at magsisimula na ang race. Walang nanonood samin dahil private property to ng pamilya ko.
For leisure lang namin to actually.
Well, too much of me. D naman ako bida dito. So yun nga, nagstart na yung race.
Si Daniel, walang nakakatalo dyan ever since. Sya lagi ang nananalo pagdating sa race na ganto. Expert yun e. Kahit
sa Temple Run, panalo pa rin yun. Anong konek? Wala lang. Basta lagi syang nananalo.
Kaya nga kinailangan naming magdevise ng evil plan para matalo sya e.
DANIEL'S POV
Hamunin ba naman ako magrace? E alam naman nilang hindi nila ako natatalo e. Tss. Pabayaan na nga. Baka
namiss lang nila ako makabonding. Tagal ko na kasing wala sa sarili e. Dahil dun sa--- PSSSH. Wag nang balikan.
Magcoconcentrate nalang ako sa pagdadrive. Baka maibangga ko pa to ng wala sa oras pag inalala ko na naman
yun.
I heard a gun shot. Signaling the end of the race. I just stepped out of the car and walked to the finish line. Andun
silang lahat e. Hayy. I'm ready to face my consequence.
Bumalik na kami sa band room. At nung makarating kami dun, dun na nila ako kinausap.
"Shut up." sabi ko. Expression lang naman to. Hindi ako galit or anything.
"Well. Your consequence would be... drum roll please!" sabi ni Lester.
"Init naman ng ulo mo tol! Haha. O eto na. You have to be with someone for one hundred days. And when I
say be with someone..." Lester.
"Kailangan maging MU kayo or maging kayo. Kahit magpanggap ka lang. Basta ang main idea ng game na to
ay mainlove sayo yung babae within that 100 days." sabi ni Kats.
2.
DANIEL'S POV
Wow. First of all, I am not a heart breaker. My heart was broken, pero never kong pinlanong gumanti by means of
hurting others.
"I can't do that. That's too much. Hindi ko ugaling manakit ng babae mga tol." sabi ko sa kanila.
"Daniel.." sabi ni Lester, sabay akbay sakin. "Ginagawa na namin lahat para makarecover ka dyan sa ginawa ni
Barbie e. Pero ikaw mismo yung ayaw gumawa ng paraan para sa sarili mo. Alam mo, marami ka pang hindi
alam sa mga babae bro." sabi nya sabay taas baba ng kilay.
"For your information, bro. Yang mga babaeng yan, madalas confused. Madalas hindi talaga maintindihan
kung ano talaga ang nararamdaman nila. Sometimes, kailangan pa nilang masaktan para magising sila sa
katotohanan." sagot ni Lester. I still can't get his point.
"Slow mo talaga! E di kailangan mong ipamukha kay Barbie na may gusto ka nang iba! That simple! You'll
spend time with that girl whoever she may be. Lagi kayong magsasama. You'll give your best effort for her.
All the things na ginawa or ginagawa mo kay Barbie ngayon ay gagawin mo dun sa new girl. Pag nakita yun
ni Barbie, magseselos sya. Maiinggit. Masasaktan. And in the end? Sya mismo ang babalik sayo." answered
Lester.
Nanlaki ang mata ko dun sa sinabi nya. Tama sya. Si Barbie lang ang makakapagpasaya sakin. Wala na akong
ibang gugustuhin kung hindi sya. Sya lang at wala nang iba.
Minsan na nya akong sinaktan. Pero mahal ko sya, kaya kahit magpakatanga ulit ako sa kanya at isusugal ko na
naman ang puso ko dito sa gagawin ko, itutuloy ko pa rin to.
" *hingang malalim* Just for a hundred days lang naman to diba? Or pwedeng mabawasan? Pano kung
marealize ni Barbie na mahal nya pala ako bago pa matapos ang one hundred days?" I asked.
"Well, that's the tricky part. You have to be with the girl for exactly a hundred days. No more, no less. Pero
there's always an exception. Pwedeng hindi mo matapos ang 100 days KUNG yung girl na mismo ang aayaw
sayo. Second, pwedeng lumampas kayo ng 100 days KUNG matutunan mo nang mahalin yung girl. Fair
enough?" sabi ni Lester
"Hahaha. Pwede pa yata mangyari yung less but yung more than 100? Nahh. Imposible. My heart only beats
for Barbie." sabi ko. Totoo naman e. Barbie forever and ever.
"You want a bet? Haha. O sige, kung HINDI ako mainlove dun sa babaeng yun, you have to build me my own
mansion five years from now. Since BS Architecture, at BS Civil Engineering naman ang mga courses na
kukunin nyo. PERO, pag ako tinamaan talaga dun sa babaeng yun.. Bibigyan ko kayo ng tig-i-tigisang kotse.
Not just an ordinary car, but the most expensive car sa panahong yun. Ano, deal?" yabang ko lang. Haha.
"DEAL KAMI DYAN BRO. MAGSIMULA KA NANG MAG-IPON! HAHAHA." sabi ni Kats.
"Pero teka. Bawal kayong maginterefere sa feelings ko ha. Baka gumawa kayo ng paraan para mainlove ako
dun sa babae eh." sabi ko.
"Hindi natuturuan ang puso. Kusa yang tumitibok..." nagsalita na naman si master Seth. Hahaha.
Napatingin nalang kaming lahat sa kanya, after a few seconds, nagtawanan na kami.
"Loko. Oy. Teka. Sino na ba yung babaeng gagamitin mo ha?" tanong ni Seth.
"Si Barbie" sabi ko at agad naman akong pinukpok ni Lester ng drum sticks nya.
"Ganyan pag nagmamahal, nagiging tanga." Seth. At nag-apir pa silang lahat. OUCH LANG. Sige na, ako na
tanga.
"Pssh. Teka nga. Sino na ba kasi yung babae ha?" sabi ko.
"Ganto nalang. Kung sinong unang babaeng bumati sayo bukas sa Year Level Assembly, sya ang gagamitin
mo. Okay na?" sabi ni JC.
"Oy. Tumigil ka nga. Lahat naman ng babae maganda e. Pero yung iba, mas nauunahan ng insecurities
nila." sagot ko.
"O sya, tama na ang dakdak. "Operation Manika" will start tomorrow" sabi nitong si Lester.
"Manika. Barbie. Hahaha. Yuck slow nyo! Haha. Tara na sa labas! Gutom na ko." sabi ni Lester.
Lalabas na sana kami, pero pansin naming nakakawang yung pinto. Sinara naman namin to ni JC nung pumasok
kami ah. Hmmm. Baka hindi lang siguro namin nasara ng ayos.
"Sht. Bukas ang pinto. Baka may nakarinig ng usapan natin." sabi ni Kats.
"Hindi yan. Wala namang pumupunta dito ng gantong oras e." sagot ko.
"Sorry ate. Huhu. Dko sinasadya. Kasiii. Takbo ka ng takbo e. Sorry naaa." sabi nung maliit na babaeng
nakatapon ng juice dun sa mas matangkad. Kiray ata ang pangalan nung maliit.
"It's okay! Don't worry, kasalanan ko din naman e. Kaso wala akong pampalit." sabi ni babaeng matangkad.
Nakatalikod sya samin kaya hindi ko sya makilala.
"Naku, gusto man kitang pahiramin, pero mukhang hindi magkakasya sayo ang uniform ko e." sabi ni Kiray.
"Ah.. Sig---" magsasalita na sana yung babae, pero she was cut off by someone.
"I have extra shirt. Papahiramin nalang kita. Come with me." napatingin sakin sina Lester. Ako naman nakatingin
pa rin dun sa babaeng nagsalita. Si Barbie yung babaeng yun. Kaya naman mahal na mahal ko tong si Barbie e.
Maganda na, mabait pa. Kahit d nya kakilala tinutulungan nya.
"Ah. Thank you. Kathryn nga pala. Pero Kath nalang." ahh. Kath pala yung name nung babaeng natapunan ng
juice.
"Makatitig ka naman kay Barbie. Tutunawin mo pre?" sabi nya. Sorry, I can't take my eyes off her eh.
Hanggang ngayon, nakatingin pa rin ako kay Barbie. Nagkatagpo ang mga mata namin, pero umiwas sya agad ng
tingin at dinaanan lang ako.
3.
BARBIE'S POV
I am Barbie Forteza. The girl who broke the heart of the famous Daniel Padilla.
Kilalang kilala sya dito sa campus. Sikat na sikat sya at ang mga kaibigan nya. Ako, may pagkasikat rin ako, pero
yung tamang sikat lang.
Mabait kasi ako kaya marami akong friends. Sabi nila, I'm fun to be with kaya laging maraming gustong
makipagkaibigan sakin. In other words, sikat ako dahil friendly ako. Unlike Daniel's group na sikat dahil gwapo,
mayaman at sila lang naman ang official band ng school.
Unang tingin mo sa kanila, snob at mga badboy. Pero looks are deceiving. Sabi nga nila, don't judge the book by its
cover.
------------------------------------------ Flashback --
Third year high school kami ngayon. Transferee ako so medyo wala pa kong alam sa mga pasikot sikot dito sa
school.
I have been going around in circles for hours already pero hindi ko talaga mahanap yung room. Good thing half day
kami ngayon. Pero pumasok pa rin ako ng maaga dahil nga alam kong I will spend a lot of time searching for my
room.
Nung napagod na ko, I decided na magtanong nalang. Lumapit ako sa dalawang babaeng nakaupo dun sa may
covered court.
"Uhm. Excuse me, pwedeng magtanong? San tong room na to?" then I showed them the paper na naglalaman
ng info about my section.
"Dun lang to sa may likod ng gym. Kung gusto mo ng shortcut, pwede kang dumaan dun sa may canteen
and then turn right." sagot ni girl number 1.
"Hello Barbie! You know gurl. Ang swerte mo!" sabi ni girl number 2
"And aside from that, makakaklase mo pa ang Parking 5! OMG LANG." sabi ni girl 1. Parking 5?
"Not 'ano'. Sino! Sila lang naman ang mga pinakagwapo dito sa campus! Nako, pag nakita mo si girl,
mapapanganga ka ng bongga!" sabi ni girl 1
"Ah. Ganun ba. We'll see. Haha. O sige, una na ko ha. Bye. Thanks ulit." nagpaalam na ko.
Dahil sabi nung babae kanina ay may shortcut dito sa may canteen, dito ako dumaan. Lakad lang ako ng lakad
habang tumitingin kung saan saan. Hinahanap ko kasi yung way papuntang classrooms e.
At dahil nga kung san san ako tumitingin, hindi ko napansing may makakasalubong na pala ako. Kaya naman eto,
kulay brown na ang uniform ko. May hawak kasi syang Milo, kaya yun, nabuhusan ako. Napatingin ako dun sa
lalakeng nakabanggaan ko pati dun sa mga kasama nya. Hmf. Mukhang mayayabang.
"Ms! Sorry. Ikaw kasi hindi ka tumitingin sa dinadaanan mo. Sorry Ms." sabi nitong lalake. Taray naman neto.
Magsosorry na nga lang maninisi pa.
"Oohh. Broo. Wag kang manisi. Ikaw tong hindi tumitingin sa dinadaanan mo. Isisisi mo pa kay Ms. beautiful
ang nangyari e sya na nga tong natapunan." sagot nung kasama nung lalaking nakabanggaan ko. "Hello ms.
Beautiful. I'm Seth nga pala. What's your name? Can I call you mine?" ay grabe. Bumanat pa si Kuya.
"Ah. Hehe. I have a name and it's Barbie. Barbie Forteza." sagot ko.
"Forteza... Hmmm. Forte--- RIGHT. Classmate ka namin?? Ikaw yung transferee? Nabasa ko name mo dun sa
may bulletin board e." sagot nung isa pa nilang kasama. "By the way, I'm Lester."
"Well. Nice to meet you! Pano ba yan, may friends ka na agad. Haha. I'm Kats by the way." sabi nung isa pa
nilang kasamang may pagkachinito.
"Uhh. Barbie. Sorry talaga ha. Hindi ko naman sinasadya e. I'm JC nga pala." sabi nung lalakeng nagtapon
sakin ng Milo.
"Haha. Okay lang yun noh. Pero shocks. Wala akong pampalit. Pano na yan, magtatime na." Huhuhu.
Mauunsama pa yata ang first day ko kaya naman napatungo nalang ako at tiningnan ang madumi kong uniform.
"Meron yung kakilala ko. Medyo magkapareho naman kayo ng built, so I think it will fit you." napatingala
naman ako sa nagsalita. Wow. As in. Wow. Ang gwapo nya. HIndi ko namalayang nakatitig na pala ako sa kanya and
to my surprise, nakatitig din sya sakin.
"Uhh. AHEM. May tao ho dito. Earth to Barbie and Daniel. *clap* *clap* *clap*" pareho kaming nagising sa
katotohanan kaya umiwas kami ng tingin sa isa't-isa.
"Tigilan nyo nga kami pare. Uhmm. Daniel nga pala. Tara samahan na kita dun sa friend ko para maihiram na
kita ng uniform. Guys una na kayo." sabi ni Daniel.
Naglakad na kami ni Daniel papunta sa isang classroom. May kinausap syang girl tapos yun, may uniform na ko.
Nagpunta na ko sa CR para magbihis. Binilisan ko kasi kailangan ko pa hanapin yung room ko. Huhu. Tanga ko lang
hindi ko pa natanong kayna Daniel kanina. Ba't kasi nakalimuntan ko pa.
"Ang rude ko naman kung iiwan kita.. Tsaka, alam ko namang hindi mo alam kung san ang classroom e.
Baka mawala ka pa kapag hindi kita sinamahan" sabi nya sakin. Grabe. Kung siguro ibang babae ang sinabihan
neto, mamamatay na sa kilig. Pero sakin, wa epek e. Medyo kilig lang. Parang natouch kasi gentleman. Yun lang.
"Ah ganun ba. Haha. Sya tara na" sabi ko at naglakad na kami pareho.
Napatitig sya sakin ng ilang segundo. Waa. May dumi ba mukha ko? Huhu. Pero mamaya-maya, ngumiti sya at
nagsalita.
From then on, naging close friends ko na sila. Nagulat nga ako nung nalaman kong sila pala ang Parking 5! First
impression ko talaga, mayayabang tapos mahangin. Turns out, totoo pala! Hahaha. Pero in a good way. They are all
like brothers to me.
"Ah. Ganun ba? Sorry naman. Okay ka na? Tapos ka na magbihis?" I asked her.
"Yes. Sure." and then we walked out of the CR and headed to our room.
DANIEL'S POV
This is it! Ito na ang araw ng pagsasagawa ng Operation Manika ayon nga kay Lester.
Hayy. We're now heading sa auditorium para sa year level assembly. Whew. Goodluck sakin. Kung sino man ang
unang bumati sakin, maghanda ka na para mahalin ang isang Daniel Padilla.
Lakad lang kami ng lakad dito, pero wala pa ring bumabati sakin. Lahat hanggang tingin lang. Hayy.
"Tagal namang may bumati sakin! Hahaha. Wag na kaya natin to ituloy?" sabi ko.
"Konting hintay lang bro! Gwapo mo kasi e, mga nahihiya lang yan sayo." Kats. haha. baliw talaga tong isang
to. Kinutusan ko nga. Nagkukulitan kami habang naglalakad kaya naman ayun, may nabangga kami.
"Uy! Sorry Ms Ganda! To kasing si Daniel e." Kats. Teka, familiar tong babae. Ah tama! Sya yung kahapon! Yung
natapunan ng juice. Ano ngang name nito? Uhh Kath? Oo, Kath nga.
"Okay lang. Hehe. Uhh. HI DANIEL! Hinahanap ka nga pala ni Ms. Mendoza. Submit mo na daw yung report
mo." after she said that, nagtinginan sakin ang mga kaibigan ko. Alam na.
"Oh. Okay. Kath, right? Thank you!" Sabi ko, then I hugged her, and she hugged me back.
"Haha. No prob!" and then kumalas na sya sa hug. "I'll see you around guys! at umalis na sya.
"KAILANGAN TALAGA MAY YAKAP AGAD! YAN ANG DAMOVES MGA TOL! HAHAHA." sabi ni Lester.
Lahat sila nagsalita na, si Master Seth nalang ang walang sinasabi. Haha. Kaya naman lahat kami nakatingin sa
kanya.
"Mahirap paglaruan ang puso. Pag sya sumakay sa laro, baka ikaw ang hindi makasabay sa kanyang
pagtibok." sabi nya. Sht. Nosebleed. Haha. May pinaghugutan lang Seth?
"BRO NAMAN. KJ LANG? Para din naman to kay Daniel e." sabi ni Lester.
"Oo na. Basta hindi ako nagkulang sa pagpapaalala sa inyo." sabi ni Seth.
4.
DANIEL'S POV
"So it's final, si Kath na nga ang gagamitin mo." sabi sakin ni Kats.
"Ano pa nga bang magagawa natin?!" sabi ni Lester. Bakit parang galit yata to.
"Crush kasi nyan si Kath." napatingin naman kami sa nagsalita. Si Seth pala.
"Ganun ba? E pano yan, sya ang unang bumati e. Gusto mo hahanap nalang ulit ako ng iba para nam---" di
na ko natapos sa pagsasalita ko.
"Sus bro. Okay lang! Crush lang naman e. Ganda kaya ni Kath kaya hindi naman malayong magkacrush sa
kanya diba? Pero hanggang dun lang yun. Bro kita kaya ikaw ang priority namin dito." sabi nya sabay akbay
sakin.
"Sabi mo yan ah. No hard feelings pag naging kami na." sabi ko.
"Oo naman! Besides, ikaw na rin ang nagsabing hindi ka mafafall sa kanya diba. Kaya kung sakali mang
lumala ang pagkacrush ko kay Kath, at least may sasalo sa kanya pag iniwan mo na sya after 100 days
diba?" sabi ni Lester.
Nag-apir silang dalawa. Si Seth, ayun, tahimik pa rin habang kumakain ng pancit canton. Andito kasi kami ngayon sa
bahay. Magsesleepover sila.
Mamaya-maya lang, nagsihigaan na kaming lahat. Ang bilis lang makatulog ng mga to. Palibhasa mga laging puyat.
Bago ako matulog, kinuha ko sa drawer yung picture naming barkada kasama si Barbie. Naging parte na rin kasi sya
ng tropa namin simula nung matapunan sya ng Milo ni JC nung third year kami.
Magkakapatid ang turingan naming lahat noon, hanggang sa tuluyan na nga akong nahulog kay Barbie.
Mas lalo ko pa syang minahal noong inalagaan nya ako nung mga panahong madilim ang lahat para sakin. Literally
na madilim talaga. Minsan nang nabulag mata ko. Third year high school kami noon, napasali ako sa away. Ilang
buwan din akong nacomatose dahil sa away na yun. At katulad ng sabi ko, nabulag ako. Pero meron daw nagdonate
ng mata para sakin. Hindi na namin nakilala kung sino yung taong yun. Salamat nalang sa isang nilalang na katulad
nya.
"Kelan kaya tayo babalik sa dati, Barbie? Kelan ka kaya babalik samin?" nakakaramdam na naman ako ng
lungkot kaya naman tinago ko na ang picture at ipinikit ko na ang mata ko.
( KINABUKASAN )
So ngayon na magsisimula ang pang-aakit ko kay Kath. Haha. Joke lang. Pero kailangang mainlove sya sakin, okay?
Napadaan ako sa music room at may narinig akong anghel. Okay, OA lang. Haha. Pero ang ganda talaga ng boses
e.
Dahan dahan akong lumapit doon sa room na yun at nakinig lang dun sa babae.
Hindi ko alam, nakapasok na pala ako sa room, kaya naman bigla syang napatigil sa pagtugtog. Si Kath pala yung
tumutugtog. Pagkataon nga naman oh.
"Medyo." sabi ko habang nakangiti ng abot tenga. "Bakit ka tumigil? Ang ganda kaya."
"Sus. Ang ganda nga diba... Kasing ganda mo. Kung gano kaanghel ang mukha mo, ganun din kaanghel ang
boses mo. Baka naman anghel ka talaga? Haha" biro ko sa kanya.
"Hahaha. Joker ka, Daniel!" yan nalang ang nasagot nya sakin. Binalot kami ng katahimikan kaya nagsalita na
ako.
"Uhm. Kath... Wag ka sanang magagalit sa itatanong ko ha... May boyfriend ka na ba? " please, sana wala.
Please.
"Anong klaseng tanong yan? Haha. Wala akong boyfriend. . . . pero. . . . may mahal na ako." at parang
nalaglag naman ang puso ko dun. Don't get me wrong ha. Hindi ako nahurt. Wala naman akong feelings kay Kath e.
Disappointed lang ako na may karibal pala ako sa kanya. PANO NA ANG OPERATION MANIKA NAMIN?? Hindi ako
magpapatalo sa kung sino mang lalaking mahal ni Kath. She has to be mine.
Nagsmile si Kath. A bitter smile. "No. May mahal syang iba..." Ouch. Ang sakit lang nun. Pag nalaman ko sigurong
may mahal na iba si Barbie, baka magpakamatay na ko. Haha. Joke. Pero madedepress talaga ako.
"Para sa kanya ba yung kanta mo kanina?" Nandito Ako kasi yung kinakanta ni Kath kanina. Ang kanta ng mga
sawi.
"Tss. Wag ka nga tumawa. Alam ko namang nasasaktan ka e." Niyakap ko sya. Hindi ko alam kung bakit. Bigla
nalang gumalaw ang kamay ko e. Pero pinanindigan ko na rin.
"D-daniel..."
"Sshh. Let's stay like this for a while. Naranasan ko na ring masaktan, Kath. Alam kong sobrang hirap ng
pinagdadaanan mo. Alam ko kung gano kasakit ang magmahal ng isang taong hindi ka gusto....."
"I am.... now." sinabi ko habang nakatingin ng diretso sa mga mata nya.
Umiwas sya ng tingin. Nailang siguro. Pero hinawakan ko ang mukha nya at iniharap sakin.
"I like you Kath. Nalove at first sight yata ako sayo e." sabay hawak ng batok. "So if you'll give me a chance, I
promise you.. hindi kita sasaktan. Let's just try. Hayaan mo muna ang puso mong magmahal ng iba. Please,
Kath?" sabi ko, still looking at her eyes. Ang ganda pala ng mata nya. Para talaga syang anghel.
"Sana nga pag minahal kita, magagawa kong makalimutan ang nararamdaman ko para sa kanya. Pero alam
kong hindi. Alam kong hindi kasi--- -LKAJSHDFKJAHSKDJFHAKSJDFKAJSHF"
Ugh. Ano bayan ang ingay naman! Bigla kasing dumaan yung mga naghihiyawang mga estudyante. Hindi ko tuloy
narinig ang sinabi ni Kath.
"Ah. Wala. Haha. Nevermind. Tara na!" Paalis na sana pero nahawakan ko agad ang kamay nya. Napalingon sya
sakin.
"I'm not going anywhere until you accept my offer. Let me love you Kath, and let yourself love me
too..." Okay, ako na makapal. But I have to do this. For my happiness. For our happiness.
Nung sinabi ko yun, nakaramdam ako ng guilt na magagawa kong saktan si Kath na isang anghel sa paningin ko.
Ganto na ba ko kasama para paluhain ang isang babaeng kagaya niya?
Mamaya maya lang nakita kong bumagsak ang luha sa mga mata nya. Nagpanic ako kaya niyakap ko sya agad.
"Why are you crying? I'm here Kath. I'll always be by your side kahit anong mangyari. Don't cry."
"I hope so, Daniel. I hope you'll always be by my side.... No matter what."
5.
DANIEL'S POV
"So, pare! Ano nang update sa inyo ni Kath? Kayo na? Hahaha." tanong ni Kats.
"Not yet. Syempre, liligawan ko muna diba? Teka, kelan nga pala magsisimula ang pagbibilang ng 100
days?" tanong ko.
"Magsisimula sya, pag nagsimula ka nang manligaw. So, ibig sabihin, hundred days with her will officially
start tomorrow. Okay?" sagot ni Lester.
"Okay. Tulog na tayo. Kailangan gwapo ako bukas para mainlove agad sya sakin." sabi ko.
Si Seth? Ayun. Tulog na. Mukhang ayaw talaga nya ng planong to e kaya pag napapag-usapan to, hindi sya
nakikisali.
Dismissal time ngayon at kasalukuyan ko na namang hinahanap si Kath. May hinanda kasi akong something para sa
kanya. Nagpunta ako sa music room baka sakaling nandun sya. Pero wala e. Pabalik na sana ako ng canteen nang
bigla ko syang nakita... kasama si Barbie. Close sila?!
Okay Daniel. Inhale exhale. Kaya mo yan. Eto na, lalapitan ko na si Kath.
BARBIE'S POV
Sabi ko naman sa inyo e, magiging great friends kami ni Kath. Madalas na kaming magkasama ngayon. Feeling ko
nga, we're sisters e. Hahaha.
Dismissal time ngayon and sabay kami ni Kath uuwi. Papalabas na sana kami ng gate ng biglang may tumawag kay
Kath.
"Uhh. Gusto sana kitang sabayan pauwi? Kaso mukhang may kasama ka na yata?" sabi ni Daniel sabay tingin
sakin. "Hello nga pala, Barbie." sabi nya with a cold voice.
"Ah. Oo, Daniel e. Kasama ko na sina Barbie. Next time nalang ah?" sabi ni Kath.
"Ah ganun ba?" sabi ni Daniel sabay tungo. Mukhang nalungkot talaga sya. Kaibigan ko pa rin si Daniel. Hindi ko
man sya minahal ng higit dun, mahal ko pa rin sya bilang kapatid. Kaya naman ayoko nang makita syang malungkot.
"No Kath. It's okay. Kasama ko pa naman sina Kiray e. Sige na, sama ka na kay Daniel." sabi ko kay Kath.
Napaangat ang ulo ni Daniel at napatingin sakin. Akala ko magiging masaya sya pero nakakita ako ng
disappointment sa mukha nya. Bakit naman kaya?
"Talaga Barbie? Sure ka ha? Sige. Sabay tayo umuwi bukas ah! See you tomorrow! tara na Daniel!" sabi ni
Kath at sabay higit kay Daniel papalayo. Naglalakad na sila ng biglang lumingon pabalik si Daniel. Nakatingin sya
sakin. Those eyes... Kilala ko ang matang yun. Nasasaktan sya. Pero bakit? Diba kasama na nya si Kath?
DANIEL'S POV
Niyaya ko si Kath para umuwi kahit alam kong kasama na nya si Barbie. Medyo umarte lang ako na parang
nalulungkot pero expected ko naman talagang d sya makakasama sakin. Ang ikinagulat ko lang ay nung nagsalita si
Barbie.
"No Kath. It's okay. Kasama ko pa naman sina Kiray e. Sige na, sama ka na kay Daniel." sabi ni Barbie.
Napatingin ako sa kanya ng gulat na gulat. Nasaktan ako kasi parang ang dali lang para sa kanya ipamigay ako sa
iba.
"Talaga Barbie? Sure ka ha? Sige. Sabay tayo umuwi bukas ah! See you tomorrow! tara na Daniel!" sabi ni
Kath at hinila na ko papalayo. Habang naglalakad kami, lumingon ako pabalik kung nasan si Barbie. Tiningnan ko
sya sa mata at alam kong alam nya ang ibig sabihin ng tingin na yun.
Nagpunta kami ngayon sa special room dito sa school. Tropa lang namin ang nakakaalam nito. Yung official band
lang kasi yung binibigyan ng special privelege. Yung special room nga pala namin, nasa pinakataas na part ng
school. I mean, kung 15 floors ang school namin, nasa 16th floor to then para makapunta sa rooftop, dito ka rin
dadaan.
Pano ba naman, todo effort lang naman ako... Okay fine. Kami ng tropa ang nag-ayos nito.
Hinawakan ko ang kamay ni Kath at hinila sya papunta dun sa table na katabi ng bintana.
"I just want to spend time with you." sabi ko and I gave her my sweetest smile. Nagblush sya. Haha.
"Ang cute mo lalo pag nagbablush ka." sabi ko. Totoo naman e. Haha.
"Kath... I'm serious with what I told you yesterday. Gusto talaga kita. Please give me a chance na mahalin ka
kahit may mahal ka nang iba. Let me help you get over him." sabi ko at napatingin naman sya sakin.
"D-daniel.. I..."
"B-but Daniel..."
"Isang tanong, isang sagot Kath. Pwede ba kitang ligawan?" Sinabi ko yan habang nakatingin sa mata nya.
"Yes..."
Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya. I can't believe this! Napatayo ako sa pagkakaluhod ko at niyakap sya.
Deep inside, nagpapasalamat naman talaga ako kay Kath. Pero hindi dahil binigyan nya ko ng chance to be with her.
Pero dahil binigyan nya ko ng chance para pabalikin si Barbie sakin.
"Over ka naman Daniel e. Pinayagan palang kita manligaw. Hindi pa kita sinasagot. Haha. Bumalik ka na nga
dun sa upuan mo." sabi nya sakin.
"Sorry, haha. Ang saya ko lang kasi e. Pero Kath. Nacucurious kasi ako e. Pwede pa magkwento ka tungkol
dun sa guy na mahal mo pero hindi ka mahal? Grabe. Ganun ba sya kabulag para hindi ka mahalin
pabalik?" sabi ko sa kanya. Medyo nawala ang ngiti nya nung nabanggit ko yung lalaki.
"Ayaw ko mang pag-usapan sya, pero dahil gusto mong malaman, sige. Sasabihin ko sayo. Second year high
school nung makilala ko sya. Kakatransfer ko lang din kasi sa school noon. Una ko palang sya makita,
minahal ko na sya. Ewan ko ba. Hahaha. Pero kahit anong gawin ko, ayaw talaga ng tadhanang magkakilala
kami e. Tuwing may gagawin akong move, nababale wala. Okay lang yun, sabi ko noon. Kasi single pa sya at
wala namang nababalitang babaeng nagugustuhan nya. Hanggang sa nagthird year high school kami. Sabi
ko sa sarili ko noon, 'this year will be different!' at ayun nga naging different kasi nainlove na sya. At
mukhang mahal na mahal nya talaga yung babae. Tuluyan na kong nawalan ng chance sa kanya." kwento ni
Kath. Ang sakit naman pala ng kwentong pag-ibig nya.
"E hanggang ngayon ba, mahal pa nya yung babae?" tanong ko at tiningnan ako ni Kath sa mata. May iba sa
mga tingin nya ngayon. Parang tingin na nangingilatis.
"Oo... Mahal na mahal pa nya. At sa sobrang pagmamahal nyang yun, handa nyang gawin ang kahit
ano..." Awww. Parang ako lang kay Barbie.
"E yung babaeng mahal nya, mahal din ba sya pabalik?" tanong ko at biglang nagsmirk si Kath.
"Oo, mahal din sya pabalik nung babae. Pero natatakot lang yung babae kaya hindi nya mashadong
pinaparamdam at hindi nya inaamin." at least mahal din sya nung babae. Hindi katulad ko na hindi ako mahal ni
Barbie. Pero alam kong marerealize din nyang mahal nya rin ako pag pinagselos ko na sya.
"Well, I understand. I just hope makalimutan mo sya. I will really help you Kath. I promise." sabi ko sa kanya at
napayuko sya.
"Don't make promises, Daniel. Wag mong dagdagan ang kasalanan mo sa pamamagitan ng paggawa ng mga
pangakong walang kasiguraduhang matutupad." sabi ni Kath habang nakatingin sa plato nya. Bakit tinamaan
yata ako dun?
"But I will really try my best to help you Kath. Just allow me to enter your heart." sabi ko.
Mas lalo tuloy akong naguilty. Ayaw kong saktan ang isang anghel na katulad ni Kath, pero kailangan.
6.
LESTER'S POV
Maaga akong pumasok ngayon sa school dahil mangongopya pa ko ng assignment. Pano ba naman kasi, wala
kaming nagawa ng tropa kagabi kung hindi pagplanuhan ang panliligaw ni Daniel kay Kath.
Alam nyo, sa totoo lang. Parang naguiguilty na ko sa ginawa ko. Nung una naman kasi, mukha talagang
pinagbagsakan ng langit at lupa itong si Daniel e. Syempre, bilang kaibigan nya, gagawa at gagawa ka ng paraan
para mapabuti ang kalagayan nya. Kaya yun, naisip ko na baka kailangan lang ng konting sampal nitong si Barbie
kasi nasanay syang laging nandyan si Daniel para sa kanya. Kung magkakaron ng bagong liligawan tong si Daniel,
baka magising sa katotohanan tong si Barbs.
E kaso, malay ko bang si Kath pa talaga yung magiging kasangkapan para mangyari yun. Alam kong alam nyong
crush ko si Kath. Pero pakiramdam ko, more than crush na e. Parang nagiging stalker na nga nya ako e.
Actually, isa rin sya sa dahilan kung bakit ako pumapasok ng maaga. Kasi maaga rin sya pumasok e. Dati, lagi ko
syang tinitingnan mula dito sa upuan ko. Hanggang tingin lang ako madalas. Ewan ko ba, natotorpe ako pagdating sa
kanya.
Ngayon, eto na naman ako. Tinititigan na naman sya. Pero teka, bakit parang papalapit sya ng
papalapit?................................................................O SHT.
Naglalakad na pala ako papunta sa kanya! Langya Lester! Anong nakain mo! Bumalik ka na bago ka pa nya makita!!!
"Aaaah. Edi ako nalang muna yayain mo? Habang wala pa si Daniel" Damoves ba ang tawag dito? Haha.
"Dahil ako ang nagyaya at sinamahan mo ko dito, ililibre kita!" sabi ni Kath at sabay takbo dun sa may bilihan ng
pancakes. Ako naman, naghanap ng table at umupo na dun.
Ilang minuto lang at nakabili na si Kath ng pagkain namin. Nakangiti sya habang papunta sa table. Pinagmamasdan
ko ang mukha nyang napakalambing, napakaganda at napakainosente. Isang anghel kung tutuusin. Mas lalo tuloy
akong naguiguilty.
"Uy! Tulala ka dyan? Haha. O ito na pancakes mo! Kain na tayoooo!" sabi ni Kath sabay subo sa pancake nya.
Hindi ko maiwasang hindi sya titigan. Ang amo-amo ng mukha nya. Si Kath ang isang babaeng sobrang girlfriend
material. Gago lang ang mananakit ang mang-iiwan dito. Sige, sabihin na nating gago ako dahil ako pa ang naging
dahilan kung bakit to sasaktan at iiwan ni Daniel sa huli. Bakit ko pa ba naisip yung planong yun?!
"Lester! Okay ka lang ba talaga dyan?! Bakit parang wala ka sa sarili?" tanong nya habang nakatingin sakin ng
diretso.
"Hahaha. Nauutal ka pa. Akin na nga!" kinuha nya ang tinidor ko na may pancake at isinubo to sakin.
"Kakain naman ako e! Haha. Ano ko, bata?! Hahaha." sabi ko.
"E ang tagal tagal mo isubo e. Dinadasalan mo pa yata. Haha." panloloko ni Kath.
"Alam mo. Nakakatuwa ka rin pala noh! Hahaha. Kala ko may pagkaseryoso ka kasi ang talino mo." sabi ko.
"Seryoso? Hahaha. Sa kanya, seryoso ako... pero matalino? Nagiging tanga ako pagdating sa kanya
e." napatingin naman ako kay Kath nung sinabi nya yun. Nakita kong lumungkot ang mukha nya.
"Dun sa lalaking mahal ko..." At nalaglag naman ang puso ko. May mahal na palang iba si Kath.
"Hindi e... Ang masakit pa nito, pinaparamdam nya saking meron, kahit wala naman talaga... Parang..." tumigil
si Kath at tumingin sakin.
"Parang pinaglalaruan nya lang ako..." at umiwas na sya ng tingin. Bakit ganun. Parang tagos sakin yung sinabi
nya ah. I mean, you know. Si Daniel, pinaglalaruan lang sya. Teka?! Baka naman may gusto talaga to kay Daniel?
"Ha? Bakit mo nasabing sya? Pinaglalaruan ba nya ako?" OOPS. WRONG MOVE. MAHAHALATA KAMI.
"Ah. Hindi. Hindi. I mean, kasi may pagkaplayboy kasi ang image ni tol e. Alam mo yun, Padilla kasi ang
tumatagaktak sa dugo nya. Kaya inisip ko na baka iniisip mo na baka pinaglalaruan ka lang nya. Pero hindi!
Faithful yun!" madali kong sabi. Huhu. Wag sana kaming mabuko.
"Tara na Lester! Malelate na tayo! Haha. Bilisan mo nga! Bagal!" sabi nya at kinuha ang kamay ko.
*Dubdubdubdub*
Bakit ganto ang puso ko. Hindi ko naman first time makahawak ng kamay ng babae ah! Hinigpitan ko nalang ang
hawak ko sa kamay nya at patuloy na naglakad. Nagulat nalang kami at napatigil nung biglang may tumawag samin.
"KATH! LESTER!" napalingon kami sa boses at nakita namin si Daniel kasama ang tropa papalapit samin.
"Uy bro!" bati ko sa kanya pero hindi sya nagsalita. Nakatingin lang sya sa kamay naming magkahawak.
"E hindi naman kanya, bakit sya magiging possessive?" sagot ko.
"Alam mo. Ikaw dyan tanong ng tanong tapos kontra ka din ng kontra sa sagot mo. Kausapin mo na nga lang
sarili mo!" sabi ni Kats.
"Ha? Ang alin? Flag ceremony?! Loko ka tol! Wala pa namang 7 e!" Kats
"Basta hindi ako nagkulang sa pagpapaalala sa inyo...." pagkasabi ni Seth nun, tumingin sya sakin at naglakad
na papalayo.
-------------------
DANIEL'S POV
Nakita kong magkahawak ng kamay si Lester at Kath. Ewan ko pero nainis ako. Kaya naman hinila ko nalang palayo
si Kath.
"Bakit ba kasi kayo magkahawak ng kamay ni Lester?" sabi ko, naglalakad pa rin.
"Hinila ko lang naman sya dahil ang bagal bagal nya." tumigil ako sa paglalakad at tumingin sa kanya.
"E bakit parang ang higpit ng pagkakahawak nyo sa isa't isa?" sabi ko. Waa. Hindi ko alam kung bakit to
lumalabas sa bibig ko!
"Nagseselos ka ba?" tanong ni Kath. Nagulat ako dun sa tanong nyang yun kaya hindi ako nakasagot.
"..."
"Hindi ko alam. Basta naiinis lang ako na may iba kang kahawak ng kamay." sabi ko.
"Sakin ka nalang please? Diba ako nga ang tutulong sayo para kalimutan yung lalaking gusto mo na may
gustong iba? Ugh. Ang haba naman ng description nya. Tawagin nalang natin syang Blind man."
"Blind man?"
"Kasi bulag sya para hindi makita kung gano ka kalaking kawalan sa buhay nya..." sabi ko sabay hawi ng
buhok nya. Isinipit ko ito sa likod ng tenga nya para mas lumantad ang mukha nyang tunay na napakaganda.
Tinititigan ko lang sya sa mata nya at narealize kong unti-unti ko na palang linalapit ang mukha ko sa mukha nya.
Para may isang force na humihila sakin papalapit.
Sobrang lapit na ng mga mukha namin. Yung malapit na talaga magdikit ang mga labi namin. Konting konti nalang...
Pagtingin namin dun sa babaeng sumigaw, nanlaki naman ang mata ko.
Si Barbie.
"Uhhm.. Magtatime na kasi e. Pinapahanap na rin kayo ni Ms. Santos. Tara na!" sabi nya at nagmadaling
tumakbo papalayo.
---------
SETH'S POV
I am Seth Gothico. Daniel's friend and adviser. Parking Five's most matured member.
Loko loko rin ako tulad ng iba kong mga kaibigan. Pero ibahin nyo ako. Kasi ako? Iniisip ko muna ang mga
mangyayari bago ako gumawa ng isang bagay.
Simula noong isinagawa nila yang "Operation Barbie" na yan, hindi na ko masyadong nag-i-i-imik tuwing
magkakasama kami ng tropa. Para san pa? Hindi rin naman sila nakikinig sakin.
Kaya tuloy ngayon, nagsisimula na ang mga delubyong hatid ng plano nilang yun. At hindi ako sigurado kung
kakayanin nila yung lahat.
Si Lester. Kung nakita nyo lang kung gano kaginhawa ang mukha nya kanina habang kahawak ang kamay ni Kath.
As Lester's friend, alam kong lumalalim na ang nararamdaman nito kay Kath. Pero halata kong pinipigilan nya to
dahil gusto nyang maging masaya si Daniel. At alam naman nating magiging masaya lang si Daniel pag nakuha na
nya si Barbie. At si Kath ang paraan para magawa nya yun.
Eto namang si Daniel, bigla nalang hinigit si Kath noong makita nyang magkaholding hands sila ni Lester. Tingin nyo
ba, para lang yun sa wala. Tingin nyo ba, arte lang nya yun? Hindi mga bregs. Kilala ko si Daniel at alam ko kung
kelan totoo ang pinapakita nya at kung kelan hindi. Feeling ko nga nalilito na to sa nararamdaman nya para kay Kath
at para kay Barbie. Hindi nga lang nya magawang aminin sa sarili nya dahil masyado syang bulag.
And speaking of Barbie. Nakita ko sya kaninang nakatitig lang kay Kath at Daniel. Ramdam kong may iba sa mga
tingin na yun. Mukhang umeepekto nga ang plano nitong mga loko kong kaibigan.
Kasi, kapag ang puso natutong maglaro, baka ikaw ang hindi makasabay sa kanyang pagtibok.
7.
BARBIE'S POV
Balisa ako ngayong araw na to. I don't know why I acted so weird yesterday when I saw Kath and Daniel so close to
kissing.
This can't be! Wala akong feelings kay Daniel diba? Pero bakit ganto ako kaaffected?
Si JC lang pala. Pero alam nyo, lagi akong tinetext ni JC ng ganto. I mean, diba sa girlfriend lang to ginagawa? Pero
erase! Close lang siguro talaga kami.
Nagprepare na ko for school. In 10 minutes, tapos na ako. Nagpaalam na ako kay mommy at saka naman ako
umalis.
Pagdating ko palang school, nakita ko na agad magkasabay pumasok si Kath at Daniel. Napatigil ako sa
kinatatayuan ko.
What's wrong with you Barbie? So what kung may something between your closest friend and your ex suitor na
binasted mo?
"JC.."
"Hey." He answered.
After those "hey's", An awkward silence followed. I decided na mauna nang magsalita.
"So... How are you. Kayo?" Wala na rin kasi akong masyadong balita sa kanila ever since that... you know.
"Okay lang din. Minsan, namimiss kayo..." I admitted. They are all like little brothers to me. I miss their craziness.
"Things are not the same anymore, JC. We can never bring back our old ways again." Lumihis ng tingin sakin
si JC at yumuko. Nasaktan ko sya. Sa lahat ng members ng P5, sya ang pinakasweet sakin. Oo, nanliligaw sakin si
Daniel dati pero iba ang pagkasweet ni JC e.
Nandito na kami sa may tapat ng room namin. Bago pa makapasok si JC, hinawakan ko ang kamay nya at pinigilan
sya.
"I'm sorry JC." pumunta ako sa harap nya at niyakap ko sya. Niyakap rin nya ako pabalik.
"Hello Kath! Hello Daniel." binati ko rin sila. Pagtingin ko kay Daniel, nakatingin lang sya kay JC. At ganun din si JC
sa kanya. Parang nag-uusap ang mga mata nila. Parang may tensyon.
Mamaya-maya lang ay pumasok na si Daniel sa classroom, hawak nya ang kamay ni Kath. That was supposed to be
my hand... WAIT. What am I thinking?! Napatingin ako kay JC and nakatingin rin pala sya sakin.
"U-uhmm. Pasok na tayo?" And then I went inside the room to see Daniel and Kath both laughing. They are so
happy. I should be happy too, right? Kasi parang nakakamove on na si Daniel sakin? But no.
------------------------------------------------------
KATSUMI'S POV
Katsumi Kabe is the name. Ang pinakaloko sa banda namin. Pero kahit gano pa ako kakwela, marunong din ako
magseryoso.
Lunch time ngayon. Magkakasama kami ng tropa. At syempre, nandito kami sa tambayan namin.
"Oysst. Pareng Daniel! Parang unti-unti nang nagtatagumpay ang plano ah. Kita mo ba si Barbie kanina?
Parang pinagbagsakan ng langit at lupa ang mukha nung nakita kayo ni Kath!"
"Oo nga e. Kahapon nga din. Nung malapit na kami magkiss ni Kath, bigla nya kaming tinawag." Daniel.
"Oo. Ano namang nakakagulat dun? Nililigawan ko naman sya e. Ikaw tol ha. Umamin ka nga, nagseselos
ka?" tanong ni Daniel kay Lester.
"H-hindi ah. Nagulat lang ako. Parang ang b-bilis kasi." nauutal na sabi ni Lester. Halata ka na tol.
"Well. Ganun talaga. Tingnan mo oh. Effective naman. Mukang natatauhan na si Barbie. Haay. Excited na
kong bumalik sya satin." nakangiting sabi ni Daniel.
Pagkasabi nun ni Daniel, bigla namang hinagis ni Seth yung librong hinahawak nya dun sa table. Lahat kami
napatingin sa kanya.
"TOL NAMAN! WAG KA NAMAN MANGGULAT! KALA KO NAMAN MAY NAGBARILAN NA DITO!" sigaw ko. E
nakakagulat talaga e!
"Hay. Seth talaga. Ay nga pala mga repa. May interview tayo mamaya. Para daw sa school paper." sabi ni
Lester habang tinitingnan ang lumang school paper.
"Anong oo?! Lutang ka tol? Tinatanong kung anong oras!" sabi ko.
"W-wala! Haha. Tara na nga!" sabi ni Lester habang crinucrumple yung paper at shinoot sa basurahan.
Nagtayuan na kaming lahat at lumabas na sa room. Pero may gagawin muna ako.
"Ah guys! Una na muna kayo. Sunod nalang ako. May nakalimutan lang ako sa loob." sabi ko at tumakbo
pabalik sa room.
Pumunta ako sa may trash can at kinuha ang linukot na papel ni Lester. Inayos ko ito at nakita ko ang napakalaking
picture ni Kath na nasa isang article dun sa paper.
--------------
LESTER'S POV
Nakarating na kami dito sa venue ng interview. HANEP LANG. Ang daming tao! The Buzz lang? Ganto ba talaga
kami kasikat?
Nung naglakad na kami papunta dun sa harap ng camera, GRABE. KASIRA NG EARDRUMS ANG MGA SIGAWAN
NG MGA BABAE AT BAKLA DITO.
Naupo na kami sa may sofa at di nagtagal ay nagsimula na ang live interview. Bukod sa gagawan kami ng article sa
school paper, ipapalabas din pala to ngayon. As in right at this moment sa lahat ng TV dito sa campus. Langya lang.
E-Live ba to?
"So, dahil mga fourth year na kayo ngayon.. Anong balak nyo for college?" host.
"Ahmm. Balak po namin mag-engineer lahat. Pero iba iba naman pong field." sagot ni Seth.
"Balak ko po kasi sumali sa Oblation Run." pagkasabi nya nun, isang nakakabingi at nakakabulabog na sigawan
ang umugong dito sa venue.
"Ay. Wag po kayo maniwala dyan kay Kats. Malakas po ang paniniwala kong hindi sya papasa ng entrance
test ng UP. Hahaha -ARAY!" suntukin ba naman ako sa braso!
"Hahaha. Nakakatawa talaga kayo. Pero teka lang. May mga tanong dito ang fans nyo e. Okay lang sagutin
nyo?" Host. Wow lang. Feeling ko pwede na kaming mafeature sa Push.com.ph
"Tinatanong pa po ba yan? Malamang-lamang po, si Daniel. Habulin talaga yan e. Dami na nga pong
nadadapa sa kahahabol dyan." sagot ni Kats.
"Ah! Si Seth po! Kaya po nyang ubusin ang dalawang kalderong pansit canton ng hindi humihinga." sabi ko,
at binatukan naman ako ni Seth dahil dun.
"Nagsisinungaling po si Lester. Sya po talaga ang sugapa sa pagkain. Caveman po kasi yan. Halata naman
po oh. Mukhang hindi naliligo." sabi ni Seth.
"Hahahahaha." Nagtawanan lang naman ang mga kaibigan kong traydor at nag-apir pa tong si Daniel at Seth.
Trayduran pala to ha!
"Haha. Grabe. Nakakatuwa talaga. Pero enough of those questions, let's talk about your love life. Nakailang
girlfriends na kayo?" Host.
"Lahat po kami, never pang nagkagirlfriend, maliban kay Seth na nakatatlo na." sagot ko.
"Matinik po kasi tong si Seth e. Ewan ko lang po kung anong pinapakain nyan sa mga babaeng napapasagot
nyan. Ayaw po kasing ishare samin e. E di sana naipakain ko na din dun sa babaeng gusto ko." Kats.
"Si JC po. Mr. Loverboy po yan e. Haha. Ewan ko nga lang kung bakit mas nauunahan pa sya ni Seth na
magkagirlfriend." sabi ni Kats.
"E pano kasi magkakagusto na nga lang yang si JC dun pa sa gusto din nung... Oommph." biglang napatigil si
Seth sa pagsasalita nya. dahil tinakpan ni JC ang bibig nya. Napatingin naman kaming lahat sa kanya.
"Uyy. Sino yunnnnn? Pwede ba namin malaman kung sino ang mga special someone nyo ngayon? " Host.
Napatingin ako sa audience at nakita ko si Kath. Pang-asar lang? Nabanggit lang ang "special someone" tapos bigla
ko naman syang nakita.
Nakatingin lang ako kay Kath, at nakatingin rin sya sakin. I'm so lost. Aamin na ba ako?
"Si?" Host.
"Ah! Ako nalang po ang aamin. Sasabihin ko po ang special someone ko." bago pa ako makapagsalita,
inunahan na ko ni Daniel.
"Oh. That's good. Sino ba ang nagpapatibok sa puso ng isang Daniel Padilla?"
Nag-iiritan ang mga tao sa paligid. Yung iba halos himatayin na.
"Si Kathryn Bernardo po. Sa kanya ko napatunayan na totoo pala ang "love at first sight" Inaamin ko po,
matagal ko na po syang kaklase. Pero hindi ko pa po sya napapansin noon. Pero nung araw na napansin ko
sya, hindi ko na po matanggal ang mga tingin ko sa kanya. Parang lagi na po syang hinahanap hanap ng
puso ko."
And again, nagsigawan na naman ang mga tao dito. Mga kinikilig. Si Kath naman nakasmile. Hay. Kung alam nyo
lang. Gawa-gawa lang yan ni Daniel.
Pero kung ako ang magsasabi nyan, sinisigurado ko sa inyo, nanggaling talaga yun sa puso.
Pagkasabi nun ni Daniel, may nakita kaming isang babaeng tumatakbo palayo.
Si Barbie.
----------------------
BARBIE'S POV
Bakit ganun? Trinaydor ako ng luha ko. Bigla nalang akong napaiyak dun sa sinabi ni Daniel. Nagseselos ba ko? O
baka naman hindi lang ako sanay na may gusto syang iba?
Dumiretso ako sa field. Wala namang tao dito kaya dito nalang ako umiyak ng umiyak.
"I'm sorry..."
8.
JC'S POV
Pagkasabi ni kuya nung message nya kay Kath, may nakita kaming isang babaeng tumakbo papalayo dito.
Kahit na nasa kalagitnaan kami ng interview, tumayo ako at akmang aalis. Pababa na ko sa stage pero tinawag ako
ni Kuya.
"JC!" Nakatayo rin sya at masama ang tingin sakin. Alam kong gusto rin nyang sundan si Barbie, pero hindi nya
magagawa dahil masisira ang plano.
Sorry kuya, pero kung hindi mo kayang icomfort ngayon si Barbie, ako na muna ang papalit sa lugar mo.
Tiningnan ko nalang din si Kuya at tumakbo na ako papalayo para sundan si Barbie.
Gulat ko nalang nung humarap sya sakin at niyakap ako. Nilagay nya ang ulo nya sa dibdib ko at pinagpatuloy lang
nya ang pag-iyak nya. Niyakap ko nalang rin sya pabalik.
"I'm sorry Barbie. Sorry kung umiiyak ka ng ganto dahil sa kuya ko. Just be strong. Magiging okay din ang
lahat."
"I don't think magiging okay pa ang lahat. May mahal ng iba si Daniel. Bakit ba kasi ang bobo ko? Bakit
tinanggihan ko pa sya? *sob* *sob* *sob*"
"Pwede pang maging okay ang lahat. Pinapangako ko sayo... maghintay ka lang."
"Hindi na JC. Lalayo nalang muna ako. Mukhang masaya na sila e..." sabi nya at kumalas sya sa pagkakayakap
nya sakin.
Hindi ko na alam ang gagawin ko. Kapatid ko si kuya at dapat ko syang tulungan... pero pano naman ako? Pano
naman ang puso ko? AY. ANO BA YAN. Nahahawa na ko sa kacornyhan ni Seth!
Pero seryoso. Pwede bang unahin ko muna ang sarili ko bago ang kapatid ko?
"I'm here Barbie..." I held her face. "Andito pa ko... Imbes na saktan mo ang sarili mo sa paglayo kay Kuya,
bakit hindi mo nalang ako subukang mahalin? Kahit pa panakip butas lang ako... Ayos lang. At least alam
kong kahit papano, nagkaron pa rin ako ng lugar dyan sa puso mo."
Nilapat ko ang noo ko sa noo ni Barbie. Hindi sya umalis, instead, she just closed her eyes.
"Let's just try JC. Just try." Pagkasabi nya nun, I hugged her, and to my surprise, she hugged me back.
Magkayakap kami habang magkadikit pa rin ang mga noo namin.
I am JC Padilla. I was a good brother and a great bestfriend to Daniel Padilla. Yes. WAS. Hindi ko kasi alam kung
may karapatan pa ba akong tawaging ganun ang sarili ko dahil ginagamit ko ang sariling plano ng kuya ko para
makuha ang babaeng gusto ko... At yung babaeng yun? Yun din ang babaeng gusto nya.
--------------------------------
DANIEL'S POV
Nakauwi na kami from school. Nakakapagod lang tong araw na to. Pagkatapos kasi ng interview namin, nagdate pa
kami ni Kath, tapos hinatid ko pa sya sa kanila. Kaya naman ngayon lang ako nakauwi.
Pagpasok ko ng bahay, andun na sina Mama kasama si JC, Carmela at Magui sa lamesa. Kumakain na.
"Mommy, don't you know? They already broke up. I heard kuya crying dati. Before nga nung tumabi kami ni
Carmela sa kanya, he was sleep talking. He was saying Ate Barbie's name."
Gustong-gusto kong pasakan ang bibig ni Magui para hindi na nya maituloy ang sinasabi nya. Pero hindi ko abot e.
Kaya naman I just gave her my famous death stare.
"What? Why are you looking at me like that Kuya? Totoo naman ang sinasabi ko e. Dibuuhhh. Ayaw mo pa
kasi umamin kay Mommy e. Mom oh. Kuya's keeping secrets sayo!" pagkasabi nya nun, binelatan nya ako.
ABA'T TONG BATANG TO! Humanda to sakin mamaya. Mapapatay ko sya.
Sa kiliti.
"Ikaw Magui ha! Dami mong alam! Ma! Hindi yun totoo kasi hindi naman naging kami. Niligawan ko lang si
Barbie dati..."
"And?....."
"BASTED SYA MOM! HAHAHA. BAST--- WAAAAAAAAAAAA" Napatigil si Magui sa sasabihin nya kasi tumakbo
na sya papalayo. Ako naman, hinabol sya. Daming sinasabi nitong batang to e. Babalutan ko muna ng masking tape
ang bibig nito. Hehe. Joke lang.
"DANIEL! Tama na! Bumalik na kayo dito. Kitang kumakain e." Tawag ni mama.
"Kaya ka lumolobo Ma e. Puro pagkain nalang in-- *PAK* ARAY MA NAMAN!" Batukan ba naman ako!
"Hay nako. Pwede ba. At least maganda ako. Pero teka nga, ano ba talagang nangyari sa inyo ni Barbie ha?
Pansin ko nga hindi na yun dumadalaw dito."
"Yun nga ma. Nanliligaw ako. Pero basted. Noon. Noon lang yun. Sooner or later, magiging official na kami
ng soon to be daughter in law nyo, diba JC!" sabi ko, sabay tingin kay JC
"H-ha? A-Ah. O-oo. Yes. Haha. Soon." nauutal na sabi ni JC. Problema nito?
"Ohh. Okayy. E ikaw naman Carlito? Ano nang balita sa lovelife mo? Lumablayp ka naman anak! Sayang
naman ang face mo!" Tanong ni Mama kay JC.
"Ah. Ma. Haha. May nililigawan rin po ako ngayon e. Secret nalang po muna. Malapit nyo na rin sya
makilala." JC
"What about me, mom? Di nyo ko tatanungin?" Napatingin kaming lahat kay Magui.
Haha. Landi nitong kapatid ko. Pero wag kayo. Love ko yan.
Pagkatapos namin kumain, dumiretso na kami sa kwarto namin ni JC. Share pa kasi kami ngayon habang inaayos
yung CR ng room nya.
"Oy, Bro. Ikaw ha may nililigawan ka na pala, sino!" Tanong ko kay JC.
"Pssh. Arte. Pero teka, sinundan mo kanina si Barbie diba? Anong nangyari?"
"Ahm.. Ano. May nakalimutan daw kasi syang isubmit. Kaya yun, nagmadali syang umalis. Deadline na daw
kasi kaninang hapon e." JC
"Wala naman."
Pinatay ko na ang ilaw at humiga na. Haay Barbie. Sana wag ka na maging bulag.
-----------------------------------
Waa. Ang boring. Naisipan kong yayain ang tropa na lumabas ngayon. Mag-mall. At naisipan ko ring isama si Kath.
Payag naman ang tropa kaya eto na. Nagbibihis na ko papunta dun sa meeting place namin.
"Anyenyenye. Pasalubong ko okay!" sabi nya at umalis na. Bratinela talaga tong kapatid ko. Tss.
Umalis na kami ni JC papunta dun sa meeting place. At ayun, nandun na silang lahat.
"Aga nyo ah! Nahiya naman kami." sabi ni Lester na katabi si Kath.
"Hello." and then she stood up and gave me her sweetest smile. Haay. Kath. Ba't ba hindi nalang ikaw ang mahalin
ko?
Tumayo na silang lahat, at ready nang umalis. Lumapit sakin si Kath at nginitian ulit ako.
"Hindi ka naman na-OP sa tatlong to?" tanong ko at sinamaan ko ng tingin sina Seth, Lester at Kats.
"OY TOL. Sama ugali mo ha. Hindi na-OP si Kath noh. In fact, ang sarap nga nya kausap e. Nu nga
Lester!" Sabi ni Kats at sabay tingin kay Lester. Anong meron?!
"A-ah. Haha. O-Oo. Kaya nga nafall dyan si Daniel e. Diba tol?" sabi ni Lester ng nauutal. Seriously, anong
meron?
"Pre, ano na namang nakain mo? Bakit ganyan na naman tabas ng dila mo?" Kats.
"Wala naman. Alam mo ba kung anong favorite shape ko?" tanong ni Seth kay Kats.
*PAK*
"Kasi yun ang nagpapatunay na hindi fair ang buhay. Tatlo ang sides ng triangle. Kahit baliktarin mo man
ang mundo, laging may isang naiiwan. May isang masasaktan. Yung dalawa, masaya.. pero yung isa
maiiwang luhaan."
At napanganga naman kami sa sinabing yun ni Seth. Nabitawan pa ni Kats yung hawak nyang baso. Nabasag tuloy.
At dahil sa pagkabasag na yun, nagising kami sa katotohanan.
Pagtingin ko sa mga kasama ko, lahat sila inaalog-alog ang ulo nila. Parang lahat natameme sa sinabing yun ni
Seth.
Kami, eto. Tulala pa rin habang naglalakad. Malay ba namin kung san hinuhugot yun ni Seth.
Di nagtagal ay nakarating na kami sa mall. Napagdesisyunan muna naming kumain kaya dumiretso kami sa KFC.
Dun gusto ni Kath e.
Magkatapat ang upuan namin ni Kath, habang katabi naman nya si Lester. Katapat naman ni Lester si Seth. Tapos si
JC at Kats ang magkatapat.
Habang kumakain kami, napansin kong may dumi sa mukha ni Kath. Pupunasan ko na pero naunahan ako ni Lester.
"Ang dungis mo Ms. Bernardo! Hahaha." sabi nya habang pinupunasan ni tissue ang gilid ng labi ni Kath.
"MagC-CR lang din!" sigaw ko. Mga lumot kasi utak ng mga to e.
"Ha? Hindi naman masyado. Masarap kasi kausap ni Emps e." Emps talaga. Pssh.
"Emps?"
"Pssh." Yan nalang nasabi ko. Bakit ba parang nagseselos ako? Hindi, pride lang siguro to.
Naramdaman kong may humawak ng kamay ko. Pagtingin ko, si Kath pala. I looked at her, then she smiled at me.
Damn it. That smile. I can't help but smile back.
"Kath mahal mo pa ba sya? Si blind man?" sabi ko ng hindi na naman sya tinitingnan.
"Let's not talk about him. Ang importante ay yung ngayon." At naramdaman kong mas humigpit ang hawak nya
sa kamay ko.
God forgive me... for I will soon make your angel cry.
--------------------------------------
LESTER'S POV
"Uh. Guys, saglit lang ha. may imemeet lang ako. I'll be back." Sabi ni JC, at umalis na.
"Haay. Tagal naman nila. Atat na ko--- UY CHIX!! Wait lang mga bro. Sundan ko lang ha. Text nyo nalang ako
pag aalis na. Geh." Sabi ni Kats at sinundan na yung magandang babae.
Naiwan kami ni Seth dito sa KFC. Magsasalita na sana ako, pero naunahan nya ko.
"Ang?"
"Ha?! Hahaha. Bakit naman? Wala naman akong sakit sa puso e." sabi ko.
"Wala ka ngang sakit sa puso, pero hindi mo maitatanggi na may sakit na nararamdaman ang puso mo."
"Anong pakiramdam maging isang side ng triangle?" sabi nya sabay tingin sakin.
Alam ko na to. Alam ni Seth ang nararamdaman ko kay Kath. Hindi ko na sinagot ang tanong ni Seth, sa halip, iniwas
ko ang tingin ko sa kanya at ibinaling dun sa escalator.
Sakto namang nandun sina Kath at Daniel, pababa at pabalik na dito. At alam nyo ba? Magkaholding hands pa sila.
"Pano kung yung triangle na yun, isosceles triangle pala. Pano kung yung dalawang side lang yung equal, at
yung isa hindi nila kapareho. Pano kung ikaw yung side na yun, yung side na walang kapartner? Anong
mararamdaman mo?" Sabi ni Seth at napatingin na naman ako sa kanya. Natigilan ako kasi tagos yung mga
sinasabi nya.
Binalik ko ang tingin ko kay Daniel at Kath na papasok dito sa KFC. Nagtatawanan sila. Masaya. Magkaholding
hands pa.
Napayuko nalang ako at biglang lumabas sa bibig ko ang salitang sa tingin ko, nanggaling sa puso ko.
"Masakit."
And with that, tinapik ni Seth ang likod ko. Napatingin ako sa kanya at nakangiti sya.
"Buti naman, naamin mo na. Kasi kung hindi mo papansinin ang isang sugat, patuloy lang yun kikirot."
Napangiti nalang ako at ibinalik ko ang tingin ko kayna Kath at Daniel na nakaupo na sa mga upuan nila.
Siguro nga tama si Seth. Kung sasarilinin ko lang to, baka sumabog ako sa sakit.
9.
DANIEL'S POV
Andito kami ngayon sa simbahan. Linggo kasi ngayon e, kakatapos lang namin magsimba.
Nakaupo lang kami dito sa may bench sa labas ng simbahan habang hinihintay si Mama. NagCR kasi e. Etong
dalawa kong kapatid, nagkukulitan. Si JC, tahimik lang. Ako naman, palingon-lingon kung saan saan.
Pagtingin ko sa may bandang kanan, nakita ko si Kath. Almost 3 weeks na nga pala akong nanliligaw sa kanya. At sa
loob ng 3 weeks na yun, parang unti-unti nang nagbabago ang tibok ng puso ko. PERO HINDI PWEDE. Hindi ako
pwedeng mainlove sa kanya.
Nagtagpo ang mga mata namin at nagsmile sya sakin. Nagsmile din ako syempre. Hindi ko talaga mapigilang hindi
ngumiti pag nakikita sya e. Madalas natutulala ako pag nakikita ko yung ngiti nyang yun.
"Hello Daniel."
"Si K---"
"KUYA HAS A GIRLFRIEND ALREADYYYY. YIIEEEE-- Ooompphh." Lokong bata to. Tinakpan ko nga yung bibig.
Ipagsigawan ba naman.
"Hey! DANIEL! WHAT ARE YOU DOING?!" O isa pa tong si Mama, parang nakalunok ng megaphone. May
pinagmanahan talaga tong si Magui.
"Mom! Kuya's bullying me because I found out na he has a girlfriend na." Sumbong ni Magui kay Mama.
Napatingin si Mama sakin na parang naguguluhan, pero nung napatingin sya kay Kath, napaltan yung naguguluhan
nyang mukha ng ngiti.
"Hello. Ang ganda mo naman. Bagay na bagay kayo ng anak ko. Hihi. I'm so kilig." Sabi ni Mama habang
pinagdidikit kami ni Kath.
"MA!" Sumigaw na ko para patigilin si Mama sa pagsasalita. Naman. Kung ano-ano lumalabas sa bibig nito e. Baka
masabi pa nito na si Barbie talaga ang gusto ko.
"Ohhhhhhhhhhhhhh... So, iha. I'm Tita Karla nga pala. This is Magui, that is Carmela and I think magkakilala
na kayo ni JC"
"Ang ganda naman ng smile mo. No wonder nahulog sayo ang anak ko. Pero alam mo, mas love ko ang eyes
mo. Parang may something e..." Nung sinabi yun ni Mama, biglang napatungo si Kath. Huh? Anong meron sa mata
nya?
"A-ah. Haha. Salamat po." Yan nalang ang nasabi ni Kath kay Mama.
"H-hello. A-ate." Nagulat kami sa nagsalita. Si Carmela pala. Karga-karga sya ni JC.
Umakto si Carmela na parang gusto nyang magpakarga kay Kath. Kaya naman ibinigay sya ni JC kay Kath..
"Ate. Ang ganda-ganda mo po. Pwede ikaw ate din po kita?" Sabi ni Carmela sabay kiss sa cheeks ni Kath.
"Ang cute mo naman, baby. Wala din naman akong kapatid e. Sure. Ate mo nalang ako" Pagkasabi nun ni
Kath, niyakap sya ni Carmela.
"Awwwww. Naiiyak ako. Alam mo ba, iha. Socially awkward yang si Carmela. Mahiyain yan. Baby pa kasi.
Pag may bisita kami, hindi yan nagsasalita. Kahit pa mga kamag-anak namin. Pero nakakapagtaka, kasi ikaw
na ngayon lang nya nakita, sobrang comfie na sya. Awwwww. Boto na talaga ako sayo. Pakasal na kayo ni
Daniel! Haha. Joke lang."
"MA!"
"Hahaha. Mom. Tama na. Look at kuya. Super embarassed na sya. Harhar." Arte talaga nitong kapatid ko.
"ATE. LOOK AT KUYA OHHHHHHHHHH!" Sabi nya at tumakbo papunta kay Kath.
"AWWWWWW. ANG CUTE NILA. DANIEL PUMUNTA KA NGA DUN SA TABI NI KATH. DALI. Picturan ko kayo.
Ang cute cute!" Sabi ni Mama. Sumunod naman ako at pumunta dun sa tabi ni Kath.
Kinuha ko ang camera at tiningnan ito. Wow. Para nga talaga kaming pamilya. Bagay nga kami ni Kath. Napatingin
ako sa kanya at napatingin rin sya sakin. Ayan, nagtutunawan na kami.
"Ahm.. Una na po ako. Baka hinahanap na po ako nina Mama. Nice meeting you po." Sabi ni Kath.
"Bye Ate! Let's bond sometime, okay?" Sabi ni Magui sabay yakap kay Kath.
Lumuhod si Kath at kiniss si Carmela. "Bye Baby. Bye din Magui and sure, bonding tayo sometime" Napangiti si
Magui sa sinabi ni Kath.
"Bye Daniel. See you sa school." Sabi nya sabay kiss sa cheeks ko. Umalis na sya agad pagkatapos.
Ramdam kong nag-init ang mukha ko sa ginawa ni Kath. Totoo ba to? Bakit?
"Hoy Daniel! Ikaw ha! Umamin ka nga. Nagtu-two time ka ba? Huli kong balita sayo, si Barbie ang liligawan
mo. Tapos ngayon, si Kath na pala? ANO BA TALAGA?!" Mama.
"Wag ka nga sumigaw Ma! Kakahiya. Andito pa tayo sa simbahan oh. Basta nililigawan ko si Kath. Yun na
yun."
"Tandaan mo Daniel. Hindi dapat pinaglalaruan o ginagamit ang mga babae. Lalo na si Kath. Tingnan mo
naman, parang anghel. Subukan mo lang gaguhin yun, itatakwil kita." Sabi ni Mama.
"Yes kuya, I will takwil you if you hurt Ate Kath. I like her to be my sister so do your best para sagutin ka nya
okay." Magui.
"K-kuya. Si A-te Kath nalang. Wag na si A-te B-barbie. Gusto ko si A-te Kath." Sabi ni Carmela.
Ano ba to! Boto ang pamilya ko kay Kath. Huhu. Ano nang gagawin ko.
"O ikaw, JC, wala kang speech dyan?" Tanong ni Mama kay JC.
Haay. Hindi ko akalaing magiging ganto kahirap tong "Operation Barbie" na to.
Pagkatapos ng mahabang diskosyunan, umuwi na kami sa bahay. Nandito rin ang buong tropa para pag-usapan
itong "O.B" na to.
"Ano ka. Ikaw dyan magsusuggest nito tapos ikaw din ang uurong." Ako.
"Sa totoo lang, wala akong balita. Hindi ko na rin sya napapansin sa school e. Sa totoo lang, sa 3 weeks kong
panliligaw kay Kath, para bang sa kanya na umiikot ang mundo ko. Hindi ko na naiisip na ginagamit ko lang
sya." Ako.
"I mean. Syempre. Diba, Barbie ka lang tol? Sabi mo diba?" Sabi sakin ni Les.
"Oo naman tol. Siguro masyado ko lang naseseryoso tong fake kong panliligaw. Pero Barbie pa rin." Sagot
ko.
"H-ha? Wala. Inaantok lang ako. Hehe." Alam nyo, ramdam ko. Parang may bumabagabag dito sa kapatid ko.
Ayaw lang sabihin sakin.
Pumunta ako sa kitchen para kausapin si Seth. Nakita kong nakaupo lang sya dun sa may dining table habang
umiinom ng tubig.
"Seth."
"Puso mo at utak mo." Nanlaki naman ang mata ko sa sinabi nyang yun.
"Nakakalito noh? Hindi mo alam kung anong susundin mo. Ang mas mahirap pa dito, yung dating laman ng
puso mo, napromote at lumipat na sa isip mo. At habang lumilipat sya sa isip mo, unti-unting napapaltan ng
laman yang puso mo."
Nagulat nalang ako ng bigla nyang binuhos sakin yung tubig na laman nung pitchel.
"Uy! Bakit dyan ka naligo! May CR naman kayo ah!" Kats. Loko talaga to.
"Para magising sya sa katotohanan. Kaso hindi pala yun sapat. Kailangan mo na yata magpa-opera na ulit ng
mata. BULAG KA KASI DANIEL. BULAG NA BULAG"
10.
DANIELS POV
Pagkatapos ng pagwawalk-out ni Seth sa bahay 3 days ago, hindi na ulit namin sya nakausap ng tropa. Hindi na sya
pumupunta sa tambayan. Hindi rin sya nagrereply sa mga text namin.
Habang hinihintay ko sina Lester, tumambay muna ako dito sa may waiting area sa parking lot ng school. Gulat ko
nalang nung paglingon ko sa kanan, nakita ko sina Seth at Kath na magkausap.
Lumapit ako dun sa kung nasaan sila. Pero nagtago ako para hindi nila malaman na nakikinig ako sa usapan nila.
Kaya mo pa ba? Masyado ka nang nasasaktan dyan sa blind man na yan. Seth.
Nung marinig ko yun, biglang sumakit ang puso ko. Nagseselos ba ko? HINDI. Hindi pwede.
Pero bakit ako nasasaktan? Ano naman sakin diba? Ano naman sakin kung mahal pa rin ni Kath si Blind man?
Sshh. Wag ka na umiyak. Dadating din yung panahon na magiging okay ang lahat. Pero sana Kath,
matutunan mo rin mahalin ang sarili mo. Pagkasabi nun ni Seth, niyakap nya si Kath.
Hindi ko alam kung bakit pero kumikirot ang puso ko pag nakikita kong umiiyak si Kath. Ayoko syang nakikitang
ganun. Nasasaktan din ako.
Pero how ironic kasi kailangan ko syang paiyakin pagtapos ng 100 days. Pero mangyayari ba yun? E mukhang hindi
sya makagetover sa Blind man na yun e.
At tsaka parang nagiging walang kwenta na rin to kasi parang hindi rin nagiging affected si Barbie. Well, speaking of
Barbie, hindi ko na sya masyadong napapansin. These past few days kasi puro na talaga kay Kath nakatuon ang
atensyon ko.
Tiningnan ko ulit sina Kath at Seth. Pinapatahan pa rin ni Seth si Kath. Dapat ako ang nandun diba? Dapat ako ang
nagpapatahan sa kanya. Pero eto ako, nakatanaw lang sa malayo.
Napagdesisyunan ko na umalis nalang. Naglalakad na ko palayo ng may mabangga akong isang babae.
SorBarbie?!
D-daniel
Walang nagsasalita samin. Nagtititigan lang kami. Gusto ko syang yakapin pero hindi makagalaw ang katawan ko.
Nag-nod nalang ako and then we started walking hanggang sa nakarating kami dun sa may waiting area. Nakaupo
na kami at lahat lahat pero wala pa ring nagsasalita samin.
Kumusta ka na Daniel?
Okay lang din. Kumusta kayo ni Kath? Napalingon ako sa kanya dahil dun. Hindi sya nakatingin sakin.
Pokerface din sya kaya hindi ko mabasa kung ano talaga ang nasa isip nya.
M-mahal mo ba talaga si K-kath Napasmirk ako sa tinanong nya. Mukhang nagseselos nga ata talaga to.
Kailangan ko pa ba sagutin yan? Napatingin sya sakin sa sinabi kong yan. Nakita ko sa mga mata nya ang
lungkot at pagkagulat. Positive, nagseselos to.
Tumayo na sya at akmang aalis na, pero tumingin muna sya sakin.
Diba dapat masaya ako? As in yung halos magpaparty na sa tuwa. Pero hindi e. Masaya ako pero siguro 70%
happiness lang. Yung 30% na natitira, sama-sama dun ang guilt at ang lungkot na nararamdaman ko para kay Kath.
BRO!!!!! Halos mahulog na ko sa kinauupuan ko nung marinig ko yung sigaw na yun. To talagang si Katsumi!
*PAK*
Hehe. Joke lang tol. E kasi para kang babae nung sinabi mo na Uy! May kwento ako! Hahaha. Chikadora
ka na ngayon?
Loko. Magkekwento na ko. Alam nyo ba. Sabi ko habang nakangiti. Pero sa likod ng ngiting to, nandun ang guilt
at lungkot na tinatago ko.
Magkasama kami ni Barbie kanina Napatingin silang lahat sakin at ngumiti ng nakakaloko. Pero si JC, parang
malungkot ang mukha.
And then? Anong nangyari? Lester. Aba. Bakit pag si Barbie pinaguusapan, good mood to. Pag si Kath,
nababadtrip.
Ayun, tinanong nya ko kung mahal ko si Kath. Obvious na mga bregs. Nagseselos talaga. Kung makikita
nyo lang ang mukha nya kanina. Epic mga tol! Ako.
Congrats tol! Kaso, pano yan 88 days pa ang titiisin mo bago kayo tuluyang magkasama ni Barbs. Kats.
Ayos lang yan. Konting panahon nalang din naman yun. Besides, hindi pa tuluyang umaamin si Barbie.
Kailangan ko pa syang pagselosin. At tsaka diba ang deal kailangan kong mapainlove si Kath? E mukhang
hindi pa sya inlove sakin e. Sakto lang ang 88 days.
E pano kung kalagitnaan palang ng 100 days, bumigay na si Barbie? Pano na si Kath? Pano kung sa
panahong yun, in love na sya sayo? Kats.
Akala ko madali kong lang masasagot ang tanong na yan. Pero bakit nahihirapan ako? Diba dapat Barbie all the
way? Bakit ganto? Parang nagiging mahalaga na rin ang nararamdaman ni Kath.
Bakit di ka makasagot kuya? Sino ang pipiliin mo, ang babaeng minsan ka nang sinaktan pero bumabalik
sayo o ang babaeng minahal ka kahit wala syang kaalam-alam na sasaktan mo rin sya sa huli?
Aaahhh. Hindi ko alam ang isasagot ko. Bakit ganto?! Barbie lang dapat diba? Pero bakit walang lumalabas sa bibig
ko? Mukhang tama nga si Seth. Nagsisimula na kong mailto.
S-si Ako.
Uyy. Nagpractice kayo? Sabay talaga. Hahaha--- UY PARENG SETH!!!! AMISHOOOO! Sabi ni Kats sabay
takbo papunta kay Seth na kasama si Kath.
Napatingin kaming lahat sa kanila. Si Seth, napatingin rin samin pero ngumiti lang sya. Tapos, umalis na.
Hmmm Kats.
Alam nyo, umuwi na tayo. Mukhang uulan na oh. Halika na Kath, hatid na kita. Ako.
Nagpaalam na kami sa isat-isa. Kasabay namin ni Kath si JC. Malamang, pareho kami ng bahay e. Third wheel
muna sya samin ngayon. Haha. Wala pang girlfriend e.
Nakalabas na kami sa gate ng school. Dito namin hihintayin sina kuya. Oo, magkaiba pa kami ng sasakyan ni JC.
Hindi naman kasi kami lagi magkasabay umuuwi. Pero shoot. Malas ko lang, naiwan ko yung phone ko sa loob ng
school.
Kath and JC! Wait lang. Balik muna ako dun sa loob. Naiwan ko phone ko sa locker ko. Sabi ko at tumakbo
na ko pabalik sa loob. Kailangan kong magmadali, mukhang uulan na talaga.
Wala pang 5 minutes, narating ko na yung locker ko at nakuha ko na yung phone ko.
Argh. Pag minamalas ka nga naman. Pag kasi 5pm, nagsasara na yung gate na pinaglabasan namin kanina nina
Kath. Kailangan ko pa tuloy umikot at dumaan dun sa gate B.
Pagdating ko dun sa gate B, talaga namang pinagbagsakan na ko ng lahat kamalasan ng mundo. Umuulan na. At
ang lakas pa. Wala pa naman akong payong.
Pero habang papalapit ako ng papalapit dun sa gate, may napansin akong isang babaeng basang basa sa ulan.
Walang masisilungan. Walang malalapitan. Ay loko. Napakanta na ko.
D-daniel?
Ssh. Bakit. Dati naman nayayakap kita ah. Bakit ngayon bawal na? Porket may nililigawan na kong iba,
bawal na kitang yakapin? Im still your friend.
S-sorry. Sabi nya ng nanginginig ang boses. Niyakap na rin nya ako pabalik.
Tinext ko si Kuya at sinabi kong dito na ko sunduin sa gate B. Kasama naman ni Kath si JC, Im sure isasabay sya ng
kapatid ko.
Pinasabay ko na sakin si Barbie at hinatid sya sa bahay nila. Pagkatapos, umuwi na rin ako.
DANIEL! WAG MONG SABIHING NAGLARO KA NA NAMAN SA ULAN! TANDA TANDA MO NA! Sigaw ni
Mama sabay bato ng tuwalya.
Ma. Hindi noh. Nakita ko kasi si Barbie kanina, walang payong. Kaya yun, napasugod na rin ako sa ulanan.
Hinatid ko na rin sya pauwi.
Ha?! E hinihintay ka ni Kath dun sa Gate A e! Wala pa naman yung payong! Malamang basang basa na rin
yun kuya!
E sabi nya hihintayin ka daw nya e. Akala ko naman babalik ka agad kasi kukunin mo lang naman yung
phone mo e.
*PAK*
Ano pang tinutunga-tunganga mo dyan?! PUNTAHAN MO NA SI KATH!!!! Sigaw ni Mama. Hindi rin halata na
boto talaga to ke Kath noh?
Dali-dali akong nagpahatid kay Kuya sa school. Hindi na ko nagpalit ng damit. Kahit basang-basa ako, sumugod na
ko. Kawawa naman si Kath.
Sht. Ang lakas talaga ng ulan. Kath. Please. Sana nakauwi ka na.
----
LESTERS POV
Nauna nang umalis sina JC Daniel at Kath. Nagpaiwan muna ako dito ngayon sa may waiting area. Magpapakaemo
lang. De joke. Wala. Mag-iisip-isip lang.
SETH! HUHU. MISS NA KITA. Di ko na napigilan ang kabaklaan ko. Hehe. Joke. E kasi, miss ko na talaga tong
lokong to. Tagal nang hindi nagpaparamdam. Oo, matagal na ang 3 days. Haha.
Sawa ka na ba? Sawa na ba kayo sa pagpapaalala ko sa inyo kung ano ang tama? Kung sawa na kayo, ako
hindi pa.
Ilang beses ko na kayo binalaan. Pero ano. Pinagtatawanan nyo lang ako. Hindi kayo nakikinig sakin. Ano
nang nangyari ngayon. O diba, kagulo na ang buhay nyong lima.
Lima?!
Kung ako sa inyo, ititigil ko na to habang maaga pa. Habang wala pang masyadong nasasaktan. Wag nyo
nang paabutin sa panahong kailangang may pumili at may pagpilian.
At sa tingin mo ganun lang yun kasimple? Pag bumalik sa kanya si Barbie magiging okay na ang lahat?
Gamitin mo ang puso mo, Lester. Wag ka sanang maging kasing bulag at manhid kagaya ni Daniel. Sana
magawa mong saluhin ang isang bagay na hindi nya kayang saluhin. Kasi yung bagay na yun, malapit nang
mabasag. Kasi tuwi nalang mahuhulog sya, walang sumasalo sa kanya.
Pagkasabi nya nun, umalis na sya. May pagkamisteryoso talaga tong si Seth noh?
Pagdating ko dun, wow. Ang lakas ng ulan. Pero hind yung ulan yung napansin ko e. Yung isang babaeng basangbasa at nakatayo lang dun sa may labas.
Lester! Pumasok ka na! Mababasa ka oh! Hindi ako nakinig, lumusong pa rin ako sa ulanan kahit mababasa
ako.
Kath ano ka ba? Bakit di ka pa umuuwi? Basang-basa ka na oh! Hinubad ko ang jacket ko at isinuot ito sa
kanya.
Hinihintay ko pa si Daniel. Sabi nya, babalik sya. Kumirot ang puso ko sa narinig ko. Yinakap ko nalang sya.
Sumabay ka na sakin pauwi. Padating na yung sundo ko. Wag mo nang hintayin si Daniel hindi na sya
dadating.
Hindi na nagsalita si Kath. Nakaub-ob lang ang ulo nya sa dibdib ko. Nanginginig na rin sya. Malakas ang
pakiramdam kong magkakasakit to.
Sa wakas, dumating na rin ang sundo ko. Pinapatay ko ang aircon kasi sobra na talagang nanginginig si Kath. Yakap
yakap ko lang sya sa buong byahe. Dko namalayan, nakatulog na pala sya.
Hinawi ko ang buhok nyang basang basa. Nakita ko na naman ang mukha nyang mala-anghel.
Sorry Kath. Dahil sa deal na to, nahihirapan ka ng ganto. Wag kang mag-alala. Makikinig na ko kay Seth
ngayon. Kung mahuhulog ka man kay Daniel at hindi ka nya masasalo kasi iba ang inaabangan nya...
11.
Thursday, February 2, 2012 Day 23 of 100
DANIELS POV
Another regular day. Pero absent ngayon si Kath at Lester. Tinetext ko, pero hindi naman sumasagot. Wala ding may
alam kung bakit sila wala.
Lunchtime ngayon at lalabas na sana ako ng room. Pero hindi ko yun nagawa kasi nakita ko si Barbie na namumutla.
Nilapitan ko sya at hinawakan ang noo nya.
Barbie, ang taas ng lagnat mo. Ang init nya. Sinasabi ko na nga ba. Magkakasakit to dahil naulanan kahapon.
Bat ka pa pumasok ngayon? Tanong ko pero hindi sya sumasagot. Mukhang nanghihina na talaga sya kaya
naman kinarga ko na sya, bridal style para dalhin sa clinic.
Habang naglalakad kami sa hallway, di ko maiwasang marinig ang mga comments nung mga nadadaanan namin.
Bakit ganun, nasaktan ako nung marinig ko yun? Why do I care about her feelings so much? Maybe because Im
guilty. Yes. Thats it. Im just guilty.
Finally, nakarating na ko sa clinic. Sabi ng nurse, kailangan na daw maiuwi ni Barbie para maalagaan sya ng
maayos. Kaya naman kumuha na ko ng admit pass sa Principal para payagan akong maghalf day. Buti nalang
malakas ako dun.
Hinatid ko na si Barbie sa kanila. Nakatulog sya sa byahe kaya naman kinarga ko sya papasok sa bahay nila. As
expected, wala dito ang parents nya. Busy kasi sa work. Puro mga yaya lang ang nandito. E ayoko namang iwan
lang basta si Barbie kaya nagstay nalang muna ako at inalagaan sya.
Yaya. Padala naman ng mainit na tubig at towel dito sa kwarto please. Salamat.
Inihiga ko na si Barbie sa kama nya at pinunasan sya gamit yung tuwalyang pinadala ko kay yaya.
Pinagmasdan ko lang sya the whole time. Hanggang sa makaramdam ako ng antok.
BARBIES POV
Pagmulat ko ng mata ko, gabi na at nandito ako sa kwarto ko. Teka, pano ako napunta dito? Nasa school lang ako
kanina nung sumama yung pakiramdam ko tapos kinausap pa ko ni Dani
Tama. Si Daniel.
Nagulat nalang ako nung paglingon ko sa may kaliwa ko, andito si Daniel. Nakaub-ob sa kama habang hawak ang
kamay ko. Nakatulog siguro sya sa pagbabantay sakin.
Bestfriends Kung sana hindi lang ako nagpakatanga noon. Sana hindi lang kami bestfriends ngayon.
Wag mo na kaming iiwasan ha. Bati na tayo. Sabi nya ng nakangiti. Oh how I missed this smile.
Oo na. Haha. Miss ko na rin kayo e. Pagkasabi ko nyan, niyakap nya ako. Niyakap ko na rin sya.
Ahm. Daniel. Gabi na oh. Uwi ka na kaya. Baka kung mapano ka pa. Ako.
Yie. Concerned bestfriend ko. Haha. Opo uuwi na ko. Pagaling ka ha. Bye.
Kiniss nya ko sa noo pagkasabi nya nun. Tapos lumabas na sya ng kwarto. Di ko maiwasang kiligin sa mga
pangyayari. Pero mali ito.
May nililigawan na sya. Si Kathryn. Close friend ko pa. Alam ko namang may minahal na noon si Kath. Nakwento nya
sakin yun. Yung lalaking mahal nya pero may mahal na iba.
Tapos yun daw babaeng mahal nung lalaking yun, naguguluhan pa kung mahal rin daw nya yung lalaki o hindi kaya
itong si lalake umaasa pa rin.
Kitang-kita ko talaga kung paano nasasaktan si Kath tuwing kinekwento nya yun. Kaya nga hindi ko na inoopen yung
topic na yun e.
Pati kasi ako naiinis dun sa lalaki at dun sa babae. Bah. Kung hindi nya talaga mahal yung lalaki. Pakawalan na nya.
Para makamove on na yung lalaki. Malay natin magustuhan pa nya si Kath diba.
Pero alam nyo ba, simula nung manligaw si Daniel kay Kath, pansin kong lagi na syang nakangiti at masaya. May
pagtingin na nga kaya ang close friend ko sa best friend ko?
Ayaw kong sirain ang kasiyahan ni Kath. Kaya susubukan ko talaga ang lahat para magawa kong mailipat kay JC
ang nararamdaman ko kay Daniel.
-----------------------------
DANIELS POV
Ang ganda lang ng gising ko ngayon. Kaya naman maganda rin ang mood ko ngayon. Lahat ng makakasalubong ko
binabati ko. Lahat ng magpapapicture, pinagbibigyan ko. Haha.
Masaya ako e.
Okay na kami ni Barbie. Konting pagpapaselos nalang, bibigay din yun at marerealize nyang hindi lang kami
pangbestfriends.
Speaking of pagpapaselos. Absent pa rin ngayon si Kath, pero nandito na si Lester. Since half day lang kami ngayon,
napagdesisyunan ng tropa na tumambay nalang ngayong hapon sa private room namin.
Kaya eto ako, papunta na dun. Pagpasok ko sa room, andun na silang lahat. Si Kats, si JC at si Lester. Si Seth? Hay.
Wala pa rin.
Haha. Masaya ako e. Saka ko na kekwento sa inyo. Uy Lester, tahimik ka yata dyan.
Ha? W-wala. Haha. Uy. Una na ko sa inyo ha. May aasikasuhin lang ako. Geh. At dali-dali na syang lumabas
ng room.
YES!
Sino? Ako.
Naglilihim na sakin ang kapatid ko ha. Basta ba papakilala mo samin yan ha.
Wala-wala. Hehe.
Si Kath?
Ha? May sakit din sya. Kaya kahapon pa sya absent. ANO DAW?!
Oo. Hindi mo alam? Ang balita ko, naulanan din daw sya nung isang araw kaya nilagnat rin sya. Akala ko
alam mo. Barbie.
H-hindi
Hindi ko na pinatapos pa ang sasabihin ni Barbie kasi nagmadali na kong tumakbo papunta sa parking lot.
Sht. Bakit hindi ko man lang alam to? Bakit wala man lang nagsabi sakin? Kath. Sorry.
Nakarating na kami sa bahay nina Kath. Pinagbuksan ako ng gate nung yaya nila. Wala daw ang parents nya dahil
may business trip daw ang mga ito. Next week pa daw ang uwi.
Nagmadali na kong pumasok ng bahay nila, at nagulat naman talaga ako sa nakita ko.
Si Kath at Lester.
D-daniel Kath.
Pare. Lester.
May hawak na soup si Lester at sinusubuan nya si Kath. Mukhang matamlay pa rin si Kath pero ang saya-saya
nya. Ang saya-saya nila.
Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko, masaya akong okay na kami ni Barbie diba? Pero bakit ganun?
Ilang araw na rin ang lumilipas simula noong nagwalkout ako sa bahay nina Daniel.
Pero alam nyo, kahit hindi na ako masyadong sumasama sa kanila, gumagawa pa rin ako ng paraan para makausap
ang bawat isa sa kanila. Hindi ako magsasawang ipaalala sa mga yun kung ano ang tama hanggat hindi sila
nagigising sa katotohanan.
Friday ngayon. Half day kami. Nagtext ang barkada na tumambay ngayong hapon sa tambayan, pero hindi ako
pumunta.
Hindi naman sa nagmamatigas ako, pero February 3 kasi ngayon. Saktong 9 years na ang nakakalipas.
Mas pinili kong magpunta dito sa lugar kung saan panatag ang loob ko. Sa lugar kung saan pwedeng pwede kong
makausap ang isa sa mga taong nagkaroon ng malaking impact sa buhay ko.
Nakangiti ako habang binibigay ang bulaklak sa kanya. At habang ginagawa ko yun, hindi ko maiwasang magkaroon
ng flashback sa utak ko.
-------------
FLASHBACK
Kuya Teth! Yika na dito cha yoob! Tawag ka na ni mama! Sigaw ni Gab. Yung bata kong kapatid.
Naglalaro kasi kami ngayon ni Miq, yung playmate ko, dito sa may kalsada. Wala namang masyadong sasakyang
dumadaan e. At tsaka, batang kalye talaga kami. Ugaling kalye. Asal kalye. Kalye na kasi ang naging buhay ko.
O teka, hindi ako taong grasa ha. Well, mukha lang talaga akong ganun kasi ang dungis ko lagi, pero maayos naman
ang pamumuhay namin. Hilig ko lang talaga maglaro sa kalye at gumulong-gulong sa putikan. Idol ko kasi mga
baboy e. Hehe. Joke lang. Pwede ba. Walang pakialamanan ng play life ko.
As I was saying. Lagi kaming naglalaro sa kalye. Madalas talaga. Medyo nagiging routine na nga e. Pare-pareho lagi
ang ginagawa namin araw-araw. Minsan nakakasawa na.
Pero hindi ko alam na yung paulit-ulit na ginagawa kong yun ay may katapusan rin pala.
Sus. Yaan mo yun. Sorry, may pagka suwail talaga ako. Hehe.
Awwww. Last day mo na nga dito sa Pinas tapos uuwi ka na agad babe?
Anong babe ka dyan? Babe mo muka mo. Bata bata mo, playboy ka na agad. Dami dami mong chiks! May
Eloisa ka na, may Patricia ka pa, tapos ngayon ako naman? Haha. If I know, crush ako nitong si Miq.
Selos ka babe? Mamimiss lang naman kita e. Sabi ko sabay akbay sa kanya. Tinalsik naman nya ang kamay ko
at nagtaray na naman.
Pwede ba di tayo talo noh. Alis na nga ako! Pumasok ka na dun! Tssss. Aalis na sya pero hinigit ko ang
kamay nya.
Sorry na. Pero seryoso, mamimiss talaga kita Miq. Wala na kong kalaro Sinabi ko ng nakatingin ng diretso sa
kanya.
Psh. Oo na, mamimiss rin kita. Mamimiss ko yang mabaho mong amoy. Yang madungis mong damit. Yang
pagka-asal kalye mo. Hahaha. Basta mamimiss kita. Babalik naman ako dito e. Di ko pa nga lang alam kung
kelan. Pero basta, pagbalik ko dapat ugaling baboy ka parin ha? Haha. Joke lang.
Sobra sobra naman yatang panlalait yan. Pero makakaasa ka. Isang Seth Gothico, magtitino? HAHAHA.
Imposible yatang mangyari yun. Pagbalik mo dito, ako pa rin ang gusgusing batang kalaro mo palagi. Tapos
yinakap ko sya. Niyakap rin nya ako pabalik.
Ewww. Baho mo. Haha. Joke. Sige na, babye na. Magiimpake pa ko. Kumalas na sya sa yakap at tumakbo na
paalis.
Hindi pa rin ako pumasok ng bahay pagkaalis nya. Nagpatuloy pa rin ako sa paglalaro.
Napalakas yung tulak ko dun sa kotse-kotsehan ko kaya napapunta dun sa kabilang gilid ng kalsada. Lumingon ako
sa kanan at kaliwa para icheck kung may sasakyang dadaan, pero wala. Kaya tumakbo na ako para makuha yung
laruan ko.
Malas lang kasi sa putikan pa talaga napapunta to. Ang dumi na tuloy. Nagstay muna ako sa gitna ng kalye at
pinunasan ko yung laruan gamit yung damit ko para luminis na.
*BEEEEEEEEEEEEEEP* *SCREEEEEEEEEEEEEECH*
Iminulat ko ang mata ko, pero bakit ganun? Ang dilim pa rin.
Ma? Nasan ka? Nagpapanic na ko. Sigurado akong nakabukas na ang talukap ng mata ko, pero bakit ganto? Ang
dilim pa rin!
B-bulag ka na anak. Ang lakas daw kasi ng impact ng pagkakabagok ng ulo mo nung nabangga ka K-kaya
naapektuhan nito ang p-paningin mo. Mama.
I-ibig sabihin, m-ma, h-hindi na ako m-makakakita u-ulit? Nanginginig kong sabi. Ramdam kong may
tumutulong luha sa mga mata kong kailanman ay hindi na makakakita ulit.
S-sshh. May pag-asa pa anak. Pag may nagdonate ng mata na compatible sayo, makakakita ka ulit. Okay?
Lagi tayong magpepray kay Papa God para bigyan ka nya ng angel na magbibigay sayo ulit ng chance na
makakita. Ssshh. Wag ka na malungkot. Mama.
Lumipas ang isang buwan. Dumaan ang pasko at new year ng hindi ko man lang sila nasisilayan.
January 3 ngayon at napagdesisyunan kong magpahatid kay mama sa park. Lagi lang kasi akong nakakulong sa
bahay. Namimiss ko na ang kalye.
Bibili lang ako ng makakain natin ha. Dito ka muna sa may swing. Wag kang aalis ha. Mama.
Sa tingin mo, ma, makakaalis pa ko sa lagay na to? Haha. Ma naman e. Nagjoke. Oo. Pinapakita ko kay
Mama na ayos lang ako. Na kaya ko. Pero ang totoo, hirap na hirap na ako.
Nakaupo lang ako dito sa may swing ng may marinig akong isang boses. Mala-anghel na boses.
Hello bata. Iginawi ko ang ulo ko sa direksyon ng boses nya. Pag naging bulag ka, mas nagiging malakas yung
ibang senses mo. Katulad nalang ng sense of hearing.
Ako nga pala si Cheska. 7 years old. Birthday ko sa February 3. Meron akong dalawang kambal na kapatid
pero hindi ko talaga sila kapatid. Ampon kasi sila e. Pero kahit ganun, love na love ko yung dalawang
yun! Ayos tong babaeng to ah. Anong tingin nya sakin, slambook? Pero pakiramdam ko mabait to.
Ah. Ako naman si Seth. 7 years old din Okay. Yun lang sinabi ko. Pa-mysterious effect muna ako.
Uhm. Pwede magtanong? Bakit lampasan yung tingin mo sakin? Bulag ka ba? Hahaha
Oo.
Huy. Natahimik ka dyan? Hindi na kasi nagsasalita e. May kasama pa ba ako dito?
Sus. Okay lang. Isang buwan na akong bulag. Kaya medyo tanggap ko na. Ngumiti ako pagkasabi ko nun.
E kasi baka natatakot ka. Diba pag bulag puro black lang ang nakikita mo? Nakakatakot yun diba? Kaya
niyakap kita. Ang sweet naman nito.
Ah. Haha. Hinde. Okay lang. Medyo nasasanay na rin ako e. Bumitaw na sya sa yakap at ramdam kong umupo
na ulit sa tabi ko.
Inintertwine ko ang mga daliri namin. At hinigpitan ko ang hawak ko sa kamay nya.
Friends.
Simula noon, lagi na kaming magkasama. Lagi na kaming magkalaro. Inaalalayan nya ako lagi. Hindi nya ko
pinapabayaan. Yung ginagawa ng isang lalaki para sa isang babae, sya ang gumagawa para sakin.
Hindi ko namalayan na wala na pala ang asal kalyeng Seth Gothico. Unti unti na akong nagmamature. Laging
positive ang outlook ko sa buhay.
Sa dilim na bumabalot sa buhay ko ngayon, wala akong ibang choice kundi panghawakan ang katiting na liwanag na
meron ako. Si Cheska ang liwanag kong yun.
Sumapit ang January 15, ang birthday ko. Akala ko, hindi ko to maeenjoy katulad ng pasko at new year. Pero hindi.
Ang saya ko. Siguro dahil na rin sa mga taong nagmamahal sakin na hindi ako iniwan, at kay Cheska rin na
tinanggap ako at kinaibigan sa kabila ng kapansanan ko.
Happy birthday happy birthday happy birthday to you Happy 8th Birthday Seth!! Kanta at bati nila
sakin.
Kailangan ko pa ba magwish mama? Masaya na ko e. Kahit wala akong nakikita, pakiramdam ko walang
kulang sakin. Kuntento na ako na andito kayo sa tabi ko kahit ganto ako. Hindi nyo ko iniwanan. Hindi nyo ko
pinandirihan. Para san pa ang iwiwish ko ngayon kung nandito na sa tabi ko ang kailangan at kukumpleto ng
buhay ko?
Natahimik ang paligid pagkatapos ko sabihin yun. Tapos nagulat akong biglang may yumakap sakin.
Ang anak ko. Binata na. Wala na ang batang kalyeng kilala ko. Pagkabulag lang pala ang solusyon sa
ugaling kalye mo? Hahaha.
Lahat nagtawanan sa joke na yun ni Mama. Pagkatapos ng dramahan, syempre, chibugan na.
Bezfren! Si Cheska.
A-ah. H-hindi pa. Busog kasi ako e. Bakit naman nautal to?
Ah. Tara dun sa may garden. Tapos hinawakan nya ang kamay ko at pumunta na kami ng garden.
Ano yun?
Ano kasi e. Uhmm. Aalis muna ako ng 2 weeks. Tapos January 30 na ulit ako makakabalik. Mamimiss
kita. Tapos niyakap nya ako. Niyakap ko rin sya pabalik.
Basta. Youll know soon. Mas hinigpitan nalang namin ang yakap sa isat isa.
----
Dumaan ang 2 weeks na pakiramdam ko ay 2 years. Ang lungkot ng buhay ko pag wala si Cheska.
Miss na miss ko na ang bestfriend ko. Although andito naman si Gab para guluhin ang buhay ko, pero iba pa rin ang
bestfriend ko e.
Ma! Anong date na? Sigaw ko kay Mama na kasalukuyang nagluluto ng dinner namin.
E kachi yuyog ka kanina kuya. Sabi ni Gab habang nakaupo sa kabilang side ng table, naghihintay ng pagkain.
Sus. To naman! Pupunta daw sya dito bukas. Sabi ni Mama habang naghahain ng pagkain.
Hindi ka naman masyadong excited? Hahaha. Oo, pupunta daw dito. Kaya kumain ka na dyan.
---
January 31
Pagkagising ko, dali dali agad akong naligo at nag-ayos. Excited na talaga ako.
Mamaya maya lang may narinig akong nagdoorbell. Si mama na yung nagbukas ng gate.
S-seth, anak. A-andito na si Cheska. Boses yun ni mama ah. Pero umiiyak ba sya? Hindi. Baka paos lang.
Bestfriend. Ang boses na yun. Boses ni Cheska. Tatayo na sana ako pero naramdaman kong yumakap na sya
sakin.
O-okay naman. I-ikaw? Bakit parang ang tamlay ng boses nito ngayon?
Ah. Gusto mo dito nalang muna tayo? Wag muna tayo maglaro? Alok ko.
S-sige. Ganto muna tayo buong araw. Kwentuhan mo nalang ako ng nangyari sayo sa 2 weeks na wala
ako.
At ayun nga, nagkwentuhan lang kami buong araw. Magkayakap lang kami dito sa sofa. Oy walang malisya. Miss
lang talaga namin ang isat isa.
Bye Seth. Babalik ulit ako bukas ha. Babye. Pagkasabi nya nun, umalis na sya.
Ma. May tatanong ako. Pagkasabi ko nyan, ramdam kong may tumabi sakin dito sa sofa.
Hindi yun ang tinatanong ko Ma. Alam kong maganda sya. Loob at labas. Pero ma, malungkot ba sya
kanina? Kasi iba yung boses nya e. Baka sabi lang nyang okay sya pero ang totoo, malungkot sya.
Ah. Bumuntong-hininga si Mama. Sa palagay ko, siya dapat ang tanungin mo.
Oo naman ma.
Tapos umalis na si mama. Nagtataka pa rin ako kung bakit ganun ang sinabi nya.
----
Hinihintay ko sya ngayon dito sa park kung saan kami unang nagkita. Andito ako sa may buhanginan. Kasawa na sa
swing e.
Uy!
Okay lang. Uhm. Cheska. Lapit na ng birthday mo ah. Anong gusto mong regalo?
Oo. Haha. Alam mo ba, sabi sakin ni mommy may nahanap raw syang magdodonate ng mata for you!
Nakausap na rin namin si Tita about that.
Talaga?!
Oo Seth. Makakakita ka na! Sabi nya at yumakap sya sakin. Pero ramdam kong umiiyak sya.
M-masaya lang ako. *sniff* Masaya lang akong makakakita ka na ulit *sniff*
Wag ka na umiyak. Masaya rin ako. Dapat ikaw agad ang makikita ko pagkagising ko ha.
----
February 2.
Woo. Ang ganda lang ng gising ko ngayon. Lumabas na ako ng kwarto para mag-almusal na.
Ah. E dapat masaya ka ma. Kasi makakakita na ulit ako! Excited na ko ma! Kelan ba ang operasyon?
Bukas nak.
Ano? Bukas? Birthday ni Cheska bukas. Naku naman. Hindi ko pala macecelebrate yun kasama sya. Hay.
Sayang. Pwede ba ipamove nalang natin ang operation?
Ganun ba mommy? I greet mo nalang ako ng happy birthday kay Cheska ha!
*RING* *RING*
Biglang nagring ang telepono habang naguusap kami dito ni Mommy. Kaya naman napatigil kami para masagot nya
yung telephone.
Uy Besprend! Bakit ka napatawag? Pwede mo namang sabihin nalang dito pag punta mo. Sabi ko.
Hindi ako makakapunta dyan e. Aalis kasi kami ngayon. Sorry besprend. Usap nalang tayo dito.
Ah ganun ba. O sige ba. Uhm. Cheska, bukas nga din pala yung operation ko. Sorry kung hindi kita
masasamahan sa birthday mo ha.
Okay lang Seth. Diba alam mo naman kung ano ang birthday wish ko?
Oo. Yun nga. Haha. Buti naman tanda mo pa. naging masigla ang boses nya.
Syempre naman. Bukas, mangyayari na yun. Sabay na nating makikita kung gano kaganda yun.
O bakit ka nalungkot?
Hindi naman ako malungkot e. To talaga! Haha Ayun, naging masaya na ulit ang boses nya.
Buong araw kaming magkausap. Syempre may break din naman. Pero tatawag sya ulit. Parang sabik na sabik sya
sa boses ko. Haha. Miss na ko ng besprend ko.
Currently break kami ngayon. Kakain daw muna sya e. Ako naman, nakaupo lang dito sa kama habang si mama,
nag-aayos ng gamit na dadalhin bukas sa hospital.
Ready ka na ba nak?
Syempre ma.
Ako din, nak. Masaya rin ako para sayo. Masayang masaya. Sabi ni mommy, pero ramdam kong may lungkot
sa boses nya.
B-bespre..nd
Uy. Bakit ganyan ang boses mo? Kinakabahan ako, ewan ko kung bakit.
W-wala. Medyo inaantok na k-kasi ako e-eh. N-napagod sa b-bya..he Parang sobra naman yata syang
napagod.
Ah ganun ba? Gusto mo ba kantahan kita para makatulog ka? Alok ko.
Ako:
And it was enchanting to meet you
Gising ka pa ba Cheska?
Mukhang tulog ka na. Haha. Besprend. Advance happy birthday sayo. Yung kantang yan, bagay na bagay
satin. It was enchanting to meet you talaga e.
Siguro kung wala ka, baka ang lungkot lang ng buhay ko. Baka namatay ako sa pagkadepress kasi bulag
ako. Buti nalang dumating ka. Buti nalang nakilala kita. Kasi dahil sayo, nagkaron ng liwanag yung buhay ko.
Sana sa unang pagmulat ko ng mata ko, ikaw agad ang makita ko. Kahit first time palang kita makikita, alam
ko agad na maganda ka. Inside and out youre perfect. Paglaki natin, papakasal tayo ha? Hehe. Joke lang.
Pero malay natin, mangyari talaga. Haha.
Sige na, tutulog na rin ako. Goodnight Cheska. Ill see you soon.
---
February 3
Parang naulit lang ang pangyayari. Nandito ako ngayon sa hospital at naririnig ko ulit ang boses ni mama. Kaninang
umaga isinagawa ang operation. Tinurukan nila ako ng pampatulog kaya wala na kong kamalay malay sa mga
pangyayari.
Oo nak.
9:30 pm.
Seth, Im your doctor. Tatanggalin na natin yung benda mo ha. Relax ka lang.
Tinanggal na ni doc yung benda ko. Mga ilang ikot rin to bago matapos. Nung tumigil na sya, hindi ko agad binuksan
ang mata ko.
Unti unti kong minumulat ang mata ko. Nakakapanibago. Ang dating dilim na bumabalot sa paningin ko ay nagkaroon
na ng kulay ngayon.
NAKAKAKITA NA AKO.
Bumitaw na sa yakap si Mama. Tumingin ako sa paligid pero wala akong makitang kakaibang mukha. I mean, lahat
kasi ng nandito kilala ko ang mukha e.
Ano? Bakit ito lang? Sabi ko gusto ko sya ang una kong makikita pagmulat ko. Yoko. Tampo ako sa kanya.
Dahil nagmakaawa na si Mama at dahil hindi ko rin naman kayang tiisin ang besprend ko, binuksan ko na yung
notebook at binasa ang nakasulat dito.
January 3, 2003.
Ngayong araw na to. Kakatapos ko lang magpacheck-up sa isa ko pang doctor. Nung marinig nina Mama
ang findings nya, hindi na sila tumigil sa pag-iyak. Gustong-gusto ko na rin umiyak. Natatakot kasi ako. Hindi ko alam
kung kakayanin ko. Pero imbes na gawin ko yun, tumakbo nalang ako papunta sa park. Gusto kong mapag-isa. Nung
papunta na ako sa may swing, may nakita akong isang batang lalake. Seth ang pangalan nya. Nakipagkaibigan ako
sa kanya. Ewan ko ba. Ang gaan ng loob ko sa kanya e. Nalaman ko rin na bulag sya. Pero alam mo, diary.. Hanga
ako sa kanya. Kasi kahit bulag sya, nagagawa pa rin nyang ngumiti na parang walang mali. Ang lakas lakas
nya. Gusto ko maging kagaya nya. Kaya nga simula ngayon, I will be a tough girl.
Birthday ngayon ni Seth! Pero bago ako pumunta sa party nya, sabi sakin ng mommy na kailangan daw
naming umalis for 2 weeks. Ayoko pa sanang pumayag kasi ayokong malayo sa besprend ko. Pero sabi ni Mama,
pag naging success daw ang gagawin namin sa 2 weeks na yun, mas matagal ko nang makakasama ang besprend
ko. Kaya pumayag na rin ako. Nagpaalam na rin ako kay Seth. Halata kong nalungkot sya, pero kung alam lang nya,
mas nalulungkot ako.
Nakabalik na kami galing dun sa pinuntahan namin. Umuwi kami ng luhaan. Ang bigat bigat sa kalooban
ko. Gustong gusto kong umiyak pero ayoko. I need to be a tough girl. Tumawag agad ako kayna Seth. I want to hear
his voice. Boses nya lang, gumagaan na ang pakiramdam ko. Pero sabi ni Tita tulog daw sya. Sabi ko nalang na
pupunta nalang ako dun bukas.
Hay Seth. Miss na kita. Hindi ko na mapigilang umiyak dahil sa bigat na dinadala ko ngayon. Hindi ko maiwasang
mag-isip ng mga bagay-bagay. Pero nagpapasalamat ako na dahil sa pag-iyak kong ito, nagawa kong magdesisyon.
Isang desisyon na alam kong hinding-hindi ko pagsisisihan.
February 1, 2003
Ngayon, nandito kami sa park. Dito sa may buhanginan. Binalita ko na kay Seth na may eye donor na sya.
Kitang kita ko kung paano sya naging masaya. Kung paano nagliwanag ang mukha nya. Sabi pa nya sakin, gusto
daw nyang ako ang una nyang makita pagmulat ng mata nya. Gusto rin daw nya akong makasama sa pagtanaw sa
kagandahan ng mundo. Hindi na ako nakasagot nun. Alam ko kasing hindi ko magagawa yun kasi malapit na ang
oras ko. Pero kahit mamatay man ako ngayon o bukas, mamamatay ako ng masaya kasi alam kong masaya ang
besprend ko. Wala akong pinagsisisihan sa desisyon ko.
February 2, 2003
Pagkagising ko ngayong araw na to, sobra akong nanghihina. Hindi ko na kinayang pumunta pa kayna
Seth kaya tumawag nalang ako. Buong araw kami magkausap. Syempre ibababa din namin ang telepono pag may
gagawin kami, pero tatawag ulit ako pagkatapos nun. Gusto ko lang sulitin ang oras na to. Gusto kong matulog na
boses nya ang huling narinig ko. Gusto ko kasing masabi sa sarili ko na sa kahuli-hulihang pagkakataon, naging
malakas ako. Naging malakas ako dahil narinig ko ang boses nya.
Unang-una, gusto kong magsorry. Alam kong ineexpect mong nandyan ako pagmulat ng mata mo,
pero sorry kasi hindi ko kayang makapunta dyan ngayon.
Kasalukuyan mo kong kinakantahan habang sinusulat ko to. Pasensya ka na sa handwriting ha?
Nanghihina na kasi talaga ako e. Gusto ko lang talaga masabi sayo lahat.
Pasensya ka na kung hindi na ko nakasagot sayo. Gising pa ko Seth. Pero alam kong di magtatagal
ay makakatulog na rin ako. Makakatulog habangbuhay. Gustuhin ko mang magpakasal sayo, hindi ko
magagawa kasi wala na ko sa tabi mo pag dumating ang tamang panahon.
Pero kahit ganto, makakasama mo pa rin ako sa pagtanaw ng mundo. Kung ano ang kagandahang
masisilayan mo, masisilayan ko rin. Tanda mo pa naman ang birthday wish ko diba? Salamat ha. Salamat
kasi tinupad mo yun. Kung nababasa mo man ang letter na to, ibig sabihin nakakakita ka na. Kahit hindi ko
na macecelebrate ang birthday ko ngayon, masaya na rin ako. Kasi sa pagkawala ko, bumalik naman ang
paningin mo.
Alagaan mo ang matang yan Seth ha? Inalagaan ko yan ng ilang taon. At masaya ako kasi sayo
napunta yan. Kahit mawawala na ko sa mundong to, pakiramdam ko parte pa rin ako nito kasi nasayo ang
mata ko. Gamitin mo yan ng ayos ha.
Pero tandaan mo Seth. Hindi sa lahat ng pagkakataon, ginagamit ang mata. Minsan puso rin dapat.
Parang nung bulag ka pa. Puso ang ginamit mo para makita mo ako.
Pano ba yan, mukhang panahon na para matulog ako. Inaantok na ko e.
Wag mo akong kakalimutan ha? I love you Besprend.
Nagmamahal,
Cheska.
Ito na ang huling entry sa diary nya. Hindi na sya nakapagsulat para sa araw na to. Hindi kaya.
12:02 am kanina.
Kaya pala Feb 2 ang huling entry ng diary. Pero at least, umabot sya sa birthday nya diba?
Ni hindi ko man lang sya nabati, mama. Wala na si Cheska. Wala na ang besprend ko.
Sssh. Im sure anak masaya sya ngayon. Masaya sya kasi nakakakita ka na. Sya ang angel na pinadala satin
ni Papa God. Sya ang angel na nagbalik sayo ng paningin mo.
Hindi ko kailangan makakita ulit ma. Kailangan ko ang besprend ko. Kailangan ko si Cheska.
Kasama mo parin naman sya e. Lagi syang nandyan sa puso mo diba? Hindi mo naman sya kakalimutan e.
Lalong lalo nat nasayo ang mata nya. Dahil sayo, mananatiling buhay si Cheska.
Tuluyan na talaga akong napahagulgol. Hindi ko alam na huling beses ko na palang maririnig ang boses nya sa
paguusap namin kagabi.
END OF FLASHBACK
----
Happy Birthday besprend. Sana masaya ka dyan ngayon. Wag ka mag-alala kasi ginagamit ko ng maayos
itong matang shinare mo sakin. Salamat sa matang to, nagagawa kong makita kung ano ang tama at kung
ano ang mali. Kung pwede ko lang to idonate sa mga kaibigan ko e. Haha. Pero di ko yun gagawin kasi para
satin lang ang mga mata na ito.
Ang sakit kasi e. December 3 nung araw na mawala sakin ang paningin ko. January 3 nung dumating sya sa buhay
ko at nagbigay liwanag sa madilim kong mundo. At ngayon, February 3. February 3 nung maibalik sakin ang paningin
ko. Pero sya naman ang nawala sa buhay ko.
Saklap na hindi na kayo nagkasabay sabay. Pero alam mo, kahit ganun, naramdaman ko pa ring kumpleto ako kahit
wala sakin ang paningin ko noon. Kasi kahit walang nakikita ang mata ko, maliwanag na maliwanag ang nakikita ng
puso ko.
Dahil sayo, natuto akong makiramdam. Natuto akong hindi maging bulag sa mga bagay bagay. Nawalan
man ako ng paningin noon, pero tinuruan mo parin akong makakita ng hindi ginagamit ang mata. Yun ang
dahilan kung bakit ako ganto ngayon. Kung bakit kakaiba ako mag-isip. Kasi sa onting panahon na
pinagsamahan natin, nalaman kong pwedeng mabulag ang mata mo, pero ang puso? Hinding-hindi.
Tumayo na ko.
Pano ba yan, Cheska. Happy Birthday ulit ha. Aalis na muna ako. Salamat para sa lahat.
Nagsimula na akong maglakad papalayo ng nakatungo. Hindi ko tuloy namalayan na may makakasalubong na ko.
Ayan tuloy, nakabungguan ko pa.
SorrKath?
Uy Seth.
Hindi na ko nasagot ni Kath. Bigla-bigla nalang syang lumuha. Kaya naman niyakap ko nalang sya. Alam kong
kailangan nya yun.
Pero bukod sa kanya, alam kong kailangan rin ako ng mga kaibigan ko.
12.
LESTER'S POV
Kaya naman nung nakarating kami sa kanila, kinarga ko na agad si Kath pababa ng sasakyan. Pinagbuksan naman
ako ng maid nila ng gate. Hinanap ko agad ang parents nya, pero wala daw ang mga ito. Nasa business trip daw.
Hindi na ko nagdalawang isip pumasok sa bahay nila. Dumiretso agad ako sa kwarto ni Kath at pinakiusapan ko si
yaya na paltan sya ng damit. Kaya naman lumabas muna ako at nagshower ng mabilis. Nagpalit na rin ako ng damit..
Pinahiram kasi ako ni yaya ng damit ng anak nyang lalake para makapagpalit na rin ako. Sumugod nga kasi ako sa
ulan kanina diba?
Pagkatapos bihisan si Kath, pumasok na ako sa kwarto nya. Dahil wala ang parents nya, ako na muna ang nagalaga sa kanya.
Hinawakan ko ang noo nya at boom. Ang init. Gusto ko sana sya painumin ng gamot pero sabi ni yaya intayin nalang
daw namin magising si Kath.
"Ito, iho. Ikaw na muna ang magpunas sa kanya. Tapos balutan mo sya ng kumot pagkatapos. Magluluto lang
ako ng makakain natin." Sabi ni yaya sabay abot sakin ng isang basang tuwalya at makakapal na kumot.
Ginawa ko ang utos ni yaya. Habang pinupunasan ko si Kath, hindi ko maiwasang mapatitig sa kanya.
Humiga na ako sa tabi nya at niyakap sya. Bale, nakatalikod sya sakin. Medyo nakakailang kasi kapag magkaharap
kami e. Hehe.
Pipikit na sana ako dahil nakakaramdam na ko ng antok pero bigla syang gumalaw at bumaling sa direksyon ko.
nyang halikan.
WHATTTTTTTTTT?! ANONG SINABI KO? WOOOOO. LESTER! UMPOG MO NGA SARILI MO!
Napaupo ako sa thought na yun. Inalog-alog ko ang ulo ko baka sakaling bumalik ako sa katinuan.
"Lester. May sakit si Kath. Kailangan ka nya. KASI NAMAN. Dapat kasi si Daniel ang nandito e. Hay. Kaya ko
to. Woo Go Lester!"
Humiga na ulit ako at niyakap si Kath. Pansin kong hindi na sya masyadong nanginginig. Talk about HOT. Haha.
Joke lang.
Hinawi ko ang buhok na humaharang sa mukha nya. I traced her eyes down to her nose, then to her lips.
"Sana wag ka nalang mainlove kay Daniel. Sana sakin ka nalang mainlove. Lahat gagawin ko para bumalik sa
Barbie sa kanya. Pero wag lang to. Wag lang tong mahalin mo sya."
"Alam kong may iba pang paraan. Sakin ka nalang Kath. Minsan nakwento mong may mahal kang hindi ka
mahal. Nakita ko kung pano ka nasasaktan habang kinekwento mo yun. Kung mafafall ka kay Daniel, mauulit
lang yun. Pero kung sakin ka mahuhulog, I promise Kath. Sasaluhin kita."
"Hindi naman maiiwasang makasakit ng tao. Pero kung ako ang mamahalin mo, Kath. Hinding-hindi kita
sasaktan intentionally."
"Hindi muna kita ikikiss dito ha. I'll reserve this para sa araw na sasagutin mo ko. I want this kiss to be
special."
-------------------
February 2, 2012.
Ramdam kong may yumuyugyog sakin. Dahan dahan kong binuksan ang mata ko at nakita ko si yaya.
Shoot. Dito pala ako nakatulog kayna Kath. Patay. Hindi ako nakapagpaalam sa bahay.
Napatingin ako sa katabi kong anghel. Tulog pa rin sya. Hinipo ko ang noo nya at hindi na ito mainit. Thank you Lord.
Okay na si Kath.
"Ganun po ba. Ang swerte naman po ni Kath sa boyfriend nya. Ano po bang pangalan nyo?"
"Ahaha. Lester po. At hindi nya po ako boyfriend. Soon to be. Pwede pa."
"Ganun po ba? Haha. Pasensya na po. Pero boto po ako sa inyo. Sige po. Baba na po kayo para makakain."
Pagkaalis ni yaya. Eto na naman. Tinutunaw ko na naman si Kath sa titig ko. Hindi ko maiwasang mapangiti kasi
katabi kong natulog ang anghel ko.
Hayy. Ay. Nakalimutan ko. Tatawagan ko pa nga pala si Mommy. Baka pinahanap na ko nun sa mga pulis dahil hindi
ako nakapagpaalam.
Yung iba, message ng mga kaklase ko. Yung iba, message ng tropa. Yung iba, galing kay Mama. Yung missed calls
naman, yung iba galing kay Daniel. Yung iba, galing kay Mama.
Tinawagan ko na si Mama at sinabi kong uuwi din ako mamaya at dun ko na ieexplain ang lahat. Okay lang naman
daw. Himala, hindi galit. Haha.
"Naku yaya. Wag mo na ko i-sir." Umupo na ko at syempre, kumain na. Hindi nga pala ako nagdinner kagabi.
"Hindi pa po."
"Talaga? Manligaw ka na. Kailangan ni Kath ng companion e. Kasi mag-isa lang sya madalas e. Wala lagi ang
parents nya. Wala na rin ang mga kapatid nya."
"Oo kaso..."
Magsasalita na sana si Yaya, pero may narinig kaming hakbang galing sa stairs. Napatingin kami dun at nakita
namin si Kath, bumababa ng nakangiti. Nabitawan ko tuloy yung tinidor na hawak ko.
"Goodmorning Yaya! Goodmorning Lester! Salamat sa pag-aalaga ha?" Sabi ni Kath. Tulala pa rin ako kaya
tinapik na ko ni Yaya.
"H-ha? Ehem. Uh. Sure. Teka. Ba't alam mo? Diba kagabi ka pa walang malay?"
"Nagising ako kaninang madaling araw. Nagulat nga akong katabi kita e tapos yakap mo pa ko. Pero
pinabayaan ko nalang kasi nilalamig din ako. Hahaha. Sorry na."
"Okay lang. Haha. O sya, kain ka na. Para makainom ka na rin ng gamot."
Umupo na si Kath sa tabi ko. Eto namang si yaya, abot langit ang ngiti. Haha. Pati tuloy ako, napapangiti na rin.
"Sus. Nambola pa etong batang to. O sya sige na. Iwan ko muna kayo dyan."
Pagkatapos naming kumain, dumiretso kami sa garden. Tinulungan ko si Kath magdilig ng halaman.
"KATH!"
"HAHAHA. E ang seryoso ng muka mo e. Hahahahaha. Tsaka tama lang. Para makaligo ka na rin.
Nangangamoy ka na e. Hahahaha"
Mas lalo pa nyang nilakasan yung hose. Basang basa na tuloy ako.
Nung aalis na sya, tumakbo na ko para maabutan sya. Ayun. Kiniliti ko ng kiniliti.
"Waaaa. Hahaha. tumigil na ka naaaaaaa. Hahaha. Ayoko na. Huhu. Sorry na emps. Hahahaha."
Bigla syang napaharap sakin. Woo. Grabe. Sobrang lapit ng mukha namin. Siguro 1 inch?
Natetempt ako. Pero like what I've said. Nakareserve to sa special na moment.
Pumasok na kami sa loob at binigyan ulit ako ni yaya ng bagong damit. Haha. Tapos ayun, umalis na ko.
Nung nasa sasakyan ako, hindi ko mapigilang hindi ngumiti sa sobrang saya ko.
"Ikaw talaga manong. Bagay kayo nung yaya ni Kath. Ipakasal ko na kaya kayo? Hahaha."
"Kaw talaga kuya. Nasa mid 40's ka na, pero para ka pa ring teenager. Hahaha."
Tawa lang kami ng tawa. Nakwento ko na rin kay kuya yung tungkol sa nangyari. Sabi nya ligawan ko na daw.
---------------------------
February 3, 2012.
Half day ngayon. Nagtext ang tropa na tumabay muna kami sa tambayan. Pagdating ko dun, andun na sina Kats at
JC. Nagkekwentuhan lang kami. Masaya.
Tapos dumating na si Daniel. Ewan ko, pero bigla akong nawala sa mood. Parang naguiguilty ako? Kaya nagpaalam
nalang ako at sinabi kong may gagawin pa ako.
Totoo naman e. Ichecheck ko muna si Kath. Titingnan ko kung okay na ba talaga sya. Absent pa rin kasi sya kanina
e.
So ayun, nagpunta ulit ako sa kanila. As expected, wala pa rin ang parents nya. Dire-diretso na ko sa loob at ayun,
nakita ko si Kath, nakaupo sa sofa, nanonood ng TV.
"Galit ka sa kanya?"
"Hindi naman. Hindi man lang kasi dumadalaw dito e. Alam naman siguro nyang nabasa ako kakahintay sa
kanya. Hindi ako nagrereply sa mga messages at calls nya. Siguro naman kung nagcacare talaga sya,
pupuntahan na nya ako dito. Pero wala e."
"Hay. Alam mo, kumain ka nalang. Eto o soup." Kinuha ko yung soup sa table at sinubuan sya.
"Aray! Ang init! Hahaha. Hipan mo muna kasi." Reklamo nitong anghel na to.
"E kasi naman. Sugapa ka. Hihipan ko palang kinain mo na agad. Hahaha."
Eto, tawa lang kami ng tawa dito. Tapos nung isusubo ko na yung soup, bigla syang napatingin dun sa may pintuan.
"Daniel..."
Napalingon ako at nakita ko si Daniel. Hindi maipinta ang facial expression nya.
"Inaalagaan ako ni Lester." Si Kath na ang sumagot. Ibinaba ko na sa table ang soup.
"Oo. Nagkasakit ako dahil hinintay kita sa ulan nung isang araw. Hindi mo man lang ako binalikan." Sobrang
bitter ng pagkakasabi nya.
"Sana man lang sinabihan mo ko diba?! Text ako ng text. Tawag ng tawag, pero di mo sinasagot. Ni wala man
lang nagsabi sakin na may sakit pala si Kath!"
"Teka. Bakit ka ba nagagalit ha! Ikaw nga tong pinabayaan lang si Kath. Dapat nga magpasalamat ka pa sakin
e."
*BOOOGSHH*
Sinuntok ako ni Daniel. Kaya naman agad nagpunta si Kath sa tabi ko para alalayan ako tumayo.
"ANONG WALANG DAHILAN? NAGKASAKIT SI KATH AT HINDI MO MAN LANG SINABI SAKIN! TROPA TAYO
TOL. TROPA. AKO ANG NANLILIGAW SA KANYA. WALA NAMANG SULUTAN!"
*BOOOOGSH*
"PWEDE BA TUMIGIL NA NGA KAYO! IKAW DANIEL. IKAW ANG MAY KASALANAN NITO E. NASAN KA BA?
BAKIT HINDI KA BUMALIK AGAD?! PWEDE BA MAGPASALAMAT KA NALANG KAY LESTER KASI SYA ANG
NAG-ALAGA SAKIN."
"Yun na nga e. Kung hindi sinabi sayo ni Barbie, hindi ka pa pupunta dito. Wala kang kusa, Daniel. Siguro
kung si Barbie ang may sakit, baka mahihimatay palang sya, nandun ka na agad sa tabi nya." Mahinahon na
ang boses ni Kath. Pero may bahid ito ng lungkot.
"Kath." Sinubukan hawakan ni Daniel si Kath, pero umiwas ito at tumakbo palabas.
Napatingin sakin si Daniel. Hindi ko maipaliwanag ang mukha nya. A mixture of pain, guilt, anger and sadness.
Kailangan na tong maayos habang hindi pa masyadong magulo ang lahat. I need to make a move.
13.
DANIEL'S POV
Siguro nga kailangan na namin mag-usap. Siguro nga, kailangan kong maliwanagan sa lahat.
"Deretsahang tanong, Lester. May gusto ka ba talaga kay Kath?" Ako na ang nagsimula ng madibdibang usapan
na to.
"Alam mo naman ang sagot dyan diba?" Sabi nya ng hindi nakatingin sakin.
"Crush mo sya, oo. Pero sa nakita ko, parang hindi lang crush e." Ewan ko pero may bahid ng pagkainis sa
boses ko.
"Ano?"
Pagkasabi ko nun, tumingin sya sakin. Pokerface. Hindi ko mabasa ang iniisip nya.
"Mahal ko sya Daniel. Matagal ko na syang crush, pero hindi ako makagawa ng move. Ngayon na napalapit
sya sa tropa, mas nakilala ko sya. At eto na. Nahulog na ko ng tuluyan sa kanya."
Nakaramdam ako ng matinding inis sa sinabi nya kaya naman napatayo ako.
Napatingin ako sa kanya. He's still expressionless. Kalma pa rin ang boses nya pero ramdam kong nasa loob ang
kulo nito.
Natulala ako sa sinabi nya. Napaupo na ulit sya sa sofa habang ako, nakatayo lang dito.
"Pare please. Tama na tong deal na to. In the first place, hindi ka naman talaga matatalo dun sa race na yun
e. Sinira talaga namin ni Kats yung makina nung race car mo kaya ka biglang napatigil sa kalagitnaan ng
laro."
"Alam ko namang sinabutahe nyo yung makina ko e. Pero what's your point? Bakit mo sinasabi sakin to?"
"Point is, hindi mo naman talaga dapat gawin yung deal kasi hindi ka naman talaga natalo. Itigil na natin tong
walang kwentang larong to. Itigil na natin to habang hindi ka pa mahal ni Kath."
Bakit ganun? Bakit parang may naramdaman akong kumirot sa dibdib ko nung marinig kong hindi pa ako mahal ni
Kath? Bakit parang gusto kong mahalin nya ako?
"Kung iniisip mo yung kay Barbie. We'll find a way pare. We'll find a way para bumalik sya sayo without
using Kath."
Hindi ko alam ang isasagot ko. Oo, mahal ko si Barbie and I just agreed to this deal kasi gusto kong makuha sya.
Pero sa paglipas ng araw... parang... hindi nalang laro laro to e. Parang naeenjoy ko na rin ang company ni Kath.
Tapos botong boto pa sa kanya ang pamilya ko.
"Pare please."
Napatingin ako kay Lester. Kitang-kita sa mukha nya kung gano sya kasincere. Kung gano katotoo ang mga sinasabi
nya.
"Gustuhin ko mang ibigay sayo si Kath, hindi ko yun magagawa. Hayaan natin syang pumili." Sagot ko.
"Bakit pa? Hindi na rin naman mahalaga kung piliin ka nya e. Hindi mo naman sya gusto diba?
Hindi ko nga ba sya gusto? E bakit iba yung mga nararamdaman ko pag nandyan sya?
Yun naman pala e. So, ano na. Called off na ang deal? Lester.
S-sige.
Lalayuan mo na si Kath?
Natulala ako sa sinabi ni Lester. Kaya ko bang layuan si Kath? Sa loob ng 3 weeks na halos araw-araw ay kasama
ko sya, parang hindi na yata ako sanay na wala sya sa tabi ko.
Ngumiti nalang ako sa kanya pagkasabi nya nun. Parang labag sa loob ko tong gagawin ko.
------------------------
SETHS POV
Kinwento sakin ni Kath ang nagyari. Mukhang nagkainitan na talaga sina Daniel at Lester kanina. Sana nag-usap na
sila ngayon.
Nandito pa rin kami sa sementeryo. Nagtataka nga ako kung bakit dito dumiretso si Kath e. Matanong nga.
Dapat pupuntahan ko yung kapatid ko e. Siya kasi yung pinagsasabihan ko ng problema ko. Alam ko kasing
kahit hindi sya sumagot sakin, nakikinig pa rin sya. Labs ako nun ng sobra e.
May kapatid ka pala. Pero alam mo, may lagi din akong pinupuntahan dito. Yung kaibigan ko. Sya din yung
napapagsabihan ko ng mga problema ko. Kahit hindi ko sya nakikita, alam kong full support pa rin sya
sakin.
Ang sarap sa pakiramdam noh? Yung alam mo na kahit wala sya sa tabi mo, mahal ka nya. Hindi katulad
nung nandito nga sa tabi mo, pero hindi mo naman alam kung importante ka ba talaga sa kanya.
Napatingin ako sa kanya dahil sa sinabi nya. Alam kong connected to kay Daniel.
Hindi ka naman manhid Kath diba? Siguro naman alam mo na may pagtingin din sayo si Lester.
Sa totoo lang, nalilito na rin ako. Napayuko sya pagkasabi nya nun.
Basta Kath. Kung ano ang sinsigaw ng puso mo, dun ka. Take the risk. Sabihin mo at iparamdam mo sa
taong yun. Oo, masakit magmahal lalo na kung one sided love. Pero alam mo, mas masakit yung mahal mo
yung isang tao, pero hindi mo man lang ito naiparamdam sa kanya.
Always remember. Nothing hurts more than the regrets of what could have been.
Haha. Di naman masyado. Pero basta ha. Follow your heart. Kung mahulog ka man sa bangin, wag ka magalala, may kusang tatalon dun para sagipin ka.
Alam kong alam nyo at alam nya na si Daniel ang tinutukoy ko sa una kong sinabi at si Lester naman dun sa
pangalawa. Totoo naman e, handang saluhin ni Lester si Kath.
Kinalaunan, umuwi na rin kami ni Kath. Nagtext si Daniel na magkita kita daw kami bukas sa bahay nila. May
importante daw silang sasabihin ni Lester.
Siguro ito na ang panahon para kausapin ko na ulit sila. Para sumama na ulit ako sa kanila. Mukhang guguho ang
buhay nila kung wala ako e.
------------------
DANIELS POV
Sabado ngayon. Day 25 of 100. Hindi ko alam kung bakit binibilang ko pa rin kahit tapos na ang deal.
Nandito ang tropa ngayon. Kahit si Seth, nandito. Himala nga e. Siguro natunugan nitong may di kaaya-ayang
nangyari kahapon.
Ako nalang.
Called off na ang deal. Hindi na tuloy ang panggagamit ko kay Kath para makuha si Barbie.
Hindi ko alam. Kaya nga kayo nandito ngayon e. Kasi hihingi ako ng tulong sa inyo.
Teka, pano na si Kath? I mean, ano yun. Basta basta ka nalang iiwas o lalayo sa kanya? JC
Sa totoo lang, hindi ko rin alam kung papano ko gagawin yun. Ni hindi ko nga alam kung kaya ko yun e.
Kasi ako naman talaga ang may gusto sa kanya. As in totoo. Walang halong biro. Besides, I dont think na
nainlove na si Kath kay Daniel sa loob ng 3 weeks na panliligaw nito. Kaya hindi naman siguro magiging
mahirap ang paglayo ni Daniel sa kanya. Lester.
Sinong may sabi sa inyo? Lahat kami napatingin sa nagsalita. Andito na nga pala si Seth.
Tingin nyo ganun na lang kadali ang lahat. Yung sisimulan mo tapos hindi mo tatapusin? Seth.
Wait lang tol. Sa pagkakatanda ko, ikaw ang may ayaw nito e. Tapos ngayon na tatapusin na namin, bigla
bigla ka magagalit dyan. Lester.
Kung tatapusin nyo to, tapusin nyo ng maayos. Hindi yung basta basta nalang mang-iiwan at lalayo tong si
Daniel. Hindi nyo na inisip ang mararamdaman ni Kath. Napalapit na rin sya kay Daniel. Mahal man nya o
hindi, magiging masakit pa rin sa kanya kung basta basta nalang sya iiwan sa ere.
Alam nyo, may point si Seth. Bakit hindi mo nalang kaya sabihin sa kanya na deal lang ang lahat? Kesa
naman sabihin mo na Kath, sorry. Sawa na ko sayo. Ayoko nang manligaw. Bye. Parang ang rude naman
nun mga tol. Kats.
Pero hindi ba mas masakit kung sasabihin ko sa kanya ang totoo? Ako.
Masasaktan rin naman sya e. E di saktan mo nalang sya sa tamang paraan. Seth.
Huh? May ganun ba tol? Saktan sa tamang paraan? Meron bang saktan sa maling paraan? Kats.
Masakit malaman ang katotohanan. Pero mas masakit mabuhay sa kasinungalingan. Seth.
Wala nang nakapagsalita pa sa sinabi ni Seth. Mukhang tama sya. I mean, tama talaga sya.
14.
KATSUMIS POV
Linggo ngayon. Pagkatapos ng masinsinang usapan ng tropa kahapon, napagdesisyunan naming magsimba ng
sama-sama ngayon.
Kung di namin nasasabi sa inyo, maka-Diyos talaga kami. Kaya nga stick to one kami e. Anong konek? Well, sa
tingin ko kasi Kung kaya mong maging faithful kay God, kaya mo ring maging faithful sa babaeng mamahalin mo.
O DIBA. SINONG KONTRA DYAN SA SINABI KO HA. MAKAKATIKIM SAKIN. Haha. Joke lang.
Pero yun nga, stick to one kami. Lalo na ko. Kung inaakala nyong chickboy ako, pwes dyan kayo nagkakamali. May
hinihintay kasi ako e. Hanggang ngayon, naghihintay pa rin ako kahit ilang taon na TEKA. ANO BA. Bakit ba ako
ang nagkekwento? Si Daniel nalang pag-usapan natin ha?
Mukha kasing naguguluhan ngayon ang loko. Hindi nya alam kung anong mas matimbang sa mga letrang B at K.
Parang mga lumuwa ang mga mata nila sa sinabi ko. Tapos na kasi ang misa e. Magsisindi lang ako ng kandila para
sa pansarili kong intention.
Tol, ayos ka lang? Kelan ka pa naging relihiyoso? Sabi ni Lester sabay hawak sa noo ko. Tinitingnan yata kung
may lagnat ako. Tawa naman ng tawa yung iba.
Sa sinabi kong yun, lahat sila napatahimik. Ano sila ngayon. Mga guilty.
Dear Lord. Yung unang kandila po ay para sa mga kaibigan ko. Mukha po kasing may cold war na
nagaganap ngayon e. Ako lang po yata ang hindi kasali dun kaya ako na po ang magdadasal. Para hindi
biased. Kayo na po sana ang bahala kay Daniel at sa plano nyang pagsasabi ng katotohanan kay Kath
mamaya. Sana po bawas-bawasan nyo po muna ang umaapaw na talino ni Seth at pakipasa kay Daniel para
naman medyo makagawa naman yun ng tama. Yun lang po para sa unang kandila.
Para naman po dito sa pangalawang kandila Iniaalay ko po to sa kanya. Kilala nyo na kung sino yun bro.
Repapipz tayo e. Kung nasan man po sya ngayon, sana bumalik na sya sakin. Miss na miss ko na po sya.
Pero kung hindi pa po oras na magkita kami. Sana lang po nasa mabuti syang kalagayan ngayon. Yun lang
po. Amen.
Hay. Nakakaiyak yung pangalawa kong panalangin ha. Haha. Sana makita ko na sya ulit
KATS!!!!!!!!!!
Biglang napaangat ang ulo ko sa tumawag sakin. Masyadong lipad ang utak ko na hindi ko namalayan na nandito na
pala ako sa harap ng tropa.
O? San pakpak ko? Sabay tingin ko sa likod ko. Baka may tumubong pakpak e.
*PAK*
Sa totoo lang, lutang talaga ako ngayon. Hindi talaga sya mawala sa isip ko e. Hay.
--------------------------
DANIELS POV
Okay. Today is the big day. Woooo. Kinakabahan ako. Pakiramdam ko, hindi ko yata kayang sabihin sa kanya ang
lahat.
Although tinulungan naman ako ng barkada kung pano ko to gagawin, feeling ko talaga anytime mahihimatay ako sa
kaba. Haha. Okay ang bakla. Pero totoo. Kung kayo ang nasa sitwasyon ko, baka magpakatiwakal nalang kayo. De
joke. Pero nakakakaba talaga.
6pm later.
Goodluck pare. Wag kang mag-alala. Kung masasaktan man sya ng todo, akong bahalang maging pain
reliever nya. Ano pang role ko dito diba?
Ngumiti nalang ako. Hindi ba pwedeng ako ang manakit sa kanya and at the same time, ako rin ang gumawa ng
paraan para mawala yung sakit na yun?
Sila kasi ang nag-intindi ng venue e. Tapos kami ni Lester ang naiwan dito. Nagpractice kami ng sasabihin ko
mamaya.
Napatingin ako sa orasan and shoot. 5 pm na nga. Hindi ko na namalayan ang oras. Susunduin ko pa si Kath.
Nag-ayos na ko. Simpleng shirt lang at pants. Sabi ko kasi kay Kath na magdate kami ngayon. Ito kasi yung naisip
naming way to break it to her gently. Kesa naman basta basta nalang diba. At least, pinaghandaan talaga.
Pagkabihis ko, sinundo ko na si Kath sa kanila at dumiretso na dun sa venue na inayos nina JC.
Nirent pa talaga namin yung wooden house dito. Dito lang naman ang lugar kung san nagpopropose ang mga lalake
sa babaeng papakasalan nila. Pero kabaliktaran nun ang gagawin ko. Kasi imbes na magpropose ako, mang-iiwan
ako.
Haha. Sabi na e. Hindi ikaw ang nagprepare nito. Sina JC ba ang gumawa nito?
Napangiti nalang ako. Mamaya-maya, nagulat ako dahil biglang may nagdoorbell at nagbukas ng pinto. Inisip ko na
baka waiter yun na magseserve ng dinner.
At tama nga ako. Pero hindi lang sya ordinaryong waiter. Hulaan nyo kung sino.
Hindi naman. Nandito lang ako kung sakaling kailangan ng damage control. Seth
Ah. Ano. Baka may masirang upuan. Or magkulang na pagkain. Yun. Si Seth bahala dun.
PUSIT. Ibig sabihin ni Seth. Baka kasi sira na yung pusit. As in panis na. Ganun.
Uhm Kath. Did you enjoy the food? Anong nangyari? Bat napaenglish ako?
Yes. I did. Very much. Then she smiled. ITO NA NAMAN PO ANG NGITI NYA.
Umiwas ako ng tingin. Baka tuluyan na kong mahulog sa kanya pag tinitigan ko pa yung smile nyang yun e.
Daniel
Yes?
Wala lang
Kath Sorry nga pala ha. Para dun sa isang araw. Yung naiwan kita sa ulanan. Bumalik talaga ako nun,
promise. Kaso nga lang nahuli na ako wala ka na.
Lester na naman. Okay. Hindi ko alam kung bakit to lumabas sa bibig ko.
Syempre, friends kayo e. Tropa pa. Hindi dapat kayo nag-aaway. At tsaka wala naman talaga syang
ginawang mali e.
Kath, may gusto ka ba kay Lester? Yung totoo, promise hindi ako magagalit.
Lahat naman may chance e. Pero para sakin kasi, nagmamatter kung sino yung nauna. Tapos bigla syang
tumingin sakin.
Talaga?
Oo. At nauna ka kay Lester. Kaya kung natethreaten ka sa kanya, dont be. As long as youre here, sarado
ang pintuan ko para sa iba. They can be special, but not more than that.
Sa pinto. Wala lang. Naramdaman ko lang na uhaw ka na. Sige. Alis na ko. At ayun, lumabas na ulit sya.
Napainom ako ng tubig sa sinabi ni Kath. Mukhang may feelings na sya sakin. WAA. Mali ang prediction ni Lester. At
tama talaga si Seth. Hindi nga to ganto kadali.
Goodevening po ulit. Ito na po yung flowers na pinadeliver nyo. Sige po alis na po ulit ako. Seth.
Thank you.
Welcome!
Hindi ka naman basta-basta nageeffort ng ganto unless may something. So what is it this time? Dati, formal
kang nagtanong kung pwedeng manligaw. Ngayon, ano naman?
Makalaglag panga ang sinabi ni Kath. Ito na. Sasabihin ko na bang deal lang ang lahat?
Daniel
INHALE. EXHALE.
Is everything al---
Wala Kath. Wala. Youre special to me too, pero hanggang dun nalang yata siguro yun. Hindi ko kayang
ibalik yung nararamdaman mo para sakin.
Pero sabi mo, hindi mo ko sasaktan diba? Nanliligaw ka palang, give up ka na agad?
Thats the point. Habang maaga pa, its better na tapusin ko na to. Habang hindi ka pa nasasaktan masyado.
Besides, lahat ng to ay isang----
Stop it. I dont want to hear your explanation Daniel. Bigla syang umiyak. Kung sa tingin mo hindi ako
nasasaktan o masasaktan sa ginawa mong to. Youre wrong. Umasa ako Daniel. Umasa ako.
No. I dont wanna hear it. Please bawiin mo nalang ang sinabi mo. Please.
Tumayo na sya at yumakap sakin. Napatayo na rin ako at pinipilit kong tanggalin ang pagkakayakap nya sakin.
Kath. Im sorry.
No. Please.
Sabi mo na as long as Im here, hindi ka magoopen ng doors para sa iba, diba? Ngayon aalis na ko. I think
its time na magbigay ka ng chance para sa ibang handang magmahal sayo.
You have to Kath. Im sorry kung hindi ko natupad ang promise ko sayo. Im sorry if I acted like Blind Man.
Pero Kath, I want you to know that youre special to me.
Lumayo na sakin si Kath. Pinapahiran na nya ang luha nya. Tapos pinilit nyang magsmile.
Sa bagay. Dapat pa nga ako matuwa this time e. Kasi si Blind man dati, hindi talaga ako napapansin. At
least naging special ako sayo diba? Wow. A-achievement y-yun para s-sakin. Umiiyak na naman sya.
Kath Lalapit pa sana ako sa kanya, pero lumalayo lang sya sakin.
Sige na. Alis na ko. Kinuha na nya ang bag nya at lalabas na ng pinto pero pinigilan ko sya.
Wag na Daniel. Sapat na ang mga sinabi mo. Hindi naman ako tanga para hindi pa maintindihan ang lahat
ng yun. She said without looking at me.
Naiwan lang akong tulala dito. After ilang minutes, pumasok na si Seth.
Hindi nya ko hinayaang sabihin sa kanya. Napaupo na ko. Nanghihina ang tuhod ko.
Teka, bakit nandito ka? Diba dapat si Kath ang cinocomfort mo? Sa kanya yung nasirang puso diba?
Napatingin ako kay Seth. Nasira nga din ba ang puso ko?
Okay lang kung hindi mo pa maamin ngayon. But dont ignore your feelings. Alam kong alam mong may
nararamdaman kang sakit dyan.
Inalala ko ang mukha ni Kath kanina. Ang mukha nyang umiiyak. Ang mukha nyang malungkot at nasasaktan.
At hindi ko namalayan
15.
DANIELS POV
Monday ngayon, may pasok na naman. Pero parang ayoko pa yatang pumasok ngayon. Hindi ko pa kayang harapin
ulit si Kath. Hindi ko pa sya kayang makita. Ano naman ang mukhang ihaharap ko diba?
Bumaba na ko pagkatapos ko maligo. Nakita kong kumakain na silang lahat. Hindi man lang ako hinintay. -___-
Hindi nyo man lang ako hinintay. Sabi ko, sabay upo at kuha ng pagkain.
Because youre too bagal kuya. Youre like a girl. Dami mo sigurong arteng nilalagay sa katawan mo.
ATE KATH??? Bigla kaming napatingin sa nagsalita. Si Carmela. Biglang nagliwanag ang mukha nya nung
marinig nya ang pangalan ni Kath.
FYI Magui. Hindi ako nagdaydream about Kath. And Carmela, what about her?
Hey Carmela. If you want, you can just join us. I texted Ate Kath last night. I asked her if she wants to gala
with me sa mall this weekend. And she said yes.
NO WAY. Girls lang dapat to. Kuya will spoil the day if he will sama. Boys are such KJs when it comes to
shopping.
Kahit ang bigat bigat ng pakiramdam ko, hindi ko pa rin mapigilang mapatawa dito sa kapatid ko. Saksakan ng arte e.
Haha. Daig pa si Kris Aquino.
Oy. Oy. Tama na yan. Kumain na kayo at malelate na kayo. Ikaw naman Daniel, dalhin mo dito si Kath kung
minsan. I really like that girl. Theres something about her na gustong gusto ko. I just dont know what it is.
Napangiti nalang ako kay Mama. Hindi ko alam kung pano ko sasabihin ang lahat.
Pagkatapos naming kumain, naghintay muna kami kay mommy sa sala. Sya kasi ang magdadrive samin papuntang
school e.
Hindi kita aasarin or aawayin, okay? I just wanna ask you if youre okay.
Coz I know somethings bothering you. This is about ate Kathryn right?
Well, I can sense it. Nakita na kitang ganyan dati kuya. With ate Barbie. I thought you just used Ate Kath as
a rebound or something like that. Pero now I know that you must really like her. Kasi hindi ka naman
magkakaganyan if shes just a toy.
Bakit ang galing ng batang to? Sige na, aminin na natin. Gusto ko si Kath. Gusto palang. Si Barbie pa rin ang mahal
ko.
You know kuya, Ate Kath is a great girl. So fix whatevers happening sa inyo. I dont want you to lose her.
Pagkasabi nya nun, umalis na sya. Tawag na rin kasi kami ni Mama.
Sorry Magui, I already lost her. Kung ano man ang nararamdaman ko sa kanya, hindi ko to pwedeng ientertain. May
usapan kami ni Lester.
------------------------
Pagkadating namin sa school, una ko agad nakita si Kath. Kakarating lang din nya. At malas pa dahil nakita rin sya
ng mga kapatid ko.
Napalingon si Kath sa direksyon namin at ngumiti kay Magui at Carmela. Sabay pa nyang niyakap ang dalawa.
Dahan dahan akong lumapit sa kanila. Bagay na bagay silang mag-aate. Kuya nalang ang kulang. Joke lang.
Nagkatinginan kami ni Kath at biglang nawala ang ngiti nya. Pero binalik nya rin ito nung kakausapin nya na sina
Magui.
Hey pretty girls. Una na ko ha. May gagawin pa ko e. Punta na rin kayo sa classrooms nyo, baka malate
kayo.
What about Kuya, ate? Wont you give him a goodluck kiss too?
Nakita kong napatawa si Magui. Ewan ko kung nang-aasar o kinikilig tong bruhang to.
Magsasalita na sana ako para kausapin si Carmela, pero naramdaman kong may dumampi sa pisngi ko.
Yey. Sabi ni Carmella habang pumapalalpak. Hinalikan kasi ako ni Kath sa cheeks e.
O yan ha. I kissed your kuya already. Sige na pasok na kayo baby.
Naiwan kaming dalawa dito ni Kath. Aalis na sana sya pero pinigilan ko sya.
Kath wait.
Bitawan mo ko Daniel.
Kath please.
Humarap sya sakin. Kitang kita ko sa mga mata nya na nasasaktan sya.
---------------LESTERS POV
Tuluyan nang tinapos ni Daniel ang lahat kahapon. Kumusta kaya si Kath? Umiyak kaya sya?
Ouch!
Ay tanga. Kakaisip ko dito, dko namalayang may mababangga na pala ako. Nagtalsikan tuloy yung mga gamit nya sa
sahig.
Ah miss. Sorry nga pala. Ito na yung books mo. Sabi ko sabay abot nung books.
Sorry? Anong magagawa ng sorry ha?! Bwiset! Kairita ka. Nagusot tuloy tong paper ko.
You know what, shut up. Wala akong panahong makipag-usap sayo. Tapos naglakad na sya papalayo.
Pagpasok ko ng classroom, andun si Kath. Nakaupo, nagbabasa ng libro. Nakita ko din si Daniel, pero hindi sila naguusap. Pero nahuhuli kong sumusulyap si Daniel kay Kath from time to time.
1 new message
From : Daniel
-----------------------
Medyo tulala si Daniel kaya si Seth ang sumasagot. Nagwaiter nga pala to kagabi.
Okay na guys. Tapos na. Pero hindi ko kasi nasabi na deal lang ang lahat. Ayaw nya kasi akong pagsalitain
e.
E dapat binilisan mo nalang ang pagsasalita tol. Hindi nya man gustong pakinggan, pero maririnig at
maririnig nya pa rin yun. Kats
Loko. Hindi.
Ang hirap kasi e. Alam mo yung parang may hawak kang isang basag na vase na pinagtagpi tagpi mo lang
na konting galaw lang, mababasag na yun ng tuluyan? Ganun si Kath. Nakakapanghina ang itsura nya
kahapon. Kaya hindi ko na rin nasabi yung tungkol dun sa deal kasi pakiramdam kong tuluyan na syang
mawawasak. Daniel.
Kung sa bagay. Tsaka, tayo lang din naman yung may alam ng deal e. Kalimutan nalang natin yun and lets
just take that to our grave. Kats.
Kadalasan, libre gumawa ng tama. Pero minsan, may kabayaran din yun.
Tumayo na si Seth at pumunta sa may pintuan. Lalabas na yata. I thought he will leave us dumbfounded again, but I
was wrong. Humarap ulit sya samin at ipinagpatuloy ang sermon nya.
And sometimes, hurting others with the truth is the price of doing the right thing.
Hay. Bahala na. Pero Lester, pwede ba tayo mag-usap? I gave him a nod. Kaya pumunta muna kami sa
rooftop.
Kath.
She told me that I am special for her. No. Mali. She told me that Im more than special.
Ramdam kong nagliwanag ang mukha ko sa narinig ko. Special ako? Ibig sabihin malaki ang chance ko.
Narinig namin ang bell. Time na pala kaya nagsibalikan na kami sa classroom.
--------------------
Kath.
Pero bago kami umuwi, dinala ko muna sya dun sa favorite place ko.
Dun kasi sa lugar na yun, pwedeng pwede mong mapanood ang sunset. Dito ako tumatambay pag malungkot ako.
Kasalukuyan kaming naghihintay ng paglubog ng araw ngayon. Nakaupo lang kami. Magkatabi. Hindi nag-uusap.
Lester
Napangiti sya.
Wala. Wala.
Maganda. Sobra.
Narealize nya sigurong nakatingin ako sa kanya kaya humarap sya sakin. Ngumiti lang sya sakin at sumandal sa
balikat ko. Inakbayan ko naman sya.
Hindi, ano?
Katapusan.
Bakit naman?
Kasi pag lumubog yung sun, ibig sabihin tapos na yung isang araw. Parang pinagdadaanan ko ngayon.
Nasa sunset stage ako ngayon e. Natapos yung isang page ng buhay ko. Nasa lugar ako kung san unti
unting nagdidilim ang lahat kasi wala na yung nagbibigay ng liwanag sakin.
Andyan pa naman ang moon para pumalit sa sun diba? Liliwanag pa rin ang gabi dahil sa kanya. Mas gusto
ko nga ang moon e. Kasi during the darkest moment of our life, sya yung nandun.
Let me be your moon, Kath. Hayaan mo kong samahan ka sa pinakamadilim na oras sa buhay mo at bigyan
ka ulit ng liwanag.
Lester
Mahabang oras nagsestay ang moon. Matagal ang hinihintay bago mag-umaga ulit. Pero handa akong
maghintay Kath. Handa akong maghintay hanggang matapos ang pagiging moon ko at maging sun na ko sa
buhay mo.
Natigilan si Kath sa sinabi ko. Pero mamaya maya lang ay sumandal na ulit sya sa balikat ko.
16.
JCs POV
Simula noong huling pag-uusap ni kuya at Kath noong Linggo, kapansin pansin ang pag-iwas nila sa isat-isa.
Pero alam nyo, lagi kong nahuhuli si kuya na nagnanakaw ng tingin kay Kath.Ginagawa nya yun tuwing akala nyang
walang nakakapansin o walang nakatingin sa kanya,
Bukod dun, napansin ko ring madalas na nagkakasama si Kath at Lester. Lagi silang sabay umuwi. At tsaka iba
ngayon si Lester e. Parang laging ang saya saya nya. Palagay ko talaga nanliligaw na to kay Kath e.
Pero alam nyo, hindi lang ako ang nakakapansin ng lahat ng to. Pati si Barbie din.
Anong meron kay Daniel at Kath? Bakit parang hindi sila nagpapansinan ngayon? Barbie
Uhm. Wala naman. Baka LQ lang. Sige na, kain ka na ulit. Wag mo na sila isipin, magkakaayos din yung
dalawang yun.
Oo, nagdedate kami ngayon ni Barbie. Friday naman e. Walang pasok tomorrow.
Tanda nyo ba nung tinanong dati ni Mama at ni kuya kung sinong nililigawan ko ngayon at hindi ko sinagot dahil
secret muna? Well, si Barbie yun.
Tuwang tuwa nga ako nung pumayag sya e. Gusto daw nyang makalimutan ang nararamdaman nya kay kuya kasi
akala nyang may gusto talaga si kuya kay Kath. Kahit panakip butas lang ako, okay lang. Mahal ko sya e.
Kaya nga hindi dapat nya malaman na wala talagang gusto si Kuya kay Kath e. Kasi pag nalaman nya yun, Im sure,
iiwan nya lang ako.
Kung naguguluhan kayo kung san ako kampi sa storyang to. Pwes, lilinawin ko.
Pag kasama ko ang tropa, ipinapakita ko ang suporta ko kay Kuya at Barbie. Pero kapag si Barbie ang kasama ko,
suporta naman kay Kuya at Kath ang pinapakita ko.
Sabihan nyo na ko ng plastic o pakitang tao o kung ano man, pero ito lang ang isasagot ko sa inyo.
-----------------------------LESTERS POV
Pagkatapos ng makalaglagpuso naming usapan ni Kath nung sunset, palagi na kaming magkasama.
Official na rin akong nanliligaw sa kanya.
Kaya nga yayayain ko sya bukas magdate e. Wish me luck mga tol!
Ahm. Kath?
Ano yun?
Friday naman ngayon diba? At Saturday bukas Okay lang ba kung ano Mag Magd-date tayo bukas?
Haha. Nakakatuwa ka mahiya. Ang cute! Haha. Pero sorry. May lakad ako bukas. Kath.
Si Magui at Carmela. Niyaya kasi nila ako magmall bukas e. Ayaw ko namang tanggihan si Magui dahil
lang Alam mo nayun.
O sige. Mahal naman ako ng batang yun. Hindi naman siguro ako nun tatanggihan.
Haha. O sige na, ito na bahay nyo. Bye Kath. Ingat. See you tomorrow!
DANIELS POV
Hayy. Sarap talaga pag weekends. Nakaka12 hours ako ng tulog. Tapos ang ganda pa ng gising ko.
Bumaba na ko para kumain. Pero pagbaba ko dun, nakita kong nakabihis si Magui at Carmela at nakaupo dun sa
may sala na parang may hinihintay.
Dont you remember kuya? We have gala today with Ate Kathryn. Magui.
Ah. E sino pang hinihintay nyo dyan? Wag nyo sabihing magpapasundo pa kayo kay Kath! Di na kayo
nahiya.
Oh no kuya. Hindi si Ate Kath ang susundo samin. Actually, sinundo nga din sya.
Ano?
Pepwesto na sana ako para kumain, pero may biglang kumatok sa pinto. Pupunta na sana ako para buksan yun pero
naunahan ako ni Magui.
Grabe. Ano to. Bat biglang lumakas ang tibok ng puso ko?
Hinila ni Magui si Kath papasok. Tapos tumakbo si Carmela papunta sa kanya at yumakap.
K-I-S-S?
Nakatayo lang ako dito. Si Kath naman hindi makatingin sakin. Si Magui naman, nagpipigil ng tawa.
Hinila ni Carmela si Kath papunta sakin. Nung malapit na sila sakin, kinuha ni Carmela ang kamay ko at pinatong sa
kamay ni Kath.
Tinanggal agad ni Kath yung kamay nya. Kaya nabalik na rin ako tamang pag-iisip.
Carmela naman! San mo ba napupulot yang mga sinasabi mo! Ang bata bata mo pa, alam mo na yun?
B-but kuya. Yun yung lagi kong nakikita na gawa ni mama at papa. Pag papasok si papa sa work, mama will
kiss him goodbye. Pag bababa si papa from their room and kakain ng breakfast, mama will kiss him then tell
him to eat.
No kuya. I read it in my fairytale books. The prince and the princess will kiss because they love each other.
Mama and papa love each other thats why they kiss. You and ate Kathryn love each other too, right? Dapat
you kiss din. Carmela.
Napatingin ako kay Magui. Nakangiti lang ng pang-asar. Ayos din tong batang to ah.
Pwede ba magrequest na biglang magbukas yung lupa tapos mahulog ako? Kasi naman e. Para akong nasa hot
seat dito.
Hindi pa rin ako makasagot kaya naman humarap na si Carmela kay Kath.
Ate Kath. Maybe kuya is just shy. Ikaw nalang magkiss sa kanya. Love mo naman sya diba?
Tatalikod na sana ako para takasan tong batang to, pero bigla akong kiniss ni Kath sa cheeks.
Love ako ni Kath? Hindi nya pa yun inaamin ng tuluyan sakin e. Sabi lang nya na more than special ako.
Pakiramdam ko, namanhid yung parteng hinalikan ni Kath. Ang lakas ng tibok ng puso ko at nanlalamig ang kamay
ko.
Pero sa pagtitig kong yun, parang tinutunaw ang puso ko. Parang ayaw ko nang matapos ang oras na to.
AHEM!
Napatingin kami sa may pintuan at nandun si Lester. ANO NAMANG GINAGAWA NITO DITO? Oops. Di ako galit.
Nagulat lang.
Hahaha. Di ko alam tol, driver ka na pala? Magkano naman binayad ng kapatid ko sayo para mapapayag
ka?
Unang-una tol, hindi ako binayaran ni Magui. Nagvolunteer ako. Pangalawa, di lang ako driver dito, Kasama
nila ako sa gala nila ngayon.
Well, cant I change my mind? Besides. Kuya Lester is fun to be with. Unlike you, puro angal nalang.
No wayyyyyyy! Lets go na. Bawal sumama si Kuya. Magui, sabay hila kay Carmela. Ito talagang batang to.
Bye kuyaaaaa! Ikaw na bahala sa bahay ah. Love love love. Mwah. Kris Aquino? Haha. Joke. Idol kasi nitong si
Magui si Ms. Kris e.
--------------------------------------
( SA MALL )
"Ate Kathhh. Let's watch a movie please?" Pakiusap ni Magui kay Kath.
"Yung His Personal Slave. I heard from my friends na it's a good movie daw." Magui.
Hawak ni Lester si Carmela, tapos magkapulupot ang braso ni Magui at Kath. Bagay talaga silang mag-Ate.
Hoy Daniel! Lintek ka bro. Pati ako dinadamay mo dito sa pagseselos mo! Kats.
Okay honey. Sabi ni Kats sabay pulupot ng kamay nya sa braso ko.
Nakadisguise kasi kami ngayon e. Ako nakashades, tapos nakacap. Sya naman, nakabihis pambabae tapos
nakawig. Nakashades din sya at nakamake up pa. Nagpapanggap kaming couple ngayon. Lakas lang ng trip noh.
Pagkabili nila ng ticket, syempre bumili din kami. Full effort ang pagstalk mga pre. Kahit sa loob susundan ko sila.
Baka kung ano pang mangyari.
Sa mga kapatid ko. Oo sa mga kapatid ko. Baka mabulunan o kaya kung ano. Engot pa naman si Lester sa pagaalaga ng mga bata.
Medyo cat and dog pa yung dalawang bida sa simula e. Pero nung medyo pumunta na sa gitna.. Ayun na.
May mga... PG 13 scenes na kaya naman todo takip sina Kath at Lester ng mata ng mga kapatid ko.
"Whattttttttt. Even though I'm just 10. I understand those things okieeeeeeeeeee?" Narinig ko ang boses ng
maarte kong kapatid
"Fuyyynnn.."
Nung tapos na yung PG 13 scenes, sweet scenes naman. Tinanggal ko na ang atensyon ko dun sa movie. Ibinaling
ko na kay Kath at Lester. Panigurado dadamoves to e.
"Ay naku. Sorry mga bata. Nabitawan ko e. Pasensya na. Hihi." Sabi ni Kats na nagboses babae..
Daniel 1 pt :: Lester - 0
Nakita kong dahan dahang nilalapit ni Lester yung kamay nya sa kamay ni Kath.
Kung san san na ko tumingin para makahanap ng maibabato o kung ano man. At napako ang tingin ko dun sa
popcorn na kinakain ni Katsumi.
Napatingin sina Lester at Kath kay Katsumi. Ito namang si Katsumi, medyo tulala kasi biglang nawala yung popcorn
na enjoy na enjoy nyang kainin.
Ahh. Ahh. Ehh. Ohh! Sorry kids. Ang intense kasi nung pangyayari e. Hindi ko kineri mga teh! Kinilig
ako ng bongga. Nabitawan ko tuloy yung popcorn. Medyo nadala kasi ako sa scenes e. Sige gora na kayo
watch na ulit.
Grabe. Tawang-tawa na ko dito kay Katsumi. Pwede nang best actor. Hahaha.
Dumiretso sila ng Mcdo para kumain. Kaya dun din kami pumunta. Pero dun kami umupo sa medyo malayo sa
kanila.
Ikaw Daniel ha! Wag mong susubukang ibato o ibuhos tong inorder ko kundi makakatikim ka talaga
sakin. Kats.
Napatayo ako sa kinauupuan ko at napatingin kay Kath at Lester. Pero hindi naman sila magkaholding hands. Ni
hindi nga sila magkatabi e. Magkatapat lang.
Kumain na ulit kami. At napatingin ako kay Kats na parang ang carefree ng buhay.
Minsan naiinggit ako sayo Kats. Parang wala ka kasing problema sa lovelife e. Pachix-chix ka lang. Seryoso
kong sabi.
Binitawan ni Kats yung pagkain nya. Napansin kong lumungkot ang mukha nya.
Namromroblema din ako sa lovelife. Hindi ako basta basta naging chickboy tol. May rason ang pangchichix
ko.
Anong rason?
KATSUMIS POV
Kwento naman!
Tinigilan ko muna ang pagkain ko at sumandal muna ako. Siguro nga kailangan ko ng pagsasabihan nito.
Grade six ako nun. Merong isang babae na sobrang crush ko. First love ko nga yata sya e. Kahit puppy love
lang yun, iba talaga e.
Edi yun nga. Crush na crush ko talaga sya. Neri ang pangalan nya e. Nung last day namin nung grade six,
umamin na ko sa kanya at nalaman kong crush din pala nya ako. Ang saya saya ko nun tol. First time ko
naramdaman yun.
Tapos?
Tapos nung summer vacation, lagi ko syang dinadalaw sa kanila. Hindi pa naman ako nanliligaw noon. Ang
sarap lang talaga nya kasama. Tapos dumating yung araw na kailangan nya umalis. Sa ibang bansa na daw
siya maghahigh school. Magmamigrate na dun yung pamilya nya.
Sabi nang wag atat e. Intro palang yan tol, malayo pa tayo sa climax ng kwento.
------------------------- FLASHBACK--
Pagkaalis ni Neri, sobra akong nalungkot. Ito ba yung tinatawag na heartbroken? Pero tingin ko naman e hindi.
Nalungkot lang ako ng sobra kasi araw-araw ko syang kasama at hindi ako sanay na wala sya ngayon sa tabi ko.
Naglalakad-lakad ako ngayon dito sa central park. Pinakamalaking park dito sa lugar namin.
Dahil napagod na ko, umupo muna ako dito sa may fountain. Tapos ibinaling ko yung tingin ko dun sa garden.
Ang gaganda ng mga bulaklak. Ibat-ibang kulay. Ibat-ibang kinds. Ang sarap sana pumitas, kaso bawal e.
NAPAKALAKING BAWAL.
Pero speaking of bawal, may nakita akong isang babaeng pumipitas ng bulaklak. Ay mali. Pumipitas ng MGA
bulaklak. Lagot to pag nahuli sya.
Hindi ako umalis dito sa upuan ko, pinanood ko lang sya habang namimitas sya ng bulaklak. Tapos may narinig
akong sumigaw.
HOY! BAWAL YAN! HALIKA DITO! Sabi na e. Patay yung babaeng yun.
Ayun, pinanood ko naman silang maghabulan. Hahaha. Nakakatawa. Paikot-ikot lang sila. Hanggang sa pumunta
yung babae dito sa direksyon ko at hinagis sakin yung bulaklak.
HOY IKAW. HALIKA DITO. ARESTADO KA. Sabi sakin nung lalake na nag-aalaga yata nung garden.
ANONG NAKAUPO LANG?! E ANO YANG HAWAK MO? Napatingin ako sa hawak ko at nahimasmasan na ko.
Binato nga pala sakin nung babae yung bulaklak na pinitas nya. Leche. Nadamay pa ko.
Magsasalita pa sana ako pero dumating na yung isa pang lalake na humahabol dun sa babae kanina. At kasama nya
yung babae. Yes. Abswelto na ko!
Oo. Kayo. Magkakunchaba kayo diba? Hala. Ikulong na yang mga yan nang matuto.
Hinila na kami nung dalawang lalake. Pumapalag pa ako kaso wala e. Hindi ko sila kaya.
Nakarating na kami dun sa kulungan at ikinulong na kami nitong babaeng to. Kaming dalawa lang ang tao dito, pero
hindi ko sya kinakausap. Kakainis e.
Nakapikit lang ako dito tapos naramdaman kong may tumabi sakin.
Hello!
Uy. Galit ka ba sakin? Kinakausap nya pa rin ako. Pero nakapikit pa rin ako at nagkukunwaring hindi sya naririnig.
Napamulat ang mata ko. Pogi daw e. Hehe. Joke. Napatingin ako sa kanya at narealize kong ang ganda nya pala.
Uy. Bati na tayo? Ngumiti sya sakin. Kahit anong pilit kong magpokerface, napangiti pa rin ako.
Hay. Sige na nga. Bat mo kasi binato yung mga bulaklak sakin?
Katsumi.
Katsumi? Haha. Ang kyut naman. Katsumi. Katsumi. Katsumi. Chumi nalang tatawag ko sayo.
Bahala ka.
Haha. Chumiiiiiii
Hindi ko alam kung bakit, pero ang gaan ng loob ko dito sa babaeng to. Para siyang bata na ang taas taas ng
energy. Tuwing tinitingnan ko sya, parang napapasahan nya ko ng energy nya e.
Tatlong oras na agad? Ni hindi ko man lang namalayan ang oras dahil ang sarap sarap kausap nitong si Archelle.
Parang mas gusto ko pa ngang magstay dun sa loob kasama sya e.
Sige, Chumi. Nice to meet you. At sorry ulit ha. Bye! Pero bago pa sya makaalis, hinawakan ko yung kamay
nya.
Taga-san ka Archelle? At anong apelyido mo? Pwede ba ulit tayo magkita bukas?
Ha? Secret. Bawal ko sabihin. Hehe. Sige bye! Tapos tumakbo na sya papalayo.
Ito na ang naging huling pagkikita namin ni Archelle ngayong summer vacation. Lagi nga akong bumabalik-balik dito
sa park, nagbabakasaling namimitas ulit sya ng bulaklak.
Pero bigo ako. Nagpasukan na at lahat lahat, hindi ko pa rin sya nakita.
-----------------
Nakakapanibago ngayon. Una, dahil high school na ko. Pangalawa, wala si Neri na lagi kong tinitingnan. Hay.
Wtf?!
Isang pamilyar na mukha ang nakita ko. Yung inis na naramdaman ko dahil binato ako ng libro ay napaltan ng tuwa.
Hindi ako makapagsalita. Parang natameme na ko. Ang tagal ko na kasi syang gusto makita e. Tapos dito lang pala
kami magtatagpo ulit. Sayang lang effort kong magpabalikbalik sa park.
Hoy Chumi! Galit ka na naman sakin? Natauhan na ko dahil inalog-alog nya ang katawan ko.
Hinila na nya ako papunta dun sa may gate. Hinintay naming magCR yung guard tapos yun, lumabas na kami. Grabe
din tong si Archelle ha. Napaka-adventurous!
Wag ka na kabahan. Wala pa namang gagawin ngayon e. Puro introduce yourself lang yan at tsaka what are
your expectations. Psh. Boring. Haha.
Hay. Bahala ka ah. Teka. Nakauniform pa tayo oh! Baka mahuli tayo!
Wag ka mag-alala. May solusyon ako dyan. Tara dun! Sabi nya sabay turo sa may ukay ukay.
Ha?! Ukay-ukay? Diba mga nagamit na yang mga damit dyan? Wag. Kadiri. Baka kung anong sakit ang
meron dun sa huling nagsuot nyan.
Hindi nya ko pinansin. Hawak nya pa rin ang kamay ko at patuloy pa rin akong hinihigit papunta dun sa ukay ukay.
Ikaw, ang arte mo. Bakla ka ba? Sige bahala ka. Mahuli ka o magsuot ka ng gamit na damit. Your
choice. Sabi nya at pumasok na sa may ukay ukay.
Hahaha. Medyo. Dali suot mo na to. Tapos ako, magsusuot ng panlalaki. Palit muna tayo ng katauhan
ngayon.
AYOKO.
Bahala ka Chumi! Pag ikaw nahuli ng guards ng school natin, hindi kita tutulungan.
SIGE NA NGA! Napaharap sya sakin at ngumiti. Tapos binigay na nya sakin yung daster.
Yan. Bayad na yan. Regalo ko na sayo. Ay teka, suot mo rin pala to. Ang weird ng itsura mo e. Binigay rin
nya sakin yung wig ng mangkukulam.
Hindi ba parang mas magiging weird ako kung isusuot ko to? Magmumukha akong taong grasa!
Hahahaha. Hindi yan. Madadala yan ng face mo. Dali naaaaa. Sabay tulak sakin papasok ng fitting room.
Paglabas ko, nakita kong nakabihis na rin sya ng panlalaki. Loose shirt, loose pants tapos rubber shoes. Nakacap din
sya. Muka syang tomboy.
ANO? NO WAY! HINDI AKO PAPAYAG NA MAKITA AKO NG IBANG TAO NA GANTO ANG ITSURA KO.
Hahaha. E hindi ka naman nila kilala e. Yaan mo na. Minsan ka lang maging pangit. At least naexperience
mo na, diba?
Sinamaan ko lang sya ng tingin at tumawa nalang sya. Hay. Baliw na yata talaga tong babaeng to. Pero kahit ganto
ang kinahinatnan ko, nageenjoy pa rin ako.
Pumasok na kami sa mall. Medyo masama pa yung tingin nung guard sakin kanina e. Akala siguro mangkukulam
ako. Ito namang si Archelle, bigla bigla nalang kinausap yung guard.
Oy tol. Lagkit mo makatingin ha! Baka gusto mo ng away. Girlfriend ko yan, uy! Wag mo pagnasahan.
Luwag na rin ang tornilyo nito noh? Ako pinagnanasahan nung guard? Baka pinagtatangkaan patayin pwede pa.
Chumi! Watch tayo ng movie! Makakatanggi pa ba ako? Mukang under ako ng babaeng to e.
Anong movie?
Uhm Powerpuff girls the movie. Hihi. Ganda nito. Tara na!
Medyo nalaglag yung panga ko dun sa sinabi nya. POWERPUFF GIRLS? ANO SYA, 5 YEARS OLD?
Hoy Archelle! Seryoso ka ba? Sa edad mong yan, nanonood ka pa rin nun?!
Oo naman! Dali na kasi! Hinawakan na naman nya ang kamay ko. Chansing lang yata tong babaeng to e. Haha.
Joke lang.
Hay. Pumayag nalang ako. Ewan ko ba. Hindi ko magawang makatanggi sa babaeng to e.
-----------
Ano, pagod ka na? Tanong ko sa kanya. Ang dami na kasi naming nagawa ngayong araw na to e. Medyo
maggagabi na rin.
Hatid na kita
I mean, wag nalang. Okay na ko. Haha. Sige. Bye! Tapos tumakbo na naman sya papalayo.
Theres something weird about this girl. But that weirdness makes me want to know her more.
----------------------
Lumipas ang mga araw at buwan. Lagi kaming nagkakasama ni Archelle at kung ano-anong kabaliwan ang mga
ginagawa nya. I mean, namin. Damay ako e.
Nung isang beses nga nung lunch, sya yung nagorder para saming dalawa. At hulaan nyo kung anong inorder nya
para sakin.
Ketchup at Mayonnaise.
Tapos isang beses, pinakain nya ako ng street foods. Kwek kwek lang kilala ko dito e. Yung iba, hindi na. May isa
akong nagustuhan. Yung isaw ba yun? Nakalima pa nga ako nun e. Tawa pa sya ng tawa kasi ang selan ko daw
pero hindi ako nadidiri sa isaw.
Tinanong ko kung bakit naman ako madidiri. Tawa lang sya ng tawa. Kaya tinanong ko dun sa magtitinda. Nung
inexplain nya sakin yun, parang gusto ko iluwal lahat ng kinain ko. Loko talaga tong babaeng to. Pinagtatawanan
lang ako.
Nung Christmas party nga namin pinabili nya ako ng wine. Akala ko ipangreregalo nya, yun pala ipapalit nya dun sa
coke! Puro mga nahigh tuloy yung mga kaklase namin. Nag-ala bar yung classroom namin. Buti nalang dumating
agad yung parents nung mga kaklase naming yun kaya naiuwi agad sila.
At ngayon, may binabalak na naman tong babaeng to. Nandito kami sa central park, namamasyal lang. Tapos na
kasi ang school year e. Summer vacation na naman. Ang bilis lang noh? Mag-iisang taon na kaming friends pero
hanggang ngayon, hindi ko pa rin nakikilala ang pamilya nya.
Anyway, ayun nga. May binabalak nga tong babaeng to. Nakakita sya ng aso na nakatali dun sa puno. At alam nyo
ba kung anong ginawa nya?
Ayun, dumiretso yung aso dun sa garden at naglaro dun. Nasira tuloy yung mga halaman.
ANONG?! KANINONG ASO TO!? Sigaw nung lalakeng nag-aalaga nung garden.
Bigla akong hinila ni Archelle at tumakbo kami ng sobrang bilis. Nung medyo nakalayo-layo na kami, tumigil na kami
sa pagtakbo.
Napatingin ako sa paligid at bago lahat to sa paningin ko. Hindi pa ko nakakarating dito sa lugar na to.
Nasa Earth.
Andito pa rin tayo sa central park noh. Hindi ka pa ba nakakarating dito? Dito pinakamagandang panoorin
ang sunset
Pansin kong papalubog na pala ang araw. Tama nga si Archelle. Ang ganda nga dito.
Nakatingin lang sya sa araw na unti unting lumulubog pero pansin kong nawala ang ngiti sa mukha nya.
Lets just say that I love adventures. You know why? Kasi when the time comes, gusto ko marami akong
pwedeng maalala.
Napatingin ako sa kanya. Nakatingin pa rin sya sa lumulubog na araw. Pero this time, nakasmile na sya. Napasmile
na rin ako at hindi na ko nagtanong ng kung ano pa.
Hinawakan ko nalang ang kamay nya. Napatingin sya sakin at kitang kita ko sa mukha nya ang gulat. Pero napaltan
din ito ng ngiti.
Hinigpitan nya ang hawak sa kamay ko at ibinalik na ulit nya ang tingin nya sa araw.
I intertwined our fingers tapos nanood na ko ng sunset. Bakit ba ngayon ko lang naenjoy ang panonood nito?
Bago kami umuwi, hinila ako ni Archelle dun sa puno sa may tabi.
Anong meron?
Kumuha sya ng bato tapos nagcarve sya dun sa puno. Nilagay nya.
Binitawan na nya yung bato tapos humarap sya sakin. Nakangiti lang sya pero parang may sinasabi ang mga mata
nya.
Kinuha ko yung bato tapos nagcarve din ako dun sa baba nung ginawa nya. Nilagay ko.
Nakatingin lang sya dun sa cinarve ko at napansin kong may luhang tumulo sa mata nya.
Bakit ka umiiyak?
Sana pag dumating yung oras na yun, hindi magbago ang tingin mo sakin. Archelle
Kumalas na sya sa yakap naming dalawa. Basta, Chumi. When that time comes, dalhin mo lang ako dito and
Ill come back to you.
-----------------
Pagkatapos ng panonood namin ng sunset, isang linggo kong hindi nakita si Archelle. Sinusubukan ko syang itext or
tawagan pero nakaoff ang phone nya.
Nagbakasakali akong makikita ko sya sa Central Park. Kung last year, bigo ako. Ngayon, success. Nakita ko syang
nakaupo sa may fountain at nagbabasa ng libro.
Tiningnan lang nya ako. Tapos binalik na ulit nya yung tingin nya sa book na binabasa nya.
Sino ka ba ha? Sorry pero hindi ako nakikipagusap sa mga hindi ko kilala.
Sino ka ba ha?
Sino ka ba ha?
hindi ko kilala
hindi ko kilala
Parang hinati sa gitna ang puso ko. Galit ba sya sakin? Bakit nya to nasabi?
Archelle. Ano bang nagawa ko? Okay naman tayo nung nanood tayo ng sunset ah. Bakit---
Ano ba?! Sinabing hindi kita kilala e. Pag hindi mo pa ko nilayuan, tatawag ako ng pulis!
Kilala mo ko Archelle. Bakit ka ba ganyan? Pakiramdam ko naluluha na ko. Bakit kung kelan ko narealize na
mahal ko sya, tsaka nya pa kailangang gawin to?
Sinabi ko na sayong hindi. Bitawan mo na ko! Nagpumiglas sya at tumakbo na papalayo. Naiwan lang akong
nakatayo dito.
Dun muna ako tumambay. Tapos may narinig akong nag-uusap usap.
Alam mo ba. Naaawa na talaga ako sa pamilyang yun e. Grabe. Sobrang rare nung kaso nung anak
nila. Chismosa number 1.
Grabe noh? Akala ko sa sine lang nangyayari yun e. Kawawa naman yung bata. Isang taon din syang okay
e. Akala nung pamilya, nawala na yung sakit nya. Pero inaatake na naman sya ngayon.
Sayang. Ang ganda pa naman nung bata. Ano ngang pangalan nun Archelle ba yun?
Oo. Archelle. Balita ko isasama muna sya ng tita nya sa States. Dun lang daw kasi may gamot para sa sakit
nya e.
Ang alam ko sa sakit na yun, hindi yun napapagaling. Napapabagal lang ng medicines yung pagkalat nun.
Nabitawan ko yung iniinom ko. Si Archelle? May Alzheimers disease? Kaya pala hindi nya ako makilala kanina.
Pero bakit sya pa? Sa dinami daming tao, bakit si Archelle pa?
Lumabas agad ako ng 7 11 at dumiretso sa bahay. Nag-isip isip ako ng pwede kong gawin para maalala nya ulit ako.
-------------
Kinabukasan, pumunta ulit ako sa park. Andun ulit si Archelle sa may fountain. Linapitan ko ulit sya.
Wait lang. Bago ka magalit. Gusto ko lang sabihin sayo na may utang ka sakin. Nagpromise ka na
babayaran mo yun, pero kinalimutan mo yata?
Meron!
Haha. Hindi pera ang utang mo sakin. Halika, sumama ka. Ay teka, Katsumi nga pala.
Katsumi ang tawag nya sakin. Hayy. Mukhang hindi talaga nya ako naaalala.
Buti nalang sumama sya sakin. Kahit medyo ayaw nya, nagawa ko pa rin syang mapilit.
Dinala ko sya sa ukay ukay. At binigyan ko sya nung mga damit na binili nya noon. Yung loose pants, loose shirt, cap
at rubber shoes.
Lakas din ng trip mo noh! Pero alam mo. Para kang tanga Katsumi. Hahaha. Archelle.
Akala mo, ako lang? Bigla syang napatigil sa pagtawa at sinamaan ako ng tingin.
HOY KATSUMI! Sa Mall?! Nakakahiya! Sabi nya, sabay tago sa likod ko.
Okay lang yan. Minsan ka lang maging pangit, at least naexperience mo diba? Sabi ko sa kanya.
Napatingin sya sakin. Parang natulala sya sa sinabi ko. Nginitian ko lang sya tapos pumasok na kami sa mall.
Ginawa namin lahat ng ginawa namin noon. Nagbakasakali akong maaalala nya. Pero wala.
Pagkagaling namin sa mall, nagpunta kami dun sa lugar sa central park. Dun sa kung saan kami nanood ng sunset
dati.
Nakaupo lang kami habang naghihintay ng paglubog ng araw. Walang nagsasalita samin, kaya napagdesisyunan
kong mauna na.
Archelle. Hindi mo ba talaga ako maalala? Seryoso kong sabi habang nakatingin sa lumulubog na araw.
Hindi talaga e. Pakiramdam ko, babagsak na yung luha ko dahil sa sinabi nya.
Naalala ko ang sinabi nya sakin dati. Sabi nya, dalhin ko lang sya dito and shell come back to me. Pero bakit ganun?
Bakit hindi nya pa rin ako naaalala?
Malapit na matapos ang sunset, pero wala. Bigo ako. Hindi nya ako naalala.
Tumayo na ako at sinenyasan ko syang aalis na kami. Tumayo na rin sya, pero nauna na akong maglakad.
Hindi pa ako nakakalayo nang marinig ko ang katagang nagpatalon ng puso ko.
Chumi?
Humarap ako sa kanya at nakita kong nandun sya sa puno kung saan kami nagcarve. Umiiyak sya kaya agad akong
lumapit sa kanya at niyakap sya.
Sshh. Wag ka na umiyak. May pag-asa pa. Isasama ka ng tita mo sa states para magpagamot diba?
Walang kasiguraduhan ang paggaling ko, Chumi. Wala pang cure sa sakit na to.
I cupped her face then I kissed her forehead. Patuloy pa rin kaming umiiyak.
Promise me, Chumi. When I leave, hindi ka magmumukmok. Youll still socialize. Kahit magkagirlfriend ka,
okay lang. Basta I want you to be happy. I want you to enjoy life. I dont want to see the same Katsumi na
nakita ko sa park last year. Yung malungkot at nag-iisa.
But..
No buts. Walang kasiguraduhan na babalik ako, kaya gusto kong masanay kang wala ako. Find new
friends. Have fun with girls.
Youre asking for too much. Mahal kita. Tingin mo ba kaya kong ibaling ang atensyon ko sa ibang babae?
Hindi na ako nagsalita. Pinunasan ni Archelle ang luha ko, then hinawakan ko yung kamay nya na nasa mukha ko.
Thank you Chumi. Thank you for giving me so much to remember. Salamat sa pagsama sakin sa mga
kalokohan ko. Sa mga adventures ko. Dahil sayo, hindi ako mauubusan ng memories na pwedeng
makapagpabalik sakin sa oras na mawala man ulit ako.
Kahit magsarado man ang isip ko, my heart will always find a way to come back to you. I love you Chumi.
Til we meet again.
Yun na ang huling beses na nakita ko sya. Narinig kong umalis sila noon ng Tita nya papuntang States pero after
nun, wala na ulit akong narinig na balita sa kanya.
At yun ang dahila-------- UY TOL BAT KA UMIIYAK? Napatingin ako kay Daniel na nagpupunas ng luha ngayon.
Nakakalungkot kasi yang storyang pag-ibig mo. Pwede na nating idulog kay Ate Charo. Award winning to
bro.
Loko ka. Tumigil ka na nga sa pag-iyak dyan! Babalik na sana ako sa pagkain, pero napatingin ako dun sa
upuan nina Kath.
Ahhmm. Tol? On second thought, sige, tuloy mo lang pag-iyak mo dyan. Sabi ko.
Ha? Bakit?
Tatayo na sana ako, pero bago ko pa yun magawa, nakaladkad na ko ni Daniel papalabas. SANA HINDI NALANG
NYA AKO SINABIHAN TUMAYO DIBA? Psh.
Nagseselos lang to e.
17.
KATSUMI'S POV
Eto na nga. Kinakaladkad na nga ako ni Daniel kung saan saan para mahanap sina Kath.
"Bilisan mo nga tol! Hindi ko sila makita!" Sabi nya habang lumilingon kung saan saan.
"Teka naman dre. Nakaheels ako utang na loob. Pwede mauna ka na, tapos susunod nalang ako?" Ang sakit
na ng paa ko. -_____- Bakit ba kasi todo effort ako sa disguise na to?
"Just in case ano? Just in case atakihin ka na naman ng pagseselos mo at kailangan mo ng pambato or
pambuhos?"
"Ano ba. Sabing hindi ako nagseselos e! Ayun! Tara dun sa Information Booth! Ipapage mo sina Lester."
"Ikaw na tol! Mas magaling ang acting skills mo sakin! Bentang benta nga kanina nung nasa sinehan tayo e.
Hahaha."
Hindi na ako nakapagsalita kasi hinila na nya ako papunta dun sa info booth.
"Ahm. Miss, may ipapapage po sana tong girlfriend ko kung okay lang?"
Ngumiti lang yung babae dun sa booth tapos binigay na sakin yung mic.
Nagdadalawang isip pa sana akong magsalita, kaso sinamaan ako ng tingin ni Daniel. Bugbog abot ko dito pag di ko
to sinunod.
"Paging for Ms. Kathryn Bernardo and Mr. Lester Giri. Please proceed to the information booth. Thank you.
Once again, paging for Ms. Kathryn Bernardo and Mr. Lester Giri. Please proceed to the information booth.
Thank you.
For the last time. Paging for Ms.---"
Kinuha na ni Daniel sakin yung mic at ibinalik na dun sa babaeng ang sama na ng tingin sakin.
"Masyado ka namang nagenjoy! Tara na bilis. Baka bigla silang dumating, magtago muna tayo!" Sabi sakin.
Humarap sya dun sa babae at ginamit na naman nya ang charm nya.
"Ah. Ms. Pag dumating po yung pinapapage namin, pakisabi po na nakaalis na po yung nagpapapage sa
kanila. Please po?" Killer smile.
Ilang minuto lang, nakarating na sina Kath. Mukhang ginawa nung babae yung inutos ni Daniel kaya umalis din sila
agad.
Para lang kaming mga ewan dito na sunod ng sunod sa kanila tapos biglang titigil kapag tumitingin sila sa likod.
Wow ate! Ang cute oh! Tinuro ni Magui yung malaking heart dun sa gitna ng mall. Love month nga pala.
Oops. Be ready Kats. Mukang dadamoves na naman tong si Lester, patay na naman to kay Daniel. I mean, patay na
naman ako kay Daniel. Kasi ako na naman ang gagawin nyang kasangkapan sa kanyang pagseselos.
---------------------
DANIELS POV
a. Susugurin ko si Lester tapos susuntukin ko sya. Edi nabisto naman kami na sinusundan namin sila.
b. Kunin ko yung camera kay Magui tapos ibato ko. Wag. Sayang naman ang camera.
Nung nag-3 na si Magui, hinila ko si Kats tapos tinulak ko kayna Lester. Kaya naharangan nya yung camera.
Pinagmasdan lang ni Lester si Kats. Tapos biglang nanlaki ang mata nya.
KATSUMI?!
Patay. Bisto na kami. Tumakbo na ko papalayo para hindi na nila ako makita.
-----------------
LESTERS POV
KATSUMI?! Kaya pala medyo pamilyar tong babaeng kanina pa sumasabutahe sa mga balak ko e.
Ah. Hehehe.
Teka nga! Teka lang. Wala. May costume party lang akong pinuntahan kaya ako nakaganto.
Ahmm.. Si ano. Basta! Hehe. Friend ko na umattend din dun sa costume party.
Kung sila, naniniwala na kay Kats, ako hindi pa. I smell something fishy.
Okay.
Ukay ukay? Biglang nalungkot ang mukha ni Kats. ( Special Chapter Katsumi )
Joke lang! Haha. To naman. Selan mo talaga! Tara na nga! Ah, Kath. Usap lang kami ha. Mag-ikot ikot muna
kayo, kita nalang tayo sa may entrance.
I knew it.
Anong meron?
Sinundan namin kayo. At tuwing gagawa ka ng move kay Kath, sinasabutahe nya.
Akala mo lang yun. At akala lang din nya yun. Hindi pa nya kayang aminin sa sarili nya na naaapektuhan
siya sa mga nangyayari
Magsasalita na sana ako pero bigla kaming natigilan ni Kats sa nakita namin.
Oo, magkasama ngayon sina JC at Barbie. At eto ang malupit! Holding hands pa!
A-anong?! B-bakit?! Mautal-utal kong tanong habang nakatingin sa magkahawak nilang kamay.
Ahh. Ahh... JC
Tol. Grabe. E kaya naman pala wa epek yung mga pinaggagagawa natin e. Kasi mukhang nasayo ang
atensyon ni Barbie at wala kay Daniel! Ako.
Teka nga. Bakit ka pumayag na tigilan na ni Daniel yung deal about Kath? Diba sa ganung way, pwedeng
mainlove si Daniel kay Kath at makalimutan na nya si Barbie? Kats.
Pero sa ganung way, mas mahihirapan akong turuan si Barbie na mahalin ako. Kasi sobra syang
nasasaktan tuwing nakikita nya sina Kuya at Kath na masaya. May isang point nga na gusto na nyang
iconfront si Kuya at umamin pero pinigilan ko lang sya.
Pero JC! Alam mo namang gusto ng kuya mo si Barbie diba? Hindi mo ba naiisip ang mararamdaman nya
kung malalaman nyang sariling kapatid nya ang kumakalaban sa kanya ng patalikod? Ako.
Hindi ko kinakalaban ni Kuya! Buong buhay ko, wala na akong ginawa kundi suportahan sya. Nabuhay ako
sa anino nya. Lagi kaming pinagkukumpara. At laging sya ang pinapaburan. Ito na nga lang ang hinihingi ko
e. Ito na nga lang, ipagkakait nyo pa ba sakin? JC
JC... Kats.
Please. Sana wag nyo muna tong sabihin kay kuya. Hayaan nyong ako ang magsabi. Hindi ko kayo pinipilit
na suportahan ako. Pero sana bilang mga kaibigan ko, wag nyo kong husgahan. Umalis na sya pagkasabi nya
ng mga yan.
Sinong susuportahan ko ngayon? Si JC ba? Kung susuportahan ko sya, edi ako naman ang kawawa kasi kay Kath
na talaga ang bagsak ni Daniel. Pero kung si Daniel naman ang susuportahan ko, e di kawawa naman si JC. Alam ko
ang naging buhay ni JC at ang masasabi ko lang... Isa talaga syang ideal na kapatid. Kaya siguro tama lang na sarili
naman ang isipin nya ngayon.
Biglang nagvibrate ang phone ko. Tiningnan ko ito at nakita kong may message si Seth.
From: Seth
Minsan, may mga bagay na akala natin ay nakalaan para satin. Parang isang bata na nakahuli ng isang pakalat kalat
na puppy. Iuuwi nya yun para alagaan at mahalin ng sobra sobra.
Pero kahit anong pagmamahal ang ibigay nya dun sa aso, hindi pa rin magiging masaya ang aso sa piling nya.
Walang naging choice ang bata kundi ibalik sa tunay na may ari yung aso.
Oo, nalungkot sya kasi napamahal na sa kanya yung hayop e. Pero dumating yung time na napaltan na yung lungkot
nung bata ng saya.
Alam mo kung bakit? Kasi ibinili na sya ng parents nya ng sarili nyang alaga.
Moral lesson?
Matuto kang pakawalan ang hindi sayo. Matuto ka lang maghintay. Lahat dumadaan sa sakit at lungkot. Pero
darating at darating ang panahong mahahanap mo rin ang para sayo.
GM
End of Message.
Buong maghapon kong inisip yung message ni Seth. Kaya naman nabuo na rin ang desisyon ko.
-------------------
Bakit?
Sige na please.
At habang naglalakad ako, narinig ko ang boses nya na binanggit ang isang pangalan na sana ay sakin nalang.
Daniel?
18.
DANIELS POV
Hindi ko na alam kung anong nangyari kay Kats. Basta tumakbo lang ako papalayo. Siguro binisto na ko nung lokong
yun kayna Lester.
Naglakad lakad nalang ako dito sa mall. Nagmamasid ako ng maigi, baka makasalubong ko bigla sina Kath e. Edi
lagot na ko.
Pero medyo napapagod na ko magpaikot ikot dito kaya naman uuwi nalang ako.
From : Kats
Tol. Pumunta ka daw mamaya sa harap ng bahay ni Kath.
To: Kats
Bakit? At sinong may sabi?
From : Kats
Pinapasabi ni Lester tol. Basta sumunod ka nalang daw sa kanila.
To : Kats
Ayoko nga! Ano ko, asong bubuntot sa kanila lagi?
From : Kats
Sa tingin mo, hindi ka pa naging aso sa mga pinaggagawa mo kanina? Sige na. Naging stalker ka na lang rin naman,
ituloy-tuloy mo na! Para sayo din to bro. Trust me.
To : Kats
Fine.
From : Kats
Thank you honey. HAHA. Joke lang tol. Basta intayin mo lang daw ang senyas ni Lester kung kelan ka lalabas. At
tsaka sana igrab mo yung chance na ipagkakaloob sayo ng Maykapal. Kung sakaling magkameron man.
Saktong pag-angat ko ng ulo ko, nakita ko sina Kath na papasok sa elevator. Hindi ako nakita nina Kath, pero nakita
ako ni Katsumi at nagflying kiss pa sakin. Loko talaga to.
Nag-escalator nalang ako. Alangan namang sumakay din ako sa elevator diba? E di nakita nila ako.
Maghapon ko lang sila sinundan ng sinundan. Lumubog na yung araw at lahat lahat pero hindi pa rin sila umuuwi.
Pagkahatid ni Lester kay Kats at sa mga kapatid ko, si Kath naman ang hinatid nya.
Nagtatago ako dito sa may likod ng puno sa tapat ng bahay nina Kath. Nag-uusap pa kasi sila ni Lester e, kaso hindi
ko naman marinig ang pinaguusapan nila.
Mamaya-maya lang, tumingin sa direksyon ko si Lester and he gave me come here look.
Lumapit na ako sa kanila. Pero sa paglapit ko, tumalikod sya at umalis na.
Anong trip nito ngayon? Tiningnan ko si Kath at hindi sya gumagalaw sa kinatatayuan nya.
Habang papalapit ako sa kanya, biglang nagflashback yung mga sinabi sakin ni Kats kanina sa mall.
Hoy Daniel! Lintek ka bro. Pati ako dinadamay mo dito sa pagseselos mo! Kats.
Anong pagseselos? Nag-aalala lang ako sa mga kapatid ko.
SINONG NILOKO MO.
Napatingin ako kay Lester na hindi pa masyadong nakakalayo. Hindi ko alam kung bakit, pero bigla ko nalang naisip
ang mga katagang:
Lahat sila nagbigay na ng pagkakataon para sakin. E ako ba, handa na ba akong magbigay ng chance para sa sarili
ko?
Hindi ko na kinailangang sagutin ang tanong ko, dahil nagkusa na ang katawan kong gawin yun.
Kumalas sya sa yakap tapos aaktong papasok na sa bahay nila. Syempre, pipigilan ko sya diba.
Kath wait.
Humarap sya sakin. Seryoso ang mukha nya. No expression at all. Gustong-gusto ko syang yakapin ulit. Isang linggo
din kaming hindi nag-usap at nagkasama. Miss na miss ko na sya.
Ano pa bang kailangan mo Daniel? May kulang pa ba sa mga sinabi mo last week? Sige na, sabihin mo na.
Para matapos na to.
Sasabihin ko ba na deal lang yun? Wag nalang kaya? Baka imbes na magkabati kami mas lalo pang lumala to.
Besides, kami lang naman ang may alam e at may tiwala ako sa mga katropa kong hindi nila sasabihin yun kay Kath.
Wala na Kath. Pero I want to say Im sorry. Alam kong nasaktan kita. At kung alam mo lang, nasaktan din
ako sa ginawa ko.
KATH! PLEASE. MAG-USAP TAYO. Wala na akong pakialam kung marinig man ako ng kapitbahay o ano. Basta
gusto kong makausap si Kath.
KATH! PLEASE. Sigaw lang ako ng sigaw, pero hindi lumalabas si Kath.
Medyo napagod na ako kaya naman napaupo nalang ako dito sa may gate nila.
At alam nyo kung anong malas? Biglang umulan at wala akong payong. Grabe naman oh.
Pakiramdam ko, ang tagal tagal ko nang naghihintay dito kaya medyo nilalamig na rin ako. Basang basa na ako at
ang lakas lakas pa ng ulan.
Pero ang pinagtataka ko ay kung bakit wala nang tumutulong tubig sakin kahit umuulan pa rin.
Sabi ko, magkakasakit ka. Hindi masasaktan ka. Tanga. Grabe. Nasabihan pa ko ng tanga -________-
Pwede magsorry?!
O sya sya. Alam kong hindi kita mapipilit kaya dinala ko to para sayo. Sana makatulong yan.
Ano to?
SETH NAMAN!
Just follow your heart tol. Alam nya kung ano ang dapat gawin.
Tinitigan ko lang ang gitara, tapos biglang may lumabas na light bulb sa ulo ko. ALAM KO NA. Haharanahin ko si
Kath.
Bakit dalawa?
Isa para sayo, at isa para sa gitara mo. Sayang naman ang effort ni Seth dalhin ang gitara kung di rin
maririnig dahil sa malakas na ulan diba? Kats.
So yan lang ang pinunta mo dito? Pwede namang si Seth nalang gumawa nyan e.
Ipinosisyon ko na ang gitara ko at umubo ubo ng konti para maayos ang boses ko. Itinapat na ni Kats ang
megaphone sa bibig ko at sa gitara ko.
Hanggang dun nalang yung nakanta ko dahil nagbukas na yung gate at lumabas na si Kath tapos pinayungan nya
ako.
Bigla nalang nawala yung dalawa kong kasama. Hanep talaga mga ninja moves ng mga to.
Kath please. Totoo yung kinanta ko sayo. Miss na miss na kita. Kung alam mo lang, lagi akong nagnanakaw
ng tingin sayo. Gustong gusto kong kausapin ka, pero iniiwasan mo ako. Gusto kitang lapitan pero
nilalayuan mo ako. Umabot na nga sa point na naging stalker mo ako e.
Stalker?
Kasi ewan ko. Kasi siguro nagseselos ako? Ewan ko! Basta ayokong makita kang nageenjoy sa iba! Gusto
ko ako ang magpasaya sayo ng ganun!
Sinuntok suntok nya ako sa dibdib ko. Tinutulak tulak nya pa ako.
ANG GULO MO DANIEL. Sabi mo, hanggang special nalang ako sayo. Sabi mo mag-open ako ng doors para
sa ibang handang mahalin ako. Tapos ngayon gagantuhin mo ako?! BAKIT KA BA GANY----
DAMN IT KATH. ITS BECAUSE I LIKE YOU. I LIKE YOU A LOT. Sabi ko sabay kuha ng payong at tinapon ko
ito. Tapos niyakap ko sya ng napakahigpit at ibinaon ko ang ulo ko sa balikat nya. Kaya ngayon, pareho kaming
nababasa sa ulan.
What d-did y-you say? Nagjojoke ka na naman ba ngayon?! PLEASE DANIEL. IVE HAD
ENOUGH! Kumakawala sya sa yakap pero hindi ko sya hinahayaan.
Inilapit ko ang bibig ko sa tenga nya at ibinulong sa kanya ang mga salitang alam kong magpapakalma sa
kanya. Im not joking Kath. I really like you
Sasabihin mo na naman yan, tapos iiwan mo nalang ulit ako? Umiiyak na sya kaya hinayaan ko na syang
makaalis sa yakap ko.
Hindi na Kath. Im sure this time. I really like you. Tingin mo ba gagawin ko to kung nagjojoke lang ako?
Kaya, please, Kath? May natitira pa bang space dyan sa puso mo para sakin?
Hinawakan ko ang kamay nya. Natuwa nalang ako dahil hindi nya ito tinanggal.
Napangiti ako sa sinabi nya. Hinawakan ko ang mukha nya at iniangat ko ito. Nakatungo kasi sya e.
Nakatingin lang sakin si Kath. Nakatingin lang din ako sa kanya while waiting for her answer.
Tapos ngumiti sya sakin. Namiss ko ang ngiting to. Her smile na nakahuli ng puso ko.
19.
DANIEL'S POV
Alam nyo ba kung anong araw ngayon? VALENTINE'S DAY mga bregs! February 14 ngayon.
Okay na kasi ulit kami ni Kath e. Nagsisimula na ulit akong manligaw sa kanya. Back to square one, and this time,
hindi ko na kailangan magbilang ng 100 days.
Hindi ako nagpatulong sa tropa kung anong gagawin ko for Kath ngayong araw na to. Gusto ko, mag-effort ako ng
sobra. At tsaka gusto kong mapasaya sya sa pamamagitan ng sarili kong hirap.
Papunta na ko sa room ng biglang may humigit sakin papunta dun sa ilalalim ng stairs.
"LESTER?!"
"Pare, binitawan mo na sya. Wag mong sabihing may balak ka pang bumalik?" Sabi ko
"Bakit, binitawan mo rin naman sya dati ah. Pero ano, kinuha mo na ulit sya. Hindi lang ikaw ang pwedeng
gumawa nun."
"Ngayon lang yan tol. Pagbibigyan muna kita. After 100 days, babawiin ko sya sayo."
"ANO?!"
"At ang pagbibilang ng 100 days na yun ay simula noong nagstart ang deal. Ibig sabihin, Day 35 mo na
ngayon. Sulitin mo na ang 65 days na makakasama mo sya. Kasi pagkatapos nun, dadaan ka na sa butas ng
karayom bago ulit mangyari yun."
"At sa tingin mo ba, magagawa mong agawin sya sakin?" May halong pagyayabang sa boses ko. Confident ako
eh.
Napabuntong hininga nalang ako. Ayokong masira ang friendship namin ni Lester dahil sa isang babae. Kung
papatulan ko sya at bubugbugin sa oras na to, sayang naman ang ilang taon naming pinagsamahan diba?
Alam kong ang tanging paraan lang para matapos to ay kung si Kath mismo ang magpapatigil sa kanya.
At mangyayari lang yun kung sa natitirang 65 days ay maparamdam ko kay Kath kung gaano sya kahalaga sa akin.
I held out my hand and offered Lester a handshake. "Then, may the best man win."
Bumitaw na ako sa pagkakamayan namin. "Alam kong dahil dito, magbabago ang samahan natin. Pero sana
hanggang pagbabago lang yun. Sana hindi nito tuluyang masira ng pagkakaibigan natin, Lester."
"Kaya kong kontrolin ang sarili ko, Daniel. Kaya kong ibalance ang buhay pag-ibig ko at ang pagiging
kaibigan ko.
Pagkatapos ng makatindig balahibo naming usapan ni Lester, dumiretso na kami sa classroom. Umarte kami na
parang wala lang nangyari.
Hoy mga tol! Wala daw tayong klase ngayon ah. May program daw ang school kasi Valentines day? Kats.
Goodmorning class. Sa tingin ko, narinig nyo na ang balitang walang klase ngayon, right? At alam kong
alam nyo rin na Hearts day ngayon. In line with this, may hinandang mga activities and booths ang ibat
ibang clubs. Kinausap kami ng student council president na wag nalang maghold ng class today. Since
foundation week din naman, sige. Payag kami. So, enjoy this day class. Happy Valentines Day to all.
Pagkasabi ni Ms. Ng speech nya, lumabas na sya ng room. Lumabas na rin kami at nagsimula nang ienjoy nung iba
ang mga booths.
Puro mga may kinalaman sa love ang mga prinepare na booths. May Marriage booth. Kissing booth. Date Booth.
Lahat pamilyar na samin. Pero may isang booth na bago lang sa pandinig namin. Yung Destined booth.
Nakakacurious nga e. Gusto sana naming puntahan, kaso sarado pa.
Naggala-gala muna kami ng tropa, kasama si Kath syempre. Puro mga kacornyhan yung mga nadadaaanan namin.
Ang daming mga sweet na couple.
Oy! Ikaw ha. Taga dito ba yung nililigawan mo? Tanong ko. Hanggang ngayon, di parin nagkekwento si JC e.
A-ah.. Basta. Hehe. Sige na kuya. Mga tol. Kath. Enjoy kayo. See you later. Tapos umalis na sya.
Labo talaga nun. Kilala nyo ba kung sinong nililigawan nun? Tanong ko kay Lester at Kats.
Uhh Kats.
Kas--- UY MANGHUHULI NG GWAPO!! TARA NA MGA TOL! TAKBOOOOO!!! Sigaw ni Kats. Napalingon ako
at nakita kong may mga tumatakbong mga bakla papunta samin at may karatula silang hawak.
Nakalagay dun: Nanghuhuli ng gwapo. Take note. Gwapo. Hindi feeling gwapo.
Dahil tumakbo na ang mga kasama ko, nakitakbo na rin ako. Syempre, hindi ko pwedeng iwan si Kath kaya holding
hands while running kami ngayon.
Takbo lang kami ng takbo, kaso may lahing mga kabayo yata yung mga baklang nanghuhuli kaya isa-isa nila kaming
naabutan.
Fafa Lezter! Hindi ka makakawala. Sama ka na sakin. Rinig kong sigaw nung isang bakla.
Pagkatapos ni Lester, si Kats naman ang nahuli nila. Napatigil kami sa pagtakbo ni Kath.
Pakawalan nyo ko. Huhuhu. Utang na loob. Mahal ko ang katawan ko. Sabi ni Kats habang nakacover ang
kamay nya sa katawan nya.
*PAK*
OA mo fafa! Hindi ka naman namin aanuhin e. Basta sama ka nalang samin okay?
Napatingin ako kay Seth. Langya. San nito napulot ang waveboard nya?
Sorry Fafa Daniel. Huli ka na. At ikaw din ms beautiful, huhulihin ka na rin namin.
Hindi na ko pumalag pa. Andun na din naman tropa ko e, tapos kasama ko pa si Kath ngayon. Sige, okay na rin.
Dinala kami nung mga bakla dun sa booth na sobrang curious kami kanina. Yung Destined Booth. As expected,
andun na sina Kats at Lester. Pero ang ikinagulat ko ay nandun din si JC at Barbie.
Pagkapasok namin dun, may nakita kaming isang malaking kurtina na nagcocover sa kalahating part nung room. Ang
pinagtataka ko lang ay kung bakit may butas yung kurtina.
Napansin kong wala na si Kath sa tabi ko at puro mga lalaki nalang ang kasama ko dito.
Magsasalita pa sana ako, pero may isang babaeng pumunta dun sa may unahan at nagsalita. Siya siguro ang
pinakaleader ng mga bakla dito. Pero teka, kilala ko tong babaeng to e. Si Kiray? Oo! Si Kiray nga.
Good day mga fafa. Well, sorry nalang kayo kasi pogi kayo kaya nandito kayo ngayon. Pero dont cha worry.
Benefit pa nga sa inyo tong gagawin namin e. Bibigyan namin kayo ng kadate!
Napapansin nyo siguro na may butas ang mga curtain. Sa likod ng bawat butas na yan ay isang babae.
Kaya tinawag itong Destined Booth ay dahil dito nyo malalaman kung sino ang babaeng destined para sa
inyo. Pwedeng for this day or pwede ring for the rest of your life. Now girls, labas nyo na ang kamay nyo.
Naglabasan yung mga kamay dun sa butas. Lahat sila nakagloves kaya hindi kita ang complexion nila.
Now, pumili na kayo kung sang butas kayo tatapat. Pag final na ang choice nyo, hold her hand.
Nagsimula na kaming pumili. Dun ako tumapat sa hole number 8. Hinawakan ko na ang kamay nya.
Hindi ko alam kung bakit pero nakaramdam ako ng kuryente nung hinawakan ko ang kamay ng babaeng to.
Kahit hindi ko nakikita ang mukha nya, parang kilala na agad ng puso ko kung sino to.
------------------------------
LESTERS POV
IKAW?! Ay nga naman. Pag sineswerte ka nga naman oh! Ito yung babaeng nakabungguan ko nung isang araw e.
Sorry Bea, hindi pwede. Sabi ni Kiray. So. Bea pala pangalan nito.
Wag ka na nga maarte Bea. Pasalamat ka nga kasing gwapo ko ang kasama mo ngayon e.
At ang kapal naman ng mukha mo! Tingin mo gwapo ka? Sang banda?
What the hell?! Sabi nya sabay tingin ng masama kay Kiray.
Hey girl. Chill ka lang. One whole day lang kayong ganyan, okay? Gwapo naman si Fafa Lezter e. Swerte mo
nga Kiray.
Kahit na ganun ang pinagsasasabi nya sakin, ewan ko pero hindi ako nagagalit sa kanya. Natatawa pa nga ako e.
O sya. Sige na. Lumayas na kayo dito. LQ agad tong dalawang to. Enjoy your day! Sabi ni Kiray sabay
ngumiti ng pang-asar kay Bea.
Magsasalita pa sana si Bea kaso tinulak na kami nung mga bakla papalabas.
Pwede ba, Bea. Wag ka na magreklamo dyan, wala ka din namang magagawa e. Ienjoy mo nalang kasi tong
araw na to.
E kasi naman. Sa dinami-daming tao, bakit ikaw pa ang kasama ko ngayon! NAKAKAINIS! Sabi nya sabay
sipa dun sa bato sa may paanan nya.
Bakit ba ang init ng dugo mo sakin ha?! Porket nabangga lang kita nung isang araw at naglaglagan ang
books mo, galit ka na agad?! Nagsorry naman ako diba!
Tingin mo ba yun lang ang ginawa mo sakin Kuya Giri? Maluha-luha nyang sabi.
Kuya Giri
Kuya Giri
Kuya Giri
Napatingin ako sa kanya. At narealize kong pamilyar pala ang mukha nya.
Oo, nagbago ang itsura nya. Ang pangangatawan nya. Pero hindi nagbago ang mata nya.
Ang mata nyang gustong-gusto kong titigan dati. Ang mata nyang lumuha ng sobra dahil sakin.
Pag nga naman minamalas ka oh. Si Lester pa talaga tong nakapartner ko. UGH!
Bakit ba ang init ng dugo mo sakin ha?! Porket nabangga lang kita nung isang araw at naglaglagan ang
books mo, galit ka na agad?! Nagsorry naman ako diba! Sabi nya sakin.
Tingin mo ba yun lang ang ginawa mo sakin Kuya Giri? Pakiramdam ko tinatraydor ako ng luha ko dahil
halos pabagsak na ito.
Napatingin sya sakin parang sinusuri nya ang itsura ko. Sa tingin ko, unti-unti na nya akong nakikilala.
Tama ako, nakilala nya ako kahit ang laki na ng pinagbago ko simula nung magkakilala kami.
At talagang nang-asar ka pa ha. Pero tanda mo pa pala ako? Akala ko ibinaon mo na ko sa limot e. Sabi ko
habang naglalakad papunta dun sa bench.
K-Kelan ka pa b-bumalik?
As if you care.
Hah! Nagjojoke ka ba? Paenglish english ka pa dyan. Kelan ka ba nagkaron ng care sa isang katulad ko? Sa
isang batang sinalo na yata lahat ng kapangitan sa mundo!
Hin
O ano. Tatanggi ka pa?! Kung nakakalimutan mo man, let me remind you kung ano ang nangyari noon.
----------------------FLASHBACK----
Hello everyone. My name is Bea Binene. 11 years old. I am a consistent honor student since kinder and I
believe that beauty is in the eye of the beholder. I, thank you.
LITTLE BEY-BEY. Nagfefeeling ka na namang candidate ng pageant dyan! Halika na nga dito. Tulungan mo
na ko magluto!
Hay. Ito talagang si ate Neri oh. Pareho nga pala kaming incoming grade 6 ni ate pero 12 years old na sya, ako
11years old palang. Matalino kasi ako eh. Nasa lahi kasi namin. Pareho kaming consistent honor student ni ate pero
hindi kami naglalaban sa ranking kasi sa magkaibang school kami pumapasok.
Halos lahat ng meron si ate, meron din ako. Well, except sa kagandahan.
Ako yung tipo ng taong pag pinag-uusapan at tinatanong kung maganda, sasabihin nalang nila: Ah. Mabait yang si
Bea. Napakabait
Pero kahit pangit ako, mataba at buhaghag ang buhok, mahal na mahal pa rin ako ng pamilya ko kaya okay lang
sakin.
Ay nakalimutan ko yatang sabihin sa inyo. May crush nga pala ako. Lester Giri ang pangalan nya. Sikat na sikat sya
sa school namin. Ang gwapo kasi nya tapos member pa sya nung sikat na banda sa school. Yung Amethyst.
Drummer sya dun sa banda nila, pero kaya din nyang magguitar.
Tuwi ngang nakikita ko sya, nalalaglag ang pa--- nga ko. Hahaha.
Oy Little Bey-bey. Sino na namang iniisip mo dyan ha?! Si Lester na naman?! Ate Neri.
Pwede ba ate. Pabayaan mo nalang ako. Hanggang pagdedaydream na nga lang ako e. Psh. As if ikaw hindi
ganto kay Katsumi mo!
Crush ko lang naman si Katsumi e. E ikaw, parang naaadik ka na dyan kay Lester.
Hindi na ako nagsalita. Guilty ako e. Well at least kay Kuya Giri ako naaadik, hindi sa drugs.
At kung nagtataka kayo kung bakit kuya Giri ang tawag ko sa kanya
Well, sa totoo lang nagtataka din ako. Haha. Kung sakali kasing maging close kami, e di may term of endearment na
ako sa kanya.
At kung nagtataka rin kayo kung bakit Little Bey-bey ang tawag sakin ni ate. Well, yun ang nickname ko. Cute diba?
Hay. Sana talaga maging maganda ang school year na to. Kaya nga excited na ko sa first day bukas e.
--------
( Kinabukasan. )
Kasalukuyan kong hinahanap ang classroom ko. LS 302 daw e. San ba yun? 3rd floor?
Sinubukan kong magpunta sa 3rd floor and success. Nahanap ko. Pero ito ang ikinagulat ko.
Syempre para hindi ako mahalata,kalma akong pumasok sa classroom. Yun bang parang wala akong pakialam sa
mundo kahit pa halos magliparan na ang mga paru-paro sa tiyan ko.
Bago ako umupo, napatingin ako kay Kuya Giri at napatingin din sya sakin. Sa sobrang pagkataranta ko, napasala
ako ng upo. Nahulog tuloy ako. Huhu.
Grabe ha. Binulong nyo pa pakinig ko din naman. Mga leche. -________-
Akala ko magiging iba ang school year na to kasi nagpastraight na ko ng buhok. Kaso hindi pala porket nagbago ka
ng buhok, magbabago na rin ang kapalaran ko.
Kahit naman ipatuwid ko tong buhok ko, pangit pa rin ako at mataba. Kakainis. Bukas talaga magdadiet na ko.
Lumipas ang ilang araw at buwan, pero hindi pa rin ako nakakapagsimula magdiet. Bakit ba. Ang sarap kaya kumain.
Try nyo kaya.
Pero seryoso na. Lumipas ang ilang araw at buwan at naging tampulan ako ng tukso at pang-aasar dito sa school
namin.
Medyo okay lang naman yun e. Kasi sanay na ko. Pero ang masakit nito, si Lester pa ang pasimuno dito. Pero kung
tutuusin, ayos na rin yun. At least kilala nya na ako diba?
Pero bago ako makarating dun, bigla nalang ako nabuhusan ng flour. Muka na tuloy akong espasol ngayon.
Hahaha. Yan. Bagay yan sayo. At least matatakluban kahit papano yang pangit mong mukha. Kuya Giri.
Dumiretso ako ng CR para mag-ayos ng sarili ko. Pero pagkapasok ko dun, andun yung mga bruhilda kong kaklase.
Ang pangit mo na nga ang sama pa ng ugali mo. Ikaw na nga tong tutulungan e.
*SPLASH*
Iyak ako ng iyak. Dear Lord, ano po bang nagawa ko para maranasan ang lahat ng to?
Pagdating ko dun sa locker ko, nagulat akong may nakasabit na paperbag. May note pang nakadikit dun. Dahil
nacurious ako, binasa ko yung note.
Bea,
Ito oh, pampalit mo. Wag ka sanang masyadong malungkot sa mga nangyayari sayo. Tandaan mo, maganda ka.
Smile ka na ha?
:)
Ay baka babae to. Pero hindi e. Mukhang lalaki. Ang pangit ng sulat e. Haha.
Naku. Thank you naman Lord. Kahit madaming nang-aaway sakin, at least may isang nagcacare diba? Wow talaga.
Thanks bro!
Patuloy lang ang pang-aasar nila sakin. Sa pamumuno pa rin ni Kuya Giri.
Bakit KuLester?
Pagkasabi nya nun, lahat ng mga kaklase namin ay nagtawanan. Swimming kasi ang isa sa mga PE namin e.
Required magswimsuit. Kaya napilitan akong iexpose ang mga bilbil ko.
Ngumiti nalang ako at umalis na. Pumunta nalang ako sa may bench na medyo malayo dun sa swimming pool. Dito
nalang muna ako, para hindi na muna nila ako maasar.
Ako si Alfred at napagutusan akong ibigay to sayo. Tapos inabot nya sakin ang isang paperbag na may note
ulit. Sige, alis na ko.
Bea,
Wag kang magpapadala sa mga pang-aasar sayo. Just believe in youself. Because I do. : )
Gamitin mo muna to oh. Para hindi ka na nila asarin.
:)
Sino ba talaga tong nagpapadala nito. Bakit parang alam nya ang mangyayari sakin kaya prepared na prepared sya?
Pauwi na ako nun ng biglang may dumaang motor sa tabi ko at tinulak ako nung nakasakay dun. Malas ko lang dahil
dun ako bumagsak sa may putikan.
Tiningnan ko kung sino ang nakasakay dun sa motor at nakita kong mga kabanda pala yun ni Kuya Giri.
O Bea. Tuluyan ka na palang naging baboy? Hahaha. Bagay na bagay. Kuya Giri.
Napatakbo nalang ako kung saan. Bahala na! Basta hindi ko na talaga kaya ang pang-aasar nila.
Habang nagmumukmok ako dito, may lumapit saking isang weird na taong nakamaskara at nakacape pa. Tapos
inabot nya sakin ang isang pamilyar na note.
Pagkaabot nya nun sakin, niyakap nya ako ng mabilis tapos tumakbo na sya papaalis. Hindi ko sya nakilala dahil
balot na balot ang katawan nya. Sino kaya to?
Bea,
When you fall down seven times, stand up eight.
Wag kang susuko Bea. Kaya mo yan! Lagi lang akong nandito. Okay?
:)
----------
Dahil masyado akong nadepress sa pagkakahulog ko sa putikan, hindi na ko pumasok ngayon. Christmas party lang
naman e.
-----------
Haha. Hindi ko alam e. Nakita ko lang sa may pintuan kanina. Ito oh. Inangat nya ang isang paperbag na may
note.
Bea,
Merry Christmas! Bakit absent ka ngayon? Gusto pa naman sana kita makita.
Sana okay ka lang. Ito nga pala ang regalo ko sayo.
Lagi mo yang susuot ha?
:)
Kinuha ko yung laman ng paperbag at nakita kong isang bracelet ang laman nito. Silver bracelet na maraming
charms.
Uyyy. Little Bey-Bey! Kanino galing yan ha?! Kay Lester ba? Yiiieee. Ate Neri
Asa pa ako ate. Kinamumuhian kaya ako nun. Galing to sa hindi ko kilalang tao.
Secret admirer?
Ewan.
Napangiti nalang si ate at nanatili nalang akong tahimik. Tinititigan ko lang ang bracelet na suot ko ngayon.
-------------------------------Pagkatapos ng Christmas break, hindi ko na talaga maalis ang isip ko dun sa secret admirer ko. Kaya nga madalas
lipad ang utak ko e.
Lunch time ngayon at kasalukuyan akong nagdoodoodle. Nananahimik lang ako dito ng biglang may umagaw ng
papel ko.
Ano to? Kuya Giri? Sin--- DONT TELL ME, THIS IS LESTER?! Hahaha. May pa kuya kuya giri ka pa dyan
ha.
Hoy. Akin na yan Sabi ko dun sa malditang babaeng nagbuhos ng tubig sakin dati.
Sinubukan kong agawin yung paper, pero hindi ko magawa. Tumakbo na sya papunta sa table ng Amethyst.
Nakita kong sumama ang tingin sakin ni Kuya Giri at di naglaon ay ginusot nya yung papel. Tapos nagwalkout na
sya.
----------------------
Mabilis lumipas ang mga araw. Ilang araw nalang graduation na. Pero bago ang graduation, meron muna kaming
grad ball. Weird noh? Nauna ang grad ball kesa graduation. Hahaha.
Little Beybey, pumunta ka na kasi. Okay na naman ang dress mo e. Bagay naman sayo.
Ayoko.
Ha?
Ngumiti si ate tapos pinakita nya sakin ang isang paperbag. Nakita ko na naman sa may pintuan kaninang
umaga
Bea,
Sana pumunta ka sa ball mamaya. Hihintayin kita ha? Im sure youll look gorgeous tonight.
Sana pala isuot mo to. Hindi ko alam kung anong kulay ng dress mo so I just chose silver para bagay kahit saan.
Tsaka para na rin match dun sa bracelet na binigay ko sayo.
:)
Grabe din yang secret admirer mo noh? Kelan kaya sya magpapakita sayo? Baka mamaya na! Naku sis!
Excited na ko for you!
Habang dakdak ng dakdak si Ate Neri, kinuha ko yung laman ng paperbag. This time, dangling earrings naman. Ang
ganda. Black yung damit ko mamaya kaya bagay na bagay to.
-------------
( GRAD BALL )
Pagkadating ko sa venue ng ball, talaga namang napawow ako. Ang laki. Tapos may swimming pool pa. Event
center daw to na pag-aari ng mga Padilla. Ewan ko kung sino sila pero balita ko ang ganda daw ng lahi ng mga yun.
May lalaki kaya silang anak? Baka gwapo.
Pero speaking of gwapo, nakita ko si Kuya Giri. Looking handsome as ever. Nakita kong tumingin sya sa direksyon
ko, pero asa naman akong ako yung tinitingnan nya.
Naglakad nalang ako papalayo at umupo nalang ako sa may isang sulok. Okay na kong walang nakakapansin sakin.
Kesa naman pag-aasarin ako ng mga to.
LITTLE BEY-BEY! YOU FORGOT YOUR POUCH! Napatingin ako sa sumigaw at nakita ko si Mommy na
tumatakbo papunta sakin.
Ma! Napatayo ako at lumapit ako sa kanya. Napatingin ako sa paligid at nakita kong lahat sila ay nagpipigil ng
tawa.
HAHAHA. LITTLE BEY BEY. MAGHAHIGH SCHOOL KA NA, LITTLE BEY BEY PA RIN? HAHAHA
LITTLE BEY BEY? HAHAHA. SA TABA MONG YAN, LITTLE ANG TAWAG SAYO? HAHAHA.
Ilan lang yan sa mga masasakit na sinabi nila sakin. Hindi ako nagpaapekto. Bakit ba. E sa yun ang tawag sakin ng
mommy ko e, pakialam nila. Masyado kong mahal ang mommy ko para ikahiya siya.
Silence!
Napatingin kami dun sa nagsalita. Yung principal pala namin. To formally begin this ball, may I call on Amethyst
para iserenade tayong lahat. Lets give them a round of applause.
Nagpunta na ang Amethyst sa stage. Pero this time, hindi drummer si Kuya Giri. Sya ang lead singer!
Bea, sabi mo. This year will be different. Napahiya ka na rin naman, sagarin mo na. Go and talk to Lester. Ano pa
bang mawawala sayo? Pride? E diba wala ka na nun? Tinapaktapakan na nila. Kaya go na.
I took a deep breath tapos pumunta ako sa kinaroroonan ni Kuya Giri. Nagtinginan ang bandmates nya sakin at
parang gusto nila akong ibaon sa mga tingin nilang yun.
Anong kailangan mo, pangit. Ah este Little Beybey. HAHAHA. Sabi nung isa. Tapos nagtawanan na silang
lahat.
May itatanong lang ako kay Lester. Napatingin sakin si Lester nung sinabi ko yun.
Natahimik ang buong paligid sa sinabi ko pero ilang segundo lang, bigla naman silang nagtawanan.
HAHAHA. KAPAL NG MUKHA MO, LITTLE BEYBEY. IKAW, BIBIGYAN NG GANYAN SI LESTER?! HAHAHA
MAKAPAL TALAGA MUKHA NYA, MARAMING FATS E. HAHAHA. Pati yata utak, puro fats na rin. Hindi na
makapagisip ng tama e. Hahahaha.
Ito na naman po ang panlalait nila. Pero hindi ko sila pinapansin. Nakatingin lang ako kay Kuya Giri na tahimik lang.
Ano Lester, wag mong sabihing ikaw talaga ang may bigay nito. Hahaha. Sabi nung lead vocalist nila.
Napatingin sakin si Kuya Giri tapos tumayo sya sa kinauupuan nya at lumapit sakin.
Ang kapal din naman ng mukha mo noh! What made you think na ako ang nagbigay nyan?! Galit ang tono
ng boses nya kaya napayuko nalang ako.
What? Yung Perfect? You think thats for you?! Oh cmon Bea! Wake up! Unang-una, nirequest lang yun ni
Alfred. Second, kahit request man yun o hindi, I will never sing it for you! UNDERSTAND?!
P-pero
ANO?! Ano na namang ipepero pero mo dyan. Baka si Alfred ang nagbigay nyan sayo. Tandaan mo to Bea, I
will never like you. Yang itsura mong yan? PLEASE. Anong tingin mo sakin, walang taste?! Ang kapal nga ng
mukha mo para pumunta pa dito e. Hindi ka bagay dito Bea! This ball is for good looking people and
obviously, youre not. So if I were you aalis na ko. Baka hinahanap ka na ng nanay mo, LITTLE BEYBEY!
Paurong ako ng paurong habang sinasabi nya yun. Kaya hindi ko namalayan na nasa may pool na pala ako. Buti
nalang narealize ko yun ng maaga, kung hindi, nahulog na ko.
Ano, hindi ka na makapagsalita dyan? Alam mo, ito ang bagay sayo e. Pagkasabi ni Kuya Giri nun, tinulak nya
ako sa pool.
Habang nasa ilalim ako ng tubig, napag-isip-isip ko na pagkaahon ko dito, I will never be the same Bea again.
Hinding hindi na nila ako matatapakan, lalong lalo na ni Lester Giri. Wala akong ginawa kundi iadmire sya, pero wala
syang ginawa kundi saktan at ipahiya ako.
Pagkaahon ko, tumakbo na agad ako. Wala na akong pakialam. Basta gusto kong umuwi.
-----------
Pagkatapos ng masaklap ng gabi na yun, agad na naming inayos ang papers namin para makaalis kami agad. Mas
naunang maayos ang sakin kaya mas mauuna akong aalis kesa kay ate. Ni hindi na nga ako umatend ng graduation
e. Hindi ko na kayang makita pa sila.
Sa araw ng pag-alis ko, may nakita akong isang lalaking nakatingin mula sa malayo. Hindi ko maaninag ang mukha
nya, pero pansin kong puro benda ang katawan nya. Hindi ko nalang pinansin at sumakay nalang ako sa sasakyan.
At kung tinatanong nyo kung anong nangyari dun sa secret admirer ko, well, tumigil na sya sa pagpaparamdam
simula nung ball.
Bahala sya. Bahala sila. Basta ang alam ko, pag balik ko dito, I swear to you Lester Giri,
Hinaplos ko ang mukha nya. Nakakainis ka. Nakakainis ka, Lester. Kung alam mo lang kung gano mo dinurog
ang puso at pagkatao ko.
--------------------------------------------------------
LESTERS POV
Nagkunwari akong tulog kasi hindi ko alam kung anong sasabihin ko kay Bea.
Nagulat ako ng bigla nyang hinaplos ang mukha ko. Pero mas nagulat ako sa sinabi nya.
Nakakainis ka. Nakakainis ka, Lester. Kung alam mo lang kung gano mo dinurog ang puso at pagkatao ko.
Kung alam mo lang din Bea. Kung alam mo lang kung ano ang tunay na nangyari.
Oy Lester! Diba gusto mong formal na maging member ng bandang to? Sige, magiging official member ka
lang nito kung ibubully mo palagi yung Bea Binene na yun.
E kasi pangit sya. Wag ka na umangal pwede ba. Gawin mo nalang ang gusto namin.
Sa totoo lang, hindi ko alam kung bakit andaming gustong maging member ng bandang to e. SUKDULAN SA
KASAMAAN ang ugali nila. Peer pressure lang kaya ako napasama at nagapply dito e.
Dahil nga sa lintek na peer pressure na yan, ginawa ko ang gusto nila. Binully ko si Bea kahit labag to sa kalooban
ko. Nagpapanggap akong natutuwa pag nasasaktan sya pero ang totoo nyan, parang nasasaktan rin ako sa
ginagawa ko.
Kaya naman naisip kong padalhan sya ng mga bagay na alam kong makakatulong sa kanya. Pangcounter man lang
sa mga nagawa kong masama sa kanya. Okay lang kahit hindi nya malaman na ako yun, ang mahalaga mabawasan
ko yung sakit na ginawa ko sa kanya.
Nung isang beses na binully ko sya, naglagay ako sa locker nya ng uniform para pampalit nya.
Yung pangalawa noong PE class, pinakiusapan ko si Alfred na ibigay yung bathrobe sa kanya.
Yung pangatlo noong nahulog sya sa putikan, nagpaiwan muna ako nun sa mga kabanda ko. Naghanap ako ng
mask at cape para maitago ko ang mukha at katawan ko. I figure na sa field sya pupunta kaya dun ako pumunta,
then I gave her the note personally. Niyakap ko rin sya ng mabilis dahil sobra talaga akong guilty.
Pang-apat ay yung gift ko sa kanya noong Christmas. Malungkot ako noon kasi hindi ko sya nakita. Pero masaya na
rin kasi hindi ko sya kailangan ibully at bawas na rin sa mga araw na masasaktan sya.
Paglima at panghuli ay yung araw ng grad ball. Yung silver earrings na bagay na bagay sa kanya.
Nung araw ng grad ball, hindi talaga nirequest ni Alfred yung kanta. Kinanta ko talaga yun for her. Bagay yung song
sa kanya. Shes really perfect. At bulag ang school dahil hindi nila yun nakikita.
Hey. Last challenge mo na to Lester. Pag nagawa mo to ng maayos, official member ka na ng band.
Kailangan mong ipahiya ng todo si ugly duckling. Ikaw na bahala dumiskarte kung pano mo yun gagawin.
Hindi ko alam kung itutuloy ko pa to. Balak ko na sana magbackout pero sakto namang lumapit dito si Bea.
At ayun nga, nadala na naman ako sa peer pressure at binully ko na naman si Bea. Sobra ko syang napahiya sa
ginawa ko. Ramdam kong nanginginig ang kamay ko sa ginawa ko.
HINDI TO TAMA. Pero huli na ang lahat. Tumakbo na sya at hindi ko na mababawi ang sinabi ko.
Pagkatapos ng gradball, nagstay ang Amethyst. Congrats pre! Official member ka na!
Ah talaga?! Pero sinunod mo naman kami. Ibig sabihin lang nun, wala ka ring kwenta!
Siguro nga. Pero at least ako, may konsensya. Kayo wala! I quit! Ayoko sa bandang to. Mga walang puso at
konsensya kayo!
*BOOGSH*
Pinagsusuntok nila ako. Lumalaban ako, pero apat sila, isa lang ako. Kaya sa huli, talo ako.
HINDI MO NA KAILANGAN MAGQUIT. Kasi pinapatalsik na kita! Hindi ka nababagay sa bandang to. This
band is for cool people only. YOU SUCK! Sigaw nung lead vocalist at binigyan ako ng huling sipa.
Hindi ko na alam kung paano pa ako nakauwi samin. Basta ang alam ko lang puro benda ang katawan ko paggising
ko.
Nalaman ko rin na aalis na pala si Bea. Sa huling pagkakataon, gusto ko syang makita. Kaya naman pinuntahan ko
sya sa bahay nila nung araw ng pag-alis nya, pero dun lang ako sa malayo. Far enough para hindi nya ako makita,
pero close enough para masilayan ko sya.
Napatingin sya dito sa direksyon ko. Pero inalis din nya agad ang tingin nya sakin.
Pinanood ko lang ang sasakyan nila habang umaandar ito papalayo. Habang pinapanood ko ito, kinuha ko ang isang
papel na nasa bulsa ko.
Sana hindi ka magbago. Sana pagbalik mo, ikaw pa rin ang mabait na Little Beybey na kilala at nasaktan ng Kuya
Giri mo. Sana makita ulit kita para makahingi ako ng tawad sayo.
Naging magandang bagay din na hindi ako tuluyang naging member ng Amethyst. Kung naging member siguro ako
dun, hindi ko makikilala sina Seth, Kats, Daniel at JC. Wala siguro ang Parking5 ngayon at hindi siguro ako ang
Lester Giri na kilala nyo.
Kaya nga malaki ang pasasalamat ko kay Bea e. Dahil sa kanya, narealize at nagkaron ako ng lakas ng loob para
hindi na magpadala sa peer pressure at mag-aklas sa Amethyst.
Napagbugbog man ako, okay lang. Kasi kapalit ng mga pasa at sugat na yun ang Parking5 na hindi lang nagsilbing
mga kaibigan pero bilang mga kapatid ko na rin.
Kung meron man akong pinagsisisihan, yun ay ang hindi nalaman ni Bea ang katotohanan.
Napatingin ako kay Bea na nakatulog na rin pala. Isinandal ko sya sa balikat ko at hinaplos ko ang buhok nya.
Kung alam mo lang Little Beybey. Kung alam mo lang kung gano rin ako nasaktan sa mga ginawa ko sayo.
20.
SETH'S POV
Nagpunta ako dun sa Destined Booth na nanghuli kayna Daniel kanina. Andito lang ako sa labas, nakasilip.
Nakita kong nauna nang mapalabas si Lester kasama ang isang babaeng hindi ko kilala. Gusto ko sana silang
sundan kasi nacucurious talaga ako sa kanila. Parang may something e.
Kaso nakita kong parang nag-uusap sila ng masinsinan dun sa bench kaya tinuon ko nalang ang pansin ko sa mga
kaibigan kong nasa booth pa rin.
Tatlo nalang silang natitira. Si Katsumi, JC at Daniel at natunugan kong nandito rin si Barbie at Kath.
Ano kayang mangyayari kung kay Daniel mapunta si Barbie at kay JC naman mapunta si Kath?
Pero paano rin kung magtugma ang puso at ang destiny? Kaya ba itong matanggap ng isip?
Kahit sabihin man nating si Kath ang pinili ni Daniel, alam ko at alam nyong hindi pa rin nawawala si Barbie sa puso
nya.
Ano kayang magiging reaction ni Daniel kung malaman nyang sarili nyang kapatid ang humahadlang sa kanya?
"Okay, let's now open curtain number 6" Narinig kong sinabi nung Kiray. Turn na nga pala ni Katsumi.
Dahan dahan na nilang binuksan ang curtain. Eto namang si Katsumi, inatake ng pagkaOA. May pagtalikod pa at
pagpikit na nalalaman. Para namang mamamatay sya pag nakita nya yung makakapartner nya.
"H-ha? N-nung December pa. Nung January lang kami nagtransfer dito." Neri.
Nagtataka ako kung bakit pareho silang nauutal. Ano kayang meron?
"Sige na Katsumi and Neri, pwede na kayong makalabas. Balik nalang kayo dito later para matanggal namin
ang posas nyo."
Pagkasabi nun ni Kiray, lumabas na si Katsumi at Neri. Sinalubong ko sila sa may pinto.
"SETH! San ka galing? Ano na namang magic trick ang ginawa mo para makatakas?" Katsumi.
Napatingin ako dun sa babaeng kasama nya, tapos tiningnan ko naman sya. Yun ang tinatawag na "who's-that-girlintroduce-me-look"
"Ah. Seth, si Neri nga pala. Classmate ko nung grade 6. Neri, si Seth, kabanda ko."
"Okay."
Dahil wala din naman akong gagawin, sumama nalang ako sa kanila.
Pagkatapos namin mag-ikot-ikot, tumambay muna kami sa canteen at sa sobrang pagod yata ni Neri, nakatulog sya.
"Katsumi."
"HA?!"
"OA mo."
"Nakakagulat ka e. Ang seryo-seryoso ng mukha at boses mo. Anong meron? Mamamatay ka na ba? May
cancer ka? May leukemia ka? Huhu. Seth, wag mo kaming iiwan!"
*PAK*
"ARAY!"
Langya. Inatake na naman ng ka-OA-yan tong si Katsumi. Ako, May leukemia? Wala noh.. Yung bestfriend ko dati,
nagkameron. Hay. Bakit ba naalala ko na naman si Cheska. ( Seth's Special Chapter.)
"Ano yun?"
Mukhang nagulat sya sa tanong ko kasi naibuga nya ang tubig na iniinom nya.
"Wala lang. Sagutin mo nalang." Tiningnan ko sya ng diretso sa mata. Kilala nya ako. Alam nyang hindi sya
makakapagsinungaling sakin.
"Anong nangyari?"
"Kinailangan nyang umalis noon. Sa ibang bansa na sya naghigh school. "
"Tol naman. First love never dies diba? Pero mas may minahal ako kumpara kay Neri. Pakiramdam ko yung
babae na yun ang true love ko. Kaso nga lang, hanggang ngayon, hindi pa rin sya bumabalik."
"Sino?"
"Okay lang naman balikan ang nakaraan e. Parte ng buhay mo ang past mo. Wala kang dapat ikahiya sa mga
nangyari noon kasi kung hindi dahil sa mga yun, hindi ikaw ang Katsumi na minamahal ng lahat ngayon."
"So, sino na nga yung babaeng mas minahal mo kesa kay Neri?"
"Archelle ano?"
"Hindi ko alam e. Sa totoo lang kahit kaklase ko sya nung first year, hindi ko nalaman ang apelyido nya. Kahit
nga tirahan nya hindi ko alam e. Ayaw nya kasi sabihin."
"Baka nga."
Huminga ng malalim si Katsumi. "It all began noong...." ( Katsumi's Special Chapter.)
-------------------------
DANIEL'S POV
"So, dalawa nalang palang papables ang natitira dito. Dahil dalawa nalang kayo at magkapatid pa! Sabay na
nating bubuksan ang curtains." Kiray.
Dalawa nalang kaming natitira, at hindi pa lumalabas sina Kath at Barbie. Ibig sabihin, isa sa kanila ang pwede kong
makapartner.
Napatingin ako sa kamay na hawak ko ngayon. May kuryente talaga e. At iba ang tibok ng puso ko.
Kinakabahan ako. Pinili ko si Kath, oo. Pero base sa reaction ng puso at katawan ko sa hawak kong kamay ngayon,
mukhang espesyal ang babaeng to. E pano kung si Barbie pala to? Malilito na naman ako. Maguguluhan na naman
ako.
Ayoko na. Gusto kong matutunang mahalin ng buong-buo si Kath. Ayokong mapunta sya kay Lester. Ayoko.
"Ay wait pala. Dahil last two nalang kayo, may gagawin kaming twist. You have to let go of that hand. Yung
two girls na nasa likod ng curtains have to transfer sa kahit saang hole."
"Kilala ng mga baklang to kung sino ang unang nahawakan nyo. Ngayong lumipat sila ng pwesto, you will be
given another chance para pumili ulit. Will you be able to pick the girl na nauna nyong napili? Are you really
destined for each other? Well, kami lang ang makakaalam nun."
Nilabas na ulit ng girls ang kamay nila. This time, nasa hole number 2 at 5 sila.
Hinawakan ko ang kamay nya and I felt the same spark. Alam kong sya din ang babaeng nahawakan ko kanina.
Ramdam ko.
Tumingin ako kay Kiray at nakita kong may binulong sa kanya yung isang bakla tapos napangiti sya.
"Oy! Hindi nyo ba sasabihin samin kung pareho lang yung napili namin?" Tanong ko.
"No, pogi."
Psh. Pero kahit hindi nya sabihin, alam kong isang babae lang ang napili ko.
Pagkasigaw nya nun, biglang hinigit nung babaeng hawak ko yung kamay nya, pagtingin ko kay JC, wala na rin yung
kamay na hawak nya.
Lalapit pa sana ako kay JC para kausapin sya pero biglang lumabas mula sa likod ng kurtina ang isang malaking
bakla na karga karga si Barbie. Kasunod ng baklang yun si Kath na mukhang alalang-alala.
"Mare. Di ko keri itech. Mababali ang mga bones ko pag dinala ko pa to sa clinic." Bakla
"Ang arte mo bakla ka! Babalian talaga kita ng buto pag may nangyaring masama dyan! Bilis! Dalhin mo na
sa clinic!" Kiray
Nagkatinginan kaming dalawa. Tapos napatingin ako kay Kath na nakatingin sakin.
"Tara." I smiled at her tapos hinawakan ko yung kamay nya at sabay kaming naglakad papalabas.
Nung hinawakan ko yung kamay nya, nakaramdam ako ng kuryente. Kapareho nung naramdaman ko dun sa
babaeng nahawakan ko kanina.
"Sure. Ano?"
"Hindi ko alam e. Nakablindfold kasi kami. Ginaguide lang kami ng bakla para hindi kami magkabungguan."
"Ganun ba? Ibig sabihin, sina Kiray lang talaga ang may alam kung sino mga nakatapat natin."
"Ganun na nga."
Hinigpitan ko nalang ang hawak ko sa kamay nya. Sya kaya ang napili ko kanina? Gantong ganto rin yung
naramdaman ko e.
Ilang saglit lang, nakarating na kami sa may clinic. Pero bago kami makapasok dun, biglang may mga dumating na
fangirls.
"Hi Daniel! Pwede papicture? Pang FB, Twitter, Tumblr at Wattpad lang."
"Ah. Sure."
Ayun, nagpapicture na sila sakin. At si Kath pa talaga ang ginawa nilang photographer. Pagkatapos kong igrant yung
wish nila, ako naman ang hihingi ng favor.
"Uhm, guys? Pwede favor?" Sabi ko habang inaabot ni Kath yung camera dun sa isang babae.
"Ano yun?"
"SURE!"
"Sige, una na kami. Paupload nalang yung picture sa Twitter ha. Salamat" I waved goodbye tapos pumasok na
kami sa clinic.
"Yup. Kaso kailangan daw ng gamot e. Dun lang sa may drugstore sa labas makakabili. Hindi ko naman
maiwan si Barbie, pwede bang dito muna kayo, bibili lang ako ng gamot." JC
"Di na tol. Kami na ang bibili. Ikaw na muna maiwan dito." Sabi ko.
"Kath, bakit ang tahimik mo yata?" Tulala sya e. Tapos nakayuko lang.
"Okay lang sya. Pagod lang siguro yun, andaming school works e. Eto na oh, bibili na tayo ng gamot. Wag ka
mag-alala sa kanya ha? Smile na." Pagkasabi ko nyan, hinawakan ko ulit ang kamay nya.
"Bakit nyo kailangan to? Mukha naman kayong happy couple ah." Sabi nung pharmacist.
"Anti depressant tong gamot na to. And I assume na alam nyo naman kung para san yun?"
Anti depressant? Bakit kakailanganin nun ni Barbie? Diba overfatigue yung sinabi kanina ni JC? Kelan pa naging
gamot ang anti depressant sa overfatigue?
"Hindi. Ito ang nakalagay dito oh." Ipinakita nya yung sulat galing sa school nurse.
Binayaran na namin yung mga gamot at naglakad na kami pabalik. Tulala na naman si Kath.
"Ha? Ano namang kinalaman mo dun, Kath? Mabuti kang kaibigan kay Barbie, wala kang ginagawang
masama."
Habang sinasabi nya yun, pagilid sya ng pagilid hanggang sa nakarating na sya dun sa may kalsada.
"KATH!!!!!! TABI!!!"
Biglang may humarurot na motor sa direksyon ni Kath. Nakita kong natigilan lang si Kath sa kinatatayuan nya kaya
bigla akong napatakbo papunta sa kanya. Nabitawan ko ang lahat ng dala ko sa sobrang pag-aalala.
Ginamit ko lahat ng lakas ko para mahigit sya papunta sakin at pagkatapos ay niyakap ko sya ng sobrang higpit.
Muntik na syang mabangga nung dumaang motor. MUNTIK NANG MAMATAY SI KATH!
"SA SUSUNOD MISS DYAN KA MAGLAKAD SA SIDEWALK HINDI SA KALSADA. SAYANG ANG GANDA MO
KUNG MASASAGASAAN KA LANG!!!!" Sigaw nung driver ng motor. Gago to ah. Sya na nga ang muntik
makasagasa, sya pa galit.
"Ayos ka lang ba, Kath? Sumagot ka!" Nagpapanic na ko dito dahil tulala lang sya.
"D-daniel." Napatingin sya sakin, tapos bigla nalang syang umiyak kaya naman niyakap ko nalang ulit sya.
"Ssh. Nandito lang ako Kath. Okay na. Tapos na yun. Sa susunod, mag-iingat ka na ha? Pano nalang kung
wala ako sa tabi mo?"
Kung alam nyo lang kung gano ako kinabahan kanina. Yung thought palang na mababangga si Kath, parang hindi ko
na yata kaya.
Hinawakan ko ang mukha nya, then I kissed her forehead. Tapos pinagdikit ko ang noo namin.
21.
BARBIE'S POV
Dahan dahan kong minulat ang mata ko. Nagulat akong nandito ako sa clinic. Parang kanina lang, nandun ako sa
may booth ah.
"Nahimatay ka kanina. Fatigue caused by depression daw ang dahilan." Biglang lumungkot ang mukha ni JC
nung sinabi nya yun.
"JC..."
"Bakit, Barbie? Bakit ang lungkot lungkot mo pa rin? Hindi pa ba ako sapat?"
"JC please..."
"Alam ko namang hindi mo pa akong kayang mahalin e. Pero ang hindi ko lang matanggap ay kung bakit ang
lungkot lungkot mo pa rin kahit na ginagawa ko na lahat para sumaya ka"
"Talaga? Akala mo ba hindi ko alam na umiiyak ka ng palihim? Na nung nagdate tayo nung Friday, nagCR ka
para umiyak? Barbie, hindi ako manhid!"
Nitong mga nakaraang araw, pansin kong hindi nagpapansinan sina Daniel at Kath. Tinanong ko si JC, sabi nya LQ
lang daw.
Gusto ko sanang kausapin si Kath kasi parang ang lungkot lungkot nya, pero hindi ko magawa. Ganun din kay
Daniel.
Ngayon ko lang nakitang problemadong ganyan si Daniel. Ganyan nya ba talaga kamahal si Kath?
Nasaktan ako sa naisip kong yun. Nasasaktan akong mas may minahal si Daniel kesa sakin. Kasalanan ko din
naman to e. Kasalanan ko to. Kasalanan ko kung bakit nasasaktan ako ngayon.
"San ka pupunta?"
"CR lang."
Mabilis akong nagpunta ng CR. Ayokong makita ako ni JC na umiiyak. Ramdam kong mahal na mahal nya ako kahit
pa alam nyang hindi ko pa sya kayang mahalin ng katulad ng pagmamahal nya sakin.
Mahal ko si Daniel.
Totoo nga na you will only realize the importance of one person once he's gone.
"Ayos ka lang ba talaga, Barbie?" Sabi nya sabay hawak sa kamay ko.
He gave me a smile.
Lagi kaming ganto. Hinahatid ako ni JC palagi. Madalas din kaming magdate. Sa gantong paraan, baka mas magawa
ko syang mahalin.
Tinakluban ko ang mukha ko ng kamay ko dahil hindi ko na mapigilan ang paglabas ng luha ko.
Naramdaman ko nalang na may yumakap sakin. "Sshh. I'm sorry. I'm sorry."
"Mahal na mahal."
Noong halos wala nang pagitan sa mga mukha namin, bigla nalang kaming may narinig na boses.
"U-uhhm. I-ito na yung gamot. Okay ka na ba Barbie? Sige, una na ko. Hehe. Sorry sa abala." Kath.
"Kath, si Kuya?"
Pinisil ko ang kamay nya. "Oo naman. Ano ka ba." Then I gave her my smile.
Kumalas na sya sa yakap. "Basta. Sorry." Then she gave me a weak smile.
"JC, ikaw na bahala kay Barbie ha. Una na kami ng kuya mo."
--------------------------------
DANIEL'S POV
Buong araw kaming paikot ikot dun sa school. Picture doon, picture dito. Bakit ba kasi andaming accounts ng mga
tao. Isang tao, apat na shots. Para daw sa mga accounts nila. Kotang kota na sila sakin ha.
Hindi ko tuloy nadalaw si Barbie kanina. Pero sabi ni Kath, may malay na naman daw sya kaya okay na rin. At tsaka
nandun naman si JC e.
Nga pala, nakalimutan ko yatang sabihin. On the way kami papunta sa resort namin ngayon.
Diba sabi ko naman sa inyo, pinaghandaan ko ang araw na to para kay Kath. Gusto kong maging special ang
Valentine's day na to.
Ito kasi ang unang Valentine's day na kasama ko sya... at baka huli na rin.
Natatakot kasi ako e. Baka makuha sya sakin ni Lester pag natapos na yung 100 days nya. Kaya nga sinusulit ko na
talaga ang araw na kasama ko si Kath. At tsaka para maparamdam ko na rin na gusto ko talaga sya.
"Daniel! Bakit?"
Inalalayan ko sya pababa ng sasakyan hanggang sa makarating kami dun sa sinet-up ko.
Dito kami magdidinner sa gitna ng buhanginan. Lumubog na ang araw kaya nagpalagay na ako ng lanterns na
nakapalibot samin para may ilaw naman kami.
Simple lang to kung tutuusin, pero alam kong romantic na to sa paningin ni Kath.
Tinanggal ko na ang blindfold nya at nakita kong natulala lang sya. Hindi sya nagsasalita.
"Kath? Nadisappoint ka ba? I'm sorry. Sabi ko naman sayo hindi ako artistic katul---"
"T-thank you, D-daniel." Teka, ba't ganto ang boses nya? Umiiyak sya?
"Kath? Umiiyak ka?" Tinanggal ko ang pagkakayakap nya sakin tapos tiningnan ko ang mukha nya. Positive!
Umiiyak nga.
"W-wala to. N-natouch lang a-ako. Di ko akalaing magpeprepare ka ng ganto para sakin." Sabi nya habang
nagpupunas na luha.
Kinuha ko ang mga kamay nya tapos ibinaba ko yun. Ako naman ang nagpunas ng luha nya.
Kinuha ko ang kanang kamay nya at nilagay ito sa kaliwang bahagi ng dibdib ko.
"Nararamdaman mo yang tumitibok dyan? Yan. Yan ang nag-utos saking gawin to."
"Oo nga e. Actually, itong waiters, padala lang ng mommy ko. Sabi ko, kaya ko na mag-isa e. Pero she still
insisted."
Pero teka, parang mga kilala ko tong mga to ah. Parang sina... Aish. Nevermind.
Kumain na kami ni Kath. Kaya galit galit muna kami ngayon. Hahaha.
"Sige. Sige."
Never wanna stand up for myself. Never wanna get in the way, I said it.
I dont know what the plan is, but you can share with me,
Cause Ill be listening here, To everything you say, I wont turn away
And I will listen, open up my heart and I must say that I love you, so
Ooh la love, Ive fallen in love, and its better this time than ever before
Ooh la love, Ive fallen in love, and its better this time than Ive ever known
Napatingin ako kay Kath na tapos na rin kumain. Tumayo ako at lumapit sa kanya.
Every day is a battle I face strange life i live but its what you've decided
Ill give it all into your hands, do what you will with me, and oh
Ill smile when you speak remember all those times I was hoping for something
And shaking my head from all I have done but you never left me
"Wala yun."
Oo la love, Ive fallen in love, and its better this time than ever before
Oo la love, Ive fallen in love, and its better this time than Ive ever known
Mas nilapit ko sya sakin. Tapos pinagpatuloy lang namin ang pagsasayaw namin.
"Tingin ko."
Oo la love, Ive fallen in love, and its better this time than ever before
Oo la love, Ive fallen in love, and its better this time than Ive ever known
"Ang swerte mo sa mga kaibigan mo. Lagi silang nandyan para sayo."
"Oo nga e. Ang swerte ko lalo sa kapatid ko. Brother ko na, bestfriend ko pa. Laki ng tiwala ko dun!"
"Pero alam mo, hindi lang ako sa kaibigan maswerte e." Sabi ko.
"San pa?"
Oo la love, Ive fallen in love, and its better this time than ever before
Oo la love, Ive fallen in love, and its better this time than Ive ever known
Hinaplos ko ang pisngi nya. "Maswerte din ako sayo..." Then I kissed her forehead.
"Syempre naman. Yun ngang simpleng batiin mo ko, masaya na ko. Eto pa kaya na nageffort ka pa talaga.
Happy Valentine's Day din, Daniel. Sorry, wala akong gift."
Oo la love, Ive fallen in love, and its better this time than ever before
Oo la love, Ive fallen in love, and its better this time than Ive ever known
Ngumiti lang sya tapos nagtitigan nalang kami habang nagsasayaw. Ni hindi nga namin namalayan na tapos na pala
ang kanta e.
Napabalik na kami sa realidad nung sinabi yun nung waiter number 2, or should I say ni Katsumi.
Parang nagulat yata sila sa sinabi ko, pero mamaya-maya lang ay tinanggal na nila ang maskara nila.
"Ah! Kath. Si Mycko nga pala, dating drummer namin. Mycko, si Kath, nililigawan ko."
"Tara maglakad lakad?" Nasa tabing dagat kami diba? Sarap lang maglakad lakad dito.
"Teka nga pala, pano ang parents ko? Hindi ako nagpaalam." Kath.
"Ssh. Don't worry about it. Si Mama na ang bahala dun. Magoovernight tayo dito. Gigising nalang tayo ng
maaga tomorrow para hindi tayo malate. Okay ba?"
22.
DANIEL'S POV
"Oy. Wag kang green ha. Magkahiwalay naman tayo ng kwarto e. Hahaha."
"Sinong may sabi sayong green ako! Nagulat lang naman ako e!'
"Ah. Green pala ako haaaaaa..." Dahan dahan syang lumapit sakin.
"Oy Kath! Anong gagawin mo ha!" Dahan dahan rin akong umurong.
"Kala mo, hindi ko alam kung san ang kiliti mo! Patay ka sakin Daniel!"
Pagkasabi nya nun, tumakbo na sya papunta sakin. Syempre tumakbo din ako. Pero dahil mabagal sya, binagalan
ko ang takbo ko para maabutan nya ko. HAHAHA. Landi ko.
At nung naabutan nya ko, kiniliti nya ko ng kiniliti hanggang sa napahiga na kami sa buhanginan.
"EHEM!" Napatingin kami dun sa nag"Ehem" at nakita namin si Katsumi na nandun sa may di kalayuan. Pinapanood
kami.
Nagkatinginan kami ni Kath at narealize namin kung gano kaawkward ang posisyon namin. Kaya agad kaming
tumayo.
"Medyo. Kulang na nga lang magpaluto ako ng popcorn at para na kong nanonood ng No Other Woman."
"NO OTHER WOMAN?! Diba yun yung kayna Derek Anne at Christine Reyes?! Bakit mo naman naisip yun?!
E wala namang kaming ginagawang... ano."
"Dahil nga ang mundo ay isang malaking Quiapo! Maraming snatcher! Maagawan ka, lumaban ka!"
*PAK*
"ARAY! Ano ba. Ba't ba lagi nyo nalang ako binabatukan?! Huhu."
"ANO?"
"Sorry ka nalang, hindi mo masosolo talaga si Kath. Utos ni Tita Karla e. Bantayan ka daw. Baka daw ano."
"ANO?"
Tapos pumasok na siya sa loob. Napatingin ako kay Kath na tawa lang ng tawa.
"Nakakatawa talaga si Katsumi. Nakakatuwa nga actually kayong lahat e. Iba't-iba ang personality nyo."
Nakaakbay ako kay Kath habang naglalakad kami papasok sa hotel ng resort.
"Si Katsumi. The funny guy. Lagi nyo syang sinasabihang loko dahil sa mga trip nya sa buhay. Pero yung
mga ginagawa nyang yun, yung iba dun, pakitang tao lang. Sa tingin ko may pinagdadaanan si Katsumi
ngayon. Pero kahit anong lungkot nya, hindi nya pinaparamdam sa inyo kasi ayaw nyang mag-alala kayo."
"Si Seth naman. The adviser. Matalinhaga kung magsalita. Aakalain mong nababaliw na sya sa mga sinasabi
nya, pero kung iisipin mong mabuti yung sinabi nya, sobrang makakatulong yun sayo. Hindi sya madaling
mabasa dahil kakaiba ang way ng pag-iisip nya, pero dahil dun, madali nyang nababasa at nalalaman ang
sitwasyon at nararamdaman ng mga tao sa paligid nya."
Naisip ko yung mga sinasabi ni Seth na parang kabaliwan lang. Madalas binabale wala ko lang yun kasi hindi ko
naiintindihan dahil sobrang lalim. Sa susunod nga, makikinig na talaga ako.
"Si JC naman. The loverboy. Ang tahi-tahimik nya. Parang ang seryoso nya lagi. Hindi sya masyadong
nagsasalita, di tulad ni Katsumi na madaldal. Pero kahit ganun si JC, pag nagmahal sya, todong-todo.
Pagdating dun sa babae, nagiging madaldal sya. Hindi nya pinapalipas ang isang oras na hindi nya
napaparamdam o nasasabi dun sa babae kung gano nya sya kamahal."
Hindi naman ganyan si JC dati e. Hindi sya tahimik. Masayahin sya, mas malala pa nga yan kay Kats dati e. Pero
ewan ko. Simula nung parang nagkalabuan sila nung kaMU nya, bigla nalang sya nagbago. Ewan ko ba kung anong
nangyari basta ang alam ko lang, unti unti na bumabalik ang dating JC ngayon. Siguro in love na naman to.
"Si Lester naman. The ideal man. Parang lahat na yata ng hahanapin mo, naka'y Lester na. Sweet,
understanding, caring, good friend, funny at times, napakabait. Kaso nga lang sa sobrang bait nya, minsan
nakakalimutan na nya ang sarili nya dahil mas iniisip nya pa ang iba to the point na handa syang masaktan
para sa mahal nya."
Good friend? Kung alam mo lang Kath. Balak ka nya agawin sakin pagkatapos ng 100 days na to.
"Ang saklap naman nun Kath! Napapaghalataan kung sino talaga ang gusto mo."
Tinanggal ko ang pagkakaakbay ko sa kanya tapos maglalakad sana ako ng mabilis, pero kinuha nya yung kamay ko
at inintertwine ang mga daliri namin.
"You may not be as perfect as Lester, pero ikaw pa rin ang pipiliin ko between the two of you. Alam mo kung
bakit?"
Pumunta sya sa harap ko kaya napatigil kami sa paglalakad. "Bakit?" Tanong ko.
Magsasalita pa sana ako, pero she placed her index finger on my lips.
"...and walang makakapantay sa saya na nararamdaman mo kapag alam mong kailangan ka ng taong
kailangan mo rin."
Oo, alam kong ang cheesy nun. Pero yung feeling na sinabi nya yun sayo habang nakatingin ng diretso sa mata mo
tapos magkahawak pa kayo ng kamay. Grabe, mga tol. Parang sasabog ang puso ko sa sobrang lakas ng tibok.
"Tara na pumasok!" Hinila na nya ako papasok sa loob. Kaya wala na kong chance para sumagot dun sa sinabi
nya. Pero kung sa bagay, bakit ako sasagot, wala namang tanong.
Pagkapasok namin dun, nakita naming nakaupo sina Mycko at Kats dun sa may lobby, mukang mga problemado.
"E kasi pare. 2 rooms nalang ang available e. Hindi namin alam ni Mycko kung san kami matutulog. Kung sa
buhanginan ba o sa kusina."
"So, share kayo ng kwarto ni Kath? Okay lang ba yun sayo, Kath?" Tanong ni Mycko kay Kath.
Teka, share ng room. Kami? Kaming dalawa? Kaming dalawa lang sa isang kwarto? Sa isang kwarto ngayong gabi?
"Uy, tol tulala ka dyan! Ito na susi nyo oh. Pumayag naman si Kath e. Pasensya na talaga ha. Hindi namin
alam na puno na pala ang rooms nyo rito. Palibhasa Valentine's Day ngayon. Sigurado, tataas na naman ang
birth rate pagdating ng November." Mycko.
Nag-apir sina Mycko at Kats. Tapos si Kath, napayuko. Anong pinagsasasabi nila? Sorry ha, lutang ako ngayon e. Di
ako makagetover na sa isang kwarto lang kami ni Kath. HINDI PA NGA KAMI PERO MATUTULOG NA KAMI SA
ISANG KWARTO??!?!?!?! Bakit ganun Lord. Huhu.
"HOY KAYONG DALAWA HA. Wag kayong tutulong sa pagpapalawak ng populasyon dito sa Pilipinas. Sige,
goodnight. MATULOG AGAD HA." Katsumi.
"MGA WALANGYA KAYO. TARA NA NGA!" Pagkasabi ko nun, hinatak ko na si Kath papunta sa room namin.
Pagpasok namin dun, nakahinga ako ng maluwag. Dalawa yung kama dun sa room. Hay. Buti nalang. Kala ko sa CR
ako matutulog e.
"Sure. Eto yung damit mo oh. Inempake yan ng mommy mo tapos binigay sa mommy ko tapos binigay
sakin." Tapos inabot ko sa kanya yung paperbag na naglalaman ng gamit nya.
Pumasok na sya sa CR. Mamaya-maya lang, nakarinig ako ng tunog ng umaagos na tubig.
Napatingin ako dun sa CR at ngayon lang nagsink in na naliligo si Kath. Dito sa kwarto namin. Namin, dahil kaming
dalawa lang ang tao. Oo, kaming dalawa. Lang.
AHHHHHHHHHHH!!!!!!! ()#*$)(#$*#)($*)(#$* Kinuha ko agad yung Ipod ko tapos sinasak ko agad sa tenga ko ang
earphones. Ayoko nang marinig yung tubig na yun! Nagiging polluted ang utak ko!
Pagkatapos ng ilang kanta, lumabas na si Kath sa CR. Napatingin ako sa kanya at nakita kong basang basa at gulogulo ang buhok nya. Ah. Langya. Mas naging attractive sya sa wetlook nya.
"Daniel, hindi ka ba maliligo?" Tanong nya sakin. Tinanggal ko na yung earphones ko at humarap na ko sa kanya.
Kasalukuyan syang nagpapatuyo ng buhok ngayon.
"Ha? Ah. Ano. Oo. Sige." Tapos tumakbo na ko sa CR. ANO BA DANIEL. Anong nangyayari sayo?!
Naligo na ko. Medyo binagalan ko, baka sakaling paglabas ko, tulog na si Kath. At least hindi na ako mawawalan ng
bait diba?
Pagkatapos ng ilang milyong taon. De joke. Pagkatapos ko maligo, dun na ko nagbihis sa loob. Nakakahiya naman
kung ihahain ko pa kay Kath ang katawan ko diba?
"Tulog ka na Kath. Maaga pa tayo bukas." Sabi ko habang naglalakad papunta sa kama ko.
"Hindi kasi ako nakakatulog basta basta pag wala ako sa bahay e." Sabi nya, sabay harap sakin.
"Ha? So ibig sabihin, pag wala kayo sa bahay, hindi ka nakakatulog? Grabe naman yun."
"Kung?"
Napatingin ako sa kanya nung sinabi nya yun. Nakatingin lang rin sya sakin. Blangko ang expression nya.
"Nevermind. Haha. Sige, goodnight Daniel!" Tapos tumalikod na ulit sya sakin.
Hinintay ko muna matuyo ang buhok ko bago ako tuluyang humiga. Nung medyo tuyo na, pinatay ko na yung
lampshade.
"Kath, goodnight. Gising ka pa ba?" Hindi na sya sumasagot. Siguro nakatulog na to. Wow. Galing ah. Kala ko,
hindi sya nakakatulog.
Humiga na rin ako. Dun ako nakaharap kay Kath na nakatalikod sakin. Pansin kong medyo gumagalaw pa yung
braso nya.
Mamaya-maya, nagbago ang posisyon nya. Nakaharap na ulit sya sakin. Nakapikit sya, pero galaw sya ng galaw.
Magkukumot, tapos mamaya sisipain naman nya yung kumot.
Pabago bago rin ang posisyon nya. Minsan, tatagilid sya. Minsan dadapa. At ang current position nya ngayon ay
yung posisyon nya kanina. Yung nakatalikod sya sakin.
Magsasalita na sana ako, pero nakarinig ako ng kanta. Mahinang kanta. At dahil kami lang naman ang tao dito, alam
kong kay Kath yung boses na yun.
Kumakanta sya ng isang lullaby. Ewan ko kung san nya to nakuha, pero ngayon ko lang to narinig.
Tumayo na ko sa kama ko at lumapit sa kanya. Dahil ang isang kama ay pangdalawang tao, tumabi ako sa kanya.
Nagulat sya kaya bigla syang napaharap sakin. Magkaharapan kami ngayon.
"Daniel?! Sorry, nagising ba kita dahil sa kanta ko? Sorry. Akala ko mahina na e."
"Ssh. Okay lang noh. Hindi pa rin naman ako tulog e. Ikaw ang akala kong tulog na, hindi ka sumagot sakin
kanina e."
"Aray ha."
"Ah. Yun ba? Pampatulog yun ni Ate. Kinakanta nya yun nung 8 years old kami."
"May kapatid ka?" Gulat kong tanong. Akala ko, only child si Kath e.
"Tsaka nalang. Hindi ito ang tamang panahon para gawin yun. Maaga pa tayo bukas oh."
"P5? Bakit naman yun pa ang gusto mo malaman? Psh. Gusto mo lang ng kwento tungkol kay Lester!"
"O sige na nga. Alam mo bang, hindi talaga si Lester ang original drummer namin?"
"Si Mycko."
"Yup."
"Lumipat sya ng school. Kaya naging member na rin sya ng ibang banda. Teka, ba't hindi mo to alam? 2nd
year to lahat nangyari, diba schoolmate ka na namin nun?"
"Ouch. Haha."
"Tuloy mo na kwento."
"Yun nga, naging member si Mycko ng ibang banda, pero hindi pa rin nawawala ang communication naming
lahat. Friends pa rin kami."
"Amethyst. Amethyst yung name nung band. Ang balita ko, mahirap maging official member dun. Kung anoano daw pagdadaanan mo. Kaya nga sa tagal nang nag-aapply ni Mycko, this year lang sya natanggap."
"E diba every year, may battle of the bands.. E di, makakalaban nyo na si Mycko?"
"Ganun na nga."
"Okay lang yan. Harap ka na ulit sakin. Please." Sabi ko habang tinatapik tapik ang braso nya.
"Bakit ka nakapikit?"
"San ka ba naman nakakita ng natutulog na mulat, Daniel!" Napamulat sya at pinalo ng mahina ang ulo ko.
"Goodnight Daniel."
Pagkasara nya ng mata nya, kiniss ko sya sa noo. Nakita kong ngumiti sya.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
23.
Saturday, February 18, 2012. Day 39 of 100.
SETH'S POV
Okay na ulit sina Kath at Daniel. Ang sweet nila lagi sa isa't isa. Minsan makikita ko si Lester na masama ang tingin
kayna Daniel, pero wala naman syang ginagawang move para paghiwalayin ang dalawa.
Pakiramdam ko may pinaplano tong si Lester eh. At tsaka pag nagkakatinginan sila ni Daniel, parang may tensyon.
Hindi lang nila pinapahalata pag magkakasama kami.
Kung ano man ang pinaplano ni Lester, malakas ang pakiramdam kong...
mabibigo sya.
Diba sabi ko sa inyo, laging masama ang tingin ni Lester kay Daniel pag sweet sila ni Kath. Pero tuwing kakausapin
sya ni Bea, or should I say, mag-aasaran at magbabangayan sila ni Bea, napapalitan yung bad aura nyang yun.
Bigla nalang magbabago yung mood nya. Sasaya, tapos hindi nya namamalayan na buong araw na pala syang
nakasmile. Kung hindi pa sya aasarin ni Kats, hindi pa nya malalaman yun.
And speaking of Katsumi. Mukhang nagkakamabutihan na rin sila ni Neri. Kaso nga lang etong si Katsumi, di pa rin
natitinag sa paghihintay kay Archelle. Umaasa pa rin daw syang babalik si Archelle sa kanya.
Di ko maiwasang maisip...
Pano kung dumating na pala sya sa buhay ko pero hindi nagtagal ang pananaliti nya rito dahil kailangan na agad
syang bawiin ni Papa God?
"Bestfriend. Bakit ba kasi iniwan mo ako agad? Yan tuloy, ako lang ang walang kapartner ngayon... Ang
lungkot mag-isa. Regaluhan mo naman ako ng kapalit mo oh. Haha. Joke lang. Alam mo namang
irreplaceable ka. Pero sana mahanap ko na yung babaeng... alam mo na."
"Mahal pa rin kita bestfriend. At minsan, hindi ko maiwasang hilingin na sana nandito ka sa tabi ko."
Hinalikan ko ang diary tapos itinago ko na ito. Sakto namang may narinig akong ingay sa baba kaya agad akong
pumunta sa sala.
Napatingin silang dalawa sakin tapos nagulat nalang ako nung biglang tumakbo sakin si Katsumi at pumunta sa likod
ko.
Umupo na kaming lahat dun sa sofa tapos nagsimula nang magkwento si Lester.
"Kasi naman Seth e. Si Bea, nagyayang magmall daw kami. E paniguradong gagawin lang ako nung alalay.
Sa gwapo kong to, alalay?! Pre naman oh! Tulong!"
Nagkapalitan sila ng masasamang tingin tapos mamaya-maya, nakakita na ko ng nagliliparan na throw pillows.
"YUNG MATABANG PANGET SA SCHOOL MO DATI NA INAWAY MO DAHIL NAPAGUTUSAN KA?" Dirediretsong sabi ni Kats.
"Bahala ka na nga. Pero basta, kailangan ko ng tulong nyo. Ayoko namang hindian sya kaso dignidad ko ang
nakasalalay dito."
"ALAM MO KATS-------"
Bago pa kung anong magawa ni Lester kay Katsumi na kasalukuyang malalagutan na ng hininga kakatawa,
pumagitna na ko sa kanila.
-------------------------------------------------------------------------------
(MALL)
Katulad ng inaasahan ni Lester, dakilang alalay nga sya ni Bea. Lahat ng pinamili nya, si Lester ang nagdadala.
Samantalang kami ni Katsumi, sarap buhay dito. Kung anong kakainin ni Bea, meron kami. Libre pa lahat. Pero si
Lester wala. Dahil naawa kami ni Kats sa kanya, binibigyan nalang namin sya.
Sinundan lang namin si Bea. Nilibre na naman nya kami, at katulad ng sinabi ko, wala na namang para kay Lester.
"Lester, tingnan mo." Sabi ni Katsumi habang pinapakita kay Lester kung gano kasarap ang ice cream na kinakain
nya.
Kung makikita nyo lang ang mukha ngayon ni Lester. Hahaha. Laptrip.
Dahil busog na rin naman ako at naaawa na ako kay Lester, binigay ko nalang sa kanya yung ice cream ko.
"Talaga, Seth? Sakin nalang to?" Parang kumikinang ang mata nya nung sinasabi nya yan. Hahaha.
Iaabot ko na sana kay Lester yung ice cream kaso biglang inagaw ni Katsumi.
Para silang mga batang nag-aagawan hanggang sa biglang tumilapon yung ice cream sa damit ko.
Ah. Sht. Nakawhite shirt pa naman ako, tapos chocolate ice cream pa man din yun.
"Anong ako?!"
"Ang hirap kasi sayo Bea kung makapanghusga ka parang ALAM MO LAHAT!"
Natigilan sila pareho sa sinabi ni Lester. Habang kami ni Katsumi, natulala rin. May pinaghugutan kasi si Lester e. Ice
cream pa ba pinag-uusapan rito?
"T-tara na S-seth. Dun tayo sa Bum Equipment. Bibili nalang kita ng bagong shirt. Tamang-tama, nandun rin
yung imemeet natin. Tara na." Naging matamlay ang boses ni Bea.
Sumunod lang kami sa kanya. Si Lester, halatang tulala pa rin sa nasabi nya.
"Minsan merong mga bagay na basta basta nalang lumalabas sa bibig natin. Sa mga ganung pagkakataon,
hindi na isip ang kumukontrol satin. Puso na."
"At yung pagkakataong yun? Yun yung mga panahong pinakatotoo tayo sa sarili natin."
Tiningnan ko lang silang dalawa tapos nagpatuloy na ko sa paglalakad hanggang sa nakarating na kami dun sa store
ng Bum.
Nakita naming may kausap na dalawang babae si Bea. Parehong nakatalikod yung dalawa kaya hindi namin sila
makilala.
"Ah guys. This is my sister nga pala. Ate Neri." Lumapit si Neri at nakita kong nagulat sya.
"Ate Neri, this is Seth, Katsumi .... and Lester." Ang bitter ng pagkakasabi nya ng Lester.
"K-katsumi?"
"Neri."
"Wait. Teka. Sya si Katsumi, ate. Yung Katsumi na kaklase mo nung grade 6? Yung cr-- Oomphhh."
Biglang tinakpan ni Neri ang bibig ni Bea. Nagkatinginan kami ni Kats at ALAM NA. Haha. May feelings pa si Neri kay
Katsumi.
"Don't mind my sister. Hehe. Uhm wait. Lester? Lester na Kuya Gir----- Oompphh"
Para lang kaming nanonood ng WWE dito sa gitna ng mall. Kung magharutan tong magkapatid parang nasa bahay
lang sila.
Napatingin kami kay Lester. Nakayuko lang sya at malungkot ang facial expression. Naalala na naman siguro nya
yung nagawa nya noon kay Bea.
"Uh. Ehem. Cousin here?!" Napatingin kami dun sa babae. Medyo familiar sya e, hindi ko lang talaga maalala kung
san ko sya nakita.
"Hey guys. Pinsan nga pala namin. Kakabalik nya lang rin from States. Magiging schoolmate na rin natin sya.
This is Ate Miq. Ate Miq, this is Lester, Katsumi and Seth."
Miq?
Nakatingin lang sakin si Miq. Parang kinikilatis nya ang pagkatao ko.
"Seth?"
Dahan dahan syang lumapit sakin. Seryosong seryso ang mukha nya, pero mamaya-maya...
"HAHAHAHA. SETH? SETH GOTHICO? HAHAHAHA. OMYGAD. TINUPAD MO TALAGA YUNG PROMISE MO
NUNG MGA BATA PA TAYO NOH? HAHAHA. HANGGANG NGAYON BABOY KA PARIN. HAHAHA."
Pero hindi yun mahalaga. Pilit kong inaalala tong babaeng tawa ng tawa sa harap ko.
"Kinalimutan mo na ko Seth? Ako si Miq, yung kalaro mo lagi nung bata ka."
Miq? Teka....
"MIQ?!"
"WAA. SETH. GOOD TO SEE YOU AGAIN!" Tapos niyakap nya ako.
( A/N : Maiintindihan nyo lang po ang koneksyon ni Miq at Seth kung binasa nyo ang Special Chapter ni Seth. )
"Marami na kong pinagbago, Miq. Maraming nangyari pagkaalis mo. I'm not the same Seth Gothico."
"At tsaka, saka na kayo magkamustahan. Nakakahiya sa mga dumadaan oh. Para silang nanonood ng muling
pagkikita ni Katerina at Daniel sa Walang Hanggan." Katsumi.
Napatingin kaming lahat kay Kats. Tapos bigla nalang syang tumakbo papasok dun sa store ng Bum. Loko talaga
kahit kelan.
Pagkalabas ko ng fitting room, napatingin ako kay Miq na kasalukuyang nakikipagkwentuhan kayna Bea.
---------------------------------------------
DANIEL'S POV
Pagkatapos ng makalaglag pusong Valentine's Day, mas naging close pa kami ni Kath.
Bantay sarado ako dito baka kung anong gawin ni Lester eh. Pero base sa nakikita ko, mukhang may iba na syang
pinagkakaabalahan ngayon. Yung Bea ba yun? Hmm. I smell something...
Anyway. Sabado nga pala ngayon. Nandito kami sa bahay ko. Andito rin si Kath at si Mycko.
Si Kats, Lester at Seth. Ayun, magkakasama sa mall. Ewan ko kung anong ginagawa.
Si JC, nawawala. Haha. Joke. Ewan, may date yata. Ewan ko ba.
Nandito naman kami ni Mycko sa sala, naglalaro ng kung ano ano sa ipad namin.
"Ano yun?"
"Nasan si JC?" Binitawan na rin nya ang ipad nya tapos tumingin na sya sakin.
"Ha?"
"Alam mo pre. Wag kang masyadong magtiwala sa kahit sino. Kahit sa kapatid mo."
"Ha? Bakit?"
"Kasi alam mo, minsan yung mga pinagkakatiwalaan pa natin yung nagtataksil satin e."
"Ang sinasabi ko lang, matyagan mong mabuti yang si JC. Malay mo, ginagago ka na nyan pag nakatalikod
ka."
"Hindi naman. Pero kung ako sayo, imumulat ko ng mabuti ang mata ko. Kasi kung ako ang nasa sitwasyon
mo, baka natuklaw na ko ng AHAS, hindi ko pa rin alam."
Kinuha na nya ulit yung ipad nya tapos naglaro na ulit sya.
"At ang masama pa rito, nakita na nga nung iba, hindi pa rin sinasabi sayo."
Biglang kumulo yung dugo ko. Ewan ko kung bakit, pero pakiramdam ko may kahulugan tong sinasabi ni Mycko e.
Kaso nga lang, bago pa ko makapagsalita, biglang dumating sina Kath na may dalang cookies at juice.
Ginagago? Ahas?
24.
DANIEL'S POV
Maaga akong pumasok ngayon. Wala lang. Gusto ko lang pumasok ng maaga.
Ang ganda nga ng gising ko ngayon e. Parang ang gaan gaan ng araw na to.
Malapit na ko sa classroom, at habang papalapit ako ng papalapit, may nakita akong dalawang taong magkausap
dun sa may corridor.
Si Lester at Kath.
"Oo nga e. Buti nalang maaga ako." Sabi ko habang nakatingin kay Lester.
"Ano naman yun, Lester. Akala ko ba after 100 days ka pa papasok sa eksena?"
"Hindi naman. Pero pinapaalala ko sayo, may 59 days pa ko para masolo si Kath. At sa 59 days na yun,
sisiguraduhin kong hindi na nya gugustuhin pang malayo sakin."
"Tingnan lang natin. Pero wag ka mag-alala. Tumutupad ako sa mga salitang binibitawan ko. Hindi ako
manggugulo hangga't hindi pa natatapos ang 100 days mo. Pero, hindi dahil may usapan tayo, kakalimutan
ko na ang pagiging kaibigan ko kay Kath. I'm still her friend at normal lang kung mag-usap kami o
magkasama. Kaya wag kang masyadong praning pare."
"Sige. Sabi mo yan. At alam mong kahit ganto ang sitwasyon natin, malaki pa rin ang tiwala ko sayo."
"Alam ko yun."
Pagkatapos ng dibdibang usapan namin ni Lester, pumasok na kami sa classroom. Napansin kong problemado ang
mukha ni Kath.
"Oo na. Nagseselos na ko. Kasi naman. Naalala ko yung description mo kay Lester. Natethreaten ako na baka
isang araw paggising ko, sya na ang kasama mo lagi tapos hindi mo na ko papansinin."
Napangiti sya.
"E kasi ang cute mo magselos e. Diba sabi ko naman sayo, kahit gano kaperfect ang tingin ko kay Lester,
mas gugustuhin ko pa rin ang pagkaimperfect mo."
"Magtiwala ka lang sakin at sa mga salitang sinasabi ko." Hinawakan nya ang kamay ko tapos pinisil nya ito.
"Goodmorning class. Alam nyo naman siguro na every year may battle of the bands diba?"
"Single elimination to. Kaya pag natalo kayo, wala nang chance. Naintindihan nyo ba yun, Parking 5?"
"Kayo ang official band ng school kaya obviously, kayo ang ilalaban."
"Amethyst..."
Nakita kong gulat na gulat ang itsura ni Lester. May nakaraan kasi sila nung bandang yun.
Ngayong year lang namin sila makakalaban. Usually kasi, hindi na sila umaabot ng top 4. E never pa naman kaming
nagkaron ng chance na makalaban sila one on one. Ngayon palang.
"Alam nyo naman sigurong member na dun si Mycko diba? Alam na rin kaya nyang tayo ang makakalaban
nila?" JC.
"Siguro. Pero okay lang yun. Professional naman tayong lahat e." Seth.
"Nagaudition?" Katsumi.
"Kilala ko ang Amethyst. Hindi sila basta basta nagpapapasok sa banda nila. May kailangan ka munang
gawin para maging worthy member ka."
"Sana nga. Pero mas mabuti sigurong matyagan natin ng mabuti si Mycko. Malakas talaga ang pakiramdam
kong may mali e."
Naalala ko yung mga sinabi sakin ni Mycko nung isang araw. Parang sinisiraan nya si JC e. Pero hindi. Wala lang
siguro yun.
Natapos ang buong araw na pinag-iisipan namin yung battle of the bands. Nagset na rin kami ng schedule ng
practice.
At dahil magiging busy na kami sa mga susunod na araw, sinasamantala ko na ang mga araw na pwedeng pwede ko
pang makasama si Kath.
"Kath, nagtext si Mama. Yayain daw kitang magdinner sa bahay ngayon. Okay lang ba?"
"Sure."
Nagpunta na kami sa bahay. Pagkadating namin dun, sinalubong agad sya ng mga kapatid ko.
"Omg. When pa? You didn't tell me kuya. I hate you." Magui.
Napatingin ako kay Kath na tulala lang. Nagulat siguro sa mga pinagsasasabi ng mga to.
"Awwwwww. Ang bagal mo naman nak. Pag ikaw naunahan dyan kay Kath babatukan talaga kita." Mama.
"Hindi naman halata na masyado kang boto kay Kath, ma." Ako.
"Hay nako kuya. Just so you know, lahat kami dito boto kay Ate Kath. We're even daydreaming about your
future wedding na nga e."
Halos maibuga ko yung kinakain ko dahil sa sinabi ni Magui. Wedding? E ni hindi pa nga kami tuluyang
nakakasurvive sa 100 days.
"Lelay, kung ikakasal man kami ng Ate Kath mo, big girl ka na pagdating ng panahong yun. Hindi ka na
pwedeng maging flower girl."
"I don't care. B-basta ku-kuya. Dapat ikakasal kayo ni Ate ha."
"Nako Kath. Dun tayo magpapatahi ng gown mo kay Francis Libiran. Balita ko nafeature daw ang works nya
sa America's Next Top Model. Haha. I will talk to your mom." Mama.
"Ah. Haha. Tita, hindi po ba masyadong maaga tong pagpaplano nyo? Haha. Ni hindi pa nga po kami pero
kasal na po agad?"
"Oo nga, ma. Baka bigla akong iwan ni Kath dahil sa kabaliwan nyo."
Nagkatinginan kami ni Kath tapos nginitian nalang namin ang isa't isa.
Kinuha ko yung right hand nya tapos nagholding hands kami sa ilalim ng table.
"Kuya, Ate. Bakit kayo nagpapakahirap kumain? You can use your both hands naman. Why use only one?"
Napatingin silang lahat kay Carmela tapos sabay sabay silang sumilip sa ilalim ng table.
"Sa susunod kasi Lelay, bulong mo nalang samin para mahuli natin sila." JC.
"Ikaw JC ha. Humanda ka sakin pag dinala mo dito yung nililigawan mo."
"Oo. Napuwing lang ako." Sabi nya ng nakapikit. Hindi nya maimulat ang mata nya.
Hinawakan ko yung mukha nya tapos dahan dahan kong nilapit yung mukha ko tapos hinipan ko na yung mata nya.
"Ano, okay ka na?" Hawak ko pa rin ang mukha nya, habang sya, kinukusot kusot pa rin ang mata nya.
"Okay na. Salamat." Minulat na nya ang mata nya tapos ngumiti sya sakin.
Ngumiti ako sa kanya tapos tinalikod ko sya sakin para maback hug ko sya.
"So?"
"Alam mo, may gawin man tayo o wala, may iisipin at iisipin pa rin ang mga yun. Haha. Pabayaan mo sila,
suportado naman nila tayo e."
"Oo nalang."
25.
KATSUMI'S POV
Halfday ngayon. Wag nyo na itanong kung bakit, hindi ko rin alam.
Dapat tatambay ngayon ang tropa e. Kaso nagbackout tong si JC. Kaya yun. Hindi na rin natuloy. Nagkanya kanya
nalang kami.
"Katsumi!" Si Neri.
"Si Bea? Pinuntahan nya si Lester kanina e. Tapos kinaladkad papalabas. Ewan ko kung san sila pupunta."
""Ha? Ganun ba?" Biglang nagbago ang facial expression nya. Parang naging worried?
"G-gusto mo.. Sabay nalang tayo umuwi?" Bigla akong napaiwas ng tingin pagkasabi ko nyan. ANO BA YUN.
Bigla nalang lumabas sa bibig ko.
"Minsan merong mga bagay na basta basta nalang lumalabas sa bibig natin. Sa mga ganung pagkakataon, hindi na
isip ang kumukontrol satin. Puso na. At yung pagkakataong yun? Yun yung mga panahong pinakatotoo tayo sa sarili
natin."
AHHHH. KATSUMI ANO BA. Alam mo namang may hinihintay ka diba? Bakit ka ganyan?
Pero sya na rin mismo ang may sabi. Alalang alala ko pa yung bawat salitang sinabi nya sakin nung huling beses
kami nagkita.
Promise me, Chumi. When I leave, hindi ka magmumukmok. Youll still socialize. Kahit magkagirlfriend ka, okay
lang. Basta I want you to be happy. I want you to enjoy life. I dont want to see the same Katsumi na nakita ko sa park
last year. Yung malungkot at nag-iisa.
"But..."
No buts. Walang kasiguraduhan na babalik ako, kaya gusto kong masanay kang wala ako. Find new friends. Have
fun with girls.
"Ah. Sige."
Pagkalabas namin ng gate ng school, biglang may humawak sa balikat ko kaya napalingon agad ako.
"Hello." Neri/Mycko.
Lumayo muna kami kay Neri. Ewan ko ba dito kay Mycko kung anong importanteng bagay ang sasabihin.
"Alam mo namang tropa tayo kahit magkaiba na tayo ng banda ngayon diba?"
"Kasi... Si Lester."
"Ha? Anong ibig mong sabihin? Syempre nasa side namin yun."
"Talaga? Kung nasa side nyo sya bakit nakita ko syang kausap nung leader nung banda namin?"
"Yung tungkol sa plano nyo for Battle of the Bands. Sinabi nya lahat. Pati yung plano nyong surprise piece,
nalaman na rin ng leader namin."
"Wonderwall ang una nyong kakantahin. At habang nagdedeliberate ang mga judges, kakantahan nyo ang
audience ng Twist and Shout"
"Ikaw. Diba member ka na ng Amethyst? Bakit mo to sinasabi sakin? Diba advantage nyo na dapat to
samin?"
Hinawakan nya ako sa balikat. "Kasi tropa tayo. Alam ko at malinaw sakin ang ibig sabihin ng salitang
"kaibigan". Nakakalungkot lang dahil hindi pala yun alam ni Lester."
"Innocent until proven guilty, tol. Hangga't wala akong pruweba na si Lester ang may kagagawan nito, hindi
ko sya pwedeng husgahan."
"Ikaw bahala. Pero kung ako sa inyo, hindi ako basta basta magtitiwala sa mga taong nasa paligid ko."
Si Lester? Sa ginawa sa kanya ng Amethyst dati, mahirap paniwalaan na nasa kanila pa rin ang loyalty ni Lester. At
tsaka sa ilang taon naming pagkakaibigan ni Lester, alam kong hindi nya to magagawa.
Pero kilala ko rin si Mycko. Hindi yan marunong magsinungaling. Pano nga kung totoo ang sinasabi nya?
Pagbalik ko kay Neri, nakita kong kasama na nya sina Bea at Lester.
"Wala lang. Naisip ko lang na baka bukod samin, may iba ka pang... katropa"
"Ha? Wala noh! Ano ka ba!" Sabi nya sabay akbay sakin.
"Sana nga."
Nagsimula na kaming maglakad pauwi. Hindi pa rin napapanatag ang isipan ko sa nalaman ko.
-----------------------
SETH'S POV
Andito ako ngayon sa 7 11 malapit sa school. Mag-isa lang ako dahil kanya kanya kami ng lakad ng tropa.
Mamaya-maya, biglang nagring yung phone ko. Pagtingin ko sa caller ID, Katsumi ang nakalagay kaya sinagot ko ito.
"Seth! May tanong ako. Pano kung may dalawa kang kaibigan tapos pareho silang good boy."
"Si Friend no. 1 sinabi sayo na nagtataksil na daw si Friend no.2 sayo. Maniniwala ka ba?"
"Uhmm.. Wala. Pero base sa mga sinabi nya, mukhang totoo talaga kasi tamang-tama yung sinabi nya e."
"Dahil friend ko din naman si Friend no. 2, hindi muna ako manghuhusga kasi wala pang proof. Pero asahan
nyang magbabago ang tingin ko sa kanya dahil may posibilidad na totoo talaga ang sinabi ni Friend no. 1
lalo na't alam kong mabuting kaibigan din naman si no. 1"
"At tsaka, maghahanap na rin ako ng mga pruweba kung totoo ba talaga yung sinasabi ni Friend no. 1. Teka,
ba't mo ba to natanong?"
"Wala lang. Napanood ko lang sa TV. Di lang ako mapakali. Hehe. Sige Bye."
"Pano ka naging member?" Mukhang nagulat sya sa tanong ko dahil hindi agad sya nakasagot.
"Ha? W-wala naman. Nagustuhan lang nila ang pagdadrums ko kaya.. yun. Pinasok nila ako."
Nakikita kong pinagpapawisan si Mycko kahit ang lamig lamig na. Hmmm...
"Ganun ba."
"Hahaha. Nakausap ko kasi si Katsumi nung isang araw. Sabi nya ang weirdo mo daw. Ikinahihiya ka nga
daw nyang kaibigan e. Sana nga daw ikaw nalang yung lumipat ng school noon para wala daw syang
kaibigang kasing weird mo."
"Oo. Ang seryoso nga nya nung sinabi nya yun e. Gulat nga ako kasi akala ko kayo talaga yung parang
close. Tapos sinisiraan ka nya."
"Ganun ba."
"Bakit parang kalmado ka lang? Hindi ka ba nagagalit kasi sinisiraan ka na ng sarili mong kaibigan? Hindi
mo alam, kung ano ano na ang sinasabi nya pag nakatalikod ka."
"Talaga? Kasi sa lagay ngayon, parang hindi mo alam ang ibig sabihin nun."
"Ha?"
"Ang totoong kaibigan, hindi ka pinipilit gawin ang isang bagay na hindi maganda. Sana alam mo ang
pinagkaiba ng 'pagiging kaibigan' sa 'pagiging manggagamit'. Una na ko."
-----------------------------------------------
JC'S POV
Nagkayayaan kanina ang tropa na tumambay muna, pero sabi ko, pass muna ako.
Nakwestyon pa nga ako ni kuya e. Kung san na naman daw ako pupunta. Sabi ko, ihahatid ko lang yung nililigawan
ko. Pagkasabi ko nun tumakbo na ko ng mabilis bago pa nya maitanong kung sino. Baka hindi ako makatakas e. E di
nabuko ako.
Sasabihin ko naman talaga lahat kay kuya e. Naghihintay lang ako ng tamang panahon.
Nagpasundo ako sa driver ko ngayon, pero sabi ko dun kami dumaan sa hindi shortcut.
Gusto ko kasi mas makasama ng matagal si Barbie e. At tsaka para hindi rin kami makita ni kuya kung sakaling sa
short cut sya dadaan.
Tahimik lang ang byahe. Walang nagsasalita samin hanggang sa biglang nagtanong si Barbie ng tanong na ayaw ko
sagutin.
"JC. May tanong ako. Bakit ayaw mo ipaalam sa kuya mo na ganto tayo?"
"Bakit naman? Mukha namang... over na talaga sya sakin e..." May halong bitterness sa boses ni Barbie nung
sinabi nya yun.
Pagkasabi nya nun, sakto namang nagplay yung "Kung Ako Ba Sya" sa radio.
Bastusan lang?
Sorry Barbie. Pero kailangan ko tong gawin. "Oo. Over na talaga sya sayo. Pero parang hindi kasi maganda
tingnan na nililigawan ko yung babaeng minahal nya DATI."
"Kung alam mo naman palang hindi maganda, bakit mo pa rin tinuloy ang panliligaw sakin? Kahit pa simula
palang, alam mong... si Daniel naman talaga ang mahal ko at ginagawa lang kitang panakip butas ngayon?
Pwede ka naman mag backout e."
"Hanggang panakip butas nalang ba talaga ako sayo, Barbie? Kahit konti, wala na ba talagang pag-asang
mabago yung tingin mong yun sakin?"
"Ang tanga ko. Bakit ko pa ba tinanong yun, alam ko na naman yung sagot."
Napatingin sya sakin, and this time, ako naman yung umiwas ng tingin.
"JC... Sagutin mo muna yung tanong ko kanina. Bakit mo to ginagawa kahit simula palang alam mo nang
pwede kang masaktan?"
Hindi na ko humarap sa kanya. Dun pa rin ako nakatingin sa bintana. "Kailangan ko pa ba sagutin yan? Parang
lagi ko nalang yun sinasabi sayo e. Kung hindi ko sinasabi, pinaparamdam ko."
"Kasi mahal kita, Barbie. Hindi pa ba yun malinaw sayo? Minsan nga winiwish ko na magkapalit nalang kami
ng mukha ni kuya. Baka sakaling... mahalin mo rin ako."
26.
DANIELS POV
Halfday kami ngayon. Dapat tatambay pa kami e, kaso etong si JC, inatake na naman ng pagkaloverboy nya kaya
yun, hindi kami natuloy.
Syempre, dahil kanya kanya kaming lakad ng tropa ngayon, malamang lamang, si Kath ang sasamahan ko diba?
I was about to ask her kung gusto nya muna mamasyal, but to my surprise, biglang andito na sya sa harap ko.
Eto tuloy natulala ako. Pero hindi lang yang ngiti nya ang rason ng pagkatulala ko e. Alam nyo kung ano?
Currently akong nakaback hug ngayon kay Kath. Mga ilang minuto na rin kaming ganto, hanggang sa may bigla
nalang akong nasabi.
*Deep breath* Sabi ko, siguro ang sarap sa pakiramdam kung girlfriend na kita at boyfriend mo na ako.
Her serious face was replaced with a smiling face. I even saw her eyes twinkling. Diba ganun lang pag sobrang saya
ng isang tao?
Hindi sya nagsasalita, nakangiti lang sya. Dapat magsasalita na ko para matanggal ang awkwardness ng paligid pero
bigla nalang nya ako niyakap.
Syempre, I hugged her back. Tapos mamaya maya, bigla nalang sya gumalaw. Gumalaw as in, sumasayaw.
Alam nyo yun? Yung parang nasa prom. Were acting as if were in a grad ball or anything. We look like idiots
actually. Nagsasayaw kami, but theres no music.
Hindi naman natin kailangan ng label e. Ang importante, we feel the same way.
Pero syempre, iba pa rin yung sigurado ka na. Para may karapatan ka na. Kesa yung halimbawa,
magseselos ako, pero bale wala lang kasi hindi mo naman talaga ako boyfriend.
E di magselos ka, wala namang nagbabawal sayo. At tsaka, hindi yun bale wala noh. You are too important
para bale walain lang. Besides, wala ka namang dapat ipagselos e. Wala naman akong ibang
Ibang gusto? Diba gusto mo rin si Lester? I mean, hes special too right?
Oh. Mukhang inaatake na naman ako ng pagkaseloso ko kaya kumalas na ko sa pagkakayakap ko sa kanya.
Pero kinuha ulit nya yung mga kamay kong yun at nilagay sa bewang nya.
Magtatanong-tanong ka tapos magseselos ka. Ganun naman talaga ang girls e. We may have 500 crushes,
pero isa lang yung taong mahal namin.
Nagulat ako sa sinabi nya kaya nakatingin lang ako sa kanya ngayon.
Nagsmile sya tapos nilapit nya yung mukha nya sa mukha ko.
She was looking directly in my eyes when she said that. Her sincerity is overflowing. Ramdam na ramdam ko kung
gano katotoo ang sinabi nya.
I honestly dont know what to say. Hindi ko alam kung mahal ko na si Kath. I know that shes special at ayokong
maagaw sya sakin. I feel jealous kapag napapag-usapan si Lester. Nag-effort ako sa kanya nung Valentines day. I
enjoy her company. Walang araw na lumilipas na hindi ko sya iniisip. At minsan ko na syang iniyakan.
Mahal ko na ba sya?
Isang beses palang ako nagmamahal. Alam nyo naman yun, diba? Si Barbie ang first love ko.
Siguro hinahanap ko yung naramdaman ko noon kay Barbie kay Kath ngayon. Pero alam kong mali to e. Iba si
Barbie, iba si Kath.
Its okay kung wala ka pang isagot. Alam ko namang lahat ng matinong boys ay hindi basta basta
nagbibitaw ng ganung salita kung hindi pa sila sure o hindi pa nila kayang patunayan. I understand, Daniel. I
know youre a good guy. Kaya nga kita mahal e. Kath.
Napasmile ako sinabi ni Kath. Kaya naman tinuloy na namin ang pagsasayaw namin kahit walang music.
Talaga? Diba, sabi nila, wala daw rason kung bakit mahal mo ang isang tao?
Haha. Dyan sila mali. Everything happens for a reason, even love.
This time, sya naman ang nagtwirl sakin. E di ibig sabihin, minahal mo lang ako because of certain things.
Hindi rin. Kasi yung rason ko kung bakit kita minahal countless. Siguro aabutin tayo ng forever kung iisaisahin ko pa yun.
Wala na kong nasabi. Patuloy pa rin kaming nagsasayaw habang nagtititigan. Para ayaw ko na yatang matapos tong
oras na to.
Napahiwalay kaming dalawa ni Kath, tapos magkaholding hands kaming lumapit kay Magui.
Ate Kaths mom called. She needs to go home na daw. Its getting late na.
Sige.
Hinatid ko na sya sa kanila, pero hindi na nya ako pinababa. Tsaka ko nalang daw imeet ang mommy nya pag official
nang kami.
Kelan kaya magiging kami? Pero bago yun, kailangan ko munang malaman ang sagot sa tanong ko.
Mahal ko na ba si Kath?
Huy! Tulala ka dyan?! Sabi ni Kath while snapping her fingers in front of my face.
I know that look! Wag mong itutuloy Sabi nya habang paurong ng paurong. Buti wala nang tao dito sa
classroom.
Sorry ka nalang! With that, naghabulan na kami. Gulo gulo na yung mga chairs dahil sa paghahabulan namin.
Malapit ko na sana syang maabutan pero biglang may nagsalita.
WOOOOO. NO OTHER WOMAN PART 2! Napatingin kami dun sa nagsalita. Hinayupak talaga tong si Katsumi.
Hahaha. Magpapaalam lang ako tol. Una na ko ha. Mukha namang enjoy ka dyan. Gusto nyo, patayin ko
ilaw?
Hahahaha. Bye Kath, Bye Daniel! INGAT! Hahaha. Tumakbo na sya ng mabilis sabay sara ng pinto.
Loko talaga. Pagpasensyahan mo na Kath ha. Lumapit ako kay Kath na nakaupo at hinihingal.
Sige. Halika dito oh. Higa ka muna. Inihiga ko sya sa lap ko. Tapos nilaro-laro ko ang buhok nya.
Sige na nga.
Panalangin ko sa habang buhay, makapiling ka, makasama ka, yan ang panalangin ko. At HINDI PAPAYAG
ang pusong ito, MAWALA KA SAKING PILING yan ang panalangin ko.
Sige tuloy mo lang. Lets stay like this for a while. Kath.
Pinagpatuloy ko lang ang kanta. Kung ako, nilalaro ko ang buhok nya, sya naman, nilalaro nya ang kamay ko.
-------------------------------
MYCKOS POV
Pagkatapos ko kausapin si Seth, parang naalog yata ang utak ko. Bat ganun? Tagus-tagusan ang sinabi nya?
Sana hindi ko nalang kinailangang lumipat ng school. Kung sana hindi ako lumipat, siguro napapalibutan pa rin ako
ngayon ng mga totoong kaibigan.
Habang naglalakadlakad ako dito, bigla kong naramdaman ang pagvibrate ng phone ko.
Hello
(Nagawa mo na ba?)
Medyo.
(Anong medyo?! Tapusin mo na yan agad. Kailangang mapahiya sila sa mismong araw ng contest)
(Siguraduhin mo lang, Mycko. Alam mo ang mangyayari sa reputation mo kung hindi mo yan magagawa ng ayos.)
Kailangan kong buwagin ang Parking Five. Kailangan kong makagawa ng paraan para magkagalit galit silang lahat.
Naging stalker na nga nila ako e. Kaya ko nalaman yung plano nila sa Battle of the Bands ay dahil pinakinggan ko
yung usapan nila dati. Hindi totoong nilaglag sila ni Lester.
Kung dati kay Lester, mabigat and inhumane task lang ang kapalit para maging member ngayon, mas malupit na
sila.
Kung hindi mo magagawa yung task na iuutos nila, sisirain nila ang reputation na inalagaan mo for so many years.
Naalala ko pa yung isang nagtryout para maging lead guitarist nila. Hindi nya nagawa yung task kaya ayun, winasak
ng Amethyst ang pagkatao nya.
Sobrang kumalat yung walang katotohanang issue na pinagsasabi ng Amethyst tungkol dun sa taong yun kaya pati
pamilya nya tinakwil sya.
Ayokong mangyari yun. Kaya ginagawa ko lahat para maprotektahan ang sarili ko.
Its tough when youre faced with a choice and you have to choose.
27.
Friday, February 24, 2012. Day 45 of 100
LESTER'S POV
Hindi ko alam kung bakit pero parang galit sakin si Katsumi. Kinakausap naman nya ako, pero parang may mali e.
"H-ha? May gagawin pa ako e. Sige una na ko." At yun, umalis na sya.
"Oo naman."
"Wala yun." Sabi nya habang tinatapik tapik ang likod ko.
"O, Bea. Hindi muna ako sasabay sayo pauwi ha. May gagawin lang ako." Neri.
Pagkaalis ni Neri, nagkatinginan kami ni Bea, pero umiwas rin agad sya. Tumalikod na sya at nagsimula nang
maglakad papalayo.
"Fine."
O teka, baka kung ano-anong iniisip nyo dyan ha. Wala akong gusto kay Bea. Certified Kathryn pa rin ako. Pero alam
nyo namang may malaki akong kasalanan dito kay Bea kaya aayusin ko muna yun.
Besides, may kasunduan kami ni Daniel na after 100 days pa ko pwedeng umepal kaya habang hinihintay kong
matapos yung 100 days na yun, ito na muna ang iintindihin ko.
"Okay. Fine. Maglalakad na rin ako." Sabi ko habang tinetext yung driver ko.
"Gusto ko ng FroYo."
Pumunta na kami dun sa FroYo store tapos bumili na ko. Sya naman, umupo muna.
"Okay."
"W-wala. Wala." Sabi nya sabay iwas ng tingin. Ipinagpatuloy lang nya ang pagkain nya.
"ANO?"
"Bakit ang bait bait mo sakin? Nabagok ba yang ulo mo at bigla kang naging ganyan?"
Sadya naman akong mabait diba? Ba-- Ay oo nga pala. Hindi nga pala nya alam na utos lang sakin yung mga
ginawa ko sa kanya noon.
"Maniniwala ka ba Bea kung sasabihin ko sayong hindi ko ginusto yung ginawa ko sayo noon?"
"Hahaha. Hindi ako tanga, Lester. Bakit ako maniniwala? E halatang halata na gustong-gusto mo yung mga
pagpapahiya mo sakin noon."
"O talaga?! Kaya pala ramdam na ramdam kong ayaw na ayaw mo sakin at pinandidirihan mo ako noon!"
"Kailangan ko lang iparamdam at ipakita yun, Bea. But the truth is, pati ako nasasaktan sa mga ginagawa ko
sayo!"
"Hahaha. What a nice joke." Fake laugh nya tapos sinimulan na ulit nya ang pagkain.
"DAMN IT LESTER. Why do we have to talk about this?! Nakamove on na ko sa mga ginawa mo noon, bakit
kailangan mo pa ipaalala ulit?!" Nagsisimula nang tumaas ang boses nya.
"Truth your face! Ano pang kailangan ko malaman, ha?! Sigurado naman akong puro kasinungalingan lang
yang mga sasabihin mo. You're telling me na hindi mo ginusto yung ginawa mo?! FOR CHRIST'S SAKE
LESTER, STOP LYING!"
"How many times do I have to tell you, I'M NOT LYING! Hindi ko ginustong saktan ka noon, Bea! KUNG ALAM
MO LANG!"
"BAKIT LESTER HA?! Anong saysay kung malaman ko pa ang katotohanang sinasabi mo?! May mababago
ba?"
"Wala, pero..."
"WALA NAMAN PALA E. Let me tell you this. Totoo man ang sinasabi mo o hindi, it won't change the fact na
sinira mo ang pagkatao ko. Tinapaktapakan nyo ko, Lester. Alam mo ba kung gano kasakit yun? ALAM NYO
BA KUNG GANO KASAKIT BALE WALAIN AT PAGTAWANAN?! ALAM MO BA?! HINDI DIBA! KAYA HINDI MO
NAIINTINDIHAN ANG NARARAMDAMAN KO!"
"Let me go, Lester." Sabi nya habang pilit na tinatanggal ang pagkakahawak ko sa kanya.
"Sorry? Ang tagal ko yang gustong marinig from you. Pero wala e. Hindi ka man lang nagsorry sakin noon.
At kung sa tingin mo, madadaan ang lahat sa sorry, pwes SORRY KA NALANG! Walang kapatawaran ang
ginawa mo sakin Lester. Wala."
Parang nanghina ako sa sinabi nya kaya nabitawan ko ang kamay nya. Nagsimula na sya maglakad papalayo at ako,
napaupo nalang ako ulit.
Iniisip ko pa rin yung mga sinabi nya sakin kanina nang biglang may humawak sa balikat ko.
"Mycko!"
"Chiks?"
"Ah. Ganun ba... Mga kaibigan talaga these days..." Sabi nya habang umiiling-iling.
"Hay. Sa tingin ko hindi ko dapat to sabihin sayo e. Pero mukhang kailangan mo talaga malaman."
"Ano ba yun?"
"Nagkausap kasi kami nung isang araw. Tapos syempre, napagkwentuhan yung dati..."
"Sabi nya, sana hindi nalang daw ako umalis para ako pa rin daw ang drummer ng P5 ngayon. Pinaplastik ka
nalang daw nya. Pinapakita na friend ka nya, na may tiwala sya sayo pero ang totoo, nagsisisi sya na naging
part ka ng banda."
"ANO?!"
"Oo, Lester. Lalo na ngayon na pareho kayong may gusto sa isang babae, mas lalo na daw nyang
pinagsisisihan ang maging kaibigan mo."
"HINDI YAN TOTOO. Kahit iisang babae ang gusto namin, sabi nya hindi pa rin nun masisira ang
pagkakaibigan namin."
"Pero..."
"Alam kong mahirap tanggapin, pero yan talaga ang totoo. Sabi pa nya sakin, matapos lang daw tong Battle
of the Bands, gagawa na sya ng paraan para mapatalsik ka sa banda."
WALA. Speechless ako. Hindi ko akalaing magagawa to sakin ni Daniel. Akala ko kaibigan ko sya. Pero bakit ganto?
"Una na muna ako Lester. Sorry." Sabi ni Mycko sabay tapik sa balikat ko.
----------------------
JC'S POV
Hindi kami magkasama ngayon ni Barbie. Susunduin daw sya ngayon e. Kaya eto ako, naglakad lakad muna ako sa
mall.
"Ayos naman. E ikaw, kumusta naman ang pagtatago mo ng lihim sa sarili mong kapatid?"
Napatigil ako sa paglalakad sa sinabi ni Mycko. Pano nya nalaman?! Sina Lester, Kats at Seth lang ang may alam
nito.
"Wag ka mag-alala. Wala akong pinagsasabihan. Alam ko kasing malaking sikreto yun. Ewan ko ba dyan kay
Seth. At alam mo ba... sabi pa nya sakin..."
"Sabi pa nya sakin, nakakadiri ka daw maging kaibigan. Hindi daw nya matanggap na may kaibigan syang
ginagago ang sarili nyang kapatid."
Hindi na ko nakapagsalita. Eto ba ang kapalit ng pagtataksil ko sa kapatid ko? Ang pagtaksilan din ako ng kaibigan
ko?
"Sige."
--------------------------------
DANIEL'S POV
( BAND PRACTICE )
First ever practice namin ngayon at mukhang mga wala sa mood tong mga kasama ko.
"Oy. JC! Pakitext nga kay Seth. Patanong kung nasan na sya."
Kinuha ko ang phone ko at tinext ko na si Seth. Hindi ko na hinintay ang reply nya. Ang mahalaga, malaman nyang
sya nalang ang wala.
"Tara, ipractice na muna natin yung Twist and Shout habang wala pa si Seth since for surprise lang naman
yun."
"Wala lang. Baka kasi NATUNUGAN na ng kalaban natin yung plano natin e."
"Bakit hindi nyo itanong dyan kay Lester." Sabi nya sabay tingin ng masama kay Lester.
"ANO?! Anong kinalaman ko dun?!" Napatayo si Lester sa pagkakaupo nya at lumapit kay Katsumi.
"ANO BA. Huminahon nga kayo! Ano bang meron, Kats?" Sumabat na ko.
"Nakipagkita sya sa leader ng Amethyst tapos sinabi nya ang plano natin. NILAGLAG NYA TAYO PARE!"
"LOKO KA AH!"
*BOOOOGSSHH!*
"GAGO KA!'
*BOOOOGSSHH!*
"ANONG AKO?!"
"Nagkukunwari ka pa dyang nag-aalalang nag-aaway kami. Pero ang totoo, MASAYA KA! Kasi sa gantong
paraan mas madali mo na akong mapapatalsik sa banda!"
"O ano, idedeny mo pa? Alam na alam ko na ang katotohanan, Daniel! Pinaplastik mo lang ako e. Akala ko pa
naman bro talaga kita pero ano. Kung ano ano na pala yang pinaplano mo pag nakatalikod ako!"
"Wag mo na itanggi! GUSTO MO KONG MAWALA SA BANDA DIBA? GUSTO MO KONG MAWALA PARA
MASOLO MO NA SI KATHRYN. PWES SORRY KA PARE. Kung dati pinagbibigyan pa kita, NGAYON, WALA
NANG KAIBI-KAIBIGAN!"
"Sinong may sabi sayong gusto kita mapatalsik sa banda ha?! At anong gagawin mo ngayon?! Makikipapel
ka saming dalawa?! Sige! Sige! BAHALA KA SA BUHAY MO. PERO GUSTO KONG MALAMAN MO NA HINDI
MO SYA MAAAGAW SAKIN."
"WAG KANG MAGSALITA NG TAPOS, DANIEL. HINDI MO ALAM KUNG ANO ANG KAYA KONG GAWIN."
"Oh so ganyan. Andami ko palang hindi alam sayo, Lester! E mukhang tama nga yung naririnig ko e. MAGINGAT AKO SA MGA AHAS. Mukha kasing inaahas na ko ng sarili kong kaibigan! At sabihin nyo, ano pang
hindi ko alam ha?! IKAW JC, MAY TINATAGO KA BA SAKIN?!"
"K-kuya..."
"K-kuya..."
"Alam nyo?! Ang wawalang kwenta nyong kausap e. Buti pa si Seth." Sabi ko.
"Si Seth?! AKALA NYO MABAIT YANG SI SETH?! HINDI. Traydor yan! Kung ano-ano ang sinasabi kapag
nakatalikod ka! Pinagkatiwalaan ko sya, pero sya mismo ang humusga sakin. HINDI SYA MABUTING
KAIBIGAN!" Sabi ni JC sabay sipa dun sa lamesa.
Nagkasuntukan na naman sina Lester at Katsumi pero hindi na namin sila maawat.
*BOOOOGSSHH!*
"Lintik lang ang walang ganti, Lester." Tumayo na ko at susuntukin na sana sya, pero bigang may sumigaw at
nakuha nito ang atensyon naming lahat.
28.
DANIELS POV
JC please. Seth.
Umupo na kaming lahat pero magkakahiwalay kami. Magkakalayo. Kung paglalapitin kasi kami, baka magpatayan
lang.
Umupo si Seth dun sa gitna namin. Sa lugar kung san kita nya kaming lahat.
Pare, si Lester. Nilaglag nya tayo sa Amethyst. I cant believe na pagkatapos ng lahat, sila pa rin ang
kakampihan niya. Katsumi.
Wala yang katotohanan! Hindi ko alam kung anong sinasabi ni Katsumi! Kung meron man ditong traydor, si
Daniel yun! Hindi nya alam kung anong ibig sabihin ng salitang kaibigan! Lester.
Ako?! Ako pa talaga?! At least ako, wala akong nililihim. E ikaw, JC. Ano yung hindi mo masabi-sabi sakin,
ha?! Anong klase kang kapatid?! Sabi ko.
Anong klase akong kapatid?! Pati ba naman ikaw kuya huhusgahan mo na rin ako kahit hindi mo pa alam
kung anong nangyari talaga?! Para kang si Seth! JC.
ANONG KLASE KAYONG MGA KAIBIGAN HA?! Biglang tumaas ang boses ni Seth. Ngayon ko lang sya
nakitang ganyan. Nakakatakot.
Hindi ako makapaniwalang pag-iisipan nyo ng ganyan ang isat-isa. Ganyan ba ang tunay na kaibigan, ha?!
Hindi ko intensyong pag-isipan ng masama si Daniel. Ang laki nga ng tiwala ko sa kanya e. Pero dahil dun
sa nalaman ko, biglang nagbago ang tingin ko sa kanya. Lester.
Ganun nalang ba yun? Dahil lang may nagsabi sa inyo ng ganto at ganyan, maniniwala na kayo? Mas
nangibabaw pa ang chismis kesa sa tiwala sa sarili nyong kaibigan?!
Pero hindi lang basta basta chismis yung sakin, Seth. Isang mapagkakatiwalaang tao ang nagsabi
nun! Katsumi.
Dahil ba mapagkakatiwalaang tao ang nagsabi nun, hindi mo na bibigyan ng chance para makapagexplain
si Lester? Sa haba ng panahong magkasama kayo, hindi pa ba yun sapat para pagkatiwalaan mo rin sya?
Si JC. May nililihim sya sakin. May nakapagsabi sakin na mag-ingat daw ako dahil baka inaahas at ginagago
na ko ng sarili kong kapatid. Nung una hindi pa ko naniniwala dun e. Pero sa nalaman kong pagsisikreto
sakin ni JC, parang nagsisimula na kong magduda.
Wala akong maisagot kay Seth. Sarili ko nga namang kadugo, pinag-iisipan ko ng masama?
Blood is thicker than water, Daniel. Totoo man ang narinig mo o hindi, sa tingin ko hindi yun sapat para
husgahan mo o pag-isipan ng masama ang sarili mong kapatid. Hayaan mo syang mag-explain at hayaan
mong sa kanya manggaling ang lahat. Hindi yung kung san san ka nagpapaniwala.
Pati ba naman ako pagdududahan mo, JC? Ako na wala nang ibang ginawa kundi ayusin ang bawat gulong
gagawin nyo? Kilala mo ko at alam kong alam mong walang katotohanan yung mga nalaman mo tungkol
sakin. Seth.
Kilala nga ba kita, Seth? Parang mali yata ang pagkakakilala ko sayo e. Maling mali ang pagtitiwala ko
sayo!!! JC.
Pagtitiwala? Kung meron ka talagang tiwala sakin JC, hindi ka maniniwala dun sa kung ano mang sinabi
tungkol sakin. Seth.
Isa-isa kaming tiningnan ni Seth. Sa buong buhay ko, ngayon ko lang nakita ang mga tingin nyang ganito.
Sa tingin palang nya, parang nakokonsensya na ko sa mga ginawa ko. Sa mga inisip ko against my friend, especially
against my brother.
Sabihin nyo nga sakin, alam nyo ba ang ibig sabihin ng salitang tiwala ? Seth.
Nakatungo lang kaming lahat. Parang mga batang pinagalitan ng mga magulang dahil nakakuha kami ng mababang
score sa exam.
Higit kanino man, pinakakilala natin ang isat-isa. Tatlong taon na tayong magkakaibigan, pero dahil lang sa
mga narinig nyo, magagawa nyong itapon ang tatlong taong pinagsamahan natin?!
Wala pa ring nagsasalita samin. Lahat kami guilty at tinamaan sa mga sinabi ni Seth.
Sa tingin ko, hindi nyo pa ganun kakilala ang bawat isa e. Kasi sa kabila ng mga pinagdaanan natin bilang
TROPA, nagawa nyo pa ring magsakitan at magbugbugan. Mas naniwala pa kayo sa sabi-sabi kesa sa
sariling pagkakakilala nyo sa taong kasama nyo ngayon.
Sorry, JC. Kapatid kita at alam kong mali ang pagdududa ko sayo. Tumayo ako at lumapit kay JC. Nagmanly
hug na rin kami.
Pare sorry. Pagdudahan ko na nga pala lahat, wag lang ang matatalinhaga mong pananalita.
Uhm. Ehem. Kahit sinapak mo ko Lester, gusto ko pa rin magsorry. Tama si Seth. Mali ang inasal ko. Sorry
bro. Nagmanly hug din si Katsumi at Lester.
Ako din bro. Sorry kung sinapak kita. Binugbog mo rin naman ako e, gantihan lang. Haha. Pero sorry
din. Nagfist to fist silang dalawa, tapos humarap sakin si Lester.
Maliban dun. Eepal pa rin ako sa inyo pag natapos na ang dapat matapos.
Aba. Ikaw ba naman ang mangaral samin. E yang titig mo pa nga lang, wala na kami e. Kats.
Haha. Oo nga. Pero teka, bat ganun. Parang sabay sabay tayong nagalit sa isat-isa, pero bakit ikaw Seth,
wala kang naging kagalit? Lester.
Ang totoo nyan, may narinig din akong masamang bagay tungkol kay Katsumi pero hindi ko yun
pinaniwalaan. Mas matimbang kasi ang pagkakaibigan namin ng lokong to kesa sa kung anong sabihin ng
iba.
LABYU SETH! Sigaw ni Katsumi. Lalapit pa sana sya para yakapin si Seth pero ayun, nasapok lang sya. Pero
mahina lang naman. Haha.
Langya ka! Alam mo namang napuruhan ako nitong si Lester, dadagdag ka pa. Sabi ni Katsumi habang
pinipispis yung pasa nya.
Teka teka. May nagsabi sayo ng masamang bagay kay Katsumi. Tapos sakin, may nagsabi ng masamang
bagay tungkol sa kapatid ko Sa inyo Lester, Kats at JC, ganun din sa inyo?
Oo, may nagkwento sakin ng masamang bagay tungkol sayo. Sabi sakin ni Lester.
Hala. Bat ganun? Parang sinasadyang pag-awayin tayong lahat ah. Ako against JC. JC against Seth. Seth
against Kats. Kats against Lester at Lester against me.Ako.
Amethyst? Lester.
Ang buong akala ko din, pero sa ginagawa ni Mycko, mukhang napag-utusan lang sya. Seth.
Kaibigan natin si Mycko. Kilala natin sya. Hindi nya kayang gawin to at wala syang rason para gawin to
unless napag-utusan nga sya. Seth.
Woo! Naeexcite ako! Para tayong The Avengers! Ako si Ironman. Kats.
Sorry ka, nauna ako. Ikaw nalang si Hulk. Tamang tama mukha kang monggoloid. Kats.
ARAY! Lester/Katsumi.
Ano ba Seth! Gusto mo rin maging Ironman? Wag ka na! Ikaw nalang si Thor. Haha. Kats.
Alam ko, tingin mo sakin, bobo?! Hay nako. Sya nalang yung leader. Tamang-tama, naging bulag ka naman
dati!
HAHAHA. Loko ka talaga! Sabi ko sabay bato ng unan kay Kats. Mamaya-maya, nakibato na rin sina Lester at
JC. Para lang kaming mga bata dito. Hahaha.
TIGIL NA NGA! Eto na naman po ang pananaway ni Daddy Seth. Haha. Joke lang.
Seryoso. We have to know the reason/s behind the evil acts of Amethyst. Seth.
Elmo.
*PAK*
Medyo. Dati, mabait pa yun e. Pero bigla bigla nalang syang naging hindi mabait. Lester.
Dahil DAW sa isang babae. Hindi ko sure pero yun yung sabi-sabi noon. Kababata daw nya yung babae
tapos parang iniwan yata sya or anything. EWAN KO. Basta dahil dun sa babaeng yun.
Jollibee? Kats.
Ha?! Loko hindi. Nabanggit yan sakin ni Kath before. Friend nya yata. Ako.
Ahhhh Lester.
Good! Seth.
Ganto ang plano. Ikaw Daniel, kayo ang bahala ni Kathryn kay Julie Ann. Halungkatin nyo lahat ng
nalalaman nya kay Elmo at alamin nyo kung may magagawa sya para ayusin ang pag-uugali ng leader ng
Amethyst na yan. At Katsumi, samahan mo sila. Seth.
Tayo naman Lester at JC magsaspy tayo kay Mycko. Kailangan nating malaman yang plano ng Amethyst na
yan.
Lahat to mangyayari bukas. Natunugan kong may practice bukas ang Amethyst dun sa may grand stand.
Magmeet tayong lahat ng 9 am bukas sa dating lugar. Seth.
O diba, mas masaya pag nagtutulungan tayong lahat. Hindi yung nag-aaway? Kaya kayo! Wag na ulit kayo
uulit ha!
Pagkatapos ng tawanan naming yun, nagpaalam na ko. Pupuntahan ko muna si Kath para kausapin sya tungkol dun
sa plano.
Nakatingin lang sya sakin tapos tatayo na sana sya ng swing pero pinigilan ko sya at hinila ulit papaupo.
Joke lang naman! Ganto kasi, kakilala nya kasi si Elmo, yung leader ng Amethyst. Yung band na
makakalaban namin.
So?
Bat ang taray mo. Selos ka noh! Wag nga. Joke lang talaga. Hindi ko sya crush.
Pagkatapos ng mga 30 seconds siguro, bumitaw na sya sa pagkakayakap tapos sumandal sya sakin. Ako naman,
inakbayan ko sya.
Haha. Ang cute mo magselos! Haha. Pero pramis. Hindi ako magkakacrush dun.
Maganda yun.
Magaling yun tumugtog ng instruments. Guitar, drum lahat na yata. E ako, wala akong alam na tugtugin.
Meron, pero hindi naman ako kagalingan.
Sinong may sabing wala kang kayang tugtugin? E anong tawag mo dito?
Pakinggan mo, ang ganda ng tunog diba? Dub dub dub dub. Ikaw lang ang nakakapagpatibok ng puso ko
ng ganyan.
Iniangat na nya ang ulo nya. Pero hindi sya nagsasalita. Natulala yata sa sinabi ko.
You may not be the greatest pianist, guitarist or violinist, but youre the only one who can make my heart
produce a sound like this.
Yes Kath. I love you. Hindi ka nagkakamali ng rinig. Mahal talaga kita.
Nakatingin lang ako kay Kath habang sinasabi ko yun. Kitang-kita ko kung gano sya kasaya.
Kath, I know kilala mo ko as someone na naghahanda talaga kung may importanteng event.
Yes. Why?
Okay lang noh. Hindi naman kailangang engrande ang pagsasabi ng I love you Ang mahalaga ay yung
sincerity.
Pero hindi lang kasi ang pagsasabi ko ng I love you ang mangyayari ngayon e.
Kathryn Chandria Bernardo, saksi ang sunset sa pagtatanong ko at sa pagsagot na gagawin mo. Ngayong
araw na to, February 25, 2012, gusto kong itanong sayo ang isang mahalagang bagay.
Biglang bumagsak ang luha sa mata nya. If it means being your girlfriend, then yes Daniel. Im accepting the
job youre offering to me.
I caressed her face again at hinawakan nya ang kamay kong nasa mukha nya.
I love you more, Kath. I love you. I love you. I love you.
We smiled at each other tapos pareho kaming napatingin sa araw na dahan dahang lumulubog.
Nagkatinginan ulit kami tapos dahan dahan kong nilapit ang mukha ko sa mukha nya.
Nung halos 1 inch nalang ang pagitan namin, we both closed our eyes.
At nung naglapat na ang mga labi namin, bigla nalang akong nakaramdam ng fireworks.
Pagkahiwalay namin, kitang kita sa mukha namin kung gano kami kasaya at kung gano namin kamahal ang isat isa.
Nagpatuloy lang kami sa panonood ng sunset habang yakap namin ang isat isa.
Ang sarap sa pakiramdam manood ng sunset na kasama ang taong mahal mo.
Para sakin, hindi naman mahalaga kung mas mahal ko sya o mas mahal nya ako e. Ang importante
29.
DANIELS POV
Maaga kaming nagsimba ng pamilya ko ngayon dahil nga may gagawin pa kami ng tropa.
Kakauwi lang namin ng bahay at magbibihis na sana ako pero nacorner ako ng tatlong maldita. De joke. Ng tatlong
babae sa buhay ko.
Uhm, kuya. Theres something about your smile today It makes me curious Magui
Kung makikita nyo lang ang itsura namin ngayon. Dahan dahan silang lumalapit sakin habang ako paurong ng
paurong hanggang sa napaupo na ko sa sofa.
Bigla silang nag-upuan nung sinabi ko yun tapos yung mga mukha nila? Grabe.Hindi halatang mga chismosa.
Pagkasabi ko nyan, biglang silang nagtinginan. Siguro mga 10 seconds ng katahimikanrin tapos
EXCITED NA KO MAGUI! IGOOGLE MO KUNG ANONG NUMBER NI FRANCIS LIBIRAN! DALI. PAPATAHI NA
TAYO NG GOWN!
Nanlaki ang mata ko sa sinabing yun ni Mama. Magsasalita na ko pero hindi ako makasabat dahil parang nakalunok
sila ni Magui ng megaphone.
WHAT?! WHYD YOU HAVE TO GOOGLE IT MOM? LETS JUST TWEET HIM!
Lundag pa rin sila ng lundag tapos may pag-irit pa. Oh Lord, bakit ang OA ng pamilya ko? Girlfriend ko lang po si
Kath, hindi ko pa po asawa.
Habang nag-eenjoy sina Mama at Magui sa sarili nilang mundo dun, napansin kong tahimik lang na nakaupo si
Carmela at may sinusulat dun sa notebook nya.
Kung itatanong nyo kung nasan si JC. Nako, wag nyo na itanong. Andun sa banyo, naliligo.
Okay, balik tayo kay Lelay. Ayun nga nagsusulat lang sya tapos pasmile smile. Nababaliw na ba tong kapatid ko?
Dahil nacucurious ako, linapitan ko sya.
Hihi.Wala to kuya.
Pero bakit ka nagsasmile habang nagsusulat ka dyan? Siguro may crush ka na noh! Bawal pa! Gugulpihin
yun ni Kuya, sige!
Haha. No kuya. Wala akong crush. I just wrote here na girlfriend mo na si Ate Kath and Im so happy kasi
lagi ko yung pinepray kay Bro.
Yes kuya. Every night before I sleep and every morning when I wake up. Kahit nga itapon na ni mama yung
fairytale books ko, okay lang.
Kasi mas gusto ko yung story nyo ni Ate Kath. Kasi yung inyo totoo. You are the real Aladin and Jasmine,
Barbie and Ken and Beauty and the Beast.
BAKIT PATI NAMAN BEAUTY AND THE BEAST SINAMA MO?ANG GANDA NA SANA E. HAHAHA.
Hindi naman appearance yung gusto kong iparating dun kuya. Ibig ko sabihin, yung sinasabi nilang love
between a prince and a princess na nababasa ko lang sa fairytale books, nageexist pala sa totoong buhay. At
kayo yun ni Ate Kath.
Ang cute cute talaga ng kapatid ko! Sabi ko habang pinipisil ang cheeks nya.
Dont hurt Ate Kath ha. Promise me, kahit anong mangyari hindi mo paiiyakin si Ate.
Magtatampo ako sayo, kuya. I will not talk to you hanggat hindi kayo nagiging okay ni Ate.
Nakakatakot naman yun! Pero dont worry, hindi ko sasaktan si Ate mo.
----------------------------------------
SETHS POV
Sinasabi ko na nga ba e. Buti nalang inagahan ko yung call time kasi paniguradong pag sinabi mong 9 am, 10 am
magdadatingan ang mga yun.
TEKA. Wait lang! Sabi nya sabay labas nung paperbag na dala nya.
Costume nyo!Ano ba. Magsaspy kayo tapos ganyan lang attire nyo! Isuot nyo to oh!
Pangarap ko kasing maging spy e. Kumpleto ko kaya yung DVD ng Spy kids. Kaso etong si Seth mali ang
pinag-assignan sakin.Kats.
Oo na. Oo na. Para namang may laban pa ko sayo. Umalis na nga kayo! Iniinggit nyo lang ako e.
Mas maganda si Archelle Rinig kong binulong ni Katsumi pero hindi nalang ako nagsalita.
Wala. Sabi ko umalis na kayo at aalis na rin kami. Tara na Daniel and Kath.
Cmon bamanos. Everybody lets go. Cmon lets get to it, I know that we can do it. Where are we going?
Julie Ann! Where are we going? Julie Ann!
Kanta lang sya ng kanta hanggang sa nakalabas na sila. If I know, namimiss lang nya si Archelle kaya dinadaan nya
ang lahat sa joke.
Tara na rin.JC.
Sinuot namin yung pinahiram samin ni Kats tapos pumunta na kami dun sa grand stand kung saan nagpapractice
ang Amethyst.
Pagdating namin dun, break time nila kaya dun kami dumiretso sa backstage. Ingat na ingat kaming walang
magawang ingay para hindi nila malaman na nandun kami.
Nakita namin silang kumpol kumpol dun kaya medyo lumapit lapit kami para marinig namin ang usapan nila.
Mabuti naman kung ganun. Sa ginawa mong yan, mukhang hindi na sila makakatugtog ng maayos sa
Battle.Elmo.
Teka, pano kung halimbawang hindi sila magkawasak-wasak? Halimbawa lang naman. Dapat may plan B
tayo. Mycko.
Plan B? Hindi na yan kailangan. Sigurado akong madaling masisira ang pagkakaibigan nila. Sa mga sinabi
mo ba naman, tingnan ko lang kung hindi sila magpatayan sa nalaman nila. At tsaka, alam mo ang
mangyayari sayo, Mycko kung fail ka sa ginawa mo. Say goodbye to your good reputation.
Nagkatinginan kaming lahat sa narinig namin. Kaya pala hindi magawang magbackout nitong si Mycko. Nakasalalay
dito ang reputation nya.
Basta matyagan mo silang mabuti. Tingnan mo kung nag-aaway-away na sila. Kung hindi pa rin sila hiwahiwalay, gumawa ka ng paraan para tuluyan nang maglaho ang Parking 5.
Sige.
Pagkatapos namin pakinggan ang usapan nila, agad kaming lumabas at tumakbo papalayo.
Ganun pala kababa ang tingin nila satin. Akala nila madali nila tayong masisira.JC.
Sorry nalang sila, may Seth tayo. Sabi ni Lester sabay akbay sakin.
O ganto ang plano ha. We need to act na parang magkakagalit tayo hanggang sa day nung Battle. Kung
magpapractice man tayo, kailangan palihim lagi para hindi malaman at matunugan ni Mycko. At para na rin
hindi mapahamak si Mycko.
Kung si Mycko ang iisipin natin, e di ibig sabihin kailangan natin magpatalo sa Battle?JC.
Hindi. Nakasalalay ang lahat kay Julie Ann. Kung gagamitin ni Elmo si Mycko against satin, gagamitin natin
si Julie Ann against sa kanya.
Sana lang talaga may halaga si Julie kay Elmo. At sana magawang pakiusapan nina Kats si Julie na satin
sya kumampi.
Sana nga.Lester/JC.
----------------------------------------
KATSUMIS POV
Alam nyo, may kakaiba dito sa dalawang kasama ko e. Para tuloy akong third wheel dito.
O siguro yung ulam lang yun. Sinigang na Tilapia kasi inorder kong lunch e. Gutom lang siguro to.
Anong oras ba dadating yung sinasabi nyong Julie Ann? Tanong ko habang kumakain.
Kumain na kaming tatlo. Walang usap-usap. Magkakagalit muna kami ngayon dahil gutom na gutom na kami.
Napatingin ako dun sa babaeng nagsalita tapos bigla ko nalang nalunok ng buo yung kinakain ko.
Kats okay ka lang?! Tubig oh!Sabi ni Daniel sabay abot ng tubig sakin.
*cough* *cough* Salamat pre. *cough* *cough* Sabi ko habang umiinom ng tubig.
Grabe. Ito na ba yung Julie Ann? Nakakamatay pala ang ganda nito.
Nung medyo nagising na ko sa katotohanan, tumayo ako at kinuha ko ng upuan si Julie. Pang tatlo lang kasi tong
table namin e.
Julie? Julie right? Ito oh, upo ka na. Sabi ko sabay lagay ng upuan.
Wala yun. Pero teka, introduce mo muna ako sa mga kasama mo. Julie.
Oh. Wow. Kaya pala ang cute cute mo.Sabi nya sabay kurot sa cheeks ko.
Dahil medyo nagkakasala na ko, umiwas na ko ng tingin tapos uminom nalang ako ng tubig.
*PFFFFFFFFFFFFFFTTTTT*
KAYO NA?! Wala.Wala akong ibang masabi kundi yan. Sabi na nga bat may kakaiba sa dalawang to e.
KELAN PA?!
Hahahahaha.
Talaga? Bigla naman akong napahawak sa batok ko. Kaflatter kaya. HAHA. Joke.
Nagkatinginan kami nina Daniel tapos bumaba-taas ang kilay nya. Si Kath naman, binigyan ako ng nakakalokong
ngiti.
Hey. Uhm. Dont get me wrong ha. I mean, I like those guys na nakakatawa. You know, as a friend. Taken na
kasi ang puso ko e. Julie.
Wait, speaking of taken.Totoo bang nagkaron kayo ng something ni Elmo before? Kath.
Magkababata kami ni Elmo. Bestfriends kami since birth. Bestfriends din kasi yung mommies namin, kaya
yun, naging magbestfriends na rin kami. At tsaka ang sarap nya kasi maging kaibigan e. Ramdam mong safe
na safe ka. Kaya inseparable talaga kaming dalawa.
Mabait si Elmo? Pero bakit nung Grade 6 sila, may nagsabi samin na masama daw ang ugali nya? Daniel
*deep breath* Grade 5 kasi kami noon nung umalis ako. Nagpunta kami sa Australia ng family ko. Sabi ng
mommy nya, sobra daw nadepress si Elmo sa pag-alis ko kaya bigla nalang daw syang nagbago.
Dahil hindi ko na rin kinaya yung mga naririnig ko about him at sa banda nya, umuwi ako nung 2nd year
high school. Binalikan ko sya. Akala ko nga magagalit sya sakin e, pero hindi. Bumalik agad yung closeness
namin at bumalik na rin ang dating mabait na Elmo.
Ohh. So totoo palang bumait talaga ang Amethyst. Pero anong nangyari?Bakit bumalik na ulit sila sa
pagiging bad guys?Ako.
Kasi
Kasi? Ako/Kath/Daniel.
MOMMY!
Bigla kaming napatingin dun sa batang tumatakbo papunta kay Julie Ann.
Mommy! Why jidyu yib me? (Why did you leave me?)
Outchide
Maam! Maaam! Surry ho! Begla nalang po tumakbu si Ellie Sabi nung Yaya.
Tumingin samin si Julie then she flashed a smile. She then looked at the child then looked back at us.
Yes mommy! Babye! Kumakaway kaway pa yung bata samin habang naglalakad papalayo.
Is she Kath.
Yes, Kath. Ellie from ELmo and JuLIE. Shes our daughter.
Nanlaki ang mata namin sa sinabi ni Julie. May anak sila ni Elmo?! Pano? I mean, alam ko kung pano nila ginawa.
Pero grabe. Ang bata pa nila!
When I came back nung 2nd year, ramdam na ramdam namin kung gano kami nangulila sa isat isa. And
then boom. It happened.
So thats the reason kung bakit naging bad guy na ulit si Elmo? Kasi isa syang batang ama? Ako.
I dont think thats the reason. Kasi in the first place, hindi nya alam na may anak kami.
Nganga kaming lahat sa sinabi ni Julie. HINDI ALAM?! GRABE ANO KAYA YUN.
When I discovered that I was pregnant, lumayo ulit ako kay Elmo. Natakot akong hindi nya ako paninindigan
kaya I just left without saying goodbye to him.
And Im guessing na yan ang nagpabalik sa kanya sa pagiging bad guy. Ako.
I think so too. Kasi nung umalis ako, balita ko nagbulakbol daw sya. Naging bully. Kung gano kasama noon
ang banda nya, times 10 na daw yun ngayon.
Grabe Julie, ganyan ba talaga kalaki ang impact mo kay Elmo? Daniel.
Maybe
Mommy, whos this little boy in the picture? I asked my mom. Im looking at my albums kasi.
Oh. Thats Elmo. Hes your playmate and bestfriend. Dont you remember? Mom.
They moved to another place, baby, thats why you stopped playing. Batang-bata pa kayo noon kaya siguro
you cant remember him anymore. Anyway, his mom is also my best friend kaya naging close din kayong
dalawa. You two were inseparable before. Iyak ka nga ng iyak when they left e.
Yes baby. Ayaw nga nya bitawan yung kamay mo noon e. He didnt want to leave you.
After my moms answer, I closed the album then I told my mom that I want to sleep already.
Tomorrows the first day of classes. Sana marami akong maging friends.
----------------------------------------------------
( SCHOOL )
While I was walking papunta sa bulletin board to check my section, a grade 4 student blocked my way.
Hi. Ikaw si Julie, diba? Ang ganda ganda mo naman He said while holding my chin.
Tinalsik ko yung kamay nya. Pwede ba, tumabi ka nga. I still have to check my section.
ABA. Ang taray talaga ha. Hinawakan nya ang dalawang braso ko. Ang higpit ng hawak nya. Nasasaktan na ko.
Bitawan mo ko!
BITAWAN MO SYA! Napatingin ako dun sa lalaking tumulak dun sa grade 4 student.
Hes as tall as the grade 4 student pero I saw his level patch, hes only a grade 2 student like me.
BOYFRIEND NYA KO KAYA UMALIS NA KAYO KUNG AYAW NYONG ISUMBONG KO KAYO SA MOMMY
NYA! Sigaw nung grade 2 student.
Okay ka lang? Pasensha ka na kung sinabi kong boyfriend mo ko ha. Yun lang kasi ang makakapagpaalis
sa kanila e. Sabi grade 2 student sakin.
Yeah.
Elmo?
Buti nalang naaalala mo pa ako! Bumitaw na sya sa yakap pero hes still holding my shoulders.
Namiss kita Julie Nakasmile pa rin sya nung sinabi nya yan.
Yup. Kaninang umaga. Dumaan muna kami ni Mama sa inyo bago ako pumunta ng school pero nakaalis ka
na daw. Di pa nga tapos yung kwentuhan nila nung umalis ako e.
Ohh..
Yan nalang ang nasabi ko. Pagkadating namin sa classroom, all of our classmates are teasing us.
Days pass by, mas naging close kami ni Elmo. We became neighbors too kaya lagi kaming nagkikita. Sometimes,
nagoovernight pa ko sa kanila or sya samin.
Nothings wrong with that naman e. Even our moms agree with that. Theyre bestfriends too, you know.
-------------------
Nakita ko ang best friend kong tumatakbo papunta sakin. Hingal na hingal na.
Ah ganon. Tumigil ka nga sa pagkaenglish speaking mo, naging palaasar ka naman. Elmo.
Haha. Fine. Saved by the bell ka ha. Humanda ka sakin mamaya. Ngumiti sya ng nakakalokong ngiti tapos
tumakbo na papalayo.
-------------------------
Nasagutan mo ba yung last equation kanina? Bat ganun?! Wala akong masagot! Elmo.
Haha. Ito talagang best friend ko. Hindi makagetover sa exam kanina.
Umupo na ko sa tabi nya tapos kinuha ko yung Health book. Magrereview kasi kami ngayon e.
Dont cry over spilled milk bro. Haha. Magreview ka nalang ng maayos dito para may maisagot ka bukas.
Masama?
Hindi naman.
Nagsimula na kaming magreview pero parang hindi yata ako makaconcentrate ng ayos kasi ang lapit lapit nitong si
Elmo sakin.
Ewan ko ba. Ganto rin naman kami nung mga bata kami pero bakit parang iba yata ang nararamdaman ko ngayon?
Kasi kapag nasa puberty stage ka na, lagi kang sasabihan na youre too old for that tapos mamaya-maya
sasabihan ka naman ng youre too young for that. San ka pa lulugar diba? Explanation nya.
Parang kagabi nung magkausap kami ni mommy. Sabi ko sa kanya, bakit hindi nya ako payagang
makipaglaro sayo. Sabi nya, masyado na daw akong matanda para makipaglaro pa.
Kaya nga sabi ko sa kanya, liligawan nalang kita. Kaso sabi nya masyado pa daw tayong bata para dun.
Natahimik ako sa sinabi ni Elmo. Ligawan?! Ramdam kong nag-iinit ang mukha ko. Bat ganun? Ang lakas ng tibok ng
puso ko oh.
*TSUP*
Oo nga naman. Dati pa nga pala nya ako kinikiss sa cheeks pero ewan ko ba, bigla nalang ako napalundag e.
Medyo gabi na rin nung nakauwi si Elmo. Dito na sya pinagdidinner ni mama pero baka daw magtampo ang mommy
nya kasi lagi nalang daw sya ditong kumakain.
Kaya eto, kami lang ni mommy ang kumakain. Wag nyo na itanong kung nasan si daddy. Hiwalay sila ni mom. Pero
they are in good terms naman.
Parang nawalan ako ng gana sa sinabi ni mama. Eto na kasi ang pinakakinakatakot ko e. Ang dumating ang araw na
to.
Not yet ma. Tomorrow nalang. Last day na rin naman namin.
Okay.
Pinagpatuloy na namin ang pagkain. Hay. Sana hindi nalang dumating ang bukas.
---------------
Woo! Best friend! Ramdam kong perfect ko yung Health! Andun lahat ng pinag-aralan natin e! Wooo. Lilibre
kita pag nakaperfect ako! Masiglang sabi ni Elmo.
Biglang nawala yung mga ngiti nya. Naglakad kami papunta dun sa tambayan naming dalawa. Dun sa may burol na
may malaking puno.
Hindi maipinta ang mukha ni Elmo. Alam kong pinipigilan lang nya umiyak.
H-ha? J-joke ba to? Wag nga. Ang benta k-kasi e. Nanginginig na ang boses nya. Alam kong iiyak na talaga
sya. Kaya pati ako napaiyak na rin.
Hindi naman ako nagjojoke e. *Sniff* *Sniff* Aalis na talaga kami. Bukas. Hindi ko lang agad nasabi sayo kasi
ang saya saya natin nung mga nakaraang araw. Ayoko namang sirain yun.
S-sana sinabi mo agad para napaghandaan ko. P-para mas n-nagawa kong memorable ang bawat araw na
m-magkasama tayo. H-hindi yung ganto!
S-sorry Elmo
Wag ka nalang umalis please Hinawakan nya ang magkabila kong balikat.
Sobra na talaga akong napapaiyak. Ayokong iwanan ang bestfriend ko pero kailangan talaga.
Sorry best friend pero ito lang ang alam kong way.
Pinunasan ko na yung luha ko tapos naging seryoso ang mukha ko. Fine. Then dont stand up. Mabulok ka dyan
kasi kahit anong gawin mo, aalis at aalis pa rin ako.
Tinanggal ko na yung kamay nyang nakahawak sakin tapos tumakbo na ko papalayo. Iyak ako ng iyak habang
tumatakbo.
------------------------------------
Sino ba namang hindi magmumukmok sa mga nababalitaan ko tungkol kay Elmo? Grabe daw makapagpahiya yung
banda nya. Kawawa naman yung girl na inapi nila.
Tapos balita ko rin na binugbog daw nila yung isang aspiring member ng band nila. Ewan ko kung bakit. Ayoko nang
alamin.
Pero sa lahat ng mga messages at balitang natatanggap ko, itong message sakin ni Tita Pia, ang mommy ni Elmo
ang pinakagusto ko.
Julie, my son needs you. I hope you can visit him kahit one day lang. He really misses you. Love, Tita Pia.
Gusto mo na ba umuwi?
Ma.
Para ko na ring anak si Elmo. Ayoko namang nagkakaganyan sya. If your tita is right, then I think, you have
to go back.
Thanks mom!
Ill do my best.
Nagpabook din agad ako ng flight papuntang Philippines. Tinulungan din ako ni Tita Pia na magenroll sa school ni
Elmo ngayon.
Yup, nagkita na kami ni Tita, pero hindi alam ni Elmo. We want to surprise him.
Nagstart na yung classes pero ginagawa ko ang lahat para hindi kami magkita ni Elmo. I have to wait for the right
time. At yun ay ang araw ng birthday nya.
---------------------
( Elmos Birthday )
May presentation ngayon yung band ni Elmo and kinausap ko yung members about dun sa plan ko. Buti nalang
pumayag sila.
Nagsimula na silang tumugtog, tapos lumabas na rin ako para sabayan si Elmo sa pagkanta.
Julie
Ang lakas nung hiyawan nung mga tao kaya hinila ko si Elmo papunta sa back stage.
Nung tahimik na yung paligid, tumigil na ko sa paghila sa kanya tapos hinarap ko na sya.
Bigla nalang nya ako niyakap. Sobrang higpit. Pero kahit halos hindi na ko makahinga, parang ayaw ko nang
makawala sa yakap nyang to.
Julie, n-namiss kita. W-wag mo na ulit akong iiwan p-please. Umiiyak sya.
Hindi na ulit, Elmo. Promise. Bumitaw na kami sa pagkakayakap. Tapos pinahiran ko ang luha nya
Ewan ko kung anong magic trick ang ginawa nya at pinalabas kami ni manong guard.
Basta Humarap sya sakin then he flashed his smile. His smile na sobra kong namiss.
Bigla nalang syang tumigil sa paglalakad at narealize kong nandito pala kami sa tambayan namin. Ang burol.
Napatingin ako sa kanya worried na baka naalala nya ang nangyari nung huling nagpunta kami dito. Pero hindi e,
nakasmile pa sya.
Binulong nya yan sakin. Parang may dumaloy na kuryente sa katawan ko sa ginawa nya.
What is it?
He smiled back Pero alam mo mas matagal kong hinintay ang moment na to.
Ito? E diba lagi naman tayong nandito? Haha. Anong hinintay mo?
Mas nilapit pa nya ang mukha nya sa mukha ko. Ang tagal kong hinintay na masabi sayo na
Na? Ewan ko kung bakit pero ang lakas ng tibok ng puso ko.
Na mahal kita
Pakiramdam ko parang nagpaparty ang mga paru-paro sa tiyan ko. Parang may roller coaster sa loob.
Sa totoo lang, naguguluhan pa ko sa nararamdaman ko sa best friend ko, pero sa sinabi nya ngayon parang
nalinawan na ko.
Pagkasabi ko nyan, mas lalo pa nyang nilalapit ang mukha nya hanggang sa napapikit na ko. Naramdaman ko
nalang na lumapat na ang labi nya sa labi ko.
Bumitaw na kami sa kiss tapos niyakap nalang namin ang isat isa.
What?!
Haha. E matagal na naman nating kilala ang isat isa. Boto satin ang mga mommies natin. Ano pang gusto
mo?
Liligawan kita araw araw pag tayo na. Kahit pag kasal na tayo, liligawan pa rin kita.
Silence means yes. Sabi nya sabay akbay sakin. Youre officially mine, Julie Ann.
May magagawa pa ba ko? Besides, mahal ko naman sya e. Wala naman sigurong masama dito.
--------------------------------
Lumipas ang mga araw. Nalaman na ng mga mommies namin na kami na. Akala ko papagalitan nila kami, pero
natuwa pa sila. Haha.
Araw araw rin akong nililigawan ni Elmo. Hindi nga sila makapaniwalang kami na. Bakit daw kasi nanliligaw pa rin si
Elmo.
Pero sa lahat ng mga nangyari, pinakanatuwa ako sa mga good feedbacks about Elmo. Nakakagulat daw kasi bigla
daw bumait ang leader ng Amethyst. Nagtaasan na rin daw ang mga grades nya according to his teachers.
Valentines day nga pala ngayon. Ewan ko kung anong pakulo nitong si Elmo. Haha. Basta ang alam ko, ang dilim
dilim ngayon sa bahay. Nakakatakot tuloy pumasok.
Pagdating ko sa may sala, nagulat nalang ako ng biglang nag-ilawan yung mga mini lanterns sa sahig. Parang may
path silang finoform kaya sinundan ko lang yung path na yun hanggang sa nakarating ako sa may garden.
Happy Valentines Day to my soon to be wife. Sabi nya habang lumalapit sakin.
Napangiti nalang ako nung inabot na nya sakin yung roses. We hugged each other after that.
Nasa waist ko yung kamay nya, tapos nasa balikat nya yung sakin.
Wala. Umalis sila ni mommy. Ako na muna daw ang bahala sayo.
Ohh. Okay.
Julie
Hmmm?
Unti unti na naman nyang nilalapit ang mukha nya sa mukha ko. We closed our eyes at the same time and then
naglapat na ang mga labi namin.
It was a soft and tender kiss nung una, then his kisses became aggressive. I pulled him closer to me to deepen the
kiss at mas hinigpitan naman nya ang hawak sa bewang ko.
Paurong kami ng paurong hanggang sa nakapasok na kami sa loob ng bahay. Bigla ko nalang naramdaman na
binuhat nya ako then he went upstairs at dumiretso sa room ko. He did all of this without breaking our kiss.
Hiniga na nya ako sa kama. He temporarily let go of my lips to take off his shirt. Then he kissed me again. He slowly
unbuttoned my shirt and removed my skirt hanggang sa undergarments ko nalang yung natitira.
His kisses went down to my neck, to my collarbone and then dun sa pinakaiingatan ko. Kung san san na rin
napapadpad ang kamay nya.
Julie. Im sorry. Lets stop this hanggang kaya ko pa. Im really sorry, nadala lang ako masyado.
Kukunin na sana nya ang shirt nya pero I pulled him and cupped his face. No. Dont stop. Im all yours, Elmo. All
yours.
Masyado na kong nalunod sa mga pangyayari, the next thing I knew, were both naked, sweating and catching our
breath.
Umayos na kami ng higa. Masaya ako, oo. Mahal na mahal ko si Elmo. Pero hindi mo pa rin maaalis sakin ang magalala.
Yes, we did it. Kung ano man ang mangyari o mabuo, sana sana hindi ako iwan ni Elmo.
-----------------------------------
Naramdaman kong may humahalik sa leeg ko, sa braso ko at sa pisngi ko kaya nagising ako. Gusto ko sanang
bumangon pero bigla akong nakaramdam ng sakit sa may lower part ng body ko.
Umayos ako ng upo. Dahan dahan pa nga e. Kasi alam nyo na. Masakit talaga.
Sinuotan nya ako ng tshirt nya. Big enough to cover my body tapos tumabi sya sakin.
Lagi naman akong sweet ah. At tsaka masaya kasi ako e. Thank you ha. I love you Sabi nya sabay back hug
sakin at kiss sa cheeks.
I love you too. Kain ka na rin oh. Sinubuan ko sya nung sandwich na ginawa nya.
Nagsusubuan lang kami. Sabay nagbreakfast. Ang saya saya namin. Sana, lagi nalang kaming ganto. Sana walang
problemang dumating.
----------------------
( 1 month after )
Ma, bili mo kong green mangoes please. Sabi ko kay Mom. Ewan ko ba, parang ang sarap bigla ng green
mango e.
Parang nung isang araw ka pa kain ng kain ng mangga ah. Naglilihi ka? Haha. Joke lang. O sige, bibili kita.
Thanks mom!
Umalis na si mommy. Maggogrocery lang naman sya. Pupunta na dapat ako sa room ko pero bigla akong
nakaramdam ng hilo, tapos feeling ko masusuka ako so I rushed to the CR.
Pagkatapos ko magsuka, hinang-hina akong naglakad papunta sa living room. Grabe. Ang sama talaga ng
pakiramdam ko.
Julie. I left my wallet sa m--- JULIE! WHAT HAPPENED? WHY ARE YOU SO PALE?! Sabi ni mama sabay
takbo sakin at alalay para makaupo ako.
Parang nung isang araw ka pa rin nahihilo ng ganyan ah. Halika, ipapacheck up kita.
Few minutes lang nakarating na kami sa doctor.Maraming tests na pinagawa si mama para malaman talaga kung
anong sakit ko.
Ilang hours din ang hinintay namin for the results. And finally, tinawag na rin kami nung assistant. Pumasok na kami
dun sa room nung doctor ko. Kita naming hawak nya yung mga results.
Nawala ako sa sarili ko sa narinig ko. Hindi ko na alam ang mga susunod na nangyari. Nagulat nalang ako na nasa
bahay na kami at kaharap ko ngayon si Mama.
Hindi ko alam kung bakit pero umiyak nalang ako basta. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon.
No mom. Lets just leave. Bumalik tayo ng Australia. Ill raise this child alone.
Mahirap maging single mom, Julie. Hindi yan biro. Trust me.
*deep breath* Are you sure about this, Julie? Are you sure na gusto mo nang bumalik ng Australia?
I took my fone and dialled Elmos number. I told him to meet me sa burol.
Nagpunta na rin ako dun and I saw him sitting under the tree, waiting for me.
I hugged him. I know that this would be the last time that I can do this.
Elmo, alam mo namang mahal kita, diba? Bumitaw sya sa hug at tinitigan nya ako.
Oo naman. E ikaw, alam mo bang mahal na mahal na mahal rin kita? Sabi nya sabay kiss.
We shared a passionate kiss. Tumutulo ang luha ko while were kissing. I know ito na ang huling beses na
mararamdaman ko ang feeling na to. Na mayayakap ko sya at mahahalikan ko ang labi nya.
-------------------------------------
Ito na ang araw ng pag-alis namin. Pasakay na sana ako sa kotse nang biglang may tumawag sa pangalan ko.
JULIE! JULIE! WAIT! Si Elmo. Tumatakbo papunta sakin. I decided to face him.
Elmo, Im leaving.
Hinawakan nya ang braso ko. Akala ko ba hindi mo na ko iiwan?! Julie please. Dont do this. You promised!
Tinanggal ko ang pagkakahawak nya sakin tapos nagmadali akong sumakay sa sasakyan. Pinaandar na rin ni mama
ang kotse para makaalis na kami, pero nakita kong humahabol pa rin si Elmo.
Medyo bukas ang bintana kaya naririnig ko ang mga sinisigaw nya.
JULIE. *sob* *sob* MAHAL KITA! MAHAL NA MAHAL KITA! *sob* *sob* Wag mo kong iwan please.
Ma, bilisan mo pa. Please Hinawakan ni mama ang kamay ko at mas binilisan nya pa ang pagdrive hanggang
sa hindi ko na nakikita si Elmo.
Umiiyak pa rin ako. Mahal na mahal ko si Elmo at ramdam ko na mahal na mahal rin nya ako.
Kaya pala nagkaganun si Elmo e. Basta basta mo nalang sya iniwan. Daniel.
Siguro akala nya hindi mo na sya mahal kaya ka umalis. Kaya yun, naging bad guy ulit sya. Kath.
You know Julie. The most painful goodbyes are the ones which are never said and never
explained. Katsumi.
Theyre right. Maybe masyado kong nasaktan si Elmo kaya sya nagkaganto. Siguro panahon na para ayusin ko ang
gulo na ginawa ko.
Sa isang maling desisyong nagawa ko, hindi lang ako at ang baby ko ang nasaktan. Pati iba nadamay.
30.
DANIELS POV
You really should have told Elmo about your situation. Napatingin kami kay Kats. ANONG NANGYARI BAT
NAGENGLISH TO?!
Nacarried away lang. Pero seryoso, Julie. Dapat hindi ka natakot. Dapat sinabi mo sa kanya ang totoo.
Panindigan man nya o hindi, at least alam nya diba. Hindi yung basta basta mo nalang sya iniwan ng walang
pasabi. MASAKIT MAGHINTAY JULIE. MASAKIT!
Napatayo si Kats sa pagkakaupo nya nung sinabi nya yan. Lahat kami nagulat sa ginawa nya.
Ay sorry, nacarried away lang talaga. Sabi nya sabay inom ng tubig.
Bata pa ko nung nangyari lahat ng yun. Magulo pa ang utak ko. Ang alam ko lang, takot ako. Napatungo si
Julie sa sinabi nya.
I think panahon na para malaman ni Elmo ang katotohanan. Sabi ng girlfriend ko.
Kung sasabihin ko man to sa kanya, gusto ko it will happen during a perfect time in a perfect place.
Really?
Really. Kats.
We all smiled and told Julie about the plan. Good thing she agreed. We have to tell TEKA BAT BA KO
NAGEENGLISH?
Kailangang malaman nina Seth to para maayos na talaga namin ang plano.
Oy bregs, una na muna ako ha. Mag-aaral pa ko e. Alam mo na, lapit na ng exams. Nagbabye na samin si
Kats tapos umalis na sya.
Oo nga pala. This week na pala ang final exams. After this, vacation na tapos graduation practice nalang. Tsaka pala
grad ball.
Ikaw Kath, di ka mag-aaral? Tanong ko sa GIRLFRIEND ko. Ahem. Haha. At nasabi ko na bang holding hands
kami ngayon? Haha. Hindi naman halatang proud ako.
Wag na. Samin ka nalang mag-aral. Please? Sabay na tayo magreview. Turuan mo din ako dun sa supply
and demand. Di ko maintindihan kung kelan shift to the left at shift to the right e.
Mana sayo.
HELLO SISTER IN LAW! Sabi ni Magui habang tumatakbo papunta kay Kath.
Napatingin sakin si Kath. Napakamot nalang ako ng ulo tapos binigyan ko sya ng they already know look.
Hello po! Hello Magui and Lelay. Magrereview po kami ni Daniel ngayon. Magpapaturo daw po to sa
Economics e.
Ah ganun ba. O sya sige. Tara na mga anak. Bigyan natin sila ng alone time.
Ma!
Ano? Anong sinabi ko?! Gusto nyo manggulo kami sa pag-aaral nyo?! Batukan kita e.
Nagpunta na sila dun sa TV room. Tapos nandito kami ni Kath sa sala. Dito na kami mag-aaral kesa sa kwarto.
Baka alam nyo na. Maging next Julie at Elmo pa kami.
Napatingin sakin si Kath. Parang gulat na gulat. Narealize kong double meaning pala yung sinabi ko.
Oy! Anong iniisip mo ha?! I mean, pahinga muna tayo. Grabe naman to. One day palang tayo
makikipagbreak na agad ako? Kath naman!
Hahaha. Joke lang naman e. Nagpakadefensive ka naman agad dyan. Sabi nya sabay yakap sakin.
Psh Yan nalang nasabi ko tapos niyakap ko na rin sya. Magkayakapan lang kami dito sa sofa.
Ikaw.
Hayy. Ako, iniisip ko kung mangyari sakin yung nangyari kay Julie, ano kayang gagawin ko?
ANO?! BUNTIS KA KATH?!!?!?!?!?!?? Napatingin kami dun sa sumigaw. Si Mama pala na nakikinig sa usapan
namin.
Ma, hindi buntis si Kath. Iniisip lang namin kung anong mangyayari dun kung sakaling mangyari yun.
Kalmado kong sabi habang nakayakap pa rin kay Kath.
Ahh. Wew! Kala ko naman magiging lola na agad ako! Grabe kayo.
Siguraduhin nyo ha! I've got my eyes on you Sabi ni mama habang naglalakad papalayo.
Tatayo na sana sya para kunin yung books pero hinigit ko sya pabalik. Napakalong tuloy sya sakin.
Masama ba maging sweet sa girlfriend ko? Sabi ko tapos kiniss ko sya sa cheeks.
H-ha? W-wala! Wala. Tumayo na sya para kunin yung books tapos umupo na ulit sya sa tabi ko.
Habang nagbabasa sya, kinuha ko yung kamay nya at inintertwine ko yung mga daliri nya sa daliri ko.
Hindi naman sya nagrereklamo at tuloy tuloy pa rin ang pag-aaral nya.
Habang nagbabasa ako, nilalaro-laro at hinahalikan ko ang kamay nya. Ang lambot kasi ng kamay ni Kath e.
Nakakaadik.
Basta Kath. Wag kang gagaya kay Julie ha. Magtiwala kang mahal kita.
-------------------------
LESTERS POV
Pagpasok ko ng classroom, pakiramdam ko mabibiyak ang puso ko. Ang sweet kasi ni Daniel at Kath e. Anong
meron?
Oyy! Pareng Lester! Ang tagal tagal mo naman dumating! Huli ka na sa balita! Kats.
Anong balita?
Pagkasabi nun ni Seth, napatingin ako kay Daniel na umiwas ng tingin sakin. Si Kath naman, ngumiti ng saglit tapos
tumungo.
A-ah. T-talaga? C-congrats! Sige. Labas muna ako. Tumakbo na ko papalabas ng classroom. Lumakad lang
ako ng lumakad. Tsaka nalang ako babalik dun pag time na.
Dumiretso ako dun sa may gym. Umupo ako dun sa may bleachers at nagpakaemo. Nakaub-ob lang ako nang bigla
kong naramdaman na may humawak sa balikat ko.
Umupo sya sa tabi ko. Anong meron, bat ang lungkot mo?
Napatingin ako sa kanya nung sinabi nya yun. Hindi ko alam, nakatingin rin pala sya sakin.
Buti ka pa, masaya ang love life mo. Masaya kayo ng boyfriend mo.
Marami din naman akong pinagdaanan bago ako maging ganto kasaya noh. Naghinagpis rin kaya ako.
Talaga? Bakit?
Oh? Sino?
Ha?
Hahaha. Oo, ikaw. Matagal na kong may gusto sayo. Pero hindi mo naman ako napapansin e. Ilang beses ko
sinubukang magparamdam pero nasa iba lagi yung attention mo.
Oo, totoo ang sinasabi ko, Lester. Tingnan mo, hindi mo man lang nahahalata na may gusto ako sayo dati
kasi hindi mo naman ako napapansin. Sinabi nya yan ng hindi nakatingin sakin.
Pinisil nya yung kamay kong nakahawak sa kanya, tapos bumitaw rin sya agad.
Okay lang yun. Thankful pa nga ako e. Kasi kung hindi ako nasaktan dahil sayo. Kung hindi ako nalungkot
at sobrang naheartbroken kasi hindi mo ko napapansin, siguro hindi ko makikilala at mabibigyan ng chance
yung boyfriend ko ngayon.
Sorry ka, mahal na mahal ko ang boyfriend kong si Gino De La Rosa. TInanggal nya ang akbay ko pagkasabi
nya nan.
Hahaha. Im happy for the two of you. I wish you the best. I smiled.
I wish you too the best, Lester. Someday, malalaman mo rin ang reason kung bakit hindi napunta sayo yung
girl na gusto mo. And maybe yung reason na yun ay
ELLA MAE!!
Wassup wassup ka dyan. Pinapahanap ka na ng class president natin. Ayaw daw nyang may malelate sa
araw ng exam! Bea.
Ah ganun ba. O sige. Wait lang. Humarap sakin si Ella Mae. Uy, Lester. Bye na ha. Basta, dadating din yung
reason na yun.
Nagsmile nalang ako kay Ella at pinanood sya habang naglalakad papunta kay Bea.
Napatingin ako kay Bea tapos napatingin rin sya sakin. Ngingitian ko na sana sya pero bigla syang umiwas ng tingin
at naglakad na papalayo.
Titiisin ko nalang yung sakit. Kaya ko pa kayang maagaw si Kath kay Daniel pag natapos na ang one hundred days?
--------------------------------------
JCs POV
Tapos na ang exams para sa araw na to. Pero bago kami umuwi, nagmeeting muna kaming P5 dito sa tambayan
para sa plano for Battle of the Bands.
Kinwento samin nina Kuya at Kats lahat ng nalaman nila tungkol kay Julie at Elmo.
Grabe pala ang pinagdaanan ni Elmo. Dapat kasi nagtiwala nalang sa kanya si Julie. Mukha namang mahal na
mahal sya ni Elmo e.
Sabi nyo, gusto ni Julie na sabihin ang lahat kay Elmo sa isang perfect place at perfect time? Seth.
Yup. At sinabi namin sa kanya na sa araw ng Battle nya yun sabihin. Kats.
Wala lang. Naisip lang namin na ipagtatapat nya yun sa harap ng maraming tao para marealize ni Elmo kung
gano kasincere at kung gano nagsisisi si Julie. Daniel.
Sa bagay Lester.
Binigyan kami ng tig-i-tigisang papel ni Seth. May nakasulat na lyrics dito at chords. Teka, ito ang tutugtugin namin?
Ang pagiging rakista, hindi yan nasusukat sa kung gano kalakas na ingay ang gagawin mo. Nasusukat yan
sa kung pano mo mapaparamdam sa audience ang nais iparating ng tinutugtog mo. Seth.
Basahin nyong mabuti ang lyrics. Diba sabi ko tutulong tayo kay Julie at Elmo? Seth.
Binasa ko ang lyrics at base sa kinwento ni Kats at Kuya, tugmang tugma nga sa kanila ang lyrics ng kantang to.
*PAAAAAAAAK* *BOOOGSH*
Pinaghahampas lang naman nila si Kats. Hindi na ko sumali, kaya na nila yan.
HUHU. JOKE LANG NAMAN E. Masyado kasi kayong seryoso. Peace na. Kats.
Hay. Katsumi talaga. Pero aralin nyo ng mabuti yang kantang yan. Lalo na ikaw JC. Dapat maayos ang
gagawin mong pagkanta dyan. Intiendes?! Seth.
March 10. Sabado. May mahigit isang linggo pa tayo para magpractice at para maayos ang venue pa---
Ha? TAYO ANG MAG-AAYOS NG VENUE?! CONTESTANT TAYO HINDI TAGA-AYOS NG STAGE!! Halos
mamula na si Kats sa pagsigaw nyan. Buti nalang soundproof tong tambayan.
Loko! Patapusin mo muna kasi ako. May mga idadagdag lang tayong mga kung ano-ano. Props para sa
gagawin natin for Julie at Elmo.
Trust me
31.
JCS POV
Mabilis lumipas ang mga araw. Natapos na ang exams at bakasyon na. Isang linggo at mahigit na rin kami
nagpapractice para sa Battle na to.
Mamayang hapon na nga pala yun. Were having our general rehearsal now. Final practice kumbaga.
So para san pa ang pagpapractice natin kung hindi mo rin naman pala gusto manalo? Tanong ko.
Ang goal natin ay matulungan si Julie to fix Elmo. And once Elmos fixed, malaki ang magiging epekto nun
sa mga taong nakapalibot sa kanya, like Mycko. Seth.
Oo nga naman. Ang kaibigan ay kaibigan. Member ng P5 o hindi, kailangan natin tulungan si Mycko. Sabi
ko.
Kaya kailangan natin galingan. Para maramdaman talaga ng audience at nina Julie at Elmo ang tutugtugin
natin Lester.
At syempre papahuli ba naman ang P5s guitar rock trio?! Sabi ni Katsumi sabay akbay kay Seth at Daniel.
O game! Last practice na. Tapos aayusin na natin yung venue at Daniel, patawagan mo na kay Kath si Julie
Ann, sabihin mo, agahan nya ang punta nya sa venue. Seth.
Yes boss.
Tinodo na namin ang practice. Manalo man o hindi, ang mahalaga makatulong kami sa pagkakaayos nung dalawa.
--------------------------------
KATSUMIS POV
THIS IS IT. ITO NA. ILANG ORAS NALANG MAGSASTART NA ANG BATTLE.
Naayos na rin namin ang venue. Nasabihan na rin namin si Julie Ann ng tungkol dun sa plano mamaya. Sana lang
maging success talaga to.
Naglalakad kami papuntang backstage. Dun kasi pinagsestay yung mga contestants.
Opo.
Relax Seth. Kaya natin to. Para san pat tinawag tayong Parking 5 diba? Inhale exhale ka muna. Inhale.
Exhale. Inhale. Exhale Naginhale exhale naman si Seth. Hahaha. Uto-uto.
Alam mo malakas ang pakiramdam kong mananalo tayo kahit hindi pangrakrakan yung tutugtugin natin
e. Lester.
Bonus nalang yung mananalo tayo. Basta kailangan natin magawa ang mission natin. Seth.
At tsaka kahit hindi tayo manalo, okay lang. Gwapo naman tayo. Tingnan nyo oh, trending tayo mga bregs!
Parking5ForCandyCuties2012! Sabi ko sabay pakita nung BB ko.
Wag kayong masyadong magpakasaya. Baka mamaya, wala na kayong mukhang maiharap sa mga fans nyo
dahil sa paglampaso namin sa inyo.
Dahil palaban kaming lahat dito, hindi namin uurungan tong ugok na to.
Baka kainin mo yang mga sinabi mo Elmo. Sabi ni Daniel sabay titig ng masama kay Elmo.
O? Ako, kakainin ko ang sinabi ko? Nagsmirk si Elmo tapos lumapit sya kay Daniel at tinumbasan ang
nakakamatay na titig nito. Wag kang masyadong mayabang, Padilla. Baka biglang bumagsak ang pride mo
mamaya.
PADILLA! MAGALONA! Anong nangyayari dito ha? Sabi ni Bamboo, judge dito sa Battle.
Nagpunta na kami dun sa assigned na lugar samin. Ilang minuto lang, nagsimula na ang battle.
Naunang magperform sina Elmo. Tinugtog nila yung dapat tutugtugin namin. Buti nalang nakapagpalit kami ng kanta.
Nung tapos nang tumugtog sina Elmo, pupunta na dapat kami sa stage kasi turn na namin e. Pero nagulat kaming
biglang may pahabol na message si Elmo.
Goodevening po sa inyo. I am Elmo Magalona, leader of Amethyst. Gusto ko lang po sabihin sa inyo na ang
bandang sunod na magpeperform ang Parking 5 ay isang mandadaya.
Biglang nagkagulo ang audience. Kanya kanya ng sinasabi. Merong boooo!. Meron rin namang no
wayyyy! Kitang kita kung sino ang supporters namin at supporters ng Amethyst.
Yes. You heard it right, they spied on us at kinuha nila ang kantang kakantahin namin. Binugbog pa nila ang
isang member namin para hindi kami magsalita about this, pero I decided na mas mahalagang malaman nyo
ang katotohanan.
Kanya kanya ng sagot ang audience, pero isang boses ang nangibabaw.
Kung nagtataka kayo kung bakit pakinig ng lahat ang boses nya Well. Binigyan namin sya ng lapel. Diba nga ang
plano ay marinig ng lahat ang sasabihin nya?
J-julie
Oo. Elmo. Im back. And this time for good Sabi ni Julie habang naglalakad ng mabagal papunta sa stage.
Bumaba na si Elmo sa stage at nilapitan si Julie. Sa pagkawala nya sa sarili, hindi na nya natanggal yung lapel nya.
Ayan ka naman e. Sasabihin mong hindi ka aalis, pero ang totoo, aalis ka din naman.
Nagkatinginan kaming lima at sinenyasan kami si Seth na ito na ang signal namin para simulan ang pagtugtog.
( NOW PLAYING : FIX YOU by Boyce Avenue. PLAY THE VIDEO SA MAY SIDE.)
Nagsimula nang kumanta si JC. Sa pagsisimula nya, biglang namatay lahat ng ilaw.
Kasabay ng pagkamatay ng mga ilaw na to ang pag-ilaw ng mga floating lanterns na itinali namin sa mga paso na
nakapaligid sa venue.
When you get what you want but not what you need
Biglang umiyak si Julie. Si Elmo, hindi alam kung hahawakan ba nya o hindi si Julie.
Julie. Wag mo kong iyakan. Kailangan ko ng sagot. Hindi ng luha. Matigas na sabi ni Elmo.
Natakot akong iwan mo ko, Elmo. Natakot ako na baka hindi mo talaga ako mahal!
Hindi mahal? Ako pa talaga ang pinagdudahan mo nyan? Sa sarili mo dapat yan sinasabi. Ikaw ang nangiwan, Julie. Hindi ako.
Anak ng! Hindi pa ba sapat yung mga pinaramdam ko sayo Julie? Hindi pa sapat yung mga ginawa ko noon
para patunayang mahal kita?!
Stuck in reverse
Pero hindi basta basta ang rason ng pag-alis ko. At hindi ko alam kung hanggang san mo kayang
patunayan ang pagmamahal na sinasabi mo.
Bakit, Julie. Anong rason mo? Ganun ba talaga kabigat yun para iwan mo nalang ako sa ere? Na kung hindi
ko pa nabalitaan sa iba, hindi ko pa malalaman na aalis ka na?
Napatingin si Julie kay Elmo. Kitang kita sa mata nya ang takot, panghihinayang at sakit na nararamdaman nya.
Bakit hindi ka makasagot? Lalaki ba yan? Nagmahal ka ba ng iba nung tayo pa?! Nanginginig na ang boses
ni Elmo. Mukhang iiyak na rin sya.
Kung ganon, ano ang rason mo Julie? Bakit hindi mo nagawang sabihin o magawang sabihin yan sakin?
Napatungo si Julie. Hindi sya makasagot kaya hinawakan ni Elmo ang balikat ni Julie at inalog-alog ito.
Elmo
Could it be worse?
MOMMY!
Whatcha yo doing to my mommy! Galit na sabi ni Ellie sabay hawak sa kamay ni Julie.
Mommy? Elmo.
Nagkatinginan si Elmo at Julie. Sa mga tingin palang nila, mukhang naintindihan na ni Elmo ang lahat.
Oo, Elmo. Anak natin sya. Sabi ni Julie sabay patak ng luha nya.
Napatingin si Elmo dun sa bata tapos sunod naman nyang tiningnan si Julie.
Ito ba ang rason, Julie? Kaya ka ba umalis basta basta? Kasi natakot kang hindi kita paninindigan? Elmo.
Bakit Julie Bakit hindi ka nagtiwalang mahal kita? Handang handa kitang pakasalan kung sana sinabi mo
lang.
But if you never try you'll never know Just what you're worth
Hindi mo naiintindihan ang pakiramdam ko, Elmo. Natakot akong iwan mo rin ako katulad ng pag-iwan
samin ng daddy ko!
Natatakot kang iwan ka ng mga mahal mo kaya ikaw nalang yung mang-iiwan, ganun?!
Hindi ako kagaya ng daddy mo. Sana Sana kahit konting tiwala binigay mo sakin. Kasi sa ginawa mo,
sobra akong nasaktan.
Dinikit ni Elmo ang noo nya sa noo ni Julie. Iyak lang sila ng iyak.
Itinaas ni Seth ang kamay nya. Hudyat ito ng pagpapalipad ng lanterns at paglabas ng audience ng mga glow in the
dark white bracelets na pinamigay namin sa kanila kanina.
Napatingin si Elmo at Julie sa paligid. Napansin nila ang mga glow in the dark bracelets na inakala ni Ellie na stars.
Alam naming gusto nyang maging perfect ang oras na to kaya sa abot ng makakaya namin, ginawa naming
malafairytale ang lugar na to.
Nagsimula na ulit kumanta si JC. Pero nagulat kaming may biglang sumabay sa kanya.
Si Mycko.
Tears stream down your face When you lose something you cannot replace
Nagkatinginan kaming lahat at binigyan namin ng ngiti si Mycko. Senyales na pinapatawad at naiintindihan namin
sya.
Bumalik ang atensyon namin kay Elmo na kasalukuyang lumuluhod para maging kalevel nya si Ellie.
Ellie? From Elmo and Julie? Tumingala si Elmo kay Julie para makita ang sagot nito. Nginitian lang siya ni Julie.
Hello Ellie. Im Elmo. Daddy Elmo. Sabi ni Elmo habang nakahawak sa balikat ni Ellie.
Tears stream down your face I promise you I will learn from my mistakes
Wiyu live with us chaddy? Pyis live with us. (Will you live with us daddy? Please live with us.)
Julie Ann. I know wala akong ring dahil hindi ko to napaghandaan. Kaya ngayon, ang tanging maiaalay ko
lang sayo ay ang puso ko at ang sincerity ko
Bigla na namang napaluha si Julie Ann. Imbes na sumagot sya, lumuhod din sya para mayakap nya si Elmo.
Yes, Elmo. Yes. I will marry you. And then they kissed. Smack lang naman. Nagbitaw rin sila agad.
Nagngitian lang sila then they both faced Ellie na abot tenga ang ngiti.
Yabyu mommy! Yabyu Chaddy! Pagkasabi nun ni Ellie, naggroup hug sila.
Manalo man kami o hindi, hindi na yun mahalaga. Basta ang alam namin, mission accomplished kami.
32.
SETH'S POV
Pagkatapos ng performance namin, binuksan na ang ilaw at binigyan kami ng standing ovation ng audience.
Nagulat kaming makita ang mga audience na nag-iiyakan at nagpupunas ng luha. Masyado yata silang nadala sa
tinugtog namin at sa nangyari na rin sa pamilya ni Elmo.
Humilera kami sa una tapos sabay sabay kaming nag-bow. Kasama namin si Mycko. Dahil kung hindi din naman
dahil sa kanya siguro hindi kami magpupursige na patinuin si Elmo.
"Oo, pero nandaya kami e. Sinubukan ko pang sirain ang samahan nyo. Akala ko nga nagtagumpay ako e.
Kasi hindi ko na kayo nakikitang magkakasama nung mga nakaraang araw. Nagulat nga ako kanina e, parang
ang saya saya nyo." Mycko.
Lumapit si JC kay Mycko tapos inakbayan nya ito. "Tol naman. Tingin mo basta basta mo nalang kami
mabubuwag? Konting bilib naman dyan!"
"Alam mo kung meron man ditong kakabiliban talaga, si Seth dapat yun e. Sa totoo lang, Mycko, muntik na
talaga kami magpatayan. Nabugbog na nga ako nitong si Lester e. Pero dahil sa umaapaw na katalinuhan ni
Seth, ayun, nagising kami sa katotohanan." Kats.
"Kasi alam naming hindi mo talaga to ginusto. Nagspy kami sa inyo nung araw ng rehearsal nyo para
malaman ang reason behind your act. At dun nalaman namin ang lahat." Ako.
"Kaya naghanap kami ng paraan para mapatino yang si Elmo, at dun pumasok si Julie." Kats.
"Salamat ah. At congrats din. Sigurado akong kayo ang mananalo." Mycko. He gave us an honest and weak
smile after he said that.
Magsasalita na sana ako, pero bago ko yun magawa, biglang sumali sa eksena si Elmo kasama si Julie na karga si
Ellie.
"Uhmm... Guys. Pwede ko bang mahiram ang mic? May gusto lang sana ako sabihin."
"Gusto ko lang po magsorry sa inyong lahat. Nagsinungaling ako. Hindi po talaga nandaya ang P5. Kung
tutuusin, kami po talaga ang nandaya. Kami po ang kumuha ng kantang dapat kakantahin nila."
"Opo. Alam kong mali ako. Pero sana. Sana wag nyong pag-isipan ng masama ang mga kabanda ko. Ang
Amethyst. Mabubuting tao sila. Ako lang talaga ang may problema."
Nagpunta ang atensyon ng lahat sa Amethyst na nasa kabilang side ng stage. Lahat sila nakatungo.
"Naging masama ako. Gahaman. Manggagamit. Dinamay ko ang iba sa sakit na naramdaman ko sa
pagkawala ng babaeng mahal ko. Kaya gusto ko sanang magsorry sa lahat. Lalong lalo na dun sa mga
nasaktan ko."
"Mycko. Alam kong matalik mong kaibigan ang P5, pero pinilit pa rin kitang pagtaksilan sila dahil sa
kagustuhan kong manalo. Sorry."
"Lester. Kahit na matagal na panahon na yun, alalang-alala ko pa rin ang lahat. Sorry. Sorry kung pati ikaw
pinilit naming saktan at ipahiya si Bea Binene noon. Halos magkalasog-lasog na rin ang katawan mo dahil sa
pagbugbog na ginawa namin sayo nung araw na pinagtanggol mo sya. Sana mapatawad mo ako Lester."
"At sa lahat ng mga nadamay at nagawan ko ng masama. Humihingi ako ng tawad. Gusto ko nang magbago.
Gusto kong maging mabuting tao at maging mabuting ama sa anak ko. Sana bigyan nyo pa ako ng isa pang
chance."
Patuloy lang sila sa pagsigaw. At mamaya-maya ay nagpalakpakan sila. Pati kami ay nakipalakpak na rin. Alam
naming sincere si Elmo sa mga sinabi nya.
"PARKING 5!"
Nagkatinginan kaming lahat tapos napatingin kami kay Mycko na nakangiting pumapalakpak para samin. Alam
naming kahit ganun ang pinapakita nya, malungkot at disappointed pa rin sya.
Bumalik ang tingin namin sa isa't-isa and we all gave each other a nod.
Nung iaabot na samin ni Bamboo ang trophy, kinuha ko ang mic at nagsalita ako.
"Bakit?" Bamboo.
"Pareho kaming nagperform ng maayos at maganda. Pareho kaming deserving manalo. Siguro may
nagawang mali si Elmo pero pinagsisihan na nya ito and he took the blame para isave ang bandmates nya.
Sa palagay ko yun ang totoong meaning ng pagiging band e." Sabi ko.
"Elmo wants a chance to prove his sincerity. Naibigay na yun ng audience sa pamamagitan ng patuloy na
pagsuporta sa Amethyst despite everything."
"In behalf of Parking 5, binibigay ko sayo tong trophy na to hindi dahil tinanggap naming mas magaling kayo
samin pero dahil we want to give you the chance na gusto mo. Prove yourself to your fans. To Julie and most
especially to Ellie. She deserves a good dad and Parking 5 is more than willing to help her have that kind of
father." Ako.
Kinuha ni Elmo ang trophy. "Thank you. Thank you Parking 5. Promise. Hindi ko kayo bibiguin."
Naggroup hug kami kasama si Mycko at pagkatapos ng usapan at patawaran, bumaba na kami ng stage.
"Ayos lang yan. Lagi naman tayong champion e. Bigyan naman natin ng chance ang iba. Kasawa na rin kasi.
Hahaha. Joke lang." Kats.
"Hello?"
(....)
"Uy pre!
(....)
"Ha?! ANO?! Langya! CONGRATS BRO! SA WAKAS NATULOY DIN KAYO SA SIMBAHAN!"
(....)
"O SIGE BA! SABIHIN KO SA KANILA! SIGE BYE PRE"
"Mga bregs! May gig tayo! Tumawag yung pinsan ko. Ikakasal na sila nung girlfriend nya. Tayo daw yung
kakanta."
*PAAK*
"Sorry. Lawak kasi ng lahi nyo di ko na alam kung sino sino kamag-anak nyo." Kats.
"GUYS!" Hindi na natuloy ni JC ang sasabihin nya dahil bigla kaming tinawag ni Kath.
"EHH. Ang sweet naman ng girlfriend ko oh! I love you!" Sabi ni Daniel habang pinipinch ang cheeks ni Kath.
"I love you too." Pagkasabi nyan ni Kath, kiniss sya ni Daniel sa ilong.
"E mukha namang hindi ka talaga maiinggit e... Tingin ka sa likod." Ngumuso si Daniel dun sa nasa likod ni
Kats.
Mamaya-maya, dumating naman si Barbie. Napatingin kami ni Lester kay JC na hindi maipinta ang mukha.
"Uy. Guys, congrats. Ang galing nyo. Lalo na ikaw JC." Barbie.
"Sige, una na ko. And.. congrats din pala Kath and Daniel. Kayo na pala." Barbie to Daniel and Kath.
Parehong nagsmile si Daniel at Kath. Pero si Daniel ang naunang magsalita. "Salamat. Ingat ka pauwi."
Bago maglakad paalis si Barbie. Napatingin sya kay JC. Ito namang si JC, hindi makagalaw dahil andito si Daniel
kaya ayun, umalis na si Barbie ng hindi sila nagkakausap ng maayos.
"JC. Ihatid mo na si Barbie pauwi. Mag-isa lang sya oh. Baka kung anong mangyari." Lester.
"Oo nga. Ako na bahala magpaliwanag kay Mama kung gabihin ka ng uwi." Daniel.
"Uy guys. Hatid ko muna si Neri ah. Gabi na rin kasi e. Sige, una na ko. Bye." Kats.
"Alam nyo, kami rin ni Kath. Ingat kayo mga tol." Daniel.
"Hay. Ang hirap ng walang lovelife. E kung tayo nalang kaya Seth?"
*PAAAK*
"Kelan pa?"
"Ha? Anong--" Di na natuloy ni Lester ang sasabihin nya dahil biglang may tumawag sa pangalan ko.
"Miq..."
"Congrats, Seth. Ang galing nyo talaga. Lalo na ikaw. Ang tino tino mo na ngayon! Huhuhu. Di katulad dati.
Para kang..."
"Para akong..."
"HAHAHAHA."
"Weh. Hind---"
"Una na ko ha. Nakakaabala yata ako sa inyo. Geh. Ingat kayo." Sabi nya tapos umalis na.
"Sure."
-------------------------
LESTER'S POV
E di sila na ang mga may lovelife. Kalungkot naman ang buhay oh. Nasasaktan pa rin ako kayna Daniel at Kath.
Parang gusto ko na ngang bawiin yung one hundred days na sinabi ko kay Daniel e. Parang wala na kasi akong pagasa.
"Lester!"
Ngumiti ako tapos inangat ko yung mukha nya. "Okay lang yun... Hindi ka na galit sakin?"
For the first time, nagsmile sya sakin. "Hindi na. Sorry talaga ha, hindi na kita binigyan ng chance magexplain."
"O. Anong nakakagulat dun? Hahaha. E di tawagin mo rin akong Kuya Giri"
At natulala na naman sya sa sinabi ko. Natawa nalang ako tapos kinuha ko yung wallet ko.
Ewan ko kung bakit pero nakatago pa rin dito yung doodle ni Bea ng "Kuya Giri".
"Ano pa?"
"Tanda mo yung nagbibigay sayo ng mga kung ano-anong bagay dati? Yung tuwing inaapi ka namin, bigla
ka nalang makakatanggap ng isang paper bag at letter?"
Hindi ko alam kung bakit pero bigla nalang gumalaw ang katawan ko at niyakap ko sya. Niyakap rin nya ako pabalik.
"Wag ka na umiyak. Hindi na mauulit ang mga nangyari dati. Andito lang ako... ang kuya Giri mo para sayo...
Hindi kita papabayaan."
33.
DANIELS POV
E DI SI KATSUMI!
Hahaha. Mukhang matutuloy na talaga sa Oblation Run tong mokong na to ah. De joke lang.
First honorable mention si Kath. Tapos kami nina JC at Lester ay mga honor roll.
Wala kaming ibang ginawa kundi magpractice tumayo at umupo at maglakad at umakyat baba sa stage.
Hindi pa pinapractice ni Seth at Kats ang speech nila. Si Seth okay lang e. Pero si Kats? Jusko. Puro kalokohan lang
sasabihin nyan.
Kath naman. Boyfriend mo na ko. Wag ka na mahiya. Sige, ako nalang pipili para sayo.
At ayun nga, ako na ang pumili ng lunch nya. Ganun na rin ang binili ko para sakin.
Tara na Kath.
Uhh Daniel, kayna Barbs muna ako sasabay ha. Miss ko na mga yun e. Okay lang ba?
Ah, oo naman. Sige. Kita nalang ulit tayo mamaya bago magstart ang practice.
Pero dahil inaatake ako ng pagkabaliw ko sa kanya sinigaw ko ang pangalan nya kaya nagtinginan ang batchmates
namin.
KATH!
Ngumiti si Kath then she mouthed the words I love you too. Tapos naglakad na sya papunta dun sa table nina
Barbie.
Nagkatinginan kami ni Barbie. Bakit ganun? Parang may pain sa mga mata nya? At bakit din parang kumirot ang
puso ko nung nakita ko ang mata nyang yun?
W-wala. Wala.
Kakain na sana ako pero bigla akong napatingin kay Lester na hindi maipinta ang mukha.
Tiningnan nya lang ako tapos tumayo na sya. Lumabas muna kami para makapag-usap kami ng masinsinan.
Oo.
Alam mo, sa totoo lang pinanghihinaan na ko ng loob. Akala ko magiging madali lang sakin na agawin si
Kath sayo pero sa nakikita ko, parang talong-talo na ko.
Kung alam mo rin naman palang talo ka rin, bakit hindi mo nalang iurong tong deal?
Humarap sya sakin. Kaya siguraduhin mong wala kang gagawin para saktan sya. Kasi isang pagkakamali mo
lang, aagawin ko sya sayo.
Woww! Saksak mo na yung charger ng Ipad Seth! Dali! May kuryente sa mata nila oh!
Naghahanap kami ng mapagsasaksakan. Nalowbatt kasi e. Nandito yung speech namin. Seth.
E ang kulit mo kasi e. Dapat sinaksak mo na kanina nung magkatitigan pa sila. Oy Daniel at Lester,
magtitigan nga ulit kayo. May kuryente talaga e. Please?
Kaya nyo? Kaya nyo bang saktan ang isang inosenteng ako? Sabi ni Kats sabay pout.
Hindi. Hindi. Joke lang naman. Tara na nga ulit sa loob. Magtatime na oh, di pa tayo tapos kumain.
Pumasok na ulit kami sa loob tapos pinagpatuloy namin ang pagkain namin.
Nung tapos na kami, hinintay ko si Kath sa may exit para sabay kaming bumalik ng gym para sa practice.
E sasamahan ko pa tong si Kiray sa principal e. Mauna ka na. Ikaw din Barbie. Kami nalang ni Kiray ang
pupunta kay Sir ha. Sige, see you later! Sabi ni Kath tapos naglakad na sya paalis kasama si Kiray.
Oo. Tara.
Naglakad na kami pabalik ng gym. Tahimik lang kaming dalawa. Walang nagsasalita.
Okay naman. Ikaw? Masaya ka ba? Hindi ko alam kung bakit pero parang may lungkot dun sa boses nya. At
parang nalulungkot din ako dahil dun.
Masaya. Ikaw?
Ha? Bakit?
Wala to, Daniel. Naalala ko lang siguro yung dati. Yung ikaw yung knight in shining armor ko. Pero ngayon,
hindi na e. Kasi may ibang prinsesa ka na. Sabi nya habang nagpupunas ng luha.
Pero
Sshhh
Puso ko.
Nagmadali na syang maglakad papasok. Ako naman, dahan dahan lang. Hindi ko madigest yung sinabi nya e. Anong
ibig sabihin nya?
Daniel!
Kath
W-wala. Wala. Binabagalan ko lang ang lakad ko, baka sakaling magkasabay pa tayo. Sabi ko sabay hawak
sa kamay nya.
Wag nga. Alam mo namang bawal ang PDA dito diba? Sabi nya habang hinihigit yung kamay nyang hawak ko.
Kahit na.
Pasalamat ka hindi kita kayang tiisin! Sabi ko sabay kurot sa cheeks nya.
Nakapasok na kami dun sa gym, hiwalay kami ng upuan kasi by ranking ang arrangement.
OA mo. Hahaha.
Minsan kailangan rin ng space para masukat yung tiwala ng couple sa isat-isa
Kailangan pa ba yun?
Oo naman. Humarap sya sakin. And I want you to know that I trust you, Daniel. Napakalaki ng tiwala ko
sayo. Sana hindi mo ko niloko, niloloko o lolokohin. Kasi alam mo, ako, buong loyalty ko, nasayo.
Hindi ko naman sya niloko e. Mahal ko naman talaga sya. Pero bakit tuwing makikita ko si Barbie, parang parang
nalilito ako?
Pero hindi. Baka akala ko lang yun. Besides, wala rin namang saysay na malito ako between Kath and Barbie kasi
hindi rin naman masusuklian ni Barbie ang pagmamahal ko. She loves someone else.
34.
SETHS POV
Syempre, nagsimula ang lahat sa pinaghandaang entrance namin tapos entrance ng teachers namin. Welcoming
remarks ng assistant principal. Speech ng guest speaker tapos eto na. Ang speech ni Kats.
Uh. Ehem. Mic test? Okay. Ehem. Game. First of all, good afternoon to all of you. Grabe. Bakit ba ko
nandito?! Hahaha. Sino bang mag-aakala na ang loko-lokong katulad ko ay magiging salutatorian pala. Kaya
umasa kayong kalokohan din ang speech ko. Hahaha. Pero seryoso, kahit nga ako, nagulat e. Siguro crush
ako ng mga teachers. DE JOKE LANG PO. HAHA. Ayoko na pahabain tong speech na to kasi alam ko
namang manonosebleed tayo sa speech ni Seth mamaya. Gusto ko lang magpasalamat sa inyong lahat
*sniff* Sorry ha. Nakakaiyak kasi e. Thank you for a very wonderful year. I mean, not only this year but our
whole high school life. Inaamin ko, hindi naging buong buo ang high school life ko dahil hindi pa bumabalik
yung kulang sakin. Ewan ko kung babalik pa sya pero ang alam ko lang, hindi ako masyadong naging
miserable sa pagkawala nya dahil sa inyo lalong lalo na sa mga kaibigan ko.
Parking 5. Mga tol. Mga bro. Mga bregs. Kung ano-ano na ang pinagdaanan natin. Umabot sa point na
muntik na tayong magpatayan. Ehem Lester. Haha. Pero kahit ganun, wow. Tingnan nyo naman oh. Solid pa
rin tayo mga pre!
Ang buhay ay parang... Hahaha. Joke. Ayoko nga magpakaSeth ngayon. Alam ko binaboy ko tong speech
kong to. Pero okay lang. Kasi wala na e. Gagraduate na ko. Wala nang magagawa ang mga teachers. Ma'am!
Sir! Mamimiss ko kayo at alam kong mamimiss nyo rin ako. Kaya namnamin nyo na ang boses kong to kasi
hindi nyo na to laging maririnig."
"O sya, ieend ko na to. Excited na ko sa sermon ni Father Seth mamaya. Haha. Joke lang tol. Labyu! O ito.
Matino na to promise. Congratulations batchmates! Alalahaning the end is just the beginning. Sa pagtatapos
ng high school life natin ay ang pagsisimula ng college. Mas challenging. Mas mahirap. Kaya naman let's just
do our best. Goodluck batch 2012! May we all achieve our goals and dreams. Again, good afternoon to
everyone."
Nagpalakpakan ang lahat sa speech ni Kats. Kahit mga teachers pumalakpak rin kahit kalokohan ang speech ng
lokong to.
Iba talaga si Kats. Panalo! Hahaha. Kahit walang kwenta ang speech pinapalakpakan pa rin. Hahaha.
Langya. Sabi ni Daniel na nakaupo sa likod ko.
After ng speech ni Kats, nagsalita na ang principal at ito na ang cue namin para tumayo.
In behalf of all the administrators and all of your teachers, I now declare you... graduates! Congratulations
Batch 2012! Principal.
Nilipat na namin yung tali nung cap namin from left to right. Ito naman yung tradition diba?
Habang nagpapalakpakan ang parents at teachers namin, naglakad na kami papuntang backstage. Dito kasi kami
magmumula para kunin ang diploma namin.
Isang oras din ang itinagal ng diploma giving. Nung tinawag na ang last student na bibigyan ng diploma, tumayo na
ako at nagpunta sa tabi ng stage. Ito na kasi ang cue ko para sa valedictory address ko.
May I now call on our batch valedictorian, Mr. Seth Gothico, for his valedictory address.
Huminga muna ako ng malalim bago ko sinimulan ulit ang pagsasalita ko.
Ang buhay natin ay parang isang byahe. Parang roadtrip. May mga punto sa buhay natin na ang smooth ng
byahe. Walang traffic. Dire-diretso lang. Pero meron ring punto sa buhay natin na dadaan tayo sa isang
bumpy road. Mabato. Walang kalsada. Traffic kasi may mga nakaparada sa no parking area.
Hindi ko kayo gustong turuan ng mga road signs o traffic signs o kung ano man. Isang metaphor ang
ginamit ko. Lahat tayo may pinagdaanan. Lahat tayo naranasang masaktan, maiwan o mawalan. Yun ang
bumpy road ng byahe natin. Pero kahit dumaan man tayo sa ganung lugar, dadating rin ang panahon na
makakaranas tayo ng smooth na byahe.
Ito. Itong araw na to. Isa ito sa mga smooth na byahe natin. Hindi naging madali ang high school life,
inaamin ko. All those sleepless nights dahil sa thesis at projects. Mga lunch breaks na ginagamit para
magmeeting at hindi para kumain. Oo, masaya dahil kasama ko kayo, pero aminin natin, hindi yun naging
madali.
Tumigil ako para tingnan ang reaksyon ng mga kabatch ko. Lahat sila nag-aagree.
Our life is just a cycle. Paulit-ulit lang. Dahil nasa smooth na byahe tayo ngayon, asahan nyong mamayamaya, nasa bumpy road na naman tayo. Ilang buwan nalang, magsastart na ang college life natin. Alam ko
yung iba, mahihiwalay na sa mga bestfriends nila dahil magkakaiba na sila ng school na papasukan.
Biglang nalungkot ang mga mukha ng audience ko. Alam kasi nilang totoo ang sinabi ko.
Sa college magsisimula ang tunay na hirap ng buhay. Malubak na daan ang haharapin natin. Pero okay lang
yun kasi meron naman tayong mga seatbelts e. At yung seatbelts na yun? Yun ang mga kaibigan at pamilya
natin.
Hold on to the people you love. Kasi sa ups and downs ng buhay natin, sila ang laging nandyan para
alalayan at tulungan tayo.
Bigla nalang tumulo ang luha ko. Sa sinabi ko kasi, may naalala ako.
Minsan na kong dumaan sa isang napakalaking pagsubok. Minsan na kong nawalan. Minsan na kong
naging kulang. Pero kung hindi dahil sa isang taong yun. Sa besprend kong kasama na ni Lord ngayon, wala
ako sa harap nyo ngayon. Kaya trust me when I say hold on to the people you love. Kasi sa panahong akala
mong wala nang pag-asa, sila ang magbibigay sayo nung pag-asang hinahanap mo.
To my dear batchmates, goodluck sa tatahakin nyong landas. Always remember na hindi laging smooth ang
byahe ng buhay. Dadaan at dadaan din tayo sa bumpy road. Tiwala at tatag lang ang kailangan dyan at
syempre inspiration.
I wish you all the best batch 2012 and congratulations WE MADE IT!
Pagkatapos ng speech ko, kinanta na namin yung grad song namin. Pagkatapos ng grad song, ito na. Ang
pinakaepic sa lahat.
This has been the 50th Commencement Exercise. Thank you for coming and good afternoon to everyone
Boys!
*Click*
MA!
ANO?! NADUDUWAG KA?! Leche to. Sasama ka o kakaladkarin kita?! Tita Karla.
O tara na. Magui, greet your kuyas muna Umalis na sina tita Karla at Daniel tapos lumapit samin si Magui.
MAGUI! Ang bata bata mo pa. Pero para kang matanda kung makapagbilin dyan! Lester.
Admit it, I am tama naman right? Buti sana if you will be like Kuya Elmo whos matino. But youre all gagos.
Kawawa naman the baby. HAHA. IM JUST KIDDING. LOVE YOU KUYAS!
Niyakap kami ni Magui pagkatapos nya mang-asar. Ito talaga. Manang-mana sa mommy nya.
Si Barbie.
Congrats guys. Miss ko na kayo. Parang kelan lang natapunan lang ako ni JC ng Milo at dun tayo nagkakilakilala. Ngayon, wow. Graduate na tayo!
Ikaw kasi e. Lumayo ka samin noon. Si Daniel lang naman binasted mo, hindi kami. Yan tuloy namiss mo
kami. Pa-hug nga! Kats.
Teka, pahug rin kami si Seth! Sabi ni Lester sabay hila sakin dun sa group hug.
JC, ano? Gusto mo solo?! Arte mo ha. Sumali ka na nga dito! Kats.
Bumitaw na kami sa hug. Kahit kelan naman hindi nawala ang pagkakaibigan nating lahat e. Ako.
Well except for JC. Alam mo namang hindi lang kaibigan ang tingin nya sayo, diba? Lester.
Pst. Mga tol, abala tayo dito. Tara layo muna tayo. Bulong ni Kats samin ni Lester.
Naglakad na muna kami palayo para bigyan ng alone time si Barbie at JC. Sa paglalakad namin, nakasalubong
namin sina Neri, Miq at Bea.
Uy. Neri/Miq/Bea.
Hello. Kats/Ako/Lester
Congrats nga pala sa inyo. And nice speech Seth. Sabi ni Miq sabay ngiti sakin. Nginitian ko sya pabalik.
Haha. Oo nga e. Salamat At eto na naman ang famous kamot batok ni Katsumi. Katulad ng sinabi ko dati, ganto
to pag kinikilig.
Gusto mo magpatayan na naman tayo?! Hindi noh. Tawagan lang namin yun. Lester.
E bakit may tawagan kayo? Kung makikita nyo lang ang mukha ni Kats nung sinasabi nya yan. Haha. Pang-asar!
Uy. Una na ko sa inyo ha. Kanina pa nila ako hinihintay. Bye guys. Bye Miq. Ako.
Umakbay si Lester kay Kats. "Joke lang. Sige na, Seth. Bye. See you later."
Im proud of you, son. Kung buhay lang ang totoong daddy mo, Im sure hell be proud of you too. Sabi ng
step dad ko.
Nasabi ko na ba? Patay na ang totoo kong ama. Nung panahon na nabulag ako, si Tito Julio, ang step dad ko, ang
isa sa mga tumulong samin financially. Pero nung time na yun, inaayos din nya ang mga papeles para sa annulment
nila ng nauna nyang asawa kaya siguro hindi ko sya naikwento noon.
At kilala nyo ba kung sino ang una nyang asawa? Si Tita Annie. Ang mommy ni Julie Ann.
Wala yun. Ay teka, una na kami sa car ha. Papainumin ko lang ng gamot si Ellie. Julie.
Umalis na sina Julie. Sumunod na rin sina Gab at Dad. Naiwan kami dito ni Mama.
Ma, daan tayong sementeryo mamaya, please? Gusto kong dalawin si Cheska.
Isang babaeng nakangiting umiiyak. Kasama nya si Kath kaya siguro mommy nya to.
Mare... Nagyakap silang dalawa. Anong meron? Napatingin ako kay Kath na umiiyak rin.
Natigilan ako sa sinabi ni Mama. Sya? Sya ang mommy ng besprend ko? Ibig sabihin magkapatid sila ni Kath? Teka.
Natatandaan ko na. May nabanggit noon si Cheska na may kapatid syang kambal.
Mahal na mahal ka ng ate ko, Seth. Kung makikita mo lang sya nung mga huling araw nya. Napapaiyak
nalang kami tuwing nakikita namin syang ganun. Pero a-alam m-mo b-ba?
Nabasag na ang boses ni Kath. Hindi na nya kayang pigilan ang pag-iyak nya.
Tuwing naririnig nya ang pangalan mo, ang boses mo. Nagliliwanag ang mukha nya. Lumalakas sya, Seth.
Parang sa lahat ng mamamatay, sya pa ang naging excited kasi maidodonate na daw nya ang mga mata nya
sayo. Makakakita ka na daw.
Napaiyak nalang rin ako. Akala ko immune na ko sa mga ganto dahil sa sa diary nya, pero hindi pa pala. Marami pa
pala akong hindi alam.
Sabi ko noon, gusto kong makilala at makita ang besprend ni Ate Cheska. Pero hindi ko alam, matagal ko na
pala syang kilala. Ikaw pala yun Seth. Bumitaw na si Kath sa pagkakayakap namin.
Ikaw din pala yun... Ikaw pala yung sinasabi nyang kapatid nya.
Oo. Inampon kami noon ng mommy nya. Pero alam mo, kahit ampon kami mahal na mahal kami ng ate
kong yun. Hanggang ngayon nga, tanda ko pa rin yung lullaby nya e. Kinakanta ko pa rin yun kapag hindi
ako makatulog tuwing gabi.
Teka Sya ba yung binibisita mo sa sementeryo? Yung araw na nagkita tayo dati?
Oo.
Napangiti nalang kaming dalawa. Bukod kay Daniel. May isa pa palang tao na nag-uugnay samin ni Kath. Si Cheska.
No Seth. Ikaw ang dapat pasalamatan ko. Thank you. Alam naming limited nalang ang araw ni Cheska noon,
but because of you, naextend pa ang buhay nya. Lumaban sya Seth. Lumaban sya dahil sayo. Niyakap ako ni
Tita. Pakiramdam ko yakap ko ang anak ko. Pakiramdam ko, buhay pa rin sya. Take good care of yourself
Seth. Alam naming ayaw ni Cheska na mapapahamak ka. Then she let go of me.
Pagkatapos ng iyakan at paliwanagan, naghiwalay na kami ng landas. Maganda si Tita Min at kahit ampon si Kath,
maganda rin sya. Sinasabi ko na nga ba e, kahit hindi ko nakita si Cheska, alam kong maganda sya. Napakaganda.
Kung buhay ka lang besprend Kung buhay ka lang, baka minahal na kita ng higit pa sa isang kaibigan.
-----------------------------------DANIELS POV
May party ngayon sa bahay. Invited syempre ang Parking 5 at ang mga pamilya nila. Pati si Mycko kasama syempre.
At malamang invited din ang girlfriend ko at ang future family ko.
Nagpunta kami dun sa garden tapos humiga kami sa damuhan. Nakatitig lang kami sa mga stars sa langit.
I mean, anong gusto mong gawin sa buhay? Napalingon rin sya sakin.
I wanna
whenever youre sad. Carry you around when your arthritis is bad. All I wanna do is grow old with you.
Ill get you medicine when your tummy aches. Build you fire if the furnace breaks. It could be so nice
growing old with you. Ill miss you, kiss you, give you my coat when you are cold. Need you, feed you, even
let you hold the remote control.
I could be the man who grows old with you I wanna grow old with you.
Sasagot na sana sya, pero bago nya magawa yun, biglang may nagsalita. Napatingin kami sa boses na yun.
Tumayo ako para gantihan tong dalawang to. Nagkatinginan sila tapos sabay silang sumigaw ng:
Kiniss ko sya sa cheeks tapos tumakbo na ko papasok para mahabol sina Kats.
"Yaan mo to. Abala e." Ako. Sinasakal ko parin si Kats. Pero wala naman akong balak patayin to. Haha.
"Nakalimutan mo na ba? May kasal pa tayong pupuntahan sa Linggo. Pinsan mo yun, tol. Gusto mo maging
epic fail ang pagtugtog natin?" Kats.
Nagpunta na kami dun sa dining table. Habang naglalakad kami papunta dun, hindi ko maiwasang isipin...
35.
DANIELS POV
Hiwa-hiwalay kami ng table. Kanya-kanyang tables kasi ang mga pamilya namin e. Pero yung pamilya ko at pamilya
ni Kath, magkasama.
Medyo kinakabahan nga ako ngayon e. Kaharap ko kasi ang Mommy at Daddy ni Kath. Tapos nandito pa si Papa
Rommel at si Tito Naldy na daddy ni JC.
Nabanggit ko ba sa inyo? Magkakaiba kami ng ama ng mga kapatid ko. Pero kahit ganun, lahat ng tatay namin in
good terms naman with mama at samin. Minsan dumadalaw sila dito. At katulad nga ngayon, andito si Papa.
Hinihintay ko pa po yung results nung ibang school. So for now, hindi ko pa po alam.
Ohh. Kung sakali mang dito mag-aral sa Pilipinas si Kathryn, mas maganda siguro if youll study in the
same school nalang. Tito.
Ano daw? Kung sakali? Ibig sabihin malaki ang chance na sa ibang bansa sya?
Hindi ba nabanggit sayo ni Kath? Matagal na naming plano ang magmigrate sa US, but recently, nagbago
na yata ang plans nya. Sabi ni Tito at napatingin ito kay Kath.
Pa Kath.
Dont worry princess. Hindi naman ako tututol sa kung ano mang maging decision mo. I like Daniel for you.
And I trust him. Tingin ko naman hindi ka nya papabayaan.
Hindi ka nga ba babaero, Daniel? Andaming naghahabol na babae sayo. Baka mamaya, bigla mo nalang
iwan ang anak ko ha. Tita Min.
Nakita kong kinilig si Mama at ang mga kapatid ko. Si Kath napatungo, halatang kinikilig din. Si Tita Min, napasmile
lang. Si Dad at si Tito Naldy, nag-apir. Kinakabahan ako sa reaksyon ni Tito.
So, kelan ang kasal? Sabi ni Tito. Nagulat ako. Akala ko magagalit sya.
U-uhh.. H-hin.. Uhm Wala. Hindi ako makasagot. Nagulat nga ako diba?
Omygad kumpare. Magkakasundo tayo! Sabi ni Mama sabay apir kay Tito.
Buti naman at good shot ako sa pamilya ng girlfriend ko. Mukhang wala ng problema ah.
Nako. Wala yun. Magsanay-sanay na tayong laging magkakasama. Mukhang simbahan ang bagsak ng mga
anak natin e Mama.
Habang tinitingnan ko sila, lumapit sakin si Kath at hinawakan ang kamay ko.
Oo naman. Kaya ko lang naman nasabing sa US na ko magcocollege before kasi wala akong reason para
magstay. Kaso ngayon, meron na e.
Sabi mo yan ha. Wag mo kong iiwan. Pag ikaw, umalis. Asahan mong susundan kita.
Hahaha. Aalis lang ako kung aalis ka sa buhay ko. E kaso, hindi mo naman yun gagawin, diba?
Syempre hindi.
Okay lang yan. Basta ang mahalaga mahal natin ang isat-isa.
Ay nako Karla. Meron ba kayong pang spray dyan o ano. Daming langgam oh. Daddy ni Kath.
Haha. Pasensha na. O sya, tara na Kath. Naglakad na papunta sa gawi namin si Tito.
Tinapik nya ako sa balikat. Alagaan mo ang anak ko, Daniel. Then he smiled at naglakad na papalayo.
Sumunod namang lumapit si Tita Min. I know youre a good guy, Daniel. Hindi to feeling o kung ano man. I
really know. Trust me. She smiled too just like Tito, then naglakad na rin sya papalayo.
Mga hanggang 10 pm nandito yung mga bisita. Tapos yun, nag-alisan rin sila. Nagpaiwan syempre ang P5.
Paghahandaan pa kasi namin yung tutugtugin namin sa kasal ng pinsan ko.
Oy mga bregs. Bukas nalang natin pag-usapan lahat. Inaantok na ko. Kats.
At ayun, dahil na rin sa pagod sa graduation at dito sa party, nakatulog rin kami agad.
------------------
( Kinabukasan )
Nagising ako sa nakakarinding ingay na yun. Pagkamulat ko ng mata ko, nakita ko si Katsumi. Nanggigising. Pakanta
kanta pa habang tumatalon talon sa kama.
Hala. Wala pa tayong napapractice. Tapos tulog mantika pa tong si Seth. Ako.
Ano? JC.
San?! Seth.
12. JC.
Teka. Ligo muna tayo. Magtig-i-tig-isa na tayo ng banyo para mabilis. Ako dito. Ikaw JC sa room mo. Lester
dun ka sa room nina Magui. Seth dun ka sa room ni Mama. Ako.
*PAK* *BOOOGGGSSH*
Mga 15 minutes din kami naligo. Pagbaba namin sa may sala, andun si Kats. Nakaupo.
OA NITO. Lester.
Maligo ka nga muna! Hindi ka na nahiya. Ikaw lang mabaho dito. JC.
Mabango pa rin ako kahit isang taon akong hindi maligo. Kats.
AYAW. Kats.
( After 5 minutes )
Lumapit kaming lahat kay Seth para tingnan kung totoo. Langya. Trending na nga.
Pumunta na kami sa music room. Ilang minuto lang, dumating na rin si Kats.
Awwww. Ang sweet. Kakaiba din magmahal yang pinsan mo tol. Ganyan ka rin ba? Kats.
Oo naman. Pero nagsisimula palang kasi ako. E sila ni Ate, marami na silang pinagdaanan. Pati kamatayan,
kinalaban nila. Kaya nga natutuwa akong ikakasal na sila ngayon e. Ako.
Tama. Nung una ko ngang makita ang dalawang yun, hindi ko inakalang magkakatuluyan sila e. Pero
habang lumilipas ang panahon, pinapatunayan nila na sila ang destined para sa isat isa. JC.
Grabe. Parang gusto ko nang mameet tong pinsan mong to and her future wife. Lester.
Mamemeet nyo rin sila bukas. Pero magpractice muna tayo ngayon para hindi natin masira ang araw nila
dahil sa palpak nating pagtugtog.Ako.
---------------
Ang bilis ng oras. 6pm na pala. Ni hindi man lang kami nakapaglunch.
San naman? May alam ba kayong number ng isang fast food chain? Kahit ano na. Gutom na talaga
ako. Seth.
8-7000-Jollibee delivery
Nga pala mga bro, syempre wedding yung pupuntahan natin diba? E di malamang lamang sweet bukas
yung groom and bride. Kats.
Hinde. Point is. Baka mainggit tayo mga pre! Magdala tayo ng date natin! Kats.
Oo nga noh. Syempre, alam na kung sino ang sakin. Sabi ko.
O, bakit nyo ko tinitingnan? May girlfriend na kong tao please lang. Yung nililigawan ni JC ang isipin
nyo. Ako.
Lahat sila nagtinginan kay JC. Yung mga tingin na parang may kahulugan. Parang nagkakaintindihan silang lahat.
U-uhh.. Okay lang naman sa kanya yun. As a f-friend lang naman yung pagyaya ko kay Barbie JC.
E ikaw, Lester? Sinong date mo? Si Bey mo? Yiee.Sabi ni Kats.Napatingin kami kay Lester na kanina pa text
ng text.
WOAH. KAMI ISIP NG ISIP KUNG SINO YAYAYAIN NAMIN TAPOS IKAW NIYAYAYA-YAYA KA LANG! Life is
so unfair. Kats.
Heh! E kasi invited din talaga to sa wedding noh. Friend sya nung ikakasal. At tsaka kilala nyo si Gino De La
Rosa?
Yup. Lester.
Nagsunuran na rin yung iba. Grabe tong mga to, parang walang mga sariling damit.
36.
DANIEL'S POV
"Don't you remember kuya? You still have a wedding to attend to."
Biglang bangon ako after ko marealize na ngayon nga pala ang kasal ni Kuya Trick. At tutugtog pa kami.
"Yan kasi. Puyat ng puyat. Breakfast's ready na. Pag daw di ka pa bumaba within 5 minutes, si Mama na ang
susugod dito." Magui.
Akala ko mag-isa lang akong kakain pero gulat ko nalang na nandun na ang P5.
"ANO?! WAG NYO SABIHING IPAGDADRIVE KO KAYO HA. Mga walangya kayo gagawin nyo pa kong
driver!" Ako.
"Hindi! Dala namin ang sarili naming mga kotse. Gusto lang namin na sabay sabay tayo pumunta sa venue
para astig!" Kats.
"At tsaka may mga sarili din kaming dates noh. Bawas porma naman kung magpapadrive kami." Lester.
Nagsimula na kong kumain. Sila rin. Walang usap-usap. Pero nagulat kaming biglang may nagsalita.
"O sya, dumaan lang ako para kumustahin kayo. Basta, sing and play from the heart okay? Wag nyong
bibiguin sina Trick at Ellie." Tito.
"Yes dad/tito"
"OMYGHAD KUYA. I thought there's something masama that happened yun pala you're only gonna make me
picture you?! OMYGHAD. REALLY. " Pagmamaldita nya, pero kinuha rin naman ang camera.
"You know what, you're so arte Magui. I want to balibag you on the floor like what The Hulk did to the
kontrabida in The Avengers." Kats.
Langya. Hahaha. Gayang gaya ni Kats si Magui. May future talaga to sa comedy bar.
"Hoy Katsumi pati ba naman bata papatulan mo?! Isip bata talaga to. Hahaha. Game na nga!" JC.
Nagbilang na si Magui tapos kami naman nagpose na. Wacky. Hahaha. Ano pa bang aasahan nyo samin?
Pagkatapos ng picturan, kainan at liguan. Ito na. Sabay sabay kaming nagpunta dun sa coffee shop kasi dun namin
imemeet lahat ng dates namin.
Nakasemi-formal attire nga pala kami ngayon. Long sleeves polo, maong pants at Vans. Lahat pa kami nakashades.
Well except for Katsumi dahil may glasses na sya.
Seryoso talaga sila nung sinabi nilang magkanya kanya kami ng kotse. Kaya eto. Magkakahiwalay talaga kami, pero
magkakasunod lang.
Nung nakarating kami dun sa coffee shop, magkakasunod kaming nagpark, tapos sabay sabay kaming lumabas.
Pumasok na kami dun sa shop. Nakita namin ang magagandang babae na naghihintay samin.
"Hello." Girls
"So tara na? And Ella Mae, napractice mo na ba yung kanta? Pasensha na kung biglaan ha." Lester.
Nagtayuan na ang girls at lumapit sa kanya kanyang date. Syempre lumapit sakin si Kath at winelcome ko naman
sya with open arms.
"Hey Pretty. Why do you look so gorgeous today?" Sabi ko sabay kiss sa noo nya.
"Really? I'm hot?" I gave her my teasing smile then nilapit ko ang mukha ko sa kanya.
"UH EHEM. PBB TEENS. PAKIEVICT NA NGA PO TONG DALAWANG TO." Kats.
Napatingin kami kay Kats tapos sabay sabay kami tumawa. Loko talaga to.
Bigla akong napatingin kay Barbie. Nakasmile sya, pero iba e. Parang... nasasaktan sya.
Sa nakikita kong facial expression ni Barbie, hindi ko namalayan, nawala na rin pala ang ngiti sa labi ko.
"H-ha? Ah oo. Tara na?" Ngumiti ako tapos naglakad na ko palabas. Syempre, kasabay ko si Kath.
"Grabe. At in fairness ha. Ang gaganda at ang gagwapo ng friends at kamag-anak ng groom and bride."
"Sige, hintayin kita." Kiniss ko ulit sya sa noo bago sya umalis.
Nagpunta na kami dun sa loob. Ang daming bisita! Pagpasok namin, nakita na namin si Kuya Trick, may mga kausap
na magpapartners.
"WEH?! Friend pero holdinghands?! PEE BEE BEE TEENS?!" Parang kilala ko tong boses na to ah.
"Heh! Kala mo ikaw walang kaholdinghands ah?!" Tapos yun, nagwalkout na yung babae.
"Kuya Trick!" Napatingin ako dun sa lalaking katabi ni Kuya. "Oy! Hoy Kats! atat mo naman, andito ka
agad?!" Ito pala yung sumigaw ng PBB teens kanina. Bumalik yung tingin ko kay Kuya. "Ano kuya, ready ka na?"
Imbes na sumagot si Kuya, si Kats ang sumagot. "Grabe, nandito lang, atat agad?! Di pwedeng.."
"Shut up, Kats." Sabi ni Miq. WOO! GO MIQ! LAMPASO MO NA YAN! HAHA. JOKE.
"Hayaan mo na yan Miq. Papansin lang yan kay Neri. Ikaw pala si Kuya Trick, hmmm. Maswerte. Maswerte ka
ngayong araw na to, kuya Trick." Seth.
"Shut up, Seth. Ikaw din naman papansin kay Miq. Kunwari ka pa. Tsaka anong sinasabi mong maswerte si
Kuya Trick?" Sabi ni Lester habang inaalalayan si Ella Mae na makaupo.
"Maswerte sya kasi kakantahan natin ang bride to be. Aba, once in a lifetime lang yata tumugtog ang P5 on
special occasions noh." Seth.
Biglang nagring ang phone ko. Lumayo muna ako para tingnan kung anong meron. Nagtext pala si Kath. Pabalik na
daw sya.
"Ikaw, Daniel. Nasan ang date mo?" Tanong sakin ni Kuya Trick.
"Wait lang, kuya. Sunduin ko. Nagrestroom saglit e." Pumunta na ko dun sa may entrance. Nakita ko na kasi si
Kath.
"Kuya, girlfriend ko, si Kath. Kath, si Kuya Trick. Siya yung ikakasal." Ngumiti si Kath tapos nakipagshakehands
kay Kuya.
"Goodluck Kuya Trick. I heard maganda rin daw si Ate Ellie sabi ng mga kolokoy na to." Kath.
"Sobra" Yabang ni Kuya! Haha. "Ano na, alam nyo na gagawin nyo mamaya ah? Pag kayo pumalpak,
pagpapaluin ko kayo ng drumstick!" Pagbabanta ni Kuya samin.
"Reading-ready!" Seth
"Poging-pogi!" Lester.
"Trending na nga kuya Trick eh! #P5onBEBSWEDDING!" Sabi ni Kats sabay pakita ng BB nya. Loko talaga to.
Hilig magpatrend. Hahaha.
"Tara na nga! Gulo nyo eh! Tara na Kath" Sabi ko sabay hawak sa kamay ni Kath at naglakad na kami papunta
dun sa upuan namin.
Nung si Ate Ellie, ang bride, na ang papasok. Nagtakbuhan na kami papunta dun sa gilid kung san nakaset up yung
instruments namin.
Pagkasara ng pinto, sinimulan na ni Seth ang pagtugtog. Nagulat ang mga bisita dahil hindi pangkasal ang tugtog.
Pangrock. Haha. Well sorry sila. Joke. Maghintay lang sila.
Binuksan na yung pintuan. Grabe yung ilaw galing sa labas ng simbahan. Buti nalang nakashades kami.
Ang ingay ingay ngayon sa simbahan. Haha. E lakas trip ng lahi namin ni Kuya Trick e. Gusto e kakaiba daw ang
entrance ni Ate Ellie.
Looks like we made it. Look how far we've come my baby.
We mighta took the long way. We knew we'd get there someday.
Someday, Kath. Someday, ikaw naman ang maglalakad sa aisle ng ganyan. At ako? Ako naman ang poposisyon sa
lugar ni Kuya Trick. Ako naman ang mahihintay sayo sa altar.
They said. I bet. They'll never make it, but just look at us holding on.
We're still together, still going strong.
Sana nga, balang araw masabi natin sa lahat yan. Sana kahit matapos tong one hundred days, sakin ka pa rin. Sana
walang humadlang. Sana walang umagaw at makaagaw sa ating dalawa.
You're still the one I run to. The one that I belong to You're still the one I want for life
You're still the one that I love. The only one I dream of. You're still the one I kiss good night
Alam ko, called off na ang deal. At totoo na rin ang kung ano mang meron tayo. Pero parang hindi ako mapalagay
hangga't hindi natatapos ang one hundred days na to. Parang pakiramdam ko, marami pang pwedeng mangyari.
Nung nakarating na si Ate Ellie sa gitna ng aisle. Tinigil na namin ang pagtugtog. Gitara nalang ang natira tapos
naging mellow na. Si Ella Mae nalang ang kumakanta.
"Tingnan mo ang magBebs oh. Tingin palang nila, ramdam mo na yung love sa kanilang dalawa." Kats.
"Bakit ka naiinggit? E ganyan din naman kayo ni Kath. Hindi nyo lang alam, pero tuwing nagtititigan kayo o
nagtitinginan, ganyan rin ang napapansin namin sa inyo." Seth
"Talaga?"
"Oo. Kung meron man ditong dapat mainggit, ako yun." Malungkot na sabi ni Kats.
Nung natapos na ang kanta ni Ella Mae, bumalik na kami dun sa upuan namin.
Nagstart na rin ang pari. Nung nagsasabihan na ng vows sina Kuya Trick at Ate Ellie, lahat kami tumutok.
"...It will be you, me and us. Mahal na mahal kita, Bebs. To infinity and beyond." Ellie ( Line taken from Band
Aid. )
"Maganda ka pa rin naman e. Eto o panyo." Sabi ni Lester sabay abot ng panyo.
Makadamoves tong mga to. Haha. Tiningnan ko si Kath at nakangiti lang sya.
"Woooh! Teka lang po. Hihinga lang ako. Kinakabahan kasi ako. Baka di ko matalbugan yung mga sinabi ni
Bebs." Kuya Trick. ( Line taken from Band Aid )
Loko talaga to. Sumigaw nga ako. "Go kuya Trick!" Moral support lang. Haha.
Nagsigawan rin yung iba bilang support kay Kuya. Tapos ayun, nagsalita na sya.
"...Pero dahil ikaw ang makakasama ko, alam kong kakayanin natin. Mahal na mahal kita, Bebs. To infinity
and beyond." Kuya Trick sabay yakap kay Ate. ( Line taken from Band Aid )
"Masyado pang maaga para dyan, Daniel. Pero ang alam ko lang, katulad ni Ate Ellie, mahal na mahal rin
kita." Kath.
"Mahal na mahal na mahal din kita." Then I kissed her. Smack lang. Baka madaig pa namin ang kinakasal e.
Haha.
Nagtagal din ng isang oras ang wedding. Syempre, after nito, nagpunta na kami sa reception.
"Hi guys. Sinong gustong sumayaw? Kasi ako, gusto ko makasayaw ang Bebs ko e"
Nag-agree ang marami. "Parking 5. Mga pinsan. Pwede ba magrequest? Isang kanta naman dyan oh."
"Walangya ka Kuya. Di kami prepared! May bayad na to! Haha. De joke lang." Joke ko.
"Hahaha. Sige na, JC. Please? Sing for us." Ate Ellie.
"Uhh. Wala kasi akong alam na kantang pang slow dance e." JC.
"Guys, please?" Pakiusap ni Ate Ellie tapos inalalayan na syang tumayo ni Kuya at pumunta na sila sa dance floor.
Wala nang magagawa sina Kats at Lester kaya nagpunta na sila sa stage para kumanta. Sumunod rin si Seth para
tumugtog. At ako? Wala. Dito lang ako, Isasayaw ko si Kath. Si JC, eto nakaupo katabi ni Barbie. Ewan ko pero
parang may kakaiba sa dalawang to.
----------
KATSUMI'S POV
Wooh. Ano ba tong pinasok namin? Hay. Heto na. Nagsimula nang kumanta si Lester.
"I love to see the ocean's beauty and the moon that shines above. Alone in the sand looking at the
stars. Wishing someday i would find true love. Would it be nice to see the morning with the one you love the
most. Would it be nice to say goodnight. To the one you hold so close to your heart... To your heart." Lester.
Hindi ko maiwasang mainggit. Hindi ko maiwasang malungkot. Oo, nandito si Neri, pero iba ang hinahanap ko.
Nakita ko sina Kath at Daniel. Si Kuya Trick at Ellie. Lahat sila masaya. Lahat sila nagmamahalan. E ako? Kelan ko
kaya mararanasan yung sayang nararanasan nila ngayon?
"The wind that blows the dove is the wind that blows my love. Hope it'll find its way to you wherever you
are." Lester.
Eto na. Ako na ang kakanta. Huhu. Lord, sana hindi po ako maluha.
"I love to sit in fields of green looking deeply through the sky. Watching birds as they fly by. Hoping
someday fate will bring me true love."
Parang pahina ng pahina ang boses ko. Pinipigilan ko kasi yung sarili ko na maiyak.
Napatingin ako kay Seth, pero umiwas agad ako. Natatakot akong mabasa nya kung anong nasa utak ko ngayon.
"Would it be nice to hold someone so dear, near your heart. Would it be nice to hear those words I love you
from the one that you love.... That you love."
I love you. Kelan ko ba huling narinig yan galing sa kanya? First year high school? Gusto ko na ulit marinig ang
boses nya. Lord, kahit ngayon lang oh. Please.
"The wind that blows the dove is the wind that blows my love. Hope it'll find its way to you wherever you
are."
Habang instrumental pa, lumapit sakin si Seth at sinenyasan ako na lapitan si Neri at yayaing sumayaw.
Binitawan ko muna ang mic tapos bumaba ako ng stage. Eto na lalapitan ko na si Neri na nakangiti sakin... pero bigla
akong napako sa kinatatayuan ko.
Imbes na dumiretso ako sa kanya, dumiretso ako sa labas. Oo, lumabas ako ng venue. Hindi ko rin alam kung bakit.
Siguro dahil hindi ko kayang makita nila akong ganto. Umiiyak. Nasasaktan. Nalulungkot.
Tiningnan ko ang paligid kung may tao. Nung makita kong wala, nagbreakdown na ko.
"Chumi..."
"Archelle?" Dahan dahan akong lumapit sa kanya at akmang yayakapin sya, pero umurong sya at pinigilan ako.
"Archelle? Ikaw ba yan? Binalikan mo na ako?" Sabi ko habang patuloy na tumutulo ang luha sa mata ko.
Who will share her life with me... SelflesslySomeday You will find your wayto me
Nagsmile lang si Archelle. This time sya ang lumapit sakin at pinahiran nya ang luha ko.
"Close your eyes, Chumi." Ginawa ko ang sinabi nya at hinawakan ko ang kamay nyang nasa mukha ko ngayon.
"Sabi ko naman sayo. Ayokong makita kang nagkakaganito, diba? Let me go, Chumi. Magmahal ka nalang ng
iba." Archelle.
"No. Ayoko. Gusto ko ikaw lang. At kahit maubusan ako ng luha, wala akong pakialam. Basta iiyak ako kung
kelan ko gusto."
"Ang tagal kong hinintay na marinig ulit yan. I love you too, Archelle. I won't give up. I will still wait for you."
"Sometimes, love can't be measured by how much you are willing to sacrifice. Sometimes it's measured by
how much you're willing to let go."
"Now... I want you to slowly open your eyes. And when you do, gusto ko, wala nang luhang papatak dyan."
After nyang sabihin yan, unti-unti kong binuksan ang mata ko. At sa pagbukas nun, unti-unti ring nawawala ang mga
kamay na hawak ko.
Hanggang sa nabuksan ko na ng tuluyan ang mata ko, at dun ko nakita na wala na kong kasama.
Wala na si Archelle.
Si Seth.
"Oo."
Masaya kong tanong kay Seth. Pero yung mukha nya, seryoso lang.
"Hindi Seth! Kasama ko si Archelle! Kausap k-ko s-ya k-kanina" Eto na naman, umiiyak na naman ako.
"Sige. Kung yan ang sabi mo, maniniwala ako. Pero anong sinabi nya sayo?"
"Kasi hindi ko alam kung kaya ko. K-kasi kahit halos apat na taon na kong naghihintay para sa kanya, mmahal ko pa rin sya."
The wind that blows the dove is the wind that blows my love... Hope it'll find its way to you... wherever you are.
Kung nasan ka man ngayon, Archelle. Kung nasan ka man, sana malaman mong mahal pa rin kita.
37.
SETHS POV
Nung kinwento nya ang storya nila ni Archelle, akala ko okay na sya. Akala ko nakamove on na sya sa sakit. Pero
hindi pa pala.
Ngayon ko lang nakita ang isa pang side ni Katsumi. Kilala ko sya bilang nagpapatawa. Nagjojoke. Nagpapasaya.
Pero this time, mukhang sya naman ang kailangang pasayahin.
Sa likod ng bawat ngiti at tawa ng isang tao, lungkot at sakit ang nagtatago rito.
Dito na muna tayo, Seth. Hindi ko kayang makita nila akong ganto. Kats.
Pumunta kami dun sa may bench at umupo kami dun. Tahimik lang kami. Walang nagsasalita. Hinihintay kong sya
ang mauna.
Exactly 4 years ago, nasa park kami nun. This was the exact day na nagpaalam sya sakin.
Yung nakikita nyong ako ngayon. Yung palabiro. Maloko. Malakas ang trip sa buhay. Impluwensya sakin
yun ni Archelle. Sabi nya sabay abot sakin nung picture nila ni Archelle.
Tiningnan ko ang picture at nakita kong maganda pala talaga si Archelle. Pose palang nya dito sa picture, makikita
mong happy go lucky sya. Malakas ang trip. Jolly.
Parang si Katsumi lang. Kaso nga lang,ibang Katsumi ang kasama ko ngayon.
Yan lang ang ala-alang meron ako sa kanya. Yan lang ang picture naming dalawa. Bukod dyan, wala
na Malungkot nyang sabi habang kinukuha ang picture nilang dalawa.
Buti ka nga e. At least ikaw, nakita mo sya. At least ikaw, may picture kasama sya"
Parang si Daniel?
Oo. May nakilala akong babae. Cheska ang pangalan nya. Special syang babae. Sya ang tumulong sakin
para makayanan ko ang pagiging bulag ko. Akala ko ang lakas lakas nya, pero kagaya ni Archelle, may sakit
rin sya.
Leukemia. At ang masaklap pa nito, nalaman ko lang yun nung wala na sya.
Yun na yata ang pinakamasakit na pwedeng mangyari sa isang tao. Yung malaman mo ang isang bagay sa
oras na huli na ang lahat. Pero teka, pano ka nakakita ulit?
Dahil kay Cheska. Idinonate nya ang mata nya sakin kasi alam nyang hindi na rin sya magtatagal.
Masaya ako, oo. Pero nung araw na yun parang gusto ko nalang mabulag ulit. Kasi nung araw na bumalik
ang paningin ko, yun din yung araw na kinuha sakin si Cheska.
Kaya sabi ko sayo, maswerte ka pa kasi may picture kayo ni Archelle. E ako, ni hindi ko na nga sya nakita,
ni wala pa kong picture kasama sya. Diary lang nya ang meron ako at ang mga ala-ala nya na hindi na
mawawala sa puso ko.
Oo, pero parang panaginip lang e. Siguro nagdedeliryo lang ako kanina. Epekto ng gutom. At speaking of
gutom gutom pa rin ako kaya halika na sa loob kasi gusto ko na ulit kumain.
Napangiti ako sa sinabi ni Katsumi. Okay na ulit sya. Bumalik na ang masigla at masayahing Katsumi na kilala
namin.
E bat ba kasi hindi mo dinamihan ang kain mo kanina. Sugapa ka talaga. Sabi ko habang naglalakad kami
papasok.
E ikaw e. Vinolunteer mo ko. Ano ko, si Katniss?! Walangya to. Nakapagdrama pa tuloy ako ng wala sa
oras.
Tawa kami ng tawa, pero bago kami pumasok sa loob, naging seryoso ang mukha nya.
-----------------------------
KATSUMIS POV
Patay. Mukhang uulanin ako ng katanungan ah. Sht. Sana nagdala ako ng payong. -_________- De joke lang.
Oy. Anong meron ha? SIGURO MAY LASON TO NOH! MUMULTUHIN KO KAYO PAG NAMATAY AKO.
*PAK*
Loko. Lester.
Ewan ko sa inyo. At tsaka pwede ba, mind your own business. Wag nyo na nga akong tingnan habang
kumakain.
Ay teka guys. Napag-usapan nga pala namin ni Kath kanina ang outing. Daniel.
O tapos? Bitter na tanong ni Lester. Haha. Kung makapagsalita naman ako parang hindi rin ako nabitter.
Hay. Eto na naman po ang usapang date. Napatingin ako kay Neri na malungkot na kumakain. Ano kayang problema
nito.
Si Barbie ang sakin. Para naman makabonding na ulit natin sya. Sabi ni JC.
Teka parang ang close ng dalawang to ah. Nagkatinginan kami nina Seth at Lester tapos kanya kanya kaming taktika
sa pagsilip sa ilalim ng table.
Okay na sana tong drama ng dalawang to e. Kaso ang problema, hindi nila masabi sabi ng ayos kay Daniel. Kasi
syempre pag sinabi ni JC, mauungkat din yung mga ginawa nya nung mahal pa ni Daniel si Barbie.
Oops. Sorry. Unavailable ako sa araw na yun. May plan na kami ni Gino baby ko eh.
OUCH. Pajoke na sabi ni Lester sabay hawak sa dibdib nya. Nagtawanan naman kaming lahat.
Si Little Bey mo nalang ang isama mo Les. Sabi ko with matching taas-baba ng kilay.
Ha? E Lester.
Hindi ah. Baka kasi may gagawin sya e. Neri, available kaya si Bea sa araw na yun?
Binigyan ako ni Neri ng weak smile. Oo Tapos umiwas na sya ng tingin. Bakit kaya?
O sya. Okay na pala e. Ano, tara na? Paalam muna tayo kayna Kuya Trick at Ate Ellie. Daniel
Wala ho yun.
O sya ingat kayo. At boys, gayahin nyo ko. Stick to one. Alala ko pa noon. Nung nasa edad nyo palang ako,
alam kong si Bebs ko na ang The One. Kuya Trick.
EHH. Haha. Basta sundin nyo lang ang puso nyo. Dadaan kayo sa maraming pagsubok pero katulad namin
ni Bebs, makakagawa din kayo ng sarili nyong love story na may happy ending. Ate Ellie.
Hindi po ako naniniwalang may happy ending kayo Napatingin kami lahat kay Seth. Loko to. Kontrahin ba
naman ang dalawa.
Kasi unang-una, wala naman kayong ending e. Kasi naniniwala akong ang pagmamahalan ng magBebs ay
to infinity and beyond. Seth
Pagkatapos namin magpaalam sa dalawa at sa ibang mga bisita, umuwi na kami. Magkasama kami ni Neri ngayon
sa kotse.
Si Archelle
Pano mo---
Narinig ko ang usapan nyo ni Seth kanina. Sinundan ko kayo. May mahal ka palang iba. Neri.
Siguro kung hindi ako umalis Baka, ako ang mahal mo ngayon.
Neri Hinawakan ko ang kamay nya. Napatingin sya sakin at nginitian ako.
Tulungan mo ako
San?
Hindi ka rebound, Neri. May nararamdaman naman talaga ako sayo e. Yun nga lang mas matimbang ang
nararamdaman ko kay Archelle. Kaya nga hinihingi ko ang tulong mo para mabawasan yung pagmamahal ko
sa kanya.
Napatungo ako. Sa totoo lang, hindi ko alam. Kasi hindi ko rin naman alam kung babalik pa sya o hindi na.
---------------------------------------
DANIELS POV
Eto naaaa! Outing na namin. Tapos bukas. March 25 na. FIRST MONTHSARY NAMIN NI KATH.
Kinausap ko na yung may ari ng resort. Si Patrick Rivero. Family friend kasi sila. Kaya ayun, napakiusapan kong
ireserve yung isang restaurant nila para samin ni Kath bukas. Double celebration na rin kasi birthday na rin nya sa
March 26.
Nasa isang van nga pala kami ngayon. Sama sama na kami para masaya. Lahat sila tulog, ako lang ang gising.
Nagising na ang mga girls. Pero etong tropa ko, wala. Tulog mantika. Pinagbabato ko nga ng pagkain.
Lahat kami nakaswimming trunks. Tapos silang apat, nakatopless. Ako, nagsuot ako ng white see through polo tapos
hindi ko binutones. Sinadya kong ilantad tong katawan ko. Kalantad lantad naman e bakit ba.
Paglabas namin, wala pa ang girls. Asa pa naman mauna samin ang mga yun. Pero mamaya-maya lang,
nagdatingan na sila.
Langya. Ang seseksi. Pero wala nang mas seseksi pa kay Kath.
Bat ganyan ang suot mo?! Halos isigaw ko na yata to. Pano ba naman kasi. Naka two piece tong si Kath tapos
nagpatong nga ng white dress, pero see through naman.
MERON.
Overprotective boyfriend ka naman tol! Hayaan mo na. Bantayan mo nalang ng mabuti para hindi makuha
ng iba. Lester
Napatingin ako kay Lester dahil sa sinabi nya. Bakit parang double meaning yata yun?
Aalis na sana sya pero hiniwakan ko ang kamay nya at hinigit ko sya papunta sakin
Tumingin ako sa paligid. Nakita kong andaming taong dumadaan at tumitingin kay Kath. Leche. Inaatake na naman
ako ng kabaliwan ko.
This girl beside me SHES MINE. Ang lumapit sa kanya ililibing ko ng buhay.
38.
LESTERS POV
Sinimulan na namin ang pamamasyal dito sa beach. As usual, pinagtitinginan na naman kami. Ang daming bumabati.
Pero ang pinagtataka ko lang ay kung bakit ang layo samin ni Kats.
Lahat ng mga kasama ko nag-agree sakin. Oo nga, Kats. Anong meron? JC.
E diba sabi ni Daniel ang lalapit daw kay Kath ililibing nya ng buhay. Edi to, lumayo na ko. Mabuti nang
makasigurado. Kats.
Hahaha. Kats naman. Para lang yun sa ibang tao noh. Hindi para sayo. Daniel.
Hay! Loko talaga to. Pero mas gusto ko tong ganto kesa yung madrama at malungkot ha. Nakakadurog ng puso pag
si Kats na ang nagdadrama e. Hindi kasi bagay.
Gusto mo?
Gusto mo gayahin ko si Seth? Pero hindi na buhangin ang ibabato ko sayo. BATO na. Ako.
Hehe. De joke lang pre. Sabi ko nga una na kami. Tara na Neri! Kats.
Enjoy JC.
Ano bang meron sa mga to. Kung makangiti parang mga ewan.
Pumasok na kami. Konti lang yung tao kaya naaccommodate agad kami.
Ay hinde. Nagsasight seeing lang ho kami. Grabe naman po oh. Syempre magpapahenna po kami.
Ay pasensha na po. Eto po oh. Pili nalang po kayo dito. Pero kung gusto nyo po magpapersonalized, pwede
rin po. Pwede po naming ilagay ang pangalan ng girlfriend nyo. Ano po bang pangalan nya? Sabi nung
babae sabay tingin kay Bea.
Nagkatinginan kami ni Bea, parehong nagulat. Ah. Ms. Hindi po nya ako girlfriend. Friend lang po.
Ngumiti yung babae. Ah. Ganun po ba. Well, ganyan rin po ang sinasabi samin nung iba naming customers.
Tapos pagbalik po nila dito sa susunod na taon, sila na po or engaged na po sila. Hindi na po ako magtataka
kung sa ganun rin po kayo mauuwi.
Uhh. Ehem. Uhm. Ms. Patingin nalang nung mga pagpipilian please.
Inabot sakin nung babae yung folders tapos umupo muna kami ni Bea para mamili.
Napatingin ako sa kanya. Sa mata nya. Naalala ko naman noon. Gustong gusto kong tinitingnan ang mata nya. Ang
ganda kasi e.
Lester?
I came back to my senses nung tinawag nya ako. Nakatitig na pala ako sa kanya.
Ang ganda mo
Ha?
Ha? AH! Uhmm. Sabi ko ano. Sabi ko magpapatattoo muna ako. Mamasyal-masyal ka muna sa labas.
Hanapin nalang kita dun mamaya pagkatapos ko.
-------------------------------------------------------
( After 30 minutes )
Lumabas na ko para hanapin si Bea. Saktong nakita ko sya dun sa may seashore. Nakaupo, naglalaro ng buhangin.
Okay naman.
Ipinakita ko sa kanya ang kaliwang braso ko. Dun ko kasi pinalagay yung tattoo.
Wala namang masama dito ah. I mean, okay lang naman sayo diba?
Natatawa ako sa reaction nya. Haha. Alam nyo ba kung anong pinalagay ko?
.BeSter. Short for Bea and Lester. Wala lang. Natripan ko lang.
Wala lang. Ngumiti ako tapos kinuha ko ang kamay nya at hinila sya papatayo.
Mamamasyal.
O, anong meron?
Giri
Much better.
Ngumiti na naman ako at pinagpatuloy lang namin ang paglalakad. Imbes na bitawan ko ang kamay nya, mas
hinigpitan ko nalang ang hawak sa kanya.
PBB Teens na kung PBB Teens e sa gusto ko hawakan ang kamay nya e.
Ewan ko ba. Pag kasama ko si Bea, nakakalimutan kong mahal ko si Kath. Kahit nasasaktan ako sa kasweetan ni
Kath at Daniel, para nababale wala yun kasi kasama ko ngayon si Bea.
Hindi ko pa mahal si Bea, pero ang alam ko lang masaya ako pag kasama sya.
------------------------------------------------
BARBIES POV
Ewan ko ba dito kay JC kung bakit hindi pa masabi-sabi sa kuya nya na nanliligaw sya sakin.
Barbs! Photobooth oh! Papicture tayo! Sabi ni Kath na kaholding hands ni Daniel.
E bahala kayo ni JC. Miss ko na tong si Barbs e. Magbobonding muna kami. Sabi ni Kath sabay bitaw kay
Daniel.
Ala. Ayoko. Dito ka lang sa tabi ko. Baka kung sino pa ang makalapit sayo. Daniel.
Akong bahala. Sige na please. Magkita nalang tayo dun sa may restaurant mamayang 7 pm. Tapos sabihan
mo na rin yung iba na dun na din tayo magdinner. Kath.
Hay. Sige na nga. Pero pag ako may nakitang lalaking umaaligid sayo, maghanda ka na ng pangpyansa ko.
Baka makapatay ako. Daniel.
Nagsmile lang si Kath tapos lumapit sya kay Daniel at niyakap ito.
Napaiwas ako ng tingin. Para kasing pinupunit yung puso ko e. Ang sakit.
Napatingin ako kay JC. Nakita kong nakatingin pala sya sakin.
At alam kong dahil yun sakin. Sabi nya kasi sakin minsan, Masaktan na ako, wag lang ikaw
Kaya pag nakikita nya akong nalulungkot o nahuhurt dahil kayna Daniel at Kath, agad syang nagiging sweet sakin.
Pero ngayon, hindi nya magawa kasi nandito ang kuya nya.
Napahawak ako sa dibdib ko. Bakit ganto? Bigla nalang lumakas ang tibok.
Bakit ganto? Bakit ang lakas ng tibok? Dati pa naman ako kinakausap ni JC, pero bakit ngayon lang ako
nagkaganito?
Sige.
Barbie! Daniel.
Napatingin ako sa kanya. Ikaw na bahala kay Kath. Nakangiti nyang sabi habang kumakaway.
Haha. Agree. Uy, sakin nalang to. Kinuha ko yung wacky shot namin.
Tumigil sya sa pagtingin ng picture at napatingin sakin. Ikaw din, Barbs. Masyado na kasi akong nagfocus kay
Daniel e.
Kayo na ba ni JC?
H-hindi.
Hindi ko alam.
Alam mo, Barbs. Ang swerte mo kay JC. Sa nakikita ko kasi, mahal na mahal ka nya e. Hindi kami
masyadong close o ano, pero just by observing, masasabi ko na sincere sya talaga sayo.
Im saying na wag mo na sya pakawalan. Kasi sa panahon ngayon, hindi na basta basta makakakita ng
lalaking katulad ni JC.
Hindi na ko nakasagot.
Sa buong oras ng pamamasyal namin ni Kath, lipad ang utak ko. Pinag-iisipan ko yung sinabi ni Kath kanina. At pati
na rin yung naging reaksyon ko kanina kay JC.
May nararamdaman na nga ba ako para sa kanya? Pero bakit nasasaktan pa rin ako pag nakikita ko sina Kath at
Daniel?
Naglakad na kami papunta dun sa napag-usapang meeting place. Dito na rin kami magdidinner.
Pagdating namin, nandun na silang lahat. Ang bakanteng upuan nalang ay yung upuang katabi nina Daniel at JC.
Gustuhin ko mang pumunta sa tabi ni Daniel, hindi ko magawa. Kasi alam kong sa tabi dapat ako ni JC umupo.
Nung kukuha na ko, parang nagdalawang isip ako. Kasi parang gusto ko rin nung steak.
Ha? Wala. Parang gusto ko rin nung steak e. Pero eto nalang. Sabi ko tapos kumuha na ko ng shrimp.
Ang hirap noh? Pag kailangan mong mamili tapos mali yung napili mo. Kahit gusto mong baguhin yung
desisyon mo, hindi mo na magagawa kasi nakapili ka na. Tapos na. Seth.
All you can do is to settle with what you chose. And while youre settling with that shrimp, marerealize mo
kung gano mo kagusto ang steak, pero you cant have it anymore. Kasi ubos na. Kasi nakuha na ng iba.
Uhhm.. Okay?
Kaya next time, mag-ingat ka na sa mga desisyon mo. Kawawa kasi yung shrimp. Ang labas kasi
pinagtitiisan mo lang sya kesa mawalan ka ng ulam. Sa susunod na mamimili ka ulit, I hope you choose the
shrimp kasi gusto mo talaga sya at hindi dahil napipilitan ka lang. Seth.
Anong ibig sabihin ni Seth? Alam kong double meaning tong sinasabi nya. Pero hindi ko lubos maisip kung anong
gusto nya iparating.
Nasa second floor ang room naming girls tapos nasa third floor naman ang guys.
Pagkatapos ko magshower, lumabas na ko ng CR at nagbihis. Pag-ayos ko ng gamit ko, nakita ko ang phone ni JC.
Pinahabilin nya nga pala kanina.
Girls, punta muna ako sa room ng boys ha. Babalik ko lang tong phone ni JC.
Okay. Miq.
Tama si Seth, tol. Siguro nga panahon na para sabihin mo kay Kath ang totoo. Kats.
Totoo? Anong totoo? Mas lumapit pa ako sa pinto para marinig ko ang usapan nila.
Oo. Tama. Dapat nga sabihin ko na sa kanyang nagsimula ang lahat sa isang deal natin. Na kaya ko sya
niligawan noon kasi gusto kong pagselosin si Barbie. Kasi gusto kong makuha ulit si Barbie. Pero---
Hindi. Pero narinig ko ang usapan nyo. Na sa deal lang nagsimula ang lahat. Na kaya niligawan ni Daniel si
Kath kasi gusto nya akong pagselosin.
Alam mo bang selos na selos na talaga ako. Hanggang ngayon, nagseselos pa rin ako.
Because of someone. Kasi lagi nya akong cinocomfort. Lagi nyang sinasabing masaya na kayo ni Kath and
youre too in love with her. Kaya hindi na ko nakigulo. Hindi ko naman alam na deal lang pala ang lahat.
S-si
SINO BARBIE?!
Si JC.
*BOOOOGGSSSHH!*
Lalapit na sana sina Kats. WAG KAYONG LALAPIT. Galit na sigaw ni Daniel
Binalik ni Daniel ang atensyon nya kay JC. PUNYETA JC. TOTOO BA ANG SINASABI NI BARBIE?! SYA BA
ANG NILILIGAWAN MO?!
Kinwelyuhan ni Daniel ang kapatid nya at tinayo ito. Hindi makatingin si JC sa kanya. Hindi sya makasagot kaya
tinulak sya ni Daniel.
Walangya ka. Anong klase kang kapatid?! Kaya pala hindi bumalik sakin si Barbie dati KASI SINUSULOT
MO NA!
*BOOGGSSHHH!*
Kuya please
Tumigil si Daniel at napaharap sya kayna Seth, Kats at Lester na hindi makapaniwala sa mga nangyayari.
Kayong tatlo, magtapat nga kayo sakin. Alam nyo ba to?! Daniel
ALAM NYO PERO HINDI NYO SINABI?! GRABE. Sino pa bang kakampi ko dito?! PINAGMUKHA NYO
AKONG TANGA! Daniel
Wag mo silang sisihin kuya, ako ang may kasalanan. Pinakiusapan ko silang wag sabihin sayo JC.
Tumingin si Daniel kay JC. Tapos binalik nya ulit ang tingin nya sa tatlo.
Alam nyo ba kung gano kasakit ang ginawa nyo? Yung alam nyong lahat tapos ako, parang akong mangmang dito na walang kaalam-alam sa mga nangyayari. Hindi ko alam kung dapat ko pa kayong tawaging
kaibigan Tumingin si Daniel kay JC. o kapatid.
Naglakad na si Daniel papunta sa pinto. Pero bago sya tuluyang makalabas, tumingin sya ulit sa mga kaibigan nyang
tulala pa rin sa mga pangyayari
Sinundan ko sya at nakita ko sya dun sa may tabing dagat. Sinisipa ang mga buhangin at tubig.
Bakit ganun, Barbie? Bakit nagsinungaling sila sakin? Diba kaibigan ko sila? Sabi ni Daniel habang patuloy
pa ring nagsisisipa.
Lumapit ako sa kanya and hugged him from behind. Hindi sya nagrespond, pero tumigil sya sa ginagawa nya. He just
stood still.
Maybe they have a reason. Reason na sila lang ang nakakaalam. Reason na malalaman mo lang if you will
let them explain.
Hindi ko pa yata kayang pakinggan ang explanation nila. Nasaktan ako, Barbie. Pakiramdam ko
pinagtaksilan nila ako. Pakiramdam ko mag-isa lang ako.
Im here, Daniel. Hindi kita iiwan. Hindi kita iiwan kasi mahal kita.
a kiss so powerful so forceful that I have no other choice but to kiss him back.
39.
DANIELS POV
When I came back to my senses, agad-agad kong nilayo ang sarili ko sa kanya.
No Barbie. I need my girlfriend. I need Kath. Not you. Matigas kong sabi sa kanya.
Pinagseselos mo pa rin ba ako, Daniel? She smiled. If yes, theres no need to do that sweetie. I love you.
Yan lang naman ang gusto mong marinig diba? Oo, Daniel. Mahal kita. So stop whatever youre doing.
Hiwalayan mo na si Kath. After all, this is just a deal, right?
Minsan mo na ring sinabi sakin na mahal mo si Kath. And then what, malalaman ko na deal lang pala ang
lahat. You cant fool me anymore, Daniel. Alam kong hindi totoo ang nararamdaman mo kay Kath.
BARBIE CAN YOU JUST LISTEN TO ME FOR A--- Sigaw ko pero lumapit sya sakin and placed her index finger
on my lips.
Sshh. No need for an explanation. I understand. Dont worry, I wont tell Kath. Ill let you tell her.
Hahalikan na naman sana nya ako pero iniwas ko ang mukha ko.
Playing hard to get? She smirked. If thats what you want, then Ill play with you.
Sumakit ang puso ko sa sinabi nya. ANG SAMA KO. ANG SAMA SAMA KONG TAO.
DAMN IT!
-----------------------------------
Halos hindi ako nakatulog kagabi dahil sa sobrang sama ng loob sa mga kaibigan ko, sa kapatid ko at kahit sa sarili
ko.
Humingi nga pala ulit ako ng bagong room. Hindi ako natulog kasama ang mga boys.
Pagkagising ko, naligo na ako at nagbihis tapos dumiretso sa canteen ng hotel para kumain ng breakfast. Nagulat
nalang ako na nandun na silang lahat. Ako nalang ang wala.
Hi Daniel, good morning! Masayang bati sakin ni Barbie, pero hindi ko sya pinansin. Dumiretso ako sa tabi ni
Kath na tahimik na kumakain.
Nginitian lang nya ako without looking at me. Pansin ko ring pugto ang mata nya.
Kath, umiyak ka ba? Bakit parang paga yata ang mata mo?
H-ha? Wala to. Puyat lang ako. Di kasi ako masyadong makatulog kagabi e. Kath.
Hay nako, Daniel. Kanina pa yan pagkagising namin. Tulala lang tapos pugto ang mata. Akala nga namin
nag-away kayo e. Pero hindi naman daw pala. Bea.
Naalala ko. Hindi nga pala nakakatulog basta basta si Kath pag wala sa bahay. Pero ang pinagtataka ko, bakit
mukha syang umiyak?
Okay lang ako. Basta lagi kang nasa tabi ko at alam kong ako lang ang mahal mo. Ako lang naman,
diba? Matamlay nyang sabi.
Hindi sumabay sa paglalakad sakin si Kath. Kasabay nya si Seth. Parang may pinag-uusapan sila e.
Dun kami dumiretso sa buhanginan at umupo dun, tapos nagsuggest si Kats maglaro ng Truth or Dare.
DARE!
Lakas ng loob ha. Sige. Hug someone you like and kiss someone you love. Dapat girl ha. Kats.
Hmm Sa nose.
They smiled at each other, closed their eyes and then Lester kissed Kath on her nose.
Okay. Woot. Times up. Nag-enjoy ka naman masyado Lester. HALIKA NA NGA DITO. Kats.
Bumalik na si Lester dun sa tabi ni Kats. Pinaikot na ni Lester yung bote, at tumapat ito kay Kath.
Dare!
Nagulat kami sa dare sa kanya ni Seth. Kaya lahat kami nakanganga sa kanya ngayon
What? Game lang to, diba? I cant see the reason why were allowed to hurt others emotionally but were
forbidden to inflict pain physically. Go on Kath. Slap your best friend. Thats your dare. Seth.
Nagkatinginan lang si Kath at si Seth tapos tumayo na si Kath at lumapit kay Barbie.
Barbie Im so sorry.
Lumuhod si Kath sa harap ni Barbie para maging magkelevel sila. And then
*SLAP* *SLAP*
Oo, dalawang beses sinampal ni Kath si Barbie. Magkabila. Para tuloy naglagay ng makapal na blush on si Barbie.
Lahat kami nagulat sa ginawa ni Kath. Dare lang to, oo. Pero parang may feelings yung pagkakasampal nya kay
Barbie.
Lahat kami lumusong na sa tubig. Pero kahit magkakasama kami ngayon, hindi ko kinakausap ang mga boys. Si
Kath, katabi ko, pero hindi rin sya nagsasalita. Isang tanong, isang sagot lagi.
HELP!!
Nakita kong may dugo yung legs nya kaya lumangoy agad ako papunta sa kanya.
Ang sakit, Daniel. Aray. Umiiyak sya habang nakahawak dun sa sugat nya.
-------------------------------------------
LESTERS POV
HELP!!
Nung nakita namin sya, agad kaming lumangoy papunta sa kanya, pero naunang nakarating dun sa Daniel.
Kath!
Napatingin ako kay Kath na nasa gitna ng dagat ngayon at dahan dahang lumulubog. Nawalan yata sya ng malay.
Nakita ko nalang syang lumulubog. Nawalan yata sya ng malay o baka pinulikat, O HINDI KO ALAM! BASTA
KAILANGAN NYANG MAGISING. SETH!!
Lester, huminahon ka nga muna. Walang mapapala ang pagpapanic mo. Seth.
Ikaw ang moon nya diba? Ngayong wala ang sun nya, its time for you to do your job. Bulong sakin ni Seth.
Tama sya.
Sama na ko. Para maalagaan ko na rin sya. Gusto ko na rin sanang magstay sa room e. Bea.
Dont worry, Lester. Ako na bahala sa kanya. Sabi ni Bea sabay abot ng tuwalya kay Kath.
Looks like nahanap na ng moon ko ang star nya. Nakangiting sabi ni Kath habang nagtutuyo ng buhok nya.
Nothing, star. Sabi ni Kath kay Bea habang tinataas-baba ang kilay nya.
Lumabas na ko ng room. Babalik na sana ako dun kayna Seth pero napadaan ako sa clinic.
Hindi na sumagot si Daniel. DAPAT LANG. May girlfriend na syang tao. Malaman-laman ko lang na magtwo-two time
sya. God forgive me pero handa ko syang patayin.
Ginive up ko si Kath for him. Kasi alam kong sa kanya sya sasaya. Pero kung masasaktan lang si Kath sa kanya, I
am more than willing na isangtabi ang pagkakaibigan namin ni Daniel para agawin sa kanya si Kath.
------------------------------------------------- -
DANIELS POV
Binuksan ko yun at nakita kong lahat yun nanggaling kay Patrick Rivero.
From : Patrick
I dont know kung tuloy or hindi yung plan mo pero, Daniel, icoclose na namin yung restaurant. Its already 9 pm.
Your reservation is only until 8. Inextend na namin kasi baka may pakulo ka lang o ano. Pero you didnt arrive. I
guess may nangyari? Ibabalik ko nalang ang kalahati sa binayad mo.
End of Message.
SHOOT. NAKALIMUTAN KO. MONTHSARY NGA PALA NAMIN NI KATH NGAYON. OH GOD.
Dali-dali akong nagpunta sa room nila. Pagdating ko dun, saktong labas ni Lester.
Para san pa? Para saktan sya? Alam mo bang hindi sya bumaba kanina at kumain kasi hinihintay ka nya.
Pero ano. Hindi ka dumating.
Sumakit ang puso ko. Hinintay nya ako. At ako? Nandun kay Barbie.
Alam mo pare. Balak ko nang iurong ang 100 days e. Pero katulad ng sinabi ko sayo noon, isang mali mo
lang, eeksena na ako. Kanina, alam mo bang muntik na malunod si Kath? Pero nasan ka? Nandun kay
Barbie. Sya pa ang inuna mo kesa sa sarili mong girlfriend at sa araw pa talaga ng monthsary nyo.
Oo. Kita mo. Hindi mo man lang alam. Anong klase kang boyfriend ha? Wala kang kwenta. Kung wala kami
dun e di baka pinaglalamayan na yang girlfriend mo.
Wala kang karapatang pagsalitaan ako ng ganyan. Wala akong kwenta? E anong tawag nyo sa inyo? Mga
wala din kayong kwentang kaibigan.
Alam mo, dapat nga magpasalamat ka pa samin e. Kasi kung hindi dahil samin, hindi mo makikilala ng
lubusan si Kath. Hindi mo sya magagawang mahalin. Akala ko ba si Kath na ang mahal mo ha? Pero bakit
ganun nalang ang reaksyon mo nung nalaman mong nililigawan ni JC si Barbie?!
Hindi ako dun nagreact. Hindi yun yung issue, Lester. Ang issue dito, nilihim nyo ang lahat sakin.
At kung sinabi namin sayo ang lahat, sa tingin mo ba, magkakaron ka ng perfect girlfriend ngayon? Alam
mo pare, magpasalamat ka samin kasi kami yung naging way para maging kayo ni Kath. Pero sa nakikita ko,
parang nalilito ka pa rin hanggang ngayon.
Anong nalilito?
If you really moved on from Barbie, hindi ka magiging ganto kaaffected. Pero sa nakikita ko, parang may
feelings ka pa e. Kasi ganyan ang inaasal mo ngayon. Man up pare. Wag mong bigyan ng chance ang iba na
maagaw si Kath sayo.
Sa ginagawa mo ngayon? Madaling-madali ko lang sya maaagaw sayo. 25 days, Daniel. 25 days nalang ang
natitira bago matapos ang 100 days. Pag hindi ka pa nagtino sa 25 days na yun, maghanda ka na ng goodbye
speech mo kay Kath.
Ang tagal bago maprocess yung sinabi ni Lester. Pero hindi ko muna yun iisipin ngayon. Ang mahalaga, makausap
ko si Kath.
Pumasok na ko sa room nila. Mag-isa lang si Kath. Nakaupo sya dun sa kama nya habang tinititigan ang isang
necklace.
Kath
Napatingin sya sakin pero agad din nyang binalik ang tingin nya dun sa kwintas.
Kath
Because youre busy saving someone else. Sabi nya habang nakatingin pa rin dun sa necklace.
Sa sobra bang sarap ng halikan nyo ni Barbie, nagawa mong makalimutan ang monthsary natin?
Sunod-sunod nang tumulo ang luha nya. Hindi ako makapaniwala. Nakita nya yun?
I saw you from my window last night. Hindi ko alam kung anong nangyari but you seem depressed. Gusto
sana kitang lapitan. Puntahan. Pero bago ko pa yun magawa, nakita kong dumating si Barbie at niyakap ka.
And then you kissed.
It was nothing. I promise. Yun ba yung dahilan kung bakit pugto ang mata mo kaninang umaga? At kung
bakit hindi mo ko masyadong kinakausap?
Im really sorry.
Pinalampas ko na yun e. Dahil na rin sa advice ni Seth sakin kanina. Pero yung kaninang hapon. Yung
iniwan mo ko sa gitna ng dagat because of Barbie Yun. Yun ang hindi ko kinaya.
Hinintay kita all night para marinig ang sorry mo. Ang explanation mo. At yung simpleng Happy Monthsary,
Kath! Yun lang. Yun lang Daniel, masaya na ako. Pero wala e. Nakalimutan mo pa.
Niyakap ko na sya. Pati ako napaiyak na rin. Im a bad boyfriend. Wala akong kwenta. Ang sama-sama ko.
I was supposed to give you the other half of this necklace pero parang ayoko na munang ibigay.
Please give me another chance. Im really sorry Kath. Please. Forgive me. I love you. Mahal na mahal kita.
She didnt answer and hindi pa rin sya nagrerespond sa yakap ko. Nakatitig pa rin sya sa necklace at nilalaro-laro ito.
Kath, lets go. Napatingin ako dun sa nagsalita. Si Lester pala, kasama si Bea. Dala nila ang maleta nila. Ngayon
ko lang din narealize na ayos na rin pala ang gamit ni Kath.
No. Dito ka lang. Kath. Please I love you. Hinawakan ko ang kamay nya para mapigilan syang umalis.
40.
DANIELS POV
Nandito na ko sa bahay ngayon. Kung nung papunta kami sa resort, sama-sama kaming umuwi, kanina, hiwahiwalay na kami.
Nak! Bat parang tamlay mo yata? Tanong ni Mama. Nakaupo lang kasi ako dito sa sofa e. Tinititigan yung
picture namin ni Kath.
I just nodded.
Ano?
Nahuli ako ni Kath na nakikipaghalikan kay Barbie. Tapos kahapon monthsary namin pero hindi ko sya
nabati kasi nakalimutan ko.
Napahawak ako sa pisngi ko. I guess, I deserve these slaps from my mom.
*SLAP*
Sinasabi ko sayo, Daniel. Ayusin mo yang gulong ginawa mo. Itatakwil talaga kita pag malaman laman kong
nagbreak kayo ni Kath.
Umalis na si Mama.
Tumayo na rin ako at pupunta na sana sa room ko. Pero pagdating ko dun sa may hagdanan, nakita ko si Carmela.
Nakaupo. Umiiyak.
Tumingin sya sakin. Sobrang samang tingin. I hate you, Kuya. I hate you for hurting Ate Kath.
Napabuntong hininga nalang ako. Umakyat na ako at saktong pagdating ko sa pinto ng kwarto ko, syang labas ni JC.
Happy Birthday, Kath. I love you Pagkasabi ko nyan, saktong tulo ng luha ko.
Ipinikit ko na ang mata ko. Siguro kailangan ko munang itulog ang lahat ng to.
-----------------------------------------------
(After 5 hours)
May naririnig akong mga nagbubulungan sa tabi ko. Akala ko nanaginip lang ako, pero hindi pala. Totoo palang may
mga kasama ako dito sa kwarto.
Ikaw nalang kaya, Lester. Isigaw mo kayo na ni Kath. Tamo, biglang bangon yan may suntok ka pa. Tapos
tsaka mo isigaw na joke lang. Kats.
Eh loko ka pala e. Kung iharang kaya kita para ikaw yung masuntok.
SORRY NA DANIEL. HUHU. PATAWARIN MO NA KAMI SA NGALAN NI BATMAN. Sabi ni Kats sabay luhod sa
harap ko. Tapos nakapraying position pa at nakatungo.
Gusto nga namin magsorry. Alam naming mali yung nagawa namin. Dapat sinabi namin sayo ang
lahat. Seth.
Alam nyo. Kung tutuusin, favor pa sakin yung ginawa nyo. Katulad ng sabi sakin ni Lester kagabi, hindi
siguro ako magkakaron ng Kath ngayon kung nalaman ko agad yung tungkol kay JC at Barbie.
So pinapatawad mo na ko kuya?
Kelan ka pa dyan?
Sorry kuya. Mahal na mahal ko kasi talaga si Barbie e. Simula palang. Kaso pinipigilan ko ang sarili ko kasi
mahal mo rin sya. Nung nakakita ako ng chance para makuha sya, hindi ko na yun pinalampas. Nung una,
medyo nag-aalinlangan pa ako e. Pero mukhang nainlove ka na rin kay Kath kaya eto, tinuloy tuloy ko na
yung panliligaw kay Barbie.
Alam mo bro. I forgive you. Kung di dahil dyan sa desisyon mo, wala akong Kath ngayon e. Kaya sige. Ituloy
mo na yang panliligaw mo kay Barbie. You have my blessings.
Bro naman. Padilla ka. Gawan mo yan ng paraan. Imposibleng hindi sya mainlove sayo.
Ang saya. Halos lahat pala tayo may kaugnayan kay Kath noh? Kats.
Una, si Seth. Kapatid ni Kath yung besprend nya dati. Tapos ikaw Lester, ikaw yung knight in shining armor
ni Kath pag heartbroken sya kay Daniel. Ikaw Daniel, nainlove ka kay Kath at yun ang naggive way kay JC
para magkakaron ng chance kay Barbs. Kats.
Malay mo, connected ka rin pala kay Kath. Hindi mo pa nga lang alam kung pano. Seth.
E kung mahalin ko nalang rin sya. Para connected na rin ako. Kats.
Sinamaan ko sya ng tingin. HINDE. JOKE LANG PRE. OKAY LANG KAHIT HINDI AKO BELONG. Kats.
Nagtawanan kaming lahat. Ewan ko talaga ang mangyayari sa buhay namin kung wala si Kats.
Speaking of Kath, kailangan ko pa nga pala yung suyuin. Birthday pa man din nya ngayon Ako.
Trust us Sila.
-----------------------------------------------------
SETHS POV
Ate Kath, this is for you. I hope you forgive my brother so that like the prince and princess in my story
books, you will have your happy ending too. Carmela.
Umalis na si Lelay.
Binuksan nya at nakita nyang may nakasulat sa likod. Read it aloud. I told her
January 11, Wednesday. Ito ang araw na formal kitang tinanong kung pwedeng manligaw. Sabi ko pa sayo,
hanggat hindi ka pumapayag, hindi ako tatayo sa pagkakaluhod ko. Buti nalang pumayag ka. Kasi kung
hindi, hindi ako makakatayo. At kung hindi ako nakatayo, hindi kita mayayakap. I want to hug you the way I
did on that day, Kath. Will you let me hug you again?
Ate Kath. Please forgive Kuya. He might be a jerk. But hes a jerk who loves you a lot. Magui, sabay abot ng
paper rose kay Kath.
January 12, Thursday. Ito ang araw na nakita ko kayong magkasama at magkahawak ng kamay ni Lester.
Inaamin ko, sa panahong to, hindi ko pa sigurado ang nararamdaman ko para sayo. Pero ang alam ko lang
nasaktan ako. Nasaktan akong makita kang may kahawak na iba. Gusto ko ako lang ang makakahawak ng
kamay mo, Kath. Will you let me hold your hand again?
Naglakad na ulit kami. This time, si Tita Karla naman ang sumalubong samin.
Nak. Patawarin mo na sana si Daniel. Mahal na mahal ka nun kahit may pagkabobo yun minsan. Tita Karla,
sabay abot ng paper rose kay Kath.
January 29, Sunday. Ito ang araw na pinakilala kita sa pamilya ko. They like you a lot Kath. Lalong lalo na si
Carmela. Kaya Kath, wag mo na ko iwan. Kasi gustong gusto ka nilang maging parte ng pamilya namin. Will
you let us be a part of your life too?
Naglakad na ulit kami. Si Neri naman ang sumalubong kay Kath at ibinigay nito ang paper rose .
You should forgive him Kath. May nagawa man syang mali, pero Im sure pinagsisisihan na nya yun
ngayon. Neri.
February 3, Friday. Ito ang araw na nagkasakit ka ng hindi ko man lang nalalaman. Nung may nakapagsabi
sakin, agad akong pumunta sa bahay nyo only to see Lester taking care of you. Parang nahati sa gitna ang
puso ko nun, Kath. Nasaktan ako. Gusto ko kasi ako ang mag-aalaga sayo ng ganun. Will you let me do that?
Will you let me take care of you?
Naglakad na naman ulit kami. Tapos si Miq naman ang sumalubong kay Kath.
Sweetie, you should forgive him. Tingnan mo naman ang effort oh. Winner na winner. Miq, sabay bigay
ng paper rose .
February 5, Sunday. Ito ang araw na una kitang nasaktan. Kung alam mo lang Kath. Kung alam mo lang
kung gano rin ako nasaktan sa ginawa ko. Sabi ko pa noon mag-open ka ng doors sa iba. Sabi ko magmahal
ka ng iba. Pero ngayon, iba na ang sasabihin ko sayo. This time Im asking you to open your door for me.
Will you do that, Kath? Will you let me inside you heart again?
Medyo teary eyed si Kath habang binabasa nya yung message na to.
Patawarin mo na si Daniel, Kath. Sa panahon ngayon, konti nalang ang mga lalaking katulad nya. Wag mo
syang hayaang makawala sayo. Bea, sabay abot ng paper rose .
February 11, Saturday. Ang araw na nagpakastalker ako sa inyo ni Lester. Lahat ginawa ko para kontrahin
ang mga damoves nya sayo. After a week without you, narealize ko kung gano kita namimiss. Kung gano
kakulang ang araw ko pag wala ka. Kaya eto rin yung araw na kinain ko na lahat ng pride ko at nagpaulan at
nangharana sayo para mapatawad mo ako. Im glad you gave me a chance, Kath. Will you give me another
chance again?
Kath. Please forgive my brother. Kung nakita mo lang sya kaninang umaga. Tulala lang. Napagsampal pa ni
Mama. Pinagsisisihan na nya ang ginawa nya sayo, Kath. Sana tanggapin mo na ang sorry nya.
February 14, Tuesday. Isa sa mga pinakamemorable na araw para sakin. Ngayon ko lang naenjoy ang
Valentines Day ng ganito. Siguro kasi ngayon ko lang naman naranasang magmahal ng katulad ngayon.
Dahil natulog tayo sa isang kwarto, nalaman kong hindi ka pala basta basta nakakatulog pag wala ka sa
bahay, and you have to sing that lullaby of your sister para makatulog ka. Will you let me sing you a lullaby,
Kath? Will you let me sleep beside you again?
Hey Kath. Just so you know, nasasaktan ako ngayon. Haha. De joke lang. Kahit mahal kita alam ko namang
mahal mo si Daniel e. At alam ko ring mahal na mahal ka nya. Kahit inatake yun ng kagaguhan nya, sigurado
akong ikaw lang ang laman ng puso nun. Haha. Yak ang corny ko. Bat kasi kailangan magmessage din ako.
Eto na nga, basahin mo na.
Natawa nalang kami kay Lester tapos binasa na ni Kath ang letter.
February 25, Saturday. The most important date of my life. Ang araw na naging tayo. Ang araw kung saan
unang beses ko sayo sinabi na mahal kita. Ang araw na nakaramdam ako ng fireworks sa loob ng puso ko
nung hinalikan kita. Kung alam mo lang ang sayang naramdaman ko nun Kath. Hinding hindi ako
magsasawang sabihin sayo kung gano kita kamahal, but will you let me do that, Kath? Will you let me tell
you how much I love you?
Umiiyak na talaga si Kath. Gusto ko sanang tumigil muna sa paglalakad, pero hindi pwede. Kailangang makarating ni
Kath sa dapat nyang puntahan.
Wuy. Sakto, may panyo ako. Eto Kath oh. Sabay abot ng panyo.
Sabi ko na nga ba iiyak ka e. Haha. Nabasa ko kasi yang mga sulat na yan kanina e. Pero secret lang ha.
Binasa ko kasi yan nung naliligo si Daniel. Haha. Pero alam mo Kath, halos maluha-luha si Daniel nung
sinusulat yan. Lalo na nung sinulat nya yung ibibigay sayo ni Seth mamaya.
Ay sorry. Pero Kath patawarin mo na ang bregs ko. Solid ang pagmamahal nun sayo. Kung gusto mo,
Liquid at Gas rin e. Ang corny. Haha. Pero seryoso, mahal na mahal ka talaga nun. Sabi ni Kats tapos inabot
na kay Kath ang second to the last paper rose .
March 16, Friday. Ang araw ng graduation natin. Ang araw na nagdinner ng magkasama ang mga pamilya
natin. Ang araw na tinanong mo ako kung anong gusto kong gawin. Alala mo pa ba ang sinagot ko sayo?
Sabi ko, I wanna grow old with you. Totoo ang sinabi ko, Kath. I really want to grow old with you. Kahit 16
palang ako, tulad ni Kuya Trick noon, sigurado na rin akong ikaw ang gusto kong makasama habang buhay.
Will you let me grow old with you Kath?
Saktong pagkatapos magbasa ni Kath, nakarating kami sa tapat ng bahay nina Daniel. Pumasok na kami dun pero
huminto ako sa may sala.
Ito na ang last letter Kath. I really hope na magkaayos kayo ni Daniel. The way you look at each others
eyes Iba e. Alam kong kayo rin ang mahihirapan at masasaktan kung papakawalan nyo ang isat-isa. Kaya
Kath, sundin mo ang puso mo. Hayaan mong gamutin ni Daniel ang mga sugat na sya rin mismo ang
gumawa. Let him heal you Kath. I said, then I handed her the final paper rose .
March 25, Sunday. Ang araw na humingi ka sakin ng space. Ayoko sanang ibigay yun sayo. Ayoko kasi
ayoko. Gusto ko sa tabi lang kita. Gusto ko lagi kitang kasama. Gusto ko sakin ka lang. Pero narealize ko,
ikaw lagi kitang nasa tabi, pero ako, nasan ako? Nasa tabi ng iba. Kaya I let you have the space na gusto mo.
Pero isang araw palang ang nakakalipas, parang hindi na ko makahinga. Youre my oxygen Kath. Hindi ko
yata kayang wala ka. Will you let me breathe again? Will you let me be with you again?
--------------------------------------------
DANIELS POV
Ang lakas ng tibok ng puso ko. Kumusta kaya yung mga yun? Nagawa kaya nila ng tama?
Aah. Grabe.
Nakita ko si Kath, pugtong-pugto ang mata. Habang naglalakad sya papalapit sakin, kinanta ko ang isang verse ng I
Do.
Ill make this clear, Ill be right here. I love you, I do. I do So smile, you have me for life. I love you, I do I
do I do
Nakakainis ka Daniel. Bakit ba hindi ko magawang magalit sayo. Bakit ba ang martyr martyr ko?
Gagawin ko ba to kung hindi? Hindi ako mahilig magsulat ha. Pero para sayo, ginawa ko.
I caressed her face, then pulled her closer. Kath, I love you. Ayoko ng space. Gusto ko ganto tayo lagi
kaclose. Dinikit ko ang noo ko sa noo nya, ang ilong ko sa ilong nya.
Kahit sobra akong nasaktan sa ginawa mo, hindi ko alam pero nawala nalang yun lahat. Bakit ba kasi ganto
ka mag-effort e.
Sshh. Wag ka nalang magsalita. I placed my index finger on her lips. Happy Birthday, Kath. I love you. I love
you. I love you.
I took her hand and placed a ring on her finger. Daniel?! Anong
Dont worry. Hindi to proposal. Couple ring lang to. Pag may umaaligid sayo, pakita mo lang tong kamay
mo. Para malaman nilang may nagmamay-ari na sayo.
Sandali lang, may ibibigay ako sayo. Sabi ni Kath, tapos kinuha nya yung kalahati nung necklace na nilalaro nya
kagabi at sinuot nya sakin.
May nakaengrave din dito. Pero hindi lang KD. KathNiel ang nakalagay.
Oo na. Hindi pa ba obvious. Pinapatawad na kita. 3rd chance mo na to ha. Pag to sinayang mo. Nako.
Hihiwalayan na talaga kita.
WAG NAMAN.
EH. Talo na naman ako. Pero teka may gagawin muna pala ako.
Bigla nalang nya pinulupot ang kamay nya sa leeg ko tapos hinalikan ako.
Oo. E halik nalang para mabura ko din yung DNA nya dyan sa labi mo.
O. Ano naman?
Hindi na aggressive na kagaya ng kanina. This time, this is a slow passionate kiss.
Barbie
Bibisitahin ko si D-daniel. Napatingin si Barbie sakin pero umiwas din sya agad.
Next time mo nalang sya bisitahin, Barbie. Magkausap sila ni Kath ngayon. Lester.
Wala akong pakialam. Im sure hindi ako magiging abala kasi ako naman talaga ang mahal nya. Barbie.
Barbie, si Kath ang mahal ni Daniel. Hindi ikaw. Kaya lubayan mo na sya. Kats.
Nagsimula nang umiyak si Barbie. Ayokong nakikita syang ganto kaya lumapit ako sa kanya at niyakap sya.
Ako ang mahal nya, JC, diba? Diba, ako naman talaga? Umiiyak nyang sabi sakin.
HINDI. MGA SINUNGALING KAYO. AKO ANG MAHAL NI DANIEL. MAS NAUNA NYO KONG NAGING
KAIBIGAN KESA KAY KATH PERO BAKIT SYA ANG KINAKAMPIHAN NYO?!
Hindi yun ang issue, Barbie. Hindi na talaga ikaw ang mahal ni Daniel. Kasalanan mo e. Pinakawalan mo sya
nung una. Lester.
At sana Barbie matuto ka na sa pagkakamali mong yun. Wag mo na sanang hayaang mawala pa ulit yung
isa pang nagmamahal sayo dahil na naman sa katangahan mo. Seth.
Daniel! JC! Bumaba na kayo dyan at kakain na. Tito Melo. Ang daddy ni Carmela.
O. Kain na kayo. Ready na ba kayo sa first day of school? May mga binata na ako ah. Grade 6 na kayo! Sabi
ni Tito samin.
Kumain na kami ni Kuya tapos sabay rin kaming natapos. Pagkakain namin, nauna na kong lumabas at naghintay
dun sa may sasakyan. Pero dahil ang tagal ni Kuya, bumalik ulit ako sa loob.
Pero napatigil ako dun sa may pintuan kasi narinig ko ang usapan nila. Nagtago ako sa likod para hindi nila ako
makita.
Tinanggap ni Kuya yung pera, pero hindi mainpinta ang mukha nya.
Habang nasa byahe, walang nagsasalita samin. Pero bigla akong kinausap ni Kuya.
Hindi naman.
Alam kong kaya nya ako ililibre ay dahil dun sa extrang baon na nakuha nya. Extrang baon na meron sya, at wala
ako.
Pero okay lang. Kasi kahit kelan hindi yun pinamukha sakin ni Kuya.
As usual, pinagkaguluhan na naman si Kuya at ako? Eto dire-diretso lang ako. Walang pumapansin sakin.
Good morning class. Before ko kayo iorient, bibigyan ko muna kayo ng partners nyo at sila ang magiging
partners nyo for the whole school year.
Amanda yung name nung naging partner ni Kuya, tapos Britney naman yung sakin.
Nung umupo na si Britney sa tabi ko, syempre nginitian ko sya pero sya pilit lang yung ngiti. May binulong pa sya.
Bat kasi eto pa nakapartner ko. Pwede namang yung kuya nalang nya. Badtrip naman oh. Hay! Yaan na
nga. Mapagtsatsagaan din naman to.Britney.
Nagkunwari nalang akong hindi ko narinig yun. Napatungo nalang ako at napangiti. Wala naman akong ibang
pwedeng gawin kundi yun e. Wala naman kasi akong magagawa kung kuya ko nalang lagi ang mas gusto nila.
Lumipas ang isang linggo. Halatang halata ko kay Britney kung gano nya kagustong maging kapartner si Kuya at
kung gano nya ako pinagtitiisan lang.
English time ngayon. Teacher rin nga pala namin sa English yung adviser namin.
Okay, for today you will have your by partner activity. You have to---
Maam! Napatingin kami dun sa nagtaas ng kamay at tumawag kay Ms. Si Amanda pala. Yung kapartner ni Kuya.
Nagulat ako sa sinabi ni Amanda. Napatingin ako kay Britney at ang lapad ng ngiti nito.
Pumayag naman si Ms kaya nagpalit na sila ng upuan tapos nagstart na rin yung activity.
Hey JC. Amanda nga pala. Then she held out her hand.
Nagstart na kami. For the first time in my life, naramdaman kong ginusto ako. Pinili ako.
Ay class. Kailangan nga pala natin ng representative para sa upcoming Mr. Earth Asia. Sinong gusto nyo?
Karamihan puro pangalan ni Kuya ang sinisigaw. Pero may sumisigaw rin sa pangalan ko. Kaming dalawa tuloy ang
pinagpilian.
I think si Daniel nalang dapat ang magrepresent sa klase natin. I mean, of course JC also has the capability
na ipanalo tayo but mas malaki ang chance natin maging champion kung si Daniel ang lalaban. Is it okay
with you, Daniel? Ms.
Napatingin sakin si Kuya. Nginitian ko sya para mapakita kong okay lang sakin.
Bumalik na kami sa paggawa nung activity. Bigla nalang tinapik ni Amanda yung balikat ko.
Okay lang yan JC. Para sakin, mas gwapo ka kay Daniel Ngumiti sya tapos bumalik na ulit sa ginagawa nya.
Di ko maiwasang ngumiti. Ngayon ko lang naramdaman yung feeling na mas angat ako kesa sa kapatid ko.
-----------------------------------------------------
( After 3 years )
Tatlong taon na ang nakakalipas simula nung magbago ang buhay ko.
Dahil kay Amanda, nagkaron ako ng confidence. Confidence na sa buhay, pwede rin pala akong maging first choice.
Hindi lang second choice.
Though marami pa ring mas may gusto kay Kuya, okay lang. Okay lang kasi may Amanda naman ako ngayon e. Si
Amanda na nasa tabi ko during the worst period of my life at ginawa ang lahat para maramdaman kong may kwenta
pala ang buhay ko.
Dahil na rin sa kanya, nagkaron ako ng confidence para maging lead singer ng banda namin nina Kuya. Nakakilala
kami ng iba pang mga kaibigan nung nagstart ang second year.
Tapos habang lumalalim ang pagkakaibigan namin, nakabuo kami ng banda na tinawag naming Parking 5.
Sina Seth, Katsumi, Mycko, ako at si kuya ang original members, kaso nga lang umalis si Mycko at lumipat ng school
at dun namin nakilala si Lester.
Sa pagtatapos ng 2nd year, hindi lang banda namin ang nabuo. Pati pagtitinginan namin ni Amanda. MU na kami
ngayon. Ewan ko ba kung kelan nya ko sasagutin.
Oo. Bakit?
Hindi ko talaga yun ginusto, JC. Binully lang ako nina Britney.
Napatungo sya
Ibig sabihin lahat ng sinabi at ginawa mo para sakin, kalokohan lang lahat?
Napag-utusan lang ako, JC. Pero maniwala ka, habang nagtatagal ginugusto ko na rin ang mga ginagawa
ko.
Maniwala? Pano ko yun gagawin Amanda? Kung lahat ng ipinaramdam mo sakin ay kasinungalingan lang.
Hindi na ko dito magthithird year high school JC. Aalis na ako. But before I leave. Gusto ko sanang sabihin
sayo na oo. Tama ka. Nung una, kuya mo talaga ang gusto ko. Pero habang lumilipas ang panahon, mas
nakikilala kita. Nakikita ko ang potential mo. Ang talents mo. Ang totong ikaw.
Tama na Amanda..
No JC. You have to hear this. I saw the real you. Ikaw na hindi anino ng kapatid mo. Ikaw bilang si JC
Padilla. The great lead singer of Parking 5. A great friend. A great lover. Inadmire kita dahil dun.
Nakakalungkot dahil hindi nagawang makita ng iba ang nakita ko. Pero sana. Sana wag kang sumuko na
ipakita ang totoong ikaw sa mga taong importante sayo.
Kasi isa kang malaking kawalan. Someday, pag nahanap mo ang babaeng magpapatibok talaga ng puso
mo, gawin mo ang lahat para maparamdam sa kanya na hindi ka basta basta. Na hindi ka lang second
choice.
Lumapit sya sakin at niyakap ako. Im glad na nakilala kita, JC. Goodbye.
Sa pag-alis nya, bumalik ang dating ako. Ang ako na walang confidence.
Kasi nalaman kong simula palang, 2nd choice nalang ako lagi. Option lang. I was never the priority.
-----------------------------------------------
First day namin nung may nakabunggo akong isang babae. Natapunan ko pa sya ng Milo. Barbie ang pangalan nya.
Bagay sa kanya ang pangalan nya kasi kasing ganda talaga sya ng isang Barbie.
Labas sa ilong yung sinabi ko kay Kuya. Gusto ko rin si Barbie. Pero ano pa bang magagawa ko? Kung lalaban ako
kay Kuya, sigurado namang matatalo lang ako. Kaya bakit pa?
Magiging kuntento nalang ako sa mga tingin tingin at sa thought na kahit kelan, my brother will always be better than
me.
At habang nandito sya, I will always be a second choice. Just a second choice.
----------------------------------------------
Gabi na pero hindi pa rin umuuwi si Kuya. Sobra nang nag-aalala si Mama.
Wala eh.
Kinakabahan ako JC. Baka kung ano na ang nangyari sa kuya mo.
Dont worry mom. Walang mangyayari sa kanya. Kaya nya ang sarili nya. I said while hugging my mom.
Lumipas ang ilaw araw, ang ilang linggo hanggang sa isang buwan na ang lumipas. Wala pa rin si Kuya. Hindi pa rin
sya bumabalik.
Nasa sala kami ngayong lahat. Puro mga tulala sa pagkawala ni Kuya.
E kung buhay pa sya sana nagparamdam man lang sya satin, diba? Mama.
Dear Ms. Estrada. Hindi na kami magpapakilala sa inyo. The important thing is, nasamin ang anak nyo. Si
Daniel. Wala kaming masamang intensyon. Last month, nakita namin sya sa isang bar sa di kalayuan. Wala
syang malay. Sinugod agad namin sya sa hospital. We found out na nasaksak pala sya at napagbugbog.
Masyadong matindi ang damages nya lalo na sa may head part, causing him to be blind.
Pero wag nyo na po isipin ang pagkabulag nya kasi may nagdonate na po ng mata sa kanya. According to
the doctor, successful ang operation. Yun nga lang po, comatose pa rin po sya ngayon. Pasensya na po
kung ngayon lang namin nasabi to. Kung gusto nyo po sya puntahan, enclosed in this letter is the address of
the hospital where hes admitted.
Nasa bingit pala ng kamatayan ang kapatid ko pero wala kaming kaalam-alam dito.
At ako, ang sama-sama ko. Kasi sa pagkawala ng kapatid ko, parang natutuwa pa ako.
Kasi ngayong wala sya, ako ang apple of the eye ng mga tao. Lalo na ni Barbie. Ako ang naging shoulder to cry on
nya pag may problema sya.
Pero ngayon na nalaman ko ang lahat tungkol sa nangyari sa kapatid ko, pakiramdam ko ang sama sama kong tao.
Kasi kapallit ng pagpapakasaya ko ay ang paghihirap nya.
Ohmygod Daniel. Naiiyak na sabi ni Mama pagkakita sa kapatid kong walang malay.
Hes currently in the state of coma. Lets just hope and pray na magising sya. Doctor.
Lumabas na yung doctor pati na rin ang mga kaibigan namin. Kami nalang ni mama ang natira dito sa kwarto.
Uupo na sana ako, pero may nakita akong isang picture sa sahig.
Ma. Tingnan mo to. Feeling ko pagmamay-ari to nung pamilyang nag-alaga kay kuya.
Kinuha ni Mama ang picture. Isa itong picture ng babae na hindi ko kilala.
Kung sino man ang babaeng to. O kung sino man ang pamilya niya, malaki ang utang na loob natin sa
kanila.
Lumipas ang isang buwan. Halinhinan kami sa pagbabantay. Madalas dumadalaw si Barbie at ang iba pa naming
mga kaibigan.
Ngayong gabi, ako ang nakatokang magbantay. Kumuha lang ako saglit ng tubig sa labas pero pagbalik ko,
nakakapagtakang bukas ang pinto. Sa pagkakatanda ko, sinara ko ito bago ako lumabas.
Tinawag ko sina Mama at pinamalita ko na rin sa mga kaibigan namin na gising na ang kapatid ko.
Kinabukasan, agad silang nagpuntahan. Unang-unang dumating si Barbie. Kitang-kita sa mukha ni Kuya kung gano
sya kasayang makita ito.
Mamaya-maya, nagdatingan na ang iba pa naming friends. Lahat sila masaya dahil bumalik na si Kuya.
Masaya rin ako. Pero hindi ko pa rin maitago ang lungkot ko.
Lord. Thank you dahil bumalik na ang kuya ko. Pero Lord, eto na naman. Dahil bumalik na sya, option na
naman ako. Second choice na naman ako. Kelan ko ba mararanasang maging priority? Yung ako yung
pipiliin kasi ako talaga at hindi dahil wala na sa choices si kuya. Iparamdam mo naman sakin yun Lord. Kahit
yun lang.
Oo, JC. Hindi ka namin nakitang anino ni Daniel. Kasi pantay pantay ang tingin namin sa isat-isa. Kahit
pinakalove ko si Seth. Haha. De joke lang. Kats.
Sabi ko naman sayo e. Wag mo na yang isipin. Malay mo nalilito lang si Barbie. Akala nya mahal pa nya ang
kuya mo pero ang totoo, ikaw na pala. Hindi nya lang alam kasi kasi ano nga ba. Tuloy mo nga
Seth.Lester.
Hindi nya lang alam kasi dominante ng kuya mo ang isip nya. Minsan mas napapairal natin ang isip natin
kesa sa puso. Kaya kahit mas tama naman ang sinasabi ng puso natin, mas pinaniniwalaan pa natin yung
isip natin kasi yun ang akala nating tama. Seth.
Kasi bipolar sya guys. Hindi pa masyadong malala. Pero, bipolar sya. Ako.
Oo. Parang ganun. Natatakot nga ako minsan e. Baka magawa nyang saktan ang sarili nya kung hindi nya
makuha ang gusto nya Ako.
Sa tingin ko hindi lang tayo dapat dyan matakot. Kailangan rin nating matakot sa mga pwedeng magawa
nya sa ibang tao Kats.
Tama. Kailangan rin natin bantayan si Daniel. Hindi nya alam ang tungkol dito. Baka isang simpleng drama
lang ni Barbie, maawa agad sya at bumigay. Hindi pwede. Seth.
Tama si Seth. Hindi talaga pwede. This time, hindi na ako papayag. Hindi na ako papayag na maging second choice
lang ako.
Kailangang ipamukha ko kay Barbie kung ano ang mawawala sa kanya kung hindi ako ang pipiliin nya.
41.
JCS POV
Sa loob ng 2 weeks na yun, sobra sobra kong pinaparamdam kay Barbie kung gano ko sya kamahal.
Araw-araw akong bumibisita sa kanila. Pero sa araw-araw na yun, araw-araw din syang umiiyak.
Minsan mahuhuli ko pa syang nagtetext kay Kuya. Pero pag nakikita nya ako, tinatago agad nya yung phone at
ngingiti nalang sakin.
Minsan nararamdaman kong special na rin ako para kay Barbie. Pero pag inaatake sya ng kabaliwan nya kay Kuya,
kulang nalang kaladkarin nya ko palabas ng bahay.
Oy JC! Balita ko kayna Seth, may lakad kayo ngayon ah. Sabi ni kuya habang bumababa ng hagdan.
Date na naman?! Araw-araw na kayong nagdate ah. Hindi ba kayo nagsasawa sa mga mukha nyo?
Alam mo JC, pag in love ka, kahit segu-segundo mong kasama yung babaeng mahal mo, wala kang
magiging reklamo. Sabi ni kuya habang nag-aayos ng buhok.
Nga naman. Makapagsalita naman ako parang hindi ko rin araw-araw kasama si Barbie ah. Well, except ngayon kasi
may lakad kami nina Lester.
O sya, bro. Una na ko ha. Sunduin ko pa si Kath e. Kayo ba, byahe ba kayo o may magdadrive sa inyo?
*PAK*
Ikaw ha, nahahawa ka na kay Kats ha. Wag ka ngang masyadong nagdididikit dun.
ANONG WAG?! Ayaw nyo na kong maging kaibigan? HUHU. SETH! Inaaway ako oh.
Napatingin kami dun sa nagsalita. Si Kats pala na kasalukuyang nagtatago sa likod ni Seth. Parang batang inagawan
ng lollipop. Hahaha.
Wala. Hindi kita bati. Ikaw nga dyan, halos wala ka nang time samin kasi lagi mo nang kasama ang girlfriend
mo pero ano. Love pa rin kita!
*PAK* *PAK*
Hehe. Joke lang tol. Lagi ka nalang kasi wala e. Pero naiintindihan naman namin. Ingat ingat nga lang ha.
Baka mamaya, mag all the way na kayo. Kats.
Basta.
Hay. Ewan ko sa inyo. Basta ako, aalis na ko. Goodluck sa inyo. Sabi kuya tapos umalis na sya.
Nagpunta na kami sa Montenegro University. Isa sa mga universities na gusto naming pasukan. Magtitingin-tingin
kasi kami ngayon ng mga campus eh. Para malaman namin kung san talaga pinakamagandang pumasok.
Hanep pare. Ang ganda pala dito. Pati mga estudyante ang gaganda rin. Lester
Dito nalang kaya tayo mag-aral! Belong na belong tayo oh. Magagandang lalake tayo e. Kats.
Teka. Baka maligaw tayo, tara tanong muna tayo dun sa babae sa may Information Desk Seth.
Di pa kami masyadong nakakalapit dun sa may Info desk ng may makita kaming isang pamilyar na babae. Napahinto
tuloy kami ng lakad.
Sino? Ako.
The Famous Kathryn Santiago. Ang fiance ng anak ng tagapagmana ng mga Montenegro. Seth.
Shit. Ang ganda pala nya sa personal. Punasan nyo laway ko mga bregs. Lester.
Teka lang. Akala ko ba yung Montenegro yung fiance? E diba si Buenavista tong kasama nya? Anong
name nun Quen ba? Ako.
Oo. Hindi ko rin alam kung bakit sila ang magkasama e. Seth.
Para kaming mga ewan ditong nakatayo lang at tinitingnan si Ms Kathryn Santiago. Bukod sa napakanda, ang lakas
ng dating nya.
Lumapit nga kami sa kung nasan sya. Pero pagkalapit namin sa kanya, tulala lang kami.
Napaharap samin si Ms. Kathryn at talagang napanganga naman kasi sa malapitan nyang kagandahan.
Huh? Lost? Ako? I cant be lost. Saulong-saulo ko na tong lugar na to. Kathryn Santiago.
Hindi dahil sinabihan ka ng lost ay nawawala ka na o hindi mo alam yung daan. Minsan pag sinabing lost it
can pertain to other things. Katulad ngayon. Youre Ms. Kathryn Santiago, right? Your fiance is Mr. Daniel
Montenegro, pero bakit iba yata ang kasama mo ngayon? Eto naman po. Umiral na naman ang katalinuhan ni
Seth.
Hindi naman po. Were just curious. Tsaka boto po kasi kami sa inyo ni Mr. Daniel. Bagay na bagay po
kayo. Medyo bagay din naman po kayo nung kasama nyo kanina, kaso lang po, wala pong spark. Kats.
Ahahaha. Youre so funny. Nakakatuwa kayo kahit mga chismoso kayo. Ms. Kathryn.
So. Sagutin nyo nalang po ang tanong namin. Bakit hindi nyo po kasama si Mr. Montenegro? Ako.
Nawala ang ngiti ni Ms. Kathryn at napatingin sya dun sa nasa likod namin.
Hes too angry to talk to me. Malungkot nyang sabi. Kitang-kita sa mata nya.
Napatingin kami dun sa nasa likod. And BOOM. Andun si Mr. Montenegro. Nakatingin rin sya kay Ms. Kathryn, pero
poker face sya. Walang kaexpre-expression.
Naglakad na papunta samin si Mr. Daniel Montenegro. Mukhang kahit ang laki-laki ng space, dito pa nya balak
dumaan.
Pagkadaan ni Mr. Montenegro samin, hinawakan ni Ms. Kathryn ang kamay nya at pinigilan ito.
Pagkasabi nya nun, umalis na sya. Si Ms. Kathryn, eto, naiwang tulala.
Lumapit ako kay Ms. Kathryn at tinapik ang balikat nito. Ms. Kath, okay lang po ba kayo?
Ms. Kath! Wag ka na malungkot. Sasayawan ka nalang namin para hindi ka na malungkot. Kats.
Everybody, lezz do the chicken dance! Wooh! At pagkasabi nyan ni Kats, ginawa nga nya ang chicken dance.
At dahil tropa kami. Walang iwanan. Kailangan naming damayan ang kalokohan ng lalaking to. Kaya eto, napasayaw
na rin kami.
Oo. Yung laging sinasayaw ni Kath at Daniel. Kath at Daniel na katropa natin ha. Hindi nyo ba tanda? Ganto
yun oh. Parang nagjojog in place ka lang. Kats.
At ayun, ginaya rin namin. Tapos etong si Kats, niyaya pa yung ibang tao sa university na gayahin kami. At gumaya
nga naman sila.
Nung medyo pagod na kami, tumigil na kami. Tapos nagpalakpakan naman yung mga tao. Artista lang? Hanep.
Napatingin kami kay Ms. Kathryn na medyo nakangiti na. Pero alam naming pilit lang yung ngiting yun.
Okay lang po. Kung kapalit naman ay makita ang ngiti nyo, kahit mapagkamatay kami, okay lang. Lester.
*PAK*
Porket kapangalan ni Kath. Gaganyan-ganyan ka na. Sumali sa PBB Teen Edition 5 ha. Pasok ka agad dun.
Wala ng screening screening. Kats.
Uhm, guys, mauna na ako sa inyo. Salamat sa inyo ha. Goodluck. Sana dito na kayo mag-aral.
Naglibot-libot na kami. Ang ganda ng campus na to. Para tuloy gusto na naming mag-aral dito. Kaso nga lang
Engineering yung courses namin e. E etong MU, though nag-ooffer rin sila ng Engr courses, specialty nila ay
Business Admin. Kaya nagdadalawang isip pa rin kami.
Pare, hindi pwede pumasok, may private event ata eh. Baka mapagalitan tayo dito. Bawal pumasok Lester.
Engot mo talaga, Les! Gate crash nga eh! Syempre patakas nating gagawin! Seth.
Anong gate crash? Anong balak nyo ha. Nagulat kami at napatingin dun sa nagsalita. Isang lalaking mukhang
nerd pero may itsura naman.
Ah- eh Pasenshahan nyo na po, balak po kasi naming maggate crash sa isang university na katulad
nito. Kats.
Anak ng tipaklong naman oh! Isa ka pa Kats! Gate crash nga tapos sinabi mo sa kanya. Tinawag mo pang
gate crash tapos magpapaalam ka lang. Ano ba yan. Sakit niyo sa ulo. Seth.
Hay, total sinabi na sayo nitong mga ugok kong kaibigan, ako nga pala si Seth. Kasi kakagraduate lang
namin ng high school. Gusto lang namin ng adventure magkakaibigan bago man lang kami magkahiwahiwalay. Last hurrah kumbaga. Maggate crash sana kami sa party dito, para kahit papano, alam na namin ang
sasalubong samin pag college na kami. Seth.
Ganun ba, I can see you have guitars, are you in a band? Yung lalaki.
Seth!
Kats!
Lester!
JC!
Niloloko nyo ba ako? Parking 5? E aapat lang kayo? Tanong nung lalaki.
Joke lang Busy kasi sa girlfriend nya eh, kaya kami nauna, sunod nalang daw sya Seth.
O sige, gusto nyong makapasok, diba? Tumango kaming lahat. Papapasukin ko kayo but you have to do
me a favor Lalaki.
Mamaya-maya lang, pumasok na kami sa loob at hinintay nalang dumating yung girlfriend nitong lalaking DJ daw ang
pangalan.
Biglang nagsalita tong si DJ. Napatingin kami sa kanya. Nakita naming may kausap syang babae. Tapos mamayamaya, pinatay na ang ilaw at spotlight nalang sa kanila ang natira.
Nagsimula na kaming tumugtog tapos kumanta na yung DJ. Pagkatapos ng chorus, sumenyas sya samin na kami
ang magtuloy nung kinakanta nya.
Lumabas na yung couple sa gym at sinundan namin sila. Patuloy pa rin kami sa pagkanta. Para tuloy kaming ewan
dito na bumubuntot sa dalawa habang tumutugtog.
Pagkaupo nung girlfriend nung DJ sa may fountain, namatay na naman ang ilaw tapos pumunta samin si DJ.
Mamaya-maya, nagbukas na ang mga ilaw. Isang ilaw per tao. Bawat isa sa kanila, may hawak na letter. Pag binasa
mo yun, ang nakalagay : MAHAL KITA CHA.
Tol! Mga tao ba yang mga yan?! Lupet! Ang gaganda! Lester.
Mga ugok. Mga taksil tong mga to. Sumbong ko kayo e. Seth.
Medyo lumapit kami sa kanila. Tapos narinig namin ang usapan nila.
Istorbo ka, alam mo yun?? Nagmomoment yung dalawa eh. Sabi nung isang medyo chubby na ang cute ng
smile.
Inggit ka? Edi makigaya ka! Sabi nung parang pinakabata sa kanila.
Sabi lang ni Kats sa gym lang kami, pero ang totoo nyan, lumabas na kami ng school na to. Hingal na hingal kami sa
pagtakbo.
Grabe. Mukha ngang hindi sila tao. Amazona sila bro! Lester.
Hindi ko to kaya. Ayoko dito mag-aral. Baka bumagsak lang ako lagi kasi hindi ako makapag-aral sa
takot. Kats.
--------------------------------------------------------------------------
DANIELS POV
Eto, magkasama na naman kami ni Kath. Araw-araw nalang. Sorry ha, mga in love kasi kami e.
Makakatanggi pa ba ako?
Nung nakarating kami dun, hinila ako ni Kath papunta sa swing. Pinauna nya akong umupo tapos kumalong sya
sakin.
Pagkakalong nya, biglang nagvibrate ang phone ko. Nakita kong si JC ang tumatawag. Pero dahil nagmomoment
kami ni Kath ngayon, cinancel ko muna ang call. Pagcacancel ko, bigla namang naglitawan ang sandamakmak na
messages ni Barbie.
Oo, sa dalawang linggong lumipas, nagtetext pa rin sya at nagmamakaawa sakin. Sa totoo lang, gusto ko sana
syang puntahan at icomfort as a friend.
Narinig ko ang usapan ng mga kaibigan ko. Bipolar si Barbie. Natatakot rin ako sa pwede nyang magawa.
Daniel
Ayoko na kasing nasasaktan sya. Kausapin mo sya ng ayos please. Yung ayos talaga. Yung maiintindihan
nya na hindi na sya. Kath.
Patuloy pa rin ako sa paghaplos ng mukha nya. Kahit nasasaktan ka na, patuloy ka pa ring magmamahal?
Hinawakan nya ang kamay kong humahaplos sa mukha nya at hinalikan ito. Oo, Daniel. Hindi ako magsasawa at
mapapagod. Pero may hangganan din lahat. Kung alam kong sobra na at hindi ko na kaya. Titigil ako. Lalo
na kung ikaw na mismo ang magpaparamdam sakin na tumigil ako.
Oo. May tiwala ako sayo. Alam kong wala kayong masamang gagawin. Promise?
Promise.
----------------------------------------
BARBIES POV
Kasama ko ngayon si Daniel sa kwarto ko. Kasalukuyan kaming nagmemerienda. Akala lang nya kumakain ako, pero
hindi.
Ang goal ko dito, maubos nya yung juice na hinanda ko. May hinalo kasi akong something dun. Something na
makakapagpabalik sa kanya sakin.
Barbie. Uhm.. Aalis na ko. Sabi nya habang nagpupunas ng pawis nya.
Barbie. Parang nilalagnat kasi ako e. Ang init ko. Alis na muna ako ha. Daniel.
No Daniel, just stay here. Lumapit ako sa kanya to massage his head. Sarap diba?
Oo
Nung medyo nawawala na sya sa wisyo, tinanggal ko na ang shirt ko at ang pants ko. Undergarments ko nalang ang
natitira.
Hinarap ko sakin si Daniel at hinalikan sya. Hes responding to my kisses kasi tuluyan na syang nawala sa sarili nya.
Later on, natanggal ko na ang shirt nya. My kisses went down to his neck. Leaving red marks there.
My hands went down to his pants, then I unbuttoned it. Pero bago ko pa tuluyang mahubad yun, he came back to his
senses at tinulak ako.
BARBIE WHAT ARE YOU DOING?! Sabi nya habang sinusuot ulit ang shirt nya.
Bigla nalang ulit akong napaiyak. Bakit ba ayaw mo pa rin sakin Daniel? Lalapit sana ako sa kanya pero
sinigawan nya ako.
WAG KANG LALAPIT SAKIN! ANONG NILAGAY MO DUN SA DRINK KO HA?! BAKIT BIGLA NALANG AKO
NAG-INIT?!
You know what Barbie, talking to you is a mistake. Aalis na sana sya pero hinabol ko sya at pinigilan.
At katulad kanina, tinulak na naman nya ako. I was never yours, Barbie. Kasi unang-una, hindi mo naman ako
tinanggap noon. Tinanggihan mo ako, diba? Minahal kita pero lahat yun sinayang mo lang. Kaya wala kang
karapatan para sabihing minsan akong naging sayo!
Lalapit na naman ako sa kanya pero tinulak nya ako ng malakas kaya napahiga ako sa kama.
Pero napatingin ako dun sa video cam kong patuloy pa ring nagrerecord.
Kung hindi kita makukuha sa maayos na paraan, Daniel. Gagawin kong madugo ang laban namin ni
Kathryn.
at sisiguraduhin kong sa tindi ng pagdugo ng puso nya, mamamatay ang pagmamahal nya para sayo.
42.
---- Wednesday, April 18, 2012. DAY 99 OF 100. ----
JCs POV
Tulala.
Pansin ko, ilang araw na silang hindi magkasama. Madalas ding tahimik si Kuya. Panahon na siguro para tanungin
ko sya.
Napatungo si Kuya at tiningnan ang phone nya. Hindi ko alam e. Parang these past few days, ang cold nya
sakin?
Oo. Magkasama pa kami nung April 9 e. Tapos kinabukasan, magkausap pa kami sa phone nung umaga.
Pero nung hapon, bigla bigla nalang nagbago ang mood nya. Tinry ko syang icontact nung mga sumunod na
araw pero sabi nya busy sya. Basta ganun. Parang iniiwasan nya ako.
Kelan? At pano?
Pagkatapos namin magtingin-tingin ng school, Ive decided na puntahan muna si Barbie. Pero bago ako makaalis,
pinigilan ako ni Seth.
Alam namin ang worth mo at alam kong alam mo rin. Pero sana wag mong isangtabi ang sarili mo para sa
isang taong hindi alam kung gano ka kahalaga. Ikaw na mismo ang gumagawa ng paraan para maging
second choice ka lang. Tama na, JC. Hayaan mong sya ang makadiscover kung gano ka kalaking
kawalan. Seth.
Habang papunta ako kayna Barbie. Pinag-iisipan ko ang sinabi ni Seth. Tama sya. Pagod na ko. Pagod na pagod na.
Nung nakarating ako kay Barbie, saktong nasa labas sya ng bahay nila at may inaabot na isang CD sa isang lalaking
nakasuot ng kulay pulang jacket na may tatak na LBC. Ano kayang meron?
Nung makita nya ako, balak nya pumasok at isara ang gate pero tumakbo ako para mapigilan syang gawin yun.
Natulala sya sa sinabi ko. Pagkakataon ko na to para magbigay ng goodbye speech sa kanya.
Alam mo naman kung gano kita kamahal diba? At sa sobrang pagmamahal na yun, palalayain na kita.
Ayoko na Barbie. Tama na.
Ayoko tong gawin kasi baka maramdaman nyang mag-isa lang sya. Pero hindi. Kailangan. Kasi kung hindi ko to
gagawin. Sarili ko naman ang kakawawain ko.
Oo. Barbie. Im letting you go Sana I took a deep breath. Hindi ako pwedeng umiyak. Sana mahanap mo
yung lalaking mamahalin mo, at magmamahal sayo pabalik. Youre a great girl. Youre worth loving. Pero
naiintindihan ko kung hindi mo ko kayang mahalin katulad ng pagmamahal ko sayo.
I miss you Barbie. Miss ko na ang dating ikaw. Ang Barbie na laging nakatawa. Nakasmile. Masayahin.
Carefree. Hindi ang Barbie na laging umiiyak. Galit. Malungkot. Sana bumalik ka na sa dati.
Someday, pag nagkasalubong tayo sa daan. O pag nagkita tayo sa isang restaurant, sana Sana sa
panahong yun nakangiti ka na. Sana masaya ka na. Kahit may kasama ka pang ibang lalaki. Tatanggapin ko.
Basta ang mahalaga, okay ka na.
Sige Barbie! Alis na ko. Ingat ka. Tumalikod na ako at naglakad na.
Pinunasan ko ito at ngumiti. Promise. Yan na yung last time na maririnig mo yan.
Pero alam kong kahit tumakbo pa ako ng tumakbo papalayo sa kanya, hindi ko pa rin magagawang takbuhan ang
nararamdaman ko para sa kanya.
Umiling ako.
Youll find a girl na magagawa kang mahalin JC. Yung babaeng magiging deserving para sa pagmamahal
mo.
Bumitaw na kami sa yakap. Dahil medyo napagaan ni Kuya ang loob ko. Dapat sigurong ako naman ang magpagaan
ng loob nya.
Maiba ako kuya. Bukas na ang 100th day diba? I mean yung dating deal natin.
Oo
Oo
Naisip ko lang. Bakit hindi ka maghanda ng something para kay Kath bukas. Tapos pagpatak ng 12
midnight. I mean, sa pagtatapos ng 100 days, dun mo sabihin na it all started with a deal. Pero kahit tapos na
ang 100 days, mahal mo pa rin sya. Kasi sa loob ng 100 days na nakasama mo sya, nagawa mo syang
mahalin ng totoo.
Alam mo, tama ka dyan bro. Ang galing mo. Kaya pala laging nauudlot ang pagsabi ko sa kanya nung
tungkol sa deal na yun eh. Kasi ito ang tamang panahon.
Kung hindi man ako magkaron ng happy ending. At least, sana si Kuya, magkameron.
-------------------------------------------------------------
LESTERS POV
Sabi nya, tulungan daw namin syang magset up para sa balak nyang something para kay Kath.
Tutulong ako ng buong puso. Kasi ngayon, tanggap ko na. Tanggap ko na talaga na wala akong pag-asa kay Kath.
Bukas na ang end ng 100 days pero wala na akong pakialam. Ang alam ko lang, may iba nang laman ang isip ko.
Kahit hindi pa tuluyang nabubura si Kath sa puso ko, alam kong dadating ang araw na mapapaltan din sya ni Bea.
First love ko si Bea. Ngayon ko lang nalaman. Hindi ko pa siguro alam noon kasi mga bata pa kami.
Pero kahit kay Bea ko na itutuon ang attention ko ngayon, hindi pa rin mawawala si Kath. Kasi special sya at
mahalaga sya sakin.
Aray!
SorrKath!
Naalala ko yung text ni Daniel. Sabi nya cold daw sa kanya si Kath nitong mga nakaraang araw.
O-okay n-naman Hindi sya makatingin sakin nung sinabi nya yan. Bakit kaya?
Pero may hinanda din namang surprise para dito si Daniel eh. Bahala na sya dumiskarte. Mag-uusap muna kami ni
Kath. Namiss ko rin to noh.
Basta.
Naglakad-lakad lang kami hanggang sa makarating kami sa isang lugar kung san pinakapaborito kong manood ng
sunset.
Umupo ako dun sa may damuhan at sinenyasan ko syang umupo sa tabi ko.
Manonood ng sunset.
Parang dati? Natatawa nyang tanong. Naalala nya siguro nung umamin ako sa kanyang mahal ko sya.
Kasi ngayon, tanggap ko na. Tanggap ko nang wala talaga akong space dyan sa puso mo.
Lester
Okay lang Kath. Masaya na rin ako. Kasi nagawa kong tuparin yung sinabi ko sayo nung unang beses
tayong nanood ng sunset. Tanda mo pa ba yun, Kath?
Napangiti ako at bigla nalang naging blurry ang paningin ko. Natakpan na kasi ng luha eh.
Masakit sa puso yung maging sandalan ka ng taong mahal mo tuwing umiiyak sya. Tuwing umiiyak sya
dahil sa taong mahal nya.
Biglang tumulo ang luha ko kaya hinawakan ni Kath ang kamay ko.
Pero masaya na rin ako. Kasi dahil dun, nagawa kitang makasama. Napansin mo ako. Ganun pag
nagmamahal e. Nagiging masaya ka sa isang simpleng bagay na ginawa sayo nung taong mahal mo. Kahit
gano pa yun kaliit, big deal pa rin. Kasi mahal mo yun e.
Wag ka na umiyak. Your happiness means a lot to me, Kath. Even if it brings me tears. Kaya sana maging
okay na okay talaga ang relasyon nyo ni Daniel. Kasi ang laki laki ng sakripisyo ko para sa kanya.
Ikaw.
Lester
Sobrang laki ng space na sinakop mo sa puso ko, Kath. At sinakripisyo ko yun para kay Daniel. Kaya
subukan ka lang nya paiyakin o pakawalan. Tingnan ko lang kung hindi sya mabulok sa hospital.
Thank you Lester. Salamat. Salamat ng marami sa pagmamahal mo. Mahal din naman kita eh. More than
friend, pero less than a lover. Siguro minahal kita bilang kapatid.
Pero seryoso, Les. Special ka rin para sakin. But I guess, may mas deserving ng pagkaspecial mong yan.
Im just a shooting star in your life, Moon. Minsan lang dumadaan. I may be a big part of your life pero hindi
ako nararapat magstay ng matagal sa tabi mo kasi I belong to someone else.
Pero ang star. Siya ang laging kasama ng moon. New Moon man, Eclipse, o half moon, lagi syang nandyan.
Parang yung isang taong kilala ko. Despite your harsh way of treating her before, minahal at inadmire ka pa
rin nya.
Ibat-ibang ugali man ang naipakita mo sa kanya, hindi pa rin nawala ang pagmamahal nya sayo. Kaya Les,
open your eyes most especially your heart.
I smiled at her.
Bukas na naman eh. Naghihintay lang ako ng tamang panahon. Ayoko syang maging rebound. O kung ano
man. Gusto ko mamahalin ko sya pag buo na ulit to. Sabi ko sabay turo sa puso ko.
Im glad na naging kaclose kita Lester. Thank you. Sana kahit magkatuluyan kayo ni star, youll still be my
moon. Kahit as a friend man lang.
I hugged her back. Of course I will be, Kath. I will always be your moon.
Tumayo na kami at maglalakad na sana, pero tanggal pala ang sintas ng sapatos ko.
Nung natapos na ko magtali ng sintas ko, nilapitan ko na sya. Pero parang tulala sya at namumutla.
Sigurado ka?
Oo Lester I think I will be okay. Kasi ngayon, mababawasan na ang sakit na nararamdaman ko.
43.
DANIEL'S POV
This is it! Ito na ang 100th day. Ngayon ko na aaminin ang lahat kay Kath.
Nandito kami ngayon sa rooftop. Dito ang setting ng engrandeng date na to. Buti nga pumayag si Kath makipagusap
sakin e.
"Ano yang hawak mo kuya?" Tanong ni JC habang nakatingin sa white envelope na hawak ko.
"Letter ko to kay Kath. Ipapabukas ko sa kanya mamayang 12 am. Pag saktong natapos ang 100 days."
"Anong laman? Pabasa!" Kukunin na sana ni Kats tong letter pero tinago ko sa likod ko. Loko to. Mas mauuna nya
pang mabasa kesa kay Kath.
Agad akong tumakbo papunta sa kanya at binigyan sya ng manly hug. "Yan ang gusto ko sayo Seth eh!"
Tanging mga kandila na nakalagay sa container ang ilaw namin.Nakapalibot ang mga yun sa buong rooftop. At
syempre ilaw rin namin ang mga stars at moon sa langit.
Sa gitna nitong rooftop, nandun ang table namin ni Kath. Yellow ang ginamit kong kulay ng table cloth dahil ito ang
favorite color nya.
"Hello?"
(Daniel! Nandito na si Kath. Paakyat na kami dyan ngayon.)
Habang dahan dahan syang lumalapit papunta sakin. Itinaas ko ang kanang kamay ko bilang hudyat sa helicopter.
Oo, kinausap ko si Gino De La Rosa na ipahiram sakin ang helicopter nya para magshower ng rose petals samin
ngayon.
Kahit ako ay namangha rin. Ang ganda tingnan mula dito sa baba ang mga pumapatak ng rosas.
-----------------------------------------------------------------------------------------
KATSUMI'S POV
"Kath..." Daniel
"Bakit, Daniel?"
"Goodevening Ms. Kath. You look gorgeous tonight." JC, habang hinahain ang appetizer.
Nung matapos na sila sa appetizer, pumasok si Seth at dinala ang main course.
"Goodevening Ms. Kath. You look beautiful tonight. Beautiful, inside and out." Seth, sabay hain ng main
course.
"Kath..." Daniel.
"Hmm?"
Kath flashed a weak smile. "Wala. Wala lang. Ineenjoy ko lang tong gabing to." Sabi nya tapos nagpatuloy na ulit
sa pagkain.
"Goodevening Ms. Kath. It's a good evening and not bad because you're amazing just the way you are." Kats.
"Ano ka ba. Sabi ko ayusin mo! Ba't lyrics ng kanta ang ginamit mo?"
"E kasi naman inubos na nung dalawa yung mga gusto kong sabihin. Ikaw kasi pinwesto mo ko sa
huli." Pagrereklamo ko.
Nagkatinginan kami ni Daniel sa sinabi ni Kath. Anong nangyari, ba't bigla tong naging ganto sakin?
Umalis akong maraming question mark sa mukha. Nagulat kasi akong biglang nagsalita si Kath ng ganun na usually
tumatawa lang.
Sinimula na nilang kainin ang dessert. Pero natapos na sila at lahat, hindi pa rin sila nag-uusap.
Dito kasi kami nakapwesto ng P5 sa sulok. Hindi kalayuan para marinig namin ang usapan nila.
"Ewan ko nga rin eh. Parang may iba kay Kath." Ako.
Mamaya-maya, sumenyas si Daniel na patugtugin na ang music. Yayayain niya siguro si Kath sumayaw.
At nung pinatugtog na namin ang music, tumayo na si Daniel at pumunta sa harap ni Kath.
"Can I have this dance, beautiful lady?" Then he held out his hand.
She placed her hand over Daniel's shoulders and he placed his on her waist.
"Kath..." Daniel.
"Why?" Kath.
"Magsalita ka naman oh. I miss your voice. more than 1 week kang hindi halos nagparamdam."
"Sorry."
"No. Don't say sorry. Alam ko namang you have other priorities."
Ang cold ng boses nya. Yung parang walang emotions. Alam kong pansin rin to ni Daniel.
"Kath..."
"Hmmm?"
We are all expecting an I love you too. Pero imbes na sumagot sya, luha ang tumulo sa mata nya.
Bumitaw sya kay Daniel at lumayo tapos pinahiran nya ang luha nya.
Lalapit pa sana si Daniel pero pinigilan sya ni Kath. "Stay where you are, Daniel."
"11:30 pm, Kath. Wag ka mag-alala. Pinagpaalam kita kay Tita Min."
"No Daniel. Walang kinalaman ang pagtatanong ko ng oras sa curfew ko o kay mama."
"Kasi gusto ko malaman if I still have enough time para masabi sayo ang lahat."
"Kath. I'm not lying to you. Meron ka pang bukas. Susunod na bukas. Susunod na buwan o taon."
"Talaga?" Lumapit sya kay Daniel. Kung makikita nyo lang ang facial expression nya ngayon. Parang nasasaktan
sya. "Meron pa bang bukas kung ngayon na matatapos ang lahat?"
Nanlaki ang mata namin sa sinabi ni Kath. Pano nya nalaman to?
"P-pano mo..."
"I was there, Daniel. I was there when you planned your Operation Barbie." Kath.
"Oo. Alam ko na lahat sa simula palang. Matagal na kitang mahal, Daniel. MATAGAL NA! 2nd year palang,
ikaw na. Ikaw ang matagal ko nang sinasabi. Ikaw si Blind man!" Kath.
"Nung narinig ko ang usapan nyo, I decided to take that chance para mapansin mo ako. Nung una, tanggap
ko naman talagang aabot ang lahat sa ganto e. Pero pinaasa mo ko, Daniel. Pinaasa mo kong kaya mo rin
akong mahalin. I gave you 3 chances. At yung chances na yun, chance na rin yun para sa sarili ko. Na sana
sa tatlong chances na yun, magawa mo talaga akong mahalin ng totoo..."
"Tama na ang kasinungalingan mo Daniel. Nakatanggap ako ng unknown CD. Nung pinanood ko yun, nakita
ko ang make out session nyo ni Barbie! It was the day na pinapunta kita sa kanya para kausapin sya. YOU
PROMISED ME DANIEL. You promised me na wala kang gagawing masama! Pero ano yun?! ANO YUN?!"
"Listen to me! Hindi totoo kung ano mang napanood mo! I mean, it happened pero I was drugged that time.
Wala ako sa sarili ko. Wala akong ginawang masama, Kath. Hindi kita pinagtaksilan!"
"No. Hindi ako naniniwalang hindi mo ginusto yun. Kasi kung hindi talaga at alam mong wala kang
kasalanan, bakit hindi mo agad sinabi sakin? Maiintindihan ko naman e. Pero bakit mo nilihim?!"
"K-kasi n-natakot ako..." Nanginginig na ang boses ni Daniel. Pakiramdam ko, iiyak na to.
"Wag na natin lokohin ang mga sarili natin. Ako tong si tanga na naniwalang magagawa mo kong
mahalin." Kath.
"Kath. Maniwala ka kay Daniel. Nagsimula man ang lahat sa deal, pero minahal ka talaga nya ng
totoo." Lester.
"Tama, Kath. Sa tingin mo ba mag-eeffort sya ng ganto kung hindi talaga totoo ang nararamdaman nya
sayo?" JC.
"Ayoko na. Wag na kayo magpaliwanag. Ang tagal kong naghintay para mahalin nya ako. But I guess, I'm
waiting for nothing." Kath.
"Hindi Kath. Hindi mo na kailangang maghintay kasi mahal ka nya matagal na." Seth.
"No. Hindi yan totoo. You're his friends kaya nyo sya pinagtatanggol" Kath.
"Hindi Kath. Hindi namin sya pinagtatanggol. Totoo ang sinasabi namin." Ako.
Tumingin sakin si Kath, pero nagbago ang expression ng mukha nya. Kung kanina galit, napaltan ito ng lungkot.
"Really, Kats? Sa kanilang lahat, dapat ikaw ang may alam ng pakiramdam ko ngayon. Ikaw dapat ang
makaintindi sakin."
"Huh? Bakit?"
"Ang sakit, diba? Ang sakit maghintay para sa isang bagay o tao na hindi mo alam kung babalik pa. Diba...
...Chumi?"
"Pano mo nalaman ang nickname na yan, Kath? Pano?" Nanginginig kong sabi.
"Archelle... She's my twin. Fraternal twins kaming dalawa." Sabi nya sabay abot sakin nung envelope.
"Hindi na, Katsumi. She's in a better place right now. Sa isang lugar kung san kasama na nya si Lord.
Matagal na syang wala. Matagal na rin kitang hinahanap para ibigay sayo yan. Pero hindi ko magawa kasi
'Chumi' lang ang sinabi sakin ni Archelle."
Tumingin si Kath kay Lester. "Kahapon pagkatapos namin manood ni Lester ng sunset, hinintay ko sya sa may
isang puno. Napasandal ako dun at dun ko nakita ang inukit nyo ni Archelle. Nung makita ko yun, nalinawan
na akong ikaw pala si Chumi. Ang Chumi ng ate Archelle ko."
Hindi na ako nakapagsalita. Umiyak nalang ako kaya niyakap ako ni Kath.
"Malaki ang dapat ipagpasalamat namin sayo, Kats. Dahil sayo bumabalik samin si Archelle pag nakikita nya
o naaalala ang mga bagay na ginawa nyo noon. Mahal na mahal ka ng kakambal ko, Kats. Bago sya tuluyang
mawalan ng hininga, pangalan mo ang sinasabi nya. At sinigurado nyang maiiabot nya sakin ang letter na
ginawa nya para sayo."
At sa sinabi nyang yun, parang binaril din ang puso ko sa sobrang sakit.
Napatingin ako sa mga kaibigan ko. Lahat sila nakatingin sakin. Kitang kita sa mukha nila ang lungkot at awa para
sakin.
Umalis ako ng rooftop at tumambay sa may hagdanan. Binuksan ko ang envelope at binasa ang sulat ni Archelle.
Dear Chumi.
Bago pa man ako ulit mawala sa katinuan, isusulat ko na to. Nanghihina na ko, Chumi. Alam mo bang nabaril
ako? Pero okay lang. Haha. Ang loka, nabaril na nga, okay pa. Pero seryoso, masaya ako ngayon. Kasi naaalala
kita. Ito ang moment na pinakamasaya ako lagi eh. Yung mga panahon naaalala ko ang mga mahal ko sa buhay.
Ramdam kong hindi na ko magtatagal. Siguro pag nabasa mo to, binabantayan na kita sa langit. Gusto ko
lang namang magpasalamat sayo. Magpasalamat dahil hinayaan mo kong mahalin ka at hinayaan mo ang sarili
mong mahalin ako.
Sorry kung hindi na kita nabalikan. Sorry kung hindi na ko nakapagpaalam ng ayos. Kung kaya lang kitang
puntahan ngayon, pupuntahan kita. Kaso hindi e. Kaya umaasa nalang ako na one day. Pag dumating na yung
takdang panahon, mababasa mo tong sulat ko sayo.
Mababasa mo to at malalaman mo kung gano ka kaimportante sakin. Kung gano kita kamahal. You bring out
the best in me Chumi. Tuwing umaalis ako, ikaw ang nakakapagpabalik sakin.
Kaya sa pag-alis ko ngayon, alam kong babalik ako sayo. Yun nga lang, hindi na Archelle na bestfriend mo..
Pero bilang guardian angel mo.
Always smile, Chumi. Alam mong ayaw kitang nalulungkot.
I love you.
Pagkabasa ko ng letter nya, nagbreak down na talaga ako. Pero naramdaman ko nalang na may tumatapik sa likod
ko.
"Lagi mo kaming pinapasaya. Pinapangiti. This time, kami naman ang dadamay sayo." Seth.
"Wala na sya mga tol... Naghintay lang pala ako sa wala..." Ako.
"Hindi ka naghintay sa wala, Kats. Kasi kahit kelan hindi naman sya nawala. Her love for you will always
remain. Pati ang memories nya at ang mga pinagsamahan nyo. Lagi lang yan nandyan sa puso mo." Seth.
"Blessing in disguise na rin yan tol. Kasi ngayon, malaya ka na. Hindi ka na maghihintay. Kasi alam mo na
ngayon na lagi lang pala syang nasa tabi mo." Lester.
Archelle, kung nasan ka man ngayon, sana masaya ka. Kasi ako? Kahit masakit. Masaya na rin ako. Kasi alam kong
nasa mabuting lugar ka ngayon at safe ka.
------------------------------------------------------------------------------
DANIEL'S POV
"No Kath! No. Ginawa ko to dahil sa 100 days na yun, oo. Pero hindi para magpaalam sayo. Gusto kong
malaman mo---"
"Tama na Daniel. Kung meron man ditong dapat magkwento, ako yun. Gusto mo bang malaman ang lahat
Daniel? Gusto mo bang malaman kung pano nagsimula ang lahat?"
"Gusto mo ba malaman kung gano kasakit ang pinagdaanan ko? Gusto mo ba?!" Umiiyak sya habang sinasabi
nya yan.
"Kung yan ang makakapagpagaan ng loob mo, Kath. Sige. Sige, sabihin mo sakin. Ipamukha mo sakin ang
katangahan ko."
"Gusto mo ba malaman kung gano kasakit ang pinagdaanan ko? Gusto mo ba?!" Umiiyak kong sabi kay
Daniel.
"Kung yan ang makakapagpagaan ng loob mo, Kath. Sige. Sige, sabihin mo sakin. Ipamukha mo sakin ang
katangahan ko." Daniel.
Kathryn, Archelle. Pinapatawag kayo ni Mother Superior. Gusto nya daw kayo makausap. Sabi ni Sister Erin.
Magkahawak kamay kami ni Archelle na pumunta sa room ni Mother. Si Archelle nga pala ay kakambal ko. Dito na
kami lumaki sa Bahay Ampunan. Baby palang daw kami, iniwan na kami nung mga tunay na magulang namin.
Pagkadating namin sa room ni Mother, nakita namin si Mother na may kausap na mag-asawa at isang batang
babae.
Oh, Kath and Archelle. Andyan na pala kayo, halikayo dito. Mother Superior.
Lumapit kami sa kanila at umupo. Sila ang mag-aampon sa inyong dalawa. From now on, gagamitin nyo na
ang apelyidong Bernardo. Mother.
Napatingin kami sa mag-asawang nakangiti saming dalawa. Hello, Kath and Archelle. Call me mommy Min. This
is your daddy and this is your sister, Cheska
Agad lumapit samin yung bata at niyakap kami. Hello mga bunso! Ako si Ate Cheska. Wag kayo matakot, hindi
naman kami nangangain e.
Pagkatapos ng pirmahan at kung ano-ano pa, inuwi na kami ng bago naming pamilya.
Habang lumilipas ang araw, napapamahal kami ni Archelle sa kanila. Hindi kasi nila kami tinuturing na ampon.
Tinuturing nila kaming pamilya.
Kath. Bakit ganun si Ate Cheska? Bakit lagi nalang syang maputla? Archelle.
Mamaya-maya, lumabas na si Mama Min sa kwarto ni Ate Cheska. Agad kaming lumapit sa kanya.
Lumuhod si Mama para maging kalevel nya kami. Archelle, Kath may taning na ang buhay ng ate nyo. Bigla
syang napaiyak. Lagi nyo syang pasasayahin ha? P-para hindi nya masyadong maisip ang sakit nya. And
then naggroup hug kami.
Nung gabi ring yun, Archelle and I decided na tabihan si Ate Cheska sa room nya. Pagkapasok namin dun,
sinalubong nya agad kami ng ngiti.
Oh. Archelle and Kath. Anong meron? Bat nandito kayo? Ito ang hinahangaan ko sa ate ko. Kahit nahihirapan
na sya, nagagawa pa rin nyang ngumiti.
Naku naman. Ang mga kapatid ko, naglalambing. O sya sige, dito kayo. Ate Cheska
Natulog kami ng sama-sama ngayong gabi. Sana ganto nalang lagi. Sana lagi nalang kami magkakasama.
Lumipas ang ilang araw. Dumaan ang pasko at new year, pero mas lumalala lang ang sakit ni Ate Cheska.
Isang araw pagkagaling namin sa doctor nya, bigla nalang syang tumakbo papalabas ng bahay nung sinabi ni mama
sa kanya na wala nang pag-asa.
Pati kami ni Archelle ay napaiyak rin nun. Ayaw naming mawala ang ate namin. Solid kaming tatlo. The Bernardo
sisters.
Nung hapon ring yun, umuwi na si Ate. Inaasahan kong malungkot sya o galit, pero iba. Ang laki ng ngiti nya.
Lahat kami nagtataka kung bakit naging ganto si Ate Cheska. Kaya pagkatapos namin kumain ng hapunan, nilapitan
namin sya ni Archelle at tinanong.
Haha. E kasi may nakilala akong batang lalaki. Seth ang pangalan nya. Alam nyo ba, bulag sya. Pero ang
nakakatuwa sa kanya, hes so tough. Kaedad lang natin sya eh. Pero sa kabila ng pinagdadaanan nya
ngayon, nanatili pa rin syang malakas. Nainggit ako sa kanya. Hes my idol. Kaya ngayon, tough girl na rin
ako. Ate Cheska.
Ngayon ko lang ulit nakitang ganto kasaya si Ate. Kung sino man ang Seth na yun, sana makilala ko rin sya. Gusto
ko syang pasalamatan.
Habang lumilipas ang mga araw, pahina na talaga ng pahina si Ate. Pero kahit ganun, nagagawa nya pa ring ngumiti.
Maging masaya. Isang kausap lang nya kay Seth, magiging energetic na agad sya.
Kath, sabihin mo nga kay mommy ampunin na nya si Seth. Para laging masaya si Ate. Archelle.
Hindi pwede noh. May pamilya din naman yung Seth. At tsaka bakit ako ang magsasabi, e ikaw nga dyan
ang favorite ni Mommy e. Ako.
Oo, tama ang narinig nyo. Favorite ni Mama Min si Archelle. Ako, favorite ako ni Dad. Girly kasi at happy go lucky si
Archelle. Tapos ang ganda ganda pa nya at palaayos. Sa edad naming to, mukha na syang dalaga.
Ako naman, tomboyin ako. I mean, hindi pala ayos. Laging gulo ang buhok. Maganda din daw ako pero yun nga lang,
hindi napapansin kasi hindi nga ako nag-aayos ng sarili ko.
Sus! Wag ka nga ganyan. Lahat tayo love ni mommy, okay? Archelle.
Sige na nga. Tulog na tayo. Ako.
Wait lang Kath. Wag ka muna matulog. Ako muna, tapos ikaw naman. Archelle.
Ayoko nga! Takot ako! Sabay na kasi tayo!
At dahil halos magsigawan na kami dito ni Archelle, pumasok na si Ate Cheska para sawayin kami.
E kasi ate, hindi kami makatulog. Kantahan mo nalang ulit kami. Archelle.
Tsk. Sige na nga. Umupo na si Ate Cheska sa kama namin at kinantahan kami ni Archelle.
"Sleep now my baby. Be still loved, don't cry. Mommy is here, so am I. I love you, never ever forget.
That I will be with you.. Even in your dreams."Ang lullaby samin ni Ate Cheska.
The next morning paggising namin. Naabutan namin si Mama na umiiyak sa kitchen.
Kahit gusto kong ispend ang buong araw ko kasama ang ate Cheska ko, hindi ko gagawin. Kasi alam kong mas
sasaya sya kung si Seth ang makakasama nya.
Umupo nalang kami ni Archelle sa sala kung san kita namin si Ate Cheska. Bukas kasi ang pintuan ng room nya.
Kahit hinang-hina na ang itsura nya, nakangiti pa rin sya. Nakangiti sya kasi masaya sya. Kasi kausap nya ang
besprend nya.
Kinagabihan, hindi na makabangon si Ate sa kama nya. Hindi na talaga kami makatiis kaya pinuntahan namin sya.
Lumapit si Archelle samin at hinawakan ang kamay namin ni Ate. Ate naman Iiwan mo na kami ni Kath? Dito
ka lang.
E di kantahan nyo ang isat-isa. Dapat kahit wala na ko, solid pa rin kayong dalawa ha.
Mama, akin na ang phone ko. Gusto ko nang makausap ulit si Seth.
Sobra, Kath. Kahit nanghihina na ko, nagagawa ko pa ring maging masaya maging malakas dahil sa
kanya. Kaya ikaw kayong dalawa ni Archelle, pag nahanap nyo ang Seth ng buhay nyo, ingatan nyo sila.
Mahalin nyo sila. Make them feel special. Kasi ako, gusto ko pa sanang gawin yun kay Seth eh. Pero hindi ko
na kaya.
Pinalabas na kami ni mama ng room nya. Iniwan muna namin si Ate Cheska na mag-isa sa kwarto nya habang
kausap nya si Seth.
Birthday na ni Ate Cheska. 12:02 am na oh. Tara muna sa loob, batiin natin sya. Archelle.
Pumunta kami sa kwarto ni Ate. Pagkabukas namin ng pinto, naabutan namin syang natutulog.
MOMMY! MOMMY!
Cheska Cheska baby? Tinatapik tapik ni mama si Ate pero ayaw nya pa rin magising. Nilagay ni mama ang
kamay nya sa tapat ng puso ni ate tapos tumingin sya samin.
Pagtingin nya samin, tumulo ang luha ni mama. Wala na siya Wala na ang ate nyo.
Napahawak ako ng mahigpit sa kamay ni Archelle. Natatakot akong pati sya ay mawala rin sakin.
Natatakot ako kasi katulad ni Ate Cheska, may sakit rin sya.
------------------------------------------------------
Ang sabihin mo, may iba ka lang kasabay! Hmpf! Tampo na ko.
Lumapit sakin si Archelle at ginulo ang buhok ko. Ikaw naman. Pagbigyan mo na kasi ako. At tsaka mag-ayos ka
na kasi para naman may magkagusto sayo. Hahaha. Joke lang bebe. Basta maganda ka, kahit ano pa man
ang ayos mo. Mana ka yata sakin.
Nagapir kami. Sige na nga! Pumasok ka na kasama yang... Anong pangalan ng boylet mo?
Pagkaalis ni Archelle, nagbreakfast muna ako. Tapos pumasok na rin ako sa school. Oo, magkaiba kami ng school ni
Ate.
Pagdating ko sa school, as usual invisible na naman ako. Kung hindi man ako invisible, tatadtarin naman nila ako ng
pang-aasar. Sabi ko naman sa inyo eh, hindi talaga ako palaayos.
Pst. Kath! Kapatid mo si Archelle, diba? Yung taga kabilang school? Sabi nung lalaki.
Oo, bakit?
Haha. Totoo mo ba talaga yung kapatid? Bakit ang ganda nya, ikaw pangit? Hahahaha.
Sabay sabay silang tumawa sa joke na yun. Teka, joke ba yun? Parang nakakasakit na ah.
--------------------
Ano ba yan, Kath! Bat ang dungis dungis mo? Parang hindi ka babae! Mama.
E kasi ma, track and field kasi yung PE ko e. Tapos maputik pa yung tinakbuhan namin kanina.
E bakit ba kasi yun ang kinuha mong PE? Di ka gumaya kay Archelle! Pangbabae ang PE na kinuha.
Di na ko nakapagsalita. Napatungo nalang ako. Ganyan naman si mama e. Kahit anong gawin ni Archelle, tama.
Maganda.
Lumipas ang maraming araw at buwan. Natapos na rin ang school year namin.
Magkasama kami ngayon ni Archelle sa kwarto. Matagal na rin kaming hindi nakakapagbonding nito eh. Pano, lagi
nalang kasama ang Chumi nya.
Nagkaaminan na kami sis! Hihi. Love rin nya ako. Nag-ukit pa nga kami dun sa isang tree eh. Hay. Ang
sarap mainlove.
Alam mo, lumipat ka nalang sa school ko. Maraming gwapo dun eh. May isang sikat na student dun, Daniel
Padilla yata yung name. Grabe sis! Ang gwapo. Kaso, taken na ni Chumi ang puso ko eh.
Yung Daniel Padilla na yun, feeling ko mayabang yun. At tsaka asa naman akong mapansin ako nun. Sikat
sya diba?
----------(Kinabukasan)
Pagmulat nya ng mata nya, para syang nakakita ng multo. Pero mas nagulat ako sa sinabi nya.
Sino ka?
Napatakip ako ng bibig at tumakbo agad palabas para tawagin si Mama. Pagbalik namin ng kwarto, nakita namin si
Archelle na umiiyak.
Napaiyak si mama. Inaatake na naman si Archelle ng sakit nya. Bata palang sya, may Alzheimers na sya. Akala
namin nawala na yun, pero eto na naman. Bumalik ang sakit nya.
Lumipas ang ilang araw, hindi pa rin bumabalik sa dati ang kakambal ko. Pinapayagan namin syang lumabas ng
bahay kasi alam naman nya kung pano umuwi. At tsaka, nagwawala sya kapag kinukulong namin sya dito.
Tumawag samin ang tita namin from States. Sabi nya, may mga gamot daw dun para tulungang mapabagal ang
paglala ng sakit ni Archelle. Napagdesisyunan ni Mama na ipasama si Archelle kay Tita para kahit papano, maging
okay sya.
Si Archelle.
Oo. Im back! Pero nararamdaman kong aalis ulit ako. For the meantime, pahug nalang muna. Namiss ko
kayo.
Sa yakap naming to, parang ayaw ko na pakawalan si Archelle. Natatakot akong baka hindi na sya bumalik samin.
----------------
Wala na si Archelle. I mean, nasa States na sya kasama nung Tita namin. Bago sya umalis, ilang beses syang
nawala at bumalik samin. Tuwing nasa katinuan sya, kinekwento nya sakin ang pinagsamahan at mga pinaggagawa
nila ni Chumi. Sabi pa nya sakin, ipakita o iparamdam ko lang yun sa kanya, babalik sya agad.
At tama nga sya. Tuwing ipapaalala ko sa kanya ang ukay-ukay. Sunset. Puno. Bumabalik sya sa dati. Yun nga lang,
umaalis ulit sya.
Kath. Ready ka na ba? Ibang-iba ang school ni Archelle sa school mo dati. Mama.
Dito na ko nag-aral sa school ni Archelle. Gusto ko rin kasi makilala yung Chumi na laging sinasabi nya. Kaso pano
ko yun magagawa? E andaming students ng school na to.
*BLAG*
Ms. Sorry. Hindi kita napansin eh. Sabi nya habang inaalalayan akong tumayo.
Pagkatingin ko sa kanya, napansin kong may mga kasama pala sya. Lima sila e. Puro lalaki.
A-ah. O-okay l-lang Nauutal kong sabi. Ang gwapo kasi nitong nakabangga sakin eh.
Inalok na nya ang kamay nya, pero bago ko pa yun makuha, biglang nagdagsaan ang mga estudyante at kinumog
sila.
Magulong buhok. Panlalaking bag. Makapal na kilay. Pano ba may magkakagusto sayo Kathryn kung ganyan
ang itsura mo? Sabi ko sa sarili ko.
Nalove at first sight yata ako kay Daniel. Tama nga si Archelle. Sobrang gwapo nga nya. Kaso nahihiya akong
lumapit sa kanya.
Pagkauwi na pagkauwi ko ng bahay. Dumiretso agad ako sa closet namin ni Archelle. Sinuot ko yung mga girly
clothes na binili nya sakin noon. Good thing, kasya pa.
Nung tapos na ko, tiningnan kong mabuti ang itsura ko. Halos mapanganga ako sa nakikita ko ngayon. Ako ba to?
Hi Ma!
Dahan dahang lumapit sakin si Mama. Ikaw ba yan, Kath? Bakit bigla kang nag-ayos?
W-wala lang ma hindi ko masabi kay mama na may crush ako sa school.
Ito rin yung isa ko pang reason kung bakit ako nag-ayos e. Kasi miss na ni mama si Archelle. Kung ito ang way para
matanggal ang lungkot nya, gagawin ko.
I hugged my mom.
Kahit alam kong mas gusto nyang si Archelle ang nandito, okay lang. Basta ang mahalaga, mapasaya ko sya kahit
sa gantong paraan man lang.
-------------------
Salamat.
Halos lahat ng estudyante, napapansin ako, pero yung isang gusto kong makapansin sakin, hindi ako pinapansin.
Naging member ako ng Dance at Glee Club. Naging staffer din ako ng official school paper namin. Ilang beses akong
umakyat ng stage dahil sa mga awards na natatanggap ko
Pero kahit gano pa karami yun lahat, ni hindi ko man lan syang nakitang tumingin sakin at pumalakpak.
Daniel Padilla ano pa bang kailangan kong gawin para mapansin mo ako?
--------------------------------
This is it. Pinapangako kong ngayong taon, mapapansin na nya ako. Mapapansin na ako ni Daniel.
First day ngayon. Nakita ko silang papunta ng canteen. Ito na. Ito na ang panahon para gumawa ng move.
Lalapit na sana ako, pero napansin ko silang tumigil. Tiningnan ko kung anong nangyari, may natapunan pala si JC
ng Milo. Isang babae na ngayon ko lang nakita. Maputi. Maganda at mukhang mabait.
Mamaya-maya, umalis na yung apat at iniwan nila si Daniel kasama yung babae tapos sabay silang naglakad
papunta dun sa classroom.
Napahawak ako sa dibdib ko. Ang sakit. Okay pa sana kung hindi nya ko napapansin eh. Pero iba na ngayon. Kasi
ngayon, may iba nang nakakuha ng atensyon nya.
Lumipas ang mga araw at buwan, balita na sa school na nililigawan na ni Daniel si Barbie.
Mas lalo akong nawalan ng gana sa buhay. Nagsimula nang magbabaan ang grades ko. Minsan nakakalimutan ko
na rin mag-ayos. Para san pa diba? Hindi rin naman nya ako mapapansin.
KATH!
Umiral na naman ang pagkabadgirl nitong kakambal ko. Pero okay lang, namiss ko rin to noh.
Nagpunta na kami dun sa bar na sinasabi nya. First time ko to. Grabe. Ganto pala dito.
At ayun nga, nagsayaw-sayaw kami sa may dance floor. Masaya rin naman kaso masama talaga ang kutob ko e.
Pagkasabi nya nun, hinila na ko ni Archelle papalabas. Ang hindi namin alam, sinundan pala kami nung mga lalaki.
Mga Ms. San kayo pupunta? Gusto lang naman namin makipagfriends ah. Guy 1.
Ah. Hehe. Curfew na namin eh. Sige, bye. Archelle.
Aalis na sana kami pero hinarang kami nung mga kasama nung lalaki.
Hahawakan sana nila kami pero sinipa ni Archelle si Guy 2 sa part where it hurts the most. Nung medyo nawala
samin ang attention nila, tumakbo na kami.
Lumingon si Archelle para tingnan kung sinusundan nila kami pero sa paglingon nyang yun, nakarinig kami ng sound
ng pagkasa ng isang baril.
*BANG*
Dahan-dahang napapaupo si Archelle. Tulala ako sa mga nangyari. Hindi magawang magregister sakin ang lahat.
A-archelle Umupo ako para alalayan sya. Nakahawak sya sa dibdib nya at puro dugo ang kamay nya. Nabaril
ang kakambal ko. Niligtas nya ako.
Lumapit samin ang mga lalaki. Ano Ms. Sumama ka na samin. Isang gabi lang naman eh. I promise, mageenjoy ka.
Hinawakan nung isang lalaki ang braso ko at tinayo ako. Dahil tulala ako at wala sa wisyo, hindi na ko nakapaglaban
pa.
Wag kang makialam dito pare. Sabi nung lalaking nakahawak sakin.
Dahil sa mga narinig ko, bumalik ako sa katinuan. STOP! STOP IT! HELP! HELP!
Dahil masyado silang busy sa pagbugbog kay Daniel, hindi nila napansing walang nagbabantay sakin. Kaya nagawa
kong makatakbo at makahingi ng tulong.
Pagbalik namin dun sa lugar na yun, nakita naming puro dugo ang ulo ni Daniel at puro saksak sya.
------------------
( Kinabukasan )
Nagising ako sa room ni Archelle. Dito ako natulog kagabi dahil gusto ko syang bantayan.
Pagkagising ko, naligo na ako at nagbreakfast sa canteen ng hospital. Pagbalik ko sa room ni Archelle, gising na sya.
Dahil hindi ko pwedeng tanggihan ang kakambal ko, umupo nalang ako dun sa tabi ng kama nya.
Anong gagawin mo dyan? tanong ko habang ibinibigay sa kanya yung mga yun.
May isusulat lang ako.
Kath Yung lalaki kagabi Si Daniel Padilla Sya ang sinasabi mo noh? Sya yung gusto mo? Archelle.
Oo. Bakit?
Habang kumakain ka kanina, pumunta dito sa room si Mama. Sabi nya, sabi daw ng doctor, nabulag daw si
Daniel dahil sa malakas na pagkakahampas sa ulo nya.
Ako. Archelle.
Okay lang. Hindi na rin naman ako magtatagal e. Tingnan mo nga ako ngayon, para akong lantang gulay.
Pero Archelle
Ssshh. Pumayag na si Mama dito. Mabigat din sa loob nya, pero tanggap nya. Kasi alam nyang hindi na rin
ako magtatagal. At tsaka kahit magtagal man ako, wala ring saysay kasi hindi ko rin naman kayo maaalala.
Panandalian lang to, Kath. Dadating din ang araw na hindi ko na talaga kayo maaalala. Ayoko nun. Mas
gusto ko pang mabantayan kayo sa langit kesa kasama ko kayo pero hindi ko naman kayo kilala.
Umiyak na ko ng umiyak.
Hindi ko na nagawang itanong sa kanya ang totoong pangalan ni Chumi dahil biglang tumunog yung machine.
Naging diretso ang linya na kanina ay gumagalaw pa.
Agad kong tinawag si Mama at ang doctor. Pero wala ring nangyari.
----------------------------------------------
Successful ang operation ni Daniel. Buti nalang at tumugma ang mata ni Archelle sa kanya.
Kath, I think panahon na para ipaalam natin sa mga magulang at pamilya ni Daniel kung nasan sya. Mama.
Siguro nga ma. Sulatan mo na sila. Ako na ang bahalang magpadala ng sulat.
Sinulatan na ni Mama ang parents ni Daniel. Hindi agad namin sinabing nandito sya kasama namin dahil gusto muna
naming maging okay si Daniel. Kaso nga lang, hanggang ngayon, hindi pa rin sya nagigising.
Andito nga pala ako sa room ni Daniel at hawak ko ngayon ang picture ni Archelle. Para akong tanga ditong
kinakausap ang isang litratong hindi rin naman sasagot.
Andaya mo sis. Magkasama na kayo dyan ni Ate Cheska. Iniwan nyo na ako. Mga sis. Ipakiusap nyo naman
kay Papa God na gisingin na si Daniel oh. Please.
Bago ko pa maituloy ang pagdadrama ko, dumating na si mama dala ang sulat.
Kinuha ko ito at lumabas na ng hospital. IpapaLBC ko nalang to para mabilis makarating sa kanila.
Pero sa paglabas ko ng hospital, narealize kong nawawala ang picture ni Archelle. Naiwan ko yata dun sa room ni
Daniel. Gusto ko pa sanang balikan, pero sabi ni Mama, wag na daw.
---------------------------------------------
Pagkapadala ko ng sulat, agad ding nagpuntahan ang pamilya at mga kaibigan ni Daniel.
Pero isang buwan na naman ang lumipas pero hindi pa rin sya nagigising.
Pano ko alam? Kasi araw araw pa rin akong bumibisita sa kanya ng palihim.
Katulad ngayon. Umalis si JC. Pumasok ako sa kwarto ni Daniel at kinakausap sya. Kahit hindi rin sya sasagot, alam
kong naririnig nya pa rin ako.
Hinawakan ko ulit ang kamay nya at kumanta ako. Maybe its wrong to say please love me too cause I know
youll never do. Somebody else is waiting there inside for you Maybe its wrong to love you more each day
cause I know shes here to stay But I know to whom you should belong
Daniel? Dani--- Bigla akong nakarinig ng footsteps kaya agad ako lumabas sa fire exit ng room na to. Pero bago
ako tuluyang umalis, sinigurado ko munang gising na si Daniel.
At nung marinig ko ang boses ni JC na sumisigaw dahil gising na ang kapatid nya, umalis na ako. Umalis na ako ng
may halong lungkot at saya sa damdamin ko.
---------------------------
Girl narinig nyo na bang chismax? Binasted daw ni Barbs si Daniel! Chismoso 1.
Oo. Kapal ng fez. Daniel Padilla yun the tapos babastedin nya? May saltik yata yun teh Chismosa 2.
Nung ready na ako, nagpunta ako sa tambayan ng P5. Alam kong bawal dito, pero kasi gusto ko na talaga makausap
si Daniel.
Pagdating ko dun, dahan dahan kong kinawang ang pinto tapos narinig kong may pinag-uusapan sila. Kaya nakinig
nalang muna ako kahit alam kong mali.
Init naman ng ulo mo tol! Haha. O eto na. You have to be with someone for one hundred days. And when I
say be with someone Lester
Kailangan maging MU kayo or maging kayo. Kahit magpanggap ka lang. Basta ang main idea ng game na to
ay mainlove sayo ang babae within that 100 days. Kats.
Napatakip ako ng bibig sa narinig ko. Patuloy lang akong nakikinig sa usapan nila. Ginagawa pala nila to para
pagselosin si Barbie.
Ganto nalang. Kung sinong unang babaeng bumati sayo sa Year Level Assembly, sya ang gagamitin mo.
Okay na? JC
Patuloy lang silang nag-usap pero mamaya-maya, nakita ko silang papalapit sa pinto kaya agad agad ako tumakbo
papalayo. Hindi ko na naisara ulit yung pinto tapos sa sobrang bilis ng takbo ko, natapunan tuloy ako ni Kiray ng
juice.
Kath, eto na yung chance. Kailangang ikaw ang makasalubong nya. Kailangan ikaw ang unang bumati sa
kanya.
Hinampas ko ang noo ko. Ano ka tanga?! Magpapagamit ka? Desperada ka na Kath!
Umiling iling ako. Pero mahal ko talaga si Daniel eh. Kung hindi ako gagawa ng move. Palagi ko nalang syang
mamahalin ng patago.
Sinampal ko ang sarili ko. Ang dami mo nang ginawang move Kath! Nagpaganda ka. Sumali ka sa mga
activities para marecognize, pero ano, di ka nya napapansin! Tuwi nga magkakasalubong kayo, kahit tingnan
ka man lang nya hindi nya magawa. Hes one blind man Kath. BLIND MAN!
Napaupo ako. Siguro nga tanga ako. Siguro nga desperada ako. Pero ito na eh. Last chance na. Kung hindi
man nya ako mahalin okay lang. Basta masaya na kong mapansin nya ako.
And with that, I made my decision. Magpapagamit ako kay Daniel Padilla.
Kinabukasan nung Year Level Assembly, nakita ko silang naglalakad. Kinakabahan ako kasi baka may nauna nang
bumati kay Daniel. Pero hindi pa rin ako natinag.
Habang nagkukulitan sila, sinadya kong salubungin sila para mabangga nila ako.
Okay lang. Hehe. Uhh. Hi Daniel! Hinahanap ka nga pala ni Ms. Mendoza. Submit mo na daw report
mo. Ako.
Kinakabahan ako, baka marinig nya kung gano kalakas ang tibok ng puso ko kaya nagsalita ako. Haha. No
prob. Kumalas na ako sa hug. Ill see you around guys.
Maghihintay ako hanggang dumating ang oras na mamahalin mo ako ng totoo. Maghihintay ako kahit alam
kong para rin akong naghintay sa wala. Tanga kasi ako e. Tanga ako dahil nagmahal ako.
Oo, Daniel. Lahat yan. Lahat yan pinagdaanan ko. Kaya sana wag mo kong sisihin kung mahirap na kong
magtiwala ngayon. Kung hindi na agad ako maniwala sayo. Kasi sa dinadami-dami ng sakit na dinanas ko,
pakiramdam ko mawawasak na ang puso ko.
Alam mo ba kung ano yung isa pang masakit na part sa ginawa kong to?
Ano, Kath?
Bukod sa alam kong deal lang to at ginagamit mo lang ako, kinailangan ko rin munang isangtabi ang
pagkakaibigan namin ni Barbie. Noon palang, ramdam ko nang mahal ka rin nya pero natatakot lang sya.
Nung Valentines Day, nung binili natin sya ng anti depressant alam kong dahil sayo yun. Dahil satin.
Nagseselos sya at nasasaktan. Pero pinigilan ko ang sarili kong maging kaibigan. Kasi mas pinili kong
maging makasarili.
Kath
At nung kinausap mo ko dati. Yung nagprepare ka pa ng dinner para sabihing ayaw mo na. Nasampal ako
sa katotohanan nun. Sabi ko sarili ko, siguro nga kahit kelan hindi mo ko magagawang mahalin. Kaya that
time, binigyan ko ng chance si Lester. Pero isang linggo palang ang nakakalipas, bumalik ka na naman at
pinaramdam mo na naman saking may chance. Dapat tatanggi na ko nun eh. Pero wala. Bumigay na naman
ako.
Niyakap nya ako. Kath. Please. Kalimutan na natin ang lahat ng nangyari. Magsimula ulit tayo. Kahit ligawan
kita ulit, okay lang. Basta, give me another chance.
3 chances na ang binigay ko sayo, Daniel Sabi nga sa baseball at softball Strike 3 and youre out.
Pero, Kath. M-mahal talaga k-kita. Nangiginig na ang boses nya dahil umiiyak sya.
Kinuha ko ang kamay nya at tiningnan ko ang relo nya para malaman ko kung anong oras na.
12:01 na Daniel April 20 na. Tapos na ang 100 days. Tapos na rin ang pagpapanggap mo. Tama
na. Nakangiti kong sabi pero umiiyak ako.
Magsasalita pa sana sya, pero nilagay ko ang index finger ko sa tapat ng lips nya.
Kahit masakit, okay lang. Masaya na rin ako. Kasi sa loob ng one hundred days, hinayaan mo kong mahalin
ka. Ichecherish ko ang bawat araw na yun. Kasi kahit baldeng luha ang iniyak ko dahil sa mga sakit na
binigay mo sakin, at least naging parte rin ako ng buhay mo.
Patuloy pa ring pumapatak ang luha nya sa kamay ko. Kasabay ng pagpatak ng luha nya ay ang pagpatak rin ng
sakin.
Tinanggal ko na ang kamay ko nakatakip sa bibig nya. Thank you for everything, Daniel. Sa lahat ng
pinaramdam mo sakin kahit alam kong hindi naman yun totoo. At least for a while, naramdaman kong mahal
din ako ng taong mahal ko. I love you, Daniel. Tanda mo ba nung nag-aaway tayo dahil sa I love you na yan.
Tapos lagi akong talo? Well I guess, ako talaga ang panalo. Mas minahal kita. Ay mali, di pala dapat
comparative degree kasi hindi ko naman alam kung minahal mo talaga ako.
Lalapit na naman sya sakin pero umurong ako. Bakit ka ba ganyan, Kath? Bakit ba ayaw mo maniwala?
Kasi sobra na kong nasaktan. Hindi ko na kaya, Daniel. Tama na. Panahon na para tapusin ang lahat ng to.
Bye, Daniel Gusto kong malaman mo na kung meron man akong ichecherish na mga araw sa buhay ko,
yun na yung one hundred days.
Tumalikod na ko at naglakad papalayo. Pero bago ako makalabas ng rooftop, tiningnan ko sya sa huling
pagkakataon.
Hundred Days with You are the best days of my life Daniel kahit pa alam kong normal days lang yun para
sayo.
At kasabay ng pagtalikod ko ay ang pagtulo na naman ng mga luha ko. Kasi alam kong kahit talikuran ko pa sya,
hindi mo magagawang talikuran ang nararamdaman ko sa kanya.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
44.
DANIELS POV
5 days.
Day after ng pag-uusap namin, tinawagan ko sya at tinext pero cannot be reached ang phone nya.
Sinubukan ko syang puntahan sa bahay nila, pero laging sinasabi ng maid na wala sila.
Inaraw-araw ko na ang punta sa bahay nila pero wala. Ayaw nya pa rin akong kausapin. One time, si Tita Min na ang
lumabas para kausapin ako. Alam nyo ba kung anong sinabi nya?
Sabi nya sakin, Daniel Im sorry. And then she hugged me.
Sa pagsosorry nya palang, intindi ko na ang lahat. Ayaw akong harapin at kausapin ni Kath.
Nung araw ding yun, umulan ng napakalas. Pero wala akong pakialam. Naglakad at umuwi pa rin ako kahit wala
akong payong. Kaya nagkasakit at nilagnat ako ng ilang araw.
Daniel, kumusta ka na? Sabi ni Mama habang umuupo sa tabi ng kama ko.
Hinipo nya ang noo ko para makasiguradong ayos na ko. At nung nasatisfy sya sa temperature ko, tumayo na sya at
aalis na.
Hindi ko alam kung ano na ang nangyari sa inyo ni Kath, but just so you know, Daniel April 25 ngayon.
Todays your second monthsary.
Tiningnan ko ang calendar sa phone ko. April 25 nga. Monthsary nga namin. Pero meron pa ba kaming kailangang
icelebrate?
Tumayo na ko at pumunta sa closet ko para kumuha ng damit. Maliligo muna ako. Pero bago ako makapunta sa
cabinet ko, biglang pumasok si Magui sa kwarto ko.
I just want to tell you that Carmelas mad at you again. Kahit ako. Im galit din sayo kuya.
Lumuhod ako para maging magkapantay kami. Bakit na naman? Dahil na naman kay Kath?
Hindi sya sumagot.
Magui I dont think may karapatan kayong magalit sakin. Wala kayong alam sa mga totoong nangyari.
Pano kung sabihin ko sayo kuya that I know. I talked to Ate Kath the other day. Her voice her voice is just
so broken. Halatang kagagaling lang nya sa iyak or umiiyak sya.
Ano? Bat hindi mo sakin binigay ang phone, Magui! Kailangan ko syang makausap.
Its because she told me not to do that. What she needs right now is a girl talk. At dahil wala syang mga
kapatid, sakin nya nasabi lahat. Kahit bata pa ako, naintindihan ko ang pinagdaanan ni Ate Kath.
Tinakpan ko ang mukha ko. Anong gagawin ko Magui? Ayaw nya kong kausapin. Ayaw nya kong harapin.
Parang gusto ko na maggive up.
Tinulak ako ng mahina ni Magui. Give up? Alam mo ba ang sinasabi mo, Kuya? Tingnan mo nga si Ate Kath,
ang dami nyang pinagdaanan pero ano. SHE NEVER GAVE UP ON YOU. Tapos ikaw, yan lang.. suko ka na
agad?! What the heck, kuya.
Naglakad na palabas si Magui pero bago nya isara ang pinto, nagbigay sya ng last message nya. Win back Ate
Kath, kuya. Panahon na para bumawi ka sa lahat ng sacrifices nya para sayo.
Parang nasamapal ako ng malakas sa sinabi ni Magui. Tama sya. I need to win Kath back.
Binaba ko na ang phone at nagsimula na kong mag-ayos. Kailangang maging successful to.
--------------------------------------------------
KATHRYNS POV
Wala na, ma. Nasa kotse na lahat. Sabi ko habang nagsusuklay sa harap ng salamin.
Are you sure about this, Kath? Ikaw rin ang mahihirapan at masasaktan.
Ive been through the worst mom. Walang-wala to sa mga pinagdaanan at naramdaman ko noon.
Pero iba na ngayon. Alam ko kung gano mo kamahal si Daniel. I dont think ito ang solusyon sa problema
nyo Kath. You dont have to leave.
I have to. I need some space. I need some air. At hindi ako magkakaron ng mga yun if I will stay here. If I will
live in a place kung san malapit kay Daniel at madali lang syang puntahan. Anytime, pwede akong bumigay
at bumalik sa kanya. Ayoko ng ganun, ma. Gusto ko makapag-isip ng tama.
Kung sa tingin mo yan ang tama, sige. Pero wag mo kong sisisihin kung hindi mo man magustuhan ang
magiging result ng decision mo. At eto nga pala, letter. Pinabibigay ni Daniel. Nung isang araw pa to eh.
Nakalimutan ko lang ibigay sayo. Mama, sabay bigay ng isang envelope.
Pagkatapos ng usapan namin ni Mama, lumabas na ako ng bahay at sasakay na sana sa kotse. Pero bago ko pa
yun magawa, biglang may tumawag ng pangalan ko.
Kath
Napatingin ako sa mga boses na yun at nakita ko ang dalawang lalakeng dahan dahang naglalakad papunta sakin.
Si Seth at Katsumi.
Uy Ako.
Tiningnan nila ang mga dala ko. Mukhang nalinawan na sila sa mga mangyayari.
I nodded.
Bakit? Kats.
Are you sure about this, Kath. You might regret this, you know. Seth.
Siguro nga pagsisisihan ko to. Pero at least alam kong ginawa ko kung ano ang tama.
No Kath. Hindi pinagsisisihan ang isang bagay na ginawa. If youll regret the thing that you did, ibig sabihin
lang nun, mali ang ginawa mo. Seth.
Pero minsan kailangan mo ring masaktan dahil sa isang tamang desisyon na ginawa mo. Hindi naman kasi
lahat ng tama, masarap sa pakiramdam eh. Minsan, masakit rin tanggapin yun. Ako.
Yung totoo, magkapatid ba kayo? Bat pareho kayo mag-isip? At tsaka pwede pakiulit nga ng mga sinabi
nyo, itetweet ko lang. Ganda eh Kats.
*PAK*
Haha. Tama na guys. Yaan mo na si Kats, Seth. Okay lang naman eh. At least gumaan ang pakiramdam ko.
First time ko yata to tumawa after you know.
Ate Cheska shes matured too. Just like you, Seth. Kahit magkakaage lang kami nina Archelle,
nangingibabaw ang pagka-ate nya samin.
Kaya nagkasundo agad kami ni Cheska. Ang gaan ng loob ko sa kanya. Theres something about her na
gustong gusto ko. Hindi ako ganto kamature dati. Isa akong batang kalye. Immature. Childish. Pero dahil sa
kanya nagbago ang buhay ko. Nagsmile si Seth. Siguro naalala nya ang pinagsamahan nila ni Ate.
Archelle. Just like you, Kats. Kalog din sya. Malakas ang trip sa buhay. Kahit gano kabigat ang problema ko,
napapatawa nya ko.
Actually, sa kanya ko nakuha tong ugali kong to eh. Simple lang ako dati. Tamang laptrip lang. Pero nung
dumating sya sa buhay ko, naging ganto na ko. Masayahin. Kalog. Nakangiting sabi ni Katsumi. I bet, bumalik
sa kanya lahat ng memories nila ni Archelle.
Kaya pala simula palang magaan na ang loob ko sa inyo. Kasi bago pa man tayo maging friends, bago pa
man tayo magkakila-kilala, connected na pala tayo through my sisters.
Hindi na nga ako makatulog tuwing gabi sa kaiisip kung pano ako magiging connected sayo eh. Pano, lahat
sila may konek sa buhay mo. Tapos eto pala. Haha. Sayang puyat ko! Kats.
Nagtawanan kami dahil sa sinabi ni Kats. Mas lalo kong namiss ang mga kapatid ko dahil sa kanilang dalawa.
Kath. Secret lang natin to ha. Pero naglagay kasi ako ng bomba dun sa eroplanong sasakyan mo. Kung ako
sayo, wag ka na tumuloy. Kats.
Binatukan ko ng mahina si Katsumi. Loko ka Kats. Pag ako namatay, isusumbong kita kay Archelle pag
nagkita kami sa langit.
Oo ba. Basta wag nyo tong sasabihin kay Daniel. Pwede nyo lang sabihin sa kanya kapag nakaalis na ko.
1 hour din ang inabot bago kami makarating dun. Traffic kasi e.
Kasalukuyan kaming naghihintay dito sa waiting area. 3 pm pa kasi ang flight ko eh. 2pm palang.
Bumalik sya sa wisyo at humarap samin ni Seth. Oo. Nag-iisip lang ako ng speech.
Para kay Daniel. Panigurado magpapaulan yun ng sermon mamaya. Pano, hindi natin sinabi sa kanya na
aalis tong si Kath.
Sa pagbanggit ni Katsumi ng pangalan ni Daniel, naalala ko yung sulat na inabot sakin ni Mama Min.
Kinuha ko ang bag ko tapos kinuha yung envelope na naglalaman nung letter ni Daniel
Dear Kath,
You were beside me when I needed someone to lean on. I was there by her side when you needed me.
Nung panahong heartbroken ako kay Barbie, ikaw yung nagsilbing sandalan ko. Hindi ko alam kung counted
ka as rebound kasi iba yung nararamdaman ko para sayo. Its like youre a whole new song to me. Tuwing kasama
kita, nakakalimutan kong heartbroken nga pala ako. Minsan nga, nawawala na sa isip kong deal nga lang pala
to. Pero ikaw. Nung nagkasakit ka, si Lester ang nasa tabi mo at inaamin ko, nasa tabi ako ni Barbie nun dahil sya
ang inaalagaan ko. Nung mga panahong nasasaktan ka dahil sakin, wala ako para icomfort ka kasi nakay Barbie
ang atensyon ko. Sorry Kath.
Despite all the pain I gave you, you still managed to stay. Despite all of your love, I still managed to choose
her.
Ilang beses kitang nasaktan. Ilang beses kitang napaiyak. But you always give me chances. Chances na
lagi ko nalang nasasayang. Kahit ramdam na ramdam ko na kung gano mo ko kamahal, lagi pa rin akong
nagkakaron ng second thoughts tuwing nakikita ko si Barbie na nasasaktan.
Ngayon, mulat ka na sa katotohanan and you decided to let go of me. Ngayon, bulag pa rin ako, so I just let
you let go of me.
Sa dinami-dami ng sakit na pinagdaanan mo, napagod ka na. Kaya eto, pinakawalan mo na ako. At ako
naman, hindi ko pa rin alam kung ano ang mawawala sakin kaya hinayaan lang kita umalis at iwan ako sa rooftop
nung araw nayun.
I used to be sure with what I really feel. Now I don't know anymore.
Dati, alam na alam ko ang goal ko. Ang mapabalik si Barbie. Pero ngayon, nagbago na ang lahat.
Who would have thought that I will doubt everything I believed in After spending a hundred days with you.
Nakipagpustahan pa ako sa P5 noon, sabi ko hinding hindi ako maiinlove sayo. Pero kinain ko lahat ng
sinabi ko eh. Maraming pwedeng magbago sa isang araw, what more kung one hundred days pa, diba?
Sa loob ng isang daang araw na yun, nalito ako. Nabaliw ako. Nalungkot ako. Nasaktan ako. Pero sa lahat ng mga
nangyari, isang bagay lang ang pinakagusto ko. Yun ay yung nagmahal ako. Nagmahal ako ng isang babaeng
nagngangalang Kathryn.
Ibibigay ko sana to sayo nung araw na nagdate tayo sa rooftop. Nung 100th day. Pero pagkatapos ng lahat ng mga
sinabi at kinwento mo. Kinailangan kong iedit tong letter kasi marami pa pala akong dapat sabihin sayo.
Kath, mahal kita. Walang harong biro. Hindi na to deal o kung ano man. Totoo na to. Kaya sana, paniwalaan mo
ang lahat ng sinabi ko sayo.
Nagmamahal,
Daniel.
Basang-basa yung sulat ni Daniel para sakin. Basang-basa dahil sa luha ko.
I nodded.
Okay lang yan Kath. Pero pagkatapos mong basahin yan, tutuloy ka pa ba? Kats.
Kailangan ko gawin kung ano ang tama. Sarili ko muna ang iisipin ko ngayon. Gagawin ko kung ano ang sa tingin
kong makakabuti para sakin.
Kahit masakit.
-----------------------------------------
DANIELS POV
Nandito kami sa mall nina JC at Lester. Ewan ko ba kasi dun kayna Seth at Kats kung san pupunta.
Bibili kami ng mga kailangan ko para suyuin si Kath, pero di namin inaasahan na makikita rin pala namin dito si
Barbie.
You dont have to speak. Pero sana pabayaan nyo kong masabi sa inyo to. Im sorry. Im really really sorry.
Ako na yata ang worst friend ever. Oo, ako ang nagpadala nung CD na yun kay Kath. Pinutol ko yung video
para hindi makita yung pagtanggi mo sakin, Daniel. Inexplain ko na rin to lahat kay Kath. I told her how much
you love her. In the end, pinatawad nya ako. I hope you can forgive me too, Daniel.
Alam mo Barbie. Wala na tayong magagawa eh. Nangyari na ang nangyari. Kung pinatawad ka ni Kath,
then Im willing to forgive you too. Im glad naiintindihan mo na ang lahat ngayon.
Im sorry JC. Para sa lahat. Eto na yung wish mo oh. Nakangiti na ko. Okay na ko. Yun nga lang, wala akong
kasamang lalaki ngayon. I dont think anyone deserves me right now. Most especially you. Aayusin ko muna
ang buhay ko bago ko subukang magmahal ulit. I want to be a girl whos deserving of anyones love.
Ngumiti rin si JC tapos nagyakap silang dalawa. After a while, nagbitaw rin sila.
We all smiled at her and waved goodbye. At least naayos na rin tong gulo kay Barbie.
O, Kiray, bakit?
You know naman kasi. After that destined booth incident, naging fan na ko ng pagmamahalan nyo noh.
Oo nga pala. Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung sino yung nahawakan ko noon.
Hoy Kiray. Sabihin mo nga sakin, sino yung nahawakan ko dun noon?
Hay nako. Hindi pa ba obvious fafa Daniel? Kaya nga ako naging fan nyo eh. Kasi kayo yung destined na
dalawa. How touching. Hihi. Kinikilig me. Kiray.
Pero teka, sabi mo, hindi naman lahat sa destined booth, destined talaga eh. Pano mo nasiguradong sila
yung destined talaga? Lester.
Well, well. Kayo lang ang makakasagot nyan. Hindi lang naman kasi sa destined booth masusukat ang
pagiging destiny nyo eh. Kundi pati na rin sa mga happenings sa life nyo. Halimbawa, yung naging ex
girlfriends ng bestfriends mo eh mga kapatid pala nung girl na mahal mo. O diba, hanep ang connection.
Thats what you call destiny
Napaisip ako sa sinabi ni Kiray. Tapos naalala ko rin yung sinabi ni Katsumi dati. Lahat ng P5 connected kay Kath. At
kahit na rin yun deal. Kahit sinadya nya kaming banggain nun, kung may naunang bumati kesa sa kanya, hindi rin
magtatagumpay yung plano nya. Pero hindi e.
Aray naman fafa! Ang higpit ah. AY TEKA. ANONG DATE NGAYON?
LUNGYUH. NGAYON ANG ALIS NI KATH PAPUNTANG US! BAKIT WALA KAYO SA AIRPORT?! Kiray
OO. DONT TELL ME, HINDI MO ALAM! GRUHBEHH. 3 PM ANG ALIS NYA. ANONG ORAS NA?!
2:45!
Tumakbo na kami ng napakabilis tapos nagdrive na ko papunta sa airport. Buti nalang nasa MOA lang kami kaya
madaling makapunta sa NAIA.
Pagkadating namin dun, ayaw pa kami papasukin ng guard pero nung inexplain ko sa kanya ang sitwasyon,
pinapasok nya rin kami.
Si Seth at Kats ang nakita ko. Nakatalikod samin at nakatanaw sa isang eroplanong unti-unting lumilipad.
N-nasan s-ya? Nanginginig ang boses ko. Hindi ko yata kakayaning marinig ang isasagot sakin ng dalawa.
KAAAAAAAATTHHRYNNNN!
Wala na kong pakialam kahit pagtinginan pa ko ng mga tao dahil sa pagsigaw ko.
Napahawak ako sa dibdib ko. Bakit ganto? Bakit ang sakit sobra? Pakiramdam ko mapupunit ang puso ko dahil sa
nararamdaman ko ngayon.
Mahal ka nya Daniel. Napatunayan nating lahat yun. Hindi sya umalis dahil gusto ka nyang kalimutan.
Ginawa lang nya to dahil gusto nyang makahinga kahit saglit lang. Naiintindihan mo naman diba? Masyado
syang maraming pinagdaanan.
Alam mo bang lahat ng pinagdaanan naming apat, pinagdaanan ni Kathryn? Nawalan sya ng dalawang
kapatid. Naghintay sya at umasang mamahalin mo sya kahit wala syang pinanghahawakang assurance.
Nilalait-lait sya dati dahil hindi sya palaayos. Naging second choice sya sa pamilya nila dahil mas gusto ng
mommy nya ang kapatid nya. Seth.
Alam ko
Kaya sana intindihin mo sya. Bigyan mo muna sya ng panahon para huminga. Baka nasusuffocate na sya
dahil sa sobrang bigat ng nararamdaman nya. Kats.
Hanggang kelan ako maghihintay sa kanya? Hanggang kelan nya kailangang huminga?
Hindi na ko nakapagsalita pa. Siguro nga dapat ko muna syang bigyan ng time. Ng space.
Ang pangako kong susundan ko sya sa oras na umalis sya. Im sure papayag si Mama.
Pero hindi dapat ako mag-alala ng sobra. Dahil sabi nga ni Kiray
45.
KATSUMIS POV
6 YEARS LATER
Isa na akong pari. De joke lang. Isa na kong engineer. Civil Engineer. Isang taon palang ang nakakalipas simula
nung grumaduate ako, pero sa loob ng isang taon na yun, madami na agad akong naging clients.
Katulad ko, successful Engineer na rin si Lester. Electrical Engineer naman sya. Engaged na nga rin pala sila ni Ella
Mae. Oo. Si Ella Mae ang nakatuluyan ng lokong to. Si Bea? Well, nakatagpo sya ng isang lalaking
nagngangalang Jake Vargas. At ayun, nagkainlaban. Si Gino De La Rosa naman ni Ella Mae, ayun, kasal na
kay Mikay Maghirang.
Si JC, well. Loverboy pa rin ang bunso natin. Pagkatapos nya makamove on kay Barbie, ayun umiral ang pagiging
cassanova. Andaming naging girlfriends! Kung san sang lupalop pa ng mundo nya nakukuha yung mga chicks na
yun. Pero ngayon, stick to one na sya. Engaged na rin to. Alam nyo kung kanino? Kay Gab. Ang kapatid ni Seth.
Engineer na rin tong mokong na to. Electronics and Communications Engineer.
And speaking of Seth DOCTOR NA SYA MGA BREGS! Galing noh? 6 years lang. Talino kasi nito eh. Psychiatrist
na sya ngayon. O diba. At teka, eto ang malupit. KASAL NA ANG LOLO NATIN MGA TOL! Dami ko ngang iyak
nung kasal niya eh. Alam nyo ba kung kanino sya naikasal? KAY MIQ! Solid talaga. Sila lang yung nagkatuluyan
hanggang huli.
Ako kasi. Well. Hindi nagworkout yung samin ni Neri. I guess, Im really the man who cant be moved. Haha. De
joke lang. Oo, matagal ako bago makamove on talaga kay Archelle, pero ngayon tanggap ko na ang lahat. Sa edad
kong 23, masasabi kong ngayon palang ako handang magmahal ng totoo.
Kaya sa mga single dyan and ready to mingle well, I guess this is crazy but heres my number so call me maybe.
*PAK*
Kung nagtataka kayo kung bakit kami magkakasama ngayon, wala lang. Gusto lang namin magreunion. Miss na rin
namin ang isat isa eh.
Yung araw na umalis si Kath at nagbreakdown si Daniel yun na rin ang huling beses na nakita namin sya.
Kahit si JC, nagulat na lang na pagkagising nya kinabukasan, wala na si Daniel. Wala na rin ang mga gamit nya.
Passport. Credit cards. ID. Lahat, gone like the wind.
Pag tinatanong naman namin si Tita Karla. Nagsasmile lang sya at iniiba ang usapan. For the last 6 years, yun ang
gawain nya.
Kinasal si Seth at lahat lahat. Nakagraduate na kami at nagtrabaho, pero wala sya. Hindi sya dumating sa mga
mahahalagang events ng buhay namin.
Yes, manang?
May delivery boy pong naghahanap sa inyo. Pagkasabi nya nun, pumasok na rin sa loob yung delivery boy.
Ahm, Sir? Napatingin kami dun sa lalaki. No one ordered a pizza. Im here to deliver your cars. Pero
pakisign po muna nito bago nyo sila makuha.
Hindi po sir. May bumili po ng mga ito. Legal po. Tapos ipinangalan sa inyo. Kayo po ang rightful owner ng
mga bagong release na kotseng to kahit hindi po kayo ang nagbayad.
P-p-pare I-ito y-yung m-mga d-dream c-cars n-natin. Mautal utal na sabi ni Lester.
Excuse me. Sabi ni Seth dun sa delivery boy. Sabi mo bagong release lang to.Pero sa pagkakaalam ko,
hindi pa nirerelease sa market ang models na to. So pano nangyaring nabilhan agad kami nung sinasabi
mong nagpadala nito?
Ah. Kasi po ang bumili sa inyo nyan ay yung person behind those cars. Sya po ang nagdesign at gumawa
ng mga kotseng yan.
Woah. Teka. Nabalita to sa CNN eh. Sya yung pinakasikat na Engineer sa US. Grabe. Bakit naman nya tayo
ibibili nito? JC
Kung nagulat kami sa mga kotseng to, mas nagulat kami sa nakikita namin ngayon.
Kung pwede lang bumili ng panga. Bibili ako. Kanina pa kasi ako nalalaglagan eh.
Lumapit sya samin sabay tanggal ng shades nya. Hindi pa rin nagbabago ang itsura nya. Pero mas naging muscular
na sya ngayon. Halatang nagwoworkout ang loko.
WAA. TAMA NA! Masyado nyo naman akong namiss! Sabi ni Daniel habang nagtatakip ng katawan nya.
Pinagbubugbog kasi namin eh.
Walangya ka! Ilang taon kang nawala tapos bigla bigla ka nalang susulpot dito. Sana sinabi mo! Ako.
*PAK!*
Okay lang. Baliw nga ako. Ako naman ang pinakagwapong bachelor sa buong Pilipinas. Pagyayabang ko.
Haha. Oo, kuya. Feature sya sa Time Magazine. Langya lang. JC.
Aling deal? Yung 100 days? Pare naman. Move on please. Lester.
Hahaha. Ayoko nga. Pero teka nga. Diba usapan noon na after 5 years, kung kami man ang magkatuluyan ni
Kathryn, ibibili ko kayo ng kanya-kanyang kotse. And not just an ordinary car pero yung pinakamahal at
pinakabagong car. Tanda nyo? Daniel.
Wala pa.
ANO?! Ako.
Mamaya palang ako magpopropose. Kaya kailangan ko na naman ng tulong nyo. Daniel.
Hay. May magagawa pa ba kami? Sabi naming lahat except for Seth.
Naalala ko lang ang dati. Yung mga high school palang tayo. Dati tinutulungan ka lang namin manligaw or
suyuin si Kath. Ngayon, tutulungan ka na naming magpropose. Ang bilis ng oras. Seth.
Naalala ko rin dati. Ganto rin tayo. Sama-sama. Nagkukulitan. Parang ngayon lang. Pero this time, grown
ups na tayo. Marami nang responsibilidad sa buhay. Daniel
Parang kelan lang tumutugtog tayo kung kelan natin maisipan. Pero ngayon hindi na natin magawa kasi
lahat tayo busy na. JC.
Parang kelan lang din nung gulong-gulo pa tayo sa mga lovelife natin. Pero ngayon, malinaw na ang lahat.
Kasama na natin ang babaeng alam nating magiging kapareha natin habang buhay. Lester.
Ayoko. Tama na to. Naiiyak na ko. Tara na ayusin na natin yang plano mo Daniel.
Hahaha. Hindi ka pa rin talaga nagbabago Katsumi. Daniel, sabay akbay sakin.
Baka may kilala kang chix. Pakilala mo naman sakin. Sabi ko habang naglalakad kami papasok ng bahay.
Nagtawanan lang kami ng nagtawanan. Parang dati lang. Pero katulad ng sabi nila, marami nang nagbago.
Anim na taon mang hindi nagparamdam si Daniel. Naging busy man kami at nagkaron na ng ibat-ibang priorities
Yung samahan namin. Hindi bilang individuals na Seth, Lester, JC, Katsumi o Daniel. Pero bilang isang tropa
Bilang Parking 5 hindi yun nagbago.
Kasi sabi nga nila : Bestfriends are people you dont need to talk to every single day. You dont need to talk to each
other for weeks, but when you do its as if you didnt stop talking.
P.S.
Nakuha ko lang yan kay Seth. Haha.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
KATHRYNS POV
Ewan ko ba dun kung pano nya ko nahanap sa US. Siguro nga destiny talaga kami.
Ilang buwan din nya akong sinuyo. Sa maraming buwan na yun, naramdaman ko kung gano sya kasincere. Kaya
hindi ko na rin sya pinakawalan.
Dito ako magsestay sa bahay namin dito sa Pilipinas. Si Daniel, sabi nya sasamahan daw nya ako dito pero 7pm na,
wala pa rin sya. Mukhang napasarap yata ng kwentuhan sa P5.
Mamaya-maya lang, may biglang bumusina. Lumabas ako ng bahay para tingnan yun.
-------------------------------------------------------------
When I opened my eyes, nakita kong nasa isa akong function hall.
Napakaliwanag dito at may mga nakahaing pagkain sa tabi. Sa harap ay may stage at sa magkabilang side ng stage
ay may mini fountains.
Pansin ko ring may mga tables. At ako. Nandito ako sa isa sa mga table. Nakaupo habang pinagmamasdan ang
paligid.
I wanna make you smile, whenever youre sad, carry you around when your arthritis is bad
Isa-isang nagbukas ang spotlight. Sa bawat pagbukas nito, may isang anino ng tao ang lalabas. Isang anino na may
finoform na letter gamit ang body parts nya.
First Shadow: M
Second Shadow: A
Third Shadow: R
Fourth Shadow : R
Fifth Shadow : Y
Sixth Shadow : M
Seventh Shadow : E
Ill miss you, kiss you. Give you my coat when you are cold.
Eighth Shadow : K
Ninth Shadow: A
Tenth Shadow : T
Eleventh Shadow : H
Pagkatapos ng kanta. Mga 5 seconds ding nakabukas yung mga spotlight. Ako? Eto. Tulala at nakatakip sa bibig ko.
Hindi ko ineexpect to.
Si Mommy Min. Si Papa. Si Carmela. Si Magui. Si Tita Karla. Si Seth. Si Kats. Si Lester. Si JC. Si Miq at si Ella Mae.
Humilera sila sa stage, lahat sila nakangiti sakin. Mamaya-maya, bigla na namang dumilim ang paningin ko.
Naaalala mo ba ang first time na kinanta ko yang kantang yan? Kahit nakatakip ang mata ko, alam kong si
Daniel to.
I nodded.
Dati, na-PBB Teens pa tayo nina Kats at Mycko dahil 16 palang tayo nung kinanta ko sayo yun. Pero gusto
ko malaman mo na nung panahong yun, sure na ko. Sure na kong ikaw lang ang kakantahan ko ng kantang
yun. Ikaw lang kasi ang gusto ko makasama sa pagtanda eh. I wanna grow old with you, Kath.
Pagkatapos nya magsalita, tinanggal nya ang kamay nya at inalalayan akong tumayo.
Ms. Kathryn Bernardo. Alam mo ba kung anong araw ngayon? Tanong nya.
February 25?
Sumimangot sya kaya binawi ko din agad. De joke lang. Syempre tanda ko noh.
Kung dati, I asked you to be the official caretaker of my heart Ngayon, I will be asking a different
question.
Kung dati, saksi ang sunset sa pagtatanong ko sayo, ngayon sila na ang saksi satin.
Tumingin kami sa mga kaibigan at pamilya namin. Lahat sila nakangiti pero teary eyed si Mama at Tita Karla.
Saksi ang mga mahal natin sa buhay sa pagtatanong ko at sagot na gagawin mo. Ms Kathryn Bernardo,
soon to be Padilla
He took a long pause before he asked the question which will change our lives forever.
Would you like to spend not only your forever but your forever and a day with me?
Tinayo ko si Daniel.
He nodded.
We barely survived 100 days, now youre asking for forever? Are you sure about this?
He nodded again.
Alam mo Daniel. Mahal na mahal na mahal kita. 8 years na kitang minamahal. Sa walong taong yun,
naranasan kong umiyak. Masaktan. Tumawa. Maging masaya. Ginagawa mo kong baliw Baliw na baliw
sayo.
Tinanggal ko na yung index finger ko sa may lips nya tapos nagsmile sya.
Noon palang. Nung 100 days palang, madami na tayong dinanas na pagsubok. Pero lahat yun kinaya natin.
Ngayon. Ngayon na mas tumibay pa ang pagmamahalan natin, sa tingin ko makakaya na nating harapin ang
kahit ano. Kaya Daniel
Pagkatapos nya ko yakapin, kiniss nya ang singsing ko na ibinigay nya 6 years ago. Tanda nyo? Yun yung sinuyo
nya ako after nung outing namin.
I love you, soon to be Mrs. Kathryn Bernardo Padilla. Pero panahon na para paltan ang singsing na suot mo
ngayon. Daniel, while removing our couple ring and putting our engagement ring on my finger.
I love you too, Daniel. I love you my soon to be husband. Then I hugged him.
Naglapitan samin ang mga kaibigan at pamilya namin at niyakap kami. Halos lahat kami umiiyak sa saya.
Sa gabing ito magsisimula ang bagong chapter sa buhay namin ni Daniel. Hindi lang namin pero pati na rin ng mga
taong nakapaligid samin ngayon.
Minsan na nila kaming dinamayan ni Daniel. Ngayon, sasamahan ulit nila kami sa bagong journey namin.
Isang journey na hindi lang magtatagal ng hundred days, o one lifetime o forever.
Haha. Nagseselos ka na naman. Ano ka ba. Ito na nga oh. Nakatali na ko sayo. Wag ka mag-alala. Mahal
kita.
A kiss so slow and passionate, I can really feel his love for me.
Narealize kong ito pala ang first kiss namin as an engaged couple. Hindi lang ordinaryo tong kiss na to.
This kiss marks the beginning of our forever and a day with each other.
---The End of Book 1--(Book 2 : Forever and a Day with You - http://www.wattpad.com/story/1489430 )