Professional Documents
Culture Documents
Sinungaling Si
Sinungaling Si
"Sige lang anak. Kaya ni tatay ang lamig. Matulog ka nang mahimbing."
"Hindi 'nak, sa 'yo na 'yan. Mahaba pa ang lalakarin natin baka mauhaw ka. Hindi
rin naman nauuhaw si tatay."
"Pasensiya na 'nak hindi kasi ako pinasahod ngayon sa trabaho, eh. Sandali,
mangungutang si tatay. Hintayin mo 'ko."
"Tay, mahirap po ba 'yong trabaho mo? Lagi ka po kasing umuuwi na pagod na pagod."
"Hindi 'nak. Madali lang ang trabaho ni tatay. Huwag mo nang isipin si tatay,
buksan mo na lang 'tong dala ko. Sigurado akong matutuwa ka.
"Wow bagong tsinelas! Pero tay maayos pa po ang tsinelas ko. Dapat po ay bumili na
lang kayo ng sa inyo. Sira na po ang tsinelas niyo, oh. Puro na po alambre tay.
"Nagagamit ko pa naman 'to 'nak kaya ayos lang. 'Yang bago mong tsinelas, susuotin
mo kapag aalis tayo.
Naglakad ako papasok sa school pero huminto rin agad ako at nilingon si tatay.
Tumatakbo siya palayo na parang nagmamadali. Tiningnan ko kung nakatingin ba ang
guard ng school pero may kausap ito. Agad akong tumakbo palabas at hinabol si
tatay.
Nang magmeryenda ay binigyan sila ng tinapay pero nagtaka ako ng hindi 'yon kinain
ni tatay. Tinago niya ito sa bag niyang sira na. Tanging tubig lang ang naging
meryenda niya. Biglang may luhang tumulo sa mata ko habang pinapanuod si tatay.
Nang mag-uwian sila ay sinundan ko ulit si tatay pero sa pagtataka ko ay salungat
ang daang tinahak niya sa daan pauwi sa amin. Pumasok si tatay sa malaking bahay at
paglabas niya ay may tulak-tulak na siya na mahabang kariton. May nakalagay doon na
dalawang basket ng balot, may mga chicharon at itlog din ng pugo.
Nakasunod lang ako kay tatay habang tulak-tulak niya ang kariton. Huminto lang siya
no'ng nasa palengke na kami. Inayos niya ang pagpu-puwestuhan niya. May mga tao na
ring bumibili sa kaniya. Sa bawat bibili sa kaniya ay binibigyan niya ang mga ito
ng matatamis na ngiti. Ngiti na parang walang iniindang pagod.
Ilang oras pa akong naghintay at kaunti na lang ang tao. Napansin ko si tatay na
nakayuko sa mga tuhod niya. Naglakad ako at huminto lang nang nasa tabi niya na.
Kinuha ko sa bulsa ko ang biscuit na sana ay baon ko. Umangat ang ulo ni tatay at
direktang tumama sa 'kin ang mata niya. Nagulat siya nang makita ako, tiningnan
niya pa ang kabuuan ko. Huminto lang ang mata niya nang makita ang biscuit na nasa
kamay ko.
"Tay, alam ko pong gutom ka na." Pigil ang luhang sabi ko.
"Tay, huwag ka pong magsinungaling. Sinundan kita tay mula pa kanina. Ang sabi mo
madali lang ang trabaho mo."
"Madali lang naman 'to 'nak, eh. Kayang-kaya 'to ni tatay lalo na't para sa 'yo."
"Oo 'nak, napapagod ako pero kapag maiisip kong para sa 'yo 'tong ginagawa ko.
Nawawala ang pagod ko."
"Wala ka dapat ihingi ng tawad anak. Anak kita, responsibilidad kong bigyan ka ng
magandang buhay. Ang tanging hiling ko lang anak ay mag-aral ka nang mabuti."
Sa bawat,
Sa bawat,
Sa bawat,
Sa bawat,
'Hindi pa ako inaantok 'nak,' ay ang katotohanang,
'Hindi ako makatulog 'nak. Iniisip ko kasi kung paano mababayaran ang mga bayarin
natin.'
Sa bawat,
Nagsinungaling si tatay.
Nagsinungaling siya sa totoong nararamdamanan niya para lang bigyan ako ng
magandang buhay.