Gjergj Fishta

I DBUEMI
ME SHENIME TE
VLADIMIR KOLA

PERGATITURA

NGA

DUKE QENE SE EDHE UNE QE JAM NGA

VERIU, NDESH NDONJE VESHTIRESI PER
TA KUPTUAR TEKSTIN, UNE KAM BERE CA
SQARIME TE TEKSTIT, TE CILAT I GJENI
NE KLLAPA.
KETU
JANE
VETEM
RRESHTAT
RECITUAR NGA MIRUSH KABASHI

https://www.youtube.com/watch?v=l36fwMtV2U
Y
Lamtumir!-vendet e mija,
qe, po zhduken dal-kadal;
gjimon deti, ushton duhija (furtune, stuhi),
lkundet barka val mbi val.

Kah njai diell, qi asht tue flakue

(nga ai diell qe eshte duke ngrohur)
andaj fill un tash do t'veta...
(andej tani une menjehere do te shkoj)
Lamtumir! Atdhe i bekue!
Lamtumir! Pr sa tjet jeta!
Nesr nade (mengjes) kur mbi ne
rrezja diellit ka me ra (do te bjere),
kush e din sa uj e dhe
mue prej teje ka me m'da (do na ndaje)!
E por n'pvetsha ret' mizore (vetem nese do te
pyes rete, domethene vetem nese do te flas me
rete),
e por n'pvetsha zogjt e detit;
se per ty, moj tok arbnore,
s'ka me m'fol ma mue t'shkretit...
Tjera fush e tjera zalle (toke me gure, zalline)

kam me pa, e tjera dete:

kam me ndie (do te degjoj), po, tjera valle,
tjera gjuh, n'tjera qytete;
vendin tem, por s'kam me pa,
ku kam le e jam burrnue (lindur dhe rritur);
syt e mi edhe kam me kja (syte e mi edhe do te
derdhin lote)
pa u gjet (pa qene) kush qi me i ngushllue.
Pa kend temin, pos nji zotit (pa njeri timin,
perve Zotit),
tue shkretue pr dhe t huej (duke jetuar i
shkrete, ose duke u shkaterruar, ne dhe te huaj),
kan me m'shkue mue ditt e motit (koha)
sha (i share) e perbuzun prej gjithkuej.
Nana e mbetne pr se gjallit (e mbetur vetem)
ka me m'kja (do te me vajtoje), kushedi, ndo'i
dite,

dersa motka, dekun mallit (ndersa motra e

vdekur prej mallit),
kot ndo'i her mue ka me m'prit (ndoshta
ndonjehere do te me prese).
Lamtumir, pra, bjeshk e male!
E ju shkrepa (shkembinj) edhe ju curra (shkemb
i larte dhe i thepisur);
e ju breshta (pyll me bredha) e ju gjeth hale
(gjethe pishe),
e ju prroje (perrua, vije uji me e vogel se lumi) e
ju gurra (vendi ku fillon nje lum ose nje perrua)!
Lamtumir ti shpija e t'parvet (prinderve),
ku ma s'parit m'agoi drita (ku per here te pare
kam pare driten me sy).
Lamtumir! ti nan e moter!
Lamtumir, pr sa t'jet jeta!...
O shtektar, m'nji nji vorr t ri,
n'has ndo'i her ti tue ndjek shtekun,

t'ilun n'ran ndo'i shkreti,

aty vet kam me ken dekun
(o shtegtar, kur je duke ecur, nese do te ndeshesh
ne ndnonje varr te ri, i hapur ne rere per ndonje
te shkrete, une vete aty do te jem i vdekur) .
Nji kryq drunit, t'kjofsha true,
ziere e venma permbi krye,
(ma bej hallall, nxirre nje kryq prej druri dhe
verma mbi krye)

e, nemose, ti pr mue
lutju Hyjt' pr shka t'kem fye
(dhe te pakten, lutju Zotit per mua, per do gje
qe une mund te te kem fyer).