Mariel C.

Santos 211 BE AS-IT-1A T_Th 3:00-4:30pm

Canto de Mara Clara

Por Jos Rizal

Dulces las horas en la propia patria Donde es amigo cuanto alumbra el sol, Vida es la brisa en sus campos vuela, Grata la muerte y ms tierno el amor! Ardientes besos en los labios juegan, De una madre en el seno al despertar, Buscan los brazos a ceir al cuello, Y los ojos sonrense al mirar. Dulce es la muerte por la propia patria, Donde es amigo cuanto alumbra el sol; Muerte es la brisa para quien no tiene Una patria, una madre y un amor!

Ang Awit ni Maria Clara

ni Jos Rizal

Walang kasintamis ang mga sandali sa sariling bayan, Doon sa ang lahat ay pinagpapala ng halik ng araw, May buhay na dulot ang mahinhing simoy na galing sa parang. Pagsinta'y matimyas, at napakatamis ng kamatayan man. Maapoy na halik, ang idinarampi ng labi ng ina Paggising ng sanggol sa kanyang kandungan na walang balisa, Pagkawit sa leeg ng bisig na sabik pa-uumaga na, Matang manininging ay nangakangiti't pupos ng ligaya. Mamatay ay langit kung dahil sa ating lupang tinubuan, Doon sa ang lahat ay

E S-I -

pi

papala ali araw, mahi hi im ali a i ay l hang mapanglaw Sa wala nang ina, wala nang ahana' walang nagmamahal.

Ma el

     

. Sant