Daing ng pagsisisi

Sa Iyong Pag-irog

Binabagabag man ako

Ng mga kamalian ko,
Bathala ang sandigan ko

Ang mga kamay moy pampawi ng

lungkot,
Kiliti ng haplos sa diwang malikot,
Kapag nababaghat ibig makalimot,
Ang mga kamay mo ang siya kong
gamot.

Luha'y nais mang pigilan

Takasan ang nasadlakan;
Sarili'y di malilinlang.
Sa Huling Silahis
Inaabangan ko doon sa Kanluran,
Ang huling silahis ng katag-arawan,
Iginuguhit ko ang iyong pangalan,
Sa pinong buhangin ng dalampasigan.
Aking dinarama sa hanging habagat,
Mga alaala ng halik mot yakap,
Sa bahaw na simoy ng
pagkakasangkap,
Ay nagdaang samyo ng iyong
paglingap

Itong tsokolate na ubod ng tamis

Matamis na gaya ng mukha mot kutis,
Tunay na hindi ko matitiis-tiis,
Haplusin ang nasat laging ninanais!
Ang abo sa noon g aba
Krus na sagisag ng pagpapakahirap
Ni Hesus na tubos ng sala ng lahat,
Sa krus namatay ng napakasaklap,
Bakit siya namang hinahaplos-palad?
Krus na sagisag ng dusat siphayo,
Ikakalat sa noo ng mga deboto,
Magpaparoon at magpaparito,
Palaspas, sinunog, nagka-abu-abo!