अनुक्रमणिका

या दिवाळी अंका बद्िल....

अध्यक्ांचे मनोगत

मलटल चॅ म्प्स

आम्पही सारे खवय्ये

बफेलोकरांची आत्मीयता

डोकॅमलटी

हास्य कट्टयावर

कववतांच्या पारावर

कथांच्या अड्डड्डयावर

साधकान्चे अंतरं ग

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

या दिवाळी अंका बद्िल....
नमस्कार मं डळी,

बफेलो मराठी ममत्र पररवाराचं हे पामहलं वर्ष . या वर्ी आपण सगळे सण एकत्र, आनं दाने साजरे केले . त्याचबरोबर या
वर्ी आपण आपला पमहलावमहला मदवाळी अंक प्रकामित करायचा असं सुद्धा ठरवलं .

आपल्या सगळ्ां च्या सहकायाष मुळे ते सहज िक्य पण झालं आमण आज ४ नोव्हें बर २०१७ रोजी आपला पमहला
मदवाळी अंक आपल्यासमोर सादर करताना आम्हाला अमतिय आनं द होत आहे .

या वेळेस मु द्दामच काही मध्यवती संकल्पना न ठे वता आपल्या ममत्र पररवारातील सामहत्यत्यक, कवी, कथाकार,
व्यं गमचत्रकार, मचत्रकार यां चे सामहत्य आपल्यासमोर ठे वण्याचा मनणषय घेण्यात आला. त्यालाच जोडून आपल्या chef
ममत्र मै मत्रणींना वेस्टनष न्यू यॉकष मध्ये उगवणाऱ्या भाज्ां पासून (आर्टीचोक, squash, ब्रूमसल्स स्प्राउर्ट् स, ऍस्परागस
वगैरे) बनमवलेली पाककृती सादर करण्याचे आवाहन करण्यात आले .

मु ख्य म्हणजे आम्हास फारच चां गला प्रमतसाद ममळाला. त्याबद्दल सवाां चे मनापासून आभार. या मनममत्ताने बफेलो
मध्ये सुद्धा प्रमतभावान मराठी सामहत्यत्यकां ची कमी नसल्याची जाणीव झाली.

यातूनच प्रेरणा घेऊन आम्ही ठरवलं की बफेलो मध्ये आतापयांत बऱ्याच कलाकारां नी आपली कला सादर केली
आहे . मग त्यां चा अनु भव त्यां च्याच िब्दात आपल्या ममत्रां पयांत पोचवावा. म्हणून आम्ही काही कलाकारां च्या मुलाखती
पण या अंकासोबत सादर केल्या आहे त. त्याचबरोबर आपले अवघे आयुष्य समाजाकररता वेचणाऱ्या डॉ प्रकाि
आमर्टे यां ची सुद्धा मुलाखत आपणास प्रेरणादायी ठरे ल म्हणून मु द्दाम घेतली.

आम्हाला मवश्वास आहे की तुम्हाला आमचा हा प्रयत्न नक्कीच आवडे ल. आम्ही साधारणपणे एक ममहना आधी काम
सुरु केले ते लोकां ना सामहत्य पाठवण्याचे आवाहन करण्यापासून. प्रत्येक सामहत्य आम्ही वाचून मजथे योग्य वार्टे ल मतथे
चुकां ची दु रुस्ती करण्याची मवनं ती कधी ले खकां ना केली तर कधी आम्ही स्वतः पूणष केली. कोणाचेही सामहत्य आम्ही
नाकारले नाही. ज्ां चे सामहत्य चुका दु रुस्त करून आमच्या पयांत पोचले नाही ते मात्र आम्हाला नाईलाजाने वगळावे
लागले . कृपया याचा राग न मानू न पुढच्या वर्ी आम्हाला आपले सामहत्य परत पाठवावे ही मवनं ती.

मु लाखती घेण्याचा अनु भव तर फारच अदभू त होता. आमच्या अपेक्षेपेक्षा कलाकारां चा प्रमतसाद खू प चां गला होता.
मु लाखत घेण्याचा अनु भव आम्हा संपादकां पैकी कोणालाच नव्हता तरीही कलाकारां नी आम्हाला समजू न घेतले आमण
आमच्या सगळ्ा प्रश्ां ची उत्तरे मदली. आनं द भार्टे यां ची मु लाखत आम्ही मवमडओ कॉन्फरे न्स द्वारे घेतली तर डॉ
प्रकाि आमर्टे आमण मु ग्धा वैिंपायन व प्रथमे ि लघार्टे यां ची मु लाखत फोन वर घेतली. सगळ्ा मु लाखती खे ळीमे ळी
मध्ये झाल्या. आपण सवाां नी डॉ प्रकाि आमर्टे यां चे आत्मचररत्र जरूर वाचावे आमण त्यां च्या लोकमबरादरी प्रकल्पाला
एकदा तरी भे र्ट द्यावी ही मवनं ती.

संपादक म्हणून आम्ही या अंकाची मां डणी केली आहे , तसेच िक्य तेवढ्या व्याकरणाच्या चुकां ची दु रुस्ती आमण
योग्य मतथे िब्द बदलले आहे त. कथा, कमवता, व्यं गमचत्र, पाककृती या सवाां चे हक्क हे त्या त्या ले खकाचे आहे त.

आपला अमभप्राय आम्हास diwalianaka@buffalomarathi.org येथे नक्की कळवा.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 अध्यक्ांचे मनोगत
मला न्यू यॉकषमधील इं मडयन कॉन्सु लेर्टचे श्री. नायर, consul communal affairs यां च्यािी िु भेच्छा भे र्टीसाठी
आमं मत्रत करण्यात आले होते. मी स्वतःची ओळख ममत्र पररवारातील एक ममत्र म्हणून करून मदल्यावर श्री. नायर खू प
खु ि झाले कारण त्यां च्या मते त्यां नी त्याच्या संपूणष कारमकदीत "ममत्र पररवार" अिी कुठलीही संघर्टना बमघतली
नाहीये.

मी आमण माझे कुर्टुं ब ११ वर्ाां पूवी मडर्टरोईर्टहून बफेलोला राहायला आलो. मतथू न इकडे आल्यावर मला एक cultural
shock होता कारण मतथलं मराठी मं डळ ४०० हुन अमधक कुर्टुं बां चं तर बफेलो मध्ये जे मतेम ४० लोक मनयममतपणे
एकत्र येऊन आपली मराठी संस्कृती जपायचा प्रयत्न करत होती. गेल्या ३७ वर्ाां पासून हा एक ममत्र पररवार आहे . इथे
प्रत्येकात एक आपुलकी, एक वैयत्यिक मजव्हाळा आहे . कोणाच्यातरी basement मध्ये भे र्टून एकत्र येणं ते आता
मं मदर हॉलही भरून जाईल हा वार्टचाल नक्कीच सुंदर होती. ममत्र पररवाराची एकंदर वाढ पाहून या वर्ी बफेलो
मराठी ममत्र पररवार (BMMP) या नावानी आपली संघर्टना नोंदमवण्याचा मनणषय घेण्यात आला आमण सदस्ां नी
त्यानु सार वार्टचाल सुरु केली. हा माझा सन्मान आहे की मला BMMP चे ने तृत्व करण्याकरता मनवडण्यात आले .
गुढीपाडव्याच्या िु भमदविी, मंगळवार २८ माचष, २०१७ रोजी, बफेलो मराठी ममत्र पररवार न्यू यॉकषमध्ये नोंदणीकृत
झाला आमण आमच्या मंडळाला मं जुरी ममळाली. Lets make BMMP great again या घोर् वाक्याचा जप करत
आम्ही या वर्ी एकाहून एक दजे दार कायषक्रम सादर केले . या कामात अने क कायषकत्याां सोबतच मोलाची साथ
लाभली ती आमच्या कायषकाररणीची. आम्ही ही सगळी कामं करत असताना घरचा मकल्ला सां भाळणाऱ्या सवष
जोडीदाराना सलाम!

आधी म्हर्टल्याप्रमाणे या वर्ी बरे च नवीन व काही जु ने उपक्रम हाती घेतले . त्यां ची एक झलक:

१. पमहल्यां दा गुढीपाडव्याचा कायषक्रम. BMMP बीएमएमपी नोंदणीकृत केले आमण वेबसाइर्टचे अनावरण केले .

२. भारतातील मनि एनर्टरर्टे नमें र्ट्सच्या कलाकारां नी इथे येऊन सादर केलेला '१०० इयसष ऑफ बॉलीवूड' हा संपूणष
भारतीय समु दायासाठी महं दी गाण्यां चा कायषक्रम.

३. जु लैमध्ये वडा पाव आमण मपठलं भाकरीची स्वाद घेत केले ली मपकमनक.

४. वामर्ष क गणेिोत्सव.

५. न्यू इं ग्लंडच्या नाट्य रं ग productions चे 'चार चौघी' हे नार्टक.

६. ममत्र पररवाराचा पमहला वामहला मदवाळी अंक.

आधी म्हं र्टल्याप्रमाणे या सवष कायषक्रमां ना आम्हाला अने क जणां ची साथ लाभली. सगळ्ां ची नावं घेणे िक्य नाही
आमण चुकून कोणाचं नाव घ्यायचं रामहला म्हणून कोणाला दु खवायचं नाही. त्यामु ळे ममत्र पररवाराच्या प्रत्येक सदस्ाचे
आभार आमण सवाष ना मदवाळीच्या िु भेच्छा!

आपला ममत्र,

प्रिां त प्रतापवार
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
मलटल चॅम्प्स
तनु र् नायर

िरण्या नायर

Gargi Thakur

अवनी मकरमकरे

Esha Joshi

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

तनुष नायर – Tanush Nair

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 शरण्या नायर – Sharanya Nair

A night with stars

Stars shine down in the night

Go outside and see the light
Stars are beautiful when they are not dusty
If you see a shooting star
quickly make a wish on it and
make sure nobody listens to it
You can lie down on the grass
It doesn’t matter what spot you are on
If any monsters or killer clowns come
You can fight them and believe in yourself
Look at stars while you are fighting
Close your eyes and try to get the powers
The stars will make you come up on them
Have a fun with stars and be careful!!

-by Gargi Thakur

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
 अवनी ककरककरे – Avni Kirkire

I am a big sister

It is fun to be a big sister because you can play with your baby brother or sister. May
be the only part that is not fun is changing their diapers. Gross!

It is so fun playing with them and when they start crawling it becomes more fun but
you can get very tired. When my baby brother started rolling I was not getting tired
but when he started crawling I started getting tired. When he was in the hospital he
was not crawling or rolling yet, because when I had him on my lap he stayed on my
lap. He also slept a lot now he only sleeps for one hour or two. When he was in the
hospital I made him happy by pushing a trolley with him in it. When he was one
month he looked different than he does now. I kissed and hugged my baby brother so
much that my mom said I was smothering him, then I split smother into small mother.
And that is how much fun it is to be a big sister.

-by Esha Joshi

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
आम्पही सारे खवय्ये
Butternut Squash Bharit

Zucchini Chutney

बकलावा

स्मोकी हॉट सालसा

आटीचोक ची उपासाची भाजी

स्क्वाश चे घारगे

ककनवा अप्पे

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 Butternut Squash Bharit

Ingredients (सामहत्य):

One large butternut squash

One medium onion, finely chopped

4 green chilies, washed and chopped

2-4 cloves of garlic, peeled and chopped

3-4 Tablespoons of fresh coriander, washed and cut up.

½ teaspoon turmeric

2 Tablespoons oil

1 teaspoon mustard seeds

1 teaspoon salt

2 Tablespoons roasted peanuts

Method (कृती):

Wash and cut up butternut squash lengthwise and wrap into aluminum foil. Put the butternut
squash into the baking pan and roast in the oven for 350F for 60 minutes. When the butternut
squash is cool, remove the seeds, peel the skin and chop it into small pieces.

In the large pan or kadhai, heat the oil on medium heat, add the mustard seeds. When mustard
seeds crackle, add the onion and stir fry until golden brown. Add the chilies and garlic to the
onion and stir fry until cook, then add turmeric and salt. Add the roasted butternut squash to
the pan. Stir fry the entire mixture and cover and let it cook for five minutes. Add 1-2
tablespoons of water if needed. Check the butternut squash and make sure it does not burn at
the bottom of the pan. Check for salt and adjust according to the test. Finally add chopped up
coriander and peanuts. Serve with chapati or naan bread.

-Shailaja Kokil
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
 Zucchini Chutney

Ingredients (सामहत्य):

Zucchini cubes – 2 cups

Garlic – 2 large cloves

Green Chilies – 2 or more per taste

Cilantro – ½ cup

Shredded dry coconut – ¼ cup

Roasted peanuts – 3 tbsp

Curry leaves – 5

Cumin seeds – 1 tsp

Asafetida - pinch

Turmeric - pinch

Olive oil

Salt to taste

Method (कृती):

Heat olive oil in a pan.

Once oil is heated, add cumin seeds, asafetida, turmeric and curry leaves.

Now add garlic and green chilies.

Add zucchini pieces, shredded dry coconut, peanuts, cut cilantro and salt

Cover and let it cook on medium heat for 5 minutes.

Turn the heat off and let the mixture cool.

Grind coarse in blender.

-Ashwini Pratapwar

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 बकलावा

सामहत्य:

9 x 14 इं च फीलो िीर्ट् स (20 िीर्ट् स),

1 1/2 कप बदाम 1 1/2 कप मपस्त्याचे बारीक़ तुकड़े (भरड़ पुड)

1/2 lb अनसाल्टे ड बर्टर (मवतळवळलेले)

3 कप साखर

3/4 कप पाणी

1/2 मर्टस्पून दालमचनी पूड

1" व्यासाचे लार्टणे

कृती:

ओव्हन 350 मडग्री फॅरे नाइर्टवर प्री-हीर्ट करुन घ्यावा.

9" x 13" काचेच्या बेमकंग र्टरे ला बर्टर लाउन बाजूला ठे वावे.

मफलो िीर्ट् सचा रोल सरळ करुन घ्यावा. एक िीर्ट घ्या, त्यावर एक चमचा बर्टर लावा, (बर्टर ब्रिने लावल्यास
सगळीकड़े एकसारखे लगते) त्यावर 2-3 र्टीस्पून बदाम - मपस्त्याचे तुकडे पसरवून घालवेत. नं तर लार्टण्याच्या
साह्याने ती िीर्ट लार्टण्या भोवती रोल करा आमण लार्टण्यासहीत बाजू ला ठे वा. दु सऱ्या िीर्टवर 1 चमचा बर्टर ब्रि
करा आमण त्यावर वरील रोल ठे वून परत लार्टण्याभोवती ती िीर्ट रोल करा. अश्या प्रकारे केल्यावर आता
लार्टण्याभोवती 2 िीर्ट् स चा रोल तयार होईल. नं तर रोल कड़े कडून अलगद मधे सरकावा. (असे केल्याने रोल वर
त्यस्प्रंग सारख्या सुरकुत्या पडतील आणी त्याला सुंदर असे र्टे कश्च्च्यर ममळे ल) रोल अलगद लार्टण्यावरुन एकाबाजू ने
सारकवून काढावा आणी बेमकंग र्टरेमध्ये ठे वावा.

अश्या प्रकारे बाकीच्या िीर्ट् स पासून रोल्स तयार करावेत. 2-2 िीर्ट् सचे 10 रोल्स तयार होतील.

र्टरे ओवनमध्ये बेक करायला ठे वावा. रोल्स गोल्डन ब्राउन होईपयषतँ बेक करावेत. अंदाजे 30 मममनर्ट् स लागतील.
(ओवन र्टे म्प्रेचरप्रमाणे कुमकंग र्टाइम बदलु िकतो.)

र्टरे बाहे र काढल्यावर प्रत्येक रोलचे 4 सारख्या आकाराचे तुकडे करावेत. रोल्स गरम असतानाच त्यावर कोमर्ट पाक
घालावा. बकलावा पाकात मु रायला 1 ते 2 तास लागतात.

वरुन मपस्त्याचे काप घालून गामनष ि करावे. बकलावा रूम र्टे म्प्रेचरला 3-4 मदवस छान राहतो.

सखरे चा पाक:

एका भां ड्यात साखर आमण पाणी एकत्र करावे आमण 5 ममनीर्टे मध्यम आचेवर ठे वून एकतारी पाक तयार करावा.
त्यात दालमचनीची पूड घालावी.

- सौ. त्यिता संदीप कुलकणी

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 स्मोकी हॉट सालसा

सामहत्य:

8-9 मध्यम आकाराचे र्टोमॅ र्टो

1 मपवळी मिमला ममरची, 1 मोठा कां दा,

2 भु त झलोकीया ममरची (ही ममरची अमतिय मतखर्ट ममरची म्हणुन प्रमसद्ध आहे .) मकंवा 4/5 लवंगी ममरच्या, 1/2 कप
कमणसाचे दाणे

1/4 कप ऍपल सायडर त्यव्हने गर

2-3 लसूण पाकळ्ा, 1 कप कोमथं बीर,

1 मर्टस्पून मजरे , चवीपुरते मीठ आमण साखर

कृती:

र्टोमॅ र्टो हाय सेमर्टं गवर साधारण 15 मममनर्ट् स ओव्हनमध्ये ब्रॉइल करायालय ठे वावे. (कूमकंग र्टाइम तुमच्या ओवन
र्टे म्प्रेचर मु ळे बदलू िकतो) गार झाल्यावर र्टोमॅ र्टोचे साल काढा.

मिमला ममरचीमधील मबया काढू न घ्या. ममरची, कंदयाच्या मोठ्या फोडी कराव्यात. ममरची, कां दा, लसूण 7-8
मममनर्टां साठी हाय सेमर्टं ग्सवर ब्रॉइल करुन घ्या.

जीरे , र्टोमॅ र्टो, ममरची, कंदा, लसूण, कोमथं बीर, कमणसाचे दाणे फूड प्रोसेसर मधून लो सेमर्टं ग्सवर मध्यम बारीक काढू न
घ्यावे. त्यात त्यव्हने गर आमण चवीनु सार मीठ व साखर घालून एकत्र करावे.

तयार झाले ला सालसा हवाबंद बरणीत भरून मिजमध्ये ठे वल्यास 8-10 मदवस चां गला रहतो.

सालसा कॉनष चीप्स मकंवा र्टाको बरोबर खावा.

- सौ. त्यिता संदीप कुलकणी

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 आटीचोक ची उपासाची भाजी

सामहत्य:

२/३ कप आर्टीचोक च्या पाकळ्ा

१ कप फणसाच्या गुठळ्ा / मबया

१ वार्टी खोवलेला नारळ

१ वार्टी िें गदाण्याचं कूर्ट

२ कोकम / आमसूल

५/६ महरव्या ममरच्या (मकंवा चावी प्रमाणे)

२ र्टे बलस्पून साजू क तूप

मीठ चवीनु सार

आर्टीचोक हे फूल असतं आमण आपण सवाां नी मपझ्झा मध्ये खाल्लेलं आहे च. त्याची मह भाजी उपासाला राजमगऱ्याच्या
पुऱ्यां सोबत, मकंवा पॅमलओ बदामाच्या कणकेच्या पुऱ्यां सोबत दे खील छान लागते.

पूवष तयारी:

आर्टीचोक छान पैकी मचरून व धुऊन चाळणी मध्ये मनथळत ठे वायचं. फणसाच्या िोझन मबया थोड्या कोमर्ट
पाण्यात मभजत ठे वायच्या. अधाष कप पाण्यात २/३ आमसुलं मभजत घालायची.

कृती:

पॅन मध्ये तूप व मजरं र्टाकून फोडणी करायची. त्यात उभ्या मचरले ल्या महरव्या ममरच्या र्टाकायच्या. त्यावर फणसाच्या
मबया र्टाकून थोड्याश्या परतून घ्यायच्या. मग त्यावर आर्टीचोकच्या पाकळ्ा, व आमसुलाचे पाणी र्टाकून झाकण
लावून एक वाफ येऊ द्या. मग त्या वर िें गदाण्याचं कूर्ट घालून छान ममसळू न घ्या. र्टे बले वर ठे वायच्या आधी ताजा
खोवलेला नारळ व कोमथं बीर घाला.

-सुमेधा खामडलकर

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 स्क्वाश चे घारगे

सामहत्य:

1 वार्टी स्क्वाि चा मकस (बर्टरनर्ट स्क्वाि),

3/4 वार्टी गुळ,

1 1/2 वार्टी गव्हाचे पीठ,

2 चमचे जाडा रवा,

1 चमचा साजू क तूप,

स्वादानु सार वेलदोड्याची पूड,

मचमू र्टभर मीठ,

तळणीसाठी तेल.

कृती:

प्रथम कढईत साजू क तूप गरम करून त्यात स्क्वाि चा मकस परतून घ्यावा.

मकस मऊ झाल्यावर त्याला थोडे पाणी सुर्टेल, मग त्यात गुळ घालावा आमण पूणषपणे मवरघळवून घ्यावा.

त्यानं तर त्यात मचमू र्टभर मीठ, गव्हाचे पीठ, रवा आमण वेलदोड्याची पूड घालू न, ममश्रण ढवळू न घ्यावे.

एक वाफ येऊ द्यावी आमण गॅस बंद करावा.

ममश्रण थंड झाल्यावर लहान लहान लाट्या करून पुरी एवढ्या थापून घ्याव्यात व गरम तेलात खमं ग तळू न घ्याव्यात.

नवरात्रीत लमलता पंचमीच्या मदविी दे वीला घारग्यां चा ने वेद्य दाखमवला जातो.

भोपळ्ाच्या घारग्यां ना हा एक उत्तम अमे ररकन पयाष य होऊ िकतो.

- मनहाररका जोिी

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 ककनवा अप्पे

सामहत्य:

1 मोठी वार्टी मिजलेला मकनवा,

1 मोठी वार्टी बारीक रवा,

1 मोठी वार्टी दही,

1 मोठा चमचा मचरलेले लसूण,

1 चमचा बारीक मचरले ली महरवी ममची मकंवा Jalapeno,

1 चमचा िुर्ट सॉल्ट,

कोमथं बीर,

चवीनु सार मीठ व साखर,

तेल.

कृती:

प्रथम रवा थोडासा भाजून घ्यावा.

मकनवा, रवा, दही, लसूण, ममची, साखर,मीठ,कोमथं बीर सवष एकत्र करावे.

त्यात िुर्ट सॉल्ट ममसळू न थोडे कोमर्ट पाणी घालावे.

अप्पेपात्र कडकडीत गरम करावे व अप्पे दोन्ही बाजूं नी खमंग भाजावेत.

केचप मकंवा चर्टणी बरोबर गरमा गरम सवष करावेत.

- मनहाररका जोिी

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 बफेलोकरांची आत्मीयता
“The purpose of life is not to be happy. It is to be useful, to be honorable, to be compassionate, to have
it make some difference that you have lived and lived well.”

― Ralph Waldo Emerson

I am Meha Ghadge Kale. Our anecdote begins with beautiful dream vacation of
summer of 2017 with my in-laws. Icing to this was my uncle and aunt joined us on
this trip.

It was last day of our trip at one of the beautiful place on earth, devasthanam of USA
- “Niagara Falls”. We all were excited to see the firework on the fall. While on our
way, my aunt fell on the sidewalk, she had bleeding nose and was unable to move
her right shoulder. Cut story short, after a lot of trauma we came to know that she is
having fracture in shoulder and bleeding in brain, which later turned into a clot. Neuro
surgeon at ECMC hospital informed us that she cannot even travel by road. That
shocking moment triggered a panic amongst us.

Our struggles started increasing. We had struggle with food and accommodation and
even transportation. To exaggerate issue, the upcoming weekend was a long weekend
in USA and Buffalo being a tourist spot was booked in advance. I still remember the
nights we spent in waiting room.

It was new place for us, hardly knowing anyone there. The only thought we had was
“God is there” and Yes God sent his angels as members of India Association Buffalo.
My husband’s Manager connected us to Biju and he connected us to India Association
Buffalo. It was hardly an hour when this community got to know our situation and
every single member was so ready to help us. President of community Subu Nair
called that someone from community will meet you next day. I can never forget the
day I meet Sumedha Tai. Her words “We all are here don't worry” melted me down.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

Not a single day after that I felt I have no one in Buffalo, I was having whole family
now for our support.

Everything was so well taken care that me and my uncle only had to take care of my
aunt in hospital. It started from search of accommodation, Bindu, Subu, Tai all were
voluntarily and tirelessly trying to set help for us. A golden hearted person Aditya
Dada provided us home away from home. We are vegetarians and was not knowing
driving, so the two bigger problems for us were food and transportation. Sumedha tai
created a roster and circulated it in Whatsapp group “Buffalo Marathi Mitra” of
community and within no time all community team members came forward to help us
with delicious homemade vegetarian food for lunch/dinner and ride to/from hospital
daily.

Hospital and that too in USA was totally new experience for us. Sumedha Tai and
Subu kept on visiting us at hospital and meet with nurse and doctors to get updates
and guided us. Even the social workers at hospital were so glad to see the step up of
community that they posted community details on their own board. Sumedha Tai,
Milind ji, Aditya dada and Biju were mentoring at home.

With all well wishes, guidance, help and affection shown by this community helped
recovery of my aunt faster. And we reached back to our home in Atlanta soon.

Words will not be enough to describe the kind gesture group has shown. Treating and
trusting a stranger in need like a family without any favors makes this incredible group
more special. There will be no other better way to repay their good deeds by pass it
on and a heart full of gratitude for them. They have become our inspiration and we
will try to spread it and continue on the path enlightened by them. They were our
strength then and now.

A special thanks to Sumedha tai, Milind ji, Aditya Data, Biju, Subu, Shaunak dada,
Bindu, Sonia, Anagha, Prashant, Rohit, Deepa, Shaila, Vinayak, Hema and all India
Association Buffalo members.

It’s not community, it's a family. Indeed, this community has proved the rooted
philosophy of India “Vasudev Kutumbakam”.

We salute you!!
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
डोकॅमलटी

सड
ु ोकू *

सड
ु ोकू ***

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 सड
ु ोकू *****

उत्तरं शेवटच्या पानावर

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

हास्य कट्टयावर
व्यंगकचत्र

टू टी हड्डी फ्रैक्चर पै र

बावळट

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 -अमोल पंमडत

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 टू टी हड्डी फ्रैक्चर पै र

उस मदन एक अजीब घर्टना घर्ट गई

मे रे मिन्दगी की पहली दु घषर्टना घर्ट गई

ऑमफस की सीमढया उतरते वक़्त जाने कैसे, मफसल कर बाया पैर सीधे नीचे पहुँ च गया था

और दामहने की हड्डी र्टूर्टी थी, क्योंमक वो मवमचत्र पोि में मु ड़ गया था

पैर में हो रहे ददष ने , मु झको तो बेचैन मकया

एक पल में सुजी एडी ने , मफर िॅक्चर का संकेत मदया

ख़ै र, दो सहे मलयों के सहारे पहुंची र्टरैन तक, और अन्य दो के सहारे घर तक

मफर िु रू हुआ मसलमसला, घर से एक्स रे सेंर्टर, और वहा से अस्पताल तक

सफेद प्लास्टर को गोबर मक तरह मे री र्टां ग पे मलपा गया, और

प्यारी सी मु स्कान के साथ, हमें पाच सौ रुपयो का मबल मदया गया

अव्वल तो मे री र्टां ग को, डे ड फूर्ट उपर र्टां ग मदया गया

और दो ममहनों तक बैसाखीयो, के सहारे चलने को कहा गया

मबस्तर में पडे पडे मैं असहाय सी, अपनी र्टां ग को दे ख रही थी

और रह रह कर, उस िाम को कोस रही थी

मफर खयाल आया मक मे री त्यथथती, मे रे दे ि भारत जै सी हैं

जहाँ सैतालीस साल मक आझादी िॅक्चर हैं , क्योंकी उसकी लोकतंत्र मक हड्डी र्टूर्टी हैं

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

याद नहीं आता मक कब भ्रष्टाचार मक, सीमियों पर हमारा समाज मफसल गया

सच्चाई मसफष संमवधान में और दे िप्रेम, केवल इमतहास में रह गया

दो महीनो बाद प्लास्टर उतरने पर, मैं तो मफर से दौड़ने लग जाऊँगी

पर मे रे दे ि को स्वामभमान का प्लास्टर चिाये, ऐसा ईमानदार ने ता कहा से ला पाऊँगी

लगता हैं होगी नहीं तब तक, इस दे ि की खै र

जब तक न आये कोई िास्त्री सुभार्, जोड़ने इसकी र्टूर्टी हड्डी िैक्चर पैर

-सुमेधा खामडलकर

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
कववतांच्या पारावर
जीवन

मन्वन्तर

बहर येता आठवांना

वनवास

भय न मला अपयशाचे

प्रस्तावने

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
मन्वन्तर (अमेररकेत येऊन बारा वर्ष झाल्यानं तर)

जे व्हा मनघालो तेव्हा पचवली जिी दु ःखे

उमी होती मन्मनाची तिी ररचवतो साकी
मवहं गून गगनाला केले मनात महिे ब
गवसणी घालण्याची जरी सवष वजाबाकी

वार्टले होते तेव्हा मनी चाले द्वं द्व माझ्या

मवश्वची माझे घर होम स्वीर्ट होम कुठे
होई एक चराचर त्यां नी वा आम्ही भोगले
मन्मती नव्हती त्यथथर दु ःख कुणाचे मोठे

गेलो दार्ट काळोखात अन्य दे िी जाऊमनया

वल्हमवत एक नाव मक्षमतजे मह रुंदावली
उमजले नाही मज फेनममर्ें हं सलेली
भोवरा असे मक बाव दै त्यें सागरी अमपषली

बोगद्याच्या काळोखात एका तपाअंती झाला

अंती असतो प्रकाि पैलतीर ऐलतीर
म्हणती असे बुजुगष उभ्या आयुष्याचे झाले
मनात द्रुढ मवश्वास असे एक मन्वन्तर

पोहोचलो जेव्हा इथे -डॉ. मवनायक गोखले

दोन अंगुळे स्वगष उरला
म्हणती जरी भारti
सप्तपाताळी गेला बहर येता आठवांना

कोणी म्हणती हुिार बहर येता आठवां ना

वा भासतो स्वाथी फार पूर येतो आसवां ना..
आप्तां पासून दू र फार
ममळवी धन अपार बेइमानी श्वान नसते
ज्ञात थोड्या मानवां ना..
भोगली अनु भवली
समृ ध्द मह अमे ररका ऐकता आता कथा "ती"
मवसावलो सुखावलो झोप येते कासवां ना..
न्याहाळता पासबुका
रामहला ना राम कोठे
वासुधैव कुर्टुं बकम राज् अपषण दानवां ना..
भगवंताची वाणी
कॉिोपॉमलर्टन घेता ऐकुनीया रोज गीता
नाठवे घराचे पाणी जोर चढतो गाढवां ना..
.
- मवजयकुमार दे िपां डे

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

वनवास (दोन तपांनंतरची अवस्था)

जन्मभू मी महं दुथथान

कमष भूमी अमे ररका त्यलंर्टन बुि ओबामा
कुणाच्या मनी नसते ९/११ असेच काही
एखादी अमभसाररका? प्र पु ए व आमचा बाणा
सत्यवचनी कोणी नाही
कळले च नाही केव्हा
उलर्टली दोन तपें फ्यु जनच्या जमान्यात
उरातल्या अंतराला मी मवसरलो स्वतःला
कोणती चपखल मापे? कुमारां ची आतष भै रवी
फि मदसे सूरदासाला
मातृभूमी दे वोभवः
कुणा अजाणाची बोल -डॉ. मवनायक गोखले
डॉलर की रूपयां त
किात मोजावे मोल?

रोजचे रहार्टगाडगे
ओढता कसले कष्ट?
मकती पाणी सां डले
मक रामहले हे अस्पष्ट भय न मला अपयशाचे

जर वार्टत नाही भय भय न मला अपयिाचे,

संपण्याचा प्रश् नाही भय न मला पराभवाचे,
इं मद्रयां ना सुखमवता भय न मला वेदनां चे,
स्तोत्र पाठ होत नाही भय न मला अपमानाचे,
भय न मला अंधाराचे ||
दै वाचा परामधनता
ज्ाची त्याला लखलाभ मज भय मनोवृत्तीचे,
राम नाही आता मवजय मज भय नाईलाजाचे,
मीच माझा अममताभ मज भय अमववेकाचे,
मज भय अहं काराचे,
मन हे कधीसे मे ले? मज भय मवसंगतीचे ||
ते आता िरत नाही
पुवषरंग पुसर्ट झाला झुगारून दडपण भयाचे,
पामिमरं ग मोहवी जुं पेन श्वास प्रयत्नां ना,
रोखू न आसवं डोळ्ातील,
िां तपणे वार्ट पाहू उघडे ल द्वार मवश्वासाचे,
ती आता सवय नाही काळाला पण द्वे र् वार्टावा,
इं स्टंर्टचा हा जमाना असे पालर्टे ल स्वरूप आयुष्याचे ||
माझ्याकडे वेळ नाही
- मनत्यखल कोमावार

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
कथांच्या अड्डड्डयावर
व्हाट् सअँ प च्या सौजन्याने

Food For Thought

कनद्रानाश

Friend in Need

Diwali After a Gap

एक कहाणी " पत्त्ांची "

Get It and Shine On!!

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 व्हाट् सअँ प च्या सौजन्याने

व्हार्ट् सअँप मु ळे जग केवढा छोर्टं सं झालाय, नाही? ऑस्टर े मलयात माझ्या नणंदेने मतच्या नवऱ्याचा केलेला चामळसावा
वाढ मदवस आम्ही फेस र्टाइम वर लाइव्ह पमहला. हे च सत्तरीच्या दिकात भारतात असतो तर ३० मदवसां नी
इं र्टरनॅ िनल मेल मध्ये ५/६ पानी पत्रं व तेवढे च फोर्टो आल्यावर बघता आले असते आमण ती सगळी मज्जा आप
आपल्या कल्पकतेचा कुवती प्रमाणे कमी जास्त अनु भवता आली असती.

तुमच्या पैकी मकती जणां ना आठवतो इनलँड ले र्टर मकंवा पोष्टकाडष चा तो गुजर जमाना? आपण पत्र मलमहल्यावर त्याच
उत्तर ८ - १० मदवसां नी यायचं. परदे िातील असेल तर १५ -२० मदवस नक्कीच.

एवढं च काय, आम्ही मडफेन्स कॉलनी मध्ये राहायचो (भंडारा मजल्हा) महाराष्टरातच, तरीही मुंबईहून येणारा लोकसत्ता
आम्हाला एक मदवस उमिरा ममळायचा. रमववारचे मकिोरकुन्ज आम्ही सोमवारी वाचायचो. अिात मदवाळी अंक सुध्दा
उमिराच ममळायचे. पण तरी सुध्दा मदवाळी संपल्यावर किी फराळाच्या चकल्या आमण मचवडा अमधक छान
वार्टायच्या, तसाच मदवाळी अंक दे खील नं तर वारं वार चघळायला फार आवडायचा. एखाद्या रमववारी, मडसेंबर च्या
सुट्टीत, मागच्या अंगणात उन्हात बसून वाचायला आमण त्यात हरवून जायला खू प मज्जा यायची. आं घोळी साठी उकळत
ठे वले ल्या पाण्याच्या हंड्या च्या बाजू ला िे कत बसून वाचलेली 'गुलबकावलीची ' गोष्ट आठवत असेलच ना?

तर काय मक कुठलाही प्रसंग मकंवा सण वार मकंवा एखादं मजंकले लं बक्षीस मकंवा प्रमतस्पधाष , आपल्या लाडक्या
माविीला पात्रातून कळवणे व मतच्या िाबासकीची थापेचा मलफाफा पोष्टमन ने आणून दे णे, ह्यात जी मज्जा होती,
आनं द होता, तो इन्स्टं र्ट मवमडओ ने थोडासा बदललाय असा वार्टतं. आनं द अजू नही आहे च. आपण फेसर्टाईम मध्ये
लाइव्ह बघतो आमण सात समुद्रा पलीकडचा आप्त बघून डोळे अजू नही पाणवतातच, पण पत्रातला वणषन वाचून, ते
सगळं दृश्य केवळ आपल्या कल्पना ििी द्वारे अनु भवून मनाला तो क्षण जगायला ममळवून दे ण्याची धडपड, लाइव्ह
बघण्यात आता उरतच नाही. कल्पना मवश्वात रमवून ठे वण्याची कला फि त्या पात्रं मधेच होती. हल्ली फेसबुक असो
मकंवा व्हार्ट् सअँप, आपलं मत नोंदवायला सुध्दा ईमोजी आहे त. बऱ्याच गोष्टी आता एका ईमोजी वेळे केवळ अव्यिच
राहतात मक काय कोण जाणे?

का कोण जाणे पण उमिरा येणारे ते मदवाळी अंक, ती पत्र, तो लोकसत्ता आता पुन्हा उमिराच यावे आमण पुन्हा एकदा
कल्पना ििीच्या जोरावर सात समु द्रा पलीकडचा सोहळा अनु भवायला ममळावे असं वार्टतंय. अपूणष संवाद आपणच
आपल्या मनाप्रमाणे पूणष करावा असंच काहीसं वार्टतंय. गोडी अपूणषतेची आज पुन्हा ह्या इन्स्टं र्ट वचुषअल वल्डष मधून
मागे यायला खु णावतीये.

-सुमेधा खामडलकर

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 Food for thought

One question that often bothers me, ‘In a generation where there are so many platforms to
voice your opinion, is it not normal if you just keep to yourself?’

Growing up in the 90s was a completely different story. We as kids found joy in the trivial things.
We fought over whose doll was the prettiest, we got excited over being permitted to step out in
rain, cell phones were a luxury only adults could afford. Despite this we were happy! Life was not
as global as it is today. Our world was only limited to our house, our school and probably our
neighborhood. What happened beyond that was a mystery.

This generation has seen an uproar of changing trends. Right from kids having iPads instead of
cricket bats and teens having alcohols and cigars, the definition of cool has shifted drastically.
There isn’t a question of these choices being right or wrong, but more so, just proving the point
that “Change is inevitable”.

Being a 90s kid, I am not too old myself. I have witnessed these changes, lived them. I have seen
the best of both worlds and probably the worst as well...

Talking about changing trends, the most hyped trend today is of course social media. Be it
Facebook, Twitter, Instagram, you name it; right from kids to grand-parents everyone actively
uses it. Social Networking, Social platform do provide numerous benefits. It has pretty much
become a lifeline. Events are announced there, Businesses flourish there, Polls are taken there
and Battles are fought there too!!

Today as much as it may seem though, social media is not limited to a choice. If you want to be
a part of the society, nay, the world, you have to be on at least one of the social platforms.

As much advantage social network explores, every coin has two sides. Another pretty brutal
aspect of social media is Online debating. Not that debates were not conducted in the past, the
only difference was they were conducted within your social circle, probably with a handful of
people. On social platform today however, a single comment opens a plethora of positive and
negative reactions from all corners of the world. Abusive language or noteworthy praises both
flow in abundance. There is no filter on anyone’s thoughts or opinions whatsoever. A single
tweet, a simple post can divide the community into within seconds. ‘Speak only when spoken to’
no longer holds true. What is surprising is some people try too hard to be politically correct,
while few others don’t care at all. But the logic really is simple, when voicing your opinions
publicly, it is important to remember it is still your opinion. Social platform is not for showoff. It
is merely a way of being yourself and facing the crowd. And amidst all this, most important of
all, respecting everyone’s opinion and having an understanding that everyone is entitled to have
one. Today with this ever-evolving society and rapidly changing trends, freedom of speech has
started to show its true colors. It is therefore, a need of the hour to hold your moral ground high
and choose your words carefully in this otherwise unfiltered society!!

-Ashwini Pangarkar
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
 कनद्रानाश

मला ने हमीसारखी झोप येत नव्हती.

रात्रीचे अकरा वाजले होते, दहा वाजल्यापासून, मी मबछान्यावर लोळत होतो, मग मोबाईल सुरु केला,
फेसबुकवर पस्तीस िेंड् स ऑनलाईन होते, हो मी मोजले , तेवढाच र्टाईमपास!! पण मी कोणाला मे सेज केला
नाही, मागच्या आठवड्यात, ऑनलाईन असले ल्या मोजून दहा लोकां ना "हाय" असा मे सेज पाठवला, तर चार
जण आपोआप ऑफलाईन झाले , दोघां नी ररप्लाय मदला नाही, तर उरलेल्या चार लोकां नी मला ब्लॉक केले , हा
िॉक माझ्यासाठी फार मोठा होता.

मग युट्युब कडे आलो, मतकडे "जेव्हा आलं मनात, घेऊन गेलो रानात" या नावाचं गाणं र्टरेंड होत होतं, छान
गाणं होत, मी लगेच डाउनलोड केलं , ररं गर्टोन म्हणून ठे वलं . व्हार्ट् सअँपचा नवीन स्टे र्टस काय ठे वावा याचा
मनदान चौदा मममनर्टे मवचार केल्यावर "आय होप, लवकर येईल झोप" असा स्टे र्ट्स ठे वला, पण तरी काही
झोप येत नव्हती. माझ्याकडे र्टीव्ही पण नव्हता, मग ने र्टत्यिक्स वर "सेल्फी िी" नावाचा मामहतीपर्ट बमघतला,
त्यात सेल्फी काढणे हा एक आजार आहे आमण त्यातून बाहे र कसे पडावे हे सां मगतले होते, ते बघून मी चार
पाच सेल्फी अजू न काढल्या, एक सेल्फी व्हार्ट् सअँप डीपीला ठे वला, पण तरी झोप येत नव्हती, झोपेची वार्ट
बघत, माझ्याच खार्टे वरच माझी वार्ट लागली होती!!

मी तसाच तळमळत पडून होतो, िे वर्टी उठून बाहे र मफरायला आलो, तर बाहे र एवढी थंडी की मी थंड
झालो, चालण्यात खं ड पडला, मं दपणे चालत घरी आलो, घडाळ्ात बमघतले तर साडे बारा वाजले होते, मी
मबछान्यावर परत पहुडलो, पंख्याकडे बघत बसलो.

तेवढ्यात, ने हमीचा आवाज आला!!

ओळखीचा आवाज, पायां चा आवाज, मजन्यावरून चढताना होणार पायां चा आवाज, मी र्टु णकन उडी मारून
उभा रामहलो, एका उडीत माझ्या खोलीच्या दरवाज्ाकडे गेलो, दरवाज्ाच्या 'आय होल' मधून बाहे र बघू
लागलो. ती मु लगी, ती रोजची मु लगी, आज ने हमीप्रमाणे घरी आली होती, मतने ने हमीप्रमाणे, डोअर बेलच्या
पाठीमागे लपवलेली चावी बाहे र काढली, दरवाज्ाचं कुलूप उघडलं आमण आत गेली. ती रात्री साडे बारा,
एकच्या सुमारास येत असे, मतची ही ने हमीची येण्याची वेळ होती. सकाळी अगदी सातला नाहीतर सहालाच
घराबाहे र पडत असे, मला कसं मामहत? मी सकाळी सहाला सुद्धा जागाच असायचो ना!!

ही मु लगी पाच, सहा तास झोपून परत सकाळी कामावर जात असे, मतच्या पोर्ाखावरून, मी अंदाज केला
होता की, ती कदामचत एअरपोर्टष ग्रॉऊंड ड्यु र्टीवर काम करत असेल. ही मु लगी फार मे हनती वार्टत होती, मी
सुद्धा ऑमफसला खू प लवकर जात असे, झोप न येण्याचा हाच एक फायदा होता!! मी ऑमफस मध्ये
वॉचमनच्या सुद्धा आधी येत असे, त्यामु ळे वॉचमनने ऑमफसची एक जादा चावी मलाच मदली होती, मी
ऑमफस उघडून काम सुरु करत असे, पण झोप न झाल्यामु ळे, काम ही नीर्ट करता येत नसे, मी मकत्येक
मदवसात नीर्ट झोपलो नव्हतो, त्यामु ळे मी सदै व दमले ला, थकले ला असायचो, माझ्या चेहऱ्यावर तसं स्पष्ट
मदसायचं, ऑमफस मध्ये मला "झोंबी" नावाने मचडवायचे, हे नाव मला चां गलं च झोंबत होते.

ममहन्याच्या पगारापेक्षा जास्त मी झोपेची वार्ट बघत असे!! मी आतुरतेने अजू न एका गोष्टीची वार्ट बघायचो, ती
म्हणजे ऑमफसची मीमर्टं ग!! ऑमफस मीमर्टं ग मध्ये माझा बॉस एकदा बोलायला लागला ना की, मला "गाढ" झोप
लागत असे, एकदा मस्त बर्टर मचकन खाऊन आलो होतो, बॉसने लगेच मीमर्टं ग बोलावली, मस्त मीमर्टं ग सुरु
होती, मस्त एसी सुरु होता, माझा डोळा कधी लागला कळलं सुद्धा नाही, माझ्या घोरण्याचा आवज बॉसच्या
कानावर गेला, मग त्याने मला "गेर्ट आऊर्ट" म्हणून मला हाकललं आमण माझं डोकं आऊर्ट केलं , पण मी
िां तपणे स्टे प आऊर्ट केलं .

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

"ए झोंबी, तुझ्या इन्सोमियाला माझ्याकडे गजब और्ध आहे " जतीन मला म्हणाला.
जतीन हा माझ्या ऑमफसचा सहकारी होता, पण मला सहकायष कधी करत नसे, त्याचं गजब और्ध अजब
असलं तरी, मला सजग राहणे आवश्यक होते.
"काय" मी त्याला फार आिेने मवचारले . त्याने इकडे मतकडे बघत मला त्यखिातून पां ढरी कागदी पुडी काढू न
मदली, मी हळू च हातात घेतली, पुडी उघडू लागलो.
"इथे नको काढू " जतीन पर्टकन मला म्हणाला.
"का?"
"घरी गेल्यावर बघ" जतीन अगदी हळू आवाजात म्हणाला, "कॅनडाचा माल आहे " जतीन म्हणाला.
"कॅनडा?" मी अमवश्वासाने मवचारले .
"येस, कॅनडा व्हाया पंजाब" जतीन मोठ्या आत्ममवश्वासाने म्हणाला.

मी हसलो, मला वार्टलं मवनोद करतोय, पण तो गंभीर होता, मी पुडी बागेत ठे वून मदली, काम आर्टपून घरी
आलो, मस्त जे वलो, मनद्रादे वीची आराधना करू लागलो, पण या साधेनला कोणी दे त नव्हते, दहा वाजले होते,
खू प दमलो होतो, पण तरीही झोप येईना, मग परत फेसबुक, युट्युबची वारी केली. "भाऊंचा वार, समोरचा
गार" नावाचा मसनेमा बघू लागलो, मसनेमा खू पच गहन होता, म्हणून मला सहन झाला नाही, माझी तर झोपच
उडाली.

अरे ती पुडी!!
मला जतीनच्या पुडीची आठवण झाली, मी बागेतून ती पुडी काढली, आठ दहा साबुदाण्याच्या आकाराच्या
पां ढऱ्या गोळ्ा होत्या, "याने काय होणार?" असा मवचार करून मी दोन गोळ्ा मगळल्या, बाकीच्या बॅगेत
ठे वून मदल्या, गोळ्ां ना काही चव नव्हती, पण मी तसाच पडून रामहलो, मी परत युट्युबवर गेलो, र्टु कार
मवमडओ बघू लागलो.

ने हमीच आवाज परत आला!!

मी पर्टकन उठलो, परत आयहोल मधून बघू लागलो, ती मु लगी बरोबर साडे बाराच्या ठोक्याला आली, आज
मतच्या हातात मपझ्झा बॉक्स होता, ते बघून मला परत भूक लागली, मतने डोअर बेलच्या मागे लपवले ली चावी
काढली, कुलू प काढू न आत गेली, माझा र्टाईमपास झाला होता, मी परत मबछान्यावर पडलो.

मला कधी झोप लागली कळलं सुद्धा नाही!!

मी गाढ झोपलो, कुिी सुद्धा बदलली नाही, जे व्हा उठलो, तेव्हा माझी पूणष पाठ आखडली, मान अवघडली, पाय
जड झाले, तहान, घसा कोरडा होता, उठून उभा रामहलो, तर चक्कर आली, मी पर्टकन जाऊन पाणी मपले , मी
घड्याळाकडे बमघतले तर पहार्टे चे सहा वाजले होते, पण माझा थकवा गेला होता, ताजातवाना झालो होतो, मी
आरिात चेहरा बमघतला, चेहरा तरतरीत झाला होता, पाच तासात एवढा कमाल? वा!! गोळ्ां नी गुण दाखवला
होता, मी उठलो, ऑमफसला जायला खू प वेळ होता, म्हणून उत्साहात व्यायाम करू लागलो, पाचवा जोर
मारल्यावर दोन्ही हात जखडले , जरा आयोडे क्स चोळल्यावर बरे वार्टले . फोन स्वीच ऑफ होता, मी परत
चालू केलाच नाही, मी मस्त नाश्ता करून ऑमफसला पोहचलो, आज मी जोमाने काम करणार होतो, फोन
चामजां गला लावला, काम सुरु केले , जतीन माझ्याकडे आला, कमरे वर हात ठे वून माझ्या समोर उभा रामहला.

"थँ क्स यार त्या गोळ्ां मुळे.." मी काही बोलणार तेवढ्यात जतीन म्हणाला, "काल कुठे होता?"
"घरीच, का?" मी म्हणालो.
"बॉस मकती मचडला होता, काल का नाही आलास?" जतीनने जरा रागातच मवचारले.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

"यार, काल तर आलो होतो ना..कालच तू मला...." माझी ट्यूबलाईर्ट पेर्टली, मी जतीनकडे बमघतले, तो
माझ्याकडे संियाने बघत होता, मी पाच तास नाही, अठ्ठावीस तास झोपलो होतो!! मी कालचा पूणष मदवस
झोपेत घालवला होता!!! जतीनला झाले ल्या प्रकारची कल्पना आली, तो माझ्यासमोर बसला मला म्हणाला, "तू
मकती गोळ्ा घेतल्यास?"
मी हाताने "दोन" अिी खू ण केली.
"अधी गोळी घ्यायची होती" जतीन खालच्या आवाजात म्हणाला, मी पुरता भां बावलो, अजू न दोन गोळ्ा
घेतल्या असत्या तर खपलोच असतो!! तेवढ्यात माझ्या पुढचा फोन वाजला, बॉसने मला त्याच्या केमबन मध्ये
बोलावले होते, मी पर्टकन कॉफी मिीनकडे गेलो, कॉफी ररचवली, मग केमबनकडे गेलो.

माझं आमण बॉसच सरळ साधं संभार्ण झालं .

"तू आजकाल थकल्यासारखा मदसतोस" बॉस म्हणाला.
"नाही सर" मी उत्तर मदले .

"तू सुट्टी घे"

"नको सर"

"तू घरी जाऊन मवश्रां ती घे"

"नको सर"

"तू पुढच्या आठवड्यात परत रुजू हो"

"नको सर"

"तुझं काम जतीन करे ल"

"नको सर"

"गेर्ट वेल सून"

"ओके सर"

माझ्याकडे काही पयाष य नव्हता, माझ्या "पेड मलव्हज" मिल्लक होत्या, बॉस मचडला होता, त्याने दाखवलं नाही
पण मला जाणवलं, जतीनने सां मगतले की काल बॉसने मला बऱ्याच वेळा फोन केला, माझा फोन त्यस्वच ऑफ
होता, माझ्यामु ळे बरं च काम अडलं , बॉस मचडला, हे तर होणारच होतं, मी त्या गोळ्ा परत जतीनला मदल्या,
माझा मू ड बॉसवर सुड घेण्याचा होता, पण रूड वागून चालणार नव्हतं, म्हणून मी चालत बाहे र आलो, मी
बॅग घेतली आमण घरी मनघालो.

मला खू प भू क लागली होती, "माहौल मन्चुररअन" मध्ये जे वायला गेलो, या हॉर्टे लमध्ये ने हमी छान माहौल
असतो पण आज माझ्या डोक्यात फार कल्लोळ होता. खू प जे वलो, खोलीकडे मनघालो, खोलीचं दार
उघडताना, मनात एक प्रश् आला, आता काय करायचं? परत झोपायचं? झोप तर येणार नाही, करायला ही
काही नव्हतं, मी तसाच दारापािी उभा रामहलो, माझ्या खोलीच्या समोर अजू न एकच खोली होती, त्या मु लीची,
प्रत्येक मजल्यावर दोन खोल्या होत्या, पाच मजल्यां ची सोसायर्टी होती, एकूण दहा िॅ र्ट होते. मी त्या खोलीच्या
दरवाज्ाकडे बमघतलं, कुलू पाकडे बमघतले , मग डोअर बेलकडे बमघतले , मतने चावी डोअर बेलच्या मागे
लपवली असेल का? मी हळू च डोअर बेलच्या मागे िोधलं , चावी सापडली!

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

आत जाऊ का नको? आत जाऊन काय करू? किाला जाऊ? असाच जाऊ, र्टाईमपास. पण मग कोणी आलं
तर? कोण येणार? ही मु लगी रात्री येते, मी चावीकडे बघत हा सगळा मवचार करत होतो.
तेवढ्यात वरच्या मजल्यावरून कोणीतरी खाली येत होतं...

मी पर्टकन कुलू प उघडून, दरवाजा उघडला, आत गेलो!!

मी त्या दाराची कडी आतून लावली, िां त उभा रामहलो, तुम्ही कधी गेला आहात का? असे नकळत कोणाच्या
तरी खोलीत, चोरून? चोरायचं तर काही नव्हतं, पण मला नाही मामहत मी आत का आलो, आलो असाच.
फि दोन खोल्या होत्या, मकचन आमण हॉल, काही बघण्यासारखं नव्हतं, पूणष पसारा होता, बऱ्याच
मदवसापासून, कोणी झाडू ही मफरवला नव्हता, बरीच झुरळ मफरत होती, हॉल मध्ये एक बेड होता, एक जु ना
सोफा होता, त्याचा कापूस बाहे र आला होता, मी सोफ्यावर बसलो, समोर एक छोर्टा र्टीव्ही होता, माझ्याकडे
र्टीव्ही नव्हता, त्यामु ळे बरे च ममहने मी र्टीव्ही बमघतला नव्हता, मी र्टीव्हीचा ररमोर्ट िोधला, ररमोर्ट सोफ्याच्या
खाली सापडला, पण र्टीव्ही काही लागला नाही, म्हणजे लागला, पण स्क्रीनवर सगळ्ा मुं ग्या आल्या, एक
डीव्हीडी प्लेअर होता, काही मसने माच्या मसडीज होत्या, "सजना, परत ये ना" नावाचा मसने मा सुरु केला,
थोडक्यात आपण चोरून एक मु लीच्या खोलीवर आलो आहोत, सोफयावर तंगड्या पसरून र्टीव्ही बघतोय,
याच काही मला भान नव्हतं!!

मला त्या सोफ्यावर कधी झोप लागली ते कळलं नाही!! पण मस्त झोप लागली, अगदी िां त, स्वप्न पडलं
नाही, दचकून जागा झालो नाही, ती गाढ झोप म्हणतात ना, अगदी तिी झोप. मस्त मे ल्यासारखा झोपलो!

मी जेव्हा उठलो, तेव्हा रात्रीचे नऊ वाजले होते, मी उठलो, माझ्या समोरच्या र्टीव्हीवर आता फि एक ब्लँ क
स्क्रीन मदसत होती, मुंग्या गेल्या होत्या, माझ्या हातातला ररमोर्ट खाली पडला होता, मी ररमोर्ट उचलू न र्टीव्ही
बंद केला, मी कुठे आहे , हे लक्षात आलं , मी लगेच खोलीच्या बाहे र आलो, परत कुलूप लावलं आमण चावी त्या
डोअर बेलच्या मागे पमहल्यासारखी लपवून ठे वली, या चावी ने माझी छवी बदलली!!

मी माझ्या खोलीत जे व्हा परत आलो, तेव्हा माझ्या लक्षात आलं , मकत्येक ममहन्यानं तर आपण इतके
मे ल्यासारखे झोपलो होतो, मला एकदम िेि, मस्त वार्टत होतं, काहीतरी जादू होती त्या सोफ्यामध्ये मकंवा त्या
खोलीमध्ये, बसल्या बसल्या झोप लागली!! मी माझं जे वण स्वतः बनवलं , मस्त जे वलो, एक छान झोप ममळाली
की सगळा थकवा लोप पावतो.

मग दु सऱ्यामदविी परत मतच्या रूमवर गेलो, मतसऱ्या मदविी मोह आवरता आला नाही, मग मी रोज त्या
खोलीत जायला लागलो, आरामात झोपत होती, िां त, गाढ, झोप!! मी पाच मदवस सुट्टी घेतली होती, त्यात
मनसोि झोपत होतो, अिा झोपेची मला खू प गरज होती, ती मला ममळत होती, मी दु पारी जे वण केल्यावर,
झोपायला जायचो, रात्री नऊ पयांत मस्त झोपायचो. ती मु लगी साडे बारा, एकला घरी परत यायची, सकाळी
सातच्या आधी मनघून जायची.

मी मतच्या खोलीतली एक सुद्धा गोष्ट हलवली नव्हती, त्यामु ळे मतला कधी कळलं नाही, की मी रोज असा
चोरून मतथे झोपायला जातोय, पण खरं च त्या जागेत काहीतरी जादू होती, अिा काही वस्तू असतात ना, ज्ा
तुम्हाला िां त करतात, तिी ही खोली मला िां त झोपवत होती.

त्यामदविी मी ने हमी सारखा झोपलो होतो, जाग आली, मोबाईल मध्ये बमघतलं , तर रात्रीचे सव्वा बारा वाजले ,
बाप रे !! आपण इतका वेळ कसा काय झोपलो? मी पर्टकन उठलो, खोलीचे दार उघडून बाहे र आलो
त्यखिातून चावी काढू न कुलूप लावणार तेवढयात....

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

एक मु लगी, खालच्या मजल्यावरून चढू न वर आली, मतने मला बमघतले , मी चावी हातात घेऊन कुलू प लावत
होतो, मी मतच्याकडे बमघतले , ही तर तीच मुलगी!! मी मतच्या रोजच्या पोर्ाखावरून मतला ओळखले , ती मला
बघून तिीच स्तब्ध उभी रामहली, मतला झाला प्रकार कळायला तीन-चार सेकंड गेले, मी काही बोलणार,
तेवढ्यात ती पळाली!!

ती जिी पळाली, तसं काय करावे ते मला कळे ना, आता माझे बारा वाजले होते!! मी मतला हाक मारणार
होतो, पण मतचे नाव पण मामहत नव्हते, काय करू आता? ती तक्रार करे ल? आपण जे ल मध्ये जाऊ? काय
करू? मी पर्टकन चावी मफरवली, कुलू प लावलं , पळत त्या मु ली मागे गेलो, तो पयांत ती मनघून गेली होती, मी
रस्त्यावर येऊन बमघतले , इकडे मतकडे बमघतले , पण ती मु लगी मदसली नाही.

मी एका जागी खाली बसलो, आता मी खचलो.

एक मममनर्टं , मतला मामहतेय का मी मतच्या समोरच्या िॅर्ट मध्ये राहतो? मतने मला आधी कधी बमघतले नव्हते,
आज पमहल्यां दा मी मतला, मतने मला बमघतले , ते ही दोन- तीन सेकंद, मतला मी नक्कीच चोर वार्टलो असेल,
पण माझ्या हातात तर काहीच नव्हते, मी कधी काही चोरले पण नव्हते. पण मतने मला कधीतरी बमघतले
असेल तर? मतला मामहत असेल की मी मतचा िेजारी आहे , ती पोमलसात गेली तर? मग पोलीस येतील,
मारतील का? जे ल होईल का? ती मुलगी केस करे ल? जे ल झाली की मग कधी परत जॉब नाही ममळणार, मग
कमवणार काय? खाणार काय? काय करणार? काय करू?

त्या थं डीच्या मदवसात पण मला घाम फुर्टला.

मी दोन्ही हातां नी डोकं पकडले , तसाच बसलो, पण पर्टकन उठलो, खोलीच्या मदिे ने धावत गेलो. एक िक्यता
होती, ती जर पोमलसां कडे गेली असेल, तर ती पोमलसां ना घेऊन लगेच इकडे येऊ िकते, मग पोलीस मला
ओलीस ठे वतील.

मी माझा फोन त्यस्वच ऑफ केला, मसम काडष बाहे र काढू न ठे वलं , माझ्या खोलीच्या मदिे ने धावलो, पर्टकन बॅग
भरली, मदसतील ते कपडे भरले , माझ्या खोलीला कुलू प लावले , तिी बॅग धरून धावतच रस्त्यापयांत आलो,
स्टे िनसाठी ररक्षा पकडली.

मी घरी, गावी आलो, माझा फोन त्यस्वच ऑफ केला होता, मी बॉसला मेल करून कळवलं , माझी सुट्टी वाढवून
घेतली, माझा जॉब गेल्यातच जमा होता, पण या प्रकरणातून मला लवकर बाहे र पडायचं होतं, मला िोधात
पोलीस येतील असे सारखे वार्टत होते, मी पुरता घाबरलो, माझी झोप उडून परग्रहावर गेली होती.

पण तसे काही झाले नाही, कदामचत ती मु लगी परत आली असेल, घरातून काही चोरीला गेले नाही, यावरून
मतने सुद्धा तक्रार केली नसेल मकंवा तक्रार मागे घेतली असेल, ती अजू न मतथे राहत असेल? का खोली
सोडली असेल?

मी पाच मदवस गावी रामहल्यावर, परत माझ्या खोलीकडे आलो, कदामचत पोलीस माझी परत घरी येण्याची
वार्ट बघत असतील, दबा धरून बसले असतील, मी आलो की, मला पकडतील, सगळ्ा िक्यता होत्या, पण
दे वाच्या कृपेने तसे काही झाले नाही. मी दु पारी खोलीकडे आलो, माझ्या समोरच्या खोलीला ने हमीसारखं
कुलू प होतं.

मी माझ्या खोलीत मिरलो, पण त्यानं तरचे चार-पाच मदवस भयानक होते, पोलीस येतील, मला घेऊन जातील
अिी भीती माझ्या मनात बसली होती, त्यामु ळे माझी झोप पूणषपणे उडाली होती, पण ती मु लगी परत कधी
आली नाही, रोज रात्री साडे बारा, एक वाजता ती यायची, मला लगेच पावलां चा आवाज यायचा, पण ती कधी
परत आली नाही.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

कदामचत वैतागून, मतने खोली सोडून मदली.

काय मामहत, पण पोलीस काही आले नाही, कोणी मला त्याबद्दल मवचारले सुद्धा नाही, त्यामु ळे जसे मदवस
जात होते, तिी माझी भीती कमी होतं होती, मी ऑमफसला परत जाऊ लागलो, िां त राहू लागलो, झोपेचे तीन
तेरा झाले च होते, पण काम मन लावून करत होतो.

"तुला भास झाला असेल" जतीन म्हणाला.

मी जतीनला झाले ला सगळा प्रकार सां मगतला.
"किामु ळे"
"त्या गोळ्ां मुळे" जतीन म्हणाला
"नाही रे , हे सगळं गोळ्ां च्या आधी सुद्धा झालं होतं, मी मतला रोज बघत होतो" मी म्हणालो
"बघ मला काय वार्टत, तुला झोप येत नव्हती, तुझा में दू थकला होता, त्यामुळे...." जतीन एवढे बोलून थां बला.
"त्यामु ळे काय..." मी वैतागलो.
"त्यामु ळे तुला भास काय? खरं काय? हे कळत नव्हतं" जतीन म्हणाला.
मी काहीच बोललो नाही, मवचार करू लागलो, भास? खरं च?
"तू मतच्यािी कधी बोललास?" जतीन प्रश् मवचारू लागला.
"नाही" मी उत्तर मदले .

"मतने तुला बमघतल्यावर, ती परत कधीच आली नाही?"

"हो"

जतीन एवढे बोलू न थां बला, त्याने मला मवचार करायला वेळ मदला, भास? असा होतो? मला मामहत नव्हते, मी
गडबडलो, जतीन ममत्र कमी मानसोपचार तज्ञ जास्त झाला होता, मला एका डॉक्टरच्या आवेिात सां गू लागला,

"तुझ्या में दूने अिी एक जागा बनवली मजथे तुला झोप येईल, तू मतथे जाऊन झोपू लागला, पण ही जागा
खरी नव्हतीच, हा सगळा तुझा भास होता, तुझा में दू तुला फसवत होता, में दूला मवश्रां तीची गरज होती, में दूला
कसेही करून तुला झोपवायचे होते, म्हणून त्याने हे सगळं तुझ्या मनात तयार केले , तू तुझ्याच खोलीत झोपत
होता, पण तुला वार्टलं ....."
मी पुढचं काही ऐकू िकलो नाही, असं कसं िक्य आहे ? नाही, मी मतला खरं बमघतलं , मला नाही भास होऊ
िकत.

"मला सां ग तू खोलीत का गेला?" जतीनचे प्रश् अजून संपले नव्हते.

"काही कारण नव्हतं, असंच.." मी म्हणालो.
"हे च तर, असंच नाही गेला, तुला में दूने मतकडे जाण्यास भाग पाडलं, त्या खोलीत गेल्यावर िां त झोपवलं "
जतीन मवश्वासाने म्हणाला. मी जतीनच्या बोलण्याकडे दु लषक्ष केलं , काही बरळत होता, "मवचार कमी, भां डणाची
हमी" अिी प्ररीत्यथथती उदभवू लागली, मी जतीनला आमण या मवर्याला र्टाळलं , कामाला र्टाळ लावून घरी
मनघालो.

भास? खरं च? माझं डोकं जड झालं होतं, रस्त्यात पूणष वेळ हाच मवचार करत होतो, घरी आलो, पायऱ्या चढू
लागलो, मी माझ्या खोलीच्या समोर आलो, त्या मु लीच्या खोलीचे दार उघडे होते!! जाऊ की नको? नको
जायला, मी माझ्या खोलीचे कुलू प उघडू लागलो, पण तेवढ्यात त्या घरातून एक बाई बाहे र आली.

"एक्सक्यूत्यि" माझ्या मागून आवाज आला.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
मी मागे वळू न बमघतले , एक मतिीतली बाई माझ्यासमोर उभी होती, मी मतला मनरखून बघू लागलो, ही तीच
का? पण ती मु लगी लहान...
"हॅ लो" ती म्हणाली.
"हाय" मी उत्तर मदले .

"तुम्ही इथे राहता?" मतने मवचारले .

मी पुरता घाबरलो होतो, मी फि "हो" म्हणून मान डोलवली.

"मी या िॅ र्टची ओनर आहे " ती बाई म्हणाली.

"ओके ओके" मी म्हणालो.
नाही ही ती मुलगी नक्कीच नाही!!
"अक्चुअली कसं आहे ना, मी या िॅ र्टसाठी भाडे करू िोधत आहे " मतच्या अॅक्सेंर्ट वरून ती पक्की पुणेरी
वार्टली.
"आधीचे भाडे करू सोडून गेले का?" मी अंदाज घेत म्हणालो.

"आधी मी आमण माझे ममस्टर राहत होतो, मग आम्ही जमष नी गेलो, मागच्या आठवड्यात परत आलोय, माझ्या
आईकडे राहतोय, मला ब्रोकरकडे अमजबात जायचं नाहीये.."

"म्हणजे वर्ष भर इथे कोणीच राहत नव्हतं?" मी चक्रावलो.

"नाही, ररकामाच होता" ती बाई मनरागसपणे म्हणाली.

"कोणाला एका-दोन ममहन्यां साठी मदला होतात का?" मी परत मवचारले .

"नाही हो, आम्ही मागच्या वर्ी जमष नी गेलो, त्यानं तर आता परत येतोय, खोली आहे तिीच आहे , कोणाला कधी
मदली नाही" ती बाई म्हणाली.

मी ऐकून त्या खोलीकडे एकर्टक बघत होतो, मला झाले ला प्रकार जरा उलगडू लागला, मी घुम्यासारखा बघत
होतो, त्या बाईच्या चेहऱ्यावर "अरे मरतुकड्या बोल पर्टकन" असे भाव उमर्टले .
"तुम्ही ओनर आहात का?" मतने मवचारले .
"नाही, मी भाडे करू आहे " मी उत्तर मदले .

"अच्छा, प्लीज बघा ना या खोलीसाठी कोणी भाडे करू, तुमचा कोणी ममत्र असेल तर, गेली एक वर्ष , िॅ र्ट
असाच बंद आहे " त्या बाईने मला मवनं ती केली.
मतने मला मतचा फोन नं बर मदला, ती बाई मनघून गेल्यावर, मी परत माझ्या समोरच्या खोलीकडे बमघतले , बंद
दरवाज्ाकडे बमघतले, मी झाले ल्या सगळ्ा प्रकाराची उजळणी करत होतो, मी पुढे जाऊन, डोअर बेलच्या
मागची चावी बाहे र काढली, चावी अजू न मतथे तिीच होती.

त्या मु लीला मामहत होतं की, या खोलीची चावी इथे , डोअर बेलच्या मागे लपवून ठे वली आहे , मतला हे कसं
मामहत होतं हे मला कधी कळणार नव्हतं, मतला हे ही मामहत होतं की घराची मालकीण, ही जमष नीमध्ये
थथामयक झाली आहे , त्यामु ळे या खोलीत कोणी अचानक येण्याची िक्यता कमीच होती, कोणाला संिय येऊ
नये म्हणून, ही मुलगी रात्री उमिरा येत असे आमण सकाळी लवकर जात असे!!

त्यामु ळे त्या रात्री मला ती बघून घाबरली, मतला वार्टलं , घराचे खरे मालक परत आले आमण पळू न गेली.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

त्या खोलीचा नवीन खोलीचा भाडे करू कोण असेल? वेल, कूड यु र्टे ल? मी हा िॅ र्टच मवकत घेणार होतो,
पण िॅ र्टची मकंमत ऐकून मला महम्मत झाली नाही, एक ममहना झाला, खोलीचा रीतसर भाडे करू झालो आहे
आमण त्या सोफ्यावर रोज रात्री आरामात झोपतोय, पण आज काल मी जरा जास्तच झोपतोय!!

-चैतन्य रासकर

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 Friend in Need

Recently we celebrated Navratri. The crowd of men and women danced around the goddess
that killed the demons that made life difficult for Gods. And the Indian TV soaps are still filled
with stories of a female protagonist who is burdened with being an idol of sufferance. It’s high
time we valued resilience instead. The Marathi TV soap referred here is where the husband is
having an extramarital relationship despite the love marriage, and the wife is giving and
forgiving. How long are we going to be instilling these kinds of values in our daughters? We
encourage them to be doctors, engineers, astronauts, scientisits, but then be sacrificial and
subservient to their husbands and in- laws? Why can we not instill in them some self respect
and a confidence to stay true to their own convictions? Why can’t we tell them that we trust
their decisions no matter what? That our daughters, sisters are never going to be a second
citizen to any male in their life and they have a right to happiness.
Yes, I am giving voice to an issue of domestic violence. Let’s not be under denial. It comes as a
surprise when most of us immigrants from Asian country are well educated and come from
great educational institutes in India. And while we seem to be having an ideal life partner it
becomes unbelievable that someone like us could be braving a life of physical abuse. Let
nobody intimidate the ladies, because they have a visa that doesn’t allow them to work. Let no
woman migrating to this country after marriage think she is helpless or lack financial ability. If
they ask for help to organizations like ‘Family Justice Center,’ not only will they get help with
accommodation, driving, family counseling if there still is some hope, legal help, and everything
payable by the oppressor who married you and vowed to love you and take care of you forever.
And remember that the courts and judges have the ability to think logically to not give the
custody of your children to the abusive parent. Emotional and psychological abuse is a criminal
offence. The most important thing is to have a confidante and a phone handy to dial 911 in the
hour of need.
-(Anamika)

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 Diwali After a Gap

This was in year 2009. I was at home in Mumbai for Diwali after several years. My last Diwali in
India was in 2003 when I was in my last year of engineering. I had come to USA for my Masters
and after graduation started working here. Though I was visiting home almost every year I
somehow never could be there during Diwali. There were few Diwalis in USA that I had spent
alright but they were never really a match to the Diwali that we celebrate back home in India.

I had asked my parents to buy some firecrackers in advance and my mother had prepared lots
of Diwali Faral for me. Blowing up firecrackers was something I had missed all these years. I had
decided I was going to blow up as many firecrackers as possible and was looking forward to it.

Wherever I was going in my neighborhood I was seeing big lanterns lit up. Everyone had Diyas
outside their main doors and in their balconies. I realized what I was missing in USA. Naraka
Chaturdashi day came. Per our rituals and traditions, I got up early morning, applied Utna and
oil on me and then I did Abhyanga Snan using Moti soap and wore new bought clothes for
Diwali. This morning ritual was another thing I was missing in USA during Diwali. Then I had nice
lovely Faraal. Having the homemade faraal was a bliss. Chakali is my favorite. Since I had come
home I was eating chakalis, ladoos, Shankar paalle, Shev, Karanji and Anarsaa day and night.
After having faraal I thought of heading out to blow up some fireworks. I looked out of balcony
and saw there were only little kids from my building playing outside. I thought oh well I am not
going now, maybe later at night or on the eve of Lakshmi Pujan which was the next day. I went
out in the evening with my friends and we chatted for a long time. We had lot to catch up since
we last met. Later in the eve some of my relatives had come by to visit me so again I was home
and had a wonderful time talking to them discussing all different things. All TV channels were
showing all festive things. It was a joyous atmosphere overall and I was really feeling at home.
The day was well spent.

The next day was Lakshmi Pujan day. My parents had done all the preparations, and everything
was set up for the Puja. We were all in traditional wear and some of our family friends had also
come for Puja. Sitting through that Puja was again a delightful experience. I never realized how
much was I missing every Diwali. I started hearing firecrackers being blown outside in our
society. I was very excited. I have been waiting to blow up some bombs, Chakras, Anaar and
Rockets! The best part that we used to do during our engineering years of Diwali was lighting up
Rocket in hand and throwing it up in the air at the right time. It is not recommended to anyone
at any time of your life, but we were nut cases and so used to do that when elders or parents
were not watching. I wanted to do that this year too.

Puja was still going on. I was getting restless as I wanted to go out to blow some fireworks. Puja
was finally over, and I ran to our balcony to check outside. Again, I saw some little kids with their
parents blowing fireworks. I was looking for my friends but couldn’t see anyone. I was little
disappointed. I still went down just to check if my friends were there. I saw most of them sitting
on the building’s compound wall chatting and watching other kids enjoying the firecrackers. I
walked to them and asked why weren’t they lighting up any fireworks? They all acted surprise
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
and told me that we were not kids anymore. We were grown ups and working men now. We
should be responsible about the pollution and protest child labor as there was a belief that
some poor kids are made to work to make the fireworks and hence we should not even buy any
fireworks.

I was convinced by their reasoning but for some reason I had this craving of blowing up some
firecrackers. For me Diwali was incomplete without the fireworks. I didn’t know what to do. I
didn’t want my friends to think anything wrong about me. I stayed there with them and brought
up the topic how we would light up rockets and bombs in hand and throw them away at the
right time. How dangerous stuff we would do as kids. Later, I sat there watching the other kids
blowing up fireworks. It was fun.

No one knew how much I had missed Diwali all these years. Though I was a grown-up I felt in
regard to Diwali celebration years I was still a college going kid. I felt like just last year I was in
my final year of Engineering and we were doing all sorts of these idiotic risky things while
blowing firecrackers. How can in 1-year things change so much but it wasn’t 1 year. It was 6
years. I had a gap of 6 years. I was a matured man who was living a responsible life in USA by
himself dealing with so many different things on his own but when it came to celebrate Diwali at
home I felt that I was again a little immature kid who only cared to blow up bombs and rockets.
That moment I realized how we miss on few things when we don’t celebrate festivals and how
there are few things which you just can’t do with age growing no matter how badly you wish for
it. After that Diwali I try my best to celebrate all festivals every year wherever I am.

- Bhushan Puradupadhye

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 एक कहाणी " पत्त्ांची "

"पत्ता" हा िब्द उच्चारला की वेगवेगळ्ा पत्त्यावर रहाणारे आपण आपल्यालाच आठवायला लागतो आमण मग त्या
अनु र्ंगानें येणारे वेगवेगळे अनु भव आठवायला लागतात. अथाष त ज्ां नी असे पत्ते बरे च वेळा बदलले त्यां च्याकडची
अनु भवाची मिदोरी जड असणार. मी आत्तापयंत एकूण दहा पत्ते बदलू न आता अकराव्या पत्त्यावर मू लबाळासमहत
आनं दाने रहात आहे ज्ाला आपण "हॅ पी एव्हर आफ्टर" म्हणतो. तर अिी मह माझी पत्त्याची कहाणी.

जन्मल्यानं तर पमहला "पत्ता" येतो तो जन्माच्या दाखल्यावर म्हणजे birth certificate वर. गेल्या साठ सत्तर वर्ाां त
जन्म झाला असेल तर हा "पत्ता" एखाद्या hospital चा असतो ज्ाला भारतात नमसषग होम मकंवा प्रसूतीगृह असं
म्हर्टलं जात असे. यानं तरचा "पत्ता" असतो आईवमडलां च्या घरचा. इथे आपण साधारण वयाची वीस बावीस वर्े
रहातो. या काळात िाळा कौंलेजचा "पत्ता" फारच महत्त्वाचा असतो. कारण िाळा आमण कौंलेजात आपण बराच
काळ घालवतो. मी लहानपणी मुं बईत ज्ा सोसायर्टीत रहायचे, त्या सोसायर्टीच्या मध्यभागी आमची िाळा होतो.
त्यातही आम्ही ज्ा इमारतीत रहायचो ती इमारत िाळे च्या सवाष त जवळ होती. त्यामु ळे िाळा भरल्याची घर्टा, प्रत्येक
तास संपल्याची घर्टा, मधल्या सुर्टीची घर्टा आमण िाळा सुर्टल्याची घर्टा आमच्या घरात ऐकाययला यायची.

ज्ा काळात इं र्टरने र्ट गेम्स आमन व्हीडीओ गेम्सचा सुळसुळार्ट नव्हता त्या काळात आम्ही "पत्ते " खे ळायचो. चार-पाच
मै त्रीणी खेळायला जमल्या तर में ढीकोर्ट, लेडीज असे चौघाचे डाव खे ळायचो. आमण पाचव्या मै त्रीणीचा "पत्ता" कर्ट
व्हायचा. सहा-सात मै त्रीणी असतील तर मग झब्बू, बदामसात, challenge असे खे ळ खे ळायचो. "नार्टे आर्टे कार्टे
ठोम" हा पत्त्यातील डाव मला फार आवडायचा. तो पुष्कळ वेळ चालू रहायचा. मे ममहन्याच्या मकंवा मदवाळीच्या
सुर्टीत मी आमण माझा धाकर्टा भाऊ - आम्ही मामा, माविी, आजी, काका या मं डळीचे "पत्त्ते" नीर्ट मलहून घ्यायचो,
आई-वडीलां ना कस जायच ते मवचारून या पत्त्यावर एकर्टे (without adult) पोचायचो. तेव्हा आपण फारच बहादु री
केली आहे असं वार्टून आनं द व्हायचा. They were small pleasures of life!

मी नववीत असताना पेन-फ़्रेंडच फार प्रथथ होतं. पेन-फ़्रेंडचा "पत्ता" कुठून ममळाला होता ते नक्की आठवत नाही
आता. तो काळ असेल १९८४ चा. म्हणजे तेव्हा इं र्टरने र्ट आमच्या घरी पोचले लं नव्हतं. मला मफनलं ड या दे िातील
एक पेन-फ़्रेंड ममळाली होती. मतचं नाव होतं, नीना. आम्ही एकमे कींना २/३ पत्रं , फोर्टो पाठवले होते. नं तरच्या पत्रात
नीनाने मतचा नवा "पत्ता" पाठवला. तो मी माझ्या मैत्रीणीला दाखवत िाळे च्या बाहे र उभी होते. पाऊस पडायची मचन्ह
होती. अचानक जोराचा वारा आला आमण नीनाच्या पत्राचा कागद उडाला. मी त्या कागदाच्या मागे जीव तोडून धावले
पण र्टफ लक, तो पत्ता आमण तो कागद मला पुन्हा ममळाला नाही. आजही हे सगळं आठवून जीव हळहळतो.

माझ्या नववीच्या मदवाळीच्या सुर्टीत आमचा "पत्ता" बदलला. आम्ही मुं बईतल्या अंधेरी या उपनगरातून मवले पाले या
अगदी बाजू च्या उपनगरात रहायला आलो. हा नवा ब्लाक मोठा होता. हा नवीन "पत्ता", आजू बाजू चा पररसर आम्हाला
आवडायला खू प काळ जावा लागला. इथे रहाणाऱ्या कुणािी जास्त ओळख नव्हती. मिवाय त्या सोसायर्टीत रहाणारे
सगळे लोक कोकणी बोलायचे. पुढे काही मदवसां नी कळलं की आमच्या समोरच्या इमारतीमध्येच श्यामा मचत्तार
रहाते. ती प्रमसध्द गामयका सुमन कल्याणपूर, यां ची सख्खी बहीण. मी सुमन कल्याणपूरच्या गाण्यां ची फार वेडी होते
आमण आहे . मग काय माझ्या सगळ्ा ममत्र-मैत्रीणीना ही सनसनार्टी बातमी आमण माझा "पत्ता" मी अमभमानाने
सां मगतला. एवढच नव्हे तर एकदा श्यामा मचत्तार बाहे र जाताना मला मदसल्या तेव्हा मी धावत जाऊन त्यां ना भे र्टले , मी
सुमन कल्याणपूराची किी फॅन आहे हे त्यां ना सां गून वरती "सुमन कल्याणपूर तुमच्याकडे आल्या तर मला त्यां ना
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
पाच ममनीर्ट भे र्टायला फार आवडे ल" असही सां गूंन ठे वलं . हा सगळाच वयानु सार केलेला िु द्ध वेडेपणा! पण त्यातही
फार मिल वार्टलं होतं.

'पत्ता " हा िब्द ऐकला मक आत्तापषयत आपण मकती पत्ते िोधले , मकती हरवले आमण काही वेळा बरोबर पत्त्यावर
पोचल्यावरही हवी ती व्यिी किी भे र्टली नाही, असे सगळे प्रसंग आठवतात. माझी दहावीची परीक्षा संपल्यावर मला
माझ्या आवडत्या बाईंच्या घरी त्यां ना पेढे द्यायला जायच होत ते त्यां च्या घरी बोररवलीला. माझ्या वडीलां नाही मतथे च
जवळपास कुठे तरी जायच होतं. म्हणून मी त्यां च्यां बरोबर मनघाले . बाईंचा "पत्ता" मलमहले ला कागद घरीच मवसरले .
आमच्या घरी तेव्हा फोनही नव्हता त्यामु ळे घरी फोन करून कुणाला मवचारणही िक्य नव्हतं. फि सोसायर्टीच नाव
मामहत पण रस्तासुद्धा मामहत नाही अिी आणीबाणीची पररत्यथथती ओढवली. इकडे मतकडे खू प मफरून िे वर्टी बाईंचा
"पत्ता" ममळाला. त्या-च्या घराबाहे रची बेल पाच-सहा वेळा वाजवली पण कुणीच दार उघडलं नाही. िे वर्टी िे जाऱ्यां नी
सां मगतलं मक दहा मममनर्टापूवीच त्या बाहे र गेलेल्या मदसल्या. मी मकती मनराि झाले असेन याची फि कल्पनाच
केले ली बरी. अथाष त त्या काळात कुणाकडे ही सहजपणे फोन न करता गेलं तरी चालायच. असो.

मुं बईतल्या मुं बईत मी तीनदा रहायची जागा बदलली त्यामुळे तीनदा "पत्ता" बदलला. मग आले मफलाडे त्यल्फयामध्ये
graduate student म्हणून. मतथे तीन वर्े रामहले आमण पाच वेळा "पत्ते " बदलायला लागले . पमहले नऊ ममहने
स्टु डंर्ट हौमसंगमध्ये रामहले , पण summer मध्ये मतथे रहायला परवानगी नव्हती म्हणून तीन ममहने नवा "पत्त्त्ता" आमण
परत बॅक र्टू स्टु डंर्ट हौमसंग. चार वेळा मुव्हींग करताना रूममे र्ट्स, classmates मन मदत केली. कारण मी रूममे र्ट
बरोबर रहायचे. मफलाडे त्यल्फयामध्ये पाचव्या आमण िे वर्टच्या पत्त्यावर मात्र एकर्टीच रामहले . ती अपार्टष मेंर्ट सोडताना
माझ्या भावी नवऱ्याने बरचस सामान गाडीत घालू न बफलोला आणलं . कारण मी मफलाडे त्यल्फयाहून मुं बईला माझ्या
स्वतःच्याच लग्नासाठी जाणार होते आमण नं तर बफलोला मूव्ह होणार होते.

आता बफलोला मूव्ह होऊनही एकवीस वर्े होऊन गेली. लग्नानन्तर सुरवातीला आमचा "पत्ता" होता सौथ कॅम्पसच्या
जवळ, नन्तर नॊथष कॅम्पसच्या जवळच्या अपार्टष मेंर्टमध्ये रामहलो. आता २००५ पासून म्हणजे गेली बारा वर्े आमच्या
घराचा "पत्ता" Getzville, NY आहे . अिी मह माझी अकरा पत्त्यां ची कहाणी आता इथें च संपवते.

- स्वागता पंमडत

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 Get It and Shine On!!

"दामगना "(jewelry) हा िब्ध एखाद्या स्त्रीच्या कानी पडल्यास जी चमक एखाद्या महऱ्यात असते तिीच चमक त्या
स्त्रीच्या चेहऱ्यावर येते. दामगने खरे दी हे कुठे ही एक मोठा कायषक्रम असतो. "मवकत घेतले ल्या दामगन्यां ची मकंमत
आमण िु द्धता व्यवत्यथथतआहे का?” मह भीती प्रत्येकालाच असते

मी एक ज्वे लरी व्यावसामयक व जे मॉलॉमजस्ट असल्याने असे पाहायला ममळते मक ग्राहकाला दामगन्यां च्या
गुणवत्ते मवर्यी मामहती कमी असते आमण म्हणूनच दामगने घेताना कोणती काळजी घ्यावी याची थोडक्यात मामहती दे त
आहे

महरे जमडत दामगने ऑनलाईन अथवा स्टोरमधून खरे दी करताना ग्राहकां ना गुणवत्ता, िैली आमण मकंमत या बाबतीत
खू प पयाष य मदले जातात त्यामुळे ग्राहक भां बावून जातो पण मनात मनवड करताना अमनमिततेची भीती वार्टते, ह्यासाठी
तज्ञां चा सल्ला ने हमीच उपयोगी पडतो

दामगन्यां ची मनवड करताना प्रमाणीकरण, व्यापक आमण तपिीलवार मचत्रे , खात्रीची ररर्टनष पोमलसी, संिोधन हे सवष
मववेचन मवचारात घेतले जाते

महरे जमडत अथवा रत्नजमडत दामगन्यां ची खरे दी सुमनमित करण्यासाठी पुढील काही अमनवायष चेक पॉईंर्ट्स आहे त:

१. मवश्वास (Trust):

मवक्रेतां चा िोध घेण्यास वेळ द्या. ऑनलाईन खरे दी करताना आपण थे र्ट मवक्रेतािी संपकष साधू िकतो का?
महरे जमडत अथवा रत्नजमडत दामगन्यां संबंमधत सवष प्रश्ां ची उत्तरे दे ण्यां त…. मवक्रेता सक्षम आहे का? हे प्रश् स्वतःला
मवचारावे व मिमपंग आमण इन्िुरन्स बाबतीत खात्री केली पामहजे

२. ररर्टनष पोमलसी गौरं र्टी:

ऑनलाईन िॉमपंग करताना जो दामगना आपण मचत्रात पाहून ऑडष र केला तो प्रत्येक्षात तसा नसल्यास ग्राहकाला
सहज ररत्या परत करता यायला पामहजे . तसेच दामगन्यां ची समवस्तर तपासणी करण्यास मवक्रेत्याने वेळ मदला पामहजे ,
तसेच तपासणी करताना काही दोर् आढळ्ास मवक्रेत्यानी तो दामगना परत घेतला पामहजे

३. खू प मचत्रे :

दामगन्यां चे बरे च फोर्टो असणे व बघणे चां गले ! म्हणूनच ऑनलाईन खरे दी करताना आपणास तो दामगना हाताळता
येत नसतो म्हणूनच जे वढे फोर्टो आपण त्या मवक्रेत्याकडून घेऊ िकतो तेवढे चां गले . दामगन्यां चे फोर्टो top view,
side view, front view, perspective view हे सवष बघता आले मक दामगना प्रत्येक्षात कसा मदसेल ह्याचीपुरेपूर
कल्पना करता येते व मविे र् design वैमिठ्य, सुंदरता अश्या बारीक गोष्टीं मदसुन येतात

४. अर्ट, प्रमाणीकरण, प्रमाणपत्र:

कुठले ही महरे जडीत अथवा रत्नंजडीत दामगने घेताना त्या सोबाबत त्याचे प्रमाणपत्र घेणे आवश्यकआहे . एका ले खी
वणषनाने संपूणष मामहती खरे दी प्रमक्रया सुलभ करण्यास मदत होते. GIA द्वारे स्वतंत्रपणे प्रमामणत केले ल्या महऱ्यां ची
तुलना करता येऊ िकते. जर आपण समान दोन महरे GIA च्या प्रमाणपत्राची तुलना केली तर मकमतीचा अंदाज येऊ
िकतो.

५. होमवकष. करा!

दामगने खरे दी करताना, आपण ने हमी संिोधन करावे. प्रत्येक सूची काळजीपूवषक वाचावी, सवष GIA अहवाल आमण
कागदपत्रां चा आढावा घ्यावा आमण मवक्रेत्याच्या मवक्री अर्टी समजू न घ्याव्या आमण स्वतः मवचार करावा.
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
जो दामगना आपण मचत्रात पामहला आहे त्यासाठी आियषकारक सूर्ट आहे का? त्या दामगन्यां वर काही ऑफर केले जात
आहे का? दामगन्यां च्या गुणवत्ता आमण सामग्रीचे समथषन आमण वाजवी असल्याचा दावा आहे का? आपण मनमित
नसाल तर स्पष्टीकरणासाठी मवक्रेतािी संपकष साधा. आपले िं का मनरसन करा जेणेकरुन आपण "किासाठी काय
मकंमत मोजतोय" त्यावर मचंतन करा !

डायमं डची गुणवत्ता 4 C'स

१. Cut: कर्ट चे दोन प्रकार आहे त

a. Shape: Round Brilliant cut (RBC), Princess, Paper, Marquise आमण इतर आहेत
b. Proportion: Fair, Good, Very Good, आमण Ideal म्हणून वगीकृत आहे ज्ात आयमडयल हा कर्ट सवाष त
उच्च आहे

२. Clarity: महऱ्यामध्ये inclusions कुठे व मकती मोठे आहे त ह्यावर Clarity आधाररत आहे .
Clarity चे प्रकार:
१) Flawless (F) (सवाष त जास्त दु ममष ळ आमण सवाष त महाग),
२) Internally Flawless (IF),
३)Very Very Slightly included (VVS1-VVS2),
४) Very Slightly included (VS1-VS2),
५)Slightly included (SI1-SI2), Included (I1-I2)

३. Color: महऱ्याच्या रं गावर आधाररत आहे . D सह सुरू होते, जो पंधरा िु भ्र आमण सरावात माहाग असतो. त्यानं तर
E, F, G. D ते G महरा पंधरा असतो. मग H-Z, ज्ा मध्ये मपवळा रं ग वाढत जातो (Z जदष मपवळा अथवा ब्राउन होतो)

४. Carat (Ct) : हे महऱ्याचे वजन आहे ... जेव्हडे Carat (वजन) जास्त तेव्हडी मकंमत जास्त

1Ct = 100 cents, 0.50 Cents = 1/2 ct, 0.75 cents= ¾ ct

The basic parts of a cut diamond
Table: The flat facet on the top of the diamond.
Crown: The upper part of the diamond above the girdle.
Girdle: The outer edge or the widest part of the diamond forming a band around the stone.
Pavilion: The bottom part of the Diamond, below the girdle.

दामगन्यां ची काळजी:

दागदामगने खरे दी केल्यावर तुम्ही त्या दामगन्यां ची आवश्यक काळजी किी घ्यावी या कररता पुढील सूचनां चे पालन
करावे:

१. घरगुती कामे जसे स्वयंपाक, साफसफाई मकंवा पररश्रमाची कामे तसेच खे ळ व व्यायाम करताना दामगने (अंगठ्या
,बां गड्या ) काढू न ठे वावे नाहीतर दामगन्यां च्या चमक व मर्टकाऊपणावर पररणाम होऊ िकतो.

२. आपले दामगने लख्ख ठे वण्यासाठी, मनयममत मऊ ब्रिने साफ करावे

३. कोमर्ट पाण्यात सौम्य मडिवॉमिन्ग लीक्वीड र्टाकून दामगने एका मऊ र्टूथब्रि ने साफ करा

You earned that beautiful bling -- now take care of it. Safe & Smart shopping!!

-अत्यिता अ. पंमडत

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

साधकान्चे अंतरं ग
डॉ. प्रकाश आमटे

प्रथमेश लघाटे & मुग्धा वै शम्पायन

डॉ. सकलल कुलकणी

पं . कवजय कोपरकर

पं . आनं द भाटे

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 डॉ. प्रकाश आमटे

डॉ प्रकाि आमर्टे म्हणजे एक ऋमर्तुल्य व्यत्यिमत्व. त्यां चं कायष आमण जीवन सगळ्ां साठी प्रेरणादायी आहे .

त्यां ची मु लाखत घेण्याचं भाग्य मला या मदवाळी अंकाचा सह-संपादक या नात्याने लाभलं .

मी नवखा असून सुद्धा पमहल्या एक दोन प्रश्ानं तर त्यां नी मला comfortable करून र्टाकलं . आमची अगदी बऱ्याच
वर्ाां पासूनची ओळख आहे अिा पद्धतीने ते माझ्यािी बोलले आमण मवचारले ल्या सगळ्ा प्रश्ाची मनापासून उत्तरे
मदली. आम्ही सुरुवात मदवाळी मवर्यीच्या प्रिां नी केली मग लोकां च्या संवेदनिीलतेमवर्यी एक डॉक्टर आमण एक
सामामजक कायषकताष म्हणून त्यां ची मते जाणून घेतली, त्यानंतर त्यां नी त्यां च्या यि आमण समाधानाची तत्त्वं सां मगतली,
त्यां ना वमडलां कडून ममळालेल्या प्रेरणेबद्दल बोलले , समाजकारण, राजकारण या बद्दल त्यां ची मतं सां मगतली आमण
सगळ्ात िे वर्टी तरुणां ना सल्ला मदला.

त्यां चा एकूणच जीवनक्रम आमण वार्टचाल बघून मी खरोखर प्रभामवत झालो आमण खरोखर मवश्वास बसतो मक
Simplicity is the ultimate sophistication.

मु लाखतकार - योगेि साबळे

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

तुम्ही हे मलकश्यात मदवाळी किी साजरी करायचा? आमदवासी लोकां ना मदवाळी म्हणजे काय मामहत होते का? ते
लोक कुठले सण साजरे करायचे?

माझा स्वतःचा कोणत्याही सण वार या वर मवश्वास नाही. परं तु आमच्याकडे बरे च लां बून कायषकते येतात. म्हणून
आम्ही मदवाळी साजरी करायचो आमण करतो. मदवाळीच्या मदवसां मध्ये मं दा गोड पदाथष , फराळाचे पदाथष
सगळ्ां साठी बनवायची. इथे त्या वेळेस सवष गोष्टी ममळत नसत. आम्ही एका मदवाळी मध्ये कां दा भजी केलेली पण
एक आठवण आहे . महत्वाचं म्हणजे इथे आज पण सगळ्ां साठी एकच स्वयंपाकघर आहे . सगळे एकत्र जे वण
करतात. आमदवासींचं म्हणाल तर त्यां ना कोणत्याच सणां बद्दल मामहती नव्हती. ते लोक पंडुम नावाचा सण साजरा
करायचे. पीक आलं मक कापणीच्या आधी त्यां ची त्यां च्या दे वाला पूजा असायची. अिा तऱ्हेने त्यां चे सगळे सण हे पीक
पाण्यािी संलग्न असायचे.

लहानपणीची आनं दवनातील मदवाळी किी असायची?

बाबां चा कमष -कां ड यावर मवश्वास नव्हता. आनं दवनातील मदवाळी म्हणजे मला आईने केले ले गोड धोड पदाथष
आठवतात. आमच्या करता सणां चं महत्व त्या वेळेस खाण्यापुरताच असायचा. (हिा)

मदवाळी मध्ये संयम ठे वण्याइतका आवडीचा पदाथष कोणता?

मला गोड जास्त आवडत नाही. मी अगदी प्रसादपुरताच गोड खातो. मतखर्ट खू प आवडतं. मविे र् करून मचवडा
आमण चकली हे पदाथष खू प आवडतात.

तुमच्या पाळीव प्राण्यां ना मदवाळी फराळ आवडला आहे का? (हिा)

ने गल वर तुमचं मविेर् प्रेम होतं. त्याला मदवाळी मनममत्त काही मविे र् द्यायचा का?

मां साहारी प्राण्यां ना तळलेले पदाथष पचत नाहीत. माकडं , अस्वली थोडं फार िं करपाळे अथवा चकली खायचे.

ध्वनी आमण वायू प्रदू र्णाबद्दल काय वार्टतं?

बाबां च्या तत्वाप्रमाणे आम्ही लहानपणी खू प कमी फर्टाके उडवले . सध्या लोकां मध्ये प्रदू र्णाबद्दल खू प जागरूकता
आली आहे . सगळीकडे आवाजाचे आमण प्रदू र्णाचे फर्टाके उडवणं कमी झालं आहे .

काही वर्ाां पूवी डॉ. नरें द्र दाभोलकर आले होते. त्यां नी आमच्या सारख्या काही लोकां च्या सह्या असले लं पत्रक बऱ्याच
िाळां मधून वार्टलं होतं. त्यामध्ये समचन तेंडुलकर, अममताभ बच्चन अिा लोकां च्या पण सह्या होत्या. त्या पत्रकाद्वारे
त्यां नी मु लां ना आवाज आमण वायू प्रदू र्ण होईल असे फर्टाके उडवू नका असा आवाहन केलं होता. त्याचा खरोखर
चां गला पररणाम झाला होता. मला बऱ्याच मवद्यार्थ्ाां ची पत्रं पण आली होती ज्ामध्ये त्यां नी या वर्ी फर्टाके वाजवले
नाही हे कबूल केलं होतं.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

सध्या लोकां ची संवेदनिीलता कमी होत आहे असा बोलतात. यावर तुमचा एक डॉक्टर म्हणून आमण सामामजक
कायषकताष म्हणून काय म्हणणं आहे ?

मी अिा गोष्टींकडे positively बघतो. तरुणां मध्ये जागृती करतो. आपण समाजाकररता काय करू िकतो या बद्दल
सां गतो. मला चां गला प्रमतसाद ममळतो.

जालन्याचा एक engineer आहे . तो माझं प्रकािवार्टा हे आत्मचररत्र वाचून प्रभामवत झाला. त्याने व्हार्ट् स अँप वर एक
ग्रुप सुरु केला. आधी ३५ लोक होते. त्यां नी २०० रुपये प्रमत ममहना आपल्या पगारातून वाचवायला सुरुवात केली.
आता ते २०० लोक आहे त आमण त्यां नी आत्तापयांत ६० लाख रुपये उभे केले आहे त.

त्यां नी या द्वारे मवमवध संथथां ना मदत केली आहे . बीड मधील आत्महत्या केले ल्या िे तकऱ्यां च्या मु लां साठी उभे केले ले
अनाथाश्रम आमण त्याला केलेली मदत हे त्यातीलच एक.

तुमच्या जीवनामध्ये असा कोणतं तत्व आहे ज्ामुळे तुम्ही इतके यिस्वी झाला?

साधेपणा हीच माझी ििी आहे . मी ने हेमी साधेपणावर भर मदला आहे . आम्ही आमच्या गरजा मयाष मदत केल्या. लोकं
म्हणतात गरजे पुरतंच असावं पण खरं तर आम्ही गरजे पेक्षा कमीच गोष्टी आत्मसात केल्या.

तुमच्या जीवनामध्ये असा कोणतं तत्व आहे ज्ामुळे तुम्ही इतके समाधानी झाला?

किाचीच अपेक्षा केली नाही. अब्दु ल कलामां चं एक वाक्य आहे "Low aim is crime". परं तु आम्ही त्याच्या मवरुद्ध
गेलो. आमचं एक तत्व होतं, अडचणींमध्ये असलेल्या लोकां ना मदत करावी आमण आपण अिी मदत केली आहे हे
मवसरून जावं. अपेक्षाच ठे वायची नाही.

तुम्हाला काम करण्याची प्रेरणा कुठून ममळाली?

आम्ही इथे सवष प्रथम आमदवासी लोकां चं आरोग्य सुधारण्यासाठी आलो होतो. आम्हाला त्या मध्ये यि ममळाला. नं तर
आम्ही त्यां च्याबरोबर त्यां च्यावर होणाऱ्या अन्यायाकरता उभे रामहलो. त्या मध्ये पण आम्ही यिस्वी झालो. या मधून
आम्हाला खू प ऊजाष ममळाली. आम्हाला समाजाने खू प उचलून धरलं . आम्हाला न मागता लोकां नी हरतऱ्हे ने मदत
केली. मी स्वतःला खू प निीबवान समजतो.

राजकारणात जाण्याचा कधी प्रयत्न नाही केला का?

मी राजकारणापासून लां ब राहतो. तो आपला प्रां त नाही.

बाबा राजकारणात होते. परं तु कालां तराने लक्षात आले मक स्पष्टविे लोकां चं हे काम नाही. इथे बरीच तडजोड
करावी लागते.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

राजकारण्यां मुळे कधी त्रास झाला का?

त्रास कधी झाला नाही कारण एकतर हा दु गषम भाग. त्रास दे ण्यासाठी इथे कोणी पोचलाच नाही (हिा). आम्ही सुद्धा
डावे, उजवे, मधले असं ले बल लावलं नाही. आम्हाला सगळ्ां कडून प्रेम ममळालं . त्याबद्दल मी स्वतःला भाग्यवान
समजतो.

तरुणां ना काय सल्ला द्याल?

संघर्ाष ची सवय पामहजे . बरे च तरुण आमच्या कामामध्ये सामील होतात. थोडे मदवस काम करतात आमण मग मनघून
जातात.

समाधान हे पैिां नी मवकत घेता येत नाही. तरुणां नी समाजाला योगदान मदलं पामहजे . आजू बाजू ला आपले च भाऊ बंद
आहे त.

वेगवेगळ्ा संथथां ना भे र्टी दे ऊन त्यां चं काम बमघतलं पामहजे आमण आपला वेळ पण मदला पामहजे .

मला बाबां नी प्रेरणा मदली. आम्ही सहल म्हणून हे मलकिाला आलॊ होतो आमण कायमचेच इथले झालो.

सगळ्ां च्या मनामध्ये समाजाबद्दल जाणीव मनमाष ण व्हावी हीच इच्छा आहे .

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 प्रथमेश लघाटे & मुग्धा वै शम्पायन

बफेलो ला येऊन कसा वार्टलं?

प्रथमे ि - खू प हे त्यक्टक िे ड्युल मध्ये काहीही वेगळा करायला ममळाला की िेि वार्टायचं. नायगरा ला आलो तेव्हा
िे वर्टचे ३ प्रोग्रॅम्स रामहलेले, नायगरामु ळे उरले ल्या प्रोग्रॅम करता िेि झालो.

नायगारा बघून कुठला राग आठवला?

प्रथमे ि / मु ग्धा - नायगरा बघून इतके थक्क झालेलो की मतथे कुठलाही मवचार केला नाही. राग/गाणं काही नाही
सुचला कारण एवढा कमाल असा पमहल्यां दा बमघतला होता. िाळे त असताना नवनीतच्या वह्यां वर नायगाराचे मचत्र
आमण मामहती बमघतली/वाचली होती, अजस्त्र असा धबधबा एवढाच मामहती होतं पण मतकडे गेल्यावर आ वासून
बसलो होतो.

मदवाळी पहार्ट, कुठला राग/गाणं गेला आवडतं?

प्रथमे ि - मदवाळी पहार्ट म्हं र्टलं की एक र्टीपीकल ऍर्टमॉसमफयर असतं, मतथे कोंबडी पळाली मकंवा मडपाडी डीपां ग
गाणं चुकीचा आहे . मदवाळी पहार्ट करता छानश्या पहार्टे च्या रागानी मकंवा जय जय राम कृष्ण हरीच्या गाजरानी
सुरुवात व्हावी आमण मग पुढे भजन मकंवा त्या वातावरणाला साजे सं असा काहीतरी गायला आवडतं.

मु ग्धा - सा रे ग म संपल्यापासून दरवर्ी मदवाळीची सुरुवात मदवाळी पहार्टने होते. जसा प्रथमे ि म्हणला तसं या
मदवसात कोंबडी पळालीसारखी गाणी गात नाहीत आमण तू गाऊही नये.

आठवणीतील ममहमफल? कोकणातली/तुमच्या गावची एखादी लक्षात रामहले ली मदवाळी पहार्ट?

प्रथमे ि / मु ग्धा - मागच्या वर्ीची मदवाळी फार लक्षात राहण्यासारखी होती. चारही मदवस, सकाळ संध्याकाळ असे
दोन-दोन प्रोग्रॅम करून आम्ही भाऊबीजे च्या मदविी रात्री USA ला यायला मनघालो. फारच hectic schedule होतं
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
पण खू प मज्जा आलेली त्यावेळी कोकणात प्रोग्रॅम झाला होता, पहार्टे पुण्याला प्रोग्रॅम, संध्याकाळी रत्नामगरी आमण
परत दु सऱ्या मदविी पहार्टे पुणे आमण संध्याकाळी मुं बई असे प्रोग्रॅम झाले . असे वेगवेगळ्ा मठकाणच्या ममहमफली
असूनही आम्ही ते खू प enjoy केलं . थोडं दमायला झाला पण मदवाळी होती, USA ला यायची excitement होती
त्यामु ळे अगदी आठवणींत राहील अिी मदवाळी होती.

वायू/ध्वनी प्रदू र्णाचा तुमच्या गाण्यावर मकती पररणाम होतो?

प्रथमे ि / मु ग्धा - या गोष्टी प्रत्येकाच्या प्रकृतीवर अवलं बून आहे त. खू प जास्त प्रदू र्ण असेल तर त्रास होऊ िकतो.
पण concentration आमण िां तता या त्या करता कोकणात गायला/काम करायला जास्त आवडतं. पण exposure
करता, music industry मध्ये ज्ा काही गोष्टी घडतात त्या मुं बई-पुण्यातच घडतात. त्यामुळे इथे राहणंही भाग
आहे . मुं बई-पुण्याला ररयाझ होत नाही असा नाहीये. आपण मजथे राहतो मतथे mold होणं गरजे चं आहे कारण प्रदू र्ण
हे अर्टळ आहे , त्याला कोणी थां बवू िकत नाही.

लहानपणच्या मदवाळीची आठवण.

प्रथमे ि - नरक चतुदषिीला सकाळी ३ वाजता उठून अभ्यं गस्नान करायचा आमण मग आमच्यात competition
असायची मक पमहला फर्टाका कोण लावतं. अजू नही आमच्या ममत्रमंडळीच ं ी अिी स्पधाष असते, पण मी मदवाळीला
घराच्या बाहे र असल्यामु ळे ते आता होत नाही. मदवाळीच्या ४-५ मदवस आधी मकल्ला करणे हे मह एक मोठ्या
उत्साहात केला जायाचं. त्या मकल्ल्ां वर मिवाजी महाराज, मावळे ठे वणं हे करायला अजूनही आवडतं. मदवाळीच्या
मदविी सकाळी सूयषनारायणाचं दे ऊळ आहे , मतथे जाऊन नेवैद्य दाखवायचा, मग त्यानं तर फराळ करायचा अिी
आमच्या गावची परं परा आहे .

मु ग्धा - लहानपणी फर्टाके उडवायला फार आवडायचं नाही, त्यामु ळे खू प फर्टाके उडवले नाहीत. सा रे ग मा
संपल्यापासनं मदवाळी पहार्ट असतेच, त्यामु ळे घरी राहता येत नाही.

सगळ्ात आवडता फराळ. समोर ठे वले तर सगळं च संपवू असा पदाथष कोणता?

प्रथमे ि - सगळं च आवडतं पण ओल्या नारळाची करं जी सगळ्ात जास्त आवडते. मचवडा बारा ममहने खातच
असतो.

मु ग्धा - सगळे गोड पदाथष खू प आवडतात. िं करपाळे मकतीही खाऊ िकते.

लामसकल आवडणाऱ्यां ची संख्या कमी होतीये असा वार्टतं का?

प्रथमे ि / मु ग्धा - हे काही प्रमाणात खरा आहे . पण कट्यार काळजात घुसली नं तर नवीन generation
नाट्यसंगीताकडे वळायला लागली आहे . त्याच्यामु ळे बऱ्याच लोकां पयांत मह गाणी पोचली आहे त. लोकां ना आता
लामसकल आमण सेमी-लामसकल परत आवडायला लागलाय. ते प्रमाण अजू नही खू प कमी आहे . पण ती संख्या
हळू हळू वाढे ल अिी अपेक्षा आहे .

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

समकालीन आमण जु ने असे कुठले गायक/संगीतकार आवडतात?

प्रथमे ि / मु ग्धा - जी purity होती ती जु न्या गायकां मधेच होती. पर्टकन बघायचं झाला तर जु न्या गायकां चच नाव
डोळ्ासमोर येतं. त्यात भीमसेनजी, अमभर्े कीबुवा आमण आताचे म्हणजे खू प कमाल गाणं ज्ां च आहे ते उल्हास
किाळकर, अश्या लोकां चा गाणं ऐकायला आवडतं. वीणा सहस्रबुद्धे, मामलनी राजू रकर यां चंही गाणं ऐकायला खू प
आवडतं. Playback singers म्हं र्टले तर त्यात श्रे या घोर्ाल, सोनू मनगम, िं कर महादे वन यां ची गाणी जास्त
आवडतात. मु ग्धाला आमतफ अस्लमच गाणंसुद्धा आवडतं. पण सध्या श्रे या घोर्ालला कोणी तोड नाही. आमच्या
समोर जर लाखो रे कॉडष स्/गाणी ठे वली तर त्यात सगळ्ात आधी श्रे या घोर्ालचं गाणं ऐकू.

तुम्ही पंचरत्न अजू नही एकमे कां िी खू प जवळ आहात. त्याबद्दल काही...

प्रथमे ि / मु ग्धा - आमच्यात खू प छान ट्युमनं ग आहे , आम्ही सगळे एकमे कां चे फॅन आहोत हे सां गायला आम्हाला खू प
आनं द वार्टतो. प्रत्येकाच genre खू प वेगवेगळं आहे आमण प्रत्येक जण त्या genre मध्ये खूप छान काम करतोय.
त्यामु ळे आम्ही एकमे कां ना खूप appreciate करतो. आताचं उदाहरण द्यायचं झाला तर झी मराठीनी नु कताच title
songs चा एक कायषक्रम केला होता - नक्षत्रां चे दे णे, त्यात आम्हाला guest म्हणून ऐकायला बोलावलं होतं आमण
रोमहत राऊत परफॉमष करत होता. बाकी सगळ्ां च गाणं आवडलं च, पण रोमहत आल्यावर, चला, आपला माणूस
आला असं एक feeling होत. हे आमच्या ट्युमनं गचा एक भाग आहे .

तुमच्यापैकी आधी मसने मात कोण पदापषण करे ल असं वार्टतं?

प्रथमे ि / मु ग्धा - आम्ही दोघही कधी मसने मात येऊ असं वार्टत नाही कारण नाही म्हं र्टलं तरी त्यामु ळे गाण्यातला एक
फोकस हलु िकतो. दु सरा म्हणजे acting ची कलाही तुम्हाला थोडीफार का होईना यायला हवी. ते कौिल्य पूणषपणे
सां भाळता आले पामहजे नाहीतर मग त्याचा हसा होईल. लामसकलला खू प वेळ द्यावा लागतो आमण सध्या आम्हाला
तेच करायचा आहे . भरपूर नार्टक, संगीत नार्टक, मसने माच्या offers येऊन गेल्यात. पण आम्ही सगळ्ाला नाही
म्हणालोय.

गाणं सोडून आवडी?

प्रथमे ि - Cooking फार आवडता. गाणं नसतं तर hotel management केलं असतं, पण गाण्यामु ळे ते राहून गेलं.
आजही वेळ ममळे ल तेव्हा मी स्वयंपाक करतो. पुढेमागे स्वतःचे हॉर्टे ल सुरु करायलाही आवडे ल. खायला सगळं च
आवडतं, पण अजू न डोसे घालता येत नाहीत त्यामु ळे हॉर्टे ल महाराष्टरीयन आमण पंजाबी cuisines चे असेल. आठवीत
असल्यापासून गाडी चालवतो.

मु ग्धा - पोहायला खू प आवडते. जे व्हा जमे ल तेव्हा गावच्या मवमहरीत पोहोते. गाडी चालवायलाही आवडतं.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 डॉ. सकलल कुलकणी

किी वार्टली बफेलो मराठी मंडळाची लोकं? कसा वार्टलं त्यां च्या समोर परफॉमष करताना?

दे वाच्या कृपेने जगभरात सगळीकडे मला उत्तम रमसक भेर्टले . अमे ररकेपासून, महाराष्टरातल्या छोट्या गावां पयांत्त
सगळीकडे चां गले ऐकणारे रमसक असतात, संवेदनिीलता सगळीकडे असतो आमण कोरडे पणा सुद्धा.

बफेलो मध्ये डॉ. गोखले हे आमचे ममत्र , त्यां चं ऐकणं ,वाचणं हे अमतिय उत्तम , अमभजात गोष्टींची त्यां ना असले ली
आवड फार मिकण्यासारखी आहे . बफेलोमध्ये आयुष्यावर बोलू काही आमण हृदयनाथजींबरोबर ` मै त्र जीवां चे `
करतां ना अमतिय आनं द ममळाला. िब्द आमण सूर दोन्ही गोष्टींना दाद दे णारे रमसक बफेलोमध्ये भे र्टले .

नायगरा धबधब्याच्या रौद्र रुपाला कोणत्या रागाची उपमा द्याल?

नायगारा धबधबा पाहतां ना, त्याचा ध्वनी ऐकतां ना मला सतत भीमसेनजींचा ममया मल्हार आठवत होता. भीमसेनजी
म्हणजे गायनातला नायगारा, भव्य. मला नायगारा रौद्र न वार्टता भव्य वार्टला. काही मठकाणी अंतमुष ख होतो आपण.
नायगारा बघतां ना खोलपासून ढवळल्यासारखा झालो. िां त वार्टतं मला.

नायगारा सारख्या जागा परमेश्वराचं अत्यस्तत्व जाणवून दे तात.

मदवाळी किी साजरी करता?

गेली बारा वर्ष सगळे च सण माझ्या मु लां च्या नजरे तून साजरे केले जातात. पुण्या मुं बईत होणारे आमचे मवमवधरं गी
मदवाळी पहार्ट चे कायेक्रम हे च आमचं साजरं करणं असतं.

लहानपणीची मदवाळीची एखादी आठवण

लहानपणी सारसबागेत पामहलेला दीपोत्सव, संभाजी बागेत पामहले ले मकल्ले आमण हवेत असले ला एक पररमळ
कायम लक्षात राहील.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

मदवाळी पहार्ट - कुठला राग गायला/ऐकायला आवडतो?

पहार्टे िां तरस असतो माझ्या डोक्यां त, िां तपणे एकेक सूर लावत गायलेला ललत ऐकावा, तोडी ऐकावा असं वार्टतं .

मदवाळी पहार्ट - आठवणीतील मामहमफल?

लहानपणी लक्ष्मी क्रीडा मां डणीत मध्ये झाले ली अमभर्े की बुवां ची मै मफल मी कधीच मवसरू िकणार नाही.

आताच्या मदवाळीमध्ये कोणत्या गोष्टीची उणीव जाणवते?

पप्रत्येक काळामध्ये सामामजक बदल होत असतात, मला उमणवा नाही जाणवत, प्रत्येक आपापल्या पद्धतीने आपले
सण आमण उत्सव साजरे करतात असं वार्टतं.

ध्वनी आमण वायू प्रदू र्णाबद्दल काय वार्टतं? अिा प्रदू र्णामु ळे कामावर पररणाम होईल म्हणून िहराबाहे र जाणं
पसंत करता का?

माझ्या लहानपणापेक्षा आवाजाच्या फर्टाक्यां चे प्रमाण आता खू प कमी झालं आहे . प्रत्येक िाळे मधून हे सां मगतलं जातं
आमण मु लां ना सुद्धा त्याचं महत्वं समजतं आहे , अने कदा मोठी माणसंच हट्टाने फर्टाके उडवतां ना मदसतात. मला घरी
राहून मदवाळी साजरी करायला आवडते.

मदवाळी फराळ संयम ठे वण्याइतका आवडतो का? सगळ्ात जास्त काय आवडतं?

मला वर्षभर चकली खायला आवडते पण ती चकली मदवाळीच्या पमहल्या मदविी जिी लागते तिी एरवी लागत
नाही, जसा यमन रात्री नऊ वाजता जसा आवडतो तसा मदवसभर मजा दे त नाही.

आजच्या तरुण मपढीला मदवाळी सण साजरा करण्याकरता काय सल्ला द्याल?

अलीकडे कोणताही प्रसंग अनु भवण्यापेक्षा तो कॅमेऱ्यात साठवण्यात लक्ष जास्त आहे . मला वार्टतं ` अनु भवणं ` फार
महत्वाचं. या मनममत्तानी एकत्र येऊन गप्पा मारणं, थोरां िी संवाद साधणं महत्वाचं आहे

आमच्या उपक्रमाबद्दल आपला अमभप्राय

भारतापासून एवढ्या लां ब राहून तुम्ही जपलेलं मराठी मन, भारतीय संस्कार ह्याला मी सलाम करतो, मदवाळीच्या
सगळ्ां ना हामदष क िु भेच्छा!!

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 पं . कवजय कोपरकर

मी आत्तापयषन्त तीन वेळा बफेलो मध्ये कायषक्रम सादर केला आहे . बफेलोचं लोक खू प रमसक आहे त. त्यां ना

िास्त्रीय संगीत, सुगम, नाट्यसंगीत, गझल हे सवष प्रकार मनापासून आवडतात.

डॉ. मवनायक गोखले आमण संगीता हे फार मनापासून आदरामतर्थ् करतात आमण त्यां ना गाण्याची अमतिय आवड
आहे . मवनायक पुण्यात आला तरी ररयाज ऐकायला आवजुष न येतो. त्यां च्या बरोबरच आम्ही नायगारा दोनदा बमघतला
आहे . नायगाऱ्याचे रौद्र रूप बघताना राग िं करा आठवतो. एखाद्या रं गाची द्रुत बंमदि आमण त्यात येणाऱ्या अमतद्रुत
गमकेच्या तानां चा भास होतो.

हल्ली माझी मदवाळी सां गीमतक पहार्टे ने चालू होते. एक दोन तरी सकाळचे कायषक्रम असतात. त्यामु ळे साहमजकच
फराळावर बंधन येते. पण नां तर ते मी भरून काढतो. मला लाडू मचवडा, आमण चकली खूप आवडते. तास हल्ली
आपण बारा ममहने हे सवष खातोच. बऱ्याच वेळेला प्रवासात मी बेसन लाडू आमण खजुराचे लाडू बरोबर घेऊन ठे वतो.

मदवाळीची खरी मजा सवाां नी एकमे कां ना भे र्टण्यात आहे . सवष नातेवाईक बहीण भाऊ ममत्र आप्त एकत्र येऊन आनं द
लु र्टणे म्हणजे मदवाळी. आमच्या कडे आम्ही जवळ जवळ ७० ते ८० लोक एकत्र भे र्टतो. याच्या जोडीला लहानपणी
मकल्ला करणे त्यावर मचत्रे मां डणे फर्टाके उडमवणे मह मजा खूप वेगळी असते. लहानपणी आम्ही सकाळी ५ वाजता
उठून अभं ग स्नान करून त्यखिात सुर्टे फर्टाके भरून आम्ही ममत्र सारसबाग गणपतीला जायचो जातजात फर्टाके
उडवत जायचो.

माझ्या आठवणीत अने क मदवाळी पहार्ट आहे त. मला सकाळी अहीरभै रव, बैरागींभै रव, ललत, भामर्टयार, नर्टभै रव, हे
राग आवडतात. माझ्या आठवणीतील मै मफल न्यूजरमस येथील आहे . सकाळी ७ वाजता १२०० लोक आमचा भै रव ते
भै रवी. हा कायषक्रम ऐकायला आले होते. बरे च लोक पुढी मोकळ्ा जागेत बसले होते. हा कायषक्रम ऐकायला तेथील
मे यर आले होते.

सध्या लोक खू प सेल्फ सेंर्टर झाली आहे त. सवाां नी एकत्र मदवाळी साजरी केली पामहजे . त्यात आपले नातेवाईक ममत्र
आपले काम करणारे लोक गाडीमाणसे त्यां ची फॅममली िेजारचे लोक त्यामनममत्ताने एकत्र आले पामहजे त. आपल्ये
संपत्तीचे प्रदिष न म्हणजे मदवाळी नाही उलर्ट ती दारी या मनममत्ताने कमी झाली पामहजे, ज्ां ना खरी गरज आहे त्यां ना
भे र्ट द्यावी. कपडे द्यावेत, साडी द्यावी जे लोक नाके मु रडणारे आहे त त्यां ना फि फराळ द्यावा.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

लोक प्रदू र्णामु ळे बाहे र जात नाहीत त्यां ना नातेसंबंध द्रुढ व्हावेत असे वार्टत नाही. छोट्या चौकोनात ते जगतात पुढे
या लोकां ना बोलायला माणसे उरात नाहीत. नवीन मपढीला एकाच सां गेन मदवाळी हा व्यापक सॅन आहे सवाां नी ममळू न
साजरा करायचा. सवष नातेवाईक, ममत्र, आप्ते ष्ठ, आपले काम करणारे लोक, िे जारी पंजररयात भरीला चां गले
कपडे ,आकाि कंदील,मकल्ले ,रां गोळी,मचत्र,संगीत,फराळ याची मे जवानी आपले मन मोठे करा आमण याचा आनं द
घ्या. बफेलो मराठी मं डळ व सवाां ना मदवाळीच्या िु भेचछा

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 पं . आनं द भाटे

बफेलोची लोकं किी वार्टली? त्यां च्यासमोर गाताना कसं वार्टलं ?

बफेलोचा तुमचा ग्रुप खू प छान आहे . परफॉमष करताना असा जाणवलं की काही मै मफली अश्या असतात की मतथे
खू प चां गला गाणं ऐकणारे लोक आहे त. त्यां ना अश्या गाण्याची सवय आहे , बऱ्याच लोकां ना त्यां नी ऐकलं य अिी
जाणीव झाली. बफेलोतले रमसक हा नक्कीच एकजाणकार वगष आहे . दु सरा असा जाणवलकी सगळ्ा प्रकारचा गाणं
सवाष नी खू प छान तहे ने ऐकलं कारण मी लामसकल पासून नाट्यगीत, अभं ग अस सगळं गायलो होतो. त्या सगळ्ाला
खू प चां गली दाद ममळत होती. अजू न एक गोष्ट म्हणजे closed मै मफलीची मज्जा वेगळी असते. auditorium मध्ये
गाणं आमण घरगुती एका closed वातावरणात गाणं यात फार फरक आहे . अश्या मै मफलीमध्ये interaction खू प
चां गल्या प्रकारे होतं तर तिी ती मै फल होती आमण अिी मैफल ने हमीच खू प रं गते.

नायगारा बमघतल्यावर कुठल्या रागाची/गाण्याची आठवण झाली?

नायगाराच जेव्हा रूप बमघतलं तेव्हा कुठल्या एका रागाची मकंवा गाण्याची आठवण होण्यापेक्षा मी अस म्हणीन की
मला भीमसेनजीच्यं ा गाण्याची आठवण झाली. त्यां च्या गाण्यामध्ये जो एक िो असतो, जो एक aggressiveness
असतो आमण त्यां च्या तानां चा जो एकaggressiveness आहे , गडगडार्ट आपण म्हणूया त्याची मला जास्त आठवण
झाली. आपण ज्ाला भीमसेनी गायकी म्हणतो, त्याच्यािी मी नायगाराला relate करीन.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

भीमसेनजींकडून मिकण्याचा, त्यां च्या बरोबर राहण्याचा अनुभव कसा होता?

भीमसेनजींकडून गाणं मिकणं हा एक वेगळाच अनु भव होता. मी ने हमी म्हणतो, ते जे वढे मोठे गायक होते,
performer होते, तेवढे च चां गले गुरुही होते आमण हे combination फार rare असतं कारण performer हा
चां गला गुरु असतोच असा नाही पण भीमसेनजी गुरु म्हणूनमततकेच थोर होते. त्यां नी सुरुवातीला आमचा सुरां चा
ररयाझ झाल्यानं तर जे व्हा राग मिकवायला सुरुवात केली, तर त्यां ना जसे त्यां च्या गुरुजींनी ३-४ राग पूणष मिकवले ,
तसेच मलाही ३-४ राग अगदी अथ: पासून इमत पयांत पुढे बसून मिकवले आमण त्याच्यात अगदी
सुरुवातीच्याआलापीपासून, रं गाची बढत, ताना, बोल ताना, बंमदिी असा सगळं मिकवलं . एक ideal गुरु कसा
असावा त्याचा उद्धरण म्हणजे भीमसेनजी! दु सरी गोष्ट म्हणजे नु सती गायकीच मिकवली असा नाही, तर
मै फलीबद्दलसुद्धा ते खू प चां गल्या tips द्यायचे की मै मफलीत राग कसा मनवडावामकंवा श्रोत्यां ना अनु सरून किी
एखाद्या मैमफलीमध्ये लय मनवडली पामहजे मकंवा आहे त्या वेळेत कस चां गलं मां डायचा प्रयत्न केला पामहजे या
सगळ्ा गोष्टी पण ते आम्हाला सां गायचे. त्यामु ळे एक पररपूणष तऱ्हे चे एक मिक्षण झाला असं मला वार्टतं.

भीमे सनजींबरोबर साजरी केलेल्या मदवाळीची मकंवा एखाद्या मै मफलीची काही आठवण?

त्यां च्याबरोबर भरपूर मदवाळ्ा साजऱ्या करता आला. तो खू प चां गला अनु भव तर आहे च, पण आता जो मै मफलीचा
मवर्य मनघाला, तर खू प वर्ाां पूवीची सवाई गंधवष महोत्सवातील त्यां ची एक मै फल आमण त्याची एक आठवण कायमची
मनावर कोरली गेलेली आहे . अष्ट:मसद्धी ज्ालाम्हणतो ती किी असते त्याचा प्रत्यय त्या मै मफलीत आला. मतकडे खू प
मोठे मोठे गायक, वादक, नतषक येऊन आपली कला सादर करतात. त्या वर्ी एक खू प सुंदर वातावरण मनमाष ण झाला
होतं. खू प चां गले चां गले , एकाहून एक छान असे performances मतथे झाले होते आमणपंमडतजी ने हमी सां गता
करायचे त्या महोत्सवाची, तर त्यां च्या गाण्याच्या तयारीसाठी आम्ही ग्रीन रूम मध्ये गेलो, तंबोरे वगैरे लावले आमण
त्यां नी दरबारीचे सूर फि काही सेकंद छे डले , पण तेवढे त्यां नी म्हणल्यावर, डोक्यातून आधीच सगळं पुसला गेलं
होतं. तो impact इतकाजबरदस्त होता की फि काही सेकंद गाणं आमण तेवढ्या वेळेत समोरच्याला आधीच सगळं
मवसरायला लावणं, हे कधीच मवसरणार नाही.

मदवाळी करता पहार्टे चा कुठला राग गेला आवडतो?

मदवाळी पहार्टे च्या मै मफली या अश्या करतात आवडतात मक पहार्टे जे राग इतर वेळेला गाता येत नाहीत, ते गाता
येतात. अगदी पहार्टे चे जे ललत सारखें राग आहे त, ते आता फि मदवाळी पहार्ट सारख्या कायषक्रमातच गायले
जातात. ते सोडून ममया मक तोंडी, कोमल ररर्भ आसावरी, रामकली हे सगळे भीमसेनजींचे खू प लाडके राग होते ते
सगळे गायला/ऐकायला आवडतात. पूवी जेव्हा सवाई गंधवष महोत्सव जेव्हा रात्रभर चालायचा, तर त्यावेळी,
भीमसेनजींच्या गाण्याची वेळ ही ने हमी पहार्टे ची मकंवा सकाळची यायची आमण त्यावेळी त्यां च्याकडनं सगळ्ा
लोकां नी हे ऐकलेले आहे त. हे सगळे राग मदवाळी पहार्टे च्या मै मफलीत गायला ममळतात म्हणून खू प बरं वार्टतं.

लहानपणच्या मदवाळीची काही आठवण? फराळाच्या आवडत्या गोष्टी ज्ा संय्यम ठे वून खाव्या लागतात मकंवा
गेल्यामु ळे संय्यम ठे वावा लागतो?

गाण्यामु ळे संय्यम ठे वावा लागतो अस काही नाहीये. म्हणजे अमु क एक पदाथष खाऊ नये असा काही नाही. अश्या
प्रकारचा काही पर्थ् नसतं, ते प्रत्येक गायकाच्या तब्येतीवर अवलं बून असतं. फि संय्यम कधी ठे वावा लागतो की
मदवाळीचे पदाथष जर २-३ मदवस आधी केले असतील, तर मदवाळीपयांत ते न खाणं इथे संय्यम लागतो. लहानपणच्या
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
आठवणी खू प आहे त, त्यावेळी सगळ्ा लहान मु लां ना मदवाळी जिी आवडते तिीच मलाही आवडायची. पावसाळा
संपलाकी वातावरणात एक सूक्ष्म बदल होतो जो मदवाळी आधी आपल्याला जाणवायला लागतो, मदवाळीयेणार अिी
ती एक चाहूल असते. मकल्ले करणं, नवीन कपडे घेणं हे असायचंच, पण मदवाळीच्या सुमारास िाळे त terminal ची
परीक्षा असायची, त्यामु ळे अभ्यासाकडे लक्ष दे णं आमण मदवाळीच्या सुट्टीत काय करायचं असे दोन्ही मवचार डोक्यात
चालू असायचे, ती एक मज्जा होती. मदवाळीच्या मदवसात पहार्टे लौकरात लौकर उठून अंघोळ करायची आमण उजे ड
पडायच्या आत फर्टाके उडवायचे हे एक आकर्ष ण असायचं. आमच्याकडे पूवीपासून भाऊबीजे च्या मदविी
function असतं, तेव्हा आम्ही सगळे एकत्र येऊन भाऊबीज साजरी करतो. आईच्या माहे रचे जे सगळे नातेवाईक
आहे त, त्यां ची आमची दरवर्ी एकत्र भाऊबीज असते. आधी आई आमण माविी अिी आलर्टूनपालर्टून भाऊबीज
असायची. आता त्या दोघी नाहीयेत, तर त्यां नी सुरु केले ली ती चां गली प्रथा मी आमण माझ्या मावस भावानी चालू
ठे वली आहे .

सां मगतल्यामु ळे तुम्ही कसे बदललात मकंवा घडलात?

एकतर सां मगतलमध्ये मला लहानपणापासून खू प चां गले गुरु ममळत आले हे मी माझा भाग्य समजतो. त्यां च्यामु ळे
माझ्यावर खू प चां गले संस्कार झाले . जसे आईवमडलां नी खू प चां गले संस्कार केले तसेच गुरुजींनी खू प चां गले संस्कार
केले आमण ते संगीताच्या माध्यमातूनच िक्य झालं . गाणं मिकतानाही सुरुवातीला चंद्रिेखर दे िपां ड्यां नी फार
आपुलकीनी मला बालगंधवाां ची सगळी गाणी मिकवली. दु सरे यिवंतबुवा मराठे ते स्वतः जसे गाण्यात मवद्वान होते
तसेच संस्कृत मध्ये मवद्वान होते. ते अंध होते, पण त्यां नी सं स्कृतचा अभ्यास केलेला होता, तर लोक त्यां च्याकडे येऊन
वेदां त, संस्कृत ग्रंथ वाचून दाखवायचे आमण ते त्याचा अथष समजावून सां गायचे. असे ते फार मवद्वान आमण खू प सज्जन
होते. त्यां नी मला जसा गाणं मिकवलं तसाच कसं वागावं आमण कस वागू नये हे मह मिकवले आमण ते स्वतः त्याचे
आदिष होते. नं तर पंमडत भीमसेनजीही असेचएक आदिष होते. नु सतं गाणंच नाही तर त्यां चं जे व्यत्यिमत्व होतं
त्यातूनही बऱ्याच गोष्टी मिकण्यासारख्या होत्या. इतका महान गायक आमण ते ज्ा पदाला पोहोचले होते, तरी ते
लोकां ना खू प accessible होते. कुणीही त्यां ना कधीही पर्टकन येऊन भे र्टला तर त्यां चा अपमान होयचानाही तर ते
त्याच्यािी मततकच चां गला वागायचे. अश्या खू प गोष्टी त्यां च्या वागण्यातून मिकण्यासारख्या होत्या. त्यामु ळे
गायनामु ळे माझ्यावर हे सगळे संस्कार झालेले आहे त असं मी म्हणीन. हे जे माझे सगळे च गुरु होते, त्यां ची
गाण्याबद्दलची मनष्ठा मकंवा आपल्या गुरूबद्दल आदर, हे सुद्धा खू प मिकण्या सारखा होतं. हे सगळे इतके महान
असूनही त्यां ना स्वतःबद्दल गवष न्हवता, जो confidence होता तो त्यां च्या कले चा होता पण गवष कधीच न्हवता.

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 - िै लजा कोमकळ

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 - डॉ. मे घना बापडे कर

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 - डॉ. मे घना बापडे कर

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 - डॉ. मे घना बापडे कर

- मिबू नायर

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

 -योमगनी गोखले

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
 Shashi and Amol Lele

We have been involved with Marathi community since we came to Buffalo in 1974. We usually
met in somebody’s basement and later in international lnstitute for Diwali celebrations once a
year. Later on we started Ganpati celebrations in small Temple hall. We have never seen such
enthusiasm that we see now ever before. We hope Marathi Mandal continues to grow in
bringing our community together and help new people coming to Buffalo as well as continue to
bring cultural programs.

Happy Diwali to Marathi Pariwar

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७
 सड
ु ोकू *

सड
ु ोकू ***

सड
ु ोकू *****

बफेलो मराठी ममत्र पररवार - दिवाळी अंक २०१७