Ama namin

Ama namin sumasalangit ka,

Sambahin ang pangalan mo.
Mapasaamin ang kaharian mo.
Sundin ang loob mo dito sa lupa para nang sa langit.
Bigyan mo kami ngayon ng aming kakanin sa araw araw;
At patawarin mo kami sa aming mga sala,
Para nang pagpapatawad namin sa nagkakasalaan sa amin;
At huwag mo kaming ipahintulot sa tukso,
At iadya mo kami sa lahat ng masama.
[Sapagka't sa iyo'y nagmumula ang kaharian,
ang kapangyarihan at ang kaluwalhatian magpasawalang hanggan.
Amen.
MAGANDANG HAPON
SA INYONG LAHAT
 Amang
Mapagmahal,
Amang
Mapaghangad

Saknong
84 - 104
TALASALITAAN

• Humibik - dumaing/umiyak
• Naglaon - nakalipas
• Namaang - nagulat
• Nanaghoy - tumangis
• Hikbi - iyak
• Mapagkandili -
mapagkalinga
• Hapis - Lungkot
• Kapighatian - Pagkasidhi
• Napatid - naputol
• Kalagim-lagim - kasindak -
sindak/ katakot - takot
• Pagkuru - kuruin - pag - isipan
• Lugami - mas mababa pa sa
kasawian
• Lilo - taksil
BUOD
Matapos magsalaysay ni Aladin tungkol sa kanyang nakaraan bago siya pumunta sa
gubat, mistulang sinagot ito ng mga panaghoy ni Florante sa kabilang bahagi ng gubat.
Ang mga panaghoy na itong narinig ni Aladin, na nagpapahiwatig na hindi lamang siya
ang tanging tao sa gubat na iyon, ay ikinagulat niya. Dahil doon, hinangad niyang
hanapin kung sino ang pinagmulan niyon, ngunit hindi niya nakita ang pinagmulan ng
mga panaghoy. Matapos ang ilang sandali, narinig niya nanaman ito. Lalo niyang
ikinagulat ito. Sa huli, tinanong niya kung sino nga ang nananaghoy, at nagsalaysayan
silang dalawa; ang parehong pagsasalaysay ng dalawa ay umiikot sa kani-kanilang
mga ama.
Duke Briseo
Duke Briseo ay ang ama ni Florante, at pansariling tanungan ng hari ng Albanya. Para
kay Florante, walang kaparis ang kanyang amang Duke Briseo, nagpapahiwatig ng
malalim na pagmamahal niya alang-alang sa Duke.
Pagkamatay ni Duke Briseo
Natapos ang buhay ni Duke Briseo dahil sa kasamaan at pagpapasakit na inihahatid ni
Konde Adolfo. Pinatay ang Duke Briseo ng mga tauhan ng Konde Adolfo; mabilis na
pinugot ang kanyang ulo, na sa bilis ay hindi pa siya nakapagdadasal, pinugutan na
siya, naghiwalay-hiwalay ang kanyang lamang loob at buto sa isa at isa, marahil isang
pagmamalabis lamang upang ilarawan ang pagpapasakit na ginawa sa Duke, at
ipinagtapunan ang kung ano ang natira sa kanya at mga pinugot mula sa kanya nang
wala, nagpapahiwatig na hindi man lamang inilibing ang Duke. Mas bibigyanlinaw ang
pagkamatay ng Duke Briseo sa pagsasalaysay ni Laura.
Ang pagkamatay ni Duke Briseo ay lubhang ikinalungkot ni Florante. Sa
pagsasalaysay niya, parang nakikita at naririnig niya ang kanyang ama,
at ang mga sigaw ng pagpapasakit ng kanyang ama. At ayon kay
Florante, higit na nanaisin pa ng kanyang amang mamatay si Florante sa
digmaan kaysa mahulog sa mga malulupit na kamay ni Adolfong higit pa
sa halimaw. Dahil sa pagkamatay na ito at ang iba pang mga
masasaklap na bagay na nangyari kay Florante, kagaya ng
pagkakagapos niya ngayon sa puno ng Hegira, lalo pang naniniwala
ngayong malapit na ang kanyang kamatayan.
Sultan Ali-Adab
Si Sultan Ali-Adab ang ama ni Aladin. Inilalarawan ang Sultan, bilang
isang malupit na ama. Ito ay dahil ang dahilan kaya nasa gubat si Aladin
ay bunga ng pagpapalayas niya mula sa Persyang iniutos ng kanyang
ama. Ang dahilan naman sa pagpapalayas na ito, at ang pangungusap
niya sa dalawang huling saknong ay ang pang-aagaw ng kanyang ama
kay Flerida, ang kanyang katipan. Mas bibigyan linaw ito sa mga huling
kabanata.
SAKNONG 84-104
 84
90
Gerero'y namangha nang ito'y marinig
"Ang nagkahiwalay na laman mo't buto,
pinagbaling-baling sa gubat ang titig;
kamay at katawang nalayo sa ulo,
nang walang makit'ay hinintay umulit,
ipinaghagisan niyong mga lilo
'di naman nalao'y nagbagong humibik.
at walang maawang maglibing ng tao."
85
91
Ang bayaning Moro'y lalo nang namaang,
"Sampu ng lingkod mo't mga kaibigan,
"Sino'ng nananaghoy sa ganitong ilang?"
kung kampi sa lilo'y iyo nang kaaway;
lumapit sa dakong pinanggagalingan
ang 'di nagsaiyo'y natatakot namang
ng buntung-hininga't pinakimatyagan.
bangkay mo't ibao't maparurusahan."
86
92
Inabutan niya'y ang ganitong hibik:
"Hanggang dito ama'y aking naririnig,
"Ay, mapagkandiling amang iniibig!
nang ang iyong ulo'y itapat sa kalis;
Bakit ang buhay mo'y naunang napatid,
ang panambitan mo't dalangin sa Langit,
ako'y inulila sa gitna ng sakit?"
na ako'y maligtas sa kukong malupit."
93
87
"Kung sa gunita ko'y pagkuru-kuruin
"Ninanasa mo pang ako'y matabunan,
ang pagkahulog mo sa kamay ng taksil, ng bangkay sa gitna ng pagpapatayan,
parang nakikita ang iyong narating ... nang huwag mahulog sa panirang kamay
parusang marahas na kalagim-lagim." ng Konde Adolfong higit sa halimaw."

88
"At alin ang hirap na 'di ikakapit
sa iyo ng Konde Adolfong malupit?
Ikaw ang salamin sa Reyno ng bait,
pagbubutunan ka ng malaking galit."
94
"Pananalangin mo'y 'di pa nagaganap,
sa liig mo'y biglang nahulog ang tabak;
nasnaw sa bibig mong huling pangungusap
ang "Adiyos, bunso"'t buhay mo'y lumipas."

89 95
"Katawan mo ama'y parang namamalas"Ay, amang ama ko! Kung magunam-gunam —
ngayon ng bunso mong lugami sa hirap; madla mong pag-irog at pagpapalayaw,
pinipisan-pisan at iwinawalat ipinapalaso ng kapighatian —
 96
"Walang ikalawang ama ka sa lupa
sa anak ng kandong sa pag-aaruga;
ang munting hapis kong sumungaw sa
mukha,
sa habag mo'y agad nanalong ang luha."
97
"Ang lahat ng tuwa'y natapos sa akin,
sampu niring buhay ay naging hilahil;
ama ko'y hindi na malaong hihintin
ako't sa payapang baya'y yayakapin."
98
Sandaling tumigil itong nananangis
binigyang-panahong luha'y tumagistis
niyong naaawang Morong nakikinig ...
sa habag ay halos magputok ang dibdib.
99
Tinutop ang puso at saka nagsaysay,
"Kailan," aniya, "luha ko'y bubukal
ng habag kay ama at panghihinayang
para ng panaghoy ng nananambitan?"
100
"Sa sintang inagaw ang itinatangis,
dahilan ng aking luhang nagbabatis;
yao'y nananaghoy dahil sa pag-ibig
sa amang namatay na mapagtangkilik."
101
"Kung ang walang patid na ibinabaha
ng mga mata ko'y sa hinayang mula —
sa mga palayaw ni ama't aruga —
malaking palad ko't matamis na luha."
102
"Ngunit ang nananahang maralitang
tubig ...
sa mukha't dibdib ko'y laging
dumidilig,
kay ama nga galing dapuwa't sa
bangis,
hindi sa andukha at pagtatangkilik."
103
"Ang matatawag kong palayaw sa akin
ng ama ko'y itong ako'y pagliluhin,
agawan ng sinta't panasa-nasaing
lumubog sa dusa't buhay ko'y
makitil."
104
"May para kong anak na
napanganyaya,
ang layaw sa ama'y dusa't pawang
luha,
hindi nakalasap kahit munting tuwa
sa masintang inang pagdaka'y
nawala!"
MGA TANONG
ong ilang at lumapit sa dakong pinaggalingan ng bunton

ang hirap na hindi ikakapit sa iyo ng Konde Adolfong ma

QUIZ
ng kahulugan ang mga sumusunod na salita sa

1.Naglaon
2.Mapagkandili
3.Napatid
4.Humibik
5.Pagkuru - kuruin
PANGKATANG
GAWAIN
• Ipaliwanag ang ibig ng sabihin ng saknong na nakaatas sa inyong grupo

• Pangkat I 84
Gerero'y namangha nang ito'y marinig
pinagbaling-baling sa gubat ang titig;
nang walang makit'ay hinintay umulit,
'di naman nalao'y nagbagong humibik.

• Pangkat II 85
Ang bayaning Moro'y lalo nang namaang,
"Sino'ng nananaghoy sa ganitong ilang?"
lumapit sa dakong pinanggagalingan
ng buntung-hininga't pinakimatyagan.

• Pangkat III 86
Inabutan niya'y ang ganitong hibik:
"Ay, mapagkandiling amang iniibig!
Bakit ang buhay mo'y naunang napatid,
ako'y inulila sa gitna ng sakit?"

• Pangkat IV 87
"Kung sa gunita ko'y pagkuru-kuruin
ang pagkahulog mo sa kamay ng taksil,
parang nakikita ang iyong narating ...
parusang marahas na kalagim-lagim."