INTERVIEW MET KATRIEN DIERICKX

grafisch ontwerpster van De Blauwe Peer New Yorkstraat 7-9 9000 Gent tel.: 09/2509300 e-mail: info@blauwepeer.be http://www.blauwepeer.be/ DOOR KATRIEN IMPENS 3e bachelor Grafische vormgeving schooljaar 2011-2012

Ons GRAFISCH ONTWERP doet verWONDEREN

De Blauwe Peer is pas op zijn sterkst als ze met zn allen in het veld staan. We zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Elk communicatieproces, blijft een proces waar we allemaal ons steentje aan bijdragen. We zijn onklopbaar als individu, maar nog meer als team., klinkt de promotiefolder van De Blauwe Peer. Ik wou weten hoe het er in zon grafisch bureau aan toe gaat. Wat de moeilijke en leuke kanten aan de job zijn. Katrien Dierickx gaf me antwoord op mijn vragen.
Wat studeerde je? Ik studeerde grafische vormgeving aan het Sint-Lucas te Gent, eerst secundair daarna Grafische vormgeving (toen functionele grafiek genoemd). Aanvankelijk werd ik door mijn ouders tegengewerkt omdat zij niet geloofden in een toekomst in die sector. Ik werd van de ene school naar de andere gestuurd maar uiteindelijk kreeg ik mijn zin. Dit was een belangrijke beslissing. Ik wou mijn ouders overtuigen en dat lukte dan ook. Wat vond je van de opleiding? Uiteindelijk was ik in Sint-Lucas, toch twijfelde ik tussen vrije grafiek, vrije kunsten en toegepaste kunsten. Ik ben tijdens mijn opleiding ook vaak in andere ateliers gaan kijken, vergelijken. Ik zou een kunstopleiding veel vrijer willen zien. Gedurende de eerste twee jaren zouden alle richtingen opengesteld moeten worden, zodat je van verschillende kunstvormen kunt proeven, want alles leunt zo dicht bij elkaar aan. Pas na die twee jaar kan je je dan pas verdiepen in n kunstvorm. Ik koos voor toegepaste grafiek maar ik merk dat ik nu in mijn vrije tijd de beeldende kunst niet kan loslaten. Ik heb voor het KASK gekozen omdat het eerste jaar net breder is. Je krijgt vrije grafiek, illustratie, grafische vormgeving en webdesign. Pas in het tweede jaar moet je een verdere keuze maken. Waarom heb jij niet voor dit systeem gekozen? Tijdens mijn studieperiode was dit nog niet het geval. Sint-

Lucas was hoog aangeschreven, KASK, althans in onze richting was makkelijker. Dit werd niet aanzien als vrijer. Vandaag zou ik zeker de vergelijking maken. Nu wordt er veel met de computer gewerkt, hoe was dat in jouw opleiding? In mijn opleiding werd er nog niet met de computer gewerkt. Alles werd nog met de hand gedaan. We lieten teksten zetten door een extern bureau. Je moest hen zeggen hoe het diende uitgevoerd te worden: corps, lettertype, enz. Dat was niet evident. Ook maakten we gebruik van kleeflettertjes, of we tekenden de letters zelf met plakkaatverf. Een jaar nadat ik ben afgestudeerd ben ik gestart met het gebruiken van de computer. Ik heb met zelfstudie de programmas leren kennen. Wie zijn je idolen, kunstenaars naar wie je opkijkt en die je inspireren? Er zijn zo veel mensen waarnaar ik opkijk, mensen van dichtbij en veraf. Ik heb veel idolen. In het straatbeeld zie je veel toegepaste vormgeving, vrije vormgeving. Nu ook met het internet, er is zo een groot aanbod! Een voorbeeld: Anu Tuominen. Stemt het beeld dat je kreeg tijdens je studies overeen met de job die je nu doet? Neen, niet echt, soms wel, soms niet. Vroeger was ik er waarschijnlijk nog niet klaar voor. De grafische vormgeving ziet er anders uit in praktijk dan in de studies. Er moet gevochten worden om mooie dingen te kunnen maken. Klanten zijn bezig met het rendement ervan, niks mis mee, maar wanneer de return on investment niet ingevuld wordt, worden we meestal aanzien als alternatieve kunstenaars. Wanneer we er dan wel in slagen om een klant te overtuigen met een unieke identiteit dat op hun lijf is geschreven, dan krijgen we een enorme waardering. Wat deed je na je studies? Samen met twee goede vrienden ben ik onmiddellijk als zelfstandige gestart. Dit hebben we twee jaar volgehouden. Het was heel grappig, heel leuk, heel boeiend. Eigenlijk was het een verderzetten van onze studententijd. We hebben veel gelachen, maar weinig verdiend. Daarna zijn we alledrie onze eigen weg gegaan. Ik heb dan samen met mijn man Peter en nog een derde persoon De Blauwe Peer opgericht. Vanwaar de naam De Blauwe Peer? Vanuit een soort zotternij. Je moet de naam ook bekijken met zn logo, nl een rode citroen. Het heeft alles te maken met de verwondering. We willen de klant verwonderen. Mensen doen verwonderen is de basis van communicatie. Hierin hebben we steeds geloofd, het is de rode draad van De Blauwe Peer. Kan je De Blauwe Peer beschrijven? Vroeger waren we een puur grafisch bureau. We crerden voor grote multinationals jaarverslagen, interne documenten, brochures enz. Na een paar jaar zagen we in dat grafische vormgeving een verhaal nodig had, een verhaal die iedereen binnen en buiten het bedrijf kon vertellen. Zo won copywriting veel aandacht. Stilaan werden we vooral geboeid door de nieuwe stijlen en methodes die kunnen worden aangewend zodat bedrijven zich beter profileren. Tien jaar geleden was het de tijd van de fusies, er was een wissel van bedrijfsnamen waardoor de naambekendheid van de onderneming op het spel stond. De Blauwe Peer vond dit interessant en stelde een plan op waarbij alle facetten van de onderneming die te maken hadden met communicatie betrokken waren. Zo konden we een bedrijfscultuur bekrachtigen waarbij de motivatie van medewerkers verhoogd

werd. Een paar jaar geleden kwam de crisis, toen lag de focus op het rendement. We studeerden opnieuw bij. Via een staatsexamen werd De Blauwe Peer erkend als communicatieadviseur. Onderzoek en marketing kwamen bij het productengamma en zo werden we uiteindelijk een full-servicebureau. Toch profileert De Blauwe Peer zich nog steeds als een grafisch bureau maar dan met een aantal plussen bij. Hoe verloopt de samenwerking? Nu hebben we een oudere garde en een jongere garde. De oudere generatie staat in voor het runnen van De Blauwe Peer. Alles moet gesmeerd lopen. De jonge generatie zijn vooral ontwerpers. Zij volgen de trends en drukken de stempel van De Blauwe Peer op vlak van creatie. Het zijn twee generaties die elkaar perfect aanvullen. Er is een mooi evenwicht in de ploeg. Er heerst hier een goede en rustige werksfeer. Is er een groot verschil in vormgeving tussen de jongere en oudere garde? Ja, als je een paar jaar bezig bent, werk je anders. Ik kijk anders naar een klant dan een jongere medewerker. De jonge generatie is absoluut nodig voor trendwatching. Ze zijn er zeker niet op achteruitgegaan. Ze zijn ook matuurder. En toch merk je bij het zoeken van nieuwe ideen dat er veel gelijkenissen zijn. Waar halen jullie de inspiratie? Eigenlijk overal. Het is een levensstijl geworden om altijd open te staan en te kijken naar de buitenwereld. Onlangs in een gesprek met een vriendin kwamen we tot de vaststelling dat iedereen een kunstzinnige basisopleiding zou moeten krijgen, ook de mensen die bijvoorbeeld een wetenschappelijke richting uitgaan. Een kunstzinnige opleiding leert je anders kijken, leert je creatief nadenken. Dat is heel belangrijk: kijken, voelen, verder zoeken. Ik doe ook nog beeldend werk na mijn werkuren. Op mijn werk probeer ik de klant, het bedrijf, een beeld te geven, een vorm. Na mijn werkuren probeer ik mezelf in beeldend werk een vorm te geven. Ik vind dat heel belangrijk. Ik volg keramiek in avondschool op St-Lucas. Wat zijn jullie troeven? We denken mee met de klant. We gaan op zoek naar een goed verhaal voor de klant en aan de hand van dat verhaal bedenken we een beeld. Achter onze vormgeving zit er dus een bepaalde strategie, een bepaalde denkwijze. Wij bieden diepgaande grafiek aan. Om tot dit beeld te komen gaan we ons eerst gaan informeren bij de klant zelf. Daarna wordt er gebrainstormd, proberen we ruimer te denken en pas dan wordt het concreet gemaakt. De Blauwe Peer biedt een meerwaarde. Wat is jouw specifieke taak in het bedrijf ? Samen met Peter ben ik zaakvoerder. Ik werk ook nog mee in de productie, de vormgeving kan ik niet laten. Ik zorg dat het hier goed loopt, ik breng creaties aan en ik leid vergaderingen. Op menselijk vlak heb ik hier een belangrijke taak. Hoe ziet een normale dag eruit? De planning bekijken en afhankelijk daarvan briefings organiseren, brainstormen, lopende zaken afwerken, stagiairs en sollicitanten bekijken, vergaderingen en heel veel mails verwerken. De momenten dat ik aan producties werk zit ik op mijn eilandje. In De Blauwe Peer merk ik dat collegas die aan een productie werken rustig op hun eilandje kunnen ontwerpen. Er is natuurlijk wel wat gepraat maar iedereen is intensief bezig.

Wat vind je het moeilijkste in je job? En het leukste? Het moeilijkste vind ik de klanten content stellen, dat gepraat en het drukklaar maken vind ik verschrikkelijk. Ideen zoeken en creren ligt me veel beter. Het leukste vind ik in groep samenwerken, maar toch je eigen ding kunnen doen. Iets op papier zetten! Of op straat een beeld zien dat je zelf gecreerd hebt. Welke soort opdrachten nemen jullie aan? We werken in verschillende sectoren, zoals chemie, pharma-industrin, ook in de cultuur en de sociale sector. We werken uitsluitend voor bedrijven, nooit rechtstreeks voor een consument. We nemen zowel kleine als grote opdrachten aan. We zoeken naar de vorm, de kleuren, een logo en zo werken we verder naar de communicatie naar buiten toe. Zijn er opdrachten met een continu karakter? Het interne blad van Bayer is een voorbeeld van een continue opdracht. Een bedrijf dat wil vernieuwen is een eenmalige zaak, maar dan volgen daar meestal nog nabestelling op. Bijvoorbeeld voor bepaalde nevenactiviteiten. Hoe lang werken jullie gemiddeld aan n opdracht? Dit hangt heel sterk af van de soort opdracht. De timing wordt met de klant op voorhand afgesproken. Wat vond je de leukste opdracht tot nu toe? Aan elke opdracht is er wel iets leuks verbonden. Ik heb ooit een boekje gemaakt toen ik zwanger was van mijn dochtertje. Daar wou ik gewoon mijn zin mee doen, zonder naar de prijs te kijken. De opzet van het boekje was om weer te geven in welk wereldje dit meisje ging geboren worden, het gezin waarin ze zou terecht komen. Nu is mijn dochter acht jaar en ze piept nog regelmatig in haar boekje. Voel je je soms niet beknot in je vrijheid door de eisen of de visie van de klant? Dit is eigenlijk een heel belangrijk gegeven in ons vak: binnen de opgelegde beperking iets sterks maken, dat is net ons onze taak. Soms erger ik mij natuurlijk aan bepaalde eisen maar dat maakt deel uit van de job. Soms hebben we ideen die dan door de prijs niet mogelijk zijn. We moeten functioneren in een bepaald budget. Ook met die beperking moet je proberen iets leuk te maken. De concurrentie is groot, moet je soms onder je prijs opdrachten aanvaarden? Nee, dat doen we niet. Dat zou weinig respectvol zijn. Door onder de prijs te werken maak je alles kapot in de branche. Natuurlijk is de prijszetting van een bureau met acht mensen anders dan van een bureau met dertig mensen of van een persoon die helemaal alleen werkt. Werken jullie ook internationaal? Ja, in Zwitserland en Nederland maar liefst in Belgi. In ons land valt er veel te zeggen met beeld. Zijn er tips die je aan studenten in de grafische richting wil geven? Stages doen is heel belangrijk, en dit in verschillende types van bureaus. Je moet uitzoeken waar je je goed voelt, weten met wat je bezig bent. Vooral een beeld hebben van jezelf, weten waarin je goed bent en je hierin profileren en verdiepen.