An open market operation (also known as OMO) is an activity by a central bank to buy or sell

government bonds on the open market. A central bank uses them as the primary means of
implementing monetary policy. The usual aim of open market operations is to manipulate the short
term interest rate and the supply of base money in an economy, and thus indirectly control the total
money supply, in effect expanding money or contracting the money supply. This involves meeting the
demand of base money at the target interest rate by buying and selling government securities, or other
financial instruments. Monetary targets, such as inflation, interest rates, or exchange rates, are used to
guide this implementation.[1][2]

Isang open market operasyon (kilala rin bilang OMO) ay isang aktibidad sa pamamagitan ng
isang gitnang bangko upang bumili o magbenta Bonds gobyerno sa open market. Ginagamit ng
mga ito ang isang sentro ng bangko bilang ang pangunahing paraan ng pagpapatupad ng mga
patakaran hinggil sa pananalapi. Ang karaniwan layunin ng pagpapatakbo open market ay upang
manipulahin ang maikling term na rate ng interes at ang supply ng batayang pera sa isang
ekonomiya, at samakatuwid ay hindi direktang kinokontrol ang kabuuang pera suplay, sa epekto
pagpapalawak ng pera o pagkontrata sa pera suplay. Ito ay nagsasangkot nakakatugon sa mga
pangangailangan ng batayang pera sa target na rate ng interes sa pamamagitan ng pagbili at
pagbenta ng mga mahalagang papel ng pamahalaan, o iba pang pampinansyal na mga
instrumento. Hinggil sa pananalapi ng mga target, tulad ng implasyon, mga rate ng interes, o rate
ng palitan, ay ginagamit upang gabayan ang pagpapatupad na ito. [1] [2]

Tumutukoy sa pagbebenta at pagbili ng pamahalaaan ng securities sa isang open market
Auction- tumutukoy sa subasta kung saan nagpapataasan ng turingan sa presyo ng ipinagbibili
ang mga mamimili

Reserve Requirement Isang paraan upang makontrol ng bangko sentral ang supply ng salapi ay sa
pamamagitan ng pagtatakda ng reserve requirement o required reserve ratio (RRR). Ang lahat ng
bangko ay inaatasang magtabi ng bahagi ng kanilang deposito sa loob b kanilang kaha (vault). Ang
salaping ito ay hindi maaring gamitin o ipahiram ng bangko. Paniguro ito ng bangko sentral upang hindi
masaid ang salaping nasa kaha ng mga bangko para matugunan ang pangangailangan ng kanilang mga
depositor tulad ng withdrawal ng salapi. Kung kailangan nang magsara ng bangko, magagamit ang
reserve requirement sa pagbabayad ng natitirang obligasyon.
Isang paraan upang makontrol ng BSP ang suplay ng salapi
RRR-REQUIRED RESERVE RATIO
Kapag nagpautang ang bangko ang salapi ay may multiplier effect
Money multiplier- nagsasabi kung gaano kalaki ang itataas ng suplay ng salapi matapos ang paunang
deposito ng bangko
Pagbabago ng reserve req.
Pinakasimpleng paraan upang makontrol ng bsp ang suplay ng salapi
Ang pagBABABA ng RRR AY Nangangahulugang liliit ang salaping kailangang itago sa kaha ng bangko
Kung itatas angRRR ay lalaki ang salaping kailangang itago sa kaha ng bangko
Discount rate- interest rate na ipinapataw ng bsp sa mga pautang nito sa mga bangko kapag kapos ang
pondo ng mga ito
Sa pagtaas ng discount rate lumiliit ang halaga na mahihiram sa isang bangko..
Sa pagbaba nman ng discount rate tataas ang ipauutang sa isang bangko
Moral suasion (a phrase from the Latin words "moral" and "suasion" which denote respectively "conduct
or character that is right and virtuous"[1] and "to present in a pleasing manner"[2] - sometimes known
as jawboning[3]), is defined in the economic sphere as "the attempt to coerce private economic activity
via governmental exhortation in directions not already defined or dictated by existing statute law."[4]
The 'moral' aspect comes from the pressure for 'moral responsibility' to operate in a way that is
consistent with furthering the good of the economy.[5]

Moral panghihikayat (isang parirala mula sa Latin salitang "moralidad" at "panghihikayat" na
magpakilala ayon sa pagkakabanggit "pag-uugali o karakter na tama at banal" [1] at "upang
ipakita sa isang kasiya-siya paraan" [2] - minsan na kilala bilang jawboning [3]), ay tinukoy sa
pang-ekonomiyang globo bilang "mga pagtatangka upang pilitin pribadong aktibidad pang-
ekonomiya sa pamamagitan ng pangaral ng gobyerno sa mga direksyon na hindi pa natukoy o
dictated sa pamamagitan ng umiiral na batas batas." [4] ang 'moral na' aspect ay mula sa presyon
para sa 'moral na responsibilidad 'upang nagpapatakbo sa isang paraan na kaayon ng furthering
ang mabuting ng ekonomiya. [5]

Fiscal policy-tumutukoy sa paggamit ng pamahalaan sa pag bubuwis at paggasta nito upang mapatatag
ang ekonomiya
Patakarang pang-salapi - Wikipedia, ang malayang ensiklopedyaAng patakarang pang-salapi ay
iba sa patakarang piskal(fiscal policy) na tumutukoy sa pagbubuwis, paggasta ng pamahalaan, at
pag-utang ng pamahalaan.


Example of automatic stabilizers_ 1. The term "stabilizer" is misleading. No one really wants anything
that would keep GDP stable - that would prevent growth as well as preventing recessions. What people
want are measures that allow growth, but prevent recessions - a very different sort of beast.

The result is that there are very few mechanisms explicitly designed to be stabilizers - they just
happened to turn out that way. For example, taxes on profits just happen to fall when times are bad
because profits fall when times are bad.

2. There is a long list of features and elements in the economic system that are seen as "automatic
stabilizers", though the best they can do moderate variations in the real GDP
http://en.wikipedia.org/wiki/Automatic_s...

This page from the Federal Reserve notes: "Auerbach and Feenberg (2000) have estimated that
automatic tax stabilizers offset about 8% of the impact of an economic shock to GDP." which helps, but
really isn't all that much w 1. The term "stabilizer" is misleading. No one really wants anything that
would keep GDP stable - that would prevent growth as well as preventing recessions. What people want
are measures that allow growth, but prevent recessions - a very different sort of beast.

The result is that there are very few mechanisms explicitly designed to be stabilizers - they just
happened to turn out that way. For example, taxes on profits just happen to fall when times are bad
because profits fall when times are bad.

2. There is a long list of features and elements in the economic system that are seen as "automatic
stabilizers", though the best they can do moderate variations in the real GDP
http://en.wikipedia.org/wiki/Automatic_s...

This page from the Federal Reserve notes: "Auerbach and Feenberg (2000) have estimated that
automatic tax stabilizers offset about 8% of the impact of an economic shock to GDP." which helps, but
really isn't all that much when compared to a depression. hen compared to a depression.