‫هﺰار ﺣﺪﻳﺚ از رﺳﻮل اآﺮم ) ص (‬

‫ﻧﺸﺎن ﻣﻨﺎﻓﻖ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ اﺳﺖ ‪:‬‬ ‫‪.1‬‬

‫ﺳﺨﻦ ﺑﻪ دروغ ﺑﮕﻮﻳﺪ ‪.‬‬

‫از وﻋﺪﻩ ﺗﺨﻠﻒ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫در اﻣﺎﻧﺖ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﻣﻨﻔﻮرﺗﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎﯼ ﺣﻼل در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻃﻼق اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.2‬‬

‫‪.‬ﻓﺮزﻧﺪ ﺁدم وﻗﺘﯽ ﺗﻦ ﺗﻮ ﺳﺎﻟﻢ اﺳﺖ و ﺧﺎﻃﺮت ﺁﺳﻮدﻩ اﺳﺖ و ﻗﻮت ﻳﮏ روز ﺧﻮﻳﺶ را دارﯼ ‪ ،‬ﺟﻬﺎﻧﮕﺮ ﻣﺒﺎش‬ ‫‪.3‬‬
‫‪.‬‬
‫‪.‬ﻓﺮزﻧﺪ ﺁدم ‪ ،‬ﺁﻧﭽﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﺗﻮ را رﻓﻊ ﮐﻨﺪ در دﺳﺘﺮس ﺧﻮد دارﯼ و در ﭘﯽ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻃﻐﻴﺎن واﻣﻲ دارد‬ ‫‪.4‬‬
‫روز ﻣﻲ ﮔﺬارﯼ ‪ ،‬ﺑﻪ اﻧﺪﮎ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻧﻤﻲ ﮐﻨﯽ و از ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻴﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﯼ ‪.‬‬
‫‪.‬از ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮم ﺑﭙﺮهﻴﺰ زﻳﺮا وﯼ ﺑﻪ دﻋﺎ ﺣﻖ ﺧﻮﻳﺶ را از ﺧﺪا ﻣﻲ ﺧﻮاهﺪ و ﺧﺪا ﺣﻖ را از ﺣﻖ دار درﻳﻎ‬ ‫‪.5‬‬
‫ﻧﻤﻲ دارد‪.‬‬

‫‪.‬از اﺳﺘﻌﻤﺎل ﺳﻨﮓ ﺣﺮام در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻳﻪ وﻳﺮاﻧﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.6‬‬

‫‪.‬از ﻓﺮاﺳﺖ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻴﺰهﺎ را ﺑﺎ ﻧﻮر ﺧﺪا ﻣﻲ ﻧﮕﺮد ‪.‬‬ ‫‪.7‬‬

‫‪.‬از دﻧﻴﺎ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ‪ ،‬ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺁن ﮐﺲ ﮐﻪ ﺟﺎن ﻣﻦ در ﮐﻒ اوﺳﺖ ﮐﻪ دﻧﻴﺎ از هﺎروت و ﻣﺎروت ﺳﺎﺣﺮﺗﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.8‬‬

‫‪.‬از ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮم ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺷﻌﻠﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﻲ رود‪.‬‬ ‫‪.9‬‬

‫‪.‬دو ﭼﻴﺰ را ﺧﺪاوﻧﺪ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﮐﻴﻔﺮ ﻣﻲ دهﺪ ‪ :‬ﺗﻌﺪﯼ ‪ ،‬و ﻧﺎﺳﭙﺎﺳﯽ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ‪.‬‬ ‫‪.10‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﺲ از ﺷﻤﺎ در ﺧﻮردن ﻗﺴﻢ ﺟﺪي ﺗﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.11‬‬

‫‪.‬در ﻃﻠﺐ دﻧﻴﺎ ﻣﻌﺘﺪل ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺣﺮص ﻧﺰﻧﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﻪ هﺮ ﮐﺲ هﺮ ﭼﻪ ﻗﺴﻤﺖ اوﺳﺖ‬ ‫‪.12‬‬
‫ﻣﻲ رﺳﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ در ﻧﺰد ﺧﺪا ﻧﻤﺎز ﺑﻪ وﻗﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﻴﮑﯽ ﺑﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ‪ ،‬ﺁﻧﮕﺎﻩ‬ ‫‪.13‬‬
‫ﺟﻨﮓ در راﻩ ﺧﺪا ‪.‬‬

‫‪.‬ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﭘﺮهﻴﺰﮔﺎران ﮔﻤﻨﺎﻣﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.14‬‬

‫‪.‬ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﮐﺎرﻳﺴﺖ ﮐﻪ دوام ﺁن ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﻪ اﻧﺪﮎ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.15‬‬
 ‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﻨﻮاﻳﯽ را ﺳﻴﺮ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻳﺎ ﻗﺮض او را ﺑﭙﺮدازﻧﺪ ﻳﺎ زﺣﻤﺘﯽ را از او‬ ‫‪.16‬‬
‫دﻓﻊ‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻧﮕﻬﺪارﯼ زﺑﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.17‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﻬﺎدهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﺣﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻮاﯼ ﺳﺘﻤﮑﺎر ﮔﻮﻳﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.18‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻏﺬاهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮهﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮ ﺁن ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.19‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﺎزﻳﻬﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا اﺳﺐ دواﻧﯽ و ﺗﻴﺮاﻧﺪازﯼ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.20‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ اﯼ را ﮐﻪ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺧﺮﻳﺪ و هﻨﮕﺎم ﻓﺮوش و هﻨﮕﺎم درﻳﺎﻓﺖ ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎر‬ ‫‪.21‬‬
‫اﺳﺖ دوﺳﺖ دارد ‪.‬‬

‫‪.‬از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺁن ﮐﺲ ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻣﺤﺒﻮب ﺗﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺳﻮدﻣﻨﺪﺗﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.22‬‬

‫‪.‬ﺑﺮ ﭼﻬﺮﻩ ﺳﺘﺎﻳﺸﮕﺮان ‪ ،‬ﺧﺎﮎ ﺑﻴﻔﺸﺎﻧﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.23‬‬

‫‪.‬ﺁﻧﮑﻪ در ﻓﺮوﺑﺮدن ﺧﺸﻢ از دﻳﮕﺮان ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬از هﻤﻪ ﮐﺲ دوراﻧﺪﻳﺶ ﺗﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.24‬‬

‫‪.‬ﻣﺮدم را از ﻣﻌﺎﺷﺮاﻧﺸﺎن ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﮐﻨﺪ هﻢ ﺟﻨﺲ ﺑﺎ هﻢ ﺟﻨﺲ ﭘﺮواز ‪.‬‬ ‫‪.25‬‬

‫‪.‬ﺑﺮ اﻣﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﺶ از هﺮ ﭼﻴﺰ از هﻮس و ﺁرزوﯼ دراز ﺑﻴﻢ دارم ‪.‬‬ ‫‪.26‬‬

‫‪.‬ﺧﺪا را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و ﺑﻪ اﺟﺎﺑﺖ دﻋﺎﯼ ﺧﻮد ﻳﻘﻴﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎ را از ﻗﻠﺐ ﻏﺎﻓﻞ ﺑﻲ ﺧﺒﺮ ﻧﻤﻲ‬ ‫‪.27‬‬
‫ﭘﺬﻳﺮد ‪.‬‬

‫‪.‬از ﻣﺮدم ﺟﻬﻨﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﻋﺬاﺑﺶ از هﻤﻪ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ دو ﮐﻔﺶ ﺁﺗﺸﻴﻦ ﺑﭙﺎ دارد ﮐﻪ ﻣﻐﺰ وﯼ از ﺣﺮارت ﮐﻔﺸﻬﺎﻳﺶ ﺑﻪ‬ ‫‪.28‬‬
‫ﺟﻮش ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺁﺳﺎﻧﺘﺮﻳﻦ ﮐﺸﺸﻬﺎﯼ ﻣﺮگ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﺪ ﺿﺮﺑﺖ ﺷﻤﺸﻴﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.29‬‬

‫‪.‬اﮔﺮ ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻗﻀﺎوت ﻣﻴﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن دﭼﺎر ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻏﻀﺐ از ﻗﻀﺎوت ﺧﻮددارﯼ ﮐﻨﺪ و‬ ‫‪.30‬‬
‫ﻣﻴﺎن ارﺑﺎب دﻋﻮا در ﻧﮕﺎﻩ و ﻧﺸﻴﻤﻨﮕﺎﻩ و اﺷﺎرﻩ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻧﮕﺬارد ‪.‬‬

‫‪ .‬وﻗﺘﻲ آﺲ ﺁﺷﻨﺎي ﺧﻮد را دوﺳﺖ دارد ﺑﻪ او ﺧﺒﺮ دهﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺎر ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻘﺎي اﻟﻔﺖ و دوام ﻣﻮدت اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.31‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺎ آﺴﻲ دوﺳﺖ ﺷﺪي ﺑﺎ او ﻣﺠﺎدﻟﻪ و رﻗﺎﺑﺖ ﻣﻜﻦ و ﺑﺮ او ﺑﺮﺗﺮي ﻣﺠﻮ و از هﻴﭽﻜﺲ درﺑﺎرﻩ او ﭼﻴﺰي‬ ‫‪.32‬‬
‫ﻣﭙﺮس ‪ ،‬ﭼﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از دﺷﻤﻨﺎن او ﺑﺮﺧﻮري و در ﺑﺎرﻩ وي ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ ﮔﻮﻳﺪ و ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ را ﺗﻔﺮﻗﻪ‬
‫اﻧﺪازد‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﻣﻘﺎم ﺑﻨﺪﻩ را در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ آﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.33‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ وﻳﺮا در آﺎر دﻳﻦ داﻧﺎ و ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻲ اﻋﺘﻨﺎ ﺳﺎزد و ﻋﻴﻮب وي را ﺑﺪو‬ ‫‪.34‬‬
‫ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺣﺎﺟﺖ هﺎي ﻣﺮدم را در دﺳﺖ او ﻗﺮار ﻣﻴﺪهﺪ‪.‬‬ ‫‪.35‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ آﻴﻔﺮ او را در دﻧﻴﺎ ﻣﻴﺪهﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي او ﺑﺪ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻨﺎﻩ وي را‬ ‫‪.36‬‬
‫ﻣﻴﮕﺬارد آﻪ در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ آﻴﻔﺮ دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﺧﻮﺑﻲ ﺧﻮاهﺪ ﻗﻔﻞ دل وي را ﻣﻲ ﮔﺸﺎﻳﺪ و در ﺁن اﻳﻤﺎن و راﺳﺘﻲ ﻗﺮار ﻣﻲ دهﺪ و‬ ‫‪.37‬‬
‫ﻗﻠﺐ وي را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر او هﻮﺷﻴﺎر ﻣﻲ ﺳﺎزد ‪ ،‬دل وي را ﺳﻠﻴﻢ و زﺑﺎﻧﺶ را راﺳﺘﮕﻮ و اﺧﻼﻗﺶ را ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﮔﻮش‬
‫وي را ﺷﻨﻮا و ﭼﺸﻤﺶ را ﺑﻴﻨﺎ ﻣﻲ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﺧﺎﻧﻪ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻧﺎﻧﺮا در آﺎر دﻳﻦ داﻧﺎ ﺳﺎزد و ﺧﺮدﺳﺎﻻﻧﺸﺎن ‪ ،‬ﺳﺎل‬ ‫‪.38‬‬
‫ﺧﺮدﮔﺎﻧﺸﺎن را ﻣﺤﺘﺮم دارﻧﺪ‪ .‬ﻣﺪارا در ﻣﻌﻴﺸﺖ و اﻋﺘﺪال در ﺧﺮج را ﻧﺼﻴﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺎزد و ﻋﻴﻮﺑﺸﺎن را ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﺪ ﺗﺎ‬
‫از ﺁن ﺑﺎز ﮔﺮدﻧﺪ و اﮔﺮ ﺑﺮاي ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ اﻳﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن واﮔﺬارﺷﺎن آﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﻗﻮﻣﻲ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﻋﻤﺮﺷﺎﻧﺮا دراز و زﺑﺎﻧﺸﺎن را ﺑﻪ ﺷﻜﺮ ﺑﺎز آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.39‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﻗﻮﻣﻲ را ﺑﺰرگ آﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺻﺎﺣﺐ ﻋﻔﺖ و ﮔﺬﺷﺖ ﻣﻲ آﻨﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻗﻮﻣﻲ را‬ ‫‪.40‬‬
‫ﻣﻨﻘﺮض ﺳﺎزد در ﺧﻴﺎﻧﺖ را ﺑﻪ روﻳﺸﺎن ﻣﻲ ﮔﺸﺎﻳﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﻗﻮﻣﻲ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺧﺮدﻣﻨﺪاﻧﺸﺎن را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا ﺳﺎزد و داﻧﺸﻤﻨﺪاﻧﺸﺎن ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ‬ ‫‪.41‬‬
‫ﻗﻀﺎوت آﻨﺪ و ﻣﺎل را ﺑﺪﺳﺖ ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﺎن دهﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي ﻗﻮﻣﻲ ﺑﺪي ﺧﻮاهﺪ ﺳﻔﻴﻬﺎﻧﺸﺎن را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا ﺳﺎزد و‬
‫ﻧﺎداﻧﺎن ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻗﻀﺎوت آﻨﻨﺪ و ﻣﺎل را ﺑﺪﺳﺖ ﺑﺨﻴﻼﻧﺸﺎن دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﺧﺎﻧﻪ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﻣﺪارا ﻗﺮﻳﻦ ﺳﺎزد‪.‬‬ ‫‪.42‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﻣﺮدﻣﻲ ﺑﺪي ﺧﻮاهﺪ آﺎرﺷﺎن را ﺑﺪﺳﺖ ﺗﺠﻤﻞ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺳﭙﺎرد‪.‬‬ ‫‪.43‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺮدم ﻗﺮﻳﻪ اي را ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎزد ‪ ،‬زﻧﺎ را در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﺁورد‪.‬‬ ‫‪.44‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ واﻋﻈﻲ از ﻧﻔﺲ وي ﺑﺮ او ﮔﻤﺎرد آﻪ او را ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﻚ وا دارد و از آﺎر‬ ‫‪.45‬‬
‫ﺑﺪ ﺑﺎز دارد‪.‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ او را ﭘﻴﺶ از ﻣﺮﮔﺶ ﭘﺎك ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ ‪ :‬ﭘﺎآﻲ ﺑﻨﺪﻩ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‬ ‫‪.46‬‬
‫‪ :‬آﺎر ﻧﻴﻜﻲ ﺑﻪ او اﻟﻬﺎم ﻣﻲ آﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺎن وي را در اﺛﻨﺎي اﻧﺠﺎم ﺁن ﺑﮕﻴﺮد‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ‪ ،‬او را در ﺧﻮاب ﻋﺘﺎب آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.47‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ او را ﺷﻴﺮﻳﻦ آﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ او ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ؟ ﮔﻔﺖ ﭘﻴﺶ از‬ ‫‪.48‬‬
‫ﻣﺮﮔﺶ آﺎر ﻧﻴﻜﻲ را ﭘﻴﺶ ﭘﺎي اوﻣﻲ ﮔﺬارد و در اﺛﻨﺎي اﻧﺠﺎم ﺁن ﺟﺎﻧﺶ را ﻣﻲ ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ او را ﺑﻪ آﺎر ﮔﻴﺮد ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺘﻦ او ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ؟ ﮔﻔﺖ‬ ‫‪.49‬‬
‫ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﺮگ وي آﺎر ﻧﻴﻜﻲ را ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻳﺶ ﻣﻲ ﮔﺬارد ﺗﺎ اﻃﺮاﻓﻴﺎﻧﺶ را از او ﺧﺸﻨﻮد آﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻧﻬﺎ را در آﺎرهﺎي زﻧﺪﮔﻴﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﺪارا ﻗﺮﻳﻦ ﺳﺎزد و هﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ‬ ‫‪.50‬‬
‫ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺑﺪي ﺧﻮاهﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ زﻳﺎدﻩ روي هﻤﺮاﻩ آﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي اﻣﻴﺮ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي او وزﻳﺮي راﺳﺖ و درﺳﺖ ﻗﺮار ﻣﻲ دهﺪ آﻪ اﮔﺮ ﭼﻴﺰي را‬ ‫‪.51‬‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش آﺮد ﻳﺎد ﺁورﻳﺶ آﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورد در اﻧﺠﺎم ﺁن ﻳﺎرﻳﺶ آﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﺮاي او ﺟﺰ اﻳﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺮاي او وزﻳﺮ‬
‫ﺑﺪي ﻗﺮار ﻣﻲ دهﺪ آﻪ اﮔﺮ ﭼﻴﺰي را ﻓﺮاﻣﻮش آﺮد ﻳﺎد ﺁورﻳﺶ ﻧﻜﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورد ﻳﺎرﻳﺶ ﻧﻜﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي آﺴﻲ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺮو آﺎر او ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺣﻘﺸﻨﺎس ﻣﻲ اﻓﺘﺪ و ﻣﻮﻗﻌﻴﻜﻪ ﺑﺮاي آﺴﻲ ﺑﺪي ﺧﻮاهﺪ‬ ‫‪.52‬‬
‫ﺳﺮ و آﺎر او ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺣﻖ ﻧﺎﺷﻨﺎس ﻣﻲ اﻓﺘﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي آﺴﻲ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺛﺮوﺗﺶ را در روﺣﺶ و ﺗﻘﻮاﻳﺶ را در ﻗﻠﺒﺶ ﻗﺮار ﻣﻲ دهﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي‬ ‫‪.53‬‬
‫آﺴﻲ ﺑﺪي ﺧﻮاهﺪ ﻓﻘﺮ را ﺑﻴﻦ ﭼﺸﻢ او ﺟﺎي ﻣﻲ دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﻗﻮﻣﻲ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ‪ ،‬داﻧﺎﻳﺎن ﺁﻧﻬﺎ را زﻳﺎد و ﻧﺎداﻧﻬﺎﻳﺸﺎن را آﻢ آﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺎ هﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ داﻧﺎ ﺳﺨﻦ‬ ‫‪.54‬‬
‫ﮔﻮﻳﺪ ﻳﺎرﻳﺶ آﻨﻨﺪ و ﻣﻮﻗﻌﻴﻜﻪ ﻧﺎدان ﻟﺐ ﮔﺸﺎﻳﺪ ﻣﻐﻠﻮب ﮔﺮدد و وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي ﻗﻮﻣﻲ ﺑﺪ ﺧﻮاهﺪ ‪ ،‬ﻧﺎدان هﺎﻳﺸﺎن را زﻳﺎد و‬
‫داﻧﺎﻳﺎن ﺁﻧﻬﺎ را آﻢ ﻣﻲ آﻨﺪ ﺗﺎ هﻨﮕﺎﻣﻲ آﻪ ﻧﺎدان ﻟﺐ ﮔﺸﺎﻳﺪ ﻳﺎرﻳﺶ آﻨﻨﺪ و وﻗﺘﻲ داﻧﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ ﻣﻐﻠﻮب ﮔﺮدد‪.‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻨﺪﻩ اي را از ﭘﺎ در ﺁورد راﻩ هﺎي ﭼﺎرﻩ را ﺑﺮ او ﺑﺒﻨﺪد‪.‬‬ ‫‪.55‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﭼﻴﺰي را ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻴﺰي ﻣﺎﻧﻊ او ﻧﻤﻲ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.56‬‬

‫از ﻣﺮدم ﺑﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ ﭼﻮب ﻣﺴﻮاك هﻢ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ‪ ) .‬ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺮﺗﺮ اﻳﻦ ﭘﺴﺖ (‬ ‫‪.57‬‬

‫ﻧﻴﻜﻲ و ﺑﺪي ﭼﻴﺰهﺎ را از دل ﺧﻮﻳﺶ ﺑﭙﺮس ‘ دﻳﮕﺮان هﺮﭼﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.58‬‬

‫اﺳﺘﻮار ﺑﺎش و رﻓﺘﺎر ﺧﻮﻳﺶ را درﺑﺎرﻩ ﻣﺮدم ﻧﻴﻚ ﺳﺎز‪.‬‬ ‫‪.59‬‬

‫اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﭼﻪ ﻧﻴﻜﺴﺖ آﻪ اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.60‬‬

‫ﺑﺎ زﻧﺎن ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ رﻓﺘﺎر آﻨﻴﺪ ‘ زﻳﺮا زن از دﻧﺪﻩ آﺞ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و در دﻧﺪﻩ ﺁﻧﭽﻪ آﺠﺘﺮ اﺳﺖ ‘ ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺳﺖ و‬ ‫‪.61‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ راﺳﺘﺶ آﻨﻴﺪ ﺁﻧﺮا ﻣﻲ ﺷﻜﻨﻴﺪ و اﮔﺮ رهﺎﻳﺶ آﻨﻴﺪ آﺞ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎ زﻧﺎن ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ رﻓﺘﺎر آﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮﻳﺪ و ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺸﻮﻳﺪ ﺗﺎ دﻟﻬﺎﻳﺘﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺸﻮد‪.‬‬ ‫‪.62‬‬

‫ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ دل هﺎﻳﺘﺎن ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮد و ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺁﻣﻴﺰش آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﻢ رﺣﻢ آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.63‬‬
 ‫اﺳﺘﻮار ﺗﺮﻳﻦ آﺎرهﺎ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ اﺳﺖ ‪ :‬ﻳﺎد ﺧﺪاوﻧﺪ در هﻤﻪ ﺣﺎل و رﻋﺎﻳﺖ اﻧﺼﺎف ﺑﺮ ﺿﺮر ﺧﻮﻳﺶ و ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﺎل‬ ‫‪.64‬‬
‫ﺑﺎ ﺑﺮادر دﻳﻨﻲ‪.‬‬

‫ﭘﺎداش ﻧﻴﻜﻮآﺎري و ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺧﻮﻳﺸﺎن از ﻧﻴﻜﻲ هﺎي دﻳﮕﺮ زودﺗﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ و آﻴﻔﺮ ﺳﺘﻤﻜﺎري و ﺑﺮﻳﺪن از‬ ‫‪.65‬‬
‫ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان از ﺑﺪﻳﻬﺎي دﻳﮕﺮ ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ‪.‬‬

‫دﻋﺎﻳﻲ آﻪ ﻏﺎﻳﺒﻲ ﺑﺮاي ﻏﺎﻳﺐ دﻳﮕﺮ آﻨﺪ از هﻤﻪ دﻋﺎهﺎ زودﺗﺮ ﻣﺴﺘﺠﺎب ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.66‬‬

‫ﺑﺎ آﺴﺎن ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎري آﻦ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎري آﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.67‬‬

‫ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻣﻠﻚ ﻣﻠﻜﺎن اﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ﻣﻠﻜﻲ ﺟﺰ ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫‪.68‬‬

‫ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﻧﺎآﺎران ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.69‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺎر ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺨﺘﻲ رﺳﻴﺪ ‘ راﻩ ﭼﺎرﻩ ﭘﻴﺪا ﻣﻴﺸﻮد‪.‬‬ ‫‪.70‬‬

‫زﻧﻲ آﻪ ﻓﺮزﻧﺪي " ﺑﻪ ﺧﻄﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد " و ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ اي در ﺁورد آﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﻣﺤﺎرم ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺒﻴﻨﺪ و در‬ ‫‪.71‬‬
‫اﻣﻮاﻟﺸﺎن ﺷﺮآﺖ آﻨﺪ ‘ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وي ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺁﻧﻜﺴﻜﻪ ﺑﺮ ﺑﻴﻨﻮاﺋﻲ آﻪ ﺑﺠﺰ ﺧﺪا ﭘﻨﺎهﻲ ﻧﺪارد ﺳﺘﻢ ﻣﻴﻜﻨﺪ ‘ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.72‬‬

‫ﺷﺠﺎﻋﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺁﻧﻜﺲ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺮ هﻮس ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺴﻠﻂ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬ ‫‪.73‬‬

‫روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﺬاب ﭘﻴﺸﻮاي ﺳﺘﻤﮕﺮ از هﻤﻪ آﺲ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.74‬‬

‫اﺑﺘﻼﯼ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺑﻪ ﺑﻼ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ و ﭘﺲ از ﺁن هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰدﻳﮏ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﺮدم ﺑﻪ‬ ‫‪.75‬‬
‫اﻧﺪازﻩ ﻗﻮت دﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﻼ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ دﻳﻦ او ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺎﺷﺪ اﺑﺘﻼﯼ او ﺳﺨﺖ اﺳﺖ و اﮔﺮ دﻳﻦ او ﺳﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ‬
‫دﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﻼ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻼ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﻓﺮود ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﺗﺎ هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎن او را ﭘﺎﮎ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺁﻧﮑﻪ در دﻧﻴﺎ ﻣﺮدم را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁزار ﮐﻨﺪ ‪ ،‬در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﭘﻴﺶ ﺧﺪا از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﻋﺬاب وﯼ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.76‬‬

‫در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﻋﺬاب ﺁﻧﮑﺲ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺧﻴﺮﯼ در او هﺴﺖ وﻟﯽ‬ ‫‪.77‬‬
‫ﺧﻴﺮﯼ در او ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

‫روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﺬاب داﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﮐﻪ از داﻧﺶ ﺧﻮد ﺑﻬﺮﻩ ﻧﻤﯽ ﺑﺮد از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.78‬‬

‫دو ﮐﺲ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﺴﺮت ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ ‪ ،‬ﻳﮑﯽ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ در دﻧﻴﺎ ﺑﺮاﯼ ﻃﻠﺐ داﻧﺶ‬ ‫‪.79‬‬
‫ﻓﺮﺻﺖ داﺷﺘﻪ ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺁن ﺑﺮ ﻧﺨﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ داﻧﺸﯽ ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ و ﺷﺎﮔﺮد وﯼ از‬
‫ﺁن ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﺷﺪﻩ وﻟﯽ او ﺑﯽ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻨﮕﺎم ﻏﻀﺐ ﺑﺮ ﺧﻮد ﺗﺴﻠﻂ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮدﺑﺎرﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ‬ ‫‪.80‬‬
‫از ﻗﺪرت از ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺴﺎن در ﮔﺬرد‪.‬‬

‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﻳﻤﺎن ﺁﻧﺴﺘﮑﻪ ﻣﺮدم از ﺗﻮ در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﺳﻼم ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم از دﺳﺖ و زﺑﺎن ﺗﻮ ﺑﺴﻼﻣﺖ‬ ‫‪.81‬‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ‪.‬‬
 ‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ زهﺪهﺎ ﺁﻧﺴﺘﮑﻪ از ﺁﻧﭽﻪ دارﯼ ﺧﺸﻨﻮد ﺑﺎﺷﯽ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ از ﺧﺪا ﺗﻮان ﺧﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻋﺎﻓﻴﺖ دﻳﻦ و‬ ‫‪.82‬‬
‫دﻧﻴﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻌﺮﯼ ﮐﻪ ﻋﺮب ﮔﻔﺘﻪ ‪ ،‬ﺳﺨﻦ ﻟﺒﻴﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﺪا هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.83‬‬

‫ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﮐﻨﻨﺪ و ﭘﺎداش ﻳﺎﺑﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.84‬‬

‫از هﻤﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎن ‪ ،‬ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺗﺮ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﺮ دﻧﻴﺎ و ﻋﺬاب ﺁﺧﺮت را ﺑﺎ هﻢ دارد‪.‬‬ ‫‪.85‬‬

‫از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارﺗﺮ ﺁن ﮐﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺳﭙﺎس ﻣﺮدم را ﻣﯽ ﮔﺬارد‪.‬‬ ‫‪.86‬‬

‫ﻋﻘﺪ ﻧﮑﺎح را ﻣﺤﮑﻢ ﮐﻨﻴﺪ و ﺁن را ﻋﻠﻨﯽ ﺳﺎزﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.87‬‬

‫ﻓﺘﻨﻪ ﺳﺨﺖ را دﻳﺪﻳﺪ و ﺻﺒﺮ ﮐﺮدﻳﺪ و ﻣﻦ از ﻓﺘﻨﻪ اﯼ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻢ دارم ﮐﻪ از ﻃﺮف زﻧﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.88‬‬
‫هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻟﻨﮕﻮﯼ ﻃﻼ ﺑﺪﺳﺖ و ﭘﺎرﭼﻪ هﺎﯼ ﻓﺎﺧﺮ ﺑﺒﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﻮاﻧﮕﺮان را ﺑﺰﺣﻤﺖ اﻧﺪازﻧﺪ و از ﻓﻘﻴﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﺪان‬
‫دﺳﺘﺮس ﻧﺪارد ﺑﺨﻮاهﻨﺪ‪.‬‬
‫راﺳﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﻮاب هﺎ را در ﺳﺤﺮﮔﺎﻩ ﺗﻮان دﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.89‬‬
‫‪-٣١۶‬ﺑﺎ اﺣﻤﻖ ﺁﻣﻴﺰش ﻣﮑﻦ‪.‬‬ ‫‪.90‬‬
‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.91‬‬
‫ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم را ﺑﻪ اﺻﻼح ﺁر اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺎ دروغ ﺑﺎﺷﺪ‪ ).‬ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺮﺗﺮ اﻳﻦ ﭘﺴﺖ (‬ ‫‪.92‬‬
‫دﻧﻴﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ را اﺻﻼح ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺁﺧﺮت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻓﺮدا ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮد‪.‬‬ ‫‪.93‬‬
‫ﺑﺎ ﺁﻧﮑﺴﮑﻪ ﺳﺰاوار ﻧﻴﮑﯽ اﺳﺖ و ﺁﻧﮑﺴﮑﻪ ﺳﺰاوار ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻦ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﻴﮏ ﺗﻮ ﺑﻪ اهﻞ ﺁن رﺳﺪ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ‬ ‫‪.94‬‬
‫وﮔﺮﻧﻪ ﺗﻮ ﺧﻮد اهﻞ ﺁن هﺴﺘﯽ‪.‬‬
‫‪-٣٢١‬ﺷﺶ ﭼﻴﺰ را از ﻃﺮف ﺧﻮد ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﻬﺸﺖ را ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ هﺎ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺳﺨﻦ‬ ‫‪.95‬‬
‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻴﺪ راﺳﺖ ﮔﻮﻳﻴﺪ و وﻗﺘﯽ وﻋﺪﻩ ﻣﯽ دهﻴﺪ وﻓﺎ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ اﻣﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮدﻧﺪ رد ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺮا از ﺁﻣﻴﺰش‬
‫هﺎﯼ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﭼﺸﻢ هﺎﯼ ﺧﻮد را از ﻧﮕﺎﻩ هﺎﯼ ﻧﺎروا ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ و دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ را از اﻋﻤﺎل ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻧﮕﻬﺪارﻳﺪ‪.‬‬
‫ﺷﺶ ﺻﻔﺖ را ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﺸﺖ را ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬هﻨﮕﺎم ﺗﻘﺴﻴﻢ ارث ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺳﺘﻢ ﻣﮑﻨﻴﺪ‬ ‫‪.96‬‬
‫‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺑﻪ اﻧﺼﺎف رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ و هﻨﮕﺎم ﺟﻨﮓ ﺑﺎ دﺷﻤﻦ ﺗﺮﺳﺎن ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ و در ﻏﻨﺎﺋﻢ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﮑﻨﻴﺪ و ﻇﺎﻟﻢ را از ﻣﻈﻠﻮم‬
‫دﻓﻊ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫روزﯼ را در ﻧﻬﺎﻧﮕﺎﻩ هﺎﯼ زﻣﻴﻦ ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.97‬‬
‫داﻧﺶ را ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﻪ در ﭼﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ زﻳﺮا ﻃﻠﺐ داﻧﺶ ﺑﺮ هﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ واﺟﺐ اﺳﺖ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺑﺎل ﺧﻮﻳﺶ‬ ‫‪.98‬‬
‫را ﺑﺮاﯼ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻢ ﭘﻬﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ زﻳﺮا از ﺁﻧﭽﻪ وﯼ در ﻃﻠﺐ ﺁﻧﺴﺖ ‪ ،‬ﺧﺸﻨﻮد هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣﻮاﺋﺞ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﮐﺎرهﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻘﺪر دارد‪.‬‬ ‫‪.99‬‬

‫ـ ﻓﻀﻴﻠﺖ داﻧﺶ ﻃﻠﺒﻰ‪.‬‬ ‫‪.100‬‬

‫‪ .101‬ﻣـﻦ ﺳﻠﻚ ﻃﺮﻳﻘﺎ ﻳﻄﻠﺐ ﻓﻴﻪ ﻋﻠﻤﺎ ﺳﻠﻚ اﷲ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺎ اﻟـﻰ اﻟﺠﻨﻪ ‪ ...‬و ﻓﻀﻞ اﻟﻌﺎﻟـﻢ ﻋﻠـﻰ اﻟﻌﺎﺑـﺪ آﻔﻀﻞ اﻟﻘﻤـﺮ‬
‫ﻋﻠـﻰ ﺳـﺎﺋﺮ اﻟﻨﺠـﻮم اﻟﻴﻠﻪ اﻟﺒـﺪر‪.‬‬
‫)‪ (1‬هﺮآﻪ راهﻰ رود آﻪ در ﺁن داﻧﺸـﻰ ﺟـﻮﻳﺪ ‪ ,‬ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﻪ راهﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺳـﻮى ﺑﻬﺸﺖ اﺳﺖ ﺑﺒﺮد ‪ ,‬و ﺑﺮﺗﺮى ﻋﺎﻟـﻢ‬
‫ﺑﺮ ﻋﺎﺑـﺪ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﺑﺮﺗـﺮى ﻣﺎﻩ در ﺷﺐ ﭼﻬﺎردﻩ ﺑـﺮ دﻳﮕـﺮﺳﺘﺎرﮔﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬
‫ﺳﺘﺎرﮔﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻨﺪﻩ اي را در ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﺑﻤﻴﺮاﻧﺪ ﺑﺮاي وي در ﺁﻧﺠﺎ ﺣﺎﺟﺘﻲ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻴﺎورد‪.‬‬
 ‫‪ .102‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﻗﻀﺎ و ﻗﺪر ﺧﻮﻳﺶ را اﺟﺮا آﻨﺪ ﻋﻘﻞ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺮدان را ﻣﻲ ﮔﻴﺮد و ﻗﻀﺎي ﺧﻮﻳﺶ را در‬
‫ﺑﺎرﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎري ﻣﻲ ﺳﺎزد ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﻓﺮﻣﺎن وي اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ ﻋﻘﻮﻟﺸﺎن را ﺑﺎز ﭘﺲ ﻣﻲ دهﺪ و ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻲ رخ ﻣﻲ دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺴﻲ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﻣﻠﻚ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻔﺮوﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.103‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻲ آﺎري را اﻧﺠﺎم دهﻲ ﺗﺎﻣﻞ آﻦ ﺗﺎ ﺧﺪا راﻩ ﺁن را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎن دهﺪ‪.‬‬ ‫‪.104‬‬

‫‪ .105‬اﮔﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﺧﺪا ﺗﻮ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬دﻧﻴﺎ را دﺷﻤﻦ دار و اﮔﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﻣﺮدم ﺗﻮ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ از زواﻳﺪ دﻧﻴﺎ داري ﭘﻴﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﻳﺰ‪.‬‬

‫‪ .106‬وﻗﺘﻲ در آﺎري ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻴﮕﻴﺮي در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن ﺑﻴﻨﺪﻳﺶ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﻴﻚ اﺳﺖ ﺁن آﺎر را اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻩ و اﮔﺮ ﺑﺪ اﺳﺖ‬
‫از ﺁن در ﮔﺬر‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﻋﻴﻮب دﻳﮕﺮان را ﻳﺎد آﻨﻲ ‪ ،‬ﻋﻴﻮب ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁر‪.‬‬ ‫‪.107‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺪي آﺮدي ‪ ،‬ﺑﺪي را ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ ﻣﺤﻮ آﻦ‪.‬‬ ‫‪.108‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ آﺴﻴﺮا ﻣﺰدور ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺰدش را ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.109‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻣﺸﻮرت ﻣﻲ آﻨﺪ وي ﺑﺎﻳﺪ راي ﺧﻮد را ﺻﺮﻳﺢ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.110‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﻐﻀﺐ ﺁﻳﺪ ﺷﻴﻄﺎن ﺗﺴﻠﻂ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬ ‫‪.111‬‬

‫اﮔﺮ زﻧﻲ ﺧﻮد را ﻣﻌﻄﺮ آﻨﺪ و ﺑﺮ ﻣﺮدﻣﻲ ﺑﮕﺬرد آﻪ ﺑﻮي او را در ﻳﺎﺑﻨﺪ زﻧﺎآﺎر اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.112‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻣﺴﻮاك ﻣﻲ آﻨﻴﺪ ﻣﺴﻮاك را ﺑﻪ ﻋﺮض دهﺎن ﺑﻜﺸﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.113‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺪي آﺮدي ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﻧﻴﻜﻲ آﻦ آﻪ ﻧﻴﻜﻲ هﺎ ﺑﺪي هﺎ را ﻣﺤﻮ ﻣﻲ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.114‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﮔﺮﺳﻨﮕﻲ ﺳﺨﺖ ﺷﺪ ﻧﺎﻧﻲ و ﺟﺮﻋﻪ ﺁﺑﻲ ﺑﺮ ﮔﻴﺮ و ﺟﻬﺎن و هﺮﭼﻪ در ﺁﻧﺴﺖ ﮔﻮ ﻣﺒﺎش‪.‬‬ ‫‪.115‬‬

‫ﻣﺼﻴﺒﺘﻲ آﻪ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻦ وارد ﻣﻲ ﺷﻮد او را از ﮔﻨﺎهﺎن ﭘﺎك ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ آﻮرﻩ آﺜﺎﻓﺖ ﺁهﻦ را ﭘﺎك ﻣﻲ‬ ‫‪.116‬‬
‫ﺳﺎزد‪.‬‬

‫‪ .117‬وﻗﺘﻲ ﺻﺒﺢ ﻓﺮا رﺳﺪ هﻤﻪ اﻋﻀﺎي ﺗﻦ در ﻣﻘﺎﺑﻞ زﺑﺎن ﺗﻌﻈﻴﻢ آﻨﻨﺪ و ﮔﻮﻳﻨﺪ در ﺑﺎرﻩ ﻣﺎ از ﺧﺪا ﺑﺘﺮس ‪ ،‬زﻳﺮا‬
‫ﺻﻼح آﺎر ﻣﺎ ﺑﺘﻮ واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﮔﺮاﺌﻳﺪي ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﮔﺮاﺌﻳﻢ و اﮔﺮ ﺑﻪ آﺠﻲ ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﺷﺪي ﻣﺎ ﻧﻴﺰ‬
‫آﺞ ﺷﻮﻳﻢ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺰي داد در ﺻﺮف ﺁن از ﺧﻮد و آﺴﺎن ﺧﻮد ﺁﻏﺎز آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.118‬‬

‫‪ .119‬وﻗﺘﻲ دو ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ روﺑﺮو ﺷﻮﻧﺪ و ﻳﻜﻲ از ﺁﻧﻬﺎ دﻳﮕﺮي را ﺑﻜﺸﺪ ‪ ،‬ﻗﺎﺗﻞ و ﻣﻘﺘﻮل ﺑﻪ‬
‫ﺟﻬﻨﻢ ﻣﻲ روﻧﺪ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ اي ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا ‪ :‬ﻗﺎﺗﻞ ﺑﺠﺎي ﺧﻮد ‪ ،‬ﻣﻘﺘﻮل ﭼﺮا ؟ ﮔﻔﺖ ﺑﺮاي ﺁﻧﻜﻪ او ﻧﻴﺰ ﺑﻪ آﺸﺘﻦ دﻳﮕﺮي راﻏﺐ‬
‫ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪ .120‬هﺮ ﮐﺲ ﭼﻴﺰﯼ از ﮐﺎر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﻴﺮد و در ﮐﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺎر ﺧﻮد‬
‫دﻟﺴﻮزﯼ ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻮﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ او ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ‪.‬‬
‫‪. .121‬هﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻗﺪر ﻳﮏ وﺟﺐ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺗﺼﺮف ﮐﻨﺪ ‪ ،‬روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﺪا وادارش ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁن را ﺗﺎ‬
‫ﻋﻤﻖ زﻣﻴﻦ هﻔﺘﻢ ﺑﮑﻨﺪ و ﻃﻮق ﮔﺮدن ﮐﻨﺪ ﺗﺎ رﺳﻴﺪﮔﯽ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﺪ ‪.‬‬

‫‪. .122‬هﺮ ﺟﻮاﻧﯽ در ﺁﻏﺎز ﺟﻮاﻧﯽ زن ﺑﮕﻴﺮد ‪ ،‬ﺷﻴﻄﺎن وﯼ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮﺁرد ‪ :‬واﯼ ﺑﺮ او ‪ ،‬دﻳﻦ ﺧﻮد را از دﺳﺘﺒﺮد ﻣﻦ‬
‫ﻣﺤﻔﻮظ داﺷﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﻃﻔﻠﯽ ﮐﻪ در ﻃﻠﺐ ﻋﻠﻢ و ﻋﺒﺎدت ﺑﺰرگ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺛﻮاب هﻔﺘﺎد و دو ﺻﺪﻳﻖ ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.123‬‬

‫‪.‬ﻣﺮدم ) ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻨﺎ ( دو ﮐﺴﻨﺪ ‪ :‬ﻋﺎﻟﻢ و ﻋﻠﻢ ﺁﻣﻮز ‪ ،‬و در ﻏﻴﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻴﺮﯼ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.124‬‬

‫‪. .125‬اﯼ ﻣﺮدم هﺮ ﭼﻪ از ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﻮاﻓﻖ ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ام ‪ ،‬و‬
‫هﺮ ﭼﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ام ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﻮاب داﻧﺸﻤﻨﺪ از ﻋﺒﺎدت ﻋﺎﺑﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.126‬‬

‫‪.‬ﺑﺎﻣﺪاد ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﺪﻗﻪ ﺁﻏﺎز ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﻼ از ﺻﺪﻗﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﺬرد ‪.‬‬ ‫‪.127‬‬

‫‪. .128‬ﻧﻴﮑﯽ ﺑﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻋﻤﺮ را اﻓﺰون ﮐﻨﺪ ‪ ،‬و دروغ روزﯼ را ﮐﺎهﺶ دهﺪ ‪ ،‬و دﻋﺎ‬
‫ﻗﻀﺎ را دﻓﻊ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫‪ .129‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري زﻧﻲ را ﺑﻪ دل آﺴﻲ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎﻧﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ او را ﺑﻨﮕﺮد‪.‬‬

‫‪ .130‬وﻗﺘﻲ آﺴﻲ در ﻧﻤﺎز ﭘﻴﺸﻮاي ﻣﺮدم ﺷﺪ ﻧﻤﺎز را ﺳﺒﻚ ﮔﻴﺮد آﻪ در ﻣﻴﺎن آﺴﺎن ‪ ،‬آﻮﭼﻚ و ﺑﺰرگ و ﺑﻴﻤﺎر و‬
‫ﻧﺎﺗﻮان و ﺣﺎﺟﺘﻤﻨﺪ هﺴﺖ و هﺮ وﻗﺖ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻧﻤﺎز ﮔﺬارد هﺮ ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﻃﻮل دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ زﻧﻲ دور از ﺑﺴﺘﺮ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺷﺐ را ﺑﺮوز ﺁورد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺗﺎ ﺻﺒﺢ او را ﻟﻌﻨﺖ آﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.131‬‬

‫وﻗﺘﻲ زﻧﻲ ﺑﺮاي آﺴﻲ ﺟﺰ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺑﻮي ﺧﻮش ﺑﻜﺎر ﺑﺮد ﻣﺎﻳﻪ ﺁﺗﺶ و ﻋﺎر اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.132‬‬

‫‪ .133‬وﻗﺘﻲ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن ﻓﺮا رﺳﺪ ‪ ،‬ﻣﺮگ ﻧﻴﻜﺎن اﻣﺖ ﻣﺮا ﮔﻠﭽﻴﻦ ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺮﻣﺎهﺎي ﺧﻮب را از ﻃﺒﻖ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ .134‬وﻗﺘﻲ آﺴﻲ ﺁرزوﻳﻲ ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﭼﻪ ﺁرزو ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﻧﻤﻲ داﻧﺪ آﻪ از ﺁرزوي وي در ﻧﺎﻣﻪ‬
‫اﻋﻤﺎل ﭼﻪ ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺪ آﺎري ﺑﻨﺪﻩ آﻤﺎل ﻳﺎﺑﺪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ در اﺧﺘﻴﺎر او ﺑﺎﺷﺪ و هﺮ وﻗﺖ ﺑﺨﻮاهﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﺁﻏﺎز آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.135‬‬

‫‪ .136‬وﻗﺘﻲ اﺷﺨﺎص هﻤﺸﺎن ﺑﺨﻮاﺳﺘﮕﺎري ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻮهﺮ ﺑﺪهﻴﺪ و در آﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ‬
‫ﺣﻮادث ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬
 ‫وﻗﺘﻲ ﻣﺮگ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻢ ﻓﺮا رﺳﺪ ‪ ،‬ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻲ ﻣﻴﺮد‪.‬‬ ‫‪.137‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺴﻲ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ ‪ ،‬وي را ﮔﺮاﻣﻲ دارﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.138‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎ هﻤﺴﺮ ﻳﺎ ﻣﻤﻠﻮك ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻓﺮج او ﻧﻨﮕﺮد آﻪ ﻣﺎﻳﻪ آﻮري اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.139‬‬

‫وﻗﺘﻲ دل ﺗﻮ از آﺎري ﭼﺮآﻴﻦ اﺳﺖ از ﺁن ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮش‪.‬‬ ‫‪.140‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻣﺮدي ﺳﺨﻨﻲ ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ اﻃﺮاف ﺧﻮد ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ ﺁﻧﺴﺨﻦ در ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ اﻣﺎﻧﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.141‬‬

‫‪ .142‬وﻗﺘﻲ آﺴﻲ ﺑﺎ ﻣﺎﻟﻲ آﻪ ﺣﻼل ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﺣﺞ رود ‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﻟﺒﻴﻚ ‪ ،‬ﺧﺪاﻳﺎ ﻟﺒﻴﻚ ‪ ،‬ﺧﺪا ﮔﻮﻳﺪ ﻧﻪ ﻟﺒﻴﻚ و ﻧﻪ‬
‫ﺳﻌﺪﻳﻚ ‪ ،‬اﻳﻦ هﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪ .143‬وﻗﺘﻲ دﭼﺎر ﺣﺴﺪ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﻌﺪي ﻧﻜﻨﻴﺪ و وﻗﺘﻲ ﮔﻤﺎن ﺑﺮدﻳﺪ ﺁن را ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﭙﻨﺪارﻳﺪ و وﻗﺘﻲ ﭼﻴﺰي را وزن ﻣﻲ آﻨﻴﺪ‬
‫‪ ،‬ﭼﻴﺰي ﺑﺮ ﺁن ﺑﻴﻔﺰاﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ .144‬وﻗﺘﻲ ﺣﻜﻢ ﻣﻲ آﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻋﺪل رﻓﺘﺎر آﻨﻴﺪ و وﻗﺘﻲ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﺪ ﻧﻴﻚ ﮔﻮﻳﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺧﺪا ﻧﻴﻚ اﺳﺖ و ﻧﻴﻜﻮ آﺎران‬
‫را دوﺳﺖ دارد‪.‬‬
‫‪ .145‬وﻗﺘﻲ ﺑﻨﺪﻩ از ﺧﺪاي ﺑﺘﺮﺳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را از او ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ و اﮔﺮ ﺑﻨﺪﻩ از ﺧﺪاي ﻧﺘﺮﺳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ او را از هﻤﻪ‬
‫ﭼﻴﺰ ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮ آﺴﻲ زﻧﻲ را ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري آﺮد و ﻣﻮي ﺧﻮد را رﻧﮓ ﻣﻲ ﺑﻨﺪد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ او ﺧﺒﺮ دهﺪ آﻪ ﻣﻮي ﺧﻮد را رﻧﮓ‬ ‫‪.146‬‬
‫ﻣﻲ ﺑﻨﺪد‪.‬‬

‫‪ .147‬وﻗﺘﻲ ﮔﻨﺎهﻲ ﻣﺨﻔﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﺠﺰ ﮔﻨﻬﻜﺎر آﺴﻲ را ﺿﺮر ﻧﻤﻲ رﺳﺎﻧﺪ واﮔﺮ ﺁﺷﻜﺎر ﺷﻮد و از ﺁن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻧﻜﻨﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺑﺮاي هﻤﻪ ﻣﺮدم زﻳﺎن دارد‪.‬‬

‫‪ .148‬وﻗﺘﻲ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﺑﺮ آﺴﺎن در ﺁﻳﺪ روزي ﺧﻮد را هﻤﺮاﻩ ﻣﻲ ﺁورد و وﻗﺘﻲ ﺑﺮون رود ﺑﺎ ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﺮون رود‪.‬‬

‫‪ .149‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻠﻖ و دﻳﻦ وﯼ ﻣﺎﻳﻪ رﺿﺎﻳﺖ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎرﯼ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﺑﻪ وﯼ زن ﺑﺪهﻴﺪ وﻗﺘﯽ و اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﮑﻨﻴﺪ‬
‫ﻓﺘﻨﻪ و ﻓﺴﺎد در زﻣﻴﻦ ﻓﺮاوان ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪. .150‬وﻗﺘﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ اﯼ را دوﺳﺖ دارد ‪ ،‬دﻧﻴﺎ را از او ﻣﻨﻊ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﻳﺾ ﺧﻮﻳﺶ را از ﻧﻮﺷﻴﺪن‬
‫ﺁب ﻣﻨﻊ ﻣﻲ ﮐﻨﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪. .151‬وﻗﺘﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﯼ ﺑﻨﺪﻩ اﯼ ﻧﻴﮑﯽ ﺧﻮاهﺪ ‪ ،‬وﯼ را در ﮐﺎر دﻳﻦ داﻧﺎ و ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻲ اﻋﺘﻨﺎ ﺳﺎزد و ﻋﻴﻮب وﯼ را‬
‫ﺑﺪو ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﮐﺎرﯼ را اﻧﺠﺎم دهﯽ ‪ ،‬ﺗﺄﻣﻞ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺧﺪا راﻩ ﺁن را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎن دهﺪ ‪.‬‬ ‫‪.152‬‬
 ‫‪. .153‬وﻗﺘﯽ در ﮐﺎرﯼ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﯼ ‪ ،‬در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن ﺑﻴﻨﺪﻳﺶ اﮔﺮ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﻴﮏ اﺳﺖ ﺁن ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻩ و اﮔﺮ ﺑﺪ‬
‫اﺳﺖ از ﺁن در ﮔﺬر ‪.‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﻣﻲ ﺧﻮاهﯽ ﻋﻴﻮب دﻳﮕﺮان را ﻳﺎد ﮐﻨﯽ ‪ ،‬ﻋﻴﻮب ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻴﺎد ﺁر ‪.‬‬ ‫‪.154‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ را ﻣﺰدور ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺰدش را ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.155‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺰﯼ داد ‪ ،‬در ﺻﺮف ﺁن از ﺧﻮد و ﮐﺴﺎن ﺧﻮد ﺁﻏﺎز ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.156‬‬

‫‪ .‬ﻧﻴﻜﻲ و ﺑﺪي ﭼﻴﺰهﺎ را از دل ﺧﻮﻳﺶ ﺑﭙﺮس ‘ دﻳﮕﺮان هﺮﭼﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.157‬‬

‫اﺳﺘﻮار ﺑﺎش و رﻓﺘﺎر ﺧﻮﻳﺶ را درﺑﺎرﻩ ﻣﺮدم ﻧﻴﻚ ﺳﺎز‪.‬‬ ‫‪.158‬‬

‫اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﭼﻪ ﻧﻴﻜﺴﺖ آﻪ اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.159‬‬

‫‪ .160‬ﺑﺎ زﻧﺎن ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ رﻓﺘﺎر آﻨﻴﺪ ‘ زﻳﺮا زن از دﻧﺪﻩ آﺞ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و در دﻧﺪﻩ ﺁﻧﭽﻪ آﺠﺘﺮ اﺳﺖ ‘ ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺳﺖ و‬
‫اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ راﺳﺘﺶ آﻨﻴﺪ ﺁﻧﺮا ﻣﻲ ﺷﻜﻨﻴﺪ و اﮔﺮ رهﺎﻳﺶ آﻨﻴﺪ آﺞ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎ زﻧﺎن ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ رﻓﺘﺎر آﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮﻳﺪ و ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺸﻮﻳﺪ ﺗﺎ دﻟﻬﺎﻳﺘﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺸﻮد‪.‬‬ ‫‪.161‬‬

‫ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ دل هﺎﻳﺘﺎن ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮد و ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺁﻣﻴﺰش آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﻢ رﺣﻢ آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.162‬‬

‫‪ .163‬اﺳﺘﻮار ﺗﺮﻳﻦ آﺎرهﺎ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ اﺳﺖ ‪ :‬ﻳﺎد ﺧﺪاوﻧﺪ در هﻤﻪ ﺣﺎل و رﻋﺎﻳﺖ اﻧﺼﺎف ﺑﺮ ﺿﺮر ﺧﻮﻳﺶ و ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﺎل‬
‫ﺑﺎ ﺑﺮادر دﻳﻨﻲ‪.‬‬

‫‪ .164‬ﭘﺎداش ﻧﻴﻜﻮآﺎري و ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺧﻮﻳﺸﺎن از ﻧﻴﻜﻲ هﺎي دﻳﮕﺮ زودﺗﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ و آﻴﻔﺮ ﺳﺘﻤﻜﺎري و ﺑﺮﻳﺪن از‬
‫ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان از ﺑﺪﻳﻬﺎي دﻳﮕﺮ ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ‪.‬‬

‫دﻋﺎﻳﻲ آﻪ ﻏﺎﻳﺒﻲ ﺑﺮاي ﻏﺎﻳﺐ دﻳﮕﺮ آﻨﺪ از هﻤﻪ دﻋﺎهﺎ زودﺗﺮ ﻣﺴﺘﺠﺎب ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.165‬‬

‫ﺑﺎ آﺴﺎن ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎري آﻦ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎري آﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.166‬‬

‫ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻣﻠﻚ ﻣﻠﻜﺎن اﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ﻣﻠﻜﻲ ﺟﺰ ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫‪.167‬‬

‫ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﻧﺎآﺎران ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.168‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺎر ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺨﺘﻲ رﺳﻴﺪ ‘ راﻩ ﭼﺎرﻩ ﭘﻴﺪا ﻣﻴﺸﻮد‪.‬‬ ‫‪.169‬‬

‫‪ .170‬زﻧﻲ آﻪ ﻓﺮزﻧﺪي " ﺑﻪ ﺧﻄﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد " و ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ اي در ﺁورد آﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﻣﺤﺎرم ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺒﻴﻨﺪ و در‬
‫اﻣﻮاﻟﺸﺎن ﺷﺮآﺖ آﻨﺪ ‘ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وي ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺁﻧﻜﺴﻜﻪ ﺑﺮ ﺑﻴﻨﻮاﺋﻲ آﻪ ﺑﺠﺰ ﺧﺪا ﭘﻨﺎهﻲ ﻧﺪارد ﺳﺘﻢ ﻣﻴﻜﻨﺪ ‘ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.171‬‬
 ‫ﺷﺠﺎﻋﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺁﻧﻜﺲ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺮ هﻮس ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺴﻠﻂ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬ ‫‪.172‬‬

‫روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﺬاب ﭘﻴﺸﻮاي ﺳﺘﻤﮕﺮ از هﻤﻪ آﺲ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.173‬‬

‫‪ .174‬اﺑﺘﻼﯼ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺑﻪ ﺑﻼ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ و ﭘﺲ از ﺁن هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰدﻳﮏ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﺮدم ﺑﻪ‬
‫اﻧﺪازﻩ ﻗﻮت دﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﻼ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ دﻳﻦ او ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺎﺷﺪ اﺑﺘﻼﯼ او ﺳﺨﺖ اﺳﺖ و اﮔﺮ دﻳﻦ او ﺳﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ‬
‫دﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﻼ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻼ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﻓﺮود ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﺗﺎ هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎن او را ﭘﺎﮎ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺁﻧﮑﻪ در دﻧﻴﺎ ﻣﺮدم را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁزار ﮐﻨﺪ ‪ ،‬در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﭘﻴﺶ ﺧﺪا از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﻋﺬاب وﯼ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.175‬‬

‫‪ .176‬در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﻋﺬاب ﺁﻧﮑﺲ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺧﻴﺮﯼ در او هﺴﺖ وﻟﯽ‬
‫ﺧﻴﺮﯼ در او ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

‫روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﺬاب داﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﮐﻪ از داﻧﺶ ﺧﻮد ﺑﻬﺮﻩ ﻧﻤﯽ ﺑﺮد از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.177‬‬

‫‪ .178‬دو ﮐﺲ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﺴﺮت ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ ‪ ،‬ﻳﮑﯽ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ در دﻧﻴﺎ ﺑﺮاﯼ ﻃﻠﺐ داﻧﺶ‬
‫ﻓﺮﺻﺖ داﺷﺘﻪ ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺁن ﺑﺮ ﻧﺨﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ داﻧﺸﯽ ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ و ﺷﺎﮔﺮد وﯼ از‬
‫ﺁن ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﺷﺪﻩ وﻟﯽ او ﺑﯽ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ .179‬ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻨﮕﺎم ﻏﻀﺐ ﺑﺮ ﺧﻮد ﺗﺴﻠﻂ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮدﺑﺎرﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ‬
‫از ﻗﺪرت از ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺴﺎن در ﮔﺬرد‪.‬‬

‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﻳﻤﺎن ﺁﻧﺴﺘﮑﻪ ﻣﺮدم از ﺗﻮ در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﺳﻼم ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم از دﺳﺖ و زﺑﺎن ﺗﻮ ﺑﺴﻼﻣﺖ‬ ‫‪.180‬‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ زهﺪهﺎ ﺁﻧﺴﺘﮑﻪ از ﺁﻧﭽﻪ دارﯼ ﺧﺸﻨﻮد ﺑﺎﺷﯽ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ از ﺧﺪا ﺗﻮان ﺧﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻋﺎﻓﻴﺖ دﻳﻦ و‬ ‫‪.181‬‬
‫دﻧﻴﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻌﺮﯼ ﮐﻪ ﻋﺮب ﮔﻔﺘﻪ ‪ ،‬ﺳﺨﻦ ﻟﺒﻴﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﺪا هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.182‬‬

‫ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﮐﻨﻨﺪ و ﭘﺎداش ﻳﺎﺑﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.183‬‬

‫از هﻤﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎن ‪ ،‬ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺗﺮ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﺮ دﻧﻴﺎ و ﻋﺬاب ﺁﺧﺮت را ﺑﺎ هﻢ دارد‪.‬‬ ‫‪.184‬‬

‫از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارﺗﺮ ﺁن ﮐﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺳﭙﺎس ﻣﺮدم را ﻣﯽ ﮔﺬارد‪.‬‬ ‫‪.185‬‬

‫ﻋﻘﺪ ﻧﮑﺎح را ﻣﺤﮑﻢ ﮐﻨﻴﺪ و ﺁن را ﻋﻠﻨﯽ ﺳﺎزﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.186‬‬

‫‪ .187‬ﻓﺘﻨﻪ ﺳﺨﺖ را دﻳﺪﻳﺪ و ﺻﺒﺮ ﮐﺮدﻳﺪ و ﻣﻦ از ﻓﺘﻨﻪ اﯼ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻢ دارم ﮐﻪ از ﻃﺮف زﻧﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪.‬‬
‫هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻟﻨﮕﻮﯼ ﻃﻼ ﺑﺪﺳﺖ و ﭘﺎرﭼﻪ هﺎﯼ ﻓﺎﺧﺮ ﺑﺒﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﻮاﻧﮕﺮان را ﺑﺰﺣﻤﺖ اﻧﺪازﻧﺪ و از ﻓﻘﻴﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﺪان‬
‫دﺳﺘﺮس ﻧﺪارد ﺑﺨﻮاهﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ .188‬راﺳﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﻮاب هﺎ را در ﺳﺤﺮﮔﺎﻩ ﺗﻮان دﻳﺪ‪.‬‬
‫‪-٣١۶ .189‬ﺑﺎ اﺣﻤﻖ ﺁﻣﻴﺰش ﻣﮑﻦ‪.‬‬
‫‪ .190‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ .191‬ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم را ﺑﻪ اﺻﻼح ﺁر اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺎ دروغ ﺑﺎﺷﺪ‪ ).‬ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺮﺗﺮ اﻳﻦ ﭘﺴﺖ (‬
 ‫‪ .192‬دﻧﻴﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ را اﺻﻼح ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺁﺧﺮت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻓﺮدا ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮد‪.‬‬
‫‪ .193‬ﺑﺎ ﺁﻧﮑﺴﮑﻪ ﺳﺰاوار ﻧﻴﮑﯽ اﺳﺖ و ﺁﻧﮑﺴﮑﻪ ﺳﺰاوار ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻦ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﻴﮏ ﺗﻮ ﺑﻪ اهﻞ ﺁن رﺳﺪ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ‬
‫وﮔﺮﻧﻪ ﺗﻮ ﺧﻮد اهﻞ ﺁن هﺴﺘﯽ‪.‬‬
‫‪-٣٢١ .194‬ﺷﺶ ﭼﻴﺰ را از ﻃﺮف ﺧﻮد ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﻬﺸﺖ را ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ هﺎ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺳﺨﻦ‬
‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻴﺪ راﺳﺖ ﮔﻮﻳﻴﺪ و وﻗﺘﯽ وﻋﺪﻩ ﻣﯽ دهﻴﺪ وﻓﺎ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ اﻣﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮدﻧﺪ رد ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺮا از ﺁﻣﻴﺰش‬
‫هﺎﯼ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﭼﺸﻢ هﺎﯼ ﺧﻮد را از ﻧﮕﺎﻩ هﺎﯼ ﻧﺎروا ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ و دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ را از اﻋﻤﺎل ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻧﮕﻬﺪارﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ .195‬ﺷﺶ ﺻﻔﺖ را ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﺸﺖ را ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬هﻨﮕﺎم ﺗﻘﺴﻴﻢ ارث ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺳﺘﻢ ﻣﮑﻨﻴﺪ‬
‫‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺑﻪ اﻧﺼﺎف رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ و هﻨﮕﺎم ﺟﻨﮓ ﺑﺎ دﺷﻤﻦ ﺗﺮﺳﺎن ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ و در ﻏﻨﺎﺋﻢ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﮑﻨﻴﺪ و ﻇﺎﻟﻢ را از ﻣﻈﻠﻮم‬
‫دﻓﻊ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬
‫‪ .196‬روزﯼ را در ﻧﻬﺎﻧﮕﺎﻩ هﺎﯼ زﻣﻴﻦ ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ‪.‬‬
‫‪ .197‬داﻧﺶ را ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﻪ در ﭼﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ زﻳﺮا ﻃﻠﺐ داﻧﺶ ﺑﺮ هﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ واﺟﺐ اﺳﺖ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺑﺎل ﺧﻮﻳﺶ‬
‫را ﺑﺮاﯼ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻢ ﭘﻬﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ زﻳﺮا از ﺁﻧﭽﻪ وﯼ در ﻃﻠﺐ ﺁﻧﺴﺖ ‪ ،‬ﺧﺸﻨﻮد هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ .198‬ﺣﻮاﺋﺞ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﮐﺎرهﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻘﺪر دارد‪.‬‬

‫‪ .199‬وﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ در ﻧﻤﺎز ﭘﻴﺸﻮاﯼ ﻣﺮدم ﺷﺪ ‪ ،‬ﻧﻤﺎز را ﺳﺒﮏ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ درﻣﻴﺎن ﮐﺴﺎن ﮐﻮﭼﮏ و ﺑﺰرگ و ﺑﻴﻤﺎر و‬
‫ﻧﺎﺗﻮان هﺴﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ هﺮ وﻗﺖ ﺑﺮاﯼ ﺧﻮد ﻧﻤﺎز ﮔﺬارد هﺮ ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ‬
‫ﻃﻮل دهﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﻣﺮگ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻢ ﻓﺮا رﺳﺪ ‪ ،‬ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻲ ﻣﻴﺮد ‪. .‬‬ ‫‪.200‬‬

‫‪. .201‬وﻗﺘﯽ ﺑﻨﺪﻩ از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﺪ ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را از او ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ ‪ ،‬و اﮔﺮ از ﺧﺪا ﻧﺘﺮﺳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ او را از هﻤﻪ‬
‫ﭼﻴﺰ ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪. .202‬اﮔﺮ ﮐﺴﯽ زﻧﯽ را ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎرﯼ ﮐﺮد و ﻣﻮﯼ ﺧﻮد را رﻧﮓ ﻣﻲ ﺑﻨﺪد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪو ﺧﺒﺮ دهﺪ ﮐﻪ ‪.‬ﻣﻮﯼ ﺧﻮد را رﻧﮓ‬
‫ﻣﻲ ﺑﻨﺪد ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﭘﻴﺮﯼ ﺧﻮد را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺨﻔﯽ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪. .203‬وﻗﺘﯽ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﮐﺴﺎن در ﺁﻳﺪ روزﯼ ﺧﻮد را هﻤﺮاﻩ ﻣﻲ ﺁورد و وﻗﺘﯽ ﺑﻴﺮون رود ﺑﺎ ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﻴﺮون رود ‪.‬‬

‫‪.‬اﮔﺮ از ﮐﺎر ﻧﻴﮏ ﺧﻮد ﺧﻮﺷﺤﺎل و از ﮐﺎر ﺑﺪ ﺧﻮد دﻟﮕﻴﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﯼ ‪ ،‬ﻣﺆﻣﻦ هﺴﺘﯽ ‪.‬‬ ‫‪.204‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺰي داد در ﺻﺮف ﺁن از ﺧﻮد و آﺴﺎن ﺧﻮد ﺁﻏﺎز آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.205‬‬

‫‪ .206‬وﻗﺘﻲ دو ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ روﺑﺮو ﺷﻮﻧﺪ و ﻳﻜﻲ از ﺁﻧﻬﺎ دﻳﮕﺮي را ﺑﻜﺸﺪ ‪ ،‬ﻗﺎﺗﻞ و ﻣﻘﺘﻮل ﺑﻪ‬
‫ﺟﻬﻨﻢ ﻣﻲ روﻧﺪ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ اي ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا ‪ :‬ﻗﺎﺗﻞ ﺑﺠﺎي ﺧﻮد ‪ ،‬ﻣﻘﺘﻮل ﭼﺮا ؟ ﮔﻔﺖ ﺑﺮاي ﺁﻧﻜﻪ او ﻧﻴﺰ ﺑﻪ آﺸﺘﻦ دﻳﮕﺮي راﻏﺐ‬
‫ﺑﻮد‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري زﻧﻲ را ﺑﻪ دل آﺴﻲ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎﻧﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ او را ﺑﻨﮕﺮد‪.‬‬ ‫‪.207‬‬
 ‫‪ .208‬وﻗﺘﻲ آﺴﻲ در ﻧﻤﺎز ﭘﻴﺸﻮاي ﻣﺮدم ﺷﺪ ﻧﻤﺎز را ﺳﺒﻚ ﮔﻴﺮد آﻪ در ﻣﻴﺎن آﺴﺎن ‪ ،‬آﻮﭼﻚ و ﺑﺰرگ و ﺑﻴﻤﺎر و‬
‫ﻧﺎﺗﻮان و ﺣﺎﺟﺘﻤﻨﺪ هﺴﺖ و هﺮ وﻗﺖ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻧﻤﺎز ﮔﺬارد هﺮ ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﻃﻮل دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ زﻧﻲ دور از ﺑﺴﺘﺮ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺷﺐ را ﺑﺮوز ﺁورد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺗﺎ ﺻﺒﺢ او را ﻟﻌﻨﺖ آﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.209‬‬

‫وﻗﺘﻲ زﻧﻲ ﺑﺮاي آﺴﻲ ﺟﺰ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺑﻮي ﺧﻮش ﺑﻜﺎر ﺑﺮد ﻣﺎﻳﻪ ﺁﺗﺶ و ﻋﺎر اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.210‬‬

‫‪ .211‬وﻗﺘﻲ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن ﻓﺮا رﺳﺪ ‪ ،‬ﻣﺮگ ﻧﻴﻜﺎن اﻣﺖ ﻣﺮا ﮔﻠﭽﻴﻦ ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺮﻣﺎهﺎي ﺧﻮب را از ﻃﺒﻖ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫هﺮ ﮐﺲ ﮐﺎرﯼ ﮐﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را ﺧﻮب اﻧﺠﺎم دهﺪ ‪.‬‬ ‫‪.212‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪﯼ ‪ ،‬ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎش ‪.‬‬ ‫‪.213‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ زﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﮔﻮﻳﺪ هﺮﮔﺰ از ﺗﻮ ﺧﻴﺮﯼ ﻧﺪﻳﺪم ‪ ،‬اﻋﻤﺎل ﻧﻴﮑﺶ ﺑﻲ اﺛﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.214‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﺑﻨﺪﻩ اﯼ در ﻋﻤﻞ ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﻪ ﻏﻢ ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎزد ‪.‬‬ ‫‪.215‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﺑﻨﺪﻩ اﯼ ﺑﻤﻴﺮد ﻣﺮدم ﮔﻮﻳﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﮔﻮﻳﻨﺪ ﭼﻪ هﻤﺮاﻩ‬ ‫‪.216‬‬
‫ﺁورد ‪.‬‬

‫‪. .217‬وﻗﺘﯽ در اﻧﺠﻤﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ هﺴﺘﯽ درﺑﺎرﻩ ﻣﺮدﯼ ﺑﺪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺁن ﻣﺮد را ﻳﺎرﯼ ﮐﻦ و ﺁن ﮔﺮوﻩ را از ﺑﺪﮔﻮﻳﯽ‬
‫ﺑﺎزدار و از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮﺧﻴﺰ ‪.‬‬

‫‪. .218‬ﺗﻴﺮاﻧﺪازﯼ و ﺳﻮارﮐﺎرﯼ ﮐﻨﻴﺪ ‪ .‬و ﺗﻴﺮاﻧﺪازﯼ ﺷﻤﺎ را ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺳﻮارﮐﺎرﻳﺘﺎن دوﺳﺖ دارم ‪ .‬هﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﻣﺮد‬
‫ﺑﺪان ﺳﺮﮔﺮم ﺷﻮد ﺑﻴﻬﻮدﻩ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺮدﯼ ﺑﺎ ﮐﻤﺎن ﺧﻮد ﺗﻴﺮ اﻧﺪازد ﻳﺎ اﺳﺐ ﺧﻮد را ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﺎ زن ﺧﻮد ﺑﺎزﯼ‬
‫ﮐﻨﺪ ‪ ،‬هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺣﻖ اﺳﺖ ‪ .‬و هﺮ ﮐﺲ ﺗﻴﺮاﻧﺪازﯼ ﺁﻣﻮزد و ﺁن را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﻖ ﺁﻧﭽﻪ را ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ ادا ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﭘﺮدﻩ ﭘﻮﺷﯽ ﺑﺮ اﻧﺠﺎم ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﻮد ﻳﺎرﯼ ﺟﻮﻳﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا هﺮ ﮐﻪ ﻧﻌﻤﺘﯽ دارد ﻣﺤﺴﻮد ﮐﺴﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.219‬‬

‫‪.‬از ﻣﺮدم ﺑﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﻳﮏ ﻗﻄﻌﻪ ﭼﻮپ ﻣﺴﻮاﮎ هﻢ ازﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.220‬‬

‫‪. .221‬اﺳﺘﻮارﺗﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ اﺳﺖ ‪ :‬ﻳﺎد ﺧﺪاوﻧﺪ در هﻤﻪ ﺣﺎل ‪ ،‬و رﻋﺎﻳﺖ اﻧﺼﺎف ﺑﺮ ﺿﺮر ﺧﻮﻳﺶ ‪ ،‬و ﺗﻘﺴﻴﻢ‬
‫ﻣﺎل ﺑﺎ ﺑﺮادر دﻳﻨﯽ ‪.‬‬

‫‪.‬دﻋﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻏﺎﻳﺒﯽ ﺑﺮاﯼ ﻏﺎﻳﺒﯽ دﻳﮕﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬از هﻤﻪ دﻋﺎهﺎ زودﺗﺮ ﻣﺴﺘﺠﺎب ﻣﻲ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.222‬‬
 ‫‪.‬ﺷﺠﺎﻋﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺁن ﮐﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ هﻮس ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺴﻠﻂ ﻳﺎﺑﺪ ‪.‬‬ ‫‪.223‬‬

‫‪.‬روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﺬاب داﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﮐﻪ از داﻧﺶ ﺧﻮد ﺑﻬﺮﻩ ﻧﻤﻲ ﺑﺮد از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﺨﺖ ﺗﺮ‬ ‫‪.224‬‬
‫اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪. .225‬و ﮐﺲ در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﺴﺮت ﻣﻲ ﺧﻮرﻧﺪ ‪ :‬ﻳﮑﯽ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ در دﻧﻴﺎ ﺑﺮاﯼ ﻃﻠﺐ داﻧﺶ‬
‫ﻓﺮﺻﺖ داﺷﺘﻪ وﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺁن ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ و دﻳﮕﺮ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ داﻧﺸﯽ ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ و ﺷﺎﮔﺮد وﯼ از ﺁن‬
‫ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﺷﺪﻩ وﻟﯽ او ﺑﻲ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬از هﻤﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎن ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺗﺮ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﺮ دﻧﻴﺎ و ﻋﺬاب ﺁﺧﺮت را ﺑﺎ هﻢ دارد ‪.‬‬ ‫‪.226‬‬

‫‪.‬هﻤﺎﻧﺎ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارﺗﺮ ﺧﺪاﻳﺘﻌﺎﻟﯽ را ‪ ،‬ﺁن ﮐﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺳﭙﺎس ﻣﺮدم را ﻣﻲ ﮔﺬارد ‪.‬‬ ‫‪.227‬‬

‫‪.‬ﺣﻮاﻳﺞ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ زﻳﺮا ﮐﺎرهﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻘﺪر دارد ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎ اﺻﺮار و ﺧﻮاهﺶ ﺗﻦ ﺑﻪ ذﻟﺖ‬ ‫‪.228‬‬
‫ﻧﺪهﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬از ﮔﻬﻮارﻩ ﺗﺎ ﮔﻮر داﻧﺶ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.229‬‬

‫‪.‬ﻗﺴﻢ دروغ ﮐﺎﻻ را ﺗﻠﻒ ﮐﻨﺪ و ﮐﺴﺐ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺒﺮد ‪.‬‬ ‫‪.230‬‬

‫‪.‬ﺑﻪ ﮔﺪا ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺪﻩ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺮ اﺳﺐ ﺑﻪ ﻧﺰد ﺗﻮ ﺁﻳﺪ ‪ ،‬و ﻣﺰد اﺟﻴﺮ را ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻋﺮﻗﺶ ﺧﺸﮏ ﺷﻮد ﺑﭙﺮدازﻳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.231‬‬

‫‪.‬ﻣﺆﻣﻦ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮔﺮﻓﺘﺎرﺗﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮐﺎر دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت هﺮ دو ﺑﺮﺳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.232‬‬

‫‪.‬ﺷﻮهﺮ از هﻤﻪ ﮐﺲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮ زن ﺣﻖ دارد و ﻣﺎدر از هﻤﻪ ﮐﺲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﻣﺮد ﺣﻖ دارد ‪.‬‬ ‫‪.233‬‬

‫‪.‬ﻋﺎﻟﻴﻘﺪر از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺪو ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺮاﻳﺶ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﻧﺪارد ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﻧﮑﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.234‬‬

‫‪.‬ﻋﺎﻗﻞ ﺗﺮ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺪارا ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.235‬‬

‫‪.‬داﻧﺸﻤﻨﺪﺗﺮ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ داﻧﺶ دﻳﮕﺮان را ﺑﻪ داﻧﺶ ﺧﻮد ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.236‬‬

‫‪.‬ﻋﻤﺮهﺎﯼ اﻣﺖ ﻣﻦ ﻣﻴﺎن ﺷﺼﺖ و هﻔﺘﺎد ﺳﺎل اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.237‬‬

 ‫‪. .238‬ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را در ﺧﻮب ﺷﺪن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا هﺮ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ را از ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد‬
‫ﺑﻴﺮون ﺁورد ‪.‬‬

‫‪. .239‬ﭘﻨﺞ ﭼﻴﺰ را ﭘﻴﺶ از ﭘﻨﺞ ﭼﻴﺰ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺷﻤﺎر ‪ :‬زﻧﺪﮔﯽ را ﭘﻴﺶ از ﻣﺮگ ‪ ،‬ﺻﺤﺖ را ﭘﻴﺶ از ﺑﻴﻤﺎرﯼ ‪ ،‬ﻓﺮاﻏﺖ‬
‫را ﭘﻴﺶ از اﺷﺘﻐﺎل ‪ ،‬ﺟﻮاﻧﯽ را ﭘﻴﺶ از ﭘﻴﺮﯼ و ﺛﺮوت را ﭘﻴﺶ از ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﯼ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮادر ﻣﺆﻣﻦ ﺧﻮﻳﺶ را ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺳﺎزﯼ ﻳﺎ ﻗﺮض او را ﺑﭙﺮدازﯼ ‪.‬‬ ‫‪.240‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﭘﺲ از اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا دوﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﺮدم اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.241‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﮐﺴﺐ ﺣﻼل اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.242‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ دوﺳﺘﯽ و دﺷﻤﻨﯽ در راﻩ ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.243‬‬

‫‪.‬هﻤﺎﻧﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﻬﺎد ﺳﺨﻦ ﺣﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺳﺘﻤﮑﺎر ﮔﻮﻳﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.244‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﻬﺎد ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ روز ﺁﻏﺎز ﮐﻨﺪ و در اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻇﻠﻢ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.245‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﭘﻮﻟﻬﺎ ﭘﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺮاﯼ ﻧﺎن ﺧﻮاران ﺧﻮد ﺧﺮج ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.246‬‬

‫‪. .247‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺻﺪﻗﻪ هﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻢ و ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ و اﻣﻴﺪ ﺛﺮوت و ﺑﻴﻢ ﻓﻘﺮ داري ﺻﺪﻗﻪ ﺑﺪهﯽ ‪ ،‬ﻧﻪ ﺁن‬
‫ﮐﻪ ﺑﮕﺬارﯼ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﺟﺎن ﺑﻪ ﮔﻠﻮ رﺳﻴﺪ ﺑﮕﻮﻳﯽ ‪ :‬اﻳﻦ ﻣﺎل ﻓﻼﻧﯽ و اﻳﻦ ﻣﺎل ﻓﻼﻧﯽ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻓﻼﻧﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬هﻤﺎﻧﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺻﺪﻗﻪ هﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪﯼ ﮐﻪ دﺷﻤﻦ ﺗﻮﺳﺖ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺪهﯽ ‪.‬‬ ‫‪.248‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻋﺒﺎدت اﻧﺘﻈﺎر ﮔﺸﺎﻳﺶ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.249‬‬

‫‪.‬روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﺮﮐﺐ داﻧﺸﻮران و ﺧﻮن ﺷﻬﻴﺪان را هﻢ ﺳﻨﮓ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺮﮐﺐ داﻧﺸﻮران ﺑﺮ ﺧﻮن ﺷﻬﻴﺪان ﻣﺮﺟﺢ‬ ‫‪.250‬‬
‫ﺷﻮد ‪.‬‬

‫‪.‬ﻗﺮض ﮐﻤﺘﺮ ﮔﻴﺮ ﺗﺎ ﺁزاد ﺑﺎﺷﯽ ‪.‬‬ ‫‪.251‬‬

‫‪.‬ﮔﻨﺎﻩ ﮐﻤﺘﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺁﺳﺎن ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.252‬‬

 ‫‪.‬ﭘﻴﺶ ﺗﻮاﻧﮕﺮان ﮐﻤﺘﺮ روﻳﺪ زﻳﺮا در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﯼ ﺧﺪا را ﺧﻮار ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺮد ‪.‬‬ ‫‪.253‬‬

‫‪.‬ﻣﻘﺮرات ﺧﺪا را درﺑﺎرﻩ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ و ﺧﻮﻳﺶ اﺟﺮا ﮐﻨﻴﺪ و در ﮐﺎر ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮐﺴﺎن ﮔﻮش‬ ‫‪.254‬‬
‫ﻣﺪهﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﻨﺎهﺎن ﻓﺮزﻧﺪ ﺁدم از زﺑﺎن اوﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.255‬‬

‫‪. .256‬در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮔﻨﺎﻩ ﺁن ﮐﺲ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از هﻤﻪ در ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺪو ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ داﻧﺶ از دﻳﮕﺮان ﭘﻴﺶ ﺗﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻗﻴﻤﺘﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.257‬‬

‫‪.‬ﺑﺴﻴﺎر دﻋﺎ ﮐﻦ ﮐﻪ دﻋﺎ ﻗﻀﺎ را دﻓﻊ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.258‬‬

‫‪. .259‬ﻣﻲ ﺧﻮاهﯽ ﺗﻮ را از ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ ﻣﺮد ﺧﺒﺮ دهﻢ ؟ زن ﭘﺎرﺳﺎ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﺪو ﻧﮕﺮد ﻣﺴﺮور ﺷﻮد ‪ ،‬و هﻢ اﻳﻨﮑﻪ‬
‫ﺑﺪو ﻓﺮﻣﺎن دهﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬و هﻨﮕﺎم ﻏﻴﺒﺖ اﻣﺎﻧﺖ او را ﻣﺤﻔﻮظ دارد ‪.‬‬

‫‪. .260‬ﻣﻲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را از ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ از روزﻩ و ﻧﻤﺎز و ﺻﺪﻗﻪ اﺳﺖ ﺧﺒﺮ دهﻢ ؟ اﺻﻼح ﻣﻴﺎن ﮐﺴﺎن ‪ ،‬زﻳﺮا‬
‫ﻓﺴﺎد ﻣﻴﺎن ﮐﺴﺎن ﻣﺎﻳﻪ هﻼﮎ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬ﻣﻲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را ﺧﺒﺮ دهﻢ ﮐﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺮ ﭼﻪ ﮐﺲ ﺣﺮام اﺳﺖ ؟ هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ زودﺟﻮش و ﻣﻼﻳﻢ و ﺁﺳﺎن ﮔﻴﺮ‬ ‫‪.261‬‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪. .262‬ﻣﻲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را از زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ اهﻞ ﺑﻬﺸﺘﻨﺪ ﺧﺒﺮ دهﻢ ؟ زن وﻓﺎدارﯼ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ زﻳﺎد ﺁورد و زود ﺁﺷﺘﯽ ﮐﻨﺪ و‬
‫هﻤﻴﻨﮑﻪ ﺑﺪﯼ ﮐﺮد ﮔﻮﻳﺪ اﻳﻦ دﺳﺖ ﻣﻦ در دﺳﺖ ﺗﻮﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﺑﺮ هﻢ ﻧﻤﻲ ﮔﺬارم ﺗﺎ از ﻣﻦ راﺿﯽ ﺷﻮﯼ ‪.‬‬

‫‪. .263‬ﻣﻲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺁن ﮐﺲ ﮐﻪ از هﻤﻪ زورﻣﻨﺪﺗﺮ اﺳﺖ رهﺒﺮﯼ ﮐﻨﻢ ؟ ﺁﻧﮑﻪ هﻨﮕﺎم ﺧﺸﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺧﻮد را ﻧﮕﺎﻩ‬
‫ﻣﻲ دارد ‪.‬‬

‫‪. .264‬ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﮐﺎر اهﻞ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ از راﻩ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﺮ ﺗﭙﻪ ﻣﺮﺗﻔﻌﯽ ﺑﺎﻻ روﻧﺪ ‪ ،‬و ﮐﺎر اهﻞ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺮاﺷﻴﺐ زﻣﻴﻦ هﻤﻮارﯼ راﻩ ﺳﭙﺮﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺧﻮﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ رﻧﺞ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.265‬‬
 ‫‪. .266‬ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺴﺎن ﮐﻪ هﻨﮕﺎم ﺷﺐ ﺑﺮاﯼ ﻧﻤﺎز ﺑﺮﻣﻲ ﺧﻴﺰﻧﺪ و از ﮐﺎر ﺧﻮد ﺟﺰ ﺑﻴﺪارﯼ ﺛﻤﺮي ﻧﻤﻲ ﺑﺮﻧﺪ ‪ ،‬و ﭼﻪ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺴﺎن ﮐﻪ روزﻩ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ و از روزﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺰ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﺗﺸﻨﮕﯽ ﺳﻮدﯼ ﻧﻤﻲ ﺑﺮﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﺣﻘﯽ ﻣﻲ داﻧﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﺑﻴﻢ ﻣﺮدم از ﮔﻔﺘﻦ ﺁن ﺧﻮددارﯼ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.267‬‬

‫‪.‬ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ روزﯼ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.268‬‬

‫‪. .269‬ﺧﺪاوﻧﺪا ﻣﺮا ﺷﺎﮐﺮ و ﺻﺎﺑﺮ ﮐﻦ و ﻣﺮا در ﭼﺸﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮار و در ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم‬
‫ﺑﺰرﮔﻮار ﮐﻦ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺗﻔﺮﻳﺢ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺎزﯼ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﮐﻪ در دﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﺧﺸﻮﻧﺘﯽ دﻳﺪﻩ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.270‬‬

‫‪. .271‬اﻣﺎ ﺑﻌﺪ ‪ ،‬اﯼ ﻣﺮدم ﻣﻦ ﺑﺸﺮﯼ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﺪا ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺁﻳﺪ و دﻋﻮت او را اﺟﺎﺑﺖ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬دو‬
‫ﭼﻴﺰ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﮔﺬارم ﻳﮑﯽ ﮐﺘﺎب ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻪ در ﺁن هﺪاﻳﺖ و ﻧﻮر اﺳﺖ و هﺮ ﮐﺲ ﺑﺪان ﭼﻨﮓ زﻧﺪ و ﺁن را‬
‫ﺑﮕﻴﺮد ﻗﺮﻳﻦ هﺪاﻳﺖ اﺳﺖ و هﺮ ﮐﺲ ﺁن را رهﺎ ﮐﻨﺪ ﮔﻤﺮاﻩ ﻣﻲ ﺷﻮد ‪ ،‬ﮐﺘﺎب ﺧﺪا را ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﺪان ﭼﻨﮓ زﻧﻴﺪ ‪ ،‬و ﺧﺎﻧﻮادﻩ‬
‫ﻣﻦ ‪ ،‬در ﺑﺎرﻩ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ام ﺧﺪا را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺁورم ‪.‬‬

‫‪. .272‬ﻣﻨﻔﻮرﺗﺮﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا در ﻧﺰد وﯼ ﺷﺨﺺ ﺳﺮﮐﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺎل و ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺼﻴﺒﺖ‬
‫ﻧﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬درهﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ زﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮهﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.273‬‬

‫‪.‬ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﺑﻨﺰد وﯼ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎن او دﻟﺴﻮزﺗﺮ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮ‬ ‫‪.274‬‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪. .275‬ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﺘﺮ از هﻤﻪ ﻣﺮدم در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ‪ ،‬ﻣﺮدﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺧﺮت ﺧﻮد را ﺑﻪ دﻧﻴﺎي‬
‫دﻳﮕﺮﯼ ﻓﺮوﺧﺘﻪ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎن ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﺮ دﻧﻴﺎ و ﻋﺬاب ﺁﺧﺮت را ﺑﺎ هﻢ دارد ‪.‬‬ ‫‪.276‬‬

‫‪. .277‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺴﺐ هﺎ ‪ ،‬ﮐﺴﺐ ﺗﺠﺎرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺳﺨﻦ دروغ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ و در اﻣﺎﻧﺖ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻧﮑﻨﻨﺪ و ﺑﻪ وﻋﺪﻩ‬
‫وﻓﺎ ﮐﻨﻨﺪ و در ﭘﺮداﺧﺖ ﻗﺮض ﺧﻮد ﺗﻌﻠﻞ ﻧﮑﻨﻨﺪ و ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻓﺮوش در ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺟﻨﺲ ﺧﻮد ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ ﻧﮑﻨﻨﺪ و ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺧﺮﻳﺪ‬
‫از ﺟﻨﺲ دﻳﮕﺮان ﺑﺪ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ ‪.‬‬
‫‪. .278‬ﻣﺮدﻣﯽ از ﺑﻬﺸﺘﻴﺎن ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﮔﺮوهﯽ از ﺟﻬﻨﻤﻴﺎن ﻧﮕﺮان ﺷﻮﻧﺪ و ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﺮاﯼ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ رﻓﺘﻴﺪ ؟ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﺎ‬
‫ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ ﮐﻪ از ﺷﻤﺎ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ درﺁﻣﺪﻳﻢ ‪ ،‬ﺟﻬﻨﻤﻴﺎن ﮔﻮﻳﻨﺪ ‪ :‬ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻴﻢ وﻟﯽ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻲ ﮐﺮدﻳﻢ ‪.‬‬

‫‪. .279‬ﺑﻌﺪ از ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺰرگ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺁن ﻧﻬﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدﯼ ﺑﻤﻴﺮد و ﻗﺮض‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺤﻠﯽ ﺑﺮاﯼ ﭘﺮداﺧﺖ ﺁن ﻧﮕﺬارد ‪.‬‬

‫‪.‬ﺛﻮاب ﻧﻴﮑﯽ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان را از هﻤﻪ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮏ زودﺗﺮ ﻣﻲ دهﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.280‬‬

‫‪.‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺎهﺎن در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدﯼ ﻧﺎﻧﺨﻮر ﺧﻮد را ﺳﺮﮔﺮدان ﮔﺬارد ‪.‬‬ ‫‪.281‬‬

‫‪.‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻬﺸﺘﻴﺎن ‪ ،‬اﻓﺮاد ﺳﺎدﻩ و ﺑﻲ ﻧﻴﺮﻧﮓ هﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.282‬‬

‫‪.‬ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ از هﻤﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ دو ﭼﻴﺰ ﻣﺠﻮف ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﻲ روﻧﺪ ‪ :‬ﻋﻮرت و دهﺎن ‪.‬‬ ‫‪.283‬‬

‫‪. .284‬وﻗﺘﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻗﻮﻣﯽ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﻮد ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻓﺮو ﻧﺒﺮد و ﻣﺴﺦ ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﻗﻴﻤﺘﻬﺎﻳﺸﺎن ﮔﺮان ﺷﻮد و‬
‫ﺑﺎران ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻢ ﺑﺎرد و اﺷﺮارﺷﺎن زﻣﺎم ﮐﺎرﺷﺎن را ﺑﺪﺳﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻬﺸﺖ را ﺳﻔﻴﺪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ و ﺳﻔﻴﺪﯼ از هﻤﻪ رﻧﮕﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻣﺤﺒﻮب ﺗﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.285‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮداﻧﯽ را ﮐﻪ ﻣﮑﺮر زن ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و زﻧﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﻣﮑﺮر ﺷﻮهﺮ ﮐﻨﻨﺪ دوﺳﺖ ﻧﺪارد ‪.‬‬ ‫‪.286‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﭘﺎرﺳﺎ ﺑﻼ را از ﺻﺪ ﺧﺎﻧﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ او دﻓﻊ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.287‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﻮاﻧﯽ را ﮐﻪ ﺟﻮاﻧﯽ ﻧﻤﻲ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ دﻳﺪﻩ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻣﻲ ﻧﮕﺮد ‪.‬‬ ‫‪.288‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺜﺎﻓﺖ و ژوﻟﻴﺪﮔﯽ را دﺷﻤﻦ دارد ‪.‬‬ ‫‪.289‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺨﻴﻞ ﺑﺎﺷﺪ و هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺷﻮد ‪ ،‬دﺷﻤﻦ دارد ‪.‬‬ ‫‪.290‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ دوﺳﺖ دارد ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﮐﺎرﯼ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﺁن را ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.291‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻼﻳﻤﺖ را در هﻤﻪ ﭼﻴﺰ دوﺳﺖ دارد ‪.‬‬ ‫‪.292‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺨﺺ ﺁﺳﺎن ﮔﻴﺮ ﻧﺮﻣﺨﻮ را دوﺳﺖ دارد ‪.‬‬ ‫‪.293‬‬

 ‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ دوﺳﺖ دارد ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺣﺘﯽ در ﺑﻮﺳﻴﺪن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ رﻓﺘﺎر‬ ‫‪.294‬‬
‫ﮐﻨﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ ﭘﺮهﻴﺰﮔﺎر ﺑﻲ ﻧﻴﺎز ﮔﻤﻨﺎم را دوﺳﺖ دارد ‪.‬‬ ‫‪.295‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﻓﺰوﻧﯽ داﻧﺶ ﺧﻮد را ﮐﺠﺎ ﺻﺮف ﮐﺮدﻩ اﯼ ‪ ،‬هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ از ﻓﺰوﻧﯽ ﻣﺎل ﻣﻲ ﭘﺮﺳﺪ‬ ‫‪.296‬‬
‫‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺑﺮ ﺑﻴﺴﻮادان ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ را ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻧﻤﻲ ﺑﺨﺸﺪ ‪.‬‬ ‫‪.297‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻮﻳﺪ ﻣﻦ ﻧﺎﻇﺮ ﮔﻤﺎن ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮﻳﺸﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﮔﻤﺎن ﺧﻮب ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺮد ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻴﻨﺪ و اﮔﺮ ﮔﻤﺎن ﺑﺪ ﺑﺮد ﺑﺪﯼ ﺑﻴﻨﺪ‬ ‫‪.298‬‬
‫‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺻﺪﻗﻪ هﻔﺘﺎد ﻗﺴﻢ ﻣﺮگ ﺑﺪ را دﻓﻊ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.299‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ دوﺳﺖ دارد ﮐﺎرهﺎﻳﯽ را ﮐﻪ روا داﺷﺘﻪ اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ دوﺳﺖ دارد از ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ او ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮﺷﻨﺪ‬ ‫‪.300‬‬
‫‪.‬‬

‫‪.‬ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺑﺎﻟﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻢ ﭘﻬﻦ ﻣﻲ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﺟﻮﻳﺪ رﺿﺎﻳﺖ دارﻧﺪ ‪.‬‬ ‫‪.301‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﻣﺮدﻩ را ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﭙﺮدﻧﺪ ‪ ،‬ﺻﺪاﯼ ﮐﻔﺶ ﮐﺴﺎن را ﮐﻪ از ﻗﺒﺮ وﯼ ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﻨﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.302‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﻣﺮدم ﺳﺘﻤﮕﺮ را دﻳﺪﻧﺪ و او را از ﺳﺘﻢ ﺑﺎز ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻴﻢ ﺁن ﻣﻲ رود ﮐﻪ ﺧﺪا هﻤﻪ را ﺑﻪ ﻋﺬاب ﺧﻮد ﻣﺒﺘﻼ‬ ‫‪.303‬‬
‫ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ دﺳﺘﺎوﻳﺰهﺎﯼ اﻳﻤﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ را ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا دوﺳﺖ دارﯼ و ﮐﺴﯽ را ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا دﺷﻤﻦ دارﯼ ‪.‬‬ ‫‪.304‬‬

‫‪.‬ﻣﺆﻣﻨﺎن ﺑﺎﻳﺪ از رﻧﺞ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﺄﻟﻢ ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺗﻦ از رﻧﺞ ﺳﺮ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.305‬‬

‫‪.‬ﺑﺪﺗﺮ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﭘﻴﺶ ﺧﺪا روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم از ﺷﺮ او ﺑﺘﺮﺳﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.306‬‬

‫‪.‬ﺑﺪﺗﺮ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﭘﻴﺶ ﺧﺪا روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم از ﺑﻴﻢ ﺑﺪزﺑﺎﻧﻴﺶ از او ﺣﺬر ﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.307‬‬
 ‫‪.‬در ﻣﺎل ﺑﻪ ﺟﺰ زﮐﺎت ﺣﻘﯽ هﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.308‬‬

‫‪. .309‬اﮔﺮ از ﺗﺮس ﺧﺪا از ﭼﻴﺰﯼ درﮔﺬرﯼ ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ از ﺁن را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﺪ داد ‪.‬‬
‫ﻣﺴﻨﺪ اﺣﻤﺪ ‪ ،‬ﻣﺴﻨﺪ اﻟﺒﺼﺮﻳﻴﻦ ‪ ،‬ح ))‬

‫‪.‬ﺟﻮاب ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻮاب ﺳﻼم ﻻزم اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.310‬‬

‫‪.‬هﺮ ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺎﺳﯽ دارد و اﺳﺎس اﻳﻦ دﻳﻦ داﻧﺶ اﺳﺖ و ﻳﮏ داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻴﻄﺎن از هﺰار ﻋﺎﺑﺪ ﺑﺪﺗﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.311‬‬

‫‪. .312‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﺷﺘﻪ اﯼ دارد ﮐﻪ هﻨﮕﺎم ﻧﻤﺎز ﺑﺎﻧﮓ ﻣﻲ زﻧﺪ ‪ :‬ﺁدﻣﯽ زادﮔﺎن ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ و ﺁﺗﺸﻬﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ‬
‫اﻓﺮوﺧﺘﻪ اﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎز ﺧﺎﻣﻮش ﮐﻨﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬از ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺰرگ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎل دﻳﮕﺮﯼ را ﺑﺪون ﺣﻖ ﺗﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.313‬‬

‫‪.‬ﻳﮑﯽ از اﻗﺴﺎم اﺳﺮاف اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاهﯽ ﺑﺨﻮرﯼ ‪.‬‬ ‫‪.314‬‬

‫‪. .315‬از ﻟﻮازم اﻳﻤﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﮐﺴﺎن ‪ ،‬ﺧﺪا را ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻧﺴﺎزﯼ و ﺑﺮ ﻧﻌﻤﺘﻲ ﮐﻪ ﺧﺪا دادﻩ ﮐﺴﯽ‬
‫را ﺳﭙﺎس ﻧﮕﺬارﯼ و ﺑﺮاﯼ ﺁن ﭼﻪ ﺧﺪا ﻧﺪادﻩ ﮐﺴﯽ را ﻣﺬﻣﺖ ﻧﮑﻨﯽ ﮐﻪ روزﯼ ﺑﻪ ﺁز ﺣﺮﻳﺼﺎن ﻓﺰوﻧﯽ ﻧﮕﻴﺮد و ﺑﻪ ﺗﻨﻔﺮ‬
‫ﮐﺴﺎن ﻧﻘﺼﺎن ﻧﭙﺬﻳﺮد ‪.‬‬

‫‪.‬هﻤﺎﻧﺎ اﻳﻦ دﻳﻦ ﻣﺤﮑﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﻣﻼﻳﻤﺖ در ﺁن ﭘﻴﺶ ﺑﺮوﻳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.316‬‬

‫‪.‬اﻳﻦ دﻳﻨﺎر و درهﻢ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺷﻤﺎ را هﻼﮎ ﮐﺮد و ﺷﻤﺎ را ﻧﻴﺰ هﻼﮎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ‪.‬‬ ‫‪.317‬‬

‫‪. .318‬ﻟﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁهﻦ هﻨﮕﺎم رﺳﻴﺪن ﺁب ﺑﻪ ﺁن زﻧﮓ ﻣﻲ زﻧﺪ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ ‪ :‬ﺻﻴﻘﻞ ﺁن ﭼﻴﺴﺖ ؟‬
‫ﺁن ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮد ‪ :‬زﻳﺎدﯼ ﻳﺎد ﻣﺮگ و ﺧﻮاﻧﺪن ﻗﺮﺁن ‪.‬‬

‫‪. .319‬هﻼﮎ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن ﺷﻤﺎ از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ دزد ﻣﻌﺘﺒﺮ را رهﺎ ﻣﻲ ﮐﺮدﻧﺪ و دزد ﺿﻌﻴﻒ را‬
‫ﻣﺠﺎزات ﻣﻲ دادﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪. .320‬ﻣﻦ از ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻤﻲ داﻧﻴﺪ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻧﺪارم ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﺎﻳﺪ دﻳﺪ ﺁﻧﭽﻪ را ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ‬
‫ﮐﺎر ﻣﻲ ﺑﻨﺪﻳﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺁدﻣﯽ زاد ﭘﻴﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد و دو ﭼﻴﺰ از او ﺟﻮان ﻣﻲ ﺷﻮد ‪ :‬ﺣﺮص ﻣﺎل و ﺣﺮص ﻋﻤﺮ ‪.‬‬ ‫‪.321‬‬
 ‫‪. .322‬هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺁﻳﻪ ﺗﻄﻬﻴﺮ ) ﺁﻳﻪ از ﺳﻮرﻩ اﺣﺰاب ( در ﺧﺎﻧﻪ ام ﺳﻠﻤﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ) ص ( ﻧﺎزل ﺷﺪ ﺁن ﺣﻀﺮت‬
‫‪ ،‬ﻓﺎﻃﻤﻪ زهﺮا ) س ( و ﺣﺴﻦ و ﺣﺴﻴﻦ ) ع ( را ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ‪ .‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺒﺎﻳﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﻋﻠﯽ ) ع ( هﻢ‬
‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺁن ﺣﻀﺮت ﻗﺮار داﺷﺖ ‪ .‬ﭘﺲ او را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﻋﺒﺎ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد ‪ " :‬ﺑﺎراﻟﻬﺎ‬
‫اﻳﺸﺎن اهﻞ ﺑﻴﺖ ﻣﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ ﭘﻠﻴﺪﯼ را از ﺁﻧﺎن ﺑﺒﺮ و ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺎﮎ ﮔﺮدان ‪" .‬‬
‫ام ﺳﻠﻤﻪ ﮐﻪ در هﻤﺎن ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺑﻮد ‪ ،‬ﺳﺆال ﮐﺮد ‪ :‬ﻳﺎ رﺳﻮل اﷲ ﺁﻳﺎ ﻣﻦ هﻢ در زﻣﺮﻩ اهﻞ ﺑﻴﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻢ ؟ ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‬
‫‪ " :‬ﺷﻤﺎ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮد را دارﻳﺪ و ﺷﻤﺎ در ﺧﻴﺮ و ﺳﻼﻣﺘﯽ هﺴﺘﻴﺪ ‪" .‬‬

‫‪.‬ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب اﻧﺴﺎن ﻣﻲ رﺳﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﻤﺎز اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.323‬‬

‫‪.‬ﺣﻀﺮت ﻣﻬﺪﯼ ) ﻋﺞ ( از ﺧﺎﻧﺪان ﻣﻦ و از ﻓﺮزﻧﺪان ﻓﺎﻃﻤﻪ ) س ( اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.324‬‬

‫‪. .325‬ﻗﺒﻞ از ﺑﺮﭘﺎﻳﯽ ﻗﻴﺎﻣﺖ ‪ ،‬دﻧﻴﺎ ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﻇﻠﻢ و ﺳﺘﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﻣﺮدي از ﺧﺎﻧﺪان ﻣﻦ ﻗﻴﺎم ﻧﻤﻮدﻩ و دﻧﻴﺎ را‬
‫ﭘﺮ از ﻋﺪل و داد ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫‪.‬از ﻗﺮض ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﮐﻪ ﻏﻢ ﺷﺐ و ذﻟﺖ روز اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.326‬‬

‫‪.‬از ﻣﺪح ﮐﺮدن ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﺑﺮﻳﺪن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.327‬‬

‫‪.‬از هﻮس ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﮐﻪ هﻮس اﻧﺴﺎن را ﮐﺮ و ﮐﻮر ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.328‬‬

‫‪.‬از ﺳﺒﺰﻩ ﻣﺰﺑﻠﻪ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ از زن زﻳﺒﺎ در ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺑﺪ ‪.‬‬ ‫‪.329‬‬

‫‪.‬از دوﺳﺘﯽ اﺣﻤﻖ ﺑﮕﺮﻳﺰ ‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻔﻊ رﺳﺎﻧﺪ وﻟﯽ ﺿﺮر ﻣﻲ رﺳﺎﻧﺪ ‪.‬‬ ‫‪.330‬‬

‫‪.‬هﻴﭻ دردﯼ ﺑﺪﺗﺮ از ﺑﺨﻞ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.331‬‬

‫‪.‬هﺮ زﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻤﻴﺮد و ﺷﻮهﺮش از او ﺧﺸﻨﻮد ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻲ رود ‪.‬‬ ‫‪.332‬‬

‫‪. .333‬هﺮ ﮐﺲ ﭼﻴﺰﯼ از ﮐﺎر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﻴﺮد و در ﮐﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺎر ﺧﻮد‬
‫دﻟﺴﻮزﯼ ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻮﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ او ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪. .334‬هﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻗﺪر ﻳﮏ وﺟﺐ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺗﺼﺮف ﮐﻨﺪ ‪ ،‬روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﺪا وادارش ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁن را ﺗﺎ‬
‫ﻋﻤﻖ زﻣﻴﻦ هﻔﺘﻢ ﺑﮑﻨﺪ و ﻃﻮق ﮔﺮدن ﮐﻨﺪ ﺗﺎ رﺳﻴﺪﮔﯽ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﺪ ‪.‬‬
 ‫‪. .335‬هﺮ ﺟﻮاﻧﯽ در ﺁﻏﺎز ﺟﻮاﻧﯽ زن ﺑﮕﻴﺮد ‪ ،‬ﺷﻴﻄﺎن وﯼ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮﺁرد ‪ :‬واﯼ ﺑﺮ او ‪ ،‬دﻳﻦ ﺧﻮد را از دﺳﺘﺒﺮد ﻣﻦ‬
‫ﻣﺤﻔﻮظ داﺷﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﻃﻔﻠﯽ ﮐﻪ در ﻃﻠﺐ ﻋﻠﻢ و ﻋﺒﺎدت ﺑﺰرگ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺛﻮاب هﻔﺘﺎد و دو ﺻﺪﻳﻖ ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.336‬‬

‫‪.‬ﻣﺮدم ) ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻨﺎ ( دو ﮐﺴﻨﺪ ‪ :‬ﻋﺎﻟﻢ و ﻋﻠﻢ ﺁﻣﻮز ‪ ،‬و در ﻏﻴﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻴﺮﯼ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.337‬‬

‫‪. .338‬اﯼ ﻣﺮدم هﺮ ﭼﻪ از ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﻮاﻓﻖ ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ام ‪ ،‬و‬
‫هﺮ ﭼﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ام ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﻮاب داﻧﺸﻤﻨﺪ از ﻋﺒﺎدت ﻋﺎﺑﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.339‬‬

‫‪.‬ﺑﺎﻣﺪاد ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﺪﻗﻪ ﺁﻏﺎز ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﻼ از ﺻﺪﻗﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﺬرد ‪.‬‬ ‫‪.340‬‬

‫‪. .341‬ﻧﻴﮑﯽ ﺑﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻋﻤﺮ را اﻓﺰون ﮐﻨﺪ ‪ ،‬و دروغ روزﯼ را ﮐﺎهﺶ دهﺪ ‪ ،‬و دﻋﺎ‬
‫ﻗﻀﺎ را دﻓﻊ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺎﻧﻪ اﯼ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ در ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﺮﮐﺖ در ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.342‬‬

‫‪. .343‬ﻣﻴﺎن ﺑﻨﺪﻩ و ﺑﻬﺸﺖ هﻔﺖ ﻋﻘﺒﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ از هﻤﻪ ﻣﺮگ اﺳﺖ و ﺳﺨﺖ ﺗﺮ از هﻤﻪ ﺗﻮﻗﻒ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ‬
‫ﺧﺪاﺳﺖ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﺘﻢ ﮐﺸﺎن داﻣﻦ ﺳﺘﻤﮕﺮان را ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﭘﺮﺧﻮرﯼ دل را ﺳﺨﺖ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.344‬‬

‫‪.‬زﻣﻴﻦ ‪ ،‬زﻣﻴﻦ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺑﻨﺪﮔﺎن ‪ ،‬ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪاﻳﻨﺪ ‪ ،‬هﺮ ﺟﺎ ﻧﻴﮑﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ رﺳﻴﺪ اﻗﺎﻣﺖ ﮔﻴﺮ ‪.‬‬ ‫‪.345‬‬

‫‪.‬ﺑﺮاﯼ ﻧﻄﻔﻪ هﺎﯼ ﺧﻮد ﺟﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا زﻧﺎن ﻧﻈﻴﺮ ﺑﺮادران و ﺧﻮاهﺮان ﺧﻮد ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻲ ﺁورﻧﺪ‬ ‫‪.346‬‬
‫‪.‬‬

‫‪.‬اﯼ ﻣﺮدم دو ﭼﻴﺰ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻤﺮاﻩ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ ‪ :‬ﮐﺘﺎب ﺧﺪا و ﻋﺘﺮﺗﻢ ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ اهﻞ‬ ‫‪.347‬‬
‫ﺑﻴﺘﻢ را ‪.‬‬
 ‫‪.‬زن ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ زﻧﺎن ﺗﻮاﻧﮕﺮﯼ ﻣﻲ ﺁورﻧﺪ ‪.‬‬ ‫‪.348‬‬

‫‪. .349‬هﺮ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﻏﻢ دﻧﻴﺎ ﻓﺎرغ ﻣﺎﻧﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا هﺮ ﮐﻪ ﻏﻢ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮرد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﺸﺘﺖ و ﺳﺮدرﮔﻤﯽ‬
‫ﻣﺒﺘﻼﻳﺶ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻓﻘﺮ او را رو ﺑﻪ روﻳﺶ ﻧﻬﺪ ‪ ،‬و هﺮ ﮐﻪ ﻏﻢ ﺁﺧﺮت ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮرد ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺎرش را ﺑﻪ ﻧﻈﺎم ﺁرد و ﺑﻲ‬
‫ﻧﻴﺎزﯼ او را در دﻟﺶ ﻗﺮار دهﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬در ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﯼ ﺧﺪا ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ در ﺑﺎرﻩ ذات ﺧﺪا ﻣﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.350‬‬

‫‪. .351‬ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ دﺷﻤﻨﯽ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﭼﻬﺮﻩ هﺎﯼ ﻋﺒﻮس دﻳﺪار ﮐﻨﻴﺪ و ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺧﺪا‬
‫را در ﻧﺎﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ و ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ دورﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻘﺮب ﺟﻮﻳﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺗﺎﺟﺮ درﺳﺘﮑﺎر راﺳﺘﮕﻮﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎن ‪ ،‬روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺑﺎ ﺷﻬﻴﺪان اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.352‬‬

‫‪.‬اهﻤﺎل ﺷﻌﺎر ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁن را در دل ﻣﺆﻣﻨﺎن اﻓﮑﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.353‬‬

‫‪.‬ﺗﻮﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺁن ﻧﺸﻮﯼ ‪.‬‬ ‫‪.354‬‬

‫‪.‬ﺳﻪ ﮐﺴﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را دوﺳﺖ ﻣﻲ دارد‪:‬‬ ‫‪.355‬‬

‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺑﺮﺧﻴﺰد و ﮐﺘﺎب ﺧﺪا را ﺑﺨﻮاﻧﺪ‬ ‫‪-‬‬
‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﻮد ﺻﺪﻗﻪ دهﺪ و ﺁن را از دﺳﺖ ﭼﭗ ﺧﻮد ﻣﺨﻔﯽ دارد‪.‬‬ ‫‪-‬‬
‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺮوهﯽ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ رود و ﻳﺎراﻧﺶ ﺑﮕﺮﻳﺰﻧﺪ و او ﺑﻪ ﺳﻮﯼ دﺷﻤﻦ رود ‪.‬‬ ‫‪-‬‬

‫‪. .356‬ﺳﻪ ﺻﻔﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ در او ﻧﻴﺴﺖ ﺳﮓ ﺑﺮ او ﺷﺮف دارد ‪ :‬ﺗﻘﻮاﻳﻲ ﮐﻪ وﯼ را از ﻣﺤﺮﻣﺎت‬
‫ﺧﺪا ﻣﺎﻧﻊ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻳﺎ ﺣﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺁن ﺟﻬﺎﻟﺖ ﺟﺎهﻠﯽ را دﻓﻊ ﻧﻤﺎﻳﺪ ‪ ،‬ﻳﺎ اﺧﻼق ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺁن ﺑﺎ ﻣﺮدم زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺸﺖ زﻳﺮ ﻗﺪم ﻣﺎدران اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.357‬‬

‫‪.‬ﻓﺎﻃﻤﻪ ) س ( ﭘﺎرﻩ ﺗﻦ ﻣﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ هﺮ ﮐﺲ او را ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺁورد ﻣﺮا ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.358‬‬

‫‪.‬اﻧﺘﻈﺎر ﺳﺘﺎﻳﺶ از ﻣﺮدم ‪ ،‬ﭼﺸﻢ را ﮐﻮر و ﮔﻮش را ﮐﺮ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.359‬‬

‫‪. .360‬از ام ﺳﻠﻤﻪ رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ) ص ( ﺣﺴﻦ و ﺣﺴﻴﻦ و ﻋﻠﯽ و ﻓﺎﻃﻤﻪ را ﺑﺎ ﻋﺒﺎﻳﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ‪،‬‬
‫ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد ‪ " :‬ﺑﺎراﻟﻬﺎ اﻳﻨﺎن اهﻞ ﺑﻴﺖ و ﺧﺎﺻﻪ ﻣﻦ هﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﻠﻴﺪﯼ را از ﺁﻧﺎن ﺑﺒﺮ و ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺎﮎ ﮔﺮدان‪" .‬‬
 ‫ام ﺳﻠﻤﻪ ﺳﺆال ﮐﺮد ‪ :‬اﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪا ‪ ،‬ﺁﻳﺎ ﻣﻦ هﻢ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ هﺴﺘﻢ‬
‫ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮد ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﺧﻴﺮ و ﺳﻼﻣﺘﯽ در ﭘﻴﺶ دارﻳﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬واﯼ ﺑﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﺪاﻧﺪ ‪ ،‬و واﯼ ﺑﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺪاﻧﺪ و ﻋﻤﻞ ﻧﮑﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.361‬‬

‫‪.‬ﺣﺪﯼ ﮐﻪ در زﻣﻴﻦ اﺟﺮا ﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ زﻣﻴﻨﻴﺎن ﺑﻬﺘﺮ از ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻬﻞ روز ﺑﺎران ﺑﺒﺎرد ‪.‬‬ ‫‪.362‬‬

‫‪.‬ﻳﮏ ﺷﺐ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ در راﻩ ﺧﺪا از هﺰار ﺷﺐ ﮐﻪ ﻧﻤﺎز ﺧﻮاﻧﻨﺪ و روز ﺁن را روزﻩ دارﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.363‬‬

‫‪.‬ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن را ﺑﺮ ﺳﻪ ﺧﺼﻠﺖ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﻴﺪ ‪ :‬دوﺳﺘﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺗﺎن و دوﺳﺘﯽ اهﻠﺒﻴﺘﺶ و ﺗﻼوت ﻗﺮﺁن ‪.‬‬ ‫‪.364‬‬

‫‪.‬ﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪ ‪ ،‬ﺗﻴﺮﯼ زهﺮﺁﮔﻴﻦ از ﺗﻴﺮهﺎﯼ ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.365‬‬

‫‪. .366‬ﻣﺆﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺁﻣﻴﺰش ﮐﻨﺪ و ﺑﺮ ﺁزارﺷﺎن ﺻﺒﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬از ﻣﺆﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺁﻣﻴﺰش ﻧﮑﻨﺪ و ﺑﺮ ﺁزارﺷﺎن‬
‫ﺻﺒﺮ ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬زﻣﺴﺘﺎن ‪ ،‬ﺑﻬﺎر ﻣﺆﻣﻦ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.367‬‬

‫‪. .368‬اﻣﻮال ﺧﻮد را ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ زﮐﺎت ﻣﺤﻔﻮظ دارﻳﺪ ‪ ،‬و ﻣﺮﻳﻀﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﺪﻗﻪ ﻋﻼج ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬و ﺑﺮاﯼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ‬
‫از ﺑﻼ ﺑﻪ دﻋﺎ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﻮﻳﺪ ‪.‬‬

‫‪. .369‬ﻣﺤﻔﻮﻇﺎت ﻃﻔﻞ ﻧﻮرس ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ رﻗﻢ زﻧﻨﺪ ‪ ،‬و ﻣﺤﻔﻮﻇﺎت ﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺮ‬
‫ﺁب اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻼﻳﻤﺎت ﻗﺮﻳﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬و ﺟﻬﻨﻢ ﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻨﻲ هﺎ هﻤﺮاﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.370‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ از ﺁﺑﺮوﯼ ﺑﺮادر ﺧﻮﻳﺶ دﻓﺎع ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﺪا روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺗﺶ را از ﭼﻬﺮﻩ وﯼ ﺑﺎز ﻣﻲ دارد ‪.‬‬ ‫‪.371‬‬

‫‪.‬ﺳﭙﺎس ﺑﺮ ﻧﻌﻤﺖ ﻣﺎﻳﻪ اﻣﻨﻴﺖ از زوال ﺁن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.372‬‬

‫‪.‬ﮐﺎر را ﺑﻪ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﺑﻨﮕﺮ ‪ ،‬اﮔﺮ در ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺁن ﺧﻴﺮﯼ هﺴﺖ ﻗﺪم ﺑﮕﺬار ‪ ،‬و اﮔﺮ از ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺁن ﺑﻴﻢ دارﯼ دﺳﺖ‬ ‫‪.373‬‬
‫ﻧﮕﻬﺪار ‪.‬‬

‫‪.‬دو ﺧﺼﻠﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻴﮏ ﺗﺮ از ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ‪ :‬اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا و ﺳﻮد رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ‪.‬‬ ‫‪.374‬‬
 ‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﮑﯽ راهﺒﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬ﭘﺎداش ﻧﮑﻮﮐﺎر دارد ‪.‬‬ ‫‪.375‬‬

‫‪. .376‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﺁن ﮐﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻳﺪار او ﺧﺪا را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺷﻤﺎ ﺁرد ‪ ،‬و ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ داﻧﺶ ﺷﻤﺎ را ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ ‪ ،‬و رﻓﺘﺎرش‬
‫ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺁﺧﺮت راﻏﺐ ﺳﺎزد ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ذﮐﺮهﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ روزﻳﻬﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.377‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻬﺮهﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺒﮏ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.378‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺴﺒﻬﺎ ﮐﺴﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎرﮔﺮ ﺑﺎ دﺳﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺎ دﻗﺖ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد ‪.‬‬ ‫‪.379‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﺳﻮدﻣﻨﺪﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.380‬‬

‫‪.‬ﻣﺸﻮرت ﺣﺼﺎر ﻧﺪاﻣﺖ اﺳﺖ و اﻳﻤﻨﯽ از ﻣﻼﻣﺖ ‪.‬‬ ‫‪.381‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ازدواﺟﻬﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد ‪.‬‬ ‫‪.382‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﺮادران ﺷﻤﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﻮﺑﺘﺎن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺁﺷﮑﺎرا ﺑﮕﻮﻳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.383‬‬

‫‪. .384‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﻮاﻧﺎن ﺷﻤﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﭘﻴﺮان ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮد ‪ ،‬و ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﺮان ﺷﻤﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ روش ﺟﻮاﻧﺎن‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ زﻧﺎن و دﺧﺘﺮان ﺧﻮد ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.385‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﮔﻴﺮد و ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ ‪.‬‬ ‫‪.386‬‬

‫‪. .387‬دﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻤﻲ رﺳﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺮدﯼ از ﺧﺎﻧﺪاﻧﻢ ﮐﻪ هﻤﻨﺎم ﻣﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ اﻋﺮاب ) و ﺑﺮ ﮐﻞ ﺟﻬﺎن ( ﺣﮑﻮﻣﺖ‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﻂ ﻧﻴﮑﻮ وﺿﻮح ﺣﻖ را اﻓﺰون ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.388‬‬

 ‫‪.‬اﻣﺎﻧﺘﺪارﯼ ﻣﺎﻳﻪ رزق و روزﯼ ‪ ،‬و ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﺎﻳﻪ ﻓﻘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.389‬‬

‫‪.‬ﻳﮏ درهﻢ رﺑﺎ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن داﻧﺴﺘﻪ ﮔﻴﺮد ‪ ،‬در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﺑﺪﺗﺮ از ﺳﯽ و ﺷﺶ زﻧﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.390‬‬

‫‪.‬دﻋﺎﯼ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﻩ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺪﮐﺎر ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﺪﮐﺎرﯼ از ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮدش اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.391‬‬

‫‪. .392‬دﻳﻨﺎرﯼ در راﻩ ﺧﺪا ﺧﺮج ﮐﺮدﻩ اﯼ ‪ ،‬و دﻳﻨﺎرﯼ ﺑﺮاﯼ ﺁزاد ﮐﺮدن ﺑﻨﺪﻩ اﯼ دادﻩ اﯼ ‪ ،‬و دﻳﻨﺎرﯼ ﺑﻪ ﺑﻴﻨﻮاﻳﯽ‬
‫ﺻﺪﻗﻪ ﮐﺮدﻩ اﯼ ‪ ،‬و دﻳﻨﺎرﯼ ﺧﺮج ﮐﺴﺎن ﺧﻮد ﮐﺮدﻩ اﯼ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ از هﻤﻪ دﻳﻨﺎرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺮج ﮐﺴﺎن ﺧﻮد ﮐﺮدﻩ اﯼ ‪.‬‬

‫‪.‬ﻗﺮض دﻳﻦ و ﺑﺰرﮔﯽ را ﺑﮑﺎهﺪ ‪.‬‬ ‫‪.393‬‬

‫‪.‬زن ﺧﻮﺑﺮوﯼ ﻧﺎزا را واﮔﺬارﻳﺪ و ﺳﻴﺎهﯽ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺁرد ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.394‬‬

‫‪. .395‬ﺧﺪا رﺣﻤﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ ﮐﺴﺐ ﺣﻼل ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ اﻋﺘﺪال ﺧﺮج ﮐﻨﺪ و ﻣﺎزاد ﺁن را ﺑﺮاﯼ روز ﺗﻨﮓ دﺳﺘﯽ و‬
‫ﺣﺎﺟﺖ از ﭘﻴﺶ ﻓﺮﺳﺘﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺪا رﺣﻤﺖ ﮐﻨﺪ ﺁن ﮐﺲ را ﮐﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ و روزﮔﺎر ﺧﻮد را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ و روش او راﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.396‬‬

‫‪.‬ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺧﺪا در ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﭘﺪر و ﻣﺎدر اﺳﺖ ‪ ،‬و ﻧﺎﺧﺸﻨﻮدﯼ وﯼ در ﻧﺎﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.397‬‬

‫‪.‬ﭼﻪ ﻧﻴﮑﻮ ﺷﻔﻴﻌﯽ اﺳﺖ ﻗﺮﺁن در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.398‬‬

‫‪.‬دو رﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎز ﺷﺨﺺ زن دار ﺑﻬﺘﺮ از هﻔﺘﺎد رﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎز ﻋﺰب اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.399‬‬

‫‪.‬دو رﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎز داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮ از هﻔﺘﺎد رﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎز ﻏﻴﺮ داﻧﺸﻤﻨﺪ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.400‬‬

‫‪.‬ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺮادراﻧﻨﺪ ‪ ،‬هﻴﭽﮑﺲ ﺑﺮ دﻳﮕﺮﯼ ﺟﺰ ﺑﻪ ﭘﺮهﻴﺰﮐﺎرﯼ ﺑﺮﺗﺮﯼ ﻧﺪارد ‪.‬‬ ‫‪.401‬‬

‫‪.‬رﺑﺎ اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺁن ﺑﻪ ﮐﻤﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.402‬‬

‫‪.‬ﻣﺆﻣﻦ ﻧﺰد ﺧﺪا از ﺑﻌﺾ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن او ﻋﺰﻳﺰﺗﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.403‬‬

 ‫‪.‬ﻟﻐﺰش داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺑﻪ زودﯼ ﻣﺸﻬﻮر ﺷﻮد ‪ ،‬و ﻟﻐﺰش ﻧﺎدان را ﺟﻬﻞ ﻣﺴﺘﻮر دارد ‪.‬‬ ‫‪.404‬‬

‫‪.‬ﺑﻪ زﻳﺎرت ﻗﺒﺮهﺎ روﻳﺪ ‪ ،‬ﮐﻪ ﺁﺧﺮت را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺁورد ‪.‬‬ ‫‪.405‬‬

‫‪.‬زﻧﺎ ﻣﺎﻳﻪ ﻓﻘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.406‬‬

‫‪.‬ﺧﺪا را از ﻓﻀﻞ او ﻃﻠﺐ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﮐﻪ ﺧﺪا دوﺳﺖ دارد ﮐﻪ از او ﺑﺨﻮاهﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.407‬‬

‫‪.‬از ﺧﺪا ﻋﻠﻤﯽ ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ‪ ،‬و از ﻋﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﺳﻮد ﻧﺪهﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﻳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.408‬‬

‫‪.‬در ﻧﺎداﻧﯽ ﺗﻮ هﻤﻴﻨﻘﺪر ﺑﺲ ﮐﻪ هﺮ ﭼﻪ داﻧﯽ ﺁﺷﮑﺎر ﮐﻨﯽ ‪.‬‬ ‫‪.409‬‬

‫‪. .410‬ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺁن ﮐﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺧﺮت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﻓﺮوﺷﺪ ‪ ،‬و ﺑﺪﺗﺮ از او ﮐﺴﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺧﺮت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ‬
‫دﻧﻴﺎﯼ دﻳﮕﺮﯼ ﻓﺮوﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﻋﻠﻤﺎﯼ ﺑﺪﻧﺪ ‪.‬‬ ‫‪.411‬‬

‫‪. .412‬ﻣﺆﻣﻦ ﺁﻳﻴﻨﻪ ﻣﺆﻣﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬و ﻣﺆﻣﻦ ﺑﺮادر ﻣﺆﻣﻦ اﺳﺖ و در ﮐﺴﺐ و ﮐﺎرش ﺑﻪ او ﮐﻤﮏ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ و از ﭘﺸﺖ ﺳﺮ‬
‫ﻣﺮاﻗﺐ و ﻣﺤﺎﻓﻆ اوﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬در دروﻏﮕﻮﻳﯽ ﺗﻮ هﻤﻴﻨﻘﺪر ﺑﺲ ﮐﻪ هﺮ ﭼﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩ اﯼ ﻧﻘﻞ ﮐﻨﯽ ‪.‬‬ ‫‪.413‬‬

‫‪.‬ﻗﺮض دار در ﻗﺒﺮ ﺧﻮﻳﺶ در ﺑﻨﺪ اﺳﺖ ‪ ،‬و ﺟﺰ ﭘﺮداﺧﺖ ﻗﺮض وﯼ ‪ ،‬او را رهﺎﻳﯽ ﻧﻤﻲ ﺑﺨﺸﺪ ‪.‬‬ ‫‪.414‬‬

‫‪.‬هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺣﺘﯽ ﻣﺎهﯽ درﻳﺎ ﺑﺮاﯼ داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺁﻣﺮزش ﻣﻲ ﺧﻮاهﺪ ‪.‬‬ ‫‪.415‬‬

‫‪. .416‬دو ﮔﺮوﻩ از ﻣﺮدﻣﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺻﺎﻟﺢ ﺑﻮدﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺻﻼح ﺁﻳﻨﺪ و اﮔﺮ ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻓﺴﺎد ﮔﺮاﻳﻨﺪ ‪،‬‬
‫داﻧﺸﻮران و زﻣﺎﻣﺪاران ‪.‬‬

‫‪. .417‬ﻧﻤﺎز ﭼﻬﺮﻩ ﺷﻴﻄﺎن را ﺳﻴﺎﻩ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬و ﺻﺪﻗﻪ دادن ﭘﺸﺖ او را ﺑﺸﮑﻨﺪ ‪ ،‬و دوﺳﺘﯽ در راﻩ ﺧﺪا رﻳﺸﻪ او را ﻣﻲ‬
‫ﺷﮑﻨﺪ ‪ ،‬و وﻗﺘﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻳﺪ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺷﺮق و ﻏﺮب دورﯼ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻴﻤﺎرﯼ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺧﺪا در زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺁن ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ادب ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.418‬‬
 ‫‪. .‬هﺮ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﺮاﯼ رﺿﺎﯼ ﺧﺪا ﺟﻮﻳﺪ ‪ ،‬ﻧﺰد ﺧﺪا از ﻣﺠﺎهﺪ ﻓﯽ ﺳﺒﻴﻞ اﷲ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.419‬‬

‫‪.‬ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻴﻮﺑﺶ او را از ﻋﻴﻮب ﻣﺮدم ﻣﺸﻐﻮل دارد ‪.‬‬ ‫‪.420‬‬

‫‪. .421‬ﻇﻠﻢ ﺳﻪ ﻗﺴﻢ اﺳﺖ ‪ :‬ﻇﻠﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاﻳﺶ ﻧﻤﻲ ﺁﻣﺮزد ‪ ،‬و ﻇﻠﻤﯽ هﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻲ ﺁﻣﺮزدش و ﻇﻠﻤﯽ هﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫از ﺁن ﻧﻤﻲ ﮔﺬرد ‪ .‬اﻣﺎ ﻇﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻧﻤﻲ ﺁﻣﺮزد ﺷﺮﮎ اﺳﺖ ﺧﺪا ﮔﻮﻳﺪ‪ " :‬ﺣﻘﺎ ﮐﻪ ﮐﻪ ﺷﺮﮎ ﻇﻠﻤﯽ ﺑﺰرگ اﺳﺖ " ‪ ،‬و اﻣﺎ‬
‫ﻇﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﻲ ﺁﻣﺮزد ﺳﺘﻢ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﻴﺎن ﺧﻮد و رودﮔﺎرﺷﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻇﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﺁن ﻧﻤﻲ ﮔﺬرد‬
‫ﻇﻠﻢ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬داﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﮐﻪ از ﻋﻠﻢ او ﺳﻮد ﺑﺮﻧﺪ ‪ ،‬از هﺰار ﻋﺎﺑﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.422‬‬

‫‪. .423‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﻧﺎن ﻣﺮدم ﻋﻔﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ زﻧﺎﻧﺘﺎن ﻋﻔﻴﻒ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﭘﺪران ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن ﺑﺎ ﺷﻤﺎ‬
‫ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬هﺮ ﮐﺲ ﺑﺮادرش ﺑﻪ ﻋﺬرﺧﻮاهﯽ ﭘﻴﺶ وﯼ ﺁﻳﺪ ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺬر وﯼ را ‪ ،‬ﺣﻖ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﺎﻃﻞ ‪ ،‬ﺑﭙﺬﻳﺮد و اﮔﺮ ﻧﭙﺬﻳﺮد‬
‫ﺑﺮ ﺳﺮ ﺣﻮض ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﻧﻴﺎﻳﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮﻳﺶ را ﺷﻨﺎ و ﺗﻴﺮاﻧﺪازﯼ ﺁﻣﻮزﻳﺪ ‪ ،‬و زﻧﺎن را ﻧﺦ رﺷﺘﻦ ‪.‬‬ ‫‪.424‬‬

‫‪.‬ﻣﺆﻣﻦ ﮐﻢ ﺧﺮج اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.425‬‬

‫‪.‬ﻧﻴﮏ ﺧﻮﻳﯽ ﮐﻦ ﮐﻪ از ﻣﺮدم هﺮ ﮐﻪ ﻧﮑﻮﺧﻮﯼ ﺗﺮ ‪ ،‬دﻳﻨﺶ ﻧﮑﻮﺗﺮ ‪.‬‬ ‫‪.426‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ دوﺳﺖ دارد ﺧﺪا هﻨﮕﺎم ﺳﺨﺘﯽ و ﻣﺼﻴﺒﺖ دﻋﺎﯼ وﯼ اﺟﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬هﻨﮕﺎم ﮔﺸﺎﻳﺶ دﻋﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.427‬‬

‫‪. .428‬وﻋﺪﻩ دادن ﭼﻮن دﻳﻦ ﺑﻪ ﮔﺮدن ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬واﯼ ﺑﺮ ﺁﻧﮑﻪ وﻋﺪﻩ دهﺪ و ﺗﺨﻠﻒ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬واﯼ ﺑﺮ ﺁﻧﮑﻪ وﻋﺪﻩ دهﺪ و‬
‫ﺗﺨﻠﻒ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬واﯼ ﺑﺮ ﺁﻧﮑﻪ وﻋﺪﻩ دهﺪ و ﺗﺨﻠﻒ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﻋﻔﺖ زﻳﻨﺖ زﻧﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.429‬‬

‫‪.‬ﻣﺆﻣﻦ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم او را ﺑﺮ ﻣﺎل و ﺟﺎن ﺧﻮﻳﺶ اﻣﻴﻦ ﺷﻤﺮﻧﺪ ‪.‬‬ ‫‪.430‬‬

‫ﻣﺆﻣﻦ هﻮﺷﻴﺎر و دﻗﻴﻖ و ﻣﺤﺘﺎﻃﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.431‬‬

 ‫‪.‬ﺳﺎﻋﺘﯽ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ از ﺷﺼﺖ ﺳﺎل ﻋﺒﺎدت ﮐﺮدن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.432‬‬

‫‪.‬ﻣﻌﺪﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮض اﺳﺖ ‪ ،‬و ﭘﺮهﻴﺰ ﺳﺮﺁﻣﺪ دواهﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.433‬‬

‫‪.‬از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ وﺳﺎﻃﺖ ‪ ،‬وﺳﺎﻃﺖ ﻣﻴﺎن دو ﮐﺲ در ﮐﺎر زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.434‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺑﻲ ﻋﻠﻢ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﭽﻪ اﺻﻼح ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻓﺴﺎد ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ‪.‬‬ ‫‪.435‬‬

‫‪.‬هﻤﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺁدم ﺧﻄﺎﮐﺎرﻧﺪ ‪ ،‬و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺧﻄﺎﮐﺎران ﺗﻮﺑﻪ ﮔﺮاﻧﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.436‬‬

‫‪.‬ﻣﺆﻣﻦ هﺮ ﺻﻔﺘﯽ ﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺖ ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﺧﻴﺎﻧﺖ و دروغ ‪.‬‬ ‫‪.437‬‬

‫‪. .438‬در دﻧﻴﺎ ﭼﻮن ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ ‪ ،‬و ﻣﺴﺠﺪهﺎ را ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬دﻟﻬﺎ را ﺑﻪ رﻗﺖ ﻋﺎدت دهﻴﺪ ‪ ،‬و اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﮔﺮﻳﻪ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬و هﻮﺳﻬﺎ ﺷﻤﺎ را از راﻩ ﻧﺒﺮد ‪ .‬ﺑﻨﺎهﺎ ﻣﻲ ﺳﺎزﻳﺪ ﮐﻪ درﺁن ﺳﺎﮐﻦ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﻳﺪ ‪ ،‬و ﭼﻴﺰهﺎ ﻓﺮاهﻢ ﻣﻲ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻧﻤﻲ ﺧﻮرﻳﺪ ‪ ،‬و اﻣﻴﺪهﺎ دارﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺪان ﻧﻤﻲ رﺳﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮدﻣﯽ را ﮐﻪ ﺣﻖ ﺿﻌﻴﻔﺎن را از ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺷﺎن ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻘﺪﻳﺲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.439‬‬

‫‪.‬اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺮدﯼ در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﻳﺶ درهﻤﯽ ﺻﺪﻗﻪ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ وﯼ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺻﺪ درهﻢ هﻨﮕﺎم ﻣﺮﮔﺶ ﺻﺪﻗﻪ‬ ‫‪.440‬‬
‫ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪. .441‬ﺑﻪ ﻧﻴﮑﯽ وادارﻳﺪ و از ﺑﺪﯼ ﺑﺎز دارﻳﺪ ‪ ،‬و ﮔﺮﻧﻪ ﺧﺪا ﺑﺪاﻧﺘﺎن را ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﻠﻂ ﮐﻨﺪ و ﻧﻴﮑﺎﻧﺘﺎن دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ و‬
‫اﺳﺘﺠﺎﺑﺘﺸﺎن ﻧﮑﻨﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪. .442‬از ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻋﻤﻠﻬﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﮐﺮدن ﻣﺆﻣﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ دﻳﻦ وﯼ را ادا ﮐﻨﯽ ‪ ،‬ﺣﺎﺟﺘﯽ از او ﺑﺮﺁورﯼ ‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﺤﻨﺘﯽ‬
‫از او ﺑﺮﻃﺮف ﮐﻨﯽ ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﭼﻴﺰﯼ را زﮐﺎﺗﯽ هﺴﺖ ‪ ،‬و زﮐﺎت ﺧﺎﻧﻪ اﻃﺎق ﻣﻬﻤﺎن ﺧﺎﻧﻪ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.443‬‬

‫‪.‬هﺮ ﭼﻴﺰﯼ را ﮐﻠﻴﺪﯼ هﺴﺖ ‪ ،‬و ﮐﻠﻴﺪ ﺑﻬﺸﺖ دوﺳﺘﯽ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان و ﻓﻘﻴﺮان اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.444‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را در راهﻬﺎﻳﺸﺎن ﺁزار ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ وﯼ واﺟﺐ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.445‬‬
‫‪. .446‬ﺁدﻣﯽ زاد اﮔﺮ دو درﻩ از ﻃﻼ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻼوﻩ ﺁن درﻩ ﺳﻮم را ﻃﻠﺐ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬و دهﺎن ﺁدﻣﯽ زاد را ﺟﺰ‬
‫ﺧﺎﮎ ﭘﺮ ﻧﮑﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬اﮔﺮ اﻳﻤﺎن در ﺛﺮﻳﺎ ﺑﻮد ‪ ،‬ﻣﺮداﻧﯽ از ﻓﺎرس ﺑﺪان ﻣﻲ رﺳﻴﺪﻧﺪ ‪.‬‬ ‫‪.447‬‬

‫‪.‬اﮔﺮ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﺛﺮﻳﺎ ﺁوﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد ‪ ،‬ﻣﺮداﻧﯽ از ﻓﺎرس ﺑﺪان ﻣﻲ رﺳﻴﺪﻧﺪ ‪.‬‬ ‫‪.448‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ دوﺳﺖ دارد ﮐﻪ روزﯼ وﯼ ﮔﺸﺎدﻩ ﮐﻨﻨﺪ و زﻧﺪﮔﻴﺶ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان ﺧﻮد ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.449‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺪاﻧﺪ ﻧﺰد ﺧﺪا ﭼﻪ دارد ‪ ،‬ﺑﻨﮕﺮد ﺧﺪا ﻧﺰد وﯼ ﭼﻪ دارد ‪.‬‬ ‫‪.450‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ روز ﺁﻏﺎزد و ﺳﺮ ﭘﺮهﻴﺰﮐﺎرﯼ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و در اﻳﻦ اﺛﻨﺎ ﮔﻨﺎهﯽ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﺪا وﯼ را ﺑﻴﺎﻣﺮزد ‪.‬‬ ‫‪.451‬‬

‫‪.‬ﻣﺆﻣﻦ ﻃﻌﻨﻪ زن و ﻟﻌﻨﺖ ﮔﺮ و ﺑﺪﮔﻮ و ﺑﺪزﺑﺎن ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.452‬‬

‫‪. .453‬هﺮ ﮐﺲ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ از ﻣﻌﺎﺷﺮت وﯼ ﻧﺎﭼﺎر اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻴﮑﯽ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻧﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﺪا‬
‫ﻓﺮﺟﯽ ﺑﺮاﯼ او ﭘﻴﺶ ﺁرد ‪ ،‬ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬

‫‪. .454‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ دﻧﻴﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮاﯼ ﺁﺧﺮت ﺧﻮد واﮔﺬارد و ﻧﻪ ﺁﺧﺮت ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮاﯼ دﻧﻴﺎ‬
‫واﮔﺬارد ‪ ،‬ﺗﺎ از هﺮ دو ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ دﻧﻴﺎ وﺳﻴﻠﻪ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺁﺧﺮت اﺳﺖ ‪ ،‬و ﺳﺮﺑﺎر ﻣﺮدم ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬در ﻣﻴﺰان اﻋﻤﺎل ‪ ،‬ﭼﻴﺰﯼ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮ از ﺧﻮﯼ ﻧﻴﮏ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.455‬‬

‫‪.‬هﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﻧﺰد ﺧﺪاﯼ واﻻ ‪ ،‬ﮔﺮاﻣﯽ ﺗﺮ از ﻣﺆﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.456‬‬

‫‪.‬هﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﻧﺰد ﺧﺪا ‪ ،‬ﮔﺮاﻣﯽ ﺗﺮ از دﻋﺎ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.457‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻮد ‪ ،‬از ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.458‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﺗﻘﻠﺐ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﻪ او ﺿﺮر رﺳﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﺎ وﯼ ﺣﻴﻠﻪ ﮐﻨﺪ از ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.459‬‬
‫‪. .460‬ﻣﺆﻣﻦ ﻣﺎﻳﻪ ﺳﻮد اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ هﻤﺮاهﺶ ﺷﻮﯼ ﺳﻮدت دهﺪ ‪ ،‬و اﮔﺮ ﺑﺎ وﯼ ﻣﺸﻮرت ﮐﻨﻲ ﺳﻮدت دهﺪ ‪ ،‬و اﮔﺮ‬
‫ﺷﺮﻳﮑﺶ ﺷﻮﯼ ﺳﻮدت دهﺪ ‪ ،‬و هﻤﻪ ﮐﺎر وﯼ ﻣﺎﻳﻪ ﺳﻮد اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﻤﻲ ﺧﻮرﻳﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪان ﻣﺨﻮراﻧﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.461‬‬

‫‪.‬از ﮐﺎر هﻴﭻ ﮐﺲ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﻣﮑﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺁن ﭼﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.462‬‬

‫‪.‬ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﻣﺮدﯼ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺷﮕﻔﺖ ﻧﻴﺎرد ‪ ،‬ﺗﺎ ﮐﻨﻪ ﻋﻘﻞ وﯼ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.463‬‬

‫‪.‬ﺗﺮس از ﻣﺮدم ‪ ،‬ﺷﻤﺎ را از رﻋﺎﻳﺖ ﺣﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﺑﺎز ﻧﺪارد ‪.‬‬ ‫‪.464‬‬

‫‪. .465‬دﻟﻬﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﮐﺜﺮت ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﻴﺪن ﻧﻤﻴﺮاﻧﻴﺪ ‪ ،‬ﮐﻪ دل ﭼﻮن زراﻋﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺁب ﺁن زﻳﺎد ﺷﺪ‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﻣﺮد ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﭼﻪ ﺁﺳﺎن ﮔﻴﺮﯼ ‪ ،‬ﺁﺳﺎن ﮔﺬرد ‪.‬‬ ‫‪.466‬‬

‫‪.‬ﻣﺮد ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ زن ﺑﻪ ﺧﻠﻮت ﻧﺸﻴﻨﺪ ‪ ،‬ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺳﻮﻣﯽ ﺷﺎن ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.467‬‬

‫‪.‬ﻣﺆﻣﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺪون هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮد ﺳﻴﺮ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.468‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺳﺘﻤﮕﺮﯼ را اﻋﺎﻧﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﺪاﻳﺶ ﺑﺮ او ﻣﺴﻠﻂ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.469‬‬

‫‪.‬ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﺆﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺧﻮار ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.470‬‬

‫‪.‬دوﮔﺮگ ﮔﺮﺳﻨﻪ در ﺁﻏﻞ ﺑﺮاﯼ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﺗﺮ از ﺣﺐ ﺟﺎﻩ و ﻣﺎل ﺑﺮاي دﻳﻦ ﻣﺮد ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.471‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ را ﻣﻬﻠﺖ دهﺪ ﺗﺎ ﮔﺸﺎﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ ‪ ،‬ﺧﺪا ﮔﻨﺎهﺶ را ﻣﻬﻠﺖ دهﺪ ﺗﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.472‬‬

‫‪.‬هﻴﭻ ﮐﺲ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻬﺘﺮ از ﺳﺠﺪﻩ ﻧﻬﺎن ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻘﺮب ﻧﻤﻲ ﺟﻮﻳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.473‬‬

‫‪.‬اﻧﺪﮐﯽ ﮐﻪ ﮐﻔﺎﻳﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ از ﺑﺴﻴﺎرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﺑﻄﺎﻟﺖ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.474‬‬
 ‫‪.‬هﻴﭻ ﮐﺲ ﺁن ﻗﺪر ﮐﻪ ﻣﻦ در راﻩ ﺧﺪا اذﻳﺖ دﻳﺪم ‪ ،‬اذﻳﺖ ﻧﮑﺸﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.475‬‬

‫‪. .476‬هﺮ ﮐﻪ اﺳﺘﻐﻔﺎر ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ او از هﺮ ﻏﻤﯽ ﮔﺸﺎﻳﺶ و از هﺮ ﺗﻨﮕﻨﺎﻳﻲ ﻣﻔﺮﯼ ﭘﺪﻳﺪ ﺁرد ‪ ،‬و او را از ﺟﺎﻳﯽ‬
‫ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪارد روزﯼ دهﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﮔﻨﺎﻩ ﻣﺎﻧﻊ ﻓﻴﺾ و رزق اﺳﺖ و اﺳﺘﻐﻔﺎر ﮔﻨﺎﻩ را ﻣﻲ ﺷﻮﻳﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪﯼ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁرزو ﮐﻨﺪ ﮐﻪ در دﻧﻴﺎ ﻓﻘﻂ ﻗﻮت ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ داﺷﺖ ‪.‬‬ ‫‪.477‬‬

‫‪.‬ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﯽ ذﮐﺮ ﺧﺪاﯼ ﺑﺮ ﺁدﻣﯽ زاد ﻧﮕﺬرد ﻣﮕﺮ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺮ ﺁن ﺣﺴﺮت ﺧﻮرد ‪.‬‬ ‫‪.478‬‬

‫‪. .479‬هﺮ ﮔﺮوهﯽ ﮐﻪ رﺑﺎ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎن رواج ﮔﻴﺮد ﺑﻪ ﻗﺤﻂ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬و هﺮ ﮔﺮوهﯽ رﺷﻮﻩ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎن رواج ﮔﻴﺮد ﺑﻪ‬
‫ﺗﺮس دﭼﺎر ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﻣﻴﺎﻧﻪ روﯼ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻓﻘﻴﺮ ﻧﺸﻮد ‪.‬‬ ‫‪.480‬‬

‫‪.‬ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺧﺎﻧﺪان ﻣﻦ ﭼﻮن ﮐﺸﺘﯽ ﻧﻮح اﺳﺖ ‪ ،‬هﺮ ﮐﻪ در ﺁن ﻧﺸﺴﺖ ﺑﺮﺳﺖ ‪ ،‬و هﺮ ﮐﻪ از ﺁن ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪ ﻏﺮق ﺷﺪ‬ ‫‪.481‬‬
‫‪.‬‬

‫‪. .482‬هﺮ ﮐﻪ ﻣﻴﺎﻧﻪ روﯼ ﮐﻨﺪ ﺧﺪا ﺑﻲ ﻧﻴﺎزش ﮐﻨﺪ ‪ ،‬و هﺮ ﮐﻪ اﺳﺮاف ﮐﻨﺪ ﺧﺪا ﻓﻘﻴﺮش ﮐﻨﺪ ‪ ،‬و هﺮ ﮐﻪ ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﮐﻨﺪ‬
‫ﺧﺪاﻳﺶ ﺑﺮدارد ‪ ،‬و هﺮ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﯽ ﻓﺮوﺷﺪ ﺧﺪاﻳﺶ در هﻢ ﺷﮑﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﻳﮏ وﺟﺐ از ﺟﻤﺎﻋﺖ دور ﺷﻮد ‪ ،‬ﻃﻮق ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ از ﮔﺮدن ﺧﻮد ﺑﺮدارد ‪.‬‬ ‫‪.483‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺻﺒﻮرﯼ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺁرزوﯼ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﺳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.484‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﺧﻮرﯼ ﻋﺎدت ﮐﻨﺪ ‪ ،‬دﻟﺶ ﺳﺨﺖ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.485‬‬

‫‪. .486‬هﺮ ﮐﻪ ﻏﺬا ﺧﻮرد و دﻳﮕﺮﯼ ﺑﻪ او ﻧﮕﺮد و ﺟﻴﺰﯼ ﺑﺪو ﻧﺪهﺪ ‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﺑﻼﻳﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﻮد ﮐﻪ دوا ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ دوﺳﺖ دارد از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.487‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺿﻤﻦ دﻓﺎع از ﻣﺎل ﺧﻮﻳﺶ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﻬﻴﺪ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.488‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ زن ﺑﮕﻴﺮد ‪ ،‬ﻳﮏ ﻧﻴﻤﻪ اﻳﻤﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﮐﺎﻣﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ از ﺧﺪا در ﻧﻴﻢ دﻳﮕﺮ ﺑﺘﺮﺳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.489‬‬
 ‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺮوهﯽ ﺗﺸﺒﻪ ﺟﻮﻳﺪ ‪ ،‬از ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.490‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﭼﻬﻞ روز ﺧﺎص ﺧﺪا ﺷﻮد ‪ ،‬ﭼﺸﻤﻪ هﺎﯼ ﺣﮑﻤﺖ از ﻗﻠﺐ وﯼ ﺑﺮ زﺑﺎﻧﺶ ﺟﺎرﯼ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.491‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎن ﻗﻮﻣﯽ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻲ اﺟﺎزﻩ ﺁﻧﻬﺎ روزﻩ دﻟﺨﻮاﻩ ﻧﮕﻴﺮد ‪.‬‬ ‫‪.492‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ دهﺎن و ﻋﻮرت ﺧﻮﻳﺶ ﻧﮕﻪ دارد ‪ ،‬ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.493‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﯽ را اﻗﺎﻟﻪ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﺪا از ﮔﻨﺎهﺎﻧﺶ ﺑﮕﺬرد ‪.‬‬ ‫‪.494‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ از ﭘﯽ ﺣﺎﺟﺖ ﺑﺮادر ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺧﺪا از ﭘﯽ ﺣﺎﺟﺖ وﯼ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.495‬‬

‫‪.‬از ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ هﺎﯼ ﻧﻴﮑﯽ ‪ ،‬ﻧﻬﺎن داﺷﺘﻦ ﻣﺼﻴﺒﺘﻬﺎ و ﻣﺮﺿﻬﺎ و ﺻﺪﻗﻪ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.496‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺮض دار ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻬﻠﺖ دهﺪ ﻳﺎ ﻗﺮض او را ﻗﻠﻢ ﮔﻴﺮد ‪ ،‬روز ﻗﻴﺎﻣﺖ در ﺳﺎﻳﻪ ﻋﺮش ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.497‬‬

‫آﻠﻤﺎت ﻗﺼﺎر از رﺳﻮل اآﺮم )ص(‬

‫‪ .498‬ﺳﺮآﺸﻲ ﺁﻓﺖ ﺷﺠﺎﻋﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻔﺎﺧﺮ ﺁﻓﺖ ﺷﺮاﻓﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻨﺖ ﺁﻓﺖ ﺳﻤﺎﺣﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺧﻮد ﭘﺴﻨﺪي ﺁﻓﺖ ﺟﻤﺎل‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬دروغ ﺁﻓﺖ ﺳﺨﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ ﺁﻓﺖ داﻧﺶ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺳﻔﻬﺎهﺖ ﺁﻓﺖ ﺑﺮدﺑﺎري اﺳﺖ ‪ ،‬اﺳﺮاف ﺁﻓﺖ ﺑﺨﺸﺶ اﺳﺖ و‬
‫هﻮس ﺁﻓﺖ دﻳﻦ اﺳﺖ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺰي داد در ﺻﺮف ﺁن از ﺧﻮد و آﺴﺎن ﺧﻮد ﺁﻏﺎز آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.499‬‬

‫‪ .500‬وﻗﺘﻲ دو ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ روﺑﺮو ﺷﻮﻧﺪ و ﻳﻜﻲ از ﺁﻧﻬﺎ دﻳﮕﺮي را ﺑﻜﺸﺪ ‪ ،‬ﻗﺎﺗﻞ و ﻣﻘﺘﻮل ﺑﻪ‬
‫ﺟﻬﻨﻢ ﻣﻲ روﻧﺪ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ اي ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا ‪ :‬ﻗﺎﺗﻞ ﺑﺠﺎي ﺧﻮد ‪ ،‬ﻣﻘﺘﻮل ﭼﺮا ؟ ﮔﻔﺖ ﺑﺮاي ﺁﻧﻜﻪ او ﻧﻴﺰ ﺑﻪ آﺸﺘﻦ دﻳﮕﺮي راﻏﺐ‬
‫ﺑﻮد‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري زﻧﻲ را ﺑﻪ دل آﺴﻲ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎﻧﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ او را ﺑﻨﮕﺮد‪.‬‬ ‫‪.501‬‬

‫‪ .502‬وﻗﺘﻲ آﺴﻲ در ﻧﻤﺎز ﭘﻴﺸﻮاي ﻣﺮدم ﺷﺪ ﻧﻤﺎز را ﺳﺒﻚ ﮔﻴﺮد آﻪ در ﻣﻴﺎن آﺴﺎن ‪ ،‬آﻮﭼﻚ و ﺑﺰرگ و ﺑﻴﻤﺎر و‬
‫ﻧﺎﺗﻮان و ﺣﺎﺟﺘﻤﻨﺪ هﺴﺖ و هﺮ وﻗﺖ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻧﻤﺎز ﮔﺬارد هﺮ ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﻃﻮل دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ زﻧﻲ دور از ﺑﺴﺘﺮ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺷﺐ را ﺑﺮوز ﺁورد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺗﺎ ﺻﺒﺢ او را ﻟﻌﻨﺖ آﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.503‬‬

‫وﻗﺘﻲ زﻧﻲ ﺑﺮاي آﺴﻲ ﺟﺰ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺑﻮي ﺧﻮش ﺑﻜﺎر ﺑﺮد ﻣﺎﻳﻪ ﺁﺗﺶ و ﻋﺎر اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.504‬‬
 ‫‪ .505‬وﻗﺘﻲ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن ﻓﺮا رﺳﺪ ‪ ،‬ﻣﺮگ ﻧﻴﻜﺎن اﻣﺖ ﻣﺮا ﮔﻠﭽﻴﻦ ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺮﻣﺎهﺎي ﺧﻮب را از ﻃﺒﻖ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺷﻤﺎ را دﻋﻮت آﺮدﻧﺪ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.506‬‬

‫‪ .507‬ﻧﻴﻚ آﺮدار ﺑﺎش و از آﺎر ﺑﺪ ﺑﭙﺮهﻴﺰ‪ ،‬ﺑﺒﻴﻦ ﻣﻴﻞ داري دﻳﮕﺮان درﺑﺎرﻩ ﺗﻮ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ هﻤﺎﻧﻄﻮر رﻓﺘﺎر آﻦ و از‬
‫ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاهﻲ درﺑﺎرﻩ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﺑﺮ آﻨﺎر ﺑﺎش‪.‬‬

‫ﺁﻓﺖ دﻳﻦ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ اﺳﺖ‪ :‬داﻧﺎي ﺑﺪ آﺎر وﭘﻴﺸﻮاي ﺳﺘﻢ آﺎر و ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻧﺎدان‬ ‫‪.508‬‬

‫ﺁﻓﺖ داﻧﺶ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻴﺴﺖ و داﻧﺸﻲ آﻪ ﺑﻪ ﻧﺎ اهﻞ ﺳﭙﺎري ﺗﻠﻒ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.509‬‬

‫‪ -6‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻏﺬا ﻣﻲ ﺧﻮرم و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﻢ‪.‬‬ ‫‪.510‬‬

‫‪ -7 .511‬ﺑﺎ زﻧﺎن درﺑﺎرﻩ دﺧﺘﺮاﻧﺸﺎن ﺷﻮر آﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﻧﺸﺎن ﻣﻨﺎﻓﻖ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ اﺳﺖ ‪ :‬ﺳﺨﻦ ﺑﻪ دروغ ﮔﻮﻳﺪ ‪ ،‬از وﻋﺪﻩ ﺗﺨﺎف‬
‫آﻨﺪ و در اﻣﺎﻧﺖ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬

‫‪ -8‬ﺧﺪاوﻧﺪ از ﮔﻨﺎﻩ ﻗﺎﺗﻞ ﻣﻮﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﮔﺬرد و ﺗﻮﺑﻪ او را ﻧﻤﻲ ﭘﺬﻳﺮد‪.‬‬ ‫‪.512‬‬

‫‪ -9‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﻤﻞ ﺑﺪﻋﺘﮕﺬار را ﻧﻤﻲ ﭘﺬﻳﺮد ﺗﺎ از ﺑﺪﻋﺖ ﺧﻮﻳﺶ دﺳﺖ ﺑﺮ دارد‪.‬‬ ‫‪.513‬‬

‫‪ -10‬اﮔﺮ ﻣﻴﺨﻮاهﻴﺪ ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻣﻨﺰﻟﺘﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﻳﺎﺑﻴﺪ ﺧﺸﻮﻧﺘﺮا ﺑﺒﺮدﺑﺎري و ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ را ﺑﻪ ﻋﻄﺎ ﺗﻼﻓﻲ آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.514‬‬

‫‪ -11‬ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ در دوﺳﺘﻲ ﻣﻲ زﻧﺪ ﺑﺎ وي رﻩ دوﺳﺘﻲ ﮔﻴﺮ آﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ دوﺳﺘﻲ ﭘﺎﻳﺪارﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.515‬‬

‫‪-12 .516‬ﺻﺪﻗﻪ را از ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺁﻏﺎز آﻦ ‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﻴﺰي ﻓﺰون ﺁﻣﺪ ﺑﻜﺴﺎن ﺧﻮد دﻩ ‪ ،‬اﮔﺮ از آﺴﺎن ﺗﻮ ﭼﻴﺰي ﭼﻴﺰي‬
‫ﻓﺰون ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺎن دﻩ و اﮔﺮ از ﺧﻮﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ ﭼﻴﺰي ﻓﺰون ﺁﻣﺪ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان دﻩ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺻﺪﻗﻪ را از ﻋﻴﺎل ﺧﻮﻳﺶ‬
‫ﺁﻏﺎز آﻦ‪.‬‬

‫‪ -13‬ﺧﺪاوﻧﺪ روزي ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ را از ﺟﺎﻳﻲ آﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪارد ﻣﻲ رﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪.517‬‬

‫‪ -14‬ﺻﺪﻗﻪ را از ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﺁﻏﺎز آﺮدﻩ اﺳﺖ ﺁﻏﺎز آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.518‬‬

‫‪ -15 .519‬ﺷﻤﺎ را ﻣﮋدﻩ ﻣﻲ دهﻢ و ﺷﻤﺎ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﮋدﻩ دهﻴﺪ آﻪ هﺮ آﺲ ﺷﻬﺎدت دهﺪ آﻪ ﺧﺪاﻳﻲ ﺟﺰ ﺧﺪاي ﻳﮕﺎﻧﻪ‬
‫ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺪان ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﺎﺷﺪ وارد ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -16‬ﻣﻨﻔﻮرﺗﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎي ﺣﻼل در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻃﻼق اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.520‬‬

‫‪ -17‬ﻣﻨﻔﻮر ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﺁن آﺲ اﺳﺖ آﻪ اﻳﻤﺎن ﺁورد وﺳﭙﺲ آﺎﻓﺮ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.521‬‬

‫‪ -18 .522‬ﻣﻨﻔﻮر ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدان در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻣﺮد ﻟﺠﻮج و ﺳﺘﻴﺰﻩ ﺟﻮﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -19 .523‬ﻣﻨﻔﻮر ﺗﺮﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا آﺴﺶ اﺳﺖ آﻪ ﺟﺎﻣﻪ ي او ﺟﺎﻣﻪ ي ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺎﺷﺪ و آﺎر وي آﺎر‬
‫ﺳﺘﻤﮕﺮان‪.‬‬

‫‪ -20‬ﻧﺎﺗﻮاﻧﺎن را ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺁرﻳﺪ زﻳﺮا ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺑﺮآﺖ ﻧﺎﺗﻮاﻧﺎن ﺧﻮد روزي ﻣﻲ ﺧﻮرﻳﺪ و ﻳﺎري ﻣﻲ ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.524‬‬
 ‫‪ -21 .525‬ﺣﺎﺟﺖ آﺴﻲ را آﻪ از اﺑﻼغ ﺁن ﻧﺎﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ زﻳﺮا هﺮ آﺲ ﺣﺎﺟﺖ در ﻣﺎﻧﺪﻩ اي را ﺑﻪ‬
‫ﺑﺰرﮔﻲ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺎهﺎي وي را ﺑﺮ ﺻﺮاط اﺳﺘﻮار ﻣﻲ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫‪ -22 .526‬ﻓﺮزﻧﺪ ﺁدم ! ﭘﺮوردﮔﺎر ﺧﻮﻳﺶ را ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدار ﺑﺎش ﺗﺎ ﺗﺮا ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﺧﻮاﻧﻨﺪ و از ﻓﺮﻣﺎن وي ﺑﻴﺮون ﻣﺒﺎش‬
‫آﻪ ﺗﺮا ﻧﺎدان ﺷﻤﺎرﻧﺪ‪.‬‬

‫‪ -23‬ﻓﺮزﻧﺪ ﺁدم ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺗﻦ ﺗﻮ ﺳﺎﻟﻢ اﺳﺖ و ﺧﺎﻃﺮت ﺁﺳﻮدﻩ و ﻗﻮت ﻳﻚ روز ﺧﻮﻳﺶ را داري ﺟﻬﺎن ﮔﻮ ﻣﺒﺎش‪.‬‬ ‫‪.527‬‬

‫‪ -24 .528‬ﻓﺮزﻧﺪ ﺁدم ‪ ،‬ﺁﻧﭽﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﺗﺮا رﻓﻊ آﻨﺪ در دﺳﺘﺮس ﺧﻮد داري ودر ﭘﻲ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﺮا ﺑﻪ ﻃﻐﻴﺎن و اﻣﻴﺪ ﺁرد روز‬
‫ﻣﻲ ﮔﺬاري ‪ ،‬ﺑﻪ اﻧﺪك ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻧﻤﻲ آﻨﻲ و از ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻴﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮي‪.‬‬

‫‪ -25 .529‬ﺟﺒﺮﻳﻞ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ اي ﻣﺤﻤﺪ ‪ ،‬هﺮ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎن آﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺧﻮاهﻲ ﻣﺮد ‪ ،‬هﺮﭼﻪ را‬
‫ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ دوﺳﺖ ﺑﺪار زﻳﺮا از ﺁن ﺟﺪا ﺧﻮاهﻲ ﺷﺪ و هﺮ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﺑﻜﻦ آﻪ ﭘﺎداش ﺁن را ﺧﻮاهﻲ دﻳﺪ و ﺑﺪان آﻪ‬
‫ﺷﺮف ﻣﻮﻣﻦ ﺑﭙﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻦ ﺷﺐ اﺳﺖ وﻋﺰت وي ﺑﻲ ﻧﻴﺎزي از ﻣﺮدم‪.‬‬

‫‪ -26 .530‬ﺟﺒﺮﻳﻞ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺁﻣﺪ و ﮔﻔﺖ اﻣﺖ ﺧﻮد را ﺑﺸﺎرت ﺑﺪﻩ آﻪ هﺮ آﺲ ﺑﻤﻴﺮد و ﭼﻴﺰي را ﺑﺎ ﺧﺪا ﺷﺮﻳﻚ ﻧﺴﺎزد‬
‫ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻴﺮود ﮔﻔﺘﻢ اي ﺟﺒﺮﺌﻳﻞ واﮔﺮ دزدي آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ و اﮔﺮ زﻧﺎ آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﮔﻔﺖ ﺁري ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻢ واﮔﺮ دزدي آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫و اﮔﺮ زﻧﺎ آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﮔﻔﺖ ﺁري ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻢ واﮔﺮ دزدي آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ و اﮔﺮ زﻧﺎ آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﮔﻔﺖ ﺁري و اﮔﺮ هﻢ ﺷﺮاب‬
‫ﺧﻮردﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ -27 .531‬ﺁﻳﺎ دوﺳﺖ داري دﻟﺖ ﻧﺮم ﺷﻮد و ﺣﺎﺟﺖ ﺧﻮد ﺑﻴﺎﺑﻲ ؟ ﺑﺮ ﻳﺘﻴﻢ رﺣﻤﺖ ﺁور‪ ،‬وي را ﺑﻨﻮاز و از ﻏﺬاي‬
‫ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺪو ﺑﺨﻮران ﺗﺎ دﻟﺖ ﻧﺮم ﺷﻮد و ﺣﺎﺟﺖ ﺧﻮد ﺑﻴﺎﺑﻲ‪.‬‬

‫‪ -28 .532‬ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺎن ﻣﻲ آﻨﻴﺪ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪي در ﺑﺮدن ﺳﻨﮓ اﺳﺖ‪ ،‬ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﺁﻧﺴﺖ آﻪ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﻮد و ﺑﺮ ﺧﺸﻢ‬
‫ﺧﻮد ﻏﺎﻟﺐ ﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪ -29‬ﺑﺎ ﻓﻘﺮا دوﺳﺘﻲ آﻨﻴﺪ زﻳﺮا در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ دوﻟﺘﻲ ﺑﺰرگ دارﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪.533‬‬

‫‪ -30 .534‬ﺁﻳﺎ ﻣﻲ داﻧﻴﺪ ﺳﺨﻦ ﭼﻴﻨﻲ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﺳﺨﻦ ﭼﻴﻨﻲ ﺁﻧﺴﺖ آﻪ ﺳﺨﻨﻲ را از آﺴﺎن ﭘﻴﺶ دﻳﮕﺮان ﻧﻘﻞ آﻨﻨﺪ و ﻣﻴﺎن‬
‫ﺁن هﺎ را ﺑﻬﻢ زﻧﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ -31‬از ﺳﺨﻨﺎن ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮش ‪ ،‬ﺳﺨﻨﻲ آﻪ رﻓﻊ ﺣﺎﺟﺖ آﻨﺪ ﺗﻮ را آﻔﺎﻳﺖ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.535‬‬

‫‪ -32 .536‬دﻧﻴﺎ را ﺑﻤﺮدم دﻧﻴﺎ واﮔﺬارﻳﺪ زﻳﺮا هﺮآﺲ از دﻧﻴﺎ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ آﻔﺎﻳﺖ ﺑﺮ ﮔﻴﺮد در هﻼك ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ آﻮﺷﺪ‬
‫اﻣﺎ ﻧﻤﻲ داﻧﺪ‪.‬‬

‫‪ -33‬در ﺳﺨﺘﻲ وﺳﺴﺘﻲ از ﺧﺪا ﺑﺘﺮس‪.‬‬ ‫‪.537‬‬

‫‪ -34 .538‬از ﺧﺪا ﺑﺘﺮس و هﻴﭻ آﺎر ﻧﻴﻜﻲ را ﺣﻘﻴﺮ ﻣﺸﻤﺎر ﮔﺮ ﭼﻪ آﺎر ﻧﻴﻚ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ دﻟﻮ ﺧﻮﻳﺶ را‬
‫در ﻇﺮف ﺗﺸﻨﻪ اي ﺑﺮﻳﺰي وﺑﺮادر ﺧﻮد را ﺑﺎ روي ﮔﺸﺎدﻩ ﻣﻼﻗﺎت آﻨﻲ‪.‬‬

‫‪ -35 .539‬از دﻋﺎي ﻣﻈﻠﻮم ﺑﭙﺮهﻴﺰ زﻳﺮا وي ﺑﺪﻋﺎ ﺣﻖ ﺧﻮﻳﺶ را از ﺧﺪا ﻣﻲ ﺧﻮاهﺪ و ﺧﺪا ﺣﻖ را از ﺣﻖ دار درﻳﻎ‬
‫ﻧﻤﻲ دارد‪.‬‬

‫‪ -36‬از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺑﻌﺪاﻟﺖ رﻓﺘﺎر آﻨﻴﺪ هﻤﺎﻧﻄﻮر آﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ رﻓﺘﺎر‬ ‫‪.540‬‬
‫آﻨﻨﺪ‪.‬‬
 ‫‪ -37 .541‬از ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮم ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ زﻳﺮا ﻧﻔﺮﻳﻦ وي ﺑﺮ اﺑﺮ هﺎ ﻣﻲ رود و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﺰت و ﺟﻼل ﻣﻦ‬
‫ﺳﻮﮔﻨﺪ آﻪ ﺗﺮا ﻳﺎري ﻣﻲ آﻨﻢ اﮔﺮ ﭼﻪ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ -38‬از اﺳﺘﻌﻤﺎل ﺳﻨﮓ ﺣﺮام در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ آﻪ ﻣﺎﻳﻪ وﻳﺮاﻧﻲ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.542‬‬

‫‪ -39‬از ﻓﺮاﺳﺖ ﻣﻮﻣﻦ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ آﻪ ﭼﻴﺰهﺎ را ﺑﺎ ﻧﻮر ﺧﺪا ﻣﻲ ﻧﮕﺮد‪.‬‬ ‫‪.543‬‬

‫‪ -40 .544‬از ﺑﺨﻞ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ زﻳﺮا آﻪ ﺑﺨﻞ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎن را هﻼك آﺮد و ﺁن هﺎ را وادار آﺮد آﻪ ﺑﻪ ﺧﻮن ﺧﻮد دﺳﺖ‬
‫ﺑﻴﺎﻻﻳﻨﺪ و ﻣﺤﺎرم ﺧﻮﻳﺶ را ﺣﻼل ﺷﻤﺎرﻧﺪ‪.‬‬

‫‪ -41‬از ﺁﺗﺶ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ و ﮔﺮﭼﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﻳﻚ ﭘﺎرﻩ ﺧﺮﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ و اﮔﺮ ﻧﺪارﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺳﺨﻨﻲ ﻧﻴﻚ‪.‬‬ ‫‪.545‬‬

‫‪ -42 .546‬از ﭼﻴﺰهﺎي ﺣﺮام ﺑﭙﺮهﻴﺰ ﺗﺎ از هﻤﻪ آﺲ ﻋﺎﺑﺪ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﻲ و ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺧﻮﻳﺶ راﺿﻲ ﺑﺎش ﺗﺎ از هﻤﻪ آﺲ‬
‫ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﻲ‪.‬‬

‫‪ -43‬از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﭘﺮهﻴﺰآﺎر ﺗﺮ ﺁﻧﻜﺲ اﺳﺖ آﻪ ﺣﻖ را ﺑﺮ ﻧﻔﻊ و ﺿﺮر ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.547‬‬

‫‪ -44‬از دﻧﻴﺎ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ‪ ،‬ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﻜﺲ آﻪ ﺟﺎن ﻣﻦ در آﻒ اوﺳﺖ آﻪ دﻧﻴﺎ از هﺎروت و ﻣﺎروت ﺳﺎﺣﺮﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.548‬‬

‫‪ -45‬درﺑﺎرﻩ زﻧﺎن از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ آﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ اﺳﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪.549‬‬

‫‪ -46 .550‬هﺮ آﺠﺎ هﺴﺘﻲ از ﺧﺪا ﺑﺘﺮس ‪ ،‬ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﮔﻨﺎﻩ آﺎر ﻧﻴﻚ اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺁن را ﻣﺤﻮ آﻨﺪ وﺑﺎ ﻣﺮدم ﺧﻮش اﺧﻼق‬
‫و ﻧﻴﻜﻮ رﻓﺘﺎر ﺑﺎش‪.‬‬

‫‪ -47‬از ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮم ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ آﻪ ﭼﻮن ﺷﻌﻠﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﻴﺮود‪.‬‬ ‫‪.551‬‬

‫‪ -48‬از ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮم ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ اﮔﺮ ﭼﻪ آﺎﻓﺮ ﺑﺎﺷﺪ زﻳﺮا در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮم ﭘﺮدﻩ و ﻣﺎﻧﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫‪.552‬‬

‫‪ -49‬از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﻣﻴﺎن ﺧﻮﻳﺶ را اﺻﻼح آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.553‬‬

‫‪ -50 .554‬ازدﻧﻴﺎ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و از زﻧﺎن ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ زﻳﺮا ﺷﻴﻄﺎن ﻧﮕﺮان و در آﻤﻴﻦ اﺳﺖ و هﻴﭽﻴﻚ از داﻣﻬﺎي وي ﺑﺮاي‬
‫ﺻﻴﺪ ﭘﺮهﻴﺰآﺎران ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻧﺎن ﻣﻮرد اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

‫‪ -51‬از ﺳﺘﻢ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ آﻪ ﺳﺘﻤﮕﺮي ﻣﺎﻳﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﺎرﻳﻜﻲ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.555‬‬

‫‪ -52 .556‬از ﺑﻴﻤﺎري آﻪ ﺑﻪ ﺧﻮرﻩ ﻣﺒﺘﻼ اﺳﺖ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ از ﺷﻴﺮ ﻣﻲ ﮔﺬرﻳﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ در درﻩ اي ﻓﺮود ﺁﻣﺪ ﺷﻤﺎ‬
‫در درﻩ اي دﻳﮕﺮ ﻓﺮود ﺁﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ -53‬از ﻟﻐﺰش داﻧﺎ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ وي ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.557‬‬

‫‪ -54 .558‬دو آﺲ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﻧﻤﺎزﺷﺎن از ﺳﺮﺷﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻧﻤﻲ رود‪ :‬ﺑﻨﺪﻩ اي آﻪ از ﺁﻗﺎﻳﺎن ﺧﻮد ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ‬
‫هﻨﮕﺎﻣﻲ آﻪ ﺑﺎز ﮔﺮدد و زﻧﻴﻜﻪ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد را ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻲ آﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺎز ﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪ -55‬دو آﺲ را ﺧﺪاوﻧﺪ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ رﺣﻤﺖ ﻧﻤﻲ ﻧﮕﺮد‪ :‬ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺎن ﺧﻮد ﺑﺒﺮد و ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎ هﻤﺴﺎﻳﻪ‬ ‫‪.559‬‬
‫ﺑﺪي آﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ -56‬دو ﺗﻦ از ﻳﻜﻲ ﺑﻬﺘﺮ و ﺳﻪ ﺗﻦ ازدو ﺗﻦ ﺑﺮﺗﺮ و ﭼﻬﺎرﺗﻦ از ﺳﻪ ﺗﻦ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.560‬‬

‫‪ -57 .561‬ﻓﺮزﻧﺪ ﺁدم ازدو ﭼﻴﺰ ﺑﻴﺰار اﺳﺖ‪ :‬ﻳﻜﻲ ﻣﺮگ در ﺻﻮرﺗﻴﻜﻪ ﻣﺮگ ﺑﺮاي او از ﻓﺘﻨﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ و آﻤﻲ ﻣﺎل‬
‫در ﺻﻮرﺗﻲ آﻪ هﺮ ﭼﻪ ﻣﺎل آﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺴﺎب ﺁن ﺁﺳﺎن ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ -58‬دو ﭼﻴﺰ را ﺧﺪاوﻧﺪ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن آﻴﻔﺮ ﻣﻴﺪهﺪ‪ :‬ﺗﻌﺪي و ﻧﺎﺳﭙﺎﺳﻲ ﭘﺪر و ﻣﺎدر‪.‬‬ ‫‪.562‬‬

‫‪ -59‬از ﺷﺮاب ﺑﮕﺮﻳﺰﻳﺪ آﻪ آﻠﻴﺪ هﻤﻪ ﺑﺪﻳﻬﺎﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.563‬‬

‫‪ -60 .564‬از ﺗﻜﺒﺮ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ زﻳﺮا ﺑﻨﺪﻩ هﻤﻴﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺗﻜﺒﺮ ﺧﻮ ﮔﺮﻓﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺑﻨﺪﻩ را در ﺷﻤﺎر ﮔﺮدن‬
‫آﺸﺎﻧﺎن ﺑﺸﻤﺎر ﺁرﻳﺪ‪.‬‬

‫‪ -61‬از هﺮﭼﻪ ﻣﺴﺖ ﻣﻲ آﻨﺪ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.565‬‬

‫‪ -62‬از ﺧﺸﻢ ﺑﭙﺮهﻴﺰ‪.‬‬ ‫‪.566‬‬

‫‪ -63‬از ﻧﻔﺮﻳﻦ هﺎي ﻣﻈﻠﻮم ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ آﻪ ﻣﻴﺎن ﺁن و ﺧﺪا ﺣﺠﺎﺑﻲ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫‪.567‬‬

‫‪ -64‬هﺮ آﺲ از ﺷﻤﺎ درﺧﻮردن ﻗﺴﻢ ﺟﺪي ﺟﺮي ﺗﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.568‬‬

‫‪ -65‬هﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﻲ ﻗﺮﻗﻲ دارد و ﻗﺮق ﺧﺪا ﻣﺤﺮﻣﺎت اوﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.569‬‬

‫‪ -66‬ﺧﺪا را ﺳﺘﺎﻳﺶ آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﻴﺎﻣﺮزد‪.‬‬ ‫‪.570‬‬

‫‪ -67‬در ﻃﻠﺐ دﻧﻴﺎ ﻣﻌﺘﺪل ﺑﺎﺷﻴﺪ زﻳﺮا ﺑﻪ هﺮ آﺲ هﺮ ﭼﻪ ﻗﺴﻤﺖ اوﺳﺖ ﻣﻲ رﺳﺪ‪.‬‬ ‫‪.571‬‬

‫‪ -68 .572‬از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺗﺮ ﺁﻧﻜﺲ اﺳﺖ آﻪ در ﭘﻲ داﻧﺶ ﻣﻲ رود و از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﻴﺮﺗﺮ ﺁﻧﻜﺲ اﺳﺖ آﻪ‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ﺁن ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

‫‪ -69‬دﻋﻮت را ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ ‪ ،‬هﺪﻳﻪ را رد ﻣﻜﻨﻴﺪ و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را ﻧﺰﻧﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.573‬‬

‫‪ -70‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ آﺎرهﺎ در ﻧﺰد ﺧﺪا ﻧﻤﺎز ﺑﻮﻗﺖ اﺳﺖ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﻴﻜﻲ ﺑﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدر و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺟﻨﮓ در راﻩ ﺧﺪا‪.‬‬ ‫‪.574‬‬

‫‪ -71‬ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮﻳﻦ ﺟﺎي ﺷﻬﺮهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻣﺴﺠﺪهﺎﺳﺖ و ﻣﻨﻔﻮرﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎي ﺷﻬﺮهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﺑﺎزارهﺎﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.575‬‬

‫‪ -72‬ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﭘﺮهﻴﺰآﺎران ﮔﻤﻨﺎﻣﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.576‬‬

‫‪ -73‬ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮﻳﻦ آﺎرهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا آﺎرﻳﺴﺖ آﻪ دوام ﺁن ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ اﮔﺮ ﭼﻪ اﻧﺪك ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪.577‬‬

‫‪ -74 .578‬در دوﺳﺘﻲ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻧﮕﻬﺪار آﻪ ﺷﺎﻳﺪ دوﺳﺖ روزي دﺷﻤﻦ ﺗﻮ ﺷﻮد و در دﺷﻤﻨﻲ راﻩ اﻓﺮاط ﻣﺴﭙﺎر آﻪ ﺷﺎﻳﺪ‬
‫دﺷﻤﻦ روزي دوﺳﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪ -75‬ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﺑﺨﻮاﻩ ﺗﺎ ﻣﻮﻣﻦ ﺑﺎﺷﻲ و ﺑﺎ هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﻧﻴﻜﻲ آﻦ ﺗﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎﺷﻲ‪.‬‬ ‫‪.579‬‬
‫‪ -76 .580‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ آﺎرهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﺁﻧﺴﺖ آﻪ ﺑﻴﻨﻮاﻳﻲ را ﺳﻴﺮ آﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻳﺎ ﻗﺮض او را ﺑﭙﺮدازﻧﺪ ‪ ،‬ﻳﺎ زﺣﻤﺘﻲ را از او‬
‫دﻓﻊ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ -77‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ آﺎرهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﺑﻌﺪ از اداي واﺟﺒﺎت ﺧﻮﺷﺤﺎل آﺮدن ﻣﺮد ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.581‬‬

‫‪ -78‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ آﺎرهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻧﮕﻬﺪاري زﺑﺎن اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.582‬‬

‫‪ -79‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ آﺎرهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا دوﺳﺘﻲ و دﺷﻤﻨﻲ در راﻩ ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.583‬‬

‫‪ -80‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﻬﺎدهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﺣﻘﻲ اﺳﺖ آﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻮاي ﺳﺘﻤﻜﺎر ﮔﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.584‬‬

‫‪ -81‬در ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎن ﺁﻧﺴﺖ آﻪ راﺳﺖ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪.585‬‬

‫‪ -82‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻏﺬاهﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﺁﻧﺴﺖ آﻪ ﮔﺮوهﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮ ﺁن ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.586‬‬

‫‪ -83‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﺎزي هﺎ در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا اﺳﺐ دواﻧﻲ وﺗﻴﺮاﻧﺪازي اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.587‬‬

‫‪ -84‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن در ﭘﻴﺶ ﺧﺪا آﺴﻲ اﺳﺖ آﻪ ﺧﻠﻘﺶ ﻧﻴﻜﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪.588‬‬

‫‪ -85 .589‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ اي را آﻪ ﺑﻬﻨﮕﺎم ﺧﺮﻳﺪ و هﻨﮕﺎم ﻓﺮوش و هﻨﮕﺎم ﭘﺮداﺧﺖ و هﻨﮕﺎم درﻳﺎﻓﺖ ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎر اﺳﺖ‬
‫دوﺳﺖ دارد‪.‬‬

‫‪ -86‬از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺁﻧﻜﺲ ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.590‬‬

‫‪ -87‬ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﺑﺨﻮاﻩ‪.‬‬ ‫‪.591‬‬

‫‪ -88‬ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ هﺎي ﺷﻤﺎ در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﺧﺎﻧﻪ اﻳﺴﺖ آﻪ در ﺁن ﻳﺘﻴﻤﻲ ﻣﺤﺘﺮم ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪.592‬‬

‫‪ -89‬ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﻲ از ﻣﺮدم در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.593‬‬

‫‪ -90‬اﺣﺘﻜﺎر ﺧﻮردﻧﻲ هﺎ در ﻣﻜﻪ آﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.594‬‬

‫‪ -91‬ﺑﺮ ﭼﻬﺮﻩ ﺳﺘﺎﻳﺸﮕﺮان ﺧﺎك ﺑﻴﻔﺸﺎﻧﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.595‬‬

‫‪ -92‬ﻣﺒﺪا ﺁﺛﺎر ﻧﻴﻜﺎن در ﺗﻮ ﻧﻤﻮدار ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻴﻚ ﻧﺒﺎﺷﻲ آﻪ در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎ زﻳﺎﻧﻜﺎران ﻣﺤﺸﻮر ﺧﻮاهﻲ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪.596‬‬

‫‪ -93‬ازﺷﻬﻮت ﻣﺨﻔﻲ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ‪ ،‬ﺷﻬﻮت ﻣﺨﻔﻲ ﺁﻧﺴﺖ آﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪ دوﺳﺖ دارد آﺴﺎن در ﻣﺤﻀﺮ وي ﺑﻨﺸﻴﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.597‬‬

‫‪ -94‬از ﺳﺘﻤﮕﺮي ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ زﻳﺮا آﻴﻔﺮي از آﻴﻔﺮ ﺳﺘﻤﮕﺮي ﺁﻣﺎدﻩ ﺗﺮ ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫‪.598‬‬

‫‪ -95‬ﺁﻧﻜﻪ در ﻓﺮو ﺑﺮدن ﺧﺸﻢ از دﻳﮕﺮان ﭘﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ از هﻤﻪ آﺲ دور اﻧﺪﻳﺶ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.599‬‬

‫‪ -96‬از ﻟﻐﺰش ﻋﺎﻟﻢ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ آﻪ ﻟﻐﺰش او در ﺁﺗﺶ ﻧﮕﻮن ﺳﺎرش ﺧﻮاهﺪ آﺮد‪.‬‬ ‫‪.600‬‬

‫‪ -97 .601‬ﻗﺪر ﻧﻌﻤﺖ هﺎي ﺧﺪا را ﺑﺪاﻧﻴﺪ و ﺁن را از ﺧﻮد ﻣﺮاﻧﻴﺪ زﻳﺮا آﻤﺘﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﻌﻤﺘﻲ از ﻗﻮﻣﻲ زاﻳﻞ ﺷﻮد و‬
‫ﭘﺲ از ﺁن ﺑﺎزﮔﺮدد‪.‬‬
 ‫‪ -98‬وﻗﺘﻲ ﻓﺮﻣﺎن رواﻳﻲ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ ﮔﺮاﻳﻴﺪ و زﻳﺮ دﺳﺘﺎن ﺧﻮد را ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.602‬‬

‫‪ -99‬ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا را ﻧﮕﻪ دار ﺗﺎ هﻤﻴﺸﻪ وي را روﺑﺮو ﺑﻴﻨﻲ‪.‬‬ ‫‪.603‬‬

‫‪ -100‬زﺑﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﮕﻪ دار‪.‬‬ ‫‪.604‬‬

‫دهﺎن و ﻓﺮج ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﮕﻬﺪار‪.‬‬ ‫‪.605‬‬

‫دوﺳﺘﻲ ﭘﺪر ﺧﻮﻳﺶ را ﺣﻔﻆ آﻦ و رﺷﺘﻪ ﺁن را ﻣﺒﺮ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻮر ﺗﻮ را ﺧﺎﻣﻮش ﻣﻲ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.606‬‬

‫‪ .607‬ﻋﻮرت ﺧﻮﻳﺶ را ﺟﺰ از هﻤﺴﺮ و آﻨﻴﺰ ﺧﻮد ﻣﺴﺘﻮر دار‪ .‬ﮔﻔﺘﻨﺪ اﮔﺮ آﺴﺎن ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ﮔﻔﺖ‬
‫اﮔﺮ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻲ آﻪ هﻴﭻ آﺲ ﺁن را ﻧﺒﻴﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ آﻪ ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ‪ .‬ﮔﻔﺘﻨﺪ اﮔﺮ ﻳﻜﻲ از ﻣﺎ‬
‫‪ .608‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﮔﻔﺖ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺶ از ﻣﺮدم ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺮم آﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻃﻼ و اﺑﺮﻳﺸﻢ ﺑﺮ زﻧﺎن اﻣﺖ ﻣﻦ ﺣﻼل اﺳﺖ و ﺑﺮ ﻣﺮداﻧﺸﺎن ﺣﺮام‪.‬‬ ‫‪.609‬‬

‫‪ .610‬ﭘﺲ از ﺧﻮد ﺑﺮ اﻣﺘﻢ از ﺳﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻴﻢ دارم‪ :‬ﮔﻤﺮاهﻲ هﻮﺳﻬﺎ و ﭘﻴﺮوي ﺧﻮاهﺶ هﺎي ﺷﻜﻢ هﺎ و ﻓﺮج هﺎ و ﻏﻔﻠﺖ‬
‫ﭘﺲ از ﻣﻌﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺮدم را از ﻣﻌﺎﺷﺮاﻧﺸﺎن ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ زﻳﺮا آﻨﺪ هﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎ هﻤﺠﻨﺲ ﭘﺮواز‪.‬‬ ‫‪.611‬‬

‫هﺪﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻣﻴﺮ ﻧﺎرواﺳﺖ و رﺷﻮﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻗﺎﺿﻲ آﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.612‬‬

‫‪ .613‬زﻳﺎﻧﻜﺎرﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺁن آﺲ اﺳﺖ آﻪ ﻋﻤﺮي ﺑﺎ ﺁرزو ﮔﺬارﻧﺪ و روزﮔﺎر وي را ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﺮﺳﺎﻧﺪ و از دﻧﻴﺎ ﺑﻲ‬
‫ﺗﻮﺷﻪ ﺑﺮون رود و در ﭘﻴﺶ ﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ دﻟﻴﻠﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮ اﻣﺖ ﺧﻮﻳﺶ ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ از هﺮ ﭼﻴﺰ ‪ ،‬از ﺷﻜﻢ ﭘﺮﺳﺘﻲ و ﭘﺮ ﺧﻮاﺑﻲ و ﺑﻴﻜﺎرﮔﻲ و ﺑﻲ اﻳﻤﺎﻧﻲ ﺑﻴﻤﻨﺎآﻢ‪.‬‬ ‫‪.614‬‬

‫اﻳﻤﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﺧﺎﻟﺺ آﻦ آﻪ اﻧﺪآﻲ ﻋﺒﺎدت ﺗﻮ را آﻔﺎﻳﺖ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.615‬‬

‫‪ .616‬اﻋﻤﺎل ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮاي ﺧﺪاوﻧﺪ از روي اﺧﻼص اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺧﺪا ﻓﻘﻂ آﺎرهﺎﺋﻳﺮا ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮد آﻪ از روي‬
‫اﺧﻼص ﺑﺮاي او اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻴﺶ از هﺮ ﭼﻴﺰ از ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن داﻧﺎ ﺑﺮ اﻣﺖ ﺧﻮد ﺑﻴﻢ دارم‪.‬‬ ‫‪.617‬‬

‫‪ .618‬ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺮادران ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻨﺪ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را زﻳﺮ دﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻗﺮار دادﻩ ‪ .‬هﺮ آﺴﻲ ﺑﺮادر وي زﻳﺮ دﺳﺘﺶ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻏﺬاي ﺧﻮد ﺑﻪ او ﺑﺨﻮراﻧﺪ و از ﻟﺒﺎس ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮ او ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ و آﺎري آﻪ ﺑﻴﺶ از ﻃﺎﻗﺖ وي ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ او‬
‫رﺟﻮع ﻧﻜﻨﺪ و اﮔﺮ آﺎر ﺳﺨﺘﻲ ﺑﻪ او رﺟﻮع آﺮد ﻳﺎرﻳﺶ آﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮ اﻣﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﺶ از هﺮ ﭼﻴﺰ از هﻮس و ﺁرزوي دراز ﺑﻴﻢ دارم‪.‬‬ ‫‪.619‬‬

‫‪ .620‬واﺟﺒﺎت ﺧﻮد را ﺑﺠﺎي ﺁر ﺗﺎ ﻋﺎﺑﺪ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺑﺎﺷﻲ و از ﻣﺤﺮﻣﺎت ﺧﺪا ﺑﭙﺮهﻴﺰ ﺗﺎ ﭘﺎرﺳﺎﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺑﺎﺷﻲ ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻗﺴﻤﺘﻲ آﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﺗﻮ ﺗﻌﻴﻴﻦ آﺮدﻩ راﺿﻲ ﺑﺎش ﺗﺎ ﺑﻲ ﻧﻴﺎزﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺑﺎﺷﻲ‪.‬‬
‫ﺧﺪا را ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و ﺑﻪ اﺟﺎﺑﺖ دﻋﺎي ﺧﻮد ﻳﻘﻴﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﺪاﻧﻴﺪ آﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎ را از ﻗﻠﺐ ﻏﺎﻓﻞ ﺑﻲ ﺧﺒﺮ ﻧﻤﻲ‬ ‫‪.621‬‬
‫ﭘﺬﻳﺮد‪.‬‬

‫ﺑﺎ آﺴﻲ آﻪ ﺗﻮ را اﻣﻴﻦ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ رﻓﺘﺎر آﻦ و ﺑﻪ آﺴﻴﻜﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻴﺎﻧﺖ آﺮدﻩ اﺳﺖ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﻜﻦ‪.‬‬ ‫‪.622‬‬

‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮا ادب ﺁﻣﻮﺧﺖ و ﻧﻴﻚ ﺁﻣﻮﺧﺖ‪.‬‬ ‫‪.623‬‬

‫‪ .624‬ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ آﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺠﺎزات هﺎ را از از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎز دارﻳﺪ زﻳﺮا اﮔﺮ ﭘﻴﺸﻮاﻳﻲ در ﺑﺨﺸﺶ ﺧﻄﺎ آﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮ از‬
‫ﺁن اﺳﺖ آﻪ در ﻣﺠﺎزات ﺧﻄﺎ آﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺗﺮدﻳﺪ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪ ﻣﺠﺎزات هﺎ را ﺑﺎز دارﻳﺪ و ﻟﻐﺰش هﺎي ﺑﺰرﮔﺎن را ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﻣﮕﺮ در آﺎر ﺣﺪ و ﻣﺠﺎزات‪.‬‬ ‫‪.625‬‬

‫‪ .626‬از ﻣﺮدم ﺟﻬﻨﻢ ﺁﻧﻜﻪ ﻋﺬاﺑﺶ از هﻤﻪ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ دو آﻔﺶ ﺁﺗﺸﻴﻦ ﺑﻪ ﭘﺎ دارد آﻪ ﻣﻐﺰ وي از ﺣﺮارت آﻔﺸﻬﺎﻳﺶ‬
‫ﺑﻪ ﺟﻮش ﺁﻳﺪ‪.‬‬

‫ﺁﺳﺎﻧﺘﺮﻳﻦ آﺸﺸﻬﺎي ﻣﺮگ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﺪ ﺿﺮﺑﺖ ﺷﻤﺸﻴﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.627‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻗﺎﺻﺪي ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﻴﺪ ‪ ،‬ﻧﻴﻚ ﺻﻮرت و ﻧﻴﻚ اﺳﻢ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.628‬‬

‫اﮔﺮ ﻧﻴﻜﻲ ﻣﻴﺨﻮاهﻴﺪ ﺁن را ﭘﻴﺶ ﻧﻴﻚ ﺻﻮرﺗﺎن ﺑﺠﻮﺋﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.629‬‬

‫‪ .630‬اﮔﺮ ﻳﻜﻲ ازﺷﻤﺎ ﺑﻪ آﺎر ﻗﻀﺎوت ﻣﻴﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن دﭼﺎر ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻏﻀﺐ از ﻗﻀﺎوت ﺧﻮدداري آﻨﺪ و‬
‫ﻣﻴﺎن ارﺑﺎب دﻋﻮي در ﻧﮕﺎﻩ و ﻧﺸﻴﻤﻨﮕﺎﻩ و اﺷﺎرﻩ ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﻧﮕﺬارد‪.‬‬

‫‪ .631‬اﮔﺮ روزي ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﮕﺬرد و در ﺁن روز داﻧﺸﻲ ﻧﻴﺎﻣﻮزم آﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺰدﻳﻚ آﻨﺪ ‪ ،‬ﻃﻠﻮع ﺁﻓﺘﺎب ﺁن روز‬
‫ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﺒﺎرك ﺑﺎد‪.‬‬

‫‪ .632‬وﻗﺘﻲ ﺧﺎدم ﺷﻤﺎ ﻏﺬاﻳﻲ ﻣﻲ ﺁورد آﻪ ﺁﻧﺮا ﺗﻬﻴﻪ آﺮدﻩ و دود ﺁن را ﺧﻮردﻩ ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ وي را ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺑﻨﺸﺎﻧﺪ و اﮔﺮ‬
‫او را ﻧﻨﺸﺎﻧﺪ ﻳﻚ ﻳﺎ دو ﻟﻘﻤﻪ ﺑﻪ او ﺑﺪهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺶ آﺴﺎن ﺧﻮد ﻣﻴﺮود ﺧﻮد را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺘﺮان ﺑﺮهﻨﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪.633‬‬

‫اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻴﺰي ﺑﻪ ﺗﻮ داد ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺸﺎن ﻧﻌﻤﺖ و آﺮم وي در ﺗﻮ ﭘﺪﻳﺪار ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.634‬‬

‫‪ .635‬وﻗﺘﻲ آﺴﻲ آﻪ ﺧﻠﻖ و دﻳﻦ وي ﻣﺎﻳﻪ ي رﺿﺎﻳﺖ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﺑﻪ وي زن ﺑﻪ دهﻴﺪ و اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﻧﻜﻨﻴﺪ ﻓﺘﻨﻪ و ﻓﺴﺎد در زﻣﻴﻦ ﻓﺮاوان ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺳﺎﺌﻟﻲ ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ ﭼﻴﺰي ﺑﻪ او ﺑﺪهﻴﺪ اﮔﺮﭼﻪ ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ ﺳﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫‪.636‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺰرگ ﻃﺎﻳﻔﻪ اي ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ او را ﺑﺰرگ ﺷﻤﺎرﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.637‬‬

‫اﮔﺮ هﻤﺴﺎﻳﮕﺎﻧﺖ ﺗﻮ را ﻧﻴﻜﻮآﺎر داﻧﺴﺘﻨﺪ ﻧﻴﻜﻮآﺎري و اﮔﺮ هﻤﺴﺎﻳﮕﺎﻧﺖ ﺗﺮا ﺑﺪآﺎر ﺷﻤﺮدﻧﺪ ﺑﺪآﺎري‪.‬‬ ‫‪.638‬‬
‫‪ .639‬وﻗﺘﻲ ﻋﺎﻟﻢ و ﻋﺎﺑﺪ ﺑﺮ ﺻﺮاط اﺟﺘﻤﺎع آﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﺎﺑﺪ ﮔﻮﻳﻨﺪ ‪ :‬ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ در ﺁي و از ﻋﺒﺎدت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻬﺮﻣﻨﺪ ﺷﻮ و‬
‫ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﻮﻳﻨﺪ اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺎﻳﺴﺖ و ﺑﺮاي هﺮ آﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﺷﻔﺎﻋﺖ آﻦ زﻳﺮا هﺮ آﻪ را ﺷﻔﺎﻋﺖ آﻨﻲ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﺗﻮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ‬
‫ﺷﻮد ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﺎﻟﻢ در ﺻﻒ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻣﻲ اﻳﺴﺘﺪ‪.‬‬

‫‪ .640‬وﻗﺘﻲ دو آﺲ ﺗﺮا ﺑﺎ هﻢ دﻋﻮت آﺮدﻧﺪ دﻋﻮت آﺴﻲ را آﻪ ﺧﺎﻧﻪ اش ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮ زﻳﺮا ﺁن آﺲ آﻪ‬
‫ﺧﺎﻧﻪ اش ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ اﺳﺖ در هﻤﺴﺎﻳﮕﻲ ﻣﻘﺪم اﺳﺖ و اﮔﺮ ﻳﻜﻲ زودﺗﺮ دﻋﻮت آﺮدﻩ اﺳﺖ دﻋﻮت او را ﺑﭙﺬﻳﺮ‪.‬‬

‫‪ .641‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ اي را دوﺳﺖ دارد وي را ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎزد و وﻗﺘﻲ وﻳﺮا آﺎﻣﻼ دوﺳﺖ دارد او را ﺧﺎص ﺧﻮد‬
‫ﺳﺎزد ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ او را ﺧﺎص ﺧﻮد ﻣﻲ ﺳﺎزد ‪ ،‬ﮔﻔﺖ ﻣﺎل و ﻓﺮزﻧﺪي ﺑﺮاي او ﺑﺎﻗﻲ ﻧﻤﻲ ﮔﺬارد‪.‬‬

‫‪ .642‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ اي را دوﺳﺖ دارد دﻧﻴﺎ را از او ﻣﻨﻊ ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﻳﺾ ﺧﻮﻳﺸﺮا از ﻧﻮﺷﻴﺪن ﺁب‬
‫ﻣﻨﻊ ﻣﻲ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ اي را دوﺳﺖ دارد وﻳﺮا ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎزد ﺗﺎ ﺗﻀﺮع او را ﺑﺸﻨﻮد‪.‬‬ ‫‪.643‬‬

‫‪ .644‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ اي را دوﺳﺖ دارد دوﺳﺘﻲ وي را در دل ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺟﺎي ﻣﻲ دهﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﻨﺪﻩ اي را دﺷﻤﻦ‬
‫دارد دﺷﻤﻨﻲ او را در دل ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن اﻧﺪازد ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﺁﻧﺮا در دل ﺁدﻣﻴﺎن ﺟﺎي دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺲ ﺁﺷﻨﺎي ﺧﻮد را دوﺳﺖ دارد ﺑﻪ او ﺧﺒﺮ دهﺪ آﻪ اﻳﻦ آﺎر ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻘﺎي اﻟﻔﺖ و دوام ﻣﻮدت اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.645‬‬

‫‪ .646‬وﻗﺘﻲ ﺑﺎ آﺴﻲ دوﺳﺖ ﺷﺪي ﺑﺎ او ﻣﺠﺎدﻟﻪ و رﻗﺎﺑﺖ ﻣﻜﻦ و ﺑﺮ او ﺑﺮﺗﺮي ﻣﺠﻮ و از هﻴﭽﻜﺲ درﺑﺎرﻩ او ﭼﻴﺰي‬
‫ﻣﭙﺮس ‪ ،‬ﭼﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از دﺷﻤﻨﺎن او ﺑﺮﺧﻮري و در ﺑﺎرﻩ وي ﺳﺨﻦ ﺑﻪ ﺧﻄﺎ ﮔﻮﻳﺪ و ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ را ﺗﻔﺮﻗﻪ‬
‫اﻧﺪازد‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﻣﻘﺎم ﺑﻨﺪﻩ را در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ آﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.647‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ وﻳﺮا در آﺎر دﻳﻦ داﻧﺎ و ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻲ اﻋﺘﻨﺎ ﺳﺎزد و ﻋﻴﻮب وي را ﺑﺪو‬ ‫‪.648‬‬
‫ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺣﺎﺟﺖ هﺎي ﻣﺮدم را در دﺳﺖ او ﻗﺮار ﻣﻴﺪهﺪ‪.‬‬ ‫‪.649‬‬

‫‪ .650‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ آﻴﻔﺮ او را در دﻧﻴﺎ ﻣﻴﺪهﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي او ﺑﺪ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻨﺎﻩ وي را‬
‫ﻣﻴﮕﺬارد آﻪ در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ آﻴﻔﺮ دهﺪ‪.‬‬

‫‪ .651‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﺧﻮﺑﻲ ﺧﻮاهﺪ ﻗﻔﻞ دل وي را ﻣﻲ ﮔﺸﺎﻳﺪ و در ﺁن اﻳﻤﺎن و راﺳﺘﻲ ﻗﺮار ﻣﻲ دهﺪ و‬
‫ﻗﻠﺐ وي را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر او هﻮﺷﻴﺎر ﻣﻲ ﺳﺎزد ‪ ،‬دل وي را ﺳﻠﻴﻢ و زﺑﺎﻧﺶ را راﺳﺘﮕﻮ و اﺧﻼﻗﺶ را ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﮔﻮش‬
‫وي را ﺷﻨﻮا و ﭼﺸﻤﺶ را ﺑﻴﻨﺎ ﻣﻲ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫‪ .652‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﺧﺎﻧﻪ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻧﺎﻧﺮا در آﺎر دﻳﻦ داﻧﺎ ﺳﺎزد و ﺧﺮدﺳﺎﻻﻧﺸﺎن ‪ ،‬ﺳﺎل‬
‫ﺧﺮدﮔﺎﻧﺸﺎن را ﻣﺤﺘﺮم دارﻧﺪ‪ .‬ﻣﺪارا در ﻣﻌﻴﺸﺖ و اﻋﺘﺪال در ﺧﺮج را ﻧﺼﻴﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺎزد و ﻋﻴﻮﺑﺸﺎن را ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﺪ ﺗﺎ‬
‫از ﺁن ﺑﺎز ﮔﺮدﻧﺪ و اﮔﺮ ﺑﺮاي ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺰ اﻳﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن واﮔﺬارﺷﺎن آﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﻗﻮﻣﻲ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﻋﻤﺮﺷﺎﻧﺮا دراز و زﺑﺎﻧﺸﺎن را ﺑﻪ ﺷﻜﺮ ﺑﺎز آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.653‬‬

‫‪ .654‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﻗﻮﻣﻲ را ﺑﺰرگ آﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺻﺎﺣﺐ ﻋﻔﺖ و ﮔﺬﺷﺖ ﻣﻲ آﻨﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻗﻮﻣﻲ را‬
‫ﻣﻨﻘﺮض ﺳﺎزد در ﺧﻴﺎﻧﺖ را ﺑﻪ روﻳﺸﺎن ﻣﻲ ﮔﺸﺎﻳﺪ‪.‬‬
 ‫‪ .655‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﻗﻮﻣﻲ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺧﺮدﻣﻨﺪاﻧﺸﺎن را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا ﺳﺎزد و داﻧﺸﻤﻨﺪاﻧﺸﺎن ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﻗﻀﺎوت آﻨﺪ و ﻣﺎل را ﺑﺪﺳﺖ ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﺎن دهﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي ﻗﻮﻣﻲ ﺑﺪي ﺧﻮاهﺪ ﺳﻔﻴﻬﺎﻧﺸﺎن را ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا ﺳﺎزد و‬
‫ﻧﺎداﻧﺎن ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻗﻀﺎوت آﻨﻨﺪ و ﻣﺎل را ﺑﺪﺳﺖ ﺑﺨﻴﻼﻧﺸﺎن دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﻣﺮدم ﺧﺎﻧﻪ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﻣﺪارا ﻗﺮﻳﻦ ﺳﺎزد‪.‬‬ ‫‪.656‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﻣﺮدﻣﻲ ﺑﺪي ﺧﻮاهﺪ آﺎرﺷﺎن را ﺑﺪﺳﺖ ﺗﺠﻤﻞ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺳﭙﺎرد‪.‬‬ ‫‪.657‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺮدم ﻗﺮﻳﻪ اي را ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎزد ‪ ،‬زﻧﺎ را در ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ ﺁورد‪.‬‬ ‫‪.658‬‬

‫‪ .659‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ واﻋﻈﻲ از ﻧﻔﺲ وي ﺑﺮ او ﮔﻤﺎرد آﻪ او را ﺑﻪ آﺎر ﻧﻴﻚ وا دارد و از آﺎر‬
‫ﺑﺪ ﺑﺎز دارد‪.‬‬

‫‪ .660‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ او را ﭘﻴﺶ از ﻣﺮﮔﺶ ﭘﺎك ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ ‪ :‬ﭘﺎآﻲ ﺑﻨﺪﻩ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﻔﺖ‬
‫‪ :‬آﺎر ﻧﻴﻜﻲ ﺑﻪ او اﻟﻬﺎم ﻣﻲ آﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺎن وي را در اﺛﻨﺎي اﻧﺠﺎم ﺁن ﺑﮕﻴﺮد‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ‪ ،‬او را در ﺧﻮاب ﻋﺘﺎب آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.661‬‬

‫‪ .662‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ او را ﺷﻴﺮﻳﻦ آﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ او ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ؟ ﮔﻔﺖ ﭘﻴﺶ از‬
‫ﻣﺮﮔﺶ آﺎر ﻧﻴﻜﻲ را ﭘﻴﺶ ﭘﺎي اوﻣﻲ ﮔﺬارد و در اﺛﻨﺎي اﻧﺠﺎم ﺁن ﺟﺎﻧﺶ را ﻣﻲ ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫‪ .663‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ او را ﺑﻪ آﺎر ﮔﻴﺮد ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﻪ آﺎر ﮔﺮﻓﺘﻦ او ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ؟ ﮔﻔﺖ‬
‫ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﺮگ وي آﺎر ﻧﻴﻜﻲ را ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻳﺶ ﻣﻲ ﮔﺬارد ﺗﺎ اﻃﺮاﻓﻴﺎﻧﺶ را از او ﺧﺸﻨﻮد آﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ .664‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي ﺑﻨﺪﻩ اي ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻧﻬﺎ را در آﺎرهﺎي زﻧﺪﮔﻴﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﺪارا ﻗﺮﻳﻦ ﺳﺎزد و هﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ‬
‫ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺑﺪي ﺧﻮاهﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ زﻳﺎدﻩ روي هﻤﺮاﻩ آﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ .665‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاي اﻣﻴﺮ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي او وزﻳﺮي راﺳﺖ و درﺳﺖ ﻗﺮار ﻣﻲ دهﺪ آﻪ اﮔﺮ ﭼﻴﺰي را‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش آﺮد ﻳﺎد ﺁورﻳﺶ آﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورد در اﻧﺠﺎم ﺁن ﻳﺎرﻳﺶ آﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﺮاي او ﺟﺰ اﻳﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺮاي او وزﻳﺮ‬
‫ﺑﺪي ﻗﺮار ﻣﻲ دهﺪ آﻪ اﮔﺮ ﭼﻴﺰي را ﻓﺮاﻣﻮش آﺮد ﻳﺎد ﺁورﻳﺶ ﻧﻜﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورد ﻳﺎرﻳﺶ ﻧﻜﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ .666‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي آﺴﻲ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺮو آﺎر او ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺣﻘﺸﻨﺎس ﻣﻲ اﻓﺘﺪ و ﻣﻮﻗﻌﻴﻜﻪ ﺑﺮاي آﺴﻲ ﺑﺪي ﺧﻮاهﺪ‬
‫ﺳﺮ و آﺎر او ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺣﻖ ﻧﺎﺷﻨﺎس ﻣﻲ اﻓﺘﺪ‪.‬‬

‫‪ .667‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي آﺴﻲ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺛﺮوﺗﺶ را در روﺣﺶ و ﺗﻘﻮاﻳﺶ را در ﻗﻠﺒﺶ ﻗﺮار ﻣﻲ دهﺪ و وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي‬
‫آﺴﻲ ﺑﺪي ﺧﻮاهﺪ ﻓﻘﺮ را ﺑﻴﻦ ﭼﺸﻢ او ﺟﺎي ﻣﻲ دهﺪ‪.‬‬

‫‪ .668‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﻗﻮﻣﻲ ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻮاهﺪ ‪ ،‬داﻧﺎﻳﺎن ﺁﻧﻬﺎ را زﻳﺎد و ﻧﺎداﻧﻬﺎﻳﺸﺎن را آﻢ آﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺎ هﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ داﻧﺎ ﺳﺨﻦ‬
‫ﮔﻮﻳﺪ ﻳﺎرﻳﺶ آﻨﻨﺪ و ﻣﻮﻗﻌﻴﻜﻪ ﻧﺎدان ﻟﺐ ﮔﺸﺎﻳﺪ ﻣﻐﻠﻮب ﮔﺮدد و وﻗﺘﻲ ﺑﺮاي ﻗﻮﻣﻲ ﺑﺪ ﺧﻮاهﺪ ‪ ،‬ﻧﺎدان هﺎﻳﺸﺎن را زﻳﺎد و‬
‫داﻧﺎﻳﺎن ﺁﻧﻬﺎ را آﻢ ﻣﻲ آﻨﺪ ﺗﺎ هﻨﮕﺎﻣﻲ آﻪ ﻧﺎدان ﻟﺐ ﮔﺸﺎﻳﺪ ﻳﺎرﻳﺶ آﻨﻨﺪ و وﻗﺘﻲ داﻧﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ ﻣﻐﻠﻮب ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ .669‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻨﺪﻩ اي را از ﭘﺎ در ﺁورد راﻩ هﺎي ﭼﺎرﻩ را ﺑﺮ او ﺑﺒﻨﺪد‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﭼﻴﺰي را ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻴﺰي ﻣﺎﻧﻊ او ﻧﻤﻲ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.670‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻨﺪﻩ اي را در ﺳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﺑﻤﻴﺮاﻧﺪ ﺑﺮاي وي در ﺁﻧﺠﺎ ﺣﺎﺟﺘﻲ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻴﺎورد‪.‬‬ ‫‪.671‬‬
 ‫‪ .672‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﻗﻀﺎ و ﻗﺪر ﺧﻮﻳﺶ را اﺟﺮا آﻨﺪ ﻋﻘﻞ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺮدان را ﻣﻲ ﮔﻴﺮد و ﻗﻀﺎي ﺧﻮﻳﺶ را در‬
‫ﺑﺎرﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎري ﻣﻲ ﺳﺎزد ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﻓﺮﻣﺎن وي اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ ﻋﻘﻮﻟﺸﺎن را ﺑﺎز ﭘﺲ ﻣﻲ دهﺪ و ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﻲ رخ ﻣﻲ دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺴﻲ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﻣﻠﻚ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻔﺮوﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.673‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻲ آﺎري را اﻧﺠﺎم دهﻲ ﺗﺎﻣﻞ آﻦ ﺗﺎ ﺧﺪا راﻩ ﺁن را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎن دهﺪ‪.‬‬ ‫‪.674‬‬

‫‪ .675‬اﮔﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﺧﺪا ﺗﻮ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬دﻧﻴﺎ را دﺷﻤﻦ دار و اﮔﺮ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﻣﺮدم ﺗﻮ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ از زواﻳﺪ دﻧﻴﺎ داري ﭘﻴﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﻳﺰ‪.‬‬

‫‪ .676‬وﻗﺘﻲ در آﺎري ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻴﮕﻴﺮي در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن ﺑﻴﻨﺪﻳﺶ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﻴﻚ اﺳﺖ ﺁن آﺎر را اﻧﺠﺎم ﺑﺪﻩ و اﮔﺮ ﺑﺪ اﺳﺖ‬
‫از ﺁن در ﮔﺬر‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﻋﻴﻮب دﻳﮕﺮان را ﻳﺎد آﻨﻲ ‪ ،‬ﻋﻴﻮب ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁر‪.‬‬ ‫‪.677‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺪي آﺮدي ‪ ،‬ﺑﺪي را ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ ﻣﺤﻮ آﻦ‪.‬‬ ‫‪.678‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ آﺴﻴﺮا ﻣﺰدور ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺰدش را ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.679‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻣﺸﻮرت ﻣﻲ آﻨﺪ وي ﺑﺎﻳﺪ راي ﺧﻮد را ﺻﺮﻳﺢ ﺑﮕﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.680‬‬
‫وﻗﺘﻲ ﺳﻠﻄﺎن ﺑﻐﻀﺐ ﺁﻳﺪ ﺷﻴﻄﺎن ﺗﺴﻠﻂ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬ ‫‪.681‬‬

‫اﮔﺮ زﻧﻲ ﺧﻮد را ﻣﻌﻄﺮ آﻨﺪ و ﺑﺮ ﻣﺮدﻣﻲ ﺑﮕﺬرد آﻪ ﺑﻮي او را در ﻳﺎﺑﻨﺪ زﻧﺎآﺎر اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.682‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻣﺴﻮاك ﻣﻲ آﻨﻴﺪ ﻣﺴﻮاك را ﺑﻪ ﻋﺮض دهﺎن ﺑﻜﺸﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.683‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺪي آﺮدي ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﻧﻴﻜﻲ آﻦ آﻪ ﻧﻴﻜﻲ هﺎ ﺑﺪي هﺎ را ﻣﺤﻮ ﻣﻲ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.684‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﮔﺮﺳﻨﮕﻲ ﺳﺨﺖ ﺷﺪ ﻧﺎﻧﻲ و ﺟﺮﻋﻪ ﺁﺑﻲ ﺑﺮ ﮔﻴﺮ و ﺟﻬﺎن و هﺮﭼﻪ در ﺁﻧﺴﺖ ﮔﻮ ﻣﺒﺎش‪.‬‬ ‫‪.685‬‬

‫ﻣﺼﻴﺒﺘﻲ آﻪ ﺑﺮ ﻣﻮﻣﻦ وارد ﻣﻲ ﺷﻮد او را از ﮔﻨﺎهﺎن ﭘﺎك ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ آﻮرﻩ آﺜﺎﻓﺖ ﺁهﻦ را ﭘﺎك ﻣﻲ‬ ‫‪.686‬‬
‫ﺳﺎزد‪.‬‬

‫‪ .687‬وﻗﺘﻲ ﺻﺒﺢ ﻓﺮا رﺳﺪ هﻤﻪ اﻋﻀﺎي ﺗﻦ در ﻣﻘﺎﺑﻞ زﺑﺎن ﺗﻌﻈﻴﻢ آﻨﻨﺪ و ﮔﻮﻳﻨﺪ در ﺑﺎرﻩ ﻣﺎ از ﺧﺪا ﺑﺘﺮس ‪ ،‬زﻳﺮا‬
‫ﺻﻼح آﺎر ﻣﺎ ﺑﺘﻮ واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﮔﺮاﺌﻳﺪي ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﮔﺮاﺌﻳﻢ و اﮔﺮ ﺑﻪ آﺠﻲ ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﺷﺪي ﻣﺎ ﻧﻴﺰ‬
‫آﺞ ﺷﻮﻳﻢ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺰي داد در ﺻﺮف ﺁن از ﺧﻮد و آﺴﺎن ﺧﻮد ﺁﻏﺎز آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.688‬‬

‫‪ .689‬وﻗﺘﻲ دو ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ روﺑﺮو ﺷﻮﻧﺪ و ﻳﻜﻲ از ﺁﻧﻬﺎ دﻳﮕﺮي را ﺑﻜﺸﺪ ‪ ،‬ﻗﺎﺗﻞ و ﻣﻘﺘﻮل ﺑﻪ‬
‫ﺟﻬﻨﻢ ﻣﻲ روﻧﺪ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﻨﺪ اي ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪا ‪ :‬ﻗﺎﺗﻞ ﺑﺠﺎي ﺧﻮد ‪ ،‬ﻣﻘﺘﻮل ﭼﺮا ؟ ﮔﻔﺖ ﺑﺮاي ﺁﻧﻜﻪ او ﻧﻴﺰ ﺑﻪ آﺸﺘﻦ دﻳﮕﺮي راﻏﺐ‬
‫ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪ .690‬هﺮ ﮐﺲ ﭼﻴﺰﯼ از ﮐﺎر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﻴﺮد و در ﮐﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺎر ﺧﻮد‬
‫دﻟﺴﻮزﯼ ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻮﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ او ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ‪.‬‬
‫‪. .691‬هﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻗﺪر ﻳﮏ وﺟﺐ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺗﺼﺮف ﮐﻨﺪ ‪ ،‬روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﺪا وادارش ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁن را ﺗﺎ‬
‫ﻋﻤﻖ زﻣﻴﻦ هﻔﺘﻢ ﺑﮑﻨﺪ و ﻃﻮق ﮔﺮدن ﮐﻨﺪ ﺗﺎ رﺳﻴﺪﮔﯽ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﺪ ‪.‬‬

‫‪. .692‬هﺮ ﺟﻮاﻧﯽ در ﺁﻏﺎز ﺟﻮاﻧﯽ زن ﺑﮕﻴﺮد ‪ ،‬ﺷﻴﻄﺎن وﯼ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮﺁرد ‪ :‬واﯼ ﺑﺮ او ‪ ،‬دﻳﻦ ﺧﻮد را از دﺳﺘﺒﺮد ﻣﻦ‬
‫ﻣﺤﻔﻮظ داﺷﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﻃﻔﻠﯽ ﮐﻪ در ﻃﻠﺐ ﻋﻠﻢ و ﻋﺒﺎدت ﺑﺰرگ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺛﻮاب هﻔﺘﺎد و دو ﺻﺪﻳﻖ ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.693‬‬

‫‪.‬ﻣﺮدم ) ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻨﺎ ( دو ﮐﺴﻨﺪ ‪ :‬ﻋﺎﻟﻢ و ﻋﻠﻢ ﺁﻣﻮز ‪ ،‬و در ﻏﻴﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻴﺮﯼ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.694‬‬

‫‪. .695‬اﯼ ﻣﺮدم هﺮ ﭼﻪ از ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﻮاﻓﻖ ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ام ‪ ،‬و‬
‫هﺮ ﭼﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ام ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﻮاب داﻧﺸﻤﻨﺪ از ﻋﺒﺎدت ﻋﺎﺑﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.696‬‬

‫‪.‬ﺑﺎﻣﺪاد ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﺪﻗﻪ ﺁﻏﺎز ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﻼ از ﺻﺪﻗﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﺬرد ‪.‬‬ ‫‪.697‬‬

‫‪. .698‬ﻧﻴﮑﯽ ﺑﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻋﻤﺮ را اﻓﺰون ﮐﻨﺪ ‪ ،‬و دروغ روزﯼ را ﮐﺎهﺶ دهﺪ ‪ ،‬و دﻋﺎ‬
‫ﻗﻀﺎ را دﻓﻊ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫‪ .699‬وﻗﺘﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري زﻧﻲ را ﺑﻪ دل آﺴﻲ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎﻧﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ آﻪ او را ﺑﻨﮕﺮد‪.‬‬

‫‪ .700‬وﻗﺘﻲ آﺴﻲ در ﻧﻤﺎز ﭘﻴﺸﻮاي ﻣﺮدم ﺷﺪ ﻧﻤﺎز را ﺳﺒﻚ ﮔﻴﺮد آﻪ در ﻣﻴﺎن آﺴﺎن ‪ ،‬آﻮﭼﻚ و ﺑﺰرگ و ﺑﻴﻤﺎر و‬
‫ﻧﺎﺗﻮان و ﺣﺎﺟﺘﻤﻨﺪ هﺴﺖ و هﺮ وﻗﺖ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻧﻤﺎز ﮔﺬارد هﺮ ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﻃﻮل دهﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ زﻧﻲ دور از ﺑﺴﺘﺮ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺷﺐ را ﺑﺮوز ﺁورد ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺗﺎ ﺻﺒﺢ او را ﻟﻌﻨﺖ آﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.701‬‬

‫وﻗﺘﻲ زﻧﻲ ﺑﺮاي آﺴﻲ ﺟﺰ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺑﻮي ﺧﻮش ﺑﻜﺎر ﺑﺮد ﻣﺎﻳﻪ ﺁﺗﺶ و ﻋﺎر اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.702‬‬

‫‪ .703‬وﻗﺘﻲ ﺁﺧﺮ زﻣﺎن ﻓﺮا رﺳﺪ ‪ ،‬ﻣﺮگ ﻧﻴﻜﺎن اﻣﺖ ﻣﺮا ﮔﻠﭽﻴﻦ ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﺮﻣﺎهﺎي ﺧﻮب را از ﻃﺒﻖ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ آﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ .704‬وﻗﺘﻲ آﺴﻲ ﺁرزوﻳﻲ ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﭼﻪ ﺁرزو ﻣﻲ آﻨﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﻧﻤﻲ داﻧﺪ آﻪ از ﺁرزوي وي در ﻧﺎﻣﻪ‬
‫اﻋﻤﺎل ﭼﻪ ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺪ آﺎري ﺑﻨﺪﻩ آﻤﺎل ﻳﺎﺑﺪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ در اﺧﺘﻴﺎر او ﺑﺎﺷﺪ و هﺮ وﻗﺖ ﺑﺨﻮاهﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﺁﻏﺎز آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.705‬‬
 ‫‪ .706‬وﻗﺘﻲ اﺷﺨﺎص هﻤﺸﺎن ﺑﺨﻮاﺳﺘﮕﺎري ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻮهﺮ ﺑﺪهﻴﺪ و در آﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ‬
‫ﺣﻮادث ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻣﺮگ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻢ ﻓﺮا رﺳﺪ ‪ ،‬ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻲ ﻣﻴﺮد‪.‬‬ ‫‪.707‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺴﻲ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ ‪ ،‬وي را ﮔﺮاﻣﻲ دارﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.708‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎ هﻤﺴﺮ ﻳﺎ ﻣﻤﻠﻮك ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻓﺮج او ﻧﻨﮕﺮد آﻪ ﻣﺎﻳﻪ آﻮري اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.709‬‬

‫وﻗﺘﻲ دل ﺗﻮ از آﺎري ﭼﺮآﻴﻦ اﺳﺖ از ﺁن ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮش‪.‬‬ ‫‪.710‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻣﺮدي ﺳﺨﻨﻲ ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ اﻃﺮاف ﺧﻮد ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ ﺁﻧﺴﺨﻦ در ﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ اﻣﺎﻧﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.711‬‬

‫‪ .712‬وﻗﺘﻲ آﺴﻲ ﺑﺎ ﻣﺎﻟﻲ آﻪ ﺣﻼل ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﺣﺞ رود ‪ ،‬هﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﻟﺒﻴﻚ ‪ ،‬ﺧﺪاﻳﺎ ﻟﺒﻴﻚ ‪ ،‬ﺧﺪا ﮔﻮﻳﺪ ﻧﻪ ﻟﺒﻴﻚ و ﻧﻪ‬
‫ﺳﻌﺪﻳﻚ ‪ ،‬اﻳﻦ هﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪ .713‬وﻗﺘﻲ دﭼﺎر ﺣﺴﺪ ﺷﺪﻳﺪ ﺗﻌﺪي ﻧﻜﻨﻴﺪ و وﻗﺘﻲ ﮔﻤﺎن ﺑﺮدﻳﺪ ﺁن را ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﭙﻨﺪارﻳﺪ و وﻗﺘﻲ ﭼﻴﺰي را وزن ﻣﻲ آﻨﻴﺪ‬
‫‪ ،‬ﭼﻴﺰي ﺑﺮ ﺁن ﺑﻴﻔﺰاﻳﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ .714‬وﻗﺘﻲ ﺣﻜﻢ ﻣﻲ آﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻋﺪل رﻓﺘﺎر آﻨﻴﺪ و وﻗﺘﻲ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﺪ ﻧﻴﻚ ﮔﻮﻳﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺧﺪا ﻧﻴﻚ اﺳﺖ و ﻧﻴﻜﻮ آﺎران‬
‫را دوﺳﺖ دارد‪.‬‬
‫‪ .715‬وﻗﺘﻲ ﺑﻨﺪﻩ از ﺧﺪاي ﺑﺘﺮﺳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را از او ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ و اﮔﺮ ﺑﻨﺪﻩ از ﺧﺪاي ﻧﺘﺮﺳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ او را از هﻤﻪ‬
‫ﭼﻴﺰ ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮ آﺴﻲ زﻧﻲ را ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري آﺮد و ﻣﻮي ﺧﻮد را رﻧﮓ ﻣﻲ ﺑﻨﺪد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ او ﺧﺒﺮ دهﺪ آﻪ ﻣﻮي ﺧﻮد را رﻧﮓ‬ ‫‪.716‬‬
‫ﻣﻲ ﺑﻨﺪد‪.‬‬

‫‪ .717‬وﻗﺘﻲ ﮔﻨﺎهﻲ ﻣﺨﻔﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﺠﺰ ﮔﻨﻬﻜﺎر آﺴﻲ را ﺿﺮر ﻧﻤﻲ رﺳﺎﻧﺪ واﮔﺮ ﺁﺷﻜﺎر ﺷﻮد و از ﺁن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﻧﻜﻨﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺑﺮاي هﻤﻪ ﻣﺮدم زﻳﺎن دارد‪.‬‬

‫‪ .718‬وﻗﺘﻲ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﻲ ﺑﺮ آﺴﺎن در ﺁﻳﺪ روزي ﺧﻮد را هﻤﺮاﻩ ﻣﻲ ﺁورد و وﻗﺘﻲ ﺑﺮون رود ﺑﺎ ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﺁﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﺮون رود‪.‬‬

‫‪ .719‬وﻗﺘﻲ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ از ﺧﻮد ﻳﺎ ﻣﺎل ﺧﻮد ﻳﺎ ﺑﺮادر ﺧﻮد ﭼﻴﺰ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻬﻲ دﻳﺪ ﺑﺮاي وي ﺑﻪ دﻋﺎ ﺑﺮآﺖ ﺧﻮاهﺪ‬
‫زﻳﺮا ﭼﺸﻢ ﺣﻖ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ .720‬وﻗﺘﻲ در ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺳﻪ ﺻﻔﺖ دﻳﺪي ﺑﻪ او اﻣﻴﺪوار ﺑﺎش ‪ ،‬ﺣﻴﺎ و اﻣﺎﻧﺖ و راﺳﺘﻲ و اﮔﺮ اﻳﻦ ﺻﻔﺎت را ﻧﺪارد‬
‫از او اﻣﻴﺪي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎش‪.‬‬

‫‪ .721‬وﻗﺘﻲ دﻳﺪي آﻪ ﻣﺮدم ﭘﻴﻤﺎن هﺎﻳﺸﺎن ﺳﺴﺖ ﺷﺪﻩ و اﻣﺎﻧﺘﺸﺎن ﺳﺒﻜﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ – واﻧﮕﺸﺘﺎن ﺧﻮد را‬
‫از هﻢ ﺑﺎز آﺮد در ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﻨﺸﻴﻦ و زﺑﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﮕﻬﺪار و ﺁﻧﭽﻪ را ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﮕﻴﺮ و ﺁﻧﭽﻪ را ﻧﻤﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ رهﺎ‬
‫آﻦ ‪ ،‬ﺑﻪ آﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎش و از آﺎر ﻣﺮدم آﻨﺎرﻩ ﮔﻴﺮ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ دﻳﺪﻳﺪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﭼﻴﺰي را ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﻴﺪ ﺻﺒﺮ آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﺪا ﺁن را ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﺪ‪.‬‬ ‫‪.722‬‬

‫وﻗﺘﻲ اهﻞ ﮔﺮﺳﻨﮕﻲ و ﺗﻔﻜﺮ را دﻳﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﻮﻳﺪ زﻳﺮا ﺣﻜﻤﺖ ﺑﺮ زﺑﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎري ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.723‬‬
 ‫وﻗﺘﻲ اهﻞ ﺑﻼ را دﻳﺪﻳﺪ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻃﻠﺐ ﻋﺎﻓﻴﺖ آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.724‬‬

‫وﻗﺘﻲ دﻳﺪﻳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﻘﺮ و ﻣﺮض را ﺑﺮ ﺑﻨﺪﻩ اي ﻓﺮود ﺁورد ﻣﻲ ﺧﻮاهﺪ او را ﺗﺼﻔﻴﻪ آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.725‬‬

‫‪ .726‬وﻗﺘﻲ ﺑﻨﺪﻩ اي زﻧﺎ آﻨﺪ اﻳﻤﺎن از او ﺑﻴﺮون رود و ﭼﻮن ﺳﺎﻳﻪ اي ﺑﺮ ﺳﺮش ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ و هﻨﮕﺎﻣﻲ آﻪ از ﺁن دﺳﺖ‬
‫ﺑﺮدارد ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪ .727‬اﮔﺮ آﺴﻲ ﺗﺮا ﺑﺪاﻧﭽﻪ از ﺗﻮ ﻣﻲ داﻧﺪ دﺷﻨﺎم ﮔﻮﻳﺪ ﺗﻮ ﺑﺪاﻧﭽﻪ از او ﻣﻴﺪاﻧﻲ وي را دﺷﻨﺎم ﻣﮕﻮي ﺗﺎ اﺟﺮ اﻳﻦ آﺎر‬
‫ﻧﺼﻴﺐ ﺗﻮ ﺷﻮد و وﺑﺎل ﺁن ﺑﻪ او ﺑﺎز ﮔﺮدد‪.‬‬

‫اﮔﺮ از آﺎر ﻧﻴﻚ ﺧﻮد ﺧﻮﺷﺤﺎل و از آﺎر ﺑﺪ ﺧﻮد دﻟﮕﻴﺮ ﻣﻲ ﺷﻮي ﻣﻮﻣﻦ هﺴﺘﻲ‪.‬‬ ‫‪.728‬‬

‫‪ .729‬اﮔﺮ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ آﻮهﻲ از ﺟﺎي ﺧﻮد ﺗﻜﺎن ﺧﻮردﻩ ﺑﺎور آﻨﻴﺪ و اﮔﺮ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ آﺴﻲ از ﺧﻮي ﺧﻮﻳﺶ دﺳﺖ ﺑﺮ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎور ﻣﻜﻨﻴﺪ زﻳﺮا ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﻄﺮت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪ .730‬وﻗﺘﻲ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ روي ﺑﺮادر ﺧﻮد ﺷﻤﺸﻴﺮ آﺸﺪ ‪ ،‬ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن او را ﻟﻌﻨﺖ آﻨﻨﺪ ﺗﺎ هﻨﮕﺎﻣﻲ آﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ را در‬
‫ﻏﻼف آﻨﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮ آﺴﻲ از ﺑﺮادر ﺧﻮﻳﺶ ﺣﺎﺟﺘﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺘﺎر ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﺪح ﺁﻏﺎز ﻧﻜﻨﺪ و ﭘﺸﺖ او را ﮔﺮان ﺑﺎر ﻧﻜﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.731‬‬

‫وﻗﺘﻲ زﻧﺎآﺎري و رﺑﺎ ﺧﻮاري در دهﻜﺪﻩ اي ﺁﺷﻜﺎر ﺷﻮد ﻣﺮدم ﺁن ﻋﺬاب ﺧﺪا را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺧﺮﻳﺪﻩ اﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪.732‬‬

‫‪ .733‬وﻗﺘﻲ زﻧﺎ رواج ﮔﻴﺮد زﻟﺰﻟﻪ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد ‪ ،‬وﻗﺘﻲ ﺣﺎآﻤﺎن ﺳﺘﻢ آﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎران آﻢ ﺷﻮد و وﻗﺘﻲ آﻪ ﺑﺎذﻣﻴﺎن ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺷﻮد‬
‫‪ ،‬دﺷﻤﻨﺎن ﭼﻴﺮﻩ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫داﻧﺸﻤﻨﺪي آﻪ ﺑﺪاﻧﺪ و ﺑﻜﺎر ﻧﺒﻨﺪد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﺮاغ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺮدم را روﺷﻦ آﻨﺪ و ﺧﻮد را ﺑﺴﻮزد‪.‬‬ ‫‪.734‬‬

‫هﺮ آﺲ آﺎري ﻣﻲ آﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﺮا ﺧﻮب اﻧﺠﺎم دهﺪ‪.‬‬ ‫‪.735‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺎر ﺑﺪي از ﺗﻮ ﺳﺮ زد از ﺁن ﺗﻮﺑﻪ آﻦ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻬﺎﻧﻲ ‪ ،‬ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻬﺎﻧﻲ و ﺑﺮاي ﮔﻨﺎﻩ ﺁﺷﻜﺎر ﺗﻮﺑﻪ ﺁﺷﻜﺎر‪.‬‬ ‫‪.736‬‬

‫‪ .737‬وﻗﺘﻲ ﮔﻨﺎهﻲ در زﻣﻴﻦ رخ دهﺪ ‪ ،‬آﺴﻲ آﻪ ﺁﻧﺮا دﻳﺪﻩ ‪ ،‬وﻟﻲ از ﺁن ﻣﺘﻨﻔﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺴﻲ اﺳﺖ آﻪ ﺁﻧﺮا ﻧﺪﻳﺪﻩ و‬
‫آﺴﻲ آﻪ ﺁﻧﺮا ﻧﺪﻳﺪﻩ وﻟﻲ از ﺁن راﺿﻴﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ آﺴﻴﺴﺖ آﻪ ﺁﻧﺮا دﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻳﻜﻲ از ﺷﻤﺎ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﻮد ‪ ،‬اﮔﺮ اﻳﺴﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ و اﮔﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺨﻮاﺑﺪ‪.‬‬ ‫‪.738‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﺪي ‪ ،‬ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎش‪.‬‬ ‫‪.739‬‬

‫وﻗﺘﻲ زﻧﻲ ﺑﻪ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﮔﻮﻳﺪ از ﺗﻮ ﺧﻴﺮي ﻧﺪﻳﺪم اﻋﻤﺎل ﻧﻴﻜﺶ ﺑﻲ اﺛﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.740‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﺮ دﺷﻤﻦ ﺧﻮد ﻗﺪرت ﻳﺎﻓﺘﻲ ﺑﻪ ﺷﻜﺮاﻧﻪ ﻗﺪرت از او در ﮔﺬر‪.‬‬ ‫‪.741‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺴﻲ از ﺳﻔﺮي ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ‪ ،‬ارﻣﻐﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻴﺎورد اﮔﺮ ﭼﻪ ﺳﻨﮕﻲ در ﺗﻮﺑﺮﻩ ﺧﻮد ﺑﻴﺎﻧﺪازد‪.‬‬ ‫‪.742‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﻨﺪﻩ اي در ﻋﻤﻞ آﻮﺗﺎهﻲ آﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﻪ ﻏﻢ ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎزد‪.‬‬ ‫‪.743‬‬

 ‫وﻗﺘﻲ دو ﺗﻦ ﺁهﺴﺘﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ داﺧﻞ ﻣﺸﻮ‪.‬‬ ‫‪.744‬‬

‫اﮔﺮ ﭼﻴﺰي آﻪ ﻣﺎﻳﻪ آﻔﺎﻳﺖ ﺑﺎﺷﺪ در دﺳﺘﺮس داري ‪ ،‬در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺁﻧﭽﻪ ﺗﺮا ﺑﻪ ﻃﻐﻴﺎن واﻣﻴﺪارد ﻣﺒﺎش‪.‬‬ ‫‪.745‬‬

‫‪ .746‬وﻗﺘﻲ اﻣﺮاي ﺷﻤﺎ ﻧﻴﻜﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﺷﻤﺎ ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و آﺎرهﺎ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت اﻧﺠﺎم‬
‫ﮔﻴﺮد ﭘﺸﺖ زﻣﻴﻦ از ﺷﻜﻢ ﺁت ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ و وﻗﺘﻲ اﻣﺮاي ﺷﻤﺎ اﺷﺮار ﺷﻤﺎ و ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻴﻼن ﺑﺎﺷﻨﺪ و‬
‫آﺎرهﺎي ﺷﻤﺎ ﺑﺪﺳﺖ زﻧﺎن اﻓﺘﺪ ﺷﻜﻢ زﻣﻴﻦ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ از ﭘﺸﺖ ﺁﻧﺴﺖ‪.‬‬

‫‪ -٢٣٣ .747‬وﻗﺘﻲ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ در ﺁﻳﺪ ﺑﺎﻧﮕﺰﻧﻲ ﺑﺎﻧﮓ ﻣﻲ زﻧﺪ آﻪ هﺮ آﺲ آﺎري ﺑﺮاي ﻏﻴﺮ ﺧﺪا اﻧﺠﺎم دادﻩ ‪،‬‬
‫ﭘﺎداش ﺧﻮد را از ﺁﻧﻜﺲ آﻪ ﺑﺮاي او آﺎر آﺮدﻩ ﺑﮕﻴﺮد‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﻣﺮدي دو زن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ رﻓﺘﺎر ﻧﻜﻨﺪ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻳﻚ ﻧﻴﻤﻪ او اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.748‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺳﻪ ﺗﻦ ﺑﺎهﻤﻨﺪ ‪ ،‬دوﺗﺎ ﺷﺎن ﺁهﺴﺘﻪ ﺑﺎ هﻢ ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.749‬‬

‫‪ .750‬وﻗﺘﻲ ﺳﻪ ﺗﻦ ﺑﺎهﻤﻴﺪ ‪ ،‬دو ﺗﻦ از ﺷﻤﺎ ﺑﺎ هﻢ ﺁهﺴﺘﻪ ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﺎ دﻳﮕﺮان ﻣﺨﻠﻮط ﺷﻮﻳﺪ زﻳﺮا اﻳﻦ آﺎر وي‬
‫را ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻣﻲ آﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ .751‬وﻗﺘﻲ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﻨﺪﻩ ﻓﺰوﻧﻲ ﮔﻴﺮد و آﺎر ﻧﻴﻚ ﺁﻧﻘﺪر ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ آﻪ ﮔﻨﺎهﺎن را ﺟﺒﺮان آﻨﺪ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﻪ ﻏﻢ‬
‫ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎزد ‪ ،‬ﺗﺎ ﮔﻨﺎهﺎﻧﺶ را ﺟﺒﺮان آﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺣﻴﺎ ﻧﺪاري هﺮ آﺎري ﻣﻲ ﺧﻮاهﻲ ﺑﻜﻦ‪.‬‬ ‫‪.752‬‬

‫‪ .753‬وﻗﺘﻲ اﻧﺴﺎن ﺑﻤﻴﺮد دﻧﺒﺎﻟﻪ آﺎرهﺎي ﻧﻴﻚ او ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﻮد ﺟﺰ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ‪ :‬ﺻﺪﻗﻪ ﺟﺎري و داﻧﺸﻲ آﻪ آﺴﺎن از ﺁن ﺑﻬﺮﻩ‬
‫ور ﺷﻮﻧﺪ و ﻓﺮزﻧﺪ درﺳﺘﻜﺎرﻳﻜﻪ ﺑﺮاي او دﻋﺎ آﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ .754‬وﻗﺘﻲ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ اي ﺑﻤﻴﺮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﻓﺮزﻧﺪﻩ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ؟ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪ :‬ﺁري ‪ ،‬ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ‬
‫ﭼﻪ ﮔﻔﺖ؟ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺗﺮا ﺳﭙﺎس ﮔﺬاﺷﺖ و ﮔﻔﺖ هﻤﻪ ﻣﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪا هﺴﺘﻴﻢ و ﺑﻪ ﺳﻮي او ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدﻳﻢ‪ .‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﺮاي‬
‫ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ ﺧﺎﻧﻪ اي در ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺴﺎزﻳﺪ و ﺁﻧﺮا ﺧﺎﻧﻪ ﺳﭙﺎس ﮔﺬاري ﻧﺎم ﻧﻬﻴﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺴﻲ ﺑﻤﻴﺮد وي را ﺑﮕﺬارﻳﺪ و از او ﺑﺪ ﻧﮕﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.755‬‬

‫وﻗﺘﻲ ﺑﻨﺪﻩ اي ﺑﻤﻴﺮد ﻣﺮدم ﮔﻮﻳﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﺠﺎ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﮔﻮﻳﻨﺪ ﭼﻪ هﻤﺮاﻩ ﺁورد؟‬ ‫‪.756‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺴﻲ را آﻪ در ﻣﺎل و ﺟﻤﺎل از ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺶ اﺳﺖ ﻣﻴﻨﮕﺮﻳﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ آﺴﻲ آﻪ از ﺷﻤﺎ ﭘﺴﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﻧﻈﺮي‬ ‫‪.757‬‬
‫ﺑﻴﻔﻜﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ .758‬وﻗﺘﻲ ﺑﻪ آﺎري ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻲ هﻔﺖ ﺑﺎر اﺳﺘﺨﺎرﻩ آﻦ ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﺑﻨﮕﺮ دل ﺗﻮ ﺑﻪ آﺪام ﻃﺮف ﻧﮕﺮان اﺳﺖ زﻳﺮا‬
‫ﻧﻴﻜﻲ در ﺁن اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﮔﺮ آﺴﻲ ﻧﺼﻴﺤﺘﻲ ﺑﺮاي ﺑﺮادر ﺧﻮد در ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮد دارد ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ او ﻳﺎد ﺁوري آﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.759‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺎر را ﺑﺪﺳﺖ ﻧﺎ اهﻼن ﺳﭙﺎرﻧﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺑﺎش‪.‬‬ ‫‪.760‬‬

‫‪ .761‬وﻗﺘﻲ در اﻧﺠﻤﻨﻲ آﻪ ﺗﻮ هﺴﺘﻲ در ﺑﺎرﻩ ﻣﺮدي ﺑﺪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺁﻧﻤﺮد را ﻳﺎري آﻦ و ﺁن ﮔﺮوﻩ را از ﺑﺪ ﮔﻮﻳﻲ ﺑﺎز‬
‫دار و از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮ ﺧﻴﺰ‪.‬‬
 ‫ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻳﺎري آﻦ زﻳﺮا او در آﺎرهﺎ ﻳﺎر ﺗﻮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.762‬‬

‫ﻧﻴﻜﻲ هﺎي ﻣﺮدﮔﺎن ﺧﻮد را ﻳﺎد آﻨﻴﺪ و از ﺑﺪﻳﻬﺎﻳﺸﺎن ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.763‬‬

‫ﺧﻮارﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم آﺴﻲ اﺳﺖ آﻪ ﻣﺮدم را ﺧﻮار ﺷﻤﺎرد‪.‬‬ ‫‪.764‬‬

‫‪ .765‬ﭼﻬﺎر ﭼﻴﺰ اﺳﺖ آﻪ اﮔﺮ داري ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺪاري ﻏﻢ ﻣﺨﻮر‪ :‬راﺳﺘﻲ ﮔﻔﺘﺎر و ﺣﻔﻆ اﻣﺎﻧﺖ و ﻧﻴﻜﻲ ﺧﻠﻖ و ﻋﻔﺖ در‬
‫آﺎر ﺧﻮراك‪.‬‬

‫ﭼﻬﺎر ﭼﻴﺰ اﺳﺖ آﻪ اﻧﺪك ﺁن ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ ‪ :‬ﺑﻴﻨﻮاﻳﻲ و درد و دﺷﻤﻨﻲ وﺁﺗﺶ‪.‬‬ ‫‪.766‬‬

‫ﭼﻬﺎر آﺲ را ﺧﺪاوﻧﺪ دﺷﻤﻦ دارد ‪ :‬ﻓﺮوﺷﻨﺪﻩ ﻗﺴﻢ ﺧﻮر ‪ ،‬ﻓﻘﻴﺮ ﻣﺘﻜﺒﺮ و ﭘﻴﺮ زﻧﺎ آﺎر و ﭘﻴﺸﻮاي ﺳﺘﻤﮕﺮ‪.‬‬ ‫‪.767‬‬

‫‪ .768‬ﭼﻬﺎر آﺲ را ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ در ﻧﻴﺎرد و از ﻧﻌﻴﻢ ﺁن ﻧﭽﺸﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﺷﺮاﺑﺨﻮار و رﺑﺎﺧﻮار و ﺁﻧﻜﺲ آﻪ ﻣﺎل ﻳﺘﻴﻢ ﺑﻪ‬
‫ﻧﺎﺣﻖ ﺧﻮرد و ﺁﻧﻜﺲ آﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدر از او ﻧﺎﺧﺸﻨﻮد ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫ﭼﻬﺎر ﭼﻴﺰ ﻧﺸﺎن ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ اﺳﺖ ‪ :‬ﺧﺸﻜﻲ ﭼﺸﻢ و ﺳﺨﺘﻲ دل و ﺁرزوي دراز و ﺣﺐ ﺑﻘﺎ )ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻟﺰوم(‬ ‫‪.769‬‬

‫‪ .770‬ﭼﻬﺎر ﭼﻴﺰ اﺳﺖ آﻪ هﺮﻳﻚ از ﺁﻧﻬﺎ در ﺧﺎﻧﻪ اي در ﺁﻳﺪ ﺧﺮاب ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺑﺮآﺖ ﺁﺑﺎد ﻧﮕﺮدد‪ :‬ﺧﻴﺎﻧﺖ و دزدي و‬
‫ﺷﺮاﺑﺨﻮاري و زﻧﺎ‪.‬‬

‫‪.‬از اﺳﺘﻌﻤﺎل ﺳﻨﮓ ﺣﺮام در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻳﻪ وﻳﺮاﻧﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.771‬‬

‫‪ .772‬ﭼﻬﺎر ﭼﻴﺰ ﻧﺸﺎن ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﻣﺮد اﺳﺖ ‪ :‬زﻧﺶ ﭘﺎرﺳﺎ ﺑﺎﺷﺪ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻧﻴﻜﻮآﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻣﻌﺎﺷﺮاﻧﺶ ﺻﺎﻟﺢ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ و روزي ﺧﻮﻳﺶ را در ﺷﻬﺮ ﺧﻮد ﺑﺪﺳﺖ ﺁورد‪.‬‬

‫‪ .773‬ﭼﻬﺎر ﭼﻴﺰ اﺳﺖ آﻪ هﺮآﻪ دارد ﺧﺪاﻳﺶ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﺣﺮام و از ﺷﻴﻄﺎن ﺣﺮاﺳﺖ آﻨﺪ ‪ :‬ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻬﻨﮕﺎم رﻏﺒﺖ و هﻨﮕﺎم‬
‫ﺑﻴﻢ و وﻗﺖ ﺷﻬﻮت و ﻣﻮﻗﻊ ﻏﻀﺐ ﻋﻨﺎن ﺧﻮﻳﺶ از ﮐﻒ ﻧﮕﺬارد‪.‬‬

‫‪ .774‬ﭼﻬﺎر ﭼﻴﺰ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﮐﺲ از ﺁن ﺑﻬﺮﻩ دارد از ﻧﻴﮑﯽ دو ﺟﻬﺎن ﺑﻬﺮﻩ ور اﺳﺖ ‪ ،‬زﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻳﺎد ﺧﺪا ﮐﻨﺪ و ﻗﻠﺒﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺳﭙﺎس ﭘﺮوردﮔﺎر ﮔﺬارد و ﺗﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﻼﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﺪ و زﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻮس و ﻣﺎل وﯼ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻧﮑﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ .775‬ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ رﺑﺎهﺎ ﻧﺎﺳﺰاﻳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﻋﺮض ﮐﺴﺎن ﮔﻮﻳﻨﺪ و ﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﺎﺳﺰاهﺎ هﺠﻮ اﺳﺖ و ﮐﺴﻴﮑﻪ هﺠﺎ‬
‫را ﻧﻘﻞ ﮐﻨﺪ ﻳﮑﯽ از ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ در زﻣﻴﻨﻨﺪ رﺣﻢ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ ﺑﺮ ﺗﻮ رﺣﻢ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.776‬‬

‫ﺑﺮ ﺳﻪ ﮐﺲ رﺣﻢ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﻋﺰﻳﺰﯼ ﮐﻪ ﺧﻮار ﺷﺪﻩ و ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﻓﻘﻴﺮ ﮔﺸﺘﻪ و داﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﺟﺎهﻼن ﮔﻤﻨﺎم‬ ‫‪.777‬‬
‫ﻣﺎﻧﺪﻩ‪.‬‬

‫‪.‬از هﻤﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎن ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺗﺮ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﺮ دﻧﻴﺎ و ﻋﺬاب ﺁﺧﺮت را ﺑﺎ هﻢ دارد ‪.‬‬ ‫‪.778‬‬

‫‪.‬هﻤﺎﻧﺎ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارﺗﺮ ﺧﺪاﻳﺘﻌﺎﻟﯽ را ‪ ،‬ﺁن ﮐﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺳﭙﺎس ﻣﺮدم را ﻣﻲ ﮔﺬارد ‪.‬‬ ‫‪.779‬‬
‫‪.‬ﺣﻮاﻳﺞ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ زﻳﺮا ﮐﺎرهﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻘﺪر دارد ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎ اﺻﺮار و ﺧﻮاهﺶ ﺗﻦ ﺑﻪ ذﻟﺖ‬ ‫‪.780‬‬
‫ﻧﺪهﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬از ﮔﻬﻮارﻩ ﺗﺎ ﮔﻮر داﻧﺶ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.781‬‬

‫‪.‬ﻗﺴﻢ دروغ ﮐﺎﻻ را ﺗﻠﻒ ﮐﻨﺪ و ﮐﺴﺐ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺒﺮد ‪.‬‬ ‫‪.782‬‬

‫‪.‬ﺑﻪ ﮔﺪا ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺪﻩ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺮ اﺳﺐ ﺑﻪ ﻧﺰد ﺗﻮ ﺁﻳﺪ ‪ ،‬و ﻣﺰد اﺟﻴﺮ را ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻋﺮﻗﺶ ﺧﺸﮏ ﺷﻮد ﺑﭙﺮدازﻳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.783‬‬

‫‪.‬ﻣﺆﻣﻦ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮔﺮﻓﺘﺎرﺗﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮐﺎر دﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت هﺮ دو ﺑﺮﺳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.784‬‬

‫‪.‬ﺷﻮهﺮ از هﻤﻪ ﮐﺲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮ زن ﺣﻖ دارد و ﻣﺎدر از هﻤﻪ ﮐﺲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﻣﺮد ﺣﻖ دارد ‪.‬‬ ‫‪.785‬‬

‫‪.‬ﻋﺎﻟﻴﻘﺪر از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺪو ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺮاﻳﺶ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﻧﺪارد ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﻧﮑﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.786‬‬

‫‪.‬ﻋﺎﻗﻞ ﺗﺮ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺪارا ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.787‬‬

‫‪.‬داﻧﺸﻤﻨﺪﺗﺮ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ داﻧﺶ دﻳﮕﺮان را ﺑﻪ داﻧﺶ ﺧﻮد ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.788‬‬

‫‪.‬ﻋﻤﺮهﺎﯼ اﻣﺖ ﻣﻦ ﻣﻴﺎن ﺷﺼﺖ و هﻔﺘﺎد ﺳﺎل اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.789‬‬

‫‪. .790‬ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را در ﺧﻮب ﺷﺪن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا هﺮ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ را از ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد‬
‫ﺑﻴﺮون ﺁورد ‪.‬‬

‫‪. .791‬ﭘﻨﺞ ﭼﻴﺰ را ﭘﻴﺶ از ﭘﻨﺞ ﭼﻴﺰ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺷﻤﺎر ‪ :‬زﻧﺪﮔﯽ را ﭘﻴﺶ از ﻣﺮگ ‪ ،‬ﺻﺤﺖ را ﭘﻴﺶ از ﺑﻴﻤﺎرﯼ ‪ ،‬ﻓﺮاﻏﺖ‬
‫را ﭘﻴﺶ از اﺷﺘﻐﺎل ‪ ،‬ﺟﻮاﻧﯽ را ﭘﻴﺶ از ﭘﻴﺮﯼ و ﺛﺮوت را ﭘﻴﺶ از ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﯼ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮادر ﻣﺆﻣﻦ ﺧﻮﻳﺶ را ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺳﺎزﯼ ﻳﺎ ﻗﺮض او را ﺑﭙﺮدازﯼ ‪.‬‬ ‫‪.792‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﭘﺲ از اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا دوﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﺮدم اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.793‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ ﮐﺴﺐ ﺣﻼل اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.794‬‬

 ‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ دوﺳﺘﯽ و دﺷﻤﻨﯽ در راﻩ ﺧﺪاﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.795‬‬

‫‪.‬هﻤﺎﻧﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﻬﺎد ﺳﺨﻦ ﺣﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺳﺘﻤﮑﺎر ﮔﻮﻳﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.796‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﻬﺎد ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ روز ﺁﻏﺎز ﮐﻨﺪ و در اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻇﻠﻢ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.797‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﭘﻮﻟﻬﺎ ﭘﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺮاﯼ ﻧﺎن ﺧﻮاران ﺧﻮد ﺧﺮج ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.798‬‬

‫‪. .799‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺻﺪﻗﻪ هﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻢ و ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ و اﻣﻴﺪ ﺛﺮوت و ﺑﻴﻢ ﻓﻘﺮ داري ﺻﺪﻗﻪ ﺑﺪهﯽ ‪ ،‬ﻧﻪ ﺁن‬
‫ﮐﻪ ﺑﮕﺬارﯼ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﺟﺎن ﺑﻪ ﮔﻠﻮ رﺳﻴﺪ ﺑﮕﻮﻳﯽ ‪ :‬اﻳﻦ ﻣﺎل ﻓﻼﻧﯽ و اﻳﻦ ﻣﺎل ﻓﻼﻧﯽ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻓﻼﻧﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬هﻤﺎﻧﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺻﺪﻗﻪ هﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪﯼ ﮐﻪ دﺷﻤﻦ ﺗﻮﺳﺖ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺪهﯽ ‪.‬‬ ‫‪.800‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻋﺒﺎدت اﻧﺘﻈﺎر ﮔﺸﺎﻳﺶ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.801‬‬

‫‪.‬روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﺮﮐﺐ داﻧﺸﻮران و ﺧﻮن ﺷﻬﻴﺪان را هﻢ ﺳﻨﮓ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺮﮐﺐ داﻧﺸﻮران ﺑﺮ ﺧﻮن ﺷﻬﻴﺪان ﻣﺮﺟﺢ‬ ‫‪.802‬‬
‫ﺷﻮد ‪.‬‬

‫‪.‬ﻗﺮض ﮐﻤﺘﺮ ﮔﻴﺮ ﺗﺎ ﺁزاد ﺑﺎﺷﯽ ‪.‬‬ ‫‪.803‬‬

‫‪.‬ﮔﻨﺎﻩ ﮐﻤﺘﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﻣﺮگ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺁﺳﺎن ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.804‬‬

‫‪.‬ﭘﻴﺶ ﺗﻮاﻧﮕﺮان ﮐﻤﺘﺮ روﻳﺪ زﻳﺮا در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﯼ ﺧﺪا را ﺧﻮار ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺮد ‪.‬‬ ‫‪.805‬‬

‫‪.‬ﻣﻘﺮرات ﺧﺪا را درﺑﺎرﻩ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ و ﺧﻮﻳﺶ اﺟﺮا ﮐﻨﻴﺪ و در ﮐﺎر ﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﮐﺴﺎن ﮔﻮش‬ ‫‪.806‬‬
‫ﻣﺪهﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﻨﺎهﺎن ﻓﺮزﻧﺪ ﺁدم از زﺑﺎن اوﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.807‬‬

‫‪. .808‬در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﮔﻨﺎﻩ ﺁن ﮐﺲ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از هﻤﻪ در ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺪو ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻴﺴﺖ‬
‫ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ داﻧﺶ از دﻳﮕﺮان ﭘﻴﺶ ﺗﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻗﻴﻤﺘﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.809‬‬
 ‫‪.‬ﺑﺴﻴﺎر دﻋﺎ ﮐﻦ ﮐﻪ دﻋﺎ ﻗﻀﺎ را دﻓﻊ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.810‬‬

‫‪. .811‬ﻣﻲ ﺧﻮاهﯽ ﺗﻮ را از ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ ﻣﺮد ﺧﺒﺮ دهﻢ ؟ زن ﭘﺎرﺳﺎ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﺪو ﻧﮕﺮد ﻣﺴﺮور ﺷﻮد ‪ ،‬و هﻢ اﻳﻨﮑﻪ‬
‫ﺑﺪو ﻓﺮﻣﺎن دهﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬و هﻨﮕﺎم ﻏﻴﺒﺖ اﻣﺎﻧﺖ او را ﻣﺤﻔﻮظ دارد ‪.‬‬

‫‪. .812‬ﻣﻲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را از ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ از روزﻩ و ﻧﻤﺎز و ﺻﺪﻗﻪ اﺳﺖ ﺧﺒﺮ دهﻢ ؟ اﺻﻼح ﻣﻴﺎن ﮐﺴﺎن ‪ ،‬زﻳﺮا‬
‫ﻓﺴﺎد ﻣﻴﺎن ﮐﺴﺎن ﻣﺎﻳﻪ هﻼﮎ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬ﻣﻲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را ﺧﺒﺮ دهﻢ ﮐﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺮ ﭼﻪ ﮐﺲ ﺣﺮام اﺳﺖ ؟ هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ زودﺟﻮش و ﻣﻼﻳﻢ و ﺁﺳﺎن ﮔﻴﺮ‬ ‫‪.813‬‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪. .814‬ﻣﻲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را از زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ اهﻞ ﺑﻬﺸﺘﻨﺪ ﺧﺒﺮ دهﻢ ؟ زن وﻓﺎدارﯼ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ زﻳﺎد ﺁورد و زود ﺁﺷﺘﯽ ﮐﻨﺪ و‬
‫هﻤﻴﻨﮑﻪ ﺑﺪﯼ ﮐﺮد ﮔﻮﻳﺪ اﻳﻦ دﺳﺖ ﻣﻦ در دﺳﺖ ﺗﻮﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﺑﺮ هﻢ ﻧﻤﻲ ﮔﺬارم ﺗﺎ از ﻣﻦ راﺿﯽ ﺷﻮﯼ ‪.‬‬

‫‪. .815‬ﻣﻲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺁن ﮐﺲ ﮐﻪ از هﻤﻪ زورﻣﻨﺪﺗﺮ اﺳﺖ رهﺒﺮﯼ ﮐﻨﻢ ؟ ﺁﻧﮑﻪ هﻨﮕﺎم ﺧﺸﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺧﻮد را ﻧﮕﺎﻩ‬
‫ﻣﻲ دارد ‪.‬‬

‫‪. .816‬ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﮐﺎر اهﻞ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ از راﻩ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﺮ ﺗﭙﻪ ﻣﺮﺗﻔﻌﯽ ﺑﺎﻻ روﻧﺪ ‪ ،‬و ﮐﺎر اهﻞ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺮاﺷﻴﺐ زﻣﻴﻦ هﻤﻮارﯼ راﻩ ﺳﭙﺮﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺧﻮﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ رﻧﺞ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.817‬‬

‫‪. .818‬ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺴﺎن ﮐﻪ هﻨﮕﺎم ﺷﺐ ﺑﺮاﯼ ﻧﻤﺎز ﺑﺮﻣﻲ ﺧﻴﺰﻧﺪ و از ﮐﺎر ﺧﻮد ﺟﺰ ﺑﻴﺪارﯼ ﺛﻤﺮي ﻧﻤﻲ ﺑﺮﻧﺪ ‪ ،‬و ﭼﻪ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺴﺎن ﮐﻪ روزﻩ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ و از روزﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺰ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﺗﺸﻨﮕﯽ ﺳﻮدﯼ ﻧﻤﻲ ﺑﺮﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﺣﻘﯽ ﻣﻲ داﻧﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﺑﻴﻢ ﻣﺮدم از ﮔﻔﺘﻦ ﺁن ﺧﻮددارﯼ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.819‬‬

‫‪.‬ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ روزﯼ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.820‬‬

‫‪. .821‬ﺧﺪاوﻧﺪا ﻣﺮا ﺷﺎﮐﺮ و ﺻﺎﺑﺮ ﮐﻦ و ﻣﺮا در ﭼﺸﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮار و در ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم‬
‫ﺑﺰرﮔﻮار ﮐﻦ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺗﻔﺮﻳﺢ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺎزﯼ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا دوﺳﺖ ﻧﺪارم ﮐﻪ در دﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﺧﺸﻮﻧﺘﯽ دﻳﺪﻩ ﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪.822‬‬
‫‪. .823‬اﻣﺎ ﺑﻌﺪ ‪ ،‬اﯼ ﻣﺮدم ﻣﻦ ﺑﺸﺮﯼ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﺪا ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺁﻳﺪ و دﻋﻮت او را اﺟﺎﺑﺖ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬دو‬
‫ﭼﻴﺰ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﮔﺬارم ﻳﮑﯽ ﮐﺘﺎب ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻪ در ﺁن هﺪاﻳﺖ و ﻧﻮر اﺳﺖ و هﺮ ﮐﺲ ﺑﺪان ﭼﻨﮓ زﻧﺪ و ﺁن را‬
‫ﺑﮕﻴﺮد ﻗﺮﻳﻦ هﺪاﻳﺖ اﺳﺖ و هﺮ ﮐﺲ ﺁن را رهﺎ ﮐﻨﺪ ﮔﻤﺮاﻩ ﻣﻲ ﺷﻮد ‪ ،‬ﮐﺘﺎب ﺧﺪا را ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﺪان ﭼﻨﮓ زﻧﻴﺪ ‪ ،‬و ﺧﺎﻧﻮادﻩ‬
‫ﻣﻦ ‪ ،‬در ﺑﺎرﻩ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ام ﺧﺪا را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺁورم ‪.‬‬

‫‪. .824‬ﻣﻨﻔﻮرﺗﺮﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا در ﻧﺰد وﯼ ﺷﺨﺺ ﺳﺮﮐﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺎل و ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺼﻴﺒﺖ‬
‫ﻧﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬درهﺎﯼ ﺑﻬﺸﺖ زﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮهﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.825‬‬

‫‪.‬ﻣﺤﺒﻮﺑﺘﺮﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﺑﻨﺰد وﯼ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎن او دﻟﺴﻮزﺗﺮ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮ‬ ‫‪.826‬‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪. .827‬ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﺘﺮ از هﻤﻪ ﻣﺮدم در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ‪ ،‬ﻣﺮدﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺧﺮت ﺧﻮد را ﺑﻪ دﻧﻴﺎي‬
‫دﻳﮕﺮﯼ ﻓﺮوﺧﺘﻪ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎن ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﺮ دﻧﻴﺎ و ﻋﺬاب ﺁﺧﺮت را ﺑﺎ هﻢ دارد ‪.‬‬ ‫‪.828‬‬

‫‪. .829‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺴﺐ هﺎ ‪ ،‬ﮐﺴﺐ ﺗﺠﺎرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺳﺨﻦ دروغ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ و در اﻣﺎﻧﺖ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻧﮑﻨﻨﺪ و ﺑﻪ وﻋﺪﻩ‬
‫وﻓﺎ ﮐﻨﻨﺪ و در ﭘﺮداﺧﺖ ﻗﺮض ﺧﻮد ﺗﻌﻠﻞ ﻧﮑﻨﻨﺪ و ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻓﺮوش در ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺟﻨﺲ ﺧﻮد ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ ﻧﮑﻨﻨﺪ و ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﺧﺮﻳﺪ‬
‫از ﺟﻨﺲ دﻳﮕﺮان ﺑﺪ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪. .830‬ﻣﺮدﻣﯽ از ﺑﻬﺸﺘﻴﺎن ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﮔﺮوهﯽ از ﺟﻬﻨﻤﻴﺎن ﻧﮕﺮان ﺷﻮﻧﺪ و ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﺮاﯼ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ رﻓﺘﻴﺪ ؟ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﺎ‬
‫ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ ﮐﻪ از ﺷﻤﺎ ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ درﺁﻣﺪﻳﻢ ‪ ،‬ﺟﻬﻨﻤﻴﺎن ﮔﻮﻳﻨﺪ ‪ :‬ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻴﻢ وﻟﯽ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻲ ﮐﺮدﻳﻢ ‪.‬‬

‫‪. .831‬ﺑﻌﺪ از ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺰرگ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺁن ﻧﻬﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدﯼ ﺑﻤﻴﺮد و ﻗﺮض‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺤﻠﯽ ﺑﺮاﯼ ﭘﺮداﺧﺖ ﺁن ﻧﮕﺬارد ‪.‬‬

‫‪.‬ﺛﻮاب ﻧﻴﮑﯽ ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان را از هﻤﻪ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻧﻴﮏ زودﺗﺮ ﻣﻲ دهﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.832‬‬

‫‪.‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺎهﺎن در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدﯼ ﻧﺎﻧﺨﻮر ﺧﻮد را ﺳﺮﮔﺮدان ﮔﺬارد ‪.‬‬ ‫‪.833‬‬

‫‪.‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻬﺸﺘﻴﺎن ‪ ،‬اﻓﺮاد ﺳﺎدﻩ و ﺑﻲ ﻧﻴﺮﻧﮓ هﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.834‬‬

‫‪.‬ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ از هﻤﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ دو ﭼﻴﺰ ﻣﺠﻮف ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﻲ روﻧﺪ ‪ :‬ﻋﻮرت و دهﺎن ‪.‬‬ ‫‪.835‬‬
 ‫‪. .836‬وﻗﺘﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻗﻮﻣﯽ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺷﻮد ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻓﺮو ﻧﺒﺮد و ﻣﺴﺦ ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﻗﻴﻤﺘﻬﺎﻳﺸﺎن ﮔﺮان ﺷﻮد و‬
‫ﺑﺎران ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻢ ﺑﺎرد و اﺷﺮارﺷﺎن زﻣﺎم ﮐﺎرﺷﺎن را ﺑﺪﺳﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻬﺸﺖ را ﺳﻔﻴﺪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ و ﺳﻔﻴﺪﯼ از هﻤﻪ رﻧﮕﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﺧﺪا ﻣﺤﺒﻮب ﺗﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.837‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮداﻧﯽ را ﮐﻪ ﻣﮑﺮر زن ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و زﻧﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﻣﮑﺮر ﺷﻮهﺮ ﮐﻨﻨﺪ دوﺳﺖ ﻧﺪارد ‪.‬‬ ‫‪.838‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﭘﺎرﺳﺎ ﺑﻼ را از ﺻﺪ ﺧﺎﻧﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ او دﻓﻊ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.839‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﻮاﻧﯽ را ﮐﻪ ﺟﻮاﻧﯽ ﻧﻤﻲ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ دﻳﺪﻩ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻣﻲ ﻧﮕﺮد ‪.‬‬ ‫‪.840‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺜﺎﻓﺖ و ژوﻟﻴﺪﮔﯽ را دﺷﻤﻦ دارد ‪.‬‬ ‫‪.841‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺨﻴﻞ ﺑﺎﺷﺪ و هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺷﻮد ‪ ،‬دﺷﻤﻦ دارد ‪.‬‬ ‫‪.842‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ دوﺳﺖ دارد ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﮐﺎرﯼ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﺁن را ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.843‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻼﻳﻤﺖ را در هﻤﻪ ﭼﻴﺰ دوﺳﺖ دارد ‪.‬‬ ‫‪.844‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺨﺺ ﺁﺳﺎن ﮔﻴﺮ ﻧﺮﻣﺨﻮ را دوﺳﺖ دارد ‪.‬‬ ‫‪.845‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ دوﺳﺖ دارد ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺣﺘﯽ در ﺑﻮﺳﻴﺪن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ رﻓﺘﺎر‬ ‫‪.846‬‬
‫ﮐﻨﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ ﭘﺮهﻴﺰﮔﺎر ﺑﻲ ﻧﻴﺎز ﮔﻤﻨﺎم را دوﺳﺖ دارد ‪.‬‬ ‫‪.847‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﻓﺰوﻧﯽ داﻧﺶ ﺧﻮد را ﮐﺠﺎ ﺻﺮف ﮐﺮدﻩ اﯼ ‪ ،‬هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ از ﻓﺰوﻧﯽ ﻣﺎل ﻣﻲ ﭘﺮﺳﺪ‬ ‫‪.848‬‬
‫‪.‬‬

‫‪ .‬ﺁدﻣﯽ زاد ﭘﻴﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد و دو ﭼﻴﺰ از او ﺟﻮان ﻣﻲ ﺷﻮد ‪ :‬ﺣﺮص ﻣﺎل و ﺣﺮص ﻋﻤﺮ ‪.‬‬ ‫‪.849‬‬

‫‪. .850‬هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺁﻳﻪ ﺗﻄﻬﻴﺮ ) ﺁﻳﻪ از ﺳﻮرﻩ اﺣﺰاب ( در ﺧﺎﻧﻪ ام ﺳﻠﻤﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم ) ص ( ﻧﺎزل ﺷﺪ ﺁن ﺣﻀﺮت‬
‫‪ ،‬ﻓﺎﻃﻤﻪ زهﺮا ) س ( و ﺣﺴﻦ و ﺣﺴﻴﻦ ) ع ( را ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ‪ .‬ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﺒﺎﻳﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﻋﻠﯽ ) ع ( هﻢ‬
‫ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺁن ﺣﻀﺮت ﻗﺮار داﺷﺖ ‪ .‬ﭘﺲ او را هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﻋﺒﺎ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد ‪ " :‬ﺑﺎراﻟﻬﺎ‬
 ‫اﻳﺸﺎن اهﻞ ﺑﻴﺖ ﻣﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ ﭘﻠﻴﺪﯼ را از ﺁﻧﺎن ﺑﺒﺮ و ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺎﮎ ﮔﺮدان ‪" .‬‬
‫ام ﺳﻠﻤﻪ ﮐﻪ در هﻤﺎن ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺑﻮد ‪ ،‬ﺳﺆال ﮐﺮد ‪ :‬ﻳﺎ رﺳﻮل اﷲ ﺁﻳﺎ ﻣﻦ هﻢ در زﻣﺮﻩ اهﻞ ﺑﻴﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻢ ؟ ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ‬
‫‪ " :‬ﺷﻤﺎ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮد را دارﻳﺪ و ﺷﻤﺎ در ﺧﻴﺮ و ﺳﻼﻣﺘﯽ هﺴﺘﻴﺪ ‪" .‬‬

‫‪.‬ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب اﻧﺴﺎن ﻣﻲ رﺳﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﻤﺎز اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.851‬‬

‫‪.‬ﺣﻀﺮت ﻣﻬﺪﯼ ) ﻋﺞ ( از ﺧﺎﻧﺪان ﻣﻦ و از ﻓﺮزﻧﺪان ﻓﺎﻃﻤﻪ ) س ( اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.852‬‬

‫‪. .853‬ﻗﺒﻞ از ﺑﺮﭘﺎﻳﯽ ﻗﻴﺎﻣﺖ ‪ ،‬دﻧﻴﺎ ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﻇﻠﻢ و ﺳﺘﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﻣﺮدي از ﺧﺎﻧﺪان ﻣﻦ ﻗﻴﺎم ﻧﻤﻮدﻩ و دﻧﻴﺎ را‬
‫ﭘﺮ از ﻋﺪل و داد ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫‪.‬از ﻗﺮض ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﮐﻪ ﻏﻢ ﺷﺐ و ذﻟﺖ روز اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.854‬‬

‫‪.‬از ﻣﺪح ﮐﺮدن ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﺑﺮﻳﺪن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.855‬‬

‫‪.‬از هﻮس ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﮐﻪ هﻮس اﻧﺴﺎن را ﮐﺮ و ﮐﻮر ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.856‬‬

‫‪.‬از ﺳﺒﺰﻩ ﻣﺰﺑﻠﻪ ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ از زن زﻳﺒﺎ در ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺑﺪ ‪.‬‬ ‫‪.857‬‬

‫‪.‬از دوﺳﺘﯽ اﺣﻤﻖ ﺑﮕﺮﻳﺰ ‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻔﻊ رﺳﺎﻧﺪ وﻟﯽ ﺿﺮر ﻣﻲ رﺳﺎﻧﺪ ‪.‬‬ ‫‪.858‬‬

‫‪.‬هﻴﭻ دردﯼ ﺑﺪﺗﺮ از ﺑﺨﻞ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.859‬‬

‫‪.‬هﺮ زﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻤﻴﺮد و ﺷﻮهﺮش از او ﺧﺸﻨﻮد ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻲ رود ‪.‬‬ ‫‪.860‬‬

‫‪. .861‬هﺮ ﮐﺲ ﭼﻴﺰﯼ از ﮐﺎر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﻴﺮد و در ﮐﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺎر ﺧﻮد‬
‫دﻟﺴﻮزﯼ ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻮﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ او ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪. .862‬هﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻗﺪر ﻳﮏ وﺟﺐ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺗﺼﺮف ﮐﻨﺪ ‪ ،‬روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﺪا وادارش ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁن را ﺗﺎ‬
‫ﻋﻤﻖ زﻣﻴﻦ هﻔﺘﻢ ﺑﮑﻨﺪ و ﻃﻮق ﮔﺮدن ﮐﻨﺪ ﺗﺎ رﺳﻴﺪﮔﯽ ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﺪ ‪.‬‬

‫‪. .863‬هﺮ ﺟﻮاﻧﯽ در ﺁﻏﺎز ﺟﻮاﻧﯽ زن ﺑﮕﻴﺮد ‪ ،‬ﺷﻴﻄﺎن وﯼ ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮﺁرد ‪ :‬واﯼ ﺑﺮ او ‪ ،‬دﻳﻦ ﺧﻮد را از دﺳﺘﺒﺮد ﻣﻦ‬
‫ﻣﺤﻔﻮظ داﺷﺖ ‪.‬‬
 ‫‪.‬هﺮ ﻃﻔﻠﯽ ﮐﻪ در ﻃﻠﺐ ﻋﻠﻢ و ﻋﺒﺎدت ﺑﺰرگ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺛﻮاب هﻔﺘﺎد و دو ﺻﺪﻳﻖ ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.864‬‬

‫‪.‬ﻣﺮدم ) ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻨﺎ ( دو ﮐﺴﻨﺪ ‪ :‬ﻋﺎﻟﻢ و ﻋﻠﻢ ﺁﻣﻮز ‪ ،‬و در ﻏﻴﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻴﺮﯼ ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.865‬‬

‫‪. .866‬اﯼ ﻣﺮدم هﺮ ﭼﻪ از ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﻮاﻓﻖ ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ام ‪ ،‬و‬
‫هﺮ ﭼﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ ام ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﻮاب داﻧﺸﻤﻨﺪ از ﻋﺒﺎدت ﻋﺎﺑﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.867‬‬

‫‪.‬ﺑﺎﻣﺪاد ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﺪﻗﻪ ﺁﻏﺎز ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﻼ از ﺻﺪﻗﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﺬرد ‪.‬‬ ‫‪.868‬‬

‫‪. .869‬ﻧﻴﮑﯽ ﺑﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻋﻤﺮ را اﻓﺰون ﮐﻨﺪ ‪ ،‬و دروغ روزﯼ را ﮐﺎهﺶ دهﺪ ‪ ،‬و دﻋﺎ‬
‫ﻗﻀﺎ را دﻓﻊ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺎﻧﻪ اﯼ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ در ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﺮﮐﺖ در ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪.870‬‬

‫‪. .871‬ﻣﻴﺎن ﺑﻨﺪﻩ و ﺑﻬﺸﺖ هﻔﺖ ﻋﻘﺒﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ از هﻤﻪ ﻣﺮگ اﺳﺖ و ﺳﺨﺖ ﺗﺮ از هﻤﻪ ﺗﻮﻗﻒ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ‬
‫ﺧﺪاﺳﺖ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﺘﻢ ﮐﺸﺎن داﻣﻦ ﺳﺘﻤﮕﺮان را ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﭘﺮﺧﻮرﯼ دل را ﺳﺨﺖ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.872‬‬

‫‪.‬زﻣﻴﻦ ‪ ،‬زﻣﻴﻦ ﺧﺪاﺳﺖ و ﺑﻨﺪﮔﺎن ‪ ،‬ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪاﻳﻨﺪ ‪ ،‬هﺮ ﺟﺎ ﻧﻴﮑﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ رﺳﻴﺪ اﻗﺎﻣﺖ ﮔﻴﺮ ‪.‬‬ ‫‪.873‬‬

‫‪.‬ﺑﺮاﯼ ﻧﻄﻔﻪ هﺎﯼ ﺧﻮد ﺟﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا زﻧﺎن ﻧﻈﻴﺮ ﺑﺮادران و ﺧﻮاهﺮان ﺧﻮد ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻲ ﺁورﻧﺪ‬ ‫‪.874‬‬
‫‪.‬‬

‫‪.‬اﯼ ﻣﺮدم دو ﭼﻴﺰ در ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻤﺮاﻩ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ ‪ :‬ﮐﺘﺎب ﺧﺪا و ﻋﺘﺮﺗﻢ ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ اهﻞ‬ ‫‪.875‬‬
‫ﺑﻴﺘﻢ را ‪.‬‬

‫‪.‬زن ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ زﻧﺎن ﺗﻮاﻧﮕﺮﯼ ﻣﻲ ﺁورﻧﺪ ‪.‬‬ ‫‪.876‬‬

 ‫‪. .877‬هﺮ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﻏﻢ دﻧﻴﺎ ﻓﺎرغ ﻣﺎﻧﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا هﺮ ﮐﻪ ﻏﻢ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮرد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﺸﺘﺖ و ﺳﺮدرﮔﻤﯽ‬
‫ﻣﺒﺘﻼﻳﺶ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻓﻘﺮ او را رو ﺑﻪ روﻳﺶ ﻧﻬﺪ ‪ ،‬و هﺮ ﮐﻪ ﻏﻢ ﺁﺧﺮت ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮرد ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺎرش را ﺑﻪ ﻧﻈﺎم ﺁرد و ﺑﻲ‬
‫ﻧﻴﺎزﯼ او را در دﻟﺶ ﻗﺮار دهﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬در ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﯼ ﺧﺪا ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ در ﺑﺎرﻩ ذات ﺧﺪا ﻣﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.878‬‬

‫‪. .879‬ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ دﺷﻤﻨﯽ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﭼﻬﺮﻩ هﺎﯼ ﻋﺒﻮس دﻳﺪار ﮐﻨﻴﺪ و ﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺧﺪا‬
‫را در ﻧﺎﺧﺸﻨﻮدﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺠﻮﻳﻴﺪ و ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ دورﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻘﺮب ﺟﻮﻳﻴﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺗﺎﺟﺮ درﺳﺘﮑﺎر راﺳﺘﮕﻮﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎن ‪ ،‬روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺑﺎ ﺷﻬﻴﺪان اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.880‬‬

‫‪.‬اهﻤﺎل ﺷﻌﺎر ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁن را در دل ﻣﺆﻣﻨﺎن اﻓﮑﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.881‬‬

‫‪.‬ﺗﻮﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺁن ﻧﺸﻮﯼ ‪.‬‬ ‫‪.882‬‬

‫‪.‬ﺳﻪ ﮐﺴﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺁﻧﻬﺎ را دوﺳﺖ ﻣﻲ دارد‪:‬‬ ‫‪.883‬‬

‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺑﺮﺧﻴﺰد و ﮐﺘﺎب ﺧﺪا را ﺑﺨﻮاﻧﺪ‬ ‫‪-‬‬
‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﻮد ﺻﺪﻗﻪ دهﺪ و ﺁن را از دﺳﺖ ﭼﭗ ﺧﻮد ﻣﺨﻔﯽ دارد‪.‬‬ ‫‪-‬‬
‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺮوهﯽ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ رود و ﻳﺎراﻧﺶ ﺑﮕﺮﻳﺰﻧﺪ و او ﺑﻪ ﺳﻮﯼ دﺷﻤﻦ رود ‪.‬‬ ‫‪-‬‬

‫‪. .884‬ﺳﻪ ﺻﻔﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ در او ﻧﻴﺴﺖ ﺳﮓ ﺑﺮ او ﺷﺮف دارد ‪ :‬ﺗﻘﻮاﻳﻲ ﮐﻪ وﯼ را از ﻣﺤﺮﻣﺎت‬
‫ﺧﺪا ﻣﺎﻧﻊ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻳﺎ ﺣﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺁن ﺟﻬﺎﻟﺖ ﺟﺎهﻠﯽ را دﻓﻊ ﻧﻤﺎﻳﺪ ‪ ،‬ﻳﺎ اﺧﻼق ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺁن ﺑﺎ ﻣﺮدم زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺸﺖ زﻳﺮ ﻗﺪم ﻣﺎدران اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.885‬‬

‫‪.‬ﻓﺎﻃﻤﻪ ) س ( ﭘﺎرﻩ ﺗﻦ ﻣﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ هﺮ ﮐﺲ او را ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺁورد ﻣﺮا ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.886‬‬

‫‪.‬اﻧﺘﻈﺎر ﺳﺘﺎﻳﺶ از ﻣﺮدم ‪ ،‬ﭼﺸﻢ را ﮐﻮر و ﮔﻮش را ﮐﺮ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.887‬‬

‫‪. .888‬از ام ﺳﻠﻤﻪ رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀﺮت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ) ص ( ﺣﺴﻦ و ﺣﺴﻴﻦ و ﻋﻠﯽ و ﻓﺎﻃﻤﻪ را ﺑﺎ ﻋﺒﺎﻳﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ‪،‬‬
‫ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد ‪ " :‬ﺑﺎراﻟﻬﺎ اﻳﻨﺎن اهﻞ ﺑﻴﺖ و ﺧﺎﺻﻪ ﻣﻦ هﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﻠﻴﺪﯼ را از ﺁﻧﺎن ﺑﺒﺮ و ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺎﮎ ﮔﺮدان‪" .‬‬
‫ام ﺳﻠﻤﻪ ﺳﺆال ﮐﺮد ‪ :‬اﯼ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪا ‪ ،‬ﺁﻳﺎ ﻣﻦ هﻢ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ هﺴﺘﻢ‬
‫ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮد ‪ :‬ﺷﻤﺎ ﺧﻴﺮ و ﺳﻼﻣﺘﯽ در ﭘﻴﺶ دارﻳﺪ ‪.‬‬
 ‫‪.‬واﯼ ﺑﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﺪاﻧﺪ ‪ ،‬و واﯼ ﺑﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺪاﻧﺪ و ﻋﻤﻞ ﻧﮑﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.889‬‬

‫‪.‬ﺣﺪﯼ ﮐﻪ در زﻣﻴﻦ اﺟﺮا ﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ زﻣﻴﻨﻴﺎن ﺑﻬﺘﺮ از ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻬﻞ روز ﺑﺎران ﺑﺒﺎرد ‪.‬‬ ‫‪.890‬‬

‫‪.‬ﻳﮏ ﺷﺐ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ در راﻩ ﺧﺪا از هﺰار ﺷﺐ ﮐﻪ ﻧﻤﺎز ﺧﻮاﻧﻨﺪ و روز ﺁن را روزﻩ دارﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.891‬‬

‫‪.‬ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن را ﺑﺮ ﺳﻪ ﺧﺼﻠﺖ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﻴﺪ ‪ :‬دوﺳﺘﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺗﺎن و دوﺳﺘﯽ اهﻠﺒﻴﺘﺶ و ﺗﻼوت ﻗﺮﺁن ‪.‬‬ ‫‪.892‬‬

‫‪.‬ﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪ ‪ ،‬ﺗﻴﺮﯼ زهﺮﺁﮔﻴﻦ از ﺗﻴﺮهﺎﯼ ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.893‬‬

‫‪. .894‬ﻣﺆﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺁﻣﻴﺰش ﮐﻨﺪ و ﺑﺮ ﺁزارﺷﺎن ﺻﺒﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬از ﻣﺆﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺁﻣﻴﺰش ﻧﮑﻨﺪ و ﺑﺮ ﺁزارﺷﺎن‬
‫ﺻﺒﺮ ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬زﻣﺴﺘﺎن ‪ ،‬ﺑﻬﺎر ﻣﺆﻣﻦ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.895‬‬

‫‪. .896‬اﻣﻮال ﺧﻮد را ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ زﮐﺎت ﻣﺤﻔﻮظ دارﻳﺪ ‪ ،‬و ﻣﺮﻳﻀﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺻﺪﻗﻪ ﻋﻼج ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬و ﺑﺮاﯼ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﯼ‬
‫از ﺑﻼ ﺑﻪ دﻋﺎ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﻮﻳﺪ ‪.‬‬

‫‪. .897‬ﻣﺤﻔﻮﻇﺎت ﻃﻔﻞ ﻧﻮرس ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ رﻗﻢ زﻧﻨﺪ ‪ ،‬و ﻣﺤﻔﻮﻇﺎت ﻣﺮد ﺑﺰرگ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺮ‬
‫ﺁب اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻼﻳﻤﺎت ﻗﺮﻳﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬و ﺟﻬﻨﻢ ﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻨﻲ هﺎ هﻤﺮاﻩ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.898‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ از ﺁﺑﺮوﯼ ﺑﺮادر ﺧﻮﻳﺶ دﻓﺎع ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﺪا روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺁﺗﺶ را از ﭼﻬﺮﻩ وﯼ ﺑﺎز ﻣﻲ دارد ‪.‬‬ ‫‪.899‬‬

‫‪.‬ﺳﭙﺎس ﺑﺮ ﻧﻌﻤﺖ ﻣﺎﻳﻪ اﻣﻨﻴﺖ از زوال ﺁن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.900‬‬

‫‪.‬ﮐﺎر را ﺑﻪ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﺑﻨﮕﺮ ‪ ،‬اﮔﺮ در ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺁن ﺧﻴﺮﯼ هﺴﺖ ﻗﺪم ﺑﮕﺬار ‪ ،‬و اﮔﺮ از ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺁن ﺑﻴﻢ دارﯼ دﺳﺖ‬ ‫‪.901‬‬
‫ﻧﮕﻬﺪار ‪.‬‬

‫‪.‬دو ﺧﺼﻠﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻴﮏ ﺗﺮ از ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ‪ :‬اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا و ﺳﻮد رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ‪.‬‬ ‫‪.902‬‬

‫‪.‬هﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﮑﯽ راهﺒﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬ﭘﺎداش ﻧﮑﻮﮐﺎر دارد ‪.‬‬ ‫‪.903‬‬

‫‪. .904‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﺁن ﮐﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻳﺪار او ﺧﺪا را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺷﻤﺎ ﺁرد ‪ ،‬و ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ داﻧﺶ ﺷﻤﺎ را ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ ‪ ،‬و رﻓﺘﺎرش‬
‫ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺁﺧﺮت راﻏﺐ ﺳﺎزد ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ذﮐﺮهﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ روزﻳﻬﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.905‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻬﺮهﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺒﮏ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.906‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺴﺒﻬﺎ ﮐﺴﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎرﮔﺮ ﺑﺎ دﺳﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺎ دﻗﺖ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد ‪.‬‬ ‫‪.907‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﺳﻮدﻣﻨﺪﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.908‬‬

‫‪.‬ﻣﺸﻮرت ﺣﺼﺎر ﻧﺪاﻣﺖ اﺳﺖ و اﻳﻤﻨﯽ از ﻣﻼﻣﺖ ‪.‬‬ ‫‪.909‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ازدواﺟﻬﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد ‪.‬‬ ‫‪.910‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﺮادران ﺷﻤﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﻮﺑﺘﺎن را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺁﺷﮑﺎرا ﺑﮕﻮﻳﺪ ‪.‬‬ ‫‪.911‬‬

‫‪. .912‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﻮاﻧﺎن ﺷﻤﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﭘﻴﺮان ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮد ‪ ،‬و ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﺮان ﺷﻤﺎ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ روش ﺟﻮاﻧﺎن‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ زﻧﺎن و دﺧﺘﺮان ﺧﻮد ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.913‬‬

‫‪.‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﮔﻴﺮد و ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ ‪.‬‬ ‫‪.914‬‬

‫‪. .915‬دﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻤﻲ رﺳﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺮدﯼ از ﺧﺎﻧﺪاﻧﻢ ﮐﻪ هﻤﻨﺎم ﻣﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ اﻋﺮاب ) و ﺑﺮ ﮐﻞ ﺟﻬﺎن ( ﺣﮑﻮﻣﺖ‬
‫ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﻂ ﻧﻴﮑﻮ وﺿﻮح ﺣﻖ را اﻓﺰون ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.916‬‬

‫‪.‬اﻣﺎﻧﺘﺪارﯼ ﻣﺎﻳﻪ رزق و روزﯼ ‪ ،‬و ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﺎﻳﻪ ﻓﻘﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.917‬‬

‫‪.‬ﻳﮏ درهﻢ رﺑﺎ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن داﻧﺴﺘﻪ ﮔﻴﺮد ‪ ،‬در ﻧﻈﺮ ﺧﺪا ﺑﺪﺗﺮ از ﺳﯽ و ﺷﺶ زﻧﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.918‬‬
 ‫‪.‬دﻋﺎﯼ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﻩ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺪﮐﺎر ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﺪﮐﺎرﯼ از ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮدش اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.919‬‬

‫‪. .920‬دﻳﻨﺎرﯼ در راﻩ ﺧﺪا ﺧﺮج ﮐﺮدﻩ اﯼ ‪ ،‬و دﻳﻨﺎرﯼ ﺑﺮاﯼ ﺁزاد ﮐﺮدن ﺑﻨﺪﻩ اﯼ دادﻩ اﯼ ‪ ،‬و دﻳﻨﺎرﯼ ﺑﻪ ﺑﻴﻨﻮاﻳﯽ‬
‫ﺻﺪﻗﻪ ﮐﺮدﻩ اﯼ ‪ ،‬و دﻳﻨﺎرﯼ ﺧﺮج ﮐﺴﺎن ﺧﻮد ﮐﺮدﻩ اﯼ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ از هﻤﻪ دﻳﻨﺎرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺮج ﮐﺴﺎن ﺧﻮد ﮐﺮدﻩ اﯼ ‪.‬‬

‫‪.‬ﻗﺮض دﻳﻦ و ﺑﺰرﮔﯽ را ﺑﮑﺎهﺪ ‪.‬‬ ‫‪.921‬‬

‫‪.‬زن ﺧﻮﺑﺮوﯼ ﻧﺎزا را واﮔﺬارﻳﺪ و ﺳﻴﺎهﯽ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺁرد ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.922‬‬

‫‪. .923‬ﺧﺪا رﺣﻤﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﺴﯽ را ﮐﻪ ﮐﺴﺐ ﺣﻼل ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ اﻋﺘﺪال ﺧﺮج ﮐﻨﺪ و ﻣﺎزاد ﺁن را ﺑﺮاﯼ روز ﺗﻨﮓ دﺳﺘﯽ و‬
‫ﺣﺎﺟﺖ از ﭘﻴﺶ ﻓﺮﺳﺘﺪ ‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺪا رﺣﻤﺖ ﮐﻨﺪ ﺁن ﮐﺲ را ﮐﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ و روزﮔﺎر ﺧﻮد را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ و روش او راﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬ ‫‪.924‬‬
‫ﺧﺪاوﻧﺪ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺑﺮ ﺑﻴﺴﻮادان ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ را ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻧﻤﻲ ﺑﺨﺸﺪ ‪.‬‬ ‫‪.925‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻮﻳﺪ ﻣﻦ ﻧﺎﻇﺮ ﮔﻤﺎن ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮﻳﺸﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﮔﻤﺎن ﺧﻮب ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺮد ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻴﻨﺪ و اﮔﺮ ﮔﻤﺎن ﺑﺪ ﺑﺮد ﺑﺪﯼ ﺑﻴﻨﺪ‬ ‫‪.926‬‬
‫‪.‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺻﺪﻗﻪ هﻔﺘﺎد ﻗﺴﻢ ﻣﺮگ ﺑﺪ را دﻓﻊ ﻣﻲ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫‪.927‬‬

‫‪.‬ﺧﺪاوﻧﺪ دوﺳﺖ دارد ﮐﺎرهﺎﻳﯽ را ﮐﻪ روا داﺷﺘﻪ اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ دوﺳﺖ دارد از ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ او ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮﺷﻨﺪ‬ ‫‪.928‬‬
‫‪.‬‬

‫‪.‬ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺑﺎﻟﻬﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻢ ﭘﻬﻦ ﻣﻲ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﺟﻮﻳﺪ رﺿﺎﻳﺖ دارﻧﺪ ‪.‬‬ ‫‪.929‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﻣﺮدﻩ را ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﭙﺮدﻧﺪ ‪ ،‬ﺻﺪاﯼ ﮐﻔﺶ ﮐﺴﺎن را ﮐﻪ از ﻗﺒﺮ وﯼ ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدﻧﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﻨﻴﺪ ‪.‬‬ ‫‪.930‬‬

‫‪.‬وﻗﺘﯽ ﻣﺮدم ﺳﺘﻤﮕﺮ را دﻳﺪﻧﺪ و او را از ﺳﺘﻢ ﺑﺎز ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻴﻢ ﺁن ﻣﻲ رود ﮐﻪ ﺧﺪا هﻤﻪ را ﺑﻪ ﻋﺬاب ﺧﻮد ﻣﺒﺘﻼ‬ ‫‪.931‬‬
‫ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﮐﺴﺎن را رﺣﻢ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺣﻢ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬دﻳﮕﺮان را ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.932‬‬

‫زﺑﺎن ﺧﻮد را از ﺑﺪ ﮔﻮﻳﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎز دارﻳﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﺮد درﺑﺎرﻩ او ﺑﻪ ﻧﻴﮑﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.933‬‬
 ‫‪.‬از اﺳﺘﻌﻤﺎل ﺳﻨﮓ ﺣﺮام در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻳﻪ وﻳﺮاﻧﯽ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪.934‬‬

‫‪ .935‬ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را رﻋﺎﻳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬هﺮﭼﻪ ﻣﻴﺨﻮرﻳﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﻮراﻧﻴﺪ و هﺮﭼﻪ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻴﺪ و اﮔﺮ‬
‫ﮔﻨﺎهﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﻴﺨﻮاهﻴﺪ ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻔﺮوﺷﻴﺪ و ﻋﺬاﺑﺸﺎن ﻧﺪهﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ .936‬ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺮادران ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎ را در ﮐﺎرهﺎﯼ ﻣﺸﮑﻞ ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﮔﻴﺮﻳﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را‬
‫در ﮐﺎرهﺎﯼ ﻣﺸﮑﻞ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫‪ .937‬ﺗﻴﺮ اﻧﺪازﯼ ﮐﻨﻴﺪ وﺳﻮارﯼ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺗﻴﺮاﻧﺪازﯼ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ دارم ﮐﻪ ﺳﻮارﯼ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬هﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﻣﺮد‬
‫ﺑﺪان ﺳﺮﮔﺮم ﺷﻮد ﺑﻴﻬﻮدﻩ اﺳﺖ ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺮدﯼ ﺑﺎ ﮐﻤﺎن ﺧﻮد ﺗﻴﺮ اﻧﺪازد ﻳﺎ اﺳﺐ ﺧﻮد را ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﺎ زن ﺧﻮد ﺑﺎزﯼ‬
‫ﮐﻨﺪ ‪ ،‬هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺣﻖ اﺳﺖ و هﺮﮐﺲ ﺗﻴﺮاﻧﺪازﯼ ﺁﻣﻮزد و ﺁﻧﺮا ﺗﺮﮎ ﮐﻨﺪ ﺣﻖ ﻣﻌﻠﻢ ﺧﻮد را ادا ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫از دﻧﻴﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮش ﺗﺎ ﺧﺪا ﺗﺮا دوﺳﺖ ﺑﺪارد و از ﺁﻧﭽﻪ در دﺳﺖ ﻣﺮدم اﺳﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮش ﺗﺎ ﻣﺮدم ﺗﺮا دوﺳﺖ‬ ‫‪.938‬‬
‫دارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﮐﺴﺎن و هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﻣﺮد داﻧﺸﻤﻨﺪ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﺑﯽ رﻏﺒﺖ ﺗﺮﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪.939‬‬

‫‪ .940‬زاهﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺁﻧﮑﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﺮ و ﺑﻼ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻨﺪ و از ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ زﻳﻨﺖ دﻧﻴﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮﺷﺪ و ﻧﻌﻤﺖ ﺑﺎﻗﯽ‬
‫را ﺑﺮ ﻓﺎﻧﯽ ﺗﺮﺟﻴﺢ دهﺪ و ﻓﺮدا را از ﻋﻤﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺣﺴﺎب ﻧﮑﻨﺪ و ﺧﻮد را در ردﻳﻒ ﻣﺮدﮔﺎن ﺷﻤﺎرد‪.‬‬

‫اﻧﺠﺎم دادن ﮐﺎر ﻧﻴﮏ ﺑﻬﺘﺮ از ﺁﻏﺎز ﮐﺮدن ﺁﻧﺴﺖ‪.‬‬ ‫‪.941‬‬

‫از ﺧﺪا ﻣﺎﻧﻨﺪ دو ﺗﻦ از ﺧﻮﻳﺸﺎن ﺻﺎﻟﺢ ﺧﻮد ﺷﺮﻣﮕﻴﻦ ﺑﺎش‪.‬‬ ‫‪.942‬‬

‫از ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻴﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ اﺧﻼق ﺷﻤﺎ را ﻣﺎﻧﻨﺪ روزﻳﺘﺎن ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.943‬‬

‫‪ .944‬از ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺷﺮم ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬هﺮ ﮐﻪ از ﺧﺪا ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺷﺮم ﮐﻨﺪ ﺳﺮ و اﻋﻀﺎﯼ ﺁن را از ﮔﻨﺎﻩ‬
‫ﻧﮕﻬﺪارد و ﺷﮑﻢ و ﻣﺘﻌﻠﻘﺎت ﺁن را از ﻧﺎروا ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ و ﻣﺮگ و ﺑﻼ را ﺑﺨﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و هﺮ ﮐﻪ ﻧﻌﻴﻢ ﺁن ﺟﻬﺎن را‬
‫ﺧﻮاهﺪ زﻳﻨﺖ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن را ﺗﺮﮎ ﮐﻨﺪ و هﺮ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﺪ از ﺧﺪا ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺮم ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫از ﺧﺮدﻣﻨﺪ رهﺒﺮﯼ ﺟﻮﻳﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﻩ راﺳﺖ ﺑﺮﺳﻴﺪ و وﯼ را ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻧﮑﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.945‬‬

‫ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮگ در ﺁﻳﺪ ﺑﺮاي ﺁن ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﺎش‬ ‫‪.946‬‬

‫از ﺷﺮ هﻤﺴﺎﻳﻪ ﻣﻘﻴﻢ ﺑﺨﺪا ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﻳﺪ زﻳﺮا هﻤﺴﺎﻳﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮ اﮔﺮ ﺧﻮاهﺪ از او ﺑﺮ آﻨﺎر ﺷﻮد ‘ ﺑﺮ آﻨﺎر ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.947‬‬

‫ﺑﺨﺪا ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﻳﺪ از ﻓﻘﺮ وﻋﻴﺎﻟﻤﻨﺪي و اﻳﻨﻜﻪ ﻇﻠﻢ آﻨﻴﺪ ﻳﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﻇﻠﻢ آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.948‬‬

‫از زﻧﺎن ﺑﺪ ﺑﺨﺪا ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﻳﺪ و از ﻧﻴﻜﺎﻧﺸﺎن ﺑﭙﺮهﻴﺰﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.949‬‬

‫از ﭼﺸﻢ ﺑﺪ ﺑﺨﺪا ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺒﺮﻳﺪ زﻳﺮا ﭼﺸﻢ ﺣﻖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.950‬‬

‫ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﭘﺮدﻩ ﭘﻮﺷﻲ ﺑﺮ اﻧﺠﺎم آﺎرهﺎي ﺧﻮد ﻳﺎري ﺟﻮﻳﻴﺪ زﻳﺮا هﺮآﻪ ﻧﻌﻤﺘﻲ دارد ﻣﺤﺴﻮد آﺴﺎﻧﺴﺖ‪.‬‬ ‫‪.951‬‬

‫‪ .952‬از ﺑﻲ ﻟﺒﺎﺳﻲ ﺑﺮاي ﻧﮕﻬﺪاري زﻧﺎن آﻤﻚ ﺟﻮﻳﻴﺪ زﻳﺮا زن وﻗﺘﻲ ﻟﺒﺎس ﻓﺮاوان و زﻳﻨﺖ آﺎﻣﻞ دارد ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﺑﻴﺮون‬
‫رﻓﺘﻦ اﺳﺖ‪.‬‬
 ‫از ﻣﺮدم ﺑﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ ﭼﻮب ﻣﺴﻮاك هﻢ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ‪ ) .‬ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺮﺗﺮ اﻳﻦ ﭘﺴﺖ (‬ ‫‪.953‬‬

‫ﻧﻴﻜﻲ و ﺑﺪي ﭼﻴﺰهﺎ را از دل ﺧﻮﻳﺶ ﺑﭙﺮس ‘ دﻳﮕﺮان هﺮﭼﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.954‬‬

‫اﺳﺘﻮار ﺑﺎش و رﻓﺘﺎر ﺧﻮﻳﺶ را درﺑﺎرﻩ ﻣﺮدم ﻧﻴﻚ ﺳﺎز‪.‬‬ ‫‪.955‬‬

‫اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﭼﻪ ﻧﻴﻜﺴﺖ آﻪ اﺳﺘﻮار ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.956‬‬

‫‪ .957‬ﺑﺎ زﻧﺎن ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ رﻓﺘﺎر آﻨﻴﺪ ‘ زﻳﺮا زن از دﻧﺪﻩ آﺞ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و در دﻧﺪﻩ ﺁﻧﭽﻪ آﺠﺘﺮ اﺳﺖ ‘ ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺳﺖ و‬
‫اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ راﺳﺘﺶ آﻨﻴﺪ ﺁﻧﺮا ﻣﻲ ﺷﻜﻨﻴﺪ و اﮔﺮ رهﺎﻳﺶ آﻨﻴﺪ آﺞ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﺎ زﻧﺎن ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ رﻓﺘﺎر آﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮﻳﺪ و ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺸﻮﻳﺪ ﺗﺎ دﻟﻬﺎﻳﺘﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﺸﻮد‪.‬‬ ‫‪.958‬‬

‫ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮﻳﺪ ﺗﺎ دل هﺎﻳﺘﺎن ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮد و ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺁﻣﻴﺰش آﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﻢ رﺣﻢ آﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.959‬‬

‫‪ .960‬اﺳﺘﻮار ﺗﺮﻳﻦ آﺎرهﺎ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ اﺳﺖ ‪ :‬ﻳﺎد ﺧﺪاوﻧﺪ در هﻤﻪ ﺣﺎل و رﻋﺎﻳﺖ اﻧﺼﺎف ﺑﺮ ﺿﺮر ﺧﻮﻳﺶ و ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﺎل‬
‫ﺑﺎ ﺑﺮادر دﻳﻨﻲ‪.‬‬

‫‪ .961‬ﭘﺎداش ﻧﻴﻜﻮآﺎري و ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺧﻮﻳﺸﺎن از ﻧﻴﻜﻲ هﺎي دﻳﮕﺮ زودﺗﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ و آﻴﻔﺮ ﺳﺘﻤﻜﺎري و ﺑﺮﻳﺪن از‬
‫ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان از ﺑﺪﻳﻬﺎي دﻳﮕﺮ ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ‪.‬‬

‫دﻋﺎﻳﻲ آﻪ ﻏﺎﻳﺒﻲ ﺑﺮاي ﻏﺎﻳﺐ دﻳﮕﺮ آﻨﺪ از هﻤﻪ دﻋﺎهﺎ زودﺗﺮ ﻣﺴﺘﺠﺎب ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫‪.962‬‬

‫ﺑﺎ آﺴﺎن ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎري آﻦ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎري آﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪.963‬‬

‫ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻣﻠﻚ ﻣﻠﻜﺎن اﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ﻣﻠﻜﻲ ﺟﺰ ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬ ‫‪.964‬‬

‫ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﻧﺎآﺎران ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.965‬‬

‫وﻗﺘﻲ آﺎر ﺑﻪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﺨﺘﻲ رﺳﻴﺪ ‘ راﻩ ﭼﺎرﻩ ﭘﻴﺪا ﻣﻴﺸﻮد‪.‬‬ ‫‪.966‬‬

‫‪ .967‬زﻧﻲ آﻪ ﻓﺮزﻧﺪي " ﺑﻪ ﺧﻄﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد " و ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ اي در ﺁورد آﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﻣﺤﺎرم ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺒﻴﻨﺪ و در‬
‫اﻣﻮاﻟﺸﺎن ﺷﺮآﺖ آﻨﺪ ‘ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وي ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺁﻧﻜﺴﻜﻪ ﺑﺮ ﺑﻴﻨﻮاﺋﻲ آﻪ ﺑﺠﺰ ﺧﺪا ﭘﻨﺎهﻲ ﻧﺪارد ﺳﺘﻢ ﻣﻴﻜﻨﺪ ‘ ﺧﺸﻢ ﺧﺪا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.968‬‬

‫ﺷﺠﺎﻋﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺁﻧﻜﺲ اﺳﺖ آﻪ ﺑﺮ هﻮس ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺴﻠﻂ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬ ‫‪.969‬‬

‫روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﺬاب ﭘﻴﺸﻮاي ﺳﺘﻤﮕﺮ از هﻤﻪ آﺲ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.970‬‬

‫‪ .971‬اﺑﺘﻼﯼ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺑﻪ ﺑﻼ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ و ﭘﺲ از ﺁن هﺮﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰدﻳﮏ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﺮدم ﺑﻪ‬
‫اﻧﺪازﻩ ﻗﻮت دﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﻼ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ دﻳﻦ او ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺎﺷﺪ اﺑﺘﻼﯼ او ﺳﺨﺖ اﺳﺖ و اﮔﺮ دﻳﻦ او ﺳﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ‬
‫دﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﻼ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻼ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﻓﺮود ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﺗﺎ هﻤﻪ ﮔﻨﺎهﺎن او را ﭘﺎﮎ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
 ‫ﺁﻧﮑﻪ در دﻧﻴﺎ ﻣﺮدم را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁزار ﮐﻨﺪ ‪ ،‬در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﭘﻴﺶ ﺧﺪا از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﻋﺬاب وﯼ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.972‬‬

‫‪ .973‬در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﻋﺬاب ﺁﻧﮑﺲ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺧﻴﺮﯼ در او هﺴﺖ وﻟﯽ‬
‫ﺧﻴﺮﯼ در او ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

‫روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﺬاب داﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﮐﻪ از داﻧﺶ ﺧﻮد ﺑﻬﺮﻩ ﻧﻤﯽ ﺑﺮد از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﺨﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.974‬‬

‫‪ .975‬دو ﮐﺲ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﺴﺮت ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ ‪ ،‬ﻳﮑﯽ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ در دﻧﻴﺎ ﺑﺮاﯼ ﻃﻠﺐ داﻧﺶ‬
‫ﻓﺮﺻﺖ داﺷﺘﻪ ‪ ،‬وﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺁن ﺑﺮ ﻧﺨﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﺮدﯼ ﮐﻪ داﻧﺸﯽ ﺑﻪ دﻳﮕﺮﯼ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ و ﺷﺎﮔﺮد وﯼ از‬
‫ﺁن ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﺷﺪﻩ وﻟﯽ او ﺑﯽ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ .976‬ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻨﮕﺎم ﻏﻀﺐ ﺑﺮ ﺧﻮد ﺗﺴﻠﻂ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮدﺑﺎرﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ‬
‫از ﻗﺪرت از ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺴﺎن در ﮔﺬرد‪.‬‬

‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﻳﻤﺎن ﺁﻧﺴﺘﮑﻪ ﻣﺮدم از ﺗﻮ در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﺳﻼم ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم از دﺳﺖ و زﺑﺎن ﺗﻮ ﺑﺴﻼﻣﺖ‬ ‫‪.977‬‬
‫ﻣﺎﻧﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ زهﺪهﺎ ﺁﻧﺴﺘﮑﻪ از ﺁﻧﭽﻪ دارﯼ ﺧﺸﻨﻮد ﺑﺎﺷﯽ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ از ﺧﺪا ﺗﻮان ﺧﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻋﺎﻓﻴﺖ دﻳﻦ و‬ ‫‪.978‬‬
‫دﻧﻴﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻌﺮﯼ ﮐﻪ ﻋﺮب ﮔﻔﺘﻪ ‪ ،‬ﺳﺨﻦ ﻟﺒﻴﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﺪ ‪ :‬ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﺪا هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫‪.979‬‬

‫ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﮐﻨﻨﺪ و ﭘﺎداش ﻳﺎﺑﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪.980‬‬

‫از هﻤﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎن ‪ ،‬ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺗﺮ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﺮ دﻧﻴﺎ و ﻋﺬاب ﺁﺧﺮت را ﺑﺎ هﻢ دارد‪.‬‬ ‫‪.981‬‬

‫از هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارﺗﺮ ﺁن ﮐﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺳﭙﺎس ﻣﺮدم را ﻣﯽ ﮔﺬارد‪.‬‬ ‫‪.982‬‬

‫ﻋﻘﺪ ﻧﮑﺎح را ﻣﺤﮑﻢ ﮐﻨﻴﺪ و ﺁن را ﻋﻠﻨﯽ ﺳﺎزﻳﺪ‪.‬‬ ‫‪.983‬‬

‫‪ .984‬ﻓﺘﻨﻪ ﺳﺨﺖ را دﻳﺪﻳﺪ و ﺻﺒﺮ ﮐﺮدﻳﺪ و ﻣﻦ از ﻓﺘﻨﻪ اﯼ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻢ دارم ﮐﻪ از ﻃﺮف زﻧﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ‪.‬‬
‫هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻟﻨﮕﻮﯼ ﻃﻼ ﺑﺪﺳﺖ و ﭘﺎرﭼﻪ هﺎﯼ ﻓﺎﺧﺮ ﺑﺒﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﻮاﻧﮕﺮان را ﺑﺰﺣﻤﺖ اﻧﺪازﻧﺪ و از ﻓﻘﻴﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﺑﺪان‬
‫دﺳﺘﺮس ﻧﺪارد ﺑﺨﻮاهﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ .985‬راﺳﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﻮاب هﺎ را در ﺳﺤﺮﮔﺎﻩ ﺗﻮان دﻳﺪ‪.‬‬
‫‪-٣١۶ .986‬ﺑﺎ اﺣﻤﻖ ﺁﻣﻴﺰش ﻣﮑﻦ‪.‬‬
‫‪ .987‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺗﺮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ .988‬ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم را ﺑﻪ اﺻﻼح ﺁر اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺎ دروغ ﺑﺎﺷﺪ‪ ).‬ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺮﺗﺮ اﻳﻦ ﭘﺴﺖ (‬
‫‪ .989‬دﻧﻴﺎﯼ ﺧﻮﻳﺶ را اﺻﻼح ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺮاﯼ ﺁﺧﺮت ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻓﺮدا ﺧﻮاهﻴﺪ ﻣﺮد‪.‬‬
‫‪ .990‬ﺑﺎ ﺁﻧﮑﺴﮑﻪ ﺳﺰاوار ﻧﻴﮑﯽ اﺳﺖ و ﺁﻧﮑﺴﮑﻪ ﺳﺰاوار ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻦ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﻴﮏ ﺗﻮ ﺑﻪ اهﻞ ﺁن رﺳﺪ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ‬
‫وﮔﺮﻧﻪ ﺗﻮ ﺧﻮد اهﻞ ﺁن هﺴﺘﯽ‪.‬‬
‫‪-٣٢١ .991‬ﺷﺶ ﭼﻴﺰ را از ﻃﺮف ﺧﻮد ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﻬﺸﺖ را ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ هﺎ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺳﺨﻦ‬
‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻴﺪ راﺳﺖ ﮔﻮﻳﻴﺪ و وﻗﺘﯽ وﻋﺪﻩ ﻣﯽ دهﻴﺪ وﻓﺎ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ اﻣﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮدﻧﺪ رد ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺮا از ﺁﻣﻴﺰش‬
‫هﺎﯼ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻴﺪ ‪ ،‬ﭼﺸﻢ هﺎﯼ ﺧﻮد را از ﻧﮕﺎﻩ هﺎﯼ ﻧﺎروا ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ و دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ را از اﻋﻤﺎل ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﻧﮕﻬﺪارﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ .992‬ﺷﺶ ﺻﻔﺖ را ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﺸﺖ را ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬هﻨﮕﺎم ﺗﻘﺴﻴﻢ ارث ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺳﺘﻢ ﻣﮑﻨﻴﺪ‬
‫‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺑﻪ اﻧﺼﺎف رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ و هﻨﮕﺎم ﺟﻨﮓ ﺑﺎ دﺷﻤﻦ ﺗﺮﺳﺎن ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ و در ﻏﻨﺎﺋﻢ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﻣﮑﻨﻴﺪ و ﻇﺎﻟﻢ را از ﻣﻈﻠﻮم‬
‫دﻓﻊ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬
 ‫‪ .993‬روزﯼ را در ﻧﻬﺎﻧﮕﺎﻩ هﺎﯼ زﻣﻴﻦ ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ‪.‬‬
‫‪ .994‬داﻧﺶ را ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﻪ در ﭼﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ زﻳﺮا ﻃﻠﺐ داﻧﺶ ﺑﺮ هﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ واﺟﺐ اﺳﺖ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺑﺎل ﺧﻮﻳﺶ‬
‫را ﺑﺮاﯼ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻢ ﭘﻬﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ زﻳﺮا از ﺁﻧﭽﻪ وﯼ در ﻃﻠﺐ ﺁﻧﺴﺖ ‪ ،‬ﺧﺸﻨﻮد هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ .995‬ﺣﻮاﺋﺞ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ ‪ ،‬زﻳﺮا ﮐﺎرهﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻘﺪر دارد‪.‬‬

‫ـ ﻓﻀﻴﻠﺖ داﻧﺶ ﻃﻠﺒﻰ‪.‬‬ ‫‪.996‬‬

‫ﻣـﻦ ﺳﻠﻚ ﻃﺮﻳﻘﺎ ﻳﻄﻠﺐ ﻓﻴﻪ ﻋﻠﻤﺎ ﺳﻠﻚ اﷲ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﺎ اﻟـﻰ اﻟﺠﻨﻪ ‪ ...‬و ﻓﻀﻞ اﻟﻌﺎﻟـﻢ ﻋﻠـﻰ اﻟﻌﺎﺑـﺪ آﻔﻀﻞ اﻟﻘﻤـﺮ ﻋﻠـﻰ ﺳـﺎﺋﺮ‬

‫اﻟﻨﺠـﻮم اﻟﻴﻠﻪ اﻟﺒـﺪر‪.‬‬

‫)‪ (1‬هﺮآﻪ راهﻰ رود آﻪ در ﺁن داﻧﺸـﻰ ﺟـﻮﻳﺪ ‪ ,‬ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﻪ راهﻰ آﻪ ﺑﻪ ﺳـﻮى ﺑﻬﺸﺖ اﺳﺖ ﺑﺒﺮد ‪ ,‬و ﺑﺮﺗﺮى ﻋﺎﻟـﻢ‬

‫ﺑﺮ ﻋﺎﺑـﺪ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﺑﺮﺗـﺮى ﻣﺎﻩ در ﺷﺐ ﭼﻬﺎردﻩ ﺑـﺮ دﻳﮕـﺮﺳﺘﺎرﮔﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺳﺘﺎرﮔﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪997‬ـ دﻳﻦ ﻳﺎﺑﻰ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‪.‬‬

‫ﻟﻮ آﺎن اﻟﺪﻳـﻦ ﻋﻨﺪ اﻟﺜﺮﻳﺎ ﻟﺬهﺐ ﺑﻪ رﺟﻞ ﻣﻦ ﻓﺎرس ـ او ﻗﺎل ـ ﻣـﻦ اﺑﻨﺎء ﻓﺎرس ﺣﺘﻰ ﻳﺘﻨﺎوﻟﻪ ‪ (2),‬اﮔـﺮ دﻳﻦ ﺑﻪ ﺳﺘﺎرﻩ ﺛـﺮﻳﺎ‬

‫رﺳـﺪ ‪ ,‬هـﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﻣـﺮدى از ﺳـﺮزﻣﻴﻦ ﭘﺎرس ـ ﻳﺎ اﻳـﻦ آﻪ ﻓـﺮﻣـﻮدﻩ از ﻓـﺮزﻧـﺪان ﻓـﺎرس ـ ﺑﻪ ﺁن دﺳﺖ ﺧـﻮاهﻨـﺪ ﻳـﺎزﻳــﺪ‪.‬‬

‫‪998‬ـ اﻳﻤﺎن ﺧﻮاهﻰ اﻳﺮاﻧﻴﺎن‪.‬‬

‫اذا ﻧﺰﻟﺖ ﻋﻠﻴﻪ )ص ( ﺳـﻮرﻩ اﻟﺠﻤﻌﻪ ﻓﻠﻤﺎ ﻗﺮا‪ :‬و ﺁﺧﺮﻳـﻦ ﻣﻨﻬﻢ ﻟﻤﺎ ﻳﻠﺤﻘﻮا ﺑـﻬﻢ ‪.‬‬

‫)‪ (3‬ﻗﺎل رﺟﻞ ﻣـﻦ هﻮﻻء ﻳﺎ رﺳﻮل اﷲ ؟ ﻓﻠﻢ ﻳﺮاﺟﻌﻪ اﻟﻨﺒﻰ )ص ( ﺣﺘﻰ ﺳﺌﻠﻪ ﻣﺮﻩ او ﻣﺮﺗﻴﻦ او ﺛﻼﺛﺎ‪.‬‬

‫ﻗﺎل و ﻓﻴﻨﺎ ﺳﻠﻤﺎن اﻟﻔﺎرﺳـﻰ ﻗﺎل ﻓـﻮﺻﻊ اﻟﻨﺒـﻰ ﻳﺪﻩ ﻋﻠﻰ ﺳﻠﻤﺎن ﺛـﻢ ﻗﺎل ‪ :‬ﻟـﻮ آـﺎن اﻻﻳﻤـﺎن ﻋﻨـﺪ اﻟﺜـﺮﻳـﺎ ﻟﻨـﺎ ﻟﻪ رﺟـﺎل ﻣـﻦ‬

‫هـﻮﻻء‪.‬‬

‫)‪ (4‬وﻗﺘـﻰ آﻪ ﺳـﻮرﻩ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒـﺮ اآﺮم )ص ( ﻧﺎزل ﮔﺮدﻳـﺪ و ﺁن ﺣﻀﺮت ﺁﻳﻪ و ﺁﺧﺮﻳـﻦ ﻣﻨﻬﻢ ﻟﻤﺎﻳﻠﺤﻘـﻮا ﺑﻬﻢ را‬

‫ﺧـﻮاﻧـﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺮدى ﮔﻔﺖ ‪ :‬اى ﭘﻴﺎﻣﺒـﺮ ﺧـﺪا ﻣﺮاد اﻳـﻦ ﺁﻳﻪ ﭼﻪ آﺴﺎﻧـﻰ اﺳﺖ ؟ رﺳـﻮل ﺧﺪا ﺑﻪ او ﭼﻴﺰى ﻧﮕﻔﺖ ﺗﺎ اﻳـﻦ آﻪ ﺁن ﺷﺨﺺ ﻳﻚ‬

‫ﺑﺎر ‪,‬دوﺑﺎر ‪ ,‬ﻳﺎ ﺳﻪ ﺑﺎر ﺳﻮال آﺮد‪.‬‬

‫راوى ﻣﻴﮕـﻮﻳﺪ‪ :‬ﺳﻠﻤﺎن ﻓﺎرﺳﻰ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﺑﻮد آﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاآﺮم )ص ( دﺳﺘـﺶ را روى دوش او ﻧﻬﺎد‪ ,‬ﺳﭙـﺲ ﻓﺮﻣـﻮد‪ :‬اﮔﺮ‬

‫اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺳﺘﺎرﻩ ﺛﺮﻳﺎ ﺑﺮﺳﺪ هﺮﺁﻳﻨﻪ ﻣـﺮداﻧـﻰ از ﺳـﺮزﻣﻴـﻦ اﻳـﻦ ﻣـﺮد ﺑﻪ ﺁن دﺳﺖ ﺧـﻮاهﻨـﺪ ﻳﺎﻓﺖ ‪.‬‬
 ‫‪999‬ـ ﻣﺸﻤﻮﻻن ﺷﻔﺎﻋﺖ‪.‬‬

‫ارﺑﻌﻪ اﻧﺎاﻟﺸﻔﻴﻊ ﻟﻬﻢ ﻳﻮم اﻟﻘﻴﻤﻪ ‪.:‬‬

‫‪6‬ـ ﻣﻌﻴﻦ اهﻞ ﺑﻴﺘﻰ ‪.‬‬

‫‪2‬ـ واﻟﻘـﺎﺿـﻰ ﻟﻬـﻢ ﺣـﻮاﺋﺠﻬﻢ ﻋﻨـﺪ ﻣـﺎ اﺿﻄــﺮوا اﻟﻴﻪ ‪.‬‬

‫‪3‬ـ واﻟﻤﺤﺐ ﻟﻬﻢ ﺑﻘﻠﺒﻪ و ﻟﺴﺎﻧﻪ ‪.‬‬

‫‪4‬ـ واﻟﺪاﻓﻊ ﻋﻨﻬﻢ ﺑﻴﺪﻩ ‪.‬‬

‫)( ﭼﻬﺎر دﺳﺘﻪ اﻧـﺪ آﻪ ﻣـﻦ روز ﻗﻴـﺎم ﺷﻔﻴﻊ ﺁﻧﻬﺎهﺴﺘـﻢ ‪.:‬‬

‫‪1‬ـ ﻳﺎرى دهﻨﺪﻩ اهﻞ ﺑﻴﺘﻢ ‪2 ,‬ـ ﺑـﺮﺁورﻧـﺪﻩ ﺣـﺎﺟـﺎت اهﻞ ﺑﻴﺘـﻢ ﺑﻪ هﻨﮕـﺎم اﺿﻄـﺮار و ﻧـﺎﭼـﺎرى ‪3 ,‬ـ دوﺳﺘﺪار اهﻞ ﺑﻴﺘﻢ ﺑﻪ‬

‫ﻗﻠﺐ وزﺑﺎن ‪4 ,‬ـ و دﻓـﺎع آﻨﻨـﺪﻩ از اهﻞ ﺑﻴﺘـﻢ ﺑﺎ دﺳﺖ و ﻋﻤﻞ ‪.‬‬

‫‪1000‬ـ ﻣﻼك ﭘﺬﻳﺮش اﻋﻤﺎل‪.‬‬

‫ﻻﻳﻘﺒﻞ ﻗﻮل اﻻ ﺑﻌﻤﻞ و ﻻﻳﻘﺒﻞ ﻗـﻮل و ﻻﻋﻤﻞ اﻻ ﺑﻨﻴﻪ و ﻻ ﻳﻘﺒﻞ ﻗـﻮل و ﻻﻋﻤﻞ و ﻻ ﻧﻴﻪ اﻻ ﺑﺎﺻﺎﺑﻪ اﻟﺴﻨﻪ ‪.‬‬

‫)( ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺨﻨﻰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻤﻴﺸﻮد ﻣﮕﺮ ﺁن آﻪ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻋﻤﻞ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ,‬و ﺳﺨـﻦ و ﻋﻤﻠﻰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻤـﻴﺸـﻮد ﻣﮕـﺮ ﺁن آﻪ‬

‫هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻧﻴﺖ ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺎﺷـﺪ ‪.‬‬

‫و ﺳﺨـﻦ و ﻋﻤﻞ و ﻧﻴﺘـﻰ ﭘﺬﻳـﺮﻓﺘﻪ ﻧﻤـﻴﺸـﻮد ﻣﮕـﺮ ﺁن آﻪ ﻣﻄـﺎﺑﻖ ﺳﻨﺖ ﺑـﺎﺷﺪ‪.‬‬