288 Hukbo koy lalakad sa Crotonang

bayan,
Hindi ko Makita ang pantas na
wika Sandaling pinalad na nakapanayam
Sa kaguluhan kot pagkawalang- Ang prinsesang nihag niring
diwa, katauhan.
Nang nakiumpok nay ang aking
salita,
Anhin mang tuwiran ay
nagkakalisya.
KAHULUGAN:
289
Hindi alam ni Florante kung
Nang malutas yaong
anung tamang salita ang
pagsasalitaan
nagpapakahulugan para sa
Ay wala na akong kamaharlikaan kanya na walang anu man ang
maipagmamalaki
Kaluluway gulot pusoy
nadadarang
Sa ningas ng sintang bago kong
natikman.
Nang man mala
290
Tatlong araw akong piniging ng
hari
Sa palasyo real na sa yamay bunyi
Ay di nakausap ang punong pighati
Na inaasahang iluluwalhati.
291
Dito ko natikman ang lalong
hignapis,
Higit na dalitang naunang tiniis,
At hinulaan ko ang lahat ng sakit
Kung sa kahirapang mula sa pag-
ibig.
292
Salamat at noong sa kinabukasan,
 Ng may hiyang perlas na sa matay
nukal.
381
Sa araw ring yaoy naputlan ng
ulo
Ang tapat na loob na mga konseho,
At hindi pumurol ang tabak na lilo,
Hanggang may mabait na mahal
reyno.

293 382
Ipinahayag ko nang wikang Umakyat sa trono ang kondeng
mairog, malupit

May buntunghininga, luha at At pinagbalaan ako nang mahigpit,

himutok,
Na kung di tanggapin ang haing
Ang matinding sintang ikinalulunod pag-ibig

Magpahangga ngayon ng buhay Dusting kamatayay aking

kong kapos. masasapit.

294
Ang pusong matibay ng himalang
dikit,
Nahambal sa aking malumbay na
hibik,
Dangan ang kaniyang katutubong
bait
Ay humadlang disin sinta koy
nabihis.
295
Ngunit kung ang ooy di man
binitawan,
Naliwanagan din sintang
nadirimlan,
At sa pagpanaw ko ay pinabaunan