Professional Documents
Culture Documents
Amor Omnia Vincit
Amor Omnia Vincit
Scaena prima
Vilbia y Rubria están "cotilleando" en la cocina de la taberna de su padre, mientras lavan los vasos y
platos sucios. De repente entra Ladrón, el padre de Vilbia.
LATRO Multa sunt pocula sordida. Laborate! Loquaciores estis quam psittaci.
VILBIA Noli clamare. (Sale Ladrón)
RUBRIA Quam pulchra, quam pretiosa est haec fibula, mea Vilbia! Quis tibi dedit?
VILBIA Modestus, miles Romanus, eam mihi dedit.
RUBRIA Quis est hic miles? Nonne homo mendax est, sicuti ceteri milites Romani.
Multi milites vulnera fingunt, quia pericula belli vitare volunt.
VILBIA Minime! Est vir maximae virtutis. Olim tria milia hostium vulneravi.
RUBRIA Alter Hercules est! Ego similes fabulas ex aliis militibus audivi.
VILBIA Ceteri milites mendaces sunt, Modestus probus.
RUBRIA (Con ironía) Quo modo hunc tan mirum militem cognovisti?.
VILBIA In tabernam nostram venit Modestus, eum statim amavi. Quanti erant
lacerti! Quanta brachia!
RUBRIA Tibi favet fortuna. Sed quid de Bulbo, quem olim amabas, dicis? Tibi
periculosum est Bulbum contemnere, quia res magicas intellegit.
VILBIA Noli illam pestem commemorare. Bulbus saepe de matrimonio lucutus
est, sed nihil fecit. Modestus, qui fortissimus est, me curare potest. Modestus
nunc est suspirium meum (Suspira)
Scaena secunda
Modesto y Antonio van andando hacia la taberna de Ladrón. Antonio se burla de Modesto
MODEST Ubi es, Antonie? Iubeo te prope me stare
ANTON Hic sum. Hercle! Felix sum. Prope virum maximae virtutis sum. Tu
fortior es quam Mars ipse.
MODEST Res veras dicis. Olim tria milia hostium vulneravi.
ANTON Omnes puellae te amant, quia tam fortis et pulcher es. Vilbia heri te
vidit et statim amavit. De te rogavit.
MODEST Quid dixit?
ANTON Mihi rogavit: "Estne Mars?" "Minime! Est frater eius", respondi. Tunc
fibulam, quam puella alia tibi dederat, Vilbiae dedi. Vilbia mihi respondit:
"Quam pulcher Modestus est! Quam liberalis! Volo cum Modesto colloquium
habere."
MODEST Eheu! Nonne molestae sunt puellae? Mihi difficile est puellas vitare. nimis
pulcher sum. (Entran en la taberna)
Scaena tertia
Bulbo y su amigo Gutta están en la taberna de Ladrón, bebiendo vino y jugando a los dados. Bulbo le
debe a su amigo mucho dinero.
GUTTA: Quam infelix es! Puellam et pecuniam amisisti.
BULBUS: Vilbiam amittere nolo.
GUTTA: Quo modo eam retinere potes? Militem Romanum, virum maximae
virtutis, amat. Heus! Venerem iactavi! Caupo! Vinum!
BULBUS: Miles, qui eam decepit, homo mendax et ignavus est. Vilbiam saepe monui:
"Noli militibus credere, praesertim Romanis". Sed Vilbia Modestum vidit et
statim eum amavit.
GUTTA: Magna est arrogantia horum militum. Hercle! Tu etiam infelicior es.
Canem iactavisti. Alium denarium mihi debes.
BULBUS: Denarium libenter trado, non puellam. Odi Modestum: dira imprecatio, in
tabula scripta, iam in fonte deae iacet (entran Modesto y Antonio). Exitium
Modesti exspecto.
GUTTA: Hercle! Infelicissimus es. Iam ipse Modestus venit. Necesse est mihi
exire (sale corriendo).
Scaena quarta
VILBIA: Desine, Modeste. Iste Bulbus est ridiculus mus, tu es leo. O Modeste, quam
laeta sum!. Cur me ex omnibus puellis elegisti?
MODEST:Necesse est nobis in loco secreto convenire.
VILBIA: Pater meus non vult. Ubi est hic locus?
MODEST:Prope fontem deae.
VILBIA: Tibi resistere non possum.
MODEST:Da mihi osculum.
VILBIA: Eheu! O suspirium meum! (vuelve a la cocina).
Sale también Modesto. Bulbo se levanta tras escuchar la conversación anterior. Busca a Gutta y le propone
un astuto plan.
Scaena quinta
Por la noche, en silencio, entran Bulbo y Gutta. Se esconden junto a la fuente sagrada. Bulbo le
muestra a Gutta una estola y un manto (vestidos femeninos).
BULBUS: Gutta, haec vestimenta indue: personam Vilbiae ages. Nobis necesse est
decipere Modestum.
GUTTA: Vah! Viro non decorum est stolam induere. Praeterea barbam habeo.
BULBUS: In tenebris sumus. Nonne tibi persuadere possum? Decem denarios tibi do.
Nunc tace! Indue stolam palliumque! Sta prope fontem deae! Ubi Modestus
veniat, dice verba suavissima!
Gutta se pone de mala gana las ropas de mujer y se queda junto a la fuente. Modesto entra solo y se
acerca a la fuente.
MODEST:Pereo! Pereo!
BULBUS: Furcifer! Nunc mihi facile est te necare.
MODEST:Reddo tibi Vilbiam. Non amo Vilbiam. Noli me necare!
Cuando Vilbia oye estas palabras, se acerca a la fuente enfurecida y comienza a insultar a Modesto.
Bulbo y Vilbia vuelven a casa. Gutta se quita la estola y el manto: se aleja contando alegremente los denarios.
Modesto sale de la fuente y se va calado hasta los huesos.
FINISamitto...amisi: perder