1|Page

Script (Team Blue)

Tauhan:

Ado (Tatay)

Colleen (Panganay)

Gerard (Pangalawa)

Christian (Bunso)

Unang senaryo: (Habang kumakain ng hapunan)

Panganay: Tay, kailangan ko na po ng pang matrikula, malapit na po kasi yung exam.

Tatay: Ganun ba? Sige, ibibigay ko na lang sa mga susunod na araw yung pang matrikula mo.

Panganay: Sige po, salamat po.

(Kain ulit)

(Tumingin si Bunso sa pangalawa)

Bunso: (Tumingin kay Tatay at pautal nyang sinabi)

Ta tay.... may sasabihin po ako sayo.

Tatay: Sige, ano yun anak?

Bunso: Si Kuya po kasi...

Tatay: Oh? Anong meron sa kuya mo?

Bunso: (Tumingin kay pangalawa)

Pangalawa: (pinanlakihan ng mata si Bunso)

Bunso: (Huminga ng malalim, sabay tingin sa baba)

Si Kuya po kasi... nakita ko po si kuya (Nauutal nyang sabi)

Nung isang araw....

Tatay: Oh? Ano ngang nangyari? (Tumingin kay bunso)

Bunso: Nakita ko po si kuya na nakikipagaway po sa paaralan.

Tatay: Ha?!! (Nagulat at napatayo sa narinig)

2|Page

Bakit ka nakipag-away?

Ano bang nangyari? (medyo kumalma nang inawat ni panganay)

Pangalawa: (Tiningnan ng masama si Bunso)

Bunso: (Sabay iwas ng tingin sa Kuya nya)

Pangalawa: Kasi po.... Ganito po kasi yun ...

Pangalawang senaryo:

-Flashback- (Sa paaralan)

Pangalawa: (Naglalakad pauwi ng nakatungo)

Bully 1: (Nakita si pangalawa sabay senyas sa mga kasamahan nito)

Uy si Gerard, naglalakad mag isa!

Bully 2: Hahahaha, palibhasa walang magsusundo kasi wala syang nanay! (Tawanan)

Pangalawa: (Napatigil sa paglalakad at nagpipigil ng galit, pinilit hwag lingunin ang kaeskwela
na nang aasar. Pailing na naglakad muli)

Bully 3: (Hinarangan si pangalawa)

Ops ops, saan ka pupunta?

Bully 1: Dito ka lang. (Sabay hila kay pangalawa)

Wala ka namang sundo di ba?

Makipaglaro ka muna sa amin.

Pangalawa: Ano ba? Bitawan mo nga ako!

(Nag-pumiglas sa pagkakahawak ni Bully 1)

Bully 1: Aba, lumalaban ka ah....

Di naman ata tama na lumalaban ka sa mga mas nakakatanda sayo?

Di ba yan tinuro ng nanay mo sayo?

Kung sabagay, wala ka nga palang nanay!

(Sabay sabay na nagtawanan ang magkaka-ibigan)

3|Page

Pangalawa: (Kumawala sa hawak ni Buly 1)

Aba! Sumusobra na kayo ah!!!

(Sabay suntok sa tyan ni Bully 2)

Bully 1: Aba! Gusto mo talaga ng away ah!!! (At sinuntok si pangalawa sa mukha at tagiliran
nito)

Pangalawa: (Napahawak sa tagiliran dahil sa sakit na naramdaman)

Kanina pa kayo ah!

Akala nyo ba hindi ko naririnig ang pinaguusapan nyo tungkol sakin?

Bully 3: Bakit? Totoo naman ah! Wala ka na ngang nanay, wala pa kayong pera!

Pangalawa: Sumusobra ka na ah! (sabay sinuntok sa kanang pisngi si Bully 3 sa galit)

(Sabay-sabay na susuntukin ng tatlong bully si pangalawa ng biglang may narinig silang

pito)

Guard: (Malakas na pito) Hoy! Anong kaguluhan yan ah?

(At mabilis na nagsitakbuhan ang lahat)

Ikatlong senaryo: (Habang papasok ng bahay si pangalawa at nakitang nasa sala ang tatay
nya)

Pangalawa: Mano po, Itay. (Sabay abot sa kamay ng Tatay)

Tatay: Oh! Ano yang nasa labi mo? Bakit dumudugo yan?

Pangalawa: Wala po ito, Tay. (Pilit na dinadaan sa tawa na may bakas ng kaba)

Nakagat ko lang po labi ko kanina habang kumakain pauwi... (Sabay hawak sa labi at
pilit itong ngumingiti)

Tatay: Ganun ba? Sa susunod mag-ingat ka ah?

Pangalawa: Opo, sige po gagawa po muna ako ng assignments.

Tatay: Sige, anak. (Sabay tango)

(Sabay tumungo sa silid si pangalawa)

Ika-apat na senaryo: (At sa kasalukuyang tagpo)

Tatay: Bakit ka pa lumaban? Dapat hinayaan mo na lang sila... (Buntong hiningang sambit ng
tatay)
4|Page

Pangalawa: Tay naman. Hahayaan ko na lang ba sila?

(Tumingin ito sa Tatay nya at sunod nitong sinabi), Hahayaan ko na lang sila na
bastusin kayo ni Nanay? Kahit wala na si Nanay. Hindi po ako papayag na sabihin nila
yun kay Nanay.

Tatay: Hay, nangyari na ang nangyari. Basta sa susunod hayaan mo na lang sila ah? Sa tingin

mo ba matutuwa and Nanay mo na makitang nakikipag away ka?

Pangalawa: Hindi po, pailing nitong sagot sa Tatay nya.

Tatay: Hindi di ba? Kaya kahit sino man sa inyong tatlo na sabihan ng masama tungkol sa

nanay ninyo, hayaan nyo na lang sila. Ang mahalaga ay ang alam ninyo na

mapagmahal, maaruga at napakabuti ng inyong nanay. Sayang nga lang na kinuha na

sya ng Diyos sa atin ng maaga. (Bakas ang lungkot na sinabi ng Tatay).

Pangalawa: Hwag na po kayong malungkot Tay, hayaan nyo po, sa susunod hindi ko na lang

po sila papansinin at hahayaan ko na lang po sila.

(Humawak sa kamay ng tatay)

(Napangiti si panganay at bunso)

(Pekeng ngiti ni panganay sabay kain uli)

(Napatingin ang tatay sa panganay na tahimik at mukhang may problema. Nagtataka

siya sa kakaibang kilos ng panganay nya. Likas na Masayahin ang kanyang panganay).

Tatay: Oh, anak. Bakit parang malungkot ka ata? May problema ka ba? (Nagtatakang tanong

ng tatay).

Panganay: ah... eh... wala naman po tay. Di lang po ako natutuwa sa paligid natin sa ngayon.

Tatay: aba, bakit naman Colleen?

Panaganay: di ko nabaggit kanina pero...

[FLASHBACK]

(Pauwi si colleen kasama ang kanyang matalik na kaibigan nang nakakita siya nang isang babae
na ninakawan ng cellphone)

Babae: ay tipaklong! YUNG CELLPHONE KO!!! Tulong tulong!! MAGNANAKAW!

5|Page

{laseng na tambay nasa gilid}

Tambay1: ano ba yan yabang kasi sa cellphone yan tuloy nanakawan. (Tawanan)

Tambay2: mga babae talaga sisigaw lang kesa hinabol yung nagnakaw sakanya tsk tsk.

Tambay3: lamya lamya kasi! Dapat mga nasa bahay lang yang mga yan e psh. Tara inuman
nalang!

(Sinamaan ng tingin ni Colleen ang mga tambay at biglang tumakbo at hinabol ang
magnanakaw)

(Naabutan ni colleen ang magnanakaw at inagaw muli ang cellphone, tinapangan niya ang
kanyang loob lalo na nung narinig niya na minamaliit ang kanilang kabbaihan. Tinulungan siya
ni Christina at tumawag ng malapit na barangay tanod)

Colleen: Kung sa tingin niyo kaming mga babae ay walang kakayahan para ipagtanggol ang
sarili namin o ang ibang tao, nagkakamali kayo! (*sapak) (inawat na ni Christina)

(Nahuli ng tanod ang magnanakaw at dinala sa police station)

(Binalik ni Colleen sa babae ang cellphone)

Babae: maraming salamat ate! Naku, kung di dahil saiyo baka nawala na tong cellphone ko eh
kausap ko pa naman ate ko na nasa ospital. Yung mga tambay nga walang ginawa pero ikaw
na babae pa ang nagkusang loob na tumulong. Salamat talaga.

Colleen: wala po yun ate, dapat kahit babae tayo napapakita natin na di nila tayo pwedeng
apakan pero kailangan pa rin natin maging mapagkumababa sa iba. Sa susunod ate, ingat ka
nalang ah?

Christina: ang galing mo naman bestie! Kababae mong tao ang tapang tapang mo!

[present]

Tatay: anak naman, aatakihin ako sa puso sa pinaggagawa mo eh! Napa-away na nga ang
nakababata mong kapatid pati ba naman ikaw? Haaayy naku kayong mga bata talagaaaa...
(Napahawak sa dibdib)

Panganay: pasensya na tay, di ko kasi tanggap na ganito na ang lipunan sa ngayon. Ang mga
babae ay dapat nirerespeto ng buong looban ng isang indibidwal. Pinaglalaban ko lang ho ang
karapatan namin.

Bunso: bilib ako sayo ate! Idol!

(Pagkatapos kumain)

Tatay: Magligpit na kayo anak. At matutulog pa kayo.

6|Page

Tatlong magkakapatid: Sige po itay.

Bunso: (pumunta sa kwarto)

Hayyy... Ganun pala ang nararanasan nila ate at kuya at sa lipunan natin sa panahon
ngayon. Hayyyyy.. ang buhay talaga ay napakahirap. Tiwala sa Diyos at sarili ang kailangan
upang makayanan ang mga pagsubok sa buhay. Ngayon ko lang napansin na sobra pala ang
pinagdadaanan ng bawat indibidwal sa mundong ito. Simula ngayon magpupursigi na ako sa
pag-aaral at kailangan makakuha ako ng diploma upang maahon ko ang aking pamilya at
maipagmalaki ko kay mama, papa, ate, at kuya.

(Tingin sa langit) (pumikit at nagsimulang manalangin)

Diyos ko,

Humihingi po ako ng gabay mula sayo upang magtagumpay po ako sa aking

mga pangarap sa buhay. Naway maging matatag ang bawat isa sa aming pamilya. Salamat po
sa lahat Panginoon. Amen.

-TATLONG TAON ANG NAKALIPAS-

Ika-limang senaryo:

Bunso: (nakaupo at nag-aaral)

Tatay: Abaaaa... Ang sipag naman ng bunso ko ahhhh...

Sige pagbutihin mo lang anak... (Ngiting wika nito habang nakatingin kay bunso)

Bunso: Sige po itay. (Balik sa pag-aaral)

Ika-anim na senaryo

-SAMPUNG TAON ANG NAKALIPAS- (Graduation Day ni Bunso)

Panganay; Oh tay! Dito naman! Picture Tayo!

Tatay: Hahahahahha... Sige sige.

Panganay: (Nagpaalam sa isang estranghero upang magpapicture) (pumunta na sa pamilya)

Tay! Ayun yung camera ohh! Tingin ka dun! Tsaka ngiti naman diyan tay! (Tawa)

Estranghero: 1...2...3 *click

(nagpasalamat si panganay sa nagpicture)

Tatay: Hayyy... Nakagraduate na din ang bunso ko.

7|Page

Pangalawa: Hindi lang yon tay! Valedictorian pa!

Panganay: Hahahaha... Ang galing kasi bunso natin di kagaya mo! Hahaha.

Bunso: Tay! Nakagraduate na ako... Para sayo tay! (sabay sabit ng medalya kay tatay)

Salamat sa lahat tay. Sa mga panahong kinakailangan namin ng gabau nandiyan

Ka... Ikaw ang dahilan kung bakit ganito ang inabot ko... (yakap kay tatay)

Tatay: (Napaiyak sa sambit ng anak) Ano bay an ang drama nating dalawa. Hahahah!

Panganay at Pangalawa: kami din! (Sabay Group Hug)