You are on page 1of 14

Si juan bahag

Jasmin - Tagapagsalaysay: kwento ito ng dalawang magkapatin na ulila,


si juan at si pedro.

(papasok sina juan at pedro.)

Mattew – pedro: ako si pedro.

Renzel – juan: ako naman po si juan

Faith – tagapagsalaysay: mula pagkabata, lagi nang nilalamangan ni pedro


si juan!

renzel – pedro: juan, magluto kana. Gutom na ako. Huwag kang tatanggi
mas matanda ako sayo.

Renzel – juan: pero’ kuya… pagod ako. ikaw naman mag luto.

Mattew – pedro: aba, marunong ka nang magreklamo ahh.?

Rensel – juan: nilabhan ko na nga ung mga damit mo. Nilinis ko ang buong
bahay. Syempre napagod ako.

Mattew – pedro: trabraho mo naman talaga yan ahhh.

Renzel – juan: iyon na nga ehh. Lahat nalang trabraho ko. Ikaw, utos
lang gawa mo.

Mattew- pedro: ako naman nag-aasikaso ng pananim sa bukid ahh.

Renzel – juan: di ba katulong mo rin ako roon? Madalas pa nilalamangan


mo ako.
Mattew – pedro: anong nilalamangan?

Renzel – juan: diba iniwan moko? Natutulog ka lang sa ilalim ng puno ng


mangga.

Mattew – pedro: ako naman ang nagbabayo ng palay ahh.

Renzel – juan: oo nga. pero pinaubaya mo naman ang pag-aani sa akin.


Simula yumao ang ating mga magulang, ganyan kana. Pati pagligo mo
kailangan pa kitang ipag-ibig ng tubig mula sa balon.

Mattew – pedro: O s’ya,s’ya,s’ya.nagugutom na ako. Pag ako ang magsaing


gusto mo bang kumain ng sunog na kanin.

Renzel – juan: syempre, hindi.

Mattew – pedro: pwes, magsaing kana!

Jasmin – tagapagsalaysay: inis man ay nagluto parin ng pagkanin si juan.


Isang araw may isang matandang lalaki ang dumating sa kanilang bayan.

(papasok ang matandang lalaki na may hawak na bote at patpat ng


kawayan.)

Prynz – matandang lalaki: gusto nyo bang malaman ang inyong kapalaran.

Renzel – juan: syempre po, tanda! Gusto naming magpahula.

Mattew – pedro: sige! Ako ang panganay at dapat mauna kasi alam kong
yayaman ako.

(Itatapat ng matandang lalaki sa likod ni pedro ang hawak na bote at


tutuktukin ng patpat ng kawayan.)

Prynz – matandang lalaki: magiging makapangyarihan ka talaga, pedro ,


tatawagin kang prinsipe pedro.
(Lulundag sa tuwa si Pedro atsi Juan naman ang huhulaan ng Matandang
Lalaki)

Prynz - matandang lalaki: Naku, Juan! Ikaw naman ay mamalasin.


Habambuhay kang magsusuot ng bahag. At tatawagin ka ng lahat ng tao
sa bansag na -Juan Bahag!

Matthew - pedro: Juan Bahag? ang askad! Naku, dapat akong umalis
dito. Baka mahawa pa ako sa kawawang magiging kapalaran mo. Dapat
matupad ang hula ni Tanda!

Renzel - Juan: Saan ka pupunta, Kuya?

Matthew - pedro: Hahanapin ko ang aking swerte. Maiwan ka nalang


dito. At huwag kang makasunod-sunod sa 'kin -baka pati ako'y malasing
tulad mo. Tanda, tayo na! Ituro mo sa akin ang magiging kapalaran ko.

Prynz - matandang lalaki: Basta ba hindi mo ako kallimutan kung isa ka


nang prinsipe.

(Lalabas ng entablado si Pedro at ang Matandang Lalaki.)

faith - Tagapagsalaysay: (lalabas ng entablado si Pedro at ang


matandang lalaki)

faith - Tagapagsalaysay: kaya nanatili si juan sa kanilang munting dampa.


Ngunit dumating ang panahong hindi na matiis ang kanyang kalagayan.
labis syang nangungulila sa kanyang pag-iisa.

renzel - juan: Nasaan na kaya si Kuya Pedro? Mabuti pa sya maganda


raw ang kapalarang naghihintay sa kanya. wala ngang nag-uutos sa akin
ngayon pero malungkot ang nag-iisa.
jasmin - tagapagsalaysay: Suot-suot ang nag-iisang nalalabing bahag,
nagpasya syang umalis bagamat hindi nya alam kung saan sya dadalhin ng
kanyang mga paa. Hangang sa makarating sya sa isang dalampasigan.

Renzel - juan: Ang ganda rito. Ang lamig ng hangin buhat ng dagat. at
kahali-halina ang mga alon. Mapayapa at mukhang masarap maligo.
Maramiakong mahuhuli na isda rito. Marami ring mga puno ng niyog.
Parang paraiso rito. Dito na ako titira. Magtatayo ako ng munting kubo.

faith - tagapagsalaysay: Maligaya ngang nanirahan doon si juan.


Kapagsawa na sa paghuhuli ng isda at pangunguha ng lamang dagat,
naghuhuli naman sya ng mga usa at baboy - ramo sa di kalayuang
gubat.Isang araw, isang mahiwagang matandang babae ang dumating sa
kubo ni juan.

(Papasok ng matandang babae.)

Jasmin - Matandang Babe: Magandang tanghali sa iyo, Dong

Renzel - Juan: Ako po si juan. Ano po ang magipaglilingkod ko sa inyo?

Jasmin - Matandang Babae: Galing ako sa mahabang paglalakbay. Paputa


ako sa kabilang bayan. Naubos ang pagkain kong baon. Puwede mo ba
akong bigyan ng kaunting pagkain?

Renzel - Juan: Tuloy po kayo sa aking munting kubo. Upo po muna kayo.
kukuha lang ako nag pagkain sa kusina?

Jasmin - Matandang babae: Naku, Maraming salamat hulog ka ng langit


sakin.

Renzel - juan: Naku walang anuman ho iyon. Tamang tama,hindi pa ako


nananghalian. Kakatapos ko lang hong magluto. Sabay na ho tayo.
faith - Tagapagsalaysay: Masayang nagsalo ang dalawa. pagkatapos
kumain =, nagpaalam na ang matandang babae.

Jasmin - Matandang babae: Maraming salamat, Juan.

Renzel - Juan: Walang anuman po iyon. Kaligayahan ko pong makasalo


kayo.

Jasmin - Matandang babae: Mabait kana'y masarap ka pang magluto.

Renzel - juan: Salamat naman po at nagustuhan ninyo ang hinihain kong


pagkain. Ehh tagasaan ho ba kayo, Lola??

Jasmin - Matandang babae: taga - maalayo ako juan naghahanap ako


ng....

Renzel - juan: Ano ang hinahanap mo,Lola??

Jasmin - Matandang babae: ahh..ehh... pasensya kana. kailangan ko nang


umalis. Salamat sa iyong kabutihan.

Renzel - juan: Huwag muna ho...

Jasmin - matandang babae: Naku hindi ako pwedeng mag tagal... o sige.

(Aalis ang matansang bbae at maiiwan si juan.)

Faith - Tagapagsalaysay: Naiwang nagtataka si juan. Isang arw, habang


naglalakad si juan sa dalampasigan, may nakita siyang isang bagay na
kakawag-kawag. Nilapitan nya ito at Laking gulat nya.

Renzel - juan: Sanggol!!! Sinong walang habag na magulang ang nagiwan


nito rito. Kawawa naman. At napakagandang bata. Mukhang gutom na
gutom na.
Jasmin - tagapagsalaysay: Dinala ni Juan ang sanggol sa kanyang kubo
dahil nawalan ito ng malay. Naghanap si juan ng damit na maipapasuot sa
sanggol ngunit sa kanyang pagbalik ay nataranta siya.

Renzel - juan: Aba! Nasaan ang sanggol? wala namn akong kasama rito.
Pinaglalaruan yata ako ng engkanto.

Faith - Tagapagsalaysay: Hinanap nya ang bata sa labas at loob ng kubo


ngunit hindi nya ito natagpuan hanggang sa siya'y ay mapagod. Isang
araw, may mga lalaking nangangabayo ang dumating sa kubo.

(Darating ang mga lalaking nangangabayo.)

rensel - juan: sino kayo??

mathew - Ministro: H uwag kang matakot, ako ang ministro ng haring


pablo.

Renzel - Juan: ano angpakay nyo saakin??

Mathew - Ministro: inimbitahan ka ng hari sa kanyang palasyo.

Renzel - Juan: ako iniimbita ng hari? may kasalanan ba ako?

Mathew - Ministro: huwag nang maraming taning, basta sumama ka sa


amin.

Renzel - Juan: Pero....

Mathew - ministro: wala ng pero,.. pero... Mga kasama isakay nyo ang
lalaking ito sa karwahe.

Mga kabalyero: Opo, Mahal na ministro!

Renzel - juan: ako inimbita? Totoo bang hari ang nagiimbita??


Mathew - ministro: Oo, ang dami mong tanong. sige pasok na sa karwahe.

Mga kabalyero - opo, mahal na ministro!

faith - tagapagsalaysay: at sila'y naglakbay papunta sa palasyo. pagsapit


nila sa palasyonag-aabang na ang hari.

Jasmin - Haring pablo: ikaw ba si juan?

Rensel - juan: opo, mahal na hari. ako nga basi juan. juan bahag po ang
bansag nila sa akin.

Jasmin - Haring pablo: mabuti at natagpuan ka ng mga tauhan ko.

Renzel - juan: nagtataka po ako. may nagawa po ba akong kasalanan?

Jasmin - Haring pablo: wala kang nagawang kasalanan

Renzel - Juan: ang wika po nila'y iniimbita raw ninyo ako rito sa palasyo.
ako po'y isang karaniwang mamayanan lamang.

Jasmin - Haring pablo: mga alipin! bihisan ang taong ito!

alipin1/2/3: masusunod po, mahal na hari.

alipin1: ikaw pala si juan!

alipin2: he, he, he. ang bantot mo naman

alipin3: pero simula ngayon, babango ka na.

Rensel - Juan: paanong babango?

alipin1: aba, utos ng hari ay paliguan ka ng pabango.

alipin2: at hindi basta-basta pabango.

alipin3: pabango ng mga dugong bughaw.


alipin1: tumpak! pabango ng mga maharlika.

Renzel - Juan: maharlika?

alipin2: oo. siyempre, ang damit mo'y damit din ng dugong bughaw.

rensel - juan: pero....

alipin3: ang utos ng hari ay hindi nababali

alipin2: basta! isuot mo na lang itong damit na ito. palitan mo na iyang


bahag mo.

renzel - juan: pero hindi yata ako bagay sa kasuotang iyan.

alipin1/2/3: bilis isuot mo na yan. baka kami'y pagalitan.

Jasmin - tagapagsalaysay: pagkaraan ng ilang saglit. inilabas ng tatlong


alipin si juan mula sa kwarto.

alipin1: ang gwapo mo pala kapag binihisan may kapatid kabang kamukha
mo?

alipin2: oo nga. kailan kaya ako magkakaroon ng kasintahang tulad mo?


at ang katawan mo , matipunong - matipuno.

(papasok si pedro)

mattew - pedro: mas matipuno ang pangangatawan ko keysa sa kanya!

renzel - juan: kuya pedro! anong ginagawa mo rito?

(yayakapin ni juan si pedro)

mattew - pedro: di ba't hinahanap koang aking kapalaran? ikaw, bat ka


narito?
renzel - juan: ewan ko di ko rin alam.

mattew - pedro hay nako, juan! maski keylan wala kang alam.

(muling aalis si pedro)

alipin1: mas gusto ko parin si juan.

alipin2: talaga! mukahang mas mabait pa!

alipin3: hoy! tayoy mga alipin lamang. baka gusto nyong maparusahan!

alipin1/2: humangaha lang naman. masama ba yun?

alipin3: hanga lang ba iyan?kung makakapit kayo'y parang mga ahas.baka


gusto nyong makulong sa iyong kwarto sa loob ng isang araw.

alipin1/2: hindi!

alipin3: hindi pala ehh. iharap na natin sya kay haring pablo.

jasmin - tagapsalaysay: at si juan nga ay dinala sa trono ng hari.

alipin1/2/3: mahal na hari eto na po si juan.

jasmin - haring pablo: magaling. sige iyan nyo na sya.

alipin1/2/3: opo mahal na hari.

jasmin - haring pablo: maria! maria! maria! narito na si juan.

faith - tagapagsalaysay: lumabas si prinsesa maria. gandang ganda si


juan kay prinsesa maria

jasmin - haring pablo: naghahanap si maria nag mabuting lalaki simula pa


noong siya'y nagdadalaga.isang lalaking may busilak na puso ang magiging
tagapagmana ng toronong ito. matanda na ako at nangangailangan aking
anak si prinsesa maria at ikaw ang magiging hari

renzel - juan: mahal na haring pablo, isa lamang po akong karaniwang


mamayanan hindi po ako nakakapat-dapat sa kahariang ito

jasmin - haring pablo: naaalala mo pa ba ang matandang babae at ang


sanggol.

renzel - juan: opo.

jasmin - haring pablo: ang kabutihang mo'y gagantimpalaan ko.

(makikita si pedro na susubok sa gawaing likuran.)

renzel - juan: haring pablo, hindi ko pa rin ho maintindihan.

jasmin - haring pablo: and lahat ng iyon ay pakana ko. sa pamamagitan ng


mgatauhan ko'y nangyari ang mga iyon.

renzel - juan: ang ibing ninyong sabihin,sinubukan ninyo lang ang


kabutihang ipinakita ko?

jasmin - haring pablo: oo! ganoon nga. hawakan mo ang mga kamay ng
mahal kong prinsesa bilang tanda ng pagtanggap at pagmamahal mo sa
kanya.

renzel - juan: masusunod po ang inyong kagustuhan,mahal na haring


pablo

jireh - prinsesa maria: salamat kong nagkita rin tayo

renzel - juan: mahal kong prinsesa maria, isang malaking karangalan ang
ikaw ay aking makaisang-dibdib.
jireh - prinsesa maria: gayon din ako juan tanging ikaw ang nais kong
makapiling kong pamarinas ka ng ating mga magiging supling.

renzel - juan: mahal na haring pablo,maraming salamat po sa pagtitiwala.

jasmin - haring pablo: sadyang ang kabutihan ay sinusuklian ng pag


pagpapala. nasa inyong pagkataong ang mga katagian ng isang mahusay na
pinuno. mga ministro, nais kong ipaalalam sa inyo na simula ngayo'y
prinsipe juan na ang itinatawag ninyo sa kanya. mabuhay ang bagong
prinsipe juan at prinsesa juan!

mga ministro: mabuhay si prinsipe juan! mabuhay si prinsesa maria!

jasmin - haring pablo: nais ko rin ipaalam sa inyo na itinakda ko ang kasal
nina prinsipe juan at prinsesa maria sasusunod na kabilung ng buwan.

(makikita si pedro na hahalubilo sa lahat.)

faith - tagapagsalaysay: at idinaos ang kasal. dinaluhan ito ng mga hari


at reyna, prinsipe't prinsesa mula sa iba't ibang kaharian. ang lahat ang
mga sakop ng kaharian ay naroroon din. ang lahat ay nagbunyi.

renzel - haring pablo: mabuhay ang bagong kasal!

lahat: mabuhay ang bagong kasal!

jasmin - haring pablo: mabuhay si prinsesa maria!

lahat: mabuhay.

mattew - pedro: masuwerte ang kapatid ko!

jasmin - haring pablo: mabuhaysi prinsipe juan!

lahat - mabuhay.
mattew - mabuhay ang kapatid ko!

jasmin - haring pablo: masayang - masaya ako sa araw na ito. ito ay dahil
makapagpapahinga na ako. simula ngayon ay may bagong hari na kayo. at
iyan ay walang iba kundi si juan na may ginituang puso.mabuhay ang
bagong hari! mabuhay si haring juan! at syempre, ang aking anak na
magiging reyna.!

renzel - juan: maraming salamat, mahal kong amang hari.labis ang aking
kagalakan. sapagkat ang nangyari sa akin ngayon ay kabaliktaran ng isang
hula.

jireh - prinsesa maria: tunay na ipinagmamalaki kita, juan mapalad ako


dahil ikaw ang naging kabiyak ng aking puso.

renzel - juan: gayon din ako maria. napakapalad ko. wala akong pasidlan
ng kagalakan.

jireh - prinsesa maria: ang kaligayahan mo'y kaligayahan ko rin.

renzel - juan: ngunit tila hindi parin lubos ang kaligayahan ko.

jireh - prinsesa maria: ano ang bumabagabag sa iyo. mahal kong hari?

renzel - juan: mayroon ako kapatid, si pedro. matagal kaming nawalay sa


isa't isa. hinulaan sya noong magiging prinsipe kaya't naglakbay sya
upang hanapin. ang katuparan ng hula. nabigo sya. kabaliktaran ang
nangyari. ako ang naging prinsipe at ngayo'y hari na. nang mabalitaan
niyang ako'y ikakasal sa iyo, nakipagkita siya saakin. tuwang-tuwa siya sa
kapalarang dumating sa aking buhay.

jireh - prinsesa maria: nasaan na ngayon ang iyong kapatid na si pedro?

renzel - juan: narito siya nakikipagsaya.


jireh - prinsesa maria: ipakita mo ako sa kanya. ang kapatid mo'y
kapatid ko na rin.

renzel - juan: sandali at kukunin ko sya para makilala mo.

(lalapitan ni juan si pedro sa karamihan at sila'y magyayakap)

renzel - juan: mahal kong reyna, ito si pedro, ang aking kapatid.

jireh - prinsesa maria: ikinagagalak kong makilala at makapiling ang


kapatid ng bagong hari.

mattew - pedro: ganon din ako mahal na reyna maria.

renzel - juan: matagal ko ring hinintay ang pagkakataong ito na muli


tayong magkasama.

jireh - prinsesa maria: dahil magkapatid na rin na tayong maiituring ay


malugod ka naming inaanyayahan tumira rito sa palasyo.

renzel - juan: hindi ba ako nagkamali sa aking narinig, mahal kong reyna?

jireh - prinsesa maria: tama ang iyong narinig

renzel - juan: maraming salamat, mahal na reyna!

jireh - prinsesa maria:at dahil kaisa na si pedro ng ating pamilya, hindi


ba nararapat lamang na tawaging siyang prinsipe pedro?

renzel - juan: salamat! labis mo kong pinahanga sa in yong kagandahang-


loob

jireh - prinsesa maria: tinatapat ko lamang ang iyong kabutihan.

mattew - pedro: mali ang hula ng matandang lalaki sa 'iyo, kapatid ko.
renzel - juan: hindi mali, kuya pedro. tama ang hula dahil naging si
prinsipe pedro ka, di ba?

lahat: mabuhay ang hari at ang reyna! mabuhay!

mattew - pedro: mabuhay ka, kapatid ko!

You might also like