Professional Documents
Culture Documents
Οι Φωνές - The Voices
Οι Φωνές - The Voices
εντούτοις: (α) στοιχεία της θεωρίας του Bernstein (2000) σχετικά με τον however: (a) elements of the Bernstein (2000) theory on the
παιδαγωγικό μηχανισμό, ο οποίος, δομεί και οργανώνει τα εκπαιδευτικά pedagogical devoice, which structures and organizes educational
περιεχόμενα και την κατανομή τους στους χώρους που παράγονται, τόσο content and its distribution in the predetermined spaces, mutually
στην τυπική, όσο και στην άτυπη και μη τυπική εκπαίδευση, (β) το κοινωνιο- in formal, informal and non-formal education; (b) the socio-cultural
πολιτισμικό μοντέλο κριτικής ανάλυσης λόγου του Fairclough (1993), το model of Fairclough (1993), which links the micro-level of linguistic
οποίο συνδέει το μικροεπίπεδο της γλωσσικής χρήσης με το μακροεπίπεδο use to the macro-level of existing power relations in society; and (c)
των υφιστάμενων σχέσεων εξουσίας στην κοινωνία, και (γ) η συστημική - Halliday's systemic-functional Linguistics (1994) reveal why the
λειτουργική γλωσσολογία του Halliday (1994), αποκαλύπτουν γιατί οι φωνές voices of children within the class are dominated by the existing
των παιδιών μέσα στην κοινότητα της τάξης κυριαρχείται από τις
social power relations and the inequality that is reproduced within
υφιστάμενες κοινωνικές σχέσεις εξουσίας και την ανισότητα που
the dipole transmitter-receiver
αναπαράγεται μεταξύ πομπού-δέκτη
largely, textbooks through teaching impart the difference in
pedagogical relationship, sometimes projecting it and sometimes
εν πολλοίς, τα σχολικά κείμενα μέσω της διδασκαλίας κατασκευάζουν τη
controlling the achievement (= the pupil is dominated by his/ her
διαφορά ως προς την παιδαγωγική σχέση, άλλοτε προβάλλοντάς την και
master’s voice). However, critical representational pedagogy (H.
άλλοτε ελέγχοντας τη δράση ( = ο/ η μαθητής/ τρια κυριαρχείται από τη
Giroux) demystifies, releases the voices, breaks the silence and
φωνή του κυρίου/ ή της κυρίας του/ της). Η κριτική αναπαραστατική
puts the commotion of students aside
παιδαγωγική ωστόσο, απομυθοποιεί, απελευθερώνει τις φωνές, σπάει τη
σιωπή και βάζει στην άκρη την οχλαγωγία στην τάξη
ουτιδανοί/ές: ένα ηχηρό παράδειγμα ‘πνιγμένων’ φωνών #
outis (nobody): a resounding example of 'drown' voices
• τα τμήματα ένταξης είναι οι «φαβέλες» και το γκέτο των σχολείων, ένας καταπιεσμένος κόσμος,
ανύπαρκτος στα ΑΠ και στα περιεχόμενα των σχολικών βιβλίων. Ωστόσο, το ελληνικό σχολείο
εδώ και δεκαετίες είναι πολυπολιτισμικό και η εκπαίδευση των παιδιών αυτών πνίγει τις φωνές
τους. Είναι ο «κανένας», οι βουβοί ή οι κομπάρσοι στην σκηνοσύνθεση της τάξης. Ειδικά η
μαθητική φτώχεια (επισιτιστική ανασφάλεια) δεν έχει θέση στο «εξουσιοστάσιο» των σχολικών
κειμένων. Στην Ελλάδα, όμως, πάνω από το 25% των οικογενειών πλήττεται από πείνα, ενώ π. το
60% αντιμετωπίζει επισιτιστική ανασφάλεια. Ο ήχος της «αφωνίας» των παιδιών αυτών
αναδεικνύει όλη την παθογένεια της εκπαίδευσής μας # the integration school classes are the
schools’ “favelas" and ghetto, an oppressed world that is neither perceived by the curricula’s
authors nor by the contents of the school books. However, the Greek school has been
multicultural for decades and the education of these children drowns “savagely” their voices.
Τhey are the "nobody, the mutes or even the comrades in the scene composition of the class.
Especially school poverty (food insecurity) does not have a place in the “authority-stand" of the
school texts. In Greece, however, over 25% of families suffer from hunger, while about 60% face
food insecurity. Their voiceless sound highlights the entire pathogenesis of our education
• ΕΝΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: ο Kozol αποφάσισε να ακούσει εκείνα τα παιδιά που αντιμετώπιζαν «με
πρωτόγονο τρόπο» σύνθετες ανισότητες σε αμερικανικά δημόσια σχολεία με τάξεις από
διαφορετικά οικονομικά και φυλετικο-κοινωνικά περιβάλλοντα και επέτρεψε στις φωνές τους να
ακουστούν μέσω των βιβλίων του # A COUNTEREXAMPLE: Kozol decided to listen to children who
confronted ‘savagely’ complex disparities in American segregated public schools and let their
voices be heard through his books (1991)
κριτική παιδαγωγική της δέσμευσης # critical
pedagogy of commitment
• εμπλοκή της νεολαίας στο σχολικό επίτευγμα, ειδικά των «περιθωριοποιημένων» μαθητών # involvement of
youth in school achievement, especially the "marginalized" students
• προώθηση κριτικού πνεύματος στην επικοινωνία μέσα στην σχολική κοινότητα # promoting the critical nature
of community relations in schools
• διαμόρφωση μιας συνολικής εκ μέρους του σχολείου στάσης απέναντι στις καταπιεστικές συνθήκες που
αντιμετωπίζουν οι νέοι # formation of a whole school response to the oppressive conditions that young
people confront
• ενδυνάμωση του σεβασμού στη φυλετική, εθνοτική και γλωσσική ποικιλομορφία των μαθητών/ τριών, #
strengthening of the respect of the racial, ethnic and linguistic diversity of students
• καθιέρωση και επέκταση των προγραμμάτων διαμεσολάβησης από συνομήλικους σε σχέση με τις αρχές της
κριτικής παιδαγωγικής: επέκταση της φωνής στους μαθητές και στην κοινότητα (επίλυση προβλημάτων από
τη νεολαία με τη νεολαία) # establishment and extension of student and youth based mediation programs
with respect to the values of a critical representational pedagogy: extending voice to students’ quarrels and
school community (problem solving by youth with youth)
συμμετοχική ηγεσιακή αντίληψη στη σχολική κουλτούρα # participative
leadership concept in school culture
• συμμετοχή εκ των κάτω στις διαδικασίες σχεδιασμού και αξιολόγησης για την αλλαγή των προγραμμάτων
σπουδών και της σχολικής κουλτούρας # a form below up participation in the design and evaluation
processes for changing curricula and school culture
• ο/ η μαθητής/ τρια ως κοινωνικό υποκείμενο με παρεμβατικό ρόλο στη διαδικασία της μάθησης # the
students as a social subject with an interventional role in the learning process
• είναι διαφορετική οντότητα: δεν αποτελεί πλέον αντικείμενο στρατηγικών αποφάσεων των άλλων # student
is a different entity: he/she is no longer the subject of strategic decisions of others
• δεν είναι πολίτης/ τις σε αναμονή, # student cannot be considered as stand-by citizen
• αντιμετώπισή του ως σημαντικού συνεργάτη στα σχολεία, θέτει νέους στόχους και ταυτόχρονα είναι
πρόθυμος/η να βοηθήσει # considering him/her as important partner in schools, who set new goals and at
the same time he/she is willing to help
• (συν-) ερευνητής/ τρια και (συν-) αγωνιζόμενος/η # (co-) researcher and (co-) contestant
• αλλά δυστυχώς: η φωνή των μαθητών/ τριών υπονομεύει την εξουσία στην τάξη και στη σχολική μονάδα,
καθώς ο έλεγχος μοιράζεται # but unluckily: the students’ voice undermines authority in the classroom and in
the school unit, as control is shared
Οι χαμένες φωνές. Οι
μαθητές με
ομογενοποιημένα και
αδιαφοροποίητα ατομικά
χαρακτηριστικά ως
αντικείμενα - στρατηγικών
αποφάσεων των
«σημαντικών» άλλων στην
αίθουσα XENISEUM
The missing voices. The
students with homogenized
and undifferentiated
individual characteristics as
objects –pawn of strategic
decisions of the "important"
others, in the XENISEUM
classroom
Οι μαθητές/ -τριες συμμετέχουν ως δημιουργικά και δραστήρια μέλη σε ποικίλες ομάδες γραμματισμού,
χρησιμοποιώντας τον προφορικό, τον γραπτό, οπτικό και κιναισθητικό κώδικα επικοινωνίας για βιωματική μάθηση,
κριτική, αλλά και διασκέδαση, κ.λπ. # Students participate as creative and active members of different literacy
communities, using the spoken, written, visual and kinesthetic communication code for an experienced learning,
critical thinking, fun, etc.
• εγκαταλείψτε την πρακτική του «σκάστε» και αφήστε τα παιδιά ‘να κατέβουν’ από τα θρανία τους #
abandon the practice of "shut up" and let the children "descend" from their desks
• το μάθημα μετατίθεται από το πρέπει (να διαβάσω, να γράψω, να αποστηθίσω…) στο θέλω (να μιλήσω, να
ακούσω, να παραστήσω, να παίξω, να μετασχηματίσω το σκηνικό και τους χαρακτήρες του ΑΠ και των
βιβλίων) # the lesson is shifted from the need to read, write, or learn word for word, etc., to the need to
want to talk, act, perform and transform the scenery of curricula and schoolbooks
• παιδιά και δάσκαλοι επιμελούνται μαζί τη σκηνοθεσία, τη σκηνογραφία, τον ήχο και την ομιλία, τις κινήσεις
των παιδιών. Όταν η μάθηση σε μια τάξη γίνεται πολύφθογγη, κοινωνική και συνεργατική, οι μαθητές /
τριες ενεργοποιούνται, η μάθηση επεκτείνεται, η κατανόηση βαθαίνει # children and teachers take care of
the direction, stage design, sound and speech, children's movements. When a class becomes polyphonic,
social and collaborative, learners are activated, learning is expanding, understanding is deepen